Hoofdstuk 7 Queen Bee: Melissa Miel
Peinzend zit
Melissa in de zetel.
Ze heeft net iets
bedacht: ze wil nog
wel opnieuw een
groot gezin, maar…
ze voelt zich wel
elke dag ouder
worden.
Hoe moet ze dit
gaan aanpakken?
Meteen neemt ze de
telefoon, en tikt het
nummer in dat in
het boekje stond.
“Het levenselixir, ja.
Zou ik dat kunnen
bestellen?”
Nadat ze nog een
paar bekers van het
levenselixir heeft
gedronken, gaat ze
kennismaken met
de leverancier.
Steven heet hij, en
hij is heel aardig.
Héél aardig, zelfs!
Want na een paar
uur kan Melissa
zich niet meer
inhouden, en kust
ze hem impulsief op
de mond.
Tot laat die avond
blijven Melissa en
Steven plezier
maken.
En op het einde
geeft Steven te
kennen, dat hij
eigenlijk niet naar
huis wil.
“Wel dan?”,
vraagt Melissa,
terwijl ze hem
uitdagend aankijkt,
“Waarom blijf je
dan niet meteen
hier?”
Steven gaat
dankbaar op het
aanbod in, en even
later geniet het
jonge koppel van
hun eerste nacht
samen in bed.
Steven heeft
zichzelf intussen
een nieuw uiterlijk
aangemeten.
“Zo, eindelijk kan ik
die verkoperskleren
aan de haak
hangen! Ik ben echt
wel wat meer dan
alleen dat blauwe
uniformpje!”
En hij gaat ook
maar meteen op
zoek naar een
nieuwe job:
“Ik ben wel eens
aan wat anders toe.
En nu ik dan toch
een vrouw heb
gevonden om een
gezinnetje mee te
stichten, kan ik
eindelijk aan mijn
levenswens
beginnen!”
Jammer genoeg
kan hij niks vinden
in de
Gezondheidszorg.
Hij kiest voorlopig
maar voor een
baantje in de
Criminaliteit.
“Wat heb ik weer
een verschrikkelijke
honger!”,
denkt ze bij
zichzelf, terwijl ze
haar derde tosti
naar binnen werkt.
Ze heeft al wel een
vermoeden waar
die vreselijke
honger vandaan
kan komen, maar
zet de gedachte
even opzij.
In plaats daarvan
gaat ze maar wat
sporten, om zo snel
mogelijk promotie
te kunnen maken.