320 Autmn 2019. Vol 14. Issue 3 * Corresponding Author: Mohammad Oraki, PhD. Address: Department of Psychology, Faculty of Educaonal Sciences and Psychology, Tehran Payeme Nour University, Tehran, Iran. Tel: +98 (912) 2445018 E-mail: [email protected] 1. Department of Psychology, Faculty of Educaonal Sciences and Psychology, Tehran Branch, Payeme Nour University, Tehran, Iran. 2. Department of Psycholgy, Faculty of Educaonal Sciences and Psychology, Dubai Branch, Payeme Nour University, Dubai, United Arab Emirates. *Mohammad Oraki 1 , Atousa Mahdizadeh 2 , Afsaneh Dortaj Extended Abstract 1. Introduction ging is one of the natural stages of human life that begins with birth and ends with death. However, old age is associated with physiological, psychological, and social changes [1 ]. Technical and medical ad- vances have improved the humans health status, life ex- pectancy, and accordingly the number of older people [2]. A The increasing growth of aging population is a global phe- nomenon that has become a crisis [3]. The number of older people over 60 years old in the world now is more than the child population [4]. The older people draw more attention now because they have multiple health problems, and the increase in aging population is associated with substantial health costs. Studies in this area have shown that the treat- ment costs will increase with the onset of aging [5]. Among the consequences that aging may have is a de- crease in hope, happiness, and quality of life. The older adults are exposed to loneliness, isolation, and lack of social Citation: Oraki M, Mahdizadeh A, Dortaj A. [The Effectiveness of Self-care Empowerment Training on Life Expectancy, Happiness and Quality of Life of the Elderly in Iranian Elderly Care Centers in Dubai (Persian)]. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2019; 14(3):320-331. https://doi.org/10.32598/sija.13.10.670 Use your device to scan and read the arcle online Objecves This study aimed to assess the effecveness of self-care empowerment training on life expec- tancy, happiness, and quality of life of the elderly in Iranian elderly care centers in Dubai. Methods & Materials This study was a quasi-experimental research conducted in the form of pre-test- post-test with control group. The stascal populaon of this study included all Iranian elderly in the elderly care centers in Dubai. Of these individuals, a sample of 40 elderly people (20 women and 20 men) was selected and were involved randomly in two experimental groups (n=20; 10 women and 10 men) and one control group (n=20; 10 women and 10 men). In this study, the experimental group received self-care educaon during 12 sessions for 3 months and a weekly two-hour session, and the control group was put on a waing list. The experimental and control groups completed the Snyder Hope Scale (SHS), the Oxford Happiness Inventory (OHI), and the World Health Organizaon Quality of Life scale (WHOQOL) in the pre- test and post-test phases. The data were analyzed using Mulvariate Analysis of Covariance (MANCOVA). Results The findings showed that in post-test, self-care empowerment training significantly increased the hope, happiness, and quality of life in the elderly. Conclusion Self-care empowerment training in the elderly can be effecve in increasing hope, happiness, and quality of life of these individuals. A B S T R A C T Key words: Self-care empower- ment, Life expectan- cy, Happiness, Quality of life, Elderly Received: 12 Mar 2019 Accepted: 10 Aug 2019 Available Online: 01 Oct 2019 Research Paper The Effecveness of Self-care Empowerment Training on Life Expectancy, Hap- piness and Quality of Life of the Elderly in Iranian Elderly Care Centers in Dubai
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
320
Autmn 2019. Vol 14. Issue 3
* Corresponding Author:Mohammad Oraki, PhD.Address: Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Tehran Payeme Nour University, Tehran, Iran.Tel: +98 (912) 2445018E-mail: [email protected]
1. Department of Psychology, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Tehran Branch, Payeme Nour University, Tehran, Iran.2. Department of Psycholgy, Faculty of Educational Sciences and Psychology, Dubai Branch, Payeme Nour University, Dubai, United Arab Emirates.
*Mohammad Oraki1 , Atousa Mahdizadeh2 , Afsaneh Dortaj
Extended Abstract
1. Introduction
ging is one of the natural stages of human life that begins with birth and ends with death. However, old age is associated with physiological, psychological, and social changes [1]. Technical and medical ad-
vances have improved the humans health status, life ex-pectancy, and accordingly the number of older people [2].
AThe increasing growth of aging population is a global phe-nomenon that has become a crisis [3]. The number of older people over 60 years old in the world now is more than the child population [4]. The older people draw more attention now because they have multiple health problems, and the increase in aging population is associated with substantial health costs. Studies in this area have shown that the treat-ment costs will increase with the onset of aging [5].
Among the consequences that aging may have is a de-crease in hope, happiness, and quality of life. The older adults are exposed to loneliness, isolation, and lack of social
Citation: Oraki M, Mahdizadeh A, Dortaj A. [The Effectiveness of Self-care Empowerment Training on Life Expectancy, Happiness and Quality of Life of the Elderly in Iranian Elderly Care Centers in Dubai (Persian)]. Salmand: Iranian Journal of Ageing. 2019; 14(3):320-331. https://doi.org/10.32598/sija.13.10.670
:
Use your device to scan and read the article online
Objectives This study aimed to assess the effectiveness of self-care empowerment training on life expec-tancy, happiness, and quality of life of the elderly in Iranian elderly care centers in Dubai.Methods & Materials This study was a quasi-experimental research conducted in the form of pre-test-post-test with control group. The statistical population of this study included all Iranian elderly in the elderly care centers in Dubai. Of these individuals, a sample of 40 elderly people (20 women and 20 men) was selected and were involved randomly in two experimental groups (n=20; 10 women and 10 men) and one control group (n=20; 10 women and 10 men). In this study, the experimental group received self-care education during 12 sessions for 3 months and a weekly two-hour session, and the control group was put on a waiting list. The experimental and control groups completed the Snyder Hope Scale (SHS), the Oxford Happiness Inventory (OHI), and the World Health Organization Quality of Life scale (WHOQOL) in the pre-test and post-test phases. The data were analyzed using Multivariate Analysis of Covariance (MANCOVA).Results The findings showed that in post-test, self-care empowerment training significantly increased the hope, happiness, and quality of life in the elderly.Conclusion Self-care empowerment training in the elderly can be effective in increasing hope, happiness, and quality of life of these individuals.
A B S T R A C T
Key words: Self-care empower-ment, Life expectan-cy, Happiness, Quality of life, Elderly
Received: 12 Mar 2019
Accepted: 10 Aug 2019
Available Online: 01 Oct 2019
Research PaperThe Effectiveness of Self-care Empowerment Training on Life Expectancy, Hap-piness and Quality of Life of the Elderly in Iranian Elderly Care Centers in Dubai
321
Autmn 2019. Vol 14. Issue 3
Oraki M, et al. Self-care Empowerment Training on Quality of Life of the Elderly. Iranian Journal of Ageing. 2019; 14(3):320-331.
support, and their independence is often threatened due to physical and mental disabilities. The consequences of these conditions are a decline in the quality of life [12] and, ulti-mately, in their hope and happiness. Snyder sees hope as a multidimensional issue (goals, agency, and pathways) with a cognitive structure focused on the future [7].
Considered by researchers, happiness is one of the critical variables in the field of mental health and quality of life. It involves positive affection, like satisfaction and lack of negative affections such as depression and anxiety [11]. The World Health Organization (2002) considers quality of life as a broad concept that encompasses physical health, personal belief, psychological states, level of independence, social relationships, and relationship with the environment, which are based on one’s perception [15]. This study aims to evaluate the effectiveness of self-care empowerment training on hope, happiness, and quality of life of older people living in Iranian elderly care centers in Dubai, UAE.
2. Materials and Methods
This research is a quasi-experimental study with a pre-test-post-test design using control group. The study popula-tion consisted of all older people living in Iranian elderly care centers in Dubai. Of these, 40 were selected as study samples (20 men and 20 women) and were randomly as-
signed into two groups of intervention (10 men and 10 women) and control (10 men and 10 women). The inclu-sion criteria were being resident in nursing homes, willing to participate in educational sessions, lacking mental and physical disorders, and having at least a secondary edu-cation. The exclusion criterion was withdrawal from par-ticipation in any session. The intervention group received self-care education one 2 h session per week for 3 months (In total 12 sessions). The data collection tools were Snyder hope scale, the Oxford happiness inventory, and the World Health Organization quality of life scale. The collected data were analyzed in SPSS V. 21 using Multivariate Analysis of Variance (MANCOVA).
3. Results
Table 1 presents the mean scores of all participants re-garding their hope, happiness, and quality of life. After confirmation of study assumptions using Kolmogorov-Smirnov test for normality of data, Levene’s test for ho-mogeneity of variances, and Box’s M test for equality of multiple variances, the obtained data were analyzed by MANCOVA. The results are shown in Table 2. As can be seen, there is a significant difference between the two groups in the post-test scores of hope (F=18.78; P<0.001), happiness (F=27.55; P<0.001) and quality of life (F=54.30;
Table 1. The mean scores of participants in hope, happiness, and quality of life
Variable GroupsMean±SD
Pre-test Post-test
HopeIntervention 4.44±3.03 9.05±1.06
Control 4.32±3.05 4.70±3.04
HappinessIntervention 26.13±8.15 72.14±4.66
Control 25.16± 9.21 26.10±9.01
Quality of lifeIntervention 45.50±15.12 98.10±7.06
Control 47.60±16.08 48.10±15.06
Table 2. MANCOVA results to assess the effectiveness of the intervention
Variables Sum ofSquares df Mean
Square F Sig. EtaSquared
Observed Power
Post-test
Hope 80.86 2 38.93 18.78 0.001 0.25 0.75
Happiness 270.79 2 200.65 27.55 0.001 0.49 0.90
Quality of life 386.83 2 217.30 54.30 0.001 0.50 0.98
322
Autmn 2019. Vol 14. Issue 3
P<0.001). In other words, by controlling for pre-test vari-ables, the older people’s hope, happiness, and quality of life scores increased, and the intervention group showed a significant increase in the scores after the intervention com-pared to the control group. Hence, self-care empowerment training improved hope, happiness, and quality of life in older people.
4. Conclusion
Self-care empowerment training can increase hope, hap-piness, and quality of life in older people living in nursing homes which is consistent with the result of Davies (2011), Keshtkaran et al. (2010) [23, 27].
Ethical Considerations
Compliance with ethical guidelines
All ethical principles were considered in this article. The participants were informed about the purpose of the research and its implementation stages; they were also assured about the confidentiality of their information; Moreover, They were allowed to leave the study whenever they wish, and if desired, the results of the research would be available to them.
Funding
This research did not receive any specific grant from fund-ing agencies in the public, commercial, or not-for-profit sec-tors.
Authors' contributions
All authors contributed in preparing this article.
Conflicts of interest
The authors declared no conflict of interest.
Oraki M, et al. Self-care Empowerment Training on Quality of Life of the Elderly. Iranian Journal of Ageing. 2019; 14(3):320-331.
323
پاییز 1398. دوره 14. شماره 3
* نویسنده مسئول:دکتر محمد اورکی
نشانی:تهران،دانشگاهپیامنور،واحدتهران،دانشکدهعلومتربیتیوروانشناسی،گروهروانشناسی.تلفن: 2445018 )912( 98+
[email protected] :پست الکترونیکی
اهدافهدفازپژوهشحاضربررسیاثربخشیآموزشتوانمندسازىخودمراقبتیبرامیدبهزندگی،شادکامیوکیفیتزندگیسالمنداندرمراکزمراقبتازسالمندانایرانیشهردبیبود.
مواد و روش هااینپژوهشنیمهآزمایشیازنوعپیشآزمونپسآزمونباگروهکنترلبود.جامعهآماریاینپژوهششاملتمامیسالمندانایرانیدرمراکزمراقبتازسالمندانشهردبیبود.ازمیاناینافراد،نمونهایبهحجم40سالمند)20زنو20مرد(انتخابشدوبهصورتتصادفیدردوگروهآزمایش)10مردو10زن(وگروهکنترل)10مردو10زن(گماردهشدند.دراینمطالعه،گروهآزمایشتحتآموزشخودمراقبتیدرطول12جلسهبهمدتسهماه،هفتهاییکجلسهدوساعتهقرارگرفتوگروهکنترلدرلیستانتظاربود.گروههایآزمایشوکنترلپرسشنامهامیداشنایدر،پرسشنامهشادکامیآکسفوردوپرسشنامهکیفیتزندگیسازمانبهداشتجهانیرادرمرحلهپیشآزمونوپسآزمونکاملکردند.برایتجزیهوتحلیلدادههاازتحلیلکوواریانسچندمتغیرهاستفاده
شد.
یافته هانتایجنشانداددرمرحلهپسآزمون،آموزشتوانمندسازىخودمراقبتیباعثافزایشمعنیدارامید،شادکامیوکیفیتزندگیدرسالمندانشد.
نتیجه گیریآموزشخودمراقبتیدرسالمندانمیتوانددرافزایشامید،شادکامیوکیفیتزندگیدراینافرادمؤثرواقعشود.
کلیدواژه ها: توانمند سازى
خودمراقبتی، امید به زندگی، شادکامی،
کیفیت زندگی، سالمند
تاریخ دریافت: 2۱ اسفند ۱3۹۷تاریخ پذیرش: ۱۹ مرداد ۱3۹۸
تاریخ انتشار: 0۹ مهر ۱3۹۸
مقدمه
پدیدهسالمندییکیازمراحلطبیعیعمرانساناستکهباتولدشروعمیشودوباپیرشدنخاتمهیافتهوبهتغییراتورود .]1[ میشود منجر اجتماعی و روانی فیزیولوژیکی،فراوردههایفنی،پیشرفتهایپزشکیوباالرفتنسطحبهداشت،همگیافزایشطولعمروبهدنبالآنافزایشتعدادسالمندانرابههمراهداشتهاست]2[.افزایشجمعیتسالمندان،یکپدیدهجهانیاستکهبهیکبحرانتبدیلشدهاست]3[.درحالحاضرجمعیتافرادسالمندباالی60سالجهانبیشازرشد
جمعیتکودکاناست]4[.
علتتوجههمهجانبهبهسالمندانبهایندلیلاستکهاینافراددارایمشکالتمتعددسالمتیهستندوافزایشجمعیتسالمندباهزینههایمتعددیهمراهاست.مطالعاتصورتگرفتهدراینزمینهنشاندادهاندباورودبهمرحلهسالمندیهزینههای
درمانیروندتصاعدیخواهدداشت]5[.
کاهشامید1،شادکامی2وکیفیتزندگی3ازجملهپیامدهاییاستکهسالمندیممکناستبهدنبالداشتهباشد.سالمنداندرمعرضتنهاییوانزواوعدمبرخورداریازحمایتاجتماعیهستندوبهدلیلناتوانیهایجسمیوذهنیدرمواردزیادیبه شرایط این مجموعه میشود. تهدید فردیشان استقاللافتکیفیتزندگی]6[ودرنهایتکاهشامیدوشادکامیدر
سالمندانمنجرمیشود.
ازمؤلفههایچندبعدیمیداندکه امیدراتلفیقی اشنایدرساختاریشناختیداردوبرآیندهمتمرکزاست]7[.بایلی4و
1. Hope2. Happiness3. Quality of life4. Baily
1- گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، واحد تهران، دانشگاه پیام نور، تهران، ایران.2- گروه روان شناسی، دانشکده علوم تربیتی و روان شناسی، واحد دبی، دانشگاه پیام نور، دبی، امارات متحده عربی.
اثربخشی آموزش توانمند سازی خودمراقبتی بر امید به زندگی و شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان در مراکز مراقبت از سالمندان ایرانی شهر دبی
، آتوسا مهدی زاده2 ، افسانه درتاج2 *محمد اورکی1
324
پاییز 1398. دوره 14. شماره 3
اشنایدربیانداشتندمحققانبهطورکلیپیبردندکهسالمندانامیدکمتریراتجربهمیکنند]8[.نشانههاییماننداحساسبهپایانرسیدن،بیهدفیوپوچی،ترسازطردشدنوازدستدادنعزیزان،بهویژههمسرونگرانیدردورانسالمندیبسیارگزارشمیان در امید میزان پایینبودن از حاکی که ]9[ است شدهسالمنداناست.ازاینروتحقیقاتپیشینبرنقشامیدبهعنوانعاملمثبتدرشرایطبحرانیوتهدیدکنندهزندگیازجملهدر
دورانسالمندیتمرکزکردهاند]10[.
ازجملهمتغیرهایمهمحوزهسالمتروانوکیفیتزندگیاست. شادکامی است گرفته قرار محققان توجه مورد کهشادکامیدربرگیرندهیکهیجانمثبت،رضایتاززندگیونبودهیجانهایمنفیازجملهافسردگیواضطراباست]11[.شادکامیمیتواندمتغیربسیارمهمیدرکیفیتزندگیافرادسالمندباشد،بههمیندلیلبررسیاثربخشیبرنامههایآموزشیکهمیتوانندشادکامیرادرسالمندانافزایشدهند،میتواندمهمی محدودیتهای سالمندان باشد. داشته شایانی اهمیتدرتواناییبرایپیشبینیحالتهایعاطفیآیندهخودمانندشادکامییااندوه،تجربهمیکنند.کنارهگیریسالمندازفعالیتوتالش،سببمیشوداوروزبهروزگوشهگیرترشودوممکناستازادامهزندگیناامیدشودوبرایمرگروزشماریکند.ازطرفدیگر،گرایشسالمندانبهرکودوسکوندریکنقطه،ازخصایصنامطلوبیاستکهگاهیبهآندچارمیشوندوبااینکار،نشاطواحساسسودمندیخویشراازدستمیدهند.سالمندانیکهدرحدمتعادلوتاحدودیباالشادکامیدارند،نگرشخوبیدربارهسالمتیخوددارند؛درنتیجهبهخوداعتماددارند،میتوانندذهنشانرابانشاطکنند،برونگراوخوشبینوسازگارهستند،نگرشخوبیدربارهخودشاندارند،اضطرابیدربارهحوادثگذشتهندارند،وقتیبامشکلیروبهرومیشوندشروعبهحلآنمیکنند،برایروبهروشدنباهرتغییریدرزندگیشانآمادههستندوانطباقخوبیبازندگیخوددارندو شناختی عوامل خود پژوهش در همکاران و جونز5 .]12[روانشناختیراکهباشادکامیافرادسالمندرابطهدارند،بررسیکردند]13[.پژوهشهایقبلینشانمیدهندسالمتجسمانیوحمایتاجتماعیوامیدباالتأثیرعمدهایبرشادکامیافراد
سالمنددارند.
سازمانبهداشتجهانی6کیفیتزندگیرابهعنوانمفهومیرشدشخصی، جسمانی، سالمت که میگیرد نظر در فراگیرحاالتروانشناختی،میزاناستقالل،روابطاجتماعیوارتباطبامحیطرادربرمیگیردکهمبتنیبرادراکفردازاینابعادابعادعینیو است]14[.درواقع،کیفیتزندگیدربرگیرندهذهنیاستکهدرتعاملبایکدیگرقراردارند.نتایجمطالعات
5. Jouns6. World Health Organization (WHO)
گوناگوننشاندادهاندباافزایشسن،بهعلتاختالالتیکهدربه بهخصوص میگیرد، فردصورت بدن مختلف سیستمهایعلتمحدودیتهایحرکتی،وابستگیفردبهدیگراندرانجامکارهایروزانهافزایشمییابد،کهاینعواملمیتوانددراحساسخوببودنودرنتیجهبرکیفیتزندگیفرد،تأثیرزیادیداشته
باشد]15[.
افراد درصد که58 است آن از حاکی تحقیقات یافتههایسالمندباالی65سالبرایانجامفعالیتهایروزانهخودنیازمندبه نیاز روزمره زندگی کمکهستند]16[.سالمندانیکهدرکمکاطرافیاندارند،کیفیتزندگیپایینتریدارند]17[.دورکنمهمواساسیبرایحفظوارتقایکیفیتزندگیسالمندان،فعالیتفیزیکیوسالمتروانیاست]18[.اوسادا7وهمکارانو بدنی فعالیتهای انجام توانایی که سالمندانی دادند نشانفعالیتهایروزانهرادارند،سطحباالتریازکیفیتزندگیرادارندوکمتردچارافسردگیمیشوندوشادمانترهستند]19[.
باافزایشسنسالمندی،تغییراتیدرابعادمختلفسالمتیآنانازجملهضعفجسمی،روانی،عقلیوانواعبیماریها،بهوجودخواهدآمد،لذاباتوجهبهاینتغییرات،سالمندمستعدنیازمندتوجهورعایتوهمچنینبرخورداری آسیباستوازالگویمراقبتیویژه]20[.اشخاصبزرگسالبهطورطبیعیتواناییمراقبتازخودرادارند.اماکودکان،سالمندانواشخاصبیماروناتواننیازمندکمکدرانجامفعالیتهایخودمراقبتیهستند]21[.افزایشتواناییخودمراقبتیافرادسالمندمیتواند
بهخودشکوفاییشخصمنجرشود]22[.
درمیانعواملتعیینکنندهسالمت،رفتارهایخودمراقبتیارتقادهندهسالمتبهعنواناساسیترینراهپیشگیریازابتالبهبیماریها،بهویژهبیماریهایمزمنشناختهشدهاند.ازاینعنوان به باید سالمت ارتقادهنده خودمراقبتی رفتارهای روقرار توجه مورد سالمت ارتقای و حفظ جهت اصلی راهبردگیرند]23[.مهمترینرفتارهایخودمراقبتیارتقادهندهسالمتشاملرفتارهایتغذیهایسالم،فعالیتهایجسمانی،مدیریتاسترس،ارتباطاتبینفردی،رشدمعنویومسئولیتپذیریدرقبالوضعیتسالمتیاست]24[.توجهبهرفتارهایارتقادهندهسالمتوکیفیتزندگیمیتواندباعثافزایشکاراییواستقاللسالمندانشودوآنانرادرکنترلعوارضمتعددسالمندیو
درمانهایمختلفآنکمککند]25[.
که است این از حاکی انگلستان در انجامشده بررسیهایبا بهطورمستقیم ارتقادهندهسالمت رفتارهایخودمراقبتیسالمتسالمندانوکیفیتزندگیآنانارتباطداردوموجبکاهشمیزانابتالبهبیماریهاومرگمیشود]23[.هاشملووهمکاراندرپژوهشیباهدفتأثیراجرایبرنامهخودمراقبتی
7. Osada
محمد اورکی و همکاران. اثربخشی آموزش توانمند سازی خودمراقبتی بر امید به زندگی و شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان در مراکز مراقبت از سالمندان ایرانی شهر دبی
325
پاییز 1398. دوره 14. شماره 3
برنامه برتوانخودمراقبتیسالمنداننشاندادنداجرای اورمخودمراقبتی توان افزایش در مثبتی تأثیر اورم خودمراقبتیسالمنداندارد]26[.کشتکارانوهمکاراندرپژوهشینشاندادندآموزشخودمراقبتیباعثارتقایکیفیتزندگیبیمارانمیشودومیتواننحوهمداراوتطابقبابیماریرابهنحومؤثرتریفراهمکردودربهبودکیفیتزندگیفردوسطحسالمتجامعهنقشمهمیراایفاکرد]27[.علیمحمدیوهمکاراندرپژوهشیرویمبتالیانبهاماسنشاندادندآموزشخودمراقبتیموجب
بهبودکیفیتزندگیمبتالیانبهاماسمیشود]28[.
با مرتبط بالینی پیامدهای در اساسی نقش خودمراقبتیبیماریهادرزمانسالمندیدارد]29[ومیتواندکیفیتزندگیراارتقادهدوطولعمررازیادکند]30[.خودمراقبتیبیانگرحفظونگهداریسالمتیازطریقانجامفعالیتهایسالممثبتبه توجه با بنابراین .]31[ است اختالل یا بیماری مدیریت واهمیتموضوعهدفپژوهشحاضربررسیاثربخشیآموزشتوانمندسازىخودمراقبتیبرامیدبهزندگی،شادکامیوکیفیتزندگیسالمنداندرمراکزمراقبتازسالمندانایرانیشهردبیبود.بهمنظورپیگیریاینهدفاینفرضیههابررسیشدند:1.آموزشخودمراقبتیباعثافزایشامیدبهزندگیسالمندانمیشود.2.آموزشخودمراقبتیباعثافزایششادمانیسالمندانمیشود.3.آموزشخودمراقبتیباعثافزایشکیفیتزندگی
سالمندانمیشود.
روش مطالعه
روشپژوهشحاضرازنوعطرحهاینیمهآزمایشیبود.دراینپژوهش،ازطرحپیشآزمونپسآزمونباگروهکنترلاستفادهشدوسالمندانشرکتکنندهدراینتحقیقبهصورتتصادفیدردوگروهآزمایشوکنترلجایگزینشدند.جامعهآماریاینپژوهششاملتمامیسالمنداندرمراکزمراقبتازسالمندانایرانیبودکهازاینجامعه،نمونهایبهحجم40نفر)20زنو20مرد(انتخابشدند.اینافرادبهصورتتصادفیدردوگروه20نفریآزمایش)10مردو10زن(وکنترل)10مردو10زن(گماردهشدند.معیارهایورودبهمطالعهعبارتبودازاقامتدرخانهسالمندان،مایلبودنبهشرکتدرجلساتآموزشی،عدمابتالبهاختاللهایروانیوبیماریهایجسمی،سطحتحصیالتحداقلاولمتوسطهومعیارهایخروجعبارتبودازانصرافازشرکتدرتمامیجلسات،ابتالبهاختاللهایروانپزشکیو
بیماریهایجسمی.
آموزش توانمند سازی خودمراقبتی
برایگروهآزمایش،دورههایآموزشخودمراقبتیبامحوریتتغذیهصحیح،مصرفصحیحداروها،سالمتروان،سالمندیوورزش،مراقبتازفشارخون،عوارضسالمندیوکنترلآنها،
کارشناسان روانپزشک، متخصص تغذیه، کارشناس توسطپرستاریوپزشکانمستقردرمرکزسالمندیوبااستفادهازکتبوجزواتمنتشره،درطول12جلسهودرمدتسهماه،هفتهاییکجلسهدوساعتههمراهبابرنامههایروتیندرمرکز،روشهای از آموزشی، کالسهای برگزاری جهت شد. برگزارآموزشگروهی،پرسشوپاسخ،بارشافکاروسخنرانیاستفادهشدوازپوسترهایآموزشی،عکسهاوجزوههایسادهومصورنیزبهرهگرفتهشد.ازسالمندانخواستهشداصولیکهآموزشاز اطمینان برای گیرند. کار به هرکالس از بعد را میبینندماندگاریبرنامههایآموزشی،درابتدایهرجلسه،یکسناریومطرحمیشدونظرایشاندربارهمسئلهمطرحشدهگرفتهمیشد.سؤاالتدرراستایمطالبیبودکهدرجلسهگذشتهبهآنهامطالب بهکارگیری موجب مسئله این بود. دادهشده آموزشیادگرفتهشدهوتکراروتمرینبیشتروپایاییذهنیتجدیددرموردمسائلمطرحشدهبود.دراینراستا،درطولمدتمداخله،
برایگروهکنترل،هیچبرنامهآموزشیبرگزارنشد.
استنباطی و توصیفی سطح دو در دادهها پژوهش این درتحلیلشدند.درسطحتوصیفیازشاخصهایمیانگینوانحرافاستانداردودرسطحاستنباطیبرایآزمونفرضیههایآماریازروشتحلیلکوواریانسچندمتغیری)مانکووا(بااستفادهازنسخه20نرمافزارSPSSاستفادهشد.دراینپژوهشپرسشنامهپرسشنامه و آکسفورد8 شادکامی پرسشنامه اشنایدر، امیدکیفیتزندگیسازمانبهداشتجهانیدردومرحلهپیشآزمون)بالفاصلهقبلازآموزش(وپسازآزمون)پسازاتمامدورههای
درمانی(درشرکتکنندگانگروهآزمایشوکنترلاجراشدند.
پرسش نامه امید اشنایدر
اشنایدر امید پرسشنامه از امید سطح اندازهگیری جهت اشنایدر که است ابزاری12سؤالی مقیاس، این شد. استفادهوهمکارانتدوینکردهاندوشاملدوخردهمقیاسگذرگاهوانگیزشاست]32[.برایپاسخدادنبههرپرسش،پیوستاریازکاماًلغلطتاکاماًلدرستدرنظرگرفتهشدهاست.اشنایدروپترسونرواییمحتوایاینمقیاسرانیزتأییدکردهاند]32[.اعتباراینمقیاس،درنسخهایرانیباروشهمسانیدرونیبررسیشدوآلفایکرونباخ0/89بهدستآمد]33[.درمطالعهحاضر،ضریبآلفایکرونباخ0/91برایاینپرسشنامهبهدستآمد.
پرسش نامه شادکامی آکسفورد
اینپرسشنامهتوسطآرگیلوهیلز9تهیهشدهاست.درساختاینپرسشنامه،آرگیلپسازرایزنیباآرونبک10،بر
8. Oxford Happiness Inventory9. Hills10. Aaron Beck
محمد اورکی و همکاران. اثربخشی آموزش توانمند سازی خودمراقبتی بر امید به زندگی و شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان در مراکز مراقبت از سالمندان ایرانی شهر دبی
326
پاییز 1398. دوره 14. شماره 3
آنشدجملههایپرسشنامهافسردگیبکرامعکوسکندوبهاینترتیب21سؤالتهیهکرد.سپس11سؤالدیگربهآنافزودتاسایرجنبههایشادکامیرانیزدربرگیرد.درنهایت،باایجادتغییردربرخیازسؤاالتآزمونوحذفسهسؤال،فرمنهاییبه29سؤالکاهشیافت]34[.اینآزموندارای29سؤالچهارگزینهایاستکهبهترتیبازصفرتاسهنمرهگذاریمیشودوجمعنمرههایسؤاالت،نمرهکلمقیاسراتشکیلمیدهدتا87است]35[.پرسشنامهشادکامی ازصفر دامنهآن کهآکسفورداعتبارورواییباالییدرداخلوخارجایراندارد.آرگیلوهمکاران،ضریبآلفای0/90وفرانسیسآلفایکرونباخ0/92]35[.همچنینکشاورزضریب آوردهاند بهدست آن برای راپایاییاینپرسشنامهرابااستفادهازروشآلفایکرونباخ0/82آلفایکرونباخ آورد]36[.درتحقیقحاضر،ضریب بهدست
0/90برایپرسشنامهشادکامیآکسفوردحاصلشد.
پرسش نامه کیفیت زندگی
ارزیابی ازفرمکوتاهمقیاس برایسنجشکیفیتزندگی کیفیتزندگیسازمانبهداشتجهانیاستفادهشدکهدراصلحاوی26سؤالاست]37[.بهطورکلیاینپرسشنامهچهارخردهمقیاسداردکهچهاردامنهاززندگیراارزیابیمیکندوعبارتهستندازسنجشسالمتجسمی،سالمتروانی،روابطاجتماعیومحیطزندگی.نمرههرسؤالدردامنهایازیکتاپنجقراردارد.درنتایجگزارششدهتوسطگروهسازندگانمقیاسکیفیتزندگیسازمانبهداشتجهانیکهدر15مرکزبینالمللیاینسازمانانجامشده،ضریبآلفایکرونباخبین0/73تا0/89برایزیرمقیاسهایچهارگانهوکلمقیاسگزارششدهاست
.]38[
این کرونباخ آلفای و بازآزمایی پایایی نصیری نیز ایران در.]38[ داد گزارش و0/84 با0/67 برابر ترتیب به را مقیاسهمچنینرحیمیضریبآلفایکرونباخبرایکلمقیاسرابرابربا0/88،برایسالمتجسمی0/70،برایسالمتروانی0/77،وبرایروابطاجتماعی0/65وبرایکیفیتمحیطزندگیبرابربا0/77گزارشکردهاست]39[.درتحقیقحاضرآلفایکرونباخ
برایکلمقیاسبرابربا0/92بهدستآمد.
یافته ها
جدولشماره1میانگینوانحرافاستانداردنمرههایافرادو امید،شادکامی متغیرهای در را وکنترل آزمایش درگروهکیفیتزندگینشانمیدهد.جهتبررسینرمالبودندادههادر آن نتایج که استفادهشد کولموگروفاسمیرنوف آزمون ازجدولشماره2نشاندادهشدهاست.نتایجغیرمعنیدارآزموننشاندهنده پژوهش متغیرهای برای کولموگروفاسمیرنوف
نرمالبودنتوزیعاینمتغیرهابود.
تساوی کوواریانس تحلیل انجام پیشفرضهای ازکوواریانسهاست.اینپیشفرضازطریقآزمونباکسبررسیشد.جدولشماره3نتایجحاصلازآزمونباکسدربارههمسانینشان را زندگی کیفیت و شادکامی امید، کوواریانسهایمیشود، مشاهده 3 شماره جدول در که همانطور میدهد.نتایجغیرمعنیدارنشاندهندهپیشفرضتساویکوواریانسهادیگر عبارت به .)P>0/05( بود وابسته متغیرهای تمامی درکوواریانسهایاروابطبینمتغیرهایوابسته،درجامعهبرابراست
وبنابراینامکاناستفادهازشیوهتحلیلکوواریانسوجوددارد.
همچنینپیشفرضدیگراجرایتحلیلکوواریانس،همگنیواریانساست.اینپیشفرضبااستفادهازآزمونلوینانجامشدونتایجآندرجدولشماره4نشانازنتایجغیرمعنادارآزموننشاندهندههمگنی برایمتغیرهایپژوهشداشتکه لوینواریانسهایاینمتغیرهابود.نتایجتحلیلکوواریانسدرجداول
شماره5و6نشاندادهشدهاست.
نتایجآزمونهایتحلیلکوواریانسچندمتغیریباواردکردننمراتپیشآزمونبهعنوانمتغیرکنترلدرجدولشماره5آمدهاست.همانگونهکهمشاهدهمیشودنتایجآزمونالمبدابهعنوانرایجترینآزمونمدنظردرتحلیلکوواریانسچندمتغیریو آزمایش بینگروه تفاوتمعنیداری استکه آن از حاکیکنترلدرنمراتپسآزمونوجوددارد)P>0/001،F=6/13(ومجذوراتانیزنشانمیدهد42درصدواریانسنمراتدوگروه
مربوطبهعضویتگروهیاست.
در را کنترل و آزمایش گروه بین تفاوت 6 شماره جدولامید،شادکامیوکیفیتزندگیدرپسآزموننشانمیدهد.همانطورکهمشاهدهمیشودبیندوگروهدرنمراتپسآزمون)P>0/001،F=27/55(شادکامی،)P>0/001،F=18/78(امیدمعنیداری تفاوت )P>0/001 ،F=54/30( زندگی کیفیت ووجوددارد.بهعبارتدیگر،دراینجانیزباوجودکنترلنمراتکیفیت و شادکامی امید، نمرات میزان متغیرها، پیشآزموناز بعد و پسآزمون در آزمایش گروه و یافت افزایش زندگیمداخلهنسبتبهگروهکنترلکاهشمعنادارینشانداد.بنابراینباتوجهبهنتایجبهدستآمدههرسهفرضیهاینتحقیقتأییدشد.بهعبارتدیگرآموزشتوانمندسازیخودمراقبتیباعثافزایش
امید،شادکامیوکیفیتزندگیدرسالمندانشد.
بحث
توانمندسازی آموزش اثربخشی حاضر پژوهش هدفزندگی کیفیت و شادکامی زندگی، به امید بر خودمراقبتیسالمنداندرمراکزمراقبتازسالمندانایرانیشهردبیبود.نتایجاینپژوهشنشاندادآموزشخودمراقبتیتوانستباعثافزایشامید،شادکامیوکیفیتزندگیدرسالمندانشود.اینو وهمکاران؛کشتکاران هاشملو دیویس؛ یافتههای با نتیجه
محمد اورکی و همکاران. اثربخشی آموزش توانمند سازی خودمراقبتی بر امید به زندگی و شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان در مراکز مراقبت از سالمندان ایرانی شهر دبی
32۷
پاییز 1398. دوره 14. شماره 3
همکارانوعلیمحمدیوهمکارانهمسوبود]23،26،28[.
نتایجمطالعاتگوناگوننشاندادهاندباافزایشسن،بهعلتاختالالتیکهدرسیستمهایمختلفبدنفردصورتمیگیرد،به فرد وابستگی حرکتی، محدودیتهای علت به بهخصوصدیگراندرانجامکارهایروزانهافزایشمییابدکهاینعوامل
زندگی کیفیت بر درنتیجه و احساسخوببودن در میتواندفرد،تأثیرزیادیداشتهباشد]15[.بنابراینآموزشخودمراقبتیبهویژهدرزمینهورزشمناسب،تغذیهسالم،کنترلشاخصهایمهمبدننظیرفشارخونوغیرهمیتواندازناتوانیهایحرکتیسالمندانجلوگیریکندیاناتوانیهایموجودرابهبودبخشد
جدول ۱. امید، شادکامی و کیفیت زندگی در پیش آزمون و پس آزمون به تفکیک گروه هاى آزمایش و کنترل
گروهمتغیرهاانحراف معیارمیانگین
پس آزمونپیش آزمونپس آزمونپیش آزمون
امید4/449/053/031/06گروه آزمایش4/324/703/053/04گروه کنترل
شادکامی26/1372/148/154/66گروه آزمایش25/1626/109/219/01گروه کنترل
کیفیت زندگی45/5098/1015/127/06گروه آزمایش47/6048/1016/0815/06گروه کنترل
جدول 2. نتایج حاصل از آزمون کولموگروف اسمیرنوف
کیفیت زندگیشادکامیامیدمتغیرهای پژوهش
0/200/180/60کولموگروف اسمیرنوف
0/160/120/19سطح معنی داری
جدول 3. نتایج حاصل از آزمون باکس درباره همسانی کوواریانس هاى متغیرهاى وابسته در گروه آزمایش و کنترل
سطح معنی داریMFمتغیرها
2/301/100/12امید3/202/270/45شادکامی
1/010/980/60کیفیت زندگی
جدول4. نتایج آزمون لوین براى بررسی همگنی واریانس نمرات درون گروهی آزمودنی ها
سطح معنی داریFمتغیرها
0/800/12امید2/600/32شادکامی
6/300/60کیفیت زندگی
جدول 5. خالصه نتایج تحلیل کوواریانس چند متغیرى مربوط به تفاوت بین گروه آزمایش و کنترل
توان آماریمجذور اتامعنی داریFمقدارآزمون ها
0/546/130/0010/420/75المبدای ویلکز
محمد اورکی و همکاران. اثربخشی آموزش توانمند سازی خودمراقبتی بر امید به زندگی و شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان در مراکز مراقبت از سالمندان ایرانی شهر دبی
32۸
پاییز 1398. دوره 14. شماره 3
ودرنتیجهباعثافزایشامیدوشادکامیومتعاقبآنافزایشکیفیتزندگیشود.ماکنباچ11وهمکارانوهاورو12وهمکاراننشاندادندامیدبهزندگیباشاخصهایبهداشتیودرمانی،سالمتروان،روابطخانوادگیوخویشاوندی،مشارکتاجتماعی،رابطه دارای اجتماعی روابط و رفاهی امکانات تأهل، وضعیتافزایش باعث خودمراقبتی .]40، 41[ است بوده معناداریبهداشتوسالمتجسمانیوروانیوافزایشروابطاجتماعیمیشودوسالمتجسموروانوروابطاجتماعیمناسبمیتواندسطحامیدوشادمانیوکیفیتزندگیدرسالمندانرادرحد
مطلوبینگهدارد.
رفتارهایخودمراقبتیارتقا،شاملرفتارهایتغذیهایسالم،استرس، مدیریت غیره، و ورزش نظیر جسمانی فعالیتهایقبال در مسئولیتپذیری و معنوی رشد بینفردی، ارتباطاتبرنامههایخودمدیریتی است]24[. وغیره وضعیتسالمتیوخودمراقبتیبرایکنترلبیماریهایمزمنارائهشدهاست.اینبرنامهباعثپیشگیریوحتیبهتأخیرانداختنناتوانیدرافرادیکهبیماریهایمزمنیچونآرتریت،بیماریهایقلبییافشارخوندارند،میشود.بااجرایبرنامههایخودمراقبتیمیتوانتواناییعملکردافرادسالمندراحفظکردوبهبودبخشید]42[.فعالیتهایروزانهزندگیمانندورزش،تغذیه،استراحتمتغیرهایخودمراقبتی عنوان به روانی و بهداشتجسمی ودارند فعالی زندگی افرادیکهسبک .]43[ استفادهمیشوندنسبتبهافرادکمتحرک،کمترافسردههستندوبیشترشادمانوامیدوارند،ازرضایتمندی،تعاملاجتماعیوروابطاعتمادآمیزمثبتتریدارندوبنابراینکیفیتزندگیبیشتریدارند.آموزشخودمراقبتیمیتواندسطحفعالیتفیزیکیوسالمتروانیرابهسطحبهینهایبرساند.براینگهداریکیفیتزندگیسالمنداندرسطحباال،فعالیتفیزیکیوسالمتروانیمهمهستند]18[.تغذیهسالمکهازعناصرتشکیلدهندهخودمراقبتیاستنقشمهمیدرسالمتیسالمندانبازیمیکندوسبببهتأخیرافتادن
خطربیماریهامیشود]44[.
11. Mackenbach12. Hawro
درسالهایاخیربهتوانمندسازیسالمندانازطریقآموزشخودمراقبتیتوجهبسیاریشدهاست.آموزشخودمراقبتیبهارتقایخودتدبیری،کاهشدردوپیشگیریازبیماریهاکمکمیکندوفرددانشبرایتصمیمگیریوحلمشکالتمربوطبهخودرایادمیگیرد]45[.خودمراقبتیاقداماتوفعالیتهایآگاهانه،آموختهشدهوهدفداریاستکهتوسطفردبهمنظورانجام خانواده و خود ارتقایسالمت و تأمین و حیات حفظمیشود.خودمراقبتیقسمتیاززندگیروزانهاستوجایگزینمراقبتتخصصیوسازمانینیست،بلکهمکملآناستوبیشتربهمعنایتعاملباسیستممراقبتازسالمتاستتااستقاللتقویت دستاوردهای مهمترین تخصصی. مراقبت سیستم ازخودمراقبتیایناستکهافرادتصمیماتدرستیدربارهاستفادهصحیحازمراقبتهایبهداشتیبگیرندورفتارهایمراقبتازخود
رابهطورمناسبانتخابواجراکنند.
خودمراقبتیعملیاستکهدرآنهرفردیازدانش،مهارتوتوانخودبهعنوانیکمنبعاستفادهمیکندتابهطورمستقلبه الگویزندگیوتوجه ازسالمتخودمراقبتکند.اصالحکیفیتآنتاحـدبسیارزیــادیمــیتوانــدباعــثافــزایشکــاراییواســتقاللســالمندانشودوآنهارادرکنتــرلعــوارضمتعــددسالمندیودرمانهایمختلفآنکمککند]46[.تغییردرشیوهزندگیوگرایشسالمبهزندگیباتغذیـهمناسب،اسـتفادهازمکمـلهـایغـذایی،ورزشمـنظم،کاهشوزن،کاهشاسترس،کاهشدریافتچربی،عـدماستفادهازدود،کاهشمصرفنمک،خـودداریازخـوددرمانی،مصرفمیوههـاوسـبزیجاتدررژیـمغـذایی،کنترلروزانهفشارخونوافزایشمصرفآب،امکانپذیراست]47[.بهعبارتدیگردورکنمهمواساسیبرایحفظوارتقایکیفیتزندگیسالمندان،فعالیتفیزیکیوسالمتروانیاست]5[وآموزشخودمراقبتیممکن
استموجباتتأمینایندورکنحیاتیرافراهمآورد.
نتیجه گیری نهایی
اینپژوهشباتوجهبهاینکهفقطرویسالمندانساکندرآسایشگاهانجامشده،درتعمیمپذیرینتایجدارایمحدودیتهاییخودگزارشدهی پرسشنامههای از استفاده همچنین است.
جدول 6. نتایج تحلیل هاى کوواریانس براى بررسی اثربخشی آموزش توانمند سازى خودمراقبتی بر متغیرها بعد از کنترل اثر پیش آزمون
مجموع متغیرهای وابستهمجذورات
درجه آزادی
میانگین مجذورات
Fاندازه اثرمجذور اتاسطح معنی داری
پس آزمون80/86238/9318/780/0010/250/75امید
270/792200/6527/550/0010/490/90شادکامی386/832217/3054/300/0010/500/98کیفیت زندگی
محمد اورکی و همکاران. اثربخشی آموزش توانمند سازی خودمراقبتی بر امید به زندگی و شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان در مراکز مراقبت از سالمندان ایرانی شهر دبی
32۹
پاییز 1398. دوره 14. شماره 3
دیگر از زندگی، کیفیت و شادکامی امید، منظورسنجش بهمطالعه این در همچنین است. پژوهش این محدودیتهایسالمندانبیمارودارایمحدودیتحرکتیواردمطالعهنشدندکهایننیزازدیگرمحدودیتهایاینپژوهشبود.اماصرفنظرازاینمحدودیتها،اینپژوهشتوانستاثربخشیآموزشتوانمندسازیخودمراقبتیرادرجهتافزایشامید،شادکامیوکیفیتزندگیدرسالمندانساکندرآسایشگاهروشنکند.دستاورداصلیاینمطالعهایناستکهاگرسالمندانبیاموزندچگونهبایدباقیماندهعمرخودرادرآرامشوآسایشبگذرانند،میتوانندعواملکاهشدهندهامید،شادکامیوکیفیتزندگیمیرسد نظر به کنند. متعادل مطلوبتری نحو به را خودبهکارگیریبرنامههایآموزشیمرتبطباسالمتیبرایسالمندانبهبود را آنان زندگی ابعاد تمام ومیتواند است یکضرورت
بخشد.
مالحظات اخالقی
پیروي از اصول اخالق پژوهش
ــهرعایــتشــدهاســت. همــهاصــولاخالقــیدرایــنمقالشــرکتکنندگاناجــازهداشــتندهــرزمــانکــهمایــلبودنــدازپژوهــشخــارجشــوند.همچنیــنهمــهشــرکتکنندگاندرجریــانرونــدپژوهــشبودنــد.اطالعــاتآنهــامحرمانــهنگــه
داشــتهشــد.
حامی مالی
اینتحقیقهیچکمکمالیخاصیازسازمانهایتأمینمالیدربخشهایدولتی،تجارییاغیرانتفاعیدریافتنکردهاست.
مشارکت نویسندگان
ــارکت ــهمش ــنمقال ــازیای ــندگاندرآمادهس ــامنویس تمداشــتهاند.
تعارض منافع
بنابراظهارنویسندگان،اینمقالهتعارضمنافعندارد.
محمد اورکی و همکاران. اثربخشی آموزش توانمند سازی خودمراقبتی بر امید به زندگی و شادکامی و کیفیت زندگی سالمندان در مراکز مراقبت از سالمندان ایرانی شهر دبی
330
Autmn 2019. Vol 14. Issue 3
References[1] Shahbazzadegan B, Farmanbar R, Ghanbari A, Atrkar Roshan Z,
Adib M. [The effect of regular exercise on self-esteem in elderly residents in nursing homes (Persian)]. Journal of Ardabil Univer-sity of Medical Sciences. 2008; 8(4):387-93.
[2] Kinsella KG, Phillips DR. Global aging: The challenge of success.Washington DC: Population Reference Bureau; 2005.
[3] Tinker A. The social implications of an ageing population. Mechanisms of Ageing and Development. 2002; 123(7):729-35.[DOI:10.1016/S0047-6374(01)00418-3]
[4] Donmez L, Gokkoca Z, Dedeoglu N. Disability and its effects on quality of life among older people living in Antalya city center, Turkey. Archives of Gerontology and Geriatrics. 2005; 40(2):213-23. [DOI:10.1016/j.archger.2004.08.006] [PMID]
[5] Dausch JG. Aging issues moving mainstream. Journal of the Academy of Nutrition and Dietetics. 2003; 103(6):683-4.[DOI:10.1053/jada.2003.50155] [PMID]
[6] Vahdani Nia MS, Gashtasbi A, Montazeri A, Charmed F. [Health-related quality of life in the elderly: A population study (Persian)]. Payesh. 2005; 4(2):113-20.
[7] Smedema SM, Chan JY, Phillips BN. Core self-evaluations and Snyder’s hope theory in persons with spinal cord injuries. Rehabilitation Psychology. 2014; 59(4):399-406. [DOI:10.1037/rep0000015] [PMID]
[8] Baily TC, Snyder CR. Satisfaction with life and hope: A look at age and marital status. Psychological Record. 2007; 57(2):233-40. [DOI:10.1007/BF03395574]
[9] Golparvar M, Bozarmari Kh, Kazemi MS. [Therelationship be-tween components of retirement syndrome with general health symptoms in retired elderly (Persian)]. Iranian Journal of Aging. 2012; 6(20):15-25.
[10] Alexander ES, Onwuegbuzie AJ. Academic procrastination and the role of hope as a coping strategy. Personality and Individual Differences. 2007; 42(7):1301-10. [DOI:10.1016/j.paid.2006.10.008]
[11] Argyle M. The Psychology of Happiness. London: Rutledge; 2013.
[12] Tuntichaivanit C, Nanthamongkolchai S, Munsawaengsub C, Charupoonphol P. Life happiness of the elderly in Rayong Prov-ince. Journal of Public Health. 2009; 39(1): 34-47.
[13] Jones TG, Rapport LJ, Hanks RA, Lichtenberg PA, Telmet K. Cognitive and psycho logical predictors of subjectiue well-be-ing in urban older adults. The Clinical Neuropsychogist. 2003; 17(1):8-13.[DOI:10.1076/clin.17.1.3.15626] [PMID]
[14] World Health Organization. The world health report 2002: Reducing risks, promoting healthy life. World Health Organi-zation; 2002.
[15] Mellor D, Russo S, McCabe MP, Davison TE, George K. De-pression training program for caregivers of elderly care re-cipients: Implementation and qualitative evaluation. Journal of Gerontological Nursing. 2008; 34(9):8-15. [DOI:10.3928/00989134-20080901-09] [PMID]
[16] Fassino S, Leombruni P, Daga GA, Brustolin A, Rovera GG, Fabris F. Quality of life in dependent older adults living at home. Archives of Gerontology and Geriatrics. 2002; 35(1):9-20. [DOI:10.1016/S0167-4943(01)00210-2]
[17] Hellström Y, Persson G, & Hallberg I. R. Quality of life and symptoms among older people living at home. Journal of Advanced Nursing. 2004; 48(6):584-93. [DOI:10.1111/j.1365-2648.2004.03247.x] [PMID]
[18] Demura S, Sato S. Relationships between depression, lifestyle and quality of life in the community dwelling elderly: A com-parison between gender and age groups. Journal of Physiological Anthropology and Applied Human Science. 2003; 22(3):159-66. [DOI:10.2114/jpa.22.159] [PMID]
[19] Osada H, Shibata H, Haga H, Yasumura S. [Relationship of physical condition and functional capacity to depressive status in person aged 75 years]. [Nihon koshu eisei zasshi] Japanese Jour-nal of Public Health. 1995; 42(10):897-909.
[20] Kun LG. Telehealth and the global health network in the 21st century. From homecare to public health informatics. Comput-er Methods and Programs in Biomedicine. 2001; 64(3):155-67.[DOI:10.1016/S0169-2607(00)00135-8]
[21] George JB. Nursing Theories: The Base for Profession-al Nursing Practice. Nursing Research. 1985; 34(6):356.[DOI:10.1097/00006199-198511000-00014]
[22] Söderhamn O, Lindencrona C, Ek AC. Ability for self-care among home dwelling elderly people in a health district in Swe-den. International Journal of Nursing Studies. 2000; 37(4):361-8. [DOI:10.1016/S0020-7489(00)00015-8]
[23] Davies N. Promoting healthy ageing: The importance of lifestyle. Nursing Standard. 2011; 25(19):43-9. [DOI:10.7748/ns.25.19.43.s51] [PMID]
[24] Walker SN, Volkan K, Sechrist KR, Pender NJ. Health-pro-moting life styles of older adults: Comparisons with young and middle-aged adults, correlates and patterns. Advances in Nurs-ing Science. 1988; 11(1):76-90. [DOI:10.1097/00012272-198810000-00008] [PMID]
[25] Patterson SL, Rodgers MM, Macko RF, Forrester LW. Effect of treadmill exercise training on spatial and temporal gait param-eters in subjects with chronic stroke: A preliminary report. Journal of Rehabilitation Research and Development. 2008; 45(2):221-8. [DOI:10.1682/JRRD.2007.02.0024] [PMID] [PMCID]
[26] Hashemlo L, Hemmati Maslakpak M, Khalkhali H. [The effect of Orem self-care program performance on the self- care ability in elderly (Persian)]. Journal of Urmia Nursing and Midwifery Fac-ulty. 2013; 11(2):119-26.
[27] Keshtkaran, Z, Ghodsbin, F, Solouki, S, Razeghi M, Zare N. The impact of self care education on quality of life of those clients suf-fering from osteoarthritis in rehabilitation centers of Shiraz Uni-versity of Medical Science (Iran). Journal of Babol University of Medical Sciences. 2010; 12(1):65-70.
[28] Alimohamadi N, Pahlavan Zade S, Soltani MH, Hasanzade A. [Effect of self-care on quality of life of multiple sclerosis patients (Persian)]. Journal of Shahrekord University of Medical Sciences. 2001; 3(2):79-86
[29] Lee JE, Han HR, Song H, Kim J, Kim KB, Ryu JP, et al. Cor-relates of self-care behaviors for managing hypertension among Korean Americans: A questionnaire survey. International Jour-nal of Nursing Studies. 2010; 47(4):411-7.[DOI:10.1016/j.ijnurs-tu.2009.09.011] [PMID]
[30] Wang LY, Chang PC, Shih FJ, Sun CC, Jeng C. Self-care be-havior, hope, and social support in Taiwanese patients awaiting
Oraki M, et al. Self-care Empowerment Training on Quality of Life of the Elderly. Iranian Journal of Ageing. 2019; 14(3):320-331.
331
Autmn 2019. Vol 14. Issue 3
heart transplantation. Journal of Psychosomatic Research. 2006; 61(4):485-91. [DOI:10.1016/j.jpsychores.2004.11.013] [PMID]
[31] Riegel B, Carlson B, Glaser D. Development and testing of a clinical tool measuring self-management of heart failure. Heart & Lung: The Journal of Acute and Critical Care. 2000; 29(1):4-15. [DOI:10.1016/S0147-9563(00)90033-5]
[32] Snyder CR, Peterson C. Handbook of positive psychology.US: Oxford University Press; 2000.
[33] Bijari H, Ghanbari H, Abadi B, Agha Mohammadian Sharabaf HR. [The effectiveness of group therapy based on hope therapy approach on increasing life expectancy of women with breast can-cer (Persian)]. Journal of Educational Psychology Studies. 2010; 10(1):172-84.
[34] Car A. Positive psychology, the science of happiness and human strengths. New York: Brun-ner-Routledge Ltd; 2004.[DOI:10.4324/9780203506035]
[35] Alipoor A, Agah Heris M. [Reliability and validity of the oxford happiness inventory among iranians (Persian)]. Journal of Devel-opment of Psychology. 2007; 3(12):287-98.
[36] Alipoor A, Noorbala AA. A preliminary evaluation of the va-lidity and reliability of the Oxford Happiness Questionnaire in students in the universities of Tehran. Iranian Journal of Psychia-try & Clinical Psychology. 1999; 5(1-2):55-66
[37] World Health Organization. The World Health Organization Quality of Life scale (WHOQOL): Development and general psy-chometric properties, Social Science and Medicine. 1998; 46(1):569 -85. [DOI:10.1016/S0277-9536(98)00009-4]
[38] Nasiri H. Validity and reliability of the World Health Organiza-tion Short Quality of Life scale and its Iranian version (Persian)]. Paper presented at: 3rd National Seminar of Student's Mental Health. 24-25 May 2006; Tehran, Iran.
[39] Rahimi M , Khayer M. [The effect of family communication pat-terns on the quality of life of a group of students (Persian)] [MSc. thesis]. Shiraz: Shiraz University; 2008.
[40] Mackenbach JP, Hu Y, Looman CWN. Democratization and life expectancy in Europe, 1960–2008. Social Science & Medicine. 2013; 93:166-75. [DOI:10.1016/j.socscimed.2013.05.010] [PMID]
[41] Hawro T, Maurer M, Hawro M, Kaszuba A, Cierpiałkowska L, Królikowska M, Zalewska A. In psoriasis, levels of hope and quality of life are linked. Archives of Dermatology Research. 2014; 306(7):661-6. [DOI:10.1007/s00403-014-1455-9] [PMID] [PMCID]
[42] Lorig KR, Sobel DS, Stewart AL, Brown Jr, Bandura A, Ritter P, et al. Evidence suggesting that a chronic disease self-manage-ment program can improve health status while reducing hos-pitalization: A randomized trial. Medical Care. 1999; 37(1):5-14. [DOI:10.1097/00005650-199901000-00003] [PMID]
[43] Backman K, Hentinen M. Model for the self-care of home-dwelling elderly. Journal of Advanced Nursing. 1999; 30(3):564-72.[DOI:10.1046/j.1365-2648.1999.01125.x] [PMID]
[44] Unosson M. Malnutrition in 31 hospitalized elderly patients. [PhD. dissertation]. Linköping: Link.ping University; 1993.
[45] Labus J, Lauber A. Patient education and prevention medicine, 1st ed. New Orleans: W.B Saunders Publication; 2001.
[46] Van Malderen L, Mets T, Gorus E. Interventions to enhance the Quality of Life of older people in residential long-term care: A
systematic review. Ageing Research Reviews. 2013; 12(1):141-50.[DOI:10.1016/j.arr.2012.03.007] [PMID]
[47] Shatenstein B, Kergoat MJ, Reid I. Poor nutrient intakes dur-ing 1-year follow-up with community-dwelling older adults with early-stage Alzheimer dementia compared to cognitively intact matched controls. Journal of the American Dietetic Association. 2007; 107(12):2091-9.[DOI:10.1016/j.jada.2007.09.008] [PMID]
Oraki M, et al. Self-care Empowerment Training on Quality of Life of the Elderly. Iranian Journal of Ageing. 2019; 14(3):320-331.
Related Documents
