Fernando Nolla daba visto o Fujiyama. no pino de Ferre~ra I~Asmemorias do intelectual recuperan a figura deste viveirenseque traballou na BBC, e quetraduciu parao galego obras clásicas coma ’Macbeth’ ou’Breviario do pensamento clásico chinés’ JAUREGUIZAR ~~ sja u reguizar@elprogreso es LUGO. Algunhas das pfimeiras lec taras de Fernando Pérez-Barreiro Nolla sendo neno foron no xomal Pro Neutralidad, financiado polo goberno nazi e editado polo seu pai no Viveiro da Segunda Guerra Mundial. Na sección de esquelas non era raro ler algún recadro que lembraba as vífimas que causara o pirata sir Francis Drake nas stias incmsións na Mafifia e se solici- taba unha oración polo seu eterno descanso. As inserdóns, sumadas aos eloxios aos .submarinos da nobre Xermania.., foron tomadas pola embaixada británica coma unha provocación que a levou a intentar que se procesase ao direc- tor de Pro Neutralidad. Nas sfias memorias, ’Amada li- berdade’(Xerais, 2013),o tradutor vivaireuse escribe que <,non deixa de ser curioso que eufose contra tado pola BBC e vivise a maior par- te da mifia vida en Gran Bretaña~,. .Omeupai ñha moito sentido do humor e iso parecelleulle normal. Non así a unirmán del que chegou a cura e amezou con desherdalme por marchar a Inglaterra, despois doque fixera Drake,~, comenta. A pesar das reñcencias doseu ño, Fernando Pérez-Barreiro No- 11a trabal]ou sempre dende fóra de Galicia, pero sempm mirando cara Galicia. Nolla era fillo .dun seminarista sen vocación,, que Amuller ,,Sabiamos que duraría pouco,, Teresa Barro completa o libro de memoria(Amada liberda de’ achegando o seu punto de vista da relación que a uniu du rantetoda a vidaa Fernando Pérez-Barreiro No/la. Asúa relación comezou en San- tiagoen 1955 e, cando el se Ile declarou, ela asegura que estaba certadeque ~~os dous sabiamos quedurariamos pouco~L Romanés Teresa sentira falar da inte- lixencia e dos coñecementos idJomát]cos, ~~mesmo se dic[a que sabia romanés)L doseu pretendente. Enterro cos polacos Amul/er de Fernando Nol/a comenta que, ~ffoi estranxeiro ara o finaPpois, cando houbo que enterralo, ~~a terra estaba tan conxelada que soamente se puido cavar unha tumba na partedocem[terio asignada aos polacos)k ~~Agora estará aprendendo polacoL bromea. pasou por Mondofiedo e avogado .que regresou a Viveiro para nun- ca exercer, pois procedía dnnha saga de caciques. O av~ do tradu- tot ]ideraba o Partido Conservador e fora alcalde de Viveiro na ditadu- ra de Primo de Rivera. O pai foi reclamado nos anos 20 para difixir o xomal El Correo Ga]lego en Ferrol, onde naceu Fernando NoUa en 1931. Depois, pason a ser director de La Verdad e foi elixido deputado poia Ceda en 1936..Gustáballe a polémica por exercicio de enxefio máis ca por ideo]oxía, e nunca sospeitou que as cousas fosen pofierse como se puxeron nin que algfins ferro- láns mandasen matar a outros~~, comentao autor de’Amada liber- dadell. Viveiro era un lugar onde el re- gresaha deconüno, candohabía vacacións na escoia. 0 seupunto de regreso era Pedeboi, na ladeira do monte San Roque, ondeo seu tío Pepe gozaba do erefismo e co que el botaba tempadas nunha vida relixiosa que ]le parecía .mol entretida., pero que non logrou que ]le prendese .inquedanza es- piritual ningunha~~. Sorprende pese a que moitas oracións ían dirixidas a favorecer a sorte dun curmán que marchara á División Azul e non regresara. Un día, presentouse no Gobemo Militar de Lugo. Saíra camifiando dun hospital de Riga preguntando !Fernando Pérez-Barreiro Nolla, noseu traballo na BBC.