-
Apenverdriet Een appartement in de stad. - In de ene kamer staat
Juliette en in een andere staat Mara te dansen. JULIETTE Zit zij nu
aan de drugs? Allez, waarom gaat zij nu niet weg? Sommige mensen,
hein? Subiet gaat ze nog vragen of ze mag blijven slapen. MARA Hebt
ge liever dat ik wegga? JULIETTE Neenee. Blijft, alstublieft. -
gaat naar de andere kamer - MARA - volgt haar - Spijtig dat t
gedaan is. t Was echt goed, uw feest. Zijt ge zelf wat kontent?
JULIETTE Ja, absoluut. Dr is heel veel gegeten. MARA t Was ook zo
lekker. JULIETTE Dr is wel veel over. MARA Ge hebt veel te veel
gemaakt. JULIETTE Ge wilt toch niet meemaken dat er te weinig is.
MARA Het was zeker niet te weinig. Zo nen overvloed. Zoveel keuze.
Heel veel dingen die ik niet ken. Die kleine hapkes. JULIETTE
Libanees MARA Ge hebt dat allemaal zelf gemaakt - JULIETTE Jaja.
Niets van den traiteur. Vier dagen voorbereiding. Hakken. Snijden.
Fileren. Op schotels schikken. Garnieren. Versieren. Alleen, hein.
MARA Serieuze onderneming. JULIETTE Zesentachtig gasten. Johan wou
absoluut gans zijn familie
-
en al zijn vrienden. Ik zeg: Johan, we hebben daar niet de
tafels en de stoelen voor. - Dat gaat gaan, snoezeke. MARA
Vermoeiend. JULIETTE We hadden iets te vieren. Ons terug bijnkomen.
- Zesentachtig gasten. Het had toch iets intiemer gemogen. Het is
niet zo groot, ons appartement. Het was te vol. MARA Dat is juist
zo gezellig. Iedereen zo op mekaar gepresd. Zo close. Wat de mensen
mij niet allemaal komen vertellen zijn. Details dat ik gehoord heb.
Heavy. JULIETTE Ik krijg mijne klop. MARA Het was heel schoon. Zo
harmonieus. Zo elegant allemaal. De vrouwen in t lang. De mannen in
smoking. JULIETTE - kijkt naar haar - Dat stond wel zo op de
uitnodiging. MARA - gaat naar de gang - JULIETTE Ik kan mijn eigen
op een vuilblik vegen. MARA - terug op - Hij blijft lang weg, uwe
man. JULIETTE Johan? Hij is Sabine naar huis gaan voeren. - Pauze.
- MARA Het was echt goed, uw feest. JULIETTE Mijn benen. MARA
Excellent. JULIETTE Ik heb alles gegeven. Ik ben op. MARA Dat zal
wel. Ik heb u zien vliegen. Ge hebt mogen rotsen en draven heel den
avond, servietten en borden aansleuren, glazen bijgieten, gemorste
sausen opkuisen. En dat met ne constante glimlach. JULIETTE Het lot
van de gastvrouw.
-
MARA Werken en anderen laten genieten. Feitelijk zijt ge niet
meer dan ne paal - JULIETTE Waar iedereen kan aan hangen, ja. MARA
Ik ken dat gevoel. Ik heb zo een beroep. JULIETTE Ah ja? MARA Ik
werk voor Familiezorg. Ik rijd met zon autootje rond. Ouwe mensen
gaan verzorgen aan huis. Eelt afkrabben. Haartjes uittrekken.
Nekeer wat mascara voor ne schoneren oogopslag. Voor wat? Dr kijkt
niemand meer naar u. Ze staan allemaal op dieet. Daisy. Ik zet ze
op de schaal: tweennegentig kilo. De week daarop: vierennegentig
kilo. Ik zeg: Het is wel ik die u moet heffen. - Ga bij uwe
vakbond. Ik zeg: Ik ga limieten gaan afdwingen. Als ge te zwaar
wordt, ga ik in staking. Blijft ge hier alleen drijven in uw vet,
dooie muffe walrus. Ik ben bij Maritte moeten gaan omdat ik dooie
muffe walrus heb gezegd tegen Daisy. Ik kom bij Daisy: Allez,
Daisy, gij belt naar Mariette en nu moet ik u in bad doen? Geen
schrik dat ik u ga laten verzuipen, Daisy? Ik moet echt ander werk
zoeken. Dr gaat nekeer een ongeluk gebeuren. - pauze - Hebt ge echt
niets meer om te drinken? JULIETTE Nee. Alles is op. MARA Ik heb
hele groten dorst. JULIETTE Pakt water van de kraan. MARA Allez,
het feest is gedaan. Den drank is op. Efkes zag het eruit dat het
ging losbreken. Dat ze gingen dansen. JULIETTE Mijn geburen. MARA
Ja. En ook, zonder muziek.
-
Normaal rond dit uur ben ik aan het dansen. De zaterdagavond, ik
moet mij kunnen geven. Ik heb maar n avond dat ik kan uitgaan. De
zondag moet ik al weer werken. - pauze - Yves met zijn vet haar.
Die wou anders wel dansen. Amaai, zo ne kleffen. Hij zag mij
helegans zitten. JULIETTE Hij is het mij komen zeggen in de keuken:
Juliette, die daar met haar blauwe broek, die leren vest en de
dansschoenen van Johan - tegen publiek - Ik weet niet wie dat dat
is? Wat doet die hier? Wie is dat? MARA Dat zijn er van uwe man? Ik
stond hier op mijn flipflops. Ik zag die staan in de gang. Ik heb
ze efkes geleend. Hij is nen danser uwe man? JULIETTE Lang geleden
deed hij tango. MARA Ik ga ze afdoen. JULIETTE Nee. Houdt maar aan.
- pauze - Yves is nen treffelijke jongen. MARA Treffelijk? JULIETTE
Van een heel goeie familie. MARA t Zou rap tegensteken. Sorry, ik
ben niet uit op zo iemand. Op wat ben ik eigenlijk uit? Niet op zo
ene. Zo oppervlakkig. Zon muis. Sorry, zun, zo ne gast dat klopt
met niets van t diepste van mijn binnenste. Trouwens ik ben met
Micki. JULIETTE Met Micki. MARA De zanger van John C. Strong.
-
JULIETTE Oei. Nooit van gehoord. MARA Ze doen zo crooners. Die
groep is niet goed. Maar hij, hij is goed. Micki is echt goed. -
pauze JULIETTE Yves was bijna mijne schoonzoon. MARA Ja? Oei.
JULIETTE Hij was echt zot van haar. Hij is vier jaar met mijn
dochter geweest. Hij heeft gestudeerd in Oxford. Hij is bioloog.
Die heeft afgezien. Ze heeft hem laten staan. MARA Voor nen anderen
- JULIETTE Voor de Heilige Jenny. MARA Uw dochter heeft een relatie
met JULIETTE Ik weiger dat een relatie te noemen. MARA Okee.
JULIETTE t Is een verschrikkellijk mens. Hij ging eerst niet komen
vanavond - Yves. Ik heb gezegd: We gaan niet zo beginnen, hein,
Yveske? Ge moet u niet opdringen, maar toont u aan Isabel. Maar
bon. Ze is niet gekomen, mijn dochter. - pauze - Mijne gelei was
niet pico bello. MARA Zo afbreuk doen aan uw eigen. Hij was
perfect. JULIETTE Nee. Ik heb er te veel dingen bijgekapt. Diene
kookboek, dat was gene goeien uitleg. De mix van mensen was ook
niet goed. Johan zijn familie en zijn vrienden, die zijn allemaal
ouder. Ik heb niet zoveel dat ik daar tegenover kan zetten. Ik heb
maar twee vriendinnen. MARA Uw bloemen, die waren fantastisch, die
hadden heel veel succes.
-
JULIETTE Johan zijn bloemen. Rozen. Aronskelken. Ridderspoor.
MARA En en al varitiet. JULIETTE Lelies. Lathyrus. MARA In van die
grote vazen en schalen. De mensen vonden dat prachtig. Overal
applaus. JULIETTE Ik heb ze allemaal weggezet subiet nadat iedereen
weg was. Als ge er wilt hebben, pak maar mee. Ik vind dat niets,
dooie bloemen. - pauze - Constant diene commentaar: Juliette, wat
bloemen zijn dat? Wat wijn is dat? Wat kaas is dat? Als er geen
kaartjes of vlagskes bijstaan, worden ze ongelukkig, Johan zijn
familie. Vooral zijn moeder. Lily den bulldozer. Isabel heeft geld
van haar geleend. Juist van haar. Ze had dat niet mogen doen. Ge
hebt van oma geld geleend, kindje en t is niet den eerste keer.
Neen, we zijn niet kwaad, Isabel, maar triestig. Ge laat u zo
verschrikkelijk opstoken door die Jenny, meisje. Met hare lelijke
groene mantel. - pauze - Dat vind ik t verschrikkellijkste, als ze
beginnen rotten, die bloemen. Vooral die lelies. MARA Ze is aan de
deur geweest. JULIETTE Wie? Mijn dochter? Ja? MARA Ik stond aan de
voordeur te roken. Dr kwam een meiske een sigaret aan mij vragen.
JULIETTE Isabel? MARA Kwam er in ene keer zo een dikke naar
boven.
-
JULIETTE Jenny. MARA Ge moogt niet van mij, Isabel. Ik verbied
het u. Dan geeft ge toe aan uw moeder. Die dikke ging beneden op
haar wachten. JULIETTE Wat zei ze, Isabel? MARA Dat het haar
vanavond niet ging lukken. Dat ze rare dingen ging doen. En dat wou
ze niet. JULIETTE Dat ze nu n week naar hier zou komen. MARA Die
dikke in de trapzaal, riep zo naar boven: Niet toegeven! Ge gaat
mij verraden! Nu komen! Uw dochter is dan naar beneden gegaan.
JULIETTE Als nu voor ene keer weer samen kunnen zijn, papa, gij en
ik. Mekaar niets verwijten. Gewoon feest vieren. - pauze Ze is
aangerand geweest, mijn dochter, als ze zestien was. En ik heb daar
toen niet goed op gereageerd. Dat waren ruzies. Al mij schone
borden op de grond. Ze heef dan haar studies opgegeven. Ik was daar
niet mee akkoord. En dan die Jenny. Isabel heeft al haar oude
schoolschriften van vroeger van haar moeten verbranden. Ik kan
zelfs geen water in een glas doen voor Jenny, mijn hand blokkeert.
In die periode, ik was zelf labiel en teveel aan het drinken. Op de
rand van drover, met bevingen en al. Dat maakt veel kapot. Mama, ik
wil u efkes niet meer zien. Dat is ondertussen bijna aan jaar. Ik
had zoveel hoop vanavond. Ze had gebeld dat ze ging komen. Maar dan
toch niet - Ze is aan de deur geweest, mijn dochter. Dat is al
iets. - Ze dansen samen tango. MARA Dat is wel een ruig type, hein,
dienen Benno? Dat was ne fameuzen entre.
-
Dienen Benno die zo binnenkwam met diene grote pluchen aap. Waar
is hij trouwens naar toe? JULIETTE Gaan vliegen. MARA Daar keken ze
van op, de saaie pieten. Dat bracht direct leven in de brouwerij.
Ik zei: Schonen aap. - Cadeauke voor Juliette. Zei hij. Wat een
caruur. Met zijn leren vest. Tegen mij: Gij hebt ook een leren
vest? Hij wou direct al t verbond van de leren vesten met mij
sluiten. Hij is niet zo lang gebleven, hein? JULIETTE Nee. MARA Ik
heb hem niet zien weggaan. Allez, dienen aap is weg. JULIETTE Ja,
dienen aap is weg. Zo belachelijk. MARA Hij kent u van in de
dierentuin. Gij zat daar bij de kooi van de apen. JULIETTE En in
ene keer stond hij daar: Me Tarzan, you Jane MARA Ge zijt biologe?
Echt interessant. JULIETTE Ik ben niet meer aan de beesten. Gedaan.
Geen apen niet meer in mijn kot. Ik wil daar niet over spreken.
Verstaan? MARA Okee. - Pauze. - JULIETTE Wat vond ge van mijnen
toren? MARA Dat vond ik t geweldigste van allemaal. Allemaal
groenten. JULIETTE Dr is niet van gegeten. MARA Ik heb massas
selderij geknabbeld. Massas bloemkool zitten dippen in die sauskes.
JULIETTE Ze zijn allemaal veel te gezond. Ze eten dat niet, Johan
zijn familie.
-
Geen groenten. Alleen vlees. Met hoe meer bloed, hoe beter. Ze
stonden op de loer. Ik kwam nog maar binnen, ze snokten het van
mijne plateau. Hop, hun tanden erin. De aaseters. MARA Zonde. Want
uw boontjes waren ook superlekker. Ik vond hem echt geweldig uwen
toren. Met die pinklichtjes, die slingers en die kerstlampkes.
JULIETTE Zij vond er niets aan, den bulldozer. Juliette, precies
een kermisattractie. Ik blijf ze ontvangen, zijn moeder. t Is omdat
ik Johan heel graag zie. - pauze Ik had zoveel hoop vanavond. MARA
Serieus. Tien op tien. Zon feest, ik moet er niet aan beginnen. t
Zou trouwens ook niet gaan in mijne studio. Hij staat ver vol met
apparaten. Fruitpers. Soepmixer. Broodbakmachine. Droogkast.
Strijkmachine. Allemaal cadeaus van Micki. Ons kot is een kopie van
nen elektrowinkel. Hij is zo serieus geworden, Micki. Hij wil niet
gaan dansen. Als hij niet moet optreden, blijft hij thuis. t Is
verschrikkellijk. In t begin, hij kon zo dingen doen dat ik dubbel
lag. Dat dwarse, dat wat krapuleuze, dat is niet hem, zegt hij. Dat
was onbedoeld. Hij wist van niet beter. Het is een doolhof ons kot.
Overal kabels. Mijn stopcontacten zijn niet eens geaard. Mijn vader
moest hij t weten. Hij is pompier geweest. Als er daar brand
uitbreekt, binnen de minuut is dat daar ne fakkel. - pauze Hebt ge
echt niets meer om te drinken? JULIETTE Nee.
-
MARA In uwe kelder? Onder de pompsteen? JULIETTE Nee. MARA
Normaal op dit uur, heb ik wel al vier vodkas binnengetikt. - pauze
Ik doe hier gelijk dat ik alkoholiekster ben, maar dat is maar
pose, zun. Ik drink bijna niet. Ik heb een heel groot alarm in mij
dat zegt als ik moet stoppen. Mijn vader heeft cirose. JULIETTE Hij
heeft cirose. Ai. MARA Het is niet van te drinken. Zegt hij. Niet
van den drank. Ah, nee, pa, van wat dan wel? Verleden jaar, ik
passeerde hem op straat. Hij was zo zat. Ccile, zijn nieuw lief,
moest hem ondersteunen. Hij stond ne meter van mij, hij heeft mij
niet herkend. Hij ligt nu in t hospitaal. JULIETTE Ai. MARA Hij
heeft weer bloedingen gehad. Ik ben er vanmiddag nog bijgeweest. t
Is aftellen. - pauze Uwe man blijft wel heel lang weg. Woont die
ver, die Sabine? JULIETTE Vijf straten verder. Op t tiende. MARA
Juliette? Drinkt een drankske met mij. Please. JULIETTE Nee. Ik wil
nuchter blijven. MARA We kunnen het gebruiken alletwee. JULIETTE Ik
zeg: nee. MARA Dat is toch niet zo erg?
-
Zo wat tipsy. Als uw man thuiskomt, dat gij hier staat een
beetje in de wind. Komaan, zo n glazeke. JULIETTE Nee. MARA Moet ik
u niet helpen uw meubels terugzetten? JULIETTE Nee. MARA Waar zijn
die trouwens? JULIETTE Hieronder. Bij Adelbert. MARA Oh ja, met al
dat volk, ge hebt alles moeten wegzetten. JULIETTE Heel zijn living
staat volgestampt. Johan zijn schilderijen, zijn Breughelmeubels,
zijn hertegeweien, zijn gekruiste sabels. Ik weet nog niet of ik ze
ga terughangen. Zo al mijn muren leeg, dat is ook nekeer een optie.
- pauze - MARA De vestiare vanavond, dat is normaal uw slaapkamer.
Uw bed? Ge hebt dat ook weggezet? JULIETTE De kleerkast ook. Alles
zit in koffers. MARA Ge gaat uw bed toch terugzetten? Waar ge gaat
slapen vannacht? Op de grond? JULIETTE Ik blijf op. MARA Gij gaat
de nacht doorsteken? Dat overkomt mij elk weekend. Buitenstrompelen
met Sandra: Fuck, het is al dag. Sandra is zon dom wijf. Alleen
bezig met kleren. Ze heeft vier kleerkasten. Ik doe altijd t zelfde
aan. Zelfde broek. Zelfden T-shirt. Ik zou dr mee in de wasmachine
kruipen. Sandra, dat is kleren en venten. Komt ze in het toilet op
mijn deur slaan: Mara? Hebt ge een verse onderbroek bij? - Altijd,
hein, Sandra.
-
- Geef ze mij, ik ga mee met ne gast. Saluukes, hein! Hoer. -
pauze - Ge zijt wel een sadiste. JULIETTE Helaba. MARA Echt een
sadiste. Dr is geen ander woord voor. Alcoholvrij bier serveren bij
zo lekker eten. Dat is sadistisch. JULIETTE Allez, honderdzestig
flessen wijn. MARA Ik drink dat niet. Gewoon bier voor de gewone
mens. En niet van dienen alcoholvrije paardepis. JULIETTE Op t
gemak, hein, gij. Johan wou geen bier. MARA Het moest een
aristocratisch feestje zijn. Met wijn. En professor Hugo. Ik mocht
direct Hugo tegen hem zeggen. Ik moest hem van mijn lijf krabben.
JULIETTE Hugo is nen hele goeie vriend. Hij heeft mij altijd heel
goed aangevoeld. MARA Ik heb wel wat anders gevoeld. JULIETTE We
zingen al twintig jaar samen in t koor. MARA Zingen in zijn broek,
ja. Zo staan zeveren in mijn oor. t Speeksel liep van mijn vest.
JULIETTE Hugo heeft mij Moussorgsky leren kennen. MARA Ik heb wat
anders leren kennen JULIETTE Schnberg. Mahler. Janacek. Hugo is ne
chique mens. MARA Zo stinken uit zijn bakkes. JULIETTE Nen hele
grote meneer. MARA Grote meneer?
-
JULIETTE Ja! MARA Een klein vies ventje, ja. - pauze - Gij zijt
de enige die niet gescheiden is. Een mirakel. Zeggen ze.
Ongelooflijk dat die nog altijd samen zijn. Johan en Juliette. Het
laatste fort. Ik vind dat wel grof, zun: fort. Of raakt u dat niet?
JULIETTE Het is zo. herhaalt - Het is zo. - Pauze. - MARA Moet ik
niet helpen afwassen? JULIETTE Nee. MARA Komaan. Er staat daat voor
uren en uren afwas. Dat zilver, dat kristal, dat is allemaal met de
hand. Daar kan niets van in t machine. Dat we wat te doen hebben
JULIETTE Nee. MARA Gij moet het weten, zun, als ik niet mag, doet t
maar alleen. - pauze - Het is hier doef, de zuurstof is op.
JULIETTE - beslist ineens - Ik ga wat koffie zetten en dan bel ik u
nen taxi. MARA Neenee, dat wil ik niet. Taxi is niet nodig en
koffie - Hey, ge zijt vanavond al genoeg bezig geweest. Laat ons ne
koffie gaan drinken. Hier in n van die bars. Kom, dan kan dat hier
ondertussen wat verluchten. Pakt uw jas. - neemt haar bij de
arm
-
JULIETTE Au. Ge zijt wel heftig. MARA Kom, efkes naar buiten,
over en t weer tot aan de fontein. Gij zijt zo lijk vastgelijmd aan
ik weet niet wat. Ik zou u willen losweken. JULIETTE Uit mijn
buurt. Gaat ge nu een beetje met uw klittende handen van mij
blijven? MARA Ge hebt zo een matheid over u, dat ik denk: Kom los,
sta op en ga weg. Gaat gij nooit uit? Nekeer iets gaan drinken? Ge
zet u zelf op straf. Hoe houdt gij dat hier uit? Ik ben hard maar
dat moet. Doe hier die gordijnen weg. Wordt ge daar niet asmatisch
van? JULIETTE Ik weet niet wie dat gij zijt. Wie zijt gij? MARA Dat
zoudt ge wel willen weten, hein? Gij hebt heel den avond naar mij
staan loeren. Gij hoorde zelfs niet wat uw vriendinnen aan t zeggen
waren, zo hard waart gij aan t opgaan in mij. Beken het maar. Ge
staat daar zo met uw handen achter uwe rug. Ge zijt aan t
twijfelen, hein? Gaat ge mij buitensteken? Of gaat ge mij strelen?
Alles is rood, Juliette, gereed om op groen te springen. Ik pak u
mee naar de Staircase. Wij gaan Caiperinha drinken. JULIETTE Dat is
veel te luide muziek. MARA Dat moet juist, die zware bassen die in
uw maag bonken. JULIETTE Ik ben daar te oud voor. MARA Ik ben ook
oud. In die clubs ben ik nen dinosaurus. Ze laten meiskes van
veertien binnen. JULIETTE Gij oud? Gij hebt nog alles tegoed. Uw
lief kan u nog blij maken met nen nieuwen bikini.
-
MARA Gij hebt een schoon appartement. JULIETTE Alles is
onderkomen. Uitgeleefd. Kapot. Niemand die luistert. MARA Efkes op
straat! JULIETTE Ik kan dat niet achterlaten. MARA Laat hem afzien.
Een leeg huis. JULIETTE Ik kan niet! - duwt Mara tegen de muur - -
Pauze. MARA Hebt gij niet wat crme? Mijn vel staat droog. JULIETTE
Pakt maar in de badkamer. MARA Mag ik mij ook efkes een douche
pakken? Ik zal wel ne gebruikten handdoek bezigen. En geeft het
niet dat ik ook nen T-shirt van u leen? Ik moet echt iets anders
aandoen. Deze is echt niet meer fris. JULIETTE Pakt alles wat ge
wilt. MARA Zo bedoel ik dat niet. JULIETTE Vazen. Schoenen.
Servies. Pak mee. Alles zit in dozen en valiezen. Anders moet ik
het toch verbranden. Of door t venster smijten. Of op straat laten
dwarrelen. We hebben niets meer nodig. MARA - Die ruzie met uw man,
daar beneden aan den auto, - ik stond juist op het terras te roken
- dat was wel heftig. JULIETTE Onze ruzies zijn altijd - MARA Ik
heb niet gehoord waarover dat het ging. JULIETTE Hij heeft dingen
gezegd. Juliette, ge zijt een wier. MARA Een wat?
-
JULIETTE Zon hard stuk in een plank waar ge uw zaag op
kapotzaagt, Juliette. Hij is weggereden. - pauze - Johan is Sabine
naar huis gaan voeren. Hugo? Zullen wij ons lied zingen? MARA Zeg,
trek het nu niet te hard aan. t Schoonste van t feest heeft hij
gemist. Uw lied met Hugo, nog zon een hoogtepunt. - pauze t Is toch
zo gene, uwe man, die tegen nen boom zou knallen? JULIETTE Johan
doet niets impulsief. - Pauze. - MARA Ik heb u dat nog niet gezegd.
Ik heb in de keuken die ouwe schaal gebroken. Is het ene van uw
over- overgrootmoeder? Ik had ze vast en ineens brak ze. JULIETTE
Is mijn schaal kapot? MARA Volgens mij zat er wel al een barst in.
JULIETTE Wat wilt ge dat ik zeg? Het is maar porcelein. Het moest
nekeer kapot. Zulke dingen gebeuren. Gij verlangt wel heel veel van
mij. MARA Sorry, zun. Zet mij op den elektrische stoel. Ge zou ook
kompassie kunnen hebben. Ge zou mijn arm hoofd kunnen strelen.
JULIETTE - streelt haar hoofd en stopt MARA Doe voort. - pauze Ziet
hij niet goed, uwe man? JULIETTE Hij heeft heel slechte ogen.
-
MARA Hij heeft nen bril met hele zware glazen. Ik ben ook geen
impulsieve. JULIETTE Nee? Ik wel. Ik ben veel t impulsief.
Juliette, ge moet dat afzwakken. MARA Ik smijt mij nooit. Hij vindt
dat zo erg. Micki. Doe nekeer iets uit uw hertjen, moat. Altijd zo
peinzen in t leven. Een beetje pozie, een beetje zachter zijn. gij
zet altijd zo uw stekels op. - pauze Misschien moet ik toch beter
weggaan? JULIETTE Neenee, alsutublieft. MARA Ge zult wel willen
gaan slapen. JULIETTE Nee, ik blijf op. MARA Als het u te veel
wordt, ge smijt ge mij maar buiten, hein? - pauze Ge hebt echt
niets meer? Dat mag zo slechte likeur zijn. Zo bocht. Om t even.
JULIETTE Nee. Ik heb niets meer. Alleen eten. MARA Ik moet naar t
toilet. JULIETTE Gaat ge het vinden? MARA Ik ken mijne weg al
ondertussen. - gaat uit de kamer - JULIETTE Roept als er geen
papier is. Met uw dunne benen. MARA - komt terug binnen - JULIETTE
Is hij goed voor u, Micki? MARA Als er geen brood is
-
- we hebben nen bakker om den hoek hij bakt toch brood. Hij is
zo ene lijk gij, hij maakt altijd eten. JULIETTE Hij ziet u graag.
MARA Hij heeft mij gered. JULIETTE Ah ja? MARA Ik had op nen avond
ambras met ne gast die mij beu was en mijn geld wou en mij in een
beek heeft geduwd. Micki heeft mij dr uit gevist. JULIETTE Dat zou
ik ook doen. Zon schoon meiske. MARA Ik ben t groot lot van den
tombola. Zegt hij. Gij zijt de reden van mijn leven, moat. Wat kan
ik daar op zeggen? Hij heeft mij gered. JULIETTE Wat een
co-incedentie! MARA Een wat? JULIETTE Ge hebt mij gered. Zonder u
was ik nooit uit dat park geraakt! Zo heb ik Johan leren kennen.
MARA Nu maakt ge mij curieus. JULIETTE Ik zag hem in dat park. Hij
stond daar met zijn ogen knipperen. Helegans in paniek. Ik zeg: Kan
ik u helpen, alstublieft? Hij keek wie dat ik was. Of toch een
poging tot, hij zag niet. Mijn lens is uit mijn oog gevallen.
Misschien heb ik ze kapot getrapt. Ik zeg: Maar pas op. Sta stil.
Hier, ik heb ze. Ze hing aan uw hemd. - Dank u, u hebt mij gered.
Ik moet u zo vreselijk bedanken. Gaan we samen iets drinken? Patati
en patata. En ik hing vast aan hem. - denkt dat ze iets hoort, en
gaat naar de gang -
-
MARA Hoe lang zijt ge al samen? JULIETTE Achttien jaar. MARA
Micki en ik, achttien maand. We zijn serieus plekken aan t maken in
ons schriftje. Amaai. - pauze Juliette, dienen enen, dienen
italiaan? Is dat een ex van u? JULIETTE Gilberto? Nee. MARA Maar
dienen anderen, dienen ruigen, dienen Benno, met zijnen aap wel,
hein. JULIETTE Hij was niet genviteerd. MARA Hij zegt van wel.
JULIETTE Per abuis. Dat hij dat gedurfd heeft? Naar hier komen? Zo
grof. Hij kwam binnen, ik dacht: Judas is daar, het is hier het
laatste avondmaal. Judas met ne pluchen aap. Ik had hem twintig
jaar niet meer gezien. Ik was hem vergeten. MARA Hij is u niet
vergeten. Juliette, for ever. JULIETTE Ik had schrik dat Johan
Benno ging vragen weg te gaan. Benno ging beginnen vechten. Dat is
zo enen. Johan, kom mee naar de slaapkamer. - Kent gij hem,
Juliette? Ik heb hem alles verteld. Hij wist daar niet van. Van de
zoo. Van mijn relatie met Benno. - Juliette, wat weet ik van u? -
Johan, dat is meer dan twintig jaar geleden. Dat was niets. Een
bagatel. - Niets weet ik van u, Juliette! - Johan, zo ne perfecte
mens als gij. Ik moet daar niet mee afkomen. met al mijn
belachelijkheden van vroeger. Ja. Ik heb met junkies gewoond. Ja.
Ik heb mijn pedalen verloren.
-
Ja. Ik heb met mijne kop op de sporen gelegen. Nee, ik heb u dat
nooit of nooit verteld. Wat weet ik van u, vent? Gij zit altijd in
uw vesting. Of in uw berghut waar dat ge tienduizend keer wilt
zijn. Of ge gaat bij Sabine. Met haar spreekt ge tien talen. Met
mij kunt ge dat niet. - Gij plat wijf! Gij hebt mij in de val
gelokt van uw dwaas leven. Ik ben weg. Ik stond voor zijne
Mercedes. Hij reed in achteruit. Over dienen aap. Weer vooruit.
Weer over dienen aap. Zo vijf keren. Dienen aap helemaal onder den
auto. Johan, wacht. Erg, hein? MARA Het is af! JULIETTE Maar wat
een co-incidentie. MARA Zegt hij gisteren: Sharon mijn ex, dr is
daar nog gerief van mij bij haar dat ik moet gaan halen. Ik zie dat
niet zitten. Gaat gij er niet om voor mij, moat? Ik doe dat nog
voor hem ook. Ik heb die tevoren nooit gezien, die Sharon. Die doet
open, ik kijk in ne fucking spiegel. Die heeft mijn broek aan.
Mijne pull. Mijn botten. Die heeft t zelfde haar. Fuck, Micki, gij
hebt haar gedumpt, en gewoon een andere Sharon gepakt. Wat ben ekik
voor u? Een nieuwe Sharon! Ik doe mijn broek uit: ik heb de benen
van Sharon. Ik doe mijn kleren uit: hier staat Sharon. En ook, ze
zegt dat gij vr dat ge met haar waart alleen maar met gasten zijt
geweest. Dat is toch hallucinant. Die wilt trouwen. Die wilt ne
kleine. Sharon spreekt mij daar over Sven. Mike. William. JULIETTE
Zo erg.
-
MARA Neenee, ge moet u dat niet zo hard aantrekken. Ik wist dat
ge daar op ging flippen. Niet crashen, moat, please Het was juist
zo goed. Het was juist zo plezant. Ik ga u dat allemaal nekeer
opschrijven in ne langen brief. Ik streel u toch alle dagen. Ik wil
u toch alle nachten? Ge vindt dat zo zalig om met mij te vogelen.
Ge zijt zon vuil wijf. Nu in ene keer wilt ge mij niet meer? Mijn
hert. Dat raakt, zun. Met uw franke toot Ik ben nu zo triestig. Dat
is al maanden dat ik hem zeg dat ik ander werk wil. t Gaat zijn
schuld zijn als ik op nen dag zon ouwe laat verzuipen in haar bad.
Ik ga efkes gaan dansen. Heb ik gezegd. Ik ga mij efkes gaan
bezatten, Micki. Misschien wil ik wel efkes stoppen. Misschien wil
ik wel efkes dood. JULIETTE Ja. En ik heb niets meer in huis - MARA
Ik heb kou. Ik heb nog zo n flodderjasje. Maar dat zit in de
droogkast. JULIETTE Ik heb nog zon blazerke van Isabel dat ze nooit
heeft aangedaan. In zo heel lichte mohair. Geel met zon fijn wit
streepke. MARA Geel? Vanzeleven niet. JULIETTE Doet dat nekeer aan.
MARA Een blazerke, dat is zo madam. Mijn moeder zou wel willen dat
ik dat aan doe. Ik kleed mij lijk nen bouwvakker, zegt ze. JULIETTE
Awel. Doe dat aan. Ze zal kontent zijn, uw moeder. MARA We zien
mekaar niet meer. JULIETTE Ai.
-
MARA Oh, ja, ze woont nu in Spanje. Ik wil er wel eens bijgaan,
maar ze heeft dat liever niet. Ik doe haar te veel denken aan de
pompier. Aan mijn vader. JULIETTE Dat versta ik nu niet. MARA Zo
twee keer in t jaar belt ze mij op of dat ik wel genoeg liefde
krijg? Niet volgens haar. Ze voelt dat. Ik zit niet in het leven,
zegt ze, ik loop er ergens naast. Ahja, mama? Wat is uw remedie?
Daar kan ze mij niet bij helpen Daar moet ik zelf achterkomen.
Misschien nekeer mijn bloed laten trekken? - pauze - Mijn vader in
het hospitaal, Hij ligt zo in dat bed. Zo hulpeloos. Hij ligt daar
lijk een plant. Die buiskes in zijne neus. Die zuurstof die zo
sist. En ik die daar daarnaast zit te bleiten. Hij mist vooral t
vuur, zeidt hij vandaag. Hij heeft zo schoon verteld. Over de
onvoorwaardelijkheid. Dat de collegas elke seconde op u moeten
kunnen rekenen, en gij op hen. Dat het anders niet gaat. Ne muur
die gaat instorten, ne vloer die gaat inzakken, nen trap die in ene
keer vlam pakt, dan moet ge echt samen zijn. Vroeger als ik klein
was en hij kwam thuis, mijn pa, sprong ik altijd direct in zijn
armen: Wat was het vandaag, papa? Ne groten brand of kleinen brand?
- Nen omgekipte frietketel, poeske. Een ontplofte gasfles. Een
omgevallen kaars. Iemand in slaap gevallen met een sigaret. Maar
weet gij t gevaarlijkste is van allemaal? JULIETTE Nee. MARA De
muizen die met stekskes spelen.
-
- pauze - Ik heb zo dinges. Ik durf het niet meer zeggen. Dorst.
JULIETTE Ik heb nog een fles achterwege gezet. De lievelingsdrank
van Johan. MARA All right. JULIETTE Voor als de mensen weg gingen
zijn. Een fles Pomerol. Voor vannacht. MARA Awel, ja, een glazeke,
als t mag. Trek maar open. In afwachting dat hij terugkomt. Sorry,
Johan, ze is leeg. - pauze - JULIETTE Wat vond ge van mijn
kroketten? MARA Verschrikkellijk lekker. Verse kroketten. Ik zou
dat alle dagen kunnen eten. Ik voel mij nu zo wreed
verantwoordelijk voor u. Ge zijt in zon toestand. Morgen pak ik mij
kongee. En overmorgen ook. Desnoods blijf ik hier een week.
Misschien moet ik hier wel blijven wonen? JULIETTE Past maar op, ik
ga u vetmesten. MARA Alle avonden voor den open haard. Onder een
dekentje. Met ne whisky in ons een hand. Nen Jameson met ijs.
JULIETTE De tafel gedekt, met een schoon kleed, elk ons bord, elk
ons tasje. Gij het tasje met de kroon. MARA En alle dagen rosbief
met kroketten. - Pauze. JULIETTE Tien jaar geleden is Johan
gepereerd geweest aan zijn ogen. Hij heeft maanden met een
verband
-
rond zijn hoofd gelopen. Zijn ogen moesten rusten. Ik moest hem
bij alles helpen. Hij was zo opstandig, kon dat niet aanvaarden.
Hij heeft nog op het terras gestaan, jaja, klaar om over de reling
te klimmen, een hele fles whisky uit. Ik heb zijn hand vastgepakt:
Ik ga uw ogen zijn. Ik zie wolken. Daar een vrouw. Een slapend
kind. Ne reus. Dr valt niet veel te vertellen over wolken. Ik had
een cassettespeler, dus als ik naar mijn werk moest of boodschappen
deed, stopte ik aan het park en ik nam dat op: Ik zie een hele
mooie berk. Ik nam ook geluiden op. Spelende kinders. Ne
straatmuzikant. Zo wel tien dozen vol kassetjes. Ik liet dat bij
thuis hem om naar te luisteren als ik naar mijn werk was. Ik die
een bos beschrijf: Ik zie bomen. Vogels. Daar ne vogel met een
kuif. Daar ne vogel - Ik ben dat beginnen opzoeken. Ik heb mij een
boek gekocht, Vogels in de Benelux, om mij te documenteren. Voil,
ne specht. Daar ne koekoek. De Vlaamse Gaai. Soms verrapte ik mijn
stappen, stond het gekraak van de takken er op. Mijn gehijg. Ik
ging ook naar musea. Ik sta voor een beeld. Ik zie de oorsprong van
de wereld. Nen tableau met vijf dansende vrouwen. Op een keer zeidt
hij: Lijk gij dat beschrijft, Juliette. dat moet een heel schoon
schilderij zijn. We waren bij mekaar. Dat was een zo gelukkige
periode. - pauze Ik wil naar Stromboli, op de rand van de krater
gaan staan, zoetje.
-
Den eerste keer is Johan in het hotel gebleven, stond ik daar
alleen boven. Dat is een sensatie, ge staat in de rook, door de
rook heen ziet ge de lava. Hij werkt nog, jaja. Af en toe barst hij
nog uit. In 2002 heeft er nog een duitse toeriste een brok lava
tegen haar kop gekregen. t Zelfde jaar is er een dorp overspoeld en
hebben ze de mensen van t eiland moeten evacueren. In 2007 weer.
Maar ze blijven daar wonen, de 450 bewoners van Stromboli. Deze
keer wil ik dat Johan meegaat met mij naar boven en daar staat, op
de Stromboli. MARA Gaat ge hem erin duwen? JULIETTE Ik wil dat hij
dat voelt. MARA Hebt ge geen plaats in uw valies? Ik ga mee.
Stromboli, here I come. - pauze - JULIETTE Hoe laat is t nu? MARA
Half drie. JULIETTE Ge moet nog maar nekeer komen eten als t past.
MARA Ik ga dat doen.