POSZUKIWANIE MODELU KSZTAŁCENIA studia I, II i III stopnia oraz studia podyplomowe KATEDRA ŁĄKARSTWA I KSZTAŁTOWANIA KRAJOBRAZU PRACOWNIA STUDIÓW KRAJOBRAZOWYCH I GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ dr inż. Wiesław Wańkowicz Rada Programowa kierunku Gospodarka Przestrzenna
31
Embed
POSZUKIWANIE MODELU KSZTAŁCENIA - nowa.uek.krakow.plnowa.uek.krakow.pl/files/common/wydzial-finansow/katedra... · na studiach II stopnia. Studia II stopnia są studiami specjalistycznymi
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
POSZUKIWANIE MODELU KSZTAŁCENIA
studia I, II i III stopnia oraz studia podyplomowe
KATEDRA ŁĄKARSTWA I KSZTAŁTOWANIA KRAJOBRAZU
PRACOWNIA STUDIÓW KRAJOBRAZOWYCH I GOSPODARKI PRZESTRZENNEJ
dr inż. Wiesław Wańkowicz
Rada Programowa kierunku Gospodarka Przestrzenna
PRODUKT KSZTAŁCENIA
ABSOLWENT
DZIEŁA NASZEGO PRODUKTU
ABSOLWENT WINIEN
KSZTAŁTOWAĆ PRZESTRZEŃ
ABSOLWENT
Reforma systemu kształcenia – 1999r.
ABSOLWENT
studia
podyplomowe
Reforma systemu kształcenia – 1999r.
Miejsce studiów podyplomowych
PRZESTRZEŃ - zakres
PRZESTRZEŃ - zakres
PRZESTRZEŃ - zakres
ABSOLWENT
PRZESTRZEŃ
go
sp
od
aro
wan
ie p
rzestr
zen
ią
go
sp
od
aro
wan
ie p
rzestr
zen
ią
Na podstawie:
W. Wańkowicz w: Dylematy gospodarki przestrzennej, red.: Z. Ziobrowski, A. Rębowska, IRM, Kraków 2002r.
ABSOLWENT PRZESTRZEŃ
skala regionalna
skala lokalna
tere
ny n
iezu
rban
izo
wan
e
tere
ny w
iejs
kie
osad
y →
mia
sta
tere
ny z
urb
an
izo
wan
e i
po
dle
gają
ce u
rban
izacji
ABSOLWENT PRZESTRZEŃ
skala regionalna
skala lokalna osad
y →
mia
sta
tere
ny z
urb
an
izo
wan
e i
po
dle
gają
ce u
rban
izacji
tere
ny n
iezu
rban
izo
wan
e
tere
ny w
iejs
kie
ABSOLWENT PRZESTRZEŃ
Na pierwszym stopniu studiów
student powinien zdobyć
podstawową wiedzę i
umiejętności z danej dziedziny,
które pozwolą mu, w zależności od
wyboru, na podjęcie pracy
zawodowej lub na kontynuacje
nauki i rozszerzanie swojej wiedzy
na studiach II stopnia.
Studia II stopnia są studiami
specjalistycznymi o węższym
zakresie.
Edukacja na studiach
doktoranckich jest z definicji
indywidualna i niepowtarzalna,
dlatego studenci muszą mieć
zapewnioną niezależność oraz
elastyczność.
skala regionalna
skala lokalna osad
y →
mia
sta
tere
ny z
urb
an
izo
wan
e i
po
dle
gają
ce u
rban
izacji
tere
ny n
iezu
rban
izo
wan
e
tere
ny w
iejs
kie
Na podstawie: ZALECENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 23 kwietnia 2008 r.
w sprawie ustanowienia europejskich ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie
(2008/C 111/01)
ABSOLWENT
Po pierwszym stopniu studiów
- praktyk (rzemieślnik).
Po II stopniu
- specjalista praktyk i teoretyk, innowator.
Po III stopniu
- twórca wiedzy.
zaawansowana wiedza w danej dziedzinie pracy i nauki obejmująca krytyczne rozumienie teorii i zasad
zaawansowane umiejętności, wykazywanie się biegłością i innowacyjnością potrzebną do rozwiązania złożonych i nieprzewidywalnych
problemów w specjalistycznej dziedzinie pracy lub nauki
zarządzanie złożonymi technicznymi lub zawodowymi działaniami lub projektami, ponoszenie odpowiedzialności za podejmowanie
decyzji w nieprzewidywalnych kontekstach związanych z pracą lub nauką, ponoszenie odpowiedzialności za zarządzanie rozwojem
zawodowym jednostek i grup
wysoce wyspecjalizowana wiedza, której część stanowi najnowszą wiedzę w danej dziedzinie pracy lub nauki, będąca podstawą
oryginalnego myślenia lub badań, krytyczna świadomość zagadnień w zakresie wiedzy w danej dziedzinie oraz na styku różnych
dziedzin
specjalistyczne umiejętności rozwiązywania problemów potrzebne do badań lub działalności innowacyjnej w celu tworzenia nowej
wiedzy i procedur oraz integrowania wiedzy z różnych dziedzin
zarządzanie i przekształcanie kontekstów związanych z pracą lub nauką, które są złożone, nieprzewidywalne i wymagają nowych
podejść strategicznych, ponoszenie odpowiedzialności za przyczynianie się do rozwoju wiedzy i praktyki zawodowej lub za
dokonywanie przeglądu strategicznych wyników zespołów
wiedza na najbardziej zaawansowanym poziomie w danej dziedzinie pracy lub nauki oraz na styku różnych dziedzin
najbardziej zaawansowane i wyspecjalizowane umiejętności i techniki, w tym synteza i ocena, potrzebne do rozwiązywania krytycznych
problemów w badaniach lub działalności innowacyjnej oraz do poszerzania i ponownego określania istniejącej wiedzy lub praktyki
zawodowej
wykazywanie się znaczącym autorytetem, innowacyjnością, autonomią, etyką naukową i zawodową oraz trwałym
zaangażowaniem w rozwój nowych idei i procesów w najważniejszych kontekstach pracy zawodowej lub nauki,
w tym badań
ZALECENIE PARLAMENTU EUROPEJSKIEGO I RADY z dnia 23 kwietnia 2008 r. w sprawie ustanowienia europejskich
ram kwalifikacji dla uczenia się przez całe życie (2008/C 111/01)
ABSOLWENT PRZESTRZEŃ
Po pierwszym stopniu studiów
- praktyk (rzemieślnik).
Po II stopniu
- specjalista praktyk i teoretyk,
innowator.
Po III stopniu
- twórca wiedzy.
Studia podyplomowe
doskonalenie
i aktualizacja
umiejętności
poszerzanie
i pogłębianie wiedzy
pogłębianie wiedzy
skala regionalna
skala lokalna osad
y →
mia
sta
tere
ny z
urb
an
izo
wan
e i
po
dle
gają
ce u
rban
izacji
tere
ny n
iezu
rban
izo
wan
e
tere
ny w
iejs
kie
ABSOLWENT
PRZESTRZEŃ
Na podstawie:
W. Wańkowicz w: Wstęp do urbanistyki operacyjnej, red.: Z. Ziobrowski, A. Rębowska, IGPiK Kraków 2001r.
go
sp
od
aro
wan
ie p
rzestr
zen
ią
ABSOLWENT
PRZESTRZEŃ
NA
UK
A
I D
YD
AK
TY
KA
go
sp
od
aro
wan
ie p
rzestr
zen
ią
Na podstawie:
W. Wańkowicz w: Wstęp do urbanistyki operacyjnej, red.: Z. Ziobrowski, A. Rębowska, IGPiK Kraków 2001r.
ABSOLWENT PRZESTRZEŃ
praktyk (rzemieślnik)
specjalista praktyk i teoretyk,
innowator
twórca wiedzy
KANON ZAWIERA SZEROKIE SPEKTRUM
PRAKTYCZNEJ WIEDZY I UMIEJĘTNOŚCI
WYBÓR FAKULTATYWNY W NIEWIELKIM
ZAKRESIE
KANON ZAWIERA WIEDZĘ METODYCZNĄ
I SPECJALISTYCZNĄ
WYBÓR FAKULTATYWNY – DUŻA SWOBODA
WYBORU, ZAKRES SPECJALISTYCZNY
KANON TO METAWIEDZA
RESZTA TO TYLKO WYBÓR
skala regionalna
skala lokalna osad
y →
mia
sta
tere
ny z
urb
an
izo
wan
e i
po
dle
gają
ce u
rban
izacji
tere
ny n
iezu
rban
izo
wan
e
tere
ny w
iejs
kie
Studia inżynierskie pierwszego stopnia
Inżynier gospodarki przestrzennej (potocznie urbanista) – projektant
zagospodarowania terenu – praca jego polega na nałożeniu na mapę
projektu zagospodarowania terenu (podstawowe opracowanie planistyczne
to miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego). Używa do tego
specjalistycznego języka, symboli i znaków oraz stosuje programy SIP/GIS.
Podczas pracy musi uwzględnić istniejące już zagospodarowanie: budynki,
drogi, sieć wodociągową i telekomunikacyjną, drzewa, ale także to kto jest
właściciel poszczególnych części terenu, jakie zagospodarowanie jest
niezbędne dla zaspokojenia indywidualnych i społecznych potrzeb jego
mieszkańców i użytkowników. Większość utożsamia tę pracę z
projektowaniem urbanistycznym, lekceważąc inne ważne zagadnienia, jak
choćby prawo, ochronę środowiska, lokalizację działalności gospodarczej
czy też mikro i makroekonomię. W celu rzetelnej realizacji swoich zadań
planista współpracuje z wieloma innymi specjalistami takimi jak geodeci,
inżynierowie komunikacyjni i inżynierowie ochrony środowiska. Nie
zastępuje ich – ma wiedzę i umiejętności na tyle szczegółowe, ażeby
komunikować się z każdym z nich i na tyle ogólne by objąć całokształt
wszystkich tych zagadnień. Inżynier gospodarki przestrzennej jest nie tylko
projektantem, ale równocześnie technologiem, ekspertem, organizatorem,
menedżerem, nauczycielem itp.
ABSOLWENT
PUNKT STARTU:
Standardy kształcenia dla kierunku studiów:
Gospodarka przestrzenna
ABSOLWENT
PUNKT STARTU:
Standardy kształcenia dla kierunku studiów:
Gospodarka przestrzenna
Studia pierwszego stopnia
ABSOLWENT
PUNKT STARTU:
Standardy kształcenia dla kierunku studiów:
Gospodarka przestrzenna
Studia pierwszego stopnia
Grupa przedmiotów Przedmiot SEMESTR
I II III IV V VI
Podstawy matematyki
Matematyka
Statystyka
Statystyka i analizy przestrzenne
Informatyka, rysunek, kartografia, systemy
informacji przestrzennej
Informatyka (technologie informacyjne)
Rysunek techniczny i planistyczny
Grafika inżynierska
Geodezja i kartografia
Obrazowanie satelitarne
Geograficzne systemy informacji przestrzennej
Nauki społeczne
Metodologia nauk społecznych
Socjologia
Komunikacja społeczna
Ekonomia z demografią, ekonomika
przestrzeni
Ekonomia
Geografia ekonomiczna
Demografia
Ekonomika miast i regionów
Prawo i systemy polityczne
Prawoznawstwo
Prawne uwarunkowania gospodarki przestrzennej i ochrony środowiska
Podstawy wiedzy o systemach politycznych i gospodarczych
Globalizacja i gospodarka światowa
Władza publiczna, samorząd terytorialny
Podstawy wiedzy o Unii Europejskiej
Polityka strukturalna Unii Europejskiej
Gospodarka przestrzenna, planowanie
przestrzenne, urbanistyka
Historia urbanistyki
Podstawy gospodarki przestrzennej
Społeczno-kulturowe uwarunkowania gospodarki przestrzennej