111 fuklar soka¤›m›za yeni tafl›nd›lar.. Bizim apartman›n üçüncü kat›nda oturuyorlar. Biz beflinci katta oturuyoruz. Tafl›n›rlarken izledim, Ufuk benim yafl›mda. ‹çimden “Bize bir arkadafl daha geldi” dedim. Bizim soka¤›n çocuklar› çok iyi anlafl›r›z. Hele alt› yedi erkek bir araya geldik miydi, Kaan’›n topunu atar›z ortaya, art›k vuran vurana. Kaan’›n topu en sa¤lam top. Babas› o topu pahal›ya alm›fl ve Kaan’a yafl gününde hediye etmifl. Salt erkek erke¤e oynamay›z. Bazen k›z arkadafllar›m›zla da oynar›z. Saklambaç, uzun atlama ve pinpong. Yoo, öyle soka¤›m›zda pinpong masas› yok. Ama Senem’in iki raket, bir de pinpong topu var. Kald›r›m›n en sert yerinde karfl›l›kl› otururuz, raketleri elimize al›r›z, “Hop, geliyor...” diye ba¤›r›r›z, raketi topa yap›flt›r›r›z... Ama nas›l yap›flt›rma, top uçar gider ta nerdeki yere. Sonra kahkahalarla güleriz. Ufuk tafl›nd›klar›n›n ikinci günü apartman›n Yazar Dede ve Torunlar› Muzaffer ‹zgü U T i fl i n y a
4
Embed
Yazar Dede ve Torunlar› filekitab›n konusunu ilgiyle dinledik. 0 günden sonra Ufuk, bize hiç taban-cas›n› do¤rultmad› ama onu da elinden b›rakmad›. “Tiflinya”
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
111
fuklar soka¤›m›za yeni tafl›nd›lar..Bizim apartman›n üçüncü kat›ndaoturuyorlar. Biz beflinci katta
oturuyoruz. Tafl›n›rlarken izledim, Ufukbenim yafl›mda. ‹çimden“Bize bir arkadafl daha geldi” dedim.
Bizim soka¤›n çocuklar› çok iyianlafl›r›z. Hele alt› yedi erkek bir arayageldik miydi, Kaan’›n topunu atar›z ortaya,art›k vuran vurana. Kaan’›n topu en sa¤lamtop. Babas› o topu pahal›ya alm›fl ve Kaan’ayafl gününde hediye etmifl.
Salt erkek erke¤e oynamay›z. Bazenk›z arkadafllar›m›zla da oynar›z.Saklambaç, uzun atlama ve pinpong. Yoo,öyle soka¤›m›zda pinpong masas› yok.
Ama Senem’in iki raket, bir depinpong topu var. Kald›r›m›nen sert yerinde karfl›l›kl›otururuz, raketleri elimizeal›r›z, “Hop, geliyor...” diyeba¤›r›r›z, raketi topayap›flt›r›r›z... Ama nas›lyap›flt›rma, top uçar gider tanerdeki yere. Sonrakahkahalarla güleriz.
Ufuk tafl›nd›klar›n›nikinci günü apartman›n
Yazar Dede ve Torunlar›Muzaffer ‹zgü
UTiflinya
bahçesine indi. Dilek bize sonokudu¤u kitab› anlat›yordu.Anlatt›¤›n› ilgiyle dinliyorduk. Birdenortam›za Ufuk atlay›verdi. Elindeoyuncak bir tabanca vard›. Öyleçeviriyordu ki tabancay›, bir yandanda, “Tiflinya tiflinya” diye ba¤›r›yor,kime niflan alm›flsa, haydi bir“Tiflinya” daha...
aflm›fl kalm›flt›k. Çünkü bizimbirbirimizin oyuncak tabancas›yoktu.Zaten hiçbirimiz oyuncak
tabancay› sevmiyorduk. Hepimiz hiçkonuflmaks›z›n Ufuk’a bak›yorduk.Ufuk Hemen yan›ma yaklaflt›,bana,
“Kofl, tabancan› al da gel dedi.Güldüm...
“Ah Ufuk!.. Seninle dahatan›flmad›k. Ben senin ad›n›tafl›nd›¤›n›z gün annenin sanaseslendi¤inde ö¤renmifltim. Benimad›m Ça¤an...” dedim.
Ufuk ne elini uzatt›, ne de,“Memnun oldum” dedi. Salt, “Kofl
BD ARALIK 2013
fi
Birdenortam›za Ufuk
atlay›verdi.Elinde oyuncak
bir tabancavard›.
kofl evden tabancan› al gel” dedi.O hiç beni dinlemiyordu ki,
durmadan birimize niflan al›yor,“Tiflinyaaa” diye ba¤›r›yordu. Üstelikarada, bize ölüyormufl gibi yapmam›z,yere y›k›lmam›z› söylüyordu.
‹flte ondan sonra gülmeye baflla-d›k. Gonca,
“Nas›l ölece¤iz Ufuk?” diyesorarak kahkahay› bast› ama Ufuköyle bir vurmufl gibi yapt›, k›vr›l›pyere y›¤›ld› ki daha çok gülmeyebafllad›k.
Ufuk çok flaflk›n, gözlerini iri iriaçt›, “Neden?” dedi. Yan›t›n› Sadunverdi, “Çünkü o bir silah, insanlar›öldürüyor...”
fuk tabancas›na bak›yordu,“Ama bu oyuncak, insan›öldürmez ki” dedi. Hepimiz
birden kahkahay› bast›k. Cem, “Bizimanne babalar›m›z da oyuncak silah›sevmezler. Hele bizim ö¤retmen, s›ks›k uyar›r, 'Çocuklar, savafllardainsanlar ölür, do¤a çok zarargörür. Onun için silah›hiç sevmeyeceksiniz.Dünyada hep bar›flolsun diye çal›fla-caks›n›z' der.”
Ufuk hemenyan›m›zdanayr›ld›. Bu kezelindeki tabanca-s›yla sokak kedileri-ne, kufllara,“Tiflinya tiflinya” diyeba¤›rmaya bafllad›. Sonra birkediye seslendi, “Hey benekli kedi,sen vuruldun, yürüyemezsin... Haademek yürüyorsun ha. Al sana birkurflun daha, tiflinyaaa... Al bir kurflundaha, tiflinyaaa...”
Hiçbirimiz Ufuk’un yapt›klar›ylailgilenmedik. Arkadafl›m›z›n okudu¤ukitab›n konusunu ilgiyle dinledik.0 günden sonra Ufuk, bize hiç taban-cas›n› do¤rultmad› ama onu da elindenb›rakmad›. “Tiflinya” diye inlemeside kesilmedi. Gezgin sat›c›lara,“Tiflinyaaa” diyor tabancas›n› do¤rul-tuyordu, simitçiye do¤rultuyordu.Arada bir soka¤›m›z›n sevimli bakkal›
Veli Amcay› darahats›z ediyordu.Dükkan›n kap›s›na
yanafl›yor, tabanca-s›n› içeriye do¤ru
tutuyor, sol elini belinekoyuyor, gözlerin k›s›yor,
“Tiflinyaaa” diye ba¤›r›yordu.Veli Amca d›flar›ya ç›k›yor,
Ufuk’a flekerleme sunuyordu, Ufukiki flekeri birden lüp diye a¤z›na at›yor,bu kez Veli Amcaya, orac›kta,“Tiflinya tiflinya...” diye ba¤›r›yordu.
eli Amca çok iyi bir insand›.Kafas›n› iki yana sall›yor,
dükkan›n kap›s›ndan giriyordu.Eh art›k, aradan kaç gün geçti,bilmiyorum. Çocuklar›n hiçbiriUfuk’la konuflmuyor, selamlaflm›-yordu.
Bir gün asansörün kap›s›nda bana,“Niçin benimle selamlaflm›yor,
BD ARALIK 2013
U
Sonrabir kediye
seslendi, “Heybenekli kedi,sen vuruldun,
yürüye-mezsin.”
V
114
konuflmuyorsun?” diye sordu.Ona tabancas›n› gösterdim, “Sen
bize tabanca çekiyorsun, bizi vuruyor-sun...”
“Ama flakac›ktan” dedi.“Biz onun flakas›n› bile sevmiyo-
ruz...” Hemen asansöre bindim,yüzüne bile bakmad›m. Ufuk art›k buapartman›n çocu¤u de¤ildi, sanki busokakta oturmuyordu. Veli Amca bileona bir kezinde, “Art›k bu dükkanaoyuncak tabancanla girersen sanahiçbir fley satmayaca¤›m demifl...
ir gün annesiyle geldi Ufuk...A¤lar gibiydi. Bafl› yerdeydi.Gözlerimize bakm›yordu.
Annesi çok üzgün, “Ufuk’la hiçbirinizkonuflmuyormuflsunuz” dedi.
Hepimiz birden, “Evet” diyeba¤›rd›k. Ve hepimiz parma¤›m›z›uzat›p Ufuk’un elindeki oyuncaktabancay› gösterdik. Annesi Ufuk’abakt›, bize bakt›, sonra:
“Ben de o oyuncakla oynamama-s›n› söylüyorum çocuklar” dedi.Ufuk’un saçlar›n› okflad›. Ufuk a¤la-
maya bafllad›. ‹flte tam o anda elindekitabancay› yere att›.
Konur, “Al onu oradan Ufuk vebizimle gel” dedi. Ufuk oyuncaktabancay› yerden ald›. Apartman›nbahçesinden ç›kt›k.Önümüzdekikald›r›m›n üzerindeydik. Konurnereden buldu? Elinde kocaman birtaflla geldi... Ufuk’a uzatt›, “At flimditabancan› kald›r›ma Ufuk” dedi...Ufuk tabancas›n› kald›r›ma att›.