-
De roze jonker/6 Doppio/13Achtergrond/8
Sabbatical leave: leerzaam verlof voorelke TUE’er
En verder:4 mei 2000 / jaargang 42
Studenten worstelen metethisch dilemma/3Stimuleringsprijs
vooroud-Bouwkunde-studen-ten/5
Anthonie Meijers:“Ik heb me altijdingenieurgevoeld”/15
Informatie- en opinieblad van de Technische Universiteit
Eindhoven Redactie telefoon 040 247 29 61 fax 040 245 60 33 e-mail
[email protected]
In ‘t kort
Bijeenkomsten ‘Verantwoord verder’Het College van Bestuurwil de
komende periode opvele plekken discussievoeren, als aanzet voor
eennieuw Instellingsplan voorde TUE. Dat gebeurt aan dehand van het
boekje‘Verantwoord verder’. Ditboekje bevat in de vorm vansheets
een terugblik op hetbeleid in de afgelopenjaren, alsmede
denk-beelden inzake het beleidvoor morgen. In dit kader zal
opwoensdag 17 mei eenplenaire bijeenkomst
plaatsvinden in de BlauweZaal van het Auditorium,voor
geïnteresseerde perso-neelsleden. Op donderdag18 mei is er in
Collegezaal6, eveneens in hetAuditorium, een dergelijkebijeenkomst
voor stu-denten. Beide bijeen-komsten beginnen om16.00 uur en
worden afge-sloten met een borrel. Exemplaren van het boekjezullen
bij deze bijeen-komsten beschikbaar zijn.Ook zijn ze op te vragen
bijJ. Smit (tel 2515), HG 0.08.
TUE viert diesmet prijs-uitreikingenOp donderdag 27 aprilvierde
de TUE haar 44stedies. De opzet wasanders dan andere jaren;geen
spreker die overeen bepaald vakgebiediets vertelde, maar
deuitreiking van een aantalprijzen aan vier AIO’svoor uitnemend
on-derzoek.
De UFE-ontwerpers-prijzen voor het besteontwerp van het
StanAckermansinstituutkwamen toe aan A. Slagt(tweede prijs UFE met
eenontwerp van een plan-ningsmethodiek voor deKLM-dienstregeling)
enM. Geusen (eerste prijsUFE met een ontwerp vooreen
3D-laserscanner). DeTUE-promotieprijzen(voorheen de
SNS-prijs)werden uitgereikt aanRonald Gelten en DaveKaandorp
vanwege hun
uitmuntende proef-schriften. De vier prijs-winnaars vertelden
ver-volgens allemaal het eenen ander over hun werk,afgewisseld met
muzikaleintermezzo’s vanQuadrivium. Rector magnificus
prof.dr.Martin Rem merkte verderin zijn speech op datNederlandse
proef-schriften in het buitenlandhoog aangeschrevenstaan. Tevens
vertelde hijdat de TUE opviel doordatpromovendi in betrek-kelijk
korte tijd hun proef-schrift tot stand brengen.In dat kader vond
hij hetverontrustend dat er metde discussie over het zo-geheten
‘3+2-model’ voorhet onderwijscurriculumnu stemmen opgaan omde
promotie in drie jaar afte ronden. Dat is geen ont-wikkeling die
hij zouwillen nastreven. /.
SyMO-Chem wil miljoen euro omzetSyMO-Chem heet denieuwste BV van
de TUE.“Met een hoodletter O”,benadrukt prof.dr. BertMeijer, die
samen metdr.ir. Henk Janssen aande basis van de nieuweonderneming
staat.Meijer verwacht dat deBV de komende jarenwerk zal bieden aan
tienchemici. Over vijf jaarhoopt Meijer met SyMO-Chem een miljoen
europer jaar om te zetten.
SyMO-Chem is voort-gekomen uit de vakgroepMacromolecular
andOrganic chemistry (SMO).Het bedrijf gaat zich toe-
leggen op drie zaken.Meijer: “Allereerst kunnenwe ‘op commando’
de ka-rakterisering en synthesevan verbindingen uit-voeren. Dat
zijn kort-lopende activiteiten.Verder gaan we contracton-derzoek
uitvoeren innauwe samenwerking metonze klanten. Tot slotwillen we
vondsten diebinnen SMO gedaan zijnbinnen SyMO-Chemverder
ontwikkelen.Daarbij valt bijvoorbeeld tedenken aan ons werk ophet
gebied van dendri-meren en supramole-culaire polymeren. Er zijnheel
wat partijen die staan
te springen om met onssamen te werken op ditgebied en we hebben
hetlaatste jaar succesvolkunnen droogzwemmenin ons SyMO-Chem
projectbinnen de vakgroep.”De hoofdreden voor het op-richten van de
BV is zoweleen wetenschappelijke alseen commerciële.
Meijer:“Promovendi en onder-zoekers binnen mijnvakgroep moeten
zichbezig kunnen houden metgeheel vrij onderzoek enniet met
contractresearch.Die zaken moet je strikt ge-scheiden houden.
Andersontstaat al snel de vraag wieer eigenlijk aan het stuur
zit. Jij of degene die het on-derzoek betaalt? Door
hetcontractwerk in een BVonder te brengen, creëer jeeen heel
zuivere situatie. Jemaakt een duidelijk onder-scheid tussen
contracton-derzoek en vrij onderzoek.De klanten stellen eenheldere
afspraak met allerechten voor de betalerzeer op prijs.” De
geldenuit de BV stromen uitein-delijk terug in de vakgroepwaardoor
dit het vrije on-derzoek weer kan aan-zwengelen. De TUEHolding is
de enige aan-deelhouder van het bedrijf.
Nieuwe afspraken met ChinaMinister Hermans vanOnderwijs heeft
onlangseen nieuw Memorandumof Understanding onder-tekend met de
Chinese am-bassadeur Hua Liming. Deafspraken die hierin
zijnvastgelegd richten zichvooral op uitwisseling vanstudenten,
docenten en on-derzoekers tussen China enNederland. Ook worden
erzogenoemde 2 + 2 pro-
Koninklijke onderscheiding voor drie TUE’ers
De lintjesregen is niet onopgemerk aan de TUE voorbij-gegaan.
Dr.ir. Henk de Wilt, voorzitter van het Collegevan Bestuur en
deeltijdhoogleraar dr.ir. Rob de Meijerde werden vrijdag 28 april
benoemd tot Ridder in deorde van Oranje-Nassau. Prof.dr. Martin
Bastiaans werdin zijn woonplaats Mierlo benoemd tot Lid in de
ordevan Oranje-Nassau.
De Wilt ontving de ko-ninklijke onderscheidingvrijdagmiddag op
de TUE uithanden van Rein Welschen,burgemeester vanEindhoven. Hij
roemde de59-jarige collegevoorzitteronder meer om zijn inzetvoor de
universiteit, de stadEindhoven en de regio.
Welschen vergeleek de TUEmet een perfect op elkaar in-gespeeld
elftal dat geen goalsmaakte, maar dat wel gingdoen nadat dat de
scorendespits De Wilt aangetrokkenwas. De Wilt is sinds 1 mei1996
voorzitter van het CvBen bekleedt diverse anderebestuursfuncties en
com-missariaten.
De 53-jarige MartinBastiaans is dertig jaar indienst van de
TUE.Bastiaans is als universitairhoofddocent verbonden aande
faculteit Elektrotechniek.Hij heeft grote faam op-gebouwd als
docent en on-derzoeker op het gebied vansignaalverwerking en
–be-werking. Daarnaast isBastiaans ook maatschap-pelijk zeer
actief. Hij was ja-renlang lid van deHelmondse OrkestVereniging, is
actief zangeren dirigeert een kerkkoor inde parochiekerk van
Bakel.
De 59-jarige Prof.dr. Robertde Meijer tot slot is alsdeeltijd
hoogleraar tech-nische natuurkunde ver-bonden aan de TUE. Hijwerd
eveneens Ridder in deorde van Oranje-Nassau. DeMeijer bekleedt de
leerstoelRadioactiviteit inWoonomgeving enLeefmilieu. Zijn
betrok-kenheid bij de maatschappijen leefomgeving ondermeeruit zijn
activiteiten binneninstellingen als hetGroninger Landschap
enNatuurmonumenten./.
Collegevoorzitter Henk de Wilt en universitair hoofddocent
Martin Bastiaans ontvingen vrijdag 28 april een koninklijke
onderscheiding. Prof.dr.Robert de Meijer, niet op de foto, werd
eveneens onderscheiden.Foto: Bram Saeys
Lees verder pagina 5
jecten opgezet, waarbij eenNederlandse kennisin-stelling en een
Nederlandsbedrijf gaan samenwerkenmet een vergelijkbareChinese
combinatie.Verder wordt informatieover wederzijdse erkenningvan
kwalificaties en di-ploma’s uitgewisseld om detoekomstige
samenwerkingte vergemakkelijken.
-
4 mei 2000 Cursor2/ Mensen
Gerard de Haan“We werken met standaarden van zeventig jaar
geleden”
In deze functie zal hij één dag inde week op de TUE
door-brengen. De rest van de weekwerkt hij bij Philips. De
Haangeeft leiding aan een onder-zoeksgroepje (cluster) van
mo-menteel negen man, en geeftrichting aan het researchpro-gramma
‘videoprocessing’. Metde groep verricht hij onderzoekop het gebied
van videopro-cessing, waarbij onderwerpenals
videoformaatconversie,beeldverfraaiing,
ruisreductie,beeldcompressie, en artefactre-ductie van nieuwe
display-systemen aan bod komen.Zijn werk op het gebied
vanbeeldbewerking voor multime-diasystemen aan de TUE houdtin dat
er onderzoek plaatsvindtnaar mogelijkheden om video-signalen in
real-time te ver-
beteren. Zo worden er methodesbedacht om ruis uit beelden
tehalen, de scherpte te verhogen,contrasten te verbeteren en
dekleurweergave te optimaliseren.Ook wordt er veel werk verrichtop
het gebied van bewegings-compensatie.De Haan:
“Bewegingscom-pensatie houdt in dat in een vi-deostroom die een
bepaaldaantal beeldjes per secondebevat, nieuwe beeldjes ‘erbij
ge-rekend’ worden om zo bewe-gingen vloeiender te latenverlopen en
om beeldflikker tebeperken. Het is hierbij erg be-langrijk dat een
tv-toestel ob-jecten op het scherm kan identi-ficeren en de
beweging kanvoorspellen. Hiervoor is veel re-kenkracht nodig, maar
eenaantal moderne toestellen bezital een chip die deze bewer-kingen
kan uitvoeren.”“Het is belangrijk dat er on-derzoek gedaan wordt
naar dezetechnieken. De technische stan-daarden voor televisie zijn
in dejaren dertig op papier gezet enhielden rekening met de
tech-
nologie van toen. Destijds warende schermpjes erg klein en
erkwam weinig licht vanaf.Tegenwoordig zijn de schermenveel groter
en hebben ze eenhogere lichtopbrengst, maar wewerken nog steeds met
stan-daarden van bijna zeventig jaargeleden.”In dit tijdperk van
nieuwe mediagroeit de vraag naar nieuwe enafwijkende
beelschermtechniekexplosief. Alle verschillendeschermen moeten
beeldin-formatie aangeleverd krijgen inalle soorten en maten. Om
dit tekunnen doen, moet een toestelin staat zijn real-time
formaat-conversie toe te passen. DeHaan: “Formaatconversie is
detechniek die het mogelijk maakteen bepaald type videosignaal,een
formaat, om te zetten naareen ander type. Zoals je op decomputer
kunt zien, is het vrijeenvoudig om de oppervlakte
enlengte/breedteverhoudingen teveranderen, maar om in de
tijdaanpassingen te doen, is al eenstuk moeilijker. Er moeten
danbeeldjes bij of af, maar de be-
weging moet toch soepel envloeiend blijven.”De kersverse
hoogleraar wiltijdens zijn hoogleraarschap deTUE op de kaart zetten
op hetgebied van elektronische beeld-bewerking. Vooralsnog ligt
hetzwaartepunt van dit vakgebiedin Delft. De TUE is nooit aan
ditsoort onderzoek begonnen,omdat het miljoeneninveste-ringen
vergt. De Haan wil dezeinvesteringen zoveel mogelijkvermijden door
gebruik temaken van pc’s en zelfs de note-books van de studenten.De
Haan: “De grote investe-ringen zijn nodig om beeldpro-cessors te
kopen die de beeldenin real-time kunnen verwerken.Omdat het
onderzoek vooral al-goritmisch is, is het niet noodza-kelijk dat de
bewerkingen real-time gebeuren. Het is helemaalniet erg als er even
op het re-sultaat gewacht moet worden.Het is dus mogelijk met
relatiefeenvoudige pc’s of zelfs met denotebooks van studenten
goedonderzoek te doen.”/.
Bas van de WielFoto: Bram Saeys
Prof.dr.ir. Gerard de Haan is tot1 maart 2004 benoemd als
deel-tijdhoogleraar ‘Beeldbewerking
voor multimediasystemen’.
/PromotiesIIrr.. MM.. SSmmeeeettss (W&I) zal opwoensdag 10
mei promoveren opzijn proefschrift ‘Parameter Shift
inGKZ-Hypergeometric Systems’. Depromotie vindt plaats om 16.00
uurin zaal 4 van het Auditorium.
Op donderdag 11 mei zal NN.. KKhhaann(W&I) promoveren op
zijn proef-schrift ‘A Shape Analysis Modelwith Application to
Character andWord Recognition’. Aanvang 16.00uur in zaal 4 van het
Auditorium.
IIrr.. AA.. JJeeuukkeenn (N) verdedigt opwoensdag 10 mei zijn
proefschrift‘Evaluation of Chemistry andClimate Models
UsingMeasurements and Data-Assimilation’. Aanvang 16.00 uur
inpromotiezaal 5 van het Auditorium.
/Vacatures/SSeeccrreettaarreessssee 0,6 fte (V32845) bijde
sectie Besliskunde enStochastiek van de capaci-teitsgroep Wiskunde
van de fa-culteit Wiskunde en Informatica.Duur: 1 jaar met uitzicht
op dienst-verband voor onbep. tijd. Salaris:maximaal fl. 4.012
bruto per maandbij volledige werktijd. Reagerenbinnen twee weken.
Voor meer in-formatiewww.academictransfer.nl/tue/.
Het Studenten Service Centrum(STU) zoekt een sseerrvviiccee
ddeesskk mmeeddee--wweerrkkeerr (V2801/063) . Duur: 1 jaarmet
uitzicht op vast dienstverband.Salaris: minimaal fl 2806 enmaximaal
fl 4203,- bruto permaand. Reageren binnen tweeweken.
/AfscheidscollegePPrrooff..ddrr..iinngg.. JJ.. JJeessss heeft op
1 meizijn werkzaamheden als hoogleraaraan de faculteit
Elektrotechniekbeëindigd. Op vrijdag 12 mei om16.00 uur zal hij
zijn afscheids-college geven in de Blauwe Zaal vanhet Auditorium.
De titel van zijnrede luidt: ‘Over computers, fas-cinatie en andere
emoties’. Naafloop is er een receptie.
/BedanktOp 20 maart jl. nam ik afscheid vande TUE en de
faculteit Bouwkunde.Van velen ontving ik daarbij goedewensen. Ook
namens mijn vrouwwil ik iedereen daarvoor hartelijkdanken.
JJaaccqquueess VVaallkk
Cursor/Colofon© 2000. Auteursrechten voorbehouden.
Niets uit deze uitgave mag worden gerepro-duceerd zonder
voorafgaande toestemming
van de hoofdredacteur.De redactie behoudt zich het recht voor
om
aangeboden artikelen te wijzigen
Redactie Fred Gaasendam (hoofdredacteur),Gertjan Harberink, Han
Konings, Estella
Kuppens (eindredactie), Brigit Span Aan ditnummer werkten verder
mee Chantal
Louwers, Gerard Verhoogt, Bas van de Wiel,Dieter Wouters Foto’s
Bart van Overbeeke,
Bram Saeys Redactieraad mr.drs. BenDonders (secretaris),
prof.dr.ir. Jan de Graaf(voorzitter), drs. Maarten Pieterson,
prof.dr.
Frans Sluijter, André Vianen BasisvormgevingKoos Staal bno
Lay-out Bas van de Wiel Druk
Drukkerij E.M. de Jong B.V. Baarle NassauAdvertenties Van der
Meulen Promotions,Postbus 413, 9200 AK, Drachten, tel. 0512 -
520936, Redactie-adres TUE, W-hal 1.25, post-bus 513, 5600 MB
Eindhoven, tel. 040 -
2472961/2472236, fax 040 - 2456033, e-mail:cursor @ cur.tue.nl,
www.tue.nl/cursor
Abonnement (fl. 105,-)
De week van/WimWWiimm ddee LLeeeeuuww iiss pprreeddiikkaanntt
bbiijj ddeeEEiinnddhhoovveennssee SSttuuddeenntteennkkeerrkk
Donderdag: Bezig met de Paasvieringen, gain de Studentenkerk
voor op Goede Vrijdagen Paaszondag. Tevens veel drukte rond deactie
om het ontslag van Tineke Linssen vande TUimelaar terug te draaien.
Nog geenreactie van het bestuur. Wel kwam de be-waking langs met
een e-mail, die hen eropwees dat mijn auto hinderlijk
geparkeerdstond. Mijn God, als dat het niveau is vanzo’n bestuur
zouden ze nog geen aquariummogen runnen. Kan ’s avonds niet naar
dekerk (traditioneel lees je dan Johannes 13,de voetwassing), want
bouwvakkerskwamen vloeren aansmeren (zit in een ver-bouwing). Voor
mij was het meer de vloer-wassing.
Vrijdag: Rustig naar de viering van ’s avonds toegeleefd; één
van mijn favoriete.Je leest het passieverhaal van Johannes enhebt
alleen stemmige muziek er omheen.
Ik hoef niet veel te doen, hetgeen een ge-weldige rust
geeft.
Zaterdag: Telefoontjes van TUimelaar-ouders en
instemmingsbriefjes. Helenmoet werken, ik trek op met David (3,5
engeweldig!). Zet alle zenuwen over de preekvan morgen opzij tot
hij vredig slaapt. Werktot een uur of twee, kijk nog een stukje
filmen duik kapot in bed.
Zondag: Nerveus als altijd voor een dienst.Wordt met de jaren
eerder erger. Maar hetgaat goed, het is emotioneel zonder
valssentiment en werpt licht op dingen op eenmanier die anders, zo
niet nieuw is. Heb ikzelf ook nog wat aan! Ik schrijf nog
eenartikel voor Samen, het protestantsekerkblad van Eindhoven.
Maandag: Helen werkt (bij Dela, in vijfdagen heeft ze tien
uitvaarten te regelen), ikspeel met David, ga fietsen, heb een
oppasgeregeld en ga een paar uur jokeren in een
café met andereouderen. Schrijf’s avonds nogtwee artikelen.
Dinsdag:Redactie-ver-gadering vanSamen, heb ver-schillende
ge-sprekken, ben tijdkwijt aan de TUimelaar-kwestie en be-spreek
een begrafenis. Bel met Niels over derespons van de ouders: tot op
heden vijftigvóór (ons voorstel), drie tegen en een deeldat zoals
gewoonlijk Gods water over Godsakker laat lopen. Ben tevreden.
Woensdag: Maak de liturgie klaar voorzondag, heb spreekuur en
een gesprek meteen HBO-studente. Beman de voorlich-tingsstand in
het Auditorium, weerTUimelaar-toestanden, ’s avonds dagboekvan deze
week schrijven voor Cursor.
-
Prof. Schot benoemd aan UT
Nieuws /3Cursor 4 mei 2000
Front Office: “Ze kunnen ons niet missen” In ‘t kortTUE
deelnemeraan EuropeesprojectDe TUE doet mee aan hetEuropese project
PSIM,dat assemblageprocessenvirtueel moet optima-liseren. Het
project wordtgeleid door TNO in Delft.PSIM staat voorParticipative
Simulationenvironment for IntegralManufacturing enterpriserenewal.
Het doel van hetproject is met behulp vangeavanceerde
simulaties-oftware continu en in-tegraal de assemblage inbedrijven
te verbeteren.Het nieuwe simulatie-systeem maakt gebruiktvan de
nieuwste ICT-systemen en de actueelstekennis van logistiek,
tech-nologie en ergonomie. DeTUE heeft samen metBaan, DataConsult
en deuniversiteit van Patras inGriekenland het ICT deelontwikkeld.
Over twee jaarzullen de eerste versiesvan PSIM gaan draaien
bijautofabrikanten Volvo enFiat en bij Finland Post.
Lezing overFlying PinsHet kunstenaarsechtpaarClaes Oldenburg
enCoosje van Bruggen geeftop 30 mei een lezing inhet
Auditorium.Oldenburg en VanBruggen hebben het enor-me kunstwerk van
bow-lingkegels gemaakt, datwordt geplaatst op de kopvan de
Kennedylaan. Delezing duurt van 20.30 tot22.00 uur. Wie aanwezigwil
zijn, moet tien guldenovermaken op giro1094666 van het
VanAbbemuseum Eindhoven.De overschrijving moetuiterlijk 15 mei
binnenzijn. In het Van Abbe isvanaf 27 mei een tentoon-stelling te
zien over de tot-standkoming van hetbeeld. Flying Pins wordtop 31
mei onthuld.
Workshop beterstudiemateriaalDoor beter schriftelijk
stu-diemateriaal in te zettenkan het zelfstudiegedragvan studenten
positiefworden beïnvloed. Dat isde kern van een workshop‘Verbeteren
van schrif-telijk studiemateriaal’ diehet OnderwijskundigService
Centrum op maan-dagmiddag 5 juniverzorgt.Deelnemers krijgen
eenmethode tot hun be-schikking voor het toetsenvan bestaand
schriftelijkstudiemateriaal aan on-derwijskundige criteria.Meer
informatie via tst.3126). Aanmelden voor 22mei via tst. 5060
[email protected] ofvia Internetwww.osc.tue.nl.
Studenten worstelen metethisch dilemmaStel: je bent een net
afge-studeerde werktuigbouw-kundig ingenieur en hebteen baan bij
een grote au-tofabrikant. Een nieuweauto moet zo snel mogelijkop de
markt gebrachtworden, omdat de con-current een vergelijkbaarmodel
ontwikkelt. Morgenkomt de keuringscom-missie, die de
botsproevencontroleert. Er is éénprobleem: de airbag is teklein.
Een airbag die welaan de eisen voldoet, is pasover twee maanden
le-verbaar. Als daaropgewacht wordt, kan de autopas over een half
jaargekeurd worden en heeftde concurrent een grootvoordeel. Met een
slimtrucje zal de auto door dekeuring heen kunnenkomen. Beduvel je
de com-missie of wacht je op degoede airbag waardoor jebedrijf een
heleboel winstmisloopt?Dat was de casus waar alletweedejaars
studentenWerktuigbouwkunde eenpaar weken lang ophebben zitten
zweten.Harry van Leeuwen, coör-dinator van het
project:“IedereWerktuigbouwkunde-student moet tijdens zijn
studie één keer met eenethisch probleem in aan-raking komen. De
stu-denten hebben het ge-schetste probleem als heelrealistisch
ervaren. Uit deevaluatie blijkt dat de stu-denten een enorm
hogewaardering hadden voorde ethiekcolleges”, verteltVan Leeuwen
tevreden. “Ikwas wel verrast over hetgemak waarmee de
meestestudenten ervoor kozenom de keuringscommissiete misleiden,
maar ik vondhet toch mooi dat ze ervrijwel allemaal opstonden dat
er uiteindelijkeen veilige auto zouworden geproduceerd.”
Martijn te Voert is één vande studenten die een op-lossing voor
het probleemmoest bedenken. “In onzegroep van negen mensenwaren er
drie ver-schillende meningen,maar er was niemand diede keuring
wilde uit-stellen. In het begin was iker fel tegen, omdat
hetwellicht mensenlevenskon kosten, maar ik reali-seerde me later
dat je welaan je eigen toekomstmoet denken. Er zou na dekeuring een
veilige airbagin de auto komen, dat is
ook een van de redenen datik voor het beduvelen vande commissie
koos.”Hans Schippers van de be-stuurscommissieTechniek en Ethiek is
te-vreden over het project.“Het was de bedoeling datde studenten
praktisch na-dachten over een ethischdilemma. Iedereen kan ermee te
maken krijgen.”Martijn te Voert zegt er ookzeker iets van geleerd
tehebben. “Ik zal er bijandere problemen nog weleens aan terug
denken,maar als ik over tien jaarvoor hetzelfde dilemmakom te
staan, weet ik nietof ik dezelfde oplossing zalbedenken.”/.
Praktische vragen overVirtuele Bunker
TUE’er naarCyprus voorscriptiewedstrijd
Een kleine veertig stu-denten waren op 19 aprilaanwezig bij de
eerstebijeenkomst over deVirtuele Campus die einddit jaar
operationeelmoet zijn aan de TUE.Doel was enthousiastestudenten
vinden voor deopbouw en inrichting vande Virtuele Bunker. Erwaren
vooral veel vragenvan praktische aard.
Eerder had ir. BasVermeer, programma-manager van het
VirTue-project al gezegd dat zemet de Virtuele Bunkereen ‘kritische
massa’willen ontwikkelen.Kritisch zijn de TUE-stu-denten al, zo
bleek tijdensde eerste bijeenkomst van
de projectgroep voor stu-denten van de TUE.
Op de vraag wat de meer-waarde is van een driedi-mensionale,
virtueleBunker, antwoorddeVermeer dat de studentendat zelf moeten
bedenken.“Jullie moeten met ideeënkomen. Ik moet niet
julliestudentengemeenschapmaken, dat moeten julliezelf doen.”
Waarop de vra-gensteller antwoordde dater al een
studentenge-meenschap is en nog eensvroeg wat de meerwaardeis. “Je
bent interactiefbezig”, vond Vermeer.“Een voordeel van
virtueelrondlopen in het studen-tensportcentrum is dat
jebijvoorbeeld meer kunt
doen dan een baan re-serveren. Zo kun je eranderen zien
rondlopenen een baan boeken. Dankun je een keer metiemand anders
spelen.”
BeveiligingDe betalingen op deVirtuele Campus lopen viabedrijven
die nu ook actiefzijn op internet. “Jebepaalt zelf wat het
bedrijfvan jou te weten komt.” “Maar hoe veilig is dechipcard
waarmee wordtgewerkt?”, vroeg eenstudent. “Je kunt inTsjechië zo
een chipkaartlaten maken, dan kan ikme voordoen als studentnummer
zoveel aan deTUE en maar bestellen watik wil.” Vermeer,
lachend:“Goed bedacht, maar debeveiliging is heel hoog,daar breek
je niet zomaardoorheen.”/.
Oud TUE-student Allertvan Zelst gaat eind meinaar Cyprus om mee
tedoen aan de finale van descriptiewedstrijd vanIEEE, de
internationalevereniging van Elektro-technische ingenieurs.
Het gaat hem niet om hetgeld dat hij kan winnen opCyprus
(winnaar 500dollar, tweede plaats 300dollar en derde plek
200dollar). “De IEEE is eenwereldwijde verenigingmet meer dan
150.000 in-genieurs. Het gaat na-tuurlijk om de eeuwigeroem”, grapt
Van Zelst, dievorig jaar afstudeerde aande TUE en nu aan het
pro-moveren is bij Bell Labs inNieuwegein. In de praktijkwerkt hij
bij hetAmerikaanse bedrijf,maar omdat het beleiddaar is alleen
gepromo-veerde mensen aan tenemen, wordt hij via deTUE gedetacheerd
bij Bell.Van Zelst heeft zijn afstu-deerstage bij hetzelfdebedrijf
gelopen. Daarschreef hij ook zijn verslagover zijn onderzoek
naareen nieuwe generatiedraadloze Lan’s (local areanetwork). Van
Zelst schreef zichzelf
in voor de scriptiewed-strijd van IEEE met zijnstage-opdracht.
“Ik hadeen negen voor mijn afstu-deerproject, dus het waswel van
redelijke kwaliteit.Bij Bell werken alleenmaar gepromoveerden,daar
kun je je enorm aanoptrekken.” Van Zelst mocht eenpraatje komen
houden inEindhoven over zijnscriptie. “Dat was vrij ge-makkelijk,
want het vielnet na mijn afstuderen.”Uiteindelijk mocht hij
eenaparte scriptie schrijven ophet gebied van radiocom-municatie.
Zijn stuk is eenvan de zes die zijn overge-bleven voor de finale
eindmei op Cyprus. “De wed-strijd is georganiseerdrondom een
conferentie,waar ik ook naar toe ga.”Op welke plek hij zaleindigen,
kan Van Zelstniet inschatten. “Ik hebnog geen tijd gehad om hetwerk
van de andere fina-listen te bekijken. De pre-sentatie is denk ik
heel be-langrijk.”Van Zelst krijgt devliegreis en het verblijf
opCyprus vergoed. “Ik gaerheen om nog wat teleren, maar ga zeker
ookgenieten van Cyprus.”/.
Professor dr. Johan Schot,voor drie dagen in de weekhoogleraar
aan de TUE, isonlangs benoemd tothoogleraar
Maatschappij-geschiedenis van de Tech-niek aan de Universiteit
van Twente (UT). Hiervoorwerkte Schot al als univer-sitair
hoofddocent inTwente. De aanstelling inTwente is voor twee dagen.De
rest van de week werktSchot aan de TUE.
Zes personeelsleden van FrontOffice hebben 1 mei 343
hand-tekeningen en 17 mailtjes aan-geboden aan CvB-lid drs.Willem
te Beest. “In veertienwerkdagen hebben wij deze
handtekeningen verzameld. Wewillen u deze aanbieden in dehoop
dat u voor ons het FrontOffice kunt redden. Want zekunnen ons niet
missen”, zeiCarla Kabo tegen Te Beest. “U
snapt dat ik daar geen uit-spraak over kan doen”, ant-woordde Te
Beest.Het Front Office dreigt teworden opgeheven door
deAVA-operatie.
Foto: Bart van Overbeeke
-
gonnen is: universiteiten kunnen tegen-woordig concurreren,
aldus Van Dam, erzijn gunstige satisfactiepeilingen,we zien
onderwijskundige inno-vaties die leiden tot onderwijs inkleine
multidisciplinairegroepen, vooraanstaande onder-zoekers werken
thans in onderzoeks-scholen, enzovoort. Hij noemt kortomallemaal
zaken die juist in Eindhovenhoog op de bestuurlijke agenda staan.
Dat een Hoofd in- en ExterneBetrekkingen het verschijnen van
hetgewraakte manifest oneigenlijk gebruiktom de voortreffelijkheden
van zijn eigenclub te afficheren: het zij zo. Als dat jeberoep nou
eenmaal is… Maar wie vol-strekt voorbij gaat aan de door deauteurs
geformuleerde zorg over demanier waarop het wetenschappelijk
on-derwijs tegenwoordig functioneert enalleen maar zijn pijlen
richt op aantal enachtergrond van de schrijvers van hetmanifest,
handelt wel erg goedkoop. Hetis nog niet zo lang geleden dat
mani-festen als het hier genoemde, aanleidingvormden tot discussie
en debat enschriftelijke reacties. Die tijd lijkt hieren daar
voorbij. Sommige beoefenarenvan de wetenschap grijpen alleen
nogmaar naar de pen wanneer zij pen-voerder zijn. Hun plaats lijkt
te zijn in-genomen door parawetenschappelijkpersoneel dat aan het
academischdiscours, zoals het wel genoemd wordt,geen enkele
boodschap heeft.
Bob van Winkel
De Progressieve Fractie van de Eindhovense
Universiteitsraad bezit de volledige tekst van
het manifest. Geïnteresseerden bellen
toestel 2554 (ma/woe/vrij).
4 mei 2000 Cursor4/ Opinie
Manifest
Plaatsvervangende schaamte. Dat geefthet best het gevoel weer
dat mij overvieltijdens het lezen van de bijdrage van deheer Peter
van Dam aan Cursor 32.Volgens de media zouden, aldus VanDam,
‘enkele tientallen hoogleraren’hun zorg over een aantal kwesties
deNederlandse universiteiten betreffende,op schrift hebben gesteld.
Deze pu-blicatie heeft Van Dams toorn op-gewekt. En dat zullen wij
weten. Deeersten die het moeten ontgelden zijn -volgens een
eeuwenoude traditie- debrengers van het slechte nieuws:
dejournalisten. De auteur raadpleegt eenofficiële naamlijst en
stelt handen-wrijvend vast dat het helemaal niet om59 hoogleraren
gaat! Al speurend heefthij ontdekt dat er zo maar mensenhebben
ondergetekend die helemaalgeen professor zijn. En dat
sommigenhelemaal niet op zijn lijstje staan. Endubbeltellingen zijn
er ook al! Eigenlijkzijn het er maar 34, is zijn conclusie.Dus u
begrijpt… En dan nog: om watvoor geleerden gaat het eigenlijk?
Ookhier heeft Van Dam recherchewerkverricht. Het merendeel bestaat
uit fi-losofen en gedragswetenschappers (die,zoals bekend, tot het
wetenschappelijkuitschot van Universitair Nederlandhoren). Grappig
is hoe Van Dam, na deschrijvers aldus te hebben gediskwali-ficeerd,
toch nog (zij het minimale)aandacht wijdt aan de inhoud van
hetniet-zo-hooggeleerde manifest. Zijnsinziens is het namelijk
mogelijk naasthet lijstje van zorgelijke kwesties eenverzameling
van ‘positieve’ ontwikke-lingen in ons universitaire bestel op
testellen. Zijn voorbeelden maken op slagduidelijk waar het
allemaal om be-
Dies natalis
Aan het college voor de promoties:
Onlangs bereikte mij de uitnodigingvoor de viering van de dies
natalis vanonze universiteit. Schameler kon het niet. Na een
langereeks interessante voordrachtenverzorgd door telkens een lid
van eenandere faculteit, kwam er de klad in, methet nu bereikte
treurige dieptepunt.In de goede oude traditie van hettechnisch
wetenschappelijk onderwijswas het geen vraag wie de diesrede
zouhouden. De traditie schreef namelijkvoor dat de taak op de
schouders lag vande secretaris van de senaat. Met de af-schaffing
van de senaat als besturendorgaan van de universiteit verviel
ook,uiteraard, de functie van secretaris vande senaat. Hiervoor
werd toen een goedeoplossing gevonden: er werd een roosteropgesteld
voor de faculteiten. De decaanvan de faculteit die aan de beurt
was,werd verantwoordelijk gemaakt voor deaanwijzing van de spreker.
Als hij
niemand wist te vinden of niemanddurfde te vragen dan was hij
zelf degene
die op het slappe koord moest.Ook de inhoud van de rede
kendezijn beperkingen. In de eersteplaats diende het specifieke
on-
derzoeksgebied van de orator dekern uit te maken van zijn
betoog.
Daarnaast kon hij ook nog wel iets kwijtover zijn ideeën over
bijvoorbeeld on-derwijs, onderwijsbeleid, wetenschaps-beleid of
iets anders dat hij met goedfatsoen in verband wist te brengen
metde kern van zijn rede. Door het roosterkwamen verschillende
aspecten van hetwerk aan onze universiteit met vaste tus-senpoos
aan de beurt.In het jongste verleden heeft u deze be-proefde
formule verlaten en de re-sultaten waren niet indrukwekkend.
Inplaats van op uw schreden terug te kerenheeft u nu de
nuloplossing voor uwprobleem gekozen, zonder, overigens,
En ik vind...
Tijdens de diesviering werden dit jaar diverse prijzen
uitgereikt. Foto: Bart van Overbeeke.
daarmee iets ten nadele van de laureatente zeggen.Ik heb
begrepen dat tegenwoordigvooral managerscapaciteiten in uworden
aangesproken. Maar dat dat toteen zo ver gaande verwaarlozing van
uwacademische verantwoordelijkhedenzou leiden heb ik zelfs in mijn
zwartgal-ligste momenten niet kunnen be-vroeden. We hebben al het
schouwspelaanschouwd van een rector-magnificusdie ter opening van
een academisch jaareen logo presenteerde, nu beleven we detotale
ondergang van de dies natalis.Misschien ziet u in deze sombere
over-peinzing mijnerzijds aanleiding uit uwacademische lethargie te
ontwaken enuw plaats in de gemeenschap waar temaken door u sterk te
maken voor aca-demische waarden en de publieke uit-straling
daarvan.
Prof.dr. F.W. Sluijter
The Masterclassvoor werktuigbouwkundigen
Surf naar www.philips.nl/masterclass
Start Masterclass: september 2000
Uiterlijk aanmelden:26 mei 2000
Voor vragen: 040 - 273 27 84
-
Nieuws /5Cursor 4 mei 2000
Alert
Naar een Stilteruimte op de TUE
Druk, druk, druk. Zijn ernog mensen die het nietdruk hebben? Als
je omje heen kijkt is iedereengestresst bezig van deene andere
afspraak naarde andere te gaan.
‘Daarom is er in de maat-schappij een toenemendebehoefte aan
onthaasting,het loskomen van de dage-lijkse bezigheden.
Dooreconomische en cultureleontwikkelingen die zich deafgelopen
jaren inNederland hebben voor-gedaan, zijn nieuwe be-hoeften op het
geestelijkvlak ontstaan. Ook op deTUE’, staat in het be-leidsplan
‘Naar eenStilteruimte op de TUE’.
Dat plan werd op 20 aprildoor de werkgroep STILTE2000
overhandigd aan de
secretaris van het CvB, ir.Harry Roumen. Op een aantal
universi-teiten, zoals de KatholiekeUniversiteit Brabant en
deErasmus Universiteit, zijnal stilteruimtes in gebruik.Studenten
kunnen hierterecht voor bijvoorbeeldindividueel gebed en
acti-viteiten die bezinningkunnen bevorderen, zoalsmeditatie en
aandachtsoe-feningen. De stilteruimteop de TUE moet een plekworden
waar de bezoekerslos kunnen komen van dedagelijkse hectiek. Er
zalook plaats zijn voorgroepsactiviteiten. Het isde bedoeling dat
de stilte-ruimte op een bestaandelocatie binnen de TUEwordt
gerealiseerd. Dewerkgroep heeft eenvoorkeur uitgesproken
voor een plek in de buurtvan de bibliotheek in deHal. Dit zou
mogelijk zijnnadat het STU is verhuisdnaar het Hoofdgebouw.
De belangrijkste eiswaaraan de ruimte moetvoldoen is de
geluidsi-solatie. Er mogen in de stil-teruimte geen
hinderlijkegeluiden hoorbaar zijn vanmachines of
ventilatie-systemen. Ook mogen ergeen toiletten naast de
stil-teruimte komen. “Wehopen nog voor het eindevan dit jaar een
ruimte ingebruik te nemen”, verteltWillemien Fraaije van
dewerkgroep STILTE 2000.“Tijdens de overhandigingheeft Roumen
toegezegddat het CvB in ieder gevalop korte termijn op het
be-leidsplan zal reageren.”/.
De werkgroep STILTE 2000 overhandigt Harry Roumen het plan ‘Naar
een stilteruimte op de TUE‘. Foto: Bram Saeys
In ‘t kort
Organisatorengezocht voormusicalDe culturele
studentenver-enigingen die in Scala ge-huisvest zijn, voeren inmei
2001 een musical op.Voor dit gigantische eve-nement ter
gelegenheidvan het 45-jarige bestaanvan de TUE heeft Scalaniet
alleen een heleboelacteurs, musici, dansersen zangers nodig,
maarook een productieteam.Dat team organiseert allesom de musical
heen, zoalsde locatie, promotie, sub-sidies, audities en
kaart-verkoop. Heb je zin en tijd(zo’n vijf uur per week)om een
jaar lang tewerken aan de musical,stuur dan een email
[email protected]. Verteldaarin waarom je mee wiltdoen en wat
je kunt en wiltdoen.
Meijer spreektop symposiumTUE-hoogleraar BertMeijer spreekt
dinsdag 16mei tijdens de viering vanhet tienjarig bestaan vanhet
IMO, het Instituutvoor Materiaal Onderzoekin Diepenbeek
(België).Tijdens het wetenschap-pelijk colloquium dat diedag wordt
gehouden,spreekt hij vanaf 14.30 uurover ‘From supramo-lecular
architectures to ad-vanced materials’.
Ontwerp-wedstrijdEen bedrag van 7.500gulden is te winnen in
deNew Designers Award. Indeze wedstrijd wordt ont-werpers gevraagd
een op-lossing te vinden voor eenalledaags bewaarprobleemin de
keuken. Met de in-voering van de multicul-turele keuken komensteeds
meer vreemde in-grediënten in het keuken-kastje of de
koelkastterecht. Er moet een be-waarsysteem komen waarbijvoorbeeld
ook taco-schelpen, couscous, mieen paksoi in bewaardkunnen worden.
De wed-strijd loopt tot en met 14juni. Aanmelden kan viahet
wedstrijdsecretariaat:070-4161616. Hetwinnende ontwerp wordtdoor
Brabantia in pro-ductie genomen.
Workshop‘DiagnostischToetsen’Het Onderwijs ServiceCentrum
verzorgt op dins-dagmiddag 6 juni eenworkshop
‘Inter-actiefDiagnostisch Toetsen’.Docenten leren vragen
teformuleren voor inter-actieve diagnostischetoetsen en deze te
imple-menteren in een zoge-noemde toetsdesigner.Hiermee kunnen
stu-denten na-gaan of zij destof voor een tentamen be-heersen.
Aanmelden voor22 mei [email protected] of
Stimuleringsprijs vooroud-BouwkundestudentenIr. Sander Leistra
en ir.Martijn Honselaar zijn deeerste winnaars gewor-den van de
AmsterdamseWoningbedrijfWimpel.Op 18 april kreeg het duodeze prijs,
een stimulansvoor jong vormgeversta-lent, uitgereikt.
Het betrof een ontwerpvoor negentig woningen,verdeeld over vier
locaties,in Stadsdeel Noord inAmsterdam van
hetWoningbedrijfAmsterdam. Het is de be-doeling dat het ontwerp
in2001 gerealiseerd wordt. Leistra studeerde in 1997af aan de
faculteitBouwkunde van de TUEen werkt nu bij het bureauDiederen
Dirrix vanWylick in Eindhoven.Honselaar studeerde in1997 af, heeft
een eigen ar-chitectenbureau,Ontwerplab, in Tilburg enpromoveert nu
aan deTUE. Deze prijsvraag is
hun eerste samenwerkingen het is zo goed bevallendat het
waarschijnlijk nietde laatste zal zijn. “In november 1998hebben we
met twaalfandere geselecteerden vande Archiprix meegedaanaan de
workshop, daarnavolgde een inspraakrondemet de buurt. Pas injanuari
1999 konden webeginnen met de vervolg-opdracht, met drie
anderegeselecteerden”, verteltHonselaar.
Leistra: “Bij de workshophadden we al veel aan-dacht besteed aan
het ste-denbouwkundige ont-werp. Het is een moeilijkgebied met een
heelcomplexe situatie. Wehadden te maken met eenhistorische dijk
waaropklassieke lintbebouwingstond. Daarachter
warenpre-Bijlmerflats gebouwdvan negen verdiepingen.Net achter de
dijk stond
zelfs een flat met dertienverdiepingen. De locatieligt wel aan
het water, maardat was nergens be-reikbaar. En er ligt ook nogeen
verwaarloosd haven-gebied. Voor zo’n gefrag-menteerd gebied
moestenwe een integraal planmaken.”
Bijkomende eisen warendat er concentratie vanwoonruimte
moestkomen, waarvan dertigprocent sociale wo-ningbouw moest zijn
enzeventig procent voor devrije verkoop. Honselaar:“We hebben op
deworkshop al een stevige enuitdagende stedenbouw-kundige analyse
gemaakt.De jury had zijn beden-kingen bij de uitvoer-baarheid van
het ontwerp.Uiteindelijk hebben webinnen de stedenbouw-kundige
voorwaarden tochgoede woningen weten terealiseren.”/.
Meijer ziet alleenvoordelen aan de opzet.“Het mes snijdt aan
ver-schillende kanten. Westellen onze kennis ter be-schikking aan
de in-dustrie. Daarnaast draagthet bij aan de goede naamvan de TUE.
Maar het isook een mooie kans voorjonge wetenschappers dieeen leuke
baan zoeken.Zo’n jonge startup vormteen prachtige werkplek.En
uiteindelijk heeft hetonderzoek in de groep er
natuurlijk ook baat bij.”Een bijkomend voordeel isvolgens Meijer
dat zelfs desamenwerking met andereuniversiteiten gebaat is bijde
oprichting van SyMO-Chem. “We worden vaakbenaderd door groepenvan
andere universiteitenmet het verzoek of we eenbepaald materiaal
kunnenmaken. Dat kunnen wewel, maar wilden we niet.Dat soort werk
zou nu ookdoor SyMO-Chem gedaankunnen worden.”/.
“Mooie kans voorjonge wetenschappers”Vervolg van pagina 1
Ingang noordzijdeHoofdgebouw tijdelijk geslotenDe komende twee
wekenis het alleen mogelijk omhet Hoofdgebouw van deTUE binnen te
gaan via dezuidingang. De ingangaan de noordzijde is tot15 mei niet
bruikbaar.
Er wordt een tijdelijkesluis aangelegd die ervoormoet zorgen dat
dieingang veilig te gebruikenis. Dit in verband met derenovatie van
hetnoorddeel van hetHoofdgebouw.De deur aan de noordkantblijft wel
open, maar in hetkader van de veiligheid ver-zoeken de AMSO, BHV
enVastgoed iedereen tot 15 meigeen gebruik te maken vandeze deur
voor dagelijksverkeer, zodat de sluis snelkan worden aangelegd.
Hetopenhouden van deze
ingang is alleen bij calami-teiten. De laatste tijd is
ver-warring ontstaan over de toe-gankelijkheid en
devluchtmogelijkheden vanhet Hoofdgebouw.“De deur aan de noordkant
iseen paar keer dicht geweest,waardoor soms verwarringontstond. Het
sluiten wastelkens noodzakelijk in hetkader van de veiligheid
bijbijvoorbeeld het verwijderenvan glasplaten”, zegt SimoneDekkers
van Vastgoedhierover. “Er blijven altijdvier
vluchtmogelijkhedenvanaf vloer -1,0 en 2 tot enmet 12 via de
reguliere trap-penhuizen en via de nood-trappenhuizen aan denoord-
en zuidzijde. Vanafvloer 1 zijn de twee moge-lijkheden aan de
zuidzijdebereikbaar.”/.
-
4 mei 2000 Cursor6/ Cultuur
/Papa’s songDDee rroommaannttiisscchhee tthhrriilllleerr
PPaappaa’’ss ssoonnggddrraaaaiitt mmaaaannddaagg 88 mmeeii
vvaannaaff 2200..3300uuuurr iinn ddee BBllaauuwwee ZZaaaall iinn
hheettAAuuddiittoorriiuumm.. HHeett vveerrhhaaaall ggaaaatt
oovveerrttwweeee AAnnttiilllliiaaaannssee zzuusssseenn,,
SShhiirrlleeyyeenn MMaaggddaa,, ddiiee eeeenn
ggeemmeeeennsscchhaapp--ppeelliijjkkee eerrvvaarriinngg uuiitt
hheett vveerrlleeddeennddiieepp hheebbbbeenn wweeggggeessttoopptt..
ZZee wwiilllleenneerr mmeett nniieemmaanndd oovveerr pprraatteenn,,
ooookknniieett mmeett eellkkaaaarr.. SShhiirrlleeyy wwoooonntt
iinnNNeeddeerrllaanndd eenn iiss ggeettrroouuwwdd mmeett
eeeennwweellggeesstteellddee rreecchhtteerr.. MMaaggddaa
wwoooonnttnnoogg oopp CCuurraaççaaoo,, mmaaaarr kkoommtt
mmeetthhaaaarr kkiinnddeerreenn nnaaaarr NNeeddeerrllaanndd
aallsszzee hhuuwweelliijjkksspprroobblleemmeenn kkrriijjggtt..
HHeettvveerrlleeddeenn vvaann bbeeiiddee zzuusssseenn kkoommtt
zzoollaannggzzaaaamm oommhhoooogg,, oovveerr ddee
hhooooffddeennvvaann ddee kkiinnddeerreenn eenn eeeenn
vveerrbbiijjsstteerrddttooeekkiijjkkeennddee NNeeddeerrllaannddssee
eecchhtt--ggeennoooott.. NNoorrmmaann ddee PPaallmm,, ddiiee
hheettsscceennaarriioo sscchhrreeeeff eenn ddee ffiillmm
pprroodduu--cceeeerrddee,, lleeiiddtt ddee ffiillmm iinn..
/Oog én oorIInn ddee mmaaaanndd mmeeii ssttaaaatt ddee
WWiitttteeDDaammee iinn hheett tteekkeenn vvaann
ddeeSSoouunnddssccaappee WWhhiittee LLaaddyy.. DDeezzee
mmaa--nniiffeessttaattiiee ggeeeefftt eeeenn aaaannzzeett ttoott
iinnttee--ggrraattiiee vvaann ggeelluuiidd bbiinnnneenn hheett
oonntt--wweerrpppprroocceess.. NNiieett
aalllleeeennffuunnccttiioonneellee,, mmaaaarr ooookk
ppooëëttiisscchheeaassppeecctteenn vvaann ggeelluuiidd iinn
rreellaattiiee ttoottpprroodduucctteenn eenn rruuiimmtteess
wwoorrddeenn oonn--ddeerrzzoocchhtt.. DDee eennttrreeee iiss
ggrraattiiss.. MMeeeerriinnffoo:: wwwwww..vvooee..nnll..
/The MoocheBBiigg BBaanndd TThhee MMoooocchhee
ssppeeeellttmmaaaannddaagg 88 mmeeii iinn ccaafféé
WWiillhheellmmiinnaa,,WWiillhheellmmiinnaapplleeiinn 66 iinn
EEiinnddhhoovveenn..VVaannaaff 2211..3300 uuuurr ssppeeeelltt ddee
bbaanndd ooppuuiittnnooddiiggiinngg vvaann ddee
SSttiicchhttiinnggJJaazzzzppoowweerr.. DDee eennttrreeee
bbeeddrraaaaggtt 77,,5500gguullddeenn..
/AuditiesSSttiicchhttiinngg TThheeaatteerrppllaann iiss oopp
zzooeekknnaaaarr ttaalleennttvvoollllee jjoonnggeerreenn vvaann
1155 ttootteenn mmeett 2233 jjaaaarr uuiitt
NNoooorrdd--BBrraabbaannttddiiee mmeeee wwiilllleenn ssppeelleenn
iinn ddee tthheeaatteerr--pprroodduuccttiiee VVeett.. DDeezzee
wwoorrddtt vvaann 22 ttootteenn mmeett 66 sseepptteemmbbeerr ddiitt
jjaaaarr ggee--ssppeeeelldd iinn hheett GGlloobbeetthheeaatteerr
vvaann ddeeSSttaaddsssscchhoouuwwbbuurrgg.. EEeenn aaaannttaall
pprroo--ffeessssiioonneellee
ccaabbaarreettiieerrss//tteekksstt--sscchhrriijjvveerrss
lleevveerrtt eeeenn bbiijjddrraaggee aaaannVVeett.. DDee
tteekksstteenn mmooeetteenn oopp hhuummoorriiss--ttiisscchhee
wwiijjzzee ddee jjoonnggeerreennccuullttuuuurr vvaannhheett
aaffggeellooppeenn mmiilllleennnniiuumm bbee--hhaannddeelleenn..
IInn ddee zzoommeerrvvaakkaannttiiee bbee--wweerrkkeenn ddee
jjoonnggeerreenn ddee tteekksstteenn ttootteeeenn
aavvoonnddvvuulllleenndd pprrooggrraammmmaa.. DDeeaauuddiittiieess
zziijjnn vvaannaaff 2222 mmeeii.. VVoooorrmmeeeerr
iinnffoorrmmaattiiee eenn
iinnsscchhrriijjvveenn::wwwwww..ddssee..nnll//tthheeaatteerrppllaann..
/Vreedzaamvoetbal?KKaann vvooeettbbaall vvrreeeeddzzaaaamm
vveerrllooppeenn ooffiiss hheett aallttiijjdd oooorrlloogg??
TTiijjddeennss hheettddeebbaatt ‘‘VVooeettbbaall,,
hhoooolliiggaannss eennggeewwoonnee mmeennsseenn’’ pprraatteenn
IIllllyyaaJJoonnggeenneeeell ((aallss aaddvviisseeuurr
bbeettrrookkkkeennbbiijj ddee KKNNVVBB eenn hheett
mmiinniisstteerriiee vvaannVVWWSS)) eenn BBeerrtt MMiiddddeell
((PPvvddAA--kkaa--mmeerrlliidd eenn wwoooorrddvvooeerrddeerr
ssppoorrttzzaakkeenn))oovveerr ddee kkaannsseenn eenn
rriissiiccoo’’ss vvaann ggee--wweellddpprreevveennttiiee rroonndd
hheettNNeeddeerrllaannddssee vvooeettbbaall nnaa hheett EEKK
ddiittjjaaaarr.. EErr zziijjnn nniieeuuwwee wweetttteenn,,
nniieeuuwweeppoolliittiieevveerroorrddeenniinnggeenn eenn
nniieeuuwwee pprree--vveennttiieepprroojjeecctteenn ddiiee nniieett
aalllleeeennggeellddeenn ttiijjddeennss hheett EEKK vvaann 1111
ttoott eennmmeett 2222 jjuunnii,, mmaaaarr ooookk ddaaaarrnnaa..
WWoorrddttvvooeettbbaall ddaaaarrddoooorr wweeeerr eeeenn
ffeeeesstt ooffiiss eerr sslleecchhttss eeeenn nniieeuuww
ssttaaddiiuummbbeerreeiikktt iinn ddee oooorrlloogg
ttuusssseennhhoooolliiggaannss eenn ppoolliittiiee??
WWooeennssddaagg 1100mmeeii vvaann 1111..4455 ttoott 1133..0000
uuuurr iinn ddeeBBllaauuwwee ZZaaaall vvaann hheett
AAuuddiittoorriiuumm..
De culturele top vijf van Gert BrussaardHoogleraar bij
defaculteitElektrotechniekOp nummer één staat de TTaajjMMaahhaall.
Geen gebouw ter wereldheeft me ooit kunnen ontroeren,behalve de Taj
Mahal in India.Het enorme marmeren mau-soleum dat Moghul Shah
Jahanvoor zijn vrouw bouwde roepteen sfeer op die je niet kunt
be-schrijven. Het straalt een serenestilte uit die je alleen
kuntvoelen. Geen foto ter wereld kandit monument adequaatweergeven;
je moet er geweestzijn om te begrijpen waarom diteen wereldwonder
wordtgenoemd.
HHeett RReeqquuiieemm vvaann MMoozzaarrtt uit-gevoerd door het
Choeur etOrchestre de Paris, onderleiding van Daniel Barenboimgeef
ik een tweede plaats in mijnculturele top vijf. Voor mij is
ditverreweg de beste uitvoering vanwat zonder twijfel het
indruk-wekkendste stuk is dat Mozartheeft gemaakt. Omdat het
zoafwijkt van de meeste van zijnwerken wordt het helaas ookheel
vaak verkeerd geïnter-preteerd. Ik heb eens een uurlang in een
goede cd-winkel vijf
verschillende uitvoeringen be-luisterd. Je weet niet wat je
hoortals je die naast elkaar legt. Deergste was een erbarmelijke
ver-tolking door, naar ik meen, deBerliner Philharmoniker,
onderleiding van de beroemdeHerbert von Karajan. Hetcontrast van
dit bloedeloze stukmet de emotionele, krachtigevertolking van
Barenboim isschokkend. Mijn fa-voriete stuk is hetBenedictus.
Hetbezorgt me iederekeer weer opnieuwkippenvel.
WWoollffggaanngg BBoorrcchheerrtt::DDaass
GGeessaammttwweerrkkgeeft ik een derdeplaats. Ik moet be-kennen dat
mijnbinding met ditboek ook een stukjeugdsentiment is.Het was de
prijsvoor het beste eind-examen Duits van de middelbareschool.
Borchert is een Duitsedichter/schrijver die kort na deoorlog jong
gestorven is. Zijn ge-dichten beschrijven het moreleverval van
mensen in een oor-logssituatie in toonaarden dievariëren van
bijtend cynisch totdiep melancholisch. Het to-
neelstuk ‘Draussen vor der Tür’heeft Borchert enige faambezorgd.
Het beschrijft debittere ontgoocheling van eenman die na de oorlog
thuiskomtin een totaal andere wereld dandie van zijn
herinnering.Borcherts werk heeft me destijdsde ogen geopend voor de
re-aliteit dat er geen goedeoorlogen bestaan.
SScchhiinnddlleerrss LLiisstt, de unieke filmvan Stephen
Spielberg geef ikeen vierde plaats. Ik heb nognooit meegemaakt dat
na heteinde van een film het helepubliek in de bioscoopzaal
bleefzitten tot werkelijk de laatstetonen van de muziek uitge-
storven waren en het schermzwart werd, waarna men in stiltede
zaal verliet. Vreugde enverdriet, dooreengeweven toteen dramatische
uitvergrotingvan het menselijke bestaan.
Tot slot noem ik de NNaattiioonnaallGGeeooggrraapphhiicc oopp
ccdd--rroomm, een serievan dertig cd-rom’s waarin alle109
jaargangen van 1888 t/m
1996 zijn op-genomen. Een fan-tastisch relaas vanwat er aan
moois enlelijks op de wereldte zien en te belevenwas in meer dan
eeneeuw. Als je hetverhaal leest van eenbejaarde
ontdek-kingsreiziger dierond 1890 in deNational Geographicmemoreert
hoeAfrika in de periode1850 -1890 ver-anderd is, en je re-
aliseert je dat je geen geschiede-nisboek leest maar
eenoorspronkelijk verslag, dan isdat een bijzondere ervaring.
Decd-rom set bevat een goedeindex en zoekmachine, wat hetook een
geweldig naslagwerkmaakt./.
Karin Spaink: op hetusenet gebeurt hetI write, therefore I am,
is delijfspreuk van publiciste KarinSpaink. Zij komt maandag 8mei
naar de TUE om te praten inde lezingencyclus VirtueleIdentiteit van
StudiumGenerale.
Karin Spaink schrijft veel overtechnologie en gezondheid en
isregelmatig op internet tevinden. De actie op het internetis niet
te vinden op de ho-mepages maar op het ‘usenet’waar mensen met
elkaarchatten, zo betoogt Spaink.“Daar is de actie en interactie
tevinden”, aldus Spaink.Op internet maak je je eigenidentiteit; je
kunt je betervoordoen, je in een waas vanmysterie omgeven op de
nieuws-groepen. Iedereen kan zijn wiehij wil. Allemaal onzin,
volgensSpaink, die regelmatigdeelneemt aan discussies
innieuwsgroepen. “Ik heb heel in-teressante dingen waargenomenop
het net. Ten eerste: de ge-bruikers van een nieuwsgroepzijn
daadwerkelijk een kleinehechte net-gemeenschap.”Spaink haalt een
voorbeeld aan:Toen ze moest worden op-
genomen in het ziekenhuiskreeg ze meer dan tweehonderdberichtjes
binnen, veertigkaarten per post en kwamen drieleden van de
nieuwsgroep haaropzoeken in het ziekenhuis. Datwas de eerste keer
dat ze elkaarzagen. Ze kreeg een boek enbloemen toegestuurd en toen
zeweer thuis was, kwam er een lidmet een enorme bos bloemennaar
haar toe. “Ik was heelverbaasd, en oprecht ontroerddoor al deze
uitingen van sym-pathie. Ik wist dat de bandentussen de mensen op
denieuwsgroep hecht waren, maardat het zover zou gaan had ikniet
verwacht.”Door haar ervaringen met denieuwsgroep is Spaink tot
deconclusie gekomen dat interneteen virtuele kopie van het levenis.
“Mensen grinniken, blozen,schreeuwen. Ze willen meer vanelkaar
weten, hoe ze eruit zien,wat voor karakter ze hebben. Eris een
immense honger naarmeer dan alleen de tekst die ophet scherm
verschijnt.”De bijeenkomst is 8 mei in colle-gezaal 4 van het
Auditorium van20.00 tot 21.30 uur./.
De roze jonker: homo in ‘t corps’Freule van Kessenicht’, zo
luidde begin jaren tachtig de bijnaam van jonkheer Floris Michiels
vanKessenich binnen het Leidse studentencorps Minerva. Dit volgde
na zijn ‘bekendmaking’ dat hijmeer van mannen dan van vrouwen
hield.
Van Kessenich heeft zich ge-durende de jaren tachtig
sterkgemaakt voor acceptatie en
emancipatie van homosek-suelen in het corps, maar ook inde kerk
en politiek. Jos
Versteegen tekende het leven opvan de adellijke homoactivist
diein 1991 aan aids is overleden. Jonkheer Floris Michiels
vanKessenich was van adellijkekomaf. Op jonge leeftijd wist hijdat
hij homoseksueel was entoen hij dertien jaar was,vertelde hij dat
aan zijn vader.‘Dat komt in ons milieu nietvoor’, was zijn enige
reactie, eenzin die Van Kessenich nooitmeer los zou laten. Dat
be-tekende dat hij zijn familie on-waardig was en er niet
bijhoorde. Hij heeft zijn hele levengestreden voor de acceptatie
vanhomo’s. In het studentenleven(corps), in de kerk en ook in
de
politiek.In september 1991 bezegeldeVan Kessenich zijn relatie
metde Amerikaan Michael Kovnermet een kerkelijke ceremonie.Drie
maanden na hun ‘hu-welijk’ overleed hij aan aids. Hijhad zelf zijn
verhaal op willenschrijven, maar is er niet aantoegekomen. In het
boekworden de acties van VanKessenich beschreven, zoals
hetoprichten van homodispuutAntinoüs, genoemd naar deminnaar van de
Romeinsekeizer Hadrianus. Ook schreefhij vele stukken in Correl,
hetverenigingsblad van Minerva,over homoseksualiteit en mis-standen
hierover.
Naast acties in de stu-dentenwereld, maakteVan Kessenich zich
sterkvoor het ter communiemogen gaan van actievehomoseksuelen.Het
boek ‘De RozeJonker, Floris Michielsvan Kessenich, homoac-tivist in
corps, kerk enpolitiek’ geschrevendoor Jos Versteegen, isvoor 34,50
gulden tekoop in de boekhandel,ISBN: 90-7334-107-8./.
Van Kessenich in de optochtop Roze Zaterdag in 1983 metde tekst
‘Adel loopt ook mee’.Foto: collectie familie Michielsvan
Kessenich/De Weichs deWenne.
-
Studentenleven /7Cursor 4 mei 2000
ERVARING?
Ervaring genoeg, schatje!
www.studiepauze.nlOnderbreek je studie voor 1 jaar
praktijkervaring!
Bezoek ons 12 mei a.s. op het Nationaal CV-IT EventJaarbeurs
Utrecht, Hal 3, Standadres: Keizerstraat 77òf 17-18 mei op ICT
Infocom, Beursgebouw Eindhoven
Tunnel openvoor volley-baltoernooiHet tunneltje onder derondweg
bij het sport-centrum gaat weer open.Het is twintig jaar ge-sloten
geweest, omdathet altijd vol waterstond. Op 15 en 16 juliwordt het
tijdelijk open-gesteld vanwege hetHajraa Buitentoernooi.
Voor dit grote interna-tionale volleybaltoernooiwordt een deel
van deTUE-campus ingericht alscamping en feestterrein.Het toernooi
staat geplandop de velden van sportpark‘de Hondsheuvels’.Iedereen
die van het kam-peerterrein naar de sport-velden wil of
andersommoet de rondweg over-steken. “Naar schattingzullen er tien-
tot vijftien-duizend passages per dagplaatsvinden. Dat zou
totonveilige situaties kunnenleiden”, aldus Hans Dingsvan de Arbo
en MilieuService Organisatie(AMSO). De gemeente had al langerhet
idee het tunneltje weer
in gebruik te nemen, maardat zou op zijn vroegst inseptember
zijn. “Het is detaak van het FacilitairBedrijf, waar AMSO deelvan
uitmaakt, om activi-teiten op een veilige engoede manier te
latenverlopen. Gelukkig was degemeente Eindhoven hetmet me eens,
dat er voordit toernooi preventievemaatregelen nodig zijn”,vertelt
Dings.
De organisatoren van hettoernooi verwachten zo’ndrieduizend
volleyballers.Het toernooi staat openvoor dames-, heren-
enmixteams, van recreantentot competitiespelers, metuitzondering
van eredivi-sionisten. Beide dagenzijn er wedstrijden enfeesten op
het TUE-terrein. Voor meer in-formatie of aanmeldingen(tot 1 juni),
kijk ophttp://www.hajraa.nl,stuur een e-mail naar
[email protected] ofbel 040-2441828./.
Batavierenrace
Door het noodweer moest de 28ste Batavierenrace op zaterdag
29april even stil worden gelegd, maar verder verliep de
estafetteloopvan Nijmegen naar Enschede zonder problemen. In totaal
244 teamsdeden mee. Het TUE-team eindigde op de vijfde plaats,
achter drie uni-versiteiten uit Zwitserland, Haasje Allstars uit
Nijmegen, het team vanWageningen en dat van Twente. Van de overige
TUE-teams eindigdende lopers van atletiek- en triatlonvereniging
Asterix en SquadraVeloce het hoogste; op de 26ste plek. Op de foto
Roel Engelen(nummer 155) van voorgenoemd team. Foto: Bart van
Overbeeke
In ‘t kortHeineken zoektstagiairesBierfabrikant Heineken isop
zoek naar stagiaires ophet gebied van marketing,IT, productie,
financiën enpersoneel en organisatie.Het stageprogramma, datde naam
Stars on Stageheeft meegekregen, heeftplaats in één van delanden
waar Heinekenwerkzaam is. Dat kan zijnin Tsjechië, Polen,
Chili,Paraguay, Papua NewGuinea of Suriname. Wieinteresse heeft,
kanschrijven naar HeinekenNederlands Beheer bv,t.a.v. Pauline Ham,
kamer2.320, postbus 530, 2380BD in Zoeterwoude.
SymposiumCheopsCheops houdt op 10 meieen symposium:
‘Full-3Dontwerpen en interactievevisualisatie’. De commu-nicatie in
het bouwprocesverbeteren is mogelijkdoor een 3D-gebouwmo-del op te
zetten waarin alleinformatie eenduidig isvastgelegd en doorgebruik
te maken van ge-standaardiseerde in-formatie-uitwisseling.Diverse
sprekers gaan inop de mogelijkheden vanvirtual reality.
Inschrijvenkan tot en met 8 mei viaemail [email protected] bij
Cheops (HG 5.91).
Vorige week vertrok dezeenthousiaste groepIndustrialeden op
stu-diereis naar Nieuw-Zeeland. Zestien vierde-en vijfdejaars
Bedrijfs-kundestudenten en pro-fessoren Arie Nagel enJan Fransoo
zijn tot 4 au-gustus ‘down under’.
De eerste drie wekenmaakt de groep eenrondreis om de cultuur
te
leren kennen, met allerleibezoeken aan
bedrijven,bezienswaardigheden eneen Maori gemeen-schapshuis of
‘marae’. Daarna gaan ze tweemaanden lang individueelop stage. De
voorberei-dingen (van een jaar) zijnzo goed verlopen dat de
rei-zigers konden kiezen uit26 stageplaatsen bij be-drijven in heel
Nieuw-Zeeland. De stagiaires
doen bij elk bedrijf een opmaat gesneden onderzoeknaar kwaliteit
en/of lo-gistiek. Daar horen weachteraf meer van. “Dekennis die we
zullenopdoen, is waardevol vooronze sponsors”, aldusdeelnemer
InekeSchrauwen.Als de stage erop zit, gaande leden van de groep
nogeens drie weken door hetland reizen. Nieuw-
Zeeland is subtropisch,ongeveer zo groot als Italiëen heeft maar
3,5 miljoeninwoners. Sommige deel-nemers zijn van plan omtijdens de
studiereis (die inde winter van het zuidelijkhalfrond valt) te
gaanskieën, anderen kunnen inde lager gelegen gebiedenzelfs in de
winter rekenenop mooi weer (15 tot 20graden Celsius)./.
Industria naar subtropisch Nieuw-Zeeland
Een paar maanden verblijft deze groep in Nieuw-Zeeland om stage
te lopen en rond te reizen. Foto: Bram Saeys
-
Het leven in Brazilië iszo slecht nog niet, als jeprof. Kerkhof
zo zietliggen.
Hoofd opruimen in BraziliëPas een paar weken is prof.dr. ir.
PietKerkhof terug uit Campinas. Deze tweemiljoen inwoners tellende
stad inBrazilië was zes maanden zijn woon-plaats. De hoogleraar aan
de faculteitScheikundige Technologie was tijdenszijn sabbatical
leave te gast aanUnicamp, een algemene universiteitmet zo’n 20.000
studenten.
“Al een paar jaarspeelde ik met degedachte om eensabbatical
leave tenemen. Ik ben altwaalf jaar hoog-leraar aan de TUEen had
eens tijdnodig om mijnhoofd op teruimen, om Keesvan Kooten
teciteren.” De plaatsvan bestemmingmoest aan
tweevoorwaardenvoldoen: er moesteen goede bibli-otheek zijn en
eenfijn klimaat. Dat dekeus viel opBrazilië is toe-vallig. “Mijn
gast-vrouw was eerdereen jaar voor een‘sabbatical’ aan deTUE
geweest entoen ik zelf op zoekwas naar een be-stemming vroeg ikhaar
of ik naar Campinas kon komen.Aan de universiteit werkte
Kerkhof
4 mei 2000 Cursor8/ Achtergrond
Sabbaticleerzaam verlof
Een sabbatical leave is van oudsleraren en universitaire
docent
heeft elke werknemer van de TUwaarden moet je voldoen en hoe
drie TUE’ers hoe zij hun sabba
Hoe lang een sabbatical leave duurt, hangt afvan het aantal
gespaarde ADV-dagen.Minimaal drie en maximaal vijf jaar mag
eenwerknemer ADV-dagen sparen. Dat dienen erminimaal zeven en
maximaal negentien perjaar te zijn, zodat er ten hoogste 95 dagen
aan-gewend kunnen worden voor een langdurigverlof. Is er sprake van
een sabbatical leave,dan geeft de TUE hierover een premie vantien
procent. Maar in dat geval moet ervolgens de directeur of beheerder
van een af-deling (ook) sprake zijn van bedrijfsbelang.‘In deze
langere verlofperiode besteedt de me-dewerker aandacht aan zijn
employability (in-zetbaarheid).’ Wie plannen heeft voor
eensabbatical leave dient hierover dus te over-leggen met de
directeur of beheerder van zijnafdeling of de plannen wel voldoen
aan dezeeis. Er wordt ook afgesproken wanneer hetverlof opgenomen
kan worden.
WereldreisWelke afwegingen maakt een directeur vaneen faculteit
bij het wel of niet toekennen vaneen sabbatical? Mag je
bijvoorbeeld een we-reldreis van vijf maanden maken en ver-volgens
een maand een computercursusvolgen, die je goed kunt gebruiken voor
je
verder aan zijn eigen onderzoek op hetgebied van transport in
poreuzesystemen. “Ik heb een nieuw stuktheorie ontworpen, écht iets
nieuws.Publicatie in een wetenschappelijk tijd-schrift is zo goed
als rond.” Ook gaf hijseminars en was hij twee weken te gastop de
Universiteit van Cearà in hetnoorden van het land om een cursus
tegeven. “Ik hield mijn voordrachten inhet Engels. Dat was voor mij
geenprobleem, maar voor de studenten wel.Ze worden verondersteld
deze taal te be-heersen, maar dat viel tegen. Er warenook vrijwel
geen buitenlanders op de
universiteit. Braziliaanse studentengaan wel vaak naar het
buitenland, bij-voorbeeld om te promoveren. Met deTUE bestaat geen
uitwisseling, mis-schien gaan we dat nu opzetten. Ik ziemet name
goede kansen voor ont-
werpers.”
Opvallend vond professorKerkhof de goede computer-
voorzieningen aan de uni-versiteit. “Die waren
voorheen zelfs beter danbij ons. Maar wij
hebben die ach-terstand in-
middels in-gelopen.”
Mooie herinneringenHet dagelijks levenin Brazilië was weleven
wennen. Zowas het vinden vangeschikte woon-ruimte niet een-voudig,
hieldenbuschauffeurs zichniet helemaal aanhet dienstrooster,kwamen
besteldetaxi’s niet opdagenen was de hele stadbedekt met eenlaagje
rode stof vanhet omliggendeplatteland.Bureaucratie is ereen bekend
ver-schijnsel, plannendaarentegen niet,zo heeft PietKerkhof
ervaren.“Brazilianen willenje graag uitleggenwaarom dingen nietgaan
zoals zezouden moetengaan. Maar hoe jeproblemen ver-
volgens moet oplossen, moet je zelfmaar bedenken.”
Professor Kerkhof: “Slechts weinigmensen gaven mij het gevoel
dat ik tegast was. Dat had misschien ook temaken met de
universiteit waaraan ikverbonden was. Die staat bekend als debeste
van het land en de drang om tepresteren is er groot. Dat was niet
altijdgunstig voor de onderlinge verhou-dingen. Op universiteiten
die wat lagerop de ladder staan is de sfeer veel
ge-moedelijker.”
Samen met zijn vrouw verbleef hij ineen gemeubileerd appartement
in hetcentrum van Campinas. “Ik ben echtblij dat ik niet alleen in
Brazilië zat,maar voor mijn vrouw was het na-tuurlijk niet zo leuk
dat ik de hele dagaan het werk was. Het duurt een tijdjevoordat je
een kennissenkring hebt op-
gebouwd. Toen dat zo’n beetje begon telopen, was het tijd om
terug te gaannaar Nederland. Mooie herinneringenheeft hij aan het
aangename klimaat, deprachtige flora en fauna, kerstmisvieren op
het strand en een weekend inRio de Janeiro.
“Ik zou iedereen een sabbatical leaveaanraden. Je hebt fulltime
tijd voor jeonderzoek, je doet nieuwe ervaringenop in een ander
land, hebt een frissereblik op je eigen werkplek, ziet daar
ookduidelijker weer de positieve kanten vanen je leert te
relativeren.”
Kerkhof voegt daar nog een anderpluspunt aan toe. “Op Unicamp
werkenveel vrouwen, ook in wetenschappelijkefuncties. Dat was echt
een welkome af-wisseling ten opzichte van de
TUE.”/.Driedimensionalemuis in ZwitserlandDr. ir. Bauke de Vries,
docent aan de fa-culteit Bouwkunde, was al langer vanplan om een
sabbatical leave te nemen.Toen de mogelijkheid ontstond omhiervoor
ADV-dagen in te zetten, was debeslissing snel genomen. Van april
totaugustus ’99 zat De Vries inZwiterland, waar hij aan de
ETH(Eidgenössische TechnischeHochschule) in Zürich
Gastprofessorwas. “Ik had dan wel besloten een ‘sab-
Professor Kerkhof temidden van zijn Braziliaanse cursisten.
Sabbatical leave/
-
praktische zaken mee, zoals de kosten.“De TUE betaalt je salaris
wel gedeel-telijk door, maar je hebt toch te makenmet extra kosten.
Zoals dubbele woon-lasten en reiskosten. Alleen al de huurvan mijn
gemeubileerde appartementdaar bedroeg tweeduizend dollar permaand.
Welkom zijn bij een universiteitof onderzoeksinstituut is daarom
nietvoldoende. Ze moeten ook bereid zijn indie extra kosten te
delen.”
InteeltverschijnselenSinds 1972 is Henk van Tilborg ver-bonden
aan de TUE. Hij heeft ook aan
deze universiteitgestudeerd en ishier gepro-moveerd. “Dat
ikaltijd aan de TUEheb gewerkt, waséén van deredenen voormijn
sabbaticalleaves. Als jenooit buiten dedeur kijkt, ga
jeinteeltver-schijnselenvertonen. Het isstimulerend omeens in
eenandere omgevingte werken. Staopen voor anderegedachten.
Eensabbatical leavegeeft je de moge-lijkheid veel meertijd te
bestedenaan onderzoek.”
Tijdens zijnlaatste verblijf inde States heeft
Henk van Tilborg een boek over cryp-tologie geschreven en de
inhouddaarvan ‘getest’ tijdens colleges aanCaltech. “Natuurlijk had
ik dat boek ookin mijn achtertuin kunnen schrijven,maar een
verblijf in het buitenlandlevert meer op. Vol energie en
nieuweideeën kom je terug. Je legt ook veelnieuwe contacten en dat
is handig, bij-voorbeeld als je later op zoek gaat
naarsprekers.”
Hoewel een sabbatical leave heel aan-trekkelijk klinkt, is
volgens Henk vanTilborg voor veel collega’s de drempel tehoog.
Sommige mensen kunnen hunfamilie en vertrouwde omgeving nietmissen.
Vaak zien mensen onoverko-melijke problemen bij het regelen
vanhuisvesting en bij de verandering vanscholen van kinderen. En
zonderpartner een tijd in het buitenland ver-blijven, is niet erg
bevorderlijk voor derelatie, zo heeft de hoogleraar in zijnnaaste
omgeving gemerkt. Daarnaastmoet je veel regelen. Wat doe je
bij-voorbeeld met je huis als je familiemeegaat?
Zijn vrouw is altijd meegeweest. Zijntwee zonen ook, behalve de
laatste keer,omdat ze nu zelf studeren. Het verblijfvarieerde van
twee maanden tot eenjaar. “Mijn echtgenote heeft twee keerhaar baan
opgezegd, terwijl ze inAmerika niet kon werken, omdat zegeen
werkvergunning had. Nu steedsmeer partners werken, wordt het
steedsmoeilijker je familie mee te nemen.” Toch raadt hij collega’s
een verblijf inhet buitenland aan, want de positieveaspecten zijn
veel groter dan de ne-gatieve kanten.
Professor Van Tilborg is zelf al ADV-dagen aan het sparen voor
een volgendesabbatical. Naar Californië? /.
‘de onze’. Bovendien hadden zeheel mooie computerappa-ratuur,
zoals een driedimen-sionale muis. Daar heb ik veelmee gewerkt, want
zoietshadden we destijds nog niet inEindhoven.” Het
resultaatdaarvan is een computerpro-gramma waarmee
studentendriedimensionale ruimtenkunnen ontwerpen. Alle eer-
stejaars Bouwkunde hebben
DDDoolz(www.ds.arch.tue.nl-/Research/DDDoolz) op hun notebookzitten
en er al een opdracht mee gedaan.
Een kleine tegenvaller was de woon-ruimte, daar moest De Vries
zelf voorzorgen. “De eerste drie weken zat ik ineen studentenkamer.
Na een weekzoeken, vond ik een appartement. Datwerd betaald door de
faculteitBouwkunde. Mijn reiskosten werdenvergoed door de EHT.”
Terugkijkend is De Vries tevreden overzijn sabbatical leave. “Ik
heb het erg leukgevonden, omdat er veel tijd was voor on-derwijs en
onderzoek , iets waar ik alsvakgroepvoorzitter nauwelijks aan
toekom.” /.Californië of je achtertuin, da’s toch andersIn juni
1998 vertrok prof.dr.ir. Henkvan Tilborg,
hoogleraarCoderingstheorie en Cryptologie, voorzijn zesde
sabbatical leave. Evenals demeeste andere keren was het
reisdoelCalifornië, om precies te zijn hetCalifornia Institute of
Technology(Caltech). Een kleine privé-universiteitmet ongeveer
negenhonderd under-graduate studenten. Iemand die bij herhaling
voor dezelfdeuniversiteit kiest, moet er wel en-thousiast over
zijn. Henk van Tilborg:“Het is er prettig werken, de collega’szijn
inspirerend en de studenten zijnzeer gemotiveerd. Dat komt
vooralomdat de selectie erg streng is en hetcollegegeld hoog:
25.000 dollar per jaar.Ik heb er het gevoel gewaardeerd teworden,
de mensen dragen je een warmhart toe. Bovendien heerst er
eenheerlijk klimaat en is de natuurprachtig. Het is een heel
inspirerendeen inmiddels vertrouwde omgeving.”Maar bij de keuze
voor een bepaaldeuniversiteit of instelling spelen ook
toevalligheden af. Kan de faculteit jemissen? Is er een
geschikte plaats in dejuiste periode? Jeprobeert een plek tevinden
waar je wijzervan wordt. Op mijnlijstje stonden deGeorgia
TechUniversity in Atlantaen de ETH in Zürich.Met beide
instel-lingen had ik al con-tacten en beiden re-ageerden positief
opmijn verzoek. Naoverleg met mijn‘baas’, professorTimmermans,
koosik voor Zürich. Datwas voor de faculteitde interessantsteoptie
vanwege deplannen om samenmet de ETH een on-derzoeksschool te
be-ginnen.”
Toen volgde volgensDe Vries het moei-lijkste: was er een
ge-schikte periode tevinden? “In hetderde trimester hoefde ik geen
collegeste geven, daarom ben ik in april ver-trokken. Ook heb ik
veel werk mee-genomen naar Zwitersland. Elke daghad ik contact met
de secretaresse eneens per maand stuurde ze post door.Dringende
zaken handelde ik af viamijn notebook. Dat ging heel goed.”Eenmaal
in Zwiterland schrok De Vrieseen beetje van de grote rust.
Geenmensen die je kamer binnenlopen, nau-welijks telefoontjes, geen
vergade-ringen. Na drie dagen hield hij een pre-
sentatie over hetonderwijs en on-derzoek aan de TUEen begon hij
collegeste volgen. “De ETHheeft veel geld te be-steden. Ze
hebbenminder studenten dande TUE, maar welmeer mankracht endat is
goed te merkenaan het onderwijs. Zobieden ze heel veel on-derwijs
aan viaInternet. Je kunt ziendat er veel tijd is inge-stoken.”
DDDoolzHet was de bedoelingdat De Vries zou mee-werken aan een
on-derzoeksprogramma,maar dat liep juist teneinde. “Zodoende konik
veel tijd aan mijneigen onderzoek be-steden. Dat was ookerg
leerzaam, omdatde Zwiterse collega’sveel met me mee-dachten en toch
eenandere visie op hetvakgebied hebben danTUE’ers,
bijvoorbeelddoordat hunBouwkunde-afdelingminder exact is dan
Achtergrond /9Cursor 4 mei 2000
cal leave:f voor elke TUE’er
sher vooral bestemd voor hoog-ten. Maar sinds augustus 1998
UE hier recht op. Aan welke voor-elang mag je gaan? Ook
vertellenatical leave hebben ingevuld.
werk? “In dit geval zou ik iemand aanraden om z’nverlof- en
ADV-dagen op te sparen voor diewereldreis. Voor die computercursus
zou jeeen beroep kunnen doen op de regelingenvoor
studiefaciliteiten”, zegt Frank van derBurg, personeelsadviseur bij
de faculteitBouwkunde. “Een sabbatical moet echt eenmeerwaarde
hebben voor het onderwijs of on-derzoek aan de faculteit. Of een
verzoek wordtgehonoreerd, wordt per geval bekeken. Er zijngeen
vastomlijnde regels. Het blijftmaatwerk”, zegt Van der Burg. En dat
geldtvoor alle faculteiten. Er zijn geen centrale af-spraken over
wanneer een verzoek om eensabbatical leave wordt gehonoreerd. De
personeelsadviseur merkt duidelijk dat ermeer mensen dan voorheen
‘een sabbatical’overwegen. “Dat heeft ook te maken met
demogelijkheid om het stuwmeer aan ver-lofdagen op deze manier weg
te werken. Tochzijn het op deze faculteit vooral (hoofd)do-centen
en onderzoekers die aan een dergelijkverlof denken. Vanuit het
College van Bestuuris er een zekere druk op wetenschappers ommeer
internationale ervaring op te doen. Datis te realiseren met een
sabbatical.”
batical’ te nemen, maar of je daadwer-kelijk kunt gaan, hangt
van een aantal
Voor Henk van Tilborg is de keus eenvoudig: hij besteedt zijn
sabbaticals graag in Californië. Foto: Bram Saeys.
Tijdens zijn sabbatical had Bauke de Vries alle tijd om het
programmaDDDoolz te ontwikkelen. Foto: Bram Saeys.
/Estella Kuppens
-
4 mei 2000 Cursor
BenNederland
-
CCaalliippssoo BBVV exploit unique,extremely advanced
faci-lities for the study of theouter layer of atoms in
ma-terials.EENN SSppeecciiaall PPrroodduuccttss BBVVare developing
a high-speed generator with CCNuenen
andElektromotorenfabriekNijmegen. EEuufflleexx BBVV secondment
oftemporary staff and re-searchers within TUE, tothe external job
marketand career advice.EEuuffoorrccee BBVV facilitate, or-ganise
and teach post-uni-versity courses.EEUUTTEECCHHppaarrkk BBVV
faci-litate technology-intensivebusiness start-ups andexploit a
business centreon the TUE campus. SSttuuddiieejjoobb
UUiittzzeennddbbuurreeaauuBBVV are an employmentagency who take
care oftemporary vacancies forthe University ofAmsterdam, TUE’s
in-terest is 26%. TTMM//cccc BBVVmanage contract jobs atthe TUE’s
TechnologyManagement department. UUTTII EEiinnddhhoovveenn
BBVVmanage knowledgetransfer and technologytransfer projects to
outsidebusinesses, mostly smallor middle sized com-panies.The most
recent additionto the TUE-Holding stableis SSyyMMOO--CChheemm
BBVV,founded last month. Theyfocus on the reproductionof special
macromoleculesand expect to grow rapidly.
Better EmploymentContractsA specific advantage forforeign
researchers inworking for TUE-Holdingrather than TUE, is the
factthat employment con-ditions may be tailored toindividual
preference.TUE have general rules foremployment contractsthat
cannot easily bebroken. Commercial com-panies however, have
morefreedom. “For example,some foreigners may notwant a pension
plan. Thiswill mean a higher incomein the short-term,”
saysHiddinga./.
English page /11Cursor 4 mei 2000
MEERGELD?
Ik heb toch eenstudiebeurs?
www.studiepauze.nlOnderbreek je studie voor 1 jaar
praktijkervaring!
Bezoek ons 12 mei a.s. op het Nationaal CV-IT EventJaarbeurs
Utrecht, Hal 3, Standadres: Keizerstraat 77òf 17-18 mei op ICT
Infocom, Beursgebouw Eindhoven
In short
SyMO-ChemSyMO-Chem is the newestTUE-Holding BV. Prof.dr.Bert
Meijer founded thecompany together withHenk Janssen. Meijerhopes to
reach an annualturnover of one millioneuros with SyMO-Chemwithin
five years. SyMO-Chem are from theMacromolecular andOrganic
Chemistry de-partment (SMO).
TUE-Holding Link University to Outside BusinessCan a university
be a suc-cessful entrepreneur?Should it try to be? Manyuniversities
in theNetherlands, includingTUE, think the answer toboth questions
is a re-sounding yes. InSeptember ‘97, TUEfounded a holdingcompany
now ‘parenting’eleven innovative sub-sidiary companies.Turnover
reached 11.6million guilders lastyear, with profits aftertax at
200,000 guilders.
CEO of TUE-Holding BVdrs. Ben Hiddinga expectsto increase
turnover an-nually by five million andhelp set-up a number ofnew
companies every year,while selling off com-panies capable of
ope-rating independently.Hiddinga explains thethinking behind
TUE-Holding. “As a university,it is our duty to makeknowledge
available tosociety. Our knowledgeshould not be locked up,but
should be readily ac-cessible. A universitycannot be a closed
in-stitute. So TUE-Holdingact as a clear link betweenTUE and
commercial ap-plication of research and
education. When a com-pany’s link to TUEbecomes less direct, it
istime for us to sell thecompany in question. Wethink this process
can bebeneficial to everyone in-volved.”
NurseryTUE-Holding functions asa kind of nursery for tech-nology
research-relatedstart-ups. “We help re-searchers and staff withgood
commercial ideasstart their own com-panies,” says Hiddinga.“The
holding brings fi-nancing and business ex-pertise to the
partnership,the researchers supplyideas for products andtheir use.
About half of theserious plans we work onactually become new
com-panies (Dutch BVs, a formof limited company).” According to
Hiddinga,TUE-Holding really onlyprovides the frameworkfor new
companies. Allstaff will be employed bythe subsidiaries andprofits
are theirs. “Ourgoal is not profit maximi-sation, but results
shouldbe sufficient to survive andexpand. Our profit is notlarge,
and because of thenature of the holding,profit percentages will
probably remain mo-derate,” he says.TUE-Holding have a ruleof
thumb that a BV activein the services marketshould reach a turnover
ofat least 500,000 guilderswithin a reasonably shorttime to be a
worthwhile in-vestment. This is differentin the case of
companieswhose goal is product de-velopment. They will takewhatever
time is needed tocreate a product in collabo-
ration with third parties.Investments are also madetogether with
theseoutside companies. Mostcompanies start off with100%
participation byTUE-Holding. Starting bu-sinesses at
TUE-Holdinginitially mostly direct theirefforts at the Dutchmarket,
but many of themquickly market theirproducts internationally.
Active“I usually spend the mosttime on a company in
theirstart-up phase. When ever-ything is runningsmoothly, the
company’smanagement and stafftake over. Each subsidiaryhas a
supervisory boardand the subsidiary’s man-agement meets with
themabout four or five times ayear, and that’s it. Ofcourse, if
there areproblems we will meetmore frequently. By defi-
nition, new companies areextremely active, we don’twant to tie
them down withtoo many rules and regu-lations. They need to
beflexible.”
TUE-Holding have quite avaried group of companiesunder their
wing. They canbe divided into three cate-gories: contract
research,continuing education andhiring out of staff. A
shortsummary:AAccccTTeecc BBVV exploit the ex-tremely capital
intensivenew Cyclotron andSingletron equipmentowned by AccTec and
usedby third parties and theTUE Applied Physics de-partment.
CCaalliibbrree BBVV developknowledge, products andmodels in the
field of inter-active visualisation, simu-lation, virtual reality
andbuilding computingscience.
CEO TUE-Holding Ben Hiddinga “We help researchers and staff with
good commercial ideas”. Photo: Bram Saeys.
The English page inCursor is written by jour-nalist Paula van de
Riet:4441, [email protected]
-
Holland Signaal Apparaten
4 mei 2000 Cursor
-
Doppioleden is student.Als er te weinig spelerszijn in een
bepaald jaar,kunnen oud-Doppianenof studenten die buitenEindhoven
studeren ookmeewerken aan de pro-ducties. Koning Claudiusen zijn
kamerheerPolonius hebben allebeiScheikundigeTechnologie
gestudeerdaan de TUE. Ophelia heeftin Eindhoven
SociaalPedagogischeHulpverlening (SPH)gedaan, maar ze studeertnu
AlgemeneTaalwetenschap inAmsterdam. De koninginis afgestudeerd aan
dePABO en volgt nu eenparttime opleiding totdocent Drama. Ook
prins
Hamlet is PABO-student.Zijn vriend Horatio wordtgespeeld door
NellekeBoers die na haar op-leiding IndustriëleVormgeving,
nuCommerciële Economiestudeert. Zij is ook degenedie de
Doppio-flyermaakt.Ieder jaar heeft Doppio
ongeveer ze-ventig leden.“Die wervenwe voorna-melijk tijdensde
introduc-tieweken. Despelers werkennamelijk vanseptember totmei of
juninaar een op-voering toe.Daar kan jeniet midden in
Reportage /13Cursor 4 mei 2000
Toneelspelen kan iedereen, zeker bij Doppio
Toneel/ Chantal LouwersFoto’s/Bram Saeys
Studententoneelvereniging Doppio. Denaam zegt het al, het is
zowel een studentenver-eniging als een toneelvereniging.
“Toneelspelen kaniedereen, ja, jij ook! En als je denkt van niet,
leren wijje het wel”, is Doppio’s lijfspreuk. Sinds septemberwerken
de leden iedere week aan een aantal ver-schillende producties die
de komende twee maandenin Plaza Futura te zien zullen zijn.
Als ikvoor de deur
van Scala sta te twijfelenop welke bel ik moetdrukken, komen er
tweemensen aanlopen diemijn twijfel wegnemen.“Ben je van
Cursor?Follow us”, zegt ArlonLuiten, die op woens-dagavond beter
bekendstaat als prins Hamlet. Welopen naar een keukentjewaar de
aanwezigeDoppioleden druk de af-gelopen week met elkaardoorspreken.
Daarachterzie ik een lege ruimte,niet echt groot, maar welheel
hoog. De kale murenzijn bedekt met donkeregordijnen waardoor
eenfelgekleurd Doppiodoekgoed opvalt.
Door middel van theater-cursussen worden nieuweleden bekend
gemaaktmet de basisbeginselenvan het toneelspelen. Ookmaken zij een
presentatiedie ze aan het einde vanhet Doppio-seizoenspelen voor
publiek. Detheatercursussen wordenbegeleid door stagiairesvan de
Hogeschool DramaEindhoven, die naastScala gelegen is.De leden die
al langertoneel spelen, werken eenjaar lang aan producties.Vaak
kaarten de re-gisseurs bepaalde stukkenaan. “We werken niet
metaudities. Iedereen kanzijn eerste drie keuzesdoorgeven. We
proberenieder jaar zo veel mogelijksoorten toneel aan de ordete
laten komen, bij-voorbeeld improvisatie,cabaret, mime en
kinder-theater”, vertelt voorzitterNico van de Klundert.
Sandra van der Meydenzit op haar hurken tusseneen bergje bloemen
dat inhet midden van de repeti-tieruimte ligt. Zij speeltOphelia,
de verloofde vanprins Hamlet en schikt debloemen één voor
één.Ondertussen loopt prinsHamlet in een hoek op enneer. In
gedachten oefenthij zijn tekst. Even laterblijkt waarom. Arlon is
dehele week ziek geweest envoelt zich ook vandaagnog niet optimaal.
Regisseur John Heijligersroept de zes aanwezigespelers bij elkaar.
Voor dewarming-up begint, showthij zijn ‘werkschoenen’.Zijn stoere
bergschoenenheeft hij voor de repetitieverruild voor comfor-tabele
sandalen.
De warming-up blijkt tebestaan uit een ontspan-ningsoefening,
waarbijhet lijkt of ze compleet af-gesloten zijn van de
bui-tenwereld. Daarnakondigt John snelheids-rondjes aan. Toch
blijft ie-dereen gedurende dezeoefening op zijn plaatsstaan. Het
zijn verbalesnelheidsrondjes. Johnroept een willekeurigwoord en de
rest doetelkaar om de beurt na. Ditgaat gepaard met eenhoop kabaal
en drukke be-wegingen. Als afsluiting
van de warming-upworden de stembandengetraind door een lied
incanon te zingen.
Moeilijk stukEen regisseur wordt inprincipe ingehuurd vooréén
jaar. Dat is ook hetgeval bij John Heijligers.Hij koos
voorWilliamShakespeare’sHamlet. Eenmoeilijk stuk, waarde spelers
almaanden hard aanwerken. Hamlet,prins vanDenemarken,rouwt om de
doodvan zijn vader. Demoordenaar (oomClaudius) is metkoningin
Gertrude, Hamletsmoeder, getrouwd en isnu zelf koning. Hamlet
isdoor de geest van zijnvader opgeroepen wraakte nemen op
Claudius.Alles en iedereen moetwijken voor zijn
ultiemewraakplan.
Nu iedereen is op-gewarmd, is het tijd voorhet echte werk. De
eerstescène die geoefend wordt,is een soort monoloog vanPolonius,
de kamerheervan koning Claudius, diegespeeld wordt doorMyriam
Heffels. Albestaat het publiek nuslechts uit de regisseur,
wat medespelers en ik, zedoet het voorkomen alsofze voor een
uitverkochtPlaza Futura staat. Nahaar spraakwaterval is hetde
bedoeling dat dekoning en koningin re-ageren. Myriam barst inlachen
uit als het konings-koppel Nico van de
Klundert en Jenny Maasde lippen stevig op elkaarhoudt. “Ik sta
me hier uitte sloven…”, is haar ver-baasde reactie.
In deze spelersgroepzitten niet alleenEindhovense
studenten.Ongeveer negentigprocent van de
Huilend en zingend verplaatst Sandra van der Meyden zich
volledig in de rol van Ophelia die rouwt om de dood van haar
verloofde prins Hamlet.Net op tijd weten koningin Gertrude en
koning Claudius de intens verdrietige Ophelia te redden van de
verdrinkingsdood.
het jaar invallen”, ver-klaart de voorzitter. Sandra gaat boven
eveneen emmer vullen metwarm water om haar rolzo goed mogelijk
tekunnen verbeelden. Alsze terugkomt heeft ze eenwitte
doorzichtigenachtjapon aan en looptze op blote voeten. In
haarhanden heeft de zeer over-tuigende Ophelia eenemmer water die
zezingend naar vorendraagt. In zichzelfgekeerd van verdriet zaktze
door haar benen. Zeplukt blaadjes van derozen die ze in haarhanden
heeft en gooit zein het water. Op hetmoment dat ze overmandwordt
door verdriet, stoptze plots haar hoofd in deemmer om zichzelf te
ver-drinken. Als de koninginhaar eruit trekt, spat hetwater alle
kanten op. Zeklemt haar benen strakom de emmer en kijktmet haar
betraande ogennaar het publiek. Ze kijktwel, maar ze lijkt niks
tezien. Afgesloten van debuitenwereld begint zesteeds harder te
zingen.
GezelligheidBehalve opvoeringenworden er door de
studen-tentoneelvereniging veleandere activiteiten georga-niseerd.
Aan het begin enaan het eind van eenDoppio-seizoen gaan deleden op
kamp en er zijnregelmatig feesten diedoor de activiteitencom-missie
worden georga-niseerd. Ook is er eensper jaar een
repetitie-weekend. Er wordenworkshops gegeven ensoms gaan ze naar
anderevoorstellingen in hettheater kijken. “We mogen nooit uit
hetoog verliezen dat het ookom de gezelligheid gaat.Het gaat ons
niet alleenom de kwaliteit, al staanwe er wel bekend om
kwa-litatief goed te zijn.Studenten zijn niet altijdde beste
acteurs, maarzijn wel heel ambitieus”,vertelt Nico van deKlundert,
die zelf ook alsstudent bij Doppiogekomen is. “Het isjammer dat
studentenvaak bevooroordeeldworden. Alleen omdat
erstudententoneelver-eniging staat, worden despelers bestempeld
alsamateurs”, vertelt JohnHeijligers teleurgesteld.“Er zijn mensen
bij die alvijf jaar op de plankenstaan, zij mogen zekergeen
amateurs genoemdworden. Zij brengen kwa-liteit en hebben een
hoogambitieniveau.”/.
Op 24, 25 en 26 juni zal het stuk ‘Hamlet’ te zien zijn in Plaza
Futura, steedsom 20.30 uur. Verder kan je op 15, 16 en 17 mei naar
‘Wachten op Godot’, ge-regisseerd door Esther Bolte. Op 10, 11 en
12 juni zal Shakespeare’s ‘Othello’opgevoerd worden onder
begeleiding van Loek Beckers die ook verantwoor-delijk is voor de
bewerking. Tot slot brengt Doppio op 27, 28 en 29 juni‘Equus’. Dit
stuk staat onder regie van Suus Willemse.
Voor meer informatie over Doppio en de opvoeringen van de
komende twee maanden kan je opinternet terecht. Op
www.dse.nl/doppio vind je alles over deze
studententoneelvereniging.
-
Cursor 4 mei 2000
KPN
-
richte onderzoeksprogramma’s(IOP’s). Dat zijn
grootschaligeonderzoeksprogramma’s aanNederlandse
universiteitenwaarin ook de TUE participeert.Later was hij werkzaam
aan defaculteit wijsbegeerte van deKUB en bijzonder hoogleraaraan
de TU Delft vanwege hetKoninklijk Instituut vanIngenieurs. Sinds 1
april werktMeijers voor 7/10 deel aan deTUE. Zijn leeropdracht
is‘Filosofie en ethiek van detechniek’. De overige tijd blijfthij
werkzaam in Delft.
Softer“Het leuke van mijn functie hieris dat het techniek en
filosofiebij elkaar brengt”, zegt Meijers.Hij vindt dat deze twee
zakenhelemaal niet zo ver van elkaarliggen. “Je kunt op twee
ma-nieren naar techniek kijken: denatuurwetenschappelijke
bena-dering en de functionalistischebenadering. Bij de eerste kijk
jenaar bijvoorbeeld de fysischestructuur van een schakeling ende
elektrische stroom die daardoorheen loopt. Als je dingenbekijkt op
functionalistischniveau, kijk je waar het ontwerpvoor is en of het
naar behorenfunctioneert. Ingenieurs ont-werpen uiteindelijk
functiesvoor mensen. Als je hiervanuitgaat, wordt techniek al
eenstuk softer. Je kunt bijvoorbeeld
een telefoonontwerpen,daar gaat veelharde kennisover
elek-tronica inzitten, maarhet doel ismensen beterte laten
com-municeren. Opde tweedemanier kijk jeanders naar hetberoep van
in-genieur, wantingenieurs ont-werpen danniet
primairschakelingenmaar commu-nicatiemoge-lijkheden”,vindt
Meijers.“Daarom moetje als ingenieurniet alleen veelvan de
natuur-wetenschap-pen weten,maar ook
demenselijkecontextkennen.Dingen kun-nen ook optwee manierenfalen.
Het kannatuurweten-schappelijk welkloppen, maarniet func-tioneel
zijn.Als je je re-aliseert dat in-genieurs uit-eindelijkfuncties
makenvoor mensen,dan liggen et-
Bestuur /15Cursor 4 mei 2000
“Ik heb me altijd ingenieur gevoeld”Prof.dr.ir. Anthonie
Meijers; hoogleraar Filosofie en Ethiek van de Techniek
Tijdens het gesprek komt prof.dr.ir. AnthonieMeijers opeens met
een mooie beeldspraak die
zijn positie als hoogleraar Filosofie en Ethiek aande TUE goed
weergeeft: “Ethiek en techniek
hebben tot nu toe niet samen gereageerd op deTUE. Ik hoop dat ik
de katalysator kan zijn die dat
proces wel op gang brengt. Zonder zelf af tebranden, want de
faculteiten moeten zelf het
werk doen, dáár moet de reactie plaatsvinden.”
“Men geeft me hier het gevoeldat ik welkom ben. Tijdens
ge-sprekken op verschillende facul-teiten heb ik gemerkt dat
menecht iets aan ethiek wil gaandoen. Bij BiomedischeTechnologie
bijvoorbeeld zijn zeheel enthousiast. Ik merk dat hetontbreken van
ethiek hier eenecht gemis is geweest.”In 1978 studeerde
AnthonieMeijers af aan de faculteitWerktuigbouwkunde van de
TUDelft, met als specialisatie ener-gievoorziening. “Er speelden
indie tijd veel vragen die ik be-langrijk vond, onder meer
overkernenergie. Hoe lang kun je ra-dioactief afval veilig
opslaan?Wat zijn de rechten van de toe-komstige generaties? Hoe
beleven mensen de risico’svan kernenergie? Welkeimpact heeft een
technologieop de maatschappij?”Na zijn studie Werktuig-bouwkunde
ging hij naarUtrecht waar hij filosofie stu-deerde. In Leiden
promo-veerde hij op een onderwerpuit de taalfilosofie, waarvoorhij
onderzoek deed aan de uni-versiteit van Californië teBerkely. “Ik
ben ver van detechniek geraakt”, erkentMeijers, “maar ik heb
mealtijd ingenieur gevoeld. Al ligtmijn hart echt bij de
filosofie.”Meijers heeft ook bij het mi-nisterie voor
EconomischeZaken gewerkt. Daar hield hijzich bezig met
innovatiege-
hische vragen helemaal niet zover van techniek af. Mag je
bij-voorbeeld een auto maken diealleen maar rijdt als de
gordelsvast zitten? Sommige facul-teiten staan er heel erg vooropen
om dit soort elementen inhet onderwijs op te nemen.”
BijWerktuigbouwkunde heeft er aleen casus gelopen gebaseerd opde
inmiddels beruchte FordPinto. “Deze wagen moest snelworden
ontworpen waarbij destyling voorop stond. De inge-nieurs die aan
deze auto werk-ten, moesten als gevolg daarvaneen ontwerp maken met
eenbenzinetank achter de achteras.Dat is onveilig, omdat bij
eenbotsing van achteren de tank ge-makkelijk in brand vliegt.
Debotsproeven van Ford lieten datook zien. De ingenieurs
haddenverschillende opties gegeven omhet probleem op te lossen,
va-riërend in kosten van 1,5 dollartot 11 dollar per auto. Bij
Fordzijn ze toen gaan uitrekenen wateen mensenleven kost en wathet
hen kostte om die wagen vei-lig te maken. De kosten voor
eenveiligere auto waren uiteindelijkte hoog en veel ongelukkenwaren
het gevolg. Dat is de ab-surditeit van een technocra-tische
benadering van ditprobleem.”Meijers wil ingenieurs en aan-staande
ingenieurs aan de TUEmeer trainen zodat zij actief aandit soort
discussies meedo