ΠΕΜΠΤΟΥΣΙΑ ΤΕΥΧΟΣ 5.pdf

Σελίδα 2

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 wwwpemptousiagr

Οσιακές μορφές του καιρού μαςΓράφει ο μακαριστός Γέρων Σωφρόνιος Σαχάρωφ ότι όταν θα πάψουν να υπάρχουν άγιοι τότε θα καταστραφεί ο κόσμος Και αυτό γιατί οι άγι-οι είναι οι ζωντανές ndash υποστατικές αποδείξεις της παρουσίας του Αγίου Πνεύματος στον κόσμο Αποτελούν συνάμα την εκλεκτή προσφορά της παν-ανθρώπινης φύσης στον Θεό

Πολλές φορές γίνεται στις μέρες μας νοσταλγική αναφορά στους Μεγαλο-μάρτυρες της Αρχαίας Εκκλησίας ή στους Μεγάλους Πατέρες των Οικουμενι-κών Συνόδων Όμως κάθε εποχή έχει να αναδείξει τους φανερούς και κρυ-φούς Αγίους της Ιδιαίτερα η δεύτερη κατηγορία αγίων αποτελεί το κρυφό μεγαλείο της Εκκλησίας μας αλλά και ολόκληρης της ανθρώπινης κοινωνίας Είναι άνθρωποι που στην απλότητά τους πέρασαν απαρατήρητοι

Πολλοί μάλιστα μπορεί να τους περιφρόνησαν μέσα στην πολύβουη καθημε-ρινότητα του ανθρώπινου βίου Ωστόσο εκείνοι αποτέλεσαν laquoφωςraquo laquoάλαςraquo και laquoζύμηraquo του κόσμου και οι αλλαγές που επέφεραν στα πεπρωμένα και την ιστορία της ανθρωπότητας ήταν πολλαπλάσια ευεργετικές σε σχέση με την αφάνεια μέσα στην οποία έζησαν

Ο Θεός θέλησε όμως να αποκαλύψει κάποιους από τους πιστούς δούλους Του είτε πριν είτε μετά τον θάνατό τους ώστε να λειτουργήσουν για τον κάθε αγωνιζόμενο χριστιανό ως πολικοί αστέρες στην πολυκύμαντο πορεία της ζωής του και ως μεταδότες της Θείας Χάριτος Η ισοπεδωτική πολυ-πλοκότητα και το πανίσχυρο καταναλωτικό πνεύμα που χαρακτηρίζουν την εποχή μας δεν μπόρεσαν να σταθούν εμπόδια στο να αναδείξει τους δικούς της laquoαμνούςraquo της απλότητας

Ορισμένες τέτοιες οσιακές μορφές παρουσιάζει το παρόν ηλεκτρονικό τεύ-χος των Αναλέκτων της Πεμπτουσίας ως ένα ελάχιστο δείγμα τιμής προς τα πρόσωπα εκείνων που έζησαν δίπλα μας και ευαρέστησαν στον Θεό έργω και λόγω

Νικόλαος Κόιος

Διευθυντής Σύνταξης

Σελίδα 3

wwwpemptousiagr Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

04 Ο γέροντας Ιωάννης Καλαΐδης Έλαμψε με την εν Αγίω Πνεύματι ζωή του httpwwwpemptousiagrp=40288 και httpwwwpemptousiagrp=40309

11 Περί του Γέροντος Καλλινίκου του νηπτικού Ο πλέον καταγινόμενος εις την νοεράν προσευχήν httpwwwpemptousiagrp=39367

12 Ο μακάριος Γέρων Ευσέβιος Γιαννακάκης Arsquo μέρος Ο πολυχαρισματούχος httpwwwpemptousiagrp=36595

20 Ο μακάριος Γέρων Ευσέβιος Γιαννακάκης Brsquo μέρος Κτίτωρ Ιερών Μονών httpwwwpemptousiagrp=36675

25 Γέροντας Γερμανός Σταυροβουνιώτης Κορυφαία αρετή του η ενσυνείδητη αφάνεια httpwwwpemptousiagrp=40594

26 Ο μακάριος Γέρων Ευσέβιος Γιαννακάκης Γrsquo μέρος Αποφθέγματα και νουθεσίες httpwwwpemptousiagrp=36832

34 Μοναχός Ιωακείμ Καρυώτης (1893-1988) Ένας γνήσιος Αγιορείτης httpwwwpemptousiagrp=41409

Περιεχόμενα

Σελίδα 5

wwwpemptousiagr Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

κλάσεων που κληρονόμησε εκείνη και εκ των αντα-νακλάσεων αυτών να διαμορφώνεται μέσα του ο σεβασμός και η αγάπη του προς τον Θεό

Η παιδική ηλικία του Γέροντα διέφερε από την ζωή των άλλων παιδιών που ως προτεραιότητά τους εί-χαν το παιχνίδι κάτι πολύ φυσικό για την ζωή τους Ο ίδιος ήταν σοβαρός και αγαπούσε πολύ την εκκλη-σία και την παραμονή μέσα σrsquoαυτήν Θαύμαζε την ζωή του λειτουργού και ήθελε και ο ίδιος να διακο-νήσει τον Θεό με το ίδιο ιερό έργο Είχε επιθυμία να γίνει κληρικός να ανήκει στον κλήρο του Κυρίου και να ποιμάνει τα λογικά πρόβατα την ποίμνη για την οποία ο Χριστός πρόσφερε το αίμα του και την ζωή του θυσία στον Επουράνιο Πατέρα του Έλεγε χαρα-κτηριστικά laquoκαθώς θυμάμαι τον εαυτό μου πήγαινα τακτικά στην εκκλησία και βοηθούσα τον ιερέα στο ιερό βήμα και έλεγα να με αξιώσει και μένα ο καλός Θεός να γίνω ένας ιερεύς και να τον υπηρετήσω και ο καλός Θεός που ακούει τα πάντα άκουσε την παι-δική μου προσευχήraquo

Ο Γέροντας βίωσε πολλά θαυμαστά γεγονότα στη ζωή του και η διήγηση του βίου του θυμίζει τα συναξάρια των αγίων τα οποία είναι γεμάτα από ανάλογες διη-γήσεις και προκαλούν έκπληξη στους ανθρώπους που δεν έχουν ανάλογες εμπειρίες τέτοιων πνευματικών αποκαλύψεων ndash ενώ ταυτόχρονα ενισχύουν την πίστη των ευσεβών χριστιανών στον Κύριο της δόξης

Η αρχή των αποκαλύψεων αυτών ξεκίνησε από πολύ νωρίς Στην ηλικία των δέκα ετών έζησε ένα θαυ-μαστό γεγονός όχι σε όνειρο αλλά ζωντανά Είδε τρεις αρχιερείς ντυμένους τα ιερά άμφια να μπαί-νουν στο σπίτι τους και να θυμιατίζουν τα δίδυμα της οικογένειας τον Γιώργο και την Αναστασία και αυ-θόρμητα είπε στην μητέρα του laquoΒλέπεις τους τρεις ιεράρχεςraquo Η μητέρα του τότε μονολόγησε με θαυ-μασμό και φόβο Θεού laquoΤι βλέπει αυτό το παιδίraquo Το ίδιο βράδυ η μικρή αδερφή του Αναστασία άφησε τον πρόσκαιρο κόσμο και πέρασε στον ουράνιο κό-σμο του Θεού

Ο γέροντας υπηρέτησε στον Ελληνικό στρατό στις 28 Οκτωβρίου του 1947 έως και τις 20 Μαρτίου του 1950 Μία πολύ δύσκολη περίοδος για την πατρίδα μας καθώς αυτά τα χρόνια συνέπεσαν με την περίοδο που σπάραζε το δοκιμασμένο έθνος μας από τα δει-νά του εμφυλίου πολέμου (1946-1949) Ο π Ιωάννης αγαπούσε πολύ την πατρίδα του και πονούσε πολύ από τον βίαιο πόνο που βίωσε το Ελληνικό έθνος Συ-νήθιζε να λέει laquoΑδελφός παρέδιδε στον θάνατο τον αδελφό του φοβερό πράγμαraquo

Βλέποντας το φόβο και τον θάνατο να κυριαρχούν παντού πονούσε πολύ και δεν άντεχε να βλέπει τους ανθρώπους να υποφέρουν Ο ίδιος του κινδύνευσε πολλές φορές και σώθηκε από βέβαιο θάνατο Η κυ-ριαρχία του θανάτου πάνω στους ανθρώπους και η

απουσία της αγάπης συγκλόνισαν τον Γέροντα βαθύ-τατα έτσι κατέφευγε στην προσευχή για να σταματή-σουν αυτά τα δεινά να πάψουν οι άνθρωποι να βιαι-οπραγούν να διαφυλάξει ο Θεός τους ανθρώπους και τον ίδιο από τον θάνατο και να βασιλεύσει η ειρήνη στο έθνος μας Προσευχόμενος κάποτε ο π Ιωάννης αξιώθηκε μία θαυμαστή αποκάλυψη είδε την ώρα της καρδιακής του προσευχής στον στρατιωτικό θάλαμο τον Κύριο ζωντανό όπως εικονίζεται στις εκκλησίες μας στην εικόνα του Παντοκράτορος και άκουσε την φωνή του Κυρίου να τον καθησυχάζει Πράγματι η θεία πρόνοια τον προστάτεψε πολλές φορές και όπως έλεγε και ο ίδιος laquoΕυχαριστώ τον καλό Θεό που με ενθάρρυνε και με γλύτωσε από το πυρ του πολέμουraquo Τον Αύγουστο του 1949 τελείωσε ο εμφύλιος και ο ίδιος αφού απολύθηκε επέστρεψε σώος και αβλαβής στο χωριό του κοντά στους γονείς του

Ήταν ευσεβής άνθρωπος πιστός στον Θεό απλός ήσυχος ευγενικός προς όλους εργατικός και ντροπα-λός Η επιστροφή στο χωριό του δεν ήταν μόνο επι-στροφή στο πατρικό του κοντά στους γονείς του που σεβόταν και τιμούσε αλλά ήταν και επιστροφή στην εκκλησία που κατά την διάρκεια της θητείας του τού έλειψε και αυτό τον στενοχωρούσε πολύ Ενώ εργα-ζόταν στα χωράφια δεν παρέλειπε να εκκλησιάζεται τις Κυριακές να μελετά την Αγία Γραφή και να δια-βάζει χριστιανικά έντυπα της εποχής του

Το 1955 σε ηλικία τριάντα ετών άμεμπτος από σαρ-κική αμαρτία ήλθε σε νόμιμο γάμο με την Πολυξένη απέκτησε μαζί της τα τρία πρώτα του τέκνα τη Θε-οδώρα τον Χρήστο και την Σοφία Οι δυσκολίες της οικογενειακής ζωής δεν τον εμπόδισαν από τα πνευ-ματικά του καθήκοντα Εξάλλου δεν μπορούσε να ζει έξω από την εκκλησία και τη θεία λειτουργία και έδειχνε πολύ ζήλο να είναι μέσα στον ναό να ίσταται ενώπιον του Θεού και να προσεύχεται για την σωτη-ρία του και την σωτηρία όλων

Δεν άργησε όμως να έλθει ο πειρασμός πολλοί χω-ριανοί που τον έβλεπαν να πηγαίνει με τέτοια σπουδή στην εκκλησία παρόλη την καθημερινή κούραση από την εργασία του στους αγρούς άρχισαν να τον πειρά-ζουν σε τέτοιο βαθμό ώστε να τον αναγκάσουν να πη-γαίνει κρυφά και να έχει λογισμούς να βραδύνει τον τακτικό εκκλησιασμό του Ευρισκόμενος τότε στον χώρο της εργασίας του και συνομιλώντας με τους λογισμούς εκείνους δέχτηκε θεία υπόδειξη να μην εγκαταλείψει την ιερή του συνήθεια αλλά να εκκλη-σιάζεται Αυτή τη φωνή την άκουσε τρείς φορές στην ζωή του και έκλαψε πικρά γιατί αισθάνθηκε πως λύ-πησε τον Κύριο και τον πρόδωσε όπως ο απόστολος Πέτρος Έκτοτε δεν επανέφερε ποτέ ξανά τους λογι-σμούς εκείνους μέσα του πρόσεχε δε πολύ να μην λυ-πήσει τον Κύριό του όχι μόνο διά λόγων και έργων αλλά και διά των λογισμών του Γνώριζε πολύ καλά ότι το πονηρό πνεύμα πρώτα προσπαθεί να αποσπά-σει τους ανθρώπους από την θεία ζωή με την υποβο-

Σελίδα 6

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 wwwpemptousiagr

λή των λογισμών και έπειτα να τους αποσπάσει και σωματικώς Έτσι άρχισε την εργασία της ιερής νήψε-ως και δεν παρέλειπε τον εκκλησιασμό του Παρέλει-ψε να λειτουργηθεί μόνο δύο φορές ως επίστρατος όταν λόγω της στρατιωτικής του υπηρεσίας δεν μπό-ρεσε να πραγματοποιήσει την αγαπημένη του εργα-σία Μάλιστα είχε κάνει τότε και έντονα παράπονα προς τους ανωτέρους του ζητώντας να μην τον απο-σπούν από την ευλογημένη συνήθειά του που είναι τόσο αρεστή στον Θεό και τους προειδοποίησε πως την επόμενη φορά δεν θα ακολουθούσε στο καθορι-σμένο πρόγραμμα

Έως το 1970 διακόνησε στην εκκλησία ως νεωκόρος επίτροπος και ψάλτης διατηρώντας την αίσθηση πως δεν είχε προσφέρει στην εκκλησία απολύτως τίποτα Είχε ταπείνωση στην καρδιά και όχι στα λόγια και αυτή η ταπείνωση ήταν συνοδοιπόρος του σε όλα τα χρόνια της ζωής του Έτσι με μια τέτοια ζωή σιγά σιγά ήρθε το πλήρωμα του χρόνου για την Ιερωσύ-νη του

Ιερεύς του Υψίστου

Αρχές του 1970 στις 3 Ιανουαρίου είδε ένα περίερ-γο όνειρο όπως συνήθιζε συχνά να διηγείται ιδίως σε κληρικούς για να τονίσει ότι η ιεροσύνη είναι δωρεά του Κυρίου laquoΕίδα στον ύπνο μου τον σεβασμιότα-το Μητροπολίτη μας Ιωάννη να με καλεί στην Μη-τρόπολη και να μου δίνει το ευαγγέλιο λέγοντάς μου να διαβάσω τους στίχους ldquoπορευθέντες μαθητεύσα-τε πάντα τα έθνηrdquo (Ματθ 2819) Εγώ τους διάβα-σα μου λέει καλώς μέχρι του αγίου Ιωάννου θα σε κάνω ιερέαraquo

Το όνειρο αυτό επαληθεύτηκε μερικούς μήνες αργό-τερα όταν ο π Γερβάσιος τον κάλεσε στην Μητρόπο-λη και τα υπόλοιπα εξελίχτηκαν όπως τα προείδε Η χειροτονία του έγινε στις 3 Ιουλίου από τον μακαρι-στό Μητροπολίτη Σιδηροκάστρου κκ Ιωάννη Η χαρά του ήταν απερίγραπτη και διατηρήθηκε σε όλη την δι-άρκεια της υπόλοιπης ζωής του

Ο λόγος του διανθιζόταν με διάφορα παραδείγμα-τα και συμβουλές ώστε να παρουσιάσει το μεγαλείο της θεοσύστατης ιεροσύνης αλλά και της ανεπανάλη-πτης χάρης που προσφέρει ο Θεός στους κληρικούς του Πίστευε ότι οι ιερείς πρέπει να δοξάζουν τον Θεό μέρα και νύχτα που τους αξίωσε μια τέτοια δω-ρεά γιατί δεν υπάρχει κανείς άξιος για να την ντυ-θεί Έλεγε ακόμα πως αν ο Θεός δεν ήθελε δεν θα γι-νόταν κληρικός κάποιος που είχε την επιθυμία αυτή γιατί ο Κύριος καλεί αυτός ο Κύριος είναι η θύρα Γνώριζε πολύ καλά πόσο ο Θεός σέβεται την ελευ-θερία στον άνθρωπο και δεν καταργεί το ανθρώπι-νο αυτεξούσιο

Η αγαπημένη του διήγηση ήταν από το βιβλίο της Γένεσης για τον Αδάμ και την Εύα για το κατrsquo ει-

κόνα και το καθrsquoομοίωση είχε την άποψη ότι εκεί κρύβεται όλη η θεολογία της εκκλησίας μας Χρησι-μοποιούσε παραδείγματα από το ιερό ευαγγέλιο τα οποία καταδεικνύουν την πρόνοια του Θεού Έλεγε laquoΟ Θεός έχει καταμετρημένες και τις τρίχες της κε-φαλής μας και χωρίς την θέλησή του δεν πέφτει κα-μία τρίχα μας στη γη Ο Θεός ήθελε γιrsquo αυτό γίνα-τε ιερείς τουraquo Αφού δηλαδή δείχνει ενδιαφέρον για μια τέτοια μικρή υπόθεση πώς θα αμελούσε τότε για ένα τόσο βαρυσήμαντο γεγονός για το ποιος θα γίνει ποιμένας των λογικών προβάτων του για το ποιος θα διδάσκει τον λόγο του και θα τελεί τα ιερά μυστήρια της Εκκλησίας του με τα οποία θα αγιάζεται και θα αγιάζει τους ανθρώπους

Επίσης επισύναπτε σε αυτό πως η ιερωσύνη είναι ανώτερη και από την βασιλική εξουσία και έλεγε στους κληρικούς πως είναι ασύγκριτη με κάθε άλλη κοσμική θέση επί της γης τονίζοντας πως δεν ανταλ-λάσσεται με τίποτα laquoΑν μου έλεγε ο Θεός να επι-λέξω να γίνω βασιλιάς η παπάς παπάς θα έλεγα χί-λιες φορέςraquo

Δίδασκε ότι οι Λειτουργοί του Υψίστου θα πρέπει να ζούνε με μεγάλη προσοχή να είναι διά της προσευ-χής σε διαρκή επικοινωνία με τον Κύριο να δίνουν αγώνα κατά τις αμαρτίας να είναι καθαροί από αυ-τήν να αναπαύουν τους ανθρώπους να ιερουργούν να μελετούν τον λόγο του Θεού laquoΝα έχετε μια μικρή Αγία Γραφή πάνω σας συνέχεια για να την διαβάζε-τε σε κάθε στιγμή και να είναι ο νους σας στον Θεόraquo

Νουθετούσε να κατηχούν οι ιερείς τον Λαό του Θεού να τον παροτρύνουν με πολύ αγάπη να ακολουθούν τον Χριστό και να τηρούν τις εντολές του για να μη φανούν τελικά ανάξιοι της ιεροσύνης στα μάτια του Θεού Δεν έπαυε να παραινεί για την ταπείνωση πάνω στην οποία αναπαύεται ο Θεός και οι άνθρωποι και για την μετά βδελυγμίας αποστροφή της υπερη-φάνειας που είναι η αρχή όλων τον κακών laquoΗ ταπεί-νωση κάνει τους ανθρώπους αγγέλους και η υπερη-φάνεια τους αγγέλους δαίμονεςraquo

Για τις πρεσβυτέρες έλεγε πως πρέπει να είναι ειρη-νικές και φιλόξενες να φροντίζουν τον ιερέα τους με αγάπη Σε μια συζήτηση στο σπίτι του Γέροντα κά-ποιος ιερομόναχος μας είπε ότι η παπαδιά κάνει τον μισό παπά και τότε αναφώνησε ο π Ιωάννης laquoΌχι τον μισό παπά όλον τον παπά κάνει η πρεσβυτέραraquo Όντως η αγάπη της πρεσβυτέρας για την εκκλησία δί-νει φτερά στον παπά που στέκεται δίπλα της

Ο π Ιωάννης διακόνησε σε διάφορες ενορίες της επαρχίας της Μητροπόλεως Σιδηροκάστρου και απrsquo όπου πέρασε ο κόσμος τον αγάπησε Όταν υπηρε-τούσε στο Σιδηροχώρι στον ναό της Αγίας Κυρια-κής απέκτησε το τέταρτό του παιδί Εκεί ξεκίνησε μια απrsquo τις πρώτες του δοκιμασίες καθώς το μικρό-τερο και νεότερο μέλος της οικογένειας του νόσησε

Σελίδα 7

wwwpemptousiagr Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

από οξεία λευχαιμία οι γιατροί του ΑΧΕΠΑ έδω-σαν στο παιδί τρεις μήνες ζωή Άρχισαν έτσι να σκε-πάζουν τη ζωή της οικογενείας του τα πρώτα μαύρα σύννεφα Εκείνος όμως με πλήρη εμπιστοσύνη ύψωνε τα χέρια του στον ουρανό ζητώντας να παρατείνει ο Θεός τη ζωή του μικρού Φίλιππα Όντως προς μεγά-λη έκπληξη των γιατρών το παιδί συνέχιζε να ζει και τελικά άφησε τη ζωή του σε ηλικία επτά χρονών στην νέα ενορία του γέροντα τα Κάτω Πορόια

Στα Κάτω Πορόια υπηρέτησε στον ναό του Προδρό-μου όπου ανέγειρε και αποπεράτωσε τον ναό της αγί-ας Ειρήνης της Μεγαλομάρτυρος Υπηρέτησε ακόμα στη Λειβαδειά στον ναό του Αγίου Δημητρίου και στο Νεοχώρι στον ναό του Αγίου Γεωργίου όπου έκτισε με την βοήθεια πολλών ευλαβών ανθρώπων τον ιερό ναό των Αγίων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρή-νης τους οποίους ονόμαζε εφημερεύοντες ιατρούς της εποχής μας

Σήμερα αυτός ο ναός είναι προσκύνημα της Μητρο-πόλεως μας και εδώ ο Σεβασμιότατος Μητροπολίτης Σιδηροκάστρου κκ Μακάριος αναγνωρίζοντας τον ζήλο του και την αγάπη του κόσμου στο πρόσωπο του Γέροντα κατά την ημέρα των εγκαινίων του ιερού ναού των νεοφανών μαρτύρων του απένειμε το οφ-φίκιο του πνευματικού και του πρωτοπρεσβυτέρου Με την πίστη του και την ταπείνωσή του κέρδιζε τις καρδιές των ανθρώπων Οι άνθρωποι που τον γνώρι-σαν μιλάνε με πολύ θαυμασμό για την προσωπικότη-τά του αλλά ο ίδιος δεν είχε ποτέ τέτοιες αξιώσεις Απέδιδε τα πάντα στη χάρη του Θεού δεν ήθελε να τον ονομάζουν άγιο ούτε να διαφημίζουν τις αρετές του ndash όσο όμως ποθούσε την αφάνεια τόσο η θεία χά-ρις τον δόξαζε

Η μεγάλη αγάπη του για την προσευχή

Αφιέρωνε πολύ ώρα στην προσευχήbull εξάλλου η προ-σευχή είναι αρετή και μητέρα των αρετών και ως μη-τέρα μυσταγωγεί τη σύναψη με τον Θεό κατά τον Μάρκο τον ερημίτη Ο γέροντας κατέστη ο ίδιος μια αδιάλειπτη προσευχή με την ενοποίηση που προσφέ-ρει η προσευχή στον άνθρωπο μέσα του και με τον Θεό Έκαμε τις ακολουθίες του νυχθημέρου επί κα-θημερινή βάση του μεσονυκτικού του όρθρου διά-βαζε παράκληση και μνημόνευε πλήθος ονομάτων τα απογεύματα διάβαζε τον εσπερινό και το απόδειπνο αγρυπνούσε και έλεγε την ευχή στον Κύριο στη Θε-οτόκο και σε διάφορους αγίους της εκκλησίας Πολ-λές φορές για ώρες προσευχόταν έτσι αν λειτουργού-σε διάβαζε την ακολουθία της θείας μεταλήψεως και μετά την ευχαριστία Στην εκκλησία ως τα βαθιά του γεράματα κατά τη διάρκεια των ακολουθιών και της θείας λειτουργίας προσευχόταν όρθιος ή γονατιστός

Νήστευε όλη την διάρκεια του έτους έτρωγε μια σού-πα με ρύζι καρότα και πατάτες Ακόμα και στη δι-άρκεια των ασθενειών του δεν άλλαζε την συνήθειά

του όσο και αν επέμεναν τα παιδιά του και οι για-τροί Συνέχεια αναφερόταν στο μαρτύριο του Χρι-στού το οποίο έπαθε για εμάς στις ύβρεις και τους εξευτελισμούς στο μαστίγιο στη φραγγέλωση και στον σταυρικό θάνατο ώστε να κατανοήσουμε την μεγάλη αγάπη του Κυρίου προς εμάς αλλά και για να είναι παράδειγμα υπομονής και ταπείνωσης στις διάφορες δοκιμασίες μας και να διάγουμε την ζωή μας με δοξολογία αποβλέποντες στον στέφανο της αιωνίου ζωής κατά την ημέρα της δευτέρας παρουσί-ας Του Αυτή η μεγάλη αγάπη του Κυρίου προς εμάς είναι που έλκυε και οδηγούσε τον ίδιο σε τέτοια μέ-τρα ασκήσεως

Ο π Σωτήριος Βραμπάκης που στα γεράματα του π Ιωάννη ερχότανε με εντολή της Μητροπόλεώς μας να τον βοηθήσει στη λειτουργία αφού λειτούργησε κά-ποτε μαζί με τον Γέροντα κι εμένα στον Άγιο Γεώρ-γιο Νεοχωρίου μου πρότεινε να πάμε για έναν καφέ Εγώ επέμενα να περιμένουμε και τον Γέροντα και μου απάντησε γνωρίζοντας τις συνήθειες του γέρο-ντα laquoΤον παπαΓιάννη Το μεσημέρι θα βγει από την εκκλησίαraquo Αργότερα ρώτησα την πρεσβυτέρα του Πολυξένη αν είχε συνήθεια να μένει προσευχόμενος στον Ναό μετά από την θεία λειτουργία και τότε μου αποκάλυψε πως ερχόταν κατά τη μία με δύο το με-σημέρι στο σπίτι Η απάντησή της με κατέπληξε για-τί πέραν του ότι ήταν μεγάλος στην ηλικία ήταν και πολύ φιλάσθενος

Βυθισμένος κάποια νύχτα μέσα στο πέλαγος μιας τέ-τοιας προσευχής προς την θεομήτορα ο Γέροντας Ιω-άννης η οποία ξεκίνησε το βράδυ και τελείωσε 7 ώρες μετά λέγοντας το laquoΥπεραγία θεοτόκε σώσον ημάςraquo και εναλλάσσοντάς το με τους χαιρετισμούς της Πα-ναγίας μας

Έξαφνα εμφανίστηκε ζωντανά μπροστά του μέσα σε φως η Κυρία Θεοτόκος ανάμεσα σε δύο χορούς αγί-ων γυναικών οι οποίες έψαλλαν διάφορους θεομητο-ρικούς ύμνους από τα δεξιά ο χορός των μαρτύρων γυναικών που υπέφεραν βίαιο θάνατο για τον Χριστό και από τα αριστερά των οσίων γυναικών που έλαμ-ψαν με την άθλησή τους αφήνοντας όλα τα εγκόσμια Τότε η Θεομήτωρ μέσα στη δόξα της τον χαιρέτισε και του είπε να συμβουλεύει όλους και κυρίως τους κληρικούς να καταφεύγουν στις πρεσβείες της και θα λαμβάνουν μεγάλη χάρη στο όνομά της Αμέσως χά-θηκαν όλα και από την μεγάλη χαρά ο ίδιος λιποθύ-μησε

Το μέγεθος της αγάπης και της υπομονής του

Θαύμαζε κανείς την ασκητικότητά του η οποία πήγα-ζε από την αγάπη του Θεού και την αγάπη του πλησί-ον Έκπληξη προκαλούσε ακόμα η υπομονή του και η χαρά που δοκίμαζε κατά τις ασθένειές του Δεν έδει-χνε ποτέ την παραμικρή ενόχληση συνέχεια τα χεί-λη του ψιθύριζαν το laquoδόξα σοι ο Θεός χίλιες φορές

Σελίδα 8

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 wwwpemptousiagr

δόξα σοι ο Θεόςraquo Στην ερώτηση πώς είναι δυνατόν να αντιμετωπίζει έτσι τα πράγματα έδινε την απά-ντηση laquoΑν δεν πονέσουμε πώς θα καταλάβουμε Πώς θα αισθανθούμε τον πόνο του αδελφού μας και πώς θα προσευχηθούμε με την καρδιά μας με πόνο για αυτόνraquo Ακριβώς για αυτόν το λόγο παράδοξο για εμάς θεωρούσε τις δοκιμασίες των ασθενειών ευλογί-ες Ένοιωθε δια του πόνου του τους ανθρώπους μέσα του και κατά την διάρκεια της προσευχής του έχυνε δάκρυα για όλους πονούσε για όλουςΣε όλους φαι-νόταν πολύ παράξενο πώς μπο-ρούσε και αγαπούσε έτσι

Όπως αναφέραμε και προηγου-μένως το τέταρτο κατά σειρά παιδί του άφησε τον κόσμο μας σε ηλικία 7 ετώνbull σε άλλη πε-ρίπτωση κόντευε να χάσει τον εγγονό του και ndash ω του θαύμα-τος όπως και ο ίδιος το προεί-πε ndash το παιδί έμεινε στη ζωήbull κάποτε έσπασε τον γοφό του είχε μεγάλα προβλήματα με την πίεσή του με το αναπνευστικό του και άλλα πολλά και στεκό-ταν μπροστά στην εικόνα της Παναγίας και στα τεμάχια των λειψάνων των πολυαγαπημένων του αγίων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης και παρακαλούσε με πόνο για όλους μνημονεύο-ντας τα ονόματά τους

Πώς πονούσε έτσι για τους άλ-λους αφού τους περισσότερους δεν τους ήξερε Αν κανείς εμβαθύνει στη Θεολογία της εκκλησίας μας θα δει πως όλα αυτά προκύπτουν από την ένωση του ανθρώπου με τον Θεό μέσα στην αγάπη του Θεού βρίσκει κανείς τον ίδιο του τον εαυ-τό αλλά και όλον τον κόσμο σε μία οντολογική ένω-ση Αυτό επιτυγχάνεται δια της οδού που διδάσκει η Αγία μας Εκκλησία με τα στάδια της κάθαρσης του φωτισμού και της θέωσης Όταν θελήσει ο άνθρωπος να συνεργήσει με το Θεό αναδεικνύεται σε αληθινή υπόσταση Όσοι έμειναν κοντά στον π Ιωάννη και τον γνώριζαν έβλεπαν ανθρώπους φοβισμένους πονεμέ-νους από τα βάσανα της ζωής απογοητευμένους και μπερδεμένους να έρχονται κοντά του και να φεύγουν γεμάτοι από χαρά Ζούσαν το δικό τους προσωπι-κό θαύμα έμεναν έκπληκτοι όταν προγνώριζε τα αι-τήματά τους τα προβλήματά τους τα ονόματά τους αλλά και έβρισκαν την λύση στα προβλήματά τους Ήθελε όλοι να ενεργοποιήσουν το μεγάλο χάρισμα της Πίστης στον Χριστό συμβούλευε τους ανθρώπους να εξομολογούνται να κάνουν ευχέλαιο με νηστεία και προσευχή και έχοντας την άδεια του πνευματικού τους να κοινωνούν με πίστη των αγίων μυστηρίων Ο ίδιος κοινωνούσε με φόβο Θεού και από τα μάτια του πάντοτε ανέβλυζαν δάκρυα προ της θείας κοινω-

νίας δεν εξοικειώθηκε ποτέ με τα άγια συμβούλευε να μεταλαμβάνουμε δακρυσμένοι κι αν δεν μπορού-σαμε έλεγε ας προσφέρουμε τουλάχιστον έναν ανα-στεναγμό συναισθανόμενοι την αμαρτωλότητά μας και την απέραντη δωρεά της αγάπης του Χριστού μας Έλεγε ακόμη laquoπαιδιά μου πάντα να χαιρετά-τε τις ιερές εικόνες όταν εισέρχεστε στην εκκλησίαbull σκέφτεστε να έρθει κανείς στο σπίτι σας και να μη σας χαιρετήσει Δεν θα σας αρέσει η συμπεριφορά του θα στενοχωρηθείτεraquo Απερίγραπτος ήταν ο τρό-

πος της εισόδου του στην εκκλησία ndash ξέρουν οι άν-θρωποι που τον έβλεπαν έκανε κοντά στα δέκα λε-πτά ή και παραπάνω για να φτάσει στο ιερό έμενε μπροστά στις εικόνες και μιλούσε σαν να ήταν ζω-ντανές

Πολλά ήταν αυτά που μου έκαναν εντύπωση στον π Ιωάννη Κάποτε πήγα με έναν φίλο μου ιερομόνα-χο να τον δούμε αφού μας μίλησε και σηκωθήκαμε να φύγουμε ήθελε να ευχα-ριστήσει τον ιερομόναχο Πήρε μερικά φρούτα και του τα έδινε στο χέρι εκεί-νος από ευγένεια και ντρο-πή αρνιότανε να τα πάρει και έλεγε πως δεν τα έχει ανάγκη Τότε ο Γέροντας μάς αποστόμωσε λέγοντας

laquoεγώ τα έχω ανάγκη γιrsquo αυτό τα δίνωraquo ήξερε καλά πως αναπαύοντας τους ανθρώπους αναπαύεις τον Θεό και πως η σωτηρία μας εξαρτάται από την αγά-πη στον πλησίον Είχε έναν ιδιαίτερο τρόπο να διδά-σκει δίδασκε με την ζωή του Ακόμη έλεγε και το εν-νοούσε από την ψυχή του από το είναι του πως είναι ο τελευταίος παπάς της Ελλάδας ονόμαζε τον εαυ-τό του ελεεινό και laquoσκωλήκων βρώμαraquo ασπαζόταν με πολύ χαρά το χέρι των επισκόπων της Εκκλησί-ας μας αλλά και των νεωτέρων ιερέων Μετά τη θεία λειτουργία μάς φιλούσε στο μέτωπο εγώ παραπονιό-μουν και έλεγα laquoμη Γέροντα είμαι ιδρωμένοςraquo και έλεγε laquoπαιδί μου αυτό δεν είναι ιδρώτας είναι αγια-σμόςraquo

Θείες Εμπειρίες

Η θεωρία του ακτίστου φωτός κατά τους ιερούς νη-πτικούς της Εκκλησίας μας είναι η ύψιστη κατάστα-ση που μπορεί να φτάσει κάποιος και αναφέρεται στους τελείους Ήθελα πολλές φορές να τον ρωτή-σω αν είχε τέτοια εμπειρία να δει το άκτιστο Φως Δεν μπορούσα να πιστέψω πως δεν αξιώθηκε ένας τέ-τοιος άνθρωπος με τέτοια πίστη στον Θεό αλλά και

Σελίδα 9

wwwpemptousiagr Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

τέτοια ταπείνωση να δεχτεί την αποκάλυψη της δό-ξης του Θεού Είχα την πίστη πως ο Γέροντας σίγου-ρα είδε το άγιο φώς καθώς όλοι οι άνθρωποι που τον γνώριζαν μιλούσαν για την λάμψη φωτός του προσώ-που του

Έτσι μια μέρα που τον επισκέφτηκα μαζί με ένα παι-δί της ενορίας μας (αφού προσκυνήσαμε τα ιερά λεί-ψανα έψαλε τροπάρια αγίων μας έχρισε με το ιερό έλαιο που έκαιγε μπροστά στις εικόνες και τα λεί-ψανα διαβάζοντας ευχές υπέρ υγείας φωτίσεως και σωτηρίας ndash αυτό γινόταν όλη μέρα σε όποιον και αν έμπαινε στην οικία του ndash περάσαμε στο καθιστικό όπου κερνούσε σε όλους χυμό πορτοκάλι) του έθε-σα την ερώτηση αν έχει δει το Άγιο Φως Εκείνος κα-τέβασε αμέσως το κεφάλι του εγώ έκανα την ερώ-τηση και πάλι και τότε έγνεψε αρνητικά Του είπα λοιπόν laquoλένε πως έχει ένα γαλάζιο φώςraquo και αυτός απάντησε laquoναι παιδί μουraquo Αναθάρρησα είπα ότι θα μάθω θα μου πει Μας αποκάλυψε λοιπόν πως είχε δει το άγιο Φως αρκετές φορές αλλά η πιο συγκλονι-στική ήταν στον ιερό ναό του τιμίου Προδρόμου στα Κάτω Πορόια laquoΣτις 24 Απριλίου του 1976 Μεγά-λο Σάββατο την ώρα της θείας λειτουργίας που έρι-χνα τις δάφνες στον ιερό ναό και έψαλλα ldquoανάστα ο Θεόςrdquo όταν έφτασα στο δεξιό μέρος της αγίας τραπέ-ζης φως έλαμψε από ψηλά σαν αστραπή και με πε-ριέλουσε ολόκληρο Ένιωσα να φεύγω ολόκληρος από τον κόσμο αυτό πλημμύρισε όλη η ψυχή μου χαρά και αγαλλίαση Πολλά άτομα μέσα στον ναό ομολο-γούσαν πως πάνω στο κεφάλι μου έλαμψε φως και κράτησε αρκετά λεπτά Αυτό έγινε όταν ήμουν εφη-μέριος εκεί στον Τίμιο Πρόδρομο όπου υπηρέτησα από το 1973 έως το 1989raquo

Αργότερα έμαθα ότι από τότε έζησε με την πρεσβυ-τέρα του σαν να ήταν αδέρφια και πως τότε απέκτη-σε το διορατικό και το ιαματικό χάρισμα Την ίδια χρονιά επισκέφτηκε τον πρώην γραμματέα της κοι-νότητας Καμαρωτού ο οποίος νοσηλευόταν σε κρί-σιμη κατάσταση στην κλινική Γαληνός Του διάβασε ευχές υπέρ υγείας και τον σταύρωσε με έναν ξύλινο Σταυρό που έφερε πάντα μαζί του Αμέσως ο ασθε-νής θεραπεύτηκε και απέστειλε ευχαριστήρια επιστο-λή η οποία διαβάστηκε την Κυριακή στην εκκλησία του Καμαρωτού

Ποιμαντική διδασκαλία

Ιδιαίτερη αγάπη έτρεφε στα παιδιά και τους νέους Δεν ήθελε να κατακρίνουμε κανέναν και ιδίως αυτά για τα οποία ο Χριστός μίλησε με τόση τρυφερότητα Ήθελε οι νέοι να έρχονται στην εκκλησία και ας έρχο-νται όπως θέλουν Δεν ήθελε να τραυματίσουμε κανέ-να παιδί με την αυστηρή συμπεριφορά μας

Ήρθε κάποτε μία νέα κοπέλα στην ενορία για να την διαβάσει ο Γέροντας και κοντά του ήταν μια αφιε-ρωμένη στον Θεό γυναίκα η οποία επίπληξε την νέα

γιατί είχε έρθει με παντελόνι Ο Γέροντας δεν είπε τί-ποτα διάβασε την νέα και της είπε με πολύ αγάπη αφού έφυγε η μοναχή laquoΠαιδί μου μη στεναχωριέσαι εσύ είχες τον πόνο σου και ήθελες να τον θεραπεύ-σεις γιrsquo αυτό ήρθες έτσιraquo Ήξερε πως και η μοναχή από υπερβάλλοντα ζήλο αντέδρασε έτσι και από ευ-γένεια δεν της είπε τίποτα Έλεγε συνήθως laquoΜην τα κατακρίνετε τα παιδιά φταίνε πολλά πράγματα που είναι έτσι αντιδραστικά η τηλεόραση τα φαγητά που είναι γεμάτα με διάφορες ουσίες και ο εγωισμός από τους γονείς γιατί τους απομακρύνει από τα παιδιάraquo Επίσης έλεγε laquoΕμένα μην με κοιτάτε εμένα με επι-σκέφτηκε η χάρις του Θεού από μικρόbull αν δεν γινό-ταν αυτό ποιος ξέρει τι θα γινόμουναraquo

Αγαπούσε πολύ την εκκλησία αγαπούσε τους επι-σκόπους έρχονταν αρχιερείς να τον δούνε και ποτέ δεν έλεγε τίποτα γιατί πίστευε πως δεν ήταν άξι-ος να τον επισκέπτονται οι αρχιερείς Ήθελε η εκκλη-σία να είναι ψηλά στη συνείδηση του λαού να κατέ-χει την πρωτοκαθεδρία στις καρδιές των ανθρώπων Ένας από τους αρχιερείς που έρχονταν πολύ συχνά στον π Ιωάννη ήταν ο μακαριστός Σιατίστης Αντώνι-ος Επισκεπτόταν τον π Ιωάννη πολύ συχνά και είχαν ο ένας για τον άλλον πολύ μεγάλη αγάπη που δεν δι-έφυγε την προσοχή των ανθρώπων

Με τον μακαριστό μητροπολίτη Σισανίου και Σια-τίστης κυρό Αντώνιο

Δεν ήθελε να κατηγορούν την εκκλησία laquoΌποιος κα-τηγορεί την εκκλησία κατηγορεί τον Χριστόraquo υπεν-θύμιζε στους πιστούς Σαν παράδειγμα μνημόνευε το γεγονός από τις πράξεις των Αποστόλων (Πράξ 94-5) όπου o ΣαούλΠαύλος πριν την μεταστροφή του στον Χριστιανισμό δίωκε την Εκκλησία και ο Κύριος του αποκαλύφθηκε στο δρόμο προς την Δαμασκό και του είπε Σαούλ Σαούλ τι με διώκεις

Έλεγε πως τον Χριστό που μας αγαπά τόσο πολύ μόνο μέσα στην εκκλησία μπορούμε να τον βρούμε εδώ πρέπει να τον βρούμε τόνιζε και αν τον βρούμε θα χαιρόμαστε την αιώνια ζωή από τώρα Στην εκ-κλησία είναι η Θεοτόκος στην εκκλησία είναι οι άγι-οι εδώ βλέπεις την αιώνια ζωή Έφερνε σαν παρά-δειγμα τους αγίους Ραφαήλ Νικόλαο και Ειρήνη που έζησαν τόσα χρόνια πριν πως μας ακούνε πως έρχο-νται και μας βοηθάνε πως κάνουν τέτοια θαύματα σε όλον τον κόσμο πως μας αποκάλυψαν την ζωή τους και το μαρτύριό τους για τον Χριστό laquoΟρίστε να η αιώνιος ζωή αφού πέθαναν για τον Χριστό και είναι ζωντανοί τι άλλο θέλουμε Η πίστη μας είναι ζωντα-νή και μοναδικήraquo

Επίσης έλεγε σε όσους ρωτούσαν για τα ημερολόγια πως laquoδεν μας σώζουν τα ημερολόγια αλλά η Πίστη και τα έργα μαςraquo Για το θέμα τον ταυτοτήτων είχε την επιθυμία να αναγράφεται στις ταυτότητες η ομο-λογία laquoΧριστιανός Ορθόδοξοςraquo

Σελίδα 10

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 wwwpemptousiagr

Χριστιανά τα τέλη

Η κοίμησή του συνέβη στις 4 Αυγούστου του 2009 στο Νεοχώρι που ήταν και ο τελευταίος σταθμός της ιε-ρατικής του διακονίας Στο κρεβάτι πλέον για πολύ καιρό αποδυναμωμένος περίμενε να τον καλέσει ο Κύριος που τόσο αγάπησε και με τόσο ζήλο υπηρέ-τησε τηρώντας τον νόμο του που συγκεφαλαιώνεται στις δύο εντολές να αγαπήσεις τον Θεό σου και τον πλησίον σου ως εαυτό σου

Πηγαίναμε για πολλούς μήνες και τον κοινωνούσαμε των Αχράντων Μυστηρίων Πάντα περίμενε με ευλά-βεια και όσο τον κρατούσαν τα πόδια του σηκωνότα-νε όρθιος μόνος του Έπειτα προσπαθούσε να είναι όρθιος με την βοήθεια των παιδιών του ή κάποιων ανθρώπων που τύχαινε να είναι στην οικία του Όταν πλέον τον εγκατέλειψαν οι δυνάμεις του περίμενε στο κρεβάτι όπου βίωνε με ιώβεια υπομονή τους τε-λευταίους πόνους και εμείς δεν αντέχαμε να τον βλέ-πουμε να δοκιμάζεται

Κάποτε ανεβήκαμε μαζί με την πρεσβυτέρα μου Πη-νελόπη να πάρουμε την ευχή του συναισθανόμενοι ότι ο Γέροντας ετοιμάζεται να αφήσει τα επίγεια Αφού τον ασπασθήκαμε για τελευταία φορά εν ζωή φύγαμε από τη οικία του Κοντά του ήταν η πρεσβυ-τέρα του Πολυξένη που του έκανε πολύ μεγάλη υπα-κοή όλα αυτά τα χρόνια τα παιδιά του η Θεοδώρα ο Χρήστος και η νύφη του Αναστασία Δεν πρόλαβε να περάσει μία ώρα και μας ενημέρωσαν τα παιδιά του για την κοίμησή του την οποία βίωσαν ως μετάσταση

Σε σύντομο χρονικό διάστημα κατέφτασαν ιερείς της Μητροπόλεώς μας για να ετοιμάσουν το σκήνωμά του να το ντύσουν τα ιερά άμφια σύμφωνα με την παράδοση της εκκλησίας μας Ο Σταυρός του κατά παράδοξο τρόπο παρατηρήσαμε πως ευωδίαζε Πολ-

λοί άνθρωποι που τον γνώρισαν και έμαθαν για την κοίμησή του άρχισαν πολύ νωρίς να έρχονται για να πάρουν για τελευταία φορά την ευχή του

Το σκήνωμά του παρέμεινε ζεστό έως και την ώρα του ενταφιασμού του Την επομένη έφτασε ο Σεβα-σμιότατος Μητροπολίτης μας κ Μακάριος πρωτο-στάτησε και εκφώνησε τον επικήδειο λόγο για τον Γέροντα Ψάλαμε όλοι μαζί την νεκρώσιμο ακολου-θία εις ιερέα οι ιερείς σήκωσαν το σεπτό του σκήνω-μα και η πομπή όδευε στην τελευταία κατοικία του λειψάνου του

Ενταφιάστηκε πίσω από τον Ναό των Αγίων Ραφαήλ Νικολάου και Ειρήνης στον τόπο που υπέδειξε και ετοίμασε ο ίδιος δύο χρόνια πριν Ζήτησε να μοιρα-στεί το βιβλίο laquoΚατάθεση μαρτυρίαςraquo που έγραψε ο ίδιος και φρόντισε να εκδοθεί με δικά του έξοδα ευ-λογία την ημέρα της κηδείας του προς δόξαν του Τρι-αδικού Θεού

Ημέρα ηλιόλουστη 4 του Αυγούστου ώρα δώδεκα το μεσημέρι ζέστη πολύ όμως μαζί με την συγκίνη-ση και τον θρήνο όλων μας ήρθε να θρηνήσει και η φύση όπως διαβάζουμε στους βίους των Αγίων Αμέ-σως μαζεύτηκαν σύννεφα και άρχισε να ψιχαλίζει για λίγο με διάκριση έκλαψε για λίγο ο ουρανός φόρεσε τα πένθιμα η φύση και έπειτα για τον λόγο ότι πα-ραδίδαμε δίκαιο στη γη ήρθε το φως του ηλίου για να μην χαλάσει η τελευταία ακολουθία του κόσμου με τον Γέροντα της Αγάπης

Ο Γέροντας ανέβηκε για τους ουρανούς κοντά στον Χριστό και στους πολυαγαπημένους του αγίους Θα φύγω έλεγε αλλά θα σας βλέπω Ο π Ευσέβιος Βίτ-της είπε σε πνευματικοπαίδι του παιδί μου αν είδες τον παπα-Γιάννη του Νεοχωρίου είδες Άγιο

Σελίδα 11

wwwpemptousiagr Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

Ούτος εξ Αθηνών καταγόμενος ήλθεν το πρώτον 18έτης την ηλι-κίαν εις την Ιεράν Μονήν των Ιβήρων μη αναπαυθείς όμως εις τον ιδιόρρυθμον βίον μετέβη εις την Ιεράν Σκήτην της Αγίας Άννης και εκείθεν εις τα Κατου-νάκια παρά τω εναρέτω πνευμα-τικώ Παπα Δανιήλ όπου και εξέ-μαθε την ξυλογλυπτικήν τέχνην

Εκ της γενεάς του διανυομένου αιώνος ήτο ο πλέον καταγινόμε-νος εις την νοεράν προσευχήν και νήψιν˙ απέτρεπεν όμως εκ ταύ-της πάντα μη εξασκηθέντα πρώ-τον εις την υπακοήν την υποτα-γήν και τας λοιπάς πρακτικάς αρετάς και έλεγεν ότι η νήψις είναι δώρον Θεού και όπως ο πανάγαθος έπλασε πρώτον τον άνθρωπον και είτα ενεφύσησεν εν αυτώ ψυχήν ζώσαν ούτω και ο μοναχός πρέπει να εξαγνίση πρώτον εαυτόν σωματικώς δια των πρακτικών αρετών και είτα θα λάβη εκ Θεού το χάρισμα της νοεράς προ-σευχής και νήψεως προβαίνων ως οι νηπτικοί πατέρες εκ πράξεως εις θεωρίας επίβασιν (βάση στήριγμα)

Δεν ευμοίρησε παιδείας συστηματικής αλλά μελετηρός εις άκρον και με νουν καθαρώτατον κατώρθωσε να εισδύη εις τα βαθύτερα νοήματα των Γραφών και να δίδη τας ορθοτέρας λύσεις των ζητημάτων

Ότε το 1913 ανεφύη μεταξύ των Ρώσσων και Ρουμάνων μοναχών του Όρους η αίρεσις των laquoονοματολατρώνraquo[] περί το όνομα Ιησούς πρώτος αυτός έσπευσεν εις την Ιεράν Κοινότητα και υπέδειξε την σαθρότητα και το αντορθόδοξον της θεωρίας δώσας και τον πλέον επιτυχή χαρακτηρισμόν ότι laquoάφησαν το κεφάλι και λατρεύουν την σκούφιαraquo

Η έγκαιρος παρέμβασις του μακαριστού τούτου ανδρός και η σταθερά εμμονή της Ιεράς Κοινότητος εις τας ορ-

θοδόξους απόψεις απέτρεψαν την εις το ζήτημα ανάμιξιν των άλλων Μοναχών και δη των Ελ-λήνων και περιωρίσθη η φοβερά εκείνη αναταραχή μόνον μεταξύ των Ρώσσων ων οι εμμένοντες εις την ανόητον ταύτην αίρεσιν κοινή αποφάσει Οικουμενικού Πατριαρχείου και Ρωσσικής Εκ-κλησίας μετεφέρθησαν διrsquo ειδι-κού πλοίου και περιωρίσθησαν εις τον Καύκασον Και ούτω και ειρήνη απεκατέστη εν τω ιερώ τόπω και απεσυμφορήθη ούτος κατά το 13 εκ της πληθύος των Ρώσσων μοναχών

Έζησεν ο μακάριος περί τα 55 έτη εν τη ερημική Καλύβη του Αγίου Γερασίμου του νέου και εκοιμήθη εν αυτή τον ύπνον του δικαίου εις ηλικίαν 77 ετών κατά το σωτήριον ετος 1930 Παρrsquo αυτώ εγένετο μοναχός ο τελειό-

φοιτος του Πανεπιστημίου της Ζυρίχης Γεράσιμος Μενά-γιας ο εκ Κεφαλληνίας

[] Ονοματολάτραι κίνημα με αιρετικές προεκτάσεις Άρχισε το 1907 από τον Ρώσσο Αγιορείτη Ιλαρίωνα Οι οπαδοί του υποστήριζαν οτι laquoτο όνομα του Θεού είναι αυτός ο Θεός στην ουσία τουraquo Το κίνημα τα-λαιπώρησε πολύ το Άγιον Όρος και αποδοκιμάστηκε από την Ιερά Κοινότητα το Οικουμενικό Πατριαρ-χείο και από την Σύνοδο της Ρωσσικής Εκκλησίας Επίκεντρο των ονοματολατρών ήταν η Σκήτη του Αγίου Ανδρέου στις Καρυές (Σεράϊ) όπου διαδρα-ματίστηκαν διάφορες βιαιότητες Με επέμβαση του ρωσσικού στρατού μεταφέρθηκαν βιαίως το καλο-καίρι του 1913 περίπου 1000 ονοματολάτρες στην Ρωσσία ενώ συγχρόνως το Οικουμενικό Πατριαρχείο τους επέβαλε να μην επιστρέψουν ποτέ στο Όρος και έτσι έπαυσε η αναταραχή

Περί του Γέροντος Καλλινίκου του νηπτικού

Ο πλέον καταγινόμενος εις την νοεράν προσευχήν Έζησεν ο μακάριος περί τα 55 έτη εν τη ερημική Καλύβη του Αγίου Γερασίμου του νέου και εκοιμήθη εν αυτή τον ύπνον του δικαίου εις ηλικίαν 77 ετών κατά το σωτήριον ετος 1930 Εκ της γενεάς του διανυομένου αιώνος ήτο ο πλέον καταγινόμενος εις την νοεράν προσευχήν και νήψιν

Πηγή Αρχιμ Γαβριήλ Διονυσιατου (dagger) 1983 Λαυσαϊκόν του Αγίου Όρους Βrsquo Έκδοσις Άγιον Όρος 2002

Σελίδα 12

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 wwwpemptousiagr

Ο π Εύσέβι-ος κατά κόσμον Αντώνιος Γιαννα-κάκης γεννήθηκε το 1910 στο Γε-ωργίτσι της Σπάρ-της και ήταν το έκτο από τα οκτώ παιδιά της οικο-γένειας του Ηλία και της Χριστού-λας Γιαννακάκη Άνθρωποι πιστοί και πολύ ευλαβείς άνέθρεψαν τα παι-διά τους εν παι-δεία και νουθεσία Κυρίου

Από μικρός ο Αντώνης ήταν παι-δί υπάκουο πονε-τικό laquoχαριτωμέ-νοraquo laquoΨυχοπόνια μουraquo τον αποκα-λούσε η μάννα του για την ευσπλαγ-χνική καρδιά του Ήταν πολύ εγκρα-τής από μικρός και άδολος Ήταν παιδί καλοπροαίρετο Δεν κούραζε κανέναν Όταν όμως το απαιτούσε η περίσταση γινόταν πολύ μαχητικός Κάποτε πήγε με το θείο του στο βουνό να κόψουν ξύλα Θα ήταν τότε δέκα ετών Άκουσε κάποια στιγμή εκεί κοντά έναν άλλο ξυλοκόπο να βλασφημεί τα θεια Τότε στην καρδιά του μικρού παιδιού φούντωσε η ιερή αγανάκτηση laquoΑκούς εκεί να βρίζει το Χριστό μας την Παναγία μαςraquo

Με έντονο και αυστηρό ύφος παρατήρησε τον με-γαλύτερο του Εκείνος δεν μίλησε καθόλου μάλλον ντράπηκε πού τον παρατήρησε τόσο αυστηρά ένα

μικρό παιδί Μετά ο θείος του έλεγε και ξανάλεγε στον κύρ Ηλία laquoΜωρέ να δεις επίθεση ο Αντωνάκηςraquo Και καμάρωνε ο πατέρας για το θείο ζήλο πού είχε στην καρδιά του ο μικρός του γιός Αγαπούσε πολύ την εκκλησία και τις ακολουθίες της

Μια Κυριακή πού πήγαινε στην εκ-κλησία -θά ήταν τότε δέκα έως έν-δεκα ετών- λίγο πιο πάνω από το σπίτι του στο σταυροδρόμι συ-νάντησε έναν άγνωστο νέο επι-βλητικό και ασκη-τικό Τον κοίταξε με σοβαρότητα και αγάπη και του είπε laquoΠρόσεχε Αντώνη παιδί μου

Δυο δρόμοι υπάρχουν στη ζωή Ο ένας με τους χορούς τις διασκεδάσεις την κοσμική ζωή πού οδηγεί στην απώλεια Ο άλλος με τη σεμνή την ηθική ζωή πού αρέσει στον Θεόraquo

Ο Αντώνης γεμάτος από συγκίνηση αλλά και απο-ρία συνέχισε το δρόμο του προς την εκκλησία Μπήκε και στάθηκε μπροστά όπως συνήθιζε

Καθώς κοίταξε την εικόνα του Τιμίου Προδρόμου στο τέμπλο αναγνώρισε με έκπληξη και δέος τον νέο πού είχε πριν από λίγο δει στο σταυροδρόμι

Ο μακάριος Γέρων Ευσέβιος Γιαννακάκης (1910 ndash 19 Ιουνίου 1995) - Arsquo μέρος

Ο πολυχαρισματούχος Έζησεν ο μακάριος περί τα 55 έτη εν τη ερημική Καλύβη του Αγίου Γερασίμου του νέου και εκοιμήθη εν αυτή τον ύπνον του δικαίου εις ηλικίαν 77 ετών κατά το σωτήριον ετος 1930 Εκ της γενεάς του διανυομένου αιώνος ήτο ο πλέον καταγινόμενος εις την νοεράν προσευχήν και νήψιν

Πηγή Σύντομο βιογραφικό και πατρικές νουθεσίες του πολυχαρισματούχου Γέροντος Ευσεβίου Γιαννακάκη ΕΚΔΟΣΕΙΣ laquoΟΡΘΟΔΟΞΟΣ ΚΥΨΕΛΗraquo Θεσσαλονίκη 2009

Σελίδα 13

wwwpemptousiagr Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

H συνάντηση αυτή ήταν καθοριστική για την πε-ραιτέρω πορεία της ζωής του Από τότε η αγαθή ψυχή του αλλοιώθηκε ακόμη περισσότερο από τη θεία Χάρη πού τον επεσκίαζε

Όταν τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο ακούραστος εργαζόταν σκληρά στα χωράφια του πατέρα του και τα κατάφερνε πολύ καλά σε όλες τις γεωρ-γικές εργασίες Φόρτωνε το ζώο με τα προϊόντα τους και περπατούσε όλη τη νύχτα για να φθάσει το πρωί στη Σπάρτη και να τα πουλήσει laquoΟ αγω-νιστής μουraquo συνήθιζε να λέει γιrsquo αυτόν η μητέρα του

Δεκαεπτά ετών φεύγει από το χωριό με την ευχή των γονέων του και έρχεται στην Αθήνα για να εργασθεί Αρχικά εργάσθηκε στο εργοστάσιο πο-τοποιίας του αδελφού της μητέρας του

Εκεί κάποιος συνάδελφος του του μίλησε για τον π Ιγνάτιο Κολιόπουλο εφημέριο στον Ιερό Ναό της Χρυσοσπηλιώτισσας και ιδρυτικό μέλος της αδελφότητας θεολόγων η laquoΖωήraquo άγιο Ιερομόνα-χο τον όποιο ο Αντώνης είχε έκτοτε Πνευματικό του Πήγαινε συχνά και τον έβρισκε Τον ευλα-βείτο πολύ και έκανε απόλυτη υπακοή στις συμ-βουλές του Ζούσε την πνευματική ζωή με πολλή φλόγα Ήταν σεμνός αυστηρός στον εαυτό του και προσεκτικός στη ζωή του

Στην εργασία του ήταν υποδειγματικός Πρόθυ-μος εργατικός ευγενικός ακέραιος Σέρβιρε τους πελάτες αλλά εκείνος ούτε κάν δοκίμαζε

Ήταν πολύ φιλακόλουθος Την Κυριακή το πρωί πριν ακόμη ξημερώσει ξεκινούσε από το Κουκάκι πού έμενε και πήγαινε με τα πόδια στη Χρυσο-σπηλιώτισσα στην όδό Αιόλου όπου λειτουργού-σε και μιλούσε ο π Ιγνάτιος Ήθελε να προλάβει νrsquo ακούσει τον Εξάψαλμο Ρουφούσε κυριολεκτι-κά τα δυνατά και πρακτικά κηρύγματα του π Ιγνατίου Το απόγευμα έτρεχε στη Μητρόπολη να ακούσει το κήρυγμα του π Σεραφείμ Παπακώ-σταhellip

Πέρα από την προσωπική πνευματική καλλιέρ-γεια εις βάθος -μέ τον εκκλησιασμό τη μυστη-ριακή ζωή την ακρόαση κηρυγμάτων τη μελέτη πνευματικών βιβλίων- οι νέοι εκείνοι εργάζονταν και ιεραποστολικά στα νοσοκομεία και στα κατη-χητικά σχολείαhellip

Δεν είναι τυχαίο ότι από την παρέα εκείνη των εργαζομένων οι δεκατρείς από τους δεκαέξι έγι-ναν άξιοι κληρικοί -αρχιερείς ηγούμενοι ιερομό-ναχοι έγγαμοι ιερείς

laquoΚοσμοκαλόγερεraquo Του φώναξε κάποιος περνώ-ντας έξω από το μαγαζί ένα απόγευμα Και κεί-νος όχι μόνο δεν πειράχτηκε αλλά ένιωσε πολλή χαρά γιrsquo αυτό

Ο Αντώνιος είχε επιλέξει τον εν Χριστώ άγαμο βίο Δεν τολμούσε όμως ούτε να σκεφθεί την Ιε-ρωσύνη Πίστευε ότι δεν είναι άξιος γιrsquo αυτήν

Μια μέρα τον κάλεσε ο π Σεραφείμ Παπακώ-στας και του μίλησε για την Ιερωσύνη Είχε ακού-σει από τον π Ιγνάτιο τα καλύτερα λόγια για τον Αντώνη

Μεσολάβησε όμως ο πόλεμος του 1940 Επιστρα-τεύθηκε και ο Αντώνης Έκανε θερμή προσευχή να τον τοποθετήσουν σε τομέα πού δεν θα χρεια-ζόταν να πάρει όπλο για να μπορέσει αργότερα να γίνει ιερεύς Και ο Θεός τον άκουσε και τον διαφύλαξε Ώς λοχίας στους μεταγωγείς και αρ-γότερα ώς επιλοχίας της πυροβολαρχίας πρόσφε-ρε τον εαυτό του με υποδειγματική συνέπεια και αυταπάρνηση στο καθήκον του με πνευματικότη-τα και καλωσύνη στους συστρατιώτες του

Έξη μήνες στο μέτωπο Προσεύχεται αδιάλειπτα και επιποθεί τη συμμετοχή στο Μυστήριο της Θεί-ας Ευχαριστίας Κάθε Κυριακή περπατούσε πολ-λά χιλιόμετρα πάνω στα Αλβανικά βουνά -άφού έπαιρνε πρώτα άδεια από το λοχαγό του- αναζη-τώντας στο πλησιέστερο χωριό Εκκλησία για να λειτουργηθεί και να κοινωνήσει

Κάποια μέρα μέσα στη φωτιά του πολέμου κι ενώ γύρω του χάλαγε ο κόσμος από τους όλμους και τα μυδράλια γονατιστός σε μια χαράδρα έκανε θερμή προσευχή laquoΚύριε αν θέλεις να εργασθώ στην Εκκλησία Σου φύλαξε μεhellip Αν με σώσεις δεν θα παραμείνω ώς υπάλληλοςhellip δεν θα σταθώ ούτε στιγμή Θα εργα σθώ με όλες μου τις δυνά-μεις στο δικό Σου Αμπελώναraquo

Ο Θεός τον αξίωσε να επιστρέψει και να ανα-κοινώσει στον Πνευματικό του π Πολύκαρπο Ανδρώνη διάδοχο του π Ιγνατίου τον πόθο του και την υπόσχεση του για ολοκληρωτική αφιέ-ρωση Εκείνος του συνέστησε να πάει στην Ιερά Μονή της Αγίας Λαύρας υποτακτικός στο Γέρο-ντα Σεραφείμ Ρηγόπουλο Προηγούμενο της Μο-νής laquoΠαιδί μου μήπως θέλεις να πάς πρώτα να δεις να δοκιμάσεις αν σου αρέσειraquo του είπε ο π Πολύκαρπος laquoΕφόσον μου το λέτε εσείς να πάω στην Αγία Λαύρα εκεί θα πάωraquo απάντησε ο Αντώνης χωρίς δισταγμό Ο Πνευματικός θαύ-μασε την ταπείνωση και την υπακοή του νέου και τον ευλόγησε

Σελίδα 14

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 wwwpemptousiagr

Δεν στάθηκε καθόλου στις δελεαστικές προτάσεις του προϊσταμένου του laquoτό μαγαζί δικό σου Μή φύγειςraquo Ούτε στις ειρωνείες γνωστών και συγγε-νών laquoπάει αυτός τρελλάθηκε Νrsquo αφήνει τέτοια καλή εργασία και να πηγαίνει στο Μοναστήριraquo

Ή αδελφή του του έραψε τα πρώτα μοναχικά εν-δύματα και ένα πρωινό του Αυγούστου το 1941 ξεκίνησε για το Μοναστήρι Δεν πήγε ούτε στο χωριό νrsquo αποχαιρετήσει τους γονείς του Ώς καλός γεωργός είχε ήδη βάλει το χέρι στο άροτρο και δεν κοίταζε πίσω

Ο Αντώνης αναζήτησε τον ιερομόναχο π Σερα-φείμ ο όποιος ήταν ήδη ενημερωμένος και τον περίμενε Ο Γέροντας Σεραφείμ ήταν όσιακή σε-βάσμια και πατερική μορφή Ο Γέροντας Σερα-φείμ εξαρχής όρισε τον Αντώνη διακονητή του Έμενε στο ίδιο κελλί μαζί του Με πολλή χαρά και προθυμία διάκονούσε ο Αντώνης το Γέροντα του γιατί γνώριζε ότι μέσω εκείνου υπηρετούσε το Θεό

Πολλές οι δυσκολίες για το δόκιμο από την πρώτη στιγμή της μοναχικής του ζωής Είχε πάει με χαρά στο Μοναστήρι συνάντησε όμως κάποια πνευμα-τική χαλάρωση λόγω του μή κοινοβιακού μοναχι-κού συστήματος Το Μοναστήρι της Αγίας Λαύ-ρας ήταν τότε ιδιόρρυθμο laquoΒρήκα εξωτερικές δυσκολίες πολλές πάρα πολλές όμως στο ιδανικό μου δεν είχα δυσκολίες Ώς προς την κλήση μου ήμουν απέραντα ικανοποιημένος Ήμουν εσωτερι-κά αναπαυμένοςraquo έλεγε ο ίδιος αργότερα

Ειχε πάει έτοιμος στο Μοναστήρι καλλιεργημέ-νος και με επίγνωση Ήταν τόση η επίδοση του στους ασκητικούς μοναχικούς αγώνες πού πολύ σύντομα -μέσα σrsquo ένα χρόνο- έγινε Μοναχός με το όνομα Εύσέβιος και μετά από μία εβδομάδα Ιεροδιάκονος

Οί παλαιοί Πατέρες της Λαύρας μιλούν για την ευλάβεια την ταπείνωση την υπακοή το άδολο την αγαθότητα και την αγάπη του π Εύσεβίου προς όλους Ο συμμοναστής του αείμνηστος π Άνθιμος Δημακόπουλος μετέπειτα ηγούμενος της Μονής αφηγείται

laquoΤον πρώτο καιρό πού ήρθε ο Αντώνης στη Λαύ-ρα ήταν laquoσημεΐον αντιλεγόμενονraquo μέσα στο Μοναστήρι γιατί ειχε τις αυστηρές αρχές με τις όποιες ζούσε στην Αθήνα Εμείς τον κοιτάζαμε άφrsquo υψηλού Είχε όμως υπομονή και σε άλλαζε με τη στάση τουhellip(όπως λέει σε απομαγνητοφω-νημένη αφήγησή του στις 19 Ιανουαρίου 1996)

raquoΔιέφερε από όλους μας Γνώριζε καλά γιατί

ήρθε στο Μοναστήριhellip Εκείνος ήταν καλλιεργη-μένος και δίδαξε κι εμάς με τη ζωή τουhellip Είχε συμπάθειαν θεάρεστον και εύσπλαγχνίαν άδολον Αν έβλεπε ότι κάποιος δυσκολευόταν να πάει για μια διακονία τον συνέτρεχε Ήταν αεικίνητοςhellip έτρεχε παντού να βοηθήσει χωρίς να εξετάζει αν μια εργασία ήταν δικό του διακόνημα η κάποιου άλλου όπως αναφέρει σε προφορική αφήγησή του στις 22 Ιουνίου 1995 Εκδήλωνε την αγάπη του και με λόγια και με έργαhellip

raquoΓια όλα τα θέματα της Μονής και για τους μο-ναχούς όταν αρρώσταιναν εκείνος έτρεχε Δεν πήγαινε άλλος Όταν εϊχαμε κάποιο δύσκολο θέμα στο Μοναστήρι εκείνον στέλναμε να το δι-εκπεραιώσει Λέγαμε laquoό π Ευσέβιος θα τα κα-ταφέρειraquo Δεν άναβε Δεν μπορούσαμε έμεΐς να τον μιμηθούμεhellipraquo όπως και πάλι ανέφερε σε αφή-γησή του στις 22 Ιουνίου 1995

Ο Γέροντας του τον αγαπούσε πολύ για την τέ-λεια υπακοή και την προθυμία του Ξεψύχησε με το όνομα του π Ευσεβίου στα χείλη του laquoΕυσέ-βιε παιδάκι μου Ευσέβιε παιδάκι μουraquo έλεγε

laquoΤα τρία χρόνια υποταγής μου στο Γέροντα Σε-ραφείμ ήταν τα καλύτερα της ζωής μου Δεν έκα-να τίποτα το δικό μου και είχα απέραντη χαράraquo έλεγε ο ίδιος αργότεραraquo νουθετώντας τις Μονα-χές του

Τον Οκτώβριο του 1943 εκοιμήθη ο Γέροντας του και τον Δεκέμβριο ο π Ευσέβιος έζησε το δράμα της εκτέλεσης των Πατέρων και της καταστροφής της Μονής από τους Γερμανούς

Στις 13 Δεκεμβρίου έγινε η φρικτή εκτέλεση των 1300 Καλαβρυτινών και η πυρπόληση της πόλης από τους Γερμανούς Ή είδηση δεν έφθασε στην Αγία

Λαύρα διότι οι Γερμανοί είχαν κλείσει τις εξό-δους και εισόδους Όμως οι Μοναχοί από μέρες είχαν αρχίσει να κρύβουν τα πολύτιμα κειμήλια της Μονής Στην προσπάθεια αυτή πρωτοστάτησε ο π Ευσέβιος ο όποιος ήταν τότε εκκλησιαστικός (νεωκόρος)

Το πρωί της 14ης Δεκεμβρίου αν και έπρεπε να σημάνει το τάλαντο κανονικά στις 430 εκείνος σήμανε στις 315 laquoΕίχα μέσα μου μια πολύ κακή προαίσθησηhellip μια τρομερή ανησυχία Σαν να έβλεπα μπροστά μου τους Γερμανούς να δρουν Σήμανα μια ώρα νωρίτερα όμως ούτε ο Ηγούμε-νος ούτε κανείς άλλος δεν μοϋ έκανε παρατήρη-σηraquo

Έκ των υστέρων φάνηκε ότι αν εσήμαινε κανο-νικά οι Γερμανοί θα τους έβρισκαν όλους μέσα

Σελίδα 15

wwwpemptousiagr Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

στην Εκκλησία και δεν θα γλύτωνε κανείς Έτσι φώτισε ο Θεός τον π Ευσέβιο και χάρη σrsquo εκείνον σώθηκαν οι περισσότεροι Πατέρες

Στη θεία Λειτουργία εκείνο το πρωί κοινώνησαν όλοι Είχε αρχίσει να ξημερώνει όταν βγήκαν από το Ναό Συνάχτηκαν οι Πατέρες και συζητούσαν τί θα έπρεπε να κάνουν σε περίπτωση πού θα έρχονταν οι Γερμανοί στο Μοναστήρι Ξαφνικά κάποιος φώναξε laquoοί Γερμανοί στα κυπαρίσσιαraquo

Οί περισσότεροι Πατέρες έτρεξαν και κρύφθηκαν στο δάσος Ο π Ευσέβιος με κάποιον άλλον υπο-τακτικό και κάποιον δόκιμο μόλις πού πρόφθασαν να κρυφθούν κάτω από ένα μεγάλο πουρνάρι πε-νήντα περίπου μέτρα πιο πέρα Λίγο αν πήγαιναν προς τα κει οι Γερμανοί θα τους έβρισκαν

Έκεΐ κάτω από το πουρνάρι άκουγαν τις φωνές και τα γέλια των Γερμανών Εντός ολίγου ολό-κληρο το Μοναστήρι παραδόθηκε στις φλόγες Ακούσθηκαν και πέντε μεμονωμένοι πυροβολι-σμοί laquoΠολύ φοβούμαι για τους Πατέρεςraquo ψιθύ-ρισε ο π Ευσέβιος στους άλλους δύο Μετά από λίγο ακούσθηκαν οι Γερμανοί να φεύγουν χασκα-ρίζοντας

Αφησαν να περάσει κάμποση ώρα Βγήκαν από το πουρνάρι και προχώρησαν προς το Μοναστήρι πού καιγόταν ακόμα Ήταν οι πρώτοι επιζώντες πού επέστρεφαν Προπορευόταν ο π Ευσέβιος Εκεί κάτω από τον ιστορικό πλάτανο τί να δει Τέσσερις Πατέρες σκοτωμένοι μαζί και ένας ερ-γάτης της Μονής Ποιος μπορεί να περιγράψει την οδύνη της ψυχής του Χύνοντας άφθονα δάκρυα μετέφεραν οι τρεις τους με την κουβέρτα τους νεκρούς στο παρεκκλήσιο του κοιμητηρίου

Την άλλη μέρα ήλθε ο Ηγούμενος και οι άλλοι Μοναχοί πού είχαν κρυφθεί στο βουνό Ενταφία-σαν με βαθιά οδύνη τους εκτελεσθέντες Πατέρες

Από το Δεκέμβριο έως τον Απρίλιο πού έφυγαν οι Γερμανοί ο π Ευσέβιος και οι άλλοι Μοναχοί δι-ανυκτέρευαν στο δάσος Την ήμερα επισκεύαζαν όπως μπορούσαν τις χαμωκέλλες (κοτέτσια) του Μοναστηρίου για να κατοικήσουν

Παράλληλα ο π Ευσέβιος πρωτοστατεί στα έργα της αγάπης στην προσπάθεια να βοηθηθούν οι χή-ρες και τα ορφανά των Καλαβρύτων Οί μοναχοί έβαζαν στην άκρη ένα μέρος από τα τρόφιμα πού τους έδινε το Μοναστήρι και ο π Ευσέβιος τα συγκέντρωνε και τα πήγαινε στα Καλάβρυτα Ο ίδιος έδινε όλο το μερίδιο του

-Μην τα δίνεις όλα του έλεγαν μερικοί Αδυνάτι-σες πολύ θα πεθάνεις

-Εμείς οι μεγάλοι αντέχουμε Τα παιδιά έχουν ανάγκη απαντούσε

Στηρίζει με την προσευχή του το λόγο και την έμπρακτη αγάπη του μικρούς και μεγάλους Ήταν ο παρήγορος άγγελος των ταλαιπωρημέ-νων εκείνων υπάρξεων πού ο πόνος η ορφάνια η φτώχεια η πείνα και το κρύο τους έσπρωχναν στην απόγνωση Περισσότερο όμως συμπονεί τα παιδιά

Με την ευλογία του Ηγουμένου ξεκινά ένα πλού-σιο κατηχητικό έργο στην περιοχή Πηγαινοέρχε-ται με τα πόδια από το Μοναστήρι στα Καλάβρυ-τα και στα γύρω χωριά και κάνει κατηχητικό στα παιδιά Δεν ήταν όμως μόνο ο κατηχητής τους Στο πρόσωπο του σεμνού ιερομόναχου τα απορ-φανισμένα εκείνα παιδιά βρήκαν τον πατέρα τον αδελφό το φίλο Όλοι τους σήμερα με δάκρυα ευγνωμοσύνης μιλούν για τον π Ευσέβιο τον κα-τηχητή και προστάτη τους στα δύσκολα παιδικά τους χρόνια

laquoΚατεβαίνει τακτικά στα Καλάβρυτα μας παρη-γορεί σφογγίζει τα δάκρυα του πόνου μας με τα λόγια της αγάπης του γράφει ο κ Δ Αγιαννιτό-πουλος δάσκαλος και κατηχητόπουλο τότε του π Εύσεβίου Μαζεύει ιδιαίτερα τα παιδιά πότε ανάμεσα στα ερείπια της πυρπολημένης εκκλη-σίας μας πότε σε κάποιο ερημοκκλήσι και προ-σπαθεί με τα λόγια του Θεού να μας απαλύνει τον πόνο να μάς δώσει λίγη ελπίδα και χαράhellip

raquoΟ ζήλος του να μάς προσφέρει περισσότερα να μάς δώσει περισσότερη χαρά να μεγαλώσει μέσα μας την πίστη πού είναι η laquoάγκυρα της ψυχής η ασφαλής και βεβαίαraquo τον κάνει να πρωτοστατή-σει το καλοκαίρι του 1946 να πάμε όλα τrsquo αγόρια των Καλαβρύτων από 10 έως 16 περίπου ετών σε κατασκήνωση

raquoΣτην κατασκήνωση ήταν ο στοργικός πατέρας όλων μαςhellip Για πολλούς από μάς η κατασκήνωση εκείνη έβαλε τα θεμέλια και σφράγισε τη μετέ-πειτα ζωή μαςraquo

Παράλληλα αυτά τα χρόνια φοιτούσε και στο Γυμνάσιο Καλαβρύτων Λίγο αργότερα (από το 1948 έως το 1950) με τη δραστηριότητα και το ζήλο πού τον διέκριναν έπαιξε πρωτεύοντα ρόλο στην ανοικοδόμηση της Μονήςhellip

Το 1951 έρχεται στην Αθήνα να σπουδάσει στη Θεολογική Σχολή Χάρη στο ταπεινό του ήθος κα-τόρθωσε να μή διαγραφεί από τη Μονή της μετα-νοίας του Παρέμεινε μέχρι το τέλος της ζωής του Αγιολαυριώτης ιερομόναχος

Το 1952 χειροτονείται Πρεσβύτερος στον ιερό ναό

Σελίδα 16

ΑΝΑΛΕΚΤΑ Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 wwwpemptousiagr

της Καπνικαρέας από τον Μητροπολίτη Καλα-βρύτων και Αιγιαλείας κυρό Αγαθόνικο

Τον επόμενο κιόλας μήνα διορίζεται ώς εφημέρι-ος στο Ιπποκράτειο Νοσοκομείο Αθηνών όπου όπως ο ίδιος πίστευε θα εργαζόταν μέχρι το τέ-λος των σπουδών του Όμως ο Θεός είχε άλλα σχέδια γιrsquo αυτόν Τον προόριζε να γίνει παρηγο-ριά και στηριγμός των πονεμένων ανθρώπων στην Αθήνα επί τρεις και πλέον δεκαετίες Το ίδιο έτος ο Αρχιεπίσκοπος Αθηνών κυρός Θεόκλητος τον έκανε Πνευματικό και του απένειμε το οφφίκιο του αρχιμανδρίτου Έκτοτε ασκούσε το επίπονο έργο της πνευματικής πατρότητας μέχρι το τέλος της ζωής του

laquohellipΑυτή η τοποθέτηση του στο Ιπποκράτειο δίνει το στίγμα του Γέροντα Να αποβεί στύλος και εδραίωμα παρηγοριά και ενίσχυση των πονεμέ-νων ανθρώπωνhellip

raquoΤο έργο του μακαριστού Γέροντα στο Ιπποκρά-τειο είναι μοναδικό και ανεπανάληπτο Τέτοια προσφορά στο θυσιαστήριο και στην εξομολόγη-ση δε συναντούμε εύκολα Όσοι έτυχε να νοση-λευτούν στό

Ιπποκράτειο σίγουρα θα ξεχάσουν κάποτε και τις νοσοκόμες πού τους υπηρέτησαν και τους για-τρούς πού τους θεράπευσαν Τη γλυκεία μορφή του Γέροντα όμως κανένας ποτέ δε θα ξεχάσει Αυτό το άκουσα από πολλούςhellipraquo γράφει ο π Ευ-έλθων Οικονόμου στο άρθρο του laquoΑρχιμανδρίτης Ευσέβιος Γιαννακάκηςraquo

Τριανταπέντε σχεδόν χρόνια έζησε μέσα στο νο-σοκομείο ο π Ευσέβιος σαν ασκητής Ήταν ένα άνθος της ερήμου μέσα στον κόσμο Για να βρί-σκεται συνεχώς κοντά στους αρρώστους προτί-μησε να μένει μέσα στο νοσοκομείο σε ένα πολύ μικρό δωμάτιο πού του παραχώρησαν στην ταρά-τσα του παλαιού κτιρίου Ήταν φτωχό και απέ-ριττοhellip ο εξοπλισμός του ένα σιδερένιο κρεββά-τι ένα κομοδίνο νοσοκομειακό κι ένα τραπεζάκι Χωρίς κάν βοηθητικό χώρο χωρίς μόνωση χωρίς θέρμανση

Το φαγητό του όλα αυτά τα χρόνια ήταν νοσοκο-μειακό Πολλές φορές έκλεινε η τραπεζαρία και έμενε νηστικός Και όμως ποτέ δεν παραπονέθη-κε Τροφή για κείνον ήταν η ανακούφιση η χαρά και η πνευματική ωφέλεια των ασθενών

Με σπάνια συναίσθηση ευθύνης με αυταπάρνηση και ένθεο ζήλο δόθηκε στη διακονία των πονε-μένων Στόχος και διαρκής μέριμνά του ήταν η θεραπεία της ψυχής και του σώματος με τα σω-στικά μέσα της θείας χάριτος την προσευχή το λόγο του Θεού τις ευχές της Εκκλησίας και κυρί-

ως τη συμμετοχή στη λατρευτική και Μυστηριακή ζωή Διακαής πόθος του ήταν να εξομολογούνται και να κοινωνούν οι άρρωστοι Επάνω σrsquo αυτό το χρέος θυσιαζόταν

Την ανεκτίμητη προσφορά του στο νοσοκομείο εξαίρει ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλα-βρύτων και Αιγιαλείας κκ Αμβρόσιος

laquoΟ π Ευσέβιος ηνάλωσε εαυτόν εργαζόμενος ώς Εφημέριος μεγάλου Νοσοκομείου επί 24ώρου βάσεως Ίσως είναι η μοναδική περίπτωσις νο-σοκομειακού ιερέως ο όποιος έζησε όλα αυτά τα χρόνια της διακονίας του σrsquo ένα πολύ μικρό δωμάτιο μέσα στο Νοσοκομείο δίπλα στους θα-λάμους των ασθενών πολύ κοντά όχι μόνο στον άρρωστο αλλά και στον ιατρό και στο νοσηλευτι-κό προσωπικό Ήμερα και νύκτα τα βογγητά των πονεμένων ήσαν η μόνιμη συντροφιά του Αλλά συγχρόνως και το διαρκές ερέθισμα για εκτενείς δεήσεις για αδιάλειπτη προσευχή και για μια αδιάκοπη προσφορά υπηρεσιώνhellip Ζυμώθηκε με τον πόνο Και αγάπησε τον πονεμένοraquo

Εφάρμοζε την προσωπική ποιμαντική επικοινω-νία με τους ασθενείς Περνούσε καθημερινά από όλους τους θαλάμους πλησίαζε τον κάθε άρρωστο και προσπαθούσε να τον βοηθήσει πνευματικά

Είχε το χάρισμα της παρακλήσεως των ψυχών της αγάπης και της διακρίσεως Ήταν ο χαρι-σματούχος Πνευματικός Διέβλεπε τον πνευματι-κό κόσμο των ασθενών και πολλές φορές μrsquo ένα του λόγο τους έφερνε σε μετάνοια Οί άρρωστοι ακόμη και οι πιο δύσκολοι εξομολογούνταν -οί περισσότεροι για πρώτη φορά Μόνο οι αιρετικοί δεν δέχονταν Είναι χιλιάδες οι ψυχές πού ανα-γεννήθηκαν κάτω από το πετραχήλι του Γέροντα όλα αυτά τα χρόνια Και γύριζαν στα σπίτια τους νέοι άνθρωποι ζώντας την εν Χριστώ ζωή χάρη στην εργασία πού έκανε ο π Ευσέβιος στην ψυχή τους Είτε έφυγαν έτοιμοι για τον Ουρανό

Ζυμωμένος με τη θεία Λατρεία στο Μοναστήρι φρόντισε να εισαγάγει τη λατρευτική ζωή της Εκ-κλησίας μας στο νοσοκομείο το όποιο δεν είχε αρχικά ναό

Τελεί το μυστήριο του Αγίου Ευχελαίου κάθε Τε-τάρτη μέσα στους θαλάμους την ακολουθία του Αγιασμού κάθε πρώτη του μηνός και την Παρά-κληση της Παναγίας κάθε Παρασκευή στους δια-δρόμους των τμημάτων του νοσοκομείου Ακούρα-στος σε προσφορά είχε καθιερώσει την περιφορά και λιτάνευση της εικόνος σε όλο το νοσοκομείο κατά τις μεγάλες εορτές των Χριστουγέννων του Πάσχα του Αγίου Λουκά του Επιταφίου την Με-γάλη Παρασκευή του Σταύρου κατά την εορτή της Υψώσεως του Τιμίου Σταύρου Περνούσε από

Σελίδα 17

wwwpemptousiagr Τεύχος 05 Οσιακές μορφές του καιρού μας 10 Δεκεμβρίου 2012 ΑΝΑΛΕΚΤΑ

κάθε κλίνη Τα Θεοφάνεια άγιαζε προσωπικά τον κάθε άρρωστο και όλο το νοσο-κομείο και την Μεγάλη Τετάρτη έχριε όλους τους ασθενείς με το Άγιο έλαιο Και όλα αυτά για να παρηγορούνται και να χαίρονται οι ασθενείςhellip

Την παραμονή κάθε θείας Λειτουργίας ο π Ευ-σέβιος ετοίμαζε το ναό με τη βοήθεια ευλαβών αδελφών και διοικητικών υπαλλήλων του νοσοκο-μείου Με περισσή επιμέλεια ευπρέπιζε το Τερό ldquoΕνα καινούργιο τραπέζι χρησίμευε ώς Λγία Τρά-πεζα και ένα άλλο μικρότερο ώς αγία Πρόθεση Λειτουργούσε με Αντιμήνσιο

Ο ταπεινός διάδρομος χάρη στην αγιωσύνη του Αγιολαυριώτη Ιερομονάχου μετατρεπόταν σε επί-γειο ουρανό Ασθενείς πολλοί κατέβαιναν εκεί να εκκλησιασθούν ιατροί νοσηλευτικό και διοικητι-κό προσωπικό εργαζόμενοι νέοι και φοιτητές πού έψαλλαν

Ο Σεβασμιώτατος Μητροπολίτης Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κκ Αμβρόσιος γράφει σχετικά

laquoΚατά την διάρκεια της φοιτητικής μου ζωής (1956-1960) ώς φοιτητής της Θεολογικής Σχο-λής του Πανεπιστημίου Αθηνών είχα την ευκαι-ρία να εκκλησιάζομαι συχνά σrsquo ένα ιδιότυπο Ναό Στο υπόγειο του Ιπποκράτειου Νοσοκομείου και ακόμη πιο συγκεκριμένα στο διάδρομο του Ακτι-νολογικού τμήματος ο πολυσέβαστος π Ευσέβιος Γιαννακάκης Εφημέριος του Νοσηλευτικού εκεί-νου Ιδρύματος κάθε Κυριακή πρωΐ τελούσε την θεία Λειτουργίαhellip Νεαρός φοιτητής έτρεχα εκεί διά να εκκλησιασθώ Δεν ήτο η λαμπρότης του Ναού το ερέθισμα Κίνητρο και ερέθισμα ήσαν η ταπεινή ψυχή του λειτουργού ιερέως Ο π Ευσέ-βιος ήτο διrsquo εμέ ένας πνευματικός μαγνήτης Ή αγία μορφή του και η εν γένει σεμνή λειτουργική του παράστασις απετέλουν διrsquo εμέ ένα πρότυπο ζωήςraquo

Χάρη στις προσευχές του και στις ακάματες προ-σπάθειες του παρά τις αντιδράσεις θεμελιώθηκε ο Ιερός Ναός του νοσοκομείου το Φεβρουάριο του 1958 σε καίρια γωνιακή θέση επί της Βασιλίσσης Σοφίαςhellip laquoΉ μεγάλη χαρά για το ναό εξουδετέ-ρωνε το κρύοraquo όπως έλεγε ο π Ευσέβιος Ο Ναός εγκαινιάσθηκε το 1965

Αργότερα ο ίδιος και με εισφορές πνευματι-κών του τέκνων φρόντισε να κοσμηθεί ο Ναός με ωραίο σκαλιστό μαρμάρινο τέμπλο και θαυμάσι-ες αγιογραφίες

Λειτουργούσε τρεις με τέσσερις φορές την εβδο-μάδα το πρωί 430-730 πμ για να κοινωνήσουν εγκαίρως οι ασθενείς και να προλάβει το προσω-πικό του νοσοκομείου και άλλοι εργαζόμενοι και

φοιτητές πού σύχναζαν εκεί να εκκλησιασθούν Κατέβαινε από τις τέσσερις για την προσκομι-δή Μνημόνευε αμέτρητα ονόματα Όταν τελείωνε η θεία Λειτουργία ανέβαινε με το Άγιο Ποτήριο στους θαλάμους να κοινωνήσει στην κλίνη τους όλους εκείνους πού είχε εξομολογήσει και προε-τοιμάσει κατάλληλα

Αδελφές του νοσοκομείου και ιατροί ομολογούν ότι πολλάκις συνέβη όταν μετέβαινε ο π Ευσέ-βιος να κοινωνήσει κάποιον άρρωστο εκείνος να έχει πέσει σε κώμα Τον βεβαίωναν ότι δεν έχει πλέον καμιά επικοινωνία Ο π Ευσέβιος αμίλητος πλησίαζε τον ασθενή τον σταύρωνε με το Άγιο Ποτήριο τον προσφωνούσε με το όνομά του και τον καλούσε να πάρει το Χριστό laquoτό Μεγάλο Για-τρόraquo Εκείνος άνοιγε τα μάτια του προς έκπληξη των παρευρισκομένων έκανε το σταυρό του και κοινωνούσε με πόθο τα Άχραντα Μυστήρια Ανε-λάμβανε από την ασθένεια του παρrsquo ελπίδα και μετά από λίγες μέρες αναχωρούσε για το σπίτι του laquoΝά η δύναμις των Μυστηρίων η δύναμις της Εκκλησίας μαςraquo έλεγε χαρακτηριστικά ο π Ευσέβιος δίνοντας δόξα στο Θεόhellip

Διακονούσε στο Μυστήριο της σωτηρίας των αν-θρώπων με όλη του την ύπαρξη Γιrsquo αυτό το σκο-πό υποβαλλόταν σε κάθε θυσία Κοιμόταν δύο τρεις η το πολύ τέσσερις ώρες το εικοσιτετράωρο Μερικές φορές και καθόλου

Συνέβη επιστρέφοντας στις 330 μετά τα μεσά-νυκτα από αγρυπνία πού είχε τελέσει στο Μονα-στήρι του στον Ωρωπό να εξομολογήσει κάποιον άρρωστο πού μόλις τότε το είχε αποφασίσει και πού το πρωί θα έμπαινε στο χειρουργείο Δύο ώρες κράτησε η Εξομολόγηση Ήταν ήδη έξι το πρωί όταν ο Γέροντας έμπαινε στο κελλί του Σε λίγο θα άρχιζε μια καινούργια ήμερα με το δικό της φόρτο εργασίας Ε κείνος όμως δόξαζε το Θεό για τη μετάνοια και τη σωτηρία αυτής της ψυχής Δεν υπολόγιζε τον κόπο Άλλωστε όπως συνήθιζε να λέει laquoή κούρασις ξεκουράζειraquo

Επί είκοσι περίπου χρόνια (1967-1986) εξομολο-γούσε τα κωφάλαλα παιδιά της Σχολής Κωφών και Βαρυκόων στους Αμπελοκήπους και λειτουρ-γούσε κατά διαστήματα στον Άγιο Λουκά από το 1960 έως το 1986 για να κοινωνήσουν Έπί δώδεκα περίπου έτη εξομολογούσε τις σπουδά-στριες στη Σχολή Επισκεπτριών Αδελφών στους Αμπελοκήπους και λειτουργούσε σε μια αίθουσα της Σχολής για να κοινωνήσουν Την ϊδια επίσης πνευματική διακονία έκανε και στη Σχολή Μαιών κοντά στο νοσοκομείο Αλεξάνδρα

Ακτήμων σε όλη του τη ζωή και αφιλοχρήματος ο π Ευσέβιος ουδέποτε απέκτησε κάποιο περιου-σιακό στοιχείο στο όνομα του και ούτε είχε ποτέ