Salvador Dali

SALVADOR DALI

Μαριλίνα Γιανακοπούλου

Β Λυκείου

Πρότυπο Πειραματικό Λύκειο

Πανεπιστημίου Πατρών

ΒΙΟΓΡΑΦΙΑ

Ο Salvador Felip Jacint Dalí Domènech γεννήθηκε στις 11 Μαΐου του 1904 στην πόλη Φιγκέρες της Ισπανίας και ήταν γόνος ευκατάστατης οικονομικά οικογένειας.

Ο πατέρας του ήταν δικηγόρος και συμβολαιογράφος ,ιδιότητες που δεν ενθουσίαζαν τον Salvador και δεν τις ακολούθησε ποτέ. Από νεαρή ηλικία έδειξε την αγάπη του για την ζωγραφική και έτσι η μητέρα του τον έγραψε στην Δημοτική σχολή σχεδίου της Φιγκέρες.

Το 1919 και σε ηλικία 15 χρόνων, συμμετείχε με δικά του έργα για πρώτη φορά στην έκθεση του Δημοτικού θεάτρου της πόλης του.

Δύο χρόνια αργότερα χάνει την πολυαγαπημένη του μητέρα από καρκίνο ,ο χαμός της οποίας οδηγεί τον πατέρα του στο να παντρευτεί την αδερφή της.

Αυτό το γεγονός συγκλόνισε τον Νταλί ,ο οποίος έπειτα από ένα χρόνο φεύγει για την Μαδρίτη , αρχίζοντας να σπουδάζει ζωγραφική στην Ακαδημία των Τεχνών (Academia de San Fernando).

Αρχικά , ο ίδιος ασχολείται πειραματικά με τον Κυβισμό, κίνημα το οποίο δεν απασχολεί πολλούς καλλιτέχνες στην Μαδρίτη εκείνη την περίοδο.

Επίσης, θα γνωρίσει για πρώτη φορά το κίνημα του Ντανταϊσμού , το οποίο θα τον επηρεάσει στα έργα του σε όλη την μετέπειτα ζωή του.

Το 1926 αποβάλλεται από την Ακαδημία που φοιτούσε για χρόνια , καθώς εξοργισμένος δήλωσε πως κανείς από τους καθηγητές του δεν είναι άξιος να κρίνει τα έργα του.

Σε λίγο καιρό μια επίσκεψη του στο Παρίσι θα σταθεί ικανή για την γνωριμία του με έναν εξίσου σημαντικό ζωγράφο , τον Pablo Picasso,ο όποιος ήδη γνώριζε κάποια από τα έργα του Νταλί.

Οι επιδράσεις του Picasso στα έργα του Νταλί θα είναι ισχυρές και εμφανείς ενώ το προσωπικό του ύφος αρχίζει να διαφαίνεται στους πίνακές του.

Το 1929 δημιουργούν μαζί με τον σκηνοθέτη Λούις Μπουνιουέλ μια ταινία μικρού μήκους, τον «Ανδαλουσιανό Σκύλο». Ο Νταλί βοηθά στο σενάριο της ταινίας το οποίο είναι μέχρι και σήμερα η πιο καθαρή εφαρμογή του υπερρεαλισμού στον κινηματογράφο

Στις αρχές του 1930 ο ίδιος ο Νταλί επινοεί μια τεχνική την λεγόμενη Παρανοϊκό-κριτική μέθοδο η οποία είναι μια υπερρεαλιστική τεχνική με σκοπό ,όπως και ο ίδιος λέει , την πρόσβαση στο ασυνείδητο προς όφελος της καλλιτεχνικής δημιουργίας. Αυτή είναι κατά τα λεγόμενα του η ικανότητα του ανθρώπου να λειτουργεί συνειρμικά, συνδέοντας εικόνες ή αντικείμενα .Επίσης, συνδέεται άμεσα με τον υπερρεαλιστικό αυτοματισμό και τις φροϋδικές θεωρίες γύρω από τα όνειρα.

Το 1932 στην Αμερική έργα του παρουσιάζονται στην πρώτη υπερρεαλιστική έκθεση και οι κριτικές που λαμβάνει είναι φυσικά θριαμβευτικές. Όμως λίγο αργότερα οι πολιτικές του προσεγγίσεις θα αναγκάσουν τον Αντρέ Μπρετόν να τον διαγράψει από τους υπερρεαλιστικούς ζωγράφους ,καθώς η στήριξη του Νταλί προς τον Φράνκο της Ισπανίας ήταν πολύ μεγάλη.

ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ ΜΕ ΤΟΝ DISNEY

Το 1940 μετά το ξέσπασμα του πόλεμου ο ίδιος εγκαθίσταται στην Αμερική μόνιμα για τα επόμενα οκτώ χρόνια. Το 1941 εργάζεται σε ένα πολύ διαφορετικό περιβάλλον αφού ο Walt Disney του αναθέτει την δημιουργία ενός κινουμένου σχεδίου (το Destino) το οποίο όμως θα παρουσιαστεί μόνο για 15 δευτερόλεπτα στα 5 επόμενα χρόνια .

Η αυτοβιογραφία του θα δημοσιευτεί ένα χρόνο αργότερα,το 1942 και θα ονομαστεί “ The Secret Life of Salvador Dali “.

ΜΟΥΣΕΙΟ ΣΤΗΝ ΙΣΠΑΝΊΑ

Επιστρέφοντας πλέον μόνιμα στην Ισπανία στην περίοδο 1960-1974 εργάζεται στην δημιουργία του πρώτου και μοναδικού μουσείου του , το γνωστό “ Θέατρο-Μουσείο Γκαλά-Σαλβαντόρ Νταλί “ στην πόλη του Φιγκέρες. Το παλιό κτήριο όπου στεγάστηκε το μουσείο είχε ιδιαίτερη συναισθηματική σημασία για τον ίδιο αφού εκεί για πρώτη φορά είχε εκθέσει τα έργα σε πολύ νεαρή ηλικία. Ανοικοδομήθηκε το 1960 από τον δήμαρχο της πόλης με την βοήθεια του Νταλί,ώστε να γίνει μουσείο.

To Μουσείο άνοιξε τις πόρτες του το 1974 και αποτελεί μέχρι και σήμερα ένα από τα σημαντικότερα μουσεία της Ισπανίας. Επίσης ,στο μουσείο παράλληλα με τα έργα του, βρίσκεται και ο τάφος του Salvator Dali.

ΜΟΥΣΕΊΟ ΣΤΗΝ ΦΛΌΡΙΝΤΑ- ΗΠΑ

Το μουσείο φιλοξενεί 96 ελαιογραφίες του Ισπανού σουρρεαλιστή και επιπλέον 2.000 αντικείμενα της τέχνης του.

Ο διευθυντής του μουσείου Χαν Χάιν λέει για το μουσείο : «Είναι μια συλλογή που δεν μπορεί να συγκεντρωθεί ξανά. Περιλαμβάνει έργα από κάθε περίοδο της καριέρας του Νταλί, από τους πίνακές του έως έργα σε χαρτί, αντικείμενα και φιλμ».

ΠΡΟΣΩΠΙΚΗ ΖΩΗ

Στην ήδη πολυτάραχη ζωή του, καθοριστικό ρόλο θα παίξει ο ερχομός μιας γυναίκας ,τόσο καλλιτεχνικά όσο και στην διαμόρφωση της προσωπικότητας του. Η Ελενα Ντιακάνοφ Ντεβουλίνα, ρώσικης καταγωγής παντρεύτηκε τον Νταλί το 1934 και σιγά σιγά τον μετέτρεψε σε ένα τέρας μεγαλομανίας όπως ήταν και η ιδία.

Ο Σαλβαδόρ αρνήθηκε τις παλιές του απόψεις και χάρη στη διαβολική σύζυγό του, είχε πλέον γίνει ένας φανατικός οπαδός του ολοκληρωτισμού και ένας τρομερός εχθρός των Εβραίων.

Σαν να μην έφτανε αυτό, η Γκαλά πίεζε τον Σαλβαδόρ να ασχολείται με όσο το δυνατόν περισσότερες δουλειές, ώστε να αποφέρει οικογενειακό κέρδος , καθώς τα έξοδα της Γκαλά ξεπερνούσαν κάθε όριο. Παρά το γεγονός πως ο Νταλί διόρισε κάποιους διαχειριστές της μεγάλης περιουσίας του, εκείνοι δρούσαν, ως φαίνεται, πάντα προς όφελός της.

Όταν αργότερα ο Νταλί έπεσε σε

βαριά κατάθλιψη , η γυναίκα του θέλοντας να τον αποτελειώσει του έδινε μεγάλες δώσεις από υπνωτικά χάπια ,πράγμα που του δημιούργησε μη αναστρέψιμη νευρική κατάπτωση.

Η Γκαλά πεθαίνει το 1982 και ενώ ο Σαλβαδόρ είχε φτάσει σε σημείο να μισεί την γυναίκα του, μετά τον θάνατο της πέφτει σε πολύ βαριά κατάθλιψη καθώς, όπως ο ίδιος δηλώνει ,δεν μπορεί να ζήσει χωρίς αυτή.

Ο Νταλί είχε πει συγκεκριμένα για την Γκαλά :- «Αγαπώ τη Γκαλά περισσότερο από τη μητέρα μου,

περισσότερο από τον πατέρα μου, περισσότερο από τον Πικάσο και ακόμη περισσότερο από το χρήμα».

- «Στη Γκαλά οφείλω πάνω από όλα την πεποίθηση ότι δεν είμαι τόσο μέτριος όσο νόμιζα.»

Τα τελευταία χρόνια της ζωής του ο Σαλβαντόρ Νταλί ήταν πια ένας άχρηστος και ανίκανος άνθρωπος που περνούσε τον περισσότερο καιρό στα νοσοκομεία.

Τελικά τον Ιανουάριο του 1989 ο μεγάλος σουρρεαλιστής πέθανε από καρδιακό επεισόδιο και ζήτησε να ταφεί στο Θεατρικό Μουσείο που ο ίδιος είχε ιδρύσει.

ΤΑ ΕΡΓΑ ΤΟΥ

¨Πρώιμη Περίοδος - περιλαμβάνει έργα του που ανήκουν σε διάφορα καλλιτεχνικά μέτωπα όπως ιμπρεσσιονιστικά, κυβιστικά , ακαδημαϊκές μελέτες και ρεαλιστικές εργασίες πάνω στο γερμανικό Μπαρόκ.

Σουρεαλιστική Περίοδος (1929-40) Περίοδος ελεύθερης έκφρασης και φαντασίας όπως

εκφράζεται στα όνειρα, ελεύθερη από τον έλεγχο κάθε λογικής αιτιότητας.

ΠΟΥΑΝΤΙΛΙΣΜΟΣ

ΙΜΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟΣ

Η παράλια του Cadaques, 1921 – ιδιωτική συλλογή

ΕΞΠΡΕΣΣΙΟΝΙΣΜΟΣ Θέατρο και Μουσείο Νταλί, Φιγκέρες Η γυναίκα στο παράθυρο

ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ Το πουλί – 1928 ιδιωτική

συλλογή

ΚΥΒΙΣΜΟΣ Μανεκέν-

1927 Θέατρο και Μουσείο Νταλί, Φιγκέρες

ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΟΣ Η πρώτη μέρα της άνοιξης – 1929

«Ο μεγάλος αυνανιστής»1929 Εθνικό Μουσείο Reina Sofia, Μαδρίτης

Σοκολάτα -1930

Η ΔΙΆΛΥΣΗ ΤΗΣ ΕΜΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΜΝΉΜΗΣ Μερικές θεωρίες πιστεύουν πως ο ζωγράφος εμπνεύστηκε από

την θεωρία της σχετικότητας του Αϊνστάιν . Το σίγουρο όμως είναι ότι είναι ένας από τους πιο γνωστούς πίνακες του Νταλί και ένας από τους πιο σουρρεαλιστικούς πίνακες μέχρι και σήμερα .

Αλληγορία των αμερικανικών Χριστουγέννων, 1934 -ιδιωτική συλλογή

ΜΕΤΑΦΥΣΙΚΉ ΤΈΧΝΗ Προάστια της Paranoiac- Critical Town, Απόγευμα στα

περίχωρα της Ευρωπαϊκής Ιστορίας, 1936

Ο Νταλί θεωρούσε τα ιστορικά γεγονότα της εποχής μας σαν φαινόμενα ανάλογα με έναν γεωλογικό κατακλυσμό. Πίστευε ότι δεν μπορούσε να αποτρέψει κανείς την αλλαγή, την οποία θεωρούσε απαραίτητη για να μπορεί να αποκαλυφθεί η πραγματική δύναμη της παράδοσης

Έβλεπε τον Εμφύλιο Πόλεμο σαν μία συμβολική πόλωση ανάμεσα σε θεμελιακές και ενστικτώδεις δυνάμεις, ανάμεσα στο θάνατο και την πίστη, την επανάσταση και την παράδοση.

‘’Το όνειρο’’ 1937 – ιδιωτική συλλογή

«Η Ρωσική Επανάσταση είναι η Γαλλική Επανάσταση που άργησε να φτάσει, λόγω του κρύου». -Dali

«Εντυπώσεις από την Αφρική», 1938

Μουσείο Boymans van Beuningen, Ρότερνταμ

«Το προσωπείο του πολέμου», 1940

Μουσείο Boymans van Beuningen, Ρότερνταμ

Η δεύτερη περίοδος έγινε γνωστή ως «κλασική περίοδος» Το 1941 εγκαταλείπει τον σουρρεαλισμό και πλέον τα έργα

του έχουν σχέση με γεγονότα που συμβαίνουν στον κόσμο εκείνη την περίοδο.

το πιο γνωστό έργο της κλασικής περιόδου.«Το Γεωπολιτικό Παιδί παρακολουθώντας τη γέννηση του Νέου Ανθρώπου»Μουσείο Σαλβαδόρ Νταλί, Σαν Πίτερσμπεργκ (Φλόριντα)

ΟΙ ΦΛΌΓΕΣ, ΚΑΛΟΎΝ

Σουρεαλισμός

ΕΛΈΦΑΝΤΕΣ – 1948 Σουρρεαλισμός

Το 1949 ζωγραφίζει, κατόπιν βοήθειας από έναν μαθηματικό, το «Ατομική Λήδα»

«Ατομική Λήδα», 1949Θέατρο και Μουσείο Νταλί,

Φιγκέρες

OP ART

Η Gala συλλογίζεται τη Μεσόγειο” Θέατρο και Μουσείο Νταλί, Φιγκέρες

ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΌΣ

"Ο πειρασμός του Αγ. Αντωνίου" 1946 Βασιλικό Μουσείο Καλών Τεχνών Βελγίου, Βρυξέλλες

ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΌΣ The Madonna of

Port Lligat -1949 Marquette University, Μιλγουόκι

Στον πίνακα απεικονίζεται η Παναγία με τον Χριστό βρέφος στα γόνατα της. Οι δυο μορφές έχουν ανοίγματα στο κορμί τους ορθογωνίου σχήματος πράγμα που υποδηλώνει την υπερβατικότητα τους.

ΡΕΑΛΙΣΜΌΣ Ο Χριστός του

Αγίου Ιωάννη του Σταυρού

-1951Μουσείο Μοντέρνας

Τέχνης της Νέας Υόρκης.

ΡΕΑΛΙΣΜΟΣ Ζωγραφίζοντας την γυναίκα του από πίσω

Θέατρο και Μουσείο Νταλί, Φιγκέρες

ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΌΣ

«Ο Χριστός του Σαν Χουάν ντε λα Κρουθ», 1951- Glasgow Art Gallery and Museum, Γλασκώβη

"Γαλάτεια από σφαίρες" 1952 - Θέατρο και Μουσείο Νταλί, Φιγκέρες

ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΌΣ Τότε ξεκινούν τα έργα του να έχουν θρησκευτικό χαρακτήρα:

«Μυστικός Δείπνος»1955.

Η ΑΝΑΚΆΛΥΨΗ ΤΗΣ ΑΜΕΡΙΚΉΣ ΑΠΌ ΤΟΝ ΧΡΙΣΤΌΦΟΡΟ ΚΟΛΌΜΒΟ

Πρόκειται για ένα από τα μεγαλύτερα έργα του Νταλί με 14 ποδιά ύψος και 9 μέτρα πλάτος. Ο πινάκας ανατέθηκε στον ζωγράφο από έναν επιχειρηματία ο οποίος ήθελε να ανοίξει μια art gallery στην Nεα Υόρκη

Salvador Dali Museum, St. Petersburg, FL, USA

ΜΕΣΟΓΕΙΑΚΌ ΤΡΙΑΝΤΆΦΥΛΛΟ

1958- σουρρεαλισμός

ΣΥΜΒΟΛΙΣΜΌΣ

Arca foederis,1967

ΣΟΥΡΡΕΑΛΙΣΜΌΣ Το 1963 ο Dali ζωγράφισε έναν πίνακα με όνομα

Galacidalacidesoxyribonucleicacid στον οποίο απεικονίζεται η αγάπη του και ο σεβασμός του για την επιστήμη και τις τέχνες.

- St. Petersburg Florida

Ψαροκόκαλο 1983 Fundació Gala-Salvador Dalí , Φιγκέρες

Ο ΦΩΤΟΓΡΆΦΟΣ SALVADOR DALI Φωτογραφία που τράβηξε ο Philippe Halsman στα τέλη του

1940 και απεικονίζει τρεις γάτες που φέρνουν, το νερό που εκτοξεύεται από ένα κουβά, ένα καβαλέτο, ένα σκαμπό και τον Σαλβαδόρ Νταλί

UN CHIEN ANDALOU – 1928 Φωτογραφία από σκηνή μιας ταινίας που ο ζωγράφος δημιούργησε

με την βοήθεια του Λουίς Μπουνιουέλ .Εδώ, τα μάτια της αγελάδας χρησιμοποιήθηκε για stand-in για τα μάτια αυτής της γυναίκας

ΤΟ ΦΑΙΝΌΜΕΝΟ ΤΗΣ ΈΚΣΤΑΣΗΣ-1933

Ο ΓΛΥΠΤΉΣ ΝΤΑΛΊ Scatalogical Object Functioning Symbolically (The Surrealist Shoe)

ΑΝΑΔΡΟΜΙΚΉ ΠΡΟΤΟΜΉ ΜΙΑΣ ΓΥΝΑΊΚΑΣ - 1933

ΑΦΡΟΔΊΤΗ ΤΗΣ ΜΉΛΟΥ ΜΕ ΣΥΡΤΆΡΙΑ -1936 Ιδιωτική συλλογή

ΤΗΛΕΦΩΝΟ ΑΣΤΑΚΌΣ – 1938 Tate Gallery, London, UK

ΣΚΏΡΟΣ ΚΑΙ ΦΛΌΓΑ – ΚΗΡΟΠΉΓΙΟ -1965

Pushkin Museum of Fine Art, Moscow, Russia

ΣΕΝΑΡΙΟΓΡΆΦΟΣ ΤΑΙΝΊΑΣ

Μια βουβή τανια,16 λεπτών ,μικρού μήκους η όποια έκανε πρεμιέρα στις 9 Ιουνίου του 1929 στην Γαλλία. Σκηνοθέτης και παραγωγός της ταινίας είναι ο Λούις Μπουνιουελ ενώ, το σενάριο είναι επιμέλειας Σαλβαδόρ Νταλί με την συνεργασία του Λούις. Πρόκειται για μια ταινία με καθαρό δείγμα υπερρεαλιστικής έκφρασης της εβδόμης τέχνης.

ΔΕΎΤΕΡΗ ΤΑΙΝΊΑ Η Χρυσή Εποχή είναι η

δεύτερη συνεργασία του Λούις με τον Σαλβαδόρ. Η ταινία προβλήθηκε τον Οκτώβριο του 1930 και είχε διάρκεια 63 λεπτά. Όταν προβλήθηκε σε δημόσιο κινηματογράφο, οι αντιδράσεις του κοινού ήταν μεγάλες με αποτέλεσμα η ταινία να απαγορευθεί μια εβδομάδα μετά την προβολή της, αφού ο πρόεδρος της γαλλικής αστυνομίας έδωσε εντολή να μην ξανά προβληθεί καθώς οι βανδαλισμοί από τις αντιδράσεις του κοινού ήταν πολύ μεγάλοι..

Η ΣΗΜΑΝΤΙΚΉ ΣΥΜΜΕΤΟΧΉ ΤΟΥ ΝΤΑΛΊ ΣΤΟΝ ΔΙΕΘΝΉ ΚΌΣΜΟ ΤΗΣ ΜΌΔΑΣ

Μια συνάντηση του Σαλβαδόρ με την διάσημη σχεδιάστρια μόδας Elsa Schiaparelli στάθηκε ικανή για να επιλέξει ο διάσημος ζωγράφος να δώσει στην Elsa κάποια σουρρεαλιστικά σχεδία του για να τα επενδύσει στο χώρο της μόδας.H Schiaparelli είχε μεγάλη αδυναμία στα σουρρεαλιστικά σχέδια και δημιούργησε με τα κομμάτια που είχε ζωγραφίσει ο Νταλί, φορέματα αλλά και το καπέλο που θα την καθιερώσει μέχρι και σήμερα στον κόσμο της μόδας!

Φόρεμα Αστακός, 1937. Απλό λευκό βραδινό μεταξωτό φόρεμα με ζώνη μέσης βυσσινί με χαρακτηριστικό, ένα μεγάλο αστακό ζωγραφισμένο από τον Νταλί πάνω στη φούστα. Ο αστακός είναι ένα από τα πιο γνωστά μοτίβα του Νταλί οποία άρχισε να ενσωματώνει σε έργα από το 1934, κυρίως τη Νέα Υόρκη Dream- Man.

Το φόρεμα δάκρυα, ένα λεπτό γαλάζιο βραδινό φόρεμα τυπωμένο με ένα σχέδιο του Νταλί trompe l’oeil φορεμένο με ένα πέπλο στο μήκους του μηρού Αυτό το φόρεμα ήταν μέρος της περίφημης «Συλλογή Circus» της Σκιαπαρέλι του 1938. Η εκτύπωση είχε ως στόχο να δώσει την ψευδαίσθηση της σχισμένης σάρκας των ζώων.

O Νταλί βοήθησε επίσης τη Σκιαπαρέλι στο σχεδιασμό της για το φόρεμα Skeleton για τη συλλογή Circus. Ήταν ένα σκληρό μαύρο φόρεμα από κρεπ που χρησιμοποιούσε trapunto για να γεμίσει τη δημιουργία επενδύοντας πλευρές, σπονδυλική στήλη και οστά ποδιών.

Το 1937 έκανε τα σχέδια για ένα καπέλο παπούτσι για την Σκιαπαρέλι, το οποίο χαρακτήρισε τη συλλογή Φθινόπωρο-Χειμώνας του 1937-1938.Το καπέλο, με σχήμα ψηλοτάκουνων παπουτσιών μιας γυναίκας, είχε το τακούνι να στέκεται κατ ‘ευθείαν επάνω και τα δάχτυλα του ποδιού με κλίση πάνω από το μέτωπο. Αυτό το καπέλο φορέθηκε από την Gala Dali, την Σκιαπαρέλι, και από τη γάλλο-αμερικανική εκδότρια της Γαλλικής έκδοσης του Harper Bazaar.

ΟΙ ΕΠΙΡΡΟΈΣ ΤΟΥ ΔΙΑΧΡΟΝΙΚΟΎ ΖΩΓΡΆΦΟΥ Η ‘αγάπη’ της Lady Gaga για τον Dali

ΤΑ ΚΟΣΜΉΜΑΤΑ ΤΟΥ ΝΤΑΛΊ Όταν από την Ισπανία μετακόμισε στην Αμερική μια από τις

ενασχολήσεις του ήταν και τα κοσμήματα. Μοναδικά στο είδος τους τα κοσμήματα του Νταλί έγιναν ανάρπαστα και όλες οι κύριες τις εποχής επιθυμούσαν κάθε του σχέδιο.

Ο ίδιος είχε πει :«Τα κοσμήματά μου είναι μια διαμαρτυρία ενάντια στην έμφαση που δίνεται στο κόστος των υλικών του κοσμήματος. Ο σκοπός μου είναι να δείξω την τέχνη του σχεδιαστή κοσμημάτων στην πραγματική του διάσταση – όταν το σχέδιο και η δεξιοτεχνία πρέπει να κοστολογούνται περισσότερο από την αξία των υλικών, όπως γινόταν στην Αναγέννηση»

ΟΙ ΔΙΆΣΗΜΕΣ ΠΡΟΣΩΠΙΚΌΤΗΤΕΣ ΣΤΗΝ ΖΩΉ ΤΟΥ

Coco ChanelΗ νέα βιογραφία της Σανέλ,

«Coco Chanel: An Intimate Story» από τη Λίσα Τσέινι, μιλάει για κάποιες απ’ τις πιο προσωπικές στιγμές της σχεδιάστριας.

Μία από αυτές, ήταν η σχέση με τον ζωγράφο.

Σύμφωνα με την Τσέινι, η Σανέλ είχε υπάρξει μούσα, ή ερωμένη των μεγαλύτερων καλλιτεχνών, όπως ο συνθέτης Ιγκόρ Στραβίνσκι, ο Πικάσσο και ο Νταλί.

Yves Saint Laurent Το 1960 ο νεαρός τότε

Laurent γνωρίζει στο Παρίσι τον ζωγράφο και ανταλλάσουν κάποιες απόψεις. Ο Laurent έψαχνε ερεθίσματα για να απευθυνθεί και να ξεκινήσει την εταιρία του. Η επιτυχία του θα είναι διαχρονική στον κόσμο της μόδας αφού μετά από τόσα χρόνια και ακόμα και μετά από τον θάνατο του εξακολουθεί να είναι μια από τις διασημότερες μάρκες ρούχων του 21ου αιώνα!

ΛΟΓΙΑ ΤΟΥ ΙΔΙΟΥ ΤΟΥ ΝΤΑΛΙ «Μόνο δυο κακά πράγματα μπορούν να σου

συμβούν στη ζωή, να είσαι ο Πάμπλο Πικάσο ή να μην είσαι ο Σαλβαδόρ Νταλί».

«Ένας πίνακας ζωγραφικής είναι μια φωτογραφία φτιαγμένη με το χέρι».

«Ο χρόνος είναι ένα από τα ελάχιστα σημαντικά πράγματα που μας έχουν μείνει».

«Ο Πικάσο είναι ζωγράφος. Και εγώ επίσης. Ο Πικάσο είναι Ισπανός. Και εγώ επίσης. Ο Πικάσο είναι κομμουνιστής. Ούτε εγώ είμαι».