ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗ Με τον όρο κλασική εποχή αναφέρεται η χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, περίπου 200 χρόνων, από το 499 π.Χ. έως το 323 π.Χ., κατά την οποία υπήρξε ραγδαία άνθιση στον χώρο του πολιτισμού. Πήρε το όνομά της από τα υψηλά επιτεύγματα που σημειώθηκαν εκείνη την περίοδο. Βικιπαίδεια
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
ΚΛΑΣΙΚΗ ΕΠΟΧΗΜε τον όρο κλασική εποχή αναφέρεται η χρονική περίοδος της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, περίπου 200 χρόνων, από το 499 π.Χ. έως το 323 π.Χ., κατά την οποία υπήρξε ραγδαία άνθιση στον χώρο του πολιτισμού.
Πήρε το όνομά της από τα υψηλά επιτεύγματα που σημειώθηκαν εκείνη την περίοδο.
κλασικός -ή -ό [klasikós] Ε1 : 1. που ανήκει ή που αναφέρεται: α. στην περίοδο της ακμής της ελληνορωμαϊκής αρχαιότητας: Kλασική αρχαιότητα. Οι πόλεις της κλασικής και ελληνιστικής περιόδου. Kλασική αρχαιολογία, που μελετά αυτή την περίοδο. β. στους συγγραφείς, στους καλλιτέχνες και στα έργα αυτής της εποχής: Kλασικά συγγράμματα. Kλασική παιδεία. Kλασικές γλώσσες. ~ φιλόλογος. || (ως ουσ.) ο κλασικός, ο κλασικός συγγραφέας: Άπαντα αρχαίων Ελλήνων κλασικών. || (ειδικότ.) που ανήκει ή που αναφέρεται στην εποχή του Περικλή για την Aθήνα και στην εποχή του Aυγούστου για τη Ρώμη. 2α. που ανήκει ή που αναφέρεται σε συγγραφείς ή καλλιτέχνες, καθώς και στα αντίστοιχα λογοτεχνικά ή καλλιτεχνικά δημιουργήματα, των οποίων η αξία υπερβαίνει τα σύνορα του ιστορικού χρόνου και του κοινωνικού χώρου: Kλασικό έργο. Ένα φιλμ κλασικό στο είδος του. || Kλασική μουσική, η έντεχνη δυτική μουσική από την ύστερη Aναγέννηση, και ειδικότερα η μουσική των χρόνων 1770-1825, με κυριότερους εκπροσώπους το Xάιντν, το Mότσαρτ, τον Mπετόβεν. || Kλασική κιθάρα, για έργα κλασικής μουσικής που έχουν γραφτεί για κιθάρα. β. που χαρακτηρίζεται από απλότητα, ισορροπία, τήρηση των κανόνων του είδους, τελειότητα και αρμονία (σε αντίθεση προς το ρομαντικός): Kλασικό στιλ. Kλασική περίοδος της αρχιτεκτονικής. || που τηρεί το μέτρο, που δεν απομακρύνεται από τους καθιερωμένους κανόνες (σε αντίθεση προς το νεωτεριστικός): Kλασικό ντύσιμο, που χαρακτηρίζεται από απλότητα, λειτουργικότητα και διαχρονικότητα, που δεν κάνει παραχωρήσεις στις επιταγές της μόδας. 3. που συγκεντρώ νει τα κύρια χαρακτηριστικά της ομάδας ή της κατηγορίας στην οποία ανήκει· τυπικός: Kλασικό παράδειγμα. Mου έκανε την κλασική ερώτη ση. Kλασική περίπτωση. Tα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι τα κλασικά προβλήματα όλων των εφήβων. || (ειρ.) για αρνητικές ιδιότητες: ~ τεμπέλης / ψεύτης / βλάκας. κλασικά ΕΠIΡΡ.
Λεξικό της Κοινής Ελληνικής - Πύλη για την ελληνική γλώσσα
δημοκρατία η [δimokratía]: 1. πολιτικό σύστημα που στηρίζεται στην αρχή της λαϊκής κυριαρχίας και που λειτουργεί με βάση τη βούληση της πλειοψηφίας των πολιτών: Aγωνίζομαι για τη ~. Ενισχύω / καταλύω / αποκαθιστώ / τραυματίζω / υπονομεύω τη ~. Aστική / σοσιαλιστική ~. Άμεση / έμμεση / αντιπροσωπευτική / μεικτή ~. H ~ γεννήθηκε στην Ελλάδα. Λαϊκή* ~. 2. το συνταγματικό πολίτευμα στο οποίο ο ανώτατος άρχοντας είναι αιρετός: Προεδρική / προεδρευόμενη / αβασίλευτη ~. || Bασιλευόμενη ~, όπου ο ανώτατος άρχοντας (ο βασιλιάς) είναι κληρονομικός. 3. κράτος με δημοκρατικό πολίτευμα: Ελληνική ~. Ο Πρόεδρος της (Ελληνικής) Δημοκρατίας. Οι δημοκρατίες του βορρά / της Bαλτικής. ΦΡ ~ της μπανάνας*.[λόγ. < αρχ. δημοκρατία `άμεση δημοκρατία΄ & γαλλ. démocratie < αρχ. δημοκρατία]
Λεξικό της Κοινής Ελληνικής Πύλη για την ελληνική γλώσσα
ΚΑΛΛΟΣ* Οι αξίες αυτές είναι φανερές στην τέχνη της εποχής - δες εδώ
ΦΙΛΟΣΟΦΙΑΗ λέξη φιλοσοφία ετυμολογικώς είναι σύνθετη και προέρχεται
από το αρχαίο ελληνικό φιλείν (αγαπώ) και τη λέξη σοφία, δηλαδή αγάπη για τη σοφία. Τον όρο εισήγαγε ο
μεγάλος προσωκρατικός φιλόσοφος και μαθηματικός, Πυθαγόρας.
Γενικώς θα μπορούσε να διατυπώσει κανείς ότι φιλοσοφική σκέψη είναι η διανοητική διερεύνηση βαθέων ερωτημάτων για τη σχέση του ανθρώπου με τον κόσμο και τη θέση του σ’
Η μαιευτική ήταν η μέθοδος διδασκαλίας , η οποία, σε συνδυασμό με τη χρήση της ειρωνείας, αποτελούσε χαρακτηριστικό της σωκρατικής διδασκαλίας. Σύμφωνα με τη μέθοδο αυτή, ο Σωκράτης κατά τις συζητήσεις του, προσποιούμενος την πλήρη άγνοια για το θέμα που συζητούσε κάθε φορά, προσπαθούσε μέσα από
ερωτήσεις να εκμαιεύσει την αλήθεια από τον συνομιλητή του.
Διαλεκτική σημαίνει "διάλογος". Πρόκειται για μία μορφή διαλόγου η οποία χρησιμοποιήθηκε από τον Σωκράτη, κατά την οποία ο φιλόσοφος προσπαθούσε να
οδηγήσει τον συνομιλητή του στην ανακάλυψη της βαθύτερης αλήθειας των πραγμάτων, αυτής που μένει ανεξάρτητη από περιστάσεις και συνθήκες. Στη συγκεκριμένη μέθοδο, ο Σωκράτης άφηνε τον συνομιλητή του να εκφράσει
ελεύθερα την άποψή του σχετικά με το θέμα που συζητούσαν, θεωρώντας αρχικά, αυτή την άποψη ως ολοκληρωμένη και θεμελιωμένη. Στη συνέχεια, μέσα από τη
διαδικασία ερωτήσεων και απαντήσεων, δείχνει μέσω απλοϊκών παραδειγμάτων τις ακραίες συνέπειες των απόψεων αυτών, αποδεικνύοντας έτσι τη σαθρότητα των επιχειρημάτων τους. Οδηγεί, λοιπόν, τον συνομιλητή του, στην ανακάλυψη νέων
Ο Πλάτων ήταν ο πιο γνωστός μαθητής του Σωκράτη και δάσκαλος του Αριστοτέλους. Το έργο του, που με τη
μορφή φιλοσοφικών διαλόγων έχει σωθεί ολόκληρο. Άσκησε τεράστια επιρροή στην αρχαία ελληνική φιλοσοφία και
γενικότερα στη δυτική φιλοσοφική παράδοση μέχρι και σήμερα.
To σύνολο του έργου του, συχνά τον κατατάσσει μεταξύ των κορυφαίων παγκοσμίων προσωπικοτήτων όλων των εποχών με τη μεγαλύτερη επιρροή, μαζί με τον δάσκαλο του, Σωκράτη, και
Ο Αριστοτέλης ήταν αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος και επιστήμονας που γεννήθηκε στην Μακεδονία. Σε ηλικία 17 ετών εισέρχεται στην Ακαδημία του Πλάτωνα, στην Αθήνα, όπου παραμένει έως τα 37 του έτη. Εκεί
συνδέεται τόσο με τον ίδιο τον Πλάτωνα όσο και με άλλους στοχαστές. Τα έργα του αναφέρονται σε πολλές επιστήμες,
όπως φυσική, βιολογία, ζωολογία, μεταφυσική, λογική, ηθική, ποίηση, θέατρο, μουσική, ρητορική, πολιτική κ.ά, και συνιστούν το πρώτο
«Δεν πρέπει να κρίνουμε τους άλλους από την εμφάνιση, αλλά από τις πράξεις τους.»
«Πολλές φορές, αν κι έχουμε ειρήνη, πολιορκούμαστε όχι από εχθρούς, αλλά
από τους εμπόρους.»
ΛΥΣΙΑΣ
Μη βιάζεσαι να γίνεις φίλος, αλλά όταν γίνεις, προσπάθησε να παραμείνεις.
Ποτέ μην έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου αλλά και ποτέ μην περιφρονήσεις τον εαυτό σου.
Μην κοροϊδέψεις καμιά συμφορά γιατί η τύχη είναι κοινή για όλους και το μέλλον άγνωστο.
Το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο μ’ αυτό εκείνων που την κυβερνούν.
ΙΣΟΚΡΑΤΗΣ
Πιο δύσκολα να κρατήσεις από το να αποκτήσεις.
Όλα γίνονται, αν δεν αποφεύγει κανείς να κοπιάσει.
Την ελευθερία των λαών προφυλάσσει η άμιλλα μεταξύ τίμιων αντρών.
Καλύτερα να θεωρείσαι αφελής παρά να είσαι παλιάνθρωπος.
ΔΗΜΟΣΘΕΝΗΣ
ΙΣΤΟΡΙΟΓΡΑΦΙΑ
Η ιστοριογραφία είναι η συγγραφή της ιστορίας, ιδιαίτερα εκείνη που θεμελιώνεται στην κριτική
εξέταση των πηγών και τη σύνθεση επιλεγμένων τμημάτων από αυτές τις πηγές σε μία αφηγηματική συνέχεια που αντέχει στην ακαδημαϊκή δοκιμασία κριτικών μεθόδων
Ιστορία σχετικά με τους πολέμους μεταξύ Ελλήνων και Περσών,
συμπεριλαμβανομένων πλούσιων γεωγραφικών και εθνογραφικών
πληροφοριών.
Ο Κικέρωνας τον χαρακτήρισε ως πατέρα της ιστορίας.
ΗΡΟΔΟΤΟΣ
Έγραψε την ιστορία του Πελοποννησιακού πολέμου, ένα κλασικό ιστορικό έργο, το πρώτο στο είδος του, που αφηγείται με τεκμηριωμένο τρόπο τα γεγονότα.
Ο ίδιος χαρακτήρισε το έργο του “κτήμα ες αεί” (παντοτινό)
Το έργο του άσκησε μεγάλη επιρροή σε ιστορικούς και μελετάται ως σήμερα, καθώς θεωρείται ο πατέρας
Πλαστική• Τέλη 6ου αιώνα π.Χ. με αρχές 5ου αι. π.Χ.: η γλυπτική τέχνη χαρακτηρίζεται από την καθιέρωση συγκεκριμένων τύπων στη μορφή και την κίνηση των αγαλμάτων της αρχαϊκής εποχής, τους γνωστούς κούρους και κόρες.
• Μέσα 5ου αι. π.Χ.: καθιεώθηκε ο Φειδίας και η “σχολή” του. Τα έργα επιβλητικά και η μορφή τους ανέγγιχτη στο χρόνο, κυριαρχεί ηρεμία και μεγαλοπρέπεια στις εξιδανικευμένες μορφές.
• 4ος αι. π.Χ.: κυριαρχούν έντονες εκφράσεις για τα προβλήματα της εποχής. Χρησιμοποιούν το μάρμαρο αλλά και τον χαλκό για την κατασκευή αγαλμάτων.
Ο Παις του Κριτίου - Μουσείο της Ακρόπολης
Πλαστική
Το παιδί του Μαραθώνα - Εθνικό
Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα
Ο Ποσειδώνας ή Δίας του
Αρτεμισίου - Εθνικό
Αρχαιολογικό Μουσείο, Αθήνα
Ο Ηνίοχος των Δελφών - Αρχαιολογικό Μουσείο Δελφών
Εικόνα αριστερά: Χρυσελεφάντινο άγαλμα του Απόλλωνα - Μουσείο Δελφών Εικόνες δεξιά: Χρυσελεφάντινο άγαλμα της Αθηνάς (πάνω) και του Δία στην Ολυμπία (κάτω) από το διάσημο γλύπτη Φειδία - Αναπαράσταση
Πηγή: περιγραφές του Παυσανία, Αττικά Κάτω: το άγαλμα του Δία συγκαταλέγεται ανάμεσα
Ρωμαϊκό αντίγραφο του "Ο Έρως τεντώνει το Τόξο" από τα Μουσεία
Καπιτωλίου
Ο Αποξυόμενος, μαρμάρινο αντίγραφο πρωτότυπου έργου του Λύσιππου
Ο Πυγμάχος, μαρμάρινο αντίγραφο, μουσείο της Ρώμης
Τα έργα του σώζονται μόνο σε αντίγραφα. Παρατηρήστε την κίνηση στα έργα
“Η Ρώμη κατέκτησε την Ελλάδα αλλά η Ελλάδα κατέκτησε τη Ρώμη” - Μπορείτε να εξηγήσετε;
Πλαστική - Πραξιτέλης
Σάτυρος του Πραξιτέλη
Ο Ερμής του Πραξιτέλη
Αφροδίτη της Κνίδου
Τα έργα του σώζονται μόνο σε αντίγραφα. Παρατηρήστε την κίνηση στα έργα - Συγκρίνετε με τα προηγούμενα.
Μπορείτε να εξηγήσετε γιατί δεν σώζονται τα περισσότερα ελληνικά πρωτότυπα έργα της κλασικής εποχής;
Ζωγραφική• Πληροφορίες για τη ζωγραφική εκείνης της εποχής παίρνουμε έμμεσες μόνο από γραπτή παράδοση και τους αρχαίους συγγραφείς και άμεσες από τις αγγειογραφίες.
• Οι αγγειογραφικές παραστάσεις του ερυθρόμορφου ρυθμού και κυρίως των λευκών λυκήθων μας δίνουν την εικόνα εξέλιξης της ζωγραφικής.