t r a v a r i Ce

T R A V A R I C ET R A V A R I C E

Osnova za proizvodnju travarica je voćna rakija ili još češće komovica, a može i od rafinade.

Proces proizvodnje:

Travarica se priprema tako što se u u meku rakiju do 25% stavi određena količina aromatičnog bilja prema recepturi. Trave se maceriraju, a zatim se vrši redestilacija. Ovim postupkom se dobija aroma ali ne i okus.

Da bi se okus pojačao bolje je dodati i macerat.

Rakija proizvedena samo maceriranjem ima grub i opor okus i nema odgovarajuću količinu aromatičnih jedinjenja.

Zato su najbolje rakije kod kojih se kombinuje i destilacija i maceracija.

Neke biljke je dovoljno samo macerirati, a neke samo destilirati.

Ukoliko se ekstarkcija vrši samo maceriranjem onda maceracija može ići sa većim % alkohola. Ekstrakt bilja se proizvodi tako da se ono potopi u 50%vol destilat i stoji 7 dana. Može se ekstrakcija ponoviti 2-3 puta.

• Biljke sa izuzetnim ukusnim svojstvima (gencijana, pelin i sl.) koriste se za maceraciju

• Travarica treba odležavati 2-3 mjeseca pri čemu može doći do promjene boje i taloženja.

• Imaju ljekovita svojstva, koriste se kao aperitivi• Travarice mogu biti gorkog i slatkastog tipa

Recepture za neke rakije• OrahovačaOrahovača- u litar loze od 50 vol% stavi se 7 do

8 zelenih na pola isječenih oraha koji sadrže veliku količinu vitamina C, fenolnih jedinjenja i drugih vitamina, zatim se doda 150 g šećera, trećinu kore od 1 limuna i trećinu štapića vanilije. Flaša se zatvori i stoji na suncu 40 dana. Nakon toga se rakija procijedi i sipa u čistu flašu. Boja je tamno smeđecrvena, gorkog okusa. Pije se kao aperitiv i preporučuje za stomačne tegobe.

• MedovačaMedovača-u šljivu prepečenicu dodati meda i samljevenog propolisa. Ostaviti da stoji 30 dana uz povremeno miješanje

LincuraLincura-Svjež korijen lincure sadrži 5-13% šećera (gencianoze-trisaharid koji prvo invertuje uz pomoć kiselina u d-fruktozu i genciobinozu, a dalje hidrolizuje do d-glukoze) Ovaj šećer može previrati uz dodatak kvasaca i potrebnih hraniva.Očišćen korijen se usitni doda se 2,5 puta veća količina vode, zakiseli. Zatim se dodaju hraniva za kvasce i kvasci i ostavi 3 sedmice na fermentaciji, a fermentirana mase se destiliše na prostim kazanima. Dobijeni destilat je gorak i veoma intenzivnog mirisa te se stoga razblažuje 1:10 ili čak 1:30 sa nekim rafnisanim alkoholom.Lincura se radi i aromatizovanjem tako što se 50g samljevenog korijena lincure prelije sa litar rakije i maceracija traje 7 dana. Sve je manje lincure jer je biljka zaštićena.

•PelinkovacPelinkovac-samo jedna biljka pelin i to i maceracija i destilacija

•NanovačaNanovača-kompozicija trava ali dominira nana

•AkvavitAkvavit-proizvodi se u Danskoj i Njemačkoj na bazi kima

•StomaklijaStomaklija- kompozicija trava

•Dodatak rute u komovicu ili grapu (diskutabilno)

•Agnostura i bonekampAgnostura i bonekamp su gorke rakije i koriste se kao lijek. Imaju dugu tradiciju pa su se i druga pića proizvodila po ugledu na ova naročito bonekamp.Talis iz Maribora ga je proizvodio, a danas je poznat kao Underberg (Njemačka). Svojstvo bitera je gorak okus i blago izražena aroma. Da bi se okus blago harmonizovao dodaje se 1-2 % šećera, a nikad preko 10%. Jačina pića je od 35 do 50 %vol.

U sastav ulaze i druge biljke sa gorkim i aromatičnim svojsvima: anis, iđirot, đumbir, kora gorke naranče, cimet, karanfilići, rogač, gorka djetelina, itd.

ETERIČNA ULJAETERIČNA ULJA

Sva aromatična pića kod kojih su korištene biljke mogu se dobiti i aromatizovanjem pomoću eteričnih ulja

Eterična ulja su supstance izuzetno jakog mirisa te se i koriste u veoma malim količinama. U osnovi su to ekstrakti i ponekad su vrlo skupa sirovina.

Fizičke karakteristike eteričnih uljaFizičke karakteristike eteričnih ulja • Da bi se procijenio kvalitet eteričnih ulja koriste se fizičke

i hemijske konstante koje su karakteristične za svako ulje. Obično se koriste slijedeće pokazatelji: specifična težina, indeks refrakcije, tačka ključanja, estarski broj, jodni broj, kiselinski broj itd. Većina eteričnih ulja je lakša od vode, a specifična težina im se kreće od 0,8-1,182. Među najčešće upotrebljavanim uljima samo su 4 sa specifičnom težinom većom od 1:

• Bademovo ulje spec.teži. 1,050-1,055• Ulje karanfilića spec.teži. 1,043-1,063 • Ulje limete spec.teži. 1,040-1,055• Ulje cimeta spec.teži. 1,024-1,040

• Indeks refrakcije varira od 1,43 do 1,61, optička rotacija varira ± 1400 . Eterična ulja se jako slabo rastvaraju u vodi, a rastvorljivost se povećava povećanjem koncentracije alkohola. U 100% alkoholu ulja se rastvaraju u svim proporcijama. Rastvaraju se i u eteru, benzinu, hloroformu, masnim uljima itd.

• Količina eteričnih ulja je različita zavisno od sirovine tako da ga cvijet karanfilića ima oko 20%, cvijet anisa oko 3%, ruža 0,05%. Njihova količina i sastav u biljci se razlikuje zavisno od dijela biljke u kojem se nalaze. Tako se od naranče dobija 4 vrste ulja i to:

• Neroli-ulje od cvijeta naranče• Petigranovo ulje-od nezrelih plodova• Narančino ulje –od perikarpa plodova • Ulje od lišća• Na količinu ulja utiče i klima. Tropski krajevi i krajevi sa

suhom klimom daju biljke bogatije eteričnim uljima.

• Tačka mržnjenja je važna kod onih ulja koja se mijenjaju kada se hlade, npr. ulje od anisa odnosno sva ulja koja sadrže anetol. Anisovo ulje smrzava na 5 oC.

• Eterična ulja ključaju na temperaturi od 150-200 oC. Frakcionom destilacijuom ovih ulja izdvajaju se pojedini sastojci tako da se time reguliše sastav i kvalitet eteričnih ulja.

• Ona su vrlo isparljiva i lako zasićuju prostor u kojem se nalaze. To je važno znati jer su pare eteričnih ulja zapaljive.

Organoleptička svojstva eteričnih uljaOrganoleptička svojstva eteričnih ulja• Na temperaturi od 18 -22 sva eterična ulja su

tečna, hlađenjem ispod 18 mnoga ulja očvrsnu ili se iz njih izdvajaju stearoterpeni (čvrsti sastojci), kamfori. Primjer za to je anetol, timol itd. Tečni dijelovi eteričnog ulja zovu se eleoteni. Na vazduhu ulja se zgusnu, potamne i postanu kisela.

• Većina ulja su bistra, lako pokretljiva, bezbojne ili žućkaste tečnosti.

• Ružino ulje je gusto kao med. Neka ulja su smeđecrvena. Ulje od „ergamote“ je zelen, a od pelina je jače zeleno, dok je od kamilice tamno modro ili zeleno. Eterična ulja su svojstvenog mirisa i jakog, ljutitog, aromatičnog ukusa. Anisovo ulje je slatko.

• Ulje od nane je takvo da hladi čulo ukusa, dok su većina drugih ulja na okusu topla.

• Pri identifikaciji, tj. određivanju kvaliteta i otkrivanaju falsifikata koriste se pomenute karakteristike, ali je važnije određivanje mirisa. Miris ulja potiče od šarolikosti njihovog hemijskog sastava, a u svakom ulje preovladava jedna komponenta, koja ulju daje svojstven miris. Tako npr. Ulje od palma rosa ima oko 70% geraniola. Neka ulja imaju malo tog jedinjenja ali ipak to ulje ima karakterističan miris na to jedinjenje. To je moguće zato to su pojedini mirisi jaki. Tako npr. Ulje od limuna ima u sebi 2-3% citrola, koji mu daje karakteristična svojstva.

• Eterična ulja su vrlo složena smjesa alifatskih hidroalifatskih i aromatskih jedinjenja. Ulja sadrže ugljikovodonike, aldehide, ketone, kiseline, estre, okside, fenole itd.

Čuvanje uljaČuvanje ulja• Ulja se nabavljaju u manjim količinama i čuvaju

se u tamnim staklenim bocama sa šlifovanim zatvaračem. Ulja su jako osjetljiva na kiseonik, visoku temperaturu i svijetlost.

Ocjenjivanje kvaliteta eteričnih uljaOcjenjivanje kvaliteta eteričnih ulja• Zbog velike šarolikosti i raznovrsnosti hemijskog

sastava ispitivanje i ocjenjivanje eteričnih ulja je vrlo složen i odgovoran posao jer se ulja često falsifikuju. Najvažnija ocjena je olifaktorna, važnija od ocjene fizičko-hemijske analize..

Dobijanje eteričnih ulja

• Dobijaju se od biljaka koje se gaje u tropskim ali i kontinetalnim krajevima. Proizvodnja ulja (parfema) poznata je još od najstarijih vremena. Procesi ekstarkcije dobijanja ulja su slijedeći:

• Cijeđenje• Destilacija • Maceracija• Anferaž (anfleraž)• Metod rastvaranja

• Prva dva metoda se koriste za ekstarkciju ulja koja se koriste u fabrikaciji likera.

1. Cijeđenje1. Cijeđenje je najprostiji i najrjeđe primjenjivaniji postupak. Koristi se samo onda kada je biljka bogata eteričnim uljima (kora naranče i limuna). Dijelovi bogati u eteričnim uljima stavljaju se u cijednice i silom se eterična ulja istiskuju iz materijala.

• Takvo ulje se skuplja zajedno sa većim količinama vode i kako je ulje lakše od vode izdvaja se na površini, a zatim se dekantacijom razdvoji od vode. Smjesa se zatim profiltrira i može da se koristi. Ulje je obično žute boje i razlikuje se od ulja koje je dobijeno destilacijom iste sirovine.

2. Destilacija2. Destilacija je stari postupak koji se i danas najčešće koristi za dobijanje eteričnih ulja (anis, kim, badem) Postoji nekoliko tipova destilacije:

• Destilacija zasićenom vodenom parom bez pritiska• Destilacija vodom• Destilacija pod sniženim pritiskom• Kontinuirana destilacijaPostupak: materijal se usitni doda se voda i ide u kazan za

destilaciju koja se vodi umjereno. Destilat se sakuplja u sud specijalnog oblika-florentinski sud gdje se ulje razdvaja od vode. Voda koja se ispušta iz suda nije potpuno bezvrijedna jer se u njoj još uvijek nalazi izvjesna količina ulja. Ta voda se ponovo vraća u kazan i destiliše ali samo onda kada ta ulja nisu osjetljiva na povišene temperature.

3. Maceracija3. Maceracija se primjenjuje za eteriča ulja koja ne podnose visoke temperature. Postupak se zasniva na potapanju aromatične materije u banji sa maslinovim uljem. Smjesa se polako zagrijava ali samo do određene temperature koja ne štiti mirisu. Masne materije rastavaraju eteriča ulja i dobija se parfimisano ulje. Eteriča ulja se mogu ekstarhovati i alkoholom koji izdvaja većinu mirisnih materija. Ovo ulje se uspješno zamjenjuje parafinom jer se manje kvari.

4. Anferaž –anfleraž4. Anferaž –anfleraž sastoji se u tome što se anfer apsorbuje na hladno pomoću masti, parafina, vazelina. Koristi se za delikatne parfeme ili kod proizvodnje eteričnih ulja. To se može izvoditi u nekoliko varijanti. Suština je u tome da se svježi cvijetovi postave na široke podloge (ormar sa stalažom). U te rafove se stavlja staklo premazano parafinom i onda se na te površine postavlja svježe cvijeće jer tada stvara aromu, a parafin upija aromu. Kada parafin iscrpi svu aromu stavlja se novi cvijet i tako sve dok se parafin ne zasiti. Tada se parafin skida i alkoholom se ekstarhuju eterična ulja, a podloga se ponovo priprema. Mogu se koristiti i platna premazana vazelinom.

5. Metod rastvaranja5. Metod rastvaranja je metod kojem se sve više teži. Ovdje se koriste različiti rastvori koji brzo i kompletno rastvore eteriča ulja i odnose ga sa sobom. To su etar, hloroform, petroletar. Metoda je relativno kasno počela da se primjenjuje ali se vremenom usavršavala i danas je vrlo česta metoda za dobijanje eteričnih ulja.

Ulje se prvo rastvori, a zatim se destiliše pod sniženim pritiskom tako da se rastvarač razdvoji od eteričnog ulja. Ostalo ulje se prečišćava tako što se rastvori prvo u alkoholu i tako se gotovo potpuno iscrpi eterično ulje iz materijala i to na relativno niskoj temeperaturi. Aktivne mirisne komponente ostaju netaknute tj. u prvobitnom stanju. Sistem je pogodan jer radi pod sniženim pritiskom, a pri tome je sav zatvoren tako da ne može doći do požara. Ekstarkcija je brza, parfem orginalan, a rastvarač se koristi više puta i randamn je jako dobar.

• U recipijent se stavi biljni materijal i vakum pumpom se ubacuje rastvarač iz suda, jer se u recipijentu stvara vakum tako da uslijed razlike pritiska rastvarač iz suda se ubacuje unutra. Rastvarač se na isti način tj. Pomoću vakum pumpe prebacuje iz recipijenta 1 u recipijent 2. U drugom se izdvaja voda i ispušta napolje, a rastvarač se prebacuje u recipijent 3 gdje se vrši destilacija Tu se snižava pritisak i vrši blago zagrijavanje. Pare rastvarača odlaze u kondenzator gdje se kondenzuju. Pošto se sa eteričnim uljem u rastvaraču nalazi i vosak koji prelazi u ulje te da bi ga se oslobodili u recipijent 3 uvodimo alkohol koji rastvara ulje, a sadržaj se sipa u flašu. U flaši se vosak taloži i dobija se čisto eterično ulje koje je potrebno malo prečistiti . Prečišćavanje se vrši destilacijom, smrzavanjem ili hemijskim čišćenjem-eterična ulja se oksidišu (sa H2O2 i sl.).

• Deterpenizovanje uljaDeterpenizovanje ulja• Terpeni sa manjim brojem C atoma su korisni

sastojci ali polimerizovani terpeni nisu jer mogu izazvati zamućenja i zato ih je potrebno izdvojiti. Kvarenje ulja se manifestuje užeglim mirisom i okusom. Ako ulje treba čuvati na duži period onda se ono rastvori u 96 %vol alkoholu u odnosu 1:10 i tada se ulje može čuvati neograničeno. Ako se desi da se ulje pokvari pristupa se regeneraciji ulja i to tako što se ulje destiliše sa meterijalom od kojeg je i dobiveno. Sa destilacijom se prestaje kada se vidi da ulje mijenja boju.

• Umjesto ove destilacije može se pristupiti i jednostepenoj destilaciji i tada se ulje lako čisti. Ako je ulje djelimično pokvareno i ako nije deterpenizovano, terpeni se uklanjaju tako što se ulje rastvori u 96% alkoholu u odnosu 1:10 i zatim se alkohol razrijedi vodom do 35% ili 45% vol alkohola u mješavini. Tada dolazi do mućenja. Ako je filtriranje teško dodaje se MgO.

Pojedina eteričan ulja• Ulje od anisaUlje od anisa –dobija se od sjemena ploda, destilacijom

vodenom parom iz zgnječenih plodova anisa. Razne sorte anisa u različitim zemljama daju različite randmane (1,5-3,5%), a sirijski anis daje 5,2% ulja. Na temperaturi iznad 20 anisovo ulje je bezbojna tečnost koja jako prelama svijetlosne zrake, specifičnog mirisa i slatkastog ukusa, očvršćava na hladnoći i obrazuje kristalnu bijelu masu. Temperatura očvršćavanja zavisi od količine anetola u ulju. Dobro ulje sadrži od 80-90% anetola. Kvalitet se cijeni po tački zgušnjavanja i ona treba da bude od 15-19 oC. Specifična težina na 15 je 0,98-0,99. rastvara se u 1,5805 volumnih dijelova 96 %vol alkohola.

• Ulje gubi svojstvo kristalizacije pod uticajem svijetlosti. Kada isparava na vodenom kupatilu ostavlja talog koji je viskozan i bez mirisa. Eterično ulje anisa formirano je od dva sastojka i to od čvrstog anetola (C10H12O) i metilsalvikola koji je tečan, anetol je taj koji ovim uljima daje glavna svojstva. Ukus mu je sladak, a ključa na 232 oC.

• Metil- salvikol ima miris anisa i nema uticaja na polarizovanu svijetlost.

• Anisovo ulje se nikada ne rastvara potpuno, pa to uslovljava mućenje likera od anisa i mastike kada je hladno. Zato mnogi proizvođači radije koriste anetol umjesto eteričnog ulja od anisa. Na 100 L likera dovoljno je 15-25 g ulja od anisa i tada se ne prouzrokuje mućenje.

• Ulje od korijanderaUlje od korijandera -priprema se destilacijom samljevenih plodova i oni daju 1% ulja. Ulje je neobojena tečnost slatkastog aromatičnog mirisa. Specifična težina 0,870-0,885. Etreično ulje korijandera daje bistru tečnost u 3 dijela 70%vol alkohola. Sadrži 70% linanola (korijandol) Ulje od nezrelih plodova ima vrlo neprijatan miris.

• Ulje od klekeUlje od kleke -dobija se destilacijom bobica kleke. Ulje je neobojena tečnost, a može biti blage žuto-zelenkaste boje, vrlo prodornog mirisa. Okus je veoma oštar. Treba ga čuvati u odsustvu vazduha i svijetlosti. Glavni sastojak je pinen i kadinen, a ima i kamfora.

• Ulje gorkog badema-Ulje gorkog badema- ekstarhuje se iz jezgre badema, breskve, i kasije, pošto se prethodno iz njih uklone masti, a zatim se podvrgnu encimatskoj razgradnji. Komina dobijena mljevenjem jezgra podvrgava se odvajanju masnog ulja pomoću vode i dodaju joj se encimi kako bi se amigdalin razgradio do glukoze i benzaldehida ali i HCN koja je toksična.

• Ova kiselina se uklanja dodatkom FeSO4 i krečnim mlijekom uz mućkanje se obara talog Ca/Fe(CN)6/. Nakon toga se vrši destilacija i dobija se manje gorkih materija.

• Specifična težina je 1,0545 -1,0600. To je bezbojna tečnost koja dužim stajanjem požuti. Optički je neaktivan i prilično se dobro rastvara u vodi. Tačka ključanja je 179 oC. Ovo ulje se brzo kvari na vazduhu i zato se u otpražnjeni sud dodaje azot koji je teži i istiskuje vazduh, a sam je inertan.

• Ulje muskatnog oraščića-Ulje muskatnog oraščića- dobija se destilacijom plodova. Ulje je tečno i neobojeno, a čuvanjem postaje gušće i ima karakterističan muskatni miris. Specifična težina je 0,865-0,92. Glavni sastojci su pinen, dipenten, miristikol, miristicin, miristinska kiselina i jedno neidentifikovano fenolno jedinjenje.

• Ulje od kima-Ulje od kima- dobija se destilacijom sjemena biljke Carum carvi. Najviše se proizvodi u Holandiji i Norveškoj. Bezbojno je, a vremenom žuti. Poseban miris i sladak okus. Specifična težina 0,907-0,915. Potpuno se rastvara u 80% alkoholu u količini od 3-10 dijelova alkohola. Glavni sastojak ulja je keton karvon kojeg ima 53-65 % , terpeni i limonen 30%.

• Ulje od nane-Ulje od nane- ima više sorti biljke čijom destilacijom se dobija ovo ulje. Suh list nane sadrži 0,3 do 0,6 % ulja. Boja mu je žutozelena ili žuta, a može biti i bezbojan. Miris je prijatan, a okus osvježavajući i postojan. Polarizuje svijetlost na lijevo. Gustina zavisi od sorte nane , a može biti 0,90 do 0,91.

• Glavni sastojak je mentol. Najbolje je englesko ulje koje sadrži 50-60% slobodnog mentola i 13-14% mentola vezanog u obliku estara. Ulje se cijenu po procentu esterifikovanog mentola. Sadrži i terpene i druge komponente.

• Ulje majčine dušice-Ulje majčine dušice- dobija se iz divlje biljke i ima tipičan miris koji je mnogo nježniji i finiji ako je od sviježih dijelova biljke. Biljna droga sadrži oko 1% ulja i 6% tanina. Ulje je prvo bezbojno, a zatim zlatno žuto. Specifična težina je o,890-0,920. Glavni sastojak je cinen (C10H14).

• Ulje pelinaUlje pelina -dobija se iz biljne droge pelina pri čemu se koriste vrhovi grančica u cvijetu. Sadrži dvije gorke kristalne supstance absintin i anabsintin. Droga sadrži i oko 0,5% ulja koje se dobije destilacijom pomoću vodene pare. Ulje sadrži 25-70% terpenskih alkohola (tujol) i 3-10 % njgovih ketona tujona.

• Tujon je važan jer je otrovan sastojak, a količina mu dosta varira i po tome kako se uzgaja biljka, a i u zavisnosti od sorte. Tujen se naziva i absintin.

• Ulje se koristi veoma često za aperitivna pića, ali uz propis o sadržaju tujena. Ukoliko je povećana koncentracija ovog jedinjenja dolazi do pojave glavobolje, vrtoglavice i povraćanja.

• Ulje kamilice-Ulje kamilice- koriste se cvijetovi kamilice i sadrže od 0,4 do 1% ulja. Ono je tamno plave boje koja potiče od glavnog ljekovitog jedinjenja kamazulena koga ima od 3-14% u ulju. Pod uticajem vazduha i svijetlosti prelazi u zelenu, a zatim u žuto-mrku boju.

• Miris je jak i aromatičan na kamilicu, a okus je gorak. Specifična težina je 0,920-0,950. rastavara se u 8-10 dijelova 95% vol alkoholu. I pri tome se mogu izdvojiti parafini. U ulju ima seskviterpena i seskviterpen alkohola (kamomilol), koji se nalazi i u vidu estera sa karvonom i linolnom kiselinom.

• Ljekovitost kamilice potiče od eterskih ulja i od matricina, heterozida, smola, tanina i dr. sastojaka koji ne prelaze u ulje

• Ulje majorana-Ulje majorana- dobija se iz biljke Origanum majorana, koja daje 0,7-3,5% ulja. Ulje je žuto ili žutozelenkasto, sasvim posebnog, blagog i aromatičnog mirisa. Sadrži oko 40% terpena i to naročito terpenila i d-terpionola.

• Ulje nerola-Ulje nerola- dobija se iz cvijetova gorke naranče, gdje ga ima oko 1% i u cvijetovima narančinog drveta. Ulje je gorko, na svijetlu postaje crvenkasto i ima fini miris cvijetova, a na vazduhu se brzo osmoli. Dobija se destilacijom sa vodenom parom ili anfelražom. Ulje sadrži linalola, geraniolacetata, nerolilola, terpineola i dr.

• Ulje je veoma skupa i zato ga često falsifikuju.

• Ulje matičnjaka (limun trava)Ulje matičnjaka (limun trava) – dobija se destilacijom. Droga ga ima vrlo malo i skupocijeno je. Ima ga 0,01-0,1%. U trgovini se ne dobija čisto već se miješa sa uljem od limuna. Ulje se sastoji od citrala, citronala, geraniola, linalola. Ulje je bezbojno ili žućkasto, vrlo prijatnog mirisa na matičnjak i limun. Ima prijatan okus. Kada se doda vanila i HCl ono se oboji ljubičasto, zatim plavo i onda zeleno.

• Ulje limuna-Ulje limuna- dobija se cijeđenjem sviježih plodova i kore. Ulje je bistra tečnost, i ima jak prijatno osviježavajući miris limuna. Okus je blago aromatičan. Ulje limuna sadrži limonen, citral, citraniol. Glavni sastojak je citral i traži se da njega ili geraniola ulje sadrži najmanje 5%.

• Ulje narančeUlje naranče -dobija se cijeđenjem kore od ploda naranče. Ako se cijedi tada je ulje žute boje, sa manje finim parfemom od ulja dobivenog destilacijom koje je bezbojno. Ulje daje bistar rastvor sa ¼ do ½ njegove zapremine alkohola od 90%vol. Miris ulja slatke i gorke naranče je sličan, ali okus gorke naranče je gorak, a okus od slatke je blag. Ulje sadrži oko 95% terpena i d-limonena i malo citrala, citronelola, linelola. Ima vrlo prijatan miris koji osviježava.