CD / Studenckaja Dumka 2004. #04

крама "TOM TAILOR" (М енск, пр. Скарыны, 37, т. 288-12-44)

крама "LEVI'S" (М енск, пр. Скарыны, 48, т. 288-25-62)

крама "БУНКЕР" (М енск, вул. Казлова, 14, т. 284-93-99)

крама "TRAFFIC" (М енск, пр. Скарыны, 44, т. 284-30-14)

крамы "М ИСТЕРИЯ ЗВУКА" (М енск, вул. Няміга, 12,

т. 289-39-30; пр. Скарыны, 52а, т. 283-23-06)

ГЦ "ПАРКИ НГ" (М енск, вул. Куйбыш ава, 40, крама "FUJIfilm", т. 237-30-33)

аўтобусы "ІNTERCARS" і оф іс "ІNTERCARS"

(М енск, вул. Гікалы, 3, т. 284-60-37, 284-60-85)

крама "ПЕРЕХОД" (падземны пераход каля ГУМ а, т. 227-41-14)

крама "КОМ ПЬЮ ТЕРНЫ Й М ИР" (вул. К.Чорнага, 31, т. 284-00-35)

інтэрнэт-клю б “iPOINT” (вул. Румянцава, 15, т. 233-97-25)

інтэрнэт-цэнтар "Площ@дка" (пр. Скарыны, 58-4, т. 239-38-74)

"ЦЕНТР М ОЛОД ЕЖ НЫ Х ПУТЕШ ЕСТВИ Й"

(вул. Варваш эні, 17-101, т. 239-17-49)

STAR Travel (вул. Сурганава, 47, оф. 8, т. 232-50-28)

ТАВАРЫ СТВА БЕЛАРУСКАЙ М ОВЫ

(вул. Румянцава, 13, т. 284-85-11, 288-23-52)

ГАНД ЛЁВЫ Д ОМ "НА НЯМ ІЗЕ" (2 паверх, стэнд RIMMEL)

ІНТЭРНЭТ-КАВЯР НЯ ''САЮ З-ONLINE'' (Цэнтральны дом аф іцэраў,

вул. Чырвонаармейская, 3, т. 226-02-79)

крама "ПОДЗЕМ КА" (М енск, пр. Скарыны, 43, т. 288-20-36) Íàêëàä 299 àñîáí³êà¢

СD знойдзеш тут:

На 4 гады старэйш ыя за Оscar, на 15 за Hewlett-Packard,

на 24 за McDonald's. Брэнду CD/ “Студэнцкая Dумка” 80 год.

Так доўга не жывуць. Прынамсі, часопісы.

Прынамсі, глянец. Зірні ст. 22: брытанскія аналягі (а х*ля?) CD,

ад “The Face” да “Wallpaper” - гэта прадукты 90-х. М аксымум 80-х.

Такія жывуць, пакуль не абрастаю ць тлуш чам.

У нас няма савету дырэктараў, двух-трох соцень галодных

акцыянэраў, за намі не стаіць мэдыя-кансорцыю м.

І на працу мы езьдзім на траліку.

CD - гэта тое, ш то называецца “ш эры глянец”. Калі ў

прапорцыі грош ы / ідэі другі элемэнт значна пераважвае за

кош т перш ага. Снобы называю ць нас “левым глямурам”: маўляў,

нонканф армісты. Але нонканф армістам можна быць: а) ад няма

чаго пажэрцi, б) таму ш то табе больш за ўсіх трэба. Таму мы

называем сябе “цэнтравым глянцам”. І с*алі на глямур.

Хочаш, каб УСЁ круцілася вакол цябе? Чытай і заставайся

непадобным да інш ых. Як і мы.

ПС. Падарункі можаш скідаць на [email protected],

вінш аваньні - на ф орумы www.studumka.com.

НА 29 ГОД СТАРЭЙШ Ы Я ЗА PLAYBOY

REDLIST

[email protected]

НЕХТА МАЕ ПЛЯНЫ ПРЫБРАЦЬ ДА РУК ТВОЙ НУМАР CD / "СТУДЭНЦКАЙ ДУМКI"? ЦI ЎЖО ПРЫБРАЎ?..

АТРЫМАЕШ IНСТРУКЦЫЮ, КАЛI, ДЗЕ I ЯК УЗЯЦЬ НОВЫ

НУМАР, КАЛI СКIНЕШ СВОЙ МЭЙЛ НА

крама "TOM TAILOR" (М енск, пр. Скарыны, 37, т. 288-12-44)

крама "LEVI'S" (М енск, пр. Скарыны, 48, т. 288-25-62)

крама "БУНКЕР" (М енск, вул. Казлова, 14, т. 284-93-99)

крама "TRAFFIC" (М енск, пр. Скарыны, 44, т. 284-30-14)

крамы "М ИСТЕРИЯ ЗВУКА" (М енск, вул. Няміга, 12,

т. 289-39-30; пр. Скарыны, 52а, т. 283-23-06)

ГЦ "ПАРКИ НГ" (М енск, вул. Куйбыш ава, 40, крама "FUJIfilm", т. 237-30-33)

аўтобусы "ІNTERCARS" і оф іс "ІNTERCARS"

(М енск, вул. Гікалы, 3, т. 284-60-37, 284-60-85)

крама "ПЕРЕХОД" (падземны пераход каля ГУМ а, т. 227-41-14)

крама "КОМ ПЬЮ ТЕРНЫ Й М ИР" (вул. К.Чорнага, 31, т. 284-00-35)

інтэрнэт-клю б “iPOINT” (вул. Румянцава, 15, т. 233-97-25)

інтэрнэт-цэнтар "Площ@дка" (пр. Скарыны, 58-4, т. 239-38-74)

"ЦЕНТР М ОЛОД ЕЖ НЫ Х ПУТЕШ ЕСТВИ Й"

(вул. Варваш эні, 17-101, т. 239-17-49)

STAR Travel (вул. Сурганава, 47, оф. 8, т. 232-50-28)

ТАВАРЫ СТВА БЕЛАРУСКАЙ М ОВЫ

(вул. Румянцава, 13, т. 284-85-11, 288-23-52)

ГАНД ЛЁВЫ Д ОМ "НА НЯМ ІЗЕ" (2 паверх, стэнд RIMMEL)

ІНТЭРНЭТ-КАВЯР НЯ ''САЮ З-ONLINE'' (Цэнтральны дом аф іцэраў,

вул. Чырвонаармейская, 3, т. 226-02-79)

крама "ПОДЗЕМ КА" (М енск, пр. Скарыны, 43, т. 288-20-36) Íàêëàä 299 àñîáí³êà¢

СD знойдзеш тут:

На 4 гады старэйш ыя за Оscar, на 15 за Hewlett-Packard,

на 24 за McDonald's. Брэнду CD/ “Студэнцкая Dумка” 80 год.

Так доўга не жывуць. Прынамсі, часопісы.

Прынамсі, глянец. Зірні ст. 22: брытанскія аналягі (а х*ля?) CD,

ад “The Face” да “Wallpaper” - гэта прадукты 90-х. М аксымум 80-х.

Такія жывуць, пакуль не абрастаю ць тлуш чам.

У нас няма савету дырэктараў, двух-трох соцень галодных

акцыянэраў, за намі не стаіць мэдыя-кансорцыю м.

І на працу мы езьдзім на траліку.

CD - гэта тое, ш то называецца “ш эры глянец”. Калі ў

прапорцыі грош ы / ідэі другі элемэнт значна пераважвае за

кош т перш ага. Снобы называю ць нас “левым глямурам”: маўляў,

нонканф армісты. Але нонканф армістам можна быць: а) ад няма

чаго пажэрцi, б) таму ш то табе больш за ўсіх трэба. Таму мы

называем сябе “цэнтравым глянцам”. І с*алі на глямур.

Хочаш, каб УСЁ круцілася вакол цябе? Чытай і заставайся

непадобным да інш ых. Як і мы.

ПС. Падарункі можаш скідаць на [email protected],

вінш аваньні - на ф орумы www.studumka.com.

НА 29 ГОД СТАРЭЙШ Ы Я ЗА PLAYBOY

REDLIST

[email protected]

НЕХТА МАЕ ПЛЯНЫ ПРЫБРАЦЬ ДА РУК ТВОЙ НУМАР CD / "СТУДЭНЦКАЙ ДУМКI"? ЦI ЎЖО ПРЫБРАЎ?..

АТРЫМАЕШ IНСТРУКЦЫЮ, КАЛI, ДЗЕ I ЯК УЗЯЦЬ НОВЫ

НУМАР, КАЛI СКIНЕШ СВОЙ МЭЙЛ НА

Бахрэйнскі тэлеканал MBC яш чэ ў мінулым годзе закупіў ліцэнзію на брытанскае рэаліты-ш оў “Big Brother”. У праекце павінны былі ўдзельнічаць 6 мужчын і 6 жанчын зь некалькіх арабскіх краінаў. Натуральна, многія ф ундамэнтальныя парлямэнтарысты абураліся, бо і дурню зразумела, ш то канцэпцыя ш оў сур'ёзна разыходзіцца з прынцыпамі ісламу. Узяць хаця б удзел жанчын: некалькі стагодзьдзяў таму лю бы мусульманін задуш ыўся б ад сораму, калі б ягоную жонку ўся краіна ўбачыла topless - то бок з адкрытым тварам.

Арганізатары праекту спрабавалі спусьціць на тармазах пытаньні маралі. У адрозьненьне ад аналягічных праектаў, якія ідуць у розных краінах сьвету - ад Нідэрляндаў і Нарвэгіі да Аўстраліі і ПАР, - арабскі варыянт жытла для ўдзельнікаў быў мадэрнізаваны. Прадугледжваліся асобныя спальныя пакоі для мужчын і жанчын, а таксама малельня (уяўляю, як некалькі разоў на дзень мясцовае TV трансьлю е намаз канкурсантаў), асобная жаночая гасьцёўня і агульная зона. Але і гэтага аказалася недастаткова.

Каля 1000 дэманстрантаў выйш лі на вуліцы літаральна праз два дні, каб засьведчыць сваё “ф э” міністру інф армацыі Бахрэйна.

Праз тыдзень ш оў давялося згарнуць, і, па словах мэнэджэраў MBC, наўрад ці праект будзе размарожаны.

Думаю, мусульмане хацелі паказаць усяму сьвету, ш то яны ня горш ыя за інш ых. Але пардон, як яш чэ назваць корпаньне ў памыйніцах эўрапейскай культуры і вывуджваньне адтуль самага заю занага second hand, прычым абсалю тна не свайго памеру? Крыўдна, ш то разам з “бразэрам” пад раздачу трапілі і адвечныя нацыянальныя каш тоўнасьці. За кампанію было закрыта аўтэнтычнае мусульманскае ш оў “Al Hawa Sawa” - арабская жанілка: 24 гадзіны ў суткі перад камэрай праходзяць дзеўкі, і кожны мужык, не выходзячы з дому, можа замовіць сабе нявесту.

Уяўляю, як цяпер іржуць брытанцы, праядаю чы лавэ, адваленае ім за аўтарскія правы “бразэра”. Яно зразумела, у Бахрэйне лю дзі ня бедныя - сядзяць на наф це і ня чэш уцца. М ожа, таму і ф антазіі ў іх не ф антан, ш то грош ы б'юць ф антанам літаральна з-пад зямлі.

...А бульбу - яе спачатку пасадзіць трэба, потым абагнаць, потым жукоў каларадзкіх выселіць, потым сачыць, каб ніхто не апярэдзіў, потым выкапаць, потым прыдумаць, каму яе загнаць. Таму і народ у нас кемлівы.

Беларускае TV адказвае транснацыянальнаму ш оў-бізу сваім ноў-хаў - роўна паўгода таму стартавала ш оў “М ая краіна”. Наш ыя канкурсанты ня сьпяць у адным ложку, ня тр*юцца ў душ ы, ня лаю цца і не разьвеш ваю ць перад камэрай брудныя ш карпэткі. Ініцыятыва зьнізу ня можа быць амаральнай, як і сцэнар ад бульдазэрыста ПМ К-147. У сямі рэгіёнах Беларусі худсавет праглядаў непраф эсійных актораў. Кожны, хто ненарокам закапаў талент у зямлю, меў магчымасьць адкапаць яго і прынесьці на кастынг па месцы жыхарства. Канчатковая мэта праекту - стварыць перш ы народны сэрыял пра беларускую моладзь, дзе пераможцы - Ён і Яна - будуць граць галоўныя ролі.

І даволі хутка. Па словах рэжысэра Івана Пінігіна, з 18 красавіка ў М енску пачаліся майстар-клясы для параў-пераможцаў ад кожнай вобласьці. Спакойна паваляцца на лаўрах ім ня сьвеціць, бо граф ік працы даволі жорсткі: з раніцы - заняткі па сцэнічнай мове, акторскім майстэрстве, танцах etc. Акрамя таго, ТV бярэцца раскручваць іх у амплю а нью смэйкераў праграмы “5x5”. У другой палове дня будуць здымацца новыя эпізоды, а ў канцы траўня беларусы нарэш це вызначацца са сваёй народнай лю боўю.

Знаёмы зь дзяцінства савецкі ф армат “Алё, мы ш укаем таленты” перарос у маш табны творчы прагляд усяго народу з мэтай пош уку новых герояў. Ня кажучы ўжо пра тое, колькі грош ай сэканомлена на аўтарстве і колькі яш чэ накапае ў бю джэт, калі тыя ж мусульмане захочуць купіць у нас правы на аналягічнае ш оў. А потым, глядзіш, і брытанцы падцягнуцца, і на паў-Эўропы выстраіцца чарга з жадаю чых мець “сваю краіну”.

CD / 003

НІ СТАРЫ ОРУЭЛ, НІ ПРАДУСАРЫ ПЕРШ АГА “BIG BROTHER” І НЯ ДУМ АЛІ, Ш ТО НЕКАЛІ “ВЯЛІКІ БРАТ” З РАЗБЭШ ЧАНАЙ ЭЎРОПЫ ЭМ ІГРУЕ ДА ЦНАТЛІВЫ Х М УСУЛЬМ АНАЎ. А ЯК БЫ ЯНЫ ЗЬДЗІВІЛІСЯ, ДАВЕДАЎШ Ы СЯ, ЗЬ ЯКОЙ ХУТКАСЬЦЮ ЁН АДТУЛЬ ВЫ ЛЕЦЕЎ!

КОНТРАС

С ьвета Ш О Ў

ЗЬМЕСТ

ДЗЕ ТУТ АМ АРАЛКА?

VS.“БРАЗЭР” “М АЯ КРАІНА”

ЦЫ ТАТА: “НАШ А РЭЛІГІЯ М АЕ СТРОГІЯ КАШ ТОЎНАСЬЦІ, ЯКІЯ ЗАБАРАНЯЮ ЦЬ СЯЛІЦЬ РАЗАМ ХЛОПЧЫ КАЎ І Д ЗЯЎЧЫ НАК”, - КАЖ А Ш АХНАЗ РАБІІ, ЛІД ЭР Д ЭМ АНСТРАНТАЎ. (BBC NEWS)

ЦЫ ТАТА: “БЕЛАРУСЫ ЗД Ы М АЮ ЦЬ СВАЮ “М АРЫ ЯНУ”!” - 7DAYS.BELTA.BY ЯЎНА НЕД ААЦЭНЬВАЕ ПАТЭНЦЫ ЯЛ TV-ПРАЕКТУ. ЛАЦІНАСЫ БУД УЦЬ ПЛАКАЦЬ, КАЛІ ЎБАЧАЦЬ ГЭТА.

АД РЭЗАК4THEFEICY: DJ COMMANDO LABELLA

ЯК ТЫ ?

М ЕНСК ЗАБЯГАЛАЎСКІ

6

9

10

Д АРОГІ Д А ЁГІ12

ACTIVATION СВОЙ CREATION15

БАБЛО І ЗЛО: “ЗАБІЎ” - ПЛАЦІ! 18

ГЛЯМ УР - НАШ ЛЯМ УР 22

СФ ЭРЫ : РЭД АКТАРЫ26

X-TEAM: DRAGRACING30

Д ЗІРКА Ў ПРЭЗIКУ32

СDЧКА34

КОНТРАС3

Бахрэйнскі тэлеканал MBC яш чэ ў мінулым годзе закупіў ліцэнзію на брытанскае рэаліты-ш оў “Big Brother”. У праекце павінны былі ўдзельнічаць 6 мужчын і 6 жанчын зь некалькіх арабскіх краінаў. Натуральна, многія ф ундамэнтальныя парлямэнтарысты абураліся, бо і дурню зразумела, ш то канцэпцыя ш оў сур'ёзна разыходзіцца з прынцыпамі ісламу. Узяць хаця б удзел жанчын: некалькі стагодзьдзяў таму лю бы мусульманін задуш ыўся б ад сораму, калі б ягоную жонку ўся краіна ўбачыла topless - то бок з адкрытым тварам.

Арганізатары праекту спрабавалі спусьціць на тармазах пытаньні маралі. У адрозьненьне ад аналягічных праектаў, якія ідуць у розных краінах сьвету - ад Нідэрляндаў і Нарвэгіі да Аўстраліі і ПАР, - арабскі варыянт жытла для ўдзельнікаў быў мадэрнізаваны. Прадугледжваліся асобныя спальныя пакоі для мужчын і жанчын, а таксама малельня (уяўляю, як некалькі разоў на дзень мясцовае TV трансьлю е намаз канкурсантаў), асобная жаночая гасьцёўня і агульная зона. Але і гэтага аказалася недастаткова.

Каля 1000 дэманстрантаў выйш лі на вуліцы літаральна праз два дні, каб засьведчыць сваё “ф э” міністру інф армацыі Бахрэйна.

Праз тыдзень ш оў давялося згарнуць, і, па словах мэнэджэраў MBC, наўрад ці праект будзе размарожаны.

Думаю, мусульмане хацелі паказаць усяму сьвету, ш то яны ня горш ыя за інш ых. Але пардон, як яш чэ назваць корпаньне ў памыйніцах эўрапейскай культуры і вывуджваньне адтуль самага заю занага second hand, прычым абсалю тна не свайго памеру? Крыўдна, ш то разам з “бразэрам” пад раздачу трапілі і адвечныя нацыянальныя каш тоўнасьці. За кампанію было закрыта аўтэнтычнае мусульманскае ш оў “Al Hawa Sawa” - арабская жанілка: 24 гадзіны ў суткі перад камэрай праходзяць дзеўкі, і кожны мужык, не выходзячы з дому, можа замовіць сабе нявесту.

Уяўляю, як цяпер іржуць брытанцы, праядаю чы лавэ, адваленае ім за аўтарскія правы “бразэра”. Яно зразумела, у Бахрэйне лю дзі ня бедныя - сядзяць на наф це і ня чэш уцца. М ожа, таму і ф антазіі ў іх не ф антан, ш то грош ы б'юць ф антанам літаральна з-пад зямлі.

...А бульбу - яе спачатку пасадзіць трэба, потым абагнаць, потым жукоў каларадзкіх выселіць, потым сачыць, каб ніхто не апярэдзіў, потым выкапаць, потым прыдумаць, каму яе загнаць. Таму і народ у нас кемлівы.

Беларускае TV адказвае транснацыянальнаму ш оў-бізу сваім ноў-хаў - роўна паўгода таму стартавала ш оў “М ая краіна”. Наш ыя канкурсанты ня сьпяць у адным ложку, ня тр*юцца ў душ ы, ня лаю цца і не разьвеш ваю ць перад камэрай брудныя ш карпэткі. Ініцыятыва зьнізу ня можа быць амаральнай, як і сцэнар ад бульдазэрыста ПМ К-147. У сямі рэгіёнах Беларусі худсавет праглядаў непраф эсійных актораў. Кожны, хто ненарокам закапаў талент у зямлю, меў магчымасьць адкапаць яго і прынесьці на кастынг па месцы жыхарства. Канчатковая мэта праекту - стварыць перш ы народны сэрыял пра беларускую моладзь, дзе пераможцы - Ён і Яна - будуць граць галоўныя ролі.

І даволі хутка. Па словах рэжысэра Івана Пінігіна, з 18 красавіка ў М енску пачаліся майстар-клясы для параў-пераможцаў ад кожнай вобласьці. Спакойна паваляцца на лаўрах ім ня сьвеціць, бо граф ік працы даволі жорсткі: з раніцы - заняткі па сцэнічнай мове, акторскім майстэрстве, танцах etc. Акрамя таго, ТV бярэцца раскручваць іх у амплю а нью смэйкераў праграмы “5x5”. У другой палове дня будуць здымацца новыя эпізоды, а ў канцы траўня беларусы нарэш це вызначацца са сваёй народнай лю боўю.

Знаёмы зь дзяцінства савецкі ф армат “Алё, мы ш укаем таленты” перарос у маш табны творчы прагляд усяго народу з мэтай пош уку новых герояў. Ня кажучы ўжо пра тое, колькі грош ай сэканомлена на аўтарстве і колькі яш чэ накапае ў бю джэт, калі тыя ж мусульмане захочуць купіць у нас правы на аналягічнае ш оў. А потым, глядзіш, і брытанцы падцягнуцца, і на паў-Эўропы выстраіцца чарга з жадаю чых мець “сваю краіну”.

CD / 003

НІ СТАРЫ ОРУЭЛ, НІ ПРАДУСАРЫ ПЕРШ АГА “BIG BROTHER” І НЯ ДУМ АЛІ, Ш ТО НЕКАЛІ “ВЯЛІКІ БРАТ” З РАЗБЭШ ЧАНАЙ ЭЎРОПЫ ЭМ ІГРУЕ ДА ЦНАТЛІВЫ Х М УСУЛЬМ АНАЎ. А ЯК БЫ ЯНЫ ЗЬДЗІВІЛІСЯ, ДАВЕДАЎШ Ы СЯ, ЗЬ ЯКОЙ ХУТКАСЬЦЮ ЁН АДТУЛЬ ВЫ ЛЕЦЕЎ!

КОНТРАС

С ьвета Ш О Ў

ЗЬМЕСТ

ДЗЕ ТУТ АМ АРАЛКА?

VS.“БРАЗЭР” “М АЯ КРАІНА”

ЦЫ ТАТА: “НАШ А РЭЛІГІЯ М АЕ СТРОГІЯ КАШ ТОЎНАСЬЦІ, ЯКІЯ ЗАБАРАНЯЮ ЦЬ СЯЛІЦЬ РАЗАМ ХЛОПЧЫ КАЎ І Д ЗЯЎЧЫ НАК”, - КАЖ А Ш АХНАЗ РАБІІ, ЛІД ЭР Д ЭМ АНСТРАНТАЎ. (BBC NEWS)

ЦЫ ТАТА: “БЕЛАРУСЫ ЗД Ы М АЮ ЦЬ СВАЮ “М АРЫ ЯНУ”!” - 7DAYS.BELTA.BY ЯЎНА НЕД ААЦЭНЬВАЕ ПАТЭНЦЫ ЯЛ TV-ПРАЕКТУ. ЛАЦІНАСЫ БУД УЦЬ ПЛАКАЦЬ, КАЛІ ЎБАЧАЦЬ ГЭТА.

АД РЭЗАК4THEFEICY: DJ COMMANDO LABELLA

ЯК ТЫ ?

М ЕНСК ЗАБЯГАЛАЎСКІ

6

9

10

Д АРОГІ Д А ЁГІ12

ACTIVATION СВОЙ CREATION15

БАБЛО І ЗЛО: “ЗАБІЎ” - ПЛАЦІ! 18

ГЛЯМ УР - НАШ ЛЯМ УР 22

СФ ЭРЫ : РЭД АКТАРЫ26

X-TEAM: DRAGRACING30

Д ЗІРКА Ў ПРЭЗIКУ32

СDЧКА34

КОНТРАС3

CD / 004 CD / 005

НЕ ПЫ ТАНЬНЕ!

У сёньняш нім нумары - як ю рыдычна карэктна і, пажадана, падалей паслаць нах абарзелы рэктарат, які трасе са студэнтаў грош ы за адпрацоўкі (стар. 18-19).

Прэпадзка-настаўніцкібос(akaміністар адукацыі)Аляксандар Радзькоў усваім апош нім публiчным сьпiчы заявіў,ш то ВНУ мусяць быць ня толькіадукацыйнымі,але іідэалягічныміцэнтрамі.Ф ігзразумееш,ш то маецца наўвазе пад ідэалёгіяй-гэта справы “членаў”БРСМ.М ы не па гэтых справах.“Студэнты мусяць ведаць свае правы іабавязкі”,-гэта для нас як Найноўш ызапавет! У адпаведнасьціз прамовай міністраCD/“Студэнцкая Думка”бярэ насябе абавязак пэрыядычна расказваць студэнтам,хто вiненiм iкаму-яны.

СКЕЙТЫ ІРОЛІКІ

У ПОШ УКАХ НЭМ А

вярнуліся ў М енск.

У язьдзе на падш ыпнікавых колах сярод менчукоў намеціўся прагрэс. Замест небясьпечных і кепска заасф альтаваных вуліцаў лю бімымi трасамi для ролераў і скейтэраў сталі падземныя пераходы. Сярод самых папулярных - новы “пасаж” пад пл. Незалежнасьці. М іліцыі амаль няма, людзей таксама няш мат. А тыя, ш то ш астаю ць, - студэнты. Таму без прычыны не разбухаю ць: “Э, ты чо наяжджаеш?”

-Красавіцкія тэзы міністра у лю бімым

часапопісе!!!

20траўня менскія культурныя

тэрарысты djCommandoLabellaразам з

усім прагрэсіўным чалавецтвам адсьвяткую ць Дзень Узьнясеньня М онікі.

Ужо колькігод мінула з таго дня,калi

залатая рыбка М оніка,якая не

зьмірылася з гібеньнем у акварыю ме,

захлынулася паветрам свабоды на стале

немкіГудрун Гут.Выскачыла з вады на

стол-іздохла!

Зараз М оніка ня проста мітычны герой.

Яна-сымбаль бэрлінскага лэйблаMonika

Enterprise.Менавіта бэрлінцы 20траўня ў

рамках “AscensionDay”арганізую ць свае

прома-вечарынкіў Вене,Сыднэi,

М эльбурне,Брусэлі,Санцьяга,Токіё, М енску іінш.

Па словахLabella,электраф рыкіз усяго

сьвету будуць танчыць пад сынтэзатарна-

гітарны поп,глядзець трансьляцыі

DVD-канцэрту іразглядаць відэаработы

бэрлінскіх мастакоў.ПадрабязнасьціўFejсy.

Хто прадуў?

БУД ЗЬ ГАТОВЫ !

GLOSSMEDIA.ORGvs.

MIXTURA.ORG

ВАЛІ АД СЮ ЛЬ!

Неш та ня тое зь менскімі рэстаратарамі. То адкрыю ць кавярню з “рыцарскім” інтэр'ерам і апрануць аф іцыянтак у стылізаваныя пад “народныя” строі (міні-спадніцы і дэкальтэ), то кормяць наведнікаў якім-кольвек суш ы за 60 000 БРБ на ф оне “Русского Радио”.

Ці яш чэ адна навіна: нейкі крывы ф эйс-кантроль. “У спартовым абутку не пускаем”, - заяўляю ць кансьержы ў “Пою щ их ф онтанах” і “Триклинии”. Рэакцыя на ваш ае “гэта не красоўкі, а туф лі, стылізаваныя пад спартовыя” і тым больш на балачкі пра новую калекцыю Ямамоты для аdidas будзе адна: “Я сказаў, не пускаем!”

І правільна робяць. Паназіраўш ы ля ўваходу за быканутым кантынгентам гэтых “общ епитов”, самі зразумееце, ад якой “прыемнай” кампаніі вас зьбераглі.

14-АЯ

Паводле наш ай інф армацыі, “Новое радио” адкрыецца ў перш ай дэкадзе траўня, у дні масавых узьліваньняў пралетараў. Дата адкрыцьця станцыі можа стаць знакавай хіба толькі для заснавальніка - аф іцыйных праф саю заў, - які у гэтым годзе сьвяткуе стагодзьдзе.

Як сьцьвярджаю ць наш ыя крыніцы, у працэс крэатуры радыё ўцягнутыя пара-тройка цікавых пэрсанажаў. Зараз небезьвядомы Віталь Чыжоў (экс-“Бульба-Рекордс”, экс-1М) займаецца складаньнем музычнай базы зьвестак “Радио”. Ш то з гэтага атрымаецца, ніхто ня ведае. Але досьвед папярэдніх пражэктаў Чыжова, ягоны вобраз (aka Бэндэр), бэкграўнд і ф армат станцыi (толькі беларуская музыка) не даю ць “Радио” ш анцаў на добрыя рэйтынгі.

“Каб не атрымалася як зь нядаўнім радыё “М инск”. Cабраліся лю дзі i ня ведаю ць, куды запхнуць 24 гадзіны этэру ш тодня”, - выскаляю цца назіральнікі.

А Д Р Э А КZ

М АХАЮ ЦЦА ЗА КІД ЛОКА

Cталасьць vs. маладосьць, гарлахвацкасьць vs. прэтэнцыёзнасьць, “фiрма” vs. клон. Чыiм будзе сьветлы сьцяг ідэяў менскіх дэнс-полаў?..

Думаеце,гэта толькіна Захадзе выданьнізмагаю цца за права эксклю зіўна га рэвiю з “зоркай”?Якжа! У наш ых перамогіхоць ідробненькія па размаху,але глябальныя па наступствах.

Напярэдадніаднадзённай гастролідыджэя-супэрстара Кід Лока ў сталіцусайты MIXTURA.ORGіGLOSSMEDIA.ORGклеіліразборкіза права перш айночы. То бок хто возьме ў Лока перш ы беларускіэксклю зіў.

Па папярэдніх выніках,сайтMIXTURA(“Советская Белоруссия”менскіхглямурных клябэраў)атрымаў пад дых адGLOSSMEDIA(такая газэта“Зорька”).Праект“Глянец”стаў перш ай іадзінай беларускай лю боўюЛокаўскіх прамоўтараў.Вечны капрыза Андрэй Донін(рэдактарMIXTURA)яўна запэрхаў.Пытаньне ў тым,цiнадоўга...

А Д Р Э А КZ

КРЫ ВЫ Ф ЭЙС-КАНТРОЛЬ

“ГАВОРЫ ЦЬ М ІНСК”

nobootsціnobulls?

Як сьцьвярджае прэс-служба ГУУС, у М енску ш тодня тыраць каля 15 мабілак. У аўтобусах, траліках, трамваях і ў мэтро. А яш чэ лепей у гандлёвых цэнтрах, на рынках і ў інш ых месцах масавага скапленьня насельніцтва.

Па неаф іцыйных зьвестках, рэальная колькасьць скрадзеных мабілак у два разы больш ая. Так ш то будзьце пільнымі: крадуць нават з кіш эняў!

Для тых, хто лю біць спазьняцца на кінапаказы, “Кінавідэапракат” зрабіў палёгку. Непунктуальныя гледачы могуць ня парыцца - усё адно нічога цікавага перш ыя хвілін дзесяць яны ня ўбачаць. У “М аскве” і “Кастрычніку” праграма сэансу аднолькавая: спачатку нейкія трэш авыя дакумэнтальныя ф ільмы пра Айчыну-“Батьковщ ину” ці прыдуркаватыя савецкія анімацыі. І толькі пасьля кароткачасовай экзэкуцыі - сам ф ільм.

А ш то вы хацелi: любоў да айчыннага кіно па прынцыпе “адчуйце розьніцу”.

Нейкі падш ыванец у масавым парадку рэанімаваў старую гульню. Бераце ў рот паперку, даводзіце яе да мокрай кандыцыі, скатваеце ў ш арык - і плю яце праз трубачку ў лоб сябру.

Весялуха так сабе: калі ўлічыць кепскі зрок у малалетак, любы мінак можа стаць ахвярай блізарукасьці.

У траўніадкрываецца яш чэ адноFM-“радзіва”.

БЯЗБОЖ НА ТЫ РАЦЬ

БЛЁК-БАСТЭРЫ Д ЛЯБАСТАРД АЎ

БРУТАЛЬНЫ Я ГУЛІ

CD / 004 CD / 005

НЕ ПЫ ТАНЬНЕ!

У сёньняш нім нумары - як ю рыдычна карэктна і, пажадана, падалей паслаць нах абарзелы рэктарат, які трасе са студэнтаў грош ы за адпрацоўкі (стар. 18-19).

Прэпадзка-настаўніцкібос(akaміністар адукацыі)Аляксандар Радзькоў усваім апош нім публiчным сьпiчы заявіў,ш то ВНУ мусяць быць ня толькіадукацыйнымі,але іідэалягічныміцэнтрамі.Ф ігзразумееш,ш то маецца наўвазе пад ідэалёгіяй-гэта справы “членаў”БРСМ.М ы не па гэтых справах.“Студэнты мусяць ведаць свае правы іабавязкі”,-гэта для нас як Найноўш ызапавет! У адпаведнасьціз прамовай міністраCD/“Студэнцкая Думка”бярэ насябе абавязак пэрыядычна расказваць студэнтам,хто вiненiм iкаму-яны.

СКЕЙТЫ ІРОЛІКІ

У ПОШ УКАХ НЭМ А

вярнуліся ў М енск.

У язьдзе на падш ыпнікавых колах сярод менчукоў намеціўся прагрэс. Замест небясьпечных і кепска заасф альтаваных вуліцаў лю бімымi трасамi для ролераў і скейтэраў сталі падземныя пераходы. Сярод самых папулярных - новы “пасаж” пад пл. Незалежнасьці. М іліцыі амаль няма, людзей таксама няш мат. А тыя, ш то ш астаю ць, - студэнты. Таму без прычыны не разбухаю ць: “Э, ты чо наяжджаеш?”

-Красавіцкія тэзы міністра у лю бімым

часапопісе!!!

20траўня менскія культурныя

тэрарысты djCommandoLabellaразам з

усім прагрэсіўным чалавецтвам адсьвяткую ць Дзень Узьнясеньня М онікі.

Ужо колькігод мінула з таго дня,калi

залатая рыбка М оніка,якая не

зьмірылася з гібеньнем у акварыю ме,

захлынулася паветрам свабоды на стале

немкіГудрун Гут.Выскачыла з вады на

стол-іздохла!

Зараз М оніка ня проста мітычны герой.

Яна-сымбаль бэрлінскага лэйблаMonika

Enterprise.Менавіта бэрлінцы 20траўня ў

рамках “AscensionDay”арганізую ць свае

прома-вечарынкіў Вене,Сыднэi,

М эльбурне,Брусэлі,Санцьяга,Токіё, М енску іінш.

Па словахLabella,электраф рыкіз усяго

сьвету будуць танчыць пад сынтэзатарна-

гітарны поп,глядзець трансьляцыі

DVD-канцэрту іразглядаць відэаработы

бэрлінскіх мастакоў.ПадрабязнасьціўFejсy.

Хто прадуў?

БУД ЗЬ ГАТОВЫ !

GLOSSMEDIA.ORGvs.

MIXTURA.ORG

ВАЛІ АД СЮ ЛЬ!

Неш та ня тое зь менскімі рэстаратарамі. То адкрыю ць кавярню з “рыцарскім” інтэр'ерам і апрануць аф іцыянтак у стылізаваныя пад “народныя” строі (міні-спадніцы і дэкальтэ), то кормяць наведнікаў якім-кольвек суш ы за 60 000 БРБ на ф оне “Русского Радио”.

Ці яш чэ адна навіна: нейкі крывы ф эйс-кантроль. “У спартовым абутку не пускаем”, - заяўляю ць кансьержы ў “Пою щ их ф онтанах” і “Триклинии”. Рэакцыя на ваш ае “гэта не красоўкі, а туф лі, стылізаваныя пад спартовыя” і тым больш на балачкі пра новую калекцыю Ямамоты для аdidas будзе адна: “Я сказаў, не пускаем!”

І правільна робяць. Паназіраўш ы ля ўваходу за быканутым кантынгентам гэтых “общ епитов”, самі зразумееце, ад якой “прыемнай” кампаніі вас зьбераглі.

14-АЯ

Паводле наш ай інф армацыі, “Новое радио” адкрыецца ў перш ай дэкадзе траўня, у дні масавых узьліваньняў пралетараў. Дата адкрыцьця станцыі можа стаць знакавай хіба толькі для заснавальніка - аф іцыйных праф саю заў, - які у гэтым годзе сьвяткуе стагодзьдзе.

Як сьцьвярджаю ць наш ыя крыніцы, у працэс крэатуры радыё ўцягнутыя пара-тройка цікавых пэрсанажаў. Зараз небезьвядомы Віталь Чыжоў (экс-“Бульба-Рекордс”, экс-1М) займаецца складаньнем музычнай базы зьвестак “Радио”. Ш то з гэтага атрымаецца, ніхто ня ведае. Але досьвед папярэдніх пражэктаў Чыжова, ягоны вобраз (aka Бэндэр), бэкграўнд і ф армат станцыi (толькі беларуская музыка) не даю ць “Радио” ш анцаў на добрыя рэйтынгі.

“Каб не атрымалася як зь нядаўнім радыё “М инск”. Cабраліся лю дзі i ня ведаю ць, куды запхнуць 24 гадзіны этэру ш тодня”, - выскаляю цца назіральнікі.

А Д Р Э А КZ

М АХАЮ ЦЦА ЗА КІД ЛОКА

Cталасьць vs. маладосьць, гарлахвацкасьць vs. прэтэнцыёзнасьць, “фiрма” vs. клон. Чыiм будзе сьветлы сьцяг ідэяў менскіх дэнс-полаў?..

Думаеце,гэта толькіна Захадзе выданьнізмагаю цца за права эксклю зіўна га рэвiю з “зоркай”?Якжа! У наш ых перамогіхоць ідробненькія па размаху,але глябальныя па наступствах.

Напярэдадніаднадзённай гастролідыджэя-супэрстара Кід Лока ў сталіцусайты MIXTURA.ORGіGLOSSMEDIA.ORGклеіліразборкіза права перш айночы. То бок хто возьме ў Лока перш ы беларускіэксклю зіў.

Па папярэдніх выніках,сайтMIXTURA(“Советская Белоруссия”менскіхглямурных клябэраў)атрымаў пад дых адGLOSSMEDIA(такая газэта“Зорька”).Праект“Глянец”стаў перш ай іадзінай беларускай лю боўюЛокаўскіх прамоўтараў.Вечны капрыза Андрэй Донін(рэдактарMIXTURA)яўна запэрхаў.Пытаньне ў тым,цiнадоўга...

А Д Р Э А КZ

КРЫ ВЫ Ф ЭЙС-КАНТРОЛЬ

“ГАВОРЫ ЦЬ М ІНСК”

nobootsціnobulls?

Як сьцьвярджае прэс-служба ГУУС, у М енску ш тодня тыраць каля 15 мабілак. У аўтобусах, траліках, трамваях і ў мэтро. А яш чэ лепей у гандлёвых цэнтрах, на рынках і ў інш ых месцах масавага скапленьня насельніцтва.

Па неаф іцыйных зьвестках, рэальная колькасьць скрадзеных мабілак у два разы больш ая. Так ш то будзьце пільнымі: крадуць нават з кіш эняў!

Для тых, хто лю біць спазьняцца на кінапаказы, “Кінавідэапракат” зрабіў палёгку. Непунктуальныя гледачы могуць ня парыцца - усё адно нічога цікавага перш ыя хвілін дзесяць яны ня ўбачаць. У “М аскве” і “Кастрычніку” праграма сэансу аднолькавая: спачатку нейкія трэш авыя дакумэнтальныя ф ільмы пра Айчыну-“Батьковщ ину” ці прыдуркаватыя савецкія анімацыі. І толькі пасьля кароткачасовай экзэкуцыі - сам ф ільм.

А ш то вы хацелi: любоў да айчыннага кіно па прынцыпе “адчуйце розьніцу”.

Нейкі падш ыванец у масавым парадку рэанімаваў старую гульню. Бераце ў рот паперку, даводзіце яе да мокрай кандыцыі, скатваеце ў ш арык - і плю яце праз трубачку ў лоб сябру.

Весялуха так сабе: калі ўлічыць кепскі зрок у малалетак, любы мінак можа стаць ахвярай блізарукасьці.

У траўніадкрываецца яш чэ адноFM-“радзіва”.

БЯЗБОЖ НА ТЫ РАЦЬ

БЛЁК-БАСТЭРЫ Д ЛЯБАСТАРД АЎ

БРУТАЛЬНЫ Я ГУЛІ

CD / 007

ЯНЫ НЯ ПАРАЦЦА НАКОНТ ПРАМОЎШНУ, А

ЯШЧЭ НЕКАЛЬКІ ГОД ТАМУ ІХ

ІМЁНЫ, Д

ЗЯКУЮЧЫ “МУЗЫЧНАЙ ГАЗЭЦЕ”, БЫЛІ

БЕЛАРУСКІМІ С

ЫНОНІМАМІ Э

ЛЕКТРОННАЙ МУЗЫКІ. ЯНЫ БАМБЯЦЬ ЗАКРЫТЫЯ МЕРАПРЫЕМСТВЫ, Н

АЗЫВАЮЦЬ СЯБЕ

“ВЭТЭРАНАМІ”, Н

АЯЖДЖАЮЦЬ НА МЕНСКІЯ КЛЮБЫ З-ЗА “ЖЛОБСКАЙ ПАЛІТЫКІ” І НЕДВУХСЭНСОЎНА НАМЯКАЮЦЬ:

“ВАШАЕ ЗАЎТРА - ГЭТА НАШАЕ ЎЧОРА”. 20 ТРАЎНЯ ЯНЫ ПРАВОДЗЯЦЬ У “МЭДЫЮМЕ” DVD-PARTY “ASCENSION DAY”.

ТОЕ, Ш

ТО ВЫ ХАЦЕЛІ С

ПЫТАЦЬ У DJ COMMANDO LABELLA, А

ЛЕ НЯ ВЕДАЛІ, ЯК ІХ

ЗНАЙСЬЦІ.

Макс АГЕЕЎ

CD / 006

З ваш ы м паслуж ны м сьпісам мож набы ло б прэтэндаваць на статусVIP-пэрсонаў ад ш оў-бізу.Слабавата выклапоціцеся пра імідж...

С:

В:

Тым ня менш апош нім часам вы неякаж ы віліся...

В:

М ы хутчэй “культурныя тэрарысты”, чым акулы ш оў-бізнэсу. Ніколі не імкнуліся раскручваць сябе як брэнд. Калі нас нехта і ведае, то толькі дзякую чы наш ай дзейнасьці - прамоўтарскай, дыджэйскай, журналісцкай і г.д. Наш ыя мерапрыемствы праходзяць зусім не ў мажорскіх месцах і апош нім часам моцна не аф іш ую цца. Напэўна, прычына ў тым, ш то мы перш апачаткова арыентуемся не на “тусовачны народ”, а на падрыхтаванага слухача - на гэткіх звар'яцелых на музыцы “ф рыкаў”. У добрым сэнсе слова.

М ы практычна з нуля пачыналі прасоўваць у масы пэўныя музычныя стылі - індастрыэл, готыку, японскую поп-музыку, power rhythmic noise, адрозны ад DEPECHE MODE сынт-поп - недзе з 1994 году. Так, посьпеху як такога ў нас сёньня няма, затое ёсьць рэпутацыя. З Labella людзі зьвязваю ць пэўную якасьць музыкі і вечарынак.

Да таго ж, ва ўсім сьвеце музыка, якой мы займаемся, існуе ў асноўным на клю бным узроўні. Канечне, можа падацца, ш то ў той жа Германіі індастрыэл і готыка надзвычай папулярныя, але гэта ня так. У аднаго Дытэра Болена ф анатаў там у сто разоў больш.

Гэта толькі так здаецца. У свой час мы ладзілі вечарынкі кожны тыдзень. А цяпер, напрыклад, у наш ых плянах значацца толькі два мерапрыемствы ў траўні (9 і 20) і адно ў чэрвені. Па-мойму, зусім няш мат.

Але сярод гэтага няш мат вечары нцы“AscensionDay”вы нібы та надаяцеасаблівую ўвагу.

В:

Добра,іпры чы м тутМ енск?

В:

С:

Такое ўраж аньне,ш тоDjCommandoLabella-гэткія “эўрапейцы па ж ы цьці”,абсалю тна адвязаны я ад менскіхклю бны х рэаліяў.

С:

В:

Ва ўсім сьвеце 20 траўня адзначаецца рэлігійнае сьвята - Дзень Узьнясеньня. І вось Гудрун Гут, уладальніца бэрлінскага лэйбла Monika Enterprise і наш а добрая знаёмая, прапанавала сваю канцэпцыю сьвяткаваньня. Перадгісторыя падзеяў: некалі ў яе дома жыла залатая рыбка М оніка. Ёй так хацелася быць свабоднай, ш то аднойчы яна выскачыла з акварыю ма і захлынулася паветрам. Трагедыя адбылася некалькі год таму, якраз 20 траўня. Пазьней, выбіраю чы назву для свайго лэйбла, Гудрун спынілася на варыянце Monika. А нядаўна ёй прыйш ло ў галаву ш тогод адзначаць узьнясеньне рыбкі на нябёсы.

Паколькі лэйбл мае вельмі добрую рэпутацыю, то ініцыятыву Гудрун падхапілі лю дзі з розных краінаў.

У тым ліку і мы. Тым больш ш то мы яш чэ ні разу не выносілі “хатню ю ” музыку Monika Enterprise у сьцены сталічных клю баў. 20-га мы будзем граць прыемную, драйвовую, лірычную і крыху дзіўнаватую музыку - у асноўным бэрлінскага паходжаньня. Пад яе добра расслабляцца, размаўляць і кружыцца на танцполе. Не зьдзіўлю ся, калі нехта закахаецца альбо, наадварот, засумуе... Спадзяю ся, гэта будзе ўтульная тусоўка. Лю дзі ўбачаць працы відэамастакоў Niklas Goldbach, Javier Benitez і Transforma, паглядзяць спраецыраваны на экран DVD-канцэрт артыстаў лэйбла (Barbara Morgenstern, Masha Qrella, CONTRIVA, KOMEIT і COBRA KILLER), паўдзельнічаю ць у розыгрыш ы кампактаў CONTRIVA, FIGURINE, CHICA AND THE FOLDER, KOMEIT і Masha Qrella. Дарэчы, DVD у нас ужо на руках, хаця аф іцыйны рэліз адбудзецца толькі ў канцы траўня.

У той жа дзень вечарынкі “Ascension Day” пройдуць у Сыднэі, Брусэлі, Санцьяга, Вене, Бэрліне, Ф ранкф урце-на-М айне, Рыме, М ілане, Токіё і г.д. Ф армат паўсюль розны: людзі зьбяруцца ў клю бах, на кватэрах, у кінатэатрах, барах... У М енску ўсё пачнецца ў 19:00 у клю бе “М эдыю м”, на Артылерыстаў, 16. М ерапрыемства будзе закрытае - гэта вымуш аная мера, каб пазбавіцца выпадковых лю дзей. За пару тыдняў мы пачнем распаўсю джваць спэцыяльныя ўваходныя карты. Падрабязнасьці зьявяцца на www.labella.h1.ru

Так, мы хутчэй “эўрапейцы”. М ы кантактуем у асноўным з заходнімі музыкамі і лэйбламі.

М ногія знаёмствы завязаліся яш чэ ў 90-х, не ў апош ню ю чаргу праз асабістыя кантакты на замежных канцэртах і ф эстывалях. М ы ўвесь час перапісваемся, абменьваемся інф армацыяй і ідэямі.

Ш то да беларускіх прамоўтараў, то з усімі кантактаваць не атрымліваецца ф ізычна, а часам нават ня хочацца. Справа ў тым, ш то мы ў пэўным сэнсе вэтэраны клю бнага

“ ” руху, і нас часта ўспрымаю ць як дзядоў. М ы ня скачам па сцэне як зайчыкі і рэдка клю бімся на чужых мерапрыемствах. Зь мясцовых музыкаў у асноўным падтрымліваем індустрыйныя групы - ANGRY ROSE 2000, TERRA CADAVERIS, EGO, FAT NOT DEAD. Гэта наш прыярытэтны накірунак дзейнасьці.

Абсалю тна некарэктная ф армулёўка. Ш то значыць “лёгкая” аўдыторыя? Глямурная публіка - гэта, як правіла, лянівая публіка. Яна хутчэй за ўсё ня ведае пра існаваньне “М аш ыніста” і інш ых падобных муз-рэсурсаў. І наагул чэрпае інф армацыю пра тое, ш то модна і крута, з глянцавых часопісаў і тэлевізара.

М ы не пазыцыянуемся як “прасунутыя пацаны”, не прыходзім да лю дзей у дом з крыкамі: “Як, вы яш чэ ня слухаеце індастрыэл?” М ы існуем у “паралельнай беларускай рэальнасьці” і зыходзім з таго, ш то за змрочнай і месцамі жорсткай індустрыйнай музыкай будучыня. М ожаце разглядаць “М аш ыніст” як рупар электра-індустрыйнага руху ў Беларусі. А зьяўленьне сайту патлумачыць вельмі лёгка: мы не хацелі пакідаць лю дзей на галодным інф армацыйным пайку пасьля “канчыны” 16-старонкавай “М узычнай газэты”, дзе мы рэгулярна друкаваліся апош нія гадоў пяць. Таму паўтара гады таму перавялі сваю актыўнасьць у электронны ф армат.

Наконт “паралельнай рэальнасьці”. Ж ыцьцё ў наш ай краіне настолькі сю ррэалістычнае, ш то прадуш ыну можна знайсьці толькі там, дзе няма чужых вачэй. У мяне ёсьць свой электронны праект EGO (разам з Уладам Бубном). Амаль год мы працавалі над дэбю тным альбомам, і ў бліжэйш ы час ён выйдзе на наш ым уласным лэйбле Machinist rec. М агчыма, ужо ў траўні CD атрымае яго, ш то называецца, зь перш ых рук. Назва альбома сымбалічная - “Your future is my past”.

“ ”

Кры ху пра ваш ы я праекты па-заLabella.Напры клад,партал“М аш ы ніст”-гэта ш то,спробаперацягнуць да сябе частку большлёгкай,глямурнай аўды торы і?

В:

С:

ВАЛЯНЦІН I СЯРГЕЙАКА DJ COMMANDO LABELLA

CD / 007

ЯНЫ НЯ ПАРАЦЦА НАКОНТ ПРАМОЎШНУ, А

ЯШЧЭ НЕКАЛЬКІ ГОД ТАМУ ІХ

ІМЁНЫ, Д

ЗЯКУЮЧЫ “МУЗЫЧНАЙ ГАЗЭЦЕ”, БЫЛІ

БЕЛАРУСКІМІ С

ЫНОНІМАМІ Э

ЛЕКТРОННАЙ МУЗЫКІ. ЯНЫ БАМБЯЦЬ ЗАКРЫТЫЯ МЕРАПРЫЕМСТВЫ, Н

АЗЫВАЮЦЬ СЯБЕ

“ВЭТЭРАНАМІ”, Н

АЯЖДЖАЮЦЬ НА МЕНСКІЯ КЛЮБЫ З-ЗА “ЖЛОБСКАЙ ПАЛІТЫКІ” І НЕДВУХСЭНСОЎНА НАМЯКАЮЦЬ:

“ВАШАЕ ЗАЎТРА - ГЭТА НАШАЕ ЎЧОРА”. 20 ТРАЎНЯ ЯНЫ ПРАВОДЗЯЦЬ У “МЭДЫЮМЕ” DVD-PARTY “ASCENSION DAY”.

ТОЕ, Ш

ТО ВЫ ХАЦЕЛІ С

ПЫТАЦЬ У DJ COMMANDO LABELLA, А

ЛЕ НЯ ВЕДАЛІ, ЯК ІХ

ЗНАЙСЬЦІ.

Макс АГЕЕЎ

CD / 006

З ваш ы м паслуж ны м сьпісам мож набы ло б прэтэндаваць на статусVIP-пэрсонаў ад ш оў-бізу.Слабавата выклапоціцеся пра імідж...

С:

В:

Тым ня менш апош нім часам вы неякаж ы віліся...

В:

М ы хутчэй “культурныя тэрарысты”, чым акулы ш оў-бізнэсу. Ніколі не імкнуліся раскручваць сябе як брэнд. Калі нас нехта і ведае, то толькі дзякую чы наш ай дзейнасьці - прамоўтарскай, дыджэйскай, журналісцкай і г.д. Наш ыя мерапрыемствы праходзяць зусім не ў мажорскіх месцах і апош нім часам моцна не аф іш ую цца. Напэўна, прычына ў тым, ш то мы перш апачаткова арыентуемся не на “тусовачны народ”, а на падрыхтаванага слухача - на гэткіх звар'яцелых на музыцы “ф рыкаў”. У добрым сэнсе слова.

М ы практычна з нуля пачыналі прасоўваць у масы пэўныя музычныя стылі - індастрыэл, готыку, японскую поп-музыку, power rhythmic noise, адрозны ад DEPECHE MODE сынт-поп - недзе з 1994 году. Так, посьпеху як такога ў нас сёньня няма, затое ёсьць рэпутацыя. З Labella людзі зьвязваю ць пэўную якасьць музыкі і вечарынак.

Да таго ж, ва ўсім сьвеце музыка, якой мы займаемся, існуе ў асноўным на клю бным узроўні. Канечне, можа падацца, ш то ў той жа Германіі індастрыэл і готыка надзвычай папулярныя, але гэта ня так. У аднаго Дытэра Болена ф анатаў там у сто разоў больш.

Гэта толькі так здаецца. У свой час мы ладзілі вечарынкі кожны тыдзень. А цяпер, напрыклад, у наш ых плянах значацца толькі два мерапрыемствы ў траўні (9 і 20) і адно ў чэрвені. Па-мойму, зусім няш мат.

Але сярод гэтага няш мат вечары нцы“AscensionDay”вы нібы та надаяцеасаблівую ўвагу.

В:

Добра,іпры чы м тутМ енск?

В:

С:

Такое ўраж аньне,ш тоDjCommandoLabella-гэткія “эўрапейцы па ж ы цьці”,абсалю тна адвязаны я ад менскіхклю бны х рэаліяў.

С:

В:

Ва ўсім сьвеце 20 траўня адзначаецца рэлігійнае сьвята - Дзень Узьнясеньня. І вось Гудрун Гут, уладальніца бэрлінскага лэйбла Monika Enterprise і наш а добрая знаёмая, прапанавала сваю канцэпцыю сьвяткаваньня. Перадгісторыя падзеяў: некалі ў яе дома жыла залатая рыбка М оніка. Ёй так хацелася быць свабоднай, ш то аднойчы яна выскачыла з акварыю ма і захлынулася паветрам. Трагедыя адбылася некалькі год таму, якраз 20 траўня. Пазьней, выбіраю чы назву для свайго лэйбла, Гудрун спынілася на варыянце Monika. А нядаўна ёй прыйш ло ў галаву ш тогод адзначаць узьнясеньне рыбкі на нябёсы.

Паколькі лэйбл мае вельмі добрую рэпутацыю, то ініцыятыву Гудрун падхапілі лю дзі з розных краінаў.

У тым ліку і мы. Тым больш ш то мы яш чэ ні разу не выносілі “хатню ю ” музыку Monika Enterprise у сьцены сталічных клю баў. 20-га мы будзем граць прыемную, драйвовую, лірычную і крыху дзіўнаватую музыку - у асноўным бэрлінскага паходжаньня. Пад яе добра расслабляцца, размаўляць і кружыцца на танцполе. Не зьдзіўлю ся, калі нехта закахаецца альбо, наадварот, засумуе... Спадзяю ся, гэта будзе ўтульная тусоўка. Лю дзі ўбачаць працы відэамастакоў Niklas Goldbach, Javier Benitez і Transforma, паглядзяць спраецыраваны на экран DVD-канцэрт артыстаў лэйбла (Barbara Morgenstern, Masha Qrella, CONTRIVA, KOMEIT і COBRA KILLER), паўдзельнічаю ць у розыгрыш ы кампактаў CONTRIVA, FIGURINE, CHICA AND THE FOLDER, KOMEIT і Masha Qrella. Дарэчы, DVD у нас ужо на руках, хаця аф іцыйны рэліз адбудзецца толькі ў канцы траўня.

У той жа дзень вечарынкі “Ascension Day” пройдуць у Сыднэі, Брусэлі, Санцьяга, Вене, Бэрліне, Ф ранкф урце-на-М айне, Рыме, М ілане, Токіё і г.д. Ф армат паўсюль розны: людзі зьбяруцца ў клю бах, на кватэрах, у кінатэатрах, барах... У М енску ўсё пачнецца ў 19:00 у клю бе “М эдыю м”, на Артылерыстаў, 16. М ерапрыемства будзе закрытае - гэта вымуш аная мера, каб пазбавіцца выпадковых лю дзей. За пару тыдняў мы пачнем распаўсю джваць спэцыяльныя ўваходныя карты. Падрабязнасьці зьявяцца на www.labella.h1.ru

Так, мы хутчэй “эўрапейцы”. М ы кантактуем у асноўным з заходнімі музыкамі і лэйбламі.

М ногія знаёмствы завязаліся яш чэ ў 90-х, не ў апош ню ю чаргу праз асабістыя кантакты на замежных канцэртах і ф эстывалях. М ы ўвесь час перапісваемся, абменьваемся інф армацыяй і ідэямі.

Ш то да беларускіх прамоўтараў, то з усімі кантактаваць не атрымліваецца ф ізычна, а часам нават ня хочацца. Справа ў тым, ш то мы ў пэўным сэнсе вэтэраны клю бнага

“ ” руху, і нас часта ўспрымаю ць як дзядоў. М ы ня скачам па сцэне як зайчыкі і рэдка клю бімся на чужых мерапрыемствах. Зь мясцовых музыкаў у асноўным падтрымліваем індустрыйныя групы - ANGRY ROSE 2000, TERRA CADAVERIS, EGO, FAT NOT DEAD. Гэта наш прыярытэтны накірунак дзейнасьці.

Абсалю тна некарэктная ф армулёўка. Ш то значыць “лёгкая” аўдыторыя? Глямурная публіка - гэта, як правіла, лянівая публіка. Яна хутчэй за ўсё ня ведае пра існаваньне “М аш ыніста” і інш ых падобных муз-рэсурсаў. І наагул чэрпае інф армацыю пра тое, ш то модна і крута, з глянцавых часопісаў і тэлевізара.

М ы не пазыцыянуемся як “прасунутыя пацаны”, не прыходзім да лю дзей у дом з крыкамі: “Як, вы яш чэ ня слухаеце індастрыэл?” М ы існуем у “паралельнай беларускай рэальнасьці” і зыходзім з таго, ш то за змрочнай і месцамі жорсткай індустрыйнай музыкай будучыня. М ожаце разглядаць “М аш ыніст” як рупар электра-індустрыйнага руху ў Беларусі. А зьяўленьне сайту патлумачыць вельмі лёгка: мы не хацелі пакідаць лю дзей на галодным інф армацыйным пайку пасьля “канчыны” 16-старонкавай “М узычнай газэты”, дзе мы рэгулярна друкаваліся апош нія гадоў пяць. Таму паўтара гады таму перавялі сваю актыўнасьць у электронны ф армат.

Наконт “паралельнай рэальнасьці”. Ж ыцьцё ў наш ай краіне настолькі сю ррэалістычнае, ш то прадуш ыну можна знайсьці толькі там, дзе няма чужых вачэй. У мяне ёсьць свой электронны праект EGO (разам з Уладам Бубном). Амаль год мы працавалі над дэбю тным альбомам, і ў бліжэйш ы час ён выйдзе на наш ым уласным лэйбле Machinist rec. М агчыма, ужо ў траўні CD атрымае яго, ш то называецца, зь перш ых рук. Назва альбома сымбалічная - “Your future is my past”.

“ ”

Кры ху пра ваш ы я праекты па-заLabella.Напры клад,партал“М аш ы ніст”-гэта ш то,спробаперацягнуць да сябе частку большлёгкай,глямурнай аўды торы і?

В:

С:

ВАЛЯНЦІН I СЯРГЕЙАКА DJ COMMANDO LABELLA

Ш ы рай Насьця.АМ,тэатральны,2курс

1.

2.

3.

4.

Некалі я выкрала з мамінай ш аф ы сукенку і паш ыла сабе спадніцу і нацяжныя рукавы. М ама пра гэта здагадалася праз паўгода.

Каш алёк зь 50 000, важнымі візытоўкамі і ф откамі сяброў. Было непрыемна.

Не ўяўляю, зараз эмоцыі прыцiхлi. Вось калі б сустрэла яго на наступны дзень... Сказала б ш мат “добрага” і адвяла б да дзядзечкі-міліцыянэра.

Паласатыя: коф тачка з капю ш онам ONLY, ш алік з сэканду (UK), гольф ы; салатавыя чаравікі Camelot з аранжавымі ш нуркамі; папружка блакітная з сэканду; ш эра-бірузовыя ш троксы, паш ытыя сяброўкай Кацяй.

Ускоў Андрэй.Паступае ў БДУК

1.

2.

3.

4.

Увесь час краду ідэі. У дзяцінстве мама ад мяне хавала цукеркі, а я нейкім ш остым пачуцьцём знаходзіў і зьядаў адразу ЎСЕ! Запальнічкі ўвесь час п*жджу. Я вельмі лю блю граць на гітары. Неяк я ў аднаго (ня буду называць) калектыву ў адным (не скажу якім) клю бе скраў гітарную стойку, каб мая гітара добра стаяла. Пры гэтым не адчуваю згрызотаў сумленьня, бо лічу, ш то я гэта зарабіў!

У мяне ўвесь час крадуць грош ы за тое, ш то я здымаю кватэру! Двойчы ў 2003 годзе ў мяне скралі / адабралі мабілу. Другім разам гэта было ў Віцебску, я іш оў на дыскатэку і не дайш оў 10 мэтраў да таксі...

Я б прачытаў iм лекцыю, але хіба яны зразумею ць....

Кеды ARTPUNKTURE; джынсы Motor; каш улька бэжава-белая C&A; майткi беларускія сямейныя колеру хакі.

Лёш а М арты наў.АМ,тэатральны,2курс

1.

2.

3.

4.

Неяк сьперлі зь сябрам ф отаапарат. Зайш лі ў краму і, раззлаваныя няўвагай прадаўцоў да наш ых пэрсонаў, выраш ылі ім адпомсьціць. Узялі мыльніцу, якая ляжала без нагляду. Там аказалася ш эсьць адзьнятых кадраў. Хацелі потым надрукаваць ф откі і пакласьці замест камэры. Гэта самае глябальнае, ш то я стырыў.

Калі мне было 6 гадоў, у мяне сьперлі ровар. Проста так, стукнулі і забралі. Яны былі старэйш ыя за мяне на 3 гады, гэткая банда. Я думаў павесіцца і не прыходзіць больш дадому, бо спужаўся, ш то бацькі паб'юць. Прыйш оў усё-ткі, але вельмі позна.

Проста цікава паглядзець, ш то зь імі стала. Бухаю ць, напэўна, недзе пад плотам …

Ш вэдар ад бабулі; маечка з капю ш онам з С-Х; каралі ўсялякія; чарапаш ка на вяровачцы; ш ырокія зялёныя ш таны; майткi Henderson; хатнія пантоф лікі ад айчыннага вытворцы; ш карпэткі ад яго ж.

Дзіма Ісайчаў.АМ,бы тавы ды зайн,3курс

1.

2.

3.

4.

Краў сэлітру літрамі з заводу для вытворчасьці выбуховых рэчываў, пэтардаў і ф эервэркаў. Кіляў 10 зьнес.

Аднойчы скралі ровар. Але больш запомнілася, калі ў войску стырылі запальнічку ZIPPO. Я ня бачыў, як гэта адбылося. Тады мала ў каго былі ZIPPO, і я са сваёй вельмі сябраваў. Цяпер у мяне новая, але я кінуў паліць…

Нічога б не зрабіў. Напэўна, так некаму было трэба. Камусьцi вельмi хацелася мець запальнічку ZIPPO.

М айка “Сьвітанак”; майткi “Сьвітанак”; папружка SACE VERSA, падазраю, ш то таксама беларуская; чахольчык для тэлеф она менскi, ужо рвецца; джынсы Dali Jeans, купленыя на ўсходнім кірмаш ы на мяжы Эўропы i Азіі (у Аранбургу); чаравiкі Patrol; ш карпэткі - натурпрадукт.

CD / 008 CD / 009

1. Ш

ТО САМАЕ ГРАНДЫЁЗНАЕ ТЫ СТЫРЫЎ У СВАІМ Ж

ЫЦЬЦІ?

2. САМАЕ ВАЖНАЕ, Ш

ТО СТЫРЫЛІ Ў

ЦЯБЕ?

3. Ш

ТО Б ТЫ ЗРАБІЎ З ГЭТЫМ ЧАЛАВЕКАМ?

4. У Ш

ТО ТЫ АПРАНУТЫ?

ЯК ТЫ?

Насьця БУЛАХАВА

Рэдакцыя CD / “Студэнцкай Думкі” запраш ае да супрацоўніцтва ф эш н-кантрыбутара.Патрабаваньні: арыентацыя ў менскім і сусьветным ф эш н-стрыт і D.I.Y., прэт-а-партэ. Кантакты зь менскімі дызайнэрамі і мадэльерамі. Уменьне выкладаць свае думкі і ідэі. Абавязковая сярэдняя адукацыя. Досьвед працы ў СМ І не абавязковы.

2004, красавік, 10. Remix'82. Space-boys Party Ю ма (СССР), dj A. Tchouprina, dj Simone

Чарговая вечарынка а-ля in the space ад прамоўтараў клю бу “Remix'82”. У чарговы раз граў Ю ма. Дзіўна, але зь пераходам на музыку крыху інш ага стылю і настрою (некалі на мерапрыемствах Jet Sounds гучаў толькі american garage) назва гэтых вечарынак па-ранейш аму нясе адбітак глыбокага космасу. Пра гэта сьведчылі зоркі на столі, вялікія чорна-белыя плякаты з надпісамі “Play off”, “Space” і ўзарванымі кружэлкамі, якія сымбалізавалі ўзарваныя мазгі пасьля хаця б паўгадзіннай тусоўкi на танцполе. Зрэш ты, дасягнуць такога стану можна было толькі перабраўш ы якога-небудзь апэрытыву і разгубляўш ы рэш ткі гравітацыі ў канвульсіўных рухах, зададзеных жорсткім бітам Ю мы.

Дарэчы, цяпер па суботах усялякія прывезеныя Dj's граць у “Remix'82” ня будуць.

Далейш ая пэрспэктыва - пасада рэдактара разьдзелу “М оды”.Прапановы і рэзю мэ: [email protected] (з пазнакай mody)

ПРАЦА Ў ЧАСОПІСЕ

Ш ы рай Насьця.АМ,тэатральны,2курс

1.

2.

3.

4.

Некалі я выкрала з мамінай ш аф ы сукенку і паш ыла сабе спадніцу і нацяжныя рукавы. М ама пра гэта здагадалася праз паўгода.

Каш алёк зь 50 000, важнымі візытоўкамі і ф откамі сяброў. Было непрыемна.

Не ўяўляю, зараз эмоцыі прыцiхлi. Вось калі б сустрэла яго на наступны дзень... Сказала б ш мат “добрага” і адвяла б да дзядзечкі-міліцыянэра.

Паласатыя: коф тачка з капю ш онам ONLY, ш алік з сэканду (UK), гольф ы; салатавыя чаравікі Camelot з аранжавымі ш нуркамі; папружка блакітная з сэканду; ш эра-бірузовыя ш троксы, паш ытыя сяброўкай Кацяй.

Ускоў Андрэй.Паступае ў БДУК

1.

2.

3.

4.

Увесь час краду ідэі. У дзяцінстве мама ад мяне хавала цукеркі, а я нейкім ш остым пачуцьцём знаходзіў і зьядаў адразу ЎСЕ! Запальнічкі ўвесь час п*жджу. Я вельмі лю блю граць на гітары. Неяк я ў аднаго (ня буду называць) калектыву ў адным (не скажу якім) клю бе скраў гітарную стойку, каб мая гітара добра стаяла. Пры гэтым не адчуваю згрызотаў сумленьня, бо лічу, ш то я гэта зарабіў!

У мяне ўвесь час крадуць грош ы за тое, ш то я здымаю кватэру! Двойчы ў 2003 годзе ў мяне скралі / адабралі мабілу. Другім разам гэта было ў Віцебску, я іш оў на дыскатэку і не дайш оў 10 мэтраў да таксі...

Я б прачытаў iм лекцыю, але хіба яны зразумею ць....

Кеды ARTPUNKTURE; джынсы Motor; каш улька бэжава-белая C&A; майткi беларускія сямейныя колеру хакі.

Лёш а М арты наў.АМ,тэатральны,2курс

1.

2.

3.

4.

Неяк сьперлі зь сябрам ф отаапарат. Зайш лі ў краму і, раззлаваныя няўвагай прадаўцоў да наш ых пэрсонаў, выраш ылі ім адпомсьціць. Узялі мыльніцу, якая ляжала без нагляду. Там аказалася ш эсьць адзьнятых кадраў. Хацелі потым надрукаваць ф откі і пакласьці замест камэры. Гэта самае глябальнае, ш то я стырыў.

Калі мне было 6 гадоў, у мяне сьперлі ровар. Проста так, стукнулі і забралі. Яны былі старэйш ыя за мяне на 3 гады, гэткая банда. Я думаў павесіцца і не прыходзіць больш дадому, бо спужаўся, ш то бацькі паб'юць. Прыйш оў усё-ткі, але вельмі позна.

Проста цікава паглядзець, ш то зь імі стала. Бухаю ць, напэўна, недзе пад плотам …

Ш вэдар ад бабулі; маечка з капю ш онам з С-Х; каралі ўсялякія; чарапаш ка на вяровачцы; ш ырокія зялёныя ш таны; майткi Henderson; хатнія пантоф лікі ад айчыннага вытворцы; ш карпэткі ад яго ж.

Дзіма Ісайчаў.АМ,бы тавы ды зайн,3курс

1.

2.

3.

4.

Краў сэлітру літрамі з заводу для вытворчасьці выбуховых рэчываў, пэтардаў і ф эервэркаў. Кіляў 10 зьнес.

Аднойчы скралі ровар. Але больш запомнілася, калі ў войску стырылі запальнічку ZIPPO. Я ня бачыў, як гэта адбылося. Тады мала ў каго былі ZIPPO, і я са сваёй вельмі сябраваў. Цяпер у мяне новая, але я кінуў паліць…

Нічога б не зрабіў. Напэўна, так некаму было трэба. Камусьцi вельмi хацелася мець запальнічку ZIPPO.

М айка “Сьвітанак”; майткi “Сьвітанак”; папружка SACE VERSA, падазраю, ш то таксама беларуская; чахольчык для тэлеф она менскi, ужо рвецца; джынсы Dali Jeans, купленыя на ўсходнім кірмаш ы на мяжы Эўропы i Азіі (у Аранбургу); чаравiкі Patrol; ш карпэткі - натурпрадукт.

CD / 008 CD / 009

1. Ш

ТО САМАЕ ГРАНДЫЁЗНАЕ ТЫ СТЫРЫЎ У СВАІМ Ж

ЫЦЬЦІ?

2. САМАЕ ВАЖНАЕ, Ш

ТО СТЫРЫЛІ Ў

ЦЯБЕ?

3. Ш

ТО Б ТЫ ЗРАБІЎ З ГЭТЫМ ЧАЛАВЕКАМ?

4. У Ш

ТО ТЫ АПРАНУТЫ?

ЯК ТЫ?

Насьця БУЛАХАВА

Рэдакцыя CD / “Студэнцкай Думкі” запраш ае да супрацоўніцтва ф эш н-кантрыбутара.Патрабаваньні: арыентацыя ў менскім і сусьветным ф эш н-стрыт і D.I.Y., прэт-а-партэ. Кантакты зь менскімі дызайнэрамі і мадэльерамі. Уменьне выкладаць свае думкі і ідэі. Абавязковая сярэдняя адукацыя. Досьвед працы ў СМ І не абавязковы.

2004, красавік, 10. Remix'82. Space-boys Party Ю ма (СССР), dj A. Tchouprina, dj Simone

Чарговая вечарынка а-ля in the space ад прамоўтараў клю бу “Remix'82”. У чарговы раз граў Ю ма. Дзіўна, але зь пераходам на музыку крыху інш ага стылю і настрою (некалі на мерапрыемствах Jet Sounds гучаў толькі american garage) назва гэтых вечарынак па-ранейш аму нясе адбітак глыбокага космасу. Пра гэта сьведчылі зоркі на столі, вялікія чорна-белыя плякаты з надпісамі “Play off”, “Space” і ўзарванымі кружэлкамі, якія сымбалізавалі ўзарваныя мазгі пасьля хаця б паўгадзіннай тусоўкi на танцполе. Зрэш ты, дасягнуць такога стану можна было толькі перабраўш ы якога-небудзь апэрытыву і разгубляўш ы рэш ткі гравітацыі ў канвульсіўных рухах, зададзеных жорсткім бітам Ю мы.

Дарэчы, цяпер па суботах усялякія прывезеныя Dj's граць у “Remix'82” ня будуць.

Далейш ая пэрспэктыва - пасада рэдактара разьдзелу “М оды”.Прапановы і рэзю мэ: [email protected] (з пазнакай mody)

ПРАЦА Ў ЧАСОПІСЕ

CD / 010 CD / 011

МЕНСК ЗАБЯГАЛАЎСКІ

ПЕРАД ГЭТЫМ ПАМЫЙЦЕ РУКІ

НАЦ.СЭРВІС:NICETOBEATYOU!

Здаецца, месцы, дзе можна хутка і танна падсілкавацца, у М енску доўга ш укаць ня трэба. Яны стаяць навідавоку, ярка асьвятляю цца і маю ць кароткае мэню. Ф астф удаўская клясыка - плястыкавы посуд і зьніжка “па змаўчаньні” на якасьць ежы. Ф астф удаўская клясыка па-беларуску - гэта... глядзіце самі.

. Да яго існавалі хіба ш то аддзелы ў прадуктовых крамах, дзе перакусвалі сокамі-водамі-бутэрбродамі, стоячы за сталамі на ўзроўні вачэй ці падпахавых ямінаў. Спартанскія ўмовы нездарова скарачалі колькасьць жавальных рухаў. Пераводзім гадзіньнік на дзесяцігодзьдзе назад. Страўня “Хуткае харчаваньне” ля кінатэатру “М асква”. Адметнасьць інтэр'еру і адначасова рэтрансьлятар нацыянальнага калярыту - панатырканыя паўсюль бярозкі. Сядзіш як у лесе. Плю с спрадвечнае: “Падыміце ногі. Я тут мыю ”. Асноўны мэрчэндайзынгавы ход - магчымасьць завітаць са сваёй пляш кай. Вова, які там быў: “Я хацеў адсунуць крэсла, але ня змог. Яны іх прыбілі. А потым ледзьве не зламаў зуб. Камень нейкі ў бульбу падкінулі”. Зь дзвю х заўсёды працавала толькі адна каса. Пасьля паўгадзіннай чаргі - нязьменны дыялёг: “М не гэта і гэта. - Нічога няма! - А ш то ёсьць? - Дранікі і кампот. - А чаму астатняе мэню ня зьнялі? - Вам справа?”

. М онстар, які задуш ыў на корані наш ае хліпкае нац-ф аст-УСЁ. Перш ай спробай усталяваць кантакт з McDonald's стала замена абрэвіятуры на “WC” у гутарках. На справе - акцыя: каля 30 хлопцаў стварылі чаргу ў прыбіральню хвілінаў на сорак. З часам выпрацавалася больш тонкая мэтадалёгія зносінаў. Правакатар, асоба якога засталася нявызначанай, пад выглядам Рональда М акдональда адбіраў каля дзьвярэй М акдону сьцяжкі і балёнікі ў дзетак. Зьвяруга захапіў 4 сьцяжкі і 16 балёнікаў. Сваю віну перад дзецьмі адмаўляе, на пытаньні адказвае агульнымі ф разамі: “Нас трое. М ы - з прасам”.

Самая крывавая акцыя супраць прыгоннага ладу ў межах асобна ўзятай ТНК была рэалізаваная сіламі тэрарыстычна-маразматычнай арганізацыі “Навінкі”. Сябра суполкі выкраў Клоўна, Які Сядзіць На Лаўцы. Дакладней, выпадкова адкруціў і прыпёр у ш таб-кватэру. Хлопцы пакалупаліся ў носе, паздымаліся з Рональдам у спэцназаўскіх ш апачках і напісалі ліст у McDonald's. У ім злачынцы прапанавалі выменяць клоўна на 3000 комплексных абедаў кожнаму прысутнаму на ф ота. У адваротным выпадку пагражалі адсякаць закладніку пальцы. Улады распачалі выратавальную апэрацыю. Клоўна пасадзілі на лаўку. Затрымаць злачынцаў не ўдалося.

У выніку аўтарам самага прадуманага наезду на М акдон можна лічыць БДУ. Наш вялікі і магутны пераплю нуў нават нямецкіх антыглябалістаў. У Бэрліне падчас ідэалягічных сьвятаў М акдон абносяць жалезным плотам. Бо, калі ш то якое, збор каля Рональда. Ш кло біць уш чэнт.

. Сталоўка з аэрапортаўскім таблё, белпівам і ежай, якая, здаецца, і ежа, але апэтыту не выклікае. Удзень публіка самая розная. Увечары ніхто не заходзіць, усе мерзнуць на двары. Каб выправіць сытуацыю , з “М аксі-бісам” пачалі несанкцыянавана супрацоўнічаць скінхэды. Сцэнар такі: “неф армалы” заўважаю ць “яйкагаловых” і сьпяш аю цца схаваць свае цельцы ў харчэўні. Ахова ўстановы зачыняецца па прыбіральнях. Асноўныя дзею чыя асобы спачатку наведнікі, а потым - мяса. Пад заслону завальваю цца міліцыянты. Ніякіх аплядысмэнтаў.

“Хуткае харчаваньне”

М акдон

“М аксі-біс”

У ПАЧАТКУ ЛЕТА Ў ЦЭНТРЫ МЕНСКУ АДКРЫЕЦЦА НОВЫ ФАСТФУД LIDO. Б

РЭНД НЯ МАЕ НІЧОГА АГУЛЬНАГА З

ПАРЫСКІМ ВАР'ЕТЭ: ЁН НАЛЕЖЫЦЬ ЛАТВІЙСКАЙ РЭСТАРАЦЫЙНАЙ СЕТЦЫ. ТОЛЬКІ Ў

РЫЗЕ - Г.ЗН. Н

А 900 000

ЖЫХАРОЎ - ТАКІХ РЭСТАРАЦЫЯЎ 11. САМЫ ВЯЛІКІ LIDO СТАІЦЬ НАСУПРАЦЬ САМАГА ВЯЛІКАГА M

CDONALD'S.

У АПОШНІ Н

АВАТ У ПРЫБІРАЛЬНЮ НЕ ЗАХОДЗЯЦЬ.

Піцэрыя славутая нумаркамі-чэргамі і хлопцам у стабільна дрэнным настроі па той бок прылаўку. Недасьведчаныя бянтэжацца ад вокрыку: “Ш аноўныя! У нас самаабслугоўваньне. Прыбіраем са сталоў!”

- зьява да болю беларуская, ніхто ўсьмеш кі для вас курчыць ня будзе. Два сябры сядзяць у рэстарацыі. Адзін п'е піва. Другі абскубвае максібісаўскую пенапляставую ш кляначку і сьлю нявымі кавалкамі выкладае на стале дзявочае імя. Аф іцыянтка: “М ожа, яш чэ прынесьці пажаваць? М ы тут тэлевізар заўчора купілі, пенапляст не выкідалі”.

- гэта сур'ёзна. Уласьнікі-арабы абрываю ць несамавітыя бабскія замаш кі аф іцыянтак-беларусак ізноў жа несамавітым “Чаго расьселася?”. Стымулятар мае нечаканы пабочны эф экт: пачуцьцё салідарнасьці з суайчыньніцай для сьвежаабслужанага кліента гарантаванае.

Па лёгіцы, LIDO павінна стаць выбухам на балоце традыцыйнай беларускай баўдзілаватасьці. Самы вялікі рыскі LIDO - сапраўдны нацыянальны забаўляльны комплекс. Будыніна стылізаваная пад заможны хутар. Валуновы падмурак, сьцены зь бярвеньня, перакваліф ікаваны млын - усё вельмі нагадвае эўрапейскія паркі атракцыёнаў накш талт Asterix. На ф оне рэш ткаў маманта бацькі ф отаю ць дзетак з чырвона-бел-чырвонымі сьцяжкамі, купленымі тут жа за 1 лат/ш т. Ва ўстанове два паверхі плю с склепік. Побач вялізная пляцоўка - дзіцячыя аўтадарогі з маш ынкамі, сьветлаф орамі і жывымі паліцыянтамі. Для старых, але рухавых - каток памерамі са стаянку.

3Неш та падобнае на 3 паверхі і 8000 м у аб'ёме мусіць зьявіцца ў М енску каля заводу “Атлант” (М аш эрава, 65). Праўда, невядома калі: праект яш чэ ў стадыі распрацоўкі, а асноўныя сілы пакуль кінутыя на аб'ект насупраць ЦУМ а.

Спадар Станіслаў Ёдзіс - намесьнік гендырэктара “Белзнеш гандльінвеста”, які займаецца праектам, - гартае “LIDO ў малю нках і падказках”. Альбом важыць як палова мяне і бліш чыць у пахмурнае надвор'е. Інтэр'ер рэстарацыі - суцэльная пераш кода да сузіраньня белай каф лі і геамэтрычнай просталінейнасьці будынкаў. Памяш каньне разьмежавана на некалькі заляў. Ф арбы: дрэва, камяні, гарбузы і вялікая калекцыя гербарыяў. Умывальнікі пры ўваходзе як прапанова есьці чыстымі рукамі пераварочваю ць ранейш ыя ўяўленьні пра пасьлядоўнасьць дзеяньняў за абедам.

Абрыдлыя ш кляныя прылазьнікі і кучы камянёў - пакуль адзіныя відавочныя дасягненьні будаўніцтва на Скарыны, 49. Праўда, гэта толькі вэранда. Рэстарацыя будзе займаць увесь перш ы паверх спарткомплексу “Алімп”: плош ча

“ оПоль&C”

“Экспрэс-Кры ніца”

“Byblos”

НАЦ.КАЛЯРЫ Т:LIDO?

разьлічана на 200-250 месцаў. М аманта для беларусаў не прывязуць, але майстраваньне жабак і выразаньне аплікацыяў ідзе поўным ходам.

Асартымэнт будзе складацца з больш як сотні страваў. Кухню падзеляць на некалькі сэктараў: рыба, мяса, піца, бульба. М ожна будзе пабачыць, як выглядае прадукт да і ў час прыгатаваньня. Пасярэдзіне - салатны бар. Спадар Станіслаў: “Калі наш ыя супрацоўнікі езьдзілі на “агледзіны” ў Рыгу, яны набіралі поўныя падносы і наядаліся да няёмкасьці. Так усё было прывабна і смачна”. Алькаголь лёгкі: піва і віно. Абяцаю ць дэмакратычныя цэньнікі і іх сэзонныя варыяцыі.

Павароў адбіралі з выпускнікоў адпаведных тэхнікумаў. Гэты крок мае гуманістычны патас: маладыя спэцыялісты яш чэ не пранікліся эсхаталягічнымі настроямі і ў каструлі не плявалі. Летась прэтэндэнты праходзілі практыку ў латвійскім LIDO. Ю ля: “Там наведнікі ўпэўненыя, ш то атрымаю ць сьвежую ежу. У нас такой перакананасьці няма. Калі я практыкавалася ў адной менскай кавярні, мяса мы аддавалі кліентам дрыготкімі рукамі. Яно доўга ляжала, псавалася, але ніхто яго ня сьпісваў. Наш ае LIDO дамовілася зь мясакамбінатам, але садавіна і гародніна - вось гэта праблематычна”.

“Пакуль не пабачу на ўласны я вочы - не паверу, ш то ў нас магчы ма зрабіць неш та падобнае да ры скага LIDO”, - заклю чае Ю ля. Калі яе праф эсійны скепсы с не апраўдаецца, цяпераш нія менскія ф астф уды ры зы кую ць папоўніць сьпіс тураб'ектаў сталіцы. Сьпіч экскурсавода пры гэты м будзе пачы нацца са словаў “Тут некалі...”

Каця КУЦЬ

АШ ХАНЫ АД LIDO ЎЖ О ІСНУЮ ЦЬ У БАШ КАРТАСТАНЕ. ЯНЫ М АЮ ЦЬ ХАРАКТЭРНЫ Я НАЗВЫ НАКШ ТАЛТ “У БАБАЯ” І “ГУЗЭЛЬ”. ЦІ БУД ЗЕ Ў М ЕНСКАЙ ХАРЧЭЎНІ Ш Ы ЛЬД А З ТУТЭЙШ Ы М КАЛЯРЫ ТАМ І КОЛЬКІ НА ЁЙ БУД ЗЕ ПАМ Ы ЛАК - ХУТКА Д АВЕД АЕМ СЯ. (ПАДРАБЯЗНАСЬЦІ: WWW.LIDO.BESTWEB.RU)

CD / 010 CD / 011

МЕНСК ЗАБЯГАЛАЎСКІ

ПЕРАД ГЭТЫМ ПАМЫЙЦЕ РУКІ

НАЦ.СЭРВІС:NICETOBEATYOU!

Здаецца, месцы, дзе можна хутка і танна падсілкавацца, у М енску доўга ш укаць ня трэба. Яны стаяць навідавоку, ярка асьвятляю цца і маю ць кароткае мэню. Ф астф удаўская клясыка - плястыкавы посуд і зьніжка “па змаўчаньні” на якасьць ежы. Ф астф удаўская клясыка па-беларуску - гэта... глядзіце самі.

. Да яго існавалі хіба ш то аддзелы ў прадуктовых крамах, дзе перакусвалі сокамі-водамі-бутэрбродамі, стоячы за сталамі на ўзроўні вачэй ці падпахавых ямінаў. Спартанскія ўмовы нездарова скарачалі колькасьць жавальных рухаў. Пераводзім гадзіньнік на дзесяцігодзьдзе назад. Страўня “Хуткае харчаваньне” ля кінатэатру “М асква”. Адметнасьць інтэр'еру і адначасова рэтрансьлятар нацыянальнага калярыту - панатырканыя паўсюль бярозкі. Сядзіш як у лесе. Плю с спрадвечнае: “Падыміце ногі. Я тут мыю ”. Асноўны мэрчэндайзынгавы ход - магчымасьць завітаць са сваёй пляш кай. Вова, які там быў: “Я хацеў адсунуць крэсла, але ня змог. Яны іх прыбілі. А потым ледзьве не зламаў зуб. Камень нейкі ў бульбу падкінулі”. Зь дзвю х заўсёды працавала толькі адна каса. Пасьля паўгадзіннай чаргі - нязьменны дыялёг: “М не гэта і гэта. - Нічога няма! - А ш то ёсьць? - Дранікі і кампот. - А чаму астатняе мэню ня зьнялі? - Вам справа?”

. М онстар, які задуш ыў на корані наш ае хліпкае нац-ф аст-УСЁ. Перш ай спробай усталяваць кантакт з McDonald's стала замена абрэвіятуры на “WC” у гутарках. На справе - акцыя: каля 30 хлопцаў стварылі чаргу ў прыбіральню хвілінаў на сорак. З часам выпрацавалася больш тонкая мэтадалёгія зносінаў. Правакатар, асоба якога засталася нявызначанай, пад выглядам Рональда М акдональда адбіраў каля дзьвярэй М акдону сьцяжкі і балёнікі ў дзетак. Зьвяруга захапіў 4 сьцяжкі і 16 балёнікаў. Сваю віну перад дзецьмі адмаўляе, на пытаньні адказвае агульнымі ф разамі: “Нас трое. М ы - з прасам”.

Самая крывавая акцыя супраць прыгоннага ладу ў межах асобна ўзятай ТНК была рэалізаваная сіламі тэрарыстычна-маразматычнай арганізацыі “Навінкі”. Сябра суполкі выкраў Клоўна, Які Сядзіць На Лаўцы. Дакладней, выпадкова адкруціў і прыпёр у ш таб-кватэру. Хлопцы пакалупаліся ў носе, паздымаліся з Рональдам у спэцназаўскіх ш апачках і напісалі ліст у McDonald's. У ім злачынцы прапанавалі выменяць клоўна на 3000 комплексных абедаў кожнаму прысутнаму на ф ота. У адваротным выпадку пагражалі адсякаць закладніку пальцы. Улады распачалі выратавальную апэрацыю. Клоўна пасадзілі на лаўку. Затрымаць злачынцаў не ўдалося.

У выніку аўтарам самага прадуманага наезду на М акдон можна лічыць БДУ. Наш вялікі і магутны пераплю нуў нават нямецкіх антыглябалістаў. У Бэрліне падчас ідэалягічных сьвятаў М акдон абносяць жалезным плотам. Бо, калі ш то якое, збор каля Рональда. Ш кло біць уш чэнт.

. Сталоўка з аэрапортаўскім таблё, белпівам і ежай, якая, здаецца, і ежа, але апэтыту не выклікае. Удзень публіка самая розная. Увечары ніхто не заходзіць, усе мерзнуць на двары. Каб выправіць сытуацыю , з “М аксі-бісам” пачалі несанкцыянавана супрацоўнічаць скінхэды. Сцэнар такі: “неф армалы” заўважаю ць “яйкагаловых” і сьпяш аю цца схаваць свае цельцы ў харчэўні. Ахова ўстановы зачыняецца па прыбіральнях. Асноўныя дзею чыя асобы спачатку наведнікі, а потым - мяса. Пад заслону завальваю цца міліцыянты. Ніякіх аплядысмэнтаў.

“Хуткае харчаваньне”

М акдон

“М аксі-біс”

У ПАЧАТКУ ЛЕТА Ў ЦЭНТРЫ МЕНСКУ АДКРЫЕЦЦА НОВЫ ФАСТФУД LIDO. Б

РЭНД НЯ МАЕ НІЧОГА АГУЛЬНАГА З

ПАРЫСКІМ ВАР'ЕТЭ: ЁН НАЛЕЖЫЦЬ ЛАТВІЙСКАЙ РЭСТАРАЦЫЙНАЙ СЕТЦЫ. ТОЛЬКІ Ў

РЫЗЕ - Г.ЗН. Н

А 900 000

ЖЫХАРОЎ - ТАКІХ РЭСТАРАЦЫЯЎ 11. САМЫ ВЯЛІКІ LIDO СТАІЦЬ НАСУПРАЦЬ САМАГА ВЯЛІКАГА M

CDONALD'S.

У АПОШНІ Н

АВАТ У ПРЫБІРАЛЬНЮ НЕ ЗАХОДЗЯЦЬ.

Піцэрыя славутая нумаркамі-чэргамі і хлопцам у стабільна дрэнным настроі па той бок прылаўку. Недасьведчаныя бянтэжацца ад вокрыку: “Ш аноўныя! У нас самаабслугоўваньне. Прыбіраем са сталоў!”

- зьява да болю беларуская, ніхто ўсьмеш кі для вас курчыць ня будзе. Два сябры сядзяць у рэстарацыі. Адзін п'е піва. Другі абскубвае максібісаўскую пенапляставую ш кляначку і сьлю нявымі кавалкамі выкладае на стале дзявочае імя. Аф іцыянтка: “М ожа, яш чэ прынесьці пажаваць? М ы тут тэлевізар заўчора купілі, пенапляст не выкідалі”.

- гэта сур'ёзна. Уласьнікі-арабы абрываю ць несамавітыя бабскія замаш кі аф іцыянтак-беларусак ізноў жа несамавітым “Чаго расьселася?”. Стымулятар мае нечаканы пабочны эф экт: пачуцьцё салідарнасьці з суайчыньніцай для сьвежаабслужанага кліента гарантаванае.

Па лёгіцы, LIDO павінна стаць выбухам на балоце традыцыйнай беларускай баўдзілаватасьці. Самы вялікі рыскі LIDO - сапраўдны нацыянальны забаўляльны комплекс. Будыніна стылізаваная пад заможны хутар. Валуновы падмурак, сьцены зь бярвеньня, перакваліф ікаваны млын - усё вельмі нагадвае эўрапейскія паркі атракцыёнаў накш талт Asterix. На ф оне рэш ткаў маманта бацькі ф отаю ць дзетак з чырвона-бел-чырвонымі сьцяжкамі, купленымі тут жа за 1 лат/ш т. Ва ўстанове два паверхі плю с склепік. Побач вялізная пляцоўка - дзіцячыя аўтадарогі з маш ынкамі, сьветлаф орамі і жывымі паліцыянтамі. Для старых, але рухавых - каток памерамі са стаянку.

3Неш та падобнае на 3 паверхі і 8000 м у аб'ёме мусіць зьявіцца ў М енску каля заводу “Атлант” (М аш эрава, 65). Праўда, невядома калі: праект яш чэ ў стадыі распрацоўкі, а асноўныя сілы пакуль кінутыя на аб'ект насупраць ЦУМ а.

Спадар Станіслаў Ёдзіс - намесьнік гендырэктара “Белзнеш гандльінвеста”, які займаецца праектам, - гартае “LIDO ў малю нках і падказках”. Альбом важыць як палова мяне і бліш чыць у пахмурнае надвор'е. Інтэр'ер рэстарацыі - суцэльная пераш кода да сузіраньня белай каф лі і геамэтрычнай просталінейнасьці будынкаў. Памяш каньне разьмежавана на некалькі заляў. Ф арбы: дрэва, камяні, гарбузы і вялікая калекцыя гербарыяў. Умывальнікі пры ўваходзе як прапанова есьці чыстымі рукамі пераварочваю ць ранейш ыя ўяўленьні пра пасьлядоўнасьць дзеяньняў за абедам.

Абрыдлыя ш кляныя прылазьнікі і кучы камянёў - пакуль адзіныя відавочныя дасягненьні будаўніцтва на Скарыны, 49. Праўда, гэта толькі вэранда. Рэстарацыя будзе займаць увесь перш ы паверх спарткомплексу “Алімп”: плош ча

“ оПоль&C”

“Экспрэс-Кры ніца”

“Byblos”

НАЦ.КАЛЯРЫ Т:LIDO?

разьлічана на 200-250 месцаў. М аманта для беларусаў не прывязуць, але майстраваньне жабак і выразаньне аплікацыяў ідзе поўным ходам.

Асартымэнт будзе складацца з больш як сотні страваў. Кухню падзеляць на некалькі сэктараў: рыба, мяса, піца, бульба. М ожна будзе пабачыць, як выглядае прадукт да і ў час прыгатаваньня. Пасярэдзіне - салатны бар. Спадар Станіслаў: “Калі наш ыя супрацоўнікі езьдзілі на “агледзіны” ў Рыгу, яны набіралі поўныя падносы і наядаліся да няёмкасьці. Так усё было прывабна і смачна”. Алькаголь лёгкі: піва і віно. Абяцаю ць дэмакратычныя цэньнікі і іх сэзонныя варыяцыі.

Павароў адбіралі з выпускнікоў адпаведных тэхнікумаў. Гэты крок мае гуманістычны патас: маладыя спэцыялісты яш чэ не пранікліся эсхаталягічнымі настроямі і ў каструлі не плявалі. Летась прэтэндэнты праходзілі практыку ў латвійскім LIDO. Ю ля: “Там наведнікі ўпэўненыя, ш то атрымаю ць сьвежую ежу. У нас такой перакананасьці няма. Калі я практыкавалася ў адной менскай кавярні, мяса мы аддавалі кліентам дрыготкімі рукамі. Яно доўга ляжала, псавалася, але ніхто яго ня сьпісваў. Наш ае LIDO дамовілася зь мясакамбінатам, але садавіна і гародніна - вось гэта праблематычна”.

“Пакуль не пабачу на ўласны я вочы - не паверу, ш то ў нас магчы ма зрабіць неш та падобнае да ры скага LIDO”, - заклю чае Ю ля. Калі яе праф эсійны скепсы с не апраўдаецца, цяпераш нія менскія ф астф уды ры зы кую ць папоўніць сьпіс тураб'ектаў сталіцы. Сьпіч экскурсавода пры гэты м будзе пачы нацца са словаў “Тут некалі...”

Каця КУЦЬ

АШ ХАНЫ АД LIDO ЎЖ О ІСНУЮ ЦЬ У БАШ КАРТАСТАНЕ. ЯНЫ М АЮ ЦЬ ХАРАКТЭРНЫ Я НАЗВЫ НАКШ ТАЛТ “У БАБАЯ” І “ГУЗЭЛЬ”. ЦІ БУД ЗЕ Ў М ЕНСКАЙ ХАРЧЭЎНІ Ш Ы ЛЬД А З ТУТЭЙШ Ы М КАЛЯРЫ ТАМ І КОЛЬКІ НА ЁЙ БУД ЗЕ ПАМ Ы ЛАК - ХУТКА Д АВЕД АЕМ СЯ. (ПАДРАБЯЗНАСЬЦІ: WWW.LIDO.BESTWEB.RU)

CD / 012 CD / 013

ДАРОГІ ДА ЁГІ

АСЬЦЯРОЖНА, ЧАКРЫ АДКРЫВАЮЦЦА

Кася КЛЁШ

ЧЫРВОНАЯ Ж

АНЧЫНА, З

АКРУЧАНАЯ Ў ПОЗУ ЛОТАСУ І РАСКРУЧАНАЯ РЭКЛЯМНЫМІ П

ЛЯКАТАМІ Ў

МЭТРО І НА АЎТОБУСНЫХ

ПРЫПЫНКАХ. В

ОСЬ ВАМ САМЫ ЯСКРАВЫ ПРЫКЛАД ТАГО, Ш

ТО НАЗЫВАЕЦЦА ЁГАЙ ПА-БЕЛАРУСКУ. Э

КЗОТЫКА НАБЫВАЕ

ПАПУЛЯРНАСЬЦЬ: ЁГА-КЛЮБЫ ПЕРАЯЖДЖАЮЦЬ У БОЛЬШЫЯ ПАМЯШКАНЬНІ, КАБ ПРЫНЯЦЬ УСІХ АХВОТНЫХ, ІНСТРУКТАРЫ-

ЁГІНЫ, К

АБ ЗЬДЗІВІЦЬ ПАТЭНЦЫЙНЫХ І ІСНУЮЧЫХ КЛІЕНТАЎ, П

РАВОДЗЯЦЬ ЗАНЯТКІ П

А-БЕЛАРУСКУ І ДА Т.П. Ё

ГА - ГЭТА

МОДНА? ЗАЛЕЖЫЦЬ АД ТАГО, Ш

ТО ВЫ НАЗЫВАЕЦЕ “ЁГАЙ”.

Парк Горкага - яш чэ адзін ш анец для гарадж анаў узяцца за здароўе. Ці хоць бы зрабіць адпаведны вы гляд. Тут мож на ўдала пры кідвацца, бы ццам пры йш оў сузіраць пры роду, а не бухаць. Тут ж а ўвесну і ўвосень мож на сустрэць цэлы я групы студэнтаў (БДУ, Лінгвісты чны і інш.), ш то, вы салапіўш ы язы кі, уцякаю ць па бегавы х дарож ках ад сваіх ф ізрукоў. Ты я, ш то бегчы ўж о ня могуць, валакуць целы на “кедры ”. Ва ўзгорку, зарослага соснамі ды бярозамі, хіба ш то нейкая асабліва спры яльная біяэнэргеты ка. Бо неаднойчы студэнткі са спэцгрупы па ф ізры, займаю чы ся пад “кедрамі” ды хальнай гімнасты кай, бачы лі дзіўнага чалавека ў трэніках. Ён закручваўся ў мудрагелісты я позы, засты ваў у розны х нязручны х пазы цы ях і раз-пораз зьвяртаўся з маўклівы мі ж эстамі да сонца, зямлі і “кедраў”. Студэнткі дзівіліся, але на падсьвядомы м узроўні здагадваліся, ш то і ён, і яны займаю цца пры кладна адны м і ты м ж а...

ЗАШ Ы БІСЬ АД КРЫ ЛІСЯ!

Папулярныя дапаможнікі па ёзе зрабіліся такой самай неад'емнай часткай інтэр'еру прыстойнай сям'і, як апош нія нумары “Burda”, “Men's Health” і “Круто”. І прадаю цца з тых самых кніжных латкоў - у колькасьці, дастатковай, каб пасадзіць у лотас усіх, хто яш чэ не стаіць на галаве.

“І ты спрабавала ёгу? - Спрабавала! - Ну і як чакры, адкрыліся? - Заш ыбісь адкрыліся!” Чамусьці менскія “чайнікі”, якія ня бачаць асаблівай розьніцы паміж самурайскім кодэксам і даоскімі практыкамі харчаваньня ўласнай сьлінай, упарта абіраю ць ёгу.

Насуперак наш аму далёка не індыйскаму клімату і мэнталітэту, ёгі ёсьць ня толькі ў парку Горкага. А некаторыя зь іх нават трэнірую ць ахвотных. І ахвотныя знаходзяцца.

Узяць хаця б Кацю К., студэнтку “кулька”. Яна нядаўна падлічыла, ш то грош ай, якія ш томесячна траціць на “палкі-сьмярдзелкi” і гарбату “кітайская зялёная малпа”, хапіла б на тое, каб больш грунтоўна пазнаёміцца з усходняй культурай. І калі дзяўчо злавіла сябе на тым, ш то ўжо ш осты раз за тыдзень перачытвае рэклямку з чырвонай цёткай у позе лотасу і ніяк ня можа запомніць тэлеф он, то зразумела: дапамагчы ёй могуць толькі ёгі.

Падчас перш ых заняткаў студэнтка ніяк не магла пазбавіцца дэжа вю. М ногія практыкаваньні былі добра вядомыя ёй па курсе ЛФ К у спэцгрупе. “Відаць, калі трэнэр ЛФ К усур'ёз жадае сваім выхаванцам здароўя, яму не застаецца нічога інш ага, як брацца за ёгу”, - падумала яна.

Каб праверыць гэта, пасьля трэціх заняткаў Каця выраш ыла прадэманстраваць адну з простых пазыцыяў незалежнаму экспэрту - старажылу сярод наведнікаў клю бу. Трэба сказаць, ш то адбывалася гэта ўвечары на прыпынку. “Правільна, - сказаў ёгін. - Гэта пазыцыя “М алы Трохкутнік”, на санскрыце - ...” (у гэтым месцы прагучала неш та няўцямнае).

Размову перапыніў таксіст, які, падазрона паглядаю чы на новасьпечаную ёгіню, стаў навязьліва прапаноўваць свае паслугі.

...Цікава, куды ён зьбіраўся іх адвезьці?

САПРАЎД НЫ Я ЁГІ НЯ ТОЎСТЫ Я

НЬЮ СКУЛ

М енскія ёгі перш ага пакаленьня засвойвалі мудры ды асаны па ротапрынтавых копіях і маш ынапісах кніг, чытаць якія кампартыя ня раіла. Яны памятаю ць, як пры саветах за заняткі ёгай лю дзей забіралі ў вар'ятню (можа, і сапраўды было за ш то?). Зараз трапіць у Навінкі за ёгу таксама можна. Ня так хутка, але самастойна. Прынамсі, ёгі-артадоксы кажуць: калі займацца ф ізрай і не гартаваць дух, то скончыш у дурцы. Бо клясычная ёга - гэта ня толькі гімнастыка для цела. Гэта яш чэ і вэгетарыянская дыета, і адмаўленьне ад тытуню з алькаголем ды астатніх стымулятараў. І галоўнае - гэта інш ы сьветапогляд і прытрымваньне ёгаўскіх “правілаў дарожнага руху” - прынцыпаў ямы-ніямы.

Пяць прынцыпаў ямы: не рабі ш коды інш ым, не хлусі (для гэтага некаторыя ёгі прымалі зарок маўчаньня), не жадай чужога, ня стаўся ні да чаго як да сваёй уласнасьці і не дазваляй сваім жаданьням цябе перамагчы. Апош няе ня значыць, ш то сэкс цалкам выклю чаны. Займаю чыся ім, сапраўдны ёг “скіроўвае адчуваньне задавальненьня ўгару, у мозаг”.

Сучасны кіеўскі гуру Андрэй Сідэрскі наагул кажа: “Ад ёга ня можа кепска пахнуць, ён ня можа быць таўстуном, ня можа паддавацца “эмацухе”, якую нельга кантраляваць. І, паверце, усё гэта ф ігня ў параўнаньні з тым, ш то ёг можа!!!”

Больш асьць тых, хто зараз сур'ёзна (праф эсійна) займаецца ёгай, пачыналі ў гады перабудовы. Тады звар'яцелыя ш укальнікі сэнсу жыцьця дарваліся да эзатэрычнай літаратуры. Яны чыталі культавыя часопісы “Наука и Религия”, “Путь к себе” і “Человек и природа” (круты ўкураны часопісік, ш то напрыканцы 1980-х замест бязьвінных артыкулаў пра насякомых-паразытаў і коней Пржавальскага пачаў пісаць пра ёгаў, НЛА і Босха з М амардаш вілі).

Зараз больш асьць гэтых айцоў увайш лі ў кантакт калі не з Абсалю там, то прынамсі з інтэрнэтам. А некаторыя нават атрымліваю ць вучоныя ступені і выкладаю ць у ВНУ (у тым ліку і ёгу).

На зьмену ім прыходзіць другое пакаленьне - маладое і нахабнае. Для такіх ёга - зручны і заўсёды актуальны plug-in да праграмаў ш эйпінгу, бодыбілдынгу і калянэтыкі.

На наш ае пытаньне “ці выкарыстоўваеце вы ў сваёй праграме элемэнты ёгі?” кіраўніца гуртку па аэробіцы аднаго са сталічных ДК пратупіла: “Ёгі? М ожа быць. Як я магу сказаць, дзе тут ёга - дзе ня ёга? Я ж ёю не займаю ся!”

З такімі ольдскульныя ёгі нават дыскусіяў не вядуць. Яны лічаць, ш то гімнастыка без духоўнага самаўдасканаленьня - гарматны стрэл па вераб'ях. Таму ш мат якія наш ы суполкі ёгаў застаю цца клю бамі “для сваіх”. Навічкі тут вітаю цца, але ня надта горача. Ня кожны дзеля “правільнага” ўваходжаньня ў ёгу здолее выкрэсьліць з жыцьця мяса, алькаголь, пажадлівыя думкі і нэгатыўныя эмоцыі. Ды яш чэ адолець клясычны падручнік Ш ры Свамі Ш ывананда “Ёгатэрапія” (чаго варты тэрміналягічны заварот кш талту “мэтаф ізыка харчавальных ланцужкоў”!).

Але ў супрацьстаяньні “клясыкі” і “папсы” знаходзяцца тыя, хто нарываецца на кампраміс. На грэбні новай хвалі ёгаманіі - экспэрты, ш то спалучаю ць клясыку з актуальнымі тэндэнцыямі. Сучасныя патэнцыйныя адэпты ёгі прагнуць ня столькі нірваны, колькі паразуменьня з сабой - такімі, якімі яны ёсьць.

“Скажыце, хіба можна займацца ёгай сучаснаму гарадзкому чалавеку, які заняты сваімі справамі 12 гадзін у суткі 6 дзён на тыдзень?” - гэтае пытаньне задавала інструктару аднаго зь менскіх клю баў ня толькі я. “Ня проста можна - трэба займацца. Каб застацца чалавекам”, - адказваў ён як соты раз.

CD / 012 CD / 013

ДАРОГІ ДА ЁГІ

АСЬЦЯРОЖНА, ЧАКРЫ АДКРЫВАЮЦЦА

Кася КЛЁШ

ЧЫРВОНАЯ Ж

АНЧЫНА, З

АКРУЧАНАЯ Ў ПОЗУ ЛОТАСУ І РАСКРУЧАНАЯ РЭКЛЯМНЫМІ П

ЛЯКАТАМІ Ў

МЭТРО І НА АЎТОБУСНЫХ

ПРЫПЫНКАХ. В

ОСЬ ВАМ САМЫ ЯСКРАВЫ ПРЫКЛАД ТАГО, Ш

ТО НАЗЫВАЕЦЦА ЁГАЙ ПА-БЕЛАРУСКУ. Э

КЗОТЫКА НАБЫВАЕ

ПАПУЛЯРНАСЬЦЬ: ЁГА-КЛЮБЫ ПЕРАЯЖДЖАЮЦЬ У БОЛЬШЫЯ ПАМЯШКАНЬНІ, КАБ ПРЫНЯЦЬ УСІХ АХВОТНЫХ, ІНСТРУКТАРЫ-

ЁГІНЫ, К

АБ ЗЬДЗІВІЦЬ ПАТЭНЦЫЙНЫХ І ІСНУЮЧЫХ КЛІЕНТАЎ, П

РАВОДЗЯЦЬ ЗАНЯТКІ П

А-БЕЛАРУСКУ І ДА Т.П. Ё

ГА - ГЭТА

МОДНА? ЗАЛЕЖЫЦЬ АД ТАГО, Ш

ТО ВЫ НАЗЫВАЕЦЕ “ЁГАЙ”.

Парк Горкага - яш чэ адзін ш анец для гарадж анаў узяцца за здароўе. Ці хоць бы зрабіць адпаведны вы гляд. Тут мож на ўдала пры кідвацца, бы ццам пры йш оў сузіраць пры роду, а не бухаць. Тут ж а ўвесну і ўвосень мож на сустрэць цэлы я групы студэнтаў (БДУ, Лінгвісты чны і інш.), ш то, вы салапіўш ы язы кі, уцякаю ць па бегавы х дарож ках ад сваіх ф ізрукоў. Ты я, ш то бегчы ўж о ня могуць, валакуць целы на “кедры ”. Ва ўзгорку, зарослага соснамі ды бярозамі, хіба ш то нейкая асабліва спры яльная біяэнэргеты ка. Бо неаднойчы студэнткі са спэцгрупы па ф ізры, займаю чы ся пад “кедрамі” ды хальнай гімнасты кай, бачы лі дзіўнага чалавека ў трэніках. Ён закручваўся ў мудрагелісты я позы, засты ваў у розны х нязручны х пазы цы ях і раз-пораз зьвяртаўся з маўклівы мі ж эстамі да сонца, зямлі і “кедраў”. Студэнткі дзівіліся, але на падсьвядомы м узроўні здагадваліся, ш то і ён, і яны займаю цца пры кладна адны м і ты м ж а...

ЗАШ Ы БІСЬ АД КРЫ ЛІСЯ!

Папулярныя дапаможнікі па ёзе зрабіліся такой самай неад'емнай часткай інтэр'еру прыстойнай сям'і, як апош нія нумары “Burda”, “Men's Health” і “Круто”. І прадаю цца з тых самых кніжных латкоў - у колькасьці, дастатковай, каб пасадзіць у лотас усіх, хто яш чэ не стаіць на галаве.

“І ты спрабавала ёгу? - Спрабавала! - Ну і як чакры, адкрыліся? - Заш ыбісь адкрыліся!” Чамусьці менскія “чайнікі”, якія ня бачаць асаблівай розьніцы паміж самурайскім кодэксам і даоскімі практыкамі харчаваньня ўласнай сьлінай, упарта абіраю ць ёгу.

Насуперак наш аму далёка не індыйскаму клімату і мэнталітэту, ёгі ёсьць ня толькі ў парку Горкага. А некаторыя зь іх нават трэнірую ць ахвотных. І ахвотныя знаходзяцца.

Узяць хаця б Кацю К., студэнтку “кулька”. Яна нядаўна падлічыла, ш то грош ай, якія ш томесячна траціць на “палкі-сьмярдзелкi” і гарбату “кітайская зялёная малпа”, хапіла б на тое, каб больш грунтоўна пазнаёміцца з усходняй культурай. І калі дзяўчо злавіла сябе на тым, ш то ўжо ш осты раз за тыдзень перачытвае рэклямку з чырвонай цёткай у позе лотасу і ніяк ня можа запомніць тэлеф он, то зразумела: дапамагчы ёй могуць толькі ёгі.

Падчас перш ых заняткаў студэнтка ніяк не магла пазбавіцца дэжа вю. М ногія практыкаваньні былі добра вядомыя ёй па курсе ЛФ К у спэцгрупе. “Відаць, калі трэнэр ЛФ К усур'ёз жадае сваім выхаванцам здароўя, яму не застаецца нічога інш ага, як брацца за ёгу”, - падумала яна.

Каб праверыць гэта, пасьля трэціх заняткаў Каця выраш ыла прадэманстраваць адну з простых пазыцыяў незалежнаму экспэрту - старажылу сярод наведнікаў клю бу. Трэба сказаць, ш то адбывалася гэта ўвечары на прыпынку. “Правільна, - сказаў ёгін. - Гэта пазыцыя “М алы Трохкутнік”, на санскрыце - ...” (у гэтым месцы прагучала неш та няўцямнае).

Размову перапыніў таксіст, які, падазрона паглядаю чы на новасьпечаную ёгіню, стаў навязьліва прапаноўваць свае паслугі.

...Цікава, куды ён зьбіраўся іх адвезьці?

САПРАЎД НЫ Я ЁГІ НЯ ТОЎСТЫ Я

НЬЮ СКУЛ

М енскія ёгі перш ага пакаленьня засвойвалі мудры ды асаны па ротапрынтавых копіях і маш ынапісах кніг, чытаць якія кампартыя ня раіла. Яны памятаю ць, як пры саветах за заняткі ёгай лю дзей забіралі ў вар'ятню (можа, і сапраўды было за ш то?). Зараз трапіць у Навінкі за ёгу таксама можна. Ня так хутка, але самастойна. Прынамсі, ёгі-артадоксы кажуць: калі займацца ф ізрай і не гартаваць дух, то скончыш у дурцы. Бо клясычная ёга - гэта ня толькі гімнастыка для цела. Гэта яш чэ і вэгетарыянская дыета, і адмаўленьне ад тытуню з алькаголем ды астатніх стымулятараў. І галоўнае - гэта інш ы сьветапогляд і прытрымваньне ёгаўскіх “правілаў дарожнага руху” - прынцыпаў ямы-ніямы.

Пяць прынцыпаў ямы: не рабі ш коды інш ым, не хлусі (для гэтага некаторыя ёгі прымалі зарок маўчаньня), не жадай чужога, ня стаўся ні да чаго як да сваёй уласнасьці і не дазваляй сваім жаданьням цябе перамагчы. Апош няе ня значыць, ш то сэкс цалкам выклю чаны. Займаю чыся ім, сапраўдны ёг “скіроўвае адчуваньне задавальненьня ўгару, у мозаг”.

Сучасны кіеўскі гуру Андрэй Сідэрскі наагул кажа: “Ад ёга ня можа кепска пахнуць, ён ня можа быць таўстуном, ня можа паддавацца “эмацухе”, якую нельга кантраляваць. І, паверце, усё гэта ф ігня ў параўнаньні з тым, ш то ёг можа!!!”

Больш асьць тых, хто зараз сур'ёзна (праф эсійна) займаецца ёгай, пачыналі ў гады перабудовы. Тады звар'яцелыя ш укальнікі сэнсу жыцьця дарваліся да эзатэрычнай літаратуры. Яны чыталі культавыя часопісы “Наука и Религия”, “Путь к себе” і “Человек и природа” (круты ўкураны часопісік, ш то напрыканцы 1980-х замест бязьвінных артыкулаў пра насякомых-паразытаў і коней Пржавальскага пачаў пісаць пра ёгаў, НЛА і Босха з М амардаш вілі).

Зараз больш асьць гэтых айцоў увайш лі ў кантакт калі не з Абсалю там, то прынамсі з інтэрнэтам. А некаторыя нават атрымліваю ць вучоныя ступені і выкладаю ць у ВНУ (у тым ліку і ёгу).

На зьмену ім прыходзіць другое пакаленьне - маладое і нахабнае. Для такіх ёга - зручны і заўсёды актуальны plug-in да праграмаў ш эйпінгу, бодыбілдынгу і калянэтыкі.

На наш ае пытаньне “ці выкарыстоўваеце вы ў сваёй праграме элемэнты ёгі?” кіраўніца гуртку па аэробіцы аднаго са сталічных ДК пратупіла: “Ёгі? М ожа быць. Як я магу сказаць, дзе тут ёга - дзе ня ёга? Я ж ёю не займаю ся!”

З такімі ольдскульныя ёгі нават дыскусіяў не вядуць. Яны лічаць, ш то гімнастыка без духоўнага самаўдасканаленьня - гарматны стрэл па вераб'ях. Таму ш мат якія наш ы суполкі ёгаў застаю цца клю бамі “для сваіх”. Навічкі тут вітаю цца, але ня надта горача. Ня кожны дзеля “правільнага” ўваходжаньня ў ёгу здолее выкрэсьліць з жыцьця мяса, алькаголь, пажадлівыя думкі і нэгатыўныя эмоцыі. Ды яш чэ адолець клясычны падручнік Ш ры Свамі Ш ывананда “Ёгатэрапія” (чаго варты тэрміналягічны заварот кш талту “мэтаф ізыка харчавальных ланцужкоў”!).

Але ў супрацьстаяньні “клясыкі” і “папсы” знаходзяцца тыя, хто нарываецца на кампраміс. На грэбні новай хвалі ёгаманіі - экспэрты, ш то спалучаю ць клясыку з актуальнымі тэндэнцыямі. Сучасныя патэнцыйныя адэпты ёгі прагнуць ня столькі нірваны, колькі паразуменьня з сабой - такімі, якімі яны ёсьць.

“Скажыце, хіба можна займацца ёгай сучаснаму гарадзкому чалавеку, які заняты сваімі справамі 12 гадзін у суткі 6 дзён на тыдзень?” - гэтае пытаньне задавала інструктару аднаго зь менскіх клю баў ня толькі я. “Ня проста можна - трэба займацца. Каб застацца чалавекам”, - адказваў ён як соты раз.

CD / 015CD / 014

НАШ ТО ГЭТА М ЕНСКУ?

Назіраньні за адэптамі сьведчаць: менчукі ходзяць да ёгаў па ўнутраны спакой і самаўпэўненасьць.

Калі чалавек наіўна думае адш укаць сэнс жыцьця, ёга прапануе яму свой набор адказаў на вечнае. Вы мянчук, і таму, цалкам магчыма, хоць раз задумваліся, 1) як можна ня дыхаць, калі няма чым дыхаць, 2) ня есьці, калі няма чаго есьці, 3) ня спаць, калі спаць нельга, 4) хадзіць па бітым ш кле і расплаўленым асф альце. І пры гэтым захоўваць здаровы колер твару і ясны позірк.

Ёга - гэта ўзьведзенае да абсалю ту ўменьне валодаць сабой. Авалодаўш ы сабой, зрабіць тое самае з рэчаіснасьцю - справа тэхнікі. Ш мат менскіх ёгінаў прызнаю ць, ш то адпаведныя тэхнікі могуць дапамагчы ва ўсіх сф эрах жыцьця - ад бізнэсу да знаёмства зь дзяўчынкамі. І ш то самае цікавае, практыка даказвае: ёга дзейнічае незалежна ад таго, ці верыць яе ахвяра ў высокія матэрыі і энэргетычныя патокі, ці чытала яна Ш ывананду і Сідэрскага. Дзейнічае нават тады, калі чалавек наагул не разумее, чым займаецца. Галоўнае - расслабіцца і атрымліваць задавальненьне.

ACTIVATION СВОЙ CREATION

АКТЫВIСТ, СЛУЖЫ ГРАМАДЗТВУ!

Каця ЯГЕЛА

АКТЫВІСТ - ГЭТА НЯ ТОЙ, Х

ТО ПРАСЕДЖВАЕ Ш

ТАНЫ Ў БАРАХ І РАЗЬБІВАЕ ОЛЬДСКУЛЫ АБ ТАНЦПОЛЫ. А

КТЫВІСТ - ГЭТА СЯБРА ГРАМАДЗКАЙ АРГАНІЗАЦЫІ Ц

І ІНІЦЫЯТЫВЫ, Ч

АЛАВЕК, ГАТОВЫ Ж

ЫЦЬЦЁ ПАКЛАСЬЦІ З

А ІН

ТАРЭСЫ ГРАМАДЗТВА. І ТАК, К

АБ ПРА ГЭТА ДАВЕДАЛАСЯ ПАЎСЬВЕТУ. Р

АДЫКАЛЫ-АКТЫВІСТЫ, Я

КІЯ

САПРАЎДЫ ПРЫЦЯГВАЮЦЬ УВАГУ ДА ВАЖНАЙ ПРАБЛЕМЫ І НАСАМРЭЧ ВЫРАШАЮЦЬ ЯЕ, - ГЕРОІ М

АТЭРЫЯЛУ КАЦІ Я

ГЕЛЫ.

РЕТА

Ш ТО РОБЯЦЬ: СКАНДАЛЬНА РАЗБУХАЮ ЦЬ

...І ПІШ УЦЬ ТЭСТАМ ЭНТЫ

РЕТА (Людзі за этычнае стаўленьне да жывёлаў) - адна з самых радыкальных арганізацыяў “зялёных”. Яе актывісты даўно зразумелі: мясаедзкае грамадзтва не пакідае жывёлам ніякіх ш анцаў.Вулічныя акцыі-напады з выкарыстаньнем ф арбаў і нажніцаў РЕТАўцы да апош няга часу ўдала чаргавалі з ф отасэсіямі, дзе голенькія мадэлькі пазіравалі для плякатаў кш талту “Я б лепей паказала ўсім свае цыцкі, чым ф утра забітай жывёлы”. Праўда, непастаянства поглядаў апэтытных “лісічак” кш талту Наомі Кэмпбэл і М адоны прымуш ае арганізацыю ратыяваць кадры. Так, міс Кэмпбэл звольнілі з працы прэс-сакратаркі РЕТА, варта было ёй выйсьці на подыю м у ш ыкоўным ф утравым манто ад Лягерф эльда.На ф отцы - новая мадэлька РЕТА, пявуха Саф і Эліс Бэкстэр. У чорнай сукенцы, яна трымае крывавую туш ку толькі ш то абадранай лісы. Рабіла ф отасэсію модны ф атограф М эры, чые сястра-дызайнэр Стэла і бацька-ясна-хто Пол М акКартні заўсёды сымпатызавалі арганізацыі.

У сакавіку 2004 году ў Ш тутгарце стартавала кампанія “Галакост на ваш ай талерцы”. На плякатах, закліканых адахвоціць бю ргераў паядаць мяса, парсю кі і кураняты параўноўваю цца з габрэямі, ш то загінулі ў нацысцкіх лягерах. Прэзыдэнт Цэнтральнай габрэйскай рады Пол Ш пігель прыгразіў, ш то пачне судовы перасьлед РЕТАўцаў па артыкуле “Распальваньне міжрэлігійнага канф лікту”. На гэта каардынатар кампаніі М эт Прэскат адказаў, ш то ён сам габрэй і некалькі ягоных сваякоў загінулі падчас Галакосту. “М ы ня хочам і ня будзем спыняць наш у кампанію ”, - як адрэзаў Прэскат.

54-гадовая кіраўнічка РЕТА Інгрыд Нью кірк напісала тэстамэнт, паводле якога завяш чала выкарыстаць сваё цела ў акцыях арганізацыі. Спадарыня Нью кірк прапанавала са сваіх ног зрабіць падстаўкі для парасонаў (як гэта робяць са слановымі ступакамі), мыш цы пусьціць на ш аш лык, а пячонку паслаць у Ф ранцыю, дзе так лю бяць смачныя паш тэты з гусінай пячонкі. Цікава, хто яш чэ з РЕТАўцаў захоча спачыць намазаным на бутэрброд?

ПАРА ВАРЫ ЯНТАЎ. КАРОТКАЯ ЭКСПЭД Ы ЦЫ Я Ў ПОШ УКАХ М ЕНСКІХ ЁГАЎ НЕ ІД ЗЕ НІ Ў ЯКОЕ ПАРАЎНАНЬНЕ З ЭКСПЭД Ы ЦЫ ЯЙ РЭРЫ ХА Ў ГІМ АЛАІ. І, ЗД АЕЦЦА, М АГЛА Б БЫ ЦЬ НАШ М АТ БОЛЬШ ПРАД УКТЫ ЎНАЙ, КАЛІ Б НЕ СТАРАЯ ЗВЫ ЧКА НАШ Ы Х “НЕ СЬВЯЦІЦЦА”.

Her

e's

the

rest

ofyo

urfu

rco

at.

ww

w.f

uris

dead

.com

Д ЭМ АКРАТЫ ЧНЫ : “ХАТХА-ЁГА”

РЭМ ІКСАВАНЫ : RELAX-КЛЮ Б

Аказваецца, у абноўленым будынку ф ізф аку БДУ яш чэ засталіся памяш каньні, ф эн-ш уй якіх ня быў апаганены эўрарамонтам. Відаць, дзякую чы гэтаму, а таксама непасрэднай блізасьці да зорак (самы высокі паверх) тут займаецца найбольш артадаксальная суполка менскіх ёгаў. Тыя, аднак, гатовыя прыняць у свае ш эрагі ўсіх прагных - ад студэнтаў да пэнсіянэраў.

М ікраклімат спартзалі нічым не саступае высакагорным пячорам Гімалаяў. У недасяжнай выш ыні, дзе мог бы лунаць горны бэркут, замест яго аб'ектам для мэдытацыяў служыць валан для гульні ў бадмінтон, ш то назаўсёды засеў у асьвятляльным прыборы. Аднак уражаньні ад саміх мэдытацыяў можна параўнаць хіба з тым, ш то адчуваў на арбіце Ю ры Гагарын.

Заняткі праводзяцца ў артапэдычным рэабілітацыйным цэнтры - таксама страш наватае месца. Палохае бальнічная чысьціня. Розьніца ў кош це заняткаў, хутчэй за ўсё, пакрывае расходы на арэнду памяш каньня і майкі з сымболікай клю бу, бо інструктары, як ні дзіўна, вельмі падобныя да сваіх калегаў з больш традыцыйнай суполкі. Той самы інш аплянэтны выгляд, у вачах іх сьвеціцца жаданьне дабра ўсім жывым істотам. (Ну добра: суразмоўцу - таксама.)

Абанэмэнт на месяц за 30 эўра прапануе кактэйль з самых розных усходніх тэхнік. Пра тое, ш то калі займаеш ся ёгай, ясі мяса і ня робіш рэгулярныя клізмы, арганізм можа атруціцца прадуктамі ўласнай тоўстай кіш кі, здаецца, гаворка не вядзецца.

Але ў камплект уваходзіць ароматэрапія, спэцмэтодыкі харчаваньня і сну.

CD / 015CD / 014

НАШ ТО ГЭТА М ЕНСКУ?

Назіраньні за адэптамі сьведчаць: менчукі ходзяць да ёгаў па ўнутраны спакой і самаўпэўненасьць.

Калі чалавек наіўна думае адш укаць сэнс жыцьця, ёга прапануе яму свой набор адказаў на вечнае. Вы мянчук, і таму, цалкам магчыма, хоць раз задумваліся, 1) як можна ня дыхаць, калі няма чым дыхаць, 2) ня есьці, калі няма чаго есьці, 3) ня спаць, калі спаць нельга, 4) хадзіць па бітым ш кле і расплаўленым асф альце. І пры гэтым захоўваць здаровы колер твару і ясны позірк.

Ёга - гэта ўзьведзенае да абсалю ту ўменьне валодаць сабой. Авалодаўш ы сабой, зрабіць тое самае з рэчаіснасьцю - справа тэхнікі. Ш мат менскіх ёгінаў прызнаю ць, ш то адпаведныя тэхнікі могуць дапамагчы ва ўсіх сф эрах жыцьця - ад бізнэсу да знаёмства зь дзяўчынкамі. І ш то самае цікавае, практыка даказвае: ёга дзейнічае незалежна ад таго, ці верыць яе ахвяра ў высокія матэрыі і энэргетычныя патокі, ці чытала яна Ш ывананду і Сідэрскага. Дзейнічае нават тады, калі чалавек наагул не разумее, чым займаецца. Галоўнае - расслабіцца і атрымліваць задавальненьне.

ACTIVATION СВОЙ CREATION

АКТЫВIСТ, СЛУЖЫ ГРАМАДЗТВУ!

Каця ЯГЕЛА

АКТЫВІСТ - ГЭТА НЯ ТОЙ, Х

ТО ПРАСЕДЖВАЕ Ш

ТАНЫ Ў БАРАХ І РАЗЬБІВАЕ ОЛЬДСКУЛЫ АБ ТАНЦПОЛЫ. А

КТЫВІСТ - ГЭТА СЯБРА ГРАМАДЗКАЙ АРГАНІЗАЦЫІ Ц

І ІНІЦЫЯТЫВЫ, Ч

АЛАВЕК, ГАТОВЫ Ж

ЫЦЬЦЁ ПАКЛАСЬЦІ З

А ІН

ТАРЭСЫ ГРАМАДЗТВА. І ТАК, К

АБ ПРА ГЭТА ДАВЕДАЛАСЯ ПАЎСЬВЕТУ. Р

АДЫКАЛЫ-АКТЫВІСТЫ, Я

КІЯ

САПРАЎДЫ ПРЫЦЯГВАЮЦЬ УВАГУ ДА ВАЖНАЙ ПРАБЛЕМЫ І НАСАМРЭЧ ВЫРАШАЮЦЬ ЯЕ, - ГЕРОІ М

АТЭРЫЯЛУ КАЦІ Я

ГЕЛЫ.

РЕТА

Ш ТО РОБЯЦЬ: СКАНДАЛЬНА РАЗБУХАЮ ЦЬ

...І ПІШ УЦЬ ТЭСТАМ ЭНТЫ

РЕТА (Людзі за этычнае стаўленьне да жывёлаў) - адна з самых радыкальных арганізацыяў “зялёных”. Яе актывісты даўно зразумелі: мясаедзкае грамадзтва не пакідае жывёлам ніякіх ш анцаў.Вулічныя акцыі-напады з выкарыстаньнем ф арбаў і нажніцаў РЕТАўцы да апош няга часу ўдала чаргавалі з ф отасэсіямі, дзе голенькія мадэлькі пазіравалі для плякатаў кш талту “Я б лепей паказала ўсім свае цыцкі, чым ф утра забітай жывёлы”. Праўда, непастаянства поглядаў апэтытных “лісічак” кш талту Наомі Кэмпбэл і М адоны прымуш ае арганізацыю ратыяваць кадры. Так, міс Кэмпбэл звольнілі з працы прэс-сакратаркі РЕТА, варта было ёй выйсьці на подыю м у ш ыкоўным ф утравым манто ад Лягерф эльда.На ф отцы - новая мадэлька РЕТА, пявуха Саф і Эліс Бэкстэр. У чорнай сукенцы, яна трымае крывавую туш ку толькі ш то абадранай лісы. Рабіла ф отасэсію модны ф атограф М эры, чые сястра-дызайнэр Стэла і бацька-ясна-хто Пол М акКартні заўсёды сымпатызавалі арганізацыі.

У сакавіку 2004 году ў Ш тутгарце стартавала кампанія “Галакост на ваш ай талерцы”. На плякатах, закліканых адахвоціць бю ргераў паядаць мяса, парсю кі і кураняты параўноўваю цца з габрэямі, ш то загінулі ў нацысцкіх лягерах. Прэзыдэнт Цэнтральнай габрэйскай рады Пол Ш пігель прыгразіў, ш то пачне судовы перасьлед РЕТАўцаў па артыкуле “Распальваньне міжрэлігійнага канф лікту”. На гэта каардынатар кампаніі М эт Прэскат адказаў, ш то ён сам габрэй і некалькі ягоных сваякоў загінулі падчас Галакосту. “М ы ня хочам і ня будзем спыняць наш у кампанію ”, - як адрэзаў Прэскат.

54-гадовая кіраўнічка РЕТА Інгрыд Нью кірк напісала тэстамэнт, паводле якога завяш чала выкарыстаць сваё цела ў акцыях арганізацыі. Спадарыня Нью кірк прапанавала са сваіх ног зрабіць падстаўкі для парасонаў (як гэта робяць са слановымі ступакамі), мыш цы пусьціць на ш аш лык, а пячонку паслаць у Ф ранцыю, дзе так лю бяць смачныя паш тэты з гусінай пячонкі. Цікава, хто яш чэ з РЕТАўцаў захоча спачыць намазаным на бутэрброд?

ПАРА ВАРЫ ЯНТАЎ. КАРОТКАЯ ЭКСПЭД Ы ЦЫ Я Ў ПОШ УКАХ М ЕНСКІХ ЁГАЎ НЕ ІД ЗЕ НІ Ў ЯКОЕ ПАРАЎНАНЬНЕ З ЭКСПЭД Ы ЦЫ ЯЙ РЭРЫ ХА Ў ГІМ АЛАІ. І, ЗД АЕЦЦА, М АГЛА Б БЫ ЦЬ НАШ М АТ БОЛЬШ ПРАД УКТЫ ЎНАЙ, КАЛІ Б НЕ СТАРАЯ ЗВЫ ЧКА НАШ Ы Х “НЕ СЬВЯЦІЦЦА”.

Her

e's

the

rest

ofyo

urfu

rco

at.

ww

w.f

uris

dead

.com

Д ЭМ АКРАТЫ ЧНЫ : “ХАТХА-ЁГА”

РЭМ ІКСАВАНЫ : RELAX-КЛЮ Б

Аказваецца, у абноўленым будынку ф ізф аку БДУ яш чэ засталіся памяш каньні, ф эн-ш уй якіх ня быў апаганены эўрарамонтам. Відаць, дзякую чы гэтаму, а таксама непасрэднай блізасьці да зорак (самы высокі паверх) тут займаецца найбольш артадаксальная суполка менскіх ёгаў. Тыя, аднак, гатовыя прыняць у свае ш эрагі ўсіх прагных - ад студэнтаў да пэнсіянэраў.

М ікраклімат спартзалі нічым не саступае высакагорным пячорам Гімалаяў. У недасяжнай выш ыні, дзе мог бы лунаць горны бэркут, замест яго аб'ектам для мэдытацыяў служыць валан для гульні ў бадмінтон, ш то назаўсёды засеў у асьвятляльным прыборы. Аднак уражаньні ад саміх мэдытацыяў можна параўнаць хіба з тым, ш то адчуваў на арбіце Ю ры Гагарын.

Заняткі праводзяцца ў артапэдычным рэабілітацыйным цэнтры - таксама страш наватае месца. Палохае бальнічная чысьціня. Розьніца ў кош це заняткаў, хутчэй за ўсё, пакрывае расходы на арэнду памяш каньня і майкі з сымболікай клю бу, бо інструктары, як ні дзіўна, вельмі падобныя да сваіх калегаў з больш традыцыйнай суполкі. Той самы інш аплянэтны выгляд, у вачах іх сьвеціцца жаданьне дабра ўсім жывым істотам. (Ну добра: суразмоўцу - таксама.)

Абанэмэнт на месяц за 30 эўра прапануе кактэйль з самых розных усходніх тэхнік. Пра тое, ш то калі займаеш ся ёгай, ясі мяса і ня робіш рэгулярныя клізмы, арганізм можа атруціцца прадуктамі ўласнай тоўстай кіш кі, здаецца, гаворка не вядзецца.

Але ў камплект уваходзіць ароматэрапія, спэцмэтодыкі харчаваньня і сну.

CD / 017CD / 016

“ЭКАСКОП”

Ж одзінская (хто ня ведае - гэта ў Беларусі) моладзевая экалягічная ініцыятыва “Экаскоп” абараняе свой горад ад празьмернай актыўнасьці некаторых суб'ектаў, для якіх адкрыць чарговы “начнік-бамжатнік” на месцы разложыстага парку - сьвятая справа. Хлопцы проста хочуць, каб іх і іхную жыцьцёвую прастору пакінулі ў спакоі барыгі-чыноўнікі і камэрсанты. І дзеля гэтага ідуць на досыць радыкальныя (як для дзяцей балотаў) дзеяньні.

Ш ТО РОБЯЦЬ: ПРЫ КОЎВАЮ ЦЦА І ПРАШ Ы ПОЎВАЮ ЦЬ

Нядаўна ў Ж одзіна разгарэўся канф лікт паміж будаўнічай арганізацыяй, якая будавала чарговы гастраном на месцы сасоньніку, і “экаскопаўцамі”. Падчас новага вітку “разборак” - змаганьня з будаўнікамі - адзін з актывістаў ініцыятывы прыкаваў сябе да не сьпілаваных яш чэ соснаў. М аўляў, “пілуйце, гады !!!”Далей - болей. Экаскопаўцы ціш ком праніклі ў сасоньнік, якому бэнзапіламі пагражалі будаўнікі-барбары, і са словамі “Не даставайцеся ж вы нікому” пачалі забіваць у дрэвы... ш ыпы. Але, ведаю чы неахайнае стаўленьне працаўнікоў сякеры і цьвіка да правілаў уласнай бясьпекі, зьлітаваліся і павесілі папераджальную ш ыльдачку “Секчы нельга. Дрэвы праш ыпаваныя!”.Ну і каб канчаткова пахерыць мары будаўнікоў адносна квартальнай прэміі за перавыкананьне пляну, яш чэ адзін экаскопавец зноў-ткі прыкаваўся да сасны. Так бы і пакрываўся ён мохам разам з сасной, калi б не адважныя жодзінскія міліцыянты, якія праз колькі гадзін забралі актывіста, паабяцаўш ы адвезьці яго на сустрэчу з мэрам...

“РУХ ЗА ЯДЗЕРНУЮ БЯСЬПЕКУ”

Лякальная грамадзкая арганізацыя з Чалябінскай вобласьці (Расея). Назва цалкам адпавядае сутнасьці дзеяньняў актывістаў арганізацыі. Чалябінск і ваколіцы сталі сапраўдным радыёактыўным сьметнікам. Як вядома, імпартна-экспартныя апэрацыі па перавозцы і захоўваньні радыёадходаў - вельмі прыбытковы від бізнэсу. Адзін з самых вядомых экш наў “Руху” - экалягічны сабатаж з нагоды гадавіны выбуху на сховіш чы радыёактыўных адходаў “М аяк”.

Ш ТО РОБЯЦЬ: ГАДЗЯЦЬ ЧЫ НОЎНІКАМ

Перакрыўш ы жывым ланцугом пад'езд да будынка мясцовай мэрыі, эколягі зацягнулі ў двор губэрнатара ванначку з радыёактыўнай вадой і назаўсёды паснулай рыбкай з возера Карачай, куды скідаю ць на захоўваньне радыёактыўныя адходы. Удзельнікі акцыі вывернулі ванну перад адміністрацыяй, а пры спробе затрыманьня адзін з актывістаў, спрытна адабраўш ы ў міліцыянта кайданкі, прыкаваў сябе (!!!) да пасудзіны.“Нягледзячы на непрыемны інцыдэнт з арыш там, акцыя была карыснай - мы эф эктна прадэманстравалі ўладам сваю пазыцыю, - кажуць “рухаўцы”. - М ы прабілі інф армацыйную блякаду рэгіёну!”

RECLAIM THE STREETS

Ш ТО РОБЯЦЬ: СТАНОВЯЦЦА ТАРЗАНАМ І...

... І РАДЫ КАЛЬНА ТУСУЮ ЦЦА

У траўні 1995 году ў Лёндане прайш ла перш ая street partу. Арганізатарам яе стала Reclaim The Streets (RTS) - не арганізацыя, а хутчэй ф орма барацьбы. У адной зь перш ых улётак актывісты RTS пісалі: “М ы ня будзем нічога патрабаваць. М ы ня будзем нічога прасіць. М ы будзем адбіраць. М ы будзем акупаваць”. Усё проста: RTS выступаю ць за правы пеш аходаў і раварыстаў, за танны і дармовы грамадзкі транспарт і супраць маш ын, дарог і сыстэмы, якая іх падтрымлівае. Вуліцы мэгаполісаў прададзеныя карпарацыям, і ў той жа час лю быя граф іці, расклейка плякатаў, скейтбордынг і г.д. апынуліся па-за законам. Несправядліва, калі горад нечый. RTSаўцы за справядлі-васьць - яны хочуць, каб горад стаў агульным для ўсіх.

Увосені 1992 групоўка RTS travellers раскінула табар на гары побач зь Вінчэстэрам у Ніжнім Твіф ардзе (Англія). Гэтыя мясьціны, поўныя старажытных дрэваў, рэдкіх расьлінаў, дзе паводле паданьняў знаходзіцца магіла караля Артура, стала панадай для нейкай будаўнічай карпарацыі. Апош няя выраш ыла пабудаваць тут хуткасную дарогу, якая мусіла сэканоміць ш аф ёрам 2,5 хвіліны аб'езду.Напачатку экш ну актывісты RTS акупавалі дрэвы на гары. На іх пабудавалі хаткі, у якіх можна было жыць, не спускаю чыся на зямлю. Хаткі злучаліся вяроўкамі. Вакол дрэваў у тунэлі сядзелі прыкаваныя (!!!) да бэтонных блёкаў пратэстоўцы. Тыя не дазвалялі цяжкой тэхніцы, якая мусіла высекчы дрэвы, прыступіць да працы - гэта пагражала тунэлю абвалам. У выніку карпарацыя затармазіла, а пасьля наагул зьмяніла плян будаўніцтва.

Адна з галоўных ф ічаў RTSаўцаў - street party. Усё элемэнтарна. Удзельнікі party сустракаю цца ў розных месцах, аддаленых ад кропкі Х, дзе ўсё мае адбыцца. Пасьля ш чыльнымі ш эрагамі скіроўваю цца да яе рознымі ш ляхамі - каб паліцыя да апош няй хвіліны ня ведала, дзе менавіта пройдзе туса. Сыгнал да пачатку акцыі - адмыслова заплянаваная аварыя дзьвю х маш ын (у ролі такіх выступаю ць загадзя купленыя развалю хі). Гаспадары драндулетаў пачынаю ць “разборку”, якую арганізатары праз хвіліну заглуш аю ць музыкай і сыгналамі маш ын, ш то трапілі ў пробку.Тым часам на вуліцы зьяўляю цца трыподы (ш матмэтровыя пірамідальныя канструкцыі, зробленыя з трох трубаў), наверсе якіх разьмеш чаныя лю дзі. Чалавека з трыподу, зразумела, ф іг якая паліцыя скіне. І кран не дастане - навокал тусую цца тысячы лю дзей, якія блякую ць дарогу. Тым часам арганізатары абвяш чаю ць, ш то “вуліца нарэш це вызваленая”. Зьяўляю цца транспаранты кш талту “Зона, вольная ад маш ын”, “Уздыхні з палёгкаю ” і г.д. Разам з удзельнікамі акцыі на вуліцы зьяўляю цца лежакі, матрацы, пераносныя басэйны, у паветры лётаю ць сотні балёнікаў, раздаецца халяўная ежа, а натоўп танчыць.Падчас аднаго са street party лёнданская дарога М41 больш чым на дзевяць гадзін перайш ла пад кантроль васьмі тысяч чалавек. Пакуль адны бавіліся, інш ыя з дапамогаю пнэўматычных малаткоў разьбівалі асф альт і саджалі дрэвы і кветкі. Паліцыя пра такое западло нічога ня ведала, бо грукат малаткоў заглуш ала музыка, а “садоўнікі” хаваліся пад спадніцамі лю дзей на хадулях.

ALTERNATYWA POMARANCZOWA

Ш ТО РАБІЛІ: ВЕСЯЛУХУ

“Аранжавая альтэрнатыва” ўзьнікла ў 1980-я гады ва Ўроцлаве (Польш ча). Польш ча таго часу вельмі падобная да сёньняш няй Беларусі: неадэкватнае кіраўніцтва, нахабная міліцыя і стомленыя ад эканамічных і палітычных праблемаў лю дзі. М эта “Alternatywy Pomaranczowej” была вельмі простай - высьмяяць рэаліі камуністычнага рэжыму з дапамогай яго ж сродкаў. М атэрыялам для экш наў былі аф іцыйныя лёзунгі, камуністычныя рытуалы, палітычныя здарэньні, дзяржаўныя сьвяты і, нарэш це, польская ш тодзённая ш эрасьць.

Напрыклад, акцыю “Хто баіцца туалетнай паперы”. У час дэф іцыту гэтага жыцьцёва неабходнага прадукту “аранжыкі” выходзілі на вуліцы са стратэгічным запасам той самай паперы і падрыхтаванымі “інструкцыямі” для ўдзельнікаў хэпэнінгу. М іж інш ым, у арганізатараў былі і ЦУ для паліцыянтаў. Палісмэны дзейнічалі цалкам у адпаведнасьці зь ёй: арыш тоўвалі ўдзельнікаў, на якіх былі начэпленыя банты паперы, ганяліся за актывістамі, за якімі цягнуліся ш матмэтровыя хвасты.Ці сьвяткавалі Ж аночы дзень, несур'ёзна раздаю чы на вуліцы пракладкі. За ш то, безумоўна, атрымлівалі сур'ёзных кухталёў. Ну і ф іг: затое лю дзей радавалі і спрычыніліся да зьмены ўраду.

Дзякуй Барташ у Главацкаму (часопіс “Zielone Brygady”) за дапамогуў напісаньні матэрыялу і за зьмястоўны, павучальны адказ.

CD / 017CD / 016

“ЭКАСКОП”

Ж одзінская (хто ня ведае - гэта ў Беларусі) моладзевая экалягічная ініцыятыва “Экаскоп” абараняе свой горад ад празьмернай актыўнасьці некаторых суб'ектаў, для якіх адкрыць чарговы “начнік-бамжатнік” на месцы разложыстага парку - сьвятая справа. Хлопцы проста хочуць, каб іх і іхную жыцьцёвую прастору пакінулі ў спакоі барыгі-чыноўнікі і камэрсанты. І дзеля гэтага ідуць на досыць радыкальныя (як для дзяцей балотаў) дзеяньні.

Ш ТО РОБЯЦЬ: ПРЫ КОЎВАЮ ЦЦА І ПРАШ Ы ПОЎВАЮ ЦЬ

Нядаўна ў Ж одзіна разгарэўся канф лікт паміж будаўнічай арганізацыяй, якая будавала чарговы гастраном на месцы сасоньніку, і “экаскопаўцамі”. Падчас новага вітку “разборак” - змаганьня з будаўнікамі - адзін з актывістаў ініцыятывы прыкаваў сябе да не сьпілаваных яш чэ соснаў. М аўляў, “пілуйце, гады !!!”Далей - болей. Экаскопаўцы ціш ком праніклі ў сасоньнік, якому бэнзапіламі пагражалі будаўнікі-барбары, і са словамі “Не даставайцеся ж вы нікому” пачалі забіваць у дрэвы... ш ыпы. Але, ведаю чы неахайнае стаўленьне працаўнікоў сякеры і цьвіка да правілаў уласнай бясьпекі, зьлітаваліся і павесілі папераджальную ш ыльдачку “Секчы нельга. Дрэвы праш ыпаваныя!”.Ну і каб канчаткова пахерыць мары будаўнікоў адносна квартальнай прэміі за перавыкананьне пляну, яш чэ адзін экаскопавец зноў-ткі прыкаваўся да сасны. Так бы і пакрываўся ён мохам разам з сасной, калi б не адважныя жодзінскія міліцыянты, якія праз колькі гадзін забралі актывіста, паабяцаўш ы адвезьці яго на сустрэчу з мэрам...

“РУХ ЗА ЯДЗЕРНУЮ БЯСЬПЕКУ”

Лякальная грамадзкая арганізацыя з Чалябінскай вобласьці (Расея). Назва цалкам адпавядае сутнасьці дзеяньняў актывістаў арганізацыі. Чалябінск і ваколіцы сталі сапраўдным радыёактыўным сьметнікам. Як вядома, імпартна-экспартныя апэрацыі па перавозцы і захоўваньні радыёадходаў - вельмі прыбытковы від бізнэсу. Адзін з самых вядомых экш наў “Руху” - экалягічны сабатаж з нагоды гадавіны выбуху на сховіш чы радыёактыўных адходаў “М аяк”.

Ш ТО РОБЯЦЬ: ГАДЗЯЦЬ ЧЫ НОЎНІКАМ

Перакрыўш ы жывым ланцугом пад'езд да будынка мясцовай мэрыі, эколягі зацягнулі ў двор губэрнатара ванначку з радыёактыўнай вадой і назаўсёды паснулай рыбкай з возера Карачай, куды скідаю ць на захоўваньне радыёактыўныя адходы. Удзельнікі акцыі вывернулі ванну перад адміністрацыяй, а пры спробе затрыманьня адзін з актывістаў, спрытна адабраўш ы ў міліцыянта кайданкі, прыкаваў сябе (!!!) да пасудзіны.“Нягледзячы на непрыемны інцыдэнт з арыш там, акцыя была карыснай - мы эф эктна прадэманстравалі ўладам сваю пазыцыю, - кажуць “рухаўцы”. - М ы прабілі інф армацыйную блякаду рэгіёну!”

RECLAIM THE STREETS

Ш ТО РОБЯЦЬ: СТАНОВЯЦЦА ТАРЗАНАМ І...

... І РАДЫ КАЛЬНА ТУСУЮ ЦЦА

У траўні 1995 году ў Лёндане прайш ла перш ая street partу. Арганізатарам яе стала Reclaim The Streets (RTS) - не арганізацыя, а хутчэй ф орма барацьбы. У адной зь перш ых улётак актывісты RTS пісалі: “М ы ня будзем нічога патрабаваць. М ы ня будзем нічога прасіць. М ы будзем адбіраць. М ы будзем акупаваць”. Усё проста: RTS выступаю ць за правы пеш аходаў і раварыстаў, за танны і дармовы грамадзкі транспарт і супраць маш ын, дарог і сыстэмы, якая іх падтрымлівае. Вуліцы мэгаполісаў прададзеныя карпарацыям, і ў той жа час лю быя граф іці, расклейка плякатаў, скейтбордынг і г.д. апынуліся па-за законам. Несправядліва, калі горад нечый. RTSаўцы за справядлі-васьць - яны хочуць, каб горад стаў агульным для ўсіх.

Увосені 1992 групоўка RTS travellers раскінула табар на гары побач зь Вінчэстэрам у Ніжнім Твіф ардзе (Англія). Гэтыя мясьціны, поўныя старажытных дрэваў, рэдкіх расьлінаў, дзе паводле паданьняў знаходзіцца магіла караля Артура, стала панадай для нейкай будаўнічай карпарацыі. Апош няя выраш ыла пабудаваць тут хуткасную дарогу, якая мусіла сэканоміць ш аф ёрам 2,5 хвіліны аб'езду.Напачатку экш ну актывісты RTS акупавалі дрэвы на гары. На іх пабудавалі хаткі, у якіх можна было жыць, не спускаю чыся на зямлю. Хаткі злучаліся вяроўкамі. Вакол дрэваў у тунэлі сядзелі прыкаваныя (!!!) да бэтонных блёкаў пратэстоўцы. Тыя не дазвалялі цяжкой тэхніцы, якая мусіла высекчы дрэвы, прыступіць да працы - гэта пагражала тунэлю абвалам. У выніку карпарацыя затармазіла, а пасьля наагул зьмяніла плян будаўніцтва.

Адна з галоўных ф ічаў RTSаўцаў - street party. Усё элемэнтарна. Удзельнікі party сустракаю цца ў розных месцах, аддаленых ад кропкі Х, дзе ўсё мае адбыцца. Пасьля ш чыльнымі ш эрагамі скіроўваю цца да яе рознымі ш ляхамі - каб паліцыя да апош няй хвіліны ня ведала, дзе менавіта пройдзе туса. Сыгнал да пачатку акцыі - адмыслова заплянаваная аварыя дзьвю х маш ын (у ролі такіх выступаю ць загадзя купленыя развалю хі). Гаспадары драндулетаў пачынаю ць “разборку”, якую арганізатары праз хвіліну заглуш аю ць музыкай і сыгналамі маш ын, ш то трапілі ў пробку.Тым часам на вуліцы зьяўляю цца трыподы (ш матмэтровыя пірамідальныя канструкцыі, зробленыя з трох трубаў), наверсе якіх разьмеш чаныя лю дзі. Чалавека з трыподу, зразумела, ф іг якая паліцыя скіне. І кран не дастане - навокал тусую цца тысячы лю дзей, якія блякую ць дарогу. Тым часам арганізатары абвяш чаю ць, ш то “вуліца нарэш це вызваленая”. Зьяўляю цца транспаранты кш талту “Зона, вольная ад маш ын”, “Уздыхні з палёгкаю ” і г.д. Разам з удзельнікамі акцыі на вуліцы зьяўляю цца лежакі, матрацы, пераносныя басэйны, у паветры лётаю ць сотні балёнікаў, раздаецца халяўная ежа, а натоўп танчыць.Падчас аднаго са street party лёнданская дарога М41 больш чым на дзевяць гадзін перайш ла пад кантроль васьмі тысяч чалавек. Пакуль адны бавіліся, інш ыя з дапамогаю пнэўматычных малаткоў разьбівалі асф альт і саджалі дрэвы і кветкі. Паліцыя пра такое западло нічога ня ведала, бо грукат малаткоў заглуш ала музыка, а “садоўнікі” хаваліся пад спадніцамі лю дзей на хадулях.

ALTERNATYWA POMARANCZOWA

Ш ТО РАБІЛІ: ВЕСЯЛУХУ

“Аранжавая альтэрнатыва” ўзьнікла ў 1980-я гады ва Ўроцлаве (Польш ча). Польш ча таго часу вельмі падобная да сёньняш няй Беларусі: неадэкватнае кіраўніцтва, нахабная міліцыя і стомленыя ад эканамічных і палітычных праблемаў лю дзі. М эта “Alternatywy Pomaranczowej” была вельмі простай - высьмяяць рэаліі камуністычнага рэжыму з дапамогай яго ж сродкаў. М атэрыялам для экш наў былі аф іцыйныя лёзунгі, камуністычныя рытуалы, палітычныя здарэньні, дзяржаўныя сьвяты і, нарэш це, польская ш тодзённая ш эрасьць.

Напрыклад, акцыю “Хто баіцца туалетнай паперы”. У час дэф іцыту гэтага жыцьцёва неабходнага прадукту “аранжыкі” выходзілі на вуліцы са стратэгічным запасам той самай паперы і падрыхтаванымі “інструкцыямі” для ўдзельнікаў хэпэнінгу. М іж інш ым, у арганізатараў былі і ЦУ для паліцыянтаў. Палісмэны дзейнічалі цалкам у адпаведнасьці зь ёй: арыш тоўвалі ўдзельнікаў, на якіх былі начэпленыя банты паперы, ганяліся за актывістамі, за якімі цягнуліся ш матмэтровыя хвасты.Ці сьвяткавалі Ж аночы дзень, несур'ёзна раздаю чы на вуліцы пракладкі. За ш то, безумоўна, атрымлівалі сур'ёзных кухталёў. Ну і ф іг: затое лю дзей радавалі і спрычыніліся да зьмены ўраду.

Дзякуй Барташ у Главацкаму (часопіс “Zielone Brygady”) за дапамогуў напісаньні матэрыялу і за зьмястоўны, павучальны адказ.

CD / 018 CD / 019

Я на лекцыіпасьля другога курсу не хадзіла.А калііздаралася такое,тоніколііх не канспэктавала.Зь якой радасьці?Самае вялікае,на ш то мянехапала ва ўнівэры,-гэта чытаць надпісы на партах.Так,падчас лекцыіяразглядала парты іспала! Ну іф іглі?Час ва ўнівэры я марнавала толькіўтым выпадку,калітрапляўся западліст-выкладчык.Такізвычайна рабіўпераклічку,каб потым “замачыць”прагульш чыкаў на іспыце.Таму ісядзела.Зараз такім выкладчыкам асабліва падф арціла.Зь нядаўняга часунекаторыя менскія ВНУ раскручваю ць студэнтаў-прагульш чыкаў нагрош ы.Не прыйш оў на сэмінар цілабу?Плацііадпрацоўвай! А бю джэтнікты ціплатнік-унас усе роўныя.Наш ым студэнтам пакуль не патлумачылі,чаму прагульваць нядобра.У іх,уадрозьненьне ад дарослых,здысцыплінай наагул неш та...ніяк.Дарослых вось АГЛ паставіў на месца Дырэктывай № 1.Цяпер усеведаю ць,калітрэба прыходзіць ісыходзіць з працы,дзе гарбату можнапіць,а дзе не,каліў прыбіральню лепей выбірацца.Паруш ыў дырэктыву-вэк з працы.Для студэнтаў пакуль нічога такога не прыдумалі.Але ўжо падбіраю цца.

БАШ ЛЯЮ ЦЬ УСЕ!

ЗЬ ЯКОЙ РАД АСЬЦІ

“Крута вам, гуманітарыям: у вас няма лабаў, можна ўвогуле ва ўнівэр не хадзіць”, - пазайздросьціў мне нядаўна знаёмы з БДУІР. Ж энька якраз іш оў адпрацоўваць прагуляную лабу. Усё б нічога, калi б ня тое, ш то за сэмэстар яна была трэцяя і за кожную трэба было плаціць. У радыётэху на ф акультэце кампутарнага праектаваньня платныя адпрацоўкі прапуш чаных без уважлівай прычыны лябараторных практыкую цца ня перш ы год. У Ж энькі з “трох разоў” нацякло каля сямідзесяці тысяч (адна лаба - палова мінімалкі). Але ён працуе, дзеля гэтай працы вучыцца, таму наконт пропускаў асабліва не хвалю ецца. Грош ай, канечне, ш када, толькі праца даражэй. Па словах студэнтаў БДУІР, перад паступленьнем пра платныя адпрацоўкі іх наагул ніхто не папярэджваў. Проста пасьля паставілі перад ф актам: прагуляў - плаці! Ліш нія пытаньні не прымаю цца. Палітэхі таксама плацяць. Кош ты за прапуш чаныя лабы тут вагаю цца ў залежнасьці ад спэцыяльнасьці і матэрыялаў, ад таго, якія рэчывы выкарыстоўвае студэнт, колькі электраэнэргіі траціць. Прынамсі, так абгрунтавалі каш тарыс у бухгальтэрыі БНТУ. Студэнты ж кажуць, ш то пара адпрацоўкі звычайна каш туе 17 тысяч. Але ў больш асьці выпадкаў гэтага часу не хапае. Лабу можна рабіць і дзьве, і тры пары. І грош ай трэба плаціць адпаведна.

Пасьля “колькі” лягічна ўзьнікае пытаньне “чаму”. Напрыклад, чаму ў Тэхналягічным, у адрозьненьне ад БНТУ, пры вялікім падабенстве некаторых спэцыяльнасьцяў грош ы зь бю джэтнікаў за адпрацоўку не бяруць? І ў самім радыётэху, дарэчы, такія ф акультэты ёсьць. На ф аку кампутарных сыстэмаў і сетак усе лабы выконваю цца на кампе. Студэнты напачатку сэмэстру бяруць мэтадычкі з заданьнямі, а напрыканцы прыносяць выкананыя лабы - вось і разьлічыліся. Бяз грош ай. Пра абавязковае наведваньне ніхто ні сном ні духам, пры гэтым якасьць навучаньня не пагарш аецца. Да таго, як можна павысіць дысцыплінаванасьць і матэрыяльную забясьпечанасьць у выш эйш ых навучальных установах, пачынаю ць дапіраць нават гуманітарыі. Напачатку сакавіка ва Ўнівэрсытэце культуры на некаторых ф аках сабралі старастаў і параілі рыхтавацца. Іх папярэдзілі: усё можа быць, ужо ў наступным навучальным годзе прыкладны каш тарыс па адпрацоўках будзе зацьверджаны і ўведзены ў ш ырокі ўжытак. Самае сьмеш нае, ш то, згодна з пастановай, разам з прагулянымі практычнымі заняткамі, нявыкананымі ў час ці пераздадзенымі курсавымі трэба будзе адш пільваць і за ф ізру. Апош няе нават старасты ўспрынялі як дурны жарт.Праўда, дэканы паабяцалі, ш то папярэдне заклю чаць са студэнтамі пісьмовую дамову, падпісаўш ы якую тыя пагодзяцца са ш траф аваньнем за прагулы. Адсюль узьнікае яш чэ адно лягічнае пытаньне: ш то прыдумае рэктарат, каб прымусіць студэнтаў падпісаць самім сабе вырак? Здагадайцеся з трох разоў.

БАБЛО І ЗЛО: “ЗАБІЎ” - ПЛАЦІ!

УНІВЭРЫ ЗНОЎ ТРАСУЦЬ ГРОШЫ СА СТУДЭНТАЎ

МЕНСКІЯ ВНУ ЗНАЙШЛІ Я

ШЧЭ АДНУ КРЫНІЦУ ПАПАЎНЕНЬНЯ БЮДЖЭТУ. Н

А ДУМКУ АДМІНІСТРАЦЫЯЎ УНІВЭРСЫТЭТУ

КУЛЬТУРЫ, Р

АДЫЁТЭХУ, Б

НТУ І ІНШ., БАБЛО МОЖА ПЕРАМАГЧЫ НЯ ТОЛЬКІ З

ЛО, А

ЛЕ І “Н

ЕДЫСЦЫПЛІНАВАНАСЬЦЬ” СТУДЭНТАЎ.

ПЛАЦІЦЕ, І “ВОЗДАСТСЯ” ВАМ ЗА ПРАГУЛЫ!

ЗА Ш ТО?!

Ня думаю, ш то нават дэканы ф акаў змогуць назваць канкрэтны дакумэнт, які прадугледжвае платныя адпрацоўкі для бю джэтнікаў. Таму ш то такога дакумэнту проста няма.

“А ёсьць Закон РБ “Аб адукацыі”, - кажа ю рыст Сяргей Зікрацкі. - У арт. 53 закону запісана, ш то “дапускаецца спагнаньне платы з навучэнцаў за дадатковыя віды навучаньня, ш то не аплачваю цца з рэспубліканскага ці мясцовых бю джэтаў”. Паколькі навучаньне студэнтаў-бясплатнікаў аплачваецца зь бю джэту, то браць грош ы зь іх за розныя адпрацоўкі нельга па законе”.

Такія законы “не вядомыя” ні рэктарам, ні дэканам, ні студэнтам. Перш ыя дзьве групы зразумець можна - іх справа малая: узяў і забыў. Калі ш то якое - спаслаўся на пару распараджэньняў з блытанай назвай. А трэцім трэба памятаць спрадвечнае: там, дзе замарочкі, ш укай махінацыі. Як казаў некалі адзін знаёмы ю рыст, калі зьяўляецца новы закон, значыць, хтосьці атрымлівае ад гэтага ня толькі маральнае, але і матэрыяльнае задавальненьне.

Дарэчы, вымалёўваецца цікавая заканамернасьць: у тых ВНУ і на тых спэцыяльнасьцях, дзе вучыцца насамрэч складана (напрыклад, ф ізф ак ці радыёф ізыка БДУ, БДТУ), паняцьце “адпрацоўка” хоць і вельмі актуальнае, але бясплатнае. Студэнты ведаю ць простую схему: не здадуць лабу - да іспыту не дапусьцяцца - ня будзе стыпухі - выганяць з унівэру. Каму вучыцца трэба, той сам расставіць для сябе прыярытэты. Астатнім хоць прыплачвайце - не дапаможа. Ды і выкладчыкам, відаць, па барабане: гісторыя ня ведае выпадкаў, калі б платныя адпрацоўкі не залічваліся. Ці з-за ш кадаваньня, ці яш чэ з-за чаго выкладчыкі другі (платны) раз наш мат больш ляяльна ставяцца да студэнта.

І вы ўсё яш чэ наіўна думаеце, ш то платныя адпрацоўкі неяк палепш аць дысцыпліну і якасьць навучаньня? У лепш ым выпадку яны могуць стаць такой дамовай: вы нам спакойна даяце жыць, няхай з парай адпрацовак, і дыплём напрыканцы, мы вам - бабкі (няш мат, канечне, але пэрыядычна). У выніку: тупарылыя лекцыі і лектары, “забіваньні” на вучобу і, нарэш це, “праф эсійная падрыхтоўка” маладых спэцыялістаў.

Пакуль гэта не зразумею ць у М інадукацыі, хтосьці будзе псаваць парты ў паўпустых аўдыторыях, хтосьці “забіваць” на ўсё, а потым марнаваць час і грош ы, а хтосьці - грэць на гэтым рукі.

1) Закону “Аб адукацыі”;

2) Палажэньня пра парадак ф армаваньня кош таў на платныя паслугі ў дзяржаўных установах адукацыі (ад 01.11.2002 № 242/48). У пункце трэцім чытаем: “Платныя паслугі ня могуць быць аказаныя ўзамен ці ў межах асноўнай адукацыйнай дзейнасьці (у межах асноўных адукацыйных праграмаў і дзяржаўных адукацыйных стандартаў, ш то ф інансую цца за кош т сродкаў адпаведнага бю джэту)”;

3) Урадавай Пастановы № 1376 (ад 3 кастрычніка 2002). Яна зацьвярджае пералік платных паслугаў у ВНУ. Такой “паслугі”, як адпрацоўка, там няма. Настойліва раім: калі з вас бяруць бабкі, паруш аю чы законы, таксама паруш айце іх. Наф іг абавязковае наведваньне!

...А потым яш чэ і па разьмеркаваньні ня едзьце, бо вучыліся насамрэч толькі на пераздачах, за якія плацілі.

ПЛАЦІ Д АВАЙ?ВУЧЫ СЯ ПАСЫ ЛАЦЬ ІНТЭЛІГЕНТНАУ цябе патрабую ць грош ы за адпрацоўкі? Маўляў, “усё па законе, плаці давай!”? Запомні сам і ім нагадай: бясплатнік нікому нічога ня вінен паводле:

CD / 018 CD / 019

Я на лекцыіпасьля другога курсу не хадзіла.А калііздаралася такое,тоніколііх не канспэктавала.Зь якой радасьці?Самае вялікае,на ш то мянехапала ва ўнівэры,-гэта чытаць надпісы на партах.Так,падчас лекцыіяразглядала парты іспала! Ну іф іглі?Час ва ўнівэры я марнавала толькіўтым выпадку,калітрапляўся западліст-выкладчык.Такізвычайна рабіўпераклічку,каб потым “замачыць”прагульш чыкаў на іспыце.Таму ісядзела.Зараз такім выкладчыкам асабліва падф арціла.Зь нядаўняга часунекаторыя менскія ВНУ раскручваю ць студэнтаў-прагульш чыкаў нагрош ы.Не прыйш оў на сэмінар цілабу?Плацііадпрацоўвай! А бю джэтнікты ціплатнік-унас усе роўныя.Наш ым студэнтам пакуль не патлумачылі,чаму прагульваць нядобра.У іх,уадрозьненьне ад дарослых,здысцыплінай наагул неш та...ніяк.Дарослых вось АГЛ паставіў на месца Дырэктывай № 1.Цяпер усеведаю ць,калітрэба прыходзіць ісыходзіць з працы,дзе гарбату можнапіць,а дзе не,каліў прыбіральню лепей выбірацца.Паруш ыў дырэктыву-вэк з працы.Для студэнтаў пакуль нічога такога не прыдумалі.Але ўжо падбіраю цца.

БАШ ЛЯЮ ЦЬ УСЕ!

ЗЬ ЯКОЙ РАД АСЬЦІ

“Крута вам, гуманітарыям: у вас няма лабаў, можна ўвогуле ва ўнівэр не хадзіць”, - пазайздросьціў мне нядаўна знаёмы з БДУІР. Ж энька якраз іш оў адпрацоўваць прагуляную лабу. Усё б нічога, калi б ня тое, ш то за сэмэстар яна была трэцяя і за кожную трэба было плаціць. У радыётэху на ф акультэце кампутарнага праектаваньня платныя адпрацоўкі прапуш чаных без уважлівай прычыны лябараторных практыкую цца ня перш ы год. У Ж энькі з “трох разоў” нацякло каля сямідзесяці тысяч (адна лаба - палова мінімалкі). Але ён працуе, дзеля гэтай працы вучыцца, таму наконт пропускаў асабліва не хвалю ецца. Грош ай, канечне, ш када, толькі праца даражэй. Па словах студэнтаў БДУІР, перад паступленьнем пра платныя адпрацоўкі іх наагул ніхто не папярэджваў. Проста пасьля паставілі перад ф актам: прагуляў - плаці! Ліш нія пытаньні не прымаю цца. Палітэхі таксама плацяць. Кош ты за прапуш чаныя лабы тут вагаю цца ў залежнасьці ад спэцыяльнасьці і матэрыялаў, ад таго, якія рэчывы выкарыстоўвае студэнт, колькі электраэнэргіі траціць. Прынамсі, так абгрунтавалі каш тарыс у бухгальтэрыі БНТУ. Студэнты ж кажуць, ш то пара адпрацоўкі звычайна каш туе 17 тысяч. Але ў больш асьці выпадкаў гэтага часу не хапае. Лабу можна рабіць і дзьве, і тры пары. І грош ай трэба плаціць адпаведна.

Пасьля “колькі” лягічна ўзьнікае пытаньне “чаму”. Напрыклад, чаму ў Тэхналягічным, у адрозьненьне ад БНТУ, пры вялікім падабенстве некаторых спэцыяльнасьцяў грош ы зь бю джэтнікаў за адпрацоўку не бяруць? І ў самім радыётэху, дарэчы, такія ф акультэты ёсьць. На ф аку кампутарных сыстэмаў і сетак усе лабы выконваю цца на кампе. Студэнты напачатку сэмэстру бяруць мэтадычкі з заданьнямі, а напрыканцы прыносяць выкананыя лабы - вось і разьлічыліся. Бяз грош ай. Пра абавязковае наведваньне ніхто ні сном ні духам, пры гэтым якасьць навучаньня не пагарш аецца. Да таго, як можна павысіць дысцыплінаванасьць і матэрыяльную забясьпечанасьць у выш эйш ых навучальных установах, пачынаю ць дапіраць нават гуманітарыі. Напачатку сакавіка ва Ўнівэрсытэце культуры на некаторых ф аках сабралі старастаў і параілі рыхтавацца. Іх папярэдзілі: усё можа быць, ужо ў наступным навучальным годзе прыкладны каш тарыс па адпрацоўках будзе зацьверджаны і ўведзены ў ш ырокі ўжытак. Самае сьмеш нае, ш то, згодна з пастановай, разам з прагулянымі практычнымі заняткамі, нявыкананымі ў час ці пераздадзенымі курсавымі трэба будзе адш пільваць і за ф ізру. Апош няе нават старасты ўспрынялі як дурны жарт.Праўда, дэканы паабяцалі, ш то папярэдне заклю чаць са студэнтамі пісьмовую дамову, падпісаўш ы якую тыя пагодзяцца са ш траф аваньнем за прагулы. Адсюль узьнікае яш чэ адно лягічнае пытаньне: ш то прыдумае рэктарат, каб прымусіць студэнтаў падпісаць самім сабе вырак? Здагадайцеся з трох разоў.

БАБЛО І ЗЛО: “ЗАБІЎ” - ПЛАЦІ!

УНІВЭРЫ ЗНОЎ ТРАСУЦЬ ГРОШЫ СА СТУДЭНТАЎ

МЕНСКІЯ ВНУ ЗНАЙШЛІ Я

ШЧЭ АДНУ КРЫНІЦУ ПАПАЎНЕНЬНЯ БЮДЖЭТУ. Н

А ДУМКУ АДМІНІСТРАЦЫЯЎ УНІВЭРСЫТЭТУ

КУЛЬТУРЫ, Р

АДЫЁТЭХУ, Б

НТУ І ІНШ., БАБЛО МОЖА ПЕРАМАГЧЫ НЯ ТОЛЬКІ З

ЛО, А

ЛЕ І “Н

ЕДЫСЦЫПЛІНАВАНАСЬЦЬ” СТУДЭНТАЎ.

ПЛАЦІЦЕ, І “ВОЗДАСТСЯ” ВАМ ЗА ПРАГУЛЫ!

ЗА Ш ТО?!

Ня думаю, ш то нават дэканы ф акаў змогуць назваць канкрэтны дакумэнт, які прадугледжвае платныя адпрацоўкі для бю джэтнікаў. Таму ш то такога дакумэнту проста няма.

“А ёсьць Закон РБ “Аб адукацыі”, - кажа ю рыст Сяргей Зікрацкі. - У арт. 53 закону запісана, ш то “дапускаецца спагнаньне платы з навучэнцаў за дадатковыя віды навучаньня, ш то не аплачваю цца з рэспубліканскага ці мясцовых бю джэтаў”. Паколькі навучаньне студэнтаў-бясплатнікаў аплачваецца зь бю джэту, то браць грош ы зь іх за розныя адпрацоўкі нельга па законе”.

Такія законы “не вядомыя” ні рэктарам, ні дэканам, ні студэнтам. Перш ыя дзьве групы зразумець можна - іх справа малая: узяў і забыў. Калі ш то якое - спаслаўся на пару распараджэньняў з блытанай назвай. А трэцім трэба памятаць спрадвечнае: там, дзе замарочкі, ш укай махінацыі. Як казаў некалі адзін знаёмы ю рыст, калі зьяўляецца новы закон, значыць, хтосьці атрымлівае ад гэтага ня толькі маральнае, але і матэрыяльнае задавальненьне.

Дарэчы, вымалёўваецца цікавая заканамернасьць: у тых ВНУ і на тых спэцыяльнасьцях, дзе вучыцца насамрэч складана (напрыклад, ф ізф ак ці радыёф ізыка БДУ, БДТУ), паняцьце “адпрацоўка” хоць і вельмі актуальнае, але бясплатнае. Студэнты ведаю ць простую схему: не здадуць лабу - да іспыту не дапусьцяцца - ня будзе стыпухі - выганяць з унівэру. Каму вучыцца трэба, той сам расставіць для сябе прыярытэты. Астатнім хоць прыплачвайце - не дапаможа. Ды і выкладчыкам, відаць, па барабане: гісторыя ня ведае выпадкаў, калі б платныя адпрацоўкі не залічваліся. Ці з-за ш кадаваньня, ці яш чэ з-за чаго выкладчыкі другі (платны) раз наш мат больш ляяльна ставяцца да студэнта.

І вы ўсё яш чэ наіўна думаеце, ш то платныя адпрацоўкі неяк палепш аць дысцыпліну і якасьць навучаньня? У лепш ым выпадку яны могуць стаць такой дамовай: вы нам спакойна даяце жыць, няхай з парай адпрацовак, і дыплём напрыканцы, мы вам - бабкі (няш мат, канечне, але пэрыядычна). У выніку: тупарылыя лекцыі і лектары, “забіваньні” на вучобу і, нарэш це, “праф эсійная падрыхтоўка” маладых спэцыялістаў.

Пакуль гэта не зразумею ць у М інадукацыі, хтосьці будзе псаваць парты ў паўпустых аўдыторыях, хтосьці “забіваць” на ўсё, а потым марнаваць час і грош ы, а хтосьці - грэць на гэтым рукі.

1) Закону “Аб адукацыі”;

2) Палажэньня пра парадак ф армаваньня кош таў на платныя паслугі ў дзяржаўных установах адукацыі (ад 01.11.2002 № 242/48). У пункце трэцім чытаем: “Платныя паслугі ня могуць быць аказаныя ўзамен ці ў межах асноўнай адукацыйнай дзейнасьці (у межах асноўных адукацыйных праграмаў і дзяржаўных адукацыйных стандартаў, ш то ф інансую цца за кош т сродкаў адпаведнага бю джэту)”;

3) Урадавай Пастановы № 1376 (ад 3 кастрычніка 2002). Яна зацьвярджае пералік платных паслугаў у ВНУ. Такой “паслугі”, як адпрацоўка, там няма. Настойліва раім: калі з вас бяруць бабкі, паруш аю чы законы, таксама паруш айце іх. Наф іг абавязковае наведваньне!

...А потым яш чэ і па разьмеркаваньні ня едзьце, бо вучыліся насамрэч толькі на пераздачах, за якія плацілі.

ПЛАЦІ Д АВАЙ?ВУЧЫ СЯ ПАСЫ ЛАЦЬ ІНТЭЛІГЕНТНАУ цябе патрабую ць грош ы за адпрацоўкі? Маўляў, “усё па законе, плаці давай!”? Запомні сам і ім нагадай: бясплатнік нікому нічога ня вінен паводле:

БРЭНД У ТВАРАХ І Ў ТВОРАХ: КАНТРЫБУТАРЫ, РЭДАКЦЫЯ І ТЭКСТЫ CD У КАД РЫ

Іры на Віданава (бос)

Алёна Ш алаева

(чытай “Бабло і Зло”)

Кася Клёш (чытай

“Дарогі да ёгі”)

М ары йка М арты севіч

(у мінулым нумары

“Бронік”)

Сьвета Ш оў

(чытай “Контрас”)

Арцём Рамановіч (чытай

“X-Team”)

М ікола Ш акель

(рэдактар)

Сяргей Сахараў

(рэдактар)

Таня Гулько

(оф іс-мэнэджэр)

Каця Ягела (чытай

“Activation свой Creation”)

Віялета Золак

(чытай “Сф эры”)

М аш а Ш ы ла

(сябар рэдакцыі)

ЗА КАД РАМ

vitaminv (дызайн)

Наташ а М узалёва

(“Fejcy”)

Стас Батаногаў (“М оды”)

Андрэй “Пернік”

Лянкевіч (ф ота)

Віктар Пазьнякоў

(“CDчка”)

Аляксандар Казлоўскі

(камэрцыйны дырэктар)

Андрэй Гнёт

(у мінулым нумары

“Пакемоны здохлі”)

Насьця Булахава

(“Як ты”)

Зьмiцер Салош кiн

(чытай "Залёты")

Ю ля Раўкуць (чытай

“М енск забягалаўскі”)

Алесь Касты ка

(карэктар)

М ікіта Патапенка

(у мінулым нумары

“Брус Лі”)

Лена Глухава

(у пазамінулым нумары

“М.Е.Н.С.К.”)

CD / 020 CD / 021

Мікола Шакель (рэдактар)

Марыйка Марты

севіч (у мінулым нум

ары “Бронік”)

Сяргей Сахараў (рэдактар)

Арцём

Рам

ановіч (чытай “X-Team”)

Віялета Золак (чытай “Сфэры”)Алёна Шалаева (чытай “Бабло і Зло”)

Каця Ягела (чытай “Activation свой Creation”)

Маш

а Шыла (сябар рэдакцыі)

Таня Гулько (офіс-мэнэджэр)

Кася Клёш

(чытай “Дарогі да ёгі”)

Сьвета Шоў (чытай “Контрас”)

Ірына Віданава (бос)

БРЭНД У ТВАРАХ І Ў ТВОРАХ: КАНТРЫБУТАРЫ, РЭДАКЦЫЯ І ТЭКСТЫ CD У КАД РЫ

Іры на Віданава (бос)

Алёна Ш алаева

(чытай “Бабло і Зло”)

Кася Клёш (чытай

“Дарогі да ёгі”)

М ары йка М арты севіч

(у мінулым нумары

“Бронік”)

Сьвета Ш оў

(чытай “Контрас”)

Арцём Рамановіч (чытай

“X-Team”)

М ікола Ш акель

(рэдактар)

Сяргей Сахараў

(рэдактар)

Таня Гулько

(оф іс-мэнэджэр)

Каця Ягела (чытай

“Activation свой Creation”)

Віялета Золак

(чытай “Сф эры”)

М аш а Ш ы ла

(сябар рэдакцыі)

ЗА КАД РАМ

vitaminv (дызайн)

Наташ а М узалёва

(“Fejcy”)

Стас Батаногаў (“М оды”)

Андрэй “Пернік”

Лянкевіч (ф ота)

Віктар Пазьнякоў

(“CDчка”)

Аляксандар Казлоўскі

(камэрцыйны дырэктар)

Андрэй Гнёт

(у мінулым нумары

“Пакемоны здохлі”)

Насьця Булахава

(“Як ты”)

Зьмiцер Салош кiн

(чытай "Залёты")

Ю ля Раўкуць (чытай

“М енск забягалаўскі”)

Алесь Касты ка

(карэктар)

М ікіта Патапенка

(у мінулым нумары

“Брус Лі”)

Лена Глухава

(у пазамінулым нумары

“М.Е.Н.С.К.”)

CD / 020 CD / 021

Мікола Шакель (рэдактар)

Марыйка Марты

севіч (у мінулым нум

ары “Бронік”)

Сяргей Сахараў (рэдактар)

Арцём

Рам

ановіч (чытай “X-Team”)

Віялета Золак (чытай “Сфэры”)Алёна Шалаева (чытай “Бабло і Зло”)

Каця Ягела (чытай “Activation свой Creation”)

Маш

а Шыла (сябар рэдакцыі)

Таня Гулько (офіс-мэнэджэр)

Кася Клёш

(чытай “Дарогі да ёгі”)

Сьвета Шоў (чытай “Контрас”)

Ірына Віданава (бос)

CD / 022 CD / 023

ГЛЯМУР - НАШ ЛЯМУР

НУ ДЫК ПАДПІСВАЙСЯ!

Стас БАТАНОГАЎ

ШЭРЫ ГЛЯМУР, Я

КІ З

БАРАНАВАЙ УПАРТАСЬЦЮ ВЫЗНАЕ CD, П

АЎСТАЕ НЕ НА ПУСТЫМ МЕСЦЫ. ІДЭІ Н

Е ВАЛЯЮЦЦА

АБЫ-ДЗЕ - ІХ

ТРЭБА Ш

УКАЦЬ, ІМІ ТРЭБА ЗАХАПЛЯЦЦА, ІХ ТРЭБА ТЫРЫЦЬ. К

АГО ЦІКАВІЦЬ, А

ДКУЛЬ “ЁСЬЦЬ ПАЙШОЎ”

ШЭРЫ ГЛЯМУР CD - Ш

УКАЙЦЕ, Ч

ЫТАЙЦЕ І ВУЧЫЦЕСЯ. А

СТАТНІМ - РУКІ П

РЭЧ АД МОДНЫХ ЧАСАПОПІСАЎ!

“THE FACE”

Рэдагуе кансультанткампанііEmap(уласьнік “TheFace”іяш чэ гары розных выданьняў),страш энны расьп*зьдзяй івядомы тусоўш чык НілСтывэнсан поруч з арт-дырэктарам КэціГранд,выдатнай стылісткай іперш аймодніцай на ўвесь Лёндан.Піш уць пра моладзевую іклю бную культуру лёнданскіхф эйсаў-клябэраў,разбадзяжваю чы ф отасэсіямівядомых іпэрспэктыўныхмаладых ф атограф аў ікароткімі ф эш н-гісторыямі.

Раней часопіс мужна пісаў праконтркультуру,пост-панк інью-ўэйв,апранаў Твігіў ш моткіадаdidas.А потым падняўся данезвычайных выш ыняўпапулярнасьці,каліўсё гэтадайш ло да вярхоў лёнданскаймоднай тусы.

Галоўнае дасягненьне “TheFace”-прывязка моды дапапулярных пэрсаналіяў,дзякую чы чаму культасобы ікультф эш ну даўно ўжо зьліўсяу мазгах(карсэты -Дзіта ф онЦіз,стужка ў валосьсі-ДэвідБэкхэм).

У М енску чытаць “TheFace”заднолькавым захапленьнембудуць імаладыякантрыбутары (каб рабіць “як уіх”),іф анаткімэтрасэксуалаБэкхэма,ібудучыя хэдхантэры,іпроста маладыя гультаі.

“I-D”

Цар і бог індэпэндэд-прэсы, які зь цягам часу даволі-ткі аброс глянцам, рэклямай ды мудрагельствам як абавязковымі атрыбутамі лю бога сур'ёзнага выданьня. Але ўсё роўна чытаецца цікавей за астатнія часопісы.

Стварыў гэтую не-“Вясёлку” ў 1980-м годзе ў Лёндане былы арт-дырэктар “Vogue” Тэры Джонсан. “i-D” пісаў і піш а пра вулічную культуру, маладых дызайнэраў, альтэрнатыўную музыку, мурзатых панкаў і іконы поп-культуры. Для гэтага запраш аю цца маладыя пэрспэктыўныя журналісты і ф атограф ы (масьцітыя самыя рвуцца ў бой).

Часопіс ганарыцца сваёй культавасьцю сярод моднай тусоўкі і натуралістычнасьцю дзеяньняў. (М ая прыяцелька, паглядзеўш ы мінулагодні нумар, разоў пяць паўтарыла слова “парнаграф ія”, хаця і ня сноб па натуры. Лю бяць у рэдакцыі ўсялякія сіські-піські!) А слава старуш кі-вар'яткі Вівіен Вэствуд была літаральна выкаваная на старонках перш ых выпускаў “i-D”.

За гэтым часопісам самымі перш ымі пабягуць тыя, хто да джынсаў Hugo Boss прыш ывае надпісы “Dj's suck!” і “Анархія-маці кліча!”. Карацей, усялякія падонкі грамадзтва зь няскончанай выш эйш ай адукацыяй.

“WALLPAPER”

У якасьці хасла пад назвай часопіса пазначана ф ормула посьпеху выданьня: “Interiors. Architecture. Fashion. Entertaining. Travel”. Усё без падману - усё ўнутры.

Джэрэмі Лэнгмід, галоўны рэдактар, стварыў часопіс, просты як пяць капеек, - гэткі дызайнэрскі лікбез на 200 старонак, дзе тэмы рубрык падагнаныя пад агульную тэму-сытуацыю нумару (Cast away, Heat is on etc.). Інтэр'еры суседнічаю ць са ш моткамі, а тыя - з мабільнікамі, CD-плэерамі і красоўкамі “Puma 96 hours”.

Нічога звыш арыгінальнага ў “Wallpaper” няма. Але праф эсіяналізм рэдактара зрабіў гэты глянцавы кактэйль на пару з “Vogue” самым моцным тытанам культуры кансуміяваньня, і вось ужо які год ЗШ А і Эўропа кірую цца дыктатам выданьня - тым, ш то, калі і дзе трэба купляць.

Чытачамі будуць дзяўчыны й хлопцы, якія на пытаньне “Ты дзе?” пэрманэнтна адказваю ць “Я ў “Лю стэрку”!”

CD / 022 CD / 023

ГЛЯМУР - НАШ ЛЯМУР

НУ ДЫК ПАДПІСВАЙСЯ!

Стас БАТАНОГАЎ

ШЭРЫ ГЛЯМУР, Я

КІ З

БАРАНАВАЙ УПАРТАСЬЦЮ ВЫЗНАЕ CD, П

АЎСТАЕ НЕ НА ПУСТЫМ МЕСЦЫ. ІДЭІ Н

Е ВАЛЯЮЦЦА

АБЫ-ДЗЕ - ІХ

ТРЭБА Ш

УКАЦЬ, ІМІ ТРЭБА ЗАХАПЛЯЦЦА, ІХ ТРЭБА ТЫРЫЦЬ. К

АГО ЦІКАВІЦЬ, А

ДКУЛЬ “ЁСЬЦЬ ПАЙШОЎ”

ШЭРЫ ГЛЯМУР CD - Ш

УКАЙЦЕ, Ч

ЫТАЙЦЕ І ВУЧЫЦЕСЯ. А

СТАТНІМ - РУКІ П

РЭЧ АД МОДНЫХ ЧАСАПОПІСАЎ!

“THE FACE”

Рэдагуе кансультанткампанііEmap(уласьнік “TheFace”іяш чэ гары розных выданьняў),страш энны расьп*зьдзяй івядомы тусоўш чык НілСтывэнсан поруч з арт-дырэктарам КэціГранд,выдатнай стылісткай іперш аймодніцай на ўвесь Лёндан.Піш уць пра моладзевую іклю бную культуру лёнданскіхф эйсаў-клябэраў,разбадзяжваю чы ф отасэсіямівядомых іпэрспэктыўныхмаладых ф атограф аў ікароткімі ф эш н-гісторыямі.

Раней часопіс мужна пісаў праконтркультуру,пост-панк інью-ўэйв,апранаў Твігіў ш моткіадаdidas.А потым падняўся данезвычайных выш ыняўпапулярнасьці,каліўсё гэтадайш ло да вярхоў лёнданскаймоднай тусы.

Галоўнае дасягненьне “TheFace”-прывязка моды дапапулярных пэрсаналіяў,дзякую чы чаму культасобы ікультф эш ну даўно ўжо зьліўсяу мазгах(карсэты -Дзіта ф онЦіз,стужка ў валосьсі-ДэвідБэкхэм).

У М енску чытаць “TheFace”заднолькавым захапленьнембудуць імаладыякантрыбутары (каб рабіць “як уіх”),іф анаткімэтрасэксуалаБэкхэма,ібудучыя хэдхантэры,іпроста маладыя гультаі.

“I-D”

Цар і бог індэпэндэд-прэсы, які зь цягам часу даволі-ткі аброс глянцам, рэклямай ды мудрагельствам як абавязковымі атрыбутамі лю бога сур'ёзнага выданьня. Але ўсё роўна чытаецца цікавей за астатнія часопісы.

Стварыў гэтую не-“Вясёлку” ў 1980-м годзе ў Лёндане былы арт-дырэктар “Vogue” Тэры Джонсан. “i-D” пісаў і піш а пра вулічную культуру, маладых дызайнэраў, альтэрнатыўную музыку, мурзатых панкаў і іконы поп-культуры. Для гэтага запраш аю цца маладыя пэрспэктыўныя журналісты і ф атограф ы (масьцітыя самыя рвуцца ў бой).

Часопіс ганарыцца сваёй культавасьцю сярод моднай тусоўкі і натуралістычнасьцю дзеяньняў. (М ая прыяцелька, паглядзеўш ы мінулагодні нумар, разоў пяць паўтарыла слова “парнаграф ія”, хаця і ня сноб па натуры. Лю бяць у рэдакцыі ўсялякія сіські-піські!) А слава старуш кі-вар'яткі Вівіен Вэствуд была літаральна выкаваная на старонках перш ых выпускаў “i-D”.

За гэтым часопісам самымі перш ымі пабягуць тыя, хто да джынсаў Hugo Boss прыш ывае надпісы “Dj's suck!” і “Анархія-маці кліча!”. Карацей, усялякія падонкі грамадзтва зь няскончанай выш эйш ай адукацыяй.

“WALLPAPER”

У якасьці хасла пад назвай часопіса пазначана ф ормула посьпеху выданьня: “Interiors. Architecture. Fashion. Entertaining. Travel”. Усё без падману - усё ўнутры.

Джэрэмі Лэнгмід, галоўны рэдактар, стварыў часопіс, просты як пяць капеек, - гэткі дызайнэрскі лікбез на 200 старонак, дзе тэмы рубрык падагнаныя пад агульную тэму-сытуацыю нумару (Cast away, Heat is on etc.). Інтэр'еры суседнічаю ць са ш моткамі, а тыя - з мабільнікамі, CD-плэерамі і красоўкамі “Puma 96 hours”.

Нічога звыш арыгінальнага ў “Wallpaper” няма. Але праф эсіяналізм рэдактара зрабіў гэты глянцавы кактэйль на пару з “Vogue” самым моцным тытанам культуры кансуміяваньня, і вось ужо які год ЗШ А і Эўропа кірую цца дыктатам выданьня - тым, ш то, калі і дзе трэба купляць.

Чытачамі будуць дзяўчыны й хлопцы, якія на пытаньне “Ты дзе?” пэрманэнтна адказваю ць “Я ў “Лю стэрку”!”

CD / 025CD / 024

“ANOTHER MAGAZINE”

“Another Magazine” - ш ыкоўны, прыгожы, уплывовы і незабыўны. Безумоўна, неардынарны часопіс”, - зь лю боўю кажа аб сваім дзеціш чы яго галоўны рэдактар Джэф эрсан Хэк. І сапраўды, ня гоніць.

Два разы на год гэты часопіс зьмятаю ць з прылаўкаў у перш ыя некалькі дзён. Каля 400 старонак, у якіх па-вар'яцку намяш аныя самыя дурныя (на перш ы погляд) ідэі з ф отасэсіямі самых дарагіх майстроў аб'ектыва і самых жаданых ф эмінаў усяго сьвету. Кантэнт патыхае моцным, але ветлівым стыль-ф аш ызмам - мы ведаем, ш то трэба насіць, і ведаем, ш то вы будзеце гэта насіць.

Ніхто і ніколі зь цьвярозых рэдактараў не аддасьць палову бю джэту выданьня нейкай Кэйт М ос, каб зладзіць ф отасэсію зь яе нагамі. “Another Magazine” зрабіў сабе славу менавіта такім вычварным падыходам да візуальнага ш эрагу.

Ніхто і ніколі не паставіць побач артыкулы пра тое, ш то бутэльканосыя пінгвіны пазнаю ць сябе ў лю стэрку, і пра тое, ш то мужчынам пасую ць ю вэлірныя ўпрыгожаньні. Але і тое і другое лю дзі глытаю ць з аднолькавым задавальненьнем, чытаю чы “Another Magazine”.

Такую дрэнь змогуць купляць толькі экзальтаваныя маладыя дызайнэры, тусоўш чыкі старой загартаванасьці, якія прэтэндую ць на інтэлектуальнасьць, і тыя, хто хоча даведацца, як насіць спорткасьцю м “adidas” і не выглядаць лохам.

CD / 023

“INTERSECTION”

Калі ў “Dazed & Confused” і “Another Magazine” ёсьць хаця б крыху здаровага сэнсу, то гэтае тварэньне Dazed Group - ш эдэўр моднай бязглузьдзіцы. Некаму прыйш ла да галавы ідэя напісаць модны часопіс пра маш ыны (ня блытаць з часопісамі кш талту наш ага “АВС”).

М эсэджам гэтага часопіса сталі даволі ш ызанутыя ф разы: “М аш ыны дазваляю ць нам ехаць туды, куды мы хочам, калі хочам і як хочам - яны адлю строўваю ць наш ыя жаданьні і задавальняю ць наш ыя патрэбы. На вуліцах яны - наш ае адзеньне. У дарозе яны - наш дом: мы выкарыстоўваем іх як оф іс, студыю, падчас як спальню ”.

“Intersection” заслужыў сваю папулярнасьць за тое, ш то перш ым з часопісаў стаў разглядаць тачкі ня як раскош у, ня як сродак перасоўваньня, а як частку сучаснага мастацтва, стылю, бізнэсу і грамадзтва. Пры гэтым ён зроблены па канонах клясыкі модных мэгэзынаў - з ф отасэсіямі вядомых ф эш н-ф атограф аў і артыкуламі самых папулярных калумністаў.

Толькі ўявіце сабе - ф отагісторыя пра моду на ш ыны ад М арыа Тэсьціна і здымкі прыгажуняў у споднім на капоце “Mitsubishi Charisma”!

Чытаць, адпаведна, рэкамэндуецца аўта-ф этыш ыстам і крэатыўным уладальнікам “Запарожцаў”.

“POP”

Задумваўся “Pop” той самай Кэці Гранд як дадатак да “Ф эйсу”, а вырас у асобны часопіс-ф отаальбом, кожная вокладка і кожны нумар якога - тэма для абмеркаваньня ўсёй сусьветнай ф эш н-індустрыяй. “Pop” больш за ўсе інш ыя часопісы ўплывае на сучасны модны мэйнстрым, а кожнае яго ф ота тысячы разоў капію ецца самымі перадавымі моднікамі Старога і Новага сьвету ў іх вобразах і гардэробах. Да таго ж, у Кэці Гранд дастаткова сувязяў, каб угаварыць М адону зьняцца для вокладкі.

Асноўны аб'ём часопіса аддадзены пад модныя ф отагісторыі плю с кароткія камэнтары ад вядомых дзеячоў моднай індустрыі.

Часопіс абавязковы для маладых (і ня вельмі) напаўсьвецкіх паўільвіц і іх кавалераў, а таксама для работнікаў ф эйс-кантролю. Каб ведаць, як гэтыя паўільвіцы мусяць выглядаць.

“DAZED & CONFUZED”

Той жа Джэф эрсан Хэк, калі быў яш чэ нікому не вядомым студэнтам-журналістам, скаапэраваўся са сваім сябручком, ф атограф ам-пачаткоўцам Ранкінам Уодэлам, і выпусьціў часопіс, які зрабіў і перш ага, і другога аб'ектамі пакланеньня ўсяго прагрэсіўнага чалавецтва.

У выніку аналітычныя артыкулы суседнічаю ць з інтэрвію самых папулярных пэрсонаў сусьветнай поп-культуры і дапаўняю цца ш акую чым візуальным ш эрагам. “Ш то робіць брэнд пасьпяховым? Незвычайныя ідэі. Інтуіцыя, натхненьне... Бясстраш ш а... Раш эньні, якія ідуць уразрэз са статыстыкай і ф інансавай неабходнасьцю ”.

Іранічная падача матэрыялу, нечаканы погляд на праблему плю с актыўная пазыцыя ў выглядзе ўласнай прэміі “Прарыў году” маладым журналістам, музыкам, ф атограф ам.

Ня менш важна і тое, ш то талент галоўнага рэдактара дазваляе знаходзіць самыя гарачыя тэмы і пэрсонаў (напачатку вясны 2003 году “Dazed & Confuzed” узяў інтэрвію ў Panjabi MC, калі той толькі-толькі вылазіў зь ценяў індыйскіх пальмаў пад пякучае сонца сусьветнага ш оў-бізу).

Чытаць, відавочна, будуць усялякія дурніцы, якім хочацца выглядаць разумнейш ымі, і студэнты журф акаў, каб ведаць, як пісаць камэрцыйна пасьпяховы трэш.

CD / 025CD / 024

“ANOTHER MAGAZINE”

“Another Magazine” - ш ыкоўны, прыгожы, уплывовы і незабыўны. Безумоўна, неардынарны часопіс”, - зь лю боўю кажа аб сваім дзеціш чы яго галоўны рэдактар Джэф эрсан Хэк. І сапраўды, ня гоніць.

Два разы на год гэты часопіс зьмятаю ць з прылаўкаў у перш ыя некалькі дзён. Каля 400 старонак, у якіх па-вар'яцку намяш аныя самыя дурныя (на перш ы погляд) ідэі з ф отасэсіямі самых дарагіх майстроў аб'ектыва і самых жаданых ф эмінаў усяго сьвету. Кантэнт патыхае моцным, але ветлівым стыль-ф аш ызмам - мы ведаем, ш то трэба насіць, і ведаем, ш то вы будзеце гэта насіць.

Ніхто і ніколі зь цьвярозых рэдактараў не аддасьць палову бю джэту выданьня нейкай Кэйт М ос, каб зладзіць ф отасэсію зь яе нагамі. “Another Magazine” зрабіў сабе славу менавіта такім вычварным падыходам да візуальнага ш эрагу.

Ніхто і ніколі не паставіць побач артыкулы пра тое, ш то бутэльканосыя пінгвіны пазнаю ць сябе ў лю стэрку, і пра тое, ш то мужчынам пасую ць ю вэлірныя ўпрыгожаньні. Але і тое і другое лю дзі глытаю ць з аднолькавым задавальненьнем, чытаю чы “Another Magazine”.

Такую дрэнь змогуць купляць толькі экзальтаваныя маладыя дызайнэры, тусоўш чыкі старой загартаванасьці, якія прэтэндую ць на інтэлектуальнасьць, і тыя, хто хоча даведацца, як насіць спорткасьцю м “adidas” і не выглядаць лохам.

CD / 023

“INTERSECTION”

Калі ў “Dazed & Confused” і “Another Magazine” ёсьць хаця б крыху здаровага сэнсу, то гэтае тварэньне Dazed Group - ш эдэўр моднай бязглузьдзіцы. Некаму прыйш ла да галавы ідэя напісаць модны часопіс пра маш ыны (ня блытаць з часопісамі кш талту наш ага “АВС”).

М эсэджам гэтага часопіса сталі даволі ш ызанутыя ф разы: “М аш ыны дазваляю ць нам ехаць туды, куды мы хочам, калі хочам і як хочам - яны адлю строўваю ць наш ыя жаданьні і задавальняю ць наш ыя патрэбы. На вуліцах яны - наш ае адзеньне. У дарозе яны - наш дом: мы выкарыстоўваем іх як оф іс, студыю, падчас як спальню ”.

“Intersection” заслужыў сваю папулярнасьць за тое, ш то перш ым з часопісаў стаў разглядаць тачкі ня як раскош у, ня як сродак перасоўваньня, а як частку сучаснага мастацтва, стылю, бізнэсу і грамадзтва. Пры гэтым ён зроблены па канонах клясыкі модных мэгэзынаў - з ф отасэсіямі вядомых ф эш н-ф атограф аў і артыкуламі самых папулярных калумністаў.

Толькі ўявіце сабе - ф отагісторыя пра моду на ш ыны ад М арыа Тэсьціна і здымкі прыгажуняў у споднім на капоце “Mitsubishi Charisma”!

Чытаць, адпаведна, рэкамэндуецца аўта-ф этыш ыстам і крэатыўным уладальнікам “Запарожцаў”.

“POP”

Задумваўся “Pop” той самай Кэці Гранд як дадатак да “Ф эйсу”, а вырас у асобны часопіс-ф отаальбом, кожная вокладка і кожны нумар якога - тэма для абмеркаваньня ўсёй сусьветнай ф эш н-індустрыяй. “Pop” больш за ўсе інш ыя часопісы ўплывае на сучасны модны мэйнстрым, а кожнае яго ф ота тысячы разоў капію ецца самымі перадавымі моднікамі Старога і Новага сьвету ў іх вобразах і гардэробах. Да таго ж, у Кэці Гранд дастаткова сувязяў, каб угаварыць М адону зьняцца для вокладкі.

Асноўны аб'ём часопіса аддадзены пад модныя ф отагісторыі плю с кароткія камэнтары ад вядомых дзеячоў моднай індустрыі.

Часопіс абавязковы для маладых (і ня вельмі) напаўсьвецкіх паўільвіц і іх кавалераў, а таксама для работнікаў ф эйс-кантролю. Каб ведаць, як гэтыя паўільвіцы мусяць выглядаць.

“DAZED & CONFUZED”

Той жа Джэф эрсан Хэк, калі быў яш чэ нікому не вядомым студэнтам-журналістам, скаапэраваўся са сваім сябручком, ф атограф ам-пачаткоўцам Ранкінам Уодэлам, і выпусьціў часопіс, які зрабіў і перш ага, і другога аб'ектамі пакланеньня ўсяго прагрэсіўнага чалавецтва.

У выніку аналітычныя артыкулы суседнічаю ць з інтэрвію самых папулярных пэрсонаў сусьветнай поп-культуры і дапаўняю цца ш акую чым візуальным ш эрагам. “Ш то робіць брэнд пасьпяховым? Незвычайныя ідэі. Інтуіцыя, натхненьне... Бясстраш ш а... Раш эньні, якія ідуць уразрэз са статыстыкай і ф інансавай неабходнасьцю ”.

Іранічная падача матэрыялу, нечаканы погляд на праблему плю с актыўная пазыцыя ў выглядзе ўласнай прэміі “Прарыў году” маладым журналістам, музыкам, ф атограф ам.

Ня менш важна і тое, ш то талент галоўнага рэдактара дазваляе знаходзіць самыя гарачыя тэмы і пэрсонаў (напачатку вясны 2003 году “Dazed & Confuzed” узяў інтэрвію ў Panjabi MC, калі той толькі-толькі вылазіў зь ценяў індыйскіх пальмаў пад пякучае сонца сусьветнага ш оў-бізу).

Чытаць, відавочна, будуць усялякія дурніцы, якім хочацца выглядаць разумнейш ымі, і студэнты журф акаў, каб ведаць, як пісаць камэрцыйна пасьпяховы трэш.

CD / 026

“НІЯКАЯ СВОЛАЧ НЯ БУДЗЕ МНЕ КАЗАЦЬ:

ПІШ

Ы ТОЕ І ТОЕ”

Віялета Золак

ХІБА Ш

ТО І НА ІХ

СУМЛЕНЬНІ Л

ЯЖЫЦЬ ТЭЗЫС: У БЕЛАРУСІ ГАЗЭТЫ І ЧАСОПІСЫ НЕ

ЧЫТАЮЦЬ. Ф

ІГНЯ, К

АНЕЧНЕ (НА СЯБЕ ПАГЛЯДЗІ, ДАРАГІ Ч

ЫТАЧ), АЛЕ ПРАФЭСІЯ

РЭДАКТАРА САПРАЎДЫ ПАЦІХУ ГУБЛЯЕ ПРЭСТЫЖНАСЬЦЬ. К

АМУ ЗАЙЗДРОСЬЦІЦЬ,

ПАТЭНЦЫЙНАМУ СЯДЗЕЛЬЦУ ВАЛАДАРКІ? А ХАЦЯ Б. А

СОБЫ СЯРОД МЕНСКІХ

РЭДАКТАРАЎ НЕ ПЕРАВЯЛІСЯ.

ЯНЫ І РАСКАЗВАЮЦЬ, Н

АВОШТА І ЯК РОБЯЦЬ СВАЕ СМІ.

СФЭРЫ

Ю ля ПАГАСАЙ пачы нала карэктаркай у “Национальной экономической газете”. Зараз рэдагуе экс-эраты чны, а цяпер “проста ж аночы ” ш томесячнік “Аф родита”. Хаця сказаць “рэдагуе” кры ху недакладна: робіць ад пачатку да канца. Такая пасьпяховая многастаночніца. Немудрагелісты я матэры ялы “Аф родиты ” даходзяць да дваццаці васьмі ты сяч чы тачоў.

- А ў чы м канкрэтна заклю чаецца Ваш а праца?

- У чы м цяж касьці працы рэдактара “Аф родиты ”?

- Некаторы я “разумнiкi” сьцябуцца з мэтавай групы “Аф родиты ”. М аўляў, вы чварэнцы заклапочаны я...

- Рэдактар для Вас - праф эсія на ўсё ж ы цьцё?

- Ужо ў “НЭГ” я пачала рабіць маленькія допісы. Потым мне проста паш анцавала, я трапіла ў рэдакцыю, дзе аказалася запатрабаванай, - сюды. Галоўны рэдактар літаральна праз тры месяцы даверыў мне адно са сваіх перш ых выданьняў. Гэта прымусіла сур'ёзна падыйсьці да працы. Проста ш часьлівы зьбег абставінаў: цяпер я займаю ся тым, ш то лю блю.

- Рэдактар - ш матзначнае слова. Стыль-рэдактары вырастаю ць з карэктараў. Рэдактар выпуску сочыць за выхадам выданьня. Апош няе мне бліжэй. Спачатку я адсочваю пош ту. Адбіраю найбольш цікавыя лісты, займаю ся іх літаратурнай апрацоўкай. Пасьля замаўляю журналістам артыкулы або ш укаю іх у інтэрнэце. Калі ў мяне ўсё гатова, займаю ся макетаваньнем: расстаўляю артыкулы па старонках, ш укаю ілю страцыі ці замаўляю ф атаздымкі. Калі старонка зьвярстаная, я займаю ся стылістычным рэдагаваньнем і аддаю старонку карэктарцы.

- Загрузка даволі вялікая. Але наш мат горш, калі працы няма. Трапляю цца розныя маньякі, аўтары, ш то дасылаю ць які-небудзь пахабны порна-опус, а пасьля пачынаю ць бамбардаваць тэлеф анаваньнямі, чаму я ня стаўлю геніяльны твор. Бывае вельмі цяжка ад іх адбіцца.У працы рэдактара таксама вельмі важна паважаць журналіста. Ён праф эсіянал, і ня кожнаму падабаецца, калі яго моцна крэсьляць. У адным кніжным выдавецтве дзяўчыну папрасілі зрабіць карэктуру перакладнога антычнага аўтара. Тая выраш ыла, ш то яна стыль-рэдактар, і цалкам перапісала аўтара.

- Я выраш ыла зрабіць проста жаночае выданьне. Ня ўсе жанчыны могуць набываць “Cosmopolitan”. Я сама вельмі лю блю гэтае выданьне і хацела зрабіць неш та падобнае. Ёсьць такія слаі насельніцтва, якім газэта патрэбная. М яркую чы па лістах, іх ш мат. Прынамсі, наклад ня падае. Я пачала рэдагаваць “Аф родиту”, калі эратычныя выданьні ў Беларусі ўжо былі забароненыя. Пры мне ніколі не было ніводнага эратычнага ці парнаграф ічнага артыкула. Але чытачы пачалі абурацца і папрасілі ўвесьці рубрыку “Ш кола сэксу”.

- Зараз я займаю ся тым, ш то мне цікава. За многія гады, якія мяне чакаю ць, я пастараю ся давесьці гэта да дасканаласьці. І я ўжо не змагу займацца чым-небудзь інш ым, ш то ня буду ўмець рабіць так добра. Таму, думаю, гэта тое, чым я буду займацца ўсё жыцьцё.

CD / 027

РЭДАКТАР

Iрына ХАЛІП, намесьніца галоўнага рэдактара “Белорусской деловой газеты ”. Калі каж уць пра “ж аночую ж урналісты ку” ў Беларусі, яе імя назы ваю ць перш ы м. Так ці інакш, але гэта кар'ерны посьпех. Яе ж ы цьцёвы посьпех у ты м, ш то яна не баіцца бы ць пабітай АМ АПаўцамі, даць у лы ч хаму-мянту, рабіць скандальны я ж урналісцкія расьсьледаваньні. Урэш це, пры знаецца, ш то яе не асабліва каўбасіць бы ць рэдактаркай.

- Вам больш падабаецца пісаць ці рэдагаваць?

- Вы пры муш аеце ж урналіста перапісваць матэры ялы?

- Хто падбірае ш тат “БДГ”?

- У мае абавязкі не ўваходзіць весьці той ці інш ы нумар, зьбіраць матэрыялы - я гэта ўсё вельмі не лю блю. Я чалавек наагул ня надта дысцыплінаваны. Для мяне чым больш нейкай прасторы для манэўраў, тым лепш.

- Вядома ж, пісаць. Рэдагаваць усё ж такі вельмі складана па розных прычынах. Ж урналіст прыносіць мне нейкі артыкул, і я ўпэўненая ў тым, ш то пісаць яго трэба было інакш. У нас проста розныя почыркі. Ці, напрыклад, журналіст напісаў слабы матэрыял. Някепскі, але адразу бачна, ш то ён кудысьці спазьняўся, трэба было хутчэй “скінуць”. Рэдагаваць яго, ці можа прасьцей сесьці ды перапісаць? А праца галоўнага рэдактара - гэта ўвогуле як у войску. Ты ведаеш, ш то табе ў сераду ўвечары трэба здаць нумар. І нікога не хвалю е, ш то ў цябе баліць галава, крытычныя дні, каханы кінуў. Чытач ведае, ш то ў пятніцу атрымае сьвежы нумар газэты. Усё астатняе яго не хвалю е.

- Вельмі рэдка. Для рэдактара я недастаткова жорсткі чалавек, мне заўсёды цяжка казаць “не”.

- Звычайна галоўны рэдактар. Часам бывае, ш то гэта робіць уласьнік наш ай газэты - Пётар М арцаў.Трапіць з вуліцы да нас рэальна. Напрыклад, Зьміцер Дрыгайла, які цяпер працуе ў аддзеле палітыкі, так і прыйш оў. Прыйш оў і сказаў: мне вельмі падабаецца “БДГ”, цікава паспрабаваць ш то-небудзь для вас напісаць. Няма пытаньняў - піш ы ! Калі спадабаецца, будзе надрукавана. Так яно і здарылася.М не здаецца, людзі “з вуліцы” заўсёды заслугоўваю ць наш ай увагі. Ніколі ня ведаеш, які пэрл можна знайсьці.

- Наколькі важ ная Асоба ў вы даньні?

- “БДГ” пазы чае ідэі ў інш ы х вы даньняў?

- Вы ж оўтую беларускую прэсу чы таеце?

- Слухайце, а ш то Вы чы талі б па сы ходзе на пэнсію?

- На жаль, ня так ш мат рэдактараў, якія адчуваю ць сябе ш часьлівымі, калі журналіст напісаў цудоўны матэрыял. У некаторых рэдакцыях на Захадзе сядзіць адмысловы чалавек, які займаецца перапрацоўкай матэрыялаў - як быццам іх пісаў адзін чалавек. Выданьне павінна мець уласны стыль. Але я асабіста аддаю перавагу таму, каб кожны чалавек мог стаць зоркай, пісаць так, як ён хоча.

- Чаму не? Гэта нармальна. Калі недзе прайш ла нейкая інф армацыя пра чалавека, падзею, тэндэнцыю, давайце мы гэта ўсё паш ырым. Для “БДГ” гэта можа нават стаць базай для напісаньня нейкага аналітычнага артыкула.

- Ж оўтая прэса - гэта тая, якая лёгка прадаецца, ня мае ўласнай пазыцыі. Сёньня гэта практычна ўсе дзяржаўныя выданьні. Бульварная прэса - гэта зусім інш ае. Яе ў нас, на жаль, няма. Газэта “Имя” (1995-1999) была спробай рабіць якасную бульварную газэту. Але, як выявілася, пакуль ш то занадта раньняй спробай.

- Натуральна, я б чытала “БДГ”. Напэўна, “Советскую Белоруссию ”, каб ведаць, ш то адбываецца ў ворагаў. Расейскія “Ведомости”, “Новую газету”, “Коммерсантъ”, польскую “Gazeta Wyborcza“. Калі б мне хто-небудзь прыносіў “New York Times”, я б таксама чытала зь вялікай асалодай. І, вядома ж, глямурныя часопісы.

CD / 026

“НІЯКАЯ СВОЛАЧ НЯ БУДЗЕ МНЕ КАЗАЦЬ:

ПІШ

Ы ТОЕ І ТОЕ”

Віялета Золак

ХІБА Ш

ТО І НА ІХ

СУМЛЕНЬНІ Л

ЯЖЫЦЬ ТЭЗЫС: У БЕЛАРУСІ ГАЗЭТЫ І ЧАСОПІСЫ НЕ

ЧЫТАЮЦЬ. Ф

ІГНЯ, К

АНЕЧНЕ (НА СЯБЕ ПАГЛЯДЗІ, ДАРАГІ Ч

ЫТАЧ), АЛЕ ПРАФЭСІЯ

РЭДАКТАРА САПРАЎДЫ ПАЦІХУ ГУБЛЯЕ ПРЭСТЫЖНАСЬЦЬ. К

АМУ ЗАЙЗДРОСЬЦІЦЬ,

ПАТЭНЦЫЙНАМУ СЯДЗЕЛЬЦУ ВАЛАДАРКІ? А ХАЦЯ Б. А

СОБЫ СЯРОД МЕНСКІХ

РЭДАКТАРАЎ НЕ ПЕРАВЯЛІСЯ.

ЯНЫ І РАСКАЗВАЮЦЬ, Н

АВОШТА І ЯК РОБЯЦЬ СВАЕ СМІ.

СФЭРЫ

Ю ля ПАГАСАЙ пачы нала карэктаркай у “Национальной экономической газете”. Зараз рэдагуе экс-эраты чны, а цяпер “проста ж аночы ” ш томесячнік “Аф родита”. Хаця сказаць “рэдагуе” кры ху недакладна: робіць ад пачатку да канца. Такая пасьпяховая многастаночніца. Немудрагелісты я матэры ялы “Аф родиты ” даходзяць да дваццаці васьмі ты сяч чы тачоў.

- А ў чы м канкрэтна заклю чаецца Ваш а праца?

- У чы м цяж касьці працы рэдактара “Аф родиты ”?

- Некаторы я “разумнiкi” сьцябуцца з мэтавай групы “Аф родиты ”. М аўляў, вы чварэнцы заклапочаны я...

- Рэдактар для Вас - праф эсія на ўсё ж ы цьцё?

- Ужо ў “НЭГ” я пачала рабіць маленькія допісы. Потым мне проста паш анцавала, я трапіла ў рэдакцыю, дзе аказалася запатрабаванай, - сюды. Галоўны рэдактар літаральна праз тры месяцы даверыў мне адно са сваіх перш ых выданьняў. Гэта прымусіла сур'ёзна падыйсьці да працы. Проста ш часьлівы зьбег абставінаў: цяпер я займаю ся тым, ш то лю блю.

- Рэдактар - ш матзначнае слова. Стыль-рэдактары вырастаю ць з карэктараў. Рэдактар выпуску сочыць за выхадам выданьня. Апош няе мне бліжэй. Спачатку я адсочваю пош ту. Адбіраю найбольш цікавыя лісты, займаю ся іх літаратурнай апрацоўкай. Пасьля замаўляю журналістам артыкулы або ш укаю іх у інтэрнэце. Калі ў мяне ўсё гатова, займаю ся макетаваньнем: расстаўляю артыкулы па старонках, ш укаю ілю страцыі ці замаўляю ф атаздымкі. Калі старонка зьвярстаная, я займаю ся стылістычным рэдагаваньнем і аддаю старонку карэктарцы.

- Загрузка даволі вялікая. Але наш мат горш, калі працы няма. Трапляю цца розныя маньякі, аўтары, ш то дасылаю ць які-небудзь пахабны порна-опус, а пасьля пачынаю ць бамбардаваць тэлеф анаваньнямі, чаму я ня стаўлю геніяльны твор. Бывае вельмі цяжка ад іх адбіцца.У працы рэдактара таксама вельмі важна паважаць журналіста. Ён праф эсіянал, і ня кожнаму падабаецца, калі яго моцна крэсьляць. У адным кніжным выдавецтве дзяўчыну папрасілі зрабіць карэктуру перакладнога антычнага аўтара. Тая выраш ыла, ш то яна стыль-рэдактар, і цалкам перапісала аўтара.

- Я выраш ыла зрабіць проста жаночае выданьне. Ня ўсе жанчыны могуць набываць “Cosmopolitan”. Я сама вельмі лю блю гэтае выданьне і хацела зрабіць неш та падобнае. Ёсьць такія слаі насельніцтва, якім газэта патрэбная. М яркую чы па лістах, іх ш мат. Прынамсі, наклад ня падае. Я пачала рэдагаваць “Аф родиту”, калі эратычныя выданьні ў Беларусі ўжо былі забароненыя. Пры мне ніколі не было ніводнага эратычнага ці парнаграф ічнага артыкула. Але чытачы пачалі абурацца і папрасілі ўвесьці рубрыку “Ш кола сэксу”.

- Зараз я займаю ся тым, ш то мне цікава. За многія гады, якія мяне чакаю ць, я пастараю ся давесьці гэта да дасканаласьці. І я ўжо не змагу займацца чым-небудзь інш ым, ш то ня буду ўмець рабіць так добра. Таму, думаю, гэта тое, чым я буду займацца ўсё жыцьцё.

CD / 027

РЭДАКТАР

Iрына ХАЛІП, намесьніца галоўнага рэдактара “Белорусской деловой газеты ”. Калі каж уць пра “ж аночую ж урналісты ку” ў Беларусі, яе імя назы ваю ць перш ы м. Так ці інакш, але гэта кар'ерны посьпех. Яе ж ы цьцёвы посьпех у ты м, ш то яна не баіцца бы ць пабітай АМ АПаўцамі, даць у лы ч хаму-мянту, рабіць скандальны я ж урналісцкія расьсьледаваньні. Урэш це, пры знаецца, ш то яе не асабліва каўбасіць бы ць рэдактаркай.

- Вам больш падабаецца пісаць ці рэдагаваць?

- Вы пры муш аеце ж урналіста перапісваць матэры ялы?

- Хто падбірае ш тат “БДГ”?

- У мае абавязкі не ўваходзіць весьці той ці інш ы нумар, зьбіраць матэрыялы - я гэта ўсё вельмі не лю блю. Я чалавек наагул ня надта дысцыплінаваны. Для мяне чым больш нейкай прасторы для манэўраў, тым лепш.

- Вядома ж, пісаць. Рэдагаваць усё ж такі вельмі складана па розных прычынах. Ж урналіст прыносіць мне нейкі артыкул, і я ўпэўненая ў тым, ш то пісаць яго трэба было інакш. У нас проста розныя почыркі. Ці, напрыклад, журналіст напісаў слабы матэрыял. Някепскі, але адразу бачна, ш то ён кудысьці спазьняўся, трэба было хутчэй “скінуць”. Рэдагаваць яго, ці можа прасьцей сесьці ды перапісаць? А праца галоўнага рэдактара - гэта ўвогуле як у войску. Ты ведаеш, ш то табе ў сераду ўвечары трэба здаць нумар. І нікога не хвалю е, ш то ў цябе баліць галава, крытычныя дні, каханы кінуў. Чытач ведае, ш то ў пятніцу атрымае сьвежы нумар газэты. Усё астатняе яго не хвалю е.

- Вельмі рэдка. Для рэдактара я недастаткова жорсткі чалавек, мне заўсёды цяжка казаць “не”.

- Звычайна галоўны рэдактар. Часам бывае, ш то гэта робіць уласьнік наш ай газэты - Пётар М арцаў.Трапіць з вуліцы да нас рэальна. Напрыклад, Зьміцер Дрыгайла, які цяпер працуе ў аддзеле палітыкі, так і прыйш оў. Прыйш оў і сказаў: мне вельмі падабаецца “БДГ”, цікава паспрабаваць ш то-небудзь для вас напісаць. Няма пытаньняў - піш ы ! Калі спадабаецца, будзе надрукавана. Так яно і здарылася.М не здаецца, людзі “з вуліцы” заўсёды заслугоўваю ць наш ай увагі. Ніколі ня ведаеш, які пэрл можна знайсьці.

- Наколькі важ ная Асоба ў вы даньні?

- “БДГ” пазы чае ідэі ў інш ы х вы даньняў?

- Вы ж оўтую беларускую прэсу чы таеце?

- Слухайце, а ш то Вы чы талі б па сы ходзе на пэнсію?

- На жаль, ня так ш мат рэдактараў, якія адчуваю ць сябе ш часьлівымі, калі журналіст напісаў цудоўны матэрыял. У некаторых рэдакцыях на Захадзе сядзіць адмысловы чалавек, які займаецца перапрацоўкай матэрыялаў - як быццам іх пісаў адзін чалавек. Выданьне павінна мець уласны стыль. Але я асабіста аддаю перавагу таму, каб кожны чалавек мог стаць зоркай, пісаць так, як ён хоча.

- Чаму не? Гэта нармальна. Калі недзе прайш ла нейкая інф армацыя пра чалавека, падзею, тэндэнцыю, давайце мы гэта ўсё паш ырым. Для “БДГ” гэта можа нават стаць базай для напісаньня нейкага аналітычнага артыкула.

- Ж оўтая прэса - гэта тая, якая лёгка прадаецца, ня мае ўласнай пазыцыі. Сёньня гэта практычна ўсе дзяржаўныя выданьні. Бульварная прэса - гэта зусім інш ае. Яе ў нас, на жаль, няма. Газэта “Имя” (1995-1999) была спробай рабіць якасную бульварную газэту. Але, як выявілася, пакуль ш то занадта раньняй спробай.

- Натуральна, я б чытала “БДГ”. Напэўна, “Советскую Белоруссию ”, каб ведаць, ш то адбываецца ў ворагаў. Расейскія “Ведомости”, “Новую газету”, “Коммерсантъ”, польскую “Gazeta Wyborcza“. Калі б мне хто-небудзь прыносіў “New York Times”, я б таксама чытала зь вялікай асалодай. І, вядома ж, глямурныя часопісы.

CD / 028 CD / 029

Віктар М АРЦІНОВІЧ, намесьнік галоўнага рэдактара “Белорусской газеты ”. Пачаў з банальнага - хацеў зарабіць на аплату вучобы на ж урф аку. Падаўся ў паліты чна-забаўляльны таблёід “Имя”. Хіба ш то там і нарадзілася прага пры думляць геніяльна-маразматы чны я загалоўкі (гл. “БГ”). І праз восем год застаецца амбіцы йны м ідэалістам, які вы датна разумее, ш то робіць вы даньне ні для каго - “для сярэдняй клясы, якая так і не зьявілася ў Беларусі”. Але робіць!

- А самі піш аце?

- А ф ірмовы я загалоўкі “БГ”...

- Вы веры це ў сілу ж урф аку?

- Як да вас трапляю ць новы я аўтары?

- Ш то Вас расчароўвае ў рэдактарскай дзейнасьці?

- Вас не абраж ае, калі “БГ” назы ваю ць інтэлігентнай ж оўтай прэсай?

- Напэўна, на Захадзе мяне б называлі “крэатыўны рэдактар”. Я выдумляю тэмы, праглядаю інф армацыйнае поле, выбіраю падзеі, прыдумляю спосабы іх падачы і рэкамэндую наш ым аўтарам. “БГ” вельмі моцна разьбітая на блёкі. Па-сутнасьці, я займаю ся падгонкай падзеяў пад нейкія рамкі.

- Вельмі ш мат. Я магу дазволіць сабе пісаць пра тое, ш то цікава асабіста мне: ад рок-музыкі і да праблемаў жанчын. Але спэцыялізую ся на палітыцы.Рэдагаваць - гэта проста спрабаваць падагнаць чужы тэкст пад сваю канцэпцыю, якая існуе ў галаве.

- М не сапраўды вельмі падабаецца выдумляць загалоўкі. Калі скончыцца эра “БГ” у маім жыцьці, я, напэўна, буду спрабаваць уладкавацца ў рэклямную агенцыю. Думаю, буду добрым крыэйтарам. Загалоўкі, як і добрая журналістыка, - гэта гульня словамі. Выдумляць загалоўкі - самае цікавае ў гэтай гульні. Калі ў трох словах ты можаш выразіць нейкі сэнс - гэта крута. Гэта маё хобі.

- У “БГ” больш асьць журналістаў ня маю ць праф эсійнай адукацыі. Сыстэма журналісцкай адукацыі ў Беларусі вельмі недасканалая. Яна займаецца чым заўгодна, але толькi не падрыхтоўкай праф эсіяналаў. У апош ні час вельмі востра адчуваецца жаданьне маладых лю дзей па сканчэньні журф аку ўладкавацца ў якую-небудзь газэту, дзе будзе мала працы, ш мат грош ай і абсалю тна ніякай адказнасьці. Калі я сканчваў журф ак, я сьціснуўш ы зубы працаваў, каб трапіць у “БДГ”. М не вельмі хацелася працаваць у газэце, дзе ніякая сволач ня будзе казаць: піш ы тое і тое. Для мяне паняцьце свабоды слова было вельмі важным.

- Бываю ць самыя розныя гісторыі. Некага нехта прыводзіць, нехта ўсё сваё жыцьцё пісаў верш ы, а потым аказаўся ў нас. Хай гэта ня лю дзі “з вуліцы”, але і не праф эсійныя журналісты. І яны вельмі добра працую ць.

- Вялікая небясьпека. Некаторыя моманты вельмі наглядна табе паказваю ць: ты ў гэтай краіне - самая неабароненая істота. З аднаго боку, ты - вораг рэжыму, зь інш ага - ня маеш ніякіх гарантыяў свабоды.Таксама вельмі вялікае расчараваньне - глядзець на сваіх сяброў, якіх ведаеш сотні год і якія складалі аснову твайго жыцьця. Табе здавалася, ш то яны такія ж, як і ты. Гэтыя лю дзі паступова адвальваю цца, сыходзяць хто ў “Советскую Белоруссию ”, хто яш чэ куды. Гэта ўдар па сыстэме ідэалаў. Здаецца, ш то ты, магчыма, нечага ў гэтым жыцьці не разумееш. Ці яны...

- Ёсьць жоўтая прэса (“Комсомольская правда”), ёсьць інтэлігентная “Наш а Ніва”. Інтэлігентнай жоўтай у прынцыпе быць ня можа.Я не адчуваю, ш то працую ў “жоўтай” газэце. М не здаецца, ш то яна ў значна больш ай ступені інтэлектуальная. Наш ыя чытачы - прадстаўнікі сярэдняй клясы. Ш то такое беларуская сярэдняя кляса? Гэта лю дзі, якім хранічна не хапае стылю. Яны жывуць у горадзе М енску, які паступова ператвараецца ў горад Ш клоў,дзе вуліцы,зьнеш няя рэкляма,дызайн

памяш каньняў, каф э, рэстарацыяў - татальная безгустоўнасьць. І калі мы спрабуем рабіць неш та, ш то некаму падаецца жаўцізной, мы проста спрабуем прынесьці трохі больш густу хаця б у тую частку гораду М енску, якую мы сабою ўяўляем, зьяўляю чыся менскай газэтай.

- Я трымаў у руках некалькі прыгожа зробленых выданьняў. Але, на жаль, ім не хапае глямуру. У іх ёсьць глянец, але яны абсалю тна не глямурныя. У іх няма ні аб'екта, ні суб'екта пісаньня пра жыцьцё “сьвету”. У іх няма ні “сьвету”, пра які можна расказаць, ні “сьвету”, які будзе іх купляць і старацца быць падобным на той “сьвет”, пра які яны чытаю ць. Самыя разумныя дамы, якіх я ведаю і якія валодаю ць выклю чным густам, маю ць спонсараў, гатовых даць ім грош ы на выданьне тоўстага глянцавага часопіса. І на этапе макетаваньня яны адмаўляю цца ад праекту: наколькі б граматнымі ні былі рубрыкі, крэатыўныя ідэі, на этапе ажыцьцяўленьня ўсё ўтыкаецца ў тое, ш то 2/3 “сьвету” размаўляе па-расейску з ф рыкатыўным “гэ” ці на трасянцы. А такі чалавек ніколі ня стане “сьветам”. Ён будзе быдлам. Як быў і застанецца ім пасьля таго, як тут неш та зьменіцца.

- Цяпер многія ідэі лунаю ць у паветры. Калі мы плянавалі наш выніковы нумар за 2003 год, выраш ылі, ш то будзем падводзіць толькі добрыя вынікі. І калі мы гэта зрабілі, то ўбачылі, ш то адно нямецкае вельмі буйное выданьне, здаецца, “Frankfurter Allgemeine”, зрабілі тое ж самае. Прычым мы гэта зрабілі адначасова, мы не маглі гэта пазычыць.

- Неабходна падняцца над сваёй тэмай, пачаць паступова цікавіцца ўсім, а ня толькі той сф эрай, у якой працуеш. Як толькі такое сьветаўяўленьне зьявілася, ты становіш ся аналітыкам. Чалавекам, які сам можа рабіць газэту.

-Вы будзеце ўж о ня перш ы мчалавекам,якому задамсакрамэнтальнае:у Беларусі ёсьць глямурны я часопісы?

-А Вы ты ры це ідэі?

-Якш араговы ж урналістмож астаць рэдактарам?

Іван М ІРСКІ, рэдактар (ці, як пазначана ў ш татны м раскладзе станцы і, кіраўнік) інф армацы йнай служ бы “Альф а Радио”. Вельмі каляры тны пэрсанаж як для рэдактара: спраўны падначалены, які зайздросьціць ж анчы нам, ш то нарадзілі, - маўляў, ёсьць час задумацца “Quo vadis?”.

- А як дарасьлі да рэдактара інф армацы йнай служ бы?

- У кола Ваш ы х абавязкаў уваходзіць...

- Вы скончы лі ж урф ак. Як ураж аньні?

- Ці мож а на “Альф у” трапіць чалавек без адпаведнай адукацы і?

- На інш ы х рады ёстанцы ях Вы навіны слухаеце?

- Рады ё для Вас - “лю боў на ўсё ж ы цьцё”?

- Я заўсёды хацеў быць журналістам. Яш чэ ў старэйш ых клясах пазаш татна працаваў на дзяржрадыё, пасьля было “Радыё 101,2” на перш ым курсе.

- Праз сваіх калегаў, якія за мяне галасавалі. М не дапамагла мая мяккасьць у адносінах да калегаў. Я не канф ліктны чалавек. Калі б мне трэба было прымаць тут цьвёрдыя раш эньні, я б адмовіўся. І калі б у нас была інф армацыйная служба на сто чалавек, то я б, напэўна, ня вытрымаў. Я цалкам рыхтаваў перш ую канцэпцыю інф армацыйнай службы і перш ы год быў кіраўніком. М не тады было 20-21, я працаваў з больш дасьведчанымі лю дзьмі і таму адчуваў сябе няёмка. А потым сам сыйш оў з кірую чай пасады і проста займаўся журналістыкай. Цяпер вось ужо паўтара гады як зноў кірую.

- Падтрымка інф армацыйнай службы, кантроль за тым, ш то выходзіць у этэр. Я адказваю перад кіраўніцтвам за спрэчныя моманты, калі яны зьяўляю цца. Спэцыф іка ў тым, каб ш укаць нейкія ноў-хаў, таму я ш мат цікаўлю ся працай замежных службаў навінаў. М ая задача - зрабіць навіны адрознымі на перш ы погляд ад усяго таго, ш то ёсьць у наш ым этэры. Каб гэта было цікава слухаць. Ш мат залежыць нават ад адбівак у навінах.

- Ж урф ак даў валоданьне мовамі - беларускай і расейскай, гэта вельмі дапамагае. Ш то датычыцца спэцыялізацыі, то нідзе лепей не навучыш ся, чым на працы. Галоўнае - гэта знаёмыя, якія працую ць паўсю дна ў СМ І. У нас быў зорны курс. І знаёмствы мне вельмі дапамагаю ць. Ну і корка, канечне, як нейкі тыл.

- Думаю, не. Камэрцыйнае радыё - ня месца для атрыманьня дадатковай адукацыі. Калі чалавека бяруць на сталую працу, са сталым заробкам, ён мусіць выконваць абавязкі як усе. М аксымум празь месяц ён павінен і працаваць так, як усе. Інш ая справа - мы ўвесь час прымаем студэнтаў-журналістаў на практыку. У нас узаемаразьлік: вы будзеце выконваць наш ыя заданьні, хадзіць на прэс-канф эрэнцыі, а мы будзем вас адукоўваць. Сю ды не трапляю ць выпадковыя лю дзі. Я не магу працаваць бухгальтарам, а заўтра пайсьці на радыё.

- М не гэта не патрэбна - усе станцыі вельмі падобныя. М ожа, у нас больш матэрыялаў, якія рыхтую цца карэспандэнтамі. Аднак усе навіны практычна адны і тыя ж. Зараз у нас паш ырылася беларускамоўнае вяш чаньне - тры беларускамоўныя блёкі навінаў. Я мару пра тое, каб беларуская мова жыла, каб яна не ўспрымалася як прыналежнасьць да апазыцыі. Чалавек мусіць будаваць сябе, і адраджэньне кожны павінен пачынаць зь сябе.У мяне, напрыклад, было ш мат прапановаў зьехаць, але я не хачу. Тут мой захад і мой усход. Навош та? М ы жывем у Эўропе, і мне тут падабаецца жыць. Розныя акалічнасьці, якія ёсьць насамрэч у кожнай краіне, можна проста не заўважаць.

- М не ўжо надакучыла гэтым займацца. Я сур'ёзна кажу. Дазволіць сабе проста зрабіць перапынак на год я не магу - трэба на неш та жыць. FM-радыё ня будзеш займацца ўсё жыцьцё - гэта месца, дзе працуе моладзь. А ш то будзе пасьля 30 год, я ня ведаю. М ожа, буду працаваць дзе-небудзь у інш ым месцы. Але не сыйсьці мне ад журналістыкі нікуды. М не гэта, па-перш ае, падабаецца, а па-другое, ш мат зроблена ў гэтым накірунку, ш мат ш то ў мяне ўжо атрымалася. Таму трэба разьвіваць тое, на ш то ў цябе ёсьць сілы.

CD / 028 CD / 029

Віктар М АРЦІНОВІЧ, намесьнік галоўнага рэдактара “Белорусской газеты ”. Пачаў з банальнага - хацеў зарабіць на аплату вучобы на ж урф аку. Падаўся ў паліты чна-забаўляльны таблёід “Имя”. Хіба ш то там і нарадзілася прага пры думляць геніяльна-маразматы чны я загалоўкі (гл. “БГ”). І праз восем год застаецца амбіцы йны м ідэалістам, які вы датна разумее, ш то робіць вы даньне ні для каго - “для сярэдняй клясы, якая так і не зьявілася ў Беларусі”. Але робіць!

- А самі піш аце?

- А ф ірмовы я загалоўкі “БГ”...

- Вы веры це ў сілу ж урф аку?

- Як да вас трапляю ць новы я аўтары?

- Ш то Вас расчароўвае ў рэдактарскай дзейнасьці?

- Вас не абраж ае, калі “БГ” назы ваю ць інтэлігентнай ж оўтай прэсай?

- Напэўна, на Захадзе мяне б называлі “крэатыўны рэдактар”. Я выдумляю тэмы, праглядаю інф армацыйнае поле, выбіраю падзеі, прыдумляю спосабы іх падачы і рэкамэндую наш ым аўтарам. “БГ” вельмі моцна разьбітая на блёкі. Па-сутнасьці, я займаю ся падгонкай падзеяў пад нейкія рамкі.

- Вельмі ш мат. Я магу дазволіць сабе пісаць пра тое, ш то цікава асабіста мне: ад рок-музыкі і да праблемаў жанчын. Але спэцыялізую ся на палітыцы.Рэдагаваць - гэта проста спрабаваць падагнаць чужы тэкст пад сваю канцэпцыю, якая існуе ў галаве.

- М не сапраўды вельмі падабаецца выдумляць загалоўкі. Калі скончыцца эра “БГ” у маім жыцьці, я, напэўна, буду спрабаваць уладкавацца ў рэклямную агенцыю. Думаю, буду добрым крыэйтарам. Загалоўкі, як і добрая журналістыка, - гэта гульня словамі. Выдумляць загалоўкі - самае цікавае ў гэтай гульні. Калі ў трох словах ты можаш выразіць нейкі сэнс - гэта крута. Гэта маё хобі.

- У “БГ” больш асьць журналістаў ня маю ць праф эсійнай адукацыі. Сыстэма журналісцкай адукацыі ў Беларусі вельмі недасканалая. Яна займаецца чым заўгодна, але толькi не падрыхтоўкай праф эсіяналаў. У апош ні час вельмі востра адчуваецца жаданьне маладых лю дзей па сканчэньні журф аку ўладкавацца ў якую-небудзь газэту, дзе будзе мала працы, ш мат грош ай і абсалю тна ніякай адказнасьці. Калі я сканчваў журф ак, я сьціснуўш ы зубы працаваў, каб трапіць у “БДГ”. М не вельмі хацелася працаваць у газэце, дзе ніякая сволач ня будзе казаць: піш ы тое і тое. Для мяне паняцьце свабоды слова было вельмі важным.

- Бываю ць самыя розныя гісторыі. Некага нехта прыводзіць, нехта ўсё сваё жыцьцё пісаў верш ы, а потым аказаўся ў нас. Хай гэта ня лю дзі “з вуліцы”, але і не праф эсійныя журналісты. І яны вельмі добра працую ць.

- Вялікая небясьпека. Некаторыя моманты вельмі наглядна табе паказваю ць: ты ў гэтай краіне - самая неабароненая істота. З аднаго боку, ты - вораг рэжыму, зь інш ага - ня маеш ніякіх гарантыяў свабоды.Таксама вельмі вялікае расчараваньне - глядзець на сваіх сяброў, якіх ведаеш сотні год і якія складалі аснову твайго жыцьця. Табе здавалася, ш то яны такія ж, як і ты. Гэтыя лю дзі паступова адвальваю цца, сыходзяць хто ў “Советскую Белоруссию ”, хто яш чэ куды. Гэта ўдар па сыстэме ідэалаў. Здаецца, ш то ты, магчыма, нечага ў гэтым жыцьці не разумееш. Ці яны...

- Ёсьць жоўтая прэса (“Комсомольская правда”), ёсьць інтэлігентная “Наш а Ніва”. Інтэлігентнай жоўтай у прынцыпе быць ня можа.Я не адчуваю, ш то працую ў “жоўтай” газэце. М не здаецца, ш то яна ў значна больш ай ступені інтэлектуальная. Наш ыя чытачы - прадстаўнікі сярэдняй клясы. Ш то такое беларуская сярэдняя кляса? Гэта лю дзі, якім хранічна не хапае стылю. Яны жывуць у горадзе М енску, які паступова ператвараецца ў горад Ш клоў,дзе вуліцы,зьнеш няя рэкляма,дызайн

памяш каньняў, каф э, рэстарацыяў - татальная безгустоўнасьць. І калі мы спрабуем рабіць неш та, ш то некаму падаецца жаўцізной, мы проста спрабуем прынесьці трохі больш густу хаця б у тую частку гораду М енску, якую мы сабою ўяўляем, зьяўляю чыся менскай газэтай.

- Я трымаў у руках некалькі прыгожа зробленых выданьняў. Але, на жаль, ім не хапае глямуру. У іх ёсьць глянец, але яны абсалю тна не глямурныя. У іх няма ні аб'екта, ні суб'екта пісаньня пра жыцьцё “сьвету”. У іх няма ні “сьвету”, пра які можна расказаць, ні “сьвету”, які будзе іх купляць і старацца быць падобным на той “сьвет”, пра які яны чытаю ць. Самыя разумныя дамы, якіх я ведаю і якія валодаю ць выклю чным густам, маю ць спонсараў, гатовых даць ім грош ы на выданьне тоўстага глянцавага часопіса. І на этапе макетаваньня яны адмаўляю цца ад праекту: наколькі б граматнымі ні былі рубрыкі, крэатыўныя ідэі, на этапе ажыцьцяўленьня ўсё ўтыкаецца ў тое, ш то 2/3 “сьвету” размаўляе па-расейску з ф рыкатыўным “гэ” ці на трасянцы. А такі чалавек ніколі ня стане “сьветам”. Ён будзе быдлам. Як быў і застанецца ім пасьля таго, як тут неш та зьменіцца.

- Цяпер многія ідэі лунаю ць у паветры. Калі мы плянавалі наш выніковы нумар за 2003 год, выраш ылі, ш то будзем падводзіць толькі добрыя вынікі. І калі мы гэта зрабілі, то ўбачылі, ш то адно нямецкае вельмі буйное выданьне, здаецца, “Frankfurter Allgemeine”, зрабілі тое ж самае. Прычым мы гэта зрабілі адначасова, мы не маглі гэта пазычыць.

- Неабходна падняцца над сваёй тэмай, пачаць паступова цікавіцца ўсім, а ня толькі той сф эрай, у якой працуеш. Як толькі такое сьветаўяўленьне зьявілася, ты становіш ся аналітыкам. Чалавекам, які сам можа рабіць газэту.

-Вы будзеце ўж о ня перш ы мчалавекам,якому задамсакрамэнтальнае:у Беларусі ёсьць глямурны я часопісы?

-А Вы ты ры це ідэі?

-Якш араговы ж урналістмож астаць рэдактарам?

Іван М ІРСКІ, рэдактар (ці, як пазначана ў ш татны м раскладзе станцы і, кіраўнік) інф армацы йнай служ бы “Альф а Радио”. Вельмі каляры тны пэрсанаж як для рэдактара: спраўны падначалены, які зайздросьціць ж анчы нам, ш то нарадзілі, - маўляў, ёсьць час задумацца “Quo vadis?”.

- А як дарасьлі да рэдактара інф армацы йнай служ бы?

- У кола Ваш ы х абавязкаў уваходзіць...

- Вы скончы лі ж урф ак. Як ураж аньні?

- Ці мож а на “Альф у” трапіць чалавек без адпаведнай адукацы і?

- На інш ы х рады ёстанцы ях Вы навіны слухаеце?

- Рады ё для Вас - “лю боў на ўсё ж ы цьцё”?

- Я заўсёды хацеў быць журналістам. Яш чэ ў старэйш ых клясах пазаш татна працаваў на дзяржрадыё, пасьля было “Радыё 101,2” на перш ым курсе.

- Праз сваіх калегаў, якія за мяне галасавалі. М не дапамагла мая мяккасьць у адносінах да калегаў. Я не канф ліктны чалавек. Калі б мне трэба было прымаць тут цьвёрдыя раш эньні, я б адмовіўся. І калі б у нас была інф армацыйная служба на сто чалавек, то я б, напэўна, ня вытрымаў. Я цалкам рыхтаваў перш ую канцэпцыю інф армацыйнай службы і перш ы год быў кіраўніком. М не тады было 20-21, я працаваў з больш дасьведчанымі лю дзьмі і таму адчуваў сябе няёмка. А потым сам сыйш оў з кірую чай пасады і проста займаўся журналістыкай. Цяпер вось ужо паўтара гады як зноў кірую.

- Падтрымка інф армацыйнай службы, кантроль за тым, ш то выходзіць у этэр. Я адказваю перад кіраўніцтвам за спрэчныя моманты, калі яны зьяўляю цца. Спэцыф іка ў тым, каб ш укаць нейкія ноў-хаў, таму я ш мат цікаўлю ся працай замежных службаў навінаў. М ая задача - зрабіць навіны адрознымі на перш ы погляд ад усяго таго, ш то ёсьць у наш ым этэры. Каб гэта было цікава слухаць. Ш мат залежыць нават ад адбівак у навінах.

- Ж урф ак даў валоданьне мовамі - беларускай і расейскай, гэта вельмі дапамагае. Ш то датычыцца спэцыялізацыі, то нідзе лепей не навучыш ся, чым на працы. Галоўнае - гэта знаёмыя, якія працую ць паўсю дна ў СМ І. У нас быў зорны курс. І знаёмствы мне вельмі дапамагаю ць. Ну і корка, канечне, як нейкі тыл.

- Думаю, не. Камэрцыйнае радыё - ня месца для атрыманьня дадатковай адукацыі. Калі чалавека бяруць на сталую працу, са сталым заробкам, ён мусіць выконваць абавязкі як усе. М аксымум празь месяц ён павінен і працаваць так, як усе. Інш ая справа - мы ўвесь час прымаем студэнтаў-журналістаў на практыку. У нас узаемаразьлік: вы будзеце выконваць наш ыя заданьні, хадзіць на прэс-канф эрэнцыі, а мы будзем вас адукоўваць. Сю ды не трапляю ць выпадковыя лю дзі. Я не магу працаваць бухгальтарам, а заўтра пайсьці на радыё.

- М не гэта не патрэбна - усе станцыі вельмі падобныя. М ожа, у нас больш матэрыялаў, якія рыхтую цца карэспандэнтамі. Аднак усе навіны практычна адны і тыя ж. Зараз у нас паш ырылася беларускамоўнае вяш чаньне - тры беларускамоўныя блёкі навінаў. Я мару пра тое, каб беларуская мова жыла, каб яна не ўспрымалася як прыналежнасьць да апазыцыі. Чалавек мусіць будаваць сябе, і адраджэньне кожны павінен пачынаць зь сябе.У мяне, напрыклад, было ш мат прапановаў зьехаць, але я не хачу. Тут мой захад і мой усход. Навош та? М ы жывем у Эўропе, і мне тут падабаецца жыць. Розныя акалічнасьці, якія ёсьць насамрэч у кожнай краіне, можна проста не заўважаць.

- М не ўжо надакучыла гэтым займацца. Я сур'ёзна кажу. Дазволіць сабе проста зрабіць перапынак на год я не магу - трэба на неш та жыць. FM-радыё ня будзеш займацца ўсё жыцьцё - гэта месца, дзе працуе моладзь. А ш то будзе пасьля 30 год, я ня ведаю. М ожа, буду працаваць дзе-небудзь у інш ым месцы. Але не сыйсьці мне ад журналістыкі нікуды. М не гэта, па-перш ае, падабаецца, а па-другое, ш мат зроблена ў гэтым накірунку, ш мат ш то ў мяне ўжо атрымалася. Таму трэба разьвіваць тое, на ш то ў цябе ёсьць сілы.

CD / 030

Арцём Рамановіч

…ПЕРШАЯ МАШЫНА, А

ДАКЛАДНЕЙ, З

АЦЮНІНГАВАНАЯ ТАРПЭДА, В

ЫЛАЗІЦЬ НА ПАЎКОЛА ЗА

СТАРТАВАЮ МЯЖУ І РЫЎКОМ ЗДАЕ НАЗАД. Д

РУГАЯ ЎЖО ЧАКАЕ, А

ГЛУШАЮЧЫ СВАІМ МАТОРНЫМ

РЫКАМ ПУБЛІКУ. Р

ЭФЭРЫ ЎЗДЫМАЕ РУКІ Ў

ГОРУ І З УСЬМЕШКАЙ ДАЕ АДМАШКУ, П

РЫГІНАЮЧЫСЯ

ДОЛУ. В

ІСКАТ КОЛАЎ І ПУБЛІКІ З

ЬЛІВАЕЦЦА Ў АДНО ЦЭЛАЕ...

CD / 031

Начны рэйсынг - адносна адкрытае дзейства, таму народу зьбірае нямала. Звычайныя месцы тусоўкі - М аш эрава, Коласа (15-ы корпус БНТУ), Ж даны, прыблізна каля 21:00 - 1:00. Зараз каля дзявятай, і мы пад'яжджаем да імправізаванага КПП. Наперадзе невялікая пробка. Падвальвае сьветлавалосы мэн, глядзіць на нумар: “Слава? Аб'едзь за “гольф ам”.

- Невялікі прапускны пункцік, - усьміхаецца кіроўца.

- А ты ш то, VIP і табе мож на на халяву?

- Ага, можна на халяву, а можна і за $2. Але перш ы варыянт мне падабаецца больш.

Становімся каля невялікай пляцоўкі - там ужо каля 30 тачак. Асноўную ўвагу прыцягваю ць BMW M5, Chevrolet Camaro, Mitsubishi Lancer, Porsche GT2 911. Канечне, прысутнічае ш мат вырабаў савецкага аўтапраму, але ў цю нінгаваным варыянце і зь яўна не тыповымі магчымасьцямі.

Асноўная мэта збору - ш то называецца, “пацерціся”. Усе ходзяць туды-сюды, ацэньваю ць жалеза, адчыняю ць капоты, праводзяць невялікія крэш-тэсты ў стылі “моцна пагудзець маторам”. Непадалёк адбываецца рэгістрацыя ўдзельнікаў. На маё зьдзіўленьне, усё даволі сур'ёзна, арганізатары правяраю ць дакумэнты, правы і г.д.

- Часта такія тусы бамбіце?

- М асавыя - не. Зімой, пакуль не сэзон, недзе раз на тры тыдні. Звычайна ж - невялікія гонкі, хто каго.

- А ці бы вае так, ш то party сканчваецца, як у “Ф арсаж ы ”, уцёкамі ад бобікаў?

- Ну, усё ня так глябальна. Бывае, у ветлівай ф орме папросяць разыйсьціся. Звычайна больш ая частка рэйсэраў пасьпяваю ць зьехаць, але некаторым прыходзіцца пабалакаць з прадстаўнікамі ўлады. Аднойчы, памятаю, мой сябар на Audi s2 уцякаў ад даіш нікаў. Бессэнсоўная пагоня: “васьмёрка” супраць s2. Нават нейкую апэрацыю па затрыманьні аб'явілі, а ўсё роўна не злавілі. Толькі потым на стаянцы знайш лі. Але звычайна такіх праблемаў не бывае.

Пакуль мы аглядалі тутэйш ыя аўто, пачуўся сьвісток, і ўсе мабільна пачалі стусоўвацца каля трасы. Перад імправізаванай мяжой (збоку стаяў байк з запаленай ф арай, сьвятло ад якой падала на асф альт) ужо выраўняліся дзьве “бэхі”: адна Z3, другая 5-й сэрыі. Гул страш энны, ад вібрацыі глуш акоў дрыжэлі каленкі.

Спачатку рэф эры аб'явіў удзельнікаў заезду. Потым, стаўш ы на сваё месца, даў каманду “старт”. “Бэхі” рванулі зь віскатам 4

00+2 М БЕЗ ТАРМАЗОЎ

Слава, 27 год. Mercedes SLK 320

“Гэта порцыя драйву.Калімаеш моцную маш ыну,заўсёды карціць даць ёй разрадку. У гарадзкіхпробках асабліва не разгоніш ся.Затое ўночы тыатрымліваеш сваю дозу на ўсе220%”.

колаў, і ў воблаку дыму можна было разгледзець толькі чырвоныя заднія ліхтары, якія потым увогуле зьніклі. Пераможцу аб'явілі па рацыі. Z3 прыйш оў перш ым і зламаў сабе левае лю стэрка аб суседню ю тачку. У натоўпе чую цца радасныя крыкі: нехта зрабіў неблагую стаўку. Хаця стаўкі, больш ай за бляш анку піва, мне ўбачыць не давялося.

- Перш ы раз страш на да такой ступені, ш то калі даю ць адмаш ку, ты проста застаеш ся на месцы і глядзіш перад сабой. Яш чэ нават не ўяўляеш, ш то можа выдаць твая маш ына.

- У гэтай намінацыі - 402 мэтры. Яш чэ бываю ць гонкі па горадзе з пункту А ў пункт В, па М КАД, арыентаваньне і гэтак далей. Гэй, бачыш, даіш нік пад бігбордам? М ожа нават з радарам.

Сапраўды, побач сьвяціўся сабе дзядзечка ў ф орме, але адчувалася, ш то яму ўсё поф іг. Тым больш ш то дзея адбывалася даволі мірна. У асноўным сабраліся знаёмыя паміж сабой рэйсэры - патусіць, і просты народ - паглядзець. За дзьве гадзіны адбылося каля 25 заездаў. Няма сэнсу пераказваць, хто каго парваў: усё было даволі прадказальна. Сярод сю рпрызаў - невялічкі Renault, які паказаў, ш то памер ня мае значэньня. Але відавочна: чым больш кінута грош ай на тачку, тым часьцей супернік бачыць твой задні бампэр.

Каля 2:00 пачалі згортвацца. Амаль сынхронна селі па конях, і на трасе зьявілася калёна прыкладна ў 40 аўто. Хоць было ўжо пазнавата, але транспарт з дарог ніхто не прыбіраў. І ш то думалі простыя сьмяротныя кіроўцы, апынуўш ыся ў самым цэнтры калёны - застаецца толькі здагадвацца.

-Дарэчы,колькіім ехаць?

X-TEAM

РЭЙСЫ НГІ

Dragracing

Streetracing

КЛЯСЫ Ф ІКАЦЫ Я

UnlimitedStreet

FastStreetC

FastStreetB

FastStreetA

- пакатуш ка на 402 мэтры.

Чаму 400+2? Проста некаму ў галаву

стрэльнула. Усё банальна: 2-3 тачкі

выраш аю ць, якая зь іх хутчэйш ая.

- мабыць, самы экстрэмальны

від, прычым ня толькі для саміх рэйсэраў,

але і для “левых” кіроўцаў і пеш аходаў.

Гонкі па вуліцах з пункту А ў Z на хуткасьці

ня менш за 80 км/г. У некаторых

разнавіднасьцях трэба зьбіраць квіткі на

кантрольных кропках. Звычайна ў

маш ыне - кіроўца і ш турман.

Пры рэгістрацыі рэйсэраў разьбіваю ць

на 4 клясы:

- тачка з 6 цыліндрамі +

кампрэсар альбо 8 цыліндраў без

кампрэсара, аб'ём рухавіка больш ы за 4,0 л;

- 4/6, 2,5-4,0 л;

- 4, 2,5 л;

- 4 цыліндры альбо ротарны

рухавік, 1,6-2,0. Самая папулярная кляса.

CD / 030

Арцём Рамановіч

…ПЕРШАЯ МАШЫНА, А

ДАКЛАДНЕЙ, З

АЦЮНІНГАВАНАЯ ТАРПЭДА, В

ЫЛАЗІЦЬ НА ПАЎКОЛА ЗА

СТАРТАВАЮ МЯЖУ І РЫЎКОМ ЗДАЕ НАЗАД. Д

РУГАЯ ЎЖО ЧАКАЕ, А

ГЛУШАЮЧЫ СВАІМ МАТОРНЫМ

РЫКАМ ПУБЛІКУ. Р

ЭФЭРЫ ЎЗДЫМАЕ РУКІ Ў

ГОРУ І З УСЬМЕШКАЙ ДАЕ АДМАШКУ, П

РЫГІНАЮЧЫСЯ

ДОЛУ. В

ІСКАТ КОЛАЎ І ПУБЛІКІ З

ЬЛІВАЕЦЦА Ў АДНО ЦЭЛАЕ...

CD / 031

Начны рэйсынг - адносна адкрытае дзейства, таму народу зьбірае нямала. Звычайныя месцы тусоўкі - М аш эрава, Коласа (15-ы корпус БНТУ), Ж даны, прыблізна каля 21:00 - 1:00. Зараз каля дзявятай, і мы пад'яжджаем да імправізаванага КПП. Наперадзе невялікая пробка. Падвальвае сьветлавалосы мэн, глядзіць на нумар: “Слава? Аб'едзь за “гольф ам”.

- Невялікі прапускны пункцік, - усьміхаецца кіроўца.

- А ты ш то, VIP і табе мож на на халяву?

- Ага, можна на халяву, а можна і за $2. Але перш ы варыянт мне падабаецца больш.

Становімся каля невялікай пляцоўкі - там ужо каля 30 тачак. Асноўную ўвагу прыцягваю ць BMW M5, Chevrolet Camaro, Mitsubishi Lancer, Porsche GT2 911. Канечне, прысутнічае ш мат вырабаў савецкага аўтапраму, але ў цю нінгаваным варыянце і зь яўна не тыповымі магчымасьцямі.

Асноўная мэта збору - ш то называецца, “пацерціся”. Усе ходзяць туды-сюды, ацэньваю ць жалеза, адчыняю ць капоты, праводзяць невялікія крэш-тэсты ў стылі “моцна пагудзець маторам”. Непадалёк адбываецца рэгістрацыя ўдзельнікаў. На маё зьдзіўленьне, усё даволі сур'ёзна, арганізатары правяраю ць дакумэнты, правы і г.д.

- Часта такія тусы бамбіце?

- М асавыя - не. Зімой, пакуль не сэзон, недзе раз на тры тыдні. Звычайна ж - невялікія гонкі, хто каго.

- А ці бы вае так, ш то party сканчваецца, як у “Ф арсаж ы ”, уцёкамі ад бобікаў?

- Ну, усё ня так глябальна. Бывае, у ветлівай ф орме папросяць разыйсьціся. Звычайна больш ая частка рэйсэраў пасьпяваю ць зьехаць, але некаторым прыходзіцца пабалакаць з прадстаўнікамі ўлады. Аднойчы, памятаю, мой сябар на Audi s2 уцякаў ад даіш нікаў. Бессэнсоўная пагоня: “васьмёрка” супраць s2. Нават нейкую апэрацыю па затрыманьні аб'явілі, а ўсё роўна не злавілі. Толькі потым на стаянцы знайш лі. Але звычайна такіх праблемаў не бывае.

Пакуль мы аглядалі тутэйш ыя аўто, пачуўся сьвісток, і ўсе мабільна пачалі стусоўвацца каля трасы. Перад імправізаванай мяжой (збоку стаяў байк з запаленай ф арай, сьвятло ад якой падала на асф альт) ужо выраўняліся дзьве “бэхі”: адна Z3, другая 5-й сэрыі. Гул страш энны, ад вібрацыі глуш акоў дрыжэлі каленкі.

Спачатку рэф эры аб'явіў удзельнікаў заезду. Потым, стаўш ы на сваё месца, даў каманду “старт”. “Бэхі” рванулі зь віскатам 4

00+2 М БЕЗ ТАРМАЗОЎ

Слава, 27 год. Mercedes SLK 320

“Гэта порцыя драйву.Калімаеш моцную маш ыну,заўсёды карціць даць ёй разрадку. У гарадзкіхпробках асабліва не разгоніш ся.Затое ўночы тыатрымліваеш сваю дозу на ўсе220%”.

колаў, і ў воблаку дыму можна было разгледзець толькі чырвоныя заднія ліхтары, якія потым увогуле зьніклі. Пераможцу аб'явілі па рацыі. Z3 прыйш оў перш ым і зламаў сабе левае лю стэрка аб суседню ю тачку. У натоўпе чую цца радасныя крыкі: нехта зрабіў неблагую стаўку. Хаця стаўкі, больш ай за бляш анку піва, мне ўбачыць не давялося.

- Перш ы раз страш на да такой ступені, ш то калі даю ць адмаш ку, ты проста застаеш ся на месцы і глядзіш перад сабой. Яш чэ нават не ўяўляеш, ш то можа выдаць твая маш ына.

- У гэтай намінацыі - 402 мэтры. Яш чэ бываю ць гонкі па горадзе з пункту А ў пункт В, па М КАД, арыентаваньне і гэтак далей. Гэй, бачыш, даіш нік пад бігбордам? М ожа нават з радарам.

Сапраўды, побач сьвяціўся сабе дзядзечка ў ф орме, але адчувалася, ш то яму ўсё поф іг. Тым больш ш то дзея адбывалася даволі мірна. У асноўным сабраліся знаёмыя паміж сабой рэйсэры - патусіць, і просты народ - паглядзець. За дзьве гадзіны адбылося каля 25 заездаў. Няма сэнсу пераказваць, хто каго парваў: усё было даволі прадказальна. Сярод сю рпрызаў - невялічкі Renault, які паказаў, ш то памер ня мае значэньня. Але відавочна: чым больш кінута грош ай на тачку, тым часьцей супернік бачыць твой задні бампэр.

Каля 2:00 пачалі згортвацца. Амаль сынхронна селі па конях, і на трасе зьявілася калёна прыкладна ў 40 аўто. Хоць было ўжо пазнавата, але транспарт з дарог ніхто не прыбіраў. І ш то думалі простыя сьмяротныя кіроўцы, апынуўш ыся ў самым цэнтры калёны - застаецца толькі здагадвацца.

-Дарэчы,колькіім ехаць?

X-TEAM

РЭЙСЫ НГІ

Dragracing

Streetracing

КЛЯСЫ Ф ІКАЦЫ Я

UnlimitedStreet

FastStreetC

FastStreetB

FastStreetA

- пакатуш ка на 402 мэтры.

Чаму 400+2? Проста некаму ў галаву

стрэльнула. Усё банальна: 2-3 тачкі

выраш аю ць, якая зь іх хутчэйш ая.

- мабыць, самы экстрэмальны

від, прычым ня толькі для саміх рэйсэраў,

але і для “левых” кіроўцаў і пеш аходаў.

Гонкі па вуліцах з пункту А ў Z на хуткасьці

ня менш за 80 км/г. У некаторых

разнавіднасьцях трэба зьбіраць квіткі на

кантрольных кропках. Звычайна ў

маш ыне - кіроўца і ш турман.

Пры рэгістрацыі рэйсэраў разьбіваю ць

на 4 клясы:

- тачка з 6 цыліндрамі +

кампрэсар альбо 8 цыліндраў без

кампрэсара, аб'ём рухавіка больш ы за 4,0 л;

- 4/6, 2,5-4,0 л;

- 4, 2,5 л;

- 4 цыліндры альбо ротарны

рухавік, 1,6-2,0. Самая папулярная кляса.

CD / 032 CD / 033

АД КУЛЬ БЯРУЦЦА БАЦЬКІ

...Тата з мамай маўчаць: дачка яш чэ малая, падрасьце - тады пра ўсё раскажам. І вось, пакуль усе чакаю ць, дачуш ка робіць ужо трэці аборт... Калі наш ыя бацькі адкрылі для сябе сэкс, яны доўга ня ведалі, ш то зь ім рабіць. Так зьявілася наш а пакаленьне. Потым знайш ліся ўмельцы, якія прыдумалі прымяненьне сэксу: яго трэба ўклю чыць у ш кольны курс біялёгіі. Уклю чылі. Ніш то атрымалася. Нам убівалі ў галаву, ш то сэкс у нас, безумоўна, ёсьць, але нам ён яш чэ ня хутка спатрэбіцца. Не сэксуальная адукацыя, а антысэксуальная прапаганда з упорам на цнатлівыя ш лю бы. Асноўным “козырам у рукаве” лічылася кінош ка пра аборт, пасьля прагляду якой усе зелянелі і тыдзень не хацелі есьці. Выкладчыкі задаволена паціралі рукі. Дзе ўжо тут пра неш та пытацца ці зьвяртацца па дапамогу? М ы ведалі, як рухаецца падчас аборту дзіцёнак, але ня ведалі, ш то рабіць, калі парвецца прэзiк.А цяпер яны зьдзіўляю цца, чаму гэта іх антыабортавая кампанія ні фiга ня дзейнічае. Лепей расказалі б дзеткам вось пра ш то. Ці ведаеце вы, ш то традыцыйны падлеткавы спосаб кантрацэпцыі, “своечасовае выманьне”, дзейнічае толькі з 60-адсоткавай гарантыяй, бо некалькі дзясяткаў тысяч спэрматазоідаў выдзяляецца ўжо разам са змазкай, асабліва ў маладых мужчын? Альбо, напрыклад, ці ведаеце вы, ш то рэчы кш талту “Постинора” (які, па наш ых зьвестках, да гэтай пары могуць прапанаваць у 33-й паліклініцы) з ш эрагу “пажарных” процізачаткавых сродкаў можна пераводзіць у разрад цяжкой хімічнай зброі?

DAS IST УРАЧ-ГІНЭКОЛЯГ!

М аладая дзяўчынка прыходзіць да доктара з вострым пачуцьцём віны за свой гінэкалягічны статус і густа чырванее, адказваю чы на ідыёцкае пытаньне: “Вы жывяце полавым жыцьцём?” (Быццам бы нельга ў картцы прачытаць, там жа напісана!)Каму, як не гінэколягу, ведаць, ш то сэкс - гэта нармальна? Але на справе атрымліваецца па-інш аму. Памятаю, у 10 клясе павялі нас на мэдагляд у 23-ю паліклініку. Галоўным нумарам мерапрыемства - гінэколяг. А цётка там - крый Божа! Зь яе ф анатызмам трэба працаваць місіянэрам... Пасьля абавязковай праграмы - урачыстая частка: цётка чытала дзяўчынкам лекцыю па полавай культуры. Асноўныя тэзысы можна сф армуляваць так: 1) Тут вось некаторыя жывуць полавым жыцьцём. Як ня сорамна! Бог дае вам жыцьцё, а вы робіце яго полавым! 2) Ніводзін кантрацэптыў не ўратуе вас цалкам, а больш асьць яш чэ і наш кодзяць. 3) М араль: кантрацэпцыя - зло! 4) Аборт - гэта забойства. 5) Адсюль: ніякіх сувязяў да ш лю бу. Толькі з мужам, і то выклю чна па неабходнасьці. Колькі дзяцей, столькі і разоў!Сыстэма адукацыі-выхаваньня да апош няга моманту трымала нас у інф армацыйным вакууме. Але дэф іцыт інф армацыі не адмяняе лібіда. Таму прычына залётаў - перш за ўсё полавая непісьменнасьць, а ўжо потым рваныя прэзiкі.Д

ЗІРКА Ў ПРЭЗIКУ

тэкст: Ася Салёная, кансультант: доктар Язэп Кхмэр

ФУНКЦЫЯНАЛЬНАЕ ПРЫЗНАЧЭНЬНЕ БУСЬЛІКА НЕ АДРОЗЬНІВАЕЦЦА АД АСТАТНІХ ПТУШАК. Х

ТО ТУПЕЙШЫ, Д

АХОДЗІЎ ДА

ГЭТАГА Ў 12, БАШКАВIТЫЯ - НАШМАТ РАНЕЙ. І ВОСЬ ТАДЫ НАС ПАЧЫНАЛІ П

УЖАЦЬ ЗАЛЁТАМ: МАЎЛЯЎ, Н

Я ТР*ЦЕСЯ, Д

ЗЕТАЧКІ,

А ТО Ў ВАС СВАЕ БУДУЦЬ! ЛЕПШ ВУЧЫЦЕСЯ ДОБРА, К

АБ НА ГЛУПСТВЫ ЧАСУ НЕ ЗАСТАВАЛАСЯ. ГУЧАЛА ГЭТА ЎСЁ

НЕПЕРАКАНАЎЧА, Ж

АДАНЬНЕ ТР*ЦЦА МАЦНЕЛА З КОЖНЫМ ГОДАМ, А

ЖАДАНЬНЕ ВУЧЫЦЦА ТАК І НЕ ПРЫХОДЗІЛА.

ЗАЛЁТЫ (НЕ ЗУСІМ КАМЭДЫЯ)

ГЭЙ, ЗАЛЁТНЫ Я!

ХТО ПАД СТАВІЎ ХЛОПЧЫ КА ВАСЮ ?

Зразумеўш ы, ш то заляцела, нармальная дзяўчына да такога доктара ня пойдзе. Ды і пайсьці ў платны статусны цэнтар многія таксама не адважваю цца: крый Божа даведаю цца бацькі. Патэнцыйнай маме застаецца спадзявацца, ш то “само пройдзе”, і псыхаваць накш талт “у мяне не пачынаецца”. Калі становіцца відавочна, ш то ўжо і не пачнецца, тады надыходзіць час выраш аць: нараджаць і паставіць тлусты крыж на жыцьцёвых плянах ці, рызыкую чы здароўем, рабіць аборт. Варыянты - адзін аднаго лепей...Хлопцы, па жыцьцёвых назіраньнях, дзеляцца на дзьве катэгорыі: тыя, ш то кажуць “яна заляцела”, і тыя, ш то кажуць “мы заляцелі”. Добра, калі бойф рэнд апынецца “пацаном” і ня кіне сам- насам з “таінствам мацярынства”. У больш асьці выпадкаў такі расклад сканчваецца славутым залётным ш лю бам. Больш за 30% жаніхоў і 45% нявест бяруцца ш лю бам “па залёце”. Прычым сярод такіх нявест - 20% 17-18-гадовых. Зноў-ткі па статыстыцы такія саю зы распадаю цца значна часьцей за звычайныя. Тым ня менш, калі інш ага выйсьця няма, паспрабаваць варта. Асабліва калі вы, у прынцыпе, хацелі стварыць сям'ю, толькі крыху пазьней. М не мой лепш ы сябар аднойчы прызнаўся, ш то калі б яго дзяўчына заляцела, ён не раздумваю чы лю біў бы гэтага дзіцёнка: навош та наступнага чакаць?

Асобнае месца ў тэорыі залёту займаю ць залёт-падстава і залёт-правакацыя....Ж ыла-была дзяўчынка Аленка, якой вельмі хацелася замуж за свайго хлопца. А неразважлівы бойф рэнд Васіль, як на тое, не разумеў узьнёслых памкненьняў сваёй пасіі. І вось гэтая самая пасія стала ўпотай тыбрыць у свайго каханка прэзiкі і ш пількай пракалупваць у іх дзірачкі. Але хлопчыка таксама ня пальцам рабілі: застукаўш ы яе за гэтай справай і ўчыніўш ы грандыёзны скандал, ён папросту сыйш оў, пакінуўш ы экс-будучую мамаш у сам-насам з марамі пра замужжа. Каб было менш разборак з патэнцыйным мужам ці, як варыянт, з сумлень-нем, жанчыны вынайш лі залёт-правакацыю. Яе апісаў яш чэ М апасан, Гі дэ, у сваім рамане “Ж ыцьцё”. Там мэта ў гераіні крыху інш ая, але сам прынцып... Ёй вельмі хацелася мець другое дзіця, але муж быў супраць, і таму карыстаўся старым добрым “дастань у час”. Сьвятар параіў жанчыне падмануць мужыка, сказаць, ш то зацяжарала. І сапраўды, той пасумаваў-пасумаваў, ды і “забіў” на асьцярожнасьць. Такія “падставы” як сродак уладкавацца ў жыцьці - вядомая справа. Як і адвечнае пытаньне, ці варта пачынаць з падману сумеснае жыцьцё. О к, ок, маралі чытаць я вам не зьбіраю ся, але калі вы ўжо дастаткова скурвіліся, каб гэта зрабіць, паклапаціцеся, каб ніводная душ а ня ведала пра ваш ыя пляны. Выснова больш чым банальная: не рабіце тое, пра ш то можаце паш кадаваць, і не ш кадуйце пра тое, ш то зрабілі.

ПАСЬЛЯД ОЎНАСЬЦЬ Д ЗЕЯНЬНЯЎКАЛІ ЁН НЕ ПРАМ АЗАЎ

КАЛІ ТЫ НЯ ЎПЭЎНЕНАЯ

КАЛІ ВЫ НЯ ХОЧАЦЕ ЗАЛЯЦЕЦЬ

Лю быя кантрацэптывы “пасьля”, акрамя “пажарных” таблетак, - поўная лажа. То бок ня варта запіхваць туды долькі лімона, марганцоўку і інш ую дрэнь. Бяжы ў аптэку за якім “М ікрагінонам” ці “М інізістонам”. Купіўш ы, уважліва пачытай інструкцыю. Канечне, найлепш ы варыянт - зьвярнуцца да гінэколяга. М ожна і ў “раёнку”, калі давяраеш таму, да каго ідзеш, а лепей - у нармальны мэдцэнтар.

Крок перш ы: арыентавацца на свой месячны цыкль. Лю бая затрымка - гэта сыгнал. Крок другі - тэст. Тэст-палоскі танныя, даступныя і простыя ў карыстаньні. Адзіны іх недахоп - адсутнасьць стоадсоткавай гарантыі. Тэсты пабудаваныя на выяўленьні ў мачы адпаведных гармонаў. Рэакцыя залежыць ад мноства ф актараў і можа быць псэўда-адмоўнай. Больш за тое, досьвед паказвае, ш то сам тэст можа быць няякасным. Напрыканцы зімы ў ангельскія аптэкі паступіла партыя прыблізна з 20 000 бракаваных палосак. Г.зн. у канцы лістапада Брытанію можа чакаць маленькі дэмаграф ічны бум.Крок трэці: лепей падстрахавацца ультрагукавым дасьледаваньнем. Гэта можна зрабіць як у некаторых жаночых кансультацыях, так і ў ш мат якіх камэрцыйных мэдычных установах. Кош т звычайна прымальны. Адзінае - трэба ісьці пасьля 9-10 дзён затрымкі.

Такія варыянты, як спрынцаваньне і няскончаны акт, могуць разглядацца хіба ш то як бясплатны адрэналін. Ды I цікава, празь які прамежак часу і ў якіх умовах можна зрабіць спрынцаваньне ў сярэднестатыстычным студэнцкiм інтэрнаце?Паколькі з кандомамі таксама бываю ць “няўцямнасьці”, зараз вельмі папулярны т.зв. галяндзкі спосаб: таблеткі + прэзiкі = ні дзетак, ні болек. Ж ахі наконт “Постинора” зусім не датычацца сучасных двух- трохцыклічных прэпаратаў (зь пігулкамі розных колераў), якія мадэлю ю ць прыродны жаночы цыкль і ня робяць ш коды арганізму. Дарэчы, вы можаце бясплатна атрымаць гарманальныя таблеткі ў сваёй раённай паліклініцы. (М не вось гінэколяг сама прапанавала. Таблеткі добрыя, нямецкія, і іх ш мат - аж на паўгода. Адзіны мінус - тэрмін захоўваньня да траўня...)

ПА АПОШ НІХ Д АСЬЛЕД АВАНЬНЯХ, ПАПУЛЯЦЫ Я СПЭРМ АТАЗОІД АЎ СВАЁЙ ІЕРАРХІЯЙ НАГАД ВАЕ СЯРЭД НЯВЕЧНАЕ ВОЙСКА. ЁСЬЦЬ СПЭРМ АТАЗОІД Ы , ЯКІЯ Ш УКАЮ ЦЬ ЯЙЦАКЛЕТКУ, КАБ ЯЕ АПЛАД НІЦЬ. ЁСЬЦЬ ПАМ АГАТЫ Я, Ш ТО Д АПАМ АГАЮ ЦЬ ІМ ПРАКЛАСЬЦІ Ш ЛЯХ Д А М ЕСЦА Х. ЁСЬЦЬ СПЭРМ АТАЗОІД Ы -КІЛЕРЫ : У ІХ ЗАД АЧУ ЎВАХОД ЗІЦЬ ЗЬНІШ ЧЭНЬНЕ - КАГО Б ВЫ Д УМ АЛІ? - ЧУЖ Ы Х СПЭРМ АТАЗОІД АЎ! РАПТАМ ХТО АПЯРЭД ЗІЎ...

CD / 032 CD / 033

АД КУЛЬ БЯРУЦЦА БАЦЬКІ

...Тата з мамай маўчаць: дачка яш чэ малая, падрасьце - тады пра ўсё раскажам. І вось, пакуль усе чакаю ць, дачуш ка робіць ужо трэці аборт... Калі наш ыя бацькі адкрылі для сябе сэкс, яны доўга ня ведалі, ш то зь ім рабіць. Так зьявілася наш а пакаленьне. Потым знайш ліся ўмельцы, якія прыдумалі прымяненьне сэксу: яго трэба ўклю чыць у ш кольны курс біялёгіі. Уклю чылі. Ніш то атрымалася. Нам убівалі ў галаву, ш то сэкс у нас, безумоўна, ёсьць, але нам ён яш чэ ня хутка спатрэбіцца. Не сэксуальная адукацыя, а антысэксуальная прапаганда з упорам на цнатлівыя ш лю бы. Асноўным “козырам у рукаве” лічылася кінош ка пра аборт, пасьля прагляду якой усе зелянелі і тыдзень не хацелі есьці. Выкладчыкі задаволена паціралі рукі. Дзе ўжо тут пра неш та пытацца ці зьвяртацца па дапамогу? М ы ведалі, як рухаецца падчас аборту дзіцёнак, але ня ведалі, ш то рабіць, калі парвецца прэзiк.А цяпер яны зьдзіўляю цца, чаму гэта іх антыабортавая кампанія ні фiга ня дзейнічае. Лепей расказалі б дзеткам вось пра ш то. Ці ведаеце вы, ш то традыцыйны падлеткавы спосаб кантрацэпцыі, “своечасовае выманьне”, дзейнічае толькі з 60-адсоткавай гарантыяй, бо некалькі дзясяткаў тысяч спэрматазоідаў выдзяляецца ўжо разам са змазкай, асабліва ў маладых мужчын? Альбо, напрыклад, ці ведаеце вы, ш то рэчы кш талту “Постинора” (які, па наш ых зьвестках, да гэтай пары могуць прапанаваць у 33-й паліклініцы) з ш эрагу “пажарных” процізачаткавых сродкаў можна пераводзіць у разрад цяжкой хімічнай зброі?

DAS IST УРАЧ-ГІНЭКОЛЯГ!

М аладая дзяўчынка прыходзіць да доктара з вострым пачуцьцём віны за свой гінэкалягічны статус і густа чырванее, адказваю чы на ідыёцкае пытаньне: “Вы жывяце полавым жыцьцём?” (Быццам бы нельга ў картцы прачытаць, там жа напісана!)Каму, як не гінэколягу, ведаць, ш то сэкс - гэта нармальна? Але на справе атрымліваецца па-інш аму. Памятаю, у 10 клясе павялі нас на мэдагляд у 23-ю паліклініку. Галоўным нумарам мерапрыемства - гінэколяг. А цётка там - крый Божа! Зь яе ф анатызмам трэба працаваць місіянэрам... Пасьля абавязковай праграмы - урачыстая частка: цётка чытала дзяўчынкам лекцыю па полавай культуры. Асноўныя тэзысы можна сф армуляваць так: 1) Тут вось некаторыя жывуць полавым жыцьцём. Як ня сорамна! Бог дае вам жыцьцё, а вы робіце яго полавым! 2) Ніводзін кантрацэптыў не ўратуе вас цалкам, а больш асьць яш чэ і наш кодзяць. 3) М араль: кантрацэпцыя - зло! 4) Аборт - гэта забойства. 5) Адсюль: ніякіх сувязяў да ш лю бу. Толькі з мужам, і то выклю чна па неабходнасьці. Колькі дзяцей, столькі і разоў!Сыстэма адукацыі-выхаваньня да апош няга моманту трымала нас у інф армацыйным вакууме. Але дэф іцыт інф армацыі не адмяняе лібіда. Таму прычына залётаў - перш за ўсё полавая непісьменнасьць, а ўжо потым рваныя прэзiкі.Д

ЗІРКА Ў ПРЭЗIКУ

тэкст: Ася Салёная, кансультант: доктар Язэп Кхмэр

ФУНКЦЫЯНАЛЬНАЕ ПРЫЗНАЧЭНЬНЕ БУСЬЛІКА НЕ АДРОЗЬНІВАЕЦЦА АД АСТАТНІХ ПТУШАК. Х

ТО ТУПЕЙШЫ, Д

АХОДЗІЎ ДА

ГЭТАГА Ў 12, БАШКАВIТЫЯ - НАШМАТ РАНЕЙ. І ВОСЬ ТАДЫ НАС ПАЧЫНАЛІ П

УЖАЦЬ ЗАЛЁТАМ: МАЎЛЯЎ, Н

Я ТР*ЦЕСЯ, Д

ЗЕТАЧКІ,

А ТО Ў ВАС СВАЕ БУДУЦЬ! ЛЕПШ ВУЧЫЦЕСЯ ДОБРА, К

АБ НА ГЛУПСТВЫ ЧАСУ НЕ ЗАСТАВАЛАСЯ. ГУЧАЛА ГЭТА ЎСЁ

НЕПЕРАКАНАЎЧА, Ж

АДАНЬНЕ ТР*ЦЦА МАЦНЕЛА З КОЖНЫМ ГОДАМ, А

ЖАДАНЬНЕ ВУЧЫЦЦА ТАК І НЕ ПРЫХОДЗІЛА.

ЗАЛЁТЫ (НЕ ЗУСІМ КАМЭДЫЯ)

ГЭЙ, ЗАЛЁТНЫ Я!

ХТО ПАД СТАВІЎ ХЛОПЧЫ КА ВАСЮ ?

Зразумеўш ы, ш то заляцела, нармальная дзяўчына да такога доктара ня пойдзе. Ды і пайсьці ў платны статусны цэнтар многія таксама не адважваю цца: крый Божа даведаю цца бацькі. Патэнцыйнай маме застаецца спадзявацца, ш то “само пройдзе”, і псыхаваць накш талт “у мяне не пачынаецца”. Калі становіцца відавочна, ш то ўжо і не пачнецца, тады надыходзіць час выраш аць: нараджаць і паставіць тлусты крыж на жыцьцёвых плянах ці, рызыкую чы здароўем, рабіць аборт. Варыянты - адзін аднаго лепей...Хлопцы, па жыцьцёвых назіраньнях, дзеляцца на дзьве катэгорыі: тыя, ш то кажуць “яна заляцела”, і тыя, ш то кажуць “мы заляцелі”. Добра, калі бойф рэнд апынецца “пацаном” і ня кіне сам- насам з “таінствам мацярынства”. У больш асьці выпадкаў такі расклад сканчваецца славутым залётным ш лю бам. Больш за 30% жаніхоў і 45% нявест бяруцца ш лю бам “па залёце”. Прычым сярод такіх нявест - 20% 17-18-гадовых. Зноў-ткі па статыстыцы такія саю зы распадаю цца значна часьцей за звычайныя. Тым ня менш, калі інш ага выйсьця няма, паспрабаваць варта. Асабліва калі вы, у прынцыпе, хацелі стварыць сям'ю, толькі крыху пазьней. М не мой лепш ы сябар аднойчы прызнаўся, ш то калі б яго дзяўчына заляцела, ён не раздумваю чы лю біў бы гэтага дзіцёнка: навош та наступнага чакаць?

Асобнае месца ў тэорыі залёту займаю ць залёт-падстава і залёт-правакацыя....Ж ыла-была дзяўчынка Аленка, якой вельмі хацелася замуж за свайго хлопца. А неразважлівы бойф рэнд Васіль, як на тое, не разумеў узьнёслых памкненьняў сваёй пасіі. І вось гэтая самая пасія стала ўпотай тыбрыць у свайго каханка прэзiкі і ш пількай пракалупваць у іх дзірачкі. Але хлопчыка таксама ня пальцам рабілі: застукаўш ы яе за гэтай справай і ўчыніўш ы грандыёзны скандал, ён папросту сыйш оў, пакінуўш ы экс-будучую мамаш у сам-насам з марамі пра замужжа. Каб было менш разборак з патэнцыйным мужам ці, як варыянт, з сумлень-нем, жанчыны вынайш лі залёт-правакацыю. Яе апісаў яш чэ М апасан, Гі дэ, у сваім рамане “Ж ыцьцё”. Там мэта ў гераіні крыху інш ая, але сам прынцып... Ёй вельмі хацелася мець другое дзіця, але муж быў супраць, і таму карыстаўся старым добрым “дастань у час”. Сьвятар параіў жанчыне падмануць мужыка, сказаць, ш то зацяжарала. І сапраўды, той пасумаваў-пасумаваў, ды і “забіў” на асьцярожнасьць. Такія “падставы” як сродак уладкавацца ў жыцьці - вядомая справа. Як і адвечнае пытаньне, ці варта пачынаць з падману сумеснае жыцьцё. О к, ок, маралі чытаць я вам не зьбіраю ся, але калі вы ўжо дастаткова скурвіліся, каб гэта зрабіць, паклапаціцеся, каб ніводная душ а ня ведала пра ваш ыя пляны. Выснова больш чым банальная: не рабіце тое, пра ш то можаце паш кадаваць, і не ш кадуйце пра тое, ш то зрабілі.

ПАСЬЛЯД ОЎНАСЬЦЬ Д ЗЕЯНЬНЯЎКАЛІ ЁН НЕ ПРАМ АЗАЎ

КАЛІ ТЫ НЯ ЎПЭЎНЕНАЯ

КАЛІ ВЫ НЯ ХОЧАЦЕ ЗАЛЯЦЕЦЬ

Лю быя кантрацэптывы “пасьля”, акрамя “пажарных” таблетак, - поўная лажа. То бок ня варта запіхваць туды долькі лімона, марганцоўку і інш ую дрэнь. Бяжы ў аптэку за якім “М ікрагінонам” ці “М інізістонам”. Купіўш ы, уважліва пачытай інструкцыю. Канечне, найлепш ы варыянт - зьвярнуцца да гінэколяга. М ожна і ў “раёнку”, калі давяраеш таму, да каго ідзеш, а лепей - у нармальны мэдцэнтар.

Крок перш ы: арыентавацца на свой месячны цыкль. Лю бая затрымка - гэта сыгнал. Крок другі - тэст. Тэст-палоскі танныя, даступныя і простыя ў карыстаньні. Адзіны іх недахоп - адсутнасьць стоадсоткавай гарантыі. Тэсты пабудаваныя на выяўленьні ў мачы адпаведных гармонаў. Рэакцыя залежыць ад мноства ф актараў і можа быць псэўда-адмоўнай. Больш за тое, досьвед паказвае, ш то сам тэст можа быць няякасным. Напрыканцы зімы ў ангельскія аптэкі паступіла партыя прыблізна з 20 000 бракаваных палосак. Г.зн. у канцы лістапада Брытанію можа чакаць маленькі дэмаграф ічны бум.Крок трэці: лепей падстрахавацца ультрагукавым дасьледаваньнем. Гэта можна зрабіць як у некаторых жаночых кансультацыях, так і ў ш мат якіх камэрцыйных мэдычных установах. Кош т звычайна прымальны. Адзінае - трэба ісьці пасьля 9-10 дзён затрымкі.

Такія варыянты, як спрынцаваньне і няскончаны акт, могуць разглядацца хіба ш то як бясплатны адрэналін. Ды I цікава, празь які прамежак часу і ў якіх умовах можна зрабіць спрынцаваньне ў сярэднестатыстычным студэнцкiм інтэрнаце?Паколькі з кандомамі таксама бываю ць “няўцямнасьці”, зараз вельмі папулярны т.зв. галяндзкі спосаб: таблеткі + прэзiкі = ні дзетак, ні болек. Ж ахі наконт “Постинора” зусім не датычацца сучасных двух- трохцыклічных прэпаратаў (зь пігулкамі розных колераў), якія мадэлю ю ць прыродны жаночы цыкль і ня робяць ш коды арганізму. Дарэчы, вы можаце бясплатна атрымаць гарманальныя таблеткі ў сваёй раённай паліклініцы. (М не вось гінэколяг сама прапанавала. Таблеткі добрыя, нямецкія, і іх ш мат - аж на паўгода. Адзіны мінус - тэрмін захоўваньня да траўня...)

ПА АПОШ НІХ Д АСЬЛЕД АВАНЬНЯХ, ПАПУЛЯЦЫ Я СПЭРМ АТАЗОІД АЎ СВАЁЙ ІЕРАРХІЯЙ НАГАД ВАЕ СЯРЭД НЯВЕЧНАЕ ВОЙСКА. ЁСЬЦЬ СПЭРМ АТАЗОІД Ы , ЯКІЯ Ш УКАЮ ЦЬ ЯЙЦАКЛЕТКУ, КАБ ЯЕ АПЛАД НІЦЬ. ЁСЬЦЬ ПАМ АГАТЫ Я, Ш ТО Д АПАМ АГАЮ ЦЬ ІМ ПРАКЛАСЬЦІ Ш ЛЯХ Д А М ЕСЦА Х. ЁСЬЦЬ СПЭРМ АТАЗОІД Ы -КІЛЕРЫ : У ІХ ЗАД АЧУ ЎВАХОД ЗІЦЬ ЗЬНІШ ЧЭНЬНЕ - КАГО Б ВЫ Д УМ АЛІ? - ЧУЖ Ы Х СПЭРМ АТАЗОІД АЎ! РАПТАМ ХТО АПЯРЭД ЗІЎ...

CD / 034

М ІЛАЯ НАЗВА!

ПО СТ-ПОСТ-ПОСТ

НАХРАПІСТЫ Я ТОП'ЕРЫ

Няма больш ага задавальненьня для Scissor Sisters, чым расказваць журналістам пра тое, ш то абазначае іх назва. “Спачатку мы хацелі назвацца “М ёртвая Лесьбіянка”, - кажа адзін з заснавальнікаў гурта, 27-гадовы электрамузычны геній Babydaddy.

Нечаканы прыступ прагматызму, які наагул не ўласьцівы гэтаму квінтэту разьдзяўбаяў, прымусіў іх выбраць назву, ш то спадабалася нават маці Babydaddy. “Scissor Sisters? Сястрычкі-нажнічкі? О, якая мілая назва!” - блаславіла яна сынка. Цікава, колькі часу пройдзе, пакуль яна даведаецца, ш то на жаргоне гэтыя словы абазначаю ць лесьбіянак.

Нават абаяльнаму ф ронтмэну SciSi Джэйку Ш ырсу, нягледзячы на ягоны дыплём па спэцыяльнасьці “літаратурная праца”, патрэбная якая хвіліна, каб пакорпацца ў асабістым слоўніку і знайсьці адэкватныя выразы. Усё ж такі ён паказвае на пальцах: “Яны кладуцца вось так... Каб іхныя вагіны церліся адна аб адну”.

Дарэчы, у складзе гурта зь пяці чалавек толькі адзін цікавіцца жанчынамі - і гэта, як ні дзіўна, нават ня Aня Maтронікс. “М не аф ігенна падабаю цца робаты !” - тлумачыць яна журналісту, які зацікавіўся агромністай, на ўсё яе плячо, кібарг-татуіроўкай.

Нягледзячы на гэту яўную прыкмету ўнутранай сапсаванасьці, Аня - адзіны чалавек з гурта, які яш чэ зусім нядаўна меў сталае месца працы. Ганулька была оф існай сакратаркай. А да гэтага працавала кіраўнічкай танцавальнага калектыву трансвэстытаў у дэкаданс-клюб-кабарэ, якое і стала перш ай пляцоўкай для выступленьня SciSi, тады яш чэ дуэту Джэйка Ш ырса і Babydaddy.

Пасьля тройца разам ладзіла тэматычныя клю бныя вечарынкі а-ля Dada A'GO-GO (“Эратычныя Дадаісцкія Танцы”). У памятны дзень, які можна лічыць іх днём народзінаў, ладзiлася “О ргія Арыгамі”-party.

Тыя зэпээры, якія выдаю ць на знаўцаў музла, хай нават не спрабую ць залічыць SciSi да электраклэш у. Той здох яш чэ летась, і забілі яго такія каманды, як Scissor Sisters. Каб потым, уволю пазьдзекаваўш ыся з рэш ткаў, зрабіць жахлівае адкрыцьцё: іх даўно называю ць “постэлектраклэш ”! “Слова “электраклэш ” гучыць проста мярзотна!” - прызнаецца Джэйк.

У 2002 Бруклін кіш эў гуртамі-аднадзёнкамі, якія хавалі сваю творчую імпатэнцыю пад моднымі рэтра-дыскатэчнымі бірулькамі, спасылаю чыся пры гэтым на дыджэя Larry Tee, ідэоляга і прамоўтара стылю. У тую ж тусу спачатку трапілі і SciSi дзякую чы свайму перш аму сынглу “Electrobix”. Але ня варта ш укаць гэтую песьню на іх перш ым альбоме. Прасьцецкае электра-дыска хутка стала для іх пазаўчораш нім днём - у камандзе зьявіліся гітарыст Дэрэк Джы і бубнач Paddy Boom. Дзякую чы ім аматары рок-н-рольнага драйву ацанілі SciSi: “Гэта як брыт-поп, толькі лепш і, дзякуй Богу, без брытанцаў!”

SciSi зрабілі тое, чаго старыя рокеры ім не дарую ць ніколі, - уварваліся ў Брытанскі Топ-10 з кавэрам (самі яны называю ць ГЭТА рэінтэрпрэтацыяй) пінкф лойдаўскай “Comfortably Numb”. Невядома, як перажыў ганьбу старэча Роджэр Уотэрс, калі пачуў крэйзі-дэнсынг-Bee-Gees-підарскую-ф альцэт-вэрсію сваёй нятленкі.

Так ці інакш, нехта накрэмзаў SciSi мыла, падпісанае імем дыназаўра. У ім невядомая асоба заявіла, ш то ёй... вельмі спадабалася. І нават папрасіла ў гурта кампакт (магчыма, каб падарыць сапраўднаму Роджэру Ўотэрсу на Каляды). Калі меркаваць па зваротным адрасе, гэта мог быць хіба ш то калега Ўотэрса па бандзе - Дэйв Гілмар. А можа, і сапраўды сам Роджэр...

Нягледзячы на непамерную ўвагу мас-мэдыяў, камэрцыйныя дасягненьні SciSi не такія ўжо і вялікія. Прадаць растлусьцелым Ш татам неш та не падобнае ні да рэп-мэталу, ні да хіп-хопу, ды яш чэ з выразным гей-адценьнем - справа амаль безнадзейная. І тое, ш то альбом даступны на іх радзіме толькі ў якасьці імпарту, - своеасаблівы знак якасьці.

СКЛАД:

ДжэйкШырс-фронтм

эн

Сапраўднаеімя:ДжэйсанСэлардз

Babydaddy-басыст,“электронік”

Сапраўднаеімя:СкотХоф

ман

AняMaтронікс-вакалістка

Сапраўднаеімя:Аня

Лінч

ДэльМаркіз-гітарыст

Сапраўднаеімя:Дэрэк

Груэн

PaddyBoom-бубнач

Сапраўднаеімя:Патры

кСікор

КРАІНА:

ДЫСКАГРАФІЯ:

Падабаецца: апошні альбом Джордж

а Майкла

Не падабаецца: ж

урналістка Кіці Імпайр з

“Абсэрвэра”, якая раскры

тыкавала іх

нядаўняе шоў у Ш

эфілдзе.

Пра гурт: “Мы робім тое, ш

то нам

падабаецца, без аніякіх кам

прам

ісаў”.

Падабаецца: “Мапэт-ш

оў”

Не падабаецца: Б

рытні. Пры

людна пасы

лае

яе на фіг, а калі хоча заставацца культурнай,

то ў Тыбэт.

Пра сябе: “Маё сцэнічнае ім

я ня мае ніякага

дачы

неньня да садамазахізму”

Асаблівая пры

кмета: ня гей.

Штаты

Scissor Sisters (2004)

SCISSOR SISTERS

СЁНЬНЯ ЯНЫ РЭАЛЬНЫЯ ЗОРКІ. PET SHOP BOYS ЗАМОВІЛІ ІМ РЭМІКС, D

URAN DURAN ЗАПРАСІЛІ Н

А РАЗАГРЭЎ ПАДЧАС РЭТОРН-КАНЦЭРТАЎ. Н

А ТРЫЮМФАЛЬНАЕ Ш

ОЎ

“СЯСТРЫЧАК” У НЬЮ-ЁРСКІМ BOWERY BALLROOM ПРЫПЕРСЯ ФРЭД Ш

НАЙДЭР З B-52 І П

АДЧАС КАНЦЭРТУ ЎЗЬБІЎСЯ НА СЦЭНУ, К

АБ ПАДПЕЦЬ. В

ІВІЕН ВЭСТВУД

ПАЮЗАЛА ІХ

НЫЯ КАМПАЗЫЦЫІ П

АДЧАС ПАКАЗУ СВАЁЙ НОВАЙ КАЛЕКЦЫІ Ў

МІЛАНЕ.

ЯНЫ НА ВЯРШЫНІ С

ЛАВЫ. А

ЛЕ І ЦЯПЕР ВАКАЛІСТ ДЖЭЙК Ш

ЫРС СЫХОДЗІЦЬ СА СЦЭНЫ, П

АДЫХОДЗІЦЬ ДА СВАІХ СЯБРОЎ ДЫ ПЫТАЕЦЦА: “Н

У ЯК ВАМ,

СПАДАБАЛАСЯ?” НІБЫТА SCISSOR SISTERS ВЫСТУПАЛІ ТОЛЬКІ П

ЕРАД ГЭТЫМІ С

ЯБРУЧКАМІ, А НЕ ПЕРАД ПОЎНЫМ СТАДЫЁНАМ.

ДЭНС, ДЭНС, ДЫСКА-ДЭНС!!!

CD / 035

CD / 034

М ІЛАЯ НАЗВА!

ПО СТ-ПОСТ-ПОСТ

НАХРАПІСТЫ Я ТОП'ЕРЫ

Няма больш ага задавальненьня для Scissor Sisters, чым расказваць журналістам пра тое, ш то абазначае іх назва. “Спачатку мы хацелі назвацца “М ёртвая Лесьбіянка”, - кажа адзін з заснавальнікаў гурта, 27-гадовы электрамузычны геній Babydaddy.

Нечаканы прыступ прагматызму, які наагул не ўласьцівы гэтаму квінтэту разьдзяўбаяў, прымусіў іх выбраць назву, ш то спадабалася нават маці Babydaddy. “Scissor Sisters? Сястрычкі-нажнічкі? О, якая мілая назва!” - блаславіла яна сынка. Цікава, колькі часу пройдзе, пакуль яна даведаецца, ш то на жаргоне гэтыя словы абазначаю ць лесьбіянак.

Нават абаяльнаму ф ронтмэну SciSi Джэйку Ш ырсу, нягледзячы на ягоны дыплём па спэцыяльнасьці “літаратурная праца”, патрэбная якая хвіліна, каб пакорпацца ў асабістым слоўніку і знайсьці адэкватныя выразы. Усё ж такі ён паказвае на пальцах: “Яны кладуцца вось так... Каб іхныя вагіны церліся адна аб адну”.

Дарэчы, у складзе гурта зь пяці чалавек толькі адзін цікавіцца жанчынамі - і гэта, як ні дзіўна, нават ня Aня Maтронікс. “М не аф ігенна падабаю цца робаты !” - тлумачыць яна журналісту, які зацікавіўся агромністай, на ўсё яе плячо, кібарг-татуіроўкай.

Нягледзячы на гэту яўную прыкмету ўнутранай сапсаванасьці, Аня - адзіны чалавек з гурта, які яш чэ зусім нядаўна меў сталае месца працы. Ганулька была оф існай сакратаркай. А да гэтага працавала кіраўнічкай танцавальнага калектыву трансвэстытаў у дэкаданс-клюб-кабарэ, якое і стала перш ай пляцоўкай для выступленьня SciSi, тады яш чэ дуэту Джэйка Ш ырса і Babydaddy.

Пасьля тройца разам ладзіла тэматычныя клю бныя вечарынкі а-ля Dada A'GO-GO (“Эратычныя Дадаісцкія Танцы”). У памятны дзень, які можна лічыць іх днём народзінаў, ладзiлася “О ргія Арыгамі”-party.

Тыя зэпээры, якія выдаю ць на знаўцаў музла, хай нават не спрабую ць залічыць SciSi да электраклэш у. Той здох яш чэ летась, і забілі яго такія каманды, як Scissor Sisters. Каб потым, уволю пазьдзекаваўш ыся з рэш ткаў, зрабіць жахлівае адкрыцьцё: іх даўно называю ць “постэлектраклэш ”! “Слова “электраклэш ” гучыць проста мярзотна!” - прызнаецца Джэйк.

У 2002 Бруклін кіш эў гуртамі-аднадзёнкамі, якія хавалі сваю творчую імпатэнцыю пад моднымі рэтра-дыскатэчнымі бірулькамі, спасылаю чыся пры гэтым на дыджэя Larry Tee, ідэоляга і прамоўтара стылю. У тую ж тусу спачатку трапілі і SciSi дзякую чы свайму перш аму сынглу “Electrobix”. Але ня варта ш укаць гэтую песьню на іх перш ым альбоме. Прасьцецкае электра-дыска хутка стала для іх пазаўчораш нім днём - у камандзе зьявіліся гітарыст Дэрэк Джы і бубнач Paddy Boom. Дзякую чы ім аматары рок-н-рольнага драйву ацанілі SciSi: “Гэта як брыт-поп, толькі лепш і, дзякуй Богу, без брытанцаў!”

SciSi зрабілі тое, чаго старыя рокеры ім не дарую ць ніколі, - уварваліся ў Брытанскі Топ-10 з кавэрам (самі яны называю ць ГЭТА рэінтэрпрэтацыяй) пінкф лойдаўскай “Comfortably Numb”. Невядома, як перажыў ганьбу старэча Роджэр Уотэрс, калі пачуў крэйзі-дэнсынг-Bee-Gees-підарскую-ф альцэт-вэрсію сваёй нятленкі.

Так ці інакш, нехта накрэмзаў SciSi мыла, падпісанае імем дыназаўра. У ім невядомая асоба заявіла, ш то ёй... вельмі спадабалася. І нават папрасіла ў гурта кампакт (магчыма, каб падарыць сапраўднаму Роджэру Ўотэрсу на Каляды). Калі меркаваць па зваротным адрасе, гэта мог быць хіба ш то калега Ўотэрса па бандзе - Дэйв Гілмар. А можа, і сапраўды сам Роджэр...

Нягледзячы на непамерную ўвагу мас-мэдыяў, камэрцыйныя дасягненьні SciSi не такія ўжо і вялікія. Прадаць растлусьцелым Ш татам неш та не падобнае ні да рэп-мэталу, ні да хіп-хопу, ды яш чэ з выразным гей-адценьнем - справа амаль безнадзейная. І тое, ш то альбом даступны на іх радзіме толькі ў якасьці імпарту, - своеасаблівы знак якасьці.

СКЛАД:

ДжэйкШырс-фронтм

эн

Сапраўднаеімя:ДжэйсанСэлардз

Babydaddy-басыст,“электронік”

Сапраўднаеімя:СкотХоф

ман

AняMaтронікс-вакалістка

Сапраўднаеімя:Аня

Лінч

ДэльМаркіз-гітарыст

Сапраўднаеімя:Дэрэк

Груэн

PaddyBoom-бубнач

Сапраўднаеімя:Патры

кСікор

КРАІНА:

ДЫСКАГРАФІЯ:

Падабаецца: апошні альбом Джордж

а Майкла

Не падабаецца: ж

урналістка Кіці Імпайр з

“Абсэрвэра”, якая раскры

тыкавала іх

нядаўняе шоў у Ш

эфілдзе.

Пра гурт: “Мы робім тое, ш

то нам

падабаецца, без аніякіх кам

прам

ісаў”.

Падабаецца: “Мапэт-ш

оў”

Не падабаецца: Б

рытні. Пры

людна пасы

лае

яе на фіг, а калі хоча заставацца культурнай,

то ў Тыбэт.

Пра сябе: “Маё сцэнічнае ім

я ня мае ніякага

дачы

неньня да садамазахізму”

Асаблівая пры

кмета: ня гей.

Штаты

Scissor Sisters (2004)

SCISSOR SISTERS

СЁНЬНЯ ЯНЫ РЭАЛЬНЫЯ ЗОРКІ. PET SHOP BOYS ЗАМОВІЛІ ІМ РЭМІКС, D

URAN DURAN ЗАПРАСІЛІ Н

А РАЗАГРЭЎ ПАДЧАС РЭТОРН-КАНЦЭРТАЎ. Н

А ТРЫЮМФАЛЬНАЕ Ш

ОЎ

“СЯСТРЫЧАК” У НЬЮ-ЁРСКІМ BOWERY BALLROOM ПРЫПЕРСЯ ФРЭД Ш

НАЙДЭР З B-52 І П

АДЧАС КАНЦЭРТУ ЎЗЬБІЎСЯ НА СЦЭНУ, К

АБ ПАДПЕЦЬ. В

ІВІЕН ВЭСТВУД

ПАЮЗАЛА ІХ

НЫЯ КАМПАЗЫЦЫІ П

АДЧАС ПАКАЗУ СВАЁЙ НОВАЙ КАЛЕКЦЫІ Ў

МІЛАНЕ.

ЯНЫ НА ВЯРШЫНІ С

ЛАВЫ. А

ЛЕ І ЦЯПЕР ВАКАЛІСТ ДЖЭЙК Ш

ЫРС СЫХОДЗІЦЬ СА СЦЭНЫ, П

АДЫХОДЗІЦЬ ДА СВАІХ СЯБРОЎ ДЫ ПЫТАЕЦЦА: “Н

У ЯК ВАМ,

СПАДАБАЛАСЯ?” НІБЫТА SCISSOR SISTERS ВЫСТУПАЛІ ТОЛЬКІ П

ЕРАД ГЭТЫМІ С

ЯБРУЧКАМІ, А НЕ ПЕРАД ПОЎНЫМ СТАДЫЁНАМ.

ДЭНС, ДЭНС, ДЫСКА-ДЭНС!!!

CD / 035

CD / 036

На яе сумленьні - адпрацаваны ад званка да званка пяцігадовы кантракт з коліш нім гуртом Кортні Лав Hole, дзе яна грала на басе (і так грала, ш то Gibsan Awards двойчы прызнаваў яе лепш ай жанчынай-басысткай). І год, які яна выступала зь Білі Корганам, лідэрам Smashing Pumpkins, лічыце за пяць: ня кожны змог бы так доўга трываць аднаго з самых таленавітых і бескампрамісных эгацэнтрыкаў. Стаміўш ыся ад другаснай ролі, на сольніку яна дэманструе інш ыя таленты: піш а песьні (Кортні і Білі маглі б ганарыцца сваёй вучаніцай) і сьпявае.

На ф отках М эліса выглядае настолькі асьляпляльна-небясьпечнай курвай, ш то, ціснучы на “плэй”, міжволі перабіраеш у памяці пункты свайго тэстамэнту. Але, ш чыра кажучы, няма тут ні выбуху агрэсіі, ні драйву - усё даволі прадказальна. Гэта ня значыць кепска, але... Харызму можна было б падаць пад наш мат вастрэйш ым соўсам.

І было б проста выдатна, калі б Кортні пазычыла М элісе больш самаўпэўненасьці ў голасе. А пакуль нават на яе ф оне дзяўчо выглядае дэбю танткай-падш ыванкай. Дадайце сю ды рэш ткі славутай праф эсійнай мэлянхоліі, якую ў анэкдотах пра басыстаў называю ць адмарожанасьцю і якая зусім не пасуе наш ай рок-прыгажуні ў дэніме...

Сябры М элісы - James Iha (Pumpkins), Twiggy Ramirez (яго сяброўства з М эрылінам М энсанам таксама засталося ў мінулым) і Josh Homme (QOTSA), як ні стараліся, дапамаглі дзеўцы зрабіць месцамі цікавы і там-сям гітовы альбом. І самым калярытным выканаўцам на ім застанецца ш вэйцарская бабця М элісы, якая на завярш альным бонус-трэку спрабуе прасьпяваць традыцыйны ёдаль.

***

Культурнасьць істрыманасьць мовы М элісыпаціху робіцца “притчей во языцех”сярод амэрыканскіхжурналістаў.На адным з канцэртаў КортніЛав так інезмагла прымусіць яе прылю дна паслаць усіх нах.“Idofuck,butIdon'tsay“fuck”,-сказала панна М эліса.

У тэкстах яе песень слова “fuck”наагул несустракаецца ні-ра-зу! Для параўнаньня:у“AmericanSweetheart”Кортніяно ўжываецца4разы (зь іх адзін-упрамым значэньні),а ў “ThisIsNotATest!”М ісіЭліят-10(калілічыць разам з “motherfucker”).Увесь гэтымэйнстрымавы закос пад брыдкаслоўе мізарнее пераддасягненьняміэлектрапанкерш ы Peaches,уадной песьніякой “Shakeyerdix”(альбом “Fatherfucker”,2003)18разоўгучыць слова “motherfucker”іадпаведна столькіж разоў-“fatherfucker”.

Як вядома, сыгналам да пачатку Перш ай Сусьветнай паслужыла забойства эрцгерцага Ф ранца Ф эрдынанда. Якімі будуць наступствы дэбю тнага альбома ш атляндзкага квартэту Franz Ferdinand, сказаць цяжка. Але сыгнал нельга пакінуць без увагі.

Як заслужыць тытул эрцгерцага напачатку трэцяга тысячагодзьдзя? Уявіце: вы - дзівакаватыя хлопцы з Глазга, старанна рэпэтуеце на закінутым складзе, час ад часу арганізоўваю чы там несанкцыянаваныя хэпэнінгі. Адзін зь іх нечакана перарываю ць копы з суседняга двара. Трохі папрактыкаваўш ыся граць гамы ў кутузцы, увосені 2003 году вы выпускаеце свой EP, які праходзіць паўз патрэбныя вуш ы, а рукі экспэрта ўжо наляпляю ць на вас ярлык “Другія Joy Division”. Апош ні пацьвярджаецца выдадзеным у атмасф эры нецярплівага чаканьня перш ым лонгплэем.

І вось вы - нованароджаныя (перш ыя за квартал гэтага году) “Уратавальнікі Рок-музыкі”.

Але каб жа Franz Ferdinand сапраўды яго ратавалі!.. А то атрымліваецца: інш ыя кан'юнктурныя рэвалю цыянэры (кш талту The Wines) аш чадна захоўваю ць свае ўзорныя асобнікі рок-н-ролу ў сэрванце. Ш атляндцы ж абыходзяцца са сваім “ролам” неаш чадна: выводзяць на прагулку без галаўнога ўбору, ляную цца завязваць яму матузкі і, ш то самае бястактнае, граю ць яго і сьпяваю ць.

Franz Ferdinand пераконваю ць, ш то спадчына мінулага не павінна мёртвым грузам класьціся на плечы навічкоў. Іх музычны сьвет населены ня толькі ценямі перш апродкаў, а трохпавярховае азначэньне “постпострок” насамрэч уклю чае ўвесь дыяпазон ад “прота-“ да “нэа-“. Бліжэйш ымі (геаграф ічна і мэнтальна) іх суседзямі па аўдыёгаляктыцы можна назваць лівэрпульцаў The Coral. Драматычны вакал саліста Алекса Капранаса нагадвае адначасова лідэра Kinks Рэя Дэвіса і кагосьці з дуэту “Ундэрвуд”, а энэргічная рытм-сэкцыя зьдзіўляе элегантнымі зьменамі тэмпу амаль у кожнай песьні (асабліва ў “Take Me Out”, “Darts Of Pleasure” і “Come On Home”).

Цалкам можа быць, значэньне сыгналу ў тым, ш то Трэцяй Сусьветнай ня будзе?

***

На жаль,аўтары CDчкіпакуль пэрсанальна не знаёмыяз салістам FranzFerdinandАлексам Капранасам,але прынагодзе паціснуць чуваку руку за залатыя словы:

“Качаць музыку зь інтэрнэту-выдатны спосабдаведацца пра некага новага.Я не зьбіраю ся крытыкавацьлю дзей за тое,ш то яны лю бяць музыку.Знаёмыяпадыходзяць да мяне ікажуць:“Я скачаў ваш альбом,тамуш то ня змогстрымацца ідачакацца,пакуль яго можна будзенабыць”.Ігэта цудоўна!”

MELISSA AUF DER MAUR / AUF DER MAUREMI

FRANZ FERDINAND / FRANZ FERDINANDDomino

CD

ЧКА

CD-аглядальнiкi - Алеся СЕРАДА, Вiктар ПАЗЬНЯКОЎ

Прыклаўш ы некаторыя намаганьні, амаль усе песьні з “Montevideo” можна адш укаць у рэпэртуары беларускіх FM-станцыяў за адны суткі. Як і Хлястоў, J_Морс набірае адсоткаў пяць з запаветных для кожнага радыё 50%. Ды і сама канцэпцыя альбома дазваляе ставіць яго ў плэйліст цалкам: гадзіны ў тры ночы ён забясьпечыць ня толькі 44 хвіліны беларускага прадукту, але і два выхады ў этэр Славы Бандарэнкі з прагнозам надвор'я (слухай “Montevideo”).

Тыя, хто калісьці ш укаў нумар CD / “Студэнцкай Думкі” з максі-сынглам “Web-дызайн”, але так і не знайш оў, ня будуць расчараваныя. На альбоме прысутнічае больш ая яго палова. Яш чэ некалькі песень вы б маглі пачуць на папярэднім альбоме “L.S.D. или чай?”, калі б ён у свой час выйш аў. Ф актычна ў руках мы маем “J_Морс: Справаздача 2001-2004”, нават “Катуй-ратуй” у наяўнасьці.

Ахарактарызаваць альбом як “выдатны” ня ўдасца. Больш дакладна - “лепш ы прахадны альбом, якога доўга чакалі”. Надзіва, гэтая характарыстыка нават ня мусіць абразіць поп-рокавы авангард Беларусі. Бо і сам поп-рок у нас, як вы разумееце, мае сумнеўную рэпутацыю. На экспарт такі яўна ня пусьціш: у суседзяў з усіх бакоў такога дабра навалам. І нават калі б ф эны Ўладзімера Пугача на Ўкраіне ці ў Растове-на-Доне захацелі ціш ком дапамагчы з тыражаваньнем і продажам, службовае палажэньне дырэктара “Беларускай музычнай агенцыі” вымусіла б яго спыніць дзеяньні піратаў самым жорсткім чынам. Сабе на славу, J_Морсу на пагібель.

Данке ш ён кампанii West Records.

***

Альбомы “Montevideo” выходзілі:

у нікому тут не вядомых гуртоў Monte Video (1983) i Paraguay Today (2002),

а таксама ў уругвайскага нью-эйджэра-мультыпэркусіяніста Rada Ruben (1997).

CD / 037

J_МОРС / MONTEVIDEOWest records

SCISSOR SISTERS / SCISSOR SISTERSPolydor, 2004

Калі б Элтан Джон безнадзейна закахаўся ў

Боя Джорджа і з гэтай нагоды на яго сыйш ло

натхненьне, ня менш ае, чым у лепш ыя гады, то Элтан

ніколі б ня стаў адкрываць сьвету імя свайго каханьня.

Ён бы выбраў якое-небудзь простае жаночае імя. М эры,

напрыклад. Але гэтага ніколі ня здарыцца, бо ў 2004

SciSi ўжо напісалі “Mary”, якую не пераўзыйсьці нават

памаладзеламу сэру Элтану.

Ці прыкіньце: вядомы маэстра Райманд Паўлз

урэш це паверыў, ш то Дэвід Боўі - жанчына, а Дэвід

скарыстаўся гэтым... Творчым вынікам дуэту магла б

стаць глямурная “Laura”, гіт, круцейш ы нават за

“Айсберг в океане”.

Калі б ня Scissor Sisters, мы б ніколі не даведаліся,

на ш то была б падобна сумесная оргія Pink Floyd і

Frankie Goes To Hollywood. Ці як бы гучала публічнае

прызнаньне ўдзельнікаў Primal Scream у

гомасэксуалізме. (Але ў адрозьненьне ад Electric Six,

ш то апяваю ць гей-бары з патасам, вартым гурта

“Цягні-Ш турхай”, Джэйк Ш ырс ш чыра верыць у рэтра-

рамантыку перш ых легальных гей-вечарынак і ў тое,

ш то за кічавымі бліскаўкамі хаваю цца пачуцьці, вартыя

таго, каб апяваць іх без іроніі.)

Калі б ня Scissor Sisters, мы б не зразумелі, на

якім моманце здуліся дыска-зоркі 1970-80-х. Калі хочаце,

SciSi вярнулі нейкую непаўторную лёгкасьць у

прасьмярдзелую рок- і рэп-потам поп-музыку. І наноў

асьвятлілі яе ўсімі колерамі вясёлкі. Геі? О так, геі!

Ф рыкі? Ясна ж ! І за гэта варта падняць келіхі. А пасьля

вываліцца з пратухлых чылаўтаў на крывавы дэнс-ф лор.

BINGO!!!

CD / 036

На яе сумленьні - адпрацаваны ад званка да званка пяцігадовы кантракт з коліш нім гуртом Кортні Лав Hole, дзе яна грала на басе (і так грала, ш то Gibsan Awards двойчы прызнаваў яе лепш ай жанчынай-басысткай). І год, які яна выступала зь Білі Корганам, лідэрам Smashing Pumpkins, лічыце за пяць: ня кожны змог бы так доўга трываць аднаго з самых таленавітых і бескампрамісных эгацэнтрыкаў. Стаміўш ыся ад другаснай ролі, на сольніку яна дэманструе інш ыя таленты: піш а песьні (Кортні і Білі маглі б ганарыцца сваёй вучаніцай) і сьпявае.

На ф отках М эліса выглядае настолькі асьляпляльна-небясьпечнай курвай, ш то, ціснучы на “плэй”, міжволі перабіраеш у памяці пункты свайго тэстамэнту. Але, ш чыра кажучы, няма тут ні выбуху агрэсіі, ні драйву - усё даволі прадказальна. Гэта ня значыць кепска, але... Харызму можна было б падаць пад наш мат вастрэйш ым соўсам.

І было б проста выдатна, калі б Кортні пазычыла М элісе больш самаўпэўненасьці ў голасе. А пакуль нават на яе ф оне дзяўчо выглядае дэбю танткай-падш ыванкай. Дадайце сю ды рэш ткі славутай праф эсійнай мэлянхоліі, якую ў анэкдотах пра басыстаў называю ць адмарожанасьцю і якая зусім не пасуе наш ай рок-прыгажуні ў дэніме...

Сябры М элісы - James Iha (Pumpkins), Twiggy Ramirez (яго сяброўства з М эрылінам М энсанам таксама засталося ў мінулым) і Josh Homme (QOTSA), як ні стараліся, дапамаглі дзеўцы зрабіць месцамі цікавы і там-сям гітовы альбом. І самым калярытным выканаўцам на ім застанецца ш вэйцарская бабця М элісы, якая на завярш альным бонус-трэку спрабуе прасьпяваць традыцыйны ёдаль.

***

Культурнасьць істрыманасьць мовы М элісыпаціху робіцца “притчей во языцех”сярод амэрыканскіхжурналістаў.На адным з канцэртаў КортніЛав так інезмагла прымусіць яе прылю дна паслаць усіх нах.“Idofuck,butIdon'tsay“fuck”,-сказала панна М эліса.

У тэкстах яе песень слова “fuck”наагул несустракаецца ні-ра-зу! Для параўнаньня:у“AmericanSweetheart”Кортніяно ўжываецца4разы (зь іх адзін-упрамым значэньні),а ў “ThisIsNotATest!”М ісіЭліят-10(калілічыць разам з “motherfucker”).Увесь гэтымэйнстрымавы закос пад брыдкаслоўе мізарнее пераддасягненьняміэлектрапанкерш ы Peaches,уадной песьніякой “Shakeyerdix”(альбом “Fatherfucker”,2003)18разоўгучыць слова “motherfucker”іадпаведна столькіж разоў-“fatherfucker”.

Як вядома, сыгналам да пачатку Перш ай Сусьветнай паслужыла забойства эрцгерцага Ф ранца Ф эрдынанда. Якімі будуць наступствы дэбю тнага альбома ш атляндзкага квартэту Franz Ferdinand, сказаць цяжка. Але сыгнал нельга пакінуць без увагі.

Як заслужыць тытул эрцгерцага напачатку трэцяга тысячагодзьдзя? Уявіце: вы - дзівакаватыя хлопцы з Глазга, старанна рэпэтуеце на закінутым складзе, час ад часу арганізоўваю чы там несанкцыянаваныя хэпэнінгі. Адзін зь іх нечакана перарываю ць копы з суседняга двара. Трохі папрактыкаваўш ыся граць гамы ў кутузцы, увосені 2003 году вы выпускаеце свой EP, які праходзіць паўз патрэбныя вуш ы, а рукі экспэрта ўжо наляпляю ць на вас ярлык “Другія Joy Division”. Апош ні пацьвярджаецца выдадзеным у атмасф эры нецярплівага чаканьня перш ым лонгплэем.

І вось вы - нованароджаныя (перш ыя за квартал гэтага году) “Уратавальнікі Рок-музыкі”.

Але каб жа Franz Ferdinand сапраўды яго ратавалі!.. А то атрымліваецца: інш ыя кан'юнктурныя рэвалю цыянэры (кш талту The Wines) аш чадна захоўваю ць свае ўзорныя асобнікі рок-н-ролу ў сэрванце. Ш атляндцы ж абыходзяцца са сваім “ролам” неаш чадна: выводзяць на прагулку без галаўнога ўбору, ляную цца завязваць яму матузкі і, ш то самае бястактнае, граю ць яго і сьпяваю ць.

Franz Ferdinand пераконваю ць, ш то спадчына мінулага не павінна мёртвым грузам класьціся на плечы навічкоў. Іх музычны сьвет населены ня толькі ценямі перш апродкаў, а трохпавярховае азначэньне “постпострок” насамрэч уклю чае ўвесь дыяпазон ад “прота-“ да “нэа-“. Бліжэйш ымі (геаграф ічна і мэнтальна) іх суседзямі па аўдыёгаляктыцы можна назваць лівэрпульцаў The Coral. Драматычны вакал саліста Алекса Капранаса нагадвае адначасова лідэра Kinks Рэя Дэвіса і кагосьці з дуэту “Ундэрвуд”, а энэргічная рытм-сэкцыя зьдзіўляе элегантнымі зьменамі тэмпу амаль у кожнай песьні (асабліва ў “Take Me Out”, “Darts Of Pleasure” і “Come On Home”).

Цалкам можа быць, значэньне сыгналу ў тым, ш то Трэцяй Сусьветнай ня будзе?

***

На жаль,аўтары CDчкіпакуль пэрсанальна не знаёмыяз салістам FranzFerdinandАлексам Капранасам,але прынагодзе паціснуць чуваку руку за залатыя словы:

“Качаць музыку зь інтэрнэту-выдатны спосабдаведацца пра некага новага.Я не зьбіраю ся крытыкавацьлю дзей за тое,ш то яны лю бяць музыку.Знаёмыяпадыходзяць да мяне ікажуць:“Я скачаў ваш альбом,тамуш то ня змогстрымацца ідачакацца,пакуль яго можна будзенабыць”.Ігэта цудоўна!”

MELISSA AUF DER MAUR / AUF DER MAUREMI

FRANZ FERDINAND / FRANZ FERDINANDDomino

CD

ЧКА

CD-аглядальнiкi - Алеся СЕРАДА, Вiктар ПАЗЬНЯКОЎ

Прыклаўш ы некаторыя намаганьні, амаль усе песьні з “Montevideo” можна адш укаць у рэпэртуары беларускіх FM-станцыяў за адны суткі. Як і Хлястоў, J_Морс набірае адсоткаў пяць з запаветных для кожнага радыё 50%. Ды і сама канцэпцыя альбома дазваляе ставіць яго ў плэйліст цалкам: гадзіны ў тры ночы ён забясьпечыць ня толькі 44 хвіліны беларускага прадукту, але і два выхады ў этэр Славы Бандарэнкі з прагнозам надвор'я (слухай “Montevideo”).

Тыя, хто калісьці ш укаў нумар CD / “Студэнцкай Думкі” з максі-сынглам “Web-дызайн”, але так і не знайш оў, ня будуць расчараваныя. На альбоме прысутнічае больш ая яго палова. Яш чэ некалькі песень вы б маглі пачуць на папярэднім альбоме “L.S.D. или чай?”, калі б ён у свой час выйш аў. Ф актычна ў руках мы маем “J_Морс: Справаздача 2001-2004”, нават “Катуй-ратуй” у наяўнасьці.

Ахарактарызаваць альбом як “выдатны” ня ўдасца. Больш дакладна - “лепш ы прахадны альбом, якога доўга чакалі”. Надзіва, гэтая характарыстыка нават ня мусіць абразіць поп-рокавы авангард Беларусі. Бо і сам поп-рок у нас, як вы разумееце, мае сумнеўную рэпутацыю. На экспарт такі яўна ня пусьціш: у суседзяў з усіх бакоў такога дабра навалам. І нават калі б ф эны Ўладзімера Пугача на Ўкраіне ці ў Растове-на-Доне захацелі ціш ком дапамагчы з тыражаваньнем і продажам, службовае палажэньне дырэктара “Беларускай музычнай агенцыі” вымусіла б яго спыніць дзеяньні піратаў самым жорсткім чынам. Сабе на славу, J_Морсу на пагібель.

Данке ш ён кампанii West Records.

***

Альбомы “Montevideo” выходзілі:

у нікому тут не вядомых гуртоў Monte Video (1983) i Paraguay Today (2002),

а таксама ў уругвайскага нью-эйджэра-мультыпэркусіяніста Rada Ruben (1997).

CD / 037

J_МОРС / MONTEVIDEOWest records

SCISSOR SISTERS / SCISSOR SISTERSPolydor, 2004

Калі б Элтан Джон безнадзейна закахаўся ў

Боя Джорджа і з гэтай нагоды на яго сыйш ло

натхненьне, ня менш ае, чым у лепш ыя гады, то Элтан

ніколі б ня стаў адкрываць сьвету імя свайго каханьня.

Ён бы выбраў якое-небудзь простае жаночае імя. М эры,

напрыклад. Але гэтага ніколі ня здарыцца, бо ў 2004

SciSi ўжо напісалі “Mary”, якую не пераўзыйсьці нават

памаладзеламу сэру Элтану.

Ці прыкіньце: вядомы маэстра Райманд Паўлз

урэш це паверыў, ш то Дэвід Боўі - жанчына, а Дэвід

скарыстаўся гэтым... Творчым вынікам дуэту магла б

стаць глямурная “Laura”, гіт, круцейш ы нават за

“Айсберг в океане”.

Калі б ня Scissor Sisters, мы б ніколі не даведаліся,

на ш то была б падобна сумесная оргія Pink Floyd і

Frankie Goes To Hollywood. Ці як бы гучала публічнае

прызнаньне ўдзельнікаў Primal Scream у

гомасэксуалізме. (Але ў адрозьненьне ад Electric Six,

ш то апяваю ць гей-бары з патасам, вартым гурта

“Цягні-Ш турхай”, Джэйк Ш ырс ш чыра верыць у рэтра-

рамантыку перш ых легальных гей-вечарынак і ў тое,

ш то за кічавымі бліскаўкамі хаваю цца пачуцьці, вартыя

таго, каб апяваць іх без іроніі.)

Калі б ня Scissor Sisters, мы б не зразумелі, на

якім моманце здуліся дыска-зоркі 1970-80-х. Калі хочаце,

SciSi вярнулі нейкую непаўторную лёгкасьць у

прасьмярдзелую рок- і рэп-потам поп-музыку. І наноў

асьвятлілі яе ўсімі колерамі вясёлкі. Геі? О так, геі!

Ф рыкі? Ясна ж ! І за гэта варта падняць келіхі. А пасьля

вываліцца з пратухлых чылаўтаў на крывавы дэнс-ф лор.

BINGO!!!

CD / 039CD / 038

Сяргей Альф ер, Зьміцер Бабіцкі, Уладзімер Валетка, Аляксандар Ваш кевіч, Аляксандар Гатоўскі, Валер Даш кевіч, Андрэй Екадумаў, М аксім Ж банкоў, Андрэй Завадзкі, М арына Загорская, М іхал Залескі, Уладзімер Калупаеў, М іраслаў Кобаса, Сьвятлана Крупнік, Ю рась Ліхтаровіч, Андрэй Ляховіч, Уладзімер М ацкевіч, Пётра Натчык, Аляксандар Палоньнікаў, М іхаіл Пастухоў, М іхась Пліска, Віталь Сіліцкі, Віктар Чарноў, Андрэй Ш абуня

STUDY TOURS

падрабязную інф армацыю і анкету знойдзеш на

to PolandАдукацы йны я візы ты ў Польш чудля студэнтаў ад 18 да 21

ВАРШ АВА - ВРОЦЛАЎ - ОЛЬШ ТЫ Н - ГДАНЬСК

www.studytours.pl

Вядучы я беларускія палітолягі, правазнаўцы, эканамісты, сацы ялёгі, спэцы ялісты ў галіне адукацы і напісалі гэтую кнігу, каб напоўніць ж ы вы м зьместам малапрадметны вы раз "Эўрапейскі вы бар для Беларусі". Калі вы хочаце ведаць, у якім стане цяпер знаходзяцца беларуская паліты чная, эканамічная, сацы яльная і адукацы йная сы стэмы, і ш то трэба зрабіць зь імі, каб Беларусь сталася паўнапраўны м чальцом Эўрапейскага Зьвязу, то гэтая кніга для вас.

Аналіты чны праект

БЕЛАРУСЬ: СЦЭНАРЫ РЭ Ф ОРМ АЎ

Даслаўш ы замову з пазначэньнем ваш ага імя, імя па бацьку і прозьвіш ча, а таксама дакладнага адрасу на адрас 220018, Менск, а/с 3, вы атры маеце кніж ку бясплатна.

Беларусь: сцэнары рэф ормаў. Варш ава: Ф онд імя Сьцяпана Батуры, 2003.

CD / 039CD / 038

Сяргей Альф ер, Зьміцер Бабіцкі, Уладзімер Валетка, Аляксандар Ваш кевіч, Аляксандар Гатоўскі, Валер Даш кевіч, Андрэй Екадумаў, М аксім Ж банкоў, Андрэй Завадзкі, М арына Загорская, М іхал Залескі, Уладзімер Калупаеў, М іраслаў Кобаса, Сьвятлана Крупнік, Ю рась Ліхтаровіч, Андрэй Ляховіч, Уладзімер М ацкевіч, Пётра Натчык, Аляксандар Палоньнікаў, М іхаіл Пастухоў, М іхась Пліска, Віталь Сіліцкі, Віктар Чарноў, Андрэй Ш абуня

STUDY TOURS

падрабязную інф армацыю і анкету знойдзеш на

to PolandАдукацы йны я візы ты ў Польш чудля студэнтаў ад 18 да 21

ВАРШ АВА - ВРОЦЛАЎ - ОЛЬШ ТЫ Н - ГДАНЬСК

www.studytours.pl

Вядучы я беларускія палітолягі, правазнаўцы, эканамісты, сацы ялёгі, спэцы ялісты ў галіне адукацы і напісалі гэтую кнігу, каб напоўніць ж ы вы м зьместам малапрадметны вы раз "Эўрапейскі вы бар для Беларусі". Калі вы хочаце ведаць, у якім стане цяпер знаходзяцца беларуская паліты чная, эканамічная, сацы яльная і адукацы йная сы стэмы, і ш то трэба зрабіць зь імі, каб Беларусь сталася паўнапраўны м чальцом Эўрапейскага Зьвязу, то гэтая кніга для вас.

Аналіты чны праект

БЕЛАРУСЬ: СЦЭНАРЫ РЭ Ф ОРМ АЎ

Даслаўш ы замову з пазначэньнем ваш ага імя, імя па бацьку і прозьвіш ча, а таксама дакладнага адрасу на адрас 220018, Менск, а/с 3, вы атры маеце кніж ку бясплатна.

Беларусь: сцэнары рэф ормаў. Варш ава: Ф онд імя Сьцяпана Батуры, 2003.

CD / 040

УНІКАЛЬНЫ Д ОСЬВЕД

adidas

adidasadidas

ADIDAS-КАСМ ЭТЫ КА Д ЛЯ ЦЯБЕ

adidas

Д ОГЛЯД З ТРЫ М А ПАЛОСКАМ Іadidas

ГЕЛІД ЛЯ ДУШ УADIDAS

і дэталёвыя веды пра тое, як цела чалавека рэагуе на экстрэмальныя ўмовы, - вынік 50-гадовага існаваньня . Напружаньне, стрэс, сьпякота, хуткасьць і перагрузкі - тваёй скуры нічога не пагражае, калі яна абароненая касмэтыч-нымі сродкамі . Гэта значыць, ш то ўся прадукцыя з імем ствараецца з улікам таго, каб даць арганізму максымаль-ную магчымасьць самарэалізацыі. Той жа прынцып ляжыць у аснове парф умэрных і гігіенічных сродкаў, якія распрацоўваю цца разам з COTY.

, калі ты:a) не разьменьваеш ся на дробязі і прызна-еш толькі якасныя сродкі догляду цела;b) захоплены спортам і цэніш сваё здароўе.

пастаянна кансультуецца зь вядомымі спартоўцамі, каб стварыць касмэтыку для маладых і актыўных - такіх, як ты.

- натхняльны пах чыстага паветра і

прыгодаў. Экстракт волі. Глыток веры ў сябе. Гатоўнасьць прыняць выклік. У складзе ф ормулаў - натуральныя актыўныя інгрэдыенты, расьлінныя канцэнтраты, дзеяньне якіх разьлічана на лю бое надвор'е і прадумана гэтак жа дэталёва, як і найноўш ая тэхналёгія ў бегавых красоўках ці супэртканіна ў ф ітнэс-вопратцы. Галоўная ідэя - зрабіць цябе калі не чэмпіёнам, то, прынамсі, насамрэч здаровым чалавекам. У лю бую пару году.

спрыяю ць аднаўленьню РH-балянсу скуры. Эрганамічны дызайн упакоўкі - прыкмета стылю і зручнасьці ў карыстаньні. Перш аклясныя трывалыя пахі адновяць душ эўную раўнавагу, неабходную табе ў ш алёным гарадзкім рытме, і павялічаць выкід адрэналіну ў кроў.

ADIDAS:

СВАБОДА ДЗЕЯНЬНЯЎ ЯК Ж

ЫЦЬЦЁВЫ ПРЫНЦЫП

CD / 040

УНІКАЛЬНЫ Д ОСЬВЕД

adidas

adidasadidas

ADIDAS-КАСМ ЭТЫ КА Д ЛЯ ЦЯБЕ

adidas

Д ОГЛЯД З ТРЫ М А ПАЛОСКАМ Іadidas

ГЕЛІД ЛЯ ДУШ УADIDAS

і дэталёвыя веды пра тое, як цела чалавека рэагуе на экстрэмальныя ўмовы, - вынік 50-гадовага існаваньня . Напружаньне, стрэс, сьпякота, хуткасьць і перагрузкі - тваёй скуры нічога не пагражае, калі яна абароненая касмэтыч-нымі сродкамі . Гэта значыць, ш то ўся прадукцыя з імем ствараецца з улікам таго, каб даць арганізму максымаль-ную магчымасьць самарэалізацыі. Той жа прынцып ляжыць у аснове парф умэрных і гігіенічных сродкаў, якія распрацоўваю цца разам з COTY.

, калі ты:a) не разьменьваеш ся на дробязі і прызна-еш толькі якасныя сродкі догляду цела;b) захоплены спортам і цэніш сваё здароўе.

пастаянна кансультуецца зь вядомымі спартоўцамі, каб стварыць касмэтыку для маладых і актыўных - такіх, як ты.

- натхняльны пах чыстага паветра і

прыгодаў. Экстракт волі. Глыток веры ў сябе. Гатоўнасьць прыняць выклік. У складзе ф ормулаў - натуральныя актыўныя інгрэдыенты, расьлінныя канцэнтраты, дзеяньне якіх разьлічана на лю бое надвор'е і прадумана гэтак жа дэталёва, як і найноўш ая тэхналёгія ў бегавых красоўках ці супэртканіна ў ф ітнэс-вопратцы. Галоўная ідэя - зрабіць цябе калі не чэмпіёнам, то, прынамсі, насамрэч здаровым чалавекам. У лю бую пару году.

спрыяю ць аднаўленьню РH-балянсу скуры. Эрганамічны дызайн упакоўкі - прыкмета стылю і зручнасьці ў карыстаньні. Перш аклясныя трывалыя пахі адновяць душ эўную раўнавагу, неабходную табе ў ш алёным гарадзкім рытме, і павялічаць выкід адрэналіну ў кроў.

ADIDAS:

СВАБОДА ДЗЕЯНЬНЯЎ ЯК Ж

ЫЦЬЦЁВЫ ПРЫНЦЫП