1 Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 poziom rozszerzony Podstawa opracowania: rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dzienniku Ustaw RP, Nr 4, z dnia 15 stycznia 2009) Uwaga: Realizacja podstawy programowej z fizyki na poziomie rozszerzonym na IV etapie edukacyjnym (liceum) zakłada opanowanie przez ucznia treści nauczania przewidzianych na III etapie edukacyjnym (gimnazjum) i na poziomie podstawowym IV etapu edyukacyjnego. Mimo, że treści te zasadniczo nie są wymienione w poniższym zestawieniu ich opanowanie jest niezbędne i może podlegać ocenie. Cele kształcenia – wymagania ogólne I. Znajomość i umiejętność wykorzystania pojęć i praw fizyki do wyjaśniania procesów i zjawisk w przyrodzie. II. Analiza tekstów popularnonaukowych i ocena ich treści. III. Wykorzystanie i przetwarzanie informacji zapisanych w postaci tekstu, tabel, wykresów, schematów i rysunków. IV. Budowa prostych modeli fizycznych i matematycznych do opisu zjawisk. V. Planowanie i wykonywanie prostych doświadczeń i analiza ich wyników. Wymagania szczegółowe Ocena Wymagania PP dopuszający dostateczny dobry bardzo dobry celujący Uczeń Ruch punktu materialnego wskazuje wielkości skalarne i wektorowe, zna 1.1) rozróżnia wielkości cechy wektora i ich zapis, wektorowe od skalarnych, wykonuje i zapisuje wykonuje działania na działania na wektorach, wektorach oblicza ich wartości (kąty 30°, 45°, 60°, 90°) wykonuje i zapisuje działania na wektorach, oblicza ich wartości
18
Embed
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 - xilo.krakow.pl · 1.2) opisuje ruch w różnych zadań równania ruchu s(t), x(t), v(t) w różnych układach odniesienia w układach odniesienia
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
1
Wymagania edukacyjne z fizyki dla klasy 2 poziom rozszerzony
Podstawa opracowania: rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z dnia 23 grudnia 2008 r. w sprawie podstawy programowej wychowania
przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dzienniku Ustaw RP, Nr 4, z dnia 15 stycznia 2009)
Uwaga: Realizacja podstawy programowej z fizyki na poziomie rozszerzonym na IV etapie edukacyjnym (liceum) zakłada opanowanie przez ucznia treści
nauczania przewidzianych na III etapie edukacyjnym (gimnazjum) i na poziomie podstawowym IV etapu edyukacyjnego. Mimo, że treści te zasadniczo nie
są wymienione w poniższym zestawieniu ich opanowanie jest niezbędne i może podlegać ocenie.
Cele kształcenia – wymagania ogólne
I. Znajomość i umiejętność wykorzystania pojęć i praw fizyki do wyjaśniania procesów i zjawisk w przyrodzie. II. Analiza tekstów popularnonaukowych i ocena ich treści. III. Wykorzystanie i przetwarzanie informacji zapisanych w postaci tekstu, tabel, wykresów, schematów i rysunków. IV. Budowa prostych modeli fizycznych i matematycznych do opisu zjawisk.
V. Planowanie i wykonywanie prostych doświadczeń i analiza ich wyników.
Wymagania szczegółowe
Ocena Wymagania PP
dopuszający dostateczny dobry bardzo dobry celujący Uczeń
Ruch punktu materialnego
wskazuje wielkości skalarne i wektorowe, zna
1.1) rozróżnia wielkości cechy wektora i ich zapis,
wektorowe od skalarnych, wykonuje i zapisuje
wykonuje działania na działania na wektorach,
wektorach oblicza ich wartości (kąty 30°, 45°, 60°, 90°)
wykonuje i zapisuje działania na wektorach, oblicza ich wartości
2
stosuje w rozwiązywaniu
stosuje w rozwiązywaniu zadań równania ruchu s(t), opisuje ruch ciał w ró żnych
1.2) opisuje ruch w różnych zadań równania ruchu s(t), x(t), v(t) w różnych układach odniesienia w
układach odniesienia x(t), v(t) w ró żnych układach odniesienia dla sytuacjach nietypowych
układach odniesienia ruchów o ró żnym czasie (ruchy krzywoliniowe)
trwania
1.3) oblicza prędkości stosuje w rozwiązywaniu
względne dla ruchów wzdłuż zadań prędkość wypadkową
prostej i względną
1.4) wykorzystuje związki
pomiędzy położeniem, rozwiązuje zadania
rozwiązuje zadania
prędkością i rachunkowe, doświadczalne rozumie ograniczenia ocenia trafność przyjętych
rachunkowe i problemowe
przyspieszeniem w ruchu i problemowe przyjętych modeli modeli obliczeniowych,
wykorzystując znane
jednostajnym i jednostajnie wykorzystując znane obliczeniowych dokonuje ich korekty
zmiennym do obliczania parametry ruchu parametry ruchu
parametrów ruchu
1.5) rysuje i interpretuje rozwiązuje zadania
związane w wykresami
wykresy zależności
zależności od czasu
parametrów ruchu od czasu
parametrów ruchu
rozwiązuje zadania
rachunkowe i problemowe rozwiązuje zadania
1.6) oblicza parametry ruchu dotyczące ruchu doświadczalne dotyczące rozumie ograniczenia
podczas spadku swobodnego prostoliniowego w polu ruchu prostoliniowego w przyjętego modelu
i rzutu pionowego grawitacyjnym polu grawitacyjnym obliczeniowego
jednorodnym, zapisuje jednorodnym
równania ruchu
3
stosuje I zasadę dynamiki
interpretuje I zasadę
1.7) opisuje swobodny ruch dynamiki jako zasadę proponuje doświadczenia wyjaśnia jednoznaczność
ciał wykorzystując pierwszą do rozwiązywania zadań bezwładności i postulat weryfikujące słuszność I wyjaśnia ewolucję pojęcia pojęć masa grawitacyjna i
zasadę dynamiki Newtona rachunkowych i istnienia inercjalnego zasady dynamiki Newtowa inercjalny układ odniesienia bezwładna
problemowych układu odniesienia
stosuje II zasadę dynamiki
Newtona do rozwiązywania stosuje II zasadę dynamiki
zadań rachunkowych i stosuje II zasadę dynamiki wykorzystuje II zasadę
Newtona do rozwiązywania
1.8) wyjaśnia ruch ciał na problemowych dla układów Newtona do rozwiązywania zadań rachunkowych, dynamiki do rozwiązywania stosuje w rozwiązywaniu
podstawie drugiej zasady złożonych z nie wiecej niż zadań rachunkowych i doświadczalnych i złożonych, nietypowych zadań dynamiczne równanie
dwóch ciał, wykorzystuje w problemowych dla układów zadań rachunkowych, ruchu dla zmiennych
dynamiki Newtona problemowych dla układów
zadaniach dynamiczne złożonych z dowolnej problemowych i parametrów
złożonych z dowolnej
równanie ruchu ciał, stosuje liczby ciał doświadczalnych
liczby ciał
uogólnion ą postać drugiej
zasady dynamiki Newtona
stosuje III zasadę dynamiki stosuje III zasadę dynamiki
stosuje III zasadę dynamiki
Newtona do rozwiązywania
Newtona do rozwiązywania Newtona do rozwiązywania
1.9) stosuje trzecią zasadę zadań rachunkowych, rozumie ograniczenia III wyjaśnia znaczenie
dynamiki do opisu zadań rachunkowych i zadań rachunkowych i doświadczalnych i zasady dynamiki Newtona fudamentalnych praw
problemowych dla układów problemowych dla układów
zachowanie się ciał problemowych dla układów (siły bezwładności) przyrody
złożonych z nie więcej niż złożonych z dowolnej
złożonych z dowolnej
trzech ciał liczby ciał
liczby ciał
4
stosuje zasadę zachowania
1.10) wykorzystuje zasadę
pędu w rozwiązywaniu wyjaśnia działanie zasady
zadań rachunkowych i stosuje zasadę zachowania rozwiązuje zadania
zachowania pędu do problemowych, wyjaśnia pędu w rozwiązywaniu rozwiązuje graficznie zachowanie pędu dla
obliczania prędkości ciał obliczeniowe i problemowe prędkości przyświetlnych,
zjawisko odrzutu, podaje zadań doświadczalnych, zadania dotyczące zderzeń
podczas zderzeń sprężystych przykłady wyjaśnia zastosowania niecentralnych dotyczące zderzeń wyjaśnia znaczenie
i niesprężystych i zjawisko zjawisk/doświadczeń zjawiska odrzutu niecentralnych fudamentalnych praw
odrzutu dotycząch zasady przyrody
zachowania pędu
1.11) wyjaśnia ró żnicę
zna pojęcie nieinercjalnego
między opisem ruchu ciał w
układach inercjalnych i układu odniesienia i sił rozwiązuje zadania interpretuje I zasadę rozumie ograniczenia wyjaśnia związki
bezwładności, rozwiązuje
nieinercjalnych, posługuje doświadczalne w dynamiki Newtona jako wynikajace z przyjętych nieinercjalnych układów
zadania rachunkowe i
się siłami bezwładności do nieinercjalnym układzie postulat istnienia układu modeli układów odniesienia z Ogóln ą Teorią
problemowe i
opisu ruchu w nieinercjanym układzie odniesienia inercjalnego, inercjalnych Względności
nieinercjalnym układzie
odniesienia
odniesienia
posługuje się pojęciem
posługuje się pojęciem posługuje się pojęciem
tarcia do rozwiązywania
tarcia do rozwiązywania zadań rachunkowych,
tarcia do rozwiązywania
stosuje w rozwiązywaniu
1.12) posługuje się pojęciem zadań rachunkowych i doświadczalnych i ocenia trafność przyjętych
zadań rachunkowych i zadań dynamiczne równanie
siły tarcia do wyjaśniania problemowych dla układów problemowych dla układów modeli obliczeniowych,
problemowych dla układów ruchu dla zmiennych
ruchu ciał złożonych z nie więcej niż złożonych z dowolnej dokonuje ich korekty
złożonych z dowolnej parametrów
dwóch ciał, zapisuje
liczby ciał liczby ciał, rozumie
dynamiczne równanie ruchu ograniczenia przyjętych
modeli obliczeniowych
5
analizuje siły działające analizuje siły działające
wzdłuż prostych
1.13) składa i rozkłada siły wzdłuż prostych
nierównoległych, oblicza
działające wzdłuż prostych nierównoległych, oblicza
nierównoległych wartości sił wypadkowych i wartości sił wypadkowych i
składowych ( kąty 30°, 45°, składowych
60°, 90°)
zna i stosuje dynamiczny
1.14) oblicza parametry warunek ruchu
stosuje prarametry ruchu po
jednostajnego po okręgu,
rozwiązuje złożone,
ruchu jednostajnego po okręgu do rozwiązywnia proponuje doświadczenia,
stosuje prarametry ruchu po nietypowe zadania
okręgu, opisuje wektory zadań rachunkowych i w których badane s ą
prędkości i przyspieszenia okręgu (także prędkość doświadczalch i parametry ruchu po okręgu
związane z ruchem
katową) do rozwiązywnia jednostajnym po okręgu
dośrodkowego problemowych
zadań rachunkowych i
problemowych
rozwiązuje zadania
1.15) analizuje ruch ciał w rachunkowe i problemowe zapisuje dowolny ruch na
związane z rzutem rozumie ograniczenia i analizuje odstępstwa od płaszczyźnie ruch jako
dwóch wymiarach na
poziomym, zapisuje modelu rzutu poziomego przyjętego modelu złożenie ruchów
przykładzie rzutu poziomego
dynamiczne równania ruchu jednowymiarowych
w dwóch wymiarach
Energia mechaniczna
stosuje definicję pracy, oblicza pracę wykonywaną
związek pracy ze zmianą
stosuje pojęcie pracy i
przez zmienną siłę,
energii mechanicznej, oblicza/szacuje pracę na
mocy do rozwiązywania
3.1) oblicza pracę siły na
rozwiązuje złożone,
definicję mocy do podstawie wykresów F(x),
złożonych, nietypowych
danej drodze
nietypowe zadania
rozwiązywania zadań P(t)
zadań rachunkowych i
rachunkowe, problemowe i
problemowych i
problemowych
doświadczalne
rachunkowych
6
rozumie pojęcie energii
3.2) oblicza wartość energii kinetycznej i potencjalnej, wyprowadza wzory
posługuje się pojęciami
rozumie, że energia zależnościowe na energię
kinetycznej i potencjalnej energii kinetycznej i
mechaniczna jest kinetyczną i potencjalną w
ciał w jednorodnym polu
potencjalnej w
wielkością względną polu grawitacyjnym
grawitacyjnym
rozwiązywaniu zadań
jednorodnym
rachunkowych i
stosuje zasadę zachowania stosuje zasadę zachowania
wskazuje siły zachowawcze wyjaśnia działanie zasady
energii mechanicznej w w przyrodzie, wyjaśnia
3.3) wykorzystuje zasadę energii mechanicznej do
zachowania energii dla
polu grawitacyjnym znaczenie tego pojęcia,
zachownia energii jednorodnym do rozwiązywania zadań rozumie przybliżenie
prędkości przyświetlnych,
mechanicznej do obliczania rachunkowych,
posługuje się energią
rozwiązywania zadań otrzymanych rozwiązań
parametrów ruchu rachunkowych i doświadczalnych i wynikające z założonego kinetyczną dla prędkości
problemowych
przyświetlnych
problemowych modelu obliczniowego
korzysta z definicji mocy do wykorzystuje pojęcie
3.4) oblicza moc urządzeń, rozwiązywania zadań sprawności urządzeń w analizuje pracę urządzeń w
uwzględniając ich problemowych i rozwiązywaniu zadań celu jej optymalizacji
sprawność rachunkowych i
rachunkowych
problemowych
stosuje zasadę zachowania stosuje zasadę zachowania
stosuje zasadę zachowania wykorzystuje zasady
3.5) stosuje zasadę wyjaśnia pojęcie zderzenia
pędu i energii w zachowania pędu i energii
zachowania energii oraz pędu i energii w pędu i energii w rozwiązywaniu zadań do rozwiązywania
idealnie sprężystego i rozwiązywaniu zadań rozwiązywaniu zadań
zasadę zachowania pędu do rachunkowych, złożonych, nietypowych
opisu zderzeń spręzystych i niesprężystego, wskazuje rachunkowych i rachunkowych, doświadczalnych i zadań rachunkowych,
niesprężystych przykłady takich zjawisk problemowych dla zderzeń problemowych dla zderzeń problemowych dla zderzeń problemowych i
pośrednią miedzy danymi w tabeli i za pomocą wykresu szacunkowe dokonuje korekty modelu
tabeli i za pomocą wykresu szcuje z tabel i wykresów obliczeniowego
12.5) dopasowuje prostą dopasowuje prostą y=ax+b
y=ax+b do wykresu i ocenia do wykresu, oblicza ocenia trafność
trafność postępowania, wartości współczynników dopasowania prostej
oblicza wartości a,b
rozumie pojęcie
niepewnosci pomiaru i zna stosuje podstawowe zasady
12.6) opisuje podstawowe jej przyczyny, stosuje analizuje problem
zasady niepewności pomiaru podstawowe zasady niepewności pomiaru dla minimalizacji niepewności
pomiarów złożonych
niepewności pomiaru dla
pomiarów prostych
12.7) szacuje wartość
spodziewanego wyniku szacuje wartość wyniku ocenia trafność dobranej krytycznie ocenia wartość
obliczeń, krytycznie ocenia
obliczeń metody szacowania otrzymanego wyniku
realność otrzymanego
wyniku
12.8) przedstawia własnymi przedstawia własnymi
przetwarza informacje krytycznie ocenia trafność
słowami główne tezy
wykorzystując informacje z
słowami tezy poznanego
poznanego artykułu
poznanego artykułu
poznanego artykułu
artykułu popularno-
popularno-naukowego z
popularno-naukowego z
popularno-naukowego z
naukowego z dziedziny
dziedziny fizyki lub
dziedziny fizyki lub
dziedziny fizyki lub
fizyki lub astronomii
astronomii
astronomii astronomii
16
Wymagania doświadczalne
przeprowadza doświadczenia polegające na wykonaniu pomiarów, opisie i analizie wyników oraz jeśli to możliwe, wykonaniu i interpretacji wykresów dotyczących
13.1) ruchu prostoliniowego wyznacza wartość wykazuje doświadczalnie,
jednostajnego i jednostajnie
optymalizuje metodę
prędkości średniej że ruch jest jednostajny
zmiennego
badanie ruchu wahadła badanie ruchu wahadła badanie ruchu wahadła
13.2) ruchu wahadła matematycznego, różne sprężystego - różne fizycznego (podane wzory) optymalizuje metodę
zastosowania zastosowania - różne zastosowania
wyznacza ciepło właściwe
uwzględnia wpływ strat uwzględnia niepewność
proponuje inne metody
13.3) ciepła właściwego na podstawie bilansu optymalizuje metodę wyznaczania ciepła
energii do otoczenia. pomiaru cieplnego. właściwego
bada falę stojącą na strunie, bada zależność wartości Sprężynie - wyznacza
Sposoby sprawdzania edukacyjnych osiągnięć uczniów z fizyki
Sposoby oceniania: 1. Odpowiedzi ustne. 2. Oceniana będzie praca ucznia w czasie procesu uczenia: jego praca w grupie uczniowskiej podczas planowania i wykonywania doświadczeń,
rozwiązywania zadań rachunkowych i problemowych, udział w zbiorowej dyskusji. 3. Ocenie mogą podlegać prace lub prezentacje przygotowane na podstawie dostępnych źródeł informacji. 4. Testy wyboru jednostopniowe i wielostopniowe (nauczycielskie lub standaryzowane). 5. Sprawdziany zbudowane z pytań zamkniętych lub otwartych teoretycznych, problemowych i rachunkowych.
6. Kartkówki z trzech ostatnich tematów.
7. Karty pracy
8. Testy w kursach e-lerning 9. Badanie wyników nauczania oraz mała matura (klasy drugie) i matura próbna (klasy trzecie)
W przypadku nieobecności ucznia na sprawdzianie lub kartkówce w dzienniku lekcyjnym w miejscu oceny wpisuje się "0" . Ocena śródroczna i roczna nie jest średnią z ocen bieżących. Wynika ona z głębokiej analizy wszystkich otrzymanych ocen ze szczególnym zwróceniem uwagi
na postęp edukacyjny ucznia.
Ocena roczna jest ustalana w oparciu o oceny zdobyte w całym roku szkolnym.
Warunki i tryb uzyskania wyższej niż przewidywana roczna ocena klasyfikacyjna z zajęć edukacyjnych określa Statut Szkoły § 44 p. 8-9.