-
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z CHEMII KL. I ( po gimnazjum)
LICEUM - ZAKRES PODSTAWOWY
1 GODZ. TYGODNIOWO
I półrocze
1. Materiały i tworzywa pochodzenia naturalnego
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
– zna i stosuje zasady BHP obowiązujące w pracowni chemicznej
(bezpiecznie
posługuje się prostym sprzętem laboratoryjnym
i podstawowymi odczynnikami chemicznymi)
– definiuje pojęcia: skorupa ziemska, minerały, skały, surowce
mineralne
– dokonuje podziału surowców mineralnych na budowlane,
chemiczne, energetyczne, metalurgiczne, zdobnicze oraz wymienia
przykłady
poszczególnych rodzajów surowców
– zapisuje wzór sumaryczny i podaje nazwę systematyczną
podstawowego
związku chemicznego występującego w skałach wapiennych
– opisuje rodzaje skał wapiennych i gipsowych
– opisuje podstawowe zastosowania skał wapiennych i
gipsowych
– opisuje sposób identyfikacji CO2 (reakcja
charakterystyczna)
– definiuje pojęcie hydraty
– zna zachowanie się hydratów podczas ogrzewania
– wymienia główny składnik kwarcu i piasku
– zapisuje wzór sumaryczny krzemionki oraz podaje jej nazwę
systematyczną
– wymienia najważniejsze odmiany SiO2 występujące w przyrodzie i
podaje
ich zastosowania
– wymienia najważniejsze właściwości tlenku krzemu(IV)
– podaje nazwy systematyczne wapna palonego i gaszonego oraz
zapisuje wzory sumaryczne tych związków chemicznych
– wymienia podstawowe właściwości i zastosowania wapna palonego
i
gaszonego
– wymienia podstawowe zastosowania gipsu palonego
– podaje różnicę między substancjami krystalicznymi a
ciałami
bezpostaciowymi
– opisuje proces produkcji szkła (wymienia podstawowe
surowce)
– wymienia właściwości szkła – definiuje pojęcie glina
– wymienia przykłady zastosowań gliny
– definiuje pojęcia: cement, zaprawa cementowa, beton,
ceramika
– opisuje, czym są właściwości sorpcyjne gleby oraz co to jest
odczyn gleby
– wymienia składniki gleby
– dokonuje podziału nawozów na naturalne i sztuczne (fosforowe,
azotowe i
potasowe)
– wymienia przykłady nawozów naturalnych i sztucznych – wymienia
podstawowe rodzaje zanieczyszczeń gleb
– opisuje, na czym polega rekultywacja gleby
Uczeń:
– opisuje jak zidentyfikować węglan wapnia
– opisuje właściwości i zastosowania skał
wapiennych i gipsowych
– opisuje właściwości tlenku krzemu(IV)
– podaje nazwy soli bezwodnych i zapisuje ich
wzory sumaryczne
– podaje przykłady nazw najważniejszych hydratów i
zapisuje ich wzory sumaryczne – oblicza masy cząsteczkowe
hydratów
– przewiduje zachowanie się hydratów podczas
ogrzewania – opisuje sposób otrzymywania wapna palonego i
gaszonego – opisuje właściwości wapna palonego i gaszonego
– zapisuje równania reakcji otrzymywania i gaszenia
wapna palonego (otrzymywania wapna gaszonego)
– projektuje doświadczenie – Gaszenie wapna
palonego
– zapisuje równanie reakcji chemicznej wapna
gaszonego z CO2 (twardnienie zaprawy wapiennej) – zapisuje wzory
sumaryczne gipsu i gipsu palonego
oraz opisuje sposoby ich otrzymywania
– wyjaśnia, czym są zaprawa gipsowa i zaprawa
wapienna oraz wymienia ich zastosowania
– wyjaśnia proces twardnienia zaprawy gipsowej
– opisuje proces produkcji szkła (wymienia kolejne
etapy)
– opisuje niektóre rodzaje szkła i ich zastosowania – wymienia
właściwości gliny
– wymienia surowce do produkcji wyrobów
ceramicznych, cementu i betonu
– opisuje znaczenie właściwości sorpcyjnych i
odczynu gleby oraz wpływ pH gleby na wzrost
wybranych roślin
– projektuje i przeprowadza badanie kwasowości
gleby – wyjaśnia, na czym polega zanieczyszczenie gleb
– wymienia źródła chemicznego zanieczyszczenia
gleb – definiuje pojęcie degradacja gleby
– uzasadnia potrzebę stosowania nawozów
– opisuje metody rekultywacji gleby
Uczeń:
– projektuje doświadczenie – Odróżnianie skał wapiennych
od innych skał i minerałów i zapisuje odpowiednie
równania reakcji chemicznych – definiuje pojecie skala twardości
minerałów
– podaje twardości w skali Mohsa dla wybranych minerałów –
podaje nazwy hydratów i zapisuje ich wzory
sumaryczne – opisuje różnice we właściwościach hydratów i
soli
bezwodnych
– projektuje doświadczenie – Usuwanie wody z hydratów
– oblicza zawartość procentową wody w hydratach
– opisuje właściwości omawianych odmian kwarcu
– projektuje doświadczenie – Badanie właściwości tlenku
krzemu(IV)
– projektuje doświadczenie – Termiczny rozkład wapieni – opisuje
szczegółowo sposób otrzymywania wapna palonego
i wapna gaszonego
– zapisuje równanie reakcji otrzymywania gipsu palonego
– wyjaśnia, dlaczego gips i gips palony są hydratami
– projektuje doświadczenie – Sporządzanie zaprawy
gipsowej i badanie jej twardnienia
– zapisuje równanie reakcji twardnienia zaprawy
gipsowej
– opisuje każdy z etapów produkcji szkła
– wyjaśnia niektóre zastosowania gliny na podstawie jej
właściwości
– projektuje i przeprowadza doświadczenie – Badanie
właściwości sorpcyjnych gleby – projektuje i przeprowadza
doświadczenie – Badanie
odczynu gleby
– opisuje wpływ niektórych składników gleby na rozwój
roślin
– uzasadnia potrzebę stosowania nawozów sztucznych i
podaje ich przykłady
– wyjaśnia, na czym polega chemiczne zanieczyszczenie gleb
Uczeń:
– wyjaśnia zjawisko powstawania kamienia
kotłowego
– omawia proces twardnienia zaprawy wapiennej
i zapisuje odpowiednie równanie reakcji
chemicznej – wymienia rodzaje szkła oraz opisuje ich
właściwości i zastosowania
– opisuje glinę pod względem jej zastosowań w
materiałach budowlanych
– opisuje zastosowania cementu, zaprawy
cementowej i betonu
– wymienia źródła zanieczyszczeń gleby, omawia
ich skutki oraz proponuje sposoby ochrony
gleby przed degradacją
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:. – omawia zjawiska krasowe i
zapisuje równania reakcji chemicznych ilustrujące te zjawiska –
omawia naturalne wskaźniki odczynu gleby
– opisuje wpływ gazów cieplarnianych zanieczyszczeń na
środowisko i na człowieka.
-
2. Źródła energii
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
– wymienia przykłady surowców naturalnych wykorzystywanych
do
pozyskiwania energii – definiuje pojecie gaz ziemny – wymienia
właściwości gazu ziemnego
– zapisuje wzór sumaryczny głównego składnika gazu ziemnego oraz
podaje
jego nazwę systematyczną
– wymienia zasady BHP dotyczące obchodzenia się z węglowodorami
i innymi
paliwami
– definiuje pojęcie ropa naftowa
– wymienia skład i właściwości ropy naftowej
– definiuje pojęcie alotropia pierwiastków – wymienia odmiany
alotropowe węgla
– wymienia nazwy kopalnych paliw stałych
– definiuje pojęcia: destylacja, frakcja, destylacja
frakcjonowana, piroliza
(pirogenizacja, sucha destylacja), katalizator, izomer
– wymienia nazwy produktów destylacji ropy naftowej
– wymienia nazwy produktów suchej destylacji węgla
kamiennego
– wymienia składniki benzyny, jej właściwości i główne
zastosowania – definiuje pojęcie liczba oktanowa
– dokonuje podziału źródeł energii na
wyczerpywalne i niewyczerpywalne
– wymienia przykłady negatywnego wpływu wykorzystywania
paliw
tradycyjnych na środowisko przyrodnicze
– definiuje pojęcia: efekt cieplarniany, kwaśne opady, globalne
ocieplenie
– wymienia gazy cieplarnianie
– wymienia przykłady alternatywnych źródeł energii – zapisuje
proste równania reakcji spalania całkowitego i niecałkowitego
węglowodorów
– opisuje właściwości tlenku węgla(II) i jego wpływ na organizm
człowieka
Uczeń:
– wymienia właściwości kopalnych paliw stałych
– opisuje budowę diamentu, grafitu i fulerenów
oraz wymienia ich właściwości (z podziałem na fizyczne i
chemiczne)
– wyjaśnia, jakie właściwości ropy naftowej
umożliwiają jej przetwarzanie w procesie destylacji
frakcjonowanej
– wymienia nazwy i zastosowania kolejnych
produktów otrzymywanych w wyniku destylacji
ropy naftowej
– opisuje proces suchej destylacji węgla kamiennego
(pirolizę)
– wymienia nazwy produktów procesu suchej
destylacji węgla kamiennego oraz opisuje ich skład i
stan skupienia
– wymienia zastosowania produktów suchej
destylacji węgla kamiennego – opisuje, jak można zbadać
właściwości benzyny – wymienia przykłady rodzajów benzyn
– wymienia nazwy systematyczne związków
chemicznych o LO = 100 i LO = 0
– wymienia sposoby podwyższania LO benzyny
– zapisuje równania reakcji spalania całkowitego i
niecałkowitego węglowodorów
– wymienia główne powody powstania nadmiernego
efektu cieplarnianego oraz kwaśnych opadów – zapisuje przykłady
równań reakcji tworzenia się
kwasów
– definiuje pojecie smog
Uczeń:
– opisuje właściwości diamentu, grafitu i fulerenów na
podstawie znajomości ich budowy – wymienia zastosowania
diamentu, grafitu i fulerenów
wynikające z ich właściwości
– definiuje pojęcia grafen i karbin
– opisuje przebieg destylacji ropy naftowej
– projektuje doświadczenie – Badanie właściwości ropy
naftowej
– projektuje doświadczenie – Badanie właściwości benzyny
– wyjaśnia, na czym polegają kraking i reforming
– opisuje, jak ustala się liczbę oktanową – wymienia nazwy
substancji stosowanych jako środki
przeciwstukowe
– opisuje właściwości różnych rodzajów benzyn
– zapisuje równania reakcji powstawania kwasów (dotyczące
kwaśnych opadów)
– analizuje możliwości zastosowań alternatywnych źródeł
energii (biopaliwa, wodór, energia słoneczna, wodna,
jądrowa, geotermalna, itd.)
– wymienia wady i zalety wykorzystywania tradycyjnych i
alternatywnych źródeł energii
Uczeń:
– proponuje rodzaje szkła laboratoryjnego
niezbędnego do wykonania doświadczenia –
Destylacja frakcjonowana ropy naftowej – projektuje
doświadczenie – Sucha
destylacja węgla kamiennego
– definiuje pojęcie izomeria
– wyjaśnia, w jakim celu przeprowadza się
procesy krakingu i reformingu – analizuje wady i zalety
środków
przeciwstukowych
– analizuje wpływ sposobów uzyskiwania
energii na stan środowiska przyrodniczego
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
– zapisuje wzory (półstrukturalne, strukturalne) izomerów dla
prostych przykładów węglowodorów
– wyjaśnia, czym różnią się węglowodory łańcuchowe od
pierścieniowych (cyklicznych), podaje nazwy systematyczne prostych
węglowodorów o łańcuchach rozgałęzionych i pierścieniowych oraz
zapisuje ich wzory strukturalne
– opisuje właściwości fosforu białego i fosforu czerwonego
– opisuje proces ekstrakcji
– opisuje znaki informacyjne znajdujące się na stacjach paliw –
wyjaśnia znaczenie symboli znajdujących się na produktach, przy
których wytwarzaniu ograniczono zużycie energii, wydzielanie gazów
cieplarnianych i emisję zanieczyszczeń
II półrocze
3. Środki czystości i kosmetyki
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
– definiuje pojęcie mydła – dokonuje podziału mydeł ze względu
na rozpuszczalność w wodzie i stan
skupienia oraz podaje ich przykłady
– wymienia metody otrzymywania mydeł
– definiuje pojęcia: reakcja zmydlania, reakcja zobojętniania,
reakcja
hydrolizy
– zapisuje wzory sumaryczne i nazwy zwyczajowe podstawowych
kwasów
tłuszczowych – wymienia właściwości i zastosowania wybranych
mydeł
– podaje odczyn roztworów mydeł oraz wymienia nazwy jonów
Uczeń:
– opisuje proces zmydlania tłuszczów – zapisuje słownie przebieg
reakcji zmydlania
tłuszczów – opisuje, jak doświadczalnie otrzymać mydło z
tłuszczu
– zapisuje nazwę zwyczajową i wzór sumaryczny
kwasu tłuszczowego potrzebnego do otrzymania
mydła o podanej nazwie – wyjaśnia, dlaczego roztwory mydeł mają
odczyn
zasadowy
Uczeń:
– projektuje doświadczenie Otrzymywanie mydła w reakcji
zmydlania tłuszczu
– projektuje doświadczenie Otrzymywanie mydła w reakcji
zobojętniania
– zapisuje równanie reakcji otrzymywania mydła o podanej
nazwie
– wymienia produkty reakcji hydrolizy mydeł oraz wyjaśnia
ich wpływ na odczyn roztworu – wyjaśnia, z wykorzystaniem zapisu
jonowego równania
reakcji chemicznej, dlaczego roztwór mydła ma odczyn
Uczeń:
– zapisuje równanie reakcji hydrolizy podanego mydła na sposób
cząsteczkowy i
jonowy
– wyjaśnia zjawisko powstawania osadu,
zapisując jonowo równania reakcji
chemicznych
– zapisuje równania reakcji usuwania
twardości wody przez gotowanie – projektuje doświadczenie –
Badanie
wpływu emulgatora na trwałość emulsji
-
odpowiedzialnych za jego powstanie
– wymienia składniki brudu
– wymienia substancje zwilżalne i niezwilżane przez wodę
– wyjaśnia pojęcia: hydrofilowy, hydrofobowy, napięcie
powierzchniowe
– wymienia podstawowe zastosowania detergentów
– podaje przykłady substancji obniżających napięcie
powierzchniowe wody
– definiuje pojęcia: twarda woda, kamień kotłowy – opisuje
zachowanie mydła w twardej wodzie
– dokonuje podziału mieszanin ze względu na rozmiary cząstek
– opisuje zjawisko tworzenia się emulsji
– wymienia przykłady i zastosowania emulsji
– podaje, gdzie znajdują się informacje o składnikach
kosmetyków
– wymienia zastosowania wybranych kosmetyków i środków
czystości
– wymienia nazwy związków chemicznych znajdujących się w
środkach
do przetykania rur – wymienia przykłady zanieczyszczeń metali
(rdza) oraz sposoby ich
usuwania
– definiuje pojęcie eutrofizacja wód
– wymienia przykłady substancji powodujących eutrofizację
wód
– definiuje pojęcie dziura ozonowa
– stosuje zasady bezpieczeństwa podczas korzystania ze
środków
chemicznych w życiu codziennym
– definiuje pojęcie substancja powierzchniowo czynna
(detergent)
– opisuje budowę substancji powierzchniowo
czynnych
– zaznacza fragmenty hydrofobowe i hydrofilowe w
podanych wzorach strukturalnych substancji
powierzchniowo czynnych oraz opisuje rolę tych fragmentów
– wymienia rodzaje substancji powierzchniowo
czynnych
– opisuje mechanizm usuwania brudu
– projektuje doświadczenie – Badanie wpływu różnych
substancji na napięcie powierzchniowe wody
– wymienia związki chemiczne odpowiedzialne za
powstawanie kamienia kotłowego – wyjaśnia, co to są
emulgatory
– dokonuje podziału emulsji i wymienia przykłady
poszczególnych jej rodzajów
– wyjaśnia różnice między typami emulsji (O/W,
W/O)
– wymienia niektóre składniki kosmetyków w
zależności od ich roli (np. składniki nawilżające,
zapachowe)
– wyjaśnia przyczynę eliminowania fosforanów(V)
z proszków do prania (proces eutrofizacji) – dokonuje podziału
zanieczyszczeń metali na
fizyczne i chemiczne oraz opisuje różnice między nimi
– opisuje zanieczyszczenia występujące na
powierzchni srebra i miedzi
– wymienia substancje, które w proszkach do prania odpowiadają
za tworzenie się kamienia kotłowego
(zmiękczające)
– definiuje pojęcie freony
zasadowy
– projektuje doświadczenie – Wpływ twardości wody na
powstawanie piany – zapisuje równania reakcji chemicznych mydła
z
substancjami odpowiadającymi za twardość wody
– określa rolę środków zmiękczających wodę
oraz podaje ich przykłady
– wyjaśnia, jak odróżnić koloidy od roztworów
właściwych
– opisuje składniki bazowe, czynne i dodatkowe kosmetyków
– wyszukuje w dostępnych źródłach informacje na temat
działania kosmetyków
– opisuje wybrane środki czystości (do mycia szyb i luster,
używane w zmywarkach, do udrażniania rur, do czyszczenia
metali i biżuterii) – wskazuje na charakter chemiczny składników
środków
do mycia szkła, przetykania rur, czyszczenia metali i
biżuterii w aspekcie zastosowań tych produktów
– opisuje źródła zanieczyszczeń metali oraz sposoby ich
usuwania
– omawia szczegółowo proces eutrofizacji
– opisuje działanie wybranych postaci
kosmetyków (np. emulsje, roztwory) i
podaje przykłady ich zastosowań
– wymienia zasady odczytywania i
analizy składu kosmetyków na
podstawie etykiet
– wymienia zasady INCI – omawia mechanizm usuwania brudu
przy
użyciu środków zawierających krzemian
sodu na podstawie odpowiednich równań
reakcji
– opisuje sposób czyszczenia srebra
metodą redukcji elektrochemicznej
– projektuje doświadczenie Wykrywanie
fosforanów(V) w proszkach do prania – wyjaśnia, dlaczego
substancje
zmiękczające wodę zawarte w proszkach
są szkodliwe dla urządzeń piorących
– omawia wpływ freonów na warstwę
ozonową
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
– definiuje pojęcie parabeny
– wyjaśnia różnicę między jonowymi i niejonowymi substancjami
powierzchniowo czynnymi– opisuje działanie napojów typu cola jako
odrdzewiaczy
– wyjaśnia znaczenie symboli znajdujących się na opakowaniach
kosmetyków
4. Żywność
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń: – wymienia rodzaje składników odżywczych oraz określa ich
funkcje w
organizmie
– definiuje pojęcia: wartość odżywcza, wartość energetyczna,
GDA
– przeprowadza bardzo proste obliczenia z uwzględnieniem pojęć
wartość
odżywcza, wartość energetyczna, GDA
– opisuje zastosowanie reakcji ksantoproteinowej
– zapisuje słownie przebieg reakcji hydrolizy tłuszczów – podaje
po jednym przykładzie substancji tłustej i tłuszczu
– dokonuje podziału sacharydów
– podaje nazwy i wzory sumaryczne podstawowych sacharydów
(glukoza,
fruktoza, sacharoza)
– podaje, jak wykryć skrobię
– opisuje znaczenie wody, witamin oraz soli mineralnych dla
organizmu
– opisuje mikroelementy i makroelementy oraz podaje ich
przykłady
– wymienia pierwiastki toksyczne dla człowieka oraz pierwiastki
biogenne
Uczeń: – opisuje sposób wykrywania białka w produktach
żywnościowych
– opisuje sposób wykrywania tłuszczu w produktach
żywnościowych
– podaje nazwę produktu rozkładu termicznego
tłuszczu oraz opisuje jego działanie na organizm
– opisuje sposób wykrywania skrobi w mące ziemniaczanej i
ziarnach fasoli
– opisuje sposób wykrywania glukozy
– wymienia pokarmy będące źródłem białek,
tłuszczów i sacharydów
– dokonuje podziału witamin (rozpuszczalne i
nierozpuszczalne w tłuszczach) i wymienia przykłady
z poszczególnych grup
– opisuje procesy fermentacji (najważniejsze,
Uczeń: – przeprowadza obliczenia z uwzględnieniem pojęć GDA,
wartość odżywcza, energetyczna
– projektuje i wykonuje doświadczenie – Wykrywanie białka
w produktach żywnościowych (np. w twarogu)
– projektuje doświadczenie – Wykrywanie tłuszczu w
produktach żywnościowych (np. w pestkach dyni i orzechach)
– opisuje sposób odróżniania substancji tłustej od tłuszczu
– projektuje doświadczenie – Wykrywanie skrobi w
produktach żywnościowych (np. mące ziemniaczanej i
ziarnach fasoli)
– projektuje doświadczenie – Wykrywanie glukozy (próba
Trommera)
– zapisuje równania reakcji chemicznych dla próby
Trommera, utleniania glukozy
Uczeń: – projektuje doświadczenie – Odróżnianie
tłuszczu od substancji tłustej
– zapisuje równanie hydrolizy podanego
tłuszczu
– wyjaśnia, dlaczego sacharoza i skrobia
dają ujemny wynik próby Trommera
– projektuje doświadczenie – Fermentacja alkoholowa
– opisuje produkcję serów
– opisuje jedną z przemysłowych metod
produkcji octu
– wyjaśnia skrót INS i potrzebę jego
stosowania
– analizuje zalety i wady stosowania
dodatków do żywności
-
– definiuje pojęcia: fermentacja, biokatalizator
– dokonuje podziału fermentacji (tlenowa, beztlenowa) oraz
opisuje jej rodzaje
– wymienia, z podaniem przykładów zastosowań, rodzaje procesów
fermentacji
zachodzących w życiu codziennym
– zalicza laktozę do disacharydów
– definiuje pojęcia: jełczenie, gnicie, butwienie
– wymienia najczęstsze przyczyny psucia się żywności – wymienia
przykłady sposobów konserwacji żywności
– opisuje, do czego służą dodatki do żywności; dokonuje ich
podziału ze względu
na pochodzenie
podstawowe informacje) zachodzące podczas
wyrabiania ciasta, pieczenia chleba, produkcji
napojów alkoholowych, otrzymywania kwaśnego
mleka, jogurtów – zapisuje wzór sumaryczny kwasu mlekowego,
masłowego i octowego
– definiuje pojęcie hydroksykwas – wyjaśnia przyczyny psucia się
żywności oraz
proponuje sposoby zapobiegania temu procesowi – opisuje sposoby
otrzymywania różnych dodatków do
żywności
– wymienia przykłady barwników, konserwantów
(tradycyjnych), przeciwutleniaczy, substancji
zagęszczających, emulgatorów, aromatów,
regulatorów kwasowości i substancji słodzących – wyjaśnia
znaczenie symbolu E
– podaje przykłady szkodliwego działania niektórych
dodatków do żywności
– opisuje produkcję napojów alkoholowych
– opisuje, na czym polegają fermentacja alkoholowa,
mlekowa i octowa
– zapisuje równania reakcji fermentacji alkoholowej i
octowej – zapisuje równanie reakcji fermentacji masłowej z
określeniem warunków jej zachodzenia – zapisuje równania reakcji
hydrolizy laktozy i powstawania
kwasu mlekowego
– wyjaśnia określenie chleb na zakwasie
– opisuje procesy jełczenia, gnicia i butwienia
– przedstawia znaczenie stosowania dodatków do
żywności
– wymienia niektóre zagrożenia wynikające ze stosowania
dodatków do żywności – opisuje poznane sposoby konserwacji
żywności
– opisuje wybrane substancje zaliczane do barwników,
konserwantów, przeciwutleniaczy, substancji
zagęszczających, emulgatorów, aromatów, regulatorów
kwasowości i substancji słodzących
– określa rolę substancji zagęszczających i emulgatorów
– opisuje wybrane emulgatory i substancje
zagęszczające, ich pochodzenie i
zastosowania
– analizuje potrzebę stosowania aromatów
i regulatorów kwasowości
– przedstawia konsekwencje stosowania
dodatków do żywności
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz: – wyjaśnia obecność dziur w
serze szwajcarskim
– opisuje produkcję i zastosowania octu winnego,– opisuje
zjawisko bombażu, – wyjaśnia znaczenie symboli znajdujących się na
opakowaniach żywności
5. Leki
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
– definiuje pojęcia: substancje lecznicze, leki, placebo
– dokonuje podziału substancji leczniczych ze względu na efekt
ich działania
(eliminujące objawy bądź przyczyny choroby), metodę otrzymywania
(naturalne,
półsyntetyczne i syntetyczne) oraz postać, w jakiej
występują
– wymienia postaci, w jakich mogą występować leki (tabletki,
roztwory, syropy, maści)
– definiuje pojecie maść
– wymienia właściwość węgla aktywnego, umożliwiającą
zastosowanie go w
przypadku dolegliwości żołądkowych
– wymienia nazwę związku chemicznego występującego w aspirynie
i
polopirynie
– wymienia zastosowania aspiryny i polopiryny
– podaje przykład związku chemicznego stosowanego w lekach
neutralizujących nadmiar kwasu solnego w
żołądku
– wyjaśnia, od czego mogą zależeć lecznicze i toksyczne
właściwości
niektórych związków chemicznych
– wyszukuje podstawowe informacje na temat działania
składników
popularnych leków (np. węgla aktywnego, kwasu
acetylosalicylowego,
środków neutralizujących nadmiar kwasów w żołądku) – definiuje
pojęcia: dawka minimalna, dawka lecznicza, dawka toksyczna,
dawka
śmiertelna średnia
– wymienia ogólne czynniki warunkujące działanie substancji
leczniczych
– wymienia sposoby podawania leków
– wymienia przykłady uzależnień oraz substancji
uzależniających
– opisuje ogólnie poszczególne rodzaje uzależnień
– wymienia przykłady leków, które mogą prowadzić do lekomanii
(leki nasenne,
psychotropowe, sterydy anaboliczne)
Uczeń:
– wyszukuje informacje na temat działania
składników popularnych leków na organizm ludzki
(np. węgla aktywnego, kwasu acetylosalicylowego,
środków neutralizujących nadmiar kwasów w
żołądku) – wymienia przykłady substancji leczniczych
eliminujących objawy (np. przeciwbólowe, nasenne) i
przyczyny choroby (np. przeciwbakteryjne, wiążące
substancje toksyczne)
– wymienia przykłady nazw substancji leczniczych
naturalnych, półsyntetycznych i syntetycznych
– opisuje właściwości adsorpcyjne węgla aktywnego
– wyjaśnia, jaki odczyn mają leki stosowane na nadkwasotę
– wyjaśnia, od czego mogą zależeć lecznicze i
toksyczne właściwości związków chemicznych – oblicza dobową
dawkę leku dla człowieka o
określonej masie ciała
– wyjaśnia różnicę między LC50 i LD50 – wymienia klasy
toksyczności substancji – wymienia cechy ludzkiego organizmu,
wpływające
na działanie leków
– opisuje wpływ sposobu podania leku na szybkość
jego działania
– opisuje jaki wpływ mają rtęć i jej związki na
organizm ludzki
– opisuje działanie substancji uzależniających
– wymienia właściwości etanolu i nikotyny
Uczeń:
– opisuje sposoby otrzymywania wybranych substancji
leczniczych
– opisuje działanie kwasu acetylosalicylowego
– zapisuje równanie reakcji zobojętniania kwasu solnego sodą
oczyszczoną – wykonuje obliczenia związane z pojęciem dawki
leku
– określa moc substancji toksycznej na podstawie wartości
LD50
– opisuje wpływ odczynu środowiska na działanie leków
– wyjaśnia zależność szybkości działania leku od sposobu
jego podania
– opisuje działanie rtęci i baru na organizm
– wymienia związki chemiczne neutralizujące szkodliwe działanie
baru na organizm
– opisuje wpływ rozpuszczalności substancji leczniczej w
wodzie na siłę jej działania
– definiuje pojęcie tolerancja na dawkę substancji
– opisuje skutki nadmiernego używania etanolu oraz nikotyny
na organizm
– opisuje działanie na organizm morfiny, heroiny, kokainy,
haszyszu, marihuany i amfetaminy
– opisuje działanie dopalaczy na organizm
– wyszukuje informacje na temat działania składników
napojów, takich jak: kawa, herbata, napoje typu cola na
organizm ludzki
Uczeń:
– wymienia skutki nadużywania
niektórych leków
– wyjaśnia powód stosowania kwasu
acetylosalicylowego (opisuje jego
działanie na organizm ludzki, zastosowania)
– dokonuje trudniejszych obliczeń
związanych z pojęciem dawki leku
– analizuje problem testowania leków na
zwierzętach
– wyjaśnia wpływ baru na organizm
– wyjaśnia, zapisując odpowiednie
równania reakcji chemicznych, działanie odtrutki w przypadku
zatrucia barem
– analizuje skład dymu papierosowego
(wymienia jego główne składniki –
nazwy, wzory sumaryczne)
– zapisuje wzory sumaryczne poznanych
narkotyków oraz klasyfikuje je do
odpowiedniej grupy związków chemicznych
-
– opisuje, czym są narkotyki i dopalacze
– wymienia napoje zawierające kofeinę
– definiuje pojęcie narkotyki
– wymienia nazwy substancji chemicznych
uznawanych za narkotyki
– wyszukuje podstawowe informacje na temat
działania składników napojów, takich jak: kawa,
herbata, napoje typu cola
– wymienia właściwości kofeiny oraz opisuje jej działanie na
ludzki organizm
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
– wyjaśnia dlaczego nie powinno się karmić psów i kotów
czekoladą
– wymienia produkt pośredni utleniania alkoholu w organizmie i
opisuje skutki jego działania
– porównuje poszczególne zakresy stężeń alkoholu we krwi z ich
działaniem na organizm
6. Odzież i opakowania
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
– definiuje pojęcia: tworzywa sztuczne, mer, polimer
– dokonuje podziału polimerów ze względu na ich pochodzenie
– wymienia rodzaje substancji dodatkowych w tworzywach
sztucznych oraz
podaje ich przykłady
– wymienia nazwy systematyczne najpopularniejszych tworzyw
sztucznych
oraz zapisuje skróty pochodzące od tych nazw – opisuje sposób
otrzymywania kauczuku
– wymienia podstawowe zastosowania kauczuku
– wymienia substraty i produkt wulkanizacji kauczuku
– wymienia podstawowe zastosowania gumy
– wymienia nazwy polimerów sztucznych, przy których powstawaniu
jednym z
substratów była celuloza
– klasyfikuje tworzywa sztuczne według ich właściwości
(termoplasty i
duroplasty)
– podaje przykłady nazw systematycznych termoplastów i
duroplastów
– wymienia właściwości poli(chlorku winylu) (PVC)
– zapisuje wzór strukturalny meru dla PVC
– wymienia przykłady i najważniejsze zastosowania tworzyw
sztucznych (np.
polietylenu, polistyrenu, polipropylenu, teflonu)
– wskazuje na zagrożenia związane z gazami powstającymi w
wyniku
spalania PVC – dokonuje podziału opakowań ze względu na
materiał, z którego są wykonane
– podaje przykłady opakowań (celulozowych, szklanych,
metalowych,
sztucznych) stosowanych w życiu codziennym
– wymienia sposoby zagospodarowania określonych odpadów
stałych
– definiuje pojęcie polimery biodegradowalne
– definiuje pojęcia: włókna naturalne, włókna sztuczne, włókna
syntetyczne
– klasyfikuje włókna na naturalne, sztuczne i syntetyczne
– wymienia najważniejsze zastosowania włókien naturalnych,
sztucznych i
syntetycznych
– wymienia właściwości wełny, jedwabiu naturalnego, bawełny i
lnu
Uczeń:
– opisuje zasady tworzenia nazw polimerów
– wymienia właściwości kauczuku
– opisuje, na czym polega wulkanizacja kauczuku
– zapisuje równanie reakcji otrzymywania PVC
– opisuje najważniejsze właściwości i zastosowania
poznanych polimerów syntetycznych – wymienia czynniki, które
należy uwzględnić przy
wyborze materiałów do produkcji opakowań
– opisuje wady i zalety opakowań stosowanych w
życiu codziennym
– wyjaśnia, dlaczego składowanie niektórych
substancji chemicznych stanowi problem
– uzasadnia potrzebę zagospodarowania odpadów
pochodzących z różnych opakowań
– opisuje, które rodzaje odpadów stałych stanowią
zagrożenie dla środowiska naturalnego w przypadku
ich spalania
– wymienia przykłady polimerów biodegradowalnych
– podaje warunki, w jakich może zachodzić
biodegradacja polimerów (tlenowe, beztlenowe)
– opisuje sposób odróżnienia włókna białkowego (wełna) od
celulozowego (bawełna)
– podaje nazwę włókna, które zawiera keratynę
– dokonuje podziału surowców do otrzymywania
włókien sztucznych (organiczne, nieorganiczne) oraz
wymienia nazwy surowców danego rodzaju
– wymienia próbę ksantoproteinową jako sposób na
odróżnienie włókien jedwabiu naturalnego od włókien
jedwabiu sztucznego – wymienia najbardziej popularne włókna
syntetyczne
– podaje niektóre zastosowania włókien
syntetycznych
Uczeń:
– omawia różnice we właściwościach kauczuku przed i po
wulkanizacji
– opisuje budowę wewnętrzną termoplastów i duroplastów
– omawia zastosowania PVC
– wyjaśnia, dlaczego mimo użycia tych samych merów,
właściwości polimerów mogą się różnić – wyjaśnia, dlaczego
roztworu kwasu fluorowodorowego nie
przechowuje się w opakowaniach ze szkła
– zapisuje równanie reakcji tlenku krzemu(IV) z kwasem
fluorowodorowym
– opisuje recykling szkła, papieru, metalu i tworzyw
sztucznych
– podaje zapis procesu biodegradacji polimerów w warunkach
tlenowych i beztlenowych
– opisuje zastosowania poznanych włókien sztucznych oraz
syntetycznych
– projektuje doświadczenie – Odróżnianie włókien
naturalnych pochodzenia zwierzęcego od włókien
naturalnych pochodzenia roślinnego
– projektuje doświadczenie – Odróżnianie jedwabiu
sztucznego od naturalnego – wymienia nazwy włókien do zadań
specjalnych i opisuje ich
właściwości
Uczeń:
– zapisuje równanie reakcji wulkanizacji
kauczuku
– wyjaśnia, z uwzględnieniem budowy,
zachowanie się termoplastów i
duroplastów pod wpływem wysokich
temperatur – wyjaśnia, dlaczego stężony roztwór
kwasu azotowego(V) przechowuje się w
aluminiowych cysternach
– zapisuje równanie reakcji chemicznej
glinu z kwasem azotowym(V)
– analizuje wady i zalety różnych
sposobów radzenia sobie z odpadami stałymi
– opisuje właściwości i zastosowania
nylonu oraz goreteksu
– opisuje zastosowania włókien
aramidowych, węglowych,
biostatycznych i szklanych
– analizuje wady i zalety różnych
włókien i uzasadnia potrzebę ich
stosowania
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
– opisuje reakcje polikondensacji i poliaddycji oraz wymienia
ich produkty
– opisuje metodę otrzymywania styropianu– definiuje pojęcie
kompozyty
– omawia proces merceryzacji bawełny– definiuje pojęcie
mikrofibra, wymienia jej właściwości i zastosowania – wyjaśnia
znaczenie symboli znajdujących się na opakowaniach i wyrobach
tekstylnych
-
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z CHEMII KL. II
(LICEUM)- ZAKRES ROZSZERZONY
I półrocze
1. Budowa atomu. Układ okresowy pierwiastków chemicznych
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
wymienia nazwy szkła i sprzętu laboratoryjnego
zna i stosuje zasady BHP obowiązujące w pracowni chemicznej
wymienia nauki zaliczane do nauk przyrodniczych
definiuje pojęcia: atom, elektron, proton, neutron, nukleony,
elektrony walencyjne
oblicza liczbę protonów, elektronów i neutronów w atomie danego
pierwiastka chemicznego na
podstawie zapisu 𝑬𝒁𝑨
definiuje pojęcia: masa atomowa, liczba atomowa, liczba masowa,
jednostka masy atomowej, masa cząsteczkowa
podaje masy atomowe i liczby atomowe pierwiastków chemicznych,
korzystając
z układu okresowego
oblicza masy cząsteczkowe prostych związków chemicznych, np.
MgO, CO2
definiuje pojęcia dotyczące współczesnego modelu budowy atomu:
orbital atomowy, liczby kwantowe (n, l, m, ms), stan
energetyczny, stan kwantowy, elektrony sparowane
wyjaśnia, co to są izotopy pierwiastków chemicznych na
przykładzie atomu wodoru
omawia budowę współczesnego modelu atomu
definiuje pojęcie pierwiastek chemiczny
podaje treść prawa okresowości
omawia budowę układu okresowego pierwiastków chemicznych
(podział na grupy, okresy i bloki konfiguracyjne)
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne należące do
bloku s, p, d oraz f
określa podstawowe właściwości pierwiastka chemicznego na
podstawie znajomości jego położenia w układzie
okresowym
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne zaliczane do
niemetali i metali
Uczeń:
wyjaśnia przeznaczenie podstawowego szkła i sprzętu
laboratoryjnego
bezpiecznie posługuje się podstawowym sprzętem laboratoryjnym i
odczynnikami chemicznymi
wyjaśnia, dlaczego chemia należy do nauk przyrodniczych
wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami: masa atomowa,
masa cząsteczkowa, liczba
atomowa, liczba masowa, jednostka masy atomowej
podaje treść zasady nieoznaczoności Heisenberga, reguły Hunda
oraz zakazu Pauliego
opisuje typy orbitali atomowych i rysuje ich kształty
zapisuje konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków
chemicznych o liczbie atomowej
Z od 1 do 10
definiuje pojęcia: promieniotwórczość, okres półtrwania
wymienia zastosowania izotopów pierwiastków
promieniotwórczych
przedstawia ewolucję poglądów na temat budowy materii od
starożytności do czasów współczesnych
wyjaśnia budowę współczesnego układu okresowego pierwiastków
chemicznych, uwzględniając
podział na bloki s, p, d oraz f
wyjaśnia, co stanowi podstawę budowy współczesnego układu
okresowego pierwiastków
chemicznych (konfiguracja elektronowa wyznaczająca
podział na bloki s, p, d oraz f)
wyjaśnia, podając przykłady, jakich informacji na temat
pierwiastka chemicznego dostarcza znajomość jego
położenia w układzie okresowym
Uczeń:
wyjaśnia, czym zajmuje się chemia nieorganiczna i organiczna
wyjaśnia, od czego zależy ładunek jądra atomowego i dlaczego
atom jest elektrycznie obojętny
wykonuje obliczenia związane z pojęciami: masa atomowa, masa
cząsteczkowa, liczba atomowa, liczba masowa, jednostka masy
atomowej (o większym stopniu trudności)
zapisuje konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków
chemicznych o liczbach atomowych Z od 1 do 36 oraz jonów
o podanym ładunku, za pomocą symboli podpowłok
elektronowych s, p, d, f (zapis konfiguracji pełny i
skrócony)
lub schematu klatkowego, korzystając z reguły Hunda i
zakazu Pauliego
określa stan kwantowy elektronów w atomie za pomocą czterech
liczb kwantowych, korzystając z praw
mechaniki kwantowej
oblicza masę atomową pierwiastka chemicznego o znanym składzie
izotopowym
oblicza procentową zawartość izotopów w pierwiastku
chemicznym
wymienia nazwiska uczonych, którzy w największym stopniu
przyczynili się do zmiany poglądów na
budowę materii
wyjaśnia sposób klasyfikacji pierwiastków chemicznych w XIX
w.
omawia kryterium klasyfikacji pierwiastków chemicznych
zastosowane przez Dmitrija I. Mendelejewa
analizuje zmienność charakteru chemicznego pierwiastków grup
głównych zależnie od ich położenia w układzie
okresowym
wykazuje zależność między położeniem pierwiastka chemicznego w
danej grupie
i bloku energetycznym a konfiguracją elektronową powłoki
walencyjnej
Uczeń:
wykonuje obliczenia z zastosowaniem pojęć ładunek i masa
wyjaśnia, co to są siły jądrowe i jaki mają wpływ na stabilność
jądra
wyjaśnia, na czym polega dualizm korpuskularno-falowy
zapisuje konfiguracje elektronowe atomów pierwiastków
chemicznych o liczbach
atomowych Z od 1 do 36 oraz jonów wybranych pierwiastków
chemicznych, za pomocą liczb
kwantowych
wyjaśnia, dlaczego zwykle masa atomowa pierwiastka chemicznego
nie jest liczbą całkowitą
wyznacza masę izotopu promieniotwórczego na podstawie okresu
półtrwania
analizuje zmiany masy izotopu promieniotwórczego w zależności od
czasu
porównuje układ okresowy pierwiastków chemicznych opracowany
przez
Mendelejewa (XIX w.) ze współczesną wersją
uzasadnia przynależność pierwiastków chemicznych do
poszczególnych bloków
energetycznych
uzasadnia, dlaczego lantanowce znajdują się w grupie 3. i
okresie 6., a aktynowce w
grupie 3. i okresie 7.
wymienia nazwy systematyczne superciężkich pierwiastków
chemicznych o liczbie
atomowej większej od 100
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
na podstawie tekstu źródłowego wyjaśnia,
- na czym polega zjawisko promieniotwórczości naturalnej i
sztucznej, określa rodzaje i właściwości promieniowania α, β,
γ,
podaje przykłady naturalnych przemian jądrowych, wyjaśnia
pojęcie szereg promieniotwórczy,
wyjaśnia przebieg kontrolowanej i niekontrolowanej reakcji
łańcuchowej, zapisuje przykładowe równania reakcji jądrowych
stosując regułę przesunięć Soddy'ego-Fajansa,
analizuje zasadę działania reaktora jądrowego i bomby atomowej,
podaje przykłady praktycznego wykorzystania zjawiska
promieniotwórczości i ocenia związane z tym zagrożenia.
2. Wiązania chemiczne
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
-
Uczeń:
definiuje pojęcie elektroujemność
wymienia nazwy pierwiastków elektrododatnich i elektroujemnych,
korzystając z tabeli elektroujemności
wymienia przykłady cząsteczek pierwiastków chemicznych (np. O2,
H2) i związków chemicznych (np. H2O, HCl)
definiuje pojęcia: wiązanie chemiczne, wartościowość,
polaryzacja wiązania, dipol
wymienia i charakteryzuje rodzaje wiązań chemicznych (jonowe,
kowalencyjne, kowalencyjne spolaryzowane)
podaje zależność między różnicą elektroujemności w
cząsteczce
a rodzajem wiązania
wymienia przykłady cząsteczek, w których występuje wiązanie
jonowe, kowalencyjne
i kowalencyjne spolaryzowane
definiuje pojęcia: orbital molekularny (cząsteczkowy), wiązanie
σ, wiązanie π, wiązanie metaliczne, wiązanie wodorowe,
wiązanie koordynacyjne, donor pary elektronowej, akceptor
pary
elektronowej
opisuje budowę wewnętrzną metali
definiuje pojęcie hybrydyzacja orbitali atomowych
podaje, od czego zależy kształt cząsteczki (rodzaj
hybrydyzacji)
Uczeń:
omawia zmienność elektroujemności pierwiastków chemicznych w
układzie okresowym
wyjaśnia regułę dubletu elektronowego i oktetu elektronowego
przewiduje na podstawie różnicy elektroujemności pierwiastków
chemicznych rodzaj
wiązania chemicznego
wyjaśnia sposób powstawania wiązań kowalencyjnych,
kowalencyjnych spolaryzowanych,
jonowych i metalicznych
wymienia przykłady i określa właściwości substancji, w których
występują wiązania metaliczne,
wodorowe, kowalencyjne, jonowe
wyjaśnia właściwości metali na podstawie znajomości natury
wiązania metalicznego
wyjaśnia różnicę miedzy orbitalem atomowym a orbitalem
cząsteczkowym (molekularnym)
wyjaśnia pojęcia: stan podstawowy atomu, stan wzbudzony
atomu
podaje warunek wystąpienia hybrydyzacji orbitali atomowych
przedstawia przykład przestrzennego rozmieszczenia wiązań w
cząsteczkach
(np. CH4, BF3)
definiuje pojęcia: atom centralny, ligand, liczba
koordynacyjna
Uczeń:
analizuje zmienność elektroujemności i charakteru chemicznego
pierwiastków chemicznych w układzie
okresowym
zapisuje wzory elektronowe (wzory kropkowe) i kreskowe
cząsteczek, w których występują wiązania
kowalencyjne, jonowe oraz koordynacyjne
wyjaśnia, dlaczego wiązanie koordynacyjne nazywane jest też
wiązaniem donorowo- -akceptorowym
wyjaśnia pojęcie energia jonizacji
omawia sposób w jaki atomy pierwiastków chemicznych bloku s i p
osiągają trwałe konfiguracje
elektronowe (tworzenie jonów)
charakteryzuje wiązanie metaliczne i wodorowe oraz podaje
przykłady ich powstawania
zapisuje równania reakcji powstawania jonów i tworzenia wiązania
jonowego
przedstawia graficznie tworzenie się wiązań typu σ i π
określa wpływ wiązania wodorowego na nietypowe właściwości
wody
wyjaśnia pojęcie siły van der Waalsa
porównuje właściwości substancji jonowych, cząsteczkowych,
kowalencyjnych, metalicznych oraz substancji o wiązaniach
wodorowych
opisuje typy hybrydyzacji orbitali atomowych (sp, sp2, sp3)
Uczeń:
wyjaśnia zależność między długością wiązania a jego energią
porównuje wiązanie koordynacyjne z wiązaniem kowalencyjnym
proponuje wzory elektronowe (wzory kropkowe) i kreskowe dla
cząsteczek lub jonów, w
których występują wiązania koordynacyjne
określa typ wiązań (σ i π) w prostych cząsteczkach (np. CO2,
N2)
określa rodzaje oddziaływań między atomami a cząsteczkami na
podstawie wzoru
chemicznego lub informacji o oddziaływaniu
analizuje mechanizm przewodzenia prądu elektrycznego przez
metale i stopione sole
wyjaśnia wpływ rodzaju wiązania na właściwości fizyczne
substancji
przewiduje typ hybrydyzacji w cząsteczkach (np. CH4, BF3)
udowadnia zależność między typem hybrydyzacji a kształtem
cząsteczki
określa wpływ wolnych par elektronowych
na geometrię cząsteczki
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz: Uczeń:wyjaśnia, na czym
polega hybrydyzacja w cząsteczkach węglowodorów nienasyconych,
oblicza liczbę przestrzenną i na podstawie jej wartości określa typ
hybrydyzacji oraz możliwy kształt cząsteczek lub jonów.
3. Systematyka związków nieorganicznych
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
definiuje pojęcia zjawisko fizyczne i reakcja chemiczna
wymienia przykłady zjawisk fizycznych i reakcji chemicznych
znanych z życia codziennego
definiuje pojęcia: równanie reakcji chemicznej, substraty,
produkty, reakcja syntezy, reakcja analizy, reakcja wymiany
zapisuje równania prostych reakcji chemicznych (reakcji syntezy,
analizy
i wymiany)
podaje treść prawa zachowania masy i prawa stałości składu
związku chemicznego
interpretuje równania reakcji chemicznych w aspekcie jakościowym
i ilościowym
definiuje pojęcia tlenki i nadtlenki
zapisuje wzory i nazwy systematyczne wybranych tlenków metali i
niemetali
zapisuje równanie reakcji otrzymywania tlenków co najmniej
jednym sposobem
ustala doświadczalnie charakter chemiczny danego tlenku
definiuje pojęcia: tlenki kwasowe, tlenki zasadowe, tlenki
obojętne
definiuje pojęcia wodorotlenki i zasady
Uczeń:
wymienia różnice między zjawiskiem fizycznym a reakcją
chemiczną
przeprowadza doświadczenie chemiczne mające na celu otrzymanie
prostego związku chemicznego (np.
FeS), zapisuje równanie przeprowadzonej reakcji
chemicznej, określa jej typ oraz wskazuje substraty i
produkty
zapisuje wzory i nazwy systematyczne tlenków
zapisuje równianie reakcji otrzymywania tlenków pierwiastków
chemicznych o liczbie atomowej Z od
1 do 30
opisuje budowę tlenków
dokonuje podziału tlenków na kwasowe, zasadowe, obojętne i
amfoteryczne
zapisuje równania reakcji chemicznych tlenków kwasowych i
zasadowych z wodą
wymienia przykłady zastosowania tlenków
zapisuje wzory i nazwy systematyczne wodorotlenków
opisuje budowę wodorotlenków
zapisuje równania reakcji otrzymywania zasad
wyjaśnia pojęcia: amfoteryczność, tlenki amfoteryczne,
Uczeń:
wskazuje zjawiska fizyczne i reakcje chemiczne wśród podanych
przemian
określa typ reakcji chemicznej na podstawie jej przebiegu
stosuje prawo zachowania masy i prawo stałości składu związku
chemicznego
podaje przykłady nadtlenków i ich wzory sumaryczne
wymienia kryteria podziału tlenków i na tej podstawie dokonuje
ich klasyfikacji
dokonuje podziału tlenków na kwasowe, zasadowe, obojętne i
amfoteryczne oraz zapisuje odpowiednie
równania reakcji chemicznych z kwasami i zasadami
wskazuje w układzie okresowym pierwiastki chemiczne, które mogą
tworzyć tlenki
i wodorotlenki amfoteryczne
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie zachowania tlenku
glinu wobec zasady i kwasu oraz zapisuje odpowiednie
równania reakcji chemicznych, w postaci cząsteczkowej i
jonowej
wymienia metody otrzymywania tlenków, wodorotlenków i kwasów
oraz zapisuje odpowiednie równania reakcji
chemicznych
Uczeń:
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie charakteru
chemicznego tlenków metali i
niemetali oraz zapisuje odpowiednie równania
reakcji chemicznych
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie działania zasady i
kwasu na tlenki oraz
zapisuje odpowiednie równania reakcji
chemicznych
przewiduje charakter chemiczny tlenków wybranych pierwiastków i
zapisuje
odpowiednie równania reakcji chemicznych
określa charakter chemiczny tlenków pierwiastków chemicznych o
liczbie
atomowej Z od 1 do 30 na podstawie ich
zachowania wobec wody, kwasu i zasady;
zapisuje odpowiednie równania reakcji
chemicznych
określa różnice w budowie cząsteczek tlenków i nadtlenków
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie wodorotlenku
żelaza(III) oraz
zapisuje odpowiednie równanie reakcji
-
zapisuje wzory i nazwy systematyczne wybranych wodorotlenków
wyjaśnia różnicę między zasadą a wodorotlenkiem
zapisuje równanie reakcji otrzymywania wybranej zasady
definiuje pojęcia: amfoteryczność, tlenki amfoteryczne,
wodorotlenki amfoteryczne
zapisuje wzory i nazwy wybranych tlenków i wodorotlenków
amfoterycznych
definiuje pojęcia: kwasy, moc kwasu
wymienia sposoby klasyfikacji kwasów (ze względu na ich skład,
moc i właściwości utleniające)
zapisuje wzory i nazwy systematyczne kwasów
zapisuje równania reakcji otrzymywania kwasów
definiuje pojęcie sole
wymienia rodzaje soli
zapisuje wzory i nazwy systematyczne prostych soli
przeprowadza doświadczenie chemiczne mające na celu otrzymanie
wybranej soli
w reakcji zobojętniania oraz zapisuje odpowiednie równanie
reakcji chemicznej
wymienia przykłady soli występujących w przyrodzie, określa ich
właściwości
i zastosowania
definiuje pojęcia: wodorki, azotki, węgliki
wodorotlenki amfoteryczne
zapisuje równania reakcji chemicznych wybranych tlenków i
wodorotlenków z kwasami i zasadami
wymienia przykłady zastosowania wodorotlenków
wymienia przykłady tlenków kwasowych, zasadowych, obojętnych i
amfoterycznych
opisuje budowę kwasów
dokonuje podziału podanych kwasów na tlenowe i beztlenowe
wymienia metody otrzymywania kwasów i zapisuje odpowiednie
równania reakcji chemicznych
wymienia przykłady zastosowania kwasów
opisuje budowę soli
zapisuje wzory i nazwy systematyczne soli
wyjaśnia pojęcia wodorosole i hydroksosole
zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranej soli trzema
sposobami
odszukuje informacje na temat występowania soli w przyrodzie
wymienia zastosowania soli w przemyśle i życiu codziennym
projektuje doświadczenie Reakcja tlenku fosforu(V) z wodą i
zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
omawia typowe właściwości chemiczne kwasów (zachowanie wobec
metali, tlenków metali, wodorotlenków
i soli kwasów
o mniejszej mocy) oraz zapisuje odpowiednie równania
reakcji chemicznych
podaje nazwy kwasów nieorganicznych na podstawie ich wzorów
chemicznych
zapisuje równania reakcji chemicznych ilustrujące utleniające
właściwości wybranych kwasów
wymienia metody otrzymywania soli
zapisuje równania reakcji otrzymywania wybranej soli co najmniej
pięcioma sposobami
podaje nazwy i zapisuje wzory sumaryczne wybranych wodorosoli i
hydroksosoli
odszukuje informacje na temat występowania w przyrodzie tlenków
i wodorotlenków, podaje ich wzory i nazwy
systematyczne oraz zastosowania
opisuje budowę, właściwości oraz zastosowania wodorków, węglików
i azotków
chemicznej
projektuje i przeprowadza doświadczenia chemiczne, w których
wyniku można otrzymać
różnymi metodami wodorotlenki trudno
rozpuszczalne w wodzie; zapisuje odpowiednie
równanania reakcji chemicznych
przewiduje wzór oraz charakter chemiczny tlenku, znając produkty
reakcji chemicznej tego
tlenku z wodorotlenkiem sodu i kwasem
chlorowodorowym
analizuje właściwości pierwiastków chemicznych pod względem
możliwości
tworzenia tlenków i wodorotlenków
amfoterycznych
projektuje doświadczenie chemiczne Porównanie aktywności
chemicznej metali oraz
zapisuje odpowiednie równania reakcji
chemicznych
określa różnice w budowie cząsteczek soli obojętnych,
hydroksosoli i wodorosoli oraz
podaje przykłady tych związków chemicznych
określa różnice w budowie cząsteczek soli obojętnych, prostych,
podwójnych
i uwodnionych
projektuje doświadczenie chemiczne Ogrzewanie siarczanu(VI)
miedzi(II)woda(1/5) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji
chemicznej
ustala nazwy różnych soli na podstawie ich wzorów
chemicznych
ustala wzory soli na podstawie ich nazw
proponuje metody, którymi można otrzymać wybraną sól i zapisuje
odpowiednie równania reakcji chemicznych
ocenia, które z poznanych związków chemicznych mają istotne
znaczenie
w przemyśle i gospodarce
określa typ wiązania chemicznego występującego w azotkach
zapisuje równania reakcji chemicznych, w których wodorki,
węgliki i azotki występują
jako substraty
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
przygotowuje i prezentuje prace projektowe oraz zadania testowe
z systematyki związków nieorganicznych, z uwzględnieniem ich
właściwości oraz wykorzystaniem wiadomości z zakresu podstawowego
chemii.
4. Stechiometria
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
definiuje pojęcia mol i masa molowa
wykonuje bardzo proste obliczenia związane z pojęciami mol i
masa molowa
podaje treść prawa Avogadra
wykonuje proste obliczenia stechiometryczne związane z pojęciem
masy molowej
(z zachowaniem stechiometrycznych ilości substratów i
produktów reakcji chemicznej)
Uczeń:
wyjaśnia pojęcie objętość molowa gazów
wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami: mol, masa
molowa, objętość molowa gazów w warunkach
normalnych
interpretuje równania reakcji chemicznych na sposób
cząsteczkowy, molowy, ilościowo
w masach molowych, ilościowo
w objętościach molowych (gazy) oraz ilościowo w
Uczeń:
wyjaśnia pojęcia liczba Avogadra i stała Avogadra
wykonuje obliczenia związane z pojęciami: mol, masa molowa,
objętość molowa gazów, liczba Avogadra (o
większym stopniu trudności)
wyjaśnia pojęcie wydajność reakcji chemicznej
oblicza skład procentowy związków chemicznych
wyjaśnia różnicę między wzorem elementarnym (empirycznym) a
wzorem rzeczywistym związku
Uczeń:
porównuje gęstości różnych gazów na podstawie znajomości ich mas
molowych
wykonuje obliczenia stechiometryczne dotyczące mas molowych,
objętości
molowych, liczby cząsteczek oraz niestechiometrycznych ilości
substratów
i produktów (o znacznym stopniu trudności)
wykonuje obliczenia związane
-
liczbach cząsteczek
wyjaśnia, na czym polegają obliczenia stechiometryczne
wykonuje proste obliczenia stechiometryczne związane z masą
molową oraz objętością molową substratów i produktów reakcji
chemicznej
chemicznego
rozwiązuje proste zadania związane z ustaleniem wzorów
elementarnych
i rzeczywistych związków chemicznych
z wydajnością reakcji chemicznych
wykonuje obliczenia umożliwiające określenie wzorów
elementarnych
i rzeczywistych związków chemicznych
(o znacznym stopniu trudności)
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
wyjaśnia różnicę między gazem doskonałym a gazem
rzeczywistym,
stosuje równanie Clapeyrona do obliczenia objętości lub liczby
moli gazu w dowolnych warunkach ciśnienia i temperatury, wykonuje
obliczenia stechiometryczne z zastosowaniem równania
Clapeyrona.
II półrocze
5. Roztwory
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
definiuje pojęcia: roztwór, mieszanina jednorodna, mieszanina
niejednorodna, rozpuszczalnik, substancja rozpuszczana,
roztwór właściwy, zawiesina, roztwór nasycony, roztwór
nienasycony, roztwór przesycony, rozpuszczanie,
rozpuszczalność,
krystalizacja
wymienia metody rozdzielania na składniki mieszanin
niejednorodnych i jednorodnych
sporządza wodne roztwory substancji
wymienia czynniki przyspieszające rozpuszczanie substancji w
wodzie
wymienia przykłady roztworów znanych z życia codziennego
definiuje pojęcia: koloid (zol), żel, koagulacja, peptyzacja,
denaturacja
wymienia różnice we właściwościach roztworów właściwych,
koloidów i zawiesin
odczytuje informacje z wykresu rozpuszczalności na temat
wybranej substancji
definiuje pojęcia stężenie procentowe i stężenie molowe
wykonuje proste obliczenia związane z pojęciami stężenie
procentowe i stężenie molowe
Uczeń:
wyjaśnia pojęcia: koloid (zol), żel, koagulacja, peptyzacja,
denaturacja, koloid liofobowy, koloid liofilowy,
efekt Tyndalla
wymienia przykłady roztworów o różnym stanie skupienia
rozpuszczalnika i substancji rozpuszczanej
omawia sposoby rozdzielania roztworów właściwych (substancji
stałych w cieczach, cieczy w
cieczach) na składniki
wymienia zastosowania koloidów
wyjaśnia mechanizm rozpuszczania substancji w wodzie
wyjaśnia różnice między rozpuszczaniem a roztwarzaniem
wyjaśnia różnicę między rozpuszczalnością a szybkością
rozpuszczania substancji
sprawdza doświadczalnie wpływ różnych czynników na szybkość
rozpuszczania substancji
odczytuje informacje z wykresów rozpuszczalności na temat
różnych substancji
wyjaśnia mechanizm procesu krystalizacji
projektuje doświadczenie chemiczne mające na celu wyhodowanie
kryształów wybranej substancji
wykonuje obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i
stężenie molowe
Uczeń:
projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie różnych
substancji w wodzie oraz dokonuje podziału roztworów,
ze względu na rozmiary cząstek substancji rozpuszczonej, na
roztwory właściwe, zawiesiny i koloidy
projektuje doświadczenie chemiczne pozwalające rozdzielić
mieszaninę niejednorodną (substancji stałych w
cieczach) na składniki
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie wpływu temperatury na
rozpuszczalność gazów w wodzie oraz formułuje
wniosek
analizuje wykresy rozpuszczalności różnych substancji
wyjaśnia, w jaki sposób można otrzymać układy koloidalne
(kondensacja, dyspersja)
projektuje doświadczenie chemiczne Koagulacja białka oraz
określa właściwości roztworu białka jaja
sporządza roztwór nasycony i nienasycony wybranej substancji w
określonej temperaturze, korzystając z wykresu
rozpuszczalności tej substancji
wymienia zasady postępowania podczas sporządzania roztworów o
określonym stężeniu procentowym lub molowym
wykonuje obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe i
stężenie molowe,
z uwzględnieniem gęstości roztworu
Uczeń:
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie rozpuszczalności
chlorku sodu w wodzie
i benzynie oraz określa, od czego zależy
rozpuszczalność substancji
wymienia przykłady substancji tworzących układy koloidalne przez
kondensację
lub dyspersję
projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne Obserwacja
wiązki
światła przechodzącej przez roztwór właściwy i zol
oraz formułuje wniosek
wymienia sposoby otrzymywania roztworów nasyconych z roztworów
nienasyconych
i odwrotnie, korzystając z wykresów
rozpuszczalności substancji
wykonuje odpowiednie obliczenia chemiczne, a następnie sporządza
roztwory
o określonym stężeniu procentowym
i molowym, zachowując poprawną kolejność
wykonywanych czynności
oblicza stężenie procentowe lub molowe roztworu otrzymanego
przez zmieszanie dwóch
roztworów o różnych stężeniach
wykonuje obliczenia dotyczące przeliczania stężeń procentowych i
molowych
roztworów
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
- przelicza zawartość substancji w roztworze wyrażoną za pomocą
stężenia procentowego na stężenia w ppm i ppb oraz podaje
zastosowania tych jednostek
wykonuje obliczenia związane z pojęciami stężenie procentowe,
stężenie molowe i stężenie masowe, z uwzględnieniem gęstości
roztworów oraz ich mieszania, zatężania i rozcieńczania.
wykonuje obliczenia związane z rozpuszczaniem hydratów.
6. Reakcje utleniania-redukcji.
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
definiuje pojęcie stopień utlenienia pierwiastka chemicznego
wymienia reguły obliczania stopni utlenienia pierwiastków w
związkach chemicznych
Uczeń:
oblicza zgodnie z regułami stopnie utlenienia pierwiastków w
cząsteczkach związków nieorganicznych,
organicznych oraz jonowych
wymienia przykłady reakcji redoks oraz
Uczeń:
przewiduje typowe stopnie utlenienia pierwiastków chemicznych na
podstawie konfiguracji elektronowej ich
atomów
analizuje równania reakcji chemicznych
Uczeń:
określa stopnie utlenienia pierwiastków chemicznych w
cząsteczkach i
jonach złożonych
projektuje doświadczenie chemiczne
-
określa stopnie utlenienia pierwiastków w cząsteczkach prostych
związków chemicznych
definiuje pojęcia: reakcja utleniania-redukcji (redoks),
utleniacz, reduktor, utlenianie, redukcja
zapisuje proste schematy bilansu elektronowego
wskazuje w prostych reakcjach redoks utleniacz, reduktor, proces
utleniania i proces redukcji
wymienia najważniejsze reduktory stosowane w przemyśle
wskazuje w nich utleniacz, reduktor, proces utleniania i
proces redukcji
dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu
elektronowego w prostych równaniach
reakcji redoks
wyjaśnia, na czym polega otrzymywanie metali z rud z
zastosowaniem reakcji redoks
wyjaśnia pojęcia szereg aktywności metali i reakcja
dysproporcjonowania
i określa, które z nich są reakcjami redoks
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja magnezu z chlorkiem
żelaza(III) oraz zapisuje odpowiednie
równanie reakcji chemicznej
i podaje jego interpretację elektronową
dobiera współczynniki stechiometryczne metodą bilansu
elektronowego w równaniach reakcji redoks, w tym w
reakcjach dysproporcjonowania
określa, które pierwiastki chemiczne w stanie wolnym lub w
związkach chemicznych mogą być utleniaczami, a które
reduktorami
wymienia zastosowania reakcji redoks w przemyśle i w procesach
biochemicznych
Reakcja miedzi z azotanem(V) srebra(I)
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja miedzi ze stężonym
roztworem kwasu
azotowego(V)
zapisuje równania reakcji miedzi z azotanem(V) srebra(I) oraz
stężonym roztworem kwasu azotowego(V) i metodą bilansu
elektronowego dobiera współczynniki
stechiometryczne w obydwu reakcjach
chemicznych
Ocenę Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres
materiału na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
- uzgadnia zarówno cząsteczkowe jak i jonowe równania reakcji ze
zmianą 3 stopni utlenienia pierwiastków.
7. Kinetyka chemiczna
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
definiuje pojęcia: układ, otoczenie, układ otwarty, układ
zamknięty, układ izolowany, energia wewnętrzna układu, efekt
cieplny reakcji, reakcja egzotermiczna, reakcja
endotermiczna,
proces endoenergetyczny, proces egzoenergetyczny
definiuje pojęcia: szybkość reakcji chemicznej, energia
aktywacji, kataliza, katalizator
wymienia rodzaje katalizy
wymienia czynniki wpływające na szybkość reakcji chemicznej
Uczeń:
wyjaśnia pojęcia: układ, otoczenie, układ otwarty, układ
zamknięty, układ izolowany, energia wewnętrzna
układu, efekt cieplny reakcji, reakcja egzotermiczna,
reakcja
endotermiczna, proces egzoenergetyczny, proces
endoenergetyczny, praca, ciepło, energia całkowita układu
wyjaśnia pojęcia: teoria zderzeń aktywnych, kompleks aktywny,
równanie kinetyczne reakcji chemicznej
omawia wpływ różnych czynników na szybkość reakcji
chemicznej
Uczeń:
przeprowadza reakcje będące przykładami procesów
egzoenergetycznych
i endoenergetycznych oraz wyjaśnia istotę zachodzących
procesów
projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie azotanu(V)
amonu w wodzie
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja wodorowęglanu sodu z
kwasem etanowym
projektuje doświadczenie chemiczne Rozpuszczanie wodorotlenku
sodu w wodzie
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja magnezu z kwasem
chlorowodorowym
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcja cynku z kwasem
siarkowym(VI)
wyjaśnia pojęcia szybkość reakcji chemicznej i energia
aktywacji
zapisuje równania kinetyczne reakcji chemicznych
udowadnia wpływ temperatury, stężenia substratu, rozdrobnienia
substancji i katalizatora na szybkość wybranych reakcji
chemicznych,
przeprowadzając odpowiednie doświadczenia chemiczne
projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ stężenia substratu na
szybkość reakcji chemicznej i formułuje wniosek
projektuje doświadczenie chemiczne Wpływ temperatury na szybkość
reakcji chemicznej, zapisuje odpowiednie równanie reakcji
chemicznej i formułuje wniosek
projektuje doświadczenie chemiczne Rozdrobnienie substratów a
szybkość reakcji chemicznej i formułuje wniosek
projektuje doświadczenie chemiczne Katalityczna synteza jodku
magnezu
i formułuje wniosek
projektuje doświadczenie chemiczne Katalityczny rozkład
nadtlenku wodoru, zapisuje odpowiednie równanie
reakcji chemicznej i formułuje wniosek
podaje treść reguły van’t Hoffa
wykonuje proste obliczenia chemiczne
Uczeń:
udowadnia, że reakcje egzoenergetyczne należą do procesów
samorzutnych, a reakcje endoenergetyczne do
procesów wymuszonych
wyjaśnia pojęcie entalpia układu
kwalifikuje podane przykłady reakcji chemicznych do reakcji
egzoenergetycznych (ΔH
< 0) lub endoenergetycznych (ΔH > 0)
na podstawie różnicy entalpii substratów
i produktów
wykonuje obliczenia chemiczne z zastosowaniem pojęć: szybkość
reakcji
chemicznej, równanie kinetyczne, reguła van't Hoffa
udowadnia zależność między rodzajem reakcji chemicznej a zasobem
energii wewnętrznej
substratów i produktów
wyjaśnia różnice między katalizą homogeniczną, katalizą
heterogeniczną
i autokatalizą oraz podaje zastosowania tych
procesów
-
z zastosowaniem reguły van't Hoffa
określa zmianę energii reakcji chemicznej przez kompleks
aktywny
porównuje rodzaje katalizy i podaje ich zastosowania
wyjaśnia, co to są inhibitory oraz podaje ich przykłady
wyjaśnia różnicę między katalizatorem a inhibitorem
rysuje wykres zmian stężenia substratów i produktów oraz
szybkości reakcji chemicznej w funkcji
czasu
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
Na podstawie tekstów żródłowych
wyjaśnia pojęcie równanie termochemiczne, określa warunki
standardowe, definiuje pojęcia standardowa entalpia tworzenia i
standardowa entalpia spalania,
podaje treść reguły Lavoisiera-Laplace'a i prawa Hessa, stosuje
prawo Hessa w obliczeniach termochemicznych,
dokonuje obliczeń termochemicznych z wykorzystaniem równania
termochemicznego, zapisuje ogólne równania kinetyczne reakcji
chemicznych i na ich podstawie określa rząd tych reakcji
chemicznych,
definiuje pojęcie okres półtrwania, wyjaśnia pojęcie
temperaturowy współczynnik szybkości reakcji chemicznej,
omawia proces biokatalizy i wyjaśnia pojęcie biokatalizatory,
wyjaśnia pojęcie aktywatory.
8. Reakcje w wodnych roztworach elektrolitów
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
wyjaśnia pojęcia elektrolity i nieelektrolity
omawia założenia teorii dysocjacji elektrolitycznej (jonowej)
Arrheniusa
w odniesieniu do kwasów, zasad i soli
definiuje pojęcia: reakcja odwracalna, reakcja nieodwracalna,
stan równowagi chemicznej, stała dysocjacji
elektrolitycznej, hydroliza soli
podaje treść prawa działania mas
podaje treść reguły przekory Le Chateliera- -Brauna
zapisuje proste równania dysocjacji jonowej elektrolitów i
podaje nazwy powstających jonów
definiuje pojęcie stopnień dysocjacji elektrolitycznej
wymienia przykłady elektrolitów mocnych i słabych
wyjaśnia, na czym polega reakcja zobojętniania i zapisuje
odpowiednie równanie reakcji chemicznej w postaci
cząsteczkowej
wskazuje w tabeli rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie
związki chemiczne trudno
rozpuszczalne
zapisuje proste równania reakcji strącania osadów w postaci
cząsteczkowej
wyjaśnia pojęcie odczyn roztworu
wymienia podstawowe wskaźniki kwasowo-zasadowe (pH) i omawia ich
zastosowania
wyjaśnia, co to jest skala pH i w jaki sposób można z niej
korzystać
Uczeń:
wyjaśnia kryterium podziału substancji na elektrolity i
nieelektrolity
wyjaśnia rolę cząsteczek wody jako dipoli w procesie dysocjacji
elektrolitycznej
podaje założenia teorii Brønsteda- -Lowry’ego w odniesieniu do
kwasów i zasad
podaje założenia teorii Lewisa w odniesieniu do kwasów i
zasad
zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i
soli, bez uwzględniania dysocjacji
wielostopniowej
wyjaśnia kryterium podziału elektrolitów na mocne i słabe
porównuje moc elektrolitów na podstawie wartości ich stałych
dysocjacji
wymienia przykłady reakcji odwracalnych i nieodwracalnych
zapisuje wzór matematyczny przedstawiający treść prawa działania
mas
wyjaśnia regułę przekory
wymienia czynniki wpływające na stan równowagi chemicznej
zapisuje wzory matematyczne na obliczanie stopnia dysocjacji
elektrolitycznej i stałej dysocjacji
elektrolitycznej
wymienia czynniki wpływające na wartość stałej dysocjacji
elektrolitycznej i stopnia dysocjacji
elektrolitycznej
zapisuje równania reakcji zobojętniania w postaci cząsteczkowej
i jonowej
analizuje tabelę rozpuszczalności soli i wodorotlenków w wodzie
pod kątem możliwości
Uczeń:
projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne Badanie
zjawiska przewodzenia prądu elektrycznego i
zmiany barwy wskaźników kwasowo-zasadowych w wodnych
roztworach różnych związków chemicznych oraz dokonuje
podziału substancji na elektrolity i nieelektrolity
wyjaśnia założenia teorii Brønsteda– –Lowry’ego w odniesieniu do
kwasów i zasad oraz wymienia
przykłady kwasów i zasad według znanych teorii
stosuje prawo działania mas na konkretnym przykładzie reakcji
odwracalnej, np. dysocjacji słabych
elektrolitów
zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i
soli, uwzględniając dysocjację stopniową niektórych
kwasów i zasad
wykonuje obliczenia chemiczne z zastosowaniem pojęcia stopień
dysocjacji
stosuje regułę przekory w konkretnych reakcjach
chemicznych
porównuje przewodnictwo elektryczne roztworów różnych kwasów o
takich samych stężeniach i interpretuje wyniki
doświadczeń chemicznych
projektuje i przeprowadza doświadczenie chemiczne mające na celu
zbadanie przewodnictwa roztworów kwasu
octowego
o różnych stężeniach oraz interpretuje wyniki doświadczenia
chemicznego
projektuje doświadczenie chemiczne Reakcje zobojętniania zasad
kwasami
zapisuje równania reakcji zobojętniania w postaci cząsteczkowej,
jonowej
i skróconego zapisu jonowego
bada odczyn wodnych roztworów soli i interpretuje wyniki
doświadczeń chemicznych
Uczeń:
omawia na dowolnych przykładach kwasów
i zasad różnice w interpretacji dysocjacji
elektrolitycznej według teorii Arrheniusa,
Brønsteda-Lowry’ego i Lewisa
stosuje prawo działania mas w różnych reakcjach odwracalnych
przewiduje warunki przebiegu konkretnych reakcji chemicznych w
celu
zwiększenia ich wydajności
wyjaśnia mechanizm procesu dysocjacji jonowej, z uwzględnieniem
roli wody w tym
procesie
zapisuje równania reakcji dysocjacji jonowej kwasów, zasad i
soli, z uwzględnieniem dysocjacji wielostopniowej
wyjaśnia przyczynę kwasowego odczynu roztworów kwasów oraz
zasadowego
odczynu roztworów wodorotlenków; zapisuje
odpowiednie równania reakcji chemicznych
zapisuje równania dysocjacji jonowej, używając wzorów ogólnych
kwasów, zasad i soli
analizuje zależność stopnia dysocjacji od rodzaju elektrolitu i
stężenia roztworu
wykonuje obliczenia chemiczne korzystając
z definicji stopnia dysocjacji
omawia istotę reakcji zobojętniania i strącania osadów oraz
podaje zastosowania tych
reakcji chemicznych
projektuje doświadczenie chemiczne Otrzymywanie osadów trudno
rozpuszczalnych
wodorotlenków
-
przeprowadzenia reakcji strącania osadów
zapisuje równania reakcji strącania osadów w postaci
cząsteczkowej i jonowej
wyznacza pH roztworów z użyciem wskaźników kwasowo-zasadowych
oraz określa ich
odczyn
przewiduje na podstawie wzorów soli, które z nich ulegają
reakcji hydrolizy oraz określa rodzaj reakcji hydrolizy
zapisuje równania reakcji hydrolizy soli w postaci cząsteczkowej
i jonowej
projektuje doświadczenie chemiczne Strącanie osadu trudno
rozpuszczalnej soli
zapisuje równania reakcji strącania osadów w postaci
cząsteczkowej, jonowej
i skróconego zapisu jonowego
wyjaśnia zależność między pH a iloczynem jonowym wody
posługuje się pojęciem pH w odniesieniu
do odczynu roztworu i stężenia jonów H+
i OH
wyjaśnia, na czym polega reakcja hydrolizy soli
przewiduje odczyn wodnych roztworów soli, zapisuje równania
reakcji
hydrolizy w postaci cząsteczkowej i jonowej oraz określa
rodzaj reakcji hydrolizy
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie odczynu wodnych
roztworów soli;
zapisuje równania reakcji hydrolizy w postaci
cząsteczkowej i jonowej oraz określa rodzaj reakcji
hydrolizy
przewiduje odczyn roztworu po reakcji chemicznej substancji
zmieszanych
w ilościach stechiometrycznych
i niestechiometrycznych
Ocenę celującą otrzymuje uczeń, który opanował zakres materiału
na ocenę bardzo dobrą (1+2+3+4) oraz:
podaje treść prawa rozcieńczeń Ostwalda i przedstawia jego zapis
w sposób matematyczny,
stosuje prawo rozcieńczeń Ostwalda do rozwiązywania zadań o
znacznym stopniu trudności,
wyjaśnia, na czym polega efekt wspólnego jonu,
WYMAGANIA EDUKACYJNE Z CHEMII KL. III
(LICEUM)- ZAKRES ROZSZERZONY
I półrocze
1. Charakterystyka pierwiastków i związków chemicznych
Ocena dopuszczająca
[1]
Ocena dostateczna
[1 + 2]
Ocena dobra
[1 + 2 + 3]
Ocena bardzo dobra
[1 + 2 + 3 + 4]
Uczeń:
wymienia najważniejsze właściwości atomu sodu na podstawie
znajomości jego położenia
w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne sodu
zapisuje wzory najważniejszych związków sodu (NaOH, NaCl)
wymienia najważniejsze właściwości atomu wapnia na podstawie
znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków
chemicznych
wymienia najważniejsze właściwości atomu glinu na podstawie
znajomości jego położenia
w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne glinu
Uczeń:
przeprowadza doświadczenie chemiczne Badanie właściwości sodu
oraz formułuje wniosek
przeprowadza doświadczenie chemiczne Reakcja sodu z wodą oraz
zapisuje odpowiednie równanie reakcji chemicznej
omawia właściwości fizyczne i chemiczne sodu na podstawie
przeprowadzonych doświadczeń chemicznych oraz znajomości położenia
tego pierwiastka chemicznego w
układzie okresowym
zapisuje wzory i nazwy systematyczne najważniejszych związków
sodu (m.in. NaNO3) oraz omawia ich właściwości
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne wapnia na podstawie
znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków
chemicznych oraz przeprowadzonych
doświadczeń chemicznych
zapisuje wzory i nazwy chemiczne wybranych związków wapnia
(CaCO3, CaSO4 · 2
Uczeń:
omawia podobieństwa i różnice we właściwościach metali i
niemetali na podstawie znajomości ich położenia w układzie
okresowym pierwiastków chemicznych
projektuje doświadczenie chemiczne Działanie roztworów mocnych
kwasów na glin oraz zapisuje odpowiednie
równania reakcji chemicznych
projektuje doświadczenie chemiczne Pasywacja glinu w kwasie
azotowym(V) oraz zapisuje odpowiednie równanie reakcji
chemicznej
porównuje budowę wodorowęglanu sodu i węglanu sodu
zapisuje równanie reakcji chemicznej otrzymywania węglanu sodu z
wodorowęglanu sodu
Uczeń:
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie właściwości
amoniaku i zapisuje odpowiednie
równanie reakcji chemicznej
projektuje doświadczenie chemiczne Badanie właściwości
kwasu azotowego(V) i zapisuje
odpowiednie równania reakcji
chemicznych
przewiduje podobieństwa i różnice we właściwościach sodu,
wapnia, glinu, krzemu, tlenu,
azotu, siarki i chloru na
-
wyjaśnia, na czym polega pasywacja glinu i wymienia zastosowania
tego procesu
wyjaśnia, na czym polega amfoteryczność wodorotlenku glinu
wymienia najważniejsze właściwości atomu krzemu na podstawie
znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków
chemicznych
wymienia zastosowania krzemu wiedząc, że jest on
półprzewodnikiem
zapisuje wzór i nazwę systematyczną związku krzemu, który jest
głównym składnikiem piasku
wymienia najważniejsze składniki powietrza i wyjaśnia, czym jest
powietrze
wymienia najważniejsze właściwości atomu tlenu na podstawie
znajomości jego położenia
w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
zapisuje równania reakcji spalania węgla, siarki i magnezu w
tlenie
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne oraz zastosowania
tlenu
wyjaśnia, na czym polega proces fotosyntezy i jaką rolę odgrywa
w przyrodzie
wymienia najważniejsze właściwości atomu azotu na podstawie
znajomości jego położenia
w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne azotu
zapisuje wzory najważniejszych związków azotu (kwasu
azotowego(V), azotanów(V))
i wymienia ich zastosowania
wymienia najważniejsze właściwości atomu siarki na podstawie
znajomości jego położenia
w układzie okresowym pierwiastków chemicznych
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne siarki
zapisuje wzory najważniejszych związków siarki (tlenku
siarki(IV), tlenku siarki(VI), kwasu siarkowego(VI) i
siarczanów(VI))
wymienia najważniejsze właściwości atomu chloru na podstawie
znajomości jego położenia w układzie okresowym pierwiastków
chemicznych
zapisuje wzory najważniejszych związków chloru (kwasu
chlorowodorowego i chlorków)
określa, jak zmienia się moc kwasów beztlenowych fluorowców wraz
ze zwiększaniem się masy atomów fluorowców
podaje kryterium przynależności pierwiastków chemicznych do
bloków s, p, d oraz f
wymienia nazwy i symbole chemiczne pierwiastków bloku s
wymienia właściwości fizyczne, chemiczne oraz zastosowania
wodoru i helu
podaje wybrany sposób otrzymywania wodoru i zapisuje odpowiednie
równanie reakcji chemicznej
zapisuje wzór tlenku i wodorotlenku dowolnego pierwiastka
chemicznego należącego do bloku s
wymienia nazwy i symbole chemiczne pierwiastków chemicznych
bloku p
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne borowców oraz wzory
tlenków borowców i ich charakter chemiczny
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne węglowców oraz wzory
tlenków węglowców
i ich charakter chemiczny
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne azotowców oraz
przykładowe wzory tlenków, kwasów i soli azotowców
wymienia właściwości fizyczne i chemiczne tlenowców oraz
H2O, CaO, Ca(OH)2) oraz omawia ich właściwości
omawia właściwości fizyczne i chemiczne glinu na podstawie
przeprowadzonych doświadczeń chemicznych oraz znajomości położenia
tego pierwiastka chemicznego w