Open Universiteit – Faculteit Cultuurwetenschappen Richard Sennett en de cultuur van het nieuwe kapitalisme Module C11312 – Hedendaagse cultuuranalyse en cultuurkritieken Begeleider: Jeroen Vanheste Door: D.H.G.M. Vrenken-Reijnders Studentnr: 850174519 Datum: 24 juni 2013
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Open Universiteit – Faculteit Cultuurwetenschappen
Richard Sennett en de cultuur van het nieuwe kapitalisme
1.2 Probleemstelling en onderzoeksvragen ................................................................................................ 4
1.3 Belang van het onderzoek en bronnen ................................................................................................. 5
2. Richard Sennett ......................................................................................................................................... 6
3. Sennetts cultuuropvatting en cultuurkritiek ................................................................................................ 8
6.1 Boeken, artikelen en websites ............................................................................................................. 18
24 juni 2013 Open Universiteit Nederland 3
1. Inleiding
1.1 Onderwerp Adam Smith (1723-1790) beschreef het klassieke kapitalisme als een
economische orde waarin de samenleving het best gediend wordt door een vrije
markt. De onzichtbare hand van de markt zorgt voor maximaal rendement en
economisch evenwicht.1 Tot het begin van de twintigste eeuw ontwikkelde zich in
de westerse wereld een vorm van kapitalisme waarvan de nadelen grotendeels
afgewenteld werden op de arbeiders; zij deden zwaar, eentonig werk in de
fabrieken en hadden als dagloners geen enkele zekerheid bij de vele
conjunctuurschommelingen.2 In de twintigste eeuw kregen de vakbonden meer
macht waardoor een socialer kapitalisme ontstond: een florerend kapitalisme met
rechtsbescherming en werkzekerheid voor de arbeiders, uitmondend in de
verzorgingsstaat.3 Volgens velen een saaie, eentonige ‘iron cage’ zoals
beschreven door Max Weber, vol van regels, rationaliteit en voorspelbaarheid.4
Aan het eind van de twintigste eeuw ontstond een nieuwe vorm van kapitalisme
waarbij de overheid terugtrad; er brak een tijd aan van grote vrijheid en
flexibilisering.5 Door technologische ontwikkelingen was er daarnaast een sterke
groei in fysieke- en informatiemobiliteit wat leidde tot globalisering en versnelling
van de economie.
Richard Sennett noemt dit postmoderne kapitalisme een nieuwe economie, het
nieuwe kapitalisme, flexibel kapitalisme ofwel neoliberalisme. Hij beschrijft dat dit
systeem voordelen heeft door een ongekende vrijheid waardoor groei
gestimuleerd wordt, werknemers minder afhankelijk worden en hun talenten beter
1 D. Marron, Economie in 30 seconden, 50 mijlpalen uit de geschiedenis van de economie (Houten 2010) 12-
13 en http://nl.wikipedia.org/wiki/Adam_Smith[Geraadpleegd april 2013]. 2 R. Sennett, The corrosion of character, The personal consequences of work in the new capitalism (New York
1998) 35-39. 3 R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 23 en The culture of the new capitalism (New York
2006) 20-23, 27-32. 4 http://en.wikipedia.org/wiki/Iron_cage [Geraadpleegd mei 2013].
5 R. Sennett, The culture of the new capitalism (New York 2006) 37-45 en D. Marron, Economie in 30
seconden (Houten 2010) 22-29, 32-33 en http://nl.wikipedia.org/wiki/Systeem_van_Bretton_Woods [Geraadpleegd april 2013].
Onderzoeksvraag 3: Wat zijn volgens Sennett de maatschappelijke,
psychologische, ecologische en economische gevolgen van het nieuwe
kapitalisme?
Onderzoeksvraag 4: Welke kritiek heeft Sennett gekregen op zijn ideeën over
de cultuur van het nieuwe kapitalisme?
Onderzoeksvraag 5: Welke andere hedendaagse cultuurcritici bespreken de
gevolgen van het nieuwe kapitalisme en welke plaats neemt Sennett hierbij
in?
1.3 Belang van het onderzoek en bronnen In 2008 ontstond een wereldwijde financiële crisis die nog steeds voortduurt. Als
oorzaken wordt vaak gewezen naar een te vrije financiële markt (deregulering)
en het kortetermijndenken in de zakelijke wereld. Mijn onderzoek wil met de
kennis van de huidige economische situatie terugkijken op Sennetts denkwijze.
Uitgangspunt voor het onderzoek is Sennetts boek uit 1998 The corrosion of
character. The personal consequences of work in the new capitalism, in het
Nederlands vertaald als De flexibele mens, aangevuld met delen uit zijn latere
werk The culture of the new capitalism (2006) waarin hij een aantal punten nader
uitwerkt.12
12
J. Vanheste, H. Simissen, Hedendaagse cultuuranalyses en cultuurkritieken, Reader deel 1 en 2 (Heerlen 2013) 159.
24 juni 2013 Open Universiteit Nederland 6
2. Richard Sennett Richard Sennett (Chicago 1943) is een Amerikaanse socioloog, historicus en
cultuurcriticus. Hij is de zoon van een emigrant en groeide op in een
achterstandswijk in Chicago. Sennett studeerde sociologie en geschiedenis in
Chicago en Harvard. Na zijn doctoraal in 1964 doceerde hij aan de Universiteit
van New York en de London School of Economics.13 Hij schreef zo’n vijftien
boeken die vooral betrekking hebben op twee overkoepelende thema’s: de
gevolgen van de verstedelijking (individualisering, gebrek aan oriëntatie,
oppervlakkigheid, machtsverhoudingen) en de gevolgen van het nieuwe
kapitalisme.14
Van Richard Sennett is bekend dat hij communistische ouders had, zich in de
jaren zestig bemoeide met de nieuw linkse stroming en dat hij zich thuis voelt bij
het (gematigd tot soms radicale) politieke links.15 Dat blijkt o.a. uit de voorkeur die
hij uitspreekt voor het Rijnlandse politiekeconomische model: hij stelt het
Europese, Rijnlandse model waarbij de overheid voorziet in een vangnet voor de
zwakkeren tegenover het Angelsaksische, neoliberale model waarbij de vrije
markt zorgt voor een harmonische samenleving.16 Hij schrijft over een groeiende
afstand tussen de machtigen aan de ene kant en de midden- en lagere klassen
aan de andere kant en een toenemende ongelijkheid tussen arm en rijk.17
Naast de politieke invalshoek benadert Sennett het nieuwe kapitalisme ook
vanuit sociaal-psychologisch en civilisatorisch oogpunt. Hij geeft aan dat de
continue verandering en het daarmee gepaard gaande kortetermijndenken op het
persoonlijke vlak zorgen voor een cultuurverandering.18 Hij vraagt in de inleiding
van The corrosion of character: “How can long-term goals be pursued in an
economy devoted to the short term?”19 Op dit culturele vlak blijken Sennetts
denkbeelden dus enigszins conservatief te zijn. Hij zegt niet terug te willen naar
13
W. Witteveen, I. de Haan, R. Sennett, Richard Sennett, De mens als werk in uitvoering (Amsterdam 2010) 87. 14
http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Sennett [Geraadpleegd april 2013]. 15
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 61 en The culture of the new capitalism (New York 2006) 192-193 en M. Benn, ‘London School of Economics Inner-City Scholar’ (3 februari 2001) The Guardian, http://www.guardian.co.uk/books/2001/feb/03/books.guardianreview4 [Geraadpleegd april 2013]. 16
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 52-54. 17
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 60-63 en The culture of the new capitalism (New York 2006) 54-55. 18
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 23-26, 61 en The culture of the new capitalism (New York 2006) 11. 19
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 10.
vroeger tijden, maar duidelijk is dat hij de cultuur tijdens het sociale kapitalisme
beter vindt dan die in het nieuwe kapitalisme.
Sennett wil de neoliberale trend keren in de richting van de Europese
sociaaldemocratie met meer zekerheid voor werknemers. Hij ziet de oplossing in
het beteugelen van grote bedrijven door de wetgever, het promoten van morele
standaarden en minder bang zijn voor routine in het werk (waardoor er minder
noodzaak is voor flexibiliteit).20 In het laatste hoofdstuk van het boek The
corrosion of character geeft Sennett een mogelijke oplossing in gezamenlijk
(voornaamwoord wij) verzet tegen de machtigen en het aangaan van het
conflict.21 Sennett voorspelt in de laatste zin van The corrosion of character het
einde van het nieuwe kapitalisme: “A regime which provides human beings no
deep reasons to care about one another cannot long preserve its legitimacy.”22
20
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 32-45, 136-139. 21
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 136-148. 22
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 148.
24 juni 2013 Open Universiteit Nederland 8
3. Sennetts cultuuropvatting en cultuurkritiek
3.1 Bedrijfseconomische gevolgen
Sennett beschrijft de gevolgen van het gedereguleerde kapitalisme met de
nadruk op flexibiliteit, continu veranderingen en kortetermijndenken (van na
ongeveer 1980). Hij geeft aan dat het nieuwe kapitalisme volledige vrijheid wil,
dat de overheid zich terugtrekt en dat de markt van vrije ondernemingen wordt
gecontroleerd middels een systeem van zelfregulering en eigen
verantwoordelijkheid.23 Beursgenoteerde bedrijven worden door de
aandeelhouders onder druk gezet om continu te veranderen en reorganiseren,
want actie doet de koersen stijgen (los van het uiteindelijke resultaat) en veelal
wordt door het bedrijfsmanagement als argument gebruikt dat in een
globaliserende wereld de consumentenvraag en technologie snel wijzigen,
waardoor veranderen onvermijdelijk is.24 Management goeroes doen
neerbuigend over bureaucratie en promoten flexibiliteit, onafhankelijkheid en
risico nemen.25 Om flexibel te zijn worden werknemers met een vast contract
geoutsourcet en nieuwe mensen aangenomen op basis van een tijdelijk contract,
voor een specifiek project of zelfs op basis van stukloon.
Sennett wordt gewoonlijk niet betwist als hij vindt dat het nieuwe kapitalisme tot
gevolg heeft dat werknemers onafhankelijk zijn, maar daarmee ook, dat ze niet
loyaal zijn aan een bedrijf (weinig sociaal kapitaal); biedt een andere werkgever
meer geld of interessanter werk dan kiezen werknemers snel voor een nieuwe
uitdaging.26 Daarmee doet een werknemer steeds nieuwe ervaringen op, maar
wordt nooit een echt ervaren, efficiënte medewerker. Sennett geeft ook aan dat
door continu veranderen het onmogelijk geworden is om ervaring en
23
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 9-10, 79-83, 94. 24
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 22-24, 49-51 en The culture of the new capitalism (New York 2006) 10, 37-49. 25
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 146. 26
R. Sennett, The culture of the new capitalism (New York 2006) 63-70 en L. Monserez, ‘Review Jean-Louis Servan-Schreiber, Trop Vite! Pourquoi nous sommes prisonniers du court terme’ (Parijs 2010), Liberalis, 10 december 2010, http://www.liberales.be/boeken/tropvite [Geraadpleegd mei 2013].
een orde scheppend mechanisme is, maar het verhaal van het leven van de
huidige mens geen kop en staart meer heeft. “Het is net alsof ze allemaal
postmoderne romanschrijvers zijn geworden”.47 Sennett citeert in zijn boek Hans-
Georg Gadamer: “[The self] happens subject to the accidents of time and the
fragments of history”.48 Een citaat dat Sennetts argument afzwakt, omdat
Gadamer er m.i. mee aangeeft dat het normaal is dat een mensenleven
opgebouwd wordt uit fragmenten.
3.3 Soort cultuuropvatting en cultuurkritiek Uit bovenstaande paragrafen blijkt dat Sennett, volgens de indeling van Aerts,
zowel maatschappijkritiek levert alsook cultuurkritiek.49 Zijn maatschappijkritiek
bestaat uit de eerder beschreven negatieve bedrijfseconomische gevolgen van
het nieuwe politieke systeem. Daarnaast schrijft Sennett dat het nieuwe, snelle
economische systeem ook onze cultuur beïnvloedt, omdat het ons karakter
verandert en onze omgang met anderen (familieleden, vrienden, buren).50 Hij
volgt daarin de socioloog Immanuel Wallerstein die in 1974 de
wereldsysteemtheorie beschreef waarin economie, maatschappij en cultuur bij
elkaar horen.51
Het werk van de socioloog Sennett is enigszins neutraal sociaalwetenschappelijk,
omdat het gestaafd wordt door een beperkt aantal onderzoekscijfers.52 Toch
klinkt duidelijk door dat hij niet altijd even positief is over het nieuwe kapitalisme
en hij legt de nadruk op de negatieve veranderingen in de omgang met
anderen.53 Daardoor is zijn cultuuropvatting nadrukkelijk civilisatorisch.
47
W. Witteveen, De mens als werk in uitvoering (Amsterdam 2010) 80-81 en T. Vanheste, ‘Richard Sennetts cultuurkritiek: lof der sprezzatura’ (15 februari 2012) Vrij Nederland, De republiek der letteren & schone kunsten, http://blogs.vn.nl/boeken/non-fictie/richard-sennetts-cultuurkritiek-lof-der-sprezzatura/# [Geraadpleegd mei 2013]. 48
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 147. 49
R. Aerts, ‘Prometheus en Pandora. Een inleiding tot cultuurkritiek en cultuurpessimisme’ in J. Vanheste, H. Simissen, Hedendaagse cultuuranalyses en cultuurkritieken, Reader deel 1 (Heerlen 2013) 23-24, 33-35. 50
R. Sennett, The culture of the new capitalism (New York 2006) 8. 51
http://nl.wikipedia.org/wiki/Immanuel_Wallerstein en http://en.wikipedia.org/wiki/World-systems_theory [Geraadpleegd mei 2013]. 52
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 149-157. 53
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 52-54.
4.1 Filosofische context Richard Sennetts interessegebieden tonen grote overeenkomst met die van
collega socioloog en cultuurcriticus Zygmunt Bauman. Ze behandelen beiden de
thema’s klassen, arbeiders, macht, globalisering, de (post)moderne tijd en
economisch gewin. Bauman schreef twee jaar na het verschijnen van Sennetts
The corrosion of character het boek Liquid modernity en later Liquid love, Liquid
life, Liquid fear en Liquid times.54 Met de metafoor ‘vloeibaar’ bedoelt Bauman in
grote lijn hetzelfde als Sennett met flexibiliteit en continue verandering en ook
Bauman beschrijft de cultuurverandering die er het gevolg van is.55 Zygmunt
Bauman refereert in zijn boeken ook regelmatig aan Sennett en lijkt het daarbij
grotendeels met hem eens te zijn.
Sommige recensenten van The corrosion of character (Roger Jacobs, Carrie
Leana) verwijzen naar de ironische mens van Richard Rorty: een mens die zich
realiseert dat zijn bestaan niet noodzakelijk is en dat zijn karakter gevormd wordt
door toevallige omstandigheden.56 Hoewel er raakvlakken zijn met de erosie van
het karakter denk ik toch dat Rorty en Sennett iets anders bedoelen. De filosoof
Rorty richt zich met de ironische mens op de reflecterende mens, terwijl de
socioloog Sennett doelt op een maatschappij met mensen die nauwelijks tijd
hebben om te reflecteren en vooral continu gedwongen worden zich aan te
passen aan de omgeving.57 Sennett ziet de mens dus, in tegenstelling tot Rorty,
als een individu met een eigen (stabiel) karakter, dat moet veranderen door de
instabiele situatie om hem heen.
Een aantal nadelen welke Sennett toeschrijft aan het nieuwe kapitalisme
(gefragmenteerd, kortetermijndenken, nutteloosheid), worden door anderen
54
http://nl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Bauman [Geraadpleegd mei 2013]. 55
J. Vanheste, H. Simissen, Hedendaagse cultuuranalyses en cultuurkritieken, Reader deel 1 en 2 (Heerlen 2013) 181-189. 56
http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Rorty en http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Rorty [Geraadpleegd mei 2013] en R. Jacobs, ‘Naar een mens zonder eigenschappen? Richard Sennett, De flexibele mens, Oikos, Politiek, Milieu, Cultuur, 16, 5 (2000). 57
R. Houtepen, Filosofie in dienst van ironie en liberalisme, leereenheid 50 van Inleiding in de filosofie, Open Universiteit (Heerlen, 1998).
toegeschreven aan de versnelling van het leven.58 De Franse essayist Jean-
Louis Servan-Schreiber wijt het kortetermijndenken bijvoorbeeld aan de
universele versnelling door de technische vooruitgang.59 Hij schrijft in 2010 in zijn
boek Trop Vite! Pourquoi nous sommes prisonniers du court terme dat
kortetermijndenken betekent dat mensen een beperkte tijdshorizon hebben en
vooral leven in het heden, waardoor er te weinig tijd is om na te denken en te
reflecteren. Voorts richt Servan-Schreiber zich op de financiële gevolgen van het
najagen van kortetermijnwinsten en de structurele veranderingen in ondernemen
en besturen.60 Dit zijn zaken die Sennett (in 1998/2006) in het geheel niet
benoemt.
4.2 Receptie
Richard Sennett wordt door velen gezien als een groot denker en met The
corrosion of character raakte hij na een aantal jaar weer opnieuw volop in de
belangstelling.61 Organisatiedeskundige Carrie Leana (University of Pittsburg)
schrijft dat Sennett overtuigend beargumenteert, vele heilige huisjes van het
huidige organisatiemanagement aanvalt en de leiders van ondernemingen
beschuldigt van het afschuiven van verantwoordelijkheid. Ze beschrijft de
ironische mens in een postmodern wereldbeeld, maar geeft aan dat Sennett
denkt dat het tij gekeerd zal worden.62 Roger Jacobs (docent filosofie in Hasselt)
gaat ook in op de ironische mens van Richard Rorty, die tracht te overleven en
gebrek heeft aan zelfrespect en zelfvertrouwen. Hij schrijft voorts dat vrijheid in
het huidige kapitalistische systeem alleen goed is voor de elite, omdat de grote
meerderheid van de mensen erdoor ontwricht dreigt te raken. Kritisch is hij over
58
M. Braget, C. Staples, ‘Review of the Culture of the new capitalism by Richard Sennett’, International Review of Modern Sociology, vol. 34, no. 1 (2008) 154-157. 59
L. Monserez, ‘Review Jean-Louis Servan-Schreiber, Trop Vite! Pourquoi nous sommes prisonniers du court terme’ (Parijs 2010), Liberalis, 10 december 2010, http://www.liberales.be/boeken/tropvite [Geraadpleegd mei 2013]. 60
L. Monserez, ‘Review Jean-Louis Servan-Schreiber, Trop Vite!’ (Parijs 2010), Liberalis, 10 december 2010, http://www.liberales.be/boeken/tropvite [Geraadpleegd mei 2013]. 61
W. Witteveen, I. de Haan, R. Sennett, Richard Sennett, De mens als werk in uitvoering (Amsterdam 2010) 7-9. 62
C. Leana, ‘Review of the Corrosion of character: The personal consequences of work in the new capitalism by Richard Sennett’, The Academy of Management Review, Vol. 25, No. 1, (2000), 252-253.
Een anonieme recensie op Amazon.com verwijt Sennett amateur psychologie en
het is juist dat Sennett zijn (psychologische) aannames vaak niet staaft met
wetenschappelijk onderzoek.67 Sennett krijgt voorts van Melissa Benn van de
London School of Economics de kritiek dat hij niet ingaat op het gender verschil:
denken vrouwen misschien anders over afhankelijkheid, passen vrouwen zich
misschien gemakkelijker of juist minder gemakkelijk aan?68 De politiek gekleurde
recensie van Michael P. Braget (University of North Dakota) zegt dat er in
honderd jaar weinig veranderd is ten aanzien van de uitbuiting van arbeiders- en
middenklasse en noemt Sennett in de lijn van Karl Marx als groot socialistisch
denker.69
63
R. Jacobs, ‘Naar een mens zonder eigenschappen? Recensie: Richard Sennett, De flexibele mens, Psychogram van de moderne samenleving’, Oikos, Politiek, Milieu, Cultuur, 16, 5 (2000). 64
J. Kaufman, ‘The hidden injuries of Work, The craftsman, The culture of the new capitalism’, Contemporary Sociology, vol. 38, no. 2 (2009) 115-117. 65
S. Natarajan, Richard Sennett: The corrosion of character, A critical reading (2003). 66
S. Natarajan, Richard Sennett: The corrosion of character, A critical reading (2003). 67
http://www.amazon.com/The-Corrosion-Character-Consequences-Capitalism/product-reviews/0393319873?pageNumber=4 [Geraadpleegd mei 2013]. 68
M. Benn, ‘London School of Economics’, The Guardian [Geraadpleegd april 2013]. 69
M. Braget, C. Staples, ‘Review of the Culture of the new capitalism by Richard Sennett’, International Review of Modern Sociology, vol. 34, no. 1 (2008) 154-157.
5. Eigen oordeel en conclusie Ook vroeger was er veel onzekerheid door oorlogen, ziektes, etc. waaraan de
mens zich moest aanpassen. Sennett geeft echter aan dat er een verschil is met
de huidige situatie, omdat veranderen nu los staat van rampen maar veroorzaakt
wordt door een economische denkwijze.70 Verhelderend is dat Sennett schrijft dat
het nieuwe werken met globalisering, inwisselbaarheid van personeel, complexe
netwerkstructuren, het nemen van risico, eigen verantwoordelijkheid en continue
veranderingen, door de top van het bedrijfsleven onvermijdelijk wordt genoemd.
Sennett beschrijft een cultuur die gecreëerd is door beursgenoteerde bedrijven
en geeft aan dat deze ons huidige paradigma vormt.71 In onze cultuur denken we
dat stilstand achteruitgang is, wat vanzelfsprekend feitelijk onwaar is; stilstand is
slechts stilstand, achteruitgang is achteruitgang. Echter, continu veranderingen
past in ons paradigma en behoeft dus geen bewijs: we veranderen om te
veranderen, we vernieuwen om te vernieuwen.
Een ander onderdeel van onze denkwereld is de noodzaak om zelf controle te
houden, onafhankelijk te zijn en zelf verantwoording te nemen voor onze daden.
Sennett beschrijft dat Rico zijn eigen keuzes maakt en zich verantwoordelijk voelt
voor zijn eigen leven, zelfs als hij geheel buiten zijn schuld ontslagen wordt. Rico
vindt dat hij in dat geval niet boos moet worden op zijn ex-werkgever, maar het
ontslag moet zien als een nieuwe uitdaging. Sennett diept dit onderwerp niet
verder uit: hij laat na om op te merken dat het hebben van controle misschien niet
altijd goed hoeft te zijn, omdat het extra spanning kan geven en bij een slecht
eindresultaat veelal zal lijden tot een schuldgevoel.
Naast de bovengenoemde nadelen is door de financiële crisis van 2008 duidelijk
geworden dat het focussen op de korte termijn ervoor zorgt dat bedrijven de
lange termijn vergeten en onverantwoorde risico’s nemen om kortetermijnwinst te
behalen, en de huidige instabiliteit van de arbeidsmarkt zorgt ervoor dat mensen
minder consumeren (geen auto’s en huizen meer kopen), waardoor de crisis blijft
voortduren. Sennett schrijft niets over deze economische gevolgen; een verwijt
70
R. Sennett, The corrosion of character (New York 1998) 31. 71
R. Sennett, The culture of the new capitalism (New York 2006) 46-47.
24 juni 2013 Open Universiteit Nederland 17
dat we hem echter niet mogen maken, omdat hij geen econoom is en zijn boeken
schreef in het decennium voorafgaand aan de huidige financiële crisis.
Opvallend vind ik dat Sennett (en zijn critici) bijna nergens noemen dat
kortetermijndenken en deregulering zeer waarschijnlijk negatief uitwerken voor
het milieu. Het beschermen van het milieu vraagt een langetermijnvisie en een
eenduidige, langdurige verantwoordelijkheid (af te dwingen door wetgeving).
Maar Sennett was een van de eersten die schreef over de culturele gevolgen van
het nieuwe kapitalisme en bewijst daarmee een groot denker te zijn.
24 juni 2013 Open Universiteit Nederland 18
6. Bronnenoverzicht
6.1 Boeken, artikelen en websites
Aerts, R, ‘Prometheus en Pandora. Een inleiding tot cultuurkritiek en cultuurpessimisme’ in Vanheste, Jeroen, Herman Simissen, Hedendaagse cultuuranalyses en cultuurkritieken, Reader deel 1 (Heerlen 2013).
Amazon review [Geraadpleegd mei 2013] http://www.amazon.com/The-Corrosion-Character-Consequences-Capitalism/product-reviews/0393319873?pageNumber=4
Balfour, Danny L, Joseph W. Grubbs, ‘Character, Corrosion and the Civil Servant: The Human Consequences of Globalization and the New Public Management, Administrative Theory & Praxis, Vol. 22, No 3 (2000) 570-584.
Benn, Melissa, ‘London School of Economics Inner-City Scholar’ (3 februari 2001) The Guardian [Geraadpleegd april 2013] http://www.guardian.co.uk/books/2001/feb/03/books.guardianreview4
Braget, Michael P, Clifford L. Staples, ‘Review of the Culture of the New Capitalism by Richard Sennett’, International Review of Modern Sociology, vol. 34, no. 1 (2008) 154-157.
Bouzarovsi, Stefan, ‘Landscapes of flexibility: negotiating the everyday: an introduction’, GeoJournal, Vol. 74, No. 6 (2009) 503-506.
Houtepen, Rob, Filosofie in dienst van ironie en liberalisme, leereenheid 50 in Inleiding in de filosofie, Open Universiteit (Heerlen 1998).
Hughes, Jason, ‘Bringing emotion to work emotional intelligence, employee resistance and the reinvention of character’, Work Employment Society 19 (2005) 603, http://wes.sagepub.com/content/19/3/603
Humanstische canon [Geraadpleegd mei 2013] http://www.humanistischecanon.nl/postmodernisme
Jackson Lears, T.J., ‘The two Richard Sennetts’, Journal of American Studies, vol. 19 no. 1 (1985) 81-94.
Jacobs, Roger, ‘Naar een mens zonder eigenschappen? Recensie: Richard Sennett, De flexibele mens, Psychogram van de moderne samenleving’, Oikos, Politiek, Milieu, Cultuur, 16, 5 (2000).
Kalleberg, Arne L., ‘Precarious Work, Insecure Workers: Employment Relations in Transition’, American Sociological Review, Vol. 74 (2009) 1-22.
Kaufman, Jason, ‘The hidden injuries of Work, The craftsman, The culture of the new capitalism’, Contemporary Sociology, vol. 38, no. 2 (2009) 115-117.
Leana, Carrie R, ‘Review of The Corrosion of Character: The Personal Consequences of Work in the New Capitalism by Richard Sennett’, The Academy of Management Review, Vol. 25, No. 1, (2000), 252-253.
Natarajan, Serge, Richard Sennett: The Corrosion of Character, The personal Consequences of Work in the New Capitalism, A critical reading (2003).
Marron, Donald, Economie in 30 seconden, 50 mijlpalen uit de geschiedenis van de economie (Houten 2010).
Monserez, Lieven, ‘Review Jean-Louis Servan-Schreiber, Trop Vite! Pourquoi nous sommes prisonniers du court terme’ (Parijs 2010), Liberalis, 10 december 2010 [Geraadpleegd mei 2013] http://www.liberales.be/boeken/tropvite
Murphy, Gregory C, ‘The corrosion of character: the personal consequences of work in the new capitalism’, Journal of management and organization (2000) http://jmo.e-contentmanagement.com/archives/vol/5/issue/2/review/955/the-corrosion-of-character-the-personal
Schwartz, Herman, ‘Review of The Culture of the New Capitalism by Richard Sennett’, American Journal of Sociology, vol. 114, no. 4 (2009) 1225-1227.
Sennett, Richard, Corrosion of Character, The personal Consequences of Work in the New Capitalism (New York 1998).
Sennett, Richard, The Culture of the New Capitalism (New York 2006).
Sennett, Richard Website [Geraadpleegd april 2013] http://www.richardsennett.com/site/SENN/Templates/Home.aspx?pageid=1
Smith, Eliot R., Diane M. Mackie, Social psychology, 3rd edition (New York 2007).
Vanheste, Jeroen, Herman Simissen, Hedendaagse cultuuranalyses en cultuurkritieken, Reader deel 1 en 2 (Heerlen 2013).
Vanheste, Tomas, ‘Richard Sennetts cultuurkritiek: lof der sprezzatura’ (15 februari 2012) Vrij Nederland, De republiek der letteren & schone kunsten [Geraadpleegd mei 2013] http://blogs.vn.nl/boeken/non-fictie/richard-sennetts-cultuurkritiek-lof-der-sprezzatura/#
Witteveen, Willem, Ido de Haan, Richard Sennett, Richard Sennett, De mens als werk in uitvoering (Amsterdam 2010).
Wikipedia Adam Smith [Geraadpleegd april 2013] http://nl.wikipedia.org/wiki/Adam_Smith
Wikipedia Emile Durkheim [Geraadpleegd mei 2013] http://nl.wikipedia.org/wiki/%C3%89mile_Durkheim
Wikipedia Geert Hofstede’s Cultural dimensions theory [Geraadpleegd mei 2013] http://nl.wikipedia.org/wiki/Geert_Hofstede en http://en.wikipedia.org/wiki/Hofstede's_cultural_dimensions_theory
Wikipedia Iron Cage [Geraadpleegd mei 2013] http://en.wikipedia.org/wiki/Iron_cage
Wikipedia postmodernisme [Geraadpleegd mei 2013] http://nl.wikipedia.org/wiki/Postmoderne_filosofie, http://nl.wikipedia.org/wiki/Postmodernisme
Wikipedia Richard Rorty [Geraadpleegd mei 2013] http://nl.wikipedia.org/wiki/Richard_Rorty, http://en.wikipedia.org/wiki/Richard_Rorty
Wikipedia Richard Sennett, diverse pagina’s [Geraadpleegd april 2013] http://nl.wikipedia.org/wiki/
Wikipedia Zygmunt Bauman [Geraadpleegd mei 2013] http://nl.wikipedia.org/wiki/Zygmunt_Bauman