Witgesterde blauwborst powerpoint

Kweekverslag 2005Luscinia svecica cyanecula

Witgesterde blauwborst

De blauwborst is een vogel die voorkomt in Europa, Azië, west-alaska en noord Amerika.De man heeft een bruin tot donkerbruin rugdek en een opvallende helderblauwe bef. Dit alleen in de broedperiode. In de winter valt dit blauw bijna geheel weg.Onder het blauw zit een kastanje bruine rand, buikkleur is bruin/grijs.Op de staart is deze vogel rood/bruin met een zwarte band aan het eind.De witgesterde heeft in het blauw een witte vlek, vandaar ook deze naam.De pop ziet er bijna hetzelfde uit als de man op de witte vlek na en heeft veel minder blauw, zij is ook niet zo helder van kleur.

 Bij ons komt deze soort voor in moeras/ rietgebieden. Broeden gebeurt dan in de vrije natuur ook in het riet, op de grond goed verborgen tussen het riet of in graspollen.Het nest wordt gemaakt van grashalmen, mos en wat dode riethalmen.Maximaal worden er zo’n zes eieren gelegd. Die groenblauw van kleur zijn en soms voorzien zijn van wat vlekjes op de stompe kant. De eieren worden tussen de twaalf en veertien dagen bebroed en hoofdzakelijk door de pop.De jongen verlaten na een dag of veertien het nest en kunnen dan nog niet goed vliegen. In de natuur worden de jongen grootgebracht met hoofdzakelijk insecten.

Kweek: Toen ze in mijn bezit kwamen in september heb ik ze meteen aan elkaar gekoppeld en in een ruime buitenvolière geplaatst. Te weten twee meter hoog een meter breed en twee en een halve meter diep. Dit heeft nooit tot problemen geleid. Tijdens de koude wintermaanden hebben ze binnen gezeten bij een temperatuur die nooit boven de vijf graden uitkwam, echter wel gescheiden van elkaar in broedkooien. Op twintig maart zijn beide vogels in de buitenvolière gezet, de pop in een klein kooitje erbij gezet, zodat ze wel bij elkaar zaten maar toch gescheiden. Dit om weer aan elkaar te wennen.

Koppelpoging 1:Op 1 april (hoe kun je het zo uitkiezen) de pop bij de man losgelaten. De reactie van de man was erg opvallend, hij begon meteen met zijn ongelofelijke mooie, lange en hevige zang die hard en veelvuldig was. Dit was een zeer intens geluid.Ik dacht dat de koppeling goed tot stand was gekomen, maar na een drie uur lange observatie ging ik even wat eten. Ik was nog niet geheel uit het gezichtsveld van de vogels (jij kijkt naar hun, maar zij ook zeker naar jou) of de verschrikkelijk heftige gevechten braken los. Ik heb nog nooit van mijn leven zo snel een vogel weer uitgevangen ( de pop), want als ik niet had ingegrepen had de pop zeker het leven gelaten.

Koppel poging twee: Op zeventien april, nog steeds in het achterhoofd houdend wat er bij de eerste koppel poging was gebeurd, liet ik de pop weer los bij de man. Direct waren er weer gevechten, maar beduidend minder hevig als de eerste keer. En na weer een observatie (deze keer zeker vijf uur) besloot ik voor mezelf dat het deze keer, ondanks de gevechten, wel goed zou komen en heb de vogels toen met rust gelaten.

Op twee mei was het nest klaar, dat hoog bovenin de kooi gebouwd was, geheel van kokosvezel, in een traliekastje, en was het eerste ei gelegd.Op zeven mei is de pop gaan broeden. Op zestien mei bij de tweede controle zag ik dat er zes eieren gelegd waren.Op negentien mei waren er vier jongen uitgekomen, de overige eieren waren onbezet. Op vierentwintig mei heb ik de vier jongen geringd met 2.5 mm ring. Na elf dagen klommen de jongen uit het nest. En op veertien juni achtte ik de jongen zelfstandig. Op tien juni was overigens de tweede ronde alweer begonnen, met het eerste ei, in een nieuw nest dat deze keer wel op de grond was gebouwd en in een graspol zat.Op drieëntwintig juni waren er uit de vier gelegde eieren drie jongen geboren en was er een ei onbevrucht. Op zesentwintig juni een jong dood gevonden naast de waterbak. De overige twee lijken goed groot gebracht te worden. Op negenentwintig juni de twee jongen geringd. Bij het ringen bleken de jongen er niet goed uit te zien, en niet veel later zijn deze dan ook dood teruggevonden, weer naast de waterbak.

Na wat telefoontjes bleek dat als je honderd procent natuurbroed nastreeft, er normaal gesproken geen tweede ronde inzit. Past men handopfok toe dan zouden er twee of drie rondes grootgebracht kunnen worden. Maar dit is voor mij geen optie, puur uit principe. En zo blijf je altijd leren in de vogelsport. Op enkele punten nagelaten is het eigenlijk helemaal geen moeilijke vogel die bij een zeer goede verzorging je belonen met jongen die ze heel goed zelf kunnen grootbrengen. En handopfok is naar mijn mening dus echt niet nodig om mooie blauwborsten te kweken en op stok te krijgen. Het principe van natuurbroed pas ik dus op al mijn vogels toe. O.a. de winterkoning, hoppen, roodkeel nachtegalen en vele andere soorten. Bij dit verslag moet wel gezegd worden dat het op het moment van de tweede ronde en het uitkomen van de jongen buiten de volière ruim dertig graden was en dus in de volière nog warmer. Misschien had ik met iets meer geluk en betere weersomstandigheden de twee ronde wel groot gekregen.

De ringmaat van 2.5mm is wettelijk correct (op dit moment van schrijven), alleen ben ik gevoelsmatig geneigd te zeggen dat 2.7mm ook een zeer geschikte maat is. De ring is in dit geval ook met geen mogelijkheid op een normale manier van de poot te verwijderen. Zelf heb ik geen problemen ondervonden met het uitgooien van de jongen als er al zo vroeg geringd moest worden, met de ringen van 2.5mm. Wel heb ik andere kwekers gesproken waar dit wel het geval was, en ik denk dan ook dat als je een of twee dagen later zou kunnen ringen met 2.7mm dit de overlevingskansen van de jonge vogels enorm vergroot. Zelf doe ik altijd een ventielslangetje om de ringen heen, omdat dit de kans op uitgooien verminderd. Dit soort maatregelen zijn nodig om jongen op stok te krijgen, want dit is toch de bedoeling als je vogels houd. De zang van de man is zelfs tot diep in de nacht te horen. En als hij dan ook weer zeer vroeg in de ochtend zijn mooie zang laat horen ben je toch geneigd te denken dat de man vierentwintig uur per dag doorzingt. De man gaat dan op een verhoging zitten en gooit zijn staart recht omhoog, laat zijn vleugels met de punten naar beneden zakken en gooit vervolgens zijn kop geheel achterover en zet dan zijn snavel wijd open, waarna hij begint te zingen alsof zijn leven er van af hangt.

Voer: Bij mij zit er qua voeren geen verschil tussen de rusttijd en de broedtijd, ik varieer eigenlijk alleen met de hoeveelheid en natuurlijk zoveel mogelijk verschillend voer. Het voer bestaat uit meelwormen, buffalowormen, pinky’s (diepvries), krekels, sprinkhanen en wat er verder voorhanden is. De meel/ en buffalowormen worden bepoederd met aves insectenstrooipoeder en een kleine hoeveelheid spirulina. Verder gebruik ik niets.Ik heb geprobeerd om de blauwborsten aan eivoer te laten wennen, maar dit is in mijn experimenterende periode van drie maanden niet een keer opgenomen door de vogels. Zulke experimenten doe je dus ook alleen in de rust tijd.Op de Nederlandse kampioenschappen te Apeldoorn kreeg ik ook dit keer weer een oorkonde eerste eigenkweek toegewezen voor deze mooi soort.Ook deze soort werd ingeruild voor een voor mij nieuw te kweken soort en uitdaging. Tekst: A Bakker te Dordrecht.Foto’s : Jan de Nijs / Piet Onderdelinden en Fam. BakkerTekst en spellingcontrole: abc spellingcontrole M.P.P.