Suiker juni 2013

DE

CULT

UURKRANT

VAN D

E KEM

PEN

NR. 42JUNI 2013

www.sUIkerkraNt.be

GRATIS MAANDBLAD

JAN HOET “ De IN MeMOrIaMs

OVer MIJ LaGeN aL kLaar.”

tHIJs VaNNeste “ Ik LeeF VOOr 100% Het LeVeN waarVaN Ik DrOOMDe.”

GOeZOt IN ’t HOFke VIert JUbILeUM Met absYNtHe MINDeD

HarrY stabeL wereLDberOeMD ZONDer Het ZeLF te weteN

DE GRUWEL VAN

GOYA IN art CeNter HUGO VOeteN

15

7

3

4

17

SUIKER DANKT

Suiker - 32 - Juni 2013

Wat doet een mens als hij enkele uren te doden heeft in een luchthaven? Hij kuiert door de taxfreeshops, wandelt een boekenwinkel binnen en doorbla­dert enkele reisgidsen om na te gaan wat ze bijvoorbeeld in Amerika over zijn geboortestreek schrijven. Het overkwam ondergetekende in Valletta, Malta. Vol verbazing las ik de hulde die de mij onbekende stadsgenoot te beurt viel. Thuisgekomen volstond een tele­foontje naar TRAM 41 (het Turnhoutse museumcollectief dat ook het Begijn­hofmuseum beheert) wie Harry is. “Dat is Harry Stabel. Een leraar Engels.”Niet lang daarna spreek ik af met Har­ry in het Begijnhofmuseum. In ‘zijn’ Begijnhofmuseum, zou je haast zeggen. Harry Stabel is er thuis en kent er elke centimeter. “Het is nochtans een hele poos geleden dat ik hier nog geweest ben,” zegt hij. “Enkele jaren geleden waren er vier gidsen. Ieder had zijn vaste dag per week. Ik was er een van”. Een luxe, want de bezoekers van het museum kregen er zo een persoonlijke gids bij als ze dat wensten. Ze hoefden hem alleen maar aan te spreken.

Net zoals de piramidesHarry is nog steeds vol van het mu­seum. “Er zijn écht veel redenen om er trots op te zijn. Dit is het grootste begijnhofmuseum ter wereld. Er be­staan trouwens nog maar twintig be­gijnhoven: 2 in Nederland en 20 in Vlaanderen. Al de rest is weg. Het Be­gijnhof van Turnhout is bovendien door UNESCO erkend als werelderfgoed. Ik voeg daar dan graag aan toe dat we daarmee op gelijke hoogte staan met

bijvoorbeeld de piramides van Egypte. De vergelijking slaat natuurlijk ner­gens op, maar je kan niet zeggen dat het niet waar is.” (lacht)“En er is meer. We hebben ook een ‘topstuk’ in onze collectie. Toenmalig minister van Cultuur Anciaux heeft in 2009 een kostbaar manuscript met liturgische gezangen, dat hier altijd be­waard werd, opgenomen in de ‘Topstuk­kenlijst’. Op die lijst prijkt het belang­rijkste culturele erfgoed in Vlaanderen. Geef toe: daar staat onze partituur toch maar mooi te wezen tussen de werken van Rubens, Ensor, Van Der Weyden en Permeke…”

De piemel van JezusMaar als geen ander weet Harry Stabel dat het niet alleen de ‘grote geschiede­nis’ is die de museumbezoeker boeit, maar ook de leuke anekdotes en de faits divers. Hij wijst naar een groot schilderij aan de muur. “Zie je het naakte kindje Jezus? Voor we dit schil­derij lieten restaureren, had het nog kleren aan. Ons was het niet opgeval­len, maar de restaurateur merkte met­een dat die kleren er nadien bijgeschil­

derd waren. Hij heeft die verflaag er weer afgehaald. Vermoedelijk heeft de ene of andere begijn zich ooit gestoord aan de piemel van Jezus of ze is erop uitgekeken geraakt en heeft ze het la­ten bedekken. Geweldig, toch?” (lacht)

Een handige ‘marchant’Natuurlijk willen we weten of Harry zich het bezoek van de auteur van de Lonely Planet herinnert. “Zeker. Ik heb hem zelfs koffie aangeboden in het mu­seum. Die man was erg geïnteresseerd in het Begijnhof. Zo erg zelfs dat ik hem niet geloofde. Ik dacht dat hij een han­dige ‘marchant’ was. Je weet wel: zo’n schrijver die een museum komt ‘be­stoefen’ in een boekje en dat dan in 200 exemplaren aan de stad verpatst. Ik moet nu toegeven dat ik me schromelijk vergist heb in hem. Na ons gesprek heb ik nooit nog contact met hem gehad. Ik heb nooit geweten dat hij voor Lonely Planet werkte. Dit overvalt mij com­pleet.”De fascinatie van auteur Mark Elliott – een in België wonende Brit – voor begijnhoven is gemeend. Hij begint zijn boek over België en Luxemburg met acht ‘highlights’ die iedereen ge­zien moet hebben. Antwerpen wordt niet vermeld, de kuststreek ook niet en ook geen enkele Waalse stad. Maar wel – op plaats 8, samen in één adem ge­noemd – de begijnhoven van Lier, Diest en Turnhout. “UNESCO heeft er meer dan een dozijn erkend,” schrijft hij, “maar deze drie zijn mijn favorieten”.

De eerste feministenMisschien richtte Elliott zich daarmee wel tot het Amerikaanse lezerspubliek. Dat vooral Amerikanen helemaal wég

zijn van begijnhoven is al langer gewe­ten. “De Amerikanen beschouwen de begijnen als de eerste feministen,” weet Harry. Da’s niet helemaal juist, maar er zit toch een kern van waarheid in. Je moet het toch maar doen: in de middel­eeuwen als vrouwen een eigen gemeen­schap oprichten, gaan samenwonen én tot op heel grote hoogte onafhankelijk blijven van de Kerk. Want begijnen zijn geen kloosterzusters. Ze legden wel de belofte van zuiverheid en gehoorzaam­heid af, maar niet van armoede. Begij­nen gaven met andere woorden hun persoonlijke bezittingen niet af aan een klooster of een kerk. Ik moet je niet vertellen dat de Kerk daar allerminst gelukkig mee was. Het is een beetje overdreven de begijnen daarom meteen als de eerste feministen te omschrijven, maar ik begrijp de bewondering wel voor de sterke en onafhankelijke vrouwen die zij zeer zeker waren. In Amerika is over de begijnen het boek ‘Cities of ladies’ verschenen. Die titel zegt veel. Een be­gijnhof was inderdaad een stad op zich. In de 17de eeuw woonden op het Begijn­hof van Turnhout 350 vrouwen.”

KetterHarry vertelt bevlogen over de begij­nen, over hun werk, hun gewoontes en hun leefomgeving. De vraag dringt zich op of hij gelovig is. “Absoluut niet,” klinkt het ietwat verrassende ant­woord. “Ik ben zelfs nooit gedoopt. Ik ben een echte ketter. (lacht) Maar dat hindert mij niet om het cultuurhisto­rische belang van het Begijnhof in te zien en om het te helpen promoten. Ik ben er nog altijd van overtuigd dat het Turnhoutse Begijnhof niet genoeg aan­dacht krijgt. Naast de snelweg zou er een bord met ‘UNESCO Werelderfgoed’ moeten staan. We zijn op dat vlak veel te bescheiden.”

Geen klein bierBij het buitengaan werp ik nog een blik in de kelder van het museum. Harry ziet dat mijn oog op een vat valt. “Begij­nen dronken geen wijn, maar bier,” legt hij uit voor ik mijn vraag kan stellen. “In Turnhout waren nogal wat kleine brouwerijen gevestigd. Als een vat ‘leeg’ was, bleef er op de bodem toch altijd nog wat bier over. De bijna lege vaten werden naar de begijnen gedragen. Zij dronken het bier niet puur. Ze lengden het aan met water. Dat werd ‘klein bier’ genoemd. Daar komt dus het gezegde ‘dat is geen klein bier’ vandaan.”Mark Elliott overdreef niet. Harry is particularly brilliant.

U had het mij allicht niet aangegeven, maar ik ben een groot kunstkenner. In Europa is mijn naam en faam nog niet zo wijd verspreid ­ dat kan enkel een kwestie van tijd zijn ­, maar in Afrika ben ik een begrip. Ik kan er geen win­kel binnenkomen of ik krijg er binnen de kortste keren de bewonderende oohs en aahs van het winkelpersoneel over me heen. Zo ook in de ‘Decorative Arts of Africa’, een sympathiek winkeltje in Kenia in een dorp zonder naam en met één straat.Dat ik uitgerekend deze winkel bin­nenstap, wijst al op een uitzonderlijke gave. Daar word ik meteen op attent gemaakt. “Welkom in de grootste kunst­galerij van het land”, begroet de uitba­ter me hartelijk. Het moet pure intuïtie geweest zijn. Ik was er 100% zeker van dat dit het dertiende souvenirwinkeltje in een dozijn was, maar neen: het golf­platen hokje van 6 meter op 8, ver weg van Nairobi en Mombasa, blijkt Kenia’s culturele trots te zijn. Het streelt mijn ego. Zelfs met de ogen dicht weet ik de betere kunsthandel eruit te pikken.“Meneer is op zoek naar een zeepste­nen schaakbord,” zegt de uitbater. Het is geen vraag; hij vertelt het mij. Voor ik hem diets kan maken dat ik in feite op doortocht was, maar dat het in mijn aircoloze huurwagen zo ondraaglijk heet was geworden dat ik er dringend uit moest en dat ik alleen daarom voor zijn winkel was gestopt, slaat hij ami­caal zijn arm om me heen. “Zeepstenen schaakborden zijn de trots van ons land. Geen toeval dat u er een wil ko­pen. U bent cultuurhistoricus. Niet?” Ik knik zo overtuigend mogelijk.“Dan weet u ongetwijfeld dat het schaakspel in Kenia uitgevonden is,” zegt de man zonder verpinken. “Na­

tuurlijk,” beaam ik volmondig, maar ik ben een waardeloos acteur. Mijn blik verraadt enige ironie. “Het bewijs staat op elk schaakbord,” overtuigt de verkoper me. Hij laat een korte stilte vallen om de bewijsvoering nog harder te doen aankomen: “Op elk schaakbord staat een zwarte koning en een zwarte koningin. Voilà. Kenia!” Hij kruist zijn armen alsof hij wil zeggen “daar heb je niet van terug”. En dat is ook zo.Mijn oog valt ­ het kan moeilijk anders ­ op een schaakbord vlak voor me. Als ik een halve meter meter verder had gestaan, zou het een ander schaakbord geweest zijn. Maar toeval bestaat niet. “Meneer is een kenner,” prijst de win­kelier me de hemel in. “Dit is het mooi­ste schaakbord in mijn kunstcollectie. Volledig ambachtelijk gemaakt. Ik ken de kunstenaar persoonlijk. Dit bord is de trots van mijn galerij. U begrijpt dat het ook het duurste is.”Ik begrijp het helemaal. Alle schaak­borden in zijn winkel kosten 1.500 Ke­niaanse shilling en het bord waar ik naar kijk 4.000. Kunstkenner zijn heeft zo zijn nadelen.Wanneer de sympathieke marchant merkt dat ik ondanks alles niet ge­interesseerd ben, doet hij een laatste poging. “Deze winkel is uniek, me­neer. Als u het bord koopt, kan u er de schaakstukken voor een prikje bij krij­gen.”Ik neem vriendelijk afscheid van de galerijhouder, stap in mijn huurwagen en vervolg mijn reis. Jaren later koes­ter ik nog steeds warme herinneringen aan de “Decorative Arts of Africa’. Een unieke shop, inderdaad. Tot nader or­der de enige winkel ter wereld waar schaakborden en schaakstukken apart verkocht worden.

Decora-tive arts of africa

rOeL seLs

Verantwoordelijk uitgeverProcart GCV(Promotie van cultuur in het arrondissement Turnhout)

RedactieadresOranjemolenstraat 35, 2300 [email protected]

Adres ProcartOtterstraat 8 bus 3, 2300 Turnhout

Oplage10.000 exemplaren

VerspreidingsgebiedArrondissement Turnhout (Arendonk, Baarle­Hertog, Balen, Beerse, Dessel, Geel, Grobbendonk, Herentals, Herenthout, Herselt, Hoogstraten, Hulshout, Kasterlee, Laakdal, Lille, Meerhout, Merks­plas, Mol, Olen, Oud­Turnhout, Ra­vels, Retie, Rijkevorsel, Turnhout, Vorselaar, Vosselaar, Westerlo), Nijlen, Lier, Heist op den berg, Overpelt, Neerpelt, Antwerpen, Brussel, Breda, Tilburg, Eindhoven, Zundert, Goirle, Reusel.

Verdeelpuntenzie website

RedactieRoel SelsStijn Janssen

RedactiemedewerkersCaroline HaveransIvo VerheyenKatrien Lodewyckx

Foto'sBart Van der Moeren

VormgevingDimitri Paeleman

AdvertentiesLeen Verwaest (0495 53 54 80)[email protected]

DrukkerijDKZet (Hapert, NL)

Websitewww.suikerkrant.be

Harry is particularly brilliant

Café Den Boskant in Beerse is een kroeg met veel gezichten. Een kroeg zoals er veel te weinig zijn ook. “Bruine kroegen vind je helaas niet veel meer,” zegt uit­baatster Inge. “De bistro’s en loungebars zijn hip. Wij laten trends rustig aan ons voorbij gaan. Daar moet Den Boskant het niet van hebben. Hier draait het rond gezelligheid en gemoedelijkheid. Gelijk heeft ze. Den Boskant heeft trou­wens iets waar geen enkele trendy bar tegenop kan: een authentieke, houten vloer. Waar vind je dát nog? Dat alleen al maakt het een bezoekje waard.Maar natuurlijk is er veel meer. Den Boskant ligt afgelegen én aan een fiets­knooppunt. Wandelaars en fietsers

houden er dagelijks halt. Aan luxe en comfort wordt gedacht. “We hebben drie oplaadpalen voor elektrische fiet­sen,” zegt Inge. “Bezoekers mogen daar gratis gebruik van maken. Eigenlijk mag alles. Ze mogen ook hun lunchpak­ket hier opeten. Eten verkopen we im­mers niet.”Ook wandelaars en mountainbikers weten de weg naar Den Boskant vlot te vinden. En in de zomer worden er op zaterdagnamiddag roofvogelshows ge­houden naast het café.Maar je hoeft niet per se een outdoor­mens te zijn om het in Den Boskant naar je zin te hebben. Op de drank­kaart staan meer dan voldoende rede­nen om je verblijf enkele uren te laten duren: warme dranken en frisdranken, een hele reeks bieren waarvan zes van ’t vat, en een sangria van ’t vat met vers fruit. En alsof dat nog niet genoeg is, wordt er ook een eigen bier verkocht: D’ingeske, genoemd naar de twee uit­baters Dirk en Inge.

Den boskant

TURNHOUT – Wereldberoemd zijn zonder het zelf te weten: het kan. De populaire en wereldwijd verspreide Engelstalige reisgidsenreeks ‘Lonely Planet’ is in zijn editie over België en Luxemburg vol lof over het Begijnhof van Turnhout in het algemeen en over één gids in het bijzonder. “Cross your fingers that that day’s guide speaks English. Harry is particularly brilliant.” In alle werelddelen hebben jarenlang vele duizenden mensen kennisgemaakt met briljante Harry.

Lonely Planet – Belgium & LuxembourgOpgelet. Wie op zoek zou gaan naar de Lonely Planet waarin Harry Stabel vermeld wordt, moet de vierde editie (juni 2010) zien te pakken te krijgen. Heel recent is immers de vijfde editie verschenen en daarin wordt Harry niet meer als gids vermeld. Maar voorlopig is de vierde editie nog couranter ver­krijgbaar dan de vijfde.

HORECA TROEFSuiker houdt van lekker eten en drinken. Dat we, in samenwerking met onze partner Horeca Vlaanderen, elke maand een Kempense horecazaak in de schijnwerpers zetten, zal dus niemand verbazen. Deze maand stellen wij met gepaste trots aan u voor: café Den Boskant in Beerse

Den BoskantLilsedijk 100 in Beerse014 61 05 60Alle dagen vanaf 10uDinsdag en woensdag gesloten

Suiker - 54 - Juni 2013

Voor wie het nog niet wist: Jan Hoet bracht vanaf 1936 zijn eerste tien le­vensjaren door in Geel. Zijn vader, Jozef Hoet, was van 1931 tot 1945 als psychiater­neuroloog verbonden aan wat destijds nog ‘de kolonie’ werd ge­noemd en nu het Openbaar Psychi­atrisch Zorgcentrum (OPZ) is. Jan woonde er samen met zijn zes andere broers en zussen in een statige dokters­woning, In dit pand is vandaag ‘Yellow Art’, een kunsthuis voor mensen met een psychische stoornis, ondergebracht. Als kunstcurator bracht Hoet hier al in 2001 de fel opgemerkte tentoonstel­ling ‘Y.E.L.L.O.W’, in samenwerking met het S.M.A.K. In september dit jaar breit de nog steeds gedreven Hoet ­ ondertussen toch bijna 77 jaar ­ daar een vervolg aan met de langverwachte ­ en vaak uitgestelde ­ tentoonstelling die sinds kort de naam ‘Middle Gate’ draagt. Met slechts een halfuur vertraging ar­riveert Hoet aan cultuurcentrum ‘de Werft’ en trekken we ons terug in het koffiekot. Hoet straalt. Het is nauwe­lijks te geloven dat de man die voor ons zit zowat een jaar geleden nog in coma lag. Het is een anderhalf mirakel dat hij terug onder de levenden is.

− Mijnheer Hoet, hoe gaat het met u vandaag?Goed. Ik mag niet klagen. Ik ben heel tevreden dat ik er doorgekomen ben. De periode dat ik in coma lag, is voor­bijgegaan zonder dat ik echt besefte wat er allemaal gebeurde. Bepaalde momenten vormen zelfs een zwart gat. Ik heb nooit geklaagd, tenzij blijkbaar in het begin. Ik moet tegen een dokter gezegd hebben: ‘Kom, we gaan in de tuin een sigaretje roken’ (lacht). Die zat daar natuurlijk erg mee verveeld. Er is dan een andere dokter gekomen die me vol nicotinepleisters heeft beplakt. Maar dat is me allemaal achteraf ver­teld. Zelf weet ik het niet meer.

− U bent nog een verwoed roker? Verwoed niet meer. Ik kan weken zon­der sigaretten en dan rook ik er op een avond weer twee tot maximum drie. Na wat ik heb meemaakt, besef je dat ro­ken echt niet meer kan. Veel van mijn problemen zijn te wijten aan het roken. Maar sommige mensen zijn er nog er­ger aan toe: zij krijgen kanker door het roken.

−Allicht hadden kranten in die peri-ode al hun ‘In memoriam Jan Hoet’ klaarliggen. Oh ja! Achteraf zijn ze me dat ook ko­men vertellen. Alles lag klaar voor pu­blicatie, ook bij ‘De zevende dag’ en bij de Nederlandse en Duitse pers. De man van ‘De Volkskrant’ zei me: ‘We had­den een prachtig ‘In memoriam’ klaar.’ Ja, kijk, ik kan er ook niet aan doen.

−Zouden uw Geelse jaren ook voor-gekomen zijn in dat ‘In memoriam’?Ik herinner me natuurlijk nog veel van de periode dat ik als kind in Geel heb ge­woond. Vergeet niet dat het oorlog was. Dat maakte ongelooflijk veel indruk op een kind, maar dan op een dubbele ma­nier. Een kind kan een oorlog ook mis­bruiken als een spel. Maar op sommige momenten beleef je ook de angst.

−U bent blijkbaar nog steeds onge-rust als u het geronk van vliegtui-gen hoort.Ja, nog altijd. Dan denk ik aan het ge­luid dat ik als kind hoorde.

−Maar het was allicht ook een avontuurlijke tijd?Jazeker, ongelooflijk avontuurlijk. Pas op, een vriend van mij uit Geel, Hugo Schrijvers, heeft een oog verloren om­dat we aan het spelen waren met een handgranaat. Ik heb toen ook ongeloof­lijk veel geluk gehad. Ik ben gaan lopen voor ze ontplofte, anders was het slecht afgelopen.

−Hebt u ook nog herinneringen aan het leven in de psychiatrische in-stelling?Ja, zeer sterke herinneringen. Door het werk van mijn vader waren we daar zeer nauw bij betrokken. Bij ons thuis

verbleven dag en nacht drie patiënten en twee anderen gingen ’s nachts terug naar de kliniek. Vroeger was de wer­king van het psychiatrische ziekenhuis veel meer dan nu verweven met het dagelijkse leven in Geel. Vandaag is die band stilaan aan het verdwijnen. Maar de genegenheid van Gelenaars voor de patiënten is altijd gebleven.

−U beschrijft de Kempenaars als een vriendelijk volkje, maar u plaatst de Gelenaars nog een stap-je hoger. U beweert dat ze dankzij ‘de kolonie’ een soort van mededo-gen hebben aangekweekt. Ja, ook een soort deemoed. In de film ‘Geel’ (aangrijpende documentai-re van Arnout Hauben over de thuisver-pleging in Geel, nvdr) merk je dat me­dedogen ook. Er zijn zelfs mensen die al hun bezittingen hebben overgelaten aan de patiënten die ze in huis haalden. Dat is ongelooflijk! Een vreemdeling die plots kind aan huis wordt. Dat maakt een Gelenaar zeer speciaal. Ik ben al­tijd zo blij als ik naar hier terugkom.

−Waarom eigenlijk?Nostalgie zeker.

−Bezoekt u dan altijd plaatsen van uw jeugd?Altijd. Ik ga altijd terug naar mijn ou­derlijke huis. In die woning is nu ‘Yel­low Art’ gevestigd. Ik heb zelf hard gewerkt om dat kunsthuis te bekomen.

−Wat betekent dit ereburgerschap voor u?Dat is een formidabele eer. Het is ook

een hommage aan mijn ouders. Ze zouden geweldig fier zijn als ze dit nog hadden kunnen meemaken. Mijn zus ­ 79 jaar ­ komt er speciaal voor naar Geel. Er liggen voor onze familie grote ankerpunten in Geel. In Gent, waar ik woon, kent men de betekenis van Geel niet. Toch zijn er grote schrijvers en filosofen die over Geel geschreven hebben. De Franse filosoof Michel Fou­cault bijvoorbeeld schrijft in ‘Les mots et les choses’, een van zijn bijzonderste boeken, met veel lof over Geel. Als het gaat over de opvang van psychiatri­sche patiënten elders in de wereld mis ik vaak Geel. Tijdens mijn gesprekken met verpleegkundigen of psychiaters in het buitenland vertel ik altijd over de Geelse gezinsverpleging. Ik vraag hun of hun patiënten niet beter af zouden zijn in Geel. Hier worden ze toch min of meer beschermd en gekoesterd. Ze behouden ook hun vrijheid. We hadden iemand in huis die regelmatig een wan­deling ging maken naar Olen.

−Was uw vader een verdediger van de thuisverpleging?Mijn vader kon er tegen. Met de pati­enten in ons huis had het allicht niet zo goed geklikt als het familieleden waren geweest. Was het zijn zoon of kleinkind geweest, dan was hij er allicht moeilij­ker mee overeengekomen. Ik denk dat het nooit goed is om psychiatrische patiënten in handen te geven van hun eigen familie. De afstand is dan niet groot genoeg en de machteloosheid

wordt dan te groot, vermoed ik. De Ge­lenaars behouden ook een afstand te­genover die patiënten.

−U bent waarschijnlijk zelf ook wel eens gek verklaard? Ja, dat is al vaak gebeurd. Of uitge­scholden voor charlatan.

−Iemand die zich met moderne kunst inlaat, krijgt al vlug die stem-pel. Mijn grootmoeder tikte tegen haar hoofd als ze u hoorde praten. Dat is waar. Maar grootmoeders blij­ven ook niet leven (lacht). Toch is er een verschil met vroeger. Vandaag is er een grotere tolerantie en permissi­viteit tegenover kunst. De mensen le­ven vandaag meer met de actualiteit. Dertig jaar geleden was dat niet het geval.

−U gaat tegen september een nieu-we tentoonstelling maken in Geel. De laatste titel die we mochten op-vangen was ‘Middle Gate’. De expo was al in 2011 gepland, maar werd steeds weer uitgesteld. Klopt. Het is nooit tot een concrete uit­voering gekomen. Maar ik ben er altijd wel mentaal mee bezig geweest.

−Destijds werd het initiatief voor-gesteld als een soort ‘Chambres d’amis’ in Geel. Dichter Gwij Mande-linck zou zelfs een omvangrijk poë-tisch luik voor zijn rekening nemen. Het opzet is nu minder groots ge-worden.Het was niet te doen. We hadden een geïntegreerd project voor ogen, maar

dat namen de subsidieverleners niet aan. Vandaag zit alles op eilanden. Als je subsidies vraagt voor een project dat beeldende kunst en poëzie samen­brengt, krijg je te horen: ‘Poëzie behoort niet tot onze bevoegdheid, daarvoor moet je aankloppen bij literatuur.’ Het is vaak simpeler dan het lijkt. Nu be­perken we ons tot alleen beeldende kunst.

−Maar u gaat nog steeds linken leg-gen met de psychiatrie. Natuurlijk. Ik werk rond drie thema’s: magie, psychiatrie en kunst. Magie wordt Afrikaanse kunst of de voo­dookunst. Het is een wereld die buiten ons ligt. Alle drie de thema’s hebben een affiniteit met mekaar. Ik breng kunst die dicht bij de psychiatrie ligt. Bij mij thuis staat een beeld uit Afrika naast een van Permeke. Waarom niet?

−Betekent dit dat u mensen die in de psychiatrie zitten of gezeten hebben een kans geeft om als kun-stenaar naar buiten te komen?Dat is geen kwestie van kansen ge­ven. Ik heb als curator nog nooit over ‘kansen geven’ gesproken. Ik spreek over ‘merites’. Ze verdienen het om een plaats te hebben in de tentoonstelling. Hun kunst heeft ondertussen ook zijn waarde gekregen. De situatie is al veel beter dan voor de oorlog. Herinner u de ‘entartete Kunst’ van de nazi’s nog. Hoeveel kunstenaars zijn er toen niet gek verklaard?

−U selecteert enkel omdat de wer-

ken een artistieke waarde hebben?Altijd staat de kwaliteit van het werk vooraan. Ik doe niet aan therapie. The­rapie komt er bij mij niet aan te pas.

−Als men het vandaag over kunst heeft, gemaakt door psychiatrische patiënten, spreekt men over ‘art brut’ of ‘outsiderskunst’. Vanuit de psychiatrie krijg je dan weleens het verwijt dat hun kunst weer in een hoekje wordt geduwd. Maar die splitsing is altijd gemaakt. Je zit altijd in een impasse. Vanaf het moment dat je over kunst spreekt, zit je in een impasse. Datzelfde geldt als je spreekt over psychiatrie of magie. Al­tijd zit je in een impasse.

−Wat bedoelt u met een impasse? Als je er dieper op in wil gaan, kom je terecht in een doodlopende straat.

−We weten niet of u begrijpt waar we naartoe willen? Ik weet waar jij naartoe wil. Maar jij weet niet waar ik naartoe wil. Dat is een probleem (lacht). Er is altijd een link geweest. Zo zijn de surrealisten altijd beïnvloed geweest door alles wat in hun tijd taboe of extreem was. Jean Dubuffet - maar ook René Magritte en zeker Salvador Dali ­ waren geïnteres­seerd in psychiatrie. Bij mij gaat het meer over affiniteit, wisselwerkingen en mogelijke vergelijkingen tussen kunst, psychiatrie en magie.

−Als psychiatrie en kunst ter spra-ke komen, valt altijd wel de naam Vincent van Gogh.

Ja, maar toch zat van Gogh ‘in de kunst’. Dat voel je. Kunst slaat altijd terug op kunst. Of anders gezegd: kunst refereert altijd aan de veronderstellingen van wat kunst is. Dat is al zo vanaf de grotteke­ningen in Altamira en dat is vandaag nog steeds zo. Maar de psychiatrische patiënt die zeer individueel en zeer au­thentiek werk aflevert - wat een van de karakteristieken van kunst is ­ zit tege­lijk gevangen in zijn condities. De om­standigheden waarin hij kunst maakt, zijn nu eenmaal anders. Dat wil niet zeg­gen dat het minderwaardig is. Volgens mij is het evenwaardig. Als we als kind het woord ‘zotteke’ uitspraken, zei mijn vader altijd streng: “Het zijn de ‘gezonde anderen’”. Het woord zotteke mochten we niet gebruiken. Zeer vooruitstrevend voor die tijd. Ik bekijk op die manier ook die kunst: als die van ‘gezonde anderen’.

−Een ander onderwerp. Een kunste-naar die u met de Kempen verbindt, is Balenaar Jef Geys. We herinneren ons nog dat Geys u ervan kon over-tuigen een deel van de collectie van het toenmalige ‘Museum voor Mo-derne Kunst in Gent (nu S.M.A.K., nvdr) tentoon te stellen in de ge-meenschapsschool van Balen, waar hij toen lesgaf. Dat idee kreeg toen veel weerklank. Herinnert u zich dat nog?Natuurlijk herinner ik me dat nog! Ik heb er serieus aan meegewerkt. Dat idee is gegroeid uit gesprekken tussen Geys en mij, samen met kunstenares

Lili Dujourie. In zijn school hing toen, naast werk van Bacon, ook kunst van Carl Andre (Amerikaanse minimalist, nvdr) en Jan Vercruysse (Belgisch beeldend kunstenaar, nvdr). Ik zie de klas van Jef Geys nog altijd voor mij. Ze hebben een foto gemaakt met al de kunstwerken die er hingen. Ik heb de foto cadeau gekregen. Prachtig!

−Nam u toen geen ongelofelijk risi-co door al die waardevolle werken in een school te hangen?Nee, in die tijd werd dat niet als een risico bekeken. Als ik destijds werk van Matisse nodig had, reed ik met een vrachtwagen naar het museum in Nice, stak de doeken tussen dekens en reed terug naar Gent. Nu wordt alles ver­pakt alsof het de ‘Mona Lisa’ is.

−Als we in de Kempen over moder-ne kunst spreken, komen we altijd maar weer bij Jef Geys terecht. Natuurlijk! Geys is een heel groot ar­tiest, maar een moeilijke vent, hé! Zonder dat ik het negatief bedoel. Ik ben ook geen gemakkelijke. Hij heeft zijn eigenzinnigheid, zijn koppigheid, zijn doortastendheid. Maar we zijn ook nooit vrienden geweest.

−Geys heeft u het destijds kwalijk genomen dat u als curator van ‘Do-cumenta 9’ in Kassel (1992) hem niet in uw selectie heeft opgeno-men. Ja, maar luister eens hier! Begin er maar eens aan. Ze waren toen al kwaad dat ik tien kunstenaars uit België gese­lecteerd had. In de buitenlandse pers vonden ze dat sterk overdreven. Geys heeft nadien op een volgende Docu­menta (Documenta 11 in 2002, nvdr) zijn diareeks mogen presenteren. Maar het heeft geen sterke indruk gemaakt, tenzij bij de kenners.

−Geys is geen Panamarenko, die iedereen kent. Zelfs in Balen is hij voor velen een nobele onbekende. Is dat waar? Allee jong! Hij is zo echt. Hij leeft in zijn eigen wereld. Dat maakt hem zo sterkIk was een van de eersten die werk van hem kocht, in 1979 tijdens de tentoon­stelling ‘Kunst in België Inzicht/Over­zicht’.

−Vandaag maakt ook Hans Op de Beeck uit Turnhout naamOok Hans Op de Beeck is op dit ogen­blik enkel bekend bij de kenners. Je moet al een ingewijde zijn. Toch heeft hij al tentoonstellingen gehad, tot in Venetië.

−Is de Kempen nog te stil en afgele-gen voor moderne kunstenaars?Dat heeft niets met de Kempen te ma­ken, maar met de hoeveelheid kunst­stromingen van vandaag. Bijna elke kunstenaar heeft nu zijn eigen kunst­stroming. Vroeger zat je ingebed in een stroming zoals Cobra, de kubisten of Fluxus. De wereld is ook groter gewor­den. Niet alleen Londen is een kunst­centrum, ook in Andalusië kan een groot artiest zitten. De locatie speelt vandaag geen rol meer.

−Slotvraag: er werd destijds ge-zegd dat de tentoonstelling in Geel je laatste zou worden. Dat is niet zo. Maar dat ligt niet aan mij. Men blijft mij maar vragen. Vol­gend jaar is er nog een heel grote ten­toonstelling in Oostende gepland.

−Mogen we daar iets meer over we-ten?Nee, nog niet veel, want de besprekin­gen moeten nog opstarten. Het thema zal ‘De zee’ zijn. Ze hebben in Oostende nog nooit een tentoonstelling gehad over de zee! Ik heb het idee gekregen na een interview met Bart De Wever. Ze vroegen hem waarom hij geen appartement aan de zee had, zoals zoveel van zijn collega­politici. “Aan de zee is niets te zien”, antwoordde hij (lacht).

−Bedankt voor het gesprek. En mo-ge het u nog lang goed gaan! Tekst: Stijn JanssenFoto: Bart Van der Moeren

“ Natuurlijk ben ik ook al eens gek verklaard.”

GEEL, GENT – Hoe ga je te werk als je Jan Hoet wil interviewen? C’est simple comme bonjour! Je zoekt zijn telefoonnummer op in het telefoonboek en belt hem gewoon thuis in Gent. Op woensdag 8 mei omstreeks 11 uur krijgen we zijn vrouw aan de lijn. “Mogen we Jan Hoet spreken?”, vragen we beleefd. “Een momentje”, zegt ze. “Jaaan!” horen we haar roepen, “telefoon voor u.” Even later horen we voetstappen naderen en dan klinkt een bekende stem door de hoorn: “Met Jan Hoet.” Twee minuten later hebben we onze afspraak! We kunnen hem maandag 13 mei in Geel spreken, een paar uur voor hij het ereburgerschap van de stad Geel ontvangt.

Jan Hoet: ereburger van Geel:

Suiker - 76 - Juni 2013

BONJOUR EXPO

SpreekwoordenBij Voeten ligt de klemtoon op een an­dere etsenreeks van de meester: Los Proverbios, de spreekwoorden (vroeger ook Los Disparates genoemd), aange­vuld met losse etsen uit de series Los Desastres, La Tauromaquia en Los Capricios, samen goed voor 47 stuks. Geen van de reeksen is dus volledig, maar het geheel geeft alleszins een goed beeld van de straffe graficus die Goya was én van zijn boodschap. Tech­nisch moet hij bij de grootsten worden gerekend, niet alleen van zijn tijd maar van de hele kunsthistorie. Zoals Rem­brandt twee eeuwen voor hem de lijnets op onpeilbare hoogte heeft gebracht, zo bereikte Goya prachtige resultaten met aquatint, een techniek die in het wit en zwart van de ets fijnere tussentinten mogelijk maakt.Maar ook inhoudelijk is zijn impact enorm, omdat hij in zijn werk een on­geziene en messcherpe maatschap­pijkritiek hanteert. Daar hebben veel moderne kunstenaars naderhand een voorbeeld aan genomen. Bovendien was die kritische houding van Goya geenszins vanzelfsprekend. Hij was een carrièreschilder die uiteindelijk het hoogste schavotje heeft bereikt: in 1799 werd hij hofschilder van koning Carlos IV. Hofschilders zijn doorgaans geen revolutieprekers, maar brave sys­teembevestigers. Maar niet deze man. Oorlogszuchtige heersers, de machts­wellustige kerk of het goedgelovige volk… Goya veegt ze allemaal even on­genadig de mantel uit. Redenen genoeg dus om hem ook na ruim tweehonderd jaar nog uiterst modern te noemen. Hij windt er (in Los Desastres bijvoorbeeld) bepaald geen doekjes om, en beeldt de wreedheid van het leger van Napoleon ongenadig en realistisch uit. Hier is geen sprake van romantische helden­verering zoals op oorlogsschilderijen en ­prenten uit de tijd vaak het geval is,

integendeel. We zien sadistische schur­ken aan het werk; Syrië ligt vlak om de hoek.

DubbelzinnigHeel vaak zijn Goya’s etsen dubbelzin­nig en raadselachtig. Ook in de Pro­verbios is dat uitdrukkelijk het geval. Bij de meeste prenten is meer dan een interpretatie mogelijk, wat overigens niet belet dat de algemene teneur glas­helder is. Goya wist hoever zijn land qua ontwikkeling nog achterliep bij buurman Frankrijk bijvoorbeeld, waar de Verlichting haar werk had gedaan. Daar waren de mensen eindelijk zelf­standig en rationeel gaan denken. In Spanje daarentegen waren omstreeks 1800 de middeleeuwen nog niet voorbij. Hekserij en bijgeloof waren er aan de orde van de dag, en de gewone man en vrouw werden door kerkelijke en ande­re schuinsmarcheerders bedrogen waar ze bij stonden. Dat is onder andere wat Goya aanklaagt, maar zijn beeldentaal en zijn instrumentarium zijn natuurlijk de onze niet meer. Vraagtekens alom.Werden Goya’s etsen in zijn tijd beter begrepen? Beter dan nu allicht, en dat is een van de redenen waarom sommige reeksen pas lang na zijn dood zijn uit­gebracht. Het risico om de machtheb­bers van het moment voor het hoofd te stoten, was te groot. Maar precies omdat de interpretatie van sommige etsen vandaag problematisch blijft, zijn ze hoogst interessant. Voor de af­fiche bijvoorbeeld hebben de organisa­toren de ets ‘Disparate desordenado’ gekozen. Een man en een vrouw zijn als Siamese tweelingen aan elkaar ge­groeid. Ze zijn ­ letterlijk ­ van kop tot teen monsterlijk misvormd en proberen vruchteloos van elkaar weg te komen. Ze worden gadegeslagen door een groep al even monsterlijke toeschouwers, de een met een vissentronie, de ander met een leeuwenkop of vogelbek. Waar gaat

dit in godsnaam over? Zekerheid heeft men er niet over, maar de meest gang­bare uitleg is dat koppelarij in Spanje wijdverspreid was, waardoor huwe­lijkspartners bijeen werden gebracht die absoluut ongeschikt bleken voor elkaar. Maar in het hyperkatholieke land was scheiden uiteraard geen op­tie. Man en vrouw waren tot eenheid gedoemd, tot de dood erop volgde. Deze verklaring of een andere, we zullen ons Goya alleszins niet om zijn zachtzinnig­heid blijven herinneren. Vooraleer u wegloopt met de idee dat zo’n hofschilder zijn zaakjes toch wel fijn voor elkaar zal hebben gehad, nog enkele biografische details. Als jonge­man wordt Goya tweemaal geweigerd door de Academie van San Fernando in Madrid. Van zijn zeven kinderen be­reikt alleen zijn jongste zoon de volwas­sen leeftijd. In 1792 wordt hij ernstig ziek en is na herstel blijvend doof. Hij ziet de absolute macht van de Spaanse monarchie voortduren, wordt verhoord door de inquisitie en gaat uiteindelijk in ballingschap naar Bordeaux, waar hij overlijdt. Met die levensloop mag het niet verbazen dat Goya’s etsen ook voor een behoorlijk deel uitdrukking zijn van zijn eigen wanhoop en ontgoocheling. Besluit: we staan bij Voeten oog in oog met het soort kunstenaar die we blijvend bewondering en dank verschuldigd zijn.

Tekst: Ivo Verheyen

HERENTALS – In 2004 organiseerde het Jakob Smitsmuseum in Mol

de (ook in de nationale pers opgemerkte) tentoonstelling

Los Desastres de la Guerra, de beruchte etsenreeks van Francisco

de Goya (1746-1828) over de vuile oorlog die de Fransen in

Spanje kwamen voeren. Vandaag is Goya terug in de Kempen, en

wel in Art Center Hugo Voeten in Herentals. We zijn doorgaans wat terughoudend met superlatieven,

maar bij Goya gooien we alle remmen los. De man is, ook

naar de normen van vandaag gemeten, een fenomeen, een

genie, een unicum, en zijn etsen zijn daar het ontegensprekelijke

bewijs van. ‘Gaan kijken’, luidt de onverbiddelijke boodschap.

De gruwel van Goya

spaanse etsen bij art Center Hugo Voeten

Goya – Los ProverbiosArt Center Hugo VoetenVennen 232200 Herentals0475 555 125Nog tot 29 junivan woensdag tot zaterdagvan 13.30 tot 17.00 u.Entree €5 (reductie €3)

René JacquesHERSELT – Van zaterdag 1 tot en met zondag 16 juni kan je, elke dag van 9 tot 21u en op zondag van 13 tot 17u, in de tentoonstellingsruimte van VTC De Mix (Asbroek 1 in Herselt) de expo bezoeken van René Jacques. De in West­Vlaanderen geboren en naar Olen uitgeweken kunstenaar is een creatieve duizendpoot. Hij schildert, tekent en schrijft poëzie. Hij is lid van de Olense kunstkrijg OK2000, van het kamermu­ziekensemble Luciano, van de Geelse Kunstkring en van het Mols Pierement.Voor zijn tekeningen en schilderijen, die vaak het midden houden tussen abstract en figuratief en die bijna altijd zeer kleurrijk zijn, gebruikt hij ver­schillende materialen: acryl, olieverf, houtskool … Het doel is steeds hetzelf­de: zijn ziel de vrije ruimte geven en via pure intuïtie de taal van zijn belevings­wereld spreken.

Silvia BonottoHERENTALS – Nog tot 9 juni loopt in de Lakenhal op de Grote Markt in He­rentals de expo ‘Colors of a Soul’ van Silvia Bonotto. De grote olieverfschil­derijen van Bonotto vertellen veel over de gevoelens van de kunstenares. De werken lezen niet als een boek, maar zijn anderzijds toch niet zo moeilijk te interpreteren. Het zijn figuratieve voor­stellingen uit haar geheugen. Ze werkt er lang aan en brengt vaak laag boven laag aan, tot het beeld overeenkomt met de beelden die ze in haar hoofd heeft. En dat zijn er nogal wat. Want als Kempense bella donna uit Venetië, met omzwervingen langs Canada en Amerika, heeft Silvia Bonotto veel ver­halen te vertellen. Een expositie die het ontluikende zomergevoel zal stimule­ren en u zin zal geven om Silvia en de verhalen achter haar werken beter te leren kennen.De expo is te bezichtigen van woensdag tot en met zondag van 14 tot 17u. De toegang is gratis.

Marc Broeckx: ‘Spiegel-reflexen’GEEL – Nog tot 6 juni worden in MGal­lery (Kameinestraat 8 in Geel) foto’s tentoongesteld van Mollenaar Marc Broeckx. Zijn foto’s van reflecties in etalages en ramen zijn uniek en tonen de wereld zoals je hem nog nooit zag en ook nooit zult zien, tenzij je naar MGal­lery gaat.Fotografen werken graag met spie­gelreflexcamera’s. Maar als ze die ca­mera’s ook gebruiken om spiegelingen en reflecties vast te leggen, wordt de benaming verwarrend. Reflecties zijn alomtegenwoordig, maar we merken ze nauwelijks nog op. Denk maar aan de spiegelingen in waterplassen, in vitrines, in het blinkende chroom van een auto. Daar vindt Marc Broeckx zijn inspiratie. Hij noemt zichzelf geen fo­tograaf, maar een schilder die fotogra­feert. “Ik heb altijd geschilderd, maar ik vernietigde keer op keer mijn eigen schilderijen omdat ik nooit de balans vond tussen wat ik wilde zeggen en het beeld op zich. De fotografie heeft me bevrijd en geeft me niet de gelegenheid om daarbij na te denken. Je kan mijn foto’s niet in één keer zien. Ik creëer graag een droomwereld. Die droomwe­reld is voor mij wel een synoniem voor de realiteit, maar dan een realiteit die de meeste mensen anders zien omdat ze zich focussen op wat er zich aan de andere kant van het raam afspeelt en niet wat er op het glas van dat raam gebeurt. Ik focus op beide en die combi­natie schept voor mij een droomwereld zoals hij tegelijk ook werkelijk bestaat.”MGallery is open van maandag tot en met vrijdag van 8.30 tot 16.30u en op zondag van 15 tot 17u.

Tedere flitsen uit de KempenKASTERLEE – We hebben al vaker de lof bezongen van onze fotograaf Bart Van der Moeren. Zijn reizende tentoon­stelling ‘Tedere flitsen uit de Kempen’ strijkt neer in de bibliotheek van Kas­terlee en is daar sinds 26 mei te zien. De expo was eerder al te zien in Olen, Turnhout en Wuustwezel en trekt na Kasterlee nog naar Mol, Geel, Hoogs­traten, Lille en Vorselaar.

Academies stellen tentoonHERENTALS, ARENDONK – Juni is de maand waarin veel academies de werken van hun studenten en cur­sisten tonen. Zo ook in Herentals en Arendonk. Van zaterdag 15 tot en met zondag 23 juni kan je in Kasteel Le Paige in Herentals de eindwerken zien die dit jaar aan de Stedelijke Academie voor Beeldende Kunst gemaakt zijn. Laat je onderdompelen in de wereld van klei, kleur, materie, verhoudingen en verbeelding. Elke woensdag, donder­dag, vrijdag, zaterdag en zondag van 14 tot 17u.In Arendonk worden de prestaties van het afgelopen jaar aan het publiek ge­toond van vrijdag 21 tot en met dinsdag 24 juni (opgelet: maandag gesloten) van 10 tot 17u. Op vrijdag is de tentoonstel­ling toegankelijk van 14 tot 21u. De expo vindt plaats op drie locaties: in het hoofdgebouw van de academie aan de Wampenberg, in ‘Dona’ aan Molen­wiel 39 en in ‘Rietveld & Ruys’ aan de Riethovensedijk 20 in Bergeijk in Ne­derland.

Suiker - 9

DE WARANDE TURNHOUTWWW.WARANDE.BE // 014419494

de W

a r a n d e n i e u W s

ei z

oe

n 1

3-14

foto: artist in residence Dries Segers

Seizoen201314Cultuurcentrum ‘t Getouw - Mol

Bekijk ons programmaop www.getouw.be

abonnementen vanaf 5 juni losse tickets vanaf 3 juli

www.getouw.be - 014 33 09 00

cult

uurc

entr

um ‘

t ge

touw

201

3-20

14©

zaal

foto

: kr

is v

an e

xel

PROGRAMMA SEizOEN 2013-2014: ziE WWW.SchALiKEN.BE

Adressen en contactgegevens: de WArAnde , Warandestraat 42, 2300 Turnhout, tel: 014 41 69 91, [email protected], www.warande.be PC de Blijde BoodsChAP , lode Peetersplantsoen 2, 2300 Turnhout heT GevolG , otterstraat 31-33, 2300 Turnhout, 014 42 63 27, [email protected], www.hetGevolg.be de WerfT , Werft 32, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66, [email protected], www.dewerft.be de hAlle , Markt 1, 2440 Geel, tel: 014 56 66 66; [email protected], www.dewerft.be ‘‘T GeTouW , Molenhoekstraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 09 00, [email protected], www.getouw.gemeentemol.be rex , smallestraat 2, 2400 Mol, tel: 014 33 08 88, [email protected], www.getouw.gemeentemol.be ‘T sChAliken , Grote markt 35, 2200 herentals, tel: 014 28 51 30, [email protected], www.herentals. e ‘T heilAAr , heilaarstraat 35, 2340 Beerse, tel: 014 60 07 70, [email protected], www.beerse.be de djoelen , steenweg op Mol 3 bus 2, oud-Turnhout, tel: 014 46 22 32, [email protected], www.oud-turnhout.be de WouWer , kloosterstraat 4, 2380 ravels, tel: 014 65 21 55, [email protected], www.dewouwer.be ZAAl ooTello , ezaart 162, 2400 Mol, tel: 014 31 81 16, www.ootello.be TheoBAldus kunsThuis , koningin elisabethlei 2, 2300 Turnhout, www.theobalduskunsthuis.be de onThAAsTinG , laar 14, 2400 Mol, tel: 014 32 20 15, www.deonthaasting.be de kruierie , Bevrijdingsstraat 1, 2490 Balen, tel: 014 82 92 30, [email protected], www.balen.be

za 1/06/13 15:00 splichal, smiskensstraat 54 Turnhout STuDiO ORKA & BRONKS JAcOBSNEuS 12

za 1/06/13 17:00 splichal, smiskensstraat 54 Turnhout STuDiO ORKA & BRONKS JAcOBSNEuS 12

zo 2/06/13 20:15 splichal, smiskensstraat 54 Turnhout STuDiO ORKA & BRONKS JAcOBSNEuS 12

vr 7/06/13 20:00 sint-Waldetrudiskerk herentals cAPiLLA FLAMENcA VESPRi DiE MAESTRO WiLLAERT 20

vr 7/06/13 20:15 t heilaar Beerse STEPh GOOSSENS OPGEJAAGD EN WiLD 12

za 8/06/13 15:00 de Warande, schouwburg Turnhout DANcE DESiRE DANSANT 2013 10

za 8/06/13 19:30 de Warande, schouwburg Turnhout DANcE DESiRE DANSANT 2013 10

zo 9/06/13 15:00 de Warande, schouwburg Turnhout DANcE DESiRE DANSANT 2013 10

wo 12/06/13 20:00 t schaliken herentals ThEATER STAP BRiLLEMAN 15

do 13/06/13 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout WiM hELSEN SPiJTiG SPiJTiG SPiJTiG 18 u

do 13/06/13 20:15 de Warande, kuub Turnhout GiDEON hAKKER WARD 8

vr 14/06/13 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout WiM hELSEN SPiJTiG SPiJTiG SPiJTiG 18 u

za 15/06/13 11:00 kolonie Merksplas BLOEDGROEP K / ThEATERcOMPAGNiE DEFDEF DE GEBROEDERS 15

za 15/06/13 20:15 de Warande, schouwburg Turnhout NOVA KEuRTuRNEN DANShAPPENiNG 2013 10

zo 16/06/13 16:00 kolonie Merksplas BLOEDGROEP K / ThEATERcOMPAGNiE DEFDEF DE GEBROEDERS 15

vr 28/06/13 20:00 schouwburg rex Mol WOuTER DEPREz hiER iS WAT iK DENK 19

za 29/06/13 20:00 schouwburg rex Mol WOuTER DEPREz hiER iS WAT iK DENK 19

Schouwburgkalender Juni

dAG

uur

ZAAl

PlAA

Ts

Prijs

uiTVERKOchT

uiTVERKOchT

capilla Flamenca: ‘Vespri di maestro Willaert’HERENTALS – Op vrijdag 7 juni, om 20u, vindt in de Sint­Waldetrudiskerk in Herentals een bijzonder concert plaats. Capilla Flamenca speelt en zingt werk van de 16de eeuwse compo­nist Adriaan Willaert.Willaert is in Italië bekender dan Vlaanderen. Hij werd geboren in Rum­beke rond 1490, maar lang bleef hij niet in Vlaanderen. Hij ging in Parijs rech­ten studeren, maar die studies maakte hij nooit af. Hij raakte in de ban van muziek. Rond 1515 trok hij naar Ita­lië, zoals veel meesters dat voor hem al hadden gedaan. Eerst verbleef hij in Rome, nadien in Ferrara. In 1527 werd hij benoemd tot kapelmeester van de San Marcobasiliek in Venetië. Dat bleef hij tot aan zijn dood in 1562. Hij leidde er de befaamde Venetiaanse componi­tenschool, de zogenaamde ‘Venetiaanse school’, waarvan onder anderen ook Monteverdi deel uitmaakte. Willaert schreef 150 motetten, vespers, hymnen en psalmen, 60 Franse chansons en 70 Italiaanse madrigalen en instrumenta­le composities. Hij was een vernieuwer: hij schreef de eerste dubbelkorige Ma­riavespers. De meeste muziekstukken schreef hij met het oog op het rooms­katholieke avondgebed. Willaert had het unieke talent om de emotie en de inhoud van de tekst treffend te ver­klanken. Een halve eeuw later bracht Giovanni Gabrieli de Mariavespers tot een hoogtepunt, maar uiteindelijk over­trof Claudio Monteverdi meesterlijk alle voorgaande Vesperae.Capilla Flamenca wil deze haast verge­ten Vlaamse componist opnieuw onder de aandacht brengen. De toegang tot het concert bedraagt 20 euro.

Wouter Deprez: ‘hier is wat ik denk’MOL – ‘Hier is wat ik denk’ is de titel van de nieuwe zaalshow van Wouter Deprez. Op vrijdag 28 en zaterdag 29 juni staat hij ermee op het podium van schouwburg Rex in Mol.Wouter Deprez brengt zijn tijd vooral door in Zuid­Afrika en dat heeft van hem een ander mens gemaakt. Hij woont aan de andere kant van de eve­naar en vanuit dat oogpunt ziet België er helemaal anders uit. ’t Is te zeggen: de Belgen zien er helemaal anders uit. In zijn nieuwste voorstelling drukt Deprez de bezoeker met de neus op de feiten. Hij laat de zaallichten aangaan en stelt zijn publiek pertinente vra­gen. “Hoeveel verdien jij? Is je huis al afbetaald? Hoe dikwijls doe jij het per week?” Ben je gelukkig met jouw job?” “Is dit alles?”Deprez dient zijn publiek van ant­woord, gaat de interactie aan en houdt hen een spiegel voor. Dat is ook precies zijn bedoeling, liet hij voor de start van de tournee al weten. “Ik heb genoeg mopjes verteld. Laten we nu maar eens zeggen waar het op staat. Ik word door de jaren minder bang. Eerlijk zeggen wat ik denk: misschien lukt het wel.”De voorstellingen beginnen om 20u. Tickets kosten 19 euro.

Bloedgroep K & Theatercompagnie DEFDEF: ‘De Gebroeders’TURNHOUT – Aan de Kolonie van Merksplas (Kapelstraat 11) worden op 15 en 16 juni de laatste voorstel­lingen van ‘De Gebroeders’ gespeeld; een totaalspektakel van Bloedgroep K en Theatercompagnie DEFDEF. ‘De Gebroeders’ is een all­inclusivevoor­stelling die begint met een korte wan­deling, vervolgt met theater, circus en muziek en eindigt met een koffietafel.Twee broers, geboren in een circustent, vormen een onafscheidelijk duo. Wan­neer hun vader sterft tijdens een mis­lukte act, beloven ze de familietraditie verder te zetten. Ze doen wat ze kun­nen, ze werken keihard, ze verzinnen nieuwe acts, ze geven niet op, ze kijken niet om. Maar de tijden zijn veranderd en niets is nog wat het was. Tot er plots een engel uit de lucht komt vallen en in de tent blijft hangen. Het circus gaat plots weer volop draaien. Maar de engel verdwijnt even snel als ze gekomen is.‘De gebroeders’ is een verhaal over de schoonheid van het leven, over ontmoe­tingen, liefde en kantelingen. Laat je meeslepen door het magisch realisme van het circus en door de sfeervolle muziek van 78­toerenplaten. Kaarten kosten 15 euro.

Suiker - 1110 - Juni 2013

’t Getouw wil groei bevestigen MOL – Voor het Molse ’t Getouw moet het nieuwe seizoen de bevestiging worden van de spectaculaire groei die het cultuurcentrum gekend heeft sinds de opening van zijn schouwburg Rex in het 2008. Vorig jaar kon met meer dan 2000 abonnementen en 34.000 verkochte tickets al het absolute record van 2011 geëvenaard worden.

De warande: nationaal en internationaal toptalent TURNHOUT – Het aanbod van de Warande voor 2013-2014 zit boordevol nationaal en internationaal toptalent en interessante projecten. Op het programma vind je veel grote namen in uiteenlopende genres: van Mariza tot Akram Khan, van Compagnie Cecilia tot Kapitein Winokio, van Jef Geys tot Toots Thielemans, van Lucky Luke tot Laika, van Herman Van Veen tot het Ballet van Vlaanderen…

’t schaliken gaat aan het sporten HERENTALS – Een cultuurcentrum dat de sportschoenen aantrekt: je ziet het niet elke dag. In Herentals gebeurt het. Cc ’t Schaliken heeft volgend cultuurseizoen ‘sport’ als thematische rode draad. Zo komt het dat ex-Rode Duivel Leo Van der Elst het podium betreedt om de legendes van Mexico ’86 te ontrafelen en dat Compagnie Cecilia vertelt over het noodlot dat de familie Monseré trof.

De werft blijft inzetten op humor en dans GEEL – Programmatoren van cultuurcentra vissen allemaal in dezelfde vijver. Om ervoor te zorgen dat het jaarprogramma van het ene cc geen doorslagje is van dat van een ander cc is het nuttig om keuzes te maken en accenten te leggen die een ander niet legt. Zo focust het Geelse cultuurcentrum op comedy en dans, zonder natuurlijk de andere sectoren te verwaarlozen.

’t Getouw heeft naar goede gewoonte opnieuw een programma samengesteld dat een zo breed mogelijk publiek kan bekoren. Toch krijgt ook minder be­kend talent een podiumkans met de on­dertussen erg populaire gratis middag­voorstellingen ‘Broodjes Mol’, inmiddels goed voor gemiddeld 200 bezoekers. Dit seizoen worden die Broodjes ook lokaal ingevuld door Molse leerlingen.

Breed aanbod theaterIn ’t Getouw zal je niet snel experimen­teel theater zien. Het centrum opteert eerder voor een breed gamma kwalita­tief theater met de beste Belgische ge­zelschappen. Er is licht absurdistisch theater met ‘De Idioot’ van Lazarus, er zijn de grote theatermonumenten met Josse De Pauw en Dirk Roofthooft, de gerenommeerde stadsgezelschappen als het Gentse NTG of het Mechelse Ar­senaal en de publieksstukken van Loge 10. Je kan in je abonnement ook voor­stellingen opnemen uit het aanbod van de cc’s van Geel of Herentals.

comedy KroegentochtMeer dan ooit kiest ’t Getouw ervoor om de juiste voorstelling op de juiste lo­catie te zetten. Zo heeft het cc met zaal Ootello een mooie jazzclub ter beschik­king. En voor de eerste maal vindt een Comedy Kroegentocht plaats waarbij je op vier plaatsen in het Molse centrum topcomedy kan meemaken.

ToppersOok dit jaar is ’t Getouw erin geslaagd een aantal absolute toppers aan de haak te slaan. Zo zijn er de ‘King’s Singers’, een van ’s werelds succesrijkste a­capellagroe­pen. Daan stelt zijn nieuwe (Franstalige) plaat voor en er zijn de optredens van grote comedians als Wim Helsen, William Boeva en Bart Cannaerts. Ten slotte zijn er de nieuwe doortochten van The Soul of Motown en The British Popinvasion.

Nieuw talent’t Getouw biedt je ook dit jaar de kans om pareltjes te ontdekken. Zo timmert de Nederlandse Marike Jager naarstig aan de weg naar de absolute top. Ook een aanrader wordt de tweede editie van de ‘Getouw Jazznight’, een festi­valformule met drie topensembles. Ook ‘Sopranos versus Tenors’ wordt een bat­tle tussen uitstekende internationale zangers en zangeressen.

FamilievoorstellingenNiet onbelangrijk is dat de familie­voorstellingen van ’t Getouw meer en meer kinderen blijven aantrekken. Het cultuurcentrum beseft terdege dat kinderen en jongeren de toekomstige bezoekers vormen en blijft daarom in­vesteren in kwalitatief jeugdtheater. Abonnementen worden vanaf 5 juni verkocht, losse tickets vanaf 3 juli. Op de website www.getouw.be vind je het hele verhaal ook terug.

Het openingsfeest op 14 en 15 sep­tember zal deze keer in een mysteri­euze sfeer baden en krijgt de veelbelo­vende titel ‘De Warande Wonderland’. Het wordt ditmaal geen groot open­luchtspektakel, maar er vinden een aantal sprookjesachtige performances à la David Lynch plaats. Op zaterdag­avond kan je bovendien gaan luisteren naar Arno, de liederen van Collegium Vocale of Muziektheater Transparant. Zondag is er de traditionele grote pick­nick. Ondertussen kan je nog proeven van enkele performances en veel thea­ter, circus, muziek, literatuur, film…

Artist in residenceMet Dries Segers is de nieuwe ‘artist in residence’ voor de eerste keer een fotograaf. Dries liet zich onder andere opmerken door zijn portretten in De Standaard Magazine en zijn foto’s in Knack Weekend. Segers schrikt er niet voor terug om van zijn medium af te wijken en videowerk te maken of een kunstgalerie op poten te zetten. De foto van het seizoensbeeld van de Warande is van zijn hand en de brochure bevat een selectie van zijn foto’s .

RituelenHet festival ‘Rituelen’ in februari be­looft interessant te worden. Met een

aparte tentoonstelling wordt nagegaan hoe rituelen in de hedendaagse kunst worden ingezet. Thomas Ryckewaert onderneemt in ‘Genesis (I, II, III)’ een zoektocht naar de oorsprong van de performance. De befaamde Duitse cho­reograaf Raimund Hoghe gaat een ritu­ele bewegingsdialoog aan met de jonge Japanse danser Takashi Ueno. Turkse derwisjen voeren hun mystieke dansri­tuelen uit op de muziek van het Sema Ensemble.

LocatieDe Warande organiseert dit seizoen ook weer een aantal voorstellingen op locatie en werkt daarvoor samen met partners uit de regio. Het cultuurcen­trum gaat op zoek naar bijzondere plaatsen in de stad en de provincie. Dit zorgt voor een andere beleving dan het pluche van de theaterzaal. Zo kan je dit seizoen voorstellingen meemaken in een kerk, een leegstaande cement­fabriek die door de natuur is heroverd, een klaslokaal, een zorgcentrum… Tot en met zondag 9 juni kunnen bezoe­kers een aanvraag indienen om deel te nemen aan de ticketloting. Na de loting worden alle andere aanvragen ver­werkt die na 9 juni binnenkomen.Het volledige programma kun je raad­plegen op www.warande.be

De crisis slaat wild om zich heen, maar het Herentalse cultuurcentrum ’t Schaliken is redelijk buiten schot geble­ven, zegt Gunther Van Hoof. “We mo­gen niet klagen. Ons seizoen was meer dan geslaagd. We hebben dik duizend tickets meer verkocht dan vorig sei­zoen. We merken wél dat mensen niet meer zo snel een abonnement kopen in het begin van het seizoen. Ze beslissen pas later of ze naar een voorstelling zullen gaan. Wat nog opviel: onze film­programmatie sloeg aan. We hebben het voorbije seizoen meer films gepro­grammeerd dan andere jaren. 1.337 mensen woonden die voorstellingen bij. Dat vinden we een mooi resultaat.”Voor volgend jaar gaat ’t Schaliken voort op hetzelfde elan. Dat betekent dat literatuur en aanverwanten (lezin­gen, voordrachten) en klassieke muziek een belangrijke plaats innemen, zeker in vergelijking met de aandacht die de andere cc’s daaraan geven. Door be­wust zware accenten te leggen, krijg je sneller een eigen gezicht. Cc ’t Schali­ken heeft zich op dat vlak al sterk we­ten te profileren, hoewel het met groot verschil de jongste van alle Kempense cultuurcentra is.

“We zorgen voor een goede mix van top­pers en aanstormende talenten,” zegt Gunther Van Hoof. “Je kan in 2013­2014 bij ons terecht voor concerten en voorstellingen van Scala, Wouter De­prez en The Flying Pickets, maar ook voor artiesten en gezelschappen die nog maar pas komen kijken: Blackie and the Oohoos (foto) en Flamenco Doble. Zij zijn zeker het ontdekken waard.”‘Tijdens het voorbije seizoen is het er niet van gekomen, maar volgend jaar organiseren we opnieuw huiskamercon­certen onder de noemer ‘Keet in huis’. Het literaire festival ‘Spraakwater’ ver­dwijnt daardoor voor een jaar van de agenda. We starten wél met een literair programma, ‘Boeken en bubbels’, waar­in journaliste (o.a. voor Suiker, nvdr) Katrien Lodewyckx de favoriete boeken van haar gasten bespreekt. De woord­voorstellingen ‘Geen pijn of wat dan ook’ van Ivo Victoria en ‘Kleine dagen’ van Bernard Dewulf zijn toppers in het literaire genre. Wat betreft ons ander paradepaardje, de klassieke muziek, zijn we bijzonder fier dat we Grainde­lavoix en Eleonor hebben kunnen strik­ken. We kijken vol vertrouwen uit naar het seizoen 2013­2014.”

Cultuurcentrum de Werft heeft geen enkele reden om het geweer van schou­der te veranderen. In het seizoen 2012­2013 werd er vooral ingezet op comedy en dans en het publiek laat zijn appre­ciatie voor die keuze blijken. Meer van hetzelfde dus komend seizoen, maar toch met voldoende afwisseling. Dat is gelukkig geen probleem: er zijn come­dians, komieken en cabaretiers genoeg om voor variatie te kunnen zorgen. Voor dansgezelschappen geldt hetzelf­de.“We verwelkomen volgend seizoen een aantal jonge choreografen van wie we heel veel verwachten,” zegt Kristel Proost. “Ik denk dan aan Aline Kristin Mohl met de voorstelling ‘Time Nomad’ en aan Jan Martens, die ‘Dialogue’ brengt waarin twee unieke, vrouwelijke performers schitteren: Truus Bronk­horst en Joke Emmers. Ook de geves­tigde waarden Ann Van den Broeck en Ugo Dehaes presenteren hun nieuwste dansvoorstelling in de Werft.”Op het gebied van comedy zorgt de Werft voor een primeur en zorgt het dat het niet in de openstaande val van de herhaling trapt. Het is inmiddels al een jaar of tien jaar geleden dat cc de Werft besloot om zwaar in te zetten op comedy. De Geelse cultuurtempel was zijn tijd toen vooruit, want de grote co­

medyhype stond nog te gebeuren. Na negen jaar ‘Comedy Cafés’ te hebben georganiseerd, wordt die formule nu opgeborgen. De comedy cafés – avonden waarop vier tot zes comedians optre­den – hebben hun nut bewezen, maar na bijna een decennium is de formule uitgewerkt. Niet zozeer voor het pu­bliek, want humor blijft het goed doen. Maar vooral voor de komieken zelf. In de ‘Comedy Labs’, de vervangers van de ‘Comedy Cafés’, worden zij uitgedaagd om hun grenzen te verleggen. De ‘Co­medy Labs’ moeten iets spannender, experimenteler, uitdagender worden dan de ‘Comedy Cafés’. De Werft krijgt komend seizoen ook twee comedypre­mières: William Boeva (foto) stelt zijn nieuwste show ‘Megalomaan’ voor en Steven Mahieu brengt ‘Maniak’. Ver­der sieren ook enkele grote namen de comedyagenda: Xander De Rycke, Bart Cannaerts, Nigel Williams en Els De Schepper.Muziekliefhebbers mogen zich ver­heugen op de komst van Free Souf­friau, Stef Bos, Guido Belcanto, Davey Arthur & The Fureys (Ierse folk), Row­wen Hèze, Jackobond en jong talent zo­als Hans Mortelmans en Renée. Ook de theatergezelschappen de Koe, Theater Antigone en Toneelgroep NUNC ma­ken hun opwachting.

CULTUURCENTRA BLIKKEN VOORUIT NAAR SEIzOEN 2013-2014

Suiker - 13

Je wil je toekomst lanceren in de meest inspirerende omgeving. Een die je uitdaagt om alles uit jezelf te halen. Daarom kies je voor Thomas More, de hogeschool voor wie meer verwacht van de toekomst. Als opvolger van K.H.Kempen en Lessius staat Thomas More voor meer mogelijkheden én uitdagingen. Maak je keuze uit meer dan 100 opleidingen: professionele bachelors, academische KU Leuven-opleidingen, banaba’s en andere vervolg opleidingen. Kom kennismaken: www.thomasmore.be.

EEN HART VOOR CULTUUR

Zonet verscheen een lijvig boek dat vol­ledig gewijd is aan larvenhuidjes van libellen. U leest het goed: larvenhuidjes van libellen. In twee delen behandelt het naslagwerk ‘het verzamelen, con­serveren en determineren van huidjes van de meest voorkomende libellen en waterjuffers’. Het moet fantastisch zijn om zin te geven aan je leven met het le­ven van libellen. Zou de man zijn huid aan de wetenschap schenken? En voelt hij de onstuitbare behoefte zijn passie te delen met zijn medemens? Of met andere woorden: zou hij op schoolfees­ten van zijn kinderen de drang kunnen intomen om de achtloze omstanders te betrekken in zijn levensdoel ‘de enorme schat aan informatie die het achterblijvende huidje bij de vervelling naar volgroeid dier oplevert, te bestu­deren.’ We mogen hopen van wel. Het was exact een jaar geleden dat we L. nog hadden gesproken, ook toen liepen we elkaar ongewild tegen lijf op het schoolfeest van onze kinderen. Dit­maal hadden we moeite hem te herken­nen. Hij was sterk vermagerd, had een sikje laten groeien en droeg een strak T­shirt waaronder zijn tepels stoer uit­staken. Van onze vorige ontmoeting konden we ons nog het beeld voor ogen halen van een man met een normaal gewicht, het haar in een wat slordige tooi en gekleed in een oudmodisch fluwelen vest. Plotse gedaanteverwis­selingen ­ van larve in libel ­ wekken altijd verwondering en argwaan op. In dit geval konden de combinatie ‘verma­geren en modieuze snit’ wijzen op het feit dat zijn vrouw hem had verlaten. Daarom stelde we met enige aarzeling de vraag: ‘Alles in orde met u?’ ‘Ja’, antwoordde hij tot onze opluchting. ‘Het gaat zelfs fantastisch’. Nu was ‘fantastisch’ een woord dat totaal niet paste in de perceptie die we van hem hadden: die was er eerder een van ‘va­riaties op een gesloten karakter’: nors,

zwijgzaam en schuw. Zijn enthousiast antwoord riep hierdoor achterdocht op. “Ik voel me geweldig”, ging hij door op zijn elan en hij keek ons daarbij vol in de ogen. Intuïtief wisten we nu dat we in zijn val waren gelopen. Meer dan een uur lang zou hij ons, met het vuur van een bijgelovige, de reden uit de doeken doen waarom hij zich zo geweldig en fantastisch voel­de. De verklaring daarvoor was zijn nieuwe passie voor het lopen. U leest het goed: lopen. Zestig minuten lang onderhield hij ons over loopschema’s, tijdslimieten, conditieopbouw en in­tervals. Sprak hij over hartslagmeters, verende schoenzolen, energiedrankjes en fluorescerende hesjes. Had hij het over karakter, doorzettingsvermogen en geheelonthouding. Over zen, roes en endorfines … Zelf hebben we ook gelopen. Dat moet ondertussen 35 jaar geleden zijn. We waren lid van een loopclub in ons dorp. Op woensdagnamiddag deden we onze gewone schoenen uit en trok­ken we loopschoenen ­ er was keuze uit één merk en twee kleuren ­ aan. Onze loopkledij bestond uit een kort zwart broekje dat aan weerskanten een diepe v­insnijding vertoonde waardoor onze witte onderbroek altijd zichtbaar was. Daar bovenop droegen we een blauw­wit T­shirt met het logo van de club, gefabriceerd uit een dermate goedkope stof waardoor je na tien minuten zwe­ten al pijnlijke tepels had. De trainin­gen bestonden uit het doorkruisen van een armtierig stuk bos. Soms mochten we ook rondjes malen op een piste die verhard was met gemalen metaalslak­ken van de nabijgelegen metallurgie. De trainer posteerde zich met een fluit­je naast de piste en zijn aanwijzingen beperkte zich tot driftige fluittonen en de uitroepen: ‘Vooruit. Sneller. Nog een ronde erbij.’ Die trainer spraken we aan met ‘mijnheer’. Niet uit respect,

maar omdat hij ook leraar was op het college waar we schoolliepen. Hij was niet de onderwijzer in lichamelijke opvoeding, maar de leraar chemie. De man heeft ons niet alleen de tabel van Mendeljev leren haten, maar ook het lopen. Nu nog ruiken we de stank van rotte eieren die in zijn leslokaal hing. We koppelen ze aan de doordringende geur van de spierverwarmende zalf in de geïmproviseerde kleedkamers waar we ons klaarmaakten voor de zoveel­ste zondagse veldloop in een Vlaamse negorij. Het is dezelfde de geur die in spoedafdelingen hangt of in de gan­gen van bejaardentehuizen. Het is de geur die naderend onheil aankondigt. Die van de misselijkmakende span­ning van de start met zijn meute trap­pelende lijven, die van de lijdensweg door zompige weiden en onverharde bospaden met overal het gekreun van soortgenoten, die van de opkomende krampen, die van lopend snot dat maar bleef lopen. En die van het gehijg van de laatste aanvallers in de nek in de laatste rechte lijn …“De voorbije drie dagen heb ik op de zetel gelegen omdat ik over mijn li­miet was gegaan tijdens mijn laatste marathon,” zo gaf L. nog mee voor hij ons achterliet op de speelplaats. Maar ook dat ‘lijden’ paste in zijn loopdoc­trine. Lopen was toch het ultieme ge­not van het afzien. Lopen was zijn weg, zijn waarheid en zijn leven. Lopen had van hem een ander mens gemaakt. Hij was herboren… Alleluja! Hij steeg ten hemel en we konden hem nog net aan zijn nestels vasthouden. Lopen: zen, endorfines, het genot van het afzien. Belijders van het lopend lijden, apostelen van de verende zool: stay away from my door. Don’t give me that bother, brother!

We zijn pas opnieuw beginnen lopen. Meer willen we daar niet over kwijt.

Larven-huidjes

stIJN JaNsseN

Bart herman in de zoerlaWESTERLO – Bart Herman is een Vlaamse singer­songwriter wiens werk de voorbije twintig jaar een ruim pu­bliek heeft aangesproken. Veel klein­kunstenaars van de jaren 70, zoals Jan de Wilde, Zjef Vanuytsel en Johan Ver­minnen klinken door in zijn werk. Van deze generatie erfde Herman de vaar­digheid om boeiende teksten te schrij­ven over liefde en leven. Maar wat hem zeker onderscheidt van de rest is zijn fascinatie voor country en rock­’n­roll. Op een heel eigen manier weet hij die te integreren in zijn ­ voor de rest ­ door en door Vlaamse nummers. Bart Herman, met ‘Drie akkoorden en de waarheid’, op vrijdag 14 juni in de Zoerla, Gevaertlaan 1, 2260 Westerlo om 20 uur. Tickets kosten in vvk 18 en aan de kassa 20 euro. Info en reserva­tie: 014 53 92 00.

Vrijwilligers gezocht voor het Kempense straatkunstenfestivalMOL – Zart vzw zoekt helpende han­den voor een vlekkeloos verloop van het Kempense straatkunstenfestival Trezart dat plaatsvindt op 14 en 15 september op het Provinciaal Recre­atiedomein Zilvermeer in Mol. Wil je komen helpen met je vereniging of heb je zin om in je eentje of met vrienden te komen? Kijk dan op http://www.tre­zart.be/ voor meer info. Er is van alles te doen: bandjescontrole, podiumbe­waking, drankcatering, opbouw en af­braak van tenten en tribunes, en nog veel meer. Meer info: www.trezart.be

Suiker - 1514 - Juni 2013

OUD-TURNHOUT – Op 31 mei en 1 en 2 juni vindt de tiende editie van ‘Goezot in ’t Hofke’ plaats, een van de gezelligste minifestivals die de

Kempen rijk is. Zeg dat wij het gezegd hebben. Zoals gewoonlijk is er een rootsdag op zaterdag en een bluesdag op zondag. Op vrijdagavond wordt

al meteen een volle hof verwacht voor Absynthe Minded. Voor het geld hoef je het alvast niet te laten. Een weekendticket kost 35 euro.

Zeg ‘festival’ en je denkt onmiddellijk aan een weide met 30.000 mensen, of zelfs een veelvoud daarvan. In de Kempen zijn er gelukkig nog een aan­tal minifestivals – laten we ze zo maar noemen om het onderscheid te maken – die niet het principe huldigen van ‘hoe meer hoe beter’. Kastival in Kasterlee is er zo eentje, Sjock in Gierle, en ook Goezot in ’t Hofke in Oud­Turnhout. Het zijn de festivals waar gezelligheid vooropstaat, waar plaats genoeg is voor iedereen, waar gezinnen met hun kroost naartoe kunnen en waar drank­ en eetbonnen écht nog betaalbaar zijn. Daartegenover staat dat er geen Springsteen, Coldplay en Kings Of Leon op het podium staan, maar geen kat die daarom maalt. Met een beetje kennis van zaken én de juiste connec­ties zijn er fantastische groepen en ar­tiesten te boeken voor wie een organi­sator geen fortuinen moet neerleggen.Goezot in ’t Hofke grijpt ook dit jaar terug naar de succesformule van de voorbije jaren: er wordt gestart op vrijdagavond met een concert van een bekende, goeie (Belgische) groep. Op zaterdag en zondag wordt daar een themadag aan gekoppeld. In de loop der jaren werden die thema’s wel eens aangepast. Er was bijvoorbeeld ooit een jazzdag – Jazz in ’t Hofke – maar sinds enkele jaren lijkt ook dat format vast te liggen: roots (rock­‘n­roll, rockabilly,

boogiewoogie, honkytonk…) op zater­dag en blues op zondag.

Absynthe MindedVoor veel bezoekers ligt het muzikale hoogtepunt van het driedaagse festival­weekend op vrijdag. Dan betreden The Deer Friends uit Turnhout het podium. Zij maken het publiek warm voor de klapper van de avond: Absynthe Minded. Na het megasucces van het titelloze al­bum uit 2009 – waarop de klassieker ‘En­voi’ staat ­ moest de band rond frontman Bert Ostyn even naar zichzelf op zoek om een waardige opvolger te schrijven en producen. Absynthe Minded besliste om zichzelf niet opnieuw uit te vinden en de oude aanpak trouw te blijven. De band trok opnieuw naar Parijs om het album ‘As it ever was’ op te nemen. Het resul­taat is ‘recht in de roos’. ‘As it ever was’ is een cd die op­en­top de stempel van Absynthe Minded draagt, maar de open­staande val van de herhaling wordt met groot gemak ontweken. Het zegt iets over het schrijverschap van Ostyn, die blijk­baar nog lang niet zonder inspiratie zit.

Roots in ’t hofkeHet zaterdagprogramma begint om 14u met een optreden van The Screamin’ Rebel Angels. Van de extravagante frontvrouw Laura Rebel Angel (foto) wordt verwacht dat zij de tuin al met­een in vuur en vlam zet. In de latere

namiddag staat het Australische roc­kabillytrio The Rechords op het podium en de Belgische supergroep op roots­vlak: The Hi­Stars, met in de rangen de slaggitarist van Moonshine Reunion, de zanger van The Slipmates, de drummer en de gitarist van Howlin’ Bill en de gi­tarist van The Baboons.Uit Rotterdam komen Miss Mary Ann & The Ragtime Wranglers om in Oud­Turnhout een aanstekelijke mix van country en rockabilly te serveren en helemaal uit Austin (Texas) komen The Bellfuries de festivalgangers verblijden met een rockabillyshow die doorspekt is met humor. De grote finale wordt verzorgd door Eddie Angel en Smokest­ack Lightnin’. Eddie Angel is een vin­gervlugge gitaarheld die al bij tal van groepen speelde. In ’t Hofke laat hij zich begeleiden door de Duitse band Smokestack Lightnin’, die al voor de vierde keer op het festival speelt.

Blues in ’t hofkeOp zondag – vanaf 13u – zorgen zes bluesgroepen voor de ambiance. Boo­gie Beasts en Howlin’ Bill moeten in de vroege namiddag de Belgische eer hoog houden. Daarna gaat het festival de iets gewaagdere en experimentelere toer op, met de oerblues van het Franse gezel­schap Blackberry & Mr. Boohoo. Be­nieuwd hoe het publiek zal reageren op de klanken en ritmes van dit Franse duo

dat, gezeten op zelfgemaakte beatboxen, gitaar en mondharp speelt. De naam doet anders vermoeden, maar ’24 Pesos’ is een Londense band die zich laat inspireren door blues en soul uit de jaren 60. Vorig jaar speelde 24 Pesos nog op het bluesfes­tival van Peer, tot nader orde nog altijd het grootste bluesfestival van België.Lightnin’ Guy is een oude bekende van ’t Hofke. Hij treedt er dit jaar voor de derde keer op. Deze keer brengt hij een show die helemaal gewijd is aan Hound Dog Taylor, de grote ‘slide guitar hero’ van Lightnin’ Guy. Verwacht je dus aan een concert dat het midden houdt tussen blues en rock.The Nimmo Brothers (foto), alias Ste­vie en Allan Nimmo, sluiten de tiende editie van Goezot in ’t Hofke af. De Schotse broers, beiden magistrale gita­risten, worden begeleid door een stevig swingende band.

Goezot in ’t hofke: praktisch’t Hofke van Chantraine ligt in de Kerkstraat 46 in het centrum van Oud­Turnhout. Het festival vindt plaats in de afgesloten achtertuin van ’t Hofke. Tickets voor vrijdag kosten 22 euro (18 euro in voorverkoop), voor zaterdag 20 euro (15 euro vvk) en voor zondag 15 euro (10 euro vvk). Voor een drie dagen geldig combiticket betaal je 35 euro. Op zaterdag en zondag is de toegang gratis voor minvijftienjarigen.

Goezot in ’t Hofke

absynthe Minded is publiekstrekker

van tiende editie

RETiE ROcKT OP ’T SchiJFRETIE – ‘Retie Rockt’ is verhuisd van festivaldatum. Terwijl tot vorig jaar het feestje nog plaatsvond op het einde van augustus opent Retie Rockt nu de zomer. Op zaterdag 8 juni concerteren er zes groepen op ’t Schijf, aan de Ho­brugstraat.Retie Rockt vindt al voor de negende keer plaats. The Random Ten, die de Retie Rockt Rally won, mag het festival openen. Nadien concerteert Angelskin, ook een lokale band. Speciaal uitkijken wordt het naar het concert van The Searching, de nieuwe groep rond de voormalige Oceans Of Sadnesszanger Tijs Vanneste. U leest veel meer over die band op pagina 14 van deze Sui­kerkrant. We zochten Tijs op in zijn thuisbasis Dessel om hem uit te horen over zijn nieuwe groep.Nadien vergast Raketkanon het pu­bliek op vlammende drums, dreunende bassen en psychedelische uitstapjes. Raketkanon staat bekend als de ge­vaarlijkste liveband van het land. Geen idee wat dat wil zeggen, maar ik zou op veilige afstand blijven.’s Avonds luister je naar de dansbare rock van Wallace Vanborn en als afslui­ter concerteert Mad Sin (foto): een band uit Berlijn die het midden houdt tussen rockabilly en punk en die al zo’n 25 jaar meegaat.Kaarten voor Retie Rockt kosten 10 euro aan de kassa. Het eerste optreden begint om 16u.

SANDER DE WiNNE GROuP KASTERLEE – Sander De Winne is een van de weinige jazzzangers in ons land. Hij studeerde aan de conserva­toria van Gent en Antwerpen en aan het jazzinstituut van Berlijn, waar hij les volgde bij de Amerikaanse Judy Niemack. Met de allerbeste jazzmuzi­kanten van de jonge generatie vormt hij een kwintet: de Sander De Winne Group. De band bestaat uit Sander De Winne (zang), Steven Delan­noye (sopraan­ en tenorsax), Bram De Looze (piano, toetsen), Lennart Heyn­dels (contrabas) en Lionel Beuvens (drums). Het bonte gezelschap speelt bewerkingen van jazzstandards en he­dendaagse stukken, maar brengt ook eigen werk. Traditie en vernieuwing gaan hand in hand bij de Sander De Winne Group.Op maandag 3 juni kan je deze fan­tastische groep komen ontdekken in jazzclub Houtum Street, Houtum 39 in Kasterlee. Het concert begint om 21u. Kaarten kosten 10 euro, maar op www.suikerkrant.be kan je duotickets win­nen.

ThE OuTPOST QuARTETRIJKEVORSEL – The Outpost Quar­tet is een jonge Belgische groep die garant staat voor melodieuze en pittige jazz. Denk aan de muziek van moderne jazzgrootheden als Brad Mehldau, Jos­hua Redman en Bill Frisell. Hun naam ontlenen ze aan een café waar de vier muzikanten elkaar vaak treffen na hun repetities. Maar het is tevens een verwijzing naar hun manier van mu­siceren, waarbij ze steeds hun grenzen proberen te verleggen. De groep bestaat uit Thomas Jillings (tenorsax), Laurens Dierickx (piano), Raphael Malfliet (bas) en David Sommen (drums).Op zaterdag 15 juni om 20.30u concer­teert The Outpost Quartet in zaal De Singer, Bavelstraat 35 in Rijkevorsel. Kaarten kosten 8 euro.

GLENN cLAES iN DE SiNT-GuMMARuSKERK HERENTHOUT – MinC ­ Music In­corporated ­ organiseert een reeks unplugged concerten in de Sint­Gum­maruskerk in Herenthout. Het rijtje artiesten dat staat aan te schuiven, is bepaald indrukwekkend. Guy Swinnen passeerde er al, net als Rick De Leeuw & Jan Hautekiet en Boogie Boy. Later dit jaar staan Sam Vloemans en Guido Belcanto nog op de affiche. Op zaterdag 8 juni concerteert Glenn Claes er.Glenn Claes is de man die vriend en vijand verbaasde met zijn schitterende vertolking van ‘I shot the sheriff’ in ‘The voice van Vlaanderen’.Kaarten kosten 12,50 euro. De Sint­Gummaruskerk is gelegen in de Vonck­straat. U wordt er verwacht vanaf 20u.

hOFPOORTTEATER ELcKER-LiJc SPEELT ‘DE KONiNG STERFT’TURNHOUT – Op 1, 2, 7, 8 en 9 juni speelt Hofpoortteater Elckerlijc in zijn thuisbasis aan de Hofpoort (vlak bij de Grote Markt) ‘De koning sterft’, een klassieker van Eugène Ionesco. De re­gie is in handen van Willem De Roover. De acteurs zijn Bieke Beeckman, Chris­tine Goris, Gaby Megens, Michaël Van Caeneghem en Annemie Van Hees.Een nieuwe dag breekt aan in het ko­ninkrijk van koning Berenger de Eer­ste. Een machtig en groot koninkrijk, geleid door een machtig vorst. Althans: zo was het 500 jaar geleden en vorig jaar en ook nog gisteren en vijf minu­ten geleden. Maar nu niet meer. Het einde is in zicht. Het staat in de ster­ren geschreven en de signalen zijn niet mis te interpreteren. Het vuur wil niet meer branden. De kok is al naar huis. En zelfs de zon is uren later opgekomen dan de koning bevolen had. De koning sterft. Zijn koninkrijk sterft met hem. Iedereen weet het, maar de koning ac­cepteert het niet.‘De koning sterft’ is een poëtische voor­stelling, die doorspekt is met humor. Het is ook de afsluiter van het 54ste (!) seizoen van Elckerlijc. Kaarten kosten 9 euro. Reserveren kan op het nummer 014 42 42 10 (op werkdagen tussen 18 en 19u) of online bij www.elckerlijc.com. De voorstellingen op 1, 7 en 8 juni beginnen om 20u, die op 2 en 9 juni om 11u.

TURNHOUT – De in Nederland gebo­ren en in Turnhout wonende schrijver, theatermaker en acteur Herman Van de Wijdeven heeft een jeugdboek ge­schreven; zijn eerste. Het boek werd uitgegeven door Manteau en krijgt lo­vende kritieken.Herman Van de Wijdeven is een hard­werkende theatermens, die nu een jeugdboek geschreven heeft. Eerder maakte Van de Wijdeven al wel thea­terproducties voor jongeren. Hij werkte trouwens al voor verschillende gezel­schappen in Vlaanderen en Nederland. Hij houdt ervan samenwerkingsver­banden te smeden met acteurs, muzi­kanten en regisseurs, liever dan zich aan één gezelschap te binden. Van de Wijdeven wil van alles proeven. Het zijn de kruisbestuivingen en de creatie­ve uitstapjes die hem hebben gemaakt tot de breed kijkende en multigetalen­teerde artiest die hij vandaag is. Dat hij zich nu waagt aan een jeugdroman mag dus niemand verbazen.‘Zoals het gebeurd is’ is een poëtisch en aangrijpend verhaal over vriendschap en opgroeien. Centraal in het verhaal staan de twee elfjarige boezemvrien­den Bent en Joeri. Ze zijn altijd samen. Altijd op zoek naar spannende avon­turen. Ze spelen vaak een spelletje waarbij ze elkaar uitdagen om gevaar­lijke dingen te doen. Dingen die ze al­leen niet zouden durven, maar samen wel. Er is één ding dat ze zelfs samen niet durven: over de houten balken lopen, hoog boven de stenen vloer van de lege steenfabriek. Ze fantaseren er wel over, maar ze weten dat het echt te gevaarlijk is, want de balken zijn oud en rot. Op de eerste schooldag, na een lange, warme zomervakantie, ver­schijnt Finn in hun leven. Finn is the new kid in town. Joeri en Finn kun­nen direct goed met elkaar opschieten en Bent heeft al snel het gevoel dat hij het derde wiel aan de wagen geworden is. Hij ziet met lede ogen aan hoe Joeri en Finn dikke vrienden worden. Bent voelt zich verraden en in de steek gela­ten. Hij begint Joeri op te stoken zoals daarvoor, maar nu krijgt het spelletje een venijnig randje…‘Zoals het gebeurd is’, paperback, 175 pagina’s, Uitgeverij Manteau, 15,95 euro.

eerste jeugdboek van Herman Van de wijdeven

‘ Zoals het gebeurd is’

Suiker - 1716 - Juni 2013

NOUVELLE VAGUEAFTERPARTY WITH DJ GROOVE MERCHANT

20JUN

TURNHOUTSEBAAN 286 - BORGERHOUT

TICKETS: WWW.DEROMA.BE - 03 292 97 40 - FNAC

— CANDIDE —

Kaarten en info op www.vlaamseopera.be en 070 22 02 02

Vanuit de Kempen bereikbaar met openbaar-vervoer: snelbus 416, halte: Rooseveltplaats.

Frankrijklei 3, 2000 Antwerpen

swingende opeRA Vol AbsuRde humoR

Candide is ervan overtuigd in de beste van alle werelden te leven, ook al is hij zijn

liefje Cunegonde kwijt. Vastbesloten haar te vinden, vertrekt hij op wereldreis. die voert hem langs exotische oorden, maar

ook langs natuurrampen, oorlogen, honger en slavernij. blijkt de wereld dan toch geen paradijs te zijn? het reislustige personage van Candide wordt speels neergezet door de Amerikaanse tenor michael spyres. de charismatische leah patridge zal letterlijk

hoge noten scoren met haar vertolking van Cunegonde. Voor het scènebeeld kom je ogen te kort. in sneltreinvaart raast de wereld voorbij op de swingende muziek

van bernstein: een unieke mix van opera, operette en musical.

Vanaf 18 t/m 30 juniVlaamse Opera Antwerpen

SUIKER_70x170_juni.indd 1 15/04/13 16:28

In zijn woonkamer in Dessel – waar veel van de nummers van Closure zijn opgenomen – laat Tijs Vanneste ons in primeur een aantal songs horen. Vanneste klinkt als een Nick Cave op valium met in zijn zog getemde Bad Seeds. Zijn diepe stem schurkt zich aan tegen melodieuze tonen die zowaar uit violen en piano’s komen aangewaaid. Weg is het getormenteerde en gecris­peerde zingen uit zijn metaltijd. Heeft Vanneste geen schrik dat de fans van Oceans of Sadness zwaar ontgoocheld gaan zijn? “Neen”, beweert hij. “Ik maak geen muziek meer voor hen. We hebben met The Searching al wat try­outs gedaan en natuurlijk krijg je achteraf van een eenling te horen: ‘De ‘Oceanen‘ (zo noemt Vanneste zijn vroe-gere groep, nvdr) waren toch beter. Of iemand roept op het einde van het con­cert: ‘En nu een nummer van de ‘Oce­anen’. Ik kan daar ook niet kwaad op zijn; dat is een normale reactie. Maar dat hoofdstuk is volledig afgesloten. Ik wil ook niet op dat succes teren en ga deze cd dan ook niet promoten als de zanger van de ‘Oceanen’. Dat zou totaal belachelijk zijn want de muziek heeft er niets meer mee te maken.”

−Je hebt – zo mogen we hopen – toch geen 15 jaar tegen je zin in Oceans of Sadness gezeten. Was je uitgekeken op metalmuziek?Ik ben nooit een echte metalman ge­weest. De gitaristen van de ‘Oceanen’ waren wel echte metalliefhebbers. Ze waren destijds beïnvloed door een groep als Metallica terwijl ik naar de Smashing Pumpkins luisterde. Mijn roots lagen meer in de alternatieve mu­ziek dan in de metal. De periode met de ‘Oceanen’ was keiplezant, maar het was voor mij wel tijd om iets anders te doen. Op deze cd ga ik echt op zoek naar mijn eigen stem. Het zijn allemaal nummers die ik zelf geschreven en ge­arrangeerd heb. The Searching is echt mijn groep. Ik ben nu de kapitein van de boot.

−Was je dan niet de leider van Oce-ans of Sadness?We waren allemaal zestien toen we met de ‘Oceanen’ begonnen. Het was een groep waarin we allemaal onze eigen inbreng hadden. Dat maakte de ‘Oce­anen’ ook tot de groep die hij was. Ik heb nu gezegd: ik ga mijn muziek bren­gen. Vroeger schreef ik 80 % van een nummer, nu 100 %. De groep is echt ontstaan uit de behoefe om mijn eigen goesting te doen. Ik regel ook alles: van de opnamen in de studio’s tot het opne­men van de videoclip. Ik beslis alles. Maar dat wil niet zeggen dat de andere bandleden geen ideeën kunnen aan­brengen. Ik heb heel goede muzikanten rondom mij gezocht. Ik wil er dan ook uithalen wat erin zit. We komen zeer goed met elkaar overeen. Ondertussen zijn we allemaal al 35 jaar en dan is je ego niet meer zo belangrijk als toen je 18 was.

−Probeer eens zelf de muziek van

The Searching te beschrijven. Het is singer­songwritersmuziek met een grote melancholische ondertoon. Er sluipt wat in van The National en Sigur Rós. De songs zijn zeer melodi­eus en vrij simpel opgebouwd. Ik vind vooral de dynamiek erg belangrijk. We beginnen vaak heel klein, groeien naar iets groots om dan weer terug klein te worden. Het is repetitieve muziek waaraan altijd maar meer lagen wor­den toegevoegd.

−Je hebt ook je zang moeten aan-passen.Ik zing nu veel meer ontspannen, veel ingetogener. Zingen bij de ‘Oceanen’ was een vorm van sport. Hier zit totaal geen agressie meer in.

−Je beschrijft je muziek als erg me-lancholisch. Zo kennen de meeste jou niet. Je bent toch de vrolijke op-gewekte kerel?Toch heeft die melancholie er bij mij van kindsbeen af ingezeten. Je merkt dat niet alleen in mijn muziek maar ook in mijn tekeningen. Ik ben inder­daad een vrolijk en positief mens die heel graag in het leven staat. Maar in alles wat ik maak, sluipt die melan­cholie binnen. Je merkt dat ook in mijn teksten. Ik word ontroerd door vooral

kleine dingen. Ik schrijf over liefde, over mijn twijfels, over het leven. Zowel de tekst als de muziek komt zeer intu­itief tot stand. Veel van de nummers zijn op tien minuten geschreven. Ik denk er weinig over na. Het zijn vooral sferen en gevoelens. Voer voor psycho­logen allicht (lacht).

−Geeft de naam van de groep The Searching aan dat je lang aan het zoeken bent geweest naar je nieuw geluid ?De naam slaat vooral op het zoekproces dat aan de songs is voorafgegaan. Dat zoeken is voor mij op dit moment veel belangrijker dan het eindresultaat. Bij de ‘Oceanen’ hebben we jarenlang op een zeer jachtige manier nummers ge­maakt. Het ene nummer was nog niet af of er moest alweer een nieuwe song gemaakt worden. Hierdoor komt het dat ik ook nooit echt genoten heb van het creëren van muziek. Met The Sear­ching werken we nu zeer bewust aan onze nummers. Echt waar: of deze cd nu een succes gaat worden of niet kan me eerlijk gezegd niet schelen. Het doel is bereikt. Het is geworden wat we voor ogen hadden. Het was daarom heel belangrijk dat de mannen uit de groep ook gasten waren die ik graag zag. Ik moest er een band mee hebben.

−Het zijn bijna ook allemaal Kempe-naars.Ja, dat schept ook een band. We lachen bijvoorbeeld om dezelfde onnozelitei-ten. Ik ken de mannen al heel lang. We moeten niets zeggen om op dezelfde lijn te zitten. Onze gitarist komt in jogging­broek en teenslippers repeteren. Wil hij zo optreden, geen probleem. Iedereen mag zijn wie hij is. Geen imago meer, maar ‘echt’. Ik wil de spelletjes niet

meer meespelen. The Searching mag klein of gigantisch groot worden, maar dan wel op onze voorwaarden.

−Je bent een echte facebookman. Ga je dat forum ook gebruiken om deze cd te promoten? Uiteraard. Facebook is een ideaal fo­rum voor muzikanten en kunstenaars. Als ik een tekening of een nummer op Facebook zet, hebben 1000 mensen dat gezien of gehoord. Kunstenaars moeten daar eerlijk in zijn. Je creëert iets en wil dat toch delen met iedereen. Je mag niet verwachten dat je van je kunst kunt leven als je ze alleen voor jezelf houdt. Ik waak er wel over dat ik inte­ger blijf en mezelf niet verkoop. Dat is vaak een dunne lijn.

−Naast muzikant ben je ook nog eens voltijds tatoeëerder. Tatoeëren is compleet evenwaardig aan muziek maken. Ik heb het geluk dat ik mijn geld kan verdienen met tatoeë­ren. Met muziek verdien ik geen geld, integendeel. Ik steek er nog geld bij in. Maar ik zou niet zonder een van de twee kunnen. Ik kan niet kiezen. Dat gaat zo de volgende zestig jaar zijn. Ik doe dit omdat ik niet anders kan.

−Ben je op je 35ste tevreden over waar je nu staat?

Voor 100 %! Ik leef nu voor 100 % het leven waar ik als kind van droomde. Toen ik veertien was, droomde ik op school van een leven als tatoeëerder en muzikant. Nu doe ik dat!. Ik heb er hard voor gewerkt een veel voor moeten opgeven. Ik was tot leraar benoemd. Maar je moet je dromen blijven naja­gen. Ik wil er alles uithalen wat erin zit. Een belangrijk moment was toen ik dertig werd. Daar ben ik een halfjaar niet goed van geweest. Toen heb ik be­slist om de rest van mijn leven alleen te proberen mezelf te amuseren en voor mijn dromen te gaan. Ik wil niet meer dan wat ik nu heb.”

ThE SEARchiNGThe kern van The Searching bestaat voorlopig uit Tom Van Steenbergen uit Arendonk, (elektrische gitaar), ex­Oceans of Sadness Hans Claes (pianist) en Nico van de Pol uit Retie (bas). Gastmuzikanten op ‘Closure’ zijn Paul Van Bruystegem (Lange Polle van Triggerfinger) en Andries Boonen (violist). ‘Closure’ wordt in eigen beheer uitgegeven. Heb je interesse in een cd of een optreden van The Searching, dan kan je terecht op [email protected] of op de Facebookpagina van The Searching.

Retie Rockt‘The Searching’ treedt op tijdens Retie Rockt op 8 juni aan het Gemeentepark ’t Schijf, aan de Hobrugstaat in Retie,. Info in deze Suikerkrant en op www.retierockt.be.

Tijs Vanneste breekt met metalverleden

DESSEL – Twee jaar na het opdoeken van zijn metalband Oceans of Sadness komt frontman Tijs Vanneste met een nieuwe groep naar buiten: The Searching. ‘Warning aan alle metaalliefhebbers: de songs van hun eerste cd - ‘Closure’ - hebben zoveel met metal te maken als blinde vinken met het vinkenzetten. Niets.

“ Ik leef nu voor 100 % het leven waar ik als kind van droomde”

Suiker - 1918 - Juni 2013

OVER DE SCHREEF

Peter Murphy (Bauhaus)EINDHOVEN – Na de succesvolle con­certen van Peter Hook van Joy Division in 2011 organiseert Effenaar nu een concert van Peter Murphy, de frontman van Bauhaus. Daar is een reden voor: 35 jaar geleden werd de Britse post­punkband opgericht. De eerste single ‘Bela Lugosi’s dead’, bestormde in 1980 de hitlijsten. Op minder dan vijf jaar tijd zouden nog een tiental singles vol­gen, waaronder ook ‘She’s in parties’ uit 1983. Dat was meteen ook het laatste wapenfeit van de originele Bauhaus. De groepsleden gingen aan soloprojec­ten werken. De band kwam wel regel­matig weer bijeen, maar in verschillen­de bezettingen en onder verschillende namen. Een echte reünie kwam er wel in 1998 en nog eens in de periode van 2005 tot 2008, maar voorlopig ligt Bau­haus weer stil.Zanger Peter Murphy heeft wel een groep rond zich verzameld waarmee hij de boer opgaat om de 35ste verjaardag van de oprichting van Bauhaus te vie­ren. Op donderdag 6 juni concerteert hij in Effenaar in Eindhoven. Hij zal al­leen Bauhausmateriaal spelen. Tickets kosten 23 euro.

The Black crowesTILBURG – Twintig jaar geleden wa­ren The Black Crowes zowat de grootste band op de planeet. Ze hadden welis­waar nog maar twee cd’s uitgebracht, maar dat waren wel megasuccessen die hen op de grootste rockfestivals ter wereld deden belanden, meestal zelfs als top of the bill. Nummers als ‘Jealous again’, ‘Hard to handle’, ‘Remedy’, ‘Sting me’ en ‘She talks to angels’ werden op alle continenten meegezongen. De vin­tage rock en de ruige blues van de band rond de broers Chris en Rich Robertson sloeg overal aan. Memorabel was hun optreden in Tilburg op 4 september 1991. Het was een bloedhete zomerdag en de tot de nok volgelopen ‘Noorder­ligt’ leek meer op een heteluchtoven dan op een concertzaal. Onder de podi­umspots moet het ondoenbaar geweest zijn. Maar van inhouden of doseren was bij The Crowes geen sprake. Frontman Chris Robertson danste, sprong en kronkelde als een indiaanse medicijn­man over het podium. Liters en liters zweet gutsten van zijn frêle lijf. Hij bleek zichzelf te overschatten. Na negen nummers was het over. Chris Robertson werd van het podium geholpen en moest aan een zuurstofapparaat. The Crowes kwamen, zonder hun frontman, nog te­rug om ‘Jealous again’ te spelen. En dat was het. De podiumlichten gingen uit en de zaallichten aan. Finito. Een véél te kort concert, maar een van de beste die er ooit in Noorderligt heeft plaatsge­vonden. Geen mens die ontevreden naar huis ging, want The Crowes hadden ál­les gegeven. Waarom we deze oude koe

uit de sloot halen? Omdat het The Black Crowes typeert. Ze spelen nooit met de handrem op en gebruiken hun verstand niet wanneer ze hun ding doen. Terwijl daar bij de meeste mensen geheid vod­den van komen, bereiken muzikanten en andere kunstenaars meestal pas dán ongeziene hoogtes.Halfweg de jaren 90 begon de popula­riteit van The Black Crowes te tanen en nog enkele jaren later besloten The Crowes er tijdelijk mee te kappen. Maar in 2006 begon het bloed weer te kruipen waar het niet kon gaan. Er werden plannen gesmeed om nieuwe nummers te maken en een album uit te brengen. Dat gebeurde ook, maar de heropleving bleek maar van korte duur. In 2010 beslisten The Black Crowes op­nieuw een time­out te houden. Ze hiel­den zelfs een afscheidstournee, die in de zomer van 2011 in Europa eindigde. Minder dan twee jaar later zijn The Black Crowes alweer op tournee.Chris Robertson gaat intussen stil­aan naar de 50 en de dagen van de zuurstofmaskers liggen ongetwijfeld achter hem. De band heeft bovendien in de loop der jaren een aantal perso­neelswissels ondergaan. Maar drie van de oorspronkelijke leden maken nog steeds deel uit van de groep: zanger Chris Robertson, gitarist Rich Robert­son en drummer Steve Gorman.Op zondag 23 juni treden ze op in 013 Poppodium. Tickets kosten 42,50 euro. Trek geen te dikke kleren aan. Het kan heet worden in een Tilburgse rocktem­pel.

Eerste editie van subquakeTILBURG – 013 Poppodium in Tilburg organiseert op zaterdag 1 juni de eerste editie van een nieuw concept: SubQuake. SubQuake is de naam van een avond die regelmatig wordt gehouden en die volle­dig in het teken staat van elektronische muziek, dubstep en drum­’n­bass. Zware, donkere muziek met een rauw, industri­eel randje en bonkende bassen: daar gaat het om.De Britse dj Emalkay – voor de bur­gerlijke stand Martin Knowles uit Birmingham – is de headliner van de eerste editie. Hij is gehuisvest op het gerenommeerde Dub Police­label, waarop hij verwoestende dubstephits als ‘When I Look At You’ en ‘Bring it Down’ uitbracht. Neosignal is een jonge Duitse band die een unieke liveshow brengt die je overvalt als een tsunami.Ook de van StuBru gekende Murdock en de Nederlandse drum­’n­bassvete­ranen Black Sun Empire zijn aanwezig, net als het nieuwe, jonge geweld van Snarebox, Lifecycle en MC Swift.SubQuake begint om 22u. Tickets kos­ten 15 euro.

Gratis terrasconcerten in mezzBREDA – Vanaf zondag 2 juni kan je in Mezz (Breda) weer terecht voor gratis terrasconcerten op zondagnamiddag. Deze concertreeks wordt elk jaar suc­cesvoller. Steeds meer muziekliefheb­bers weten in juni, juli en augustus de weg naar Mezz te vinden voor klein­schalige, intieme optredens. Meestal nodigt Mezz echte songsmeden uit: sin­ger­songwriters die een verhaal weten te brengen. Hun namen zijn vaak niet erg gekend, maar miskijk je niet: de kwaliteit is steeds gegarandeerd. Ook dit jaar weer, met op de affiche: Jane Dare (2 juni), James Wood (9 juni), The Light Brigade (16 juni), Lost Lions of India en Horseshoe Creek (23 juni), La Corneille (30 juni), Oh, Brave Wide Eyes (7 juli), Matt Watts & The Calicos (14 juli), Clean Pete (21 juli), Wolf In Loveland (28 juli), Tim Vantol (4 au­gustus), The Benelux (11 augustus) en Kim Janssen (18 augustus).De concerten beginnen stipt om half vijf: ideaal om een dagbezoekje aan Breda even te onderbreken voor een concertje. En er is tijd genoeg om na­dien nog een tafeltje te kunnen reser­veren in een van de vele restaurants in de stad.Vanzelfsprekend zijn de terrasconcer­ten het leukst als de zon schijnt, maar zelfs bij regenweer kan er niets mis­gaan: dan verhuist het concert gewoon naar het cafeetje van Mezz. Meer info over de optredende artiesten en bands vind je op www.mezz.nl.

Adressen en contactgegevens: – 013 PoPPodiuM , veemarktstraat 44 Tilburg, 0031 13 460 95 00, www.013.nl – effenAAr , dommelstraat 2 eindhoven, 0031 40 239 36 66, www.effenaar.nl – MeZZ , keizerstraat 101 Breda, 0031 76 515 66 77, www.mezz.nl – ChAssé TheATer , Claudius Prinsenlaan 8 Breda, 0031 76 530 31 00, www.chasse.nl – CC ZunderT , Molenstraat 5 Zundert, 0031 76 597 19 99, www.cczundert.nl – CC jAn vAn BesouW , Thomas van diessenstraat 1 Goirle, 0031 13 534 34 00, www.janvanbesouw.nl – de kei , kerkplein 69 reusel, 0031 497 64 14 84, www.tschouw.nl

za 1/06/13 20:15 effenaar eindhoven hOLLAND BAROQuE SOciETy & TEiTuR 16

za 1/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg SiR yES SiR 8,50

za 1/06/13 22:00 013 Poppodium Tilburg EMALKAy, NEOSiGNAL, … 15

zo 2/06/13 15:00 cc jan van Besouw Goirle DE MuziEKFABRiEK 0

zo 2/06/13 16:30 Mezz Breda JANE DARE 0

zo 2/06/13 21:00 effenaar eindhoven NiGhT BEATS 8,50

di 4/06/13 20:15 effenaar eindhoven GLEN hANSARD, NicO MuhLy, … 28,50

wo 5/06/13 19:30 effenaar eindhoven SchOOL’S OuT (AFSTuDEERPROJEcTEN ROcKciTy iNSTiTuTE) 0

wo 5/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg JOE SATRiANi 42,5

do 6/06/13 19:30 effenaar eindhoven SchOOL’S OuT (AFSTuDEERPROJEcTEN ROcKciTy iNSTiTuTE) 0

do 6/06/13 20:00 Mezz Breda NicK WATERhOuSE 15

do 6/06/13 20:15 effenaar eindhoven PETER MuRPhy - 35 yEARS OF BAuhAuS 23

do 6/06/13 20:45 013 Poppodium Tilburg TWEAK BiRD 10

vr 7/06/13 20:30 Mezz Breda ThE VEiLS 15,5 u

vr 7/06/13 21:00 effenaar eindhoven zES, GLASSES & MuSTAchES, … 5

vr 7/06/13 21:00 013 Poppodium Tilburg ANDy cAïRNS (ThERAPy?) 16,50

za 8/06/13 20:00 effenaar eindhoven cOMEDyTRAiN MET RENé VAN MEuRS EN SOuNDOS EL AhMADi 10

za 8/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg huNTRESS 5

za 8/06/13 21:00 effenaar eindhoven FRESh & ONLyS 8

za 8/06/13 23:00 013 Poppodium Tilburg DAViD GhETTO, ABSTRAcT, … 12,5

zo 9/06/13 16:30 013 Poppodium Tilburg MAiNSTREET 15 u

zo 9/06/13 16:30 Mezz Breda JAMES WOOD 0

ma 10/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg LiMP BizKiT 40

di 11/06/13 20:00 effenaar eindhoven GABRiELLE APLiN 8

di 11/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg cOAL chAMBER 27,50

wo 12/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg ROcKAcADEMiE MuSic LAB ShOWcASE 0

wo 12/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg KORN 39

do 13/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg ROcKAcADEMiE MuSic LAB ShOWcASE 0

do 13/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg ESThER PORcELiJN EN VERSE POOKOE 0

do 13/06/13 21:00 effenaar eindhoven TORRE FLORiM & ROOS REBERGEN 15

vr 14/06/13 19:30 Mezz Breda EMMy EcVE, NO MORE JAcK, … 0

vr 14/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg STicKS, WiNNE, BOEF, … 15

vr 14/06/13 21:00 Mezz Breda VALERiuS 6

za 15/06/13 16:00 effenaar eindhoven NAKED SONGFESTiVAL (XAViER RuDD, RON SEXSMiTh, …) 35

za 15/06/13 18:30 cc de kei reusel ThEATERKLASSE KOMT DAT ziEN, KOMT DAT ziEN! 5

zo 16/06/13 14:30 effenaar eindhoven iRON Mic Vc BEAT M uP 7,5

zo 16/06/13 16:30 Mezz Breda ThE LiGhT BRiGADE 0

ma 17/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg 3 DOORS DOWN 39

ma 17/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg ROcKAcADEMiE GRADuATiON ShOWcASE 0

di 18/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg WhiTESNAKE 53

di 18/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg TRAcER 10

di 18/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg BLAcK PyRAMiD 8

wo 19/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg ThE BOuNciNG SOuLS, EVERyTiME i GO 15

wo 19/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg NiSENNENMONDAi, iDiOT GLEE, … 9

do 20/06/13 19:30 013 Poppodium Tilburg ROcKAcADEMiE GRADuATiON ShOWcASE 0

vr 21/06/13 20:30 effenaar eindhoven FRESh GROuND 12,5

za 22/06/13 20:30 effenaar eindhoven BOEF, DE GELOGEERDE AAP 10

zo 23/06/13 13:30 cc jan van Besouw Goirle DANSSchOOL DANSzz! - hOREN, ziEN, zWiJGEN 7

zo 23/06/13 15:00 effenaar eindhoven BDF 12,50

zo 23/06/13 16:00 cc jan van Besouw Goirle DANSSchOOL DANSzz! - hOREN, ziEN, zWiJGEN 7

zo 23/06/13 16:30 Mezz Breda LOST LiONS OF iNDiA, hORSEShOE cREEK 0

zo 23/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg ThE BLAcK cROWES 42,5

di 25/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg ROcKAcADEMiE GRADuATiON ShOWcASE 0

wo 26/06/13 20:00 013 Poppodium Tilburg PAPA ROAch 27,50

wo 26/06/13 20:30 013 Poppodium Tilburg ROcKAcADEMiE GRADuATiON ShOWcASE 0

do 27/06/13 21:00 effenaar eindhoven RON ROPE & BAND 15

za 29/06/13 23:00 effenaar eindhoven JuBEi, A-FLEX, NyMFO 8,50

zo 30/06/13 16:30 Mezz Breda LA cORNEiLLE 0

Over de schreef Juni

dAG

uur

ZAAl

PlAA

Ts

Prijs

uiTVERKOchT

uiTVERKOchT

Suiker - 2120 - Juni 2013

Brigitte Van AkenuitgeteldTURNHOUT – Van zodra je iets uit­spreekt, wordt het realiteit. Woorden maken dingen tastbaar. Dat beseft Tess, het hoofdpersonage van Brigitte Van Akens nieuwe roman, maar al te goed. Wanneer haar vader sterft, be­sluit ze nog slechts 1000 woorden te spreken voor ze volledig zwijgt. Moei­lijk zal het voor haar niet zijn. Ze praat niet met haar vrienden op school en haar moeder heeft ze ook niet veel meer te zeggen. Ondertussen moet Tess ver­der met haar leven: haar angst voor de zwemles, afvallen (omdat haar moeder dat zo graag wil), haar crush op de sportleraar, de stilte tussen haar en haar beste vriendin en bovenal de vele herinneringen aan haar papa. Dit alles terwijl haar voorraad woorden elke dag slinkt. Van Aken schreef een boek over afscheid nemen en verlies, over taal als aftelmiddel, over sprakeloosheid. Want waarom de dingen nog benoemen als al wat de moeite waard was, is verdwe­nen. Een roman om stil van te worden.Is verschenen bij Davidsfonds – € 15,95

isabelle DamsSchaamteloos Geil LICHTAART, ANTWERPEN – “Aha”, denkt u. “Hier zijn de ’50 tinten’ van Vlaamse makelij.” Maar dan heeft u het mis. Isabelle Dams, eindredacteur van het tv­programma ‘Open en Bloot’ en auteur van verschillende sekshand­boeken, was er voor E.L. James. In 2008 publiceerde zij al de erotische ver­halenbundel ‘Geil’. ‘Schaamteloos Geil’ is haar derde slaapkamerboek. Het is de openhartige kroniek van de vrijge­vochten Oona die verteerd wordt door een obsessieve liefde voor een man die ze niet volledig kan bezitten. Een boek vol ranzige, hete en pijnlijke anekdotes maar ook vol hartstocht, verwarring en pittige romantiek. “Is dit nu grote literatuur?”, zie ik u denken. “Leidt dit nu tot grootse inzichten?”. Nee, maar daar draait het natuurlijk ook niet om. Wat Hendrik Conscience deed met ‘de Leeuw van Vlaanderen’ in de 19de eeuw, nl. iedereen aan het lezen krij­gen, doen de erotische verhalen in de 21ste eeuw. Isabelle Dams bindt dus de strijd aan met de ontlezing en daar kunnen we alleen maar blij om zijn. Of niet soms?Is verschenen bij Linkeroever Uitge-vers – € 16, 95

wIe sCHrIJFt DIe bLIJFt

OOG VOOr arCHIteCtUUr

Architectuurcentrum Ar-Tur stuurt een jaar lang reporter

Jürgen Vandewalle op pad. Als luis in de pels speurt hij de Kempen af naar opmerkelijke

architectuur. Jürgen Vandewalle ontwikkelde zich van

meubelmaker tot architect. Hij studeerde interieurarchitectuur

en architectuur aan het Sint-Lucas te Gent en aan de

Universiteit van Cincinnati. Hij is architect bij Areal Architecten

en freelance journalist voor architectuurmagazine A+.

het landschap bewaren en herstellenNOORDERKEMPEN ­ Het landschap is als het ijzer op een aambeeld dat door de activiteiten die erop plaats­grijpen langzaam maar zeker wordt gevormd. Deze bewerking is echter niet eenzijdig. Net zoals de smid zich bij iedere slag moet behoeden voor de terugslag, moet de mens zich ten volle bewust zijn van de consequenties van het intensieve bewerken van het landschap. Het landschap is immers niet alleen maar een product van de samenleving, het heeft ook lange tijd de samenleving zelf gemaakt en in­grijpend veranderd. In gebieden zoals de Noorderkempen, met zijn typische heidegronden, wordt dat ten volle duidelijk.De Noorderkempen biedt door zijn snel uitdrogende grond niet de ide­ale conditie voor landbouw. In de 19de eeuw werden dan ook groot­schalige werken uitgevoerd om de natuur naar de hand te zetten. Om het vruchtbaar en tegelijkertijd ook economisch leefbaar te maken legde men een systeem van kanalen aan voor irrigatie en de aanvoer van stadsmest. De eerste landbouw be­stond vooral uit vee­ en graanteelt,

waarin het vee een bron van mest moest bieden voor het graan. Na de invoer van goedkoop Amerikaans graan werd nog overgeschakeld op het kweken van dennenbomen voor de mijnbouw tot ook die sector te­loorging. Ondanks vele verwoede pogingen is het landschap van de Noorderkempen dus nooit mas­saal gecultiveerd geworden en bleef de streek dan ook lange tijd dun­bevolkt en gekenmerkt door grote leegtes tussen verspreide steden. Net die economische staat bood een uitgelezen platform voor de grootste transformatie in zijn geschiedenis: de integratie van ruimtebehoevende activiteiten. Door de aanwezigheid van klei werden langs de kanaalzone steenbakkerijen ingeplant, terwijl de leegtes in het landschap opgevuld worden met bedrijventerreinen en militaire domeinen. Deze op zichzelf staande enclaves trekken een breuk met de omliggende natuur. Hun inte­gratie is vaak puur eenzijdig, zonder aandacht voor de specificiteit van het aanwezige landschap. De consequen­ties van die transformatie worden pas nu volledig duidelijk in de vorm van logistieke problemen, een pro­blematische ruimtelijke planning en

vooral lokale vervuiling. Nu het steeds verder in de verdedi­ging wordt gedrongen stelt zich de vraag hoe architectuur in de ruimte betekenis van het woord het land­schap van de Noorderkempen mee kan vrijwaren en herstellen. Volgens criticus Ignasi de Sola­Morales kan architectuur snel verworden tot een agressief instrument en alleen kwali­tatief opereren in een context als het aandacht toont voor de continuïteit van de ritmes, evoluties en bewegin­gen die er doorheen de tijd werden gevestigd. Architectuur dus niet als een momentopname van het hier en nu, maar als een tijdloos gegeven dat aandacht besteedt aan, en anti­cipeert op, consequenties op langere termijn. Dat de Noorderkempen en zijn om­geving nog steeds een uitverkoren plaats voor grote structuren is, blijkt uit de realisatie van een nucleaire berging te Dessel. De wijze waarop Delva Landscape Architects en BUUR dit ontwerpvraagstuk aan­pakken, verschilt echter volledig met de integratie van dergelijke sites in het verleden. Er wordt aandacht be­steed aan het bestaande landschap en hoe dat landschap er na de ber­

ging van het nucleaire afval kan uit­zien. De rol van de ontwerper wordt hier uitgebreid van het loutere bouw­proces tot een periode van honderd jaar waarin alle aspecten, van de transformatie van het landschap tot de architectonische vormgeving van de gebouwen, worden meegenomen. ‘Op die manier zal het plan leiden tot een visueel aantrekkelijke bergings­site die één geheel vormt met zijn landschap. Een plek die opgenomen wordt in het recreatieve netwerk van de streek’. Enkele weldoordachte in­grepen (het graven van greppels voor waterbuffering, het laten veroude­ren van productiebossen, het terug openmaken van een waterplas en het laten overgroeien van de nucleaire berging) moeten op termijn leiden tot een rijke en dynamische natuurlijke omgeving. Waar in het verleden op zichzelf staande enclaves werden op­getrokken, wordt in Dessel het inte­greren van nieuwe architectuur net een hefboom voor de herstelling van het landschap. Deze oefening kan als insteek dienen voor de wijze waarop men met natuurlijk erfgoed als de Noorderkempen moet omgaan.

Tekst: Jürgen Vandewalle

1 Het masterplan van Delva Landscape Architects en BUUR voorziet in twee grote opslaggebouwen voor de berging van nucleair afval.

2 Deze volumes worden na verloop van tijd volledig opgenomen in het landschap.

3 Doorheen het masterplan wordt een route geïntegreerd die de bezoekers alle stappen van het bergingsproces toont en ook uitkijk biedt op het landschap.

Walter van den Broeckhet alfabet van de stilteTURNHOUT – Vorig jaar ging ‘Biechten’ in première, een theaterstuk van ’t Arse­naal over het kindermisbruik in de kerk. De tekst was van de hand van Walter van den Broeck. Het thema bleef bij de peetvader van de hedendaagse Vlaamse literatuur in het achterhoofd hangen. Een jaar later heeft hij er een roman over klaar. Bisschop Van Groeneweghen, die zich lang geleden heeft vergrepen aan knaapjes, is spoorloos. Zijn achternicht, Kristien Daeleman, maakt het schandaal dat vandaag aan het licht is ge­komen tot het onderwerp van haar scriptie. Vooral de collateral damage die haar groot­oom heeft aangericht, interesseert haar en daarom laat ze zowel familieleden als vreemden aan het woord. Ze krijgt daarbij stevig weerwerk van Klaas, haar kersverse vriend, en van professor Devlieger, haar promotor. In een duizelingwekkende vaart wordt ze naar de grondstroom van onze sa­menleving gezogen en lost ze er uiteindelijk in op. Wat rest is stilte. Van den Broeck schrijft in zijn gekende sappige taal. Als een volkse antropoloog slaat hij zijn personages gade. Hij oordeelt niet, maar stelt vast. ‘Het alfabet van de stilte’ is een beklemmende en serene roman over mensen die de waarheid niet onder ogen durven te zien.Is verschenen bij De Bezige Bij Ant-werpen - € 19, 95

chika unigweDe zwarte messiasTURNHOUT – In 1789 verschijnt in Groot­Brittannië ‘The interesting nar­rative of Olaudah Equiano or Gustavus Vassa, the African’, een autobiografie van Olaudah Equiano, een van de grootste zwarte verzetstrijders tegen de slaver­nij. Hierin vertelt hij over zijn reis als slaaf van Nigeria naar Amerika en En­geland en over zijn gevecht voor vrijheid. Over zijn persoonlijke leven komen we heel weinig te weten. Equiano of Vassa trouwde met een blank Brits meisje, een voor die tijd op zijn minst opmerkelijk gegeven. De figuur van Equiano fasci­neerde de Nigeriaans­Belgische schrijf­ster Chika Unigwe. In haar vierde roman vertrekt zij van zijn politieke verhaal en vult ze zijn persoonlijke leven verder aan. Ze herschrijft het tot een magistraal epos over een vrijheidsheld van vlees en bloed, een tijdloos liefdesverhaal over een blanke vrouw en een Afrikaanse man. Daarnaast brengt ze ook de geschiedenis tot leven. ‘De zwarte messias’ laat je bin­nenkijken in het ruim van slavenschepen en achterkamers van de 18de eeuw. Deze nieuwe roman toont een kant die we van Unigwe nog niet gezien hebben. Veelbe­lovend!Is verschenen bij De Bezige Bij Ant-werpen – € 19,95

Vormingplus Antwerpen en Kempen kennen het verenigingsleven als geen ander en zijn zich zeer goed bewust van de onmisbare steunpilaren die vrijwil­ligers voor een vereniging zijn. Daar schuilt een groot gevaar in. Verenigin­gen zijn afhankelijk van vrijwilligers. Vermits voorkomen beter is dan ge­nezen, is het dus geen overbodige luxe om op voorhand stil te staan bij enkele cruciale vragen. ‘Oppepper’, een initi­atief van Vormingplus Antwerpen en Kempen, bestaat uit elf workshops die heel concreet enkele facetten behan­delen waarmee verenigingen vroeg of laat te maken krijgen. Zo leer je in de ene workshop beter communiceren met vrijwilligers, in een andere workshop kan je jezelf trainen in het schrijven van wervende teksten en in nog een an­dere kan je je oefenen in het aantrekken van nieuwe vrijwilligers. Vormingplus is een ervaringsdeskundige. De work­shops zijn bijgevolg ook to the point.Janna Janssens van Vormingplus Kempen geeft een voorbeeld: “In het aanbod zit een workshop over effici­ent vergaderen. Je zou ervan versteld staan hoe ongestructureerd vergade­ringen vaak verlopen. Er wordt afge­weken van het onderwerp, ze lopen uit, er worden geen duidelijke beslissingen genomen… Met veel tijdverlies en frus­traties tot gevolg. In de workshop leer je het belang van een goede opening, een goede timing en een goed verslag.Maar dan is er nog een probleem: de aanpak, de omvang, de gedragscode.

Rond een vergadertafel zitten immers verschillende mensen met verschillen­de persoonlijkheden. Hoe ga je daarmee om? Hoe reageer je het best als de ge­moederen verhit raken?”Janna Janssens: “Wat ons ook opvalt, is dat veel verenigingen niet, of niet op de juiste manier, gebruikmaken van de sociale media. Hoe gebruik je facebook optimaal? Is twitteren niet interessan­ter? Zet je de foto’s van je activiteiten op Flickr? Welke mogelijkheden bieden smartphones, tablets en apps voor een vereniging? Voor veel verenigingen zijn dat open vragen. De sessie geeft duide­lijke antwoorden.”

KEMPEN – Vrijwilligers zijn de drijvende krachten van een vereniging. Ze zijn het kloppende hart. Neem de vrijwilligers weg en de werking van bijna elke vereniging – en zelfs ook van professionele organisaties – valt als een kaartenhuisje in mekaar. Maar hoe hou je als vereniging je vrijwilligers tevreden? Hoe blijf je hen motiveren? Hoe kan je nieuwe vrijwilligers aantrekken? Hoe verbeter je de onderlinge samenwerking? Het vormingsaanbod van ‘Oppepper’ – www.oppepper.be – helpt je bij al je vragen.

Praktische infoSommige workshops zijn specifiek be­doeld voor de verantwoordelijken van een vereniging. Andere kunnen door iedereen gevolgd worden. Een workshop duurt ge­middeld 2,5 uur.Een workshop kost 65 euro. Een hab­bekrats, want in die prijs zijn het hono­rarium en de verplaatsingskosten inbe­grepen van de persoon die de workshop komt geven. Wie een workshop organi­seert, hoeft alleen een zaaltje te zoeken en wat reclame te maken.Op www.oppepper.be vind je alle info over de workshops. Je kan de info ook op papier krijgen, als je dat wenst. Een telefoontje naar Janna Janssens volstaat: 014 41 15 65.

Maak je vereniging attractief op sociale media. Foto: www.beeldzoeker.com

‘Oppepper’: vitaminen voor je vereniging

‘MONDGreeP’ eeN NIeUwe DICHtbUNDeL VaN bart JaNsseN

In bijna twintig jaar verschenen van Bart Janssen amper vijf dichtbundels met minimaal bedrukte bladzijden. Ze spreken boekdelen. Janssens versbouw werd in de loop der jaren steeds kari­ger. “Hij wil de dingen zo compact mo­gelijk weergeven, in een formule haast”, schreef stadsgenoot en Kempenaar Koen Peeters over zijn vorige bundel ‘Opzicht’. Ook speelde vanaf het begin de beeldende kunst een prominente rol. In ‘Grisailles’, zijn eerste bundel (1994) stonden de beelden naast de gedichten afgedrukt of verwezen er expliciet naar.

MondgreepNiets van dit alles in de nieuwe uitgave ‘Mondgreep’, die op 13 juni in museum ‘M’ te Leuven wordt voorgesteld. Eén blik op de gedichten en het verschil wordt duidelijk. In lange uithalen, zon­der interpunctie, werpen de regels zich over de bladzijden. Ze hebben de volle breedte en meer, ook de rand, nodig om zich geheel uit te drukken. Ze slingeren zich letterlijk naar hun onderwerp, pro­beren het met de macht der wanhoop te raken, in een mondgreep te nemen. De verzen maken zich los van het (plas­tische) beeld, dalen af in een ik, jagen naar samenhang met een jij en zoeken contact met de (sprekende en schrijven­de) ander. De toon wordt tomelozer en

de schriftuur lijfelijker. ‘Jij schrijft heftige en ongemakkelijke gedichten, vind ik. Het zijn wroetende pogingen om de minieme plek van het eigen ik in bezit te krijgen,’ schreef Bart Meuleman in een brief over het manuscript. Maar of deze poging ook lukt, is de vraag. ‘De conclusie is pijn­lijk voor de dichter: dyslexie, zwijgen en dood’. (Paul Claes)

KunstNaast vijf dichtbundels publiceerde Bart Janssen (1959) in verschillende li­teraire tijdschriften en ontving hiervoor prijzen van het Masereelfonds en de Provincie Vlaams­Brabant. Zijn nauwe band met de plastische kunst kwam o.a. tot uiting in publicaties over heden­daagse Belgische kunst en in bibliofiele uitgaven met juweelontwerper Sieg­fried De Buck, vormgever Luc Derycke en kunstenaars als Jef Geys, Marc Vanderleenen en Ward Dijck. Op het ‘Kunstenfestival Watou 2011’ bracht hij samen met Ann Veronica Janssens het project ‘Immersion’. Zijn vorige bundel ‘Opzicht’ werd bekroond met de ’Plan­tin­Moretusprijs 2009’.Bundels: Grisailles ( Lannoo 1994), Een losse draad ( Lannoo 1996), Gedane wit (Lannoo 1999) en Kwijtschrift (Lannoo 2001) en Opzicht (Poëziecentrum 2008).

MOL – LEUVEN - Halfweg juni verschijnt bij het Poëziecentrum ‘Mondgreep’ de zesde dichtbundel van Bart Janssen, getogen Mollenaar en residerend Leuvenaar. Bart Janssen schrijft a rato van één bundel om de drie jaar. Hij is al heel zijn leven karig met geschreven woorden geweest. Met deze bundel is het anders: zijn regels zijn lange uithalen waar je geen komma tussen krijgt.

Suiker - 2322 - Juni 2013

V.I.P.-PartNer Provincie

Antwerpen Adres: Kon. Elisabethlei 22, 2018 Antwerpen Tel: 03 240 50 11 Fax: 03 240 54 75 Mail: [email protected] Website: www.provant.be

MOOOV – films met zicht op de wereld Adres: festival – 17 tot 29 april 2013 Warandestraat 42 2300 Turnhout Tel: +32 14 47 23 31 Mobile: +32 495 37 54 88 Website: www.mooov.be

Thomas More Adres: Zandpoortvest 13 2800 Mechelen België Tel: +32 (0)15 36 91 01 Mail: [email protected]

PartNers XL Pure Kempen RURANT vzw Adres: Hooibeeksedijk 1 2440 Geel Tel: 014 / 85 27 07 Website: www.purekempen.be www.rurant.be Mail: johny.geerinckx @rurant.provant.be

Vormingplus Kempen Adres: Graatakker 4 2300 Turnhout Tel: 014 41 15 65 Mail: [email protected] Website: www.vormingpluskempen.be

Sabam cultuur Adres: Aarlenstraat 75­77

1040 Bruxelles Tel: + 32.2.286.82.11 Fax: + 32.2.230.05.89 Mail: [email protected] Website: www.sabam.be

Turnhout 2012 Adres: Stadhuis, Grote Markt 1,

2300 Turnhout Openingsuren: ma­vr: 9­12.30u en

13.30­16.30u Tel: 014 40 96 74 Mail: [email protected] Website: www.turnhout2012.be

TRAM 41 (Turnhoute Route Archief en Musea) Adressen: Stadsarchief (Stadhuis/Erf­

goedhuis, Grote Markt 1, 2300 Turnhout, 014 44 33 98) Nationaal Museum van de Speelkaart (Druivenstraat 18, 2300 Turnhout, 014 41 56 21) Taxandriamuseum (Begijnenstraat 28,

2300 Turnhout, 014 43 63 35) Begijnhofmuseum (Begijnhof 56, 2300 Turnhout, 014 42 12 48)

Openingsuren: musea: di­za 14­17u, zo 11­17u Stadsarchief: ma: alleen telefonisch of per mail, di­vr 9­12.30u / 13­16.30u

Mail: [email protected] Website: www.tram41.be

De Warande Adres: Warandestraat 42 2300 Turnhout Ticketbalie : ma­vr 9u­17u Za 9u­14u Tel: 014 41 94 94 (algemeen) Tel: 014 41 69 91 (ticketbalie) Website: www.warande.be

PartNers L cc ‘t Schaliken Adres: Grote Markt 35,

2200 Herentals Openingsuren: ma 9­12u / 17­19.30u,

di, do, vr 9­12u / 13.30­16u, wo 9­12u.

Ticketbalie ook op wo 13.30­16u en za 10­14u.

Tel: 014 28 51 30 Fax: 014 22 28 56 Mail: [email protected] Website : www.schaliken.be

cc de Werft Adressen: Werft 32, Markt 1, 2440 Geel

(exporuimte de Halle) Centrumparking Nieuw­straat, 2440 Geel (exporuimte de Schrijnwerkerij)

Balie: ma 13.30­16.30u, di­vr 9­12u / 13.30­16.30u, za 10­12u

Tel: 014 56 66 60 (administratie) 014 56 66 66 (reserveringen)

Fax: 014 56 66 80 Mail: [email protected],

[email protected] Website: www.dewerft.be

cc ‘t Getouw (schouwburg Rex – zaal ‘t Getouw)

Adres balie : Smallestraat 2, 2400 Mol Openingsuren: di­vr : 9­12u / 13.30­16u,

za 10­12u Tel: 014 33 09 00 Fax: 014 33 09 07 Mail: [email protected] Website : www.getouw.be

Bibliotheek Turnhout Adres: Warandestraat 42, 2300

Turnhout Openingsuren: ma 14­20u, di t.e.m. do 11­

20u, vr 11­18u, za 10­17u Tel: 014 47 22 41 Fax: 014 41 61 41 Mail: [email protected] Website: www.turnhout.be/bib

Effenaar Adres: Dommelstraat 2, Eindhoven Tel: 0031 (0)40 239 36 66 Mail: [email protected] Website: www.effenaar.nl

Dinamo Adres: Warandestraat 42, 2300 Turnhout Openingsuren: educabalie ma­vr 9­12u en 13­16u, ma 18­20u Tel: 014 47 21 64 (educabalie) Mail: [email protected] Website: www.warande.be (cursussen)

Mezz Adres: Keizerstraat 101, 4811 HL Breda Tel: 0031 76 515 66 77 Fax: 0031 76 520 02 37 Mail: [email protected] Website: www.mezz.nl

iOK Intercommunale

Ontwikkelingsmaatschappij voor de Kempen

Adres: Antwerpseweg 1, 2440 Geel Tel: 014 58 09 91 Fax: 014 58 97 22 Mail: [email protected] Website: www.iok.be

hoReca provincie Antwerpen Afdelingen Noorderkempen en

Middenkempen Adres: Tuinbouwstraat 1,

2300 Turnhout Tel: 0495 53 54 80

De Roma Adres: Turnhoutsebaan 286

2140 Borgerhout Ticketbalie: Turnhoutsebaan

327 2140 Borgerhout Openingsuren: ma­vr: 9u30­12u30 / 13u30­

17u Tel: 03 292 97 40 (reserveringen) 03 292 97 50 (algemeen) Website: www.deroma.be

cc zundert Adres: Molenstraat 5 Zundert Tel: 0031 76 597 19 99 Website: www.cczundert.nl cc Jan van Besouw Adres: Thomas van Diessenstraat 1 Goirle Tel: 0031 13 534 34 00 Website: www.janvanbesouw.nl

Vlaamse Opera Antwerpen

Adres: Van Ertbornstraat 8, 2018 Antwerpen Website: www.vlaamseopera.be Mail: [email protected] Tel: 03 202 10 08

013 Poppodium Adres: Veemarktstraat 44

5038 CV TILBURG Tel: 013 460 95 00 Fax: 013 460 95 01 Mail: [email protected]

Frans Masereel centrum Adres: Masereeldijk 5 2460 Kasterlee Tel: +32(0)14 85 22 52 Fax: +32(0)14 85 05 91 Website: www.fransmasereelcentrum.be Kunstforum Würth Adres: Everdongenlaan 29 2300 Turnhout Tel: +32 (0)14 44 55 95 Fax: +32 (0)14 44 56 62 Mail: [email protected]

Miko Koffie N.V. Adres: Steenweg op Mol 177 2300 Turnhout Tel: 014 46 27 70 PartNers s De Singer Adres: Bavelstraat 35, 2310 Rijkevorsel Website: www.desinger.be of www.ajazzexperience.be

Jakob Smitsmuseum Adres: Sluis 155a, 2400 Mol Openingsuren: wo­zo: 14­18u Tel en fax: 014 31 74 35 Mail: [email protected] Website: www.jakobsmits.be

Theater Stap Adres: Brugstraat 55, 2300 Turnhout Tel: 014 42 85 90 Fax: 014 42 84 19 Mail: [email protected] Website: www.theaterstap.be

Gemeente Westerlo Adres: Boerenkrijglaan 61 2260 Westerlo Mail: [email protected] Tel: 014 53 91 77

De Poppenzaal Adres: Steenweg op Oosthoven 114,

2300 Turnhout Tel: 014 42 33 22 Fax: 014 42 43 55 Mail: [email protected] Website: www.propop.be

hofke van chantraine Adres: Kerkstraat 46

2360 Oud­Turnhout Tel: 014 47 94 94 Fax: 014 65 25 18 Mail: [email protected]

Productiehuis het Gevolg Adres: Otterstraat 31­33, 2300

Turnhout Tel: 014/42.63.27 Fax: 014/42.82.36 Mail: [email protected]

Stadsbestuur Geel Adres: Werft 20, 2440 Geel Tel: 014 56 60 00 Mail: [email protected]

Groezrock 27th­28th April 2013 Adres: Gestelsesteenweg 211 2450 Meerhout Website: www.groezrock.be

Gemeentebestuur Meerhout Adres: Markt 1, 2450 Meerhout Tel: 014 24 99 20 Fax: 014 24 99 57 Mail: [email protected]

Gemeentebestuur Olen & Gladiolen - vzw Keizer Karel Olen

Adres: Dorp 1, 2250 Olen Tel: 014 26 31 11 Fax: 014 26 31 20 Mail: [email protected]

PFL Adres: Sound, Light, Projection, Video & Meeting Support Achterstenhoek 9 2275 Lille Openingsuren: Ma­vr 10­18 u Za 10­14 u Tel: 014 / 44 08 70 Mail: [email protected] Website: www.pfl.be

Erfgoedcel Noorderkempen

Stadhuis/Erfgoedhuis Adres: Grote Markt 1, 2300 Turnhout Tel: 014 44 33 62 Mail: info@erfgoedcelnoorderkem­

pen.be

Oc De Djoelen Oud-Turnhout Adres: Steenweg op Mol 3 b2 2360 Oud Turnhout Mail: [email protected] Tel: 014 46 22 27 Website: www.oud­turnhout.be Openingsuren: di­vr : 8u30­12u di­wo : 12u30­16u di : 17u30­19u30

Erfgoedcel k.ERF Adres: Gasthuisstraat 5, 2440 Geel Tel: 014 566 688 Mail: [email protected] Website: www.erfgoedcelkerf.be

artObe+ Adres: Rolleken 10 2275 Lille Belgium Tel: 0032 (0)14 883343 Mail: [email protected] Website: www.artObe.eu

Art center hugo Voeten Adres: Vennen 23, 2200 Herentals Tel: +32 475 555 125 Mail: [email protected] Website: www.artcenter.hugovoeten.org

De Scherf vzw Adres: Neerhofstraat 48 2300 Turnhout Tel: 014 41 82 83 Gsm: 0476 59 89 07 Mail: [email protected] Website: www.descherf.be

Kaaipot Festival Han Coppens en Toon Otten Arlis Investments – Kaaipot

Festival Tel: +32 474 635 678 Mail: toon.otten@arlis­investments.be

de kringwinkel Adressen: goedkoop en origineel Mol (Sint­Appolonialaan,

014 32 61 63), Turnhout (Steenweg op Tielen 70), Retie (Sint­Martinusstraat 50), Hoogstraten (Meerseweg 135, 014 44 20 40), Geel (Heidebloemstraat 93), Herentals (Lierseweg 136), Kasterlee (Krokuslaan 10), Balen (Kerkstraat 21), Herselt (Blaubergsteenweg 113), Heist­op­den­Berg (Noord­straat 25/1, 015 23.73.93).

STORMOPKOMST Adres: Warandestraat 42 ingang via plein 2300 Turnhout Tel: +32 (0) 14 41 94 94 Mail: [email protected]

Grasshopper int. vzw c/o Peter Van der Flaes Adres: Molenbergstraat 45 Bus 4 2300 Turnhout Belgium Tel: +32 485 883 260 Fax: +32 14 652 565 Mail: [email protected]

Kempens Karakter Fundatiehuis Adres: Begijnhof 27 2200 Herentals. Mail: [email protected] Tel: 014/21 97 00

VzW Octave Orgelcomité Turnhout Website: www.vzw­octave.be

hoppin’ around vorselaar Zaterdag 6 april 2013

ONzE PARTNERSOveral in de wereld worden films gemaakt. Helaas geraakt maar een fractie van dit aanbod tot bij ons in de bioscoop. Vanuit deze bezorgdheid programmeert MOOOV vzw anders. MOOOV kiest voor films uit de hele wereld en gaat daarbij actief op zoek naar die regisseurs die kwaliteit combineren met maatschappelijk engagement, of naar films die een -toegankelijk- artistiek verhaal vertellen. Iets minder vanzelfsprekend, maar zeker zo boeiend.MOOOV is -na de fusie met het Brugse Cinema Novo- de nieuwe naam van Open Doek. MOOOV is het hele jaar door actief. Wekelijks wordt op dinsdagavond om 20u in Utopolis in Turnhout een film geprogrammeerd. Jaarlijks (eind april) organiseert MOOOV een filmfestival in Turnhout, Brugge, Genk, Sint-Niklaas, Lier, Roeselare en Koersel.

MOOOVJUNI

Dinsdag 4 juni, 20u, utopolis TurnhoutKON-TiKiRegisseurs: Joachim Rønning en Es­pen SandbergLand: NoorwegenJaar: 2012Duur: 118 minuten Avonturenfilms en MOOOV: het is een zeldzame combinatie. Maar daar brengt de groots opgezette Noorse film ‘Kon­Tiki’ verandering in. De Noorse ontdekkingsreiziger, avonturier en an­tropoloog Thor Heyerdahl verlaat in 1947 zijn vrouw en kinderen om met vijf bemanningsleden op een vlot, de Kon­Tiki, van Peru naar Polynesië te varen. Hij wil daarmee aantonen dat Polynesië werd bevolkt door kolonisten uit Zuid­Amerika en niet uit Azië.Op een simpele radio na, en een pape­gaai als gezelschapsdier, is er geen mo­derne apparatuur aan boord. De strijd tegen de woeste stormen, de hoge gol­ven, de gevaarlijke haaien wordt schit­terende in beeld gebracht door het re­gisseursduo Joachim Rønning en Espen Sandberg.

Dinsdag 11 juni, 20u, utopolis TurnhoutDETAchMENTRegisseur: Tony KayeLand: Verenigde StatenJaar: 2012Duur: 100 minutenIn een buitenwijk van New York pro­beert onderwijzer Henry Barthes zijn studenten zo goed en kwaad het kan iets bij te brengen. Dat is makkelijker gezegd dan gedaan. De school waar hij werkt, is een probleemschool. En bovendien is hij slechts leerkracht ad interim, wat zijn taak niet makkelijker maakt. Barthes wil zijn privéleven ge­scheiden houden van zijn werk, maar daar slaagt hij steeds minder in wan­neer drie vrouwen zijn leven overhoop­halen: een studente met aanleg voor fotografie, een collega en een straat­hoertje. Alle drie zijn ze op hun eigen manier op zoek naar geluk.Met een indrukwekkende vertolking van Adrian Brody en een originele vi­suele aanpak van regisseur Tony Kaye: hard realistisch en poëtisch tegelijk. Aangrijpende cinema.

Dinsdag 18 juni, 20u, utopolis TurnhoutSiLVER LiNiNGS PLAyBOOKRegisseur: David O. RussellLand: Verenigde StatenJaar: 2012Duur: 122 minutenHet leven verloopt niet altijd volgens plan. Pat Solatano is door de jaren heen alles verloren: zijn huis, zijn baan en zijn vrouw. Na acht maanden psychi­atrische instelling trekt hij weer in bij zijn ouders. Pat is vastberaden om zijn leven weer op de rails te krijgen door positief te blijven en zijn vrouw terug te winnen. Het enige wat zijn ouders voor hem willen, is dat Pat weer met beide benen op de grond staat en dat hij hun voorliefde voor de Philadelphia Eagles deelt. Als Pat de mysterieuze Tiffany ontmoet, een meisje met haar eigen problemen en verleden, neemt het leven van Pat enkele verrassende wendingen.Een komedie zoals er dertien in een dozijn gemaakt worden? Absoluut niet. Zelfs de meest serieuze en kritische filmrecensenten prezen deze film de hemel in.

Dinsdag 25 juni, 20u, utopolis TurnhoutA hiJAcKiNGRegisseur: Tobias Lindholm en Mi­chael NoerLand: DenemarkenJaar: 2012Duur: 99 minutenDeze psychologische thriller is een ab­solute filmparel, bijna voorbestemd om een klassieker in het genre te worden. ‘A hijacking’ gaat over de kaping van een Deens schip door Somalische pira­ten. Centraal staan de onderhandelin­gen, die weken duren. Hoe meer tijd er verstrijkt, hoe hoger de spanningen oplopen. Toch komt het er voor ieder­een op aan de zenuwen onder controle te houden.Met een enorme precisie wordt het slo­pende onderhandelingsproces in beeld gebracht. Alles werd in het werk ge­steld om de film zo geloofwaardig mo­gelijk te maken. Zo werd er gefilmd op de locaties waar piraten actief zijn en werden zeemannen als acteurs geko­zen. Zelfs de Deense onderhandelaar wordt gespeeld door een professionele onderhandelaar. Pure klasse.

Goedkoop en oriGineel! Mol (014/32.61.63)

Turnhout,Retie en Hoogstraten (014/44.20.40)

Geel, Herentals, Kasterlee, Balen,

Herselt en Heist-op-den-Berg (015/23.73.93)

Met steun van de gemeentes Olen, Geel, Turnhout, Oud-Turnhout, Mol, Herentals, Westerlo, Balen, Meerhout

BiBliotheek turnhout

De club van 100

PARTNERS XL

PARTNERS L

V.I.P.-PARTNER

PARTNERS S

EEN HART VOOR CULTUUROOk LID wOrDeN VaN De CLUb VaN 100? VraaG Naar ONZe VOOrwaarDeN. beL 0495 53 54 80.

vzw octaveOrgelCOmité turnhOut Anders VOrmend eigentijds

De Djoelen , Oud-Turnhout