This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
1. ΒΑΣΙΚΑ ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ ΓΙΑ ΤΗΝ ΧΡΗΣΗ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ ΣΥΣΤΗΜΑΤΩΝ ............ 9
1.1 ΓΙΑΤΙ ΝΑ ΣΤΡΑΦΩ ΣΤΗΝ ΗΛΙΑΚΗ ΕΝΕΡΓΕΙΑ; ............................................................................. 9 1.3 ΓΙΑΤΙ ΝΑ ∆ΙΑΛΕΞΩ ΤΑ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΑ; ................................................................................. 10
2. ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΕΣ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ Φ/Β .................................................. 13
4.4.1 Η διεθνής αγορά ................................................................................................................ 31 4.4.2 Στοιχεία για την Ελλάδα .................................................................................................... 45
4.5 Η ΠΡΟΣΤΙΘΕΜΕΝΗ ΑΞΙΑ ΤΩΝ ΦΩΤΟΒΟΛΤΑΪΚΩΝ ................................................................... 49
Στην πραγµατικότητα η κιλοβατώρα είναι η µονάδα µέτρησης της κατανάλωσης ή
παραγωγής ενεργού ισχύος. Στην πράξη οι καταναλώσεις ηλεκτρικής ενέργειας στην
συνολική ενέργεια που «απορροφούν», «καταναλώνουν» ή «παράγουν» και ένα άλλο
ποσοστό ενέργειας ανάλογα µε τα ποιοτικά ηλεκτρικά χαρακτηριστικά της εγκατάστασης
(χωρητικά, επαγωγικά φορτία). Αυτή είναι η άεργος ισχύς (reactive power) η οποία είναι
ανεπιθύµητη αφού δεν παράγει κανένα έργο και ακόµα χειρότερα επιβαρύνει τα δίκτυα
µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας µε µια επιπλέον ποσότητα ρεύµατος που αναλογεί απλά σε
αντίστοιχες θερµικές απώλειες ενώ επίσης αλλοιώνει τα ποιοτικά χαρακτηριστικά της
ηλεκτρικής ενέργειας. Η ∆ΕΗ µάλιστα (σωστά) χρεώνει τους µεγάλους καταναλωτές όταν
ξεπεράσουν κάποιο όριο «έγχυσης» ή «κατανάλωσης» (συντελεστής ισχύος, συνφ <=0.85)
άεργου ισχύος στο δίκτυο. Βελτίωση του «συνηµίτονου» µιας εγκατάστασης που
6
καταναλώνει ηλεκτρική ενέργεια µπορεί να γίνει µε την προσθήκη φορτίων πυκνωτών ή µε
την προσθήκη καταναλώσεων επαγωγικών ρευµάτων (πηνίων) ανάλογα µε τα ποιοτικά
χαρακτηριστικά µιας εγκατάστασης (επαγωγική συµπεριφορά ή χωρητική αντιστοίχως).
Η µονάδα της άεργου ισχύος είναι το Volt Ampere Reactive (VAR).
Η συνολική ισχύς λέγεται και «φαινόµενη» και έχει µονάδα το Volt-Ampere (VA).
Το µέτρο της φαινόµενης ισχύος είναι S=VI=(τετραγωνική ρίζα του(P2+Q2)) Volt Ampere.
Tο φωτοβολταϊκό φαινόµενο ανακαλύφθηκε το 1839 και χρησιµοποιήθηκε για πρακτικούς
σκοπούς στα τέλη της δεκαετίας του '50 σε διαστηµικές εφαρµογές. Τα φωτοβολταϊκά (Φ/Β)
συστήµατα έχουν τη δυνατότητα µετατροπής της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική. Ένα
τυπικό Φ/Β σύστηµα αποτελείται από το Φ/Β πλαίσιο ή ηλιακή γεννήτρια ρεύµατος και τα
ηλεκτρονικά συστήµατα που διαχειρίζονται την ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από τη
Φ/Β συστοιχία. Για αυτόνοµα συστήµατα υπάρχει επίσης το σύστηµα αποθήκευσης
ενέργειας σε µπαταρίες.
Καθώς το κόστος των Φ/Β συστηµάτων συνεχίζει να µειώνεται, όλο και περισσότερες Φ/Β
εφαρµογές γίνονται οικονοµικά ανταγωνιστικές, σε σύγκριση µε παραγωγή ενέργειας από
συµβατικές µορφές. Παράλληλα, η αυξανόµενη ευαισθησία της κοινής γνώµης, λόγω των
δυσµενών περιβαλλοντικών επιπτώσεων από τις συµβατικές µεθόδους παραγωγής και
χρήσης ενέργειας, σε συνδυασµό µε τα πλεονεκτήµατα των Φ/Β συστηµάτων, έχει σαν
αποτέλεσµα αυτά να αποτελούν µια από τις περισσότερα υποσχόµενες ενεργειακές
τεχνολογίες.
7
Όπως έχει προκύψει από τη διεθνή εµπειρία, το µεγάλο µερίδιο της αγοράς των Φ/Β
συστηµάτων στις αναπτυγµένες χώρες βρίσκεται σε αστικά κέντρα, σε εγκαταστάσεις όπως
κτίρια, συµπλέγµατα οικιών, δηµόσια κτίρια, εξωτερικοί χώροι κλπ.
∆ιεθνής Αγορά Φ/Β Συστηµάτων
Η αγορά των Φ/Β στην Ευρώπη είναι σηµαντική κυρίως στις χώρες Γερµανία, Ολλανδία,
Ισπανία και Ιταλία. Ιδιαίτερα στη Γερµανία, το αρχικό Εθνικό Πρόγραµµα των 1.000 Φ/Β
Στεγών (1990) και µετέπειτα των 100.000 Φ/Β Στεγών (1999) σε συνδυασµό µε επιδότηση
της παραγόµενης ηλιακής kWh, δηµιούργησαν ιδιαίτερη ανάπτυξη τόσο στις εφαρµογές όσο
και στη βιοµηχανία. Το συνολικό µέγεθος της Ευρωπαϊκής αγοράς στο τέλος του έτους 2003
ήταν περίπου 561MWp, από τα οποία το 71%, δηλαδή 398MWp, είχαν εγκατασταθεί στη
Γερµανία. Από την ανάλυση των παραπάνω µεγεθών της Ευρωπαϊκής αγοράς, προκύπτει ότι
δηµιουργήθηκαν 15.000 άµεσες θέσεις εργασίας (πολλές από τις οποίες είναι υψηλής
τεχνολογίας απασχόληση), ο ετήσιος κύκλος εργασιών ήταν €1 δις, τη διετία 2002–2003
καταγράφηκε αύξηση της αγοράς κατά 33% και έγιναν νέες επενδύσεις σε έρευνα και
καινοτόµα προϊόντα υψηλής τεχνολογίας.
Σήµερα, η µεγαλύτερη αγορά Φ/Β στον κόσµο είναι αυτή της Ιαπωνίας. Το έτος 2003, οι
Ιαπωνικές εταιρείες Φ/Β γεννητριών παρήγαγαν περίπου 400MWp, από τα οποία τα
250MWp εγκαταστάθηκαν στη χώρα και τα υπόλοιπα εξήχθησαν, κυρίως στην Ευρώπη και
τις ΗΠΑ.
8
Eφαρµογές Φ/Β Συστηµάτων στην Ελλάδα
Οι κύριες εφαρµογές Φ/Β συστηµάτων στον
Ελλαδικό χώρο είναι οι εγκαταστάσεις της ∆ΕΗ
στα νησιά (Κύθνος, Αρκοί, Αντικύθηρα, Γαύδος,
Σίφνος κλπ.), η ηλεκτροδότηση του συνόλου του
φαρικού δικτύου από την αντίστοιχη υπηρεσία του
Πολεµικού Ναυτικού, οι αναµεταδότες σταθερής
και κινητής τηλεφωνίας, καθώς και διάφορες
εγκαταστάσεις στα πλαίσια πιλοτικών εφαρµογών µέσω επιδοτούµενων έργων της
Ευρωπαϊκής Ένωσης, αλλά και του ΕΠΑN.
Η εγκατεστηµένη ισχύς στην Ελλάδα εκτιµάται σε 2,2MWp στο τέλος του έτους 2003, το
50% των οποίων είναι Φ/Β εγκαταστάσεις διασυνδεδεµένες στο δίκτυο. Η ετήσια παραγωγή
ενέργειας από Φ/Β κατά το 2002 και 2003, ήταν 2,3GWh και 2,7 G Wh αντίστοιχα. Το
εκτιµούµενο δυναµικό της βιοµηχανίας Φ/Β στην Ελλάδα είναι 60–70 άτοµα και ο ετήσιος
κύκλος εργασιών είναι της τάξης των €3 εκατοµµυρίων. Αντίστοιχα, ο ετήσιος εθνικός
προϋπολογισµός για Ε&Α σε Φ/Β τεχνολογίες εκτιµάται σε €2,2 εκατοµµύρια.
Η δυνητική αγορά των Φ/Β συστηµάτων στην Ελλάδα αλλά και η παραγωγική
δραστηριότητα είναι αντίστοιχη της αγοράς των ηλιακών συλλεκτών ζεστού νερού. Η
ανάπτυξη της αγοράς εξαρτάται σε µεγάλο βαθµό από την προώθηση βέλτιστων µέτρων και
κινήτρων εκ µέρους της πολιτείας.
9
1. Βασικά ερωτήµατα για την χρήση φωτοβολταϊκών συστηµάτων
1.1 Γιατί να στραφώ στην ηλιακή ενέργεια;
Για να καλύψετε δύο τουλάχιστον ανάγκες. Την ανάγκη σε ενέργεια και την ανάγκη να
προστατευτεί το περιβάλλον. Κάθε κιλοβατώρα ηλεκτρισµού που προµηθευόµαστε από το
δίκτυο της ∆ΕΗ και παράγεται από ορυκτά καύσιµα, επιβαρύνει την ατµόσφαιρα µε ένα
τουλάχιστον κιλό διοξειδίου του άνθρακα. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι, όπως είναι
γνωστό, το σηµαντικότερο "αέριο του θερµοκηπίου" που συµβάλλει στις επικίνδυνες
κλιµατικές αλλαγές. Η στροφή στις καθαρές πηγές ενέργειας, όπως η ηλιακή, αποτελεί τη
µόνη διέξοδο για την αποτροπή των κλιµατικών αλλαγών που απειλούν σήµερα τον
πλανήτη. Επιπλέον, η χρήση της ηλιακής ενέργειας συνεπάγεται λιγότερες εκποµπές άλλων
επικίνδυνων ρύπων (όπως τα καρκινογόνα µικροσωµατίδια, τα οξείδια του αζώτου, οι
ενώσεις του θείου, κ.λπ). Οι ρύποι αυτοί επιφέρουν σοβαρές βλάβες στην υγεία και το
περιβάλλον.
10
1.2 Συµφέρει η ηλιακή ενέργεια;
Ναι, στις περιπτώσεις εκείνες όπου παρέχονται κίνητρα και υπάρχει ξεκάθαρη πολιτική
στήριξης της ηλιακής τεχνολογίας. Όταν, για παράδειγµα, παρέχεται ενισχυµένη τιµή της
πωλούµενης ηλιακής κιλοβατώρας (όπως ισχύει πλέον και στη χώρα µας), τότε, ο
καταναλωτής όχι µόνο κάνει απόσβεση της επένδυσης αλλά έχει και ένα λογικό κέρδος από
την παραγωγή και τροφοδοσία πράσινης ενέργειας στο δίκτυο. Στις περιπτώσεις πάλι των
αυτόνοµων φωτοβολταϊκών συστηµάτων σε εφαρµογές εκτός δικτύου, η ανταγωνιστική
τεχνολογία είναι οι πανάκριβες στη λειτουργία τους, θορυβώδεις και ρυπογόνες
ηλεκτρογεννήτριες, οπότε τα φωτοβολταϊκά είναι µια συµφέρουσα εναλλακτική λύση.
1.3 Γιατί να διαλέξω τα φωτοβολταϊκά;
Τα φωτοβολταϊκά συνεπάγονται σηµαντικά οφέλη για το περιβάλλον και την κοινωνία.
Οφέλη για τον καταναλωτή, για τις αγορές ενέργειας και για τη βιώσιµη ανάπτυξη.
Τα φωτοβολταϊκά εγγυώνται:
• µηδενική ρύπανση
• αθόρυβη λειτουργία
• αξιοπιστία και µεγάλη διάρκεια ζωής (που φθάνει τα 30 χρόνια)
• απεξάρτηση από την τροφοδοσία καυσίµων για τις αποµακρυσµένες περιοχές
• δυνατότητα επέκτασης ανάλογα µε τις ανάγκες
• ελάχιστη συντήρηση
11
Η ηλιακή ενέργεια είναι καθαρή, ανεξάντλητη, ήπια και ανανεώσιµη. Η ηλιακή ακτινοβολία
δεν ελέγχεται από κανέναν και αποτελεί ένα ανεξάντλητο εγχώριο ενεργειακό πόρο, που
παρέχει ανεξαρτησία, προβλεψιµότητα και ασφάλεια στην ενεργειακή τροφοδοσία.
Τα φωτοβολταϊκά παρέχουν τον απόλυτο έλεγχο στον καταναλωτή και άµεση πρόσβαση στα
στοιχεία που αφορούν την παραγόµενη και καταναλισκόµενη ενέργεια. Τον καθιστούν έτσι
πιο προσεκτικό στον τρόπο που καταναλώνει την ενέργεια και συµβάλλουν µ' αυτό τον
τρόπο στην ορθολογική χρήση και εξοικονόµηση της ενέργειας. ∆εδοµένου ότι η παραγωγή
και κατανάλωση του ηλιακού ηλεκτρισµού γίνονται τοπικά, αποφεύγονται οι σηµαντικές
απώλειες της µεταφοράς και διανοµής του ηλεκτρισµού και κατ' αυτό τον τρόπο
επιτυγχάνεται εξοικονόµηση ενέργειας της τάξης του 10% σε σχέση µε τη συµβατική
παροχή ηλεκτρικής ενέργειας µέσω του δικτύου.
Τα ηλιακά φωτοβολταϊκά συστήµατα έχουν αθόρυβη λειτουργία, αξιοπιστία και µεγάλη
διάρκεια ζωής, δυνατότητα επέκτασης ανάλογα µε τις ανάγκες, δυνατότητα αποθήκευσης
της παραγόµενης ενέργειας (στο δίκτυο ή σε συσσωρευτές) και απαιτούν ελάχιστη
συντήρηση.
Τα περιβαλλοντικά πλεονεκτήµατα των φωτοβολταϊκών είναι αδιαµφισβήτητα. Κάθε
κιλοβατώρα που παράγεται από φωτοβολταϊκά, και άρα όχι από συµβατικά καύσιµα,
συνεπάγεται την αποφυγή έκλυσης 1,1 κιλών διοξειδίου του άνθρακα στην ατµόσφαιρα (µε
βάση το σηµερινό ενεργειακό µείγµα στην Ελλάδα και τις µέσες απώλειες του δικτύου). Ένα
τυπικό φωτοβολταϊκό σύστηµα του ενός κιλοβάτ, αποτρέπει κάθε χρόνο την έκλυση 1,4
τόνων διοξειδίου του άνθρακα, όσο δηλαδή θα απορροφούσαν δύο στρέµµατα δάσους.
Επιπλέον, συνεπάγεται λιγότερες εκποµπές άλλων επικίνδυνων ρύπων (όπως τα αιωρούµενα
µικροσωµατίδια, τα οξείδια του αζώτου, οι ενώσεις του θείου, κ.λπ). Οι εκποµπές διοξειδίου
του άνθρακα πυροδοτούν το φαινόµενο του θερµοκηπίου και αλλάζουν το κλίµα της Γης,
ενώ η ατµοσφαιρική ρύπανση έχει σοβαρές επιπτώσεις στην υγεία και το περιβάλλον.
Η βαθµιαία αύξηση των µικρών ηλεκτροπαραγωγών µπορεί να καλύψει αποτελεσµατικά τη
διαρκή αύξηση της ζήτησης ηλεκτρικής ενέργειας, η οποία σε διαφορετική περίπτωση θα
έπρεπε να καλυφθεί µε µεγάλες επενδύσεις για σταθµούς ηλεκτροπαραγωγής. Η παραγωγή
ηλεκτρισµού από µικρούς παραγωγούς µπορεί να περιορίσει επίσης την ανάγκη επενδύσεων
σε νέες γραµµές µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας. Το κόστος µιας νέας γραµµής µεταφοράς
12
είναι πολύ υψηλό, αν λάβουµε υπόψη µας πέρα από τον τεχνολογικό εξοπλισµό και θέµατα
που σχετίζονται µε την εξάντληση των φυσικών πόρων και τις αλλαγές στις χρήσεις γης.
Οι διάφοροι µικροί παραγωγοί "πράσινης" ηλεκτρικής ενέργειας αποτελούν ιδανική λύση
για τη µελλοντική παροχή ηλεκτρικής ενέργειας στις περιπτώσεις όπου αµφισβητείται η
ασφάλεια της παροχής. Η τοπική παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας δεν δοκιµάζεται από
δαπανηρές ενεργειακές απώλειες που αντιµετωπίζει το ηλεκτρικό δίκτυο (απώλειες, οι
οποίες στην Ελλάδα ανέρχονται σε 10,6% κατά µέσο όρο). Από την άλλη, η µέγιστη
παραγωγή ηλιακού ηλεκτρισµού συµπίπτει χρονικά µε τις ηµερήσιες αιχµές της ζήτησης
(ιδίως τους καλοκαιρινούς µήνες), βοηθώντας έτσι στην εξοµάλυνση των αιχµών φορτίου,
στην αποφυγή black-out και στη µείωση του συνολικού κόστους της ηλεκτροπαραγωγής,
δεδοµένου ότι η κάλυψη αυτών των αιχµών είναι ιδιαίτερα δαπανηρή. Σηµειωτέον ότι, κάθε
ώρα black-out κοστίζει στην εθνική οικονοµία 25-40 εκατ. ευρώ.
13
2. Κανονιστικές στρατηγικές ενίσχυσης των Φ/Β
2.1.1. Ενίσχυση επένδυσης
∆ύο είναι τα κύρια οικονοµικά εργαλεία που έχουν χρησιµοποιηθεί: η άµεση επιδότηση της
αγοράς και εγκατάστασης Φ/Β και οι εκπτώσεις φόρου που αποσκοπούν στη µείωση της
τελικής τιµής για τον καταναλωτή. Οι τελευταίες µπορεί να αφορούν εκπτώσεις επί του
συνολικού φορολογητέου εισοδήµατος του καταναλωτή ή µειωµένο ΦΠΑ για την αγορά
των Φ/Β (όπως για παράδειγµα, στην περίπτωση της Βρετανίας ή της Γερµανίας όπου τα
οικιακά συστήµατα απαλλάσσονται του ΦΠΑ).
Οι επιδοτήσεις αποδείχτηκαν ένα εξαιρετικά αποτελεσµατικό εργαλείο για τη γρήγορη
ανάπτυξη της αγοράς και την εγκατάσταση µεγάλου αριθµού Φ/Β συστηµάτων. Είναι ένα
από τα βασικά µέτρα που χρησιµοποίησαν µερικές από τις πιο αναπτυγµένες αγορές όπως
π.χ. η ιαπωνική. Η κριτική που γίνεται σε αυτή την προσέγγιση είναι πως, ενώ είναι
αποτελεσµατική για το άνοιγµα νέων αγορών και την προώθηση νέων τεχνολογιών, δεν
διασφαλίζει τη βιωσιµότητα της αγοράς µακροπρόθεσµα. Γι’ αυτό θα πρέπει να συνοδεύεται
και από άλλα µέτρα, όπως για παράδειγµα η επιδότηση της ηλιακής κιλοβατώρας.
Οι φοροαπαλλαγές και φοροελαφρύνσεις έχουν αποδειχθεί αποτελεσµατικά εργαλεία όταν
συνοδεύονται και από άλλα παράλληλα µέτρα ενίσχυσης της αγοράς. Κι αυτό γιατί από
µόνες τους δεν αποτελούν τόσο ισχυρό κίνητρο για την ταχεία ανάπτυξη της αγοράς, όπως
έδειξε και η ελληνική εµπειρία για όσο διάστηµα ίσχυσε η φοροαπαλλαγή για τα συστήµατα
ΑΠΕ σε κατοικίες.
2.1.2. Επιδότηση κιλοβατώρας
Το µέτρο αφορά τα διασυνδεδεµένα στο δίκτυο Φ/Β συστήµατα και έχει τρεις εκδοχές.
Σύµφωνα µε την πρώτη εκδοχή, η ηλιακή κιλοβατώρα που τροφοδοτείται στο δίκτυο
αγοράζεται από τον διαχειριστή του δικτύου σε µια “λογική” τιµή, λίγο µικρότερη από
την τιµή που πληρώνει ο καταναλωτής στη χαµηλή τάση (feed-in-tariff). Η τιµή αυτή
είναι εγγυηµένη για µεγάλο χρονικό διάστηµα (π.χ. 10-20 χρόνια). Το µοντέλο αυτό
14
εφαρµόζεται π.χ. στην Ελλάδα, όπου ο παραγωγός ηλιακού ηλεκτρισµού παίρνει για κάθε
ηλιακή κιλοβατώρα που τροφοδοτεί στο δίκτυο 0,06-0,078 €, δηλαδή ως και 90% της τιµής
καταναλωτή στη χαµηλή τάση.
Η δεύτερη εκδοχή είναι το λεγόµενο “net-metering”, ο συµψηφισµός δηλαδή της
εισερχόµενης και εξερχόµενης από το δίκτυο κιλοβατώρας, όπου ο παραγωγός ηλιακού
ηλεκτρισµού πωλεί τον πλεονάζοντα ηλεκτρισµό στην τιµή που τον αγοράζει από την
ηλεκτρική εταιρία. Το σύστηµα αυτό έχει ως πλεονέκτηµα την ύπαρξη ενός απλού µετρητή,
σε αντίθεση µε την πρώτη και τρίτη εκδοχή που απαιτούν µετρητή διπλής εγγραφής, ο
οποίος καταγράφει τόσο την εισερχόµενη όσο και την εξερχόµενη ενέργεια. Ο δεύτερος
αυτός µετρητής επιβαρύνει το συνολικό κόστος του Φ/Β. Έρευνες στη ∆ανία έδειξαν όµως
ότι το γεγονός ότι οι καταναλωτές µπορούν ανά πάσα στιγµή να έχουν µέσω του µετρητή
διπλής εγγραφής εικόνα του ηλεκτρισµού που παράγουν, πωλούν ή καταναλώνουν, έχει
αλλάξει την καταναλωτική συµπεριφορά τους οδηγώντας σε µια µείωση της κατανάλωσης
ηλεκτρισµού κατά 5-10% (UK Department of Trade and Industry, 2001). Το net-metering
εφαρµόζουν η Αυστραλία, η Ελβετία, οι ΗΠΑ (36 πολιτείες), η Ιαπωνία, η Νέα Ζηλανδία
και η Ολλανδία (Greenpeace, 2001).
Η τρίτη εκδοχή αφορά στη γενναία επιδότηση της τιµής της ηλιακής κιλοβατώρας
(premium prices ή rate-based incentives), ούτως ώστε, αφενός να αντανακλά τα πραγµατικά
“εξωτερικά” κόστη της παραγωγής ενέργειας, και αφετέρου ο καταναλωτής να έχει ισχυρό
κίνητρο από τη σίγουρη και σχετικά γρηγορότερη απόσβεση του Φ/Β συστήµατος που
εγκαθιστά. Το σύστηµα αυτό έχει εφαρµοστεί µε επιτυχία σε αρκετές χώρες (π.χ. Γερµανία,
Ισπανία).
Τα µέτρα επιδότησης της κιλοβατώρας (ιδίως η τρίτη εκδοχή) έχουν αποδειχθεί ιδιαίτερα
αποτελεσµατικά στην προώθηση των Φ/Β. Εγγυώνται σταθερό επενδυτικό περιβάλλον, είναι
ελκυστικά για µικρούς οικιακούς καταναλωτές και έχουν µικρό διοικητικό κόστος. Η κριτική
που ασκείται σ’ αυτά τα µέτρα είναι πως συνιστούν µακροχρόνιες και σε ορισµένες
περιπτώσεις υψηλού κόστους επιδοτήσεις, δεν διασφαλίζουν την προώθηση των πιο
αποτελεσµατικών τεχνολογιών και δεν ευνοούν τον ανταγωνισµό.
15
2.1.3. Υποχρεωτικό ελάχιστο µερίδιο ηλιακού ηλεκτρισµού Το µέτρο αυτό είναι προσανατολισµένο στην επίτευξη ενός τελικού στόχου για το ποσοστό
κάλυψης των ηλεκτρικών αναγκών από Φ/Β µέσα σε ένα συγκεκριµένο χρονικό διάστηµα
(quotas). Οι προµηθευτές ηλεκτρικής ενέργειας είναι υποχρεωµένοι να παρέχουν ηλιακό
ηλεκτρισµό στο δίκτυο (ως ποσοστό της συνολικής ενέργειας που διαθέτουν), είτε
παράγοντάς τον οι ίδιοι, είτε αγοράζοντάς τον από ανεξάρτητους παραγωγούς ή
αυτοπαραγωγούς ηλιακής ενέργειας.
Συνοδευτικό του µέτρου αυτού είναι τα εµπορεύσιµα πράσινα πιστοποιητικά, που
πιστοποιούν ότι όντως ένα ποσοστό της παρεχόµενης ηλεκτρικής ενέργειας προέρχεται από
ανανεώσιµες πηγές ή και πιο συγκεκριµένα από Φ/Β. Τέτοια εµπορεύσιµα πιστοποιητικά
εφαρµόζονται (ή προτείνεται να εφαρµοστούν) για τις ΑΠΕ στην Αυστρία, το Βέλγιο, τη
∆ανία, την Ιταλία, τη Σουηδία και τη Βρετανία. Το σύστηµα αυτό εγγυάται ότι παρέχεται
στο δίκτυο καθαρή ενέργεια στη χαµηλότερη δυνατή τιµή. Παρόλα αυτά ενέχει υψηλό
διοικητικό κόστος καθώς και σηµαντικό ρίσκο για τους επενδυτές καθαρής ενέργειας.
16
2.2. Εθελοντικές στρατηγικές ενίσχυσης των Φ/Β 2.2.1. Συµµετοχικά προγράµµατα Η προσέγγιση αυτή εφαρµόζεται κυρίως στη Γερµανία και αφορά στην εθελοντική
συµµετοχή ευαισθητοποιηµένων καταναλωτών στις επενδύσεις ηλιακής ενέργειας. Η
συµµετοχή αυτή µπορεί να γίνει µε τρεις τρόπους. Πρώτον, ο καταναλωτής µπορεί να
αγοράσει µετοχές που αντιστοιχούν σε τµήµα µιας επένδυσης (να αγοράσει για παράδειγµα
ένα µικρό ποσοστό από ένα ηλιακό πάρκο, όπου µια µετοχή αντιστοιχεί π.χ. σε 100 W
εγκατεστηµένης ισχύος). Η προσέγγιση αυτή εφαρµόστηκε π.χ. στο πρόγραµµα “Bürger für
Solarstrom” της ηλεκτρικής εταιρίας “Bayernwerke” και συµµετείχαν σ’ αυτό εκατοντάδες
πελάτες της εταιρίας.
Ο δεύτερος τρόπος είναι η εθελοντική συνεισφορά χρηµάτων για να αγοραστούν και
εγκατασταθούν Φ/Β συστήµατα σε εφαρµογές µε δηµόσιο χαρακτήρα (π.χ. ηλιακά
σχολεία).
Ο τρίτος τρόπος είναι η συµµετοχή σε “ηθικά χρηµατοδοτικά σχήµατα”. Ο ευαίσθητος
καταναλωτής αποκτά µερίδιο ενός ταµείου µε δεδηλωµένη την πρόθεσή του να κατευθύνει
τους πόρους του µόνο σε “καθαρές” επενδύσεις, π.χ. σε ηλιακή ενέργεια. Παραδείγµατα
τέτοιων σχηµάτων αποτελούν π.χ. η Triodos Bank και η UK “Wind Fund”.
2.2.2. Πράσινη τιµολόγηση Οι καταναλωτές που επιλέγουν την “πράσινη τιµολόγηση” αγοράζουν ηλεκτρική ενέργεια
από παραγωγούς που εγγυώνται καθαρό ηλεκτρισµό, σε µια τιµή κατά τι υψηλότερη από την
κανονική. Η αυξηµένη τιµολόγηση της ηλιακής κιλοβατώρας γίνεται για να καλυφθούν τα
υψηλά κόστη της επένδυσης που απαιτείται. Η πράσινη τιµολόγηση συνοδεύεται συνήθως
από ένα “πράσινο πιστοποιητικό” για να υπάρχει εγγύηση για την προέλευση της
ηλεκτρικής ενέργειας. Στη λογική αυτή κινείται και η ιδέα του “ηλιακού χρηµατιστηρίου”
που εφαρµόζεται στη Ζυρίχη.
17
Ήδη στις αρχές του έτους 2002, πάνω από 1,2 εκατ. ευρωπαίοι αγόραζαν “πράσινο
ηλεκτρισµό”, έχοντας δηλώσει την πρόθεσή τους να πληρώσουν ένα υψηλότερο τίµηµα
προκειµένου να διασφαλίσουν καθαρή ενέργεια από τον άνεµο, τον ήλιο, κ.λπ. Η Αυστρία,
το Βέλγιο, η Βρετανία, η Γερµανία, η ∆ανία, η Ιταλία, η Ολλανδία και η Σουηδία παρέχουν
σήµερα τη δυνατότητα αυτή στον ευρωπαϊκό χώρο. Η πράσινη τιµολόγηση παρέχεται επίσης
στις ΗΠΑ, την Αυστραλία, την Ιαπωνία, ενώ εξετάζεται σοβαρά και από την Κίνα. Ένα από
τα σηµαντικά προβλήµατα που ανέκυψαν είναι αυτό της πιστοποίησης και του ορισµού της
πράσινης ενέργειας. Για το λόγο αυτό θα πρέπει σύντοµα να υπάρξει ένα ευρωπαϊκό ή/και
διεθνές σύστηµα πιστοποίησης για να αρθούν οι τυχόν αµφιβολίες των καταναλωτών.
Οι παρακάτω πίνακες συνοψίζουν και κατηγοριοποιούν τα διάφορα µέτρα που έχουν κατά
καιρούς χρησιµοποιηθεί (Haas, 2001).
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ Φ/Β
ΑΜΕΣΕΣ ΕΜΜΕΣΕΣ
Προσανατολισµένες
στο κόστος της
επένδυσης
Προσανατολισµένες
στην εγκατεστηµένη
ισχύ
ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΕΣ
Ενίσχυση
επένδυσης
Επιδότηση αγοράς και
εγκατάστασης
Φοροελαφρύνσεις
Υποχρεωτικό ελάχιστο
µερίδιο ηλιακού
ηλεκτρισµού (quotas)
Εµπορεύσιµα πράσινα
πιστοποιητικά
Περιβαλλοντικοί
φόροι
Επιδότηση
παραγόµενης
ενέργειας
Εγγυηµένη τιµή
κιλοβατώρας
(feed-in-tariffs)
18
Επιδότηση κιλοβατώρας
(rate-based incentives)
ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΕΣ
Ενίσχυση
επένδυσης
Προγράµµατα
µετοχοποίησης ηλιακών
επενδύσεων
Προγράµµατα
οικειοθελούς ενίσχυσης
ηλιακών επενδύσεων
Εθελοντικές
συµφωνίες
Επιδότηση
παραγόµενης
ενέργειας
Πράσινη τιµολόγηση
ΑΞΙΟΛΟΓΗΣΗ ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΩΝ ΠΡΟΩΘΗΣΗΣ ΤΩΝ Φ/Β
ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ
Αποτελεσµατικότητα
στην προώθηση
της τεχνολογίας
∆ιοικητική
εµπλοκή
Οικονοµική
αποτελεσµατικότητα
Προώθηση
ανταγωνιστικότητας
ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΝ∆ΥΣΗΣ
Άµεση
επιδότηση
επένδυσης
Υψηλή Μέτρια Μέτρια Όχι
19
Επιδότηση
κιλοβατώρας Υψηλή Χαµηλή Μέτρια Όχι
ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΣΤΗΝ ΕΓΚΑΤΕΣΤΗΜΕΝΗ ΙΣΧΥ
Εµπορεύσιµα
πράσινα
πιστοποιητικά
Εξαρτάται από το
ποσοστό συµµετοχής
των Φ/Β
Μέτρια Υψηλή Ναι
ΕΘΕΛΟΝΤΙΚΗ ΚΑΙ ΠΡΟΣΑΝΑΤΟΛΙΣΜΕΝΗ ΣΤΟ ΚΟΣΤΟΣ ΤΗΣ ΕΠΕΝ∆ΥΣΗΣ
Πράσινη
τιµολόγηση Χαµηλή Μέτρια Υψηλή Ναι
ΚΑΝΟΝΙΣΤΙΚΗ ΜΕ ΕΜΜΕΣΑ ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ
Περιβαλλοντική
τιµολόγηση
(π.χ.
ενεργειακός
φόρος)
Χαµηλή Χαµηλή Υψηλή Ναι
ΠΟΛΙΤΙΚΕΣ ΕΝΙΣΧΥΣΗΣ ΤΩΝ Φ/Β
Επιδότηση
αγοράς Φοροελαφρύνσεις
Χαµηλότοκα
δάνεια µε
εγγύηση
του
δηµοσίου
Επιδότηση
κιλοβατώρας
Πράσινη
τιµολόγηση
Υποχρεωτικό
ελάχιστο
µερίδιο
ηλιακού
ηλεκτρισµού
% της
επένδυσης
ή ανά kW
% της επένδυσης
% επιτοκίου
+
χρόνος
αποπληρωµής
Ανά kWh
Υψηλότερες
τιµές για
επιλέγοντες
καταναλωτές
% Φ/Β στη
συνολική
παραγωγή
ηλεκτρισµού
20
Ποιός
πληρώνει; Επενδυτής και κυβέρνηση
Όλοι οι
καταναλωτές
Οι
επιλέγοντες
καταναλωτές
Όλοι οι
καταναλωτές
21
3. Πολιτικές ενίσχυσης των Φ/Β και θεσµικό πλαίσιο στην Ελλάδα 3.1 Λόγοι Προώθησης των Φ/Β στην Ελλάδα Οι λόγοι για την προώθηση εγκατάστασης Φ/Β συστηµάτων στην Ελλάδα είναι πολλοί και
σηµαντικοί :
• Αξιοποίηση µιας εγχώριας και ανανεώσιµης πηγής ενέργειας που είναι σε αφθονία µε
συµβολή στην ασφάλεια παροχής ενέργειας
• Υποστήριξη του τουριστικού τοµέα για καλύτερο περιβάλλον και οικολογικό
τουρισµό, ιδιαίτερα στα νησιά
• Ενίσχυση του ηλεκτρικού δικτύου στις ώρες των µεσηµβρινών αιχµών, ιδιαίτερα
κατά την θερινή περίοδο έλλειψης ή πολύ υψηλού κόστους αιχµής, όπου τα Φ/Β
παράγουν τα µεγάλο µέρος ηλεκτρικής ενέργειας
• Μείωση των απωλειών του δικτύου, µε την παραγωγή στον τόπο της κατανάλωσης,
ελάφρυνση των γραµµών και χρονική µετάθεση των επενδύσεων στο δίκτυο
• Κοινωνική προσφορά του παραγωγού/ καταναλωτή και συµβολή στη βιώσιµη
ανάπτυξη
• Ανάπτυξη οικονοµικών δραστηριοτήτων µε έντονη συµβολή σε αναπτυξιακούς και
κοινωνικούς στόχους (νέες θέσεις εργασίας)
• Ανάπτυξη βιοµηχανικών δραστηριοτήτων εντός και εκτός της χώρας βιοµηχανίες για
κατασκευή Φ/Β, 3 ΜΜΕ για ανάπτυξη ηλεκτρονικών ισχύος και 2 µονάδες
παραγωγής µπαταριών για Φ/Β εφαρµογές
Τα Φ/Β ενισχύονται στα πλαίσια της γενικότερης πολιτικής για την ανάπτυξη των ΑΠΕ. Η
πολιτική αυτή καθορίζεται από το εξής θεσµικό πλαίσιο:
• Νοµοθεσία για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (Ν. 2773/99, Ν.
2244/94, Υ.Α. 8295/95 και σχετικές προς αυτά διατάξεις και εγκύκλιοι).
• Αναπτυξιακός νόµος 2601/98.
• Κοινοτική Οδηγία 2001/77/ΕC για τις ΑΠΕ, η οποία καθορίζει ως ενδεικτικό στόχο
για την Ελλάδα την κάλυψη του 20,1% των αναγκών σε ηλεκτρική ενέργεια από
ΑΠΕ ως το 2010.
22
Από τη σειρά κινήτρων που περιγράψαµε παραπάνω, στην Ελλάδα για την περίπτωση των
Φ/Β εφαρµόζονται τα εξής:
3.2 Επιδότηση της αγοράς και εγκατάστασης Φ/Β για εµπορικές εφαρµογές.
Η επιδότηση αυτή δίνεται είτε από τα σχετικά προγράµµατα του Υπουργείου Ανάπτυξης
Αιολική, υδραυλική, γεωθερµική ενέργεια, βιοµάζα, αέρια εκλυόµενα από χώ-ρους υγειονοµικής ταφής και από εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισµού και βιοαερία, λοιπές ΑΠΕ και ενέργεια µέσω συµπαραγωγής υψηλής απόδοσης
73 84,6
Αιολικά πάρκα στη θάλασσα 90 Φωτοβολταϊκά συστήµατα ισχύος µέχρι 100 kW που εγκαθίστανται σε ακίνητο ιδιοκτησίας ή νόµιµης κατοχής ή όµορα ακίνητα του ίδιου ιδιοκτήτη ή νοµίµου κατόχου
450 500
Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται από φωτοβολταϊκά συστήµατα µε ισχύ µεγαλύτερη των 100 kW
400 450
Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται από συστήµατα άλλης τεχνολογίας πλην φωτοβολταϊκών µε ισχύ µέχρι 5 MW
250 270
Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται από συστήµατα άλλης τεχνολογίας πλην φωτοβολταϊκών µε ισχύ µεγαλύτερη των 5 MW
230 250
Πόσο αποτελεσµατικά έχουν αποδειχθεί τα παραπάνω κίνητρα; Μια απάντηση µπορεί να
δοθεί ίσως από το γεγονός ότι ως και την έναρξη υλοποίησης των έργων του ΕΠΕ (1997) ο
ετήσιος ρυθµός αύξησης της αγοράς Φ/Β στην Ελλάδα ήταν περίπου 24% (για την περίοδο
1994-97), ενώ µε την ουσιαστική έναρξη των επιδοτήσεων ο ετήσιος ρυθµός ανάπτυξης της
αγοράς Φ/Β ανέβηκε στο 30-50%. ∆εδοµένης όµως της αναξιοπιστίας των υπαρχόντων
στοιχείων για την εγκατεστηµένη ισχύ, θα πρέπει κανείς να αξιοποιήσει αυτή τη στατιστική
µε επιφυλάξεις.
25
Σε ότι αφορά την αποτίµηση της ηλιακής κιλοβατώρας, αυτή αντιµετωπίζεται όπως και η
ηλεκτρική ενέργεια που παράγεται από πιο ώριµες και ανταγωνιστικές τεχνολογίες (όπως
π.χ. η αιολική ενέργεια), µε αποτέλεσµα ο καταναλωτής να µη κάνει ουσιαστικά απόσβεση
του συστήµατος (σε περίπτωση βέβαια που επιλέξει τη σύνδεση µε το δίκτυο). Κατ’ αυτή
την έννοια, ο χρηµατικός συµψηφισµός εισερχόµενης και εξερχόµενης κιλοβατώρας δεν
αποτελεί ισχυρό κίνητρο για τον καταναλωτή, αλλά απλώς διασφαλίζει ότι εξοικονοµεί ένα
και εγκατάστασης Φ/Β, για να αποσβέσει κανείς το σύστηµα σε µια εικοσαετία, απαιτείται
είτε επιδότηση 50% συν επιδότηση κιλοβατώρας ίση µε 0,3 € ή ισοδύναµα επιδότηση
κιλοβατώρας ίση µε 0,6 € για µια εικοσαετία.
Σε ότι αφορά τέλος στα µέτρα που ήδη έχουν δροµολογηθεί και αναµένεται να επηρεάσουν
θετικά την πορεία εξέλιξης της αγοράς Φ/Β στην Ελλάδα, αξίζει να αναφέρουµε τη
νοµοθεσία για τη Χρηµατοδότηση από Τρίτους (ΧΑΤ). Η νοµοθεσία αυτή θα δίνει
φορολογικά και άλλα κίνητρα στις εταιρίες ΧΑΤ προκειµένου να είναι σε θέση να
υποστηρίξουν εφαρµογές εξοικονόµησης ενέργειας ή και Φ/Β. Σύντοµα αναµένεται να
προχωρήσει επίσης νοµοθεσία ΧΑΤ ειδικά για τους φορείς του ∆ηµοσίου, η οποία θα
προσπαθήσει να άρει τα διάφορα εµπόδια που υπάρχουν σήµερα.
26
3.5 Μερικές πρακτικές εφαρµογές - Φ/Β Συστήµατα ∆ΕΗ σε Νησιά
Φ/Β 100 KWp στην Κύθνο
Φ/Β 60 KWp στην Σίφνο
27
3.6 Θέση επιχείρησης στον κλάδο. Από τα παραπάνω είναι φανερό ότι ο κλάδος παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από την
εκµετάλλευση Ανανεώσιµων Πηγών όπως ο ήλιος, στη χώρα µας, είναι ανερχόµενος. Σε
αυτό έρχεται να προστεθεί το γεγονός ότι η Ελλάδα πρέπει µέχρι το 2010 να έχει φτάσει το
20,1% της ηλεκτρικής ισχύος προερχόµενης από Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας. Επιπλέον,
η εγχώρια παραγωγή ενέργειας από Ανανεώσιµες Πηγές θα βοηθήσει στη µείωση του
ρεύµατος που εισάγεται από γειτονικές χώρες της Βαλκανικής χερσονήσου.
Τα παραπάνω, σε συνδυασµό µε τον ήδη καθορισµένο τρόπο διάθεσης της παραγόµενης
ενέργειας από ΑΠΕ στη ∆ΕΗ, συµβάλλουν στο συµπέρασµα ότι η προτεινόµενη επένδυση
εγκατάστασης µονάδας φωτοβολταϊκών στοιχείων της επιχείρησης έχει όλες τις
προϋποθέσεις για µια βιώσιµη και αναπτυξιακή πορεία, σε µια αγορά που δεν είναι
κορεσµένη µέχρι στιγµής, στη χώρα µας.
Ο κλάδος παραγωγής ενέργειας από φωτοβολταϊκά συστήµατα την τελευταία 5ετία
σηµείωσε αύξηση πωλήσεων. Κατά συνέπεια ο κλάδος παραγωγής ενέργειας από
φωτοβολταϊκά συστήµατα θεωρείται ανερχόµενος κλάδος.
28
4. Στοιχεία κλάδου 4.1 Περιγραφή των κλάδων δραστηριότητας Τα µεγάλα ποσοστά ηλιοφάνειας µας παρέχουν τη δυνατότητα για ευρεία χρήση
φωτοβολταϊκών. Με τη χρήση των φωτοβολταϊκών συλλεκτών επιτυγχάνουµε τη µετατροπή
της προσπίπτουσας ηλιακής ακτινοβολίας σε ηλεκτρική.
Η συνολική εγκατεστηµένη ισχύ, από φωτοβολταϊκά, στη χώρα µας έφθανε µόλις τα 2,37
µεγαβάτ το 2002, υστερώντας σηµαντικά ακόµη και έναντι χωρών του ευρωπαϊκού βορρά,
όπως η Γερµανία (278 MW), η Ολλανδία (28,31 MW), η Αυστρία (10,04 MW), η Σουηδία
(3,28 MW), αλλά και του µεσογειακού νότου, όπως η Ιταλία (22,75 MW), η Ισπανία (19,3
MW) και η Γαλλία (16,66 MW).
Τα πλεονεκτήµατα των φωτοβολταϊκών συλλεκτών είναι τα ακόλουθα:
• ∆εν έχουν κινούµενα µέρη και παράγουν ισχύ αθόρυβα
• ∆εν ρυπαίνουν το περιβάλλον µε αέρια ή µε άλλα κατάλοιπα, αφού δεν λαµβάνει χώρα
κάποια χηµική αντίδραση.
• Λόγω του σπονδυλωτού τρόπου κατασκευής τους τα φωτοβολταϊκά συστήµατα µπορούν
να προσαρµοστούν σε όλες τις απαιτήσεις µεγέθους και ζήτησης ισχύος.
• Μπορούν εύκολα να λειτουργήσουν παράλληλα µε άλλα συστήµατα παραγωγής
ηλεκτρικής ενέργειας αυξάνοντας την αξιοπιστία των συστηµάτων.
• Είναι επεκτάσιµα ανάλογα µε τις ανάγκες σε φορτίο χωρίς την απαίτηση ειδικής
εγκατάστασης.
• Μπορούν να λειτουργήσουν αυτόνοµα και αξιόπιστα χωρίς την παρουσία κάποιου
χειριστή.
• Επειδή δεν χρειάζονται διαρκή παρακολούθηση, έχουν πολύ µικρό κόστος λειτουργίας και
συντήρησης.
• ∆εν καταναλώνουν καύσιµο.
• Λειτουργούν χωρίς προβλήµατα σε µεγάλο εύρος θερµοκρασιών και κάτω από όλες τις
καιρικές συνθήκες.
• Το ηλιακό κύτταρο δεν αλλοιώνεται κατά την διάρκεια της λειτουργίας του και έχει επίσης
µεγάλη διάρκεια ζωής
29
Ένα µειονέκτηµα των φωτοβολταϊκών συστηµάτων είναι η απαραίτητη χρήσης σχετικά
µεγάλων επιφανειών για την εγκατάσταση τους λόγω της µικρής απόδοσης (µετατρέπουν
περίπου το 11% της ηλιακής ενέργειας σε ηλεκτρική).
4.2 Τεχνοοικονοµικά στοιχεία εγκατάστασης συστήµατος Φ/Β Αναµφίβολα η χρησιµοποίηση Φ/Β συστηµάτων µπορεί να συνεισφέρει σηµαντικά στην
εξοικονόµηση φυσικών πόρων για την παραγωγή ενέργειας. Μελέτες στο θέµα έχουν δείξει
ότι το κόστος κατασκευής ενός συστήµατος Φ/Β στοιχείων και ανά Wp ενέργειας έχει τις
ακόλουθες τιµές :
•∆ιασυνδεδεµένο Σύστηµα: € 5 έως €7
•Αυτόνοµο Σύστηµα: €8 έως €10
Ένα Φ/Β σύστηµα ονοµαστικής ισχύος 10 kWp καταλαµβάνει επιφάνεια 100 µ2 και έχει
ετήσια δυνατότητα παραγωγής στην Ελλάδα περίπου 14,5 ΜWh ηλεκτρικής ενέργειας. Με
τη χρήση του συστήµατος εκτιµάται ότι µειώνεται η παραγωγή 14 tn CO2 ρύπων από
λιγνίτη.
Μηδενική ρύπανση, αθόρυβη λειτουργία, αξιοπιστία και µεγάλη διάρκεια ζωής, απεξάρτηση
από την τροφοδοσία καυσίµων για τις αποµακρυσµένες περιοχές, δυνατότητα επέκτασης
ανάλογα µε τις ανάγκες, ελάχιστη συντήρηση. Αυτά είναι µερικά µόνο από τα
πλεονεκτήµατα που προσφέρει η αξιοποίηση του ηλιακού ηλεκτρισµού, της ηλεκτρικής
ενέργειας δηλαδή η οποία παράγεται από φωτοβολταϊκά συστήµατα (Φ/Β) που τιθασσεύουν
την ηλιακή ακτινοβολία.
Η ηλιακή ενέργεια είναι µια καθαρή, ανεξάντλητη, ήπια και ανανεώσιµη ενεργειακή
πηγή. Η ηλιακή ακτινοβολία δεν ελέγχεται από κανέναν και αποτελεί ένα ανεξάντλητο
εγχώριο ενεργειακό πόρο, που παρέχει ανεξαρτησία, προβλεψιµότητα και ασφάλεια στην
ενεργειακή τροφοδοσία.
30
Τα φωτοβολταϊκά παρέχουν τον απόλυτο έλεγχο στον καταναλωτή, και άµεση πρόσβαση
στα στοιχεία που αφορούν την παραγόµενη και καταναλισκόµενη ενέργεια. Τον
καθιστούν έτσι πιο προσεκτικό στον τρόπο που καταναλώνει την ενέργεια και συµβάλλουν
µ’ αυτό τον τρόπο στην ορθολογική χρήση και εξοικονόµηση της ενέργειας.
Το όφελος για το περιβάλλον είναι σηµαντικό, ιδίως αν αναλογιστεί κανείς ότι κάθε
κιλοβατώρα ηλεκτρισµού που προµηθευόµαστε από το δίκτυο της ∆ΕΗ παράγεται από
ορυκτά καύσιµα και επιβαρύνει την ατµόσφαιρα µε ένα τουλάχιστον κιλό διοξειδίου του
άνθρακα. Το διοξείδιο του άνθρακα είναι, ως γνωστόν, το σηµαντικότερο θερµοκηπιακό
αέριο που συµβάλλει στις επικίνδυνες κλιµατικές αλλαγές.
Τα ηλιακά φωτοβολταϊκά συστήµατα είναι λειτουργικά καθώς προσφέρουν
επεκτασιµότητα της ισχύος τους και δυνατότητα αποθήκευσης της παραγόµενης
ενέργειας (στο δίκτυο ή σε συσσωρευτές).
Όλα αυτά τα πλεονεκτήµατα όµως δεν στάθηκαν ικανά µέχρι σήµερα να απογειώσουν την
αγορά των φωτοβολταϊκών. Αιτία το σχετικά υψηλό κόστος συγκριτικά µε τις συµβατικές
πηγές ενέργειας. Τα φωτοβολταϊκά δείχνουν εγκλωβισµένα σε ένα φαύλο κύκλο, στο γνωστό
πρόβληµα της “κότας µε το αυγό”. Η αγορά Φ/Β θα ευδοκιµήσει όταν πέσει το κόστος τους,
αλλά για να πέσει το κόστος χρειάζεται µία οικονοµία κλίµακας, δηλαδή µια σχετικά
δυναµική αγορά.
Προσπαθώντας να σπάσουν αυτόν τον φαύλο κύκλο, πολλές χώρες έχουν ξεκινήσει τα
τελευταία χρόνια σηµαντικά προγράµµατα ενίσχυσης των Φ/Β, µε γενναίες επιδοτήσεις τόσο
της αγοράς και εγκατάστασης Φ/Β, όσο και της παραγόµενης ηλιακής κιλοβατώρας.
Αντίστοιχα προγράµµατα δεν έχουν δυστυχώς ξεκινήσει στην Ελλάδα, ιδίως στον οικιακό-
τριτογενή τοµέα τον οποίο αφορούν πρωτίστως τα Φ/Β. Έτσι, η ελληνική αγορά Φ/Β
παραµένει µικρή και περιθωριακή και η χώρα µας έχει εγκαταστήσει µόλις το 0,1% των
συνολικών Φ/Β συστηµάτων παγκοσµίως.
Προκειµένου να αλλάξει αυτή η εικόνα, οι σηµαντικότερες ελληνικές εταιρίες που
δραστηριοποιούνται στον κλάδο, συνασπίστηκαν και δηµιούργησαν τον Σύνδεσµο
31
Εταιριών Φωτοβολταϊκών (ΣΕΦ), προκειµένου να διασφαλιστεί µία υγιής ανάπτυξη της
αγοράς Φ/Β και στην Ελλάδα.
Η έκθεση αυτή καταγράφει την κατάσταση και τις τάσεις τόσο της διεθνούς όσο και της
ελληνικής αγοράς Φ/Β και παρουσιάζει εκτενώς τα θεσµικά και οικονοµικά µέτρα που έχουν
ληφθεί σε διάφορες χώρες για την ανάπτυξη της αγοράς των Φ/Β. Καταλήγει τέλος µε
προτάσεις για την ευρεία και γρήγορη ανάπτυξη των Φ/Β και στην Ελλάδα.
4.3 ∆ιάρθρωση εγχώριου κλάδου Η ηλιακή ενέργεια αποτελεί ένα ανεξάντλητο ενεργειακό πόρο, που παρέχει ανεξαρτησία,
προβλεψιµότητα και ασφάλεια στην τροφοδοσία. Τα φωτοβολταϊκά συστήµατα (που
µετατρέπουν την ηλιακή ακτινοβολία σε ηλεκτρισµό) µπορούν να χρησιµοποιηθούν είτε
αυτόνοµα (ανεξάρτητα δηλαδή από το δίκτυο της ∆ΕΗ), είτε σε συνεργασία µε το δίκτυο
(µειώνοντας τις απώλειες, απαλύνοντας τις αιχµές φορτίου και βοηθώντας στην αποτροπή
black-out). Μπορούν ακόµη να χρησιµοποιηθούν και ως συστήµατα αδιάλειπτης λειτουργίας
(UPS), παρέχοντας ασφάλεια τροφοδοσίας σε επιχειρήσεις και διασφαλίζοντας ότι αυτές δεν
θα υποστούν σοβαρές ζηµίες σε περίπτωση διακοπής ή black-out..
4.4 Αγορά Φωτοβολταϊκών : Σηµερινή κατάσταση και τάσεις 4.4.1 Η διεθνής αγορά Η συνολική εγκατεστηµένη ισχύς φωτοβολταϊκών βρίσκεται σήµερα πάνω από το
ψυχολογικό όριο των 2.000 MW, το οποίο ξεπέρασε στα τέλη του 2002. Εκτιµάται ότι το
2010, η εγκατεστηµένη ισχύς των Φ/Β θα ξεπεράσει διεθνώς τα 10.000 MW. Η εκτίµηση
αυτή βασίζεται τόσο στους σηµερινούς ρυθµούς ανάπτυξης, όσο και στους στόχους που
έχουν θέσει κατά καιρούς διάφορες κυβερνήσεις. Συγκεκριµένα, η Ευρωπαϊκή Ένωση, στη
Λευκή Βίβλο για τις ΑΠΕ, έχει θέσει ως στόχο τα 3.000 MW ως το 2010, η Ιαπωνία τα
32
5.000 MW, οι ΗΠΑ τα 2.000 MW, ενώ εκτιµάται ότι οι υπόλοιπες χώρες θα εγκαταστήσουν
περί τα 1.200 MW (ECOTEC, 2002). Προς το παρόν, οι ρυθµοί της ΕΕ υπολείπονται των
στόχων της Λευκής Βίβλου, αν και οι πρόσφατες αποφάσεις διαφόρων ευρωπαϊκών
κυβερνήσεων (µε χαρακτηριστικότερο το παράδειγµα της Βρετανίας) να ενισχύσουν την
ανάπτυξη των Φ/Β, θα βοηθήσουν σε µεγάλο βαθµό την επίτευξη του κοινοτικού στόχου.
Ακόµη πάντως κι αν οι στόχοι της ΕΕ επιτευχθούν µερικώς, η συνολική εκτίµηση για 10.000
Αριθ. πρωτ.: ∆6/Φ1/οικ.21691 ΠΡΟΣ: Τους Αποδέκτες Πίνακα ∆ιανοµής
ΘΕΜΑ: Πρώτες οδηγίες εφαρµογής του Ν. 3468/2006 για τις Ανανεώσιµες Πηγές Ενέρ-
γειας και τη Συµπαραγωγή Ηλεκτρισµού και Θερµότητας Υψηλής Απόδοσης
Για την ορθή και κατά ενιαίο τρόπο εφαρµογή των διατάξεων του νέου νόµου 3468/ 2006 «Παραγωγή Ηλεκτρικής Ενέργειας από Ανανεώσιµες Πηγές Ενέργειας και Συµπαραγωγή Ηλεκτρισµού και Θερµότητας Υψηλής απόδοσης και λοιπές διατάξεις» (ΦΕΚ Α’ 129)1 από όλες τις εµπλεκόµενες υπηρεσίες και άλλους φορείς παρέχονται κατωτέρω οι πρώτες οδηγίες κατά κεφάλαιο του νόµου. Με κριτήριο την τήρηση της έκτασης της παρούσας σε λογικά όρια έµφαση δίνεται στις ρυθµίσεις που συνεπάγονται ουσιώδη αλλαγή σε σχέση µε το προϋφιστάµενο καθεστώς ενώ παραλείπεται αναφορά σε άλλες των οποίων η εφαρµογή εκτιµάται ότι δεν θα προκαλέσει σοβαρά προβλήµατα.
Κεφάλαιο Α’ – Σκοπός και ορισµοί (άρθρα 1-2)
Με το άρθρο 1 ορίζεται ο σκοπός του νόµου ως µέσου ενσωµάτωσης της βασικής Οδηγίας 2001/77/ΕΚ για την προαγωγή της ηλεκτρικής ενέργειας που παράγεται από ανανεώσιµες πηγές ενέργειας στην εσωτερική αγορά ηλεκτρικής ενέργειας. Παράλληλα µε τις ρυθµίσεις του νόµου προωθείται κατά προτεραιότητα η παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας µε χρήση ΑΠΕ και µέσω συµπαραγωγής ηλεκτρισµού και θερµότητας υψηλής απόδοσης. Με το άρθρο 2 δίνονται οι ορισµοί των κύριων εννοιών που χρησιµοποιούνται στο
νόµο κατά τρόπο συµβατό µε τις διατάξεις του άρθρου 2 του Ν. 2773/1999 (ΦΕΚ Α’ 286)
για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας, του άρθρου 23 του Ν.
3175/2003 (ΦΕΚ Α’ 207) για την επίσπευση της διαδικασίας απελευθέρωσης, του 1 Το κείµενο του νόµου, καθώς και αγγλική µετάφρασή του είναι διαθέσιµο στο δικτυακό τόπο του Υπουργείου Ανάπτυξης ypan.gr
94
άρθρου 1 του Ν. 3426/2005 (ΦΕΚ Α’ 309) µε το ίδιο αντικείµενο και τέλος του άρθρου 2
της Οδηγίας 2001/77/ΕΚ.
Κεφάλαιο Β’ – ‘Αδεια παραγωγής (άρθρα 3-5)
Στο άρθρο 3 αντιµετωπίζεται το σοβαρό θέµα της έκδοσης των αδειών παραγωγής. Ως προς τα κριτήρια µε βάση τα οποία χορηγείται η άδεια παραγωγής σηµειώνεται ότι για την εφαρµογή των διατάξεων για την προστασία του περιβάλλοντος η ΡΑΕ διαβιβάζει την Προµελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων2 στην αρµόδια για την περιβαλλοντική αδειοδό-τηση Υπηρεσία και υποβάλλει τη γνωµοδότηση της στον Υπουργό Ανάπτυξης µόνο αφού περιέλθει σ΄ αυτή η γνωµοδότηση της Υπηρεσίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης. Με την έννοια αυτή στην άδεια παραγωγής ενσωµατώνεται η κατ’ αρχή συναίνεση της πολιτείας ως προς το επιτρεπτό της αιτούµενης δραστηριότητας και βελτιώνεται το προηγούµενο καθεστώς του άρθρου 28 παρ. 1 του Ν. 2773/1999 όπου η ΡΑΕ ασκούσε οιονεί καθήκοντα Υπηρεσίας περιβαλλοντικής αδειοδότησης αφού θα µπορούσε επ’ ευκαιρία της διατύπωσης της γνωµοδότησης προς τον Υπουργό Ανάπτυξης να αποκλείσει για περιβαλλοντικούς λόγους επενδύσεις για τις οποίες δεν είχε καν υπάρξει χειρισµός σχετικών αιτηµάτων από τις καθ’ ύλη κεντρικές και περιφερειακές Υπηρεσίες περιβαλλοντικής αδειοδότησης.
Ουσιαστική είναι η ρύθµιση της παρ. 1 του άρθρου 3 που επιβάλλει την ύπαρξη ανεµολο-γικών στοιχείων που θα έχουν εκτελεστεί από πιστοποιηµένους φορείς κατά DIN-EN ISO/IEC 17025. Με τον τρόπο αυτό περιορίζεται ο υπαρκτός κίνδυνος µαταιώσεως σοβαρών κατά τα άλλα επενδυτικών προσπαθειών µετά τη διαπίστωση κατά τη φάση έναρξης υλοποίησης των έργων ότι το πραγµατικό αιολικό δυναµικό της συγκεκριµένης θέσης υπο-λείπεται του εκτιµηθέντος σε βαθµό καθιστώντα την επένδυση µη βιώσιµη. Επίσης σηµαν-τική είναι και η ρύθµιση της πρώτης περιόδου της παρ. 2 του άρθρου 3 µε την οποία επιβάλλεται συνεργασία της ΡΑΕ µε τον οικείο ∆ιαχειριστή για τον καταρχάς καθορισµό του τρόπου και σηµείου σύνδεσης του προς αδειοδότηση σταθµού µε το Σύστηµα ή το ∆ίκτυο ώστε να µη δηµιουργείται προσδοκία ικανοποίησης αιτηµάτων για λήψη άδειας παραγωγής σε περιοχές µε κορεσµένο ηλεκτρικό χώρο και έλλειψη προοπτικών κατασκευής έργων ενίσχυσης και επέκτασης των έργων µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας στο ορατό µέλλον.
Στην παρ. 4 του άρθρου 3 ορίζεται σε 25 έτη η κατ’ αρχή διάρκεια της άδειας παραγωγής και η δυνατότητα ισόχρονης παράτασης της. Με τις εν λόγω διατάξεις επίσης προβλέπεται ότι εάν σε 24 µήνες (ή 36 µήνες σε περιπτώσεις εταιριών λαϊκής βάσης) δεν έχει εκδοθεί και η άδεια εγκατάστασης θα ανακαλείται η άδεια παραγωγής. Στους λόγους παράτασης του χρονικού διαστήµατος των 24 µηνών δεν θα συνυπολογίζεται ο χρόνος δικαστικής αναστολής της εκτέλεσης οποιασδήποτε πράξης ή έγκρισης αναγκαίας για τη χορήγηση της άδειας εγκατάστασης ή καθυστέρησης µη οφειλόµενης σε υπαιτιότητα του κατόχου της άδειας παραγωγής. Ρητή µνεία γίνεται στο ότι δεν συνιστούν λόγο παράτασης η τροπο-ποίηση της άδειας παραγωγής λόγω µεταβολής µετοχικής σύνθεσης του κατόχου της, ή του τόπου εγκατάστασης ή της εγκατεστηµένης ή της µέγιστης ισχύος, καθώς και η µεταβίβαση της άδειας σε άλλο πρόσωπο. 2 Επισηµαίνεται ότι τα καθεστώς περιβαλλοντικής αδειοδότησης εγκαταστάσεων ανανεώσιµης ηλεκτροπαρα-γωγής διέπεται κυρίως από τις πρόσφατες κοινές υπουργικές αποφάσεις 104247/ΕΥΠΕ/ΠΕΧΩ∆Ε/ 25.5.2006 (ΦΕΚ Β’ 663) και 104248/ΕΥΠΕ/ΠΕΧΩ∆Ε/25.5.2006 (ΦΕΚ Β’ 663) και δεν ισχύει πλέον η κοινή υπουργική απόφαση 1723/2003 (ΦΕΚ Β’ 552). ∆ιευκρινίσεις επί του περιεχοµένου των εν λόγω αποφάσεων δόθηκαν µε την εγκύκλιο 107100/ΕΥΠΕ/ΥΠΕΧΩ∆Ε/29.8.2006.
95
Το άρθρο 4 ασχολείται µε τις εξαιρέσεις από την υποχρέωση λήψης άδειας παραγωγής και δεν αναµένεται να εµφανίσει προβλήµατα ορθής εφαρµογής. Πάντως ειδικά για τα φωτοβολταϊκά συστήµατα είναι ενδεχόµενο να υπάρξουν προσπάθειες για κατάτµηση του πραγµατικού µεγέθους σε υποσύνολα ισχύος µικρότερης αυτής για την οποία απαιτείται άδεια µε σκοπό και την καταστρατήγηση του ευνοϊκού καθεστώτος τιµολόγησης που εισάγει το άρθρο 13 του νέου νόµου. Για το σκοπό αυτό θα πρέπει η ΡΑΕ κατά την εξέταση αιτηµάτων για έκδοση απόφασης απαλλαγής από την υποχρέωση έκδοσης άδειας παραγωγής αλλά και οι φορείς όπως ο ∆ΕΣΜΗΕ και η ∆ΕΗ επ’ ευκαιρία της διατύπωσης όρων σύνδεσης και σύναψης συµβάσεων αγοραπωλησίας ανανεώσιµης ενέργειας να εξετάζουν τη νοµική κατάσταση των ακινήτων για διαπίστωση τυχόν υπαίτιας κατάτµησης3. ∆ηλαδή από τη φύση των διατάξεων φαίνεται ότι η ∆ιοίκηση νοµιµοποιείται να προβαίνει κατ’ εξαίρεση σε έλεγχο τίτλο ιδιοκτησίας.
Υπενθυµίζεται ότι αποµονωµένα µικροδίκτυα κατά τους ορισµούς του άρθρο 1 παρ. 4 του Ν. 3426/2005 είναι τα δίκτυα κάθε Μη ∆ιασυνδεδεµένου Νησιού το οποίο είχε κατά το έτος 1996 συνολική ετήσια κατανάλωση ενέργειας µικρότερη των 500 GWh, ήτοι το σύνολο των 30 αυτόνοµων συστηµάτων της νησιωτικής χώρας εκτός της Κρήτης που κατά το εν λόγω έτος είχε κατανάλωση µεγαλύτερη του εν λόγω ορίου.
Το άρθρο 5 ρυθµίζει θέµατα του Κανονισµού Αδειών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ που θα αντικαταστήσει τον ισχύοντα σήµερα κανονισµό που περι-λαµβάνει όλες τις κατηγορίες ηλεκτροπαραγωγής χωρίς εξειδίκευση στις ιδιαιτερότητες των ΑΠΕ, καθώς και τήρησης ειδικού µητρώου που θα απεικονίζει κάθε στιγµή την κατάσταση του τοµέα από άποψη αδειοδοτήσεων.
Το άρθρο 6 ρυθµίζει το ιδιάζον καθεστώς αδειοδότησης των υβριδικών σταθµών. Συγκε-κριµένα ορίζεται ότι τα αιτήµατα για χορήγηση άδειας παραγωγής θα συνοδεύονται από αναλυτική µελέτη για τον τρόπο ένταξης και λειτουργίας των εν λόγω σταθµών στα ηλεκτρικά δίκτυα των µη διασυνδεδεµένων νησιών µε έµφαση στην τεκµηρίωση της δυνατό-τητας παροχής εγγυηµένης ισχύος. Επίσης στα αιτήµατα θα περιλαµβάνεται πρόταση τιµολόγησης της διαθεσιµότητας ισχύος και της παρεχόµενης ενέργειας αλλά και της ενέργειας που θα απορροφά ο σταθµός από το ∆ίκτυο για την πλήρωση των συστηµάτων αποθήκευσης.
Κεφάλαιο Γ’ – Εγκατάσταση σταθµών παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. και διάθεση ηλεκτρικής ενέργειας (άρθρα 7-12)
Στο άρθρο 7 προβλέπεται ότι οι σταθµοί ηλεκτροπαραγωγής θα µπορούν να εγκαθίστανται σε γήπεδο ή σε χώρο επί των οποίων ο αιτών έχει δικαίωµα νόµιµης χρήσης, δάση ή δασικές εκτάσεις κατά τις διατάξεις των άρθρων 45 και 58 του Ν. 998/1979 (ΦΕΚ Α’ 289) για έγκριση επέµβασης σε περιοχές µε υπαγόµενες στις πλέον άγονες αλλά έχουσες δασικό ενδιαφέρον ή του άρθρου 13 του Ν. 1734/1987 (ΦΕΚ Α’ 189) για παραχώρηση σε περιοχές άγονες ήτοι µε περιορισµένο δασοπονικό ενδιαφέρον, όπως ισχύουν κάθε φορά, καθώς και
3 Υπενθυµίζεται το ανάλογο της πολεοδοµικής νοµοθεσίας και συγκεκριµένα του άρθρου 2 του Ν.∆. 690/ 1948 (ΦΕΚ Α’ 135), όπως η διάταξη αυτή επανήλθε σε ισχύ µε το άρθρο 6 παρ. 1 του Ν. 651/1977 (ΦΕΚ Α’ 207) όπου ορίζεται ότι απογορεύεται η υπαίτια κατάτµηση οικοπέδων επαγοµένη τη δηµιουργία οικοπέδων µη αρτίων ενώ περαιτέρω προβλέπεται ότι είναι εξυπαρχής απολύτως άκυρη κάθε δικαιοπραξία που έχει ως αντικείµενο απαγορευόµενη από τις διατάξεις αυτές µεταβίβαση κυριότητας.
96
σε αιγιαλό, παραλία, θάλασσα ή πυθµένα της µετά από παραχώρηση του σχετικού δικαιώµατος σύµφωνα µε το άρθρο 14 του Ν. 2971/2001 (ΦΕΚ Α’ 285).
Με το άρθρο 8 επέρχονται σηµαντικές αλλαγές στο καθεστώς έκδοσης αδειών εγκατάστα-σης αφού για τα έργα της 2ης υποκατηγορίας της Α’ κατηγορίας και της 3ης ή 4ης υποκα-τηγορίας του άρθρου 3 του Ν. 1650/1986 (ΦΕΚ Α’ 160) προβλέπεται ότι εάν ο Γενικός Γραµµατέας Περιφέρειας δεν εκδώσει την άδεια εγκατάστασης µέσα σε αποκλειστική προθεσµία 15 ηµερών τότε για την έκδοση αυτής αρµόδιος καθίσταται ο Υπουργός Ανάπτυ-ξης που εκδίδει την εν λόγω πράξη σε 30 ηµέρες από την περιέλευση σ’ αυτόν σχετικού αιτήµατος συνοδευόµενου όπωσδήποτε από την απόφαση έγκρισης περιβαλλοντικών όρων. Εξάλλου για έργα που κατατάσσονται στην 1η υποκατηγορία της Α’ κατηγορίας, καθώς και έργα όλων των άλλων κατηγοριών που κατασκευάζονται σε προστατευόµενες περιοχές RAMSAR4, Natura 20005, εθνικούς δρυµούς6 και αισθητικά δάση7 η άδεια εγκατάστασης χορηγείται εξυπαρχής µε κοινή απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και του κατά περίπτωση αρµόδιου Υπουργού.
Με το ίδιο άρθρο ορίζεται ότι η άδεια λειτουργίας χορηγείται µε απόφαση του οργάνου που είναι ή κατέστη αρµόδιο για την έκδοση της άδειας εγκατάστασης.
Στο άρθρο 9 κανονίζεται το καθεστώς ένταξης σταθµών στο Σύστηµα ή το ∆ιασυνδεδεµέ-νο ∆ίκτυο µε άρση του προηγούµενου περιορισµού του άρθρου 35 του Ν. 2773/1999 που έθετε όριο τα 50 MW. Ειδικά για τα µικρά υδροηλεκτρικά έργα το όριο ισχύος για την άσκηση του δικαιώµατος προτεραιότητας στην πρόσβαση διαµορφώνεται πλέον στα 15 MW. Το όριο των 35 MW διατηρείται για διαθέσιµες εγκαταστάσεις ηλεκτροπαραγωγής µέσω ΣΗΘΥΑ στις οποίες δεν γίνεται αποκλειστική χρήση ΑΠΕ ή συνδυασµένη χρήση ΑΠΕ και αερίων καυσίµων και για τις εγκαταστάσεις των αυτοπαραγωγών.
Ειδικά οι µονάδες ελεγχόµενης παραγωγής υβριδικού σταθµού που αξιοποιούν την αποθη-κευµένη ενέργεια από το σύστηµα αποθήκευσης του σταθµού εντάσσονται στο Σύστηµα σύµφωνα µε όσα προβλέπει κάθε φορά ο Κώδικας ∆ιαχείρισης του Συστήµατος για υδροηλεκτρικά έργα ισχύος ανώτερης των 15 MW. Επίσης θα είναι δυνατή η απορρόφηση ενέργειας από το Σύστηµα ή διασυνδεδεµένο ∆ίκτυο για την πλήρωση του µέσου αποθή-κευσης µετά από δήλωση απευθυνόµενη στο ∆ιαχειριστή.
4 Πρόκειται για δέκα υγρότοπους διεθνούς ενδιαφέροντος που περιλαµβάνονται στη διεθνή συνθήκη που υπογράφτηκε στο Ραµσάρ των Ινδιών το 1971 και από τη χώρα µας. Η κύρωση της συνθήκης έγινε µε Ν.∆. 191/1974. 5 Πρόκειται κατά βάση για περιοχές περιλαµβανοµένες στο Ευρωπαϊκό οικολογικό δίκτυο Natura 2000 σύµφωνα µε την Οδηγία 92/43/ΕΟΚ. Οι χαρακτηρισµένοι βιότοποι ανέρχονται σε περίπου 234 από τους οποίους 52 έχουν χαρακτηριστεί ως ειδικά προστατευόµενες περιοχές για τη διατήρηση των άγριων πουλιών σύµφωνα µε την Οδηγία 79/409/ΕΟΚ. 6 Ο όρος εθνικοί δρυµοί αναφέρεται σε περιοχές, οι οποίες σύµφωνα µε τη διεθνή δασική νοµοθεσία εµφανίζουν ειδικό οικολογικό ενδιαφέρον λόγω της σπάνιας και πολυσχιδούς πανίδας και χλωρίδας σε συνδυασµό µε τις γεωµορφολογικές συνθήκες, τα νερά και την ατµόσφαιρα. Στην Ελλάδα δέκα δάση έχουν χαρακτηριστεί και οριοθετηθεί κατάλληλα ως εθνικοί δρυµοί αρχικά µε τις διατάξεις του Α.Ν. 856/1937 (ΦΕΚ Α’ 367) που µεταγενέστερα µεταφέρθηκαν στο Ν.∆. 86/1969 (ΦΕΚ Α’ 7) που αποτελεί τον ισχύοντα δασικό κώδικα ενώ τροποποιήθηκαν µε τις σχετικές µε τους εθνικούς δρυµούς διατάξεις του Ν. 996/1971 (ΦΕΚ Α’ 192). 7 Ο όρος αισθητικά δάση χαρακτηρίζει δασικές εκτάσεις ή φυσικά τοπία ιδιαίτερης αισθητικής, οικολογικής και τουριστικής αξίας και των οποίων η πανίδα, χλωρίδα και µοναδικό κάλλος τελούν υπό καθεστώς προστασίας. Στην Ελλάδα υπάρχουν 19 αισθητικά δάση.
97
Οι διατάξεις του άρθρου 10 ρυθµίζουν το καθεστώς ένταξης των σταθµών ηλεκτροπαραγω-γής στα µη διασυνδεδεµένα νησιά και συγκεκριµένα καθορίζουν ότι προτεραιότητα στην απορρόφηση ενέργειας έχουν οι σταθµοί ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ, καθώς και οι µονάδες ΑΠΕ των υβριδικών σταθµών και έπεται το πλεόνασµα ενέργειας που παράγει αυτοπαραγωγός µέσω ΣΗΘΥΑ.
Για την ενεργοποίηση του άρθρου 11 σηµειώνεται ότι όταν νέα εγκατάσταση παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας µε χρήση ΑΠΕ συνδέεται στο Σύστηµα ή το ∆ίκτυο µέσω υποσταθµού µέσης προς υψηλή τάση που βρίσκεται εκτός του χώρου της εγκατάστασης, για τις απαιτούµενες εγκρίσεις προς κατασκευή των έργων σύνδεσης βρίσκουν αναλογική εφαρµογή οι διατάξεις της κείµενης νοµοθεσίας που διέπουν την εκτέλεση έργων του Κυ-ρίου του Συστήµατος ή του ∆ικτύου. Κατά συνέπεια δεν οφείλεται αντάλλαγµα χρήσης δασι-κής έκτασης8.
Στο άρθρο 12 ορίζεται ο κατ’ αρχή χρόνος ισχύος συµβάσεων αγοραπωλησίας ηλεκτρικής ενέργειας σε δέκα (10) έτη µε δυνατότητα παράτασης κατά δέκα (10) ακόµη έτη µε την προϋπόθεση κατάθεσης έγγραφης δήλωσης του παραγωγού πριν τη λήξη της αρχικής περιόδου ισχύος της συµβάσεως απευθυνόµενης προφανώς στον οικείο ∆ιαχειριστή. ‘Ηδη κατ’ εξουσιοδότηση της παρ. 3 εκδόθηκε η υπουργική απόφαση ∆6/Φ1/οικ.18359/ 14.9.2006 (ΦΕΚ Β’ 1442), µε την οποία καθορίστηκε ο τύπος και το περιεχόµενο συµβάσεων αγοραπωλησίας ηλεκτρικής ενέργειας στο Σύστηµα και επίκειται η έκδοση αντίστοιχης απόφασης που θα καθορίζει τον τύπο και περιεχόµενο συµβάσεων στο ∆ίκτυο.
Η τιµολόγηση της ενέργειας που παράγεται µε χρήση ΑΠΕ ή µέσω ΣΗΘΥΑ γίνεται στο άρθρο 13 µε διαφοροποίηση κατά είδος ανανεώσιµου ενεργειακού πόρου όπως φαίνεται στον κατωτέρω συνοπτικό πίνακα.
Αιολική, υδραυλική, γεωθερµική ενέργεια, βιοµάζα, αέρια εκλυόµενα από χώ-ρους υγειονοµικής ταφής και από εγκαταστάσεις βιολογικού καθαρισµού και βιοαερία, λοιπές ΑΠΕ και ενέργεια µέσω συµπαραγωγής υψηλής απόδοσης
73 84,6
Αιολικά πάρκα στη θάλασσα 90 Φωτοβολταϊκά συστήµατα ισχύος µέχρι 100 kW που εγκαθίστανται σε ακίνητο ιδιοκτησίας ή νόµιµης κατοχής ή όµορα ακίνητα του ίδιου ιδιοκτήτη ή νοµίµου κατόχου
450 500
Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται από φωτοβολταϊκά συστήµατα µε ισχύ µεγαλύτερη των 100 kW
400 450
Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται από συστήµατα άλλης τεχνολογίας πλην φωτοβολταϊκών µε ισχύ µέχρι 5 MW
250 270
Ηλιακή ενέργεια που αξιοποιείται από συστήµατα άλλης τεχνολογίας πλην φωτοβολταϊκών µε ισχύ µεγαλύτερη των 5 MW
230 250
8 Εξάλλου βάσει της παρ. 2 του ίδιου άρθρου στην περίπτωση που δεύτερος χρήστης συνδεθεί µε τα προαναφε-ρόµενα έργα σύνδεσης και η κυριότητα της έκτασης ανήκει στο ∆ηµόσιο, δεν υφίσταται υποχρέωση καταβολής ανταλλάγµατος από το δεύτερο στον πρώτο για τη χρήση του εδάφους που αναλογεί στα έργα αυτά και κατά το τµήµα που ο δεύτερος κάνει χρήση. Τέτοια υποχρέωση δεν έχει ούτε ο Κύριος του ∆ικτύου (και του Συστήµατος για την ταυτότητα του νοµικού λόγου), στον οποίο µεταβιβάζονται τα έργα σύνδεσης και αντίστοιχα η κυριότητα επί του εδάφους επ’ ευκαιρία της σύνδεσης του επόµενου κατά συνέχει του πρώτου χρήστη µε την έννοια ότι τέτοιο αντάλλαγµα ουδέποτε καταβλήθηκε από τον πρώτο χρήστη.
98
Ιδιαίτερη έµφαση δίνεται στη φωτοβολταϊκή ενέργεια της οποίας η τιµολόγηση επιτρέπει πλέον την υλοποίηση επενδύσεων που στο παρελθόν ήταν ανέφικτες. Γενικά η τιµολόγηση γίνεται κατ’ απλούστερο τρόπο σε σχέση µε το προηγούµενο καθεστώς αφού δεν προβλέπεται πλέον αποζηµίωση του σκέλους ισχύος ως µέτρου ώθησης για επιλογή ηλεκτροπαραγωγικού εξοπλισµού που θα λειτουργεί εγγύς του ονοµαστικού µεγέθους κατά το δυνατό µεγαλύτερη διάρκεια του έτους εκτός από την περίπτωση των υβριδικών σταθµών ούτε εφαρµογή συντελεστών διαφοροποίησης ανάλογα το επίπεδο της τεκµαιρόµενης χρονικής διαθεσιµότητας του σταθµού. Ειδικά για τους υβριδικούς σταθµούς η αποζηµίωση για τη διαθεσιµότητα ισχύος δεν καθορίζεται στο νόµο αλλά θα αποτελεί όρο της σχετικής άδειας παραγωγής µετά από στάθµιση της αποζηµίωσης διαθεσιµότητας ισχύος νεοεισερχοµένων µονάδων συµβατικής ηλεκτροπαραγωγής. Επίσης η τιµή ενέργειας που παράγεται σε υβριδικό σταθµό θα καθορίζεται στην άδεια παραγωγής µε βάση το µέσο οριακό µεταβλητό κόστος συµβατικών µονάδων του αυτόνοµου συστήµατος. Η τιµή αυτή δεν θα µπορεί να υπολείπεται του 125% της τιµής µε την οποία χρεώνεται ο υβριδικός σταθµός για την απορρόφηση ενέργειας αναγκαίας για την πλήρωση των µέσων αποθήκευσης. Η τελευταία αυτή τιµή επίσης θα καθορίζεται στην άδεια παραγωγής και θα αντανακλά το µέσο µεταβλητό κόστος παραγωγής των µονάδων βάσης του αυτόνοµου συστήµατος και όχι σύµφωνα µε τις προκαθορισµένες τιµές πώλησης ενέργειας για συγκεκριµένη, π.χ. βιοµηχανική χρήση. Οι ευνοϊκές αυτές ρυθµίσεις δεν επεκτείνονται και στην ενέργεια που οι µονάδες ΑΠΕ του υβριδικού σταθµού εγχέουν απευθείας στο ∆ίκτυο αλλά η τιµολόγηση γίνεται όπως στην παρ. 1 του άρθρου 13. Περαιτέρω στον παραγωγό του υβριδικού σταθµού δίνεται εναλλακτικά το δικαίωµα συµψηφισµού της ενέργειας που παράγει στις µονάδες ΑΠΕ του σταθµού και εγχέει απευθείας στο ∆ίκτυο µε την ενέργεια που απορροφά από το ∆ίκτυο για την πλήρωση του µέσου αποθήκευσης.
Στην παρ. 4 του άρθρου 13 γίνεται ρητή πρόβλεψη ότι σε περίπτωση µελλοντικής σύν-δεσης αυτόνοµου νησιού µε το σύστηµα δεν θα θίγονται οι εν ενεργεία συµβάσεις αγοραπω-λησίας ηλεκτρικής ενέργειας αλλά δεν θα είναι δυνατή η παράταση τους µε το ίδιο καθεστώς τιµών .
Στην παρ. 6 του ίδιου άρθρου ρυθµίζεται το βασικό θέµα της αναπροσαρµογής των τιµών ανανεώσιµης ενέργειας στη βάση της µεσοσταθµικής µεταβολής των τιµολογίων της ∆ΕΗ όπως εγκρίνονται κάθε φορά από τον Υπουργό Ανάπτυξης. Η ρύθµιση επεκτείνεται και πέραν του τρέχοντος επιπέδου απελευθέρωσης αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας ορίζοντας ότι στην περίπτωση κατά την οποία δεν θα γίνεται διοικητικός καθορισµός των τιµολογίων της ∆ΕΗ, η αναπροσαρµογή θα λαµβάνει χώρα ενιαία για όλες τις τιµές µε απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης και σε επίπεδο 80% της µεταβολής του δείκτη τιµών καταναλωτή.
Τέλος στην παρ. 7 γίνεται πρόβλεψη για ετήσια αναπροσαρµογή των τιµών πώλησης ενέρ-γειας υβριδικού σταθµού και της αποζηµίωσης διαθεσιµότητας ισχύος µε απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης .
Για την περαιτέρω προώθηση της φωτοβολταϊκής ενέργειας και την αντιµετώπιση ειδικό-τερων θεµάτων του κλάδου στο άρθρο 14 προβλέπεται η κατάρτιση από τη ΡΑΕ και η έγκριση από τον Υπουργό Ανάπτυξης ειδικού προγράµµατος ανάπτυξης µε ενδεικτικό στόχο τα 500 ΜWpeak στο διασυνδεδεµένο και τα 200 ΜWpeak στα αυτόνοµα νησιά. Ο επιµερισµός των 200 ΜWpeak στα επί µέρους αυτόνοµα συστήµατα µετά από σχετική µελέτη του οικείου ∆ιαχειριστή που λαµβάνει υπόψη τις ιδιαιτερότητες κάθε συστήµατος.
99
Παρότι για την τιµολόγηση της φωτοβολταϊκής ενέργειας θα ισχύουν κατ’ αρχή οι τιµές του άρθρου 13 θα είναι δυνατή η µεταβολή τους µε απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης ώστε να εξυπηρετηθούν καλύτερα οι στόχοι του προγράµµατος.
Με τα άρθρα αυτά εισάγεται στην εσωτερική νοµοθεσία ο θεσµός των εγγυήσεων προέλευσης µε τη µεταφορά των διατάξεων του άρθρου 5 της Οδηγίας 2001/77/ΕΚ κατά το πρότυπο της ∆ανικής νοµοθεσίας.
Με τις εισαγόµενες ρυθµίσεις ορίζονται οι αρµόδιοι κατά περίπτωση φορείς έκδοσης των εγγυήσεων προέλευσης και συγκεκριµένα ο ∆ΕΣΜΗΕ για το διασυνδεδεµένο Σύστηµα, η ∆ΕΗ για το ∆ίκτυο, το ΚΑΠΕ για τα αυτόνοµα συστήµατα. Παράλληλα η ΡΑΕ που είναι ανεξάρτητη από τις δραστηριότητες παραγωγής και εµπορίας ηλεκτρικής ενέργειας ορίζεται ως φορέας ελέγχου της ορθής λειτουργίας του συστήµατος. Για την αποτελεσµατική εκπλήρωση του έργου των ανωτέρω φορέων καθορίζονται το περιεχόµενο των εγγυήσεων προέλευσης και η διαδικασία έκδοσης τους, ο τρόπος µεταβίβασης και η τήρηση ειδικού µητρώου σε έντυπη και ηλεκτρονική µορφή.
Κεφάλαιο ΣΤ’ – Όργανα Συντονισµού και Προώθησης Επενδύσεων στους Τοµείς Α.Π.Ε. και Σ.Η.Θ.Υ.Α. (‘Αρθρα 19-23)
Με το άρθρο 19 συνιστάται επιτροπή προώθησης επενδυτικών σχεδίων µεγάλης κλίµακας, ήτοι έργων άνω των 30 εκατ. Ευρώ µε ευρεία συµµετοχή συναρµόδιων Υπουργείων σε επίπεδο γενικών γραµµατέων και άλλων φορέων, καθώς και υπηρεσιακών παραγόντων µε κύριο έργο το συντονισµό και κατεύθυνση των αρµόδιων υπηρεσιών. Παράλληλα η επιτροπή εξετάζει και συµβάλλει στην επίλυση κάθε αναφυόµενου προβλήµατος αλλά και διαµεσολαβεί µεταξύ των ενδιαφεροµένων επενδυτών και των υπηρεσιών.
Με το άρθρο 20 συνιστάται επιτροπή σε επίπεδο διευθυντικών στελεχών του Υπουργείου Ανάπτυξης και άλλων συναρµόδιων Υπουργείων και της ΡΑΕ για το χειρισµό θεµάτων επενδύσεων µέχρι του ύψους της προηγούµενης επιτροπής. Η επιτροπή επιλαµβάνεται αυτεπάγγελτα ή µετά από αίτηµα ενδιαφεροµένου ή και παραποµπή του θέµατος από την επιτροπή του άρθρου 19. Η επιτροπή εξετάζει κάθε υπόθεση επένδυσης και µεριµνά για την επίλυση των αναφυοµένων προβληµάτων
Με το άρθρο 21 προβλέπεται η κατάρτιση και δηµοσιοποίηση από τον Υπουργό Ανάπτυ-ξης τριών κατηγοριών εθνικών εκθέσεων. Συγκεκριµένα η πρώτη κατηγορία εκθέσεων καταρτίζεται σε ετήσια βάση από το ΚΑΠΕ µε αντικείµενο την αναλυτική επισκόπηση της διείσδυσης των ΑΠΕ και ΣΗΘΥΑ, τον εντοπισµό προβληµάτων στην ανάπτυξη του τοµέα και την παράθεση συγκριτικών στοιχείων άλλων χωρών της ΕΕ. Επίσης ανά διετία η ΡΑΕ συντάσσει έκθεση που αναφέρεται στην επίτευξη των εθνικών στόχων και εστιάζεται στους κλιµατικούς παράγοντες που επηρεάζουν την υλοποίηση µε αναφορά στα λαµβανόµενα νοµοθετικά, κανονιστικά και διοικητικά µέτρα µαζί µε αξιολόγηση τους µε τελικό στόχο την επιτάχυνση των διαδικασιών προώθησης του τοµέα. Η έκθεση αυτή συµπληρώνεται µε προτάσεις σε επίπεδο πολιτικής και εφαρµογής. Τέλος κάθε πέντε χρόνια η ΡΑΕ συντάσσει αναλυτική έκθεση µε στοχοθεσία ορίζοντα δεκαετίας και ταυτόχρονη περιγραφή ληφθέντων ή µελετώµενων µέτρων.
100
Με το άρθρο 22 καθορίζεται πλαίσιο διοικητικών κυρώσεων που επιβάλλονται στην περί-πτωση παράβασης των διατάξεων του νόµου και των κανονιστικών πράξεων που εκδίδονται κατ’ εξουσιοδότηση του.
Με το άρθρο 23 παρέχεται η δυνατότητα έκδοσης προεδρικού διατάγµατος µε το οποίο θα κωδικοποιείται το θεσµικό πλαίσιο που διέπει την εν γένει παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας ώστε να εµπεδωθεί, προς όφελος κυρίως των επενδυτών, η αναγκαία ασφάλεια δικαίου.
Με το στοιχείο Α παρ. 1 του άρθρου 24 επέρχεται τροποποίηση της βασικής διάταξης του άρθρου 58 παρ. 2 του Ν. 998/1979 όπου στην έγκριση περιβαλλοντικών όρων ενσωµατώνε-ται η απόφαση έγκρισης επέµβασης σε δασική έκταση που εκδίδεται από τον Υπουργό Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίµων για δραστηριότητες για την περιβαλλοντική αδειοδό-τηση των οποίων αρµόδιες είναι οι κεντρικές Υπηρεσίες του Υπουργείου Περιβάλλοντος, Χωροταξίας και ∆ηµοσίων ‘Εργων ή τον Γενικό Γραµµατέα της οικείας Περιφέρειας εφόσον αρµόδιες είναι οι περιφερειακές ή νοµαρχιακές Υπηρεσίες περιβάλλοντος.
Επίσης µε την παρ. 2 του στοιχείου Α του ίδιου άρθρου προβλέπεται ότι όταν απαιτείται χαρακτηρισµός γης κατά τις διατάξεις του άρθρου 14 του Ν. 998/1979, η σχετική διαδικασία κινείται παράλληλα µε τη διαδικασία έκδοσης της απόφασης έγκρισης των περιβαλλοντικών όρων, η προθεσµία της οποίας παρατείνεται για όσο χρόνο διαρκεί η διαδικασία χαρακτηρισµού.
Με το στοιχείο Β εισάγεται κατά τροποποίηση του άρθρου 2 παρ. 5 του Ν. 2244/1994 (ΦΕΚ Α’ 168) η δυνατότητα συνδέσεως αυτοπαραγωγού µε απευθείας γραµµή, όπως αυτή ορίζεται στο άρθρο 1 του Ν. 3426/2005 µε το χώρο κατανάλωσης στην περίπτωση που οι χώροι αυτοί δεν είναι όµοροι, δηλαδή δεν απαιτείται η γραµµή αυτή να αποτελεί τµήµα του Συστήµατος ή του ∆ικτύου.
Με το στοιχείο Γ που αναφέρεται στη διάταξη του άρθρου 10 παρ. 1 του Ν. 2773/1999 όπως ίσχυε µετά την τροποποίηση από το άρθρο 2 παρ. 11 του Ν. 2941/2001 (ΦΕΚ Α’ 201) καταργείται το όριο ισχύος των 900 kW για τους εφεδρικούς σταθµούς για την απαλλαγή από την υποχρέωση εφοδιασµού µε άδεια παραγωγής αλλά ορίζεται ότι σε περίπτωση λειτουργίας των σταθµών για σκοπούς διάφορους από τους προβλεπόµενους θα απαιτείται η έκδοση άδειας παραγωγής.
Με το στοιχείο ∆ εισάγεται η δυνατότητα παραχώρησης δικαιώµατος χρήσης αιγιαλού, παραλίας, συνεχόµενου ή παρακείµενου θαλάσσιου χώρου ή πυθµένα θάλασσας για την κατασκευή έργων ανανεώσιµης ηλεκτροπαραγωγής µέσω κατάλληλης συµπλήρωσης των διατάξεων του Ν. 2971/2001 και παράλληλα καθορίζεται η σχετική διαδικασία.
Κεφάλαιο Η’ – Λοιπές διατάξεις (άρθρα 25-26)
Με το άρθρο 25 ρυθµίζεται το καθεστώς του ειδικού τέλους ύψους 3% που, µε εξαίρεση τους παραγωγούς φωτοβολταϊκής ενέργειας, επιβάλλεται σε όλες τους παραγωγούς επί των προ ΦΠΑ τιµών πωλήσεως της ενέργειας στον οικείο ∆ιαχειριστή. Με το ίδιο άρθρο τερµα-τίζεται εκκρεµότητα που ταλαιπώρησε επί σειρά ετών τους επενδυτές αφού προβλέπεται ότι δεν συνιστά παραβίαση των διατάξεων του άρθρου 10 του Ν. 3299/2004 (ΦΕΚ Α’ 261) και προφανώς των αντιστοίχων διατάξεων των προηγούµενων αναπτυξιακών νόµων η πριν την παρέλευση πενταετίας από την παροχή δηµόσιας ενίσχυσης µεταβίβαση στον κύριο του
101
Συστήµατος ή του ∆ικτύου παγίων περιουσιακών στοιχείων που αντιστοιχούν στην αξία των έργων επέκτασης για τη σύνδεση σταθµών ανανεώσιµης ηλεκτροπαραγωγής µε το Σύστηµα ή ∆ίκτυο της χώρας. Με το άρθρο 26 που δεν αφορά τις ΑΠΕ απλοποιούνται οι διαδικασίες και συντέµνονται
οι χρόνοι που απαιτούνται για την τροποποίηση των αδειών παραγωγής, εγκατάστασης και
λειτουργίας που κατέχονται από πρόσωπα που συµµετέχουν στους διαγωνισµούς του
∆ΕΣΜΗΕ Α.Ε. που διεξάγονται σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 15 του Ν. 2773/ 1999.
Συγκεκριµένα καθίσταται δυνατή µετά από απόφαση του Υπουργού Ανάπτυξης εκδιδόµενη
µετά από εισήγηση του ∆ΕΣΜΗΕ και γνώµη της ΡΑΕ η τροποποίηση άδειας παραγωγής
προκειµένου να ισχύει υπέρ προσώπου που υποκατέστησε τον ανάδοχο που προέκυψε από το
διαγωνισµό και κατείχε άδεια παραγωγής. Με τον τρόπο αυτό διευκολύνεται η κατασκευή
σταθµών συµβατικής ηλεκτροπαραγωγής από πρόσωπα που έχουν την οικονοµική και
τεχνική δυνατότητα αλλά δεν είχαν συµµετάσχει στο διαγωνισµό του ∆ΕΣΜΗΕ και δεν
κατείχαν άδεια παραγωγής. Στην ουσία πρόκειται για ρύθµιση ανάλογη αυτής του άρθρου 5
παρ. 7 του Ν. 1418/1984 (ΦΕΚ Α’ 23) για τα δηµόσια έργα, όπως προστέθηκε µε το άρθρο 1
του Ν. 2940/2001 (ΦΕΚ Α’ 180), για τις «κατασκευαστικές κοινοπραξίες» που συνιστώνται
όχι πριν τη διενέργεια διαγωνισµού για την ανάληψη δηµοσίου έργου αλλά µετά από την κα-
τακύρωση του αποτελέσµατος του. Επίσης στο ίδιο άρθρο προστίθεται η δυνατότητα
ορισµού ως κριτηρίου ανάθεσης της προσφοράς χαµηλότερης τιµής.
Κεφάλαιο Θ’ - Μεταβατικές και τελικές διατάξεις (’Αρθρα 27-33)
Με το άρθρο 27 παρ. 1 καθορίζεται η τύχη αιτηµάτων εκκρεµών κατά την έναρξη ισχύος του νέου νόµου µε τη ρητή πρόβλεψη ότι η αξιολόγηση τους µε σκοπό τη λήψη άδειας παρα-γωγής θα διενεργηθεί µε τον υφιστάµενο Κανονισµό Αδειών Παραγωγής και Προµήθειας Ηλεκτρικής Ενέργειας µε την πρόσθετη απαίτηση της προσκόµισης µετρήσεων (οι οποίες για το αιολικό δυναµικό θα πρέπει να έχουν διεξαχθεί από πιστοποιηµένο φορέα), καθώς και φακέλου προµελέτης περιβαλλοντικών επιπτώσεων σύµφωνα µε το κριτήριο του άρθρου 3 παρ. 1 περ. δ του νέου νόµου. Με την παρ. 2 εφαρµόζεται το καθεστώς των προϊσχυσασών διατάξεων στις περιπτώσεις αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας, καθώς και λοιπών αδειών και σχετικών διοικητικών πράξεων που είναι αναγκαίες για τη συντέλεση της αδειοδοτικής διαδικασίας.
Συγκεκριµένα µέχρι την έκδοση της υπουργικής απόφασης κατά τις διατάξεις του άρθρου 8 παρ. 10 η αδειοδοτική διαδικασία θα ακολουθεί τις προϋφιστάµενες ρυθµίσεις της απόφασης ∆6/Φ1/2000/13.2.2002 στο βαθµό που δεν έρχονται σε αντίθεση µε τις διατάξεις του νέου νόµου. Εποµένως αιτήµατα για λήψη άδειας εγκατάστασης ή λειτουργίας που είχαν υποβληθεί πριν την έναρξη ισχύος του νέου νόµου θα εξετάζονται βάσει των προϋφισταµένων διατάξεων. Εξάλλου κάτοχοι αδειών παραγωγής που είχαν εκδοθεί βάσει των προϋφισταµένων διατάξεων, πριν την υποβολή αιτήµατος για λήψη άδειας εγκατάστα-σης θα πρέπει να έχουν υποβάλει στην αρµόδια για την περιβαλλοντική αδειοδότηση υπηρε-
102
σία φάκελο Π.Π.Ε. για τη διενέργεια Π.Π.Ε.Α. Εποµένως αιτήµατα που έχουν υποβληθεί στις οικείες ∆ιευθύνσεις Σχεδιασµού και Ανάπτυξης των Περιφερειών (∆ιεύθυνση ∆ηµο-σίων ‘Εργων για την περίπτωση της Περιφέρειας Αττικής) θα εξετάζονται µετά την ολοκλήρωση της διαδικασίας διενέργειας Π.Π.Ε.Α.
Αιτήµατα για λήψη άδειας λειτουργίας θα υποβάλλονται στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης σε όσες περιπτώσεις είναι αρµόδια για την κίνηση της σχετικής διαδικασίας χορήγησης αδειών εγκατάστασης. Κατά συνέπεια σχετικά αιτήµατα που τυχόν έχουν υποβληθεί στις ∆ιευθύνσεις των Περιφερειών της προηγούµενης παραγράφου που εφεξής δεν είναι αρµόδιες, θα πρέπει να διαβιβάζονται στην Κεντρική Υπηρεσία του Υπουργείου Ανάπτυξης.
Τέλος αιτήµατα για τροποποίηση άδειας εγκατάστασης (ή λειτουργίας) που είχε εκδοθεί πριν την έναρξη ισχύος των νέου νόµου αντιµετωπίζονται ως συνέχεια του αρχικού αιτή-µατος και ως εκ τούτου ο χειρισµός τους θα γίνεται από την Υπηρεσία που εξέδωσε την αρχική άδεια.
Με τις παρ. 3 και 4 επεκτείνεται αυτοδίκαια η ισχύς αδειών παραγωγής ώστε να λήγουν είκοσι (20) έτη µετά την έκδοση τους.
Με την παρ. 4 εξαιρούνται από την εφαρµογή του νόµου τα υδροηλεκτρικά έργα εγκατε-στηµένης ισχύος ανώτερης των δέκα πέντε (15) MW9. Από την τελεολογική ερµηνεία αυτής της διάταξης προκύπτει ότι σκοπός του νοµοθέτη δεν ήταν να αφεθούν τα µεγάλα υδρο-ηλεκτρικά έργα εκτός πάσης νοµοθετικής ρυθµίσεως. Κάτι τέτοιο θα καθιστούσε αδύνατη την αδειοδότηση και κατασκευή τους εκτός ίσως των έργων της ∆ΕΗ η οποία λόγω των υπηρεσιών δηµοσίου συµφέροντος10 που υποχρεούται να παρέχει υπάγεται στο καθεστώς που είχε διαµορφωθεί κατά τη µέχρι την έκδοση της Οδηγίας 96/92/ΕΚ για την απελευθέρωση της αγοράς ηλεκτρικής ενέργειας (ήδη 2003/54/ΕΚ) περίοδο. Ενόψη τούτου η αληθής έννοια της ρύθµισης για την οποία θα γίνει τροποποίηση ή αυθεντική ερµηνεία από νεότερο νοµοθέτηµα είναι ότι τα µεγάλα υδροηλεκτρικά έργα απλώς δεν απολαύουν προτεραιότητας στην κατανοµή του φορτίου ούτε εγγυηµένης τιµής πώλησης της κιλοβατώρας τους αλλά διέπονται από τον ισχύοντα Κώδικα ∆ιαχείρισης του Συστήµατος και Συναλλαγών Ηλεκτρικής Ενέργειας. Ειδικότερα το καθεστώς αδειοδότησης δεν µπορεί να αποκλίνει από αυτό που διέπει τα µικρά υδροηλεκτρικά έργα αφού η διαφορά είναι απλώς ποσοτική και µάλιστα από κοινού συµµετέχουν στην επίτευξη του στόχου της Οδηγίας 2001/77/ΕΚ.
Η αληθής έννοια της παρ. 5 εκφράζεται µε τη νεότερη διάταξη του άρθρου 17 παρ. 2 του Ν. 3489/2006 σύµφωνα µε την οποία το ειδικό τέλος που προβλέπεται στην παρ. Α1 του Ν. 3468/2006 ορίζεται για τους παραγωγούς ηλεκτρικής ενέργειας από Α.Π.Ε. των οποίων οι σταθµοί τελούσαν σε εµπορική λειτουργία πριν τις 27.6.2006 σε ποσοστό 2% κατά το διάστηµα µέχρι 31.12.2004 και σε ποσοστό 3% από 1.1.2006, όπως άλλωστε και οι νεοεσερχόµενοι σταθµοί που διέπονται ως προς το ύψος του τέλους από τις διατάξεις του άρθρου 25 παρ. 1 του Ν. 3468/2006.
9 Η διάρθωση στο µέγεθος αυτό έγινε µε τις διατάξεις του άρθρου 17 παρ. 1 του Ν. 3489/2006 (ΦΕΚ Α’ 205). 10 ‘Οπως είναι γνωστό τα έργα αυτά παράλληλα προς την υδροενεργειακή αξιοποίηση ικανοποιούν και αρδευ-τικές, υδρευτικές, αντιπληµµυρικές κλπ ανάγκες δηµοσίου συµφέροντος.
103
Με την παρ. 9 της οποίας βεβαίως η σηµασία είναι περισσότερο συµβολική, εκφράζεται σε νοµοθετική βάση η δέσµευση της πολιτείας για επίτευξη του ενδεικτικού στόχου του παραρτήµατος της Οδηγίας σε ποσοστό 20,1% ενώ για το έτος 2020 ο στόχος τίθεται σε επίπεδο 29%.
Με την παρ. 10 διευκρινίζεται το καθεστώς έκδοση αδειών εγκατάστασης υδροηλεκτρικών έργων µε ρητή αναφορά στις απαιτήσεις του άρθρου 711 του Ν. 3199/2003 (ΦΕΚ Α’ 208) για προηγούµενη κατάρτιση και έγκριση σχεδίων διαχείρισης υδατικών πόρων από τις οικείες Περιφέρειες αλλά µε εφαρµογή µετά τις 22.12.2009. Με τον τρόπο αυτό αίρεται τυχόν αµφισβήτηση ως προς την ισχύ των διατάξεων του άρθρου 3 παρ. 5 εδάφ. ε του Ν. 1739/1987 (ΦΕΚ Α’ 189) που επίσης προέβλεπε µεσοχρόνια προγράµµατα ανάπτυξης υδα-τικών πόρων για τα οποία νοµολογιακά είχε επικρατήσει η άποψη ότι δεν απαιτείται η έκδοση προεδρικών διαταγµάτων για την εφαρµογή τους µε αρνητικές συνέπειες στην υλο-ποίηση αξιόλογων επενδυτικών σχεδίων.
Η παρ. 11 που καλύπτει ουσιαστικό νοµοθετικό κενό µεριµνά για την τύχη ισχυουσών συµβάσεων που δεν είχαν ανανεωθεί σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 37 του Ν. 2773/1999 ορίζοντας ότι οι συµβάσεις αυτές µπορεί να παραταθούν για δέκα (10) επιπλέον έτη απλώς µε µονοµερή δήλωση του παραγωγού προς τον οικείο ∆ιαχειριστή.
Με το άρθρο 28 καταργείται το τελευταίο εδάφιο της παρ. 4 του άρθρου 3 και το άρθρο 10 του Ν. 3175/2003 που αναφέρονται στην παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας από γεωθερµία αφού το θέµα αυτό ρυθµίζεται εφεξής µε τις γενικότερες διατάξεις του Ν. 3468/2006. Με το ίδιο άρθρο καταργούνται οι παράγραφοι 1, 2 και 3 του άρθρου 35 του Ν. 2773/1999 που αναφέρονται στο ευνοϊκό καθεστώς προτεραιότητας στην κατανοµή, καθώς και τα άρθρα 36-39 του ίδιου νόµου που ρυθµίζουν θέµατα απορρόφησης ανανεώσιµης ενέργειας, σύνδεσης µε το Σύστηµα και το ∆ίκτυο και τιµολόγησης ανανεώσιµης ενέργειας αφού το θέµα ρυθµίζεται εφεξής µε τις διατάξεις των άρθρων 9-13 του Ν. 3468/2006. Επίσης καταργείται η παρ. 4 του άρθρου 2 του Ν. 2244/1994 που αναφέρεται στη δυνατότητα εγκατάστασης σταθµών ηλεκτροπαραγωγής σε χώρο επί του οποίου υπάρχει δικαίωµα απο-κλειστικής χρήσης βάσει εµπράγµατου δικαιώµατος ή ενοχικής σχέσης αφού το θέµα ρυθµί-ζεται µε τις διατάξεις του άρθρου 7 του νέου νόµου. Τέλος καταργούνται οι διατάξεις των παρ. 1, 2, 3, 5, 6 και 7 του άρθρου 3 του ίδιου νόµου που αφορούν το καθεστώς έκδοσης αδειών εγκατάστασης και λειτουργίας κατά το µέρος που αφορούν σταθµούς ηλεκτροπαραγωγής µε χρήση ΑΠΕ ή µέσω ΣΗΘΥΑ καθώς και εφεδρικούς σταθµούς ενώ παραµένουν σε ισχύ για ρύθµιση θεµάτων συµβατικής ηλεκτροπαραγωγής.
Με τις διατάξεις των άρθρων 29-32 ρυθµίζονται θέµατα άσχετα προς το κύριο αντικείµενο του νόµου.
Τέλος µε το άρθρο 33 ορίζεται η έναρξη ισχύος του νόµου.
Ο Γενικός Γραµµατέας
11 Σηµειώνεται ότι µε τις διατάξεις του άρθρου 9 του Ν. 3481/2006 (ΦΕΚ Α’ 162) προστέθηκe στο άρθρο 7 πα-ράγραφος 5 σύµφωνα µε την οποία µέχρι την εγκριση του εθνικού προγράµµατος διαχείρισης και προστασίας του υδατικού δυναµικού και την έκδοση των οικείων σχεδίων διαχείρισης των Περιφερειών επιτρέπεται η υδροληψία από συγκεκριµένη λεκάνη απορροής και η µεταφορά ύδατος σε άλλη λεκάνη για παραγωγή ενέρ-γειας από υδροηλεκτρικά έργα ισχύος ανώτερης των 50 MW.
ΠΡΟΕ∆ΡΙΚΟ ∆ΙΑΤΑΓΜΑ 299/2003 ΦΕΚ 255/Α/4.11.2003 Καθορισµός κατώτερων και ανώτερων συντελεστών απόσβεσης. Ο ΠΡΟΕ∆ΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ∆ΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ Έχοντας υπόψη: 1. Τις διατάξεις της περίπτωσης στ' της παραγράφου 1 του άρθρου 31 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήµατος, ο οποίος κυρώθηκε µε το Ν. 2238/1994 (Φ.Ε.Κ. 151 Α'), όπως ισχύουν µετά την τροποποίηση τους µε την παράγραφο 6 του άρθρου 5του Ν. 3091/2002 (Φ.Ε.Κ. 330 Α'). 2. Τις διατάξεις του άρθρου 29Α του Ν. 1558/1985 (Φ.Ε.Κ. 137 Α'), όπως αυτό προστέθηκε µε το άρθρο 27 του Ν. 2081 /1992 (Φ.Ε.Κ. 154 Α') και αντικαταστάθηκε από την παράγραφο 2α του άρθρου 1 του Ν. 2469/1997 (Φ.Ε.Κ. 38 Α'). 3. Την 1065956/863/Α0012/15.7.2003 απόφαση του Πρωθυπουργού και Υπουργού Οικονοµίας και Οικονοµικών (Φ.Ε.Κ. 985 Β'), µε την οποία καθορίστηκαν οι αρµοδιότητες των Υφυπουργών Οικονοµίας και Οικονοµικών. 4. Το γεγονός ότι από τις διατάξεις του παρόντος Προεδρικού ∆ιατάγµατος δεν προκαλείται δαπάνη σε βάρος του κρατικού προϋπολογισµού. 5. Τη γνωµοδότηση του Συµβουλίου της Επικρατείας 385/2003, µε πρόταση του Υφυπουργού Οικονοµίας και Οικονοµικών αποφασίζουµε: ΚΕΦΑΛΑΙΟ Α ΓΕΝΙΚΕΣ ∆ΙΑΤΑΞΕΙΣ ΑΡΘΡΟ 1 1. Για τον προσδιορισµό του καθαρού κέρδους των εµπορικών, βιοµηχανικών και γεωργικών επιχειρήσεων που ασκούνται από φυσικά και νοµικά πρόσωπα, καθώς και του καθαρού εισοδήµατος από υπηρεσίες ελευθέριων επαγγελµάτων, σύµφωνα µε τις διατάξεις των άρθρων 31, 41, 49 και 105 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήµατος, οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης της αξίας των πάγιων περιουσιακών στοιχείων ορίζονται κατά τις επόµενες διατάξεις του παρόντος. 2. Η διενέργεια των αποσβέσεων κατ' έτος και µε τα οριζόµενα δια του παρόντος ποσοστά είναι υποχρεωτική. Ειδικότερα οι νέες επιχειρήσεις, για τις τρεις (3) πρώτες διαχειριστικές περιόδους που έπονται της χρήσης µέσα στην οποία άρχισε η παραγωγική λειτουργία τους, δύνανται να προβούν σε απόσβεση όλων των πάγιων περιουσιακών στοιχείων τους είτε µε συντελεστή µηδέν τοις εκατό (0%) είτε µε συντελεστή πενήντα τοις εκατό (50%) του ισχύοντος ποσοστού, µε την προϋπόθεση ότι ο συντελεστής απόσβεσης που θα επιλεγεί από την επιχείρηση δεν θα µεταβάλλεται από διαχείριση σε διαχείριση. 3. Τα ποσοστά αποσβέσεων που ορίζονται µε το παρόν αφορούν ετήσια απόσβεση. Για τα νέα πάγια περιουσιακά στοιχεία η απόσβεση αρχίζει από το µήνα κατά τον οποίο αυτά χρησιµοποιήθηκαν ή τέθηκαν σε λειτουργία και υπολογίζεται σε τόσα δωδέκατα όσοι και οι µήνες µέχρι το τέλος της διαχειριστικής χρήσης.
107
4. Οι αποσβέσεις που διενεργούνται σύµφωνα µε τις διατάξεις του παρόντος δεν δύνανται να υπερβούν την αξία κτήσης ή την αναπροσαρµοσµένη αξία του αποσβεστέου πάγιου περιουσιακού στοιχείου, κατά τα οριζόµενα στην παράγραφο 3 του άρθρου 2. 5. Η αξία των εργαλείων και των ανταλλακτικών των µηχανηµάτων που χρησιµοποιούνται από τις επιχειρήσεις και τους ελεύθερους επαγγελµατίες αποσβένεται εξ' ολοκλήρου µέσα στη χρήση κατά την οποία χρησιµοποιήθηκαν για πρώτη φορά. 6. Πάγια περιουσιακά στοιχεία, των οποίων η αξία κτήσης εκάστου είναι µέχρι εξακόσια (600) ευρώ, δύνανται να αποσβένονται εξ' ολοκλήρου µέσα στη χρήση κατά την οποία χρησιµοποιήθηκαν ή τέθηκαν σε λειτουργία. 7. Οι διατάξεις των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 9 του Ν. 1809/1988 (Φ.Ε.Κ. Α'222) δεν θίγονται από τις διατάξεις του παρόντος. 8. Οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης που ορίζονται µε το παρόν εφαρµόζονται από 1ης Ιανουαρίου 2003, για διαχειριστικές περιόδους που αρχίζουν από την ηµεροµηνία αυτή και µετά. ΑΡΘΡΟ 2 1. Για τα πάγια περιουσιακά στοιχεία που έχουν αποκτηθεί µέχρι και 31.12.1997, καθώς και εκείνα που αποκτούνται από 1.1.1998 και µετά, µε την επιφύλαξη των αναφερόµενων στην παράγραφο 2 του άρθρου αυτού, οι αποσβέσεις διενεργούνται µε τη σταθερή µέθοδο απόσβεσης. 2. Για τα καινούργια µηχανήµατα και το λοιπό µηχανολογικό ή τεχνικό εξοπλισµό παραγωγής, που αποκτούν από 1.1.1998 και µετά οι βιοµηχανικές, βιοτεχνικές, µεταλλευτικές, λατοµικές και οι µικτές επιχειρήσεις αυτών, οι αποσβέσεις διενεργούνται υποχρεωτικά είτε µε τη σταθερή µέθοδο απόσβεσης είτε µε τη φθίνουσα µέθοδο απόσβεσης, µε την προϋπόθεση ότι η µέθοδος που θα επιλεγεί, γι' αυτά τα πάγια στοιχεία, θα εφαρµόζεται κατά πάγιο τρόπο. 3. Οι τακτικές αποσβέσεις, που διενεργούνται µε τις µεθόδους που προαναφέρθηκαν, υπολογίζονται σύµφωνα µε όσα ορίζονται ειδικότερα στις διατάξεις του παρόντος και µε την εφαρµογή των προβλεπόµενων στο παρόν διάταγµα συντελεστών, επί της σε ευρώ αξίας κτήσης των πάγιων περιουσιακών στοιχείων της επιχείρησης, προσαυξηµένης µε τις δαπάνες προσθηκών και βελτιώσεων, ή της αναπροσαρµοσµένης αξίας τους, όπως η αξία αυτή εξευρίσκεται σύµφωνα µε τις ισχύουσες κάθε φορά σχετικές διατάξεις. ΚΕΦΑΛΑΙΟ Β' ΣΤΑΘΕΡΗ ΜΕΘΟ∆ΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΑΠΟΣΒΕΣΗΣ ΣΤΑΘΕΡΗΣ ΜΕΘΟ∆ΟΥ ΑΡΘΡΟ 3 1. Οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης της αξίας των κτιριακών εγκαταστάσεων και οικοδοµηµάτων ορίζονται ως ακολούθως:
108
α) Για οικοδοµές ή τµήµατα αυτών που χρησιµοποιούνται ως οικοτροφεία, σχολεία, φροντιστήρια, αίθουσες κινηµατογράφων ή θεάτρων, κλινικές, σανατόρια και καταστήµατα εξυπηρέτησης του κοινού, γενικώς, κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος οκτώ τοις εκατό (8%). β) Για οικοδοµές ή τµήµατα αυτών που χρησιµοποιούνται ως ξενοδοχεία, κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%). γ) Για οικοδοµές ή τµήµατα αυτών, που χρησιµοποιούνται ως µπαγκαλόους ή κάµπιγκς και είναι κατασκευασµένες από ξύλο, καθώς και τις συναφείς εγκαταστάσεις, που επίσης είναι κατασκευασµένες από ξύλο, κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). Για τις ίδιες οικοδοµές ή τµήµατα αυτών και τις συναφείς εγκαταστάσεις τους, που είναι κατασκευασµένες από τσιµέντο, κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος οκτώ τοις εκατό (8%). δ) Για οικοδοµές ή τµήµατα αυτών που χρησιµοποιούνται για άλλες χρήσεις, κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). ε) Για πρόχειρες κατασκευές (ξύλινες, πλαστικές κ.λπ.) που χρησιµοποιούνται για οποιαδήποτε χρήση, κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). στ) Για βιοµηχανοστάσια, όπως αυτά νοούνται από τις διατάξεις της περίπτωσης α' της παραγράφου 2 του άρθρου 21 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήµατος, τα παραρτήµατα και παρακολουθήµατά τους, καθώς και τις αποθήκες που είναι συνεχόµενες µε αυτά και χρησιµοποιούνται για την αποθήκευση πρώτων υλών ή την πρώτη εναπόθεση των βιοµηχανικών προϊόντων, κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος οκτώ τοις εκατό (8%). ζ) Για οικοδοµήµατα που χρησιµοποιούνται για την επεξεργασία και συντήρηση καπνών σε φύλλα (αποθήκες καπνών ή άλλων εξαγώγιµων γεωργικών προϊόντων) και ως ξηραντήρια καπνού, κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος οκτώ τοις εκατό (8%). η) Για οικοδοµήµατα αεροδροµίων που χρησιµοποιούνται ως αεροσταθµοί επιβατών, κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). θ) Για οδικά δίκτυα εντός χώρου εργοστασίων ή χώρου που βρίσκεται οικισµός προσωπικού, κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). 2. Τα ποσοστά απόσβεσης που αναφέρονται στην προηγούµενη παράγραφο υπολογίζονται στην αξία µόνο των κτισµάτων, ανεξάρτητα από τον τρόπο κατασκευής τους (συνήθης ή προκατασκευή). 3. Από το ποσό της µε βάση τις διατάξεις του παρόντος άρθρου αναγνωριζόµενης απόσβεσης αφαιρείται η κατά τις διατάξεις του άρθρου 23 του Κώδικα Φορολογίας Εισοδήµατος παρεχόµενη απόσβεση κατά ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) ή πέντε τοις εκατό (5%) επί του ακαθάριστου εισοδήµατος της οικοδοµής ή του καταστήµατος, γραφείου κ.λπ., αναλόγως της περίπτωσης. ΑΡΘΡΟ4 1. Για τα µηχανήµατα και τις εγκαταστάσεις παραγωγής, µεταφοράς και διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και για τα ορυχεία επιχειρήσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, στα οποία εξορύσσονται ύλες που χρησιµοποιούνται για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας, καθώς και για τα µηχανήµατα και τις εγκαταστάσεις τους, οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για ατµοηλεκτρικές µονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας:
109
αα) Για λιγνιτικές µονάδες, µονάδες πετρελαίου (ΜΑΖΟΥΤ) και µονάδες φυσικού αερίου, κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). β) Για αεριοστροβιλικές µονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας ελαφρού πετρελαίου (ΝΤΗΖΕΛ), κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος επτά τοις εκατό (7%). γ) Για µονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας συνδυασµένου κύκλου: αα) Για µονάδες ελαφρού πετρελαίου (ΝΤΗΖΕΛ), κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος επτά τοις εκατό (7%). ββ) Για µονάδες φυσικού αερίου, κατώτερος έξι τοις εκατό (6%) και ανώτερος επτά τοις εκατό (7%). δ) Για ντηζελοηλεκτρικές µονάδες (µονάδες εσωτερικής καύσης) παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%). ε) Για υδροηλεκτρικούς σταθµούς παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας: αα) Για φράγµατα δύο τοις εκατό (2%). ββ) Για µηχανήµατα και εγκαταστάσεις κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). στ) Για µονάδες παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας εναλλακτικών µορφών: αα) Για αιολικά πάρκα και φωτοβολταϊκές και γεωθερµικές µονάδες κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος επτά τοις εκατό (7%). ζ) Για σταθµούς συµπαραγωγής ηλεκτρισµού θερµότητας (ΣΗΘ) κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος επτά τοις εκατό (7%). η) Για µηχανήµατα και εγκαταστάσεις µεταφοράς ηλεκτρικής ενέργειας: αα) Για γραµµές µεταφοράς κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). ββ) Για υποσταθµούς µεταφοράς κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). γγ) Για εναέρια καλώδια µεταφοράς δεδοµένων κατώτερος δέκα τοις εκατό (10%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). δδ) Για συστήµατα τηλεποπτείας -τηλεχειρισµών κατώτερος δεκαοκτώ τοις εκατό (18%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). θ) Για µηχανήµατα και εγκαταστάσεις διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας: αα) Για δίκτυα διανοµής χαµηλής τάσης κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%). ββ) Για δίκτυα διανοµής µέσης τάσης κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). γγ) Για υποσταθµούς διανοµής µέσης τάσης - χαµηλής τάσης κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%). δδ) Για υποσταθµούς διανοµής υψηλής τάσης - µέσης τάσης κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%). εε) Για κέντρα διανοµής υψηλής τάσης - µέσης τάσης κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%). στστ) Για καλώδια µεταφοράς δεδοµένων κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος οκτώ τοις εκατό (8%). ζζ) Για συστήµατα τηλεποπτείας - τηλεχειρισµών κατώτερος δεκαοκτώ τοις εκατό (18%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). ι) Για εξοπλισµό συνεργείων συντήρησης µονάδων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας, γενικά, κατώτερος δέκα τοις εκατό (10%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). ια) Για ορυχεία επιχειρήσεων παραγωγής ηλεκτρικής ενέργειας στα οποία εξορύσσονται ορυκτές ύλες για την παραγωγή ηλεκτρικής ενέργειας κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). ιβ) Για µηχανήµατα και εγκαταστάσεις των παραπάνω ορυχείων:
110
αα) Για ηλεκτροκίνητο εκσκαπτικό εξοπλισµό (εκσκαφείς - αποθέτες -ταινιόδροµοι) κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%). ββ) Για τεχνικά έργα υποδοµής και υποστήριξης κατώτερος έξι τοις εκατό (6%) και ανώτερος επτά τοις εκατό (7%). γγ) Για χωµατουργικά µηχανήµατα και οχήµατα κατώτερος δεκατέσσερα τοις εκατό (14%) και ανώτερος δεκαέξι τοις εκατό (16%). δδ) Για εξοπλισµό συνεργείων συντήρησης κατώτερος δέκα τοις εκατό (10%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό 2. Για τηλεπικοινωνιακές εγκαταστάσεις και τηλεπικοινωνιακά έργα οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για ψηφιακά κέντρα και ηλεκτρονικές τερµατικές διατάξεις κατώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). β) Για εξοπλισµό µετάδοσης (δικτύων) κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό γ) Για τηλεφωνικές, τηλεγραφικές και τηλετυπικές (TELEX) εγκαταστάσεις κέντρων και ραδιοηλεκτρικές εγκαταστάσεις κατώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). δ) Για υπόγεια και υποβρύχια καλώδια – σωληνώσεις (συµβατικά και οπτικών ινών) κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος επτά τοις εκατό (7%). ε) Για καλώδια σωληνώσεων οπτικών ινών κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος οκτώ τοις εκατό (8%). στ) Για εναέρια ενσύρµατα δίκτυα κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%) και για εναέρια ασύρµατα δίκτυα κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος οκτώ τοις εκατό (8%). ζ) Για κύριες τηλεφωνικές, τηλεγραφικές και ραδιοηλεκτρικές συνδέσεις - συσκευές και θαλάµους κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). η) Για δευτερεύουσες εγκαταστάσεις κατώτερος οκτώµισι τοις εκατό (8,5%) και ανώτερος δωδεκάµισι τοις εκατό (12,5%). θ) Για καλωδιακά πλοία κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). 3. Για τα µηχανήµατα και γενικά τον ειδικό εξοπλισµό των ραδιοτηλεοπτικών σταθµών οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για κάµερες και παρελκόµενα, βίντεο και παρελκόµενα, καθώς και κινητές µονάδες εξωτερικών µεταδόσεων, κατώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). β) Για κέντρα εκποµπής - αναµεταδότες (ποµποί - αναµεταδότες και παρελκόµενα, πυλώνες - ιστοί και παρελκόµενα, καθώς και κεραίες εκποµπής - λήψης και παρελκόµενα) κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). γ) Για λοιπά µηχανήµατα και εγκαταστάσεις ραδιοτηλεοπτικών σταθµών κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). 4. Για τα έργα δικτύων ύδρευσης, αποχέτευσης, αντιπληµµυρικών έργων, έργων αντιρρύπανσης και κέντρων επεξεργασίας λυµµάτων, οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για έργα δικτύων ύδρευσης: αα) Για φράγµατα ένα τοις εκατό (1%). ββ) Για διυλιστήρια κατώτερος ένα τοις εκατό (1%) και ανώτερος δύο τοις εκατό (2%).
111
γγ) Για υδραγωγεία κατώτερος ενάµισι τοις εκατό (1,5%) και ανώτερος δυόµισι τοις εκατό (2,5%). δδ) Για κύριους τροφοδοτικούς αγωγούς κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τρία τοις εκατό (3%). εε) Για δευτερεύοντες τροφοδοτικούς αγωγούς κατώτερος δυόµισι τοις εκατό (2,5%) και ανώτερος τρεισίµισι τοις εκατό (3,5%). στστ) Για δίκτυα διανοµής, καθώς και εξωτερικά και εσωτερικά αντλιοστάσια, κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). ζζ) Για δεξαµενές κατώτερος ένα τοις εκατό (1%) και ανώτερος δύο τοις εκατό (2%). β) Για έργα δικτύων αποχέτευσης: αα) Για έργα βαρείας υποδοµής και βασικούς συλλεκτήρες κατώτερος ένα τοις εκατό (1 %) και ανώτερος δύο τοις εκατό (2%). ββ) Για δευτερεύοντες αγωγούς κατώτερος ενάµισι τοις εκατό (1,5%) και ανώτερος δυόµισι τοις εκατό (2,5%). γγ) Για εξωτερικές διακλαδώσεις κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). δδ) Για ηλεκτροµηχανολογικές εγκαταστάσεις κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). γ) Για αντιπληµµυρικά έργα: αα) Για διευθετήσεις ρεµάτων ένα τοις εκατό (1%). ββ) Για συλλεκτήρες οµβρίων υδάτων κατώτερος ένα τοις εκατό (1 %) και ανώτερος δύο τοις εκατό (2%). γγ) Για δίκτυα οµβρίων υδάτων κατώτερος ενάµισι τοις εκατό (1,5%) και ανώτερος δυόµισι τοις εκατό (2,5%). δδ) Για φρεάτια υδροσυλλογής κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). δ) Για έργα αντιρρύπανσης και κέντρα επεξεργασίας λυµµάτων: αα) Για ερευνητικά κέντρα λυµµάτων και κέντρα λυµµάτων κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). 5. Για τα µηχανήµατα και εγκαταστάσεις που χρησιµοποιούνται από τις καπνοβιοµηχανίες οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για κοπτικές µηχανές, χαρµανιέρες, υγραντήρια και ξηραντήρια καπνών, εγκαταστάσεις µεταφοράς καπνών σε φύλλα και κεκοµµένου, κλιµατιστικές εγκαταστάσεις στους χώρους επεξεργασίας και βιοµηχανοποίησης κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). β) Για σιγαροποιητικές, κυτιοποιητικές, πακεταριστικές, λιθογραφικές µηχανές καισελλοφανέζες κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). 6. Για τα µηχανήµατα και εγκαταστάσεις των πρατηρίων υγρών καυσίµων και λιπαντηρίων οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για αντλίες και εξοπλισµό αυτών (των πρατηρίων) κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). β) Για αεροσυµπιεστές και γρασσαδόρους κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). 7. Για τα δοχεία µεταφοράς υγρών και αερίων, δεξαµενές κ.λπ. οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για δοχεία µεταφοράς υγρών υλών (βαρελιών κ.λπ.) κατώτερος είκοσι τέσσερα τοις εκατό (24%) και ανώτερος τριάντα τοις εκατό (30%).
112
β) Για χαλύβδινες φιάλες υγραερίου κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). γ) Για δίκτυα σωληνώσεων υγρών καυσίµων και τα σχετικά εξαρτήµατα κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). δ) Για µεταλλικές και από σκυρόδεµα δεξαµενές εναποθήκευσης υγρών καυσίµων κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). 8. Για τα ψυκτικά µηχανήµατα οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για τα ψυκτικά µηχανήµατα (ψυγεία διατήρησης τροφίµων κ.λπ.) και τις εγκαταστάσεις κλιµατισµού και κεντρικής θέρµανσης (λέβητες - καυστήρες κ.λπ.) στους χώρους παραγωγής κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). β) Για τα ψυγεία αποθήκευσης τροφίµων γενικά σε εγκαταστάσεις τρίτων κατώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). 9. Για τα γερανοφόρα και ανυψωτικά µηχανήµατα ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε έντεκα τοις εκατό (11 %) και δεκαπέντε τοις εκατό (15%) αντίστοιχα. 10. Για τα µηχανήµατα παραγωγής ταινιών (κινηµατογραφικών, βίντεο και συναφών) ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε έντεκα τοις εκατό (11%) και δεκαπέντε τοις εκατό (15%) αντίστοιχα. 11. Προκειµένου για ειδικές εγκαταστάσεις και µηχανήµατα των παρακάτω επιχειρήσεων οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Κονσερβοποιίας και τυποποιηµένων προϊόντων, βυρσοδεψίας, παραγωγής νηµάτων και υφασµάτων από φυσικό και τεχνητό βαµβάκι, παραγωγής πλαστικών ειδών και εκτυπωτικών, εκδοτικών και βιβλιοδετικών εργασιών κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). β) Υποδηµατοποιίας, παραγωγής νηµάτων και υφασµάτων από µαλλί και µετάξι (φυσικό ή τεχνητό), παραγωγής χηµικών και φαρµακευτικών προϊόντων, διυλιστηρίων, παραγωγής τσιµέντου και παραγωγής σιδήρου, χάλυβα, όλου µίνας και αλουµινίου κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). 12. Για τις µήτρες (καλούπια) που έχουν κατασκευασθεί από οποιαδήποτε ύλη, εκτός πλαστικής ή θερµοπλαστικής, ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε έντεκα τοις εκατό (11%) και δεκαπέντε τοις εκατό (15%) αντίστοιχα. 13. Για τις οικιακές συσκευές ή συστήµατα χρήσης φυσικού αερίου και ανανεώσιµων πηγών ενέργειας παρέχεται η δυνατότητα απόσβεσης µέχρι ποσοστού εβδοµήντα πέντε τοις εκατό (75%) της δαπάνης µε τους κατωτέρω οριζόµενους κατώτερους και ανώτερους συντελεστές απόσβεσης: α) Λέβητες κεντρικής θέρµανσης φυσικού αερίου χυτοσίδηροι, θερµοσίφωνες αποθήκευσης καύσης φυσικού αερίου και µαγειρικές συσκευές καύσης φυσικού αερίου κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). β) Λέβητες κεντρικής θέρµανσης φυσικού αερίου χαλύβδινοι, θερµοσίφωνες ταχείας ροής και συνδυασµένοι λέβητες, θερµοσίφωνες καύσης φυσικού αερίου και ηλιακό θερµοσιφωνικό οικιακό σύστηµα κατώτερος τεσσεράµισι τοις εκατό (4,5%) και ανώτερος εξίµισι τοις εκατό (6,5%).
113
γ) Αυτόνοµα θερµαντικά σώµατα καύσης φυσικού αερίου, µαγειρικές συσκευές µεικτού τύπου (ηλεκτρικές και φυσικού αερίου) και ηλιακούς συλλέκτες κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). 14. Για τα µηχανήµατα και ειδικές εγκαταστάσεις παραγωγής, µεταφοράς, αποθήκευσης και διανοµής του φυσικού αερίου οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για αγωγούς µεταφοράς και διανοµής φυσικού αερίου χαλύβδινους ή πολυαιθυλαινίου και τις εγκαταστάσεις τους, δεξαµενές υγροποιηµένου φυσικού αερίου από σκυρόδεµα και ειδικό µέταλλο και υπόγειες αποθήκες φυσικού αερίου κατώτερος ενάµισι τοις εκατό (1,5%) και ανώτερος δυόµισι τοις εκατό (2,5%). β) Για µηχανήµατα ηλεκτρονικής εγκατάστασης καθοδικής προστασίας αγωγών φυσικού αερίου κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος επτά τοις εκατό (7%). γ) Για σταθµούς µέτρησης και ρύθµισης της πίεσης του φυσικού αερίου και σταθµούς συµπίεσης κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). δ) Για κρυογενικές εγκαταστάσεις αεριοποίησης υγροποιηµένου φυσικού αερίου µετά των εξαρτηµάτων τους, κατώτερος ενάµισι τοις εκατό (1,5%) και ανώτερος δυόµισι τοις εκατό (2,5%). 15. Για τα λοιπά µηχανήµατα και εγκαταστάσεις οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, σανατορίων, κλινικών και εκπαιδευτηρίων κατώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). β) Των λοιπών επιχειρήσεων κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). ΑΡΘΡΟ 5 1. Ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης της αξίας των εγκαταστάσεων γενικά των επιχειρήσεων που χαρακτηρίζονται ως επικίνδυνες ορίζονται σε δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και είκοσι τοις εκατό (20%) αντίστοιχα. 2. Ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης της αξίας των εγκαταστάσεων γενικά των επιχειρήσεων που παράγουν πολεµικά είδη µε εκρηκτικές ύλες ορίζονται σε είκοσι επτά τοις εκατό (27%) και τριάντα τρία τοις εκατό (33%) αντίστοιχα. 3. Οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στο άρθρο αυτό δεν δικαιούνται να διενεργήσουν τις κατά τα άρθρα 3, 4 και 10 του παρόντος αποσβέσεις. ΑΡΘΡΟ 6 1. Οι επιχειρήσεις λατοµείων, εξόρυξης µεταλλευµάτων ή άλλων ορυκτών υλών εκτός από τις κατά τα άρθρα 3, 4, 10 και 11 του παρόντος αποσβέσεις διενεργούν ετήσια απόσβεση και επί της αξίας των λατοµείων ή των µεταλλείων µε κατώτερο συντελεστή επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερο δέκα τοις εκατό (10%). 2. Για τα έξοδα κατασκευής ιδιωτικών οδών, πλατειών, δικτύων ύδρευσης, αποχέτευσης και αντιπληµµυρικών έργων των επιχειρήσεων που αναφέρονται στην προηγούµενη παράγραφο ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε τέσσερα τοις εκατό (4%) και επτά τοις εκατό (7%) αντίστοιχα.
114
3. Για τα έξοδα κατασκευής υποσταθµών διανοµής ηλεκτρικής ενέργειας, υποσταθµών µεταφοράς και γραµµών διανοµής χαµηλής τάσης και γραµµών µεταφοράς αυτής των ίδιων επιχειρήσεων ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε επτά τοις εκατό (7%) και δέκα τοις εκατό (10%) αντίστοιχα. 4. Για τους σπαστήρες λίθων, θραυστήρες, τριβεία, πετρελαιοµηχανές και λοιπά µηχανήµατα των επιχειρήσεων του άρθρου αυτού ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε έντεκα τοις εκατό (11 %) και δεκαπέντε τοις εκατό (15%) αντίστοιχα. 5. Η απόσβεση των δαπανών που πραγµατοποιούνται για την εκτέλεση κάθε φύσης µεταλλευτικών ερευνών, καθώς και των συναφών προς αυτές δαπανών γενικά διενεργείται σύµφωνα µε τις διατάξεις του άρθρου 18 του Ν.∆. 4029/1959 (Φ.Ε.Κ. Α' 250). Οι διατάξεις της παραγράφου αυτής έχουν ανάλογη εφαρµογή και επί των λατοµικών επιχειρήσεων. ΑΡΘΡΟ 7 1. Για λιµενικά έργα και ναυπηγεία οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για λιµένες, αποβάθρες, ορµητήρια και προβλήτες κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). β) Για έργα ελάφρυνσης πρανών κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11 %) και ανώτερος δεκαέξι τοις εκατό (16%). γ) Για ρυµούλκες, βυθοκόρους, πλωτούς γερανούς, ακάτους, πορθµεία, λέµβους, φορτηγίδες, πλωτήρες και λοιπά συναφή στοιχεία κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). δ) Για µόνιµες δεξαµενές από σκυρόδεµα και πλωτές δεξαµενές κατώτερος πέντε τοις εκατό (5%) και ανώτερος οκτώ τοις εκατό (8%). ε) Για ναυπηγικές κλίνες κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). στ) Για σχέδια ναυπήγησης πλοίων κατώτερος είκοσι επτά τοις εκατό (27%) και ανώτερος τριάντα τρία τοις εκατό (33%). 2. Για τα πάγια περιουσιακά στοιχεία των εργοληπτικών επιχειρήσεων δηµόσιων και ιδιωτικών έργων οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για ξυλεία η οποία χρησιµοποιείται σε οικοδοµικά και άλλα τεχνικά έργα, κατώτερος είκοσι τέσσερα τοις εκατό (24%) και ανώτερος τριάντα τοις εκατό (30%). β) Για µεταλλικά ικριώµατα, κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). γ) Για προωθητήρες γαιών (µπουλντόζες), φορτωτές, ισοπεδωτές, αεροσυµπιεστές, εκσκαφείς, ασφαλτικά µηχανήµατα, γεωτρύπανα, αναβατόρια, µηχανικά φτυάρια, αυτοκινούµενους αποξεστήρες, θραυστήρες, τριβείς, σιλοκόσκινα, δονητές και αναµικτήρες σκυροδέµατος, οδοστρωτήρες κ.λπ. κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). 3. Για τις εγκαταστάσεις γενικά των επιχειρήσεων εκµετάλλευσης διωρύγων ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε έντεκα τοις εκατό (11%) και δεκαέξι τοις εκατό (16%) αντίστοιχα.
115
4. Οι επιχειρήσεις που αναφέρονται στην προηγούµενη παράγραφο του άρθρου αυτού δεν δικαιούνται να διενεργούν τις κατά τα άρθρα 3, 4, 7 παράγραφος 1 και 10 του παρόντος αποσβέσεις. 5. Για τις εγκαταστάσεις αεροδροµίων οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για αεροδιάδροµους, γέφυρες διέλευσης αεροσκαφών, χώρους πίστας αεροδροµίου για στάθµευση αεροσκαφών, γέφυρες επιβίβασης επιβατών, σύστηµα τροφοδοσίας επεξεργασµένου αέρα και ολοκληρωµένο σύστηµα διαχείρισης αποσκευών, κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). β) Για υπόγειο σύστηµα παροχής ρεύµατος 400 ΗΖ στα αεροσκάφη κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). γ) Για οπτικά αεροβοηθήµατα: αα) Για εργασίες κατασκευής, κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). ββ) Για εξοπλισµό, κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). δ) Για τηλεπικοινωνιακά συστήµατα κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). ΑΡΘΡΟ 8 Για τα γεωργικά µηχανήµατα και τα εργαλεία που χρησιµοποιούνται από τις γεωργικές επιχειρήσεις και εκµεταλλεύσεις γενικά οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για ελκυστήρες, αλωνιστικές µηχανές, οδοντωτές σβάρνες, σκαλιστήρια, καλλιεργητές, άροτρα, δισκοσβάρνες, χορτοαναδευτές, χορτοσωρευτές, σπαρτικές µηχανές, φορητά αναβατόρια, µηχανές τεµαχισµού σανών για αποθήκευση (στάσιµες), µηχανές άλεσης τροφών, ρυµούλκες, θεριστικές µηχανές, αυτοδετικές, χορτοσυλλεκτοδεµατικές, πατατοσυλλεκτικές και θεριζοαλωνιστικές µηχανές, φορτωτικές, χορτοκοπτικές, συλλεκτικές βάµβακος και συλλεκτικές αραβόσιτου µηχανές, φρέζες, τευτλοεξαγωγείς, κινητήρες εσωτερικής καύσης και αντλητικά συγκροτήµατα κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). β) Για λιπασµατοδιανοµείς και ψεκαστήρες, κατώτερος δέκα τοις εκατό (10%) και ανώτερος δεκατέσσερα τοις εκατό (14%). γ) Για λοιπά µηχανήµατα, κατώτερος επτά τοις εκατό (7%) και ανώτερος δέκα τοις εκατό (10%). ΑΡΘΡΟ 9 Οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης της αξίας των ακόλουθων πάγιων περιουσιακών στοιχείων των επιχειρήσεων που εκµεταλλεύονται κινηµατογραφικές ταινίες, βιντεοκασέττες - D.V.D., καθώς και των ραδιοτηλεοπτικών σταθµών ορίζονται ως ακολούθως: α) Για τις κινηµατογραφικές ταινίες: αα) κατώτεροι εβδοµήντα πέντε τοις εκατό (75%) για το πρώτο έτος, έντεκα τοις εκατό (11%) για το δεύτερο έτος, επτά τοις εκατό (7%) για το τρίτο έτος και επτά τοις εκατό (7%) για το τέταρτο έτος εκµετάλλευσης τους και ββ) ανώτεροι ογδόντα τοις εκατό (80%) για το πρώτο έτος, δώδεκα τοις εκατό (12%) για το δεύτερο έτος και οκτώ τοις εκατό (8%) για το τρίτο έτος εκµετάλλευσης τους.
116
Η απόσβεση υπολογίζεται σε δωδεκάµηνη βάση ανεξάρτητα από το χρόνο εκµετάλλευσης της ταινίας στο οικείο διαχειριστικό έτος, µε τον περιορισµό ότι αυτή δεν µπορεί να υπερβεί κατά το πρώτο έτος τα ακαθάριστα έσοδα που πραγµατοποιήθηκαν από την εκµετάλλευση της ταινίας. Η τυχόν διαφορά της µειωµένης κατά το πρώτο έτος απόσβεσης προσαυξάνει τις αποσβέσεις του δεύτερου έτους ανεξάρτητα από το ύψος των ακαθάριστων εσόδων, ώστε για τα πρώτα δύο (2) έτη η συνολική απόσβεση να ανέρχεται στο ογδόντα έξι τοις εκατό (75% + 11% = 86%) της αξίας της ταινίας στην περίπτωση επιλογής των κατώτερων συντελεστών ή στο ενενήντα δύο τοις εκατό (80% + 12% = 92%) της αξίας της ταινίας στην περίπτωση επιλογής των ανώτερων συντελεστών. β) Για τις βιντεοταινίες - D.V.D.: αα) κατώτεροι εξήντα πέντε τοις εκατό (65%) για το έτος κτήσης, είκοσι πέντε τοις εκατό (25%) για το δεύτερο έτος και δέκα τοις εκατό (10%) για το τρίτο έτος εκµετάλλευσης τους και ββ) ανώτεροι εβδοµήντα τοις εκατό (70%) για το έτος κτήσης και τριάντα τοις εκατό (30%) για το δεύτερο έτος εκµετάλλευσης τους. γ) Οι τηλεταινίες, τηλεσειρές, µουσικές εκποµπές, εορταστικές εκποµπές, κινούµενα σχέδια, τηλεπαιχνίδια, ψυχαγωγικές εκποµπές, εκποµπές λόγου, αθλητικές και ποικίλου περιεχοµένου αναλόγως του χρόνου εκµετάλλευσης τους αποσβένονται είτε εφάπαξ είτε τµηµατικά και ισόποσα µέσα σε µία πενταετία σύµφωνα µε τη διάταξη της περίπτωσης α' της παραγράφου 3 του άρθρου 43 του Κ.Ν. 2190/1920, αν η εκµετάλλευση τους διαρκεί ένα έτος ή περισσότερα του ενός αντίστοιχα. ΑΡΘΡΟ 10 1. Για τα µεταφορικά µέσα (εκτός από τα πλωτά και τα εναέρια) και το τροχαίο υλικό οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για τουριστικά λεωφορεία (πούλµαν) και λεωφορεία µεταφορικών επιχειρήσεων κατώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). β) Για φορτηγά αυτοκίνητα κατώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). γ) Για επιβατηγά αυτοκίνητα και µοτοσικλέτες: αα) Εκπαιδευτηρίων, κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). ββ) Επιχειρήσεων ενοικίασης αυτοκινήτων και µοτοσικλετών και εκπαίδευσης υποψήφιων οδηγών (αυτοκινήτων και µοτοσικλετών), κατώτερος δεκαεννέα τοις εκατό (19%) και ανώτερος είκοσι πέντε τοις εκατό (25%). γγ) Λοιπών επιχειρήσεων, κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). δ) Για µοτοποδήλατα και ποδήλατα κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). ε) Για οχήµατα χωµατουργικών έργων εντός ορυχείου, εξαιρουµένων εκείνων που αναφέρονται στην υποπερίπτωση γγ' της περίπτωσης ιβ' της παραγράφου 1 του άρθρου 4, κατώτερος δεκαεννέα τοις εκατό (19%) και ανώτερος είκοσι πέντε τοις εκατό (25%). στ) Για οχήµατα µεταφοράς προσώπων εντός ορυχείου κατώτερος έντεκα τοις εκατό (11%) και ανώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%). ζ) Για σιδηροτροχιές και τροχαίο υλικό κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). η) Για λοιπά µέσα και µηχανήµατα των συγκοινωνιακών επιχειρήσεων κατώτερος οκτώ τοις εκατό (8%) και ανώτερος δώδεκα τοις εκατό (12%). 2. Για τα εναέρια µεταφορικά µέσα οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως:
117
α) Για καινούργια αεροσκάφη, ελικόπτερα και ανεµόπτερα κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%). β) Για µεταχειρισµένα αεροσκάφη, ελικόπτερα και ανεµόπτερα κατώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%) και ανώτερος έξι τοις εκατό (6%), πλέον ένα τοις εκατό (1 %) για κάθε έτος το οποίο παρήλθε από το επόµενο έτος της κατασκευής µέχρι το έτος της απόκτησης. 3. Για τα πλοία και λοιπά πλωτά µέσα χωρητικότητας φορτίου κάτω των 500 τόνων: α) κατώτεροι συντελεστές απόσβεσης δεκαπέντε τοις εκατό (15%) για το πρώτο έτος εκµετάλλευσης τους υπό ελληνική σηµαία, επτά τοις εκατό (7%) ετησίως από το δεύτερο έως και το πέµπτο έτος και τρία τοις εκατό (3%) ετησίως για το έκτο και κάθε ένα από τα επόµενα έτη εκµετάλλευσης τους και β) ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης είκοσι τοις εκατό (20%) για το πρώτο έτος εκµετάλλευσης τους υπό ελληνική σηµαία, δέκα τοις εκατό (10%) ετησίως από το δεύτερο έως και το πέµπτο έτος και πέντε τοις εκατό (5%) ετησίως για το έκτο και κάθε ένα από τα επόµενα έτη εκµετάλλευσης τους. 4. Τα ποσοστά απόσβεσης που αναφέρονται στις παραγράφους 1 έως και 3 αυτού του άρθρου δεν εφαρµόζονται στην περίπτωση που προβλέπονται διαφορετικοί συντελεστές από διατάξεις ειδικών νόµων. ΑΡΘΡΟ 11 1. Ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης των ειδών εξοπλισµού γενικά (επίπλων, σκευών κ.λπ.) των σανατορίων, κλινικών, εκπαιδευτηρίων, εστιατορίων και κέντρων διασκέδασης ορίζονται, αντίστοιχα, σε είκοσι τέσσερα τοις εκατό (24%) και τριάντα τοις εκατό (30%). 2. Ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης των ειδών εξοπλισµού γενικά (επίπλων, σκευών κ.λπ.) των λοιπών επιχειρήσεων ορίζονται σε δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και είκοσι τοις εκατό (20%) αντίστοιχα. 3. Για τα είδη εξοπλισµού γραφείου, δηλαδή αριθµοµηχανές, λογιστικές µηχανές, φωτοαντιγραφικά και φωτοτυπικά µηχανήµατα, γραφοµηχανές, µαγνητόφωνα, προβολείς διαφανειών, τηλεφωνικά κέντρα, τηλεφωνικές συσκευές, συσκευές TELEX, FAX, καθώς και τα επιστηµονικά όργανα και τις συσκευές εργαστηρίου χηµείου, ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και είκοσι τοις εκατό (20%) αντίστοιχα. 4. Αν τα πάγια περιουσιακά στοιχεία που αναφέρονται στην παράγραφο 3 αυτού του άρθρου χρησιµοποιούνται ως µέσα εκπαίδευσης, ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε είκοσι εννέα τοις εκατό (29%) και τριάντα πέντε τοις εκατό (35%) αντίστοιχα. 5. Για τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές και τα ηλεκτρονικά συγκροτήµατα, γενικώς, ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε είκοσι τέσσερα τοις εκατό (24%) και τριάντα τοις εκατό (30%) αντίστοιχα. Αν τα παραπάνω πάγια περιουσιακά στοιχεία χρησιµοποιούνται ως µέσα εκπαίδευσης, ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζονται σε τριάντα τέσσερα τοις εκατό (34%) και σαράντα τοις εκατό (40%) αντίστοιχα.
118
Ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης του λογισµικού (SOFTWARE) των ηλεκτρονικών υπολογιστών ορίζεται σε είκοσι τέσσερα τοις εκατό (24%) και τριάντα τοις εκατό (30%) αντίστοιχα. Η απόσβεση των ηλεκτρονικών υπολογιστών και του λογισµικού (SOFTWARE) µπορεί να γίνεται και εφάπαξ κατά τη χρήση εντός της οποίας τίθενται σε λειτουργία. 6. Ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης της αξίας των ειδών υγιεινής των ξενοδοχειακών επιχειρήσεων, σανατορίων και κλινικών, στις περιπτώσεις που αυτά θεωρούνται εγκαταστάσεις των παραπάνω επιχειρήσεων και όχι των ακινήτων, ορίζονται σε δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και είκοσι τοις εκατό (20%), αντίστοιχα. 7. Για φωτεινές επιγραφές που είναι εγκατεστηµένες σε ακίνητα τρίτων ο κατώτερος και ο ανώτερος συντελεστής απόσβεσης ορίζεται σε δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και είκοσι τοις εκατό (20%) αντίστοιχα. ΑΡΘΡΟ 12 Για τα είδη τα οποία αποτελούν πάγια στοιχεία ασκούµενης δραστηριότητας, η οποία εντάσσεται στις υπηρεσίες ελευθέριων επαγγελµάτων, οι κατώτεροι και οι ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης ορίζονται ως ακολούθως: α) Για µηχανήµατα και λοιπές επαγγελµατικές εγκαταστάσεις, όργανα και συσκευές εργαστηρίου χηµείου και συναφών ειδών και έπιπλα και σκεύη κατώτερος δεκαπέντε τοις εκατό (15%) και ανώτερος είκοσι τοις εκατό (20%). β) Για ηλεκτρονικούς υπολογιστές και ηλεκτρονικά συγκροτήµατα και λογισµικό (SOFTWARE) των ηλεκτρονικών υπολογιστών κατώτερος είκοσι τέσσερα τοις εκατό (24%) και ανώτερος τριάντα τοις εκατό (30%). γ) Για οικιακές συσκευές ή συστήµατα χρήσης φυσικού αερίου και ανανεώσιµων πηγών ενέργειας παρέχεται η δυνατότητα απόσβεσης µέχρι ποσοστού εβδοµήντα πέντε τοις εκατό (75%) της δαπάνης µε τους κατωτέρω οριζόµενους ετήσιους συντελεστές απόσβεσης: αα) Λέβητες κεντρικής θέρµανσης φυσικού αερίου χυτοσίδηροι, θερµοσίφωνες αποθήκευσης καύσης φυσικού αερίου και µαγειρικές συσκευές καύσης φυσικού αερίου κατώτερος δύο τοις εκατό (2%) και ανώτερος τέσσερα τοις εκατό (4%). ββ) Λέβητες κεντρικής θέρµανσης φυσικού αερίου χαλύβδινοι, θερµοσίφωνες ταχείας ροής και συνδυασµένοι λέβητες, θερµοσίφωνες καύσης φυσικού αερίου και ηλιακό θερµοσιφωνικό οικιακό σύστηµα κατώτερος τεσσεράµισι τοις εκατό (4,5%) και ανώτερος εξίµισι τοις εκατό (6,5%). γγ) Αυτόνοµα θερµαντικά σώµατα καύσης φυσικού αερίου, µαγειρικές συσκευές µεικτού τύπου (ηλεκτρικές και φυσικού αερίου) και ηλιακούς συλλέκτες κατώτερος τρία τοις εκατό (3%) και ανώτερος πέντε τοις εκατό (5%). δ) Για επιστηµονικά περιοδικά και συγγράµµατα εκατό τοις εκατό (100%). ΚΕΦΑΛΑΙΟ Γ ΦΘΙΝΟΥΣΑ ΜΕΘΟ∆ΟΣ ΣΥΝΤΕΛΕΣΤΕΣ ΑΠΟΣΒΕΣΕΩΝ ΦΘΙΝΟΥΣΑΣ ΜΕΘΟ∆ΟΥ ΑΡΘΡΟ 13
119
1. Για την εφαρµογή των διατάξεων της παραγράφου 2 του άρθρου 2 του παρόντος ως µηχανήµατα και λοιπός µηχανολογικός ή τεχνικός εξοπλισµός παραγωγής θεωρούνται τα πάγια περιουσιακά στοιχεία που αναφέρονται στις ακόλουθες διατάξεις του παρόντος: α) στις παραγράφους 1 (εκτός της υποπερίπτωσης αα' της περίπτωσης ε', των περιπτώσεων ι' και ία' και των υποπεριπτώσεων ββ' και δδ' της περίπτωσης ιβ'), 5, 7 (εκτός των περιπτώσεων α' και β'), 8 (εκτός της περίπτωσης β'), 9,11, 12 και 14 (εκτός των περιπτώσεων α' και β') του άρθρου 4. β) Στην περίπτωση β' της παραγράφου 15 του άρθρου 4, µε την προϋπόθεση ότι αυτά τα πάγια περιουσιακά στοιχεία χρησιµοποιούνται άµεσα στην παραγωγική διαδικασία και γ) στην παράγραφο 4 του άρθρου 6. 2. Για τον υπολογισµό των τακτικών αποσβέσεων µε τη φθίνουσα µέθοδο οι κατώτεροι ή ανώτεροι συντελεστές απόσβεσης που προβλέπονται για τη σταθερή µέθοδο από τις διατάξεις του παρόντος πολλαπλασιάζονται για κάθε πάγιο περιουσιακό στοιχείο µε συντελεστή τρία (3). 3. Οι κατά την προηγούµενη παράγραφο προκύπτοντες συντελεστές αποσβέσεων της φθίνουσας µεθόδου υπολογίζονται επί του εκάστοτε υπολοίπου της αναπόσβεστης αξίας κάθε πάγιου περιουσιακού στοιχείου. 4. Κατά τη διαχειριστική περίοδο που η αναπόσβεστη αξία των πάγιων περιουσιών στοιχείων, µειωµένη µε τις αποσβέσεις που αντιστοιχούν σε αυτή τη διαχείριση, είναι µικρότερη από το ποσοστό δέκα τοις εκατό (10%) της αξίας κτήσης, προσαυξηµένης µε τις δαπάνες προσθηκών ή βελτιώσεων, ή της αναπροσαρµοσµένης αξίας τους, ολόκληρο το ποσό της αναπόσβεστης αξίας δύναται να αποσβεσθεί σε αυτή τη διαχείριση. Στον Υφυπουργό Οικονοµίας και Οικονοµικών αναθέτουµε τη δηµοσίευση και εκτέλεση αυτού του διατάγµατος.
120
121
ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ Α’ Ξένη American Agricultural Economics Association, Commodity Costs and Returns Estimation Handbook, A Report of the AAEA Task Force on Commodity Costs and Returns, ch5 Machinery, Equipment and Buildings Costs European Commission, Communication for the commission, Energy for the future: Renewable sources of energy White Paper for a community strategy and action plan European Renewable Energy Council , Renewable Energy in Europe: Building Markets and Capacity (Paperback - Aug 2004)Institution of electrical engineers (IEE), Combined Heat and Power (CHP), an environment & energy fact sheet Jiambalvo James , Managerial Accounting Hans Lang, Cost analysis for Capital Investment Lasnier F. Photovoltaic Engineering Handbook Regulatory Authority for Energy (RAE) ,General information on the greek electricity sector for the period 2000-2003: Installed capacity, production and consumption level, renewable energy sources and long term energy planning United States Combined Heat and Power Association, Provide a 7-year depreciable life for agricultural heat and power energy systems Yogi Goswami , Principles of solar engineering
122
Β’ Ελληνική
Ευθυµόγλου Γ. ,Θέµατα Χρηµατοοικονοµικής διοικήσεως. Τεύχος Α’, Χρηµατοοικονοµική επιχειρήσεων, σελ 17-20 & 26-96 Καραθανάσης Γ., Χρηµατοοικονοµική ∆ιοίκηση και Χρηµατιστηριακές αγορές, σελ 34-109, γ’έκδοση Καρυδογιάννης Η., Θεσµικό πλαίσιο προώθησης ανανεώσιµων πηγών ενέργειας και συµπαραγωγής στην Ελλάδα (νόµος 2244/94),Τεχνικά χρονικά, Μαρίνου Αγγελική, Η Ελλάδα στο τρένο των ανανεώσιµων πηγών ενέργειας,Executive Know-How , σελ 71-76,Ιανουάριος 2004 Ρυθµιστική Αρχή Ενέργειας, Απελευθέρωση της αγοράς Ηλ. Ενέργειας στην Ελλάδα ,Αξιολόγηση της πορείας και προτάσεις, Φεβρουάριος 2002 Φραγκιαδάκης, Φωτοβολταϊκά συστήµατα