Przygotowanie chorego do zabiegu operacyjnego. Przygotowanie do zabiegu operacyjnego obejmuje zarówno sferę psychiczną, jak i sferę fizyczną. Oba obszary przygotowania są bardzo ważne, a czynności, jakie podejmuje w ich ramach pielęgniarka, należą do istotnych elementów stanowiących o bezpieczeństwie pacjenta i pomyślnym przebiegu zabiegu operacyjnego. Przygotowanie psychiczne chorego do operacji Przed zabiegiem operacyjnym, jak i przed każdym badaniem, zwlaszcza inwazyjnym, pacjent może odczuwać niepokój. Lęk towarzyszący zabiegowi ma z reguly ścisly związek z : • rozleglością planowanego zabiegu operacyjnego, • z osobowością chorego, • wiekiem pacjenta, • z plcią ( badania wskazują iż kobiety wykazują wyższy poziom lęku niż mężczyźni ), • z wyksztalceniem, • z rokowaniem, • ze znieczuleniem, ( znieczulenie samo w sobie może być stresogenne, zwlaszcza znieczulenie ogólne z „wylączeniem” świadomości i odruchów- pacjent jest wówczas calkowicie zależny od osób drugich i obslugiwanej przez nie aparatury medycznej ) Pacjent z wysokim poziomem lęku może podchodzić do wszelkich procedur medycznych podejmowanych na jego ciele z dużą rezerwą ( a przez to może nie wyrazić na nie zgody). Ważna jest zatem przedoperacyjna rozmowa z chorym, mająca na celu wyjaśnienie wszelkich niezrozumialych dla niego kwestii. Przygotowanie psychiczne pacjenta do zabiegu operacyjnego polega przede wszystkim na wyjaśnieniu mu nurtujących go kwestii i rozwianiu wszelkich wątpliwości związanych z procesem leczenia i zabiegiem operacyjnym. Przygotowanie psychiczne może podejmować lekarz, pielęgniarka, psycholog – każdy w ramach swojej wiedzy i kompetencji. Dostarczenie informacji interesujących pacjenta prowadzi do redukcji napięć i niepewności, co powoduje poprawę stanu emocjonalnego chorego oraz
13
Embed
Przygotowanie chorego do zabiegu operacyjnego. · niepokoju, zaburzeniami snu ... diecie, używki), hemoliza, wiek i płeć. Błędy przedlaboratoryjne nie zmieniają wiarygodności
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Przygotowanie chorego do zabiegu operacyjnego.
Przygotowanie do zabiegu operacyjnego obejmuje zarówno sferę psychiczną,
jak i sferę fizyczną. Oba obszary przygotowania są bardzo ważne, a czynności,
jakie podejmuje w ich ramach pielęgniarka, należą do istotnych elementów
stanowiących o bezpieczeństwie pacjenta i pomyślnym przebiegu zabiegu
operacyjnego.
Przygotowanie psychiczne chorego do operacji
Przed zabiegiem operacyjnym, jak i przed każdym badaniem, zwłaszcza
inwazyjnym, pacjent może odczuwać niepokój.
Lęk towarzyszący zabiegowi ma z reguły ścisły związek z :
• rozległością planowanego zabiegu operacyjnego,
• z osobowością chorego,
• wiekiem pacjenta,
• z płcią ( badania wskazują iż kobiety wykazują wyższy poziom
lęku niż mężczyźni ),
• z wykształceniem,
• z rokowaniem,
• ze znieczuleniem, ( znieczulenie samo w sobie może być
stresogenne, zwłaszcza znieczulenie ogólne z „wyłączeniem”
świadomości i odruchów- pacjent jest wówczas całkowicie zależny
od osób drugich i obsługiwanej przez nie aparatury medycznej )
Pacjent z wysokim poziomem lęku może podchodzić do wszelkich procedur
medycznych podejmowanych na jego ciele z dużą rezerwą ( a przez to może nie
wyrazić na nie zgody).
Ważna jest zatem przedoperacyjna rozmowa z chorym, mająca na celu
wyjaśnienie wszelkich niezrozumiałych dla niego kwestii.
Przygotowanie psychiczne pacjenta do zabiegu operacyjnego polega przede
wszystkim na wyjaśnieniu mu nurtujących go kwestii i rozwianiu wszelkich
wątpliwości związanych z procesem leczenia i zabiegiem operacyjnym.
Przygotowanie psychiczne może podejmować lekarz, pielęgniarka, psycholog –
każdy w ramach swojej wiedzy i kompetencji.
Dostarczenie informacji interesujących pacjenta prowadzi do redukcji napięć i
niepewności, co powoduje poprawę stanu emocjonalnego chorego oraz
zadowolenie z kontaktu z zespołem leczącym, są zadowoleni ze sposobu
leczenia, mniej skłonni do skarg, a rekonwalescencja przebiega u nich szybciej.
Należy jednak pamiętać, że zbyt obszerna informacja może niekiedy
powodować wzrost poziomu lęku u pacjenta, dlatego też należy dostarczać mu
treści najważniejszych i przydatnych w danym momencie.
Pielęgniarka powinna mieć duży udział w edukacji chorego –
• udziela informacji medycznej zgodnie z aktualna wiedzą i ze
swoimi kompetencjami,
• poprzez rozmowę z chorym zmniejsza poczucie lęku,
towarzyszącemu pacjentowi w czasie hospitalizacji,
• rozmawia z chorym przeddzień zabiegu operacyjnego,
• rozmowa z pielęgniarką powinna wyjaśniać zasady oraz celowość
przygotowania do zabiegu operacyjnego,
• rozmowa ma zapewnić poczucie bezpieczeństwa poprzez uzyskanie
dodatkowych informacji na temat czekających go zabiegów i
procedur ( np. wlew doodbytniczy, golenie pola operacyjnego),
• rozmowa pielęgniarki z pacjentem ma rozwiać jego ewentualne
wątpliwości, które mogą powodować u niego stan napięcia
emocjonalnego.
Przygotowanie fizyczne chorego do operacji.
1. Wykonanie podstawowych badań laboratoryjnych:
• grupa krwi i czynnik Rh,
• morfologia krwi,
• podstawowe badania biochemiczne( sód, potas, glukoza)
• EKG,
• Inne badania w zależności od stanu aktualnego pacjenta, jego
choroby podstawowej oraz chorób współistniejących a także od
rodzaju planowego zabiegu operacyjnego (np. czas krwawienia i
krzepnięcia, mocznik, kreatynina, poziom określonych hormonów,
badanie ogólne moczu, RTG i inne).
2. Pomiar wzrostu i masy ciała.
3. Dążenie do optymalizacji stanu zdrowia pacjenta, tak, aby podejmowany
zabieg operacyjny był przeprowadzony w czasie i w warunkach najbardziej
dla niego korzystnych. Optymalizacja stanu zdrowia chorego, ze szczególnym
zwróceniem uwagi na układ krążenia, oddechowy, pokarmowy, nerki,
choroby endokrynologiczne, hematologiczne, neurologiczne oraz zaburzenia
elektrolitowe.
4. Odpowiednie przygotowanie do zabiegu operacyjnego pacjenta z cukrzycą.
• systematyczna kontrola glikemii
• podawanie w ciągłym wlewie dożylnym tzw. GIK z optymalną
( ustaloną przez lekarza ) dawką insuliny krótko działającej lub
płyny infuzyjne niezawierające preparatów 5- 10 % glukozy, np.
0,9% NaCl, PWE.
5. Rozmowa pacjenta przygotowywanego do zabiegu operacyjnego z lekarzem
anestezjologiem. Ma ona na celu ocenę ryzyka znieczulenia, ocenę
aktualnego stanu chorego i współistniejących chorób, analizę wymaganych i
stosowanych do rozpoznania wyników badań laboratoryjnych i dodatkowych
oraz zlecenie choremu leków uspakajających w przeddzień i w dniu operacji.
6. Przygotowanie przewodu pokarmowego pacjenta
• operacja w trybie nagłym, to zabieg nie wcześniej niż 4- 6 godz., od
momentu spożycia ostatniego posiłku,
• założenie sondy żołądkowej w celu opróżnienia żołądka, aby
zapobiec zachłystowemu zapaleniu płuc, jeśli operacja ma być
przeprowadzona natychmiast
• jeśli zabieg w trybie planowym to wstrzymanie się od spożywania
posiłków stałych i płynnych na minimum 6 – 8 godz.,
7. Przygotowanie pola operacyjnego :
• pozbawienia owłosienia skóry wokół planowanego cięcia
chirurgicznego
• wykonanie wieczornej toalety całego ciała ze szczególnym
uwzględnieniem miejsca planowego cięcia samodzielnie przez
chorego lub przez pielęgniarkę(a jeśli jest to możliwe to też toalety
rannej).
Golenie pola operacyjnego powinno odbywać się w dniu zabiegu, wyjątkowo
w przeddzień operacji. Najmniejsze ryzyko zakażenia okolicy planowego cięcia
chirurgicznego występuje wówczas, gdy czas między goleniem a rozpoczęciem
zabiegu operacyjnego jest krótszy niż 1- 2godziny przed planowym zabiegiem
operacyjnym.
8. Poinformowanie pacjenta o tym, że:
• paznokcie u rąk i nóg pacjenta w czasie zabiegu
powinny być pozbawione lakieru,
• na okres zabiegu powinien zdjąć wszystkie metalowe ozdoby –
obrączki, pierścionki, kolczyki, bransolety, naszyjniki, spinki do