Czas na ostatnie przygotowania…

Czas na ostatnie przygotowania…

Dziecko z wysokim IQ w przedszkolu

i w szkoleAleksandra Skirgiełło

RODZAJE INTELIGENCJI.

NIEJEDNOZNACZNOŚCI W DEFINIOWANIU I

KLASYFIKACJI

inteligencja [łac. intelligentia ‘zdolność pojmowania’, ‘rozum’],

psychol. jedno z najbardziej wieloznacznych pojęć w psychologii odnoszące się do sprawności w zakresie czynności poznawczych; w języku potocznym przez inteligencję rozumie się najczęściej zdolność rozwiązywania problemów praktycznych, zdolności językowe lub kompetencje społeczne;

eksperci w tej dziedzinie badań są zgodni jedynie co do tego, że inteligencja jest zdolnością uczenia się na podstawie własnych doświadczeń oraz zdolnością przystosowania się do otaczającego środowiska;

(źródło: https://encyklopedia.pwn.pl/haslo/inteligencja;3915042.html)

INTELIGENCJA OGÓLNA (G), INTELIGENCJA SPECYFICZNA (S)

Inteligencjapłynnai skrystalizowana

Główne rodzaje

inteligencji w edukacji

1. Inteligencja abstrakcyjna (kognitywna) - Polega na umiejętności analizowania danych, które można przedstawić w formie znaków. Obejmuje więc zdolność kojarzenia faktów, dokonywania prostych operacji liczbowych i przekształceń językowych.

2. Inteligencja werbalna - To nie tylko zdolność formułowania wypowiedzi, a więc szybkiego dobierania adekwatnych do zakładanej treści przekazu słów, ale też zdolność rozumienia komunikatów, nadawanych w formie pisemnej lub ustnej przez inne osoby. Mówiąc ogólnie inteligencja werbalna zapewnia możliwość skutecznego porozumiewania się z otoczeniem.

3. Inteligencja emocjonalna - Polega na opanowywaniu własnych emocji: zauważaniu ich, rozpoznawaniu, nazywaniu, a także w zależności od okoliczności tłumieniu lub eksponowaniu. Wiąże się także z empatią i asertywnością czyli rozumieniem i oddziaływaniem na emocje innych.

4. Inteligencja społeczna - W pewnym stopniu pokrywa się ona z inteligencją emocjonalną. Oznacza zdolność przystosowywania się i wpływania na otaczające środowisko społeczne.

5. Inteligencja twórcza- To pomysłowość, innowacyjność, zdolność tworzenia nowych pojęć lub łączenia ich w nieoczekiwany sposób. Co ciekawe do tej pory nie opracowano żadnych testów, pozwalających na jej pomiar.

(źródło: http://zagadnieniazpsychologii.blogspot.com/2012/08/jedna-czy-wiele-inteligencji.html)

INTELIGENCJA EMOCJONALNA I SPOŁECZNA – WĄTPLIWOŚCI FORMALNEWielu badaczy wskazuje, że jest to raczej forma kompetencji społecznych, tzw. „umiejętności miękkich”, niż „umysłowych zdolności poznawczych”. W związku z tym określenie „inteligencja” z perspektywy naukowej uznają w tym przypadku jako mylące.

DZIECI Z WYSOKIM IQ – JAKIE TO SĄ DZIECI?

„W wyniku przeprowadzonych badań ustalono, że dzieci owe pod względem intelektualnym znacznie wyrastają ponad swoich rówieśników. Na lekcjach zadają masę męczących pytań, wciąż poszukują odpowiedzi – są ciekawi, wyciągają dojrzałe wnioski oraz ambitnie chcą zgłębić nurtujące zagadnienie. (…) Ich predyspozycje intelektualne znajdują odzwierciedlenie zarówno w naukach ścisłych, jak i humanistycznych oraz w szeroko pojętej sztuce – mali geniusze często obdarzeni są talentem muzycznym lub aktorskim. Dzieci te posiadają wybitne zdolności organizacyjne lub przywódcze, wykazują dużą zaradność życiową, problemy rozwiązują w sposób logiczny i skuteczny, charakteryzuje je wytrwałość w uczeniu się, wysoka samoocena, wysoki stopień rozumienia treści, myślenie logiczne i abstrakcyjne.

(źródło: http://www.jantos.pl/zbyt-inteligentne-dzieci/)

Ale czy przypadkiem z każdego dziecka nie jesteśmy w stanie „wykrzesać” takiej ciekawości poznawczej i chęci do rozwoju?

TRZY GŁÓWNE CECHY DZIECKA Z WYSOKIM IQ

Szczególne zdolności intelektualne,

Niezwykłe uzdolnienia specjalne,

Większa niż u przeciętnego dziecka kreatywność

WSZYSTKIE ONE RAZEM DAJĄ DZIECKU SZANSĘ NA ZAJŚCIE DALEJ NIŻ WIĘKSZOŚĆ JEGO RÓWIEŚNIKÓW

„Każdy ma swój szczyt” – szczyt dziecka wybitnie uzdolnionego leży wyżej niż większość pozostałychwzniesień

BADANIA POZIOMU INTELIGENCJINie tylko u dziecka z szczególnie zdolnego :)

Testy diagnostyczne

do badania sprawności

intelektualnej młodszych

dzieci

a. Skala inteligencji dla małych dzieci Psyche Cattell w opr. Janusza Kostrzewskiego

b. Skala Termana-Merrill (skala pomocnicza) – dla dzieci w wieku przedszkolnym,

c. Skala Inteligencji Wechslera dla Dzieci (WISC-R) – dla osób od 6 do 16 roku życia

d. Test Matryc Ravena w Wersji Kolorowej – dla małych dzieci od 3. roku życia

e. Międzynarodowa Wykonaniowa Skala Leitera – dla osób od 3 do 15 roku życia; test nie wymaga od badanego ani używania, ani rozumienia języka (badanie np. wybitnie uzdolnionych dzieci autystycznych)

f. Skala Dojrzałości Umysłowej Columbia – dla dzieci w wieku 3-5 do 9- 11 roku życia; skala bezsłowna, w małym stopniu angażują sferę motoryczną i werbalną – wymaga wyłącznie wskazania odpowiedzi (np. badanie dzieci z ograniczonymi możliwościami psychomotorycznymi, ale rozwiniętych intelektualnie, m.in. dzieci zdolne, po porażeniu mózgowym)

TEST UZDOLNIEŃ WIELORAKICH (TUW) – narzędzie wystandaryzowane, po które może sięgnąć szkoła bez pomocy PPP

Koncepcja h. Gardnera jako podstawa teoretyczna do opracowywanych narzędzi diagnostycznych

• Inteligencja językowa

• Inteligencja muzyczna

• Inteligencja logiczno-matematyczna

• Inteligencja wizualno-przestrzenna

• Inteligencja kinestyczna

• Inteligencja interpersonalna

• Inteligencja intrapersonalna

• Inteligencja przyrodnicza

Test uzdolnień wielorakich – dla kogo?

Dwie kategorie:

1. Dzieci I-III

2. Dzieci IV-VI

Nauczyciel otrzymuje kompletne, profesjonalne narzędzie diagnostyczne (test, materiały i poradnik). Mozliwość wykonania testu on-line. Klucz otrzymujemy na własną prośbę, po wypełnieniu i przesłaniu formularza.

Jeśli w teście dziecko uzyska wyniki pozytywne, warto skierować je do poradni, w celu dalszego przyjrzenia się jego możliwościom i potrzebom a także udzielenia kompleksowego wsparcia.

*https://www.ore.edu.pl/2015/06/test-uzdolnien-wielorakich-tuw/)

Kiedy stwierdzamy, że dziecko ma wysokie IQ?

Dzieci nadprzeciętnie

inteligentne – wynik powyżej 115 (mniej niż 14% populacji)

Dzieci nadprzeciętnie

inteligentne – wynik powyżej 130 (ok. 2 % całej populacji)

„Mali geniusze”zdarzają się bardzo rzadko

Zwykle są to swaci, którzy mają wykształcone wysepkowe umiejętności.

Nigdy jednak nie wiemy, kiedy takie dziecko trafi właśnie do naszej grupy :) Warto więc być przygotowanym na taką sytuację.

OGÓLNE ZASADY PRACY Z DZIECKIEM Z WYSOKIM IQ

WZMACNIAJ CHĘĆ DZIECKA DO ROZWOJU NA MIARĘ JEGO MOŻLIWOŚCISkupiaj uwagę na jego motywacji do pracy, pobudzaj samoistne zainteresowanie, zamiast chwalić za wrodzone zdolności. Unikaj porównania efektów jego pracy z efektami „słabszych dzieci”, by nie „osiadło na laurach”. Pamiętaj, ze same zdolności nie są jego „dziełem” tylko „darem”, który otrzymało.

KOMUNIKATY NASTAWIONE NA TRWAŁOŚĆ (czyli takie, których unikamy)

… TO KOMUNIKATY, W KTÓRYCH KIERUJESZ UWAGĘ

DZIECKA NA JEGO WRODZONE CECHY I W SZTUCZNY SPOSÓB

WZMACNIACH JEGO SAMOOCENĘ.

Pamięta: Badania mówią, że sam talent nie wystarczy, bo

odnieść sukces życiowy!

ZAMIAST JE CHAWLIĆ ZA COŚ, NA CO NIE MA WPŁYWU, WZMACNIAJ W DZIECKU POCZUCIE, ŻE SUKCES W DUŻEJ MIERZE ZALEŻY OD JEGO PRACY

Ma szansę na niezwykły sukces. Ma jednak też prawo do błędów i rozwoju (nie jest to powód do wstydu lecz naturalna część drogi do sukcesu życiowego),

Ważne, by podejmowało próby i starało się wyciągać wnioski z popełnionych błędów,

Talent to wyłącznie „możliwości na start”.

Sukces zależy natomiast od tego, jak wiele włoży wysiłku w pracę.

To, że dziś czegoś nie umie, to nie znaczy, że jutro nie opanuje tej umiejętności.

UŻYWAJ POCHWAŁ, KTÓRE WZMOCNIĄ JEGO NASTAWIENIE NA ROZWÓJ

• wybieranie zadań trudniejszych

• interpretowanie niepowodzeń w kluczu „muszę się bardziej przyłożyć

Chwaląc, zwracamy uwagę na:

Wysiłek, który dziecko włożyło w pracę,

Wytrwałość,

Zastosowaną strategię,

Zaangażowanie,

Uzyskaną poprawę,

Postawę.

Przypominaj dziecku (każdemu, nie tylko temu szczególnie zdolnemu) że to oczywiste, że „ma dar” – i dlatego skupiamy się na tym, by umiał się dobrze nim posłużyć

UŻYJ ODPOWIEDNIEJ METAFORY, DOSTOSOWANEJ DO ZAINTERESOWAŃ DZIECKA, NP. METAFORY NAWIGACJI NOWOCZESNEGO SAMOLOTU BOJOWEGO (nie wystarczy „jakość” sprzętu – zdolności – ważna jest też umiejętność latania – czyli to, co sam wypracujesz)

INNE METAFORY

• Pełnokrwisty koń wyścigowy,

• Piękna modelka,

• Prom kosmiczny.

Żeby osiągnąć cel, zarówno dżokej świetnego konia, jak i dziewczyna, która posiada wspaniałą urodę czy kierowca skomplikowanego urządzenia kosmicznego potrzebują wytężonej pracy, zapału, zainteresowania i odwagi. Takich cech potrzebuje również osoba zdolna, która chce wykorzystać i rozwinąć swój talent.

Bez tego wysiłku koń nie dobiegnie do mety, modelka nie zdobędzie uznania publiki a prom nie ukończy swojej kosmicznej misji (rozbije się albo nie wystartuje wcale).

WSPÓŁZAWODNICTWO CZY ROZWÓJ PASJI?Wzmacniaj i szanuj „indywidualne ścieżki poznawcze” dzieci z wysokim IQ

METODY PRACY Z DZIECKIEM Z WYSOKIM IQ

• Metody kreatywne

• Indywidualizacja nauczania (pozwolenie na „własne ścieżki poznawcze”), dostosowanie programu do potrzeb dziecka wybitnie zdolnego

• Pozwolenie (po dokładnym przemyśleniu) na skróty w toku dowodzenia (np. matematycznego) – dziecko zdolne często nie potrzebuje rozpisywać każdego działania. Jest to dla niego nurzące i niepotrzebne

• Większe wyspecjalizowanie dziecięcych zadań – przygotowywanie specjalnego segregatora „dodatkowych zadań”, który dziecko wyjmuje z plecaka czy zdejmuje z półki zawsze, gdy wykona polecenia lub gdy nauczyciel wie, ze dane zadanie jest dla dziecka nurzące ze względu na swoją przesadną prostotę i oczywistość

• Budowanie silnej, pozytywnej relacji z dzieckiem, któremu trudniej jest odnaleźć się w systemie szkolnym niż dziecku z przeciętnymi uzdolnieniami

• Dawanie odpowiedniego „pokarmu dla umysłu” tak, by dziecko zachowało swoją żywą i niegasnacą fascynacje rzeczywistością

• W szczególny sposób dbaj o jego rozwój społeczny.

UNIWERYSTET DZIECI – CIEKAWA „PROPOZYCJA DODATKOWA”

Miejsce, w którym (nie tylko) zdolne dzieci mogą szerzej poznawać świat od strony naukowej. Przystępna, atrakcyjna forma. Treść rozwijająca wczesne zdolności naukowe dziecka.

Wiek ucznia: 6-16 lat.

(https://www.youtube.com/watch?v=hS3VlPEo8SA&list=UUqkcIxFQInAHjsE-Rv8WoFA)

CZAS NA PRZERWĘWidzimy się za 10 min.

DZIECKO ZDOLNE W PRZEDSZKOLU

1. Wczesna diagnoza kluczem do sukcesu

2. Rozwijanie zainteresowania światem, pasji poznawczej

3. Dodatkowe zadania, zgodne z zainteresowaniami dziecka

4. Konkursy, zadania specjalne od nauczyciela

5. Dbałość o właściwe poczucie wartości (szacunek wobec innych, zdrowa duma z własnych dokonań)

DZIECKO ZDOLNE W SZKOLECzyli „skończyła się zabawa, zaczęły się schody”

TRUDNOŚCI DZIECI ZDONYCH W SZKOLE OGÓLNODOSTĘPNEJ

„Kiedy Wiktor poszedł do szkoły, umiał czytać, pisać, liczyć. Na lekcjach się nudził – opowiada o 9-letnim synu Katarzyna Kijas z Poznania. – Początkowo wyrywał się do mówienia, bo o cokolwiek nauczycielka zapytała, znał odpowiedź. Jednak tym ciągłym zgłaszaniem się bardzo wszystkich irytował, nauczycielka posadziła go więc w ostatniej ławce, żeby nie przeszkadzał.Takie dzieci jak Wiktor rozwalają lekcje. Stale mają coś do powiedzenia, trzeba je strofować, uciszać. Katarzyna Kijas w końcu poszła z synem do poradni, żeby powiedzieli, co z nim nie tak. Rozpoznanie: zdolny, nawet bardzo. Powinien przeskoczyć od razu dwie klasy albo mieć indywidualny tok nauki. – Poszłam z diagnozą do dyrekcji szkoły, słałam pisma do wydziału oświaty, kuratorium, dopytywałam, co dalej? Kiedy syn zacznie mieć zajęcia na miarę swoich możliwości? Żadnej reakcji – opowiada matka. Wiktor wciąż siedział w ostatniej ławce, umierał z nudów. Wracał do domu sfrustrowany, wręcz agresywny.”

(źródło: https://www.newsweek.pl/polska/czy-polska-szkola-zabija-talenty-na-newsweekpl/9ynzj7b)

PROBLEMY SZKOLNE DZIECI ZDOLNYCH(rzadziej będą one dotyczyły dzieci przedszkolnych)

• Nudzenie się na lekcjach, postrzegane jako lenistwo dziecka

• Utrata zapału do nauki

• Zmarnowany potencjał umysłowy dziecka

Pamiętaj! Najlepsza sytuacja edukacyjna dla danego dziecka, to sytuacja, w której uczy się on materiału dostosowanego do jego możliwości i ograniczeń. Zarówno zbyt wysoko jak i zbyt nisko postawiona poprzeczka obniża efekty nauczania.

PROBLEMY SZKOLNE DZIECI ZDOLNYCH

Odnajdowanie się w gronie starszych od siebie. Niechęć do zabawy i interakcji z dziećmi równymi wiekowo. Trudność z przyjęciem przez starsze dzieci.

Efekt: nuda, samotność, obniżone poczucie wartości, brak uczenia się społeczne…

PROBLEMY SZKOLNE DZIECI ZDOLNYCH

• Emocje, które nie nadążają za intelektem. Dziecko nazbyt poważne i błyskotliwe, jeśli chodzi o wiedzę naukową i rozumienie treści edukacyjnych, nie dość poważne, jeśli chodzi o zachowanie w relacjach społecznych.

• Dziecko takie nie pasuje praktycznie do żadne grupy rówieśniczej, zwykle jednak będzie przyjaźnić się ze starszymi osobami, najczęściej – z dorosłymi.

• Jednak to właśnie nauczyciele często mają z nim największy problem…

(przykład 6-letniego Adasia, z którym prowadziłam prywatne zajęcia terapeutyczne)

PROBLEMY SZKOLNE DZIECI ZDOLNYCH

Zagrożenie niedostosowaniem społecznym, m.in. zaburzeniami zachowania czy zaburzeniami lękowymi.

Narastająca złość, frustracja, niemoc – częstsze sięganie po przemoc.

A CO SIĘ DZIEJE WÓWCZAS Z POTENCJAŁEM DZIECKA, KLASY, SAMEGO NAUCZYCIELA?

„Jak na polu bitwy” (dr Aleksandra Krassowska) –zamiast uczyć i być uczony, zarówno dziecko, jak i nauczyciel, walczą o przetrwanie

CZYM JEST NIEDOSTOSOWANIE SPOŁECZNE?

Niedostosowanie społeczne odnosi się do zaburzeń sfery emocjonalnowolicjonalnej, behawioralnej i osobowości. Przejawia się w postaci trudności w dostosowaniu się do uznanych norm społecznych, zadań życiowych, zaburzonej równowadze poznawczo-uczuciowej, wadliwie zintegrowanych postawach społecznych, nieprzestrzeganiu zasad moralnych, negatywnych lub nieadekwatnych reakcjach na zakazy i nakazy zawarte w przypisanych im rolach społecznych i złym samopoczuciu (M. Grzegorzewska, 1964, H. Spionek, 1965, M. Przetacznik, M. Susułowska, 1968, J. Konopnicki, 1971, O. Lipkowski, 1971, C. Czapów, 1978, J. Doroszewska, 1981, L. Pytka, 1986).

ROZPORZĄDZENIE, KTÓRE REGULUJE KWESTIĘ ORZEKANIA O NIEDOSTOSOWANIU SPOŁECZNYM

§ 3 ust. 1 rozporządzenia MEN z dnia 9 sierpnia 2017 r. w sprawie warunków organizowania kształcenia, wychowania i opieki dla dzieci i młodzieży niepełnosprawnych, niedostosowanych społecznie i zagrożonych niedostosowaniem społecznym: „kształcenie, wychowanie i opiekę dla dzieci i młodzieży niedostosowanych społecznie organizuje się w szkołach, oddziałach i ośrodkach”.

Uwaga! Rozporządzenie nie dotyczy dzieci w wieku przedszkolnym, mimo że już w tym wieku pojawiają się dzieci z takimi trudnościami.

Pamiętaj: nie zawsze wysokie iq idzie z wysoką tzw. „inteligencją emocjonalną” dziecka

Ważne więc, by dzieci szczególnie zdolne, w razie zagrożenia niedostosowaniem społecznym objąć zajęciami z pedagogiem, psychologiem, a także zorganizować dla nich TUS.

Istotne jest także udzielenie wsparcia nauczycielom, którzy z takim dzieckiem pracują –odpowiedniego przeszkolenia, superwizji…

ZAGROŻENIE NIEDOSTOSOWANIEM SPOŁECZNYM, UTRATA POTENCJAŁU INTELEKTUALNEGO DZIECKA, WYMAGAJĄ PRZEMYŚLANYCH I KOMPEKSOWYCH DZIAŁAŃ

KAŻDE Z TRZECH DZIAŁAŃ MA SWOJE MOCNE I SŁABE STRONY. CHODZI O TO, BY WYBRAĆ TAKIE DZIAŁANIE, KTÓRE BĘDZIE W DANEJ SYT. NAJLEPSZE:

1. ASYSTENT DLA DZIECKA SZCZEGÓLNIE ZDOLNEGO,

2. INDYWIDUALNE NAUCZANIE,

3. SZYBSZE PRZEJŚCIE DO KOLEJNYCH KLAS (ZWYKLE DZIECI TAKIE PRZENOSZONE SĄ O 1-2 KLASY DO PRZODU).

MALI GENIUSZE

TALENT, KTÓRY Z CZASEM ZANIKA?

Często „młodzi geniusze” nie są takimi w dorosłym życiu. Czemu tak się dzieje?

PAMIĘTAJ: POŁOWA SAWANTÓW, TO AUTYŚCI

KIM STAJĄ SIĘ DZIECI ZDOLNE, GDY DOROSNĄ? – DANE Z BADAŃ

W kilku przypadkach intensywne zachęcanie zdolnych do większego postępu w nauce spowodowało, że uzyskali oni tytuł doktora wcześnie, w wieku około dwudziestu lat.

Inni zdolni, czując że nigdy nie spełnią oczekiwań stawianych przed nimi, decydowali się być „wielkimi rybami w małym sadzawkach”.

Typowym przykładem może być uczeń o bardzo wysokim IQ, decydujący się na naukę w college’u zamiast jednak w dużym uniwersytecie, ze względu na potrzebę zachowania obrazu siebie samego jako osoby bardzo zdolnej. Podobne zjawisko można było zaobserwować w kontekście pracy zawodowej – część osób zdolnych decydowała się na pracę bez żadnej odpowiedzialności, nisko płatną, ale wygodną.

Niektórzy nie zwracali uwagi na swoje zdolności i, naśladując rodziców, podejmowali pracę o niskim poziomie wymaganych umiejętności i kompetencji.

(źródło: http://bc.ore.edu.pl/Content/264/zdolni_w_szkole_w_limont_j_cieslikowska_d_jastrzebska.pdf)

PROBLEM STEREOTYPIZACJI DZIECI Z WYSOKIM IQ – DANE Z BADAŃ

• Dzieci określone jako zdolne były zazwyczaj inaczej traktowane, niezależnie od tego, czy pozytywnie, czy negatywnie, były bowiem zawsze świadome oczekiwań osób dorosłych.

• Rodzice potrafili mówić w obecności dziecka, że jest ono zbyt mądre, aby się bawić z rówieśnikami.

• Przedwczesny rozwój zdolności, bardzo wysoki poziom IQ, jak również przyspieszenie kształcenia, czyli przeskakiwanie klas, jak się okazało, nie są paszportem do uzyskania wybitnych osiągnięć w dorosłym życiu, pomijając te osoby, które obrały podobną drogę jak ich rodzice, nauczyciele lub wykładowcy akademiccy.

• U osób określonych jako zdolne odnotowano w okresie dzieciństwa zdecydowanie więcej przypadków emocjonalnych problemów (p > 1%) w porównaniu z dziećmi zdolnymi bez tej etykietki.

• Mimo że uczniowie zdolni z etykietką oraz bez niej uczyli się w tej samej klasie i mieli identyczne doświadczenia edukacyjne, to rodzice dzieci określonych jako zdolne mieli więcej zastrzeżeń (p > 1%) na temat szkolnego programu i świadczeń oferowanych uczniom.

• Przeprowadzane w domach wywiady z rodzicami ujawniły, że dzieci z etykietką mające problemy emocjonalne znajdowały się w środowisku, w którym istniały poważne problemy, na przykład rozwód rodziców lub inne budzące niepokój większości dzieci.

• Rodzice dzieci określonych jako zdolne często opisywali, że dostosowywały się one do negatywnego stereotypu dziecka zdolnego, szczególnie dotyczyło to przypadków związanych ze złymi relacjami koleżeńskimi. Niektórzy rodzice twierdzili, że wychowanie dzieci było trudne właśnie z powodu posiadanych przez nich zdolności.

(źródło: http://bc.ore.edu.pl/Content/264/zdolni_w_szkole_w_limont_j_cieslikowska_d_jastrzebska.pdf)

CZTERY STEREOTYPY (NIE ZNAJDUJĄCE POTWIERDZENIA W BADANIACH) NA TEMA DZIECI Z WYSOKIM IQ

1. Dziecko, które nie lubi sportu – najczęściej niskie i chude

2. Dziecko, które ktoś zmuszał do nauki i dlatego jest nadprzeciętne (więc należy mu w domyśle dać teraz „luz”)

3. Dziecko, które osiągnęło wszystko, bo ma wysoko wykształconych i dobrze sytuowanych rodziców

4. Dziecko, które jest niezaradne życiowo

STEREOTYP UCZNIA „PIĄTKOWEGO”

Wielu nauczycieli uważa, że uczeń zdolny to ten, który dobrze się uczy i otrzymuje wysokie oceny. Nie jest to jednak regułą – są zdolni uczniowie, którzy nie uzyskują wysokich ocen. Powodem może być niewłaściwy program nauczania, sytuacja domowa ucznia, nieodpowiedni stosunek nauczyciela do dziecka zdolnego. Część odpowiedzialności można przypisać pozostałym uczniom, odrzucającym i izolującym jednostkę, która się lepiej uczy (zdarza się, że w tej sytuacji dziecko wybiera poprawne stosunki z rówieśnikami w zamian za rozwój swoich możliwości intelektualnych).

(ŹRÓDŁO: https://www.senat.gov.pl/gfx/senat/pl/senatopracowania/89/plik/ot-577.pdf)

ADAPTACYJNA ROLA UMYSŁU, TWORZĄCA SZKODLIWE DLA

WSZELKICH MNIEJSZOŚCI STEREOPTYPY – inny oceniany

błędnie jako „gorszy”

A dzieci znajdujące się „poza skalą” typowych zdolności umysłowych tak będą automatycznie postrzegane, mimo swoich niezwykłych zdolności

Nie daj się „nabrać” własnemu umysłowi! :)

MYŚL O KAŻDYM DZIECKU JAK O WYBITNIE UZDOLNIONYMI BUDUJ Z NIM POZYTYWNĄ

RELACJĘTo sprzyja jego rozwojowi :)

Ku refleksji – jak wydobyć nadprzeciętne zdolności u dzieci „pozostających w tyle”

Krótki, ale bardzo wymowny film

Demokratyczne podejście do nauki dzieci o zróżnicowanym potencjale

Tylko wtedy traktujemy dzieci w sposób demokratyczny i zgodny z naturą równości, gdy zapewniamy każdemu dziecku optymalne warunki rozwoju, stosowne do jego możliwości.

J.L. French

(źródło: http://bazhum.muzhp.pl/media/files/Chowanna/Chowanna-r2010-t1/Chowanna-r2010-t1-s109-117/Chowanna-r2010-t1-s109-117.pdf)

BIBLIOGRAFIA – polecam serdecznie b. szczegółowe materiały ORE, ogólnodostępne w internecie:)

• http://bc.ore.edu.pl/Content/264/zdolni_w_szkole_w_limont_j_cieslikowska_d_jastrzebska.pdf

• https://www.ore.edu.pl/2015/06/test-uzdolnien-wielorakich-tuw/

• https://pdfs.semanticscholar.org/45e7/f5611bb9f4c2a345df7f8720854780e1c6f7.pdf

• http://static.scholaris.pl/89/20150505_5548e01ab55e3/model_pracy_z_uczniem_zdolnym_w_szkole_podstawowej.pdf

• http://www.bc.ore.edu.pl/Content/261/jak_pracowac_ze_zdolnymi_m_braun_m_mach.pdf

DZIĘKUJĘ za państwa udział w szkoleniu