Page 1
Załącznik 2
Autoreferat
przedstawiający opis dorobku i osiągnięć naukowych
w języku polskim
1. Imię i nazwisko
2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe – z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania oraz
tytułu rozprawy doktorskiej
3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych/ artystycznych
4. Wskazanie osiągnięcia wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r. o stopniach
naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki (Dz. U. 2016 r. poz. 882
ze zm. w Dz. U. z 2016 r. poz. 1311.)
a. tytuł osiągnięcia naukowego
b. autor/autorzy, tytuł/tytuły publikacji, rok wydania, nazwa wydawnictwa, recenzenci
wydawniczy
c. omówienie celu naukowego ww. pracy i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich
ewentualnego wykorzystania
5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo–badawczych
6. Podsumowanie dorobku naukowo-badawczego, dydaktycznego i organizacyjnego
Page 2
2
1. Imię i nazwisko: Małgorzata Gajos-Gržetić
2. Posiadane dyplomy, stopnie naukowe – z podaniem nazwy, miejsca i roku ich uzyskania
oraz tytułu rozprawy doktorskiej
1999 doktor nauk humanistycznych w zakresie bibliologii,
stopień uzyskany na Wydziale Filologicznym Uniwersytetu Wrocławskiego na
podstawie dysertacji Opis patentowy jako źródło informacji, napisanej pod
kierunkiem prof. dr hab. Andrzeja Szewca
1990 magister informacji naukowo-technicznej,
stopień uzyskany na Wydziale Techniki Uniwersytetu Śląskiego w Katowicach na
podstawie pracy magisterskiej Organizacja i funkcjonowanie Urzędu Patentowego
w Szwajcarii, napisanej pod kierunkiem prof. dr hab. Andrzeja Szewca
3. Informacje o dotychczasowym zatrudnieniu w jednostkach naukowych
1.10.2011–nadal starszy wykładowca, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział
Informatyki i Nauki o Materiałach, Instytut Informatyki, Zakład
Komputerowych Systemów Biomedycznych
10.04.2014–30.09.2014 specjalista naukowo-techniczny, Uniwersytet Śląski
w Katowicach
1.10.1999–30.09.2011 adiunkt, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Techniki (od
2003 r. Wydział Informatyki i Nauki o Materiałach), Instytut
Informatyki, Zakład Komputeryzacji Zarządzania
24.02.2006–18.02.2007 Górnośląska Wyższa Szkoła Pedagogiczna imienia Kardynała
Augusta Hlonda w Mysłowicach, pracownik dydaktyczno-
naukowy
1.10.2003–18.02.2004 Śląska Wyższa Szkoła Informatyki w Katowicach, pracownik
dydaktyczny
1.10.1990–30.09.1999 asystent, Uniwersytet Śląski w Katowicach, Wydział Techniki,
Instytut Informacji Naukowo-Technicznej (od 1994 r. Instytut
Informatyki Stosowanej, od 1997 r. Instytut Informatyki), Zakład
Organizacji Informacji (później Zakład Komputeryzacji
Zarządzania)
Page 3
3
4. Wskazanie osiągnięcia wynikającego z art. 16 ust. 2 ustawy z dnia 14 marca 2003 r.
o stopniach naukowych i tytule naukowym oraz o stopniach i tytule w zakresie sztuki
(Dz. U. 2016 r. poz. 882 ze zm. w Dz. U. z 2016 r. poz. 1311.)
a. tytuł osiągnięcia naukowego
Reprezentacja nauki o geoinformacji w wybranych językach informacyjno-wyszukiwawczych
b. autor, tytuł publikacji, rok wydania, nazwa wydawnictwa, recenzenci wydawniczy
Małgorzata Gajos-Gržetić, Reprezentacja nauki o geoinformacji w wybranych językach
informacyjno-wyszukiwawczych, 2017, Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego,
dr hab. prof. UAM Mirosław Górny
c. omówienie celu naukowego ww. pracy i osiągniętych wyników wraz z omówieniem ich
ewentualnego wykorzystania
Problematyką dotyczącą geoinformacji (nazywanej też m.in. informacją przestrzenną,
informacją geograficzną), systemów geoinformacyjnych, reprezentacją nauki o geoinformacji
w systemie organizacji informacji i wiedzy zainteresowałam się dwadzieścia lat temu.
Przygotowywałam wówczas rozprawę doktorską z zakresu informacji patentowej, jednak
praca w Zakładzie Komputeryzacji Zarządzania, którego problematyka badawcza dotyczyła
informacji przestrzennej w zarządzaniu, zapoczątkowała badania w zakresie nowego pola
badawczego. Dziedzina wiedzy związana z geoinformacją (nazywana nauką o geoinformacji),
zapoczątkowana na świecie w latach 60., a w Polsce w latach 90. XX w., rozwija się
w ostatnich latach bardzo dynamicznie i wyróżnia się na zasadach podobnych, jak wcześniej
wyodrębnione dziedziny wiedzy związane z informacją chemiczną, informacją medyczną,
informacją normalizacyjną czy informacją patentową.
Nauka o geoinformacji zajmuje się problemami pozyskiwania, gromadzenia,
przechowywania, analizy, interpretacji, przetwarzania, upowszechniania, przesyłania,
praktycznego stosowania i wykorzystywania geoinformacji, czyli informacji uzyskiwanej
w drodze interpretacji danych przestrzennych dotyczących obiektów przestrzennych
powiązanych z powierzchnią Ziemi. Powierzchnia Ziemi oraz środowisko naturalne podlegają
nieustannym przeobrażeniom powodowanym przez siły przyrody oraz działalność człowieka.
Zachodzące zjawiska wymagają monitorowania i wymuszają kompleksowe planowanie
przestrzenne oraz racjonalne zarządzanie i gospodarowanie terenami. Do realizacji m.in.
wymienionych zadań niezbędna jest aktualna geoinformacja.
Poszukując odpowiedzi na pytanie – subdyscypliną jakiej dyscypliny jest nauka
o geoinformacji – w literaturze zasugerowano m.in., że powinna być ona zdefiniowana jako
część informatologii. Nauka o geoinformacji, która ma charakter interdyscyplinarny, stanowi
Page 4
4
coraz bardziej jednolity zespół problemów, rozpatrywanych ze stanowiska różnych dyscyplin
naukowych i dziedzin wiedzy (m.in. informatyki, geografii, geologii, geodezji i kartografii),
ciągle jednak pozostaje poza obszarem szerszych badań informatologii.
Szybki rozwój techniki komputerowej ukierunkowanej na gromadzenie,
przetwarzanie i rozpowszechnianie geoinformacji wiąże się z szybkim przyrostem
terminologii, powstawaniem nowych terminów oraz wielością i wieloznacznością
stosowanych terminów. Różnorodność terminologiczna jest również wynikiem
interdyscyplinarności geoinformacji, jej systemów, mających zastosowanie w wielu
dyscyplinach naukowych i dziedzinach wiedzy, oraz związków nauki o geoinformacji z innymi
dyscyplinami naukowymi i dziedzinami wiedzy. Brak systematycznej analizy języka
dokumentów dziedziny wiedzy i zbyt rzadko prowadzona aktualizacja słownictwa powoduje
trudności w reprezentacji aktualnego stanu wiedzy.
Dostrzeżone w trakcie prowadzonych badań w zakresie geoinformacji i systemów
geoinformacyjnych trudności w reprezentacji aktualnego stanu wiedzy nauki
o geoinformacji, wskazane przeze mnie m.in. w artykułach Geoinformacja w katalogach
przedmiotowych (2006) i Geoinformacja w katalogach bibliotek akademickich (2006), zbiegły
się z opracowaniem w 2006 roku pierwszej edycji dokumentu przedstawiającego zasób
wiedzy w zakresie nauki i technologii geoinformacyjnej, opublikowanego na świecie przez
Stowarzyszenie Amerykańskich Geografów, a w Polsce przez Jerzego Gaździckiego. Stało się
to przesłanką do sprecyzowania celu rozprawy habilitacyjnej.
Celem rozprawy była propozycja aktualizacji słownictwa reprezentującego naukę
o geoinformacji w wybranych językach informacyjno-wyszukiwawczych za pomocą autorskiej
metody aktualizacji słowników.
W zaproponowanej metodzie m.in. wykorzystano do analiz dokument, który
w rozprawie nazwano Zasobem wiedzy w zakresie nauki o geoinformacji. Istotnym
w wyborze Zasobu jako materiału badawczego było, iż podstawę opracowanego przez
specjalistów dokumentu stanowiła obszerna literatura przedmiotu (przedstawiona w formie
bibliografii po każdym obszarze tematycznym zasobu).
Problematyka aktualizacji jednostek leksykalnych słowników języków informacyjno-
wyszukiwawczych w zakresie nauki o geoinformacji lokuje się w szerszym kontekście
aktualizacji słowników języków informacyjno-wyszukiwawczych, natomiast aktualizacja
słowników języków informacyjno-wyszukiwawczych w kontekście organizacji informacji
i wiedzy za pomocą języków informacyjno-wyszukiwawczych. Aktualizacja słownictwa,
odpowiednio do rozwoju dziedziny wiedzy i działalności praktycznej, jest jednym
z ważniejszych problemów teorii i praktyki języków informacyjno-wyszukiwawczych.
Badaniami objęto wybrane języki trzech typów języków: 1) języków haseł
przedmiotowych – język haseł przedmiotowych KABA (JHP KABA); 2) języków
deskryptorowych – tezaurus GEMET; 3) języków słów kluczowych – język z systemu SYNABA.
Wybrano różne typy języków informacyjno-wyszukiwawczych aby sprawdzić czy jest możliwe
zaproponowanie słownictwa do aktualizacji słowników poszczególnych typów języków
informacyjno-wyszukiwawczych i czy słownictwo to łącznie mogłoby równocześnie stanowić
Page 5
5
zawartość wielofunkcyjnego słownika. Z języków haseł przedmiotowych wybrano JHP KABA,
ponieważ jest przeznaczony głównie do opracowywania zbiorów specjalistycznych, a takim
jest zbiór dokumentów z zakresu nauki o geoinformacji. Ponadto jest kompatybilny
z francuskojęzycznym językiem haseł przedmiotowych RAMEAU (tworzonym przez Bibliotekę
Narodową Francji) i anglojęzycznym językiem haseł przedmiotowych LCSH (tworzonym przez
Bibliotekę Kongresu w Waszyngtonie). Z języków deskryptorowych wybrano tezaurus
GEMET, ponieważ jest przykładem tezaurusa zawierającego terminy z zakresu nauki
o geoinformacji. Z języków słów kluczowych wybrano język z systemu SYNABA, gdyż system
ten zawiera słownictwo o pracach naukowo-badawczych, w tym również z zakresu nauki
o geoinformacji.
W piśmiennictwie polskim z zakresu informatologii brak jest opracowania
przedstawiającego reprezentację dziedziny wiedzy dotyczącej geoinformacji. W pracy
zaprezentowano wyniki analizy, przeprowadzonej w celu zobrazowania istniejącego stanu
reprezentacji nauki o geoinformacji w wybranych językach informacyjno-wyszukiwawczych.
Na podstawie analizy literatury i dokumentacji geoinformacyjnej przedstawiono również
terminologiczne i pojęciowe problemy nauki o geoinformacji, związane z wielością
i wieloznacznością terminów określających nazwy kategorii: danych, informacji, systemów
informacyjnych oraz nazwy dziedziny wiedzy. W celu oceny stanu reprezentacji dokonano
porównania terminów występujących w istniejącej reprezentacji z wyrażeniami z Zasobu
wiedzy w zakresie nauki o geoinformacji, a także z terminami dotyczącymi nazw kategorii:
danych, informacji, systemów informacyjnych oraz nazw dziedziny wiedzy. Analiza
porównawcza słownictwa wykazała, że istniejąca reprezentacja dziedziny wiedzy
w wybranych do badań językach informacyjno wyszukiwawczych nie jest wystarczająca
w odniesieniu do zasobu wiedzy.
W rozprawie propozycję aktualizacji słowników języków informacyjno-
wyszukiwawczych w zakresie nauki o geoinformacji zrealizowano w trzech etapach:
1) analiza terminologii dziedziny wiedzy w zakresie występujących w literaturze nazw
kategorii danych, nazw kategorii informacji, nazw kategorii systemów informacyjnych i nazw
dziedziny wiedzy; 2) analiza dokumentu obrazującego zasób wiedzy dziedziny wiedzy
i czasopiśmiennictwa z zakresu dziedziny wiedzy, według zaproponowanej autorskiej metody
aktualizacji słowników, która precyzując jest autorską metodą gromadzenia słownictwa,
celem aktualizacji słowników języków informacyjno-wyszukiwawczych; 3) analiza związków
interdyscyplinarnych dziedziny wiedzy, która pozwala przedstawić relacje między
jednostkami leksykalnymi w polach semantycznych, a tym samym pokazuje specjalistom
z innych dyscyplin naukowych, że wiedza z zakresu nauki o geoinformacji może znaleźć
zastosowanie również w ich badaniach (dlatego w rozprawie przeprowadzono analizę
bibliometryczną czasopiśmiennictwa geoinformacyjnego w aspekcie związków
interdyscyplinarnych nauki o geoinformacji).
Zaproponowana w pracy autorska metoda aktualizacji, ilustrująca przepływ
terminologii od nauki do słowników języków informacyjno-wyszukiwawczych, polega na:
wyborze wyrażeń z dokumentu obrazującego zasób wiedzy dziedziny wiedzy; weryfikacji
Page 6
6
wybranych wyrażeń za pomocą artykułów w czasopismach z zakresu dziedziny wiedzy;
przeprowadzeniu kategoryzacji, polegającej na przypisaniu artykułów do wyodrębnionych
wyrażeń; bibliometrycznej analizie, której wyniki umożliwiają przedstawienie propozycji
słownictwa w celu aktualizacji słowników; porównaniu proponowanego słownictwa
z istniejącą reprezentacją dziedziny wiedzy w językach informacyjno-wyszukiwawczych;
przedstawieniu ostatecznego wykazu proponowanych do aktualizacji słowników jednostek
leksykalnych, opracowanych zgodnie z zasadami gramatycznymi i zasadami tworzenia leksyki
danego języka informacyjno-wyszukiwawczego.
Pracownicy ośrodków zajmujących się wybranymi w rozprawie do badań językami
informacyjno-wyszukiwawczymi podkreślali w wywiadach – odnośnie do aktualizacji
słownictwa słowników języków informacyjno-wyszukiwawczych – że jest to bardzo ważny
problem i istnieje potrzeba zastosowania efektywnych metod aktualizacji. Propozycje
terminów do aktualizacji są najczęściej wskazywane przez użytkowników, fachowców z danej
dziedziny, bibliotekarzy katalogujących dokumenty, administratorów odpowiedzialnych za
weryfikację zasobu słownictwa z terminami pojawiającymi się w aktualnie obowiązujących
źródłach. Do aktualizacji słowników języków informacyjno-wyszukiwawczych stosuje się na
ogół te same metody, których używa się do gromadzenia słownictwa w budowie słowników.
W literaturze przedmiotu wymienia się najczęściej trzy metody (technik) gromadzenia leksyki
na potrzeby systemów leksykalnych języków informacyjno-wyszukiwawczych: metodę
indukcyjną, metodę dedukcyjną, metodę mieszaną (indukcyjno-dedukcyjną lub dedukcyjno-
indukcyjną). W pracy dokonano oceny zaproponowanej metody poprzez porównanie
z trzema metodami gromadzenia leksyki, przyjmując jako parametry porównania: źródło
leksyki i techniki gromadzenia leksyki. W autorskiej metodzie zakłada się istnienie
dokumentu prezentującego zasób wiedzy rozpatrywanej dziedziny wiedzy lub dyscypliny
naukowej, opracowanego przez specjalistów na podstawie przedmiotowego piśmiennictwa.
Weryfikacja wybranego z zasobu wiedzy słownictwa poprzez sprawdzenie czy występuje
w czasopiśmiennictwie, potwierdza aktualność tworzonego zasobu leksykalnego. Zadaniem
indeksatora nie jest wyszukiwanie wyrażeń, tylko sprawdzenie, czy wyrażenia wybrane
z zasobu wiedzy, przygotowanego przez specjalistów, charakteryzują treść dokumentu
w piśmiennictwie. Zatem autorska metoda stawia niższe wymagania merytoryczne osobie
aktualizującej słownictwo. W porównaniu z innymi metodami gromadzenia słownictwa jest
mniej czasochłonna i zapewnia wyższą kompletność zbioru słownictwa.
Poza metodą autorską, aby osiągnąć cel pracy – przyjmując założenie, że nauka
o geoinformacji posługuje się metodami, które są stosowane w bibliologii i informatologii –
wykorzystano następujące metody badawcze: metodę analizy i krytyki piśmiennictwa,
metodę porównawczą, metodę bibliometryczną, metodę analizy i systematyzacji
zgromadzonej terminologii, metodę wywiadu. Metoda analizy i krytyki piśmiennictwa została
zastosowana w realizacji zadania związanego z analizą jakościową występującej w literaturze
terminologii dziedziny wiedzy (terminologii geoinformacyjnej), analizą dokumentu
określającego zasób wiedzy dziedziny wiedzy (Zasób wiedzy w zakresie nauki
o geoinformacji) oraz analizą czasopiśmiennictwa dziedziny wiedzy (czasopiśmiennictwa
Page 7
7
geoinformacyjnego). Metoda porównawcza służyła do realizacji zadania polegającego na:
porównaniu słownictwa obrazującego stan reprezentacji dziedziny wiedzy w słownikach
języków informacyjno-wyszukiwawczych z wyrażeniami zasobu wiedzy, porównaniu wyrażeń
zasobu wiedzy z wyrażeniami z artykułów w czasopismach, porównaniu jednostek
leksykalnych występujących w słownikach istniejących języków informacyjno-
wyszukiwawczych z jednostkami leksykalnymi zaproponowanymi do słowników po
przeprowadzeniu badań. Metodę bibliometryczną wykorzystano do realizacji zadania
związanego z analizą ilościową występowania w czasopiśmiennictwie wyrażeń wybranych
z dokumentu zasób wiedzy oraz do realizacji zadania związanego z analizą związków
interdyscyplinarnych dziedziny wiedzy. Metodę analizy i systematyzacji zgromadzonej
terminologii zastosowano do opracowania zaproponowanej leksyki do aktualizacji
słowników. Metodę wywiadu użyto do analizy metod (technik) aktualizacji słowników
stosowanych w ośrodkach zajmujących się wybranymi do badań językami informacyjno-
wyszukiwawczymi.
Autorska metoda aktualizacji słowników języków informacyjno-wyszukiwawczych
w zakresie nauki o geoinformacji okazała się efektywna i wypełnia lukę w zapotrzebowaniu
na efektywne metody aktualizacji słownictwa. Jako ilustrację metody przedstawiono
propozycję wykazu słownictwa do włączenia do słownika JHP KABA i do tezaurusa GEMET,
oraz propozycję utworzenia nowych i modyfikacji istniejących artykułów słownikowych.
Opracowano również propozycję słownika języka kontrolowanych słów kluczowych,
odpowiadając pozytywnie na zadawane w literaturze pytanie o możliwość budowy
wielofunkcyjnego słownika.
Zaproponowana metoda, osadzona w teoretycznych ramach nauki o geoinformacji,
została opracowana do aktualizacji słownictwa różnych dyscyplin naukowych i dziedzin
wiedzy, bowiem obserwowany od wielu lat dynamiczny rozwój nauki przyczynia się do
powstawania wielu nowych terminów, które – po zaakceptowaniu przez środowisko
użytkowników posługującymi się nimi – zaczynają pojawiać się w publikacjach naukowych
i fachowych. Aby poprawić jakość opisów tych publikacji w katalogach i bibliograficznych
bazach danych, niezbędna jest efektywna metoda aktualizacji słownictwa języków
informacyjno-wyszukiwawczych stosowanych do ich indeksowania.
Autorska metoda może zostać zautomatyzowana i wykorzystana w systemach
informacyjno-wyszukiwawczych. Skomputeryzować można m.in. proces porównywania
wyrażeń z zasobu wiedzy z wyrażeniami w tekście artykułu i wykorzystać w tym celu już
opracowane i opisane w literaturze algorytmy tekstowe. Dla nauki o geoinformacji metoda
ta może być ponownie wykorzystana, ponieważ opracowana została druga edycja
dokumentu przedstawiającego zasób wiedzy w zakresie nauki i technologii geoinformacyjnej
(2016). Druga edycja została opracowywana w postaci systemu komputerowego, który
w łatwy sposób może być przetwarzany za pomocą nowoczesnych technik komputerowych.
Kolejna aktualizacja będzie zatem mogła przebiegać znacznie szybciej.
Przedstawiona w rozprawie analiza stanu reprezentacji dziedziny wiedzy i propozycja
aktualizacji słownictwa za pomocą autorskiej metody prezentuje całościowo proces
Page 8
8
zobrazowania reprezentacji dziedziny wiedzy. Jeżeli komunikacja w nauce ma być efektywna,
to niezbędna jest również unifikacja terminologii w skali międzynarodowej. Opracowana
w rozprawie propozycja aktualizacji słowników wybranych języków informacyjno-
wyszukiwawczych przyniesie wymierne rezultaty, jeśli zostanie zaakceptowana i wdrożona
przez odpowiadające za aktualizację słownictwa poszczególnych języków informacyjno-
wyszukiwawczych ośrodki, na przykład w przypadku JHP KABA – Ośrodek KABA,
funkcjonujący w ramach Centrum NUKAT, a kolejno Centre national RAMEAU, natomiast
w przypadku tezaurusa GEMET – Environmental Information Centre, UNEP/GRID Warsaw.
Nauka o geoinformacji nie była dotychczas przedmiotem szerszych rozważań
informatologii. Jednak przyjmując jedno z prezentowanych w literaturze stanowisk, że nauka
o geoinformacji powinna stanowić przedmiot informatologii, podjęte w rozprawie badania
dotyczące nauki o geoinformacji, w aspekcie jej reprezentacji i aktualizacji w słownikach
języków informacyjno-wyszukiwawczych, a zwłaszcza propozycji efektywnej metody
aktualizacji, wydają się uzasadnione i potrzebne z punktu widzenia informatologii. Istotnym
też jest, iż zaproponowana metoda, osadzona w teoretycznych ramach nauki
o geoinformacji, została opracowana do aktualizacji słownictwa różnych dyscyplin
naukowych i dziedzin wiedzy.
5. Omówienie pozostałych osiągnięć naukowo-badawczych
W zakresie mojego dorobku naukowo-badawczego wyróżnić można trzy obszary
zainteresowań, dotyczące dwóch kategorii informacji: geoinformacji (informacji
przestrzennej) i informacji patentowej oraz bezpieczeństwa informacji. Chronologicznie rzecz
ujmując, informacja patentowa stanowiła przedmiot badań od początku mojej pracy
naukowo-badawczej (1990), a rezultatem była rozprawa doktorska (1999). Od 1997 roku
przedmiotem badań stała się również geoinformacja, a od 2003 roku bezpieczeństwo
informacji. Te trzy obszary do dziś przeplatają się w mojej aktywności naukowo-badawczej,
jednak w ostatnich latach dominującą była działalność w dziedzinie wiedzy geoinformacyjnej,
ze względu na przygotowywaną rozprawę habilitacyjną, wskazaną jako osiągnięcie naukowe.
Geoinformacja. Opublikowanie pracy habilitacyjnej Reprezentacja nauki
o geoinformacji w wybranych językach informacyjno-wyszukiwawczych (2017) poprzedzone
było: publikacjami, projektami oraz udziałem w konferencjach naukowych, które dotyczyły
problematyki geoinformacji. Opublikowałam trzy monografie – jedną samodzielną i dwie
wieloautorskie, rozdział w książce, pięćdziesiąt trzy artykuły, w tym osiem w czasopismach
indeksowanych w Web of Science. Problematyka prac dotyczyła następujących zakresów
tematycznych:
a) Analiza piśmiennictwa geoinformacyjnego. Opublikowałam siedemnaście
artykułów, których celem było określenie kierunków badań i rozwoju geoinformacji na
podstawie analizy piśmiennictwa. Analizy piśmiennictwa polskiego dokonano m.in.
w artykułach: Kierunki badań zastosowania technologii GIS w ochronie środowiska: analiza
Page 9
9
polskiego czasopiśmiennictwa naukowego (2011), Kierunki rozwoju geoinformacji na
podstawie badań piśmiennictwa polskiego (2012) oraz Technologie geoinformatyczne
w administracji publicznej: analiza piśmiennictwa naukowego (2012). Międzynarodowe
czasopisma naukowe stanowiły materiał badawczy m.in. w artykułach: Geomatics in forestry:
analysis of scientific journals (2010–2011) (2012), GIS Technology in Environmental
Protection: Research Directions Based on Literature Review (2012), GIS and 3D technology for
cultural heritage: scientific e-journals analysis (2013). Kierunki badań geoinformacji
analizowano również wykorzystując jako materiał badawczy repozytorium geoinformacyjne
pt. Geographic Information Systems Conference and Exhibition – Conference proceedings
(http://gis.us.edu.pl), będące publikacyjnym dorobkiem pokonferencyjnym
międzynarodowej współpracy w zakresie GIS realizowanej głównie między Polską
i Chorwacją od 1994 roku. Jako współredaktor tego repozytorium oraz współorganizator
międzynarodowych konferencji GIS opublikowałam we współautorstwie kilka artykułów
m.in.: Presentation of 20 years of Croatian-Polish GIS cooperation based on the website
www.gis.us.edu.pl (2013), Marine sciences in achievements of Croatian-Polish GIS
Cooperation (1994-2013) (2014), Environmental Studies – Achievements of Polish-Croatian
GIS Cooperation (1994–2013) (2014).
b) Spisy bibliograficzne. Dorobek publikacyjny wspomnianej międzynarodowej
konferencji GIS stanowił przedmiot opracowanej przeze mnie książki GIS Bibliography.
Polish-Croatian Cooperation 1994–2013 (2013), która w większości jest spisem
bibliograficznym składającym się 879 opisów bibliograficznych, uporządkowanych
w trzynastu kategoriach tematycznych, jak również dwóch artykułów zawierających spisy
bibliograficzne: Bibliography of GIS – Supplement 2006–2008 (2009), Bibliography of GIS –
Supplemant 2006–2010 (2011).
c) Geoinformacja w bibliotekach. W tym zakresie tematycznym opublikowałam
artykuł Geoinformacja w katalogach bibliotek akademickich (2006) oraz artykuł
Geoinformacja w katalogach przedmiotowych (2006), który zaprezentowałam na konferencji
pt. Opracowanie przedmiotowe dokumentów z zakresu nauk ścisłych: matematyczno-
przyrodniczych i technicznych. Język haseł przedmiotowych KABA: teoria, praktyka,
przyszłość. Ponadto byłam współautorem rozdziału w książce The concept of pan-Polish
geolibrary based upon the Alexandria Digital Library (2012), w którym przedstawiona została
koncepcja ogólnopolskiej geobiblioteki.
d) Geoinformacja w Internecie. W ośmiu artykułach: Regional Internet Service for
Spatial Information (2005), Freedom of Access to Geoinformation (2005), Geoinformacja w
Internecie (2007), Spatial information in Internet (2007), Internet as a source of information
on geomatics (2008), Rozwój usług geoinformacyjnych na przykładzie geoportalu (2008),
Aspects of innovation in geoinformation (2010), Innowacja geoinformacyjna (2011)
przedstawiłam aspekty geoinformacji w Internecie odnoszące się do: źródeł geoinformacji –
w tym serwisów geoinformacyjnych, dostępu do geoinformacji, wymiany geoinformacji,
rozwoju profesjonalnych usług geoinformacyjnych i innowacji geoinformacyjnych w nauce na
rzecz tworzenia społeczeństwa opartego na wiedzy.
Page 10
10
e) Systemy geoinformacyjne (systemy informacji przestrzennej, systemy informacji
geograficznej – ang. geographic information system, w skrócie GIS). Opublikowałam
jedenaście artykułów przedstawiających aspekty zastosowania GIS w różnych dziedzinach
życia. Rolę systemów geoinformacyjnych w społeczeństwie wiedzy przedstawiłam w artykule
Systemy informacji przestrzennej w społeczeństwie wiedzy (2006) i na konferencji
pt. Kierunki i priorytety rozwoju informacji naukowej w kontekście budowania
społeczeństwa wiedzy (2005). Aspekt wykorzystania GIS jako systemów wspomagania decyzji
był przedmiotem artykułów opracowanych we współpracy z Profesorem Andrzejem
Szewcem – Spatial Information Systems Supporting the Decision Making Processes (2005)
i Wspomaganie procesów decyzyjnych przez systemy informacji przestrzennej (2005).
f) Źródła geoinformacji. Rodzaje i przykłady źródeł geoinformacji stanowiły jeden
z elementów dwóch wieloautorskich opracowań, których byłam współautorem –
Management of Real Estate Resources (2013) i Spatial Data in Wide Geospace (2014) oraz
trzech artykułów (2000, 2002, 2004), w których są charakteryzowane źródła geoinformacji
dla ochrony dziedzictwa kulturowego i naturalnego. W dwóch artykułach – European GIS
standards (2004) i ISO geographic information standards (2004) opisałam europejskie
i międzynarodowe normy dotyczące informacji przestrzennej jako źródło informacji.
g) Kształcenie w zakresie geoinformacji. Cztery artykuły z tego zakresu dotyczyły:
ośrodków kształcenia – Ośrodki kształcenia akademickiego w Polsce w dziedzinie
geoinformacji (2010), form kształcenia w Polsce i na świecie – Geoinformatics Education at
Universities in Poland (2005), Aspects of geoinformation education in Poland (2006), Forms
of geoinformation education (2008).
h) Potrzeby informacyjne użytkowników geoinformacji. Istotą artykułu Badanie
potrzeb i zachowań informacyjnych użytkowników geoinformacji (2010) była charakterystyka
zachowań informacyjnych użytkowników geoinformacji i analiza ich potrzeb, na podstawie
wyników przeprowadzonej ankiety. Pytania ankietowe dotyczyły m.in. potrzeb w zakresie
geoinformacji; częstotliwości i zakresu korzystania z geoinformacji; oceny oferty
szkoleniowej; dostępu do czasopism geoinformacyjnych; form i rodzajów wykorzystywanych
źródeł geoinformacji; celu wykorzystania, oceny jakości, przydatności i satysfakcji uzyskanej
geoinformacji; trudności w poszukiwaniu i barier w dostępie do geoinformacji. Ankieta
została skierowana m.in. do pracowników i użytkowników ośrodków dokumentacji
geodezyjnej i kartograficznej w Polsce oraz studentów wybranych uczelni kształcących
w zakresie geoinformacji.
i) Cyfryzacja geoinformacji. Współautorski artykuł Application of Digital Information
in Prevention and Reconstruction of Monuments, Architecture and Urbanization – Specific
Application of BIS Machine (2007) zaprezentowany na międzynarodowej konferencji pt. The
Future of Information Sciences: INFuture 2007 – Digital Information and Heritage dotyczył
problematyki cyfryzacji cennych produktów ludzkiego intelektu, m.in. dziedzictwa
kulturowego, przyrodniczego i naukowego.
j) Geoinformacja w systematyce nauk. W artykule Dziedzina geoinformacji
w systematyce nauk (2008) podjęłam próbę uporządkowania terminologii dotyczącej
Page 11
11
dziedziny geoinformacji i określenia miejsca nauki dotyczącej geoinformacji w systematyce
nauk.
k) Geoinformacja a ochrona własności intelektualnej. Zagadnienia ochrony własności
intelektualnej w dziedzinie geoinformacji na płaszczyźnie ochrony autorskoprawnej, ochrony
baz danych oraz ochrony własności przemysłowej były przedmiotem moich rozważań
w artykule Aspekty ochrony własności intelektualnej w geomatyce (2005).
W zakresie prac naukowo-badawczych dotyczących geoinformacji i systemów
geoinformacyjnych współredagowałam m.in. dwie książki (prace zbiorowe): Geographical
Information Systems. Interdisciplinary Aspects (2003), obejmującą pięćdziesiąt sześć prac,
i Geoinformation Challenges (2008), obejmującą trzydzieści trzy prace. Byłam inicjatorem
publikacji i przygotowałam przedmowę do trzech zeszytów czasopism: czasopismo Annals of
Geomatics, 2008, nr 1 i 2, obejmujące dwadzieścia pięć artykułów; czasopismo Polish Journal
of Environmental Studies, 2012, nr 2, wydanie specjalne pt. GIS in Environmental Protection
and Management, obejmujące cztery artykuły; czasopismo Polish Journal of Environmental
Studies, 2014, nr 2, wydanie specjalne pt. GIS Applications for Environmental Protection and
Management, obejmujące sześć artykułów. Współorganizowałam trzy międzynarodowe
wystawy dotyczące GIS. Realizowałam piętnaście krajowych projektów badawczych, w tym:
siedem jako kierownik w ramach badań własnych, konkurs wydziałowy (Kierunki rozwoju
geoinformatyki na podstawie badań ilościowych piśmiennictwa – 2010, Badanie potrzeb
i zachowań informacyjnych użytkowników zakresie geoinformatyki – 2009, Infrastruktura
geoinformacyjna – 2007 i 2008, Elektroniczne źródła informacji przestrzennej – 2006, Źródła
informacji przestrzennej – 2005, Systemy Informacji Przestrzennej – 2004); trzy jako
kierownik (GIS in Environmental Protection and Management – 2011, Geoinformation
Challenges – 2008, Regional internet service for spatial information – 2005) i jeden
(Geographical Information Systems – Interdisciplinary Aspects. GIS SILESIA 2003) jako
wykonawca w ramach badań własnych, rezerwa Rektora; cztery (Koordynowanie gospodarki
przestrzennej w Polsce – 2004, Systemy informacji przestrzennej i zarządzanie kryzysowe –
2003, Systemy informacji przestrzennej – 2002, Analiza procesów informacyjnych
w administracji publicznej w aspekcie komputeryzacji tych procesów. Informacja
przestrzenna w zarządzaniu w aspekcie III Millennium – 1999) w ramach badań statutowych.
Ponadto w latach 2006–2012, jako współredaktor, uczestniczyłam w międzynarodowym
projekcie pt. Spread the Knowledge, w ramach Porozumienia o współpracy naukowo-
badawczej pomiędzy Uniwersytetem Śląskim w Katowicach a Chorwackim Stowarzyszeniem
Informatycznym GIS Forum, mającym na celu tworzenie repozytorium prac z zakresu
informatyki, geoinformatyki, prawa, ekologii, geodezji, kartografii, głównie młodych
pracowników nauki i studentów.
Page 12
12
Informacja patentowa. Istotnym osiągnięciem naukowym w zakresie informacji
patentowej była rozprawa doktorska Opis patentowy jako źródło informacji (1998), która
w 2000 roku została opublikowana jako monografia w serii Prace Naukowe Uniwersytetu
Śląskiego w Katowicach. W monografii, w siedmiu rozdziałach (Pojęcie i ogólna
charakterystyka opisu patentowego, Geneza i rozwój opisów patentowych w Polsce, Część
bibliograficzna opisu patentowego, Zastrzeżenia patentowe, Część przedmiotowa opisu
patentowego, Rysunki w opisie patentowym, Zautomatyzowane bazy danych wykorzystujące
opisy patentowe jako systemowe źródło informacji), dokonano charakterystyki opisu
patentowego, podstawowego źródła informacji patentowej, należącego do dokumentacji
patentowej. Dwanaście artykułów dotyczących zagadnień informacji patentowej
opublikowałam przed doktoratem w następujących zakresach tematycznych: bazy
patentowe – Baza danych ESPACE-PRECES na dyskach optycznych (1996), Bazy francuskiego
Urzędu Patentowego (1997); organizacja i funkcjonowanie urzędu patentowego –
Szwajcarski Urząd Patentowy (1991); dokumentacja patentowa – Z dziejów opisu
patentowego w Polsce (1992), Część bibliograficzna opisu patentowego (1992), Historia
i budowa polskiego opisu patentowego (1994), Wykorzystanie opisów patentowych jako
źródła informacji technicznej (1994), Przepisy a praktyka (1994), Unifikacja opisu
patentowego (1998), Kody kreskowe na dokumentach patentowych (1998); systemy
informacji patentowej – Amerykański system patentowy (1992), Opis patentowy jako
dokument wejściowy w systemie komputerowego wspomagania pracy rzeczników
patentowych (1996). Przed doktoratem byłam wykonawcą grantu promotorskiego pt. Opis
patentowy jako źródło informacji (01.08.1998–31.07.1999). Odbyłam również staż badawczy
(14.05.1998–12.06.1998) w temacie badawczym pt. Patent specification as a source of
information, w The Intellectual Property Institute w Londynie, w ramach Tempus Phare
Individual Mobility Grant.
Po uzyskaniu stopnia doktora opublikowałam w zakresie informacji patentowej trzy
artykuły. Jeden dotyczył systemów informacji patentowej – Informatyka w informacji
patentowej (1999). Pozostałe dwa – Baza Espacenet jako źródło badań patentowych
w zakresie mykologii (2014), The therapeutic potential of truffle fungi: a patent survey
(2014), dotyczyły baz i badań patentowych i związane były z projektem Granty na Granty –
realizacja zadań mających na celu przygotowanie wniosku projektowego do programu
badawczego Unii Europejskiej pt. Innowacyjne bio-geo technologie od odkrycia do produkcji
wysokiej jakości produktów roślinnych na przykładzie trufli (31.10.201–25.02.2013), którego
byłam kierownikiem. Byłam współautorem trzech leksykonów (słowników): Leksykon
Własności Przemysłowej i Intelektualnej (2003), Leksykon własności przemysłowej
i intelektualnej, Wyd. II (2006) – w wersji elektronicznej, Słownik Innowacji (2014).
Realizowałam, jako kierownik, projekt pt. Dokumentacja techniczno-prawna w zakresie
ochrony własności przemysłowej (2000), w ramach badań własnych, konkurs wydziałowy.
Page 13
13
Bezpieczeństwo informacji. Działalność publikacyjna i redakcyjna w zakresie
bezpieczeństwa informacji związana była z organizacją Studiów Podyplomowych: Ochrona
informacji niejawnych i administracja bezpieczeństwa informacji (PSOIN), których byłam
współorganizatorem i zastępcą kierownika od 2003 roku. Opublikowałam pięć artykułów
dotyczących kształcenia w zakresie bezpieczeństwa informacji: Doświadczenia Uniwersytetu
Śląskiego w zakresie kształcenia z ochrony informacji niejawnych (2005), Udział Uniwersytetu
Śląskiego w modelu szkolenia w zakresie ochrony informacji niejawnych (2009), Kształcenie
w zakresie ochrony informacji niejawnych w rozwoju nauk o bezpieczeństwie w Polsce na
przykładzie studiów podyplomowych na Uniwersytecie Śląskim (2012), Kształcenie w zakresie
ochrony informacji niejawnych na przykładzie studiów podyplomowych na Uniwersytecie
Śląskim w latach 2003–2012 (2012), Nauczanie e-learningowe na Studiach Podyplomowych:
Ochrona informacji niejawnych i administracja bezpieczeństwa informacji (2013).
Współredagowałam opracowania dla słuchaczy PSOIN, w tym w ramach projektu UPGOW
(Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na Wiedzy) realizowanego przez Uniwersytet
Śląski w Katowicach: Ochrona informacji niejawnych i administracja bezpieczeństwa
informacji (2009), Zarządzanie systemem jakości i bezpieczeństwa informacji w biznesie
i administracji. Opracowałam we współautorstwie spis bibliograficzny Biblioteka prac
Studiów Podyplomowych: Ochrona informacji niejawnych i administracja bezpieczeństwa
informacji. PSOIN 2004–2017, zawierającego 366 opisów bibliograficznych. Byłam
redaktorem lub współredaktorem czternastu książek, w tym jedenastu prac zbiorowych
w serii pt.: Ochrona informacji niejawnych, biznesowych (w latach 2005–2008) i Ochrona
informacji niejawnych, biznesowych i danych osobowych (w latach 2009–2015).
Uczestniczyłam i byłam współorganizatorem dziesięciu kongresów naukowych pt.: Ochrona
informacji niejawnych i biznesowych (w latach 2005–2008) i Ochrona informacji niejawnych,
biznesowych i danych osobowych (w latach 2009–2014). Z problematyką bezpieczeństwa
informacji związane jest też moje uczestnictwo w konferencji pt. Organizacja i recepcja treści
w środowisku cyfrowym (Katowice, 23.05.2017), na której wygłosiłam referat Semantyczne
aspekty cyberprzestrzeni i cyberprzestępczości.
Inne obszary zainteresowań. Oprócz opisanych trzech obszarów zainteresowań
byłam autorem lub współautorem, redaktorem lub współredaktorem prac, których
publikacja była związana z uczestnictwem w projektach badawczych, bądź realizacją
międzynarodowej współpracy naukowo-badawczej. Przykładami są:
a) Projekt ISS-EWATUS (Integrated Support System for Efficient Water Usage and
Resources Management – Zintegrowany system informatyczny wspomagania efektywnego
wykorzystywania wody i zarządzania jej źródłami), realizowany od 1.02.2014 do 31.01.2017,
w ramach 7. Programu Ramowego Unii Europejskiej, w którym uczestniczyłam jako
specjalista ds. rozpowszechniania rezultatów projektu oraz lider pakietu zadania WP8 Impact
assessment and dissemination (Ocena wpływu oraz rozpowszechnianie rezultatów projektu).
Rezultaty projektu upowszechniłam m.in.: w monografii Smart City (2015), której byłam
współautorem i redaktorem; w referacie Efektywne wykorzystanie wody w Smart City – na
Page 14
14
przykładzie inicjatywy ICT4Water, zaprezentowanym na konferencji pt. Nauka. Administracja
i Biznes dla Smart City, Katowice, 21.10.2015; w referacie ICT Water Management in Smart
City, zaprezentowanym na XXII International Scientific Conference on Geographic
Information Systems, Perugia, 7–11.09.2015; na Śląskim Festiwalu Nauki, Katowice, 13–
15.10.2016; na VI Biennale Fotograficznym Uniwersytetu Śląskiego – Nauka Niemożliwe-
Możliwym, 10.2016–04.2017; poprzez wydarzenia popularyzowane na stronie projektu
(http://issewatus.eu), której byłam redaktorem.
b) Projekt Granty na Granty pt. Innowacyjne bio-geo technologie od odkrycia do
produkcji wysokiej jakości produktów roślinnych na przykładzie trufli, mający na celu
przygotowanie wniosku projektowego do programu badawczego Unii Europejskiej, podczas
realizacji którego opublikowałam m.in. artykuł Research on truffles: Scientific journals
analysis (2013).
c) Projekt Uniwersytet Partnerem Gospodarki Opartej na Wiedzy (UPGOW),
współfinansowany przez Unię Europejską w ramach Europejskiego Funduszu Społecznego,
2009–2014, w ramach którego opublikowałam m.in. rozdziały w książkach: Prawne i etyczne
aspekty e-biznesu (2009), [w:] IT w biznesie: Elektroniczny biznes; Prawne i etyczne aspekty
przetwarzania danych (2009), [w:] IT w biznesie: Eksploracja, analiza i wizualizacja danych;
Prawne aspekty przetwarzania danych (2009), [w:] IT w medycynie: Analityk danych
przyrodniczych; Prawne i etyczne aspekty w bioinformatyce (2009), [w:] IT w medycynie:
Bioinformatyka.
d) Badania własne dotyczące problematyki ochrony własności przemysłowej
i intelektualnej (po doktoracie). W ramach projektów: Nowe instytucje prawa własności
przemysłowej (2000, 2001, 2002), Zwalczanie nieuczciwej konkurencji w Polsce
i w wybranych krajach (2001), Ochrona wzorów przemysłowych i oznaczeń geograficznych
(2002) opublikowałam m.in. artykuły: Czyny nieuczciwej konkurencji, cz. 1–9 (2000, 2001),
Legal aspects of the use of data and computer programmes in GIS systems (2001),
Oznaczenia geograficzne i ich ochrona w prawie własności przemysłowej (2002), Wzory
przemysłowe i ich ochrona w prawie własności przemysłowej (2001, 2002), The Legal
Protection of Databases in European Union (2003). W zakresie problematyki dotyczącej
zwalczania nieuczciwej konkurencji (Repression of unfair competition) realizowałam staż
podoktorski w St. Peter’s College, Oxford, 1.07–31.07.2001, w ramach Oxford Colleges
Hospitality Scheme.
e) Porozumienie o współpracy naukowo-badawczej pomiędzy Wydziałem Informatyki
i Nauki o Materiałach Uniwersytetu Śląskiego a Instytutem Leśnictwa w Belgradzie
podpisane 19.06.2006, w zakresie: zastosowanie technologii GIS w ochronie zasobów
naturalnych, ochrona własności intelektualnej i przemysłowej, podstawy prawne polityki
leśnej, w tym ochrony lasów i gospodarki leśnej. W ramach współpracy uczestniczyłam m.in.
w projekcie pt. Integral protection of forest – scientific-technological platform (Integralna
ochrona lasu – platforma naukowo-technologiczna) (2007) oraz opublikowałam artykuły:
Keeping the forests’ information in long-term digital forms. Specific aspects of prevention
(2008) oraz Aspects of intellectual property protection in forestry (2006).
Page 15
15
f) Współpraca naukowa z J.J. Strossmayer University of Osijek, Faculty of Economics,
w zakresie realizacji projektu pt. Corridor Vc as Euro-Regional Connection on the Traffic
Route Baltic Sea – Central Europe – Adriatic Sea (2004–2006) oraz redakcji naukowej
materiałów pokonferencyjnych pt. International Scientific Symposium Economy of Eastern
Croatia. W ramach tej współpracy opublikowałam we współautorstwie m.in. trzy artykuły
indeksowane w Web of Science: Ethics as a feature of economic development – fact or myth
(2013), The impact of the international standard ISO on the success of organization (2013),
Importance of Triple (Quadruple) Helix Concept for Regional Development – Case Study:
Faculty of Economics (2014) oraz artykuł Internet as a source of information about Vc
Corridor (2006).
Za działalność naukowo-badawczą otrzymałam: trzy nagrody Rektora Indywidualne III
stopnia (2001, 2007, 2010); nagrodę Rektora Zespołową I stopnia (2015); nagrodę
Chorwackiego Stowarzyszenia Informatycznego GIS Forum za udział w międzynarodowej
współpracy naukowo-badawczej w zakresie GIS, kartografii i projektach dotyczących ochrony
dziedzictwa kulturowego (2007); nagrodę Krajowego Stowarzyszenia Ochrony Informacji
Niejawnych za działalność publikacyjną w zakresie ochrony informacji niejawnych
i biznesowych (2007); nagrodę Instytutu Leśnictwa w Belgradzie za wkład w rozwój Nauki
o Leśnictwie i wieloletnią współpracę naukowo-badawczą (2012).
6. Podsumowanie dorobku naukowo-badawczego, dydaktycznego i organizacyjnego
Głównym celem autoreferatu było przedstawienie mojego dorobku naukowo-
badawczego. Oprócz głównego osiągnięcia naukowego – monografii Reprezentacja nauki
o geoinformacji w wybranych językach informacyjno-wyszukiwawczych opublikowałam dwie
monografie samodzielne i trzy wieloautorskie. Byłam współautorem trzech leksykonów,
autorem lub współautorem pięciu rozdziałów w książkach oraz stu artykułów, w tym
jedenastu przed doktoratem, jedenastu opublikowanych w czasopismach i materiałach
pokonferencyjnych indeksowanych w Web of Science oraz piętnastu opublikowanych na
liście B Ministerstwa Nauki i Szkolnictwa Wyższego. Byłam członkiem komitetów
redakcyjnych i rad naukowych czasopism naukowych i materiałów konferencji naukowych.
Redagowałam lub współredagowałam trzydzieści siedem opracowań zbiorowych.
Recenzowałam dwie monografie i trzydzieści dziewięć artykułów. Aktywnie uczestniczyłam
(poprzez wygłoszenie referatu, udział w dyskusji, organizację lub moderowanie sesji
naukowej) w siedemdziesięciu konferencjach naukowych: dwudziestu siedmiu
międzynarodowych i czterdziestu trzech krajowych. Współorganizowałam cztery wystawy
tematyczne. Brałam udział w pracach komitetów organizacyjnych lub komitetów naukowych
(komitetów programowych) czterdziestu dwóch konferencji krajowych i międzynarodowych.
Kierowałam i uczestniczyłam w realizacji dwudziestu dwóch krajowych projektów naukowo-
badawczych i dydaktycznych, w tym promotorskiego przed doktoratem, a czternaście
stanowiło badania własne w ramach konkursów Wydziału lub Rezerwy JM Rektora. Brałam
Page 16
16
udział w badaniach statutowych zakładów, w których pracowałam. Uczestniczyłam w dwóch
międzynarodowych projektach naukowo-badawczych, w tym jednego realizowanego
w ramach 7 Programu Ramowego Unii Europejskiej. Odbyłam trzy staże zagraniczne (w tym
jeden przed doktoratem) i jeden staż krajowy. Byłam koordynatorem dwóch
międzynarodowych i dwóch krajowych porozumień o współpracy naukowo-badawczej
i brałam udział w realizacji zadań porozumień. Jestem członkiem sześciu krajowych i dwóch
międzynarodowych stowarzyszeń (towarzystw) naukowych. Współredaguję repozytorium
Geographic Information Systems Conference and Exhibition – Conference proceedings, stronę
www Stowarzyszenia SILGIS i projektu Unii Europejskiej ISS-EWATUS.
Aktywnie uczestniczyłam we wdrażaniu Krajowych Ram Kwalifikacji oraz w pracach
Kierunkowego Zespołu Zapewnienia Jakości Kształcenia. Od 2003 roku jestem zastępcą
kierownika Studiów Podyplomowych: Ochrona informacji niejawnych i administracja
bezpieczeństwa informacji, dla których współtworzę również platformę e-learningową.
Byłam opiekunem roku, opiekunem praktyk studenckich, opiekunem studentów
zagranicznych realizujących zajęcia w ramach stypendiów. Recenzowałam liczne prace
dyplomowe: licencjackie, inżynierskie, magisterskie. Dla prowadzonych wykładów i ćwiczeń
przygotowałam kursy e-learningowe. Kilka modułów realizuję w języku angielskim.
Byłam członkiem Rady Wydziału i komisji rekrutacyjnych. Jestem wydziałowym
pełnomocnikiem do spraw osób niepełnosprawnych dla kierunków Informatyka oraz
Inżynieria Biomedyczna.
Otrzymałam siedem nagród za działalność naukowo-badawczą i sześć nagród za
działalność dydaktyczną.
Szczegółowy wykaz osiągnięć naukowo-badawczych, a także dydaktycznych,
organizacyjnych, w zakresie współpracy naukowej i popularyzacji nauki zaprezentowałam
w Załączniku 4.