Szybkobieżne Pojazdy Gąsienicowe (25) Nr 1/2010 Mgr inż. Jan TENDAJ – Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych „OBRUM” sp. z o.o., Gliwice Jan TENDAJ STANOWISKO SZKOLENIOWE AUTOMATU ZAŁADOWANIA CZOŁGU PT-91M Streszczenie: W artykule omówiono tematykę związaną z trenażerami, w szczególności trenażerem SJ-02M w aspekcie konstrukcji i przydatności w procesie szkolenia i doskonalenia członków załóg czołgowych. Słowa kluczowe: kontrakt malezyjski, czołg PT-91M, automat załadowania, trenażer SJ-02M. 1. WSTĘP Początki rodziny stanowisk szkoleniowych czołgów T-72 bazowych dla PT-91 i PT-91M sięgają w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Urządzeń Mechanicznych OBRUM roku 1984. W tym roku Ministerstwo Obrony Narodowej zamówiło opracowanie dokumentacji konstrukcyjnej i wykonanie pierwszych stanowisk: stanowiska szkolenia ogólnego, stanowiska szkolenia automatu załadowania i stanowiska szkolenia mechanika kierowcy. Dokumentacja konstrukcyjna opracowywana była sukcesywnie do połowy 1985 roku przez dział konstrukcyjny Kombinatu Urządzeń Mechanicznych „BUMAR- ŁABĘDY”, a 2 prototypy stanowiska szkolenia ogólnego powstały na przełomie lat 1984/85 w OBRUM - Gliwice. Od tego momentu całość prac konstrukcyjnych wykonywał zakład projektowo - technologiczny, a wszystkie stanowiska powstawały w zakładzie budowy prototypów w OBRUM. W późniejszych latach wszystkie wymienione stanowiska przeszły gruntowe modernizacje, spowodowane modernizacją czołgów T-72 i PT-91M. Opracowano również konstrukcję kilku nowych zespołów, takich jak symulator przyrządu naprowadzania czy symulator mechanizmu podnoszenia; zmodernizowano styk klina na makiecie systemu i przystosowano stanowiska do ciągłego zasilania elektrycznego ze źródeł zewnętrznych. Wszystkie te działania umożliwiły - po zaspokojeniu potrzeb MON - opracowanie ofert eksportowych i od roku 1987 produkcję na eksport. Warto dodać, że np. w roku 1988 produkcja na eksport była kilkakrotnie większa niż produkcja krajowa. Na przełomie lat 1987/88 uzgodniono z MON potrzebę rozwoju rodziny trenażerów. Uzgodnienia te zaowocowały opracowaniem w OBRUM dokumentacji konstrukcyjnej stanowisk szkoleniowych układu ochrony przed bronią masowego rażenia, układu paliwowego, układu zasilania silnika paliwem, układu smarowania silnika, ogniowego szkolenia załóg czołgowych (bez użycia broni głównej) i modernizacją stanowiska szkoleniowego mechanika - kierowcy. Zwykła eksploatacja i konserwacja, a przede wszystkim potrzeba wykorzystania wszystkich potencjalnych zalet współczesnych czołgów, wymaga wysokiego poziomu wyszkolenia załóg czołgowych i znakomitej znajomości czołgowych zespołów i układów, zarówno w zakresie budowy, działania, jak i nabrania praktycznych nawyków manualnych. Stąd konieczne zaplecze w postaci różnorodnych pomocy (stanowisk) szkoleniowych. We wszystkich prawie armiach świata stosowane są w czasie szkolenia pomoce i stanowiska, które z dużym przybliżeniem można by podzielić na następujące grupy: pomoce do nauki budowy napraw rozmaitych zespołów i układów (plansze i stanowiska);
10
Embed
STANOWISKO SZKOLENIOWE AUTOMATU ...[1] Dokumentacja techniczna stanowiska treningowego SJ-02M – OBRUM sp. z o.o. - opracowanie własne. [2] Hałek R.: „Urządzenia treningowo-symulacyjne
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Szybkobieżne Pojazdy Gąsienicowe (25) Nr 1/2010
Mgr inż. Jan TENDAJ – Ośrodek Badawczo-Rozwojowy Urządzeń Mechanicznych „OBRUM” sp. z o.o.,
Gliwice
Jan TENDAJ
STANOWISKO SZKOLENIOWE AUTOMATU ZAŁADOWANIA
CZOŁGU PT-91M
Streszczenie: W artykule omówiono tematykę związaną z trenażerami, w szczególności trenażerem
SJ-02M w aspekcie konstrukcji i przydatności w procesie szkolenia i doskonalenia członków załóg czołgowych.
Słowa kluczowe: kontrakt malezyjski, czołg PT-91M, automat załadowania, trenażer SJ-02M.
1. WSTĘP
Początki rodziny stanowisk szkoleniowych czołgów T-72 bazowych dla PT-91
i PT-91M sięgają w Ośrodku Badawczo-Rozwojowym Urządzeń Mechanicznych OBRUM
roku 1984. W tym roku Ministerstwo Obrony Narodowej zamówiło opracowanie
dokumentacji konstrukcyjnej i wykonanie pierwszych stanowisk: stanowiska szkolenia
ogólnego, stanowiska szkolenia automatu załadowania i stanowiska szkolenia mechanika
kierowcy. Dokumentacja konstrukcyjna opracowywana była sukcesywnie do połowy 1985
roku przez dział konstrukcyjny Kombinatu Urządzeń Mechanicznych „BUMAR- ŁABĘDY”,
a 2 prototypy stanowiska szkolenia ogólnego powstały na przełomie lat 1984/85 w OBRUM -
Gliwice.
Od tego momentu całość prac konstrukcyjnych wykonywał zakład projektowo -
technologiczny, a wszystkie stanowiska powstawały w zakładzie budowy prototypów
w OBRUM. W późniejszych latach wszystkie wymienione stanowiska przeszły gruntowe
modernizacje, spowodowane modernizacją czołgów T-72 i PT-91M. Opracowano również
konstrukcję kilku nowych zespołów, takich jak symulator przyrządu naprowadzania czy
symulator mechanizmu podnoszenia; zmodernizowano styk klina na makiecie systemu
i przystosowano stanowiska do ciągłego zasilania elektrycznego ze źródeł zewnętrznych.
Wszystkie te działania umożliwiły - po zaspokojeniu potrzeb MON - opracowanie
ofert eksportowych i od roku 1987 produkcję na eksport. Warto dodać, że np. w roku 1988
produkcja na eksport była kilkakrotnie większa niż produkcja krajowa.
Na przełomie lat 1987/88 uzgodniono z MON potrzebę rozwoju rodziny trenażerów.
Uzgodnienia te zaowocowały opracowaniem w OBRUM dokumentacji konstrukcyjnej
stanowisk szkoleniowych układu ochrony przed bronią masowego rażenia, układu
paliwowego, układu zasilania silnika paliwem, układu smarowania silnika, ogniowego
szkolenia załóg czołgowych (bez użycia broni głównej) i modernizacją stanowiska
szkoleniowego mechanika - kierowcy.
Zwykła eksploatacja i konserwacja, a przede wszystkim potrzeba wykorzystania wszystkich
potencjalnych zalet współczesnych czołgów, wymaga wysokiego poziomu wyszkolenia załóg
czołgowych i znakomitej znajomości czołgowych zespołów i układów, zarówno w zakresie
budowy, działania, jak i nabrania praktycznych nawyków manualnych. Stąd konieczne
zaplecze w postaci różnorodnych pomocy (stanowisk) szkoleniowych. We wszystkich prawie
armiach świata stosowane są w czasie szkolenia pomoce i stanowiska, które z dużym
przybliżeniem można by podzielić na następujące grupy:
pomoce do nauki budowy napraw rozmaitych zespołów i układów (plansze
i stanowiska);
Jan TENDAJ
stanowiska stacjonarne do nauki budowy i obsługi systemów czołgu (np. automat
załadowania, stabilizator, układ ochronny przed bronią masowego rażenia) i innych
systemów;
stanowiska - symulatory np. do nauki jazdy, nauki strzelania o różnym stopniu
przybliżenia do warunków rzeczywistych;
trenażery do praktycznej nauki jazdy, trenażery do symulowania strzelania
(montowane na czołgach bojowych) w warunkach poligonowych itp.
Stanowiska takie są szeroko używane zarówno w szkołach wojskowych, jak i w jednostkach
zmechanizowanych [3].
2. BUDOWA TRENAŻERA SZKOLENIOWEGO SJ-02M
Trenażer szkoleniowy SJ-02M składa się z następujących zasadniczych zespołów: