mur oporowypracownicy.uwm.edu.pl/i.dyka/fundament_pliki/mur oporowy... · 2011-04-16 · MECHANIKA GRUNTÓW I FUNDAMENTOWANIE – ćwiczenia, dr in ż. Ireneusz Dyka Kierunek studiów:

MECHANIKA GRUNTÓW I FUNDAMENTOWANIE – ćwiczenia, dr inż. Ireneusz Dyka

Kierunek studiów: Budownictwo Rok III, sem. VI 1

Ćwiczenia

Projekt muru oporowego

według PN-83/B-03010 Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.

W projektowaniu ściany oporowe traktuje się wraz z fundamentem jako całość.

Projekt muru oporowego obejmuje:

• opis techniczny,

• obliczenia statyczne,

• rysunki

Opis techniczny:

1. Przedmiot, podstawa i zakres opracowania,

2. Wykorzystane materiały:

– dokumentacja geotechniczna/geologiczna, – projekt budowlany, – projekt urbanistyczny, – ekspertyzy, – normy, – literatura.

3. Założenia projektowe,

4. Lokalizacja obiektu,

5. Charakterystyka geologiczno-inżynierska,

– ogólna charakterystyka morfologiczno-geologiczna (położenie, rzeźba terenu, ...), – szczegółowe warunki geotechniczne (rodzaj gruntów, stan gruntów miąższość warstw, ...) – warunki wodne (zwierciadło wody gruntowej, agresywność, sąsiedztwo zbiorników wodnych, ...).

6. Opis konstrukcji,

- ogólna charakterystyka konstrukcji (rodzaj konstrukcji, schemat, podstawowe wymiary, główne obciążenia).

- opis poszczególnych elementów konstrukcyjnych. - opis obliczeń statycznych i metod wymiarowania konstrukcji.

7. Technologia wykonywania konstrukcji,

8. Informacje dodatkowe – wyposażenie,

9. Uwagi końcowe.

Obliczenia statyczne:

1. Ustalenie parametrów geotechnicznych

2. Przyjęcie wymiarów geometrycznych muru oporowego

3. Zebranie obciążeń.



Ćwiczenia

3.1. Zebranie obciążeń pionowych.

3.2. Zebranie obciążeń poziomych (parcie gruntu).

4. Sprawdzenie wymiarów konstrukcji muru oporowego.

5. Sprawdzenie warunków I stanu granicznego

• sprawdzenie nośności podłoża z uwzględnieniem mimośrodu i nachylenia obciążenia oraz budowy podłoża;

• sprawdzenie stateczności na obrót; • sprawdzenie stateczności na przesunięcie w poziomie posadowienia fundamentu lub w głębszych

warstwach podłoża; • sprawdzenie ogólnej stateczności ściany oporowej i uskoku naziomu.

6. Sprawdzenie warunków II stanu granicznego

Normy:

[1] PN-82/B-02001 Obciążenia budowli. Obciążenia stałe.

[2] PN-B-02479:1998 Geotechnika. Dokumentowanie geotechniczne.

[3] PN-88/B-02014 Obciążenia budowli. Obciążenie gruntem.

[4] PN-86/B-02480 Grunty budowlane. Określenia, symbole, podział i opis gruntów.

[5] PN-B-02481:1998 Geotechnika – Terminologia podstawowa, symbole literowe i jednostki miar.

[6] PN-83/B-03010 Ściany oporowe. Obliczenia statyczne i projektowanie.

[7] PN-81/B-03020 Grunty budowlane. Posadowienie bezpośrednie budowli. Obliczenia statyczne i projektowanie.

[8] PN-B-03264:2002 Konstrukcje betonowe, żelbetowe i sprężone. Obliczenia statyczne i projektowanie.

[9] PN-B-06050:1999 Geotechnika. Roboty ziemne. Wymagania ogólne.

Literatuta:

Biernatowski K., Dembicki E., Dzierżawski K., Wolski W.: Fundamentowanie. Projektowanie

i wykonawstwo. Arkady. Warszawa 1987.

Dembicki E. i inni Fundamentowanie cz. 1 i 2. Arkady. Warszawa 1988.

Czarnota – Bojarski R., Lewandowski J. Fundamenty budowli lądowych. Arkady. 1978.

Motak E. Fundamenty bezpośrednie. Arkady. Warszawa 1988.

Kobiak J., Stachurski W. Konstrukcje żelbetowe, tom 3. Arkady, Warszawa 1987.

Starosolski W. Konstrukcje żelbetowe, tom II. Wydawnictwo Naukowe PWN, Warszawa 2003.



Ćwiczenia

TREŚĆ ZADANIA (przykład) Zaprojektować mur oporowy podtrzymujący naziom o wysokości hn = 4,4 m. Projekt wykonać dla dwóch wariantów występowania gruntu pod podstawą fundamentu: I - posadowienie bezpośrednie, II - posadowienie na palach. Obciążenie naziomu: qn = 5 kPa. Rodzaj pali: wiercone

Wariant I Wariant II Rzędne warstwy

[m]

Rodzaj gruntu

Geneza IL/ID

Rzędne warstwy

[m]

Rodzaj gruntu

Geneza IL/ID

0 ÷ -1.8 Gp C 0.45 0 ÷ -1.8 Gp C 0.45 -1.8 ÷ -6.0 Pd 0.65 -1.8 ÷ -6.0 Pd 0.65

-6.0 ÷ -20.0 Ps 0.70 -6.0 ÷ -9.6 Torf: φ = 15o, c = 5 kPa Poziom wody gruntowej: - [m] -9.6 ÷ -20.0 Pr 0.66



Ćwiczenia

WARIANT I

OBLICZENIA STATYCZNE

1.0. Ustalenie parametrów geotechnicznych

Zasypkę przyjmujemy wg pkt 5.7 normy PN-83/B-03010 Ściany oporowe. Obliczenia statyczne

i projektowanie: grunt niespoisty średniozagęszczony.

Przelot [m]

Rodzaj gruntu

Metoda B

ρ [g/cm3] Stan gruntu Geneza φu(n) cu

(n) [kPa]

M0 [MPa]

E0 [MPa]

0.0 – -1.80 -1.80 – -6.0 -6.0 – -20.0

Gp Pd Ps

2.10 1.75 1.90

IL = 0,45 ID = 0,65 ID = 0,70

C - -

11 32 34

10 - -

17.0 80.0

130.0

12.5 60.0 110.0

Zasypka Ps 1.85 ID = 0,60 - 33 - 110.0 90.0

Wartość obliczeniową parametru geotechnicznego należy wyznaczać wg wzoru:

x(r) = γm · x(n)

,

w którym

γm – współczynnik materiałowy

Współczynnik γm dla parametru wyznaczanego metodą B lub C wynosi γm = 0,9 lub γm = 1,1 przy czym

należy przyjmować wartość bardziej niekorzystną

Wartości obliczeniowe parametrów geotechnicznych:

I warstwa (Gp): ρ(r) = ρ(n) · γm = 2.10 · 0.9 = 1.89 [g/cm3] [Mg/m3] 2.10 · 1.1 = 2.31 [g/cm3] [Mg/m3] φu

(r) = φu(n) · γm = 11.0 · 0.9 = 9.90

11.0 · 1.1 = 12.10 cu

(r) = cu(n) · γm = 10.0 · 0.9 = 9.0 kPa

10.0 · 1.1 = 11.0 kPa II warstwa (Pd): ρ(r) = ρ(n) · γm = 1.75 · 0.9 = 1.575 [g/cm3] [Mg/m3] 1.75 · 1.1 = 1.925 [g/cm3] [Mg/m3] φu

(r) = φu(n) · γm = 32.0 · 0.9 = 28.80

32.0 · 1.1 = 35.20 III warstwa (Ps): ρ(r) = ρ(n) · γm = 1.90 · 0.9 = 1.71 [g/cm3] [Mg/m3] 1.90 · 1.1 = 2.09 [g/cm3] [Mg/m3] φu

(r) = φu(n) · γm = 34.0 · 0.9 = 30.60

34.0 · 1.1 = 37.40 Zasypka (Ps): ρ(r) = ρ(n) · γm = 1.85 · 0.9 = 1.665 [g/cm3] [Mg/m3] 1.85 · 1.1 = 2.035 [g/cm3] [Mg/m3] φu

(r) = φu(n) · γm = 33.0 · 0.9 = 29.70

33.0 · 1.1 = 36.30



Ćwiczenia

2.0. Przyjęcie wymiarów konstrukcji

Zagłębienie ścian oporowych – wg pkt 5.3 (minimum 0,5 m)

Minimalne grubości ścian żelbetowych – wg pkt 5.1

Rodzaje ścian oporowych:

- wspornikowe (ścianki szczelne);

- wspornikowe zakotwione;

- masywne (z betonu, kamienia lub ceglane);

- kątowe (żelbetowe: monolityczne lub prefabrykowane);

- kątowe żebrowe (zwykle żelbetowe monolityczne);

- z elementami odciążającymi (ze wspornikami lub płytami odciążającymi);

- złożone.

Przyjęte wymiary muru: Hn = 4,4 m H = 5,5 m B = 3,8 m h = 0,95 m D = 1,1 m a = 0,4 m szerokość odsadzek: bL = 0,9 m; bP = 0,4 m

380

40

Q1

Q2

Q3

G1

O A

P

EI

90



Ćwiczenia

3.0. Zebranie obciążeń

3.1. Obciążenia pionowe

Obciążenia od konstrukcji - ciężar własny elementów ściany (Q) Wartości charakterystyczne ciężaru własnego ścian: – dla betonu γb = 24,0 kN/m3 – dla żelbetu γż = 25,0 kN/m3 Wartości współczynnika obciążeń: γf = 1,1 (0,9).

Obciążenia od gruntu (nad odsadzkami) (G) W zebraniu obciążeń pomijamy ciężar gruntu na odsadzce po stronie niższego naziomu. Wartości charakterystyczne ciężaru objętościowego gruntu określamy na podstawie normy PN-81/B-03020. Wartości współczynników obciążeń γf do określenia wartości obliczeniowych: – grunty rodzime 1,1 (0,9), – grunt zasypowy 1,2 (0,8) bez kontroli zagęszczenia lub 1,1 (0,9) z kontrolą zagęszczenia.

Obciążenie naziomu (obciążenie zmienne) (P) Wartości charakterystyczne obciążenia naziomu podano w temacie. Wartości współczynników obciążeń γf do określenia wartości obliczeniowych: – dla obciążenia naziomu do 2 kN/m2 γf = 1,4 (0,0), – dla obciążenia naziomu 2 ÷5 kN/m2 γf = 1,3 (0,0), – dla obciążenia naziomu powyżej 5 kN/m2 γf = 1,2 (0,0).

rO MO γγγγfmin Vmin MOmin γγγγfmax Vmax MOmax rA MAmin

[m] [kNm/mb] [-] [kN/mb] [kNm/mb] [-] [kN/mb] [kNm/mb] [m] [kNm/mb]

Q1 4,55 x 0,40 x 25 = 45.50 1.30 59.15 0.9 40.95 53.24 1.1 50.05 65.07 3.20 131.04

Q2 0.5 x 4,55 x 2,10 x 25 = 119.44 0.40 47.78 0.9 107.49 43.00 1.1 131.38 52.55 2.30 247.24

Q3 3,80 x 0,95 x 25 = 90.25 0.00 0.00 0.9 81.23 0.00 1.1 99.28 0.00 1.90 154.33

G1 4,55 x 0,40 x 1,85 x 9,81 = 33.03 1.70 56.15 0.9 29.73 50.54 1.1 36.33 61.77 3.60 107.02

P 0,40 x 5,0 = 2.00 1.70 3.40 0 0.00 0.00 1.3 2.60 4.42 3.60 0.00

Suma: 290.22 166.48 259.40 146.77 319.64 183.80 639.62

Charakterystyczne wartości obciążeńObc.

Vk [kN/mb]

Ciężar własny ściany oporowej:

Q1n = (5,5 – 0,95) × 0,40 × 25 = 45,5 kN/m Q1

(r) = 50,05 (40,95) kN/m Q2

n = ½ (5,5 – 0,95) × (3,8 – 0,9 – 0,4 – 0,4) × 25 =119,44 kN/m Q2(r) = 131,38 (107,49) kN/m

Q3n = 3,80 × 0,95 × 25 = 90,25 kN/m Q3

(r) = 99,28 (81,23) kN/m

Ciężar gruntu na odsadzkach:

G1n = (5,5 – 0,95) × 0,40 × 1,85×9,81 = 33,03 kN/m G1

(r) = 36,33 (29,73) kN/m Obciążenie naziomu:

Pn = 0,40 × 5,0 = 2,0 kN/m P(r) = 2,60 (0,0) kN/m Suma obciążeń pionowych - V:

Vk = 290,22 kN/mb

Vmax = 319,64 kN/mb

Vmin = 259,40 kN/mb



Ćwiczenia

3.2. Obciążenia poziome

Parcie i odpór gruntu jest oddziaływaniem, którego wartość zależy od przemieszczeń i odkształcalności konstrukcji oporowej. Wartości parcia zależą od przemieszczeń ściany, a przemieszczenia te z kolei są wynikiem miedzy innymi parcia gruntu. Projektowanie ścian oporowych na parcie spoczynkowe (E0) jest zbyt asekuracyjne i raczej niewłaściwe. Parcie takie przyjmuje się dla konstrukcji, które nie ulegają żadnym przemieszczeniom – np. ściany tuneli lub dużych kolektorów i rurociągów. Projektowanie z kolei na parcie graniczne (Ea) może być zbyt ryzykowne, gdyż jest ono najmniejsze ze wszystkich parć i występuje dopiero przy znacznych i nieskrępowanych przemieszczeniach ściany. Ściany oporowe powinno się projektować na parcie pośrednie, przyjmowane w przybliżeniu: EI = (Ea + E0)/2 lub EI = (2Ea + E0)/3, bądź ustalane dokładniej na podstawie obliczeń iteracyjnych.

Obciążenia poziome – parcie spoczynkowe

Zgodnie z PN-83/B-03010 poz.3.6.4 K0 ustala się w zależności od rodzaju gruntu według wzorów

(12) i (13):

- dla gruntów zasypowych – wzór (13):

K0 = [0,5 - ξ4 + (0,1 + 2ξ4) · (5Is – 4,15)ξ5] · (1 + 0,5tgε)

gdzie:

ε - kąt nachylenia naziomu do poziomu,

ξ4 - współczynnik zależny od rodzaju gruntu zasypowego, wg tabl. 8 � ξ4 = 0,05;

ξ5 - współczynnik uwzględniający technologię układania i zagęszczania zasypu, wg. tabl. 9

Zagęszczanie zasypki metodą wibracyjną miejscową � ξ5 = 0,95

Materiał zasypki: piasek średni, wilgotny, ID = 0,60 � γ(n) = 18,15 kN/m3

Is - wskaźnik zagęszczenia gruntu zasypowego, wg Pisarczyka: Ds I,,I ⋅+= 16508550

60,0165,0855,0 ⋅+=sI = 0,954

K0 = [0,5 - 0,05 + (0,1 + 2·0,05)·(5·0,957 – 4,15) ·0,95] · (1 + 0,5·0) = 0,57



Ćwiczenia

Obciążenia poziome – parcie graniczne czynne

Współczynnik parcia granicznego:

wg PN-83/B-03010 ==> ( )

( ) ( ) ( )( ) ( )

2

2

22

2

2

coscos

sinsin1coscos

cos

−⋅+

−⋅+++⋅

−=

εβδβ

εφδφδββ

φβaK

Przy założeniach: ściana pionowa (β = 0), naziom poziomy (ε = 0), brak tarcia między gruntem a ścianą (δ2 = 0) otrzymujemy:

Ka = tg2(45°– φ(n)/2) ; φ(n) = 33° �

−=

2

3345tg2

aK = 0,295

Przyjęto współczynnik parcia pośredniego: KI = (K0 + Ka)/2 = (0.57 + 0.295)/2 = 0.43

Jednostkowe charakterystyczne obciążenie poziome ścian: ea = γ(n)·(z + hz - hc) ·KI;

)(n

nz

qh

γ= =

81,985,1

0,5

⋅= 0,28 m

c = 0 � hc = 0

z = 0,0 m � eI = 1,85×9,81·(0,0 + 0,28 – 0,0) ·0,43 = 2,2 kPa

z = 5,5 m � eI = 1,85×9,81·(5,5 + 0,28 – 0,0) ·0,43 = 45,1 kPa

Wartość charakterystyczna wypadkowej parcia:

EI = 0,5×(2,2+45,1)×5,5 = 130,1 kN/m

Wysokości zaczepienia wypadkowej parcia ponad poziomem posadowienia:

hE = 5,51,452,2

1,452,22

3

1

+

+⋅⋅ = 1,92 m

Wartość charakterystyczna momentu od wypadkowej parcia:

MEO = MEA = -1.92m × 130.1 kN/mb = -249.6 kNm/mb

Wartość obliczeniowa wypadkowej parcia wg pkt 3.6.6: (Er = γf1×γf2×EI):

γf1 = 1.1 (0.9) – dla gruntu rodzimego, γf1 = 1.2 (0.8) – dla gruntu zasypowego, γf2 = 1.0 – w obliczeniach stanów granicznych gruntu, γf2 = 1.1(0.9) – w obliczeniach stanów granicznych konstrukcji,

Er = 1,2×1,0×130,1 = 156,12 kN/m



Ćwiczenia

Wartość obliczeniowa momentu od wypadkowej parcia:

MEmax = -1.92 × 156.12 kN/m = -299.75 kNm/mb

3.3. Zestawienie obciążeń

Suma obciążeń poziomych - H:

Hk = EI = 130,1 kN/mb

Hmax = Er = 156,12 kN/mb

Suma obciążeń pionowych - V:

Vk = 290,22 kN/mb Vmax = 319,64 kN/mb

Vmin = 259,40 kN/mb

Suma momentów sił obliczeniowych względem środka fundamentu (punkt O):

charakterystyczne: MO(Vk,Hk) = 166,48 – 249,6 = - 83,12 kNm/mb

obliczeniowe: MO(Vmax,Hmax) = 183,80 – 299,75 = - 115,95 kNm/mb

MO(Vmin,Hmax) = 146,77 – 299,75 = - 152,98 kNm/mb

charakterystyczne

Vk, Hk, Mok Vmax, Hmax Vmin, Hmax Vmax, H=0

pionowe: V [kN/mb] 290.22 319.64 259.40 319.64

poziome: H [kN/mb] 130.10 156.12 156.12 0.00

MO(V) [kNm/mb] 166.48 183.80 146.77 183.80

MO(H) [kNm/mb] -249.60 -299.75 -299.75 0.00

MO(V+H) [kNm/mb] -83.12 -115.95 -152.98 183.80

mimośród [m] eB= -0.286 -0.363 -0.590 0.575

obliczenioweKombinacja obciążeń

Suma momentów sił obliczeniowych względem krawędzi fundamentu (punkt A):

obliczeniowe: MAmax = MA(Vmin) – MEmax = 639,62 – 299,75 = 339,87 kNm/mb

4. Sprawdzenie wymiarów konstrukcji muru oporowego.

Sprawdzenie położenia wypadkowej obciążeń w podstawie fundamentu 4.1. Obciążenia charakterystyczne

- Komb. 1 : Vk, Hk , MO(Vk,Hk)

eB=MO/Vk = 83,12/290,22 = 0,286 m < B/6 (B/6 = 3,8/6 = 0,63 m)

4.2. Obciążenia obliczeniowe

- Komb. 2: Vmax, Hmax, MO(Vmax,Hmax)

eB= MO(Vmax,Hmax)/Vmax = 115,95/319,64 = - 0,363 m < B/6



Ćwiczenia

- Komb. 3: Vmin, Hmax, MO(Vmin,Hmax)

eB= MO(Vmin,Hmax)/Vmin = 152,98/259,40 = 0,590 m < B/6

jeśli warunek powyższy będzie niespełniony: wypadkowa poza rdzeniem podstawy,

– dla najniekorzystniejszego układu obciążeń dopuszcza się przekroczenie tego warunku jednak

wypadkowa musi znajdować się w rdzeniu uogólnionym podstawy (B/4 = 0,95 m).

- Komb. 4: Vmax, MO(Vmax), parcie = 0

jest to kombinacja obciążeń dla fazy wznoszenia konstrukcji, w dokładniejszych obliczeniach

należałoby pominąć także obciążenia gruntem prawej odsadzki muru i dodać ciężary pochodzące od

elementów deskowań w czasie fazy betonowania konstrukcji. Można założyć z pewnym przybliżeniem,

że te obciążenia wzajemnie się skompensują.

eB= MO(Vmax)/Vmax = 183,80/319,64 = 0,575 m < B/6

5. Sprawdzenie warunków I stanu granicznego.

5.1. NOŚNOŚĆ PODŁOŻA POD PODSTAWĄ FUNDAMENTU

Sprawdzenie warunku nośności: Nr ≤ m QfNB

5.1.1. - Komb. 2: Vmax, Hmax, MO(Vmax,Hmax)

Nr = Vmax

Nr = 319,64 kN/mb

TrB = Er = 156,12 kN/m

MrB = MO(Vmax,Hmax) = 115,95 kNm/m

eB = MrB/Nr = 0.363 m

eL = 0

tgδB = r

rB

N

T= 156,12/319,64 = 0,49

Grunt podłoża muru oporowego: Pd: tgφr = tg(28.8) = 0,55

ρD(r) = 1.575 Mg/m3

ρB(r) = 1.69 Mg/m3

B = B – 2·eB = 3.8 - 2·0.363 = 3.074 m;



Ćwiczenia

××××

⋅−+××××

++×××

+××= B

r

BBD

r

dDc

r

ucfNB iBNL

BDiN

L

BicN

L

BLBQ γγ 25,015,113,01 min

Dla fundamentów pasmowych (L/B > 5) mamy:

[ ]B

r

BBD

r

dDc

r

ucfNB iBNDiNicNmBQ ×××+×××+××××= γγ min1 [kN/mb]

Sprawdzenie nośności w poziomie posadowienia:

Dmin = 1.1 m

B [m] = 3.80 eB [m] = 0.363 B' [m] = 3.07 ΤrB [kN] = 156.12

L [m] = 100.00 eL [m] = 0.000 L' [m] = 100.00 Νr [kN] = 319.64

nachylenie podstawy α [deg] = 0.00 B'/L' = 0.03 MrB [kNm] = 115.95

c'(r)

[kPa] = 0.00 NC = 27.43 iC = 0.25 tgδB = 0.49

φu(r)

= 28.80 ND = 16.08 iD = 0.30 tgφ = 0.55

γ(r)

B [kN/m3] = 16.58 NB = 6.22 iB = 0.14

γ(r)

D [kN/m3] = 15.45

mB = 1.97

Dmin [m] = 1.10

QfNB [kN/mb] = 395.8

Warunek nośności: Nr ≤ m⋅QfNB = 0.81⋅395.8 = 320,6 kN < Nr = 319,64 kN � warunek spełniony

5.1.2. - Komb. 3: Vmin, Hmax, MO(Vmin,Hmax)

dla chętnych na ocenę najlepszą!

5.1.3. - Komb. 4: Vmax, H = 0, MO(Vmax)

5.2. SPRAWDZENIE STATECZNOŚCI NA OBRÓT WG PKT 4.2.4

Moment wszystkich sił obliczeniowych powodujących obrót ściany (γf >1):

M0r = MEmax = -1.92 × 156.12 kN/m = -299.75 kNm/mb

Moment wszystkich sił obliczeniowych przeciwdziałających obrotowi ściany (γf <1):

Muf =MA(Vmin) = 639,62 kNm/mb

Warunek nośności:

M0r ≤ m0⋅Muf = 0.9⋅639,62 = 575,6 kNm > M0r = 299,75 kNm � warunek spełniony!



Ćwiczenia

5.3. SPRAWDZENIE STATECZNOŚCI NA PRZESUNIĘCIE WG PKT 4.2.5

mt = 0,9 - w przypadku obciążenia naziomu qn ≥ 10 kPa, mt = 0,95 - w pozostałych przypadkach,

Obliczeniowa wartość składowej stycznej (poziomej) obciążenia w płaszczyźnie ścięcia (γf >1):

Qtr = Er = 156,12 kN/m

Qtf - suma rzutów na płaszczyznę ścięcia wszystkich sił obliczeniowych przeciwdziałających

przesunięciu ściany (γf <1, µ = 0,55).

Zakładając brak gruntu z prawej lewej strony muru oporowego (brak sił odporu) siłami

przeciwdziałającymi przesunięciu gruntu będą tylko siły tarcia i kohezji w podstawie fundamentu:

Qtf = Nr × µ + cu(r) × Ap

Nr = Vmin = 259,4 kN/mb

Tarcie pod podstawą fundamentu przyjmuje się według pktu 2.3.2 normy PN-83/B-03010.

Zakładając, że beton fundamentu będzie układany bezpośrednio na powierzchni gruntu w stanie

naturalnym można przyjąć wartość współczynnika tarcia µ = tg φ(r) = tg(28,8) = 0,55.

Qtf = Nr × µ = 259,4×0,55 = 149,7 kN/mb

Warunek nośności:

Qtr ≤ mt⋅ Qtf = 0.95⋅149.7 = 135,5 kN/mb < Qtr = 156,12 kN/mb � warunek niespełniony!

Uwaga: w takim przypadku należy zaproponować rozwiązanie problemu (uwzględnienie siły odporu

gruntu, zastosowanie ostrogi pod fundamentem, nachylenie podstawy, podsypka zwiększająca tarcie …)

5.4. SPRAWDZENIE OGÓLNEJ STATECZNOŚCI ŚCIANY OPOROWEJ I USKOKU NAZIOMU

WG PKT 4.2.6 I ZAŁĄCZNIKA 3

Wartości działających obciążeń powinny spełniać warunek: Mo ≤ m·Mu

gdzie:

Według 4.2.6. normy:

• obliczenia należy przeprowadzić wariantowo, wprowadzając dla wartości parametrów gruntu w

poszczególnych strefach raz współczynniki obliczeniowe zwiększające, drugi raz - zmniejszające



Ćwiczenia

• dopuszcza się przeprowadzenie obliczeń uproszczonych, przyjmujących dla parametrów gruntu

wartości charakterystyczne (normowe)

• w obliczeniach należy uwzględniać: najbardziej niekorzystne zestawienie sił wynikających z

obciążenia naziomu, ciężaru konstrukcji i gruntu oraz ewentualnych obiektów sąsiadujących, wpływ

oddziaływania wody gruntowej (wyporu, ciśnienia spływowego), a także możliwość powstania

wykopów osłabiających (np. w czasie robót instalacyjnych)

• wartości współczynników korekcyjnych m, zależne od rodzajów ściany i sposobu przeprowadzania obliczeń, podano w tabl. 11:



Ćwiczenia

mur oporowypracownicy.uwm.edu.pl/i.dyka/fundament_pliki/mur oporowy... · 2011-04-16 · MECHANIKA GRUNTÓW I FUNDAMENTOWANIE – ćwiczenia, dr in ż. Ireneusz Dyka Kierunek studiów:

Documents