1 விழியி வித இதய நழழத... வான இரடகா மேல ேழழ உளத எ பயமதிகா இரதத. எதிமே வர நப ட ணி கதரயா வண அழட ேழழ கபாழித, வான கபாதகாடமதா எற ஐயழத கதத. டமவ ழண பறிக ேினல ாழத கெவிடாக இட மெதகா பயமதியத. ேேதி ீ ஒதவ பயத உடமைா ஒட ாழை திய ஈே படழவட களிர கவடகவடத நியபட இரதா செீைா. எம கெவத என கெவத, இர, ேழழ இேவ எ ேரடா. கபரய இட ஒ ாழத பிள பயத மபா, அத கதரவி அத ணி பட ஒர வீட ம நி நிதானிதா.... நா ணி கதபடவிழை, நா ஜாேழத மபா இழை, காெ கதளித கேை தழவ திறதகா உமள கெறா.... கவோடா மபாற அழேபி இரத வாயிைி ேழழக ஒதி நி காடா.... படழவ காசவழத நறா பிழித விடா.... ழா ெிைி களி உவழே தாியத.... ழயி இரத கபடழய த ா அரி ழவதா.... அதழன இமநேம பிடத ெிைிடரத ழ, வைி எதிரதத..... உதறிகாடா. ‘ஹ’ எ கே ய எ தப வத அவழள ாட கதத..... ‘ஐமயா, உமள யாமோ எவமோ, என கொவமளா’ எ பயத மபானா. ஆனா தேழை அடவா மட... “யார, யார அத வாெை?” எறபட ஒர கபரயவ கவளிமய வதா. வாெ விளி ஒளியி அடபட மாழி கொ கவடகவடத நிற செீைாழவ டா. “யாேோ, என ேழழக ஒதினியா, மொ நிழனசடமய, ெர உள வா” எறா தழவ விரய திறத. அவ தயினா. “இை பேவாயிழை, நா காெ ேழழ விடத மபாமவ.... ெிேேதக ேனிசக” எறா கேைிய கேைி. “இத பயைி அறிகறி, மேல இரபதி நால ேணி மநே இபடதா கப ன அறிழ கதிரா.... இமபாழதக நிாத..... ோதிர மவள மவற நீ உள வாோ கொமற” எறா. அவழள பய பிடதகாடத.