TEVHİD RİSALESİ - salihlimelamilerdernegi.comsalihlimelamilerdernegi.com/.../7._eser_tevhid_risalesi_ve_ilahiler.pdf · da Allah ve Muhammedin Âdemde nasıl Tevhid yapılarak,

Created by Simpo PDF Creator Pro (unregistered version) http://www.simpopdf.com

TEVHİD RİSALESİ VE

İLAHİLER

Ahmet ARSLAN

SALİHLİ – 2009


İnternet adresi

www.tevhidderyasi.com Msn adresi: [email protected]

Kitap isteme adresi Ahmet ARSLAN

Tel: 0236 714 79 44


Ö N S Ö Z

Rahman ve rahim olan Allahın adıyla, Âlemlerin rabbı olan, cenab-ı Allaha sonsuz hamd olsun. Onun iki cihan güneşi Resulullah efendimizede binlerce selat-ü selam olsun. Bu eserimi risale ve ilahilerden meydana gelen bir zevk ile ihvan kardeşlerime faydalı olabilirim düşüncesiyle yazdım. Bundan evvel yazmış olduğum 7 eserimden sonra 8. olarak bunuda Rabbım lütüf etti. Binlerce kere hamd ve şükür ederim. Cenab-ı Allahın zatından sıfatlarına tecelli ederek Muhammed aynalarında Âdemiyet sırrını daima görmek ve seyretmek için insanları yaratmıştır. Bunca evliya ve embiyalarında kendisinin bu vahdet tecellilerini zerreden küreye kadar nasıl şeriat farkı ile zuhur ettiğini öğretmek için onları göndermiştir. İhvan kardeşleriminde kendi mazharların da Allah ve Muhammedin Âdemde nasıl Tevhid yapılarak, yaşam halinde zuhura geldiğini bilmek görmek ve sonrada olmak şekliyle yaşam halini bu risale ve ilahilerde bulacaksınız. Yeterki her mesele üzerinde uzun uzun tefekkür edilsin. Çünkü çok ayet-i kerimelerde sizler tefekkür etmezmisniz, sizler düşünmezmisiniz. Buyrulmuştur. Zira bu risaleleri öğrenip yaşama geçirmeden ademiyet zevkine sahip olup yaşamamız mümkün değildir. Bütün kardeşlerime faydali olması dileleklerimle, sevgi ve saygılr.

Ahmet ARSLAN


ÂDEM RİSALESİ Âdem ne demektir. Âdem cenabı Allahın,

hüviyet ve eniyetini, kendi mazharında cem etmiş, Allahı ve Muhammedi zahir olarak kendinde açığa çıkaran demektir. Âdem, Âdemliğini bulasıya kadar, çok merhaleler katettikten sonra, Âdemiyetini bulmaktadır, yoksa her gördüğümüz insan Âdem değildir. Tin Suresi ayet 3 “Biz insanı en üstün yarattık” ifadesi, Âdem içindir, bir hadiste “kuran ile insan eşittir” buyurulmaktadır. Kuran’ın veya Âdemin tahsili 4 ilimle elde edilebilir.

1-Şeriat 2-Tarikat 3-Hakikat 4-Marifet ilimleriyle kuranı kerim tahsil

edilebilir. Âdem demek varlığı olmayan, yok

demektir. Âdem ise, işte o kendine ait varlığı olmayan mazharda, Cenâb-ı Hakk’ın Hüviyet ve Eniyetini kemâlâtıyla cem edip zuhura çıkarma mazharıdır. Bunun birine şapkasız âdem, varlığı olmayan hiç anlamına gelen Âdem demekteyiz. diyeri ise, şapkalı Âdem, yani cenabı hakkın hüviyet ve eniyyetini kendinde cem ederek açığa çıkaran mazhar anlamındadır.


Türkçede Adem yazılırken A harfinin birisine inceltme işareti olan şapka konmakta, birisine ise konmamaktadır, anlaşılması için, şapkalı veya şapkasız diyorum. Âdem kelimesi kul kökünden gelmektedir. Onun için, Âdem’de iki yön vardır:

Et ve kemik yönü olan Eniyyeti ki fânidir. Cemadat’tan Nebadat’a, oradan Hayvanat’a, oradan İnsana teşri devriyesi ile daima tebdilâta tâbi olup durmaktadır. Bugün var yarın yok olur. Ruhumuzun taşıyıcısı, hammalıdır. Günü gelince, görevini tamamlayıp, bu âlemi terk eder. Zamanla Cemadat’ta görevini bitirdiğinde, teşriye yönü ile Nebadat’a geçer. Oradan Hayvanat’a, oradan da İnsan varlığına intikal ederek teşriye devriyle, devr-i daim eder. Her bir mertebeden diğerine geçerek binlerce sene kalıp, milyonlarca parçalara ayrılarak yoluna devam eder.

Âdem’in yaradılışı, Mekke şehrindeki Numan vadisinden melâike-i kiramdan Azrail (A.S) tarafından çamuru alınarak Allah’ın Cemâl ve Celâl elleriyle yoğrulup insan sûretinde meydana getirilmiştir, arta kalan çamurlada hakikat şehri yapılmış, buna Pir hz.leri simsime çamuru demektedir. Bu insan kalıbı üç yüz yıl ateşte pişirilmiştir, her bir yüz yılsonunda bu Âdem çamuruna “sen kimsin ben kimim” diye soru sorulmuş.


Oda, sen sensin ben benim demek suretiyle cevab vermiştir. Üçüncü yüz sonunda sen kimsin ben kimim diye Rabbı tekrar sorunca, şöyle cevap vermiştir, ben aciz bir kulum, sen ise Alemlerin Rabbı olan Allahımsın” demiştir.

İşte bu üç yüz sene ateşte pişirildikten sonra tam Rubûbîyyet hali hazır olduğu görülünce “ve nefahtü fihi min ruhi” ayeti gereğince Rabbi tarafından ona Ruhundan bir Ruh üfürülmüştür. Ef’âl yüzü, Sıfat yüzü ve Zat yüzleriyle pişirilip kemale gelen salik fena fillah olmuş olur. ”Kalbler zikirle mutmain olur. ”ayrıca” zikirle kalpler huzur ve sukûna kavuşur” Ayetlerinin bizleri ikaz ettiği gibi, Rabbımızın Ruhundan bir Ruh üfürme olmadan pişirme fırınına konmaz. Bu üç yüzyıl da piştikten sonra, ilim sahibi olan Allah, ma’lûm olan bizim, kıvama geldiğimizi, emaneti kaldırabileceğimizi görünce, Ruhundan bir Ruh üfürecektir. İşte o zaman, o salikte anne karnındaki çocuk gibi hareketler başlayacaktır. Çocuk kız ise 9 şühûd hali ile veled-i kalbin tecellisi, oğlan ise 9 şühûd ve 10 duygu zevkleri ile veled-i kalb yani kalbin oğlu zuhur edecektir. Âdem ancak bu saydığımız nefs âlemi olan fena-i tam olmadan Âdem olarak görünmeyecektir. Fakat ilk insan, Rûhullah (Allah’ın ruhu) olarak kişide kemâlâta geldiğinde kemâlât tecellileriyle bu suret ve şekillerden kendini ilân edip görünmeye başlayacaktır.


Kemalat ve rahmaniyeti ile cami-ül esma olarak Rabbimin tek göründüğü yer insan mazharıdır. Bütün âlemi kendi inhisarı altında cem etmiş olduğu için ona insan denilmiştir. İbrahim Hakkı Hazretleri “Ey kişi sen âlem-i kübrasın. Kendine dikkatle bak. Cennet de sende Cehennem de sende, Sırat da sende Mizan da sende. Sen ceseden küçük bir varlıksın ama manada bütün 18 bin âlem sende toplanmıştır.” buyurmuşlardır. Ruhsal vücudumuz olan sîret yönümüz, bezm-i elest olan Hakk Mürşidinin dizinin dibinde, Hicr Suresi 29. ayeti “Ruhumuzdan bir ruh üfledim” gereğince, Rabbinin evvelâ zikir ruhunu üfürdüğünde, o salikte ne kadar Rabbine sevgi ve teslimiyeti varsa, o kadar onda zikir ruhu tecelli etmiş olacaktır. Hakk Mürşidi tarafından atılan bu Muhammedî zikir tohumu, ona her yerde ve işinde, Rabbi ile daima beraber olma zevkini verecek ve kendisinden zikredenin de, Rabbi olduğunu anlayacaktır. O salik Rabbini can-ı gönülden seviyorsa, Rabbinden ayrılmamak için saat gibi gönlünde zikreden Rabbini yakın takibe alarak, O’nu dinleyecek ve O’nunla daima zikirde beraber olma zevki ile dirilmiş olacaktır.


Bu zikir ruhundan sonra, onun Hakk Mürşidi, Ef’al-i İlâhiye Ruhunu, Sıfat-ı İlâhiye ve Zat-ı İlâhiye Ruhlarını üfürerek, Muhammedî tohumunu salikin gönül tarlasına ekmiş olur.

Salikler bu Muhammedî tohumunu, zikir, şuhûd ve rabıtalarla sulayıp, çapalarsa, o salikin Muhammedî vücûd ağacının, yeşerip dal ve yaprakların arasında çiçek açtığını görürüz. Artık, “Nefsini bilen Rabbini bilir.” Hadis-i Şerifi gereğince, kendisinin diye bildiği vücudunun Rabbinin vücudu olduğunu anlamıştır. Rabbinin ise, Kaf Suresi 16. ”Biz kulumuza şah damarından daha yakınız” ayeti gereğince, gönlünde tahtını kurduğunu, o kulundan duyan, o kulundan gören ve o kulundan her türlü icraatı yapanın Rabbi olduğunu anlamış olur. Zikir ruhundan başlayarak Ef’al-i İlâhiye ruhu, Sıfat-ı İlâhiye ruhu ve Zat-ı İlâhiye ruhuna hamile kalan salik, manevî sîret vücudunu bir anne karnındaki çocuğun birinci 40 günde kan pıhtısı, ikinci 40 günde et parçası, üçüncü 40 günde kol ve bacakları teşekkül ederek hareket ettiği gibi, hareket edecektir. Biz bu devreye Tevhide, Âdem’in Fena fillâh olan uruc seferi diyoruz.


Âdem Ruh sahibi olarak yaratılmış, fakat henüz sıfatlarından zuhur etmediği için, kendisini ispat edememektedir. Kadir Suresi 4. ”O gecede melekler ve Ruh Rabbinin izniyle fecrin doğuşuna kadar inerler” ayetinde de belirtildiği gibi, Cenâb-ı Hakk’ın Vahdâniyyeti olan gecede, bütün sıfatlarından kemâlâtıyla zuhur edesiye kadar, Ruhun, Melek olan kuvveleriyle, Rabbinin o kişideki kabullenişi kadar sıfatlardan tecelli etmiş olur. İşte, Ruhun zuhuruna kadar Âdem’in urucu ve sıfatlardan tecellisiyle Nuzûl devresini bitirdikten sonra, Vücûd’un Vücûd’ullah olmasının Tevhîd idraki ile Âdem yaratılmış olacaktır. Yoksa bu gördüğümüz bütün insanlar Âdem değillerdir. Onun için Âdem üç nev’i dir.

1- Surette Âdem sîrette hayvan 2- Surette Âdem sîrette nakıs 3- Surette Âdem sîrette de Âdem Surette Âdem sîrette hayvan olanlar, “hay”

diri demektir. ”van” varlık anlamına gelir. Yani “hayvan” diri olan canlı varlıklar demektir. Yiyen, içen, nefsanî bütün istek ve arzularını yerine getiren anlamındadır.


Sîrette nakıs olanlar da, Âdemiyet tahsilinde olup, henüz kemâlâtı elde edememiş kişilerdir.

Suret ve sîretinde Âdemiyetini bulanlar ise, Hakk Murşîdinden Ruh üfürülmüş ve Âdemiyetinin idrak kemâlâtına vâkıf olanlardır. Âdem’in bütün varlığı Hakk’ın varlığı olduğunu zevk etmiş, Hakk’ın yeryüzündeki halifesidir. Cenâb-ı Hakk, Âdem yüzünden Zatını ilân etmiştir. Onun sureti Âdem, sîreti Hakk’tır. Yalnız ona Hakk denilmez. Âdem’in başındaki “A” Harfi Allah’ı remzeder, “dem” de zaman demektir. O dem, bu demdir. Anlayan anladı. Anlamayanlar da yalnız dinledi.

Rubûbîyyet yönü, Araf Suresi ayet 172 “Âdemoğullarının zürriyetlerini arkalarından çıkartarak, Nefis’lerini şahit tutup, biz sizin Rabbiniz değil miyiz dedik. Evet Rabbimizsin şahit olduk dediler.” İşte bu Rubûbîyyet (Terbiye ve irşad etmesi) yönü ile bir kâmilden insani asliyesini öğrenir. Kişi akıl baliğ olduğunda, Rabbini idrak edip bu dünya bataklığı olan esfel-i safilinden kurtulmağa başlayacaktır. Bedenin akil baliğ olması 13-14 yaştır. Fakat insan, ruhen bu yaşlarda Rabbini idrak edemiyorsa o kişi bedensel olarak akil baliğ olmuş,


fakat ruhen daha Rabbini idrâk edebilecek bir durumda olmadığı için, Akıl baliğ olmamıştır. Dolayısıyla da iman edemez.

Kişi ruhen, ister 40 ister 50 yaşlarında olsun bunu kabul edebilirse, işte onun akil baliğ olması o zamandır. Bu kişideki kabulleniş, onun artık Âdemiyetinin sırrını öğrenme yolculuğuna başlaması, bir Mürşîd-i Kâmil mazharından Rabbinin çağırması ile olacaktır.

İşte o Mürşîd-i Kâmile biat etmek için diz dize geldiği an, onun elest bezmidir. Çünkü henüz daha kendini bilmeyen bir kişi doğmamıştır ve Rabbi tarafından o andan itibaren yaratılmaya başlanacaktır. İşte zahir olarak Araf Suresi âyet 172 deki “Ben sizin Rabbiniz değil miyim” sözünün ispatı, bir Mürşîd-i Kâmil önünde yapılmış oluyor. İrşâd ve terbiye olmak istemeyen bir kişinin, kâmil huzurunda ne işi var. Onun hâl ve kal lisanı ile bunu, kâmilin huzurunda göstermesi, imanını göstermiş oluyor.

Bizler Âdem deyince, yalnız suret yönü ile herkese Âdem gözü ile bakmaktayız. Cenâb-ı Hakk, Kur’ân-ı Kerim’inde, herkese Âdem veya insan demiyor. Mısrî Niyazi Hz. leri bir ilâhîsinde:


“Kim ki Âdemliğini buldu odur Âdem, Âdemliğini bulmayan hayvandır ancak”

demiştir. Şu halde Kur’ân'ın tabiri ile: 1- NAS (insan toplumları) 2- İns (nakıs olan, eksik kişiler) 3-İnsan (sûrette de, sîrette de Âdemiyetini

bulmuş, Âdemiyet sırrına vâkıf olanlar)dır. Onun için

1- Surette insan fakat sîrette hayvan olanlar 2- Surette insan, sîrette nakıs olanlar eksik

kişiler 3-Surette insan olduğu gibi sîrette de,

insan-ı asliyesini bulan Âdemlerdir. Âdem bu kâinatta, en son erişilmesi

gerekli olan bir varlıktır. Çünkü Cemadat, Nebâdât ve Hayvanat’ta olmayan yüce hasletler bu insan dediğimiz Âdemde mevcuttur. Bu âleme gelesiye kadar yarım devir yapan bu insan, Can kavmi, Cin kavmi ve İns kavimleri gibi merhalelerden geçerek, insanlığını bulmaktadır. Bu gün Can kavmi, Cin kavmi, İns kavmi kimlerdir. Diye soracak olursanız;


Can kavmi: yiyip içen ve yalnız nefsi için yaşayan, Hakk ve hakikattan tamamen uzak inançsız toplumumuzdaki kişilerdir. Cin kavmi ise iki bölümde müteala edilmektedir.

1- Süfli Cin kavmi. 2- Sünni Cin kavmi.

1- Süfli Cin kavmi: Bunlar şeytan meşrebli, başkalarının daima kötülüklerini düşünen ve onun bunun çukurunu kazan kimselerdir. Buna vücut ülkemizde Nefsi emmare kavmide diyebiliriz. Süfli cinler, insanların nefsi Emmare şübesinden içraatlarını gösterirler, yoksa nefsi emmare nefsin en süfli sıfatıdır. İnsanlardaki bu sıfatı kullanarak, onları insanlarda görmek mümkündür.

2- Sünni Cin kavmi: Bunlar taklidi bir iman sahibi olmaları nedeniyle her ne kadar ibadet ve taat yapsalarda, bir türlü süfliyet vadisi olan vehim, hayal, vesvese vadisinden kurtulamayan kişilerdir. Yoksa zan ve hayellerimizde yarattığımız gözle görülemeyen latif ayrı birer varlık değillerdir; bu latif varlıklar tecelli ettiği mazharlarda, fiilleriyle kendilerini, Arif olan kardeşlerimiz tarafından daima günümüzde görülmektedir. Bunlar iman etmiş, hatta içerlerinde şeklen Hacı Hoca gibi isim almış müslüman bildiğimiz kişilerde mevcuttur.


Kuranı kerim Rahman suresi ayet 33 “Ey

cin ve insan topluluğu, gücünüz yeterse göklerin ve yerin etrafından çıkıp gidin. Gidemezsiniz velevki bir sultanın güçü ile” buyurulmaktadır.

İster Cin olsun isterse, cinin alet ettiği insanlar olsun, bunlar bir Mürşidi kâmil olmadan, süfliyet vadisi “esfeli safilin” olan dünya yüzünden, letafet âlemi olan gökyüzüne çıkmaları mümkün değildir buyurulmaktadır. Herkez kendisini yakın takibe alarak baksın stres, üzüntü, keder, alamadım veremedim, mal mülk derdi, çocuk derdi gibi dünya dertleri bir kişiyi ihade etmişse, onlar daha dünyada iken Cehennemde yaşamaktadırlar. Elbette ahirettede Cehennemde olmaları mukadder olur. Zira dünya Ahiretin tarlasıdır. Burada gönül tarlasına ne ektik ise Ahirettede onu biçeriz.

İns kavmi: Can ve Cin kavim mertebelerini geçerek, bir Mürşidi kâmile tabii olarak, Tevhid tahsiline başlamış, fakat henüz eksikliklerini tamamlayarak İnsanlığını yani Âdemliğini bulmamış Tevhid yolcularıdır. Cenabı Allah “siz bildiklerinizle amel edin Allah size bilmediklerinizi öğretecektir”.


Buyurmaktadır. İşte bu İns kavminden sonra İnsanı asliyesini bilenler, bundan sonra ancaksın insan olarak yaratılmış olacaklardır.

Rahman Suresi 1. ve 2. ayetlerde

“Rahman olan Kur’ân’ı talim etti” buyruluyor. Pekii kimlere talim etti? Elbette henüz daha insanlığını bulmayan, Can kavmi, Cin kavmi ve İns kavimleri gibi çeşitli iman seviyesinde bulunan eksik olan kişilere talim etti. Rahmâniyyet, Cenâb-ı Allah’ın kemâlât sıfatı olan Mürşîd-i Kâmillerdir. İnanan kişiler bu tahsille insanlığını bulmuş olacaktır. Yoksa suret te İnsan, sîrette Hayvan kalınmış olunur. Rabbinin terbiye etmesiyle, insan-ı asliyesini öğrenen bir salik, Nefsini tanımıştır. Nefsini bilen ise Rabbini bilir. O kişi Nefsine ve Rabbına arif olmuştur. İsra Suresi 85. ayette: “Bir de sana Ruhtan sorarlar. De ki: Ruh Rabbimin bir emridir.” buyruluyor. Peki, irşâd ve terbiye eden Mürşîd mazharından Rabbimiz bize ne emir vermektedir.

Bunu kendimize sorduğumuzda, hadisat dediğimiz bu âlem ve Âdemde, Cenâb-ı Allah’ın üç tecellisi olan, Ef’alini, Sıfatlarını ve Zatının öğrenilmesini emrettiğini görmekteyiz, şu halde kendisindeki Ruh bu üç tecelli imiş.


Zaten kişinin kendi insan-ı asliyyesini tahsil etmesi demek, kendi diye bildiği, Cenâb-ı Hakk’ın varlığı olan bu tecellileri, bilmesi, görmesi ve O’nunla O olup yaşamasından ibarettir.

Hem“la havle vela kuvvete illa billahil aziym”diyoruz. Yani “kuvvetim ve kudretim yoktur.

Bunların hepsi senindir ya Rabbi”diyoruz, hem de kendimize nisbet ediyoruz. Bu şirk olmuyor mu? Elbette şirk olmaktadır. Bunu söylemek çok kolay, fakat bu merdiven basamaklarını, teker teker çıkarak, menzile varıp Âdemiyeti bulmak çok zordur. Sabırla birlikte “mutlaka elde etmeliyim” diye azim gereklidir.

Bu kişilerin bedeninde taat, nefsinde boyun bükmek gibi küllî teslimiyet olmalıdır. Bu kurbiyet onların kalbinde, huzur ve mutluluk meydana getirecektir. Bu huzur vadisinde bulunanlarda, ruhani şuhûd olacağından, daha bu âlemde iken Cennet içinde yaşama imkânına kavuşmuş olacaklardır.

Bu kâinatta, bütün varlıklar, gayriyet vadilerinden Âdem meyvesi olabilmesi için, koşu halindedirler. Çünkü bu kâinat ağacının meyvesi Âdem’dir. Kim Âdemiyetini buldu, işte onlar murâdlarına erdiler. Kimler bulamadıysa yolda dökülenler oldular.


Tarlaya ekilen bir meyve çekirdeği bile meyve haline dönüşesiye kadar ne merhaleler geçirerek meyve olmaktadır. Aynen bunun gibi, bahçıvan olan Mürşîd-i Kâmilin, salik olan kişilerin gönül tarlasına ektiği, Âdemiyet tohumu, birçok ibtila merhalelerinden geçerek,

Cenâb-ı Hakk’ın kul mazharındaki üç tecellisinin, Rûhullah haline dönüşmesidir. İşte Âdem’in yaratılma yeri burasıdır. Kur’ân-ı Kerim’in Bakara Suresi 30. ayet-i kerimesinde “Rabbin meleklere, ‘ben yeryüzünde bir halife yaratacağım’ demişti. Melekler de, biz seni hamdinle tesbih ve noksanlardan tenzih etmekte olduğumuz halde, orada fesat çıkaracak ve kan dökecek kimse mi yaratacaksın demişlerdi. Allah: ‘ben sizin bilmediğiniz şeyleri bilirim’ buyurdu.” Buyruluyor. Bu hitap henüz daha Âdemiyetini bulmamış salik durumundaki melekleredir.

Mürşîd-i Kâmilin etrafındaki saliklerin hepsi melek durumundadır. Ayrıca, enfüsümüzde Ruh âlemi, Kalb âlemi ve Nefs âleminde bunların levhaları olarak suretleri vardır. Çünkü “Her şeyin hazinesi bizim indimizdedir” buyrulmuştur. Her şeyin malûmatı nisbetinde, Cenâb-ı Hakk’ın tecelli ettiğini Hicr Suresi 21. âyet bunu bize ispat eder.


Onun için Âdem sırrı henüz zuhura gelmeden Ruh, Rab ve Nefs âlemlerindeki suretinin vücudu, Allah’ın meleklere “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım” demesidir.

Allah Âlim, kullar ise malûmdur. Cenâb-ı Hakk, Âlimliği ile Nefs, Kalb ve Ruh vadilerindeki, saliklerin hallerine vâkıf olduğu için, bir halife yaratacağım demiştir. Melekler bu âlemdeki bütün sırları bilemedikleri için, halifeliğe kendilerini daha uygun görmelerinden mütevellit, “Biz seni tesbih ve takdis etmekteyiz” dediler. Melek durumunda olan bir salik de, kendisinin üstünde olan kişilerin irfâniyetinden haberdar değildir. Ama kendi mertebesinin altındakilerden haberdardır. Onun için süflîyyâttaki Nefs vadisinde, Âdem’in fesat ve kan dökeceğini bildikleri için melekler, “Yeryüzünde, fesat ve kan dökecek bir kimse mi yaratacaksın”demişlerdir. Cenâb-ı Allah da, “Sizin bilmediklerinizi ben bilirim”demiştir. Elbette her şeyin en iyisini bilen Allah’tır. Meleklerin Cenâb-ı Allah’a karşı böyle bir hitapta bulunmaları, onların itiraz etmeleri anlamına gelmektedir.

Nefsten münezzeh olan melekler, Cenâb-ı Hakk’ın yalnız emirlerini yaptıkları halde, bu mevzuda neden itiraz etmişlerdir?


Çünkü buradaki melekler, saliklerin durumunu arzetmektedir. Her salik Rabbine karşı kurbiyet içindedir. Her ne zaman içlerinden bir halife seçildiğinde, hiçapları açılmayan saliklerin, halife seçilen kişinin yüceliklerini değil de, suret yönünü görmesi nedeniyle, süflîyyât vadisi olan nefsine düşerek itiraz eder.

İşte Bakara Suresi 31. Allah Âdeme bütün isimleri öğretti. Sonra eşyayı ayette “meleklere gösterip, eğer sadıklardansanız bunların isimlerini bana haber verin buyurdu” buyruluyor. Yani Cenâb-ı Allah “allemel esma” olan bütün âlemlerin ismini Âdem’in kalbine ilka etti.

Âdem, bütün esmaları ihata eder. Nur-i Muhammedi ve esmayı Âdem sureti ile zahir oldu.

Âdem dediğin el ayak baş değil. Âdem Ruha denir, suret ile kaş değil Ten, et ve deridir Ruh onun serveridir Hakk sırrıdır Ruhsuz beden hoş değil. Ahmet sen kendini Âdem sanma Âdem sendeki özdür, söz değil.


Hz. Muhammed (AS) mazhar-ı Zattır. Âdem ise, mazhar-ı Esmadır. Nür-i Muhammed’in bu âleme zuhuru, Âdemle olmuştur. Onun için, allemel esmanın talim edilmesi, Âdem’in ruhundan zuhura gelmiştir demektir. Resûlullah efendimiz, bir hadislerinde, (Evvelâ ma halakallahu Ruhu) “Allah evvelâ benim ruhumu yarattı” buyuruyor. Resûlullah efendimizin külli ruhu, bütün 18 bin âlemde tecelli ederek esmalar aldı. İşte bu ruhu okuyabilenler, âlemlerin esmalarını da okumuş olurlar. Aslında Ruh birdir. Parçalanma kabul etmez. Fakat tecelli ettiği mazharlarda Esma alır. Bakara Suresi ayet 32 de “Melekler: ‘seni tenzih ederiz. Senin bize öğrettiğinden başka hiçbir ilmimiz yok. Muhakkak sen her şeyi hakkıyla bilensin. Üstün hikmet sahibisin’ dediler” buyruluyor.

Çünkü melek durumunda olan bütün saliklerin, ilmel yakinlikleri, onların şuhûd sahibi olduğunu göstermez. Âdemiyet sırrına, Ruhun şuhûd zevki ile mümkün olacağından, vücûdlarında bu Âdemiyet kemâlâtsızlığının zuhuru şuhûd zevklerine sahip olmadıklarının bir ifadesidir. Allah’ın Âlim ve her şeye lâyıkıyla hâkim olduğunu bilmeleriyle de teşbih etmişlerdir. Onun için daha evvel halifeliğe bizler de lâyıkız dercesine itiraz eden Melekler, allemel esma hakkındaki bilgiyi Cenâb-ı Hakk isteyince,


Zelil ve hakir olarak, mahcubiyetlerinden eksiklenerek “Ya Rabbi senin bildirmediğin bir şeyi biz bilemeyiz.” dediler.

Cenâb-ı Hakk da Bakara Suresi 33. âyette“Allah Âdeme: ‘Ey Âdem eşyanın isimlerini, meleklere haber ver’ buyurdu. Âdem de o isimleri meleklere haber verince, Allah: “Ben size söylemedim mi, göklerin ve yerin gaybını ben bilirim.

Açıkladığınızı da, gizlediğinizi de elbette ben bilirim”buyurdu. Çünkü Âdem, Âdemiyet sırrını kendi vücûd ülkesinde şuhûdla zevk etmiş idi. Bunu meleklere talim et denmedi. Çünkü sîretteki şuhûd zevkleri lütf-u İlâhiye’dir.”Cenâb-ı Allah kimlere hikmet vermişse, onlara pek çok lütuflar ihsan eder.” ayeti bunun delilidir.

Bundan sonra Bakara Suresi ayet 34 de

“Âdem sizin ulunuzdur. Ona secde edin denildiğinde, bütün melekler secde ettiler. Ancak İblis secde etmekten yüz çevirip kibirlendi de kâfirlerden oldu.” buyruldu. Burada meleklerin secde etmeleri, bedenimizin yerlere kadar eğilme secdesi değildir. Bu secde, tâbilik ve teslimiyet secdesidir. Meleklerin hepsi, tâbi olma ve teslimiyetlerini gösterdiler. Fakat, İblis secde etmedi.


Araf Suresi 12. ayette “Allah İblis’e ben sana secde ile emretmişken, seni secde etmekten alıkoyan ne idi?” buyruldu.”İblis şöyle dedi: Ben Âdemden hayırlıyım. Çünkü beni ateşten yarattın, onu çamurdan yarattın” Ateş yandıkça alevleri yükseldiği için, gurur ve kibri; toprak ise, alçakgönüllü olmayı, her şeyi yerine göre kabullenmeyi remzeder. Çünkü toprağa her ne atarsanız atın hiç kabul etmiyorum demez.

Buna binaen Araf Suresi 13. ayette “Allah

şöyle buyurdu. Hemen in oradan, sana Cennet’te kibirlenmek gerekmez. Haydi çık. Çünkü sen hor ve bayağı kimselerdensin” buyruldu.

Nefs olan kuvve-i vehimiye, Ruhun aklı

idrakini bilemez. Dolayısıyla da, Âdem’in sîretini değil, suretini gördüğü için, zannındaki Allah’a ben senden başkasına secde etmem dedi. Çünkü Âdemdeki varlığın, Hakk’ın varlığı olduğunu bilemedi. İblis ezelden Vahdet nuruna perdeli olduğu için, Cenâb-ı Hakk ona bu hasleti vermişti. Böylece İblis huzurdan kovulanlardan oldu.


Âdem Cennet-i Âlâ’da bir zamana kadar, yalnız başına yaşadı. Yalnızlıktan canı sıkılmaya başladı. Her ne kadar daimi zikirle, Hakk’tan gayri bir şey görmüyorsa da, bir arkadaş arzu ediyordu. Bir gün uykudan uyandığında, başı ucunda bir kadın gördü. Ona “Sen kimsin” diye sordu. O da: “Cenâb-ı Hakk beni sana hayat arkadaşı olarak verdi.”dedi. Âdem de onun hayat sahibi olması nedeniyle“ Havva”dedi. Araf Suresi ayet 19 “Ey Âdem, ikiniz birlikte Cennet’te yerleşin. Dilediğiniz nimetlerden bol bol yiyin. Ancak şu ağaca yaklaşmayınız ki, sonra zalimlerden olursunuz” buyruldu.

Âdem ile Havva bir zamana kadar Cennet’teki bütün nimetlerden yiyerek Cennet’te yaşadılar. Tevhîd Cennetinden kovulan İblis ise boş durmuyordu. İblis Rabbine yalvararak Araf Suresi ayet 14 “Ya Rabbi bana Kıyamete kadar ömür ve mühlet ver dedi” Araf suresi ayet 15 “Allah da‘sen mühlet verilenlerdensin” buyruldu. İblis buna binaen ayet 16 da “Yemin ederim ki, insanoğullarının doğru yolunun üzerine oturarak onlara vesvese vererek saptıracağım” dedi. Cenâb-ı Allah da Âdem ile Havva’ya, “Şeytan sizin açık bir düşmanınızdır” diyerek onlara ikazda bulundu.


Buna rağmen, İblis doğru Cennet’in kapısına giderek, içeriye girme formülleri aramaya başladı. Karşıdan yılan geliyordu. Ona “Beni de Cennet’e götür” diye dilekte bulundu. O da “Seni herkes Cennet’te tanır, ben seninle Cennet’e gidemem” dedi. İblis de “Ben senin ağzının içerisine girerek, senden gerektiği şekilde oradakilere konuşurum, beni görmedikleri için, seni konuşuyor zannederler. Dolayısıyla da beni ne görürler, ne de bilirler” dedi. Yılan da “O zaman olur” diyerek kabul etti.

İşte, dünya ehli olan yılan ağzından, Nefs-i Emmâre olan İblis insanın vücûd ülkesinde, insanın Cennet’ine girmiş olur. İblis doğru Havva’nın yanına giderek, onu kandırmaya başladı. havva’ya şöyle dedi.

Araf Suresi ayet 20 de “Rabbiniz size şu

ağacı yasak etmekteki gayesi, devamlı cennette kalmamanız içindir.” dedi.” Ben sizin iyiliğinizi isteyenlerdenim” deyip,

Yemin ederek onları inandırdı. Âdem ile

Havva da yasak meyveyi yiyince Araf Suresi ayet 22 deki ifade ile “yasak meyveyi yedikleri zaman, ayıp yerleri kendilerine açılıverdi”


Âdem Cenâb-ı Hakk’ın Zat’ının, Havva’da Cenâb-ı Hakk’ın sıfatının sembolüdür. Âdem akl-ı küll, Havva ise nefs-i küll tecellisidir. Aklı temsil eden Âdem nefsi temsil eden Havva’ya ve Havva’daki Nefsi emmârenin arzu ve isteklerine uydu. Dünya arzu ve isteklerini temsil eden yılanla beraber, Nefsi emmâreyi temsil eden İblis birlikte hareket ederek, Nefs-i küll mazharı olan Havva’yı tesir altına alıp akl-ı küllü temsil eden Âdem’i de Havva’ya uydurdular.

Yılan ki dünya arzu ve istekleridir, bu isteklerle birlikte akıl ve iradenin, emmâre nefse meyillenmesi, Âdem’in yasak meyve olan, benlik devresine girmesine vesile olur. Havva, ben yedim hiçbir şey olmadı dedi. havva’nın yediği halde bir şey olmaması; aklın bir şeyi kabullenip, kalbin tasdik etmememesi, havaya bir şey olmaması demektir. Âdem’e yedirmeden, onda hiçbir değişiklik olması mümkün değildir. Zahirde bile, bir kişi başka bir kişiyi öldürmek istese, onun bu isteği fiile dökülmediği müddetçe ceza görmez.

Şühûd ve müşahede olmadan bir kişi ilimle, kendi varlığını Hakk’a verdim derse, kendinde tecelli eden Allah’ın Vahdâniyyet zuhurunu, kendine nisbet edip, “Ene” diyerek şirk işleyeceğinden, Cennet’ten çıkarılır.


Zira Hakk’a nisbet edebilmesi için şühûd ve müşahedesi olması lâzım idi. Olmadığı için, Tevhîd Cennet’inden çıkarılarak, süflîyyât vadisine geri dönmüş olur. Rableri onlara “ben ikinize de bu ağacı yasak etmedim mi” buyurdu. Onlar da “Ey Rabbimiz nefsimize zulmettik Eğer bizi bağışlamaz ve bize merhamet etmezsen, muhakkak biz ziyan edenlerden oluruz.” dediler.

Bir kişi nefsin kötü sıfatlarından sakınıp, Hakk’ın sıfatlarını zuhur ettiremezse, o zaman ziyan edenlerden olur. Dolayısıyla da Tevhîd Cennetinden mahrum edilmek üzere çıkarılır.

İşte bizler, Âdem gibi Tevhîd Cennetinden

çıkarılıp çıkarılmadığımızı anlamak için: 1 - Vücudumuzla Hakk’a taatımızın

yaklaşımı 2 - Ef’alde fena yaklaşımı 3 - Sıfatta fena yaklaşımı 4 - Zatta fena yaklaşımı yaptığımıza

bakmalıyız.


Bir Mürşidi kâmile giderek, fiziksel bedenimizi, Nefsimizi, irade ve Ruhumuzu Allah’a teslim ederek, Nefs tezkiyesi yapmadan bu saydıklarım bir kişide tecelli etmez. Taatımız, Hakk’a boyun büküp teslimiyetimizi, teslimiyet ve kurbiyetimiz, kalbimizdeki huzur ve mutluluğumuzu, kalbimizdeki huzur da, Ruhumuzdaki her tecellinin şuhûd zevkini meydana getirecektir. Yoksa süflîyyât tecellisi olan gaflet, kişiyi vehim ve hayal şeytanlarına dost yaparak Nefsanî isteklerine tabi kılar.

Halbu ki böyle kişiler kendilerini hidayet bulmuş kişiler olarak zannederler. Ne yazık ki yanlıştır. Zira vehim ve hayalin vücûd ülkesindeki sultanı “zan” iledir. Zan ise iki türlüdür:

1-Su-i zann (kötü zan) 2-Hüsn-ü zan (iyi zan) Bu iyi ve kötü zanların her ikisine de itibar

edilmez. Zira hakikatta bunların diyeri yoktur. Âdem (AS) ’e Araf Suresi 24. ayette “Bir

kısmınız bir kısmınıza düşman olarak oradan ininiz. Yerde sizin için, bir zamana kadar yerleşip kalmak ve yaşamak var.” buyruldu. Âdem Serendip adasına, Havva da Cidde’ye indirildi. Âdem 70 sene Rabbine yalvarıp tevbe etti.


Çünkü Bakara Suresi ayet 37 “Âdem Rabbinden bir takım kelimeler aldı. O’na yalvarıp tevbe etti. O da tevbesini kabul buyurdu. Çünkü tevbeyi çok çok kabul eden asıl esirgeyici odur.” buyrulmuştur. 70 sene sonunda, Cenâb-ı Hakk yalvarmalarını kabul ederek, Âdem ile Havva’yı Arafat’ta birleştirdi. Sonra Müzdelife'de manen nikâhları Hz. Muhammed (AS) tarafından kıyılmıştır.

İşte günümüzde de, nefs terbiyesi

görenlerin, kendi diye bildiği varlıklarının Hakk’ın varlığı olduğunu idrak ettikten sonra, Rûhullah mertebesinde Âdem’in yaratılmasını zevk edecektir. Hakk’ın zahir, halkın batın olduğu bu mertebede, kişi Havva’ya, yani, nefsine uyarsa Cennet’ten çıkarılır. Çünkü Nefs yönünden “benim”demiş olmaktadır. Bu sözü Âdem mahzarından“ Benim” diyen Cenâb-ı Hakk ise, o yasak meyvayı yemiş olmaz. Onun bu sözü kabul gördüğü için, daha üst mertebeye ancak vuslatı olabilir. Ayet-i kerimedeki yasak meyveyi yemek olarak vasıflandırıldığına göre, Âdem’in bu sözü kendisinin söylediği anlaşılmaktadır. İşte o zaman vehim, hayal gibi gaflet perdeleri kişinin şuhûdlarını yok edeceği için, o Cemalullah seyrini ona göstermeyecektir.


Âdem’le Havva’nın senelerce tövbe etmeleri, bu hicâbların kaldırılması için, canla başla Hakk yolunda çalışıp Muhammed’îliğini idrak etmelerine kadar devam eder. Yedi sıfat-ı subûtiyesinden Hakk ve hakikati şuhûd ettiğinde, bu Âdem’in Muhammed yüzü suyu hürmetine affedilmiş olur.

İşte Hakk’a ârifiyet mertebesi olan Arafat’ta, Âdem ile Havva birleşerek Müzdelife'ye geldiler. Kesret âlemindeki sıfatlardan, Ruhun tecelli etmesiyle, Muhammed’îlik zuhur eder. Böylece Âdem ile Havva’nın nikâhları da Hz. Muhammed tarafından manen kıyılmış olunur. Bir kişide, Ruh ve sıfatlar vücûdda birleşip zuhura gelince, nasıl bir Muhammedî meydana gelirse, aynen onun gibi, Ruh olan Âdem ile sıfat olan Havva da, bir vücûdda kemâlâtıyla zuhur ederse, o da Muhammedî olmuş olur. Her ikisinin birleşmesine, o vücûd vesile olduğu için, ona Muhammed bunların nikâhını kıydı denilir. Yoksa Hz. Muhammed’in yaşadığı devir ile Âdem’in yaşadığı devir, zahirde farklı zamanlarda olduğu için bu yönü ile değildir.

Araf Suresi ayet 31 “Ey Âdemoğulları, her

Namazınızda, süslü elbiselerinizi giyinin. Yiyin için, fakat israf etmeyin. Çünkü Allah israf edenleri sevmez.” buyrulmakla,


Cenâb-ı Hakk’a yaklaşırken, amellerde ihlâs, kurbiyette tam teslimiyet ve Cenâb-ı Hakk’ın rızasından başka, hiçbir şeyle kaim olmamak suretiyle, Muhammed elbisesini giymek, yani şeriat elbisesini giyme diyebiliriz. Cenabı Hakk, Hakk ve hakikati müşahede ederek yaşamamızı istiyor. Çünkü bu zevkler, kalbimizle tenzih, hissimizle teşbih yapılarak zevkimizde Tevhîd olarak yaşama halidir. İşte Âdemiyet budur. Cenâb-ı Allah’ın Hüviyyet ve Eniyyet yüzlerini kendi mazharında açığa çıkarıp, şerh edenler, Âdemiyetini kazanmış olurlar.

Mısrî Niyazi Hz. leri bir ilâhîsinde şöyle diyor;

Hakk yüzü insan yüzünden görünür, Zatını Rahman, şeklini insan eylemiş

İşte Âdemiyetini bulan bunlardır. Yoksa nefsan’i sıfatlardan geçmeden, yalnız ilim ile Âdemiyetin sırlarına vâkıf olanlar, Âdemiyeti bulmuş değillerdir. Zira onlar zanlarınca, Tevhidin fena mertebelerinde ilm-el yok olmuşlar, beka mertebelerinde de, Hakk’ın sıfatlarını kendi süflî sıfatlarında gizleyerek, kendilerinin hidayet bulduklarını zannederler. Zan ise vehmin başbakanıdır. Onun için Cenâb-ı Hakk cümlemize, kulluğumuzu idrak etmek ve yaşamak için, aşk versin, güç versin. Âdemiyet sırrını temkin halinde yaşatmak nasîb ve müyesser etsin. Âmin


ORUÇ RİSALESİ Oruç, uruç etmek, yükselmek demektir.

Nereden nereye yükselmektir? İkilikten birliğe yükselmektir. Cehaletten irfâniyete yükselmektir. Şirkten, gayriyetten, nisbîyetten birliğe, ayniyete yükselmektir. Oruç dört bölümde mütalaa edilir:

1- Bedenin oruç’u(şeriat-ı evvel oruç’u) 2- Kalbin ve gönlün temizlik oruç’u(tarikat

oruç’u) 3- Hakikat oruç’u (ikilikten birliğe yükselme

oruç’u) 4- Marifet oruç’u (esma ve sıfatların seyri) Bedenle ilgili olan oruç’ta evvelini ve ahirini

bilerek her ikisi arasında, yemek içmek ve nefsani istek ve arzulardan uzak kalmak olarak mütalâ edilir. Çünkü bu beden onbir ay çalışıp bir ay bakıma tabi tutulan bir fabrika gibi dinlendirilirse sıhhatte kalacağı muhakkaktır.

Bir hadiste "Oruç tutunuz ki sıhhat bulasınız" buyrulmuştur. Yalnız sahurda, akşama kadar aç kalmaktan korkarak tıka basa mideyi doldurup rahatsız olmak, iftar vaktinde de yine tıka basa yemek, yemek, bedeni dinlendirmek değildir. Aç kalmak kişiye tam manasıyla ölümü hatırlatıyor ve nefs muhasebesini yaptırıyorsa ancak o zaman bedenin oruçunun faydasını kişi görebilir.


Oruç, kişiye tulû emeli (uzun yaşama

isteğini) yok eder. Sekeri mevt (ölümü hatırlama)yıda kişinin aklından çıkarmaz. Zira açlığından mütevellit, ölümü hatırlayarak, hırsla dünyada her şeye sahib olayım diye, helal ve haram demeden dünyaya sahib olmak istemez çünkü güç ve kuvvetten düşmekle dünya arzusu, hırs ve istek, ahreti düşünme haline dönüşür, açlık aynı zamanda her an ölümüde hatırlatır, bir gün sonunda mutlaka bedenen öleceğim diye, aşırı mal mülk biriktirmeyide yetecek kadar istemeye indirir. Ayrıca, aç ve muhtaç olan bütün kardeşlerinin durumlarını göz önünde bulundurarak cenabı hakka, halinden şükreder. Bedenin oruç’unu tutanlar, bu satırlarda izah edilemeyecek kadar çok sayıda faydalar elde etmektedirler.

Fakat İslâmiyetin oruç emrindeki daha fazla yüceliğe sahip olmak için beden oruç’uyla beraber olan kalb ve gönül temizliği olan tarikat oruç’u da tutmağa gayret göstermelidir. Böylece bedensel oruç’un yetmiş bin katına mazhar olur. Çünkü yalnız bedensel oruç’u tutanlar kalb ve gönül terbiyesinden üstün vasıfta lâyıkiyle nasîb alamadıkları için, onların yaşantılarında, sinirlilik, sağa sola sataşma gibi, sabırsızlık halleri görülür.


Hâlbuki oruç, günahlardan, kişiye zarar verecek her türlü kötülüklerden sakınmak içindir.

Gaflet ve dalâlete düşerek, ahlâksızlıktan sakınılmalıdır. Oruçta güzel ahlâk, edeb ve iffet vardır. Peygamberimiz, "Bir kişi size kötü bir söz söylediği zaman, siz ona kötü bir söz söylemeyin. ‘oruçluyum, oruçluyum’ desin" buyurdular. Görüldüğü gibi oruçlu bir kişinin, el, ayak, göz, dil gibi her türlü sıfat ve a’zalarını kötülüklerden sakınması gerektiği anlaşılmaktadır. Bunlarla her hangi bir hata yaptı ise, hemen tövbe etmesinin oruç’un aslı olduğu beyan edilmiş oluyor.

Oruç’un güzel ahlâk ve hakikî insanlığın ta

kendisi olduğu, benlik, nisbetten, gurur, kibir, haset, fesat, yalan ve buna benzer bütün kötülüklerden sakınmanın oruç olduğu anlaşılmış oluyor. Oruç nefs terbiyesidir. Kur’ân-ı Kerim’de yasak kılınan, nefsin canavarlıklarını terk etmek tahsilidir.

Oruç, kişinin kalb ve gönlünü nefsin

hükmünden kurtarmalıdır. Kalbin ilim ve irfâniyet doğrultusunda güçlenmesi gerçek oruçtur. Bir kişi oruçlu olduğu halde sağa sola saldırıyor, onun bunun kalbini kırıyor, ahlâk ve edeb kaidelerine riayet etmiyorsa, onun oruç’u yoktur.


Çünkü oruç kötülüklerden, ahlâksızlıktan,

bilgisizlikten, kötü düşünüş ve davranışlardan sakınmak, güzel ahlâka ve bütün iyiliklere yükselmek için emredilmiştir. Onun için tasavvufta nefs tezkiyesi talim edilmektedir. Oda:

Mürşidi kâmile gelerek, daimi zikir, nefsin hakka teslimi, irade, Aklın ve ruhun Allaha teslimi ile fena fillah olarak, vahdaniyet deryasına ayak basanlar, kurtuluşa ermişlerdir. Gelin kardeşlerim bu seviyede bir oruç tuttuğumuzu söylüyorsak gıybet dinlememeye özen gösterelim. Kötü görmemeye, kötü şeylerle dilimizi meşgul etmemeye, kötü şeyler düşünmemeye, gönlümüzü ve bütün sıfatlarımızı elimizden geldiğince Hakk’la meşgul etmeye, zikir ve fikirle uğraşmaya gayret gösterelim. Unutmayalım ki zikrimiz ne ise fikrimiz de o olacaktır. Bir günümüzün kaç saatini Hakk için ve kaç saatini halk için harcadığımızı daima kendimize sorup muhasebemizi yapalım.

İnsanlara Allah tarafından verilen en büyük nimet akıldır. Biz bu Akıl nimetini Nefsimizin emrinde kullanırsak, hiçbir zaman kurtuluşa ermemiz ve tuttuğumuz oruçlarında faydasını görmemiz mümkün değildir. Aklımızı, ruhumuzun emrinde kullanırsak işte o zaman oruçun faydasını görmüş ve kurtuluşa ermiş oluruz.


Hakikat oruç’unu ise ancak yukarıda

açıkladığımız oruçları tutabilenler tutmağa hak kazanırlar. Zira bedensel oruç olmazsa ahlâk güzelliği olan tarikat oruçunu tutamaz. Bütün kötülüklerden uzaklaşmayan ve ahlâk güzelliği elde edemeyen de ikilikten birliğe vuslat olan hakikat orucunu tutamaz. Hakikatte oruç ‘uruc’ etmektir. Yani ikilikten birliğe yükselmektir.

Kişinin kendi varlığı ayrı, Hakk’ın varlığı

ayrı iken, cehaletinden, gayriyetinden, şirkinden kurtularak, kendi varlığının olmadığını, varlık sahibinin Hakk olduğunu şühûd etmesi ve yaşamına geçirmesi onun oruçu olacaktır. Bu da bir Mürşid-i Kâmilden tahsil etmeden olmaz. Bir salikin, zerreden kürreye kadar her neye bakarsa baksın Hakk’tan gayri bir tecelli görmemesi, onun ikilikten birliğe vuslatı olacaktır. Onun gayriyete çıkmaması, dolayısıyla da ikilikteki bütün şirk ve kötülüklerden sakınması, onun oruçu demektir. Bütün ihtilâf ve kötülükler ikilikte olur. Birlik deryasında ihtilâf ve kötülükler olmaz.

Hakikatte ikilikle oruç da olmaz. Ölmeden

evvel ihtiyarî bir ölümle ölenler oruç tutma zevkine sahip olabilirler. Oruçlu, her şeyi bir olan Cenâb-ı Hakk’ın tecellisini şühûd etmektedir.


Hz. İsa (AS) "İkiliğe çıkmak oruçu bozar"

buyurmuşlardır. Yani, kişi kendisini Hakk’tan ayrı bir varlık sahibi olarak görüyorsa bu ikiliğe çıkma olacağından oruçu bozulur demektir. Görüldüğü gibi, nasıl bir cevizin dış yeşil kabuğu olmadığı zaman, içindeki ağaç kabuk teşekkül etmiyor, bu kabuklar olmayınca da içindeki cevizin özü olan hakikati teşekkül etmiyorsa oruç da böyledir.

Hakikat oruçuna sahip olabilmek için,

cevizin yeşil kabuğu olan bedensel terbiye, cevizin ağaç kabuğu olan, ahlâk güzelliği ve kötülüklerden uzaklaşma oruçu olan tarikat oruçunu tutabilenler, ancak cevizin özünü yemeğe hak kazandığı için, birlik deryasına ayak basarak hakikat oruçunu tutabilirler. Yani bedensel olan şeriat oruçunu, ahlak güzelliği olan tarikat oruçunu tutabilenler, ancaksın ikilikten birliğe yükselme oruçu olan hakikat oruçunu tutabilirler, yoksa şeriat ve tarikat oruçu olmadan ben hakikat oruçu tutuyorum diyenler sahtekârdırlar. Onlar kendi kendilerini kandırırlar.

Marifet oruçu ise bu üç mertebede tutulan

oruçların idrakini, gönlünde yaşama hâlidir. Kişi kendisine baksın, hangi mertebede bulunuyor ve oruç tutuyorsa onun oruçu o seviyededir.


En üstün oruç bütün sene müddetince bir gün tutup bir gün tutmamak oruçu olan Davut a.s. ın oruçu denmiştir. Çünkü, cenabı hakkın bu âlemde iki tecellisi vardır. Biri vahdet tecellisi biri kesret tecellisidir. Davut a.s.her iki tecelliyede mazhar olduğu için, vahdette oruçlu olduğu, kesrette ise halkla birlikte kendisini görmesi nedeniyle oruçsuz olduğu anlaşılmış olur. Siz buna her gün oruçluda diyebilirsiniz. Zira haktan başka hiçbir şey görmiyenler, daimi oruçludurlar.

Bir kişinin hakiîkat oruçunu tutabilmesi için,

kendi varlığını Hakk’ın varlığında yok ederek, Fena fillâh olup, “Mutu kable ente mutu” sırrına sahip olması lâzımdır. Kendi varlığı olmayan bir kişinin kötülük yapması, kötülük düşünmesi, şirk ve gayriyet içinde bulunması düşünülemez. Zira bunlar ikilik vadisinde yetişen ürünlerdir. Cenâb-ı Hakk’ın güzel ahlâkına sahip olmamışsa, insanlarla zaman zaman takışıyorsa, şirk ve gayriyet fiillerinden kendisini sakındıramamışsa o kişinin oruçu yok demektir. Cenâb-ı Allah, bütün kardeşlerime, bu dört mertebenin oruç idrkine sahip olarak oruç zevklerini ihsan etsin. Âmin.


NAMAZ RİSALESİ

İlk defa sabah namazını Âdem (A.S.)

kılmıştır. Âdem (A.S.) Cennet-i Âlâda Havva validemiz ile yaşarlarken, Cenab-ı Hakk onlara “Yiyiniz içiniz, fakat şu yasak meyveye yaklaşmayınız”emrini vermiştir. Âdem ile Havva uzun yıllar cennette beraber yaşadılar.

Daha evvel Cenab-ı Hakk “Ben yeryüzünde bir halife yaratacağım” demişti. Melekler de “Biz size lâyıkıyle ibadet yapıyoruz, yeryüzünde fesat çıkaracak ve kan dökecek bir kimse mi yaratacaksın ” dediler. Cenab-ı Hakk da Âdem’e ‘allem el esma’yı talim ederek, bütün meleklere “allem el esmayı okuyunuz” dedi. Melekler okuyamadıkları için bu emri yerine getiremediler. Âdem’e “Sen oku” deyince o bir çırpıda okudu. Buna binaen “Âdem sizin ulunuzdur. O’na secde ediniz.” denildi. Âdem’e bütün melekler secde ettikleri halde Şeytan Âdem’e secde etmedi.”Ben ateşten yaratıldım. Âdem ise balçıktan yaratıldı” diyerek huzurdan kovulanlardan oldu. İblis günlerce Cennet’e girip Âdem ve Havva’yı kandırmak için Cennet’in kapısında bekledi.


Yılanı görünce ona “Sen Cennet’e girip çıkıyorsun, ben Cennet’i çok görmek istiyorum. Ne olur beni de Cennet’e beraberinde götür.” dedi. Yılan “Seni herkes tanıyor. Ben seni içeriye sokamam.” dedi. Şeytan “Ben senin ağzının içine küçülerek girerim, beni kimse görmez. Senden ben konuşurum, seni konuşuyor zannederler.” dedi. Yılan bunu kabul etti ve Şeytan yılanın ağzına küçülerek girdi. Böylece melun Şeytan cennete girmiş oldu. İşte günümüzde de, nefs-i emmâre olan nefs şeytanının dünya olan yılanın ağzına girerek, diğer bir tabirle, Dünyadaki cenabı Hakk’ın bütün nimetlerini Hak ve hakikat yolunda kullanması gerekli iken nefsinin istek ve arzusu doğrultusunda kullanması, o kişinin Tevhid cennetinden sürülmesine vesile olmaktadır. Şeytan Havva validemizin yanına giderek “Şu ağaçtan meyve yemeniz neden size yasak edildi biliyor musunuz? Eğer siz o yasak meyveden yerseniz ebedî olarak Cennet’te kalacaksınız. Yemezseniz öleceksiniz de ondan size yasak edildi.” dedi. Bu sözlere kanan Havva validemiz giderek o ağaçtan yedi. Bir şey olmadığını görünce, Âdem’e gelerek “Ya Âdem benim karşıma bir kişi çıktı.


Bana ‘Bu ağaçtan yerseniz Cennet’te ebedî kalırsınız, eğer yemezseniz ölürsünüz’ dedi. Ben de yedim bir şey olmadım, sen de ye!” diyerek Âdem’in de o yasak meyveden yemesine vesile oldu. Âdem, o yasak meyveden yiyince, üzerindeki elbiseler alınıverdi. Havva validemizle birlikte Âdem(A.S.) de böylece Cennet’ten çıkarılmış oldu.

Âdem (A.S.) Cennet’ten dünyaya çıkarılınca dünyayı karanlık buldu. Sabah olup ortalık aydınlığa kavuşunca şükrânî olarak iki rek’at namaz kıldı. Bu kıldığı namazın bir rek’atı karanlıktan kurtulduğu içindi. Bir rekâtı da aydınlığa kavuştuğu içindi. İşte bu gün bizler de, nefsimizin dünya isteklerinden ve cehalet karanlığından kurtulduğumuz için bir rekât, fiillerin failinin Allah olduğunu idrak ettiğimizde de, gönlümüzdeki fiiller aydınlığına kavuştuğumuz için de bir rekât olmak üzere toplam iki rekât namaz kılarız.

İnsanlar nefsin tahakkümünde dünyada

yaşarlarken, gece karanlığı gibi cehalet içindedirler. Çünkü daha evvel ‘Dünyaya ne için geldi, neye geldi, nereye gidecek’ gibi soruların cevabını bilmiyordu.


Dünyaya yemek, içmek, nefsani

istekleri için geldiğini zannedip ne kendisinden ne de Rabbinden haberi yoktu. Hakk Mürşidine tâbi olunca, onun hidayetiyle kendisine nispet ettiği fiil karanlığından kurtulmuş oldu. Fiil şirkinden kurtulduğu için bir rekât, fiil aydınlığı olan fiillerin failinin Allah olduğunun idrâkına varınca da ikinci rekâtı kılmış oldu. Burada bir kişinin aydınlığa çıkması fiil şirkinden kurtulması demektir. Hasan Fehmi Hazretleri şöyle buyuruyor:

Sabah namazına hazır olanlar Onlardır efâli Hakk’a verenler Fail Hakk’tır diye huzur ederler Yalvar kul Allah’a seher vaktinde Yalvar kul Allah’a bahar vaktinde Bir insan sabah namazını kılabilmesi

için nasıl hazırlık yapmalıdır. Evvelâ uykudan uyanmalıdır. Zira uyuyan kişinin uykuda iken yaptığı ibadet geçerli değildir. Bu uyanma yalnız vücudun uyanması değildir. Aynı zamanda gönlünün de gaflet uykusundan uyanması lazımdır. Çünkü bir kişi daha evvel cehalet devri geçirmekte idi. Bu cehalet ona göre gece karanlığı gibidir. Cenâb-ı Allah,


“Ben kulumun suret ve ameline

bakmam, kalp ve niyetine bakarım.” buyuruyor. Pekii bir kişinin kalbi nasıl uyanır. İşte bizlere de evvelâ Mürşidimiz tarafından her nefes daimî zikir telkin edildi. Salik, Mürşid-i Kâmilden aldığı daimi zikirle her nefes Hakk’la beraber olma idrâkına sâhib olduğunda gaflet uykusundan uyanmış olacaktır. Fiillerin failliğini de Allah’a nisbet ederek, ef’al-i İlahiye aydınlığına sahip olarak sabah namazını huzur ile kılmış olur. Çünkü Saffat Suresi 96. ayette “Sizi halk eden Allah olduğu halde fiillerinizi de halk eden Allah’tır.” buyrulmaktadır.

İşte bizler de Âdem (A.S.) gibi bu gün cehalet ve şirk karanlığından kurtulduğumuz için bir rek’at, ef’al-i İlâhiye aydınlığına çıktığımız için ikinci rek’atı kılarak sabah namazımızı kılmış oluruz. Sabah namazının evvelinde iki rek’at sünnet kılarız. Bu, Peygamber Efendimizin bizlere sabah namazını sohbetleriyle açıklamasından ibarettir. Dikkat edilirse ister sabah namazının sünneti olsun isterse sabah namazının farzı olsun, niyet farkından başka hiçbir değişikliği yoktur. İster sünnette olsun isterse farzda olsun Fatiha ve Zamm-ı Sureler aynıdır.


Yalnız niyette sünnete sünnet, farza da farz diye niyet edilir. Onun için sabah namazının ilk iki rekâtı sünnet olmuş oluyor.

Sabah namazının sünneti olan bu sohbetlerle sabah namazının farzının idraki olmadan farz kılınmamalıdır denilmiştir. Zira bir kişi Hakk Mürşidinden bu ilmi tahsil etmeden nasıl aydınlığa çıkmış olabilir. Günümüzde de Hakk Mürşîdlerinin sabah namazının iki rekât oluşunu, tadil-i erkâniyle içindeki bütün farz, vâcib ve sünnetlerin nasıl yapılacağını bizlere öğretmektedir. Namazdaki kıyamda, rükû’da ve secdedeki farz oluşunun manalarını ve sabah namazının bütün namazlara şahîd olmasının hikmetlerini anlatmaktadırlar.

Öğle namazını ilk defa İbrahim (A.S.) kılmıştır. O’nun dört türlü ibtelâsı mevcûddu. Bunlardan kurtulunca şükrânî olarak dört rek’at öğle namazı kıldı. Bu belâlar ne idi. Bir insanın yedi subut sıfatı vardır. Bunların üçü batın, dördü zahirdir. Zahir olanlar duymak, görmek, konuşmak ve kuvvetimizdir.

Bizler bu güne kadar hep kendimizin

duyduğunu, gördüğünü, konuştuğunu ve kuvvet sahibinin kendimizin olduğunu zannederdik. Meğer bizden duyan, gören, konuşan ve kuvvet sahibi olan Hakk imiş.


”Lâ havle velâ kuvvete illâ billâh” demekle bunların bizim değil Hakk’ın olduğunu anlamış olduk. Bunları kendimize nisbet ettiğimizde bunlar bizim için belâ olmuştu. Çünkü bütün günahları bunlarla işleriz. İşte bunlardan kurtulduğumuzda dört rekât öğle namazı kılmayı hak etmiş oluruz. İbrahim (A.S.) de dört rekât öğle namazını bu belâlardan öğle vaktinde kurtulduğu için şükrânî olarak kılmıştır. Bizler de bu gün bu dört belâdan kurtulduğumuz vakit öğle namazını kılmaya hak kazanmış oluruz. Hasan Fehmi Hazretleri öğle namazı için bakın ne diyor:

Öğle namazını kılan mü’minler Her sıfatı Hakk’a nisbet ederler Her nazar mevsufu şuhûd ederler Yalvar kul Allah’a seher vaktinde Yalvar kul Allah’a bahar vaktinde. Demek ki öğle namazını kılabilmek için

mü’min olmak gereklidir. Mü’min kimdir. Mümin Allah’ın zikriyle meşgul olup fiil ve sıfatların Hakk’a ait olduğuna inanan kişilerdir. Bunlar her sıfatın mevsufunun yani bu sıfatları sıfatlananın Cenâb-ı Hakk olduğunu idrak ederek öğle namazını eda etmiş olurlar. Yoksa böyle bir bilgiye sahip olmadan uzun yıllar ‘kıldım’


Zan’nıyla öğle namazını kılsalar yine de kılmış olamazlar. Öğle namazından önce dört rek’at sünnet, farzdan sonra da iki rek’at sünnet kılmaktayız. Bunların manası nedir. ?

Sabah namazının sünnetinin izahında belirttiğim gibi öğle namazı hangi idrakle, nasıl ve kaç rekât kılınmalıdır. İbrahim (A.S.) bu belâlardan nasıl kurtuldu. İşte bizlerin de bu belâlardan kurtulmamızı, sohbet ve telkinleriyle Mürşidimizin izahları sünnet olmaktadır. Allah’ın tecellileri farz, Peygamber Efendimizin tarif ve icraatına sünnet demekteyiz. İşte öğle namazından evvel dört rek’at sünnetin kılınmasının, gerekli olan farzın Resûlullah Efendimiz tarafından izahı olduğu anlaşılmaktadır.

Bütün namazların aslı iki rek’attır. Bir rek’atı kulun Hakk’a vuslatı, ikinci rek’at da Hakk’ın kulundan tecelli etmesinin idraki ve seyrinden ibarettir. Dikkat edilirse sünnetlerin dört rek’atında Zamm-ı Sureler okunmakta, farzların iki rek’atında okunup ikisinde Zamm-ı Sureler okunmamaktadır. Çünkü okunan Zamm-ı Sureler, fiillerin tecellisini remzetmektedir. Sünnette yalnız kulluk idrak ve zevki olduğu için okunmakta, farzda ise yarısı kulun idrak ve zevki yarısı da Hakk’ın kulundaki tecelli idrak ve zevkinden ibarettir.


Öğle namazının sonundaki iki rek’at sünnet de Cenâb-ı Hakk’ın zahir ve batındaki tecellilerinin şuhûd ve zevkine erdiğimiz için Rabbimize teşekkürdür.

İkindi namazını ise ilk defa Yunus (A.S.)

kılmıştır. Yunus (A.S.) balığın karnında kırk gün kaldı. Bir ikindi vakti idi. Yunus (A.S.) günahlarını idrak ederek “Beni zalimlerden eyleme.” diye dua etti. İşte bir kişinin, yunus balığı olan Mürşîd-i Kâmil tahsilinde kendi varlığının olmadığını anlayıp varlık sahibinin Hakk olduğunu anladığı zaman tövbe ederek ‘Beni bundan sonra zalimlerden eyleme’ diye dua etmesidir. Cenâb-ı Hakk da onun günahlarını affederek balık onu sahile çıkardı.

İşte Yunus (A.S.) kendi diye bildiği vücûd varlığının kendisinin olmadığını, bu varlığın Cenâb-ı Hakk’a ait olduğunu anlayınca şükrânî olarak dört rek’at ikindi namazını kıldı.

Yani Yunus (A.S.) “Bu vücûd varlığımı bu güne kadar kendime nisbet ederek Senin varlığı’nın yanında ben de varlık sahibiyim diyerek şirk işliyordum. Şimdi anladım ki varlık benim değil, seninmiş. Beni bu idrâka vâkıf kılarak vücud şirkinden kurtardın.


Sana ne kadar teşekkür etsem azdır.” diyerek şükrânî olarak ikindi namazını kılmıştır. Hasan Fehmi Hazretleri bakın ikindi namazı için ne buyuruyor:

İkindi namazını cemaatle kıl Vücud Vücûdullah gayri yoktur bil Cümle âlem fâni Hakk bakidir bil Yalvar kul Allah’a seher vaktinde Yalvar kul Allah’a bahar vaktinde Bir kişinin bütün namazlarını cemaatle

camilere giderek kılması mümkün değildir. İnsan cem-ül esmadır. Âlem-i kübrâdır. Âlemde ne varsa Âdem’de o mevcûddur. Onun için camiyi kendimizde bulursak her zaman cemaatle namaz kılmış oluruz. Cenâb-ı Hakk’ın vücudu nedir. Bizim diye bildiğimiz Allah’ın ef’âli, sıfat ve bunları toplayan vücuda diyoruz. İşte bütün âlemde görünen ve görünmeyen zahir ve batın bu âleme Vahdet-i Vücûd diyoruz. Pekii bizim vücut ülkemizde cami nerededir. İşte gönlümüzü cami, ruhumuzu imam, a’za ve sıfatlarımızı da cemaat yapar, kıblemizi de Allah’ın yüzü yapabilirsek, ikindi namazını cemaatle kılmış oluruz.


Bakara Suresi 115. ayeti “Doğu, batı

Allah’ındır. Yüzünüzü ne tarafa çevirirseniz Allah’ın yüzü oradadır.” tecelli etmiş olur.

Bugün bizler de ef’âlimizin, sıfatımızın ve vücudumuzun olmadığını, bunların hepsinin Cenâb-ı Hakk’ın olduğunu idrak ve zevk ettiğimizde ikindi namazını eda etmiş oluruz. İkindi namazının farzından evvel dört rek’at gayri müekkede olarak kılınan sünnet de güneş doğarken evvelâ tan yerinde bir kızarıklık olur ondan sonra güneş doğar aynen onun gibidir. Kişinin varlığının olmadığını idrak etmesi müekkede sünnet değil gayri müekkede sünnet hâlidir. Resulullah Efendimiz de bu sünneti çok zaman yapmamış zaman zaman yapmıştır. Ayrıca öğle namazının müekkede sünnetinde Kâmilimizin bizlere dört rekât farzın nasıl her yönüyle kılınacağını izah etmesi, ayrıca ikindi namazının dört rekâtlık farzının kılınması izahı olan sünnetine de gayri müekkede sünnet diyoruz.

Dikkat edilirse öğle ve ikindi namazlarının farzları cemaatle kılındığında sessiz olarak ifa edilmekte, diğer vakit namazları ise sesli kılınmaktadır. Çünkü bir kişi kendine nisbet ettiği ef’âlini, sıfatını ve vücudunu Hakk’a verdiğinde onun sesi çıkmaz.


Onun için bu iki vakit namaz sessiz

kılınır. Akşam, yatsı ve sabah namazları sesli kılınır. Sabah namazında sıfat olan kelâm ve kudret olan sıfatlar henüz kişinin kendisine nisbet etmesi nedeniyle sesli olur. Meratibi ilahiyeyi bitirenler çok iyi bilirler ki Cenâb-ı Hakk’ın fiilleriyle açığa çıkmasının idrakinin bütün namazlara ahîd olduğunu zevk ederler.

Akşam namazını ilk defa İsa (A.S.) kılmıştır. Yahudiler, Allah, Meryem ve İsa olmak üzere üçlü bir varlık isnâd ediyorlardı. Bu da şirk olduğu için, İsa (A.S.)’yı Cenâb-ı Allah semaya ref’ etti. İşte İsa (A.S.) bunlardan Akşam vaktinde kurtulduğu için üç rek’at şükrânî olarak akşam namazını kıldı.

Akşam namazını kılabilmemiz için ruhumuzu imam, a’za ve sıfatlarımızı cemaat yaparak gönül mescidinde Cenâb-ı Hakk’ın Ulûhiyyet tecellisine dönerek kılmamız lâzımdır. Pekii ruhumuzu nasıl imam yaparız? Vücûd ülkesinde ruhumuz bütün sıfat ve a’zalarımızdan kendisini şerh etmektedir. Duymamız, görmemiz, konuşmamız hep ruhun kalp komutanına verdiği emirle hareket etmektedir. Hakk’ı duymak, Hakk’ı görmek, Hakk’ı konuşmak için bu sıfat ve a’zalarımız yaratılmıştır. Bir kişi Hakk’ı duymuyor, Hakk’ı görmüyor ve Hakk’ı konuşmuyorsa,


“Ey insan! Sana Ben duymak, görmek ve konuşmak için a’zalar verdim. Neden bunları yerinde kullanmadın”diye Cenâb-ı Hakk soracaktır. Bir kişi Hakk’ı duymuyorsa gıybet dinlemekten, gözü Hakk’ı görmüyorsa harama bakmaktan, dili Hakk’ı konuşmuyorsa yalan söylemekten kurtulamaz. O kişi bu sıfat ve a’zalarını yerinde kullandıysa Hakk’ı duyan, Hakk’ı gören ve Hakk’ın konuştuğunu zevk eden kişide zulmet perdeleri açıldığı için her nereye bakarsa baksın vech-i Rahman’ı, her neyi duyarsa duysun Hakk’ın sesini duyacağı için bu sıfatlarımız görevlerini yapmalarından akşam namazını kılmış olacaktır.

Bizler de Cenâb-ı Hakk’ın ef’âlinin, sıfatının ve Zatının Hakk’ın Vahdâniyyet tecellisinin tekliğinde üç rek’at akşam namazı kılarız. Akşam namazında Hakk zahir olduğu için, duyan da, gören de, söyleyen de, işleyen de, konuşan da hep Hakk olur. Dolayısıyle insan burada yalan söylemekten, gıybet dinlemekten, harama bakmaktan vb. kurtulmuş olur. Bunları bilmek, görmek demektir. Akşam namazını imamla kılan Onlardır Allah’ı hem zahir gören Hakk söyler ene-l Hakk kulun dilinden Yalvar kul Allah’a seher vaktinde Yalvar kul Allah’a bahar vaktinde


Akşam namazını imamla kılabilmemiz

için gönül mescidinde ruhumuzu imam, sıfat ve a’zalarımızı cemaat, kıblemizi ‘semme Vechullah’ yapabilirsek, Hakk zahir olduğu için Allah’ı da bu kişiler apaçık zahir olarak görürler. Kulun kendi varlığı olmadığı için varlık sahibi Cenâb-ı Hakk olduğundan kulundan duyan, gören, konuşan hep Hakk’tır. Bizler de bu zevkle akşam namazını üç rek’at olarak kılarız. Farzdan sonra iki rek’at sünnet de yine Cenâb-ı Hakk’ın zahir ve batın, Vahdet ve kesret tecellilerine beni vâkıf kıldığın için teşekkür ederim demektir.

Yatsı namazını da ilk defa Musa (A.S.)

kılmıştır. Musa (A.S.) Firavunun tehlikesinden kurtulması için “Ya Musa! Elindeki asayı Nil nehrine vur. Sana on iki yol açılacaktır”. Dediğin de asayı Nil’e vurunca oniki yol açıldı. Firavunun tehlikesinden kurtulduğu için dört rekât yatsı namazını şükrânî olarak kıldı. İşte bizler de bu gün Musa (A.S.) gibi nefs firavunundan kurtulup mutmain nefs haline kavuştuğumuz için dört rekât yatsı namazını kılarız.


Bir insan yatsı namazını kılabiliyorsa huzurlu olur. Zira Hadis-i Kudsîde “Kulum bana nevâfillerle yaklaştığı zaman Ben o kulumu severim. Sevdiğim kulumun duymasına kulak, görmesine göz, konuşmasına dil, tutmasına el, yürümesine ayak hatta tüm a’za ve cevahiri Ben olurum” buyrulmuştur. Bir kişi böyle idrak ve zevke erdiğinde huzur bulur. Bizlerin de nefs firavunundan kurtularak Nil nehri olan ilim ve irfâniyetle mutmain olmuş nefs tarafına geçip nefs firavunundan kurtulmamız bizlerin de huzur bulmamız ve yatsı namazını kılmamız olacaktır. Bizlerdeki bütün icraat Hakk’ın olursa, O’nun tecellilerini seyretmek elbette kişiye huzur ve mutluluk verir. İşte, yatsı namazının hakikati budur”

Bizler bu kadar yatsı namazını kılıyoruz ama neden huzur bulamıyoruz.” derseniz “Bu idrâklara sâhib olmadığınız için suret namazı kılıyorsunuz da ondandır.” derim. Suret namazında insan huzur bulamaz. Hasan Fehmi Hazretleri yatsı namazı için bakın ne diyor: Yatsı namazında eyle sen huzur Muhammed yüzünden Hakk zahir olur Hakk batın ile halk zahir olur Yalvar kul Allah’a seher vaktinde Yalvar kul Allah’a bahar vaktinde


Şu halde namazlarımızda ve

yaşantımızda huzur bulmak istiyorsak Muhammed olan mutmain kemâlat sıfatlarımızdan Hakk’ı seyretmemiz gerekiyor. Siret olan Cenab-ı Hakk’ın suret olan bu kemâlat sıfatlarından her an tecellilerini seyretmek, O’nunla beraber olmak namazın hakikati değil midir, Yatsı namazının evvelinde dört, farzdan sonra da iki rek’at sünnet kılmaktayız.

İlk dört rek’at sünnet yine ikindi

namazının ilk sünneti gibi gayri müekkede sünnettir. Güneş batarken nasıl evvelâ bir kızarıklık görünüp sonra da kızarıklığın kaybolup gece olan Cenâb-ı Hakk’ın Vahdet tecellisinin zuhuruna kavuştuğumuz gibi ilk dört rek’at sünnet gayri müekkede sünnetlerdendir. Çok zaman kılınmayan, zaman zaman da kılınması gerekli sünnet demektir.

Son iki rek’at sünnet de akşam namazının sünneti gibi müekkede sünnetten olup Cenâb-ı Hakk’ın Vahdet ve kesret tecellisinin zevkinin kişiye ihsan edilmesinin teşekküründen ibarettir. Zaten farzlardan sonra kılınan sünnetler, bu lütuflara nail olduğumuz için hamd etmek, teşekkür etmek içindir.


Selati vitir namazına gelice: Hasan Fehmi hz.leri şöyle buyurmaktadır.

Selati vitiri kılan muhakkak Evvel, Ahir, Zahir, Batın olur hakk Kalmaz şirkin abit mabut olur hakk Yalvar kul Allaha seher vaktinde Yalvar kul Allaha bahar vaktinde

Vitr namazını ilk defa Peygamber Efendimiz kılmıştır. Peygamberimiz Mi’raça çıkacağı zaman Ebubekir’e “Rabbim beni Mi’raça davet ediyor. Rabbimle konuşacağım.” dediğinde Ebubekir “Ya Resulullah, Rabbinin huzurunda benim için de bir rek’at namaz kılar mısın”dedi. Peygamber Efendimiz de Rabbinin huzurunda bir rek’at Allah için farz, bir rek’at kendisi için sünnet, bir rek’at da Ebubekir için olmak üzere üç rek’at namaz kıldı. Buna vitr namazı dendi. Bu namazda vâcib oldu. İşte bizler de bir rek’atı Allah’ın emri olduğu için farz, bir rek’atı Peygamber Efendimizin sünneti olduğu için sünnet, bir rek’atı da kulluğumuzun idrakı olarak üç rek’at vitr namazını kılarız. Vitr üçün tekliği demektir. Tecelli eden Hakk, tecelli Hakk, tecelli olunan Hakk olunca ihlâs olunmuş olur. İhlâs demek katkısız, saf, temiz, O’ndan başkası yok demektir. Artık burada hafi şirk de kalkmıştır. Aslında namazın özü de budur.


Allahın zatının, Muhammed olan,

Rahman kemalat sıfatlarından, Âdem olarak zuhurundan ibaret olduğu anlaşılmış olur. Âdem ve âlemde bu tecellileri seyretmek kemalattır. Buraya kadar kâmiller 33 defa Ruhani miraç yapmış olurlar. Buda cenabı hakkın üç tecellisinin, zatının sıfatlarından, Âdem fiiliyle zuhurunun zevkinden ibarettir.

Teheccüd namazı farz değil sana Yetim malıdır yakar baştanbaşa Teberrüken kılar Fehmi yok hâşâ Yalvar kul Allah’a seher vaktinde Yalvar kul Allah’a bahar vaktinde Fehmi Hazretleri bu namaz yalnız

Peygamber Efendimize ait bir ibadettir. Bu namazı ben dahi kılamam, buyurmuşlardır. Çünkü İsrâ Suresi 79. ayette “Sen gecenin bir hıfsında kalk, sana mahsus olarak Rabbine teheccüd namazı kıl. Umulur ki Rabbin seni Makam-ı Mahmûd’a ulaştırır.” buyrulmaktadır. Görüldüğü gibi bu emir yalnız Peygamber Efendimizedir. Makam-ı Mahmûd yalnız Peygamber Efendimizin olduğunu bütün enbiya evliyalar bildiği için oraya tebrik için girerler buyuruyor.


Makam-ı Mahmûd’a her bir enbiya ve

evliya teheccüd namazını kılmak isterse kendi esmasını dışarıda bırakarak Muhammed esması ile o Makama girer ve tebrik ederek tekrar dışarıya çıkınca kendi esmasını giyer.

Hiçbir peygamber ve evliya kendi esması ile oraya giremez. Onun için bütün peygamberler bile ahir zaman nebisi Hazreti Muhammed’e “Bizleri de ümmet eyle” diye dua etmişlerdir. Makam-ı Mahmûd’un şefaati yalnız Hazreti Muhammed’e aittir. İnsanların bu namazı kılmaları bu Makamı, kendi gönül alemindede istemeleri demektir. Muhammed olabilenler Muhammed olarak bu namazı mutlaka kılmalıdır.

Bir Ayet-i Kerimede “Siz yetim malına yaklaşmayınız.” buyrulmaktadır. Peygamberimiz manen yetim olduğundan dolayı Yalnız sana mahsus olmak üzere “teheccüd namazı kıl.” buyrulmuştur. Yetim kime denilmektedir. Babasız, anasız kalmış kişiye denilmektedir. Peygamber Efendimizin ruhaniyeti anne ve babadan gelmedi. O’nun ruhaniyeti “Ol” emri ile oldu.

Günümüzde taklidi olarak manasını bilmeden teheccüd namazı kılanlar sevap için teheccüd namazı kılıyorlar.


Teheccüd namazı idraki olmadan sevap

için gecenin bir saatinde nafile olarak kılınan bu teheccüd adı altında şeriat-ı evvel mertebesinde elbette çok faydalar sağlamaktadır. Hakikat seviyesindeki bu ifadelerimiz bu yerleri idrak etmeyenler tarafından kerih görülmesin. Her ibadet yerinde ve mertebesinde doğrudur. İsrâ Suresi 78. ayet “Güneşin zevalinden gece karanlığına kadar gereği üzere namaz kıl. Bir de sabah namazı kıl. Çünkü sabah namazında gece ve gündüz melekleri hazır bulunur.”buyrulmuştur. İşte bu namazların idrakinden sonra teheccüd namazı yalnız Resûlullah Efendimize emredilmiştir. Tevhîdde aslında beş kısım halinde namaz kılınır:

1- Hafi mertebesinde cehaletten,

nisbiyetten, şirk ve günahlardan soyunma namazı.

2- Ruh mertebesinde şuhûd namazı 3- Mutmain nefs mertebesinde fiilullah

namazı 4- Kalp mertebesinde huzur namazı 5- Sır mertebesinde münacat namazı


1- Bir kişi Tevhide girmesiyle, Fena

mertebelerin de nefs tezkiyesi sonunda cehaletinden, nisbîyetinden, şirkinden soyunarak kendi varlığını Hakk’ın varlığında ihtiyarî olarak yok etmesi hafi yani gizli olan soyunma namazıdır.”Men arefe nefsehû fakat arafe Rabbehû” Hadis-i Şerifi bu yer içindir.

2- Nisbiyetlerden kurtularak Ruhullah

mertebesine gelen bir kişi Ruhunu İmam bütün sıfat ve a’zaların vücûdda cemaat, gönül mescidinde kalp komutanı tarafından akıl nimetiyle Hakk’ın yüzü olarak gördüğü Cenâb-ı Hakk’a şuhûd namazı kılmış olacaktır. Zira şuhûd görmek şahit olmak demektir. Kendi vücudunda O’ndan başkası yok ki başkasını görsün. Ruhunun kalp komutanına nasıl tecelli ettiğini, kalp komutanın emrindeki sıfat ve a’zalara ruhun emrini nasıl ilettiğini, sıfat ve a’zaların da fiilleriyle nasıl zuhura geldiğini seyretmesidir. İşte kendisinin tecellilerini seyretmesine de şuhûd namazı diyoruz.

3- Ruhun Muhammed elbise vücudunu

giymesiyle, mutmain olmuş nefs tecellilerin zahir ve batın farkıyla zuhur ve müşahedesi o kişinin fiilullah namazını kıldığını gösterir.


Çünkü bütün mazharların isti’dâd ve

kabiliyetlerinin fiillerle açığa çıkması, onun fiillerini seyretmesidir. Mutmain olmuş Muhammed sıfatlarından elbette Hakk ve hakikati duyma, görme ve kelâm gibi filler zuhur edeceği için buna da küllî teslimin fiiller namazı denilmektedir.

4- Bir kişi Cenâb-ı Hakk’ın celâl ve cemal tecellilerini gönül evinde cem’ edebildiyse, Allah’ın kahrı ve lütfunu birlemesi nedeniyle ihlâsa ermiş demektir. Zira tecellî eden, tecellî ve tecellî olunan hep Hakk’tır. Tafsilâtta her ne kadar çeşitli esmâ ve sıfatlarla Zâtını ilân etmişse de özdeki birliği ve mazharlardaki tecellîleri kişiyi yanıltmaz. Sîretteki birlik idraki kesret ve tafsilâttaki adalet ve şeriat zevkini meydana getirir. Gayrîyetin zahir ve batını yok olduğu için huzur namazını kılmıştır. Artık O’nda O olmuştur. Her türlü değişik tecelliler onu aldatmaz. Hep huzurdadır.

5- Salât-ül Vitr namazının üçüncü rek’atından sonra rükû’ya eğilmeden tekrar tekbir getirerek Kunût duasını okumakla en son mertebenin kulluk mertebesi olduğunu anlıyoruz. Aynen onun gibi merâtib-i İlâhiyyenin sonundaki sır da kulluğun idraki ile Cenâb-ı Hakk’a münacatla münacat namazıdır.


Bütün tecelli Hakk’ın Zatından olduğu,

tecelli mazharları ise Hakk’ın muhtaç olan sıfatlarıdır. Bu sıfatlara biz kul diyoruz. Daima kulun muhtaçlığı böylece anlaşılmış oluyor. Onun için kul olanlar bu idrakle Cenâb-ı Hakk’a münacat ederek daima bu sıfatlarından her an ayrı şe’ndeki tecellilerini ihsan et. Bu bizim mazharlarımızdan seyreyle diye dua etmektedirler. Cenâb-ı Allah bütün kardeşlerime bu idrak ve şuurla namaz kılmayı, daima O’nda O olmayı ve O’nunla daima konuşmayı nâsîb etsin. Âmin.

HAC VE UMRE RİSALESİ

‘Hac’ kelimesinin anlamı ‘ziyaret’tir. Kur’ân-ı Kerim Âl-i İmran Sûresi 7. ayette “Orada açık alâmetlerle İbrahim’in makâmı vardır. Kim oraya girerse taarruzdan emin olur. Azık ve binek bakımından yoluna gücü yeten herkese Kâbe’yi haccetmesi Allah’ın kulları üzerinde hakkıdır. Kim inkâr ederse bilsin ki Allah âlemlerden müstağnidir.” ve yine Kur’ân-ı Kerim Hac Suresi 27. ayette “Bütün insanlara haccı ilân et. Gerek yaya olarak gerekse bineklerle senin huzuruna gelsinler.” buyrulmaktadır.


Peygamber Efendimiz de “Ey insanlar

üzerinize hac farz kılınmıştır. O halde haccediniz” buyurmuşlardır.

Haccın üç farzı vardır. Bunlar:

1- İhrama girmek, 2- Arafat’ta vakfeye durmak, 3- Kâbe’yi tavaf etmektir. 1- İhrama girmek zahirde her ne kadar

Kâbe’ye giden bir mü’min mîkât denilen yerde dikişsiz iki parçadan ibaret olan elbise giymesi gerekli ise de, Allah’ın Zatını remzeden o Kâbe’ye varmadan kendisine nisbet ettiği ef’âlini, sıfatını ve Zatını ifna ederek “Lebbeyk, Allâhümme lebbeyk, lebbeyke lâ şerike leke lebbeyk. İnnel hamde ven-ni’mete vel-mülke lâ şerike leke” “Buyur Allah’ım, buyur çağrına koşup geldim. Buyur. Ortağın yoktur Sen’in. Buyur. Hamd Sana’dır. Nimet Sen’indir. Ortağın yoktur Sen’in.”telbiyesi ile tecelli-i ef’âli, tecelli-i sıfatı, tecelli-i Zatını görmesini istemesinden ibarettir.


Kesif olan kulun kesafetinden fena

olmadan Hakk’a şühûd ve müşahedesi mümkün olmaz. Ayrıca, bir kişi zahir olan icraatının batınını bilmeden veya batınını bilip de zahirini yapmadan, sîretin suretten tecellisini Tevhîd yaparak yaşamadığı için, Allah’ın muradı olan hac farzını hakikatta yapmış olamaz. İşte, fena-i ef’al, fena-i sıfat, fena-i Zat nisbiyetlerinden soyunmayı zevk ederek tecelli-i ef’al, tecelli-i sıfat ve tecelli-i Zatı idrak edenler, Zatı Ahadiyyet olan o Kâbe’yi şühûd ve müşahede edebilirler. Onun için bu şühûd ve müşahede bir Mürşîdsiz olamayacağı için Mürşide gitmek farz denmiştir.

Şu halde ihrama girmek kişinin kendi varlığını Hakk’ın varlığında yok etmesi demektir. Kendi varlığı yok olan bir kişi ihtiyari bir ölüm hâlinde olduğu için

Meyyit gibidir önünde cismim Karşında göründü böyle resmim İhram tenimde bir kefendir Altındaki bir ölü bedendir Ama bu bedende can senindir Can mı yalnız cihan senindir.

Diyerek gönül tecellilerini dillendirir.


2- Arafat’ta vakfeye durmak: Arafat

demek, Hakk’a ârifiyet demektir. Kendi varlığını Hakk’ın varlığında yok edenler, kesafet olan zanlarındaki o vücûdlarını ifna ettikleri için, Hakk’ı zahir halkı batın olarak görmeye başlarlar. Orası Hakk’a ârifiyet yeridir. Bakara Suresi 115. ayette “Doğu ve batı Cenâb-ı Allah’ındır. Hangi tarafa yönelirseniz Allah’ın yüzü oradadır.” buyrulmuştur. Kesret kalabalık her ne kadar halk ise de onların hepsinden tecellî eden Cenâb-ı Hakk’ın Vahdâniyyetidir. Cenâb-ı Hakk’ın Vahdâniyyet örtüsünü zevk edenler halkı göremezler. Zira halk dediğimiz kesret butûna geçmiştir.

Yani kişinin Hakk’a arif olmasıdır. Arafat’ta vakfe nasıl ayakta Kâbe’ye doğru dönerek dua etmekse, bu vücûd ülkesinde Rûhullah olan bir kişinin tırnağından saç teline kadar bütün sıfatlarından ruhun ilânıdır. Onun için ‘Arafat’ta yapılan dualar anında kabul edilir’ buyrulmuştur. Çünkü Cenâb-ı Hakk’ın kendisinin yaptığı dua elbette reddolunmaz. Bütün tafsilât-ı Muhammediyyeden tecelli eden Allah’ın Vahdâniyyetidir. Ayrıca Muhyiddîn İbnü’l-Arabî Hazretleri ‘Enallah’ diyen ikidir. Biri ‘Enallah’ ifadesinde Allah ismidir. Biri dahi İnsan-ı kâmildir. İnsan-ı Kâmili bulup onun gönlüne girenler,


Harem-i şerif’e girmişlerdir. Girmeyenler dışarıda kalmışlardır. Onun için “Fedhûli fi ibâdi fedhuli cenneti” ayeti bunun şahididir. Bunu idrak ettinse Arafat’ta vakfenin ne demek olduğunu anlamışsın demektir.

3- Kâbe’yi tavaf etmek: Zahirde nasıl taştan yapılmış, Allah’ın Zatını remzeden Kâbe’yi üçü çalımlı dördü de sakin olarak etrafında dönerek tavaf ediyorsak aynen onun gibi bir salik de Mürşid-i Kâmilinde üç fena, dört beka merâtibini tahsil ederek yeryüzünde Allah’ın Zatını remzeden canlı Kâbe durumundaki İnsan-ı kâmilleri tavaf etmeleridir. Çünkü bu ilim ve irfâniyeti başka hiçbir yerde elde etmek mümkün değildir. İbrahim Hakkı Hazretlerinin hocası Fakrullah Efendi bir gün hüccâcın önüne geçip nereye gittiklerini sormuş. Onlar da hacca gittiklerini söylemişler. Onlara cevaben “Gelin beni yedi defa tavaf edin sizleri hacc-ı ekber yani büyük hacı edeyim.” demiştir. Yani beni tavaf edin demekten gaye onun etrafını dönmek değil, onda yedi merâtib-i İlâhînin tahsil edilmesidir. Çünkü “Kâbe, Kâbe olalı Allah hiçbir zaman oraya girmedi. Fakat bu fakirin gönlünden de hiçbir zaman çıkmadı” buyurmuşlardır. Onun için tavaf Hacer-ül Esved köşesinden başlar. Zira Kâbe’nin dört köşesi vardır:


1- Hacer-ül Esved köşesi 2- Irakî köşesi 3- Şâmî köşesi 4- Yemânî köşe Cenâb-ı Hakk’ın Zatı Ahadiyyet tecellisi,

Rahman olan sıfatından zahir olduğu için ister Kâbe’deki tavafa, Hacer-ül Esved köşesinden veya kâinattaki Allah’ın halifesi Rahman olan, İnsan-ı Kâmil sıfatından tavafa başlarız. İnsan-ı Kâmiller kâinatta Allah’ın hüviyyet ve eniyyetini cem ederek kemâlâtıyla zuhura getirdikleri için tavaf oradan başlar. Onların elini öpmek de Hacer-ül Esvedi öpmek demektir. El ele, el Hakk’adır. Yoksa taş şahîdlik yapamaz onun remzettiği ancak şahîdlik yapabilir.

Kur’ân-ı Kerim Araf Suresi 172. ayet “Ben sizin Rabbiniz değil miyim? Diye buyrulduğu vakit onlar da ‘Evet sen bizim Rabbimizsin şahîd olduk demişlerdi”sözüne binaen evvelâ Hacer-ül Esved’i istilâm ederek ilm-i ezelîyyetimiz olan ervah âleminde sizi ziyaret edeceğime söz vermiştim. İşte sözümde durarak ziyaretinize gelip sizi tavaf ediyorum şahîd ol diyerek “Bismillâhî Allahü Ekber” le tavafa başlarız.


İnsan-ı Kâmille de saliklerin elestü

bezmi olan diz dize telkin aldığı andaki verdiği sözle Mürşidindeki merâtîb-i İlâhiyye tahsiline başlaması aynıdır.

Bir kişinin nefs-i emmâre yırtıcı hayvan sıfat olan şeytani hâlinden, sakinleşmiş hayvan sıfatına, oradan da melekleşmiş mutmain hâli olan Yemânî köşesine kadar “Subhanallahu velhamdülüllahi velâ ilahe illalahu Allahü ekber velâ havle velâ kuvvete illâbillahil aziym” tesbih zikriyle şeytani, nefsa’ni ve melekî tecellileri geçer. Yemânî köşesi ile Hacer-ül Esved köşesi arasında mutmain olmuş nefsin kemâlât hâline dönesiye kadar iki köşe arasında da “Rabbena atina fiddünya haseneten vefil âhireti haseneten vegina azabennar.” “Ey Rabbimiz, bize dünyada iyi hâl ver, âhirette de merhamet ihsan et ve bizi Cehennem azabından koru” “Rabbena firliğ veli valideyye velil mü’mînine yevme yekümul hisâb” “Ey Rabbim, annemi babamı ve bütün mü’minleri hesap gününde mağfiret et.” tesbihâtıyle tavaflarını yaparak Cenâb- Hakk’ın Rahman olan kemâlât sıfatını elde etmiş olur. Üçünü koşarak ve çalımlı dördü de sakin olarak tavaf yapılır. Her tavafın şahîdliği için Hacer-ül Esved taşına istilam edilir.


İster vücûd ülkesindeki üç batın olan hayat, ilim, irade sıfatlarını zahire çıkarmak için acele et, isterse ikilik olan nisbîyyet hâlinden bir an evvel kurtulmak için ef’alini, sıfatı, Zatını ifna et. Çünkü bunları fiillerinle zahir olarak yaşayamazsan tavaf etmiş olamazsın. Dördü de sakin olarak yapılır. Duymak, görmek, kelâm ve kudreti zahir olarak kendinde fiillerinle yaşamak demektir. Nasıl Kâbe’de bu şekilde dönülüyorsa gönül Kâbe’sinde de mutmain olmuş sıfatlar olarak, Cenâb- Hakk’ın Rahmaniyyetine mazhar olmak demektir.

Siretin suretten zuhuru ile hem Fena fillahı hem de Bekâbillahı zevk ederek yaşayanlar hac farzını yapmışlardır. Niyazi-i Mısri Hazretleri Savm u salât hac ile sanma zâhid biter işin İnsan-ı Kâmil olmaya lâzım olan irfan imiş

Sözü ile bu sırrı ifşa etmişlerdir. Kâbe’de nasıl dört köşe varsa insanın gönül Kâbe’sinde de dört köşenin tecellileri vardır:

1- Şeytani tecelliler 2- Nefsa’ni tecelliler 3- Melekî tecelliler 4- Rahmani tecellilerdir.


Gönül Kâbe’sinin, Hannan (Hakk) (çok merhametli), Mennan (Muhammed) (ihsanı bol), Deyyan (Herkesin hakkını ve hesabını en iyi bilen, veren), Subhan (Yarattıklarına benzemekten münezzeh olan Allah)

Köşelerinin idrakini geçmeden Fena fillah olup Bekâbillah zevkleriyle zevkiyâb olamaz. Hacer-ül Esved taşı Allah’ın sağ elidir. Onu kim öperse Allah’ın elini öpmüş olur. İşte İnsan-ı Kâmiller de yeryüzünde Allah’ın halifeleridir. Onların ellerini öpmek Cenâb- Hakk’ın elini öpmek demektir. Onun için tahsil ve Kâbe’deki tavafa oradan başlanır. Onun için hac ibadeti de bir kişinin kendi insan-ı asliyyesini bulmasıdır. Tavaftan sonra İbrahim makamında iki rek’at şükranî namaz kılmak, dua etmek ve zemzem suyunu da ayakta üç yudum hâlinde “Allah’ım Senden faydalı ilim, geniş rızık, kabul edilmiş amel ve her hastalıktan şifa diliyorum.” diye dua etmek güzel olur. Zemzem suyu İnsan-ı Kâmillerin iki dudaklarının arasından gönül Tur-i Sina'sından tecellisi olan ilm-i ledünü remzetmektedir.


Cenâb- Hakk’ın Vahdet tecellilerini, kesret olan Hakk’ın kemâlât sıfatlarında Tevhîd yaparak Allah’ın Muhammed’le nasıl seviştiğini görenler mutluluk içinde kulluklarını, acziyet ve muhtaç oluşlarını dillendireceklerdir. Bize bu idrâk ve zevkleri ihsân ettiğin için teşekkürlerini dua halinde arz edeceklerdir. Zira İbrahim makamı emin beldedir, neden emin beldedir. Çünkü İbrahim makamının bulunduğu yerde, bir cemakân içinde İbrahim a.s’ın mermer üstünde ayağının izi vardır. Bu ne demektir. Tevhid babası olan İbrahim a.s. ın yolunda gittiği ve tarif ettiği tevhid yolunda gidenlerin kurtuluşa ererek emin beldeye ayak bastıklarının tastikidir. Zira o İbrahim makamında iki rekât kılınan şükür namazıda bunu pekleştirmektedir. Ayrıca haccın Safa ile Merve arasında sa’y yapmak, Mina’da şeytan taşlamak, Müzdelife’de vakfeye durmak, saçları traş etmek, veda tavafı yapmak gibi vacîbleri de vardır.

Safa ile Merve arasında yedi defa üçü koşarak dördü sakin olmak üzere sa’y yapmak kişinin ikilik hâli olan Fena mertebelerinde celâl tecelliler kişiyi huzursuz ve mutsuz yapar. Bunlardan bir an evvel kurtulmak için, Kâbe’de koşmak gereklidir, İnsan-ı Kâmil tahsilinde de cehaletten, nisbîyyetten ve şirklerden bir an evvel kurtulmak lâzımdır.


Yani ikilikten kurtulmak için çok çalışmak gereklidir. Dördü ise sakindir. Zira kula nisbîyyet kalmadığı için Beka mertebelerinde de sakin sakin Hakk’ın her an ayrı tecellilerinin zevki vardır. Merve demek kulluk demektir. Safa demek ise selâmete çıkmak demektir. Bizler de kulluktan yani ikilikten yedi sa’y sonunda selâmete çıkanlardan olmuş oluyoruz. Sa’y Safa tepesinde bitince hiçbir gayrîyyet kalmadığı idraki olan traş olunarak ihramdan çıkılır.

Ayakta zemzem suyunu içme sırrı:

Zemzem suyu İnsan-ı Kâmillerden tahsil edilen ilm-i ledün diye vasıflandırdığımız sır ilimleri, esrar ilimlerini remzeder. Çünkü İnsan-ı Kâmiller Tuba ağacıdırlar. Onların kökleri arş-ı âlâda, dal ve meyveleri yerdedir. Onlar ilhamlarıyla ledün ilmini bizlere bardak bardak sunmaktadırlar. Bu zemzem suyunu da onlardan başka hiçbir yerde ve kitaplarda taze taze bulmak mümkün değildir. Onların bu ilm-i ledünü kelâm fiili ile zuhura geldiği için ayakta içilmektedir. Zira kıyamda durmak da Hakk’ın fiilleri ile açığa çıkışını remzetmektedir.


Mina’da şeytan taşlamak: Yetmiş taş yedişer yedişer büyük şeytan, orta şeytan, küçük şeytan diyerek üç gün atılmaktadır. İşte bunlarda büyük şeytan dediğimiz kendi varlığımızı, orta şeytan dediğimiz kendi sıfatlarımızı, küçük şeytan dediğimiz kendi ef’alimizi taşlıyoruz. Yani bunların bizim olmadığını yedi sıfatımızla kabullenme ameliyesini şeklen ve bâtınen yapıyoruz. Büyük şeytana yedi taş attıktan sonra kurbiyyetimiz gereği kurban kesiyoruz. Yani varlığımızı Hakk’ın varlığında yok edip Rûhullah sahibi olduğumuzda ruhun sıfatlara tecelli ederek aslını göstermesi kurban olmuş oluyor. Kurban kurbiyet demektir, yani teslim olmaktır. Sıfatlarımızın tecelli pınarı olan ruhun her emrine teslim olduğunu gösterir. Yani kurban, ruhun sıfatlarımızdan kemâlâtıyle zuhura gelmesi anlamındadır.

Hüccac Arafat’ta öğle ile ikindi namazlarını ikindi vaktinde (cem-i tehir) cem ediyor. Müzdelife’de de akşam namazı ile yatsı namazını cem ediyor. Bunların remzettiği mana da ikilikteki sıfatlarımız Zat’a vuslat bulunduğunda yani Zat’ın idaresi altında cem olduğunu zevk edince sıfat ayrı Zat ayrı mütalaa edilemez. Öğle namazı sıfatı, ikindi namazı da Zat’ı remzetmektedir.


Namaz mü’minin Mi’racı, Mi’rac da Allah’la beraber olmak, konuşmaktır. Sıfatlardaki tecellilerin Zat’ın olduğunu irfâniyetle bilmek öğle ile ikindiyi cem etmektir. Akşam ile yatsı namazının cem’i ise Müzdelife’de olmaktadır. Yani ruhun sıfatlarından zuhur etmesiyle cem edilmiş olunur. Kısaca şunu anlıyoruz ki halkın Hakk’ta birleşme idrakı Vahdaniyette olduğu için Arafat’ta cem ettik. Hakk’ın da halkta tecellisi ile yani kesrette zuhuratıyla Müzdelife’de cem ettik demektir.

Kâbe dışında kadınların erkeklerin arkasından namaz kılmaları gerekli iken Kâbe’de erkeklerin önünde namaz kılabiliyor. Neden? Çünkü Kâbe Allah’ın Zat’ını remzettiği için orada kadın erkek diye kesret yoktur. Yalnız insan vardır. Bütün nehirlerin suları deryaya ulaştığında deryadaki suların hiç biri ‘Ben şu nehrin suyuyum, diğeri ben bu nehrin suyuyum’ diyemediği gibi Kâbe’de kadın erkek diye bir şey olamaz. Yalnız insan vardır. Oradaki kılınan namaz gönül Kâbe’sinde kılınmaktadır.

Cenâb-ı Hakk’ın Muhammed sıfatlarından cinsi, ırkı, rengi, dili ayrı ayrı oldukları halde Âdem diye vasıflandırılan bu insanlardan Allah ve Muhammed’in nasıl seviştiğini, nasıl âyan beyan görüldüğünü,


Herkesin Cennet-i âlâ’da yaşadığını görmemek mümkün değildir. Orada süflî nefse yer yoktur. Vahdette, yalnız insan vardır. Bir ağaçın ana gövdesinde dalların olmadığı gibi. İşte onun için kadınların önde erkeklerin arkada namaz kılmaları dahi mahzurlu sayılmaz.

Genel olarak zahirde emr-i İlâhî olarak

ömrümüzde bir defa hac farizası yapılmalı, aslında da batînen bir İnsan-ı Kâmilden bu merâtib-i İlâhiyye olan Fena ve Beka tahsilini yapıp zevk etmemizden ibarettir. Batın haccını bir İnsan-ı Kâmilden tahsil ettikten sonra zahirini de bizzat yerinde Resûlullah Efendimizin yaptığı gibi oralarda zahir ve batını Tevhîd yaparak yaşama geçirmek lâzımdır. Yoksa yalnız imkânları varsa haccın zahirini yapanlar veya yalnız batınını yapanlar eksiktirler.

O sîretteki zevklerini bizzat remzedildiği

mahallerde zahir ve batınını birleştirerek Tevhid zevkiyle zevklenmeleri Cenâb-ı Hakk’ın muradı olacaktır. Yoksa tek kanatlı kuş gibidirler. Tek kanatlı kuşun uçması mümkün değildir.


Haccın sırrı Mekke şehrindeki Kâbe’yi

ziyaretten gaye bir rumuzâttır. Onun taşıdığı manalar İnsan-ı Kâmilden meratîb-i İlâhîyyeyi tahsil ederek yedi mertebedeki Hakk’ın tecellilerini zevk etmekten ibarettir.

Umre haccının iki farzı vardır: 1 - İhrama girmek 2 - Kâbe’yi tavaf etmek

Safa ile Merve arasında sa’y yapmak,

traş olmak gibi vacîbleri de vardır. Umre hacca göre çok kolaydır. Arafat’ta vakfe yoktur. Şeytan taşlama yoktur. Kurban kesme yoktur. Tevhidde Fena fillah olan kardeşlerimiz umre yapmış sayılırlar. Allah cümlemize bu zevkleri ihsan eylesin. Âmin.


TEVHİD RİSALESİ BİSMİLLÂHİRRAHMÂNİRRAHÎM Allah’a laikiyle kul, Resuluna ümmet

olmak isteyen Hakk ve hakikat yolcularının, Nefs hastalıklarından kurtularak, Hakk’ın zat’ının sıfat’larına, sıfat’larından Esma alarak, fiilleriyle eserlerini nasıl zuhura getirme tecellilerini bilmek, görmek ve olmak olan maddi ve manevi bir Tevhid tahsili olduğunu görüyoruz.

Zaten insanoğlunun bu Âleme

gönderilmesindeki gayede, zanda ve hayaldeki bir Allaha ibadet etmek değildir, onun zerreden kürreye kadar, bütün sıfat’larında vahdaniyet’inin zuhurunu bilerek görmek ve farkıyla yaşamaktan ibarettir, bir kişi kendi noksanlıklarını bir kâmil’e gitmeden düzeltmesi mümkün değildir. İşte bunun içinde bir İnsanı kâmil’e giderek, Tevhid ilmindeki Meratibi ilahiye makamlarını tahsil etmek lazımdır.


Kuran’ı kerimdeki Muhammed’e tabilik nasıl Allah’a tabi olmaksa, günümüzde Peygamber olmadığına göre, Peygamberimizin varisleri olan “El ülamâyı verasetül enbiya”Peygamberlerin varislerine tabi olarakta, bu manevi Tevhid tahsilini yapmaları demektir. Mürşidi kâmiller, cehalet, nisbiyet ve şirk gibi irfaniyet ve kemaletsızlık durumunda olanların gözlerinden hicap perdesini kaldıran manevi göz Doktor’larıdır.

İnanan kardeşlerimiz, bir kâmil’in yalnız sohbetlerine değil, onların oturmaları, kalkmaları, ahlaklarını sergilemeleri gibi birçok yönlerinden ders almalıdır. Hatta salik uzak bir yerde ise, sesini telefonda duymak, cemal’ini görmek, hatta onun olmadığı bir yerde ondan bahsetmek bile aşıklar’a sonsuz zevk verecektir. teslimiyatı tam olan salik’lere ana trafodan gözle görülmeyen manevi bir Elektirik ceyranı geldiğini hissettirecek, dalga ve frakans tecellilerine gönlünde şahitlik yaparak, gönül cennetinde mutluluk duyacaktır, aynı zamanda o salik’in vuslatın da çok merhaleler kazandını gösterecektir. Onun için Allah’ın mukayyet olan bu Âlem ve Âdemdeki, zat’ından sıfat’larına, sıfat’larından Esma alarak fiilleriyle asarını bilme ve görme olan, tecelli hasletlerine vakıfiyet, kitap okumakla veya yalnız sohbet dinlemekle olmaz.


Zahir ve Batın Mürşidi kâmil’ler den

himmet almakla olur, onların bizlerdeki İnsanı asliyemizi bizlere bildirmeleriyle olur, buda bir kişinin hakk Mürşidine teslimiyet ve kurbiyeti nisbetindedir.

Enbiya suresi ayet 7 “Hakk ve hakikatı bilmiyorsanız ehlinden öğreniniz”Mâide suresi ayet 35 “Ey iman edenler, Allahtan korkun ve onun rahmetine yaklaşmak için yol arayın. Onun yolunda mücadele yapınki kurtuluşa eresiniz”buyurulmaktadır.

Onun için bizlerde, Allah ve Resul’una inanıyor, Allah ve Resul’unu bilmek ve zerreden küreye kadar vahdaniyet tecellilerini görmek istiyorsak, kendi İnsan’i asliyemizi öğrenmekten geçtiği için, bir Hakk Mürşidinden bu Meratibi ilahiye tahsilini yapmamız gerekmektedir.

Araf suresi ayet 172 “Âdemoğullarının zürriyetlerini arkalarından çıkartarak, Nefis’lerini şâhid tutarak; ben sizin Rabbınız değilmiyim dedik. Onlarda evet sen bizim Rabbimizsın dediler” buyurulmaktadır. İşte bu gün Elest bezmi hitabını, Mürşidi kâmil’ler mazharından Cenabı Hakk talip olanlara ayni tebliği yapıp durmaktadır. Mürşidi kâmil bir deryadır.


Onun uzuruna varan kişilerin, üzüntü ve kederlerinin izale olduğunu, bütün dert ve müşküllerinin hal olduğunu, mıknatıs gibi çekiciliğiyle biraz anlatsada biraz dinlesem diye kişilere mutluluk ve ferahlik veren mübarek Hakk dostlarıdır. Talip olan kişilerin sıkıntı ve dertlerini artıran, İnsanı kâmil değildir onlar yalancıdır. İnsanı kâmil’in yolu gayet kolaydır.

İnsanı Kâmil evvela, Nasuh tövbesiyle Tövbe ettirir. Zira Peygamberimiz bir defa Nasuh Tövbesiyle Tövbe eden hiç günah işlememiş gibidir, buyurmuşlardır.

Bu güne kadar, Fiziksel beden içinde bir Can sahibi olan kişi, Hayvan’atı Ruh’a sahip olduğu halde, henüz İnsanı Kâmil mazharından Rab’bının ona, Nefehtü ayeti gereğince, İnsan Ruh’unu üfürmediği için, surette İnsan fakat siyrette Hayvan’atı Ruh durumunda idi. Mürşidi kâmil’e gelen bir kişiye, işte o andan itibaren, zahir’i olan Şeriat uygulamaları ile, batın’ı olan Zikir Ruh’unu onun gönül bahçesine eker, böylece batın temizliğinide yapmış olur Bu kişi Abdestsiz yere ayağını basmadan, yalan söylemeden, beş vakit Namaz’ını vaktinde kılarak hiç terk etmeden, Ramazan ayında bir ay oruç tutarak, hiç kimsede eksiklik aramadan(eksiklik görecekse kendi eksikliğini görüp düzeltecek)


Elinden geldiği kadar insanlara faydalı olmaya çalışarak, kurân’ı kerimin emrettiklerini yapıp, yasak ettiklerinden kaçarsa, o kişinin dışı temizlenmiş olur. Fakat bir kişinin içi olan gönlünün temizliği içinde, zikrullah yapması lazımdır, zira “zikirle gönüller huzur ve sukûn’a kavuşur ve zikirle Kalp’ler mutma’in olur” ayeti kerimeleri bize bunu açık açık göstermektedir.

Zikir üç türlüdür. 1-Cehri zikir 2-Kalbi zikir 3-Tefekkürü zikir

1- Cehri zikir, bütün dergâhlarda ve zikir

toplantılarında halka olunarak veya ayakta bir tempo halinde, ahenk içinde ilahilerle yapılan, zikir halidir. Bunda uyanması geç olan salik’lerin, Aşk ve şevkle gönül kapı ve pencerelerinin açılmasına, vesile olduğu ehlince malumdur. Peygamber Efendimiz: “sizler Cennet bahçelerinden bir bahçede bulunmak istiyorsanız, zikir ve sohbet meclislerine devam ediniz” buyurmuşlardır.


2-Kalbi zikir; ağız kapalı olarak dilin

damağa yapıştırılarak küçük dille, Akıl nimetinin takibi ile Kalben Allah, Allah, Allah diyerek yapılan bir zikir halidir. Bu zikir yapılırken bu zikri kendisinden başkası yanındada olsa duyamaz, zira Aklın gönülde yaptığı bir Zikir halidir. Bakara suresi ayet 152 “Fesküruni ezkürküm veşküruli vela tekfürun” (siz beni zikrederseniz bende sizi zikrederim) buyurulduğu gibi, evvela kendisinin zikrettiğini zan eden salik, kendisinin güç ve kuvvetinin olmadığını,(Lâ havle velâ kuvvete illâ billâ)demekle güç ve kuvvet sahibinin Cenabı Hakk olduğunu, dolayısıylada kendisinin güç ve kuvvetsiz zikredemiyeceği için, kendisinden zikr’edeninde Cenabı Hakk olduğunu anlayacaktır. zira salik’e sen Allah’ı zikret denilmez, ona Allah’ı Allah’la zikret denilmektedir. Çünkü kendisinin zikredecek güç ve kuvveti yoktur. Kendisini yakın takibe alan salik, daima kendisinden zikreden Cenabı Hakk’ı dinleyecek, gaflete girmeden hakkın zikri onu Hakk’la beraber olma zevkini vereceği için, daha zikirde iken huzur ve mutluluğa kavuşturacaktır. Akıl nimetini Nefsin emrinde değilde, Rabbının istekleri doğrultusunda Ruh’un emrinde kullanarak, Ruh güneşi tarafından Nur ziyasının gönül evini aydınlattığını, Kalp ayı ile sıfat yıldızlarının,


Kendi cehalet, nisbiyet, şirk gibi zulmâni günah karanlıklarını yok ettiğini zevk edecektir.

İstemeyerekte olsa gaflete giren bir kişi

zikirden kesileceği için hemen, vehim hayal ve vesvese vadisine geçmesiyle, Hakk’ın zikri onda duracaktır, onun için her salike, ayakta, otururken, yatarken, yolda, işinde, Nefes aldığı her yerde Allah, Allah, Allah demekle adetsiz zikredeceksin denmektedir, zira salikler gönüllerini saat gibi Zikirle kurduklarında gafletten kurtulmuş olurlar. Cenabı Hakk kul’una verdiği iki nimeti geri almaz.

1- Zikirle Kalbini saat gibi kurduktan

sonra onu bir daha durdurmaz. 2- Hicaplarını açtıktan sonra, onun

hicaplarını bir daha kapatmaz, zira cenabı Hakkın şanından değildir. Zikir yalnız anmaktan ibarette değildir. Zikir Fikir olmalıdırki Fikir işte o zaman Zikir olsun, böylece Tefekkürü Zikir’de başlamış olur.


Aslında Zikir iki bölümde müteala edilir. 1- Telvin Zikri 2- Temkin Zikri Telvin Zikri; kesret Âlemindeki tavsilatı

Muhammed’iye mazharlarından her bir sıfat’ın ayrı ayrı kendi istidat ve kabiliyetlerine göre hal ve kal lisanıyla Zikridir. Sıfat’lardan meydana gelen fiillerin, Allahın indinde malumiyeti derecesinde tecelli ettiğini, dolayısıylada ona göre tavır takınmamız gerektiğini anlamalıyız. Ahzab suresi ayet 41-42 “Ey iman edenler Allahı Sabah ve Akşam çok zikrediniz” buyurulmaktadı, yani Nefis ve Ruh mertebesinde Allahı çok zikrederseniz, hesapsız mükafatlara nayil olursunuz demektir.

Nefis mertebeleri ikilikteki halimizdir. Ruh mertebesi ise, teklik olan cenabı hakkın vahdaniyet halinin kulundaki tecellisidir. Kesret Âleminde Zikir, Allahın üç yüzünü yani Ef’al yüzünü, Sıfat yüzünü ve Zat yüzünü remzetmektedir. Müslümanlar her yerde, üç ihlâs bir Fatiha okumak suretiyle, sevabını ölülere gönderirler. Aslında bu üç ihlâs bir fatiha’yı bizim vücut kabristanındaki henüz İnsan Ruh’u ile dirilmeyen hayvan’atı Ruh’umuzun dirilmesi için okumalıyız.


İnsanı kâmil bizlere telkinden sonrada üç

ihlâs bir fatiha okuyarak Resulullah Efendimizin Ruh’una hediye edelim demeside, bizdeki gizli ve henüz açığa çıkmamış Muhammed’i Ruh’unun dirilip açığa çıkması içindir. Bizdeki Muhammed’in gönlümüzde hapis olması ne demektir. Fena mertebelerinde salik şirk’ten henüz kurtulmadığı için, Cenab-ı Hakk o mazharlarda Rahman sıfatlarını, mutmain Nefs olarak zuhura getirmemiştir.

Onlarda kişinin kendi varlığı perde

olduğu için, Muhammed olan Cenabı Hakk’ın Rahman sıfatları gizlidir, görünüp bilinmediği içinde, hicaplı olanlarda Muhammed hapistir denilir. Zira o saliklerde henüz Hz.Muhammedin güzel Ahlak, Edep ve güzel iffeti gibi bütün yücelikleri sıfatlarından henüz sergilenmez. Besmeleyi şerifteki Bismillah Allah’ın zatını, Rahman Allahın sıfatlarını, Rahim Allahın Ef’al-i ilahiyesini remzetmesi nedeniyle, kurân’ı kerimin sırrı olmuş oluyor

Allah lafsındaki, Elif Allah’ın zat’ını, Lâmelif Allah’ın sıfat’larını, Hu’da Allah’ın tavsilatı Muhammed’iyeden fiilleriyle açığa çıktığını göstermektedir. Onun için 99 Esmaül hüsnanın cemi olan Allah lafzı, kâinattaki bütün varlıklarca zikredilmektedir.


Görmüyormusun, Âl-i İmran suresi ayet

191 “Onlar ayakta iken, otururken ve yatarak Allah’ı zikrederler ve yarabbi, abes hiçbir şey yaratmamışsın bizi Cehennem ateşinden koru derler” buyurulmuştur, onun için Zikir Ahadiyeti vurur denmişdir. Ey kardeşim, bütün Nebâdat ayakta zikrederken, bütün Hayvanat rükûda zikrederken, bütün Cemadat yatarak zikrederken sen hala zikir’siz ve Fikir’siz Cehennem ateşinin dışına çıkmıyacakmısın.

Temkin Zikri ise; Cenabı Hakk’ın

Vahdaniyet Zikri veya Âlemi Kübra olan İnsanı Kâmil’lerin 18 bin Âlem’deki vahdaniyet tecellisinin Zikri diyebiliriz. Ankebût suresi ayet 45 “Kuran okuyunuz, Namaz kılınız, zira Namaz insanları bütün kötülüklerden kurtarır. Zikir yapınız zira Zikir en büyük ibadettir” buyurulmakla Temkin zikrinin en büyük ibadet olduğunu bizlere bildirmektedir. Tevhid’de Zikir, bütün meratibi ilahiyeyi ihate ettiği için, Rabıtası yoktur. Makam değildir. Ahadiyeti bildiren derstir.

Tevhidin yedi makamı vardır. bunların

hepsine birden Tevhid denir. Pirimiz Seyyid Muhammed-i Nûr’ül Arabi Hz.leri, Meratibi


Tevhidi iki bölümde müteala etmişlerdir,

Birinci bölümünü anlatan “ilk üçüne Fena mertebeleri, (yokluk mertebeleri)” ikilikten birlik deryasına uruç mertebeleri), İkinci bölümüne de Beka mertebeleri (ölümsüzlük sırrı) denir.

FENA MERTEBELERİ 1- Tevhîd-i Ef’âl 2- Tevhîd-i Sıfat 3-Tevhîd-i Zat BEKA MERTEBELERİ 1- Makam’ı Cem 2-Hazret’ül Cem 3-Cem’ül Cem 4-Ahadiyet TEVHİD-İ EF’ÂL: Tevhid mertebelerinin

birincisi ve başlangıcıdır. Tevhid birlemek demektir. Ef’al kalabalık işlere, fiilde tek bir işe denir. Bizdeki tecellilerine fiil, bizden gayri başkalarındaki fiillerede işler denir. Fiil ve işlerin hepsine Ef’al denilir.


Tevhid’i Ef’al: Enfûsta (kendi vücudumuzda) Afakta (bizden gayri olanlarda)Sükûn(hareket etmeyen sabit)ve hareket’te(kuşların uçması, insanların yörümesi, suların akması, rüzgârın esmesi, dünyanın dönmesi gibi) görünen fiiller hakkındır. Bu Âlem’de bütün fiiller, iki makam ve iki mertebede tecellisini göstermektedir.

ya Enfûs ve Afakta, veya Sukûn ve hareket halinde görülür. İşte bizim bu elimizden işleyen Allah’ın Kudret elidir, bizim elimiz bir mazhardır. Mazhar demek, Hakk’ın açığa çıktığı yer demektir, nasıl elimize aldığımız bir Kalem elimiz yazdığı zaman yazar, aynen onun gibi bu Âlem’dede, Allahın Kudret eli olmasa hiçbir varlık fiil işleyemez. Onlarda Cenabı Hakk’ın birer mazharıdırlar, onun için bizi ve bütün Âlemi halk eden Cenabı Hakk’ın fiili olmuş oluyor. Saffât suresi ayet 96 “sizleri ve sizlerin fiillerinide Allah yarattı” buyurulmaktadır. Demek oluyorki, kulun kendisine ait bir fiili yoktur, faili muhtar Hakk’tır. Kulun mazharından tecelli eden ve görünen Hakk’ın fiilidir, her şey Hakk’ın dilemesi ve takdiri ile olmaktadır. Amentüde okuduğumuz : “Vebil kaderi hayrihi ve şerrihi minallahi teala” da gördüğümüz gibi, bize gerek hayır, gerekse şer her ne gelirse Allah’ın takdiri ile olduğunu kabul edeceğiz.


Salik Enfüsde, Afakta, Sükûn ve hareket halinde bütün fiilleri birleyerek, bunların hepsini Hakk’a nisbet eder, fiillerin iyilik ve kötülüğü, kula nisbet edildiğinde belirlenir ve o zaman iyi ve kötü diyerek adlandırılır. İyilik ve kötülükler bizler içindir, yoksa Hakk’a nisbet edildiğinde hepsi hayırdır.

Arifler fiillerin cümlesini Hakk’a nisbet ederler, kötü fiilleri Hakk yaptı denilmez, zira o fiil, tecelli ettiği mazharın nakısiyetinin bir zuhurudur, suyun girdiği kabın renginde göründüğü gibi.

Bir salik’in bu mertebeye gelebilmesi için, her Nefeste zikir’le Kalb’inin Mutmain olması lazımdır. fecr suresi ayet 27-28 “Ey Mutmain olmuş Nefs dön Rabb’ına”hitabına mazhar olması nedeniyle, Tevhid’i Ef’al telkin ve talim edilir. Tevhid’i Ef’alin 4 şuhûd’u vardır.

1-Tevhid’i Ef’al (Ef’al birliği) 2-Fena’yı Ef’al (senin ve senden

başkalarının kendilerine ait fiillerinin olmamas 3-Tecelli Ef’al ( Cenabı hakk’ın ilahi bir

kudretiyle sende ve senden başkalarında tecellisinin görünmesi)

4-Cennet’ül Ef’al veya irfan Cennet’i(bu Şuhut’ların görünüp zevkine ve kalbin tastik etmesidir)


Bizden ve bütün Âlem’den hayır ve şerri

işleyen ve halk edenin, Cenabı Hakk olduğunu bilmeye Tevhid’i Ef’al denir. Kendimizin ve bütün Âlemin bir iş işlemeye ve halk etmeye kadir olmadığımızı ve her an kendi fiilimizin fâni, yani yok olduğunu idrak etmeye, fenayı Ef’al denir. Tecelli Ef’al, tecelli görmek manasınadır, yani bu Âlemde görünen işlerin iyisi ve kötüsünün tecelli ilahiye olduğunu bilmeye tecelli Ef’al denir.

Âdeme ve Âleme baktığımız zaman, işlenen iş ve fiillerin failinin Hakk teala Hz.leri olduğunu bilmek ve görmek, bu görmekten hâsıl olan zevkede Cennet’ül Ef’al veya Cennet’ül irfan denilir. Kulaklarımızla duyduğumuzu, gözümüzle gördükten sonra ancaksın kalp tastik eder. Kulağın duyduğunu göz görmemişse onu kalp tastik etmez. Salikin buna çok dikkat etmesi lazımdır.

Tevhidi Ef’al’in Rabıtası “LÂ FAİLE İLLALLAH”dır. Manâ’sı işlerin iyisini ve kötüsünü halk eden Allah’tır. Allah’tan başka işleyen ve halk eden yoktur. Kişinin aklına şöyle bir soru gelebilir, mademki fiillerin halk edicisi Cenabı Hakk’tır. o zaman bizler günahta, sevapta işlemiyeceğimize göre, mesul


olmamamız gerekmezmi? Evet, bu mertebede istemek Kul’dan halk etmek Allah’tandır. Kişi iyiliği Allah’tan isterse, Cenabı Hakk iyiliği halk eder. Kötülüğü isterse yine Cenabı Hakk kötülüğü halk eder. Zilzal suresi ayet 7-8 “her kimki zerre miktarı hayır işlerse onun mükafatını, kötülük işlerse de onun cezasını çekecektir”buyurulmaktadır.

Salik Kalb’ini saat gibi Zikre kurduktan sonra, Tevhid’i Ef’al Şuhutlarını tefekkür ederek, hissiyle Lâ faile illallah rabıtasını daima kullanmalı, kendisine veya başkalarına fiillerin failini nisbet etmeden, Hakk’ın olduğunu zevkân Şuhut etmelidir. Şuhut demek, şahid olmak, görmek, müşahede etmek demektir, neyi görecek ve müşahede edecektir. Kendisine telkin edilen, kendisine ve kendisi dışındakilerin fenayı Ef’al ile yok edip, bunlardaki tecelliyi ef’ali görerek şahitlik yapmasıdır.

Rabıta ise, bağlayan, birleştiren demektir, neyi nereye birleştireceğiz salikin dersi hangi makamda ise, o mertebenin rabıtasını hissiyle kullanmasıdır. Misal vermek gerekirse; Nefimizi dünyadan men edip, Cenabı Hakk’ın emirlerine bağlandığımız gibi, aklımızı, fikrimizi o mertebenin tecelli idrakına bağlamaktır. Ef’al mertebesindeki bir salikin, Aklı, fikri ve zikri hep fiillerin failinin Allah olduğunu düşünmesidir.


Yani her şeye o açıdan bakmak ve

görmek diyebiliriz, yoksa kişi Nefsiyle olupta kendisine veya başkalarına bu fiillerin failini nisbet ederse, gayriyette kalacağı için vuslat bulamaz.

Hakk’a nisbet edilen fiiller, Afakî, Enfüs’î,

Hissi ve Kalb’i olarak yapıldığında, faili mutlak olan Hz.Mâşukun olduğu Kalp ile müşahede edilir. Bu zevke sahib olan bir salik, Abdest alırken kendi elleriyle kendisinin Maşuku tarafından nasıl yıkandığını, Namaz kılarken kendi mazharından nasıl müştereken Namaz kıldığını, bir sanatkârın kendi elinden sanatını nasıl meydana getirdiğini Şuhut’la zevk eder. Böylece hem kendinde hemde başkalarında tecelli eden fiilleri Şuhut’la zevk edince, Cenabı Hakk’ın bu fiillerle zahir olduğuda zevk edilmiş olur. Hadid suresi ayet 3 de “ben zahirim” demiyormu. Zahir ne demektir. Görünen zuhura gelmiş demektir.

İşte bütün mazharlardan fiilleriyle zahir

olan odur, suyun rengi yoktur girdiği kabın renginde ve şeklinde görünür, kaplara aldanmamak lazımdır.


Bir kişi salike kötü bir söz söylese o salik

bu sözü o kişiye değil Hakk’a nisbet etmelidir. Zira o kişinin kendine ait bir fiili olmadığına göre, salikin bazı eksiklerinden mütevellit o kişiyi imtihan için kendisine musallat olduğunu düşünmelidir. Cenabı Hakk kullarını çok sevdiği için rahmeti ile kullarının hep iyi ve mutlu olmalarını istemektedir, eksiklikler bizde olduğu müddetce, o kişiyi bize musallat etmese başka bir kişiyi, bizdeki eksikliğin düzelmesi için musallat edecektir. Bir Hadisi şerifte: “üzüntüler, kederler musibetler, hastalıklar ve bütün ibtilalar kullara Allah tarafından verilmiş bir hediyedir. Ya eski günahlara bir kefalet veya manevi makamın yükselmesine vesiledir” buyurulur.

Bu Âlem’deki bütün varlıklar Cenabı

Hakk’ın birer sıfat’ıdır, sıfat’ların kendi fiilleri yoktur, onlardan tecelli eden Hakk’ın fiilleridir. Sıfat’ların istidat ve kabiliyetlerine göre nerede kullanılması gerekli ise Cenabı Hakk’ta onları orada kullanmaktadır. Ayeti kerimede, hakikata göre, hayırda, şerde Hakk’tandır. Şeriata göre, sizden iyi bir fiil sadır olursa onu Hakk’tan, kötü bir fiil sadır olursa, onu Nefsinizden biliniz buyurulmaktadır.


Onun için fiillerin faili Cenabı Hakk’tır.

Görünen ve görünmeyen mülkünde ondan başka fail yoktur, her şeyi onun takdiri ilahiyesine göre zuhur etmektedir. Saliklerin her şeye, Nefslerinde Fark, afaklarında Cem nazarı ile bakmalıdırlar. Çünkü salik henüz nisbiyet ve şirklerden kurtulamadığı için hep kendisini göz önünde bulundurması gereklidir. Salikin kendisini yakın takibe aldıkca kendi eksikliklerini Levm ederek,(kınayarak) yok etmek için gayret göstermelidir. Afakta Cemde olmak, başkalarının eksiklikleriyle uğraşma demektir. Senden yardım isterlerse işte o zaman elinden geldiği kadar faydalı olmaya çalışırsın. Allah hidayet etmedikten sonra, başına balyozla vursan dahi onu hidayet edemezsin hidayet Allah’tandır.

Şems suresi ayet 9 “Nefsini tezkiye

(temizleyen) edenler, gerçekten kurtuluşa ermişlerdir”buyurulmaktadır. Yalnız ilimle olmaz. İlmin ötesinde ilmiyle amil olup, yaşam ile gönülden sıdkiye bağlılık lazımdır. Tevhidi Ef’alde bir salikin bütün fiiller, hareketler ve her türlü kıpırtılarda, kendini Fâni, Hakk’ı Baki olarak bilip, nisbiyetlerden kurtularak, fiillerin faili Hakk’tır demelidir.


Böylece gezdiği gördüğü her yerde artık

tecelli edeni tanır, bunların Şuhûdu ile Kalbi tastık edip zevkiyap olur. Enfûs ve Afakında tecelli edenin sevgilisinin fiilleri olduğunu görür. Tecelli eden fiiller fiilullahtır. Her türlü fiil ve hareketleri Hakk’a nisbet ettiği için, o ana kadar bildiği, öğrendiği, zannettiği her ne fiiller varsa, hepsini Fâni ederek, İnsanı Kâmilden aldığı telkinat olan fiillerin failinin Allah olması, onda galip gelmiştir. Böylece kişinin zannı, evhamı, hayalleri yıkılarak Nefs tezkiyesi başlamış demektir. “unut bildiğini cümle, eriştir ilmini cehle”diyen Nesimi hz.leri bizlere bu yeri tarif etmektedir.

Salikin kendine nisbet ettiği fiillerin yokluğu ile mazharlardaki tecelli Ef’alin Şuhut edilmesi sonunda “Lâ faile illallah” rabıtasını kullandığında, kendisinin gönül Cennet’inde huzurda olduğunu anlar. Artık Cennet’e girmiştir, huzur ve mutluluk içinde, zikir ve rabıtasından haz ve lezzet duyar. Stres, üzüntü, keder, alamadım veremedim gibi mutsuzluklar ondan uzaklaşmıştır. Salikte tam bir teslimiyet ve Hakk’a boyun büküşü görülür, her kiminle temas kurarsa kursun, onlardan kendisine gelen her tecelliyi Hakk’a nisbet ettiği için Halka hizmetin Hakk’a hizmet olduğunu anlamıştır.


Bütün iyi tecelliler Cenabı Hakk’ın kendisine verdiği bir lûtuf olduğunu, kötülüklerle karşılaştığında, kendisinin Cenabı Hakk’a karşı bir eksikliğinden mütevellit imtihanda olduğunu anlamıştır. artık kendisini yakın takibe alarak bir an evvel o eksikliğini yok etmek için gayret gösterir. Salik, Hacivatla Karagözün kendilerine ait hiçbir fiilinin olmadığını, onları perde arkasından kavga ettirenin sanatkâr olduğunu bildiği gibi, bütün kâinatın sıfat perdelerinden fiillerinde yaratıcısının Cenabı Hakk olduğunu bilir.

Onun için, her şeyi yerli yerinde görüp, Enfûsta Fark (kendisinin şeriata uyup uymadığını tartması, eksiklikleri varsa bir an evvel onları tamamlamak için gayret göstermesi) Afakta Cemde (birlikte, yani başkalarının her türlü eksikliklerini görmeme hali. Her mazharın istidat ve meşrebi ne ise Cenabı Hakkın tecellisini sergilediğini bilmek.) mütâla edip irfan Cennet’inde mutlu olur.

TEVHİD-İ SIFAT: Meratibi Tevhid’in ikincisidir. Tevhid’i sıfat demek, sıfat’ın birliği demektir. Enfûsta, Afakta, Sukûn ve hareket halinde görünen bütün sıfat’lar Cenabı Hakk’ındır. Cenabı Hakk’ın bu Âleme taalluk eden sekiz sıfat’ı subûdiyesi vardır.


1- Hayat 2- İlim 3- İrade 4- Semih

(İşitme) 5- Basar (Görme) 6- Kudret 7- Kelâm 8- Tekvin dir. İşte bu sekiz sıfat Cenabı Hakk’ın sıfat’larıdır, bu sıfat’lardan üçü, Hayat, İlim, İrade sıfat’ları batın’dır. Dördü, Duymak, Görmek, Kelâm ve Kudret sıfat’ları zahir’dir; bunların zahir oluşları, zahir’de bir unsuriyetten kendilerini sergilemeleridir. Meselâ: Kulak’tan Duyma, Göz’den Görme, Dil’den Konuşma gibi Kelâm sıfat’ını açığa çıkarır. Kulağı gördüğümüzde, Duyma sıfat’ına sahib olduğunu, Göz’ü gördüğümüzde görme sıfat’ına sahip olduğunu anlarız. diğerlerinide bunun gibi düşünürüz. Bu sıfat’larla Cenabı Hakk bütün Âlemi ihade etmiştir.

Hayat, bizdeki dirilik, İlim bizdeki olan bilgi Allah’ındır. Bizdeki İrade Allah’ındır. Semih, bizdeki İşitme, Basar, bizdeki Görme, Kudret, bizdeki Kuvvet ve bizdeki Kelâm hepsi Allah’ındır. Tekvin sıfat’ı ise, halk edicilik yaratıcı sıfat’ı demektir. Fiiller sıfat’lardan tecelli ettiği için, her sıfat’ın duyma fiili, görme fiili kelâm fiili gibi bütün sıfat’lardan tecelli eden fiiller Tekvinat sıfat’ı ile halk olunduğu için onu Ef’al bölümünde gördük deriz. Bu sıfat’lara sıfat’ı subûtiye denir. Sıfat’ı subûtiye demek sabit değişmeyen, bozulmayan, ölmeyen bir karar üzere duran demektir.


İşte bizim diye bildiğimiz ve kendimize

nisbet ettiğimiz sıfat’lar, Fâni Allah’ın bu sıfat’ları Baki’dir, bizim sıfat’larımız Hakk’ın sıfat’larının mazharıdır, mazhar demek, bir şeyin görüldüğü yere denir. Mesela; çeşme’nin kurnası suyun mazharıdır. Çünkü su o kurna vastasıyla kendisini açığa çıkarıyor onun için bizim bütün sıfatlarımız Cenabı Hakk’ın sıfat’larına mazhardır. Bu sıfat’lar salike ayna olmakta ve orada Hz.Maşûku müşahede etmektedir. Sıfat gayba aittir ve zuhura gelmeden öncedir. Zuhura gelince, şahadete intikal eder ve Esma adını alır.

İnsan varlığı bu sıfatlarladır. Bu sekiz sıfat’ın hakk’ın olduğunu anladığımız zaman, kendi varlığımız diye bildiğimiz varlığımızı attık demektir. Senin ne Hayat’ın, ne İlmin, ne İraden, ne Duyman, ne Görmen nede Kelâm ve Kuvvetin var, bunların hepsi Allah’ındır. Bu güne kadar bu subût sıfat’ların kendimizin olduğunu zannediyorduk, şimdi anladıki bunlar bizim değil Cenabı Hakk’ınmış, bizler onun mazharlarıymışız. Böylece bu sıfat’ların Hakk’ın olduğunu anlayınca, bizler varlık şirk’indende kurtulmuş olduk. Bu Âleme ibret gözüyle baktığımızda Cenabı Hakk’ın subûti sıfatiyesi olan bu sekiz sıfat’ı ile bütün Âlemi ihate edip kaplamış olduğunu görürüz.


Nereye bakarsak bakalım bu sıfat’lardan

başka bir Sıfat görmediğimiz takdirde, Sıfat Cennet’inde olduğumuz anlaşılmış olur, bir salik bu güne kadar bütün Sıfat’ların sahibinin kendisi olduğunu zannediyordu, İnsanı Kâmil onu cehalet ve gafletten uyandırdı. Bu sıfat’ların kendisinin değil, Cenabı Hakk’ın sıfat’ları olduğunu ona telkin etti; oda teslimiyetinin gereği olarak gönül rızası ile kabullenip bu sıfat’ları Hakka teslim etti. Fâni olan kendi sıfat’larını Baki olan Cenabı Hakk’ın sıfat’larında yok etmekle, Sıfat Cennet’inde huzur ve sukûn’a ermiş oldu. Çünkü hayatını Hakk’a veren Hakk’ın hayatıyla yaşamaya başlar, ölümsüzlüğe kavuşur.

Yunus Emre Hz.leri “Ölenler hayvandır

âşıklar ölmez” demekle buna işaret etmiştir. Hakk dostları ölümü zevken tadarak, kendilerinin zannettikleri sıfat’ları gerçek sahibi olan Cenabı Hakka vererek, Sıfat Cennet’inde huzur ve mutluluğa ererler. Böylece gaybın yedi sıfat’ı ile onlara hazine kapıları açılmış olur. Hakk’ın yedi Sıfatı Subût’iyesi salikin kendinden tecellilerini Ayne’l- yakin görmeye başlıyarak, Cennet’ül İrfan zevkiyle Sıfat Cennet’ine dâhil olur.


Gel kardeşim sende zan, evham,cehalet

olan bilgi yuvasından çıkarak, kendine nisbet ettiğin Cenabı Hakk’ın değişmeyen mutlak sıfat’larını sahibine ver; ben göreyim, ben duyayım, ben irade sahibiyim deme; düşünce ve kendi bilgilerini ifna etki, zan yükünden ve cehalet ağırlıklarından kurtulasın, arada varlık kokusu kalmasın sende ikilik yaratan o nisbiyet şirk’i ortadan kalksın her taraf Nurla dolsun.

Güneş doğunca cehalet karanlığı

kaybolur. Hak gelince batın yok olur. Kendini yakın takibe alarak kendi mazharından Cenabı Hakk’ın Baki olan bu Subût sıfat’larını, işte o zaman Ayne’l- yakın olarak gördüğünü zevk edeceksin. Kendine ait fiil ve sıfatların yok olunca, kendi mazharından Cenabı Hakk’ın Fiil ve Sıfatları tecelli ettiği için, Ahlak güzelliği, edep güzelliği, tevazu ve alçak gönüllülük gibi Resulullah Efendimizin yücelikleri sizde görünmeye başlıyacaktır. sizin kendinize ait ne sevap nede günah işliyecek hiçbir fiil ve sıfat’ınız kalmamıştır; bir sonbahar yaprağı gibi sararmış ve dalından kopmuş kuru bir yaprağı rüzgar ne tarafa götürürse oraya doğru gittiği gibi, sende her an hakk’ın tecellilerine tabi olursun.


Tevhidi sıfatın 4 şuhûdu vardır. 1- Tevhid’i Sıfat : (Bütün âlemde görülen

ve bilinen sıfat’lar, hakk’ın sıfat’ları olduğunu Şuhut edip bilip görmeğe Tevhid’i Sıfat denir.)

2-Fena’yı Sıfat : (Bizim ve bütün âlemin Sıfat’ları Fâni, ancak Hakkın sıfat’larının olduğunu bilmeye fenayı Sıfat denir).

3-Tecelli Sıfat : (Görünen sıfat’ların cümlesi, tecelli ilahiye ile zuhura geldiğini bilmeye de tecelli Sıfat denir.)

4-Cennet’ül Sıfat : (Bütün Âleme ibret gözüyle baktığımızda, Cenabı Hakk’ın Sıfat’ı Subût’iyesi olan bu sekiz Sıfat’ı ile bütün Âlemi ihate edip kaplamış gördüğümüz zaman, her nereye bakarsan bu sıfat’lardan başka bir Sıfat görmeme zevkinede Cennet’ül Sıfat denir).

Tevhid’i Sıfat’ın Rabıtası (LÂ MEVSUFE İLLALLAH)dır. Manâsı, bu sabit sıfat’ları Allah’tan başka sıfat’lanacak yoktur. Ancak sabit Sıfat’lar Allah’ındır, işte buna Sıfat aynası denir. Nasıl aynaya baktığımızda, ayna içinde kendi sıfat’larımızı (gözümüzü, yüzümüzü, vs.) görürüz, başka bir şey görülürmü görülmez, aynen onun gibi, Tevhid’i Sıfat aynası olan bu Âlem aynasına baktığımızda da, hep onu görürüz; ondan başka bir şey görmeyiz.


TEVHÎD-İ ZAT: Vücud birliği demektir.

Enfûsta ve Afakta, Sukûn ve harekette görünen vücud Hakk’ın vücud’udur. İster vücud’umuz diye bildiğimiz, isterse bütün Âlemdeki Sukûn ve hareket halindeki bildiğimiz vücud’lar Hakk’ın vücududur. Suret olarak gördüğümüz vücud’lar değil, onlar Hakk’ın vücud’unun gölgeleridir; bu gün var yarın yok olacaklardır. Güneşin battığında gölgenin kaybolduğu gibi; Allah ise Baki’dir. Rahman suresi ayet 26-27 “Küllü men aleyha fânn ve yebka vechü rabbüke zülcelali vel ikram”(dünya yüzünde görünen her şey fanidir, kendi vücud’ları yoktur, vücud sahibi olan Allah’tır). Bir ağaç gölgesi gibi, ağaç sallandıkca gölgede sallanır; çünkü gölge ağaç’a tabidir. İşte bu Âlemde Cenabı Hakk’ın vücud’unun gölgesidir. Nasıl gölge ağaçtan zahir olmuşsa, bu Âlemde Cenabı Hakk’ın vücud’undan zahir olmuştur. Yani gölgesidir. Salik bu makamda, hissen, aklen ve hayalen gerek Ef’al, gerek Sıfat ve gerek Zat aynalarından vücudullaha bağlanıp, cümle eşyanın vücudu Hakk olduğunun idrakı ile nazar edip Şuhut etmekle zevk alır. Daimi zevkte kalabilmesi için rabıtaya sımsıkı sarılır. Halkın Fâni, Hakk’ın ise Baki olması halinde zevkiyap olur. Uruç yani yükselme mertebeleri olan Fena mertebelerini geçen kişi, artık nisbiyet ve şirk’lerden kurtulmuştur.


Zatın Vücud aynaları olan Ef’alin vücudu

yoktu, sıfat’tan tecelli ediyordu; sıfat’ında vücud’u yok, oda vücud’dan tecelli ediyor; onun için salikin rabıtası ile Zat aynaları olan bu vücud’u görmesi, kesret Âlem’inden latafet Âlemine geçmesine vesile olur. Artık vahdet zevki kesret görüntüsüne galip gelmiştir. Zatı Hakk nazarı ile Vücud’dan Sıfat’ın, Sıfat’tanda Ef’al-in tecelli etmesinin müşahadesi ile latafet görüntüler devam eder. Tevhid’i zat’ında 4 şuhutu vardır.

1- Tevhid’i Zat (Kendi Vücudunu ve

Âlem’in Vücud’unu ve Âlemi Vücudu Zat’iyeleri Hakk’ın Vücudu Zat’iyelerinden gayri olmadığını bilmeye ve böylece Şuhut etmeye Tevhid’i Zat denir).

2- Fenayı Zat (Bizim ve bütün âlemin

kendilerine ait müstakil Vücutlarının Fâni ve olmadığını bilmeye Fenayı Zat denir).

3- Tecelliyi Zat (Bizim ve âlemin vücudu

zatiyemiz tecelli Zat’ı ilahiye ile üflenmiş bir Nefai Rahman olduğunu bilmeyede Tecelli Zat denir).


4- Cennet’ül Zat (Bu âleme ibret nazarıyla bakılıp, cümlesi Fâni ve kendi vücudlarının olmadığını, Hakk’ın vücudunun mazharları olarak görmeye, bu görmeden elde edilen zevkede Cennet’ül Zat denir.) bu makamın Rabıtası (LÂ MEVCUDE İLLÂLLAH) Allahtan başka mevcud olan hiçbir şey yoktur. Her şey Fâni yalnız Allah Baki’dir.

Tevhid’i Ef’al de fiilimizi Hakk’ın fiilinde Fâni ettik. Tevhid’i Sıfat’ta, sıfat’larımızı Hakk’ın Sıfat’larında Fâni ettik. Tevhid’i Zat’ta da vücudumuzu Hakk’ın vücudunda Fâni ettik. Yani yok ettik zaten yok idi; biz varmış biliyorduk. İşte bizdeki olan Fiil, Sıfat ve Vücud Hakkın olduğunu anladığımız zaman kendimize nisbet ettiğimiz hiçbir şeyimiz kalmaz. “İşte ölmeden evvel ihtiyari olarak ölmek budur.” Fiillerim hakk’ınmış, sıfat’larım hakk’ınmış, vücudumda hakk’ınmış. “Ben çekildim aradan kaldı yaratan” senlik kalkınca aradan, haktan başka hiç bir şey kalmaz, kendini bilen dahi yine kendinden başkası değildir. Meğerse bu güne kadar kendi zannımda yarattığım bu Vücud hakk’ınmış, zannımda kendime bir Vücud yarattığım içinde şirkte olduğumun farkında bile değilmişim. İnsanı kâmilin telkinatıyla anladımki; zanlarımın yıkılarak vücudun Hakk’a ait olduğunu Şuhut etmeye başladım.


Bidayette de vücut hakkın imiş fakat ben

bilmiyormuşum, fiziksel görünen zahir gölge vücudlara takılıp kalmaktan latif olan Cenabı Hakk’ın asıl Vahdet vücudunu göremiyordum. Şimdi anladımki, fiziksel gölge durumunda olan bu kesret vücutlardan, görünen vücudullahmış. Nisbet gölge vücudlardan soyunan bir salik, her türlü isim ve resimden kurtulmuş olur. Bir Arifin buyurduğu gibi: “Zat’a erişince İman mad olur, bütün kuyudatlar onda kat olur. Salik bütün kayıd lardan kurtulur, sadece hakk’ın vechi Baki kalır. Bu şuhûtla şuhût’lanan kişide, gönlünde Hakk’ın varlığından başka varlık görmeme hali tecelli eder. Kendi ve başkaları artık yoktur. Hakk’ın dışındakı bütün varlıkları Fâni etmiş, her nereye bakarsa baksın, Hakk’ın sıfat’larından istidat ve kabiliyetleri nisbetinde, zatının nasıl zuhur ettiğini görmeye başlıyacaktır. Bu sözlerim tevhide nasibi olanlara geçerlidir.

Zikirimde üç defa Allah diyerek verdiğim Nefesimin, kendime nisbet ettiğim Ef’al, Sıfat ve Zat’ımın Hakk’a vererek ifna ettiğimi, bir Nefes alarak Hakk’ın vahdaniyet varlığı ile ihya olduğumuzu anlarız. Zikir’deki üç ifna ve bir ihya, bizim Fena fillah olmamızı sağladı. Tevhid’i Ef’al, Tevhid’i Sıfat, Tevhid’i Zat olan


Fena makamlarındaki, ayrı ayrı izah ve Şuhutları, her bir Allah deyişimizin, geniş bir biçimde açıklamasından ibaret olduğu anlaşılmış oldu, zaten bir şeyin Fena edilebilmesi için, onun varlığı olması lazımki yok edilsin, hâlbuki kendimize ait ne Ef’al, ne Sıfat, nede Zat mevcud zanlarımızdaki o benliği ifna etmekten başka bir şey değildir. Zan da iki türlüdür.

1- Su-i zan (kötü zan) 2- Hüsni zan (iyi zan) her ikiside hakikat indinde geçersizdir. Zira net ve kesin bir şey hakkında bilgisi olmayan zanna girer.

Fenayı Efâl, Fenayı sıfat, Fenayı Zat etmekle cehalet, nisbiyet ve şirk’lerden kurtularak, çift gören gözlüğümüzü, latafet gören net gözlük camıyla değiştirdik. Artık Allah’ın, Tecelli Efâl, Tecelli Sıfat, Tecelli Zat olan Vahdet zuhurunu zevk etmeye başlamış oluruz. Ya Rab, Zatının Nurlarını, bizlerede göster. Cemallullah olan sıfat’larında güzelliğinin zevkini bizlere tattır. Âlem ve Âdemde bütün tecellilerin sırlarını bizlerede ihsan ve ikram eyle. Allahu Ekber’liğinin gönlümüzde kabul edilişi, kul ve sana karşı acziyetimizi bir an olsun bizlere unutturma. Amin.


BEKÂBİLLAH MERTEBELERİ

1-CEM MAKAM-I Cem demek, toplanmak, bir araya

getirmek, birleştirmek anlamındadır. Beka mertebelerinin birincisidir. Fena fiillah mertebelerini zevk edip, kulun kendisinin zannettiği, Fiil, Sıfat ve Zat’ının Hakk’ın Ef’âl, Sıfat ve Zat’ında yok olduğunu anladığında, Cem makam’ı salike telkin edilir. Fena mertebelerinde tarif edilen ikilik ifadesi olan, Enfûs ve Afak, yani bir biz var, birde bizden başkaları var. Tarifleri onun için burada birliğe erildiği için Bekada bu ifadeler yoktur. Cenabı Hakk’ın vahdaniyetinde, Zahir ve Batın vardır. Salik bu yerde Hakk’ı Zahir, Halkı Batın müşahede etmelidir. Halk, Hakk’a ayna olduğu için, Halk aynasından Zahir görünen Hakk’ın Vahdet tecellisidir. Onun için saliki Vahdet Şuhûd’u istila eder.

Cem makam’ı telkin edilen salik, Hakk’a Kuvve olup, onun kuvvesinden Hakk Zahir olurken kendisi Batın olur. Aynı zamanda eşyada butûna girer. Hakk’ın varlığı tam zuhur ettiği zaman Kâinattaki varlıkların gölgeleri yok olur. Sadece Hakk var olur. Bir cismin gölgesinin öğle vakti, cisimde yok olduğu gibi, halk mazharından Hakk’ın zahir olmasıdır.


Bir ağacın çekirdeğinde nasıl ağacın

bütün gövde, dal ve yaprakları gizli olduğu halde görünmediği gibi, Hakk’ın Vahdaniyetinde Hak Zahir Halk Batın’dır.

Bu yerde ikilik ve kesret yoktur. Bütün

eşyanın hakikatı aslen aynı Hakk’tır. Kul mazharından Hakk’ım diyen Kul değil, Hakk olmuş oluyor. Bakara suresi ayet 115 “Doğu ve batı her yer Cenabı Allah’ındır, hangi tarafa dönerseniz onun yüzü oradadır” ayetinin gereği olarak her nereye bakarsa Hakk’ın Cemal yüzünü görmesi onun zevki olacaktır. Bir hadisi kudside; “kulumun kulağından duyan, gözünden gören, dilinden konuşan, elinden tutan, ayağından yürüyen ben olurum” buyurulmuştur. Görüldüğü gibi kulun mazharından duyan, gören ve konuşan hakk olmuş oluyor.

Salikin Fena fillah mertebelerinde ifna

ettiği, Ef’alini, sıfat’ını, Zat’ını, Cem mertebesinde hakk’ın vahdaniyetinde hakk’la ihya olacaktır. Dolayısıylada görende Hakk görünende Hakk, bilende Hakk, bilinende Hakk olduğu için, salik bu esnada her ne zahir olursa onu Hakk’a nisbet eder.


Buna ahkâmı ilahiye derler, burası

hakikat şehridir. Gayriyet ve ikilik kısacası, kesrete ait ne varsa hepsi helak olmuş, yok olmuştur, görünen sadece bir Zat’tır. Salikte hakk’ın sarhoşluğu (kendinden geçme, zan, hayal dünyasından çıkmak) zuhur edeceğinden bu yerde saliki fazla durdurmazlar. Burası daima durulan ikamet yeri değil, gezip görülmesi, mutlaka görülüp yaşantı içinde zevk edilmesi gereklidir. Fena mertebelerinde soyunduğu zatını, burada hakkın zatını giyerek zuhura gelir.

Bu makama kurb-i Ferâyiz (Farzlarla yakınlık) denildiği gibi, Fena-i Nefis, Beka-i Ruh makamı ve Uluhiyed makamı gibi isimlerde verilmiştir. Buraya Berzah’da derler. Bu makamda hep vahdet zevki salikte galebe çaldığı için, deryanın dalgalarını değil yalnız deryayı görür. Vahdet zevk’ini dil anlatmakta acizdır. HAZRET’ÜL- CEM MAKAM-I Bekabillah mertebelerin ikincisidir. Bu makam’da halk zahir Hakk batındır. Hakk aynasından halk zahir olarak müşahade edilir. Cem mertebesinde Abdin kuvvesinden bilen gören işiten Hakk idi. Hz.Cem makam’ında, Hakk kulun kuvvesi olması nedeniyle, kendi sıfatı olan kul mazharından gören Hakk,


Duyan Hakk, bilen Hakk olmuş oluyor. Salikin Fena mertebelerinde soyunduğu, kendi bütün sıfat’larını burada, Hakk’ın sıfat’larını giymesi nedeniyle, Allah’ın sıfat’larının mazharı (görüntü yeri) olur. Artık sıfat’lar onun mazharından seyredilir. O mazharda Hakk, Enel Hay (ben diriyim), Enel Kadir (ben güçlüyüm) diyerek, Cenabı Hakk’ın Kelam ve lisanını salikin kullandığını zevk ederiz.

Bu mertebede Salik Enfûsunda Cem’de Afak’ında Fark’ta olmalıdır. Dikkat edilirse, Ef’al mertebesinde Enfûsunda Fark’ta, Afak’ında Cem’de idi. Nisbiyet ve şirklerinden kurtulduğu için, daima Hakk’la beraber olması onun Cem’de olması demektir. Zahirde Fark’ta olması, Cemad’at, Nebad’at, Hayvan’at ve insan’lara Esma ve Sıfat’ları gereği neyi gerektiriyorsa, öylece yaklaşmasına şeriatı ahkamiye olan Fark’ıyla yaklaşır diyoruz.

Bu makam’a Ehlullah kurb-i Nevâfil derler. Bir Hadisi Kudside: “Kulum bana Nevafille (Nafilelerle) yaklaştığında ben onun görmesine Göz, işitmesine Kulak, konuşmasına Dil olurum” buyurmuşlardır. Görüldüğü gibi artık kulun gözünden kulağından gören ve duyan değil, gözüne göz, kulağına kulak olduğunu söylemektedir.


Artık, sıfatların kemalatı nisbiyetinde, Sıfat ve Esma, Asar ve Eşya tecellisinde Hakk’a ulaşmak, Hakk’ı seyretmek için gayret göstermektir. Her nereye nazar edersek edelim, batındaki Hakk’ın zahirdeki halk’tan tecellisini zevk ederek, bütün Sıfat’ların, Zatı Hakk ile kaim olduğunun müşahede ederiz. Bu makam ayni zamanda Şeriatı Muhammadiye makamıdır. Buraya ayak basanlar şeriatı ahkamiyenin yükümlerini harfiyen uygularlar. Şeriatı evvelde (Fark-ı evvel) bir çocuğun yaptığı hataların af edilmesi mümkünken, Fark-ı sâni olan bu Hakikat Şeriatında af yoktur. Salik artık akil baliğ olmuştur. Sorumluluk sınırına girmiştir, bundan böyle her şeyde kılı kırk yarması lazımdır. Şeriatsız Hakikat olmaz. Hz.Muhammed’siz Allahı bilmemiz ve bulmamız mümkün olmadığı gibi.

Hz.Muhammed’in Şeriat elbisesini giyenler, Cenabı Hakk’ı kendi gönül evinde daimi misafir edenlerdir. Mutmain nefs olarak Cenabı Hakkın kemalat Rahman sıfatlarından Hakkı zuhur ettirmeye Muhammedi elbiseyi giyme denilir. Fark-ı sâni ile zerreden küreye kadar her Sıfat’ta Cenabı Hakk’ın Cemalini görenlerdir. Bunlar Şeriatin emir ve yasaklarını harfiyen uygulamaktan mutluluk içinde sonsuz zevk alırlar. Muhammed elbisesini giyemeyenler ise, stres, üzüntü ve keder gibi vesveselerden kurtulamazlar.


Şeriatı yaşamadıkları için kendilerine çok

yazık etmiş olurlar. Hz.Ali (r.a.) bir sözünde, “Farksız Cem zındıklık, Cemsiz Fark’ta Müşrikliktir” buyurmuşlardır. Şu halde Fark’sız Cem dinden çıkma, Cem’siz Fark’ta Şirk olduğunu hiç aklından çıkarma, Tevhid ise, Cem ile Fark’ı ayni anda Şuhut etmektir. Her hangi bir tecelliyi izlerken, Hakk’ı ve Halk’ı ayni zamanda zevk etmek ve neşesine ermek Tevhid zevkidir. Her şeyi kul’dan görüp Hakk’ı bir tarafa itip Halk’ı görmek şirk’tir, ortak koşmaktır, esası, hakk’ın bütün işlerini Kul eliyle işlediğidir. Kulun kendine ait hiçbir şeyi yoktur. o sadece mazhardır. Kulun adı söylenir ama, salikler Hakk’ı zevk ederler. CEM’ÜL CEM MAKAM-I

Bekâbillah mertebelerinin üçüncüsüdür.

Makam’ı Cem ile Hz.Cem mertebelerinin kendinde Cem eden (toplayan), diğer bir tabirle Vahdet ve kesreti cem eden bir makam’dır. Zahir olsun batın olsun cümle var olanın Hakk olarak müşahede edildiği bir yerdir. Zahir olan mukayyet (geçici), batın olan mutlaktır. Mukayyet dediğimizde mutlak dediğimizde hepsi hakk’tır diye zevk olunur.


Bu makam’a delil olarak hadid suresi

ayet 3 “o Evvel’dir, o Ahir’dir, o Zahir’dir, o Batın’dır o her şeyi kemalatıyla bilendir” ayeti gösterilebilir. Ayrıca Necm suresi ayet 9 “Kâbe kavseyn” Celal ve Cemal yaylarının birleştiği Kalp mertebeside denilir. Vahdet ayni kesret, kesrette ayni Vahdet olarak zevk edilir. Tevidi Efalde Ef’alini Tevhidi Sıfatta sıfatlarını, Tevhidi Zatta zatını soyunan bir salik, Makamı Cemde Zatını giymeye başlar. Hz.Cem mertebesinde Hakk’ın sıfatlarını giymesi ve bu yerdede hakk’ın fiillerini giymesi zuhur eder. Çünkü bu mertebede Ef’âl ve asara tedalli (iniş) vardır.

Böylece bir salikin Tevhid yaşamına

başlangıcı, meratibi ilahiyenin sonu olmuş oluyor. Çünkü Fena mertebelerinde sıra ile kendisine nisbet ettiği Ef’âlini, Sıfat’ını, Zat’ını soyundu. Evvela Cem mertebesinde Hakk’ın Zat’ını, Hz.Cem mertebesinde Hakk’ın sıfat’larını, Cem’ül Cem mertebesindede Hakk’ın Ef’âl ini giyerek, ihtiyari olarak Hakk’ta Hakk oldu. “onların cestleri Ruh’ları, Ruh’larıda cesetleri oldu” Hadisi şerif gereğince, her bir varlığında Tevhid olduğu anlaşılmış olur.


Peygamber ve Velilerin sırlarına vakıf

olmak isteyenler, bu makamı gerçek yönüyle zevk etmelidirler. İşte o zaman Salik Hâfi şirkindende tamamen kurtulmuş, ibadet eden ibadet ve ibadet edileni birleyip Hakk olmuş olur. Esas Tevhid’in yaşantısı meratibi ilahinin tahsilinden sonra yaşam haline dönüşür. Tevhid nasıl Zat mertebesinde tamamlandıysa, cezbede bu mertebede tamamlanmış olur.

Meratibi ilahiyeyi tamamlayan bir Salik, Mürşidinin telkin ettiği makamların idrakı ile bütün Kâinatı kendi özünde bulur. Çünkü vahdet ve kesreti anladı, yaşadı zevk etti. Böylece her yerde zuhur edeni ve göreni çok yakından tanıdı. Perdeyi kaldırdı özünü gördü. Ayniyet ile tanıştı. Gayriliği bıraktı, gören ve görünenin o olduğunu, kendi hakikatı olduğunu müşahede etti. şüküretti. Hamd etti. Secde etti. Özünü idrak ederek ona, Sıfat ve Esma giydirip bu Âlemin içine çıktı. Hakk’ın bütün özellik ve güzellikleriyle doldu. Cenabı Hakk’ın Hüviyet ve Eniyetini Cem eden Âdemiyetini bildi. Âdem Hakk’ın mazhar-ı tâmmıdır, aynasıdır. Hz.Peygamber (s.a.v) Allah Âdemi kendi suretinde yaratmıştır” buyurdu. Sureti demek sıfat’ları demektir. Hayat, İlim, İrade, Duyma, Görme, Kelâm, Kudret, Tekvin gibi Sıfatı Sûbudiyelerini onda tecelli ettirdi.


En güzel isimlerini onda zuhur ettirerek

hakk’ın halifesi olarak yeryüzünde göreve başlamış oldu. Rahman suresi ayet 19 “o iki denizi salıvermişti” tatlı ve acı su işte burasıdır. Ruh denizi ile Ten denizinin birleştiği Âdemdir. Bedenin ve Ruh’un derinliklerine inip sırlarını çözen, gerçek manasını kavrayan olgun insandır. Gaye bu Âlemde, bu sırrı çözüp Hakk’ı her zuhurda tanımak ve Hakk ile yaşamaktır. Hakk ile yaşayan Hakk’ı yaşatabilir. İşte İnsanı Kâmil sırrı hakk’tır. Bütün isimlere Müsammâdır. AHADİYETÜ’L CEM MAKAM-I

Bekâbillah mertebelerinin sonuncusudur. Bu makam ayni zamanda makam’ı Muhammed’dir. Kesret olan varlıktan kaydın kaldırıldığı yerdir. Bundan sonra başka bir makam’da yoktur. En yüce mertebedir. Salike bu makam’ı bizzat Resulullah Efendimiz manen telkin ederse, ancaksın zevk edilebilir. Yoksa ilmi olur. Zevk edilemez. İbrahim (a.s.)Tevhid babası olduğu halde bu makam’a ancak Muhammed(s.a.v.)Efendimizin müsadeleriyle girebilir.


Bu makam iki kısımda müteala edilir.

1- Ahadiyet’ül ayn. Allah lafzıyla ifade edilir. 2- Ahadiyet’ül kesret. Makam-ı Mahmud diye bilinen Makam-ı Muhammeddir. Akla göre aralarında fark varmış gibi görünsede, hakikatta fark yoktur. Buna delil olarak, ihlâs suresi “Deki o Allahtır bir tektir” ayeti gösterilebilir. Pirim seyit Muhammed’i Nur, bu makam için vahdetin ayni kesret, kesretinde ayni vahdet müşahede edildiği yerdir buyurmuşlardır.

Bu makama ev edna makamıda denilir.

Enfâl suresi ayet 17 “Habibim sen attığın zaman sen atmadın ancak Allah attı”ayeti bu makamın zevkine delildir.

Tevhid Risalesini böylece tamamlamış oldum. bütün kardeşlerimin, Mürşidi kâmil’in telkinlerine sıdkiyle sarılarak, Meratibi ilahiyedeki mertebelerde Şuhût ve Rabıtaları kullanmalarını, çok Tefekkür etmelerini ve bu yolda sebat ederek Tevhid yaşamı içinde dünyada ikende daimi cennette olmalarını niyaz ederim. Amin.


D U A BİSMİLLAHİRRAHMANİRRAHİM İnsanları Nurundan yaratan, Allaha Hamd olsun. Allah’ın Nurlarını bizlere yansıtan, insanların Efendisi, Hz. Muhammede selatü selam olsun. İnsanları Nuru ile ayakta tutan, Ehli beyti nede selatü selam olsun. Bütün Esma ve Sıfatları kendinde toplayan, yüce makam sahibi, Cenabı Allaha ibadet ederim. Bütün Esma ve Sıfatların hakiki saltanat sahibi, her şeyi yok etme gücüne sahip olan, tek Allahın varlığında, Vücudumla Fani olayım Allahım. Bütün Esma ve Sıfatların, zahir olan hakiki saltanat sahibi, tek olan Zatta, vücudumla mevcut olayım Allahım. Allahın Zatında, varlıkları sabit olanlar gibi, benim sıfatımda, sende sen olmayı isterim Allahım.


İnsanların çoğu yaradılışından gafil, İsim ve Fiillerinden Cahil, makamı Zat Nurunda, cemalini göreyim Allahım. Mutlak gizlilikte, Hüviyetteki Zatına hayran olayım Allahım. Daimi hayatın, ayni Zatta, dirilik makamında, daimi hayat isterim Allahım. Ayni Zatta Zatının, kemalat makamındaki hakiki saltanatından beni ayrı bırama Allahım. Ayni Zatta Zatının ihtiyacı olmayan Zatsın. Senden gayriye muhtaç etme Allahım. Büyük kıyamette, Zatının Nurundan başkası olmadığı teklik makamında, beni yalnız bırakma Allahım. Allahın güzel isimleri hürmetine ve Hz.Muhammed hürmetine bu fakir kemter kulunun dualarını kabul eyle Allahım.


İÇİNDEKİLER 1 - SEVGİLİM ARIYORUM 2 - DOST YÜZÜNÜN GÖRMEK İÇİN 3 - TEVHİDE VUSLAT 4 - GEL MUHAMMEDE 5 - MÜRŞİDİ KÂMİL 6 - YA RESULALLAH 7 - ÂŞIK OLMAK 8 - MELAMİYİZ 9 - HAKİKAT YOLCUSU 10 - HER NEFESTE DERİİZ ALLAH 11 - NURU MUHAMMED GELDİ 12 - MİRAÇ 13 - GÖNLÜMÜN SULTANI HOŞ GELDİN 14 - HAK DOSTLARIYLA DOST OL 15 - HAKTAN YANA 16 - ŞİRKTEN KURTULMAK 17 - BU ALEMEM GELENLER 18 - HAKKI İSTEYEN GELSİN 19 - VAHDET DERYASI 20 - EZAN İLAHİSİ 21 - GEL TEVHİDE GEL TEVHİDE 22 - İÇİNDEKİ SULTANI NASIL BULUR


23 - TEVHİD 24 - SENSİN YA RAB 25 - TEVHİD ETMEK 26 - EDEP 27 - MÜRŞİD 28 - AŞIK OLDUM MEVLAYA 29 - YA RESULALLAH 30 - TECELLİ EDER ALLAH 31 - ALLAH DE ALLAH 32 - MELAMİLERİZ BİZ 33 - ADEM 34 - BU YOL 35 - HAYRAN OLUR 36 - İRFAN ARAR 37 - NEDİR 38 - EDEP YA HU 39 - DAİM DE ALLAH 40 - ASLIMA YOLCULUK 41 - NURU MUHAMMED GELDİ 42 - HİDAYET 43 - REGAİB KANDİLİ 44 - SELAM MUHAMMED MUSTAFA 45 - ELİF, LAM, MİM SAHİBİ MÜRŞİDE GEL 46 - FEDA ET 47 - GEL DİYELİM DAİM ALLAH


48 - DOST YÜZÜ GÖRÜNDÜ BANA 49 - ÖZ ANIMDA BULDUM SENİ 50 - VUSLAT 51 - GEL MÜRŞİDE 52 - SENSİN 53 - SENSİN ALLAHIM 54 - EVVEL, AHİR, ZAHİR, BATIN ALLAH 55 - ZİKRE SARIL 56 - MERATİB İLAHİSİ 57 - GÖNÜL İÇİNDE 58 - TESLİMİYET 59 - ARADIĞIM BENDEDİR 60 - GÜNEŞ DOĞDU 61 - CAN İLİNDEN CANANA ERMEK İÇİN 62 - CEMALİ GÖRÜNCE 63 - MERATİBİ TEVHİD 64 - HAKKA UÇALIM 65 - GÖNLÜM 66 - HAKK YOLCUSU 67 - HİCABIM AÇILDI 68 - ASLIMI BULMAK 69 - GÖNÜL 70 - ÂLEMİ KÜBRA 71 - NAMAZ İLAHİSİ


SEVGİLİMİ ARIYORUM Ey kardeş, ben de sevgilimi arıyorum. Bana sevgili öyle bulunmaz dediler. Nasıl ve nerede bulacağımı sordum. Bir Kâmile varmayınca, olmaz dediler. * * * Bir kâmile vararak, sordum sevgilimi Kuzey, güney kutbu arasında dediler. Kutuplar ne kadar uzaklıktadır dedim. Aşk burağı ile üç günlük yol dediler. * * * Benlikten çıktım sevgilimi aramaya Üç günlük yolculuk hep ağır geldi bana Söz vermiştim, Rabbima dönemezdim geri En sonunda buldum aradığım o yeri. * * * Kutupları kaftan kafa durmadan gezdim Meğer bu yerler de bana çok yakın imiş. Ten kutbuyla Can kutbu bana hitap etti Vahdet ile kesreti Tevhid et dediler.


Ten ilinden vuslatla, can iline vardım Can ilinden geç, canan iline dediler. Candan, canan iline ne kadardır dedim Canan ili buradan yetmiş yıl dediler. * * * Mağrib, meşrık kutuplarına nazar ettim Kutuplar Ahmet'te ezelden mevcut imiş Âdem de Allah ve Muhammedi birlemek Kendinde sevgiliye kavuşmak dediler. * * * Sevgililer sevgilisi, gönül sultanı Damarımdaki kan, canımdaki canansın Ezelden beridir ben yokmuşum sen vardın İster sen, ister ben olayım, aynı dediler.


DOST YÜZÜNÜ GÖRMEK Diz çöktüm Mürşid önüne Hakkı zikrettim dilimle Zikri fikrettim kalbimle Dost yüzünü görmek için. * * * Dostu görmek için uçtum Benlikten geçip ulaştım Üç derya geçip kavuştum Dost yüzünü görmek için. * * * Ayrılık hasreti, yok oldu Vücudum yok, o var oldu Deryalar geçip ulaştım Dost yüzünü görmek için. * * * “Kavseyin”de Hep bir oldum Evvel, Ahir, Zahir gördüm Kurtul gir gönüle dendi Dost yüzünü görmek için. * * * Yedi deryada yüzenler Dostu kendinde görenler Ahmet’le dosta erenler Dost yüzünü görmek için.


TEVHİDDE VUSLAT Abdest nedir hiç bilmiyor idim Hızır da temizlenmek dediler. Nefsi Emmarem de engel iken Çıra gibi yak kurtul dediler. * * * Hızırı görünce aklım gitti Zikir, fikir beni ihya etti “Nefahtü” okundu benlik gitti Gönüldedir, şimdi Nur dediler. * * * Tevhidi Efalde abdest aldım Tevhidi Sıfat, perde kaldırdım Tevhidi Zat deryasına daldım Ruh verip, Ruhullahsın dediler. * * * Cem makamında kestim başımı İki halde bitirdim işimi Hakkın libası ile oldum mest Her yönün Nur alâ Nur dediler.


Mest olup her dem kendimden geçtim Firdevs-i ala zatına uçtum Enelhakk deyip eyledim zuhur Hakk zahir oldu, o Nur dediler. * * * Göğe çıktı bu makamda isa “Lenterani” yi duyunca Musa Kendinden geçip yok oldu asa Gök yarıldı doğdu Nur dediler. * * * Hazretde kulluğumu anladım Hakk batın ile halkı dinledim Muhammed de cemalin izledim Abdest üstü abdestli dediler. * * * Cemmül cemde de eyledim huzur Bütün gönlümü kapladı sûrur Can ile teni Tevhid yapınca Nur üstüne Nur oldun dediler. * * * Ahmet ile vuslatı yapanlar Gayriyet atıp Hakka varanlar Ayniyet libasın zevk edenler Vahdet de de Nur oldun dediler


GEL MUHAMMEDE Sohbetler, muhabbetsiz hiç olmaz Muhabbetsiz Muhammed bulunmaz Muhammedsiz de hiçbir şey olmaz Gel Muhammede, gel Muhammede. * * * İhvan sohbet ile girer yola Muhabbet ile varılır cana Aşk ile gönül verirsen ona Gel Muhammede, gel Muhammede. * * * Muhabbettir O hakkın kapısı Hem Muhammed dir onun yapısı Kendindedir özünün tapusu Gel Muhammede, gel Muhammede. * * * Muhabbetle doğdu sırrı Âdem Aşkıyla mest oldu cümle Âlem Gönlümde zuhur etti hep bu dem Gel Muhammede, gel Muhammede


Muhabbet pınarından içelim Varlığımızdan daim geçelim Aşkınla kuş olup da uçalım Gel Muhammede, gel Muhammede * * * Ahmet aslında meğer yok imiş Var dediği hep Hakkın vechi imiş Ölmekten gaye dirilmek imiş Gel Muhammede, gel Muhammede.


MÜRŞİDi KAMİL Kardeş nazar et kâmile, Nuru Mevlâ ondadır. Rabbil âlemin mazharı, hatmi makam ondadır. Gönlündeki Rabbil hasın,pınar membasıdır o Aşk ateşinde de yanmış feyzi Rahman ondadır. * * * Şeriat Nakşı, tarikatı güzellik ondadır. Hakikati Melami, marifet sırrı ondadır. Kemal ile hitam bulmuş, ikilikten yok olmuş. Esmaya da Cami olmuş, Celal, Cemal ondadır. * * * Hakka yakın Mevla olmuş,Tevhid zevkine dalmış. Kendinde o Hakkı görmüş,yüzü kıble Rahmandır Ahmet özün Kuran, sözün Furkân, yüzündür Sûbhan Meratib penceresinden, ilmi irfan ondadır.


YA RESULALLAH Hu idin Hüvviyetinde, Evvelsin ya Resulallah Kavseyinde Nübüvvetle, Ahirsin ya Resulallah Zuhur ettin sen kesrette, Zahirsin ya Resulallah Nurunla ihate ettin, batınsın ya Resulallah. * * * Özün Kuran, sözün Furkan, yüzün ise kıbleyi Rahman Zahir ve batında, Ceman da sensin ya Resulallah Âşıklara sensin derman,kâmillere sensin bürhan Kâinatta gizli ayan, hep sensin ya Resulallah. * * * “Levlâka levlâk” dedi Hakk, miratından göründü hakk İki cihanın güneşi, hep sensin ya Resulallah Ahmet’e Nurun gösteren, gönülde aşkla yanansın Enbiyaların serveri, hep sensin ya Resulallah.


ÂŞIK OLMAK Hakka Âşık olan kişi, Gece gündüz yanar içi Akar durmaz gözün yaşı Hakka Âşık olanların * * * Gönlünü aşkla dolduran Hakkın Nuruyla Nurlanan Muhammed'e varır yolu Hakka âşık olanların * * * Tevhid ilmiyle yuğrulur Aşk ateşiyle kavrulur Âdem Nuruyla durulur Hakka âşık olanların * * * Aşkından o sarhoş olur Her yerde o Hakkı bulur Hakkın huzurunda durur Hakka âşık olanların * * * Ahmet, erenler izinden Belli olur her sözünden Nur akar onun yüzünden Hakka âşık olanların


MELAMİYİZ Melami olmak, başa taçtır Zikirsiz olanlar hep boştur Kalpten zikreden ona dosttur Hakta Hakk olan Melamiyiz * * * Hakikatsız şeriat olmaz Şeriatsız, hakikat bilmez Marifetsiz o yüzün gülmez Hakta Hakk olan Melamiyiz * * * İlmel yakınlıktan geçmişiz Aynel yakin Şuhut etmişiz Haktan ol kelamı almışız Hakta Hakk olan Melamiyiz * * * Meratible Hakk zahir olur Gönülde aşkın şuhud bulur Esma ve sıfat isim alır Hakta Hakk olan Melamiyiz


HAKİKAT YOLCUSU Mürşidi kâmile vardım, zikri daimi aldım Hakkın divanına durdum, gafletten kurtulunca Tevhidi Efâl aldım, fiilde fail gördüm Fenayı Efâl oldum, tecelli Efâl olunca * * * Tevhidi Sıfat aldım, Sıfat deryasına daldım Fenayı Sıfat oldum, tecelli Sıfat görünce Tevhidi Zatı aldım, Zatın deryasına daldım Bende Fenayı Zat oldum, tecelli Zat olunca. * * * Fenafillâh oldum, bekalığı kendimde buldum Bekabillâh deryasında, Miraç Namazı kıldım Hakikat yolunda tahsili kendim yapar sandım Zanlarım yok olup, Hakk ve hakikati görünce * * * Fenada nisbetten soyunup, bekada giymek Muhammed elbisesini giyip, her an görünmek Ahlakı hamidiyenle, kendi özünü göster Ahmet yaşamaya bak, Tevhid zevkine erince


HER NEFES DERİZ ALLAH Zikirle başlanır derse, her nefes deriz Allah Ayakta ve otururken, her nefes deriz Allah Zikredenler mest olur; Allahla onlar dost olur. Kalbi Zikir kurulunca, her nefes deriz Allah. * * * Zikir deryasına dalmış, aşk ile daim yanmış İrfan zevkine boyanmış, her nefes deriz Allah Hakk lûtfuna laik olan, haktan yana yol bulan Gönlündede huzur bulan, her nefes deriz Allah * * * Zikir fikir, dirfikir ise gönlümde bir güldür Fikirsiz yapılan zikirler, kişide bir züldür Zikirullah nefsi öldürür, kendi aslın bildirir Gafletten kurtulmak için, her nefes deriz Allah * * * Zikirle gönül pak olur, her nefes miraç olur Dost ile birlikte olmak, hep Nur ala Nur olur. Ahmet hakkı zikir eyle, aklın ile fikir eyle Bu lütufun şükrü için, her nefes deriz Allah


NURU MUHAMMED GELDİ Gaflet uykusunda uyur idim Her şeyide kendim bilir idim ”Esfel safilin”de durur idim Mürşidim Nuru Muhammed geldi * * * Rabbım zikir Ruhu üfürünce Kalbim saat gibi kurulunca Gaflet uykusundan kurtulunca Dirilten Nuru Muhammed geldi * * * Rabbım efâl Ruhu üfürünce Lâ faile illallah deyince Fiillerin failin bilince Öğreten Nuru Muhammed geldi * * * Rabbım Sıfat Ruhu üfürünce Lâ mevsufa illallah deyince Sabit sıfatlarıda görünce Kâmilim Nuru Muhammed geldi


Tevhidi Zatı telkin edince Lâ mevcuda illallah deyince Ölme sırrını burda erince Sultanım Nuru Muhammed geldi * * * ”Mutu kalbe ente mutu” olunca Hakk varlığı olduğun bilince Hakkın vahdetini hep görünce Mürşidim Nuru Muhammed geldi * * * Fenada Ana hakkı bildiren Bekada Baba hakkı gösteren Âdemde ceman zuhura gelen O sırrı Nuru Muhammed geldi * * * Taliplerin gönlünde uyanan Kainatda doğumla çoğalan İnsanların gönlünde taht kuran Mürşidim Nuru Muhammet geldi * * * İnsanı asliyemi öğreten Hakkın cemalini hep gösteren Muhammed-i Ahmet’ te zevk ettiren Sultanım Nuru Muhammed geldi.


M İ R A Ç

Aşkınla yanıp kül oldum; hakkın rengine boyandım SÜMMEDENA da candaki, Ahmetsin ya Resulullah Allahın vahdaniyetine ayna oldun âlemde FETEDALLA Rahmanda Muhammedsin ya Resulullah

* * *

Nübüvvetine bütün Enbiyalar da secde etti ”Kâbe kavseyin”de de Mustafa sın ya Resulullah Ahadiyeti kesrette, makamı mahmud da oldun “EV EDNA” sırrında sırrı Mahmut sun ya Resulullah

* * *

Mutmein olan Müminlerin miracı oldu Namaz Gönlümün cemali, Bekası sensin ya Resulullah Senin Aşkından kemter kulun, Ahmet yandı kül oldu Şefaatin esirgeme fakire ya Resulullah


GÖNLÜMÜN SULTANI HOŞ GELDİN Kulluğum ile koştum sana Davetim ile geldin bana Lezzetini verdin bu cana Gönlümün sultanı hoş geldin * * * Ey Resul gönlümde taht kurdun Ben ben değilmişim sen oldun Seninle hamd olsun hakk gördüm Gönlümün sultanı hoş geldin * * * Gönül deryası hep hakk oldu Görüleni kendimde buldum Gören ve görülen sen oldun Gönlümün sultanı hoş geldin * * * Ten ile canımdanda geçtim Cananın semasında uçtum Nurunla hep payidar oldum Gönlümün sultanı hoş geldin * * * Ahmet’i nurla ihya ettin Seven, sevileni cem ettin Gönlümü Nur ala Nur ettin Gönlümün sultanı hoş geldin.


HAKK DOSTLARI İLE DOST OL Kâmili bulan, Hakk yolu kolay olur İhvan kalbi aşk ile hep dolu olur O zaman mevlanın makbul kulu olur Gelin Hakk dostları ile dost olalım * * * Kuran’daki yasini anlamaya bak Kamil insanı anlattı Cenabı Hakk Bunları iyi bil, olmayasın ahmak Gelin Hakk dostları ile dost olalım * * * Kâmili bulunca vuslat kolay olur Kişinin kalbi hakk ile vuslat bulur O zaman hakkın sevgili kulu olur Gelin Hakk dostları ile dost olalım


Dünyaya tapma ömrün boşa gitmesin Ahirete insanlar âmâ gitmesin Kâmilin sohbetinden mahrum etmesin Gelin Hakk dostları ile dost olalım * * * Kâmil sohbetinde huzurda olalım Mevlayı onda bilip hakkı görelim Beka zevki ile hep Miraç yapalım Gelin Hakk dostları ile dost olalım * * * Ahmet, kâmil bulanlar Hakkı buldular Kâmil insandan hatmi makam gördüler Fenada ölüp, Bekada hay oldular Gelin Hakk dostları ile dost olalım.


HAKK’TAN YANA Aldanmam ey dünya sana Biz gideriz hakk’tan yana Allah aşkı geldi bana Biz gideriz hakk’tan yana * * * Bitmez dünyanın çilesi Pek çok bilinmez hilesi Gönül çürütür sevgisi Biz gideriz hakk’tan yana * * * Ehli dünya, dünya ile Ehli ukba cennet ile Tevhid ehli cemal ile Biz gideriz hakk’tan yana


İnsanlar hep mutlu olsun Aşkla gönüller hep dolsun Sevenler Rabbıyla olsun Biz gideriz hakk’tan yana * * * Gel hakk’a doğru gidelim Aşkla yanıp kül olalım Hakk cemalini görelim Biz gideriz hakk’tan yana * * * Aşk ile vuslat bulanlar Ahmet ile bir olanlar Hakkı kendinde bulanlar Biz gideriz hakk’tan yana


ŞİRKTEN KURTULMAK Şirk ikidir bilesin ey kardeş Birisi cehri şirktir göresin Biride hafi şirktir bilesin Bunu bildiren sultanım geldi. * * * Resulullah bildirdi bizlere Cehri şirki ümmet yapmaz dedi Hafi şirkten daima kaç beri Bunu bildiren sultanım geldi. * * * Hafi şirk öğren, iki kısımdır Biri itikat şirki bilesin Biri ameldeki şirk göresin Bunu bildiren sultanım geldi. * * * İtikat şirki ne bilirmisin Halkı ve Hakkı ayrı bilmektir Mudiliyeti reddeder Kuran Bunu bildiren sultanım geldi.


Amelde ortak koşmak odur ki Nefsinle yapar ibadetleri Uyarsın Nefsinin hevesine Bunu bildiren sultanım geldi. * * * Nefsinin hilesine uyanlar Şirk içinde vuslatta olanlar Derman arayıp bulamayanlar Bunu bildiren sultanım geldi. * * * Cehri şirk daim puta tapmaktır Canlı ve cansızı yaratmaktır Hakk ise hepsinden münezzehtir Bunu bildiren sultanım geldi. İtikatında hayale sapma Tenzih ve Teşbihi ayrı yapma Tevhid yapanlar seyyit oldu Bunu bildiren sultanım geldi.


Amellerde Nefse uymayalım Hakkı da hayalde bilmeyelim Hakk’tan gayriyide görmeyelim Bunu bildiren sultanım geldi. * * * Tenzih, teşbihi Tevhid yapanlar Halktaki Hakkı Şuhut edenler Abit ile mabut, cem edenler Ahmet’i şirkten kurtaran geldi.


BU ÂLEME GELENLER Her dünyaya gelen kişi, insan gelir insan gider Gönlünde Miraç etmeyen, cahil gelir cahil gider Kendi için yarattı Âdemi, âlemde vechimi göreyim diye Âdemliğini bulmayan, hüsran gelir hüsran gider * * * Zatının sırrına ermeden, kalbin hakkı görmeden Muhammedilik giymeden, üryan gelir üryan gider Hakk Mürşidine varmadan,tendeki cana geçmeden Canda canana ermeden, nakıs gelir nakıs gider * * * Âlemler yarattı Allah, Zat, Sıfat, Efâli ile Kalbinde bunu zevk eden, irfan gelir irfan gider Zatı için yarattı Âdemi, kendin görmek için Vahdeti kesrette gören, sultan gelir sultan gider * * * On sekiz bin âlemde, zatını Allah ayan etti Bu âlemde görmeyenler, ama geldi ama gitti Ahmet kulluğu idrak etti, hiçliği izah etti Kemalatı içmeyenler, susuz geldi susuz gitti


HAKKI İSTEYEN GELSİN Canına canan isteyen gelsin Tevhid ilmi ledün mektebidir Efâl, Sıfat Zat meratibidir İlimle irfan isteyen gelsin. * * * Meratible Hakkı zahir ederiz Pazardan ihsan isteyen gelsin Meratible geçtik Fena ve Bekayı Cemali seyretmek isteyen gelsin. * * * Fenafillâh olup Lâ’dan geçtik Bekabillâhta illâ yı bulduk Evvel, Ahir, Zahir, Batını gördük Vuslatı Rahman isteyen gelsin. * * * Halktır yüzümüz, hakktır özümüz Vahdeti kesrette görünürüz Dünyadaki sevgiden geçerek Cemali görmek isteyen gelsin. * * * Ahmet canını canana erdir İsmi azam olduğunu bildir Hilafet sırrı, Âdem de buldur Hakkı görmek isteyenler gelsin.


VAHDET DERYASI Aşkınla daim yandım kül oldum Kalbimi hakka verip yol buldum Ezelde bu ilme nail oldum Vahdet deryası yok etti beni * * * Vahdet deryasının yok kenarı Girenler bulur Nar ile Nuru Varlıktan geçince hakkın didarı Vahdet deryası yok etti beni * * * Mürşidim açtı gönül kapımı Seyrettim Arşı, kürsü kalemi Aşkımın ateşi yaktı beni Vahdet deryası yok etti beni. * * * Tevhid yolu gizli candan içeri Kuran okunur kurandan içeri Canan deryası candan içeri Vahdet deryası yok etti beni


Narla Nuru seyrettim gönülde Kapılar açıldı sır bağında Çok âlemler geçtim butunumda Vahdet deryası yok etti beni * * * Mürşid delil oldu, hakka ulaştım Aşk rehber oldu, canana uçtum Varlık perdesin çak ettim yırttım Vahdet deryası yok etti beni * * * Damla olmaz hiç deryaya nispet Hakkı bulan etmez, halka ülfet Ahmet’te olmaz, Cennet’e minnet Vahdet deryası yok etti beni.


EZAN İLAHİSİ

Gönül turunda okundu Ezan Allahu Ekber, Allahu Ekber Evvel, Ahir, Zahir Batın dedi Allahu Ekber, Allahu Ekber * * * Vücud ülkede, ümmet dinledi Allahu Ekber, Allahu Ekber Daim Toprak, Su, Hava, Ateş de Allahu Ekber, Allahu Ekber * * * Gönül Radarı gezdirdi beni Allahu Ekber, Allahu Ekber Hep Cemad, Nebad, Hayvan, İnsan da Allahu Ekber, Allahu Ekber * * * Muhammed mazharından göründü Allahu Ekber, Allahu Ekber Rab, Rahman, Rahim, Melik esma da Allahu Ekber, Allahu Ekber


Eşhedü enlâilahe illalah Tende ve canda yerini gördüm Yoktur varlığım daima dedim Allahu Ekber, Allahu Ekber * * * Resulu ekreme şahit oldum Canda ve cananda onu buldum Vahdet ve kesrette onu gördüm Allahu Ekber, Allahu Ekber * * * Hayyalesselah deyip çağırdım İnsan ve Cinleri Namaz için Miraçda Hakk ile konuşsunlar Allahu Ekber, Allahu Ekber * * * Zahir ve batında zuhur etti Allahu Ekber, Allahu Ekber Vahdette ve kesrette göründü Allahu Ekber, Allahu Ekber * * * Lâ ilahe illallah birledi Hakk sedası gönülde dinledi Meratible, kul Ahmet söyledi Allahu Ekber, Allahu Ekber.


GEL TEVHİDE GEL TEVHİDE Derde derman arıyorsan Nefsin bilmek diliyorsan Doğru vuslat istiyorsan Gel Tevhide, gel Tevhide * * * Hakk sohbeti istiyorsan Hakkı canda bulmuyorsan Cemallullah görmüyorsan Gel Tevhide, gel Tevhide * * * Tevhid ehli olmuyorsan İrfaniyet bulmuyorsan Allah aşkın yanmıyorsan Gel Tevhide, gel Tevhide * * * Zikirde mest olmuyorsan Halkta Hakkı bulmuyorsan Hakkı daim görmüyorsan Gel Tevhide, gel Tevhide


Fenafillâh olmuyorsan Ölüm evvel ölmüyorsan Erenlerle olmuyorsan Gel Tevhide, gel Tevhide * * * Bekabillâh olmuyorsan Hakkı zahir görmüyorsan Hakk elbisen giymiyorsan Gel Tevhide, gel Tevhide * * * Vahdet, kesret görmüyorsan Kesret, vahdet bilmiyorsan Ahmet tevhid yapmıyorsan Gel Tevhide, gel Tevhide


İÇİNDEKİ SULTANI NASIL BİLİR Nefsini bilmeyen nasıl ifaniyet bulur Nefsine Arif olan Rabbine Arif olur Zikirle gönül kalesini de Feth etmeyen İçindeki hükmeden sultanı nasıl bulur * * * Mürşide teslim olup gayriyet terk etmeden Taklidi imandan tahkik imana geçmeden Varlık perdesini kişi, çak edip yırtmadan Damladan vaz geçip Ummanını nasıl bulur * * * Fenafillâh olup ikilikten kurtulmadan Bekabillâh olup hakk’ta hakla var olmadan Gönlünü de tecelligahı Rahman etmeden İçindeki hükmeden sultanı nasıl bulur * * * Enfûsunda da Ruhu ile miraç etmeden Gönül mescidinde cemaatin seyretmeden İbadet edenle, edileni bir görmeden Ömrünün heba olup gittiğin nasıl bilir * * * Nefsinden geçip de Ruhunda vuslat bulanlar Her sıfatta cenab-ı hakka Şuhut edenler Gönülde Vahdet deryasında miraç yapanlar Ahmet’te kâbe sırrın, işte o zaman bulur.


TEVHİD Daimi zikirle başlanır derse Emmare nefsinden geçirir Tevhid Hakkın üç tecellisi hikmetini Zevk ile gönlü aydınlatır Tevhid * * * Cihatı Ekberle bu yola giren Yok, eder Nefis ordusunu Tevhid İfna olunca kişide de zulmet Nuru vahdete eriştirir Tevhid * * * “İnnâ feth na” ile açılır kapı Nefs, Kalp, Ruhu daimi Feth ederek Kudret eliyle Efâlin zuhurun Görür mazhardan da hikmeti Tevhid * * * Hayalinden çıkıp Ruha varınca Nuru vahdeti zevk ettirir Tevhid Kıyametin her an kopma sırrını Kayyum ile Şuhûd ettirir Tevhid


Cümle fenaden salikler halas olur Fena fillah ve bekabillâh bulur Kesret içre canda vahdeti görür Celal ve Cemale Camidir Tevhid * * * Hüviyetinde de cevherdir Tevhid İlim sırrı, hakka erdirir Tevhid Samed esmasıyla vahdeti Kübra Karşılıksız Zatın, bahşeder Tevhid * * * Cemmül Cemde erenler bahre daldı Lâ mekânla Hakkı kendinde buldu Ahmet Muhammedde kendini gördü Gaybûl gaybtaki hüviyeti Tevhid


SENSİN YA RAB Gece gündüz emelim, sensin ya Rab Bu cismin canda, canan sensin ya Rab Benlikten geçip, zatına mazhar kıl Aşkla yanıp sana, hayran kıl ya Rab * * * Zahir, batın seni görmek istedim Her an halimin, şahidisin ya Rab Âlemi kübranla, seni tanıdım Sıfat tecelline, hayran kıl ya Rab * * * Dünya, ukbada beni uzak tutma Gönül âlem sultanı, sensin ya Rab Dert dermanım aşkım, ferman kapısı Vahdet, kesret seyreden sensin ya Rab * * * Lûtfun ihsan, kahrınla ceza versen Lûtfun, kahrında hoştur senin ya Rab Gece gündüz Aşkınla inliyorum Kemter kuluna, zatı hayran kıl ya Rab * * * Ahmet kulun ezel matlubu sensin Ayrı koyma, arzumda sensin ya Rab Kesret vahdet zevkin, Tevhid yaparak Muhammedliğimi, bulmaktır ya Rab


TEVHİD ETMEK Bu âleme gönderilmekte gaye Allah ve Muhammedi Tevhid etmek Aşk ile yanıp kül olmaktan gaye Gece ile gündüzü Tevhid etmek * * * Bu tenle bu canı Tevhid yaparak Cananda seyirdir hep Tevhid etmek Halkla hakkı gönülde birleyerek Halkta hakkı görmektir Tevhid etmek * * * Celal ile Cemali de Tevhid et Vahdet ile kesreti daim zevk et Faili fiil de her dem Tevhid et Fiilide görmektir Tevhid etmek * * * Fenada nisbi sıfatını yok et Mevsuf sıfatları da daim zevk et Fiil ile sıfatı da Tevhid et Sıfatlarda görmektir Tevhid etmek


Kendi nisbet vücudunu fâni et Hakkın vücudunu kendinde zevk et Fiil, Sıfat, Zat’ı âlem de cem et Âlem de de görmektir Tevhid etmek * * * Vahdet ve kesret âlemini cem et Tenzih ve teşbihi özde Tevhid et Âdem ve âlemi gönülde cem et Âlem de de görmektir Tevhid etmek * * * Ahmet, Fena fillahla, Bekabillâh Gösterdi Meratible, Cemalullah Ne fena varmış yokki hiç gayrullah Hakkım yüzün görmektir Tevhid etmek


EDEP Ta ezelden edibi emretti Mevlam Hakkın Rahman sıfat zuhurudur EDEP Edeple bütün evliya yol buldular Kuldaki adap yüceliğidir EDEP * * * Tevhidde buldular irfan ile adap Gizli sırlarada vakıf kıldı EDEP Zahir edep vesiledir kurbiyete Hakikat deryasına vuslattır EDEP * * * Allahın kuluna feyzi ihsanıdır Hayvan ile Âdemin farkıdır EDEP Gözün iyi aç, nazar eyle âleme Ayetle oku, manayı kuran EDEP * * * Kâmilin izinden gitmek tekâmüldür İlmi irfaniyet, sırrı ledün EDEP Hakikat deryasına girmek vuslattır Feyzi aşk ile nuru hudadır EDEP


Vahdaniyet, vuslat olmuş iken delil Gönül mülkününde seyranıdır EDEP Ruhullah zevkiyle zevklenen kişiler Kemalatı, ahkâmı kurandır EDEP * * * Sırrı Rahman sıfatlarının bineği Farkı cemdede, farkı Furkandır EDEP Meretibdede hüviyet anahtarı Aşkı ilahi, hayreti zattır EDEP * * * Dünya ile ukba âlemine delil Kamillerde ilmi ledün nişanedir Meratib ilahiye teslimiyeti Ahmet’e haktan lûtfu ihsandır EDEP


MÜRŞİD Hakikata talip olanın, delili Mürşid Hakka âşık olanında, rehberidir Mürşid Kalbini Mürşid’den ayıranlar, olur hüsran Âlem de Tevhid Nurunun, sahibidir Mürşid * * * Mürşid sözün tutmayan, cahaletten kurtulmaz Feyzlerin membasıdır, Âdem sırrıdır Mürşid Cahil olan kıymet bilmez, şeytandan kurtulmaz Canla başı teslim eden, Hakk dilidir Mürşid * * * Kalbini Mürşide rabt eden, her an alır feyz Rabbil hasıyla her an, vuslat buldurur Mürşid Salikin Hızırıdır, yolları asan eder İki cihanda da, vaktin imamıdır Mürşid * * * Kim kapı kapı gezer, uzaktan mahrum bakar Mürşidsüz yoldan sapar, hakkın elidir Mürşid Sahte Mürid feyz almaz,sahteden Hakk aldanmaz Taklit, tahkike ermez, feyzin zemzemi Mürşid * * * Nasib varsa ezeli, Mürşidi Hakk bilmeli Hakka ver gönlünü, yarana melhemdir Mürşid Salik hakla Pazar eder, Mürşidi kalbe yazar Mürşidden ayrılan azar, hakk dilidir Mürşid * * * Natıkı kuran siyreti, Tevhidle hikmeti Ölümsüz nisbeti, ledün sultanıdır Mürşid Hakta fâni olmuştur, her hali Hakk’tır onun Hikmetsiz sanma Ahmet, Hakkın sırrıdır Mürşid


ÂŞIK OLDUM MEVLAYA Ey dostlar Hakk için, oldum ben deli divane Gönlüm Hakka dönünce,âşık oldum Mevlaya Uzun uzun geceler, kalbim seni heceler Seni seven niceler, âşık oldum Mevlaya * * * Cismimi yok ettim, Hakk ile daim var oldum Candan içeri baktım, âşık oldum Mevlaya Ufukta yedi kat gökler, arş, kürsü felekler Âşık sana melekler, âşık oldum Mevlaya * * * Aşka kendini yar et, Hakk yolunu mekân et Daim Allahı zikret, âşık oldum Mevlaya İlmi irfandır meratibi Tevhid tahsili Canan ilinde mekân, âşık oldum Mevlaya * * * Mürşidlerin huzuru, gösterir Hakkın Nuru Tevhidde gönül turu, âşık oldum Mevlaya Kesretteki cemali, seyredince bu gönül Sıfatla sıfatlandık, âşık oldum Mevlaya * * * Kesret içre vahdeti, Tevhid edince gönül Akan gözyaşı durdu, âşık oldum Mevlaya Kalbim gamdan kurtuldu, gönül huzura erdi Ahmet maşuku gördü, âşık oldum Mevlaya


YA RESULALLAH Cemalinin Nuruna, bütün Âlem pervanedir Cemali yüzün, Allah ta âşık ya Resulallah Senin zikrini yapmak, kullar için ibadettir Enbiyalarda, Nuruna hayran ya Resulallah * * * Nübüvvet Risaleti ile vahdet güneşisin Vücudun bitmeyen, bir Deryadır ya Resulallah Kâinatin zübtesi, Samed sırrısın Âdemde Senin mislini halk etmedi, hakk ya Resulallah * * * Dört kitabın manasını, sende cem etti Allah Bütün dertlerede Derman, sensin ya Resulallah Senin aşkına düşen, rağbet edermi Dünyaya Cihanı terk eder, Âşık olur ya Resulallah * * * Özün Kuran, sözün Furgan, yüzün kibleyi Rahman Bütün Âlemde nuruna hayran ya Resulallah Gönüllerin hep feyiz güneşi, senin Nurundur İki cihanda daim Sübhansın ya Resulallah


Kemalat Rahmeti, vechinde Yasin-i şeriftir “Kul hüvallah” ayeti Şuhud'un, ya Resulallah Celal ve Cemal tecellini, gösterdin her yerde Hakkın lütfü ilahisi, sana ya Resulallah * * * “Elif, lâm, mim” ayetide, beyan eder Zatını Vahdet güneşinin, zuhurusun ya Resulallah Hakkın gizli hazinesi, senin sırrında zahir “Ev edna” makamın, sahibisin ya Resulallah * * * Fakir miskin kulun, vuslattaki kapına geldi Lûtfu bu kuluna, esirgeme ya Resulallah Senin vasfını tarif edemem, mümkünde değil Seni anlatmış, hazreti Kuran ya Resulallah * * * Gece ve gündüz yaptığım, hep işlerim hatadır Şefaat eyle, aciz kuluna ya Resulallah Kara müçrim, asi yüzümü, Nurunla Nurlandır Ahmed’e Cemalin, hep ziyadır ya Resulallah


TECELLİ EDER ALLAH Bütün kâinat da, zatını ilan etti Allah Kemalatını her zerrede umman eder Allah Sen kâinatın sahibisin, seninledir her şey Vahdetinle her an ayrı tecelli eder Allah * * * Celal ve cemalinlede eyledin Nar ile Nur Kimini cahil, kiminide irfan eder Allah Cemadat, Nebatat, teşriyesiyle hep gösterdi İnsanı kâmili görünce, Sübhan eder Allah * * * Bütün Âlemlerde, kudretin ile zuhur ettin Vahdet ile kesrette, cemalini ifşa ettin Senin hep kudsiyetini açıklar, bunca ayet Tecellisiyle Âdemleri, hayran eder Allah * * * Tecelli Nurun, Beka Âlemindede feyzindir Âdemdeki sırrı daima beyan eder Allah Günahkâr kullarını lütfuyla af eder Allah Ahmet eriş Hakka, âşık ol ihsan eder Allah


ALLAH DE ALLAH Bülbül kafeste, Allah de her nefeste Gece gündüz niyazda, Allah de Allah Dilinle zikret, kalbinle daim fikret Hakka gönlünde şükret, Allah de Allah * * * Zikret seherlerde, Fikret baharlarda Gönlünde sefalarda, Allah de Allah Zikredersen mevlayı, at masivayı Zevk et daim sefayı, Allah de Allah * * * Keşif oldu Rabbim, enfûsu miraçta Sende Hakkı Şuhut et, Allah de Allah Fenayı vücut et, bekayı Şuhut et Enfûs, afak tevhid et, Allah de Allah * * * Celali zikreyle, cemalin fikreyle Görmelisin vechullah, Allah de Allah Zikir gönlü mest eder, hakkla dost eder Ahmet’te o zikreder, Allah de Allah


MELAMİLERİZ BİZ İsmi celaldir zikrimiz Nuri cemaldir fikrimiz Daim hakkadır şükrümüz Özlem Melamileriz biz * * * Gayriyetten hep geçmişiz Hakkıda Şuhut etmişiz Can gözümüzü açmışız Özlem Melalamileriz biz * * * Dost bağının gülleriyiz Muhammedin bülbülüyüz Kuşdilidir sohbetimiz Özlem Melamileriz biz * * * İlmi şeriat bizdedir Sırrı tarikat bizdedir Zevki vuslatda bizdedir Özlem Melamileriz biz


Gaflet perdesini kaldır Hakkın cemalini gördür Zevk ile canana erdir Özlem Melamileriz biz * * * Hakkın halis öz kuluyuz Halkla daim hakk oluruz “Ev edna”vahdet bahrında Özlem Melamileriz biz * * * Hakkın nurudur nurumuz Meratibledir turumuz Ahmet daim aç gözünü Özlem Melamileriz biz


ÂDEM Surette âlem, siyrette âdemdir İsmi azam olur, esma içinde Kuran söyler insan, ahseni takvim Bir kadredir aslı, umman içinde * * * Âlemde tavsilat, Nuri sıfattır Ümmül kitaptır o, mana içinde Surette insandır, siyrette Rahman Mescid aksa olmuş, tüba içinde * * * 18 bin Âlem Âdemde mevcud Cennetle cehennem gönül içinde Hüviyet, Eniyeti Âdem gören Nur ala nur olur âlem içinde * * * Bir kişi terbiye etse Nefsini Kemal bulur her an, zevkin içinde Mürşidine bende olan bir salik Kalbi selim olur, ihvan içinde * * * Koç kurbanla, canını kurban eden Bayramdır her an, vahdet içinde Ahmet enfûsunda, sende miraç yap Hakkı görürsün hep, halkın içinde


BU YOL Aşkın ile yanar isen Derde derman arar isen İnsanlığın sorar isen Hakkın irfan yolu bu yol * * * Tevhide bel bağlar isen Gece gündüz ağlar isen Sular gibi çağlar isen Ummanlar yoludur bu yol * * * Ah ile hep fiğan eyle Kendinide feda eyle Varlığınıda mahv eyle Hakkın ihsanıdır bu yol * * * Vücudunda hakka perde O ne yerdedir ne gökte Aşkın varsada kalbinde Hüdânın seyranı bu yol


Kastın sultan olmak ise Mahv etmeli bu varlığı Fenayada bel bağlama Hakkın varlığıdır bu yol * * * Gönle, çıra yaktın ise Aşk gönlüne aktı ise Can mülküne baktın ise Canana ermektir bu yol * * * Nur ile Narı hep fark et Cananı görünce yar et Ahmet haline hep şükret Cananı zevk etmek bu yol


HAYRAN OLUR Sevgiliyi gören gözler, masivayı göremez Nuru cemalin hayran olan, zatına doyamaz Hakka âşık olan, hazreti yezdan'a yol bulur Gönül perdesini açan, cemale hayran olur * * * Aşkın ateşine düşse, kişi yanmaya doymaz Muhammed gülleri açılır, daim solmaz olur Gayriyetten geçene, Cenneti vahdet açılır Muhammed elbisesi giyenler,hep Sultan olur * * * Canın kıblesi sende, cananda sensin ey kardeş Sendeki Ruhu tavaf eden, haccı Ekber olur Dünya ve ukba mekânı, daima ona yâr olur Hakkın sıfatların özü, bekâyi Rahman olur * * * Beka sırrına eren kişi, kal’le hali atar Gözün açan kişi celal nârını, cemal yapar Celalla cemal Nurunu Cem eden didar olur Ahmet meratiple her an âlemi Kübra olur


İRFAN ARAR Araf sırrını bilmez, gönül mülkünde canan arar Gaflet içinde boğulurken, Rahmeti Rahman arar Hakk Mürşide gitmeden, meratibi tevhid yapmadan İlmi ledün bilmeden, kelam vuslatsız, irfan arar * * * Meratib tevhid yolu, adap ile hikmet yoludur Bilmez adap ile erkânı, gönlünde sultan arar Yokluk elbisesini giymeden, hakk'ta var olmadan Vahdet nurunu görmeden, zannında hep bürhan arar * * * Hakkın şifresidir bu âlem, rüya görünen sana Kendi kitabını terk edip, afakta Mevla arar Nefsine olmuş iken esir, derdi bulunmaz deva Gaflet perdesin yırtmadan, gayride şeytan arar * * * Derdine deva, aşkıdır salikin, hep derman arar Nefsini bilmeyen ne hikmetse zanda Rahman arar İnsanı kâmile gönül veren, daim bulur şeref Ahmet hakka aşk olmuştur, insanı aslını arar


NEDİR Ey hakk dostları, haber verin sorum var sizlere Kâinat kitabı bir iken, celal cemal nedir Zerreden küreye zatını ilan etmiş iken Vahdet ile kesret âlemindeki derya nedir * * * Kimde tecelli etmiş ise, Hakkın Vahdet sırrı İnsan varlığındaki Âdem nedir, Havva nedir Tevhidi Efâl, sıfat, zat kemalattır Âdeme Gönül âlemindeki, İsa nedir, Musa nedir * * * Âlemi deryada nakkaşıyla kesret görünen Vahdetiyle cem edip, noktayı Kübrada nedir Fenadan geçip, bekada erdin ise vahdete Tevhid mektebinde, gördüğün halk nedir, hakk nedir * * * Bütün hicaplar salike kendi varlığı imiş Lâ dan geçipte gaye, mana nedir, illâ nedir Cennet ve cehennem seyrettinse, âlem manada Gönlünde tecelli eden, tuba ağaçı nedir


Enfûsunda miraç zevki ile zevklendin ise Tevhidi meratibte, edna nedir ala nedir Süleyman gibi mülkünde kaftan kafa hükmeden Mülkünde hükmüne sebeb olan o imza nedir * * * Fenafillâh oldun, bekabillâh buldun ise Fatiha rumuzu ile ”Elif, Lâm, Ra” nedir Ahmet eğer yüzünü, Hakka döndürdün ise Âlemi Kübra olan, insanı kâmil nedir


EDEP YA HU Hep ya hu dediler, ilim meclisinde EDEP İlim aciz kaldı, illâ edep illâ EDEP Nefsini tanıyıp haddini bilmektir EDEP Kul olup tevazu ile yönelmektir EDEP * * * İçin dışa zuhuru, dışta aynadır EDEP Kal’den geçip hal ile hallen’mek olur EDEP Yaradana gönülden secde etmektir EDEP Allah ahlakı ile ahlaklanmaktır EDEP * * * İnsan aklının asli tercümanıdır EDEP Herkezin kendi aklı nisbetincedir EDEP Sende daima aşkı yar et bulasın EDEP Kısaca güzel ahlakla ahlaklanmak EDEP * * * “Elif, lâm, mim”sırrına saygılı olmaktır EDEP Onda huzu ile huşuyu tatmaktır EDEP ”Huceret suresi”nde hakk izah etti EDEP Hicabın açılıp vuslata vesile EDEP * * * Elin, dilin, beline sahib olmaktır EDEP Kişide hakkı zuhura getirmektir EDEP Ahmet sende hayâ ile hep sarılsan EDEP Hakk’la olmak için illâ edep illâ EDEP


DAİMA DE ALLAH Ey kardeş Hakk’ı istersen de Allah Candan Canana ermektir de Allah Terk etmeyesin, hakk zikrini asla Kal ve Hal, zikriyle daim de Allah * * * Hâkk yolunda daim vuslat dilersen Senden zikredeni, görmek istersen Eğer sırrı sırdaş olmak istersen Her seher zikret daima de Allah * * * Hakk Mürşidini bul, çıkma izinden Zikirle fikir edersin kalbinden Dost olursun gönlündeki Hüda’dan Vahdet deryasında daim de Allah * * * Dünyaya kapılma, fâni rüyadır Ağyara aldanma, özü Mevla’dır Senden her Nefes zikreden Hüda’dır Aşkınla yanarak daim de Allah


Şirkten beri ol görünendir suret Siyret birleşince oldu mevcudat Âşkındanda var oldu bu Kâinat Suret, siyreti Tevhid’le, de Allah * * * Gönlümün Nuru sebil bana Hakk’tan Zikreder her Nefes der, Allah, Allah Ahmet esması olmuştur müsemma Temkin zikriyle daima de Allah


ASLIMA YOLCULUK Ervah âleminden yola çıktım “Elestü Rabbiküm”dendi bana Zikir ruhuyla başladık derse Dünyada aslımı bulmak için * * * Ef’âl, Sıfat, Zat Ruhun üfürdü Bitti Efâl, Sıfat, Zatım benim Ölmeden evvel öldürdü beni Şirk vadisinden kurtulmak için * * * “Esfeli safilinden”çıkarıp Yokluk yolundan geçirdi beni Haşrı ve neşri burada gördüm Ahiret hesabı vermek için * * * Gayrimi aşk ateşine attım Ahirde zorluk olmasın diye Kesreti vahdete tebdil ettim Hakk varlığıyla var olmak için


Bekabillâh da mekânı tuttum İnsan-ı kâmil’le olmak için Muhabbet zevkiyle irşad oldum Hakkın cemalin seyretmek için * * * Cem farkın kavseyinde görenler Evvel, Ahir, Zahir, Batın için Her an hakkın cemalin görenler Ahmet’i “ev edna” bulmak için


NURU MUHAMMED GELDİ Yoktur halkta bir vücut, cümle vücut hakkındır Odur benim vekilim, âlemlerin Rabbidır Rahim olan Allahım, bildir Ana hakkını Nebilerin Ahiri Nuru Muhammed geldi * * * Efalimi mahveder, la faile illallah Sıfatımı mahveder, la mevsufa illallah Vücudumu mahveder, la mevcuda illallah Hakikati öğreten Nuru Muhammed geldi. * * * Bu sülûku yapanlar, hakta Hakk olur vallah Ana hakkın fenada, Baba hakkın bekada Fenafillâh olmalı, bekabillah bulmalı Asliyemi öğreten, Nuru Muhammed geldi. * * * Ahmet sırrı esrarı bildirdi ihvanlara Bu sülük'u yapanlar Âdemiyet buldular Muhammed elbisesi giyib varis oldular Bu meratibin şahı Nuru Muhammed geldi.


H İ D A Y E T Allahın Rahimiyet rahmetine nail olanlar, Hidayete erdiler Şeytana kul olmaktan geçip, Hakka kul olmaktır Hidayet “İnna lillah ve inna ileyhi raciun”diyenler Hidayete erdiler Hakk Mürşide varıp, daimi zikre ulaşmaktır HİDAYET * * * Nefs terbiyesi ile ölmeden evvel ölenler, Hidayete erdiler Gök kapıları açılınca, Ruhullahı görmektir Hidayet Vahdet deryasında olduğunu görenler, Hidayete erdiler Ayakta, otururken ve yatarak zikretme halidir HİDAYET * * * Fenafillâh ile Bekabillâh zevkini tadanlar Hidayete erdiler Enfûsunda Miraç ile Haccı Ekber olmaktır Hidayet Dalaletten uzaklaşanlar Hidayete erdiler Kalbdeki Hakkın Tevhid tecelli, zevkidir HİDAYET * * * Kâbe kavseyinde Nebilerle bir olanlar Hidayete erdiler “Ev Edna”bahrında kulluğunu görmektir Hidayet Ahmet ledün mektebine dâhil olanlar hidayete erdiler Fena ve bekadan geçip, ihlâs sahibi olmaktır HİDAYET


REGÂİB İLÂHİSİ Hüviyeti, zatından uluhiyetine nuzul eyledi Celal ve cemal esmalarıyla bilinmek için Rububiyeti ile sıfatında kendini ilan eyledi Tecelli Efaliyle Muhammed görünmek için * * * On sekiz bin âlemi, Vahdetinden zuhur ile Nuru, Ruhu, Akli ve Kalemi ile zuhur eyledi Cemadat, Nebadat, Hayvanat, İnsanlarda zuhur ile Âlemler ona muhtaç oldu, Muhammed olmak için * * * Her zerre âşık oldu, Muhammed Mustafa ya Çünkü “levlâka levlâk” dedi Mevla Muhammede Fenadan geçip bekada Muhammedle bir olan Vaktini ihya eyledi, Muhammedi olmak için * * * Rağbet edip, Nefsini Hakk yolunda feda edenler Elli bin senelik yolu, kısa ömründe kat eyledi Mürşidi kâmile sıtkıyle gönül veren salikler Seyri sülük'unu ikmal eder, Muhammedi olmak için * * * Hakk yoluna rağbet etmeyince, Muhammed bulunmaz Zikrini, fikrini, kalbini, bir eyle didarı görmek istersen Ahmet gönlündeki Efal lambasını rağbetinle sende yak Zatın rağbet tecellisini, Muhammed cemalinde görmek için


SELAM MUHAMMED MUSTAFA Hamdim sana ya Rabbena Verdin bana feyzi sefa Lütfeyledin aşkın bana Selam Muhammed Mustafa * * * Mürşid olup irşad ettin Vahdetinle ihya ettin Zatı hüdanın Ruhu ettin Selam Muhammed Mustafa * * * Girdim gönülden içeri Bülbülleri daim öter Âşıkları feryad eder Selam Muhammed Mustafa * * * Saitleri iman eder Arifleri seyran eder Velileri irşad eder Selam Muhammed Mustafa * * * Salikleri sohbet dinler Tecelli hep zuhur eder Ahmet dahi Şuhut eder Selam Muhammed Mustafa


ELİF, LÂM, MİM OLAN MÜRŞİDE GEL Derdine derman bulayım dersen Ruhuna burhan ararım dersen Zulmani perde yırtayım dersen “Elif, lâm, mim” olan Mürşide gel * * * Nefis zulmünden geçmek istersen O hayat suyundan içmek istersen Hicaplardan kurtulmak istersen “Elif, lâm, mim” olan Mürşide gel * * * Varlıklarından kurtulmak istersen Ölmeden evvel ölmek istersen Enal Hakk sırrın ermek istersen “Elif, lâm, mim” olan Mürşide gel * * * Candan canana ermek istersen Canını kurban etmek istersen Cananda cemal görmek istersen “Elif, lâm, mim” olan Mürşide gel * * * Hakk Mürşid kavseyinde oturur On sekiz bin âlemde görünür Ahmet, aslını bulmak istersen “Elif, lâm, mim” olan Mürşide gel


FEDA ET Tevhid yoluna girdin ise Nefsin boynunu vurdun ise Kin ve kibrini kırdın ise Varlığını hakka feda et * * * Aşk şerbetini içtin ise Mürşid elinden tuttun ise Sen sendekini bildin ise Tenle canı Hakka feda et * * * Can gözünüde açtın ise Candan canana geçtin ise Ölmezden evvel öldün ise Dünya ve ukbayı feda et * * * Hakkın sözünü duydun ise Fesadından hep döndün ise Ahmet cemali gördün ise Sen, ben, o, demeyide terk et


GEL DİYELİM DAİM ALLAH Allah diyerek mest oldum Allah ile hep dost oldum Ruhun cemaatı ile Gel diyelim daim Allah * * * Aklım Allah, fikrim Allah Zevkim Allah, şevkim Allah Kalbim okur kulhüvallah Gel diyelim daim Allah * * * Gönül evinde zikrettim Zikrettikçe hep fikrettim Şükür lütfuna erince Gel diyelim daim Allah * * * Kamil gönlüne girince Zikirle fikri bilince Onun şükrünü görünce Gel diyelim daim Allah * * * Telvin, temkin zikr olunca Dünya, ukba yok görünce Ahmet ölüm yok deyince Gel diyelim daim Allah


DOSTUN YÜZÜ GÖRÜNDÜ SANA Rabbına gönül verdin ise Kendinde onu gördün ise Varlığın imha ettin ise Dostun yüzü göründü sana * * * Fena fillahı geçtin ise Hakkın kelamın duydun ise Hakkın cemalin gördün ise Dostun yüzü göründü sana * * * Vahdet suyundan içtin ise Muhammed ile geçtin ise Ahmet, Muhammed oldun ise Dostun yüzü göründü sana * * * Kal ile halden geçtin ise Rabbın ile hallendin ise Cemde, farkıyla zevkin ise Dostun yüzü göründü sana * * * Derya dalgaları yok oldu Dalgalarda, hep derya oldu Ahmet deryada kendin buldu Dostun yüzü göründü sana


ÖZ CANIMDA BULDUM SENİ Ya Rab, elim açtım sana Uzakda bilirdim seni Gaflet perdesi kalkınca Öz canımda buldum seni * * * Kendimi ayrı bilirdim Hakk ayrı, ben ayrı derdim Varlık sahibini bildim Öz canımda buldum seni * * * Gönülde elimi açtım Âlemlerde seni sezdim Varlık sahibini gördüm Öz canımda buldum seni * * * Âlemde zat zuhur ile Sırrı Âdemde göründün Ahmet, sırrı Âdem ile Öz canımda buldum seni


VUSLAT

Geldik fani dünya mülküne Aslımızı öğrenmek için Abdest aldık hakk mürşidinden İkilikten kurtulmak için * * * Amelimiz şeriat oldu Efal libasın giymek için Ahlakımız tarikat oldu Kuran ile sırlanmak için * * * Hakikatı hem tahsil ettik Ruhumuzuda bilmek için Marifettede karar kıldık Sıfatla esma Şuhut için * * * Şeriatımız Rahman oldu Ahlakımızda kuran oldu Ruhumuzun sefa bahrında İrfanla elde etmek için


Gece gündüz hep taat ettik Zikir ve fikirle yâd ettik Gafletimizide terk ettik Daim hakkla dost olmak için * * * Canını kurban, eden kişi Hakka canını vermek işi Allahı Muhammedde görür Âdemdede cem etmek için * * * Ehlibeyt yolunda gideriz Canımızı canan ederiz Allahı Muhammedde görür Âdem mazharı görmek için * * * Bütün âleme nazar etsek Şuhutla hakikata ersek Kadre iken ummanda olsak Ahmet aslını görmek için * * * Nokta idim ummanda oldum İsmi azamla beyan oldum Sözlerimle hep bürhan oldum Aslımı nokta görmek için


GEL MÜRŞİDE Vasıl olmak istersen Hakka Derviş ol kardeş gel Mürşide Teslim olursan can baş ile O sırdaş olur gel Mürşide * * * Aşkın dersini almak için Hakkın feyzini bulmak için Ağlayıp gönle girmek için Nur dolar kalbe gel Mürşide * * * Piran yolunda aşka yetiş Kâmili bulup Hakka eriş Gönlünede doğsun bir Güneş Hakk davetcisi gel Mürşide * * * İblis gibi inkârı bırak Âdem isen sen, irfana bak Hep evliyalar yoludur bu Mevla delili gel Mürşide


Taklid yolu hep eyler deli Tahkik yolu hem eyler veli Mest eyler daim irşad gülü Hakkın gülüdür gel Mürşide * * * Ahmet’ten alın gerçek haber Vasıl olmak istersen eğer Zikir, fikirle Hakka erer Muhammed olan gel Mürşide


SENSİN Açan güllerde, zikreden dilde Şaha kalkmış, kükreyen nehirde Kadre iken, umman olan suda Kendini ilan eden hep sensin * * * Aşkıyla yanıpda kül olanda Kendinden geçip vuslat bulanda Kendi yok olup, hakkı duyanda Kendinde kendini gören sensin * * * Gönül sohbetine aşkla koşan Gönül yedi iklimini aşan Tevhidle daim hakta buluşan Kemter kulundan söyleyen sensin * * * Sen ayrı değilsinki bendesin Benim dalgalarım denizisin Dalga sakin olup kesilince Denizdeki “kün ol” emri sensin * * * Dört kitabı insanda cem ettin Kendin Ahmet’e aşikâr ettin Aşk ile kendine koşanlara Görende, görünen canan sensin


SENSİN ALLAHIM Kalbimin öz şehrinde seni buldum Lütfun ile kahrında seni gördüm Haşrında neşrinde, vücut kabrimde Vahdet ve kesrette sensin Allahım * * * İdrak ettim cümle esfel, Âlâda Gözümün gördüğü cümle eşyada Bu fâni dünyada baki ukbada Suret ve siyrette sensin Allahım * * * Âşıklar derdinin yoktur devası Sonsuz tecellidir aşkın sahrası Aldı beni benden hakkın sevdası Ruhumun gıdası sensin Allahım * * * Siyretle surette tecelli ettin Esma sıfatla, kendin beyan ettin Muhammed aynasın, kendin seyrettin Gönlümün sultanı sensin Allahım * * * Hakkı seyredenler, kalırmı sabrı Mahveder Ahmet’i tecelli nuru Hiç olmazki bir lahza ayrı gayri Yoktur haktan gayri sensin Allahım


EVVEL, AHİR, ZAHİR, BATIN ALLAH Rahim Allah, her dem Rahman Allah Arifler gönlünde zahir Allah Yoktur şerikin hep kuddus Allah Evvel, Ahir, Zahir, Batın Allah * * * Kudretinle var ettin Âlemi Cahile örttün kendi kendini Gösterdin ariflere cemalini Evvel, Ahir, Zahir BatınAllah * * * Âlemde görünen kudretindir Cümle mevcudatta hikmetindir Zat, sıfat, Efâl tecellisidir Evvel, Ahir, Zahir, Batın, Allah * * * Bu Âlem gölgedir, aslı esma Esma ve sıfatlar, oldu Mevla Kesret içre vahdeti zevk eyle Evvel, Ahir, Zahir, Batın Allah


Lâ faile illallah bilelim Lâ mevsufa illallah görelim Lâ mevcuda illallah olalım Evvel, Ahir, Zahir, Batın Allah * * * Ahmet’i sen mahrum etme Allah Halim sana malum, habir Allah Aşkın üzerimde daim eyle Evvel, Ahir, Zahir, Batın Allah


ZİKRE SARIL Allah deyipte zikreyle Kalbin ile hep fikreyle Zikredeni gör yâd eyle Hep Allah Allah dedikce * * * Zikirle nefisler ölür O zaman aslını bulur Zikirsiz geçen nefisler Gaflet vadisinde kalır * * * Zikirle gaflet yok olur Fikirle kişi yol bulur Gönlü gafletten kurtaran Hakta hakkın dili olur * * * Zikir gönülde hakk olur Üç ifna da, ihya olur Hakk varlığıyle var olan Tevhidi kendinde bulur


Zikredenler hep mest olur Onlar Allahla dost olur Her nefeste Allah diyen Hakta ulul-elbab olur * * * Gaflet uykusundan uyan Hakkın zikri ile boyan Huzurla hep hakka dayan Hakkın ihsanını bulur * * * Aşkla hep Allah diyelim Kalplerden pası silelim Zikredeni seyredelim Seyreden Allah’la olur * * * Ahmet nefsin mütmain et Zikir, fikir ile şükret Saat gibi kurulunca Kurulan Allah’la olur


MERATİB İLAHİSİ Rabbımdan her nefes zikir aldım Saat gibi kalbimi de kurdum Gayriyetim de heba olunca Zikredeni hep kendimde buldum * * * Tevhidi efal, fiil yok oldu Fiil faili gönlüme doğdu Enfus, afak tecelli görünce Güç kuvvetin sahibi bulundu * * * Tevhidi sıfat telkin edildi Mevsuf sıfatlar tek tek göründü Fiiller sıfattan zuhur ile Halkın yüzünden hep Hakk göründü * * * Tevhidi zat da telkin edildi Vücut vücutdullahmış bilindi Ölmeden evvel ölmek tadınca Üç ifna da bir ihya göründü


Makamı cemde hakk zahir oldu Enfus ve afak da halas oldu Cemalullah her daim göründü Hakkın vahdet zevkine erice * * * Hazretde o Muhammedi gördüm Hakk batın, halk hep zahir olunca Muhammed elbisesini giydim Sıfatlarda kemale erince * * * Cemmül cemde hakkı tevhid ettim Halkla hakkın zuhuru bir olunca Evvel ile batın celal oldu Zahir ve ahir cemal görünce * * * Hakkın sıfatlardaki zuhuru Zatının cemalin seyretmektir Zat, sıfat, efal üzre giyenler Âdemde halifeti görmektir


Meratib gördüm altı mertebe Âdem yaratıldı altı günde Allemel esma oku âdem de Kuran oldu, Âdemi görünce * * * Fena ve beka meratib eden Allah, Muhammed kendinde gören Evedna bahrına vuslat bulan Ahmet hilafeti, idrak edince


GÖNÜL İÇİNDE Rabbim üfürdü zikir ruhunu Rabbil has oldu gönül içinde Ezelden bu lutfa laik idim Rabbım, zevk ettim kalbim içinde * * * Rabbımın dili gönlümde veli Her nefes dedim zikir ve fikri Gönül sultanı hükmetti bana Derya içinde sandal misali * * * Zulmet yok oldu, gönlüm nur doldu Gayriyetim hepsi iman oldu Arz ve semavat nura gark oldu Kıblem o oldu, gönlüm içinde * * * Haccı ekber olmaksa muradın Kâmili yar et çıkma izinden Meratib zevkini ihsan eder Fena ve beka gönül içinde * * * Hidayet güneşi mürşidümdür Vahdet deryası vuslat buldurur Ahmet can ve canana erince Dostla olursan, bayram içinde


TESLİMİYET Kâmilin muhabbeti saliki ihya eder Yedi derya içinde Rahmeti Rahman eder Eğer candan geçipte, canana ulaşırsan Bir damla kadre iken, talibi umman eder * * * Talip olan o dostuna, candan bağlanırsa Akran içinde kendini ehli irfan eder Kimki kâmil gönlüne sıdkiyle girdi ise Şüphesiz hakk rahmetiyle onu ihya eder * * * Hakkı bildik, hakkı gördük, gönülde hakk ile Hakk gözüyle hakk ayan oldu her dem zevk ile Vahdet kesret bir oldu, açıldı cümle hicap Hakk cemalini o gönül içinde gül eder * * * Ahmet hakkın hidayeti ile söyler kelam Talip olan canlara tevhidi ilan eder İsrarla Aşk ile tevhid yolunda sabreden Meratibi tevhidde ihvanı sultan eder


ARADIĞIM BENDEDİR Gel gönül gel neyi ararsın Aradığın nerde bulursun Dostun kendinde mevcut iken Ne için uzakda ararsın * * * Kendini haktan ayrı gördün Dağ bayır gezdin hep yoruldun O Can içinde canan iken Hala dostunumu ararsın * * * Bunca ömrünü hep tükettin Çöllerde kendini helak ettin Mürşidden seni irşad eden Rab olduğunu bilemedin * * * Ehline dostu sorsa idin Can sahibini bilse idin Yokolduğunu anlayınca Ahmet varlığı anlar idin


GÜNEŞ DOĞDU Hamd olsun güneş batıdan doğdu Benliğimde kıyametler koptu İsa Ruhullah zuhur edince Ruh imam oldu, namaza durdu * * * Mutmain nefs, sufliyeti kovdu Yecüc ve mecüc suda boğuldu Hakkın cemali, zuhur edince Vahdet, kesret bir oldu göründü * * * Cennet ve cehennem gerek oldu Tartmak için terazi kuruldu Bilen ve bilmeyen ayrı durdu Bir zerrenin hesabı soruldu * * * Ahmet daima huzurda bulun İrfaniyetle zevkiyap olun Enel Hakk diyerek raksa koyul Aşk ile meşkte daima bulun


CAN İLİNDEN CANANA ERMEK İÇİN Ey gönül gel sefer edelim Seyyah olup dosta uçalım Aşkın deryasından geçelim Candan canana ermek için * * * Zikirle fikir bir olunca Rahmet buludu görülünce Gözyaşı özden boşanınca Candan canana ermek için * * * Güneş doğsun zulmet yok olsun Şuhut ile gönlün Nur dolsun Cemalin gör sevgin pak olsun Candan canana ermek için * * * İlkbahar geldi gül açıldı Gül kokusu arza saçıldı rabbımla gönlümde açıldı Candan canana ermek için * * * Kalp ile can gözü açıldı Gönlümede rahmet saçıldı Celal ile cemal göründü Ahmetde kul olduğu için


CEMALİ GÖRÜNCE Ey kardeş gel, gidelim Hakk’a Ömrü heba etme dünyada Canlı kitaplar, eyler Hakk’la Aşkla ağlayan kalb görünce * * * Nefsin bilen, rabbını bildi Kendinden geçti, Hakkla oldu Can ilinde enel Hakk dendi Dostun cemalini görünce * * * Bülbül gülün dalına kondu Gül cemalini onda buldu Bülbül öttü gece ve gündüz Güldede kendini görünce * * * Gözyaşı ile abdest aldım Zevkle didar namazı kıldım Kıblemi o dostumda gördüm Candan geçip canan görünce * * * Seven ve sevilende bende Aradan kalkınca o perde Ahmet yaşat hakkı gönlünde Cenabı Hakk’ı da görünce


MERATİBİ TEVHİD Allah diyerek zikreyle Kalbinle zikri fikreyle Gafletinden kurtulunca Gönlünde de huzur eyle * * * Efâl’ini Hakk’a veren Cennetül Efâl’e eren Hissiyle rabıta kuran Der lâ faile illallah * * * Verdin Hakk’a sıfatını Erdin cennetül sıfata Hissiyle rabıta kuran Der lâ mevsufa illallah * * * Vücudunu hakka veren Hakkın vücudunu bilen Tevhidi Zat rabıtası Der lâ mevcuda illalah


Fenadan beka’ya geçen Ruhullahta Hakk’a eren Hakkın vechi zuhur eder Ene zevkine erince * * * Hz.ceme vuslat bulan Kesrette kendini görün Muhammed ile bir olan Mutmainliğe erince * * * Cemül ceme ayak basan Kesret, vahdeti cem eden Kavseyinde kâmil olur Âlemi kübra olunca * * * Ahmet sende, Hakk’a eriş Kendini bilmeğe çalış Kâmil eteğine yapış Kâmil de kamail olunca


HAKKA UÇALIM Ey gönül gel Hakk’a gidelim “Bezmi elest”sözün tutalım Gafletten zikirle geçelim İrfan ile Hakk’a uçalım * * * Sabırla kalpden, Hakk’ı zikret Huzur ile Yezdanı hisset Vuslat ile hakkı zevket İrfan ile Hakk’a uçalım * * * Hakkın zikri, ödüldür sana Benlikten geç, dön yüzün ona Gaflette olan, varmaz dosta İrfan ile Hakk’a uçalım * * * Kal ile halin hep Nur olsun Gönlünde Hakk ateşi yansın Ahmet Rabbın zuhuru olsun İrfan ile Hakk’a uçalım


GÖNLÜM Allah aşkıyla yandı bu gönlüm Mürşidim ile pişti bu gönlüm Enfus ile afakım bir olup Cihan nurla doldu bu gönlüm * * * Her dem, her nefes, seninle oldum Vahdet deryasında da gark oldum Doğu ile batı bir olunca “Semme vechullah”oldu bu gönlüm * * * Candan geçip canana erince Muhammed elbisesi giyince Dünya ve ukbadan da geçince “Kâbe kavseyin” oldu bu gönlüm * * * Nübüvvet elbisesini giyen “Meracel bahreyin”de hakk olan Evvel, ahir, zahir, batın gören Âdem sırrını bildi bu gönlüm * * * Ahmet kendini sen ne sanırsın Ademiyeti kendin görürsün Celal ile cemali görünce Kulluğunu anladı bu gönlüm


HAKK YOLCUSU Gelin kardeşler hakka gidelim Bir kâmil bulup vuslat edelim Tevhid deryasında hep yüzelim Fenadan geçip beka bulalım * * * Muhammed Mustafa da olalım Tevhid yolunda daim duralım Gözyaşı ile abdest alalım “Vechullah” ile namaz kılalım * * * Nefsini bilen rabbını bildi Muhammed elbisesini giydi Ümmet oldu kurtuluşa erdi Gelin hep Muhammedi olalım * * * “Kavseyin”de bulunur kâmiller Kâinatı okur hep ehiller Ahmet uzak durma, sende sırlar Gel gönül, sende seni bulalım


HİCABIM AÇILDI Geldim fena mülküne aslımı bulmak için Uşaki Mürşidi Mehmet efendiye gittim Hemen ona tabi oldum, hakkı görmek için Uzun yıllar tahsil yaptım, ahlaklanmak için * * * Hicapların açılmayışı, perişan etti Gönlümdeki dalgalar, beni hep ikaz etti Resulullah geldi, manada teselli etti Mürşid, Hasan Özlem Efendiye teslim etti * * * Hakikat ilmini kâmilden eyledim tahsil Allah ile Muhammedi gönlümde bir etti Allah ile Muhammed Ademiyetim imiş Zat sıfatlardan tecelli seyrini lütfetti * * * Hakkın Celal ve Cemalini, Tevhid edenler Gördüler ademiyet sırrın, huzur buldular Deryayı vahdette hakka erişince Ahmet Esas kuluğun ne olduğunu idrak etti


ASLIMI BULMAK Geldim dünyaya bu gün, aslımı bulmak için Rağbet ettim rabbıma, faili görmek için Gönlümde yandı kandil, Reğaib olmak için Hakkın rağbetini kendimde gördüm zevk için * * * Miraç ile yükseldim, sıfatlar âlemine Mevsuf sıfatımıda feda ettim, hakk için Şaban ayında beratımı aldım, sonunda Gönül aynasında cemalini görmek için * * * Kadir gecesinde ben sırrı kadere erdim Zat, sıfat ile efalide kendimde buldum “Mutu kalbe ente mutu” sırrınada erdim Yokluğumda Dosttun, cemalini görmek için * * * Hakk ayan zahir oldu, halk hemen batın oldu Enel hakk nidasını hakk dilimden söyledi Hakk benden söyledi ise yalanmı söyledi Âdemin siyretini kendimde görmek için

* * * Evvel, ahir, zahir, batın tevhidle bir oldu Celal ve cemal sıfatı göründü Ahmet’te Kavseyine ayak basıp zevkiyap olanlar Âdem sırrı ile her yerde görünmek için


GÖNÜL Nefs tezkiyesi yaptın ise Kalbini selim ettin ise Hayal ve vehimden kurtulup Enfusta Miraç yaptı gönül * * * “Ahseni takvim” yaratıldın Âlemde de Âdem göründün İhlâs ile hakka büründün Kurtuluşada erdin gönül * * * Ademiyet sırrına büründün Sonunda âdem olup göründün Aslın deryadan bir kadre iken Deryalarda var oldun gönül * * * Yedi kat arz ve semavatta Cismindede hepsi cem oldu Suret ve siyret bir olunca Âdem diye göründün gönül * * * Narıda sende, Nurda sende On sekiz bin âlemde sende Ahmet tezkiye et nefsini Sırrı Âdem olursun gönül


ÂLEMİ KÜBRA Dünyayı yarattı insan için İnsanı yarattı kendi için Âdem aynasındada seyretti Kendi cemalini görmek için * * * Cennet ve cehennem birer nimet Bilen kalbinde eyledi idrak Vahdet ile kesreti anlayan Vuslat deminde oldular el hakk * * * Celal da bende, cemal de bende Kesretden zuhur vahdetde bende Âdem, âlemi Kübra göründü Sırrı Âdemde gönül içinde * * * Nefesiyle yarattı âdemi Âdemde de gizledi kendini Ahmet kulunu eyleme mahrum Ya Rab cümle halim sana malum


NAMAZ İLAHİSİ Sabah namazını daim kıldılar Fiilin faili onda bildiler Onlar Hakka hemen boyun büktüler Fiilin faili hakktır dediler * * * Öğle namazını her dem kıldılar Mevsuf sıfatını hakka verdiler Ahlak güzelliğin onda görünce Sıfatlardaki beratı aldılar * * * İkindi namazın cemaatla kıl Vücut vücudullah olduğunu bil Fenada ölmeden evvelinde öl Halkın fani olduğunu bildiler * * * Akşam namazını hep imamla kıl Hakkı ayan ve beyan daima bil İsa gibi hakkın ruhullahı ol Halkta hakkın olduğunu gördüler


Yassı namazını huzurla kılar Muhammed elbisesi daim giyer Rahman sıfatlarda kemal gördüler Mutmain Sıfatla, daim oldular * * * Vitir namazını kavseynde kıl Evvel, ahir, zahir, batın, cemal ol Hakk celal ve cemalin tevhidde al Âdem sırrını gönülde sundular * * * Teheccüdü, Muhammed olup kılan Kendisinde Muhammedliği bulan “Ev edna” deryasında hakkla olan Elif, lâm, Ra sırrına daim erdiler * * * Ahmet sende hep huzurda kıl namaz Tevhid aşkıyla hakka eyle niyaz Mürşidden ayrılmayan alır feyiz Hakta hakk olup kendinden geçtiler


ALLAHIM Dünyaya geldim hep garip Mürşidden eyledim tabib Aşkınla sarardım soldum Canda canansın Allahım * * * Sevgimden sana ağladım Dağ bayır seni aradım Sonunda kendimde buldum Sırrı kuransın Allahım * * * Aşkınla hep olmuştum deli “Elestü” demiştim beli Gördümki el hakkın eli Gönlümde iman Allahım * * * Dilimdeki sultan sensin Canımdaki canan sensin Sırrındaki süphan sensin Ahmet kulundur Allahım


KULUN VUSLAT “Bezmi elest” hitab olundu İkrar edip, Rabla göründü Üç ifna bir ihya edince Vahdet deryasına erildi * * * İkilikten birliğe geçtik Halk ile hakta sohbet ettik Vahdet deryasına varınca “Semme vechullah”ı seyrettik * * * Muhammed elbisesi giydim Cemaatla namaza durdum Birin kesret nuzulu ile Kalbimde rab cemalin gördüm * * * Altı yönümde hep hakk oldu Kâinat hep nurunla doldu Ahmet’te hakkın kulu oldu Gönlüm de Hep hakk ile doldu


G Ö R Ü R Ölmeden evvel ölüp, dirildiğini gören Hakkın celal ve cemalini kendinde bulan Tenzihle teşbihi tevhid yapıp onu bilen İsrafilin sur görevini kendinde görür * * * Birinci sur üfürünce, bütün varlık öldü İkinci sur üfürünce bütün varlık dirildi Üçüncü sur üfürünce, hep aslını bulur Kâinatı hepTenzih, teşbih, tevhidde görür * * * Muhammedin nurunu daim gönlünde bulan Ruh güneşi olup, kendini âlem de gören Güneş olarak nurunu muhammedden alan Kâinat nur güneşini hep kendinde görür * * * Kâh gönül deryasındaki dalgaları bulan Kâh zatına sıfatların secdesini gören Kâh bütün insanların daim kıblesi olan Âlemler de, ala ve esfel, kendini görür * * * Kalem tecelinle gönül sayfasını yazan Dosyalayıp gönül defterini hakka sunan Hakkın halk sıfatındaki tecellisi olan Ahmet kemter kulunun hiç olduğunu görür


SSSS ÖÖÖÖ ZZZZ LLLL ÜÜÜÜ K K K K ----AAAA---- Asa =Asa =Asa =Asa = yakın olan fiilyakın olan fiilyakın olan fiilyakın olan fiil Ahlaki hamidiye =Ahlaki hamidiye =Ahlaki hamidiye =Ahlaki hamidiye = güzel Ahlakgüzel Ahlakgüzel Ahlakgüzel Ahlak Ahadiyet =Ahadiyet =Ahadiyet =Ahadiyet = Allahın her Allahın her Allahın her Allahın her şeydeki birlik eydeki birlik eydeki birlik eydeki birlik tecelltecelltecelltecellisiisiisiisi Âma = Âma = Âma = Âma = görülmeyen, gözü körgörülmeyen, gözü körgörülmeyen, gözü körgörülmeyen, gözü kör Amelde Amelde Amelde Amelde şirk =irk =irk =irk = iiiiş ve fiillerde ortak ve fiillerde ortak ve fiillerde ortak ve fiillerde ortak kokokokoşmakmakmakmak ÂrÂrÂrÂrş = = = = kürsü yüce makamkürsü yüce makamkürsü yüce makamkürsü yüce makam Arif =Arif =Arif =Arif = çok bilen,çok bilen,çok bilen,çok bilen, her her her her şeyi iyi anlayaneyi iyi anlayaneyi iyi anlayaneyi iyi anlayan Âdab =Âdab =Âdab =Âdab = usul,usul,usul,usul, davranıdavranıdavranıdavranış kaidesikaidesikaidesikaidesi Afak =Afak =Afak =Afak = bizden babizden babizden babizden başka olanlarka olanlarka olanlarka olanlar Ahseni takvim =Ahseni takvim =Ahseni takvim =Ahseni takvim = en üstün yaratılan insanen üstün yaratılan insanen üstün yaratılan insanen üstün yaratılan insan Ahı fiAhı fiAhı fiAhı fiğan =an =an =an = inlemekinlemekinlemekinlemek,,,, sayıklamaksayıklamaksayıklamaksayıklamak Ayan =Ayan =Ayan =Ayan = açık seçik meydandaaçık seçik meydandaaçık seçik meydandaaçık seçik meydanda


----BBBB----

Burak =Burak =Burak =Burak = binekbinekbinekbinek Burhan =Burhan =Burhan =Burhan = delildelildelildelil,,,, isbat,isbat,isbat,isbat, senetsenetsenetsenet Beka =Beka =Beka =Beka = Allaha yaklaAllaha yaklaAllaha yaklaAllaha yaklaşmanın bamanın bamanın bamanın başlangıcı,langıcı,langıcı,langıcı, sonsuzluksonsuzluksonsuzluksonsuzluk Butun =Butun =Butun =Butun = batın olmabatın olmabatın olmabatın olma Bekabillah =Bekabillah =Bekabillah =Bekabillah = AllahlAllahlAllahlAllahla a a a varvarvarvar olmakolmakolmakolmak Bahr =Bahr =Bahr =Bahr = sonsuz denizsonsuz denizsonsuz denizsonsuz deniz Bezmi elest =Bezmi elest =Bezmi elest =Bezmi elest = rrrruhlar âuhlar âuhlar âuhlar âlemindeki söz lemindeki söz lemindeki söz lemindeki söz veriveriveriveriş ----CCCC----

Can =Can =Can =Can = dirilik,dirilik,dirilik,dirilik, kudretkudretkudretkudret Canan =Canan =Canan =Canan = canların yekünucanların yekünucanların yekünucanların yekünu Cem makamı =Cem makamı =Cem makamı =Cem makamı = tevhid mertebelerin tevhid mertebelerin tevhid mertebelerin tevhid mertebelerin 4.mertebesi4.mertebesi4.mertebesi4.mertebesi Cemal =Cemal =Cemal =Cemal = güzel yüzgüzel yüzgüzel yüzgüzel yüz Celal =Celal =Celal =Celal = Allahın azamet yüzüAllahın azamet yüzüAllahın azamet yüzüAllahın azamet yüzü Cehri Cehri Cehri Cehri şirk =irk =irk =irk = puta tapmakputa tapmakputa tapmakputa tapmak Ceman =Ceman =Ceman =Ceman = hepsihepsihepsihepsi Çak etmek =Çak etmek =Çak etmek =Çak etmek = yarmakyarmakyarmakyarmak,,,, yırtmakyırtmakyırtmakyırtmak


Cin =Cin =Cin =Cin = aaaateteteteşten yaratılan latif varlıkten yaratılan latif varlıkten yaratılan latif varlıkten yaratılan latif varlık Cami =Cami =Cami =Cami = cem olma,cem olma,cem olma,cem olma, toplanmatoplanmatoplanmatoplanma Cemmül cem =Cemmül cem =Cemmül cem =Cemmül cem = iki cemin birliiki cemin birliiki cemin birliiki cemin birliğiiii Cem =Cem =Cem =Cem = toplanmatoplanmatoplanmatoplanma Cemadat =Cemadat =Cemadat =Cemadat = toprak ve madenlertoprak ve madenlertoprak ve madenlertoprak ve madenler ----DDDD----

Derya =Derya =Derya =Derya = sonsuz sonsuz sonsuz sonsuz denizdenizdenizdeniz Dem =Dem =Dem =Dem = vakit,vakit,vakit,vakit, anananan Didar =Didar =Didar =Didar = sevgilisevgilisevgilisevgili

----EEEE----

Ezel =Ezel =Ezel =Ezel = babababaşlangicı olmayanlangicı olmayanlangicı olmayanlangicı olmayan,,,, sonsuzsonsuzsonsuzsonsuz Efal =Efal =Efal =Efal = fiil,fiil,fiil,fiil, iiiişlerlerlerler Enel hakk =Enel hakk =Enel hakk =Enel hakk = ben hakkım demekben hakkım demekben hakkım demekben hakkım demek Esmaül Hüsna =Esmaül Hüsna =Esmaül Hüsna =Esmaül Hüsna = Allahın güzel 99 ismiAllahın güzel 99 ismiAllahın güzel 99 ismiAllahın güzel 99 ismi Esfeli safilin =Esfeli safilin =Esfeli safilin =Esfeli safilin = aaaaşaaaağıların aıların aıların aıların aşaaaağısı(ayet)ısı(ayet)ısı(ayet)ısı(ayet) Enbiya =Enbiya =Enbiya =Enbiya = peygamberpeygamberpeygamberpeygamber Ev ednEv ednEv ednEv edna =a =a =a = birle bir olmabirle bir olmabirle bir olmabirle bir olma Edep =Edep =Edep =Edep = terbiyeli,terbiyeli,terbiyeli,terbiyeli, güzel ahlakgüzel ahlakgüzel ahlakgüzel ahlak Elestü =Elestü =Elestü =Elestü = ezelde hakkın hitabıezelde hakkın hitabıezelde hakkın hitabıezelde hakkın hitabı


Elif,Elif,Elif,Elif, lam,lam,lam,lam, mim =mim =mim =mim = kuran ayetikuran ayetikuran ayetikuran ayeti Enfus =Enfus =Enfus =Enfus = dıdıdıdış ââââlemde görünen suretlerlemde görünen suretlerlemde görünen suretlerlemde görünen suretler Eniyet =Eniyet =Eniyet =Eniyet = fiziksel bedenfiziksel bedenfiziksel bedenfiziksel beden Ervah âErvah âErvah âErvah âlemi =lemi =lemi =lemi = ruhlar âruhlar âruhlar âruhlar âlemilemilemilemi ----FFFF---- FirdevsFirdevsFirdevsFirdevs----i âi âi âi âla =la =la =la = cennetin 6. katıcennetin 6. katıcennetin 6. katıcennetin 6. katı Feyz =Feyz =Feyz =Feyz = bolluk,bolluk,bolluk,bolluk, irfaniyet,irfaniyet,irfaniyet,irfaniyet, aaaaşkkkk Furkan =Furkan =Furkan =Furkan = iyi ile kötüyü ayıraniyi ile kötüyü ayıraniyi ile kötüyü ayıraniyi ile kötüyü ayıran Fena =Fena =Fena =Fena = Allaha yaklaAllaha yaklaAllaha yaklaAllaha yaklaşmanın sonu,manın sonu,manın sonu,manın sonu, sosuzluksosuzluksosuzluksosuzluk Fetedalla =Fetedalla =Fetedalla =Fetedalla = sarktı (ayet)sarktı (ayet)sarktı (ayet)sarktı (ayet) Feth =Feth =Feth =Feth = açma,açma,açma,açma, zafer,zafer,zafer,zafer, zabdetmezabdetmezabdetmezabdetme FenaFenaFenaFena fillah =fillah =fillah =fillah = Allahda yok olmaAllahda yok olmaAllahda yok olmaAllahda yok olma Fesat =Fesat =Fesat =Fesat = fitne karıfitne karıfitne karıfitne karışıklık çıkaranıklık çıkaranıklık çıkaranıklık çıkaran ----GGGG---- Gaybul gayb =Gaybul gayb =Gaybul gayb =Gaybul gayb = Allahın görünmeyen gizli Allahın görünmeyen gizli Allahın görünmeyen gizli Allahın görünmeyen gizli yanıyanıyanıyanı Gayrullah =Gayrullah =Gayrullah =Gayrullah = Allahtan baAllahtan baAllahtan baAllahtan başkasıkasıkasıkası Gaflet =Gaflet =Gaflet =Gaflet = dikkatsizlikdikkatsizlikdikkatsizlikdikkatsizlik


----HHHH---- Hızır =Hızır =Hızır =Hızır = hayat bahhayat bahhayat bahhayat bahşeden kurtarıcı,eden kurtarıcı,eden kurtarıcı,eden kurtarıcı, hazır hazır hazır hazır olanolanolanolan Hatmi makam =Hatmi makam =Hatmi makam =Hatmi makam = tevhid makamlarını tevhid makamlarını tevhid makamlarını tevhid makamlarını bitirmekbitirmekbitirmekbitirmek Halas =Halas =Halas =Halas = kurtulmukurtulmukurtulmukurtulmuş Hitam =Hitam =Hitam =Hitam = sonsonsonson Huri =Huri =Huri =Huri = cennette kadın hizmetcicennette kadın hizmetcicennette kadın hizmetcicennette kadın hizmetci Hafi Hafi Hafi Hafi şirk =irk =irk =irk = gizli ortak kogizli ortak kogizli ortak kogizli ortak koşmamamama Hüsran =Hüsran =Hüsran =Hüsran = mahrumiyet acısı,mahrumiyet acısı,mahrumiyet acısı,mahrumiyet acısı, ziyan,ziyan,ziyan,ziyan, zararzararzararzarar Hilafet sırrı =Hilafet sırrı =Hilafet sırrı =Hilafet sırrı = umumi reislik,umumi reislik,umumi reislik,umumi reislik, hahahahakkın kkın kkın kkın vekilivekilivekilivekili Hayyalesselah =Hayyalesselah =Hayyalesselah =Hayyalesselah = namaza davet etmeknamaza davet etmeknamaza davet etmeknamaza davet etmek Hayyalelfelah =Hayyalelfelah =Hayyalelfelah =Hayyalelfelah = kurtulukurtulukurtulukurtuluşa davet etmeka davet etmeka davet etmeka davet etmek Hüviyet =Hüviyet =Hüviyet =Hüviyet = kimlik,kimlik,kimlik,kimlik, asıl olanasıl olanasıl olanasıl olan Hüda =Hüda =Hüda =Hüda = hidayet,hidayet,hidayet,hidayet, dodododoğrulukrulukrulukruluk Heyman =Heyman =Heyman =Heyman = aaaaşkın 3.mertebesikın 3.mertebesikın 3.mertebesikın 3.mertebesi Halik =Halik =Halik =Halik = yaratanyaratanyaratanyaratan Hayvanat =Hayvanat =Hayvanat =Hayvanat = hayvanlarhayvanlarhayvanlarhayvanlar Haccı ekber =Haccı ekber =Haccı ekber =Haccı ekber = büyük hacıbüyük hacıbüyük hacıbüyük hacı Hicap =Hicap =Hicap =Hicap = perde,perde,perde,perde, örtüörtüörtüörtü


Hal =Hal =Hal =Hal = yayayayaşamakamakamakamak HaHaHaHaşr =r =r =r = toplanmatoplanmatoplanmatoplanma Habir =Habir =Habir =Habir = taze yenitaze yenitaze yenitaze yeni Heba =Heba =Heba =Heba = faydasız bofaydasız bofaydasız bofaydasız boş olanolanolanolan ----İ---- ifna =ifna =ifna =ifna = yok etmekyok etmekyok etmekyok etmek İrfan =rfan =rfan =rfan = bilmek anlayıbilmek anlayıbilmek anlayıbilmek anlayış İhya =hya =hya =hya = diriltmek,diriltmek,diriltmek,diriltmek, yeniden hayata yeniden hayata yeniden hayata yeniden hayata kavukavukavukavuşmakmakmakmak İtikatta tikatta tikatta tikatta şirk =irk =irk =irk = inançta ortak koinançta ortak koinançta ortak koinançta ortak koşmamamama İllâ =mutlaka,llâ =mutlaka,llâ =mutlaka,llâ =mutlaka, (Allah)(Allah)(Allah)(Allah) İns =ns =ns =ns = insanlıinsanlıinsanlıinsanlığını henüz kazanamını henüz kazanamını henüz kazanamını henüz kazanamayan,ayan,ayan,ayan, eksik insaneksik insaneksik insaneksik insan İlmi ledün =lmi ledün =lmi ledün =lmi ledün = sır ilmi,sır ilmi,sır ilmi,sır ilmi, esrar ilmiesrar ilmiesrar ilmiesrar ilmi ----KKKK---- Kutup =Kutup =Kutup =Kutup = dünyanın kuzey ve güney uçlarıdünyanın kuzey ve güney uçlarıdünyanın kuzey ve güney uçlarıdünyanın kuzey ve güney uçları Kesret =Kesret =Kesret =Kesret = çoklukçoklukçoklukçokluk Kavseyn =Kavseyn =Kavseyn =Kavseyn = iki yayın birleiki yayın birleiki yayın birleiki yayın birleştitititiği yri yri yri yr


Kürsü =Kürsü =Kürsü =Kürsü = oturulan yüksek makamoturulan yüksek makamoturulan yüksek makamoturulan yüksek makam Kalem =Kalem =Kalem =Kalem = yazı yazılan aletyazı yazılan aletyazı yazılan aletyazı yazılan alet Kâbe =Kâbe =Kâbe =Kâbe = mekkede Allahın evi,mekkede Allahın evi,mekkede Allahın evi,mekkede Allahın evi, kıblegahkıblegahkıblegahkıblegah Kahır =Kahır =Kahır =Kahır = zorlayan,zorlayan,zorlayan,zorlayan, mecbur eden,mecbur eden,mecbur eden,mecbur eden, yenenyenenyenenyenen Kemter =Kemter =Kemter =Kemter = aciz,aciz,aciz,aciz, fakirfakirfakirfakir Kurbiyet =Kurbiyet =Kurbiyet =Kurbiyet = yakınlıkyakınlıkyakınlıkyakınlık KuKuKuKuşdilidilidilidili ==== ilmi ledün diliilmi ledün diliilmi ledün diliilmi ledün dili Kin =Kin =Kin =Kin = gizli dügizli dügizli dügizli düşmanlıkmanlıkmanlıkmanlık Kibir =Kibir =Kibir =Kibir = kendini büyük görmekendini büyük görmekendini büyük görmekendini büyük görme Kal =Kal =Kal =Kal = kelam dilikelam dilikelam dilikelam dili Kün ol =Kün ol =Kün ol =Kün ol = ol emri (Ayet)ol emri (Ayet)ol emri (Ayet)ol emri (Ayet) ----LLLL---- Liba =Liba =Liba =Liba = elbiseelbiseelbiseelbise Lenterani =Lenterani =Lenterani =Lenterani = beni beni beni beni asla göremezsinasla göremezsinasla göremezsinasla göremezsin Levlake levlak =Levlake levlak =Levlake levlak =Levlake levlak = eeeeğer sen olmasa idin er sen olmasa idin er sen olmasa idin er sen olmasa idin Lâ faile illallah =Lâ faile illallah =Lâ faile illallah =Lâ faile illallah = fiillerin faili Allahtırfiillerin faili Allahtırfiillerin faili Allahtırfiillerin faili Allahtır Lâ mevsufe Lâ mevsufe Lâ mevsufe Lâ mevsufe illallah =illallah =illallah =illallah = sabir sıfatların sabir sıfatların sabir sıfatların sabir sıfatların sahibi Allahtır sahibi Allahtır sahibi Allahtır sahibi Allahtır Lâ mevcuda illallah =Lâ mevcuda illallah =Lâ mevcuda illallah =Lâ mevcuda illallah = vücudun vücudun vücudun vücudun mevcudu Allahtırmevcudu Allahtırmevcudu Allahtırmevcudu Allahtır Lâ =Lâ =Lâ =Lâ = yok,yok,yok,yok, inkâinkâinkâinkâr etmekr etmekr etmekr etmek


Lâ mekâLâ mekâLâ mekâLâ mekân =n =n =n = mekâmekâmekâmekânsızlıknsızlıknsızlıknsızlık Lutuf =Lutuf =Lutuf =Lutuf = iyilikle mameleiyilikle mameleiyilikle mameleiyilikle mamele Lutfu ihsan =Lutfu ihsan =Lutfu ihsan =Lutfu ihsan = babababağıııışlanmalanmalanmalanma ----MMMM---- MürMürMürMürşid =id =id =id = iriririrşad ve terbiye eden,ad ve terbiye eden,ad ve terbiye eden,ad ve terbiye eden, ööööğreticireticireticiretici Mest =Mest =Mest =Mest = kendinden geçercesine mutlu kendinden geçercesine mutlu kendinden geçercesine mutlu kendinden geçercesine mutlu olmakolmakolmakolmak Mevla =Mevla =Mevla =Mevla = Rab,Rab,Rab,Rab, efendi,efendi,efendi,efendi, terbiye edenterbiye edenterbiye edenterbiye eden Memba =Memba =Memba =Memba = pınar,pınar,pınar,pınar, suyun çıktısuyun çıktısuyun çıktısuyun çıktığı yerı yerı yerı yer Melami =Melami =Melami =Melami = kınayan,kınayan,kınayan,kınayan, Allahın vücut Allahın vücut Allahın vücut Allahın vücut birlibirlibirlibirliğineineineine inananinananinananinanan Meratip =Meratip =Meratip =Meratip = mertebeler,mertebeler,mertebeler,mertebeler, rütbelerrütbelerrütbelerrütbeler Mirat =Mirat =Mirat =Mirat = ayna,ayna,ayna,ayna, parlak yüzparlak yüzparlak yüzparlak yüz Mürsel =nebi,Mürsel =nebi,Mürsel =nebi,Mürsel =nebi, peygamberpeygamberpeygamberpeygamber Miraç =Miraç =Miraç =Miraç = merdiven,merdiven,merdiven,merdiven, yükselmekyükselmekyükselmekyükselmek Müsamma =Müsamma =Müsamma =Müsamma = isimlendirilen belirli vkitisimlendirilen belirli vkitisimlendirilen belirli vkitisimlendirilen belirli vkit Mutu kalbe ente mutu =Mutu kalbe ente mutu =Mutu kalbe ente mutu =Mutu kalbe ente mutu = ölmeden evvel ölmeden evvel ölmeden evvel ölmeden evvel ölmekölmekölmekölmek Mudil esması =Mudil esması =Mudil esması =Mudil esması = şeytan ismieytan ismieytan ismieytan ismi Münezzeh =Münezzeh =Münezzeh =Münezzeh = noksanlıktan uzaknoksanlıktan uzaknoksanlıktan uzaknoksanlıktan uzak


MabMabMabMabud =ud =ud =ud = ibadet edenibadet edenibadet edenibadet eden Mahbub =Mahbub =Mahbub =Mahbub = muhabbet edilen sevilenmuhabbet edilen sevilenmuhabbet edilen sevilenmuhabbet edilen sevilen Melik =Melik =Melik =Melik = hükümdar,hükümdar,hükümdar,hükümdar, sultansultansultansultan Mescidil aksa =Mescidil aksa =Mescidil aksa =Mescidil aksa = kalb sahibikalb sahibikalb sahibikalb sahibi Masiva =Masiva =Masiva =Masiva = gafletgafletgafletgaflet Marifet =Marifet =Marifet =Marifet = bilmek,bilmek,bilmek,bilmek, üstün irfaniyetüstün irfaniyetüstün irfaniyetüstün irfaniyet Meracel Bahreyn =Meracel Bahreyn =Meracel Bahreyn =Meracel Bahreyn = iki deryanın iki deryanın iki deryanın iki deryanın birlebirlebirlebirleştitititiği yeri yeri yeri yer ----NNNN---- Nefehtü =Nefehtü =Nefehtü =Nefehtü = nefes üfürmeknefes üfürmeknefes üfürmeknefes üfürmek NaNaNaNakkkkşi =i =i =i = nakıs,nakıs,nakıs,nakıs, desendesendesendesen Nakıs =Nakıs =Nakıs =Nakıs = eksik olaneksik olaneksik olaneksik olan Natıkı kuran =Natıkı kuran =Natıkı kuran =Natıkı kuran = konukonukonukonuşan kuranan kuranan kuranan kuran Nuzul =Nuzul =Nuzul =Nuzul = zatın sıfatlarda görünmesizatın sıfatlarda görünmesizatın sıfatlarda görünmesizatın sıfatlarda görünmesi Nübüvvet =Nübüvvet =Nübüvvet =Nübüvvet = nebilik,nebilik,nebilik,nebilik, peygamberlikpeygamberlikpeygamberlikpeygamberlik Nar =Nar =Nar =Nar = ateateateateş Nur =Nur =Nur =Nur = parlaklık,parlaklık,parlaklık,parlaklık, ziya,ziya,ziya,ziya, varlıkvarlıkvarlıkvarlık Nebadat =Nebadat =Nebadat =Nebadat = bitkilerbitkilerbitkilerbitkiler NeNeNeNeşir =ir =ir =ir = dadadadağılmaılmaılmaılma ----RRRR----


Rab =Rab =Rab =Rab = iriririrşad eden,ad eden,ad eden,ad eden, terbiye terbiye terbiye terbiye edenedenedeneden Rahman =Rahman =Rahman =Rahman = gavsul azam,gavsul azam,gavsul azam,gavsul azam, merhemet edenmerhemet edenmerhemet edenmerhemet eden Raks =Raks =Raks =Raks = sıçrayarak oynamaksıçrayarak oynamaksıçrayarak oynamaksıçrayarak oynamak Radar =Radar =Radar =Radar = izlemekizlemekizlemekizlemek Rahim =Rahim =Rahim =Rahim = rahmet eden acıyanrahmet eden acıyanrahmet eden acıyanrahmet eden acıyan Rehber =Rehber =Rehber =Rehber = delildelildelildelil Rabd =Rabd =Rabd =Rabd = babababağlamak,lamak,lamak,lamak, bitibitibitibitiştirmektirmektirmektirmek Rabıta =Rabıta =Rabıta =Rabıta = babababağ Payıdar =Payıdar =Payıdar =Payıdar = itibarlıitibarlıitibarlıitibarlı Pir =Pir =Pir =Pir = mürmürmürmürşidididid ----SSSS---- SSSSemme vechullahemme vechullahemme vechullahemme vechullah ==== hakkın yüzühakkın yüzühakkın yüzühakkın yüzü SürurSürurSürurSürur ==== sevinç nesevinç nesevinç nesevinç neşeeee Subhan =Subhan =Subhan =Subhan = Allah.Allah.Allah.Allah. cc.cc.cc.cc. Server =Server =Server =Server = babababaş,,,, reis,reis,reis,reis, seyyidseyyidseyyidseyyid Şuhut =uhut =uhut =uhut = şahit olma, görmeahit olma, görmeahit olma, görmeahit olma, görme Sümmedena =Sümmedena =Sümmedena =Sümmedena = bir olmak (ayet)bir olmak (ayet)bir olmak (ayet)bir olmak (ayet) Şirk =irk =irk =irk = Allaha ortak koAllaha ortak koAllaha ortak koAllaha ortak koşmakmakmakmak Seyyid =Seyyid =Seyyid =Seyyid = insanların efendisiinsanların efendisiinsanların efendisiinsanların efendisi


Seme vechullah =Allahın yüzü,Seme vechullah =Allahın yüzü,Seme vechullah =Allahın yüzü,Seme vechullah =Allahın yüzü, cemalicemalicemalicemali Samed =Samed =Samed =Samed = kendisi muhtaç dekendisi muhtaç dekendisi muhtaç dekendisi muhtaç değil,il,il,il, herkez herkez herkez herkez ona muhtaona muhtaona muhtaona muhtaçççç Surette unsur =Surette unsur =Surette unsur =Surette unsur = fizik bedenin sıfatlarıfizik bedenin sıfatlarıfizik bedenin sıfatlarıfizik bedenin sıfatları Siyrette nur =Siyrette nur =Siyrette nur =Siyrette nur = batında nur,batında nur,batında nur,batında nur, parlaklıkparlaklıkparlaklıkparlaklık Semavat =Semavat =Semavat =Semavat = gökler,gökler,gökler,gökler, semalarsemalarsemalarsemalar Salik =Salik =Salik =Salik = talip olantalip olantalip olantalip olan Sebil =Sebil =Sebil =Sebil = karkarkarkarşılıksız vermeılıksız vermeılıksız vermeılıksız verme Şevk =evk =evk =evk = zevk halizevk halizevk halizevk hali Süfliyet =Süfliyet =Süfliyet =Süfliyet = alçakalçakalçakalçak ----TTTT---- Tevhid =Tevhid =Tevhid =Tevhid = birlemekbirlemekbirlemekbirlemek Tapu =Tapu =Tapu =Tapu = kayıtkayıtkayıtkayıt Tarikat =Tarikat =Tarikat =Tarikat = ilim ilim ilim ilim yoluyoluyoluyolu Tenzih =Tenzih =Tenzih =Tenzih = noksan olmayannoksan olmayannoksan olmayannoksan olmayan TeTeTeTeşbih =bih =bih =bih = benzetmekbenzetmekbenzetmekbenzetmek Tüba aTüba aTüba aTüba ağacı =acı =acı =acı = iman aiman aiman aiman ağaçıaçıaçıaçı Temkin =Temkin =Temkin =Temkin = aaaağır baır baır baır başlılıklılıklılıklılık


----UUUU---- UUUUkba =kba =kba =kba = ahiretahiretahiretahiret Uruç =Uruç =Uruç =Uruç = yükselmekyükselmekyükselmekyükselmek Ülfet =Ülfet =Ülfet =Ülfet = alıalıalıalışkanlık,kanlık,kanlık,kanlık, ünsiyet,ünsiyet,ünsiyet,ünsiyet, dostlukdostlukdostlukdostluk Umman =Umman =Umman =Umman = büyük deniz,büyük deniz,büyük deniz,büyük deniz, deryaderyaderyaderya Ümmül kitap =Ümmül kitap =Ümmül kitap =Ümmül kitap = kitapların anasıkitapların anasıkitapların anasıkitapların anası Uluhiyet =Uluhiyet =Uluhiyet =Uluhiyet = ilahlık,ilahlık,ilahlık,ilahlık, Allahlık mertebesiAllahlık mertebesiAllahlık mertebesiAllahlık mertebesi Ululelbab =Ululelbab =Ululelbab =Ululelbab = aklıaklıaklıaklıselim sahibiselim sahibiselim sahibiselim sahibi Üryan =Üryan =Üryan =Üryan = çıblakçıblakçıblakçıblak

----VVVV----

Vahdet =Vahdet =Vahdet =Vahdet = çokluçokluçokluçokluğun tekliun tekliun tekliun tekliğiiii Vech =Vech =Vech =Vech = cemal yüzücemal yüzücemal yüzücemal yüzü Vuslat =Vuslat =Vuslat =Vuslat = sevgiliye kavusevgiliye kavusevgiliye kavusevgiliye kavuşma,ma,ma,ma, ulaulaulaulaşmamamama Vechullah =Vechullah =Vechullah =Vechullah = Allahın yüzüAllahın yüzüAllahın yüzüAllahın yüzü VarlıVarlıVarlıVarlığını mahf eyle =ını mahf eyle =ını mahf eyle =ını mahf eyle = kendi varlıkendi varlıkendi varlıkendi varlığını ını ını ını yok etmekyok etmekyok etmekyok etmek


----YYYY----

Yâr =Yâr =Yâr =Yâr = sevgilisevgilisevgilisevgili Yezdan =Yezdan =Yezdan =Yezdan = cenabı hakk,cenabı hakk,cenabı hakk,cenabı hakk, tanrıtanrıtanrıtanrı

----ZZZZ----

Zemzem =Zemzem =Zemzem =Zemzem = çok çok çok çok şifalı bir suifalı bir suifalı bir suifalı bir su Zübde =Zübde =Zübde =Zübde = sonuç,sonuç,sonuç,sonuç, hülasa,hülasa,hülasa,hülasa, özözözöz Zevki sefa =Zevki sefa =Zevki sefa =Zevki sefa = mutlulukmutlulukmutlulukmutluluk


YAYINLANMIŞ ESERLER:

1 – TEVHİD DERYASINDAN DAMLALAR-1 2 - TEVHİD DERYASINDAN DAMLALAR-2 3 - TEVHİD DERYASINDAN DAMLALAR-3 4 – MUHABBET NAME 5 - HASAN FEHMİ DİVANI’NIN AÇIKLAMASI 6 - 32 FARZIN ZAHİR VE BATIN SIRLARI 7 - KURAN-I KERİMDE PEYGAMBERLERLE İLGİLİ AYETLER 8 - TEVHİD RİSALESİ VE İLAHİLER






TEVHİD RİSALESİ - salihlimelamilerdernegi.comsalihlimelamilerdernegi.com/.../7._eser_tevhid_risalesi_ve_ilahiler.pdf · da Allah ve Muhammedin Âdemde nasıl Tevhid yapılarak,

Documents