-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego.
PROGRAM NAUCZANIA DLA ZAWODU OPERATOR MASZYN I URZĄDZEŃ
METALURGICZNYCH, 812106
O STRUKTURZE PRZEDMIOTOWEJ
wersja przed recenzją (wersja robocza) z dn. 28.06.2012
Warszawa 2012
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 1
SPIS TREŚCI
1. TYP PROGRAMU: przedmiotowy
..................................................................................................................................................................
2 2. RODZAJ PROGRAMU: liniowy
.......................................................................................................................................................................
2 3. AUTORZY, RECENZENCI I KONSULTANCI PROGRAMU NAUCZANIA:
................................................................................................................
2 4. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO
.....................................................................................................................................
2 5. CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO
................................................................................................................................................
3 6. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU OPERATOR MASZYN I
URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ
KSZTAŁCENIA OGÓLNEGO
............................................................................................................................................................................
3 7. INFORMACJA O ZAWODZIE OPERATOR MASZYN I URZĄDZEŃ
METALURGICZNYCH
........................................................................................
3 8. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE OPERATOR MASZYN I
URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH
.............................................. 4 9. POWIĄZANIA
ZAWODU OPERATOR MASZYN I URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH Z INNYMI
ZAWODAMI...........................................................
5 10. CELE SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE OPERATOR MASZYN I
URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH
....................................................... 5 11. PLAN
NAUCZANIA DLA ZAWODU OPERATOR MASZYN I URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH
...............................................................................
7 12. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW
.................................................................................................................
9
1. Podstawy konstrukcji maszyn
..............................................................................................................................................................
10 2. Technologia procesów metalurgicznych
................................................................................................................................................
19 3. Język obcy zawodowy w branży hutniczej
...........................................................................................................................................
26 5. Konstrukcje maszyn
.............................................................................................................................................................................
34 6. Eksploatacja maszyn i urządzeń metalurgicznych – zajęcia
praktyczne
..................................................................................................
40
ZAŁĄCZNIKI
.......................................................................................................................................................................................................
53
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 2
TYP SZKOŁY: zasadnicza szkoła zawodowa
1. TYP PROGRAMU: przedmiotowy
2. RODZAJ PROGRAMU: liniowy
3. AUTORZY, RECENZENCI I KONSULTANCI PROGRAMU NAUCZANIA:
Autorzy: mgr inż. Janina Gasik, mgr inż. Marek Olsza Recenzenci: …
Konsultanci: mgr Zbigniew Zalas
4. PODSTAWY PRAWNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO Program nauczania dla
zawodu OPERATOR MASZYN I URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH opracowany jest
zgodnie z poniższymi aktami prawnymi:
− Ustawa z dnia 7 września 1991 o systemie oświaty (Dz. U. z
2004 r. Nr 256, poz. 2572 z późn. zm.) − Rozporządzenie MEN z dnia
23 grudnia 2011r. w sprawie klasyfikacji zawodów szkolnictwa
zawodowego (Dz. U. z 2012r. poz. 7) − Rozporządzenie MEN z dnia 7
lutego 2012r. w sprawie podstawy programowej kształcenia w zawodach
(Dz. U. poz. 184) − Rozporządzenie MEN z dnia 7 lutego 2012r. w
sprawie ramowych planów nauczania w szkołach publicznych (Dz. U.
poz. 204) − Rozporządzenie MEN z dnia 30 kwietnia 2007r. w sprawie
warunków i sposobów oceniania, klasyfikowania i promowania uczniów
i słuchaczy oraz
przeprowadzania sprawdzianów i egzaminów w szkołach publicznych
(Dz. U. Nr 83, poz. 562 z późn. zm.) − Rozporządzeniem MEN z dnia
17 listopada 2010 r. w sprawie zasad udzielania i organizacji
pomocy psychologiczno-pedagogicznej w publicznych
przedszkolach, szkołach i placówkach (Dz. U. Nr 228, poz. 1487)
− Rozporządzeniem MENiS z dnia 31 grudnia 2002 r. w sprawie
bezpieczeństwa i higieny w publicznych i niepublicznych szkołach i
placówkach (Dz. U. z
2003r. Nr 6, poz. 69 z późn. Zm.) − Rozporządzeniem MEN z dnia
15 grudnia 2010 r. w sprawie praktycznej nauki zawodu (Dz. U. Nr
244, poz. 1626) − Rozporządzenie MEN w sprawie dopuszczenia do
użytku w szkole programów wychowania przedszkolnego i programów
nauczania oraz dopuszczania
do użytku szkolnego podręczników (projekt)
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 3
5. CELE OGÓLNE KSZTAŁCENIA ZAWODOWEGO Celem kształcenia
zawodowego jest przygotowanie uczących się do życia w warunkach
współczesnego świata, wykonywania pracy zawodowej i aktywnego
funkcjonowania na zmieniającym się rynku pracy. Zadania szkoły i
innych podmiotów prowadzących kształcenie zawodowe oraz sposób ich
realizacji są uwarunkowane zmianami zachodzącymi w otoczeniu
gospodarczo-społecznym, na które wpływają w szczególności: idea
gospodarki opartej na wiedzy, globalizacja procesów gospodarczych i
społecznych, rosnący udział handlu międzynarodowego, mobilność
geograficzna i zawodowa, nowe techniki i technologie, a także
wzrost oczekiwań pracodawców w zakresie poziomu wiedzy i
umiejętności pracowników. W procesie kształcenia zawodowego ważne
jest integrowanie i korelowanie kształcenia ogólnego i zawodowego,
w tym doskonalenie kompetencji kluczowych nabytych w procesie
kształcenia ogólnego, z uwzględnieniem niższych etapów
edukacyjnych. Odpowiedni poziom wiedzy ogólnej powiązanej z wiedzą
zawodową przyczyni się do podniesienia poziomu umiejętności
zawodowych absolwentów szkół kształcących w zawodach, a tym samym
zapewni im możliwość sprostania wyzwaniom zmieniającego się rynku
pracy. W procesie kształcenia zawodowego są podejmowane działania
wspomagające rozwój każdego uczącego się, stosownie do jego potrzeb
i możliwości, ze szczególnym uwzględnieniem indywidualnych ścieżek
edukacji i kariery, możliwości podnoszenia poziomu wykształcenia i
kwalifikacji zawodowych oraz zapobiegania przedwczesnemu kończeniu
nauki. Elastycznemu reagowaniu systemu kształcenia zawodowego na
potrzeby rynku pracy, jego otwartości na uczenie się przez całe
życie oraz mobilności edukacyjnej i zawodowej absolwentów ma służyć
wyodrębnienie kwalifikacji w ramach poszczególnych zawodów
wpisanych do klasyfikacji zawodów szkolnictwa zawodowego.
6. KORELACJA PROGRAMU NAUCZANIA DLA ZAWODU OPERATOR MASZYN I
URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH Z PODSTAWĄ PROGRAMOWĄ KSZTAŁCENIA
OGÓLNEGO
Program nauczania dla zawodu operator maszyn i urządzeń
metalurgicznych uwzględnia aktualny stan wiedzy o zawodzie ze
szczególnym zwróceniem uwagi na nowe technologie i najnowsze
koncepcje nauczania. Program uwzględnia także zapisy zadań ogólnych
szkoły i umiejętności ponadprzedmiotowych zdobywanych w trakcie
kształcenia w szkole ponadgimnazjalnej umieszczonych w podstawach
programowych kształcenia ogólnego, w tym:
• umiejętność rozumienia, wykorzystania i refleksyjnego
przetworzenia tekstów, prowadząca do osiągnięcia własnych celów,
rozwoju osobowego oraz aktywnego uczestnictwa w życiu
społeczeństwa;
• umiejętność wykorzystania narzędzi matematyki w życiu
codziennym oraz formułowania sądów opartych na rozumowaniu
matematycznym; • umiejętność wykorzystania wiedzy o charakterze
naukowym do identyfikowania i rozwiązywania problemów, a także
formułowania wniosków opartych na
obserwacjach empirycznych dotyczących przyrody lub
społeczeństwa; • umiejętność komunikowania się w języku ojczystym i
w językach obcych;
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 4
• umiejętność sprawnego posługiwania się nowoczesnymi
technologiami informacyjno- komunikacyjnymi; • umiejętność
wyszukiwania, selekcjonowania i krytycznej analizy informacji; •
umiejętność rozpoznawania własnych potrzeb edukacyjnych oraz
uczenia się; • umiejętność pracy zespołowej.
W programie nauczania dla zawodu operator maszyn i urządzeń
metalurgicznych uwzględniono powiązania z kształceniem ogólnym
polegające na wcześniejszym osiąganiu efektów kształcenia w
zakresie przedmiotów ogólnokształcących stanowiących podbudowę dla
kształcenia w zawodzie. Dotyczy to przede wszystkim takich
przedmiotów jak: matematyka, chemia, a także podstawy
przedsiębiorczości i edukację dla bezpieczeństwa.
7. INFORMACJA O ZAWODZIE OPERATOR MASZYN I URZĄDZEŃ
METALURGICZNYCH
Operator maszyn i urządzeń metalurgicznych obsługuje maszyny i
urządzenia na wszystkich etapach przygotowania i przetwarzania rud
metali oraz materiałów wsadowych w procesach ich wytwarzania.
Użytkuje maszyny i urządzenia do przygotowania materiałów wsadowych
w procesach metalurgicznych oraz obsługuje piece do redukcji i
ogniowego wzbogacania rud metali, urządzenia do rafinacji
wytworzonych metali i ich stopów. Zadaniem zawodowym operatora
maszyn i urządzeń metalurgicznych jest również użytkowanie maszyn
rozlewniczych, urządzeń do ciągłego odlewania stali, urządzeń do
wytwarzania rozpylanych proszków metali oraz odczytywanie wskazania
aparatury kontrolno-pomiarowej stosowanej w urządzeniach ciągów
technologicznych przygotowania rud metali do procesów
metalurgicznych. W zakres czynności zawodowych operatora wchodzi
również wykonywanie bieżących przeglądów i konserwacji maszyn i
urządzeń stosowanych w procesach metalurgicznych oraz wykonuje
czynności z zakresu dozowania materiałów wsadowych, spustu ciekłego
metalu i żużla, pobierania próbek do badań laboratoryjnych,
odczytuje wskazania aparatury kontrolno-pomiarowej stosowanej do
monitorowania procesów wytwarzania metali.
8. UZASADNIENIE POTRZEBY KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE OPERATOR MASZYN
I URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH Produkcja metali i ich stopów odbywa się
od wieków i będzie trwać nadal, hutnictwo to przemysł podstawowy w
każdym państwie, materiały metalowe zajmują znaczące miejsce wśród
wszystkich materiałów konstrukcyjnych do budowy maszyn i urządzeń
oraz konstrukcji budowlanych. Zmieniają się technologie wytwarzania
materiałów metalowych, pracodawcy poszukują pracowników, którzy
będą potrafili obsługiwać nowoczesne maszyny i urządzenia oraz
użytkować urządzenia i systemy komputerowe w zakresie sterowania
procesami wytwarzania metali i ich stopów. Zawód operatora maszyn i
urządzeń metalurgicznych stwarza duże możliwości zatrudnienia w
różnych wydziałach branży hutniczej. Praca odbywa się w zakładzie
metalurgicznym, w którym wytapia się metale, uzyskuje stopy oraz
poddaje się obróbce plastycznej, nadając im odpowiedni kształt.
Ograniczenie w ostatnich latach kształcenia w zawodach hutniczych
spowodowało zapotrzebowanie na rynku pracy na tego typu
specjalistów.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 5
9. POWIĄZANIA ZAWODU OPERATOR MASZYN I URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH
Z INNYMI ZAWODAMI Podział zawodów na kwalifikacje czyni system
kształcenia elastycznym, umożliwiającym uczącemu się uzupełnianie
kwalifikacji stosownie do potrzeb rynku pracy, własnych potrzeb i
ambicji. Wspólne kwalifikacje mają zawody kształcone na poziomie
zasadniczej szkoły zawodowej i technikum, np.: dla zawodu operator
maszyn i urządzeń metalurgicznych wyodrębniona została kwalifikacja
M.6., która stanowi podbudowę kształcenia w zawodach technik
hutnik. Technik hutnik ma kwalifikacje właściwe dla zawodu, które
są nadbudową do kwalifikacji bazowej M.6. i jest to kwalifikacja
M.38. Inną grupą wspólnych efektów dotyczących obszaru zawodowego
są efekty stanowiące podbudowę kształcenia w zawodach określone
kodem PKZ(M.a) i PKZ(M.d). Zawody, które mają wspólny PKZ(M.a) to:
mechanik-operator pojazdów i maszyn rolniczych, zegarmistrz,
optyk-mechanik, mechanik precyzyjny, mechanik automatyki
przemysłowej i urządzeń precyzyjnych, mechanik-monter maszyn i
urządzeń, mechanik pojazdów samochodowych, operator obrabiarek
skrawających, ślusarz, kowal, monter kadłubów okrętowych, blacharz
samochodowy, blacharz, lakiernik, technik optyk, technik mechanik
lotniczy, technik mechanik okrętowy, technik budownictwa
okrętowego, technik pojazdów samochodowych, technik mechanizacji
rolnictwa, technik mechanik, monter mechatronik, elektromechanik
pojazdów samochodowych, technik mechatronik, technik transportu
drogowego, technik energetyk, modelarz odlewniczy, technik
wiertnik, technik górnictwa podziemnego, technik górnictwa
otworowego, technik górnictwa odkrywkowego, technik przeróbki
kopalin stałych, technik odlewnik, technik hutnik, operator maszyn
i urządzeń odlewniczych, operator maszyn i urządzeń
metalurgicznych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej,
operator maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych,
złotnik-jubiler. Zawody, które mają wspólny PKZ(M.d) to: operator
maszyn i urządzeń odlewniczych, operator maszyn i urządzeń
metalurgicznych, operator maszyn i urządzeń do obróbki plastycznej,
operator maszyn i urządzeń do przetwórstwa tworzyw sztucznych,
technik odlewnik, technik hutnik.
10. CELE SZCZEGÓŁOWE KSZTAŁCENIA W ZAWODZIE OPERATOR MASZYN I
URZĄDZEŃ METALURGICZNYCH Absolwent szkoły kształcącej w zawodzie
operator maszyn i urządzeń metalurgicznych powinien być
przygotowany do wykonywania następujących zadań zawodowych: 1)
użytkowania maszyn i urządzeń stosowanych w procesach
przygotowywania i przetwarzania rud metali oraz materiałów
wsadowych w procesach wytwarzania
i ich rafinacji; 2) użytkowania maszyn i urządzeń stosowanych w
procesach wytwarzania, rafinacji i odlewania metali oraz metalurgii
proszków; 3) wykonywania bieżących przeglądów i konserwacji maszyn
i urządzeń stosowanych w procesach metalurgicznych.
Kwalifikacja Symbol zawodu
Zawód Elementy wspólne
M.6.
Użytkowanie maszyn i urządzeń stosowanych w procesach
metalurgicznych
812106 operator maszyn i urządzeń metalurgicznych
PKZ(M.a) PKZ(M.d)
311704 technik hutnik
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 6
Do wykonywania zadań zawodowych niezbędne jest osiągnięcie
efektów kształcenia określonych w podstawie programowej kształcenia
w zawodzie operator maszyn i urządzeń metalurgicznych: – efekty
kształcenia wspólne dla wszystkich zawodów (BHP, PDG, JOZ, KPS); –
efekty kształcenia wspólne dla zawodów w ramach obszaru
mechanicznego i górniczo-hutniczego stanowiące podbudowę do
kształcenia w zawodzie PKZ(M.a) i
PKZ(M.d); – efekty kształcenia właściwe dla kwalifikacji
wyodrębnionych w zawodzie: M.6. Użytkowanie maszyn i urządzeń
stosowanych w procesach metalurgicznych.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 7
11. PLAN NAUCZANIA DLA ZAWODU OPERATOR MASZYN I URZĄDZEŃ
METALURGICZNYCH
Tabela 3. Plan nauczania dla programu o strukturze
przedmiotowej
Lp.
Nazwa zajęć edukacyjnych
Klasa
Liczba godzin w okresie nauczania
I II III tygodniowo łącznie
Kształcenie zawodowe teoretyczne 1 Podstawy konstrukcji maszyn 3
2 5 160 2 Technologia procesów metalurgicznych 5 4 4 13 416 3 Język
obcy zawodowy w branży hutniczej 1 1 32 4 Działalność gospodarcza w
branży hutniczej 1 1 32
Łączna liczba godzin 8 6 6 20 640 Kształcenie zawodowe
praktyczne **/***
5 Konstrukcje maszyn 2 5 7 234 6 Eksploatacja maszyn i urządzeń
metalurgicznych - zajęcia praktyczne 4 5 14 23 736
Łączna liczba godzin 6 10 14 30 970 Łączna liczba godzin na
kształcenie zawodowe 14 16 20 50 1610
**dla młodocianych pracowników liczbę dni w tygodniu
przeznaczonych na praktyczną naukę zawodu u pracodawcy ustala
dyrektor szkoły, z uwzględnieniem przepisów Kodeksu Pracy
***zajęcia odbywają się w pracowniach szkolnych, warsztatach
szkolnych, centrach kształcenia praktycznego oraz u pracodawcy
Egzamin potwierdzający kwalifikację (M.6.) odbywa się po pod koniec
klasy trzeciej.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 8
Wykaz działów programowych dla zawodu operator maszyn i urządzeń
metalurgicznych
Nazwa przedmiotu Nazwa działu Liczba godzin
1. Podstawy konstrukcji maszyn 1.1. Bezpieczeństwo i higiena
pracy 16
1.2. Rysunek techniczny maszynowy 32
1.3. Podstawy maszynoznawstwa z elementami części maszyn 32
1.4. Techniki wytwarzania z materiałoznawstwem 80
2. Technologia procesów metalurgicznych 2.1. Przygotowanie
materiałów wsadowych 76
2.2. Wytwarzanie i odlewanie metali 276
2.3. Metalurgia proszków 64
3. Język obcy zawodowy w branży hutniczej 3.1 Język obcy
zawodowy w branży hutniczej 32
4. Działalność gospodarcza w branży hutniczej 4.1 Podstawy
formalno-prawne działalności gospodarczej 16
4.2 Prowadzenie przedsiębiorstwa w branży hutniczej 16
5. Konstrukcje maszyn 5.1 Sporządzanie dokumentacji technicznej
96
5.2 Techniki wytwarzania 138
6. Eksploatacja maszyn i urządzeń metalurgicznych- zajęcia
praktyczne
6.1 Użytkowanie maszyn i urządzeń do przygotowania materiałów
wsadowych w procesach metalurgicznych
160
6.2 Użytkowanie pieców do redukcji i ogniowego wzbogacania rud
metali 204
6.3 Użytkowanie pieców i urządzeń do wytwarzania metali oraz
pieców i urządzeń do ich rafinacji 204
6.4 Użytkowanie maszyn rozlewniczych, urządzeń do ciągłego
odlewania metali oraz urządzeń do wytwarzania rozpylanych proszków
metali
168
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 9
12. PROGRAMY NAUCZANIA DLA POSZCZEGÓLNYCH PRZEDMIOTÓW W
programie nauczania dla zawodu operator maszyn i urządzeń
metalurgicznych zastosowano taksonomię celów ABC. Niemierko
1. Podstawy konstrukcji maszyn 160 godzin 2. Technologia
procesów metalurgicznych 416 godzin 3. Język obcy zawodowy w branży
hutniczej 32 godziny 4. Działalność gospodarcza w branży hutniczej
32 godziny 5. Konstrukcje maszyn 234 godziny 6. Eksploatacja maszyn
i urządzeń metalurgicznych – zajęcia praktyczne 736 godzin
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 10
1. Podstawy konstrukcji maszyn 1.1. Bezpieczeństwo i higiena
pracy 1.2. Rysunek techniczny maszynowy 1.3. Podstawy
maszynoznawstwa z elementami części maszyn 1.4. Techniki
wytwarzania z materiałoznawstwem
1.1 Bezpieczeństwo i higiena pracy
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał kształcenia
BHP(1)1. wyjaśnić pojęcia związane z bezpieczeństwem i higieną
pracy; P B − Zasady ochrony przeciwpożarowej, higieny pracy i
ochrony środowiska obowiązujące w zakładach metalurgicznych.
− Organizacja stanowisk pracy zgodnie z obowiązującymi
wymaganiami ergonomii, przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy,
ochrony przeciwpożarowej i ochrony środowiska w zakładzie
metalurgicznym.
− Instytucje i służby działające w zakresie ochrony pracy i
ochrony środowiska w Polsce.
− Przepisy dotyczące ochrony środowiska. − Prawa i obowiązki
pracownika i pracodawcy w
zakresie bezpieczeństwa i higieny pracy. − Czynniki szkodliwe
dla zdrowia, uciążliwe i
niebezpieczne występujące podczas pracy. − Zagrożenia
występujące przy obsłudze maszyn i
urządzeń w przemyśle hutniczym. − Czynniki szkodliwe dla
organizmu człowieka
występujące przy produkcji wyrobów hutniczych. − Zagrożenia
pożarowe. − Zagrożenia dotyczące urządzeń elektrycznych. −
Udzielanie pierwszej pomocy w stanach zagrożenia
życia i zdrowia.
BHP(1)2. wyjaśnić pojęcia związane z ochroną przeciwpożarową
oraz ochroną środowiska;
P B
BHP(1)3. wyjaśnić pojęcia związane z ergonomią; P B BHP(2)1.
wymienić instytucje oraz służby działające w zakresie ochrony pracy
i ochrony środowiska w Polsce;
P A
BHP(2)2. określić zadania instytucji oraz służb działających w
zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce;
P C
BHP(2)3. określić uprawnienia instytucji oraz służb działających
w zakresie ochrony pracy i ochrony środowiska w Polsce;
P C
BHP(3)1. wskazać prawa i obowiązki pracownika w zakresie
bezpieczeństwa i higieny pracy;
P A
BHP(3)2. wskazać prawa i obowiązki pracodawcy w zakresie
bezpieczeństwa i higieny pracy;
P
A
BHP(3)3. określić konsekwencje wynikające z nieprzestrzegania
praw i obowiązków pracownika w zakresie bezpieczeństwa i higieny
pracy;
P C
BHP(9)1. dokonać analizy przepisów i zasad bezpieczeństwa i
higieny pracy oraz przepisy ochrony przeciwpożarowej i ochrony
środowiska podczas wykonywania zadań zawodowych w zakładzie
pracy;
P
D
BHP(9)2. zastosować zasady bezpieczeństwa i higieny pracy,
przepisy ochrony przeciwpożarowej, ochrony środowiska podczas
wykonywania zadań zawodowych;
P
C
BHP(10)1.zidentyfikować stan zagrożenia zdrowia i życia; P B
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 11
BHP(10)2.udzielić pierwszej pomocy w stanach zagrożenia życia i
zdrowia; P B − Pierwsza pomoc w przypadku porażenia prądem
elektrycznym.
− Pierwsza pomoc w przypadku urazów mechanicznych.
BHP(10)3.zapobiegać zagrożeniom życia i zdrowia w miejscu
wykonywania zadań zawodowych;
P C
KPS(1)1.stosować zasady kultury osobistej; P C KPS(1)2.stosować
zasady etyki zawodowej; P C KPS(6)1.przejawiać gotowość do ciągłego
uczenia się i doskonalenia zawodowego; P C KPS(6)2.wykorzystać
różne źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności
zawodowych;
P D
KPS(10)1.doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2.uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3.modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D KPS(10)4.rozwiązywać konflikty w zespole; P C
Planowane zadania (ćwiczenia) Wskazywanie typowych zagrożeń
występujących przy obsłudze maszyn i urządzeń w przemyśle
hutniczym. Wymień i scharakteryzuj typowe zagrożenia występujące w
branży hutniczej. Zadanie najlepiej wykonać w grupach 3-4
osobowych. Nauczyciel prowadzący zajęcia przydziela grupom
konkretne maszyny i urządzenia metalurgiczne. Uczniowie mają
wypisać zagrożenia występujące przy obsłudze tych maszyn i
urządzeń. Efekty pracy lider grupy prezentuje na forum klasy.
Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne,
metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być
prowadzone w pracowni BHP. Wyposażenie pracowni powinno zawierać
niezbędne środki dydaktyczne. Zajęcia edukacyjne związane z pokazem
dotyczącym udzielania pierwszej pomocy poszkodowanym mogą odbywać
się w grupie do 15 uczniów. Wskazane jest, aby nauczyciel stosował
metody aktywizujące oraz wykorzystywał prezentacje multimedialne
oraz filmy dydaktyczne. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń,
instrukcje do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty pracy
dla uczniów, schematy, plansze, makiety, filmy, komputer z dostępem
do Internetu,. Aktualna baza literatury do prowadzenia zajęć.
Zalecane metody dydaktyczne W wyniku realizacji programu nauczania
tego działu programowego uczeń ma opanować wiadomości będące
podstawą do bezpiecznego wykonywania zadań zawodowych oraz
przewidywania zagrożeń w środowisku pracy. Niezbędne zatem jest,
systematyczne ocenianie postępów ucznia, ewentualne korygowanie
niewłaściwych działań podejmowanych podczas ćwiczeń, a także
wskazywania wagi zdobywanych wiadomości i umiejętności. Dział
programowy wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia, ze
szczególnym uwzględnieniem metody ćwiczeń, dyskusji dydaktycznej.
Metodami wspomagającymi powinien być wykład informacyjny lub
problemowy. Aby ułatwić uczniom zrozumienie zagadnień związanych z
bezpieczeństwem i higieną pracy, ochrony przeciwpożarowej i ochrony
środowiska, zwłaszcza w branży hutniczej, zaleca się stosowanie
filmów poglądowych oraz prezentacji multimedialnych. Wykonywane
ćwiczeń należy poprzedzić szczegółowym instruktażem, a następnie
zwracać uwagę na właściwe wykorzystywanie instrukcji ćwiczeniowych.
Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w systemie
klasowo- lekcyjnym lub grupowo.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 12
Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów
kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje
się przeprowadzenie testu wielokrotnego wyboru oraz testu
praktycznego, ćwiczeń praktycznych. Formy indywidualizacji pracy
uczniów uwzględniające: - dostosowanie warunków, środków, metod i
form kształcenia do potrzeb ucznia. - dostosowanie warunków,
środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia. Ćwiczenia
powinny być dostosowane do możliwości i potrzeb ucznia, należy
przygotować zadania o różnym stopniu trudności. 1.2 Rysunek
techniczny maszynowy
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał nauczania
PKZ(M.a)(1)1.dokonać podziału rysunków; P A – Rysunek techniczny
maszynowy. – Rzutowanie prostokątne i aksonometryczne. –
Odwzorowanie wewnętrzne zarysu przedmiotu. – Wymiarowanie. –
Chropowatość powierzchni. – Zamienność części w budowie maszyn. –
Tolerancje i pasowania.
PKZ(M.a)(1)2.wymienić i wskazać zastosowanie linii rysunkowych;
P A PKZ(M.a)(1)3.wykonać rzuty prostokątne i aksonometryczne brył i
części maszyn; p C PKZ(M.a)(1)4.wykonywać wymiarowanie na rysunkach
zgodnie z zasadami wymiarowania;
P C
PKZ(M.a)(1)5.wykonywać przekroje proste i złożone części maszyn;
P C PKZ(M.a)(1)6.wyjaśnić znaki i parametry chropowatości; P
PKZ(M.a)(6)1.sklasyfikować tolerancje ze względu na sposób doboru
odchyłek; P A PKZ(M.a)(6)2.obliczyć wymiary graniczne, odchyłki,
tolerancje; P C PKZ(M.a)(6)3.sklasyfikować pasowania ze względu na
efekt połączenia; P A PKZ(M.a)(6)4.obliczyć luzy, wciski,
tolerancje pasowania; P C PKZ(M.a)(6)5.dobrać pasowania; P C
PKZ(M.a)(6)6.oznaczać pasowania na rysunkach technicznych; P B
KPS(2)1.zaproponować sposoby rozwiązywania problemów; P D
KPS(2)2.dążyć wytrwale do celu; P C KPS(2)3.zrealizować działania
zgodnie z własnymi pomysłami; P C KPS(2)4.zainicjować zmiany mające
pozytywny wpływ na środowisko pracy; P D KPS(6)1.przejawiać
gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; P C
KPS(6)2.wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia
umiejętności zawodowych;
P D
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 13
KPS(10)1.doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2.uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3.modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D KPS(10)4.rozwiązywać konflikty w zespole; P C
Planowane zadania(ćwiczenia) Wykonanie i zwymiarowanie przedmiotu w
rzutach prostokątnych na podstawie modelu. Na podstawie otrzymanego
modelu przedmiotu wykonać rzuty prostokątne tego przedmiotu na
formacie A4 stosując podziałkę rysunkową zgodną z PN, zwymiarować
zgodnie z zasadami wymiarowania. Kryteria oceny zadania (ćwiczenia)
uwzględniają: - przygotowanie formatu A4 wg. PN - wykonanie rzutu
prostokątnego przedmiotu w odpowiedniej podziałce, - zwymiarowanie
zgodnie z zasadami, - zastosowane znaki wymiarowe.
Zadanie(ćwiczenie) uczniowie wykonują indywidualnie. Warunki
osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody,
formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne powinny być prowadzone w
pracowni rysunku technicznego (jedno stanowisko dla jednego ucznia)
wyposażonej w modele dydaktyczne oraz normy dotyczące zasad
wykonywania rysunku technicznego. W trakcie realizacji treści
kształcenia należy wprowadzać metody podające, jak również
problemowe. Nauczyciel prowadzący zajęcia powinien dostosowywać
sposoby realizacji treści programowych do możliwości
organizacyjnych szkoły. Wskazane jest również stosowanie
prezentacji multimedialnych dotyczących wykonywania rysunków
technicznych. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do
ćwiczeń, karty pracy, pakiety edukacyjne dla uczniów. Modele części
maszyn i urządzeń, plansze i schematy dydaktyczne, filmy
dydaktyczne oraz prezentacje multimedialne. Aktualna baza
literatury do prowadzenia zajęć. Zalecane metody dydaktyczne W
wyniku realizacji programu nauczania tego działu programowego uczeń
opanować ma umiejętności będące podstawą do dalszego etapu
kształcenia. Niezbędne zatem jest, systematyczne ocenianie postępów
ucznia, ewentualne korygowanie niewłaściwych działań podejmowanych
podczas ćwiczeń. Należy zwrócić szczególną uwagę na umiejętność
korzystania z literatury fachowej, w tym norm i katalogów, danych
zawartych w instrukcjach do ćwiczeń. Podczas procesu kształcenia
zaleca się stosowanie metody ćwiczeń praktycznych, metodę projektu.
Formy organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone z wykorzystaniem
zróżnicowanych form: indywidualnie podczas ćwiczeń oraz grupowo (w
grupie do 15 uczniów). Propozycje kryteriów oceny i metod
sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych
uczących się należy brać pod uwagę wyniki wykonywanych ćwiczeń, ich
zgodność z założeniami i poprawność merytoryczną wykonania.
Dodatkowo należy uwzględniać stosunek uczniów do wykonywania
ćwiczeń, aktywność, zaangażowanie, wytrwałość w wykonywaniu ćwiczeń
i efekty osiągnięte przez poszczególnych uczniów. Formy
indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: – dostosowanie
warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 14
– dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do
możliwości ucznia Ćwiczenia powinny być dostosowane do możliwości i
potrzeb ucznia, należy przygotować zadania o różnym stopniu
trudności. 1.3 Podstawy maszynoznawstwa z elementami części
maszyn
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał nauczania
PKZ(M.a)(4)1. sklasyfikować części maszyn i urządzeń; P C –
Klasyfikacja części maszyn. – Normalizacja i unifikacja w budowie
maszyn. – Osie i wały. – Łożyska. – Sprzęgła. – Hamulce. –
Przekładnie mechaniczne. – Mechanizmy. – Połączenia części maszyn.
– Maszyny i urządzenia transportowe. – Pompy, sprężarki, silniki. –
Napędy hydrauliczne i pneumatyczne. – Dokumentacja techniczna.
PKZ(M.a)(4)2. rozróżnić przeznaczenie części maszyn i urządzeń;
P C PKZ(M.a)(4)3. scharakteryzować części maszyn i urządzeń; P C
PKZ(M.a)(4)4. rozróżnić znormalizowane części maszyn i urządzeń; P
C PKZ(M.a)(4)5. dobrać znormalizowane części maszyn i urządzeń; P C
PKZ(M.a)(5)1. sklasyfikować rodzaje połączeń; P C PKZ(M.a)(5)2.
scharakteryzować połączenia stosowane w budowie maszyn; P C
PKZ(M.a)(5)3. wskazać zastosowanie połączeń; P B PKZ(M.a)(8)1.
sklasyfikować środki transportu wewnętrznego; P C PKZ(M.a)(8)2.
określić środki transportu wewnętrznego; P C PKZ(M.a)(8)3. dobrać
zastosowanie środków transportu wewnętrznego; P C PKZ(M.a)(16)1.
rozróżnić maszyny i urządzenia; P B PKZ(M.a)(16)2. określać budowę
maszyn i urządzeń; P C PKZ(M.a)(16)3. scharakteryzować zasadę
działania maszyn i urządzeń; P C PKZ(M.a)(16)4. użytkować maszyny i
urządzenia zgodnie z dokumentacją techniczną;
P B
KPS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów; P D
KPS(2)2. dążyć wytrwale do celu; P C KPS(2)3. zrealizować działania
zgodnie z własnymi pomysłami; P C KPS(2)4. zainicjować zmiany
mające pozytywny wpływ na środowisko pracy; P D KPS(6)1. przejawiać
gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia; zawodowego;
P C
KPS(6)2. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia
umiejętności zawodowych;
P D
KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P
D
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 15
KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko;
P D
KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole; P C Planowane zadania
(ćwiczenia) Rozpoznawanie połączeń i elementów budowy maszyn i
urządzeń metalurgicznych. Na podstawie otrzymanych modeli zespołu
maszyny należy rozpoznać rodzaje zastosowanych połączeń, części
maszyn. Wyniki rozpoznania uczniowie zapisują w karcie pracy.
Kryteria oceny zadania(ćwiczenia) uwzględniają wykaz: - połączeń
nierozłącznych, - połączeń rozłącznych, - części znormalizowanych,
- części nieznormalizowanych. Uczniowie wpisują nazwy połączeń i
części. Zadanie(ćwiczenie) uczniowie wykonują indywidualnie lub w
grupach 2 osobowych. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym
środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia dydaktyczne
powinny być realizowane w pracowni wyposażonej w: modele połączenia
rozłącznych i nierozłącznych, modele części maszyn, przykładowe
części i zespoły maszyn i urządzeń stosowanych w branży hutniczej,
modele połączeń, modele napędów, układów smarowania, modele maszyn
i urządzeń transportu wewnętrznego, modele sprężarek, wentylatorów,
pomp, części maszyn z różnymi postaciami zużycia, , instrukcje
obsługi maszyn i urządzeń metalurgicznych, katalogi maszyn i
urządzeń, normy elementów znormalizowanych stosowanych w budowie
maszyn. Środki dydaktyczne W pracowni, w której przeprowadzane będą
zajęcia edukacyjne powinny się znajdować: zestawy ćwiczeń,
instrukcje do ćwiczeń, karty pracy uczniów, dokumentacja techniczna
i montażowa, urządzenia multimedialne, katalogi, czasopisma
branżowe, filmy i prezentacje multimedialne dotyczące budowy maszyn
i urządzeń metalurgicznych. Zalecane metody dydaktyczne Zaplanowane
do osiągnięcia przygotowują ucznia do wykonania zadań zawodowych.
Dział programowy wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia
ze szczególnym uwzględnieniem metody tekstu przewodniego i ćwiczeń.
Metody te zawierają opisy czynności niezbędne do wykonania
ćwiczenia, a uczniowie pracują samodzielnie. Formy organizacyjne
Zajęcia powinny być prowadzone w systemie klasowym z podziałem na
grupy (3-5 osób). Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania
efektów kształcenia Podczas oceniania osiągnięć edukacyjnych
uczniów należy brać pod uwagę wyniki testów, ćwiczeń oraz aktywność
i zaangażowanie ucznia w wykonywanie zadań. Formy indywidualizacji
pracy uczniów uwzględniające: – dostosowanie warunków, środków,
metod i form kształcenia do potrzeb ucznia. – dostosowanie
warunków, środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia.
Ćwiczenia powinny być dostosowane do możliwości i potrzeb ucznia,
należy przygotować zadania o różnym stopniu trudności.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 16
1.4 Techniki wytwarzania z materiałoznawstwem
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał nauczania
PKZ(M.d)(1)1. rozpoznać materiały konstrukcyjne i
eksploatacyjne; P A – Materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne. –
Korozja. – Techniki i metody wytwarzania części maszyn i
urządzeń. – Odlewnictwo. – Obróbka plastyczna. – Obróbka
skrawaniem. – Przyrządy pomiarowe. – Metody kontroli jakości.
PKZ(M.d)(1)2. dobrać materiały konstrukcyjne i eksploatacyjne; P
C PKZ(M.a)(7)1. sklasyfikować materiały konstrukcyjne i
eksploatacyjne; P C PKZ(M.a)(7)2. scharakteryzować własności
materiałów konstrukcyjnych i eksploatacyjnych;
P C
PKZ(M.a)(7)3. określić zastosowanie materiałów konstrukcyjnych i
eksploatacyjnych;
P C
PKZ(M.a)(10)1. rozróżnić rodzaje korozji; P B PKZ(M.a)(10)2.
wyjaśnić sposoby ochrony przed korozją; P C PKZ(M.a)(11)1.
sklasyfikować techniki i metody wytwarzania części maszyn i
urządzeń;
P C
PKZ(M.a)(11)2. scharakteryzować techniki i metody wywarzania
części maszyn i urządzeń;
P C
PKZ(M.a)(11)3. dobrać techniki i metody wytwarzania części
maszyn i urządzeń; P C PKZ(M.a)(12)1. sklasyfikować urządzenia i
narzędzia do obróbki ręcznej; P A PKZ(M.a)(12)2. scharakteryzować
urządzenia i narzędzia do obróbki ręcznej; P C PKZ(M.a)(12)3.
sklasyfikować maszyny i narzędzia o obróbki maszynowej; P C
PKZ(M.a)(12)4. scharakteryzować maszyny i narzędzia o obróbki
maszynowej; P C PKZ(M.d)(3)1. rozróżnić sposoby wytwarzania wyrobów
za pomocą obróbki ręcznej;
P B
PKZ(M.d)(3)2. rozróżnić sposoby mechanicznej obróbki skrawaniem;
P B PKZ(M.d)(3)3. rozróżnić sposoby kształtowania wyrobów poprzez
obróbkę plastyczną stopów Fe-C, metali nieżelaznych i ich stopów
oraz materiałów niemetalowych;
P B
PKZ(M.d)(3)4. rozróżnić sposoby spajania metali i materiałów
niemetalowych; P B PKZ(M.d)(3)5. rozróżnić metody odlewania stopów
Fe-C, metali nieżelaznych i ich stopów oraz materiałów
niemetalowych;
P B
PKZ(M.d)(2)1. wymienić rodzaje obróbki cieplnej i
cieplno-chemicznej; P A
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 17
PKZ(M.d)(2)2. opisać poszczególne rodzaje obróbki cieplnej i
cieplno-chemicznej; P B PKZ(M.d)(2)3. wyjaśnić celowość stosowania
obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej P C PKZ(M.a)(13)1.
sklasyfikować przyrządy pomiarowe stosowane podczas obróbki ręcznej
i maszynowej;
p C
PKZ(M.a)(13)2. scharakteryzować przyrządy pomiarowe stosowane
podczas obróbki ręcznej i maszynowej;
p C
PKZ(M.a)(13)3. dobierać przyrządy pomiarowe do pomiaru i
sprawdzania części maszyn w zależności od kształtu oraz dokładności
wykonania;
P D
PKZ(M.a)(15)1. sklasyfikować metody kontroli jakości wykonanych
prac; P C PKZ(M.a)(15)2. opisać metody kontroli jakości; P B
KPS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów; P D KPS(2)2.
dążyć wytrwale do celu; P C KPS(2)3. zrealizować działania zgodnie
z własnymi pomysłami; P C KPS(2)4. zainicjować zmiany mające
pozytywny wpływ na środowisko pracy; P D KPS(6)1.przejawiać
gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; P C
KPS(6)2. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia
umiejętności zawodowych;
P D
KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole; P C
Planowane zadania(ćwiczenia) Opracować wykaz operacji
technologicznych, środków produkcji, przyrządów kontrolnych
związanych z wykonaniem części przedstawionej na rysunku
wykonawczym. Na podstawie wskazówek, założeń i materiałów
dostarczonych przez nauczyciela (rysunek wykonawczy części maszyny)
zaproponować wykaz operacji technologicznych, maszyn i urządzeń,
narzędzi, przyrządów kontrolnych w celu uzyskania gotowego wyrobu
dobierając odpowiednią technikę wytwarzania, np.: odlewanie,
obróbka plastyczna, obróbka skrawaniem. Kryteria oceny
zadania(ćwiczenia) uwzględniają: - dobór materiału wyjściowego (
postać i gatunek), - techniki wytwarzania, - wykaz niezbędnych
operacji technologicznych, - wykaz maszyn i urządzeń,
oprzyrządowania technologicznego, - wykaz narzędzi obróbkowych, -
wykaz przyrządów kontrolnych. Zadanie należy wykonać w grupach 3-4
osobowych. Po wykonaniu zadania grupy prezentują efekty wykonanych
prac: również z wykorzystaniem urządzeń multimedialnych.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 18
Zastosowanie materiałów konstrukcyjnych Dla podanych przez
nauczyciela stali konstrukcyjnych uczeń wskaże ich zastosowanie w
budowie maszyn i urządzeń, określi sposób ochrony przed korozją, (
jeżeli zachodzi taka konieczność) i parametry obróbki cieplnej.
Wyniki doboru uczniowie zapisują w karcie pracy. Kryteria oceny
zadania ( ćwiczenia) uwzględniają: - dobór gatunku wg. PN, - zapis
oznaczenia danego gatunku, - przykład zastosowania, - sposób
zabezpieczenia przed korozją, -dobór rodzaju i parametrów obróbki
cieplnej. Zadanie(ćwiczenie) uczniowie wykonują indywidualnie lub w
grupach 2 osobowych korzystając z PN. poradników, katalogów.
Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne,
metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone
w systemie klasowo-lekcyjnym. W pracowni prowadzenia zajęć powinny
znajdować się: modele, atrapy maszyn i urządzeń, elementy maszyn i
urządzeń, narzędzia do obróbki ręcznej i maszynowej metali,
przyrządy pomiarowe, dokumentację techniczną oraz normy, poradniki,
katalogi maszyn i urządzeń oraz materiałów konstrukcyjnych i
eksploatacyjnych, instrukcje obsługi maszyn i urządzeń. Środki
dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń,
pakiety edukacyjne dla uczniów, normy, poradniki, katalogi,
urządzenia multimedialne, programy komputerowe wspomagające dobór
materiału, maszyn i urządzeń, oprzyrządowania, narzędzi i wykonanie
zadań. Zalecane metody dydaktyczne Dział programowy wymaga
stosowania aktywizujących metod kształcenia, zaplanowane do
osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia do zapoznania
się z różnymi technikami wytwarzania elementów maszyn i urządzeń
stosowanych w przemyśle hutniczym, procesami technologicznymi z
uwzględnieniem maszyn, narzędzi obróbkowych, przyrządów
pomiarowych, postaciami i gatunkami materiałów, korozją i sposobami
ochrony antykorozyjnej, celem obróbki cieplnej. Proponowane metody
to: podające (wykład informacyjny, pogadanka, objaśnienie),
aktywizujące np. burza mózgów. Dominującą metodą sprawdzania
efektów kształcenia powinna być metoda projektów, która sprzyja
samodzielnemu rozwiązywaniu problemów oraz głębszemu rozpoznaniu
wybranej tematyki. Formy organizacyjne Zajęcia mogą być prowadzone
i w grupach klasowych. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2
do 4 osób. Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów
kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje
się uwzględnianie wyników testów oraz ćwiczeń. Należy brać pod
uwagę zgodność z założeniami wykonanych przez uczniów ćwiczeń, ich
poprawność merytoryczną, a także aktywność uczniów i sposób
prezentowania wykonanych ćwiczeń. Formy indywidualizacji pracy
uczniów uwzględniające: – dostosowanie warunków, środków, metod i
form kształcenia do potrzeb ucznia – dostosowanie warunków,
środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Ćwiczenia
powinny być dostosowane do możliwości i potrzeb ucznia, należy
przygotować zadania o różnym stopniu trudności.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 19
2. Technologia procesów metalurgicznych 2.1 Przygotowanie
materiałów wsadowych 2.2 Wytwarzanie i odlewanie metali 2.3
Metalurgia proszków
2.1 Przygotowanie materiałów wsadowych
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał nauczania
M.6.1(2)1. rozróżnić urządzenia do kruszenia i przesiewania rud
metali; P B – Urządzenia rozładowcze i transportowe rud. –
Urządzenia do kruszenia i przesiewania rud. – Urządzenia do
przygotowania mieszanek. – Przygotowanie rud do spiekania. – Proces
spiekania rudy. – Grudkowanie rud.
M.6.1(2)2. rozróżnić urządzenia do przygotowania mieszanek; P B
M.6.1(2)3. rozróżnić urządzenia do spiekania, grudkowania i
brykietowania rud metali;
P B
M.6.1(2)4. wyjaśnić budowę urządzeń do przygotowania rud metali;
P C M.6.1(3)1. rozróżnić urządzenia stosowane w rozładowaniu
materiałów wsadowych;
P B
M.6.1(3)2. rozróżnić urządzenia transportujące materiały
wsadowe; P B M.6.1(3)3. wyjaśnić budowę urządzeń transportowych
materiały wsadowe; P C M.6.2(4)1. rozpoznać piece stosowane do
redukcji i ogniowego wzbogacania rud metali;
P A
M.6.2(4)2. rozpoznać podzespoły i elementy pieców stosowanych do
redukcji i ogniowego wzbogacania rud metali;
P A
PKZ(M.a)(17)6. korzystać z norm przy doborze materiałów
wsadowych, parametrów obróbki cieplnej i cieplno-chemicznej;
P C
KPS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów; P D
KPS(2)2. dążyć wytrwale do celu; P C KPS(2)3. zrealizować działania
zgodnie z własnymi pomysłami; P C KPS(2)4. zainicjować zmiany
mające pozytywny wpływ na środowisko pracy; P D KPS(6)1.przejawiać
gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; P C
KPS(6)2. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia
umiejętności zawodowych;
P D
KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 20
KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole; P C Planowane zadania
(ćwiczenia) Opracowanie ciągu technologicznego przygotowania rudy
do wielkiego pieca. Zadaniem uczniów jest wykonanie schematu
przedstawiającego poszczególne etapy przygotowania rudy żelaza do
procesu metalurgicznego. W każdym etapie należy określić cel
wykonywania odpowiednich czynności i dobrać urządzenia
umożliwiające wykonanie poszczególnych etapów. Warunki osiągania
efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy
organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone w systemie
klasowo-lekcyjnym. W pracowni prowadzenia zajęć powinny znajdować
się: modele, maszyn i urządzeń metalurgicznych, próbki materiałów
wsadowych stosowanych w procesach metalurgicznych, pomoce
dydaktyczne ilustrujące budowę oraz zasady działania urządzeń
rozładowczych i transportowych, do kruszenia i przesiewania rud, do
spiekania rudy, dokumentację techniczną, instrukcje obsługi maszyn
i urządzeń stosowanych w procesach metalurgicznych, katalogi maszyn
i urządzeń stosowanych w procesach metalurgicznych. Środki
dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń,
pakiety edukacyjne dla uczniów, normy, poradniki, katalogi,
urządzenia multimedialne, Zalecane metody dydaktyczne Dział
programowy wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia,
zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia
do zapoznania się z urządzeniami transportowymi i przygotowaniem
rud metali do procesów metalurgicznych. Proponowane metody to:
podające (wykład informacyjny, pogadanka, objaśnienie),
aktywizujące np. dyskusja dydaktyczna. Dominującą metodą
sprawdzania efektów kształcenia powinna być metoda projektów, która
sprzyja samodzielnemu rozwiązywaniu problemów oraz głębszemu
rozpoznaniu wybranej tematyki. Formy organizacyjne Zajęcia mogą być
prowadzone i w systemie klasowo – lekcyjnym z podziałem na grupy.
Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do 4 osób. Propozycje
kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów kształcenia Do
osiągnięć edukacyjnych uczących się proponuje się przeprowadzenie
testu wielokrotnego wyboru i ćwiczenia. Do oceny proponuje się
uwzględnianie zgodności z założeniami wykonanych przez uczniów
ćwiczeń, ich poprawność merytoryczną, a także aktywność uczniów.
Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: – dostosowanie
warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia –
dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do
możliwości ucznia Ćwiczenia powinny być dostosowane do możliwości i
potrzeb ucznia, należy przygotować zadania o różnym stopniu
trudności.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 21
2.2 Wytwarzanie i odlewanie metali
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał nauczania
M.6.1(1)1. wymienić materiały wsadowe do procesów
metalurgicznych; P A – Materiały wsadowe do procesu wielkopiecowego
i stalowniczego.
– Proces wielkopiecowy. – Elektrometalurgia. – Materiały
ogniotrwałe. – Konstrukcja wielkiego pieca. – Maszyny i urządzenia
do przygotowania złomu
wsadowego. – Metalurgia metali nieżelaznych. – Piece do procesów
redukcji i ogniowego
wzbogacania rud metali. – Odlewanie stali. – Wady wlewków.
M.6.1(1)2. rozróżnić materiały wsadowe do procesu
wielkopiecowego; P B M.6.1(1)3. rozróżnić materiały wsadowe do
procesów otrzymywania metali nieżelaznych;
P B
M.6.1(1)4. rozróżnić materiały wsadowe i pomocnicze do procesów
stalowniczych;
P B
M.6.2(1)1. rozróżnić i opisać metody procesów redukcji rud
metali; P B M.6.2(1)2. rozróżnić I opisać metody procesów ogniowego
wzbogacania rud metali;
P B
M.6.2(1)3. wymienić i opisać etapy procesów redukcji rud metali;
P A M.6.2(1)4. wymienić i opisać etapy procesów ogniowego
wzbogacania rud metali; P A M.6.2(2)1. rozróżnić produkty
podstawowe procesów redukcji i ogniowego wzbogacania rud
metali;
P B
M.6.2(2)2. rozróżnić produkty uboczne procesów redukcji i
ogniowego wzbogacania rud metali;
P B
M.6.2(2)3. określić sposoby dalszego wykorzystania produktów
podstawowych procesu redukcji i ogniowego wzbogacania rud
metali;
P C
M.6.2(2)4. określić sposoby dalszego wykorzystania produktów
ubocznych procesu redukcji i ogniowego wzbogacania rud metali;
P C
M.6.2(2)5. określić sposoby utylizacji produktów ubocznych
procesu redukcji i ogniowego wzbogacania rud metali;
P C
M.6.2(5)1. rozróżnić materiały na obmurze pieców do redukcji lub
ogniowego wzbogacania rud metali;
P B
M.6.2(5)2. rozróżnić materiały stosowane na fundamenty pieców do
redukcji lub ogniowego wzbogacania rud metali;
P B
M.6.2(5)3. rozróżnić materiały na elementy konstrukcyjne pieców
do redukcji lub ogniowego wzbogacania rud metali;
P B
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 22
M.6.3(1)1. rozróżnić metody procesów wytwarzania metali; P B
M.6.3(1)2. rozróżnić etapy procesów wytwarzania metali; P B
M.6.3(2)1. wymienić produkty podstawowe procesów wytwarzania i
rafinacji metali;
P A
M.6.3(2)2. wymienić produkty uboczne procesów wytwarzania i
rafinacji metali; P A M.6.3(2)3. wskazać sposoby dalszego
wykorzystania lub utylizacji produktów podstawowych procesów
wytwarzania i rafinacji metali;
P C
M.6.3(2)4. skazać sposoby dalszego wykorzystania lub utylizacji
produktów ubocznych procesów wytwarzania i rafinacji metali;
P C
M.6.3(3)1. wymienić elementy konstrukcyjne pieców i urządzeń do
wytwarzania metali;
P A
M.6.3(3)2. scharakteryzować elementy konstrukcyjne urządzeń do
wytwarzania metali;
P C
M.6.3(3)3. scharakteryzować elementy konstrukcyjne pieców do
wytwarzania metali;
P C
M.6.3(4)1. rozróżnić rodzaje materiałów ogniotrwałych
stosowanych do budowy pieców i urządzeń do wytwarzania metali;
P B
M.6.3(4)2. określić zadania materiałów ogniotrwałych u budowie
pieców i urządzeń metalurgicznych;
P C
M.6.3(4)3. określić przeznaczenie materiałów ogniotrwałych w
zależności od rodzaju procesu metalurgicznego;
P C
M.6.3(5)1. wymienić urządzenia pomocnicze pieców i urządzeń do
wytwarzania metali;
P A
M.6.3(5)2. określić rodzaje chłodnic stosowanych w układzie
chłodzenia i objaśnić ich budowę;
P C
M.6.3(5)3. wymienić elementy konstrukcyjne urządzeń zasypowych;
P A M.6.3(5)4. wymienić elementy konstrukcyjne urządzeń
podgrzewania powietrza; P A M.6.3(5)5. rozróżnić urządzenia do
odpylania; P B M.6.4(1)1. rozróżnić metody odlewania metali w
procesach metalurgicznych; P B M.6.4(1)2. opisać ciągłe metody
odlewania metali; P B M.6.4(1)3. opisać odlewanie metali do form i
wlewnic; P B M.6.4(2)1. rozróżnić elementy i podzespoły maszyn
rozlewniczych; P B M.6.4(2)2. opisać budowę osprzętu stalowniczego;
P B M.6.4(2)3. rozróżnić urządzenia ciągu technologicznego ciągłego
odlewania stali; P B M.6.4(2)4. opisać budowę i zadania kadzi
pośredniej, krystalizatora, drąga P B
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 23
startowego; M.6.4(3)1. dobrać materiały pomocnicze do procesów
odlewania metali; P C M.6.4(3)2. zastosować materiały ogniotrwałe
do procesów odlewania odpowiednich metali;
P C
M.6.4(5)1. wymienić parametry procesów odlewania metali; P A
M.6.4(5)2. dobrać parametry odlewania metali np. temperatura i
prędkość odlewania, warunki chłodzenia;
P C
KPS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów; P D
KPS(2)2. dążyć wytrwale do celu; P C KPS(2)3. zrealizować działania
zgodnie z własnymi pomysłami; P C KPS(2)4. zainicjować zmiany
mające pozytywny wpływ na środowisko pracy; P D KPS(6)1.przejawiać
gotowość do ciągłego uczenia się i doskonalenia zawodowego; P C
KPS(6)2. wykorzystać różne źródła informacji w celu doskonalenia
umiejętności zawodowych;
P D
KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole; P C
Planowane zadania (ćwiczenia) Budowa wielkiego pieca. Na rysunku
konstrukcji wielkiego pieca przygotowanym przez nauczyciela uczeń
zaznacza występujące strefy używając prawidłowego nazewnictwa i
elementy budowy pieca. W karcie pracy uczeń określa rodzaj
materiału, z którego jest wykonany element i podaje jego
przeznaczenie. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki
dydaktyczne, metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą
być prowadzone w systemie klasowo-lekcyjnym. W pracowni prowadzenia
zajęć powinny znajdować się: próbki materiałów wsadowych
stosowanych w procesach metalurgicznych, metali nieżelaznych i ich
stopów, stopów Fe-C, pomoce dydaktyczne ilustrujące budowę oraz
zasady działania pieców i urządzeń oraz ciągów technologicznych,
modele pieców i urządzeń wykorzystywanych w procesach redukcji rud,
wytopu i rafinacji metali, wytwarzania wyrobów metodami metalurgii
proszków, dokumentację techniczną, instrukcje obsługi maszyn i
urządzeń stosowanych w procesach metalurgicznych, katalogi maszyn i
urządzeń stosowanych w procesach metalurgicznych. Środki
dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do wykonywania ćwiczeń,
pakiety edukacyjne dla uczniów, normy, poradniki, katalogi,
urządzenia multimedialne, Zalecane metody dydaktyczne Dział
programowy wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia,
zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia
do zapoznania się z technikami wytwarzania i odlewania metali,
środkami produkcyjnymi w tych technikach. Proponowane metody to:
podające (wykład informacyjny, pogadanka, objaśnienie, pokaz),
aktywizujące: dyskusja dydaktyczna, metoda projektu, ćwiczenia.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 24
Formy organizacyjne Zajęcia mogą być prowadzone i w systemie
klasowo – lekcyjnym z podziałem na grupy. Grupy do wykonywania
zadań mogą liczyć od 2 do 4 osób. Propozycje kryteriów oceny i
metod sprawdzania efektów kształcenia Do osiągnięć edukacyjnych
uczących się proponuje się przeprowadzenie testu wielokrotnego
wyboru, wykonanie i ocenę zadań. Formy indywidualizacji pracy
uczniów uwzględniające: – dostosowanie warunków, środków, metod i
form kształcenia do potrzeb ucznia – dostosowanie warunków,
środków, metod i form kształcenia do możliwości ucznia Ćwiczenia
powinny być dostosowane do możliwości i potrzeb ucznia, należy
przygotować zadania o różnym stopniu trudności. 2.3 Metalurgia
proszków
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria taksonomiczna
Materiał nauczania
M.6.2(3)1. rozróżnić metody otrzymywania proszków różnych
metali; P B – Technologia metalurgii proszków. – Metody wytwarzania
proszków metali. – Własności proszków metali. – Urządzenia
stosowane do wytwarzania proszków
metali.
M.6.2(3)2.określić rodzaje proszków metali otrzymywanych w
procesach redukcji rud metali;
P C
M.6.2(3)3.opisać zastosowanie proszków metali otrzymywanych w
procesach redukcji rud metali;
P B
M.6.3(11)1.określić rodzaje proszków metali otrzymywanych
metodami hydrometalurgicznymi;
P C
M.6.3(11)2.opisać zastosowanie proszków metali otrzymywanych
metodami hydrometalurgicznymi;
P B
M.6.4(2)5. rozróżnić elementy i podzespoły urządzeń do
wytwarzania rozpylanych proszków metali;
P B
M.6.4(4)1.określić rodzaje i własności proszków metali
wytwarzanych metodą rozpylania;
P c
M.6.4(4)2. opisać zastosowanie proszków metali wytwarzanych
metodą rozpylania;
P B
KPS(2)1. zaproponować sposoby rozwiązywania problemów; P D
KPS(2)2. dążyć wytrwale do celu; P C KPS(2)3. zrealizować działania
zgodnie z własnymi pomysłami; P C KPS(2)4. zainicjować zmiany
mające pozytywny wpływ na środowisko pracy; P D
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 25
KPS(6)1.przejawiać gotowość do ciągłego uczenia się i
doskonalenia zawodowego; P C KPS(6)2. wykorzystać różne źródła
informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych;
P D
KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole; P C
Planowane zadania (ćwiczenia) Zalety metalurgii proszków. Zadaniem
ucznia na podstawie charakterystyki technologii wytwarzania wyrobów
i półwyrobów ze sproszkowanych metali, stopów, mieszanek wskazać i
uzasadnić korzyści wynikające z zastosowania metalurgii proszków w
porównaniu z konwencjonalną metalurgią ogniową. Metody otrzymywania
proszków metali.
Korzystając z schematu przygotowania proszków(przygotowanego
przez nauczyciela) należy opisać jaki proces przedstawia każdy jego
element.
Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne,
metody, formy organizacyjne Zajęcia edukacyjne mogą być prowadzone
w systemie klasowo-lekcyjnym. W pracowni prowadzenia zajęć powinny
znajdować się: próbki materiałów wsadowych stosowanych w procesach
metalurgicznych, metali nieżelaznych i ich stopów, stopów Fe-C,
proszków metali, materiałów ogniotrwałych, pomoce dydaktyczne
ilustrujące budowę oraz zasady działania pieców i urządzeń oraz
ciągów technologicznych, modele pieców i urządzeń wykorzystywanych
w procesach redukcji rud, wytopu i rafinacji metali, wytwarzania
wyrobów metodami metalurgii proszków, dokumentację techniczną,
instrukcje obsługi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach
metalurgicznych, katalogi maszyn i urządzeń stosowanych w procesach
metalurgicznych. Środki dydaktyczne Zestawy ćwiczeń, instrukcje do
wykonywania ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, normy,
poradniki, katalogi, urządzenia multimedialne, Zalecane metody
dydaktyczne Dział programowy wymaga stosowania aktywizujących metod
kształcenia, zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia
przygotowują ucznia do zapoznania się z urządzeniami transportowymi
i przygotowaniem rud metali do procesów metalurgicznych.
Proponowane metody to: podające (wykład informacyjny, pogadanka,
objaśnienie), aktywizujące np. dyskusja dydaktyczna. Dominującą
metodą sprawdzania efektów kształcenia powinna być metoda
projektów, która sprzyja samodzielnemu rozwiązywaniu problemów oraz
głębszemu rozpoznaniu wybranej tematyki. Formy organizacyjne
Zajęcia mogą być prowadzone i w systemie klasowo – lekcyjnym z
podziałem na grupy. Grupy do wykonywania zadań mogą liczyć od 2 do
4 osób.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 26
Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania efektów
kształcenia Podczas oceniania osiągnięć edukacyjnych uczniów należy
brać pod uwagę wyniki testów (np. wielokrotnego wyboru), wykonanych
ćwiczeń oraz aktywność i zaangażowanie ucznia w wykonywanie zadań.
Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: – dostosowanie
warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia –
dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do
możliwości ucznia Ćwiczenia powinny być dostosowane do możliwości i
potrzeb ucznia, należy przygotować zadania o różnym stopniu
trudności.
3. Język obcy zawodowy w branży hutniczej 3.1 Język obcy
zawodowy w branży hutniczej
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał nauczania
JOZ(1)1. posłużyć się zasobem środków językowych w zrozumieniu
wypowiedzi z użyciem specjalistycznego słownictwa stosowanego w
hutnictwie; p C
– Pojęcia związane przemysłem hutniczym. – Słownictwo związane z
wykonywaniem czynności
zawodowych. – Organizacja stanowiska pracy. – Poszukiwanie i
podejmowanie pracy zawodowej. – Korespondencja dotycząca branży
hutniczej w
języku obcym. – Informacje na tabliczkach znamionowych,
instrukcjach obsługi, prospektach maszyn i urządzeń.
– Środki techniczne w zasobach internetowych. – Oferty
szkoleniowe.
JOZ(1)2. posłużyć się językiem obcym w zakresie wspomagającym
wykonywane zadań zawodowych;
P C
JOZ(1)3. zabrać głos w dyskusji na temat wysłuchanego tekstu
zawodowego; P C JOZ(1)4 posłużyć się słownictwem związanym z
prowadzeniem działalności gospodarczej;
P B
JOZ(2)1. zrozumieć sens prostych wypowiedzi dotyczących procesów
hutniczych; P C JOZ(2)2. zinterpretować typowe pytania stawiane w
języku obcym; P B JOZ(3)1. zanalizować krótkie teksty pisemne
dotyczące czynności na stanowiskach hutniczych;
P D
JOZ(3)2. zinterpretować krótkie teksty pisemne dotyczące
czynności na stanowiskach hutniczych;
P B
JOZ(3)3. zinterpretować informacje zamieszczone na instrukcjach,
tabliczkach znamionowych, prospektach maszyn i urządzeń w języku
obcym;
P B
JOZ(4)1. sformułować wypowiedź ustną umożliwiającą komunikowanie
się w środowisku związanym z branżą hutniczą
P A
JOZ(4)2. przekazać w języku obcym informacje dotyczące
wykonywanych prac; P C
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 27
JOZ(4)3. sformułować krótki tekst pisemny umożliwiający
komunikowanie się w środowisku związanym z branżą hutniczą
P B
JOZ(5)1. skorzystać z obcojęzycznych zasobów Internetu
związanych z tematyką zawodową;
P C
JOZ(5)2. skorzystać z dwujęzycznych słowników oraz z
obcojęzycznych słowników specjalistycznych;
P C
JOZ(5)3. skorzystać z obcojęzycznych norm, katalogów i
poradników zawodowych; P C JOZ(5)4. posłużyć się obcojęzycznymi
instrukcjami i oprogramowaniem; P c KPS(2)1. zaproponować sposoby
rozwiązywania problemów; P D KPS(2)2. dążyć wytrwale do celu; P C
KPS(2)3. zrealizować działania zgodnie z własnymi pomysłami; P C
KPS(2)4. zainicjować zmiany mające pozytywny wpływ na środowisko
pracy; P D KPS(4)1. analizować zmiany zachodzące w branży; P D
KPS(4)2. podejmować nowe wyzwania; P D KPS(4)3. wykazać się
otwartością na zmiany w zakresie stosowanych metod i technik
pracy;
P D
KPS(5)1. przewidywać sytuacje wywołujące stres; P D KPS(5)2.
stosować sposoby radzenia sobie ze stresem; P C KPS(5)3. określić
skutki stresu; P C KPS(6)1.przejawiać gotowość do ciągłego uczenia
się i doskonalenia zawodowego; P C KPS(6)2. wykorzystać różne
źródła informacji w celu doskonalenia umiejętności zawodowych;
P B
KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole; P C
Planowane zadania (ćwiczenia) Odczytywanie informacji o piecach,
maszynach i urządzeniach hutniczych zagranicznych producentów.
Zadaniem uczniów jest odczytanie charakterystyki technicznej
pieców, maszyn i urządzeń hutniczych zagranicznych producentów na
podstawie katalogu, prospektu, strony internetowej w języku obcym.
Informacje te mają dotyczyć: - parametrów pieców, maszyn i urządzeń
hutniczych, - możliwości produkcyjnych, - warunków instalowania. W
zakres zadania wchodzi również napisanie zapytania na temat
możliwości szkolenia dotyczącego użytkowania i przesłanie drogą
mailową zagranicznemu producentowi w języku obcym.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 28
Uczniowie po wykonaniu ćwiczenia prezentują wyniki swojej pracy.
Warunki osiągania efektów kształcenia w tym środki dydaktyczne,
metody, formy organizacyjne Zaproponowane do osiągnięcia efekty
kształcenia przygotowują ucznia do porozumienia się na tematy
zawodowe w języku obcym. Powinny być kształtowane umiejętności
poszukiwania, pozyskiwania, analizowania i selekcjonowania
najnowszych informacji w języku obcym z zakresu przemysłu
hutniczego. Należy także kształtować umiejętności samokształcenia i
współpracy w grupie. Środki dydaktyczne W pracowni języka obcego
zawodowego powinny się znajdować: czasopisma branżowe, katalogi i
instrukcje obsługi maszyn w języku obcym, słowniki techniczne w
języku obcym, urządzenia multimedialne, filmy i prezentacje
multimedialne o tematyce hutniczej. Ważne jest umożliwienie
korzystania ze stanowisk komputerowych z dostępem do Internetu (1
stanowisko dla dwóch uczniów). Należy przygotować zestawy i
instrukcje do wykonywanych ćwiczeń. Zalecane metody dydaktyczne
Język obcy zawodowy wymaga stosowania aktywizujących metod
kształcenia, ze szczególnym uwzględnieniem dyskusji dydaktycznej w
różnych odmianach. Metody te pozwalają na prowadzenie dyskusji,
ukierunkowaną wymianę poglądów uczestników na określony temat.
Podczas zajęć należy wykonywać ćwiczenia, do których należy
przygotować opisy czynności niezbędne do wykonania zadania, a
uczniowie będą pracować samodzielnie lub w zespołach. W tym dziale
programowym powinny być kształtowane umiejętności samodzielnego
myślenia, wyszukiwania, selekcjonowania informacji z zakresu
środków technicznych w rolnictwie. Formy organizacyjne Zajęcia
powinny być prowadzone z wykorzystaniem zróżnicowanych form:
indywidualnie lub w zespołach 2-3 - osobowych. Zajęcia w pracowni
należy prowadzić w grupach do 15 osób. Propozycje kryteriów oceny i
metod sprawdzania efektów kształcenia Ocena osiągnięć edukacyjnych
powinna odbywać się na bieżąco w ramach wykonywanych ćwiczeń i
wypowiedzi ustnych. Podczas wykonywania ćwiczeń i zadań należy
również uwzględnić efekt ich wykonania, a także aktywność,
zaangażowanie i dokładność ucznia w trakcie wykonywanie
poszczególnych zadań. Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się
proponuje się również przeprowadzenie testu (np. wielokrotnego
wyboru). Formy indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: –
dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb
ucznia, – dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia
do możliwości ucznia Nauczyciel powinien wskazywać konieczność
znajomości języka obcego, udzielać wskazówek jak się uczyć i
pomagać w trakcie uczenia się,wyszukiwać w uczeniu się uczniów
mocne strony i na nich opierać nauczanie, zachęcać uczniów do pracy
i pozytywnie ich motywować, w ocenie uwzględniać zaangażowanie
uczniów podczas wykonywania zadania.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 29
4. Działalność gospodarcza w branży hutniczej 4.1. Podstawy
formalno-prawne działalności gospodarczej 4.2. Prowadzenie
przedsiębiorstwa w branży hutniczej
4.1 Podstawy formalno-prawne działalności gospodarczej
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał nauczania
PDG(1)1. określić działania mechanizmów rynkowych właściwych dla
branży hutniczej;
P C – Podstawy prawne działalności gospodarczej. – Zasady
planowania określonej działalności. – Formy organizacyjno-prawne
działalności
przedsiębiorstwa. – Formy pozyskiwania kapitału. – Rejestrowanie
przedsiębiorstwa. – Dokumentacja dotycząca podejmowania
działalności gospodarczej. – Opodatkowanie działalności
gospodarczej. – Obowiązki pracodawcy dotyczące ubezpieczeń
społecznych. – Ubezpieczenia gospodarcze. – Etyka w
biznesie.
PDG(1)2. rozróżnić podmioty gospodarcze funkcjonujące w branży
hutniczej; P B PDG(2)1. analizować przepisy prawa pracy, przepisy
prawa dotyczące ochrony danych osobowych, przepisy prawa
podatkowego i prawa autorskiego;
P D
PDG(2)2. określić skutki nieprzestrzegania przepisów prawa
pracy, przepisów prawa o ochronie danych osobowych oraz przepisów
prawa podatkowego i prawa autorskiego;
P C
PDG(3)1. stosować przepisy prawa dotyczące podejmowania
działalności gospodarczej w branży hutniczej;
P C
PDG(3)2. określić przepisy prawa dotyczące prowadzenia
działalności gospodarczej w branży hutniczej;
P C
PDG(7)1. wyznaczyć kolejne etapy czynności mających na celu
ustanowienie działalności gospodarczej w branży hutniczej;
P B
PDG(7)2. skonstruować spójny i realistyczny biznesplan dla
działalności gospodarczej w branży hutniczej;
P C
PDG(7)3. sporządzić dokumenty niezbędne do uruchomienia
działalności gospodarczej w branży hutniczej;
P C
PDG(7)4. sporządzić dokumenty niezbędne do prowadzenia
działalności gospodarczej w branży hutniczej;
P C
KPS(1)1. stosować zasady kultury osobistej; P C KPS(1)2.
stosować zasady etyki zawodowej; P C KPS(4)1. analizować zmiany
zachodzące w branży; P D KPS(4)2. podejmować nowe wyzwania; P D
KPS(4)3. wykazać się otwartością na zmiany w zakresie stosowanych
metod i technik pracy;
P D
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 30
KPS(5)1. przewidywać sytuacje wywołujące stres; P D KPS(5)2.
stosować sposoby radzenia sobie ze stresem; P C KPS(5)3. określić
skutki stresu; P C KPS(7)1. przyjmować odpowiedzialność za
powierzone informacje zawodowe; P B KPS(7)2. respektować zasady
dotyczące przestrzegania tajemnicy zawodowej ; P C KPS(7)3.
określić konsekwencje nieprzestrzegania tajemnicy zawodowej; P C
KPS(9)1. stosować techniki negocjacyjne; P C KPS(9)2. zachowywać
się asertywnie; P C KPS(9)3. proponować konstruktywne rozwiązania;
P D KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole; P C
Planowane zadania (ćwiczenia) Rejestracja firmy. Zadaniem uczniów
jest opracowanie procedury postępowania przy rejestracji firmy. W
ramach projektu mają uwzględnić: etapy rejestracji firmy, właściwe
im instytucje i potrzebne dokumenty. Uczniowie pracują w
dwuosobowych grupach. Oceną wykonania zadania jest uzyskana przez
uczniów ocena projektu działań. Warunki osiągania efektów
kształcenia w tym środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne
Dział programowy „Podstawy formalno-prawne działalności
gospodarczej” wymaga stosowania aktywizujących metod kształcenia,
zaplanowane do osiągnięcia efekty kształcenia przygotowują ucznia
do funkcjonowania na rynku pracy, jako przedsiębiorcy. Powinny być
kształtowane umiejętności analizowania przepisów prawa, a także
postawy odpowiedzialności za działania niezgodne z przepisami
prawa. Oceny osiągnięć edukacyjnych uczniów należy dokonać przez
ocenę wykonanego projektu. Środki dydaktyczne W pracowni, w której
prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny znajdować się: zbiory
przepisów prawa w zakresie działalności gospodarczej i prawa pracy.
Komputer z dostępem do Internetu (1 stanowisko dla dwóch uczniów)
Urządzenia multimedialne. Zestawy ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla
uczniów. Zalecane metody dydaktyczne Dominującą metodą kształcenia
powinna być metoda tekstu przewodniego, która ułatwi uczniom
samodzielne zbieranie i analizowanie informacji dotyczących
zakładania własnej działalności, oraz metoda projektu. Formy
organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w formie pracy w
grupach 15 osobowych i indywidualnie. Propozycje kryteriów oceny i
metod sprawdzania efektów kształcenia Do oceny osiągnięć
edukacyjnych uczących się, proponuje się ocenę wykonanego projektu
z zastosowaniem kryteriów uwzględniających wypełnienie wymagań i
założeń do projektu. Formy indywidualizacji pracy uczniów
uwzględniające: - dostosowanie warunków, środków, metod i form
kształcenia do potrzeb ucznia - dostosowanie warunków, środków,
metod i form kształcenia do możliwości ucznia,
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 31
Nauczyciel powinien: - udzielać wskazówek i służyć pomocą w
trakcie uczenia się - pomóc ustalić cele uczenia się i oceniać
uzyskane efekty - stosować materiały i pomoce dydaktyczne
odwołujące się do różnych zmysłów - zadawać prace związane z
zainteresowaniami uczniów - wyszukiwać mocne strony uczniów i na
nich opierać nauczanie - motywować uczniów do pracy i wysiłku - w
ocenie wyników nauczania uwzględniać również zaangażowanie i
determinację uczniów podczas wykonywania zadań.
4.2. Prowadzenie przedsiębiorstwa w branży hutniczej
Uszczegółowione efekty kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć
potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategoria
taksonomiczna
Materiał nauczania
PDG(4)1. dokonać klasyfikacji przedsiębiorstw i instytucji
występujących w branży hutniczej;
P A – Zasady prowadzenia działalności biurowej. – Badanie rynku
w zakresie popytu na usługi branży – hutniczej. – Reklama usług w
branży hutniczej. – Marketing w branży usług hutniczych. – Koszty i
przychody w działalności małego
przedsiębiorstwa branży hutniczej. – Źródła przychodów i kosztów
przedsiębiorstwa w
branży hutniczej. – Obsługa urządzeń biurowych. – Prowadzenie
korespondencji właściwej dla
działalności gospodarczej. – Zasady współpracy przedsiębiorstwa
branży
hutniczej ze środowiskiem.
PDG(4)2. wyjaśnić powiązania między przedsiębiorstwami,
instytucjami funkcjonującymi w branży hutniczej;
P B
PDG(5)1. wskazywać czynniki wpływające na działania związane z
funkcjonowaniem przedsiębiorstw w branży hutniczej;
P C
PDG(5)2. analizować działania prowadzone przez przedsiębiorstwa
konkurencyjne; P D PDG(6)1. planować współpracę z innymi
przedsiębiorstwami z branży hutniczej; P C PDG(6)2. organizować
współpracę w ramach wspólnych przedsięwzięć z innymi
przedsiębiorstwami z branży hutniczej;
P C
PDG(8)1. wykonywać czynności związane prowadzeniem
korespondencji w różnej formie;
P C
PDG(8)2. sporządzić pisma związane z prowadzeniem działalności
gospodarczej P C PDG(9)1. posługiwać się urządzeniami biurowymi; P
C PDG(9)2. korzystać z programów komputerowych wspomagających
prowadzenie działalności gospodarczej;
P C
PDG(10)1. opracować plan marketingowy dla prowadzonej
działalności gospodarczej;
P D
PDG(10)2. dobrać instrumenty marketingowe do prowadzonych
działań; P C
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 32
PDG(10)3. podejmować współpracę z przedsiębiorstwami
funkcjonującymi w branży marketingowej;
P D
PDG(11)1. dokonać analizy kosztów i przychodów prowadzonej
działalności gospodarczej;
P D
PDG(11)2. oceniać efektywność działań w zakresie kosztów i
przychodów prowadzonej działalności gospodarczej ;
P D
PDG(11)3. wskazać możliwości optymalizacji kosztów i przychodów
prowadzonej działalności gospodarczej;
P C
KPS(1)1. stosować zasady kultury osobistej; P C KPS(1)2.
stosować zasady etyki zawodowej; P C KPS(4)1. analizować zmiany
zachodzące w branży; P D KPS(4)2. podejmować nowe wyzwania; P D
KPS(4)3. wykazać się otwartością na zmiany w zakresie stosowanych
metod i technik pracy;
P D
KPS(5)1. przewidywać sytuacje wywołujące stres; P D KPS(5)2.
stosować sposoby radzenia sobie ze stresem; P C KPS(5)3. określić
skutki stresu; P C KPS(7)1. przyjmować odpowiedzialność za
powierzone informacje zawodowe; P B KPS(7)2. respektować zasady
dotyczące przestrzegania tajemnicy zawodowej ; P C KPS(7)3.
określić konsekwencje nieprzestrzegania tajemnicy zawodowej; P C
KPS(9)1. stosować techniki negocjacyjne; P C KPS(9)2. zachowywać
się asertywnie; P C KPS(9)3. proponować konstruktywne rozwiązania;
P D KPS(10)1. doskonalić swoje umiejętności komunikacyjne; P B
KPS(10)2. uwzględniać opinie i pomysły innych członków zespołu; P D
KPS(10)3. modyfikować działania w oparciu o wspólnie wypracowane
stanowisko; P D KPS(10)4. rozwiązywać konflikty w zespole; P C
Planowane zadania (ćwiczenia) Wykonanie projektu reklamy firmy
hutniczej. Wykonaj projekt działań związanych z reklamą
pr5zedsiębiorstwa hutniczego na lokalnym rynku. W ramach projektu
uwzględnij: odbiorców usług, zakres działań reklamowych i
marketingowych, formę reklamy. Uczniowie pracują w dwuosobowych
grupach. Oceną wykonania zadania jest uzyskana przez uczniów ocena
projektu działań. Warunki osiągania efektów kształcenia w tym
środki dydaktyczne, metody, formy organizacyjne W pracowni, w
której prowadzone będą zajęcia edukacyjne powinny się znajdować:
zbiory przepisów prawa w zakresie działalności gospodarczej i prawa
pracy, wydawnictwa z zakresu prowadzenia działalności gospodarczej,
filmy i prezentacje multimedialne dotyczące prowadzenia
działalności gospodarczej. Pracownia powinna być wyposażona w
rzutnik multimedialny, rzutnik pisma, wizualizer (opcjonalnie),
komputer multimedialny z dostępem do Internetu i drukarką.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 33
Środki dydaktyczne W pracowni, w której prowadzone będą zajęcia
edukacyjne powinny się znajdować: zbiory przepisów prawa w zakresie
działalności gospodarczej i prawa pracy. Zestawy ćwiczeń instrukcje
do ćwiczeń, pakiety edukacyjne dla uczniów, karty samooceny, karty
pracy dla uczniów, czasopisma branżowe, katalogi, filmy i
prezentacje multimedialne związane z tematem prowadzenia
działalności gospodarczej. Zalecane metody dydaktyczne Dział
programowy Prowadzenie firmy w branży hutniczej wymaga stosowania
aktywizujących metod kształcenia. Zaplanowane do osiągnięcia efekty
kształcenia przygotowują ucznia do funkcjonowania na rynku pracy,
wskazują możliwości założenia i prowadzenia własnej firmy. Powinna
być kształtowana postawa przedsiębiorczości, kreatywności i
innowacyjności działania. Dominującymi metodami kształcenia powinny
być metody problemowe np. gra dydaktyczna lub metoda przypadków,
metoda symulacyjna, metoda decyzyjna, burza mózgów, dyskusja. Formy
organizacyjne Zajęcia powinny być prowadzone w formie pracy w
grupach 15 osobowych i indywidualnie zgodnie z zasadami metod
aktywizujących. Propozycje kryteriów oceny i metod sprawdzania
efektów kształcenia Do oceny osiągnięć edukacyjnych uczących się,
proponuje się ocenę wykonanego projektu z zastosowaniem kryteriów
uwzględniających wypełnienie wymagań i założeń do projektu. Formy
indywidualizacji pracy uczniów uwzględniające: - dostosowanie
warunków, środków, metod i form kształcenia do potrzeb ucznia, -
dostosowanie warunków, środków, metod i form kształcenia do
możliwości ucznia. Nauczyciel powinien: - udzielać wskazówek i
służyć pomocą w trakcie uczenia się, - pomóc ustalić cele uczenia
się i oceniać uzyskane efekty, - stosować materiały i pomoce
dydaktyczne odwołujące się do różnych zmysłów, - zadawać prace
związane z zainteresowaniami uczniów, - wyszukiwać mocne strony
uczniów i na nich opierać nauczanie, - motywować uczniów do pracy,
- w ocenie wyników nauczania uwzględniać również zaangażowanie
uczniów podczas wykonywania zadań.
-
Szkoła zawodowa szkołą pozytywnego wyboru
Projekt współfinansowany przez Unię Europejską w ramach
Europejskiego Funduszu Społecznego. 34
5. Konstrukcje maszyn 5.1. Sporządzanie dokumentacji technicznej
5.2. Techniki wytwarzania
5.1 Sporządzanie dokumentacji technicznej Uszczegółowione efekty
kształcenia. Uczeń po zrealizowaniu zajęć potrafi:
Poziom wymagań
programowych ( P lub PP)
Kategor