Obozin to wieś ulicowa powstała w czasach osadnictwa joannickiego umiejscowiona na południowy – wschód od Skarszew. Przez osadę przebiega czerwony szlak turystyczny (północny odcinek Szlaku Turystycznego Jezior Kociewskich) biegnący ze Skarszew do Starogardu Gdaoskiego. Wieś umiejscowiona obok jeziora Duży Mergiel oraz niedaleko od jeziora Godziszewskiego. Najstarsze dzieje wsi datują się z czasów księcia Grzymisława, na którego terenach znajdowała się dzisiejsza wieś Obozin, a podarowanych zakonowi Joannitów. Później ziemia obozioska dostaje się w ręce krzyżackie, a w roku 1466 jako dobra królewskie staje się częścią Starostwa Skarszewskiego w powiecie tczewskim i zawiadują nią starostowie skarszewscy. Następnie Obozin przechodzi we władanie rodu Loka i pozostaje w nich przez kolejne 100 lat. Kolejnymi właścicielami Obozina zostają następnie Klioscy i Kowalkowska (nieznana z imienia ), a potem Sartawscy, którzy byli wymienieni w katastrze fryderycjaoskim. Sartawska wychodzi za mąż za Narzymskiego, który staje się nowym właścicielem Obozina. Narzymscy posiadali liczne włości w powiecie brodnickim, między innymi w Jabłonowie i na co dzieo nie przebywali w Obozinie. W związku z powyższym obozioski majątek oddali w dzierżawę. Dzierżawcy dobrze wywiązywali się z nałożonych obowiązków i sprawili, że majątek znacznie rozkwitł Jedną z właścicielek Obozina była Marianna Balbina Deograta Narzymska, która wyszła za mąż za księcia Feliksa Ogioskiego, wnuka Michała Kleofasa Ogioskiego autora słynnego Poloneza. Ona także zatrudniała zarządców majątku w Obozinie, szczególnie w okresie kiedy przebywała w Jabłonowie. Jednymi z zarządców włości w Obozinie byli Łyskowscy – z których Józef był nawet senatorem. Księżna Marianna Balbina Ogioska przeżyła swojego męża i po jego śmierci przebywała często w dobrach obozioskich. Swój majątek w Obozine zapisała rodzinie Karwatów, z którymi była spokrewniona. ŹRÓDŁO: http://www.ptg.gda.pl/index.php/publisher/articleview/action/view/frmArticleID/199