Begüm Alkan "Sokaklardaki Yoldaşlarım" (Sayfa 2)

Sokaklardaki Yoldaşlarım

Aile içinde yaşanan kavga şiddeti artarak devam ediyordu. Sıcak bir aileye kavuşma umudu ile geldiğim bu evde daha fazla kalamazdım, bu küçük kızın kötü davranışlarına katlanamazdım.

İşte kafamda bu düşünceler dolaşırken ani bir kararla evin bahçesinden kaçtım. Artık Çamlıca’nın dik sokaklarında tek başımaydım. Issız ve soğuk sokaklarda yürüyordum. Üşümüyordum. Huzur içimi ısıtıyordu. Tıpkı kardan adam yapan çocuklar gibi mutluydum. Patilerimin kaymasını bile umursamıumursamıyordum.

Biliyordum ki bu gece de diğer geceler olduğu gibi iyi insanlar tarafından hiçbir zaman unutulmayan, sahip çıkılan “İstanbul Kedileri” hallerinden gayet memnundu... Sokak yoldaşlarımla aynı kaderi paylaşmaya hazırdım... Artık çok daha huzurluydum… Yılbaşı gecesinin renkleri, heyecanı sarmıştı içimi, sokaklar ışıl ışıldı ve bu sokaklar bundan böyle yepyeni arkadaşlarımla paylaşacağım evim olacaktı…

2/2