Pokolenie show off: próba wyjaśnienia zjawiska

POKOLENIE SHOW OFF PRÓBA WYJAŚNIENIA ZJAWISKA

styczeń 2014

© Kristine 233, flickr.com

UWAGI WSTĘPNE

© autowitch, flickr.com

Czym jest show off?

Od jakiegoś czasu obserwuję niezwykle silną tendencję – zwłaszcza wśród młodych osób – do publicznego chwalenia się (na

Facebooku, na Instagramie, na blogach) posiadaniem konkretnych materialnych rzeczy, marek, luksusowym* sposobem

spędzania wolnego czasu etc. Nie jest to nowe zjawisko – istniało od zawsze, bo ostentacyjna konsumpcja jest jednym ze

sposobów budowania własnego statusu społecznego. Dziś jednak zjawisko to, głównie dzięki serwisom społecznościowym,

zdaje się być bardziej/ szerzej widoczne. Dodatkowo, podsycają je także niektórzy celebryci (vide chociażby PeKay) oraz media

tradycyjne, emitując takie programy, jak chociażby Miłość na bogato czy Warsaw Shore. W sieci pojawił się także serwis

RichKidsOfInstagram prezentujący wybrane zdjęcia z Instagrama z szeroko pojętej kategorii „luxlife”.

*Pojęcie luksusu jest pojęciem względnym. Dla jednej grupy luksusem będzie nowa bluzka z Bershki, dla innych faktycznie luksusowe marki, typu Louis Vuitton czy

Prada.

Zdjęcie: tag #luxury, instagram

Wszystko to sprawiło, że zaczęłam się zastanawiać, na ile zjawisko show off jest zjawiskiem pokoleniowym także w Polsce.

Postawiłam sobie następujące pytania badawcze:

Czy Polacy faktycznie angażują się w zjawisko show off online? Na jakich serwisach przede wszystkim to robią? Dlaczego/

w jakim celu to robią? Jakich reakcji oczekują od swoich znajomych po wrzuceniu takich materiałów? Jaki sami mają stosunek

do tego typu komunikatów wrzucanych przez ich własnych znajomych? Czym najchętniej się chwalą? Czy chwalących się

definiują te same cechy czy raczej można wśród nich wydzielić różne segmenty?

Pytania badawcze

© marshlight, flickr.com

Sposób przeprowadzenia badań

O pomoc w znalezieniu odpowiedzi na postawione pytania poprosiłam dwie firmy – Replise Poland (specjalizuje się w badaniu

treści w internecie przy wykorzystaniu autorskiej metodologii naive listening) oraz Izmałkowa Consulting (specjalizująca się

w badaniach pozadeklaracyjnych, z wykorzystaniem technik etnograficznych). Oba badania przeprowadzono niezależnie,

każde przy wykorzystaniu własnych autorskich metod badawczych. Oba jednak były badaniami jakościowymi. Obie firmy

badały też to samo zjawisko, choć każda z nich skupiła się na innym jego aspekcie – Replise – bardziej na publikowanych

treściach, Izmałkowa Consulting – na motywacjach i zachowaniach użytkowników. Dzięki temu udało mi się uzyskać niezwykle

ciekawe, uzupełniające się informacje. Najważniejsze wnioski znajdziecie na kolejnych stronach tego raportu.

© TheAlieness GiselaGiardino23, flickr.com

WYNIKI: ANALIZA TREŚCI

Badanie zrealizowane przez Replise Poland

na zlecenie http://hatalska.com

© smcgee, flickr.com

Kiedy: przeanalizowano wpisy opublikowane w okresie 20.08.2012 – 19.08.2013

Gdzie: analizowanymi obszarami były blogi, Facebook, fora internetowe

Kto: użytkownicy aktywni w rozpowszechnianiu wpisów wokół badanej tematyki, z podziałem na płeć i grupę

wiekową (o ile dostępne były takie informacje)

Jak: dogłębną analizę wykonano na podstawie określenia nastawienia internautów i wyłonieniu najczęściej

pojawiających się kategorii prezentowanych przedmiotów podczas dyskusji – za pomocą metody naive listening;

w czasie badania zostały wykorzystane następujące słowa kluczowe, wraz z uwzględnieniem ich odmiany przez

przypadki oraz innych określeń dotyczących danego tematu badania: kupić, mój nowy, mam nowy, nowy

nabytek, chwalić, dostać prezent, pokazać, takie tam, se se se, ja w, zobacz

Metodologia

© Omar Rodriguez-Rodriguez, flickr.com

Najważniejsze wnioski Treści show off w podziale na demografię:

Dwie grupy, które wykazują zdecydowanie większą tendencję

do publikowania treści informujących o dobrach

materialnych, to kobiety i młodzi ludzie (pomiędzy 20 a 30

r.ż.)

Struktura treści show off:

Młodzież (poniżej 20 r.ż.) i młodzi internauci (pomiędzy 20

a 30 r. ż). najchętniej publikują wpisy wzbogacone dodatkowo

zdjęciami produktów. Posty kobiet charakteryzuje duże

zaangażowanie (dłuższe opisy, zdjęcia etc.)

Tematyka:

Posty z kategorii show off krążą przede wszystkim wokół

ubrań, butów, kosmetyków i sposobów spędzania wolnego

czasu. Dość silnie reprezentowane są także takie kategorie,

jak technologie i jedzenie.

Typy kanałów:

Blogi są miejscem, w którym pojawiają się najobszerniejsze

wypowiedzi z kategorii show off (to zresztą naturalne,

wynikające ze specyfiki samego medium – blogi sprzyjają

publikowaniu dłuższych tekstów). Na forach internetowych

internauci chwalą się zdecydowanie rzadziej – charakter

zamieszczanych tam informacji jest zdecydowanie bardziej

informacyjny (gdzie kupić, jak naprawić etc.).

Sentyment:

Treści z kategorii show off mają przede wszystkim charakter

pozytywny lub neutralny.

© ffrade, flickr.com

WYNIKI: SEGMENTACJA UŻYTKOWNIKÓW

Badanie zrealizowane przez Izmałkowa Consulting (IzC)

na zlecenie http://hatalska.com.

Ze względu na bardzo dużą ilość zgromadzonego materiału,

na kolejnych stronach znajdują się najważniejsze wnioski z raportu IzC.

Pełen raport (wraz z verbatimami, przykładami zamieszczanych treści, pełną listą

skryptów mentalnych etc.) dostępny jest na zamówienie w IzC.

© oceandesetoiles, flickr.com

Kiedy: dwie fale – przed Świętami Bożego Narodzenia 2013 i po nich, świadomy i kontrolowany zabieg – okres ten

sprzyja większej ilości okazji do zachowań typu show off online

Gdzie: w I etapie badania serwisy społecznościowe Facebook i Instagram

Kto: informatorzy reprezentujący różne segmenty demograficzne; wiek: 15 – 35 lat; płeć: kobiety i mężczyźni, miejsce

zamieszkania: duże (powyżej 500 tys.) i mniejsze miasta (ok. 70 – 100 tys.); dochody: średnie (ok. 2000 – 4500 zł)

Jak: Badanie przebiegało kilkuetapowo. W 1. etapie przeprowadzono dogłębną analizę portali społecznościowych,

w wyniku której wyróżniono zmienne charakteryzujące osoby angażujące się w zjawisko show off. W 2. etapie

dokonano ich jakościowej segmentacji. Ostatnim krokiem były pogłębione wywiady indywidualne z wybranymi

reprezentantami każdego z wyróżnionych segmentów. W ich trakcie badacze wraz z informatorami przeglądali

ich własne profile oraz profile ich znajomych lub osób, które obserwują, tak aby nie polegać jedynie na

deklaracjach, a na rzeczywistych przykładach i spontanicznych zachowaniach oraz reakcjach.

Metodologia

© Omar Rodriguez-Rodriguez, flickr.com

Najważniejsze wnioski (1) Użytkownicy, którzy angażują się w zjawisko show off mają

różne motywacje i różny efekt chcą osiągnąć, w związku z tym

prezentowane przez nich treści przyjmują różną formę.

Część osób postrzega pokazywanie innym swojego statusu

materialnego oraz posiadanych dóbr jako zachowanie w złym

guście oraz coś społecznie nieakceptowanego (budzącego

zawiść i negatywne reakcje otoczenia). UWAGA: takie

unikanie chwalenia się wprost i koncentracji na sobie oraz

negatywne postrzeganie takich zachowań jest uwarunkowane

kulturowo – w Polsce są to zachowania niezgodne

z podstawowymi zasadami społecznymi i kulturowymi,

bardzo silnie uwewnętrzniane i mające duży wpływ na

postawy oraz zachowania.

Informatorzy najczęściej nie przyznają się wprost, że angażują

się w aktywność na portalach społecznościowych, aby

uzyskać aprobatę innych, że czekają na lajki i komentarze.

Odbierane jest to jako infantylne i próżne. W rzeczywistości

dla każdego z wyróżnionych segmentów aktywność

i pozytywna reakcja ze strony innych są bardzo ważne –

w bardzo dużym stopniu wpływają na ich samoocenę.

Postrzeganie aktywności innych jest selektywne i często

zależne od poziomu sympatii żywionej do danej osoby –

lepiej postrzegane i oceniane są posty osób lubianych niż

nielubianych. Lajki i komentarze pod adresem innych są więc

rodzajem manipulacji – sposobem na pokazanie swojego

stosunku do danej osoby. Także zachowania innych na

własnym profilu są „mierzone” i odczytywane w kategoriach

poziomu sympatii.

© misspixels, flickr.com

Najważniejsze wnioski (2) Osoby zaangażowane w prezentowanie dóbr materialnych

chwalą się już markami sieciowymi, które w danym momencie

postrzegane są przez ich środowisko jako modne i pożądane.

Punktem odniesienia i wzorem są dla nich polscy celebryci –

także często prezentujący się w rzeczach pochodzących

z sieciówek. Informatorzy porównują się do nich i próbują je

naśladować, ponieważ są to jedyne „gwiazdy” na tyle

dostępne, że mogą stanowić punkt odniesienia i aspiracji.

Gwiazdy zagraniczne, ze względu na prezentowany poziom

zamożności, są „poza zasięgiem” i dlatego nie stanowią

obiektu aspiracji – to poziom marzeń, które nigdy się nie

spełnią.

Marki luksusowe (np. Yves Saint Laurent, Michael Kors,

Chanel, Dior, Burberry, Louis Vuitton) pozostają najczęściej

poza zasięgiem badanych, są sferą marzeń.

Wśród osób chwalących się dobrami materialnymi oraz

własnym wyglądem silna jest rywalizacja – obserwują innych

użytkowników, porównują się do nich i starają się wypaść

lepiej.

Informatorzy dostrzegają zasadnicze różnice pomiędzy

Facebookiem a Instagramem, co przekłada się następnie na

sposób ich wykorzystywania danego serwisu oraz na

prezentowane na nich treści.

© Wen Cheng Liu, flickr.com

Segmentacja

Dla każdego z informatorów aktywność w serwisach społecznościowych jest formą autoprezentacji. Jednak każdy z nich

realizuje różne cele i różne wrażenie chce swoimi treściami wywołać u innych. W konsekwencji powoduje to, że różne osoby

różne definiują i dobierają treści oceniane jako warte pochwalenia się i pokazania innym.

Na podstawie analizy motywacji stojących za angażowaniem się w zjawisko show off w serwisach społecznościowych badacze

z Izmałkowa Consulting wyodrębnili pięć głównych segmentów użytkowników: Profesjonały, Lanserzy alternatywni, Beauty

Queens, Million Dollar Babies oraz Wannabes. Charakterystyka poszczególnych segmentów wraz z wybranymi skryptami

mentalnymi oraz informacją na temat tego, co dana grupa publikuje, znajduje się na kolejnych stronach.

© dbaron, flickr.com

Profesjonały

Charakterystyka:

Osoby traktujące profil na FB i Instagramie jako miejsca promocji swojej działalności zawodowej. Najczęściej są to osoby

pracujące w tzw. „wolnych zawodach” lub posiadające własną firmę. Profili używają do budowania swojego statusu jako

profesjonalistów w danej dziedzinie: aktywnych, przedsiębiorczych, odnoszących sukcesy. Na ich profilach znajduje się

stosunkowo niewiele informacji czysto prywatnych. Do tej grupy częściej należą: mężczyźni, osoby powyżej 25 r.ż., z dużych

miast, z wyższym wykształceniem.

Co publikują:

dokumentują swoje zawodowe osiągnięcia; prezentują wydarzenia branżowe, w których uczestniczyli; informują

o doniesieniach medialnych na swój temat, informują o sukcesach innych osób z branży (por. skrypt „ręka rękę myje…” na

następnej stronie)

© citrixonline, flickr.com

Grunt to dać się dostrzec

Promowanie własnej osoby na portalach społecznościowych

tylko pozornie jest nastawione na grono znajomych.

W rzeczywistości grupa ta dąży do bycia dostrzeżonym przez

kogoś z zewnątrz – kogoś z branży – dzięki czemu zostaną

zaproszeni do śmietanki danego środowiska i odniosą sukces.

Ręka rękę myje, a noga nogę wspiera

Aktywnie dzielą się osiągnięciami zawodowymi swoich

znajomych – szczególnie z tej samej branży – lajkują

i komentują ich posty. Liczą w tym na wzajemność i na

osiąganie szerszego zasięgu swoich postów, dzięki wsparciu

znajomych.

Ósmy grzech Twój – próżność

Mimo nastawienia na promowanie swojej osoby, nie

przyznają się wprost do tego, że to jak są odbierani przez

innych, jest dla nich ważne – że czekają na lajki i komentarze.

W rzeczywistości jest to dla nich bardzo istotne. Jest to dla

nich sygnałem, że to co robią, zyskuje uznanie w oczach

innych, że ma sens.

Wybrane skrypty mentalne

© jenny downing, flickr.com

Alternatywni lanserzy

Charakterystyka:

Osoby, które traktują profile na FB i Instagramie jako miejsce kreowania swojego wizerunku jako „ciekawych i niebanalnych

ludzi”. Budują status osób pozostających poza kulturą masową, o szerokich zainteresowaniach, aktywnych, bywających

w interesujących miejscach, robiących nieszablonowe rzeczy, mających coś do powiedzenia. Status budowany jest nie

w oparciu o posiadane rzeczy, ale o to, jakimi są ludźmi. Jest to działanie bardzo świadome, stanowi element „personal

brandingu”. Do tej grupy należą zarówno kobiety, jak i mężczyźni, częściej osoby po 25 r.ż., z dużych miast, z wyższym

wykształceniem, pracujące w wolnych zawodach lub zawodach wymagających kreatywności i indywidualizmu.

Co publikują:

zapisy chwil (istotnych i spontanicznych); zapisy nietypowych zachowań i sytuacji; informacje na temat wydarzeń, w których

brali udział; zdjęcia podróży i jedzenia

© rollanb, flickr.com

Wybrane skrypty mentalne Wszechwidzące oko Mordoru

Choć deklarują dużą spontaniczność w umieszczaniu postów

na FB czy Instagramie, poprzez pogłębioną obserwację

i rozmowę można dowiedzieć się, że w rzeczywistości są one

w dużym stopniu przemyślane i wyselekcjonowane. Grupa ta

ma świadomość, że ich profil obserwują nie tylko znajomi, ale

także osoby postronne. Dlatego też nie zamieszczają treści,

które mogą ich w jakiś sposób skompromitować.

Ja się wcale nie chwalę, ja po prostu…

Mimo, że czasem używają wobec swoich postów

sformułowania „pochwalić się”, uważają, że to co robią, jest

raczej „dzieleniem się” własnymi przeżyciami, przemyśleniami

i pasjami i nie robią tego, aby komuś zaimponować czy

zwrócić na siebie uwagę. W grupie tej nikt otwarcie nie chciał

z początku przyznać się, że oczekuje reakcji na swoje posty.

Jednak później jakby ze wstydem przyznają, że jest to

przyjemne uczucie, gdy ktoś polubi to, co się zamieściło.

Pokaż klasę a nie kasę

Pokazywanie dóbr materialnych uważają za coś „w złym

guście” – czego nie powinien robić kulturalny człowiek.

Kojarzy im się to z dorobkiewiczami, nowobogackimi, którzy

nagle doszli do dużych pieniędzy i jeszcze nie potrafią

odnaleźć się w takiej sytuacji.

© pedrosimoes7, flickr.com

Beauty Queens

Charakterystyka:

Osoby wykorzystujące profile na FB i Instagramie do budowania swojego statusu jako osób atrakcyjnych fizycznie. Ich

aktywność koncentruje się wokół publikowania zdjęć, na których wyglądają wyjątkowo korzystnie, a także dokumentowania

wszelkiego rodzaju metamorfoz we własnym wyglądzie. Chętnie dzielą się też informacjami dotyczącymi tego, jak uzyskali

dany efekt (np. opisują wykonywane ćwiczenia, stosowane diety, kosmetyki, podają adresy salonów kosmetycznych). Do tej

grupy częściej należą: kobiety, osoby w wieku 20 – 30 lat, nieco częściej osoby z mniejszych miast, częściej osoby ze średnim

wykształceniem, – nieco częściej osoby pracujące w zawodach mających coś wspólnego z dbaniem o urodę (np. fryzjerki).

Co publikują:

zdjęcia swoich stylizacji (tzw. „ogólny look”); zdjęcia swojej figury; zdjęcia z wakacji – na których głównym obiektem są oni

sami; zdjęcia włosów, paznokci, makijażu; zdjęcia swoich partnerów; zdjęcia swojej aktywności sportowej

© margotwood, flickr.com

Wybrane skrypty mentalne Po co błyszczeć tylko dla siebie

Osoby z tego segmentu uznają się za bardzo atrakcyjne i bez

oporów mówią o tym, że chcą pokazać to innym. Deklarują,

że wygląd jest ważny dla nich samych i dbałyby o niego także,

gdyby nikt nie patrzył. Jednocześnie przyznają, że czują

potrzebę pochwalenia się swoją atrakcyjnością przed innymi.

Marka środkiem a nie celem

Dla tego segmentu posiadanie markowych rzeczy nie jest

celem samym w sobie – nie chwalą się zazwyczaj markami ani

cenami posiadanych ubrań czy akcesoriów. Kupują rzeczy

markowe, ponieważ zazwyczaj lepiej one wyglądają – są

lepsze jakościowo, mają ciekawsze kroje, charakterystyczny

styl – dzięki czemu lepiej się w nich prezentują. Jeśli świetnie

wyglądają w czymś kupionym na bazarze, także będą to nosić

– wynika to z ich głębokiego przekonania co do własnej

atrakcyjności.

Udawana naturalność

Mimo że większość zamieszczanych przez nich zdjęć

pochodzi ze specjalnie wykonywanych sesji i są starannie

wyselekcjonowane, nie lubią się do tego przyznawać.

„Pozowanie” uznawane jest za próżne. Obniża też w pewnym

stopniu wartość zdjęcia – na zdjęciach pozowanych każdy

wychodzi lepiej niż normalnie. Deklarują więc, że zdjęcia są

w pełni naturalne.

© webgrl, flickr.com

Million Dollar Babies (1)

Charakterystyka:

Grupa budująca swój status jako osoby modnej i ekskluzywnej. Podobnie jak Beauty Queens przykładają bardzo dużą wagę do

swojego wyglądu, ale najważniejszymi kryteriami atrakcyjności są dla nich: zgodność z najnowszymi trendami, naśladowanie

tego, co noszą gwiazdy, posiadanie przedmiotów modnych i znanych marek. Poprzez posiadanie rzeczy znanych marek budują

swoje poczucie wartości – często podkreślają, że dzięki temu czują się „luksusowo”, „ekskluzywnie”, „prestiżowo”. W swoich

postach chętnie dzielą się informacjami, w co są ubrani, a także cenami posiadanych przedmiotów. Do tej grupy należą:

częściej kobiety niż mężczyźni, najczęściej osoby w wieku 20 – 30 lat, zarówno osoby z dużych jak i małych miast, nieco

częściej osoby ze średnim wykształceniem, nieco częściej osoby, których rodzice mają wyższe dochody niż średnia.

© partymonstrrrr, flickr.com

Million Dollar Babies (2)

Co publikują:

zdjęcia swoich stylizacji; zdjęcia butów – często są to zdjęcia całej posiadanej kolekcji z wymienionymi markami; zdjęcia

kosmetyków – publikowane częściej na Instagramie niż na FB; zamieszczają głównie zdjęcia kosmetyków marek luksusowych

(Chanel, YSL, Dior), pokazywanie marek drogeryjnych uważane jest za obciach; zdjęcia akcesoriów – najczęściej zdjęcia torebek,

okularów, biżuterii, telefonów komórkowych (zrobionych najczęściej w lustrze – tak, żeby było widać i autora zdjęcia, i telefon);

zdjęcia jedzenia i kawy (szczególnie często kawy ze Starbucksa)

© jRoxy13, flickr.com

Wybrane skrypty mentalne Być jak gwiazdy

Grupa bardzo zaangażowana w śledzenie życia gwiazd,

a w szczególności najnowszych, kreowanych lub

naśladowanych przez nie trendów. Wiedzę czerpią zarówno

z portali internetowych (Plotek, Pudelek, Plejada), jak

i z tych czasopism, z których można dowiedzieć się dokładnie,

w co ubrana jest dana gwiazda, gdzie można kupić

analogiczną lub podobną rzecz i za ile. Chętnie naśladują

polskie gwiazdy – po pierwsze ze względu na większą

dostępność noszonych przez nie rzeczy jak i większą

rozpoznawalność danej stylizacji w środowisku, w którym się

obracają.

Jak się nie ma co się lubi…

Większość informatorów marzy o posiadaniu rzeczy marek,

które postrzegają jako luksusowe (Yves Saint Laurent, Michael

Kors, Chanel, Dior, Burberry, Louis Vuitton). Ze względu na

swoje wysokie ceny nie są one jednak w ich zasięgu –

zazwyczaj posiadają zaledwie kilka rzeczy bardzo

prestiżowych marek i należą one do ich „skarbów”.

Zadowalają się markami tańszymi, ale znanymi i cenionymi

w środowisku, w którym się obracają. Szczególnie cenione są

marki Zara, Simple, Solar i Mango. Nieco niżej w hierarchii

plasują się H&M, Top Shop, River Island i Mohito.

Marka nierozpoznawalna to nie prestiż

Jako marki pożądane i cenione przez siebie wymieniają albo

bardzo znane marki luksusowe albo bardzo znane marki

sieciowe. Nie interesują ich marki niszowe. Liczy się dla nich,

aby to, co mają na sobie, było rozpoznawalne przez innych

(marka i wartość). Stąd nie są dla nich atrakcyjne marki

polskich projektantów, rzeczy na zamówienie czy produkty

niszowe. © partymonstrrrr, flickr.com

Wannabes

Charakterystyka:

Segment analogiczny do Million Dollar Babies z tą różnicą, że należą do niego bardzo młode osoby między 15 a 20 rokiem

życia, które: mają mniejsze zasoby finansowe, a więc i mniej okazji do angażowania się w zjawisko show off, są silnie

uzależnione od akceptacji rówieśników, nadal poszukują własnej tożsamości, budują swoją wartość w oparciu

o posiadanie markowych przedmiotów, starają się wyróżnić na tle rówieśników poprzez posiadanie markowych i drogich

przedmiotów.

© Anna Marie Gearhart, flickr.com

WERYFIKACJA POSTAWIONYCH HIPOTEZ

© Kymberly Janisch, flickr.com

Prawdziwy luksus kojarzony jest w Polsce jako coś bajkowego

Hipoteza potwierdzona

Dla większości informatorów luksus to poziom zamożności pozwalający na życie na poziomie wręcz bajkowym, pozostającym

w sferze marzeń, niedostępnym dla standardowego Polaka. Kojarzony jest z amerykańskimi gwiazdami lub rosyjskimi bonzami

– domami w różnych częściach świata, jachtami, garażami pełnymi luksusowych samochodów itd.

Dla informatorów już akcesoria marek luksusowych są poziomem, na który nie mogą sobie pozwolić. Część o nich marzy, część

uważa je jednak za rodzaj przesady – za jedną rzecz luksusową mogliby kupić sobie kilka rzeczy nieco mniej znanych, a wciąż

dobrych marek.

© James Wheeler, flickr.com

Jako warte pochwalenia się definiujemy już rzeczy z tzw. wyższego mainstream

Hipoteza potwierdzona

Informatorzy zaangażowani w publikowaniu informacji na temat posiadanych dóbr materialnych jako warte pochwalenia się

definiują nieco droższe marki sieciowe takie jak Zara, Simple, Mango, a czasem nawet River Island czy Mohito. Na ich

„prestiżowość” wpływają popularność, wysokie ceny, rozpoznawalność, jakość oraz fakt, że noszą je również gwiazdy.

©Flor de Maria Fashion, flickr.com

W Polsce nie wypada chwalić się bogactwem/ luksusem

Hipoteza częściowo potwierdzona

Informatorzy z segmentów Profesjonały oraz Lanserzy Alternatywni uważają, że chwalenie się bogactwem jest w złym guście

i świadczy o niskiej kulturze i klasie człowieka. Dodatkowo uważają, że jest to negatywnie odbierane i zagrażające społecznie –

ludzie w Polsce nadal są zawistni i zazdroszczą innym czegoś, czego sami nie mogą mieć. Stąd publikować można jedynie

informacje na temat rzeczy, które „są w normie” – każdy może sobie na nie pozwolić i dlatego nie stanowią zagrożenia.

Natomiast osoby z segmentu Million Dollar Babies wręcz świadomie dążą do wzbudzania zazdrości i podziwu u innych.

Obracają się jednak zazwyczaj w towarzystwie osób, które myślą podobnie jak oni sami i stąd nie mają refleksji, że ich

zachowanie może być negatywnie odbierane. U obserwujących je osób wzbudzają zawiść nakierowaną na rywalizację

a nie krytykę.

©pedrosimoes7, flickr.com

Zjawisko „chwalenia się” częściej ma miejsce na Instagramie niż na FB

Hipoteza potwierdzona

Wynika to przede z funkcjonalności Instagrama, który bazuje na dzieleniu się zdjęciami – forma czysto wizualnej prezentacji

treści sprzyja dzieleniu się treściami dotyczącymi przedmiotów i dóbr materialnych. Dodatkowo definiowanie serwisu jako

bardziej anonimowego zmniejsza skłonność do cenzurowania treści i oceniania ich w kategoriach tego, jak odbiorą to nasi

bliscy i znajomi. Brak wymogu, aby treści zamieszczane na Instagramie były dla innych inspirujące czy ciekawe, zwiększa

tendencję do traktowania tego serwisu jako miejsca do prezentowania swojego „materialnego” oblicza – wyglądu,

posiadanych przedmiotów, podczas gdy Facebook traktowany jest jako miejsce prezentowania swojego „wewnętrznego ja” –

pokazywania zainteresowań, pasji, niecodziennych aktywności, ciekawych sposobów spędzania czasu itd.

©Thomas Leuthard, flickr.com

e: [email protected]

©Anthony Citrano, flickr.com

Kopiowanie i rozpowszechnianie całości lub fragmentów niniejszego raportu

dozwolone jest pod warunkiem podania źródła.

Podczas cytowania części dotyczącej analizy treści (wnioski na s. 8), należy podać

następujące źródło: Zjawisko show off w mediach społecznościowych: analiza

wypowiedzi internautów, badanie zrealizowane przez Replise Poland na zlecenie

http://hatalska.com, styczeń 2014.

Podczas cytowania części dotyczącej motywacji i segmentacji użytkowników

(wnioski na ss. 11-28), należy podać następujące źródło: Zjawisko show off w sieci,

badanie zrealizowane przez Izmałkowa Consulting na zlecenie http://hatalska.com,

styczeń 2014.

@hatalskacom

Partnerzy merytoryczni: