SCENARIUSZ ZAJĘCIA - dla dzieci 5 letnich · wykonuje pracę plastyczną ... pachołki itp.), materiały plastyczne (rolki po papierze toaletowym, papier ... SCENARIUSZ ZAJĘCIA

SCENARIUSZ ZAJĘCIA - dla dzieci 5 – letnich

inspirowany filmem „Mambo, Lula i piraci” – dystrybutor „Kino Świat”

Temat: „Małpy skaczą niedościgle…”

Cele ogólne:

zachęcenie do wypowiadania się na temat filmu „Mambo, Lula i piraci”

rozwijanie umiejętności prowadzenia rozmowy jako formy wymiany informacji

poznanie wyglądu, sposobu poruszania się i zwyczajów małp

wzbogacanie wiadomości i zainteresowań przyrodniczych

kształtowanie wyodrębniania zbiorów o określonej liczbie elementów

doskonalenie koordynacji wzrokowo-ruchowej

Cele operacyjne:

Dziecko: aktywnie uczestniczy w rozmowie wie, jak wygląda małpa i gdzie można ją spotkać nazywa części ciała małpy zna różne gatunki małp wie, co jest przysmakiem małp układa obrazek z dziewięciu części porównuje liczebność zbiorów porządkuje zbiory według ich liczebności wzrastającej zachowuje równowagę sytuacjach trudnych rozwija koordynację wzrokowo-ruchową wykonuje pracę plastyczną według wzoru

Grupa wiekowa: dzieci 5 – letnie

Liczba dzieci: dowolna

Formy pracy: grupowa i indywidualna

Środki dydaktyczne: wiersz J. Brzechwy „Małpa” (w: J. Brzechwa ”ZOO” wyd. Sara, Warszawa 2001, ISBN 83-7297-157-9), fotografie przedstawiające różne gatunki małp, rysunek przedstawiający małpę pocięty na 9 części (w kopertach dla każdego dziecka), dwie maskotki – małpki, 5 kartoników z rysunkiem bananów, 5 kartoników z kółkami, 5 kartoników z cyframi od 1-5, koszyk z bananami, materiał do układania przeszkód (ławeczki, linki, krążki, kółka, pachołki itp.), materiały plastyczne (rolki po papierze toaletowym, papier brązowy i biały, brązowa krepina, klej, nożyczki, kredki), szablony do odrysowania.

PRZEBIEG: 1. Nawiązanie do filmu „Mambo, Lula i piraci”

swobodne wypowiedzi dzieci na temat filmu

2. Słuchanie wiersza J. Brzechwy „Małpa”:

Małpy skaczą niedościgle, Małpy robią małpie figle, Niech pan spojrzy na pawiana: Co za małpa, proszę pana!

oglądanie zdjęć przedstawiających małpy określanie wyglądu, wielkości, części ciała, koloru sierści małp zwrócenie uwagi na różne gatunki małp i miejsca ich występowania

3. Układanie z części obrazka przedstawiającego małpę.

4. Zabawa ruchowa „Małpka goni małpkę”:

dzieci ustawiają się na obwodzie koła dwoje stojących naprzeciwko siebie dzieci otrzymuje maskotki – małpki na sygnał dzieci podają maskotkę sąsiadowi z prawej strony, który przekazuje

ją dalej małpki gonią jedna drugą, a kończą gonitwę wtedy, gdy uda im się spotkać

5. „Śniadanie małpki” – zabawa matematyczna:

porządkowanie kartoników z bananami według ich liczebności wzrastającej przyporządkowywanie kartoników z kółkami do odpowiednich kartoników z

bananami przyporządkowywanie kartoników z cyframi od 1-5 do odpowiednich

kartoników z kółkami

6. „Wyprawa po banany” - tor przeszkód: dzieci układają kolejne przeszkody według polecenia nauczycielki, a następnie

idąc jedno za drugim pokonują je nagrodą za pokonanie przeszkód jest koszyk z bananami

7. Degustacja bananów:

mycie rąk poczęstunek

8. „Wesołe małpki” – praca przestrzenna z papieru według wzoru:

odrysowywanie głowy, kończyn i ogona małpki na brązowym papierze oklejanie rolek po papierze toaletowym brązowym papierem lub krepiną łączenie części za pomocą kleju naklejanie twarzy z białego papieru i dorysowanie szczegółów podsumowanie działań dzieci i wspólne zorganizowanie wystawy prac

Opracowała:

mgr Wiesława Twardowska

nauczyciel dyplomowany

2 1 3 4 5

SCENARIUSZ ZAJĘCIA - dla dzieci 6 – letnich

inspirowany filmem „Mambo, Lula i piraci”– dystrybutor „Kino Świat”

Temat: „Oddech tropikalnego lasu”

Cele ogólne:

zachęcenie do wypowiadania się na temat filmu „Mambo, Lula i piraci”

rozbudzanie zainteresowań przyrodniczych

wzbogacenie wiadomości na temat dźwięków i różnic między nimi

zapoznanie z budową i funkcjami ucha oraz różnymi źródłami dźwięku

uświadomienie negatywnego wpływu hałasu na samopoczucie i zdrowie człowieka

wdrażanie do ochrony narządu słuchu przed hałasem

wdrażanie do rozumienia przyczyn i akceptowania odmienności innych ludzi

Cele operacyjne:

Dziecko: swobodnie wypowiada się na temat filmu

potrafi wymienić kilka źródeł dźwięku

różnicuje, rozpoznaje i przyporządkowuje dźwięki

klasyfikuje obrazki ze względu na rodzaj wydawanego dźwięku

wymienia źródła hałasu

usprawnia spostrzegawczość słuchową

rozpoznaje zwierzęta na podstawie wyglądu ich uszu

rozumie wpływ hałasu na zdrowie i samopoczucie człowieka

zna sposoby ochrony słuchu przed hałasem

rozumie prawo ludzi zwierząt do ciszy

jest empatyczne

Grupa wiekowa: dzieci 6 – letnie

Liczba dzieci: dowolna

Formy pracy: grupowa i indywidualna

Środki dydaktyczne: odtwarzacz CD, płyta CD z muzyką relaksacyjną „Oddech tropikalnego lasu” (Blue Moon Productions 2001), fotografie (las tropikalny oraz uszy człowieka), parawan, piłka, gazeta, dzwoneczek, szklanka, butelka z wodą, młotek, gwizdek, rozsypanka obrazkowa, obrazki przedstawiające uszy zwierząt, aparat słuchowy, nauszniki, stopery, słuchawki ochronne, kartony, farby plakatowe, pędzelki, kubki z wodą, tacki.

PRZEBIEG:

1. Nawiązanie do filmu „Mambo, Lula i piraci”:

swobodne wypowiedzi dzieci na temat filmu i jego bohaterów - małp

2. Oglądanie fotografii przedstawiających środowisko, w którym żyją małpy: zwrócenie uwagi na roślinność i zwierzęta oraz klimat

3. „Oddech tropikalnego lasu” – słuchanie muzyki relaksacyjnej:

rozpoznawanie i nazywanie usłyszanych odgłosów swobodne wypowiedzi na temat uczuć, których doznajemy w czasie

odbierania usłyszanych dźwięków i skojarzeń z nimi związanych

4. „Co słyszysz?” – zabawa dydaktyczna: rozpoznawanie odgłosów związanych ze znanymi czynnościami

o nauczyciel ukryty za parawanem wykonuje różne czynności, np.: odbijanie piłki o podłogę, gniecenie papieru, nalewanie wody, dzwonienie dzwonkiem, stukanie młotkiem, gwizdanie itp., a dzieci odgadują, co to za dźwięk

określanie, które dźwięki są przyjemne, a które nieprzyjemne dla ucha

5. Rozsypanka obrazkowa: klasyfikowanie obrazków ze względu na rodzaj wydawanego dźwięku:

przyjemne i nieprzyjemne dla ucha

6. „Wytęż słuch” – ćwiczenia słuchowe: określanie rodzajów dźwięków dochodzących z otoczenia, ich źródła,

odległości, kierunku i miejsca, z którego dochodzą określanie stopnia nasilenia odgłosów i dźwięków poprzez używanie różnych

określeń: ledwo słyszalne, bardzo słabe, słabe, ciche, średnie, średnio głośne (umiarkowane), głośne, donośne, bardzo głośne, hałaśliwe, itd.

7. „Kto szybciej?” – zabawa orientacyjno-porządkowa:

dzieci spacerują przy spokojnej, cichej muzyce wokół rozstawionych krzesełek

na przerwę w muzyce szybko siadają na najbliższym krzesełku nauczyciel powtarzając zabawę za każdym razem zabiera jedno krzesełko wygrywa dziecko, które zajmie ostatnie krzesełko

8. Rozwiązywanie zagadki:

Ludzie je mają z obu stron głowy, z obu stron łowią dźwięki rozmowy. Wszystkie dźwięki do nich wpadają Dlatego ludzie bardzo o nie dbają. (uszy)

9. Oglądanie fotografii przedstawiających uszy człowieka:

określanie, do czego służą uszy oglądanie uszu kolegi (zwrócenie uwagi na ich wygląd) zapoznanie z budową ucha

10. „Co by było, gdyby ludzie utracili słuch?” - burza mózgów; swobodne wypowiedzi dzieci

11. „Czyje to uszy”:

rozpoznawanie zwierząt na podstawie wyglądu ich uszu

12. Oglądanie aparatu słuchowego: zapoznanie z przyczynami niedosłuchu

zwrócenie uwagi na konieczność stosowania urządzeń wzmacniających głośność dźwięku u osób niedosłyszących

13. „Disco” – słuchanie bardzo głośnej muzyki:

zwrócenie uwagi na szkodliwość hałasu dla słuchu, samopoczucia i zdrowia

14. „Jak chronić uszy przed hałasem?” - oglądanie przedmiotów, których zadaniem jest chronić uszy przed nadmiernym hałasem (nauszniki, stopery, słuchawki ochronne):

zapoznanie z możliwością stosowania osłon na uszy w celu ich ochrony przed hałasem

swobodne wypowiedzi dzieci na temat innych sposobów ochrony słuchu przed hałasem

o dźwiękoszczelne okna, ekrany akustyczne, obudowy dźwiękochłonne, obwodnice miejskie

15. „Malowanie ciszy” – praca plastyczna: swobodne malowanie farbami plakatowymi na dowolny temat przy muzyce

relaksacyjnej „Oddech tropikalnego lasu”.

Opracowała:

mgr Wiesława Twardowska

SCENARIUSZ ZAJĘĆ ZINTEGROWANYCH – klasa 1 inspirowany filmem „Mambo, Lula i piraci” – dystrybutor „Kino Świat”

Temat: „Pirackie wyprawy”

Cele ogólne:

zapoznanie z wyglądem, zajęciami i zwyczajami piratów

rozbudzanie zainteresowania życiem ludzi na ziemi oraz historią świata

bogacenie słownika biernego i czynnego poprzez poszerzanie zakresu i treści pojęć

wdrażanie do rozumienia sensu kodowania i dekodowania informacji

doskonalenie umiejętności swobodnego i śmiałego wypowiadania się

kształtowanie umiejętności słuchania w skupieniu czytanego utworu

rozwijanie umiejętności posługiwania się ze zrozumieniem określeniami: wyraz,

głoska, litera

Cele operacyjne:

Uczeń:

swobodnie wypowiada się na temat filmu i opowiadania

interesuje się życiem ludzi w innych krajach

wie, kim jest i jak wygląda strój pirata

wie, jak wygląda okręt oraz bandera piratów i jakie jest jej znaczenie

zna zwyczaje i charakterystyczne zachowania piratów

wzbogaca wiedzę na temat piratów

uważnie słucha opowiadania

posługuje się ze zrozumieniem określeniami: wyraz, głoska, litera, sylaba

przestrzega ustalonych reguł zabawy

poszerza doświadczenia konstrukcyjne

Liczba uczniów: dowolna

Formy pracy: grupowa

Środki dydaktyczne: książka W. Witkowskiego “Burzliwe dzieje pirata Rabarbara” (wyd. BIS, ISBN: 978-83-7551-050-8), fotografie przedstawiające sławnych piratów, ich broń, banderę i statki, komputer z dostępem do Internetu, rzutnik, ekran, elementy stroju pirata, krążki , obręcze, 3 chorągiewki w kolorach żółtym, czerwonym i zielonym; kolorowanka – bandera piracka, patyczki do balonów, rolki po papierowych ręcznikach kuchennych lub plakatach, czarny papier, klej, nożyczki, mapa świata.

PRZEBIEG: 1. Nawiązanie do filmu „Mambo, Lula i piraci”:

dzielenie się spostrzeżeniami na temat filmu swobodne wypowiedzi na temat, kto to jest pirat

Pirat – osoba, która napada w celu rabunkowym używając statku lub łodzi. Piraci atakują zwykle inne statki, ale mogą również napadać cele nabrzeżne.

2. Słuchanie wybranego opowiadania z książki Wojciecha Witkowskiego pt. “Burzliwe dzieje pirata Rabarbara”:

dzielenie się spostrzeżeniami na temat przygód pirata Rabarbara prezentacja fotografii przedstawiających sławnych piratów

https://pl.wikipedia.org/wiki/Pirat http://www.jollyroger.com.pl/biografie.htm

Czarnobrody Długi Ben Anne Bonny Perkalowy Jack Kapitan Hak Pirat Rabarbar opisywanie wyglądu pirata (strój, atrybuty: przepaska na oku, kapelusz lub

chustka na głowie, hak, drewniana noga, kolczyk w uchu, broda, papuga; broń, np. kordelas – krótka szabla abordażowa)

zwrócenie uwagi na charakterystyczne zachowania piratów o negatywne (grabieże, niszczenie statków) o pozytywne (podróżowanie, szukanie skarbów)

3. „Strój pirata” – dobieranie elementów stroju: uczniowie dopasowują odpowiednie elementy stroju pirata

do sylwety mężczyzny

4. Oglądanie fotografii lub ilustracji przedstawiających broń piratów: http://korsarze.w.interia.pl/bron.htm

zapoznanie z nazwami i zastosowaniem

5. Oglądanie ilustracji przedstawiających pirackie statki: https://pl.wikipedia.org/wiki/Pirat http://www.jollyroger.com.pl/okrety.htm

odczytywanie nazw statków: pinasa, slup, bryg, bark, galeon porównywanie wyglądu

o pinasa (mały okręcik, zwykle wykorzystywany jako eskorta), o slup (większy, bardzo zwrotny, z chęcią eksploatowany przez piratów), o bryg (statek średniej wielkości, najczęściej kupiecki), o bark (większy statek kupiecki), o galeon (wielki statek handlowo-wojskowy)

przeliczanie wyrazów, głosek, liter i sylab w nazwach statków

pinasa slup bryg bark galeon

6. Piracka bandera – kolorowanie: zapoznanie z wyglądem pirackiej bandery poznanie znaczenia bander na morzu kolorowanie według wzoru mocowanie patyczków

Bandery na morzu mają ogromne znaczenie. Pozwalają odróżnić wrogie okręty od swoich i niejednokrotnie niosą ważne informacje. Na przykład ogólnie panującym zwyczajem jest, że biała flaga oznacza poddanie się lub pokojowe zamiary; natomiast żółty kolor oznacza panującą na pokładzie epidemie i ostrzega załogi innych statków przed zbliżaniem się. Okręty bez wywieszonej bandery z reguły traktuje się jako wrogie.

7. Zabawa ruchowa „Okręty na morzu”: uczniowie – okręty stoją w rozsypce, a na środku sali na krzesełku stoi strażnik

z chorągiewkami

strażnik zieloną chorągiewką daje znak do wyjazdu nad morze wszystkie okręty pływają swobodnie omijając podwodne skały (rozłożone

w sali krążki i obręcze) żółta chorągiewka oznacza niebezpieczeństwo – trzeba zwolnić i uważnie

omijać skały podwodne – uczniowie chodzą ostrożnie; na podniesienie czerwonej chorągiewki - ruch ustaje

zabawę powtarzamy kilka razy, często zmieniając kolory chorągiewek

8. Oglądanie filmu „Morze” w serwisie YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=H0QfVDebLFg

dzielenie się spostrzeżeniami

9. Burza mózgów: dlaczego ludzie zostawali piratami? swobodne wypowiedzi uczniów

10. „Piracka luneta”:

określanie, co to jest luneta, jak wygląda i do czego służy Luneta - przyrząd optyczny służący do obserwacji odległych przedmiotów. Pierwszą lunetę skonstruował optyk holenderski Z. Jansen w 1604. W 1609 Galileusz wykorzystał lunetę do obserwacji astronomicznych.

konstruowanie lunety z rolek po papierowych ręcznikach kuchennych lub z

rolek po plakatach (oklejanie czarnym papierem) obserwacje z wykorzystaniem lunety

11. Prezentacja mapy świata:

wskazywanie kontynentów, mórz i oceanów odnajdywanie Karaibów – wysp, zamieszkiwanych dawniej przez piratów

12. „Piracka wyprawa”:

zaproszenie do zorganizowania wspólnej wyprawy w poszukiwaniu skarbu piratów

Opracowała:

mgr Wiesława Twardowska

SCENARIUSZ ZAJĘĆ ZINTEGROWANYCH – klasa II inspirowany filmem „Mambo, Lula i piraci” – dystrybutor „Kino Świat”

Temat: „Na żaglach”

Cele ogólne:

kształtowanie umiejętności poprawnego konstruowania wypowiedzi na dany temat

zapoznanie z różnymi typami żaglowców i sposobami ich wykorzystania

wzbogacenie wiadomości uczniów na temat wiatru, jego siły i prędkości

poznanie urządzeń służących do pomiaru siły i kierunku wiatru

rozwijanie umiejętności obserwowania, prowadzenia i analizy prostych doświadczeń

przyrodniczych oraz wiązania przyczyny ze skutkiem

rozbudzanie zainteresowań technicznych

poszerzanie słownika biernego i czynnego

budzenie zaciekawienia otaczającym światem

Cele operacyjne:

Uczeń:

swobodnie wypowiada się na określony temat

korzysta ze słowników i encyklopedii przeznaczonych dla dzieci na I etapie edukacyjnym

wie, jak wygląda żaglowiec i jakie jest jego zastosowanie

prowadzi proste doświadczenia przyrodnicze, dokonuje ich analizy i wyciąga wnioski

wyjaśnia przyczynę poruszania się żaglówki i powstawania fal morskich

wie, co to jest wiatr i w jaki sposób powstaje

rozpoznaje wiatr wśród innych odgłosów

zna urządzenia do pomiaru prędkości i siły wiatru

potrafi określić kierunek i siłę wiatru

wie, co to jest sztorm i skala Beauforta

konstruuje prosty wiatrowskaz

Liczba uczniów: dowolna

Formy pracy: indywidualna, zespołowa i grupowa

Środki dydaktyczne: Słowniki języka polskiego, encyklopedie przeznaczone dla dzieci na I etapie edukacyjnym, fotografie przedstawiające różne żaglowce, kartoniki z nazwami żaglowców, papierowe serwetki, plastikowe kubeczki, woda, słomki, płyta CD ROM „Odgłosy przyrody” (w: pakiet dydaktyczny „Dźwięki wokół nas”), „Krzysztof Klenczon. 10 w skali Beauforta” (Wytwórnia Akar 1995 ), fotografie lub urządzenia służące do pomiaru siły, prędkości i kierunku wiatru (wiatromierz tradycyjny i elektroniczny, wiatrowskaz), kartoniki z określeniami wiatru według wzrastającej siły wiatru, plastikowe butelki, tabela z opisem skali Beauforta, chusta animacyjna, patyczki od balonów, kolorowe wstążeczki, kompasy.

PRZEBIEG: 1. Nawiązanie do filmu „Mambo, Lula i piraci”.

swobodne wypowiedzi uczniów na temat filmu

zwrócenie uwagi na statek piratów

dzielenie się spostrzeżeniami

2. Wyjaśnienie słowa „żaglowiec” i „żagiel”:

formułowanie odpowiedzi

szukanie informacji w Słowniku Języka Polskiego

odczytanie opisu Żaglowiec - duży statek z napędem żaglowym. Żagiel - duży płat mocnej tkaniny, rozpinany na maszcie statku w taki sposób, aby dmący w niego wiatr napędzał statek.

3. Oglądanie fotografii przedstawiających różne żaglowce:

zwrócenie uwagi na ilość żagli zapoznanie z podziałem żaglowców ze względu na rodzaj osprzętu żaglowego

czyli takielunek: o 1-masztowe (ket, slup, sluter, kuter) o 2-masztowe (jol, kecz, szkuner, brygantyna, bryg) o 3-masztowe i większe (szkuner, barkentyna, bark, fregata)

odczytywanie nazw żaglowców podział żaglowców ze względu na zastosowanie:

o rekreacyjne, turystyczne, sportowe, szkolne, badawcze określanie, gdzie i w jakim celu są wykorzystywane

4. Zabawy badawcze – dlaczego żaglówka się porusza?

swobodne wypowiedzi uczniów dmuchanie na papierowe serwetki (lekko lub mocno) wyjaśnienie przyczyny poruszania się żaglówki

o jeśli wiatr wieje lekko żaglówka płynie powoli, a jeśli mocno, to żaglówka płynie szybko.

wdmuchiwanie powietrza przez słomkę do plastikowych kubeczków z wodą (lekko lub mocno)

wyjaśnienie przyczyny powstawania fal morskich o gdy wieje niewielki wiatr, woda jest spokojna, ale jeśli wieje silny wiatr,

powstaje duża fala, a morze jest wzburzone;

5. „Co słychać w przyrodzie?” - ćwiczenia słuchowe: rozpoznawanie wiatru wśród innych odgłosów (deszcz, burza, szelest liści,

szum wody, wiatr)

6. „Co to jest wiatr?”: swobodne wypowiedzi uczniów szukanie informacji w encyklopedii odczytanie informacji

Wiatr – poziomy lub prawie poziomy ruch powietrza względem powierzchni ziemi.

zapisanie informacji w zeszycie

7. „Czym zmierzyć prędkość wiatru?” – zabawa badawcza:

http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=491 prezentacja wiatromierza tradycyjnego

Prędkość wiatru określa się na podstawie odchylenia wyskalowanej metalowej płytki.

Do pomiaru kierunku wiatru na lotniskach używa się tzw. rękawów.

prezentacja wiatromierza elektronicznego (anemometru) o nauczyciel za pomocą wentylatora (zbliżając i

oddalając go) pokazuje, w jaki sposób mierzona jest siła wiatru Anemometr wystawiony na działanie wiatru wskazuje jego prędkość (w odpowiednich jednostkach) na wyświetlaczu.

8. „Jaka jest siła wiatru?” – ćwiczenia słownikowe: wymienianie i wyjaśnianie określeń dotyczących siły wiatru (wietrzyk,

wiaterek, wiatr, bryza, wichura, wietrzysko, zawierucha, zawieja, zamieć, wicher, halny, huragan, orkan, sztorm)

układanie kartoników z określeniami wiatru według wzrastającej siły wiatru (cisza, powiew, wietrzyk, wiatr, wichura, huragan)

9. „Wieje wiatr” - ćwiczenia logopedyczne:

ćwiczenia oddechowe - naśladowanie wiatru: dmuchanie w plastikowe butelki (lekko i mocno)

ćwiczenia ortofoniczne - naśladowanie odgłosów szumu wiatru na zgłoskach sz (stopniowanie według siły wiatru)

ćwiczenia artykulacyjne - „gwiżdżący wiatr”(gwizdanie ustami na jednym tonie (tylko wydech)

10. Burza mózgów” – co to jest sztorm? formułowanie odpowiedzi szukanie informacji w Słowniku Języka Polskiego odczytanie opisu

Sztorm - burza morska, podczas której wieje bardzo silny wiatr powodujący powstawanie wysokich fal

11. „10 w skali Beauforta”: http://pogoda.reportaze24.pl/ciekawostki/element-pogodowy-wiatr/

zapoznanie uczniów ze skalą służącą do opisu siły wiatru

12. „Sztorm” – zabawa z wykorzystaniem chusty animacyjnej: uczniowie stają dokoła chusty trzymając ją za uchwyty na chuście umieszczają woreczki gimnastyczne zgodnie z muzyką poruszają chustą lekko lub mocno tworząc wiatr, fale i

sztorm (piosenka „10 w skali Beauforta” sł. J. Kondratowicz muz. K. Klenczon)

13. „Czym zmierzyć kierunek wiatru?”: http://www.wiking.edu.pl/article.php?id=491

oglądanie wiatrowskazu i zapoznanie z jego zastosowaniem Wiatrowskaz starego typu – kierunek wiatru

określany jest wg róży wiatrów.

zapoznanie z określeniem ”róża wiatrów”

Strzałki pokazują kierunek wiatru, a liczby wskazują jego siłę (w skali wiatru według Beauforta).

Obserwując położenie chorągiewki w stosunku do róży wiatrów, w każdej chwili można określić kierunek wiatru.

prezentacja nowoczesnego wiatrowskazu

Określa prędkość i kierunek wiatru i cyfrowe dane przekazuje do komputera meteorologa.

poznanie sposobu pomiaru kierunku wiatru za pomocą chusteczki lub zwilżonego palca

14. Nauka słów i melodii piosenki ”Płynie łódź moja”:

Płynie łódź moja wzburzonym morzem, brzegu nie widać, wiatr w żagiel wieje. Inny by pewnie już stracił głowę, ja się tylko śmieję.

Ref. Hej, bo wesoły uśmiech w czas burzy jest pogodą Uśmiech ku brzegom pędzi rozgniewaną wodą.

Żagiel mój burzę niejedną przetrwał, nieraz nad głową wiatr kłębił chmury. Bardziej o fajkę dbam by nie zgasła Niż o własną skórę

15. Konstruowanie prostego wiatrowskazu:

uczniowie przymocowują wstążeczkę do patyczków od balonów, a następnie na boisku szkolnym za pomocą kompasu wyznaczają kierunki świata

odchylona wstążeczka wskazuje, że wiatr wieje z przeciwnej strony

Opracowała:

mgr Wiesława Twardowska

SCENARIUSZ ZAJĘĆ ZINTEGROWANYCH – klasa III inspirowany filmem „Mambo, Lula i piraci” – dystrybutor „Kino Świat”

Temat: „W świecie robotów”

Cele ogólne:

doskonalenie mowy komunikatywnej

rozwijanie umiejętności kulturalnego dyskutowania

wzbogacenie wiadomości na temat zastosowania robotów w codziennym życiu

poszukiwanie słabych i mocnych stron w zastosowaniu robotów

uświadomienie potrzeb i możliwości, jakie stwarza wykorzystanie nowoczesnych

technologii

utrwalanie znajomości nazw podstawowych figur geometrycznych

zapoznanie z zasadami bezpiecznego korzystania z Internetu

poszerzanie słownika biernego i czynnego

rozwijanie kreatywności

Cele operacyjne:

Uczeń:

umie zabrać głos w dyskusji i przedstawić własne stanowisko w sprawie

uczy się argumentowania swoich wypowiedzi

zna wyrazy bliskoznaczne i pokrewne do wyrazu robot

rozpoznaje i nazywa koła, kwadraty, prostokąty i trójkąty

umiejętnie korzysta ze słownika języka polskiego

poszerza zakres słownictwa

umie obsługiwać komputer

tworzy teksty i rysunki w wybranym edytorze grafiki

zna zagrożenia wynikające z korzystania z Internetu

zna zasady bezpieczeństwa w Internecie

jest twórczy

Liczba uczniów: dowolna

Formy pracy: grupowa, zespołowa i indywidualna

Środki dydaktyczne: encyklopedia, słowniki języka polskiego, fotografie lub ilustracje przedstawiające roboty, zestaw klocków Dienesa lub figur geometrycznych (dla każdego ucznia), wiersz J. Papuzińskiej „Robotek” (w: E. Ostrych „Zabawa z książką. Stare i nowe wierszyki domowe Joanny Papuzińskiej” wyd. Literatura, Łódź 2001, ISBN: 9788388484292), odtwarzacz i płyta CD z piosenką „Robot” (w: „Kiki Luna – przeboje dla dzieci” TBRecords 2013), komputery z urządzeniami peryferyjnymi i dostępem do Internetu, arkusz papieru formatu A1, kolorowe markery.

PRZEBIEG: 1. Nawiązanie do filmu „Mambo, Lula i piraci”:

swobodne wypowiedzi uczniów na temat filmu zwrócenie uwagi na tajemniczego Carlosa, który przejął władzę na wyspie za

pomocą swojego robota

2. „Burza mózgów” – co to jest robot? formułowanie odpowiedzi określanie za pomocą opisu słownego szukanie informacji w słowniku języka polskiego odczytanie opisu

Robot - urządzenie zastępujące człowieka przy wykonywaniu niektórych czynności.

wyszukiwanie wyrazów bliskoznacznych (synonimów) do wyrazu „robot”– tworzenie schematu

wyszukiwanie wyrazów pokrewnych (robić, robienie, robota, roboczy, robotny, robótka, robotyka, robotnik, robotnica)

zapisywanie wyrazów w zeszytach próba wyjaśnienia zasady działania robotów

3. Oglądanie fotografii lub ilustracji przedstawiających różne roboty:

opisywanie i porównywanie wyglądu robotów dzielenie się wiadomościami na temat zastosowania robotów w codziennym

życiu o roboty przemysłowe (wykorzystywane w fabrykach produkujących różne

przedmioty) o roboty w służbie prawa (rozbrajanie bomb, tłumacz na lotnisku, sanitariusz do

celów militarnych) o roboty zwiadowcy (w terenach niedostępnych dla człowieka) o roboty w rozrywce (interaktywne zabawki) o roboty w nauce o roboty w gospodarstwie domowym (automatyczny odkurzacz)

4. „Geometryczne roboty” – układanki geometryczne: analizowanie wyglądu robota określanie liczby wykorzystanych figur geometrycznych wpisywanie liczb w odpowiednie figury

robot

cyborg

maszyna automat

android

urządzenie

5. Układanie swojego robota z wybranych figur geometrycznych: nazywanie figur geometrycznych określanie liczby wykorzystanych elementów zapisywanie w formie kodu, np.

3 - 2 - 4 - 1 -

wymiana kartek z kodem pomiędzy uczniami układanie robota według otrzymanego kodu porównywanie ułożonego robota z oryginałem

6. Zabawa ruchowa „Roboty” z wykorzystaniem piosenki „Robot” wyk. Various Artists

http://www.youtube.com/watch?v=pjpqYy3G_oA&feature=player_embedded#! naśladowanie zachowania i sposobu poruszania się robotów w rytm muzyki

7. Słuchanie wiersza Joanny Papuzińskiej „Robotek”:

Blacha, gwoździe, drut, śrubokręt i młotek. Co to będzie? Mały robot, Robotek. Dla kogo? No, nie dla mnie, Ja go dam naszej mamie. Robotek co dzień o świcie Nastawi dla wszystkich wodę na mycie, Do sklepu zbiegnie na dół I zakupy zrobi do obiadu. Pozdejmuje kożuchy z mleka, Szczypiorek drobno posieka, Wyprasuje fartuszki, Guzik przyszyje do bluzki. Ugotuje, pozmywa, sprzątnie, zrobi pranie, A mama będzie leżeć na tapczanie I książki czytać. Albo nas pytać: „A może byśmy poszli do kina, kochani

8. „Burza mózgów”: w czym robot mógłby nas zastąpić?

zapisywanie pomysłów uczniów w postaci słoneczka

9. Dyskusja na temat: czy warto zastępować człowieka robotami?

formułowanie argumentów za i przeciw badanie zasadności odmiennych stanowisk wyciągnięcie wniosków uzgodnienie wspólnego stanowiska

10. Praca w grupach – opracowanie mapy mentalnej:

ustalanie skutków wykorzystania robotów zamiast ludzi tworzenie mapy mentalnej odczytanie zapisów na mapach mentalnych przez liderów grup zapisanie na tablicy powtarzających się stwierdzeń

11. Zabawa ruchowa „Programujemy robota”:

uczniowie dobierają się parami; jeden z uczniów jest „robotem”, a drugi „programistą”

programista uruchamia robota włączając przycisk na jego głowie, a robot rusza do przodu; gdy programista dotknie lewego ramienia robota, ten skręca w lewo, a gdy prawego to w prawo; programista idąc cały czas za robotem kieruje jego ruchami chroniąc robota przed zniszczeniem czy popsuciem

robota można zatrzymać, wyłączając przycisk na jego głowie, lub przyspieszyć – włączając przycisk na plecach

po pewnym czasie następuje zmiana ról

12. Zajęcia w pracowni informatycznej: zapoznanie z robotem NetRobi i drużyną Sieciaków oraz portalem sieciaki.pl

http://www.sieciaki.pl/sieciomisja/sieciaki/netrobi odczytanie informacji z profilu NetRobiego

poznawanie podstawowych zasad bezpieczeństwa w Internecie oraz Netykiety

zapisywanie zasad w zeszytach

Co mnie kręci?

Muza: szum wentylatorów

Zajawka: koordynacja pracy Mega Centrum Zabezpieczeń

Styl mody: stal i chromy

Sport: Robo Dance

Charakter: generowany automatycznie

Ulubione danie: prąd zmienny 230V

Ulubiony przedmiot: multipilot

Nie podawaj swoich danych.

Mów, jeśli coś jest nie tak!

Nie ufaj osobom poznanym w sieci.

Zabezpiecz swój komputer!

Stosuj zasady Netykiety.

Fabryka Robotów – budowanie robota, który pokona bardzo niebezpiecznego Sieciucha http://www.sieciaki.pl/siecioplaneta/

13. Projektowanie swojego robota: rysowanie robota z gotowych figur za pomocą wybranego edytora grafiki nadanie mu imienia tworzenie profilu - wpisywanie za pomocą klawiatury wyrazów i zdań drukowanie dokumentu prezentacja robota i jego profilu na forum klasy zorganizowanie wystawy prac uczniów

Opracowała: mgr Wiesława Twardowska