Segment 06 (PDF)

Predmet: višeporodično stanovanjeAutor: Vuk ĐorđevićProjektovano: maj 2009. godineSajt: www.behance.net/Renovatio

ECO housing

Objekat Su+P+4 je predstavljen kao sklop stambene jedinice i energetske. Stambena jedinica u svom sastavu sadrži lokale koji su smešteni u prizemlju i 14 stanova koji se prostiru na četiri etaže. Energetska jedinica je inteligentna i samoodrživa funkcionalna jedinica koja je zasebno komponovana i projektovana, iako predstavlja fizički nerazdvojivu celinu od stambenog objekta. Jedinica radi na principu dva prirodna izvora energije. Prvi izvor je sunce sa svojim zracima koje preovlađuje sa južne i zapadne strane, gde su orjentisane solarne ploče i paneli. Ovaj vid energije se pretežno koristi tokom leta i proleća kada je dnevna osunčanost i jačina sunčevih zraka maksimalna. Drugi izvor energije je vetar tj. Košava. Vetar se praktično usisava turbinama koje su smeštene na istočnoj i zapadnoj fasadi zgrade. Oba tipa energije omogućavaju pokretanje turbina proizvodeći struju koja se koristi kao utrošak kolektivne energije.

Subject: Multifamily housingAuthor: Vuk ĐorđevićDesigned: May 2009 Web page: www.behance.net/Renovatio

ECO housing

A building Su+P+4 has been presented as an assembly of the housing and energy unit. Housing unit in its own shape contains office spaces located on the ground floor and 14 flats spreading on four flours. The energy unit is intelligent and self-sustainable functional unit, separately composed and designed, even though it represents physically inseparable entity of the housing building. The unit operates on the basis of the principle of two natural energy sources. The first one is the Sun with its rays prevailing on the south and west part, where the solar blocks and panels are oriented. This kind of energy is mostly used during summer and spring time, when the daily exposure to Sun and power of Sun rays reach the maximum. The second source of energy is wind, i.e. Košava. The wind is practically vacuumed by the turbines, located in the east and west facade of the building. Both types of the energy allow starting

osnova i presek eko jedinicethe plan and section eco unit

osnova eko jediniceeco unit floor plan

18 avgust / septembar / oktobar 2010 / projekti 19

Projektovano: 2008/09. god.Autor i glavni projektant: Mustafa Musić

Projektanti saradnici: Ela Nešić, Vanja Panić, Aleksandra Kirn, Jelena Krupež, Mirjana Todorović, Boris Vasović

Projektni biro: «ZENIT – inženjering», Beograd

Designed: 2008/09Author and main designer: Mustafa MusićAssociate designers: Ela Nešić, Vanja Panić, Aleksandra Kirn, Jelena Krupež, Mirjana Todorović, Boris Vasović, Design bureau: «ZENIT – engineering», Belgrade

poslovni objekat požeška 118office building


nemačka ambasada u beogradu

german ambassy in belgrade

bevk

& p

erov

ić a

rhite

kti

projekat/project: Nemačka am

basada, Beograd, German Em

bassy, Belgrade, competition entry, 2009

adresa/address: Ulica Miloša Kneza 74-76, Belgrade, Serbia

klijent/client: Federal Office for Building and Regional Planning, Berlin, Germany

ukupna podna površina/total floor area: 5600 m2

projektantski tim/project team

: Matija Bevk, Vasa J. Perović, Gerrit Neum

ann, Anja Vidic, Jure Grohar, Gonzalo Piqueras, Tina M

arn, Ida Sedušak, Blaž Hartman

33

There are nearly six thousand of active quarries in Italy and there are ten thousand abandoned ones or more.

Only in Campania there are no fewer than two thousand. Italian territory is covered with wounds. Certainly it is necessary to find materials, preferably locally, to build essential infrastructure works and development, welfare and economy, but it is unacceptable that we continue to massacre and injure the Italian landscapes. It is everyone’s heritage, unique in the world. We cannot fully protect farmers from unscrupulous, sometimes even in the context of UNESCO. The project BioVallo was created and is being developed with the invaluable assistance of the Mountain Community of Mayors, administrators and citizens of Vallo di Diano. In fifteen municipalities, there were seventy surveyed Vallo disused quarries, while the province of Salerno, unfortunately, has over six hundred. The Campania Region, in order to encourage the resolution of the problem in the recent Regional Plan for Mining Activities (PRAE), provides the opportunity to cultivate the abandoned quarries, partially and for a limited period of time, with the approval of an appropriate project to upgrade and re-naturalize. In practice, public and private sector can use this opportunity to finally make safe the dangerous quarry faces, mitigating

U Italiji postoji šest hiljada aktivnih kamenoloma a napuštenih ima deset hiljada ili više. Samo u Kampaniji

nema manje od dve hiljade. Italijansko tlo je prekriveno ranama. Naravno, neophodno je pronalaziti materijale po mogućnosti u blizini, kako bi se gradila neophodna infrastruktura i poboljšavala ekonomija, ali je neprihvatljivo da se nastavlja sa masakriranjem i uništavanjem italijanskih pejzaža. To je svačije nasleđe, jedinstveno na svetu. Ne mogu se u potpunosti zaštititi farmeri od beskrupuloznosti, ponekad čak i u predelu zaštićenom UNESCO-a.Projekat BioVallo je stvoren i razvija se uz pomoć Planinarske zajednice, gradonačelnika, službenika i građana Vallo di Diana. U petnaest opština, bilo je sedamdeset nadgledanih napuštenih kamenoloma, dok u provinciji Salerno, nažalost, postoji preko šest stotina. Region Campanie, u pokušaju da ohrabri rešavanje problema, u skorašnjem Reagionalnom planu aktivnosti miniranja, izlaže mogućnost da se kultivišu napušteni kamenolomi, parcialno i za određen vremenski period, i da se odobri odgovarajući projekat unapređenja i vraćanja prirodi. U praksi, javni i privatni sektor može da iskoristi ovu priliku da konačno napravi “lica”kamenoloma bezbednim oblikujući postojeće stanje u prostor za rekreaciju, sportske i kulturne događaje, turizam i aktivnosti u harmoniji sa prirodom, stvarajući pozitivan vizuelni utisak.

Teks

t/Te

xt: L

uigi

Cen

tola

40 avgust / septembar / oktobar 2010 / arhitektura 41

Internacionalni Workshop, 8. i 9. A

pril 2010A

uditorium_Parco della M

usica_sala Petrassi

Sa

namerom

da

se

definiše Strateški

plan razvoja

Rima,

Uprava

grada je

aktivirala širok

participativni proces

nazvan M

ilenijumski

projekat. Cilj da se kroz niz radionica i konferencija dođe do finalnog saziva grada kako bi se odigrao dijalog

između

institucija i

građana na

temu

budućih intervencija. Čitav projekat je propraćen otvorenim

konsultacijama sa svakim

građaninom

putem

javnih skupština

i internet

foruma.

Am

bicija ovog projekta je, pored pripreme rim

ske kandidature za dom

aćina Olim

pijskih igara 2020, da se u tekućoj deceniji da preokret razvoju grada. D

vodnevna debata je prvi korak ka implem

entaciji i reviziji N

ovog generalnog regulacionog plana sa nam

erom da se u fokus postave dva problem

a:- gradsko jezgro (istorijski grad): zapuštene zone kao provokacija razvoja -

periferije: od

ekspanzije do

rekonstrukcije identi

teta Zahvaljujući činjenici da su se po prvi put na jednom

m

estu sastala svetski značajna imena arhitekture

i urbanizma: Richard Burdett

, Santiago Calatrava, Peter Calthorpe, Stefano Cordeschi, M

assimiliano

Fuksas, Leon Krier, Richard Meier, Renzo Piano i Paolo

Portoghesi (izuzev pozvane Zahe Hadid) zajedno sa

čelnicima jednog grada uključujući i gradonačelnika

Rima

(Giovanni

Alem

anno), značaj

ove debate

prevazilazi rim

ski okvir.

Internacionalni karakter

skupa je doprineo i dekontekstualizaciji teme novih

modela urbane transform

acije, pomerajući je sa

Rima na globalne urbane problem

e. Istovremeno,

dat je

prostor direktnoj

konfrontaciji različitih

mišljenja i struja, a u određenim

mom

entima i

sukobu između planera tradicionalista i high/eco-

tech pristalica.

Kratak osvrt na realnost…..

U

situaciji kada

više od

polovine svetskog

stanovništva živi u gradovima, očekuje se da će do

2050-te više od 75% populacije biti urbanizovano

(London School of Economics). Situacija u kojoj

se nalazi Rim neke prestonice su već m

anje-više uspešno

rešile, a

druge taj

problem

tek čeka.

Nekontrolisani urbani rast u svetu za posledicu

nema više stvaranje m

ega-gradova poput Londona i N

jujorka, vec meta–gradova koji prevazilaze brojku

od 20 miliona stanovnika. Financial Tim

es (Edwin

Heathcote,

Cities of

hope: grow

ing populations

need new solutions) severno-zapadnu Evropu već

definiše kao uspešan meta-grad zahvaljujući svojoj

infrastrukturi. Efikasan javni transport, komunikacije

i upravljanje su omogućili da se kroz ekonom

sko znanje i finansijski rast snađu u situaciji zastoja tradicionalne industrije. Povezanost je krucijalna za fizičku razm

eru meta-grada gde se ne m

ože izuzeti digitalno um

režavanje koje je nasuprot očekivanjima

odvelo do urbanizacije ostatka planete.S’obzirom

na to da je većina gradova uveliko izašla izvan svojih originalnih granica i U

N-H

ABITAT u State

of the World Cities 2010/2011: Bridging the U

rban D

ivide kao nove urbane trendove navodi urbane koridore, m

ega regione i gradske regione koji su novi

motori

globalnih i

regionalnih ekonom

ija. Svetska banka u svom

godišnjem izveštaju savetuje

selidbu u gradove definišući ih kao vođe na putu ka inovacijam

a i traženju odgovora na klimatske

promene, energetsku efikasnost i ekonom

ski razvoj. G

radovi obećavaju

posao, zaradu

i efikasniju

zdravstvenu zaštitu.

Na

koji način

arhi-starovi vide

rešavanje problem

a…

Jednostavna podela grada na centar i periferiju bez sm

eštanja u širi kontekst je nedovoljna da se sagledaju svi izazovi i problem

i. Debata je pokazala

da još

uvek vlada

veliki jaz

između

planera i

projektanata. Dok prvi i dalje vide grad budućnosti

kao grad iz prošlosti, gde su prohodljivost, gustina i kom

paktnost, elementi na kojim

a treba insistirati, drugi

pak, odbijaju

univerzalistički pristup

problemu, zalažući se za intervencije u kontekstu

bez straha

od eksperim

enata, gradnje

u visinu

i upotrebe

savremenih

tehnologija i

materijala.

Nam

etnula su se pitanja različite razmere, na nivou

regiona, nivou

zajednice i

četvrti do

nivoa sam

og objekta

i arhitektonske

tipologije i izraza. Iako su se svi složili da treba insistirati na im

plozivnom rastu grada

unutar postojećih granica, kada se radi o vrsti i “težini” intervencije

ni ovog

puta nisu zaobiđene debate na tem

u soliteri da ili ne, čelik i staklo da ili ne, odbacivanja m

odernizma,

pitanja odnosa prem

a nasleđu….

PETER CA

LTHO

RPE, arhitekta

i urbanista,

je od

strane N

ewsw

eek M

agazine proglašen za jednog od 25 inovatora avangarde(“innovator

on the

cutting

edge”) za

svoj rad

na m

odelima

urbanog i

suburbanog rasta u A

merici. Kroz svoje projekte širom

sveta im

plementira ideju dizajna zajednice sa fokusom

na održivom

okružju i ljudskoj razmeri. O

snivač je

N

ovog urbanizm

a: uspešno

mesto,

bilo da

se radi o četvrti, selu ili gradskom centru, m

ora da

ima

različitu nam

enu, različite

korisnike, da

bude walkable i transit-oriented i envirom

entaly sustainable.O

n urbanizam

vidi

kao glavno

oružje u

borbi protiv

klimatskih

promena.

Solarni kolektori

i novi izvori energije nisu dovoljni za održivi život u gradu. O

n budućnost grada vidi bez automobila, u

tradicionalnom načinu života, i u fokus postavlja

pešački gradski sistem. Jedini održivi grad je istorijski

grad od kojeg treba učiti.Ljudska razm

era ne zavisi od dimenzija i visina

zgrada, čemu u prilog govori npr. grad N

ew York, već

od detalja i javnih prostora, mogućnosti da se šeta

ulicom. Stari gradovi su se bazirali na ovom

e i novi grad treba da inkorporira restauraciju i konzervaciju i da se ispravi am

bijentalna šteta.Zastupa

Transit-oriented design,

stvaranje kom

paktnih pešačih zajednica koncetrisanih oko

novi modeli urbane transform

acije 2010-2020

Inte

rnati

onal

wor

ksho

p 8

and

9 A

pril

2010

Aud

itor

ium

_Par

co

della

M

usic

a_co

nfer

ence

hal

l Pe

tras

si

With

the

int

ent

to d

e-fin

e th

e St

rate

gic

Plan

fo

r Ro

me

Dev

elop

men

t, t

he

city

adm

inis

trati

on h

as a

cti-

vate

d th

e hu

ge p

artic

ipati

ve

proc

ess

calle

d M

illen

nium

Pr

ojec

t. T

he g

oal i

s to

rea

ch

the

ultim

ate

call

of t

he c

ity

thro

ugh

vari

ous

wor

ksho

ps

and

conf

eren

ces

in o

rder

to

real

ize

a di

alog

bet

wee

n th

e in

stitu

tions

and

the

citi

zens

on

the

fut

ure

inve

stm

ents

. Th

e ov

eral

l pr

ojec

t is

fo

l-lo

wed

by

the

open

con

sul-

tatio

ns

with

ev

ery

citiz

en

thro

ugh

publ

ic

asse

mbl

ies

and

inte

rnet

fo

rum

s.

The

ambi

tion

of t

his

proj

ect

is,

besi

des

the

prep

arati

on

of t

he R

ome

cand

idac

y to

hos

t th

e 20

20 O

lym

pic

Gam

es, t

o m

ake

a tr

ansf

orm

ation

of

the

city

dev

el-

opm

ent i

n th

e fo

llow

ing

deca

de. T

he tw

o-da

y de

bate

re

pres

ents

the

first

step

tow

ards

the

impl

emen

tatio

n an

d re

visi

on o

f the

new

Gen

eral

Reg

ulati

on P

lan

with

th

e in

tent

to fo

cus

on tw

o pr

oble

ms:

- Ci

ty c

ore

(his

tori

cal

tow

n):

negl

ecte

d zo

nes

as

prov

ocati

on o

f the

dev

elop

men

t -

Out

skir

ts o

f to

wn:

fro

m t

he e

xpan

sion

to

reco

n-st

ructi

on o

f ide

ntity

Than

ks to

the

fact

that

all

wor

ld p

rom

inen

t nam

es in

ar

chite

ctur

e an

d to

wn

plan

ning

hav

e ga

ther

ed in

one

pl

ace

for t

he fi

rst ti

me:

Ric

hard

Bur

dett

, San

tiago

Ca-

latr

ava,

Pet

er C

alth

orpe

, St

efan

o Co

rdes

chi,

Mas

si-

mili

ano

Fuks

as, L

eon

Krie

r, Ri

char

d M

eier

, Ren

zo P

ia-

no a

nd P

aolo

Por

togh

esi (

exce

pt fo

r the

invi

ted:

Zah

e H

adid

) to

geth

er w

ith o

ffici

als

of o

ne c

ity a

nd m

ayor

of

Rom

e (G

iova

nni

Ale

man

no),

the

sign

ifica

nce

of

this

deb

ate

wen

t be

yond

the

Rom

e fr

amew

ork.

The

in

tern

ation

al c

hara

cter

of t

he m

eetin

g ha

s co

ntri

but-

ed to

war

ds th

e de

-con

text

ualiz

ation

of t

he s

ubje

ct o

f ne

w m

odel

s of

tow

n pl

anni

ng t

rans

form

ation

, mov

-in

g it

from

Rom

e to

the

glo

bal t

own

plan

ning

pro

b-le

ms.

At

the

sam

e tim

e, t

he d

irect

con

fron

tatio

n of

di

ffere

nt o

pini

ons

and

curr

ents

took

pla

ce, a

s w

ell a

s in

a s

peci

fic m

omen

t a

confl

ict

betw

een

trad

ition

al

and

high

/eco

incl

ined

tow

n pl

anne

rs.

Shor

t ov

ervi

ew o

n th

e re

alit

y…..

In c

ase

whe

n m

ore

than

a h

alf

of t

he w

orld

pop

u-la

tion

live

in c

ities

, it

is e

xpec

ted

that

mor

e th

an

75%

of

the

popu

latio

n w

ill b

e ur

bani

zed

until

205

0 (L

ondo

n Sc

hool

of

Econ

omic

s).

The

othe

r ca

pita

ls

reso

lved

suc

cess

fully

the

situ

ation

in w

hich

Rom

e is

no

w, w

hile

the

oth

er w

ill h

ave

to fa

ce t

hat

prob

lem

. U

ncon

trol

led

urba

n gr

owth

wor

ld-w

ide

does

not

ha

ve a

s its

con

sequ

ence

cre

ation

of m

ega-

citie

s su

ch

as L

ondo

n an

d N

ew Y

ork,

but

met

a-ci

ties

whi

ch o

ver-

com

e th

e nu

mbe

r of 2

0 m

illio

n of

inha

bita

nts.

Fin

an-

cial

Tim

es (E

dwin

Hea

thco

te, C

ities

of h

ope:

gro

win

g po

pula

tions

nee

d ne

w s

oluti

ons)

defi

nes

nort

h-ea

st

Euro

pe a

s su

cces

sful

met

a -

city

tha

nks

to it

s in

fra-

stru

ctur

e. E

ffici

ent

publ

ic t

rans

port

ation

, co

mm

u-ni

catio

ns a

nd m

anag

emen

t ha

ve e

nabl

ed t

hem

to

mak

e it

thro

ugh

the

situ

ation

of

the

halt

of t

he t

ra-

ditio

nal i

ndus

try

usin

g th

e ec

onom

ic k

now

ledg

e an

d fin

anci

al g

row

th. T

he c

onne

ction

is e

ssen

tial f

or t

he

phys

ical

exc

hang

e of

met

a-ci

ties

whe

rein

the

dig

ital

netw

orki

ng c

anno

t be

put a

side

and

whi

ch le

d to

ur-

bani

zatio

n of

the

rest

of t

he p

lane

t.M

ost o

f the

citi

es h

ave,

to a

sig

nific

ant d

egre

e, g

one

beyo

nd t

heir

ori

gina

l lim

its a

nd t

he U

N-H

ABI

TAT

in

the

Stat

e of

the

Wor

ld C

ities

201

0/20

11:

Brid

ging

th

e U

rban

Div

ide

men

tions

as

new

tren

ds u

rban

cor

-ri

dors

, m

ega

regi

ons

and

city

reg

ions

rep

rese

nting

ne

w e

ngin

es o

f th

e gl

obal

and

reg

iona

l eco

nom

ies.

Th

e W

orld

Ban

k, in

its

annu

al r

epos

t, a

dvis

es m

ov-

ing

to t

he c

ities

defi

ning

the

m a

s gu

ides

on

the

road

to

war

ds th

e in

nova

tions

and

see

king

the

resp

onse

to

the

clim

ate

chan

ge, e

nerg

y effi

cien

cy a

nd e

cono

mic

de

velo

pmen

t.

Citie

s pr

omis

e jo

bs,

earn

ing

and

ef-

ficie

nt h

ealth

pro

tecti

on.

In w

hich

way

arc

hi -

sta

rs s

ee t

he s

oluti

on o

f th

e pr

oble

m…

A

sim

ple

divi

sion

of

a ci

ty i

nto

a ci

ty c

entr

e an

d

outs

kirt

s w

ithou

t pr

evio

usly

putti

ng in

into

a w

ider

co

nten

t is

insu

ffici

ent

to s

ee a

ll po

ssib

le c

halle

nges

an

d pr

oble

ms.

Deb

ate

show

ed t

hat

a hu

ge g

ap s

till

exis

ted

betw

een

tow

n pl

anne

rs a

nd d

esig

ners

. Whi

le

the

first

stil

l see

the

city

of t

he fu

ture

as

the

city

from

th

e pa

st, w

here

the

pas

sabi

lities

, den

sity

and

com

-pl

exity

, re

pres

ent

the

elem

ents

to

be i

nsis

ted

on,

whi

le, t

he la

tter

ref

use

the

univ

ersa

list

appr

oach

to

the

prob

lem

fav

ouri

ng t

he in

terv

entio

n in

the

con

-te

xt w

ith n

o fe

ar f

rom

exp

erim

ents

, con

stru

ction

of

high

-rai

se b

uild

ings

and

use

of

up-t

o-da

y te

chno

lo-

gies

and

mat

eria

ls. D

iffer

ent

ques

tions

aro

se a

t th

e le

vel

of r

egio

n, c

omm

unity

and

qua

rter

s up

to

the

leve

l of

the

sole

bui

ldin

g an

d ar

chite

ctur

al t

ypol

ogy

and

expr

essi

on.

Des

pite

the

fac

t th

at a

ll of

the

m

agre

ed t

hat

it w

as n

eces

sary

to

insi

st i

n im

plos

ive

grow

th o

f a c

ity w

ithin

its

exis

ting

boun

dari

es. W

hen

it co

mes

to

type

and

“di

fficu

ltnes

s” o

f an

inte

rven

-tio

n, th

is ti

me

deba

te o

n su

bjec

t whe

ther

or

not t

he

skys

crap

ers,

whe

ther

or n

ot st

eel a

nd g

lass

, rej

ectio

n of

mod

erni

sm, i

ssue

rela

ted

to th

e he

rita

ge...

PETE

R CA

LTH

ORP

E, a

rchi

tect

and

tow

n pl

anne

r, pr

o-cl

aim

ed t

o be

one

of

25 i

nnov

ator

s of

ava

nt-g

arde

(“

inno

vato

r on

the

cutti

ng e

dge”

) by

New

swee

k M

agaz

ine.

For

his

wor

k re

late

d to

mod

els

of t

own

and

subu

rb g

row

th in

Am

eric

a. In

his

pro

ject

s w

orld

-w

ide

he i

mpl

emen

ts a

n id

ea o

f co

mm

unity

des

ign

focu

sing

on

sust

aina

ble

envi

ronm

ent a

nd h

uman

ex-

chan

ge.

The

foun

der

of t

he N

ew T

own

Plan

ning

: a

succ

essf

ul p

lace

, eith

er it

con

cern

s a

quar

ter,

villa

ge

of c

ity c

entr

e; it

has

to

have

diff

eren

t pu

rpos

e, d

if-fe

rent

use

rs, t

o be

wal

kabl

e an

d tr

ansi

t-or

ient

ed, a

s w

ell a

s en

viro

nmen

tally

sus

tain

able

.H

e se

es t

he t

own

plan

ning

as

a m

ain

tool

to

fight

ag

ains

t th

e cl

imat

e ch

ange

. The

sol

ar c

olle

ctor

s an

d ne

w s

ourc

es o

f en

ergy

are

not

suffi

cien

t fo

r a

sus-

tain

able

life

in a

city

. He

sees

the

fut

ure

of t

he c

ity

with

no

cars

, in

a tr

aditi

onal

life

sty

le, a

nd h

e fo

cuse

s on

ped

estr

ian

city

syst

em. T

he s

ole

sust

aina

ble

city

is

the

hist

oric

al c

ity fr

om w

hich

we

shou

ld le

arn.

H

uman

exc

hang

e do

es n

ot d

epen

d up

on d

imen

sion

an

d al

titud

e of

a b

uild

ing,

whi

ch i

s su

ppor

ted

by

exam

ple

of t

he c

ity o

f N

ew Y

ork,

but

by

its d

etai

ls

and

the

publ

ic s

pace

, pos

sibi

lities

to

wal

k al

ong

the

new

mod

els

of th

e ur

ban

tran

sfor

mat

ion

2010

-202

0Tekst/Text: Ivana M

iletić

46 avgust / septembar / oktobar 2010 / urbanizam 47

Center for energy efficient technology, Ningbo, China Author of Design: Mario Cucinella ArchitectsPhotos: Daniele DomenicaliText: Gordana Petković,BSc Arch.

FUNCTION AND FORM – INFLUENCED BY THE SUN AND WIND

Center for energy efficient technologies, through its function and form, carries duality of the sun and wind as an idea for foundation of an institute of that kind, and an inspiration for architectural shaping. The object contains function of alternative energies research, among which, solar and wind energy. Designer function interpretation is expressed through the object’s form, which seems to be moving accommodating to air flow and to sun rays angles of incidence.

Centar za energetski efikasne tehnologije, Ningbo, Kinaautor projekta: Mario Cucinella Architectsfotografije: Daniele Domenicalitekst: Gordana Petković, dipl. ing. arh.

FUNKCIJA I FORMA - POD UTICAJEM SUNCA I VETRA

Centar za energetski efikasne tehnologije kroz funkciju i formu nosi dualitet sunca i vetra kao ideju za pokretanje instituta te vrste, i inspiraciju za arhitektonsko oblikovanje. Objekat u sebi sadrži funkciju proučavanja alternativnih vidova energije, među kojima solarne i energije vetra. Dizajnersko tumačenje funkcije izraženo je kroz formu objekta, koja kao da se pokreće prilagođavajući se vazdušnim strujanjima i upadnim uglovima sunčevih zraka.

Savremeno doba je svakako era traženja alternativnih rešenja za proizvodnju energije, s obzirom da se razvila svest o iscrpljivosti klasičnih izvora energije i strah od potpunog uništenja planete zagađenjem nusproduktima postojećih tehnologija proizvodnje. Kako savremeni građevinski objekti troše velike količine energije da bi postigli odgovarajući komfor (osvetljenje, grejanje, klimatizacija, korišćenje električnih uređaja) energetska efikasnost postala je opšte prihvaćeni princip projektovanja, a „pametne kuće“ više nisu samo eksperimentalni primeri već svebrojniji održivi

građevinski fond.

Contemporary time presents an era of alternative solutions for energy production findings since consciousness on classic energy resources exhaustion has developed as well as fear of total planet destruction by the by-products of the existing production technologies. As contemporary construction objects spend great energy quantities in order to achieve appropriate comfort (lightning, heating, air-conditioning, electric devices usage) energy efficiency became a generally accepted design principle, and “smart houses” are no longer experimental examples but more and more they

became a sustainable construction fund.

ENER

GY E

FFIC

IENC

Y56 avgust / septembar / oktobar 2010 / projekti 57

First Speech: 30 May 1984

The Royal Institute of British Architects (RIBA) invited Prince Charles to make a speech at the 150 anniversary celebration and also present Gold Medal for Architecture to the Indian architect, Charles Correa. The Prince, however, had a slightly different plan. What ensued could be likened to an “underwater detonation” - and the consequences for architectural practice in the United Kingdom emanating from this deceivingly quiet epicentre have been far reaching and permanent.

What exactly happened? Prince Charles used the opportunity to present to a stunned audience of architects his view of their work - especially regarding the competition for the extension to the National Gallery on Trafalgar Square in London and its winner, architectural practice Ahrends Burton Koralek. ABK’s proposal was a radically modernist design, which the Prince likened to “a monstrous carbuncle on the face of a much loved and elegant friend”.

This seems to have been quite enough for the winning project to be abandoned. Instead, a building was erected according to a much more Prince-friendly post modern design by Robert Venturi and Denise Scott Brown. This edifice boasts diluted Corinthian pilasters mirroring the ones featured on original National Gallery building, themselves recycled from ancient Greece.

At about the same time, in France, the Louvre got its famous pyramid by architect I.M.Pei. The speech by Prince Charles is now known as “the Carbuncle Speech”, and has inspired, among other things, the Carbuncle Cup. Since 2006, a well-known architectural publication, Building Design, gives a wooden spoon as a reward for the worst architectural achievement of the preceding year. Peter Ahrends, one of the leaders of Arends Barton Koralek, later claimed this scandal ruined his carreer.

Second speech: 12 May 2009

In May 2009, when the then president of RIBA, Sunand Prasad, invited Prince Charles to address RIBA again for the first time in 25 years, passions were still running high. The Prince himself did little to alleviate them: he reiterated all his opinions from 1984. A group of the world’s most prominent architects issued an open letter in the London broadsheet, The Sunday Times, calling on the Prince “to engage in an open and transparent debate” rather than “use his privileged position to intervene in one of the most significant residential projects likely to be built in London in the next five years”.

This last comment alluded to the refusal of Clarence House (the official residence of Prince Charles, and here synonymous with the Prince himself) to engage in a public debate on the Chelsea Barracks project dispute when invited by the architect, Richard Rogers.Among the signatories of this letter were architects Jacque Herzog and Pierre de Meuron, Lord Foster, Zaha Hadid, Renzo Piano and Frank Gherry, and also Nicholas Serota, director of Tate Museum, Ricky Burdett, professor of architecture and Deyan Sudjic, director of Design Museum in London. In addition, William Alsop, along with several other leading British architects, called for a boycott of the Prince’s speech to members of RIBA in a letter published in the well known left-of-centre London daily, The Guardian.

princ Čarls/Prince Charles

Lord Ričard Rodžers /Lord Richard Rogers

Nacionalna galerija /National Gallery/, London

Čelzi baraks /Chelsea barracks, London

osnova postojećeg stanja/existing situation

Arends Barton Koralek /Ahrends Burton Koralek

Prvi govor: 30 maj 1984.

Kraljevski institut britanskih arhitekata (Royal Institute of British Architects - RIBA) u okviru proslave 150 godina od svog osnivanja pozvao je princa Čarlsa (Prince Charles) da održi prigodni govor i dodeli Kraljevsku zlatnu medalju za arhitekturu indijskom arhitekti Čarlsu Korei (Charles Correa). Princ je, međutim, imao nešto drugačiji plan... Ono što je zatim usledilo može se uporediti sa “podvodnom detonacijom” - a posledice po arhitektonsku profesiju u Ujedinjenom Kraljevstvu proistekle iz ovog varljivo tihog epicentra su, po svemu sudeći, dalekosežne i trajne.

Šta se zapravo desilo? Princ Čarls je iskoristio priliku da zatečenom zboru najistaknutijih arhitekata predoči svoje viđenje njihovog rada - naročito se usredsredivši na tadašnji konkurs za proširenje Nacionalne galerije (National Gallery) na londonskom centralnom trgu Trafalgar, odnosno na pobednika tog konkursa, arhitektonsku firmu Arends Barton Koralek (Ahrends Burton Koralek). Rešenje ABK je bio radikalno modernistički projekat, koji je princ uporedio sa «čudovišnim čirom na licu voljenog i otmenog prijatelja». To je, izgleda, bilo dovoljno da pobednički projekat bude odbačen. Umesto toga je podignuta zgrada po - za princa daleko pitkijem - postmodernističkom projektu Roberta Venturija (Robert Venturi) i Deniz Skot Braun (Denise Scott Brown). Ova arhitektonska tvorevina diči se «razvodnjenim» korintskim pilastrima poput onih na fasadi originalne Nacionalne galerije, koja ih je, opet, reciklirala od starih Grka. Negde u isto vreme u Francuskoj Luvr (Louvre) dobija svoju slavnu piramidu, arhitekte I.M.Peija (I.M.Pei). Taj govor princa Čarlsa poznat je kao «Govor o čiru» (Carbuncle Speech), a inspirisao je, između ostalog, i osnivanje Karbankl kupa (Carbuncle Cup). Naime, poznati časopis «Dizajn u građevinarstvu» (Building Design) od 2006.g. za najgore arhitektonsko ostvarenje tokom prethodne godine, pobedniku kao nagradu dodeljuje drvenu kašiku. Piter Arends (Peter Ahrends), jedan od čelnika firme Arends Barton Koralek, kasnije je tvrdio da je ovaj skandal uništio njegovu karijeru.

Drugi govor: 12. maj 2009.

U maju 2009, prvi put posle dvadeset i pet godina, predsednik RIBA Sunand Prasad (Sunand Prasad) poziva princa Čarlsa da ponovo održi govor, ali vode su i dalje daleko od mirnih. Sam princ nije mnogo učinio da u svom govoru smiri strasti, već je ponovio sve svoje stavove iz 1984. g.. Grupa naijistaknutijih svetskih arhitekata tim povodom poslala je otvoreno pismo uglednom listu Sandej tajms (Sunday Times) pozivajući princa da, “umesto što iskorištava svoj privilegovan položaj da bi ometao jedan od najznačajnijih stambenih projekata u Londonu u narednih pet godina, uzme učešće u otvorenoj i transparentnoj javnoj raspravi”. Ova poslednja napomena aludirala je na odbijanje Klarens Hausa (Clarence House), zvanične rezidencije princa Čarlsa, a u ovom kontekstu sinonima za samog princa, da učestvuje u javnoj debati na koju ga je pozvao arhitekta Ričard Rodžers povodom sporenja oko projekta Čelzi baraks (Chelsea barracks) u Londonu. Među potpisnicima ovog pisma bili su arhitekte Žak Hercog (Jacque Herzog) i Pjer de Mejron (Pierre de Meuron), Lord Foster (Foster), Zaha Hadid (Zaha Hadid), Renco Pjano (Renzo Piano) i Frenk Geri (Frank Gherry), kao i Nikolas Serota (Nicholas Serota), direktor Tate muzeja, Riki Bardet (Ricky Burdett), profesor arhitekture i Dejan Sudjić (Deyan Sudjic), direktor londonskog Muzeja dizajna. Pored toga, Viliam Alsop (William Alsop) je sa više vodećih britanskih arhitekata u pismu objavljenom u poznatom levičarskom dnevniku Gardijan

(The Guardian) pozvao na bojkot prinčevog govora pred članovima RIBA.

Tekst/Text: Aleksandra Njagulj

65

Postoji

sve više

dokaza da se stari

načini prezentacije

arhitekture vraćaju u

modu. Softveri za takav

način prezentacije su

sve popularniji, takođe

i kompjuterske table za

crtanje velikih formata. To se

može primetiti i na arhitekturi

današnjice gde polako nestaju

arhitektonski siromašna

ostvarenja nastala bez prethodne

studije forme kroz crtež rukom.

Globalna mreža Facebook nam je

pomogla da dođemo i do arhitekte

Norberta Dorantesa iz Argentine,

koji je osnivač i rukovodilac crtačke

radionice pod

nazivom „Taller

Perspectiva“. U dva nastavka ćemo

objaviti najinteresantije crteže koje nam

je poslao arhitekta Dorantes, nastale u ovoj

radionici, a izrađene su različitim crtačkim

tehnikama.

There

are more

and more argu-

ments that old-fashioned

way of architecture presentation

becomes popular again. Software for

such presentations is more and more popu-

lar as well as computer tables for large for-

mats drawings. This is noticeable in today’s

architecture where architecturally weak

achievements without pre-form study

and hand-drawing, slowly disappear.

Facebook, a global network, helped us

to find Norbert Dorantes, an architect

from Argentina, who is a founder and

manager of drawing workshop „Tall-

er Perspectiva“. We will show in two

upcoming issues the most inter-

esting drawings from this work-

shop, made in different drawing

techniques.

Architect, graduated from

the UN

AM (N

ational Autonomous U

niversity of Mexico, (w

ww

.unam.m

x) permanent

resident in Buenos Aires, Argentina. Develops architectural projects both in Mexico

and Argentina. He lectured subjects in Perspective, Architectural Representation and

Watercolor at the Faculty of Architecture of the U

NAM

and the University of the

Pedregal Motolinia in M

exico City. He currently teaches projects at the U

niversity

of Buenos Aires (ww

w.fadu.uba.ar), in the G

rinberg´s Cathedra (ww

w.tallergrinberg.

com).

He w

orked as project manager for M

aqe Visual Solutions (ww

w.m

aqe.com.ar) for

large international projects.

He created the Perspective W

orkshop (http://tallerperspectiva.blogspot.com

)

that was offered at the Central Society of Architects (w

ww

.socearq.org.ar) ,

the College of Architects of the Province of Buenos Aires ( ww

w.capba.org.ar )

and in the Province of La Rioja and UN

LR (National U

niversity of La Rioja). He

has trained professionals and students of architecture, interior designers, set

designers, artists and landscapers.

For more than 20 years he w

orked for ww

w.hopew

w.org in m

anagement

and development of projects in several Latin Am

erican countries: Mexico,

Colombia, Ecuador, Chile and Argentina. In 1994 he w

as Art Director of

major events like the Festival of the Am

ericas at the National Auditorium

in

Mexico w

ith an attendance of 12 000 people.

In conjunction with the Faculty of Architecture he has developed the study

of “Viceroyalty Civil Architecture” and “Cover of the Colony in Mexico”.

His artistic w

ork has been acknowledged in several architectural

competitions, highlighting the 1st prize “H

otel Kristal Pedregal” Mexico

City (1989) and the 1st prize in the “Plaza Tolsá” architectural

drawings (FA, U

nam, 1987 ) and the 3rd prize in the “Polo

Sport for bank workers” M

exico City. (FA 1988) His

paintings are in Mexico, U

SA, Colombia, Chile

and Argentina.NORBERTO DORANTES

rrogers

klotz

Arhi-

t e k t a ,

diplomirao na Au-

tonomnom Univerzitetu

Meksika stalno nastanjen u Buenos

Airesu u Argentini. Radi arhitektonske pro-

jekte u Meksiku I Argentini. Predavao je perspektivu,

arhitektonsku prezentaciju I akvarel tehniku na Arhitektonskom

Fakultetu Meksika I na Univerzitetu Pedegral Motolinia u Meksiko

Sitiju. Trenutno predaje projektovanje na Univerzitetu Buenos Airesa,

na Grinbergovoj katedri. Radio je kao rukovodilac projekta za Maqe

Visual Solutions za velike internacionalne projekte. Osnovao je Radi-

onicu za Perspektivu (http://tallerperspectiva.blogspot.com) koja izlaže

u Centralnom društvu Arhitekata, Arhitektonskom fakultetu provincije

Buenos Airesa I u provinciji La Rioha I Nacionalnom Univerzitetu La Rijo-

he. Učio je profesionalce I student arhitekture, enterijeriste, scenografe I

slikare. Više od 20 godina radio je za www.hopeww.org u upravljanju I razvoju

projekata u nekoliko Latino-Američkih zemalja: Meksiku, Kolumbiji, Ekvadoru,

Čileu I Argentini. 1994.godine bio je Art d

irector važnih događaja kao što su

Festival Amerika u Nacionalnom pozorištu Meksika sa posećenošću od 12 000

ljudi. U saradnji sa Arhitektonskim fakultetom razvio je studiju “Vicekraljevstvo

civilne arhitekture” I “Pokrivka kolonije u Meksiku”. Njegov umetnički rad je priznat

u nekoliko arhitektonskih konkursa, među kojima I prva nagrada za “Hotel Kristal Pe-

degral” u Meksiko Sitiju (1989) I prva nagrada u “Plaza Tolsa” za arhitektonske crteže,

kao I treća nagrada u “Polo sport za zaposlene u banci” u Meksiko Sitiju. Njegove slike

su u Meksiku, SAD-u, Kolumbiji, Čileu I Argentini.

arhitekta / architect

75

Idejni projekat stambenog objekta, ul. Kladovska 9, Beograd

Autor: Ela Nešić,dia projektovano 2008/9.

Objekat se nalazi u kontekstu ne baš podsticajne arhitekture novijeg vremena, tako da se pri

osmišljavanju koncepta rešenja svesno išlo ka tome da se objekat posmatra kao nezavisan.U oblikovnom smislu namera je bila da se jednostavnošću i odmerenošću upotrebljenih materijala, objekat distancira od postojećeg izgrađenog okruženja. Tendencija ka upotrebi apstraktnih ortogonalnih geometrijskih formi– ramovi oko otvora, pristupna pergola i sl., prati osnovnu ideju, dok povremeni akcenti daju vizuelni identitet.Funkcionalna organizacija stambenih jedinica koncipirana je tako da se glavne funkcije stanova orijentišu ka ulici, odnosno dvorištu, dok su sporedne prostorije postavljene na bočnim stranama.Bočni prilaz omogućava diskretan pristup objektu i unutrašnjem dvorištu, ali je i funkcionalno i vizuelno rasterećenje glavnih fasada.

idejni projekat stambenog objekta u kladovskoj ulici u beogradu

Preliminary design of residental object, 9 Kladovska St., Belgrade

Author: Ela Nešić, architect designed in 2008/9.

Object is situated within the context not specifically encouraging architecture nowadays, so the main

thought in conceptual solution preparation was to real-ize this object as an independent unit.In regard to shape of the object, the intention was to dis-associate object from current environment by simplic-ity and measuredness of the materials used. Tendency to use abstract orthogonal geometric forms– frames around openings, accessible pergolas follows basic idea while temporary accents give some visual identity. Functional organization of residential units was drafted so that the main apartments’ functions are oriented to-wards street or to court while secondary rooms are situ-ated on rear sides of the building. Side approach to the object enables direct approach both to the object and inner court and at the same time functionally and visually unburdens primary facades.

preliminary design of residental object in kladovska st. in belgrade

ulični izgledstreet elevation


intervju / interviewbjarke ingelsNa ovogodišnjem Belgrade Desig Week-u razgovarali smo sa Bjarke Ingelsom, danskim arhitektom čiji rad ima posebno mesto u arhitekturi današnjice, koji je na pitanje kako je tako mlad uspeo da uradi toliko velikih projekata, rekao: “Kada sam završio fakultet imao sam sreću da moji roditelji nisu imali prijatelje kojima je trebao projekat vikendice ili nešto slično, tako da sam odmah bez gubljenja vremena krenuo da radim i osvajam velike konkurse”.

Da li vam se čini da u pogledu inovativnosti i progresije svetska arhitektura polako posustaje zbog ekonomske situacije?

Puno projekata je obustavljeno. Može se reći da više avanturistički projekti koji su bili izvodljivi pre dve ili tri godine sada nisu mogući. Istovremeno ja mislim da inovacije na možda manje spektakularan ali više dosetljiv i inteligentan način, su tražene. Kao što sada ne biste naručili neki ludi, spektakularni, skupi nemogući arhitektonski projekat, već bi pre naručili projekat objekta koji na inteligentan način koristi resurse, projekat koji može proizvesti manje spektakularnu ali dosetljiviju inovativnu formu. Potreba je majka svih inovacija, tako da u vreme krize potreba može biti još zahtevnija tako da češće dovodi do inovacije.

A da li mislite da je recesija prouzrokovana nedostatkom ideja

možda, i da se dve recesije dešavaju istovremeno?Ja ne mislim da živimo u vremenu u kojem nedostaju ideje, naprotiv, mislim da zbog istovremene razmene ideja, tekuća evolucija inovacija zapravo ubrzava. Mislim da je učestalost inovacija danas veća nego pre 20 godina. Ne znam da li znaš američki futurista Ray Kurzweil napisao je knjigu pod nazivom “Sličnost je blizu” gde on govori o ideji da od izuma točka, frekvencija i brzina inovacija ubrzava i bilo koja vrsta eksponencijalne krive ide ka maksimumu gde postaje vertikalna. U skladu sa ovim proračunima u narednih 20 ili 30 godina dostićićemo tačku gde će inovacija biti skoro trenutna. Mi u našem birou pratimo sa dosta interesovanja njegova razmišljanja i njegova zapažanja.

Kakva su Vaša iskustva vezano za globalnu svest o arhitekturi i koliko je stvarno ta svest važna za arhitekturu?Ja mislim da je Gugenhaim muzej u Bilbau postao prvi “dogajđaj” arhitekte kao zvezde. Frenk Geri je bio prvi. On je radio veoma poželjne objekte, a pored njega i Norman Foster i neki drugi, i ja mislim da su arhitekte siviše često kritikovane, kao da je tu u pitanju natprirodno obožavanje idola. Dobra stvar oko toga i oko arhitekture je da je ta kultura obožavanja poznatih orijentisana ka objektima, i u drugu ruku ona prouzrokuje da se šira publika interesuje za arhitekturu, iako na veoma površan način. Na primer, možete da idete i gledate film zato što ste

On this year’s Belgrade Design Week we have talked with Bjarke Ingels, a Danish architect whose work has

significant position in architecture today and who responded to our question how it happened that he developed so many great designs so young, as follows: “When I graduated from the faculty I was lucky enough to have parents who did not have friends who needed resting house design or similar so I started immediately, without wasting any time, to work and participate on great competitions”.

Does it seem to you that progression and innovation in architecture around the world is in the slow recession because of economic crisis? A lot of projects got killed with a crash, you can say that more adventures and risky projects that were feasible two or three years ago are now not feasible, in the same time I think that maybe innovation on perhaps less spectacular but more inge-nious and more intelligent way has become more in demand, like now you would not commission some kind of crazy spec-tacular, expensive, impossible architecture but you might com-mission really intelligent way of using the recourses of a project in a smart way that might create less spectacular but more in-genious form of innovation. Necessity is the mother of all in-ventions, so in the time of crisis necessity might be higher so

that true innovation might be more frequent. And do you think that recession is caused by the lack of the ideas maybe, and that two recessions are happening at the same time?I don’t feel that we live in the age starved of ideas, but on the contrary, I think, since there is instant exchange of ideas, on-going evolution of innovation is accelerating. I think that the frequency of innovation today is probably higher than it was 20 years ago. I don’t know if you know that American futurist Ray Kurzweil wrote a book called „Singularity is near“ where he is talking about an idea that since invention of the wheel the frequency of paradigm change and the speed of innova-tion has been accelerating and any sort of exponential curve goes towards singularity where it comes vertical and according to this calculations within the next 20 or 30 years we will reach this point where innovations will be almost instantaneous and like I am in our office and we are following with a lot interest his thinking and his observations. What are your experiences regarding global conscience about architecture and how really important is that conscience about architecture existence?I think that Gugenhaim museum in Bilbao became the advent of the star architect. Frank Garhy was the first one. He made

89

TARZ

ANU EN

ERGE

TSKO

M

POLJ

U

TARZANINENERGETIC FIELD

Project: Competition work for the Republic of Serbia presentation on the 11th international exhibition of ar-chitecture in Venice, 2008.

Designed: 2008Author and main designer: Mr Mustafa Musić, BSc Arch.Designer: Ms Vanja Panić, BSc Arch.Project bureau: «ZENIT – engineering», Belgrade

Projekat: Konkursni rad za predstavljanje Republike Srbije na 11. međunarodnoj izložbi arhitekture u Veneciji, 2008.

Projektovano: 2008. god.Autor i glavni projektant: Dipl.Ing.Arh. Mustafa MusićProjektant: Dipl.Ing.Arh. Vanja PanićProjektni biro: «ZENIT – inženjering», Beograd

96 avgust / septembar / oktobar 2010 / arhitektura 97

bogdanbogdanović

Ideja redakcije našeg časopisa je bila da napravi serijal

od tri članka posvećena Bogdanu Bogdanoviću. Pred

vama je prvi, drugi ćete moći da pročitate u sledećem

broju, dok treći na žalost nismo uspeli da pripremimo

zato što je u njemu predviđen intervju sa Bogdanom

Bogdanovićem koji, kao što možda znate, više nije sa

nama.

Our redaction’s idea was to create a serial consisting

of three articles dedicated to Mr Bogdan Bogdanovic.

Below you will find the first one, the next will be

published in the following number while the third,

unfortunately we were not able to prepare (the

interview with Mr Bogdan Bogdanovic was planned)

since, as you may know, Mr Bogdanovic passed away.

tekst: mr Irena Kuletin Ćulafić Arhitekta-vajar, urbanista i vanserijski pisac o gradu -

njegovom nastanku, životu i smrti, tvorac vanvremenskih

spomenika i celina memorijalne arhitekture, teoretičar i istoričar

arhitekture i urbanizma čija pisana reč odiše visokim nivoom

intelektualizma, pisac eseja-traktata nadahnutih izvanrednim

senzibilitetom za fantaziju, maštu i nadrealno, nekadašnji profesor

i dekan Arhitektonskog fakulteta u Beogradu, bivši gradonačelnik

Beograda, dobitnik značajnih nagrada i priznanja, ličnost čije je

ime zapisano u svetskim enciklopedijama.

An architect – sculptor and an extraordinary writer on town - its

creation, life and death, a creator of timeless monuments and

memorial architecture complexes, theoretician and architecture and

urban planning historian whose written word emits with high level of

intellectualism, a writer of essays – tractates inspired by exceptional

sensibility for fantasy, imagination and surreal, former professor and

the Dean of the Faculty of Architecture, University of Belgrade, former

Mayor of Belgrade, winner of significant prizes and acknowledgment,

a person whose name is recorded in world encyclopedia.

Bogdan Bogdanović je rođen 20. avgusta 1922. godine u Beogradu, u porodici

levičarski orijentisanih intelektualaca. Otac Milan bio je ugledni književni kritičar,

predsednik Saveza književnika i direktor Narodnog pozorišta u Beogradu.

Nakon završene II Muške gimnazije, Bogdanović upisuje Arhitektonski fakultet

u Beogradu čije studiranje prekida usled izbijanja Drugog svetskog rata. Kao

partizan učestvuje u pružanju pokreta otpora nemačkim okupacionim snagama.

Po završetku rata nastavlja studije arhitekture i diplomira 1950. godine, sa

radom iz urbanizma kod profesora Nikole Dobrovića. Godine 1953. postaje

asistent Katedri za urbanizam Arhitektonskog fakulteta u Beogradu. Godine

1964. imenovan je za predsednika Jugoslovenskog udruženja arhitekata.

Godine 1970. godine postaje dekan Arhitektonskog fakulteta, a tri godine

kasnije redovni profesor. Za dopisnog člana Srpske akademije nauka i umetnosti

izabran je 1970. godine, a jedanaest godina kasnije samoinicijativno napušta

Akademiju.

U napuštenom selu Mali Popović u okolini Beograda 1976. godine Bogdanović

pokreće alternativnu nastavu u prirodi. Škola u Malom Popoviću bila

je usmerena na filozofske studije arhitekture zasnovane na istraživanju

simbologije formi. Škola nije posedovala fiksan raspored predavanja, razvijala je

nove sisteme pristupa arhitektonskoj praksi kao što su metode bliske slobodnim

asocijacijama i geomantiji. U periodu od 1982. do 1986. godine Bogdanović je

bio gradonačelnik Beograda, a 1987. godine dodeljen mu je status profesora

emeritusa. Imenovan za člana nekoliko značajnih međunarodnih institucija:

član je osnivačkog veća Internacionalne akademije arhitekture (1987), član

Ruske akademije arhitekture (1994), dopisni član Bavarske akademije lepih

umetnosti (1998), član kolegijuma Evropskog Univerziteta u Jeni (2000), počasni

član Akademije nauka i umetnosti Bosne i Hercegovine (2002).

Pojavom Slobodana Miloševića na političkoj sceni krajem osamdesetih,

Bogdanović se protivi nacionalizmu i osuđuje nasilničke i anti-urbane akcije koje

nova vlast nosi sa sobom. Miloševiću i Centralnom komitetu saveza komunista

Srbije upućuje antinacionalističko pismo u dužini od preko 60 stranica teksta,

nakon čega Bogdanović doživljava pretnje i biva isključen je iz Centralnog

komiteta SKS. Po izbijanju rata na jugoslovenskim prostorima, sa suprugom

odlazi u emigraciju i nastanjuje se u Beču, gde je živeo do smrti.

Mr. Bogdan Bogdanović was born on 20 August 1922 in Belgrade, in the family of

politically left oriented intellectuals. His father Milan was a respectable literature

reviewer, president of the Society of writers and Director of the National Theater

in Belgrade. After graduating 2nd Male Secondary School, Bogdanović enrolls the

Faculty of Architecture in Belgrade and stops the studies because of the Second

World Was outburst. As a partisan, he participates in giving resistance to German

forces. He continues with studying after the war finished and graduates in 1950

with graduation work in the area of town planning, mentored by Professor Nikola

Dobrović. In the year of 1953 he becomes the assistant professor on the Department

for town planning of the Faculty of Architecture in Belgrade. He was elected as a

president of Yugoslav society of architects in 1964. In the year of 1970 he becomes

the Dean of the Faculty of Architecture and three years after, a Professor. He was

elected associate member of the Serbian Academy of Science and Art in 1970 and

eleven years later he abandons the Academy on self – initiative.

In the abandoned village called Mali Popović close to Belgrade, Bogdanovic runs

alternative education held in nature in 1976. The school in Mali Popović was

directed to philosophic studies of architecture based on form symbolism research.

School did not posses fixed lectures’ schedule, it developed new approach systems

in architectural practice as the methods close to free associations and geometry.

Between 1982 and 1986, Mr Bogdanović was the Mayor of Belgrade, and in 1987 he

was appointed Professor Emeritus. He was nominated member in several significant

international institutions: member of Founding Council of the International

Architecture Academy (1987), member of Russian Architecture Academy (1994),

associate member of Bavarian Fine Arts Academy (1998), member of collegiums of

the European University in Jena (2000), honorary member of the Academy of Science

and Arts of Bosnia and Herzegovina (2002).

Appearance of Slobodan Milošević at the political scene in the eighties, Bogdanović

stands against nationalism and judges violent and anti – urban action that new

government carries with itself. He writes an anti – nationalist letter of 60 pages to

Mr Milošević and Central Committee of Communist Society of Serbia after which

Bogdanovic experiences threats and exclusion from the Central Committee of CSoS.

After outburst of war in former Yugoslavia, he emigrates together with his wife and

settles in Vienna, where he died.

102 avgust / septembar / oktobar 2010 / arhitekti 103

Foto

/ P

hoto

grap

her:

Osk

ar D

a Ri

z

We selected an Italian bureau MONOVOLUME for publishing (apart from Francesco Gatti whose interview we published in previous number) out of the Italian group of architects published in “top 10 below 40”, within issue no. 4. The thing we liked the most is their characteristics to treat both exterior and form equally good as well as the object’s interior where one cannot define whether interior or the object’s architecture is dominant in light of efficiency. We also liked the fact for being in opportunity to publish the photos of their constructed objects, which is a curiosity with younger architects who usually compete for the personal accomplishment awards with not-constructed designs and three-dimensional presentation.

Italijanski biro MONOVOLUME (pored Frančeska Gattija čiji smo intervju, dat za naš časopis, objavili u prošlom broju) izabrali smo da objavimo iz grupe italijanskih arhitekata objavljenih u “top 10 ispod 40” u broju 4. Ono što nam se najviše dopalo jeste njihova karakteristika da podjednako dobro tretiraju eksterijer i formu, kao i enterijer objekta, gde se ne može definisati da li je po pitanju uspešnosti dominantan enterijer ili spoljašnja arhitektura. Takođe nam se dopala i činjenica što smo bili u mogućnosti da objavimo fotografije njihovih izvedenih objekata, što je kuriozitet kod mlađih arhitekata koji u konkurenciji za nagrade za lično ostvarenje uglavnom ulaze sa neizvedenim projektima i trodimenzionalnim prikazima.

Photographer: Oskar Da Riz

The „rothoblaas“ office is a large-scale commercial operation specializing in assembling systems and power tools for the woo dworking industry. Warehouse and commissioning are situated on the ground floor whereas administration, a meeting room and a showroom can be found on the upper floor. The aim of the project was to create a compact building with a high level of recognition. The building as corporate identity of the enterprise; contemporary and representative of the company. This has lead to a functio nal, compact structural shell, provided with a glass envelope. The main building material employed is wood in order to show the own products.

0 1 2 3 4 5m

±0,00

-1,10

±0,00

piano terra

sezione bsezione b

sezione asezione a

sezi

one

cse

zion

e c

osnova prizemljaground floor

“Rothoblaas” je kompanija specijalizovana za sklapanje sistema i električnih alata za drvnu industriju. Skladište i prodaja su smešteni u prizemlju pored administracije, soba za sastanke i izložbeni salon su na gornjem spratu. Cilj projekta je bi da se stvori kompaktan vrlo prepoznatljiv objekat. Objekat kao korporacijski identitet, moderan i reprezentativan za kompaniju. Ovo je dovelo do funkcionalne, kompaktne konstruktivne opne, obezbeđene staklom. Materijal glavnog objekta je drvo, kako bi se pokazali sopstveni proizvodi.

113

Segment 06 (PDF)

Documents