Os once discípulos Os once discípulos marcharon a Galilea, marcharon a Galilea, ao monte que Xesús ao monte que Xesús
lles indicara. lles indicara.
Ao velo adorárono;Ao velo adorárono; algúns, con todo algúns, con todo
dubidaron.dubidaron.
Xesús achegóuselles Xesús achegóuselles e díxolles:e díxolles:
Mt 28, 16-20
«Déuseme todo poder no «Déuseme todo poder no ceo e mais na terra.ceo e mais na terra.
Ide, pois e facede discípulosIde, pois e facede discípulos meus a todas as xentes meus a todas as xentes
bautizándoas no nome do bautizándoas no nome do Pai e do FilloPai e do Fillo
e do Espírito Santo,e do Espírito Santo, e ensinándolles a gardar e ensinándolles a gardar
todo canto eutodo canto eu vos mandei».vos mandei».
Soidade e esperanzaSoidade e esperanza
Somos perpetuos adolescentes.Somos perpetuos adolescentes.Tan contraditorios e tan complicados. Tan contraditorios e tan complicados. Gritamos que nos deixen en paz, Gritamos que nos deixen en paz, pero non somos capaces de estar sós.pero non somos capaces de estar sós.
Buscamos a soidade e enchémola de mensaxes
por medio das últimas tecnoloxías.
Pasamos a vida proclamando que nos Pasamos a vida proclamando que nos bastamos a nós mesmos, bastamos a nós mesmos,
que non necesitamos nada de ninguén.que non necesitamos nada de ninguén. Pero non podemos prescindir dos demais.Pero non podemos prescindir dos demais.
A soidade pode ser unha excelente ocasión de encontro con nós mesmos, pero tal vez sexa ese encontro
o que menos desexamos.
A soidade é fonte de creatividade, pero fai falla ter un espírito creativo.
Do contrario, a soidade é un manancial de aburrimento, de nostalxias, de insatisfacción.
A soidade é un tesouro, cando foi elixida libremente. A soidade é un tesouro, cando foi elixida libremente. Cando é imposta, constitúe por si mesma Cando é imposta, constitúe por si mesma
unha condena insoportable.unha condena insoportable.
Xesús prometera aos seus discípulos que non os deixaría orfos. Con todo, o misterio da Ascensión do Señor
parece desmentir aquella promesa.
Así o cantaba Frei Luís de León:
E deixas , Pastor santo,
o teu rabaño neste val,
fondo, escuro, en soidade e
pranto;
e ti, rompendo o puro
aire, vaste ao inmortal
seguro?
O Mesías fora prometido co nome de “ Emmanuel”, que significa “Deus connosco”.
Os seus amigos temían quedar somerxidos na
soidade da súa ausencia.
Estivera cerca dos pobres, dos humildes
e dos enfermos.
O cristián sabe que non está só no mundo.
Que o seu Señor o acompaña nos seus caminos e lle amosa
os ideais dos que ha de vivir
e polos que ha de loitar.
E promesa alenta E promesa alenta
a secular peregrinaxe da Igrexa,a secular peregrinaxe da Igrexa,
tantas veces atacada e ridiculizada tantas veces atacada e ridiculizada
polos que ven nela polos que ven nela
unha ameaza para a súa liberdade.unha ameaza para a súa liberdade.
Todos os homes e mulleresTodos os homes e mulleres de boa vontade han de saber que de boa vontade han de saber que
Xesús e a súa mensaxe non Xesús e a súa mensaxe non pertencen ao pasado pertencen ao pasado
nin a un só grupo. nin a un só grupo. Están aí para todosEstán aí para todos..
Señor Xesús,a fe descóbrete sempre
ao noso lado.
Axúdanos a vivir de tal modo que
poidamos facer evidente a túa presenza a todos
os que camiñan connosco.
Amén.
José Román Flecha Andrés PALABRA DEL SEÑOR, Salamanca 2007 Presentación: Antonia Castro Panero Música: Contemplación. Música para orar.