TONORUM COMMT - Traditio Rito OP/Regulae_Cantus_1965...TONORUM COMMT.INIUM IUXTA RITUM ORDINIS PRÆDICATORUM REGULÆ ruSSU CAPITIILI GENERALIS AÌiINO 196r BONONIÆ, CELEBRATI CONFECT.&

TONORUM COMMT.INIUMIUXTA RITUM ORDINIS PRÆDICATORUM

REGULÆ

ruSSU

CAPITIILI GENERALIS AÌiINO 196r

BONONIÆ, CELEBRATI

CONFECT.&

ETREV.MO PATRE MAGISTRO GENERALI

FR. ANICETO FERNA}IDEZAPPROBATÆ,

ROMÆ.AD SANCTÆ, SABINIB

MDCCCCLXV

Printed by Drscr,Ér & Co, Tournai (Belgium)

All rights reserved

NOS

FRATER ANICETUS FERNANDEZ

S. THEOLOGI.6, PROFESSOR

AC TOTIUS ORDINIS FR' PR/TDICATORUM

HUMILIS MAGISTER GENERALIS

ET SERVUS

Institutum nostnun Liturgicum mandatum regulas totius cantus

nostri simplificandi a Capitulo Generali Bononiæ anno 196r celebrato

sibi datum sedulo exsecuturn est (Acta, n. 16o). Consultis enim, utiiussum erat, decem circiter cantus Orr{inis peritis, e diversis Pro-vincüs desumptis, opusculum præparavit, quod audito ConsilioNostro Generalitio, approbavimus et nunc læto animo Q¡rlini sffs-rimus. Adhibitis tonorum communium regulis nunc approbatis,

facilius nobis erit simul cantare sive cum alüs viris ecclesiasticis sive

cum fidelibus actiones liturgicas in ecclesüs nostris participantibus"

cum hæ regulæ iam dudum in Ecclesia in usu sint.

Cum regulæ præfatæ, propter consuenrdinem diversam, in remdeductæ primo tempore molestiam afferre possint, huic libelloaddita sgnt psalmi et canticum ad. Completorium canenda, adhibitislitteris crassioribus et inclinatis, quibus significetur quomodo verba,

secundum novas regulas, ad formulas tonorum apt¿mda sint. Utcommoditati Fratrum faveatur et devotioni, eiusdem adminiculi usus

fit in Officio Hebdomadæ Sanctæ nuperrime a nobis edito. In üsdem

libris insuper rhythmus cantus, secundum voluntatem eiusdem

Capituli Generalis, clarius indicatur (Acta, n 16z; cft- Acta Cap-

Gen. 196z, n. 136).

Fieri potest ut nonnullis Fratribus modus ac ratio cantandi se-

cundum regulas nunc publici iuris factas non ex omni parte placeat.

Hi meminerint verba quæ Venerabilis Magister Humbertus de

Romanis, unitatem Officii ecclesiastici assecutus, Ordini scripsit :

<r Sciatis etiam quod voluntatum fratrr,m circaprædictumfuit officiumtam diversa petentium varietas, quod impossibile fuit in ipsiusordinatione satisfacere voluntatibus singulorum; propter quod qui-libet vestrum ferre debet patienter, si fortassis occurrerit ei aliquidin ipso ofrcio suæ sententiæ minus $atum I (8. Humberti de RomanisOpera de Vita Regulari ed.l. J. Berthier, Vol. II, 5o3).

Regulæ de quibus agltur statim in praxim deduci possunt, certeautem ab initio enni sçþel¿stici 1965-1966 servandæ sunt.

Accþite igttu", Fratres carissimi, has regulas, et, servata aptatonomm ratione atque plena vocum concordantia, Dominum sineintermissione laudate et pro totius mundi salute interpellate.

Datum Romæ, ad Sanctæ Sabinæ, dominica in euinquagesima,die zB februarü enne þe¡¡i¡i ¡995.

Fr. A¡¡rcrrus Frnwexorz, O. P.Møgíster Generalis

L. X, S.Prot. Num. 76165EDL

Fr. Euu¿Nwr, Mrzzrxa, O. P.A senetis

TONORUM COMÀ,I.UNIUM REcUL,ts

In cantandis üs quæ tonorum communium normis reguntur, guicantat ipse varia verba textus ad forrnulas melodicas toni ûxas adaptaredebet. Quod recte fieri non potest, nisi et formulæ toni, et regulæsecundum quas verba ad illas adaptanda sunt, probe noscantur.Cum autem inchoatio et flexa aptatu faciles esse soleant, formulæfinales, seu clausulæ (mediatio, terminatio) difficultates in adaptationeverborum non raro afferunt. Primo ergo tractandum est de ipsisregulis conco¡dantiarum melodiæ cum textu in clausulis. Deindede forrrulis, tum tonorum psalmorum et canticorum, tum aliorumtonorum communium Missæ et Officü.

ARTICÏILUS I

REGULIE CONCORDANTIARUMMELODI,ts, CUM TEXTU IN CLAUSULIS

s I. DE CLAUSULTS MELODTCTS

EARUMQIIE STRUCTURA

Omnes fere clausulæ in tonis communibus usurpatæ ad duogeûera reduci possunt, prout uno vel duplici accentu melodicoconstanL Clausulæ unius accentus duabus notis essentialibus constant,elevationis scilicet et remissionis (r .); et clausulæ duplicis accentusqr¡attuor notis (z X z) : duabus scilicet acutis quarum singulassequuntur singulæ notæ remissionis (, . t . ).

fn clausulis vero, a tenore ad accentum gressus fit tum directe,id est absque nota præparante, tum sub una, duabus vel tribus notisaut neumis præparationis; in quo altero casu prima nota præpara-tionis fere semper fit infra tenorem, prima âutem neuma prq)ara-tionis est descendens.

Toni communes

Ex dictis facile dignoscitur utrum uno an duplici accentu regulariterconstet unaquæque clausula :

a) Unico accentu constant :

Regulæ concordantiqrum

s II. DE CONCORDANTIA MELODI.ts CUM TEXTU

REGULA UNICA : Unico accentui melodico (vel duobusaccentibus melodicis) respondere debent ultimus (vel duoult'-i) accentus latini textus. Singulis vero notis accentumpræparantibus singulæ syllabae, prout occurrunt, tribuantur,sine acceptione gualitatis vel accentus.

Post unumquemque accentum una nota accidentalis seu ( super-veniens > (nota excavata o ) haberi potest, nempe si dictio sit dactylica',at non nisi una. Unde :

oÍlnes duarum notarum @"-T "clausulæ :

Laudá-te pú- e-ri Dómi-num,

a'

:-

-_---T---

clausulæ prolixiores, qua-rum prima îota est infratenorem:

clausulæ prolixiores, qua-mm prima neuma estdescendens :

Laudá-te pú- e-ri Dómi-nun,

Laudá-te pú- e-ri Dómi-num,

tf

a) Unius accentus clau-sulæ duabus vel tribus adsuûrmum syllabis consfi-tuuntur :

b) Duplicis accentusclausulæ, ubi semper duplexpars distingui debet, quat-tuor syllabis vel ad summurnsex constituuntur :

I

-ó2

rIIa2

VII

cor-Dómi-

me- :

Dóni- i

a ri

me-:oDómi-;no

b) Duplici accentu constant :

clausulæ prolixiores, qua-rum prima nota est suî,rct

tenorem:

clausulæ prolixiores, qua-rum prima neuma estascendens :

Et exsultá-vit spí-ri-tus meus,

In tonis infra, art. z ú 3, descriptis indicatur structura singularurnclausularum. Excipiuntur a regula tanflrm mediatio toni peregrini,et mediatio toni epistolæ et evangelü.

Exempla concordantiarum melodiæ cum textu iruca regulas hicet infra expositas inveniuntur suis locis.

S üI. DE SYLLABIS SUPERVENIENTIBUS

In clausulis dactylicis,syllaba superveniens cantaridebet in eadem chorda ac

sequens syllaba :

r Notandum quod in omnibus hisce regulis vetba spondeus et dactylus nonin sensu prosodico sed tonico usuq)antur; unde spondeus habetur pto Pc¿ro-rytonus, et dactylus loco propørorytorus.

,f

Toní commurns

excepto, in ultimo accentu,casu semitoni descendentis(do-sih, fø-nfi :

Quæ regula servanda est etiam in < supervenientibus anticipatis >.

In clausulis enim ubi pænultimo loco adest clfuis, ipsa dacrylicædictionis pænultima syllaba sibi hanc pænultimam neumârn adsciscit;tunc ipsi syllabæ acutæ tribuenda est nora superveniens, quæ ideo<r superveniens anticipata D vocatur, et indicatur signo i, quodst neumzm et ipsam notam supervenientem afûcit.

,tæ.-+¡----1-.-

Dómi-nus De- us Isra- el,

s rv. DE qUIBUSDAM CLAUSULTS SYLLABICTS

a) In prolixioribus verbis, secunda syllaba tonicum accentumantecedens secundario afficitur accentu; huic syllabæ tribui debet,casu requirente, accentus clausulæ melodicæ : bênedlctus, miséricó¡rdia.

b) Item, ul-"na dactylici verbi syllaba secundario acceûtuafficitur, crri, casu requirente, tribuitur accentuf¡ melodicus : géruÁ,6rilínér..

c) Quando desinit textus in monosyllabica voce :ro ultimus accentus, in hoc casu, est accentus dictionis quæ

præcedit, si hæc spondaica esr : v.g. ingréssus søn, ind{rtus est;zo si vero dictio hæc dactylica est, ultimus accentus censendus

est in uldma syllaba dactyli (accentus secr:ndarius) : v.g. géruá. te,vùtlfi.eâme;

3o si tamen texnrs desinit cum duabus monosyllabis, ultimusaccentus censendus est in priore monosyllaba z v.g. maaùívit dé te.

VII â

Reg ul æ c onc or ilant í ara¡n

Alitèr diceres : monosyllabica vox in ultimo loco posita semperaccentu privatur. Unde cum hæc spondeum sequitur, ambo simulefficere putantur dactylum : v.g. Fefutus surn: Dómimtsj cum autemdactylum sequitur, ambo simul efficere censentur dispondeum :

v. g. génuí te: Déus méus.

d) Omnes hebraicæ dictiones habendæ sunt perinde ac si latinaverba essent, et ideo in pænultima vel antepænulti-a syllaba actmntur.

e) Inde, in omnibus clausulis monosyllabicis vel hebraicis,tam in mediationibus quam in terminationibus, modulatio solitaintegra sewatur : .

s v. DE CLAUSULIS ABBREVIATISRATIONE TE'XTUS DEFICIENTIS

Quando pro clausula integra deest numerus sufficiens syllabanrmin textu, tam in mediationibus quam in temlinationibus, hæc tantumpars clausulæ aclhibetu¡ cui textus aptari potest, servatis rqulis"ornissis primis notis :

Qui fa-cit hæc. Bonus es tu. Et tímu- i.

Laus Isra-el. Et rêliqua.

non co¡rrmo- vé-bitur.

ARTICULUS il

TONI PSALMORUM ET CANTICORUM

DE PARTIBUS PSALMODIÆ,

Psalmus quilibet sicut et canticum cum antiphona cantandus,

in ipso modo antiphonæ cantari debet.

Tot sunt enim toni regulares psaimorum, quot modi cantionum,id est octo, quibus adiungendi sunt toni speciales, ut infra notatur,pp. z8-29.

In singulis tonis habennrr iruhoatio, tenor, flcxa (si in versiculolocus sit flexæ), et cløusulæ, qurirum prior seu mcdintio in medioversiculo, id est in primæ distinctionis fine, altera seu terminatíoin fine secundæ distinctionis invenitur.

I. INCHOATIO. - Inchoatio est melodiæ incisio quæ, initiopsrlni, finem antiphonæ sum tenore coniungit.

Pro inchoatione cuiusque toni regula est' ut syllabæ textus aptentursingulis notis vel neumis cantus prout obveniunt.

Psal'ni intonandi sunt a Cantore cum inchoatione proprü toni,ad omnes Horas, etiam in Officio feriali vel pro defunctis. Versiculisequentes incþiuntur recto tono in chorda tenoris.

Si duo vel plures psqlmi, vel plures eiusdem psalmi divisionessubstant eidem antiphonæ, etiamsi dicendi sunt sub distinctis GloriaPatri, non ût nova intonatio in initio oriusque psalmi veldivisionis, sed tantum in primo versu primi psaLni qui sequiturantiphonam.

in canticis Benedictus etMagnificar, inchoatio fit ad singulos versus,eti¡m in Officio feriali vel pro defunctis. Intonatio primi versusMagnífrcat, propter eius brevitatem, in primis inchoationis notisdt, absque mediationis modulatione

Toni psalmorum

Quando antiphona ante psalmum est tantum inchoanda, si primaeius verba sunt eadem ac prima verba psabni et ex ipso psalmodesumpta, Cantor psalmum incþere debet in chorda tenoris, ab eo

verbo in quo desinit inchoatio antiphonæ.

Si antiphona integro primo versu psalmi constat, Cantor heMo-madæ incrpit psalmum cunû inchoatione a secundo versu :

Ps. Donec Frû-nâm in-imí-cos tu- os * sca-béllum pedum tu- ôrum.

Si antiphona constat priore parte primi.versus usque ad asteriscum,chorus statim prosequitur verba psahni, C¡ntore hebdomadæpræeunte:

Chorus : Chorus :

z. TENOR. - Tenor ex omnibus notis constat quæ, tum postinchoationem usque ad mediationem, tum a mediatione usque adterminationem, et quidem uno spiritu nisi occurat flexa, con-cinuntur.

3. FLEXA. - Si longior est prior pars versiculi, dividitur semi-clausula quamflexam vocant, quia ad ducendum spiritum vox pau-lulum flectit atque quiescit.

II

Ant.B*á-ti omnes * qui timent Dómi-num. Ps. qui ámbu-lant.'.

r3t2 Toni contmunes

Flexa regulariter fit demittendo vocem ad tonum vel semiditonum,secundum chordam tenoris, ut infra notatur per singulos tonos;unico semper constat accenûr, et vox deprimenda est in ultimasyllaba, ac etiam in pænultima si dictio sit dactylica

4. MEDIATIO. - Unica est mediatio in quolibet tono. Procanticis vero Benedictus et Magnificat, in singulis tonis, usurpaturmediatio sslsmnis, magis ornata

5. TER.IvIINATIONES. - In plerisque tonis habentur variæterminationes seu differentiæ, quæ respective respondent varüsincisionibus melodicis quibus antiphonæ inchoanrur, iø ut ex fineversiculi facilior evadat transitus ad antiphonam, quando resumidebet.

In eodem tono unaqu¿eque differentia designatur per litteramultimæ notæ stur respondentem et cum ipso modo antiphonæinsüþt m:idest AproIa; Bprov; Cprout; Dpro re;F.ptorxi;F pro fa; G pro solr' maiusculam, quando respondet sþs¡d6 finalimodi; secus minusculam. Crrm utrague differentia tertü toni ineadem nota ( a D terminettrr, distinguuntur per ûumenrm litteræadiuncnrm : III a, III a'.

Insuper, conveniens terrrinatio semper in fine antiphonæ notâtr¡rsub litteris : E u o u a e (: sæctÃontm. Amæ,).

Toni psalmorum

$ I. DE PSALMIS PRIMI TONI

t. Mediatio duplici accentu constat; terninatio zsero unico accentuam duabus gllabis lnæparationis :

rimus to.nus sic ínci-pit, et sic flécti-tur, e et sic me-

atque

ní- tur. atque sic fi-ní- tur.

sic fi-ní-,a

atque sic fi-

art. I,Su

.S¡v

Dóminus a

Dóminusqui

Magnaim-

Dóminiin splendóri-

propterin furóre tuo

man-captivi-

oblítus füero

dex-Dó-mi-ti-ó-pe-plé-bitbe-busquodâr-dá-tâ-tu-i

ftr-me-Dó-mi-Do-mi-í-dí-ctó-cú- tusAS

desi-rú- sa-

trßnometraru-

a)b)

'{iÐ{

ne-san-lo-gu-vittemIe-

rumsumme:te:on:lem:

di- á- tur : *

r5r.4 Toní communes Toni psalmorum

Terminatio g adhibetur : r) quando antiphona incipit in re;z) quando antiphona incipiens in /ø descen dit in ut, et pel re ascenditinla:

IPs.Euoua Ant. Gló-ri- a. * A-ve,

Terminatio ¿ adhibetur : r) quando antiphona incþit in /a acuto;z) quando incipit in fa gravi, si statim mí re sequatur post fø, velpost /ø statim saliat in Iø, vel de fa per sol ascendat in la :

Ps.E u o u a Ant. F-n¿llrt primi no-vís-si- mi. *

Vo-lo, Pa- ter. * Apértis the-sáuris suis. * Dómi-ne. *

5. Mediatío solemnis unico accentu constctt' cum tribus syllabispræparation;s et superlteníenti onúciparu :

3. Exempla terminationum :

sedeannuntiábitsapiénti-inscabéllum

lucífe-avo-ór-

-*4-

Sry

apó-æ

sá-pe-vi-me-rumsá-vitdi-

dex-pu-ti-cu-dumví-agé-cu-De-nem

tnslomorlumtu-fi-lau-nu-looMel-

is.o.ni.ti.nrm.me.te.te.es.

cob.dech.

b)

,{id){

me-su-Dó-mi-sÉ- cu-ó-cadá- buntituIa-chí-se-

4. Usus differentimum :

Terminatio D adhibetur : r) quando antiphona incþit in ut gravelz) quando antiphona incipit in fa, et in notis inferioribus facitmelodiam, non statim ascendendo in la :

Ps. E u o u a e. Ant. Col- lí- gi-te. * Cæpé-runt.. Pa- ter.

Ma-gní-ficatEt ex- sultávitQoi-a fecit mihiBe- ne-díctus Dómi-Ad fa- ciéndam misericórdiam cumEt tu, puer, prophéta Altís-Gló-ri- a

Sic- ut erat in princþio,

nuspá-

Pa-et

rl-gnaDe-tri-miüi,nunc,

tusquiUS

busvo-etet

Ma- rí-

u(

Toni commutæs

s u. DE PSALMTS SECUNDI TONr

t. Mediatio urcico a¡centu ctnstat; tøtninatio sero unico accentucurn uru¿ syllaba præparatíonís :

S e-cúndus tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur, g et sic

me-di- á- tur : * atque sic û-ní- ttu.

z. Exempla medíat'ionum :

3. Exempla ter¡ninatioru¿m :

sede a dex-ennuntiábit po- po-

sapiénti-æ ti-in sá- cu-

scabéllumpe- dumvi- ví-

me- alucífe-rum gé-

a sá- cu-vo-vit De-ór-dinem

Qoi-a fecit mihi l-"-Be- ne-díctus Dómi- lnusAd fa- ciéndammisericórdiam cuml pá-

Et tu, puer, prophéta Altís- I si-Glo-ri- a lPa-Sic- ut erat in princípio, letT.C.-2

ç Meiliatin solc¡tmis mico accantu constat, ant tribus syllabispræfnrAtionis :

32t,

Ma-gní-ficatEt ex- sulaivit lspí-

Toni psalrnontm

b)

'{;Ð{

$rv

1S.

o.

ni.li.ruut.me.

te.

te.

€xt.

cob.

dech.

trislomorlumft-fi-lau-nu-loo

Mel-

mÈ-

sll-Do-mi-sá- crr-

o-q¡

drí-br¡nt

ituIa-chí-se

b)

,{;

d){

Sry

Dóminus a dex- trisMagna ó- pera

implé- bit ru-in splendóri- bus san-

propter quod lo-in furóre tuo rir- gu-

Angelis suis man- dá- vitcaptivi- tá- tem

obiítus füero tu= i, Ie-

tu-Dó-mi-í-ctó-cú- tus

as

de

Sí-

rú- sa-

n-gna

Detri-mitntm¡nc,

no-crá-be-

Fr-li-sem-

me- i

po-tensl

Is-ra- i

tusqur

us

bus

vo-etet

r9I8 Toni conwnunes

S III. DE PSALMIS TERTII TONI

t Mediatio duplici accentu constat; tæminatio oero unico accentu

crnnuna syllaba (Q oet d.uabus sytlabis (a2) præparatìonis : .

érti- us tonus sic ínci-pit,

Dffirentiæ: 2 a

et sic flécti-tur, p et sic

,ã'

me- di- á- tur: * atque sic fi-nl- tur. atque sic û-nl- tur.

z. Concndnntia melodiæ cuÌn terctu in mediøtiotæ lruíus toni exetn4lis

p. 4 ilatis illustrari potest.

3. Exenpla tæminatiomt¡n :

Toni psalrnorunt

4. Usus diffæentiarum :

Tenninatio ¿ adhibetu¡ quando antiphona non incipit inmi :

Ps. E u o u a e. Ant.Salva nos. * Magna ó-pe-ra Dómi- ni. *

Terminatio ¿' adhibetur quando antiphona incipit in mi gravi:

5. Mediatio solemnis duplici accentu constat :tI

Ma-gní-ficatEt ex- sultávitQui-a fecit mihiBe- ne-díctus Dóminus,Ad fa- ciéndam misericórdiamEt tu, puer, prophéta Altíssi-Gló-ri- a

Sic- ut erat in princípio, et

S Iv. DE PSALMIS QUARTI TONI

t. Medíatio unico accentu constatt cum duabus syllabis præparationis ;tnrninatío oero unico accennt, cum tribus syllabís ltræparationis :

-trr: rr ¡ r rr I r t=-: r I - t

uarfirs tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur: I et sic mé-

T

tusquiusbusvo-etet

spl- ri-ma- g¡ra

Sw

dex-pu-ri-cu-dumví-îgé-cu-De-nem

trrslomorlumtu-û-lau-nu-looMel-

is.o.ni.li.rum.me.te.te.es.

cob.dech.

b)

o{Itg

d){

sede a

annuntiábit pó-sapiénti-æ

in s¿É-

scabéllum pe-vi-

me-lucífe-rum

a sé-vo-vitór-di-

me-su-Dó- mi-sá- cu-ó-cadá- buntiftrIa-chí- se-

Ps.E u o u a e.Ant.Dw comple-réntur.*Hæc estquæ nescívit. *

pá- tri-

20 Toni communes Toni psalmorum

di- á- tur:* atque sic fi- ní- tur.

z. Exanpla medíøtíonum :

Dóminus a

Magna ó-implé-

dex-pe-bitbusquodár-dá..tá-i,

2

trisraru-sat-lo-gu-vittemIe-

I

Srv

apó-æ

sá-pe-vi-me-rumsÉ-vitdi-

dqr-pu-ti-cu-dumvl-agé-cu-De-neill

trislomorlumft-û-lau-nu-looMel-

is.o.ni.li.nrm.me.te.te.es.

cob.dech.

b)

,{id){

sedeannuntiábit

sapiénti-in

scabéllum

lucífe-a

vo_ór-

me-su-Dó-mi-s¿É- cu-ó-cadá- buntituIa-chí- se-

3. Exempla tenninatíonum :

sedeannuntiábit

sapiénti-in

scabéllum

lucífe-a

vo-ór-

,., f captivi-"/ I obfitus fúero tu-

tu-Dó-mi-i-cró-cú- tusas

desi-rú- sa-

meis.su- o.

Dó- mini.s¡ê- culi.

ó- mm.ca me.

dá.. bunt te.i re.tu es.

Ia- cob.chí- se- dech.

_!_ E

4. Usus differentíarun:Terminatio E adhibetur quando antiphona desinit in nota

Ant.Fi-dê-lis Dóminus opé-ribus suis. Ps. E u o u a e.

Terminatio I adhibetur quando antiphona desinit in nota /aacuta : ,

Ant.Si quis si-tit, flu-entaquæ vi-væ. Ps. E u o u a e.,

Sw

apo-

sæ-

pe-vi-me-nrmsá-vitdi-

dex-pu-ri-cu-dumví-aoå,-

cu-De-nem

trislomorlumtu-fi-lau-nu-looMel-

b)

'{iu){

atque sic fi-nl- ttr.

lzr.Multa bona ó-pe-ra* ...... me occl-d+re? Ps. E u o u a e.

Toti comtnunes Toni psalmmum 23

5. Mediatio solemnispræþarationis :

IVE

Ma-gní-ficatEt ex-sultávitQui-a fecit mihiBe-ne-díctus Dómi-Ad fa-ciéndam misericórdiam cumEt tu, puer, prophéta Altís-Gló-ri-aSic-ut erat in princípio,

uníco accentu constatt curn tibus syllabis

spí-ma-nuspá-si-Pa-et

n-gnaDe-tri-mitri,

nunc,

trislomorlumtu-ri-di-lau-nu-looMel-

me-su-Dó-mi-s¿Ë- cu-ó-o-é-dá- buntituIa-chí- se-

15.

o.ni.li.rum.ne.nrm.te.te.es.

cob.dech.

tusquius

vo-etet

")b)

Ð{

duabus sylløbís præPq.rationis :

4. Medìatio solemnís non dattn.

$ VI. DE PSALMIS SEXTI TONI

Medíatío duplíci accentu constat; tertninøtio uero ulr¡co accentu$ V. DE PSALMIS QUINTI TONI

t. Mediatio unico øccentu constøt; ter-mínqtio xro duplici :

uintus tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur, g et sic me-

t,

di- á- tur: * atque sic fi-ní- tur.

z. Concordantía melodiæ cu.rn textu in mediatione huius toni exemplis

p. t6 døtis illustrari Potest.

a

I.curn

S

me- di- á- tur : * atque sic û-ní- tur.

z. Concordantia melodiæ cu?n tetctu in mediation¿ lruíus toni etcempl;s

p. ry datis illustrari potest.

sede a I dex-annuntiábit I pó- po-

et congre- I ga-

vovit I De-

extus tonus sic íncipit, et sic flécti-tur, g et sic

,

2524 Totti cotnmtnes Toní psalmorum

3. Exempla termùtatioru,rm :

5ry$rr

b)

'{iu,{

sede a

annuntiábit pó-sapiénti- æ

in sá-scabéllum pe-

vi-me-

lucífe- ruma sé-

vo- vitór- di-

me-su-Dó- mi-sÉ- cu-ó-cadâþ buntituIa-chí- se-

sede aannuntiábit

sapiéntiæin

scabéllumet congre-longitudi-

lábialucíferum

avovitórdi-

dex-pó- pu-ti-sá- cu-pe- dumga-nemme- agé-sá- cu-De-nem

me-su-Dó- mi-sá- cu-o-ó-é-dá.. buntituIa-chí- se-

dex-pu-ri-cu-dumví-a

gé-cu-De-nem

trislomorlumtu-fi-lau-nu-looMel-

1S.

o.ni.li.nrm.me.te.te.es.

cob.dech,

rll

tnslomorlumtu-ri-di-lau-nu-looMel-

ls.o.ni.ti.nrm"ne.rum-te.te.es.

cob.dech.

4. Mediatio solenmis huius toni fit sicut ín Prirno tono, þ. 15-

$ VII. DE PSALMIS SEPTIMI TONI

t Mediatio et tenninatíones duplici accentu constctnt :,

$ry

a)b)

,{i't

S éptimus tonus sic ínci-pit, et sic flécti-tur, I et sic me-

Differentiæ: ¡ , a ,

di-á- tur:*atque sic fi-ní- tur. atque sic fi-ní- tur'

z. Concmda¡ttia melodiæ curn tøctu in medíatione lruius toni exemplis

p. 4 datis illustrari potest.

4. Usus díffnentíørum :

Terminatio ¿ adhibetur quando antiphona incipit in nota solet statim ascendit in notam la, vel in notam sz, vel in notam zr :

,,

Ps.E u o ua e. Ant.Ie-ru- sa-lem. * Virgo Ma- rí- a. *

Trans-it pauper. *

Terminatio d adhibetur quando antiphona aliter incipit :

Toni communes Toní psøImorum

z. Concordantia melodiæ cutn tetctu in mediatione huius toni ücetnplisp. 16 datis illustrari potest.

3. Exemplø termínationum :

Ps.E u o ua e. Ant.Di-nt Dómi-nus.* Vo-ce me- a.*

Ex-ór. tum est. *

5. Mediatío solemnis duplicí accentu consta.t :

b)

,{io{

dex-pu-ri-cu-dumví-agé-cu-De-nem

uislomorlumtu-fi-lau-nu-looMel-

o-cadá-inrIa-chí-

bunt

is.o.ni.li.rum.me.te.te.es.

cob.dech.

sede aannuntiábit pó-

sapiénti- æ

in sá-scabéllum pe-

vi-me-

lucífe- ruma sÉ-

vo- vitór- di-

me-su-Dó- mi-sÉ- cu-

Su

Ma-gní-ficatEt ex- sultávitQui-a fecit mihiBe- ne-díctus Dóminus,Ad fa- ciéndam misericórdiam cumEt tu, puer, prophéta Altíssi-Gló-ri- a

Sic- ut erat in princípio, et

$ VIII. DE PSALMIS OCTAVI TONI

t. Mediatio unico accentu consta't; term'ínatio aero uníco accentu

cum duabus syllabís præparationís :! I I I t I ¡ I ¡ I I :' ¡ ¡ ll¡-.- or- |

ínci-pit, et sic flécti- tur, I et

,G!o

spí- ri-magna

De-pá- tri-miPa- tri,nunc,

$¡v

tusquiUS

busvo-etet

1C

c

S me-

4. Usus differentiarum :Terminatio G adhibetur

ac ut acrùta iquando antiphona incipit in alia nota

Ps.E u o u a e. Ant.Mi-se-ré-re. * Tu, Dómi-ne. * Ecce Vir-go. *

Terminatio c adhibetur quando antþhona incipit in nora ut ac:r)ta;

Ps. E u o u a e.Ant.Be- á- tus pópu-lus. * Lux de lu-ce. *

5. Inchoatio et mediatio solemnes huíus toní fiunt iìcut în secundotono, p. t7, sed loco claais fa, Iegitur cløtis ttt.di- á- tur : * atque sic fi-ní- nlr. atque sic fi-ní- tur.

2928 Toni communes

$ Ix. TONUS PEREGRINUS

r. Hic tonus duplicem tenorem habet : primum in la, alterumin sol; posterior ãutem pars cuiuslibet versus psalmi propriam

inchoationem habet in prima syllaba. In ritu nostro solus psalmus rr3extra tempus paschale cantanir in tono peregrino sub antiphona

Deus autem noster.

Mediatio unico accentu constat, cum duabus syllabis praparationis;tqminøtío ztero tntíco accenttt curn una. syllabø præparat;onis :

Toní psalmorum

$ X. TONUS IN DIRECTUM

Tonus in directum usurpaftrr pro omnibus quibuslibet psalmis,qui vel sine antiphona cantantur, ut in Pretíosa et in benedictionemensæ, vel cum antiphona quæ caret melodia, ut in delatione corporisdefuncti ad tumulum.

Ambæ clausulæ unico accentu constc¿nt :,,

Is- raël poté-Et colles sicut a-Sed nómini tuoNon clamábunt in gúttu-Ad- iútor eórum etEt in sÉcula sæculó-

Et ipse rérlimet

StAS

gnidaree-rum.

üsr * secúndum magnammisericórdiam

sum:* et in peccátis con-cépit me mater

on : * ut ædificéntur mu-ri Ie-

el: * ex ómnibus iniqoi-tátibus

tus.um.am.o.est.meu.

trr- ! am.

me- : a.

ru-sa-ilem.

I ius.

11-

ditut[€rsterci-runtmu-mi-buntci-tri,

oeta-noninuntininust€rmuset

e-tu-rl- e-no-cæ-e-Dó- mi-Is- ra-sll- perDó- mi-Dó- mi-Fí- li-

rìt r ¡ r r r r r r ¡ = -: I r ' r ¡

H ic tonus sic inci-pit, et sic flécti-tur, I et sic me-di-

â- tur: * atque sic fi-ní- tur.

z. Exempla mediat'ionun :

Facta est IudÉa sanctifieá-Mare vi-Montes, exsultástis sic-Non nobis, Dómi-Deus autem no-Símiles illis fiant qui f,á-

Qui timent Dóminum, speravé-Benedíxit dó-Adlciat Dó-Non mórtui laudá-Sed nos qui vívimus, benedí-Glória Pa-

ARTICULUS NI

TONI COMMUNES OFF'ICII ET MISSÆ,

$ I. TONI VERSICULORUM

l. Tonus solemnís

Hic tonus adhibetur in Vesperis, Laudibus et Completorio post

hlrmnum, in Matutino ante Lectiones' et in Horis post responsorium-.Nlelisrna fit in ultima syllaba :

p. Ro-rá-te, cæ-li, dé-super, et nubes plu- ant iustum.

f. Vespertína orátio ascéndat ad te, Dó- mi-ne.

2. Tonus símplex

Hic tonus adhibetur ad memorias in Laudibus et Vesperisr. ante

Laudes, in Processionibus, et quotiescumque dicitur versiculusa sacerdote.

Clausula unico accentu constctt t ,

f. Digná-re me laudá-re te, Virgo sacrá-ta.

B. Da mihi virnitem contra hostes flI- os.,

-

Y. Fi- at mi-se-ri-córdi- a tu- a, Dómi-ne, super nos.

Tonus cøpituü

3. Tono speciali cantantur versiculi in Matutino ante lectiones inTriduo sacro et in Officio defunctorum.

Clausala unico accentu constat :

f. Exsurge,

Rl. Et sermó-nibus ó-di- i circumdedé-runt me.

f.aU insurgéntibus in me.

$ il. TONUS CAPTTULI

Capitula, pro sensu verborum, in duo, tria vel qrurttuor membrasunt dividenda. Alternatim fiunt duæ clausulæ, quæ hic flexio etelevatio vocantur, ita ut ultima sit flexio.

Ad punctum interrogativum in capitulo non fit specialis modulatiointerrogativa.

In fine respondetur Deo grátías.

N"B. In Collectario et Vesperali divisio texrus capirulorum adcanfilm adaptata est, ita ut elevatio ad duplex puncftrm (:), flexiovero ad signum g et ad punctum finale facienda sit.

Utraque cløusula unico accentu constat, eleaatio autern curn iluøbus

ryllabis PræParatíonís : tflexio

3r

V. Et iúdica causam meam.

$. Quemádmodum sperávimus rn te. u in no-bis es, Dómi-Ítè¡ ? et nomen sanctum tu-um

3332 Toní comnunes Toní oratiorrum

De- us ûoster. V. De- o grá- ti- as.

invo-cá-tum est super nos : ne de-re- línquas nos, Dómi'ne

t flexio

u- i compa-rá-bo

t flexio

te vel cu- i assimi- lá-bo ter

$ rlr. TONI ORATIONUM

Corpus Orationis in duo, tria vel quattuor membra, pro sensuverborum, dividitur, alternando ff.exionem et mediationem seuelevationem. Istæ clausulæ ita disponuntur ut ultima sit elevatio.

A. Tonus solemnis

Hic tonus adhibetur ad Laudes, Missam et Vesperas.

t. Ante Orationem

Dómi-nus vo-bís-cum. B. Et cum spí-ri-tu tu- o. O-rémus.

In choris Monialium et Sororum, laco Dóminus aobíscum, dicitur :

f. Dómine, ex-áudi o-rati- ó-nem meam.

$. Et clamor meus ad te vé-ni- at.

In Missis de Feria, a Feria IV Cinerum usque ad Cenam Dominiexclusive, dicto Orémus, additur :

fl- li- a le-rú-sa- lem? cu- i2 l I elezsatio

exæquábo te et conso-lå-bor

t€¡ virgo fí-li a Si-on? Magna est vel-ut ma-re contrí-

t flerio

U- o tu-a.

T.C.-3

Flectámus génu- a. Le-vá-te.

3534 Toti commun¿s

In prædictis Missis, ante orationem super populum, dicto Orémus,additur :

Humi- li- á-te cá-pi-ta vestra De- o.

z. Corpus Orationis

N.B. In Missali et Vesperali, flexio puncto cum virgula O velsiguo g desiguatur; elevatio vero duplici puncto (:) significatur.

Flerío unico accmtu constat, eleaatio vero uníco accentu cum duabus

sylløbis præpuratíonís ; post fl.exionem statim reassumitur tenor îa :

e- us, cu-ius ho-di- érna di- e præ-có-nium Inno-2 | t elevatio

céntes Mrárty-res non loquéndo, sed mo-ri- én-do conféssi sunt :

t flexio

ómni- a in no-bis vi- ti- ó-rum ma-la mortí- tÌ-ca; ut fi-dem

tu- ¿¡m, quam lingua nostra lóqui-tur, é-tiam mó-ri-bus vi-ta

2 t I eleaatio

Toni orationum

óncede nos fámu-los tu- os, quá-sumus, Dómi-nez I t eleoatio

De- us, perpé-tu- a mentis et córpo-ris sa-lú-te gaudé-re : €t,

glo-ri- ó-sa be- á-tæ Ma-rí- æ semper Vírg-inis inrercessi- ó-ne,t flexio 2

a

I

præ-sénti li-be- rá- ri tri-stí- ti- a; er æ-rér- na pérfru- it eleaatio

læ-tí- ti- a :

3. Conclusío

conclusíones longæ eísdem legibus obeùiunt; sed uhima incisío clausulapropria utítur :

Per (e- úndem) Dóminum nosrrum le-sum Christum Fí-li-um

fa-te- á-tur : tu-um, qui te-cum vi-vit et regnat in u-ni-tá-te (e-iúsdem)

Toni co¡nmwzes

Spl-ri-tus Sancti, De-us, per ómni- a sá-cu-la sæcu-ló- ru¡ri'

$. Amen.

Alia conclusío :

Qui vi-vis et regqas cum De- o Patre

et regnat) in u-ni-ti-te SpGri-tus Sancti' De-us, efc'

Conclusiones branes ( ad mmtorías) :

Toni crationum

B. Tonus simplex

Hic tonus adhibetur ad Horas minores, et quotiescumque aliquæaliæ Orationes quæ non sunt de corpore Officü cantandæ sunt.

t. Ante Oration¿rn

Dómi-nus vo-bíscum. B. Et cum spí- ri-tu tu- o. O-rémus.

In choro Monialium et Sororum, loco Dórninus oobíscum, dicitur :

ad te vé-ni- at. Orémus.

z. Cmpus Orationis

N. B. In libris cantus et Missali.flexio signo g, elevatio vero'duplicipuncto O significatur.

Flexio unico accmtu constat; elanatío ztero unico a.ccentu cum dua.bus

syllabís præparationis :

oncé-de nos frí¡nu-los tu-os, quá-sumus, Dómi-nez t t clanatio

De- us, perpé-tu-a mentis et córpo-ris sa-lú-te gaudé-re : êt,

37

Per (e- úndem) Christum Dómi-num nostrum' Rl' Amen'

.!

Qui vi-vis et regnas (uel.'Qui te-cum vi-vit et regnat) per óm-

ni- a sÉcu-la sæcu-ló- rum. $. Amen.

f. Dómi-ne, ex-áudi o-ra-ti- ó-nem meam. S. Et clamor me-us

(øel: Qui

glo-ri- ó-sa be- á-tæ Ma-rí- æ semper Vírgi-nis intercessi- óne,

3938

te- cum vi-vit

Toni communes

flexio

a

I

præsénti li-be-rá-ri tri-stí- ti- a, ? et æ-térna pérfru- it eleaatio

e- us, cu-ius ho-di- érna di- e præ-có-nium Inno-

z I 2 elevatío

céntes Márty-res non loquéndo, sed mo-ri- éndo confessi sunt :

3. Conclusio .

tuum, qui te-cum vi-vit et regnat in u-ni-tá-te (e-iúsdem)

Tonus lectionis

Alía conclusio :

Qui vi-vis et regnas cum De- o Patre (zel Qui

et regnat) in u-ni-tá-te Spí- ri-tus Sancti, De- us, elc.

Conclusíones breaes :

Qui vi-vis et regnas (øel: Qui te-cum vi-vit et regnât) per

óqlûi- a sécu-la sæcu-ló-rum. Rl. Amen.

$ Iv. TONUS LECTIONIS

r, Ad petendam benedictionem :

Per (e- undem) Christum Dómi-num nostrum. $. Amen.

Per (e- úndem) Dómi-num nostnlm le-sum Christum Fí- lium

Spí-ri-tus Sancu, De- us, per ómni- a sácu-la sæ-cu-ló-rum.

4t40 Toni communes Tonus lectiottis

Ante prandium vel cenam, et infra Lectionem in collatione, dicatu¡:

Be-ne-dí-ci-te.

Tom*s Benedictionis constat duabus cløusulís unius accentus :

Be-ne-dic-ti- e.ne perpé-tu- a be-ne-dí-cat nos Pa-ter æ-tér- nus.

z. Tono Lectionis crintantur Lectiones in Officio et in Missa,Martyrologium et Lectiones in mensa.

3. Lectiones dividuntur per versus aut sententias. Regulariterversus, pro tenore verborum, subdivitur in tres partes : post quarumprimam frtflexa, post secundam mediatio, et post tertiam terminatio.Si sententia fuerit brevis, omittitur flexa; si brevior, omittituretiam mediatio. Si autem longior fuerit, tunc iterari possunt flexaet mediatio alternatim.

N.B. In fficio Hebiln¡nadæ Satrctæ, non autem in Missali etBreviario, divisio texflrs ad cantum adaptaa est, it¿ ut ad signum gflexa, ad duplex punctum (:) mediatio, ad simplex punctum (.)terminatio cantanda sit.

4. Mediatio mico accentu constat, at¡n dtabus syllabis præparationís :

2 flexa 2tt

5. Termirntío unico accentu consta.t, cu.Ìn uncr. sylla.ba præþaratianis :lt

ple-rú-Is-cors

â-

Chri-te

Hæc est ca-térva re-gá-lis. De hoc cho-ro lu-das egréssus est.

gráti-translátus

fí-ti-misé-

et

Ie-a-

a

ad

is

ri-nonsus

pud

li-

l.na.

lum.el.

est.

us.

stus.

est.

Tenninatio fit :

a) ad quodcumque simplex punctum (.)

fu-das, inquit, Isca-ri- ó-tes.

b) ad duplex punctum (:) orationem rectam indicans :

Ecce vénioNullus stabit

...qui evangelízas

ariIe-ceHi-Et

rú-zas

dí-In

me-cum iest,e- istis,

rú- sa- ilem:Ies- i r",spá-ni- ia:

á- li- !bi:

In di- é-bus il-lis : di-xit l-sa- í- as prophé-ta : Hæc di-cit

43ç Toni communes Tonus lectionis

Si interrogatio una tantum syllaba constat, clausula contrahitur :

Quæ?

In sententia interrogativa non fit mediatio, sed tantum flexa,si sententia longior est; deinde ad puncrum inrerrogativum (?) fitterminatio interrogativa.

Si autem non agitur de interrogatione directa, etsi punctuminterrogativum habetur in fine, terminatione cornmuni absolvitur :

I.

...et nemo ex vo-bis intérro-gat me, Quova-dis?

7. Fittís I¿ctionum

Tu autem, Dómine, 7 mi-se-ré-re nostri. V. De- o grá-ti- as.

Si sententia quæ orationem rectam præcedit aut sententia quærefertur est nimis brevis, v.g. unius tantum accentus, sententiæsequenti aut præcedenti iungi potest :

Di-útque De- us : Fi- at lux.

6. Tqmínatio interrogq.tíaa unico accentu constat,syllabis præpar ationis :

2 flexa

cum duabus

Hæc di-cit Dómi-nus De-r.ls: g Conver-tími-ni ad me : et sal-

-l-rr¡lrtt

lt.Quid est homo

quia magníficas e-

Numquidnon est Deus in fsra-el, p ut eátis ad consu-

léndum Beé

Quare de vulv

umr l aut quid appóniserga rú-

A-cha-xisti

ron ?

me?

vi é-ri-tis. &. De- o grá-ti- as.

Quando Lectio non terminaflIr per Tu øutem, neque pet Hæc

ilicitrtunc finis ç¿¡1¿¡ur flectendo ad ipsum accentum ultimum uno

semitono :

Dicit Dóminus om-in sempi-

fílüsconver-

ab omni ópere quod pa-

ní- po-tér-Is- ra-sá- tustrá-

tens.num.el.est.rât.

4544 Toni communes Tonus epistolæ

3. Tnmitutio duplíci accentu constat :

$ v. TONUS EPTSTOLIE

r.' In cantu Epistolæ non fit fl.exa, sed tantum mediatio inmedio versus, si iocus est, et terminatio in fine. Etsi mediationesnon iterantur in eodem versu, initia, puta : Fratres, Carßsírni,In diébus illis, non impediunt quominus fiat in eadem sentenriamediatio.

In di- é-bus

il-lis : e-rat vir in Ba-by-1ó-ne...

z. Medíatio duplici accentu const&t cum une syllaba præparøtionis :

t, I

Léctio

glória Dómini

ln-círcuitmílli-

A- mosadadsu- perinspemvén- tusquæ-rensa

phé-má-rín-thi-or- tarú- sa-ha-iu-dé-vo-gná-

pro-Ro-Co-teIe-nonestquemsi-

tæ.nos.os.est.lem.bent.stus.ret.ri.

beá-

ad nostram...secún-

Quod si spí-

...Ierúsa-in pópulo ho-

ad e-

Pau- litrí-Ie-tuqui- dem

lí-ri-ex-

pó-sto-

scriptaChri-cí-mi-Ia-cobra

cá!-

ca-

tidoc-

dumri-Voxlemno-um

a-

nam

sum

du-voxbe-

fi-tra

lisuntstumniest

est

tostra

Terminatio fit:

a) ad quodcumque simplex punctum (.);

b) ad duplex puncn¡m (:) orationem rectam indicans :

Si sententia quæ orationem rectam præcedit aut sententia quæ

ref,ertur est nimis brevis, v.g. unius tantum åccentus, sententiæ

sequenti aut præcedenti iungi potest :

Quæ respóndit: Recte. Qui respóndit: Sub pri-no.

Di-xit auteme- is : qui et di-xé-runt : mi-rabiintur, di-céntes:

Et a- it : Ecce ví-de- o cæ-los a-pértos...

4T46 Ton:i communes

c) iuxta sensum verborum, etiam alibi terminationern facere licet.

.Si versus, vel etiam secunda pars versus, brevior est, clausulafinalis contrahitur.

ad Gá-la+as. ad Ti-tum. Ab- sit.

4. Tnminatio interrogatíoa frt deprimendo tenorem in mí, etelevando ultimam syllabam infa:

Mulíerem fortem quis invé- niet?Dómine, si in témpore hoc restítues regnum Isra- el?

Laudo vos?

fn sententia interrogativa mediationem facere licet, iuxta sensumverborum :

Si De- us pro no- bis, quis contra nos ?

Si autem non agitur de interrogatione directa, etsi punctuminterrogativum habetur in frne, terminatione communi absolvitur :

audí-vit vo-cem di-céntem si-bi: Saule, Saule, quid me

Tonus epistolæ

5. Modulatío finalis dividitur in duas clausulas per brevem pausamdistinctas.

Ambæ clausulæ unico accentu consta.nt, curn una sgllaba præparationis :lrlt

Modulatio finalis non impedit, quominus ante ipsam insententia fiat mediatio :

eadern

e- le- emó-sy-nas il- lí- us e-narrá-bit omnis ecclé- si- a

sanctó-rum.

6. Exempla Epistolarum

De Communi unius Virginis non Martyris.

Tu aurem i la.* | ip- ." i .r, et anni tui non I a.- | ri- ci-i ent.Sed in- lau- | i- mi-r ni Dóminum Ie- lsum I Chri- i stum.

viam tu- I am I ante i te.Dó-mi-lno lno- istro.

Qua-re di-cunt in pó-pu-lis : U-bi est De- us e- o-rum?

perséque-ris? écti- o e-písto-læ be- á-ti Pauli a-pósto-li ad

4948 Toni cotnnunes Tonus ePistolæ

advéntum ipsí- us et reflrum e-ius : prá-di-ca verbum, insta

".l

Co-rínthi- os. Fratres : Qui glo-ri- á-tur, in Dómi-no gle.ri- é-

tur. Non e-nim qui se- ípsum com.méndat, il-le pro-bá-tus

Ie-su Christo, qui iu-di-ca-tu-rus est vi-vos et mórnr- os' Per

.|.

lBmu-lor e-nim vos De- i æmu-la-ti- ó-ne. Despóndi e-nim

II

mó-di-cum quid insi-pi- énti- æ me- æ, sed et supportri-te me ;

, omni pa-ti- énti- a et doctrí-na. E-rit e-nim tempus, cum

sa-nam doctrí-nam non susti-né-bunt, sed ad su- a de-si-dé-

I

est : sed quem De- us comméndat. U-ti-nam susti-ne-ré-tisopporni-ne, imporni-ne : Argo-., óbsecra, íncre-pa in

vos u-ni vi-ro, vírgi-nem castam exhi-bé-re Christo.

De Communi unius Doctoris.

u.r er a ve-ri-tá-te qui-dem audí-tum a-vértent, ad fá-bu-las

Timóthe_ um. Ca_ ríssime : Te_stí_ fi_cor co_ram De- " ; aurem converténtur. Tu ve-ro ví-gi- la, in ómni-bus la-bo-ra,

ri- a co- a-cervábunt si-bi ma-gísuos, pru-ri- éntes áuri-bus,

Torti commun¿s

opus fac Evange-lístæ, mi-nisté-rium tu-um imple. véntus est si-ne má-cu-la : et qui post aurum non áb-i- it, nec

Sóbri- us esto. de-Ií-bor, et tempus re-so- spe-rá-vit in pe-cú-ni- a et the-sáuris. Q,ris est hic, et laudá-

bimus e- um? Fe-cit e-nim mi-ra-bí-li- a in vi-ta su-a.

consummá-vi, fi-dem servá-vi. In ré-liquo re-pó-si-ta est

mi-hi co-ró-na iustí-ti- æ, quam reddet mi-hi Dómi-nus rn

5o

lam

lu-ti- o-nis me- æ instat. Bonum certámen certá-vi, cursum

Qui pro-bá-tus est in il-lo et perféctus est, e-rit il-li gló-ri- a

æ-térna. Qui po-tu- it tránsgre- di et non est uansgréssus :

I

il-la di- e iustus iudex : Non so-lum autem mi-H, sed et fá-ce-re ma-la et non fe-cit : Id-e- o sta-bi- lí-ta sunt bona

i- is qui dí-li-gunt advéntum e-ius.

De Communi unius Confessoris non Pontificis"

il-lí- us in Dómi-no, et e-le- emó-sy-nas il-lí- us e-nar-

l-rá-bit omnis ecclé-si- a sanctó-rum.

e-ilm

52 Toni comrnunes Tonus eaørgelíí 53

$ VI. TONUS EVANGELII

Dómi-nus vo-bís-cum. V.Et cum spí-ri-tu tu- o' Sequénti- a

sancti e-vangé-li- i se-cúndum Lu-cam. se-cúndum Mat-

4. Terrninatío unico accentu constat :,

At illi di-qui regat pópulum meum

In Béthlehem

Et

xé-Is- ra-Iu-di-

funt :

el.

dæ.

xit :

th¿Ê- um. $. Gló-ri- a ti-bi, Dómi-ne.

z. In cantu Evangelü non fit flexa, sed tantum mediatio in medio

versus, si locus est, et terminatio in fine. Etsi mediationes non iterantur

in eodem versu, initia, puta : In diébus illis, In illo tëmpore, non

impediunt quominus fiat in eadem sententia mediatio'

In il-lo témpo-re : loquénte le-su ad tu¡bas"'

3. Meitíatio duplici accentu constat clßn ulKI syllabo PræPüationís :

Terminatio fit:

a) ad quodcumque simplex puncturn (.);

b) ad duplex puncnrm (:) orationem rectam indicans :

Di-xit autem e- is Ie-sus : Di-xé-runt ergo e- i :

Si sententia quæ orationem rectam præcedit aut sententia quæ

refertur est nimis brevis, v.g. unius tantum accentus' sententiæsequenti aut præcedenti iungi potest :

Et di-xit: Non sum. Et respóndit : Non.

c) iuxta sensum verborum, etiam alibi terminationem facere licet.

1

rerethbasbisvid

E-il-no-Ie- sudi-fí- li-

van-lomenadcoo

gé- li-tém-po-Ná- za-tur-vo-Da-

A-it : Ego vox clamántis... Respóndit : Il-le homo...

rl

Sequéntia

c'u-Loquén-A.Hosán-

tlInitemenna

54 Toni cotnmunes Tonus eaangelü 55

5. Terminatio intørogatiaa fit deprimendo tenoremelevando ultimam syllabam imfa :

Ubi est qui na-nrs est Rex ludæ- ó- rum?E- lí- as es tu?

Cu- ius fí- lius es ?

Si interrogatio una tantum syllaba constat' clausula contrahitur :

In sententia interrogativa mediationem facere licet, iuxta sensumverborum :

F-ÎTF----l--_Quæ?

in rni, et 6. Modulatio finalis dividitu¡ in duas clausulas per brevem pausam

distinctas.

Ambæ clausule unico accentu constcrnt, curn una syllabø præparationis :

Modulatio finalis non impedit, quominus ante ipsam in eadem

sententia fiat mediatio :

Et vos estó-te pa-rá- ti : qui- a qua ho-ra non pu-fá-tis,

Aut si pe-tí- e-rit o- vum : numquid pórri-gete- i scorpi-ónem? Fí- lius hómi-nis vé-niet.

7. Exempla Eaangelinum

In festo S. Ioannis Ap. et Ev.

vo- cat e- um Dóminum, quómodo fílius eius est?

Si autem non agitur de interrogatione directa, etsi punctuminterrogativum habetur in fine, terminatione communi absolvitur :

Et non di-xit e- i le-sus, Non mó-ri-tur : sed, Sic e- um \,) equénti- a sancti e-vangé-li- i se-cúndum lq-ánnem'

In il-lo témpo-re : Di-xit Iesus Petro : Séque-re me"vo-lo mané-re donec vé-niam, quid ad te?

5756 Tori cornmunes Tonus euangelä

Convérsus Petrus, vi-dit illum discí-puJum, quem di- li-gébat ilJe qui testimó-nium pérhi-bet de his, et scripsit hæc :

Ie-sus, sequéntem, qui et re-cúbu- it in cena super pectus Et scimus, qui- a ve-rum est testimó-nium e- ius.

De communi unius Confessoris non Pontificis.

equénti- a sancti e-vangé-li- i se-cúndum Lu-cam.

In il-lo témpo-re : Di-xit fe-sus discí-pu-lis suis : Sint

lumbi vestri præ-cíncti, et lu-cérnæ ardéntes in má-nibus

di-xit e- i le-sus, Non mó-ri-tur : sed, Sic e- um vo-losu- um, quando re-vertá-tur a núpti- is : ut, cum véne- rit

e-ius et di-xit, Dómine, quis est qui tradet te? Hunc ergo

cum vi-dísset Petrus, di-xit le-su : Dómi-ne, hic autem quid?

S

Di-cit e- i le-sus : Sic e- um vo-lo mané-re, donec vé-niam,

mané-re, donec vé-niam, quid ad te? Hic est discí-pu-lus et pulsá-ve-rit, conféstim a-pé-ri- ant e- i. Be- á- ti servi il-

58 Tori commun¿s Tonus eoangelü 59

De communi unius Doctoris.

li, quos, cum vé-ne-rit dómi-nus, invé-ne-rit vi-gi-Lintes :

o .r"Amen di-co vo-bis : quod præ-cínget se, et fá-ci- et il-los

In il-lo témpo-re : Di-xit le-sus discí-pu-lis suis : Vos es-

tis sal terræ. Quod si sal e-va-nú-e-rit, in quo sa-li-é-tur?

in se-cúnda vi-gí- li- a et si in tér-ti- a vi-gí- li- a véne- rit,

IAd ní-hi-lum va-let ultra, ni-si ut mit-tá-tur fo-ras et con-

et i-ta invé-ne- rit : be- á-ti sunt servt il-li. Hoc autem

sci-tó-te, quó-niam, si sci- ret pa-terfamí- lias qua ho-raculcêtur ab homí-ni-bus. Vos es-tis lux mundi. Non pe'test

fur ve-ní-ret, vi-gilá-ret ú-tique et non sí-ne-ret pérfo-di

domum suam. Et vos estó-te pa-rá-ti : qui- a, qua ho-ra

ci-u-tas abscóndi supra montem pó-si-ta : neque accéndunt

lu-cérnam et ponunt e- am sub mo-di- o, sed super cande-lå-

t

discúmbe-re, et tránsi- ens mi-nistrá-bit il-lis. Et si vé-ne-rit

non pu-tá-tis, Fí- lius hómi-nis vé-niet. brum, ut lú-çe- at ómni-bus qui in domo sunt. Sic lú-ce- at

Tonus asangelü

lux vesÛa co-ran homl-ni-bus : ut ví-de- aü ùpe-ra vestra

De communi unius Virginis non Martyris.

di-co vo-bis : do-nec triinse- at cæ-lum et terra, io-ta u-numbo-lrm hanc: Sími-le regnum cæ-lo-rum de-cem virgí-

aut unus a-pex non præ-ter-í-bit a le-ge, donec ómni- a ni-5us: quæ acci-pi- éntes lámpades su-as, ex-i- êrunt ób-

6t

t

reguo cæ-lGrum. Qui autem fé-ce-rit et do-cú- e-rit, hic ma-

Lle collrmluu uüus vugrnts non '(vrarlyrrü'rt,¡

"-".. t"-.-"r t -ù equénti- a sancti e-vangé- li- i se-cúndum MatthÉ-um.

-l-------.tr¡t¡tl:

phêtas. Non ve-ni sólve-re, sed ad-implé-re. Amenì quippeIn il-lo témpo're : Di-xit Ie-sus discí-pu-lis suis pa:rá-

t rt=r.-_l

e-rit

fiant. Qui ergo sólve-rit unum de mandá-tis is-tis mí-

1:¡l . r r ¡ - ¡G¡' ¡

viam sponso et sponsæ. Quinque autem ex e- is e-rant fá-

tu-æ, et quinque pru-déntes : Sed quinque fá-tu-æ, acceptisnimis, et do-cú- e-rit sic hómi-nes, mí-nimus vo''crá-bi-tur in

Tonus euangelä 63

Respond&runt pru-déntes, di-céntes : Ne forte non sufí-ciat

Tori communes

lampá-di-bus, non sumpsé-runt ó-le- um se-cum : Pru-déntes

sponsus ve-nit, ex-í-te óbvi- am e- i. Tunc surre-xé-runt

omnes vírgi-nes il-læ, et orna-vé-runt lámpa-des suas.

Fá-tu-æ autem sa-pi- énti-bus di-xé-runr : Da-te no-bis de

no-bis et vo-bis, i-te po-ti- us ad vendén-tes, et émi-te

di-centes : Dómi-ne, Dómi-ne, á-peri no-bis. At il-le re-

ve-ro acce-pé-runt o-le- um in va-sis suis crrm lampá-di-bus.

ta

vo-bis. Dum autem i-rent éme-re, ve-nit sponsus : Et quæ pa-Mo.ram autem fa-ci- énte sponso, dormi-ta-vé-runt omnes et

t¡'

dormi- é-runt. Mé-di- a autem nocte clamor factus est: Ecce

ti.. .. ..r... --_ . .... r

râ-tæ, e-rant, inüa-vé-runt cum e- o ad núpti- as, et clausa

est iánu- a. No'vlssime vero vêni- unt et ré-liquæ vlrgi-nes,

spóndens, a- it : Amen di-co vo-bis, nésci- o vos. Vi-gi-lá-te

í-taque, qui- a nescí-tis diem reque ho-ram.tile- o vestro : qui- a lámpa-des nostræ exstinguúntur.

DE SIGNORUM USU

r. Binæ virgulæ A claudrmt vel cantum ipsum vel eir¡s E¿rtemprincipalem.

z. Divisio seu F¡usa maior vel distinctionis B fit in ultinis r¡ocibuscuruum moderate ardando, et spirinrm plene reûciendo.

3. Pausa minor, idest subdistinctionis, C dat locr¡m paulisperimmonandi, ac simul breviter respirandi æpiam.

4 Pausa minima D in morula vocis consat, sinitque, si opus sit,âerem har¡sn¡ brevissimo reûovare.

5. Spatium unius notæ E distinctionis treunu¡nrm signum est

6. Ubi occurrit notula caudaa R qr¡am excipit aliqua ner¡ma sibis¡úiectar locus daur ampliori quidem noræ, nulli ve¡o respirationi

7. Puncrum (.) G eam quam immediaæ seqrdtur notafn esse protra-heodam signiñcat

8. Signnm b noam Si rmo semitono usque ad lineæ ûnem deprimit,t.

aisi prius signo h evictr¡m fr¡erir

g. Asteriscr¡s * initio canfiß positr¡s intonationis finm indicat.

AD COMPLETORIUM

PSALMI ET CANTICUM

T. C.-5

6766 Ad Cornpletorium Dominica

DOMINICA A sagítta volínte in die, g anegótio perambulánte in téne-bris, * ab incúrsu, et dæmóniomerídiá¡n.o.

Cadent a látere tuo mille, z etdecem míllia a dextris tuis : * adte autem non appropinquábit.

Verúmtamen óculis tuis con-siderábis : * et retributiónem pec-cafórum a¿débis.

Quóniam tu es, Dómine, spesrnea : * Altíssimum posuísti re-fúgiurn tuum.

Non accédet ad te malum : *et flagéllum non appropinquábittabernâculo tuo.

Quóniam Angelis suis mandá-vit de te : * ut custódiant te inómnibus u¡iï tuis.

In mánibus portábunt te : *ne forte offéndas ad lápidempedem tuum.

Super áspidem et basilíscum

ambulábis : * et conculcábis leó-nem et dracúnem.

Quóniam in me sperávit, libe-rábo eum: * prótegam eum, quó-niam cognóvit notnen meum.

Clamábit ad me, et ego exáu-diam eum : I cum ipso sum inuibulatióne : * erípiam eum etglorificdåo eum.

Longitudine diérum repléboeum : * et osténdam illi salurdr¿fneum.

Psalmus r33

['cce nunc benedícite Dómi-Ii num, * omnes serui Dómini :

Qui statis in domo Dómini, *in átriis domus Dei nostri.

In nóctibus extóllite manus ve-stras in sancta, * et benedícireDóminum.

Benedícat te Dóminus ex Sion,* qui fecit cælum ¿t terram.

Extra iempus paschale

Ant.VIII G

M

Tempore paschali

Ant.VIII G

Miserére mei, * et exáudi ora-aónem meam.

Fílü hóminum, úsquequo gravicorde? * ut quid dilígitis vani-tátem et quÉrirzs mendárchtm?

Et scitóte quóniam mirificávitDóminus sanctum suum : * Dó-minus exáudiet me, cum clamá-vero ad eum.

Irascímini, et nolíte peccáre : *quæ dícitis in córdibus vestris,in cubílibus vestris c o rnpungimini.

Sacriûcáte sacrifícium iustí-tiærz et speráte inDómino.*Multidicunt : Quis osténditnobís bona ?

Signátum est super nos lumenvultus tui, Dómine : * dedístilætítiam in corde tneo.

A fructu fruménti, vini et óleisui * mulrþl¿cáti sunt.

In pace in idlpsum * dórmiamet requiêscam.

Quóniam tu, Dómine, singu-láriter in spe * cons¿i¡ølsti me.

Psalmus 9o

^ui hábitat in adiutório Al-

Q tíssimi, * in protectióne Deicæli commorábitur.

Dicet Dómino : Suscéptormeus es tu et refügium meum : *Deus meus, speráåo in etm.

Quóniam ipse liberávit me deláqueo venántium, * et a aerbo

áspero.Scápulis suis obumbrábit tibi :

* et sub pennis eius speútbis.Scuto circúmdabit te véritas

eius : * non timébis a timórenoctitrro,

Mi-se-ré-re mi-hi, Dómi-ne, et exáudi o-rati- ó-nem meam.

Tempne paschali, antíphona :

Alle-lú-ia, alle-lú-ia, alle-lú- ia.

Eodem tono canuntur psalmi dominicæ sub antiphozes Complétisunt, Natus est, Ecce Virgo, Christus factus est; item sub antiphonaLux de luce, sed cum differentia vlfi c.

in tri-bu-la-ti- ó-ne dt-la-ttÍstí nú- hi.

Extra tempus pasclule, antilthona :

68 Ad Completorium

FERIA

Extra tetnpus paschale

SECUNDA

Tempne paschali

Ant.VIII G

Ant.VIII G

S alvum me fac.

Ps. 6. Dómi-ne, ne in fu-ró-re tu- o árgu- as me, * neque in

i-ra tu- a cowf-pi- as me.

Miserére mei, Dómine, quó-niam inflrmus sum : * sana me,Dómine, quóniam conturbátasunt oss¿¿ mea.

Et ánima mea turbáta estvalde : * sed tu, Dómíne, {rs-quequo?

Convértere, Dómine, et éripeánimam meam : * salvum me facpropter misericórdza m turam.

Quóniam non est in mortequi memor sit tui : * in inférnoautem quis confitéóítur tibi?

Laborávi in gémitu meo, I la-vábo per síngulas noctes lecnrmmeun : * lácrimis meis suatummeurn rigábo.

Turbátus est a furóre óculusmeus : * inveterávi inter omnesintrnícos meos.

Ðiscédite a me, omnes quioperámini iniquitátem : * quo-niam exaudívit Dóminus vocem

futus mrei.Exaudívit Dóminus depreca-

tiónem mearn) * Dóminus ora-tiónem mernn nrscépit.

Erubéscant et conturbéntur ve-heménter oÍlnes inimíci mei : *convertántur et erubéscant vald¿

oelúclrter.

Psalmus 7, iT\ómine, Deus meus, in teLl sp.liu¡ : * salvum me facex ómnibus persequéntibus me,et líbera me.

Nequándo rápiat ut leo áni-mam meam, * dum non est quirédimat, neque qtlj sahrurn fáciat.

Feriø secunda 69

Dómine, Deus meus, si feciistud, * si est iníquitas in má-nibus tneis

Si réddidi retribuéntibus mihimala, * décidam mérito ab ini-mícis mers inánts.

Persequátur inimícus ánimsmmeam et comprehéndat, g et con-cúlcet in terra vitam meam, * etglóriam meam inpulv er em d edúcat.

Exsúrge, Dómine, in ira tua : *et exaltire in fínibus inimicorumnteórlufrJ..

Et exsúrge, Dómine, Deusmeus, in præcépto quod man-dásti : * et synagóga populórumckcúmdabitte.

Et propter hanc in altum regré-dere: * Dóminus iúdi¿at pópulos.

Iúdica me Dómine, secúndumiustítiam nrearn, * et secúnduminnocéntiarn ffiearn svpet me.

Consumétur nequítia peccató-rum, et díriges iustum, * scrutanscorda et renesrDeus.

psalrnus Z, ü

Justum adiutórium meum a Dó-I mino, * qui salvos facit rectoscorde.

Deus iudex iustus, fortis etpátiens : * numquid iráscitur persíngø/os dies ?

Nisi convérsi fuéritis, gládiumsuum vibrábit : * arcum suumteténdit, et partíoit ilrrm.

Et in eo parávit vasa mortis : *sagíttas suas ardéntibus efféøt.

Ecce parturiit iniustltiam : *concépit dolórem, et péperit iru'-quitâten.

Lacum apéruit, et effóditenm : * et íncidit in Ãóven¡n

quam fecít.Convertétu¡ dolor eius in caput

eius : * et in vérticem ipsíusiníquitas e¿zs descéndet.

Confitébor Dómino secúndumiustítiam eius : * et psallam nó-mini Dómirxi a/tlssimi.

Extra tenpus peschale, antþhnna :

Salvum me fac, Dómi-ne, propter mi-se-ri-córdi- am tuam.

Tempore paschali, antíphona :

Alle-lú-ia, alle-lú-ia, alle-lú-ia.

t-

7r7o Ad Completarium Fæiø tertia

FERIA TERTIA

Tempore paschali

nequándo dicat inimícus meus :

Præválui advérsus evm.Qui tríbulant me, exsultábunt

si motus fúero : * ego autem inmisericórdia ua sperâví.

Exsultábit cor meum in salu-tári tuo : g canuibo Dómino quibona tríbuit mihi : * et psallamnómini Dómin' aftflssimi.

Psalmus 15

¡rronserva me, Dóming quó-tr.¡ niam sperávi in te. * DixiDómino : Deus meus €s tu,quóniam bonórum meorrrrn rþneges.

Sanctis, qui sunt in terra eius, *mirificávit oûmes voluntátes me¿srz eis.

Multiplicátæ sunt inûrmitáteseórum : * postea accelravéntnt

Non congregábo conventículaeorum de sangulnibus, * necmemor ero nóminum eorum perlâbia mrea.

Dóminus pars hereditátis meæ

et cálicis rnei : * tu es, qui re-stítues hereditátem mea¡n miûti.

Funes cecidérunt mihi in præ-cláris : * étenim heréditas meapræclátra esr mihi.

Benedícam Dóminum, qui trí-buit mihi intelléctum : * ínsuperet usque ad noctem increpuéruntmeren¿s mlei.

Providébam Dóminum in con-spectu meo semper : * quóniam a

dextris est mihi, ¡t¿ co¡'/m.ône,lr.Propter hoc lætrâtum est cor

meum, et exsultávit lingua mea :* ínsuper et caro mea requilscelin spe.

Quóniam non derelfnques áni-mam meam in inférno : * necdabis sancnrm tuum videre cor-rupti6nem,.

Notas mihi fþþ¡i vias vitæ, gadimplébis me lætítia cum vul-tu tuo : * delectatiónes in déxterafta uqus ¡z ûnem.

Ant.VIII G

A

Vana locúli sunt unusquísquead próximum sunm : * lábia do-lósa, in corde et cord¿ /ocrlti sunt.

Dispérdat Dóminus univérsalábia dolésa * etlinguam magnl-loquam.

Qui dixérunt : Linguam no-stram magnificábimus, z lá,úria

nostra a nobis sunt, * quis no-ster Ddzzmus est?

Propter misériam ínopum etgémitum páuperum, * nunc ex-súrgam, d¿czi Dóminus.

Ponam in salutári : * fiduciá-Titer agam in eo.

Elóquia Dómini, elóquia ca-sta : * argéntum þe examiná-tum, probátum rertæ, pwgtíturnséptuplum.

Tu, Dómine, servábis nos, etcustódies nos * a generatióne}nacin ætérnum.

In circúitu ímpü ámbulant : *secrlndum altitudinem tuam mul-tiplicásti fílros hóminum.

Psalrttus ra

T Tsquequo, Dómine, obliviscé-LJ ris *s ¡ finem? * úsquequoavértis fáciem tuam a me?

Quámdiu ponam consília inánima mea, * dolórem in corde

meo per diem?Usquequo exaltábitur inimícus

meus super me? * réspice, et

exáudi me, Dómine, Deus meus.Illúmina óculos meos, ne un-

quam obdórmiam in morte : *

l- le- lú- ia.

Ps. rt. Salvum me fac, Dómi-ne, quó-niam de-fé-cit san-ctus : *

quo-niam dimi-nú-tæ sunt ve-ri-tá-tes a fili- r hómi-num.

Extra tmtpts pøschale, antiphma. :

Tu, Dómi-ne, servá-bis nos, et custó-dies nos in æ-tér-num.

Tempore paschnli, antiphmo :

Alle-lú-ia, alle-lú-ia,' alle-lú- ia.

73,72 Ad Completoríum Fería quarta

FERIA

Erta tempus paschale

Ant.IIIa

I

QUARTAClamavérunt iusti, et Dóminus

exaudlvit eos :*et ex órnnibus tri-bulatiónibus eorum liberáu¿r eos.

Iuxta est Dóminus üs, qui tri-bul¡áto sunt corde : * et húmilesspíritu s¿lvábit.

Multæ uibulatiónes iustórum :* et de ómnibus his liberábit eos

Dóminus.Custódit Dóminus ómnia ossa

eérum : * unum ex his non con-r¿rétur.

Mors peccatórum péssima: * etqui odérunt iustum, delínquent.

Rédimet Dóminus ánimas ser-vórum suórum : * et non delín-quent ournes qui sperant lz eo.

Psalmus 6o

pxáudi,I-, fiieammeæ.

Deus, deprecatiónem: * inténde oratiózl

A fínibus terræ ad te clamávi :* dum anxiarétur cor meum, inpeta exaltâsti me.

Deduxísti me, quia facnrs esspes mea : * turris fortitudinisa fácie in'mlci.

Inhabitábo in tabernáculo tuoin sécula : * prótegar in vela-ménto alárum tuáwn¡t.

Quóniam tu, Deus meus, exau-dísti oratiónem meam : * dedístihereditátem timéntibus îomantuum.

Dies super dies regis adlcies : *annos eius usque in diem gene-ratiónis et generatrónis.

Pérmanet in ætérnum in con-sÉcnr Dei : * misericórdiam etveritátem eius quis requlret?

Sic psahum dicam nómini tuoin s¿Éculum s¿Êculi : * ut reddamvota mea de die ¡n diem.

mrnít-teL Ps. ii, i. Bene-dí-cam Dóminum in om-ni

témpo-re : * semper laus e-ius in o-r¿ me-

In Dómino laudábitur ánimamea : * áudiant mansuéti, et/øténtur.

Magnifiéte Dóminum me-cum : * et exaltémus nomen eiusin #ípsum.

Exquisívi Dóminum, et exau-dfvit me : * et ex ómnibus tri-bulatiónibus meis erípzit me.

Accédite ad eum, er illumi-námini : * et fácies vestræ noncorfundénnx.

Iste pauper clamávit, et Dó-minus exaudlvit eum : * et deómnibus tribulatiónibus eius sal-vfsi¡ stm.

Immíttet Angelus Dómini i¡circuitu tirnéntium eum, * eterípier eos.

Gustátg et vidéte quóniamsuávis est Dóminus : * beátusvir qui sperat rz eo.

Timéte Dóminum, ournessancti eius : * quóniam llon estinópia timéntiåzs eum.

Dívites eguérunt et esuriérunt:* inquiréntes autem Dóminumnon minuéntur omzf bono.

Psalmus 33, ü

\ ireníte, fflü, audfte me : * ti-Y mórem Dómini docébo vos.

Quis est homo qui vult vi-tam : * díligit dies vider¿ bonos?

Próhibe liogoam tuam amalo :* et lábia ûra ne loquánrzr dolun.

Divérte a malo, et fac bo-num : * inquíre pacem, et persé-quer¿ eÍrm.

Oculi Dómini $¡per iustos : *et arues eius in preces ¿órum.

Vultus autem Dómini superfaciéntes mala : * ut perdat deterr¿ memóriam ¿órum.

a-_

:;--ptnno IImmíttet Ange-lus Dómi- ni in circu- i- tu timen-

ti- um e-um, et e-rí-pi- et e- os.

74 Ad Complctorirm Feria quinta 75

FERIA QUARTA T" P.

Tempore paschali

Clamavérunt iusd et Dóminusexaudívit eos: * et ex ómnibus tri-bulatiónibus eórum llbertíait eos-

Iuxta est Dóminus iis, quitribulíto sunt corde : * et húmilesspírirz salvátbit.

Multæ tribulatiónes iustórum :* et de ómnibus his liberábit ¿os

Dóminus.Custódit Dóminus ómnia ossa

eórum: * utrum ex his Íon, con-¿¿rétur.

Mors peccatórum péssima : *et qui odéruntiwtum, dellnquent.

Rédimet Dóminus ánimas ser-vórum suórum : * et non delín-quent omnes qui spvant in eo.

Psalmus 6o

pxáudi,-rJ meamlneæ.

Deus, deprecatiónem: * inténde orattoni

A fínibus terræ ad te clarnávi :* dum anxiarétur cor meum, inpetra exaltátsti me.

Deduxísti me, quia factus es

spes mea : * turris fortitudinisa fácie inimlc;^.

Inhabiuibo in tabernáculo tuoin s¿Écula : * prótegar in vela-ménto alávunz ¡zárum.

Quóniam tu, Deus meus,exaudísti oratiónem m,eam : *dedísti hereditátem timéntibusntmÊn tuum.

Dies super dies regis adlcies : *annos eius usque in diem gene-ratiónis et generarzónis.

Pérmanet in ætérnum in con-spécnr Dei : * misericórdiam etveritátem eius qzls requlret?

Sic psalmum dicam nómini tuoin s¿åculum s¿Íruti : * ut reddamvota mea de di¿ in dielrn.

Anti-phnna

Extrø temprus paschale

Ant.VIII G

A

alle-lú-ia, alle-lú- ia.

FERIA QUINTA

Tempore paschali

Ant.VIII G

A

¡ln¡.

A rr;.{ \ l- le-lú-ia. Pt.3j, r. Bene-dí-cam Dóminum in om-

In Dómino laudábitur ánimamea : * áudiant mansuéti, et/æténtur.

Magnificíte Dóminum me-cum : * et exaltémus nomen eiusin idlpsw.

Exquisívi Ðóminum, et exau-dívit me : * et ex ómnibus ui-bulatiónibus meis uípuit me.

Accédite ad eum, et illumi-námini : * et fácies vestræ nonconfundénnx.

Iste pauper clamávit, et Do-minus exaudlvit eum : * et deómnibus tribulatiónibus eiussalacÍait eum.

Immíttet Angelus Dóminiin circúitu timéntium eum : *et eúpict eos.

Gustáte, et vidéte quóniamsuávis est Dóminus : * beátusvir, qui sperat in æ.

Timéte Dóminum, omnessancti eius ' * quóniam nonest inópia timénr¿'åøs eum.

Dívites eguérunt et esuriérunt :* inquiréntes autem Dóminumnon minuéntut onmi bono.

Psalmus 33, ü

\ /eníte, fflü, audlte me : * ti-Y mórem Dómiru'docébo vos.

Quis est homo qui vult vi-tam : * díligit dies iidhe bonos ?

Próhibe linguam tuam a malo :* et lábia tua ne loqudntur dolum.

Divérte a malo, et fac bonum: *inquíre pacem, etperséquere eam.

Oculi Dómini super iustos : *et aures eius in prec¿s eórum.

Vultus autem Dómini superfaciéntes mala : * ut perdat deterra memóriam e6nxn.

ni témpo-re : * semper laus e-ius in a-r¿ me- o.

d-iú-tor meus.

Ad Completoríum Feríø quinta 77

Deus, ne elongéris a me : *Deus meus, in. avxihttm trueutn

réspice.

Psalmus 7o, iirronfundántur et defíciant de-\-¡ uahéntes ánimæ n,eæ : *operiántur confusióne et pudórequi quærunt rnala mihi.

Ego autem semper sperábo : *et adíciam super omnem lauduntuam.

Os meum annuntiábit iustítiamtuam : * tota die salutdre tuum.

Quóniam non cognóvi littera-filfamr'htroíbo in poténtias Dó-mini : * Dómine, memoráboriustítiæ tuæ sollus.

Deus, docuísti me a iuventútemea : * et usque nunc pronun-tiábo mirabília tua.

Et usque in senéctam et sé-nium : * Deus, ne derellnquasrnêr

Dcilec annúntiem bráchium

tuum * generatióni omni, quæ

øentúra est :Poténtiam tuam et iusdtiam

tuam, Deus, usque in altíssima,quæ fecísti magaália : * Deus,quis sírn?s tibi?

Quantas ostendísti mihi tribu-latiónes multas et malas : ç etconvérsus vivifrcásti me : * etde abyssis terræ íterum reiltxTsttme:

Multiplicásti magnificéntiamtuam : * et convérsus conso/dføses me.

Nam et ego confitébor tibi invasis psalmi veritátem tuam : *Deus, psallam tibi in cíthara,Sanctus Israel.

Exsultábunt lábia mea cumcantávero tibi : * et ánima mea'quam redemísti.

Sed et lingua mea tota die me-ditábitur iustítiam tuam : * cumconfüsi et revériti fuerint quiqrurrunt ¡nala m;ìûti.

Adiú-tor meus et li-be-rá-tor meus esto, Dómi-ne.

Tempore paschali, antþhona :

Ps.69. De-us, in ad-iuto-rium meum intén- de : * Dómi-ne,

ad adiu-vándum rne fætl- na.

Confundántu¡ et revereántur,* qui quærunt inímøtn m'eam.

Avertántur retrórstrm et eru-béscant, * qui volunt mihi 'nala.

Avertántur statim erubescén-t€s, * qui dicunt mihi : Euge,euge.

Exsultent et læténtur in teoûìnes qui qu:erunt te : * etdicant semper : Magnificetur Dó-minus : qui díligunt safutdretuum.

Ego vero egénus et paupersum : * Devs, cídùna me.

Adiútor meus et liberátor meuses nr : * Dómine, tæ motêrß.

Psalmus 7o, iTn te, Dómine, speúvi, nonI confundar in ætérnum : * iniustítia tua líbera me, et éripßme.

Inclína ad me aruem tuam, *er salva me.

Esto mihi in Deum protecto-rem, I et in locum munltum : *tt salz¡um me fâcias,

Quóniam ûrmaméntum me-um, * et refúgium meum es ttt.

Deus meus, éripe me de manupeccâtóris, * et de manu contralegem agéntis et inTqrn :

Quóniam tu es patiéntia mea,Dómine : * Dómine, spes meaah:ven;túte mrea.

In te confirmátus sum exútero : * de ventre matris meætu es prot¿ctof meus.

In te cantátio me¿¡ semper : *tamquam prodígium facnrs summultis : et tu adiútor fortis.

Repleátur os meum laude, utcantem glóriam tuam : * totadie magnitu dinem tuaø,"

Ne proícias me in témporesenectútis : * cum defécerit vi¡-tus mea, ne derelltqaas me.

Quia dixérunt inimíci mei mí-hi : * et qui custodiébant áoimammeam, consílium fecqunt inunum,

Dicéntes : Deus derelíquit eum, Ipersequímini et comprehénditeeum : * quia non æt cui erípiat.

Extra tønprus paschale, antiphona :

Alle-lú- ia, alle-lú-ia, alle-lú-ia.

7978 Ad Completoríum

o-ce me- a Ps. 76ri. ad Dóminum clamá- vi : *

r. l-

vo-ce me- a ad De- um, er intén- dit mihi.

Fria sexta

FERIA SEXTA

Extra temprus paschalc

In die tribulatiónis meæ Deumexquisívi, m¡ánibus meis noctecontra eum : * et non sum de-céptus.

Rénuit consolári ánima mea, ?memor fui Dei, et delectátussum, et exercitátus sum : * etdefécit splritus nreus.

Anticipavérunt vigílias óculimei: * turbátus sum et non sumlocútus.

Cogitávi dies antíquos : * erannos ætérnos in mente hábui.

Et meditátus sum nocte cumcorde rng6, * et exercitábar, etscopébam splritum rneum.

Numquid in ætérnum prolcietDeus : * aut non appónet utcomplacítior sit adhuc?

Aut in finem misericórdiamsuam abscíndet, * a generatiónein generatiónem?

Aut obliviscétur miserériDeus ? * aut continébit in ira suamisericórdias suas?

Et dixi : Nunc cæpi : * hæcmutátio déxteræ Excélsi.

Memor fui óperum Dómini : *quia memor ero ab inítio mira-bílium tuórum,

Et meditábor in ómnibus opé-ribus tuis : * et itr adinventióni-bus tuis exercébor.

Psalmus 7Ç ü

Tìeus, in sancto via tua : g quisI-l Deus magnus sicut Deusnoster? * tu es Deus qui facismirabllia.

Notam fecísti in pópulis vir-tútem tuam : * redemísti in brá-chio tuo pópulum tuum, f,íliosIacob et loseph.

Vidérunt te aqrue, Deus, g vi-dérunt te aquæ : * et timuérunt,et turbátæ sunt abfssi.

Multitudo sónitus aquárum: *vocem dedérunt nubes.

Etenim sagíttæ tuæ tráns-eunt : * vox tonítrui tui in rota.

Illuxérunt coruscatiónes tuæorbi terræ : * commóta est etcontrémuit terra.

In mari via tua, et sémitætuæ in aquis multis : * et vestígiatua non cognoscéntur.

Deduxísti sicut oves pópulumtuum, * in rnanu Móysi et Aaron.

Psalrnus 85

lnclína, Dómine, aurem tuam,I et exáudi me : * quóniaminops, et pauper sum ego.

Custódi rinimam meam, quó-niam sanctus sum : * salvumfac servr¡m tuum, Deus meus,sperrintem in te.

Miserére mei, Dómine, quó-niam ad te clamávi tota die : *lætífica ánimam servi tui, quó-niam ad te, Dómine, ánimammeam levávi.

Quóniam tu, Dómine, suávis,et mitis : * et multæ misericór-diæ ómnibus invocántibus te.

Auribus pércipe, Dómine, ora-tiónem rneam : * et inténde vocideprecatiónis meæ.

In die tribulatiónis meæ cla-mávi ad te: * quia exaudísti me.

Non est símilis tui in düs,Dómine : * et non est secundumóperà tua.

Omnes gentes, quascúmque fe-císu, g vénient et adorábunt co-ram te, Dómine : * et glorificá-bunt nomen tuum.

Quóniam magnus es tu et fá-ciens mirabllia : * tu es Deussolus.

Deduc me, Dómine, in viatuâ, z et ingrédiar in verit¡itetua : * lætétur cor meum, uttímeat nomen tuum.

Confitébor tibi, Dómine, Deusmeus, in toto corde meo, * etglorificábo nomen tuum in ætér-num:

Quia misericórdia tuå magnaest super me : * et eruísti áni-mÍrrn meam ex inférno infeiióri.

Deus, iníqui fuNurrexérunt su-per me, et synagóga poténtiumquæsiérunt ánimam nteam : * etnon proposuérunt te in conslÉctusuo.

Et tu, Dómine, Deus mise-rátor et miséricors, * pátiens etmultæ misericórdiæ et verax,

Réspice in me etmiserére meirlda impérium tuum púero tuo : *et salvum fac fílium anclllæ tuæ.

Fac mecrrm signum inbonumrgut vídeant qui odérunt me, etconfundrintur : * quóniam tutDómine, adiuvísti me et conso-látus es me.

Ant.vrr d

V

8o Ad Completoriurn

Anti-phona

Vo-ce me- ad Dómi-num clamá-vi, neque o-

bli-viscé-tur mi-se-ré-ri De- us.

FERIA SEXTA T. P.

Tanpore paschali

--intetùit u¡i' hi.

Ant.

-- - - ' ¡.t ll - 'A -t"."J:

Ps.76,¡'. vo-ce me- a ad Dómi-num cla-

In die tribulatiónis meæ Deumexquisívi, mánibus meis noctecontra eum : * et non su,¡n de-céptus.

Rénuit consolári ánima mea. ?memor fui Dei, et delectátussum, et exercitátus sum : * etdefécit spvitus rneus.

Anticipavérunt vigílias óculimei : * turbátus sum, et Írorr surn

locútus.

Cogitávi dies andquos : * etannos ætérnos ii rterrte hábui.

Et meditátus sum nocte cumcorde meo, * et exercitåbar, etscopébam spiriturn meum.

Numquid in ætérnum proícietDeus : * aut non appónet utcomplacítior szr adhuc?

Aut in finem misericórdiamsuam absclndet, * a generatiónein generarr,ónem?

Feria sexta T. P. 8r

Aut obliviscétur miseréri Deus ?* aut continébit in ira sua miseri'córd¡as suas?

Et dixi : Nunc cæpi : * hæc

mutátio déxteræ E¡célsi.Memor fui óperum Dómini: *

quia memor ero ab inítio mira-bílium Ízórum,

Et meditábor in ómnibus opé-ribus tuis : * et in adinventióni-bus tuis ex*cébor.

Psalmus 76r iiT\eus. in sancto via tua : eL/ q*r Deus magnus sicutDeus noster? * tu es Deus quifacis mirabT\a.

Notam fecísti in pópulis vir-fútem tuam : * redemísti inbráchio tuo pópulum tuum, fíliosIacob et loseph.

Vidérunt te aqu¿e, Deus, ?vidérunt te aquæ : * et ti-muérunt, et turbátæ sunt øbfssi.

Multitudo sónitus aquárum : *vocem dedérunt nubes.

Etenim sagínæ tuæ tránseunt:* vox tonítrui tui in rota.

Illuxérunt coruscatiónes tuæorbi terræ : * commóta est etcontrémuit tena.

In mari via tua, et sémitæ tuæin aquis multis : * et vestígiatua non cognoscénfr.n.

Deduxísti sicut oves pópulumtuum, * in manu Móysl etAaron.

T.C.-ó

Psalmus 85

fnclína, Dómine, aurem tuam,I et exiudi me : * quóniaminops, etpavper sum ego.

Custódi ánimam meam, quó-niam sanctus sum : * salvumfac servum tlum, Deus meus,spercíntem in te.

Miserére mei, Dómine, guó-niam ad te clamávi tota díe : *lætífica ánimam servi tui, quó-niam ad te, Dómine, ánimammecrm levâvi.

Quóniam tu, Dómine, suáviset mitis : * et multæ misericórdiæómnibus invocdzrrbus te.

Auribus pércipe, Dómine, ora-tiónem rneam : * et inténde vocideprecatidn* rneæ.

In die tribulatiónis meæ cla-mávi ad te : * qana exaudlstime.

Non est símilis tui in diis,Dómine : * et non est secúndumóperø tua.

Omnes gentes quascúmque fe-císti, g vénient, et adorábunt co-ram te, Dómine : * et glorificá-bwtnomen tuum.

Quóniam magnus es tu etfáciens mirabllia : * tu es Danssolus.

Deduc me, Dómine, in viatua, I et ingrédiar in veritátetua : * lætétur cor meum, uttímeat nomen tuum.

8¡8z Ad Cornpletoriunt Sabbato

Confitébo¡ tibi, Dómine, Deusmeus, in toto cotde meo, * etgloriûcábo nomen nxlrin in ætér-num :

Quia misericórdia rua magnaest superme : * et eruísti áni-mam meam ex inférno nferiôfi.

Deus, iníqui insurrexérunt su-per me, et synagóga poténtirmquæsiérunt ánimam meam : * etnon proposuérunt te inconspéctusuo.

Et tu, Dómine, Deus miserátoret miséricors, * pátiens et multæmisericórdiæ et verax,

Réspice in me, et miseréremei, g da impérium tuum prlerotuo : * et salvum fac fíliumarcíllæ t¡tæ-

Fac mecum signum in bonumreut vídeant qui odérunt û€:et confundántur : * quóniam tu,Dómine, adiuvísti me et coûso-lcítus es me.

Extra tempus paschale

Ant.va

I

SABBATO

Anti-PrtUn4t

Alle- Iú- ia, al-le- lú- ia, al-le-lú- ia.

in di- e clamá.vi et nocte co-ram te.

Intret in conspécnr tuo orátiomea : * inclína aurem tuam adprecem ñ,|eam :

Quia repléta est malis gnimamea : * et vita mea infém¡ ap-propinquávit

:

Æ,stimátus sum cum descen-déntibus in lacum : * factus sumsicut homo sine adiutório, intermórtuos liber.

Sicut vulneráti dormiéntes insepúlcris, ¿ quorum non es me-mor ámplius : * et ipsi de manutua repúlsi sunt.

Posuérunt me in lacu inferióri:*in tenebrósis et itr umbra mortis.

Super me confirmátus est furortuus : * et omtes fluctus tuosinduxlsti super me.

Longe fecísti notos meos ame : * posuérunt me abomina-tiónem sibi.

Tráditus sum, et non egrcdié-bar : * óculi mei languérunt præinópia.

Clamávi ad te, Dómine, totadie : * expándi ad te manusmeas.

Numquid mórnris fácies mira-bllia : * aut médici suscitábunt,et confitebnintur tibi?

Numquid narrábit áliquis insepúlcro misericórdiam tuam, *et veritritem nram in perdi-tióne?

Numquid cognoscéntur in té-nebris mirabília tua, * et iustítiatua in terra obliviónis?

Et ego ad te, Démine, cla-mávi : * et mane orátio meaprævéniet te.

Ut quid Dómine, repéllis ora-tiónem meam : * avértis fáciemtuam a me?

n-tret. Ps. 87. Dómi-ne, De- us sa-lú-tis me- æ : *

84 Ad Completorium Sahbato T- P- 8S

Pauper sum ego et in labóribusa iuventúte m.ea : * exaltátusauteri, humiliátus sr¡m et con-turbátus.

In me Úansiérunt iræ tuæ : * etterróres tui conturbavérunt me.

Circumdedénrnt me sicut aqUatota die : * circumdedérunt mesimul.

Elongásti a me amícum et pró-ximum : * et notos meos a mi-séria.

Psalmus toz, if,!énedic, ánima mea, Dómi-I-l no: * et ómnia, quæ intra mesunt, nómini sancto eius.

Bénedic, ánima mea, Dómi-no : * etnoli oblivísci omnes retri-butiónes eius.

Qui propitiátur ómnibus ini-quitátibus tuis : * qui sanat omnesinfirmitátes tuas.

Qui rédimit de intéritu vitamtuam : * qui corónat te in mise-ricordia et miseratiónibus.

Qui replet in bonis desidériumtuum : * renovábitur ut áquilæiuvéntus tua :

Fáciens misericórdias Dómi-nus : * et iudícium ómnibus inirl-riam patiéntibus.

Notas fecit vias suas Móysi, *fíliis Israel voluntátes suas.

Miserátor et miséricors Dó-minus : * longánimis et multummiséricors.

Non in perpétuum irascétur : *neque in ætérnum comminá-bitur.

Non secúndum peccáta nostrafecit nobis : * neque secúnduminiquitátes nostras retrlbuit no-bis.

Quóniam secúndum altitúdi-nem cbli a terra : * corroborávitmisericórdiam suam super ti-méntes se.

Quantum distat ornrs ab occi-dénte : * longe fecit a nobis ini-quitátes nostras.

Psalmus roz, ü

¡luómodo miserétur pater filió-\rum, g misérnrs est Dómi-nus timéntibus se : * quóniamipse cognóvit figméntum ro-strum.

Recordátus est quóniam pulvissumus : e homo, sicut fænumdies eius, * tamquam flos agrisic efflorébit.

Quóniam spíritus peruansíbitin illo, et non subsístet : * etnon cognóscet ámplius locumsuum.

Misericórdia autem Dómini abætérno, * et usque in ætérnumsuper timéntes eum.

Et iustítia illíus in fílios filió-rum, * his qui servant testamén-tum eius :

Et mémores sunt mandatórumipslus, * ad faciéndum ea.

Dóminus in cælo parávit se-dem suam : * et regnum ipsíusómnibus dominábitur.

Benedícite Dómino, omnes An-geli eius : * poténtes virnite, fa-ciéntes verbum illíus, ad audién-dam vocem serménum eius.

Anti-phona

Benedícite Dómino, omnes vir-tútes eius : * minístri eius, quifácitis voluntátem eius.

Benedícite Dómino, ómniaópera eius : * in omni loco do-minatiónis eius : bénedic, ánimamea, Dómino.

SABBATO T. P.

Tenpre paschali

Intret o-rá-ti- o me- a in consp'éctu tu-o, Dómi-ne.

¡int.

rA lñll;. 87. Dómi-ne, De- us sa-lú-tis me- æ:*

Intret in conspéctu tuo orátiomea : * inclína aurem tuam ad

trecem meam:Quia repléta est malis ánima

mea : * et vita mea inférno ap-propinqaâxit.

,S,stimátus sum cum descen-déntibus in lacum : * fachrs sumsicut homo sine adiutório, intermór¿zos liber-

Sicut vulneráti dormiéntes insepulcris, I quorum non es me-mor ámplius : * et ipsi de manutuø reprí'Isi sunt.

Posuérunt me in lacu inferióri :* in tenebrósis et in u¡tùramortis.

Super me confirmátus est fu-ror tuus : * et omnes fluctus tuosindu¡ís¿i super me.

in di- e clamá-vi et nocte co-ram te.

(

86 Ad Completorium Sabbato T. P. 87

Longe fecísti,nþtos meos ame : * posuérunt me abomina-winem sibi.

Tráditus sum, et non egre-diébar : * óculi mei laoguérun-tpræ in6pia.

Clamávi ad te, Dómine, totadie : * expándi ad te rnanus

rneas.Numquid mórtuis fácies mi-

rabllia : * aut médici suscitií-bunt, et cotfrtebtintur rtbi?

Numquid narrábit áliquis insepulcro misericórdiam tuam, *et veritátem tuam in perditífine?

Numquid cognoscéntur in té-nebris mirabília tua, * et iustítiatua in tena obliaiónís?

Et ego ad te, Dóming cla-mávi : * et mane orátio meapræoéniet te.

Ut gdd, Dómine, repéllis'oratiónem meam : * avértis fá-ciem ruam a me?

Pauper sum ego, et in labó-ribus a iuventúte rnea : * exal-fátus autem, humiliátus sum etconturbâns.

fn me uansiérunt iræ tuæ : *et terróres tui conturbøvéruntme.

Circumdedérunt rne sicut aquatota die : * circumdedqunt me

simul.Elongásti a me amícum et

próximum : * et notos meos úr

miséria.

Psalmus ro2, íf)énedic, ánima mea, Dómi-lJ oo '

i ",

ómnia, quæ inuame sunt, nómini søncto eías.

Bénedic, ánima mea, Dómi-no : * et noli oblivísci omnesretributidz¿s eius.

Qui propitiátur ómnibus ini-quitátibus tuis : * qui sanat om-nes infirmirdt¿s tuas. '

Qui rédimit de intéritu vitamtuam : * qui corónat te in mise-ricórdia et miserør¿ónibus.

Qui replet in bonis desidériumtuum : * renovábitur ut áquilæiuvéntus taa:.

Fáciens misericórdias Dómi-nus : * et iudícium ómnibusiniúriam pørréntibus.'

Notas fecit vias sgas Móysi, *fíliis Israel vohtntrÍtes snas.

Miserátor et miséricors Dómi-nus : * Îongánimis et mulrøzezziséricors.

Non in perpétuurn irascétur : *neque in ætérnum comminâbinn.

Non secúndum peccátå nbstrafecit nobis : * neque secrincluminiquitátes nostras renibuit nobis.

Quóniam secúndum ahitúdi-nem cæli a terra : * corroborávitmisericórdiam suam sup¿r rl'mén-tes se.

Quantum distat or-nrs ab occi-dénte : * longe fecit a nobisiniquirdres nostras.

Psalmus roz, iû

uómodo miserétur pater fi-liórum, g misérnrs esr Dó-

minus timéntibus se : * quóniamipse coguóvit f igméntum nostrum.

Recordátus est quóniam pulvissumus : g homo, sicut fænumdies eius, * tamquam flos agrisic ffirébit.

Quóniam spíritus peruansíbitin illo, et non subslstet : * ernon,: cognóscet ámplius loctnnsuum.

'Misericórdia autem Dómini abætérnor -* et usque in ætérnumSuper ttméntes eum.

Et iusdtia illíus in fflios filió-

rum, * his qui servant testa-mérítum eius :

Et mémores sunt mandatórumipslus, * ad faciéndurn ea.

Dóminus in cælo parávit se-dem suam : * et regnum ipsíusómnibus dominátbittu-

Benedícite Dómino, omnes An-geli eius : * poténtes virtúte,faciéntes verbum illíus, ad au-diéndam vocem sermónum eius.

Benedícite Dómino, omnes vir-tútes eius : * minístri eius, quifácitis volun t rítem eits.

Benedícite Dómino, ómniaópera eius : * in omni loco do-minatiónis eius, bénedic, ánimamea,D6mino.

arrrrz-

-"pËor"z

AIle- lú- ia, al-le-lú-ia, al-leJú- ia.

(

88 Ad Cornpletorium

IN FESTIS B. MARIÆ, VIRGINIS

Super psalmos antiqhnnn t nisi alíter notetur. In festo Septem Do+

lorum B. Mariæ Virg. antiPhonø 2-

VII A

V irgo Ma-rí- a. Ps.4. Cum invo-cá-rem, ex-audí-vit me

I

Miserére mei, * et exáudioratiónem meam.

Filü hóminum, úsquequo gravicorde? * ut quid dilígitisvanitátem, et qurÉritis mendá-cium?

Et scitóte quóniam mirificávitDóminus sanctum suum : * Dó-minus exáudiet me cum clamá-vero ad eum.

frascímini, et nollte peccáre : *quæ dícitis in cordibus vestris,in cubílibus vestris compungl-mini.

Sacrificáte sacrifícium iustí-tiæ, g et speráte in Dómiuo : *multi dicunt : Quis osténdit no-bis bona?

Signátum est super nos lumenwltus tui, Dómine : * dedístilætítiam in corde meo.

A fructu fruménti, vid, et

ólei sui * multiplicáti sunt.

In pace in idlpsum * dórmiamet requiéscam.

Quóniam tu, Dómine, singu-'láriter in spe * constitulsti me.

Psalmus 9o

¡^rui hábitat in adiutório Al-Q tíssimi, * in protectióne Deicæli commorábitur.

Dicet Dómino : SuscéPtor

meus es tu, etrefúgiummeum: *Deus meus, sperábo in eum.

Quóniam ipse liberávit me de

láqueo venántium, * et a verboáspero.

Scapulis suis obumbrábit tibi :* et sub pennis eius sPerábis.

Scuto circúmdabit te véritaseius : * non timébis a timórenoctúrno.

A sagítta volánte in die, ? a'îe."gótio perambul¡ånte in ténebris, *ab incúrsu et dæmónio meridiáno.

De-us iustl-ti-æ me- æ: *in tri-buJa-ti- ó-ne di-la-tá-sti mihi.

In festis B. Mariæ V. 8g

Cadent a látere tuo mille, g etdecem míllia a dextris tuis : * adte autem non appropinquábit.

Verúmtamen óculis tuis con-siderábis : * et retributiónempeccatórum vidébis.

Quóniam tu es, Dómine, spesmea : * Altíssimum posuísti re-fúgum tuum.

Non accédet ad te malum : *et flagellum non appropinquábittabernáculo tuo.

Quóniam Angelis suis mandá-vit de te : * ut custódiant re inómnibus vüs tuis.

In mánibus portábunt re : *ne forte offéndas ad lápidempedem tuum.

Super áspidem, et basilíscumambulåbis : * et conculcábisleonem et dracónem.

Quóniam in me sperávit,libe-rábo eum : * prótegam eum,quóniam cognóvit nomen meum.

Clamábit ad me, et ego exáu-diam eum : e cum ipso sum intribulatióne : * erípiam eum erglorificábo eum.

Longitrldine diérum repléboeum : * et osténdam illi salut¡áremeum.

Psalmus r33

f,cce nunc benedlcite Dómi-IJ num, * omnes servi Dómini :

Qui statis in domo Dómini, *in átrüs domus Dei nostri.

In nóctibus extóllire manusvestras in sancta, * et benedl-cite Dóminum.

Benedícat te Dóminus exSionr* qui fecit cælum et tenam.

r. Virgo Ma-rí- a, non estti-bi sími-lis na-ra in mundoz. Virgo Ma-rí- a, non est ul-la sími-ls6 passa do- ló- ren

mu-lí- e-res, flo- rens ut ro-sa, fragr¡ns sic-ut lí- li-mu-lí- e-res, dum cru- ci- fi-xum cernis mo-ri Fí- li-

o-ra proo-ra pro

T.C -7

no-bis, Sanctano-bis, pi- a

Gé-netrix. T. P. Alle-lú- ia.Gé-netrix.

De- iDe- i

r90 Ad Completoríum

IN PURIFICATIONE B. M. V.

Supø psalmns

Ant.Ig

S

iu-sd- ti- æ me- æ : * in tri-bu-la-ti- ó-ne di-la-rd-sti mihi.

Miserére mei, * et exáudionlónem meam.

Fílü hóminum' úsquequo gra-vi corde? * ut quid dilígitis va-nitátem, et qurÉrirzs mendáchtn?

Et scitóte quónian mirificavitDóminus sanctum suum : * Dó-minus exáudiet me cum clamá-wo ad eum.

Irascímini, et nolíte peccáre : *quæ dícitis in córdibus vestris,in c,nbílibus vestris compungfmni.

Sacrificáte sacrifícium iustí-træ, ? et speráte in Dómino : *multi dicunt : Quis osténdit noóts

bona?Signátum est super nos lumen

vultus tui, Dómine : * dedístilætítiam in corde mLeo.

A frucn¡ fruménti, vini, et óleisui * mulrþ/æáti sunt.

In pace in idlpsum * dormiamet requìéscam.

Quóniam tu, Dómine, singu-láriter in spe * consa¿ulsti me.

Psalmus 9o

cæli

ui hábitat in adiutório Al-tlssimi, * in protectióne Deicommotãtbit:u¡'.

Dicet Dómino : SuscéPtor

meus es tu, etrefúgium meum : *Deus meus, speráåo zz eum-

Quóniam ipse liberávit me de

láqueo venántium, * et a verbo

áspero.Scípulis suis obumbrábit tibi :

* et sub pennis eius sPeútbis.Scuto circúmdabit te véritas

eius : * non timébis a timór¿

n¿ctúrno.A sagítta volánte in die, g a

negótio perambuLinte in téne-bris, * ab incúrsu, et dæmóniomeridíâno.

Ps. 4. Cum invo-cá-rem, ex-audí-vit me De- us

In Purificatione B. M. V. 9r

Cadent a látere tuo mille, a etdecem míllia a dextris tuis : * adte autem íofr approainquábit.

Verúmtamen óculis tuis con-siderábis : * et retributiónempeccafórum zt¿débis.

Quóniam tu es, Dómine, spesrnea : * Altíssimum posuísti re-fígium tuum.

Non accédet ad te malum : *et flagéllum non appropinquábittabernácz/o tuo.

Quóniam Angelis suis man-dávit de te : * ut custódiant tein ómnibus s¡¿s tuis.

In mánibus portribunt te : *ne forte offéndas ad lápidempedem tuum.

Super áspidem, et basilíscumambulábis : * et conculcábisleónem et dracónem.

Quóniam in me sperávit, libe-rábo eum : * prótegam eum,quóniam cognóvit noTnen meum,

Clamábit ad me, et ego exáu-diam eum : e cum ipso sum intribulatióne : * erípiam eum etglorificdóo eum.

Longitudine diérum repléboeum : * et osténdam illi salu¡dr¿meum.

Psalmus r33

Dcce nunc benedícite Dómi-l) num, * omnes sero¿ Dómini :

Qui statis in domo Dómini, *in átriis domus De, nostri.

In nóctibus extóllite manusvestras in sancta, * et benedíareDóminum.

Benedícat te Dóminus ex Sion,* qui fecit cæIurn ¿r terram.

Anti-phona

céde pro no-bis ad Dómi-num De- um nostrum.

r

alva nos, * Dómi-ne, vi-gi-lántes, cu$to-di nos dor-

ut rri-gi-lémus cum Christo, et requi- escií-mus

Tenlnre Pasionis ont;þhØta ttt a

Rex * glo- ri- o- se inter sanctos tu- os, qui semper

C anticum ctan. . a.n tþhonis

per nos : ue de-re- línquas nos, De- us no.ster : ut in di- e

CANT.ICUMcum antiphonis

In ofrcio per antnun antþhonatrta

Nunc di- míttis servr¡mz. Quia vidérunt3.

um, Dó-mine,crr- li me- i

pa- úr stineur gén-ti- um

tri et Fl- li- oet sem- Ptrr

l.

z. salutá-

3. ante fäciem ómnium po- pu-4. et glóriam plebis.nr- aj. et Spirítu- t

iu-dl-ci- i nos col-lo-cá.re diguêris

r. secúndum verbum tuum lz

rnter sanctos et

tu-ó-Quod

******

pace,trr- rrñ.rlé- rum,Is- ra- el.Sanc- to.A- mm.

4. Lumen ad revelati- ó-5. Glória Pa-6. Sicut erat in princípio et nunc

eslaudá-bi-lis et ramen in-efl fá-bi-,lis: tu in no-bis es,

Dó-mi-ne, et nomen sanctr¡m tuum invo- cá-tum est su-

e.léc-tos tu- os, Rex be-ne- díc-te.

6. et in sÉcula sæculó- ran.

94 Cantianm

Hebilonail.a I et II Quailragesimæ antiphana tvu

Iappre-hén-dat cál-li-dus tenrå-tor : qui- a tu facnrs es no-

bis sempi-tér-nus ad-iú- tor.

Hebilornada III et IV Quadragesimæ antiphonatvs

ad-iu-tó- nisi te, Dómi- rê, qui pro peccá-tis

Nunc di- míttis servumz. Quia vidérunt ó-3-

4. Lumen ad revelati-5. Glória Pa-6. Sicut erat in princípio et

tu- ufns

c-Lt- l;Quod pa-ó- nÊtn

tri etnunc et

Dó- rni- ne,me- irár stigén- ti- umFl- li- o

sem- Per,

******

- ví- gi- la * su-per nos, æ-térne Salvá-tor' ne nos

é-di- a vi-ta * in morte sumus: qtem quá-rimus

cum antþhonis

no- stns iu-ste i-rá- sce- ris? * Sancte

et mi-sé-ri-cors Salvá-

tor, amá-ræ morti ne tra- das nos.

Sequens f . cantenn ab uno cui iniunctum.fuæit, choro sedente.

Í. N. pro- í-cias in témpo-re

* Sancte

fortis,

de-fe-ce-rit virttrs nostra, ne de-re-línqtu¡s nos, Dó-mi-ne.

r. secúndum verbum tuum in2. SA- Iu- td- re3. ante fáciem ómd- um po- þu-4. et glóriam plebis tu- æ

5. et Spi- rí- tu- i

Pa- ce,tu- lrm,ló- rum,

fsra- el.Sancto.A- men-6. et in sácula sæ- cu- ló- rum.

r9796 Canticutn cam antiphonis

Tenpore Natizitatís

r- Alle-lú- ia. * Verbum ca-

Tenpore Epíphøtúæ

z. Alle-hl- ia. * Omnes de Sa-

Tempme Resmectionis

3. Alle-lrt- ia. * Resurré-

Tenpore Ascetlsiottis

fac- tum est, alle-lú-ia,

4. AlleJú- ia. * Ascéndeos Chri- stus in altum, alle-lú-ia,

Tmtpore Paztecostes

5. Alle.lú- ia. * Spíritus

In festo Corporis Cbisti6. Alle-lú- ia. * Panis quem e-

In festo Cmdis lesa

Pa- rá- cli- tus, alle-lú-ia,

go dé- de- ro¡ alle-lú-ia,

7. Alle-lú- i¿. * ÍIauriétis in gáu- di- o' alle-lú-ia,

r. et habitá- vit in no- bis, al-le-hl-

2. aurum et thus de- fe- rén- tes, al-le-lú-

3. Srflrt di- xit vo- bis, al-le-lú-

4. captívam duxit ca-pti- vi- tá- tem, al-lelú-

5. docê bit vos ómni-a, al-le-l¡l-

6. caro meri çst pro mundi vita, al-le-lú'

7. de fóntibus Sal- r¿- te- ris, al-le-lú-

t

ro

ba vé- nient, alleJú-ia,

xit Do- minus, alle-lú-ia,

ia, al-le- tú-ia.

ia, al-le- lú-ia.

ia, al-le- hl-ia.

ia, al-le- lú-ia.

ia, al-le- lú-ia..

ia, al-le- lú-ia.

ia, al-le- lú-ia.

Nunc di- mínis servr¡m ñrurn, Dó-2. Quia viderunt óculi me-3. Quod pa-

4. Lumen ad revelatiónem

S. Glória Patri et

fa-gen-Fl-

mine, *i*sti *

ti- um *li- 'o *

Per¡ *

r. secúndum verbumz. salu-

3. ante fláciem ómnium4. et glóriam plebis

5. et Spi-6. et in s¿Ëcula sæcu-

pa- cê¡tu- ltm,l'ó- rum,Is- ra- el.Sanc- to.A- men.

tu- umtá-po-tu-rl- tu-tó-

inne

pu-æ

inün.6. Sicut erat in princípio et nunc et sem-

9998 Cantictnt

ub tuum * præ-sí-di- um confu-gi-mus, sancta De- i

Gé-netrix : nostras depre-ca-ti- ó-nes ne despí-cias in ne_ ces-

si-tá-ti-bus, sed a pe-rí-cu-lis cunctis lí-be-ra nos semper

Nunc di- míttis senn¡m tuum, Dó-mi-z. Quia vidérunt ó- culi rne-3. Quod pa- rã-4. Lumen ad revelati- ó- nem gén_ ti_5. Glória Pa- tri er Fl- li-6. Sicut erat in princípio et nunc et sem*

cum antþhonis

Virgo be- ue-díc-ta. * T.P.Virgo bene-dícta, alle-lú- ia.

In festo Pwifuationis B. Mariæ V. antiphona vtt a

unc dimít-tis, * Dó- mi-ne, servum tuum in pace,

qui- a vi-dé-runt o-cu-li me- i sa-lu-tá-re tuum.

In festis B.M.V. ornnium gratiørum Mediatricis, B. Marie V. Re_Etnæ' Asvmptionis B-M-v., ss..Nome'zrs Mariæ et septem Dolorw,B.M.V. antiphona vtt a

Durn dicítur sequens antìplwna, sint Fratres gmtflcxí

S

[€r *i*sti *um*o*P€r, *

r. secúndumverbum tu-z. salu- tâ-3. ante lacrem omnts¡¡1 no-4. et glóriam plebis tu-5. et Spi- Å-6. et in sácula sæcu- tó-

um in pa-re tu-pu- tó-æ fsra-

tu- i Sanc-rum. A-

C€¡

r9'rufn,el.

to.

men.

r eantiatm cum antiphottís

Triduo safro alrtìPløna Yrlr c

Dkto et glóriam plebis tuæ Israel, stat'im atntatur antiphona :

hristus facn¡s est pro no-bis o-bé-di- ens usque ad

mortem, mortem autem cru-qs.

r. seoindum verbum Et- utn in pa- c€r

z. salu- td- re tu- llm'

3. ante fäciem ómnium þo- p¿- ló- nun,

4. et glóriam plebis tu- æ Is- ra- el.

5. et Spirí- tu- i Sanc- to.

6. et in sácula sæcu- Io- rum. Il- men.

*Mâ-rí- æ. * T. PMa-rÍ- æ, al-le-lú- ia.

Nunc di- míttis servr¡m tuum,2. Quia vidérunt óculi

3. Quod pa-

4. Lrrmen ad revelatiónem

Dó- mi-me-

ti-ti- '

rá-gén-

D€, *i*sti *um*o*P€r, *

5. Glória Patri et Fl-6. Sicut erat in princþio et nunc et sem-

In festis B. Mariæ V., nisi aliter notetur, antiphona vrrr c

or- de * et á-ni-mo Christo ca-námus glo- ri-

in hac sacra so-lemni-tá-te præ-cél-sæ Ge-netrí-cis De- i

Cantiann

In aigilia Natiztitøtis Domini antþhona vru c

c-ce * complé-ta sunt ómni- a quæ dicta sunt per

Ange-lum de Vírgi-ne Ma-rí- a.

Nunc di- míttis servum tuum, Dó_z. Quia vidérunt oculi me_3. Quod pa- rãy4. Lumen ad revelatiónem gen-5. Glória Pari et Fl_6. Sicut erat in princípio et nunc er sem_

ml- nêr'*i*sti *üm*o*Ptr, *

ri-ti-

cum antþhonis r03

In festo Annuntiatíonis B. Mariæ V. antiplønawtt c

verbum * tuum. * T. P. tLr- um, al-le-ftl- ia.

r. secrlndum verbum tu- un in pa- cer

z. salu- ttí- re tuum,

3. ante fáciem ómnium þo- pu: ló- rum,

4. et glóriam plebis tu- æ Is- ra- el.

5. et Spirí- tu- i Sanc- to.6. et in sácula sæcu- Io- rum. Ã- men.

TABULA GENERALIS

ARTICULUS I. Regulæ concordantiarum melodiæ cum textu

in clausulis

S I. De clausulis melodicis earumque structum .

S il. De concordantia melodiæ cum textu

S UI. De syllabis supervenientibus

S ry. De quibusdam clausulis syllabicis .

$ V. De ðlausulis abbreviatis ratione texnrs deficientis '

ARTICULUS II. Toni psalmorum et canticorum

De partibus psalmodiæ .

S L De psalmis primi toni -

S tl. De þsahis secundi toni

S III. De psalmis tertü toniS ry. De psalmis quarti toni.S V. De psalmis quinti toni.S VI. De psalmis sexti toniS VII. De psalmis septimi toni

S WII. De psalmis octavi toni.S IX. Tonus peregrinus

S X. Tonus in directum .

ARTICULUS ilI. Toni communes Officü et Missæ

S I. Toni versiculorum .

S il. Tonus capituliS ilI. Toni orationum .S ry. Tonus lectionis

S V. Tonus epistolæ

S VI. Tonus evangelü

De signorum usu

Ad Completorium psalmi et canticum

5

5

77I9

IO

IO

r3r6r8r9222324z6zB

29

3o

3o3I33394452

64

6S

ImDr¡mé en Bctgique ¡Er DEscLÉE & clc, ÉdrilRs, s. 4.. Tourmt - 6'õ81

TONORUM COMMT - Traditio Rito OP/Regulae_Cantus_1965...TONORUM COMMT.INIUM IUXTA RITUM ORDINIS PRÆDICATORUM REGULÆ ruSSU CAPITIILI GENERALIS AÌiINO 196r BONONIÆ, CELEBRATI CONFECT.&

Documents