-
A C T A
S A N C T A E SEDIS IN COMPENDIUM OPPORTUNE REDACTA ET
ILLUSTRATA
STUDIO ET CURA
VICTORII PIAZZESI I U R I S U T R I U S Q U E D O C T O R I
S
SEU
Acta iur id ica e t s o l e m n i o r a e x S u p r e m o R o m
a n o Pontif ice i m m e d i a t e d i m a n a n t i a : ac ta i n
t e r ea q u a e publ ic i f i er i p o s s u n t iur i s , s ive s
int Decreta, s ive Instructiones. , s ive Responsa , e t a l ia h u
i u s m o d i ; praesert im vero Causarum expos i t iones et r e s
o l u t i o n e s ex vari i s EE. Card ina l ium Sacris C o n g r e
g a t i o n i b u s , ad ecc les iast ic i iuris accura tam i n t e
l l i g e n t i a m e t o b s e r v a n t i a m conferentes , in c
o m p e n d i u m d i l igent i s tudio r e d a c t a e : al ia d e
n i q u e iur id ica , q u i b u s o p p o r t u n e i l l u s t r
a n t u r q u a e i n expos i t i s act i s v e l diff icultatem
parere p o s s i n t , v e l a d v i g e n t i s iur i s n o t i t
i a m u l t e r i u s c o n d u c a n t : i n u t i l i t a t e m e
o r u m , qui i n Eccles iae l e g i b u s s t u d i o s e d i g n
o s c e n d i s , e t in r e g i m i n e chris t iani g r e g i s ,
vel in c o l e n d a D o m i n i v i n e a
s e d u l o a d l a b o r a n t .
ROMAE E X T Y P O G R A P H I A P O L Y G L O T T A
S. CONGR. DE PROPAGANDA FIDE
1902-1903.
Reprinted with the permission of Libreria Editrice Vaticana
JOHNSON REPRINT CORPORATION JOHNSON REPRINT COMPANY LTD. I l i
Fifth Avenue, New York, N.Y. 10003 Berkeley Square House, London,
W1X6BA
-
First reprinting 1969, Johnson Reprint Corporation Printed in
the United States of America
-
3
LUCANA
E X E M P T I O N I S S E M I N A R I I
Lie 24 Ianuarii et 19 Iulii 1902, S e s s . 23 cap . I De
Ref.
COMPENDIUM F A C T I . III civitate Lucana Ecclesia paro-chialis
et regularis a S. Michaele in foro nuncupata in Ec-clesiam
Collegiatam secularem erecta fuit a Leone X Pon-tifice maximo a.
1518, attributo exemptionis privilegio his verbis: « Et quod
Ecclesia S. Michaelis et eius bona quae-cumque nec non Decanus,
Canonici, Cappellani, Clerici et personae quaecumque eiusdem
Ecclesiae S. Michaelis tam in beneficialibus, spiritualibus,
criminalibus, civilibus, vel quasi, et mixtis , quam aliis
quibuscumque causis etiam ratione •delicti... a loci Ordinario et
aliis quibuscumque tam ordi-naria quam delegata et mixta
auctoritate fungentibus iudi-cibus et personis penitus et omnino
exempta et exempti... et deinde Decanus Sedi praedictae dumtaxat,
Canonici vero Cappellani et Clerici et personae praedictae eorumque
fa-miliares Decano et Sedi praedictae dumtaxat subiecti quoad omnia
existant ».
Eiusmodi exemptionem iterum iterumque confirmavit Leo X et
Pontifices Eius successores , nempe Paulus III die 12 Nov. 1535 et
Pius IV die 6 Ian. 1559. At harum Constitutionum in actis non extat
nisi textus quem supra attuli e Bulla Leonis X ; quemque affert
Decanus sibi vin-dicans omnimodam exemptionem nedum a iurisdictione
fori externi, sed etiam a fori interni iurisdictione seu a parocho
locali.
Collegiatae ita constitutae Sixtus V a. 1588 adiiciebat
Seminarium, inde a S. Michaele, etiam hodie, nuncupatum, pro
instituendis clericis qui servitio addicerentur eiusdem
EX S. CONGREGATIONE CONCILII
-
4 EX S. C. CONCILII
Ecclesiae. Aliquid vero singulare, iam a sua institutione,.
habuit hoc Seminarium quod suis aedibus instructum fuit ubi tamen
alumni non agebant vitam communem, sed inibi dumtaxat constituta
erant gymnasia, academiae et orato-rium quae statis horis
frequentabat clerici alumni. Hi vera pro victu et habitatione
morabantur seorsim apud privatos cives.
Quum hoc vitae genus parum responderet, nostra prae-sertim
aetate, moribus Clericorum instituendis; a. 1873 Seminarii
Moderator, domi apud se, non in Seminario, r e -tinere coepit
duodecim alumnos. Res successit, quamobrem in dies auctus est
numerus clericorum qui cum Moderatore vitam agebant communem.
Praeterea quo alumni commodius accederent ad Seminarii aedes, prope
Ecclesiam Collegiatam S. Michaelis si tas, Moderator Fanucci a
paroecia S. Fre-diani in qua hactenus moratus fuerat convictus
clericorum, se una cum clericis transtulit in paroeciam S.
Michaelis a. 1881.
Denique hodiernus Decanus a. 1898 veterem Seminarii sedem
dereliquit, atque in Palatio, quondam Manzi , valde' amplo,
comprehenso in limitibus paroeciae S. Mariae Fo-risportam,
constituit tum gymnasia, Oratorium, lycea Semi-narii, tum communem
Clericorum habitationem certa et per-petua ordinatione tunc primo
constitutam.
Inde orta est hodierna controversia. Nam parochus ad S. Mariae
Forisportam ratus est sibi in alumnos omnesque incolas Seminarii
competere, munia exercere parochialia prouti facere adortus est
occasione benedictionis domorum in Sabato Sancto a. 1899. Ast
contradixit Decanus asse-rens, Seminarii immunitatem a parocho
loci, quia cum hac immunitate expresse donata fuerit Ecclesia
Collegiata, hoc iure fruitur etiam Seminarium, quippe accessorium
sequitur principale; et Leo XII cum Seminarium in pristinum
re-stituit, initio saeculi XIX eversum, ob communem rerum
publicarum sub versionem, inquam, Leo XI I in suis litteris
postquam innuerit iam pridem, Seminarium moderari Deca-
-
LUCANA 5
num, adhibito canonicorum et opera et consilio, subiungit: «
Quoniam in praesentia ullam ipsi Seminario (canonici) opem ferre
nequeunt, voluntati nostrae profecto acquiescunt, dum rei
christianae, literariae, et domesticae illius Semi-narii supremam
unam eorum Collegii dignitatem nempe De-canum praeficere statuimus
et volumus ut ibidem ordinarii iurisdictione fruatur ».
Quanta vero sit haec immunitas desumit Decanus ex bulla
fundationis Leonis X statuentis : « Quod Ecclesia S. Mi-chaelis et
eius bona quaecumque... a loci Ordinario et aliis quibuscumque tam
ordinaria, quam delegata et mixta aucto-ritate fungentibus...
penitus et omnino exempta e s t » . Inde enim infert Decanus,
alienum esse a quacumque constitu-tione, Seminarium exemptum ab
Ordinario loci, seu ab Epi-scopo eiusque delegatis nec non, in
genere, a delegatis .S. Se-dis, esse obnoxium parocho loci. Nam hac
ratione Semina-rium subderetur Ordinario loci, cui subditur
parochus ; quippe nihil praestare valet parochus quod aeque
Ordinarius prae-stare non valeat.
Ad rem De Prosperis - De loco exempto - ad Decisio-nem 24 n. 31
referens duas decisiones Rotae Rom., alte-ram diei 29 Decemb. 1596
et alteram 1 Iunii 1708 ita com-mentatur : « Nulla persona vel
dignitas valeat exercere or-dinariam iurisdictionem super illo loco
, super illa persona •quae sub tegmine B. Petri et S. Sedis
custoditur ». Item : « Exemptus aequiparatur non subditis ». Ricci
Decis. Cu-riae Archiep. Neap. p. I. Dec. 16S n. 12: « Locus
exemptus et locus extra dioecesim iudicantur a pari ». Rota Horn,
dec. 107 n. 3.
Non secus, advertit Decanus, regulares exempti sunt a potestate
Ordinarii loci et per consequens, a parochis lo-corum .
Ad diluendam vero difficultatem a parocho motam ex eo quod usque
parochi exercuerunt iurisdictionem in alu-mnos clericos dum seorsim
morabantur aut dum vitam age-bant communem in paroecia S. Frediani
aut in «paroecia
-
6 EX S. G. CONCILII
S. Michaelis, reponit Decanus, tunc alumnos iure merito fuisse
obnoxios parochorum iurisdictioni quippe seiuncti vi-vebant extra
Seminarii domum. Semel ac vero in Seminario instituta est
Clericorum vita communis, hi nacti sunt exem-ptionem quam obtinet
ipsum Seminarium. - Haec sunt verba Decani qui notat Seminarii
domum revera semper obtinuisse exemptionem a parocho loci, quamvis
ageretur de parocho ad S. Michaelis et a i t : « Quindi l 'antico
locale del Semi-nario di S. Michele ora è rappresentato da questo
nuovo locale che è posto appunto entro i confini della parrocchia
di S. Michele Forisportam. Ciò per amore di chiarezza no-tato, è
verissimo che i parroci locali esercitarono la giuri-sdizione
parrocchiale nelle due case dei Rettori Nannini e Fanucchi, ma esse
non erano il Seminario, sebbene le pri-vate abitazioni di due
Rettori . E certo non si pretende da nessuno che le case
appartenenti a S. Michele (sieno Ca-nonici, Beneficiati,
Seminaristi o Superiori del Seminario) siano esenti dalla
giurisdizione dei parroci locali : ciò non è detto nella Bolla di
Leone X ma i beni appartenenti alla Chiesa Collegiata sì, e questo
è detto nella Bolla: Et quod Ecclesia S. Michaelis et eius bona
quaecumque... a loci Ordinario et aliis quibuscumque tam ordinaria
quam dele-gata et mixta auctoritate fun g entibus... penitus et
omnino exempta etc. ».
Ex adverso parochus ad S. Mariae Forisportam advertit, ei
consuetudinem certe suffragari quia parochi semper exer-cuerunt
suam iurisdictionem in alumnos clericos sive seor-sim commorantes
sive in convictum adunatos.
Deinde notat, exemptionis privilegium non observari nisi
apertissime probetur, utpote contrarium iuri communi seu Concilio
Tridentino in Sess. 23 cap. 18 De ref. quod iussit, Seminaria
subesse Ordinariis locorum. Exinde recolit paro-chus in quadam
causa - Seminarii - agitata apud S. Congr. E E . et R R . die 3
Sept. 1864 quum Clerici Regulares sibi vindicarent plenam
immunitatem etiam, quoad munera pa-rochialia, favore Seminarii in
earum aedibus erecti et pro-
-
LUCANA 7
babilissimas ediderint rationes, nihilominus Pontifex magis quam
recognoscere hoc privilegium, ex novo concessit, ta-men appositis
limitibus, nimirum : « SSmus annuit iuxta preces cum exemptione tam
Seminarii quam adnexae Eccle-siae... salva tamen eidem parocho
quarta funeraria in casu obitus alumnorum etc. ».
Praeterea probat parochus, expostulari expressum con-cessionis
decretum ad constituendam controversam immuni-tatem, ex ratione
agendi Pii IX qui Const. Cum Romani a. 1853 disertis verbis tum
Seminarium Romanum tum Se-minarium Pium a cuiuslibet parochi
iurisdictione immunia voluit et exempta.
Ad rem, notat parochus, immunitatem Seminarii eo spe-ctare
tantum ut Decanus ipse moderetur Seminarium tum in administratione
bonorum tum in re litteraria , philoso-phica et in sacris
disciplinis ordinandis , sed eiusmodi im-munitatem non pertingere
ad munia parochialia quia nullibi cavetur. Neque immunitatem evinci
posse contendit ex eo quod Seminarium adnectitur Ecclesiae
Collegiatae S. Mi-chaelis, quia ait, canonicorum aliorumque
immunitatem in-telligendam esse quoad forum iudiciale* nimirum in
causis beneficialibus, spiritualibus, criminalibus, civilibus et
aliis quibuscumque, iuxta Bullam Leonis X et concludit : « Ma tale
esenzione non ha che fare colla giurisdizione, parroc-chiale. Salvo
il diritto di sepoltura nella propria Chiesa, i Canonici sono
parrocchiani delle parrocchie in cui hanno domicilio e non è mai
avvenuto che si siano fatti ammini-strare i sacramenti dal Parroco
di S. Michele o da alcuno del loro Collegio, o da loro designato,
escludendo il par-roco locale. La giurisdizione del Decano e Y
esenzione di lui e della Collegiata dall' Ordinario locale non
arriva alla cura delle anime per la quale la stessa parrocchia di
S. Mi-chele, come è deciso dalla S. Sede, il Decano e i Canonici
sono soggetti all 'Ordinario Diocesano ».
A N I M A D V E R S I O N E S E X O F F I C I O . Modo pro meo
munere ali-qua advertam in utramque partem quaestionis. Iamvero
de
-
8 EX S. C. CONCILII
exemptione Seminarii Decanalis S. Michaelis, alia vice, apud S.
C. C. agitata est controversia. Nam volutans S. C. C. Thesaurum
Resolutionum, reperi a. 1852 die 15 Martii et 29 Maii ad S. C. C.
discussam et resolutam fuisse contro-versiam Archiepiscopum inter
et Seminarium Decanalem excitatam de Seminarii exemptione a
iurisdictione Archie-piscopali ; et S. C. C. rescriptum diserte
asseruit Seminarii exemptionem. Nam propositis rogandi formulis, in
Lucana, Exemptionis - I. An alumni Seminarii Decanalis legibus ac
mandatis Episcopi dioecesani subiaceant in casu. II . An Episcopus
dioecesanus dictos alumnos a sua dioecesi et ab Ordinibus excludere
possit quia non obediunt suis legibus et mandatis quotiescumque in
iis requisita a SS, Canonibus ac praecipue a Concilio Tridentino
concurrant in casu. Et quatenus negative, III. An excepto examine
coram Ordina-rio, iudicium de reliquis conditionibus respective
necessariis pro suscipiendis ordinibus specialiter quoad doctrinam
et mores ad Archiepiscopum, seu potius ad, Decanum perti-neat in
casu; IV. An et quonam numero admitti debeant alumni in eodem
Seminario independenter ab Archiepiscopi auctoritate in casu; V.
An, praeter scholas Grammaticae et Musices superiorum etiam ac
sacrarum facultatum in-stituta tradi possint in eodem Seminario in
casu. S. Con-gregatio die 13 Martii ]852 respondit: - Dilata ad
pri-mam omnino et infallanter. Repropositis hinc iisdem du-biis, S.
Congr. rescripsit: Ad primum - Negative, exceptis dispositionibus
Tridentinis super exemptis. Ad secundum -Provisum in primo. Ad
tertium - Affirmative ad primam partem, negative ad secundam. Ad
quartum - Arbitrio De-cani. Ad quintum - Affirmative, - die 29 Maii
1852.
In folio autem huius causae duo referuntur quae ma-ximi ponderis
sunt. Primo, advertitur Bullae Leonis X con-cedentis exemptionem,
fuisse adiectam clausulam - sublata -irritantem contrarias
consuetudines.
Secundo, refertur, olim dubium ortum fuisse an Decanus foret nec
ne Ordinarius in supradicta Ecclesia, et sub die
-
LUCANA 9
25 Sept. 1667 a speciali Congregatione Clementis IX au-ctoritate
constituta, responsum fuisse : « Decanum in dicta Ecclesia
Collegiata... et super eius personis ac bonis esse Ordinarium...
ita ut in eadem Ecclesia et super eius bo-nis... nec non canonicis
et personis quibuscumque iurisdi-ctionem ordinariam obtineat ».
Eiusmodi vero exemptionis ius comprehendere etiam Seminarium a
Sixto V constitutum et a Leone XII restitutum, videtur
evidentissime evinci ex modo relata responsione S. C. C.
Verum hodierna quaestio illuc spectat, ut definiatur an haec
exemptio tanta sit ut assurgat ad alumnos Seminarii quod attinet
iura quoque parochialia. Porro exemptio ab Archiepiscopi
iurisdictione posset intelligi tantum quoad fo-rum externum, seu
externum regimen, minime vero quoad pastoralem iurisdictionem fori
interni quam et Archiepisco-pus et parochus exercent in foro
interno.
Ad rem iuvat recolere, quoad iura exemptionis tres di-stingui
species Praelatorum inferiorum quas species ita de-scribit
Benedictus XIV De Sgn. lib. II. cap. 11, a. 2. « Prima est eorum
qui certo praesunt generi personarum existentium intra septa
alicuius Ecclesiae, monasterii, seu conventus cum passiva
exemptione a iurisdictione Episcopi. Eiusmodi sunt Superiores
Regulares et nonnulli Praelati saeculares qui una cum Ecclesia,
eiusque Ecclesiae clericis et administris quibus praeficiuntur,
subsunt immediate Ro-mano Pontifici. Secunda species est
Praelatorum habentium iurisdictionem activam in clerum et populum
certi loci qui tamen locus est intra Episcopi dioecesim qua undique
cir-cumscribitur. Et/eiusmodi Praelati improprie tantum et lato
quodam loquendi modo dicuntur esse Nullius. Tertia species est
Praelatorum, qui iurisdictionem activam habent in cle-rum et
populum alicuius loci seu oppidi aut plurium loco-rum et oppidorum
quae omnino avulsa et separata sunt a cuiuslibet Episcopi dioecesi
».
Atqui Decanum Ecclesiae S. Michaelis ad primam horum classem
spectare, exploratissima res est. Vi autem exem-
-
10 EX S. C. CONCILII
ptionis passivae a potestate Episcopi obtinent
quasi-Episco-palem iurisdictionem videlicet ordinariam in utroque
foro in certum personarum genus intra septa alicuius Ecclesiae
ha-bitantium , minime vero in clerum et populum extra illa septa
degentes, prouti observatur in Superioribus Regula-rium. Imo etiam
in themate hoc factum fuisse patet et se-dulo advertendum est.
Siquidem quamvis Litterae Privilegii exemptionis edicant : «
Decanus Sedi Apostolicae dumtaxat, canonici vero et capellani et
clerici decano et Sedi prae-dictae dumtaxat subiecta et subiecti
quoad omnia existant », nihilominus quia intra septa Ecclesiae
commorari non so-lent, tum Decanus tum singuli canonici, capellani
subiecti fuerunt iurisdictioni parochorum in quarum paroeciis sedem
fixerunt uti testatur Decanus in allatis animadversionibus. Ad rem
De Prosperis De territorio separato\, quaest. 7, n. 4 docet : «
Praeterea privilegia eximentia monasteria ac alia loca
ecclesiastica et eorum membra non eximunt castra cum clero et
populo ideoque non concludunt territorium separa-tum, sed exempti
dicuntur habere tantum iurisdictionem in personis existentibus
intra septa monasteriorum non autem in locis per cap. 9 Per
exemptionem tit. De privil. in 6 ».
Verum est adesse veluti quartam speciem, Praelatorum qui in
personas sibi subiectas iurisdictione quasi-episcopali potiuntur,
quam exercent in quocumque loco istae personae existant et eiusmodi
sunt Vicarii Castrenses sive Cappel-lani maiores quorumdam
exercituum v. g. in Austria, in Hispania. Ast huic speciei sane
accenseri non potest Deca-nus S. Michaelis; quandoquidem neque in
Bulla ista iuris-dictio personalis conceditur, neque in praxi
unquam fuit executioni demandata, prouti advertebam. Ceterum, neque
in alumnos Seminarii concessam fuisse Decano hanc iurisdi-ctionem
in personas, patet aperte ex Bullis Institutionis sive Sixti V sive
Leonis, qui Pontifices plenam tribuerunt ordi-nariam
iurisdictionem, immunem a potestate Episcopi, in Seminarium quando
istam non exercebat et ne exercere qui-
-
LUCANA 1 î
dem poterat Decanus in alumnos Seminarii, utpote qui com-munem
vitam in Sede Seminarii non agebant.
Inde sua argumenta deducit parochus ad S. Mariae Fo-risportam,
contendens Seminarii exemptionem coarctari ad eius ordinationem,
regimen, disciplinam quoad studia, alia-que necessario connexa cum
disciplinis sive prophanis sive ecclesiasticis in Seminario
tradendis, minime vero produ-cendam eiusmodi potestatis exemptionem
esse ad munia pa-rochialia ; quae reapse parochus exercuit in
Seminarii cle-ricos alumnos sive seorsum degentes sive cum
Moderatore Seminarii in conventum adunatos. Posse vero conciliari
loci alicuius exemptionem cum iuribus parochialibus exercendis a
parocho in personas hac exemptione, una vel alia de causa, non
fruentes, videtur posse deduci ex quadam causa Vien-nensi Iurium
parochialium in qua agebatur de domo con-ducta a Commendatario
Ordinis Theutonici, et ab eo inha-bitata. Cum autem inter parochum
S. Stephani in cuius pa-roecia, Commenda sita est et commendatarium
exortae fue-rint controversiae circa ius administrandi Sacramenta
et alia iura parochialia exercenda intra dictae Commendae septa,
proposita fuerunt haec dubia: I. An et cui competat ius
ad-ministrandi Sacramenta et alia iura parochialia exercendi in
domo et intra septa commendae Sac. Ordinis Theuto-nici Civitatis
Viennen, tam quoad familiam Commendatarii quam quoad subditos,
vassallos, et colonos Commendae et alios inquilinos eiusdem domus
in casu. Et quatenus affir-mative, respectu parochi quoad meros
inquilinos, II. An pa-rochus teneatur petere licentiam a
Commendatario pro tem-pore ad effectum ingrediendi domum et septa
Commendae ibique administrandi eisdem inquilinis sacramenta et alia
iura parochialia exercendi in casu; S. C. C. die 13 Iulii 1725 ,
rescripsit: Ad pr imum, Competere parocho quoad inquilinos et quoad
reliquos scribatur Nuntio et Archiepi-scopo iuxta Instructionem. Ad
secundum Negative.
Alumnos autem Seminarii modo inibi ducentes vitam communem
revera parochus habet quasi inquilinos, quippe
-
12 EX S. C. CONCILII
•qui prouti antea cum Moderatore aliam domum conduxe-rant ita
nunc novam incolunt sedem Seminarii utpote magis amplam.
Illud sane extra dubitationem versatur, nempe Decanum nunquam in
suos * sive canonicos sive clericos curam exer-cuisse animarum et
modo exercere contendit ea tantum de ratione quia Seminarii domus
est exempta. Verum quoad Decani instantiam adverti debet, Seminarii
exemptionem fuisse concessam et confirmatam a SS. Pontificibus
seiun-ctam a cura animarum. Nam a sua institutione usque ad hos
postremos annos Seminarium extitit exemptum sed in suo conceptu
separatum a communitate alumnorum ; quo-circa huiusmodi Seminarium
proprius academia seu Lyceum -clericis instituendis destinatum
appellari oporteat.
Proinde si hodie Decanus in clericos sibi arrogat plenam
iurisdictionem quasi-Bpiscopalem et hinc etiam ad curam animarum,
recurrit ad suam Ordinariam iurisdictionem acqui-sitam per Bullam
Leonis X et munitam clausula sublata adversus contrarias
consuetudines. Nihilominus iterum ad-vert i tur , hanc
iurisdictionem exerceri tantum intra septa Ecclesiae, prouti eamdem
exercebant Canonici Lateranenses, quibus suffecti fuerunt Decani et
Canonici Ecclesiae Colle-giatae Saecularis S. Michaelis prouti
narrant documenta. Quamobrem perpendendum est an hodie isti clerici
dici pos-sint ingressi fuisse septa Ecclesiae; quia Seminarium est
Ecclesiae exemptae pars et accessorium, et accessorium se-quitur
principale.
At versamur in materia odiosa quia agimus de privile-gio
exemptionis, proinde quantumvis admittamus, Decanum esse Ordinarium
suorum Canonicorum et Clericorum eam-que iurisdictionem eum minime
extinsisse per non usum ob clausulam sublata irritantem ; et
ponamus in clericos iuris-dictionem parochialem non administrasse
quippe eosdem coa-dunare Decanus non valeat in Seminarii Sedem ; et
exinde impedito tempus non decurrisse : nihilo secius nemo non
vi-det rem premi pluribus difficultatibus et in dubio forsan
ius
-
LUCANA 13
commune praevaluisse privilegio. Nimirum in praesentiarum
obversatur novus casus, quem neque prae oculos habuisse neque
intendisse Pontifices ius exemptionis concedentes, as -serere 1.
cit.
Quocirca subiit mentem decisio S. Cong. E E . et R R . iam
citata, diei 3 Sept. 1864 in causa cuius haec erat facti-species.
Aderat aedificium in urbe una cum publico templa a loci municipio
in usum Clericorum Regularium aedifica-tam, iisdemque irrevocabili
donatione concessum. Adveniente Regularium suppressione istud in
usum Seminarii dioecesani fuit concessum, atque parochus loci sua
iura parochialia in eo Seminario exercuit. Regulares in pristinum
restituii, ali-quo post tempore, ab Episcopo rogati ut Seminarii
curam susciperent, morem gerentes, idem aedificium numero duo-decim
inhabitarunt ac Seminarii regimen et institutionem susceperunt. -
Cum autem loci parochus antea iura paro-chialia exercuerit,
nominatim vero ius extrema sacramenta administrandi, funus
peragendi, atque benedicendi Seminaria Sabato Sancto, passus non
est ut, Clericis Regularibus ad-venientibus, ab his iuribus
exercendis repelleretur, et for-malem promovit quaestionem apud S.
C. EE . et R R . Res fuit ex una et ex altera parte diligentissime
discussa ; cum vero Regulares visi sint non satis evinxisse suam
inten-tionem adversus parochum, Pater Generalis quaestionem
de-finiri petiit ex venia Pontificis qui ita rescripsit : « SSmus
annuit iuxta preces cum exemptione tam Seminarii quam adnexae
Ecclesiae ibi erectae a iurisdictione parochi, salva tamen favore
parochi quarta funeraria in casu obitus alu-mnorum et Seminario
actu inservientium dummodo intra eiusdem Seminarii septa resideant
». Uti patet in rescripto, non tantum ratio habita est alumnorum,
sed laicorum quo-que hominum Seminario inservientium ; et de his
cavendum est quoque in themate, eo magis quod ad eiusmodi personas
difficilius pertrahitur nativa Decani iurisdictio.
Denique advertere praestat, Decanum ius tumulandi et funerandi
libenter concedere parocho ; ait enim in libello :
-
14 EX S. C. CONCILII
« Noi qui certo non intendiamo di sostenere anche questo ultimo
diritto, sia perchè non c' è in questione, sia perchè il Seminario
non ha cimiterio proprio : se mai il cimitero T ha la Chiesa di S.
Michele e quindi si potrebbe questio-nare se T ius funerandi et
tumulandi riguardo a quelli che muoiono nel convitto del Seminario
spetti al parroco di S. Maria oppure a quello di S. Michele ».
Revera omnes de clero exempto, uti tradit ipse Decanus, ius
habebant sepul-turae in Ecclesia S. Michaelis.
Die 24 Ianuarii 1902 rogandi formulae : « An constet de
exemptione Seminarii Decanalis a iurisdictione parochi S.
Mi-chaelis Forisportam in casu », S. C. C. rescribere placuit: «
Dilata et audiatur Archiepiscopus ». Iussa feci E E . P P . et de
sua sententia percontavi Archiepiscopum, qui litteras dedit sub 19
Feb. 1902, et advertens, sibi in Auxiliaris munere inservire eumdem
Dnum Decanum, ait : « Quindi mi torna assai difficile ad esprimere
il mio sentimento in-torno alla controversia fra il predetto
Seminario e il par-roco di Santa Maria Forisportam dove esso è
situato. Ar-disco pertanto di pregare sommessamente di dispensarmi
dall' interloquire in siffatta questione ».
Decanus in exhibitis animadversionibus, effuso calamo, disserit
primo, de natura et extensione privilegii exemptio-nis et haec
recolit verba ex Const. Leonis X, diei 21 Iu-nii 1518 quae deinde
interpretatione explanat. En, in pri-mis, verba Constitutionis : «
Et quod Ecclesia S. Michaelis et eius bona quaecumque, nec non
Decanus, Canonici, Cap-pellani, Clerici et personae quaecumque
eiusdem Ecclesiae S. Michaelis, tam in beneficialibus,
spiritualibusque, crimi-nalibus, civilibus, vel quasi, et mixtis,
quam aliis quibusvis causis etiam ratione delicti vel quasi,
contractus vel quasi, aut rei de qua agi contingat, ubicumque
committatur deli-ctum, ineatur contractus aut res ipsa consistat a
Loci Or-dinario et aliis quibuscumque tam ordinaria quam delegata
et mixta auctoritate fungentibus iudicibus et personis peni-tus et
omnino exempta et exempti.. . . , et Decanus Sedi prae-
-
LUCANA 15
dictae dumtaxat, Canonici vero et Cappellani et Clerici et
personae praedictae eorumque familiares Decano et Sedi prae-dictae
dumtaxat subiecti quoad omnia existant ». « Il Pon-tefice
(animadvertit Decanus) termina in fine questa Bolla munendola della
clausola sublata e del decreto irritante : Nos igitur ex tunc
irritum decernimus et inane si secus super iis a quoquam , quavis
auctoritate scienter vel igno-ranter contigerit attentari. Nulli
ergo hominum liceat hanc paginam Nostrae concessionis infringere
».
« Dopo il S. Concilio di Trento la giurisdizione e i pri-vilegi
Decanali li troviamo confermati dal Pontefice Cle-mente IX in due
Brevi degli anni 1667 e 1668 ».
« Tutti questi privilegi e giurisdizione dei Decani furono poi
confermati nuovamente da Pio VII, con Breve 15 Set-tembre 1818. —
Omnia et singula privilegia a memoratis Praedecessoribus Nostris
Collegiatae praedictae, ac nobis ve-strisque successoribus vel
generaliter vel specialiter con-cessa confirmamus et approbamus. —
Finalmente anche la S. Congr. dei C. il 3 Sett. 1825 dichiarò che
il Decano di S. Michele suam Ecclesiam regit iure ordinario: Leone
XII nel Breve dei 23 Maggio 1826 disse il Decano Ordinarius sui
Cleri et Paroeciae ».
« Venendo poi al Seminario in specie, lasciati da parte altri
documenti, il Pontefice Leone XII con Breve dei 23 Maggio 1827,
ricostituendolo dopo la sua soppressione, av-venuta per opera della
rivoluzione francese, pose a capo di detto Seminario il Decano
».
« Ma molto più la piena e illimitata giurisdizione ac-cordata ai
Decani, anche in spiritualibus, e la totale esen-zione dal
Diocesano, apparisce dalla Bolla di Leone X, e dal Breve di
Clemente IX, nei quali si dice la Chiesa di S. Michele, beni e
pertinenze, non che le persone tutte a loci Ordinario penitus et
omnino exempti, e invece subiecta et subiecti al Decano dumtaxat et
quoad omnia, ed espres-samente si dice anche in spiritualibus
».
« Tutto ciò è conforme anche alle regole di diritto ca-
-
16 EX S. C. CONCILII
nonico, poiché i Prelati inferiori esenti, sono nelle loro
Chiese Ordinarii: Tamburini De iure Abb. et Praelat, in f. tom. U,
disp. 1, quest. 4. Card. De Luca , De iurisdict, disc. 102, n. 3 e
4 ».
Hisce positis Decanus probare aggreditur, ipsum pote-statem
exercere ordinariam etiam in personas omnes sive canonicos sive
clericos sive seminarii alumnos, nedum si hi ¡ versantur intra
septa Ecclesiae, verum etiam si extra illa septa degant. Quare
animadvertit Decanus : « Di vero il Pontefice Leone X dice la
Chiesa e i beni tutti penitus et omnino exempta: ecco l'esenzione
locale. Dice di più : Ca-nonici, Cappellani, Clerici et personae
quaecumque exempti , et subiecti dumtaxat Decano quoad, omnia: ecco
l 'esen-zione personale dal Diocesano e subiezione al Decano ».
« Lo stesso è dimostrato ex absurdis. Infatti il Ponte-fice
Leone X, erigendo la detta Collegiata, eresse una Col-legiata
secolare, non regolare. — Auctoritate Apostolica, s Prioratum, ac
in eo Ordinem S. Augustini et quidquid re-gulae existit,
supprimimus, ac eiusdem Ecclesiae Prioratum in saecularem et
Collegiatam Ecclesiam perpetuo erigi-mus » (Bolla di Leone X).
« Sapeva quindi benissimo il Pontefice (e lo sapevano i ? suoi
Successori, che confermarono la giurisdizione e l 'esen-zioni, di
cui qui parliamo) che le persone tutte addette alla Chiesa di S.
Michele, nè dimoravano nè potevano dimorare \ intra septa
Ecclesiae, altrimenti se Canonici, Cappellani, 1
Chierici e tutte le altre persone suddette avessero avuto t
dimora comune presso la Collegiata, questa non sarebbe più stata
secolare, ma regolare ».
« Ad onta di questo il citato Pontefice Leone X dichiarò >
tutte le summentovate persone a Loci Ordinario penitus et omnino
esenti, e soggette al Decano dumtaxat et quoad omnia ».
« Ora ammesso quel che si sostiene a favore del Par-roco di S.
Maria, che cioè il Decano possa esplicare sol-tanto la sua
giurisdizione intra septa, e non anche extra
-
LUCANA 17
septa, siccome tutte le persone addette a S. Michele si tro-vano
intra septa solo per 1' ufficiatura della Chiesa, come si
avvererebbe la concessione di Leone X, che dichiara dette persone
dal Diocesano esenti penitus et omnino, e soggette quoad omnia
dumtaxat al Decano ? In realtà il più del tempo le persone, di cui
parliamo, sarebbero soggette al-l' Arcivescovo, per pochissimo
tempo al Decano. In altri termini, la concessione di Leone X in
pratica si risolve-rebbe in una concessione illusoria ed irrisoria
».
« Finalmente le due proposizioni finora sostenute , che cioè il
Decano ha illimitata giurisdizione anche in spiritua-libus,
privative quoad Episcopum sulle persone a lui sot-toposte sia intra
septa, sia extra commorantes, ricevono un' ampia conferma dalla
causa agitatasi presso questa Sacra Congregazione fra l'Ordinario
di S. Michele e l'Arcivescovo di Lucca Mons. Giulio Arrigoni ; e
della sentenza, che ter-minò questa lite, emessa il 29 Maggio 1852
».
« Caldamente preghiamo di ponderare bene la cagione di questa
lite, e le ragioni hinc inde prodotte ».
« Monsignor Giulio Arrigoni, Arcivesc. di Lucca, non volendo
riconoscere la totale esenzione del Seminario De-canale, li 8
Maggio 1850 emanò un decreto del seguente tenore :
« Considerando che gli alunni del Ven. Seminario di S. Michele
non vivono collegialmente ; considerando essere necessario
assicurare la nostra coscienza in fatto delle loro ammissioni agli
Ordini minori e maggiori ; Considerando che perciò stesso debbano
essere sotto la vigilanza dei De-putati sopra i Chierici in tutte
quelle ore che non sono addetti al Seminario ; abbiamo decretato e
decretiamo :
« Art. I. A contare dalla data del presente Decreto, in avvenire
di tutti i giovani, che si presenteranno al Sig. Ret-tore di detto
Seminario di S. Michele per essere ricevuti come alunni, dovrà
mandarsene nota al Segretario degli Or-dinandi, affinchè assegni
loro il Deputato ».
« Art. III. Tutti i più volte menzionati alunni per tutto Acta,
Tom. XXXV. rase. CDIX. 2
-
18 EX S. G. CONCILII
ciò, che riguarda Y ammissione agli Ordini, vengono dichia-rati
soggetti al vigente Regolamento emesso da Monsignor Vicario Capo
sotto il dì 12 Maggio 1844, da Noi confer-mato in tutte le sue
parti.
« La deputazione, di cui si parla nel citato decreto, è composta
di alcuni sacerdoti, che hanno Y incarico di vigi-lare la vita, i
costumi e la condotta dei Chierici della Dio-cesi, che non
convivono nel Seminario, e alla sorveglianza di questa Deputazione
voleva Mons. Arrigoni sottoporre an-che i Seminaristi di S. Michele
».
« Contradisse subito a queste pretese 1' Ordinario della
Collegiata di S. Michele riportando - amplissima verba, quibus in
sua Bulla a Leone X privilegium omnimodae et universalis
exemptionis ab Archiepiscopi iurisdictione De-cano concedebatur in
suos Canonicos et clericos quoscum-que, - e da queste arguiva -
eamdem exemptionem non realem unice, sed vere personalem fuisse et
esse iudicandam. E poco più sotto : - Quod si ex dictione ibidem,
quae in Bulla Leonis XII adest, arguere vellet Archiepiscopus
iuris-dictionem et exemptionem mere localem, non inde sequere-tur
alumnos Seminarii S. Michaelis exemptos haud esse a iurisdictione
extra septa ipsius exempti loci : clerici enim Seminaristae S.
Michaelis, non modo quia manent in Semi-nario, seu in loco exempto,
Decano subiiciuntur, sed quia addicti sunt Ecclesiae S. Michaelis
generali privilegio per Bullam Leonis X a Decano dependent - ».
« E la S. Congregazione dando prima ragione all ' Ordi-nario di
S. Michele, ai quesiti: I. An Alumni Seminarii Decanalis legibus ac
mandatis Episcopi Dioecesani subia-ceant in casu. II . An Episcopus
Dioecesanus dictos alu-mnos a sua dioecesi et ab Ordinibus
excludere possit, quia non obediunt suis legibus et mandatis.
Rispose : Nega-tive ».
« Ora da queste risposte risulta nel modo più certo che la S.
Congregazione ritenne i Seminaristi di S. Michele esenti dal
Diocesano e invece dipendenti dal Decano in tutto,
-
LUCANA 19
anche in spiritualibus, e non solo quando degunt intra septa, ma
anche quando extra commorantur ».
Hanc iurisdictionem reapse exercuisse in alumnos sui Seminarii
Decanos, probare nititur hodiernus Decanus non-nulla exhibens
documenta.
« Finalmente attestano la consuetudine, da noi soste-nuta gli
ecclesiastici di Lucca più distinti per sapere e virtù ».
« Antonio Dell' Immagine, anch' esso Canonico della
Me-tropolitana visitatore, eletto da Mons. Arcivescovo esso pure
attesta che Monsignor Ghilardi nei suoi oltre 25 anni di Episcopato
non ha mai visitato il Seminario Decanale, e attesta la piena
esenzione, di questo dal Diocesano ».
In altera parte suae orationis Decanus pressius conside-rat hoc
exemptionis ius relate ad iura parochialia, et haec animadvertit
:
« Ma per ipotesi ammettiamo pure che esplicitamente I' esenzione
della giurisdizione parrocchiale nella citata Bolla non sia
nominata, questo però è evidente e per i citati do-cumenti
Pontifici, e per la risoluzione di questo s. Ordine del 1852, e per
la costante e non mai interrotta osservanza •che tanto il Seminario
di San Michele, quanto i Seminaristi godono della più ampia
esenzione (esenzione locale e per-sonale) anche - in spiritualibus
a loci Ordinario e che la correzione dei costumi e il diritto della
S. Visita Pasto-rale, per riguardo ai suddetti, non appartiene al
Diocesano, ma all'Ordinario di S. Michele. - Atqui - un istituto
posto in queste condizioni, secondo l'insegnamento dei DD., è
esente anche dalla giurisdizione parrocchiale. Dunque ecc. ecc.
».
« Proviamo la minore. - Sublata et Ordinario, si legge neu'
opera dello Scarfantonio Addici. 48, sub med.., etiam visitatione
et correctione, quae magis pertinent ad curam animarum, sublata
quoque est quaelibet Parochi iurisdictio, quae est subordinata
iurisdictioni Ordinarii, cum Parochus in cura animarum sit
coadiutor et veluti vicarius Episcopi -Can. Bonae rei 12, q. 2;
Barbos. De Paroch. cap. 9, n. 1 ;
-
20 EX S. G. CONCILII
Fagnan, in cap. Litterae, n. 12 et 18 de matrim, contracta
contra interdici. Eccles. ».
« Anche la dottrina dei dottori, confermata dalla
giuri-sprudenza ecclesiastica, ci sembra venire in appoggio della
nostra tesi. Infatti essi insegnano concordemente che nes-suna
persona o dignità può esplicare atti di giurisdizione sopra i
luoghi e le persone esenti. Così il De Prosperis alla decis. 24, n.
31, riportando due decisioni della Rota R. deL 29 Décembre 1596, e
del 1 Giugno 1708 - ivi: - Nulla persona vel dignitas valeat
exercere ordinariam iurisdictio-nem super illo loco, super illa
persona, quae sub tegmine B. Petri et S. Sedis custoditur -. Gli
esenti sono equiparati ai non sudditi: - Exemptus aequiparetur non
subdito -.. Ricci, decis. Curiae Archiep. Neapolit. p. 1, dec. 163,
n. 12. - Locus exemptus et locus extra dioecesim iudicantur a pari
Rota R. Decis. 107, n. 3 ».
« Il Seminario pure di Tortona è esente dalla giurisdi-zione del
Parroco locale, ed i Seminarii del Milanese ».
« A tutto questo si aggiunga che altri Seminari si t ro-vano
esenti dalla giurisdizione del parroco locale, in Lucca ».
« In quanto ai Seminari di Francia ci asserisce il Bouix,
Tractatus de Iur. Reg. N. 2, p. 5: - In Seminariis Gal-liae, verbi
gratia, aegrotantibus iuvenibus non a parocho, sed a Seminarii
directoribus viaticum et extrema Unctio-ministratur - ».
« Finalmente, il Vescovo può esentare dalla giurisdi-zione
parrocchiale il suo Seminario : consta della risoluzione della S.
Congr. del Concilio in Conimbricen., Exempt. Semin. del 12 Marzo
1757; e lo insegna il Bouix /. c. - Bene posse aliquod personarum
collegium, aut alium locum pium per solam Episcopi auctoritatem
eximi ab obligatione pa-schalem communionem excipiendi in parochia,
nec non reci-piendi a parocho extremam Unctionem - ».
« Ma ammettiamo pure che i Decani certe volte sieno stati
negligenti, che alcuni atti di giurisdizione li abbiamo lasciati
esercitare dai parroci locali ; si deve dire ciò aver d
-
LUCANA 21
pregiudigato all ' autorità del Decano, e giovare ora alla tesi
del Parroco di S. Maria? No e per molte ragioni :
« 1. Perchè i Diplomi pontifici, coi quali si accordano le
esenzioni e i privilegi decanali sono tutti muniti della clausola
sublata, e del decreto irritante ».
« 2. Perchè - Privilegium ordinariae iurisdictionis a Papa
concessum in iure prorsus individuo consistit, propterea
com-muniter admittitur a doctoribus, nonnullos iurisdictionis actus
iuxta naturam causae universalis, a quo descendunt, inducere et
conservare possessionem ipsius iurisdictionis in universum, ex
deductis per Post. de manutent. obser. 83, n. 137 , et ex pluribus
aliis doctoribus in cap. Dilectus de C appell. Monac. praesertim
Innoc. n. 3, Ioan. Andr. n. 8, et Rota in decisionibus allatis a
Barbosa dict. cap. Dilectus n. 6, et ad retinendum privilegium
sufficit si doceatur de usu respectus alicuius rei vel actus cum
causa utentis sit universal is- . Felin, in cap. Audistis, n. 19,
Depraescript. ».
« E che questo sia il caso nostro, ce lo dicono l ' i s t
ru-zione religiosa, la correzione dei costumi, la Visita
pasto-rale, -> quae magis pertinent ad curam animarum -, sem-pre
esercitate dai Decani ; la comunione pasquale, sempre impartita in
Seminario ecc. ».
« 3. Perchè quand' anche qualche superiore del Seminario non
tosse stato vigilante, e avesse lasciato invadere le esen-zioni del
Seminario, nulla nuocerebbe pel principio di diritto comune che la
pazienza, la negligenza e 1' abdicazione del-l' antecessore, come
non oltrepassa la sua persona, così non pregiudica mai al
successore ».
« 4. Perchè la Collegiata di 3- Michele, Seminario e per-sone
tutte, come abbiamo detto più sopra, per volontà dei Sommi
Pontefici, sono totalmente esenti dalla potestà del Diocesano e
immediatamente soggetti alla S. Sede. Ora seb-bene possa talvolta
un privilegio limitarsi, e anche perdersi totalmente, per atti
contrari (Card. De Luca, De iurisd. disc. 7, n. c.) nel tema nostro
però gli atti contrari non avrebbero potuto arrecare pregiudizio
per la regola che è
-
22 EX S. C. CONCILII
assolutamente proibito agli agenti di sottoporsi all
'Ordina-rio, ed a qualsiasi altra potestà senza il beneplacito
ponti-ficio, dappoiché interessa moltissimo al Superiore che i suoi
sottoposti non siano da altri giudicati e che 1' esercizio della
sua giurisdizione si conservi in tutta la sua pienezza. - Solus
Pontifex potest concedere licentiam, ut exemptus suae exem-ptioni
renunciare possit - (Barb. De iur. eccl. lib. 1, c. 2* n. 172. Cfr.
Abb. in cap. 1, n. 19, De re iudic, et in cap. Si de terra, n. 5,
De Test., in cap. Cum tempore, De arbitr. Kochier, De iurisdict,
ordin, in exe?nptos tom. 1, pars 2, quaest. 34, n. 2 et 3) ».
« Ma poi non ci sembra conforme a verità che la vita comune come
ora è stata introdotta in Seminario, sia un caso nuovo, che i
Pontefici non ebbero dinanzi agli occhi e perciò non intesero.
Perchè i Pontefici come appare leggendo le loro Bolle, concessero
ai Decani, di avere un Seminario vero e proprio. Potevano benissimo
i Decani istituire subito nel loro Seminario la vita comune anche
nel vitto e pel dormire, come è stato fatto ora. Se per questa sola
parte la comunità non fu introdotta (pel resto abbiamo veduto che
la vita comune esisteva) fu per mancanza di mezzi, di locale adatto
ecc. E questo impedimento non può aver certo nociuto in nulla alla
autorità Decanale. Parimente è certo che il parroco locale non ha
mai esercitato atti di sua giu-risdizione sul detto Seminario, nè
mai , in specie dato la benedizione al medesimo in occasione della
S. Pasqua ».
« A conferma di ciò si esibiscono varii attestati ».
D E F E N S I O P A R O C H I S . M A R I A E . - Ex adversa
parte pa-rochus S. Mariae nonnulla deduxit. - Advertit,
fundamen-tum iurisdictionis certe, esse Bullam Leonis X, sed hanc
Constitutionem non decernere nisi de causis beneficialibus?
spiritualibus, criminalibus, civilibus, vel quasi, vel mixtis; et
exinde quoad forum externum intelligi hanc exemptio-nem et haec
negotia innui dumtaxat dum statuitur quod « Decanus Sedi
Apostolicae et Canonici et Clerici omnes
-
LUCANA 23
Decano subiecti quoad omnia existant ». Praeterea parochus haec
advertit :
« Ma il migliore intérprete dei privilegi apostolici è la Santa
Sede. Furono già sottoposti al suo giudizio alcuni dubbi in materia
di relazioni fra Decano e Capitolo, ed i seguenti fanno a
proposito: I. An Decanus sit ordinarius in supradicta Collegiata
Ecclesia, ita ut super eius personis et bonis obtineat ordinariam
iurisdictionem. II. An causae omnes dictam Ecclesiam:, eius
personas ac bona concern entes sint in prima instantia coram Decano
necessario cognoscen-dae ac terminandae ».
« Le risposte che emanano da una Congregazione spe-ciale di
Prelati della Curia Romana, deputata ad hoc dal Sommo Pontefice
Clemente IX, dell 'anno 1667, sono le se-guenti :
« Ad I. Decanum in dieta Ecclesia Collegiata Sancti Mi-chaelis,
ac super eius personis ac bonis esse ordinarium, ad limites tantum
Litterarum Leonis X, dat. IV Kal. Iulii 1518; ita ut in eadem
Ecclesia et super eius bonis quibuscumque, nec non Canonicis,
Clericis et Personis quibuscumque eo-rumque familiaribus
iurisdictionem ordinariam obtineat, tam in beneficialibus,
spiritualibus, criminalibus, civilibus, vel quasi, et mixtis, quam
aliis quibusvis causis, etiam ratione delicti, vel quasi, aut rei
de qua agi contingat, ubicumque committatur delictum, ineatur
contractus, aut res ipsa con-sistat, et Ecclesiae bona, Canonici,
Cappellani, Clerici, Per-sonae et familiares huiusmodi eidem Decano
et Sedi Apo-stolicae dumtaxat subiecta et subiecta quoad omnia
existant ».
« Ad II . Enarratas causas omnes in prima instantia co-ram
Decano Ordinario, ut supra, esse omnino cognoscendas, ac
terminandas ad praescriptum S. Concilii Tridentini in Cap. Causae
omnes, Sess. 24 de Reformatione ». - Qui, come nella Bolla di Leone
X, si parla di cause e di giudizio in prima istanza, ma non di cura
d' anime e relativa giu-risdizione.
« Vero è che la Bolla di Leone X paria di cura d' a-
-
24 EX S. C. CONCILII
nirae appartenente al Decano e Capitolo di S. Michele
re-lativamente alla parrocchia stessa di S. Michele. Infatti al
paragrafo surriferito ne segue uno del presente tenore : - Quodque
dictae Praepositurae in divinis deservire, ac il-lius Parochianorum
animarum curam exerceri per Cappel-lanum, seu Presbyterum ad id per
dictum Sylvestrum Epi-scopum quoad vixerit , et eo vita functo ,
per Decanum et Capitulum Ecclesiae Sancti Michaelis huiusmodi ad
eorum respective nutum ponendum et amovendum valeat, perpetuo
statuimus et ordinamus - ».
« Ma qui non si fa altro che provvedere all ' ammini-strazione
della parrocchia di S. Michele, che preesisteva alla fondazione
della Collegiata, ed era in mano dei Canonici Regolari soppressi a
l l ' a t to della fondazione stessa. Si di-spone cioè che resti
presso il Decano e Capitolo il diritto di parrocchialità abituale
verso la parrocchia di S. Michele, e che essi nominino il parroco
attuale, come d' altronde vo-gliono le disposizioni canoniche
generali. Non è quindi af-fatto parola di autorità ordinaria
spirituale conferita al De-cano verso chicchessia con esenzione
dall' Ordinario locale, che è il Vescovo di Lucca. E ciò è reso più
evidente dal parlarsi di un' attribuzione del Decano e dei Canonici
in-sieme ; nessuno vorrà dire che anche questi siano Ordinari, e
quidem in materia strettamente spirituale ».
« Del resto anche per questa parte viene a proposito l
'interpretazione autentica della S. Sede, ed è data colla risposta
al 3° dei dubbi suaccennati ».
« III. An Decano competat ius visitandi praedictam Col-legiatam
Ecclesiam tam in concernentibus curam anima-rum,, quam aliis ».
« Ad I I I : Decano, ex memoratis Litteris Leonis X, com-petere
ius visitandi dictam Collegiatam, eius Canonicos, clericos et alias
personas. Presbyterum vero, qui Parochia-norum curam exercet, quoad
ea quae ad curam eamdem per-tinent, nec non ipsos Parochianos, ut
in praedictis litteris non exemptos subesse ordinariae
iurisdictioni, ac visitationi
-
LUCANA 25
Episcopi Lucani private quoad Decanum, iuxta Consti! utio-nem
fel. rec. Bonifacii, quae incipit Per exemptionem ».
« La visita e Y autorità ordinaria sono due cose corre-lative :
dove si ha la seconda può farsi la prima, e dove può farsi la prima
si ha la seconda. Ma quanto concerne la cura delle anime non può
esser visitato dal Decano nè in S. Michele nè in quelle parrocchie
sulle quali egli o il Capitolo hanno il diritto di patronato. Tale
visita, e quindi tale giurisdizione spetta all 'Ordinario diocesano
di Lucca ».
Denique parochus observat, hodie quaestionem versari super
omnimoda exemptione Seminarii a iuribus parochi S. Mariae, et ipse
parochus non pati tur , tantum in quae-stionem adduci ius
benedictionem impertiendi in Sabato San-cto. - Et ad rem notat,
controversiae solutionem certe non pendere a conditione hodierna
alumnorum Seminarii, qui an-tea quod Rectorem, hodie in ipsis
Seminarii aedibus vitam agunt communem ; siquidem neque tunc neque
hodierno tem-pore omnes alumni commorantur in aedibus Seminarii.
Quare parochi semper suum ministerium in alumnos exercuerunt -. Hoc
probat potissimum per sequentes attestationes: - Quirico Fanucci
parochus ad S. Michaelis in Foro haec testatur, die 5 Aprilis 1902
:
« A richiesta dell' Illmo Sig. Curato di S. Maria Foris-portam
si attesta per la verità che il Convitto del Semi-nario Decanale,
finché è rimasto nel distretto della Cura di S. Michele in Foro, è
stato sempre benedetto dal Par-roco di questa Chiesa, il quale vi
ha pure esercitato libe-ramente la giurisdizione in due casi di
morte che vi suc-cessero durante quel tempo. Il primo di questi
casi avvenne il 17 Aprile 1886, ed è così registrato sul Libro dei
morti dal Curato di allora ».
« Giusti Chierico Antonio, alunno del Seminario Deca-nale, è
passato di questa vita alle ore 5 pom. in età di anni 15, munito
della sola Estrema Unzione e della Bene-dizione Pontifìcia perchè
trovato dal Parroco in fine di vita, e nella mattina del dì
seguente dalla Compagnia del SS. Sa-
-
26 EX S. C. CONCILII
gramento e Sacro Cuore di Gesù è stato associato alla Chiesa ed
esequiato privatamente: quindi è stato associato alle Stanze
mortuarie e nella mattina del giorno 19 è stato di nuovo esequiato
solennemente con tutto il Capitolo e Messa cantata ».
« L' altro caso avvenne il 26 Gennaio 1896 quando era già
Parroco il sottoscritto, che amministrò da sè al mori-bondo alunno
Di Vecchio Francesco l'Olio Santo e gli altri conforti estremi,
dopo aver dato il consenso, domandatogli dai Superiori del
Seminario, di portare essi dalla Chiesa di S. Michele il SS.
Viatico all ' infermo, per non fargli subire tanta impressione
».
Canonicus Carolus Fambrini ad instantiam parochi, est testatus,
die 27 Martii 1902.
« Sono più di trent ' anni che entrai in Seminario ; vi sono
stato alunno, prefetto, insegnante ; in questo tempo sono morti
diversi alunni , fra i quali mio fratello, e non mi sono mai
accorto che alcuna persona appartenente al Se-minario amministrasse
a questi i Sacramenti per incarico del Decano, o anche in genere
esercitasse verso gli alunni atti di giurisdizione parrocchiale. Le
pubblicazioni per gli Ordini, la benedizione delle case,
l'assistenza ai malati , i funerali ai morti sono stati fatti
sempre invariabilmente dai parroci delle parrocchie dove gli alunni
dimoravano, e questo tanto allora che tutti stavano presso le
famiglie private, quanto dal momento che una parte fu riunita nel
convitto. Forse i parroci della diocesi di Lucca sono alla
dipendenza del Decano, mentre è certo, perchè deciso dall' autorità
com-petente, che nemmeno il parroco di S. Michele dipende da lui, e
per ciò che riguarda la giurisdizione parrocchiale egli stesso
dipende dal parroco di S. Michele, finché sta entro la sua
parrocchia ?
« Si capisce perfettamente come i parroci non abbiano, per
esempio , preteso che gli alunni si presentassero alle parrocchie
per la Comunione Pasquale, o per ricevere Y i-struzione religiosa,
dal momento che erano accertati che ciò
-
LUGANA 27
avveniva in Seminario. Ma, se non ho veduto sempre una cosa per
un' altra, posso affermare che quanto concerne di-ritti
parrocchiali è stato sempre, senza contrasti di sorta, eseguito dai
parroci delle parrocchie ove gli alunni dimo-ravano. Anzi ho
presente il fatto che, quando pochi anni fa un alunno si trovò a
morte nel convitto in parrocchia di S. Michele , per diminuirgli l
' impressione, il Rettore chiese al parroco di potergli dare da sè
il Viatico, ed il parroco consentì, poi il parroco stesso
amministrò l 'Estrema Unzione e compì gli uffici funebri, come
sempre è avvenuto. Ma di fatti in questa materia ella potrà avere
le prove ab-bondanti da tutti i parroci ».
A N I M A D V E R S I O N E S E X O F F I C I O . - Nunc, pro
meo munere, aliqua advertam in utramque partem. - Iamvero
perlegenti textus sive Constitutionum sive declarationum, hac de
re, editarum a S. Sede omnimoda videtur exemptio Decano con-cessa
in suos sive Canonicos sive Seminarii alumnos quoad omnigena
negotia tum externi tum interni fori. Sane Leo XII. - In Brevi
Recolentes statuit ut canonicorum Becanus Ec-clesiae S. Michaelis
in illud (Seminarium) omnimodam ha-beat iurisdictionem; et passim
in Bulla Leonis X et alibi Decanus praedicatur siti cleri
Ordinarius. Et eiusmodi ra-tionem loquendi, iurisdictionem quoque
posse significare et comprehendere quoad exercitium munium
parochialium nemo sane dubitat. Neque obstat, quod paroecia S.
Michaelis in Foro non fruatur hac exemptione a iurisdictione
Ordinarii loci quia haec paroecia amplectitur parochianos omnes
com-morantes intra fines huius paroeciae ; Decanus vero suam
iurisdictionem exercet tantum in canonicos et clericos Ec-clesiae
Collegiatae.
Verum ex alia parte nemo non scit, consuetudinem esse optimam
legum et privilegiorum interpretem eamdemque consuetudinem vim
habere quoque derogandi legibus aut pri-vilegiis, quando sit
legitime praescripta. Privilegia autem exemptionis, quippe quae
iuris favore non fruuntur, faci-liori negotio sunt obnoxia
praescriptioni. - Atqui in probatis
-
28 EX S. G. CONCILII
existit, neque clericos sibi vindicasse ius immunitatis a
iu-ribus singulorum parochorum, quorum in finibus parochia-libus
commorati sunt. Equidem prouti testes referunt, tum Decanus, tum
Canonici nunquam refragati sunt quominus recenserentur inter
parochianos alicuius paroeciae, et a pa-rocho sui domicilii omnia
munia parochialia participarent et susciperent. Quod adeo verum est
ut hodie Decanus unum tantum contestetur parocho loci, ius
parochiale, videlicet ius benedicendi aedes Seminarii in Sabato
Sancto. - Neque obiici valet, hactenus neque canonicos neque
Seminarii alu-mnos hac immunitate a iurisdictione parochiali usos
esse quia nunquam vitam instituerunt communem sub regimine Decani ;
hodie vero hanc vivendi rationem instaurasse Se-minarii alumnos, et
hos, proinde, frui modo coepisse privi-legio, quo antea frui non
poterant ob adversam quamdam rerum conditionem ; namque omnibus
scitum est privilegio amitti potissimum per non usum. - Docet Card.
D'Anni-bale I, 229 : « Ex parte privilegiati cessat (privilegium)
per renunciationem, per non usum, per abusum... Per non usum {vel
usum contrarium) ea sola privilegia intercidunt quae laedunt ius
ter t i i , postquam is adversus ea praescripserit modo ac tempore
a legibus definito ». Eiusmodi exemptio-nem autem laedere ius
Ordinarii loci probatione non indi-get. Compertum siquidem est,
Episcopum habere fundatam intentionem pro exercitio omnimodae
iurisdictionis ordina-riae in quovis loco et in personis omnibus
intra fines suae dioecesis existentibus, uti post text. in cap. Cum
persona De primi, in 6; cap. Sane 11 De off. deleg, docent Bar-bosa
De off. et pot. Epis. part. 3, alleg. 123, num. 8, dec. 372, n. 1,
part. 6 recent. - Exemptionis autem privi-legium inter res odiosas
recenseri, Rota dec. 75 n. 4 inter nuperr., ideoque nedum ultra
suos limites haud extenden-dum venit cap. 1 De priv. in 6 ; nec
aliter intelligendum aut accipiendum quam in rebus sic stantibus
tradit Pigna-telli Consult, can. 8, tom. 7, n. 14, ita ut exemptus
in una re non censeatur exemptus in alia, cit. Pignatelli consult.
45,
-
LUGANA 29
tom. 3, num. 8; sed insuper docendum est de ipsius legi-tima et
minime contradicta observantia cum nihil inductum privilegium
suffragari valeat, nisi item probatur quasi-pos-sessio exemptionis.
Barbosa De off. Episc. Alleg. 123, n. 34 sq.; et Rota Decis. 492,
n. 4, part. 1 recent. Idque etiam quoad individuales actus
sentiendum ; tralatitium cum sit quod sicut privilegium per
omnimodum non usum vel contrarium in totum amitti potest ita et per
usum limita-tum minui potest seu in partem amitti, etiam tamquam ex
tacita renunciatione, docet De Luca De iurisd. disc. 7, n. 5;
Tondut. quaest, benef. lib. 1, cau.67, n. 13; Rota in Qiennen. 12
Maii 1704 n. 27 coram Molines.
Verum obiicit Decanus exemptionem non posse amitti per non usum
seu quasi per renunciationem tacitam nisi accedat consensus Rom.
Pont. quia exemptus Ei immediate subiicitur. Sed e contra,
explorati iuris est, exemptum non posse simplici sua renunciatione
amittere exemptionem cum sine licentia Sedis Apostolicae non possit
suae libertati ad ius et proprietatem Sedis Romanae pertinenti
renunciare, sed ipsam exemptionem amitti praescriptione, uti tradit
cum communi Schmalzgrueber, tit. De priviL, n. 259, docens
exemptionem cessare : « Praescriptione, ut habetur caput Cum olim
14, h. t.; cap. Cum personae 7, h. t. in 6; cap. Audistis 5, et
cap. Cum olim 18, De praescripta qui enim usucapi pati tur ,
alienare videtur ; Balbi, De p>raes., part. 5, pr. p. 1, q. 12,
n. 1 ; Oockier, q. 3, n. 7; Bar-bosa , n. 7. Et sufficiunt ad
huiusmodi praescriptionem anni 40. Neque obstat, quod contra
obedientiam praescribi non possit ; nam hoc solum intelligi debet
de praescriptione qua, manente subiectione, tolleretur obligatio
obediendi Prae-lato vel qua fieret ut Ecclesia vel monasterium
nemini esset subiectum ». Porro quia praescriptio non minus ac ius
exem-ptionis constituuntur in Ecclesia a Supremo Principe est ipse
Princeps qui tollit exemptionem eamdemque perimit quotiescumque
exemptio legitime est praescripta.
Verum Decanus ut tueatur vim Constitutionum advertit
-
30 EX S. C. CONCILII
has minutas esse decreto irritanti seu clausula sublata; ast
advertere praestat cum Barbosa De claus. usu fréquent. Claus. XL,
n. 47, decretum irritans non ampliare disposi-tionem principalem
sed tanquam accessorium illius naturam sequi ; quocirca quum in
themate exemptio, quoad iura parochialia, numquam
quasi-possessionem nacta es t , seu nunquam in usum traducta fuit,
certe invocari potest con-suetudo uti optima legum interpres, nos
docens illud Prin-cipem concedere noluisse quod iam ab initio
moribus rece-ptum non fuit -. Praeterea idem Barbosa loc. cit. n.
35 tradit : « Effectus huius decreti est ut tollat etiam
consue-tudinem nedum in praeteritum sed etiam in futurum ut per
Oabr. dict. conclus. 3, n. 40; Gonzal., dict. gloss. 67', n. 30;
Far inae , in tract, de immunit., n. 15; Mart., d. loco, n. 5, ubi
ait contra decretum irritans allegari non posse non usum et
contrarium usum ; at quoad contrarium usum admittit Hieron.: Gabr.
dict. cons. 162, n. 19, lib. 4, negans quoad non usum; Anton, vero
Gabr. eamdem priorem opinionem (nempe decretum irritans non
praescribi per non usum) tam-quam communem limitat ex Ruin. (Cons.
13, num. 3, vol. 2) ut non habeat locum in consuetudine
immemoriali, refert. Monet. d. cap. 7, n. 243 ; Theodos. de Rubeis,
d. claus. 258, n. 70 ». Praeterea observare praestat cum De Luca,
De iurisd., Disc. 95, n. 8 in Constitutione Pii IV edita super
confirmatione et publicatione Concil. Trident, conti-neri decretum
irritans et clausulam sublata, nihilominus in probatis existit,
nonnulla decreta Concili Trident, saltem aliquibus in locis fuisse
contrario usu praescripta, uti late probatum est in folio causae
Macera ten. anni 1901 mense Augusto ; et hanc sententiam
apertissime tunc visa est suo rescripto confirmare S. C. C.
Factum vero contrarii usus in casu nullimode est con-troversum,
quia ipse Decanus sponte admittit exercitium iu-rium parochialium
ex parte parochi loci in suos alumnos Seminarii et tantum sibi
reservat ius benedicendi aedibus sui Seminarii in Sabato Sancto.
Quae intentio Decani eo
-
LUCANA 31 magis videtur attendenda, quia ex allatis
attestationibus et potissimum ex ipsius Decani assertione evincitur
hoc fa-ctum, nimirum, reapse in Sabato Sancto aedes Seminarii
ingredi solitum non fuisse parochum pro impertienda bene-dictione
paschali. Quamobrem decernent E E . P P . an ius exemptionis quae
certe omnimoda concessa fuit Decano, adhuc dicenda sit plene vigere
quo ad eam partem quam dumtaxat sibi vindicat Decanus.
Quibus animadversis propositum fuit diluendum
An constet de exemptione Seminarii Decanalis S. Mi-chaelis a
iurisdictione parochi S. Mariae Forisportam in casu.
R E S O L U T I O . Sacra Congr. Concilii, re disceptata, sub
die 19 Iulii 1902 censuit respondere: Ad mentem; mens est-che
rimanendo impregiudicati i diritti di ambedue le parti in quanto al
resto, il parroco si astenga dalla benedizione al Seminario nel
Sabato Santo.
DECRETUM. De vot is simpl icibus, vot is solemnibus a monialibus
praemittendis.
P e r p e n s i s t e m p o r u m ad iunc t i s , a t t e n t i
s q u e p e c u l i a r i b u s c a -s i b u s , q u i a d S . S e
d e m h a u d r a r o d e f e r u n t u r , n e c n o n p o s t u
-la t is s a c r o r u m Ant i s t i tum, v i s u m est h u i c S .
Congrega t ion i E m i -n e n t i s s i m o r u m a c R e v e r e n
d i s s i m o r u m P a t r u m S . R . E . Ca rd ina -l i u m
negoc i i s e t c o n s u l t a t i o n i b u s E p i s c o p o r u
m e t R e g u l a r i u m p r a e p o s i t a e n o n e s s e u l t
e r i u s c u n c t a n d u m s u p e r q u a e s t i o n e i a m p
r i d e m p r o p o s i t a : a n scilicet e t q u o m o d o e x p
e d i a t p r a e -s c r i b e r e , u t i n s a n c t i m o n i a
l i u m m o n a s t e r i i s , i n q u i b u s s o l e m n i a v o
t a n u n c u p a n t u r , p r a e m i t t a n t u r s o l e m n i
b u s v o t a s impl ic ia a d c e r t u m t e m p u s d u r a t u
r a . R e i t aque m a t u r e p e r p e n s a a c d i s c u s -sa
, in c o n v e n t u p l e n a r i o h a b i t o in a e d i b u s
Va t i can i s die 14 Mart i i 1902, praefa t i E m i ac R m i P a
t r e s S . R . E . C a r d i n a l e s
D u b i u m
EX S. CONGR. EPISC. ET REGUL.
-
52 EX S. G. EPISC. ET REGUL.
c e n s u e r u n t : s u p p l i c a n d u m e s s e S S m o D
o m i n o N o s t r o L e o n i Di-v ina P r o v i d e n t i a P P
. XI I I , u t a d m o n i a l e s v o t o r u m s o l e m n i u m
e x t e n d e r e d i g n a r e t u r , i u x t a 1 c o n g r u u m
m o d u m , e a q u a e s a l u -b r i t e r cons t i tu t a f u e
r u n t a fel. r ec . P io P P . IX p r o re l ig ios i s v i r o r
u m familiis, p e r encyc l i ca s l i t t e ras S . C o n g r e g
a t i o n i s s u -p e r S t a t u R e g u l a r i u m , inc ip .
heminem latet, d a t a s die 19 Mar -tii 1857, e t p e r l i t t e
ras s u b A n n u l o P i s c a t o r i s , inc ip . Ad
uni-versalis Ecclesiae regimen, d a t a s d ie 7 februar i i 1862,
c u m s u b -s e q u u t i s r e s p e c t i v e dec l a r a t i on
ibus .
P o r r o S a n c t i t a s S u a , i n Aud ien t i a hab i t a
a b in f rascr ip to Card ina l i p r a e d i c t a e S. Congrega t
i on i s Praefec to d ie 3 Maii 1902, aud i t a d e p r a e m i s s
i s re la t ione , s e n t e n t i a m p r a e l a u d a t o r u m
P a -t r u m C a r d i n a l i u m probav i t , m a n d a v i t q u
e p e r h u i u s m e t S . Con-g r e g a t i o n i s d e c r e t u
m edici p r a e s c r i p t i o n u m capi ta , q u a e infra sc r
ip ta sun t , p e r p e t u o inv io l a t eque s e r v a n d a
:
I . In o m n i b u s e t s ingul i s s a n c t i m o n i a l i u
m m o n a s t e r i i s cu-i u s c u m q u e Ord in i s s e u Insti
tuti , i n q u i b u s vo ta s o l e m n i a emit-t u n t u r , p e
r a c t a p r o b a t i o n e e t novi t ia tu ad p r a e s c r i p
t u m S . Con-cilii Tr iden t in i , Cons t i t u t i onum A p o s
t o l i c a r u m et l e g u m Ordin is s e u Inst i tut i a S . S
e d e a p p r o b a t a r u m , novi t i ae vo ta s impl ic ia emi
t tan t , p o s t q u a m e x p l e v e r i n t a e t a t e m a n n
o r u m s e x d e c i m a b e o d e m Concilio T r iden t ino s t a
t u t a m vel a l i a m m a i o r e m , q u a e fo r san a cons t i
tu t ion ibus p rop r i i Ord in i s ve l Insti tut i a S. S e d e
a p p r o b a t i s r e q u i r a t u r .
II. H u i u s m o d i p r o f e s s a e pos t e x p l e t u m t
r i e n n i u m a die , q u o vo ta s impl ic ia emise r in t , c o
m p u t a n d u m , s i d i g n a e r e p e -r i a n t u r , a d p
r o f e s s i o n e m v o t o r u m s o l e m n i u m a d m i t t a
n t u r : s u b -lata cuil ibet po tes ta t e h a c s u p e r r e d
i s p e n s a n d i , ita n e m p e u t s i q u a , n o n e x a c t
o in t eg ro t r iennio , a d p r o f e s s i o n e m s o l e m n e
m , q u a c u m q u e e x c a u s a , a d m i t t e r e t u r , p
rofess io ipsa i r r i ta p r o r -s u s foret a c n u l l i u s
effectus.
III . F i r m a t a m e n i n s u o q u a e q u e r o b o r e m
a n e r e d e c l a r a n -t u r indu l t a a S . S e d e i a m
imper t i t a , q u o r u m vi, n o n n u l l i s in locis s e u
Inst i tu t is , profess io v o t o r u m s imp l i c ium a d l o n
g i u s t e m p u s emit t i poss i t .
IV. P r a e t e r e a e x ius t i s e t r a t i onab i l i bus
caus i s , d e q u i b u s t u m m o n a s t e r i i S u p e r i o
r i s s a t u m n o v i t i a r u m M a g i s t r a f i d e m sc r
ip to facere d e b e n t , po te r i t O r d i n a r i u s p r o m
o n a s t e r i i s s u a e iur isdic t ioni sub iec t i s e t S u
p e r i o r Gene ra l i s s e u P rov inc ia l i s p r o m o n a s
t e r i i s , q u a e e x e m p t i o n i s pr ivi legio g a u d e
n t , i ndu lge re , i n
-
EX S. C. ELM SC. ET REGUL. 35
c a s i b u s p a r t i c u l a r i b u s , u t profess io v o t
o r u m s o l e m n i u m diffe-r a t u r , n o n t a m e n u l t r
a a e t a t e m a n n o r u m viginti q u i n q u e e x -p le to r
u m .
V . Vo ta s implicia , u t i p r ae fe r tu r , e m i s s a p e
r p e t u a s u n t e x p a r t e v o v e n t i s ; e t d i spensa
t i o s u p e r i i sdem R o m a n o Pontifici r e s e r v a t u r
.
VI . P r o f e s s a e i s t i u smodi v o t o r u m s impl i c
ium f r u u n t u r e t g a u d e n t i i sdem indu lgen t i i s ,
pr ivi legi is e t f avo r ibus spi r i tua l i -b u s , q u i b u
s legi t ime f r u u n t u r e t g a u d e n t p ro fessae v o t o
r u m so -l e m n i u m p rop r i i c u i u s q u e m o n a s t e r
i i ; e t q u a t e n u s m o r t e p r a e -v e n i a n t u r a d
e a d e m respec t ive suffragia i u s h a b e n t .
VII . E a e d e m t e n e n t u r a d o b s e r v a n t i a m r
e g u l a r u m e t con-s t i t u t ionum n o n s e c u s a c so l
emni t e r p ro fe s sae ; i t e m q u e t enen -t u r c h o r o i
n t e r e s s e ; q u a t e n u s v e r o legi t ime i m p e d i a
n t u r q u o -m i n u s c h o r o inters int , ad p r i v a t a m
officii divini r ec i t a t ionem n o n ob l igan tu r .
VIII . T e m p u s a cons t i tu t ion ibus cu ius l ibe t Ordin
is s e u In-stituti p r a e s c r i p t u m ad vocem activam et
passivam a s s e q u e n -d a m a die emi s s ion i s v o t o r u m
s impl i c ium c o m p u t a t u r : v e r u m -t a m e n p ro fe s
sae v o t o r u m s imp l i c ium n u n q u a m suf f rag ium, i m
o ne l o c u m q u i d e m h a b e b u n t i n capi tu l is i n q u
i b u s e t q u a t e n u s a g i t u r d e a d m i t t e n d i s a
d p ro fe s s ionem s o l e m n e m ; e a e q u e d e -p u t a r i
q u i d e m p o t e r u n t a d m i n o r a coenobi i officia; s e
d a d m u -n ia S u p e r i o r i s s a e , Vica r iae , M a g i s
t r a e n o v i t i a r u m , Ass is ten t i s s e u Consi l iar
iae, e t O e c o n o m a e eligi n e q u e u n t .
IX . P o t i o r e s iu re , u t p o t e s e n i o r e s , c e n
s e n t u r q u a e p r i u s vo ta s impl ic ia n u n c u p a v e
r i n t ; ita t a m e n u t q u a e c u m q u e , i u x t a s u p e
r i u s dicta, p r o f e s s i o n e m s o l e m n e m u l t r a t
r i e n n i u m dis tu-lerint , loco i n t e r i m c e d a n t e t
i am i u n i o r i b u s so l emni t e r profes -s is , r e c e p t
u r a e i t e r u m i u r a r a t i one p r io r i s profess ionis
q u a e -sita u b i p r i m u m vo ta s o l e m n i a e t i p sae
emise r in t .
X . Dos p r o quol ibe t m o n a s t e r i o s ta tu ta t r a d
e n d a es t ipsi m o n a s t e r i o a n t e p r o f e s s i o n e
m v o t o r u m s impl i c ium.
X I . P r o f e s s a e v o t o r u m s i m p l i c i u m re t
inen t radicale s u o -r u m b o n o r u m d o m i n i u m , d e q
u o definitive d i s p o n e r e n o n po -t e run t , nisi i n t r
a d u o s m e n s e s p r o x i m e p r a e c e d e n t e s p rofes
-s i o n e m s o l e m n e m , ad n o r m a m S. Concilii Tr iden t
in i Sess. XX V de Regular, et MoniaL, cap. XVI. - O m n i n o v e
r o in terd ic ta ipsis es t e o r u m d e m b o n o r u m admin i
s t r a t io , n e c n o n q u o r u m -c u m q u e r e d d i t u u
m e roga t io a t q u e u s u s . Deben t p r o p t e r e a a n t
e
Acta, Tom. XXXV. fase. CDIX. m
-
34 III S. C. EPISC. ET 11 EG t H...
p r o f e s s i o n e m v o t o r u m s impl i c ium cede re , p
r o t e m p o r e q u a i n e a d e m v o t o r u m s impl i c ium
profess ione p e r m a n s e r i n t , ad-m i n i s t r a t i o n e
m , u s u m f r u c t u m e t u s u m q u i b u s eis p lacuer i t
, a c e t i am s u o Ordini s e u m o n a s t e r i o , q u a t e n
u s e x h u i u s p a r t e ni-hil obs te t e t i p s a e p l e n a
l iber ta te id o p p o r t u n u m e x i s t i m a v e -r int . -
Q u o d s i d u r a n t e t e m p o r e v o t o r u m s i m p l i c
i u m alia b o n a legi t imo titulo eis obvene r in t , e o r u m
q u i d e m d o m i n i u m radi -ca l e a c q u i r u n t , s e d
a d m i n i s t r a t i o n e m u s u m f r u c t u m e t u s u m c
e d e r e q u a m p r i m u m d e b e n t u t s u p r a , s e r v a
t a e t i am l ege n o n a b d i c a n d i d o m i n i u m rad ica
le nisi in t ra d u o s m e n s e s p r o x i m o s a n t e p r o f
e s s i o n e m s o l e m n e m .
X I I . Ad d i m i t t e n d a s e m o n a s t e r i o p rae fa
t a s v o t o r u m s im-p l i c ium p ro fe s sa s , r e c u r r e
n d u m erit, i n s ingu l i s c a s i b u s , ad S . S e d e m , d
i s t inc te e x p o n e n d o g r a v e s c a u s a s , q u a e
dimiss io-n e m s u a d e r e s e u e x i g e r e v i d e a n t u r
.
XI I I . So ro r i p ro fe s sae v o t o r u m s imp l i c ium a
m o n a s t e r i o d i sceden t i s ive ob v o t o r u m d i s p e
n s a t i o n e m a S a n c t a S e d e Apo-stolica i m p e t r a t
a m , s ive ob d e c r e t u m d imiss ion i s u t s u p r a emis-s
u m , r e s t i t u e n d a eri t i n t e g r a d o s q u o a d s o
r t e m , e x c l u s i s fru-c t ibus .
Ig i tu r h a e c S . Congrega t io d e e x p r e s s a Aposto l
ica A u c t o -r i ta te , p r a e s e n t i s decre t i t e n o r
e , q u a e c u m q u e s u p e r i u s p r a e -scr ip ta , d e c
l a r a t a a c sanc i t a sun t , a b o m n i b u s , a d q u o s
s e u q u a s s p e c t a t e x obed ien t i ae p r a e c e p t o s
e r v a r i e t execu t ion i d e m a n d a r i d i s t r ic te
iubet , n o n o b s t a n t i b u s con t r a r i i s q u i b u s
-c u m q u e e t i am special i e t ind iv idua m e n t i o n e
dignis , q u i b u s ad p r a e m i s s o r u m effectum a Sanct i
ta te S u a specia l i ter e t p l ene de -r o g a t u m e s s e
dec l a r a t .
D a t u m R o m a e die 3 Maii 1902.
F R . H . M. CARD. GOTTI, Praef.
P H . GIUSTINI , Secret.
-
EX S. C. EPISC. ET REGUL. 35
DUBIA ab Archiepiscopo N. proposita super decretum Perpensis
temporum ad-iunctis (1).
C u m appl ica t io Decre t i Perpensis temporum adiunctis a S .
Congrega t ione E p i s c o p o r u m e t R e g u l a r i u m , o p
p o r t u n i s s i m o consi l io , n u p e r editi, n o n n u l l
i s dub i i s v i d e a t u r o b n o x i a , infra-s c r i p t u s
A r c h i e p i s c o p u s N . N . p r o iis d i r i m e n d i s ,
a d E a m d e m S . C o n g r e g a t i o n e m , m a x i m o c u m
obsequ io , r ecur r i t , e t a u t h e n -t i c am r e s p o n s
i o n e m exposc i t .
I. QUAESTIO.
Quael ibet Ins t i tu ta m o n i a l i u m h a b e n t c a e r e
m o n i a l e s e u r i -t u a l e , p r o a d m i t t e n d i s
novit i is a d r e l ig iosam p r o f e s s i o n e m . Ri -t u s a
u t e m p r a e s c r i p t u s g e n e r a t i m u n i c u s est,
c u m u n i c a fere u b i q u e , a n t e h a c ext i ter i t
profess io . I a m q u a e r i t u r , u t r u m ille r i -t u s s
e r v a n d u s d e i n c e p s erit p r o p r i m a a u t p r o s
e c u n d a a u t p r o u t r a q u e p ro fe s s ionem. Q u o d s
i d u p l e x ra t io s a c r a m functio-n e m ce l eb rand i , d
e i n c e p s eri t i n d u c e n d a , p r o dupl ic i n e m p e p
ro fes s ione v o t o r u m S imp l i c ium e t v o t o r u m S o l
e m n i u m , s p e -c t a b i l e a d E p i s c o p o s (aut a d S
u p e r i o r e s G e n e r a l e s q u o a d m o -n a s t e r i a
e x e m p t a ) c o e r e m o n i a s s e r v a n d a s e t f o r m
u l a m a p r o -fitentibus e x p r i m e n d a m d e t e r m i n a
r e ? Q u a t e n u s affirmative, q u a e n a m in p r a x i eri t
n o r m a g e n e r a t i m s e q u e n d a ? q u a t e n u s
ne-gative, coeremoniale s e u rituale eri t i m p e t r a n d u m a
b i s ta S. C o n g r e g a t i o n e a u t a C o n g r e g a t i o
n e S a c r o r u m R i t u u m ?
II. QUAESTIO.
I n n u m e r o VII I Decret i r e c o g n o s c i t u r c a p i
t u l u m m o n i a l i u m p r o a d m i t t e n d i s a d p r o f
e s s i o n e m S o l e m n e m illis, q u a e c o n g r u o t e m
p o r e i n p ro fe s s ione v o t o r u m S impl i c ium p e r m a
n s e r u n t . P o r r o , h u i u s m o d i c a p i t u l u m e r
i tne n e c e s s a r i o f a c i e n d u m illis i n C o m m u n i
t a t i b u s i n q u i b u s de accep ta t ione , de ves t i t
ione e t d e p ro fess ione a l u m n a r u m cap i tu la r i t e r
ag i tu r? Quod s i f i e r i a b s o l u t e debea t , suff
ícientne p r o a l iqua a p ro fe s s ione e x c l u -d e n d a q u
o d m o n i a l e s c a p i t u l a r e s s e c r e t o suffragia c
o n t r a r i a con-fe ran t , a u t n e c e s s e eri t u t quae l
ibe t mon ia l i s suffragii con t ra -rii r a t i o n e m e x p r
e s s e dec la re t , e x p o n e n d o n e m p e graves cau-sas
quae dimissionem suadere s e u exigere videantur, S. S e d i s
( t ) Habes hoc decretum pag. 31 Voluminis huius.
-
56 EX S. C. EPISC. ET REGUL.
iudicio s u b i i c i e n d a s ? R a t i o d u b i t a n d i e
x e o o r i t u r , q u o d p e r -ac t a p ro f e s s ione s
implici , C o m m u n i t a s re l igiosa n o n es t a m -p l i u s
l i be ra r e t i n e n d i a u t d imi t t end i a l u m n à m , s
e d r e s , pleno-i u r e a d s u p r e m a m Ecc les i ae a u c t
o r i t a t e m spec ta t .
III . QUAESTIO.
N u m . VII . Decreti, ' d e c l a r a t u r p r o f e s s a s v
o t o r u m Simpl i -
c i u m c h o r o i n t e r e s s e d e b e r e , q u a t e n u
s v e r o leg i t ime i m p e d i a n -
tu r , q u o m i n u s c h o r o in ters in t , ad p r i v a t a
m officii r e c i t a t i o n e m
n o n obl igar i . Quid v e r o s i q u a a C h o r o a b s t i
n e a t a b s q u e legi -
t imo i m p e d i m e n t o ? Q u a e i ta s e ge ra t , neg l
igen t iae n o t a m c o -
r a m s o r o r i b u s , et, q u o d m a g i s est, c u l p a e
m a c u l a m c o r a m Deo
v i d e t u r i n c u r r e r e . A t obl iga ta ne er i t D i v
i n u m Officium p r i v a -
t im r e c i t a r e ?
IV. QUAESTIO.
N u m . X . Decre t i s t a tu i t u r d o t e m e s s e s o l v
e n d a m a u t p r o -fes s ionem v o t o r u m s i m p l i c i u
m . - N u m . VI . p ro fes s i s v o t o r u m s i m p l i c i u m
o m n e s f avo re s sp i r i t ua l e s i n d u l g e n t u r q u
a e c o m p e -t u n t p rofess i s v o t o r u m s o l e m n i u m
, n e c n o n o m n i a suffragia s i m o r t e p r a e v e n i a n
t u r .
N u m . X I I . d e c e r n i t u r ad d i m i t t e n d a s a
Monas t e r io v o t o r u m s i m p l i c i u m p ro fes sas , r e
c u r r e n d u m e s s e i n s i ngu l i s c a s i b u s a d S . S
e d e m . Q u a e h i sce in locis s a n c i u n t u r n u l l a m
difficultatem p r a e s e f e r u n t p r o iis O r d i n i b u s
au t Ins t i tu t is , i n q u i b u s h u c u s -q u e u n i c a o
b s e r v a t a e s t v o t o r u m profess io . As t a d s u n t
Rel i -g i o s a e F a m i l i a e q u a e , iux ta r e g u l a s a
d p r o b a t a s a S . Sede , du-plici p rofess ione , s impl ic i
e t so l emni , u t u n t u r . Quid s a n e s i ad t r a m i t e s
c o n s t i t u t i o n u m h u i u s m o d i I n s t i t u t o r u
m , a u t d o s so l -v e n d a e s s e t a n t e p r o f e s s i o
n e m s o l e m n e m , a u t pr iv i legia (prae-s e r t i m pia p
o s t m o r t e m suffragia) p r o m o n i a l i b u s v o t o r u
m s i m -p l i c i u m e s s e n t m i n o r a , a u t (quod p o t
i u s v ide tu r ) S u p e r i o r i s s a G e n e r a l i s h a b
e r e t f acu l t a tem d imi t tendi p r o f e s s a m v o t o r u
m s im-p l i c i u m ? Q u a e in p r iva t i s n u m e r i s e n u
n c i a n t u r , s u n t n e prae-ceptiva p r o o m n i b u s o m
n i n o Ins t i tu t i s v o t o r u m s o l e m n i u m , a u t e
x c e p t i o n e m p a t i u n t u r r e l a t e a d O r d i n e s
s e u Ins t i tu ta q u a e s p e -c ia les d i spos i t iones q u
o a d p raed ic t a , h a b e n t s ive i n r e g u l a s ive in
cons t i t u t i on ibus .
-
EX S. C. EPISC. ET REGUL. 57 S a c r a Congrega t io E m o r u m
a c R e v m o r u m S . R . E . Ca rd i -
n a l i u m negot i i s e t consu l t a t i on ibus E p i s c o
p o r u m et ' R e g u l a r i u m p r a e p o s i t a s u p e r p
r a e m i s s i s dub i i s r e s p o n d e t p r o u t s e q u i t
u r .
« Ad I . r i t u m s e u c o e r e m o n i a l e in u n o q u o
q u e m o n a s t e r i o « r e c e p t u m a d h i b e n d u m e s
s e in e m i t t e n d a p r i m a p ro fess ione , « p r o q u a c
o n s u e t a e f o r m u l a e , s u p p r e s s i s , s i ads in
t , v e r b i s s o -« l e m n i t a t e m e x p r i m e n t i b u
s , ad i ic ia tu r nov i t i am n u n c u p a r e v o t a « s impl
ic ia i u x t a d e c r e t u m a S. C o n g r e g a t i o n e E E
. e t R R . d ie « 3 Maii 1902 e d i t u m : p r o f e s s i o n e
m a u t e m s e c u n d a m emit t i « p o s s e p r iva t im in C
h o r o s ive in Ora to r io in te r io re , c o r a m C o m -« m u
n i t a t e , in m a n i b u s S u p e r i o r i s s a e , p r a e
v i a a p p r o b a t i o n e Or-« dinari i , s e u P r a e l a t i
R e g u l a r i s , q u o a d m o n a s t e r i a e x e m p t a
.
« Ad II . C a p i t u l u m h a b e n d u m e s s e e t i am in
p raefa t i s ca-« s i b u s ; e iu s t a m e n v o t u m e s s e m
e r e c o n s u l t i v u m , l o c u m q u o -« q u e f i e r i p
o s s e d i scuss ion i s u p e r qua l i t a t i bus c a n d i d a
t a e s c r u -« f i n i u m v e r u m p e r s e c r e t a
suffragia p e r a g e n d u m e s s e . P o r r o « s i o m n i a
vel p l e r a q u e suf f rag ia c o n t r a r i a forent a d m i s
s i o n i « ad s o l e m n e m p ro fe s s ionem, ita ut , a t t en
to e t i a m a r t i cu lo IV « ips ius Decret i , a g e r e t u r
de di m i t t e n d a s o r o r e a m o n a s t e r i o , « r e s
sub i i c i enda e s se t iudicio S . Sed i s , ad q u a m p r o i
n d e Or-« d i n a r i u s vel , p r o m o n a s t e r i i s e x e
m p t i s , P r a e l a t u s R e g u l a r i s « d i s t i nc t am
o m n i u m r e l a t i onem t r ansmi t t e t .
« Ad III. p r o f e s s a s v o t o r u m s imp l i c ium ad rec
i t a t ionem di-« vini officii e x t r a C h o r u m n o n t ene r
i .
« Ad IV. r e c u r r e n d u m e s s e in c a s i b u s p a r t
i c u l a r i b u s » . R o m a e 28 Iulii 1902.
F R . H . M . CARD. G O T T I , Praef.
P H . GIUSTINI , Secret
-
38
I N D U L G E N T I A E pro recitatione parv i officii SSmi .
Cordis Iesu iam approbatL
L E O P P . XI I I .
Ad perpetuam rei memoriam.
A u s p i c a t o contigit u t C h r i s t i a n o r u m h o m i
n u m p ie tas i n S S m u m Cor Iesu , q u o d t a n t a e x a r s
i t i n h u m a n u m g e n u s c h a -r i ta te , i n h a c r e r
u m inc l ina t ione m o r u m q u e d e m u t a t i o n e , n o n
m o d o re s t inc t a n o n s i t , s ed e t i am exc i t e tu r
quo t id ie m a g i s m a g i s q u e sa lu t a r i t e r def
lagret . H o c e n i m s t u d i u m , p e r q u o d p o p u l u s
c h r i s t i a n u s t r a h i t u r a d I e s u m Chr i s tum, e
t a m a t q u o -d a m m o d o a m o r e m Eius , c u m d i g n u m
ex i s t ime t o m n i v e n e r a -t ione c u l t u q u e s u o
illud Cor divini a m o r i s r e c e p t a c u l u m , N o s e t s
u m m o p e r e delectat , e t i n s p e m o p t i m a m induci t f
u t u r u m e s s e , u t D e u s p a c a t u s s ina t a l i q u a
n d o e x o r a r i , a t q u e E c c l e s i a e s u a e m i s e r
e a t u r v ices .
Q u a p r o p t e r q u u m Nobis supp l i ces n u p e r a d m o
t a e s int p r e -c e s a di lecto f i l io Nos t ro Benedic to
Mar i a S. R. E. P r e s b . Car -d ina l i L a n g é n i e u x e x
d i spe ns a t i o ne Aposto l ica A r c h i e p i s c o p o R h e
m e n , u t Officium P a r v u m S S m i Cord is Iesu , a N o s t r
a Ri-t u u m C o n g r e g a t i o n e r e c o g n i t u m i a m a
t q u e a d p r o b a t u m , n o n -nu l l i s I n d u l g e n t i
s d i t a re v e l i m u s , N o s q u i nihil o p t a m u s m a g
i s a t q u e i n ocul is h a b e m u s , q u a m u t C h r i s t i
a n o r u m s t u d i u m e r g a S S m u m Cor I e s u i n d ies s
i ngu los p r o v e h a t u r , l iben te r s u p r a -dicti Antist
i t is opta t i s o b s e c u n d a n d u m c e n s u i m u s . Q u
a r e Apos to -lica auc to r i t a t e o m n i b u s e t s ingul i
s u t r i u s q u e s e x u s chris t i f ide-l i bus c o r d e s a
l t e m contr i t i s qu i d i c t u m Officium P a r v u m SS .
Cor-d i s I e s u a S. R. C. a p p r o b a t u m vel la t ine vel l
ingua v e r n a c u l a , d u m m o d o ve r s io f ide l i s e t r
i te p r o b a t a , d e v o t e rec i taver in t , a t -q u e p r
o C h r i s t i a n o r u m P r i n c i p u m conco rd i a , h a e
r e s u m ext i r -pa t ione , p e c c a t o r u m c o n v e r s i
o n e , a c S . Ma t r i s Ecc les iae e x a l -t a t i o n e p i a
s a d D e u m p r e c e s effuderint q u o die i d eger in t d u -c
e n t o s d ies de in iunct is eis s e u a l ias q u o m o d o l i
b e t debi t is p o e -ni tent i i s i n f o r m a Ecc les iae c o
n s u e t a r e l a x a m u s . Q u a s poen i -t e n t i a r u m r
e l a x a t i o n e s e t i a m a n i m a b u s chr is t i f idel
ium q u a e D e o i n c h a r i t a t e c o n i u n c t a e a b h a
c luce m i g r a v e r i n t p e r m o d u m
EX SECRETARIA BREVIUM
-
EX SECRETARIA BREVIUM 39
suffragii app l ica r i p o s s e in D o m i n o i n d u l g e m
u s . In c o n t r a r i u m facient ibus n o n o b s t a n t i b u
s q u i b u s c u m q u e . P r a e s e n t i b u s vali tu-r i s i
n p e r p e t u u m . V o l u m u s a u t e m u t h a r u m L i t t
e r a r u m t r an -s u m p t i s s e u e x e m p l i s e t iam i m
p r e s s i s , m a n u a l i cu ius no tar i i publici subsc r ip
t i s e t (sigillo p e r s o n a e in eccles ias t ica d igni ta te
cons t i tu tae m u n i t i s e a d e m p r o r s u s f i d e s a d
h i b e a t u r q u a e adh i -b e r e t u r ipsis p r a e s e n t
i b u s , s i forent exhib i tae vel o s t e n s a e , u t q u e p
r a e s e n t i u m L i t t e r a r u m (quod nisi f i a t n u l l
a s e a s d e m e s s e vo-l u m u s ) e x e m p l a r a d S e c r
e t a r i a m Congrega t ion i s Indu lgen t i i s S a c r i s q u
e Rel iqui i s p r a e p o s i t a e de fe r a tu r , iux ta d e c
r e t u m a b e a d e m Congrega t ione die X I X I a n u a r i i
MDCCLVI l a t u m e t a S . M. Benedic to P P . X I V D e c e s s o
r e N o s t r o die X X V I I I dicti m e n s i s a p p r o b a t u
m .
D a t u m R o m a e , a p u d S . P e t r u m , s u b a n n u l
o P isca tor i s d ie X I I D e c e m b r i s MDCCCCI, Pont i f ica
tus Nos t r i A n n o X X I V .
A L O I S . Card . MACCHI.
P r a e s e n t i u m L i t t e r a r u m e x e m p l a r d e l
a t u m est a d h a n c Se-c r e t a r i a m S. C. Ind . S. Rei . p
r a e p o s i t a e , diei 24 I anua r i i 1902.
F . SOGARO; A r c h i e p . A m i d e n . Secretarius.
F A C U L T A S indulgetur Superior i generali Congregationis
SS. Cordium erigendi pias uniones sub eodem ti tulo.
LEO P P . XI I I .
Ad perpetuam rei memoriam.
Oblat is Nob i s p r e c i b u s a n n u e n t e s a di lecto f
i l io P e t r o Di No-ce ra S u p e r i o r i Genera l i Congrega
t ion i s S S r ñ r u m C o r d i u m , d e Omnipo ten t i s Dei m
i s e r i c o r d i a ac BB. Pe t r i e t P a u l i Apos to lo -r u
m e ius auc to r i t a t e confisi, p e r p r a e s e n t e s ipsi
M o d e r a t o r i Ge-nera l i p r o t e m p o r e ex is ten t i d
ic tae Congrega t ion i s a l i i sque i l l ius in p o s t e r u m
s u c c e s s o r i b u s facu l ta tem c o n c e d i m u s in p e
r p e t u u m v a l i t u r a m e r igend i , p r a e v i o O r d i
n a r i o r u m c o n s e n s u , p i a s Unio-n e s s u b t i tulo
S S m r u m C o r d i u m I e s u e t M a r i a e t a m i n p r o
-pri is q u a m in al i is u b i q u e t e r r a r u m Eccles i is
e i s q u e t r i b u e n d i o m n e s e t s i n g u l a s i ndu
lgen t i a s a l i a s q u e sp i r i tua les g r a t i a s a c
privi legia e i d e m P i a e Union i o l im larg i ta e t i n s e
r e n d a in n o v o
-
40 EX SECRETARIA BREVIUM
INDULGENTIA 50 dierum reci tant ibus Requiem aeternam.
L E O P P . XI I I .
Ad perpetuam rei memoriam.
Oblat is Nob i s p r e c i b u s a n n u e n t e s a di lecto f
i l io P a u l o Bu-g u e t p r a e p o s i t o g e n e r a l i P i
a c u l a r i s Oper i s p r o a n i m a b u s d e r e -lictis loci
« Mont l igeon » d ioeces i s Sagien. , o m n i b u s et s i ngu l
i s f ide l ibus e x u t r o q u e s e x u u b i q u e t e r r a r
u m d e g e n t i b u s , contr i to s a l t e m c o r d e , a c d
e v o t e qua l ibe t vice r ec i t an t i bus v e r s i c u l u m
c u m r e s p o n s o r i o « Requiem aeternam dona eis, Domine, et
lux pe/petua luceat eis » in fo rma Ecc les iae soli ta q u i n q u
a g i n t a d i e r u m i n d u l g e n t i a m c o n c e d i m u s
, q u a t a n t u m l iceat f u n c t o r u m vi ta l a b e s p o e
n a s q u e e x p i a r e . N o n o b s t a n t i b u s con t r a r
i i s qu i -
S u m m a r i o a C o n g r e g a t i o n e a p p r o b a n d o
Indu lgen t i i s S a c r i s q u e Rel iqui i s p r aepos i t a .
V e r u m t a m e n p r a e c i p i m u s u t o m n i a d e i u r e
s e r v a n d a i n h u i u s m o d i e r ec t i on ibus r i te s e
r v e n t u r , a c pot iss i -m u m Const i tut io Clement i s P P
. VIII P r a e d e c e s s o r i s Nos t r i q u a e incipi t « Q u
a e c u m q u e » et alia Decre ta e i u s d e m Congrega t ion i s
S a c r i s q u e Rel iqui i s p r a e p o s i t a e . D e c e r n
e n t e s p r a e s e n t e s l i t teras f i rmas , va l idas ,
efficaces ex i s t e r e ac fore s u o s q u e p l e n a r i o s e
t i n t e g r o s effectus sort i r i , a t q u e ob t ine re , i l
l isque ad q u o s spe-c ta t e t in f u t u r u m spec tab i t in
o m n i b u s e t p e r o m n i a pleniss i -m e suff ragar i , s i
c q u e p e r q u o s c u m q u e iud ices o r d i n a r i o s e t
d e l e g a t o s iud icar i ac definiri d e b e r e ac i r r i t u
m e t i n a n e s i s e -c u s s u p e r h i s a q u o q u a m q u
a v i s auc to r i t a t e sc ien te r ve l i gno -r a n t e r cont
iger i t a t t en ta r i . Cont rar i i s n o n o b s t a n t i b u
s q u i b u s -c u m q u e . V o l u m u s a u t e m u t p r a e s
e n t i u m l i t t e r a r u m t r a n s u m -pt is s e u e x e m
p l i s e t i am i m p r e s s i s m a n u a l i cu ius Notar i i
pu-blici s u b s c r i p t i s e t sigillo p e r s o n a e in
eccles ias t ica d igni ta te p r a e -m u n i t i s e a d e m p r
o r s u s a d h i b e a t u r f i d e s q u a e a d h i b e r e t u
r ips is p r a e s e n t i b u s , s i fo ren t exh ib i t a e ve l
o s t e n s a e .
D a t u m R o m a e a p u d S . P e t r u m s u b a n n u l o P
i sca to r i s d ie X I I I Marti i MDCCCCII, Pont i f ica tus Nos
t r i A n n o v i g e s i m o q u i n t o .
P r o D o m i n o Card . MACCHI
N. M A R I N I Substitutus.
-
EX SEGRETARIA BREVIUM 41
b u s c u m q u e . P r a e s e n t i b u s p e r p e t u i s fu
tur is t e m p o r i b u s va l i tu r i s . P r a e c i p i m u s
a u t e m , u t p r a e s e n t i u m l i t t e r a r u m (quod
nisi f i a t , n u l l a s e a s d e m e s s e v o l u m u s ) e x
e m p l a r a d S e c r e t a r i u m Con-g r e g a t i o n i s
Indu lgen t i i s S a c r i s q u e Rel iqui i s p r a e p o s i t
a e defera-tu r , i u x t a D e c r e t u m a b e a d e m C o n g r
e g a t i o n e s u b die X I X Ia-n u a r i i MDCCLVI l a t u m e
t a s . m. Benedic to P P . X I V P r a e d e -c e s s o r e N o s
t r o d ie X X V I I I dicti m e n s i s a d p r o b a t u m , a t
q u e vo -l u m u s , u t e a r u m d e m p r a e s e n t i u m t r
a n s u m p t i s s e u e x e m p l i s e t