Νοικοκυραίοι σε απόγνωση ή «Γιατί ψήφισα Νέα Δημοκρατία» Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη Θεσσαλονίκη Τεύχος 38 • 21 Ιουνίου 2012 • Διανέμεται δωρεάν φιλμ νουάρ πορτογαλικά πορτογαλικά ΕΓΝΑΤΙΑ 128 Τηλ. 2310240 962 e-mail: info@colombo. edu.gr www.colombo.edu.gr Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη) τηλ. 2310 815 316 Θεσσαλονίκη Εστιατόριο Καμμένη γωνιά Από το 1960 Βασ. Όλγας 72 τηλ. 2310 835 870 Θεσσαλονίκη Η συνέντευξη που θα διαβάσετε παρακάτω είναι φανταστική - κάτι μας λέει όμως ότι μπορεί να είναι και απολύτως πραγματική... - Γεια σας - Χαίρετε - Κάτι στο βλέμμα σας μου λέει ότι ψηφίσατε Νέα Δημοκρατία, σωστά; Γιατί το κάνατε αυτό; - Θέλετε να σας απαντήσω μονομιάς; - Γιατί όχι; Δεν χρειάζεται να είστε ούτε σύντομος ούτε περιεκτικός... - Λοιπόν, ψήφησα Νέα Δημοκρατία γιατί φοβή- θηκα. Φοβήθηκα ότι θα χάσω τις καταθέσεις μου. Φοβήθηκα ότι θα χάσω την περιουσία μου. Φοβήθηκα ότι θα γυρίζαμε στη δραχμή. - Δηλαδή, προτιμάτε να είστε πολύ φτωχός αλλά στο ευρώ παρά σκέτο φτωχός και ίσως όχι και τόσο φτωχός στη δραχμή; - Μα τι λέτε; Με τη δραχμή όλοι οι φραγκάτοι που έβγαλαν τα λεφτά τους έξω θα έρχονταν και θα μας αγόραζαν τσάμπα! Για ένα πιάτο φακή. - Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ πως έβγαλαν τα λεφτά τους έξω; Ή πως θα τα έφερναν πάλι μέσα; Πχ έστω ότι κάποιος που ξέρετε κατέθεσε τα χρή- ματά του σε τράπεζα της Γερμανίας - και πολύ το χάρηκε η τράπεζα. Όταν αυτός ο άνθρωπος θα πήγαινε να πάρει τα λεφτά του για να αγο- ράσει κάτι σε ευτελή τιμή εδώ στη χώρα μας, πόσο εύκολα θα τον αφήνανε λέτε οι Γερμανοί τραπεζίτες να κάνει κάτι τέτοιο; Δεν θα ζήταγαν ένα πόθεν έσχες; Δεν θα του έκαναν τη ζωή δύσκολη γραφειοκρατικά και με ταλαιπωρία; Ποια τράπεζα στον κόσμο θέλει οι πελάτες της να βγάζουν με άνεση τα λεφτά τους από αυτές; Κι έστω ότι ο συγκεκριμένος κύριος έβγαζε τα λεφτά του από την ξένη τράπεζα. Θα ερχόταν στο χωριό σας ή στην πόλη σας για να αγοράσει πράγματα και να ζει μια ζωή άνετη και πλούσια την ίδια στιγμή που οι γνωστοί του που δεν είχαν τη δυνατότητα να βγάλουν χρήματα θα ήταν άφραγκοι και δυστυχισμένοι; - Συγνώμη, εσείς μου παίρνετε ή μου δίνετε συνέντευξη; - Δεν απαντάτε όμως... - Τι να σου απαντήσω - δεν μου φαίνονται παρά- λογα αυτά που μου λες. Στις ειδήσεις, όμως, στις τηλεοράσεις, άλλα μας έλεγαν. - Στις εκλογές της 6ης Μαΐου τι ψηφίσατε; - Ανεξάρτητους Έλληνες (σσ: μπορείτε να βάλετε ότι άλλο θέλετε: ΛΑΟΣ, Οικολόγους, Δράση κτλ) - Γιατί; - Γιατί είμαι κατά του Μνημονίου και ΄θελα να τιμωρήσω ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία. - Και πως γίνεται μέσα σε ενάμιση μήνα να αλλά- ξατε γνώμη και να ψηφίσατε Νέα Δημοκρατία, ένα από τα μνημονιακά κόμματα; - Μα... - Ποιος ευθύνεται λέτε για την τραγική οικονομική κατάσταση της χώρας μας; - Κοίτα, σίγουρα το ΠΑΣΟΚ. - Το κόμμα δηλαδή με το οποίο φτιάξατε μαζί κυβέρνηση τώρα, έτσι; - Ναι, δηλαδή... - Σε λίγο θα αρχίσουν να καταφθάνουν τα χαρά- τσια τα οποία επίτηδες δεν εστάλησαν κατά τη διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Έχετε τρόπο να τα πληρώσετε; - Αμάν, τα είχα ξεχάσει αυτά... - Δεν είχαν ξεχάσει όμως οι κρατούντες να δημιουργήσουν τεχνητή κρίση με την έλλειψη φαρμάκων, με την αναμόχλευση εντάσεων που έχουν να κάνουν με το μεταναστευτικό... - Να ένα πρόβλημα: οι μετανάστες. Έχουν γίνει πολλοί. Πρέπει να φύγουν. - Μην μου πείτε ότι δεν θυμάστε ποιος άνοιξε την πόρτα για το πρώτο μεγάλο κύμα μεταναστών στην Ελλάδα... Ο Αντώνης Σαμαράς. - Εεε... - Ο οποίος δήλωνε πως σε καμία περίπτωση δεν θα έκανε κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, γιατί κάτι τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο για την χώρα. Τελικά, την έκανε - μάλλον πέρασε ο κίνδυνος... - Μισό λεπτό... Και η συνέντευξη αυτή συνεχίζεται με πολλά αποκαλυπτικά στοιχεία. Τα περισσότερα τα γνωρί- ζετε. Τελικά, είχε δίκιο ο φίλος Δημήτρης: μπορεί να υπάρχει τρομερή άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά εντέλει οι τελευταίες εκλογές κατέγραψαν μια συντηρητική στροφή στην ελληνική κοινωνία. Ίσως να είναι καλό που δεν βγήκε τώρα πρώτο κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικές των κατεστημένων κομμάτων δεν πρόκειται να μας βγάλουν από την κρίση. Και να μην σας κάνει αγαπητοί φίλοι καμία εντύπωση αν απ’ τα πρώτα νέα οικονομικά μέτρα που θα λάβει η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον Σαμαρά θα είναι η περαιτέρω μείωση μισθών και συντάξεων των χαμηλόμισθων και των χαμηλο- συνταξιούχων. Κρίση υπάρχει όταν το παλιό πεθαίνει και το νέο δεν λέει να γεννηθεί. Κάτι μου λέει πως βρι- σκόμαστε στον επιθανάτιο ρόγχο του παλιού. Και μακάρι να είναι εφικτό να είμαστε εδώ, μαζί σας, από τον Σεπτέμβρη, για να μπορούμε να συνεχίσουμε να επικοινωνούμε μέσα από τις σελίδες του «φιλμ νουάρ». Όπως και να έχει: Καλό Καλοκαίρι! Θόδωρος Γιαχουστίδης
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Νοικοκυραίοι σε απόγνωση ή «Γιατί ψήφισα Νέα Δημοκρατία»
Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 38 • 21 Ιουνίου 2012 • Διανέμεται δωρεάνφιλμ νουάρ
πορτογαλικάπορτογαλικά
ΕΓΝΑΤΙΑ 128Τηλ. 2310240 962e-mail: info@colombo.
edu.grwww.colombo.edu.gr
Αγ. Σεραφείμ 4 (περιοχή Μπότσαρη)
τηλ. 2310 815 316Θεσσαλονίκη
Εστιατόριο
ΚαμμένηγωνιάΑπό το 1960
Βασ. Όλγας 72τηλ. 2310 835 870
Θεσσαλονίκη
Η συνέντευξη που θα διαβάσετε παρακάτω είναι
φανταστική - κάτι μας λέει όμως ότι μπορεί να
είναι και απολύτως πραγματική...
- Γεια σας
- Χαίρετε
- Κάτι στο βλέμμα σας μου λέει ότι ψηφίσατε
Νέα Δημοκρατία, σωστά; Γιατί το κάνατε αυτό;
- Θέλετε να σας απαντήσω μονομιάς;
- Γιατί όχι; Δεν χρειάζεται να είστε ούτε σύντομος
ούτε περιεκτικός...
- Λοιπόν, ψήφησα Νέα Δημοκρατία γιατί φοβή-
θηκα. Φοβήθηκα ότι θα χάσω τις καταθέσεις
μου. Φοβήθηκα ότι θα χάσω την περιουσία μου.
Φοβήθηκα ότι θα γυρίζαμε στη δραχμή.
- Δηλαδή, προτιμάτε να είστε πολύ φτωχός αλλά
στο ευρώ παρά σκέτο φτωχός και ίσως όχι και
τόσο φτωχός στη δραχμή;
- Μα τι λέτε; Με τη δραχμή όλοι οι φραγκάτοι
που έβγαλαν τα λεφτά τους έξω θα έρχονταν και
θα μας αγόραζαν τσάμπα! Για ένα πιάτο φακή.
- Δεν αναρωτηθήκατε ποτέ πως έβγαλαν τα λεφτά
τους έξω; Ή πως θα τα έφερναν πάλι μέσα; Πχ
έστω ότι κάποιος που ξέρετε κατέθεσε τα χρή-
ματά του σε τράπεζα της Γερμανίας - και πολύ
το χάρηκε η τράπεζα. Όταν αυτός ο άνθρωπος
θα πήγαινε να πάρει τα λεφτά του για να αγο-
ράσει κάτι σε ευτελή τιμή εδώ στη χώρα μας,
πόσο εύκολα θα τον αφήνανε λέτε οι Γερμανοί
τραπεζίτες να κάνει κάτι τέτοιο; Δεν θα ζήταγαν
ένα πόθεν έσχες; Δεν θα του έκαναν τη ζωή
δύσκολη γραφειοκρατικά και με ταλαιπωρία;
Ποια τράπεζα στον κόσμο θέλει οι πελάτες της
να βγάζουν με άνεση τα λεφτά τους από αυτές;
Κι έστω ότι ο συγκεκριμένος κύριος έβγαζε τα
λεφτά του από την ξένη τράπεζα. Θα ερχόταν
στο χωριό σας ή στην πόλη σας για να αγοράσει
πράγματα και να ζει μια ζωή άνετη και πλούσια
την ίδια στιγμή που οι γνωστοί του που δεν είχαν
τη δυνατότητα να βγάλουν χρήματα θα ήταν
άφραγκοι και δυστυχισμένοι;
- Συγνώμη, εσείς μου παίρνετε ή μου δίνετε
συνέντευξη;
- Δεν απαντάτε όμως...
- Τι να σου απαντήσω - δεν μου φαίνονται παρά-
λογα αυτά που μου λες. Στις ειδήσεις, όμως, στις
τηλεοράσεις, άλλα μας έλεγαν.
- Στις εκλογές της 6ης Μαΐου τι ψηφίσατε;
- Ανεξάρτητους Έλληνες (σσ: μπορείτε να βάλετε
ότι άλλο θέλετε: ΛΑΟΣ, Οικολόγους, Δράση κτλ)
- Γιατί;
- Γιατί είμαι κατά του Μνημονίου και ΄θελα να
τιμωρήσω ΠΑΣΟΚ και Νέα Δημοκρατία.
- Και πως γίνεται μέσα σε ενάμιση μήνα να αλλά-
ξατε γνώμη και να ψηφίσατε Νέα Δημοκρατία,
ένα από τα μνημονιακά κόμματα;
- Μα...
- Ποιος ευθύνεται λέτε για την τραγική οικονομική
κατάσταση της χώρας μας;
- Κοίτα, σίγουρα το ΠΑΣΟΚ.
- Το κόμμα δηλαδή με το οποίο φτιάξατε μαζί
κυβέρνηση τώρα, έτσι;
- Ναι, δηλαδή...
- Σε λίγο θα αρχίσουν να καταφθάνουν τα χαρά-
τσια τα οποία επίτηδες δεν εστάλησαν κατά τη
διάρκεια της προεκλογικής περιόδου. Έχετε
τρόπο να τα πληρώσετε;
- Αμάν, τα είχα ξεχάσει αυτά...
- Δεν είχαν ξεχάσει όμως οι κρατούντες να
δημιουργήσουν τεχνητή κρίση με την έλλειψη
φαρμάκων, με την αναμόχλευση εντάσεων που
έχουν να κάνουν με το μεταναστευτικό...
- Να ένα πρόβλημα: οι μετανάστες. Έχουν γίνει
πολλοί. Πρέπει να φύγουν.
- Μην μου πείτε ότι δεν θυμάστε ποιος άνοιξε την
πόρτα για το πρώτο μεγάλο κύμα μεταναστών
στην Ελλάδα... Ο Αντώνης Σαμαράς.
- Εεε...
- Ο οποίος δήλωνε πως σε καμία περίπτωση δεν
θα έκανε κυβέρνηση με το ΠΑΣΟΚ, γιατί κάτι
τέτοιο θα ήταν επικίνδυνο για την χώρα. Τελικά,
την έκανε - μάλλον πέρασε ο κίνδυνος...
- Μισό λεπτό...
Και η συνέντευξη αυτή συνεχίζεται με πολλά
αποκαλυπτικά στοιχεία. Τα περισσότερα τα γνωρί-
ζετε. Τελικά, είχε δίκιο ο φίλος Δημήτρης: μπορεί
να υπάρχει τρομερή άνοδος του ΣΥΡΙΖΑ αλλά
εντέλει οι τελευταίες εκλογές κατέγραψαν μια
συντηρητική στροφή στην ελληνική κοινωνία.
Ίσως να είναι καλό που δεν βγήκε τώρα πρώτο
κόμμα ο ΣΥΡΙΖΑ. Οι πολιτικές των κατεστημένων
κομμάτων δεν πρόκειται να μας βγάλουν από την
κρίση. Και να μην σας κάνει αγαπητοί φίλοι καμία
εντύπωση αν απ’ τα πρώτα νέα οικονομικά μέτρα
που θα λάβει η κυβέρνηση με πρωθυπουργό τον
Σαμαρά θα είναι η περαιτέρω μείωση μισθών και
συντάξεων των χαμηλόμισθων και των χαμηλο-
συνταξιούχων.
Κρίση υπάρχει όταν το παλιό πεθαίνει και το
νέο δεν λέει να γεννηθεί. Κάτι μου λέει πως βρι-
σκόμαστε στον επιθανάτιο ρόγχο του παλιού.
Και μακάρι να είναι εφικτό να είμαστε εδώ, μαζί
σας, από τον Σεπτέμβρη, για να μπορούμε να
συνεχίσουμε να επικοινωνούμε μέσα από τις
σελίδες του «φιλμ νουάρ». Όπως και να έχει:
Καλό Καλοκαίρι!
Θόδωρος Γιαχουστίδης
φιλμ νουάρ 2
απόψεις
Εβδομαδιαίο έντυπο για τον πολιτισμό και τη ΘεσσαλονίκηΤεύχος 3821 Ιουνίου 2012Διανέμεται δωρεάν
Τίποτα πια δεν είναι το ίδιο. Τόσα χρόνια η επίσκεψη στο Φεστιβάλ ήταν μια αγαπημένη συνήθεια. Βρισκόμασταν σε ένα γιορτινό περιβάλλον, όπου συμμετείχαν από κοινού
μετανάστες και ντόπιοι, παρακολουθούσαμε ενδιαφέρουσες συζητήσεις για τα προβλήματα που αντιμετωπίζουν οι μετανάστες, περιδιαβαίναμε τα περίπτερα, βλέπαμε και καμιά
συναυλία, πίνοντας τη μπύρα μας αραχτοί στο χορτάρι. Τώρα πια έχουμε πόλεμο! Οι κυβερνήσεις των τελευταίων 20 ετών άφησαν επίτηδες το πρόβλημα της μετανάστευσης
να χρονίσει, να κακοφορμίσει και να γιγαντωθεί. Πώς αλλιώς θα είχαμε εμείς οι Έλληνες τη δυνατότητα να εκμεταλλευόμαστε τη φτηνή εργασία αυτών των ανθρώπων για να
τα κονομήσουμε; Η προκλητική ανομία και η εξώφθαλμη μη τήρηση της υπάρχουσας νομοθεσίας (συνεπικουρούμενα και από τη συνθήκη τη γνωστή ως Δουβλίνο-2) οδήγη-
σαν αυτούς τους ανθρώπους στη γκετοποίηση και την εξαθλίωση και σε ό,τι συνεπάγονται αυτά. Έτσι βρήκε πρόσφορο έδαφος και το φιδάκι για να βγει απο τ’ αυγό του και να
περιφέρει το γλυστερό του σώμα ανάμεσά μας. Αυτός ο πόλεμος φυσικά έχει κηρυχθεί εναντίον μας και οι μάχες γίνονται σώμα με σώμα και έτσι πρέπει να αντιμετωπίζονται...
Γράφουν μεταξύ άλλων οι διοργανωτές του φεστιβάλ: “Το 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ Κοινωνικής Αλληλεγγύης ας είναι ένα τριήμερο γιορτής της αλληλεγγύης και της αντί-
στασης, όπου ντόπιοι και μετανάστες, κινηματικές συλλογικότητες, αλλά και μεμονωμένοι πολίτες, διασκεδάζουμε μαζί, αλληλοενημερωνόμαστε και αποφασίζουμε να αντιστα-
θούμε στη βαρβαρότητα του ρατσισμού και κάθε μορφής διακρίσεων και αποκλεισμού”...
Visual Games: pinhole photographyΗ oμάδα E.S.P. διοργανώνει την ομαδική έκθεση φωτογραφίας με τίτλο Visual Games. Τα
εγκαίνια της έκθεσης πραγματοποιούνται την Παρασκευή 22 Ιουνίου, στις 20:00, στο ROVER
BAR (Σαλαμίνος 6, Λαδάδικα). Σε μια εποχή κορεσμένη από την αισθητική της ψηφιακής εικό-
νας, η δημοφιλία μιας προφωτογραφικής μεθόδου δεν ενέχει ίχνος νοσταλγίας, παρά αποδει-
κνύει τη δίψα των ανθρώπων για παιχνίδι, τη χαρά της ανακάλυψης και την ακόρεστη περιέρ-
γειά του για το ορατό σε κάθε έκφανσή του.
Στην έκθεση συμμετέχουν: Μανώλης Αγιαννίτης, Σμαρώ Αραμπατζίδου, Κωνσταντίνος
Αργυριάδης, Πανδώρα Αρτακιανού, Αλέξανδρος Βασδέκης, Ιωάννης Βεργάδης, Αντώ-
Την Τετάρτη 8 Αυγούστου, στις 21:30, στο ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ
ΣΙΒΗΡΗΣ (τηλ. 23740 23997) και στις 23 και 24 Αυγούστου,
στις 21:00, στο ΘΕΑΤΡΟ ΔΑΣΟΥΣ (Κέδρινος Λόφος, τηλ.
2310 245307) το Θέατρο του Νέου Κόσμου θα παρουσιάσει
την κωμωδία του Αριστοφάνη Εκκλησιάζουσες. Μία
ακόμα πολιτική κωμωδία-σάτιρα από τις χαρακτηριστικές
του Αριστοφάνη, στην οποία για άλλη μια φορά –μετά τη
«Λυσιστράτη»– τάσσεται υπέρ των γυναικών. Ενδεχομένως
την έγραψε το 391 ή το 392 π.Χ. Τώρα που βουλιάζει το δικό
μας πολιτικό σύστημα, είναι σειρά μας να μιλήσουμε για την
πολιτική και για την πάλη των δύο φύλων, με αφορμή τις
Εκκλησιάζουσες. Και να γελάσουμε όχι μόνο με τη μακρινή
εποχή της αθωότητας, αλλά και με το κολασμένο σήμερα,
αφού η δική μας Πραξαγόρα έχει ακόμα και μαντικές
ικανότητες, που της επιτρέπουν να κινείται ελεύθερα
μέσα στους αιώνες και να προσγειώνεται στο παρόν. Η
ιστορία: Οι γυναίκες αξημέρωτα στην Εκκλησία του Δήμου,
μεταμφιεσμένες σε άντρες βέβαια, σύμφωνα με το σχέδιο
της Πραξαγόρας, πετυχαίνουν να δοθεί η εξουσία στις ίδιες,
τελευταία ελπίδα για να σωθεί η πόλη από το ναυάγιο. Πώς
θα είναι η ζωή από δω κι εμπρός; Γλέντι, κοινοκτημοσύνη
σε όλα, ακόμα και στον έρωτα, αφού ο νόμος παρεμβαίνει
για να διορθώσει τη φύση, δίνοντας δικαιώματα στους μη
προνομιούχους ή, καλύτερα, στις μη προνομιούχες, τις γριές
και τις άσχημες. Σκηνοθετεί ο Βαγγέλης Θεοδωρόπουλος.
Τη μουσική υπογράφει ο Θάνος Μικρούτσικος .
Πρωταγωνιστούν οι Δάφνη Λαμπρογιάννη και Γιώργος
Πυρπασόπουλος.
Δελίνα Βασιλειάδη
Θεατρικές Προτάσεις - Καλοκαίρι 2012
θέατρο
Τα βαφτίσια
Εκκλησιάζουσες
Ιφιγένεια εν Αυλίδι
Αναζητώντας τον Αττίκ
Το μεγάλο μας τσίρκο
Όρνιθες
φιλμ νουάρ 5
συνέντευξη
Βαγγέλης Κοντόπουλος Το ελληνικό τραγούδι κατάντησε εκεί από ανθρώπους σε λάθος θέσειςΣυνέντευξη στον Θοδωρή Μπακάλη
«Δεν μου αρέσουν πια οι ερμηνείες των τραγουδιστών»
Ανάμεσα στα απάρτια του δίσκου υπάρχει η μελοποίηση του ποιήματος Ίσκιος του Κώστα Καρυ-
ωτάκη, που εξαρχής δρέπει ενθουσιώδεις κριτικές. «Άνοιξα το βιβλίο κι έπεσα σ’ αυτό το ποί-
ημα που μου άρεσε» λέει ο Βαγγέλης Κοντόπουλος. «Δεν το ήξερα κι ας το έχουν μελοποιήσει
οι “Χαΐνηδες”, τα “Διάφανα Κρίνα” και ο Μίκης Θεοδωράκης. Είναι το κομμάτι που πρωτόπαιξα
στον Χρήστο Θηβαίο κι από εκεί ξεκίνησε το πράγμα, μαζί με το Τρένο, του οποίου έγραψα και
τους στίχους. Και θέλω να μελοποιήσω κι άλλο ποίημα του Καρυωτάκη, όπως και του Καβάφη.
Μου αρέσει πάντα να βάζω κι ένα ποίημα».
Ο μουσικός δεν παραλείπει να εκφράσει θαρρετά κάποιες απόψεις του, με αφορμή το νέο δίσκο:
«Ήθελα να δώσω ένα διαφορετικό ύφος στο δίσκο, καθώς δεν μου αρέσουν πια οι ερμηνείες των
τραγουδιστών. Όχι των τραγουδοποιών, αλλά των τραγουδιστών. Με αρρωσταίνουν γιατί τρα-
βάνε το τραγούδι στα άκρα, τους ενδιαφέρει η φωνή τους και πόσο ωραία βγαίνει, με αποτέλε-
σμα σπάνια να βγαίνει η ουσία. Δεν είναι σε θέση να διαλέξουν τι τους αγγίζει, με αποτέλεσμα
τα τελευταία χρόνια να λέμε ότι δεν βγαίνουν ωραία τραγούδια. Έχουν τους managers και τους
παραγωγούς, που είναι παντελώς άσχετοι, να τους κατευθύνουν σε διάφορα –και διαφορετικά-
πράγματα. Θα μπορούσαμε να μιλάμε για ώρες γι’ αυτό, καθώς το ελληνικό τραγούδι δεν κατά-
ντησε από μόνο του εκεί, αλλά από ανθρώπους σε λάθος θέσεις. Δεν βρίσκεις στίχους, επιλέγο-
νται ανόητες μουσικές, αλλά δεν γίνονται έτσι αυτά τα πράγματα…».
Τέλος, ο Βαγγέλης Κοντόπουλος ρίχνει και μια ματιά στη δισκογραφία και στις νέες τεχνολογίες,
κλείνοντας τις αναφορές του: «Όσο κι αν μπορούμε ν’ ακούσουμε ένα δίσκο από το youtube, πολ-
λοί είναι αυτοί που θα τον αγοράσουν αν αξίζει. Όπως κάνω κι εγώ, που έχω όλους τους δίσκους
που θέλω, άσχετα αν μπορώ ν’ ακούσω οτιδήποτε στο διαδίκτυο. Πάντως σπάνια αγοράζουμε
δίσκους πια και πλέον δεν υπάρχουν δισκάδικα. Ακόμα και τα “Metropolis” έκλεισαν ή υπολει-
τουργούν και μπαίνουμε σε άλλη εποχή…».
«Ιδού κι ένας δίσκος που κατά την υποκειμενική μου τουλάχιστον αντίληψη, είναι μια έκπληξη. Όχι μεγάλη ίσως, αλλά πάντως όχι και χωρίς αξία και σημασία» έγραφε στην
«Ελευθεροτυπία» (όταν υπήρχε…) ο Γιώργος Παπαδάκης για το δίσκο Όλα είναι αλλού.
Ο κοντραμπασίστας Βαγγέλης Κοντόπουλος γεννήθηκε στην Τσεχοσλοβακία, ήρθε στην Ελλάδα, σπούδασε στο Κρατικό Ωδείο Θεσσαλονίκης και ήδη μετράει τρεις προ-
σωπικούς δίσκους και πλήθος παρουσιών και συνεργασιών σε όλο το φάσμα της μουσικής. Πολιτογραφημένος Ξανθιώτης και γνωστός ανά το πανελλήνιο, δεν χρειάζεται
ιδιαίτερες συστάσεις. Την ίδια πεποίθηση έχουμε τόσο εμείς όσο και πολλοί άλλοι, αναφορικά με τον δίσκο όπου ο Βαγγέλης Κοντόπουλος υπογράφει τη μουσική, ο Γιώρ-
γος Φραντζολάς τους στίχους και οι Χρήστος Θηβαίος, Αλκίνοος Ιωαννίδης, Μάκης Σεβίλογλου, Μαρία Λούκα και On the road την ερμηνεία.
«Είχα ένα υλικό από τραγούδια και μουσικά θέματα. Γνώρισα τον Γιώργο Φραντζολά και αρχίσαμε να κάνουμε μαζί τραγούδια, ταιριάζοντας τις μουσικές μου με τους στίχους
του», λέει ο Βαγγέλης Κοντόπουλος. «Το αστείο είναι ότι είχα ξεκινήσει κάποιους στίχους πάνω στις μουσικές, αλλά δεν μπορούσα να τους ολοκληρώσω γιατί δεν έβγαινε
το παρακάτω. Αυτό το παρακάτω απ’ ό,τι φαίνεται ήταν ο Γιώργος Φραντζολάς…». Και αναφερόμενος στους έξοχους τραγουδιστές που συμμετέχουν στον δίσκο, λέει: «Ο
Χρήστος Θηβαίος είναι ο ιδανικός ερμηνευτής, όπως έχω πει και παλιότερα, είναι εύπλαστος χωρίς να χάνει το χαρακτήρα του. Έτσι, ταιριάζει και σε αυτά τα τραγούδια, που
είναι λίγο διαφορετικά από την προσωπική διαδρομή του. Γνωριστήκαμε όταν έπαιζε με τους “Συνήθεις Υπόπτους”, μαζί με τον Γιώργο Νταλάρα, στην “Ιερά Οδό” και όταν
διαλύθηκε το σχήμα του συνεχίσαμε να παίζουμε μαζί για χρόνια. Ο Αλκίνοος Ιωαννίδης είναι ένα… αερικό, σαν όνειρο. Ήρθε, χάρισε το δώρο του τραγουδώντας και έφυγε.
Είναι μοναχικός και τον εκτιμώ πάρα πολύ γι’ αυτά που κάνει. Ο Μάκης Σεβίλογλου είναι ένας εκπληκτικός τραγουδοποιός που πρέπει να τον ακούσουμε και να τον προσέ-
ξουμε. Έκανε τραγούδια για τη Χαρούλα Αλεξίου καθώς και δύο προσωπικούς δίσκους. Ο ένας έγινε στην Ολλανδία, όπου μάλιστα είναι… φίρμα και βρίσκεται στη φάση
που τον ανακαλύπτει ο κόσμος. Πιστεύω ότι στο μέλλον θα δώσει σπουδαία πράγματα και θα έχει την πορεία του Σωκράτη Μάλαμα. Η Μαρία Λούκα είναι καταπληκτική τρα-
γουδοποιός που έχει ήδη δύο δίσκους. Σπουδαίοι και οι On the road από τη Θεσσαλονίκη, που τους ανακάλυψα να παίζουν σ’ ένα μπαράκι».
φιλμ νουάρ 6
Καλοκαιρινές συναυλίες (ελληνικές...)Όσο η θερμοκρασία ανεβαίνει πολλαπλασιάζονται και τα εκτός των
τειχών μουσικά δρώμενα –τα περισσότερα υπό την σκέπη των τοπικών
ή γειτονικών της Θεσσαλονίκης φεστιβάλ. Για να δούμε τι έχουμε για
το καλοκαιράκι λοιπόν…
Το Φεστιβάλ της ΜΟΝΗΣ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ συνεχίζεται ως το πρώτο
δεκαήμερο του Ιουλίου με συμμετοχές Ελλήνων καλλιτεχνών, αλλά
και κάποιες ευχάριστες εκπλήξεις απ’ το εξωτερικό. Έτσι, ενδεικτικά,
στις 25/6 στην σκηνή θα βρίσκεται ο Γιάννης Χαρούλης, στις 2/7 οι
Locomondo, στις 3/7 η Ελευθερία Αρβανιτάκη και ο Μπάμπης Στόκας,
ενώ στις 4 του Ιουλίου ο Δημήτρης Ζερβουδάκης. Από τις παράλληλες
εκδηλώσεις αξίζει κανείς να σταθεί στη συναυλία των Canzoniere
Grecanico στις 11 του μηνός. Και στη μικρή σκηνή του Φεστιβάλ (από τις 12 έως και τις 17 Ιουλίου) θα έχετε όμως την
ευκαιρία να απολαύσετε μουσικά σχήματα όπως οι Sancho 003, το «Ακουστικό Σετ» του Μπάμπη Παπαδόπουλου, το
Trio Balkano και τις Πλειάδες.
Ιδιαίτερα πλούσιο και μουσικά (εκτός του ιδεολογικού υπόβαθρου) και το 15ο Αντιρατσιστικό Φεστιβάλ που θα πραγματοποιηθεί
από 29/6 έως και 1/7 στο πρώην ΣΤΡΑΤΟΠΕΔΟ ΠΑΥΛΟΥ ΜΕΛΑ. Μεταξύ άλλων οι Speakeasies Swing Band, οι Koza
Mostra, οι Scaribas, τα Περσινά Ξινά Σταφύλια και ο αστείρευτος Μπάμπης Μπατμανίδης.
Από τις συμπράξεις Ελλήνων καλλιτεχνών αξίζουν αναφοράς δύο εμφανίσεις στη Βαβυλωνία: αυτή του Νίκου
Πορτοκάλογλου (μαζί με Μποφίλιου και Μουζουράκη) στο επετειακό Τριάντα χρόνια ταξίδι και αυτή των Θηβαίου –
Βασίλη Παπακωνσταντίνου στις 2 και στις 4 Ιουλίου αντίστοιχα.
Από τα Φεστιβάλ της Χαλκιδικής θα αναφερθώ περιοριστικά (λόγω χώρου) στα εξής δύο:
α) στο Sani Festival που φέτος συμπληρώνει 20 χρόνια παρουσίας και το γιορτάζει με εξαιρετικές παρουσίες, όπως
θα δείτε και στη διπλανή στήλη. Εδώ σημειώνουμε τις ελληνικές συμμετοχές του Διονύση Σαββόπουλου, του Θάνου
Μικρούτσικου και της Μαρίας Φαραντούρη, αλλά και ένα μοναδικό αφιέρωμα της Λίνας Νικολακοπούλου στον
μεγάλο Μάρκο Βαμβακάρη.
β) στο Φεστιβάλ Κασσάνδρας (ΑΜΦΙΘΕΑΤΡΟ ΣΙΒΗΡΗΣ), το οποίο -πέραν από την αφρόκρεμα των θεατρικών παραστάσεων
του καλοκαιριού φιλοξενεί εξίσου αξιόλογες συναυλίες των πιο γνωστών και προβεβλημένων καλλιτεχνών της έντεχνης
μουσικής σκηνής.
Αυτά από μένα. Δεν θα αποχαιρετήσω για καλοκαίρι, γιατί αφενός δεν μ’ αρέσουν οι αποχαιρετισμοί και αφετέρου...
γιατί θα τα ξαναπούμε! Μπορεί με τη μορφή αυτή που μονομερώς συνηθίσαμε φέτος, αλλά μπορεί κι αλλιώς. Ως τότε να
βλέπετε, να γεύεστε, να οσφραίνεστε, να αγγίζετε και προπαντός να ακούτε ό, τι προάγει το μυαλό και την ψυχή σας…
Βάγια Πολυζωΐδου
Καλοκαιρινές συναυλίες (ξένες...)
Δυστυχώς δεν είναι πολλά. Εν μέσω κρίσης και δεδομένων των δυσκο-
λιών, καλλιτέχνες από Ευρώπη και Αμερική δεν το αποφασίζουν να μας
επισκεφθούν, έτσι η χώρα μας είναι εκτός του χάρτη των καλοκαιρινών
περιοδειών. Οι συναυλίες που επιβεβαιωμένα θα γίνουν, εκτός εξαιρε-
τικού απροόπτου, είναι:
Στη Θεσσαλονίκη: Οι Wu Τang Legends, οι θρύλοι του hip-hop στο ΙΒΑ-
ΝΩΦΕΙΟ στις 26/6. Ο Ιμπραήμ Φερέρ, η φωνή των Buena Vista Social
Club, στη ΜΟΝΗ ΛΑΖΑΡΙΣΤΩΝ στις 29/6. Οι Duran Duran, αγαπημένοι
των κοριτσιών στα ‘80’s στο ΘΕΑΤΡΟ ΓΗΣ στις 6/7. Οι Dead can dance
επανασυνδέθηκαν και θα μας επισκεφθούν (πάλι ΘΕΑΤΡΟ ΓΗΣ) στις 21/9.
Στο Φεστιβάλ της Σάνης, στη Χαλκιδική, το φετινό πρόγραμμα περιλαμβάνει τους τζαζίστες Λαρς Ντάνιελσον (Σουη-
δία)13/7, Αχμάντ Τζαμάλ (ΗΠΑ) 14/7, Tigran Trio (Αρμενία-ΗΠΑ)15/7, ενώ στις 21/7 ο Ισμαέλ Λο θα γεμίσει μελωδίες
από τη Σενεγάλη και την Αφρική τον λόφο της Σάνης.
Αν αποφασίσετε την κάθοδο στην Αθήνα και τις τριγύρω περιοχές, οι επιλογές είναι:
Το Eject Festival: με τους Kassabian, James, Miles Kane, Band of Skulls, Customs, στις 27/6 στην ΠΛΑΤΕΙΑ ΝΕΡΟΥ,
Ολυμπιακός Πόλος Φαλήρου,
Το γνωστό «μεταλλικό» Rockwave Festival με line up: 30/6 The Locos, The Last Drive, Nashville Pussy, Nightstalker,
1/7 Όζι Όσμπορν, Machine Head, Paradise Lost, Unisonic, Planet of Zeus, Lucky Funeral, 2/7 Prodigy, Iggy and
the Stooges, Everlast, Gad., Monovine, στο TERRA VIBE, στη Μαλακάσα.
Στο κλεινόν άστυ εμφανίζονται και οι: Γκόραν Μπέγκοβιτς 30/6 (ΤΕΧΝΟΠΟΛΙΣ), Ρούφους Γουέινραϊτ 10/7 (FUZZ),
Pink Martini 11/7 (ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ), The Dandy Warhols 12/7 (ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ), Μόρισεϊ 16/7 (ΛΥΚΑΒΗΤΤΟΣ), Red
Hot Chili Peppers 4/9 (OAKA), ενώ κάτι ακούστηκε για τους Coldplay στις 24/9, αλλά δεν έχει ανακοινωθεί επισήμως.
Σε ηλεκτρονικούς ρυθμούς και σε trance ακούσματα γίνονται τα: Psyculture Festival 3: 13 έως και 16/7 στην Παραλία
Ελευθερών – Καβάλα, Gaea Festival 23-28/8 Ασπροβάλτα και Aurora Festival 29/8-2/9 Σίβηρη Χαλκιδικής.
Το πάρτι στο ποτάμι (River Party) συνεχίζεται και φέτος στο Νεστόριο Καστοριάς και ανάμεσα στους Έλληνες καλλιτέ-
χνες θα εμφανιστούν και οι ξένοι Thievery Corporation 2/8 και Nouvelle Vague 3/8.
Για αυτούς που θα θελήσουν να πάνε πιο έξω, υπάρχει το Elevation (23/6) στο Μπάνσκο Βουλγαρίας με FatBoy Slim,
το Sofia Rocks (7-8/7) με Godsmack, Guns ‘n Roses, Kaiser Chiefs και το Exit (12-15/7) στο Νόβισαντ της Σερβίας με
New Order, Plan B, Gossip.
Όπου κι αν πάτε τελικά, καλά ακούσματα να έχετε και καλό συναυλιακό καλοκαίρι για όλους μας!
Σοφία Μελικίδου
μουσική
Όσα θα κρατήσω από την φετινή σεζόν
Τη συναυλία των James στο Ιβανώφειο. Ο Τιμ
Μπουθ, αεικίνητος, διαδραστικός και εκστατι-
κός. Το συγκρότημα, δυνατό και σφιχτοδεμένο.
Τα ακούσαμε όλα: “Someone’s got it in for me”,
“English beefcake” “Tomorrow”, “Getting away
with it (All messed up)”, “Laid”. Όλα!
Τη συνέντευξη των Your Hand In Mine: «Μας
κολακεύει πολύ το ότι η μουσική μας δημιουρ-
γεί διάφορα συναισθήματα στον κάθε ακρο-
ατή, από βαρεμάρα μέχρι αυτό που περιέγρα-
ψες… απλά αντικατοπτρίζει τη διάθεσή μας σε
ένα χρονικό διάστημα».
Το πρώτο Support your local heroes! και την
κουβέντα με τους Jane Doe επ’ αφορμή αυτού:
«Το βασικό είναι να κάνεις τραγούδια κι ίσως
κάποιος να τα δεχτεί. Κι αυτό είναι η μεγαλύ-
τερη επιτυχία για μας». Η πόλη έχει σπουδαία
ονόματα. Στηρίξτε τα, ακούστε τα, αγαπήστε τα!
Την εμφάνιση του Γιαν Τιρσέν στο PRINCIPAL.
Μια ροκ συναυλία, γεμάτη ηλεκτρισμό, ένταση
και πάθος, που μας άφησε μια ονειρεμένη
αίσθηση λύτρωσης. Μουσική από το ίδιο υλικό
που φτιάχνονται και τα όνειρα!
Τα λόγια του Ανεστόπουλου: «“Πώς θέλεις να
ζήσεις;”. Εγώ επιλέγω πρώτα με ποιόν τρόπο
δεν θέλω να ζήσω!».
Τη δημιουργική παρουσία της INNER EAR. Οι
δουλειές του Ανεστόπουλου, της Κουρτίδου,
του LogOut, των Your Hand In Mine, του The
Boy, της Μαρίας Παρούση στη συλλογή Under
the weather, του King Elephant, του Kid Flicks
αποδεικνύουν ότι η ελληνική σκηνή δεν έχει να
φοβηθεί απολύτως τίποτα και κανέναν.
Τον Absent Without Leave και την SOUND
IN SILENCE: «συνεισφέρουμε στο να ακουστεί
όσο περισσότερο γίνεται η δουλειά αγαπημέ-
νων μας καλλιτεχνών… το τελικό αποτέλεσμα
αποζημιώνει πλήρως».
Τη συναυλία των Afghan Whigs στην Αθήνα.
Ίσως η καλύτερη συναυλία που έχω δει ποτέ -και
όοοοοοχι, καμία σχέση δεν έχει το γεγονός ότι
είμαι παθιασμένα και αμετάκλητα ερωτευμένη
με τον Γκρεγκ Ντούλι!
Καλό καλοκαίρι να έχετε! Θα τα ξαναπούμε από
Σεπτέμβρη!
Μαριάννα Βασιλείου
Afghan Whigs
Γιάννης Χαρούλης
Duran Duran
φιλμ νουάρ 7
EXIT: Έξοδος, εξέρχομαι έξω (πως είπε και η υπη-
ρέτρια της “γυναίκας που τρελάθηκε”), βγαίνω
απ’ το λούκι. Στη Χώρα της Εξόδου 2012 (το 13ο
μουσικό φεστιβάλ State of EXIT) μας περιμένουν
οι New Order, Gossip, Wolfmother, Richie
Hawtin, Guns n’ Roses, Duran Duran, Erykah
Badu, Laurent Garnier LBS, Luciano, Miss
Kittin, Plan B, Suicidal Tendencies, Planet of
Zeus κι άλλοι πολλοί...
Ρωτήσαμε έναν απ’ τους τρεις ιδρυτές του
καστρόβιου Φεστιβάλ, τον Μπόγιαν Μπόσκοβιτς.
Τι άλλαξε αφότου εξήλθατε του καθεστώτος
Μιλόσεβιτς;
Η δικτατορία ήταν μια σκληρή περίοδος για όλους.
Μπήκα στο πανεπιστήμιο το δεύτερο μισό του ‘90.
Η Σερβία βρισκόταν στο λούκι της δικτατορίας,
που εξακόντιζε στα ύψη ξενοφοβία και εθνικισμό.
Οι νέοι ήταν παγιδευμένοι ανάμεσα στις τεχνι-
κές καθημερινής επιβίωσης και τη μεγάλη απά-
θεια. Οι φοιτητές ζητούσαμε κυρίως ελευθερία
του λόγου, δικαιώματα του πολίτη, δημοκρατικές
εκλογές, ελευθερία κι ανεξαρτησία του τύπου και
πανεπιστημιακή αυτονομία. Μεγάλη ελπίδα και
πρότυπο ήταν για μας ο κύριος Ζόραν Τζίτζιτς,
του οποίου τις ιδέες ακολουθούσαμε (πρωθυ-
πουργός της Σερβίας που δολοφονήθηκε από
δυνάμεις ασφαλείας το 2002, δυο χρόνια μετά
την πτώση του καθεστώτος).
Το EXIT ξεκίνησε λοιπόν ως διαμαρτυρία, ως εκα-
τονταήμερη καμπάνια υπέρ της ελευθερίας. Όταν
άλλαξε η κατάσταση και απαλλαγήκαμε, η Σερ-
βία άρχισε να πλέει προς την ανάπτυξη, με κατεύ-
θυνση την ευρωπαϊκή οικογένεια και οι ζωές μας
βελτιώθηκαν. Τα οικονομικά εξακολουθούσαν να
είναι ζόρικα, αλλά τουλάχιστον είχαμε ειρήνη. Η
ύφεση μπορεί να πυροδοτήσει την έμπνευση,
αλλά η ειρήνη είναι βασική προϋπόθεση στη βιο-
μηχανία διασκέδασης, για να υπάρξει ανάπτυξη.
Η 13η διοργάνωση θα είναι τυχερή ή γουρ-
σούζικη; Ποιος είναι ο τυχερός σας αριθμός;
Αυτός είναι ο τυχερός μας αριθμός. Το 13. (Το
Φεστιβάλ ανοίγει νύχτα της Πέμπτης 12 Ιουλίου,
ξημερώνοντας Παρασκευή και 13).
συνέντευξη
Μπόγιαν Μπόσκοβιτς Το 13: Αυτός είναι ο τυχερός μας αριθμός Συνέντευξη στον Κώστα Γ. Καρδερίνη
Σήμερα διατηρείτε δεσμούς με την πανεπιστημιακή κοινότητα;
Σπούδασα μηχανικός τηλεπικοινωνιακών συστημάτων κι έδωσα το δίπλωμα στη γιαγιά μου που το κρέμασε στον τοίχο της
κουζίνας της. Με πολύ καμάρι ώστε να το βλέπουν οι γείτονες. :)
Το EXIT, όπως προείπα, ξεκίνησε ως φοιτητική προσπάθεια. Πιστεύουμε ότι παραμένουμε ένα καλό πρότυπο για τους φοι-
τητές, μια που είμαστε ο νούμερο ένα εργοδότης φοιτητών της Σερβίας. Πάνω από 3.000 άνθρωποι δουλεύουν για μας
στο Φεστιβάλ.
Πείτε μας περισσότερα για τη Σκηνή Σούμπα!
Ο Μίταρ Σούμποτιτς Σούμπα (1961-1999) ήταν συνθέτης, παραγωγός και οραματιστής, από τους πρωτοπόρους της ηλε-
κτρονικής μουσικής στην πρώην Γιουγκοσλαβία. Στις αρχές του ‘90 μετακόμισε στη Βραζιλία και επηρέασε δραματικά τη
σύγχρονη μουσική της χώρας αυτής, φέρνοντας πολύ κοντά το βραζιλιάνικο ηλεκτρονικό ήχο στους μουσικούς των άλλων
πιο παραδοσιακών ή κλασικών ρευμάτων. Πέθανε σε μια πυρκαγιά που ξέσπασε στο στούντιό του, αμέσως μόλις είχε
τελειώσει το μουσικό του αριστούργημα, Sao Paolo Confessions, και κατόπιν έκανε τεράστια επιτυχία με την παραγωγή
του Tanto Tiempo της Μπεμπέλ Γκιλμπέρτο (το υλικό της οποίας διέσωσε και κάηκε ο ίδιος). Πρόκειται για έναν άνθρωπο
που συνεχίζει να μας εμπνέει. Δώσαμε το όνομά του σε μια μουσική μας σκηνή και την αφιερώσαμε στους ταξιδευτές και
τους ερευνητές της μουσικής.
Ποιες οι κοινωνικές δράσεις σε συνεργασία με την πόλη και το πανεπιστήμιο του Νόβι Σαντ;
Η κοινωνική διάσταση είναι πολύ σημαντική και συνυφασμένη με τη διοργάνωση... Φτάσαμε να γίνουμε ένα μεγάλο ευρω-
παϊκό φεστιβάλ, αλλά παραμένουμε σταθεροί στις κοινωνικές μας αξίες... Κάθε χρόνο το EXIT είναι αφιερωμένο σε κάποιο
διαφορετικό κοινωνικό ζήτημα:
Το 2004 κάναμε καμπάνια με το MTV που λεγόταν EXIT: Βάλτε Τέρμα στη Διακίνηση και Εκμετάλλευση Ανθρώπων (καμπά-
νια που συνεχίστηκε αργότερα στην Ανατολική Ασία με κύρια πρέσβειρα την Αντζελίνα Τζολί).
Το 2005 υπενθυμίσαμε τη θλιβερή επέτειο των 10 χρόνων από τη σφαγή στην Σρεμπρένιτσα (πόλη της Βοσνίας, όπου σερ-
βικές δυνάμεις εξολόθρευσαν σε μιαν επιχείρηση πάνω από 8.000 μουσουλμάνους το 1995). Η πρωτοβουλία έγειρε αντι-
φατικά συναισθήματα και πολλά ερωτήματα. Το EXIT επικρίθηκε και δέχθηκε επιθέσεις από μέσα επικοινωνίας και ακρο-
δεξιούς πολιτικούς, ποδοσφαιροχούλιγκανς και σκίνχεντς. Πέρασαν πέντε χρόνια (2010), ώσπου το Σερβικό Κοινοβούλιο
να ψηφίσει δήλωση συγγνώμης και συμπαράστασης στα θύματα.
Το 2007 τεθήκαμε επικεφαλής προσπάθειας υπέρ του δικαιώματος νέων Βαλκάνιων ανθρώπων να ταξιδέψουν προς την
Ευρωπαϊκή Ένωση. Φέραμε στο EXIT τον κύριο Όλι Ρεν (κορυφαίο επίτροπο της Διευρυμένης Ευρώπης), ο οποίος δεσμεύ-
τηκε σε δημόσιο ντιμπέιτ σχετικά με τη δυνατότητα ελεύθερης μετακίνησης. Η κατάργηση της βίζας επιτεύχθηκε το 2009.
Ο κ. Ρεν, μιλώντας στο Ευρωκοινοβούλιο, είπε ότι αισθάνεται πολίτης της Δημοκρατίας του EXIT (State of EXIT) και ότι η
επίσκεψή του στο Φεστιβάλ υπήρξε καταλυτική στην κατάργηση της βίζας.
Το 2010 προωθήσαμε τα δικαιώματα ανθρώπων με διαφορετικές σεξουαλικές προτιμήσεις (LGBT rights) στη Σερβία και
στην περιοχή μας. Μετά το Φεστιβάλ οργανώσαμε το 1ο σερβικό Pride Parade και είχαμε την ευθύνη της ασφαλούς διε-
ξαγωγής του. Το ρίσκο ήταν πολύ μεγάλο, καθώς μαζεύτηκαν στο Βελιγράδι χιλιάδες θερμοκέφαλοι χούλιγκανς διψασμέ-
νοι για αίμα. Κανείς από τους συμμετέχοντες δεν τραυματίστηκε, αλλά εικόνες ντροπής από τους τραμπουκισμούς έκα-
ναν το γύρο του κόσμου.
Τελικά οι πολιτιστικές συνιστώσες και τα πολιτιστικά μας επιτεύγματα είναι ίσως σημαντικότερα. Η αισθητική της ζωής και
της κουλτούρας μας καθορίζει την ποιότητα της κοινότητας και διαμορφώνει τη σύγχρονη πολιτική σκέψη μας. Τη δεκαετία
του ‘90, το καθεστώς Μιλόσεβιτς το κατάλαβε αυτό, όταν προέβαλε εμφατικά έναν ειδικό τύπο μουσικής υποκουλτούρας
που λεγόταν turbo folk –φτηνιάρικη έθνο-φολκ μουσική παιγμένη με ροκ μουσικά όργανα που μιλά για σερβικές νίκες και
εθνικισμό, εκθειάζει τη σύγκρουση ως τελική λύση επέκτασης και επιβολής, προάγει στρεβλά συστήματα αξιών και πρό-
τυπα– εμφορούμενη από εγκληματίες πολέμου με ναρκωτικά, συμμορίες, όπλα και μαύρα τζιπ. Αυτή η υποκουλτούρα επι-
βλήθηκε από τα κρατικά ΜΜΕ και καθόρισε (δηλητηρίασε) γενιές νέων παιδιών.
Αποστολή του EXIT είναι λοιπόν να προβάλλει μουσικές και αισθητικές αντίθετες προς την turbo folk υποκουλτούρα, οι
οποίες υμνούν την ανομοιογένεια και την προσωπικότητα, ως αντίδοτο στη νοσηρή ομοιομορφία της κυβερνητικής άποψης
για τη διαπαιδαγώγηση. Πολλοί νέοι άνθρωποι, που μοιράζονται τον ίδιο πολιτισμικό χώρο (και την ίδια γλώσσα) της πρώην
Γιουγκοσλαβίας, νιώθουν πολίτες της αισθητικής και της Δημοκρατίας του EXIT και μας επισκέπτονται αρκετά συχνά. Ως
τα τώρα έχουμε υποδεχθεί συνολικά πάνω από δυο εκατομμύρια άτομα.
φιλμ νουάρ 8
βιβλίο
ΧΝΑΡΙΑ [iRec]
σε ποίηση Ανδρέα Παγουλάτου
μουσική: Πάρις Παρασχόπουλος
τραγούδι: Δημήτρης Νικολούδης
Ο Ανδρέας Παγουλάτος ήταν (1946-2010) είναι και θα είναι ένας παγκό-
σμιος διανοητής, θεωρητικός και πρακτικός εκφραστής του γλωσσοκεντρι-
κού κινήματος, δοκιμιογράφος ποιητής ορατών και αοράτων, αυτού που ο
ίδιος (μεταξύ άλλων) γέννησε και εξέλιξε στο Παρίσι (1970-1988) και το οποίο
αποδίδεται με τον όρο γλωσσοκεντρική ποίηση. Συνεργάτες του, συνοδοι-
πόροι, στάθηκαν ο εικαστικός Γιώργος Λαζόγκας (περιοδικό Χνάρια) και
μέχρι τέλους... ο Νάνος Βαλαωρίτης (περιοδικά Συντέλεια και Νέα Συντέ-
λεια). Ο Μάνθος Σαντοριναίος κατέγραψε μια σειρά από βιντεο-ποιήματα
του Ανδρέα, συνδυασμό ποιητικής ανάγνω(ρι)σης, μουσικής-ήχων και εικό-
νας-εικόνων (βιντεοποίηση).
Ο παρών σύμπακτος δίσκος που τιτλοφορείται ΧΝΑΡΙΑ (με το τελικό Α κυκλωμένο με τον κύκλο της
αναρχίας) οφείλει εξώφυλλο και τίτλο στον αγαπημένο πίνακα του Ανδρέα, έργο του Λαζόγκα από
κείνη την περίοδο. Δεν είναι ένα τυπικό cd μουσικής, ούτε μελοποίηση αποσπασμάτων “που προσφέ-
ρονται για τραγούδια” όπως γράφει σε εμπιστευτικό σημείωμά του ο ποιητής προς τον συνθέτη Πάρι
Παρασχόπουλο. Είναι πνευματική γέφυρα, φυσική συνέχεια και προσπάθεια (ανα)μετάδοσης βαθιάς
και ανιδιοτελούς αγάπης που ένιωθε με πόνο ψυχής και μοιραζόταν απλόχερα με όσους πίστευε και
εκτιμούσε ο ήπιος και μειλίχιος στοχαστής Ανδρέας Παγουλάτος.
Είναι χνάρια έρωτα και αναρχίας, ούτε καν ιστορίες, ούτε καν (μόνο) ιστορία... (Κατα)σπαράγματα ζωής
και ιδεών... Είναι βιωμένη στάση και βιωματική (επ:ανά)σταση, πνευματική παρακαταθήκη της οποίας οι
επαναζυμώσεις και το ξεφούρνισμα έγινε στην Θεσσαλονίκη με συνθέτη τον Παρασχόπουλο και ερμη-
νευτή τον Δημήτρη Νικολούδη. Κι αν η μουσική τείνει προς και αποκτείνει ελεγειακή και τελετουργική
διάσταση, ο πνευματικός λόγος δείχνει τα κοφτερά του δόντια και τις οιστρογόνες πληγές της “τερα-
τογονίας”. Σταχυολογώ (ανέκδοτα πριν, κάποια εξ αυτών):
[...] καλημέρα λες και φτάνει... δολοφονική καλημέρα στα γρανάζια... στις εποχές των τρελών αγελάδων...
[...] ο έρωτας, καθημερινός φασισμός... επιβολή του ενός πάνω στον άλλον... και ποιος θα αθωώσει
την αγάπη άνευ όρων;
[...] το κενό σου μέσα μου όλο και μεγαλώνει... γίνεται θεριό και με κατασπαράζει... χρονοβόρος χρό-
νος... τα χνάρια των ερώτων στα σεντόνια... γίνονται τέρατα μυθικά...
[...] καταραμένοι να ‘στε... ζωντανούς βάζετε στόχους... τελείες και παύλες στις ζωές...
[...] τα μεστωμένα χρώματα της φαντασίας... την ουτοπία χωρίς σύνορα... αδέσποτες σφαίρες οι εστίες
και οι λαοπλάνοι θεσμοί... δώστε παρηγοριά στις λέξεις που ανεβαίνουνε στοχαστικά...
[...] και τότε αρχίζει η τερατογονία... νέφος και κυκεώνας... το άλεκτο κι ο μουσικός κόσμος μας...
[...] ξύλο ταπεινό δε θα φύτρωνε στο χώμα... δε θα άνθιζε δε θα έπλεε στη θάλασσα της ιστορίας...
Δεν θέλω να μείνουμε με την εντύπωση ενός μεμονωμένου προτύπου παραδείγματος και να μοιρο-
λογήσουμε (ίσως) “την αλήθεια που χάθηκε”... Κλείνω επί τούτου με την πολύ πρόσφατη δήλωση του
Θανάση Παπακωνσταντίνου: Αυτό που λέω είναι ότι η ουτοπία της αναρχίας είναι η πιο γλυκιά, ανθρώ-
πινη, αισιόδοξη και ποιητική ουτοπία που έχει γεννήσει ο άνθρωπος στην πορεία του προς το χάος.
Κι ότι ο αναρχισμός δεν είναι συνυφασμένος με τη βία, όπως πολλοί ημιμαθείς διαστρεβλωτές του
άθλιου συστήματος που ζούμε, προσπαθούν να περάσουν, ως μοναδική αλήθεια.
Κώστας Γ. Καρδερίνης
Δημήτρης Τανούδης
Σπασμός
εκδ. Νεφέλη, 2011
Μία ουτοπία, γραμμένη σαν ελεύθερη και παραληρηματική γραμμή. Το ανδρικό
σπέρμα δεν γονιμοποιεί πια και το ανθρώπινο γένος κινδυνεύει. Τότε, μια ηγε-
τική ομάδα γυναικών βάζει σε μια γυάλινη φούσκα 23.000 δεκαεξάχρονους και
23.000 δεκαεξάχρονες, με σκοπό την εξασφάλιση της ανθρώπινης αναπαραγω-
γής. Ανεπιτυχώς, καθώς η απουσία συναισθήματος είναι το στοιχείο που οδηγεί
στην ανθρώπινη αναπαραγωγή και εξέλιξη. Η σάρκα και ο πόθος αποκόπτουν
την σεξουαλική πράξη από τον αναπαραγωγικό σκοπό και συνθέτουν, εν τέλει,
έναν ύμνο στην αγάπη. Απλά όχι με την έννοια που έχουμε συνηθίσει...
Ο Σπασμός δεν είναι πορνογράφημα. Το πορνογράφημα σκοπεί στον σεξουαλικό ερεθισμό -ο Σπασμός
όχι. Μιλά για τον ερωτικό παροξυσμό και τη σεξουαλική ακρότητα -κοινώς, για τις πιο πρωτόγονες και
πρωταρχικές μορφές αγάπης. Η αγάπη δεν είναι μελιστάλαχτα λόγια, βόλτες σε ηλιόλουστα λιβάδια
και ρομαντικά μυθιστορήματα. Αυτά είναι κοινωνικές κατασκευές, που δημιουργήθηκαν για να εξυπη-
ρετήσουν τους συντηρητικούς θεσμούς της εκάστοτε κοινωνίας. Η αληθινή αγάπη δεν ενδιαφέρεται
για κοπλιμέντα και συμβάσεις. Η αληθινή αγάπη εκφράζεται απόλυτα με σωματικό τρόπο. Η αληθινή
αγάπη είναι η σεξουαλική παραφορά, το τυφλό πάθος, η ανίκητη έλξη προς τον Άλλον, το πανηγύρι
των αισθήσεων, η κραυγή «γάμα με» που στην πραγματικότητα σημαίνει «αγάπα με».
Ο Χένρι Μίλερ έχει γράψει ότι «το σώμα μας διαθέτει μια σοφία, την οποία εμείς που το κατοικούμε
δεν την έχουμε». Γι’ αυτό και αν ακούσουμε το σώμα μας και όχι το μυαλό μας, αυτή η μορφή αγά-
πης θα εξακολουθήσει να επιβιώνει -και να διασφαλίζει και τη συνέχιση του γένους μας. Εις τους αιώ-