2 Potęga antyku – sztuka klasycystyczna scenariusz 1 Potęga antyku – sztuka klasycystyczna Cele lekcji Uczeń: – określa antyk jako źródło inspiracji sztuki klasycystycznej – potrafi wskazać ramy czasowe i ideologię oświecenia jako epoki odwołującej się do rozumu – potrafi wymienić charakterystyczne cechy sztuki klasycy- stycznej – omawia najwybitniejsze zabytki sztuki klasycyzmu Metody pracy – pogadanka – rozmowa ilustrowana pokazem reprodukcji dzieł – ukierunkowana percepcja filmu o sztuce – praca z podręcznikiem – praca z materiałem ikonograficznym (reprodukcjami dzieł sztuki) Środki dydaktyczne do samodzielnego przygotowania podręcznik, zeszyt, wydrukowane karty pracy, komputer i projektor, film Architektura klasycystyczna Wydawnictwa Pedagogicznego OPERON Tok lekcji Część wprowadzająca Nauczyciel zadaje uczniom pytanie o znaczenie słowa „kla- syczny”. Wspólnie z uczniami próbuje zdefiniować łacińskie słowo classicus – pierwszorzędny, pierwszej klasy, doskona- ły, wzorowy. Część główna 1. Klasyczny a klasycystyczny Nauczyciel tłumaczy uczniom różnicę między pojęciami „klasyczny” i „klasycystyczny”. Klasyczny – antyczny, odnoszący się do starożytnej kultury greckiej albo rzymskiej; dążący do harmonii; zgodny z zasa- dami proporcji, umiaru, doskonały, uznany za wzór. Klasycystyczny – stylizowany na wzór sztuki antycznej; do- tyczący klasycyzmu. Prowadzący prosi uczniów o obejrzenie w podręczniku reprodukcji przedstawiających sztukę starożytnej Grecji ( str. 20–22 ) i reprodukcji przedstawiających budowle i rzeźby starożytnego Rzymu ( str. 25–28 ). 2. Styl klasycystyczny w sztuce Nauczyciel definiuje styl klasycystyczny w sztuce jako styl odwołujący się do antyku, czyli sztuki klasycznej, któ- ra powstała w starożytności w Grecji i Rzymie. Tłumaczy uczniom, że ten styl pojawił się pod koniec XVII wieku i trwał do końca wieku XVIII, wiązał się z ideologią oświece- nia i przekonaniem o nieomylności ludzkiego rozumu, odej- ściem od irracjonalizmu, wiary, uczuciowości. Prowadzący informuje uczniów, że wskrzeszenie antycz- nych zasad kształtowania dzieł sztuki było związane z od- kryciami dzieł sztuki w Herkulanum i Pompejach. 3. Architektura klasycystyczna i jej zasady Nauczyciel wykorzystuje rzutnik i komputer do wyświetle- nia filmu. Po obejrzeniu przez uczniów filmu nauczyciel pro- si ich, aby otworzyli podręczniki str. 63–69 i począwszy od dzieł architektury, poprzez rzeźbę i malarstwo obejrzeli reprodukcje dzieł sztuki. Podczas oglądania reprodukcji nauczyciel rozdaje uczniom kserokopie zasad sztuki klasy- cystycznej dodatek 1 zał. 1 . Uczniowie odszukują poszczególne zasady w dziełach zaprezentowanych w pod- ręczniku. Nauczyciel może też rozwiesić wydruki przed- stawiające przykładowe dzieła klasycystyczne na tablicy w trzech grupach: a) architektura – wzorowana na budowlach antycznych ( dodatek 2 zał. 2 ), b) rzeźby – wzorowane na posągach ze starożytnego Rzymu: pomniki, postaci z mitologii, pomniki konne, płaskorzeźbio- na kolumna ( dodatek 3 zał. 3 ), c) malarstwo – portrety, sceny historyczne, mitologiczne, wi- doki miast (tzw. weduty) ( dodatek 4 zał. 4 ). Część podsumowująca W celu podsumowania wiedzy z zajęć nauczyciel rozdaje karty pracy dodatek 5 zał. 5 , które uczniowie wy- pełniają samodzielnie. Stanowią one formę notatki i po uzu- pełnieniu nauczyciel poleca wklejenie ich do zeszytu przed- miotowego. Następnie zwraca się do uczniów: Na początku zajęć oraz podczas oglądania filmu zostało wyja- śnione pochodzenie słowa „klasyczny”. Sztuka antyczna zosta- ła uznana za doskonałą i dlatego artyści klasycystyczni nawią- zywali do niej w swoich dziełach. Czy wy chcielibyście osiągnąć doskonałość w jakiejś dziedzinie życia? W jakiej? Chętni uczniowie odpowiadają na pytanie nauczyciela. Zadanie domowe Uczniowie wykonują ćwiczenia związane ze sztuką klasycy- styczną w zeszycie ćwiczeń str. 37–39 .