1 Universiteti “Aleksandër Moisiu”, Durrës Fakulteti i Shkencave Politike-Juridike Master Profesional në Administrim Publik Tema: "Në kërkim të një Modeli për Administrimin Publik në Shqipëri" Punoi:Elisa Keta Udhëhoqi:Joniada Musaraj Durrës, 2013
1
Universiteti “Aleksandër Moisiu”, Durrës
Fakulteti i Shkencave Politike-Juridike
Master Profesional në Administrim Publik
Tema: "Në kërkim të një Modeli për
Administrimin Publik në Shqipëri"
Punoi:Elisa Keta Udhëhoqi:Joniada Musaraj
Durrës, 2013
2
Abstrakt
Administrimi publik, dhe si pasojë edhe të gjitha organet që përfshihen në spektrin e konceptit të tij, është një fushë
studimi mbi te cilën janë ngritur shumë debate. Së pari, akoma nuk është përcaktuar nëse administrimi publik mund
të quhet një disiplinë me vete, pasi është akoma I ndezur debati mbi natyrën e tij e cila mund të jetë një nënfushë e
shkencave politike ose një nënfushë e shkencave administrative. Fusha e administrimit publik përfshin organizimin
ekzekutiv dhe menaxhimin e institucioneve publike. Sipas Shafritz dhe Russel, në kuptimin më të gjërë,
administrimi publik përfshin ghithcka që qeveritë bëjnë për mirë a për keq. Administrimi publik është shprehje që
gjërësisht mund të përshkruhet si zhvillim, implementim, dhe studim I politikave qeveritare,menaxhim I programeve
publike. Administrimi publik ndërlidhet me ndjekjen e të mirave publike, duke përforcuar shoqerinë civile dhe
drejtesinë shoqërore. Teoria e administrimit publik është fusha ku diskutohet kuptimi dhe qëllimi I qeverisë,
burokracisë, buxhetit, menaxhimit dhe cështjeve publike.
Në mënyrë të përmbledhur mund te thuhet se puna ne shërbim publik udhëhiqet nga vlerat demokratike. Në kryerjen
e funksionioneve të administratorit publik nuk është me rëndësi vetëm eficenca dhe efektiviteti por mbi të gjitha
përgjegjshmëria ndaj të gjithë aktorëve që përcaktojnë interesin publik: drejtuesve të zgjedhur, deputetëve,grupeve
të ndryshme perfaqësues dhe qytetarëve në tërësi. Edhe Bertrand dhe Lang pohojnë se administrimi publik dallon
nga format e tjera të qeverisjes sipas kompetencës së vet dhe sipas faktit se qëllimi I fundit I tij është interesi I
përgjithshëm.
Fjalët kyce : Administrim publik, Demokraci, Qeverisje, Burokraci, Korrupsion.
3
Abstract
Public administration, and as a result all the other institutions that are involved in the spectrum of its concept, is a
field of study that are mounted on many debates. First, it is not determined whether the public administration ca be
called a discipline in itself, because it is still a heated debate over its nature, which ca be a subfield of political
science or a subfield of administrative science. The field of public administration includes executive organization
and the management of public institutions. According to Shafritz and Russell, in the broadest sense, public
administration includes everything that governments make for better or for worse. Public administration is an
expression that can broadly be described as the development, implementation and study of government policy and
the management of public programs. Public administration relates to the pursuit of the public good, reinforcing civil
society and social justice. Public administration theory is the area where the meaning and scope of government,
bureaucracy, budget management and public affairs is discussed.
In a summary, we ca say that the work in public service is guided by democratic values. In doing the function of the
public administrator, is important not only efficiency and effectiveness but above all accountability to all
stakeholders that define the public interest, elected leaders, parliamentarians, representatives of different groups and
citizens in general. Even Bertrand and Lang claim that public administration differs from other forms of government
according to its competence and by the fact that its end goal is of general interest.
Key words: Public Administration, Democracy, Governance, Bureaucracy, Corruption.
4
Mirënjohje
Një punim diplome është një punim dhe shkrim akademik, që ka një strukturë dhe një qëllim të
caktuar dhe përmes të cilit studenti i përfundon studimet në një nivel të caktuar.Eshtë e
natyrshme që për të realizuar një punim diplome duhet kohë dhe mund.Për realizimin e kësaj
teme diplome shprehe mirnjohjen dhe falenderim te vecante per udheheqesen time te
diplomes Joniada Musaraj e cila me asistencen dhe ndihmen e dhene ne cdo hap te zhvillimit
te punimit duke filluar qe nga ndihma per formulimin e titullit te punimit,rekomandimin e
literatures,ndihmen per ndarjen dhe organizimin e kapitujve dhe mbeshtjetjen e saj per cdo
paqartesi apo kerkese nga ana ime.Gjithashtu falenderoj stafin petagogjik dhe administrativ te
Universitetit Aleksander Moisiu Durres,per mbeshtjen e dhene dhe te palodhshme gjate ketij viti
akademik.Qëllimi i këtij punimi ka qenë që njohuritë e fituara në fakultet gjatë procesit te
mësimdhenies, t’i paraqes në formë të këtij punimi – punimit të diplomës.
Faleminderit!
5
Tabela e përmbajtjes
Hyrje……………………………………………………………………………………………....9
Përmbledhja ekzekutive………………………………………………………………………...…9
Qëllimi…………………………………………………………………………………………...11
Objektivat………………………………………………………………………………………..11
Hipotezat…………………………………………………………………………………………11
Metodologjia……………………………………………………………………………………..11
Kapitulli I: Administrimi Publik
1.1 Administrimi Publik: Kuptimi I tij………………………………………………….12
Kapitulli II: Administrimi Publik’’Një qasje Historike”
2.1 Historiku I Administrimit Publik…………………………………………………13
Kapitulli III: Modelet e Administrimit Publik
3.1 Parimet klasike dhe modelet tradicionale………………………………………....15
3.1.1 Parimet e Administrimit Publik………………………………………………....15
3.2 Modeli i administrimit publik dhe vështirësia konceptuale e përcaktimit të tij…...16
3.3 Modelet tradicionale të administrimit publik……………………………………...18
3.3.1 Administrimi publik Brenda shtetit aktivist……………………………………..19
3.3.2 Administrimi publik brënda shtetit të mirëqënies……………………………….19
6
Kapitulli: IV Modelet e administrimit publik në Shqipëri
4.1 Administrimi publik në Shqipëri dhe shteti imirëqënies sociale……….….….….20
4.2 Menaxhimi Publik i Ri (New Public Management)…………………………..………22
4.2.1 Administrimi Publik I Ri në Shqipëri……………………………………..…….24
4.2.1.1 Riorganizimi dhe reduktimi I shërbimeve civile qëndrore……………..….….24
4.2.1.2 Zvogëlimi I sektorit publik……………………………………………….…...25
4.2.1.3 Modernizimi I administratës në përpjekje për krijimin e vlerave dhe
përmirësimin e cilësisë së menaxhimit………………………………………...26
4.2.1.4 Autonomia lokale…………………………………………………………...….27
4.2.1.5 Menaxhimi I burimeve njerëzore………………………………………….…...27
4.2.1.6 Procesi I privatizimit……………………………………………………….…..28
4.2.1.7 Buxhetimi edhe efektiviteti I tij………………………………………………..28
4.2.1.8 Aksesi teknologjik…………………………………………………………………………………………….…...29
Kpitulli: V Faktori ndërkombëtar
5.1 UNDP dhe programi I qeverisjes lokale…………………………………................31
5.2 IDRA dhe projekti ‘Demokracia edhe qeverisja’………………………………...…31
5.3 OSFA – soros………………………………………………….………………….…………32
Kapitulli: VI Burokracia dhe korrupsioni, bashkudhëtarët e përpjekjeve për modelim.
6.1Burokracia……………………………………………………………………….....34
6.1.1 Koncepti……………………………………………………………………..…..34
6.1.2 Origjina……………………………………………………………………….…34
7
6.1.3 Burokrati………………………………………………………………………..35
6.1.3.1 Koncepti tradicional I burokratit sipas Niskanenian……………………….....35
6.1.3.2 Koncepti sipas Bendor, Taylor, Van Gaalen (Preferencat e politikave)…..….35
6.1.3.3 Koncepti sipas Patrick Dunleavy 1991 (modeli I strukturimit burokratik)…...36
6.1.3.4 Forcat e burokratit………………………………………………………….....36
6.1.3.5 Burokrati në Shqipëri ( nga këndvështrimi I modeleve)……………………...37
6.1.4 Burokracia moderne………………………………………………………….…37
6.1.5 Të mirat dhe të këqijat e burokracisë …………………………………………..38
6.1.5.1 Burokracia në Shqipëri………………………………………………………..39
6.1.6 Cfarë është bërë për të ulur negativitetin e burokracisë…………………………40
6.2 Korrupsioni………………………………………………………………………..41
6.2.1 Përmasat e korrupsionit dhe kapjes së shtetit në Shqipëri…………………...….41
6.2.2.2 Masat e drejtpërdrejta…………………………………………………………44
Kapitulli: VII. Cili është modeli real I administratës publike Shqiptare?.............................45
Kapitulli: VIII E ardhmja e administrimit publik në Shqipëri !
8.1 Misioni I ITAP……………………………………………………………….........48
Konkluzione…………………………………………………………………………………………………………………………….….…..……49
Rekomandime………………………………………………………………………………………………………………………………….……51
Bibliografia.........................................................................................................................................52
8
Shkurtesat e përdorura
ITAP Instituti I Trajnimit Të Administratës Publike
UNT Unioni Ndërkombëtar I Telekomunikacioneve
USAID Agjencia Amerikane për Zhvillimin Ndërkombëtar
SIDA Agjencia Suedeze për zhvillimin Ndëkombëtar
UNDP Programi për zhvillim I Kombeve të Bashkuara
9
HYRJE
Aktualisht, në kohën kur Shqipëria po aspiron për tu bërë anëtare me të drejta të plota e
Komunitetit Evropian, një nga detyrat e shtruara me forcë të pasqyruara edhe në dymbedhjetë
kushtet, është përsosja e administrateës publike, e përbërjes dhe e shërbimit të saj. Kjo kërkon,
në radhë të parë përcaktimin e një koncepti të drejtë mbi administratën publike., administrimin
publik dhe administratorin publik. Duhet të përcaktihen qartë, gjithashtu, edhe karakteristikat
përkatese të këtyre elementëve si dhe baza ligjore dhe administrative e tyre. Pra, problemet e
krijimit, organizimit, funksionimit, dhe përsosjes së administratës publike jane sa teorik dhe
filozofik, aq edhe konkret, ligjor, organizativ dhe menaxherial. Në këtë kendveshtrim jemi
munduar ta trajtojmë këtë cështje në këtë teme diploma.
Përmbledhje ekzekutive
Ky punim është struktuar në tetë kapituj dhe secili nga kapitujt ka nëntemat përkatese si më
poshtë:
Pjesa e parë trajton cështje ne lidhje me kuptimin e administrimit publik; Administrimi publik,
dhe si pasojë edhe të gjitha organet që përfshihen në spektrin e konceptit të tij, është një fushë
studimi mbi te cilën janë ngritur shumë debate. Së pari, akoma nuk është përcaktuar nëse
administrimi publik mund të quhet një disiplinë me vete, pasi është akoma I ndezur debati mbi
natyrën e tij e cila mund të jetë një nënfushë e shkencave politike ose një nënfushë e shkencave
administrative. Fusha e administrimit publik përfshin organizimin ekzekutiv dhe menaxhimin e
institucioneve publike.
Pjesa e dytë trajton historikun e Administrimit Publik, i cili e ka origjinen që në antikitetin e lashtë ku
administratorët publik kanë qënë veshët dhe sytë e zotëruesve për një kohë shumë të gjate.
Pjesa e tretë trajton - Modelet e Administrimit Publik; 3.1 Parimet klasike dhe modelet
tradicionale;3.1.1 Parimet e administrimit publiK kanë qënë ekonomia dhe eficenca, pra kryerja e
shërbimeve publike me kostot minimale.3.2 Modeli i administrimit publik dhe vështirësia konceptuale e
përcaktimit të tij. Modeli dhe konceptimi I administrimit publik janë të lidhura ngushtë me rolin e shtetit
dhe qeverisjen. Gjetja e këtij modeli të shkëputur nga dy faktorët ose konceptet e tjera është e pa mundur
pasi vetë administrate publike do të gjendet gjithmonë nën korrnizën e shtetit, ;3.3 Modelet tradicionale të
administrimit publik. Një ndër modelet tradicionale të administrimit publik e gjejmë brënda konceptit të
shtetit activist,burokratik, me gjithë paralelet qe mund të kenë ekzistuar më parë, është kryesisht një fenomen I shekullit të XX. Karakteristikat e administrimit publik brënda konceptit të këtij shteti
burokratik u përcaktuan qartë nga Max Webber;3.3.1 Administrimi publik Brenda shtetit
activist;3.3.2 Administrimi public brënda shtetit të mirëqënies.
Pjesa e katërt trajton modelet e dministrimit publik në Shqipëri SHBA një ndër vëndet më të
zhvilluara ekonomikisht dhe një ndër vendet më demokratike të botës është shteti që ka prodhuar
shumicën e këtyre modeleve dhe qe I ka adoptuar I pari sejcilin prej tyre. Kjo është arsyeja përse
vëndet e ish bllokut komunist duke përfshirë edhe vëndin tonë janë dekada mbrapa botës
perëndimore4.1 Administrimi publik në Shqipëri dhe shteti imirëqënies sociale ; Elementet e
10
parë të shtetit të mirëqënies sociale në Shqipëri I vëmë re drejt për së drejti pas shpalljes së
pavarësisë më 1912 dhe në qeverinë pasardhëse deri në kongresin e Lushnjes. Me kalimin kohës
diktatura komuniste miratoi ligje te tjera për mirëqënien sociale 4.2 Menaxhimi Publik i Ri (New
Public Management) Qëllimi I këtij modeli është transformimi I administratës publike
tradicionale në një lloj të ri,atë të menaxhimit public të ri të karakterizuar nga:
1. Një ndarje më e mirë e politikave strategjike nga menaxhimi operacoinal
2. Një theksim më I madh I rezultateve sesa proceseve edhe procedurave
3. Një orientim ndaj nevojave qytetare dhe jo ndaj interesave të organizates dhe burokratëve
4. Një largim nga ndërhyrja e drejtpërdrejtë në krijimin edhe shpërndarjen e të mirave dhe
shërbimeve në favor të një roli më drejtues dhe më mundësues për qeverinë
5. Nje kulturë menaxhimi të ndryshuar, me karakter sipërmarrës.
:4.2.1 Administrimi Publik I Ri në Shqipëri.Këtu mund të themi që për një administratë publike
të mirëfilltë dhe për një strukturë të posacme të saj në Shqipëri mund të flasim vetëm pas vitit
1998 pasi gjatë periudhës së diktaturës komuniste e deri në vitin 1998 qeverisjet locale (ndarjet
territorial të qeverisjes qëndrore të kontrolluara nga ministria e brëndëshme) karakterizoheshin
nga minimum I mundëshëm I autonomisë dhe nivele të tejskajshme të përgjegjësisë ekonomike
dhe sociale.
Pjesa e pestë ,këtu I kushtohet vëmëndje faktorit ndërkombëtar ;5.1 UNDP dhe program I
qeverisjes locale;5.2 IDRA dhe projekti ‘Demokracia edhe; 5.3 OSFA – soros dhe ndihma qe
keto organizata kane dhene ne vendin tonë.
Pjesa e gjashtë, këtu trajtohet koncepti I burokracise,origjina e tij,korrupsioni. Burokracia dhe
korrupsioni, bashkudhëtarët e përpjekjeve për modelim;6.1 Burokracia;6.1.1 Koncepti;6.1.2
Origjina;6.1.3 Burokrati6.1.3.1 Koncepti tradicional I burokratit sipas Niskanenian;6.1.3.2
Koncepti sipas Bendor, Taylor, Van Gaalen (Preferencat e politikave);6.1.3.3 Koncepti sipas
Patrick Dunleavy 1991 (modeli I strukturimit burokratik;6.1.3.4 Forcat e burokratit;6.1.3.5
Burokrati në Shqipëri ( nga këndvështrimi I modeleve);6.1.4 Burokracia modern;6.1.5 Të mirat
dhe të këqijat e burokracisë ;6.1.5.1 Burokracia në Shqipëri;6.1.6 Cfarë është bërë për të ulur
negativitetin e burokracisë;6.2 Korrupsioni;6.2.1 Përmasat e korrupsionit dhe kapjes së shtetit në
Shqipëri ;6.2.2.1 Masat e drejtpërdrejta;
Pjesa e shtatë ,jep një përmbledhe të të gjithë ecurise dhe zhvillimit të administratës sone
publike ndër vite. Cili është modeli real I administratës publike Shqiptare?
Pjesa e tete ka të bëje me të ardhmen e administrimit publik në Shqipëri dhe me misionin e
ITAP.Misioni i ITAP-it rrjedh nga vendimi I 18 Nëntorit 2005 për funksionimin e ITAP dhe
është’ Të trajnojë nënpunësit civil, të rrisë aftësitë profesionale dhe të përmirësojë njohuritë bazë
në mënyrë që cdo nënpunës civil të kontribuojë optimalisht në arritjet dhe qëllimet e institucionit
ku ai bën pjesë’
11
Qëllimi
Punimi ka për qëllim studimin dhe analizimin e Administratës Publike të vëndit tone nga fillesat
e saj e deri ne ditët e sotme dhe hapat qe duhen ndjekur ne lidhje organizimin, funksionimin dhe
përsosjen e administratës,parë në këndvështrimin si filozofik po ashtu edhe në atë konkret, ligjor,
organizativ dhe nenaxherial.
Objektivat
Qëllimi I punimit është të gjendet një rrugëzgjidhje në lidhje me perfeksionimin dhe
mbarëvajtjen e modeleve administrative në Shqipëri. Punimi po ashtu synon edhe
ndërgjegjësimin e organeve kompetente të vëndit tonë dhe bashkëpunimin e tyre me ato të
huaja,për arritjen e një modeli ne administrimin publik.
Hipotezat
A ka adoptur ndonjë model të administratës publike përëndimore vëndi ynë? A mund te
konsiderohen burokracia dhe korrupsioni, si dy bashkudhëtare të përpjekjeve për modelim? A
ndodhet një organ, i cili nën veprimtarinë e tij do të përcaktonte të ardhmen e afërt apo të
largët të administrimit publik në vëndin tonë?
Metodologjia
Metodologjia e përdorur ka kaluar ne këto faza:
Së pari është indentifikuar problemi kërkimor mbi administratën publike dhe përcaktimi i një
koncepti të drejtë mbi administratën publike, administrimin publik dhe administratorin public
duke përcaktuar qartë karakteristikat përkatëse të këtyre elementeve si dhe bazën ligjore dhe
administrative e tyre.
Së dyti janë ngritur hipoteza;
Së treti është zgjedhur titulli i temës së mikrotezës;
Së katërti është përpunuar plani orientues i punës kërkimore ,pra është grumbulluar literatura dhe
eshte percaktuar bibliografia qe do te perdoret;
Se pesti eshte percaktuar struktura e punimit me pjeset e saj përbërëse;
Me pas është zhvilluar punimi i temes sipas strukturës së percaktuar bazuar në njohuritë e fituara
në profilin administrim publik dhe në ate juridik ,gjithashtu në të dhëna cilesore të marra
kryesisht në artikuj të ndryshëm,gazeta,revista,libra,burime nga interneti.
12
Kapitulli I
“Administrimi Publik”
1.1 Administrimi Publik:Kuptimi i tij.
1Në aspektin skolastik thuhet se administrimi publik si term nuk ështe i mirëpërcaktuar, sepse
horizonti I subjektit në fjalë është shumë I gjërë,madje është aq I gjërë saqë është më e thjeshtë të
shpjegohet sesa të përcaktohet në një përkufizim. Administrimi publik, dhe si pasojë të gjitha
organet qe përfshihen në spektrin e konceptit të tij, është një fushë studimi mbi të cilën jane
ngritur shumë debate. Se pari, akoma nuk është përcaktuar nëse administrimi publik mund të
quhet një disiplinë më vete, pasi është akoma I ndezur debati mbi natyrën e tij e cila mund të jetë
një nënfushë e shkencave politike ose një nënfushë e shkencave administrative. Sipas
përkufizimit NAICS mbi administrimin publik rrjedh de administrata publike përfshihet dhe
angazhohet kryesisht në aktivitete me natyre\ë qeverisëse si; zbërthimi edhe interpretimi I secilit
ligj ose rregullimi dhe administrimi I programeve që dalin nga këto të fundit. Kjo perfshin
aktivitete legjislative,taksimin, mbrojtjen kombëtare, rendin edhe sigurinë,cështjet e lidhura me
emigracionin, punët e jashtme, ndihmën nderkombëtare edhe administrimin e programeve
qeveritare ; këto, pra, janë aktivitete tërësisht të një natyre qeveritare. Ndërsa sipas NCES
administrata publike është krahu ekzekutiv I qeverisjes lokale ose qëndrore. Fusha e
administrimit publik përfshin organizimin ekzekutiv dhe menaxhimin e institucioneve publike.
Pra sic shihet është shumë e vështirë të përcaktohet administrimi publik pasi vet natyra e këtij
procesi interpretohet në mënyra të ndryshme. Sipas Shafritz dhe Russell, në kuptimin më të
gjërë, administrimi publik përfshin
gjithcka që qeveritë bëjnë për mirë a për keq. Administrimi publik është shprehje që gjëresisht
mund të përshkruhet si zhvillim, implementim dhe studim I politikave qeveritare, menaxhim I
programeve publike. Administrimi publik ndërlidhet me ndjekjen e të mirave publike,duke
përforcuar shoqerine civile dhe drejtësine shoqërore. Ndonese historikisht me të I është referuar
menaxhimit qeveritar, gjithnjë e më teper po perfshihen edhe organizatat joqeveritare që nuk
veprojnë vetëm në kontekstin e interesave të veta. Teoria e administrimit publik eshte fusha ku
diskutohet kuptimi dhe qëllimi I qeverise, burokracisë, buxhetit, menaxhimit dhe cështjeve
publike. Vitet e fundit, teoria e administrimit publik nderlidhet me një orientim të fortë drejt
teorisë kritike dhe nocioneve filozofike postmoderne të qeverise, të qeverisjes dhe pushtetit, por
shumë dijetarë të administrimit publik mbështesin një përkufizim klasik të termit, duke I dhënë
1 “Marketingu pilotik”
13
peshë kushtetutshmërise, shërbimit, formave burokratike te organizimit dhe qeverise hirearkike.
Në mënyrë të përmbledhur mund të thuhet se puna në shërbimin publik udhëhiqet nga vlerat
demokratike. Në kryerjen e funksioneve te administratorit publik nuk është më rëndësi vetëm
eficenca dhe efektiviteti por mbi të gjitha përgjigjshmeria ndaj të gjithë aktorëvë që përcaktojnë
interesi publik: drejtuesve të zgjedhur, deputetëve, grupeve të ndryshëm përfaqësues dhe
qytetarëvë në tërësi. Edhe Bertrand dhe Lang pohojnë se administrimi publik dallon nga format
e tjera të qeverisjes sipas kompetencës së vet dhe sipas faktit se qëllimi I fundit I tij është
interesi I përgjithshëm.
Kapitulli II
Administrimi Publik”Nje qasje Historike”
2.1 Historiku I Administrimit Pulik.
2Që në antikitetin e lashtë, faraonë, mbretër, dhe perandorë kanë kërkuar thesarisht , mbledhës
taksash për të administruar cështjet praktiketë qeverisjes. Përpara shekullit të XIX, ky process I
përzgjedhjes së individëve të cilët merreshin me cështjet publike karakterizohej nga nepotizmi I
tejskajshëm,favoret dhe patronazhi politik, I cili shpesh aso kohe quhej ‘sistemi I interesave’.
Administratorët publik kanë qënë veshët dhe sytë e zotëruesve për një kohë shumë të gjate. Ne
mesjetë, aftësitë për të lëxuar dhe shkruar, shtuar edhe mbledhur pasuritë ishin monopol I elitave
po aq sa ishte edhe administrata publike. Si rrjedhojë, nevoja për ekspertë civilë, shërbetorë dhe
aftësia e tyre për të lexuar dhe shkruar përbënin bazën e zhvillimit të veprimtarive jetësore dhe të
nevojshme sic ishin mbajtja e dokumentacionit, pagimi I ushtrive dhe vjelja e taksave.
Ndërkohë,që imperializmi evropian përparonte dhe forcat ushtarake shtrinin pushtetin e tyre në
kontinentet e tjera, nevoja për një administrim publik te sofistikuar u rrit. Në shekullin XVIII
mbreti Frederik William I Prusisë krijoi shkolla për ‘cameralizem’ në përpjekje për të trajnuar
dhëe nxjerre një brez të specializuar në administrimin e cështjeve publike. Këto shkolla me
kalimin e viteve u bënë bazat e disiplinave të administrimit public. Personi I cili quhet babai I
administrimit publik është professor Lorenz Von Stein(1855) I universitetit të Vienës. Ne kohët e
Von Stein administrimi publik konsiderohej një formë e administrimit ligjor. Ky concept ishte
shume I ngushtë sipas tij. Ai ishte I pari I cili hodhi mendimin se administrimi publik përfshinte
një tërësi disiplinash si, sociologjia, shkencat politike, e drejta administrative dhe financat
publike. Nërkaq, ne Shtetet e Bashkuara te Amerikës, Woodrow Willson konsiderohet si babai I
administrimit publik. Ai qe I pari që e njohu formalisht si shkencë më vëte më 1887. Presidenti I
ardhshëm I Amerikës në atë kohë shkroi se objektivi I studimit administrative është zbulimi I
asaj cka qeverisja mund edhe duhet të bëjë, dhe sesi mund ti bëj këto me efikasitetin më të lartë
të mundshëm dhe me minimumin ekostos monetare apo energjike. Pra, Willson ishte një figurë
më me influencë sesa Von Stein në shkencën e administrimit publik, sidomos pas një artikulli të
famshëm botuar më 1887 ku ai mbrojti 4 koncepte që edhe sot janë parimore në cdo model të
administrimit publik:
2 Procedura Adminstrative
14
1. Ndarja e politikës nga administrimi
2. Analiza krahasuese midis ndërrmarjeve publike edhe private
3. Përmirësimi I eficencës me anën e futjes se disa koncepteve nga sektori privat
4. Përmiresimi I efektivitetit të sektorit publik nëpërmjet menaxhimit duke trajnuar punonjës
publik me sistemin shpërblim-performancë.
Pikërisht kjo ndarje e politikës nga administrimi publik I dha jetë një brezi tërësisht të ri
intelektualësh të cilët do të zhvillonin këtë koncept por qe she sigurisht do të debatonin mbi te.
Brënda vitit 1920, të shumtë ishin individët që vazhduan punën e Willson-it duke pasuruar
literaturën e administrimit publik. Te tillë ishin Frederik William I Prusisë etj. Pikërisht ky I
fundit publikoi një libër I cili quhej ‘Bazat e menaxhimit shkencor’. Taylor besonte se analiza
shkencore do të conte drejt gjetjes së mënyrës më të mirë për të bërë gjërat ose për të udhëhequr
një operacion duke kursyer kohë dhe para.
Teknika e Taylor-it iu prezantuaindustrialistëve privatë dhe më vonë vetë organizatave
qeveritare. Qasja e Taylor-it shpeshhere quhet Taylorizëm dhe përfshin disa parime si: 1.
Mbështetja në metoda shkencore 2.Trajtimi edhe edukimi I sejcilit prej punonjësve 3. Mbajtja
shënim e performancës të sejcilit prej punonjësve në mënyre të detajuar 4. Ndarja e punës së
menaxherit nga punonjësit me qëllimqë menaxheri të ketë mundësi që të aplikojë parimet
shkencore për planifikimin epunës dhe punonjësit të jenë thjeshtë zbatues të këtij plani. Pas
këtyre zhvillimeve SHBA u bë vendi I parë që zhvillonte shkencën e administrimit publik dhe
menaxhimit saqë në vitin 1939 u themelua American Society of Public Administration(Shoqata
Amerikane e Administrimit Publik) me 1940 Public administration Review.Edhe pse doktrina e
Willson-it vazhdon të luajë një rol të rëndësishëm edhe në ditët e sotme, brezi I dytë I
intelektualëve e sfidoi atë duke filluar nga viti 1940. Luther Gulick edhe doktrina edhe doktrina e
tij fakt-vlerë ishte një ndër doktrinat kryesore që e rivalizonin atë të ëillson-it. Ky brez I dytë
intelektualësh së fushës së administrimit ishin shumë t përgatitur dhe nuk kishin më nevojë për
hamendësime në fushën e psikologjisë njerëzore pasi në kurrikulën e tyre përfshiheshin studime
në sjellje organizative, psikologji dhe drejtim marrëdhëniesh në organizata. Gulick ndërtoi një
teori e cila vinte theksin mbi metodat shkencore , rendimentin, profesionalizmin, reformimin
strukturor dhe kontrollin ekzekutiv. Gulick mblodhi detyrat e administratorëvë publik në një
fjalë të vetme POSDCORB e cila është planifikim, organizim, përzgjedhje personeli, drejtim,
koordinim, mbikëqyrje dhe buxheti. Fayol ndërtoi një trajti m të mënaxhimit privat të bazuar në
14 pika. Teoricientët e brezit të dytë u mbështetën në menaxhimin privat dhe në përvojën e tij për
të reformuar shkencën e administrimit publik. U mendua se mund të ndërtohej një teorie vetme e
menaxhimit e cila të qëndronte midis kufirit të privates edhe publikes dhedo të conte procesin e
qeverisjes në një dimension të ri. Në mesin e viteve 1940 teoricienë të tjerë sfiduan doktrinat e
Willson-it edhe Gulick-ut. Doktrina politiko-administrative u përball me shumë kritika vite me
rradhë. Në vitet 60 dhe 70, madje dhe vetë qeveritë e shikonin atë si jo efektive dhe të vështirë
për tu aplikuar nga ana ligjore. Periudha e vështirë dhe skandalet politike të asaj kohe I vunë
teoritë midisdy zjarreve, qeverisë dhe qytetarëve të pa kënaqur. Ishin pikërisht thirrjet e publikut
dhe nevoja që ato kishin për një administratë publike efektive, efikas pa burokraci të tëpërta që e
15
bëri administrimin publik të shkëputej përfundimisht nga politika. Administrata publike
Amerikane në atë kohë filloi reformimin e saj duke u nisur nga baza, pra riorganizimi I qeverisë.
Gjëja e parë që u bë që krijimi I PAS (shërbimi publik amerikan), ky organ më parë kishte qënë
departamenti I universitetit I cili këshillonte qeverinë në cdo nivel deri ne vitin 1970. Menjëherë
pas luftës së dytë botërore koncepti administrimit publik ndryshoi e u zgjerua duke përfshirë
analizën e politikave publike. Më pas faktori njerëzor filloi te bëhej një element gjithnjë e më I
rëndësishëm në studimet e administrimit publik. Kjo periudhë qe dëshmitare e zhvillimit të
administrimit publik , nërveprimit të tij me shkenca të tjera si antropologjia dhe sociologjia,
hyrje të reja të cilat I dhanë hov një brezi të ri intelektualësh në fushën e administrimit publik të
tillë si Frids Morstein Max, Paul H Appleby dhe Frank Martini. Në fundin e viteve 80 sërish një
brez I ri teoricienësh në fushën e administrimit publik filloi të zëvëndësonte brezin paraardhës.
Një teori e re e cila quhej Menaxhimi I Ri Publik u propozua nga David Osborne dhe Ted
Geabler në librin e tyre Reinventing Government( Rishpikja e Qeverisë). Mmodeli I ri sillte
përdorimin e stilit të sektorit privat.
Kapitulli III
“ Modelet e Administrimit Publik “
3.1 Parimet klasike edhe modelet tradicionale.
Gjatë gjithë shekullit të XX studimet dhe praktikat në fushën e administrimit publik kanë qënë
kryesisht të karakterit pragmatic sesa teorik. Kjo shpjegon në një farë mënyre edhe faktin se pse
dministrimi publik, ndryshe nga disa shkenca të tjera sociale, u zhvilua pa ndonjë vëmëndje të
madhe për të gjetur një teori gjithëpërfshirëse. Interesimi për teorinë e administrimit publik filloi
të ndihej më shumë gjatë shekullit paraardhës me përhapjen gjërësisht të teorisë së burokracisë
nga sociologu gjerman Max Webber.
3.1.1 Parimet e administrimit publik.
3Ndër parimet kryesore të administrimit publik ka qënë ekonomia dhe eficenca, pra kryerja e
sherbimeve publike me kostot minimale. Këto parime kanë qënë në përgjithësi edhe objektivat e
deklaruara të reformave të ndryshme administrative në të gjithë botën. Me gjithë rëndësinë
gjithnjë e në rritje që po marrin sot vlera në kërë fushë, sic është plotësimi I nevojave të publikut,
trajtimi I drejtë dhe I barabartë I të gjithëve dhe përfshirja e qytetarëve në vendimet e qeverisë,
3 VKM Nr. 732, “Për një ndryshim në Vendimin nr. 115, datë 2.2.2009, të Këshillit të Ministrave “Për caktimin e
numrit të punonjësve me kontratë të përkohshme, për vitin 2009, në disa ministri dhe institucione qendrore”, të
ndryshuar ”, dt. 01.07.2009 , Botuar në Fletore Zyrtare nr. 115/2009.
16
eficenca vazhdon të mbetet një ndër synimet kryesore. Pikërisht në përpjekjet për eficencë dhe
përmirësim, administrimi publil është përqëndruar shpesh në cështjet e organizimit formal të tij.,
pasi është pranuar përgjithësisht se të metat në administrim mund të korigjohen pjesërisht me anë
të riorganizimit. Shumica e parimeve të organizimit e kanë origjinën e tyre tek fushat ushtarake
dhe një pjesë e vogël nga bizneset private.
Organizimin e departamenteve, ministrive dhe agjencive në bazë të qëllimeve të ngjashme ose të
përafërta.
Grupimin e aktiviteteve të ngjashme në një njesi të vetme.
Barazimin e përgjegjësisë me autoritetin.
Sigurimin e unitetit të komandimit, e një mbikëqyrësi të vetëm për cdo grup punonjësish.
Kufizimin e numrit te vartësve që raportojnë tek një mbikëqyrës I vetëm.
Ndërtimin e një zinxhiri komandimi nga lart-poshtë edhe përgjegjësie nga poshtë-lart të
përcaktuar qartë.
Megjithëse problemet organizative mund të jenë shumë të ndrushme dhe mundësia për aplikimin
e këtyre rregullave varion sipas situatave, parimet e lartpërmendura e ruajne rolin e tyre themelor
në organizimin e administrimit publik. Administrimi publik, përqëndrohet gjithashtu edhe në
cështjet që lidhen me personelin. Në shumicën e vëndeve reforma administrative ka përfshirë në
vetvete reformën e shërbimeve civile. Historikisht , tendenca ka qënë drejt meritokracisë.
Vëmëndje po I kushtohet gjithnjë e më shumë faktorëve të tjerë pervec meritave intelektuale,
duke përfshirë qëndrimet personale, personalitetin, lidhjet personale dhe kontratat dhe
marrëveshjet kolektive. Përvec kësaj, buxheti është shndërruar në një mjet kryesor në
planifikimin e programeve të ardhshme,përcaktimin e prioriteteve, menaxhimin e programeve
aktuale, lidhjen e ekzekutivit me legjislativin, dhe përcaktimin e përgjegjësive. Përpjekjet për
kontrollin e buxhetit e kanë zanafillën e tyre shekuj më parë , vecanërisht në vëndet e botës
perëndimore. Sistemi modern ekzekutiv rekomandon, legjislativi aplikon e më pas ekzekutivi
menaxhon shpenzimet, e ka origjinën në Anglinë e shekullit të XIX.
3.2 Modeli I administrimit publik dhe vështirësia konceptuale e përcaktimit të
tij.
Modeli dhe konceptimi I administrimit publik janë të lidhura ngushtë me rolin e shtetit dhe
qeverisjen. Gjetja e këtij modeli të shkëputur nga dy faktorët ose konceptet e tjera është e pa
17
mundur pasi vetë administrate publike do të gjendet gjithmonë nën korrnizën e shtetit,por për të
ndarë administratën pulike nga pushtetet e tjera vjen në ndihme termi ‘qeverisje publike’.
Pavarësisht këtij koncepti qeverisja publike mbetet një concept jo plotësisht I qartë edhe për
pasojë edhe modelet janë të tilla.
Gjithashtu nëse I referohemi literaturës (italiane, skandinave, gjermane, holandeze,
anglisaksone)) në lidje me administrimin public del në pah dicka e tillë. Gjithsesi një hapësirë ku
këto literature shkrihen ekziston dhe është pikërisht këtu që lind edhe koncepti I sipërpërmendur
I qeverisjes publike. Literatura evropiane shpeshhere lidh konceptin e qeverisjes me atë të
reformes në administratën publike si edhe me ndryshimin.
Ndërkohë që këto lloje konceptesh kanë avantazhin e të qënit dinamik, ato gjithashtu kanë
tendencë të nënvlerësojnë vazhdueshmërinë, stabilitetin dhe parashikueshmërinë që janë bazë për
akrivitetin qeverisës. Pikërisht këtu lind ndarja konceptuale midis qeverisë dhe qeverisjes.
Fredrickson (nga literature skandinave) vëren se shumica e elementëve sic janë grupet e interest,
kooperimi, partneriteti dhe nënkontraktimi janë forma institucionale të ndërvarësisë edhe se cdo
qeveri pavarësisht rolit të shteti që ajo përcakton ose I kërkohet kryen aktivitetin e saj vetëm
nëpërmjet administratës publike. Pra qeveria bashkë më institucionet e burokracisë themelore
shërben vetëm si organ midis pushtetit ligjvënës dhe atij ekzekutiv në shumicën e rasteve. Kjo
ndarje e qeverisë dhe burokracive themelore nga administrate publike megjithëse ka qënë
dilemma dhe problematika e administrimit publik për vite me radhë vazhdon të jetë objekt debati
pasi janë të shumtë ata që mendojnë që një ndarje e tillë jo vetëm që nuk do të zgjidhte
problemin por distance në fjalë midis dy organeve do të sillte problematika madhore në
koordinimin e politikave dhe në implementimin e tyre. Gjithsesi, zëvendësimi I termit qeverisje
me qeverisje menaxheriale ose qeverisje publike qëndron në zemrën e literaturës ndërkombëtare
sidomos të asaj të pas viteve 1990.
Origjina e lindjes së konceptit të qeverisjes administrative argumentohet nga mbështetësit e saj
me anë të argumentave të mëposhtëm:
Nga etimologjia efjalës qeverisje gjejmë se ky është një term shpeshherë I përdorur për të treguar
kapitenin e anijeve, nga këtu sipas mbështetësve të këtij këndvështrimi udhëheqësi kishte një
ndikim të drejtpërdrejtë tek të udhëhequrit sepse nuk është burokracia themelore ajo që ka
përplasjen e drejtperdrejtë me publikun.
Interesat e publikut kanë dimension meso/mikro ekonomik. Ky nuk është dimensioni I
burokracive themelore duke qënë se ato zhvillojnë aktivitetin e planifikimit në nivelin makro.
Termi politikan menaxher është tashmë term që ka provuar të jetë I pabazë si pasojë edualittetit
të natyrës së tij.
Kjo mënyrë konceptualizmi e administrimit publik dhe administratës publike në një farë mënyre
krijon më shumë variacion këndvështrimesh dhe për rrjedhojë një numër më të madh rrugësh për
zgjidhjen e problemeve sesa cdo të krijonte një model I integruar I këtyre dy trupave të vecante.
Në tabelen e mëposhtme paraqitet për sejcilin aspect diferenca midis konceptit të qeverisë dhe
konceptit të qeverisjes bazuar në literaturën ndërkombëtare bashkëkohore.
18
QEVERIA QEVERISJA PËRKUFIZIMI Autoriteti formal vendimmarrës I
legjitimuar Ekzekutim formal dhe jo
formal I autoritetit për të
arritur konsensusin për cështje
specifike.
AKTORËT Numër I vogël aktorësh,kryesisht
personalitete politike
Numër I madh aktorësh me profil
politik,civil ose nga sektori privat
FOKUSI Strukturat organizative dhe
institucionet
Proceset,politikat dhe outputi
STRUKTURA Sistem I mbyllur,limit
territorial,hirearki
Sistem I hapur,autoritet I
ndarë në bazë të
funksionit,partneritet dhe
bashkëpunim me pretendentët
PROC-VENDIMMARRËS Pak konsultim,pak
bashkëpunim në procesin e
thurjes së politikave edhe në
implementimin e tyre
Përfshirje më e madhe me
aktorët e tjerë gjatë procesit të
thurjes dhe implementimit të
politikave sektoriale
MJETET E IMPLEMENTIMIT Mjete nga poshtë-lart
,kryesisht formale
Shpesh herë edhe mjete
joformale me qëllim që të
krijohen premisat për
pranueshmëri më të lartë
MODALITETI I NËRVEPRIMIT Autoritet
hirearkik,marrëdhënie
konfliktuale,fshehtësi, shërbim
I drejtpërdrejtë
Konsultim dhe marrëdhënie
bashkëpunimi,transparencë
edhe administrim public I
hapur
NATYRA E VENDIMEVE TË ngurta dhe specifike Të bazuara në kritere mbi të
cilat formaohet vendimmarrja
autonome
NDIKIMI I VENDIMEVE Ndryshime të detyrueshme
,ndalesa dhe detyrime
Rregullime të cilat modelojnë
sjelljen
Duhet të specifikoj se ekzistojnë ndryshime të tjera midis koncepteve të qeverisë edhe qeverisjes,por këto
ndryshime I përkasin sqarimit të administrimit public të ri,diferenca të cilat do bëhën më të qarta në
vazhdimin e kësaj teme.
3.3 Modelet tradiacionale të administrimit publik
Pasi kemi bërë diferencën midis qeverisë dhe administratës publike, është gjithashtu I nevojshëm
sqarimi I modeleve të ndryshëm të kësaj të fundit,duke ditur tashmë atë cfarë I perket
administratës publike larg konceptit të qeverisë.
19
3.3.1 Administrimi publik brënda shtetit aktivist
Një ndër modelet tradicionale të administrimit publik e gjejmë brënda konceptit të shtetit
activist,burokratik, me gjithë paralelet qe mund të kenë ekzistuar më parë, është kryesisht një
fenomen I shekullit të XX. Karakteristikat e administrimit publik brënda konceptit të këtij shteti
burokratik u përcaktuan qartë nga Max Webber I cili u mbështet edhe në studimet e bëra më parë
nga Woodrow Willson. Këto karakteristika mund të përmblidhen si më poshtë:
1. Duhet të ekzistojë një ndarje e qartë midis politikës edhe administrimit , prej nga se roli I
udhëheqësve politikë edhe roli I zyrtarëvetë shtetit janë të dalluar nga njëri-tjetri(zgjedhje-
emërim)
2. Administrimi duhet të jetë I vazhdueshëm edhe I parashikueshëm, të operojë në bazë të
rregullave të qarta edhe të shkruara
3. Administratorët publikë duhet të rekrutohen në baze të kualifikimeve edhe të jënë
profesionalistë të trajnuar
4. Organizatat duhet të reflektojnë një ndarje funksionale të punës edhe një hirearki
individësh e detyrash
5. Burimet duhet ti përkasin organizatave dhe jo individëve
6. Motivimi kryesor duhet të jetë ndjenja e detyrës, ose interesi publik, I cili duhet të vi
mbi interesin personal.
3.3.2 Administrimi publik brënda shtetit të mirëqënies
4Ndërkohë që model burokratik I bazuar në organizatat e përmasave të mëdha mendohej se ishte
më racionaldhe superior se të gjitha alternativate tjera të mundshme,ngjarjet hisorike, si dy luftrat
botërore dhe depresioni I madh ekonomik bënë që pas vitit 1945 të vërehej një zgjerim I
përgjegjësive të shtetit për cështjet sociale, këto lëvizje sidhe edhe ndryshimet e nddermara në
administratat publike përkatëse në cdo shtet do njiheshin si krijim I ‘shtetit të mirëqënies’. Kjo
normalisht përfshinte një ndryshim në administrimin public duke krijuar një model të ri të saj.
Keto ndryshime ishin:
1. Ndërhyrja e madhe e shtetit për të përmirësuar deficitet
2. Krijimi I organeve administrative të asistencës dhe konsulencës për sektorin privat
3. Krijimi I organeve shtetërore të kontrollit
4. Krijimi I dispozitave ligjore që të mundësonin bashkëpunimin midis sektorit privat edhe
atij shtetëror.
4 45 SIGMA
20
Kapitulli IV
“Modelet e administrimit publik në Shqipëri”
Pothuajse të gjitha vëndet e zhvilluara në rang botëror nuk kanë ndjekur të njëjtin model të
administrimit publik për më shumë se 20 vjet duke filluar nga fundi I shekullit të XIX duke I
drejtuar këto shtete drejt fleksibilitetit dhe përshtatjes më të madhe ndaj ndryshimeve të
periudhave të ndryshme historike. SHBA një ndër vëndet më të zhvilluara ekonomikisht dhe një
ndër vendet më demokratike të botës është shteti që ka prodhuar shumicën e këtyre modeleve
dhe qe I ka adoptuar I pari sejcilin prej tyre. Kjo është arsyeja përse vëndet e ish bllokut
komunist duke përfshirë edhe vëndin tonë janë dekada mbrapa botës perëndimore. Vëndi jonë
konkretisht ka adoptuar vetëm një model të administratës publike në tërësi dhe është akoma në
përpjekje për të zbatuar të dytin për tu integruar në familjen evropiane.
4.1.Administrimi publik në Shqipëri dhe shteti I mirëqënies sociale
5Elementet e parë të shtetit të mirëqënies sociale në Shqipëri I vëmë re drejt për së drejti pas
shpalljes së pavarësisë më 1912 dhe në qeverinë pasardhëse deri në kongresin e Lushnjes (1920).
Për shkak të pa mundësive ekonomike dhe kushteve të vështira në këtë periudhë nuk mund të
flitet për ekzistencën e institucioneve të mjaftueshme të një administrate publike apo për
ekzistencën e ndonjë modeli për administrimin publik. Që një administratë publike të quhet e
tillë nevojitet të paktën një legjislaturë e cila të dëshmojë për ekzistencën e saj. Ndër ligjet e para
në vëndin tonë eshtë ligji I vitit 1927 ardhur në fuqi nën regjimin e Ahmet Zogut. Ligji në fjalë
ishte ligji për ‘Pensionet Civile’. Me zbatimin e tij për herë të parë u ndërtua një organ vendas
ndryshe. Ky ligj pra dëshmon në radhë të parë
për krijimin e një elementi solid të administrimit publik I cili I përkiste shtetit të mirëqënies
sociale. Pra mund të flitet për hedhjen e bazavepër ndjekjen e modelit të administrimit publik në
fjalë.Konsolidim të mirëfilltë ky model në Shqipëri e merr më 1946 me kushtetutën që
sanksionoi ardhjen e shtetit komunist në Shqipëri. Është ironike sesi doktrina komuniste kishte
për bazë këtë model por që me zbatimin e modifikuar të tij rezultatet e prodhuara në vite do të
ishin krejt të kundërta me ato që teorikisht parashikonte modeli. Me kalimin kohës diktatura
komuniste miratoi ligje si më poshtë:
1. 1946 shteti I garanton shtetasve të drejtën e punës me një shpërblim sipas sasisë dhe
cilësisë së punës.
5 Adminsitrata Publike
21
2. 1959 ndihma shtetërore edhe sigurimet shtetërore përfshinin ndihmën. shëndetësore,
ndihmën për paaftësi të përkohëshme,leje lindjeje.
3. 1959 fondet e nevojshme për sigurimet shoqërore sigurohen nga kontributi I ndërmarrjeve,
organizatave edhe institucioneve.
4. 1947-67 krijimi I kooperativave dhe sistemit kooperativist.
Me këtë bazë legjislative shteti komunist firmosi edhe dështimin e tij të ardhshëm. Ky lloj
interpretimi I modelit të mirëqënies sociale,coi në disa pasoja zinxhir të cilat vëndi I ynë I vuan
ehde në ditët e sotme:
1. Zgjerimi I skajshëm I aparatit shtetëror dhe administratës publike solli ngritjen e deficitit
2. Zgjerimi I deficitit dhe sistemi ekonomik I bazuar në plan shkaktuan varfërimin e
administratës pulike
3. Varfërimi I administratës publike coin ë uljen e besimit ndaj sektorit publik 13
4. Varfërimi I individëve bashkuar me mosbesimin ndaj administratës publike solli rrëzimin e
sitemeve.
Është e kotë të arsyetohet mbi motivet e dështimit ekonomik sepse këto janë cështje tashmë të
ezauruara. Problemi themelor I shtetit të mirëqënies sociale nën interpretimin komunist është se
degjenerohet koncepti I qeverisjes administrative I lartpërmendur. Në diktaturën komuniste I
gjithë sistemi është një fasadë. Nuk ekziston publiku dhe as palët e interesuara. Për këtë arsye një
term I cili vendos punonjësit publikë si përcaktues të asaj që ndodh me to dështon,sepse publiku
është vetë administrate publike,duke qënë se të gjithë janë të punësuar në sektorin public. Pra
termi në fjalë ëhtë tërësisht I paaplikueshëm për këtë fakt por edhe për faktin se në diktaturë
procesi I qeverisjes administrative me synim mbushjen e hapësirës midis klasës politike dhe asaj
sociale nuk është I mundur.
Pavarësisht dështimit të këtij modeli gjatë diktaturës komuniste,ai vazhdoi të zbatohej edhe të
implementohej edhe në republikën demokratike të Shqipërisë pasi ky model është I përshtatshëm
dhe është konceptuar për të krijuar një administratë publike e cila shërben për përballimin e
periudhave të krizës ose të vështirësive financiare. Pra në vëndin tonë nevojitej një riorganizim I
cili të vendoste modelin funksional me qëllim arritjen e rezultateve të cilat modeli teorikisht
premtonte. Në vitet e para të tranzicionit (1991-1992) vëndi nuk ishte as plan as treg,rrjetat e
modelit të vjetër të administrimit public ishin këputur kurse të tjeratende nuk kishin lindur.
Vështiresive të fillimit iu shtoheshin edhe mungesa e përvojes në zgjedhjen e reformave të cilat
shpesh nuk merrnin parasysh kushtet konkrete të vëndit. Transformimet duheshin bërë në kohë
krize edhe sic shprehet studiuesi I njohur Hungarez J.Korani ‘ asnjë nga modelet e administrimit
publik nuk mund të zgjidhet nërkohë që ekonomia është në stanjacion’. Riimplementimi I
modelit u kushtëzua nga disa faktorë dhe veprimtari te cilat ishin në kundratendencë me atë cka
ishte bërë deri para viteve 1990,duke krijuar një konfuzion të përgjithshëm mbi modelin e
administratës publike shqiptare. Ngjarjet që krijuan këtë konfuzion mund ti rendisim si më
poshtë:
22
1. Mungesa e përvojës në zgjedhjen e reformave për modelin e administratës publikenë
kushtet e tregut të lirë.
2. Mungesa e direktivave të kosoliduara nga organizatat ndërkombëtare për shkak se një
situatë e tillë prekte të gjithë ish bllokun komunist dhe vetë organet ndërkombëtare nuk kishin
nevojë në zgjedhjen e një situate të tille.
3. Reformat ekonomike sollën rritjen e papunësisë,rëndimin e skemës së sigurimeve
shoqërore,zvogëlimin e administratës publike.
4. Reforma e liberalizimit të cmimeve dhe pagë sollën corientim të administratës pasi në atë
kohë sektori public duhet të ishte indikatori I këtyre të fundit porn ë kushtet në fjalë nuk kishte
sesi të ishte.
Këto evenimente të reformimit të modelit të administratës publike mund të ndahen në tre etapa
përkatësisht 1991-1992,1993-1995,1996-1998 që vuajtën pikërisht pasojat e faktorëve të lart
përmendur. Në fazën e parë mund të evidentojmë reformat eprocesit të tranzicionit drejt sistemit
politico-demokratik të ekonomisë së tregut. Pasojat e këtij procesi dhe sidomos zgjedhja e
modelit të reformave në administratën publike të tipit ‘shock-therapy’ shkaktuan rënie të thellë
ekonomike,rritje të inflacionit dhe të shkallës së papunësisë, ulje tëp agave e pensioneve dhe një
paaftësi të sistemit administrative për grumbullimin e një buxheti për mbështetjen e mirëqënies
në tëresi. Pas kësaj vijnë 3 vite të stabilitetit ekonomik por që këtu mungesa e eksperiencës së
sipërpërmendur dhe mungesa e mekanizmave të kontrollit solli shpërthimin e skemave financiare
piramidale në etapën e tretë të implementimit të këtij modeli. Pikërisht kriza financiare e cila
shkaktoi varfëri në masë të madhe,rritje të mos besimit të publikut ndaj aparatit shtetëror dhe
administratës publike shqipëtare në përgjithësi shkaktoi ndërprerjen e përpjekjeve për të
aplikuar një model bashkëkohor evropian të administratës publike. Përpjekje të cilat do të
rriteshin pas vitit 1998 me shtimin embicjeve të shqipërisë për tu integruar në familjen
evropiane, ecila kërkonte një model tjetër të administrimit publik atë të ‘Administrimit Publik të
ri’—lëvizje e cila kishte kohë që kishte përfshirë vëndet e bashkimit evropian dhe botës
perëndimore.
4.2 Menaxhimi Publik I Ri
6 Ndërkohë që lëvizjet për reforma në sektorin publik filluan të shtrihen gjërësisht, ato u ndodhën
përpara një zgjedjeje që duhej bërë midis administrimit të vjetër publik edhe menaxhimit të ri
publi. Për të kuptuar më mirë se pse kërkohej një concept I ri për shtetin e për pasojë edhe për
administrimin publik duhet të shohim në fillim kritikën e modelit
6 6
Komunikimi nga Komisioni në Parlamentin Evropian dhe Këshillin "Strategjia e zgjerimit dhe sfidat kryesore 200-
2010" Bruksel, 14.10.2009 com (2009) 533, faqe 22.,Shqipëria 2009 raporti mbi progresin
23
tradicional të burokracisë ku përfshihet edhe modeli I mirëqënies sociale që zbatohej në vëndet
perendimore në periudhen e pas luftës së dytë boterore. Kjo kritikë bazohet në krahasimin e
modelit ideal të burokracisë me atë që ndodh në sistemet reale të administrimit publik. Nga ky
krahasim mund të përcaktohen edhe një sërë diferencash poshtë:
1. Në shume sisteme nuk ka një ndarje të qartë midis politikës dhe administrimit,qoftë kjo në
termat eproceseve të vendimmarrjes, ose në rolet përkatëse të administratorëvë dhe politikanëve
që shpesh janë të shkrira më njëri-tjetrin.
2. Proceset e vendimmarrjes, në asnje rast nuk përputhen me rregullat e një racionaliteti
tekniko-ekonomik, por ndikohen dhe formohen nga konfliktet, marrëveshjet dhe shkëmbimet e
interesave brënda e jashtë burokracisë shtetërore.
3. Hierarkia dhe centralizimi kombinohen me një ndjekje formale e shpeshherë servile të
rregullave dhe procedurave gjë që mund të cojë në defekte të tilla si vonesa, mungesë
fleksibiliteti, papërgjegjësi dhe një neglihencë arrogante për interesat edhe shqetësimet e
qytetarëve.
4. Burokracitë karakterizohen nga një proces zbatimi ‘nga lart-poshtë’ që shpesh sjell politika
të papërshtatshme dhe rezultate të pa dëshirueshme.
5. Shtrirja e transaksioneve në një sistem modern të administrimit shtetëror, si brënda tij ashtu
edhe me organizata e interesa jashtë tij, është aq e madhe sa con në një nivel më të lartë
kompleksiteti se ai që parashikohej nga modeli I burokracisë tradicionale.
6. Kritikat e renditura më sipër dhe pamundësia e shtetit të korrigjonte në mënyrë eficente
dhe efektive defektet e trgut rezultuan në zhvillimin e një modeli të ri reformash të përcaktuara si
Menaxhimi Publik I Ri. Ky model reformash niset nga supozimi se burokracitë e mëdha
shtetërore e për pasojë edhe ato administrative kanë defekte, harxhojnë burimet njerëzore, dhe
financiare dhe se tregu ka më shume mundësi në vetvete sesa shteti që ti
krijojë dhe shpërndarë një pjesë të mirë të të mirave dhe shërbimeve publike. Ndryshimet
radikale të nevojshme për të paraqitur këtë model të transformuar edhe sipërmarrës të
menaxhimit publik duhet të përcaktoheshin nga:
1. Ristrukturimi edhe zvogëlimi I sektorit publik sidomos nëpermjet privatizimit
2. Riorganizimi dhe reduktimi I shërbimeve civile qendrore
3. Futja e konkurrencës në shërbimet civile të mbetura, vecanërisht nëpërmjet kontraktimeve të
shërbimeve publike në sektorin privat
4. Përmirësimi I eficencës dhe rritja e vlerave të rezultateve të arritura nëpërmjet një mënaxhimi
më të mirë të performancës dhe auditëve.
Qëllimi I këtij modeli është transformimi I administratës publike tradicionale në një lloj të ri,atë
të menaxhimit public të ri të karakterizuar nga:
1. Një ndarje më e mirë e politikave strategjike nga menaxhimi operacoinal
24
2. Një theksim më I madh I rezultateve sesa proceseve edhe procedurave
3. Një orientim ndaj nevojave qytetare dhe jo ndaj interesave të organizates dhe burokratëve
4. Një largim nga ndërhyrja e drejtpërdrejtë në krijimin edhe shpërndarjen e të mirave dhe
shërbimeve në favor të një roli më drejtues dhe më mundësues për qeverinë
5. Nje kulturë menaxhimi të ndryshuar, me karakter sipërmarrës.
4.2.1 Administrimi publik I ri në Shqipëri
4.2.1.1 Riorganizimi edhe reduktimi I shërbimeve civile qëndrore
Për një administratë publike të mirëfilltë dhe për një strukturë të posacme të saj në Shqipëri
mund të flasim vetëm pas vitit 1998 pasi gjatë periudhës së diktaturës komuniste e deri në vitin
1998 qeverisjet locale (ndarjet territorial të qeverisjes qëndrore të kontrolluara nga ministria e
brëndëshme) karakterizoheshin nga minimum I mundëshëm I autonomisë dhe nivele të
tejskajshme të përgjegjësisë ekonomike dhe sociale. Në vitet e para të tranzicionit,
fokusi u përqëndrua në reforma në nivelin qëndror për të ngritur institucionet bazë të
demokracisë. Ky ishte një kusht I nevojshëm por jo I mjaftueshëm për të bërë një analizë të
qeverisjes administrative. Nërkohë që në këtë periudhë pak vëmëndje iu kushtua reformave të
qeverisjes locale dhe istitucionet e tyre ekzistonin thjeshtë formalisht. Ligji mbi organizimin dhe
funksionimin e qeverisjes locale në korrik të vitit 2000 vendosi realisht marrëdhëniet e para të
përcaktuara mirë midis qeverisjes qëndrore dhe asaj locale. Në këtë ligj thuhet se funksionet
publike duhet ti takojnë nivelit më të ulët të qeverisjes. Trategjia e decentralizimit në fazën e saj
të parë përfshinte reforma për financimin, një paketë ligjesh për aktivet fizike edhe mbi
ndërrmarjet publike vendore.
Këto kishin si synim përmirësimin e eficencës lokative, qeverisjes edhe besueshmërisë. Ligji
8653 I vitit 2000 shpërbëri 36 këshillat qarkor dhe I rigrupoi ato në 12 qarqe, ndërkohë që
konfirmoi edhe 65 bashkitë dhe 309 komunat. Qeveria gjithashtu adaptoi një strategji
decentralizimi, autonomie lokale dhe krijoi një komitet ndërministror për decentralizimin që të
vëzhgonin implementimin e strategjisë së decentralizimit. Faza e dyte, në vitin 2001 përfshiu
thjeshtë debate të gjëra të ngritura nga institucionet kyce për statusin e qeverisjes lokale dhe
mënyrë së financimit. Faza e fundit përfshin periudhën nga viti 2002 e më tej, që është pjesa më
e rëndësishme sepse përfshin diskutimin mbi ngritjen e kapaciteteve menaxheriale në nivel local
gjithashtu edhe ngritjen në bazë ligjore për funksionimin e një administrate publike sa më
evropiane. Pikërisht në këtë periudhë u përcaktua se financat për qeverisjen lokale do të
ndaheshin në dy elemente, në atë të ‘kushtëzuar’ dhe atë të pavarur. Ky ligj ishte konceptuar që
më 1992. Baza ligjore për menaxhimin e burimeve njerëzore në vëndin tonë në
sektorin publik,bazohet në kodin për punonjësit civil (8549/1999) ku përcaktohet statusi I
punonjësit civi.
Qeveria u perpoq që të mbështeste këtë ligj me legjislacion plotësues duke përfshirë procedurat
e rekrutimit, seleksionimit, performancës etj. Departamenti I administratës publike është
25
përgjegjës për strategjitë e menaxhimit të burimeve njerëzore ndërkohë që një autoritet I pavarur
(komisioni I shërbimeve civile) monitoron aktivitetin e departamentit të administratës publike.
Implementimi istrategjive bëhet nga DAP, në mënyrë të drejtpërdrejtë nga ai për sa I përket
administratës qëndrore edhe nga departamentet specifike të administratës në nivele lokale. Për të
rritur profesionalizmin në menaxhimin e administratës u ndërmorën disa reforma. Në vitin 2002
u ristrukturua komisioni për shërbimin civil dhe forma e pagesës. Një tjetër reform që është
akoma në progress është ajo e pagës. Në vitin 2000 u implementua buxheti afatmesëm, I cili
është në fuqi për një periudhë tre vjecare. Ky qe një hap I rëndësishëm drejt një procesi buxhetor
më strategjik.
4.2.1.2 Zvogëlimi I sektorit publiK
Reforma e privatizimit në Shqipëri qe shumë e vështirë pasi me ndryshimet e reja në formën e
administratës publike ishin të shumta asetet edhe subjektet të cilat duheshin ti nënshtroheshin
ketij procesi. Procesi I privatizimit përfshinte:
1. Privatizimi I shërbimeve(dyqanet dhe shërbimet individuale)
2. Privatizimi I aktiveve fikse të ndërrmarjeve shtetërore
3. Privatizimi nëpërmjet krijimit të “sipërmarrjeve të përbashkëta”
4. Privatizimi I aksioneve shtetërore në kompamitë e transformuara (blerja e aksioneve
shtetërore)
5. Privatizimi I kompanive shtetërore në sektorët strategjik
Privatizimi I biznesit të vogëlishte pikërisht ai që hapi këtë varg reformash. Privatizimi I
shërbimeve qe një fiilim shumë I mirë nderkohë që shteti nuk kishte më kapacitet për të mbajtur
këto sipërmarrje. Në këtë mënyre sektori privat zgjidhi nevojën e furnizimit të popullsisë me të
mirat bazë të konsumit. Privatizimi I shërbimeve tregtare ndikoi pozitivisht në komunitetin e
biznesit dhe sipermarrësit filluan të investojë duke përmirësuar cilësinë e shërbimit. Duke qënë
se shqipëria është një vënd ku ekonomia bazohet në biznesin e vogël mund të themi se ky
process ishte ai që kaloi barrën ekonomike nga sektori publik në sektorin privat. Privatizimi I
ndërrmarjeve shtetërore kaloi në dy faza, në atë të transformimit dhe në atë të privatizimit,
ndërrmarje të vogla u quajtën ato me vlere më pak se 15oooo dollar ndërsa ndërmarrje të mesme
u quajtën ato me vlerë deri në 500000 dollarë. Privatizimi I këtyre ndërmarrjeve mori një hov në
periudhën pas viteve 98.Shumica e ndërmarrjeveme pronësi shtetërore u privatizuan plotësisht
gjatë kësaj periudhe. Në total u privatizuan rreth 60.734 objekte. Sektori strategjik pjesërisht
ngeli I pa privatizuar dhe në vitin 99 u aprovua një draft për planin e privatizimit në bazë të së
cilit kompanitë publike rrezikonin të shiteshin nën vlerën e tyre reale sepse sektori publik në
Shqipëri nuk ishte fort tërheqës dhe kjo qe mënyra e vetme që kishte shteti për të krijuar
‘sipërmarrje të përbashkëta’ me sektorin privat në sektorët strategjikë. Dekreti nr. 1648 I
detyronte të gjitha aktivitetet bankare jo në gjendje fitimi të mbylleshin duke drejtuar sektorin
bankar drejt privatizimit. Ligji nr 8306 në mars të 98, mbështeste strategjinë për privatizimin e
26
sektorëve me peshë të madhe për ekonominë si, telekomunikacioni, posta, industria e minierave,
vaji edhe gazi natyror, pyjet rrugët, aeroportet, kompanitë e sigurimit dhe të gjitha bankat e
nivelit të dytë të cilat ishin me pronësi shtetërore. Të tilla qenë Banka e kursimeve, Albcrom etj.
Më 1999 qeveria shqiptare nënshkroi një marrëveshje prej 85.6 milion dollarësh me kompaninë
Norvegjeze Telendor Internacional dhe atë Greke Cosmote për rrjetin celular të vendit. Ndërsa
në 2001 një licencë e dyte ju dha Vodafone nëpërmjet tenderit ndërkombëtar prej 38 milion
dollarësh.
4.2.1.3 Modernizimi I administratës në përpjekje për krijimin e vlerave
dhe përmirësimin e cilësisë së menaxhimit.
Për te kompletuar ndjekjen e modelit të menaxhimit publik të ri, vendi ynë ka marë disa
iniciativa të financuara nga organet e BE dhe bankës botërore. Duket se vendi ynë inovacionin e
ka përkthyer në qeverisje në linjë (në internet). Një iniciativë për të përmirësuar eficencën e
sektorit public duke shkurtuar kostot ështe e-Government(qeverisja online) e cila përfshin:
1. Zhvillimin e burimeve të brëndëshme të informacionit shtetëror, krijimin e internetit dhe
dhe I kapaciteteve të nevojshme për qarkullimin e brëndëshëm të informacionit
2. Krijimin e një institucioni I cili të kryente studime dhe të gjeneronte të dhëna të sakta për
aparatin shtetëror(INSTAT)
3. Zhvillimi I institucioneve ndihmëse për publikimin e të dhënave dhe rritjen e transparencës
(Open Data Albania)
4. Prokurimet në linjë (online)
5. Krijimi I faqeve interactive me qellim lidhjen me e-Europën
6. Infromatizimin rajonal dhe lidhja me qeverisjen lokale.
Përvec e-Governance, në rangun e lëvizjeve inovative për administratën publike shqiptare kemi
gjithashtu edhe krijimin e ITAP (institute I trajnimit të administratës publike) I krijuar në
23.06.2000 me vendim të këshillit të ministrave nr.315. Sipas statutit të themelimit të ITAP
objektivat e tij janë si më poshtë:
1. Identifikimi dhe hartimi I programeve të trajnimeve të cilësisë së lartëpër të rritur
performancën eshërbimit civil
2. Promovimi I inovocionit dhe praktikave inovativegjatë trajnimit
3. Krijimi I një biblioteke si burim literature për trajnimin në shërbimin civil
4. Rritja e kapacitetit të brëndëshëm të institutit
27
5. Përmirësimi I emrit të mirë të institutit dhe marketimi I shërbimeve civile
Funksionet e këtij institute do të jënë kryesisht: Trajtimi për zhvillimin e karrierës, trajtimi
legjislativ I pjesëmarrësve për interpretimin e statusit të punonjësit civil, trajtimi për zhvillimin e
njohurive personale. Programi ‘Brain Gain’ është një iniciativë e qeverisë
shqipëatre që financohet edhe mbështetet nga program për zhvillim I SHBA-s. Ky program
synon të kthejë në shqipëri trurin e emigruar edhe për këtë është duke krijuar mundësinë e
bursave të studimit me kontratë kthimi, në këtë mënyrë studentët shqipëtarë mund të marin një
edukim evropian e më pas të kthehen ë vëndin e tyre për të dhënë kontributin e nevojshëm për
krijimin e një Shqipërie me kapacitet të lartë intelektual.
Sic janë janë renditur më sipër tentativat e shtetit shqipëtar për të implementuar modelin e
Menaxhimit Publik të Ri janë të prekshme. Reformat kanë qënë të shumta por rezultatet nuk janë
shumë të kenaqshme. Sipas organizatës ndërkombëtare që merret me studimin e administrative
publike SIGMA, aktiviteti I sektorit publik është gjithnë e në rënie në vëndin tonë. Të vetmit
persona që angazhohen në sektorin publik janë të rijntë të cilët thjeshtë duan të shtojnë pak
eksperiencë ne CV-t e tyre. Pra sektori publik shihet shihet vetëm si punësim ipërkohëshëm për
të pasur më vonë një të ardhme në sektorin privat sepse sektori publik ofron shumë pak
mundësipër promovim edhe lidhjet jo formale janë jetësore në të. Ky konstatim hedh poshtë të
gjitha iniciativat e mësipërme të qeverisë për të implementuar në mënyrë korrekte modelin e
administrimit publik të ri.
4.2.1.4 Autonomia lokale
Për të arritur autonomine locale është e nevojshme që me reformat e implementuara të
plotësohen në te shkallët e piramidës së autonomisë: autonomia administrative, autonomia
financiare dhe autonomia politike. Është pikërisht autonomia financiare që sipas SIGMA-s nuk
është respektuar në formën përkatëe, grantet e kushtëzuara të transferuara nga pushteti qëndror
janë të një natyre shumë specifike dhe duke qënë se grantet e kushtëzuara përbëjnë rreth 85% të
buxhetit të shpenzimeve të pushtetit lokal, ky pushtet ka shumë pak autonomi financiare. Baza
ligjore në vëndin tonë detyron që tepricat e fondeve buxhetore të dërguara nga të ardhurat e
pushtetit lokal, mund të mbarten deri në vitin e ardhshëm. Në praktikë konstaton SIGMA,
pushtetet lokale nuk kanë qënë asnjëherë në gjëndje për ta bërë një gjë të tillë pasi cdo vit këshilli
I ministrave ka dekretuar një ligj I cili ka kërkuar përvetësimin e një pjese ose të të gjithë masës
së tepricës
4.2.1.5 Menaxhimi I burimeve njerëzore
28
Burimi kryesor I motivimit në vëndet evarfëra është paga, pavarësisht se rritja e pagës së
punonjësve publik në Shqipëri ka qënë një ndër shqetësimet kryesore të qeverisë. 5.6-4.5% e
punonjësve në sektorin publik e kanë braktisur shërbimin, kryesisht për një pagë më të mirë. Ky
fenomen është vënë re kryesisht në vitet 2001 dhe 2005. Në një ndër sondazhet e mëparshme të
organizuara që synonte krahasimin e pagave midis dy sektorëve rezultoi se pagat e sektorit
publik me atë privat ishin të njëjta për punonjësit e pa kualifikuar (pa arsimin e lartë). Nga ana
tjetër pagat për punonjësit e kualifikuar edhe ata që qëndronin në nivelet menaxheriale në
administratën publike nuk ishin konkurruese me sektorin privat duke krijuar probleme për
proceset e rekrutimit dhe thithjes së kapaciteteve të vlefshme. Për këtë arsye punësimi në
sektorin publik në Shqipëri ka qënë gjithnë në rënie. Nga ana sasiore të punësuarit në sektorin
publik në Shqipëri janë rreth 4.5% e popullësisë, duke marre parasysh që në evropë kjo normë
varion nga 2.5% në Greqi dhe deri në 8% Hungari. Shumica e punonjësve të administratë
publike të Shqipërisë janë të punësuarit në sektorin e arsimit dhe atë shëndetësor 56% dhe vetëm
1.5% në rang administriv. Pra duke parë këto shifra sërish shikohet se DAP edhe të gjitha
reformat në fjalë nuk kanë pasur efektin e tyre të pritur ose të deklaruar.
4.2.1.6 Procesi I privatizimit
Që me fillimin e privatizimit nëpërmjet bonifikimit, një kërkesë e ulet për bono edhe dështimi I
pëerdorimit të këtyre bonove nga ana e popullsisë ishin sinjale shqetësuese për procesin në fjalë.
Këto ndodhën për shkak të mugesës së transparencës në procesin e privatizimit. Objektet e
privatizimit nuk shiheshin si elemente ekonomikë që mund të gjeneronin vlera ose fitim në të
ardhmen por si mundësi për ushtrimin e praktikave korruptuese gjatë procesit të privatizimit. Pra
me një ofertë në rritje dhe një kërkesë
gjithnjë të limituar u gheneruan humbje të mëdha jo vetëm nga ana financiare por edhe nga ana
institucionale pasi tregu I titujve thuajse nuk ekziston fare edhe sot e kësaj dite. Efektet e
metodës së privatizimit në masë e cuan vëndin në një situatë post-privatizimi ku pronësia është
shumë e dyshimtë.
Përsa I përket sektorit financiar kufizimet qeveritare kanë influencuar në uljen e interest nga ana
e investitorëve strategjikë për një kohë shumë të gjatë. Në sektorin e sigurimit për shembul, një
investitor mund të mbajë vetëm 40% të pronësisë së kompanisë. Kjo pengesë ekzistonte deri në
vitin 2002.
4.2.1.7 Buxhetimi edhe efektiviteti I tij
Për shkak se forma e buxhetimit në republikën e Shqipërisë është ajo e ‘Buxhetit në bazë të
zërave’, është e vështirë të flasësh për efektivitetin e shpenzimeve të ndërrmara duke u bazuar
thjeshtë në shifra. Përvec kësaj boshllëqet në menaxhimin e procesit buxhetor vihen re tek
përgatitja në baza të vjetruara të normës buxhetore, politikat buxhetore, programini buxhetor,
funksioni buxhetor jo mire I integruar në ministritë e linjës, mungesa e debatit për vendimet e
shpenzimeve, mosfunksionimi I aparatit të kontrollit për implementimin e programeve
buxhetore. Këto mangësi cojnë gjithnjë në shpenzime të kota dhe ulje të vlerës së aseteve
publike.
29
4.2.1.8 Aksesi teknologjik
Në pjesën e mësipërme u argumentua se në përpjekjet për krijimin e vlerave dhe
modernizimit,qeveria e vëndit tonë ishte fokusuar në stabiliimin e e-Governance pra qeverisjes
online. Por që kjo iniciativë të jetë e suksesshme, një factor Irëndësishëm është aksesi ndaj
teknologjisë që lejon shfrytëzimin e kësaj iniciative. Open Data Albania ka kryer një hulumtim
mbi numrin e përdoruesve të internetit në shqipëri, bazuar në të dhënat e Unionit Ndërkombëtar
të Telekomunikacioneve (UNT). Gjatë dhjetëvjecarit të fundit,rezulton se numri I përdoruesve të
internetit për 100 banorë ka ndryshuar duke u vene re keshtu nje rritje e theksuar e nr. të
përdoruesve të internetit në shqipëri. Gjatë vitit 2010,
rreth 43.5% e shqipëtarëve (ose rreth 1.34 milionë persona) janë përdorues të internetit,
krahasuar me 41.2% në 2009. Nërkohë në vëndet e Bashkimit Evropian, në 100 banorë janë
përdorues të intërnetit, ndërsa në vëndet e Ballkanit, ky tregues është më I ulët (50 nga 100
banorë).
Numri I përdoruesve të internetit është një tregues shumë I rëndësishëm sepse pasqyron
përhapjen e teknologjisë së informacionit në një vend dhe shkëmbimin e informacionit në rang
global.Në tabelën e mëposhtme është bërë një përpjekje për të përmbledhur karakteristikat e
modelit të Menaxhimit Publik te ri. Ky modelështë baza e strukturës administrative të këshilluar
nga organet e BE.
Objektivat e
Menaxhimit Publik
të ri
Reformat e ndërrmara nga shteti Shqipëtar Rezultatet e reformave
Ristrukturimi dhe
zvogëlimi I sektorit
publik,vecanërisht
nëpërmjet
privatizimit
Ligji I vitit 2000 për ndarjen administrative/
reformat e privatizimit të sipërpërmendura
Dyshime mbi
procesin/praktika
korruptuese/zhvlerësim I
aseteve të shtetit/dështim
në krijimin etregut të
aksioneve/mungesë e
decentralizimit financiar
Riorganiimi edhe
reduktimi I
shërbimeve civile
1999 ‘statusi I punonjësit civil/Riformimi I
DAP/ krijimi I komisionit për shërbimet civile
2002
Sektori publik gjithjë e
më pak atraktiv për
punonjësit e ri
30
qëndrore
Futja e konkurrencës
në shërbimet civile
Privatizime dhe koncesione sin ë sektorët me
rëndësi startegjike/Reforma disa herë për
përmirësimin e pagave
Rezultate jot ë
mira/humbje
ekonomike/dështimin e
futjes së stimujve me
shembull sektorin privat
Përmirësimi I
eficencës dhe rritja e
vlerave të
rezultateve të
arritura nëpërmjet
një mënaxhimi më të
mirë të performancës
2003 TIPA/Brain Gain/e -Governance Impakt social I ulët/
pamundësi për
shfrytëzimin e këtyre
iniciativave sidomos në
zonat rurale për shkak të
kushteve ekonomike për
të suguruar paisje
teknologjike
Koncepti I
qeverisjes
administrative
Nuk janë bërë reforma për arritjen e këtij
koncepti
Varësi e madhe sidomos
në aspektin financiar nga
njësitë qëndrore/ Niveli
më I ulët administrative,
totalisht I pa fuqishëm
për vendimmarrje
MATERIALI MBI
KU JANË
MBËSHTETUR
KËTO
PËRFUNDIME
http://www.unpan.org/innovmed/Albania.html
http://www.pad.gov.al/en/strategy.pdf
http”//www.ics-
al.org/Public
Administration
Reform.html
Kapitulli V
“Faktori ndërkombëtar”
Gjatë gjithë përpjekjevetë saj për të instaluar një model modern të administrimit publik Shqipëria
Shqipëria ka pasur gjithnjë mbështetjen nga faktori ndërkombëtar në kuadrin e udhëzimeve dhe
31
financave. Kështu që nevojitet ti kushtohet një hapësirë e vecantë ndihmave të institucioneve
ndërkombëtare duke përmendur gjithashtu edhe synimin e tyre. Keto financime private dhe
organizatat jo qeveritare kanë luajtur një rol të rëndësishëm për implementimin e reformës
administrative në vëndin tonë.Ato sigurojnë një pjesë të rëndësishme resursesh ekonomike mbi
të colat vendi ynë mund të mbështetet për të bërë ndryshimet e nevojshme. Institucionet më të
rëndësishme kanë qënë: Banka Botërore, USAID, SIDA (agjencia suedeze për zhvillimin
ndërkombëtar) , UNDP, Komisioni Evropian, fondacione private Amerikane (Freedom House
dhe Mott Foundation), programet qeveritare Holandeze ( SNV dhe VNG) , IRDA dhe URI
(institute për zhvillimin urban). Shumë nga këto institucione kanë përpunuar programme dhe
strategji për të ndihmuar vëndin tonë në zhvillimin administrative thuajse në të gjitha periudhat
pas rënies së diktaturës komuniste.
5.1UNDP dhe program I qeverisjes lokale
Programi I qeverisjes lokale(LGP) për periudhën 2002-2005 është një nga programet kryesore të
cilat kanë ndihmuar Shqipërinë. Qëllimi I tij ishte të mbështeste politikat qeveritare për të
promovuar procesin e decentralizimit dhe zhvillimin e një sistemi qeverisës demokratik në nivel
local. Objektivi madhor I këtij program ishte të promovonte zhvillimin e qëndrueshëm të
komuniteteve lokale nëpërmjet rritjes së mirëqënies dhe luftës ndaj korrupsionit. Për të arritur
objektivat e ti, program forcoi kompetencat e këshillave rajonalë dhe rriti kapacitetin
menaxherial të tyre për ti vënë ato në pozitën e duhur për të ofruar shërbime civile cilësore.
Objektivat e programit mund të përmbkidhen si më poshtë:
1. Zhvillimi I politikave për të forcuar decentralizimin administrativ
2. Rritja e bashkëpunimit midis niveleve të ndryshme qeverisëse e administrative
3. Financimi I agjencive lokale
4. Krijimi I qëndrave për zhvillimin e burimeve njerëzore në nivel rajonal
5.2 IRDA dhe projekti ‘‘Demokracia edhe Qeverisja’’
Instituti për kerkimin dhe zhvillimin e alternativave është një organizatë jo qeveritareqë punon
për të ndihmuar implementimin e reformave në administrimin publik në Shqipëri. IRDA
promovoi projektin e saj me ndihmën e Bankës Botërore. Qëllimi I këtij projekti ishte të
promovonte decentralizimin fiskal nëpërmjet projekteve pilote të cilat ishin në Vlorë dhe Kukës.
.Projekti I IRDA zgjati gjashtë muaj dhe në të u përfshinë vetë drejtuesit më të lartë të
organizatës. Faza iniciale e projektit përfshinte zhvillimin e investigimeve dhe sondazheve për të
identifikuar nevojat për trajnim në menaxhimin e burimeve ekonomike. Ndëra faza e dytë
përfshinte ndërtimin e një strategjie për të mbuluar këto mangësi dhe krijimin e një plani
32
strategjik për zhvillimin ekonomik lokal. Një tjetër nismë po nën emrin e këtij projekti nga IRDA
ishte ‘Buxhetimi I Qeverisjes lokale në Vëndet në Tranzicion’, e cila synonte krahasimin dhe
analizimin e buxhetit të njësive lokale në Kroaci, Poloni, Shqipëri dhe Rumani. IRDA është
organizatë e akredituar nga të gjitha institucionet ndërkombëtare edhe asaj iu besua monitorimi I
situatës në Shqipëri që në vitin 2000.
5.3 OSFA-SoroS
Fondacioni Soros-OSFA u krijua në 1992 në mënyrë që të mbështeste demokratizimin e
shoqërisë Shqipëtare pas pesëdhjetë vitesh izolim. Që në atë periudhë deri më sot fondacioni ka
investuar rreth 40 milion dollar në vëndin tonë për të promovuar shtetin ligjor, zhvillim të
vazhdueshëm, mbrojtjen e të drejtave minoritare dhe në terma të përgjithshme zhvillimin e
profesionalizmit në mënyrë që të garantohet respektimi I transparencës dhe vlerave demokratike.
Gjatë 2002 OSFA ka përqëndruar aktivitetin e saj në:
1. Promovimin e reformave administrative dhe qeveritare
2. Forcimin e kohezionit social
3. Rritje e mundësive për të rinjtë
4. Krijimin e klimës së përshtatshme për shkëmbimet ekonomike
OSFA ka ndërrmarë shumë aktivitete specifike për forcimine institucioneve edhe rritjen e
cilësisë së administrimit publik si program I masterit në ‘Administrim Publik’ në 2002. Edhe
instituti ITPA është iniciativë e OSFA. Fondacioni është gjithashtu përgjegjës për programin
‘Shoqëria Civile’ I cili synon ngritjen dhe rritjen e kohezionit social në Shqipëri dhe krijimin e
aftësive të reja të lidershipit duke shpërndarë informacion dhe njohuri rreth rëndësisë së aksionit
social në sfida të rëndësishme afatshkurtra e afatgjata sic është integrimi evropian.
33
SHUMA E NDIHMËS NGA FAKTORI NDËRKOMBËTAR 99-O7 (në MLN USD)
Sic shihet qartë në diagramë, nga vet intensiteti I investimeve të organizatave ndërkombëtare
prioritet iu është dhënë zërit ligj / administrim publik që ka një total prej 157 mln USD përbën
rreth 23% të aktivitetit financues nga faktori ndërkombëtar. Rëndësia që I është dhënë zërit në
fjalë nuk është e kotë. Këto shifra janë ndihmat e organizatave ndërkombëtare për kalimin
eperiudhës së tranzicionit edhe duket se kjo zgjidhje vjen pikërisht nëpërmjet administratës
publike. Pra nuk mund të këmi implementim të saktë të politikave shtetërore sado të mira të jenë
ato në nivel teorik kur nuk kemi një strukturë administrative që ka modelin e posacëm për
kanalizimin e investimeve, zbatimin e politikave dhe besueshmërinë e duhur nga publiku.
8 %
22%
10%
9%
8%
9% 7%
SOURCE: WORLD BANK
TRANSPORTI 128 MLN
LIGJI/ADMINISTRIMI PUBLIK 157 MLN
INDUSTRIALIZIMI/TREGTI 64 MLN
SHERBIMI CIVIL 61 MLN
FINANCE 80 MLN
ENERGJITIKA/MINIERA 73 MLN
ARSIMI 24 MLN
34
Kapitulli VI
“Burokracia dhe korrupsioni, bashkudhëtarët e përpjekjeve për modelim”
Gjatë përpjakjeve ndër vite për ti dhënë një model administratës publike shqipëtare sin ë
periudhën kur tentohej modeli I ‘mirëqënies sociale’ ashtu edhe në periudhën nga viti 1998 e deri
më sot ku vendi ynë po përpiqet të implementojë një model evropian të administratës publike,
d.m.th ‘New Public Management’. Rezultatet në total kanë qënë dy, mungesë efektiviteti dhe
eficencë. Edhe fenomenet kryesore të brëndëshme që kanë ndikuar në këto rezultate kanë qënë
pod y,burokracia edhe korrupsioni.
6.1 Burokracia
6.1.1 Koncepti
Burokracia është një koncept në sociologji dhe dhe shkenca politike që I referohet mënyrës së
ekzekutimit dhe zbatimit administrative të rregullave juridike të cilat duhet të marin parasysh
impaktin social në shoqëri.Katër konceptet kryesore mbi burokracinë janë:
1. Ndarje e mirë përcaktuar e punës administrative ndërmjet punonjësve dhe departamenteve
2. Sistem personeli në përputhje me modelet lineare të rekrutmit dhe karrierës
3. Përcaktimi I hirearkisë midis departamenteve, në mënyrë të tillë që autoriteti dhe statusi të
jënë të ndarë ndërmjet tyre
4. Komunikimi formal dhe joformal në një organizatë
Shëmbuj të burokracive të përditshme përfshijnë qeveritë, forcat e armatosura, korporatat,
organizatat jo-qeveritare (OJQ-të), organizatat ndër qeveritare (IGOs), spitalet, gjykatat,
ministritë, qëndrat sociale, shoqatat profesionale dhe institucionet akademike.
6.1.2 Origjina
Koncepti I burokracisë ka ekzistuar që në kohët e lashta. Vetë fjala ‘Burokraci’ rrjedh nga fjala
‘byroja’ e përdorur nga fillimi I shekullit të XVIII në Evropën Perëndimore. Burokracia si term
hyri në përdorim pak para Revolucionit francez 1789, dhe prej andej u përhap me shpejtësi në
vëndet e tjera. Prapashtesa greke-kratia apo kratos- do të thotë ‘fuqi’ ose ‘rregull’.
35
6.1.3 Burokrati
7Pas konceptit të burokracisë lind natyrshëm trajtimi I termit burokrat. Cili është ky individ? Ai
që ndikohet nga mjedisi dhe merr këtë mbiemër apo është njeriu që I jep mjedisit karakteristika
të caktuara? Është e vërtetë që kjo lidhje është binominale, por jo gjithmonë këto të fundit
ndikojnë tëk njëra-tjatra në mënyrë të barabartë. Shpesh herë individi futet në një mjedis të
caktuar me disa qëllime të caktuara dhe vullneti I tij për të arritur qëllimet është më I madh sesa
fuqia e faktorëve mjedisor për të ndryshuar radikalisht qëllimet e tij.. Sikur dicka e tillë të mos
ishte e vërtetë nuk do të ekzistonte termi ‘kalorës I lirë’, pra burokrati është një individ icily futet
në administratë me një qëllim të caktuar, I gatshëm për të sjellë ato ndryshime që favorizojnë
qëllimet e tij të maskuara nën qëllimet e organizatës dhe të përkrahura nga politikat që ai vetë
implementon në organizatë!
Studiues të ndryshëm janë marrë me studimin e këtij individi I cili në mënyrë të fshehtë ndikon
në performancën e organizatave qofshin ato publike a private, këto studiues kanë qënë të shumtë
ku mund të përmendim Niskanenian, Dunleavy, Bendor, Taylor, Miller and Moe. Të gjithë këta
studiues kanë paraqitur modele të cilat tentojnë të shpjegojnë sjelljen e këtij individi qëllimet dhe
njetet që ai përdor për arritjen e këryre qëllimevesi dhe impaktin mbi outputin.
1. Koncepti tradicional I burokratit 1971 (Niskanenian)
2. Koncepti sipas Bendor, Tylor, Van Gaalen 1987( Preferencat e politikave)
3. Koncepti sipas Patrick Dunleavy 1991 (modeli I strukturimit burokratik)
6.1.3.1 Koncepti tradicional I burokratit sipas Niskanenian
Në këtë model thuhet se të gjitha objektivat e burokratit janë një funksion monoton I buxhetit
total të tij për gjatë gjithë hapësirës kohore të nandatit të tij. Mjedisi strategjik që e rrethon
burokratin përbëhet nga legjislacioni dhe qeveria e cila ka një kërkesë të vazhdueshme për output
nga organizata ku ai vepron. Si përfundim në këtë model tregohet se loja që luhet midis
politikanit ( legjislaturës) dhe burokratit është një lojë ku ky I fundit ushtron një ofertë ndaj
politikës dhe pasoja e refuzimit të ofertë së burokratit është një output I barabartë më 0. Kjo
pasojë I jep një fuqi të madhe burokratit me politikën dhe legjislacionin në fuqi për
maksimizimin e buxhetit të burokratit. Me kalimin e kohës ky model u vlerësua pak realist në
aspektin e fuqisë burokratit nga Miller dhe Moe.
6.1.3.2 Koncepti sipas Bendor, Taylor, Van Gaalen (Preferencat e politikave)
7 Monarkia e Qeverise
36
Ky model vjen pas modelit tradicional mbi burokratin, (gjithashtu bën pjesë edhe tek modelet
tradicionale) dhe ngrihet mbi bazën e modelit të parë. Kjo dotë thotë se nuk ndryshon idejapër
qëllimin e maksimizimit të buxhetit nga ana e burokratit, porn ë këtë model fuqia e burokratit
është e moderuar pasi politikani ka alternative të jashtme krahas ofertës së burokratit, edhe pse
me një kosto relativisht të hidhur. Gjithashtu po sipas këtij modeli burokrati merr fuqi vetën në
rast se politikat e preferuara për një administratë të caktuar nuk janë të qarta edhe nësë ka
paqartësi në legjislacion.
6.1.3.3 Koncepti sipas Patrick Dunleavy 1991 (modeli I strukturimit
burokratik)
Ky model qëndron diku midis dy modeleve tradicionale edhe ëhtë akoma në zhvillim e sipër. Në
këtë model nuk Ijepet shumë rëndësi qëllimit për maksimizimin e buxhetit nga ana e burokratit.
Sipas këtij modeli, ajo që I intereson burokratit është loja me politikat e ndryshme. Ai preferon
disa agjenci specifike dhe është tipike për të që të ndjekë strategji për ristrukturimin
marrëdhënieve të brëndëshme dhe të jashtme të agjencisë. Gjithashtu fuqia e burokratit
ridimensionohet edhe një herë pasi këtu burokrati shihet si një mjet I politikës për të arritur
qëllimet elektorale dhe fuqia e tij bazohet kryesisht në faktin se burokrati ka nën kontroll kostot.
Modeli edhe pse në progress e sipër është vlerësuar si më realisti duke pasur parasysh pushtetin e
limituar që ka një punonjës sado I lartë I administratës ndaj buxhetit I cili parashtrohet nga
pushteti qëndror.
6.1.3.4 Forcat e burokratit
Të eleminosh burokracinë dhe burokratët nga agjenci të profilit të ndryshëm ka qënë synimi I të
gjithë këtyre studiuesve të mëdhenj të cilët me formimin e një identikiti për burokratin kërkojnë
të sinjalizojnë prezencën e tij në mënyrë që të merren masat dhe të shmanget efekti që ky individ
ka në organizatë ! Por një gjë e tillë nuk është aq e thjeshtë pasi burokrati nga ana e tij ka disa
mjete, avantazhe të cilat I krijojnë atij kushte të favorshme për veprim. Duke parë atë cka
shkruajnë studiuesit e mësipërm për burokratin dallohen qartë forcat e burokratit të cilat janë:
1. Informacioni
2. Koha
3. Kosto
4. Mungesa e motivimit për kontroll
Informacioni
Informacioni një ndër elementët më të rëndësishëm I jep pushtet cdo personi që e disponon, në
rastin etë tre modeleve të lart përmendura informacioni është I lidhur me koston e proceseve të
ndryshme.
37
Koha Në rastin e burokratit koha I referohet pjesës së kohës së lirë e cila I mungon
politikanëve ose personave të ngarkuar për kontroll për të ushtruar këtë funksion.
Sidomos në rastin e politikanëve të cilët dihet se kanë një axhendë tejet të ngarkuar.
Kosto
Kosto I referohet kryesisht kostos së monitorimit në modelin eparë dhe kostos së monitorimit plus kostos
së kërkimit të alternativave ndaj politikave të ofruara nga burokrati në dy modelet e tjera.
Mungesa e motivimit për kontroll
Dëshira që ka pushteti qëndror për një output sa më të madh, I jep avantazhin kërkesës së burokratit për një buxhet sa më të madh. Sipas Niskanien ajo që vihet re me motivimin për kontroll nga ana e individëve në rradhët e pushtetit qëndror është se me rritjen e kërkesës për output ulet edhe motivimi për kontroll. Kjo tezë nuk hidhet poshtë edhe me gjenerimin e modeleve pasardhëse.
6.1.3.5 Burokrati në Shqipëri (nga këndvështrimi I modeleve)
Burokrati në administratën publike shqipëtare I përshtatet totalisht modelit të strukturimit të
burokratit, për dy arsye kryesore te cilat janë edhe determinante të modelit. E para është forma e
organizimit dhe struktura e buxhetimit të administratës publike. Pasi në vëndin tonë administrata
publike arrin të thithë fonde nga pushteti qëndror në masën e një tavani të paracaktuar.
Gjithashtu negocimi për shpërndarjen e fondeve është I vështirë pasi shpeshherë palët
pjesëmarrëse në negocim janë kundërshtare politike. Ky faktor e shfuqizonte burokratin në
aspektin e maksimizimit të buxhetit dhe e conte atë drejt interest për rregullimin e strukturës së
administratës dhe strukturimeve për të përfituar nga fondet special duke qënë se edhe lidhja
buxhet performancë nuk ekziston.
6.1.4 Burokracia moderne
Weber I jep shumë rëndësi trashëgimisë së të drejtës romake përsa I përket zhvillimit të
mëtejshëm ekonomik dhe shoqëror të Evropës dhe në vecanti formimit të shtetit modern.
Kapitalizmi modern u zhvillua më parë në Angli, edhe pse ky vënd, ishte shumë pak I ndikuar
nga e drejta romake sesa vëndet e tjera evropiane. Zhvillimi I shtetit modern, I karakterizuar nga
prania e një aparati administrative të themeluar nga funksionarë me pagesë dhe I bazuar në
konceptin e nënshtetësisë, nuk mund të shihet sigurisht si një efekt I thjeshtë I racionalizmit
ekonomik :porn ë fakt, pjesërisht e parprin. Jo më kot paraqitëm që në fillim një mendim të
Weberit. Duke analizuar lidhjen e shtetit modern, do të nënkuptojmë se cilët ishin elementët që e
kushtëzuan këtë lindje. Me rëndësi në këtë analizë paraqitet këndvështrimi I Weber-it mbi shtetin
modern, burokracinë (funksionarin) dhe sistemin capitalist modern. Një karakteristikë thelbësore
për Weber-in, lidhur me sipërmarrjen e kapitalizmit
38
modern, është mundësia e llogaritjes së fitimeve dhe humbjeve në terma monetare. Kapitalizmi
modern është I pa konceptueshëm pa zhvillimin e llogaritjes së kapitalit. Mund të themi se ishte
llogaritja e kapitalit ajo që coin ë lindjen e një tregu kombëtar dhe ndërkombëtar., dhe po ajo që
do të eleminonte cdo ndikim të grupeve lokale. Janë këto faktorë që do të favorizojnë
‘monopolizimin dhe rregullimin’ e cdo forve legjitime, përmes një institucioni detyrues të
përmasave universal.
Cfarë do të thotë kjo? Pra me pak fjalë mund të themi se në teorinë e Weber-it shteti modern,
duke u themeluar në llogaritjen e kapitalit dhe, sidomos, duke menduar në terma monetarë, do të
tregojë rëndësinë e lindjes së një tregu ‘ kombëtar dhe ndërkombëtar’ duke e parë si një
institucion detyrues universal. Kjo gjë, sikurse do të shihet, do të bëhet baza konceptuale në
marrëdhëniet shoqërore të shteteve modern evropiane.
Rrethanat që liston Weber sit ë domosdoshme për ekzistencën e llogaritjes së kapitalit në
sipërmarrje productive të qëndrueshme përputhen me ato që ai mendon se janë parakushtet
themelore të kapitalizmit modern. Këto kushte ekonomike nuk do të kishin mundur të
formoheshin pa aparatin administrative racional të shtetit modern të së drejtës. Në terma të
përgjithëshme, institucionet politike mund të klasifikohen në të njëjtën mënyrë si sipërmarrjet
ekonomike, dmth që ‘mjetet e administrimit’ mund të zotërohen ose jo nga trupa administrative.
Institucionet politike në shtetet tradicionale kanë një karaktet ‘zotërues’ në kuptimin që mjetet,
materialet e administrimit zotërohen drejtpërsëdrejti nga trupi administrativ.
Normalisht, sisteme të tilla me një udhëheqje të shpërqëndruar (decentralizuar) të fuqisë politike
janë në tension me aparatin administrativ të centralizuar të një zotërie ose një sovrani. Sovrani
përpiqet zakonisht të riforcojë pozicionin e duke themeluar një personel që varet materialisht nga
ai. Sa më shumë sovrani arrin të rrethohet nga individë materialisht të varur nga ai dhe të
detyruar ti përgjigjen atij dhe vetëm atij, aq më pak pushteti I tij mund të rrezikohet nga fuqi që
janë vetëm formalisht të varura nga ai. Ky process arrin pasojat e tij me ekstreme në shtetin
burokratik modern. Burokracia tanimë shfaqet si instanca e besuar e sovranit, një vecanti e
ngjashme me imperialistin burokrat anglez.
6.1.5 Të mirat dhe të këqijat e burokracisë
Ka pak gjëra që pelqehen më pak se burokracia, e pak punë që mund të vlerësohen më poshtë se
ajo e burokratit. Të dyja këto janë subjekt I kritikave të vazhdueshme nga shtypi, politikanët, e
qytetarët e thjeshtë. Por burokracia është dicka më shumë sesa thjeshtë disa karakteristika jot ë pëlqyeshme të organizatave sot. Me qëllim që të nxjerrë konkluzionet e duhura po japim një
përmbledhje të pikave kryesore positive dhe negative të burokracisë.
Anët e mira: Burokracia ka superioritetin teknik mbi të gjitha format e tjera të organizimit.
Saktësia - Mbajtja e dokumentave zyrtarë për cdo veprim që kryhet dhe specializimi I punës
(ndarja në mënyrë që puna të merret përsipër nga individë) bëjnë që burokracia të ketë
karakteristikën e saktësisë.
Eleminimi I paqartësive – dokumntat janë një provë që në cdo rast shërbejnë për eleminimin e
paqartësive.
39
Vazhdimësia – duke qënë se rregullat dhe detyrat janë të përcaktuara qartë, struktura është e
ngurtë. Kjo siguron se dotë ketë një vazhdimësi të aktivitetit.
Njohja e dokumenteve, uniteti, reduktimi I kostove material dhe personale. Të gjitha këto gjejnë
optimiumin e tyre në një administrim burokratik.
Procedurat e ndjekura në burokraci janë procedura operative standarte duke bërë që cdokush të
jëtë I specializuar në detyrat e tij. Ai në cdo gjë që bën duhet thjeshtë ti përmbahet rregullave dhe
ligjeve përkatëse të parashikuara duke e bërë më të lehtë kryerjen e detyrave.
Burokracia e tepruar bëhet jofunksionale dhe eficente
8Anët negative : Një nga karakteristikat më të njohura të burokracisë në ditët e sotme është
ineficenca, e cila është një factor që e bën atë të duket e frikshme.
Të gjithëve iu ka rastisur tju vonojnë ‘pafundësisht’ për kryerjen e një veprimi të caktuar duke ju
kërkuar një mal me dokumenta. Kjo nuk varet nga burokrati por është pjesë përbërëse e sitemit
burokratik. Dhe është pikërisht ky një shembull I qartë se sa ineficente mund të jetë burokracia
në disa pika të saj.
Në ditët e sotme koha është flori dhe cdo vendim, apo cdo detyrë duhet të kryhet në minimumin
e kohës për tju krijuar qyetarëve një rehati në kryerjen e veprimeve.Anë të tjera negative të
burokracisë janë :
Shiriti I kuq – Përdorimi I tepruar I rregullave deri në pikën që ato të bëhen qëllime në vetvete
dhe jo instrumente pune, ( harrimi I dosjeve dhe pluhurosja e tyre, Angli)
Mungesa e fleksibilitetit – Përmbajtja ndaj rregullave, dhe veprimi në menyrë të ngurtë vetëm
sipas tyre në një botë fleksibël mund të jetë shumë I dëmshëm për sistemin dhe operimin e tij në
një menyrë sa më efikase. Askush nuk mund të marrë iniciativë të lirë dhe të vendosi thjeshtë
duke u bazuar në situatën. Ata janë të detyruar të mos bëjnë përjashtime edhe kur atyre ju duket
kur rregullat aktuale janë të pa pranueshme për një rast të caktuar.
6.1.5.1 Burokracia në shqipëri
E gjithë pjesa e sipërpërmendur ka për qëllim tju bëjë të mendoni se burokracia ka anë positive
por edhe anë negative.Dhe pyetja që duhet të lindë në gjithsecilin prej nesh është se si mund të
ndryshohen aspektet negative të burokracisë. Kuptohet që është një pyetje e vështirë dhe
përgjigjet janë të shumta, edhe nëse I gjen se ku duhet ndërhyrë, nuk është e lehtë ndërhyrja në
praktikë. Gjithsesi më poshtë po paraqesim disa aspekte të gjendjes në Shqipëri.
8 Monarkia e qeverise
40
6.1.6 Cfarë është bërë për të ulur negativitetin e burokracisë?
Të gjithë duhet të keni dëgjuar për Prokurimet Online, Qkr, Qkl. Të cilat janë vërtet element
mburrje për Shqipërinë pasi nuk janë sisteme aspak burokratike. Ato janë shumë eficente dhe
kanë tipare të sistemeve të përdorura në SHBA, ku j ovetëm dokumentat e shkruara në letër por
edhe mesazhet mund të klasifikohen si dokumente zyrtare (pjesë e mirë e burokracisë). Realizimi
online I prokurimeve publike ka rritur ndjeshëm transparencën, duke shmangur kontaktet e
drejtpërdrejta të biznesit. Ngritja e kësaj agjencie ka eleminuar burokracitë dhe ka reduktuar
koston e këtij shërbimi. Por a mjaftojnë vetëm strukturimet online? A janë lodhur njerëzit nga
kërkesat pa fund dhe nga mënyra e funksionimit të gjërave në Shqipëri? Shumica e njerëzve të
thjeshtë ankohen se gjërat nuk kanë ndryshuar shumë, dhe ato ndryshime për mirë që janë bërë
bien poshtë nga tre ndryshime kryesore që kanë në bazë qeverinë:
1.Aleatët që u kthyen në rrogëtarë- Qeveria jo vetëm që nuk I ka ulur shpenzimet, por
është kthyer në një klub muqsh e aleatësh qithfarësh, që po mbushin të gjitha vrimat dhe cepat e
ndërtesës qeveritare, nga bodrumet e deri në katin më të lartë. Shumëkush kujton sesi gjatë
fushatës së fundit elektorale kryeministri rreshtoi pas vetes, në koalicionin qeveritar, plot 15 parti
politike. Sipas sipas organigramave të ministrive rezulton se sot,në aksin nga Ministria e
Financave në bulevardin ‘Dëshmorët e Kombit’ , pastaj duke vazhduar në bllokun eministrive,
afër sheshit Skëndërbej, për të përfunduar tek rruga e Kavajës dhe e Durrësit, pra brënda këtyre
pak qindra metrave rrugë ku gjënden të gjitha ministritë, punojnë sot jo më pak se 223 drejtorë
drejtorishë. Secili prej këtyre drejtorëve ka në varësi nga 2 deri në 5 sektorë, që nga ana e tyre
drejtohen nga shefa e nënshefa sektorësh. Kjo shifër përmbledh edhe numrin e drejtorëve të
përgjithshëm, të cilët në fakt, kanë një rëndësi dhe një peshë brënda dikastereve shumë të
ngjashme me atë të zëvendësministrave. Rezulton kështu të kemi edhe të paktën 45 drejtorë të
përgjithshëm, të cilët sipas ligjit për Shërbimin Civil, kanë edhe një rrogë të majme për shkak të
drejtorive që kanë në varësi. Kjo rrogë që nis nga 900 mijë lëkë dhe shtohet në rastet kur
drejtorët kanë grada shkencore dhe vite punë në administratë. Sipas një përllogaritjeje të thjeshtë
rezulton se buxhetit të shtetit I kushton të paktën 200 milion lekë cdo muaj për të paguar këta
qindra drejtorë. (Kjo shifër është e barasvlershmeme të paktën ndihmën ekonomike për 7200
familje shqipëtare, ose e barasvlershme me1700 pensione minimale në qytet). Të gjithë këta të
punësuar në administratë nuk janë specialist, dhe punësimi I tyre në administratë iu jep atyre
fuqitë e lartpërmendura nga informacioni, koha, kostoja, mungesa e motivimit për kontroll, duke
marë edhe rolin e burokratit. Pra punësimi I militantëve ka ndikuar në përkeqësimin e gjëndjes
duke ju dhënë atyre rolin e burokratit në një burokraci të ngurtë, në një kohë ku fleksibiliteti
është arma fitimprurëse e dekadës.
2.Shtojmë drejtorët, pakësojmë vartësit!
41
SHume kanë ndryshuar strukturën. Dhe numri I drejtorëve është rritur ndërsa I vartësve është
zvogëluar. Edhe kjo bie disi ndesh me elementet positive të burokracisë ku si element kryesor
ishte se disa vartës duhet të përgjigjen vetëm tek një drejtor, dmth piramida është sheshuar
shumë.Shumë
3.Super ministritë – për nga numri I punonjësve dhe duke krahasuar organigramat nuk është
e vërtete që Ministria e Brëndshme është edhe ministria më e madhe në Shqipëri. Më e madhja,
aktualisht, është Ministria e Jashtme. Numri I drejtorëve të përgjithshëm është rritur dhe puna e
drejtorëve të përgjithshëm duket se është vërtet thelbi I sistemit klientelist dhe abuzues që ka
marrë vrull në qeverisjen aktuale. Pozicioni në fjalë është shumë shpesh një shpërblim I
kënaqshëm për shumë persona që ndoshta aspironin më lart apo kishin edhe kanë poste të
rëndësishme drejtuese në partitë e koalicionit.
4.Reziku i Iron Cage (Kafazi I Hekurt). 9Vendi ynë po gjëndet në një vrull të madh
reformash shumë nga të cilat e cojnë atë drejt rritjes së përdorimit të teknologjive informative. Duke
bashkuar këto iniciativa së bashku me orientimet nga instancat ndërkombëtare me situatën ekonomike të
vëndit tonë (kapitalizëm I vrullshëm), ai rrezikon që të gjenerojë një ndër fenomenet më të rrezikshëm që
bashkon burokracinë më teknologjinë. Ky efekt quhet ‘iron cage’ dhe ëhtë future në literaturën e
administrimit publik nga Max Ëebber, pavarësisht se teknologjia e përmendur ka për synim pikërisht
uljen e nivelit të burokracisë. Ka raste kur teknologjia që nënkupton distancim fizik prodhon pikërisht
efektin e kundërt sidomos kur shoqërohet me korrupsion. Ky largim nga procesi fizik I fut vete njerëzit në
një kurth teknologjik dhe në të njëjtën kohë ul perceptimin e tyre për korrupsionin që zhvillohet përgjatë
praktikës duke dhënë në këtë mënyrë efektin e kundërt që dëshirohej nga teknologjia. Në vëndin tonë ka
shumë gjasa që ky fenomen të ndodhi sepse korrupsioni ekziston në masë të madhe. Burokratët e
korruptuar kanë mundësi që ta përdorin avancimin teknologjik thjeshtë si fasadë dhe të shfrytëzojnë
efektet e Iron Cage.
6.2 Korrupsioni
Në mënyrë që të kemi një pasqyrë sa më të qartë të këtij fenomeni në vëndin tonë është e
rëndësishme që analiza të kryhet në dy fronte, në atë teorike dhe atë empirike. Në nivelin teorik
thjeshtë duhet të përdorim literaturën që I përket fushës së studimit të fenomenit për vëndet
akoma në zhvillim. Edhe duke parë pikërisht këtë literaturë gjejmë se të paktën në nivel teorik
ceshtjet për tu trajnuar kanë të bëjnë me shkaqet që në përgjithësi shkaktojnë korrupsionin në
vëndet në zhvillim, politikat e ndjekura nga shteti për të luftuar korrupsionin, plani
antikorrupsion nëse ky ekziston.
6.2.1 Përmasat e korrupsionit dhe kapjes së shtetit në Shqipëri
Në grafikët e mëposhtëm tregohen indekset e impaktit të kapjes së shtetit dhe korrupsionit
administrative në vëndet në tranzicion (Banka Botërore). Të dy fenomenet vërehen se janë
problem serioz në pothuajse të gjitha vëndet në rajon. Vëndi ynë është shëmbull I një vëndi me
kapje të shtetit në nivel të mesëm edhe një shkalle të lartë korrupsioni administrative bashkuar
9 Kafazi I Hekurt,fq 99
42
kjo me një qeverisje vërtet të dobët të qeverisjes në institucionet shtetërore, si në aspektin e
shpërndarjes së shërbimeve publike, ekzistencës së mekanizmave të kontrollit ashtu edhe për
nivelin e besueshmërisë.
KAPJA E SHTETIT EDHE KORRUPSIONI ADMINISTRATIV NË VËNDET NË
TRANZICION
KORRUPSIONI ADMINISTRATIV
Gjatë kryerjes së sondazhit për të nxjerrë shifrat e mësipërme, banka botërore gjithashtu
përcaktoi edhe veprimet të cilat do të cilësoheshin si kapje të shtetit : shitja evotës parlamentare,
dekretet presidenciale, shitja e vendimeve të gjykatave civile për cështjet penale, shitja
etjetërsuar e bonove të thesarit, kontributi I paligjshëm nga ana e grupeve të interest në përfitim
të partive politike* . Nisma të tjera prodhuan dhe rezultate më interesante, e tillë është ajo e
“Vitosha Research Center” e cila nxiti bashkëpunimin e vëndeve që vuanin këto problem për të
nxjerrë një rezultat të opinionit publik mbi cështjet në fjalë. Rezultatet e sondazhit për vëndin
tonë qenë vërtet të habitshme sipas asaj që raporton më poshtë Vitosh Research Center
0 1 2 3 4 5
ALBANIA
CROATIA
HUNGARY
ROMANIA
SLOVENIA
Series 1
Series 2
Series 3
43
QËNDRIMI NDAJ KORRUPSIONIT
*Për të nxjerrë rezultatet e mësipërme janë investuar më shume se 30.000 sipërmarrës mbi
efektet e secilit të faktorëve të mësipërm.
Për sa I përket pranimit në parim krahasuar në nivelet e kaluara, ky fenomen tashmë është bërë
pak I tolerueshëm. Gjithsesi duke e parë në detaj, korrupsioni në vend perceptohet vetëm në 10
formën e ryshfetit ndërkohë që tolerance për dhuratat dhe favoret është shumë më e madhe. Kjo
do të thotë që niveli I kuptimit të korrupsionit nuk është kuptuar qartë nga qytetarët e vëndi tonë.
Për sa I përket përfshirjes në praktikat të korrupsionit gjatë këtij procesi, 10 % e personave që iu
përgjigjën anketimeve të ndryshme pranuan se kanë qënë përfshirë në praktika të tilla. Për sa I
përket efektivitetit praktik të korrupsionit, tregohet që besueshmëria e Shqipëtarëve ndaj kësaj
praktike është e lartë, pasi sic tregohet nga grafiku norma e personave që besojnë se mund ti
zgjidhin problemet e tyre nëpërmjet ushtrimit të praktikave korruptive është I lartë. Ndërsa në
lidhje me perceptimin e presionit të korrupsionit, norma rezulton e ulët në vëndin tonë ashtu si
edhe në vëndet e tjera të sondazhit pasi kjo është një pasoje e ekspozimit për një kohë të gjatë
10
Source: World Bank 2000
0 1 2 3 4 5 6 7 8
PRANIMI NE PARIM
PERGJIGJA NDAJ KORRUPSIONIT
PRESIONI I KORRUPSIONIT
PERFSHIRJA NE PRAKTIKA TE TILLA
PERHAPJA E KORRUPSIONIT
EFEKTIVITETI PRAKTIK I KORRUPSIONIT
PRITSHMERITE PER NIV. TE KORRUPSIONIT
Series 1
Series 2
Series 3
44
ndaj korrupsionit – që do të thotë se njerëzve nuk u bën më përshtypje zhvillimi I praktikave
korruptive.
11Në pritshmëritë për korrupsionin qytetarët tregohen vërtet pesimistë për zgjidhjen e problemit.
56% e tyre mendojnë se është shumë e vështirë që korrupsion itë reduktohet. Kjo mungesë
besimi është një tjetër arsye pse suksesi në këtë fushë do të jetë I vështirë për tu arritur. Më
poshtë po japim dis shifra të tjera shqetësuese rreth korrupsionit në vendin tone:
1. 67 % e të intervistuarve të cilët kanë pasur problem me institucione të ndryshme pulike I
kanë zgjidhur problemet e tyre me anë të praktikave korruptive
2. Më shumë se 50 % e firmave të cilat kanë marrë pjesë në sondazh kanë treguar se ryshfeti
ose bakshishi janë pjesë e pagesës për shërbimin e marrë nga institucionet publike
3. 20 % e ryshfeteve shkojnë për prokurimet publike
4. 28 % e ryshfeteve shkojnë për vjedhjen e aseteve publike
5. 11 % e ryshfeteve shkojnë për krijimin e monopolit
6. 16 % e ryshfeteve shkojnë për përvetësimin e fondeve ndërkombëtare
7. 14 % e ryshfeteve shkojnë për të shkurtuar kohën e pritjes për marrjen e shërbimit
8. 11 % e ryshfeteve shkojnë për përvetësimin e fondeve publike.
Pra sic shihet nuk ka funksion të administratës publike që të mos jetë përfshirë në aktivitete
korruptive. Duket qartë rrethi vicioz burokraci - shirit I kuq – korrupsion – politika joeficente –
korrupsion – burokrat – shirit I kuq. Mund të themi se ky sistem është stabilizuar mirë në vëndin
tonë që në fillimet e përpjekjeve për krijimin e një administrate publike të bazuar në objektivat e
Menaxhimit Publik të Ri por që është vërtet shumë larg tij. Këta tregues janë vërtet të frikshëm
sidomos duke marrë parasyshë faktin se nuk është se kanë munguar tentativat për luftimin e
korrupsionit të cilat mund ti rendisim si më poshtë:
6.2.2.2 Masat e drejtpërdrejta12
1. Dekretimi për krijimin e komitetit anti-korrupsion (nr. 72) më 1998
2. Vendosja e një shërbimi civil professional duke vendosur statusin e punonjësit civil
3. Themelimi në vitin 2000 I Grupit të Monitorimit antikorrupsion
11
at http://unpan1.un.org 12 Source: Corruption indexes, 2000
45
4. Bahkëpunimi me instancat evropiane duke I shpallur luftë të hapur korrupsionit që nga viti
1998 (kur Shqipëria shpallej nga BE si vendi më I korruptuar në Evropë)
Kapitulli VII
“Cili është modeli real I administratës publike Shqiptare”
Në vëndet post-komuniste, si edhe në vëndin tonë, zhvillimi është përpjekur të arrihet nëpërmjet
zvogëlimit të sektorit publik me reforma të cilat kishin si qëllim stabilitetin fiscal dhe eficencën
ekonomike të administratës publike. Këto masa janë mbështetur plotësisht nga komuniteti
ndërkombëtar. Ndryshimi më tipik në këtë rast ishte zhvendosja e mënyrës së shpërndarjes së
burimeve dhe ndryshimeve që dekretonin kalimin nga sektori publik në ate privat. Kjo lëvizje më
1999 prodhoi më shumë se gjysmën e GDP në vëndet e Evropës qëndrore dhe lindore (Banka
Botërore 200). Në pothuajse të gjitha këto vënde këto lëvizje e kaluan vëndin nga kontrolli total I
shtetit në kontrollin total të sektorit privat (Mintzberg, 1999), ndërkohë që në pak prej tyre është
arritur një ekuilibër më I mirë. Në vëndet që përjetuan një kalim total të pushtetit nga njëra anë
në tjetrën duket se nuk janë ndihmuar në mënyrë efektive nga institucionet ndërkombëtare për
shmangien e kësaj situate. Pavarësisht nga të gjitha reformat e ndërrmara, mjedisi burokratik,
shiriti I kuq dhe korrupsioni ndrydhin iniciativat e investitorëve vendas ashtu edhe ata të huaj.
Sic dihet me lëvizjen e pas viteve 90 që përfshiu reformimimin e administratës në të gjitha
vëndet në tranzicion, Menaxhimi Publik I Ri ishte modeli për tu ndjekur. Një lëvizje e tillë është
shumë e qartë edhe pse nuk deklarohet thuajse nga asnjë nga vëndet në tranzicion që iu
nënshtruan reformimit të administratës publike për instalimin e një modeli të aj (Jacobs 2004,
Schick 2002).Për sa I përket qëllimit të reformave në administrimin public, ajo cka dallon vëndet
në tranzicion dhe vëndin tonë kryesisht në implementimin e këtyre reformave ëhshtë shkalla e
intensitetit të tyre. Reformat të cilat duhet të ndryshonin tërësisht rregullat e lojës për të drejtuar
sjelljen e organizatave sipas modelit të ndjekur thuhet se u ndërmorën nga vende të cilat kishin
nevojë të dëshpëruar për kapital dhe që këtë kapital nuk mund ta gjeneronin dot nga pasuria e vet
shtetit por nëpërmjet investimeve të huaja. Kapitali ishte baza e nevojshme për mbajtjen në
këmbë të një administrate publike në degjenerim.Megjithëse këto reforma formalisht asnjëherë
nuk iu adresuan krijimit të një modeli të ri, nga aspekti teorik është e qartë se reformat për
stabilitetin financiar, administrimin buxhetor dhe menaxhimin e burimeve njerëzore në rang
kombëtar janë reformat më karakteristike që synojnë ndryshimin e modelit të administratës
publike. Të gjitha këto reforma sic thashë më sipër u mbështetën plotësisht nga institucionet
ndërkombëtare si Banka Botërore e cila udhe hoqi të gjitha vëndet e Evropës qëndrore dhe
lindorenga vitet 90 e sipër në reformat e tyre për ndryshim. Aktiviteti I Bankës Botërore mund të
përmblidhet si më poshtë :
1. Me 1990 nisi menjëhëre fushatën për orientimin e reformave që kishin si synim stabilitetin
makroekonomik
46
2. Në mesin e viteve 90 filloi të orientonte vëndet për menaxhimin e resurseve dhe aspekteve
të reformës administrative në kontekstin e rregullimit të operacioneve dhe funksioneve specifike
të administratës publike.
3. Më pas në bashkëpunim me MTEF sponsorizoi aplikimin e buxhetit afatmesëm dhe lidhjen
e tij me menaxhimin strategjik
4. Po në këtë periudhë jepte edhe orientime për thurjen dhe reformimin e ligjit civil.
Reformat e ndërmarra nga vendi ynë teorikisht kanë qënë plotësisht në përputhje me krijimin e
një administrate publike sipas modelit të Menaxhimit Publik të Ri, por nuk mund të thuhet e
njëjta gjë për rezultatet pasi sic u pa vëndi ynë akoma vuan nga korrupsioni dhe burokracia
administrative. Pra rruga e orientuar edhe e pa deklaruar është ajo drejt Menaxhimit Publik të Ri
ndërkohë që rezultati konkret nuk është ai. Situata e krijuar në vëndin tonë në saj të kësaj mase të
madhe reformash në sektorin publik mund të ngjasojë për disa aspekte me disa modele
bashkëkohore të administrimit publik, të paktën në nivel teorik. Rasti I vëndit tonë tregon në
mënyrë shumë interesante pasojat e reformave për arritjen e Menaxhimit të Ri në vëndet në
tranzicion dhe sesa I arritshëm është ky model për vënde të tjera që kanë të njëjtin profil me
Shqipërinë.Rezultatet konkrete tregojnë se vëndi ynë rezulton të ketë karakteristikat e
Administrimit të ri Ëebberian I cili është një model akoma jo I plotë nga ana konceptuale pasi
është shfaqur si fenomen thuajse në të gjithë vëndet ku Menaxhimi I Ri Publik nuk është
implementuar me saktësi dhe në shumicën e vëndeve në tranzicion. Në bazë të studimeve që
vazhdojnë edhe në ditët e sotme ky model është I pashmangshëm nga ana praktike për të gjitha
vëndet të cilat nuk kanë kalur fazën e modelit të administratës publike nën shtetin Ëebberian,
edhe vendi ynë këtë fazë, në bazë të studimit në këtë temë diploma, nuk e ka kaluar kurrë. Ky
model del si rezultat I gjithë vrullit të reformave që janë të orientuara drejt menaxherializmit dhe
legalizimit (Janei 2009). Kjo e ka cuar vendin në zvogëlimin jo gradual të sektorit public,
manovër e cila në periudhë afat shkurtër ka siguruara stabilitet fiscal, por nga ana tjetër është jo
efektive për vendosjen e kushteve të një zhvillimi të ardhshëm afatgjatë. Arsyet që vendi ynë
nuk arritit të marë efektet e Menaxhimit te Ri Publik janë të përshkruara qartë në aspektin teorik
I cili përshtatet plotësisht me realitetin e vendit tonë. Nuk mund të bëhen si reforma
administrative ashtu edhe të ngrihet baza kushtetuese.
Menaxhimi Publik I Ri ka nevojë për një bazë kushtetuese të testuar . Kodi civil duhet të jetë me
kohë I stabilizuar në mënyrë të atillë që organizimet administrative të jenë të efektshme dhe
rregullat e vendosura duhet të jenë shumë më tepër racionale nga këndvështrimi I distribucionit
kohor për të arritur rezultatet e duhura edhe të kërkuara.
Karakteristika
Webber-iane
Karakteristika të MRP Karakteristika të Neo-
Webberianizmit
Karakteristika të
Qeverisjes
Administrative
Dominimi I shtetit
ligjor, fokusi te
rregullat dhe
Fokusim te teknikat
menaxheriale nga
Orientim drejt
nevojave qytetare
Fokusi te qasja
sistematike
47
politikbërja sektori privat
Burokracia luan rol
thelbësor për krijimin
e hirearkive të
nevojshme
Kontroll I inputit dhe
outputit
Rëndësia e
menaxherializmit
profesional
Procese dhe kontroll I
outputit
Shtet I unifikuar Shtet I fragmentuar Shtet I unifikuar dhe
bashkëpunim
Rrjeta pluraliste
shtetërore
Karakteri I
shërbimeve ppublike
Konkurrencë dhe
ekonomi tregu
Karakteri I
shërbimeve publike
Neo korporatizimi
Demokracia
përfaqësuese si
elementi I
legjitimitetit
Fuqizim I klientit si
pasojë e mekanizmave
të tregut
Mbështetja e
demokracisë
nëpërmjet konsultimit
dhe pjesëmarrjes
Vendimmarrje me
pjesëmarrje
Ndarja e administrimit
nga politika
Ndarja e politikës nga
administrimi brënda të
gjithë administratës
Ndarje e politikës nga
administrimi me theks
te profesionalizmi I
administratës
Marrëdhënie
bashkëpunimi midis
politikanëve edhe
administratorëve
Kapitulli VIII
“ E ardhmja e administrimit publik në Shqipëri !”
Nëse duam të dimë të ardhmen e administrimit public dhe aftësisë implementuese të modeleve
administrative në Shqipëri duke marrë parasyshë të gjitha pikat e dobëta të bëra të qarta gjatë
zhvillimit të kësaj teme diploma lind e nevojshme të analizohet rrugëzgjidhja e prodhuar nga
organet kompetente të vëndit tonë. Pikërisht për sa I përket kësaj zgjidhjeje është e qartë që kjo
detyrë I është caktuar ITAP. Ky organ dhe veprimtaria e tij që do të përcaktojnë të ardhmen e
afërt dhe të largët tëadministrimit publik në vendin tonë. Në vijim po paraqesim detyrat dhe disa
nga pikat kyce të kritikueshme të planit strategjik të shpallur nga ITAP rreth administrimit publik
në Shqipëri.
48
8.1 Mision i ITAP-it
Misioni i ITAP-it rrjedh nga vendimi I 18 Nëntorit 2005 për funksionimin e ITAP dhe është’ Të
trajnojë nënpunësit civil, të rrisë aftësitë profesionale dhe të përmirësojë njohuritë bazë në
mënyrë që cdo nënpunës civil të kontribuojë optimalisht në arritjet dhe qëllimet e institucionit ku
ai bën pjesë’
49
Konkluzione
Administrimi publik është shprehje që gjëresisht mund të përshkruhet si zhvillim, implementim
dhe studim I politikave qeveritare, menaxhim I programeve publike. Administrimi publik
ndërlidhet me ndjekjen e të mirave publike, duke përforcuar shoqerinë civile dhe drejtësinë
shoqërore. Ndonëse historikisht me të I është referuar menaxhimit qeveritar, gjithnjë e më teper
po perfshihen edhe organizatat joqeveritare që nuk veprojnë vetëm në kontekstin e interesave të
veta. Teoria e administrimit publik eshte fusha ku diskutohet kuptimi dhe qëllimi I qeverisë,
burokracisë, buxhetit, menaxhimit dhe cështjeve publike.
Administrimi publik, dhe si pasojë të gjitha organet qe përfshihen në spektrin e konceptit të tij,
është një fushë studimi mbi të cilën janë ngritur shumë debate. Së pari, akoma nuk është
përcaktuar nëse administrimi publik mund të quhet një disiplinë më vete, pasi është akoma I
ndezur debati mbi natyrën e tij e cila mund të jetë një nënfushë e shkencave politike ose një
nënfushë e shkencave administrative.
Reformat e ndërmarra nga vendi ynë teorikisht kanë qënë plotësisht në përputhje me krijimin e
një administrate publike sipas modelit të Menaxhimit Publik të Ri, por nuk mund të thuhet e
njëjta gjë për rezultatet pasi sic u pa vëndi ynë akoma vuan nga korrupsioni dhe burokracia
administrative. Pra rruga e orientuar edhe e pa deklaruar është ajo drejt Menaxhimit Publik të Ri
ndërkohë që rezultati konkret nuk është ai. Situata e krijuar në vëndin tonë në saj të kësaj mase të
madhe reformash në sektorin publik mund të ngjasojë për disa aspekte me disa modele
bashkëkohore të administrimit publik, të paktën në nivel teorik. Rasti I vëndit tonë tregon në
mënyrë shumë interesante pasojat e reformave për arritjen e Menaxhimit të Ri në vëndet në
tranzicion dhe sesa I arritshëm është ky model për vënde të tjera që kanë të njëjtin profil me
Shqipërinë. Rezultatet konkrete tregojnë se vëndi ynë rezulton të ketë karakteristikat e
Administrimit të ri Webber-ian I cili është një model akoma jo I plotë nga ana konceptuale pasi
është shfaqur si fenomen thuajse në të gjithë vëndet ku Menaxhimi I Ri Publik nuk është
implementuar me saktësi dhe në shumicën e vëndeve në tranzicion. Në bazë të studimeve që
vazhdojnë edhe në ditët e sotme ky model është I pashmangshëm nga ana praktike për të gjitha
vëndet të cilat nuk kanë kalur fazën e modelit të administratës publike nën shtetin Webber-ian,
edhe vendi ynë këtë fazë, në bazë të studimit në këtë temë diploma, nuk e ka kaluar kurrë. Ky
model del si rezultat I gjithë vrullit të reformave që janë të orientuara drejt menaxherializmit dhe
legalizimit (Janei 2009). Kjo e ka cuar vendin në zvogëlimin jo gradual të sektorit public,
manovër e cila në periudhë afat shkurtër ka siguruara stabilitet fiscal, por nga ana tjetër është jo
efektive për vendosjen e kushteve të një zhvillimi të ardhshëm afatgjatë.
Arsyet që vendi ynë nuk arritit të marë efektet e Menaxhimit te Ri Publik janë të përshkruara
qartë në aspektin teorik I cili përshtatet plotësisht me realitetin e vendit tonë. Nuk mund të bëhen
si reforma administrative ashtu edhe të ngrihet baza kushtetuese. Menaxhimi Publik I Ri ka
nevojë për një bazë kushtetuese të testuar . Kodi civil duhet të jetë me kohë I stabilizuar në
mënyrë të atillë që organizimet administrative të jenë të efektshme dhe rregullat e vendosura
duhet të jenë shumë më tepër racionale nga këndvështrimi I distribucionit kohor për të arritur
rezultatet e duhura edhe të kërkuara.
Në mënyrë të përmbledhur mund të thuhet se puna në shërbimin publik udhëhiqet nga vlerat
demokratike. Në kryerjen e funksioneve te administratorit publik nuk është më rëndësi vetëm
eficenca dhe efektiviteti por mbi të gjitha përgjigjshmeria ndaj të gjithë aktorëvë që përcaktojnë
50
interesi publik: drejtuesve të zgjedhur, deputetëve, grupeve të ndryshëm përfaqësues dhe
qytetarëvë në tërësi. Edhe Bertrand dhe Lang pohojnë se administrimi publik dallon nga format
e tjera të qeverisjes sipas kompetencës së vet dhe sipas faktit se qëllimi I fundit I tij është
interesi I përgjithshëm.
51
Rekomandime
Fusha Administrative është një ndër shtyllat kryesore që drejton cështjet publike dhe më jetike të
një shteti. Një ndër kriteret e një administrate në reformim, është I domosdoshëm bashkëpunimi
dhe modelimi me BE-në. Një ndër përparësitë në vazhdimësi I Institucioneve dhe dhe
Qeverisë,janë edhe reformat në administratë, të cilat mund të realizohen në tërësi, vetëm nëse
krijojmë një shërbim cilësor përmes informacionit e komunikimit dhe shërbimeve sa më efikase,
dhe dixhitalizimit të këtyre shërbimeve(një realizim ishërbimeve elektronike është me rëndësi
parësore për një administrate modern me efikasitet të drejtë dhetransparent).
Paralelisht me përparësitë e mësipërme,për të pasur një administratëefektive, duhen bërë
reformat e duhura, një spektër me rëndësi është është edhe ngritja e kapaciteteve të burimeve
njerëzore. Në modernizimin e kësaj fushe, do të luajnë një rol të madh edhe orjentimet
programore rajonale, sidomos ato europiane. Administrata me binarët e shumtë që ka, duhet
riparuar, një reform që lypet dhe ka vërejtje nga shtetet e rajonit. Në priorotet me masë të madhe
jane, reduktimet e shpenëzimeve administrative, që është edhe synimi I BE-së.
Këto kritere gjithashtu analizojnë kapacitetet administrative të vëndit tonë, kun ë ndërimin dhe
reformimin e këtyre kapaciteteve, duhet bërë një koordinim I përbashkët mes institucioneve
udhëheqëse të këtyre fushave dhe atyre Europiane. Pa një administratë reformuese të tillë, vëndi
ynë do të përballej me një ngecje të mëtejshme në nivel qëndror dhe atë local, që janë si pika
referimi të Administratës. Niveli I lartë I korrupsionit, shërbimet joefikase, jan ëtë gjithë faktorë
të një faqeje të errët drejt Integrimit Europian.
Andaj,vëndi ynë duhet të jetë I angazhuar për procesin e menjëhershëm të reformimit të
administratës publike dhe në ndërtimin e kapaciteteve administrative të cilat janë të nëvojshme jo
vetëm për të mirën e shtetasve shqipëtarë por edhe peë një adresim drejt të gjitha prioriteteve që
dalin nga procesi I Integrimit Europian.
52
Bibliografia
Materialet nga librat :
1. Dweney John “Publiku edhe Problemet e tij”
2. Prof.Dr.Asc Manxhari Mimoza “Bazat e Qeverisjes”
3. Muca Selman “Marketingu pilotik”
4. Shahollari Luan “Vecoritë e shtetit të mirqënies sociale”
5. “Learning to change , the experience of transforming education in south east Europe”
Tarrice Bassler
6. “Buletin shkencor” Universiteti Ismail Qemali / botimet 1991-1998
Materialet nga publikimet online :
1. Allen, R., ‘New Public Management: Pitfalls for Central and Eastern Europe’, 1999,
SIGMA Public Management Forum, vol . 1.
2. Bekke, H., Kickert, W and Kooiman, J.,’Public Management and Governance’ in Kickert,
F. and van Vught, F.A., (eds.) Public Policy and Administrative Sciences in the Netherlands,
London : Harvester-Wheatsheaf , 1995.
3. Brown, R.H.,’Bureaucracy as Praxis : Toward a Political Phenomenology of Formal
Organizations’. 1978, Administrative Science Quarterly, vol.23,f.365-382.
4. Cepiku, D., ‘Public Governance: Overcoming the Ambiguity’, in
Coghill,K.,(ed.) Integrated Governance : Linking un Government, Business & Civil Society,
Monash Governance Research Unit, Monash University, Caulfield East, Melbourne, Australia,
2005.
5. Cepiku, D., ‘La riforma della pubblica amministrazione in Albania’, 2002, Azienda
Pubblica, vol 1, no. 2, f. 155-178.
6. CLAD, A New Public Management for Latin America, Latin American Centre for
Development Administration’, [Online] available at http://unpan1.un.org, kosultuar në 2 maj,
2010.
7. Coman, P., Crai, E., Radulescu, M. and Stanciulescu, G., ‘Local Government in Romania’,
in Local Governments in Central and Eastern Europe, 2001.
53
8. Dragos. D.C. and Neamtu, B., ‘Reforming Local Public Administration in Romania:
Trends and Obstacles’, 2007, International Revieë of Administrative Sciences, vol.73, no. 4. F.
629-648.
9. Drechsler, W.,The Re-Emergence of “Weberian” Public Administration after the Fall of
New Public Management: The Central and Eastern European Perspective’, 2005, Halduskltuur.
No. 6, f. 94-108.
10. Dunleavy, P.,Margetts, H.,Bastow, S. and Tinkler, J., ‘New Public Management is Dead-
Long Live Digital-Era Governance’, 2005, Journal of Public Administration Research and
Theory, vol.16,no.3,f.467-49.
11. www.undp.com
12. www.wgi.com
13. www.opendata.gov.al
14. www.Doap.gov.al
15. www.instat.al
16. International Public Management Review electronic Journal
at whttp://www.ipmr.net Volume 5 Issue 1 2004. International Public Management Netëork
Treisman D.1999. “The Causes of Corruption: A Cross-National Study” , Journal of Public
Economics 76
UNDP 1998. Albanian Human Development Report. Tirana, May.
World Bank 1996. World Development Report 1996 : From Plan to Market.Washington,D.C.
World Bank 1997a. Helping countries combat corruption: the role of the World Bank.
The World Bank. Washington, D.C.
World Bank 1997b. World Development Report 1997 : The State in a changing world.
The World Bank, Washington, D.C.
World Bank 2000a. “The need for strong institutions and good governance.” In the road to
stability and prosperity in South Eastern Europe, A World Bank Regional Strategy Article.
The World Bank, Washington, D.C.
54
World Bank 2000b Anticorruption in Transition. A Contribution to the Policy Debat.
The World Bank, Washington, D.C.
World Bank 2000c. Helping countries combat corruption: Progress at the World Bank since
1997.
The World Bank, Washington, D.C.
World Bank 2000d.Reforming public institutions and strengthening governance. A World Bank
Strategy. Public Sector Group. Ëashington, D.C.
World Bank 2002. Transition The first Ten Years. Analysis and Lessons for Eastern Europe and
the Former Soviet Union. Washington, D.C.
Zecchini S.ed., 1997. Lessons from the economic transition. Central and Eastern Europe in the
1990s. OECD, Kluwer Academic Publishers