SiTunaatAngPulang Lumot · Sa isang malayong karagatan kalapit ng kumpolngisla,nagisingsiTunasasigawng kanyangkapatidnasiTwain. Lumangoysiya papunta dito. Tinapik niya ng palikpik

Si Tuna at Ang PulangLumot

Sa isang malayong karagatan kalapit ngkumpol ng isla, nagising si Tuna sa sigaw ngkanyang kapatid na si Twain. Lumangoy siyapapunta dito. Tinapik niya ng palikpik anglikuran nito at tinanong, ” Ano ang nangyari,bakit ka sumisigaw?”

1

Lumingon sa kaniya ang kapatid at sinabing”gusto ko ng pulang halamang may kakaibangmaliliit na sanga.” Alam kaya ni Tuna iyon?Nag-isip nang nag-isip si Tuna at saka sinabi,”Aha. Pulang lumot ba ang ibig mo! Saan kanakakita ng ganoon?”

2

”Nakita ko iyong dala ng isang sardinas,” sagotni Twain. ”Mukha itong masarap at katakam-takam. Gusto ng ganoon.”

3

Tinanong siya ni Tuna, ”pero hindi tayokumakain ng lumot.” Naglabas siya ng pagkainat sinabing, ”Ayaw mo ba ng mga pusit ohipon? O baka gusto mo ng alumahan?”

4

Sumigaw si Twainat nagmamaktol na lumangoy at pagkatapos,paulit-ulit na sinabing ”Hindi, hindi! Gusto kong lumot ngayon at hindi ako kakain ng kahitano.”

5

Nag-isip ng malalim si Tuna kung paanosiya makakakuha ng lumot sa kailaliman ngdagat. Naalala niyang tanungin ang kanyangkaibigang si Kabayong Dagat . Lumalangoykaya siya ngayon sa mababaw na parte ngtubig? Naghanap siya ng naghanap hanggangmatagpuan na niya ito.

6

Dahan-dahan niya itong nilapitan at sinabing,”Kailangan ko ng pulang lumot na mula sapinakailalim ng dagat para sa kapatid kong siTwain. Maaari mo ba akong ikuha ng kaunti?””

Patawad, kaibigan, ngunit napakabagal ko,”sagot ni Kabayong-Dagat. ’Balikan mo akopagkaraan ng isa o dalawang araw.”

7

Naisip ni Tuna na hindi siya makapaghihintay.Wala nang kakainin si Twain ngayon.Nagpasalamat si Tuna kay Kabayong-Dagat atpinagmasdan niya itong lumangoy papunta satahanan nitong nasa gitna ng mga bangkotana nasa pinakailalim ng dagat. Ano na anggagawin ni Tuna?

8

Naalala ni Tuna si Lamprea. Mabilis niya itongpinuntahan at nakita niya itong nakakabit saisang salmon. Tumingin siya dito at sinabing”Kailangan ko ng lumot para sa kapatid kong siTwain. Maaari mo ba akong ikuha ng ilan?”

9

”Patawad, kaibigan,” sagot ni Lamprea. ”Di komaiiwan ang pagkain ko.” Napakalungkot niTuna. Wala siyang makitang kahit na sino naikukuha siya ng pulang lumot.

10

Maya-maya, nakita niya ang isang sapsap, nakahit nakatira sa pinakailalim ng dagat, aypaminsan-minsang nagpupunta sa mababawna tubig. Kinakain nito ang huling dalangkabibeng nakaipit sa mga palikpik nito.

11

Pinuntahan ito ni Tuna at sinabing ”Kailanganko ng lumot para sa kapatid kong si Twain.Kayamo ba akong ikuha ng kaunti?” ”Siyempre,kaya ko,” sagot ni Sapsap, ”pero ano’ng ibibigaymong kapalit?”

12

”Ano ba’ng gusto mo?” balisang tanong niTuna. ”Gusto ko ng mga kabibeng kulaykalimbahin. Gilalas na nagsalita si Tuna,”ngunit sa pinakailalim din ng dagat makikitaang mga iyon!”

13

”Mga kabibe kapalit ng lumot,” matatag nasagot ni Sapsap. ”Kung pupunta lang din akosa pinakailalim ng dagat para kumuha ng mgakabibe,” mabilis na sagot ni Tuna, ”bakit hindipa ako kumuha na rin ng mga lumot?”

14

Lumangoy si Tuna patungo sa ilalim ng dagat.Nakita nya na pakonti konting nawawala angliwanag ng araw at palamig ng palamighabang lumalalim.

15

Habang palalim nang palalim ang nilalangoyniya,mas kaunting ingay ang naririnig hanggangganap nang tahimik. Pinataas ni Tuna angtemperatura ng katawa niya at hindi na siyagininaw, ngunit hindi naman siya makaangkopsa dilim. Sa katunayan, nanginginig siya dahilsa takot. Wala siyang makitang kahit ano.

16

Maya-maya, may sumulpot na malamlam naliwanag malapit sa kaniya. Mabilis niya itongpinuntahan habang naghahanap ng pulanglumot, lunting halaman, at bulateng-dagat.May nakita din siyang mga kabibeng kulaykalimbahin.

17

Si Tuna ay lumapit sa pinagmumulan ngliwanag. Ano kaya ito?

18

Malaking ipin, kakaibang itsura at ilaw nanagmumula sa kanyang ulo! Oh, isa ba itongisdang me malaking ipin?

19

Nanginginig si Tuna at mabilis na lumangoypapalayo . Sya ay biktima at hinabol ng galitna isda.

20

Binilisan nya ang paglangoy at pinilit niyangmakakuha ng lumot gamit ang bibig, ngunithindi niya nagawa.

21

Siya ay inatake uli ng isda. Mabilis na naiwasanito ni Tuna at sa wakas nakakuha siya ngkaunting lumot .

22

Dinala niya ito gamit ang kanyang bibig atlumangoy paitaas. Sa kanyang pagbalik,nadaanan niya si isdang lapad, at isdanglampay na nakasunod pa din sa isdang salmon.Nadaanan niya rin si kabayong dagat napapunta pa lang sa ilalim ng dagat.

23

Sa wakas, nakita niya rin ang liwanag at doonlang siya nakaramdam na ligtas siya.

24

Naabutan niya si Twain na naghihintay sakaniya. Nakita siya nito, humarap sa kaniya, atsumigaw na ”pulang lumot, pulang lumot!”

25

Ibinigay ni Tuna sa kaniya ang pulang lumotat sinabing ”masaya sana ang pagkain mo.”Pagkasubo pa lang ni Twain ay agad niya rinitong iniluwa at sinabing ”Kadiri! Ang sama nglasa!”

26

Habang buong lugod na pinagmamasdan angkabibe, sinabi ni Tina na ”Mabuti na lang atmay nakuha akong alaala mula sa kailalimanng dagat.

27

Biglang narinig niya si Twain na sumisigaw ulihabang nakaturo sa sardinas na kumakain ngalumahan; ”Gusto ko ng isa rin niyan. Gusto kong isa para sa akin.”

28

Wakas

29

Brought to you by

Let’s Read! is an initiative of The Asia Foundation’s Books for Asiaprogram that fosters young readers in Asia. booksforasia.org

To read more books like this and get further information aboutthis book, visit letsreadasia.org

Original StoryTuna and the Red Algae, author: Bothaina Orabi. Released underCC BY-NC-SA 4.0.

This work is a modified version of the original story. © The AsiaFoundation, 2019. Some rights reserved. Released under CCBY-NC-SA 4.0.

For full terms of use and attribution,http://creativecommons.org/licenses/by-nc-sa/4.0/

Contributing translators: John Torralba and Reynald Ocampo