Top Banner
Złożoność materialnego prawa administracyjnego pod redakcją Joanny Smarż Radom 2018
191

pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl

Dec 18, 2021

Download

Documents

dariahiddleston
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
Page 1: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl

Złożoność materialnego prawa administracyjnego

pod redakcją Joanny Smarż

Radom 2018

Recenzja wydawnicza Dr hab Sławomir Patyra prof nadzw Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie

Redaktor naukowy Dr hab Joanna Smarż prof nadzw Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskie-go w Radomiu Redakcja techniczna DTP Paweł Śwital Projekt okładki Paweł Śwital Copyraight copy Autorzy Anna Dąbrowska Tomasz Dąbrowski Helena Kisilowska Małgorzata Pracka Joanna Smarż Paweł Śwital Beata Wieczerzyńska Wojciech Wojtyła Grzegorz Zieliński Monika Żuchowska ndash Grzywacz Wydawca copy Katedra Prawa Uniwersytet Technologiczno ndash Humani-styczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu 26-600 Radom ul Chrobrego 31 tel 483617434 email katedra prawauniwersytetradompl strona www katedra prawauniwersytetradompl

ISBN 978-83-949408-0-5 (wersja drukowana wersja elektroniczna) Utwoacuter w całości ani we fragmentach nie może być powielany ani rozpo-wszechniany za pomocą urządzeń elektronicznych mechanicznych kopiujących nagrywających i innych bez pisemnej zgody posiadacza praw autorskich

Radom 2018 Wydanie 1

SPIS TREŚCI

Wstęp 4

Dąbrowska Anna

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do

problematyki 5

Dąbrowski Tomasz

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta 22

Kisilowska Helena

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce 43

Pracka Małgorzata

Prawo gospodarowania przestrzenią 63

Smarż Joanna

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa

budowlanego 87

Śwital Paweł

Dostęp do informacji publicznej 108

Wieczerzyńska Beata

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych

przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash

Prawo przedsiębiorcoacutew - wersja z 5 października 2017 r 124

Wojtyła Wojciech

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne 145

Zieliński Grzegorz

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia 161

Żuchowska - Grzywacz Monika

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne 178

4

Wstęp

Prawo administracyjne materialne jako najobszerniejsza gałąź prawa

jest prawem otwartym nie mającym wyznaczonych i czytelnych granic zakresu

rzeczowego Prawo to obejmuje najbardziej liczną grupę przepisoacutew ktoacutere pod-

legają nieustannym zmianom zaroacutewno w obrębie tego prawa jak i poprzez

włączenie do niego nowych instytucji Jest więc prawem złożonym i dynamicz-

nym ktoacutere ulega wpływom zmian ustrojowych i politycznych jak roacutewnież go-

spodarczych i społecznych Jednocześnie jest prawem niezwykle istotnym dla

obywateli ponieważ obejmuje normy dotyczące ich życia codziennego określa-

jąc treść ich praw i obowiązkoacutew oraz gwarantując ich realizację

Powyższe skłoniło Autoroacutew artykułoacutew zawartych książce pt Złożoność

materialnego prawa administracyjnego do szerszej refleksji nad wybranymi

zagadnieniami tego prawa Oddawana do rąk Czytelnika książka stanowi zbioacuter

dziesięciu artykułoacutew naukowych z zakresu szeroko pojętego materialnego

prawa administracyjnego ktoacuterych celem jest wykazanie złożoności tej dzie-

dziny prawa nowych rozwiązań oraz ich praktycznego wymiaru Wszystkie

rozważania zostały poparte szerokim orzecznictwem oraz poglądami

z doktryny co zwiększa walor poznawczy poszczegoacutelnych opracowań

Autorami artykułoacutew są pracownicy naukowi Katedry Prawa Wydziału

Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Technologiczno ndash Humani-

stycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Wskazani Autorzy są nie

tylko wykładowcami akademickimi z wieloletnimi doświadczeniem ale

roacutewnież praktykami w zakresie prezentowanych przez siebie tematoacutew

Tematyka podjęta przez poszczegoacutelnych autoroacutew dotyczy szerokiego

spektrum zagadnień z zakresu materialnego prawa administracyjnego Wśroacuted

opracowań zawartych w książce znalazły się kwestie dotyczące zasad oddzia-

ływania prawa europejskiego na kształt regulacji polskiego prawa administra-

cyjnego ochrony zdrowia i dziedzictwa kulturowego kształtowania ładu prze-

strzennego i zasad realizacji procesu budowlanego prawa dostępu do informa-

cji publicznej zakresu publicznego prawa gospodarczego i wyznaniowego

a także z pogranicza filozofii prawa

Omoacutewione zagadnienia nie obejmują oczywiście wszystkich problemoacutew

z zakresu materialnego prawa administracyjnego ale stanowią wstęp do

dalszych opracowań w tym zakresie

Książka adresowana jest do praktykoacutew zajmujących się prawem admi-

nistracyjnym dla studentoacutew studioacutew prawniczych i administracyjnych oraz

wszystkich zainteresowanych pogłębieniem wiedzy z zakresu materialnego

prawa administracyjnego

dr hab Joanna Smarż prof UTH

5

dr Anna Dąbrowska1

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

Europeanization of substantive administrative law ndash introduction to the problem

Streszczenie

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego stanowi szczegoacutel-

nie interesujący obszar badawczy Problematyka ta jest niezwykle złożonym

procesem mającym związek z uczestnictwem danego państwa roacutewnież Polski

w strukturach europejskich min w Radzie Europy i w Unii Europejskiej

Z uwagi na ten fakt niezwykle ważnym jest ustalenie zakresu pojęciowego

europejskiego prawa administracyjnego

Na łamach prezentowanego artykułu zostaną przedstawione głoacutewne

metody i formy wpływu prawa europejskiego na materialne prawo administra-

cyjne Zidentyfikowane zostaną instytucje prawne odgrywające kluczową rolę

w kształtowaniu materialnego prawa administracyjnego przez prawo europej-

skie

Słowa kluczowe

europeizacja prawo administracyjne prawo europejskie

Summary

The Europeanization of substantive administrative law is a particularly

interesting research area The issue is an extremely complex process related to the

participation of a given country including Poland in European structures among

others in the Council of Europe and in the European Union Therefore it is

extremely important to establish the conceptual scope of European administra-

tive law

The present article will present the main methods and forms of the influ-

ence of European law on substantive administrative law Legal institutions that

1 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Publicznego Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

6

play a key rolein shaping substantive administrative law through European law

will be defined

Key words europeanization administrative law european law

Wstęp

W latach 90 XX w rozpoczęła się intensywna europeizacja wielu

dziedzin prawa w tym prawa administracyjnego ktoacutere nieustannie zmienia się

i ewoluuje Proces europeizacji prawa wewnętrznego w tym materialnego

prawa administracyjnego jest w głoacutewnej mierze konsekwencją procesoacutew inte-

gracyjnych mających związek z prawotwoacuterczą działalnością Unii Europejskiej

(wcześniej Wspoacutelnot Europejskich) i Rady Europy W doktrynie krajowej

i międzynarodowej wiele uwagi poświęcono zagadnieniu europeizacji prawa

krajowego2 ndash prawa cywilnego prawa karnego prawa prywatnego czy prawa

administracyjnego3

W odniesieniu do prawa administracyjnego wyroacuteżniamy trzy jego

obszary prawo administracyjne ustrojowe prawo administracyjne procesowe

oraz prawo administracyjne materialne Celem artykułu jest przybliżenie

zagadnień związanych ze wspoacutełczesną ewolucją materialnego prawa admini-

stracyjnego w związku z integracją Polski z Unią Europejską jak roacutewnież

uczestnictwem naszego państwa w innych strukturach min w Radzie Europy

Zamiarem prezentowanej analizy jest przedstawienie kluczowych materii eu-

ropeizacji materialnego prawa administracyjnego jej wymiaroacutew oraz przeja-

woacutew ktoacutere proces ten stawia przed krajowym prawem administracyjnym

Tytułowa problematyka badawcza jest źroacutedłem wielu dylematoacutew

Czynione rozważania w zamiarze Autorki mają pomoacutec zgłębić informacje na

temat materialnego prawa administracyjnego z perspektywy europejskiej

2 Zob min Europeizacja prawa krajowego Wpływ integracji europejskiej na klasyczne dziedziny prawa krajowego (red) C Mik Toruń 2000 K Dyson Introduction EMU as Integration Europeanization and Convergence (w) European States and the Euro Euro-peanization Variation and Convergence (red) K Dyson Oxford-New York 2002 3 W nawiązaniu do tej kwestii F Tereszkiewicz wskazuje jednak iż temat europeizacji prawa administracyjnego jest bardzo rzadko podejmowany jak się wydaje przede wszystkim dlatego iż wymaga on interdyscyplinarnego spojrzenia łączącego w sobie podejście typowe dla nauk prawnych oraz politycznych F Tereszkiewicz Europeizacja prawa administracyjnego (w) Europeizacja polityk publicznych w Polsce (red) R Riedel Opole 2015 s 79

Anna Dąbrowska

7

1 Pojęcie europeizacji prawa administracyjnego

Jak dotąd w literaturze przedmiotu nie sformułowano rygorystycznej

pod względem naukowym definicji europeizacji nadal pozostaje ona stosun-

kowo bdquomłodym problemem badawczym nastręczającym więcej pytań niż

odpowiedzirdquo4 Stan ten podyktowany jest zapewne wieloznacznością pojęcia

bdquoeuropeizacja prawardquo5 roacuteżnorodnego jego postrzegania czy analizowania

z wielorakich punktoacutew widzenia W doktrynie wskazać można rozmaite

określenia tego procesu Odmienności te dotyczą między innymi zakresu pod-

miotowego organizacji europejskich (Rada Europy i Unia Europejska lub wy-

łącznie Unia Europejska) poziomoacutew normowania czy kierunkoacutew oddziaływa-

nia

Przez samo pojęcie bdquoeuropeizacjirdquo należy rozumieć wielopłaszczyznowy

proces internacjonalizacji pewnych zagadnień (elementoacutew) wspoacutelnych dla

określonej dziedziny6 Europeizacja prawa to wpływ i oddziaływanie

w konfiguracji sprzężenia zwrotnego pomiędzy prawem europejskim (między-

narodowym) i prawem wewnętrznym państw europejskich lub też prawem

unijnym a prawem państw członkowskich Unii Europejskiej7 Jest

to proces horyzontalnych i wertykalnych interakcji między koncepcjami

prawnymi obowiązującymi normami prawnymi orzeczeniami sądowymi

i praktyką administracyjną państw członkowskich Unii Europejskiej oraz

koncepcjami prawnymi obowiązującymi normami prawnymi i orzeczeniami

sądowymi Unii Europejskiej przy uwzględnieniu umoacutew międzynarodowych

ktoacuterych stronami są Unia Europejska ilub jej wszystkie państwa członkowskie

zachodzący w formie harmonizacji uniformizacji i unifikacji zmierzający

w pierwszym etapie do konwergencji narodowych wartości celoacutew rozwiązań

materialnych i proceduralnych oraz używanych terminoacutew zaś w drugim etapie

ndash roacutewnież do homogenizacji to jest połączenia roacuteżnorodnych z uwagi na swe

4 K Dyson Introduction EMU as hellip op cit 3 5 Zob na ten temat JP Olsen The Many Faces of Europeanization bdquoJournal of Common Market Studiesrdquo 2002 Vol 40 Nr 5 s 922 i n W polskiej doktrynie pojęcie to zostało wprowadzone przez J Łętowskiego Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy prawa publicznego Lublin 1993 s 93 6 K Wach Europeizacja i jej kontekst bdquoZeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowierdquo 2011 Nr 852 s 34 K Howell Developing Conceptualizations of Europeanization and European Integration Mixing Methodologies ESRC Seminar 1 UACES Study Group 2 dostęp elektroniczny pod adresem httpaeipittedu17201 Howellpdf (dostęp 1 listopada 2017 r) 7 J Ruszkowski Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej (w) Multi-Level Governance w Unii Europejskiej (red) J Ruszkowski L Wojnicz Szczecin-Warszawa 2013 s 49

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

8

pochodzenie i kształt zaroacutewno narodowych jak i europejskich wartości celoacutew

rozwiązań materialnych i proceduralnych oraz pojęć w jedną całość czyli

wspoacutelne dla państw członkowskich prawo administracyjne zwłaszcza

w dziedzinie imigracji lub innych zjawisk mających charakter transgraniczny

i transnarodowy8 Europeizację należy zatem postrzegać jako zmiany

w prawie krajowym dokonane pod wpływem prawa europejskiego9 lub wpływ

prawa europejskiego na proces zmian w prawie krajowym10

Z Kmieciak pod pojęciem bdquoeuropeizacji prawa administracyjnegordquo

rozumie w sposoacuteb szeroki poszukiwanie pewnego uniwersalnego systemu

wartości charakterystycznych dla danego kręgu kulturowego a mianowicie

kultur europejskich11 Europeizacja prawa administracyjnego jest procesem

stopniowego przyswajania przez poszczegoacutelne kraje określonych wzorcoacutew

administracji publicznej i prawa administracyjnego wykreowanych przez Unię

Europejską lub Radę Europy Dotyczy relacji między europejskim

a narodowym prawem administracyjnym Europeizacja prawa administracyj-

nego nie oznacza przyjęcia jakichś odgoacuternych wzorcoacutew w obecnej sytuacji

oznacza raczej stopniowe przyjmowanie ogoacutelnych zasad uznanych w cywilizacji

europejskiej za niezwykle ważne i fundamentalne (czyli mające charakter pod-

stawowy) Podkreśla się że ten zbioacuter wspoacutelnych zasad-standardoacutew działania

administracji publicznej określa się mianem europejskiej przestrzeni admini-

stracyjnej12 (ang European Adminitsrative Space) Standardy składające się na

europejską przestrzeń administracyjną są określone przez prawo i stosowane

8 I Wroacutebel Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010 s 41ndash42 9 Prawo europejskie to prawo europejskich organizacji międzynarodowych czyli Unii Europejskiej Rady Europy i innych europejskich organizacji międzynarodowych np Europejskiego Obszaru Gospodarczego R Streinza Prawo europejskie Warszawa 2002 s 1 10 Tematykę dotyczącą aspektoacutew pojęcia europeizacji omawia min WJ Wołpiuk Semantyczne prawne i konstytucyjnoprawne aspekty pojęcia europeizacji bdquoZeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im Heleny Chodkowskiejrdquo 2008 Nr 2 s 15-37 11 Z Kmieciak Postępowanie administracyjne w świetle standardoacutew europejskich Warszawa 1997 s 17 Rozpatrując proces europeizacji prawa w tym ujęciu zob P Mazurkiewicz Europeizacja Europy Tożsamość kulturowa Europy w kontekście procesoacutew integracyjnych Warszawa 2001 12 Szerzej na temat europejskiej przestrzeni administracyjnej zob J Supernat Europejska przestrzeń administracyjna (zagadnienia wybrane) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Warszawa 2005 s 78-86

Anna Dąbrowska

9

w praktyce poprzez odpowiednie procedury i mechanizmy odpowiedzialno-

ści13

Proces ten można postrzegać jako wpływanie w sposoacuteb bezpośredni

i pośredni na krajowy porządek prawny idei wartości standardoacutew (kontekst

ideologiczny) oraz określonych instytucji rozwiązań konstrukcji prawnych

(kontekst polityczny) ktoacutere wywodzą się z demokratycznego dorobku europej-

skiego w tym w szczegoacutelności z aktywności Rady Europy i Unii Europejskiej14

J Jagielski ujmuje europeizację prawa administracyjnego jako trwający

proces systematycznego wpływania prawa europejskiego obejmującego nie

tylko prawo wspoacutelnotowe (unijne) lecz także prawo traktatowe (organizacji

międzynarodowych konwencji) na kształt ndash formalny i merytoryczny ndash

polskiego porządku administracyjnoprawnego poprzez włączanie do naszego

porządku norm i zasad porządku europejskiego jak roacutewnież respektowanie

standardoacutew i wzorcoacutew europejskich przy tworzeniu własnych rozwiązań

prawnych przy roacutewnoczesnym uwzględnianiu odrębności i specyfiki właściwej

krajowym uwarunkowaniom15

A Wroacutebel definiuje europeizację prawa administracyjnego jako

wzajemne (wertykalne) oddziaływanie prawa Unii Europejskiej prawa Rady

Europy i prawa państw europejskich Europeizacja prawa w tym znaczeniu

zakłada że powyższe porządki prawne są z jednej strony w pewnym sensie

wyodrębnione wewnętrznie uporządkowane i spoacutejne czyli stanowią system

z drugiej ndash w pewnym stopniu wzajemnie otwarte na siebie16

J Zimmermann przez europeizację prawa administracyjnego rozumie

budowanie i ulepszanie systemu wewnętrznego niepowiązanego wprost

z normami europejskimi Słusznie zauważa że krajowa baza do ktoacuterej mamy

przyłączyć normy europejskie odrywa się coraz bardziej od założeń teoretycz-

nych a nauka prawa administracyjnego przestaje panować nad sytuacjąrdquo

Można powiedzieć że uciekamy do przodurdquo w proces europeizacji pozostawia-

jąc nieporządek w naszym własnym prawie administracyjnym () Chodzi

o sam krajowy system prawa administracyjnego ktoacuterego stan jest krytyczny

13 G Krawiec Europejskie prawo administracyjne Warszawa 2009 s 15-16 14 Z Duniewska B Jaworska-Dębska R Michalska-Badziak E Olekniczak-Szałowska M Stahl Prawo administracyjne Pojęcia instytucje zasady w teorii i orzecznictwie Warszawa 2013 s 52-53 15 J Jagielski Europeizacja prawa administracyjnego materialnego (na przykładzie prawa migracyjnego) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005 s 37 16 A Wroacutebel Europeizacja prawa administracyjnego ndash pojęcie i konteksty (w) Europeizacja prawa administracyjnego System Prawa Administracyjnego T 3 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2014 s 18

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

10

i ktoacuterego problemy jako tematy badawcze nie wytrzymują konkurencji

z atrakcyjniejszymi i świeższymi zagadnieniami prawa europejskiego ()

Dopiero dobry system wewnętrzny oczywiście dostosowany do prawa unijne-

go pozwoli powiedzieć że polskie prawo administracyjne jest europejskierdquo17

Proces europeizacji prawa administracyjnego można zatem rozumieć

jako dążenie do obowiązywania na pewnej przestrzeni (na terytorium państw

członkowskich Rady Europy i Unii Europejskiej) prawa administracyjnego

Rady Europy i prawa administracyjnego Unii Europejskiej Starając się nato-

miast wyznaczyć ramy czasowe procesu europeizacji prawa administracyjnego

w stosunku do danego państwa należy wskazać iż jego początek rozpoczyna

się w momencie podjęcia przez dane państwo starań o przystąpienie do struk-

tur europejskich i trwa cały czas Jest zatem procesem trwającym nieustannie

2 Rodzaje europeizacji prawa administracyjnego

Jednym z powszechnie uznawanych podziałoacutew europeizacji prawa

administracyjnego jest wyroacuteżnienie europeizacji w znaczeniu wertykalnym

oraz w znaczeniu horyzontalnym Europeizację wertykalną należy utożsamiać

z wzajemnym oddziaływaniem na siebie prawa Unii Europejskiej prawa Rady

Europy i prawa państw europejskich Europeizacja w tym znaczeniu zakłada

jednak iż powyższe systemy prawne są do pewnego stopnia wyodrębnione

wewnętrznie uporządkowane i spoacutejne a przy tym wzajemnie otwarte

na siebie Europeizację w znaczeniu horyzontalnym należy rozumieć zaś jako

wzajemne oddziaływanie na siebie porządkoacutew prawnych państw europejskich

w formach i metodach mniej lub bardziej zinstytucjonalizowanych min za

sprawą umoacutew międzynarodowych orzeczeń sądowych wykładni prawa

recepcji prawa jak roacutewnież wspoacutełpracy sądowej Ponadto w ramach prawa

administracyjnego można wskazać pośredni typ europeizacji określony

w doktrynie mianem transnarodowego wykonywania prawa Unii Europej-

skiej18

W ramach europeizacji wertykalnej prawa administracyjnego wyroacuteż-

niamy europeizację prawa administracyjnego typu top ndash down (podejście od-

goacuterne) na prawo administracyjne państw europejskich jak roacutewnież europeiza-

cję prawa administracyjnego typu bottoms ndashup (podejście oddolne)

17 J Zimmermann Prawo administracyjne Warszawa 2014 s 24 J Zimmermann Kilka dylematoacutew nauki prawa administracyjnego w okresie europeizacji (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005 s 94-95 18 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 18 22-23

Anna Dąbrowska

11

J Schwarze utożsamia pierwszy z procesoacutew z procesem harmonizowania lub

ujednolicania prawa administracyjnego państw europejskich z prawem

administracyjnym Unii Europejskiej lub procesem harmonizacji krajowych

i europejskich standardoacutew dla działań administracji19 Europeizacja prawa ad-

ministracyjnego w sensie ścisłym to proces oddziaływania (typu top-down)

europejskiego prawa administracyjnego na prawo administracyjne państw

europejskich Ten typ europeizacji prawa administracyjnego jest wyroacuteżniony ze

względu na wyodrębnienie się europejskiego prawa administracyjnego pod

wpływem prawa administracyjnego państw europejskich oraz ze względu na

jego zwrotny wpływ na prawo administracyjne państw europejskich20

Zdaniem J Jagielskiego europeizacja typu top ndash down jest to proces sys-

tematycznego wpływania prawa europejskiego obejmującego prawo wspoacutelno-

towe (unijne) i prawo traktatowe na kształt formalny i merytoryczny polskiego

porządku administracyjnoprawnego przebiegający w sposoacuteb bezpośredni

i pośredni poprzez włączenie do naszego porządku norm i zasad porządku eu-

ropejskiego jak roacutewnież respektowanie standardoacutew i wzorcoacutew europejskich

przy tworzeniu własnych rozwiązań prawnych przy jednoczesnym uwzględ-

nianiu odrębności i specyfiki właściwych krajowym uwarunkowaniom21

Uwarunkowania wewnętrzne odnoszące się do sfery gospodarczej politycznej

czy kulturowej poszczegoacutelnych państw niejednokrotnie utrudniają proces

europeizacji

Europeizacja prawa administracyjnego to także proces oddziaływania

(typu bottom-up) prawa administracyjnego państw europejskich na kształto-

wanie się europejskiego prawa administracyjnego Ten typ europeizacji prawa

administracyjnego jest wyroacuteżniony ze względu na znaczenie jakie

w procesie tworzenia zasad prawa administracyjnego a następnie przepisoacutew

tego prawa w Unii Europejskiej miały zasady lub przepisy prawa administra-

cyjnego państw europejskich Europeizacja prawa administracyjnego w tym

znaczeniu opisuje rzeczywiste procesy faktycznego wpływu tych zasad

instytucji lub przepisoacutew krajowych na kształtowanie się zasad instytucji i form

europejskiego prawa administracyjnego W przeciwieństwie do europeizacji

prawa administracyjnego typu top-down omawiany typ europeizacji prawa nie

składa się ze sformalizowanych instytucji lub procedur zapewniających wyma-

gany kierunek i rezultat oddziaływania jednego porządku prawnego na drugi22

19 J Schwarze European Administrative Law London 2006 s 285 20 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellipop cit s 21 21 J Jagielski Europeizacja prawa hellip op cit 38 22 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip s 21

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

12

A Wroacutebel przedstawia następującą klasyfikację europeizacji prawa admi-

nistracyjnego

europeizację substytutywną polegającą na zastępowaniu przepisoacutew krajo-

wych przepisami prawa europejskiego lub bdquowypieraniurdquo przepisoacutew krajo-

wych przez przepisy prawa europejskiego

europeizację adaptacyjną związaną z dostosowaniem treści i formy przepi-

soacutew krajowych do wymagań (standardoacutew wzorcoacutew itp) prawa europej-

skiego na skutek zmiany lub uchylania norm krajowego przez krajowego

prawodawcę w wykonaniu prawa europejskiego oraz

europeizację interpretacyjną łączoną ze stosowaniem przez państwo

europejskie wykładni przepisoacutew krajowych w zgodzie z prawem europej-

skim23

A Wroacutebel wyroacuteżnia roacutewnież statyczny i dynamiczny charakter procesu

europeizacji prawa administracyjnego W pierwszym rozumieniu pojęcie

europeizacji odnosi się do stanu prawa krajowego jako prawa ktoacutere uległo

pewnym przeobrażeniom pod wpływem prawa europejskiego W drugim mowa

jest o metodzie i formie wpływu prawa europejskiego na prawo krajowe24

Europeizacja w znaczeniu statycznym obrazuje zatem zakres i stopień faktycz-

nego przeobrażenia prawa krajowego pod wpływem prawa europejskiego

(prawo zeuropeizowane) natomiast europeizacja w znaczeniu dynamicznym

ukazuje proces oraz formy i metody wpływania prawa europejskiego na

krajowy porządek prawny25

3 Europejskie prawo administracyjne

Z europeizacją prawa administracyjnego związane jest pojęcie

bdquoeuropejskie prawo administracyjnerdquo Po raz pierwszy termin ten został użyty

w tytule pracy European Adminitrative Law autorstwa J Schwarze w 1992 r26

Europejskie prawo administracyjne zostało woacutewczas zdefiniowane jako rezul-

tat szybko postępującego rozwoju struktur wspoacutelnotowych ktoacuterego założenia

i głoacutewne zasady znajdują umocowanie zaroacutewno w postanowieniach traktato-

wych jak i w działalności orzeczniczej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwo-

ści

23 Por Ibidem s 25 24 A Wroacutebel Europeizacja polskiego prawa o postępowaniu administracyjnym a autonomia proceduralna państw członkowskich Unii Europejskiej (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) I Rzucidło Lublin 2011 s 26 25 Por A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 20-26 26 J Schwarze European Adminitrative hellip op cit s 71

Anna Dąbrowska

13

Podobnie jak pojęcie bdquoeuropeizacja prawa administracyjnegordquo roacutewnież

pojęcie bdquoeuropejskie prawo administracyjnerdquo ma roacuteżne znaczenia Bywa ono

bowiem rozumiane szeroko jako element bdquoeuropejskiego porządku administra-

cyjnoprawnegordquo w ktoacuterym wyroacuteżnia się prawo administracji Unii Europej-

skiej unijne prawo administracyjne konwencyjne prawo administracyjne

prawo administracyjne państwa europejskiego (państw europejskich)27

T von Danwitz wskazuje na trzy następujące znaczenia pojęcia bdquoeuro-

pejskie prawo administracyjnerdquo w rozumieniu prawa jako systemu przepisoacutew

prawa

przepisy administracyjne państw członkowskich Unii Europejskiej obowią-

zujące w danym kraju

przepisy i zasady wyrażone w orzecznictwie tworzące część europejskiego

prawa administracyjnego ktoacutera dotyczy wykonywania prawa wspoacutelnoto-

wego przez instytucje europejskie

regulacje i zasady prawa wspoacutelnotowego określone w orzecznictwie ktoacutere

powinny być stosowane przez państwa członkowskie przy wykonywaniu

prawa wspoacutelnotowego28

Europejskie prawo administracyjne to zatem normy prawa europej-

skiego (tworzone przez organy organizacji) zaadresowane do państw

członkowskich (Unii Europejskiej lub Rady Europy bądź innej organizacji np

Organizacji Wspoacutełpracy Gospodarczej i Rozwoju) i stosowane przez organy

administracji publicznej oraz sądy tych państw (poziom narodowy) ndash drugie

znaczenie europejskiego prawa administracyjnego29

Europejskie prawo administracyjne należy rozumieć jako fragment

przynajmniej dwoacutech systemoacutewporządkoacutew prawnych a mianowicie prawa

unijnego i prawa konwencyjnego (Rady Europy) W obrębie prawa unijnego

wyroacuteżnia się najczęściej prawo administracji Unii Europejskiej oraz unijne

prawo administracyjne30 Z punktu widzenia pojmowania przedmiotowego

zagadnienia istotne jest prawo kreowane przez Radę Europy Niewątpliwym

jest fakt iż akty prawne zaroacutewno o charakterze hard law jak i soft law31 wyda-

27 E Schmidt-Aszligmann Deutsches und Europaumlisches Verwaltungsrecht Heidelberg 1994 s 924ndash925 28 T von Danwitz Europaumlisches Verwaltungsrecht Berlin 2008 s 5-6 29 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 15 30 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 27 31 Instrumenty tzw miękkiego prawa występują roacutewnież w prawie Unii Europejskiej (wcześniej w prawie wspoacutelnotowym) Choć nie mają mocy prawnie wiążącej i nie mogą stanowić podstawy działania organoacutew krajowych to w praktyce mogą wywoływać pośrednie skutki prawne zwłaszcza gdy wykorzystywane są jako wskazoacutewka interpretacyjna przy dokonywaniu wykładni prawa Szerzej na temat soft law zob

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

14

wane w ramach tej organizacji odgrywają ważną rolę w kształtowaniu europej-

skiego prawa administracyjnego Co więcej G Krawiec wskazuje na istnienie

prawa administracyjnego Rady Europy ktoacuterego źroacutedłami są

europejskie prawo administracyjne zawarte w prawie traktatowym Rady

Europy

europejskie prawo administracyjne zawarte w rezolucjach i rekomenda-

cjach Komitetu Ministroacutew Rady Europy32

Prawo administracyjne Unii Europejskiej33 obejmuje zagadnienia

związane z organizacją i funkcjonowaniem Unii Europejskiej (jej administracji)

a także z relacjami pomiędzy Unią Europejską a państwami członkowskimi

(oraz innymi podmiotami)34 Prawo Unii Europejskiej tworzy autonomiczny

system prawny ktoacutery funkcjonuje zaroacutewno na poziomie prawa

międzynarodowego jak roacutewnież na poziomie prawa krajowego RP Niemniej

jednak posiada cechy nieznane wcześniej nauce prawa ktoacutere sprawiają iż

należy traktować go jako nowy odrębny system prawny35

4 Wpływ procesu europeizacji prawa na zmiany w zakresie

materialnego prawa administracyjnego

Biorąc pod uwagę treść przepisoacutew prawnych w ramach prawa admini-

stracyjnego możemy wyroacuteżnić prawo ustrojowe materialne i procesowe Część

materialna prawa administracyjnego zawiera normy ustanawiające wzajemne

uprawnienia i obowiązki organoacutew administracji publicznej i podmiotoacutew znajdu-

jących się na zewnątrz tej administracji zawarte w przepisach prawa administra-

cyjnego powszechnie obowiązującego36

J Supernat Miejsce i znaczenie soft law w prawie publicznym Unii Europejskiej (w) Nowe problemy badawcze w teorii prawa administracyjnego (red) J Boć A Chajbowicz Wrocław 2009 s 439-445 L Senden Soft law in European Community Law Portland 2004 M Kopeć Wspoacutelnotowe soft law jako przejaw europeizacji prawa farmaceutycznego (w) Europeizacja administracji publicznej (red) I Lipowicz Warszawa 2008 s 246-259 32 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 30-31 33 Szerzej zob Prawo administracyjne Unii Europejskiej (red) R Grzeszczak A Szczerba-Zawada Warszawa 2016 34 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 47 35 K Woacutejtowicz Zasady stosowania prawa wspoacutelnotowego w państwach członkowskich Unii Europejskiej Warszawa 2003 s 4 i n 36 E Ura E Ura Prawo administracyjne Warszawa 2001 s 30

Anna Dąbrowska

15

Materialne prawo administracyjne37 to prawo obejmujące normy odno-

szące się do konkretnych sfer aktywności administracji Są one podstawą

powstania stosunku administracyjnoprawnego (z mocy prawa na podstawie

decyzji czy działań faktycznych) a w związku z powyższym dotyczą nakładania

obowiązkoacutew bądź przyznawania lub odmowy przyznania uprawnień indywi-

dualnie określonym podmiotom38 Administracyjne prawo materialne jest

bardzo rozczłonkowane gdyż jest to jedyna w istocie dziedzina prawa grupu-

jąca tak roacuteżne stany faktyczne poddane rozmaitym regulacjom39 Ze względu na

to iż prawo administracyjne materialne jest niezwykle rozległe merytorycznie

i obejmuje zroacuteżnicowane dziedziny a przez to w jego skład wchodzi ogromna

ilość aktoacutew prawnych charakteryzujących się w dodatku ogromnym dynami-

zmem niezwykle trudno całościowo przedstawić proces jego europeizacji

i wskazać konkretne efekty we wszystkich dziedzinach tego prawa40

Zagadnienie europeizacji materialnego prawa administracyjnego jest

przez przedstawicieli doktryny ujmowane dwojako ndash w węższym lub szerszym

znaczeniu W pierwszym przypadku europeizacja materialnego prawa

administracyjnego oznacza proces zmiany prawa krajowego państwa

członkowskiego pod wpływem norm prawnych ustanowionych w źroacutedłach

prawa Unii Europejskiej W drugim zaś europeizacja obejmuje procesy kształ-

towania polskiego porządku prawno-administracyjnego w części materialnej

pod wpływem prawa Unii Europejskiej ale też prawa takiej europejskiej

organizacji międzynarodowej jak Rada Europy Ponieważ Unia Europejska

została ukształtowana na fundamencie wartości zadeklarowanych w Konwencji

o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności41 z dnia 4 listopada

37 Szerzej o materialnym prawie administracyjnym zob Rozważania nad pojęciem i istotą prawa administracyjnego materialnego (w) Prawo administracyjne materialne System Prawa Administracyjnego T 7 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2017 s 1-50 38 Z Duniewska wskazuje że bdquozrodziło się ono i trwa ze względu na ludzi na potrzeby człowieka i kreowanych przez ludzi wspoacutelnot Nie jest ono ndash ze swej istoty ndash nastawione na spełnianie oczekiwań administracji publicznej choć właśnie ona jest często jego inicjatorem lub kreatorem Sprzyjając dobremu administrowaniu prawo to tworzone jest przede wszystkim dla tych ktoacuterzy objęci są prawnie zakreśloną aktywnością tej administracji lub narzuconą jej powściągliwościąrdquo Z Duniewska W kwestii roli i celoacutew materialnego prawa administracyjnego (w) Studia z prawa administracyjnego i nauki o administracji Księga jubileuszowa dedykowana Prof zw dr hab Janowi Szreniawskiemu (red) Z Czarnik Z Niewiadomski J Posłuszny J Stelmasiak Przemyśl-Rzeszoacutew 2011 s 165 i n 39 J Zimmermann Jedność prawa administracyjnego (w) Między tradycją a przyszłością w nauce prawa administracyjnego (red) J Supernat Wrocław 2009 s 831 40 J Jagielski Europeizacja prawa hellip op cit s 39-40 41 Dz U 1993 Nr 61 poz 284 ze zm

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

16

1950 r dlatego też rozdzielenie zakresu oddziaływania tych dwoacutech porządkoacutew

na polskie materialne prawo administracyjne jest trudne do przeprowadzenia

W tej sytuacji zasadne jest opowiedzenie się za wyroacuteżnionym wyżej szerszym

znaczeniem europeizacji materialnego prawa administracyjnego42

Opisany powyżej proces europeizacji prawa administracyjnego powo-

duje zmiany materialnego prawa administracyjnego ktoacutere są konsekwencją

udziału Polski w Radzie Europy i ratyfikowania Konwencji o Ochronie Praw

Człowieka i Podstawowych Wolności udziału Polski w Unii Europejskiej jak

roacutewnież przyszłych wyzwań w tym zakresie dla prawa administracyjnego

Zmiany w zakresie prawa administracyjnego materialnego będące

następstwem udziału Polski w Radzie Europy dotyczą tych obszaroacutew prawa

administracyjnego ktoacutere wiążą się ze statusem osoacuteb fizycznych z ich prawami

i wolnościami43 (min zniesienie cenzury zmiany w prawie prasowym ustawa

o gwarancjach wolności sumienia i wyznania prawo o stowarzyszeniach pra-

wo o zgromadzeniach partiach politycznych i cudzoziemcach)

Oddziaływanie prawa Rady Europy jako bdquoklasycznegordquo prawa

międzynarodowego o zasięgu regionalnym jest niewątpliwie mniej intensywne

niż oddziaływanie prawa Unii Europejskiej ponieważ po pierwsze ndash jest to

prawo ochrony praw człowieka a zatem jego zakres normowania jest węższy

po drugie ndash oddziaływanie tego prawa na prawo państw-stron Rady Europy jest

poddane regułom prawa międzynarodowego ktoacutere nie ustanowiło jeszcze

systemu podobnie wszechstronnych zroacuteżnicowanych i skutecznych form

wpływu na prawo wewnętrzne państw europejskich jakie ukształtowały się

stopniowo w prawie Unii Europejskiej44

Roacutewnież udział państwa w strukturach Unii Europejskiej wywołuje

skutki w zakresie konkretnych regulacji dotyczących prawa materialnego

W Polsce szczegoacutelnie widoczne jest to zdaniem M Jaśkowskiej w odniesieniu

do kwestii gospodarczych ochrony środowiska45 prawa urzędniczego i komu-

nalnego prawa rolnego kartelowego celnego zagospodarowania przestrzen-

42 A Wroacutebel Europeizacja prawahellip op cit s 18-19 43 Zdaniem J Łętowskiego Rada Europy uchwala konwencje wydaje liczne dyrektywy i zalecenia ktoacuterych przedmiotem jest głoacutewnie sfera określana jako bdquoprawa człowiekardquo a przede wszystkim stosunki na linii obywatel ndash państwo J Łętowski Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy prawa publicznego Lublin 1993 s 93-94 44 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 20 45 Europeizacja prawa poprzez zbliżanie systemoacutew prawnych ma szczegoacutelnie doniosłe znaczenie w dziedzinie środowiska Dyrektywa jako instrument harmonizacji prawa jest najczęściej stosowaną formą działania Unii Europejskiej służącą osiągnięciu celoacutew określonych w art 191 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej MM Kenig-Witkowska Prawo środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2012 s 105

Anna Dąbrowska

17

nego ochrony żywności warunkoacutew żywienia itp46 Nastąpiło roacutewnież dosto-

sowanie ustawodawstwa krajowego w zakresie prawa o spoacutełkach prawa

bankowego prawa własności intelektualnej środowiska naturalnego transpor-

tu i telekomunikacji

W efekcie europeizacji materialnego prawa administracyjnego następu-

je jego gwałtowny rozrost jako konsekwencja objęcia całkiem nowych obsza-

roacutew ale roacutewnież rozbudowania istniejących już aktoacutew prawnych Jako przykład

można wskazać wpływ zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych na

rozrost regulacji w obszarach wchodzących w zakres przestrzeni wolności

bezpieczeństwa i sprawiedliwości (polityka azylowa wizowa imigracyjna

ochrony granic zewnętrznych)47

Rozpatrując rodzaje europeizacji prawa administracyjnego typu

top-down i typu bottom-up ktoacutere zostały zaprezentowane powyżej w sytuacji

materialnego prawa administracyjnego mamy do czynienia z akomodacją lub

absorpcją prawa administracyjnego w ramach Unii Europejskiej Materialne

prawo administracyjne podlega zatem procesowi europeizacji w wersji top-

down

Wpływ prawa europejskiego na krajowe prawo administracyjne państw

europejskich można stwierdzić zaroacutewno w płaszczyźnie stanowienia prawa

krajowego stosowania tego prawa jak i w płaszczyźnie jego interpretacji

W płaszczyznach stanowienia i stosowania materialnego prawa administracyj-

nego europeizacja dokonuje się w sposoacuteb bezpośredni albo pośredni

Europeizację o charakterze bezpośrednim w sferze stanowienia prawa

należy łączyć z wprowadzaniem do polskiego porządku prawnego norm szero-

ko ujmowanego prawa europejskiego stosownie do treści art 91 Konstytucji

RP48 czyli z ratyfikowaniem umoacutew międzynarodowych (państwo europejskie

jako strona umowy jest obowiązane do przestrzegania lub wykonywania jej

postanowień) jak i z bezpośrednim obowiązywaniem niektoacuterych aktoacutew praw-

nych Unii Europejskiej min rozporządzeń Akty te wprost oddziałują na treść

zakres i formy prawa państw europejskich w tym materialnego prawa admini-

stracyjnego49 Natomiast europeizacja o charakterze pośrednim następuje

przez stanowienie aktoacutew prawa krajowego ktoacutere w swojej treści odpowiadają

46 M Jaśkowska Europeizacja prawa administracyjnego bdquoPaństwo i Prawordquo 1999 Z 11 s 23 47 F Tereszkiewicz Europeizacja prawa hellip op cit s 90 48 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r (DzU z 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm) 49 Leksykon prawa administracyjnego materialnego (red) T Bąkowski K Żukowski Warszawa 2016 s 48

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

18

aktom prawa europejskiego Europeizacja o charakterze pośrednim polega

więc na

wprowadzaniu do krajowego porządku prawnego aktoacutew ktoacutere zawierają

normy o takim samym zakresie zastosowania i normowania jak w aktach

prawa unijnego (np implementacja dyrektywy)

uwzględnianiu w procesie tworzenia przepisoacutew prawa krajowego reguł

obowiązujących w prawie unijnym a także

uchylaniu przepisoacutew krajowych sprzecznych z prawem unijnym50

Podsumowanie

Z poczynionych powyżej uwag wyłania się kilka zasadniczych

wnioskoacutew Po pierwsze proces europeizacji to wpływ szeroko rozumianego

prawa europejskiego obejmującego system prawa Unii Europejskiej jak

roacutewnież porządek prawny Rady Europy na system prawa państw europejskich

Jest on jednym z czynnikoacutew ktoacutere kształtują obraz i tendencje rozwojowe

wspoacutełczesnego materialnego prawa administracyjnego Proces europeizacji

w odniesieniu do tej części prawa administracyjnego należy utożsamiać

z wpływem prawa europejskiego na treść prawa materialnego państw europej-

skich w aspekcie jego stanowienia stosowania i interpretacji

Prawo europejskie wpływa na prawo administracyjne państw europej-

skich poprzez ustanowienie na poziomie europejskim norm prawa materialne-

go administracyjnego i zobowiązanie państw europejskich do wdrażania tych

norm do krajowych porządkoacutew prawnych głoacutewnie w drodze harmonizacji lub

ujednolicania prawa Proces ten należy zatem utożsamiać z konwergencją

prawa krajowego z prawem europejskim ktoacuterej rezultatem jest transpozycja

prawa europejskiego do prawa krajowego a ponadto bezpośrednie obowiązy-

wanie prawa europejskiego na poziomie krajowym

Kształt materialnego prawa administracyjnego jest w dużej mierze

konsekwencją zapewnienia skuteczności prawu Unii Europejskiej Jest on

wynikiem dążenia przez państwa członkowskie do osiągnięcia wspoacutelnego celu

poprzez respektowanie tych samych wartości

Konkludując należy stwierdzić że prawo Unii Europejskiej ale także

i normy tworzone w ramach Rady Europy oddziałują na treść norm material-

nego prawa administracyjnego oraz na praktykę jego stosowania

i wykładni jak roacutewnież co może jest jeszcze bardziej istotne na doktrynę

i świadomość prawną Jednocześnie należy zauważyć iż wpływ prawa Unii

50 A Wroacutebel Europeizacja prawahellip op cit s 25

Anna Dąbrowska

19

Europejskiej na materialne prawo administracyjne jest zdecydowanie mocniej-

szy aniżeli prawa Rady Europy Wynika to z faktu iż Rada Europy ma węższy

zakres normowania (stanowi w głoacutewnej mierze prawo ochrony praw człowie-

ka) Poza tym prawo Unii Europejskiej wykształciło cały wachlarz skutecznych

instrumentoacutew prawnych oddziałujących na prawo krajowe

Za sprawą europeizacji następuje bezpośredni lub pośredni wpływ na

wewnętrzne regulacje prawne min prawo celne prawo energetyczne prawo

telekomunikacyjne prawo ochrony środowiska co w konsekwencji przekłada

się na modernizację materialnego prawa administracyjnego Należy więc uznać

że w dzisiejszych realiach materialne prawo administracyjne nie jest wyłącznie

rezultatem działań krajowego legislatora albowiem znaczący wpływ na

ostateczny jego kształt mają legitymowane podmioty ponadpaństwowe

Bibliografia

Źroacutedła

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU z 1997 r

Nr 78 poz 483 ze zm

Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 li-

stopada 1950 r Dz U 1993 Nr 61 poz 284 ze zm

Literatura

Duniewska Z Jaworska-Dębska B Michalska-Badziak R Olekniczak-

Szałowska E Stahl M Prawo administracyjne Pojęcia instytucje zasady

w teorii i orzecznictwie Warszawa 2013

Duniewska Z W kwestii roli i celoacutew materialnego prawa administracyjnego (w)

Studia z prawa administracyjnego i nauki o administracji Księga jubileuszowa

dedykowana Prof zw dr hab Janowi Szreniawskiemu (red) Z Czarnik

Z Niewiadomski J Posłuszny J Stelmasiak Przemyśl-Rzeszoacutew 2011

Dyson K Introduction EMU as Integration Europeanization and Convergence

(w) European States and the Euro Europeanization Variation and Conver-

gence (red) K Dyson Oxford-New York 2002

Europeizacja prawa krajowego Wpływ integracji europejskiej na klasyczne

dziedziny prawa krajowego (red) C Mik Toruń 2000

Howell K Developing Conceptualizations of Europeanization and European In-

tegration Mixing Methodologies ESRC Seminar 1UACES Study Group 2

httpaeipittedu17201Howellpdf

Jagielski J Europeizacja prawa administracyjnego materialnego (na przykładzie

prawa migracyjnego) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

20

(red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław

2005

Jaśkowska M Europeizacja prawa administracyjnego bdquoPaństwo i Prawordquo 1999

Z 11

Kenig-Witkowska MM Prawo środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2012

Kmieciak Z Postępowanie administracyjne w świetle standardoacutew europejskich

Warszawa 1997

Kopeć M Wspoacutelnotowe soft law jako przejaw europeizacji prawa

farmaceutycznego (w) Europeizacja administracji publicznej (red)

I Lipowicz Warszawa 2008

Krawiec G Europejskie prawo administracyjne Warszawa 2009

Leksykon prawa administracyjnego materialnego (red) T Bąkowski

K Żukowski Warszawa 2016

Łętowski J Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy

prawa publicznego Lublin 1993

Mazurkiewicz P Europeizacja Europy Tożsamość kulturowa Europy

w kontekście procesoacutew integracyjnych Warszawa 2001

Olsen JP The Many Faces of Europeanization bdquoJournal of Common Market Stud-

iesrdquo 2002 Vol 40 Nr 5

Prawo administracyjne Unii Europejskiej (red) R Grzeszczak A Szczerba-

Zawada Warszawa 2016

Rozważania nad pojęciem i istotą prawa administracyjnego materialnego

(w) Prawo administracyjne materialne System Prawa Administracyjnego T 7

(red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2017

Ruszkowski J Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej

(w) Multi-Level Governance w Unii Europejskiej (red) J Ruszkowski

L Wojnicz Szczecin-Warszawa 2013

Schmidt-Aszligmann E Deutsches und Europaumlisches Verwaltungsrecht Heidelberg

1994

Schwarze J European Administrative Law London 2006

Senden L Soft law in European Community Law Portland 2004

Streinza R Prawo europejskie Warszawa 2002

Supernat J Europejska przestrzeń administracyjna (zagadnienia wybrane) (w)

Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński

M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Warszawa 2005

Supernat J Miejsce i znaczenie soft law w prawie publicznym Unii Europejskiej

(w) Nowe problemy badawcze w teorii prawa administracyjnego (red) J Boć

A Chajbowicz Wrocław 2009

T von Danwitz Europaumlisches Verwaltungsrecht Berlin 2008

Anna Dąbrowska

21

Tereszkiewicz F Europeizacja prawa administracyjnego (w) Europeizacja

polityk publicznych w Polsce (red) R Riedel Opole 2015

Ura E Ura E Prawo administracyjne Warszawa 2001

Wach K Europeizacja i jej kontekst bdquoZeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekono-

micznego w Krakowierdquo 2011 Nr 852

Wołpiuk WJ Semantyczne prawne i konstytucyjnoprawne aspekty pojęcia

europeizacji bdquoZeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im

Heleny Chodkowskiejrdquo 2008 Nr 2

Woacutejtowicz K Zasady stosowania prawa wspoacutelnotowego w państwach

członkowskich Unii Europejskiej Warszawa 2003

Wroacutebel A Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec

w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010

Wroacutebel A Europeizacja polskiego prawa o postepowaniu administracyjnym

a autonomia proceduralna państw członkowskich Unii Europejskiej (w)

Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) I Rzuciło Lublin 2011

Wroacutebel A Europeizacja prawa administracyjnego ndash pojęcie i konteksty

(w) Europeizacja prawa administracyjnego System Prawa Administracyjnego

T 3 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2014

Wroacutebel I Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec

w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010

Zimmermann J Kilka dylematoacutew nauki prawa administracyjnego w okresie

europeizacji (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red)

Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005

Zimmermann J Jedność prawa administracyjnego (w) Między tradycją

a przyszłością w nauce prawa administracyjnego (red) J Supernat Wrocław

2009

Zimmermann J Prawo administracyjne Warszawa 2014

22

dr Tomasz Dąbrowski51

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

Patient Rights Commission in the system of protection of patients rights

Streszczenie

Artykuł zatytułowany Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie

ochrony praw pacjenta zawiera następujące części wprowadzenie procedura

powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta kompetencje Rzecznika Praw

Pacjenta postępowanie w sprawach naruszenia indywidualnych praw pacjenta

postępowanie w sytuacji naruszenia zbiorowych praw pacjenta pełnienie

funkcji Rzecznika Praw Pacjenta ndash dane statystyczne oraz podsumowanie

We wprowadzeniu autor pisze o systemie konstytucyjnej gwarancji ochrony

zdrowia a także podaje definicję legalną pojęcia bdquopacjentrdquo W następnej części

omawia procedurę powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta Cześć trze-

cia prezentuje kompetencje tytułowego organu Następna cześć traktuje o po-

stępowaniu w sprawach naruszenia indywidualnych praw pacjenta Kolejna

cześć ukazuje postępowania Rzecznika w sprawach praktyk naruszających

zbiorowe prawa pacjenta Szoacutesta cześć tekstu analizuje dane statystyczne znaj-

dujące się w sprawozdaniach ktoacutere corocznie Rzecznik przedstawia Radzie

Ministroacutew W podsumowaniu autor dokonuje oceny prawnych regulacji Rzecz-

nika Praw Pacjenta

Słowa kluczowe

pacjent prawa pacjenta Rzecznik Praw Pacjenta

Summary

The article entitled the Institution of Patient Ombudsman in the system of

protection of patients rights includes the following parts introduction proce-

dure for appointing and dismissing the Patient Rights Ombudsman competence of

the Patient Rights Ombudsman proceedings for infringement of individual pa-

tient rights Patient in figures and a summary In the introduction the author

51 Adiunkt Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu radca prawny

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

23

writes about the constitutional system of health protection and provides a legal

definition of the term patient The next section discusses the procedure for ap-

pointing and dismissing the Patient Rights Ombudsman Part three presents the

competence of the institution The next part deals with cases of infringement of

individual patient rights Another part shows the Ombudsmans conduct in cases

that violate the patients collective rights The sixth part of the text analyzes the

data contained in reports which the Ombudsman presents annually to the Council

of Ministers In conclusion the author evaluates the legal regulations of the Pa-

tient Rights Ombudsman

Key words patient patient rights Patient Rights Ombudsman

Wprowadzenie

W polskim systemie prawnym prawo do ochrony zdrowia zostało

unormowane w przepisie art 68 Konstytucji RP52 Według dyspozycji ust 1 art

68 Konstytucji każdy ma prawo do ochrony zdrowia W wyroku z dnia 23 mar-

ca 1999 r TK zaprezentował stanowisko iż z art 61 ust 1 Konstytucji trzeba

wywieść bdquopodmiotowe prawo jednostki do ochrony zdrowia oraz obiektywny

nakaz podejmowania przez władze publiczne takich działań ktoacutere są konieczne

dla należytej ochrony i realizacji tego prawardquo53 W obecnym czasie w naszym

kraju w jednym akcie prawnym uregulowano prawa pacjenta a także środki

jego ochrony W 2017 r minęło 8 lat od wprowadzenia centralnego organu

administracji rządowej ktoacutery stoi na straży przestrzegania praw pacjentoacutew

w systemie ochrony zdrowia54 W art 3 ust 4 upp ustawodawca wprowadził

legalną definicję pojęcia pacjent zgodnie z ktoacutera pacjentem jest osoba bdquozwraca-

jąca się o udzielenie świadczeń zdrowotnych lub korzystająca ze świadczeń

zdrowotnych udzielanych przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych

lub osobę wykonującą zawoacuted medycznyrdquo W doktrynie przyjmuje się że prawa

pacjenta stanowią integralną cześć praw człowieka55 Prawa pacjenta określane

są też jako prawa człowieka w relacji z określoną instytucją opieki zdrowotnej

lub w relacji z zawodami medycznymi ze względu na podejmowane przez nich

czynności zawodowe lub urzędowe56

52 Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U z 1997 r nr 78 poz 483 ze zm 53 K298 OTK 1999 nr 3 poz 38 54 Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1318 ze zm Dalej cytowana jako upp 55 D Karkowska Prawa pacjenta Warszawa 2009 s 42 56 D Safian Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i proponowanych metodach leczenia bdquoAntidotumrdquo 1993 nr 1 s 18

Tomasz Dąbrowski

24

Podstawowym celem tego tekstu jest ukazanie i analiza statutu praw-

nego Rzecznika Praw Pacjenta Analiza ta zostanie dokonana zaroacutewno w opar-

ciu o wypowiedzi doktryny jak roacutewnież w oparciu o judykaty sądowe a przede

wszystkim w oparciu o analizę wykładni przepisoacutew prawnych dotyczących

Rzecznika Praw Pacjenta Ze względu na ograniczone ramy publikacji tekst nie

będzie analizował genezy tytułowej instytucji a także cywilnych środkoacutew

ochrony praw pacjenta

1 Procedura powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta powołana została w celu ochrony

praw pacjenta Przepisy przedmiotowej ustawy jednoznacznie wskazują iż

Rzecznik Praw Pacjenta jest organem monokratycznym Nadzoacuter nad jego dzia-

łalnością w świetle art 42 ust 2 upp sprawuje Prezes Rady Ministroacutew

Z art 44 ust 1 upp wynika expressis verbis iż obsadzenie instytucji Rzecznika

Praw Pacjenta następuje w drodze otwartego konkursu ktoacutery ogłasza Prezes

Rady Ministroacutew57 Natomiast Minister Zdrowia powołuje zespoacuteł konkursowy

w składzie liczącym minimum 3 osoby ktoacuterych wiedza i doświadczenie pozwa-

lają na wyłonienie odpowiednich kandydatoacutew W art 43 upp wymienione

zostały obligatoryjne wymagania stawiane przed kandydatami do pełnienia

funkcji Rzecznika Praw Pacjenta w Polsce W myśl ustępu 1 analizowanego

przepisu Rzecznikiem Praw Pacjenta może zostać osoba ktoacutera spełnia łącznie

następujące kryteria posiada co najmniej wykształcenie wyższe i tytuł zawo-

dowy magistra lub inny roacutewnorzędny nie była prawomocnie skazana

za przestępstwo popełnione umyślnie jej stan zdrowia pozwala na prawidłowe

wykonywanie funkcji a także posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię

prawidłowego sprawowania funkcji Z art 43 ust 1 upp można wysnuć prima

facie wniosek iż ustawodawca nie postawił wysokich wymagań przed kandyda-

tami do pełnienia tak ważnego stanowiska

Należy zgodzić się ze stwierdzeniem M Paszkowskiej ktoacutera uważa iż są

to standardowe i dość ogoacutelne przesłanki ktoacutere nie sprzyjają rzetelnemu wybo-

rowi a przede wszystkim efektywnej ochronie praw pacjenta Pierwszą z prze-

słanek uznaje M Paszkowska za bardzo ogoacutelną gdyż dla dobra pacjentoacutew po-

winna być ona doprecyzowana poprzez wskazanie konkretnych kierunkoacutew

studioacutew ndash a nie tylko stopnia wykształcenia Proponuje ona aby to były kierunki

57 Informacja o naborze na stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta ogłoszona zaroacutewno przez Biuletyn Informacji Publicznej a także przez Biuletyn Informacji Publicznej Prezesa Rady Ministroacutew jak roacutewnież w informacja ta zamieszczona jest w biurze Rzecznika Praw Pacjenta

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

25

takie jak prawo zdrowie publiczne medycyna gdyż Rzecznik Praw Pacjenta

rozpatruje głoacutewnie skargi pacjentoacutew dotyczące naruszenia ich praw Z tego

względu wykształcenie prawnicze jest uzasadnione58 Ostatnią z wyżej wymie-

nionych przesłanek dotyczącą posiadania przez kandydata wiedzy

i doświadczenia dającego rękojmię prawidłowego sprawowania funkcji Rzecz-

nika należy także uznać za ogoacutelnikową i niedoprecyzowaną Ustawodawca

w tym przypadku nie podaje o jaki zakres wiedzy dokładnie chodzi i jak długie

doświadczenia musi posiadać kandydat aby dał rękojmię prawidłowego wyko-

nywania swoich obowiązkoacutew jako Rzecznik Praw Pacjenta W takim przypadku

należy zgłosić postulat de lege ferenda żeby ustawodawca doprecyzował prze-

słanki formalne ktoacutere musi spełniać kandydat na Rzecznika Praw Pacjenta

gdyż w obecnej regulacji prawnej są one niewystarczające i z dużym prawdo-

podobieństwem można stwierdzić wprost iż kandydaci nie dadzą wystarczają-

cej rękojmi prawidłowego sprawowania swojej funkcji Określenie przez usta-

wodawcę kierunkoacutew studioacutew ktoacutere obligatoryjnie kandydat musi ukończyć

a także np specjalistycznych studioacutew podyplomowych (dotyczących zdrowia

publicznego praw pacjentoacutew postępowania administracyjnego) jak roacutewnież

podanie wymaganej określonej liczby lat doświadczenia przełoży się na wyboacuter

kandydatoacutew kompetentnych profesjonalnych i fachowych ktoacuterzy będą działać

w ochronie praw pacjentoacutew W przepisie art 43 ust 2 upp ujęty został zakaz

łączenia funkcji Rzecznika z zajmowaniem i wykonywaniem przez niego innych

funkcji zawodowych (tzw incompatibilitas) Wyjątkiem od tego zakazu jest

możliwość zajmowania stanowiska profesora uczelni wyższej Rzecznik nie

może być roacutewnież członkiem partii politycznych a także nie może prowadzić

działalności gospodarczej nie dającej się pogodzić z obowiązkami i godnością

sprawowanej funkcji

Następnie w toku przeprowadzonego postepowania komisja wyłania

maksymalnie trzech kandydatoacutew ktoacuterych przedstawia Prezesowi Rady Mini-

stroacutew Z prac komisja konkursowa musi obligatoryjnie sporządzić protokoacuteł

Obowiązek taki przewiduje ust 8 art 44 upp Wypada zauważyć że regulacja

art 44 ust 7 upp nie wskazuje wprost czy Prezes Rady Ministroacutew musi obliga-

toryjnie dokonać wyboru spośroacuted zaprezentowanych przez komisje kandyda-

toacutew W doktrynie przyjmuje się iż Prezes Rady Ministroacutew może spośroacuted przed-

stawionych trzech kandydatoacutew nie powołać nikogo na stanowisko Rzecznika

Praw Pacjenta W takiej sytuacji trzeba powtoacuterzyć procedurę wyboru aż do

wybrania takich kandydatoacutew z ktoacuterych jednego Prezes Rady Ministroacutew powoła

58 M Paszkowska Rzecznik Praw Pacjenta w systemie ochrony prawnej bdquoPrzegląd Prawa Publicznegordquo 2010 nr 7-8 s 189

Tomasz Dąbrowski

26

do pełnienia funkcji Rzecznika59 Za takim stanowiskiem przedstawicieli litera-

tury przedmiotu przemawia zaroacutewno wykładnia językowa tego przepisu jak

roacutewnież wykładnia systemowa Wyniki naboru ogłasza się niezwłocznie w Biu-

letynie Informacji Publicznej60

Z analizy przepisoacutew upp wynika iż Rzecznik Praw Pacjenta nie jest

organem kadencyjnym Według art 45 upp Prezes Rady Ministroacutew odwołuje

Rzecznika Ustawodawca w tym przepisie wyposażył Prezesa Rady Ministroacutew

w swobodę decyzji odnośnie pozbawienia funkcji Rzecznika Jak zwraca uwagę

D Karkowska o odwołaniu Rzecznika mogą decydować zaroacutewno względy me-

rytoryczne jak i pozamerytoryczne Regulacja ta odsłania słabość instytucji

Rzecznika gdyż jego zachowanie lub podjęte decyzje mogą mieć wpływ na

utratę funkcji 61 In fine art 45 upp przewiduje że odwołany Rzecznik pełni

swoją funkcję do dnia powołania swojego następcy Trafnym byłoby wprowa-

dzenie kadencyjności tego organu Przełożyłoby się to na wzmocnienie pozycji

ustrojowej Rzecznika jak roacutewnież zniwelowałoby proacuteby politycznego wpływa-

nia na jego działalność Wprowadzenie takiej regulacji wzmocniłoby status

prawny tytułowego organu

Rzecznik Praw Pacjenta wykonuje swoje kompetencje przy pomocy nie

więcej niż dwoacutech zastępcoacutew Zastępcy Rzecznika są powoływani i odwoływanie

przez Prezesa Rady Ministroacutew na wniosek Rzecznika Uprawnienie takie wyni-

ka bezpośrednio z art 46 sect 2 upp Z analizy tego przepisu wynika iż to Rzecz-

nik Praw Pacjenta decyduje o tym czy przy wykonywania swoich zadań będzie

wnioskował do Prezesa Rady Ministroacutew o powołanie dwoacutech czy tylko jednego

zastępcy W następnym ustępie art 46 upp ujęte zostały kryteria ktoacutere musi

łącznie spełnić kandydat na zastępcę Rzecznika Są to następujące kryteria

posiada co najmniej wyższe wykształcenie nie był skazany za przestępstwa

popełnione umyślnie stan jego zdrowia pozwala na prawidłowe sprawowanie

funkcji zastępcy Rzecznika posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmie

prawidłowego sprawowania funkcji zastępcy Rzecznika Powyższe kryteria są

koherentne do kryterioacutew stawianych przed kandydatami do pełnienia funkcji

Rzecznika Jednak z jednym wyjątkiem Ustawodawca zrezygnował w tym

przypadku z kryterium posiadania tytułu magistra w stosunku do osoby

59A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2010 s 205 60 Pierwszy Rzecznik Praw Pacjenta został powołany przez Prezesa Rady Ministroacutew w dniu 2 października 2009 r i była nim Krystyna Barbara Kozłowska Obecnie od dnia 30 października 2017 r Rzecznikiem Praw Pacjenta jest Bartłomiej Łukasz Chmielowiec 61 D Karkowska Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2016 s 605

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

27

zastępcy Wynika z tego że zastępcą Rzecznika Praw Pacjenta może zostać oso-

ba posiadająca tylko studia pierwszego stopnia ndash czyli licencjat Takie rozwią-

zanie prawne należy ocenić krytycznie gdyż urząd ten ma chronić prawa

pacjenta Dlatego osoba taka powinna przede wszystkim posiadać minimum

tytuł magistra W przepisie art 46 ust 4 upp ustawodawca właściwie ujął że

jeden z zastępcoacutew obligatoryjnie musi posiadać co najmniej wykształcenie

wyższe w dziedzinie nauk medycznych i tytuł zawodowy magistra lub roacutewno-

rzędny W tym kontekście M Paszkowska wyraźnie zaznacza iż unormowanie

takie powoduje teoretyczną dysproporcje między Rzecznikiem Praw Pacjenta

a jego zastępcą62

2 Kompetencje Rzecznika Praw Pacjenta

Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Praw

Pacjenta Organizacja biura i sposoacuteb jego działania unormowane są w statucie

ktoacutery jest nadawany przez Prezesa Rady Ministroacutew w drodze zarządzenia

Zgodnie z sect 1 ust 1 statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta biuro jest urzędem

administracji rządowej63 W świetle sect 1 ust 2 zs Rzecznik kieruje biurem przy

pomocy nie więcej niż dwoacutech zastępcoacutew dyrektora generalnego i kierownikoacutew

komoacuterek organizacyjnych64 Rzecznik Praw Pacjenta określa zakres zadań dla

swoich zastępcoacutew

Przepis art 47 upp typizuje zadania tytułowej instytucji W doktrynie

powszechnie przyjmuje się że zakres działań Rzecznika można podzielić na

cztery funkcje

1 kontrolna

a prowadzenie postępowań w sprawach praktyk naruszających zbiorowe

interesy pacjentoacutew

b prowadzenie postępowań wyjaśniających w sytuacji gdy Rzecznik

poweźmie informacje co najmniej uprawdopodabniające naruszenie praw

pacjenta

62 M Paszkowska Rzecznik Prawhellip opcit s 192 63 Zarządzenie nr 68 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 3 października 2011 r w sprawie nadania statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta tj MP z 2014 r poz 209 Dalej cytowany jako zs 64 W skład biura wchodzą następujące komoacuterki organizacyjne Zespoacuteł do spraw Zdrowia Psychicznego Zespoacuteł Prawny Zespoacuteł Interwencyjno-Poradniczy Zespoacuteł Prezydialny Zespoacuteł Prasy i Promocji Wydział Finansowy Wydział Spraw Osobowych i Wynagrodzeń Wydział Klasyfikacji Wnioskoacutew Wieloosobowe Stanowisko Pracy do spraw Badań Statystycznych Analiz Strategicznych i Ochrony Danych Osobowych Wieloosobowe Stanowisko Pracy do spraw Informatyzacji Samodzielne Stanowisko Pracy do spraw Audytu Wewnętrznego

Tomasz Dąbrowski

28

c w sprawach cywilnych dotyczących naruszenia praw pacjentoacutew Rzecznik

na prawach przysługujących prokuratorowi może z urzędu lub na wniosek

stron żądać wszczęcia postępowania lub udziału w postępowaniu

2 kreująca

a opracowywanie i przedkładanie Radzie Ministroacutew projekty aktoacutew praw-

nych dotyczących ochrony praw pacjentoacutew

b występowanie do właściwych organoacutew z wnioskiem o podjęcie inicjatywy

ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę aktoacutew prawnych dotyczących

ochrony praw pacjenta

3 prewencyjna

a opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programoacutew edukacyjnych

popularyzujących wiedzę poświęconą ochronie praw pacjenta

b wspoacutełpraca z organami władzy publicznej w celu zapewnienia pacjentom

przestrzegania ich praw w szczegoacutelności z ministrem właściwym do spraw

zdrowia

c przedstawianie właściwym organom władzy publicznej organizacjom

i instytucjom oraz samorządom zawodoacutew medycznych ocen i wnioskoacutew

zmierzających do zapewnienia skutecznej ochrony praw pacjenta

4 diagnostyczna

a wspoacutełpraca z organizacjami pozarządowymi społecznymi i zawodowymi

do ktoacuterych celoacutew statutowych należy ochrona praw pacjenta

b analiza skarg pacjentoacutew w celu określenia zagrożeń i obszaroacutew w syste-

mie ochrony zdrowia wymagającej naprawy

c wykonywanie innych zadań określonych w przepisach prawa lub zleco-

nych przez Prezesa Rady Ministroacutew65

3 Postępowanie w sprawach naruszenia indywidualnych praw

pacjenta

W sprawach o ochronę praw pacjenta Rzecznik bada czy na skutek

działania lub zaniechania podmiotoacutew zobowiązanych do przestrzegania

i realizacji tych praw nie wystąpiło ich naruszenie66

65 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip opcit s 207-208 A Jacek Zadania Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie ochrony praw pacjentoacutew (w) Prawa ochrona zdrowia pacjenta red J Pacian Warszawa 2017 s 112 P Szcześniak J Kozyra Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego na tle prawonoporoacutewnowczym Propozycje zmian (w) Instytucje ochrony praw człowieka red B Szmulik A Pogłoacutedek B Przywora Warszawa 2015 s 94-95 66 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 505

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

29

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie wyjaśniające na wnio-

sek lub z własnej inicjatywy Przepis art 50 ust 1 upp przewiduje wszczęcie

postępowania wyłącznie w sytuacji uprawdopodobnienia naruszenia praw

pacjenta w działalności instytucji i organoacutew zobowiązanych do ich przestrze-

gania67 W sytuacji gdy z wnioskiem występuje wnioskodawca to na nim spo-

czywa ciężar uprawdopodobnienia naruszenia praw pacjenta Uprawdopodob-

nienie naruszenia oznacza złożenie przez wnioskodawcę oświadczenia że na-

ruszenie prawa nastąpiło ze wskazaniem rodzaju i rozmiaru naruszenia a tak-

że uwiarygodnienie przez powołanie uprawomocniających je faktoacutew i dowo-

doacutew (np w postaci dokumentoacutew lub ich kopii) W uzasadnieniu wniosku można

powołać i przedstawić wszystkie dowody Natomiast w sytuacji braku dowo-

doacutew uzasadnienie zgłoszonego wniosku musi wywołać w Rzeczniku przekona-

nie co do faktu naruszenia praw pacjenta68

Natomiast jeżeli postępowanie wszczyna Rzecznik z urzędu musi on

posiadać informacje co najmniej uprawdopodabniające naruszenie praw

pacjenta69 W doktrynie uznaje się że informacje ktoacutere są niezbędne do podję-

cia przez Rzecznika postępowania mogą pochodzić z doniesień prasowych ra-

diowych telewizyjnych lub bezpośrednio ze spotkań Rzecznika Źroacutedłem tych

informacji mogę być także sprawozdania Najwyższej Izby Kontroli a także in-

formacje pochodzące od sądoacutew organoacutew administracji od posłoacutew i senatoroacutew

domagających się załatwienia sprawy70 W powyższej sytuacji aby sprawa

została rozpatrzona z urzędu do obowiązkoacutew pracownika biura Rzecznika

Praw Pacjenta należy sporządzenie wniosku w ktoacuterym opisuje on naruszenie

praw pacjenta źroacutedło pochodzenia informacji i propozycje dalszego etapu po-

stępowania Rzecznik lub jego zastępca przedmiotowy musi zatwierdzić wnio-

sek

Wniosek musi zawierać oznaczenie wnioskodawcy oznaczenie pacjen-

ta ktoacuterego prawa zostały naruszone i kroacutetki opis stanu faktycznego Przedmio-

towy wniosek jest wolny od opłat Ustawodawca nie precyzuje kręgu podmio-

toacutew uprawnionych do wniesienia wniosku Na gruncie doktryny wskazuje się

że wnioskodawcą może być każdy czyli zaroacutewno podmiot ktoacuterego prawa

pacjenta zostały naruszone jak roacutewnież podmiot występujący w sprawie inne-

go podmiotu ktoacuterego prawa pacjenta zostały naruszone W takim przypadku

67 M Śliwka Rzecznik Praw Pacjenta w obcych systemach prawnych oraz w prawie polskim bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2009 tom XXI s 512 68 E Bagińska Komentarz do art 50 (w) Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Komentarz red M Nesterowicz Warszawa 2009 s 265 69 U Drozdowska M Śliwka Analiza statusu prawnego Rzecznika Praw Pacjenta ndash zagadnienia wybrane bdquoZeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowychrdquo 2015 nr 3 s 27 70D Karkowska Ustawa ohellip op cit s 617

Tomasz Dąbrowski

30

w złożonym wniosku trzeba oznaczyć zaroacutewno siebie jak i osobę w imieniu

ktoacuterej się występuje71

Rzecznik Praw Pacjenta po zapoznaniu się ze skierowanym do niego

wnioskiem może w świetle art 51 upp podjąć sprawę poprzestać na wska-

zaniu wnioskodawcy przysługujących mu lub pacjentowi środkoacutew prawnych

przekazać sprawę według właściwości albo nie podjąć sprawy

Rzecznik obligatoryjnie musi powiadomić zainteresowanego wniosko-

dawcę i pacjenta o podjęciu jednego z powyższych tryboacutew postępowania ze

złożonym wnioskiem Ustawodawca nie nałożył na Rzecznika obowiązku

uzasadnienia swojej decyzji co do sposobu postępowania z wnioskiem

Zdaniem doktryny wyboacuter jednego z tryboacutew postępowania powinien doprowa-

dzić do ostatecznego wyjaśnienia konkretnej sprawy Narzędzia w ktoacutere tytu-

łowa ustawa wyposaża Rzecznika Praw Pacjenta muszą być dostosowane

zaroacutewno do treści jak roacutewnież wagi przedmiotowej sprawy Tak aby w sposoacuteb

efektywny wyjaśnić czy doszło do naruszenia praw pacjenta72

W przypadku podjęcia przez Rzecznika sprawy może on stosownie do

art 52 ust 1 pkt 1 i 2 upp samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniają-

ce lub zwroacutecić się o zbadanie sprawy lub tylko jej części do właściwych orga-

noacutew w szczegoacutelności do organoacutew nadzoru prokuratury kontroli państwowej

zawodowej lub społecznej zgodnie z ich kompetencjami

W sytuacji samodzielnego prowadzenia postępowania wyjaśniającego

Rzecznik ma prawo jak to expressis verbis głosi art 52 ust 2 upp do skorzy-

stania z czterech możliwości Pierwsza z możliwości polega na zbadaniu każdej

sprawy na miejscu nawet bez wcześniejszego uprzedzenia Badanie na miejscu

z reguły będą przeprowadzać kompetentni i posiadający upoważnienie do do-

konania przedmiotowej kontroli pracownicy biura Rzecznika Przeprowadzają-

cy kontrolę stwierdza czy opisane we wniosku zarzuty naruszenia prawa pa-

cjenta mają potwierdzenia w stanie faktycznym ndash czy też są bezzasadne

Następna możliwość sprowadza się do żądania przez Rzecznika złoże-

nia wyjaśnień oraz zapewnienia dostępu do dokumentoacutew przez podmioty

udzielające świadczeń zdrowotnych W świetle tej kompetencji Rzecznik Praw

Pacjenta kieruje żądanie złożenia wyjaśnień przede wszystkim do podmiotu

ktoacutery wnioskodawca lub pacjent wskazał we wniosku Żądanie musi dokładnie

precyzować okoliczności ktoacutere wymagają wyjaśnienia Uzyskana odpowiedź

stanowi materiał dowodowy w przedmiotowej sprawie Po otrzymaniu wyja-

śnień Rzecznik może je uznać za niewystarczające W takiej sytuacji żąda do-

datkowych wyjaśnień lub dostarczenia akt sprawy w przypadku konieczności

71 Ibidem s 616 72 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 214

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

31

samodzielnego rozstrzygnięcia rozbieżności między treścią skargi a treścią

złożonych wyjaśnień73

Trzecia możliwość jaką posiada Rzecznik w sytuacji samodzielnego

prowadzenia postepowania wyjaśniającego polega na żądaniu przedłożenia

informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy a także prokuraturę i inne

organy ścigania oraz żądania wglądu w biurze akt sądowych i prokuratorskich

akt innych organoacutew ścigania po zakończeniu postępowania i zapadnięciu roz-

strzygnięcia Zdaniem D Karkowskiej chodzi tutaj o możliwość badania przez

Rzecznika działalności organoacutew organizacji i instytucji pod kątem wykonywa-

nia przez nie ciążących na nich ustawowych praw i obowiązkoacutew prawidłowości

wykonywania przez nich ochrony praw pacjenta Przedmiotem kontroli Rzecz-

nika nie są tylko działania ale także bezczynność tych instytucji74

Ostatnia z możliwości ktoacutere posiada Rzecznik do samodzielnego pro-

wadzenia postępowania wyjaśniającego dotyczy uprawnienia do zlecania spo-

rządzenia ekspertyz i opinii

Według dyspozycji art 52 ust 3 upp Rzecznik ma prawo odmowy

ujawnienia danych osobowych pacjenta nawet wobec organoacutew władzy

publicznej jeśli uzna to za niezbędne dla ochrony praw tego pacjenta

W sytuacji gdy wynik przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego

Rzecznik Praw Pacjenta ustalił iż nie doszło do naruszenia praw pacjenta musi

on wyjaśnić wnioskodawcy i pacjentowi co stanowiło przesłanki zajęcia przez

niego takiego stanowiska W postanowieniu z dnia 24 marca 2015 r NSA

wskazał że rozstrzygnięcie wydane przez Rzecznika musi zawierać uzasadnie-

nie faktyczne a także prawne W uzasadnieniu faktycznym trzeba wskazać fak-

ty ktoacutere Rzecznik uznał za udowodnione dowody na ktoacuterych oparł swoje sta-

nowisko jak roacutewnież przyczyny dlaczego innym dowodom odmoacutewił wiarygod-

ności i mocy dowodowej Obligatoryjnie Rzecznik ma obowiązek podać pod-

stawę faktyczną rozstrzygnięcia Ma on obowiązek rozpoznać wszystkie żąda-

nia wnioski i zarzuty strony oraz ustosunkować się do nich w uzasadnieniu

swojego stanowiska W dalszej części judykatu NSA wywioacutedł że rozstrzygnięcie

Rzecznika jest aktem indywidualnym i należy je potraktować jako decyzję ad-

ministracyjną w płaszczyźnie gwarancji procesowych75 W innym orzeczeniu

WSA w Warszawie wyraził opinię iż Rzecznik po przeprowadzeniu postepo-

wania wyjaśniającego (pismem) wyjaśnia wnioskodawcy i pacjentowi ktoacuterego

sprawa dotyczy że nie stwierdził naruszenia praw pacjenta Powyższe działa-

nia nie stanowią aktoacutew lub czynności o prawach i obowiązkach indywidualnych

73 D Karkowska Ustawa ohellip op cit s 623 74 Ibidem s 624 75 Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2015 r II OSK 29915 LEX nr 1780608

Tomasz Dąbrowski

32

podmiotoacutew Przekłada się to iż działania takie nie podlegają kognicji sądoacutew

administracyjnych76 W przypadku gdy wnioskodawca nie zgadza się z roz-

strzygnięciem Rzecznika przysługuje mu prawo do złożenia wniosku o ponow-

ne rozpatrzenie sprawy (art 127 sect 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1960 r kodeks

postępowania administracyjnego77) Powyższy pogląd został zaprezentowany

w wyroku WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r78

Jeżeli Rzecznik prowadzący postępowanie wyjaśniające potwierdzi fakt

naruszenia praw pacjenta może skorzystać z jednej z dwoacutech możliwości wska-

zanych w art 53 ust 1 pkt 2 i pkt 3 upp79 Po pierwsze może skierować

wystąpienie do organu organizacji lub instytucji w ktoacuterym zawiera przede

wszystkim opinie i wnioski co do sposobu załatwienia sprawy oraz może żądać

wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub zastosowania sankcji służbo-

wych80 Podmiot do ktoacuterego zostało wniesione wystąpienie nie jest w żaden

sposoacuteb związany zaprezentowanymi opiniami czy wnioskami Stosownie do

art 53 ust 5 upp adresat wystąpienia jest zobowiązany niezwłocznie nie

poacuteźniej jednak niż w terminie 30 dni poinformować Rzecznika o podjętych

działaniach lub zajętym stanowisku W przypadku gdy Rzecznik nie podziela

tego stanowiska może zwroacutecić się do właściwego organu nadrzędnego z wnio-

skiem o zastosowanie środkoacutew przewidzianych w przepisach prawa

Druga z możliwości jakie posiada Rzecznik Praw Pacjenta w sytuacji

gdy prowadząc postępowanie wyjaśniające stwierdzi fakt naruszenia praw

pacjenta polega na zwroacuteceniu się za jego pośrednictwem do organu nadrzędne-

go nad organem organizacją lub instytucją z wnioskiem o zastosowanie środ-

koacutew przewidzianych w przepisach prawa Taką możliwość przewiduje art 53

ust 3 upp W doktrynie podkreśla się iż analizowana ustawa nie precyzuje

o jakiego rodzaju bdquośrodki przewidziane przepisami prawardquo chodzi Powinny to

być środki ktoacutere z jednej strony usuną stwierdzone przez Rzecznika narusze-

nie praw pacjenta a z drugiej jeżeli w ocenie organu nadrzędnego jest to ko-

nieczne spowodują określone konsekwencje wobec osoacuteb odpowiedzialnych za

to naruszenie81 Według art 53 ust 3a upp w przypadku utrzymania w mocy

rozstrzygnięcia Rzecznika wydanego po rozpoznaniu wniosku przez organ nad-

rzędny nad organem ktoacutery zdaniem Rzecznika naruszył prawa pacjenta wnio-

skodawcy przysługuje skarga do sądu administracyjnego

76 Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r VII SAWa 24014 LEX nr 1583099 77 Tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 poz 1257 ze zm Dalej cytowana jako kpa 78 VII SAWa 25116 LEX nr 2357373 79 E Bagińska Komentarz do art53hellip op cit s 269 80 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 506 81A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 215

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

33

4 Postępowanie w sytuacji naruszenia zbiorowych praw pacjenta

Postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa

pacjentoacutew należą do środkoacutew o charakterze władczym82 Wyposażenie Rzecz-

nika w te kompetencje daje mu bardzo silną pozycję a także duże możliwości

oddziaływania finansowego na sektor opieki zdrowotnej83

Ustawodawca w art 59 ust 1 upp zaprezentował definicję praktyk

naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew W świetle tego przepisu za praktykę

naruszającą zbiorowe prawa pacjentoacutew trzeba uznać 1 bezprawne zorganizo-

wane działania lub zaniechania podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowot-

nych 2 stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu zorganizowanie wbrew

przepisom o rozwiązywaniu sporoacutew zbiorowych akcji protestacyjnej lub straj-

ku przez organizatora strajku Trzeba tutaj podkreślić że miały one na celu

pozbawienie pacjentoacutew praw lub ograniczenie tych praw w szczegoacutelności

podejmowane były w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Nie jest zbiorowym

prawem pacjentoacutew suma praw indywidualnych W odniesieniu do powyższej

definicji właściwym jest przytoczenie słoacutew E Zielińskiej zgodnie z ktoacuterymi

bdquocelem działania podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowotnych jest najczę-

ściej chęć osiągnięcia korzyści majątkowej a w dążeniu do tego celu przewidują

możliwość naruszenia praw pacjenta i na to się godzą Dlatego też odpowie-

dzialność powinna pojawić się co najmniej w sytuacji odpowiadającej definicji

tzw zamiaru ewentualnego w prawie karnymrdquo84 Przy czym zdaniem P Zieliń-

skiego bdquoW świetle przywołanego powyżej stanowiska zauważamy iż nie jest

ważny wynik podjętych działań lecz skutki prawne wywołuje już sama proacuteba

ograniczenia lub pozbawienia praw pacjentoacutewrdquo85 W odniesieniu do art 59 ust

1 upp WSA w Warszawie w wyroku z dnia 1 lipca 2016 r wskazał że dyspo-

zycja tego przepisu wskazuje wprost bdquona zorganizowany charakter działania

lub zaniechania podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych ktoacutere mają na

celu pozbawienie praw pacjentoacutew Przesłanka zachowania zorganizowanego

charakteru kładzie nacisk na zaplanowanie czegoś i przeprowadzenie jakiegoś

działania lub powstrzymanie się od jakiegoś działania Do uznania celowościrdquo

82 Na temat praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew zob L Wengler Praktyki naruszający zbiorowe prawa pacjenta-wprowadzenie do problematyki bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2012 tom XXVIII s 365-384 83 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 507 84 E Zielińska Ekspertyza na temat poselskiego projektu ustawy o ochronie indywidualnych i zbiorowych praw pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (w) Zmiany w systemie ochrony zdrowia Biuro Analiz Sejmowych 2008 nr 2 s 40 85 P Zieliński Ochrona zbiorowych praw pacjentoacutew bdquoStudia z Zakresu Prawa Administracji i Zarządzaniardquo 2013 tom 4 s 341

Tomasz Dąbrowski

34

działania lub zaniechania wystarczy że podmiot udzielający świadczeń zdro-

wotnych co najmniej przewiduje iż jego zachowanie doprowadzi do naruszenia

praw pacjentoacutew i na to się godzi Zakaz stosowania praktyk naruszających zbio-

rowe prawa pacjentoacutew ma charakter bezwzględny i wynika z samej ustawy

Naruszenie zbiorowych praw pacjenta wymaga spełnienia dwoacutech przesłanek

bezprawności działania lub zaniechania i naruszenia zbiorowego interesu

konsumentoacutew mające na celu pozbawienie pacjentoacutew praw lub ograniczenie

tych praw w szczegoacutelności podejmowane celem osiągnięcia korzyści majątko-

wejrdquo86 Zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew ma

charakter bezwzględny i wynika z ust 2 art 59 upp87

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie na wniosek każdego

kto wnosi o wydanie decyzji w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe prawa

pacjentoacutew lub wobec ktoacuterego zostało wszczęte postępowanie w sprawie sto-

sowania takiej praktyki Jednocześnie w art 60 upp ustawodawca informuje

że przedmiotowy wniosek musi spełniać wymogi formalne unormowane

w art 50 ust 1 upp Należy pamiętać iż nie w oparciu o każdy wniosek będzie

on wszczynał postępowanie o wydanie decyzji w sprawie praktyk naruszają-

cych zbiorowe interesy pacjentoacutew ale wyłącznie o ten w ktoacuterym wnioskodaw-

ca uprawdopodobni powyższe naruszenie Tytułowy organ w drodze decyzji

odmawia wszczęcia postępowania jeżeli działania lub zaniechanie działania

podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowotnych nie spełniają przesłanek

unormowanych w art 59 ust 1 upp lub jeżeli wnoszący o wydanie decyzji

o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentoacutew nie uprawdopo-

dobnił pozbawienia pacjentoacutew ich praw lub ograniczenia tych praw

Rzecznik wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie

stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew i jednocześnie

powiadamia o tym strony W sytuacji wszczęcia przez Rzecznika postępowania

ma on prawo żądać przedstawienia dokumentoacutew oraz wszelkich informacji

dotyczących okoliczności stosowanych praktyk co do ktoacuterych istnieje uzasad-

nione podejrzenie iż mają one charakter praktyk naruszających zbiorowe

prawa pacjentoacutew Ustawodawca w ust 2 art 61 upp określił wymogi formalne

odnośnie żądania Musi ono zawierać wskazanie zakresu informacji wskazanie

celu żądania wskazanie terminu udzielenia informacji i pouczenie o sankcjach

za nieudzielenie informacji lub za udzielenie informacji nieprawdziwych lub

wprowadzających w błąd Podmiot powinien udzielić wyjaśnień w terminie nie

dłuższym niż 30 dni liczonym od dnia otrzymania żądania Do ustawowego

terminu załatwienia sprawy dotyczącej praktyk naruszających zbiorowe praw

86 VII SAWa 69216 LEX nr 2113959 87 Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r II OSK 11616 Legalis nr 1485562

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

35

pacjentoacutew nie wlicza się terminu 30-dniowego dostarczenia dowodoacutew infor-

macji dotyczących okoliczności stosowania tych praktyk przez podmiot udziela-

jący świadczeń Taki punkt widzenia zaprezentował NSA w wyroku z dnia

28 marca 2017 r88

Z regulacji ust 3 art 61 wynika iż każdy ma prawo składania na piśmie

- z własnej inicjatywy lub na prośbę Rzecznika - wyjaśnień odnoszących się do

istotnych okoliczności sprawy dotyczącej naruszenia praw pacjentoacutew

Praktyki naruszające zbiorowe prawa pacjentoacutew stwierdza się na dro-

dze decyzji wydanej przez Rzecznika W decyzji Rzecznik nakazuje zaniechanie

tych praktyk lub wskazuje działania niezbędne do usunięcia skutkoacutew narusze-

nia zbiorowych praw pacjentoacutew zakreślając termin podjęcia tych działań

W wyroku z dnia 8 marca 2017 r WSA w Warszawie trafnie dostrzegł iż wyda-

na przez Rzecznika decyzja w przedmiocie uznania praktyk za naruszające

zbiorowe prawa pacjenta musi wprost stwierdzać naruszenie praw pacjenta

co musi polegać na rzeczywistych działaniach podmiotu prawa a nie na przyję-

tych przezeń założeniach lub nawet regulacjach89 W odniesieniu do wspo-

mnianej kwestii WSA w Warszawie w tezie wyroku z dnia 31 maja 2017 r

orzekł że bdquoo naruszeniu zbiorowych praw pacjentoacutew możemy moacutewić woacutew-

czas gdy skutki działań mogą zagrażać lub realizować się w sferze każdego

potencjalnego pacjenta znajdującego się w podobnych okolicznościach Zatem

dla stwierdzenia naruszenia zbiorowych praw pacjentoacutew istotne jest ustalenie

czy konkretne działanie podmiotu leczniczego nie ma ściśle określonego adre-

sata lecz jest kierowane do nieoznaczonego z goacutery kręgu podmiotoacutew Oznacza

to że nie ilość faktycznych potwierdzonych naruszeń ale przede wszystkim ich

charakter a w związku z tym możliwość (chociażby tylko potencjalna) wywo-

łania negatywnych skutkoacutew wobec określonej zbiorowości przesądza o naru-

szeniu zbiorowego interesurdquo90 Podobne zapatrywanie wyrażone zostały

w judykacie z dnia 24 maja 2017 r zgodnie z ktoacuterym naruszenie praw zbioro-

wych jest wtedy gdy działanie podmiotu leczniczego nie jest skierowane ściśle

do jakiegoś adresata lecz jest nakierowane na nieoznaczoną z goacutery liczby

potencjalnych podmiotoacutew91

Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności Stanowi

o tym expressis verbis art 64 ust 1 upp W przedmiotowej decyzji Rzecznik

Praw Pacjenta może fakultatywnie nałożyć na podmiot udzielający świadczeń

zdrowotnych albo organizatora strajku obowiązek składania w wyznaczonym

88 II OSK 2812 LEX nr 2277708 89 VII SAWa 2951 LEX nr 2361045 90 VII SAWa 52617 LEX nr 2334149 91 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r VII SaWa 58517 LEX nr 2358740

Tomasz Dąbrowski

36

terminie informacji o stopniu realizacji działań niezbędnych do zaniechania

praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjenta lub usunięcia skutkoacutew naru-

szenia zbiorowych praw pacjenta Rzecznik nie wydaje decyzji powyżej anali-

zowanej w przypadku zaprzestania przez podmiot udzielający świadczeń

zdrowotnych albo organizator strajku stosowania praktyki naruszającej zbio-

rowe prawa pacjenta W takiej sytuacji tytułowa instytucja zgodnie z ust 4 art

64 upp wydaje decyzję o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa

pacjentoacutew i stwierdzając zaniechanie ich stosowania Na gruncie tego przepisu

można odwołać się do wyroku z dnia 8 listopada 2016 r NSA konkludując że

art 64 ust 4 upp nie pozostawia Rzecznikowi swobody działania Wyznacza-

jąc mu obligatoryjny nakaz wydania decyzji o uznaniu praktyki za naruszającą

zbiorowe prawa pacjenta i stwierdzającej zaniechanie jej stosowania Nie moż-

na zaliczyć tego uregulowania prawnego do przyznającego Rzecznikowi swo-

bodę w przedmiocie wydania decyzji lub zaniechania wydania decyzji stwier-

dzającej naruszenie zbiorowych praw pacjenta92 W dalszej części tego judykatu

sąd wywioacutedł że decyzja Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe

prawa pacjenta i stwierdzająca jej zaniechanie jest decyzją kształtującą sytuację

prawną podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych Nie można jej zaliczyć

do nietworzącej praw nabytych

Według dyspozycji ust 5 art 64 upp ciężar udowodnienia okoliczności

zaprzestania stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjenta

spoczywa na podmiocie udzielającym świadczeń zdrowotnych albo organizato-

rze strajku W literaturze przedmiotu podkreśla się że podmiot zobowiązany

jest przedstawić wystarczające wyjaśnienia i dowody (dokumenty) ktoacutere

pozwolą Rzecznikowi jednoznacznie i bezspornie uznać iż zaniechano praktyk

naruszających zbiorowe interesy pacjenta93

Zgodnie z trybem art 69 upp w przypadku nieprzekazania na żądanie

Rzecznika dokumentoacutew oraz informacji nakłada on w drodze decyzji na

podmiot do ktoacuterego skierowano żądanie karę pieniężną do wysokości 50 000

złotych W wyroku z dnia 10 marca 2017 r WSA w Warszawie zaprezentował

stanowisko że ustawodawca przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych

o ktoacuterych mowa art 69 upp nałożył na Rzecznika obowiązek uwzględnienia

w szczegoacutelności okresu stopnia oraz okoliczności naruszenia przepisoacutew usta-

wy a także uprzednie naruszenie przepisoacutew94

Od wydanych przez Rzecznika decyzji nie służy odwołanie Innymi sło-

wy decyzje te są ostateczne Zgodnie z treścią art 65 upp w zakresie nieuregu-

92 II OSK 174416 Legalis nr 1554461 93 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 229 94 VII SAWa 285416 Legalis nr 1602972

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

37

lowanym przepisami rozdziału 13 i 14 niniejszej ustawy w sprawie stosowania

praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew trzeba stosować przepisy

kpa W tym przypadku zastosowanie będzie miał art 127 sect 3 kpa Przewiduje

on możliwość zwroacutecenia się do Rzecznika przez stronę niezadowoloną z zapa-

dłej decyzji wydanej w pierwszej instancji z wnioskiem o ponowne rozpatrze-

nie sprawy Jednocześnie w art 66 tegoż aktu prawnego ustawodawca infor-

muje o możliwości kontroli ostatecznych decyzji Rzecznika W świetle tego

przepisu decyzji wydane w pierwszej instancji przez Rzecznika Praw Pacjentoacutew

podlegają zaskarżeniu do wojewoacutedzkiego sądu administracyjnego zgodnie

z jego właściwością Według poglądu wyrażonego w postanowieniu NSA z dnia

24 czerwca 2014 r bdquoUstawa z 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Prawa

Pacjenta nie zawiera jednoznacznej normy umożliwiającej pacjentowi lub

wnioskodawcy skierowania sprawy na drogę postępowania sądowoadmini-

stracyjnego Drogę taką przewiduje natomiast art 66 ust 1 upp ktoacutery wyraź-

nie przyznaje prawo do wniesienia skargi do wojewoacutedzkiego sądu administra-

cyjnego na decyzję Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe pra-

wa pacjentoacutew Stąd a contrario w innych sprawach należących do właściwości

rzecznika taka skarga nie przysługujerdquo95 Wojewoacutedzki Sąd Administracyjny

rozpoznaje skargę niezwłocznie

Uzyskane środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych stanowią

dochoacuted budżetu państwa

5 Pełnienie funkcji Rzecznika Praw Pacjenta ndash dane statystyczne

Ustawodawca nałożył na Rzecznika Praw Pacjenta obowiązek corocz-

nego przedstawienia Radzie Ministroacutew sprawozdania dotyczącego przestrze-

gania praw pacjentoacutew w Polsce Przepis art 58 ust 1 upp zakreśla organowi

jakim jest Rzecznik termin do ktoacuterego musi zostać przedstawione przedmio-

towe sprawozdanie Za okres pełnego roku pełnienia swej funkcji Rzecznika

zobowiązany jest złożyć sprawozdanie nie poacuteźniej niż do dnia 31 lipca następ-

nego roku

Dla pełniejszego ukazania tytułowej instytucji trafnym będzie przed-

stawienie niektoacuterych danych z tych sprawozdań Wyeksponuje to

w praktyce jak działa urząd Rzecznika Ze względu na ramy tekstu analizie

poddane zostaną lata 2014-2016

W roku 2016 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 68 832 roacuteż-

nego rodzaju zgłoszeń Dla przypomnienia trzeba podkreślić że Rzecznik pro-

95 Postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2014 r II OSK 1635 LEX nr 1481892

Tomasz Dąbrowski

38

wadzi postępowania wyjaśniające w sprawach indywidualnych oraz postępo-

wania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew W anali-

zowanym roku Rzecznik wydał 51 decyzji w postępowaniach w sprawach prak-

tyk naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew Z liczby tej 13 decyzji dostało

zaskarżonych do wojewoacutedzkich sądoacutew administracyjnych Żadna z nich nie

została prawomocnie zakwestionowana96 Rzecznik w roku 2016 występował

336 razy do właściwych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stop-

nia przestrzegania praw pacjentoacutew w Polsce Prowadził 1 360 postępowań wy-

jaśniających Stwierdził 552 naruszeń praw pacjenta w sprawach indywidual-

nych Liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych podmioty

udzielające świadczeń zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do realizacji zalece-

nia i wnioski Rzecznika wyniosła 420 W 66 przypadkach sprawa została

zbadana na miejscu przez Rzecznika Tytułowy organ zaopiniował w roku 2016

- 93 akty prawne dotyczące praw pacjenta W sprawach zbiorowych naruszeń

zbiorowych praw pacjenta zostały wszczęte 73 postępowania W analizowa-

nym roku Rzecznik wydał 51 decyzji w postępowaniach w sprawach praktyk

naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew Z liczby tej 13 decyzji dostało

zaskarżonych do wojewoacutedzkich sądoacutew administracyjnych Żadna z nich nie

została prawomocnie zakwestionowana zaroacutewno w pierwszej instancji jak

i w drugiej Rzecznik podjął 10 spraw na prawach przysługujących prokurato-

rowi Budżet Rzecznika wynioacutesł 13 524 254 zł a zatrudnionych było 127 osoacuteb

w tym 42 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego97

W roku 2015 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 71 366

roacuteżnego rodzaju zgłoszeń Rzecznik w roku 2015 występował 438 razy do wła-

ściwych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stopnia przestrzegania

praw pacjentoacutew w Polsce Prowadził 1196 postępowań wyjaśniających Stwier-

dził 538 naruszeń praw pacjenta w sprawach indywidualnych Liczba stwier-

dzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych podmioty udzielające świadczeń

zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do realizacji zalecenia i wnioski Rzecznika

wyniosła 425 W 90 przypadkach sprawa została zbadana na miejscu przez

Rzecznika W roku 2015 zaopiniował 69 akty prawne dotyczące praw pacjenta

W sprawach zbiorowych naruszeń zbiorowych praw pacjenta zostało wszczę-

tych 88 postępowań W analizowanym roku Rzecznik wydał 88 decyzji w po-

96 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2016 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbppgovplgf xbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_za_2016_r_-_wers ja_ przyjeta_przez_rade_ministrowpdf [dostęp 2 listopada 2017 r] s 2 97 Ibidem s 4

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

39

stępowaniach w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew

Rzecznik podjął 8 spraw na prawach przysługujących prokuratorowi Liczba

sprzeciwoacutew rozpoznawanych przez Komisję Lekarską działającą przy urzędzie

rzecznika wyniosła 1 Budżet Rzecznika opiewał na kwotę 12 850 tys zł a za-

trudnionych było 134 osoacuteb w tym 48 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala

Psychiatrycznego98

W roku 2014 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 65 339 roacuteż-

nego rodzaju zgłoszeń Rzecznik w roku 2014 występował 402 razy do właści-

wych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stopnia przestrzegania

praw pacjentoacutew w Polsce Stwierdził 381 naruszeń praw pacjenta w sprawach

indywidualnych Liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych

podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do reali-

zacji zalecenia i wnioski Rzecznika wyniosła 311 W 61 przypadkach sprawa

została zbadana na miejscu przez Rzecznika Tytułowy organ zaopiniował

w roku 2014 - 60 akty prawne dotyczące praw pacjenta W sprawach naruszeń

zbiorowych praw pacjenta zostało wszczętych 26 postępowań Rzecznik podjął

3 sprawy na prawach przysługujących prokuratorowi Liczba sprzeciwoacutew

rozpoznawanych przez Komisję Lekarską działającą przy urzędzie Rzecznika

wyniosła 5 Budżet Rzecznika w roku 2014 wynioacutesł 11 315 tys zł a zatrudnio-

nych było 119 osoacuteb w tym 41 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycz-

nego99

Z analizy powyższych danych płyną następujące wnioski po pierwsze

zauważalny jest coroczny wzrost liczby zgłoszeń do Biura Rzecznika Szczegoacutel-

nie można to zaobserwować w roku 2015 r Prowadzi to do wniosku iż świa-

domość pacjentoacutew dotycząca ich praw systematycznie wzrasta Corocznie

rośnie też liczba stwierdzonych przez Rzecznika naruszeń zaroacutewno praw

pacjentoacutew w sprawach indywidualnych jak roacutewnież zbiorowych naruszeń

praw pacjenta Wartym podkreślenia jest fakt fachowości i znajomości regulacji

prawnych dotyczących praw pacjenta przez tytułowy organ Żadna z wydanych

98 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2015 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbpp govplgfxbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_rpp_2015 pdf (dostęp 1 listopada 2017 r) 99 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbppgovp lgfxbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_2014_rpdf [dostęp 1 listopada 2017 r]

Tomasz Dąbrowski

40

przez Rzecznika decyzji w 2016 roku nie została uchylona zaroacutewno przez sądy

administracyjne pierwszej jak i drugiej instancji

Podsumowanie

Ochrona praw pacjenta z uwagi na ich specyfikę wymaga szczegoacuteło-

wych regulacji prawnych W polskim systemie prawnym taka ochrona zapew-

niona jest na gruncie konstytucyjnym ale także w aktach rangi ustawowej100

Powołanie do życia w 2009 r instytucji Rzecznika Praw Pacjenta należy ocenić

jako właściwe Rzecznik jest organem centralnym administracji państwowej

ktoacutery stoi na straży ochrony praw pacjenta Od kilkudziesięciu lat w Polsce

palącym problemem jest poprawa organizacji służby zdrowia Proacuteby ratowania

tej sytuacji nowymi aktami prawnymi zamiast poprawy wprowadzają chaos

i zamęt Coraz częściej pacjenci narzekają na brak dostępu do świadczeń zdro-

wotnych i badań Informacje o coraz bardziej wydłużającym się czasie dostępu

do wizyt u specjalisty obrosły już legendą Jednocześnie zauważalna jest po-

prawa świadomości prawnej pacjentoacutew o swoich prawach Widać to w rosnącej

liczbie zgłoszeń kierowanych do Biura Rzecznika Praw Pacjenta Powyższe

przekłada się na prestiż statusu prawnego tytułowego organu

Regulacja prawna instytucji Rzecznika Praw Pacjenta wymaga zmian

legislacyjnych przede wszystkim w zakresie kryterioacutew ktoacutere musi spełnić

kandydat starający się o funkcję Rzecznika Przesłanki te uregulowane w art 43

upp są bardzo ogoacutelnikowe i mogą skutkować wyborem osoby nieodpowied-

niej do pełnienia tak ważnej funkcji Właściwym rozwiązaniem byłoby wyłą-

czenie Rzecznika Praw Pacjenta ze struktur administracji rządowej Regulacja

taka wyposażyłaby tytułową instytucję w niezależność W obecnym systemie

prawnym Rzecznik może zostać odwołany w każdym czasie przez Prezesa

Rady Ministroacutew De lege lata brak jest uregulowania przesłanek powodujących

odwołanie Rzecznika Może to prowadzić do upolitycznienia tego organu

Fundamentalnym celem działalności Rzecznika jest kontrola podmiotoacutew wyko-

nujących działalność leczniczą Na kanwie przeprowadzonej analizy judykatoacutew

sądowych poświęconych naruszeniom zbiorowych praw pacjentoacutew nasuwa

się wniosek że naruszenie praw zbiorowych zachodzi wyłącznie wtedy gdy

działanie podmiotu leczniczego nie ma ściśle określonego adresata lecz jest

kierowane do nieoznaczonego z goacutery kręgu podmiotoacutew

100A Sieradzka Rola Rzecznika Praw Pacjenta w kształtowaniu bezpieczeństwa systemowego z perspektywy pacjenta (w) Zdrowie i medycyna ndash wyzwania przyszłości red M Pasowicz Krakoacutew 2013 s 185

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

41

Reasumując tytułowe rozważania należy z całą stanowczością podkre-

ślić iż słusznym było powołanie organu Rzecznika Praw Pacjenta do ktoacuterego

pacjent może się zwroacutecić z prośbą o zbadanie czy zostały naruszone jego

prawa Należy też jeszcze w większym zakresie informować pacjentoacutew o ich

prawach

Bibliografia

Akty prawne

Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U z 1997 r

nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego

tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 poz 1257 ze zm

Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjen-

ta tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1318 ze zm

Zarządzenie nr 68 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 3 października 2011r

w sprawie nadania statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta MP z 2014 r poz

209

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 23 marca 1999 r K 298 OTK 1999 nr 3 poz 38

Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r II OSK 11616 Legalis nr 1485562

Wyrok NSA z dnia 28 marca 2017 r II OSK 2812 LEX nr 2277708

Postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2014 r II OSK 1635 LEX nr 1481892

Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2015 r II OSK 29915 LEX nr 1780608

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lipca 2016 r VII SAWa 69216 LEX nr

2113959

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r VII SAWa 25116 LEX

nr 2357373

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r VII SAWa 2951 LEX nr

2361045

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2017 r VII SAWa 285416 Legalis

nr 1602972

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r VII SaWa 58517 LEX

nr 2358740

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 maja 2017 r VII SAWa 52617 LEX

nr 2334149

Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r VII SAWa 24014

LEX nr 1583099

Tomasz Dąbrowski

42

Literatura

Augustynowicz A Budziszewska-Makulska A Ustawa o prawach pacjenta

i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2010

Bagińska E Komentarz do art 50 (w) Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika

Praw Pacjenta Komentarz red M Nesterowicz Warszawa 2009

Drozdowska U Śliwka M Analiza statusu prawnego Rzecznika Praw Pacjenta ndash

zagadnienia wybrane bdquoZeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowychrdquo 2015 nr

3

Jacek A Zadania Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie ochrony praw pacjentoacutew

(w) Prawa ochrona zdrowia pacjenta red J Pacian Warszawa 2017

Karkowska D Prawa pacjenta Warszawa 2009

Karkowska D Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komen-

tarz Warszawa 2016

Paszkowska M Rzecznik Praw Pacjenta w systemie ochrony prawnej bdquoPrzegląd

Prawa Publicznegordquo 2010 nr 7-8

Safian D Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i proponowanych meto-

dach leczenia bdquoAntidotumrdquo 1993 nr 1

Sieradzka A Rola Rzecznika Praw Pacjenta w kształtowaniu bezpieczeństwa

systemowego z perspektywy pacjenta (w) Zdrowie i medycyna ndash wyzwania

przyszłości red M Pasowicz Krakoacutew 2013

Szcześniak P Kozyra J Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw

Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego na tle prawonoporoacutewnowczym Propozycje

zmian (w) Instytucje ochrony praw człowieka red B Szmulik A Pogłoacutedek

B Przywora Warszawa 2015

Śliwka M Rzecznik Praw Pacjenta w obcych systemach prawnych oraz w prawie

polskim bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2009 tom XXI

Wengler L Praktyki naruszający zbiorowe prawa pacjenta-wprowadzenie do

problematyki bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2012 tom XXVIII

Zielińska E Ekspertyza na temat poselskiego projektu ustawy o ochronie indywi-

dualnych i zbiorowych praw pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (w) Zmiany

w systemie ochrony zdrowia Biuro Analiz Sejmowych 2008 nr 2

Zieliński P Ochrona zbiorowych praw pacjentoacutew bdquoStudia z Zakresu Prawa

Administracji i Zarządzaniardquo 2013 tom 4

43

dr hab Helena Kisilowska101

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

Cultural Heritage Law in Poland

Streszczenie

Prawo dziedzictwa kulturowego powinno jasno określać przedmiot

ochrony zasady cele i metody a także uprawnienia i obowiązki zaroacutewno użyt-

kownikoacutew zabytkoacutew jak i organoacutew administracji publicznej W Polsce ochrona

dziedzictwa kulturowego należy do zadań publicznych i stanowi domenę prawa

administracyjnego określającego kompetencje organoacutew władzy publicznej

państwowej rządowej i samorządowej ktoacutere są realizowane w interesie

ochrony dobra publicznego Uwzględniając że zabytek ma większe szanse prze-

trwania jeśli jest właściwie użytkowany bardzo ważnym problemem staje się

prawne zapewnienie właścicielom zabytkoacutew odpowiednich ulg i preferencji

rekompensujących niezbędne koszty utrzymania i konserwacji Obecne usta-

wodawstwo zdecydowanie więcej nakłada obowiązkoacutew często trudnych do

zrealizowania przez właścicieli bez pomocy z zewnątrz Ochrona zabytkoacutew

w większym stopniu powinna być sprawą publiczną Dlatego tak istotna jest

kwestia świadomości obywateli oraz zwiększenie uprawnień samorządoacutew

lokalnych aby można było zachować dla przyszłych pokoleń to bez czego

niemożliwy jest trwały i zroacutewnoważony rozwoacutej- świadectwo przeszłości i toż-

samości społecznej

Słowa kluczowe

dziedzictwo kulturowe zabytek prawo administracyjne

Summary

Cultural heritage law should clearly define the object of protection prin-

ciples objectives and methods as well as the powers and duties both of those who

are users of monuments and of public administration In Poland the protection of

cultural heritage the public task it is the administrative law that defines the

101 Prof nadzw Kierownik Katedry Prawa Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych

Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

44

powers of public authorities that is of national and local governments that are

implemented in the interest of protecting public good Given that historical mon-

uments have a better chance of being preserved if they are properly used a very

important legal issue is to provide appropriate relief and incentives to their own-

ers to compensate for the necessary maintenance cost Current legislation impos-

es duties that are often difficult to fulfill by the owners of historical monuments

without external help The protection of monuments should to a greater extent be

a public concern Therefore it is crucial to increase public awareness of citizens

and to expand the powers of local self-governments so that it will be possible to

preserve cultural heritage for future generations Without that there can be no

lasting and sustainable development

Keywords

cultural heritage monuments administrative law

1 Ochrona zabytkoacutew i opieka nad zabytkami

Wyodrębnienie materialnego prawa administracyjnego w zakresie

ochrony dziedzictwa kulturowego nie jest w polskim prawie rzeczą prostą

Wynika to z jednej strony z rozproszonego ustawodawstwa a z drugiej strony

z faktu ze ustawy dotyczące tej materii zawierają nie tylko przepisy prawa ma-

terialnego ale roacutewnież przepisy proceduralne karne i ustrojowe

Rozległość obszaroacutew regulacji administracyjnoprawnej ciągle zmienia-

jący się stan prawny wielkość aktoacutew wykonawczych to tylko niektoacutere czynniki

utrudniające precyzyjne wyodrębnienie interesujących nas norm Trzeba

pamiętać że jak podkreśla Z Leoński o charakterze norm Prawa materialnego

nie decyduje ich miejsce zamieszczenia ale ich treść102 Ochrona prawna doacutebr

kultury może być wyrażona przez ustawodawcę bezpośrednio w aktach praw-

nych poświęconych temu zagadnieniu albo też w innych przepisach wiążących

się z tą ochroną a dotyczących regulacji np nauki kultury przyrody zagospo-

darowania przestrzennego budownictwa podatkoacutew i wielu innych dziedzin

życia Podstawowym aktem prawnym w zakresie ochrony zabytkoacutew jest

w Polsce ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytkoacutew i opiece nad za-

bytkami103 Ustawa określa przedmiot zakres i formy ochrony zabytkoacutew oraz

opieki nad nimi zasady tworzenia krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami oraz finansowania prac konserwatorskich restaurator-

skich i roboacutet budowlanych przy zabytkach a także organizację organoacutew ochro-

ny zabytkoacutew Należy zaznaczyć że pojęcie zabytkoacutew i doacutebr kultury apolityczne

102 Z Leoński Materialne prawo administracyjne wyd 4 Warszawa 2001 s 4 103 Tj Dz U z 2014 r poz 1446 ze zm

Helena Kisilowska

45

i aideologiczne obejmuje wszystkie dobra wytworzone ludzkim talentem mają-

ce obiektywną wartość historyczna i artystyczną Węższe pojęcie dziedzictwa

kultury zawiera elementy wartościujące i jest sprawą wyboru W tym ujęciu

dziedzictwem kultury jest nie to wszystko co pozostawiły nam poprzednie

pokolenia ale tylko to co z tego chcemy pozostawić i otoczyć szczegoacutelną opie-

ką104 Należy zaznaczyć że w prawie międzynarodowym i angielskojęzycznej

doktrynie prawa powszechnie używa się określenia prawo dziedzictwa kultu-

rowego (cultural heritage law) a nie prawo ochrony zabytkoacutew jak określa to

nasza ustawa105

Ochrona dziedzictwa kulturowego wymaga właściwych instrumentoacutew

prawnych Ustawy powinny jasno określać przedmiot ochrony zasady cele

i metody a także uprawnienia i obowiązki zaroacutewno właścicieli posiadaczy

użytkownikoacutew i opiekunoacutew zabytkoacutew jak i organoacutew administracji publicznej

Ochrona zabytkoacutew należy do zadań publicznych i stanowi domenę prawa ad-

ministracyjnego określającego kompetencje organoacutew władzy publicznej pań-

stwowej rządowej i samorządowej ktoacutere są realizowane w interesie ochrony

dobra publicznego Uwzględniając że zabytek zwłaszcza nieruchomy ma więk-

sze szanse przetrwania jeśli jest właściwie użytkowany bardzo ważnym pro-

blemem staje się prawne zapewnienie właścicielom zabytkoacutew odpowiednich

ulg i preferencji rekompensujących niezbędne koszty utrzymania i konserwacji

Obecne ustawodawstwo zdecydowanie więcej nakłada obowiązkoacutew często

trudnych do zrealizowania przez właścicieli bez pomocy z zewnątrz Ochrona

zabytkoacutew w większym stopniu powinna być sprawą publiczną Dlatego tak

istotna jest kwestia świadomości obywateli oraz zwiększenie uprawnień samo-

rządoacutew lokalnych aby można było zachować dla przyszłych pokoleń - świadec-

two przeszłości i tożsamości społecznej Obecnie podstawowy ciężar ochrony

zabytkoacutew spoczywa na strukturach administracji rządowej W warunkach

generalnie złej sytuacji ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce istniejąca

struktura wymaga zmian w kierunku wzmocnienia roli jednostek samorządoacutew

terytorialnych i stworzenia spoacutejnego modelu wspoacutełdziałania administracji rzą-

dowej i samorządowej106

104 Z Kobyliński Czym jest komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo kulturowe Mazowsze Studia Regionalne nr 7 Warszawa 2011 s 22 105 Przykładowo można tu wymienić J Blake International Cultural Hertiage Law Oksford University Press 2015 a także J AR Nafziger TB Stoel Cultural Heritage Law 2012 106 H Kisilowska M Kisilowski Struktury administracji publicznej chroniące dziedzictwo kulturowe w Polsce (w) Struktury administracji publicznej Metody ogniwa więzi red naukowa A Mezglewski Rzeszoacutew 2016 s 355

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

46

Zgodnie z preambułą do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

z 2 kwietnia 1997 r107 wszyscy obywatele Rzeczypospolitej są zobowiązani

bdquodo przekazywania przyszłym pokoleniom wszystkiego co cenne z ponad tysiąc-

letniego dorobkurdquo Zabytki są dobrem publicznym a ich ochrona staje się obo-

wiązkiem państwa i obywateli Nie zmienia to faktu że specyfika zdecydowanej

większości obiektoacutew zabytkowych stwarza konieczność znalezienia prawnego

kompromisu pomiędzy zachowaniem nienaruszonego dziedzictwa kulturowe-

go jako określonej wartości społecznej i narodowej a koniecznością dostoso-

wania konkretnego zabytku do wymogoacutew wspoacutełczesnego życia108 Jak podkre-

śla T Sienkiewicz aksjologiczną podstawę systemu ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami stanowi konieczność umacniania tożsamości narodowej z uwa-

gi na dobro wspoacutelne109

Konstytucja RP w art 5 jako generalną wytyczną działania organoacutew

państwa i obywateli przyjmuje iż bdquoRzeczypospolita strzeże dziedzictwa narodo-

wegordquo a art 6 Konstytucji określa obowiązki państwa w zakresie tworzenia

warunkoacutew upowszechniania i roacutewnego dostępu do doacutebr kultury będącej źroacute-

dłem tożsamości narodu polskiego jego trwania i rozwoju110

Zgodnie z ustawą ochrona zabytkoacutew polega w szczegoacutelności na podejmo-

waniu przez organy administracji publicznej działań mających na celu

zapewnienie warunkoacutew prawnych organizacyjnych i finansowych umożli-

wiających trwałe zachowanie zabytkoacutew oraz ich zagospodarowanie

i utrzymanie

zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości

zabytkoacutew

udaremnianie niszczenia i niewłaściwego korzystania z zabytkoacutew

przeciwdziałanie kradzieży zaginięciu lub nielegalnemu wywozowi zabyt-

koacutew za granicę

kontrolę stanu zachowania i przeznaczenia zabytkoacutew

uwzględnianie zadań ochronnych w planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym oraz przy kształtowaniu środowiska

107 Dz U 1997 Nr 78 poz 483 ze zm 108 K Gutowska (red) Dziedzictwo kulturowe ndash konteksty odpowiedzialności Warszawa 2003 s 219-226 109 T Sienkiewicz Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami w Aksjologia prawa administracyjnego TII red naukowa J Zimmermann Warszawa 2017 s 736 110 H Kisilowska (red) Nieruchomości ndash zagadnienia prawne wyd 2 Warszawa 2004 s 472-510

Helena Kisilowska

47

W języku potocznym zabytek to świadectwo przeszłości i działalności

ludzkiej identyfikujące społeczeństwo historyczne i kulturalne111 Zgodnie

z aktualnie obowiązującą ustawą zabytkiem jest nieruchomość lub rzecz

ruchoma jej część lub zespoły będące dziełem człowieka lub związane z jego

działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki albo zdarzenia ktoacuterych

zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość hi-

storyczną artystyczną lub naukową112 Ustawa zawiera przykładowe wylicze-

nie przedmiotoacutew mogących stanowić przedmiot ochrony I tak ochronie i opie-

ce podlegają bez względu na stan zachowania

1) zabytki nieruchome będące w szczegoacutelności

krajobrazami kulturowymi

układami urbanistycznymi ruralistycznymi i zespołami budowlanymi

dziełami architektury i budownictwa

dziełami budownictwa obronnego

obiektami techniki a zwłaszcza kopalniami hutami elektrowniami

i innymi zakładami przemysłowymi

cmentarzami

parkami ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni

miejscami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działalność

wybitnych osobistości lub instytucji

2) zabytki ruchome będące w szczegoacutelności

dziełami sztuk plastycznych rzemiosła artystycznego i sztuki użytko-

wej

kolekcjami stanowiącymi zbiory przedmiotoacutew zgromadzonych

i uporządkowanych według koncepcji osoacuteb ktoacutere tworzyły te kolekcje

numizmatami oraz pamiątkami historycznymi a zwłaszcza militariami

sztandarami pieczęciami odznakami medalami i orderami

wytworami techniki a zwłaszcza urządzeniami środkami transportu

oraz maszynami i narzędziami świadczącymi o kulturze materialnej

charakterystycznymi dla dawnych i nowych form gospodarki doku-

mentującymi poziom nauki i rozwoju cywilizacyjnego

materiałami bibliotecznymi113

instrumentami muzycznymi

111 JP Pruszyński Dziedzictwo kultury Polski Jego straty i ochrona prawna Krakoacutew 2001 s 74 112 Art 3 p1 113 Materiały biblioteczne o ktoacuterych mowa w art 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r o bibliotekach

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

48

wytworami sztuki ludowej i rękodzieła oraz innymi obiektami etnogra-

ficznymi

przedmiotami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działal-

ność wybitnych osobistości lub instytucji

3) zabytki archeologiczne będące w szczegoacutelności

pozostałościami terenowymi pradziejowego i historycznego osadnic-

twa

cmentarzyskami

kurhanami

reliktami działalności gospodarczej religijnej i artystycznej

Ochronie mogą podlegać nazwy geograficzne historyczne lub tradycyj-

ne nazwy obiektu budowlanego placu ulicy lub jednostki osadniczej Szczegoacutel-

nym rodzajem zabytku są nieruchomości choć należy podkreślić że ustawa

o ochronie zabytkoacutew przyjmuje większość regulacji wspoacutelnych dla wszystkich

rodzajoacutew zabytkoacutew

Ochronie i opiece podlegają nie tylko pojedyncze zabytki nieruchome

ale także historyczne układy urbanistyczne lub ruralistyczne historyczne

zespoły budowlane krajobrazy kulturowe i otoczenie obiektoacutew zabytko-

wych114

Formami ochrony zabytkoacutew są wpis do rejestru zabytkoacutew wpis na

Listę Skarboacutew Dziedzictwa uznanie za pomnik historii utworzenie parku kul-

turowego ustalenie ochrony w miejscowym planie zagospodarowania prze-

strzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

decyzji o warunkach zabudowy decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji

drogowej decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu

na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego

Ustawa jako podstawowa forma ochrony zabytkoacutew przyjęła ich reje-

strację i poddanie nadzorowi wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew Rejestr

dla zabytkoacutew znajdujących się na terenie wojewoacutedztwa prowadzi wojewoacutedzki

konserwator zabytkoacutew Rejestr jest prowadzony w formie trzech odrębnych

ksiąg dla zabytkoacutew nieruchomych ruchomych archeologicznych Do rejestru

wpisuje się zabytek nieruchomy na podstawie decyzji wydanej przez woje-

woacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew z urzędu bądź na wniosek właściciela za-

bytku nieruchomego lub użytkownika wieczystego gruntu na ktoacuterym znajduje

się zabytek nieruchomy Zabytek ruchomy wpisuje się do rejestru na podstawie

decyzji wydanej przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew na wniosek

114 E Bończak-Kucharczyk Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz Warszawa 2017 s 102 i n

Helena Kisilowska

49

właściciela tego zabytku Wpisanie zabytku nieruchomego do rejestru ujawnia

się w księdze wieczystej danej nieruchomości oraz wpisuje do katastru nieru-

chomości Na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew informację

o wpisie zabytku nieruchomego do rejestru ogłasza się w wojewoacutedzkim dzien-

niku urzędowym Starostowie w uzgodnieniu z wojewoacutedzkim konserwatorem

zabytkoacutew mogą umieszczać na zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru

znak informujący o tym iż zabytek ten podlega ochronie Rejestr zabytkoacutew sta-

nowi ochronę prawną zabytkoacutew Obok rejestru podstawę działań ochronnych

administracji publicznej stanowią ewidencje zabytkoacutew stanowiące źroacutedło115

wiedzy na temat zasobu zabytkowego i jego stanu Ważnym źroacutedłem informacji

o zabytkach jest gminna ewidencja zabytkoacutew116

Ustawa wprowadziła pojęcie Skarboacutew Dziedzictwa jako formę szcze-

goacutelnej ochrony Na Listę Skarboacutew Dziedzictwa wpisuje się na podstawie decyzji

wydanej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego z urzędu albo na wniosek właściciela zabytku zabytek ruchomy

o szczegoacutelnej wartości dla dziedzictwa kulturowego Listę prowadzi minister

właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Prezydent Rze-

czypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw kultury

i ochrony dziedzictwa narodowego w drodze rozporządzenia może uznać za

pomnik historii zabytek nieruchomy wpisany do rejestru lub park kulturowy

o szczegoacutelnej wartości dla kultury określając jego granice Uznanie za pomnik

historii może być podstawą do wystąpienia o wpis na Listę Światowego Dzie-

dzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości co powoduje objęcie pomnika

ochroną na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa

kulturalnego i naturalnego przyjętej w Paryżu dnia 16 listopada 1972 r117 Z tą

formą prawną ochrony zabytkoacutew związane są obowiązki organoacutew państwa

wynikające ze zobowiązań międzynarodowych118

Rada gminy po zasięgnięciu opinii wojewoacutedzkiego konserwatora za-

bytkoacutew na podstawie uchwały może utworzyć park kulturowy w celu ochrony

krajobrazu kulturowego oraz zachowania wyroacuteżniających się krajobrazowo

terenoacutew z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tra-

115 K Zalasińska K Zeidler Wykład prawa ochrony zabytkoacutew Gdańsk 2015 Dost Siplexpl 116 Por Wyrok WSA w Olsztynie z 19 września 2017 r II SAOl 51617 Legalis nr 1673462 117 Dz U z 1976 r Nr 32 poz 190 i 191 118 P Dobosz Nieruchomość zabytkowa jako przedmiot regulacji prawnej(w) Przestrzeń i nieruchomości jako przedmiot prawa administracyjnego Publiczne prawo rzeczowe red I Niżnik-Dobosz Warszawa 2012 s 561

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

50

dycji budowlanej i osadniczej119 Na terenie parku kulturowego lub jego części

mogą być ustanowione zakazy i ograniczenia dotyczące prowadzenia roboacutet

budowlanych oraz działalności przemysłowej rolniczej hodowlanej handlowej

lub usługowej zmiany sposobu korzystania z zabytkoacutew nieruchomych umiesz-

czania tablic napisoacutew ogłoszeń reklamowych i innych znakoacutew niezwiązanych

z ochroną parku kulturowego z wyjątkiem znakoacutew drogowych i znakoacutew zwią-

zanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa publicznego składowania lub

magazynowania odpadoacutew

Ochronę zabytkoacutew i opiekę nad zabytkami uwzględnia się przy sporzą-

dzaniu i aktualizacji miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego

zgodnie z ustawą z 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym120 koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju strategii

rozwoju wojewoacutedztw planoacutew zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedztw

planu zagospodarowania przestrzennego morskich woacuted wewnętrznych morza

terytorialnego stref ekonomicznych analiz i studioacutew z zakresu zagospodaro-

wania przestrzennego powiatu strategii rozwoju gmin studioacutew uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planoacutew

zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o ustaleniu lokalizacji inwesty-

cji celu publicznego decyzji o warunkach zabudowy decyzji o zezwoleniu na

realizację inwestycji drogowej decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub

decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku

publicznego121

2 Organy ochrony zabytkoacutew

Omoacutewienie materialnego prawa administracyjnego w zakresie ochrony

zabytkoacutew i opieki nad zabytkami nie jest możliwe bez przedstawienia struktury

organoacutew ochrony zabytkoacutew i ich kompetencji Organami ochrony zabytkoacutew są

minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

w imieniu ktoacuterego zadania i kompetencje w tym zakresie wykonuje Generalny

Konserwator Zabytkoacutew oraz wojewoda w imieniu ktoacuterego zadania i kompe-

tencje wykonuje Wojewoacutedzki Konserwator Zabytkoacutew Generalny Konserwator

Zabytkoacutew jest sekretarzem lub podsekretarzem stanu w Urzędzie Ministra wła-

ściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Do zadań wyko-

nywanych przez Generalnego Konserwatora Zabytkoacutew należy w szczegoacutelności

119 Por Postanowienie WSA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2017 r IV SAWr 60815 Legalis nr 1666914 120 Tj Dz U z 2017 r poz 1073 ze zm 121 H Kisilowska D Sypniewski Prawo budowlane Warszawa 2012 s 67

Helena Kisilowska

51

opracowywanie krajowego programu ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami oraz z koncepcji polityki przestrzennego zagospoda-

rowania kraju

podejmowanie działań związanych z wspieraniem rozwoju regionalnego

i realizacją kontraktoacutew wojewoacutedzkich w sprawach opieki nad zabytkami

prowadzenie krajowej ewidencji zabytkoacutew i krajowego wykazu zabytkoacutew

skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem

wydawanie decyzji postanowień i zaświadczeń w sprawach określonych

w ustawie oraz w przepisach odrębnych

organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie przestrzegania oraz sto-

sowania przepisoacutew dotyczących ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami

sprawowanie nadzoru nad działalnością wojewoacutedzkich konserwatoroacutew

zabytkoacutew

koordynowanie działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew zabytkoacutew

kontrolowanie działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew zabytkoacutew

promowanie badań naukowych w zakresie konserwacji zabytkoacutew

organizowanie szkoleń dla służb konserwatorskich

organizowanie konkursoacutew promujących opiekę nad zabytkami w tym

przyznawanie wyroacuteżnień nagroacuted pieniężnych lub rzeczowych

opiniowanie wnioskoacutew o nadanie odznaki bdquoZa opiekę nad zabytkamirdquo

wspoacutełpraca z organami administracji publicznej w sprawach ochrony

zabytkoacutew

organizowanie szkoleń w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytka-

mi

podejmowanie działań dotyczących troski o zabytki związane z historią

Polski pozostające poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

W ramach koordynowania działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew za-

bytkoacutew Generalny Konserwator Zabytkoacutew może ustalać ogoacutelne kierunki ich

działania wydawać instrukcje i wytyczne określające sposoacuteb ich postępowania

oraz żądać od nich sprawozdań z działalności

Wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew wchodzi w skład zespolonej admini-

stracji wojewoacutedzkiej i kieruje wojewoacutedzkim urzędem ochrony zabytkoacutew Wo-

jewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew powołuje wojewoda na wniosek General-

nego Konserwatora Zabytkoacutew wskazujący kandydata na to stanowisko Woje-

woacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew odwołuje wojewoda na wniosek General-

nego Konserwatora Zabytkoacutew albo za jego zgodą Zastępcę wojewoacutedzkiego kon-

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

52

serwatora zabytkoacutew powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewoacutedzkie-

go konserwatora zabytkoacutew

Do zadań wykonywanych przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew

należy w szczegoacutelności

realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami

sporządzanie w ramach przyznanych środkoacutew budżetowych planoacutew finan-

sowania ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami

prowadzenie rejestru i wojewoacutedzkiej ewidencji zabytkoacutew oraz gromadzenie

dokumentacji w tym zakresie

wydawanie zgodnie z właściwością decyzji postanowień i zaświadczeń

w sprawach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych

sprawowanie nadzoru nad prawidłowością prowadzonych badań konserwa-

torskich architektonicznych prac konserwatorskich restauratorskich roboacutet

budowlanych i innych działań przy zabytkach oraz badań archeologicznych

organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami

opracowywanie wojewoacutedzkich planoacutew ochrony zabytkoacutew na wypadek kon-

fliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz koordynacja działań przy reali-

zacji tych planoacutew

upowszechnianie wiedzy o zabytkach

wspoacutełpraca w sprawach ochrony zabytkoacutew z innymi organami administracji

publicznej i podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego

Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na

wniosek Generalnego Konserwatora Zabytkoacutew może powierzyć prowadzenie

niektoacuterych spraw z zakresu swojej właściwości z wyjątkiem wydawania decy-

zji administracyjnych kierownikom instytucji kultury wyspecjalizowanych

w opiece nad zabytkami

Wojewoda na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew może po-

wierzyć w drodze porozumienia prowadzenie niektoacuterych spraw z zakresu

swojej właściwości w tym wydawanie decyzji administracyjnych gminom

powiatom związkom gmin związkom powiatoacutew związkom powiatowo-

gminnym albo związkom metropolitalnym położonym na terenie wojewoacutedz-

twa

Do prowadzenia spraw powierzonych gmina powiat związek gmin zwią-

zek powiatoacutew związek powiatowo-gminny albo związek metropolitalny usta-

nawia wyodrębnione stanowisko odpowiednio gminnego (miejskiego) konser-

watora zabytkoacutew powiatowego konserwatora zabytkoacutew powiatowo-gminnego

Helena Kisilowska

53

konserwatora zabytkoacutew albo metropolitalnego konserwatora zabytkoacutew o od-

powiednich kompetencjach

Wojewoda na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew może po-

wierzyć w drodze porozumienia prowadzenie niektoacuterych spraw z zakresu

swojej właściwości w tym wydawanie decyzji administracyjnych kierownikom

instytucji kultury wyspecjalizowanych w opiece nad zabytkami

Przy Ministrze działa Rada Ochrony Zabytkoacutew jako organ opiniodawczo-

doradczy w sprawach realizacji polityki w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami

Członkoacutew Rady Ochrony Zabytkoacutew w liczbie od 10 do 20 powołuje na

okres 5 lat minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodo-

wego spośroacuted osoacuteb posiadających wybitne osiągnięcia i zasługi w ochronie za-

bytkoacutew lub w opiece nad zabytkami

Do zadań Rady Ochrony Zabytkoacutew należy wydawanie opinii w sprawach

dotyczących w szczegoacutelności

założeń do projektu krajowego programu ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami i projektu tego programu

oceny realizacji zadań wynikających z koncepcji polityki przestrzennego

zagospodarowania kraju w odniesieniu do zabytkoacutew

ochrony pomnikoacutew historii

projektoacutew aktoacutew prawnych dotyczących ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

Przy Generalnym Konserwatorze Zabytkoacutew działa Głoacutewna Komisja Kon-

serwatorska jako organ opiniodawczy do spraw działań konserwatorskich po-

dejmowanych przy zabytkach

Głoacutewna Komisja Konserwatorska wydaje w szczegoacutelności opinie w spra-

wach

stosowania metod technologii i materiałoacutew niezbędnych dla ratowania za-

bytkoacutew

prawidłowości i zasadności planowanych oraz przeprowadzonych prac kon-

serwatorskich restauratorskich i roboacutet budowlanych przy zabytkach oraz

badań archeologicznych

sposobu i zasad postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń dla po-

szczegoacutelnych zabytkoacutew

Członkoacutew Głoacutewnej Komisji Konserwatorskiej w liczbie od 10 do 15 powołu-

je na okres 5 lat spośroacuted specjalistoacutew w określonych dziedzinach ochrony za-

bytkoacutew i opieki nad zabytkami i odwołuje Generalny Konserwator Zabytkoacutew

Przy wojewoacutedzkim konserwatorze zabytkoacutew działa Wojewoacutedzka Rada

Ochrony Zabytkoacutew jako organ opiniodawczy powoływany w składzie od 5 do

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

54

10 członkoacutew przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew na okres 5 lat spo-

śroacuted specjalistoacutew w określonych dziedzinach ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

Ustawa przewiduje też możliwość ustanowienia przez starostę na wniosek

wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew społecznych opiekunoacutew zabytkoacutew

Społeczni opiekunowie zabytkoacutew podejmują działania związane z zachowa-

niem wartości zabytkoacutew i utrzymaniem ich w jak najlepszym stanie oraz upo-

wszechniają wiedzę o zabytkach Społeczny opiekun zabytkoacutew wspoacutełdziała

z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew i starostą w sprawach ochrony za-

bytkoacutew i opieki nad tymi zabytkami Społecznym opiekunem zabytkoacutew może

być osoba ktoacutera posiada pełną zdolność do czynności prawnych nie była kara-

na za przestępstwa popełnione umyślnie oraz posiada wiedzę w zakresie

ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami Zadania społecznego opiekuna za-

bytkoacutew może wykonywać roacutewnież osoba prawna lub inna jednostka organiza-

cyjna nie posiadająca osobowości prawnej np spoacutełka jawna czy partnerska

3 Korzystanie z nieruchomości zabytkowych

Celem administracyjnego prawa materialnego jest przede wszystkim wy-

znaczenie statusu jednostki Sądownictwo administracyjne wskazuje wyraźnie

na konieczność zgodności decyzji z prawem materialnym122 Dlatego tak istot-

nym staje się określenie ustawowe granic praw i obowiązkoacutew osoacuteb fizycznych

i osoacuteb prawnych korzystających z zabytkoacutew zwłaszcza nieruchomości zabyt-

kowych i posiadających w stosunku do nich roacuteżny zakres praw rzeczowych

i obligacyjnych

Właściciel lub posiadacz nieruchomości zabytkowej jest obowiązany za-

bezpieczać i utrzymywać zabytek oraz jego otoczenie w jak najlepszym stanie

korzystać z zabytku w sposoacuteb zapewniający trwałe zachowanie jego wartości

oraz prowadzić niezbędne prace konserwatorskie restauratorskie i roboty

budowlane przy zabytku Są to obciążenia często bardzo duże roacutewnież finan-

sowe

Prawidłowe użytkowanie zabytku stwarza możliwość zachowania zabyt-

ku i utrzymanie go w należytym stanie Wymaga jednak często adaptacji obiek-

tu do potrzeb użytkownika Na właścicielu lub użytkowniku nieruchomości

zabytkowej ciąży obowiązek uzyskania pozwolenia wojewoacutedzkiego konserwa-

tora zabytkoacutew na dokonanie takich czynności jak prace konserwatorskie robo-

ty budowlane badania archeologiczne przemieszczanie zabytku nieruchome-

122 Por Wyrok NSA z 21 czerwca 2007 r II OSK 92006 Legalis nr 115250 a także wyrok WSA w Krakowie z 14 marca 2016 r II SAKr 59315 Legalis nr 1376007

Helena Kisilowska

55

go zmianę przeznaczenia lub sposobu korzystania z zabytku umieszczania na

nim urządzeń technicznych reklam tablic lub napisoacutew

Użytkownikowi zabytkoacutew nieruchomych przysługują niestety propor-

cjonalnie znacznie mniejsze w stosunku do obowiązkoacutew ndash uprawnienia Doty-

czą one przede wszystkim zwolnień od podatku od nieruchomości obniżenia

opłaty z tytułu użytkowania wieczystego a także możliwości ubiegania się

o dotację celową z budżetu państwa na dofinansowanie prac konserwatorskich

restauratorskich i roboacutet budowlanych

Oczywiście są nieruchomości zabytkowe wykorzystywane na cele

komercyjne takie jak hotele rezydencje ambasady ale wiele obiektoacutew należy

do prywatnych właścicieli ktoacuterych możliwości finansowe nie pozwalają na

należytą konserwację i remonty Należą do nich nie tylko indywidualni właści-

ciele domoacutew ale i wspoacutelnoty mieszkaniowe szkoły czy organizacje pozarządo-

we

Zagospodarowanie na cele użytkowe zabytku nieruchomego wpisanego do

rejestru wymaga posiadania przez jego właściciela lub posiadacza

dokumentacji konserwatorskiej określającej stan zachowania zabytku nie-

ruchomego i możliwości jego adaptacji z uwzględnieniem historycznej

funkcji i wartości tego zabytku

uzgodnionego z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew programu prac

konserwatorskich przy zabytku nieruchomym określającego zakres i spo-

soacuteb ich prowadzenia oraz wskazującego niezbędne do zastosowania mate-

riały i technologie

uzgodnionego z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew programu zago-

spodarowania zabytku nieruchomego wraz z otoczeniem oraz dalszego ko-

rzystania z tego zabytku z uwzględnieniem wyeksponowania jego wartości

W celu spełnienia tych wymagań wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew jest

obowiązany nieodpłatnie udostępnić do wglądu właścicielowi lub posiadaczo-

wi zabytku nieruchomego posiadaną przez siebie dokumentację tego zabytku

oraz umożliwić dokonywanie niezbędnych odpisoacutew z tej dokumentacji

W umowie sprzedaży zamiany darowizny lub dzierżawy zabytku nieru-

chomego wpisanego do rejestru stanowiącego własność Skarbu Państwa lub

jednostki samorządu terytorialnego przy określaniu sposobu korzystania

z tego zabytku należy nałożyć jeżeli stan zachowania zabytku tego wymaga na

nabywcę lub dzierżawcę obowiązek przeprowadzenia w określonym terminie

niezbędnych prac konserwatorskich przy tym zabytku

Niezależnie od obowiązkoacutew wynikających z opieki nad zabytkami właści-

ciel lub posiadacz zabytku wpisanego do rejestru lub zabytku znajdującego się

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

56

w wojewoacutedzkiej ewidencji zabytkoacutew zawiadamia wojewoacutedzkiego konserwato-

ra zabytkoacutew o

uszkodzeniu zniszczeniu zaginięciu lub kradzieży zabytku niezwłocznie po

powzięciu wiadomości o wystąpieniu zdarzenia

zagrożeniu dla zabytku niezwłocznie po powzięciu wiadomości o wystąpie-

niu zagrożenia

zmianie miejsca przechowania zabytku ruchomego w terminie miesiąca od

dnia nastąpienia tej zmiany

zmianach dotyczących stanu prawnego zabytku nie poacuteźniej niż w terminie

miesiąca od dnia ich wystąpienia lub powzięcia o nich wiadomości

Wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew w czasie uzgodnionym z właścicielem

lub posiadaczem przedmiotu będącego zabytkiem lub posiadającego cechy za-

bytku może prowadzić badania tego przedmiotu w miejscu w ktoacuterym przed-

miot ten się znajduje Za szkody wyrządzone w związku z badaniami przysłu-

guje odszkodowanie na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym

Pozwolenia wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew wymaga

prowadzenie prac konserwatorskich restauratorskich lub roboacutet budowla-

nych przy zabytku wpisanym do rejestru

wykonywanie roboacutet budowlanych w otoczeniu zabytku

prowadzenie badań konserwatorskich zabytku wpisanego do rejestru

prowadzenie badań architektonicznych zabytku wpisanego do rejestru

prowadzenie badań archeologicznych

przemieszczanie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru

trwałe przeniesienie zabytku ruchomego wpisanego do rejestru z narusze-

niem ustalonego tradycją wystroju wnętrza w ktoacuterym zabytek ten się znaj-

duje

dokonywanie podziału zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru

zmiana przeznaczenia zabytku wpisanego do rejestru lub sposobu korzysta-

nia z tego zabytku

umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru urządzeń technicznych

tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych i napisoacutew

podejmowanie innych działań ktoacutere mogłyby prowadzić do naruszenia sub-

stancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru w tym usuwanie

drzew lub krzewoacutew z nieruchomości z wyjątkiem przypadkoacutew prowadzenia

akcji ratowniczej przez jednostki ochrony przeciwpożarowej lub inne wła-

ściwe służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie na-

głego zagrożenia życia lub zdrowia

Helena Kisilowska

57

poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytkoacutew ruchomych w tym

zabytkoacutew archeologicznych przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elek-

tronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania

Przy zabytku wpisanym na Listę Skarboacutew Dziedzictwa można prowadzić

prace konserwatorskie

prace restauratorskie

badania konserwatorskie

wyłącznie na podstawie pozwolenia wydanego przez ministra właściwego do

spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem

o pozwolenie na prowadzenie prac konserwatorskich prac restauratorskich

lub badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym na Listę Skarboacutew Dzie-

dzictwa albo na prowadzenie prac konserwatorskich prac restauratorskich

badań konserwatorskich lub badań architektonicznych przy zabytku wpisanym

do rejestru albo badań archeologicznych jest obowiązana zapewnić kierowanie

tymi pracami oraz badaniami albo samodzielne ich wykonywanie przez osoby

spełniające odpowiednie wymagania

Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem

o pozwolenie na prowadzenie roboacutet budowlanych przy zabytku nieruchomym

wpisanym do rejestru jest obowiązana zapewnić kierowanie tymi robotami

oraz wykonywanie nadzoru inwestorskiego przez osoby spełniające odpo-

wiednie wymagania

Pracami konserwatorskimi pracami restauratorskimi lub badaniami

konserwatorskimi prowadzonymi przy zabytkach wpisanych do rejestru może

kierować osoba ktoacutera ukończyła studia drugiego stopnia lub jednolite studia

magisterskie w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki lub konserwacji

zabytkoacutew oraz ktoacutera po rozpoczęciu studioacutew drugiego stopnia lub po zaliczeniu

szoacutestego semestru jednolitych studioacutew magisterskich przez co najmniej

9 miesięcy brała udział w pracach konserwatorskich pracach restauratorskich

lub badaniach konserwatorskich prowadzonych przy zabytkach wpisanych do

rejestru lub inwentarza muzeum będącego instytucją kultury

W dziedzinach nieobjętych programem studioacutew wyższych pracami

konserwatorskimi pracami restauratorskimi lub badaniami konserwatorskimi

prowadzonymi przy zabytkach wpisanych do rejestru albo na Listę Skarboacutew

Dziedzictwa może kierować osoba ktoacutera posiada świadectwo ukończenia

szkoły średniej zawodowej oraz tytuł zawodowy albo wykształcenie średnie

lub średnie branżowe i dyplom potwierdzający posiadanie kwalifikacji zawo-

dowych w zawodach odpowiadających danej dziedzinie lub dyplom mistrza

w zawodzie odpowiadającym danej dziedzinie oraz ktoacutera przez co najmniej

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

58

4 lata brała udział w pracach konserwatorskich pracach restauratorskich lub

badaniach konserwatorskich prowadzonych przy zabytkach wpisanych do

rejestru na Listę Skarboacutew Dziedzictwa lub do inwentarza muzeum będącego

instytucją kultury

Robotami budowlanymi kieruje albo nadzoacuter inwestorski wykonuje

przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru osoba ktoacutera posiada

uprawnienia budowlane określone przepisami Prawa budowlanego oraz ktoacutera

przez co najmniej 18 miesięcy brała udział w robotach budowlanych prowa-

dzonych przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru lub inwentarza

muzeum będącego instytucją kultury

Ustawa z dnia 4 kwietnia 2004 roku o wyrobach budowlanych123

w aktualnym brzmieniu wprowadziła pojęcie regionalnego wyrobu budowla-

nego wytwarzanego tradycyjnie na określonym terenie przy użyciu tradycyj-

nych metod stwarzając możliwość wytwarzania i stosowania tego typu wyro-

boacutew roacutewnież w pracach konserwatorskich i restauratorskich124

Znacznie skromniejszy jest zakres praw właścicieli i posiadaczy zabyt-

koacutew125 Najczęściej w praktyce wykorzystywane są prawa związane z posiada-

niem nieruchomości zabytkowych Dotyczą one uprawnień związanych z naby-

ciem nieruchomości zabytkowej pomocy finansowej państwa dotacji na pra-

ce konserwatorskie restauratorskie i roboty budowlane a także zwolnienia

podatkowe z podatku od nieruchomości i podatku od spadkoacutew i darowizn

4 Programy ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami oraz

ochrona zabytkoacutew na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji

kryzysowych

Ważnym instrumentem ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami są

programy krajowe wojewoacutedzkie powiatowe i gminne Należy podkreślić że

programy na szczeblu wojewoacutedztwa powiatu i gminy sporządzane są i nadzo-

rowane przez władze samorządowe a nie administrację rządową

Krajowy program ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami uchwala na

okres 4 lat Rada Ministroacutew na wniosek ministra właściwego do spraw kultury

i ochrony dziedzictwa narodowego

123 Tj DzU z 2016 r poz 1570 ze zm 124 H Kisilowska J Smarż Ustawa o wyrobach budowlanych Komentarz Warszawa 2017 s 70 125 Szerzej na ten temat A Małkowska Wykorzystanie nieruchomości zabytkowych na cele mieszkaniowe (w) Prawo mieszkaniowe Regulacja i praktyka (red) H Kisilowska Warszawa 2015 s 207

Helena Kisilowska

59

W jednostkach samorządu terytorialnego zarządy wojewoacutedztwa zarzą-

dy powiatoacutew oraz woacutejtowie burmistrzowie i prezydenci miast sporządzają na

okres 4 lat odpowiednio wojewoacutedzkie powiatowe i gminne programy opieki

nad zabytkami Z realizacji programoacutew zarządy wojewoacutedztwa powiatu oraz

woacutejtowie burmistrzowie i prezydenci miast sporządzają co 2 lata sprawozda-

nia ktoacutere są przedstawione odpowiednio sejmikowi wojewoacutedztwa radzie po-

wiatu lub radzie gminy W programach określane są cele strategiczne oraz

ustalane problemy ktoacutere powinny być włączone do zadań wynikających z kon-

cepcji zagospodarowania przestrzennego W literaturze podkreślane jest ze

ogromne możliwości rzeczywistych działań ochronnych przy zabytkach mają

samorządy lokalne126 Cele programoacutew zostały sprecyzowane w rozdziale

8 ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami ktoacutery dotyczy nie tylko

programoacutew ale i ochrony zabytkoacutew na wypadek konfliktoacutew zbrojnych i sytu-

acji kryzysowych Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego opracowuje krajowy plan ochrony zabytkoacutew na wypadek konflik-

tu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz koordynuje realizacje zadań mających

na celu zabezpieczenie zabytkoacutew przed skutkami zagrożeń wynikających z sy-

tuacji kryzysowych

Podsumowanie

Materialne prawo administracyjne nawet najlepsze nie rozwiąże

wszystkich problemoacutew związanych z ochroną i opieką nad zabytkami w Polsce

Konieczne są tu zmiany w świadomości społecznej w tej materii Ustawodawca

organy samorządu terytorialnego i obywatele muszą sami zdecydować jak

poprzez właściwe regulacje prawne zreformować proces administrowania

dziedzictwem kulturowym w odpowiedzi na wyzwania wspoacutełczesności Wyma-

ga to spojrzenia na prawo poprzez funkcje jakie powinno ono spełniać aby

zaspokoić określone potrzeby społeczne Jest to wyraźnie widoczne szczegoacutelnie

w przypadku ochrony nieruchomości zabytkowych gdzie konieczny jest więk-

szy udział władz regionalnych i lokalnych oraz większe zrozumienie nieodwra-

calności strat spowodowanych zaniedbaniami ze strony władz publicznych

Choć w wielu przypadkach istnieje konieczność pierwszeństwa interesu

publicznego nad interesem partykularnym jednostki czy też wspoacutelnot lokal-

nych to często samorząd regionalny czy lokalny ma znacznie większe rozezna-

nie o warunkach lokalnych ktoacuterego to rozeznania nie mają organy administra-

126 Szerzej na ten temat J Sługocki Opieka nad zabytkiem nieruchomym Problemy administracyjnoprawne Warszawa 2014 s 165

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

60

cji rządowej127 Może to mieć szczegoacutelnie istotny wpływ na właściwe zagospo-

darowanie i wykorzystanie zabytkoacutew

Nie zwalnia to jednak ustawodawcy z konieczności tworzenia dobrego

prawa w skali Polski i Europy chroniącego dziedzictwo kulturowe dla przy-

szłych pokoleń w ramach trwałego i zroacutewnoważonego rozwoju Ogromnego

znaczenia nabiera konieczność prawnego zapewnienia realizacji zasady pre-

wencji w zakresie trwałego i zroacutewnoważonego rozwoju polegającej na wcze-

śniejszym podejmowaniu działań w celu uniknięcia nieodwracalnych szkoacuted

w środowisku kulturowym tak aby zachować dla przyszłych pokoleń to co jest

cenne dla społeczeństwa i jest świadectwem przeszłości

Bibliografia

Akty prawne

Konwencja z dnia 16 listopada 1972 r w sprawie ochrony światowego

dziedzictwa kulturowego i naturalnego Dz U z 1996 r Nr 32 poz 190 i 191

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej Dz U z 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym tj DzU z 2017 r poz 1875

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane tj DzU z 2017 r poz 1332

ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r o muzeach tj Dz U z 2017 r poz 972

ze zm

Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r o bibliotekach t j Dz U z 2012 r poz 602

ze zm

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony środowiska tj Dz U

z 2017 r poz 519 ze zm

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym tj Dz U z 2017 r poz 1073 ze zm

Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami tj

Dz U z 2014 r poz 1446 ze zm

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o wyrobach budowlanych tj Dz U z 2016 r

poz 1570

127 S Rose-Ackerman Od wyboroacutew do demokracji Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 2008 s 11

Helena Kisilowska

61

Orzecznictwo

Wyrok NSA z 21 czerwca 2007 r IIOSK 92006 Legalis nr 115250

Wyrok WSA w Krakowie z 14 marca 2016 r IISAKr 59315 Legalis

nr 1376007

Wyrok WSA w Olsztynie z 19 września 2017 r II SAO1 51617 Legalis

nr 1673462

Postanowienie WSA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2017 r IV SAWr 60815

Legalis nr 1666914

Literatura

Blake J International Cultural Hertiage Law Oxford 2015

Bończak-Kucharczyk E Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz

Warszawa 2017

Dobosz P Nieruchomość zabytkowa jako przedmiot regulacji prawnej (w)

Przestrzeń i nieruchomości jako przedmiot prawa administracyjnego Publiczne

prawo rzeczowe red I Niżnik- Dobosz Warszawa 2012

Gutowska K (red) Dziedzictwo kulturowe ndash konteksty odpowiedzialności War-

szawa 2003

Kisilowska H (red) Nieruchomości ndash zagadnienia prawne Wyd 2 Warszawa

2004

Kisilowska H Kisilowski M Struktury administracji publicznej chroniące

dziedzictwo kulturowe w Polsce (w) Struktury administracji publicznej

Metody ogniwa więzi red A Mezglewski Rzeszoacutew 2016

Kisilowska H Smarż J Ustawa o wyrobach budowlanych Komentarz Warszawa

2017

Kisilowska H Sypniewski D Prawo budowlane Warszawa 2012

Kobyliński Z Czym jest komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo

kulturowe bdquoMazowsze Studia Regionalnerdquo nr 7 Warszawa 2011

Leoński Z Materialne prawo administracyjne wyd 4 Warszawa 2001

Małkowska A Wykorzystanie nieruchomości zabytkowych na cele mieszkaniowe

(w) Prawo mieszkaniowe Regulacja i praktyka red H Kisilowska Warszawa

2015

Nafziger JAR Stoel TB Cultural Hertiage Law Edward Elgar Publishing US

2012

Pruszyński JP Dziedzictwo kultury Polski Jego straty i ochrona prawna Krakoacutew

2001

Rose-Ackerman S Od wyboroacutew do demokracji Warszawa 2008

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

62

Sienkiewicz T Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad

zabytkami (w) Aksjologia prawa administracyjnego TII red J Zimmermann

Warszawa 2017

Sługocki J Opieka nad zabytkiem nieruchomym Problemy

administracyjnoprawne Warszawa 2014

Zalasińska K Zeidler K Wykład prawa ochrony zabytkoacutew Gdańsk 2015

[dostęp Siplexpl 6 listopada 2017r]

63

dr Małgorzata Pracka128

Prawo gospodarowania przestrzenią Law of space management

Streszczenie

Gospodarka przestrzenna i potrzeba zachowania ładu przestrzennego

to zagadnienia ktoacutere w dobie postępującego rozwoju cywilizacyjnego zyskują

na znaczeniu Prowadzenie polityki w zakresie planowania przestrzennego jest

zagadnieniem niezwykle trudnym gdyż często prowadzi do kolizji interesoacutew ndash

publicznego i prywatnego Z jednej bowiem strony polityka ta winna być

nastawiona na ochronę ładu przestrzennego i zroacutewnoważonego rozwoju

z drugiej zaś strony nie da się tychże wartości chronić bez naruszania intere-

soacutew prywatnych właścicieli poprzez ograniczanie uprawnień właścicielskich

w odniesieniu do nieruchomości Prawo zagospodarowania przestrzennego ma

za zadanie przede wszystkim roacutewnoważyć te konflikty i być wyrazem kom-

promisu pomiędzy interesem publicznym a interesem indywidualnym

Słowa kluczowe

władztwo planistyczne gminy miejscowy plan zagospodarowania przestrzen-

nego decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

Summary

Spatial management and the need to preserve spatial order are issues

which in the era of progressive civilization development gain in importance Spa-

tial planning is an extremely difficult issue as it often leads to conflicts of public

and private interests On the one hand this policy should be aimed at protecting

spatial order and sustainable development on the other hand these values can

not be protected without infringing the interests of private owners by limiting

ownership rights to real estate Spatial development law primarily balances these

conflicts and express a compromise between the public and individual interest

Key words

municipalityrsquos planning authority local spatial development plan decision on

development conditions

128 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Prywatnego i Gospodarczego Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Technologiczno ndash Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Prawo gospodarowania przestrzenią

64

Wstęp

Podstawowym instrumentem gospodarowania przestrzenią jest miej-

scowy plan zagospodarowania przestrzennego w ramach ktoacuterego dochodzi do

wiążącego określenia przeznaczenia danej nieruchomości Aktem prawnym

regulującym proces gospodarowania przestrzenią jest ustawa z dnia 27 marca

2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym129 zwana dalej upzp

ktoacutera określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania tere-

noacutew na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

Podstawą jednak wszelkich działań planistycznych są dwie wartości ndash ład prze-

strzenny i zroacutewnoważony rozwoacutej

Zgodnie z art 2 pkt 1 upzp pod pojęciem ładu przestrzennego rozu-

mie się bdquotakie ukształtowanie przestrzeni ktoacutere tworzy harmonijną całość oraz

uwzględnia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wyma-

gania funkcjonalne społeczno ndash gospodarcze środowiskowe kulturowe oraz

kompozycyjno ndash estetycznerdquo Mimo wprowadzenia definicji legalnej ład

przestrzenny pozostaje pojęciem niedookreślonym a jego właściwa wykładnia

zależeć będzie od konkretnego stanu faktycznego Poza tym kształtowanie

przestrzeni zgodnie z wymaganiami ładu przestrzennego wymagać będzie

uwzględnienia regulacji innych ustaw materialnych np ustawy z dnia 7 lipca

1994 r prawo budowlane130 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie

przyrody131 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r prawo ochrony środowiska132

ustawy z dnia 18 lipca 2001 r prawo wodne133 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r

o ochronie gruntoacutew rolnych i leśnych134 Właściwe odkodowanie znaczenia

ładu przestrzennego w planowaniu przestrzennym musi uwzględniać odpo-

wiednie przepisy ustaw materialnych135

Drugą wartością uwzględnianą w gospodarowaniu przestrzenią jest

zroacutewnoważony rozwoacutej Definicja legalna zawarta została w art 3 pkt 50 ustawy

prawo ochrony środowiska zgodnie z ktoacuterą przez zasadę zroacutewnoważonego

rozwoju rozumie się taki rozwoacutej społeczno-gospodarczy w ktoacuterym następuje

proces integrowania działań politycznych gospodarczych i społecznych

z zachowaniem roacutewnowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych proce-

soacutew przyrodniczych w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania pod-

129 Tj DzU z 2017r poz1073 ze zm 130 Tj DzU z 2017r poz 1332 ze zm 131 Tj DzU z 2016r poz 2134 ze zm 132 Tj DzU z 2017r poz 519 ze zm 133 Tj DzU z 2017r poz 1121 ze zm 134 Tj DzU z 2017r poz 1161 135 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne Wydawnictwo CH Beck Warszawa 2009 s 10-11

Małgorzata Pracka

65

stawowych potrzeb poszczegoacutelnych społeczności lub obywateli zaroacutewno

wspoacutełczesnego pokolenia jak i przyszłych pokoleń Zasada zroacutewnoważonego

rozwoju podniesiona została także do rangi zasady ustrojowej a to oznacza że

organy władzy publicznej obowiązane są w swojej działalności kierować się

tą zasadą przy podejmowaniu roacuteżnorakich rozstrzygnięć Proces stanowienia

prawa winien zatem przebiegać przy uwzględnieniu tej wytycznej ktoacutera wy-

maga od ustawodawcy ciągłej optymalizacji całego systemu prawa tak aby

w odpowiednim stopniu biorąc pod uwagę zaroacutewno potrzebę rozwoju cywili-

zacyjnego wartości ogoacutelnospołeczne chronił także środowisko naturalne136

1 Władztwo planistyczne gminy

Podstawą systemu planowania przestrzennego jest gmina ktoacutera

prowadzi i kształtuje politykę przestrzenną na swoim terenie Żadna inna jed-

nostka samorządu terytorialnego ani administracja rządowa nie ma takich

uprawnień w zakresie gospodarowania przestrzenią Rozstrzygnięcia plani-

styczne gminy mają moc obowiązującą i wpływają na sposoacuteb wykonywania

prawa własności przez właścicieli gruntoacutew Natomiast kształtowanie i prowa-

dzenie polityki przestrzennej na szczeblu powiatu polega na prowadzeniu

w granicach swojej właściwości rzeczowej analiz i studioacutew z zakresu zagospo-

darowania przestrzennego odnoszących się do obszaru powiatu i zagadnień

jego rozwoju Powyższe sprawia że akty planistyczne powiatu nie mają charak-

teru aktoacutew prawa miejscowego ani nie są w żadnej mierze wiążące dla innych

podmiotoacutew w strukturze planowania przestrzennego Pełnią one jedynie funk-

cję subregionalną w planowaniu przestrzennym wojewoacutedztw

Z kolei planowanie przestrzenne wojewoacutedztw sprowadza się do kształ-

towania i prowadzenia polityki przestrzennej w wojewoacutedztwie poprzez

w szczegoacutelności uchwalanie planoacutew zagospodarowania przestrzennego woje-

woacutedztwa To powoduje że wojewoacutedztwo zyskuje miano samodzielnego szcze-

bla w systemie planowania przestrzennego Podstawowym aktem planistycz-

nym na tym szczeblu jest plan zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedz-

twa ktoacutery jest aktem planowania określającym zasady organizacji przestrzen-

nej wojewoacutedztwa uchwalanym przez sejmik wojewoacutedztwa137 Nie jest on aktem

prawa miejscowego jednakże uznać go należy za akt wiążący w określonym

zakresie gminę przy sporządzaniu studium uwarunkowań i kierunkoacutew zago-

spodarowania przestrzennego gdyż zgodnie z art 9 upzp gmina ma obowią-

136 A Krzywoń Konstytucja RP a środowisko bdquoPaństwo i Prawordquo 201283 LEX nr 152978 137 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 35-36

Prawo gospodarowania przestrzenią

66

zek sporządzić studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania prze-

strzennego biorąc pod uwagę ustalenia planu wojewoacutedztwa Plan zagospoda-

rowania przestrzennego wojewoacutedztwa został powiązany także z założeniami

regionalnej polityki przestrzennej określonymi w strategii rozwoju wojewoacutedz-

twa oraz z założeniami krajowej polityki przestrzennej ujętymi w koncepcji

przestrzennego zagospodarowania kraju Planowanie przestrzenne na szczeblu

wojewoacutedztwa sprowadza się zatem głoacutewnie do roli łącznika między planowa-

niem przestrzennym gmin i polityką przestrzenną państwa

Z kolei kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej państwa

zawartej w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju zostało przypi-

sane Radzie Ministroacutew W ten oto sposoacuteb wyodrębniono trzeci szczebel plano-

wania przestrzennego jakim jest planowanie krajowe138 Minister właściwy do

spraw budownictwa gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej wyposażony

został w kompetencje koordynacji zgodności planoacutew zagospodarowania prze-

strzennego wojewoacutedztw z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju

Dodatkowo wraz z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego

prowadzi wspoacutełpracę transgraniczną i przygraniczną w zakresie zagospodaro-

wania przestrzennego a także przygotowuje okresowe raporty o stanie zago-

spodarowania przestrzennego kraju Jednocześnie w ramach planowania

krajowego ministrowie i centralne organy administracji rządowej w zakresie

swojej właściwości rzeczowej sporządzają programy zawierające zadania

rządowe ktoacutere służą realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajo-

wym Programy te na ich wniosek po zaopiniowaniu przez sejmiki właściwych

wojewoacutedztw są wprowadzane do planu zagospodarowania przestrzennego

wojewoacutedztwa

Przedstawiony system planowania przestrzennego jest zatem wyrazem

decentralizacji zadań publicznych z tym zastrzeżeniem że w systemie tym to

gmina zyskuje miano podstawy systemu planowania przestrzennego Jako pod-

stawowa komoacuterka w systemie planowania przestrzennego wyposażona została

przez ustawodawcę w kompetencje władczego przeznaczania i ustalania zasad

zagospodarowania terenu Zagadnienie to należy do zadań własnych gminy

i określane jest jako władztwo planistyczne gminy

Pod pojęciem władztwa planistycznego należy rozumieć przekazanie

przez ustawodawcę gminie kompetencji w zakresie władczego przeznaczania

i ustalania zasad zagospodarowania terenu (w drodze aktu prawa miejscowego

ndash miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a w przypadku braku

planu ndash w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tere-

138 Ibidem s 37

Małgorzata Pracka

67

nu)139 U podstaw jednak jego właściwego pojmowania leży przede wszystkim

zespoacuteł przepisoacutew upzp ktoacutery wyznacza ramy działania gmin w ramach

władztwa planistycznego140 Gmina jako organ mający wyłączną kompetencję

do planowania miejscowego może w granicach i na podstawie prawa samo-

dzielnie kształtować sposoacuteb zagospodarowania obszaru podlegającego jej

władztwu planistycznemu pod warunkiem że władztwa tego nie nadużywa141

Ramami dla wykonywania władztwa planistycznego przez gminę jest ustawo-

wo określona procedura uchwalania planu miejscowego ktoacutera ma być gwaran-

cją ochrony praw obywateli

W ramach aktywności planistycznej gminy dochodzi niewątpliwie

do ograniczeń prawa własności Należy jednak pamiętać że brak jest podstaw

prawnych do ujmowania sfery planowania przestrzennego poprzez jedynie

prymat interesu publicznego Ochrona własności to wartość konstytucyjnie

chroniona a to oznacza konieczność uwzględniania w procesie planowania

przestrzennego zasady ochrony własności roacutewnego traktowania roacuteżnych form

własności Kluczowym publicznoprawnym instrumentem w ramach ktoacuterego

dochodzi do wiążącego określenia przeznaczenia danej nieruchomości jest

miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Kształtuje on sposoacuteb

wykonywania uprawnień właścicielskich i wpływa na wartość ekonomiczną

terenoacutew objętych planem co ma ogromne znaczenie z punktu widzenia intere-

soacutew właściciela danej nieruchomości Z tych względoacutew istotne jest aby wszel-

kie działania w ramach władztwa planistycznego gminy prowadzone były przy

uwzględnieniu konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności

w tym w szczegoacutelności zawartych w art 64 ust 3 i art 31 ust 3 konstytucji RP

Władztwo planistyczne gminy nie ma jednak charakteru absolutnego

Dodatkowym argumentem przemawiającym za potwierdzeniem tej tezy są

ogoacutelne zasady gospodarowania przestrzenią w postaci ładu przestrzennego

i zroacutewnoważonego rozwoju jako podstawa działań w sprawach przeznaczania

terenoacutew na określone cele ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

a także katalog wartości wskazany przez ustawodawcę w art 1 ust 2 upzp

W myśl tegoż przepisu w gospodarowaniu przestrzenią uwzględnia się przede

wszystkim 1) wymagania ładu przestrzennego w tym urbanistyki i architektu-

ry 2) walory architektoniczne i krajobrazowe 3)wymagania ochrony środowi-

ska w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntoacutew rolnych i leśnych

4) wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz doacutebr kultury

wspoacutełczesnej 5) wymagania ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi

139 Z Niewiadomski Planowanie przestrzenne Zarys systemu Warszawa 2003 s 85 140 H Izdebski Komentarz do art 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2013 141 Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r IV SA 34693 ONSA 19963 poz 125

Prawo gospodarowania przestrzenią

68

i mienia a także potrzeby osoacuteb niepełnosprawnych 6) walory ekonomiczne

przestrzeni 7) prawo własności 8) potrzeby obronności i bezpieczeństwa

państwa 9) potrzeby interesu publicznego 10) potrzeby w zakresie rozwoju

infrastruktury technicznej w szczegoacutelności sieci szerokopasmowych

11) zapewnienie udziału społeczeństwa w pracach nad studium uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gminy miejscowym planem

zagospodarowania przestrzennego oraz planem zagospodarowania prze-

strzennego wojewoacutedztwa w tym przy użyciu środkoacutew komunikacji elektro-

nicznej 12) zachowanie jawności i przejrzystości procedur planistycznych

13) potrzebę zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody do celoacutew zaopa-

trzenia ludności

Wskazany przez ustawodawcę katalog wymagań i wartości podlegają-

cych ochronie w planowaniu przestrzennym oznacza że gmina uchwalając

plany miejscowe na swoim terenie w ramach przysługującego jej władztwa

planistycznego musi kierować się ww wytycznymi przy ustalaniu zasad zabu-

dowy i zagospodarowania terenu objętego planem miejscowym

2 System aktoacutew planowania przestrzennego

System planowania przestrzennego oparty jest na dwoacutech podstawo-

wych aktach ndash studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania prze-

strzennego oraz miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego określa

politykę przestrzenną gminy a ustalenia studium mają charakter wiążący przy

sporządzaniu przez gminę miejscowych planoacutew zagospodarowania prze-

strzennego142 Studium nie jest aktem prawa miejscowego jest to akt o charak-

terze wewnętrznym określającym cele w zakresie rozwoju przestrzennego

oraz kierunki i zasady zagospodarowania obszaru gminy Studium jako pod-

stawowy akt planistyczny musi obowiązywać w każdej gminie Organem wła-

ściwym do przyjęcia studium jest rada gminy ktoacutera podejmuje uchwałę o przy-

stąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodaro-

wania przestrzennego gminy

Studium obecnie spełnia bardzo ważną rolę gdyż gminy muszą brać

pod uwagę jego ustalenia w swojej aktywności planistycznej co czyni ze stu-

dium akt o silnej pozycji w systemie gminnych aktoacutew planowania przestrzen-

nego Znaczenie studium podkreśla roacutewnież fakt obligatoryjności jego sporzą-

dzenia Brak bowiem studium to brak możliwości uchwalenia planu miejsco-

142 T Filipowicz Komentarz do art 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016

Małgorzata Pracka

69

wego W tej sytuacji mimo tego że nie stanowi ono prawa miejscowego jego

rola w planowaniu przestrzennym gminy jest znacząca gdyż jego oddziaływa-

nie na treść planu miejscowego powoduje że bez wątpienia wpływa także na

sytuację prawną właścicieli nieruchomości Ten bezpośredni związek studium

i planu pokazuje bardzo doniosłą funkcję studium w procesie planistycznym

Zakres merytoryczny studium określony został przez ustawodawcę

w art 10 ust 1 upzp poprzez wyszczegoacutelnienie uwarunkowań wynikających

m in z dotychczasowego przeznaczenia zagospodarowania i uzbrojenia tere-

nu stanu ładu przestrzennego i wymogoacutew jego ochrony stanu środowiska

dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew warunkoacutew i jakości życia mieszkańcoacutew

itd Dodatkowo należy wziąć pod uwagę także regulację art 10 ust 2 upzp

z ktoacuterego wynika obowiązek określenia w studium min kierunkoacutew zmian

w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenoacutew kierunki

i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenoacutew w tym

tereny przeznaczone pod zabudowę oraz tereny wyłączone spod zabudowy

obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasoboacutew ochrony przyrody

krajobrazu obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz

doacutebr kultury wspoacutełczesnej kierunki rozwoju systemoacutew komunikacji i infra-

struktury technicznej itd Ustawa określa zatem otwarty katalog głoacutewnych

treści studium ktoacutere obligatoryjnie muszą być uwzględnione przy jego opra-

cowaniu biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne już istniejące w chwili

sporządzania studium oraz wymagania prawne dla polityki przestrzennej nie-

zależne od woli gminy w chwili sporządzania studium143

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przewiduje

sformalizowaną procedurę sporządzenia i uchwalenia studium uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gminy Obejmuje ona kilka

etapoacutew szczegoacutełowo opisanych w art 11 upzp144 Jest inicjowana przez pod-

jęcie przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzenia studium Na-

stępnie organ wykonawczy gminy kolejno 1) ogłasza w prasie miejscowej oraz

przez obwieszczenie a także w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty w danej miejsco-

wości o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium określając

formę miejsce i termin składania wnioskoacutew dotyczących studium nie kroacutetszy

jednak niż 21 dni od dnia ogłoszenia 2) zawiadamia na piśmie o podjęciu

uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium instytucje i organy właściwe

do uzgadniania i opiniowania projektu studium 3) sporządza projekt studium

rozpatrując wnioski zgłoszone do studium uwzględniając ustalenia planu zago-

143 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 95 ndash 97 144 Nowe brzmienie art 11 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r DzU z 2017r poz1566

Prawo gospodarowania przestrzenią

70

spodarowania przestrzennego wojewoacutedztwa oraz ramowego studium uwarun-

kowań i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego związku metropolitar-

nego w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedz-

twa lub niewprowadzenia do planu zagospodarowania przestrzennego woje-

woacutedztwa zadań rządowych uwzględnia ustalenia programoacutew o ktoacuterych mowa

w art 48 ust 1 4) uzyskuje od gminnej lub innej właściwej komisji urbani-

styczno ndash architektonicznej opinię o projekcie studium 5) występuje

o uzgodnienie projektu studium i o opinie do wymienionych w ustawie orga-

noacutew 6) wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych

uzgodnień 7) ogłasza o wyłożeniu projektu studium do publicznego wglądu na

okres co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt do

publicznego wglądu oraz publikuje na stronach internetowych urzędu gminy na

okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie dyskusję publiczną nad

przyjętymi w tym projekcie studium rozwiązaniami 8) wyznacza termin zgła-

szania uwag do projektu studium ktoacutery nie może kroacutetszy niż 21 dni od dnia

zakończenia okresu wyłożenia studium 9) przedstawia radzie gminy do

uchwalenia projekt studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Kolejnym aktem w systemie planowania przestrzennego jest miejscowy

plan zagospodarowania przestrzennego ktoacutery będąc podstawowym publiczno-

prawnym instrumentem gospodarowania przestrzenią ustala przeznaczenie

terenu i może wprowadzać ograniczenia prawa własności Powyższe wynika

wprost z brzmienia art 6 upzp zgodnie z ktoacuterym ustalenia planu miejscowe-

go kształtują wraz z innymi przepisami sposoacuteb wykonywania prawa własności

W ten oto sposoacuteb regulacje miejscowego planu zagospodarowania przestrzen-

nego stanowią ograniczenie prawa własności (art 64 ust3 konstytucji) oraz

ograniczenie w zakresie korzystania z konstytucyjnego prawa (zgodnie

z redakcją art 31 ust3 konstytucji)

Uchwalanie miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego

jest zatem przejawem przysługującego gminie władztwa planistycznego ktoacutere

z jednej strony musi respektować konstytucyjne gwarancje ochrony prawa

własności z drugiej zaś strony daje uprawnienie do władczego wkraczania

w sferę uprawnień właścicielskich w celu realizacji zadań publicznych Obowią-

zek ścisłego przestrzegania ustawowych zasad i trybu procedury planistycznej

ma być gwarancją właściwego wyważenia interesoacutew prywatnych i publicznych

i ma służyć prawidłowej możliwie najbardziej efektywnej realizacji celoacutew pla-

nowania przestrzennego145 W tym miejscu należy zaakcentować iż w ramach

ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w art 6 ust 2

upzp wskazano na wolność zagospodarowania terenu poprzez przyznanie

145 Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2003 r IV SA39512002 niepubl

Małgorzata Pracka

71

prawa do zabudowy W myśl tych regulacji w granicach określonych ustawą

każdy ma prawo do zagospodarowania terenu do ktoacuterego ma tytuł prawny

zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania

przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tere-

nu jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osoacuteb

trzecich a także prawo do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospo-

darowaniu terenoacutew należących do innych osoacuteb Prawo do zabudowy może być

zatem realizowane pod warunkiem poszanowania chronionego prawem intere-

su publicznego oraz osoacuteb trzecich Użycie przez ustawodawcę sformułowania

bdquochronionego prawem interesu osoacuteb trzecichrdquo nie oznacza bynajmniej wszel-

kich ich naruszeń ale wyłącznie takich ktoacutere będą się wiązać z naruszeniem

określonych konkretnie wskazanych norm prawnych146 Prawo do zabudowy

nie ma charakteru absolutnego co wiąże się z tym że właściciel nie może żądać

od organu administracji publicznej by sposoacuteb zagospodarowania terenu od-

powiadał jego oczekiwaniom Planowanie przestrzenne w tym wymagania ładu

przestrzennego często prowadzą do powstania konfliktu roacuteżnych wartości

i interesoacutew147 Rolą zaś planowania przestrzennego jest łagodzenie tych kon-

fliktoacutew i szukanie kompromisu pomiędzy prawem do zagospodarowania wła-

snego terenu a innymi wartościami i interesami ktoacutere w planowaniu prze-

strzennym winny być uwzględnione148

3 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako wyraz

władztwa planistycznego gminy

Podstawowym instrumentem publicznoprawnym przy pomocy ktoacuterego

gmina realizuje swoje zadanie planistyczne jest miejscowy plan zagospodaro-

wania przestrzennego Ustawodawca w sposoacuteb jednoznaczny przesądza o tym

że plan miejscowy jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym na-

leżącym do aktoacutew prawa miejscowego w rozumieniu konstytucji Konsekwen-

cją powyższego jest wymoacuteg jego ogłoszenia w wojewoacutedzkim dzienniku urzę-

dowym Jako akt podjęty w ramach upoważnienia ustawowego musi respekto-

wać postanowienia aktoacutew prawnych powszechnie obowiązujących wyższego

rzędu czyli ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktoacutew wykonawczych

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego będąc aktem normatyw-

nym tj charakteryzującym się wymaganą dla tego rodzaju aktoacutew ogoacutelnością

pozbawiony cech aktu indywidualnego powinien uwzględniając lokalne

potrzeby zawierać regulacje odnoszące się do przeznaczenia terenu rozmiesz-

146 Wyrok WSA z dnia 9 maja 2017 r II SABd 8317 LEX nr 2307499 147 Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r II OSK 216315 LEX nr 2293411 148 Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r II OSK 160915 LEX nr 2288701

Prawo gospodarowania przestrzenią

72

czenia inwestycji celu publicznego oraz określenia sposoboacutew zagospodarowa-

nia i warunkoacutew zabudowy terenu149 Charakter planu miejscowego jako aktu

prawa miejscowego oznacza że ma on moc wiążącą tak jak każdy inny akt

normatywny a jego ustalenia muszą być respektowane bez względu na to czy

budzą kontrowersje czy też nie Dopoacuteki plan miejscowy nie zostanie zmieniony

lub uchylony jego ustalenia są wiążące przy ustalaniu zasad zagospodarowania

terenu objętych tym planem150

Pomimo jednoznacznej kwalifikacji prawnej planu miejscowego jakiej

dał wyraz ustawodawca w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym nie sposoacuteb jednak pominąć faktu że oproacutecz tego że ustalenia planu

miejscowego odnoszą się do abstrakcyjnego adresata to w dużej mierze są tak-

że zbiorem indywidualnych regulacji określających warunki zabudowy

konkretnych nieruchomości151 Warto zatem podkreślić że charakter norm

planowych jest szczegoacutelny z jednej strony nie sposoacuteb odmoacutewić im charakteru

normatywnego z drugiej jednak strony warto podkreślić że posiadają one

także cechy aktu indywidualnego skoro regulują status prawny konkretnych

nieruchomości

Inicjatywa w zakresie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowa-

nia przestrzennego należy do woacutejta burmistrza prezydenta miasta lub do

samej rady miasta ktoacutera podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia

miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Integralną częścią

takiej uchwały jest załącznik graficzny przedstawiający granice obszaru objęte-

go projektem planu Przed podjęciem uchwały przez radę miasta organ wyko-

nawczy gminy zobowiązany jest do wykonania analizy dotyczącej zasadności

przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych

rozwiązań z ustaleniami studium oraz przygotowania materiałoacutew geodezyj-

nych do opracowania planu wraz z ustaleniem niezbędnego zakresu prac plani-

stycznych

Ustawowe wymagania dotyczące projektu planu miejscowego zostały

uszczegoacutełowione w art 15 i 16 upzp Projekt planu miejscowego musi zawie-

rać część tekstową i graficzną Szczegoacutełowe wymagania w tym zakresie zawiera

dodatkowo Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r

w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowa-

149 A Plucińska ndash Filipowicz (red) A Kosicki Komentarz do art 14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 150 Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2012r II SABd 65412 LEX nr 1248580 151 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 141

Małgorzata Pracka

73

nia przestrzennego152 Jedną z zasad obowiązujących przy sporządzaniu projek-

tu planu miejscowego jest jego zgodność z ustaleniami studium i przepisami

odrębnymi odnoszącymi się do obszaru objętego planem Do projektu planu

miejscowego winno być sporządzone uzasadnienie ktoacuterego wymogi formalno-

prawne zawarł ustawodawca w art 15 ust 1 upzp Dodatkowo w przywoła-

nym przepisie w ust 2 i 3 zawarte zostały obligatoryjne i fakultatywne zagad-

nienia jakie winny być uwzględnione na etapie projektowania planu miejsco-

wego Do obowiązkowych zagadnień należą min przeznaczenie terenoacutew oraz

linie rozgraniczające tereny o roacuteżnym przeznaczeniu lub roacuteżnych zasadach

zagospodarowania zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego zasa-

dy ochrony środowiska przyrody i krajobrazu zasady kształtowania krajobra-

zu zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu

itd Fakultatywne wytyczne uwzględnia się w procedurze planistycznej o ile

mają one uzasadnienie w ramach konkretnego planu miejscowego Mogą one

dotyczyć np oznaczenia granic terenoacutew wymagających przeprowadzenia sca-

leń i podziałoacutew nieruchomości granic terenoacutew rozmieszczenia inwestycji celu

publicznego o znaczeniu lokalnym minimalną powierzchnię nowo wydzielo-

nych działek budowlanych

Skoro plan miejscowy kształtuje sposoacuteb wykonywania prawa własności

nieruchomości prowadząc niekiedy do ograniczeń uprawnień właścicielskich

postępowanie planistyczne zostało przez ustawodawcę szczegoacutełowo uregulo-

wane co ma być gwarancją ochrony praw podmiotoacutew ktoacutere mogą zostać naru-

szone w wyniku uchwalenia planu Procedura uchwalenia miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego przewiduje kilka etapoacutew ktoacutere polegają na

wykonaniu przez woacutejta burmistrza prezydenta miasta analizy zasadności

przystąpienia do sporządzenia planu i zgodności przewidywanych rozwiązań

z ustaleniami studium wraz z przygotowaniem materiałoacutew geodezyjnych

potrzebnych do opracowania planu oraz ustalenia niezbędnego zakresu prac

planistycznych podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporzą-

dzenia planu miejscowego ogłoszeniu przez organ wykonawczy gminy w pra-

sie miejscowej oraz przez obwieszczenie i w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty

w danej miejscowości o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia pla-

nu miejscowego określając jednocześnie formę miejsce i termin składania

wnioskoacutew do planu ktoacutery nie może być kroacutetszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia

zawiadomieniu na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia

planu instytucje i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania planu

sporządzeniu projektu planu miejscowego po rozpatrzeniu wnioskoacutew złożo-

nych do planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko sporządzeniu

152 Dz U z 2003 r poz 1587

Prawo gospodarowania przestrzenią

74

prognozy skutkoacutew finansowych uchwalenia planu miejscowego uzyskaniu

opinii gminnej komisji urbanistyczno ndasharchitektonicznej wystąpieniu o opinie

do wymienionych w ustawie organoacutew oraz uzgodnieniu projektu z ustawowo

wskazanymi organami uzyskaniu zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne wprowadzeniu zmian wynikają-

cych z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień ogłoszeniu o wyłożeniu pro-

jektu planu do publicznego wglądu na co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia

i wyłożeniu projektu planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko do

publicznego wglądu na okres co najmniej 21 dni oraz zorganizowaniu w tym

czasie dyskusji publicznej nad przyjętymi w projekcie planu rozwiązaniami

wyznaczeniu w ogłoszeniu o wyłożeniu projektu planu terminu w ktoacuterym oso-

by fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości

prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu planu w okresie nie kroacutetszym

niż 14 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia projektu planu rozpatrzeniu

uwag złożonych do projektu planu w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia

upływu terminu ich składania wprowadzeniu zmian do projektu planu miej-

scowego wynikających z rozpatrzenia złożonych uwag oraz ponowieniu uzgod-

nień w niezbędnych zakresie przedstawieniu radzie gminy projektu planu

miejscowego wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Przedstawiona powyżej procedura planistyczna jest niezwykle sforma-

lizowana i wymaga rygorystycznego przestrzegania jej założeń gdyż zgodnie

z art 28 upzp istotne naruszenie zasad sporządzania studium lub planu

miejscowego istotne naruszenie trybu ich sporządzania a także naruszenie

właściwości organoacutew w tym zakresie powodują nieważność uchwały rady

gminy w całości lub części Warto przy tym podkreślić że istotne naruszenie

trybu sporządzania planu następuje gdy ustalenia planistyczne są odmienne od

tych ktoacutere zostałyby podjęte gdyby nie naruszono procedury sporządzania

aktu planistycznego Natomiast naruszenie zasad to przyjęcie rozwiązań nie-

zgodnych z normami konstytucyjnymi lub zawartymi w ustawach materialno-

prawnych ktoacutere to normy wyznaczają granice wykonywania władztwa plani-

stycznego153

Mając na względzie przytoczone wyżej okoliczności ktoacutere powodują że

plan miejscowy staje się publicznoprawnym instrumentem przy pomocy ktoacute-

rego organy władzy publicznej kształtują sposoacuteb wykonywania prawa własno-

ści nieruchomości ustawodawca wprowadził zasadę uspołecznienia planowa-

nia Wyrazem tej zasady jest dyskusja publiczna organizowana przez organ

wykonawczy gminy zaroacutewno na etapie sporządzania studium uwarunkowań

153 Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 maja 2017 r II SABk 24617 LEX nr 2306710

Małgorzata Pracka

75

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego jak i planu miejscowego Ma

ona być gwarancją że wprowadzone do aktoacutew planowania przestrzennego

rozwiązania gospodarowania przestrzenią będą społecznie akceptowalne Pro-

cedura przeprowadzenia dyskusji publicznej polega na tym że po podjęciu

przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego

(te same uwarunkowania odnoszą się do uchwały o przystąpieniu do sporzą-

dzania studium) właściwy organ (woacutejt burmistrz prezydent) ogłasza w prasie

miejscowej oraz przez obwieszczenie a także w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty

w danej miejscowości o wyłożeniu projektu planu do publicznego wglądu na co

najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt wraz z prognozą

oddziaływania na środowisko do publicznego wglądu na okres co najmniej 21

dni organizując w tym czasie dyskusję publiczną nad przyjętymi w projekcie

planu rozwiązaniami W ogłoszeniu tym musi także podać termin w ktoacuterym

osoby fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowo-

ści prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu planu Termin ten nie może

być kroacutetszy niż 14 dni (w przypadku studium termin nie może być kroacutetszy niż

21 dni) od dnia zakończenia okresu wyłożenia planu Uwagi te rozpatrywane są

w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia upływu terminu ich składania

W przypadku uwzględnienia uwag właściwy organ wprowadza zmiany do pro-

jektu planu miejscowego a następnie przedstawia radzie gminy projekt planu

miejscowego wraz z listą uwag nieuwzględnionych

Uwagi do planu zgodnie z art 18 ust1 upzp może wnieść każdy kto

kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu wyłożonym do publicznego

wglądu Wnosi się je na piśmie w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu o wyło-

żeniu planu do publicznego wglądu lub w postaci elektronicznej w sposoacuteb

wskazany w upzp Dla sformułowania takiego zarzutu nie jest wymagana

szczegoacutelna forma wystarczy że z treści pisma wynikać będzie iż ustalenia pla-

nistyczne są kwestionowane przez wnoszącego uwagi Nie musi on wykazywać

żadnego interesu prawnego ktoacutery może być naruszony ustaleniami planu154

4 Ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości związane z obo-

wiązywaniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzen-

nego

Planowanie przestrzenne jest niewątpliwie tą dziedziną ktoacutera wpływa

na prawo własności Plan miejscowy może powodować zaroacutewno wzrost warto-

ści nieruchomości objętej planem jak i wprowadzać ograniczenia dla właścicie-

154 Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r II SAWr 91111 LEX nr 1139038

Prawo gospodarowania przestrzenią

76

li takich nieruchomości Należy jednak przyjąć że nie plan miejscowy jako akt

prawa miejscowego ale ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzen-

nym jest źroacutedłem do wprowadzania ograniczeń prawa własności natomiast

plan miejscowy wykonuje ustalenia ustawowe

Zakres ingerencji w prawo własności na etapie planowania przestrzen-

nego może być roacuteżny i dotykać w zasadzie wszystkich trzech uprawnień wła-

ścicielskich (tzw triada uprawnień właściciela) ndash ius possidendi ius utendi-

fruendi ius abutendi Z uwagi na powyższe ograniczenia uprawnień właściciel-

skich ustawodawca przewidział możliwość ochrony interesoacutew właścicieli

przed niekorzystnymi dla nich skutkami wynikającymi z uchwalenia bądź

zmiany planu Zgodnie bowiem z art 36 ust1 upzp jeżeli w związku z uchwa-

leniem planu miejscowego albo jego zmianą korzystanie z nieruchomości lub

jej części w dotychczasowy sposoacuteb lub zgodny z dotychczasowym przeznacze-

niem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone właściciel albo użytkow-

nik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy 1) odszkodowania za

poniesioną rzeczywistą szkodę albo 2) wykupienia nieruchomości lub jej części

Z literalnego brzmienia przepisu art 36 ust1 ustawy wynika że właści-

ciel lub użytkownik wieczysty może kierować do gminy dwojakiego rodzaju

roszczenia cywilnoprawne - żądać odszkodowania za poniesioną rzeczywistą

szkodę a zatem w granicach damnum emergens bez utraconych korzyści

(lucrum cessans) lub żądać wykupienia nieruchomości co w tej sytuacji wyma-

ga formy aktu notarialnego Realizacja roszczeń właściciela może nastąpić roacutew-

nież w myśl art 36 ust 2 upzp w drodze zaoferowania przez gminę nieru-

chomości zamiennej Z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia właściciela

z art 36 ust1 ustawy wygasają Z dniem 1 stycznia 2018 r dodany zostanie do

art 36 ust 1a upzp155 ktoacutery wyłączy możliwość kierowania opisanych wyżej

roszczeń w sytuacji gdy treść planu miejscowego powodująca skutek o ktoacuterym

mowa w ust1 nie stanowi samodzielnego ustalenia przez gminę społeczno ndash

gospodarczego przeznaczenia terenu oraz sposobu korzystania z niego ale wy-

nika z 1) uwarunkowań hydrologicznych geologicznych geomorfologicznych

lub przyrodniczych dotyczących występowania powodzi i związanych z tym

ograniczeń określonych na podstawie przepisoacutew odrębnych 2) decyzji doty-

czących lokalizacji lub realizacji inwestycji celu publicznego wydanych przez

inne niż organy gminy organy administracji publicznej lub Państwowe Gospo-

darstwo Wodne Wody Polskie 3) zakazoacutew lub ograniczeń zabudowy i zago-

spodarowania terenu określonych w przepisach ustaw lub aktoacutew w tym aktoacutew

prawa miejscowego wydanych na ich podstawie

155 DzU z 2017r poz1566

Małgorzata Pracka

77

Ustawodawca oproacutecz zabezpieczenia praw właścicieli nieruchomości

objętych aktywnością planistyczną gminy przewidzianych w ust 1 i 2 art 36

upzp wprowadził także dodatkową ochronę interesoacutew właściciela gwaran-

tując w myśl art 36 ust3 upzp możliwość żądania od gminy odszkodowania

jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość

nieruchomości uległa obniżeniu a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa

tę nieruchomość i nie skierował do gminy roszczeń o ktoacuterych mowa w ust 1 i 2

art 36 upzp Odszkodowanie ustala się w wysokości roacutewnej obniżeniu warto-

ści nieruchomości Pod pojęciem obniżenia wartości nieruchomości ustawo-

dawca w art 37 ust 1 upzp rozumie roacuteżnicę między wartością nieruchomości

określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po

uchwaleniu lub zmianie planu miejscowego a jej wartością określoną przy

uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego przed zmianą tego planu

lub faktycznego sposobu wykorzystywania nieruchomości przed jego uchwale-

niem Wartość nieruchomości określa się zgodnie z art 37 ust 11 upzp156

natomiast w odniesieniu do zasad określania wartości nieruchomości oraz za-

sad określania skutkoacutew finansowych uchwalania lub zmiany planoacutew miejsco-

wych a także w odniesieniu do osoacuteb uprawnionych do określania tych wartości

i skutkoacutew finansowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r

o gospodarce nieruchomościami157 o ile przepisy tej ustawy nie stanowią ina-

czej158

Dochodzenie przez właściciela nieruchomości roszczenia o wykupienie

nieruchomości lub jej zamianę nie jest ograniczone terminem Roszczenia z art

36 ust1 i 2 upzp podlegają przeto przedawnieniu na zasadach ogoacutelnych wy-

nikających z kodeksu cywilnego Natomiast roszczenie odszkodowawcze prze-

widziane w art 36 ust3 upzp ograniczone jest 5 - letnim terminem Jest

to termin zawity po upływie ktoacuterego roszczenie nie przysługuje Zgodnie jed-

nak z art 37 ust 9 upzp wykonanie obowiązku wynikającego z roszczeń

o ktoacuterych mowa w art 36 ust1 ndash 3 powinno nastąpić w terminie 6 miesięcy od

dnia złożenia wniosku chyba że strony postanowią inaczej W przypadku

opoacuteźnienia w wypłacie odszkodowania lub w wykupie nieruchomości właści-

cielowi albo użytkownikowi wieczystemu przysługują odsetki ustawowe

156 Nowe brzmienie art 37 ust 11 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018r DzU z 2017 r poz 1566 157 Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami tj DzU z 2016r poz2147 ze zm 158 Art 37 ust 12 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r tj DzU z 2017r poz 1566

Prawo gospodarowania przestrzenią

78

Ustalenia planu miejscowego mogą także powodować wzrost wartości

nieruchomości Taką sytuację ustawodawca przewidział w art 36 ust 4 upzp

i wyposażył gminę w uprawnienie do pobierania jednorazowej opłaty zwaną

rentą planistyczną Stanowi ona swoistą partycypację gminy w zyskach jakie

przynosi zbycie nieruchomości ktoacuterej wartość wzrosła z uwagi na zmianę jej

przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Istota

renty planistycznej sprowadza się do wystąpienia łącznie dwoacutech przesłanek

1) zmiany wartości nieruchomości w następstwie uchwalenia miejscowego

planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany 2) zbycia nierucho-

mości przed upływem 5 lat od daty wejścia w życie uchwalonego planu bądź

dokonanej w nim zmiany

Ustawodawca zakreślił maksymalną jej wysokość uznając że nie może

być ona wyższa niż 30 wzrostu wartości nieruchomości Opłata ta winna być

ustalona w planie miejscowym na podstawie ktoacuterego dokonuje się jej wymiaru

Przy czym opłata ta powinna być określana przez radę w wymiarze stosunko-

wym (procentowym) a nie kwotowym Obowiązek ten zawarty w przepisach

rangi ustawowej ma moc bezwzględnie obowiązującą i tym samym jego speł-

nienie nie może zostać wyłączone mocą rozstrzygnięć organu stanowiącego

gminy

Ustalenie wysokości renty planistycznej następuje w drodze decyzji

woacutejta burmistrza albo prezydenta miasta Spory w zakresie naliczania i pobie-

rania renty planistycznej nie zostały przez ustawodawcę poddane kognicji są-

doacutew powszechnych i jako sprawy administracyjne rozpatrywane są w admini-

stracyjnym toku instancji przez samorządowe kolegia odwoławcze ktoacuterych

decyzje mogą być przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego Możli-

wość naliczenia przez gminę renty planistycznej została ograniczona przez

ustawodawcę 5 - letnim terminem liczonym od dnia w ktoacuterym plan miejscowy

albo jego zmiana stały się obowiązujące Przywołany termin ma charakter

terminu zawitego nie podlegającego przywroacuteceniu Jego upływ wyłącza więc

możliwość ustalenia opłaty w przypadku wzrostu wartości nieruchomości

Ponadto właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości ktoacuterej wartość

wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego przed jej

zbyciem może żądać od woacutejta burmistrza albo prezydenta ustalenia w drodze

decyzji wysokości opłaty planistycznej

Dla zachowania 5-letniego terminu dochodzenia przez gminę opłaty

z tytułu wzrostu wartości nieruchomości niezbędne jest wszczęcie postępowa-

nia administracyjnego przed jego upływem Zgłoszenie roszczenia o ktoacuterym

mowa w art 37 ust3 upzp należy rozumieć jako wszczęcie postępowania

administracyjnego gdyż już przez zawiadomienie o tym zdarzeniu właściciel

nieruchomości dowiaduje się o wystąpieniu przez gminę z żądaniem uiszczenia

Małgorzata Pracka

79

renty planistycznej Wprawdzie właściwy organ zobowiązany jest do bez-

zwłocznego ustalenia opłaty planistycznej po otrzymaniu wypisu z aktu nota-

rialnego ktoacutery notariusz przesyła w ciągu 7 dni od dnia sporządzenia umowy

jednakże przepis ten ma jedynie charakter dyscyplinujący gminę do dochodze-

nia należności budżetowych w możliwie najkroacutetszym terminie i nie ogranicza w

żaden sposoacuteb 5-letniego terminu do wszczęcia postępowania liczonego od daty

wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego bądź

jego zmiany159

5 Gospodarowanie przestrzenią w przypadku braku miejscowe-

go planu zagospodarowania przestrzennego

Aktywność planistyczna gminy przejawia się przede wszystkim

w uchwalaniu miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego Nie

wszystkie jednak obszary pokryte są planami Tam gdzie ich nie ma sposoacuteb

zagospodarowania terenu określany jest aktem indywidualnym i konkretnym

tj decyzją administracyjną

Zgodnie z art 4 ust 2 upzp bdquow przypadku braku miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego określenie sposoboacutew zagospodarowania

i warunkoacutew zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabu-

dowy i zagospodarowania terenu przy czym 1) lokalizację inwestycji celu pu-

blicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego

2) sposoacuteb zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji

ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowyrdquo

Warto podkreślić że decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu pu-

blicznego (w tym i decyzja o warunkach zabudowy) pełni funkcję swoistego

substytutu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Określenie

w drodze decyzji sposoboacutew zagospodarowania i warunkoacutew zabudowy terenu

w przypadku braku planu miejscowego zastępuje ustalenia planu Wobec tego

decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego może wywoływać skutki po-

dobne do tych jakie rodzi miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

zwłaszcza w zakresie wpływu na ekonomiczną wartość nieruchomości160

Decyzja o warunkach zabudowy jak i decyzja o lokalizacji inwestycji celu pu-

blicznego jest decyzją związaną co oznacza że organ winien wydać decyzję

pozytywną jeżeli pozostaje ona w zgodzie z przepisami ustawy o planowaniu

159 W Falczyński J Stelmasiak Glosa do wyroku NSA z dnia 3 września 2004 r OPS 52004 bdquoOrzecznictwo Sądoacutew Polskichrdquo 20057-891 160 T Bąkowski Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Komentarz Zakamycze 2004 s 150

Prawo gospodarowania przestrzenią

80

i zagospodarowaniu przestrzennym z przepisami ustaw szczegoacutełowych oraz

czyni zadość warunkom formalnym

Zgodnie z brzmieniem art 59 upzp gdy na danym obszarze nie obo-

wiązuje plan miejscowy każda zmiana zagospodarowania terenu polegająca na

wykonaniu roboacutet budowlanych a także zmiana sposobu użytkowania obiektu

lub jego części wymaga ustalenia warunkoacutew zabudowy w drodze decyzji

Regułą jest zatem wydawanie decyzji o warunkach zabudowy natomiast wy-

dawanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego jest nieroze-

rwalnie związane z definicją inwestycji celu publicznego o ktoacuterej mowa w art 2

pkt 5 upzp Przez inwestycję celu publicznego należy zatem rozumieć działa-

nia o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym woje-

woacutedzkim i krajowym) a także krajowym (obejmującym roacutewnież inwestycje

międzynarodowe i ponadregionalne) oraz metropolitalnym (obejmującym

obszar metropolitalny) bez względu na status podmiotu podejmującego te dzia-

łania oraz źroacutedła ich finansowania stanowiące realizację celoacutew o ktoacuterych mo-

wa w art 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościa-

mi161 Katalog zadań dla ktoacuterych może być wydana decyzja o lokalizacji inwe-

stycji celu publicznego jest katalogiem zamkniętym

Elementy składowe decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu

publicznego zawarte zostały w art 54 upzp zgodnie z ktoacuterym decyzja o loka-

lizacji inwestycji celu publicznego określa 1) rodzaj inwestycji 2) warunki

i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikają-

ce z przepisoacutew odrębnych a w szczegoacutelności w zakresie a) warunkoacutew i wyma-

gań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego b) ochrony środowiska

i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz doacutebr kultury

wspoacutełczesnej c) obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji

d)wymagań dotyczących ochrony interesoacutew osoacuteb trzecich e) ochrony obiektoacutew

budowlanych na terenach goacuterniczych 3) linie rozgraniczające teren inwestycji

Te same zasady obowiązują roacutewnież przy wydawaniu decyzji o warun-

kach zabudowy i zagospodarowania terenu Wobec powyższego poczynione

niżej ustalenia zachowują swoją aktualność także w odniesieniu do tej decyzji

Określenie w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

rodzaju inwestycji oznacza iż organ wydający decyzję winien wskazać jakiej

kategorii inwestycji dotyczą ustalenia a więc czy przedmiotem ustaleń jest np

budowa obiektu przemysłowego mieszkalnego czy też decyzja odnosi się do

tzw inwestycji liniowych W decyzji powinny zostać także określone warunki

i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy ktoacutere wy-

nikają z przepisoacutew odrębnych W szczegoacutelności chodzi tutaj o warunki

161 Dz U z 2016 r poz 2147 i 2260 oraz z 2017 r poz 624 i 820

Małgorzata Pracka

81

i zasady wynikające z ustaw prawo ochrony środowiska o lecznictwie uzdro-

wiskowym uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach

uzdrowiskowych o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami Ustalenie na-

tomiast warunkoacutew obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji

będzie następowało w oparciu o ustawy o drogach publicznych prawo budow-

lane prawo wodne a wymagania dotyczące ochrony interesoacutew osoacuteb trzecich

będą wynikać przede wszystkim z ustaw prawo budowlane prawo ochrony

środowiska W odniesieniu do ochrony obiektoacutew budowlanych na terenach

goacuterniczych zastosowanie znajdzie tutaj ustawa ndash prawo geologiczne i goacuternicze

Trzecim obligatoryjnym elementem decyzji jest ustalenie linii rozgraniczają-

cych inwestycję Linie te muszą zostać wyznaczone na kopii mapy zasadniczej

lub w przypadku jej braku na kopii mapy katastralnej przyjętej do państwo-

wego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w skali 1500 lub 11000

a w stosunku do inwestycji liniowej w skali 12000 Część graficzna decyzji od-

powiada zatem części graficznej wniosku162

Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający

decyzję o pozwoleniu na budowę Związanie organu decyzją o lokalizacji inwe-

stycji celu publicznego na etapie wydawania pozwolenia na budowę oznacza iż

organ ten nie może kształtować warunkoacutew lokalizacji odmiennie od ustalonych

w powyższej decyzji Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego (tak jak

i decyzja o warunkach zabudowy) ma charakter promesy uprawniającej do

poacuteźniejszego uzyskania pozwolenia na budowę na warunkach w niej określo-

nych Nie upoważnia ona do podjęcia i realizacji inwestycji ale stanowi pod-

stawę do ubiegania się o pozwolenie na budowę Decyzja o lokalizacji inwesty-

cji celu publicznego (jak i decyzja o warunkach zabudowy) ma rozstrzygnąć

tylko o dopuszczalności realizacji określonego rodzaju inwestycji na tym tere-

nie a także określić warunki i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu

oraz jego zabudowy wynikające z przepisoacutew odrębnych163 Decyzje te mogą być

uznane za promesę pozwolenia na budowę ale tylko w ściśle ograniczonym

zakresie Zakres ten wyznacza treść ustaleń odnoszących się do przyszłej inwe-

stycji Materia ustaleń tych decyzji nie może być przedmiotem rozstrzygnięcia

w postępowaniu o pozwolenie na budowę Dane dotyczące inwestycji niezbęd-

ne w procesie wydawania pozwolenia na budowę powinny być czerpane przy

162 A Despot-Mładanowicz Komentarz do art 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 163 Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2013 r II SAKe 13013 LEX nr 1310162

Prawo gospodarowania przestrzenią

82

braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z treści omawia-

nych decyzji164

Drugą z decyzji wydawanych w sytuacji braku miejscowego planu zago-

spodarowania przestrzennego jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospo-

darowania terenu Warunki jakie muszą zostać spełnione aby można było wy-

dać decyzję o warunkach zabudowy określa art 61 upzp Zgodnie z jego

brzmieniem wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie

w przypadku łącznego spełnienia następujących warunkoacutew 1) co najmniej

jedna działka sąsiednia dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana

w sposoacuteb pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy

w zakresie kontynuacji funkcji parametroacutew cech i wskaźnikoacutew kształtowania

zabudowy oraz zagospodarowania terenu w tym gabarytoacutew i formy architek-

tonicznej obiektoacutew budowlanych linii zabudowy oraz intensywności wykorzy-

stania terenu 2) teren ma dostęp do drogi publicznej 3) istniejące lub projek-

towane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego

4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew rol-

nych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną

przy sporządzaniu miejscowych planoacutew ktoacutere utraciły moc obowiązującą na

podstawie art 67 ustawy o ktoacuterej mowa w art 88 ust 1 5) decyzja jest zgodna

z przepisami odrębnymi

Przytoczony wyżej przepis urasta do rangi głoacutewnego przepisu normują-

cego gospodarowanie przestrzenią na obszarach pozbawionych planu miej-

scowego i obejmuje wszystkie przypadki powstawania nowej zabudowy z wy-

jątkiem lokalizowania inwestycji celu publicznego Stanowi zatem poważne

ograniczenie zabudowy przestrzeni i ingeruje w prawo własności nieruchomo-

ści oraz wolność zabudowy165 Skoro jednak podstawą planowania przestrzen-

nego jest ład przestrzenny przyjęte przez ustawodawcę rozwiązania

w zakresie wydawania decyzji o warunkach zabudowy mają ograniczać i po-

rządkować dokonywanie zmian w zagospodarowaniu terenu poprzez uzależ-

nienie wydania pozytywnej decyzji od łącznego spełnienia warunkoacutew ustawo-

wych

W celu ustalenia wymagań nowej zabudowy i zagospodarowania tere-

nu organ wyznacza wokoacuteł działki budowlanej ktoacuterej dotyczy wniosek o usta-

lenie warunkoacutew zabudowy obszar analizowany i przeprowadza na nim analizę

funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie spełnienia

ustawowych przesłanek warunkujących możliwość wydania decyzji Przystępu-

164 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r IV SAPo 122612 LEX nr 1299618 165 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 490 i nast

Małgorzata Pracka

83

jąc do tej analizy organ winien ustalić czy zabudowa na terenie sąsiadującym

z terenem na ktoacuterym inwestor zamierza zrealizować nową zabudowę jest taka

że sposoacuteb wykonania tej zabudowy pozwala na określenie wymagań dotyczą-

cych nowej zabudowy W konsekwencji aby można było ustalić warunki dla

nowej zabudowy a więc rozważyć czy zachodzą wymagane prawem przesłan-

ki na terenie sąsiadującym musi znajdować się co najmniej jeden obiekt gdyż

tylko woacutewczas będzie możliwe ustalenie kontynuacji funkcji parametroacutew cech

i wskaźnikoacutew kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu w tym

gabarytoacutew i formy architektonicznej obiektu budowlanego linii zabudowy oraz

intensywności wykorzystania terenu Brak na określonym obszarze obiektu

o podobnych parametrach skutkuje odmową wydania decyzji o warunkach

zabudowy166 Powyższe rozwiązanie wprowadza tzw zasadę dobrego sąsiedz-

twa ktoacutera uzależnia zmianę w zagospodarowaniu terenu od dostosowania się

do określonych cech zagospodarowania terenu sąsiedniego167 Zasada ta po-

winna być interpretowana urbanistycznie gdyż jej celem jest zachowanie ładu

urbanistycznego Dlatego też pojęcie bdquodziałki sąsiedniej należy interpretować

szeroko jako nieruchomość lub część nieruchomości położoną w okolicy two-

rzącej pewną urbanistyczną całość ktoacuterą należy określić dla każdego przypad-

ku oddzielnie168

Kolejnym warunkiem od spełnienia ktoacuterego zależy wydanie pozytyw-

nej decyzji w sprawie warunkoacutew zabudowy dla przedsięwzięć nie będących

inwestycją celu publicznego jest dostęp do drogi publicznej Przez dostęp do

drogi publicznej należy rozumieć zaroacutewno bezpośredni dostęp do drogi zali-

czonej na podstawie ustawy z 21 marca 1985 r o drogach publicznych169

do jednej z kategorii droacuteg publicznych jak i dostęp do niej przez drogę we-

wnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogi koniecznej

Następny warunek dotyczy uzbrojenia terenu ktoacutere winno zaspokajać potrze-

by zamierzenia budowlanego określonego przez wnioskodawcę Warunek

uzbrojenia terenu uznaje się za spełniony roacutewnież wtedy gdy wykonanie nie-

zbędnej na potrzeby projektowanego przedsięwzięcia infrastruktury tech-

nicznej zostanie zagwarantowane w drodze umowy miedzy właściwą jednostką

organizacyjną a inwestorem Zgodnie z art 61 ust 1 pkt 4 upzp wymogiem

koniecznym do wydania decyzji o warunkach zabudowy jest brak obowiązku

166 A Despot-Mładanowicz Komentarz do art54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 167 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 494 168 Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r II OSK 98411 LEX nr 1291986 169 Ustawa z dnia 21 marca 1985 r o drogach publicznych tekst jednolity DzU z 2016r poz 440 ze zm

Prawo gospodarowania przestrzenią

84

uzyskiwania na przedmiotowy teren zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo fakt uzyskania takiej zgody

na wskazane wykorzystanie terenu przy okazji sporządzania miejscowych pla-

noacutew ktoacutere obowiązywały w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r

o zagospodarowaniu przestrzennym170 tj 1 stycznia 1995 r

Decyzja o warunkach zabudowy powinna roacutewnież pozostawać w zgo-

dzie z przepisami szczegoacutelnymi Katalog przepisoacutew odrębnych ktoacuterych unor-

mowania mają wpływ na wydawanie decyzji o warunkach zależy od położenia

terenu będącego przedmiotem ustaleń Do przepisoacutew odrębnych należy bez

wątpienia zaliczyć regulacje z zakresu ochrony środowiska przyrody gruntoacutew

rolnych i leśnych zabytkoacutew uzdrowisk ochrony granic obszaroacutew morskich

a także przepisy sanitarne unormowania z zakresu prawa geologicznego goacuter-

niczego itp

Osoba ubiegająca się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zago-

spodarowania terenu nie musi legitymować się tytułem prawnym do nieru-

chomości gdyż decyzja o warunkach zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz

nie narusza prawa własności i uprawnień osoacuteb trzecich Prawo do rozpoczęcia

budowy wynikać bowiem będzie dopiero z ostatecznej decyzji o pozwoleniu na

budowę ktoacutera może być wydana jedynie inwestorowi ktoacutery min wykaże się

prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane171 Z tych wzglę-

doacutew w odniesieniu do tego samego terenu organ może wydać decyzję o wa-

runkach zabudowy więcej niż jednemu wnioskodawcy Dodatkowo ustawo-

dawca zastrzegł iż wnioskodawcy ktoacutery nie uzyskał prawa do terenu nie przy-

sługuje roszczenie o zwrot nakładoacutew poniesionych w związku z otrzymaną

decyzją o warunkach zabudowy

Jednocześnie zaakcentować należy że choć decyzja o warunkach zabu-

dowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień

osoacuteb trzecich to zasadniczo może wpłynąć na sposoacuteb wykonywania własności

przez zlokalizowanie na danej nieruchomości konkretnej inwestycji172 Tym

samym w art 63 ust 3 upzp ustawodawca podkreślił że wywołanie przez

decyzję o warunkach zabudowy skutkoacutew o ktoacuterych mowa w art 36 upzp

powoduje że do decyzji o warunkach zabudowy należy stosować odpowiednio

art 36 i 37 upzp Koszty realizacji roszczeń wynikających z art 36 ust 1 i 3

upzp obciążać będą jednak inwestora po uzyskaniu ostatecznej decyzji

o pozwoleniu na budowę

170 Tj Dz U z 1999 r Nr 15 poz 139 ze zm 171 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r II OSK 282214 LEX nr 2102251 172 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r II SAPo 11017 LEX nr 2330006

Małgorzata Pracka

85

Podsumowanie

System planowania przestrzennego jest wyrazem decentralizacji zadań

publicznych ale zasadnicza rola w tym systemie przypada gminie gdyż jej roz-

strzygnięcia planistyczne mają moc obowiązującą i dotykają w sposoacuteb bezpo-

średni właścicieli gruntoacutew Sfera rozstrzygnięć planistycznych może być jednak

źroacutedłem wielu konfliktoacutew Ustawodawca wyposażył właścicieli i użytkownikoacutew

wieczystych w środki prawne służące ochronie ich praw co jest wyrazem reali-

zacji konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności Kształtowa-

nie przestrzeni to proces bardzo złożony będący grą roacuteżnorakich wartości

i interesoacutew Bez odpowiednich regulacji prawnych nie jest możliwe właściwe

kształtowanie przestrzeni przez stymulowanie procesoacutew gospodarczych jak

i ochrona określonych jej wartości Temu ma służyć prawo gospodarowania

przestrzenią tworzące warunki do racjonalnego organizowania przestrzeni

egzekwowania ładu przestrzennego i eliminowania (bądź łagodzenia) konflik-

toacutew

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane tj DzU z 2017 r poz1332 ze

zm

Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r o ochronie gruntoacutew rolnych i leśnych tj DzU

z 2017 r poz1161

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami tj DzU

z 2016 r poz 2147 ze zm

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony środowiska tj DzU z 2017r

poz 519 ze zm

Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r Prawo wodne tj DzU z 2017r poz 1121 ze zm

Ustawa z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzen-

nym tj DzU z 2017r poz 1073

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie przyrody tj DzU z 2016 r poz

2134 ze zm

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r w sprawie

wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania prze-

strzennego Dz U z 2003 r poz1587

Orzecznictwo

Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r IV SA 34693 ONSA 19963 poz 125

Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2003 r IV SA39512002 niepubl

Prawo gospodarowania przestrzenią

86

Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r II OSK 98411 LEX nr 1291986

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r II OSK 282214 LEX

nr 2102251

Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r II OSK 160915 LEX nr 2288701

Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r II OSK 216315 LEX nr 2293411

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r II SAWr 91111 LEX

nr 1139038

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2012r II SABd 65412 LEX

nr 1248580

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r IV SAPo 122612 LEX

nr 1299618

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2013 r II SAKe 13013 LEX

nr 1310162

Wyrok WSA z dnia 9 maja 2017 r II SABd 8317 LEX nr 2307499

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 maja 2017 r II SABk 24617 LEX

nr 2306710

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r II SAPo 11017 LEX

nr 2330006

Literatura

Bąkowski T Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu War-

szawa 2001

Bąkowski T Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Komen-

tarz Zakamycze 2004

Despot-Mładanowicz A Komentarz do art 54 ustawy o planowaniu

i zagospodarowaniu przestrzennym Lex 2016

Falczyński W Stelmasiak J Glosa do wyroku NSA z dnia 3 września 2004 r OPS

52004 Orzecznictwo Sądoacutew Polskich 20057-891

Filipowicz T Komentarz do art 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym Lex 2016

Izdebski H Komentarz do art 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym LEX 2013

Krzywoń A Konstytucja RP a środowisko Państwo i Prawo 201283 LEX nr

152978

Niewiadomski Z(red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie

i zagospodarowanie przestrzenne Wydawnictwo CH Beck Warszawa 2009

Niewiadomski Z Planowanie przestrzenne Zarys systemu Warszawa 2003

PlucińskandashFilipowicz A (red) A Kosicki Komentarz do art 14 ustawy

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Lex 2016

87

dr hab Joanna Smarż173

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew

Prawa budowlanego

Principles of investment implementation in the scope of the amended pro-visions of the Building Law act

Streszczenie

Proces budowlany regulowany jest szeregiem przepisoacutew jednak za pod-

stawę tego procesu należy uznać przepisy Prawa budowlanego Normują one

przebieg procesu budowlanego oraz uprawnienia i obowiązki jego uczestnikoacutew

i organoacutew administracji publicznej działających w budownictwie

Przepisy Prawa budowlanego ulegały w ostatnim czasie licznym i istot-

nym zmianom ktoacutere należy uwzględnić w trakcie realizacji procesu budowla-

nego Powyższe ma na celu uniknięcie nieprawidłowości ktoacutere zobowiązywa-

łyby organy do wszczynania postępowania mającego na celu doprowadzenie do

stanu zgodnego z prawem

Słowa kluczowe

Prawo budowlane proces budowlany pozwolenie na budowę

Summary

The construction process is regulated by a number of regulations but the

Building Law act must be considered as the basis for this process They regulate

the course of the construction process and the powers and duties of its partici-

pants and public administrations bodies operating in the construction industry

The provisions of the Building Law act have recently undergone numerous

and significant changes that need to be taken into account during the construc-

tion process This is aimed to avoid irregularities which would oblige the authori-

ties to initiate proceedings to bring the matter into the lawfulness

Key words

Building Law act construction process building premit

173 Prof nadz Kierownik Zakładu Prawa Publicznego Katedra Prawa Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

88

1 Podstawa prawna procesu inwestycyjnego

Budownictwo to ważna gałąź gospodarki ktoacutera zaspokaja podstawowe

potrzeby mieszkaniowe człowieka daje liczne miejsca pracy kształtuje krajo-

braz oraz oddziaływuje na rozwoacutej sztuki Obiekty budowlane powstają

w skomplikowanym procesie budowlanym ktoacutery trwa od przygotowania inwe-

stycji budowlanej poprzez jej budowę oddawanie do użytkowania utrzymanie

jej w należytym stanie technicznym i estetycznym aż do rozbioacuterki włącznie

Proces ten kształtowany jest przede wszystkim przez przepisy ustawy

z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane174 oraz ustawy z dnia 27 marca 2003 r

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym175 a także przepisy rozpo-

rządzeń wykonawczych176 Oproacutecz wskazanych przepisoacutew podstawowych ist-

nieją regulacje prawne ktoacutere nie opisują co prawda wprost procesu budowla-

nego lecz odnoszą się do jego niektoacuterych etapoacutew i wybranych czynności Do

takich regulacji należy zaliczyć w szczegoacutelności ustawę z dnia 27 kwietnia

2001 r prawo ochrony środowiska177 ustawę z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie

zabytkoacutew i opiece nad zabytkami178 ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r prawo

zamoacutewień publicznych179 ustawę z dnia 17 maja 1989 r Prawo geodezyjne

i kartograficzne180 ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r Prawo energetyczne181

a także ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r Prawo geologiczne i goacuternicze182

Wskazane przepisy należy brać pod uwagę przy projektowaniu i budowie

obiektoacutew zapewniając spełnienie wymagań podstawowych do ktoacuterych należą

1) warunki techniczne w zakresie bezpieczeństwa konstrukcji bezpieczeń-

stwa pożarowego użytkowania warunkoacutew higienicznych i zdrowotnych

ochrony środowiska oraz ochrony przed hałasem i drganiami 2) warunki użyt-

174 Dz U z 2017 r poz 1332 175 Dz U z 2017 r poz 1073 176 Podstawowe są w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunkoacutew technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz U z 2015 r poz 1422) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r w sprawie warunkoacutew technicznych użytkowania budynkoacutew mieszkalnych (Dz U Nr 74 poz 836 ze zm) 177 Dz U z 2017 r poz 519 178 Dz U z 2014 r poz 1446 179 Dz U z 2017 r poz 1579 180 Dz U z 2016 r poz 1629 181 Dz U z 2017 r poz 220 182 Dz U z 2016 r poz 1131

Joanna Smarż

89

kowe uzależnione od jego przeznaczenia oraz 3) poszanowanie uzasadnionych

interesoacutew osoacuteb trzecich znajdujących się w strefie oddziaływania obiektu183

2 Uczestnicy procesu budowlanego

Projektowanie i realizacja obiektoacutew budowlanych powinna zostać powie-

rzona osobom posiadającym odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe

potwierdzone uprawnieniami budowlanymi Osoby takie muszą być członkami

właściwego samorządu zawodowego184 Dopiero woacutewczas mogą pełnić funkcję

projektanta kierownika budowy lub roboacutet budowlanych oraz inspektora nad-

zoru inwestorskiego będąc profesjonalnymi uczestnikami procesu budowlane-

go Dodatkowo do uczestnikoacutew tego procesu zalicza się inwestora bez ktoacuterego

proces inwestycyjny nie miałby racji bytu

Każdy z ww uczestnikoacutew procesu budowlanego posiada określone usta-

wą ndash Prawo budowlane uprawnienia i obowiązki Podstawowym obowiązkiem

inwestora jest zorganizowanie procesu budowy z uwzględnieniem zasad bez-

pieczeństwa i ochrony zdrowia a w szczegoacutelności zapewnienie opracowania

projektu budowlanego przez uprawnionego projektanta oraz objęcia kierow-

nictwa budowy przez kierownika budowy Podstawowym zaś obowiązkiem

projektanta jest opracowanie projektu budowlanego łącznie z uzyskaniem

wymaganych opinii uzgodnień i sprawdzeń rozwiązań projektowych w zakre-

sie wynikającym z przepisoacutew Dodatkowo projektant zobowiązany jest wyja-

śniać wątpliwości dotyczące projektu i zawartych w nim rozwiązań oraz spra-

wować nadzoacuter autorski185 a w przypadku gdy jest to niezbędne zobowiązany

jest zapewnić sprawdzenie projektu186 Pracę projektanta wieńczy oświadcze-

nie o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepi-

sami oraz zasadami wiedzy technicznej Z obowiązkami projektanta skorelo-

wane są określone jego uprawnienia Istotne w tym zakresie jest prawo wstępu

183 Obszar oddziaływania obiektu to teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowla-nego na podstawie przepisoacutew odrębnych wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu w tym zabudowy tego terenu (art 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane) Por G Kuźma R Tymiec Prawo budowlane Komentarz 2017el 184 Chodzi o samorząd architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa ndash por ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r o samorządach zawodowych architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa Dz U z 2016 r poz 1725 185 Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2016 r II GSK 122415 Legalis nr 1554911 186 Sprawdzającym może być wyłącznie osoba legitymująca się uprawnieniami do pro-jektowania bez ograniczeń Od 10 sierpnia 2014 r sprawdzenia projektu nie może dokonać rzeczoznawca budowlany - por ustawa z dnia 9 maja 2014 r o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektoacuterych zawodoacutew regulowanych Dz U z 2014 r poz 768

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

90

na teren budowy i dokonywania w dzienniku budowy zapisoacutew dotyczących jej

realizacji a także prawo do żądania wstrzymania roboacutet budowlanych w razie

odstępstw od projektu zagrażających bezpieczeństwu obiektu

Nad realizacją roboacutet budowlanych czuwa kierownik budowy ktoacuterego

obowiązkiem jest protokolarne przejęcie od inwestora terenu budowy i zabez-

pieczenie go przed wstępem osoacuteb trzecich187 prowadzenie dokumentacji bu-

dowy oraz kierowanie budową obiektu budowlanego w sposoacuteb zgodny z pro-

jektem i pozwoleniem na budowę oraz przepisami w tym techniczno-

budowlanymi a także przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy Rola kierow-

nika budowy kończy się z chwilą przekazania inwestorowi oświadczenia o

zgodności wykonania obiektu budowlanego z ww warunkami i o doprowadze-

niu do należytego stanu i porządku terenu budowy a także - w razie korzysta-

nia - drogi ulicy sąsiedniej nieruchomości budynku lub lokalu188 W celu

umożliwienia wypełnienia ww obowiązkoacutew kierownikowi przyznane zostało

uprawnienie do występowania do inwestora o zmiany w rozwiązaniach projek-

towych jeżeli są one uzasadnione koniecznością zwiększenia bezpieczeństwa

realizacji roboacutet budowlanych lub usprawnienia procesu budowy oraz ustosun-

kowania się w dzienniku budowy do zaleceń w nim zawartych

Ostatnim profesjonalnym uczestnikiem procesu budowlanego jest

inspektor nadzoru inwestorskiego ktoacuterego podstawowym obowiązkiem jest

reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności

jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę przepisami oraz zasadami

wiedzy technicznej Uprawnienia inspektora są dość szerokie ponieważ upo-

ważniony jest on do wydawania kierownikowi budowy lub roboacutet poleceń doty-

czących usunięcia nieprawidłowości lub zagrożeń Może też żądać od kierowni-

ka budowy lub roboacutet dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadli-

wie wykonanych roboacutet a nawet wstrzymania dalszych roboacutet budowlanych

w przypadku gdyby ich kontynuacja mogła wywołać zagrożenie bądź spowo-

dować niedopuszczalną niezgodność z projektem lub pozwoleniem na budowę

Z uwagi na wskazane obowiązki kierownika budowy i inspektora nadzo-

ru inwestorskiego łączenie tych funkcji w ramach jednej budowy nie jest do-

puszczalne189 Chodzi w tym przypadku o uniknięcie wystąpienia kolizji intere-

soacutew i tworzenia de facto fikcji kontroli ponieważ w przypadku braku takiego

zastrzeżenia kierownik budowy będąc inspektorem nadzoru inwestorskiego

dokonywałby kontroli roboacutet ktoacutere nadzorował jako kierownik W ten sposoacuteb

187 Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia 2014 r I ACa 63914 Legalis nr 1186572 188 Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2002 r II SAKa 50801 Legalis nr 99207 189 Por art 24 ust 1 Prawa budowlanego

Joanna Smarż

91

zatracałby się sens nadzoru dokonywanego w taki sposoacuteb Tymczasem podsta-

wowym celem procesu inwestycyjnego jest zapewnienie bezpieczeństwa

i właściwej realizacji inwestycji Cel ten może być osiągnięty jedynie poprzez

rozdzielenie tych funkcji co umożliwi zachowanie elementu faktycznej a nie

iluzorycznej kontroli procesu budowlanego Jest to ważny element systemu

zapewnienia wysokiej jakości procesu budowlanego

3 Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie roboacutet budowlanych

Roboty budowlane można prowadzić na podstawie pozwolenia na

budowę zgłoszenia z projektem lub też zgłoszenia Nadrzędną zasadą jest ko-

nieczność uzyskania pozwolenia na budowę ktoacutere jest decyzją administracyjną

zezwalającą na budowę obiektu budowlanego w określonym miejscu i o okre-

ślonym kształcie Z punktu widzenia interesoacutew adresata decyzji o pozwoleniu

na budowę istotne jest że uzyskuje on pewność nabytych w drodze tego po-

zwolenia praw i obowiązkoacutew oraz związaną z tym ochronę przed nadmierną

ingerencją władzy publicznej w jego poczynania związane z realizacją inwesty-

cji budowlanej190 Decyzja taka upoważnia do rozpoczęcia i prowadzenia roboacutet

budowlanych

Przepis art 28 Prawa budowlanego wprowadzający obowiązek uzyskania

pozwolenia na budowę przed rozpoczęciem roboacutet budowlanych uległ jednak

istotnej zmianie w 2015 r Przed zmianą przepis ten stanowił iż Roboty bu-

dowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwole-

niu na budowę z zastrzeżeniem art 29-31rdquo Dnia 28 czerwca 2015 r weszła

w życie niewielka z pozoru zmiana prawna ktoacutera polegała na wykreśleniu

z treści przywołanego przepisu jednego słowa - ostatecznejrdquo191

W wyniku poroacutewnania literalnej treści przepisu art 28 ust 1 w brzmie-

niu przed zmianą i po jej dokonaniu można dojść do wniosku iż obecnie moż-

liwe jest rozpoczęcie prowadzenia roboacutet budowlanych na podstawie nieosta-

tecznego pozwolenia na budowę Przyjęcie takiej interpretacji w zestawieniu

z innymi przepisami w tym przepisami kpa jest jednak niemożliwe a dodat-

kowo niekorzystne dla inwestoroacutew ktoacuterzy narażają się na niebezpieczeństwo

wyeliminowania takiej decyzji nieostatecznej z obrotu prawnego Natomiast

190 Por J Smarż Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Kułak-Krzysiak J Parchomiuk Służąc dobru wspoacutelnemu Lublin 2016 s 251 i n oraz J Smarż Wymoacuteg ostatecznościrdquo decyzji o pozwoleniu na budowę w świetle obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa bdquoBudownictwo i Prawordquo 2017 nr 3 s 3-6 191 Por ustawa z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

92

konsekwencje naruszenia tego przepisu są poważne ponieważ prowadzenie

roboacutet budowanych na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budo-

wę stanowi samowolę budowlaną ktoacutera może skutkować w najlepszym wy-

padku obowiązkiem doprowadzenia roboacutet budowlanych do stanu zgodnego

z prawem192 ale także nakazem rozbioacuterki Dlatego też zaroacutewno GUNB jak

i pierwsze orzeczenie sądowe193 w tym zakresie nakazują uznać że mimo wy-

eliminowania z art 28 ust 1 określenia ostatecznejrdquo nadal obowiązuje zasada

zgodnie z ktoacuterą roboty budowlane objęte pozwoleniem na budowę można roz-

począć woacutewczas gdy decyzja stanie się ostateczna czyli nie będzie istniała

możliwość jej zaskarżenia Pewne wyjątki wynikają z art 130 kpa jednak za-

sadą pozostaje rozpoczęcie roboacutet budowlanych na podstawie ostatecznej decy-

zji o pozwoleniu na budowę

Realizacja obiektu może nastąpić także na podstawie zgłoszenia z projek-

tem ktoacutere jest nowym rozwiązaniem prawnym194 zezwalającym w ściśle okre-

ślonych przypadkach na prowadzenie roboacutet budowlanych w uproszczonym

trybie Najbardziej popularny zakres roboacutet ktoacutere mogą być realizowane w tym

trybie to budowa i przebudowa wolno stojących budynkoacutew mieszkalnych jed-

norodzinnych ktoacuterych obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub

działkach na ktoacuterych zostały zaprojektowane195 Wyboacuter formy pozwolenia lub

zgłoszenia z projektem należy do inwestora ktoacutery zamiast dokonania zgłosze-

nia może wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę co

niejednokrotnie może okazać się korzystniejsze196 szczegoacutelnie w zakresie

ochrony swoich praw Tym bardziej że do zgłoszenia z projektem należy dołą-

czyć analogiczne dokumenty jak w przypadku występowania z wnioskiem

o uzyskanie decyzji o pozwolenie na budowę Procedura zgłoszenia zamiaru

realizacji obiektu z jednoczesnym złożeniem projektu budowlanego jest zatem

dość skomplikowana a nie daje wystarczającej ochrony inwestorowi ktoacutery

w takim przypadku nie uzyskuje urzędowego potwierdzenia możliwości rozpo-

częcia roboacutet budowlanych w formie decyzji administracyjnej jak ma to miejsce

w przypadku pozwolenia na budowę

192 Por wyrok WSA z dnia 8 września 2016 r II SARz 168015 Legalis nr 1545721 193 Por wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2017 r II SAŁd 49016 Legalis nr 1567628 194 Nowe rozwiązanie zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorcoacutew Dz U poz 2255 195 Por art 29 ust 1 pkt 1a Prawa budowlanego 196 Por J Smarż Pozwolenie na budowę versus zgłoszenie z projektemrdquo w świetle obo-wiązujących przepisoacutew (w) J Smarż (red) Nieruchomości ndash aktualne problemy prawne Radom 2016 r s 134 J Smarż Korzyści i zagrożenia wynikające z realizacji inwestycji na podstawie zgłoszenia z projektem bdquoBudownictwo i Prawordquo 2016 nr 3 s 6-8

Joanna Smarż

93

Trzecią formą reglamentacji roboacutet budowlanych jest zgłoszenie ktoacutere ja-

ko uproszczona forma realizacji roboacutet budowlanych197 odnosi się wyłącznie do

takich roboacutet budowlanych ktoacuterych wykonanie w zasadzie nie może wpłynąć

ujemnie na bezpieczeństwo publiczne lub wygląd miejscowości ktoacutere mogą

jednak wprowadzić na tyle istotne zmiany w istniejącym stanie budynkoacutew lub

ich otoczenia że wymagają pewnego nadzoru przy ich wykonaniu Obowiąz-

kiem zgłoszenia objęte są inwestycje o mniejszym ciężarze gatunkowym nie

wymagające ze swej istoty zwiększonej uwagi właściwego do załatwienia tych

spraw organu198

Zamknięty katalog obiektoacutew objętych zgłoszeniem wynika z art 29-30

Prawa budowlanego Oznacza to że uzyskania pozwolenia na budowę nie wy-

magają wyłącznie obiekty i roboty budowlane o określonych parametrach

i przeznaczeniu wyliczone enumeratywnie we wskazanych przepisach199

Realizacja inwestycji na podstawie zgłoszenia polega na możliwości przy-

stąpienia do prowadzenia zgłoszonych roboacutet jeśli w terminie 21 dni200 od ich

zgłoszenia organ nie zgłosi sprzeciwu201 nie zażąda dodatkowych informacji

lub nie nałoży na inwestora obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę

Pod pojęciem roboacutet budowlanych należy rozumieć roacutewnież rozbioacuterkę

obiektu budowlanego202 Zgodnie z powyższym może okazać się że roboty po-

legające na rozbioacuterce będą wymagały uzyskania decyzji o pozwoleniu Jak za-

strzega ustawodawca pozwolenia takiego nie wymaga jednak rozbioacuterka bu-

dynkoacutew i budowli niewpisanych do rejestru zabytkoacutew oraz nieobjętych ochro-

ną konserwatorską203 o wysokości poniżej 8m jeżeli ich odległość od granicy

działki jest nie mniejsza niż połowa wysokości oraz obiektoacutew i urządzeń bu-

dowlanych na budowę ktoacuterych nie jest wymagane pozwolenie na budowę jeże-

li nie podlegają ochronie jako zabytki204 Rozbioacuterka ww obiektoacutew budowla-

nych wymaga uprzedniego zgłoszenia właściwemu organowi

Przed uzyskaniem pozwolenia na rozbioacuterkę lub przed ich zgłoszeniem

można rozpocząć jedynie roboty zabezpieczające i rozbioacuterkowe jeżeli mają one

na celu usunięcie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mie- 197 Wyrok WSA z dnia 2 sierpnia 2016 r II SAOp 25916 Legalis nr 1558116 198 Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2005 r II OSK 19705 LEX nr 196647 199 ZNiewiadomski TAsman J Dessoulavy-Śliwiński EJaniszewska-Kuropatwa APlucińska-Filipowicz J Siegień Prawo budowlane Komentarz 2016el 200 Termin ten uległ skroacuteceniu z 30 dni ndash por art 30 Prawa budowlanego Dz U 2016r poz 260 201 Na temat sprzeciwu por A Plucińska-Filipowicz Strona w sprawie sprzeciwu do zgłoszenia budowy Nieruchomości 2011 Nr 1 202 Por art 3 pkt 7 Prawa budowlanego 203 Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2013 r II SAOl 43213 Legalis nr 755381 204 Wyrok WSA z dnia 13 stycznia 2017 r II SAŁd 79416 Legalis nr 1568460

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

94

nia205 Rozpoczęcie takich roboacutet nie zwalnia jednak inwestora od obowiązku

bezzwłocznego uzyskania pozwolenia na rozbioacuterkę lub zgłoszenia o zamierzo-

nej rozbioacuterce obiektu budowlanego

4 Wymagania warunkujące uzyskanie pozwolenia na budowę

Pozwolenie na budowę wydaje organ administracji architektoniczno-

budowlanej tj starosta ktoacutery jest organem I instancji oraz wojewoda ktoacutery

jest organem wyższego stopnia w stosunku do decyzji wydawanych przez sta-

rostę oraz w przypadku ściśle określonych inwestycji organem I instancji206

Pozwolenie wydaje się na wniosek zainteresowanego ktoacutery wszczyna

postępowanie administracyjne w przedmiocie pozwolenia na budowę Postę-

powanie to kończy się wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub decyzji

o odmowie wydania pozwolenia na budowę Do wniosku należy dołączyć

w szczegoacutelności cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami

uzgodnieniami pozwoleniami innymi dokumentami wymaganymi przepisami

szczegoacutelnymi zaświadczenie projektanta o członkostwie w izbie oraz oświad-

czenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budow-

lane i decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jeżeli jest

ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym207

Pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu kto złożył

wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy

i zagospodarowania terenu jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz oświadczenie o posia-

danym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane208

Oświadczenie takie składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej

205 Wyrok NSA z dnia 16 września 2011 r II OSK 136610 Legalis nr 819811 206 Wojewoda jest organem I stopnia w sprawach obiektoacutew i roboacutet budowlanych określonych w art 82 Prawa budowlanego oraz w przepisach rozporządzenia Rady Ministroacutew z dnia 25 listopada 2010 r w sprawie obiektoacutew i roboacutet budowlanych w sprawach ktoacuterych organem pierwszej instancji jest wojewoda Dz U Nr 235 poz 1539 207 Szczegoacutełowe wymagania w zakresie załącznikoacutew do wnioskoacutew wynikają z art 33 ust 2 Prawa budowlanego a są one roacuteżne w zależności od rodzaju inwestycji 208 Co do zasady dysponowanie nieruchomością na cele budowlane polega na wykaza-niu istnienia prawa (uprawnienia) Nie chodzi o faktyczną możliwość wejścia na teren nieruchomości i wykonanie roboacutet w jakimś określonym z goacutery terminie ndash por wyrok NSA z dnia 17 listopada 2016 r II OSK 33615 Legalis nr 1554672 oraz J Woliński Wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane Nieruchomości 2013 Nr 4 Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r II OSK 268115 Legalis nr 1605448

Joanna Smarż

95

Z zasady pozwolenie na budowę dotyczy całego zamierzenia budowlane-

go natomiast w przypadku zamierzenia obejmującego więcej niż jeden obiekt

na wniosek inwestora może dotyczyć wybranych obiektoacutew lub zespołu obiek-

toacutew ktoacutere mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji ar-

chitektoniczno-budowlanej sprawdza spełnienie wszystkich wymagań praw-

nych kompletność projektu budowlanego posiadanie wymaganych opinii

uzgodnień pozwoleń i sprawdzeń oraz wykonanie oraz sprawdzenie projektu

przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się

aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia W razie

stwierdzenia naruszeń w powyższym zakresie organ ten nakłada postanowie-

niem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości określając termin ich

usunięcia Po bezskutecznym upływie tego terminu wydaje decyzję o odmowie

zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę209 Natomiast

w przypadku spełnienia wskazanych wymagań organ nie może odmoacutewić wy-

dania decyzji o pozwoleniu na budowę Pozwolenie jest więc decyzją admini-

stracyjną związaną to znaczy że nie ma charakteru uznaniowego Spełnienie

przez inwestora ustawowych przesłanek obliguje organ architektoniczno-

budowlany do jej wydania natomiast ich niespełnienie ndash powinno pociągać za

sobą odmowę wydania pozwolenia210

Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę powinno za-

kończyć się w terminie 65-ciu dni od dnia złożenia kompletnego wniosku przez

inwestora W tym celu organ administracji architektoniczno-budowlanej pro-

wadzi rejestry decyzji o pozwoleniu na budowę ktoacutere umożliwiają ocenę ter-

minowości rozpatrywania wnioskoacutew przez organ W przypadku gdy organ

administracji architektoniczno-budowlanej nie wyda decyzji w terminie organ

wyższego stopnia wymierza temu organowi karę w wysokości 500 zł za każdy

dzień zwłoki211

Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są inwestor

oraz właściciele użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdują-

A Grabowska-Toś M Sobol Dysponowanie nieruchomością na cele budowlane ndash glosa ndash II OPS 210 bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 10 209 Wyrok WSA z dnia 20 kwietnia 2017 r II SABOp 6317 Legalis nr 1600903 210 J Smarż Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Krzysiak- Kułak J Parchomiuk Służąc dobru Wspoacutelnemu Lublin 2016 s 259 211 A Kosicki Kara za nieterminowe wydanie pozwolenia na budowę Nieruchomości 2011 Nr 3 oraz A Plucińska-Filipowicz Kara za zwłokę w wydaniu pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

96

cych się w obszarze oddziaływania obiektu212 W toku postępowania admini-

stracyjnego poprzedzającego wydanie pozwolenia na budowę ocenie organu

podlega więc nie tylko spełnienie przez inwestora warunkoacutew techniczno-

organizacyjnych i architektoniczno-urbanistycznych ale roacutewnież to czy docho-

dzi lub może dojść do naruszenia interesoacutew osoacuteb trzecich zwłaszcza właścicieli

sąsiednich nieruchomości213 Celem postępowania w sprawie wydania pozwo-

lenia na budowę jest zbadanie zgodności planowanej inwestycji z prawem

i z interesami podmiotoacutew ktoacuterych prawa inwestycja ta może naruszać Wyda-

nie decyzji służy więc ochronie wartości konstytucyjnych w tym wolności

i praw innych osoacuteb Powyższy cel uzasadnia nie tylko kontrolę organu władzy

publicznej w stosunku do przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlanego ale też

ingerencję w prawa podmiotoacutew legitymujących się tytułami do zagospodaro-

wania nieruchomości gruntowej przez jej zabudowę Osoby trzecie mają prawo

do ochrony przed ewentualnymi uciążliwościami związanymi z realizacją inwe-

stycji budowlanej214

Prawo budowlane zawęża jednak znaczenie pojęcia strony w stosunku do

definicji tego pojęcia przyjętej w Kodeksie postępowania administracyjnego

gdzie stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy po-

stępowanie albo każdy kto żąda czynności organu ze względu na swoacutej interes

prawny lub obowiązek215 Powyższe podyktowane zostało chęcią zmniejszenia

liczby uczestnikoacutew postępowania oraz liczby skarg i odwołań do organoacutew

administracji publicznej oraz sądoacutew administracyjnych a także chęcią ochrony

interesu inwestora

212 A Plucińska-Filipowicz Strona w sprawie o pozwolenie na budowę (art 28 ust 2 PrBudU) Nieruchomości 2015 Nr 8 213 Zob wyrok NSA z 18 lutego 1999 r IV SA 24497 214 Potwierdzeniem powyższego jest przepis art 5 ust 1 pkt 9 Prawa budowlanego nakazujący poszanowanie występujących w obszarze jego oddziaływania uzasadnio-nych interesoacutew osoacuteb trzecich Z punktu widzenia ochrony praw tych osoacuteb istotne zna-czenie ma zagwarantowanie im przez ustawodawcę właściwej procedury w ramach ktoacuterej możliwe będzie dochodzenie praw i uzyskanie ochrony interesoacutew Ochrona osoacuteb trzecich w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę polega na przyznaniu im mocą art 28 ust 2 Prawa budowlanego statusu strony w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę Przymiot strony w tym postępowaniu przyznany został oproacutecz inwestora właścicielom nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania planowanego obiektu 215 Por art 28 kpa oraz wyrok NSA dnia 13 stycznia 2017 r II OSK 100515 Legalis nr 1575599

Joanna Smarż

97

5 Decyzja o pozwoleniu na budowę i warunki odstąpienia od pozwo-

lenia

Treść pozwolenia na budowę została określona przez przepisy rozporzą-

dzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia 2016 r

w sprawie wzoroacutew wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbioacuterkę zgłoszenia

budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego oświadczenia

o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane

oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbioacuterkę216 Zgodnie z powyższym

pozwolenie na budowę powinno zawierać wszystkie elementy wymagane

zgodnie z art 107 kpa Dodatkowo zgodnie z art 36 ust 1 Prawa budowlane-

go w decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji architektoniczno-

budowlanej w razie potrzeby określa szczegoacutelne warunki zabezpieczenia

terenu budowy i prowadzenia roboacutet budowlanych czas użytkowania tymcza-

sowych obiektoacutew budowlanych terminy rozbioacuterki istniejących obiektoacutew bu-

dowlanych nieprzewidzianych do dalszego użytkowania tymczasowych obiek-

toacutew budowlanych szczegoacutełowe wymagania dotyczące nadzoru na budowie

oraz informacje o obowiązkach i warunkach dotyczących obowiązku uzyskania

pozwolenia na użytkowanie

Zamierzeniem ustawodawcy jest aby realizacja inwestycji następowała

według projektu zatwierdzonego przez organ administracji architektoniczno-

budowlanej w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budo-

wę Wobec powyższego inwestor związany jest treścią decyzji zatwierdzającej

konkretny projekt budowlany i w przypadku zamiaru wprowadzenia zmian

istotnych nie może ich samodzielnie zrealizować w sposoacuteb odmienny od

zatwierdzonego projektu Ustawodawca uznał bowiem że w przypadku zamia-

ru wprowadzenia zmian istotnych organ administracji architektoniczno-

budowlanej powinien mieć możliwość ponownego wypowiedzenia się w zakre-

sie projektu z uwzględnionymi zmianami

Realizacja inwestycji na podstawie pozwolenia na budowę jest

zazwyczaj jednak procesem trwającym wiele miesięcy a czasami nawet lat co

powoduje niejednokrotnie konieczność dokonania zmian lub też chęć

modyfikacji pewnych rozwiązań w stosunku do pierwotnych założeń Może to

dotyczyć zaroacutewno rozwiązań projektowych jak roacutewnież warunkoacutew wydanego

już

pozwolenia na budowę Ustawodawca przewidując taką możliwość zezwolił na

dokonanie określonych zmian bez dodatkowych wymogoacutew jeżeli będą miały

216 DzU z 2016 r poz 1493

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

98

one charakter zmian tzw nieistotnychrdquo W przypadku natomiast zamiaru

dokonania tzw zmian istotnychrdquo ustawodawca zastrzegł że wprowadzenie ich

wymaga zmiany pozwolenia na budowę Kwalifikacja tych zmian od zawsze

budziła jednak szereg wątpliwości i rozbieżności w zakresie oceny

dokonywanej przez organy administracji architektoniczno-budowlanej

nadzoru budowlanego oraz projektanta W celu ich wyeliminowania przepis

art 36a Prawa budowlanego regulujący przedmiotowe zagadnienie ulegał

częstym zmianom a ostatnie zostały wprowadzone przepisami ustawy z dnia

16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy otoczenia

prawnego przedsiębiorcoacutew217 Weszły one w życie z dniem 1 stycznia 2017 r

a ich charakter był istotny

Zgodnie z nowym brzmieniem ww przepisu nieistotne odstąpienie od

zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na

budowę ktoacutere nie wymaga uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budo-

wę218 jest dopuszczalne o ile nie dotyczy zakresu objętego projektem zagospo-

darowania działki lub terenu charakterystycznych parametroacutew obiektu bu-

dowlanego (kubatury powierzchni zabudowy wysokości długości szerokości

liczby kondygnacji zapewnienia warunkoacutew niezbędnych do korzystania z tego

obiektu przez osoby niepełnosprawne zmiany zamierzonego sposobu użytko-

wania obiektu budowlanego) oraz o ile nie wymaga uzyskania opinii uzgod-

nień pozwoleń innych dokumentoacutew wymaganych przepisami szczegoacutelny-

mi Natomiast w odniesieniu do inwestycji realizowanej na podstawie zgłosze-

nia z projektem istotne odstąpienie od takiego projektu od ktoacuterego organ ad-

ministracji architektoniczno-budowlanej nie wnioacutesł sprzeciwu jest dopusz-

czalne jedynie po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na budowę dotyczącej całego

zamierzenia budowlanego219

Jednocześnie ustawodawca wskazał że nie jest istotnym odstąpieniem

od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na

budowę zmiana wysokości szerokości lub długości obiektu budowlanego nie-

będącego obiektem liniowym jeżeli odstąpienie łącznie spełnia następujące

warunki nie przekracza 2 wysokości szerokości lub długości obiektu budow-

lanego określonych w projekcie budowlanym nie zwiększa obszaru oddziały-

wania obiektu nie mieści się w zakresie odstępstw o ktoacuterych mowa w ust 5

pkt 3-6 z wyjątkiem odstępstwa od projektowanych warunkoacutew ochrony prze-

ciwpożarowej jeżeli odstępstwo zostało uzgodnione z rzeczoznawcą do spraw

217 Dz U poz 2255 218 J Wszołek E Deszczka Decyzja o zmianie pozwolenia na budowę ndash charakter prawny i wybrane zagadnienia praktyczne MOP 2016 Nr 1 219 Por art 36a ust 1a Prawa budowlanego

Joanna Smarż

99

zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz nie narusza przepisoacutew techniczno-

budowlanych

Osobą dokonującą kwalifikacji planowanego odstąpienia jest w pierw-

szej kolejności projektant jako autor projektu Dokonuje on kwalifikacji zamie-

rzonego odstąpienia a w przypadku uznania że jest ono nieistotne obowiąza-

ny jest zamieścić w projekcie budowlanym odpowiednie informacje ewentual-

nie rysunek i opis dotyczące tego odstąpienia Skorelowane jest to z podsta-

wowymi obowiązkami projektanta określonymi w art 20 ust 1 pkt 4 lit b

Prawa budowlanego ktoacutery nakłada na projektanta obowiązek sprawowania

nadzoru autorskiego na żądanie inwestora lub właściwego organu w zakresie

uzgadniania możliwości wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do

przewidzianych w projekcie zgłoszonych przez kierownika budowy lub inspek-

tora nadzoru inwestorskiego

Kwalifikacja zamierzonego odstąpienia dokonana przez projektanta nie

ma jednak charakteru wiążącego dla organu administracji architektoniczno-

budowlanej jak i dla organu nadzoru budowlanego Stąd też organy te kwe-

stionują niejednokrotnie ustalenia dotyczące oceny zmian dokonanych przez

projektantoacutew220 co może skutkować podjęciem przez te organy przewidzia-

nych prawem działań Za ewentualne szkody poniesione na skutek takiej nie-

prawidłowej kwalifikacji odstąpienia projektant ponosi odpowiedzialność wo-

bec inwestora221

Konsekwencją istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budow-

lanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na budowę bez uzyskania decyzji

o zmianie pozwolenia na budowę jest uchylenie decyzji o pozwoleniu na budo-

wę Inwestor nie będzie moacutegł woacutewczas przystąpić do kontynuowania roboacutet

budowlanych Wznowienie budowy w takiej sytuacji może nastąpić dopiero po

wydaniu decyzji o pozwoleniu na wznowienie roboacutet budowlanych

Sygnalizowana już długość procesu budowlanego powoduje niejedno-

krotnie zmianę planoacutew inwestora i to nie tylko w zakresie przyjętych pierwot-

nie rozwiązań projektowych ale także w ogoacutele związanych z realizacją inwe-

stycji Niejednokrotnie zdarza się bowiem że inwestor rezygnuje z dalszego

prowadzenia inwestycji Ustawodawca dopuszcza w takiej sytuacji możliwość

przeniesienia pozwolenia na budowę na rzecz innego podmiotu jeżeli przyjmu-

je on wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz złoży oświadczenie o posia-

danym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane Istotą

takiej decyzji jest umożliwienie innemu podmiotowi kontynuowania roboacutet

220 Por np wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r II OSK 22411 Legalis nr 780008 i WSA z dnia 13 lipca 2016 r II SAGl 9516 Legalis nr 1541456 221 Por wyrok WSA z dnia 9 lipca 2015 r II SAWr 35815 Legalis nr 1390753

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

100

budowlanych Jeżeli zatem roboty te zostały już wykonane wydawanie decyzji

o przeniesieniu pozwolenia na budowę byłoby bezcelowe Organem właściwym

w tym zakresie jest organ administracji architektoniczno-budowlanej ktoacutery

wydał decyzję zaś stronami postępowania o przeniesienie pozwolenia na

budowę są wyłącznie podmiot na rzecz ktoacuterego została wydana decyzja oraz

podmiot na rzecz ktoacuterego ma być przeniesione pozwolenie Organ nie może

odmoacutewić przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu w przypadku

spełnienia wszystkich warunkoacutew Zaroacutewno przeniesienie pozwolenia jak i od-

mowa następuje w formie decyzji

6 Budowa obiektoacutew budowlanych

Inwestycja powinna być rozpoczęta niezwłocznie po uzyskaniu pozwole-

nia na budowę W przeciwnym przypadku decyzja o pozwoleniu na budowę

może stracić ważność Jak zastrzega bowiem ustawodawca pozwolenie wygasa

jeżeli budowa nie została rozpoczęta przed upływem 3 lat od dnia w ktoacuterym

decyzja ta stała się ostateczna lub budowa została przerwana na czas dłuższy

niż 3 lata Rozpoczęcie albo wznowienie budowy po wygaśnięciu decyzji może

nastąpić po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę albo decyzji

o wznowieniu roboacutet budowlanych222

Przyjmuje się że rozpoczęcie budowy następuje z chwilą podjęcia prac

przygotowawczych na terenie budowy czyli z chwilą wytyczenia geodezyjnego

obiektoacutew w terenie wykonania niwelacji terenu zagospodarowania terenu

budowy wraz z budową tymczasowych obiektoacutew wykonania przyłączy do sieci

infrastruktury technicznej na potrzeby budowy Katalog tych prac ma charak-

ter zamknięty co oznacza że tylko wymienione prace traktuje się jako przygo-

towawcze Przedmiotowe zastrzeżenie jest bardzo istotne ponieważ prace

przygotowawcze mogą być wykonywane wyłącznie na terenie objętym pozwo-

leniem na budowę lub zgłoszeniem223

Może się zdarzyć że do wykonania roboacutet niezbędne będzie wejście na

teren sąsiedniej nieruchomości lub zajęcie pasa drogowego Woacutewczas inwestor

przed rozpoczęciem roboacutet zobowiązany jest uzyskać zgodę właściciela sąsied-

niej nieruchomości budynku lub lokalu na takie wejście Dodatkowo inwestor

222 A Legat Stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo 2010 Nr 9 oraz A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9 223 Wyrok WSA z dnia 6 kwietnia 2016 r II SALu 95915 Legalis nr 1477204

Joanna Smarż

101

zobowiązany jest uzgodnić przewidywany sposoacuteb zakres terminy korzystania

z tych obiektoacutew a także ewentualną rekompensatę z tego tytułu224

Zasadą jest korzystanie z sąsiedniej nieruchomości za zgodą jego właści-

ciela jeżeli jednak między inwestorem a właścicielem nieruchomości sąsiedniej

nie dojdzie do zawarcia porozumienia w tym zakresie inwestor może złożyć do

organu administracji architektoniczno-budowlanej wniosek o zezwolenie na

wejście na teren sąsiedniej nieruchomości Warunkiem uruchomienia tego try-

bu jest wykazanie przez inwestora iż nie udało mu się osiągnąć porozumienia

z właścicielem sąsiedniej nieruchomości Organ jest zobowiązany ustosunko-

wać się do takiego wniosku w terminie czternastu dni co ma na celu niebloko-

wanie inwestycji

Podobnie do wykonywania robot budowlanych może być wymagane za-

jęcie pasa drogowego lub jego części Może to nastąpić dopiero po spełnieniu

wymagań określonych w odrębnych przepisach225 Zajęcie pasa drogowego

wymaga uzyskania zezwolenia zarządcy drogi w formie decyzji administracyj-

nej Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę ktoacuterej wysokość określana

jest w zezwoleniu Dodatkowo zajmujący pas drogowy ma obowiązek zapewnić

bezpieczne warunki ruchu i przywroacutecić pas do poprzedniego stanu użyteczno-

ści w określonym terminie Za niedotrzymanie warunkoacutew określonych

w zezwoleniu oraz za zajęcie pasa drogi bez zezwolenia zarządca drogi wymie-

rza karę w wysokości 10-krotności opłaty za jego zajęcie

7 Prowadzenie roboacutet budowlanych niezgodnie z projektem lub

przepisami

Prowadzenie roboacutet budowlanych bez wymaganego pozwolenia na budo-

wę (art 48) bez zgłoszenia lub pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy

organ (art 49b) nazywane jest samowolą budowlaną Inną nieprawidłowością

jest wykonywanie roboacutet budowlanych niezgodnie z prawem (art 50-51)

Z zasady w przypadku wybudowania lub budowania obiektu budowla-

nego bądź jego części bez wymaganego pozwolenia na budowę organ nadzoru

budowlanego zobowiązany jest nakazać rozbioacuterkę tego obiektu lub jego części

chyba że możliwa jest legalizacja Może ona nastąpić wyłącznie po ziszczeniu

się łącznie trzech warunkoacutew tj kiedy budowa jest zgodna z przepisami o pla-

224 A Plucińska-Filipowicz T Filipowicz A Kosicki Budowa przy granicy sąsiada bdquoNieruchomościrdquo 2017 Nr 6 225 Por art 40 ustawy z 21 marca 1985 r o drogach publicznych DzU z 2016 poz 1440 oraz rozporządzenia Rady Ministroacutew z dnia 1 czerwca 2004 r w sprawie określe-nia warunkoacutew udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego DzU z 2016 poz 1264

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

102

nowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym a zwłaszcza z przepisami planu

miejscowego226 nie narusza przepisoacutew w tym techniczno-budowlanych

w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego

części do stanu zgodnego z prawem inwestor dokona opłaty legalizacyjnej227

W procesie legalizacji niezbędne jest roacutewnież przedstawienie dokumentoacutew

ktoacutere składane są przy występowaniu o wydanie decyzji o pozwoleniu na bu-

dowę Nieprzedłożenie tych dokumentoacutew skutkuje wydaniem decyzji o nakazie

rozbioacuterki całości lub części obiektu budowlanego

Właściwy organ nadzoru budowlanego czyli powiatowy inspektor nad-

zoru budowlanego przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu

budowlanego i udzielenia pozwolenia na wznowienie roboacutet budowlanych bada

spełnienie wszystkich wymagań i w przypadku ich spełnienia ustala wysokość

opłaty legalizacyjnej228

W przypadku spełnienia obowiązkoacutew określonych przez organ nadzoru

budowlanego postępowanie prowadzone jest pod kątem zatwierdzenia projek-

tu budowlanego i wydania pozwolenia na wznowienie roboacutet budowlanych je-

żeli budowa nie została zakończona Natomiast jeśli budowa została już zakoń-

czona spełnienie nałożonych obowiązkoacutew jest wnioskiem jedynie o wydanie

decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego

Należy jednak zwroacutecić uwagę że wydając decyzję o legalizacji samowoli

budowlanej organ nadzoru budowlanego musi nałożyć na inwestora obowią-

zek uzyskania pozwolenia na użytkowanie zalegalizowanego obiektu co należy

uznać za dodatkowy wymoacuteg niezbędny do przystąpienia do użytkowania obiek-

tu realizowanego w warunkach samowoli budowlanej

Procedura legalizacji budowy prowadzonej bez zgłoszenia bądź pomimo

wniesienia sprzeciwu przez organ jest analogiczna jak przy legalizacji z art 48

z pewnymi wyjątkami a mianowicie w art 49b określony jest 30-dniowy ter-

min na uzupełnienie dokumentoacutew oraz podana została wysokość opłaty legali-

zacyjnej - w zależności od kategorii obiektu wynosi 2 500 - 5 000 zł Natomiast

w przypadku legalizacji obiektu realizowanego bez wymaganego pozwolenia na

budowę albo bez wymaganego zgłoszenia albo pomimo wniesienia sprzeciwu

do tego zgłoszenia brak wskazania jednego terminu ktoacutery ustalany jest indy-

226 A Plucinska-Filipowicz Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jako dokument wymagany do legalizacji samowoli budowlanej - orzecznictwo NSA Nie-ruchomości 2008 Nr 6 227 Wyrok WSA z dnia 30 czerwca 2016 r II SAOp 12416 Legalis nr 1483890 228 Stawka opłaty legalizacyjnej wynosząca 500 zł ulega woacutewczas 50-krotnemu podwyższeniu

Joanna Smarż

103

widualnie w każdym przypadku Podobnie opłata legalizacyjna wymierzana jest

każdorazowo z uwzględnieniem rodzaju i kategorii obiektu budowlanego

Nieco inne postępowanie prowadzone jest w przypadku prowadzenia

roboacutet budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego w sposoacuteb istotnie

odbiegający od ustaleń i warunkoacutew określonych w pozwoleniu na budowę lub

określony w przepisach Nie mamy woacutewczas do czynienia z samowolą budow-

laną w rozumieniu art 48 lecz z dopuszczeniem się innych nieprawidłowości

ktoacutere w tzw postępowaniu naprawczym należy doprowadzić do stanu zgodne-

go z prawem W takiej sytuacji właściwy organ wstrzymuje postanowieniem

prowadzenie roboacutet budowlanych i orzeka o doprowadzeniu obiektu budowla-

nego do stanu poprzedniego lub nakaz rozbioacuterki229

8 Przystąpienie do użytkowania

Z zasady do użytkowania obiektu budowlanego na ktoacuterego wzniesienie

jest wymagane pozwolenie na budowę można przystąpić po zawiadomieniu

właściwego organu o zakończeniu budowy jeżeli organ ten w terminie czter-

nastu dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosi sprzeciwu w drodze

decyzji230 Jest to tzw milcząca zgoda organu nadzoru budowlanego w sytuacji

gdy nie stwierdzi on aby zgłoszony przez inwestora obiekt budowlany został

wykonany z naruszeniem projektu budowlanego warunkoacutew pozwolenia na

budowę lub przepisoacutew prawa231 Nie ma jednak przeszkoacuted aby w przypadku

braku zastrzeżeń w zakresie wykonania obiektu organ nadzoru powiadomił

pisemnie inwestora o możliwości przystąpienia do użytkowania obiektu nie

czekając na upływ określonego terminu

Stwierdzenie przez właściwy organ nadzoru budowlanego naruszeń

w wykonaniu zgłoszonego przez inwestora obiektu budowlanego umożliwia

temu organowi zgłoszenie sprzeciwu ktoacutery następuje w formie decyzji admini-

stracyjnej

W ściśle określonych przypadkach samo zawiadomienie o przystąpieniu

do użytkowania nie będzie wystarczające a ustawodawca wymaga uzyskania

pozwolenia na użytkowanie Z sytuacją taką mamy do czynienia 1) w przypad-

229 A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz I Nieruchomości 2014 Nr 7 oraz A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9 230 Wskazany termin uległ skroacuteceniu z 21dni przepisami ustawy z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443 231 Por red Z Niewiadomski Prawo budowlane Komentarz 2016el

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

104

kach określonych kategorii obiektu wskazanych w ustawie232 2) jako konse-

kwencja prowadzenia procedury legalizacji samowoli budowlanej oraz

3) w przypadku zamiaru przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego

przed wykonaniem wszystkich roboacutet budowlanych W każdym z tych przypad-

koacutew przed przystąpieniem do użytkowania należy uzyskać ostateczną decyzję

o pozwoleniu na użytkowanie

Inwestor w stosunku do ktoacuterego nałożono obowiązek uzyskania pozwo-

lenia na użytkowanie obiektu budowlanego jest obowiązany zawiadomić

zgodnie z właściwością wynikającą z przepisoacutew szczegoacutelnych organy Pań-

stwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Państwowej Straży Pożarnej o zakończeniu

budowy obiektu budowlanego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania

Organy te zajmują stanowisko w sprawie zgodności wykonania obiektu budow-

lanego z projektem budowlanym w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez

nie zawiadomienia o zakończeniu budowy Niezajęcie stanowiska w tym termi-

nie traktuje się jak niezgłoszenie sprzeciwu lub uwag jest to tzw milcząca zgo-

da organu

Ważnym elementem poprzedzającym wydanie decyzji o pozwoleniu na

użytkowanie jest przeprowadzenie obowiązkowej kontroli Powinna ona na-

stąpić w terminie 21 dni od dnia doręczenia wezwania inwestora O terminie

kontroli inwestor powinien zostać zawiadomiony w terminie 7 dni od dnia

doręczenia wezwania tak aby moacutegł w niej uczestniczyć Z kontroli organ nad-

zoru sporządza protokoacuteł ktoacutery powinien być przechowany przez cały okres

istnienia obiektu budowlanego

Podsumowanie

Prawidłowa realizacja procesu budowlanego wymaga spełnienia licz-

nych warunkoacutew wynikających nie tylko z przepisoacutew Prawa budowlanego ale

także szeregu innych ustaw wpływających na ten proces Powyższe utrudnia

właściwe zrozumienie i stosowanie tych regulacji Stan ten dodatkowo kompli-

kuje znaczna liczba zmian w obszarze tego prawa

Celem ostatnich zmian Prawa budowlanego było uproszczenie procesu

budowlanego oraz wyeliminowanie pojawiających się wątpliwości Cel ten

w przypadku wielu rozwiązań został osiągnięty co należy ocenić pozytywnie

232 Określenie kategorii obiektu budowlanego następuje w pozwoleniu na budowę co wyklucza dowolność przy określeniu obowiązkoacutew inwestora związanych ze sposobem zakończenia procesu budowlanego Inwestor już od początku realizacji inwestycji wie w jaki sposoacuteb będzie obowiązany ją zakończyć

Joanna Smarż

105

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane Dz U z 2017 r poz 1332

Ustawa z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r o samorządach zawodowych

architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa Dz U z 2016 r poz 1725

Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz

niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443

Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy

otoczenia prawnego przedsiębiorcoacutew Dz U poz 2255

Ustawa z 21 marca 1985 r o drogach publicznych DzU z 2016 poz 1440

Ustawa z dnia 9 maja 2014 r o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektoacuterych

zawodoacutew regulowanych Dz U z 2014 r poz 768

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z 1 czerwca 2004 r w sprawie określenia wa-

runkoacutew udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego DzU z 2016 poz

1264

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie

warunkoacutew technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich

usytuowanie Dz U z 2015 r poz 1422

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16

sierpnia 1999 r w sprawie warunkoacutew technicznych użytkowania budynkoacutew

mieszkalnych Dz U Nr 74 poz 836 ze zm

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 25 listopada 2010 r w sprawie

obiektoacutew i roboacutet budowlanych w sprawach ktoacuterych organem pierwszej

instancji jest wojewoda DzU Nr 235 poz 1539

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia

2016r w sprawie wzoroacutew wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbioacuterkę

zgłoszenia budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego

oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele

budowlane oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbioacuterkę DzU z 2016

r poz 1493

Orzecznictwo

Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2002 r II SAKa 50801 Legalis nr 99207

Wyrok NSA z dnia 16 września 2011 r II OSK 136610 Legalis nr 819811

Wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r II OSK 22411 Legalis nr 780008

Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2013 r II SAOl 43213 Legalis nr 755381

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia

2014 r I ACa 63914 Legalis nr 1186572

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

106

Wyrok WSA z dnia 9 lipca 2015 r II SAWr 35815 Legalis nr 1390753

Wyrok WSA z dnia 6 kwietnia 2016 r II SALu 95915 Legalis nr 1477204

Wyrok WSA z dnia 30 czerwca 2016 r II SAOp 12416 Legalis nr 1483890

Wyrok WSA z dnia 13 lipca 2016 r II SAGl 9516 Legalis nr 1541456

Wyrok WSA z dnia 2 sierpnia 2016 r II SAOp 25916 Legalis nr 1558116

Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2016 r II OSK 33615 Legalis nr 1554672

Wyrok WSA z dnia 8 września 2016 r II SARz 168015 Legalis nr 1545721

Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2016 r II GSK 122415 Legalis nr 1554911

Wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2017 r II SAŁd 49016 Legalis nr 1567628

Wyrok NSA dnia 13 stycznia 2017 r II OSK 100515 Legalis nr 1575599

Wyrok WSA z dnia 13 stycznia 2017 r II SAŁd 79416 Legalis nr 1568460

Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r II OSK 268115 Legalis nr 1605448

Wyrok WSA z dnia 20 kwietnia 2017 r II SABOp 6317 Legalis nr 1600903

Literatura

Grabowska-Toś A Sobol M Dysponowanie nieruchomością na cele budowlane ndash

glosa ndash II OPS 210 Nieruchomości 2011 Nr 10

Kosicki A Kara za nieterminowe wydanie pozwolenia na budowę

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Kuźma G Tymiec R Prawo budowlane Komentarz 2017el

Legat A Stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo

2010 Nr 9

Niewiadomski Z Asman T Dessoulavy-Śliwiński J Janiszewska-Kuropatwa

E Plucińska-Filipowicz A Siegień J Prawo budowlane Komentarz 2016el

Niewiadomski Z Prawo budowlane Komentarz 2016el

Plucińska-Filipowicz A Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania

terenu jako dokument wymagany do legalizacji samowoli budowlanej - orzecz-

nictwo NSA bdquoNieruchomościrdquo 2008 Nr 6

Plucińska-Filipowicz A Strona w sprawie sprzeciwu do zgłoszenia budowy

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 1

Plucińska-Filipowicz A Kara za zwłokę w wydaniu pozwolenia na budowę

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Plucińska-Filipowicz A Kosicki A Filipowicz T Postępowanie naprawcze ndash

wybrane zagadnienia cz I bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 7

Plucińska-Filipowicz A Kosicki A Filipowicz T Postępowanie naprawcze ndash

wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9

Plucińska-Filipowicz A Strona w sprawie o pozwolenie na budowę (art 28 ust 2

PrBudU) bdquoNieruchomościrdquo 2015 Nr 8

Joanna Smarż

107

Plucińska-Filipowicz A Filipowicz T Kosicki A Budowa przy granicy sąsiada

bdquoNieruchomościrdquo 2017 Nr 6

Smarż J Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Ku-

łak-Krzysiak J Parchomiuk Służąc dobru wspoacutelnemu Lublin 2016

Smarż J Pozwolenie na budowę versus zgłoszenie z projektemrdquo w świetle obo-

wiązujących przepisoacutew (w) J Smarż (red) Nieruchomości ndash aktualne proble-

my prawne Radom 2016

Smarż J Korzyści i zagrożenia wynikające z realizacji inwestycji na podstawie

zgłoszenia z projektem bdquoBudownictwo i Prawordquo 2016 nr 3 s 6-8

Smarż J Wymoacuteg ostatecznościrdquo decyzji o pozwoleniu na budowę w świetle

obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa bdquoBudownictwo i Prawordquo

2017 nr 3 s 3-6

Woliński J Wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele

budowlane bdquoNieruchomościrdquo 2013 Nr 4

Wszołek J Deszczka E Decyzja o zmianie pozwolenia na budowę ndash charakter

prawny i wybrane zagadnienia praktyczne MOP 2016 Nr 1

108

mgr Paweł Śwital233

Dostęp do informacji publicznej

Access to public information

Streszczenie

Celem opracowania jest przedstawienie prawa dostępu do informacji

publicznej Autor przedstawia definicję informacji co zakłada jawność administra-

cji prawo dostępu do informacji prawne podstawy dostępu do informacji publicz-

nej dostęp do informacji na gruncie prawa samorządu terytorialnego oraz dostęp do

informacji o osobach sprawujących funkcje publiczne W pracy zostaje wykorzysta-

na metoda dogmatyczno ndash prawna oraz metoda funkcjonalizmu prawniczego

Słowa kluczowe

informacja informacja publiczna jawność administracji

Summary

The aim of the study is to present the right of access to public information

The author presents the definition of information which implies disclosure of the

administration the right of access to information the legal basis for access to pub-

lic information access to information under the law of local self-government and

access to information on persons exercising public functions The work is based on

the dogmatic and legal method and the method of legal functionalism

Keywords

information public information transparency of administration

1 Definicja informacji

Dostęp do informacji publicznej stanowi jedną z podstawowych zasad

wspoacutełczesnej demokracji i społeczeństwa obywatelskiego234

Informacja to pojęcie

złożone ktoacutere nie posiada jednej powszechnie obowiązującej definicji235

P Fajgiel-

233 Asystent Katedra Prawa Zakład Prawa Publicznego Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu 234 T R Aleksandrowicz Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej Warszawa 2002 s 7 235 Tak min P Fajgielski Informacja w administracji publicznej Prawne aspekty gromadzenia udostępniania i ochrony Wrocław 2007 s 13 J Janowski Informatyka

Dostęp do informacji publicznej

109

ski przyjął definicję zgodnie z ktoacuterą informacja w administracji publicznej jest

bdquowiedzą odnoszącą się do podmiotoacutew przedmiotoacutew działań faktoacutew czy stanoacutew

ktoacutera stanowi istotny czynnik umożliwiający działania organoacutew administracji pu-

blicznej lub efekt tych działańrdquo236

J Janowski zwraca uwagę na następujące możli-

we podejścia do definiowania informacji bdquoPo pierwsze będzie to podejście intuicyj-

ne ktoacutere polega na posługiwaniu się terminem informacja bez wskazywania na

jakąkolwiek jej definicję czy interpretację Po drugie podejście systemowe według

ktoacuterego termin informacja używany jest po jego wcześniejszym zdefiniowaniu

w określonej konwencji i po dostosowaniu do potrzeb danej dziedziny czy sytuacji

Po trzecie opisowe posługiwanie się terminem informacja podanie jej cech własno-

ści itd ale bez jej systematycznego definiowaniardquo237

G Szpor pisze o możliwości

interdyscyplinarnego ujęcia informacji zgodnie z ktoacuterym informacja jest przenoszo-

nym dobrem materialnym zmniejszającym niepewność238

K Celarek pisze że

bdquoinformacja jest surowcem i dobrem gospodarczym jest jednocześnie podstawą

wiedzy i dobrem kulturowym jest jednak roacutewnież czynnikiem władzy a zatem

narzędziem planowaniardquo239

Administracja publiczna w toku swojego działania posługuje się roacuteżnymi

rodzajami informacji I Lipowicz wyroacuteżnia następujące zasoby informacyjne admi-

nistracji stały zasoacuteb informacji dotyczący obywatela nieruchomości infrastruktury

danego terenu informacje ktoacutere dostarczają strony (świadkowie) w toku postępo-

wania administracyjnego i ktoacutere są wykorzystywane przez administrację w procesie

decyzyjnym informacje ktoacutere gromadzi organ celem wydania rozstrzygnięcia takie

jak ekspertyzy oględziny czy opinie informacje dotyczące podjętych już przez

administrację decyzji a także rozstrzygnięć podjętych przez inne organy na przy-

kład sądy informacje dotyczące aktoacutew normatywnych i polityki administracyjnej

informacje normatywnerdquo240

prawnicza Warszawa 2011 s 19 W Taras Informowanie obywateli przez administrację Warszawa 1992 s 8 236 P Fajgielski Informacja w administracjihellip op cit s 14-15 237 J Janowski Informatyka prawnicza opcit s 29 238 G Szpor Pojęcie informacji a zakres ochrony danych (w) P Fajgielski (red) Ochrona danych osobowych z perspektywy dziesięciolecia Lublin 2008 s 17 239 K Celarek Prawo informacyjne Problem badawczy teorii prawa administracyjnego Warszawa 2013 s 104 240 I Lipowicz Zagadnienia prawne obiegu informacji (w) G Szpor (red) Informacja i informatyka w administracji publicznej Katowice 1993 s 17

Paweł Śwital

110

2 Jawność administracji publicznej

Jawność ndash jako zasada działania władzy publicznej w tym administracji

publicznej w demokratycznym państwie ndash może być uznawana za wzorzec działa-

nia tej władzy ktoacutery ulega przekształceniom wraz ze zmianami występującymi

w życiu społecznym241

Działalność władz publicznych stanowi naturalny przedmiot

zainteresowania społeczeństwa Zainteresowanie to jeśli tylko zagwarantowana jest

możliwość uzyskania informacji publicznej przyczynia się do powstania wiedzy

ktoacutera w realiach państwa demokratycznego powinna mieć przełożenie min na

decyzje polityczne obywateli wyrażane w wyborach czy referendach Bez względu

jednak na cel pozyskania wiedzy czy faktyczne jej poacuteźniejsze wykorzystanie stwier-

dzić należy że dążenie do uzyskania wiedzy o działalności władzy silnie wiąże się

z człowieczeństwem i jest uzasadnione bdquopotrzebą realizacji innych praw wynikają-

cych z natury ludzkiejrdquo242

Jak zauważa J Supernat bdquoadministracja publiczna dyspo-

nuje ogromną ilością informacji posiadając nawet w niektoacuterych dziedzinach życia

społecznego monopol na informacje Dzięki temu możliwe jest wykorzystywanie

informacji przez administracje celem oddziaływania na jej otoczenie oraz w celu

realizacji zadań publicznychrdquo243

3 Prawo do informacji publicznej

Prawo do informacji publicznej ma charakter fundamentalny zyskało w tej

sytuacji ochronę zaroacutewno prawa międzynarodowego jak i prawa krajowego244

Samo określenie prawa do informacji bez odwoływania się do konkretnych aktoacutew

normatywnych może nasuwać pewne wątpliwości W literaturze określa się je bdquojako

prawo do poszukiwania domagania się otrzymywania i rozpowszechniania infor-

macji do informowania i bycia informowanymrdquo245

M Bernaczyk podkreśla z kolei

241 A Piskorz ndash Ryń Pojęcie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w świetle dyrektywy 200398WE bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 34 242 M Bernaczyk Prawo do informacji publicznej w Polsce i na świecie Warszawa 2014 s 136 243 J Supernat Informacyjne instrumenty działania administracji publicznej (w) J Łukasiewicz (red) Nauka administracji wobec wyzwań wspoacutełczesnego państwa prawa Międzynarodowa Konferencja Naukowa Cisna 2-4 czerwca 2002 r Rzeszoacutew 2002 s 487 244 I Kamińska M Rozbicka ndash Ostrowska Ustawa o dostępie do informacji publicznej Komentarz Warszawa 2016 s 17 245 T Goacuterzyńska Geneza i rozwoacutej prawa do informacji E Pierzchała M Woźniak (red) Dostęp do informacji publicznej w Polsce i w Europie wybrane zagadnienia prawne Opole 2010 s 13

Dostęp do informacji publicznej

111

że prawo do informacji bdquoobejmuje uprawnienie do zaznajomienia się i skorzystania

z pierwotnego źroacutedła utrwalającego przebieg wydarzeńrdquo246

Jest ono także prawem podstawowym Unii Europejskiej W prawie unijnym

prawo do informacji w znaczeniu bdquowolności poszukiwania otrzymywania i przeka-

zywania informacji i ideirdquo obejmuje zaroacutewno dostęp do dokumentoacutew organoacutew Unii

jak i pewne minimum standardoacutew w zakresie korzystania z informacji publicznych

w państwach członkowskich Prawa te wynikają z art 15 ust 3 Traktatu o funkcjo-

nowaniu Unii Europejskiej247

ktoacuterego postanowienia rozwija Rozporządzenie (WE)

nr 10492001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r w sprawie

publicznego dostępu do dokumentoacutew Parlamentu Europejskiego Rady i Komisji

oraz Dyrektywa 200398WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada

2003 r w sprawie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego

Prawo do informacji stało się jednym z praw człowieka przyjętym przez

wspoacutelnotę międzynarodową248

Zaliczenie prawa do informacji publicznej za jedno

z praw człowieka ma istotne znaczenie dla ukształtowania normatywnych ram reali-

zacji tego prawa w poszczegoacutelnych państwach Ma to swoje przełożenie tak na for-

mę aktu w ktoacuterym gwarantowane jest prawo do informacji publicznej jak i na treść

regulacji a wreszcie uwzględniane jest roacutewnież na etapie realizacji tego prawa

np w orzecznictwie sądowym Konsekwencją przyjęcia że prawo do informacji jest

prawem o szczegoacutelnej randze wynikającej z zakwalifikowania go do kręgu praw

człowieka jest dążenie do jego konstytucjonalizacji249

Prawo do informacji stanowi

instrument urzeczywistniania szeroko pojętej jawności ktoacutera bdquojest często lekcewa-

żona jako środek ktoacutery uśmierza lub łagodzi niepokoje powodowane niedostępno-

ścią nieznajomością rzeczy niosąc ze sobą bdquoogromne znaczenie psychologiczne

i socjologiczne250

246 M Bernaczyk Prawo do informacji publicznej hellip op cit s 33 247 Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dz U 2004 Nr 90 poz 864 ze zm 248 M Jaśkowska Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego Toruń 2002 s 7 249 R Chruściak Konstytucjonalizacja prawa do informacji publicznej ndash uwagi na tle art 61 Konstytucji RP E Gdulewicz W Orłowski S Patyra(red) 25 lat transformacji ustrojowej w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Warszawa 2015 s 327-340 250 T Goacuterzyńska Kilka słoacutew o prawie do informacji i zasadzie jawności (w) A Łopatka A Wroacutebel S Kiewlicz (red) Państwo prawa Administracja Sądownictwo Prace dedykowane Prof dr hab Januszowi Łetowskiemu w 60 rocznicę urodzin Warszawa 1999 s 116-117

Paweł Śwital

112

4 Prawne podstawy dostępu do informacji publicznej

Reguły i procedury realizacji dostępu do informacji publicznej określa Kon-

stytucja oraz ustawa z 6 września 2001 r o dostępie do informacji publicznej251

Zakres podmiotowy i przedmiotowy pojęcia bdquoinformacja publiczna określiła Kon-

stytucja w art 61 ust 1 i ust 2 wskazując zarazem warunki dopuszczalnych ograni-

czeń (w art 61 ust 3) Rekonstruując pojęcie informacji publicznej na podstawie art

61 ust 1 Konstytucji należy posługiwać się przede wszystkim kryterium podmio-

towym uznając że jest nim działalność organoacutew władzy publicznej oraz innych

osoacuteb pełniących funkcje publiczne Należy jednak zgodzić się z poglądami tych

przedstawicieli doktryny ktoacuterzy uważają że bdquow art 61 ust 1 Konstytucji określony

został także zakres przedmiotowy pojęcia informacji publicznej Przedmiotem in-

formacji publicznej w przypadku organoacutew władzy publicznej i osoacuteb pełniących

funkcje publiczne jest ich działalność Zwraca się roacutewnież uwagę że związek

przedmiotu informacji ze sprawowaniem funkcji publicznej powinien być wyraźny

i rzeczywisty choć nie musi być bezpośredni252

M Jaśkowska stanęła na stanowi-

sku zgodnie z ktoacuterym bdquopojęcie informacji publicznej nie może być [] rozpatrywa-

ne wyłącznie na tle art 1 ustawy bez uwzględnienia treści art 61 Konstytucji

Zastosowana wykładnia językowa mogłaby bowiem prowadzić do zbyt wąskiego

rozumienia tego terminu Powodowałoby to że jako informację publiczną traktowa-

no by każdą wiadomość odnoszoną do sprawy publicznej czyli sprawy dotyczącej

pewnej zbiorowości Nie obejmowano by więc tym pojęciem informacji odnoszącej

się do spraw indywidualnych rozstrzyganych przykładowo decyzją administracyjną

chyba że wystąpiłyby elementy publiczne w kręgu stron postępowania253

Ustawa z 6 września 2001 r o dostępie do informacji publicznej (dalej

udip) poszerza zakres tego prawa pod względem podmiotowym (podmioty

uprawnione do otrzymania oraz zobowiązane do udzielenia informacji) i przedmio-

towym (zakres informacji podlegających udostępnieniu) lecz nie jest wolna od wad

Jej słabością jest nadużywanie pojęć niedookreślonych trudnych do jednoznacznej

wykładni Pozytywem jest zaś określenie prawa do informacji jako roszczenia do

władz i podmiotoacutew wykonujących zadania publiczne o udostępnienie informacji

Ustawa koncentruje się na technicznych sposobach i procedurze udostępniania

informacji publicznej (aspekt formalny jawności życia publicznego) nie wprowadza

jednak rozwiązań zapewniających przejrzystość i zrozumiałość udzielanej informa-

251 Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o dostępie do informacji publicznej tj Dz U 2016 poz 1764 ze zm dalej jako udip 252 K Karsznicki Kryteria dostępu do informacji publicznej bdquoProkuratura i Prawordquo 2015 nr 12 s 112-113 253 M Jaśkowska Dostęp do informacji w świetle orzecznictwa op cit s 26-27

Dostęp do informacji publicznej

113

cji (aspekt materialny jawności)254

Należy podkreślić iż przepisy udip nie mogą

stanowić podstawy do uzyskania informacji wyłącznie dla realizacji prywatnych

jednostkowych interesoacutew ktoacutere nie służą jednocześnie interesowi społecznemu255

Ocena czy określona informacja stanowi informację publiczną w rozumieniu przepi-

soacutew udip nie może być odmienna w zależności od tego kto ubiega się o jej udo-

stępnienie256

Udostępnieniu podlega informacja publiczna w szczegoacutelności o

1) polityce wewnętrznej i zagranicznej w tym o a) zamierzeniach działań władzy

ustawodawczej oraz wykonawczej b) projektowaniu aktoacutew normatywnych

c) programach w zakresie realizacji zadań publicznych sposobie ich realizacji

wykonywaniu i skutkach realizacji tych zadań

2) podmiotach o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 w tym o a) statusie prawnym lub

formie prawnej b) organizacji c) przedmiocie działalności i kompetencjach

d) organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach

e) strukturze własnościowej podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 pkt 3-5

f) majątku ktoacuterym dysponują

3) zasadach funkcjonowania podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 w tym

o a) trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych b) trybie

działania państwowych osoacuteb prawnych i osoacuteb prawnych samorządu terytorialnego

w zakresie wykonywania zadań publicznych i ich działalności w ramach gospodarki

budżetowej i pozabudżetowej c) sposobach stanowienia aktoacutew publicznoprawnych

d) sposobach przyjmowania i załatwiania spraw e) stanie przyjmowanych spraw

kolejności ich załatwiania lub rozstrzygania f) prowadzonych rejestrach ewiden-

cjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawar-

tych g) naborze kandydatoacutew do zatrudnienia na wolne stanowiska w zakresie

określonym w przepisach odrębnych

4) danych publicznych w tym a) treść i postać dokumentoacutew urzędowych

w szczegoacutelności ndash treść aktoacutew administracyjnych i innych rozstrzygnięć ndash

dokumentacja przebiegu i efektoacutew kontroli oraz wystąpienia stanowiska wnioski

i opinie podmiotoacutew ją przeprowadzającychndash treść orzeczeń sądoacutew powszechnych

Sądu Najwyższego sądoacutew administracyjnych sądoacutew wojskowych Trybunału Kon-

stytucyjnego i Trybunału Stanu b) stanowiska w sprawach publicznych zajęte przez

organy władzy publicznej i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepi-

soacutew Kodeksu karnego c) treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez orga-

254 S Czarnow Prawo do informacji publicznej w Polsce a wymogi prawa europejskiego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2007 nr 4 s 23 255 Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2013 r II SABLu 12513 LEX nr 1326087 256 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 r I OSK 282213 CBOSA

Paweł Śwital

114

ny władzy publicznej d) informacja o stanie państwa samorządoacutew i ich jednostek

organizacyjnych

5) majątku publicznym w tym o a) majątku Skarbu Państwa i państwowych osoacuteb

prawnych b) innych prawach majątkowych przysługujących państwu i jego dłu-

gach c) majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządoacutew zawodo-

wych i gospodarczych oraz majątku osoacuteb prawnych samorządu terytorialnego

a także kas chorych d) majątku podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 pkt 5

pochodzącym z zadysponowania majątkiem o ktoacuterym mowa w lit a-c oraz pożyt-

kach z tego majątku i jego obciążeniach e) dochodach i stratach spoacutełek handlo-

wych w ktoacuterych podmioty o ktoacuterych mowa w lit a-c mają pozycję dominującą

w rozumieniu przepisoacutew Kodeksu spoacutełek handlowych oraz dysponowaniu tymi

dochodami i sposobie pokrywania strat f) długu publicznym g) pomocy publicz-

nej h) ciężarach publicznych

W ustawie o dostępie do informacji publicznej nie ustalono zamkniętego ka-

talogu informacji publicznej gdyż ustawodawca chciał aby społeczeństwo miało

instrument do jak najszerszej kontroli instytucji publicznych Taki instrument aby

był sprawny powinien obejmować jak największą liczbę stanoacutew faktycznych Licz-

ba ta nie może być ograniczona ponieważ dynamiczny charakter stosunkoacutew spo-

łeczno-gospodarczych tworzy nowe sytuacje w ktoacuterych pojawia się aktywność

podmiotoacutew publicznych Ta aktywność w państwie demokratycznym powinna być

poddana kontroli społecznej za pośrednictwem narzędzia jakim jest prawo dostępu

do informacji publicznej Dlatego też art 6 ust 1 udip nie ma charakteru

zamkniętego a wyliczenie stanoacutew faktycznych w nim zawartych należy traktować

tylko jako pewnego rodzaju kierunki poszukiwań257

Prawo do informacji nie może być stosowane do realizacji celoacutew ktoacutere nie

wynikają ani z Konstytucji RP ani z ustawy o dostępie do informacji publicznej

a zatem do osiągnięcia celu innego niż dbałość o dobro publiczne jakim jest prawo

do przejrzystego państwa jego struktur przestrzeganie prawa przez podmioty życia

publicznego jawność administracji i innych organoacutew Oznacza to że prawo do in-

formacji publicznej a w szczegoacutelności procesowe instrumenty jej pozyskiwania

mają służyć uniwersalnemu dobru powszechnemu związanemu z funkcjonowaniem

struktur państwowych i publicznych Celem prawa do informacji publicznej nie jest

więc zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb w postaci pozyskiwania

informacji wprawdzie publicznych lecz przeznaczonych do celoacutew handlowych

257 P Szustakiewicz Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa sądoacutew administracyjnych bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 58-60

Dostęp do informacji publicznej

115

edukacyjnych zawodowych itp Takie informacje mogą być uzyskiwane na zasa-

dach przyjętych dla danego rodzaju stosunkoacutew258

Informacja publiczna odnosi się do sfery faktoacutew ktoacutere to pojęcie należy ro-

zumieć szeroko Analiza art 6 udip wykazuje że wnioskiem w świetle tej ustawy

może być objęte pytanie o określone fakty lub o stan określonych zjawisk Faktem

jest każda czynność i każde zachowanie organu wykonującego zadania publiczne

podjęte w zakresie wykonywania takiego zadania259

O charakterze informacji pu-

blicznej nie decyduje cel dla ktoacuterego zgłoszono żądanie jej udostępnienia a treść

informacji Istotne jest bowiem to aby była to informacja o sprawach publicz-

nych260

Zakres przedmiotowy żądanej informacji kształtuje wnioskodawca Nato-

miast nie jest rolą podmiotu obowiązanego ustalanie czy udzielona informacja

publiczna jest zadawalająca dla wnioskodawcy261

Prawo do informacji i ściśle związana z nim szeroko rozumiana zasada jaw-

ności życia publicznego jest istotnym elementem życia społecznego Działanie

organoacutew władzy publicznej w sposoacuteb transparentny przejrzysty jawny nie jest już

traktowane w kategorii deklaracji ale jest rozumiane jako powinność ktoacutera w coraz

większym zakresie jest egzekwowana przez obywateli262

Jest ono ważnym elemen-

tem życia publicznego i kontroli opinii publicznej nad działalnością organoacutew

i władz Jest ono nierozerwalnie związane z zasadą jawności życia publicznego

Obywatele korzystający z przysługującego im prawa wyborczego mogą być bowiem

niejednokrotnie zainteresowani działaniami podejmowanymi przez wybrane organy

ale także i uzyskiwanymi w tym zakresie rezultatami podejmowanych działań263

5 Dostęp do informacji na gruncie prawa samorządu terytorialnego

Wskazane wyżej unormowania znalazły swoje odzwierciedlenie roacutewnież

w przepisach ustawy o samorządzie gminnym Regulacja zawarta w art 11b ust 1

tej ustawy wskazuje bowiem iż działalność organoacutew gminy jest jawna a ogranicze-

258 J Drachal Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej (w) J Goacuteral R Hauser J Trzciński (red) Sądownictwo administracyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980ndash2005 Warszawa 2005 s 147ndash149 259 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2012 r II SAKr 119212 LEX nr 1234311 260 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r II SABWa 63713 LEX nr 1471464 261 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r II SABWa50214 LEX nr 1751251 262 D Fleszer Zakres jawności działania organoacutew stanowiących jednostek samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2010 nr 4 s 33 263 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r II SAWa 152712 LEX nr 1249113

Paweł Śwital

116

nia tej jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw264

Prawo obywateli do uzyskiwa-

nia informacji jako jeden z aspektoacutew realizacji zasady jawności zostało natomiast

wymienione w ustępie 2 wspomnianego artykułu Dotyczy ono wszelkiej działalno-

ści organoacutew gminy i jest skorelowane z istniejącym po stronie organoacutew gminy obo-

wiązkiem udzielenia informacji na zasadach określonych w ustawach265

Zagwarantowanie dostępu do informacji publicznej ma wartość samoistną

a jednocześnie jest powszechnie postrzegane jako środek i niezbędny instrument

ktoacutery pozwala korzystać z wielu konstytucyjnych wolności i praw Formalnie za-

gwarantowany oraz faktyczny (rzeczywisty) dostęp do informacji publicznej umoż-

liwia obywatelom podejmowanie racjonalnych decyzji w sprawach własnych (doty-

czących indywidualnych interesoacutew) oraz w sprawach publicznych a także pozwala

na świadome uczestniczenie w kierowaniu sprawami publicznymi i na sprawowanie

kontroli społecznej Sposoacuteb realizacji prawa do informacji jest wspoacutełcześnie trakto-

wany jako miernik demokracji i praworządności266

Zgodnie z postanowieniami ustaw ustrojowych członkowie wspoacutelnoty sa-

morządowej uczestniczą w zarządzaniu powierzonymi sprawami publicznymi bądź

bezpośrednio bądź za pośrednictwem ustawowo określonych organoacutew Decydująca

większość tych spraw jest realizowana przez organy zatem istotna z punktu widze-

nia interesoacutew wspoacutelnoty i jej poszczegoacutelnych członkoacutew staje się wykonywana przez

nich kontrola społeczna nad działalnością reprezentujących ich organoacutew Ma temu

służyć szeroko pojmowana zasada jawności (przejrzystości) działań administracji

publicznej267

Jawność działania organoacutew gminy obejmuje w szczegoacutelności prawo

obywateli do uzyskiwania informacji wstępu na sesje rady gminy i posiedzenia jej

komisji a także dostępu do dokumentoacutew wynikających z wykonywania zadań pu-

blicznych w tym protokołoacutew posiedzeń organoacutew gminy i komisji rady gminy Za-

sady dostępu do dokumentoacutew i korzystania z nich określa statut gminy268

Według

art 11b ust 3 usg rada upoważniona jest do określenia w statucie gminy zasad

dostępu do dokumentoacutew i korzystania z nich Pojęcie bdquozasad dostępu i korzystania

z dokumentoacutewrdquo ktoacuterym posługuje się przepis jest określeniem węższym niż ogoacutelne

pojęcie bdquoprawa do uzyskiwania informacji publicznejrdquo Przez zasady należy rozu-

264 Zaznaczyć przy tym należy iż zakres i warunki dopuszczalnych ograniczeń prawa do informacji określił sam ustrojodawca w przepisie art 61 ust 2 Konstytucji wskazując że ograniczenia mogą nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osoacuteb i podmiotoacutew gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa 265 Tak A Szewc (w) G Jyż Z Pławecki A Szewc Ustawa hellip LEX 2012 266 E Olejniczak-Szałowska Ustawowe podstawy prawa obywatela do informacji o dzia-łalności organoacutew samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 1995 nr 4 s 4 267 A Obrzut Prawo do informacji publicznej Wybrane zagadnienia (w) S Dolata (red) Problemy prawne w działalności samorządu terytorialnego Opole 2002 s 204 268 Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2014 r II SABŁd 6914 LEX nr 1502653

Dostęp do informacji publicznej

117

mieć dyrektywy proceduralne ktoacutere mają wyłącznie charakter techniczno-

organizacyjny W zakresie ustawowego upoważnienia dla rady gminy nie mieści się

natomiast prawo ograniczenia ustawowej zasady jawności działania organoacutew samo-

rządu terytorialnego ani też rozstrzygania o zakresie informacji podlegających udo-

stępnieniu269

Zasada jawności stanowi realizację zasady zwierzchnictwa narodu gdzie

rola obywatela nie kończy się z chwilą zakończenia określonych wyboroacutew i wyło-

nienia organoacutew pochodzących z tych wyboroacutew Obywatel bowiem ma prawo intere-

sować się efektem wyboroacutew a więc działaniami podejmowanymi przez wybrane

organy Prawo do informacji obejmuje zasadniczo dostęp do dokumentoacutew wstęp na

posiedzenia organoacutew kolegialnych z prawem rejestracji dźwięku lub innego zapisu

prowadzonych obrad270

Prawo to obejmuje roacutewnież uzyskiwanie informacji o dzia-

łalności organoacutew samorządu gospodarczego i zawodowego a także innych osoacuteb

i jednostek organizacyjnych w zakresie w jakim wykonują one zadania władzy

publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa

Prawo do uzyskiwania informacji oznacza dostęp do dokumentoacutew oraz wstęp na

posiedzenia kolegialnych organoacutew władzy publicznej pochodzących z powszech-

nych wyboroacutew z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu271

Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentoacutew odno-

szących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem admi-

nistracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposoacuteb dotyczących ich

i są nimi zaroacutewno treść dokumentoacutew bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te

ktoacuterych używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet jeżeli nie

pochodzą wprost od nich Niezależnie od powyższego aby konkretna informacja

posiadała walor informacji publicznej to musi się odnosić do sfery faktoacutew Rzeczą

oczywistą natomiast jest że taka forma informacji publicznej może być udostępnio-

na po uwzględnieniu ograniczeń wynikających z treści art 5 udip272

Za informację publiczną należy uznać każdą wiadomość wytworzoną przez

szeroko rozumiane władze publiczne a także inne podmioty sprawujące funkcje

publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań publicznych i gospodarowania

mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa Charakter informacji publicz-

nej mają roacutewnież informacje niewytworzone przez wskazane podmioty lecz do nich

się odnoszące Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju doku-

269 Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lutego 2015 r III SALu 64714 LEX nr 1751262 270 L Bielecki J Stelmasiak Zakres jawności działania organoacutew powiatu (w) B Dolnicki (red) Jawność w samorządzie terytorialnym Warszawa 2015 s 44ndash45 271 E Olejniczak-Szałowska Problem statutowej regulacji zasad dostępu do dokumentoacutew w jednostkach samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2011 nr 6 s 5 272 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2014 r VIII SAWa 98713 LEX nr 1466198

Paweł Śwital

118

mentoacutew nie tylko bezpośrednio zredagowanych i wytworzonych przez wskazany

podmiot Przymiot taki posiada także treść dokumentoacutew ktoacuterych podmiot używa do

zrealizowania powierzonych mu prawem zadań Bez znaczenia przy tym jest w jaki

sposoacuteb dokumenty znalazły się w posiadaniu adresata wniosku oraz to czy znajdują

się one w posiadaniu także innego podmiotu Ważne jedynie jest to by dokumenty

takie służyły realizowaniu zadań publicznych przez tego adresata wniosku i odnosiły

się do niego bezpośrednio273

Termin bdquozadania publicznerdquo jakim posługuje się ustawodawca w treści art

4 ust 1 pkt 5 udip jest pojęciem szerszym od terminu bdquozadań władzy publicznejrdquo

(art 61 Konstytucji RP) Pojęcie bdquozadanie publicznerdquo użyte w art 4 udip ndash w od-

roacuteżnieniu od pojęcia bdquozadanie władzy publicznejrdquo użytego w art 61 Konstytucji RP

ndash ignoruje element podmiotowy i oznacza że zadania publiczne mogą być wykony-

wane przez roacuteżne podmioty niebędące organami władzy i bez konieczności przeka-

zywania tych zadań Tak rozumiane bdquozadanie publicznerdquo cechuje powszechność

i użyteczność dla ogoacutełu a także sprzyjanie osiąganiu celoacutew określonych w Konsty-

tucji lub ustawie Powyższa wykładnia pojęcia bdquozadanie publicznerdquo jest szczegoacutelnie

istotna w sytuacjach gdy ustawodawca nie dokonuje wprost w języku prawnym

kwalifikacji działalności danego podmiotu poprzez objęcie jej zakresem pojęcia

bdquozadanie publicznerdquo Nie powinno tym bardziej budzić wątpliwości że określona

działalność spełnia powyższe cechy realizacji zadań publicznych wtedy gdy jest

przez ustawodawcę wprost w ten sposoacuteb kwalifikowana274

Jeżeli zadania danego podmiotu mają na celu zaspokojenie powszechnych

potrzeb obywateli i są istotne z punktu widzenia celoacutew państwa to niepodobna od-

moacutewić im przymiotu zadań publicznych w rozumieniu udip275

6 Dostęp do informacji o osobach pełniących funkcje publiczne

Pojęcie bdquoosoby pełniącej funkcje publicznerdquo jest szeroko rozumiane

W ustawie o dostępie do informacji nie została zamieszczona definicja osoacuteb pełnią-

cych funkcję publiczną276

Niewątpliwie można za nie uznać osoby wymienione

w art 115 sect 13 i 19 kodeksu karnego Wyjątek wynikający z art 5 ust 2 udip

będzie ndash co do zasady ndash odnosił się do osoacuteb wskazanych w powołanym przepisie

kodeksu karnego Funkcjonariusz publiczny w rozumieniu art 115 sect 13 kodeksu

273 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 września 2014 r I OSK 4514 LEX nr 1664475 274 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r I OSK 63114 LEX nr 1991839 275 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r I OSK310314 LEX nr 2036089 276 K Miksa Udostępnianie informacji o osobach pełniących funkcje publiczne a prawo do prywatności w praktyce działania organoacutew władzy publicznej bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 43-50

Dostęp do informacji publicznej

119

karnego277

ale pojęcie to na gruncie art 5 ust 2 udip należy rozumieć znacznie

szerzej Na podstawie tej ustawy osobą pełniącą funkcję publiczną będzie każdy kto

pełni funkcję w organach władzy publicznej lub też w strukturach jakichkolwiek

osoacuteb prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej jeżeli

funkcja ta ma związek z dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządo-

wym albo zarządzaniem sprawami związanymi z wykonywaniem swych zadań

przez władze publiczne a także inne podmioty ktoacutere tę władzę realizują lub gospo-

darują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa Funkcję publiczną

pełnią osoby ktoacutere wykonują powierzone im przez instytucje państwowe lub samo-

rządowe zadania i przez to uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze

ogoacutelnospołecznym Cechą wyroacuteżniającą osobę pełniącą funkcję publiczną jest

posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści

wykonywanych zadań w sferze publicznej278

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził także że osoba będąca pracowni-

kiem zatrudnionym w jednostce samorządu terytorialnego o ile nie wykonuje wy-

łącznie czynności usługowych na rzecz tej jednostki przy uwzględnieniu zakresu

obowiązkoacutew tej osoby może być uznana za funkcjonariusza publicznego a przez

to za osobę pełniącą funkcję publiczną279

Posiadanie choćby wąskiego zakresu

kompetencji decyzyjnych realizowanych w ramach zatrudniającej instytucji publicz-

nej świadczyć może o tym iż w konkretnym przypadku dana osoba pełnić może

funkcje publiczne280

7 Biuletyn Informacji Publicznej (BIP)

Biuletyn Informacji Publicznej jest to ujednolicony system stron interneto-

wych stworzony w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej Dla

osoacuteb zainteresowanych funkcjonowaniem konkretnej instytucji publicznej czy spo-

sobem załatwienia określonej sprawy wejście na stronę BIP danego podmiotu jest

często optymalnym sposobem zdobycia tego rodzaju informacji

Do tworzenia podmiotowych stron BIP zobowiązane są w szczegoacutelności

(a więc nie jest to lista zamknięta) następujące podmioty organy władzy publicznej

organy samorządoacutew gospodarczych i zawodowych podmioty reprezentujące zgod-

nie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa podmioty reprezentujące państwowe

osoby prawne podmioty reprezentujące osoby prawne samorządu terytorialnego

277 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r ndash Kodeks karny tj Dz U 2016 poz 1137 ze zm 278 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r IV SABPo 13415 LEX nr 1947173 279 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r I OSK 634 14 LEX nr 1956440 280 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r II SAKr 94014 LEX nr 1520066

Paweł Śwital

120

podmioty reprezentujące państwowe jednostki organizacyjne podmioty reprezentu-

jące jednostki samorządu terytorialnego podmioty reprezentujące osoby lub jed-

nostki organizacyjne wykonujące zadania publiczne podmioty reprezentujące oso-

by lub jednostki organizacyjne dysponujące majątkiem publicznym podmioty

reprezentujące osoby prawne w ktoacuterych Skarb Państwa jednostki samorządu teryto-

rialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mające pozycję dominu-

jącą w rozumieniu przepisoacutew o ochronie konkurencji i konsumentoacutew związki za-

wodowe i ich organizacje partie polityczne inne podmioty wykonujące zadania

publiczne

Na swojej stronie BIP podmiot jest zobowiązany publikować informacje

ktoacutere będą służyć wszystkim odwiedzającym a zatem ndash między innymi swoacutej status

prawny lub formę prawną przedmiot działania i kompetencje organy i osoby spra-

wujące funkcje i ich kompetencje majątek ktoacuterym dysponuje tryb działania spo-

soby przyjmowania i załatwiania spraw informacje o prowadzonych rejestrach

ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich

zawartych

Podsumowanie

Dostęp do informacji publicznej jest niezbędny do sprawowania kontroli spo-

łecznej nad działaniami administracji publicznej Prawo do kontrolowania przez

obywateli działań państwa wynika wprost z Konstytucji RP (art 63 oraz 62 i 61)

a podstawowe instrumenty kontrolne wymienione w Konstytucji to petycje skargi

i wnioski W przypadku administracji publicznej ich stosowanie regulowane jest

przez kodeks postępowania administracyjnego Jednak instrumenty te mają charak-

ter odwoławczy a nie prewencyjny stąd niezbędne jest także tworzenie i upo-

wszechnianie takich rozwiązań ktoacutere będą włączać obywateli w bieżący nadzoacuter nad

działaniami administracji Służyć temu będzie zachęcanie jednostek administracji

publicznej i organizacji obywatelskich do praktycznego wdrażania i rozwijania

rozwiązań zwiększających dostęp obywateli do informacji publicznej oraz umożli-

wiających kontrolę społeczną działań administracji publicznej

Biblografia

Akty prawne

Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dz U 2004 Nr 90 poz 864 ze zm

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r Dz U 1997 Nr 78 poz

483

Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o dostępie do informacji publicznej tj Dz U 2016

poz 1764 ze zm

Dostęp do informacji publicznej

121

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r ndash Kodeks karny tj Dz U 2016 poz 1137 ze zm)

Ustawa z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym tj Dz U 2017 poz 1875

ze zm

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 stycznia

2007 r w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej Dz U 2007 r Nr 10 poz 68

Orzecznictwo

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 r I OSK 282213 CBOSA

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r I OSK 63114 LEX nr 1991839

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r I OSK310314 LEX

nr 2036089

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r I OSK 634 14 LEX

nr 1956440

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2013 r II SABLu 12513 LEX

nr 1326087

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2012 r II SAKr 119212 LEX

nr 1234311

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r II SABWa 63713 LEX

nr 1471464

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r II SABWa50214 LEX

nr 1751251

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r II SAWa 152712 LEX

nr 1249113

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2014 r II SABŁd 6914 LEX nr 1502653

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lutego 2015 r III SALu 64714 LEX nr 1751262

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2014 r VIIISAWa 98713 LEX

nr 1466198

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 września 2014 r I OSK 4514 LEX

nr 1664475

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r IV SABPo 13415 LEX

nr 1947173

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r II SAKr 94014 LEX

nr 1520066

Opracowania naukowe

Aleksandrowicz T R Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej

Warszawa 2002

Bernaczyk M Prawo do informacji publicznej w Polsce i na świecie Warszawa

2014

Paweł Śwital

122

Bielecki L Stelmasiak J Zakres jawności działania organoacutew powiatu

(w) B Dolnicki (red) Jawność w samorządzie terytorialnym Warszawa 2015

Celarek K Prawo informacyjne Problem badawczy teorii prawa

administracyjnego Warszawa 2013

Chruściak R Konstytucjonalizacja prawa do informacji publicznej ndash uwagi na tle

art 61 Konstytucji RP E Gdulewicz W Orłowski S Patyra (red) 25 lat

transformacji ustrojowej w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Warszawa

2015

Czarnow S Prawo do informacji publicznej w Polsce a wymogi prawa europejskie-

go bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2007 nr 4

Drachal J Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej

(w) J Goacuteral R Hauser J Trzciński (red) Sądownictwo administracyjne

gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980ndash2005 Warszawa 2005

Fajgielski P Informacja w administracji publicznej Prawne aspekty gromadzenia

udostępniania i ochrony Wrocław 2007

Fleszer D Zakres jawności działania organoacutew stanowiących jednostek samorządu

terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2010 nr 4

Goacuterzyńska T Geneza i rozwoacutej prawa do informacji E Pierzchała M Woźniak

(red) Dostęp do informacji publicznej w Polsce i w Europie wybrane

zagadnienia prawne Opole 2010

Goacuterzyńska T Kilka słoacutew o prawie do informacji i zasadzie jawności (w)

A Łopatka A Wroacutebel S Kiewlicz (red) Państwo prawa Administracja

Sądownictwo Prace dedykowane Prof dr hab Januszowi Łetowskiemu w 60

rocznicę urodzin Warszawa 1999

Janowski J Informatyka prawnicza Warszawa 2011

Jaśkowska M Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa

Naczelnego Sądu Administracyjnego Toruń 2002

Kamińska I Rozbicka ndash Ostrowska M Ustawa o dostępie do informacji publicznej

Komentarz Warszawa 2016

Karsznicki K Kryteria dostępu do informacji publicznej bdquoProkuratura i Prawordquo

2015 nr 12

Lipowicz I Zagadnienia prawne obiegu informacji (w) G Szpor (red)

Informacja i informatyka w administracji publicznej Katowice 1993

Miksa K Udostępnianie informacji o osobach pełniących funkcje publiczne

a prawo do prywatności w praktyce działania organoacutew władzy publicznej

bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4

Obrzut A Prawo do informacji publicznej Wybrane zagadnienia (w) S Dolata

(red) Problemy prawne w działalności samorządu terytorialnego Opole 2002

Dostęp do informacji publicznej

123

Olejniczak-Szałowska E Ustawowe podstawy prawa obywatela do informacji

o działalności organoacutew samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 1995

nr 4

Olejniczak-Szałowska E Problem statutowej regulacji zasad dostępu do

dokumentoacutew w jednostkach samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo

2011 nr 6

Piskorz ndash Ryń A Pojęcie ponownego wykorzystywania informacji sektora

publicznego w świetle dyrektywy 200398WE bdquoSamorząd terytorialnyrdquo 2015

nr 4

Supernat J Informacyjne instrumenty działania administracji publicznej

(w) J Łukasiewicz (red) Nauka administracji wobec wyzwań wspoacutełczesnego

państwa prawa Międzynarodowa Konferencja Naukowa Cisna 2-4 czerwca 2002

r Rzeszoacutew 2002

Szpor G Pojęcie informacji a zakres ochrony danych (w) P Fajgielski (red)

Ochrona danych osobowych z perspektywy dziesięciolecia Lublin 2008

Szustakiewicz P Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa

sądoacutew administracyjnych bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4

Taras W Informowanie obywateli przez administrację Warszawa 1992

124

dr Beata Wieczerzyńska281

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności

gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew - wersja z 5 października 2017 r

Obligations of the authorities to issue legal explanations of the regulations

concerning business activity in the draft law - Entrepreneurship Law ndash version of 5 October 2017

Streszczenie

W projekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew wprowadzono obowiązek

wydawania przez właściwe organy państwowe tzw objaśnień prawnych prze-

pisoacutew regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące prak-

tycznego ich stosowania Podstawowym ogoacutelnym celem wydawania objaśnień

prawnych jest zapewnienie jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu

działalności gospodarczej Implikuje to także pewność jednolitości stosowania

tego prawa Jest to instytucja nowa w publicznym prawie gospodarczym dlate-

go celem pracy jest zbadanie analiza i ocena projektowanych w ustawie Prawo

przedsiębiorcoacutew regulacji w zakresie obowiązku wydawania objaśnień praw-

nych z zastosowaniem metody badania dokumentoacutew a także analizy i krytyki

piśmiennictwa oraz orzecznictwa

Należy dojść do wniosku że projektowana instytucja wydawania i pu-

blikowania w BIP objaśnień prawnych przepisoacutew w zakresie działalności go-

spodarczej jest dobrym instrumentem budowy przyjaznego otoczenia instytu-

cjonalnego działalności gospodarczej dające przedsiębiorcom wzorzec prze-

strzegania prawa i możliwość czynienia użytku ze swych praw a w szczegoacutelno-

ści prawa do dobrej administracji

Słowa kluczowe

przedsiębiorca działalność gospodarcza objaśnienia

281 Zakład Prawa Prywatnego i Gospodarczego Katedra Prawa Wydział Nauk Ekono-micznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im Kazimierza Pu-łaskiego w Radomiu

Beata Wieczerzyńska

125

Summary

The draft Act on Entrepreneurship introduced the obligation for compe-

tent state authorities to issue the so- Explanation of the legal provisions govern-

ing the performance of business activities concerning the practical application of

them The general purpose of issuing legal clarifications is to ensure uniform ap-

plication of the law in the field of economic activity This also implies a certain

uniformity of application of this law This is a new institution in public economic

law Therefore the aim of the work is to examine analyze and evaluate the regu-

lations of the Law on Entrepreneurship in the scope of the obligation to issue legal

explanations using the method of examining documents as well as analysis and

critique of literature and case law

It should be concluded that the proposed institution for issuing and pub-

lishing in the BIP legal explanations of business regulations is a good instrument

for building a friendly institutional environment that gives entrepreneurs a model

of compliance and the ability to make use of their rights and in particular the

right to good administration

Keywords

entrepreneur business activity explanations

Kto przedsiębierze proacutebę i doznaje zawodu ten w każdym razie zdobywa

pouczenie kto nie przedsiębierze proacuteby ten traci bezcenne możliwości

T Kotarbiński Traktat o dobrej robocie

Wstęp

Ministerstwo Rozwoju przedstawiło pakiet projektoacutew ustaw składających

się na tzw Konstytucję biznesu W pakiecie zawarto projekty ustaw ndash Prawo

przedsiębiorcoacutew o Komisji Wspoacutelnej Rządu i Przedsiębiorcoacutew oraz Rzeczniku

Przedsiębiorcoacutew (w poacuteźniejszych wersjach o Rzeczniku Małych i Średnich

Przedsiębiorcoacutew) o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodar-

czej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy o zasadach uczestnictwa przedsię-

biorcoacutew zagranicznych i innych osoacuteb zagranicznych w obrocie gospodarczym

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz Przepisy wprowadzające Prawo

przedsiębiorcoacutew i inne ustawy z Konstytucji biznesu wraz z uzasadnieniami

i OSR282

282 httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

126

Najistotniejszy z pakietu jest projekt ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew

ktoacutera w zamyśle projektodawcy ma w sposoacuteb całościowy i spoacutejny regulować

zasady wykonywania działalności gospodarczej w Polsce tworząc korzystne

przejrzyste i stabilne warunki do prowadzenia działalności gospodarczej oraz

wzmacniając gwarancje wolności i praw przedsiębiorcoacutew zmniejszyć ryzyko

biznesowe a także zwiększyć gotowość przedsiębiorcoacutew do podejmowania

i wykonywania działalności gospodarczej w tym ponoszenia ryzyka technolo-

gicznego związanego z realizacją projektoacutew innowacyjnych

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu283 i co warto szczegoacutelnie pod-

kreślić jako konstatację niezwykle istotną i trafną ustawa Prawo przedsiębior-

coacutew podobnie jak Konstytucja RP ani nie tworzy ani też nie przyznaje przed-

siębiorcom wolności działalności gospodarczej Wolność ta jest bowiem nie-

zbywalnym prawem człowieka (oraz tworzonych przez niego jednostek organi-

zacyjnych) przysługującym mu z uwagi na jego przyrodzoną godność co

Konstytucja RP oraz ustawodawstwo zwykłe (w tym ustawa Prawo przedsię-

biorcoacutew) w sposoacuteb deklaratoryjny uznaje Konstytucja RP oraz ustawy zwykłe

tworzą natomiast niezbędne prawne gwarancje i zabezpieczenia wolności dzia-

łalności gospodarczej w tym w postaci konkretnych obowiązkoacutew władz pu-

blicznych oraz skorelowanych z nimi uprawnień przedsiębiorcoacutew Projektowa-

ne uregulowania będą dawały przedsiębiorcom wiarygodną i autorytatywną

informację o ich rudymentarnych prawach i obowiązkach w stosunkach z orga-

nami władzy publicznej i innymi podmiotami prawa w tym z innymi przedsię-

biorcami oraz konsumentami

Zadeklarowana w art 20 Konstytucji RP wolność działalności gospo-

darczej nakłada na władze publiczne szereg określonych rodzajowo obowiąz-

koacutew ukierunkowanych całościowo na zapewnienie jednostkom możliwie sze-

rokiego zakresu swobody gospodarowania oraz zagwarantowanie sposobności

rzeczywistego korzystania z tej swobody W tak ogoacutelnie zakrojonych ramach

należy wskazać że na organach władzy publicznej spoczywa także obowiązek

dokonywania pozytywnych świadczeń dla beneficjentoacutew wolności gospodar-

czej wspomagających wykonywaną przez nich działalność gospodarczą

Obowiązek pozytywnych świadczeń na rzecz przedsiębiorcoacutew w pro-

jekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew realizowany jest min przez wprowa-

dzenie nowej w tym akcie instytucji prawnej - bdquoobjaśnień prawnychrdquo oraz

utrzymanie instytucji interpretacji indywidualnych choć w nieco zmienionym

283 httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

Beata Wieczerzyńska

127

reżimie prawnym w poroacutewnaniu z przepisami art 10 i 10a obowiązującej

ustawy o swobodzie działalności gospodarczej284

Celem pracy jest zbadanie analiza i ocena projektowanych w ustawie

Prawo przedsiębiorcoacutew regulacji w zakresie obowiązku wydawania objaśnień

prawnych z zastosowaniem metody badania dokumentoacutew a także analizy i kry-

tyki piśmiennictwa oraz orzecznictwa

Projekty wskazanych ustaw poddane zostały szerokim konsultacjom

oraz uzgodnieniom resortowym ktoacutere doprowadziły do dość istotnych modyfi-

kacji pierwotnych tekstoacutew projektoacutew dlatego za podstawę rozważań przyjęto

tekst projektu ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew (dalej także jako projekt PP)

w wersji z dnia 5 października 2017 r już po zmianach będących efektem

uwzględnienia zastrzeżeń uwag i opinii w trakcie konsultacji a więc w wersji

najbardziej możliwej do przyjęcia w toku prac parlamentarnych

1 Objaśnienia prawne jako instrument zapewnienia jednolitego sto-

sowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

Instytucja objaśnień prawnych najpierw pojawiła się w polskim ustawo-

dawstwie pod nazwą bdquoobjaśnień podatkowychrdquo w nowelizacji art 14a sect1 Ordy-

nacji podatkowej285 poprzez dodanie do dotychczasowej treści sect1 punktu 2

Oznacza to że minister właściwy do spraw finansoacutew dążąc do zapewnienia

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa podatkowego przez organy podatko-

we (ale nie w sprawach indywidualnych) ma do dyspozycji dwa instrumenty

wydawanie interpretacji ogoacutelnych ndash z urzędu lub na wniosek gdzie wniosek

obarczony jest dużym formalizmem bowiem wymaga się wykazania niejednoli-

tego stosowania przepisoacutew prawa podatkowego w określonych decyzjach po-

stanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy

podatkowe w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych

oraz w takich samych stanach prawnych drugim zaś instrumentem są obja-

śnienia podatkowe ndash wydawane tylko z urzędu będące ogoacutelnymi wyjaśnienia-

mi przepisoacutew prawa podatkowego dotyczącymi stosowania tych przepisoacutew

W projekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew wprowadzono podobną do

tej ostatniej instytucję bdquoobjaśnień prawnychrdquo W art 33 ust1 projektu moacutewi

się że właściwi ministrowie oraz organy ktoacutere na podstawie odrębnych

przepisoacutew są upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie

284 Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r o swobodzie działalności gospodarczej tj z dnia 12 października 2016 r DzU 2016 poz 1829 ze zm 285 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa tj z dnia 17 stycznia 2017 r DzU z 2017 r poz 201 ze zm

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

128

Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych dążą do zapewnienia jednolitego

stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

w szczegoacutelności wydając w zakresie swojej właściwości z urzędu lub na

wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew wyjaśnienia przepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące praktycznego

ich stosowania (objaśnienia prawne) przy uwzględnieniu w szczegoacutelności

orzecznictwa sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości

Unii Europejskiej

Jak wskazuje się w projektowanym przepisie podstawowym ogoacutelnym

celem wydawania objaśnień prawnych jest zapewnienie jednolitego stosowania

przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej Implikuje to także

pewność jednolitości stosowania tego prawa Stwierdzić trzeba że utrzymanie

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

nie jest proste gdyż interpretacją wyjaśnianiem i stosowaniem prawa z tego

obszaru zwłaszcza w odniesieniu do rzeczywistych stanoacutew faktycznych

zajmuje się wiele organoacutew władzy publicznej (np ministrowie Prezes UZP

UOKIK organy samorządowe) a także sądy krajowe i wspoacutelnotowe Aktywność

organoacutew publicznych w tej materii jest pozytywnym świadczeniem na rzecz

przedsiębiorcoacutew bowiem urzeczywistnia postulat pewności prawa wynikający

z zasady demokratycznego państwa prawnego (art 2 Konstytucji RP)

Trybunał Konstytucyjny niejednokrotnie wypowiadał się o wynikających

z art 2 Konstytucji zasadach w tym o zasadzie pewności prawa Podkreślał że

pewność prawa oznacza nie tyle stabilność przepisoacutew prawa co możliwość

przewidywania działań organoacutew państwa i związanych z nimi zachowań

obywateli Przewidywalność działań państwa gwarantuje zaufanie do

ustawodawcy i do stanowionego przez niego prawa Trybunał nadmieniał

także że bezpieczeństwo prawne jednostki pozostawać może w kolizji z innymi

wartościami ktoacuterych realizacja wymaga wprowadzenia zmian do systemu

prawnego Jednostka ma prawo jednak oczekiwać że regulacja prawna nie

zostanie zmieniona na jej niekorzyść w sposoacuteb arbitralny Prawodawca nie

może w sposoacuteb dowolny kształtować treści obowiązujących norm traktując je

jako instrument osiągania roacuteżnych celoacutew ktoacutere dowolnie sobie wyznacza

Podkreślał roacutewnież że zmiany regulacji prawnych muszą być dokonywane

w szczegoacutelnie ostrożny sposoacuteb w tych sytuacjach ktoacutere dotyczą praw nabytych

jednostek maksymalnie ukształtowanych ekspektatyw takich praw lub

Beata Wieczerzyńska

129

interesoacutew w toku286 Nie tylko samo prawo ma być stabilne ale także jego

stosowanie przez organy władzy publicznej bo to głoacutewnie daje zaufanie do

organoacutew władzy publicznej Na drastyczny przykład braku stabilności

i jednolitości stosowania prawa (podatkowego) i co za tym idzie

nieprzewidywalność zachowań organoacutew władzy publicznej wskazuje WSA

w Krakowie moacutewiąc że bdquoSąd dokonując kontroli zaskarżonej interpretacji

nie może abstrahować od istniejącego już dorobku orzeczniczego

w przedmiotowym zakresie przeciwnie dorobek oacutew zgodnie z postulatem

dążenia do jednolitości orzecznictwa sądowego stanowić musi istotny punkt

odniesienia Jest to tym bardziej uprawnione że w realiach sprawy

dostrzegalne jest ukształtowanie się linii orzeczniczej determinowanej

przywoływanymi przez wnioskującą orzeczeniami sądoacutew administracyjnych

i Naczelnego Sądu Administracyjnego pozostającej przy tym w korelacji

z wydawanymi przez organy w tożsamych stanach faktycznych i prawnych

interpretacjami przepisoacutew prawa podatkowego(hellip) Odwołanie się przez

skarżącą do orzeczeń sądowych i interpretacji oznaczało że oceny prawne

w nich zawarte uznała za własne wzmacniając tym samym swoje stanowisko

Wedle strony oceny te miały charakter kluczowy tymczasem organ

przedstawił stanowisko diametralnie odmienne niż dotychczas jednolicie - bez

wyjątkoacutew - podzielane w interpretacjach indywidualnych wydawanych

w izomorficznych stanach faktycznych jak i szeroko podzielane

w orzecznictwie sądoacutew administracyjnych Odejście od dotychczasowej

praktyki podatkowej w przedmiotowej sprawie jest w ocenie Gminy całkowite

i nie zostało w żaden sposoacuteb uzasadnione zmianami legislacyjnymi

dokonanymi przez ustawodawcę287

Zatem zapewnienie jednolitości stosowania prawa w zakresie działalności

gospodarczej to w konsekwencji udostępnienie przedsiębiorcom instrumentu

dla możliwości przewidzenia działań organoacutew państwa przy jednoczesnym

zagwarantowaniu że jeśli przedsiębiorca instrumentem tym się posłuży

(zastosuje się) to nie spotkają go negatywne konsekwencje Tym instrumentem

są min bdquoobjaśnienia prawnerdquo czyli ogoacutelne wyjaśnienia przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące praktycznego ich

stosowania

Zaznaczyć należy że projekt PP zawiera preambułę ktoacutera wskazuje na

podstawowe wartości ktoacuterymi ustawodawca kierował się przyjmując ten akt

ustawowy Odniesiono się tu wprost do zasady demokratycznego państwa

286 Wyrok TK z dnia 15 października 2008 r P 3206 httpprawosejmgov plisapnsfdownloadxsWDU20081901172TD20081172TKpdf 287 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr 1755845

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

130

prawnego ktoacutera realizowana jest min przez ochronę wolności działalności

gospodarczej a także dążność do zagwarantowania praw przedsiębiorcoacutew

Jednocześnie preambuła jest elementem spinającym zaproponowany

w projekcie katalog podstawowych zasad w zakresie podejmowania

wykonywania i zakańczania działalności gospodarczej w tym zasady wiążące

organy władzy publicznej w ich relacjach z przedsiębiorcami Do tych ostatnich

zasad istotnych w kontekście podjętej problematyki należą zasada pewności

prawa (art 15 projektu PP) zasada przyjaznej interpretacji przepisoacutew ndash in

dubio pro libertate (art 11 projektu PP) czy zasady pogłębiania zaufania

proporcjonalności bezstronności i roacutewnego traktowania (art 13 projektu PP)

Zasada in dubio pro libertate nazywana w projekcie PP bdquozasadą przyjaznej

interpretacji przepisoacutewrdquo podnoszona jest w doktrynie publicznego prawa

gospodarczego jako istotny element podmiotowego aspektu wolności

gospodarczej288 a także koreluje obecnie z dodanym do kpa art 7a289

Zgodnie z art 22 Konstytucji RP zasadą w polskim porządku prawnym jest

wolność działalności gospodarczej zaś jej ograniczenia są wyjątkami ktoacutere

należy interpretować zawężająco Przenosząc tę regułę na poziom postępowań

przed organami administracji publicznej należy przyjąć że przepisy dotyczące

działalności gospodarczej ktoacuterych treść nasuwa wątpliwości powinny być

interpretowane w taki sposoacuteb aby ingerencja w wolność działalności

gospodarczej była jak najmniejsza W takim układzie zasada z art 11 ustawy

jest logiczną konsekwencją obowiązywania wolności działalności gospodarczej

2 Podmioty obowiązane do wydawania objaśnień prawnych

Do wydawania objaśnień prawnych dotyczących działalności

gospodarczej będą obowiązani (uprawnieni w sensie formalnym) właściwi

ministrowie oraz organy ktoacutere na podstawie odrębnych przepisoacutew są

upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew

aktoacutew prawnych (uprawnienie musi obejmować oba te działania łącznie ndash

opracowywanie i przedkładanie RM) Co do desygnatoacutew pojęcia bdquowłaściwi

ministrowierdquo nie ma wątpliwości bowiem zakres działania (właściwość)

poszczegoacutelnych ministroacutew został określony przez Prezesa Rady Ministroacutew

288 A Borkowski A Chełmoński M Guziński K Kiczka L Kieres T Kocowski M Szydło Administracyjne prawo gospodarcze Wrocław 2009 s 166 289 Ustawa z dnia 16 czerwca 1960 r Kodeks postępowania administracyjnego tj z dnia 27 czerwca 2017 r DzU z 2017 r poz 1257

Beata Wieczerzyńska

131

w drodze tzw rozporządzeń atrybucyjnych wydawanych na podstawie art 33

ust 1 i 1a ustawy o Radzie Ministroacutew290 W rozporządzeniach tych Prezes Rady

Ministroacutew przypisał ministrom kierowanie poszczegoacutelnymi działami

administracji rządowej Natomiast należy bliżej wyjaśnić zakres podmiotowy

zwrotu bdquoorgany ktoacutere na podstawie odrębnych przepisoacutew są upoważnione do

opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew

prawnychrdquo na ktoacuterych ciążył będzie obowiązek wydawania objaśnień

prawnych Tak więc podmiotami uprawnionymi do opracowywania

i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych jest Szef

Kancelarii Prezesa Rady Ministroacutew291 a także inny podmiot jeżeli został on

upoważniony przez Prezesa Rady Ministroacutew Podmiotem upoważnionym do

opracowania projektu ustawy może być każdy podmiot podległy Prezesowi

Rady Ministroacutew Podmiot ten może zostać upoważniony do opracowania

projektu ustawy w zakresie i przedmiocie wskazanym przez Prezesa Rady

Ministroacutew i następnie jego przedłożenia pod obrady właściwych komitetoacutew

Stałego Komitetu Rady Ministroacutew komisji prawniczej oraz Rady Ministroacutew

(tego typu upoważnienie ma np Prezes Rządowego Centrum Legislacji)

Z uwagi na fakt iż Prezes Rady Ministroacutew dysponuje swobodą w zakresie

wskazania podmiotu upoważnionego do opracowania konkretnego projektu

ustawy stworzenie katalogu wyczerpującego w tym zakresie nie jest możliwie

Uprawnienie mogą mieć także inne podmioty jeżeli upoważnienie do

opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych

wynika z odrębnych przepisoacutew prawa Zaznaczenia jednak wymaga że

podmioty te posiadają prawo do opracowania projektu ustawy w ściśle

określonym przez akt normatywny zakresie Zakres ten w kontekście

obowiązkoacutew związanych z wydawaniem objaśnień prawnych dotyczących

działalności gospodarczej musi być powiązany z tą sferą Do podmiotoacutew takich

należą min

Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemoacutew Alkoholowych - na

podstawie art 3 ust 3 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi292

290 Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r o Radzie Ministroacutew tj DzU z 2012 r poz 392 ze zm 291 Uprawnienie Szefa KPRM do opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych wynika z sect20 ust 1 pkt 2 Uchwały Nr 190 Rady Ministroacutew z dnia 29 października 2013 r Regulamin pracy Rady Ministroacutew tj z dnia 11 października 2016 r MP z 2016 r poz 1006 292 Ustawa z dnia 26 października 1982 r o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi tj z dnia 25 marca 2016 r Dz U z 2016 r poz 487

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

132

Prezes Urzędu Zamoacutewień Publicznych - na podstawie art 154 pkt 1 ustawy

Prawo zamoacutewień publicznych293

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentoacutew - na podstawie art 31

pkt 8 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentoacutew294

Prezes Państwowej Agencji Atomistyki - na podstawie art 110 pkt 11

ustawy Prawo atomowe295

Pełnomocnik Rządu do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew - na

podstawie sect 2 ust 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministroacutew w sprawie

ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania

węglowodoroacutew296

Pełnomocnik Rządu do spraw Polityki Klimatycznej - na podstawie sect 4

rozporządzenia Rady Ministroacutew w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do

spraw Polityki Klimatycznej297

Natomiast nie są podmiotami uprawnionymi w omawianym zakresie

centralne organy administracji rządowej podległe lub nadzorowane przez wła-

ściwego ministra jeżeli otrzymały one od niego upoważnienie do opracowania

projektu ustawy do prowadzenia jego procesu uzgodnień konsultacji publicz-

nych lub opiniowania bowiem zgodnie z sect20 ust 2 Regulaminu pracy Rady

Ministroacutew uprawnienia te nie obejmują wniesienia projektu ustawy do rozpa-

trzenia przez właściwe komitety Stały Komitet Rady Ministroacutew komisję praw-

niczą czy też Radę Ministroacutew Do prowadzenia tych etapoacutew procesu legislacyj-

nego upoważniony jest właściwy minister a jego obowiązek w zakresie wyda-

wania objaśnień prawnych został już samodzielnie uregulowany w projekcie

o czym była mowa wyżej

Z projektowanego uregulowania wynika więc że obowiązek wydawania

objaśnień prawnych przepisoacutew regulujących podejmowanie wykonywanie

i zakańczanie działalności gospodarczej spoczywać będzie na roacuteżnych organach

293 Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r Prawo zamoacutewień publicznych tj z dnia 20 lipca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1579 294 Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r o ochronie konkurencji i konsumentoacutew tj z dnia 26 stycznia 2017 r Dz U z 2017 r poz 229 ze zm 295 Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r Prawo atomowe tj z dnia 17 marca 2017 r Dz U z 2017 r poz 576 ze zm 296 Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 22 czerwca 2012 r w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew Dz U poz 80 297 Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 27 listopada 2013 r w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw Polityki Klimatycznej Dz U poz 1392

Beata Wieczerzyńska

133

władzy państwowej (z wyłączeniem samorządowej) ale głoacutewny ich ciężar jak

się wydaje spoczywać będzie na resortowych ministrach

3 Istota charakter i skutki objaśnień prawnych

Należy w tym miejscu przeanalizować istotę i charakter objaśnień

prawnych Zgodnie z literalnym brzmieniem projektowanej regulacji jednym ze

sposoboacutew dążenia do zapewnienia jednolitego stosowania przepisoacutew prawa

z zakresu działalności gospodarczej jest wydawanie przez właściwych

ministroacutew oraz właściwe organy wyjaśnień przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej dotyczących praktycznego ich

stosowania przy uwzględnieniu w szczegoacutelności orzecznictwa sądoacutew

Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Co

do ogoacutelnego celu wydawania objaśnień prawnych była o tym mowa już wyżej

Obecnie koniecznym jest przeanalizowanie zwrotu bdquowyjaśnienia przepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczących

praktycznego ich stosowaniardquo jako celu bardziej szczegoacutełowego obowiązku

aktywności organoacutew państwa Zgodnie z zasadami298 i katalogiem sposoboacutew

dokonywania wykładni przepisoacutew prawa (wykładni doktrynalnej w tym

przypadku) oraz ich hierarchii299 należy odwołać się w pierwszym rzędzie do

reguł semantycznych języka naturalnego i prawnego Według Słownika języka

polskiego300 bdquowyjaśnićrdquo to uczynić coś zrozumiałym bdquowyjaśnienierdquo zaś to

uwagi objaśniające rzecz niezrozumiałą czynione po to by uczynić coś

zrozumiałym Zatem zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda wyjaśnia się

coś co nie jest zrozumiałe jasne klarowne W konsekwencji więc jaki charakter

należy przypisać objaśnieniom prawnym w szczegoacutelności istotna jest

odpowiedź na pytanie czy są to uwagi objaśniające niezrozumiałe przepisy

prawa w zakresie działalności gospodarczej i dotyczące praktycznego ich

stosowania czy też w istocie są wykładnią (interpretacją) przepisoacutew prawa

w tym zakresie Wydaje się że rozpocząć trzeba od ustalenia czym objaśnienia

prawne nie są

W pierwszym rzędzie należy wskazać na odroacuteżnianie w doktrynie teorii

prawa pojęć stosowania prawa i przestrzegania prawa Z Ziembiński301 wska-

zuje że czynienie przez jakiś podmiot użytku z kompetencji przyznanej mu 298 T Stawecki P Winczorek Wstęp do prawoznawstwa Warszawa 1995 s 122-124 299 Zob co do prymatu wykładni językowej Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2015 r II CSK 51814 httpwwwsnplsitesorzecznictwoorzeczenia3ii20csk20518-141pdf 300 Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN PWN Warszawa 2007 s745 301 Z Ziembiński Moralność jako czynnik stosowania prawa bdquoEtykardquo 51969 s 90

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

134

w danym systemie prawnym nazywa się stosowaniem prawa Stąd też moacutewi

się że tylko organy publiczne bdquostosują prawordquo czyniąc użytek z przyznanych im

kompetencji natomiast o podmiotach nie będących organami publicznymi

moacutewi się w analogicznej sytuacji że bdquoczynią użytek ze swych prawrdquo w szerokim

rozumieniu a w węższym ndash przestrzegają prawa Przestrzeganie prawa jest

więc świadomym zachowaniem adresata normy prawnej zgodnym z treścią

dyspozycji tej normy w warunkach określonych w hipotezie przy czym dyspo-

zycja normy prawnej może określić iż wskazane w niej zachowanie adresata

jest nakazane zakazane lub dozwolone302 Stosowanie prawa natomiast to

sformalizowane działanie organoacutew władzy publicznej w ramach przyznanych

kompetencji polegające na podejmowaniu wiążących decyzji władczych - in-

dywidualnych i konkretnych - na podstawie obowiązujących norm prawnych

Treścią tych decyzji jest kwalifikacja stanu faktycznego z punktu widzenia

kryterioacutew sformułowanych w jej podstawie normatywnej oraz ustalenie praw-

nych konsekwencji tej kwalifikacji303 W procedurze stosowania prawa nie-

zbędnym przedsięwzięciem poznawczym jest wykładnia prawa304 będąca

zespołem operacji logiczno-językowych polegających na odczytaniu znaczenia

przepisu prawnego oraz rekonstrukcji (wyprowadzenie odkodowanie) normy

prawnej zawartej w treści normatywnej przepisoacutew prawa Ustalanie znaczenia

przepisoacutew prawnych i odkodowanie normy prawa może być dokonywane

jedynie dla potrzeb rozstrzygnięcia danej konkretnej sprawy (wykładnia opera-

tywna) w odroacuteżnieniu od ustalania znaczenia danego przepisu prawnego

w oderwaniu od konkretnej sprawy dokonywana przez teoretykoacutew prawa

(wykładnia doktrynalna)305 Wykładnia interpretacja (operatywna) przepisoacutew

prawa immanentnie związana jest z procesem stosowania prawa

Objaśnienia prawne zaproponowane w art 33 ust 1 projektu PP nie są

zatem aktem stosowania prawa mającym charakter władczy i wiążący nie

są wydawane w indywidualnej konkretnej sprawie w określonym stanie

faktycznym ale mają walor abstrakcyjności (jest to szczegoacutelnie widoczne

w konfrontacji ich z interpretacjami indywidualnymi wskazanymi w art 34

projektu PP) W konsekwencji nie mogą też być wykładnią przepisoacutew prawa

bowiem ta dokonywana jest w procesie stosowania prawa

302 T Stawecki P Winczorek Wstęp hellip s 46 303 S Wronkowska-Jaśkiewicz Z Ziembiński Zarys teorii prawa Warszawa 2001s 130 304 J Wroacuteblewski Sądowe stosowanie prawa PWN Warszawa 1988 passim 305 T Stawecki P Winczorek Wstęp hellip s 121

Beata Wieczerzyńska

135

Czym więc są objaśnienia prawne Wydaje się że ich istota i charakter

sprowadza się do niewiążących wyjaśnień niezrozumiałych dla adresatoacutew

(przedsiębiorcoacutew) przepisoacutew prawa ktoacutere mają ułatwić tym adresatom

przestrzeganie prawa czy szerzej jak wskazywał Z Ziembiński czynienia

użytku ze swych praw Mają one dotyczyć wedle przepisoacutew projektu

wyjaśniania praktycznego stosowania przepisoacutew regulujących wykonywanie

działalności gospodarczej przez przedsiębiorcoacutew W świetle tego co

powiedziano wyżej na temat odroacuteżniania pojęć bdquostosowanie prawardquo

a bdquoprzestrzeganie prawardquo projektodawca powinien raczej posłużyć się

zwrotem bdquowyjaśniania praktycznego przestrzeganiardquo przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej bowiem bdquostosowanierdquo zarezerwowane

jest dla organoacutew władzy publicznej w ramach przyznanych kompetencji

Przedsiębiorcy zaś wobec niejasności przepisoacutew mają utrudnione

przestrzeganie prawa

Proacuteba analizy istoty objaśnień prawnych musi doprowadzić do

zbadania tego czy są one formą prawną działania administracji a jeśli tak to

jaką Istotną definicję pojęcia formy prawnej działania administracji będącej

pewną syntezą dotychczasowego dorobku doktryny w tej materii wprowadza

KM Ziemski moacutewiąc że przez formę prawną działania administracji rozumieć

należy wyodrębniony bądź dający się wyodrębnić prawem określony

o utrwalonych cechach typ czynności konwencjonalnej bądź faktycznej bądź

zespoacuteł takich czynności określonego powołanego do wykonywania zadań

z zakresu administracji publicznej podmiotu (bądź zespołu podmiotoacutew) w celu

wypełnienia zadań z zakresu administracji publicznej306 Zgodnie z tą definicją

objaśnienia prawne mają wszelkie cechy formy prawnej działania administracji

ndash są wyodrębnione określone prawem obowiązek ich wydawania spoczywa na

organach administracji państwowej w celu wypełnienia zadań tejże

administracji wobec przedsiębiorcoacutew polegający min na zapewnieniu

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

co urzeczywistnia postulat pewności prawa wynikający z zasady

demokratycznego państwa prawnego i postulat ochrony wolności

gospodarczej Wśroacuted wielu typologii form prawnych działania administracji

należy zakwalifikować je jako czynności faktyczne społeczno-organizatorskie

bowiem objaśnienia prawne nie są nastawione na wywołanie skutkoacutew

306 K M Ziemski Indywidualny akt administracyjny jako forma prawna działania administracji Poznań 2005 s 138 Autor ten co prawda zajmuje się w powołanej monografii jedną z form prawnych działania administracji ndash indywidualnym aktem administracyjnym jednak podejmuje też proacutebę ogoacutelnego zdefiniowania form prawnych działania administracji

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

136

prawnych stanowią niewładcze działania (aktywność ndash bdquowydawanierdquo) organoacutew

administracji za pomocą ktoacuterych administracja chce wesprzeć przedsiębiorcoacutew

w ich działalności gospodarczej i jednocześnie kształtować postawę

bdquonależytego przestrzegania prawardquo przez przedsiębiorcoacutew

Jak podnosi się w literaturze istotą objaśnień prawnych jest powiązanie

treści przepisu z jego praktycznym zastosowaniem w odniesieniu do

przykładowych sytuacji307 Użycie przez projektodawcę wyrażenia bdquoprzepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczejrdquo każe zastanowić się czy

objaśnienia prawne dotyczyć mają tylko wykonywania działalności

gospodarczej a więc czy ich zakres ma być ograniczony do trwającej już

aktywności w sferze gospodarczej czy też mają one objąć swym zakresem

pełne spektrum aktywności podmiotoacutew w sferze gospodarowania ndash

podejmowanie wykonywanie i zakańczanie działalności gospodarczej Wydaje

się że odpowiedź na tę wątpliwość daje treść projektowanego art 1 tej ustawy

ktoacutery moacutewi że ustawa reguluje podejmowanie wykonywanie i zakończenie

działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w tym

prawa i obowiązki przedsiębiorcoacutew oraz zadania organoacutew władzy publicznej

w tym zakresie Skoro zatem ustawa reguluje prawa i obowiązki

przedsiębiorcoacutew w zakresie podejmowania wykonywania i zakończenia

działalności gospodarczej to przesądza to także o zakresie zadań organoacutew

władzy publicznej we wskazanych sferach związanych z działalnością

gospodarczą Zatem objaśnienia prawne będą musiały dotyczyć wyjaśnień

przepisoacutew prawa regulujących nie tylko wykonywanie ale także podejmowanie

i zakańczanie działalności gospodarczej

W tym kontekście warto zaznaczyć że rodzajowo objaśnienia prawne

mogą dotyczyć przykładowo przepisoacutew regulujących wpis podmiotoacutew do

CEIDG i rejestroacutew w KRS przepisoacutew szczegoacutelnych ustaw w zakresie warunkoacutew

uzyskania koncesji zezwoleń i wpisoacutew do rejestroacutew działalności regulowanej

obowiązki wobec konsumentoacutew obowiązki sprawozdawcze z tytułu

korzystania ze środowiska do GUS czy sprawozdawczości dotyczącej odpadoacutew

i produktoacutew wprowadzonych na rynek powiadomienia i postępowanie

przedsiębiorcoacutew w zakresie ogoacutelnego i szczegoacutelnego bezpieczeństwa

produktoacutew hurtowego obrotu napojami alkoholowymi czy wreszcie szereg

przepisoacutew sanitarnych i przeciwpożarowych i innych Jest to zatem materia

307 K Teszner Komentarz do art 14a (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 18 października 2017 r]

Beata Wieczerzyńska

137

bardzo rozległa częstokroć skomplikowana i niejasna (niezrozumiała) nawet

dla profesjonalnych uczestnikoacutew obrotu jakimi są przedsiębiorcy i wymagająca

przeto wyjaśnień przepisoacutew ją regulujących

W art 33 ust 1 in fine projektu PP wskazuje się że objaśnienia prawne

powinny uwzględniać orzecznictwo sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego

i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Implikuje to konieczność

bieżącej i wnikliwej analizy orzecznictwa sądoacutew powszechnych

administracyjnych Trybunału Konstytucyjnego oraz Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej i jego uwzględniania w wydawanych

objaśnieniach prawnych Oznacza to że organy na ktoacuterych spoczywa ten

obowiązek powinny zebrać i przeprowadzić analizę wydanych prawomocnych

orzeczeń sądoacutew nie tylko milcząco przyjmując ich istnienie ale także w sposoacuteb

aktywny wziąć pod uwagę zapadłe rozstrzygnięcia doprowadzając

w objaśnieniach do jednolitości stosowania i przestrzegania przepisoacutew

prawa308 Jak stwierdził WSA w Warszawie słowo bdquouwzględnićrdquo nie oznacza

jedynie bdquowziąć pod uwagęrdquo lecz zastosować się do orzecznictwa jeśli ma ono

walor powszechny309 Natomiast w świetle stanowiska zajętego przez NSA310

organ wydając interpretację powinien uwzględniać orzecznictwo TSUE Po

wejściu Polski do Unii Europejskiej nie tylko sądy ale też inne organy przy

interpretacji przepisoacutew krajowych opartych na regulacjach unijnych powinny

brać pod uwagę wykładnię prawa dokonaną przez TSUE w tym zakresie

W przypadku objaśnień prawnych wynikać to będzie wprost z projektowanego

art 33 ust 1 i 2 Prawa Przedsiębiorcoacutew

Skutek wydania i publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej objaśnień

prawnych jako jednej z prawnych form działania administracji będących

czynnościami faktycznymi społeczno-organizatorskimi będzie taki że będą one

wiążące dla organoacutew wydających w ich dalszej praktyce stosowania prawa

natomiast nie będą wiążące dla przedsiębiorcoacutew będą oni mogli je wziąć pod

uwagę w praktyce przestrzegania prawa lub nie Stanowić będą więc swoisty

wzorzec wywiedzionych z danych przepisoacutew norm postępowania i co za tym

idzie ich przestrzegania Jednocześnie projektowane unormowania przydają

ochrony przedsiębiorcom jeśli do wskazanego wzorca się zastosują moacutewiąc że

przedsiębiorca nie będzie moacutegł być obciążony sankcjami administracyjnymi

finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosował się do treści objaśnień

prawnych ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające z objaśnień

308 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r III SAWa 337308 LEX nr 495402 309 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r III SAWa 3111 LEX nr 863065 310 Wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 r I FSK 90413 LEX nr 1478732

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

138

prawnych (art 35 ust 3 projektu PP) Objawia się tu zatem z całą jasnością

i siłą możliwość przedsiębiorcoacutew czynienia użytku ze swych praw

4 Wydawanie zmiana i publikowanie objaśnień prawnych

Objaśnienia prawne jako wyjaśnienia przepisoacutew regulujących działalność

gospodarczą będą mogły być wydawane z urzędu lub na wniosek Rzecznika

Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew Jak już wspomniano w skład pakietu

projektoacutew ustaw pod wspoacutelną nazwą Konstytucja Biznesu wchodzi projekt

ustawy o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew Proponowane

w Konstytucji Biznesu rozwiązania opierają się na trzech filarach i jednym

z nich jest ustanowienie gwarancji instytucjonalnych rzeczywistego

stosowania zasad określonych w projekcie PP w faktycznych relacjach

pomiędzy przedsiębiorcami a organami władzy publicznej Rzecznik Małych

i Średnich Przedsiębiorcoacutew ma stanowić podstawową instytucję wspierającą

i monitorującą wdrażanie zasad Konstytucji Biznesu w praktyce będzie stał

na straży praw mikro- małych i średnich przedsiębiorcoacutew będzie

wspoacutełpracował z organizacjami pozarządowymi społecznymi i zawodowymi

stowarzyszeniami ruchami obywatelskimi itp dla poszanowania wolności

działalności gospodarczej i roacutewnego traktowania przedsiębiorcoacutew inicjował

i organizował działalność informacyjną i edukacyjną związaną

z wykonywaniem działalności gospodarczej

W art 8 pkt 2 projektu tej ustawy wskazano że Rzecznik będzie moacutegł

występować o wydanie objaśnień prawnych jeśli przepisy będące

przedmiotem wniosku budzą wątpliwości w praktyce lub ich stosowanie

wywołało rozbieżności w rozstrzygnięciach wydawanych przez właściwy organ

administracji publicznej Podjęcie czynności przez Rzecznika następować

będzie z urzędu lub na wniosek i każdy przedsiębiorca może zwroacutecić się do

Rzecznika z wnioskiem o podjęcie czynności

Projekt nie precyzuje wymogoacutew formalnych dla wniosku przedsiębiorcy

do Rzecznika czy też wniosku Rzecznika do właściwego organu o wydanie

objaśnień prawnych O ile wniosek przedsiębiorcy do Rzecznika nie musi

przyjmować żadnej określonej formy a w treści będzie on musiał

zasygnalizować jedynie powoacuted czy ogoacutelne uzasadnienie wniosku o podjęcie

czynności przez Rzecznika O tyle wniosek Rzecznika do właściwego organu

o wydanie objaśnień prawnych musi wskazywać przepisy będące przedmiotem

wniosku i wykazanie faktu że budzą one wątpliwości w praktyce działalności

Beata Wieczerzyńska

139

gospodarczej lub wskazywać rozstrzygnięcia wydawane przez właściwy organ

administracji publicznej na podstawie tych przepisoacutew z ktoacuterych wynika że ich

stosowanie wywołało rozbieżności w tych rozstrzygnięciach Zatem Rzecznik

przy pomocy swego biura będzie musiał gromadzić badać i analizować

rozstrzygnięcia organoacutew władzy publicznej prawomocnych orzeczeń sądoacutew

aby mieć wiedzę czy nie wywołują one wątpliwości i nie powodują rozbieżności

w rozstrzygnięciach Jeśli tak Rzecznik jako zinstytucjonalizowane wsparcie dla

przedsiębiorcoacutew ma obowiązek wystąpić z wnioskiem do właściwego organu

o wydanie objaśnienia prawnego

Użycie przez projektodawcę trybu oznajmującego bdquowydajerdquo statuuje

obowiązek organu wydawania objaśnień prawnych w zakresie swojej

właściwości zaroacutewno z urzędu jak była o tym już mowa jak i obowiązek reakcji

na wniosek Rzecznika ktoacutery w tym sensie jest dla organu wiążący

Projektowane uregulowania nie wskazują także w jakim stopniu organ byłby

związany treścią wniosku Rzecznika W tym zakresie przepisy wymagają

doprecyzowania w dalszym toku prac nad projektem lub w toku prac

parlamentarnych

Organy uprawnione do wydawania objaśnień prawnych mogą z urzędu

lub na wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew zmienić wydane

objaśnienia prawne jeżeli stwierdzą ich nieprawidłowość uwzględniając

w szczegoacutelności orzecznictwo sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej Posiadają więc uprawnienie w zakresie

zmiany urzędowych objaśnień jeżeli stwierdzą ich nieprawidłowość Organ nie

jest przy tym związany żadnym terminem co daje mu możliwość zmiany

objaśnień w każdym czasie Jego obowiązkiem jest natomiast uwzględnienie

orzecznictwa sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej Możliwość zmiany objaśnień implikuje że

nie korzystają one z przymiotu trwałości w znaczeniu odnoszonym np do

decyzji administracyjnych

W projektowanych przepisach nie wyjaśnia się pojęcia

bdquonieprawidłowośćrdquo Ustalenie zatem treści tego określenia powinno nastąpić

przy uwzględnieniu semantycznego znaczenia wyrazoacutew bdquonieprawidłowośćrdquo

i bdquonieprawidłowyrdquo Według Słownika języka polskiego311 bdquonieprawidłowośćrdquo to

brak prawidłowości jak roacutewnież fakt zjawisko pozbawione prawidłowości

niezgodne z regułą bdquoNieprawidłowyrdquo zaś oznacza nie taki jaki być powinien

Odwołując się do orzecznictwa NSA w sprawach interpretacji podatkowych

można powiedzieć że nieprawidłowość interpretacji uzasadniająca jej zmianę

311 Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN PWN Warszawa 2007 s 290

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

140

wystąpi woacutewczas gdy przyjęte w niej wyjaśnienie przepisoacutew prawa

podatkowego nie znajduje dostatecznego uzasadnienia we wnioskach

wypływających z poprawnej wykładni tego prawa312

Na gruncie funkcjonującej już w Ordynacji podatkowej możliwości

zmiany interpretacji podatkowych zarysowało się ciekawe stanowisko sądoacutew

wskazujące na walor normatywny orzeczeń choć nie są one źroacutedłem prawa

powszechnie obowiązującego W wyroku WSA w Krakowie stwierdzono że

obowiązujący od dnia 1072007 r przepis art 14e sect 1 op wychodzi poza

zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie w ktoacuterej on zapadł i nadaje

orzecznictwu sądoacutew administracyjnych walor normatywny także w stosunku

do innych indywidualnych spraw załatwianych w drodze interpretacji

przepisoacutew prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) Od tej daty

orzecznictwo stało się istotnym miernikiem legalności wydawanych

interpretacji indywidualnych Jego nieuzasadnione zaś pomijanie narusza

wyrażoną w art 121 sect 1 op zasadę prowadzenia postępowania podatkowego

w sposoacuteb budzący zaufanie do organoacutew podatkowych313 Także w doktrynie

wskazuje się że ranga niektoacuterych orzeczeń jest na tyle istotna że dokonanie

zmiany interpretacji staje się koniecznością314 Wszystkie te uwagi można

odnieść do objaśnień prawnych ktoacutere uwzględniać muszą stanowisko

orzecznictwa

Najbardziej istotnym więc powodem zmiany objaśnień jawi się

orzecznictwo sądoacutew i Trybunałoacutew Nie jest to jednak powoacuted jedyny o czym

świadczy użyty przez projektodawcę zwrot bdquow szczegoacutelnościrdquo Właściwy organ

powinien uwzględnić orzecznictwo czyli wziąć je pod uwagę dokonując oceny

czy objaśnienie w tym świetle jest nieprawidłowe a następnie ndash wykorzystując

poglądy sądoacutew ndash dokonać zmiany Jak jednak wskazał WSA w Warszawie

dorobek orzeczniczy jest przykładowym źroacutedłem możliwego do wykorzystania

przy weryfikacji prawidłowości interpretacji indywidualnej materiału

interpretacyjnego Materiałami interpretacyjnymi albo materiałami wykładni

są wszelkiego rodzaju materiały na ktoacuterych podstawie interpretator może

312 Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2011 r II FSK 156810 LEX nr 992209 wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r II FSK 211308 LEX nr 580524 313 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr 1755845 podobnie w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r I SAPo 70809 LEX nr 549035 314 K Teszner Komentarz do art 14e (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 31 października 2017 r]

Beata Wieczerzyńska

141

ustalać treść przepisoacutew prawnych () wyboacuter materiałoacutew wykładni należy do

interpretatora a jego jedynym kryterium powinien być cel w postaci wydania

prawidłowej interpretacji o ktoacuterej stanowi art 14e sect 1 Ordynacji podatkowej

przewidujący możliwość zmiany z urzędu nieprawidłowej interpretacji

urzędowej prawa podatkowego315 Zatem organ właściwy do wydawania

objaśnień prawnych musi wziąć pod uwagę cały możliwy materiał w celu

dokonania objaśnień prawidłowych Jeśli zaś okażą się one nieprawidłowe ma

obowiązek ich zmiany Czynności te można określić jako proces nadzoru nad

wydawanymi objaśnieniami316

Zmiana wydanych objaśnień prawnych nie będzie miała wpływu na

sytuację przedsiębiorcoacutew ktoacuterzy wcześniej zastosowali się do objaśnień

prawnych w brzmieniu przed ich zmianą bowiem działali oni w zaufaniu do

urzędowych objaśnień i korzystają z ochrony prawnej

Objaśnienia prawne jak roacutewnież ich zmiany powinny być niezwłocznie

zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej

urzędu obsługującego właściwego ministra lub na stronie podmiotowej

właściwego organu pod nazwą bdquoobjaśnienia prawnerdquo wraz z oznaczeniem daty

ich zamieszczenia Takie ich opublikowanie ma głoacutewnie walor informacyjny

i służy budowaniu ich szerokiej dostępności dla zainteresowanych

przedsiębiorcoacutew Z drugiej jednak strony zamieszczenie w BIP i opatrzenie

datą tej czynności jest istotne z dwoacutech powodoacutew po pierwsze od tej daty

będzie liczyło się związanie organu wydanym objaśnieniem prawnym czy też

zmianą objaśnienia w jego dalszej praktyce stosowania prawa po drugie

w razie wątpliwości będzie służyło weryfikacji do ktoacuterej wersji objaśnień

przedsiębiorca się zastosował i czy w związku z tym przysługuje mu ochrona

prawna

Podsumowanie

Pakiet projektoacutew ustaw tworzących Konstytucję biznesu jest regulacją

oczekiwaną przez środowisko przedsiębiorcoacutew Niespoacutejne niestabilne pełne

meandroacutew i niejasne otoczenie prawno-regulacyjne to głoacutewna bolączka przed-

siębiorcoacutew i podstawowy czynnik trudnego do skalkulowania ryzyka w ich

działalności Najpełniej oczekiwania te i nadzieje wyraża stanowisko Konfede-

315 Por J Brolik Urzędowe interpretacje prawa podatkowego Warszawa 2010 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r III SAWa 342317 LEX nr 2335378 316 K Teszner Komentarz do art 14e] (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 31 października 2017 r]

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

142

racji Lewiatan zaprezentowane w toku konsultacji związanych z projektami

bdquoKonfederacja Lewiatan pozytywnie odnosi się do intencji jakie przyświecają

Ministerstwu Rozwoju podczas prac legislacyjnych nad tzw Konstytucją Biznesu

Uważamy iż kompleksowe uregulowanie na poziomie ustawowym praw przed-

siębiorcoacutew - w postaci zasad prawnych może mieć istotny wpływ na wykładnię

i praktyczne stosowanie wszystkich przepisoacutew prawa odnoszących się do podej-

mowania i wykonywania działalności gospodarczej Liczymy że pomoże to

w odblokowaniu potencjału polskiej przedsiębiorczości i polskiej gospodarki

w szczegoacutelności a aspekcie wzajemnych relacji przedsiębiorcoacutew i organoacutew wła-

dzy publicznej Projektowane rozwiązania należy traktować jako szansę odejścia

od gospodarczo i społecznie szkodliwego stereotypu stawiającego przedsiębior-

czość i przedsiębiorcoacutew w opozycji do organoacutew i instytucji państwa Kluczowym

będzie jednak praktyka obowiązywania nowych regulacji bowiem dopiero wtedy

możliwa będzie rzetelna ocena czy szansę tę wykorzystaliśmyrdquo

Analizując i oceniając tylko jedną z instytucji wprowadzonych do flago-

wego dla całości pakietu ustaw - projektu ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew

w postaci tzw objaśnień prawnych w zakresie działalności gospodarczej nale-

ży powiedzieć iż jako instrument zapewnienia większego zrozumienia przepi-

soacutew prawa dla przedsiębiorcoacutew w ich zmaganiach z praktycznym ich prze-

strzeganiem będzie on istotny użyteczny i poprawiający tzw otoczenie instytu-

cjonalne działalności gospodarczej Zwłaszcza że projektowane unormowania

przydają ochrony przedsiębiorcom jeśli do objaśnień prawnych się zastosują

moacutewiąc że przedsiębiorca nie będzie moacutegł być obciążony sankcjami admini-

stracyjnymi finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosował się do

treści objaśnień prawnych ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające

z objaśnień W wymiarze szerszym natomiast omawiane projektowane rozwią-

zania przyczynią się do zwiększenia przewidywalności stosowania prawa przez

organy administracji publicznej przez to do realizacji zasady pewności prawa

i możliwości czynienia użytku ze swych praw przez przedsiębiorcoacutew

a w szczegoacutelności prawa do dobrej administracji

Nawiązując do przytoczonego wyżej stanowiska Konfederacji Lewiatan

czas pokaże czy spełni ona oczekiwania

Beata Wieczerzyńska

143

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 2 lipca 2004r o swobodzie działalności gospodarczej tj DzU

2016 poz 1829 ze zm

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa tj z dnia 17 stycznia

2017 r DzU z 2017 r poz 201 ze zm

Ustawa z dnia 16 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego

tj DzU z 2017 r poz 1257

Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r o Radzie Ministroacutew tj DzU z 2012 r poz

392 ze zm

Ustawa z dnia 26 października 1982 r o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi Dz U z 2016 r poz 487

Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r Prawo zamoacutewień publicznych Dz U z 2017 r

poz 1579

Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r o ochronie konkurencji i konsumentoacutew

tj Dz U z 2017 r poz 229 ze zm

Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r Prawo atomowe tj Dz U z 2017 r poz 576

ze zm

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 27 listopada 2013 r w sprawie ustano-

wienia Pełnomocnika do spraw Polityki Klimatycznej Dz U poz 1392

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 22 czerwca 2012 r w sprawie

ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew

Dz U poz 807

Uchwała Nr 190 Rady Ministroacutew z dnia 29 października 2013 r Regulamin pra-

cy Rady Ministroacutew tj z dnia 11 października 2016 r MP z 2016 r poz 1006

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 15 października 2008 r P 3206

httpprawosejmgovplisapnsfdownloadxsWDU20081901172TD200

81172TKpdf

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr

1755845Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2015 r II CSK 51814

httpwwwsnplsitesorzecznictwoorzeczenia3ii20csk20518-14-

1pdf

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r III SAWa 3111 LEX nr

863065

Wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 r I FSK 90413 LEX nr 1478732

Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2011 r II FSK 156810 LEX nr 992209

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

144

Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r II FSK 211308 LEX nr 580524

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr

1755845

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r I SAPo 70809 LEX nr

549035

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r III SAWa 342317 LEX nr

2335378

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r III SAWa 337308 LEX nr

495402

Literatura

Borkowski A Chełmoński A Guziński M Kiczka K Kieres L Kocowsk T

Szydło M Administracyjne prawo gospodarcze Wrocław 2009

Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN Warszawa

2007

Stawecki T Winczorek P Wstęp do prawoznawstwa Warszawa 1995

Teszner K Komentarz do art 14e (w) Ordynacja podatkowa Komentarz

L Etel (red)Wolters Kluwer Polska 2017 stan prawny na 20042017 LEX

Teszner K Komentarz do art 14a (w) Ordynacja podatkowa Komentarz

L Etel (red)Wolters Kluwer Polska 2017 stan prawny na 20042017 LEX

Wronkowska-Jaśkiewicz S Ziembiński Z Zarys teorii prawa Warszawa 2001

Wroacuteblewski J Sądowe stosowanie prawa Warszawa 1988

Ziembiński Z Moralność jako czynnik stosowania prawa bdquoEtykardquo 51969

Ziemski KM Indywidualny akt administracyjny jako forma prawna działania

administracji Poznań 2005

Źroacutedła internetowe

httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

6

dr Wojciech Wojtyła317

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

Ethics and responsibility in administration - preliminary issues

Streszczenie

Artykuł jest proacutebą filozoficznego wyjaśnienia podstaw odpowiedzialno-

ści moralnej człowieka w perspektywie etyki urzędniczej Odpowiedzialność

moralna ktoacutera obecna jest w każdym rodzaju odpowiedzialności ugruntowana

jest na naturalnej zdolności człowieka do odpowiadania na świat rozpoznawa-

nych przez niego wartości Pojęcie odpowiedzialności choć złożone i wielo-

aspektowe można interpretować jako jeden z istotnych wymiaroacutew ontycznego

uposażenia człowieka Dzięki zdolności człowieka do podmiotowej obecności

we wspoacutelnocie na fundamencie wartości dobra wspoacutelnego odpowiedzialność

staje się niezwykle cenioną cnotą społeczną ktoacuterą w sposoacuteb szczegoacutelny winni

odznaczać się pracownicy administracji publicznej

Słowa kluczowe

etyka odpowiedzialność etos

Summary

The article is an attempt at a philosophical explanation of the basis of

moral responsibility of a man in the perspective of clerical ethics The moral re-

sponsibility that is present in every kind of responsibility it is grounded in the

natural ability of man to respond to the world of values he recognizes The con-

cept of responsibility though complex and multidimensional can be interpreted

as one of the important dimensions of the ontic emancipation of man By being

able to participate in community on the basis of the value of the common good

the responsibility becomes a highly valued social virtue which is to be distin-

guished by the employees of the public administration

Keywords

ethics responsibility ethos

317 Doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii Wykładowca filozofii w Katedrze Prawa Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu oraz w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu Zainteresowania naukowe koncentrują się wokoacuteł logiki prawniczej etyki ogoacutelnej i społecznej antropologii filozoficznej filozofii prawa oraz filozofii kultury

Wojciech Wojtyła

146

Wstęp

W ostatnich latach obserwuje się w Polsce znaczną poprawę nie tylko

jakości standardoacutew usług świadczonych przez pracownikoacutew administracji pu-

blicznej ale roacutewnież ożywiony wzrost zainteresowania samą problematyką

owych standardoacutew Wynika ona niewątpliwie z powszechnego i uzasadnionego

przekonania że ci ktoacuterzy piastują państwowe stanowiska urzędnicze winni

odznaczać się nie tylko wysokimi kompetencjami zawodowymi i stosowną

wiedzą ale roacutewnież odpowiednio wysokim poziomem kwalifikacji moralnych

Niewątpliwie jednym ze środkoacutew podnoszących jakość administrowa-

nia jest etyka Tworzone kodeksy etyki urzędniczej wyszczegoacutelniają zasady

ktoacuterych przestrzeganie ma nie tylko wyeliminować zachowania nieetyczne

z polskiej administracji ale przede wszystkim ma ugruntowywać i wzmacniać

w środowiskach urzędnikoacutew podstawy dla zachowań etycznych przyczyniając

się tym samym do kształtowania ich zawodowego etosu Jednak żaden kodeks

etyki choćby najbardziej logiczny i spoacutejny nie stanowi celu samego w sobie

Celem etyki jest bowiem człowiek - ten sam ktoacutery jest celem tworzonej przez

państwo administracji W niniejszym opracowaniu po uwagach wstępnych

wyjaśniających teoretyczne podstawy na ktoacuterych opiera się etyka urzędnicza

przedstawione zostanie kluczowe dla etyki zagadnienie stanowiące zwornik

każdej etyki zawodowej w tym także etyki urzędniczej moment moralnej od-

powiedzialności Osadza się on na naturalnej zdolności człowieka do odpowia-

dania na rozpoznawane wartości Wartością niezwykle istotną z punktu widze-

nia etyki urzędniczej za wzrost ktoacuterej szczegoacutelnie odpowiedzialni są pracowni-

cy administracji publicznej jest dobro wspoacutelne Ze standardami realizacji dobra

wspoacutelnego wiąże się z kolei zagadnienie zawodowego etosu ktoacuteremu poświę-

cony zostanie ostatni punkt niniejszego opracowania

1 Pojęcie etyki urzędniczej ndash podstawowe zagadnienia

Etyka w swoim semantycznym znaczeniu (od gr ethikos ndash zwyczaj) de-

finiowana jest jako nauka filozoficzna ktoacutera formułuje ogoacutelne zasady moralne

oraz szczegoacutełowe normatywy ludzkiego działania za pomocą wrodzonych

człowiekowi zdolności poznawczychrdquo318 Zajmuje się ona nie tylko opisem

i analizą obowiązujących w określonej społeczności zachowań i norm moral-

nych ale także ich wyjaśnianiem a przede wszystkim ich uzasadnianiem

w odniesieniu do przyjmowanej normy moralności Proacutebami uszczegoacuteławiania

318 T Ślipko Zarys etyki ogoacutelnej Krakoacutew 2004 s 35

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

147

etyki w znaczeniu ogoacutelnym są liczne etyki zawodowe tj etyka lekarska bizne-

su dziennikarska prawnicza urzędnicza itd M Gogacz etykę zawodową defi-

niuje jako naukę filozoficzną o usprawnieniach moralnych człowieka potrzeb-

nych do wykonywania ulubionej pracyrdquo319 Stanowi ona zespoacuteł zasad i norm

ktoacutere określają jak z moralnego punktu widzenia powinni a jak nie powinni

postępować przedstawiciele danej profesji320 Etyka zawodowa rozumiana jako

układ powinności moralnych określających postępowanie reprezentantoacutew

danego zawodu w sposoacuteb szczegoacutelny odnosi się do zawodoacutew społecznego za-

ufania tj lekarze czy urzędnicy321

Uprawianie każdej z etyk zawodowych oproacutecz wiedzy empirycznej

z dziedziny ktoacutera ma być przedmiotem oceny wymaga zaroacutewno wiadomości

z zakresu etyki ogoacutelnej jak roacutewnież przyjęcia określonych przesłanek antropo-

logicznych Wspoacutelnym celem zaroacutewno etyki ogoacutelnej jak i poszczegoacutelnych etyk

zawodowych jest kształtowanie stosownych nakazoacutew i zakazoacutew ktoacutere stoją na

straży pozaosobistego dobra jednostek działających w obrębie poszczegoacutelnych

społeczeństw322 W sposoacuteb szczegoacutelny troska o dobro wspoacutelne obywateli

powierzona została administracji publicznej Administracja nie została powoła-

na wszakże dla niej samej lecz dla społeczeństwa stąd najwyższym celem jej

zainteresowania nie powinny być jej partykularne interesy Urzędnikom pań-

stwowym powierzone zostało nie tylko zaszczytne ale i odpowiedzialne zada-

nie służby publicznej323 Termin bdquourzędnikrdquo w potocznym rozumieniu odnosi

się do osoby pracującej w urzędzie lub sprawującej w nim urząd Urzędem zaś

jest szeroko rozumiana administracja

Urzędnikoacutew w administracji publicznej można podzielić według trzech

podstawowych kategorii urzędnicy urzędoacutew administracji państwowej324 pra-

cownicy służby cywilnej325 oraz pracownicy samorządowi326

319 M Gogacz Czym jest etyka zawodowa w Zagadnienie etyki zawodowej red A Andrzejuk Warszawa 1998 s 11 320 B Nogalski J Śniadecki Etyka zarządzania przedsiębiorstwem Bydgoszcz 2001 s 21 321 J Kotapka Etyka w administracji publicznej (służbie cywilnej)bdquoZeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im Witelona w Legnicyrdquo2008 Nr 4s 39-40 322 Ibidem s 40 323 Ibidem s 41 324 Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędoacutew państwowych (tj Dz U 2016 r poz 1511 ze zm) 325 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o służbie cywilnej (tj Dz U 2017 r poz 1889 ze zm) 326 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o pracownikach samorządowych (tj Dz U 2016 r poz 902 ze zm)

Wojciech Wojtyła

148

Pracownikami urzędoacutew państwowych są osoby zatrudnione w Kance-

larii Sejmu Kancelarii Senatu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

Sądzie Najwyższym Biurze Trybunału Konstytucyjnego Biurze Rzecznika Praw

Obywatelskich Biurze Rzecznika Praw Dziecka Biurze Krajowej Rady Radiofo-

nii i Telewizji Urzędzie Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej

w sprawach nieuregulowanych w odrębnych przepisach Krajowym Biurze

Wyborczym regionalnych izbach obrachunkowych Biurze Generalnego

Inspektora Ochrony Danych Osobowych Instytucie Pamięci Narodowej - Komi-

sji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowi-

skach urzędniczych w Kancelarii Prezesa Rady Ministroacutew urzędach ministroacutew

i przewodniczących komitetoacutew wchodzących w skład Rady Ministroacutew oraz

urzędach centralnych organoacutew administracji rządowej urzędach wojewoacutedz-

kich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych orga-

noacutew administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom

administracji rządowej Krajowej Informacji Skarbowej i izbach administracji

skarbowej komendach inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych

stanowiących aparat pomocniczy kierownikoacutew zespolonych służb inspekcji

i straży wojewoacutedzkich oraz kierownikoacutew powiatowych służb inspekcji i straży

chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej Centralnym Biurze Śledczym Policji

Biurze Nasiennictwa Leśnego jednostkach budżetowych obsługujących pań-

stwowe fundusze celowe

Pracownikami samorządowymi są osoby zatrudnione wurzędach mar-

szałkowskich oraz wojewoacutedzkich samorządowych jednostkach organizacyj-

nych starostwach powiatowych oraz powiatowych jednostkach organizacyj-

nych urzędach gmin jednostkach pomocniczych gmin gminnych jednostkach

budżetowych i samorządowych zakładach budżetowych biurach (ich odpo-

wiednikach) związkoacutew jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządo-

wych zakładoacutew budżetowych utworzonych przez te związki biurach (ich od-

powiednikach) jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorial-

nego

Wprowadzanie i utrwalanie właściwych standardoacutew wykonywania wie-

lu zawodoacutew zwłaszcza tych ktoacutere zwykło określać się mianem zawodoacutew spo-

łecznego zaufania przyczyniło się do tworzenia kodeksoacutew etycznych Kodeks

etyczny stanowi uporządkowany logicznie zbioacuter właściwych dla danej profesji

działań Stanowi on swoisty probierz za pomocą ktoacuterego dokonuje się moralnej

oceny postępowania członkoacutew danej grupy zawodowej Jednym z celoacutew dla

ktoacuterych tworzone są kodeksy zawodowe jest promocja pożądanych wzoroacutew

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

149

zachowań ktoacutere przyczyniają się do ukształtowania etosu tychże grup327 Naj-

bardziej znanym kodeksem etycznym w polskiej administracji ktoacutery stanowi

podstawę dla istniejących opracowań regulacji dla konkretnych urzędoacutew jest

Kodeks etyki Służby Cywilnej328 W paragrafach od 2 do 5 formułuje on nastę-

pujące zasady odnoszące się do pracownikoacutew służby cywilnej

1 Rzetelność - rozumiana jako sumienność twoacuterczość odpowiedzialność bez-

stronność gotowość przyznania się do błędu i do jego naprawienia racjo-

nalność

w gospodarowaniu lojalność zgoda na ograniczenie zasady poufności

informacji także z życia osobistego (sect2)

2 Dbałość o rozwoacutej własnych kompetencji - rozwijanie wiedzy zawodowej

dążenie do poznania aktoacutew prawnych gotowość skorzystania z wiedzy

innych wyjaśnianie swego stanowiska (sect 3)

3 Bezstronność - nie dopuszczanie do podejrzeń o konflikt interesoacutew

nie przyjmowanie żadnych korzyści materialnych ani osobistych w związku

z prowadzonymi sprawami szanowanie prawa obywateli do informacji (sect4)

4 Neutralność polityczna - lojalne i rzetelne wykonywanie strategii Rządu RP

niezależnie od własnych przekonań dbanie o jasność własnych relacji

eliminowanie wpływoacutew politycznych na rekrutację i awans w służbie cywil-

nej (sect 5)

T Barankiewicz zauważa jednak że standardy etyki urzędniczej nie

stanowią kolejnego obok przepisoacutew określających odpowiedzialność karną

katalogu reguł postępowania Wyłącznym powodem istnienia etyki urzędniczej

nie jest wskazywanie i piętnowanie roacuteżnego rodzaju nieuczciwości w admini-

stracji329 Etyka urzędnicza powinna w sposoacuteb integralny skupiać przede

wszystkim swoją uwagę na tym aby z jednej strony urzędnik wykonywał swo-

je obowiązki zgodnie z prawem w atmosferze poczucia godności pełnionej

służby zaś z drugiej strony aby dla interesantoacutew wizyta w urzędzie nie była

związana z kolejną życiową udręką oraz poczuciem że załatwia się sprawy

w jakiejś innej obcej rzeczywistości w ktoacuterej zastawia się roacuteżne pułapkirdquo330

Etyka urzędnicza wyrasta z życiowej potrzeby istnienia w państwie prawa

327T Kowalski Kodeks etyczny a kształtowanie zasad etycznych w administracji bdquoStudia Lubelskie Prace instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulechowierdquo Sulechoacutew 2005 s 101 328 Ibidem s 104 329 T Barankiewicz Etyka urzędnicza ndash funkcje zasady i postawy bdquoMetryka Studia z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnegordquo Rok IV 2014 Nr 2 s 123-124 330 Ibidem s 124

Wojciech Wojtyła

150

dobrej administracji publicznej331 Jej celem jest wzmocnienie gwarancji wyko-

nywania przez pracownikoacutew urzędoacutew powierzonych im zadań w sposoacuteb nale-

żyty Jakość świadczonych przez administrację usług w dużej mierze zależy

bowiem nie tylko od jakości obowiązującego w danym państwie prawa ale tak-

że od jakości waloroacutew etyczno-moralnych samych kadr służby publicznej332

Zdaniem M Gogacza każda etyka zawodowa jest teorią odpowiedzial-

nej czyli moralnie dobrze realizowanej pracy333 Odpowiedzialność jest bo-

wiem tym co stanowi gwarancję prawidłowej realizacji przez kadrę pracowni-

czą powierzonych jej obowiązkoacutew334 W dalszej części wywodu podjęte zosta-

nie kluczowe dla etyki zaroacutewno ogoacutelnej jak i zawodowej zagadnienie odpo-

wiedzialności

2 Odpowiedzialność jako problem moralny

Słowo odpowiedzialnośćrdquo ma wiele znaczeń Na płaszczyźnie filozo-

ficznej można ją interpretować jako jeden z istotnych wymiaroacutew ontycznego

uposażenia człowieka ponieważ tylko człowiek może ponosić odpowiedzialny

za swoje czyny Odpowiedzialność jest także ważną cnotą zaroacutewno w życiu

osobistym jak i społecznym Zaroacutewno od rodzicoacutew nauczycieli urzędnikoacutew

czy rzemieślnikoacutew oczekuje się że powierzone im zadania i społeczne role bę-

dą wykonywać w sposoacuteb odpowiedzialny Są roacuteżne rodzaje odpowiedzialności

prawna polityczna karna cywilna parlamentarna służbowa Pojęcie to wystę-

puje zaroacutewno w języku potocznym jak i na terenie wielu dyscyplin naukowych

tj filozofia prawo ekonomia Z punktu widzenia problemu podjętego w niniej-

szym opracowaniu szczegoacutelnie istotny jest ten rodzaj odpowiedzialności ktoacutery

nazywany jest odpowiedzialnością moralną Jest ona o tyle ważna że zawiera

się jakoś we wszystkich innych rodzajach odpowiedzialności Odpowiedzial-

ność moralna wynika z niezgodności zachowania się adresata normy moralnej z

jej nakazem określonego działania ktoacutere ocenione zostało jako dobre Konkre-

tyzuje się ona w pewnych sankcjach moralnych głoacutewnie w wyrzutach sumienia

podmiotu odpowiedzialności ale także może ona znaleźć swoacutej wyraz w roacuteżnych

formach społecznego napiętnowania335

Na pojęciu odpowiedzialności opiera się porządek moralny i prawny

Odpowiedzialność ktoacutera znajduje swoacutej fundament w ontycznym uposażeniu 331 Ibidem 332E Stasiak Postawy etyczne pracownikoacutew administracji samorządowej bdquoAnnales Ety-ka w życiu gospodarczymrdquo 2015 vol 19 No 1 Luty 2016 s 84-85 333 M Gogacz Czym jest etyka zawodowahellip op cit s 11 334 E Stasiak Postawy etycznehellip op cit s 85 335 R Tokarczyk Filozofia prawa Warszawa 2009 s 273

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

151

osoby ze względu na naturalną zdolność oraz potrzebę człowieka do życia we

wspoacutelnocie pośroacuted innych osoacuteb nabiera znaczenia międzyosobowego i spo-

łecznego Nie zmienia to jednak faktu że podmiotem odpowiedzialności zawsze

pozostaje konkretny człowiek jako świadomy i wolny sprawca swoich czynoacutew

Czym zatem jest odpowiedzialność w jej znaczeniu najbardziej podstawowym

Roman Ingarden zarysowując strukturę fenomenu odpowiedzialności

odroacuteżnia cztery zagadnienia w ktoacuterych on występuje 1 Ktoś ponosi odpowie-

dzialność za coś 2 Ktoś podejmuje odpowiedzialność za coś 3 Ktoś jest za coś

pociągany do odpowiedzialności 4 Ktoś działa odpowiedzialnie336 Powyższe

sytuacje wymagają komentarza Krakowski filozof zwraca uwagę zaroacutewno na

ich odmienność jak i na zachodzące między ich sensami związki Autor Ksią-

żeczki o człowieku pisze Można być za coś odpowiedzialnym a nie zostać po-

ciągniętym do odpowiedzialności i roacutewnież nie podjąć jej I odwrotnie można

być za coś pociągniętym do odpowiedzialności nie będąc za to faktycznie od-

powiedzialnym Można też faktycznie brać za coś odpowiedzialność przy czym

nie jest się rzeczywiście za to odpowiedzialnym Skoro jest się za coś odpowie-

dzialnym powinno się roacutewnież wziąć za to odpowiedzialność i być pociągnię-

tym do odpowiedzialnościrdquo337

Powyższy wywoacuted ukazuje związek odpowiedzialności ze sprawczością

osoby Człowiek jest odpowiedzialny za to czego jest faktycznym sprawcą

i powinien ponosić odpowiedzialność tylko za te czyny ktoacutere faktycznie zostały

przez niego popełnione Ingarden zwraca uwagę na implikowaną ze związku

odpowiedzialności i sprawczości osoby powinność Człowiek odkrywa w sobie

swoisty moment powinności ktoacutery ujawnia się jako przeżycie odpowiedzialno-

ści Przeżywa go zaroacutewno w odniesieniu do czynoacutew przez siebie popełnionych

jak i w stosunku do czynoacutew zaniechanych ktoacutere powinny zostać przez niego

spełnione a spełnione nie zostały Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzenie

kluczowe dla etycznej analizy odpowiedzialności okazuje się rozumienie czynu

i ludzkiej sprawczości W tym miejscu należy kroacutetko odpowiedzieć na dwa py-

tania tj co to znaczy że działanie jest czyimś własnym działaniem oraz kiedy

określony czyn jest rzeczywiście czynem konkretnego człowieka

Odpowiedź na powyższe pytania wiąże się z zagadnieniem świadomości

podmiotu w momencie podejmowanego działania Na ile sprawca działania był

świadom swoich działań oraz na ile był wolny w decyzjach ktoacutere do niego do-

prowadziły Ingarden wyjaśnia iż Jakaś decyzja woli i jakieś działanie mogą

uchodzić za własny czyn danej osoby tylko wtedy gdy wypływają wprost z cen-

trum ja mają w niej swoacutej prawdziwy początek i kiedy to centrum ja panuje nad

336 R Ingarden Książeczka o człowieku Krakoacutew 2009 s 73-74 337 Ibidem s 74

Wojciech Wojtyła

152

dokonaniem wyłaniającego się z niego działania i kieruje nimrdquo338 Określenie na

ile sprawca czynu był świadomy swojego działania oraz na ile działanie to było

dobrowolne są fundamentalne dla przypisania mu odpowiedzialności za

popełniony czyn Słowo czynrdquo należy w tym miejscu rozumieć szeroko jako

każdy świadomy i dobrowolny akt (działanie) podejmowane przez człowieka

T Ślipko analizując zasady określające odpowiedzialność człowieka za popeł-

nione przez niego akty pisze Człowiek jest odpowiedzialny tylko za akty

w pełni świadome i wolne czyli za akty dobrowolne Gdziekolwiek więc zacho-

dzi przeszkoda zmniejszająca lub znosząca dobrowolność roacutewnocześnie ulega

proporcjonalnemu zmniejszeniu odpowiedzialność za ten czyn lub nawet

zachodzi jej całkowity brakrdquo339 Warto zauważyć że zdaniem Ślipki człowiek

jest odpowiedzialny za czyn dobry lub zły także woacutewczas gdy wie że czyn

przezeń zamierzony jest dobry lub zły340 Twierdzi tym samym że człowiek

staje się odpowiedzialny zaroacutewno za dobro jak i zło swoich czynoacutew już na eta-

pie ich świadomego zamierzenia a nie w momencie ich spełnienia

Wielu autoroacutew podejmując proacutebę wyjaśnienia związku jaki zachodzi

między sprawczością osoby a odpowiedzialnością zauważa że nieprzypadko-

wo słowo odpowiedzialnośćrdquo naprowadza na słowo odpowiadanierdquo I tak cho-

ciażby włoski rzeczownik responsabilita (odpowiedzialnośćrdquo) pochodzi od

łacińskiego czasownika respondeo (odpowiadamrdquo przyrzekamrdquo) Jak zauważa

T Ślipko odpowiedzialność jeżeli nie ma pozostać jedynie czymś w rodzaju

zespołu świadomościowych dyspozycji do pełnienia powierzonych człowieko-

wi zadań moralnych (ktoacutere można wyrazić w słowach czuję się odpowiedzial-

ny za powierzone mi zadanierdquo) należy mocniej uwypuklić jej związek ze świa-

tem wartości moralnych ku ktoacuterym odpowiedzialność zwraca się niejako sa-

morzutnie341 Człowiek dlatego jest odpowiedzialny za swoje czyny i dlatego

przeżywa odpowiedzialność ponieważ ma zdolność odpowiadania na wartości

Odpowiadając na pytanie za co człowiek jest odpowiedzialny należy stwier-

dzić że jest on odpowiedzialny za realizację w swoim życiu wartości Człowiek

ma naturalną zdolność poznawania wartości i odpowiadania na nie Jednocze-

śnie w osobie i jej działaniu odpowiadanie na wartościrdquo przybiera postać po-

winności odpowiadania za wartościrdquo i ich realizację Odkrywany w osobie

moment powinności udzielenia odpowiedzi na rozpoznane wartości pozwala

określać moralność jako sposoacuteb realizowania wartości osobowych342 czyli

338 Ibidem s 85 339 T Ślipko Zarys etyki ogoacutelnejhellip op cit s 429 340 Ibidem s 429 341 T Ślipko Spacerem po etyce Krakoacutew 2010 s 157 342 W Stroacuteżewski Istnienie i wartość Krakoacutew 1981 s 235

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

153

takich ktoacutere rozwijają człowieka jako człowieka Chodzi w tym miejscu szcze-

goacutelnie o tzw dobro moralne

Wartości moralne mogą mieć także charakter społeczny Naczelną war-

tością za realizację ktoacuterej odpowiedzialni są wszyscy należący do danej grupy

społecznej jest dobro wspoacutelne Chociaż ma ono charakter analogiczny tj inne

jest dobro wspoacutelne rodziny gminy czy uniwersytetu to w każdym z rodzajoacutew

wspoacutelnoty jest ono zasadą naczelną T Ślipko pisze nie może być mowy o au-

tentycznie moralnej odpowiedzialności w życiu publicznym w jakiejkolwiek już

uszczegoacutełowionej postaci jeżeli zaroacutewno w sferze świadomościowych zamie-

rzeń jak i w obiektywnym aksjologicznym ukierunkowaniu nie pozostaje ona

w zgodzie z moralną wartością dobra wspoacutelnegordquo343

Pojęcie dobra wspoacutelnego jest jednym z podstawowych pojęć za pomocą

ktoacuterego interpretuje się nie tylko porządek społeczny ale także najgłębsze pod-

stawy wszelkich społeczności Stanowi ono głoacutewne kryterium poczucia odpo-

wiedzialności w życiu społecznym poprzez odniesienie do ktoacuterego odpowie-

dzialność pojedynczej osoby za swoje czynyrdquo staje się odpowiedzialnością

przed wspoacutelnotą osoacutebrdquo Owa odpowiedzialność przed wspoacutelnotąrdquo jest pod-

stawą wyłonienia władzy Ten aspekt odpowiedzialności ma podwoacutejny wymiar

jest odpowiedzialnością jednostki przed autorytetem władzy oraz odpowie-

dzialnością władzy przed wspoacutelnotą ktoacutera powierzyła jej swoacutej mandat zaufa-

nia344 Chociaż za realizację dobra wspoacutelnego w państwie wojewoacutedztwie czy

gminie odpowiedzialna jest przede wszystkim władza obydwa wymiary odpo-

wiedzialności tj odpowiedzialność przed wspoacutelnotąrdquo oraz odpowiedzialność

przed władząrdquo spotykają się we wspoacutelnej trosce o jego kształt Odpowiedzial-

ność za dobro wspoacutelne spoczywa na wszystkich członkach wspoacutelnoty ktoacuterego

jest ono własnością oraz celem podejmowanych działań

Jest wiele koncepcji dobra wspoacutelnego Szczegoacutelnie interesująca jest

koncepcja personalistyczna Wyroacuteżnia ona dwa istotne elementy składowe do-

bra wspoacutelnego przedmiotowy i podmiotowy Elementem przedmiotowym do-

bra wspoacutelnego jest pewna suma warunkoacutew życia społecznego na ktoacutere składa-

ją się dobra materialne społeczności Elementem podmiotowym dobra wspoacutel-

nego jest integralny rozwoacutej każdej ludzkiej osoby tj jej potencjalności zdolno-

ści i talentoacutew345 Dobro wspoacutelne rozumiane jest tutaj jako zasada prawidłowego

uczestnictwa na mocy ktoacuterej jednostka odpowiedzialna jest za realizację tej

343 T Ślipko Spacerem po etycehellip op cit s 159 344 Ibidem s 158 345 S Kowalczyk Człowiek a społeczność Zarys filozofii społecznej Lublin 2005 s 236

Wojciech Wojtyła

154

części jaka przypadła jej w udziale z tej racji że jest członkiem określonej

wspoacutelnoty346

Na gruncie teorii personalistycznych oproacutecz zasady dobra wspoacutelnego

szczegoacutelnie istotną rolę w kształtowaniu społeczeństwa ludzi odpowiedzial-

nych ma związana z nią zasada subsydiarności (pomocniczości) Zasada subsy-

diarności głosi że społeczność wyższego rzędu nie powinna ingerować w we-

wnętrzne sprawy społeczności niższego rzędu pozbawiając ją kompetencji

lecz raczej winna wspierać ją w razie konieczności i pomoacutec w koordynacji jej

działań i zadań z działaniami innych grup społecznych dla dobra wspoacutelne-

gordquo347 Pozytywny aspekt zasady moacutewi o powinności pomocy jednostkom

i wspoacutelnotom niższego rzędu przez społeczności wyższego rzędu W aspekcie

negatywnym zasada ta głosi że społeczności wyższego rzędu winny wspierać

społeczności i jednostki niższego rzędu jedynie na tyle na ile jest to konieczne

tak by nie pozbawiać ich wolności własnej inicjatywy oraz by nie zdejmować

z nich odpowiedzialności Pomoc nie powinna być nigdy pomocą wyręczającą

czy zastępującą ale powinna mieć charakter wpierający tak by ci ktoacuterzy jej

doświadczają czuli że są aktywnymi uczestnikami realizacji dobra wspoacutelnego

oraz by czuli się wspoacutełodpowiedzialnymi za jego realizację Zasada pomocni-

czości ściśle wiąże się z postulatem poszanowania w życiu społecznym wolno-

ści i autonomii człowieka ndash osoby348

Podsumowując tę część rozważań należy zauważyć że odpowiedzial-

ność moralna związana jest ściśle z kwestią wolności i świadomości człowieka

podejmującego swoje działania Jedynie człowiek działający w sposoacuteb świado-

my i wolny może być podmiotem odpowiedzialności Jednocześnie należąca do

ontycznego uposażenia człowieka odpowiedzialność na gruncie realizacji war-

tości dobra wspoacutelnego staje się ważną i cenioną cnotą społeczną Z zasadą do-

bra wspoacutelnego oraz związaną z nią zasadą pomocniczości wiąże się kwestia

odpowiedzialności za innychrdquo oraz wobec innychrdquo Podmiotem tej odpowie-

dzialności w roacuteżnym zakresie są sprawujący władzę oraz ci ktoacuterzy sprawują

roacuteżne administracyjne funkcje Konsekwencją uznania że dobro wspoacutelne sta-

nowi naczelną wartość życia społecznego jest hierarchia wartości składająca się

na etos służby publicznej

346 K Wojtyła Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne Lublin 1994 s 320-321 347 Jan Paweł II Encyklika Centesimus annus nr 48 348 A Jędrzejewski Nikt nie jest dobry w samotności Filozofia społeczna ks Joacutezefa Tischnera Radom 2006 s 183

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

155

3 Etos pracownikoacutew administracji publicznej

Z odpowiedzialnością pracy w urzędzie wiąże się określony etos rozu-

miany jako zbioacuter zachowań obowiązujących urzędnikoacutew W zachowaniach tych

winny przejawiać się takie wartości jak godność odpowiedzialność szacunek

dla innych Wartości te wpisane są w oczekiwania obywateli ktoacuterzy postrzegają

i oceniają urzędnikoacutew przez pryzmat etosu Jak zauważa A Kość bdquoetos jest kon-

kretną postacią moralności stanowiącą system obyczajoacutew określonej grupy

społecznej wyroacuteżniający się w stylu życia Jest on realizacją przyjętego kon-

wencjonalnie układu norm moralnych oraz proacutebą interpretacji zasad moral-

nych prawa naturalnego i konsekwencją przyjętej w społeczeństwie hierarchii

wartościrdquo349

Dostrzegając potrzebę budowy etosu służby publicznej dnia 6 paź-

dziernika 2011 roku wydano Zarządzenie nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew

w sprawie wytycznych przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie

zasad etyki korpusu służby cywilnej350 W dokumencie określone zostały pew-

ne standardy postępowania ktoacuterymi powinien kierować się każdy pracownik

sektora publicznego dowolnego szczebla Są to istotne wskazoacutewki dla urzędni-

koacutew oraz ich przełożonych jak powinni postępować Zapisy zarządzenia sta-

nowią między innymi o tym że urzędnik powinien być bezstronny podczas

wykonywania swych służbowych zadań i obowiązkoacutew pracownik służby

publicznej musi być profesjonalistą zaroacutewno w kwestiach merytorycznych jak

i moralnych urzędnik musi być neutralny politycznie i nie ulegać wszelkiego

rodzaju wpływom czy naciskom każdy pracownik sektora publicznego ma

obowiązek lojalności wobec Rzeczypospolitej Polskiej urzędu przełożonych

podwładnych czy kolegoacutew urzędnik jest życzliwy stosunku do ludzi zapobiega

napięciom w pracy rozładowuje je a także przestrzega zasad odpowiedniego

zachowania poza pracą

Na gruncie wyżej wskazanego rozporządzenia członek korpusu służby

cywilnej przy wykonywaniu zadań kieruje się wynikającymi z przepisoacutew prawa

zasadami służby cywilnej ktoacuterymi w szczegoacutelności są zasada legalizmu pra-

worządności i pogłębiania zaufania obywateli do organoacutew administracji pu-

blicznej zasada ochrony praw człowieka i obywatela zasada bezinteresowno-

ści zasada jawności i przejrzystości zasada dochowania tajemnicy ustawowo

chronionej zasada profesjonalizmu zasada odpowiedzialności za działanie lub

349 A Kość Podstawy filozofii prawa Lublin 2005 s 235-236 350 Zarządzenie Nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 6 października 2011 r w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej (MP 2011 r Nr 93 poz 953)

Wojciech Wojtyła

156

zaniechanie działania zasada racjonalnego gospodarowania środkami publicz-

nymi zasada otwartości i konkurencyjności naboru

Przestrzegając zasady legalizmu praworządności i pogłębiania zaufania

obywateli do organoacutew administracji publicznej członek korpusu służby cywil-

nej w szczegoacutelności przy realizacji zadań na swoim stanowisku pracy prze-

strzega prawa swoją postawą i działaniem przyczynia się do realizacji zasady

państwa prawnego przez swoje zachowanie i działania w stosunku do obywa-

teli istotnie wpływa na stopień więzi obywateli z państwem w granicach okre-

ślonych przez prawo postępuje w sposoacuteb zapewniający aktywny udział obywa-

teli w rozstrzyganiu spraw publicznych nie kieruje się uprzedzeniami zała-

twiając sprawy obywateli innych osoacuteb oraz podmiotoacutew nie uczestniczy

w strajkach lub akcjach protestacyjnych zakłoacutecających normalne funkcjono-

wanie urzędu

Przestrzegając zasady ochrony praw człowieka i obywatela członek

korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności zna prawa człowieka i obywatela nie

proponuje ani nie podejmuje działań ktoacutere naruszają prawa człowieka i oby-

watela oraz ma na uwadze że ich skuteczna ochrona przyczynia się do wzrostu

autorytetu państwa

Przestrzegając zasady bezinteresowności członek korpusu służby cy-

wilnej w szczegoacutelności nie przyjmuje od osoacuteb zaangażowanych w prowadzone

sprawy żadnych korzyści nie przyjmuje żadnej formy zapłaty za publiczne wy-

stąpienia gdy mają one związek z zajmowanym stanowiskiem rezygnuje z do-

datkowego zatrudnienia lub zajęcia zarobkowego jeżeli dalsze wykonywanie

dodatkowego zatrudnienia lub zajęcia zarobkowego może mieć negatywny

wpływ na sprawy prowadzone w ramach obowiązkoacutew służbowych nie prowa-

dzi szkoleń jeżeli mogłoby to negatywnie wpłynąć na bezstronność prowadzo-

nych spraw

Przestrzegając zasady jawności i przejrzystości członek korpusu służby

cywilnej w szczegoacutelności w granicach określonych przez prawo zapewnia do-

stępność informacji o zasadach i efektach swojej pracy i podejmowanych roz-

strzygnięciach ktoacutera stanowi podstawę zaufania obywateli do państwa a ogra-

niczenia w tym zakresie mogą wynikać jedynie z wyłączenia jawności rozstrzy-

gnięcia przy tworzeniu przepisoacutew podejmowaniu decyzji oraz innych roz-

strzygnięć dąży do zapewnienia jednoznaczności oraz zrozumiałości podej-

mowanych działań przyjęte rozstrzygnięcia wyczerpująco uzasadnia ze wska-

zaniem powodoacutew ich przyjęcia oraz celoacutew ktoacutere mają zostać osiągnięte

zwłaszcza w sprawach będących przedmiotem rozbieżności w debacie publicz-

nej zna konstytucyjne i ustawowe przepisy dotyczące prawa dostępu do

informacji publicznej oraz zapewnia praktyczną realizację tego prawa

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

157

Przestrzegając zasady dochowania tajemnicy ustawowo chronionej

członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności dochowuje tajemnicy usta-

wowo chronionej obejmując ochroną informację czyni to w celu zabezpiecze-

nia wyraźnie wskazanych interesoacutew państwa obywateli oraz innych podmio-

toacutew a nie w celu ograniczenia jawności i przejrzystości działania

Przestrzegając zasady profesjonalizmu członek korpusu służby cywil-

nej w szczegoacutelności realizując zadania państwa posiada niezbędną wiedzę

dotyczącą funkcjonowania państwa podnosi kwalifikacje oraz rozwija wiedzę

zawodową potrzebną do jak najlepszego wykonywania pracy w urzędzie zna

akty prawne dotyczące funkcjonowania urzędu w ktoacuterym jest zatrudniony

oraz zapoznaje się z wszystkimi istotnymi okolicznościami faktycznymi i praw-

nymi prowadzonych przez siebie spraw zna zasady etyki korpusu służby

cywilnej i sumiennie ich przestrzega zna zasady służby cywilnej i sumiennie

ich przestrzega poddaje się weryfikacji znajomości zasad służby cywilnej dąży

do stosowania wysokich standardoacutew zarządzania publicznego wykorzystuje

wiedzę przełożonych kolegoacutew i podwładnych dzieli się z nimi własnym do-

świadczeniem zawodowym a jeżeli jest to uzasadnione korzysta z pomocy

ekspertoacutew efektywnie i racjonalnie zarządza posiadanymi zasobami kadro-

wymi i wykorzystuje w taki sposoacuteb czas pracy w wykonywaniu zadań dąży do

uzgodnień opartych na rzeczowej argumentacji jest gotoacutew do przyjęcia krytyki

uznania swoich błędoacutew i do naprawienia ich konsekwencji przez swoją posta-

wę dba o wizerunek służby cywilnej korzystając z zagwarantowanych praw

pracowniczych ma na względzie wynikające z przepisoacutew ograniczenia możli-

wości podjęcia zatrudnienia lub wykonywania innych zajęć a także wynikające

z przepisoacutew ograniczenia poufności informacji dotyczącej roacutewnież jego życia

osobistego korzystając z określonej w przepisach szczegoacutelnej ochrony stosun-

ku pracy urzędnika służby cywilnej ma na względzie cel tej szczegoacutelnej ochro-

ny ktoacuterym jest pozyskiwanie i zatrzymywanie w służbie cywilnej osoacuteb ktoacutere

swoacutej profesjonalny rozwoacutej wiążą z pracą w administracji rządowej oraz ochro-

na zatrudnienia w służbie cywilnej osoacuteb ktoacutere wykazały w swojej pracy zdol-

ność do profesjonalnego i etycznego zachowania członka korpusu służby

cywilnej a w szczegoacutelności przestrzegały zasady neutralności politycznej

i bezstronności służby cywilnej

Przestrzegając zasady odpowiedzialności za działanie lub zaniechanie

członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności wykonuje zadania ze świa-

domością szczegoacutelnej odpowiedzialności wynikającej z publicznego charakteru

pełnionej służby przy wykonywaniu zadań kieruje się interesem publicznym

i efektywnością oraz zgodnością podejmowanych działań z przepisami jeżeli

zachodzi rozbieżność między przepisami prawa a interesem publicznym

Wojciech Wojtyła

158

sygnalizuje to przełożonym na każdym etapie realizacji zadań jest gotoacutew do

rozliczenia się przed przełożonymi i obywatelami z podejmowanych działań

w razie postawienia zarzutu naruszenia obowiązkoacutew członka korpusu służby

cywilnej nie podejmuje działań zmierzających do zakłoacutecenia sprawnego prze-

biegu postępowania mającego na celu ustalenie osoby za to odpowiedzialnej

jeżeli jest przekonany że polecenie służbowe przełożonego narusza zasady

służby cywilnej informuje go lub jego przełożonych na piśmie

Przestrzegając zasady racjonalnego gospodarowania środkami publicz-

nymi członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności korzystając ze środkoacutew

publicznych do realizacji zadań państwa i proponując kierunki jego działań ma

na względzie interes państwa i obywateli oraz efektywne osiąganie celoacutew przy

racjonalnym wykorzystaniu środkoacutew powierzonych państwu przez obywateli

jest gotowy do rozliczenia swojej dbałości o środki i mienie publiczne

Realizując zasadę otwartości i konkurencyjności naboru członek kor-

pusu służby cywilnej organizując i przeprowadzając naboacuter w służbie cywilnej

w szczegoacutelności

1) ma na względzie dbałość o

a) roacutewny dostęp do służby publicznej

b) niedyskryminację z jakichkolwiek powodoacutew

c) zawodowe i rzetelne wykonywanie zadań państwa przez administrację

rządową

d) neutralność polityczną służby cywilnej

2) przez swoje działania

a) wzmacnia zaufanie obywateli do kompetencji osoacuteb ktoacutere realizują zadania

państwa

b) dba o to aby wyłaniano w drodze naboru osoby najlepiej przygotowane do

realizacji zadań państwa

c) daje gwarancje jawnej i efektywnej kontroli nad przebiegiem naboru

3) nie wywiera pozaustawowego wpływu ani nacisku na proces naboru nie

ulega takim wpływom lub naciskom a o ich wystąpieniu informuje właściwych

przełożonych

Podsumowanie

W niniejszym opracowaniu zwroacutecono uwagę na niezwykle istotny

z punktu widzenia każdej etyki zawodowej problem odpowiedzialności moral-

nej U podstaw przemyśleń znalazło się przekonanie że gwarancją rzetelnego

wywiązywania się z powierzonych człowiekowi zawodowych obowiązkoacutew leży

moment osobistej odpowiedzialności wynikający z jego naturalnej zdolności do

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

159

odpowiedzi na rozpoznaną wartość Owa odpowiedź ma charakter etyczny

Zaroacutewno sprawujący władzę jak i piastujący na roacuteżnym szczeblu urzędy admi-

nistracji publicznej są moralnie odpowiedzialni przed wspoacutelnotą za realizację

dobra wspoacutelnego W swojej pracy są oni w sposoacuteb szczegoacutelni zobowiązani do

ukazywania powinnościowego a więc moralnego charakteru dobra wspoacutelnego

oraz jego wyższości nad dobrem jednostkowym Osadzone na tak rozumianym

dobru wspoacutelnym inne cnoty moralne składają się na etos pracownika admini-

stracji publicznej

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędoacutew państwowych

tj Dz U 2016 r poz 1511 ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o służbie cywilnej tj Dz U 2017 r poz 1889

ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o pracownikach samorządowych tj Dz U

2016 r poz 902 ze zm

Zarządzenie Nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 6 października 2011r

w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz

w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej MP 2011 r Nr 93 poz 953

Literatura

Barankiewicz T Etyka urzędnicza ndash funkcje zasady i postawy bdquoMetryka Studia

z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnegordquo Rok IV 2014 Nr 2

Gogacz M Czym jest etyka zawodowa (w)Zagadnienie etyki zawodowej red

A Andrzejuk Warszawa 1998

Ingarden R Książeczka o człowieku Krakoacutew 2009

Jan Paweł II Encyklika Centesimus annus Rzym1 maja 1991

Jędrzejewski A Nikt nie jest dobry w samotności Filozofia społeczna ks Joacutezefa

Tischnera Radom 2006

Kość A Podstawy filozofii prawa Lublin 2005

Kotapka J Etyka w administracji publicznej (służbie cywilnej) bdquoZeszyty Na-

ukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im Witelona w Legnicyrdquo nr 4

2008

Kowalczyk S Człowiek a społeczność Zarys filozofii społecznej Lublin 2005

Kowalski T Kodeks etyczny a kształtowanie zasad etycznych w administracji

bdquoStudia Lubelskie Prace instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulecho-

wierdquo Sulechoacutew 2005

Wojciech Wojtyła

160

Nogalski B Śniadecki J Etyka zarządzania przedsiębiorstwem Bydgoszcz 2001

Stasiak E Postawy etyczne pracownikoacutew administracji samorządowej bdquoAnnales

Etyka w życiu gospodarczymrdquo 2015 vol 19 No 1 Luty 2016

Stroacuteżewski W Istnienie i wartość Krakoacutew 1981

Ślipko T Zarys etyki ogoacutelne Krakoacutew 2004

Ślipko T Spacerem po etyce Krakoacutew 2010

Tokarczyk R Filozofia prawa Warszawa 2009

Wojtyła K Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne Lublin 1994

6

dr Grzegorz Zieliński351

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

International and national protection of the right to freedom of conscience

Streszczenie

Prawo do sprzeciwu sumienia jest zdefiniowane jako podstawowe pra-

wo człowieka Jest to prawna propozycja rozwiązania sytuacji w ktoacuterej wystę-

puje konflikt norm prawa cywilnego z normami religijnymi

Prawna ewolucja instytucji sprzeciwu sumienia w Europie nastąpiła

w trzech kolejnych etapach opisanych w tym artykule

Obecnie sprzeciw sumienia jest szczegoacutelnym mechanizmem ktoacutery

dotyczy tylko niektoacuterych zawodoacutew Na podstawie przepisoacutew lekarze pielę-

gniarki i położne mają prawo do powoływania się na klauzulę sumienia Wyda-

je się że wciąż koniecznie trzeba zroacutewnoważyć stosowanie klauzuli sumienia

i prawa pacjenta do świadczeń zdrowotnych w publicznym ubezpieczeniu

zdrowotnym poprzez nowelizacje w prawie

Słowa kluczowe

Wolność sumienia sprzeciw sumienia zawoacuted lekarza

Summary

The Right to Conscientious Objection is defined as fundamental human

right It is a legal proposal to resolve a situation in which there is a conflict of civil

law norms with religious norms

The legal evolution of conscientious objection in Europe happened in

three successive stages presented in this article

Currently Conscientious objection is a specific mechanism that affects only

certain professions Based on legal regulations physician nurses and midwives

have the right to invoke conscience clause It seems that still is necessarily to bal-

351 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Nauk o Państwie i Prawie Wydział Nauk Eko-nomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

Grzegorz Zieliński

162

ance to use conscience clause and patients right to health benefits in public health

insurance by law amendments

Keywords

freedom of conscience conscientious objection doctors profession

Wstęp

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku już w preambule od-

nosi się do prawa wyznaniowego bdquohellipmy Naroacuted Polski-wszyscy obywatele

Rzeczypospolitej zaroacutewno wierzący w Boga będącego źroacutedłem prawdy spra-

wiedliwości dobra i piękna jak i nie podzielający tej wiary (hellip) w poczuciu od-

powiedzialności przed Bogiem lub własnym sumieniemrdquo352

Fundamentem wszelkich wyznaniowych unormowań prawa polskiego

jest konstytucyjnie gwarantowana każdemu człowiekowi wolność sumienia

i religii w art 53 Obecna Konstytucja dokonała zerwania z unormowaniami

Konstytucji z 1952 r ktoacutera zaliczała wolność sumienia i wyznania do praw

obywatelskich podlegających koncesjonowaniu przez państwo Uznano że

wolność sumienia i religii została przyznana każdemu człowiekowi a jej źroacute-

dłem jest przyrodzona godność osoby ludzkiej jako praprzyczyna wszelkich

wolności i praw człowieka i obywatela Przepis ten znajduje swoje gwarancje

w art 30 obowiązującej Konstytucji Brak jest jakichkolwiek ograniczeń pod-

miotowych tej wolności

W odniesieniu do małoletnich dzieci Ustawa Zasadnicza podkreśla pra-

wo rodzicoacutew do decydowania o wychowaniu religijnym zgodnie z własnymi

przekonaniami Jednak art 14 Konwencji Praw Dziecka z 20 listopada 1989 r

przyjęty przez Zgromadzenie Ogoacutelne ONZ respektuje wolność sumienia

i wyznania dzieci jednocześnie zobowiązuje rodzicoacutewopiekunoacutew dziecka do

ukierunkowania go w zakresie jego praw i w sposoacuteb zgodny z zasadami

prawem obyczajami religią do jakiej przynależą rodzice353

352 Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r Preambuła 353 bdquo1 Państwa-Strony będą respektowały prawo dziecka do swobody myśli sumienia i wyznania 2 Państwa-Strony będą respektowały prawa i obowiązki rodzicoacutew lub w odpowiednich przypadkach opiekunoacutew prawnych odnośnie do ukierunkowania dziecka w korzystaniu z jego prawa w sposoacuteb zgodny z rozwijającymi się zdolnościami dziecka 3 Swoboda wyrażania wyznawanej religii lub przekonań może podlegać tylko takim ograniczeniom ktoacutere są przewidziane prawem i są konieczne do ochrony bezpieczeństwa narodowego i porządku publicznego zdrowia lub moralności społecznej bądź podstawowych praw i wolności innych osoacutebrdquo Konwencja o prawach dziecka art 14

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

163

Uzewnętrznianie przyjętej religii może się odbywać w sposoacuteb indywi-

dualny lub wspoacutelnotowy moacutewi o tym art 53 ust 2 Konstytucji bdquoWolność religii

obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wy-

boru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi publicznie lub prywat-

nie swojej religii przez uprawianie kultu modlitwę uczestniczenie w obrzę-

dach praktykowanie i nauczanie Wolność religii obejmuje także posiadanie

świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz

prawo osoacuteb do korzystania z pomocy religijnej tam gdzie się znajdująrdquo Pod-

miotowy zakres omawianej wolności obejmuje zaroacutewno sferę indywidualną jak

i wspoacutelnotową a zatem podmiotami wolności religijnej są zaroacutewno osoby

fizyczne jak roacutewnież grupy stworzone do realizacji inspiracji religijnej ndash kościo-

ły i inne związki wyznaniowe

Istota wolności sumienia polega na możliwości swobodnego wyboru

światopoglądu religijnego i areligijnego Uzewnętrznianie religii rozumiane jest

przez prawodawcę w sposoacuteb szeroki W sensie pozytywnym jest to wolność do

działania ndash uprawianie kultu modlitwa uczestnictwo w obrzędach praktyko-

wanie nauczanie posiadanie świątyń i innych miejsc kultu korzystanie z po-

mocy religijnej wychowanie dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami W sen-

sie negatywnym obejmuje wolność od przymusu a więc zakaz do zmuszania

udziału lub zmuszania do powstrzymania do udziału w praktykach religijnych

Nikt nie może być także obowiązany przez państwo do ujawnia swego świato-

pogląduprzekonań religijnych

Dopuszczalne ograniczenia tego prawa zakłada artykuł 53 ust 5 Kon-

stytucji bdquoWolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie

w drodze ustawy i tylko wtedy gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeń-

stwa państwa porządku publicznego zdrowia moralności lub wolności i praw

innych osoacutebrdquo Artykuł 27 ust 1 Ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wy-

znania354 roacutewnież wymienia katalog przepisoacutew ktoacuterych nie można naruszyć

bdquoDziałalność kościołoacutew i innych związkoacutew wyznaniowych nie może naruszać

przepisoacutew ogoacutelnie obowiązujących ustaw chroniących bezpieczeństwo

publiczne porządek zdrowie lub moralność publiczną władzę rodzicielską

albo podstawowe prawa i wolności innych osoacutebrdquo Dodatkowych ograniczeń

wolności religijnej nie usprawiedliwia nawet wprowadzenie stanu wojenne-

gonadzwyczajnego

Sprzeciw sumienia określany jest często jako klauzula sumienia W lite-

raturze przedmiotu rozumie się go jako bdquoprawną propozycję rozwiązania sytu-

acji w ktoacuterej dochodzi do kolizji norma prawa stanowionego z normami świa-

354 Tj DzU 1989 r Nr 29 poz 155

Grzegorz Zieliński

164

topoglądowymi lub religijnymirdquo355 W innym znaczeniu jest on roacutewnież możli-

wością odmowy wykonania obowiązku nałożonego zgodnie z prawem z powo-

łaniem się na przekonania religijne i moralne356 Sprzeciw sumienia jest insty-

tucją dotyczącą tylko niektoacuterych zawodoacutew w przypadku gdy wyraźnie ujawnia

się konflikt aksjologiczny pomiędzy normami prawnymi a religijnymi

Kwestia sprzeciwu sumienia wymaga odniesienia się do relacji zacho-

dzącej pomiędzy dwoma zbiorami norm zbiorem norm postępowania składa-

jących się na system prawa stanowionego oraz systemem norm etycznych

W określeniu wzajemnej zależności tych norm ważnym jest spostrzeżenie że

na danym terenie stanowiącym zakres jurysdykcji dowolnej władzy państwo-

wej wobec zamieszkujących ten teren ludzi poddanych jurysdykcji może obo-

wiązywać jeden system prawa stanowionego natomiast na danym obszarze

zamieszkujących ludzi wiązać mogą roacuteżne systemy norm etycznych w zależno-

ści od zroacuteżnicowania światopoglądowego kulturowego mieszkańcoacutew danego

terenu357

W społeczeństwie demokratycznym respektującym wolności sumienia

i wyznania wolność przekonań człowieka jako wyraz jego niezbywalnej godno-

ści odpowiada myśli Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka358 Wolności te

zostały także jednoznacznie potwierdzone w soborowej Deklaracji o wolności

religijnej359 bdquoStrzeżenie i wspieranie nienaruszalnych praw człowieka jest

istotnym obowiązkiem każdej władzy państwowejrdquo360 Wspieranie i strzeżenie

natomiast nie koncesjonowanie i znoszenie praw człowieka w tym wolności

jest zadaniem władzy publicznej Stąd wolność przekonań religii oraz wolność

sumienia i aprobowanego przez daną osobę systemu etycznego wynikającego

z przyjętego światopoglądu powinna znajdować się poza legislacją demokra-

tycznego państwa prawa Władza państwowa obowiązana jest jedynie do strze-

żenia i gwarantowania tej wolności361

355 Por J Pawlikowski Prawo do wyrażania sprzeciwu przez personel medyczny ndash problemy etyczno-prawne bdquoPrawo i Medycynardquo 2009 Nr 3 s 29 356 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 117-118 357 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 77 358 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka proklamowana przez Zgromadzenie Ogoacutelne rodoacutew Zjednoczonych dnia 10 grudnia 1948 r tekst polski (w) Prawo międzynarodowe publiczne Wyboacuter dokumentoacutew red A Przyborowska-Klimczak Lublin 1995 s 184-190 359 Soboacuter Watykański II Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae (w) Soboacuter Watykański II Konstytucje Dekrety Deklaracje tekst polski Poznań 2002 s 410-421 360 Dignitatis humanae ust 6 361 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 117-118

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

165

Przedmiotowy zbioacuter uprawnień osoby ludzkiej wynikający z wolności

sumienia i wyznania jest obszerny a zarazem dość jasno zdefiniowany w litera-

turze W doktrynie zauważa się że do zakresu przedmiotowego wolności su-

mienia i wyznania należą uprawnienie do zakładania nowych związkoacutew wy-

znaniowych prawo do zmiany wyznania i przekonań religijnych prawo do mil-

czenia w kwestiach sumienia i wyznania prawo do manifestowania przekonań

w sprawach religijnych w tym nauczania oraz postępowania zgodnie z ich na-

kazami a więc praktykowanie uprawianie kultu modlenie się uczestniczenie

w obrzędach zaroacutewno indywidualnie jak i w zgromadzeniu publicznym prawo

do ochrony przekonań w sprawach religijnych oraz omawiane prawo do od-

mowy obowiązku nakazanego przez ustawę z powodu sprzeciwu362

1 Geneza prawa do sprzeciwu sumienia

Historyczne uzasadnienie prawa do sprzeciwu sumienia jest ściśle

związane z wolnością sumienia i jego relacją do wolności religijnej Podstawy

tego prawa można znaleźć w najstarszej tradycji judeochrześcijańskiej ktoacutera

podkreślała istnienie indywidualnego sumienia jako źroacutedła najwyższego prawa

działania Zasada ta znajduje się niewątpliwie w Pierwszym Liście św Pawła

Apostoła do Koryntian w ktoacuterym apostoł stwierdza że prawo zapisane w ser-

cach jest zbieżne z prawem objawionym przez Boga dla tych ktoacuterzy laquonie są pod

prawemraquo363

Petycje dotyczące wolności sumienia pojawiły się roacutewnież jako postulat

kościelnego i obywatelskiego nieposłuszeństwa w kwestiach religijnych wysu-

niętych przez Lutra na sejmie w Wormacji w 1521 r Następnie w 1663 roku

Karol II w Karcie Kroacutelewskiej Rhode uznał wolność sumienia za niezbędną dla

wolności religijnej364

361 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 78 362 Por J Sobczak W Sobczak Wolość sumienia i wyznania ndash prawo człowieka czy iluzja (w) Efektywność europejskiego systemu ochrony praw człowieka red J Jaskiernia Toruń 2012 s 17 363 bdquoDla Żydoacutew stałem się jak Żyd aby pozyskać Żydoacutew Dla tych co są pod Prawem byłem jak ten ktoacutery jest pod Prawem - choć w rzeczywistości nie byłem pod Prawem - by pozyskać tych co pozostawali pod Prawem Dla nie podlegających Prawu byłem jak nie podlegający Prawu - nie będąc zresztą wolnym od prawa Bożego lecz podlegając prawu Chrystusowemu - by pozyskać tych ktoacuterzy nie są pod Prawemrdquo 1 Kor 9 20-21 364 bdquoAll and everye person and persons may from tyme to tyme and all tymes hereafter freelye and fully hav and enjoye his and theyre owne judgements and consciences in matter of religious concernementsrdquo R L Perry J C Cooper Sources of Our Liberties New York 1972 s 170

Grzegorz Zieliński

166

2 Europejskie konstytucyjne gwarancje wolności i sprzeciwu

sumienia

Legalna ewolucja sprzeciwu sumienia w Europie nastąpiła w trzech na-

stępujących po sobie etapach Pierwszym stadium było oddzielenie wolności

sumienia od wolności religijnej Obie wolności zostały zagwarantowane w nie-

mieckiej konstytucji z 1849 r oraz w szwajcarskiej konstytucji z 1874 r w art

49 Drugim krokiem było przyznanie pierwszeństwa ochronie wewnętrznej

swobody sumienia przed zewnętrzną a nawet publiczną ekspresją Zasada ta

znajduje się w wyżej wymienionych konstytucjach Znacząca nowelizacja Usta-

wy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec z 1949 r przyznawała wolności

sumienia status nienaruszanej i nie podlegającej żadnym wyraźnym ogranicze-

niom wynikającym z przepisoacutew ogoacutelnych lub jakiejkolwiek innej klauzuli365

Trzeci etap polegał na uznaniu poszanowania ogoacutelnej wolności działania

w życiu codziennym bez naruszania sumienia co oznaczało w praktyce uchwa-

lenie prawa do sprzeciwu sumienia gdy zaistniał sprzeczny obowiązek prawny

Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec stwierdza bdquoNikt nie będzie

zmuszony do noszenia broni w służbie wojskowej przeciwko swemu sumieniu

Ustawa federalna powinna regulować szczegoacutełyrdquo366

Austriacka konstytucja wprowadza tę zasadę w art 9 [a] dodanym

w 1975 r Podobnie czynią to konstytucje Portugalii z 1976 r w art 41(6)367

i Hiszpanii z 1978 r w art 30(2) Holenderska konstytucja z 1983 r stwierdza

zwyczajnie a tym samym unika tworzenia jednoznacznego prawa konstytucyj-

nego że bdquoprawo wyraża warunki od ktoacuterych zagwarantowane zostanie zwol-

nienie z służby wojskowej poważnemu sprzeciwowi sumieniardquo368 Roacutewnież no-

wa konstytucja szwajcarska z 1998 r deklaruje że bdquoprawo przewiduje alterna-

tywną służbę cywilnąrdquo369 Obecnie na fali uchwalania nowych konstytucji by-

łych krajoacutew komunistycznych konstytucyjne prawo do odmowy służby woj-

365 Por A Tschentscher The Basic Law (Grundgesetz) The Constitution of the Federal Republic of Germany Bern Wurzburg 2008 s 18 366 Basic Law for the Federal Republic of Germany Grundgesetz art 4[3] 367 bdquoThe right to conscientious objection is guaranteed according to lawrdquo tj Prawo do sprzeciwu sumienia jest zagwarantowane zgodnie z prawem Konstytucja Portugalii z 1976 art 41(6) 368 bdquoThe law articulates the conditions upon which exemption from military service will be guaranteed to serious conscientious objectionrdquo Konstytucja holenderska z 2008 r art 13 369 Por B P Vermeulen Conscientious Objection in Dutch Law (w) Conscientious Objec-tion in the EC Countries red European Consortium for Church-State Research Mediolan 1992 s 273

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

167

skowej w obronie służby wojskowej uznawane jest min w Polsce Chorwacji

Słowenii Estonii Słowacji Czechach i Rosji

Poza granicami Europy to samo prawo do wolności i sprzeciwu sumie-

nia znajduje się w konstytucjach takich krajoacutew jak Brazylia Urugwaj Gujana

Surinam i Zambia370

Prawo konstytucyjne często rozwija się w ramach zwykłego ustawo-

dawstwa Uniwersalne prawo do sprzeciwu sumienia uznane w konstytucji

Portugalii uszczegoacutełowione zostało w Ustawie Prawo Wolności Religijnej

z 2001 r w artykule 12 i w doktrynie stanowi wzoacuter dla legislacji innych państw

europejskich371

3 Sprzeciw sumienia w prawie międzynarodowym

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z 1948 roku ma szerokie zasto-

sowanie w zakresie wolności myśli sumienia i religii bdquoKażdy człowiek ma pra-

wo wolności myśli sumienia i wyznania prawo to obejmuje swobodę zmiany

wyznania lub wiary oraz swobodę głoszenia swego wyznania lub wiary bądź

indywidualnie bądź wespoacuteł z innymi ludźmi publicznie i prywatnie poprzez

nauczanie praktykowanie uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajoacutewrdquo372

Podobny przepis znajduje się w Europejskiej Konwencji Praw Człowie-

ka z 1950 r i ponownie w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich

i Politycznych z 1966 r Jest on prawie identyczny z Artykułem 9 (1) Europej-

skiej Konwencji Zaroacutewno Konwencja Europejska jak i Pakt uznają instytucję

sprzeciwu sumienia ponieważ określają one że termin bdquopraca przymusowa lub

obowiązkowardquo nie obejmuje bdquożadnej służby o charakterze wojskowym bądź

370 Por J de Sousa e Brito Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion or Belief A Deskbook red T Lindholm W Cole Durham Jr B G Tahzib-Lie Martinus Nijhoff Publishers 2004 s 277 371 ldquo1 Freedom of conscience includes the right to object to the compliance of laws that contradict the imperative doctrines of onersquos own conscience within the limits of the rights and duties imposed by the Constitution and under the terms of the law that will possibly rule the exercise of the conscientious objection 2 The doctrines of conscience that are considered as imperative are those whose in-fringement involve a serious offence to onersquos moral integrity and consequently make any other behaviour as not demandable 3 Conscientious objectors to military service without excluding those who also invoke a conscientious objection to civil service have the right to a civil service system which respects the doctrine of their conscience as long as it is compatible with the principle of equalityrdquo Portuguese Law of Religious Freedom 2001 art 12 372 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka art 18

Grzegorz Zieliński

168

służby wymaganej zamiast obowiązkowej służby wojskowej w tych krajach

ktoacutere uznają odmowę służby wojskowej ze względu na przekonaniardquo373

Międzynarodowe standardy prawne uznają wagę sprzeciwu sumienia

w korzystaniu z podstawowego prawa jednostki do wolności myśli sumienia

i religii Zakaz zabijania odwołuje się roacutewnież przez sumienie do aborcji W tym

przypadku w interesie państwa leży zagwarantowanie możliwości korzystania

z prawa ktoacutere przyznaje kobietom w ciąży prawo do aborcji ktoacutere jest ograni-

czone tylko wtedy gdy aborcja nie może być prawidłowo wykonana przez

kompetentny personel medyczny Tylko w takich przypadkach dopuszczalne

jest ograniczenie

Prawo międzynarodowe uznaje jednak roacutewnież że korzystanie z prawa

do klauzuli sumienia może podlegać koniecznym i proporcjonalnym ogranicze-

niom prawnym w celu ochrony praw innych osoacuteb w tym praw do życia zdro-

wia integralności fizycznej i dostępu do opieki zdrowotnej bez dyskryminacji

Ostatecznie powołanie się na sprzeciw sumienia przez lekarza nie może spo-

wodować odmowy skutecznego dostępu do potrzebnej opieki w tym do abor-

cji Kwestia ta była przedmiotem analizy międzynarodowych i regionalnych

organoacutew ds praw człowieka i takich organoacutew jak Komitet Praw Gospodar-

czych Społecznych i Kulturalnych ONZ (CESCR) Komitet ONZ ds Eliminacji

Dyskryminacji Kobiet (CEDAW) oraz Komisarz Rady Europy ds Praw Człowie-

ka374

Ustawa aborcyjna Zjednoczonego Kroacutelestwa z 1967 r jest aktem parla-

mentu ktoacutery legalizuje aborcje dokonywane przez zarejestrowanych lekarzy

i reguluje swobodne świadczenie takich praktyk medycznych za pośrednic-

twem National Health Service (NHS)

Ustawa zawiera klauzulę sumienia zezwalającą lekarzom na odmowę

udziału w przerywaniu ciąży ale zobowiązującą ich do udzielenia pomocy

w nagłych przypadkach gdy życie kobiety może być zagrożone Jednak Rada

BMA375 wyciąga wniosek że lekarze ktoacuterzy nie chcą uczestniczyć w aborcji

wciąż mają etyczny obowiązek kierowania pacjentoacutew do innego wspoacutełpracow-

nika a wstępne procedury prowadzące do aborcji takie jak składanie doku-

mentoacutew robienie badań mają charakter pomocniczy i mogą być uważane za

niezwiązane z klauzulą sumienia Sugeruje to że chociaż lekarze nie są prawnie

zobowiązani do autoryzowania lub wykonywania aborcji są zobowiązani do 373 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka art 4 374 Por J de Sousa e Brito Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion or Belief A Deskbook red T Lindholm W Cole Durham Jr B G Tahzib-Lie Martinus Nijhoff Publishers 2004 s 283 375 British Medical Association (BMA) jest związkiem zawodowym i profesjonalnym dla lekarzy w Wielkiej Brytanii

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

169

zaangażowania się w opiekę przedoperacyjną i skierowanie kobiety na aborcję

niezależnie od ich osobistych przekonań

Dążenie do pełnego zagwarantowania wolności w sprawach religijnych

domaga się uznania prawa do odmowy wykonania czynności sprzecznej z su-

mieniem376 W orzecznictwie konstytucyjnym wspoacutełczesnych państw europej-

skich możliwość powołania się na klauzulę sumienia uważana jest za prawo

o charakterze fundamentalnym ktoacuterego ograniczenie może nastąpić jedynie

w sytuacjach wyjątkowych

Włoski Trybunał Konstytucyjny utrzymał w mocy konstytucyjność

przepisu prawnego ktoacutery nie pozwalał na sprzeciw sumienia sędziemu w orze-

czeniu aborcji do ktoacuterej dążyła kobieta małoletnia lub kobieta uznana za nie-

zdolną umysłowo Analogicznej decyzji można się spodziewać w ramach skargi

na przepis ktoacutery nie pozwala administratorom szpitali na powołanie się na

klauzulę sumienia i sprzeciwianie się aborcji w ich placoacutewkach

Z tego powodu hiszpański Sąd Konstytucyjny uznał że analizowany

projekt ustawy o aborcji jest sprzeczny z Konstytucją ponieważ brak w nim

było unormowań stanowiących o możliwości powołania się przez lekarzy i po-

mocniczy personel medyczny na klauzulę sumienia377

Uwzględniając rozwoacutej ustawodawstw poszczegoacutelnych państw człon-

kowskich Unii Europejskiej w Karcie Praw Podstawowych (wersja z 2007 r)

przyjęto że bdquouznaje się prawo do odmowy działania sprzecznego z sumieniem

zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawardquo378

4 Sprzeciw sumienia w prawie polskim

Na mocy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wolność sumienia

i wyznania obejmuje nie tylko prawo do reprezentowania swobodnie wybrane-

go światopoglądu Wynika z niej przede wszystkim prawo do postępowania

zgodnie z własnym sumieniem a w konsekwencji także wolność od przymusu

376 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 119 377 Por W Johann B Lewaszkiewicz-Petrykowska Wolność sumienia i wyznania w orzecznictwie konstytucyjnym - status jednostki Biuletyn TK 1999 s 21 378 bdquo1 Każdy ma prawo do wolności myśli sumienia i religii Prawo to obejmuje wolność zmiany religii lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspoacutelnie z innymi publicznie lub prywatnie swej religii lub przekonań poprzez uprawianie kultu nauczanie praktykowanie i uczestniczenie w obrzędach 2 Uznaje się prawo do odmowy działania sprzecznego z własnym sumieniem zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawardquo Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej art 10

Grzegorz Zieliński

170

postępowania wbrew swemu sumieniu379 Teza ta została sformułowana jesz-

cze na gruncie obowiązujących przepisoacutew Konstytucji z 1952 r ale zachowuje

ona swoją aktualność roacutewnież na gruncie obecnie obowiązującej ustawy zasad-

niczej

Wolność do własnych przekonań wolność sumienia i swobodnego

przyjmowania określonego światopoglądu w swoim wymiarze wewnętrznym

jest wolnością absolutną ktoacutera nie może być ograniczona Natomiast ograni-

czenie takie może odnosić się do uzewnętrznionych działań lub zaniechań da-

nej osoby wynikających z przyjętego systemu etycznego Podstawa prawna

takich ograniczeń znajduje się zaroacutewno w polskiej Konstytucji (art 31 ust 3)380

a także w wymienionych wyżej aktach prawa międzynarodowego Podstawą

takiego ograniczenia wolności zachowań zgodnych z sumieniem danej osoby

mogą być wolności i prawa innych osoacuteb a także bezpieczeństwo i porządek

publiczny

W radykalnych przypadkach wierność zasadom przyjętym w sumieniu

może prowadzić do odmowy wykonania obowiązku nałożonego przez prawo

Zdarza się że normy postępowania przyjęte w ramach określonej religii lub

zespołu przekonań pozostają w konflikcie z regułami ustanowionymi w obo-

wiązujących przepisach

5 Sprzeciw sumienia w zawodach medycznych

O klauzuli sumienia moacutewi się zazwyczaj w odniesieniu do lekarzy i to

w dość wąskim zakresie bo przeważnie w odniesieniu do aborcji Obowiązują-

ce przepisy określają możliwość zastosowania sprzeciwu sumienia przez osoby

wykonujące zawody medyczne tj lekarzy pielęgniarki i położne Pojawia się

pytanie czy sprzeciw sumienia ma tylko takie wąskie znaczenie czy też należy

postulować szeroki zasięg tej instytucji prawnej Już bowiem z samej zasady

roacutewności będącej fundamentalną zasadą naszego porządku konstytucyjnego

może wynikać szeroki zakres klauzuli sumienia381 Z kolei ten punkt widzenia

został całkowicie odrzucony w Stanowisku Komitetu Bioetyki przy Prezydium

379 Wyrok TK z dnia 15 stycznia 1991 r U 890 OTK 1991 Nr 1 poz 8 380 bdquoOgraniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego bądź dla ochrony środowiska zdrowia i moralności publicznej albo wolności i praw innych osoacuteb Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i prawrdquo Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r art 31 ust3 381 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 81

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

171

PAN z dnia 12 listopada 2013 r W pkt 9 zawarto bdquoZgodnie z polskim prawem

uprawnienie do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego sprzecznego

z własnym sumieniem przysługuje wyłącznie osobie wykonującej zawoacuted leka-

rza lekarza dentysty albo zawoacuted pielęgniarki lub położnej Prawa do powołania

się na klauzulę sumienia nie mają przedstawiciele innych zawodoacutew medycz-

nych w szczegoacutelności farmaceucirdquo382

Prawo stosowania sprzeciwu sumienia potwierdzają normy deontolo-

giczne dla lekarzy pielęgniarek i położnych tj Kodeks Etyki Lekarskiej383 oraz

Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej384 Obowiązujące

regulacje prawne nie zakładają możliwości stosowania klauzuli sumienia przez

ratownikoacutew medycznych aptekarzy albo diagnostoacutew laboratoryjnych Rola

sumienia w zawodzie aptekarza została jednak znacząco podkreślona w art 3

Kodeksu Etyki Aptekarza Rzeczypospolitej Polskiej bdquoAptekarz będąc osobiście

odpowiedzialnym za wykonywaną pracę jest wolny w podejmowaniu swoich

zachowań zgodnie ze swym sumieniem i wspoacutełczesną wiedzą medycznąrdquo385

Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego precyzuje ponadto że

bdquoRatownik medyczny ma prawo odmoacutewić uczestnictwa w zabiegach i ekspery-

mentach ktoacutere są sprzeczne z uznawanymi przez niego normami etycznymirdquo386

Podobnie stanowi Kodeks Etyki Diagnosty Laboratoryjnego dopuszczając

w przypadku zaistnienia konfliktu z własnym sumieniem odmowę przez dia-

gnostę laboratoryjnego wzięcia udziału w powierzonych mu czynnościach

z uwzględnieniem poinformowania o tym fakcie zainteresowanych oraz swoich

przełożonych

Aktualnie obowiązujące przepisy klarownie określają że lekarze oraz

pomocniczy personel medyczny mają prawo powstrzymania się od wykonania

świadczeń zdrowotnych niezgodnych z zasadami ktoacutere przyjęli w sumieniu

Ustawa z 5121996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty (ZawLekU)387

uznaje to prawo w przypadku lekarzy w tym roacutewnież dentystoacutew Podobne

uprawnienie pielęgniarek i położnych reguluje ustawa z dnia 15 lipca 2011r

382 Ibid 383 bdquoDla wypełnienia swoich zadań lekarz powinien zachować swobodę działań zawodowych zgodnie ze swoim sumieniem i wspoacutełczesną wiedzą medycznąrdquo Kodeks Etyki Lekarskiej art 4 384 bdquoPielęgniarkapołożna ma prawo odmoacutewić uczestnictwa w zabiegach i eksperymentach biomedycznych ktoacutere są sprzeczne z uznawanymi przez nią normami etycznymirdquo Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej II (6) 385 A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawnicza 2017 nr 2 s 51 386 Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego art 20 387 Tekst jedn DzU z 2017 r poz 125

Grzegorz Zieliński

172

o zawodach pielęgniarki i położnej388 Nie ma więc wątpliwości że zgodnie

z tymi przepisami osoby wykonujące zawody lekarza pielęgniarki oraz położ-

nej mogą w szczegoacutelności odmoacutewić uczestnictwa w zabiegu np przerwania

ciąży

Artykuł 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w obowiązu-

jącym brzmieniu wskazuje na możliwość powstrzymania się przez lekarza od

wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem [] jak też

na obowiązek wskazania przez lekarza odmawiającego udzielania świadczenia

realnych możliwości uzyskania tego świadczenia u innego lekarza lub w pod-

miocie leczniczym Skorzystanie z klauzuli sumienia przez lekarza jest jedno-

cześnie związane z uzasadnieniem i odnotowaniem tego faktu w dokumentacji

medycznej Lekarz wykonujący swoacutej zawoacuted ma oproacutecz tego obowiązek uprzed-

niego powiadomienia na piśmie przełożonego

Odrębna sytuacja ma miejsce woacutewczas gdy zwłoka w udzieleniu pomo-

cy zdrowotnej co do ktoacuterej lekarz pielęgniarka lub położna zgłasza sprzeciw

sumienia powoduje niebezpieczeństwo powstania groźnych konsekwencji dla

zdrowia lubi życia pacjenta W takim momencie na mocy obowiązujących

przepisoacutew możliwość powołania się na klauzulę sumienia zostaje ograniczona

Lekarze i pomocniczy personel medyczny nie mogą naruszać ciążącego na nich

pierwszorzędnego obowiązku udzielania pomocy w każdym przypadku zaist-

nienia niebezpieczeństwa utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu

korzystając z prawa do powstrzymania się od dokonania zabiegu sprzecznego

z sumieniem

Artykuł 121 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej stanowi że

osoby wykonujące ten zawoacuted mają obowiązek udzielania pomocy w każdym

przypadku niebezpieczeństwa utraty życia oraz poważnego uszczerbku na

zdrowiu pacjenta zgodnie z posiadanymi przez siebie kwalifikacjami Należy go

poroacutewnać z art 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty ktoacutery stano-

wi że bdquolekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku

gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty

życia ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia oraz

w innych przypadkach niecierpiących zwłokirdquo Dokonując powyższej analizy

A Zoll przekonująco wskazywał że o ile można byłoby uznać za zasadną nie-

możność powołania się na klauzulę sumienia woacutewczas gdy potrzebującemu

pomocy w razie zwłoki może grozić bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty

życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu o tyle nie można powiedzieć tego

samego w odniesieniu do bdquoinnego przypadku nie cierpiącego zwłokirdquo Przesłan-

388 Tj DzU z 2011 r Nr 174 poz 1039

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

173

ka spełniona w art 30 doznaje zawężenia ze względu na unormowania Między-

narodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych w ktoacuterym zawarto min

zakaz poddawania kogokolwiek przymusowi stanowiącemu zamach na jego

wolność posiadania lub przyjmowania swobodnie wybranego wyznania lub

przekonań bdquoW sytuacji zagrożenia życia lub niebezpieczeństwa ciężkiego

uszczerbku na zdrowiu zasadne jest przyjęcie że zagrożone dobra muszą

w hierarchii wyprzedzać indywidualną wolność lekarza przed przymusem pod-

jęcia działań sprzecznych z jego sumieniem Myślę że nawet konieczne byłoby

zastrzeżenie że chodzi o bezpośrednie zagrożenie tych doacutebr a nie tylko jak to

określa art 30 możliwość zagrożenia Poza taką sytuacją musi być silniej chro-

niona wolność sumienia przed przymusem do działań sprzecznych z sumie-

niemrdquo 389

A Wojciechowska-Nowak zaprezentowała pogląd że bdquoklauzula sumie-

nia z jednej strony chroni lekarza i jego światopogląd z drugiej zaś ma na celu

ochronę zdrowia i praw pacjenta czyli realną możliwość uzyskania wszystkich

świadczeń zdrowotnych ktoacutere są legalnerdquo390 Odmienny punkt widzenia doty-

czący korzystania z klauzuli sumienia w praktyce lekarskiej wyraziło prezy-

dium Naczelnej Rady Lekarskiej dnia 6 grudnia 2013 r bdquoPodczas wykonywania

zawodu lekarz powinien postępować zgodnie z nakazami i zakazami wynikają-

cymi z przyjętych przez siebie zasad moralnych światopoglądu oraz wyznawa-

nych przekonań religijnych Lekarze mogą zostać pozbawieni tego prawa tylko

w sytuacjach niecierpiących zwłoki wynikających z zagrożenia życia lub cięż-

kiego uszkodzenia zdrowia pacjentoacutew Prawa innych osoacuteb tak długo jak nie

dochodzi do zagrożenia ich życia i zdrowia nie mogą być podstawą do ograni-

czania lekarza w postępowaniu zgodnym ze wskazaniami swojego sumieniardquo391

Najważniejsze znaczenie dla stosowania przez lekarzy figury prawnej -

sprzeciw sumienia miał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 październi-

ka 2015 r Stanowi on że bdquow świetle art 53 ust 1 Konstytucji oraz aktoacutew prawa

międzynarodowego prawo do sprzeciwu sumienia powinno być uznane za

prawo pierwotne względem jego ograniczeńrdquo392 Artykuł 39 zakwestionowanej

389 A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 120 390 A Wojciechowska-Nowak Etyczno-prawne aspekty korzystania przez lekarza z klauzuli sumienia Sprawozdanie z seminarium zorganizowanego przez Wydział Prawa i Administracji UW w lutym 2002 r Państwo i Prawordquo 2002 Nr 7 s 97 391 A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51 392 bdquo1 Art 39 zdanie pierwsze w związku z art 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz U z 2015 r poz 464) w zakresie w jakim nakłada na lekarza obowiązek wykonania niezgodnego z jego sumieniem świadczenia zdrowotnego w bdquoinnych przypadkach niecierpiących zwłokirdquo jest niezgodny z zasadą

Grzegorz Zieliński

174

ustawy nie zakłada przywileju dla lekarza gdyż wolność sumienia każdego

człowieka jest kategorią pierwotną ktoacuterą prawo konstytucyjne oraz regulacje

międzynarodowe jedynie poręczają Wolność sumienia ndash w tym ten jej element

ktoacuterym jest sprzeciw sumienia ndash musi być respektowana niezależnie od tego

czy istnieją przepisy ustawowe ją potwierdzające czy też nie Ustawodawca

zatem musi respektować konstytucyjne warunki ustanawiania ograniczeń wol-

ności i praw człowieka i obywatela393 Trybunał Konstytucyjny orzekł ponadto

że obowiązek wskazania bdquorealnych możliwości uzyskania tego świadczenia

u innego lekarza lub w podmiocie leczniczymrdquo stanowi ograniczenie wolności

sumienia Zabezpieczenie konstytucyjne tej wolności sumienia chroni jednostkę

nie tylko przed zmuszaniem jej do podjęcia bezpośredniego zamachu na chro-

nione dobro lecz także przed takim postępowaniem niezgodnym z sumieniem

jednostki ktoacutere pośrednio prowadzi do nieakceptowalnego etycznie skutku

Chroni szczegoacutelnie przed przymusem wspoacutełdziałania w osiąganiu niegodziwe-

go celu

Budzącym kontrowersję pozostawał także przepis ustawowy zgodnie

z ktoacuterym to lekarz był osobiście zobowiązany do udzielenia pacjentowi infor-

macji o realnych możliwościach uzyskania świadczenia medycznego Trybunał

Konstytucyjny stwierdził że regulacja taka jest narzędziem nieprzydatnym do

osiągnięcia celu założonego przez ustawodawcę ndash zapewnienia pacjentowi jak

prawidłowej legislacji wywodzoną z art 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji 2 Art 39 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim nakłada na lekarza powstrzymującego się od wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem obowiązek wskazania realnych możliwości uzyskania takiego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym jest niezgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji 3 Art 39 zdanie drugie ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim zobowiązuje lekarza wykonującego zawoacuted na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby korzystającego z prawa do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem do uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego a) jest zgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji b) nie jest niezgodny z art 53 ust 7 Konstytucji 4 Art 39 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim zobowiązuje lekarza korzystającego z prawa do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem do uzasadnienia i odnotowania tego faktu w dokumentacji medycznej a) jest zgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji

b) nie jest niezgodny z art 53 ust 7 Konstytucjirdquo Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033

393 Por A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

175

najszybszego uzyskania świadczenia Stąd trafnym wydaje się być postulat by

ustawodawca moacutegł i powinien zastosować inne bardziej efektywne sposoby

informowania pacjenta o realnej możliwości uzyskania świadczenia zdrowot-

nego394

A Jacek i M Nagoacuterska zauważają że skutki powyższego wyroku są

szczegoacutelnie dotkliwe dla pacjentoacutew W przypadku bowiem kiedy lekarz odmoacute-

wi wykonania świadczenia zdrowotnego powołując się na klauzulę sumienia

pacjenci nie posiadają informacji dotyczących podmiotu leczniczego lub leka-

rza do ktoacuterych powinni się udać w celu uzyskania świadczenia zdrowotnego

Stosowanie klauzuli sumienia przez lekarzy udzielających świadczeń gwaran-

towanych w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego może spowo-

dować że pacjenci nie otrzymają świadczenia ktoacutere gwarantuje im system395

Należy zauważyć że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 paź-

dziernika 2015 r ma zastosowanie roacutewnież do art 12 ustawy z 5 lipca 2011 r

o zawodach pielęgniarki i położnej Skutkiem wyroku Trybunału są takie same

konsekwencje dla pacjentoacutew jak w przypadku zastosowania klauzuli sumienia

przez lekarzy tj brak informacji dla pacjentoacutew odnośnie do podmiotu leczni-

czego lub pielęgniarkipołożnej do ktoacuterych pacjenci powinni się udać w celu

uzyskania świadczenia zdrowotnego a także nieudzielenie gwarantowanego

świadczenia w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego396

Podsumowanie

Wyrok Trybunału mimo iż jest dyskusyjny chroni lekarza przed

wspoacutełdziałaniem w czynie ktoacutery uznaje zgodnie z swoim sumieniem za niego-

dziwy To nie lekarz powinien udzielać takich informacji Ze względu na prawne

dopuszczenie aborcji w przypadku tzw przesłanek eugenicznych oraz krymi-

nalnych kobieta decydująca się na dokonanie takiego czynu powinna uzyskać

potrzebne informacje w placoacutewce lub stosownym urzędzie gdzie aborcja może

być przeprowadzona Trybunał Konstytucyjny słusznie zauważył że nie może

być obowiązkiem lekarzy zbieranie informacji kto i gdzie jest gotowy do doko-

nania np aborcji

Obecne regulacje prawne nie zapewniają dostępu do systemu informa-

cyjnego dla pacjentoacutew ktoacuterym lekarz czy pielęgniarkapołożna odmoacutewili wy-

konania świadczenia zdrowotnego korzystając z klauzuli sumienia Konieczne

394 Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033 395 Por A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51 396 Ibidem

Grzegorz Zieliński

176

więc powinno być przeprowadzenie takich zmian legislacyjnych ktoacutere doko-

nywałyby zroacutewnoważenie prawa lekarzy i pielęgniarekpołożnych do swobod-

nego korzystania z klauzuli sumienia oraz praw pacjentoacutew do uzyskania nale-

żącego im się świadczenia gwarantowanego w ramach systemu powszechnego

ubezpieczenia zdrowotnego

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 2 kwietnia 1997 r Konstytucja RP Dz U Nr 78 poz 483 ze zm

Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 li-

stopada 1950 r DzU 1993 nr 61 poz 284

Rezolucja Zgromadzenia Ogoacutelnego ONZ 217 A (III) z dniu 10 grudnia 1948 r

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (httpwwwbbpogovplPrawa

PNZPDPCZpdf dostępne 30 11 2017 r)

Konstytucja Kroacutelestwa Niderlandoacutew z dnia 28 marca 1814 r (Verzameling Ne-

derlandse Wetgevingrdquo Deel 1 199899 tłum Andrzej Głowacki Warszawa

Wydawnictwo Sejmowe 2003 r)

Ustawa zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec z dnia 23 maja 1949 r Basic

Law for the Federal Republic of Germany Grundgesetz (Federal Law Gazette I

p 2438)

Ustawa z dnia 15 lipca 2011r o zawodach pielęgniarki i położnej Dz U 2016 r

poz 1251 ze zm

Ustawa z dnia 5 grudnia1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty 2017 r

poz 125 ze zm

Ustawa z dnia 17 maja 1989 r o gwarancjach wolności sumienia i wyznania Dz

U 2017 r poz 1153 ze zm

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 15 stycznia 1991 r U 890 OTK 1991

Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033

Literatura

De Sousa e Brito J Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion

or Belief A Deskbook red Lindholm T Cole Durham W Jr Tahzib-Lie B G

Martinus Nijhoff Publishers 2004

Jacek A Nagoacuterska M Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

177

Johann W Lewaszkiewicz-Petrykowska B Wolność sumienia i wyznania

w orzecznictwie konstytucyjnym - status jednostki Biuletyn TK 1999

Mezglewski A Misztal H Stanisz P Prawo wyznaniowe Warszawa 2011

Pawlikowski J Prawo do wyrażania sprzeciwu przez personel medyczny ndash pro-

blemy etyczno-prawne bdquoPrawo i Medycynardquo 2009 Nr 3

Perry R L Cooper J C Sources of Our Liberties New York 1972

Sobczak J Sobczak W Wolość sumienia i wyznania ndash prawo człowieka czy ilu-

zja (w) Efektywność europejskiego systemu ochrony praw człowieka red

J Jaskiernia Toruń 2012

Tschentscher A The Basic Law (Grundgesetz) The Constitution of the Federal

Republic of Germany Bern Wurzburg 2008

Vermeulen B P Conscientious Objection in Dutch Law (w) Conscientious Objec-

tion in the EC Countries red European Consortium for Church-State Research

Mediolan 1992

Wojciechowska-Nowak A Etyczno-prawne aspekty korzystania przez lekarza

z klauzuli sumienia Sprawozdanie z seminarium zorganizowanego przez

Wydział Prawa i Administracji UW w lutym 2002 r Państwo i Prawordquo 2002

Nr 7

Zoll A Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash

aspekty medyczne i prawne red Stanisz P Pawlikowski J Ordon M Lublin

2014

Inne

Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae Soboacuter Watykański II z dnia

9 grudnia 1965 r (httpwwwzaufajcomsobor-vaticanum-ii-359html do-

stępne 30 11 2017r

Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego przyjęty na I Ogoacutelnopolskim

Kongresie Ratownikoacutew Medycznych Krakoacutew 11-12 października 2013 r

Uchwała IV Krajowego Zjazdu Pielęgniarek i Położnych z dnia 9 grudnia 2003 r

Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej

Uchwała Nadzwyczajnego II Krajowego Zjazdu Lekarzy z 14 grudnia 1991 Ko-

deks Etyki Lekarskiej

6

dr Monika Żuchowska-Grzywacz397

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

A sustainable product and legal regulations

Streszczenie

W opracowaniu podjęta została proacuteba zdefiniowania i umiejscowienia

w systemie prawa pojęcia zroacutewnoważonego produkturdquo wywodzącego się

i ściśle związanego ze zroacutewnoważonym rozwojem Analizie poddane zostało

pojęcie zroacutewnoważonego rozwoju produktu ekologicznego ktoacutery stał się

punktem wyjściowym dla Autorki do osadzenia w systemie prawa tytułowego

produktu zroacutewnoważonego

Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie wybranych

aspektoacutew dotyczących zroacutewnoważonego rozwoju produktu ekologicznego

i wreszcie proacutebą powiązania pojęcia zroacutewnoważony produkt z systemem pra-

wa Została dokonana analiza treści aktoacutew prawnych opracowań periodykoacutew

i biuletynoacutew Wykorzystano roacutewnież dane udostępnione na portalach interne-

towych oraz informacje zamieszczane na oficjalnych stronach internetowych

instytucji UE

Zaprezentowane poniżej aspekty wskazują na aktualność analizowane-

go zagadnienia i są proacutebą sformułowania wnioskoacutew de lege ferenda w zakresie

zroacutewnoważonego produktu

Słowa kluczowe

produkt zroacutewnoważony zroacutewnoważony rozwoacutej produkt ekologiczny

Summary

The paper attempts to define and place in the legal system the concept of

a sustainable productrdquo which is derived and closely related to sustainable devel-

opment The concept of sustainable development an ecological product became

the starting point for the author to embed the title of sustainable product in the

system

397Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Publicznego Wydział Nauk Ekonomicz-nych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Puła-skiego w Radomiu adwokat

Monika Żuchowska - Grzywacz

179

The aim of this paper is to present some aspects of sustainable develop-

ment an ecological product and finally an attempt to link the concept of a sus-

tainable product to the legal system The content of legal acts studies periodicals

and newsletters was analyzed The data provided on the websites and infor-

mation posted on the official websites EU were also used

The aspects outlined below demonstrate the relevance of the problem and

are an attempt to formulate a de lege ferenda for a sustainable product

Key words

sustainable product sustainable development ecological product

Wstęp

Koncepcja zroacutewnoważonego rozwoju poruszona została w latach 70

i w związku z rosnącą świadomości zagrożeń środowiska stała się istotnym

nurtem zaroacutewno na poziomie międzynarodowym jak i unijnym Założeniem

woacutewczas stało się takie gospodarowanie zasobami by jak najefektywniej wy-

korzystywać możliwości gospodarek nie wyrządzając przy okazji szkody śro-

dowisku Podstawowym celem zroacutewnoważonego rozwoju było i jest dążenie do

wzrostu konkurencyjności gospodarek przy uwzględnieniu problemoacutew śro-

dowiskowych (tj zanieczyszczenia środowiska emisji gazoacutew cieplarnianych

energii odnawialnej) by stworzyć jak najlepsze warunki do rozwoju przedsię-

biorstw i życia społeczeństw398

O ile zroacutewnoważony rozwoacutej jest powszechnie znanym w literaturze

przedmiotu to zroacutewnoważony produkt jeszcze nie zakorzenił się w niej w nale-

żyty sposoacuteb

Brakuje odniesienia filozoficznego i umiejscowienia tego terminu na

gruncie prawa w matrycy dyscyplinarnej zroacutewnoważonego rozwoju W jego

ramach zakłada się poszukiwanie ekonomicznej i ekologicznej wizji cywiliza-

cyjnej satysfakcjonującej konsumentoacutew

Można twierdzić że zroacutewnoważony produkt jest skutkiem zroacutewnowa-

żonego rozwoju podkreślić jednak należy że jest roacutewnież jego stymulatorem

1 Zroacutewnoważony rozwoacutej w przepisach prawa

Pojęcie zroacutewnoważonego rozwoju pochodzi pierwotnie z leśnictwa

a stworzone zostało przez Hansa Carla von Carlowitza Oznaczało ono pierwot-

398 T Taczanowski Prawo żywnościowe w warunkach członkostwa Polski w Unii Europejskiej Warszawa 2009 s 47

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

180

nie sposoacuteb gospodarowania lasem polegający na tym że wycina się tylko tyle

drzew ile może w to miejsce urosnąć tak by las

Zroacutewnoważony rozwoacutej to rozwoacutej ktoacutery zaspokaja potrzeby obecne nie

zagrażając możliwościom zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń Opiera się

na dwoacutech podstawowych pojęciach

pojęciu bdquopotrzebrdquo w szczegoacutelności podstawowych potrzeb najbiedniejszych

na świecie ktoacuterym należy nadać najwyższy priorytet

pojęciu ograniczeń narzuconych zdolności środowiska do zaspokojenia po-

trzeb obecnych i przyszłych przez stan techniki i organizacji społecznej399

Punktem odniesienia dla definicji zroacutewnoważonego rozwoju są regula-

cje zawarte w dokumentach Narodoacutew Zjednoczonych mianowicie

Zroacutewnoważony rozwoacutej Ziemi to rozwoacutej ktoacutery zaspokaja podstawowe potrze-

by wszystkich ludzi oraz zachowuje chroni i przywraca zdrowie i integralność

ekosystemu Ziemi bez zagrożenia możliwości zaspokojenia potrzeb przyszłych

pokoleń i bez przekraczania długookresowych granic pojemności ekosystemu

Ziemi400

Koncepcja zroacutewnoważonego rozwoju jest koncepcją ktoacutera w dużym

uproszczeniu ma na celu doskonalenie gospodarek w kwestii efektywniejszego

korzystania z zasoboacutew co w konsekwencji stworzy bardziej przyjazne warunki

dla środowiska i zwiększy konkurencyjność gospodarek

Pierwsza definicja koncepcji zroacutewnoważonego rozwoju została sformu-

łowana w 1987 roku w Raporcie Światowej Komisji Środowiska i Rozwoju401

Definicja zawarta w tym dokumencie do dziś wyjaśnia sedno koncepcji zroacutew-

noważonego rozwoju jako bdquoprocesu mającego na celu zaspokojenie aspiracji

rozwojowych młodego pokolenia w sposoacuteb umożliwiający realizację tych sa-

mych dążeń następnym pokoleniomrdquo Tak zdefiniowany cel odnosi się zaroacutewno

do ochrony ziemskich zasoboacutew naturalnych jak i zbiorczo przedstawia wszyst-

kie wyzwania i problemy doczesnego świata w tym łamanie praw człowieka

i roacutewności płci kultur Kolejny raport ukazał się w 1987 roku i nosił nazwę

bdquoNasza wspoacutelna przyszłośćrdquo Powstał podczas obrad Światowej Komisji Środo-

wiska i Rozwoju ONZ To z niego pochodzi przytoczona definicja zroacutewnoważo-

nego rozwoju

399 B Piontek Koncepcja rozwoju zroacutewnoważonego i trwałego Polski Warszawa 2002 s 112 400 httpwwwunorgdocumentsgares42ares42-187htm [dostęp 21 paździer-nika 2017r] 401 httpwwwunescopledukacjadekada-edukacji-nt-zrownowazonego-rozwojuun esco-a- zrownowazony-rozwoj [dostęp 22 października 2017 r]

Monika Żuchowska - Grzywacz

181

Podstawowym założeniem jest idea wzrostu gospodarczego i podziału

korzyści w sposoacuteb roacutewnomierny oraz wzrost ktoacutery jest stabilny w długim

okresie i jednocześnie wspoacutelny dla wszystkich gospodarek i społeczeństw oraz

gwarantuje zintegrowane działanie

Drugą z kwestii jest ochrona środowiska naturalnego i jego zasoboacutew po

to by zachować je dla przyszłych pokoleń Celem jest stworzenie planu ekono-

micznie racjonalnych rozwiązań ktoacutere po wprowadzeniu zagwarantują po-

wstrzymanie negatywnych skutkoacutew działalności przedsiębiorstw (ograniczą

zużycie zasoboacutew zmniejszą skażenie środowiska)

Ostatnią płaszczyzną działalności jest społeczeństwo a dokładniej jego

rozwoacutej W tej kategorii nacisk kładziony jest przede wszystkim na zroacutewnanie

podstawowych praw człowieka w takich kwestiach jak dostęp do wody środ-

koacutew czystości i ochrony zdrowia ale też wpływ na własną przyszłość i jej

kształtowanie Ważnym światowym punktem w rozwoju koncepcji zroacutewnowa-

żonego rozwoju był Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 roku To na nim zo-

stała przyjęta Deklaracja z Rio i bdquoAgenda 21402rdquo

W pierwszym dokumencie zawierały się zasady obejmujące zaroacutewno

prawa jak i obowiązki państw gwarantujące trwały rozwoacutej ludzkości zapew-

niający jednocześnie godne warunki życia ndash a długotrwały wzrost gospodarczy

jest możliwy dzięki ochronie środowiska i zasoboacutew przyrodniczych Drugi do-

kument zawiera zalecenia dotyczące kształtowania środowiska i jego ochrony

Środowisko życia człowieka jest uzależnione od odpowiedzialnego gospodaro-

wania w kierunku zroacutewnoważonego rozwoju Agenda 21rdquo jest Globalnym Pro-

gramem Działań ndash nakreśla kierunki i rozwiązania umożliwiające zarządzanie

problemem ochrony środowiska Jednak najważniejsza zaleta to zwiększanie

świadomości społecznej by wspoacutelnie kreować przyszłość

Kolejnym krokiem w stronę zroacutewnoważonego rozwoju był światowy

Szczyt Milenijny Organizacji Narodoacutew Zjednoczonych w 2000 roku Zdefiniował

on Milenijne Cele Rozwoju ktoacutere (zgodnie z planem) miały być zrealizowane do

roku 2015

zmniejszenie o ⅔ wskaźnik śmiertelności wśroacuted dzieci i niemowląt i o frac34

wskaźnik śmiertelności okołoporodowej matek (do 2015)

ułatwienie dostępu do odnawialnych źroacutedeł energii403

Dodatkowo w 2002 roku lata 2005-2014 zostały ustanowione Dekadą

Edukacji dla Zroacutewnoważonego Rozwoju nazywaną poacuteźniej Dekadą Zmiany

402httpwwwagenda21wawplindexphpoption=com_contentampview=articleampid=9 amp Ite mid =8amplimitstart=1 [dostęp 22 października 2017 r] 403httpwwwunicunorgplstrony-2011-2015zrownowazony-rozwoj-i-cele-zrownowazonego-rozwoju2860 [dostęp 22 października 2017 r]

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

182

Celem ONZ była promocja zroacutewnoważonego zachowania krytyczne i twoacutercze

myślenie ktoacutere pozwoli znaleźć rozwiązania dla problemoacutew co w dłuższym

okresie pozwoli na trwały rozwoacutej

Na kolejnym Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro zatytułowanym Rio+20rdquo

przedstawiciele stu krajoacutew omawiali problemy globalne ktoacutere stały się jeszcze

bardziej widoczne w związku ze zwiększeniem liczby ludności na świecie Ob-

rady zakończyły się przyjęciem przez państwa dokumentu bdquoFuture We Wantrdquo

w ktoacuterej podkreślony został szczegoacutelnie problem uboacutestwa na świecie Państwa

zobowiązały się także do określenia celoacutew zroacutewnoważonego rozwoju (Susta-

inable Development Goals) po 2015 roku ktoacutere wzorowane byłyby na Milenij-

nych Celach Rozwoju

Roacutewnież kraje europejskie podejmowały wiele inicjatyw mających na

celu promowanie i umożliwianie rozwoju zroacutewnoważonego zaroacutewno w kon-

tekście roacutewnych i wolnych społeczeństw jak i zroacutewnoważonego stosunku go-

spodarki wytworzonej przez człowieka oraz ograniczonych zasoboacutew środowi-

ska naturalnego Inicjatywy te znajdowały wyraz w działaniach poszczegoacutelnych

państw jednak ważniejsze są zobowiązania podejmowane na szczeblu europej-

skim Do takich zaliczyć można min traktat amsterdamski strategię zroacutewno-

ważonego rozwoju Unii Europejskiej z 2001 r z poacuteźniejszymi zmianami

i rewizjami ktoacutera uzupełniała strategię lizbońską oraz strategię Europa 2020

wraz z jej inicjatywami przewodnimi

Kolejny krok podjęty został w czerwcu 2001 r na szczycie w Goetebor-

gu Liderzy przyjęli strategię zroacutewnoważonego rozwoju Unii Europejskiej opar-

tą na propozycji Komisji Europejskiej404

Zroacutewnoważony środowiskowo rozwoacutej UE w dalszym ciągu oparty jest

o zalecenia Komisji Europejskiej dotyczące strategii walki ze zmianami klima-

tycznymi między innymi w postaci systemoacutew handlu emisji i założeń strate-

gicznych zawartych w strategii Europa 2020 Strategia bdquoEuropa 2020rdquo została

przyjęta 17 czerwca 2010 roku zastępując realizowaną od 2000 roku Agendę

Lizbońską Jej celem było stworzenie takiego planu gospodaczo-społecznego by

przyczynić się do zmniejszenia wykluczenia społecznego poprzez np wzrostu

zatrudnienia i zwiększenia produktywności Jest zaroacutewno odpowiedzią na lata

kryzysu (największego od 80 lat) oraz na zagrożenia ekonomiczne (np coraz

mocniejsza pozycja tygrysoacutew azjatyckichrdquo)

W rozumieniu koncepcji Europa 2020 wzrostem inteligentnym jest

inwestowanie w gospodarkę bardziej innowacyjną Oparcie rozwoju na wiedzy

i nowatorskich innowacjach pozwala budować społeczeństwo nowoczesne

404 httpseuropaeueuropean-unionabout-euhistory2000-20092001_pl[dostęp 22 października 2017 r]

Monika Żuchowska - Grzywacz

183

w ktoacuterym działają przedsiębiorstwa wysokiej technologii wdrażające nowo-

czesne rozwiązania ktoacutere nie tylko przynoszą większe korzyści przedsiębior-

com ale też całej gospodarce ponieważ w większym stopniu dbają o środowi-

sko przyrodnicze405

Jako że Unia postawiła sobie za cel faktycznie działanie w ramach ukie-

runkowania działań i dążenia do mierzalnego i widocznego postępu została

ustalona określona liczba konkretnych i wymiernych celoacutew na rok 2020 Do-

skonale wpisują się one w głoacutewną myśl inteligentnego i zroacutewnoważonego roz-

woju Realizowanie tych celoacutew ma być przedstawiane w postaci danych ktoacutere

wiarygodnie będą mierzyć sytuację w ktoacuterej znajdują się dane państwa i umoż-

liwią ich poroacutewnanie Będą one jednakże dopasowane do realioacutew każdego kraju

z osobna i odpowiednio adaptowane do ich warunkoacutew

Podstawową zaletą strategii Europa 2020 jest dość indywidualne trak-

towanie państw uwzględniające roacuteżnorodność krajoacutew europejskich pod kątem

roacuteżnych kryterioacutew Wyżej wymienione cele są jednak adekwatne dla każdego

członkowskiego państwa niezależnie od jego stażu w Unii czy poziomu rozwo-

ju Komisja Europejska proponuje przełożenie celoacutew strategii Europa 2020

bezpośrednio na warunki każdego państwa z osobna ndash kraje mogą odpowied-

nio dopasować ją do swojej sytuacji406

W Polsce zasada zroacutewnoważonego rozwoju zyskała rangę konstytucyj-

ną ndash została zapisana w art 5 konstytucji RP a definicja zroacutewnoważonego roz-

woju znalazła się w ustawie Prawo ochrony środowiska [jest to] taki rozwoacutej

społeczno-gospodarczy w ktoacuterym następuje proces integrowania działań poli-

tycznych gospodarczych i społecznych z zachowaniem roacutewnowagi przyrodni-

czej oraz trwałości podstawowych procesoacutew przyrodniczych w celu zagwaran-

towania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczegoacutelnych spo-

łeczności lub obywateli zaroacutewno wspoacutełczesnego pokolenia jak i przyszłych

pokoleń407

2 Produkt ekologiczny jako punkt wyjścia dla produktu zroacutewno-

ważonego

W koncepcji zroacutewnoważonego rozwoju aspekt ekologiczności jest trak-

towany priorytetowo Z uwagi na fakt że produkt ekologiczny według Autorki

405 httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 22 października 2017 r] 406 httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 27 października 2017 r] 407 Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU 1997 r nr 78 poz 483 ze zm

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

184

ma tworzyć trzon dla osadzenia w systemie prawa zroacutewnoważonego produktu

poniżej zostanie przybliżony status prawny produktu ekologicznego

Rolnictwo ekologiczne określa się jako system gospodarowania o zroacutew-

noważonej produkcji roślinnej i zwierzęcej ktoacutere dostarcza świeżą pełną sma-

ku autentyczną żywność produkowaną przy poszanowaniu naturalnych cy-

kloacutew życiowych408

Po raz pierwszy zasady rolnictwa ekologicznego w UE zostały zebrane

wrozporządzeniu Rady (EWG) nr 209291 z 24 czerwca 1991 r w sprawie

produkcji ekologicznej produktoacutew rolnych oraz znakowania produktoacutew rol-

nych i środkoacutew spożywczych Obecnie sytuację prawną reguluje rozporządze-

nie nr 8342007 z dnia 28 czerwca 2007 r w sprawie produkcji ekologicznej

i znakowania produktoacutew ekologicznych409 System ten posiada swoje oficjalne

logo Jego umieszczanie na produktach ekologicznych ma zapewnić konsumen-

toacutew w państwach członkowskich UE że produkt ktoacutery kupują pochodzi z rol-

nictwa ekologicznego Europejskie logo ma zwiększać rozpoznawalność pro-

duktoacutew ekologicznych

Rys 1 Symbol graficzny rolnictwa ekologicznego

Źroacutedło www minrol gov pl

W krajowym ustawodawstwie podstawą prawną dla produktu ekolo-

gicznego jest ustawa z dnia 25 czerwca 2009 roku o rolnictwie ekologicznym410

Bardzo często podkreśla się dwoistą naturę systemu rolnictwa ekolo-

gicznego Przede wszystkim jest to system wpływający pozytywnie na środowi-

sko naturalne co też przyczynia się do osiągania szeroko rozumianych korzyści

408Podręcznik rolnictwa ekologicznego dla roacuteżnych kierunkoacutew i dziedzin red Georg E Siebeneicher Warszawa 1997 s 33 409Dz U L 189 z 20 7 2007 410 Dz U z 2015 r poz 497 ze zm

Monika Żuchowska - Grzywacz

185

rolnośrodowiskowych Z drugiej jednak strony rolnictwo ekologiczne jest od-

powiedzią na zmieniającą się strukturę popytu na rynku411 Podkreślić należy

że te produkty najczęściej znajdują nabywcoacutew wśroacuted osoacuteb poszukujących to-

waroacutew wyjątkowych gwarantujących im wysoką jakość i niepowtarzalny smak

Konsumenci chcą je kupować i zazwyczaj płacą za nie wyższą cenę niż

za produkty ktoacutere nie zostały wytworzone określonymi metodami Tak jak

w przypadku wytwarzania produktoacutew regionalnych jednostkowe koszty pro-

dukcji są wyższe niż w konwencjonalnych gospodarstwach przez co ceny zbytu

bywają tu 2ndash3 razy wyższe Jednak są ludzie i przetwoacutercy gotowi płacić więcej

i mieć gwarancję otrzymywania produktoacutew spełniających standardy zdrowia

i ekologiczności

Istotne znaczenie w przetwoacuterstwie ekologicznym ma roacutewnież zastoso-

wanie tradycyjnych technik konserwacji Dla konsumenta bardzo istotne jest to

że wszyscy producenci ekologiczni zaroacutewno rolnicy jak i przetwoacutercy dobro-

wolnie poddają się specjalnemu systemowi kontroli ktoacutery ma zagwarantować

że produkty oferowane jako ekologiczne rzeczywiście spełniają wymogi okre-

ślone w przepisach412

Stosownie do preambuły rozporządzenia w sprawie produkcji ekolo-

gicznej i znakowania produkowania produktoacutew ekologicznych i uchylającego

rozporządzenie (EWG) nr 209291 ekologiczna metoda produkcji pełni po-

dwoacutejną funkcję społeczną z jednaj strony tak jak zostało to wskazane dostarcza

towaroacutew na specyficzny rynek kształtowany przez popyt na produkty ekolo-

giczne a z drugiej jest działaniem w interesie publicznym ponieważ przyczynia

się do ochrony środowiska dobrostanu i rozwoju obszaroacutew wiejskich Celem

przepisoacutew powinno być zagwarantowanie uczciwej konkurencji i właściwego

funkcjonowania rynku produktoacutew ekologicznych a także utrzymanie i uzasad-

nienie zaufania konsumentoacutew413

Najbardziej charakterystyczne wymagania jakie stawia się metodzie

produkcji ekologicznej to

nawożenie z preferencją naturalnych nawozoacutew organicznych pochodzących

z własnego gospodarstwa

wykorzystanie naturalnych środkoacutew w zakresie ochrony roślin

choacutew zwierząt z zapewnieniem spełnienia ich naturalnych potrzeb

biologicznych

411 M Żuchowska-Grzywacz Produkt regionalny z mleka i jego przetworoacutew-wybrane aspekty prawne Radom 2015 s 58-60 412 K Szołtysek Zarys problematyki żywności ekologicznej Wrocław 2004 s 36 413 Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi Materiały promocyjne dotyczące rolnictwa ekologicznego Warszawa 2010 s 2-4

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

186

zakaz wykorzystania organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych414

Istotne że wymogi produkcji ekologicznej mogą być dostosowywane do

warunkoacutew lokalnych klimatycznych i geograficznych państw członkowskich

Unii Europejskiej a zatem stosowanie przepisoacutew powinno być bdquoelastycznerdquo

Takie podejście może jednak prowadzić do niejednolitej jakości tej produkcji

w krajach unijnych a tym samym mnożenia standardoacutew tej produkcji w ra-

mach UE

Produktom z oznakowaniem rolnictwa ekologicznego stawia się też

ograniczenia w zakresie metod przetwarzania i doboru surowcoacutew oraz zakaz

stosowania organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie

Kwalifikacja produktu rolnictwa ekologicznego a co za tym idzie roacutew-

nież znakowanie i reklama są uwarunkowane co najmniej 95-procentową za-

wartością składnikoacutew pochodzenia rolniczego ktoacutere zostały wytworzone me-

todą ekologiczną

Producenci mają obowiązek poddania się niezależnej ocenie przez sys-

tem certyfikacji ndash czyli potwierdzeniu zgodności z wymaganiami prawa Po

uzyskaniu certyfikatu podlegają kontroli jednostek certyfikujących Jednostki te

z kolei nadzoruje organ administracyjny Nie mogą one być organami admini-

stracji państwowej

Istotnym elementem dla produktoacutew regionalnych w zakresie regulacji

dotyczących rolnictwa ekologicznego są derogacje jakie są dopuszczalne w tych

przepisach W stosunku do gospodarstw ktoacutere mają trudności związane z kli-

matem położeniem geograficznym czy bdquotrudnościami strukturalnymirdquo 415

Regulacja unijna w formie rozporządzeń dotyczących żywności i rolnic-

twa ekologicznego tworzy dobrowolny system jakości o charakterze publicz-

nym Jest to system uzupełniający Tym samym rynek Unii zostaje wzbogacony

w produkty o poszukiwanych przez określone grupy konsumentoacutew właściwo-

ściach Chroniony prawem unijny znak rolnictwa ekologicznego wraz z infor-

macją o jednostce certyfikującej pozwala konsumentowi na realizację jego pra-

wa wyboru Można wskazać że produkt ekologiczny może stać się punktem

wyjścia dla zroacutewnoważonego produktu Spełnia on częściowo kryteria ktoacutere

tworzą produkt zroacutewnoważony Omoacutewione zostaną one dokładnie w kolejnym

podrozdziale Stanowi on doskonały punkt wyjścia w systemie prawa dla osa-

dzenia zroacutewnoważonego produktu

414 J Trybulski Z Szwejkowski K Glińska-Lewczuk Rolnictwo ekologiczne jako metoda ochrony środowiska Olsztyn 2013 s 129 415 M Korzycka-Iwanow Prawo żywnościowe Warszawa 2007 s 463

Monika Żuchowska - Grzywacz

187

3 Zroacutewnoważony produkt

Genezy zroacutewnoważonego produktu należy upatrywać w genezie zroacutew-

noważonego rozwoju Obydwa te pojęcia osadzone są w filozofii ekorozwoju

Oznacza on ograniczenia w korzystaniu z zasoboacutew środowiska Termin ekoro-

zwoju jest często zamiennie stosowany z terminem zroacutewnoważonego rozwo-

ju416 Takie podejście jest spoacutejne z przechodzeniem od produktu ekologicznego

do zroacutewnoważonego

Dokonując charakterystyki produktu zroacutewnoważonego wskazać należy

że wyjściowym etapem w rozważaniach o elementach stanowiących o nim jest

produkt konwencjonalny Jest on wytworem produkcji nastawionej na zysk

W kolejnym etapie produkt konwencjonalny zyskuje walor ekologiczności

i zaczyna zaspokajać nie tylko fundamentalne potrzeby konsumentoacutew ale za-

pewnia jakość zdrowotną takiego produktu jak roacutewnież powstaje w procesie

bezpiecznym dla środowiska Można zatem stwierdzić że produkt ekologiczny

podwyższa o wartość dodaną produkt konwencjonalny Przechodząc do trze-

ciego etapu należy jako element charakteryzujący produkt zroacutewnoważony

wskazać odpowiedzialność społeczną Oczywiście należy podkreślić że każda

działalność gospodarcza nastawiona jest w pierwszej kolejności na zysk Poja-

wia sie tu jednak bardzo istotny element ukierunkowany na aspekty etyczne

zaroacutewno w kontekście środowiskowym jak i społecznym Jako przykład posłu-

żyć mogą prowadzone przez wielkie koncerny akcje takie jak sprzedaż kaszki

Mleczny Start w sieciach Biedronka czy globalnie wspieranie sprzedaży pro-

duktoacutew Fair Trade

Przechodząc do etapu czwartego należy wskazać innowacyjność Proces

ciągłego doskonalenia jest immanentną cechą określającą zroacutewnoważony pro-

dukt i na gruncie prawa najtrudniejszą do zdefiniowania Jest to bowiem zależ-

ne od określonej grupy produktowej oraz od pomysłu samego wytwoacutercy Moż-

na zatem powiedzieć że stan nasycenia w produkcie zroacutewnoważonym nie na-

stąpi a przepisy prawa będą proacutebowały nadążyć i sankcjonować coraz to nowe

produkty

Obecnie etyczne postępowanie przez producentoacutew nabiera coraz więk-

szego znaczenia Roacutewnież konsumenci są coraz bardziej świadomi wybierają

droższe produkowane lokalnie produkty posuwają sie nawet do bojkotu pro-

duktoacutew wytwarzanych przez dzieci czy z podejrzeniem o wyzysk pracownikoacutew

Produkt zroacutewnoważony jest niejako odpowiedzią na takie postawy Wprowa-

dzanie na rynek produktoacutew zroacutewnoważonych będzie niosło za sobą rozliczne

korzyści Za przestrzeganiem zasad przy produkcji poacutejdzie zwiększenie zaufa-

416 Poza zakresem niniejszego opracowania pozostaną rozważania czy słusznie czy nie

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

188

nia konsumentoacutew i przywiązanie do marki wzrost konkurencyjności pozyska-

nie najlepszych pracownikoacutew walory edukacyjne zwiększenie dbałości o śro-

dowisko

Podsumowując zroacutewnoważony produkt w całym cyklu swojego istnie-

nia ma za zadanie zaspokajać potrzeby konsumentoacutew i wspierać efektywne

osiąganie celoacutew ekologicznych i społecznych417

Rys 2 Elementy stanowiące o zroacutewnoważonym produkcie

Źroacutedło opracowanie własne na podstawie S Kozłowski Przyszłość ekorozwo-

ju Lublin 2007 s 622

Zroacutewnoważony produkt nie ma jeszcze uregulowanego statusu praw-

nego ani na poziomie prawa unijnego ani krajowego Podkreślić jednak należy

że wraz z wzrastającą świadomością konsumentoacutew wprowadzenie z czasem

takich regulacji wydaje się w pełni uzasadnione jeśli nie konieczne

Podsumowanie

Zroacutewnoważony rozwoacutej jest pojęciem szeroko opisywanym w literatu-

rze Doczekał się wielu publikacji i opracowań Na bazie zroacutewnoważonego roz-

woju zaczął funkcjonować zroacutewnoważony produkt - termin nowy ktoacutery nie ma

konkretnych odniesień w prawie a tym bardziej funkcjonującej w aktach

prawnych definicji legalnej Z uwagi na rozwijający sie rynek produktoacutew fair

417 S Kozłowski Przyszłość ekorozwoju Lublin 2007 s 622

Monika Żuchowska - Grzywacz

189

trade coraz bardziej wysublimowane potrzeby i gusta nabywcoacutew ale co naj-

ważniejsze coraz większą świadomość konsumentoacutew i przedsiębiorcoacutew staje

się to tematem coraz bardziej aktualnym Punktem odniesienia i bazą dla pro-

duktu zroacutewnoważonego może stać się produkt ekologiczny ktoacutery w swoim

założeniu spełnia część postulatoacutew produktu zroacutewnoważonego Spełnia on

walor ekologiczności uzupełniony o sprawiedliwość społeczną i innowacyjność

będzie produktem zroacutewnoważonym Problemem pozostaje kwestia osadzenia

go w systemie prawa Zagrożeniem z punktu widzenia konstruowania poten-

cjalnych regulacji prawnych jest nieostrość pojęć składających się na produkt

zroacutewnoważony Z uwagi na element innowacyjności- trudnej do zdefiniowania

i uregulowania w ramach przepisoacutew prawa- istnieje ryzyko że przepisy

w tym zakresie byłyby wysoce kazuistyczne Wprowadzanie rozwiązań praw-

nych następowałoby ex post i było reakcją na pojawienie się na rynku konkret-

nych produktoacutew zroacutewnoważonych

Bibliografia

Akty prawne

Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 roku o rolnictwie ekologicznym Dz U z 2015 r

poz 497 ze zm

Literatura

Korzycka M Wojciechowski P System prawa żywnościowego Warszawa 2017

Korzycka-Iwanow B Prawo żywnościowe Warszawa 2007

Kozłowski S Przyszłość ekorozwoju Lublin 2007

Piontek B Koncepcja rozwoju zroacutewnoważonego i trwałego Polski Warszawa

2002

Siebeneicher GE Podręcznik rolnictwa ekologicznego dla roacuteżnych kierunkoacutew

i dziedzin Warszawa 1997

Taczanowski T Prawo żywnościowe w warunkach członkostwa Polski w Unii

Europejskiej Warszawa 2009

Śmiechowska M Studia nad produkcją jakością i konsumpcją żywności

ekologicznej Gdynia 2002

Szołtysek K Zarys problematyki żywności ekologicznej Wrocław 2004

Trybulski J Szwejkowski Z Glińska-Lewczuk K Rolnictwo ekologiczne jako

metoda ochrony środowiska Olsztyn 2013

Żuchowska-Grzywacz M Produkt regionalny z mleka i jego przetworoacutew-

wybrane aspekty prawne Radom 2015

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

190

Źroacutedła internetowe

httpwwwunorgdocumentsgares42ares42-187htm [dostęp 21 paź-dziernika 2017 r]

httpwwwunescopledukacjadekada-edukacji-nt-zrownowazonego-rozwojuunesco-a-zrownowazony-rozwoj [dostęp 22 października 2017 r]

httpwwwagenda21wawplindexphpoption=com_contentampview=articleampid=9ampItemid=8amplimitstart=1 [dostęp 22 października 2017 r]

httpwwwunicunorgplstrony-2011-2015zrownowazony-rozwoj-i-cele-zrownowazonego-rozwoju2860 [dostęp 22 października 2017 r]

httpseuropaeueuropean-unionabout-euhistory2000-20092001_pl [dostęp 24 października 2017 r]

httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 24 paź-dziernika 2017 r]

Inne

Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi Materiały promocyjne dotyczące

rolnictwa ekologicznego Warszawa 2010

Monika Żuchowska - Grzywacz

191

Z recenzji wydawniczej

Zaroacutewno doboacuter Autoroacutew recenzowanej książki jak roacutewnież szerokie

spectrum zagadnień poruszanych w przygotowanych przez nich artykułach

w pełni koresponduje z założeniem przyjętym ndash jak mniemam - przez Redak-

tora tomu aby dzieło to możliwie najpełniej ukazywało tytułową złożoność

i wieloaspektowość regulacji klasyfikowanych jako materialne prawo admini-

stracyjne (hellip) Wielość poruszanych w książce problemoacutew a zwłaszcza ich in-

terdyscyplinarny wymiar stanowią niewątpliwą wartość recenzowanej mono-

grafii zaroacutewno w wymiarze stricte naukowym jak i poznawczym (hellip) Zaroacutewno

tematyka książki jak roacutewnież sposoacuteb ujęcia poszczegoacutelnych problemoacutew ba-

dawczych przez Autoroacutew tomu zasadnym czyni przypuszczenie że publikacja

ta będzie przydatna zaroacutewno dla praktykoacutew prawa administracyjnego studen-

toacutew studioacutew prawniczych i administracyjnych oraz wszystkich tych ktoacuterzy

chcieliby przekonać się jak złożoną i wielowątkową płaszczyznę regulacyjną

stanowi materialne prawo administracyjne

dr hab Sławomir Patyra prof nadzw

Katedra Prawa Konstytucyjnego

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Page 2: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl

Recenzja wydawnicza Dr hab Sławomir Patyra prof nadzw Uniwersytet Marii Curie Skłodowskiej w Lublinie

Redaktor naukowy Dr hab Joanna Smarż prof nadzw Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskie-go w Radomiu Redakcja techniczna DTP Paweł Śwital Projekt okładki Paweł Śwital Copyraight copy Autorzy Anna Dąbrowska Tomasz Dąbrowski Helena Kisilowska Małgorzata Pracka Joanna Smarż Paweł Śwital Beata Wieczerzyńska Wojciech Wojtyła Grzegorz Zieliński Monika Żuchowska ndash Grzywacz Wydawca copy Katedra Prawa Uniwersytet Technologiczno ndash Humani-styczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu 26-600 Radom ul Chrobrego 31 tel 483617434 email katedra prawauniwersytetradompl strona www katedra prawauniwersytetradompl

ISBN 978-83-949408-0-5 (wersja drukowana wersja elektroniczna) Utwoacuter w całości ani we fragmentach nie może być powielany ani rozpo-wszechniany za pomocą urządzeń elektronicznych mechanicznych kopiujących nagrywających i innych bez pisemnej zgody posiadacza praw autorskich

Radom 2018 Wydanie 1

SPIS TREŚCI

Wstęp 4

Dąbrowska Anna

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do

problematyki 5

Dąbrowski Tomasz

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta 22

Kisilowska Helena

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce 43

Pracka Małgorzata

Prawo gospodarowania przestrzenią 63

Smarż Joanna

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa

budowlanego 87

Śwital Paweł

Dostęp do informacji publicznej 108

Wieczerzyńska Beata

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych

przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash

Prawo przedsiębiorcoacutew - wersja z 5 października 2017 r 124

Wojtyła Wojciech

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne 145

Zieliński Grzegorz

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia 161

Żuchowska - Grzywacz Monika

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne 178

4

Wstęp

Prawo administracyjne materialne jako najobszerniejsza gałąź prawa

jest prawem otwartym nie mającym wyznaczonych i czytelnych granic zakresu

rzeczowego Prawo to obejmuje najbardziej liczną grupę przepisoacutew ktoacutere pod-

legają nieustannym zmianom zaroacutewno w obrębie tego prawa jak i poprzez

włączenie do niego nowych instytucji Jest więc prawem złożonym i dynamicz-

nym ktoacutere ulega wpływom zmian ustrojowych i politycznych jak roacutewnież go-

spodarczych i społecznych Jednocześnie jest prawem niezwykle istotnym dla

obywateli ponieważ obejmuje normy dotyczące ich życia codziennego określa-

jąc treść ich praw i obowiązkoacutew oraz gwarantując ich realizację

Powyższe skłoniło Autoroacutew artykułoacutew zawartych książce pt Złożoność

materialnego prawa administracyjnego do szerszej refleksji nad wybranymi

zagadnieniami tego prawa Oddawana do rąk Czytelnika książka stanowi zbioacuter

dziesięciu artykułoacutew naukowych z zakresu szeroko pojętego materialnego

prawa administracyjnego ktoacuterych celem jest wykazanie złożoności tej dzie-

dziny prawa nowych rozwiązań oraz ich praktycznego wymiaru Wszystkie

rozważania zostały poparte szerokim orzecznictwem oraz poglądami

z doktryny co zwiększa walor poznawczy poszczegoacutelnych opracowań

Autorami artykułoacutew są pracownicy naukowi Katedry Prawa Wydziału

Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Technologiczno ndash Humani-

stycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Wskazani Autorzy są nie

tylko wykładowcami akademickimi z wieloletnimi doświadczeniem ale

roacutewnież praktykami w zakresie prezentowanych przez siebie tematoacutew

Tematyka podjęta przez poszczegoacutelnych autoroacutew dotyczy szerokiego

spektrum zagadnień z zakresu materialnego prawa administracyjnego Wśroacuted

opracowań zawartych w książce znalazły się kwestie dotyczące zasad oddzia-

ływania prawa europejskiego na kształt regulacji polskiego prawa administra-

cyjnego ochrony zdrowia i dziedzictwa kulturowego kształtowania ładu prze-

strzennego i zasad realizacji procesu budowlanego prawa dostępu do informa-

cji publicznej zakresu publicznego prawa gospodarczego i wyznaniowego

a także z pogranicza filozofii prawa

Omoacutewione zagadnienia nie obejmują oczywiście wszystkich problemoacutew

z zakresu materialnego prawa administracyjnego ale stanowią wstęp do

dalszych opracowań w tym zakresie

Książka adresowana jest do praktykoacutew zajmujących się prawem admi-

nistracyjnym dla studentoacutew studioacutew prawniczych i administracyjnych oraz

wszystkich zainteresowanych pogłębieniem wiedzy z zakresu materialnego

prawa administracyjnego

dr hab Joanna Smarż prof UTH

5

dr Anna Dąbrowska1

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

Europeanization of substantive administrative law ndash introduction to the problem

Streszczenie

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego stanowi szczegoacutel-

nie interesujący obszar badawczy Problematyka ta jest niezwykle złożonym

procesem mającym związek z uczestnictwem danego państwa roacutewnież Polski

w strukturach europejskich min w Radzie Europy i w Unii Europejskiej

Z uwagi na ten fakt niezwykle ważnym jest ustalenie zakresu pojęciowego

europejskiego prawa administracyjnego

Na łamach prezentowanego artykułu zostaną przedstawione głoacutewne

metody i formy wpływu prawa europejskiego na materialne prawo administra-

cyjne Zidentyfikowane zostaną instytucje prawne odgrywające kluczową rolę

w kształtowaniu materialnego prawa administracyjnego przez prawo europej-

skie

Słowa kluczowe

europeizacja prawo administracyjne prawo europejskie

Summary

The Europeanization of substantive administrative law is a particularly

interesting research area The issue is an extremely complex process related to the

participation of a given country including Poland in European structures among

others in the Council of Europe and in the European Union Therefore it is

extremely important to establish the conceptual scope of European administra-

tive law

The present article will present the main methods and forms of the influ-

ence of European law on substantive administrative law Legal institutions that

1 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Publicznego Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

6

play a key rolein shaping substantive administrative law through European law

will be defined

Key words europeanization administrative law european law

Wstęp

W latach 90 XX w rozpoczęła się intensywna europeizacja wielu

dziedzin prawa w tym prawa administracyjnego ktoacutere nieustannie zmienia się

i ewoluuje Proces europeizacji prawa wewnętrznego w tym materialnego

prawa administracyjnego jest w głoacutewnej mierze konsekwencją procesoacutew inte-

gracyjnych mających związek z prawotwoacuterczą działalnością Unii Europejskiej

(wcześniej Wspoacutelnot Europejskich) i Rady Europy W doktrynie krajowej

i międzynarodowej wiele uwagi poświęcono zagadnieniu europeizacji prawa

krajowego2 ndash prawa cywilnego prawa karnego prawa prywatnego czy prawa

administracyjnego3

W odniesieniu do prawa administracyjnego wyroacuteżniamy trzy jego

obszary prawo administracyjne ustrojowe prawo administracyjne procesowe

oraz prawo administracyjne materialne Celem artykułu jest przybliżenie

zagadnień związanych ze wspoacutełczesną ewolucją materialnego prawa admini-

stracyjnego w związku z integracją Polski z Unią Europejską jak roacutewnież

uczestnictwem naszego państwa w innych strukturach min w Radzie Europy

Zamiarem prezentowanej analizy jest przedstawienie kluczowych materii eu-

ropeizacji materialnego prawa administracyjnego jej wymiaroacutew oraz przeja-

woacutew ktoacutere proces ten stawia przed krajowym prawem administracyjnym

Tytułowa problematyka badawcza jest źroacutedłem wielu dylematoacutew

Czynione rozważania w zamiarze Autorki mają pomoacutec zgłębić informacje na

temat materialnego prawa administracyjnego z perspektywy europejskiej

2 Zob min Europeizacja prawa krajowego Wpływ integracji europejskiej na klasyczne dziedziny prawa krajowego (red) C Mik Toruń 2000 K Dyson Introduction EMU as Integration Europeanization and Convergence (w) European States and the Euro Euro-peanization Variation and Convergence (red) K Dyson Oxford-New York 2002 3 W nawiązaniu do tej kwestii F Tereszkiewicz wskazuje jednak iż temat europeizacji prawa administracyjnego jest bardzo rzadko podejmowany jak się wydaje przede wszystkim dlatego iż wymaga on interdyscyplinarnego spojrzenia łączącego w sobie podejście typowe dla nauk prawnych oraz politycznych F Tereszkiewicz Europeizacja prawa administracyjnego (w) Europeizacja polityk publicznych w Polsce (red) R Riedel Opole 2015 s 79

Anna Dąbrowska

7

1 Pojęcie europeizacji prawa administracyjnego

Jak dotąd w literaturze przedmiotu nie sformułowano rygorystycznej

pod względem naukowym definicji europeizacji nadal pozostaje ona stosun-

kowo bdquomłodym problemem badawczym nastręczającym więcej pytań niż

odpowiedzirdquo4 Stan ten podyktowany jest zapewne wieloznacznością pojęcia

bdquoeuropeizacja prawardquo5 roacuteżnorodnego jego postrzegania czy analizowania

z wielorakich punktoacutew widzenia W doktrynie wskazać można rozmaite

określenia tego procesu Odmienności te dotyczą między innymi zakresu pod-

miotowego organizacji europejskich (Rada Europy i Unia Europejska lub wy-

łącznie Unia Europejska) poziomoacutew normowania czy kierunkoacutew oddziaływa-

nia

Przez samo pojęcie bdquoeuropeizacjirdquo należy rozumieć wielopłaszczyznowy

proces internacjonalizacji pewnych zagadnień (elementoacutew) wspoacutelnych dla

określonej dziedziny6 Europeizacja prawa to wpływ i oddziaływanie

w konfiguracji sprzężenia zwrotnego pomiędzy prawem europejskim (między-

narodowym) i prawem wewnętrznym państw europejskich lub też prawem

unijnym a prawem państw członkowskich Unii Europejskiej7 Jest

to proces horyzontalnych i wertykalnych interakcji między koncepcjami

prawnymi obowiązującymi normami prawnymi orzeczeniami sądowymi

i praktyką administracyjną państw członkowskich Unii Europejskiej oraz

koncepcjami prawnymi obowiązującymi normami prawnymi i orzeczeniami

sądowymi Unii Europejskiej przy uwzględnieniu umoacutew międzynarodowych

ktoacuterych stronami są Unia Europejska ilub jej wszystkie państwa członkowskie

zachodzący w formie harmonizacji uniformizacji i unifikacji zmierzający

w pierwszym etapie do konwergencji narodowych wartości celoacutew rozwiązań

materialnych i proceduralnych oraz używanych terminoacutew zaś w drugim etapie

ndash roacutewnież do homogenizacji to jest połączenia roacuteżnorodnych z uwagi na swe

4 K Dyson Introduction EMU as hellip op cit 3 5 Zob na ten temat JP Olsen The Many Faces of Europeanization bdquoJournal of Common Market Studiesrdquo 2002 Vol 40 Nr 5 s 922 i n W polskiej doktrynie pojęcie to zostało wprowadzone przez J Łętowskiego Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy prawa publicznego Lublin 1993 s 93 6 K Wach Europeizacja i jej kontekst bdquoZeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowierdquo 2011 Nr 852 s 34 K Howell Developing Conceptualizations of Europeanization and European Integration Mixing Methodologies ESRC Seminar 1 UACES Study Group 2 dostęp elektroniczny pod adresem httpaeipittedu17201 Howellpdf (dostęp 1 listopada 2017 r) 7 J Ruszkowski Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej (w) Multi-Level Governance w Unii Europejskiej (red) J Ruszkowski L Wojnicz Szczecin-Warszawa 2013 s 49

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

8

pochodzenie i kształt zaroacutewno narodowych jak i europejskich wartości celoacutew

rozwiązań materialnych i proceduralnych oraz pojęć w jedną całość czyli

wspoacutelne dla państw członkowskich prawo administracyjne zwłaszcza

w dziedzinie imigracji lub innych zjawisk mających charakter transgraniczny

i transnarodowy8 Europeizację należy zatem postrzegać jako zmiany

w prawie krajowym dokonane pod wpływem prawa europejskiego9 lub wpływ

prawa europejskiego na proces zmian w prawie krajowym10

Z Kmieciak pod pojęciem bdquoeuropeizacji prawa administracyjnegordquo

rozumie w sposoacuteb szeroki poszukiwanie pewnego uniwersalnego systemu

wartości charakterystycznych dla danego kręgu kulturowego a mianowicie

kultur europejskich11 Europeizacja prawa administracyjnego jest procesem

stopniowego przyswajania przez poszczegoacutelne kraje określonych wzorcoacutew

administracji publicznej i prawa administracyjnego wykreowanych przez Unię

Europejską lub Radę Europy Dotyczy relacji między europejskim

a narodowym prawem administracyjnym Europeizacja prawa administracyj-

nego nie oznacza przyjęcia jakichś odgoacuternych wzorcoacutew w obecnej sytuacji

oznacza raczej stopniowe przyjmowanie ogoacutelnych zasad uznanych w cywilizacji

europejskiej za niezwykle ważne i fundamentalne (czyli mające charakter pod-

stawowy) Podkreśla się że ten zbioacuter wspoacutelnych zasad-standardoacutew działania

administracji publicznej określa się mianem europejskiej przestrzeni admini-

stracyjnej12 (ang European Adminitsrative Space) Standardy składające się na

europejską przestrzeń administracyjną są określone przez prawo i stosowane

8 I Wroacutebel Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010 s 41ndash42 9 Prawo europejskie to prawo europejskich organizacji międzynarodowych czyli Unii Europejskiej Rady Europy i innych europejskich organizacji międzynarodowych np Europejskiego Obszaru Gospodarczego R Streinza Prawo europejskie Warszawa 2002 s 1 10 Tematykę dotyczącą aspektoacutew pojęcia europeizacji omawia min WJ Wołpiuk Semantyczne prawne i konstytucyjnoprawne aspekty pojęcia europeizacji bdquoZeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im Heleny Chodkowskiejrdquo 2008 Nr 2 s 15-37 11 Z Kmieciak Postępowanie administracyjne w świetle standardoacutew europejskich Warszawa 1997 s 17 Rozpatrując proces europeizacji prawa w tym ujęciu zob P Mazurkiewicz Europeizacja Europy Tożsamość kulturowa Europy w kontekście procesoacutew integracyjnych Warszawa 2001 12 Szerzej na temat europejskiej przestrzeni administracyjnej zob J Supernat Europejska przestrzeń administracyjna (zagadnienia wybrane) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Warszawa 2005 s 78-86

Anna Dąbrowska

9

w praktyce poprzez odpowiednie procedury i mechanizmy odpowiedzialno-

ści13

Proces ten można postrzegać jako wpływanie w sposoacuteb bezpośredni

i pośredni na krajowy porządek prawny idei wartości standardoacutew (kontekst

ideologiczny) oraz określonych instytucji rozwiązań konstrukcji prawnych

(kontekst polityczny) ktoacutere wywodzą się z demokratycznego dorobku europej-

skiego w tym w szczegoacutelności z aktywności Rady Europy i Unii Europejskiej14

J Jagielski ujmuje europeizację prawa administracyjnego jako trwający

proces systematycznego wpływania prawa europejskiego obejmującego nie

tylko prawo wspoacutelnotowe (unijne) lecz także prawo traktatowe (organizacji

międzynarodowych konwencji) na kształt ndash formalny i merytoryczny ndash

polskiego porządku administracyjnoprawnego poprzez włączanie do naszego

porządku norm i zasad porządku europejskiego jak roacutewnież respektowanie

standardoacutew i wzorcoacutew europejskich przy tworzeniu własnych rozwiązań

prawnych przy roacutewnoczesnym uwzględnianiu odrębności i specyfiki właściwej

krajowym uwarunkowaniom15

A Wroacutebel definiuje europeizację prawa administracyjnego jako

wzajemne (wertykalne) oddziaływanie prawa Unii Europejskiej prawa Rady

Europy i prawa państw europejskich Europeizacja prawa w tym znaczeniu

zakłada że powyższe porządki prawne są z jednej strony w pewnym sensie

wyodrębnione wewnętrznie uporządkowane i spoacutejne czyli stanowią system

z drugiej ndash w pewnym stopniu wzajemnie otwarte na siebie16

J Zimmermann przez europeizację prawa administracyjnego rozumie

budowanie i ulepszanie systemu wewnętrznego niepowiązanego wprost

z normami europejskimi Słusznie zauważa że krajowa baza do ktoacuterej mamy

przyłączyć normy europejskie odrywa się coraz bardziej od założeń teoretycz-

nych a nauka prawa administracyjnego przestaje panować nad sytuacjąrdquo

Można powiedzieć że uciekamy do przodurdquo w proces europeizacji pozostawia-

jąc nieporządek w naszym własnym prawie administracyjnym () Chodzi

o sam krajowy system prawa administracyjnego ktoacuterego stan jest krytyczny

13 G Krawiec Europejskie prawo administracyjne Warszawa 2009 s 15-16 14 Z Duniewska B Jaworska-Dębska R Michalska-Badziak E Olekniczak-Szałowska M Stahl Prawo administracyjne Pojęcia instytucje zasady w teorii i orzecznictwie Warszawa 2013 s 52-53 15 J Jagielski Europeizacja prawa administracyjnego materialnego (na przykładzie prawa migracyjnego) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005 s 37 16 A Wroacutebel Europeizacja prawa administracyjnego ndash pojęcie i konteksty (w) Europeizacja prawa administracyjnego System Prawa Administracyjnego T 3 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2014 s 18

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

10

i ktoacuterego problemy jako tematy badawcze nie wytrzymują konkurencji

z atrakcyjniejszymi i świeższymi zagadnieniami prawa europejskiego ()

Dopiero dobry system wewnętrzny oczywiście dostosowany do prawa unijne-

go pozwoli powiedzieć że polskie prawo administracyjne jest europejskierdquo17

Proces europeizacji prawa administracyjnego można zatem rozumieć

jako dążenie do obowiązywania na pewnej przestrzeni (na terytorium państw

członkowskich Rady Europy i Unii Europejskiej) prawa administracyjnego

Rady Europy i prawa administracyjnego Unii Europejskiej Starając się nato-

miast wyznaczyć ramy czasowe procesu europeizacji prawa administracyjnego

w stosunku do danego państwa należy wskazać iż jego początek rozpoczyna

się w momencie podjęcia przez dane państwo starań o przystąpienie do struk-

tur europejskich i trwa cały czas Jest zatem procesem trwającym nieustannie

2 Rodzaje europeizacji prawa administracyjnego

Jednym z powszechnie uznawanych podziałoacutew europeizacji prawa

administracyjnego jest wyroacuteżnienie europeizacji w znaczeniu wertykalnym

oraz w znaczeniu horyzontalnym Europeizację wertykalną należy utożsamiać

z wzajemnym oddziaływaniem na siebie prawa Unii Europejskiej prawa Rady

Europy i prawa państw europejskich Europeizacja w tym znaczeniu zakłada

jednak iż powyższe systemy prawne są do pewnego stopnia wyodrębnione

wewnętrznie uporządkowane i spoacutejne a przy tym wzajemnie otwarte

na siebie Europeizację w znaczeniu horyzontalnym należy rozumieć zaś jako

wzajemne oddziaływanie na siebie porządkoacutew prawnych państw europejskich

w formach i metodach mniej lub bardziej zinstytucjonalizowanych min za

sprawą umoacutew międzynarodowych orzeczeń sądowych wykładni prawa

recepcji prawa jak roacutewnież wspoacutełpracy sądowej Ponadto w ramach prawa

administracyjnego można wskazać pośredni typ europeizacji określony

w doktrynie mianem transnarodowego wykonywania prawa Unii Europej-

skiej18

W ramach europeizacji wertykalnej prawa administracyjnego wyroacuteż-

niamy europeizację prawa administracyjnego typu top ndash down (podejście od-

goacuterne) na prawo administracyjne państw europejskich jak roacutewnież europeiza-

cję prawa administracyjnego typu bottoms ndashup (podejście oddolne)

17 J Zimmermann Prawo administracyjne Warszawa 2014 s 24 J Zimmermann Kilka dylematoacutew nauki prawa administracyjnego w okresie europeizacji (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005 s 94-95 18 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 18 22-23

Anna Dąbrowska

11

J Schwarze utożsamia pierwszy z procesoacutew z procesem harmonizowania lub

ujednolicania prawa administracyjnego państw europejskich z prawem

administracyjnym Unii Europejskiej lub procesem harmonizacji krajowych

i europejskich standardoacutew dla działań administracji19 Europeizacja prawa ad-

ministracyjnego w sensie ścisłym to proces oddziaływania (typu top-down)

europejskiego prawa administracyjnego na prawo administracyjne państw

europejskich Ten typ europeizacji prawa administracyjnego jest wyroacuteżniony ze

względu na wyodrębnienie się europejskiego prawa administracyjnego pod

wpływem prawa administracyjnego państw europejskich oraz ze względu na

jego zwrotny wpływ na prawo administracyjne państw europejskich20

Zdaniem J Jagielskiego europeizacja typu top ndash down jest to proces sys-

tematycznego wpływania prawa europejskiego obejmującego prawo wspoacutelno-

towe (unijne) i prawo traktatowe na kształt formalny i merytoryczny polskiego

porządku administracyjnoprawnego przebiegający w sposoacuteb bezpośredni

i pośredni poprzez włączenie do naszego porządku norm i zasad porządku eu-

ropejskiego jak roacutewnież respektowanie standardoacutew i wzorcoacutew europejskich

przy tworzeniu własnych rozwiązań prawnych przy jednoczesnym uwzględ-

nianiu odrębności i specyfiki właściwych krajowym uwarunkowaniom21

Uwarunkowania wewnętrzne odnoszące się do sfery gospodarczej politycznej

czy kulturowej poszczegoacutelnych państw niejednokrotnie utrudniają proces

europeizacji

Europeizacja prawa administracyjnego to także proces oddziaływania

(typu bottom-up) prawa administracyjnego państw europejskich na kształto-

wanie się europejskiego prawa administracyjnego Ten typ europeizacji prawa

administracyjnego jest wyroacuteżniony ze względu na znaczenie jakie

w procesie tworzenia zasad prawa administracyjnego a następnie przepisoacutew

tego prawa w Unii Europejskiej miały zasady lub przepisy prawa administra-

cyjnego państw europejskich Europeizacja prawa administracyjnego w tym

znaczeniu opisuje rzeczywiste procesy faktycznego wpływu tych zasad

instytucji lub przepisoacutew krajowych na kształtowanie się zasad instytucji i form

europejskiego prawa administracyjnego W przeciwieństwie do europeizacji

prawa administracyjnego typu top-down omawiany typ europeizacji prawa nie

składa się ze sformalizowanych instytucji lub procedur zapewniających wyma-

gany kierunek i rezultat oddziaływania jednego porządku prawnego na drugi22

19 J Schwarze European Administrative Law London 2006 s 285 20 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellipop cit s 21 21 J Jagielski Europeizacja prawa hellip op cit 38 22 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip s 21

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

12

A Wroacutebel przedstawia następującą klasyfikację europeizacji prawa admi-

nistracyjnego

europeizację substytutywną polegającą na zastępowaniu przepisoacutew krajo-

wych przepisami prawa europejskiego lub bdquowypieraniurdquo przepisoacutew krajo-

wych przez przepisy prawa europejskiego

europeizację adaptacyjną związaną z dostosowaniem treści i formy przepi-

soacutew krajowych do wymagań (standardoacutew wzorcoacutew itp) prawa europej-

skiego na skutek zmiany lub uchylania norm krajowego przez krajowego

prawodawcę w wykonaniu prawa europejskiego oraz

europeizację interpretacyjną łączoną ze stosowaniem przez państwo

europejskie wykładni przepisoacutew krajowych w zgodzie z prawem europej-

skim23

A Wroacutebel wyroacuteżnia roacutewnież statyczny i dynamiczny charakter procesu

europeizacji prawa administracyjnego W pierwszym rozumieniu pojęcie

europeizacji odnosi się do stanu prawa krajowego jako prawa ktoacutere uległo

pewnym przeobrażeniom pod wpływem prawa europejskiego W drugim mowa

jest o metodzie i formie wpływu prawa europejskiego na prawo krajowe24

Europeizacja w znaczeniu statycznym obrazuje zatem zakres i stopień faktycz-

nego przeobrażenia prawa krajowego pod wpływem prawa europejskiego

(prawo zeuropeizowane) natomiast europeizacja w znaczeniu dynamicznym

ukazuje proces oraz formy i metody wpływania prawa europejskiego na

krajowy porządek prawny25

3 Europejskie prawo administracyjne

Z europeizacją prawa administracyjnego związane jest pojęcie

bdquoeuropejskie prawo administracyjnerdquo Po raz pierwszy termin ten został użyty

w tytule pracy European Adminitrative Law autorstwa J Schwarze w 1992 r26

Europejskie prawo administracyjne zostało woacutewczas zdefiniowane jako rezul-

tat szybko postępującego rozwoju struktur wspoacutelnotowych ktoacuterego założenia

i głoacutewne zasady znajdują umocowanie zaroacutewno w postanowieniach traktato-

wych jak i w działalności orzeczniczej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwo-

ści

23 Por Ibidem s 25 24 A Wroacutebel Europeizacja polskiego prawa o postępowaniu administracyjnym a autonomia proceduralna państw członkowskich Unii Europejskiej (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) I Rzucidło Lublin 2011 s 26 25 Por A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 20-26 26 J Schwarze European Adminitrative hellip op cit s 71

Anna Dąbrowska

13

Podobnie jak pojęcie bdquoeuropeizacja prawa administracyjnegordquo roacutewnież

pojęcie bdquoeuropejskie prawo administracyjnerdquo ma roacuteżne znaczenia Bywa ono

bowiem rozumiane szeroko jako element bdquoeuropejskiego porządku administra-

cyjnoprawnegordquo w ktoacuterym wyroacuteżnia się prawo administracji Unii Europej-

skiej unijne prawo administracyjne konwencyjne prawo administracyjne

prawo administracyjne państwa europejskiego (państw europejskich)27

T von Danwitz wskazuje na trzy następujące znaczenia pojęcia bdquoeuro-

pejskie prawo administracyjnerdquo w rozumieniu prawa jako systemu przepisoacutew

prawa

przepisy administracyjne państw członkowskich Unii Europejskiej obowią-

zujące w danym kraju

przepisy i zasady wyrażone w orzecznictwie tworzące część europejskiego

prawa administracyjnego ktoacutera dotyczy wykonywania prawa wspoacutelnoto-

wego przez instytucje europejskie

regulacje i zasady prawa wspoacutelnotowego określone w orzecznictwie ktoacutere

powinny być stosowane przez państwa członkowskie przy wykonywaniu

prawa wspoacutelnotowego28

Europejskie prawo administracyjne to zatem normy prawa europej-

skiego (tworzone przez organy organizacji) zaadresowane do państw

członkowskich (Unii Europejskiej lub Rady Europy bądź innej organizacji np

Organizacji Wspoacutełpracy Gospodarczej i Rozwoju) i stosowane przez organy

administracji publicznej oraz sądy tych państw (poziom narodowy) ndash drugie

znaczenie europejskiego prawa administracyjnego29

Europejskie prawo administracyjne należy rozumieć jako fragment

przynajmniej dwoacutech systemoacutewporządkoacutew prawnych a mianowicie prawa

unijnego i prawa konwencyjnego (Rady Europy) W obrębie prawa unijnego

wyroacuteżnia się najczęściej prawo administracji Unii Europejskiej oraz unijne

prawo administracyjne30 Z punktu widzenia pojmowania przedmiotowego

zagadnienia istotne jest prawo kreowane przez Radę Europy Niewątpliwym

jest fakt iż akty prawne zaroacutewno o charakterze hard law jak i soft law31 wyda-

27 E Schmidt-Aszligmann Deutsches und Europaumlisches Verwaltungsrecht Heidelberg 1994 s 924ndash925 28 T von Danwitz Europaumlisches Verwaltungsrecht Berlin 2008 s 5-6 29 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 15 30 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 27 31 Instrumenty tzw miękkiego prawa występują roacutewnież w prawie Unii Europejskiej (wcześniej w prawie wspoacutelnotowym) Choć nie mają mocy prawnie wiążącej i nie mogą stanowić podstawy działania organoacutew krajowych to w praktyce mogą wywoływać pośrednie skutki prawne zwłaszcza gdy wykorzystywane są jako wskazoacutewka interpretacyjna przy dokonywaniu wykładni prawa Szerzej na temat soft law zob

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

14

wane w ramach tej organizacji odgrywają ważną rolę w kształtowaniu europej-

skiego prawa administracyjnego Co więcej G Krawiec wskazuje na istnienie

prawa administracyjnego Rady Europy ktoacuterego źroacutedłami są

europejskie prawo administracyjne zawarte w prawie traktatowym Rady

Europy

europejskie prawo administracyjne zawarte w rezolucjach i rekomenda-

cjach Komitetu Ministroacutew Rady Europy32

Prawo administracyjne Unii Europejskiej33 obejmuje zagadnienia

związane z organizacją i funkcjonowaniem Unii Europejskiej (jej administracji)

a także z relacjami pomiędzy Unią Europejską a państwami członkowskimi

(oraz innymi podmiotami)34 Prawo Unii Europejskiej tworzy autonomiczny

system prawny ktoacutery funkcjonuje zaroacutewno na poziomie prawa

międzynarodowego jak roacutewnież na poziomie prawa krajowego RP Niemniej

jednak posiada cechy nieznane wcześniej nauce prawa ktoacutere sprawiają iż

należy traktować go jako nowy odrębny system prawny35

4 Wpływ procesu europeizacji prawa na zmiany w zakresie

materialnego prawa administracyjnego

Biorąc pod uwagę treść przepisoacutew prawnych w ramach prawa admini-

stracyjnego możemy wyroacuteżnić prawo ustrojowe materialne i procesowe Część

materialna prawa administracyjnego zawiera normy ustanawiające wzajemne

uprawnienia i obowiązki organoacutew administracji publicznej i podmiotoacutew znajdu-

jących się na zewnątrz tej administracji zawarte w przepisach prawa administra-

cyjnego powszechnie obowiązującego36

J Supernat Miejsce i znaczenie soft law w prawie publicznym Unii Europejskiej (w) Nowe problemy badawcze w teorii prawa administracyjnego (red) J Boć A Chajbowicz Wrocław 2009 s 439-445 L Senden Soft law in European Community Law Portland 2004 M Kopeć Wspoacutelnotowe soft law jako przejaw europeizacji prawa farmaceutycznego (w) Europeizacja administracji publicznej (red) I Lipowicz Warszawa 2008 s 246-259 32 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 30-31 33 Szerzej zob Prawo administracyjne Unii Europejskiej (red) R Grzeszczak A Szczerba-Zawada Warszawa 2016 34 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 47 35 K Woacutejtowicz Zasady stosowania prawa wspoacutelnotowego w państwach członkowskich Unii Europejskiej Warszawa 2003 s 4 i n 36 E Ura E Ura Prawo administracyjne Warszawa 2001 s 30

Anna Dąbrowska

15

Materialne prawo administracyjne37 to prawo obejmujące normy odno-

szące się do konkretnych sfer aktywności administracji Są one podstawą

powstania stosunku administracyjnoprawnego (z mocy prawa na podstawie

decyzji czy działań faktycznych) a w związku z powyższym dotyczą nakładania

obowiązkoacutew bądź przyznawania lub odmowy przyznania uprawnień indywi-

dualnie określonym podmiotom38 Administracyjne prawo materialne jest

bardzo rozczłonkowane gdyż jest to jedyna w istocie dziedzina prawa grupu-

jąca tak roacuteżne stany faktyczne poddane rozmaitym regulacjom39 Ze względu na

to iż prawo administracyjne materialne jest niezwykle rozległe merytorycznie

i obejmuje zroacuteżnicowane dziedziny a przez to w jego skład wchodzi ogromna

ilość aktoacutew prawnych charakteryzujących się w dodatku ogromnym dynami-

zmem niezwykle trudno całościowo przedstawić proces jego europeizacji

i wskazać konkretne efekty we wszystkich dziedzinach tego prawa40

Zagadnienie europeizacji materialnego prawa administracyjnego jest

przez przedstawicieli doktryny ujmowane dwojako ndash w węższym lub szerszym

znaczeniu W pierwszym przypadku europeizacja materialnego prawa

administracyjnego oznacza proces zmiany prawa krajowego państwa

członkowskiego pod wpływem norm prawnych ustanowionych w źroacutedłach

prawa Unii Europejskiej W drugim zaś europeizacja obejmuje procesy kształ-

towania polskiego porządku prawno-administracyjnego w części materialnej

pod wpływem prawa Unii Europejskiej ale też prawa takiej europejskiej

organizacji międzynarodowej jak Rada Europy Ponieważ Unia Europejska

została ukształtowana na fundamencie wartości zadeklarowanych w Konwencji

o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności41 z dnia 4 listopada

37 Szerzej o materialnym prawie administracyjnym zob Rozważania nad pojęciem i istotą prawa administracyjnego materialnego (w) Prawo administracyjne materialne System Prawa Administracyjnego T 7 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2017 s 1-50 38 Z Duniewska wskazuje że bdquozrodziło się ono i trwa ze względu na ludzi na potrzeby człowieka i kreowanych przez ludzi wspoacutelnot Nie jest ono ndash ze swej istoty ndash nastawione na spełnianie oczekiwań administracji publicznej choć właśnie ona jest często jego inicjatorem lub kreatorem Sprzyjając dobremu administrowaniu prawo to tworzone jest przede wszystkim dla tych ktoacuterzy objęci są prawnie zakreśloną aktywnością tej administracji lub narzuconą jej powściągliwościąrdquo Z Duniewska W kwestii roli i celoacutew materialnego prawa administracyjnego (w) Studia z prawa administracyjnego i nauki o administracji Księga jubileuszowa dedykowana Prof zw dr hab Janowi Szreniawskiemu (red) Z Czarnik Z Niewiadomski J Posłuszny J Stelmasiak Przemyśl-Rzeszoacutew 2011 s 165 i n 39 J Zimmermann Jedność prawa administracyjnego (w) Między tradycją a przyszłością w nauce prawa administracyjnego (red) J Supernat Wrocław 2009 s 831 40 J Jagielski Europeizacja prawa hellip op cit s 39-40 41 Dz U 1993 Nr 61 poz 284 ze zm

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

16

1950 r dlatego też rozdzielenie zakresu oddziaływania tych dwoacutech porządkoacutew

na polskie materialne prawo administracyjne jest trudne do przeprowadzenia

W tej sytuacji zasadne jest opowiedzenie się za wyroacuteżnionym wyżej szerszym

znaczeniem europeizacji materialnego prawa administracyjnego42

Opisany powyżej proces europeizacji prawa administracyjnego powo-

duje zmiany materialnego prawa administracyjnego ktoacutere są konsekwencją

udziału Polski w Radzie Europy i ratyfikowania Konwencji o Ochronie Praw

Człowieka i Podstawowych Wolności udziału Polski w Unii Europejskiej jak

roacutewnież przyszłych wyzwań w tym zakresie dla prawa administracyjnego

Zmiany w zakresie prawa administracyjnego materialnego będące

następstwem udziału Polski w Radzie Europy dotyczą tych obszaroacutew prawa

administracyjnego ktoacutere wiążą się ze statusem osoacuteb fizycznych z ich prawami

i wolnościami43 (min zniesienie cenzury zmiany w prawie prasowym ustawa

o gwarancjach wolności sumienia i wyznania prawo o stowarzyszeniach pra-

wo o zgromadzeniach partiach politycznych i cudzoziemcach)

Oddziaływanie prawa Rady Europy jako bdquoklasycznegordquo prawa

międzynarodowego o zasięgu regionalnym jest niewątpliwie mniej intensywne

niż oddziaływanie prawa Unii Europejskiej ponieważ po pierwsze ndash jest to

prawo ochrony praw człowieka a zatem jego zakres normowania jest węższy

po drugie ndash oddziaływanie tego prawa na prawo państw-stron Rady Europy jest

poddane regułom prawa międzynarodowego ktoacutere nie ustanowiło jeszcze

systemu podobnie wszechstronnych zroacuteżnicowanych i skutecznych form

wpływu na prawo wewnętrzne państw europejskich jakie ukształtowały się

stopniowo w prawie Unii Europejskiej44

Roacutewnież udział państwa w strukturach Unii Europejskiej wywołuje

skutki w zakresie konkretnych regulacji dotyczących prawa materialnego

W Polsce szczegoacutelnie widoczne jest to zdaniem M Jaśkowskiej w odniesieniu

do kwestii gospodarczych ochrony środowiska45 prawa urzędniczego i komu-

nalnego prawa rolnego kartelowego celnego zagospodarowania przestrzen-

42 A Wroacutebel Europeizacja prawahellip op cit s 18-19 43 Zdaniem J Łętowskiego Rada Europy uchwala konwencje wydaje liczne dyrektywy i zalecenia ktoacuterych przedmiotem jest głoacutewnie sfera określana jako bdquoprawa człowiekardquo a przede wszystkim stosunki na linii obywatel ndash państwo J Łętowski Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy prawa publicznego Lublin 1993 s 93-94 44 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 20 45 Europeizacja prawa poprzez zbliżanie systemoacutew prawnych ma szczegoacutelnie doniosłe znaczenie w dziedzinie środowiska Dyrektywa jako instrument harmonizacji prawa jest najczęściej stosowaną formą działania Unii Europejskiej służącą osiągnięciu celoacutew określonych w art 191 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej MM Kenig-Witkowska Prawo środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2012 s 105

Anna Dąbrowska

17

nego ochrony żywności warunkoacutew żywienia itp46 Nastąpiło roacutewnież dosto-

sowanie ustawodawstwa krajowego w zakresie prawa o spoacutełkach prawa

bankowego prawa własności intelektualnej środowiska naturalnego transpor-

tu i telekomunikacji

W efekcie europeizacji materialnego prawa administracyjnego następu-

je jego gwałtowny rozrost jako konsekwencja objęcia całkiem nowych obsza-

roacutew ale roacutewnież rozbudowania istniejących już aktoacutew prawnych Jako przykład

można wskazać wpływ zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych na

rozrost regulacji w obszarach wchodzących w zakres przestrzeni wolności

bezpieczeństwa i sprawiedliwości (polityka azylowa wizowa imigracyjna

ochrony granic zewnętrznych)47

Rozpatrując rodzaje europeizacji prawa administracyjnego typu

top-down i typu bottom-up ktoacutere zostały zaprezentowane powyżej w sytuacji

materialnego prawa administracyjnego mamy do czynienia z akomodacją lub

absorpcją prawa administracyjnego w ramach Unii Europejskiej Materialne

prawo administracyjne podlega zatem procesowi europeizacji w wersji top-

down

Wpływ prawa europejskiego na krajowe prawo administracyjne państw

europejskich można stwierdzić zaroacutewno w płaszczyźnie stanowienia prawa

krajowego stosowania tego prawa jak i w płaszczyźnie jego interpretacji

W płaszczyznach stanowienia i stosowania materialnego prawa administracyj-

nego europeizacja dokonuje się w sposoacuteb bezpośredni albo pośredni

Europeizację o charakterze bezpośrednim w sferze stanowienia prawa

należy łączyć z wprowadzaniem do polskiego porządku prawnego norm szero-

ko ujmowanego prawa europejskiego stosownie do treści art 91 Konstytucji

RP48 czyli z ratyfikowaniem umoacutew międzynarodowych (państwo europejskie

jako strona umowy jest obowiązane do przestrzegania lub wykonywania jej

postanowień) jak i z bezpośrednim obowiązywaniem niektoacuterych aktoacutew praw-

nych Unii Europejskiej min rozporządzeń Akty te wprost oddziałują na treść

zakres i formy prawa państw europejskich w tym materialnego prawa admini-

stracyjnego49 Natomiast europeizacja o charakterze pośrednim następuje

przez stanowienie aktoacutew prawa krajowego ktoacutere w swojej treści odpowiadają

46 M Jaśkowska Europeizacja prawa administracyjnego bdquoPaństwo i Prawordquo 1999 Z 11 s 23 47 F Tereszkiewicz Europeizacja prawa hellip op cit s 90 48 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r (DzU z 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm) 49 Leksykon prawa administracyjnego materialnego (red) T Bąkowski K Żukowski Warszawa 2016 s 48

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

18

aktom prawa europejskiego Europeizacja o charakterze pośrednim polega

więc na

wprowadzaniu do krajowego porządku prawnego aktoacutew ktoacutere zawierają

normy o takim samym zakresie zastosowania i normowania jak w aktach

prawa unijnego (np implementacja dyrektywy)

uwzględnianiu w procesie tworzenia przepisoacutew prawa krajowego reguł

obowiązujących w prawie unijnym a także

uchylaniu przepisoacutew krajowych sprzecznych z prawem unijnym50

Podsumowanie

Z poczynionych powyżej uwag wyłania się kilka zasadniczych

wnioskoacutew Po pierwsze proces europeizacji to wpływ szeroko rozumianego

prawa europejskiego obejmującego system prawa Unii Europejskiej jak

roacutewnież porządek prawny Rady Europy na system prawa państw europejskich

Jest on jednym z czynnikoacutew ktoacutere kształtują obraz i tendencje rozwojowe

wspoacutełczesnego materialnego prawa administracyjnego Proces europeizacji

w odniesieniu do tej części prawa administracyjnego należy utożsamiać

z wpływem prawa europejskiego na treść prawa materialnego państw europej-

skich w aspekcie jego stanowienia stosowania i interpretacji

Prawo europejskie wpływa na prawo administracyjne państw europej-

skich poprzez ustanowienie na poziomie europejskim norm prawa materialne-

go administracyjnego i zobowiązanie państw europejskich do wdrażania tych

norm do krajowych porządkoacutew prawnych głoacutewnie w drodze harmonizacji lub

ujednolicania prawa Proces ten należy zatem utożsamiać z konwergencją

prawa krajowego z prawem europejskim ktoacuterej rezultatem jest transpozycja

prawa europejskiego do prawa krajowego a ponadto bezpośrednie obowiązy-

wanie prawa europejskiego na poziomie krajowym

Kształt materialnego prawa administracyjnego jest w dużej mierze

konsekwencją zapewnienia skuteczności prawu Unii Europejskiej Jest on

wynikiem dążenia przez państwa członkowskie do osiągnięcia wspoacutelnego celu

poprzez respektowanie tych samych wartości

Konkludując należy stwierdzić że prawo Unii Europejskiej ale także

i normy tworzone w ramach Rady Europy oddziałują na treść norm material-

nego prawa administracyjnego oraz na praktykę jego stosowania

i wykładni jak roacutewnież co może jest jeszcze bardziej istotne na doktrynę

i świadomość prawną Jednocześnie należy zauważyć iż wpływ prawa Unii

50 A Wroacutebel Europeizacja prawahellip op cit s 25

Anna Dąbrowska

19

Europejskiej na materialne prawo administracyjne jest zdecydowanie mocniej-

szy aniżeli prawa Rady Europy Wynika to z faktu iż Rada Europy ma węższy

zakres normowania (stanowi w głoacutewnej mierze prawo ochrony praw człowie-

ka) Poza tym prawo Unii Europejskiej wykształciło cały wachlarz skutecznych

instrumentoacutew prawnych oddziałujących na prawo krajowe

Za sprawą europeizacji następuje bezpośredni lub pośredni wpływ na

wewnętrzne regulacje prawne min prawo celne prawo energetyczne prawo

telekomunikacyjne prawo ochrony środowiska co w konsekwencji przekłada

się na modernizację materialnego prawa administracyjnego Należy więc uznać

że w dzisiejszych realiach materialne prawo administracyjne nie jest wyłącznie

rezultatem działań krajowego legislatora albowiem znaczący wpływ na

ostateczny jego kształt mają legitymowane podmioty ponadpaństwowe

Bibliografia

Źroacutedła

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU z 1997 r

Nr 78 poz 483 ze zm

Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 li-

stopada 1950 r Dz U 1993 Nr 61 poz 284 ze zm

Literatura

Duniewska Z Jaworska-Dębska B Michalska-Badziak R Olekniczak-

Szałowska E Stahl M Prawo administracyjne Pojęcia instytucje zasady

w teorii i orzecznictwie Warszawa 2013

Duniewska Z W kwestii roli i celoacutew materialnego prawa administracyjnego (w)

Studia z prawa administracyjnego i nauki o administracji Księga jubileuszowa

dedykowana Prof zw dr hab Janowi Szreniawskiemu (red) Z Czarnik

Z Niewiadomski J Posłuszny J Stelmasiak Przemyśl-Rzeszoacutew 2011

Dyson K Introduction EMU as Integration Europeanization and Convergence

(w) European States and the Euro Europeanization Variation and Conver-

gence (red) K Dyson Oxford-New York 2002

Europeizacja prawa krajowego Wpływ integracji europejskiej na klasyczne

dziedziny prawa krajowego (red) C Mik Toruń 2000

Howell K Developing Conceptualizations of Europeanization and European In-

tegration Mixing Methodologies ESRC Seminar 1UACES Study Group 2

httpaeipittedu17201Howellpdf

Jagielski J Europeizacja prawa administracyjnego materialnego (na przykładzie

prawa migracyjnego) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

20

(red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław

2005

Jaśkowska M Europeizacja prawa administracyjnego bdquoPaństwo i Prawordquo 1999

Z 11

Kenig-Witkowska MM Prawo środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2012

Kmieciak Z Postępowanie administracyjne w świetle standardoacutew europejskich

Warszawa 1997

Kopeć M Wspoacutelnotowe soft law jako przejaw europeizacji prawa

farmaceutycznego (w) Europeizacja administracji publicznej (red)

I Lipowicz Warszawa 2008

Krawiec G Europejskie prawo administracyjne Warszawa 2009

Leksykon prawa administracyjnego materialnego (red) T Bąkowski

K Żukowski Warszawa 2016

Łętowski J Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy

prawa publicznego Lublin 1993

Mazurkiewicz P Europeizacja Europy Tożsamość kulturowa Europy

w kontekście procesoacutew integracyjnych Warszawa 2001

Olsen JP The Many Faces of Europeanization bdquoJournal of Common Market Stud-

iesrdquo 2002 Vol 40 Nr 5

Prawo administracyjne Unii Europejskiej (red) R Grzeszczak A Szczerba-

Zawada Warszawa 2016

Rozważania nad pojęciem i istotą prawa administracyjnego materialnego

(w) Prawo administracyjne materialne System Prawa Administracyjnego T 7

(red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2017

Ruszkowski J Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej

(w) Multi-Level Governance w Unii Europejskiej (red) J Ruszkowski

L Wojnicz Szczecin-Warszawa 2013

Schmidt-Aszligmann E Deutsches und Europaumlisches Verwaltungsrecht Heidelberg

1994

Schwarze J European Administrative Law London 2006

Senden L Soft law in European Community Law Portland 2004

Streinza R Prawo europejskie Warszawa 2002

Supernat J Europejska przestrzeń administracyjna (zagadnienia wybrane) (w)

Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński

M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Warszawa 2005

Supernat J Miejsce i znaczenie soft law w prawie publicznym Unii Europejskiej

(w) Nowe problemy badawcze w teorii prawa administracyjnego (red) J Boć

A Chajbowicz Wrocław 2009

T von Danwitz Europaumlisches Verwaltungsrecht Berlin 2008

Anna Dąbrowska

21

Tereszkiewicz F Europeizacja prawa administracyjnego (w) Europeizacja

polityk publicznych w Polsce (red) R Riedel Opole 2015

Ura E Ura E Prawo administracyjne Warszawa 2001

Wach K Europeizacja i jej kontekst bdquoZeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekono-

micznego w Krakowierdquo 2011 Nr 852

Wołpiuk WJ Semantyczne prawne i konstytucyjnoprawne aspekty pojęcia

europeizacji bdquoZeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im

Heleny Chodkowskiejrdquo 2008 Nr 2

Woacutejtowicz K Zasady stosowania prawa wspoacutelnotowego w państwach

członkowskich Unii Europejskiej Warszawa 2003

Wroacutebel A Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec

w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010

Wroacutebel A Europeizacja polskiego prawa o postepowaniu administracyjnym

a autonomia proceduralna państw członkowskich Unii Europejskiej (w)

Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) I Rzuciło Lublin 2011

Wroacutebel A Europeizacja prawa administracyjnego ndash pojęcie i konteksty

(w) Europeizacja prawa administracyjnego System Prawa Administracyjnego

T 3 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2014

Wroacutebel I Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec

w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010

Zimmermann J Kilka dylematoacutew nauki prawa administracyjnego w okresie

europeizacji (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red)

Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005

Zimmermann J Jedność prawa administracyjnego (w) Między tradycją

a przyszłością w nauce prawa administracyjnego (red) J Supernat Wrocław

2009

Zimmermann J Prawo administracyjne Warszawa 2014

22

dr Tomasz Dąbrowski51

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

Patient Rights Commission in the system of protection of patients rights

Streszczenie

Artykuł zatytułowany Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie

ochrony praw pacjenta zawiera następujące części wprowadzenie procedura

powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta kompetencje Rzecznika Praw

Pacjenta postępowanie w sprawach naruszenia indywidualnych praw pacjenta

postępowanie w sytuacji naruszenia zbiorowych praw pacjenta pełnienie

funkcji Rzecznika Praw Pacjenta ndash dane statystyczne oraz podsumowanie

We wprowadzeniu autor pisze o systemie konstytucyjnej gwarancji ochrony

zdrowia a także podaje definicję legalną pojęcia bdquopacjentrdquo W następnej części

omawia procedurę powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta Cześć trze-

cia prezentuje kompetencje tytułowego organu Następna cześć traktuje o po-

stępowaniu w sprawach naruszenia indywidualnych praw pacjenta Kolejna

cześć ukazuje postępowania Rzecznika w sprawach praktyk naruszających

zbiorowe prawa pacjenta Szoacutesta cześć tekstu analizuje dane statystyczne znaj-

dujące się w sprawozdaniach ktoacutere corocznie Rzecznik przedstawia Radzie

Ministroacutew W podsumowaniu autor dokonuje oceny prawnych regulacji Rzecz-

nika Praw Pacjenta

Słowa kluczowe

pacjent prawa pacjenta Rzecznik Praw Pacjenta

Summary

The article entitled the Institution of Patient Ombudsman in the system of

protection of patients rights includes the following parts introduction proce-

dure for appointing and dismissing the Patient Rights Ombudsman competence of

the Patient Rights Ombudsman proceedings for infringement of individual pa-

tient rights Patient in figures and a summary In the introduction the author

51 Adiunkt Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu radca prawny

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

23

writes about the constitutional system of health protection and provides a legal

definition of the term patient The next section discusses the procedure for ap-

pointing and dismissing the Patient Rights Ombudsman Part three presents the

competence of the institution The next part deals with cases of infringement of

individual patient rights Another part shows the Ombudsmans conduct in cases

that violate the patients collective rights The sixth part of the text analyzes the

data contained in reports which the Ombudsman presents annually to the Council

of Ministers In conclusion the author evaluates the legal regulations of the Pa-

tient Rights Ombudsman

Key words patient patient rights Patient Rights Ombudsman

Wprowadzenie

W polskim systemie prawnym prawo do ochrony zdrowia zostało

unormowane w przepisie art 68 Konstytucji RP52 Według dyspozycji ust 1 art

68 Konstytucji każdy ma prawo do ochrony zdrowia W wyroku z dnia 23 mar-

ca 1999 r TK zaprezentował stanowisko iż z art 61 ust 1 Konstytucji trzeba

wywieść bdquopodmiotowe prawo jednostki do ochrony zdrowia oraz obiektywny

nakaz podejmowania przez władze publiczne takich działań ktoacutere są konieczne

dla należytej ochrony i realizacji tego prawardquo53 W obecnym czasie w naszym

kraju w jednym akcie prawnym uregulowano prawa pacjenta a także środki

jego ochrony W 2017 r minęło 8 lat od wprowadzenia centralnego organu

administracji rządowej ktoacutery stoi na straży przestrzegania praw pacjentoacutew

w systemie ochrony zdrowia54 W art 3 ust 4 upp ustawodawca wprowadził

legalną definicję pojęcia pacjent zgodnie z ktoacutera pacjentem jest osoba bdquozwraca-

jąca się o udzielenie świadczeń zdrowotnych lub korzystająca ze świadczeń

zdrowotnych udzielanych przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych

lub osobę wykonującą zawoacuted medycznyrdquo W doktrynie przyjmuje się że prawa

pacjenta stanowią integralną cześć praw człowieka55 Prawa pacjenta określane

są też jako prawa człowieka w relacji z określoną instytucją opieki zdrowotnej

lub w relacji z zawodami medycznymi ze względu na podejmowane przez nich

czynności zawodowe lub urzędowe56

52 Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U z 1997 r nr 78 poz 483 ze zm 53 K298 OTK 1999 nr 3 poz 38 54 Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1318 ze zm Dalej cytowana jako upp 55 D Karkowska Prawa pacjenta Warszawa 2009 s 42 56 D Safian Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i proponowanych metodach leczenia bdquoAntidotumrdquo 1993 nr 1 s 18

Tomasz Dąbrowski

24

Podstawowym celem tego tekstu jest ukazanie i analiza statutu praw-

nego Rzecznika Praw Pacjenta Analiza ta zostanie dokonana zaroacutewno w opar-

ciu o wypowiedzi doktryny jak roacutewnież w oparciu o judykaty sądowe a przede

wszystkim w oparciu o analizę wykładni przepisoacutew prawnych dotyczących

Rzecznika Praw Pacjenta Ze względu na ograniczone ramy publikacji tekst nie

będzie analizował genezy tytułowej instytucji a także cywilnych środkoacutew

ochrony praw pacjenta

1 Procedura powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta powołana została w celu ochrony

praw pacjenta Przepisy przedmiotowej ustawy jednoznacznie wskazują iż

Rzecznik Praw Pacjenta jest organem monokratycznym Nadzoacuter nad jego dzia-

łalnością w świetle art 42 ust 2 upp sprawuje Prezes Rady Ministroacutew

Z art 44 ust 1 upp wynika expressis verbis iż obsadzenie instytucji Rzecznika

Praw Pacjenta następuje w drodze otwartego konkursu ktoacutery ogłasza Prezes

Rady Ministroacutew57 Natomiast Minister Zdrowia powołuje zespoacuteł konkursowy

w składzie liczącym minimum 3 osoby ktoacuterych wiedza i doświadczenie pozwa-

lają na wyłonienie odpowiednich kandydatoacutew W art 43 upp wymienione

zostały obligatoryjne wymagania stawiane przed kandydatami do pełnienia

funkcji Rzecznika Praw Pacjenta w Polsce W myśl ustępu 1 analizowanego

przepisu Rzecznikiem Praw Pacjenta może zostać osoba ktoacutera spełnia łącznie

następujące kryteria posiada co najmniej wykształcenie wyższe i tytuł zawo-

dowy magistra lub inny roacutewnorzędny nie była prawomocnie skazana

za przestępstwo popełnione umyślnie jej stan zdrowia pozwala na prawidłowe

wykonywanie funkcji a także posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię

prawidłowego sprawowania funkcji Z art 43 ust 1 upp można wysnuć prima

facie wniosek iż ustawodawca nie postawił wysokich wymagań przed kandyda-

tami do pełnienia tak ważnego stanowiska

Należy zgodzić się ze stwierdzeniem M Paszkowskiej ktoacutera uważa iż są

to standardowe i dość ogoacutelne przesłanki ktoacutere nie sprzyjają rzetelnemu wybo-

rowi a przede wszystkim efektywnej ochronie praw pacjenta Pierwszą z prze-

słanek uznaje M Paszkowska za bardzo ogoacutelną gdyż dla dobra pacjentoacutew po-

winna być ona doprecyzowana poprzez wskazanie konkretnych kierunkoacutew

studioacutew ndash a nie tylko stopnia wykształcenia Proponuje ona aby to były kierunki

57 Informacja o naborze na stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta ogłoszona zaroacutewno przez Biuletyn Informacji Publicznej a także przez Biuletyn Informacji Publicznej Prezesa Rady Ministroacutew jak roacutewnież w informacja ta zamieszczona jest w biurze Rzecznika Praw Pacjenta

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

25

takie jak prawo zdrowie publiczne medycyna gdyż Rzecznik Praw Pacjenta

rozpatruje głoacutewnie skargi pacjentoacutew dotyczące naruszenia ich praw Z tego

względu wykształcenie prawnicze jest uzasadnione58 Ostatnią z wyżej wymie-

nionych przesłanek dotyczącą posiadania przez kandydata wiedzy

i doświadczenia dającego rękojmię prawidłowego sprawowania funkcji Rzecz-

nika należy także uznać za ogoacutelnikową i niedoprecyzowaną Ustawodawca

w tym przypadku nie podaje o jaki zakres wiedzy dokładnie chodzi i jak długie

doświadczenia musi posiadać kandydat aby dał rękojmię prawidłowego wyko-

nywania swoich obowiązkoacutew jako Rzecznik Praw Pacjenta W takim przypadku

należy zgłosić postulat de lege ferenda żeby ustawodawca doprecyzował prze-

słanki formalne ktoacutere musi spełniać kandydat na Rzecznika Praw Pacjenta

gdyż w obecnej regulacji prawnej są one niewystarczające i z dużym prawdo-

podobieństwem można stwierdzić wprost iż kandydaci nie dadzą wystarczają-

cej rękojmi prawidłowego sprawowania swojej funkcji Określenie przez usta-

wodawcę kierunkoacutew studioacutew ktoacutere obligatoryjnie kandydat musi ukończyć

a także np specjalistycznych studioacutew podyplomowych (dotyczących zdrowia

publicznego praw pacjentoacutew postępowania administracyjnego) jak roacutewnież

podanie wymaganej określonej liczby lat doświadczenia przełoży się na wyboacuter

kandydatoacutew kompetentnych profesjonalnych i fachowych ktoacuterzy będą działać

w ochronie praw pacjentoacutew W przepisie art 43 ust 2 upp ujęty został zakaz

łączenia funkcji Rzecznika z zajmowaniem i wykonywaniem przez niego innych

funkcji zawodowych (tzw incompatibilitas) Wyjątkiem od tego zakazu jest

możliwość zajmowania stanowiska profesora uczelni wyższej Rzecznik nie

może być roacutewnież członkiem partii politycznych a także nie może prowadzić

działalności gospodarczej nie dającej się pogodzić z obowiązkami i godnością

sprawowanej funkcji

Następnie w toku przeprowadzonego postepowania komisja wyłania

maksymalnie trzech kandydatoacutew ktoacuterych przedstawia Prezesowi Rady Mini-

stroacutew Z prac komisja konkursowa musi obligatoryjnie sporządzić protokoacuteł

Obowiązek taki przewiduje ust 8 art 44 upp Wypada zauważyć że regulacja

art 44 ust 7 upp nie wskazuje wprost czy Prezes Rady Ministroacutew musi obliga-

toryjnie dokonać wyboru spośroacuted zaprezentowanych przez komisje kandyda-

toacutew W doktrynie przyjmuje się iż Prezes Rady Ministroacutew może spośroacuted przed-

stawionych trzech kandydatoacutew nie powołać nikogo na stanowisko Rzecznika

Praw Pacjenta W takiej sytuacji trzeba powtoacuterzyć procedurę wyboru aż do

wybrania takich kandydatoacutew z ktoacuterych jednego Prezes Rady Ministroacutew powoła

58 M Paszkowska Rzecznik Praw Pacjenta w systemie ochrony prawnej bdquoPrzegląd Prawa Publicznegordquo 2010 nr 7-8 s 189

Tomasz Dąbrowski

26

do pełnienia funkcji Rzecznika59 Za takim stanowiskiem przedstawicieli litera-

tury przedmiotu przemawia zaroacutewno wykładnia językowa tego przepisu jak

roacutewnież wykładnia systemowa Wyniki naboru ogłasza się niezwłocznie w Biu-

letynie Informacji Publicznej60

Z analizy przepisoacutew upp wynika iż Rzecznik Praw Pacjenta nie jest

organem kadencyjnym Według art 45 upp Prezes Rady Ministroacutew odwołuje

Rzecznika Ustawodawca w tym przepisie wyposażył Prezesa Rady Ministroacutew

w swobodę decyzji odnośnie pozbawienia funkcji Rzecznika Jak zwraca uwagę

D Karkowska o odwołaniu Rzecznika mogą decydować zaroacutewno względy me-

rytoryczne jak i pozamerytoryczne Regulacja ta odsłania słabość instytucji

Rzecznika gdyż jego zachowanie lub podjęte decyzje mogą mieć wpływ na

utratę funkcji 61 In fine art 45 upp przewiduje że odwołany Rzecznik pełni

swoją funkcję do dnia powołania swojego następcy Trafnym byłoby wprowa-

dzenie kadencyjności tego organu Przełożyłoby się to na wzmocnienie pozycji

ustrojowej Rzecznika jak roacutewnież zniwelowałoby proacuteby politycznego wpływa-

nia na jego działalność Wprowadzenie takiej regulacji wzmocniłoby status

prawny tytułowego organu

Rzecznik Praw Pacjenta wykonuje swoje kompetencje przy pomocy nie

więcej niż dwoacutech zastępcoacutew Zastępcy Rzecznika są powoływani i odwoływanie

przez Prezesa Rady Ministroacutew na wniosek Rzecznika Uprawnienie takie wyni-

ka bezpośrednio z art 46 sect 2 upp Z analizy tego przepisu wynika iż to Rzecz-

nik Praw Pacjenta decyduje o tym czy przy wykonywania swoich zadań będzie

wnioskował do Prezesa Rady Ministroacutew o powołanie dwoacutech czy tylko jednego

zastępcy W następnym ustępie art 46 upp ujęte zostały kryteria ktoacutere musi

łącznie spełnić kandydat na zastępcę Rzecznika Są to następujące kryteria

posiada co najmniej wyższe wykształcenie nie był skazany za przestępstwa

popełnione umyślnie stan jego zdrowia pozwala na prawidłowe sprawowanie

funkcji zastępcy Rzecznika posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmie

prawidłowego sprawowania funkcji zastępcy Rzecznika Powyższe kryteria są

koherentne do kryterioacutew stawianych przed kandydatami do pełnienia funkcji

Rzecznika Jednak z jednym wyjątkiem Ustawodawca zrezygnował w tym

przypadku z kryterium posiadania tytułu magistra w stosunku do osoby

59A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2010 s 205 60 Pierwszy Rzecznik Praw Pacjenta został powołany przez Prezesa Rady Ministroacutew w dniu 2 października 2009 r i była nim Krystyna Barbara Kozłowska Obecnie od dnia 30 października 2017 r Rzecznikiem Praw Pacjenta jest Bartłomiej Łukasz Chmielowiec 61 D Karkowska Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2016 s 605

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

27

zastępcy Wynika z tego że zastępcą Rzecznika Praw Pacjenta może zostać oso-

ba posiadająca tylko studia pierwszego stopnia ndash czyli licencjat Takie rozwią-

zanie prawne należy ocenić krytycznie gdyż urząd ten ma chronić prawa

pacjenta Dlatego osoba taka powinna przede wszystkim posiadać minimum

tytuł magistra W przepisie art 46 ust 4 upp ustawodawca właściwie ujął że

jeden z zastępcoacutew obligatoryjnie musi posiadać co najmniej wykształcenie

wyższe w dziedzinie nauk medycznych i tytuł zawodowy magistra lub roacutewno-

rzędny W tym kontekście M Paszkowska wyraźnie zaznacza iż unormowanie

takie powoduje teoretyczną dysproporcje między Rzecznikiem Praw Pacjenta

a jego zastępcą62

2 Kompetencje Rzecznika Praw Pacjenta

Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Praw

Pacjenta Organizacja biura i sposoacuteb jego działania unormowane są w statucie

ktoacutery jest nadawany przez Prezesa Rady Ministroacutew w drodze zarządzenia

Zgodnie z sect 1 ust 1 statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta biuro jest urzędem

administracji rządowej63 W świetle sect 1 ust 2 zs Rzecznik kieruje biurem przy

pomocy nie więcej niż dwoacutech zastępcoacutew dyrektora generalnego i kierownikoacutew

komoacuterek organizacyjnych64 Rzecznik Praw Pacjenta określa zakres zadań dla

swoich zastępcoacutew

Przepis art 47 upp typizuje zadania tytułowej instytucji W doktrynie

powszechnie przyjmuje się że zakres działań Rzecznika można podzielić na

cztery funkcje

1 kontrolna

a prowadzenie postępowań w sprawach praktyk naruszających zbiorowe

interesy pacjentoacutew

b prowadzenie postępowań wyjaśniających w sytuacji gdy Rzecznik

poweźmie informacje co najmniej uprawdopodabniające naruszenie praw

pacjenta

62 M Paszkowska Rzecznik Prawhellip opcit s 192 63 Zarządzenie nr 68 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 3 października 2011 r w sprawie nadania statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta tj MP z 2014 r poz 209 Dalej cytowany jako zs 64 W skład biura wchodzą następujące komoacuterki organizacyjne Zespoacuteł do spraw Zdrowia Psychicznego Zespoacuteł Prawny Zespoacuteł Interwencyjno-Poradniczy Zespoacuteł Prezydialny Zespoacuteł Prasy i Promocji Wydział Finansowy Wydział Spraw Osobowych i Wynagrodzeń Wydział Klasyfikacji Wnioskoacutew Wieloosobowe Stanowisko Pracy do spraw Badań Statystycznych Analiz Strategicznych i Ochrony Danych Osobowych Wieloosobowe Stanowisko Pracy do spraw Informatyzacji Samodzielne Stanowisko Pracy do spraw Audytu Wewnętrznego

Tomasz Dąbrowski

28

c w sprawach cywilnych dotyczących naruszenia praw pacjentoacutew Rzecznik

na prawach przysługujących prokuratorowi może z urzędu lub na wniosek

stron żądać wszczęcia postępowania lub udziału w postępowaniu

2 kreująca

a opracowywanie i przedkładanie Radzie Ministroacutew projekty aktoacutew praw-

nych dotyczących ochrony praw pacjentoacutew

b występowanie do właściwych organoacutew z wnioskiem o podjęcie inicjatywy

ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę aktoacutew prawnych dotyczących

ochrony praw pacjenta

3 prewencyjna

a opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programoacutew edukacyjnych

popularyzujących wiedzę poświęconą ochronie praw pacjenta

b wspoacutełpraca z organami władzy publicznej w celu zapewnienia pacjentom

przestrzegania ich praw w szczegoacutelności z ministrem właściwym do spraw

zdrowia

c przedstawianie właściwym organom władzy publicznej organizacjom

i instytucjom oraz samorządom zawodoacutew medycznych ocen i wnioskoacutew

zmierzających do zapewnienia skutecznej ochrony praw pacjenta

4 diagnostyczna

a wspoacutełpraca z organizacjami pozarządowymi społecznymi i zawodowymi

do ktoacuterych celoacutew statutowych należy ochrona praw pacjenta

b analiza skarg pacjentoacutew w celu określenia zagrożeń i obszaroacutew w syste-

mie ochrony zdrowia wymagającej naprawy

c wykonywanie innych zadań określonych w przepisach prawa lub zleco-

nych przez Prezesa Rady Ministroacutew65

3 Postępowanie w sprawach naruszenia indywidualnych praw

pacjenta

W sprawach o ochronę praw pacjenta Rzecznik bada czy na skutek

działania lub zaniechania podmiotoacutew zobowiązanych do przestrzegania

i realizacji tych praw nie wystąpiło ich naruszenie66

65 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip opcit s 207-208 A Jacek Zadania Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie ochrony praw pacjentoacutew (w) Prawa ochrona zdrowia pacjenta red J Pacian Warszawa 2017 s 112 P Szcześniak J Kozyra Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego na tle prawonoporoacutewnowczym Propozycje zmian (w) Instytucje ochrony praw człowieka red B Szmulik A Pogłoacutedek B Przywora Warszawa 2015 s 94-95 66 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 505

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

29

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie wyjaśniające na wnio-

sek lub z własnej inicjatywy Przepis art 50 ust 1 upp przewiduje wszczęcie

postępowania wyłącznie w sytuacji uprawdopodobnienia naruszenia praw

pacjenta w działalności instytucji i organoacutew zobowiązanych do ich przestrze-

gania67 W sytuacji gdy z wnioskiem występuje wnioskodawca to na nim spo-

czywa ciężar uprawdopodobnienia naruszenia praw pacjenta Uprawdopodob-

nienie naruszenia oznacza złożenie przez wnioskodawcę oświadczenia że na-

ruszenie prawa nastąpiło ze wskazaniem rodzaju i rozmiaru naruszenia a tak-

że uwiarygodnienie przez powołanie uprawomocniających je faktoacutew i dowo-

doacutew (np w postaci dokumentoacutew lub ich kopii) W uzasadnieniu wniosku można

powołać i przedstawić wszystkie dowody Natomiast w sytuacji braku dowo-

doacutew uzasadnienie zgłoszonego wniosku musi wywołać w Rzeczniku przekona-

nie co do faktu naruszenia praw pacjenta68

Natomiast jeżeli postępowanie wszczyna Rzecznik z urzędu musi on

posiadać informacje co najmniej uprawdopodabniające naruszenie praw

pacjenta69 W doktrynie uznaje się że informacje ktoacutere są niezbędne do podję-

cia przez Rzecznika postępowania mogą pochodzić z doniesień prasowych ra-

diowych telewizyjnych lub bezpośrednio ze spotkań Rzecznika Źroacutedłem tych

informacji mogę być także sprawozdania Najwyższej Izby Kontroli a także in-

formacje pochodzące od sądoacutew organoacutew administracji od posłoacutew i senatoroacutew

domagających się załatwienia sprawy70 W powyższej sytuacji aby sprawa

została rozpatrzona z urzędu do obowiązkoacutew pracownika biura Rzecznika

Praw Pacjenta należy sporządzenie wniosku w ktoacuterym opisuje on naruszenie

praw pacjenta źroacutedło pochodzenia informacji i propozycje dalszego etapu po-

stępowania Rzecznik lub jego zastępca przedmiotowy musi zatwierdzić wnio-

sek

Wniosek musi zawierać oznaczenie wnioskodawcy oznaczenie pacjen-

ta ktoacuterego prawa zostały naruszone i kroacutetki opis stanu faktycznego Przedmio-

towy wniosek jest wolny od opłat Ustawodawca nie precyzuje kręgu podmio-

toacutew uprawnionych do wniesienia wniosku Na gruncie doktryny wskazuje się

że wnioskodawcą może być każdy czyli zaroacutewno podmiot ktoacuterego prawa

pacjenta zostały naruszone jak roacutewnież podmiot występujący w sprawie inne-

go podmiotu ktoacuterego prawa pacjenta zostały naruszone W takim przypadku

67 M Śliwka Rzecznik Praw Pacjenta w obcych systemach prawnych oraz w prawie polskim bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2009 tom XXI s 512 68 E Bagińska Komentarz do art 50 (w) Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Komentarz red M Nesterowicz Warszawa 2009 s 265 69 U Drozdowska M Śliwka Analiza statusu prawnego Rzecznika Praw Pacjenta ndash zagadnienia wybrane bdquoZeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowychrdquo 2015 nr 3 s 27 70D Karkowska Ustawa ohellip op cit s 617

Tomasz Dąbrowski

30

w złożonym wniosku trzeba oznaczyć zaroacutewno siebie jak i osobę w imieniu

ktoacuterej się występuje71

Rzecznik Praw Pacjenta po zapoznaniu się ze skierowanym do niego

wnioskiem może w świetle art 51 upp podjąć sprawę poprzestać na wska-

zaniu wnioskodawcy przysługujących mu lub pacjentowi środkoacutew prawnych

przekazać sprawę według właściwości albo nie podjąć sprawy

Rzecznik obligatoryjnie musi powiadomić zainteresowanego wniosko-

dawcę i pacjenta o podjęciu jednego z powyższych tryboacutew postępowania ze

złożonym wnioskiem Ustawodawca nie nałożył na Rzecznika obowiązku

uzasadnienia swojej decyzji co do sposobu postępowania z wnioskiem

Zdaniem doktryny wyboacuter jednego z tryboacutew postępowania powinien doprowa-

dzić do ostatecznego wyjaśnienia konkretnej sprawy Narzędzia w ktoacutere tytu-

łowa ustawa wyposaża Rzecznika Praw Pacjenta muszą być dostosowane

zaroacutewno do treści jak roacutewnież wagi przedmiotowej sprawy Tak aby w sposoacuteb

efektywny wyjaśnić czy doszło do naruszenia praw pacjenta72

W przypadku podjęcia przez Rzecznika sprawy może on stosownie do

art 52 ust 1 pkt 1 i 2 upp samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniają-

ce lub zwroacutecić się o zbadanie sprawy lub tylko jej części do właściwych orga-

noacutew w szczegoacutelności do organoacutew nadzoru prokuratury kontroli państwowej

zawodowej lub społecznej zgodnie z ich kompetencjami

W sytuacji samodzielnego prowadzenia postępowania wyjaśniającego

Rzecznik ma prawo jak to expressis verbis głosi art 52 ust 2 upp do skorzy-

stania z czterech możliwości Pierwsza z możliwości polega na zbadaniu każdej

sprawy na miejscu nawet bez wcześniejszego uprzedzenia Badanie na miejscu

z reguły będą przeprowadzać kompetentni i posiadający upoważnienie do do-

konania przedmiotowej kontroli pracownicy biura Rzecznika Przeprowadzają-

cy kontrolę stwierdza czy opisane we wniosku zarzuty naruszenia prawa pa-

cjenta mają potwierdzenia w stanie faktycznym ndash czy też są bezzasadne

Następna możliwość sprowadza się do żądania przez Rzecznika złoże-

nia wyjaśnień oraz zapewnienia dostępu do dokumentoacutew przez podmioty

udzielające świadczeń zdrowotnych W świetle tej kompetencji Rzecznik Praw

Pacjenta kieruje żądanie złożenia wyjaśnień przede wszystkim do podmiotu

ktoacutery wnioskodawca lub pacjent wskazał we wniosku Żądanie musi dokładnie

precyzować okoliczności ktoacutere wymagają wyjaśnienia Uzyskana odpowiedź

stanowi materiał dowodowy w przedmiotowej sprawie Po otrzymaniu wyja-

śnień Rzecznik może je uznać za niewystarczające W takiej sytuacji żąda do-

datkowych wyjaśnień lub dostarczenia akt sprawy w przypadku konieczności

71 Ibidem s 616 72 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 214

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

31

samodzielnego rozstrzygnięcia rozbieżności między treścią skargi a treścią

złożonych wyjaśnień73

Trzecia możliwość jaką posiada Rzecznik w sytuacji samodzielnego

prowadzenia postepowania wyjaśniającego polega na żądaniu przedłożenia

informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy a także prokuraturę i inne

organy ścigania oraz żądania wglądu w biurze akt sądowych i prokuratorskich

akt innych organoacutew ścigania po zakończeniu postępowania i zapadnięciu roz-

strzygnięcia Zdaniem D Karkowskiej chodzi tutaj o możliwość badania przez

Rzecznika działalności organoacutew organizacji i instytucji pod kątem wykonywa-

nia przez nie ciążących na nich ustawowych praw i obowiązkoacutew prawidłowości

wykonywania przez nich ochrony praw pacjenta Przedmiotem kontroli Rzecz-

nika nie są tylko działania ale także bezczynność tych instytucji74

Ostatnia z możliwości ktoacutere posiada Rzecznik do samodzielnego pro-

wadzenia postępowania wyjaśniającego dotyczy uprawnienia do zlecania spo-

rządzenia ekspertyz i opinii

Według dyspozycji art 52 ust 3 upp Rzecznik ma prawo odmowy

ujawnienia danych osobowych pacjenta nawet wobec organoacutew władzy

publicznej jeśli uzna to za niezbędne dla ochrony praw tego pacjenta

W sytuacji gdy wynik przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego

Rzecznik Praw Pacjenta ustalił iż nie doszło do naruszenia praw pacjenta musi

on wyjaśnić wnioskodawcy i pacjentowi co stanowiło przesłanki zajęcia przez

niego takiego stanowiska W postanowieniu z dnia 24 marca 2015 r NSA

wskazał że rozstrzygnięcie wydane przez Rzecznika musi zawierać uzasadnie-

nie faktyczne a także prawne W uzasadnieniu faktycznym trzeba wskazać fak-

ty ktoacutere Rzecznik uznał za udowodnione dowody na ktoacuterych oparł swoje sta-

nowisko jak roacutewnież przyczyny dlaczego innym dowodom odmoacutewił wiarygod-

ności i mocy dowodowej Obligatoryjnie Rzecznik ma obowiązek podać pod-

stawę faktyczną rozstrzygnięcia Ma on obowiązek rozpoznać wszystkie żąda-

nia wnioski i zarzuty strony oraz ustosunkować się do nich w uzasadnieniu

swojego stanowiska W dalszej części judykatu NSA wywioacutedł że rozstrzygnięcie

Rzecznika jest aktem indywidualnym i należy je potraktować jako decyzję ad-

ministracyjną w płaszczyźnie gwarancji procesowych75 W innym orzeczeniu

WSA w Warszawie wyraził opinię iż Rzecznik po przeprowadzeniu postepo-

wania wyjaśniającego (pismem) wyjaśnia wnioskodawcy i pacjentowi ktoacuterego

sprawa dotyczy że nie stwierdził naruszenia praw pacjenta Powyższe działa-

nia nie stanowią aktoacutew lub czynności o prawach i obowiązkach indywidualnych

73 D Karkowska Ustawa ohellip op cit s 623 74 Ibidem s 624 75 Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2015 r II OSK 29915 LEX nr 1780608

Tomasz Dąbrowski

32

podmiotoacutew Przekłada się to iż działania takie nie podlegają kognicji sądoacutew

administracyjnych76 W przypadku gdy wnioskodawca nie zgadza się z roz-

strzygnięciem Rzecznika przysługuje mu prawo do złożenia wniosku o ponow-

ne rozpatrzenie sprawy (art 127 sect 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1960 r kodeks

postępowania administracyjnego77) Powyższy pogląd został zaprezentowany

w wyroku WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r78

Jeżeli Rzecznik prowadzący postępowanie wyjaśniające potwierdzi fakt

naruszenia praw pacjenta może skorzystać z jednej z dwoacutech możliwości wska-

zanych w art 53 ust 1 pkt 2 i pkt 3 upp79 Po pierwsze może skierować

wystąpienie do organu organizacji lub instytucji w ktoacuterym zawiera przede

wszystkim opinie i wnioski co do sposobu załatwienia sprawy oraz może żądać

wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub zastosowania sankcji służbo-

wych80 Podmiot do ktoacuterego zostało wniesione wystąpienie nie jest w żaden

sposoacuteb związany zaprezentowanymi opiniami czy wnioskami Stosownie do

art 53 ust 5 upp adresat wystąpienia jest zobowiązany niezwłocznie nie

poacuteźniej jednak niż w terminie 30 dni poinformować Rzecznika o podjętych

działaniach lub zajętym stanowisku W przypadku gdy Rzecznik nie podziela

tego stanowiska może zwroacutecić się do właściwego organu nadrzędnego z wnio-

skiem o zastosowanie środkoacutew przewidzianych w przepisach prawa

Druga z możliwości jakie posiada Rzecznik Praw Pacjenta w sytuacji

gdy prowadząc postępowanie wyjaśniające stwierdzi fakt naruszenia praw

pacjenta polega na zwroacuteceniu się za jego pośrednictwem do organu nadrzędne-

go nad organem organizacją lub instytucją z wnioskiem o zastosowanie środ-

koacutew przewidzianych w przepisach prawa Taką możliwość przewiduje art 53

ust 3 upp W doktrynie podkreśla się iż analizowana ustawa nie precyzuje

o jakiego rodzaju bdquośrodki przewidziane przepisami prawardquo chodzi Powinny to

być środki ktoacutere z jednej strony usuną stwierdzone przez Rzecznika narusze-

nie praw pacjenta a z drugiej jeżeli w ocenie organu nadrzędnego jest to ko-

nieczne spowodują określone konsekwencje wobec osoacuteb odpowiedzialnych za

to naruszenie81 Według art 53 ust 3a upp w przypadku utrzymania w mocy

rozstrzygnięcia Rzecznika wydanego po rozpoznaniu wniosku przez organ nad-

rzędny nad organem ktoacutery zdaniem Rzecznika naruszył prawa pacjenta wnio-

skodawcy przysługuje skarga do sądu administracyjnego

76 Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r VII SAWa 24014 LEX nr 1583099 77 Tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 poz 1257 ze zm Dalej cytowana jako kpa 78 VII SAWa 25116 LEX nr 2357373 79 E Bagińska Komentarz do art53hellip op cit s 269 80 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 506 81A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 215

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

33

4 Postępowanie w sytuacji naruszenia zbiorowych praw pacjenta

Postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa

pacjentoacutew należą do środkoacutew o charakterze władczym82 Wyposażenie Rzecz-

nika w te kompetencje daje mu bardzo silną pozycję a także duże możliwości

oddziaływania finansowego na sektor opieki zdrowotnej83

Ustawodawca w art 59 ust 1 upp zaprezentował definicję praktyk

naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew W świetle tego przepisu za praktykę

naruszającą zbiorowe prawa pacjentoacutew trzeba uznać 1 bezprawne zorganizo-

wane działania lub zaniechania podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowot-

nych 2 stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu zorganizowanie wbrew

przepisom o rozwiązywaniu sporoacutew zbiorowych akcji protestacyjnej lub straj-

ku przez organizatora strajku Trzeba tutaj podkreślić że miały one na celu

pozbawienie pacjentoacutew praw lub ograniczenie tych praw w szczegoacutelności

podejmowane były w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Nie jest zbiorowym

prawem pacjentoacutew suma praw indywidualnych W odniesieniu do powyższej

definicji właściwym jest przytoczenie słoacutew E Zielińskiej zgodnie z ktoacuterymi

bdquocelem działania podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowotnych jest najczę-

ściej chęć osiągnięcia korzyści majątkowej a w dążeniu do tego celu przewidują

możliwość naruszenia praw pacjenta i na to się godzą Dlatego też odpowie-

dzialność powinna pojawić się co najmniej w sytuacji odpowiadającej definicji

tzw zamiaru ewentualnego w prawie karnymrdquo84 Przy czym zdaniem P Zieliń-

skiego bdquoW świetle przywołanego powyżej stanowiska zauważamy iż nie jest

ważny wynik podjętych działań lecz skutki prawne wywołuje już sama proacuteba

ograniczenia lub pozbawienia praw pacjentoacutewrdquo85 W odniesieniu do art 59 ust

1 upp WSA w Warszawie w wyroku z dnia 1 lipca 2016 r wskazał że dyspo-

zycja tego przepisu wskazuje wprost bdquona zorganizowany charakter działania

lub zaniechania podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych ktoacutere mają na

celu pozbawienie praw pacjentoacutew Przesłanka zachowania zorganizowanego

charakteru kładzie nacisk na zaplanowanie czegoś i przeprowadzenie jakiegoś

działania lub powstrzymanie się od jakiegoś działania Do uznania celowościrdquo

82 Na temat praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew zob L Wengler Praktyki naruszający zbiorowe prawa pacjenta-wprowadzenie do problematyki bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2012 tom XXVIII s 365-384 83 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 507 84 E Zielińska Ekspertyza na temat poselskiego projektu ustawy o ochronie indywidualnych i zbiorowych praw pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (w) Zmiany w systemie ochrony zdrowia Biuro Analiz Sejmowych 2008 nr 2 s 40 85 P Zieliński Ochrona zbiorowych praw pacjentoacutew bdquoStudia z Zakresu Prawa Administracji i Zarządzaniardquo 2013 tom 4 s 341

Tomasz Dąbrowski

34

działania lub zaniechania wystarczy że podmiot udzielający świadczeń zdro-

wotnych co najmniej przewiduje iż jego zachowanie doprowadzi do naruszenia

praw pacjentoacutew i na to się godzi Zakaz stosowania praktyk naruszających zbio-

rowe prawa pacjentoacutew ma charakter bezwzględny i wynika z samej ustawy

Naruszenie zbiorowych praw pacjenta wymaga spełnienia dwoacutech przesłanek

bezprawności działania lub zaniechania i naruszenia zbiorowego interesu

konsumentoacutew mające na celu pozbawienie pacjentoacutew praw lub ograniczenie

tych praw w szczegoacutelności podejmowane celem osiągnięcia korzyści majątko-

wejrdquo86 Zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew ma

charakter bezwzględny i wynika z ust 2 art 59 upp87

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie na wniosek każdego

kto wnosi o wydanie decyzji w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe prawa

pacjentoacutew lub wobec ktoacuterego zostało wszczęte postępowanie w sprawie sto-

sowania takiej praktyki Jednocześnie w art 60 upp ustawodawca informuje

że przedmiotowy wniosek musi spełniać wymogi formalne unormowane

w art 50 ust 1 upp Należy pamiętać iż nie w oparciu o każdy wniosek będzie

on wszczynał postępowanie o wydanie decyzji w sprawie praktyk naruszają-

cych zbiorowe interesy pacjentoacutew ale wyłącznie o ten w ktoacuterym wnioskodaw-

ca uprawdopodobni powyższe naruszenie Tytułowy organ w drodze decyzji

odmawia wszczęcia postępowania jeżeli działania lub zaniechanie działania

podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowotnych nie spełniają przesłanek

unormowanych w art 59 ust 1 upp lub jeżeli wnoszący o wydanie decyzji

o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentoacutew nie uprawdopo-

dobnił pozbawienia pacjentoacutew ich praw lub ograniczenia tych praw

Rzecznik wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie

stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew i jednocześnie

powiadamia o tym strony W sytuacji wszczęcia przez Rzecznika postępowania

ma on prawo żądać przedstawienia dokumentoacutew oraz wszelkich informacji

dotyczących okoliczności stosowanych praktyk co do ktoacuterych istnieje uzasad-

nione podejrzenie iż mają one charakter praktyk naruszających zbiorowe

prawa pacjentoacutew Ustawodawca w ust 2 art 61 upp określił wymogi formalne

odnośnie żądania Musi ono zawierać wskazanie zakresu informacji wskazanie

celu żądania wskazanie terminu udzielenia informacji i pouczenie o sankcjach

za nieudzielenie informacji lub za udzielenie informacji nieprawdziwych lub

wprowadzających w błąd Podmiot powinien udzielić wyjaśnień w terminie nie

dłuższym niż 30 dni liczonym od dnia otrzymania żądania Do ustawowego

terminu załatwienia sprawy dotyczącej praktyk naruszających zbiorowe praw

86 VII SAWa 69216 LEX nr 2113959 87 Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r II OSK 11616 Legalis nr 1485562

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

35

pacjentoacutew nie wlicza się terminu 30-dniowego dostarczenia dowodoacutew infor-

macji dotyczących okoliczności stosowania tych praktyk przez podmiot udziela-

jący świadczeń Taki punkt widzenia zaprezentował NSA w wyroku z dnia

28 marca 2017 r88

Z regulacji ust 3 art 61 wynika iż każdy ma prawo składania na piśmie

- z własnej inicjatywy lub na prośbę Rzecznika - wyjaśnień odnoszących się do

istotnych okoliczności sprawy dotyczącej naruszenia praw pacjentoacutew

Praktyki naruszające zbiorowe prawa pacjentoacutew stwierdza się na dro-

dze decyzji wydanej przez Rzecznika W decyzji Rzecznik nakazuje zaniechanie

tych praktyk lub wskazuje działania niezbędne do usunięcia skutkoacutew narusze-

nia zbiorowych praw pacjentoacutew zakreślając termin podjęcia tych działań

W wyroku z dnia 8 marca 2017 r WSA w Warszawie trafnie dostrzegł iż wyda-

na przez Rzecznika decyzja w przedmiocie uznania praktyk za naruszające

zbiorowe prawa pacjenta musi wprost stwierdzać naruszenie praw pacjenta

co musi polegać na rzeczywistych działaniach podmiotu prawa a nie na przyję-

tych przezeń założeniach lub nawet regulacjach89 W odniesieniu do wspo-

mnianej kwestii WSA w Warszawie w tezie wyroku z dnia 31 maja 2017 r

orzekł że bdquoo naruszeniu zbiorowych praw pacjentoacutew możemy moacutewić woacutew-

czas gdy skutki działań mogą zagrażać lub realizować się w sferze każdego

potencjalnego pacjenta znajdującego się w podobnych okolicznościach Zatem

dla stwierdzenia naruszenia zbiorowych praw pacjentoacutew istotne jest ustalenie

czy konkretne działanie podmiotu leczniczego nie ma ściśle określonego adre-

sata lecz jest kierowane do nieoznaczonego z goacutery kręgu podmiotoacutew Oznacza

to że nie ilość faktycznych potwierdzonych naruszeń ale przede wszystkim ich

charakter a w związku z tym możliwość (chociażby tylko potencjalna) wywo-

łania negatywnych skutkoacutew wobec określonej zbiorowości przesądza o naru-

szeniu zbiorowego interesurdquo90 Podobne zapatrywanie wyrażone zostały

w judykacie z dnia 24 maja 2017 r zgodnie z ktoacuterym naruszenie praw zbioro-

wych jest wtedy gdy działanie podmiotu leczniczego nie jest skierowane ściśle

do jakiegoś adresata lecz jest nakierowane na nieoznaczoną z goacutery liczby

potencjalnych podmiotoacutew91

Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności Stanowi

o tym expressis verbis art 64 ust 1 upp W przedmiotowej decyzji Rzecznik

Praw Pacjenta może fakultatywnie nałożyć na podmiot udzielający świadczeń

zdrowotnych albo organizatora strajku obowiązek składania w wyznaczonym

88 II OSK 2812 LEX nr 2277708 89 VII SAWa 2951 LEX nr 2361045 90 VII SAWa 52617 LEX nr 2334149 91 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r VII SaWa 58517 LEX nr 2358740

Tomasz Dąbrowski

36

terminie informacji o stopniu realizacji działań niezbędnych do zaniechania

praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjenta lub usunięcia skutkoacutew naru-

szenia zbiorowych praw pacjenta Rzecznik nie wydaje decyzji powyżej anali-

zowanej w przypadku zaprzestania przez podmiot udzielający świadczeń

zdrowotnych albo organizator strajku stosowania praktyki naruszającej zbio-

rowe prawa pacjenta W takiej sytuacji tytułowa instytucja zgodnie z ust 4 art

64 upp wydaje decyzję o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa

pacjentoacutew i stwierdzając zaniechanie ich stosowania Na gruncie tego przepisu

można odwołać się do wyroku z dnia 8 listopada 2016 r NSA konkludując że

art 64 ust 4 upp nie pozostawia Rzecznikowi swobody działania Wyznacza-

jąc mu obligatoryjny nakaz wydania decyzji o uznaniu praktyki za naruszającą

zbiorowe prawa pacjenta i stwierdzającej zaniechanie jej stosowania Nie moż-

na zaliczyć tego uregulowania prawnego do przyznającego Rzecznikowi swo-

bodę w przedmiocie wydania decyzji lub zaniechania wydania decyzji stwier-

dzającej naruszenie zbiorowych praw pacjenta92 W dalszej części tego judykatu

sąd wywioacutedł że decyzja Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe

prawa pacjenta i stwierdzająca jej zaniechanie jest decyzją kształtującą sytuację

prawną podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych Nie można jej zaliczyć

do nietworzącej praw nabytych

Według dyspozycji ust 5 art 64 upp ciężar udowodnienia okoliczności

zaprzestania stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjenta

spoczywa na podmiocie udzielającym świadczeń zdrowotnych albo organizato-

rze strajku W literaturze przedmiotu podkreśla się że podmiot zobowiązany

jest przedstawić wystarczające wyjaśnienia i dowody (dokumenty) ktoacutere

pozwolą Rzecznikowi jednoznacznie i bezspornie uznać iż zaniechano praktyk

naruszających zbiorowe interesy pacjenta93

Zgodnie z trybem art 69 upp w przypadku nieprzekazania na żądanie

Rzecznika dokumentoacutew oraz informacji nakłada on w drodze decyzji na

podmiot do ktoacuterego skierowano żądanie karę pieniężną do wysokości 50 000

złotych W wyroku z dnia 10 marca 2017 r WSA w Warszawie zaprezentował

stanowisko że ustawodawca przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych

o ktoacuterych mowa art 69 upp nałożył na Rzecznika obowiązek uwzględnienia

w szczegoacutelności okresu stopnia oraz okoliczności naruszenia przepisoacutew usta-

wy a także uprzednie naruszenie przepisoacutew94

Od wydanych przez Rzecznika decyzji nie służy odwołanie Innymi sło-

wy decyzje te są ostateczne Zgodnie z treścią art 65 upp w zakresie nieuregu-

92 II OSK 174416 Legalis nr 1554461 93 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 229 94 VII SAWa 285416 Legalis nr 1602972

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

37

lowanym przepisami rozdziału 13 i 14 niniejszej ustawy w sprawie stosowania

praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew trzeba stosować przepisy

kpa W tym przypadku zastosowanie będzie miał art 127 sect 3 kpa Przewiduje

on możliwość zwroacutecenia się do Rzecznika przez stronę niezadowoloną z zapa-

dłej decyzji wydanej w pierwszej instancji z wnioskiem o ponowne rozpatrze-

nie sprawy Jednocześnie w art 66 tegoż aktu prawnego ustawodawca infor-

muje o możliwości kontroli ostatecznych decyzji Rzecznika W świetle tego

przepisu decyzji wydane w pierwszej instancji przez Rzecznika Praw Pacjentoacutew

podlegają zaskarżeniu do wojewoacutedzkiego sądu administracyjnego zgodnie

z jego właściwością Według poglądu wyrażonego w postanowieniu NSA z dnia

24 czerwca 2014 r bdquoUstawa z 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Prawa

Pacjenta nie zawiera jednoznacznej normy umożliwiającej pacjentowi lub

wnioskodawcy skierowania sprawy na drogę postępowania sądowoadmini-

stracyjnego Drogę taką przewiduje natomiast art 66 ust 1 upp ktoacutery wyraź-

nie przyznaje prawo do wniesienia skargi do wojewoacutedzkiego sądu administra-

cyjnego na decyzję Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe pra-

wa pacjentoacutew Stąd a contrario w innych sprawach należących do właściwości

rzecznika taka skarga nie przysługujerdquo95 Wojewoacutedzki Sąd Administracyjny

rozpoznaje skargę niezwłocznie

Uzyskane środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych stanowią

dochoacuted budżetu państwa

5 Pełnienie funkcji Rzecznika Praw Pacjenta ndash dane statystyczne

Ustawodawca nałożył na Rzecznika Praw Pacjenta obowiązek corocz-

nego przedstawienia Radzie Ministroacutew sprawozdania dotyczącego przestrze-

gania praw pacjentoacutew w Polsce Przepis art 58 ust 1 upp zakreśla organowi

jakim jest Rzecznik termin do ktoacuterego musi zostać przedstawione przedmio-

towe sprawozdanie Za okres pełnego roku pełnienia swej funkcji Rzecznika

zobowiązany jest złożyć sprawozdanie nie poacuteźniej niż do dnia 31 lipca następ-

nego roku

Dla pełniejszego ukazania tytułowej instytucji trafnym będzie przed-

stawienie niektoacuterych danych z tych sprawozdań Wyeksponuje to

w praktyce jak działa urząd Rzecznika Ze względu na ramy tekstu analizie

poddane zostaną lata 2014-2016

W roku 2016 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 68 832 roacuteż-

nego rodzaju zgłoszeń Dla przypomnienia trzeba podkreślić że Rzecznik pro-

95 Postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2014 r II OSK 1635 LEX nr 1481892

Tomasz Dąbrowski

38

wadzi postępowania wyjaśniające w sprawach indywidualnych oraz postępo-

wania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew W anali-

zowanym roku Rzecznik wydał 51 decyzji w postępowaniach w sprawach prak-

tyk naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew Z liczby tej 13 decyzji dostało

zaskarżonych do wojewoacutedzkich sądoacutew administracyjnych Żadna z nich nie

została prawomocnie zakwestionowana96 Rzecznik w roku 2016 występował

336 razy do właściwych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stop-

nia przestrzegania praw pacjentoacutew w Polsce Prowadził 1 360 postępowań wy-

jaśniających Stwierdził 552 naruszeń praw pacjenta w sprawach indywidual-

nych Liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych podmioty

udzielające świadczeń zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do realizacji zalece-

nia i wnioski Rzecznika wyniosła 420 W 66 przypadkach sprawa została

zbadana na miejscu przez Rzecznika Tytułowy organ zaopiniował w roku 2016

- 93 akty prawne dotyczące praw pacjenta W sprawach zbiorowych naruszeń

zbiorowych praw pacjenta zostały wszczęte 73 postępowania W analizowa-

nym roku Rzecznik wydał 51 decyzji w postępowaniach w sprawach praktyk

naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew Z liczby tej 13 decyzji dostało

zaskarżonych do wojewoacutedzkich sądoacutew administracyjnych Żadna z nich nie

została prawomocnie zakwestionowana zaroacutewno w pierwszej instancji jak

i w drugiej Rzecznik podjął 10 spraw na prawach przysługujących prokurato-

rowi Budżet Rzecznika wynioacutesł 13 524 254 zł a zatrudnionych było 127 osoacuteb

w tym 42 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego97

W roku 2015 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 71 366

roacuteżnego rodzaju zgłoszeń Rzecznik w roku 2015 występował 438 razy do wła-

ściwych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stopnia przestrzegania

praw pacjentoacutew w Polsce Prowadził 1196 postępowań wyjaśniających Stwier-

dził 538 naruszeń praw pacjenta w sprawach indywidualnych Liczba stwier-

dzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych podmioty udzielające świadczeń

zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do realizacji zalecenia i wnioski Rzecznika

wyniosła 425 W 90 przypadkach sprawa została zbadana na miejscu przez

Rzecznika W roku 2015 zaopiniował 69 akty prawne dotyczące praw pacjenta

W sprawach zbiorowych naruszeń zbiorowych praw pacjenta zostało wszczę-

tych 88 postępowań W analizowanym roku Rzecznik wydał 88 decyzji w po-

96 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2016 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbppgovplgf xbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_za_2016_r_-_wers ja_ przyjeta_przez_rade_ministrowpdf [dostęp 2 listopada 2017 r] s 2 97 Ibidem s 4

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

39

stępowaniach w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew

Rzecznik podjął 8 spraw na prawach przysługujących prokuratorowi Liczba

sprzeciwoacutew rozpoznawanych przez Komisję Lekarską działającą przy urzędzie

rzecznika wyniosła 1 Budżet Rzecznika opiewał na kwotę 12 850 tys zł a za-

trudnionych było 134 osoacuteb w tym 48 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala

Psychiatrycznego98

W roku 2014 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 65 339 roacuteż-

nego rodzaju zgłoszeń Rzecznik w roku 2014 występował 402 razy do właści-

wych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stopnia przestrzegania

praw pacjentoacutew w Polsce Stwierdził 381 naruszeń praw pacjenta w sprawach

indywidualnych Liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych

podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do reali-

zacji zalecenia i wnioski Rzecznika wyniosła 311 W 61 przypadkach sprawa

została zbadana na miejscu przez Rzecznika Tytułowy organ zaopiniował

w roku 2014 - 60 akty prawne dotyczące praw pacjenta W sprawach naruszeń

zbiorowych praw pacjenta zostało wszczętych 26 postępowań Rzecznik podjął

3 sprawy na prawach przysługujących prokuratorowi Liczba sprzeciwoacutew

rozpoznawanych przez Komisję Lekarską działającą przy urzędzie Rzecznika

wyniosła 5 Budżet Rzecznika w roku 2014 wynioacutesł 11 315 tys zł a zatrudnio-

nych było 119 osoacuteb w tym 41 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycz-

nego99

Z analizy powyższych danych płyną następujące wnioski po pierwsze

zauważalny jest coroczny wzrost liczby zgłoszeń do Biura Rzecznika Szczegoacutel-

nie można to zaobserwować w roku 2015 r Prowadzi to do wniosku iż świa-

domość pacjentoacutew dotycząca ich praw systematycznie wzrasta Corocznie

rośnie też liczba stwierdzonych przez Rzecznika naruszeń zaroacutewno praw

pacjentoacutew w sprawach indywidualnych jak roacutewnież zbiorowych naruszeń

praw pacjenta Wartym podkreślenia jest fakt fachowości i znajomości regulacji

prawnych dotyczących praw pacjenta przez tytułowy organ Żadna z wydanych

98 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2015 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbpp govplgfxbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_rpp_2015 pdf (dostęp 1 listopada 2017 r) 99 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbppgovp lgfxbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_2014_rpdf [dostęp 1 listopada 2017 r]

Tomasz Dąbrowski

40

przez Rzecznika decyzji w 2016 roku nie została uchylona zaroacutewno przez sądy

administracyjne pierwszej jak i drugiej instancji

Podsumowanie

Ochrona praw pacjenta z uwagi na ich specyfikę wymaga szczegoacuteło-

wych regulacji prawnych W polskim systemie prawnym taka ochrona zapew-

niona jest na gruncie konstytucyjnym ale także w aktach rangi ustawowej100

Powołanie do życia w 2009 r instytucji Rzecznika Praw Pacjenta należy ocenić

jako właściwe Rzecznik jest organem centralnym administracji państwowej

ktoacutery stoi na straży ochrony praw pacjenta Od kilkudziesięciu lat w Polsce

palącym problemem jest poprawa organizacji służby zdrowia Proacuteby ratowania

tej sytuacji nowymi aktami prawnymi zamiast poprawy wprowadzają chaos

i zamęt Coraz częściej pacjenci narzekają na brak dostępu do świadczeń zdro-

wotnych i badań Informacje o coraz bardziej wydłużającym się czasie dostępu

do wizyt u specjalisty obrosły już legendą Jednocześnie zauważalna jest po-

prawa świadomości prawnej pacjentoacutew o swoich prawach Widać to w rosnącej

liczbie zgłoszeń kierowanych do Biura Rzecznika Praw Pacjenta Powyższe

przekłada się na prestiż statusu prawnego tytułowego organu

Regulacja prawna instytucji Rzecznika Praw Pacjenta wymaga zmian

legislacyjnych przede wszystkim w zakresie kryterioacutew ktoacutere musi spełnić

kandydat starający się o funkcję Rzecznika Przesłanki te uregulowane w art 43

upp są bardzo ogoacutelnikowe i mogą skutkować wyborem osoby nieodpowied-

niej do pełnienia tak ważnej funkcji Właściwym rozwiązaniem byłoby wyłą-

czenie Rzecznika Praw Pacjenta ze struktur administracji rządowej Regulacja

taka wyposażyłaby tytułową instytucję w niezależność W obecnym systemie

prawnym Rzecznik może zostać odwołany w każdym czasie przez Prezesa

Rady Ministroacutew De lege lata brak jest uregulowania przesłanek powodujących

odwołanie Rzecznika Może to prowadzić do upolitycznienia tego organu

Fundamentalnym celem działalności Rzecznika jest kontrola podmiotoacutew wyko-

nujących działalność leczniczą Na kanwie przeprowadzonej analizy judykatoacutew

sądowych poświęconych naruszeniom zbiorowych praw pacjentoacutew nasuwa

się wniosek że naruszenie praw zbiorowych zachodzi wyłącznie wtedy gdy

działanie podmiotu leczniczego nie ma ściśle określonego adresata lecz jest

kierowane do nieoznaczonego z goacutery kręgu podmiotoacutew

100A Sieradzka Rola Rzecznika Praw Pacjenta w kształtowaniu bezpieczeństwa systemowego z perspektywy pacjenta (w) Zdrowie i medycyna ndash wyzwania przyszłości red M Pasowicz Krakoacutew 2013 s 185

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

41

Reasumując tytułowe rozważania należy z całą stanowczością podkre-

ślić iż słusznym było powołanie organu Rzecznika Praw Pacjenta do ktoacuterego

pacjent może się zwroacutecić z prośbą o zbadanie czy zostały naruszone jego

prawa Należy też jeszcze w większym zakresie informować pacjentoacutew o ich

prawach

Bibliografia

Akty prawne

Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U z 1997 r

nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego

tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 poz 1257 ze zm

Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjen-

ta tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1318 ze zm

Zarządzenie nr 68 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 3 października 2011r

w sprawie nadania statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta MP z 2014 r poz

209

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 23 marca 1999 r K 298 OTK 1999 nr 3 poz 38

Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r II OSK 11616 Legalis nr 1485562

Wyrok NSA z dnia 28 marca 2017 r II OSK 2812 LEX nr 2277708

Postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2014 r II OSK 1635 LEX nr 1481892

Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2015 r II OSK 29915 LEX nr 1780608

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lipca 2016 r VII SAWa 69216 LEX nr

2113959

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r VII SAWa 25116 LEX

nr 2357373

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r VII SAWa 2951 LEX nr

2361045

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2017 r VII SAWa 285416 Legalis

nr 1602972

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r VII SaWa 58517 LEX

nr 2358740

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 maja 2017 r VII SAWa 52617 LEX

nr 2334149

Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r VII SAWa 24014

LEX nr 1583099

Tomasz Dąbrowski

42

Literatura

Augustynowicz A Budziszewska-Makulska A Ustawa o prawach pacjenta

i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2010

Bagińska E Komentarz do art 50 (w) Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika

Praw Pacjenta Komentarz red M Nesterowicz Warszawa 2009

Drozdowska U Śliwka M Analiza statusu prawnego Rzecznika Praw Pacjenta ndash

zagadnienia wybrane bdquoZeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowychrdquo 2015 nr

3

Jacek A Zadania Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie ochrony praw pacjentoacutew

(w) Prawa ochrona zdrowia pacjenta red J Pacian Warszawa 2017

Karkowska D Prawa pacjenta Warszawa 2009

Karkowska D Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komen-

tarz Warszawa 2016

Paszkowska M Rzecznik Praw Pacjenta w systemie ochrony prawnej bdquoPrzegląd

Prawa Publicznegordquo 2010 nr 7-8

Safian D Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i proponowanych meto-

dach leczenia bdquoAntidotumrdquo 1993 nr 1

Sieradzka A Rola Rzecznika Praw Pacjenta w kształtowaniu bezpieczeństwa

systemowego z perspektywy pacjenta (w) Zdrowie i medycyna ndash wyzwania

przyszłości red M Pasowicz Krakoacutew 2013

Szcześniak P Kozyra J Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw

Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego na tle prawonoporoacutewnowczym Propozycje

zmian (w) Instytucje ochrony praw człowieka red B Szmulik A Pogłoacutedek

B Przywora Warszawa 2015

Śliwka M Rzecznik Praw Pacjenta w obcych systemach prawnych oraz w prawie

polskim bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2009 tom XXI

Wengler L Praktyki naruszający zbiorowe prawa pacjenta-wprowadzenie do

problematyki bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2012 tom XXVIII

Zielińska E Ekspertyza na temat poselskiego projektu ustawy o ochronie indywi-

dualnych i zbiorowych praw pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (w) Zmiany

w systemie ochrony zdrowia Biuro Analiz Sejmowych 2008 nr 2

Zieliński P Ochrona zbiorowych praw pacjentoacutew bdquoStudia z Zakresu Prawa

Administracji i Zarządzaniardquo 2013 tom 4

43

dr hab Helena Kisilowska101

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

Cultural Heritage Law in Poland

Streszczenie

Prawo dziedzictwa kulturowego powinno jasno określać przedmiot

ochrony zasady cele i metody a także uprawnienia i obowiązki zaroacutewno użyt-

kownikoacutew zabytkoacutew jak i organoacutew administracji publicznej W Polsce ochrona

dziedzictwa kulturowego należy do zadań publicznych i stanowi domenę prawa

administracyjnego określającego kompetencje organoacutew władzy publicznej

państwowej rządowej i samorządowej ktoacutere są realizowane w interesie

ochrony dobra publicznego Uwzględniając że zabytek ma większe szanse prze-

trwania jeśli jest właściwie użytkowany bardzo ważnym problemem staje się

prawne zapewnienie właścicielom zabytkoacutew odpowiednich ulg i preferencji

rekompensujących niezbędne koszty utrzymania i konserwacji Obecne usta-

wodawstwo zdecydowanie więcej nakłada obowiązkoacutew często trudnych do

zrealizowania przez właścicieli bez pomocy z zewnątrz Ochrona zabytkoacutew

w większym stopniu powinna być sprawą publiczną Dlatego tak istotna jest

kwestia świadomości obywateli oraz zwiększenie uprawnień samorządoacutew

lokalnych aby można było zachować dla przyszłych pokoleń to bez czego

niemożliwy jest trwały i zroacutewnoważony rozwoacutej- świadectwo przeszłości i toż-

samości społecznej

Słowa kluczowe

dziedzictwo kulturowe zabytek prawo administracyjne

Summary

Cultural heritage law should clearly define the object of protection prin-

ciples objectives and methods as well as the powers and duties both of those who

are users of monuments and of public administration In Poland the protection of

cultural heritage the public task it is the administrative law that defines the

101 Prof nadzw Kierownik Katedry Prawa Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych

Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

44

powers of public authorities that is of national and local governments that are

implemented in the interest of protecting public good Given that historical mon-

uments have a better chance of being preserved if they are properly used a very

important legal issue is to provide appropriate relief and incentives to their own-

ers to compensate for the necessary maintenance cost Current legislation impos-

es duties that are often difficult to fulfill by the owners of historical monuments

without external help The protection of monuments should to a greater extent be

a public concern Therefore it is crucial to increase public awareness of citizens

and to expand the powers of local self-governments so that it will be possible to

preserve cultural heritage for future generations Without that there can be no

lasting and sustainable development

Keywords

cultural heritage monuments administrative law

1 Ochrona zabytkoacutew i opieka nad zabytkami

Wyodrębnienie materialnego prawa administracyjnego w zakresie

ochrony dziedzictwa kulturowego nie jest w polskim prawie rzeczą prostą

Wynika to z jednej strony z rozproszonego ustawodawstwa a z drugiej strony

z faktu ze ustawy dotyczące tej materii zawierają nie tylko przepisy prawa ma-

terialnego ale roacutewnież przepisy proceduralne karne i ustrojowe

Rozległość obszaroacutew regulacji administracyjnoprawnej ciągle zmienia-

jący się stan prawny wielkość aktoacutew wykonawczych to tylko niektoacutere czynniki

utrudniające precyzyjne wyodrębnienie interesujących nas norm Trzeba

pamiętać że jak podkreśla Z Leoński o charakterze norm Prawa materialnego

nie decyduje ich miejsce zamieszczenia ale ich treść102 Ochrona prawna doacutebr

kultury może być wyrażona przez ustawodawcę bezpośrednio w aktach praw-

nych poświęconych temu zagadnieniu albo też w innych przepisach wiążących

się z tą ochroną a dotyczących regulacji np nauki kultury przyrody zagospo-

darowania przestrzennego budownictwa podatkoacutew i wielu innych dziedzin

życia Podstawowym aktem prawnym w zakresie ochrony zabytkoacutew jest

w Polsce ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytkoacutew i opiece nad za-

bytkami103 Ustawa określa przedmiot zakres i formy ochrony zabytkoacutew oraz

opieki nad nimi zasady tworzenia krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami oraz finansowania prac konserwatorskich restaurator-

skich i roboacutet budowlanych przy zabytkach a także organizację organoacutew ochro-

ny zabytkoacutew Należy zaznaczyć że pojęcie zabytkoacutew i doacutebr kultury apolityczne

102 Z Leoński Materialne prawo administracyjne wyd 4 Warszawa 2001 s 4 103 Tj Dz U z 2014 r poz 1446 ze zm

Helena Kisilowska

45

i aideologiczne obejmuje wszystkie dobra wytworzone ludzkim talentem mają-

ce obiektywną wartość historyczna i artystyczną Węższe pojęcie dziedzictwa

kultury zawiera elementy wartościujące i jest sprawą wyboru W tym ujęciu

dziedzictwem kultury jest nie to wszystko co pozostawiły nam poprzednie

pokolenia ale tylko to co z tego chcemy pozostawić i otoczyć szczegoacutelną opie-

ką104 Należy zaznaczyć że w prawie międzynarodowym i angielskojęzycznej

doktrynie prawa powszechnie używa się określenia prawo dziedzictwa kultu-

rowego (cultural heritage law) a nie prawo ochrony zabytkoacutew jak określa to

nasza ustawa105

Ochrona dziedzictwa kulturowego wymaga właściwych instrumentoacutew

prawnych Ustawy powinny jasno określać przedmiot ochrony zasady cele

i metody a także uprawnienia i obowiązki zaroacutewno właścicieli posiadaczy

użytkownikoacutew i opiekunoacutew zabytkoacutew jak i organoacutew administracji publicznej

Ochrona zabytkoacutew należy do zadań publicznych i stanowi domenę prawa ad-

ministracyjnego określającego kompetencje organoacutew władzy publicznej pań-

stwowej rządowej i samorządowej ktoacutere są realizowane w interesie ochrony

dobra publicznego Uwzględniając że zabytek zwłaszcza nieruchomy ma więk-

sze szanse przetrwania jeśli jest właściwie użytkowany bardzo ważnym pro-

blemem staje się prawne zapewnienie właścicielom zabytkoacutew odpowiednich

ulg i preferencji rekompensujących niezbędne koszty utrzymania i konserwacji

Obecne ustawodawstwo zdecydowanie więcej nakłada obowiązkoacutew często

trudnych do zrealizowania przez właścicieli bez pomocy z zewnątrz Ochrona

zabytkoacutew w większym stopniu powinna być sprawą publiczną Dlatego tak

istotna jest kwestia świadomości obywateli oraz zwiększenie uprawnień samo-

rządoacutew lokalnych aby można było zachować dla przyszłych pokoleń - świadec-

two przeszłości i tożsamości społecznej Obecnie podstawowy ciężar ochrony

zabytkoacutew spoczywa na strukturach administracji rządowej W warunkach

generalnie złej sytuacji ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce istniejąca

struktura wymaga zmian w kierunku wzmocnienia roli jednostek samorządoacutew

terytorialnych i stworzenia spoacutejnego modelu wspoacutełdziałania administracji rzą-

dowej i samorządowej106

104 Z Kobyliński Czym jest komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo kulturowe Mazowsze Studia Regionalne nr 7 Warszawa 2011 s 22 105 Przykładowo można tu wymienić J Blake International Cultural Hertiage Law Oksford University Press 2015 a także J AR Nafziger TB Stoel Cultural Heritage Law 2012 106 H Kisilowska M Kisilowski Struktury administracji publicznej chroniące dziedzictwo kulturowe w Polsce (w) Struktury administracji publicznej Metody ogniwa więzi red naukowa A Mezglewski Rzeszoacutew 2016 s 355

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

46

Zgodnie z preambułą do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

z 2 kwietnia 1997 r107 wszyscy obywatele Rzeczypospolitej są zobowiązani

bdquodo przekazywania przyszłym pokoleniom wszystkiego co cenne z ponad tysiąc-

letniego dorobkurdquo Zabytki są dobrem publicznym a ich ochrona staje się obo-

wiązkiem państwa i obywateli Nie zmienia to faktu że specyfika zdecydowanej

większości obiektoacutew zabytkowych stwarza konieczność znalezienia prawnego

kompromisu pomiędzy zachowaniem nienaruszonego dziedzictwa kulturowe-

go jako określonej wartości społecznej i narodowej a koniecznością dostoso-

wania konkretnego zabytku do wymogoacutew wspoacutełczesnego życia108 Jak podkre-

śla T Sienkiewicz aksjologiczną podstawę systemu ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami stanowi konieczność umacniania tożsamości narodowej z uwa-

gi na dobro wspoacutelne109

Konstytucja RP w art 5 jako generalną wytyczną działania organoacutew

państwa i obywateli przyjmuje iż bdquoRzeczypospolita strzeże dziedzictwa narodo-

wegordquo a art 6 Konstytucji określa obowiązki państwa w zakresie tworzenia

warunkoacutew upowszechniania i roacutewnego dostępu do doacutebr kultury będącej źroacute-

dłem tożsamości narodu polskiego jego trwania i rozwoju110

Zgodnie z ustawą ochrona zabytkoacutew polega w szczegoacutelności na podejmo-

waniu przez organy administracji publicznej działań mających na celu

zapewnienie warunkoacutew prawnych organizacyjnych i finansowych umożli-

wiających trwałe zachowanie zabytkoacutew oraz ich zagospodarowanie

i utrzymanie

zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości

zabytkoacutew

udaremnianie niszczenia i niewłaściwego korzystania z zabytkoacutew

przeciwdziałanie kradzieży zaginięciu lub nielegalnemu wywozowi zabyt-

koacutew za granicę

kontrolę stanu zachowania i przeznaczenia zabytkoacutew

uwzględnianie zadań ochronnych w planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym oraz przy kształtowaniu środowiska

107 Dz U 1997 Nr 78 poz 483 ze zm 108 K Gutowska (red) Dziedzictwo kulturowe ndash konteksty odpowiedzialności Warszawa 2003 s 219-226 109 T Sienkiewicz Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami w Aksjologia prawa administracyjnego TII red naukowa J Zimmermann Warszawa 2017 s 736 110 H Kisilowska (red) Nieruchomości ndash zagadnienia prawne wyd 2 Warszawa 2004 s 472-510

Helena Kisilowska

47

W języku potocznym zabytek to świadectwo przeszłości i działalności

ludzkiej identyfikujące społeczeństwo historyczne i kulturalne111 Zgodnie

z aktualnie obowiązującą ustawą zabytkiem jest nieruchomość lub rzecz

ruchoma jej część lub zespoły będące dziełem człowieka lub związane z jego

działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki albo zdarzenia ktoacuterych

zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość hi-

storyczną artystyczną lub naukową112 Ustawa zawiera przykładowe wylicze-

nie przedmiotoacutew mogących stanowić przedmiot ochrony I tak ochronie i opie-

ce podlegają bez względu na stan zachowania

1) zabytki nieruchome będące w szczegoacutelności

krajobrazami kulturowymi

układami urbanistycznymi ruralistycznymi i zespołami budowlanymi

dziełami architektury i budownictwa

dziełami budownictwa obronnego

obiektami techniki a zwłaszcza kopalniami hutami elektrowniami

i innymi zakładami przemysłowymi

cmentarzami

parkami ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni

miejscami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działalność

wybitnych osobistości lub instytucji

2) zabytki ruchome będące w szczegoacutelności

dziełami sztuk plastycznych rzemiosła artystycznego i sztuki użytko-

wej

kolekcjami stanowiącymi zbiory przedmiotoacutew zgromadzonych

i uporządkowanych według koncepcji osoacuteb ktoacutere tworzyły te kolekcje

numizmatami oraz pamiątkami historycznymi a zwłaszcza militariami

sztandarami pieczęciami odznakami medalami i orderami

wytworami techniki a zwłaszcza urządzeniami środkami transportu

oraz maszynami i narzędziami świadczącymi o kulturze materialnej

charakterystycznymi dla dawnych i nowych form gospodarki doku-

mentującymi poziom nauki i rozwoju cywilizacyjnego

materiałami bibliotecznymi113

instrumentami muzycznymi

111 JP Pruszyński Dziedzictwo kultury Polski Jego straty i ochrona prawna Krakoacutew 2001 s 74 112 Art 3 p1 113 Materiały biblioteczne o ktoacuterych mowa w art 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r o bibliotekach

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

48

wytworami sztuki ludowej i rękodzieła oraz innymi obiektami etnogra-

ficznymi

przedmiotami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działal-

ność wybitnych osobistości lub instytucji

3) zabytki archeologiczne będące w szczegoacutelności

pozostałościami terenowymi pradziejowego i historycznego osadnic-

twa

cmentarzyskami

kurhanami

reliktami działalności gospodarczej religijnej i artystycznej

Ochronie mogą podlegać nazwy geograficzne historyczne lub tradycyj-

ne nazwy obiektu budowlanego placu ulicy lub jednostki osadniczej Szczegoacutel-

nym rodzajem zabytku są nieruchomości choć należy podkreślić że ustawa

o ochronie zabytkoacutew przyjmuje większość regulacji wspoacutelnych dla wszystkich

rodzajoacutew zabytkoacutew

Ochronie i opiece podlegają nie tylko pojedyncze zabytki nieruchome

ale także historyczne układy urbanistyczne lub ruralistyczne historyczne

zespoły budowlane krajobrazy kulturowe i otoczenie obiektoacutew zabytko-

wych114

Formami ochrony zabytkoacutew są wpis do rejestru zabytkoacutew wpis na

Listę Skarboacutew Dziedzictwa uznanie za pomnik historii utworzenie parku kul-

turowego ustalenie ochrony w miejscowym planie zagospodarowania prze-

strzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

decyzji o warunkach zabudowy decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji

drogowej decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu

na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego

Ustawa jako podstawowa forma ochrony zabytkoacutew przyjęła ich reje-

strację i poddanie nadzorowi wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew Rejestr

dla zabytkoacutew znajdujących się na terenie wojewoacutedztwa prowadzi wojewoacutedzki

konserwator zabytkoacutew Rejestr jest prowadzony w formie trzech odrębnych

ksiąg dla zabytkoacutew nieruchomych ruchomych archeologicznych Do rejestru

wpisuje się zabytek nieruchomy na podstawie decyzji wydanej przez woje-

woacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew z urzędu bądź na wniosek właściciela za-

bytku nieruchomego lub użytkownika wieczystego gruntu na ktoacuterym znajduje

się zabytek nieruchomy Zabytek ruchomy wpisuje się do rejestru na podstawie

decyzji wydanej przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew na wniosek

114 E Bończak-Kucharczyk Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz Warszawa 2017 s 102 i n

Helena Kisilowska

49

właściciela tego zabytku Wpisanie zabytku nieruchomego do rejestru ujawnia

się w księdze wieczystej danej nieruchomości oraz wpisuje do katastru nieru-

chomości Na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew informację

o wpisie zabytku nieruchomego do rejestru ogłasza się w wojewoacutedzkim dzien-

niku urzędowym Starostowie w uzgodnieniu z wojewoacutedzkim konserwatorem

zabytkoacutew mogą umieszczać na zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru

znak informujący o tym iż zabytek ten podlega ochronie Rejestr zabytkoacutew sta-

nowi ochronę prawną zabytkoacutew Obok rejestru podstawę działań ochronnych

administracji publicznej stanowią ewidencje zabytkoacutew stanowiące źroacutedło115

wiedzy na temat zasobu zabytkowego i jego stanu Ważnym źroacutedłem informacji

o zabytkach jest gminna ewidencja zabytkoacutew116

Ustawa wprowadziła pojęcie Skarboacutew Dziedzictwa jako formę szcze-

goacutelnej ochrony Na Listę Skarboacutew Dziedzictwa wpisuje się na podstawie decyzji

wydanej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego z urzędu albo na wniosek właściciela zabytku zabytek ruchomy

o szczegoacutelnej wartości dla dziedzictwa kulturowego Listę prowadzi minister

właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Prezydent Rze-

czypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw kultury

i ochrony dziedzictwa narodowego w drodze rozporządzenia może uznać za

pomnik historii zabytek nieruchomy wpisany do rejestru lub park kulturowy

o szczegoacutelnej wartości dla kultury określając jego granice Uznanie za pomnik

historii może być podstawą do wystąpienia o wpis na Listę Światowego Dzie-

dzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości co powoduje objęcie pomnika

ochroną na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa

kulturalnego i naturalnego przyjętej w Paryżu dnia 16 listopada 1972 r117 Z tą

formą prawną ochrony zabytkoacutew związane są obowiązki organoacutew państwa

wynikające ze zobowiązań międzynarodowych118

Rada gminy po zasięgnięciu opinii wojewoacutedzkiego konserwatora za-

bytkoacutew na podstawie uchwały może utworzyć park kulturowy w celu ochrony

krajobrazu kulturowego oraz zachowania wyroacuteżniających się krajobrazowo

terenoacutew z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tra-

115 K Zalasińska K Zeidler Wykład prawa ochrony zabytkoacutew Gdańsk 2015 Dost Siplexpl 116 Por Wyrok WSA w Olsztynie z 19 września 2017 r II SAOl 51617 Legalis nr 1673462 117 Dz U z 1976 r Nr 32 poz 190 i 191 118 P Dobosz Nieruchomość zabytkowa jako przedmiot regulacji prawnej(w) Przestrzeń i nieruchomości jako przedmiot prawa administracyjnego Publiczne prawo rzeczowe red I Niżnik-Dobosz Warszawa 2012 s 561

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

50

dycji budowlanej i osadniczej119 Na terenie parku kulturowego lub jego części

mogą być ustanowione zakazy i ograniczenia dotyczące prowadzenia roboacutet

budowlanych oraz działalności przemysłowej rolniczej hodowlanej handlowej

lub usługowej zmiany sposobu korzystania z zabytkoacutew nieruchomych umiesz-

czania tablic napisoacutew ogłoszeń reklamowych i innych znakoacutew niezwiązanych

z ochroną parku kulturowego z wyjątkiem znakoacutew drogowych i znakoacutew zwią-

zanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa publicznego składowania lub

magazynowania odpadoacutew

Ochronę zabytkoacutew i opiekę nad zabytkami uwzględnia się przy sporzą-

dzaniu i aktualizacji miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego

zgodnie z ustawą z 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym120 koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju strategii

rozwoju wojewoacutedztw planoacutew zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedztw

planu zagospodarowania przestrzennego morskich woacuted wewnętrznych morza

terytorialnego stref ekonomicznych analiz i studioacutew z zakresu zagospodaro-

wania przestrzennego powiatu strategii rozwoju gmin studioacutew uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planoacutew

zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o ustaleniu lokalizacji inwesty-

cji celu publicznego decyzji o warunkach zabudowy decyzji o zezwoleniu na

realizację inwestycji drogowej decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub

decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku

publicznego121

2 Organy ochrony zabytkoacutew

Omoacutewienie materialnego prawa administracyjnego w zakresie ochrony

zabytkoacutew i opieki nad zabytkami nie jest możliwe bez przedstawienia struktury

organoacutew ochrony zabytkoacutew i ich kompetencji Organami ochrony zabytkoacutew są

minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

w imieniu ktoacuterego zadania i kompetencje w tym zakresie wykonuje Generalny

Konserwator Zabytkoacutew oraz wojewoda w imieniu ktoacuterego zadania i kompe-

tencje wykonuje Wojewoacutedzki Konserwator Zabytkoacutew Generalny Konserwator

Zabytkoacutew jest sekretarzem lub podsekretarzem stanu w Urzędzie Ministra wła-

ściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Do zadań wyko-

nywanych przez Generalnego Konserwatora Zabytkoacutew należy w szczegoacutelności

119 Por Postanowienie WSA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2017 r IV SAWr 60815 Legalis nr 1666914 120 Tj Dz U z 2017 r poz 1073 ze zm 121 H Kisilowska D Sypniewski Prawo budowlane Warszawa 2012 s 67

Helena Kisilowska

51

opracowywanie krajowego programu ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami oraz z koncepcji polityki przestrzennego zagospoda-

rowania kraju

podejmowanie działań związanych z wspieraniem rozwoju regionalnego

i realizacją kontraktoacutew wojewoacutedzkich w sprawach opieki nad zabytkami

prowadzenie krajowej ewidencji zabytkoacutew i krajowego wykazu zabytkoacutew

skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem

wydawanie decyzji postanowień i zaświadczeń w sprawach określonych

w ustawie oraz w przepisach odrębnych

organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie przestrzegania oraz sto-

sowania przepisoacutew dotyczących ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami

sprawowanie nadzoru nad działalnością wojewoacutedzkich konserwatoroacutew

zabytkoacutew

koordynowanie działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew zabytkoacutew

kontrolowanie działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew zabytkoacutew

promowanie badań naukowych w zakresie konserwacji zabytkoacutew

organizowanie szkoleń dla służb konserwatorskich

organizowanie konkursoacutew promujących opiekę nad zabytkami w tym

przyznawanie wyroacuteżnień nagroacuted pieniężnych lub rzeczowych

opiniowanie wnioskoacutew o nadanie odznaki bdquoZa opiekę nad zabytkamirdquo

wspoacutełpraca z organami administracji publicznej w sprawach ochrony

zabytkoacutew

organizowanie szkoleń w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytka-

mi

podejmowanie działań dotyczących troski o zabytki związane z historią

Polski pozostające poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

W ramach koordynowania działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew za-

bytkoacutew Generalny Konserwator Zabytkoacutew może ustalać ogoacutelne kierunki ich

działania wydawać instrukcje i wytyczne określające sposoacuteb ich postępowania

oraz żądać od nich sprawozdań z działalności

Wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew wchodzi w skład zespolonej admini-

stracji wojewoacutedzkiej i kieruje wojewoacutedzkim urzędem ochrony zabytkoacutew Wo-

jewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew powołuje wojewoda na wniosek General-

nego Konserwatora Zabytkoacutew wskazujący kandydata na to stanowisko Woje-

woacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew odwołuje wojewoda na wniosek General-

nego Konserwatora Zabytkoacutew albo za jego zgodą Zastępcę wojewoacutedzkiego kon-

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

52

serwatora zabytkoacutew powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewoacutedzkie-

go konserwatora zabytkoacutew

Do zadań wykonywanych przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew

należy w szczegoacutelności

realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami

sporządzanie w ramach przyznanych środkoacutew budżetowych planoacutew finan-

sowania ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami

prowadzenie rejestru i wojewoacutedzkiej ewidencji zabytkoacutew oraz gromadzenie

dokumentacji w tym zakresie

wydawanie zgodnie z właściwością decyzji postanowień i zaświadczeń

w sprawach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych

sprawowanie nadzoru nad prawidłowością prowadzonych badań konserwa-

torskich architektonicznych prac konserwatorskich restauratorskich roboacutet

budowlanych i innych działań przy zabytkach oraz badań archeologicznych

organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami

opracowywanie wojewoacutedzkich planoacutew ochrony zabytkoacutew na wypadek kon-

fliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz koordynacja działań przy reali-

zacji tych planoacutew

upowszechnianie wiedzy o zabytkach

wspoacutełpraca w sprawach ochrony zabytkoacutew z innymi organami administracji

publicznej i podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego

Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na

wniosek Generalnego Konserwatora Zabytkoacutew może powierzyć prowadzenie

niektoacuterych spraw z zakresu swojej właściwości z wyjątkiem wydawania decy-

zji administracyjnych kierownikom instytucji kultury wyspecjalizowanych

w opiece nad zabytkami

Wojewoda na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew może po-

wierzyć w drodze porozumienia prowadzenie niektoacuterych spraw z zakresu

swojej właściwości w tym wydawanie decyzji administracyjnych gminom

powiatom związkom gmin związkom powiatoacutew związkom powiatowo-

gminnym albo związkom metropolitalnym położonym na terenie wojewoacutedz-

twa

Do prowadzenia spraw powierzonych gmina powiat związek gmin zwią-

zek powiatoacutew związek powiatowo-gminny albo związek metropolitalny usta-

nawia wyodrębnione stanowisko odpowiednio gminnego (miejskiego) konser-

watora zabytkoacutew powiatowego konserwatora zabytkoacutew powiatowo-gminnego

Helena Kisilowska

53

konserwatora zabytkoacutew albo metropolitalnego konserwatora zabytkoacutew o od-

powiednich kompetencjach

Wojewoda na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew może po-

wierzyć w drodze porozumienia prowadzenie niektoacuterych spraw z zakresu

swojej właściwości w tym wydawanie decyzji administracyjnych kierownikom

instytucji kultury wyspecjalizowanych w opiece nad zabytkami

Przy Ministrze działa Rada Ochrony Zabytkoacutew jako organ opiniodawczo-

doradczy w sprawach realizacji polityki w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami

Członkoacutew Rady Ochrony Zabytkoacutew w liczbie od 10 do 20 powołuje na

okres 5 lat minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodo-

wego spośroacuted osoacuteb posiadających wybitne osiągnięcia i zasługi w ochronie za-

bytkoacutew lub w opiece nad zabytkami

Do zadań Rady Ochrony Zabytkoacutew należy wydawanie opinii w sprawach

dotyczących w szczegoacutelności

założeń do projektu krajowego programu ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami i projektu tego programu

oceny realizacji zadań wynikających z koncepcji polityki przestrzennego

zagospodarowania kraju w odniesieniu do zabytkoacutew

ochrony pomnikoacutew historii

projektoacutew aktoacutew prawnych dotyczących ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

Przy Generalnym Konserwatorze Zabytkoacutew działa Głoacutewna Komisja Kon-

serwatorska jako organ opiniodawczy do spraw działań konserwatorskich po-

dejmowanych przy zabytkach

Głoacutewna Komisja Konserwatorska wydaje w szczegoacutelności opinie w spra-

wach

stosowania metod technologii i materiałoacutew niezbędnych dla ratowania za-

bytkoacutew

prawidłowości i zasadności planowanych oraz przeprowadzonych prac kon-

serwatorskich restauratorskich i roboacutet budowlanych przy zabytkach oraz

badań archeologicznych

sposobu i zasad postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń dla po-

szczegoacutelnych zabytkoacutew

Członkoacutew Głoacutewnej Komisji Konserwatorskiej w liczbie od 10 do 15 powołu-

je na okres 5 lat spośroacuted specjalistoacutew w określonych dziedzinach ochrony za-

bytkoacutew i opieki nad zabytkami i odwołuje Generalny Konserwator Zabytkoacutew

Przy wojewoacutedzkim konserwatorze zabytkoacutew działa Wojewoacutedzka Rada

Ochrony Zabytkoacutew jako organ opiniodawczy powoływany w składzie od 5 do

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

54

10 członkoacutew przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew na okres 5 lat spo-

śroacuted specjalistoacutew w określonych dziedzinach ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

Ustawa przewiduje też możliwość ustanowienia przez starostę na wniosek

wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew społecznych opiekunoacutew zabytkoacutew

Społeczni opiekunowie zabytkoacutew podejmują działania związane z zachowa-

niem wartości zabytkoacutew i utrzymaniem ich w jak najlepszym stanie oraz upo-

wszechniają wiedzę o zabytkach Społeczny opiekun zabytkoacutew wspoacutełdziała

z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew i starostą w sprawach ochrony za-

bytkoacutew i opieki nad tymi zabytkami Społecznym opiekunem zabytkoacutew może

być osoba ktoacutera posiada pełną zdolność do czynności prawnych nie była kara-

na za przestępstwa popełnione umyślnie oraz posiada wiedzę w zakresie

ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami Zadania społecznego opiekuna za-

bytkoacutew może wykonywać roacutewnież osoba prawna lub inna jednostka organiza-

cyjna nie posiadająca osobowości prawnej np spoacutełka jawna czy partnerska

3 Korzystanie z nieruchomości zabytkowych

Celem administracyjnego prawa materialnego jest przede wszystkim wy-

znaczenie statusu jednostki Sądownictwo administracyjne wskazuje wyraźnie

na konieczność zgodności decyzji z prawem materialnym122 Dlatego tak istot-

nym staje się określenie ustawowe granic praw i obowiązkoacutew osoacuteb fizycznych

i osoacuteb prawnych korzystających z zabytkoacutew zwłaszcza nieruchomości zabyt-

kowych i posiadających w stosunku do nich roacuteżny zakres praw rzeczowych

i obligacyjnych

Właściciel lub posiadacz nieruchomości zabytkowej jest obowiązany za-

bezpieczać i utrzymywać zabytek oraz jego otoczenie w jak najlepszym stanie

korzystać z zabytku w sposoacuteb zapewniający trwałe zachowanie jego wartości

oraz prowadzić niezbędne prace konserwatorskie restauratorskie i roboty

budowlane przy zabytku Są to obciążenia często bardzo duże roacutewnież finan-

sowe

Prawidłowe użytkowanie zabytku stwarza możliwość zachowania zabyt-

ku i utrzymanie go w należytym stanie Wymaga jednak często adaptacji obiek-

tu do potrzeb użytkownika Na właścicielu lub użytkowniku nieruchomości

zabytkowej ciąży obowiązek uzyskania pozwolenia wojewoacutedzkiego konserwa-

tora zabytkoacutew na dokonanie takich czynności jak prace konserwatorskie robo-

ty budowlane badania archeologiczne przemieszczanie zabytku nieruchome-

122 Por Wyrok NSA z 21 czerwca 2007 r II OSK 92006 Legalis nr 115250 a także wyrok WSA w Krakowie z 14 marca 2016 r II SAKr 59315 Legalis nr 1376007

Helena Kisilowska

55

go zmianę przeznaczenia lub sposobu korzystania z zabytku umieszczania na

nim urządzeń technicznych reklam tablic lub napisoacutew

Użytkownikowi zabytkoacutew nieruchomych przysługują niestety propor-

cjonalnie znacznie mniejsze w stosunku do obowiązkoacutew ndash uprawnienia Doty-

czą one przede wszystkim zwolnień od podatku od nieruchomości obniżenia

opłaty z tytułu użytkowania wieczystego a także możliwości ubiegania się

o dotację celową z budżetu państwa na dofinansowanie prac konserwatorskich

restauratorskich i roboacutet budowlanych

Oczywiście są nieruchomości zabytkowe wykorzystywane na cele

komercyjne takie jak hotele rezydencje ambasady ale wiele obiektoacutew należy

do prywatnych właścicieli ktoacuterych możliwości finansowe nie pozwalają na

należytą konserwację i remonty Należą do nich nie tylko indywidualni właści-

ciele domoacutew ale i wspoacutelnoty mieszkaniowe szkoły czy organizacje pozarządo-

we

Zagospodarowanie na cele użytkowe zabytku nieruchomego wpisanego do

rejestru wymaga posiadania przez jego właściciela lub posiadacza

dokumentacji konserwatorskiej określającej stan zachowania zabytku nie-

ruchomego i możliwości jego adaptacji z uwzględnieniem historycznej

funkcji i wartości tego zabytku

uzgodnionego z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew programu prac

konserwatorskich przy zabytku nieruchomym określającego zakres i spo-

soacuteb ich prowadzenia oraz wskazującego niezbędne do zastosowania mate-

riały i technologie

uzgodnionego z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew programu zago-

spodarowania zabytku nieruchomego wraz z otoczeniem oraz dalszego ko-

rzystania z tego zabytku z uwzględnieniem wyeksponowania jego wartości

W celu spełnienia tych wymagań wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew jest

obowiązany nieodpłatnie udostępnić do wglądu właścicielowi lub posiadaczo-

wi zabytku nieruchomego posiadaną przez siebie dokumentację tego zabytku

oraz umożliwić dokonywanie niezbędnych odpisoacutew z tej dokumentacji

W umowie sprzedaży zamiany darowizny lub dzierżawy zabytku nieru-

chomego wpisanego do rejestru stanowiącego własność Skarbu Państwa lub

jednostki samorządu terytorialnego przy określaniu sposobu korzystania

z tego zabytku należy nałożyć jeżeli stan zachowania zabytku tego wymaga na

nabywcę lub dzierżawcę obowiązek przeprowadzenia w określonym terminie

niezbędnych prac konserwatorskich przy tym zabytku

Niezależnie od obowiązkoacutew wynikających z opieki nad zabytkami właści-

ciel lub posiadacz zabytku wpisanego do rejestru lub zabytku znajdującego się

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

56

w wojewoacutedzkiej ewidencji zabytkoacutew zawiadamia wojewoacutedzkiego konserwato-

ra zabytkoacutew o

uszkodzeniu zniszczeniu zaginięciu lub kradzieży zabytku niezwłocznie po

powzięciu wiadomości o wystąpieniu zdarzenia

zagrożeniu dla zabytku niezwłocznie po powzięciu wiadomości o wystąpie-

niu zagrożenia

zmianie miejsca przechowania zabytku ruchomego w terminie miesiąca od

dnia nastąpienia tej zmiany

zmianach dotyczących stanu prawnego zabytku nie poacuteźniej niż w terminie

miesiąca od dnia ich wystąpienia lub powzięcia o nich wiadomości

Wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew w czasie uzgodnionym z właścicielem

lub posiadaczem przedmiotu będącego zabytkiem lub posiadającego cechy za-

bytku może prowadzić badania tego przedmiotu w miejscu w ktoacuterym przed-

miot ten się znajduje Za szkody wyrządzone w związku z badaniami przysłu-

guje odszkodowanie na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym

Pozwolenia wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew wymaga

prowadzenie prac konserwatorskich restauratorskich lub roboacutet budowla-

nych przy zabytku wpisanym do rejestru

wykonywanie roboacutet budowlanych w otoczeniu zabytku

prowadzenie badań konserwatorskich zabytku wpisanego do rejestru

prowadzenie badań architektonicznych zabytku wpisanego do rejestru

prowadzenie badań archeologicznych

przemieszczanie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru

trwałe przeniesienie zabytku ruchomego wpisanego do rejestru z narusze-

niem ustalonego tradycją wystroju wnętrza w ktoacuterym zabytek ten się znaj-

duje

dokonywanie podziału zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru

zmiana przeznaczenia zabytku wpisanego do rejestru lub sposobu korzysta-

nia z tego zabytku

umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru urządzeń technicznych

tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych i napisoacutew

podejmowanie innych działań ktoacutere mogłyby prowadzić do naruszenia sub-

stancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru w tym usuwanie

drzew lub krzewoacutew z nieruchomości z wyjątkiem przypadkoacutew prowadzenia

akcji ratowniczej przez jednostki ochrony przeciwpożarowej lub inne wła-

ściwe służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie na-

głego zagrożenia życia lub zdrowia

Helena Kisilowska

57

poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytkoacutew ruchomych w tym

zabytkoacutew archeologicznych przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elek-

tronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania

Przy zabytku wpisanym na Listę Skarboacutew Dziedzictwa można prowadzić

prace konserwatorskie

prace restauratorskie

badania konserwatorskie

wyłącznie na podstawie pozwolenia wydanego przez ministra właściwego do

spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem

o pozwolenie na prowadzenie prac konserwatorskich prac restauratorskich

lub badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym na Listę Skarboacutew Dzie-

dzictwa albo na prowadzenie prac konserwatorskich prac restauratorskich

badań konserwatorskich lub badań architektonicznych przy zabytku wpisanym

do rejestru albo badań archeologicznych jest obowiązana zapewnić kierowanie

tymi pracami oraz badaniami albo samodzielne ich wykonywanie przez osoby

spełniające odpowiednie wymagania

Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem

o pozwolenie na prowadzenie roboacutet budowlanych przy zabytku nieruchomym

wpisanym do rejestru jest obowiązana zapewnić kierowanie tymi robotami

oraz wykonywanie nadzoru inwestorskiego przez osoby spełniające odpo-

wiednie wymagania

Pracami konserwatorskimi pracami restauratorskimi lub badaniami

konserwatorskimi prowadzonymi przy zabytkach wpisanych do rejestru może

kierować osoba ktoacutera ukończyła studia drugiego stopnia lub jednolite studia

magisterskie w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki lub konserwacji

zabytkoacutew oraz ktoacutera po rozpoczęciu studioacutew drugiego stopnia lub po zaliczeniu

szoacutestego semestru jednolitych studioacutew magisterskich przez co najmniej

9 miesięcy brała udział w pracach konserwatorskich pracach restauratorskich

lub badaniach konserwatorskich prowadzonych przy zabytkach wpisanych do

rejestru lub inwentarza muzeum będącego instytucją kultury

W dziedzinach nieobjętych programem studioacutew wyższych pracami

konserwatorskimi pracami restauratorskimi lub badaniami konserwatorskimi

prowadzonymi przy zabytkach wpisanych do rejestru albo na Listę Skarboacutew

Dziedzictwa może kierować osoba ktoacutera posiada świadectwo ukończenia

szkoły średniej zawodowej oraz tytuł zawodowy albo wykształcenie średnie

lub średnie branżowe i dyplom potwierdzający posiadanie kwalifikacji zawo-

dowych w zawodach odpowiadających danej dziedzinie lub dyplom mistrza

w zawodzie odpowiadającym danej dziedzinie oraz ktoacutera przez co najmniej

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

58

4 lata brała udział w pracach konserwatorskich pracach restauratorskich lub

badaniach konserwatorskich prowadzonych przy zabytkach wpisanych do

rejestru na Listę Skarboacutew Dziedzictwa lub do inwentarza muzeum będącego

instytucją kultury

Robotami budowlanymi kieruje albo nadzoacuter inwestorski wykonuje

przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru osoba ktoacutera posiada

uprawnienia budowlane określone przepisami Prawa budowlanego oraz ktoacutera

przez co najmniej 18 miesięcy brała udział w robotach budowlanych prowa-

dzonych przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru lub inwentarza

muzeum będącego instytucją kultury

Ustawa z dnia 4 kwietnia 2004 roku o wyrobach budowlanych123

w aktualnym brzmieniu wprowadziła pojęcie regionalnego wyrobu budowla-

nego wytwarzanego tradycyjnie na określonym terenie przy użyciu tradycyj-

nych metod stwarzając możliwość wytwarzania i stosowania tego typu wyro-

boacutew roacutewnież w pracach konserwatorskich i restauratorskich124

Znacznie skromniejszy jest zakres praw właścicieli i posiadaczy zabyt-

koacutew125 Najczęściej w praktyce wykorzystywane są prawa związane z posiada-

niem nieruchomości zabytkowych Dotyczą one uprawnień związanych z naby-

ciem nieruchomości zabytkowej pomocy finansowej państwa dotacji na pra-

ce konserwatorskie restauratorskie i roboty budowlane a także zwolnienia

podatkowe z podatku od nieruchomości i podatku od spadkoacutew i darowizn

4 Programy ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami oraz

ochrona zabytkoacutew na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji

kryzysowych

Ważnym instrumentem ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami są

programy krajowe wojewoacutedzkie powiatowe i gminne Należy podkreślić że

programy na szczeblu wojewoacutedztwa powiatu i gminy sporządzane są i nadzo-

rowane przez władze samorządowe a nie administrację rządową

Krajowy program ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami uchwala na

okres 4 lat Rada Ministroacutew na wniosek ministra właściwego do spraw kultury

i ochrony dziedzictwa narodowego

123 Tj DzU z 2016 r poz 1570 ze zm 124 H Kisilowska J Smarż Ustawa o wyrobach budowlanych Komentarz Warszawa 2017 s 70 125 Szerzej na ten temat A Małkowska Wykorzystanie nieruchomości zabytkowych na cele mieszkaniowe (w) Prawo mieszkaniowe Regulacja i praktyka (red) H Kisilowska Warszawa 2015 s 207

Helena Kisilowska

59

W jednostkach samorządu terytorialnego zarządy wojewoacutedztwa zarzą-

dy powiatoacutew oraz woacutejtowie burmistrzowie i prezydenci miast sporządzają na

okres 4 lat odpowiednio wojewoacutedzkie powiatowe i gminne programy opieki

nad zabytkami Z realizacji programoacutew zarządy wojewoacutedztwa powiatu oraz

woacutejtowie burmistrzowie i prezydenci miast sporządzają co 2 lata sprawozda-

nia ktoacutere są przedstawione odpowiednio sejmikowi wojewoacutedztwa radzie po-

wiatu lub radzie gminy W programach określane są cele strategiczne oraz

ustalane problemy ktoacutere powinny być włączone do zadań wynikających z kon-

cepcji zagospodarowania przestrzennego W literaturze podkreślane jest ze

ogromne możliwości rzeczywistych działań ochronnych przy zabytkach mają

samorządy lokalne126 Cele programoacutew zostały sprecyzowane w rozdziale

8 ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami ktoacutery dotyczy nie tylko

programoacutew ale i ochrony zabytkoacutew na wypadek konfliktoacutew zbrojnych i sytu-

acji kryzysowych Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego opracowuje krajowy plan ochrony zabytkoacutew na wypadek konflik-

tu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz koordynuje realizacje zadań mających

na celu zabezpieczenie zabytkoacutew przed skutkami zagrożeń wynikających z sy-

tuacji kryzysowych

Podsumowanie

Materialne prawo administracyjne nawet najlepsze nie rozwiąże

wszystkich problemoacutew związanych z ochroną i opieką nad zabytkami w Polsce

Konieczne są tu zmiany w świadomości społecznej w tej materii Ustawodawca

organy samorządu terytorialnego i obywatele muszą sami zdecydować jak

poprzez właściwe regulacje prawne zreformować proces administrowania

dziedzictwem kulturowym w odpowiedzi na wyzwania wspoacutełczesności Wyma-

ga to spojrzenia na prawo poprzez funkcje jakie powinno ono spełniać aby

zaspokoić określone potrzeby społeczne Jest to wyraźnie widoczne szczegoacutelnie

w przypadku ochrony nieruchomości zabytkowych gdzie konieczny jest więk-

szy udział władz regionalnych i lokalnych oraz większe zrozumienie nieodwra-

calności strat spowodowanych zaniedbaniami ze strony władz publicznych

Choć w wielu przypadkach istnieje konieczność pierwszeństwa interesu

publicznego nad interesem partykularnym jednostki czy też wspoacutelnot lokal-

nych to często samorząd regionalny czy lokalny ma znacznie większe rozezna-

nie o warunkach lokalnych ktoacuterego to rozeznania nie mają organy administra-

126 Szerzej na ten temat J Sługocki Opieka nad zabytkiem nieruchomym Problemy administracyjnoprawne Warszawa 2014 s 165

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

60

cji rządowej127 Może to mieć szczegoacutelnie istotny wpływ na właściwe zagospo-

darowanie i wykorzystanie zabytkoacutew

Nie zwalnia to jednak ustawodawcy z konieczności tworzenia dobrego

prawa w skali Polski i Europy chroniącego dziedzictwo kulturowe dla przy-

szłych pokoleń w ramach trwałego i zroacutewnoważonego rozwoju Ogromnego

znaczenia nabiera konieczność prawnego zapewnienia realizacji zasady pre-

wencji w zakresie trwałego i zroacutewnoważonego rozwoju polegającej na wcze-

śniejszym podejmowaniu działań w celu uniknięcia nieodwracalnych szkoacuted

w środowisku kulturowym tak aby zachować dla przyszłych pokoleń to co jest

cenne dla społeczeństwa i jest świadectwem przeszłości

Bibliografia

Akty prawne

Konwencja z dnia 16 listopada 1972 r w sprawie ochrony światowego

dziedzictwa kulturowego i naturalnego Dz U z 1996 r Nr 32 poz 190 i 191

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej Dz U z 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym tj DzU z 2017 r poz 1875

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane tj DzU z 2017 r poz 1332

ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r o muzeach tj Dz U z 2017 r poz 972

ze zm

Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r o bibliotekach t j Dz U z 2012 r poz 602

ze zm

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony środowiska tj Dz U

z 2017 r poz 519 ze zm

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym tj Dz U z 2017 r poz 1073 ze zm

Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami tj

Dz U z 2014 r poz 1446 ze zm

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o wyrobach budowlanych tj Dz U z 2016 r

poz 1570

127 S Rose-Ackerman Od wyboroacutew do demokracji Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 2008 s 11

Helena Kisilowska

61

Orzecznictwo

Wyrok NSA z 21 czerwca 2007 r IIOSK 92006 Legalis nr 115250

Wyrok WSA w Krakowie z 14 marca 2016 r IISAKr 59315 Legalis

nr 1376007

Wyrok WSA w Olsztynie z 19 września 2017 r II SAO1 51617 Legalis

nr 1673462

Postanowienie WSA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2017 r IV SAWr 60815

Legalis nr 1666914

Literatura

Blake J International Cultural Hertiage Law Oxford 2015

Bończak-Kucharczyk E Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz

Warszawa 2017

Dobosz P Nieruchomość zabytkowa jako przedmiot regulacji prawnej (w)

Przestrzeń i nieruchomości jako przedmiot prawa administracyjnego Publiczne

prawo rzeczowe red I Niżnik- Dobosz Warszawa 2012

Gutowska K (red) Dziedzictwo kulturowe ndash konteksty odpowiedzialności War-

szawa 2003

Kisilowska H (red) Nieruchomości ndash zagadnienia prawne Wyd 2 Warszawa

2004

Kisilowska H Kisilowski M Struktury administracji publicznej chroniące

dziedzictwo kulturowe w Polsce (w) Struktury administracji publicznej

Metody ogniwa więzi red A Mezglewski Rzeszoacutew 2016

Kisilowska H Smarż J Ustawa o wyrobach budowlanych Komentarz Warszawa

2017

Kisilowska H Sypniewski D Prawo budowlane Warszawa 2012

Kobyliński Z Czym jest komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo

kulturowe bdquoMazowsze Studia Regionalnerdquo nr 7 Warszawa 2011

Leoński Z Materialne prawo administracyjne wyd 4 Warszawa 2001

Małkowska A Wykorzystanie nieruchomości zabytkowych na cele mieszkaniowe

(w) Prawo mieszkaniowe Regulacja i praktyka red H Kisilowska Warszawa

2015

Nafziger JAR Stoel TB Cultural Hertiage Law Edward Elgar Publishing US

2012

Pruszyński JP Dziedzictwo kultury Polski Jego straty i ochrona prawna Krakoacutew

2001

Rose-Ackerman S Od wyboroacutew do demokracji Warszawa 2008

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

62

Sienkiewicz T Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad

zabytkami (w) Aksjologia prawa administracyjnego TII red J Zimmermann

Warszawa 2017

Sługocki J Opieka nad zabytkiem nieruchomym Problemy

administracyjnoprawne Warszawa 2014

Zalasińska K Zeidler K Wykład prawa ochrony zabytkoacutew Gdańsk 2015

[dostęp Siplexpl 6 listopada 2017r]

63

dr Małgorzata Pracka128

Prawo gospodarowania przestrzenią Law of space management

Streszczenie

Gospodarka przestrzenna i potrzeba zachowania ładu przestrzennego

to zagadnienia ktoacutere w dobie postępującego rozwoju cywilizacyjnego zyskują

na znaczeniu Prowadzenie polityki w zakresie planowania przestrzennego jest

zagadnieniem niezwykle trudnym gdyż często prowadzi do kolizji interesoacutew ndash

publicznego i prywatnego Z jednej bowiem strony polityka ta winna być

nastawiona na ochronę ładu przestrzennego i zroacutewnoważonego rozwoju

z drugiej zaś strony nie da się tychże wartości chronić bez naruszania intere-

soacutew prywatnych właścicieli poprzez ograniczanie uprawnień właścicielskich

w odniesieniu do nieruchomości Prawo zagospodarowania przestrzennego ma

za zadanie przede wszystkim roacutewnoważyć te konflikty i być wyrazem kom-

promisu pomiędzy interesem publicznym a interesem indywidualnym

Słowa kluczowe

władztwo planistyczne gminy miejscowy plan zagospodarowania przestrzen-

nego decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

Summary

Spatial management and the need to preserve spatial order are issues

which in the era of progressive civilization development gain in importance Spa-

tial planning is an extremely difficult issue as it often leads to conflicts of public

and private interests On the one hand this policy should be aimed at protecting

spatial order and sustainable development on the other hand these values can

not be protected without infringing the interests of private owners by limiting

ownership rights to real estate Spatial development law primarily balances these

conflicts and express a compromise between the public and individual interest

Key words

municipalityrsquos planning authority local spatial development plan decision on

development conditions

128 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Prywatnego i Gospodarczego Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Technologiczno ndash Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Prawo gospodarowania przestrzenią

64

Wstęp

Podstawowym instrumentem gospodarowania przestrzenią jest miej-

scowy plan zagospodarowania przestrzennego w ramach ktoacuterego dochodzi do

wiążącego określenia przeznaczenia danej nieruchomości Aktem prawnym

regulującym proces gospodarowania przestrzenią jest ustawa z dnia 27 marca

2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym129 zwana dalej upzp

ktoacutera określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania tere-

noacutew na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

Podstawą jednak wszelkich działań planistycznych są dwie wartości ndash ład prze-

strzenny i zroacutewnoważony rozwoacutej

Zgodnie z art 2 pkt 1 upzp pod pojęciem ładu przestrzennego rozu-

mie się bdquotakie ukształtowanie przestrzeni ktoacutere tworzy harmonijną całość oraz

uwzględnia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wyma-

gania funkcjonalne społeczno ndash gospodarcze środowiskowe kulturowe oraz

kompozycyjno ndash estetycznerdquo Mimo wprowadzenia definicji legalnej ład

przestrzenny pozostaje pojęciem niedookreślonym a jego właściwa wykładnia

zależeć będzie od konkretnego stanu faktycznego Poza tym kształtowanie

przestrzeni zgodnie z wymaganiami ładu przestrzennego wymagać będzie

uwzględnienia regulacji innych ustaw materialnych np ustawy z dnia 7 lipca

1994 r prawo budowlane130 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie

przyrody131 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r prawo ochrony środowiska132

ustawy z dnia 18 lipca 2001 r prawo wodne133 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r

o ochronie gruntoacutew rolnych i leśnych134 Właściwe odkodowanie znaczenia

ładu przestrzennego w planowaniu przestrzennym musi uwzględniać odpo-

wiednie przepisy ustaw materialnych135

Drugą wartością uwzględnianą w gospodarowaniu przestrzenią jest

zroacutewnoważony rozwoacutej Definicja legalna zawarta została w art 3 pkt 50 ustawy

prawo ochrony środowiska zgodnie z ktoacuterą przez zasadę zroacutewnoważonego

rozwoju rozumie się taki rozwoacutej społeczno-gospodarczy w ktoacuterym następuje

proces integrowania działań politycznych gospodarczych i społecznych

z zachowaniem roacutewnowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych proce-

soacutew przyrodniczych w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania pod-

129 Tj DzU z 2017r poz1073 ze zm 130 Tj DzU z 2017r poz 1332 ze zm 131 Tj DzU z 2016r poz 2134 ze zm 132 Tj DzU z 2017r poz 519 ze zm 133 Tj DzU z 2017r poz 1121 ze zm 134 Tj DzU z 2017r poz 1161 135 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne Wydawnictwo CH Beck Warszawa 2009 s 10-11

Małgorzata Pracka

65

stawowych potrzeb poszczegoacutelnych społeczności lub obywateli zaroacutewno

wspoacutełczesnego pokolenia jak i przyszłych pokoleń Zasada zroacutewnoważonego

rozwoju podniesiona została także do rangi zasady ustrojowej a to oznacza że

organy władzy publicznej obowiązane są w swojej działalności kierować się

tą zasadą przy podejmowaniu roacuteżnorakich rozstrzygnięć Proces stanowienia

prawa winien zatem przebiegać przy uwzględnieniu tej wytycznej ktoacutera wy-

maga od ustawodawcy ciągłej optymalizacji całego systemu prawa tak aby

w odpowiednim stopniu biorąc pod uwagę zaroacutewno potrzebę rozwoju cywili-

zacyjnego wartości ogoacutelnospołeczne chronił także środowisko naturalne136

1 Władztwo planistyczne gminy

Podstawą systemu planowania przestrzennego jest gmina ktoacutera

prowadzi i kształtuje politykę przestrzenną na swoim terenie Żadna inna jed-

nostka samorządu terytorialnego ani administracja rządowa nie ma takich

uprawnień w zakresie gospodarowania przestrzenią Rozstrzygnięcia plani-

styczne gminy mają moc obowiązującą i wpływają na sposoacuteb wykonywania

prawa własności przez właścicieli gruntoacutew Natomiast kształtowanie i prowa-

dzenie polityki przestrzennej na szczeblu powiatu polega na prowadzeniu

w granicach swojej właściwości rzeczowej analiz i studioacutew z zakresu zagospo-

darowania przestrzennego odnoszących się do obszaru powiatu i zagadnień

jego rozwoju Powyższe sprawia że akty planistyczne powiatu nie mają charak-

teru aktoacutew prawa miejscowego ani nie są w żadnej mierze wiążące dla innych

podmiotoacutew w strukturze planowania przestrzennego Pełnią one jedynie funk-

cję subregionalną w planowaniu przestrzennym wojewoacutedztw

Z kolei planowanie przestrzenne wojewoacutedztw sprowadza się do kształ-

towania i prowadzenia polityki przestrzennej w wojewoacutedztwie poprzez

w szczegoacutelności uchwalanie planoacutew zagospodarowania przestrzennego woje-

woacutedztwa To powoduje że wojewoacutedztwo zyskuje miano samodzielnego szcze-

bla w systemie planowania przestrzennego Podstawowym aktem planistycz-

nym na tym szczeblu jest plan zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedz-

twa ktoacutery jest aktem planowania określającym zasady organizacji przestrzen-

nej wojewoacutedztwa uchwalanym przez sejmik wojewoacutedztwa137 Nie jest on aktem

prawa miejscowego jednakże uznać go należy za akt wiążący w określonym

zakresie gminę przy sporządzaniu studium uwarunkowań i kierunkoacutew zago-

spodarowania przestrzennego gdyż zgodnie z art 9 upzp gmina ma obowią-

136 A Krzywoń Konstytucja RP a środowisko bdquoPaństwo i Prawordquo 201283 LEX nr 152978 137 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 35-36

Prawo gospodarowania przestrzenią

66

zek sporządzić studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania prze-

strzennego biorąc pod uwagę ustalenia planu wojewoacutedztwa Plan zagospoda-

rowania przestrzennego wojewoacutedztwa został powiązany także z założeniami

regionalnej polityki przestrzennej określonymi w strategii rozwoju wojewoacutedz-

twa oraz z założeniami krajowej polityki przestrzennej ujętymi w koncepcji

przestrzennego zagospodarowania kraju Planowanie przestrzenne na szczeblu

wojewoacutedztwa sprowadza się zatem głoacutewnie do roli łącznika między planowa-

niem przestrzennym gmin i polityką przestrzenną państwa

Z kolei kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej państwa

zawartej w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju zostało przypi-

sane Radzie Ministroacutew W ten oto sposoacuteb wyodrębniono trzeci szczebel plano-

wania przestrzennego jakim jest planowanie krajowe138 Minister właściwy do

spraw budownictwa gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej wyposażony

został w kompetencje koordynacji zgodności planoacutew zagospodarowania prze-

strzennego wojewoacutedztw z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju

Dodatkowo wraz z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego

prowadzi wspoacutełpracę transgraniczną i przygraniczną w zakresie zagospodaro-

wania przestrzennego a także przygotowuje okresowe raporty o stanie zago-

spodarowania przestrzennego kraju Jednocześnie w ramach planowania

krajowego ministrowie i centralne organy administracji rządowej w zakresie

swojej właściwości rzeczowej sporządzają programy zawierające zadania

rządowe ktoacutere służą realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajo-

wym Programy te na ich wniosek po zaopiniowaniu przez sejmiki właściwych

wojewoacutedztw są wprowadzane do planu zagospodarowania przestrzennego

wojewoacutedztwa

Przedstawiony system planowania przestrzennego jest zatem wyrazem

decentralizacji zadań publicznych z tym zastrzeżeniem że w systemie tym to

gmina zyskuje miano podstawy systemu planowania przestrzennego Jako pod-

stawowa komoacuterka w systemie planowania przestrzennego wyposażona została

przez ustawodawcę w kompetencje władczego przeznaczania i ustalania zasad

zagospodarowania terenu Zagadnienie to należy do zadań własnych gminy

i określane jest jako władztwo planistyczne gminy

Pod pojęciem władztwa planistycznego należy rozumieć przekazanie

przez ustawodawcę gminie kompetencji w zakresie władczego przeznaczania

i ustalania zasad zagospodarowania terenu (w drodze aktu prawa miejscowego

ndash miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a w przypadku braku

planu ndash w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tere-

138 Ibidem s 37

Małgorzata Pracka

67

nu)139 U podstaw jednak jego właściwego pojmowania leży przede wszystkim

zespoacuteł przepisoacutew upzp ktoacutery wyznacza ramy działania gmin w ramach

władztwa planistycznego140 Gmina jako organ mający wyłączną kompetencję

do planowania miejscowego może w granicach i na podstawie prawa samo-

dzielnie kształtować sposoacuteb zagospodarowania obszaru podlegającego jej

władztwu planistycznemu pod warunkiem że władztwa tego nie nadużywa141

Ramami dla wykonywania władztwa planistycznego przez gminę jest ustawo-

wo określona procedura uchwalania planu miejscowego ktoacutera ma być gwaran-

cją ochrony praw obywateli

W ramach aktywności planistycznej gminy dochodzi niewątpliwie

do ograniczeń prawa własności Należy jednak pamiętać że brak jest podstaw

prawnych do ujmowania sfery planowania przestrzennego poprzez jedynie

prymat interesu publicznego Ochrona własności to wartość konstytucyjnie

chroniona a to oznacza konieczność uwzględniania w procesie planowania

przestrzennego zasady ochrony własności roacutewnego traktowania roacuteżnych form

własności Kluczowym publicznoprawnym instrumentem w ramach ktoacuterego

dochodzi do wiążącego określenia przeznaczenia danej nieruchomości jest

miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Kształtuje on sposoacuteb

wykonywania uprawnień właścicielskich i wpływa na wartość ekonomiczną

terenoacutew objętych planem co ma ogromne znaczenie z punktu widzenia intere-

soacutew właściciela danej nieruchomości Z tych względoacutew istotne jest aby wszel-

kie działania w ramach władztwa planistycznego gminy prowadzone były przy

uwzględnieniu konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności

w tym w szczegoacutelności zawartych w art 64 ust 3 i art 31 ust 3 konstytucji RP

Władztwo planistyczne gminy nie ma jednak charakteru absolutnego

Dodatkowym argumentem przemawiającym za potwierdzeniem tej tezy są

ogoacutelne zasady gospodarowania przestrzenią w postaci ładu przestrzennego

i zroacutewnoważonego rozwoju jako podstawa działań w sprawach przeznaczania

terenoacutew na określone cele ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

a także katalog wartości wskazany przez ustawodawcę w art 1 ust 2 upzp

W myśl tegoż przepisu w gospodarowaniu przestrzenią uwzględnia się przede

wszystkim 1) wymagania ładu przestrzennego w tym urbanistyki i architektu-

ry 2) walory architektoniczne i krajobrazowe 3)wymagania ochrony środowi-

ska w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntoacutew rolnych i leśnych

4) wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz doacutebr kultury

wspoacutełczesnej 5) wymagania ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi

139 Z Niewiadomski Planowanie przestrzenne Zarys systemu Warszawa 2003 s 85 140 H Izdebski Komentarz do art 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2013 141 Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r IV SA 34693 ONSA 19963 poz 125

Prawo gospodarowania przestrzenią

68

i mienia a także potrzeby osoacuteb niepełnosprawnych 6) walory ekonomiczne

przestrzeni 7) prawo własności 8) potrzeby obronności i bezpieczeństwa

państwa 9) potrzeby interesu publicznego 10) potrzeby w zakresie rozwoju

infrastruktury technicznej w szczegoacutelności sieci szerokopasmowych

11) zapewnienie udziału społeczeństwa w pracach nad studium uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gminy miejscowym planem

zagospodarowania przestrzennego oraz planem zagospodarowania prze-

strzennego wojewoacutedztwa w tym przy użyciu środkoacutew komunikacji elektro-

nicznej 12) zachowanie jawności i przejrzystości procedur planistycznych

13) potrzebę zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody do celoacutew zaopa-

trzenia ludności

Wskazany przez ustawodawcę katalog wymagań i wartości podlegają-

cych ochronie w planowaniu przestrzennym oznacza że gmina uchwalając

plany miejscowe na swoim terenie w ramach przysługującego jej władztwa

planistycznego musi kierować się ww wytycznymi przy ustalaniu zasad zabu-

dowy i zagospodarowania terenu objętego planem miejscowym

2 System aktoacutew planowania przestrzennego

System planowania przestrzennego oparty jest na dwoacutech podstawo-

wych aktach ndash studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania prze-

strzennego oraz miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego określa

politykę przestrzenną gminy a ustalenia studium mają charakter wiążący przy

sporządzaniu przez gminę miejscowych planoacutew zagospodarowania prze-

strzennego142 Studium nie jest aktem prawa miejscowego jest to akt o charak-

terze wewnętrznym określającym cele w zakresie rozwoju przestrzennego

oraz kierunki i zasady zagospodarowania obszaru gminy Studium jako pod-

stawowy akt planistyczny musi obowiązywać w każdej gminie Organem wła-

ściwym do przyjęcia studium jest rada gminy ktoacutera podejmuje uchwałę o przy-

stąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodaro-

wania przestrzennego gminy

Studium obecnie spełnia bardzo ważną rolę gdyż gminy muszą brać

pod uwagę jego ustalenia w swojej aktywności planistycznej co czyni ze stu-

dium akt o silnej pozycji w systemie gminnych aktoacutew planowania przestrzen-

nego Znaczenie studium podkreśla roacutewnież fakt obligatoryjności jego sporzą-

dzenia Brak bowiem studium to brak możliwości uchwalenia planu miejsco-

142 T Filipowicz Komentarz do art 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016

Małgorzata Pracka

69

wego W tej sytuacji mimo tego że nie stanowi ono prawa miejscowego jego

rola w planowaniu przestrzennym gminy jest znacząca gdyż jego oddziaływa-

nie na treść planu miejscowego powoduje że bez wątpienia wpływa także na

sytuację prawną właścicieli nieruchomości Ten bezpośredni związek studium

i planu pokazuje bardzo doniosłą funkcję studium w procesie planistycznym

Zakres merytoryczny studium określony został przez ustawodawcę

w art 10 ust 1 upzp poprzez wyszczegoacutelnienie uwarunkowań wynikających

m in z dotychczasowego przeznaczenia zagospodarowania i uzbrojenia tere-

nu stanu ładu przestrzennego i wymogoacutew jego ochrony stanu środowiska

dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew warunkoacutew i jakości życia mieszkańcoacutew

itd Dodatkowo należy wziąć pod uwagę także regulację art 10 ust 2 upzp

z ktoacuterego wynika obowiązek określenia w studium min kierunkoacutew zmian

w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenoacutew kierunki

i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenoacutew w tym

tereny przeznaczone pod zabudowę oraz tereny wyłączone spod zabudowy

obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasoboacutew ochrony przyrody

krajobrazu obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz

doacutebr kultury wspoacutełczesnej kierunki rozwoju systemoacutew komunikacji i infra-

struktury technicznej itd Ustawa określa zatem otwarty katalog głoacutewnych

treści studium ktoacutere obligatoryjnie muszą być uwzględnione przy jego opra-

cowaniu biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne już istniejące w chwili

sporządzania studium oraz wymagania prawne dla polityki przestrzennej nie-

zależne od woli gminy w chwili sporządzania studium143

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przewiduje

sformalizowaną procedurę sporządzenia i uchwalenia studium uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gminy Obejmuje ona kilka

etapoacutew szczegoacutełowo opisanych w art 11 upzp144 Jest inicjowana przez pod-

jęcie przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzenia studium Na-

stępnie organ wykonawczy gminy kolejno 1) ogłasza w prasie miejscowej oraz

przez obwieszczenie a także w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty w danej miejsco-

wości o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium określając

formę miejsce i termin składania wnioskoacutew dotyczących studium nie kroacutetszy

jednak niż 21 dni od dnia ogłoszenia 2) zawiadamia na piśmie o podjęciu

uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium instytucje i organy właściwe

do uzgadniania i opiniowania projektu studium 3) sporządza projekt studium

rozpatrując wnioski zgłoszone do studium uwzględniając ustalenia planu zago-

143 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 95 ndash 97 144 Nowe brzmienie art 11 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r DzU z 2017r poz1566

Prawo gospodarowania przestrzenią

70

spodarowania przestrzennego wojewoacutedztwa oraz ramowego studium uwarun-

kowań i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego związku metropolitar-

nego w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedz-

twa lub niewprowadzenia do planu zagospodarowania przestrzennego woje-

woacutedztwa zadań rządowych uwzględnia ustalenia programoacutew o ktoacuterych mowa

w art 48 ust 1 4) uzyskuje od gminnej lub innej właściwej komisji urbani-

styczno ndash architektonicznej opinię o projekcie studium 5) występuje

o uzgodnienie projektu studium i o opinie do wymienionych w ustawie orga-

noacutew 6) wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych

uzgodnień 7) ogłasza o wyłożeniu projektu studium do publicznego wglądu na

okres co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt do

publicznego wglądu oraz publikuje na stronach internetowych urzędu gminy na

okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie dyskusję publiczną nad

przyjętymi w tym projekcie studium rozwiązaniami 8) wyznacza termin zgła-

szania uwag do projektu studium ktoacutery nie może kroacutetszy niż 21 dni od dnia

zakończenia okresu wyłożenia studium 9) przedstawia radzie gminy do

uchwalenia projekt studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Kolejnym aktem w systemie planowania przestrzennego jest miejscowy

plan zagospodarowania przestrzennego ktoacutery będąc podstawowym publiczno-

prawnym instrumentem gospodarowania przestrzenią ustala przeznaczenie

terenu i może wprowadzać ograniczenia prawa własności Powyższe wynika

wprost z brzmienia art 6 upzp zgodnie z ktoacuterym ustalenia planu miejscowe-

go kształtują wraz z innymi przepisami sposoacuteb wykonywania prawa własności

W ten oto sposoacuteb regulacje miejscowego planu zagospodarowania przestrzen-

nego stanowią ograniczenie prawa własności (art 64 ust3 konstytucji) oraz

ograniczenie w zakresie korzystania z konstytucyjnego prawa (zgodnie

z redakcją art 31 ust3 konstytucji)

Uchwalanie miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego

jest zatem przejawem przysługującego gminie władztwa planistycznego ktoacutere

z jednej strony musi respektować konstytucyjne gwarancje ochrony prawa

własności z drugiej zaś strony daje uprawnienie do władczego wkraczania

w sferę uprawnień właścicielskich w celu realizacji zadań publicznych Obowią-

zek ścisłego przestrzegania ustawowych zasad i trybu procedury planistycznej

ma być gwarancją właściwego wyważenia interesoacutew prywatnych i publicznych

i ma służyć prawidłowej możliwie najbardziej efektywnej realizacji celoacutew pla-

nowania przestrzennego145 W tym miejscu należy zaakcentować iż w ramach

ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w art 6 ust 2

upzp wskazano na wolność zagospodarowania terenu poprzez przyznanie

145 Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2003 r IV SA39512002 niepubl

Małgorzata Pracka

71

prawa do zabudowy W myśl tych regulacji w granicach określonych ustawą

każdy ma prawo do zagospodarowania terenu do ktoacuterego ma tytuł prawny

zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania

przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tere-

nu jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osoacuteb

trzecich a także prawo do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospo-

darowaniu terenoacutew należących do innych osoacuteb Prawo do zabudowy może być

zatem realizowane pod warunkiem poszanowania chronionego prawem intere-

su publicznego oraz osoacuteb trzecich Użycie przez ustawodawcę sformułowania

bdquochronionego prawem interesu osoacuteb trzecichrdquo nie oznacza bynajmniej wszel-

kich ich naruszeń ale wyłącznie takich ktoacutere będą się wiązać z naruszeniem

określonych konkretnie wskazanych norm prawnych146 Prawo do zabudowy

nie ma charakteru absolutnego co wiąże się z tym że właściciel nie może żądać

od organu administracji publicznej by sposoacuteb zagospodarowania terenu od-

powiadał jego oczekiwaniom Planowanie przestrzenne w tym wymagania ładu

przestrzennego często prowadzą do powstania konfliktu roacuteżnych wartości

i interesoacutew147 Rolą zaś planowania przestrzennego jest łagodzenie tych kon-

fliktoacutew i szukanie kompromisu pomiędzy prawem do zagospodarowania wła-

snego terenu a innymi wartościami i interesami ktoacutere w planowaniu prze-

strzennym winny być uwzględnione148

3 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako wyraz

władztwa planistycznego gminy

Podstawowym instrumentem publicznoprawnym przy pomocy ktoacuterego

gmina realizuje swoje zadanie planistyczne jest miejscowy plan zagospodaro-

wania przestrzennego Ustawodawca w sposoacuteb jednoznaczny przesądza o tym

że plan miejscowy jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym na-

leżącym do aktoacutew prawa miejscowego w rozumieniu konstytucji Konsekwen-

cją powyższego jest wymoacuteg jego ogłoszenia w wojewoacutedzkim dzienniku urzę-

dowym Jako akt podjęty w ramach upoważnienia ustawowego musi respekto-

wać postanowienia aktoacutew prawnych powszechnie obowiązujących wyższego

rzędu czyli ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktoacutew wykonawczych

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego będąc aktem normatyw-

nym tj charakteryzującym się wymaganą dla tego rodzaju aktoacutew ogoacutelnością

pozbawiony cech aktu indywidualnego powinien uwzględniając lokalne

potrzeby zawierać regulacje odnoszące się do przeznaczenia terenu rozmiesz-

146 Wyrok WSA z dnia 9 maja 2017 r II SABd 8317 LEX nr 2307499 147 Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r II OSK 216315 LEX nr 2293411 148 Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r II OSK 160915 LEX nr 2288701

Prawo gospodarowania przestrzenią

72

czenia inwestycji celu publicznego oraz określenia sposoboacutew zagospodarowa-

nia i warunkoacutew zabudowy terenu149 Charakter planu miejscowego jako aktu

prawa miejscowego oznacza że ma on moc wiążącą tak jak każdy inny akt

normatywny a jego ustalenia muszą być respektowane bez względu na to czy

budzą kontrowersje czy też nie Dopoacuteki plan miejscowy nie zostanie zmieniony

lub uchylony jego ustalenia są wiążące przy ustalaniu zasad zagospodarowania

terenu objętych tym planem150

Pomimo jednoznacznej kwalifikacji prawnej planu miejscowego jakiej

dał wyraz ustawodawca w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym nie sposoacuteb jednak pominąć faktu że oproacutecz tego że ustalenia planu

miejscowego odnoszą się do abstrakcyjnego adresata to w dużej mierze są tak-

że zbiorem indywidualnych regulacji określających warunki zabudowy

konkretnych nieruchomości151 Warto zatem podkreślić że charakter norm

planowych jest szczegoacutelny z jednej strony nie sposoacuteb odmoacutewić im charakteru

normatywnego z drugiej jednak strony warto podkreślić że posiadają one

także cechy aktu indywidualnego skoro regulują status prawny konkretnych

nieruchomości

Inicjatywa w zakresie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowa-

nia przestrzennego należy do woacutejta burmistrza prezydenta miasta lub do

samej rady miasta ktoacutera podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia

miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Integralną częścią

takiej uchwały jest załącznik graficzny przedstawiający granice obszaru objęte-

go projektem planu Przed podjęciem uchwały przez radę miasta organ wyko-

nawczy gminy zobowiązany jest do wykonania analizy dotyczącej zasadności

przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych

rozwiązań z ustaleniami studium oraz przygotowania materiałoacutew geodezyj-

nych do opracowania planu wraz z ustaleniem niezbędnego zakresu prac plani-

stycznych

Ustawowe wymagania dotyczące projektu planu miejscowego zostały

uszczegoacutełowione w art 15 i 16 upzp Projekt planu miejscowego musi zawie-

rać część tekstową i graficzną Szczegoacutełowe wymagania w tym zakresie zawiera

dodatkowo Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r

w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowa-

149 A Plucińska ndash Filipowicz (red) A Kosicki Komentarz do art 14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 150 Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2012r II SABd 65412 LEX nr 1248580 151 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 141

Małgorzata Pracka

73

nia przestrzennego152 Jedną z zasad obowiązujących przy sporządzaniu projek-

tu planu miejscowego jest jego zgodność z ustaleniami studium i przepisami

odrębnymi odnoszącymi się do obszaru objętego planem Do projektu planu

miejscowego winno być sporządzone uzasadnienie ktoacuterego wymogi formalno-

prawne zawarł ustawodawca w art 15 ust 1 upzp Dodatkowo w przywoła-

nym przepisie w ust 2 i 3 zawarte zostały obligatoryjne i fakultatywne zagad-

nienia jakie winny być uwzględnione na etapie projektowania planu miejsco-

wego Do obowiązkowych zagadnień należą min przeznaczenie terenoacutew oraz

linie rozgraniczające tereny o roacuteżnym przeznaczeniu lub roacuteżnych zasadach

zagospodarowania zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego zasa-

dy ochrony środowiska przyrody i krajobrazu zasady kształtowania krajobra-

zu zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu

itd Fakultatywne wytyczne uwzględnia się w procedurze planistycznej o ile

mają one uzasadnienie w ramach konkretnego planu miejscowego Mogą one

dotyczyć np oznaczenia granic terenoacutew wymagających przeprowadzenia sca-

leń i podziałoacutew nieruchomości granic terenoacutew rozmieszczenia inwestycji celu

publicznego o znaczeniu lokalnym minimalną powierzchnię nowo wydzielo-

nych działek budowlanych

Skoro plan miejscowy kształtuje sposoacuteb wykonywania prawa własności

nieruchomości prowadząc niekiedy do ograniczeń uprawnień właścicielskich

postępowanie planistyczne zostało przez ustawodawcę szczegoacutełowo uregulo-

wane co ma być gwarancją ochrony praw podmiotoacutew ktoacutere mogą zostać naru-

szone w wyniku uchwalenia planu Procedura uchwalenia miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego przewiduje kilka etapoacutew ktoacutere polegają na

wykonaniu przez woacutejta burmistrza prezydenta miasta analizy zasadności

przystąpienia do sporządzenia planu i zgodności przewidywanych rozwiązań

z ustaleniami studium wraz z przygotowaniem materiałoacutew geodezyjnych

potrzebnych do opracowania planu oraz ustalenia niezbędnego zakresu prac

planistycznych podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporzą-

dzenia planu miejscowego ogłoszeniu przez organ wykonawczy gminy w pra-

sie miejscowej oraz przez obwieszczenie i w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty

w danej miejscowości o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia pla-

nu miejscowego określając jednocześnie formę miejsce i termin składania

wnioskoacutew do planu ktoacutery nie może być kroacutetszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia

zawiadomieniu na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia

planu instytucje i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania planu

sporządzeniu projektu planu miejscowego po rozpatrzeniu wnioskoacutew złożo-

nych do planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko sporządzeniu

152 Dz U z 2003 r poz 1587

Prawo gospodarowania przestrzenią

74

prognozy skutkoacutew finansowych uchwalenia planu miejscowego uzyskaniu

opinii gminnej komisji urbanistyczno ndasharchitektonicznej wystąpieniu o opinie

do wymienionych w ustawie organoacutew oraz uzgodnieniu projektu z ustawowo

wskazanymi organami uzyskaniu zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne wprowadzeniu zmian wynikają-

cych z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień ogłoszeniu o wyłożeniu pro-

jektu planu do publicznego wglądu na co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia

i wyłożeniu projektu planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko do

publicznego wglądu na okres co najmniej 21 dni oraz zorganizowaniu w tym

czasie dyskusji publicznej nad przyjętymi w projekcie planu rozwiązaniami

wyznaczeniu w ogłoszeniu o wyłożeniu projektu planu terminu w ktoacuterym oso-

by fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości

prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu planu w okresie nie kroacutetszym

niż 14 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia projektu planu rozpatrzeniu

uwag złożonych do projektu planu w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia

upływu terminu ich składania wprowadzeniu zmian do projektu planu miej-

scowego wynikających z rozpatrzenia złożonych uwag oraz ponowieniu uzgod-

nień w niezbędnych zakresie przedstawieniu radzie gminy projektu planu

miejscowego wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Przedstawiona powyżej procedura planistyczna jest niezwykle sforma-

lizowana i wymaga rygorystycznego przestrzegania jej założeń gdyż zgodnie

z art 28 upzp istotne naruszenie zasad sporządzania studium lub planu

miejscowego istotne naruszenie trybu ich sporządzania a także naruszenie

właściwości organoacutew w tym zakresie powodują nieważność uchwały rady

gminy w całości lub części Warto przy tym podkreślić że istotne naruszenie

trybu sporządzania planu następuje gdy ustalenia planistyczne są odmienne od

tych ktoacutere zostałyby podjęte gdyby nie naruszono procedury sporządzania

aktu planistycznego Natomiast naruszenie zasad to przyjęcie rozwiązań nie-

zgodnych z normami konstytucyjnymi lub zawartymi w ustawach materialno-

prawnych ktoacutere to normy wyznaczają granice wykonywania władztwa plani-

stycznego153

Mając na względzie przytoczone wyżej okoliczności ktoacutere powodują że

plan miejscowy staje się publicznoprawnym instrumentem przy pomocy ktoacute-

rego organy władzy publicznej kształtują sposoacuteb wykonywania prawa własno-

ści nieruchomości ustawodawca wprowadził zasadę uspołecznienia planowa-

nia Wyrazem tej zasady jest dyskusja publiczna organizowana przez organ

wykonawczy gminy zaroacutewno na etapie sporządzania studium uwarunkowań

153 Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 maja 2017 r II SABk 24617 LEX nr 2306710

Małgorzata Pracka

75

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego jak i planu miejscowego Ma

ona być gwarancją że wprowadzone do aktoacutew planowania przestrzennego

rozwiązania gospodarowania przestrzenią będą społecznie akceptowalne Pro-

cedura przeprowadzenia dyskusji publicznej polega na tym że po podjęciu

przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego

(te same uwarunkowania odnoszą się do uchwały o przystąpieniu do sporzą-

dzania studium) właściwy organ (woacutejt burmistrz prezydent) ogłasza w prasie

miejscowej oraz przez obwieszczenie a także w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty

w danej miejscowości o wyłożeniu projektu planu do publicznego wglądu na co

najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt wraz z prognozą

oddziaływania na środowisko do publicznego wglądu na okres co najmniej 21

dni organizując w tym czasie dyskusję publiczną nad przyjętymi w projekcie

planu rozwiązaniami W ogłoszeniu tym musi także podać termin w ktoacuterym

osoby fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowo-

ści prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu planu Termin ten nie może

być kroacutetszy niż 14 dni (w przypadku studium termin nie może być kroacutetszy niż

21 dni) od dnia zakończenia okresu wyłożenia planu Uwagi te rozpatrywane są

w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia upływu terminu ich składania

W przypadku uwzględnienia uwag właściwy organ wprowadza zmiany do pro-

jektu planu miejscowego a następnie przedstawia radzie gminy projekt planu

miejscowego wraz z listą uwag nieuwzględnionych

Uwagi do planu zgodnie z art 18 ust1 upzp może wnieść każdy kto

kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu wyłożonym do publicznego

wglądu Wnosi się je na piśmie w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu o wyło-

żeniu planu do publicznego wglądu lub w postaci elektronicznej w sposoacuteb

wskazany w upzp Dla sformułowania takiego zarzutu nie jest wymagana

szczegoacutelna forma wystarczy że z treści pisma wynikać będzie iż ustalenia pla-

nistyczne są kwestionowane przez wnoszącego uwagi Nie musi on wykazywać

żadnego interesu prawnego ktoacutery może być naruszony ustaleniami planu154

4 Ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości związane z obo-

wiązywaniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzen-

nego

Planowanie przestrzenne jest niewątpliwie tą dziedziną ktoacutera wpływa

na prawo własności Plan miejscowy może powodować zaroacutewno wzrost warto-

ści nieruchomości objętej planem jak i wprowadzać ograniczenia dla właścicie-

154 Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r II SAWr 91111 LEX nr 1139038

Prawo gospodarowania przestrzenią

76

li takich nieruchomości Należy jednak przyjąć że nie plan miejscowy jako akt

prawa miejscowego ale ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzen-

nym jest źroacutedłem do wprowadzania ograniczeń prawa własności natomiast

plan miejscowy wykonuje ustalenia ustawowe

Zakres ingerencji w prawo własności na etapie planowania przestrzen-

nego może być roacuteżny i dotykać w zasadzie wszystkich trzech uprawnień wła-

ścicielskich (tzw triada uprawnień właściciela) ndash ius possidendi ius utendi-

fruendi ius abutendi Z uwagi na powyższe ograniczenia uprawnień właściciel-

skich ustawodawca przewidział możliwość ochrony interesoacutew właścicieli

przed niekorzystnymi dla nich skutkami wynikającymi z uchwalenia bądź

zmiany planu Zgodnie bowiem z art 36 ust1 upzp jeżeli w związku z uchwa-

leniem planu miejscowego albo jego zmianą korzystanie z nieruchomości lub

jej części w dotychczasowy sposoacuteb lub zgodny z dotychczasowym przeznacze-

niem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone właściciel albo użytkow-

nik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy 1) odszkodowania za

poniesioną rzeczywistą szkodę albo 2) wykupienia nieruchomości lub jej części

Z literalnego brzmienia przepisu art 36 ust1 ustawy wynika że właści-

ciel lub użytkownik wieczysty może kierować do gminy dwojakiego rodzaju

roszczenia cywilnoprawne - żądać odszkodowania za poniesioną rzeczywistą

szkodę a zatem w granicach damnum emergens bez utraconych korzyści

(lucrum cessans) lub żądać wykupienia nieruchomości co w tej sytuacji wyma-

ga formy aktu notarialnego Realizacja roszczeń właściciela może nastąpić roacutew-

nież w myśl art 36 ust 2 upzp w drodze zaoferowania przez gminę nieru-

chomości zamiennej Z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia właściciela

z art 36 ust1 ustawy wygasają Z dniem 1 stycznia 2018 r dodany zostanie do

art 36 ust 1a upzp155 ktoacutery wyłączy możliwość kierowania opisanych wyżej

roszczeń w sytuacji gdy treść planu miejscowego powodująca skutek o ktoacuterym

mowa w ust1 nie stanowi samodzielnego ustalenia przez gminę społeczno ndash

gospodarczego przeznaczenia terenu oraz sposobu korzystania z niego ale wy-

nika z 1) uwarunkowań hydrologicznych geologicznych geomorfologicznych

lub przyrodniczych dotyczących występowania powodzi i związanych z tym

ograniczeń określonych na podstawie przepisoacutew odrębnych 2) decyzji doty-

czących lokalizacji lub realizacji inwestycji celu publicznego wydanych przez

inne niż organy gminy organy administracji publicznej lub Państwowe Gospo-

darstwo Wodne Wody Polskie 3) zakazoacutew lub ograniczeń zabudowy i zago-

spodarowania terenu określonych w przepisach ustaw lub aktoacutew w tym aktoacutew

prawa miejscowego wydanych na ich podstawie

155 DzU z 2017r poz1566

Małgorzata Pracka

77

Ustawodawca oproacutecz zabezpieczenia praw właścicieli nieruchomości

objętych aktywnością planistyczną gminy przewidzianych w ust 1 i 2 art 36

upzp wprowadził także dodatkową ochronę interesoacutew właściciela gwaran-

tując w myśl art 36 ust3 upzp możliwość żądania od gminy odszkodowania

jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość

nieruchomości uległa obniżeniu a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa

tę nieruchomość i nie skierował do gminy roszczeń o ktoacuterych mowa w ust 1 i 2

art 36 upzp Odszkodowanie ustala się w wysokości roacutewnej obniżeniu warto-

ści nieruchomości Pod pojęciem obniżenia wartości nieruchomości ustawo-

dawca w art 37 ust 1 upzp rozumie roacuteżnicę między wartością nieruchomości

określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po

uchwaleniu lub zmianie planu miejscowego a jej wartością określoną przy

uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego przed zmianą tego planu

lub faktycznego sposobu wykorzystywania nieruchomości przed jego uchwale-

niem Wartość nieruchomości określa się zgodnie z art 37 ust 11 upzp156

natomiast w odniesieniu do zasad określania wartości nieruchomości oraz za-

sad określania skutkoacutew finansowych uchwalania lub zmiany planoacutew miejsco-

wych a także w odniesieniu do osoacuteb uprawnionych do określania tych wartości

i skutkoacutew finansowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r

o gospodarce nieruchomościami157 o ile przepisy tej ustawy nie stanowią ina-

czej158

Dochodzenie przez właściciela nieruchomości roszczenia o wykupienie

nieruchomości lub jej zamianę nie jest ograniczone terminem Roszczenia z art

36 ust1 i 2 upzp podlegają przeto przedawnieniu na zasadach ogoacutelnych wy-

nikających z kodeksu cywilnego Natomiast roszczenie odszkodowawcze prze-

widziane w art 36 ust3 upzp ograniczone jest 5 - letnim terminem Jest

to termin zawity po upływie ktoacuterego roszczenie nie przysługuje Zgodnie jed-

nak z art 37 ust 9 upzp wykonanie obowiązku wynikającego z roszczeń

o ktoacuterych mowa w art 36 ust1 ndash 3 powinno nastąpić w terminie 6 miesięcy od

dnia złożenia wniosku chyba że strony postanowią inaczej W przypadku

opoacuteźnienia w wypłacie odszkodowania lub w wykupie nieruchomości właści-

cielowi albo użytkownikowi wieczystemu przysługują odsetki ustawowe

156 Nowe brzmienie art 37 ust 11 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018r DzU z 2017 r poz 1566 157 Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami tj DzU z 2016r poz2147 ze zm 158 Art 37 ust 12 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r tj DzU z 2017r poz 1566

Prawo gospodarowania przestrzenią

78

Ustalenia planu miejscowego mogą także powodować wzrost wartości

nieruchomości Taką sytuację ustawodawca przewidział w art 36 ust 4 upzp

i wyposażył gminę w uprawnienie do pobierania jednorazowej opłaty zwaną

rentą planistyczną Stanowi ona swoistą partycypację gminy w zyskach jakie

przynosi zbycie nieruchomości ktoacuterej wartość wzrosła z uwagi na zmianę jej

przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Istota

renty planistycznej sprowadza się do wystąpienia łącznie dwoacutech przesłanek

1) zmiany wartości nieruchomości w następstwie uchwalenia miejscowego

planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany 2) zbycia nierucho-

mości przed upływem 5 lat od daty wejścia w życie uchwalonego planu bądź

dokonanej w nim zmiany

Ustawodawca zakreślił maksymalną jej wysokość uznając że nie może

być ona wyższa niż 30 wzrostu wartości nieruchomości Opłata ta winna być

ustalona w planie miejscowym na podstawie ktoacuterego dokonuje się jej wymiaru

Przy czym opłata ta powinna być określana przez radę w wymiarze stosunko-

wym (procentowym) a nie kwotowym Obowiązek ten zawarty w przepisach

rangi ustawowej ma moc bezwzględnie obowiązującą i tym samym jego speł-

nienie nie może zostać wyłączone mocą rozstrzygnięć organu stanowiącego

gminy

Ustalenie wysokości renty planistycznej następuje w drodze decyzji

woacutejta burmistrza albo prezydenta miasta Spory w zakresie naliczania i pobie-

rania renty planistycznej nie zostały przez ustawodawcę poddane kognicji są-

doacutew powszechnych i jako sprawy administracyjne rozpatrywane są w admini-

stracyjnym toku instancji przez samorządowe kolegia odwoławcze ktoacuterych

decyzje mogą być przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego Możli-

wość naliczenia przez gminę renty planistycznej została ograniczona przez

ustawodawcę 5 - letnim terminem liczonym od dnia w ktoacuterym plan miejscowy

albo jego zmiana stały się obowiązujące Przywołany termin ma charakter

terminu zawitego nie podlegającego przywroacuteceniu Jego upływ wyłącza więc

możliwość ustalenia opłaty w przypadku wzrostu wartości nieruchomości

Ponadto właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości ktoacuterej wartość

wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego przed jej

zbyciem może żądać od woacutejta burmistrza albo prezydenta ustalenia w drodze

decyzji wysokości opłaty planistycznej

Dla zachowania 5-letniego terminu dochodzenia przez gminę opłaty

z tytułu wzrostu wartości nieruchomości niezbędne jest wszczęcie postępowa-

nia administracyjnego przed jego upływem Zgłoszenie roszczenia o ktoacuterym

mowa w art 37 ust3 upzp należy rozumieć jako wszczęcie postępowania

administracyjnego gdyż już przez zawiadomienie o tym zdarzeniu właściciel

nieruchomości dowiaduje się o wystąpieniu przez gminę z żądaniem uiszczenia

Małgorzata Pracka

79

renty planistycznej Wprawdzie właściwy organ zobowiązany jest do bez-

zwłocznego ustalenia opłaty planistycznej po otrzymaniu wypisu z aktu nota-

rialnego ktoacutery notariusz przesyła w ciągu 7 dni od dnia sporządzenia umowy

jednakże przepis ten ma jedynie charakter dyscyplinujący gminę do dochodze-

nia należności budżetowych w możliwie najkroacutetszym terminie i nie ogranicza w

żaden sposoacuteb 5-letniego terminu do wszczęcia postępowania liczonego od daty

wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego bądź

jego zmiany159

5 Gospodarowanie przestrzenią w przypadku braku miejscowe-

go planu zagospodarowania przestrzennego

Aktywność planistyczna gminy przejawia się przede wszystkim

w uchwalaniu miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego Nie

wszystkie jednak obszary pokryte są planami Tam gdzie ich nie ma sposoacuteb

zagospodarowania terenu określany jest aktem indywidualnym i konkretnym

tj decyzją administracyjną

Zgodnie z art 4 ust 2 upzp bdquow przypadku braku miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego określenie sposoboacutew zagospodarowania

i warunkoacutew zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabu-

dowy i zagospodarowania terenu przy czym 1) lokalizację inwestycji celu pu-

blicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego

2) sposoacuteb zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji

ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowyrdquo

Warto podkreślić że decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu pu-

blicznego (w tym i decyzja o warunkach zabudowy) pełni funkcję swoistego

substytutu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Określenie

w drodze decyzji sposoboacutew zagospodarowania i warunkoacutew zabudowy terenu

w przypadku braku planu miejscowego zastępuje ustalenia planu Wobec tego

decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego może wywoływać skutki po-

dobne do tych jakie rodzi miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

zwłaszcza w zakresie wpływu na ekonomiczną wartość nieruchomości160

Decyzja o warunkach zabudowy jak i decyzja o lokalizacji inwestycji celu pu-

blicznego jest decyzją związaną co oznacza że organ winien wydać decyzję

pozytywną jeżeli pozostaje ona w zgodzie z przepisami ustawy o planowaniu

159 W Falczyński J Stelmasiak Glosa do wyroku NSA z dnia 3 września 2004 r OPS 52004 bdquoOrzecznictwo Sądoacutew Polskichrdquo 20057-891 160 T Bąkowski Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Komentarz Zakamycze 2004 s 150

Prawo gospodarowania przestrzenią

80

i zagospodarowaniu przestrzennym z przepisami ustaw szczegoacutełowych oraz

czyni zadość warunkom formalnym

Zgodnie z brzmieniem art 59 upzp gdy na danym obszarze nie obo-

wiązuje plan miejscowy każda zmiana zagospodarowania terenu polegająca na

wykonaniu roboacutet budowlanych a także zmiana sposobu użytkowania obiektu

lub jego części wymaga ustalenia warunkoacutew zabudowy w drodze decyzji

Regułą jest zatem wydawanie decyzji o warunkach zabudowy natomiast wy-

dawanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego jest nieroze-

rwalnie związane z definicją inwestycji celu publicznego o ktoacuterej mowa w art 2

pkt 5 upzp Przez inwestycję celu publicznego należy zatem rozumieć działa-

nia o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym woje-

woacutedzkim i krajowym) a także krajowym (obejmującym roacutewnież inwestycje

międzynarodowe i ponadregionalne) oraz metropolitalnym (obejmującym

obszar metropolitalny) bez względu na status podmiotu podejmującego te dzia-

łania oraz źroacutedła ich finansowania stanowiące realizację celoacutew o ktoacuterych mo-

wa w art 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościa-

mi161 Katalog zadań dla ktoacuterych może być wydana decyzja o lokalizacji inwe-

stycji celu publicznego jest katalogiem zamkniętym

Elementy składowe decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu

publicznego zawarte zostały w art 54 upzp zgodnie z ktoacuterym decyzja o loka-

lizacji inwestycji celu publicznego określa 1) rodzaj inwestycji 2) warunki

i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikają-

ce z przepisoacutew odrębnych a w szczegoacutelności w zakresie a) warunkoacutew i wyma-

gań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego b) ochrony środowiska

i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz doacutebr kultury

wspoacutełczesnej c) obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji

d)wymagań dotyczących ochrony interesoacutew osoacuteb trzecich e) ochrony obiektoacutew

budowlanych na terenach goacuterniczych 3) linie rozgraniczające teren inwestycji

Te same zasady obowiązują roacutewnież przy wydawaniu decyzji o warun-

kach zabudowy i zagospodarowania terenu Wobec powyższego poczynione

niżej ustalenia zachowują swoją aktualność także w odniesieniu do tej decyzji

Określenie w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

rodzaju inwestycji oznacza iż organ wydający decyzję winien wskazać jakiej

kategorii inwestycji dotyczą ustalenia a więc czy przedmiotem ustaleń jest np

budowa obiektu przemysłowego mieszkalnego czy też decyzja odnosi się do

tzw inwestycji liniowych W decyzji powinny zostać także określone warunki

i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy ktoacutere wy-

nikają z przepisoacutew odrębnych W szczegoacutelności chodzi tutaj o warunki

161 Dz U z 2016 r poz 2147 i 2260 oraz z 2017 r poz 624 i 820

Małgorzata Pracka

81

i zasady wynikające z ustaw prawo ochrony środowiska o lecznictwie uzdro-

wiskowym uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach

uzdrowiskowych o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami Ustalenie na-

tomiast warunkoacutew obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji

będzie następowało w oparciu o ustawy o drogach publicznych prawo budow-

lane prawo wodne a wymagania dotyczące ochrony interesoacutew osoacuteb trzecich

będą wynikać przede wszystkim z ustaw prawo budowlane prawo ochrony

środowiska W odniesieniu do ochrony obiektoacutew budowlanych na terenach

goacuterniczych zastosowanie znajdzie tutaj ustawa ndash prawo geologiczne i goacuternicze

Trzecim obligatoryjnym elementem decyzji jest ustalenie linii rozgraniczają-

cych inwestycję Linie te muszą zostać wyznaczone na kopii mapy zasadniczej

lub w przypadku jej braku na kopii mapy katastralnej przyjętej do państwo-

wego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w skali 1500 lub 11000

a w stosunku do inwestycji liniowej w skali 12000 Część graficzna decyzji od-

powiada zatem części graficznej wniosku162

Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający

decyzję o pozwoleniu na budowę Związanie organu decyzją o lokalizacji inwe-

stycji celu publicznego na etapie wydawania pozwolenia na budowę oznacza iż

organ ten nie może kształtować warunkoacutew lokalizacji odmiennie od ustalonych

w powyższej decyzji Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego (tak jak

i decyzja o warunkach zabudowy) ma charakter promesy uprawniającej do

poacuteźniejszego uzyskania pozwolenia na budowę na warunkach w niej określo-

nych Nie upoważnia ona do podjęcia i realizacji inwestycji ale stanowi pod-

stawę do ubiegania się o pozwolenie na budowę Decyzja o lokalizacji inwesty-

cji celu publicznego (jak i decyzja o warunkach zabudowy) ma rozstrzygnąć

tylko o dopuszczalności realizacji określonego rodzaju inwestycji na tym tere-

nie a także określić warunki i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu

oraz jego zabudowy wynikające z przepisoacutew odrębnych163 Decyzje te mogą być

uznane za promesę pozwolenia na budowę ale tylko w ściśle ograniczonym

zakresie Zakres ten wyznacza treść ustaleń odnoszących się do przyszłej inwe-

stycji Materia ustaleń tych decyzji nie może być przedmiotem rozstrzygnięcia

w postępowaniu o pozwolenie na budowę Dane dotyczące inwestycji niezbęd-

ne w procesie wydawania pozwolenia na budowę powinny być czerpane przy

162 A Despot-Mładanowicz Komentarz do art 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 163 Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2013 r II SAKe 13013 LEX nr 1310162

Prawo gospodarowania przestrzenią

82

braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z treści omawia-

nych decyzji164

Drugą z decyzji wydawanych w sytuacji braku miejscowego planu zago-

spodarowania przestrzennego jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospo-

darowania terenu Warunki jakie muszą zostać spełnione aby można było wy-

dać decyzję o warunkach zabudowy określa art 61 upzp Zgodnie z jego

brzmieniem wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie

w przypadku łącznego spełnienia następujących warunkoacutew 1) co najmniej

jedna działka sąsiednia dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana

w sposoacuteb pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy

w zakresie kontynuacji funkcji parametroacutew cech i wskaźnikoacutew kształtowania

zabudowy oraz zagospodarowania terenu w tym gabarytoacutew i formy architek-

tonicznej obiektoacutew budowlanych linii zabudowy oraz intensywności wykorzy-

stania terenu 2) teren ma dostęp do drogi publicznej 3) istniejące lub projek-

towane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego

4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew rol-

nych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną

przy sporządzaniu miejscowych planoacutew ktoacutere utraciły moc obowiązującą na

podstawie art 67 ustawy o ktoacuterej mowa w art 88 ust 1 5) decyzja jest zgodna

z przepisami odrębnymi

Przytoczony wyżej przepis urasta do rangi głoacutewnego przepisu normują-

cego gospodarowanie przestrzenią na obszarach pozbawionych planu miej-

scowego i obejmuje wszystkie przypadki powstawania nowej zabudowy z wy-

jątkiem lokalizowania inwestycji celu publicznego Stanowi zatem poważne

ograniczenie zabudowy przestrzeni i ingeruje w prawo własności nieruchomo-

ści oraz wolność zabudowy165 Skoro jednak podstawą planowania przestrzen-

nego jest ład przestrzenny przyjęte przez ustawodawcę rozwiązania

w zakresie wydawania decyzji o warunkach zabudowy mają ograniczać i po-

rządkować dokonywanie zmian w zagospodarowaniu terenu poprzez uzależ-

nienie wydania pozytywnej decyzji od łącznego spełnienia warunkoacutew ustawo-

wych

W celu ustalenia wymagań nowej zabudowy i zagospodarowania tere-

nu organ wyznacza wokoacuteł działki budowlanej ktoacuterej dotyczy wniosek o usta-

lenie warunkoacutew zabudowy obszar analizowany i przeprowadza na nim analizę

funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie spełnienia

ustawowych przesłanek warunkujących możliwość wydania decyzji Przystępu-

164 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r IV SAPo 122612 LEX nr 1299618 165 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 490 i nast

Małgorzata Pracka

83

jąc do tej analizy organ winien ustalić czy zabudowa na terenie sąsiadującym

z terenem na ktoacuterym inwestor zamierza zrealizować nową zabudowę jest taka

że sposoacuteb wykonania tej zabudowy pozwala na określenie wymagań dotyczą-

cych nowej zabudowy W konsekwencji aby można było ustalić warunki dla

nowej zabudowy a więc rozważyć czy zachodzą wymagane prawem przesłan-

ki na terenie sąsiadującym musi znajdować się co najmniej jeden obiekt gdyż

tylko woacutewczas będzie możliwe ustalenie kontynuacji funkcji parametroacutew cech

i wskaźnikoacutew kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu w tym

gabarytoacutew i formy architektonicznej obiektu budowlanego linii zabudowy oraz

intensywności wykorzystania terenu Brak na określonym obszarze obiektu

o podobnych parametrach skutkuje odmową wydania decyzji o warunkach

zabudowy166 Powyższe rozwiązanie wprowadza tzw zasadę dobrego sąsiedz-

twa ktoacutera uzależnia zmianę w zagospodarowaniu terenu od dostosowania się

do określonych cech zagospodarowania terenu sąsiedniego167 Zasada ta po-

winna być interpretowana urbanistycznie gdyż jej celem jest zachowanie ładu

urbanistycznego Dlatego też pojęcie bdquodziałki sąsiedniej należy interpretować

szeroko jako nieruchomość lub część nieruchomości położoną w okolicy two-

rzącej pewną urbanistyczną całość ktoacuterą należy określić dla każdego przypad-

ku oddzielnie168

Kolejnym warunkiem od spełnienia ktoacuterego zależy wydanie pozytyw-

nej decyzji w sprawie warunkoacutew zabudowy dla przedsięwzięć nie będących

inwestycją celu publicznego jest dostęp do drogi publicznej Przez dostęp do

drogi publicznej należy rozumieć zaroacutewno bezpośredni dostęp do drogi zali-

czonej na podstawie ustawy z 21 marca 1985 r o drogach publicznych169

do jednej z kategorii droacuteg publicznych jak i dostęp do niej przez drogę we-

wnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogi koniecznej

Następny warunek dotyczy uzbrojenia terenu ktoacutere winno zaspokajać potrze-

by zamierzenia budowlanego określonego przez wnioskodawcę Warunek

uzbrojenia terenu uznaje się za spełniony roacutewnież wtedy gdy wykonanie nie-

zbędnej na potrzeby projektowanego przedsięwzięcia infrastruktury tech-

nicznej zostanie zagwarantowane w drodze umowy miedzy właściwą jednostką

organizacyjną a inwestorem Zgodnie z art 61 ust 1 pkt 4 upzp wymogiem

koniecznym do wydania decyzji o warunkach zabudowy jest brak obowiązku

166 A Despot-Mładanowicz Komentarz do art54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 167 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 494 168 Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r II OSK 98411 LEX nr 1291986 169 Ustawa z dnia 21 marca 1985 r o drogach publicznych tekst jednolity DzU z 2016r poz 440 ze zm

Prawo gospodarowania przestrzenią

84

uzyskiwania na przedmiotowy teren zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo fakt uzyskania takiej zgody

na wskazane wykorzystanie terenu przy okazji sporządzania miejscowych pla-

noacutew ktoacutere obowiązywały w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r

o zagospodarowaniu przestrzennym170 tj 1 stycznia 1995 r

Decyzja o warunkach zabudowy powinna roacutewnież pozostawać w zgo-

dzie z przepisami szczegoacutelnymi Katalog przepisoacutew odrębnych ktoacuterych unor-

mowania mają wpływ na wydawanie decyzji o warunkach zależy od położenia

terenu będącego przedmiotem ustaleń Do przepisoacutew odrębnych należy bez

wątpienia zaliczyć regulacje z zakresu ochrony środowiska przyrody gruntoacutew

rolnych i leśnych zabytkoacutew uzdrowisk ochrony granic obszaroacutew morskich

a także przepisy sanitarne unormowania z zakresu prawa geologicznego goacuter-

niczego itp

Osoba ubiegająca się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zago-

spodarowania terenu nie musi legitymować się tytułem prawnym do nieru-

chomości gdyż decyzja o warunkach zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz

nie narusza prawa własności i uprawnień osoacuteb trzecich Prawo do rozpoczęcia

budowy wynikać bowiem będzie dopiero z ostatecznej decyzji o pozwoleniu na

budowę ktoacutera może być wydana jedynie inwestorowi ktoacutery min wykaże się

prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane171 Z tych wzglę-

doacutew w odniesieniu do tego samego terenu organ może wydać decyzję o wa-

runkach zabudowy więcej niż jednemu wnioskodawcy Dodatkowo ustawo-

dawca zastrzegł iż wnioskodawcy ktoacutery nie uzyskał prawa do terenu nie przy-

sługuje roszczenie o zwrot nakładoacutew poniesionych w związku z otrzymaną

decyzją o warunkach zabudowy

Jednocześnie zaakcentować należy że choć decyzja o warunkach zabu-

dowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień

osoacuteb trzecich to zasadniczo może wpłynąć na sposoacuteb wykonywania własności

przez zlokalizowanie na danej nieruchomości konkretnej inwestycji172 Tym

samym w art 63 ust 3 upzp ustawodawca podkreślił że wywołanie przez

decyzję o warunkach zabudowy skutkoacutew o ktoacuterych mowa w art 36 upzp

powoduje że do decyzji o warunkach zabudowy należy stosować odpowiednio

art 36 i 37 upzp Koszty realizacji roszczeń wynikających z art 36 ust 1 i 3

upzp obciążać będą jednak inwestora po uzyskaniu ostatecznej decyzji

o pozwoleniu na budowę

170 Tj Dz U z 1999 r Nr 15 poz 139 ze zm 171 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r II OSK 282214 LEX nr 2102251 172 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r II SAPo 11017 LEX nr 2330006

Małgorzata Pracka

85

Podsumowanie

System planowania przestrzennego jest wyrazem decentralizacji zadań

publicznych ale zasadnicza rola w tym systemie przypada gminie gdyż jej roz-

strzygnięcia planistyczne mają moc obowiązującą i dotykają w sposoacuteb bezpo-

średni właścicieli gruntoacutew Sfera rozstrzygnięć planistycznych może być jednak

źroacutedłem wielu konfliktoacutew Ustawodawca wyposażył właścicieli i użytkownikoacutew

wieczystych w środki prawne służące ochronie ich praw co jest wyrazem reali-

zacji konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności Kształtowa-

nie przestrzeni to proces bardzo złożony będący grą roacuteżnorakich wartości

i interesoacutew Bez odpowiednich regulacji prawnych nie jest możliwe właściwe

kształtowanie przestrzeni przez stymulowanie procesoacutew gospodarczych jak

i ochrona określonych jej wartości Temu ma służyć prawo gospodarowania

przestrzenią tworzące warunki do racjonalnego organizowania przestrzeni

egzekwowania ładu przestrzennego i eliminowania (bądź łagodzenia) konflik-

toacutew

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane tj DzU z 2017 r poz1332 ze

zm

Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r o ochronie gruntoacutew rolnych i leśnych tj DzU

z 2017 r poz1161

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami tj DzU

z 2016 r poz 2147 ze zm

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony środowiska tj DzU z 2017r

poz 519 ze zm

Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r Prawo wodne tj DzU z 2017r poz 1121 ze zm

Ustawa z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzen-

nym tj DzU z 2017r poz 1073

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie przyrody tj DzU z 2016 r poz

2134 ze zm

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r w sprawie

wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania prze-

strzennego Dz U z 2003 r poz1587

Orzecznictwo

Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r IV SA 34693 ONSA 19963 poz 125

Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2003 r IV SA39512002 niepubl

Prawo gospodarowania przestrzenią

86

Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r II OSK 98411 LEX nr 1291986

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r II OSK 282214 LEX

nr 2102251

Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r II OSK 160915 LEX nr 2288701

Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r II OSK 216315 LEX nr 2293411

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r II SAWr 91111 LEX

nr 1139038

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2012r II SABd 65412 LEX

nr 1248580

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r IV SAPo 122612 LEX

nr 1299618

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2013 r II SAKe 13013 LEX

nr 1310162

Wyrok WSA z dnia 9 maja 2017 r II SABd 8317 LEX nr 2307499

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 maja 2017 r II SABk 24617 LEX

nr 2306710

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r II SAPo 11017 LEX

nr 2330006

Literatura

Bąkowski T Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu War-

szawa 2001

Bąkowski T Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Komen-

tarz Zakamycze 2004

Despot-Mładanowicz A Komentarz do art 54 ustawy o planowaniu

i zagospodarowaniu przestrzennym Lex 2016

Falczyński W Stelmasiak J Glosa do wyroku NSA z dnia 3 września 2004 r OPS

52004 Orzecznictwo Sądoacutew Polskich 20057-891

Filipowicz T Komentarz do art 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym Lex 2016

Izdebski H Komentarz do art 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym LEX 2013

Krzywoń A Konstytucja RP a środowisko Państwo i Prawo 201283 LEX nr

152978

Niewiadomski Z(red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie

i zagospodarowanie przestrzenne Wydawnictwo CH Beck Warszawa 2009

Niewiadomski Z Planowanie przestrzenne Zarys systemu Warszawa 2003

PlucińskandashFilipowicz A (red) A Kosicki Komentarz do art 14 ustawy

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Lex 2016

87

dr hab Joanna Smarż173

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew

Prawa budowlanego

Principles of investment implementation in the scope of the amended pro-visions of the Building Law act

Streszczenie

Proces budowlany regulowany jest szeregiem przepisoacutew jednak za pod-

stawę tego procesu należy uznać przepisy Prawa budowlanego Normują one

przebieg procesu budowlanego oraz uprawnienia i obowiązki jego uczestnikoacutew

i organoacutew administracji publicznej działających w budownictwie

Przepisy Prawa budowlanego ulegały w ostatnim czasie licznym i istot-

nym zmianom ktoacutere należy uwzględnić w trakcie realizacji procesu budowla-

nego Powyższe ma na celu uniknięcie nieprawidłowości ktoacutere zobowiązywa-

łyby organy do wszczynania postępowania mającego na celu doprowadzenie do

stanu zgodnego z prawem

Słowa kluczowe

Prawo budowlane proces budowlany pozwolenie na budowę

Summary

The construction process is regulated by a number of regulations but the

Building Law act must be considered as the basis for this process They regulate

the course of the construction process and the powers and duties of its partici-

pants and public administrations bodies operating in the construction industry

The provisions of the Building Law act have recently undergone numerous

and significant changes that need to be taken into account during the construc-

tion process This is aimed to avoid irregularities which would oblige the authori-

ties to initiate proceedings to bring the matter into the lawfulness

Key words

Building Law act construction process building premit

173 Prof nadz Kierownik Zakładu Prawa Publicznego Katedra Prawa Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

88

1 Podstawa prawna procesu inwestycyjnego

Budownictwo to ważna gałąź gospodarki ktoacutera zaspokaja podstawowe

potrzeby mieszkaniowe człowieka daje liczne miejsca pracy kształtuje krajo-

braz oraz oddziaływuje na rozwoacutej sztuki Obiekty budowlane powstają

w skomplikowanym procesie budowlanym ktoacutery trwa od przygotowania inwe-

stycji budowlanej poprzez jej budowę oddawanie do użytkowania utrzymanie

jej w należytym stanie technicznym i estetycznym aż do rozbioacuterki włącznie

Proces ten kształtowany jest przede wszystkim przez przepisy ustawy

z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane174 oraz ustawy z dnia 27 marca 2003 r

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym175 a także przepisy rozpo-

rządzeń wykonawczych176 Oproacutecz wskazanych przepisoacutew podstawowych ist-

nieją regulacje prawne ktoacutere nie opisują co prawda wprost procesu budowla-

nego lecz odnoszą się do jego niektoacuterych etapoacutew i wybranych czynności Do

takich regulacji należy zaliczyć w szczegoacutelności ustawę z dnia 27 kwietnia

2001 r prawo ochrony środowiska177 ustawę z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie

zabytkoacutew i opiece nad zabytkami178 ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r prawo

zamoacutewień publicznych179 ustawę z dnia 17 maja 1989 r Prawo geodezyjne

i kartograficzne180 ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r Prawo energetyczne181

a także ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r Prawo geologiczne i goacuternicze182

Wskazane przepisy należy brać pod uwagę przy projektowaniu i budowie

obiektoacutew zapewniając spełnienie wymagań podstawowych do ktoacuterych należą

1) warunki techniczne w zakresie bezpieczeństwa konstrukcji bezpieczeń-

stwa pożarowego użytkowania warunkoacutew higienicznych i zdrowotnych

ochrony środowiska oraz ochrony przed hałasem i drganiami 2) warunki użyt-

174 Dz U z 2017 r poz 1332 175 Dz U z 2017 r poz 1073 176 Podstawowe są w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunkoacutew technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz U z 2015 r poz 1422) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r w sprawie warunkoacutew technicznych użytkowania budynkoacutew mieszkalnych (Dz U Nr 74 poz 836 ze zm) 177 Dz U z 2017 r poz 519 178 Dz U z 2014 r poz 1446 179 Dz U z 2017 r poz 1579 180 Dz U z 2016 r poz 1629 181 Dz U z 2017 r poz 220 182 Dz U z 2016 r poz 1131

Joanna Smarż

89

kowe uzależnione od jego przeznaczenia oraz 3) poszanowanie uzasadnionych

interesoacutew osoacuteb trzecich znajdujących się w strefie oddziaływania obiektu183

2 Uczestnicy procesu budowlanego

Projektowanie i realizacja obiektoacutew budowlanych powinna zostać powie-

rzona osobom posiadającym odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe

potwierdzone uprawnieniami budowlanymi Osoby takie muszą być członkami

właściwego samorządu zawodowego184 Dopiero woacutewczas mogą pełnić funkcję

projektanta kierownika budowy lub roboacutet budowlanych oraz inspektora nad-

zoru inwestorskiego będąc profesjonalnymi uczestnikami procesu budowlane-

go Dodatkowo do uczestnikoacutew tego procesu zalicza się inwestora bez ktoacuterego

proces inwestycyjny nie miałby racji bytu

Każdy z ww uczestnikoacutew procesu budowlanego posiada określone usta-

wą ndash Prawo budowlane uprawnienia i obowiązki Podstawowym obowiązkiem

inwestora jest zorganizowanie procesu budowy z uwzględnieniem zasad bez-

pieczeństwa i ochrony zdrowia a w szczegoacutelności zapewnienie opracowania

projektu budowlanego przez uprawnionego projektanta oraz objęcia kierow-

nictwa budowy przez kierownika budowy Podstawowym zaś obowiązkiem

projektanta jest opracowanie projektu budowlanego łącznie z uzyskaniem

wymaganych opinii uzgodnień i sprawdzeń rozwiązań projektowych w zakre-

sie wynikającym z przepisoacutew Dodatkowo projektant zobowiązany jest wyja-

śniać wątpliwości dotyczące projektu i zawartych w nim rozwiązań oraz spra-

wować nadzoacuter autorski185 a w przypadku gdy jest to niezbędne zobowiązany

jest zapewnić sprawdzenie projektu186 Pracę projektanta wieńczy oświadcze-

nie o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepi-

sami oraz zasadami wiedzy technicznej Z obowiązkami projektanta skorelo-

wane są określone jego uprawnienia Istotne w tym zakresie jest prawo wstępu

183 Obszar oddziaływania obiektu to teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowla-nego na podstawie przepisoacutew odrębnych wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu w tym zabudowy tego terenu (art 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane) Por G Kuźma R Tymiec Prawo budowlane Komentarz 2017el 184 Chodzi o samorząd architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa ndash por ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r o samorządach zawodowych architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa Dz U z 2016 r poz 1725 185 Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2016 r II GSK 122415 Legalis nr 1554911 186 Sprawdzającym może być wyłącznie osoba legitymująca się uprawnieniami do pro-jektowania bez ograniczeń Od 10 sierpnia 2014 r sprawdzenia projektu nie może dokonać rzeczoznawca budowlany - por ustawa z dnia 9 maja 2014 r o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektoacuterych zawodoacutew regulowanych Dz U z 2014 r poz 768

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

90

na teren budowy i dokonywania w dzienniku budowy zapisoacutew dotyczących jej

realizacji a także prawo do żądania wstrzymania roboacutet budowlanych w razie

odstępstw od projektu zagrażających bezpieczeństwu obiektu

Nad realizacją roboacutet budowlanych czuwa kierownik budowy ktoacuterego

obowiązkiem jest protokolarne przejęcie od inwestora terenu budowy i zabez-

pieczenie go przed wstępem osoacuteb trzecich187 prowadzenie dokumentacji bu-

dowy oraz kierowanie budową obiektu budowlanego w sposoacuteb zgodny z pro-

jektem i pozwoleniem na budowę oraz przepisami w tym techniczno-

budowlanymi a także przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy Rola kierow-

nika budowy kończy się z chwilą przekazania inwestorowi oświadczenia o

zgodności wykonania obiektu budowlanego z ww warunkami i o doprowadze-

niu do należytego stanu i porządku terenu budowy a także - w razie korzysta-

nia - drogi ulicy sąsiedniej nieruchomości budynku lub lokalu188 W celu

umożliwienia wypełnienia ww obowiązkoacutew kierownikowi przyznane zostało

uprawnienie do występowania do inwestora o zmiany w rozwiązaniach projek-

towych jeżeli są one uzasadnione koniecznością zwiększenia bezpieczeństwa

realizacji roboacutet budowlanych lub usprawnienia procesu budowy oraz ustosun-

kowania się w dzienniku budowy do zaleceń w nim zawartych

Ostatnim profesjonalnym uczestnikiem procesu budowlanego jest

inspektor nadzoru inwestorskiego ktoacuterego podstawowym obowiązkiem jest

reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności

jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę przepisami oraz zasadami

wiedzy technicznej Uprawnienia inspektora są dość szerokie ponieważ upo-

ważniony jest on do wydawania kierownikowi budowy lub roboacutet poleceń doty-

czących usunięcia nieprawidłowości lub zagrożeń Może też żądać od kierowni-

ka budowy lub roboacutet dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadli-

wie wykonanych roboacutet a nawet wstrzymania dalszych roboacutet budowlanych

w przypadku gdyby ich kontynuacja mogła wywołać zagrożenie bądź spowo-

dować niedopuszczalną niezgodność z projektem lub pozwoleniem na budowę

Z uwagi na wskazane obowiązki kierownika budowy i inspektora nadzo-

ru inwestorskiego łączenie tych funkcji w ramach jednej budowy nie jest do-

puszczalne189 Chodzi w tym przypadku o uniknięcie wystąpienia kolizji intere-

soacutew i tworzenia de facto fikcji kontroli ponieważ w przypadku braku takiego

zastrzeżenia kierownik budowy będąc inspektorem nadzoru inwestorskiego

dokonywałby kontroli roboacutet ktoacutere nadzorował jako kierownik W ten sposoacuteb

187 Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia 2014 r I ACa 63914 Legalis nr 1186572 188 Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2002 r II SAKa 50801 Legalis nr 99207 189 Por art 24 ust 1 Prawa budowlanego

Joanna Smarż

91

zatracałby się sens nadzoru dokonywanego w taki sposoacuteb Tymczasem podsta-

wowym celem procesu inwestycyjnego jest zapewnienie bezpieczeństwa

i właściwej realizacji inwestycji Cel ten może być osiągnięty jedynie poprzez

rozdzielenie tych funkcji co umożliwi zachowanie elementu faktycznej a nie

iluzorycznej kontroli procesu budowlanego Jest to ważny element systemu

zapewnienia wysokiej jakości procesu budowlanego

3 Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie roboacutet budowlanych

Roboty budowlane można prowadzić na podstawie pozwolenia na

budowę zgłoszenia z projektem lub też zgłoszenia Nadrzędną zasadą jest ko-

nieczność uzyskania pozwolenia na budowę ktoacutere jest decyzją administracyjną

zezwalającą na budowę obiektu budowlanego w określonym miejscu i o okre-

ślonym kształcie Z punktu widzenia interesoacutew adresata decyzji o pozwoleniu

na budowę istotne jest że uzyskuje on pewność nabytych w drodze tego po-

zwolenia praw i obowiązkoacutew oraz związaną z tym ochronę przed nadmierną

ingerencją władzy publicznej w jego poczynania związane z realizacją inwesty-

cji budowlanej190 Decyzja taka upoważnia do rozpoczęcia i prowadzenia roboacutet

budowlanych

Przepis art 28 Prawa budowlanego wprowadzający obowiązek uzyskania

pozwolenia na budowę przed rozpoczęciem roboacutet budowlanych uległ jednak

istotnej zmianie w 2015 r Przed zmianą przepis ten stanowił iż Roboty bu-

dowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwole-

niu na budowę z zastrzeżeniem art 29-31rdquo Dnia 28 czerwca 2015 r weszła

w życie niewielka z pozoru zmiana prawna ktoacutera polegała na wykreśleniu

z treści przywołanego przepisu jednego słowa - ostatecznejrdquo191

W wyniku poroacutewnania literalnej treści przepisu art 28 ust 1 w brzmie-

niu przed zmianą i po jej dokonaniu można dojść do wniosku iż obecnie moż-

liwe jest rozpoczęcie prowadzenia roboacutet budowlanych na podstawie nieosta-

tecznego pozwolenia na budowę Przyjęcie takiej interpretacji w zestawieniu

z innymi przepisami w tym przepisami kpa jest jednak niemożliwe a dodat-

kowo niekorzystne dla inwestoroacutew ktoacuterzy narażają się na niebezpieczeństwo

wyeliminowania takiej decyzji nieostatecznej z obrotu prawnego Natomiast

190 Por J Smarż Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Kułak-Krzysiak J Parchomiuk Służąc dobru wspoacutelnemu Lublin 2016 s 251 i n oraz J Smarż Wymoacuteg ostatecznościrdquo decyzji o pozwoleniu na budowę w świetle obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa bdquoBudownictwo i Prawordquo 2017 nr 3 s 3-6 191 Por ustawa z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

92

konsekwencje naruszenia tego przepisu są poważne ponieważ prowadzenie

roboacutet budowanych na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budo-

wę stanowi samowolę budowlaną ktoacutera może skutkować w najlepszym wy-

padku obowiązkiem doprowadzenia roboacutet budowlanych do stanu zgodnego

z prawem192 ale także nakazem rozbioacuterki Dlatego też zaroacutewno GUNB jak

i pierwsze orzeczenie sądowe193 w tym zakresie nakazują uznać że mimo wy-

eliminowania z art 28 ust 1 określenia ostatecznejrdquo nadal obowiązuje zasada

zgodnie z ktoacuterą roboty budowlane objęte pozwoleniem na budowę można roz-

począć woacutewczas gdy decyzja stanie się ostateczna czyli nie będzie istniała

możliwość jej zaskarżenia Pewne wyjątki wynikają z art 130 kpa jednak za-

sadą pozostaje rozpoczęcie roboacutet budowlanych na podstawie ostatecznej decy-

zji o pozwoleniu na budowę

Realizacja obiektu może nastąpić także na podstawie zgłoszenia z projek-

tem ktoacutere jest nowym rozwiązaniem prawnym194 zezwalającym w ściśle okre-

ślonych przypadkach na prowadzenie roboacutet budowlanych w uproszczonym

trybie Najbardziej popularny zakres roboacutet ktoacutere mogą być realizowane w tym

trybie to budowa i przebudowa wolno stojących budynkoacutew mieszkalnych jed-

norodzinnych ktoacuterych obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub

działkach na ktoacuterych zostały zaprojektowane195 Wyboacuter formy pozwolenia lub

zgłoszenia z projektem należy do inwestora ktoacutery zamiast dokonania zgłosze-

nia może wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę co

niejednokrotnie może okazać się korzystniejsze196 szczegoacutelnie w zakresie

ochrony swoich praw Tym bardziej że do zgłoszenia z projektem należy dołą-

czyć analogiczne dokumenty jak w przypadku występowania z wnioskiem

o uzyskanie decyzji o pozwolenie na budowę Procedura zgłoszenia zamiaru

realizacji obiektu z jednoczesnym złożeniem projektu budowlanego jest zatem

dość skomplikowana a nie daje wystarczającej ochrony inwestorowi ktoacutery

w takim przypadku nie uzyskuje urzędowego potwierdzenia możliwości rozpo-

częcia roboacutet budowlanych w formie decyzji administracyjnej jak ma to miejsce

w przypadku pozwolenia na budowę

192 Por wyrok WSA z dnia 8 września 2016 r II SARz 168015 Legalis nr 1545721 193 Por wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2017 r II SAŁd 49016 Legalis nr 1567628 194 Nowe rozwiązanie zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorcoacutew Dz U poz 2255 195 Por art 29 ust 1 pkt 1a Prawa budowlanego 196 Por J Smarż Pozwolenie na budowę versus zgłoszenie z projektemrdquo w świetle obo-wiązujących przepisoacutew (w) J Smarż (red) Nieruchomości ndash aktualne problemy prawne Radom 2016 r s 134 J Smarż Korzyści i zagrożenia wynikające z realizacji inwestycji na podstawie zgłoszenia z projektem bdquoBudownictwo i Prawordquo 2016 nr 3 s 6-8

Joanna Smarż

93

Trzecią formą reglamentacji roboacutet budowlanych jest zgłoszenie ktoacutere ja-

ko uproszczona forma realizacji roboacutet budowlanych197 odnosi się wyłącznie do

takich roboacutet budowlanych ktoacuterych wykonanie w zasadzie nie może wpłynąć

ujemnie na bezpieczeństwo publiczne lub wygląd miejscowości ktoacutere mogą

jednak wprowadzić na tyle istotne zmiany w istniejącym stanie budynkoacutew lub

ich otoczenia że wymagają pewnego nadzoru przy ich wykonaniu Obowiąz-

kiem zgłoszenia objęte są inwestycje o mniejszym ciężarze gatunkowym nie

wymagające ze swej istoty zwiększonej uwagi właściwego do załatwienia tych

spraw organu198

Zamknięty katalog obiektoacutew objętych zgłoszeniem wynika z art 29-30

Prawa budowlanego Oznacza to że uzyskania pozwolenia na budowę nie wy-

magają wyłącznie obiekty i roboty budowlane o określonych parametrach

i przeznaczeniu wyliczone enumeratywnie we wskazanych przepisach199

Realizacja inwestycji na podstawie zgłoszenia polega na możliwości przy-

stąpienia do prowadzenia zgłoszonych roboacutet jeśli w terminie 21 dni200 od ich

zgłoszenia organ nie zgłosi sprzeciwu201 nie zażąda dodatkowych informacji

lub nie nałoży na inwestora obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę

Pod pojęciem roboacutet budowlanych należy rozumieć roacutewnież rozbioacuterkę

obiektu budowlanego202 Zgodnie z powyższym może okazać się że roboty po-

legające na rozbioacuterce będą wymagały uzyskania decyzji o pozwoleniu Jak za-

strzega ustawodawca pozwolenia takiego nie wymaga jednak rozbioacuterka bu-

dynkoacutew i budowli niewpisanych do rejestru zabytkoacutew oraz nieobjętych ochro-

ną konserwatorską203 o wysokości poniżej 8m jeżeli ich odległość od granicy

działki jest nie mniejsza niż połowa wysokości oraz obiektoacutew i urządzeń bu-

dowlanych na budowę ktoacuterych nie jest wymagane pozwolenie na budowę jeże-

li nie podlegają ochronie jako zabytki204 Rozbioacuterka ww obiektoacutew budowla-

nych wymaga uprzedniego zgłoszenia właściwemu organowi

Przed uzyskaniem pozwolenia na rozbioacuterkę lub przed ich zgłoszeniem

można rozpocząć jedynie roboty zabezpieczające i rozbioacuterkowe jeżeli mają one

na celu usunięcie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mie- 197 Wyrok WSA z dnia 2 sierpnia 2016 r II SAOp 25916 Legalis nr 1558116 198 Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2005 r II OSK 19705 LEX nr 196647 199 ZNiewiadomski TAsman J Dessoulavy-Śliwiński EJaniszewska-Kuropatwa APlucińska-Filipowicz J Siegień Prawo budowlane Komentarz 2016el 200 Termin ten uległ skroacuteceniu z 30 dni ndash por art 30 Prawa budowlanego Dz U 2016r poz 260 201 Na temat sprzeciwu por A Plucińska-Filipowicz Strona w sprawie sprzeciwu do zgłoszenia budowy Nieruchomości 2011 Nr 1 202 Por art 3 pkt 7 Prawa budowlanego 203 Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2013 r II SAOl 43213 Legalis nr 755381 204 Wyrok WSA z dnia 13 stycznia 2017 r II SAŁd 79416 Legalis nr 1568460

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

94

nia205 Rozpoczęcie takich roboacutet nie zwalnia jednak inwestora od obowiązku

bezzwłocznego uzyskania pozwolenia na rozbioacuterkę lub zgłoszenia o zamierzo-

nej rozbioacuterce obiektu budowlanego

4 Wymagania warunkujące uzyskanie pozwolenia na budowę

Pozwolenie na budowę wydaje organ administracji architektoniczno-

budowlanej tj starosta ktoacutery jest organem I instancji oraz wojewoda ktoacutery

jest organem wyższego stopnia w stosunku do decyzji wydawanych przez sta-

rostę oraz w przypadku ściśle określonych inwestycji organem I instancji206

Pozwolenie wydaje się na wniosek zainteresowanego ktoacutery wszczyna

postępowanie administracyjne w przedmiocie pozwolenia na budowę Postę-

powanie to kończy się wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub decyzji

o odmowie wydania pozwolenia na budowę Do wniosku należy dołączyć

w szczegoacutelności cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami

uzgodnieniami pozwoleniami innymi dokumentami wymaganymi przepisami

szczegoacutelnymi zaświadczenie projektanta o członkostwie w izbie oraz oświad-

czenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budow-

lane i decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jeżeli jest

ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym207

Pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu kto złożył

wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy

i zagospodarowania terenu jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz oświadczenie o posia-

danym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane208

Oświadczenie takie składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej

205 Wyrok NSA z dnia 16 września 2011 r II OSK 136610 Legalis nr 819811 206 Wojewoda jest organem I stopnia w sprawach obiektoacutew i roboacutet budowlanych określonych w art 82 Prawa budowlanego oraz w przepisach rozporządzenia Rady Ministroacutew z dnia 25 listopada 2010 r w sprawie obiektoacutew i roboacutet budowlanych w sprawach ktoacuterych organem pierwszej instancji jest wojewoda Dz U Nr 235 poz 1539 207 Szczegoacutełowe wymagania w zakresie załącznikoacutew do wnioskoacutew wynikają z art 33 ust 2 Prawa budowlanego a są one roacuteżne w zależności od rodzaju inwestycji 208 Co do zasady dysponowanie nieruchomością na cele budowlane polega na wykaza-niu istnienia prawa (uprawnienia) Nie chodzi o faktyczną możliwość wejścia na teren nieruchomości i wykonanie roboacutet w jakimś określonym z goacutery terminie ndash por wyrok NSA z dnia 17 listopada 2016 r II OSK 33615 Legalis nr 1554672 oraz J Woliński Wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane Nieruchomości 2013 Nr 4 Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r II OSK 268115 Legalis nr 1605448

Joanna Smarż

95

Z zasady pozwolenie na budowę dotyczy całego zamierzenia budowlane-

go natomiast w przypadku zamierzenia obejmującego więcej niż jeden obiekt

na wniosek inwestora może dotyczyć wybranych obiektoacutew lub zespołu obiek-

toacutew ktoacutere mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji ar-

chitektoniczno-budowlanej sprawdza spełnienie wszystkich wymagań praw-

nych kompletność projektu budowlanego posiadanie wymaganych opinii

uzgodnień pozwoleń i sprawdzeń oraz wykonanie oraz sprawdzenie projektu

przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się

aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia W razie

stwierdzenia naruszeń w powyższym zakresie organ ten nakłada postanowie-

niem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości określając termin ich

usunięcia Po bezskutecznym upływie tego terminu wydaje decyzję o odmowie

zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę209 Natomiast

w przypadku spełnienia wskazanych wymagań organ nie może odmoacutewić wy-

dania decyzji o pozwoleniu na budowę Pozwolenie jest więc decyzją admini-

stracyjną związaną to znaczy że nie ma charakteru uznaniowego Spełnienie

przez inwestora ustawowych przesłanek obliguje organ architektoniczno-

budowlany do jej wydania natomiast ich niespełnienie ndash powinno pociągać za

sobą odmowę wydania pozwolenia210

Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę powinno za-

kończyć się w terminie 65-ciu dni od dnia złożenia kompletnego wniosku przez

inwestora W tym celu organ administracji architektoniczno-budowlanej pro-

wadzi rejestry decyzji o pozwoleniu na budowę ktoacutere umożliwiają ocenę ter-

minowości rozpatrywania wnioskoacutew przez organ W przypadku gdy organ

administracji architektoniczno-budowlanej nie wyda decyzji w terminie organ

wyższego stopnia wymierza temu organowi karę w wysokości 500 zł za każdy

dzień zwłoki211

Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są inwestor

oraz właściciele użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdują-

A Grabowska-Toś M Sobol Dysponowanie nieruchomością na cele budowlane ndash glosa ndash II OPS 210 bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 10 209 Wyrok WSA z dnia 20 kwietnia 2017 r II SABOp 6317 Legalis nr 1600903 210 J Smarż Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Krzysiak- Kułak J Parchomiuk Służąc dobru Wspoacutelnemu Lublin 2016 s 259 211 A Kosicki Kara za nieterminowe wydanie pozwolenia na budowę Nieruchomości 2011 Nr 3 oraz A Plucińska-Filipowicz Kara za zwłokę w wydaniu pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

96

cych się w obszarze oddziaływania obiektu212 W toku postępowania admini-

stracyjnego poprzedzającego wydanie pozwolenia na budowę ocenie organu

podlega więc nie tylko spełnienie przez inwestora warunkoacutew techniczno-

organizacyjnych i architektoniczno-urbanistycznych ale roacutewnież to czy docho-

dzi lub może dojść do naruszenia interesoacutew osoacuteb trzecich zwłaszcza właścicieli

sąsiednich nieruchomości213 Celem postępowania w sprawie wydania pozwo-

lenia na budowę jest zbadanie zgodności planowanej inwestycji z prawem

i z interesami podmiotoacutew ktoacuterych prawa inwestycja ta może naruszać Wyda-

nie decyzji służy więc ochronie wartości konstytucyjnych w tym wolności

i praw innych osoacuteb Powyższy cel uzasadnia nie tylko kontrolę organu władzy

publicznej w stosunku do przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlanego ale też

ingerencję w prawa podmiotoacutew legitymujących się tytułami do zagospodaro-

wania nieruchomości gruntowej przez jej zabudowę Osoby trzecie mają prawo

do ochrony przed ewentualnymi uciążliwościami związanymi z realizacją inwe-

stycji budowlanej214

Prawo budowlane zawęża jednak znaczenie pojęcia strony w stosunku do

definicji tego pojęcia przyjętej w Kodeksie postępowania administracyjnego

gdzie stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy po-

stępowanie albo każdy kto żąda czynności organu ze względu na swoacutej interes

prawny lub obowiązek215 Powyższe podyktowane zostało chęcią zmniejszenia

liczby uczestnikoacutew postępowania oraz liczby skarg i odwołań do organoacutew

administracji publicznej oraz sądoacutew administracyjnych a także chęcią ochrony

interesu inwestora

212 A Plucińska-Filipowicz Strona w sprawie o pozwolenie na budowę (art 28 ust 2 PrBudU) Nieruchomości 2015 Nr 8 213 Zob wyrok NSA z 18 lutego 1999 r IV SA 24497 214 Potwierdzeniem powyższego jest przepis art 5 ust 1 pkt 9 Prawa budowlanego nakazujący poszanowanie występujących w obszarze jego oddziaływania uzasadnio-nych interesoacutew osoacuteb trzecich Z punktu widzenia ochrony praw tych osoacuteb istotne zna-czenie ma zagwarantowanie im przez ustawodawcę właściwej procedury w ramach ktoacuterej możliwe będzie dochodzenie praw i uzyskanie ochrony interesoacutew Ochrona osoacuteb trzecich w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę polega na przyznaniu im mocą art 28 ust 2 Prawa budowlanego statusu strony w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę Przymiot strony w tym postępowaniu przyznany został oproacutecz inwestora właścicielom nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania planowanego obiektu 215 Por art 28 kpa oraz wyrok NSA dnia 13 stycznia 2017 r II OSK 100515 Legalis nr 1575599

Joanna Smarż

97

5 Decyzja o pozwoleniu na budowę i warunki odstąpienia od pozwo-

lenia

Treść pozwolenia na budowę została określona przez przepisy rozporzą-

dzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia 2016 r

w sprawie wzoroacutew wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbioacuterkę zgłoszenia

budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego oświadczenia

o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane

oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbioacuterkę216 Zgodnie z powyższym

pozwolenie na budowę powinno zawierać wszystkie elementy wymagane

zgodnie z art 107 kpa Dodatkowo zgodnie z art 36 ust 1 Prawa budowlane-

go w decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji architektoniczno-

budowlanej w razie potrzeby określa szczegoacutelne warunki zabezpieczenia

terenu budowy i prowadzenia roboacutet budowlanych czas użytkowania tymcza-

sowych obiektoacutew budowlanych terminy rozbioacuterki istniejących obiektoacutew bu-

dowlanych nieprzewidzianych do dalszego użytkowania tymczasowych obiek-

toacutew budowlanych szczegoacutełowe wymagania dotyczące nadzoru na budowie

oraz informacje o obowiązkach i warunkach dotyczących obowiązku uzyskania

pozwolenia na użytkowanie

Zamierzeniem ustawodawcy jest aby realizacja inwestycji następowała

według projektu zatwierdzonego przez organ administracji architektoniczno-

budowlanej w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budo-

wę Wobec powyższego inwestor związany jest treścią decyzji zatwierdzającej

konkretny projekt budowlany i w przypadku zamiaru wprowadzenia zmian

istotnych nie może ich samodzielnie zrealizować w sposoacuteb odmienny od

zatwierdzonego projektu Ustawodawca uznał bowiem że w przypadku zamia-

ru wprowadzenia zmian istotnych organ administracji architektoniczno-

budowlanej powinien mieć możliwość ponownego wypowiedzenia się w zakre-

sie projektu z uwzględnionymi zmianami

Realizacja inwestycji na podstawie pozwolenia na budowę jest

zazwyczaj jednak procesem trwającym wiele miesięcy a czasami nawet lat co

powoduje niejednokrotnie konieczność dokonania zmian lub też chęć

modyfikacji pewnych rozwiązań w stosunku do pierwotnych założeń Może to

dotyczyć zaroacutewno rozwiązań projektowych jak roacutewnież warunkoacutew wydanego

już

pozwolenia na budowę Ustawodawca przewidując taką możliwość zezwolił na

dokonanie określonych zmian bez dodatkowych wymogoacutew jeżeli będą miały

216 DzU z 2016 r poz 1493

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

98

one charakter zmian tzw nieistotnychrdquo W przypadku natomiast zamiaru

dokonania tzw zmian istotnychrdquo ustawodawca zastrzegł że wprowadzenie ich

wymaga zmiany pozwolenia na budowę Kwalifikacja tych zmian od zawsze

budziła jednak szereg wątpliwości i rozbieżności w zakresie oceny

dokonywanej przez organy administracji architektoniczno-budowlanej

nadzoru budowlanego oraz projektanta W celu ich wyeliminowania przepis

art 36a Prawa budowlanego regulujący przedmiotowe zagadnienie ulegał

częstym zmianom a ostatnie zostały wprowadzone przepisami ustawy z dnia

16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy otoczenia

prawnego przedsiębiorcoacutew217 Weszły one w życie z dniem 1 stycznia 2017 r

a ich charakter był istotny

Zgodnie z nowym brzmieniem ww przepisu nieistotne odstąpienie od

zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na

budowę ktoacutere nie wymaga uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budo-

wę218 jest dopuszczalne o ile nie dotyczy zakresu objętego projektem zagospo-

darowania działki lub terenu charakterystycznych parametroacutew obiektu bu-

dowlanego (kubatury powierzchni zabudowy wysokości długości szerokości

liczby kondygnacji zapewnienia warunkoacutew niezbędnych do korzystania z tego

obiektu przez osoby niepełnosprawne zmiany zamierzonego sposobu użytko-

wania obiektu budowlanego) oraz o ile nie wymaga uzyskania opinii uzgod-

nień pozwoleń innych dokumentoacutew wymaganych przepisami szczegoacutelny-

mi Natomiast w odniesieniu do inwestycji realizowanej na podstawie zgłosze-

nia z projektem istotne odstąpienie od takiego projektu od ktoacuterego organ ad-

ministracji architektoniczno-budowlanej nie wnioacutesł sprzeciwu jest dopusz-

czalne jedynie po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na budowę dotyczącej całego

zamierzenia budowlanego219

Jednocześnie ustawodawca wskazał że nie jest istotnym odstąpieniem

od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na

budowę zmiana wysokości szerokości lub długości obiektu budowlanego nie-

będącego obiektem liniowym jeżeli odstąpienie łącznie spełnia następujące

warunki nie przekracza 2 wysokości szerokości lub długości obiektu budow-

lanego określonych w projekcie budowlanym nie zwiększa obszaru oddziały-

wania obiektu nie mieści się w zakresie odstępstw o ktoacuterych mowa w ust 5

pkt 3-6 z wyjątkiem odstępstwa od projektowanych warunkoacutew ochrony prze-

ciwpożarowej jeżeli odstępstwo zostało uzgodnione z rzeczoznawcą do spraw

217 Dz U poz 2255 218 J Wszołek E Deszczka Decyzja o zmianie pozwolenia na budowę ndash charakter prawny i wybrane zagadnienia praktyczne MOP 2016 Nr 1 219 Por art 36a ust 1a Prawa budowlanego

Joanna Smarż

99

zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz nie narusza przepisoacutew techniczno-

budowlanych

Osobą dokonującą kwalifikacji planowanego odstąpienia jest w pierw-

szej kolejności projektant jako autor projektu Dokonuje on kwalifikacji zamie-

rzonego odstąpienia a w przypadku uznania że jest ono nieistotne obowiąza-

ny jest zamieścić w projekcie budowlanym odpowiednie informacje ewentual-

nie rysunek i opis dotyczące tego odstąpienia Skorelowane jest to z podsta-

wowymi obowiązkami projektanta określonymi w art 20 ust 1 pkt 4 lit b

Prawa budowlanego ktoacutery nakłada na projektanta obowiązek sprawowania

nadzoru autorskiego na żądanie inwestora lub właściwego organu w zakresie

uzgadniania możliwości wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do

przewidzianych w projekcie zgłoszonych przez kierownika budowy lub inspek-

tora nadzoru inwestorskiego

Kwalifikacja zamierzonego odstąpienia dokonana przez projektanta nie

ma jednak charakteru wiążącego dla organu administracji architektoniczno-

budowlanej jak i dla organu nadzoru budowlanego Stąd też organy te kwe-

stionują niejednokrotnie ustalenia dotyczące oceny zmian dokonanych przez

projektantoacutew220 co może skutkować podjęciem przez te organy przewidzia-

nych prawem działań Za ewentualne szkody poniesione na skutek takiej nie-

prawidłowej kwalifikacji odstąpienia projektant ponosi odpowiedzialność wo-

bec inwestora221

Konsekwencją istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budow-

lanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na budowę bez uzyskania decyzji

o zmianie pozwolenia na budowę jest uchylenie decyzji o pozwoleniu na budo-

wę Inwestor nie będzie moacutegł woacutewczas przystąpić do kontynuowania roboacutet

budowlanych Wznowienie budowy w takiej sytuacji może nastąpić dopiero po

wydaniu decyzji o pozwoleniu na wznowienie roboacutet budowlanych

Sygnalizowana już długość procesu budowlanego powoduje niejedno-

krotnie zmianę planoacutew inwestora i to nie tylko w zakresie przyjętych pierwot-

nie rozwiązań projektowych ale także w ogoacutele związanych z realizacją inwe-

stycji Niejednokrotnie zdarza się bowiem że inwestor rezygnuje z dalszego

prowadzenia inwestycji Ustawodawca dopuszcza w takiej sytuacji możliwość

przeniesienia pozwolenia na budowę na rzecz innego podmiotu jeżeli przyjmu-

je on wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz złoży oświadczenie o posia-

danym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane Istotą

takiej decyzji jest umożliwienie innemu podmiotowi kontynuowania roboacutet

220 Por np wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r II OSK 22411 Legalis nr 780008 i WSA z dnia 13 lipca 2016 r II SAGl 9516 Legalis nr 1541456 221 Por wyrok WSA z dnia 9 lipca 2015 r II SAWr 35815 Legalis nr 1390753

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

100

budowlanych Jeżeli zatem roboty te zostały już wykonane wydawanie decyzji

o przeniesieniu pozwolenia na budowę byłoby bezcelowe Organem właściwym

w tym zakresie jest organ administracji architektoniczno-budowlanej ktoacutery

wydał decyzję zaś stronami postępowania o przeniesienie pozwolenia na

budowę są wyłącznie podmiot na rzecz ktoacuterego została wydana decyzja oraz

podmiot na rzecz ktoacuterego ma być przeniesione pozwolenie Organ nie może

odmoacutewić przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu w przypadku

spełnienia wszystkich warunkoacutew Zaroacutewno przeniesienie pozwolenia jak i od-

mowa następuje w formie decyzji

6 Budowa obiektoacutew budowlanych

Inwestycja powinna być rozpoczęta niezwłocznie po uzyskaniu pozwole-

nia na budowę W przeciwnym przypadku decyzja o pozwoleniu na budowę

może stracić ważność Jak zastrzega bowiem ustawodawca pozwolenie wygasa

jeżeli budowa nie została rozpoczęta przed upływem 3 lat od dnia w ktoacuterym

decyzja ta stała się ostateczna lub budowa została przerwana na czas dłuższy

niż 3 lata Rozpoczęcie albo wznowienie budowy po wygaśnięciu decyzji może

nastąpić po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę albo decyzji

o wznowieniu roboacutet budowlanych222

Przyjmuje się że rozpoczęcie budowy następuje z chwilą podjęcia prac

przygotowawczych na terenie budowy czyli z chwilą wytyczenia geodezyjnego

obiektoacutew w terenie wykonania niwelacji terenu zagospodarowania terenu

budowy wraz z budową tymczasowych obiektoacutew wykonania przyłączy do sieci

infrastruktury technicznej na potrzeby budowy Katalog tych prac ma charak-

ter zamknięty co oznacza że tylko wymienione prace traktuje się jako przygo-

towawcze Przedmiotowe zastrzeżenie jest bardzo istotne ponieważ prace

przygotowawcze mogą być wykonywane wyłącznie na terenie objętym pozwo-

leniem na budowę lub zgłoszeniem223

Może się zdarzyć że do wykonania roboacutet niezbędne będzie wejście na

teren sąsiedniej nieruchomości lub zajęcie pasa drogowego Woacutewczas inwestor

przed rozpoczęciem roboacutet zobowiązany jest uzyskać zgodę właściciela sąsied-

niej nieruchomości budynku lub lokalu na takie wejście Dodatkowo inwestor

222 A Legat Stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo 2010 Nr 9 oraz A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9 223 Wyrok WSA z dnia 6 kwietnia 2016 r II SALu 95915 Legalis nr 1477204

Joanna Smarż

101

zobowiązany jest uzgodnić przewidywany sposoacuteb zakres terminy korzystania

z tych obiektoacutew a także ewentualną rekompensatę z tego tytułu224

Zasadą jest korzystanie z sąsiedniej nieruchomości za zgodą jego właści-

ciela jeżeli jednak między inwestorem a właścicielem nieruchomości sąsiedniej

nie dojdzie do zawarcia porozumienia w tym zakresie inwestor może złożyć do

organu administracji architektoniczno-budowlanej wniosek o zezwolenie na

wejście na teren sąsiedniej nieruchomości Warunkiem uruchomienia tego try-

bu jest wykazanie przez inwestora iż nie udało mu się osiągnąć porozumienia

z właścicielem sąsiedniej nieruchomości Organ jest zobowiązany ustosunko-

wać się do takiego wniosku w terminie czternastu dni co ma na celu niebloko-

wanie inwestycji

Podobnie do wykonywania robot budowlanych może być wymagane za-

jęcie pasa drogowego lub jego części Może to nastąpić dopiero po spełnieniu

wymagań określonych w odrębnych przepisach225 Zajęcie pasa drogowego

wymaga uzyskania zezwolenia zarządcy drogi w formie decyzji administracyj-

nej Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę ktoacuterej wysokość określana

jest w zezwoleniu Dodatkowo zajmujący pas drogowy ma obowiązek zapewnić

bezpieczne warunki ruchu i przywroacutecić pas do poprzedniego stanu użyteczno-

ści w określonym terminie Za niedotrzymanie warunkoacutew określonych

w zezwoleniu oraz za zajęcie pasa drogi bez zezwolenia zarządca drogi wymie-

rza karę w wysokości 10-krotności opłaty za jego zajęcie

7 Prowadzenie roboacutet budowlanych niezgodnie z projektem lub

przepisami

Prowadzenie roboacutet budowlanych bez wymaganego pozwolenia na budo-

wę (art 48) bez zgłoszenia lub pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy

organ (art 49b) nazywane jest samowolą budowlaną Inną nieprawidłowością

jest wykonywanie roboacutet budowlanych niezgodnie z prawem (art 50-51)

Z zasady w przypadku wybudowania lub budowania obiektu budowla-

nego bądź jego części bez wymaganego pozwolenia na budowę organ nadzoru

budowlanego zobowiązany jest nakazać rozbioacuterkę tego obiektu lub jego części

chyba że możliwa jest legalizacja Może ona nastąpić wyłącznie po ziszczeniu

się łącznie trzech warunkoacutew tj kiedy budowa jest zgodna z przepisami o pla-

224 A Plucińska-Filipowicz T Filipowicz A Kosicki Budowa przy granicy sąsiada bdquoNieruchomościrdquo 2017 Nr 6 225 Por art 40 ustawy z 21 marca 1985 r o drogach publicznych DzU z 2016 poz 1440 oraz rozporządzenia Rady Ministroacutew z dnia 1 czerwca 2004 r w sprawie określe-nia warunkoacutew udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego DzU z 2016 poz 1264

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

102

nowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym a zwłaszcza z przepisami planu

miejscowego226 nie narusza przepisoacutew w tym techniczno-budowlanych

w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego

części do stanu zgodnego z prawem inwestor dokona opłaty legalizacyjnej227

W procesie legalizacji niezbędne jest roacutewnież przedstawienie dokumentoacutew

ktoacutere składane są przy występowaniu o wydanie decyzji o pozwoleniu na bu-

dowę Nieprzedłożenie tych dokumentoacutew skutkuje wydaniem decyzji o nakazie

rozbioacuterki całości lub części obiektu budowlanego

Właściwy organ nadzoru budowlanego czyli powiatowy inspektor nad-

zoru budowlanego przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu

budowlanego i udzielenia pozwolenia na wznowienie roboacutet budowlanych bada

spełnienie wszystkich wymagań i w przypadku ich spełnienia ustala wysokość

opłaty legalizacyjnej228

W przypadku spełnienia obowiązkoacutew określonych przez organ nadzoru

budowlanego postępowanie prowadzone jest pod kątem zatwierdzenia projek-

tu budowlanego i wydania pozwolenia na wznowienie roboacutet budowlanych je-

żeli budowa nie została zakończona Natomiast jeśli budowa została już zakoń-

czona spełnienie nałożonych obowiązkoacutew jest wnioskiem jedynie o wydanie

decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego

Należy jednak zwroacutecić uwagę że wydając decyzję o legalizacji samowoli

budowlanej organ nadzoru budowlanego musi nałożyć na inwestora obowią-

zek uzyskania pozwolenia na użytkowanie zalegalizowanego obiektu co należy

uznać za dodatkowy wymoacuteg niezbędny do przystąpienia do użytkowania obiek-

tu realizowanego w warunkach samowoli budowlanej

Procedura legalizacji budowy prowadzonej bez zgłoszenia bądź pomimo

wniesienia sprzeciwu przez organ jest analogiczna jak przy legalizacji z art 48

z pewnymi wyjątkami a mianowicie w art 49b określony jest 30-dniowy ter-

min na uzupełnienie dokumentoacutew oraz podana została wysokość opłaty legali-

zacyjnej - w zależności od kategorii obiektu wynosi 2 500 - 5 000 zł Natomiast

w przypadku legalizacji obiektu realizowanego bez wymaganego pozwolenia na

budowę albo bez wymaganego zgłoszenia albo pomimo wniesienia sprzeciwu

do tego zgłoszenia brak wskazania jednego terminu ktoacutery ustalany jest indy-

226 A Plucinska-Filipowicz Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jako dokument wymagany do legalizacji samowoli budowlanej - orzecznictwo NSA Nie-ruchomości 2008 Nr 6 227 Wyrok WSA z dnia 30 czerwca 2016 r II SAOp 12416 Legalis nr 1483890 228 Stawka opłaty legalizacyjnej wynosząca 500 zł ulega woacutewczas 50-krotnemu podwyższeniu

Joanna Smarż

103

widualnie w każdym przypadku Podobnie opłata legalizacyjna wymierzana jest

każdorazowo z uwzględnieniem rodzaju i kategorii obiektu budowlanego

Nieco inne postępowanie prowadzone jest w przypadku prowadzenia

roboacutet budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego w sposoacuteb istotnie

odbiegający od ustaleń i warunkoacutew określonych w pozwoleniu na budowę lub

określony w przepisach Nie mamy woacutewczas do czynienia z samowolą budow-

laną w rozumieniu art 48 lecz z dopuszczeniem się innych nieprawidłowości

ktoacutere w tzw postępowaniu naprawczym należy doprowadzić do stanu zgodne-

go z prawem W takiej sytuacji właściwy organ wstrzymuje postanowieniem

prowadzenie roboacutet budowlanych i orzeka o doprowadzeniu obiektu budowla-

nego do stanu poprzedniego lub nakaz rozbioacuterki229

8 Przystąpienie do użytkowania

Z zasady do użytkowania obiektu budowlanego na ktoacuterego wzniesienie

jest wymagane pozwolenie na budowę można przystąpić po zawiadomieniu

właściwego organu o zakończeniu budowy jeżeli organ ten w terminie czter-

nastu dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosi sprzeciwu w drodze

decyzji230 Jest to tzw milcząca zgoda organu nadzoru budowlanego w sytuacji

gdy nie stwierdzi on aby zgłoszony przez inwestora obiekt budowlany został

wykonany z naruszeniem projektu budowlanego warunkoacutew pozwolenia na

budowę lub przepisoacutew prawa231 Nie ma jednak przeszkoacuted aby w przypadku

braku zastrzeżeń w zakresie wykonania obiektu organ nadzoru powiadomił

pisemnie inwestora o możliwości przystąpienia do użytkowania obiektu nie

czekając na upływ określonego terminu

Stwierdzenie przez właściwy organ nadzoru budowlanego naruszeń

w wykonaniu zgłoszonego przez inwestora obiektu budowlanego umożliwia

temu organowi zgłoszenie sprzeciwu ktoacutery następuje w formie decyzji admini-

stracyjnej

W ściśle określonych przypadkach samo zawiadomienie o przystąpieniu

do użytkowania nie będzie wystarczające a ustawodawca wymaga uzyskania

pozwolenia na użytkowanie Z sytuacją taką mamy do czynienia 1) w przypad-

229 A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz I Nieruchomości 2014 Nr 7 oraz A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9 230 Wskazany termin uległ skroacuteceniu z 21dni przepisami ustawy z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443 231 Por red Z Niewiadomski Prawo budowlane Komentarz 2016el

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

104

kach określonych kategorii obiektu wskazanych w ustawie232 2) jako konse-

kwencja prowadzenia procedury legalizacji samowoli budowlanej oraz

3) w przypadku zamiaru przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego

przed wykonaniem wszystkich roboacutet budowlanych W każdym z tych przypad-

koacutew przed przystąpieniem do użytkowania należy uzyskać ostateczną decyzję

o pozwoleniu na użytkowanie

Inwestor w stosunku do ktoacuterego nałożono obowiązek uzyskania pozwo-

lenia na użytkowanie obiektu budowlanego jest obowiązany zawiadomić

zgodnie z właściwością wynikającą z przepisoacutew szczegoacutelnych organy Pań-

stwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Państwowej Straży Pożarnej o zakończeniu

budowy obiektu budowlanego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania

Organy te zajmują stanowisko w sprawie zgodności wykonania obiektu budow-

lanego z projektem budowlanym w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez

nie zawiadomienia o zakończeniu budowy Niezajęcie stanowiska w tym termi-

nie traktuje się jak niezgłoszenie sprzeciwu lub uwag jest to tzw milcząca zgo-

da organu

Ważnym elementem poprzedzającym wydanie decyzji o pozwoleniu na

użytkowanie jest przeprowadzenie obowiązkowej kontroli Powinna ona na-

stąpić w terminie 21 dni od dnia doręczenia wezwania inwestora O terminie

kontroli inwestor powinien zostać zawiadomiony w terminie 7 dni od dnia

doręczenia wezwania tak aby moacutegł w niej uczestniczyć Z kontroli organ nad-

zoru sporządza protokoacuteł ktoacutery powinien być przechowany przez cały okres

istnienia obiektu budowlanego

Podsumowanie

Prawidłowa realizacja procesu budowlanego wymaga spełnienia licz-

nych warunkoacutew wynikających nie tylko z przepisoacutew Prawa budowlanego ale

także szeregu innych ustaw wpływających na ten proces Powyższe utrudnia

właściwe zrozumienie i stosowanie tych regulacji Stan ten dodatkowo kompli-

kuje znaczna liczba zmian w obszarze tego prawa

Celem ostatnich zmian Prawa budowlanego było uproszczenie procesu

budowlanego oraz wyeliminowanie pojawiających się wątpliwości Cel ten

w przypadku wielu rozwiązań został osiągnięty co należy ocenić pozytywnie

232 Określenie kategorii obiektu budowlanego następuje w pozwoleniu na budowę co wyklucza dowolność przy określeniu obowiązkoacutew inwestora związanych ze sposobem zakończenia procesu budowlanego Inwestor już od początku realizacji inwestycji wie w jaki sposoacuteb będzie obowiązany ją zakończyć

Joanna Smarż

105

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane Dz U z 2017 r poz 1332

Ustawa z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r o samorządach zawodowych

architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa Dz U z 2016 r poz 1725

Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz

niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443

Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy

otoczenia prawnego przedsiębiorcoacutew Dz U poz 2255

Ustawa z 21 marca 1985 r o drogach publicznych DzU z 2016 poz 1440

Ustawa z dnia 9 maja 2014 r o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektoacuterych

zawodoacutew regulowanych Dz U z 2014 r poz 768

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z 1 czerwca 2004 r w sprawie określenia wa-

runkoacutew udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego DzU z 2016 poz

1264

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie

warunkoacutew technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich

usytuowanie Dz U z 2015 r poz 1422

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16

sierpnia 1999 r w sprawie warunkoacutew technicznych użytkowania budynkoacutew

mieszkalnych Dz U Nr 74 poz 836 ze zm

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 25 listopada 2010 r w sprawie

obiektoacutew i roboacutet budowlanych w sprawach ktoacuterych organem pierwszej

instancji jest wojewoda DzU Nr 235 poz 1539

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia

2016r w sprawie wzoroacutew wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbioacuterkę

zgłoszenia budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego

oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele

budowlane oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbioacuterkę DzU z 2016

r poz 1493

Orzecznictwo

Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2002 r II SAKa 50801 Legalis nr 99207

Wyrok NSA z dnia 16 września 2011 r II OSK 136610 Legalis nr 819811

Wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r II OSK 22411 Legalis nr 780008

Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2013 r II SAOl 43213 Legalis nr 755381

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia

2014 r I ACa 63914 Legalis nr 1186572

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

106

Wyrok WSA z dnia 9 lipca 2015 r II SAWr 35815 Legalis nr 1390753

Wyrok WSA z dnia 6 kwietnia 2016 r II SALu 95915 Legalis nr 1477204

Wyrok WSA z dnia 30 czerwca 2016 r II SAOp 12416 Legalis nr 1483890

Wyrok WSA z dnia 13 lipca 2016 r II SAGl 9516 Legalis nr 1541456

Wyrok WSA z dnia 2 sierpnia 2016 r II SAOp 25916 Legalis nr 1558116

Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2016 r II OSK 33615 Legalis nr 1554672

Wyrok WSA z dnia 8 września 2016 r II SARz 168015 Legalis nr 1545721

Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2016 r II GSK 122415 Legalis nr 1554911

Wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2017 r II SAŁd 49016 Legalis nr 1567628

Wyrok NSA dnia 13 stycznia 2017 r II OSK 100515 Legalis nr 1575599

Wyrok WSA z dnia 13 stycznia 2017 r II SAŁd 79416 Legalis nr 1568460

Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r II OSK 268115 Legalis nr 1605448

Wyrok WSA z dnia 20 kwietnia 2017 r II SABOp 6317 Legalis nr 1600903

Literatura

Grabowska-Toś A Sobol M Dysponowanie nieruchomością na cele budowlane ndash

glosa ndash II OPS 210 Nieruchomości 2011 Nr 10

Kosicki A Kara za nieterminowe wydanie pozwolenia na budowę

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Kuźma G Tymiec R Prawo budowlane Komentarz 2017el

Legat A Stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo

2010 Nr 9

Niewiadomski Z Asman T Dessoulavy-Śliwiński J Janiszewska-Kuropatwa

E Plucińska-Filipowicz A Siegień J Prawo budowlane Komentarz 2016el

Niewiadomski Z Prawo budowlane Komentarz 2016el

Plucińska-Filipowicz A Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania

terenu jako dokument wymagany do legalizacji samowoli budowlanej - orzecz-

nictwo NSA bdquoNieruchomościrdquo 2008 Nr 6

Plucińska-Filipowicz A Strona w sprawie sprzeciwu do zgłoszenia budowy

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 1

Plucińska-Filipowicz A Kara za zwłokę w wydaniu pozwolenia na budowę

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Plucińska-Filipowicz A Kosicki A Filipowicz T Postępowanie naprawcze ndash

wybrane zagadnienia cz I bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 7

Plucińska-Filipowicz A Kosicki A Filipowicz T Postępowanie naprawcze ndash

wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9

Plucińska-Filipowicz A Strona w sprawie o pozwolenie na budowę (art 28 ust 2

PrBudU) bdquoNieruchomościrdquo 2015 Nr 8

Joanna Smarż

107

Plucińska-Filipowicz A Filipowicz T Kosicki A Budowa przy granicy sąsiada

bdquoNieruchomościrdquo 2017 Nr 6

Smarż J Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Ku-

łak-Krzysiak J Parchomiuk Służąc dobru wspoacutelnemu Lublin 2016

Smarż J Pozwolenie na budowę versus zgłoszenie z projektemrdquo w świetle obo-

wiązujących przepisoacutew (w) J Smarż (red) Nieruchomości ndash aktualne proble-

my prawne Radom 2016

Smarż J Korzyści i zagrożenia wynikające z realizacji inwestycji na podstawie

zgłoszenia z projektem bdquoBudownictwo i Prawordquo 2016 nr 3 s 6-8

Smarż J Wymoacuteg ostatecznościrdquo decyzji o pozwoleniu na budowę w świetle

obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa bdquoBudownictwo i Prawordquo

2017 nr 3 s 3-6

Woliński J Wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele

budowlane bdquoNieruchomościrdquo 2013 Nr 4

Wszołek J Deszczka E Decyzja o zmianie pozwolenia na budowę ndash charakter

prawny i wybrane zagadnienia praktyczne MOP 2016 Nr 1

108

mgr Paweł Śwital233

Dostęp do informacji publicznej

Access to public information

Streszczenie

Celem opracowania jest przedstawienie prawa dostępu do informacji

publicznej Autor przedstawia definicję informacji co zakłada jawność administra-

cji prawo dostępu do informacji prawne podstawy dostępu do informacji publicz-

nej dostęp do informacji na gruncie prawa samorządu terytorialnego oraz dostęp do

informacji o osobach sprawujących funkcje publiczne W pracy zostaje wykorzysta-

na metoda dogmatyczno ndash prawna oraz metoda funkcjonalizmu prawniczego

Słowa kluczowe

informacja informacja publiczna jawność administracji

Summary

The aim of the study is to present the right of access to public information

The author presents the definition of information which implies disclosure of the

administration the right of access to information the legal basis for access to pub-

lic information access to information under the law of local self-government and

access to information on persons exercising public functions The work is based on

the dogmatic and legal method and the method of legal functionalism

Keywords

information public information transparency of administration

1 Definicja informacji

Dostęp do informacji publicznej stanowi jedną z podstawowych zasad

wspoacutełczesnej demokracji i społeczeństwa obywatelskiego234

Informacja to pojęcie

złożone ktoacutere nie posiada jednej powszechnie obowiązującej definicji235

P Fajgiel-

233 Asystent Katedra Prawa Zakład Prawa Publicznego Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu 234 T R Aleksandrowicz Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej Warszawa 2002 s 7 235 Tak min P Fajgielski Informacja w administracji publicznej Prawne aspekty gromadzenia udostępniania i ochrony Wrocław 2007 s 13 J Janowski Informatyka

Dostęp do informacji publicznej

109

ski przyjął definicję zgodnie z ktoacuterą informacja w administracji publicznej jest

bdquowiedzą odnoszącą się do podmiotoacutew przedmiotoacutew działań faktoacutew czy stanoacutew

ktoacutera stanowi istotny czynnik umożliwiający działania organoacutew administracji pu-

blicznej lub efekt tych działańrdquo236

J Janowski zwraca uwagę na następujące możli-

we podejścia do definiowania informacji bdquoPo pierwsze będzie to podejście intuicyj-

ne ktoacutere polega na posługiwaniu się terminem informacja bez wskazywania na

jakąkolwiek jej definicję czy interpretację Po drugie podejście systemowe według

ktoacuterego termin informacja używany jest po jego wcześniejszym zdefiniowaniu

w określonej konwencji i po dostosowaniu do potrzeb danej dziedziny czy sytuacji

Po trzecie opisowe posługiwanie się terminem informacja podanie jej cech własno-

ści itd ale bez jej systematycznego definiowaniardquo237

G Szpor pisze o możliwości

interdyscyplinarnego ujęcia informacji zgodnie z ktoacuterym informacja jest przenoszo-

nym dobrem materialnym zmniejszającym niepewność238

K Celarek pisze że

bdquoinformacja jest surowcem i dobrem gospodarczym jest jednocześnie podstawą

wiedzy i dobrem kulturowym jest jednak roacutewnież czynnikiem władzy a zatem

narzędziem planowaniardquo239

Administracja publiczna w toku swojego działania posługuje się roacuteżnymi

rodzajami informacji I Lipowicz wyroacuteżnia następujące zasoby informacyjne admi-

nistracji stały zasoacuteb informacji dotyczący obywatela nieruchomości infrastruktury

danego terenu informacje ktoacutere dostarczają strony (świadkowie) w toku postępo-

wania administracyjnego i ktoacutere są wykorzystywane przez administrację w procesie

decyzyjnym informacje ktoacutere gromadzi organ celem wydania rozstrzygnięcia takie

jak ekspertyzy oględziny czy opinie informacje dotyczące podjętych już przez

administrację decyzji a także rozstrzygnięć podjętych przez inne organy na przy-

kład sądy informacje dotyczące aktoacutew normatywnych i polityki administracyjnej

informacje normatywnerdquo240

prawnicza Warszawa 2011 s 19 W Taras Informowanie obywateli przez administrację Warszawa 1992 s 8 236 P Fajgielski Informacja w administracjihellip op cit s 14-15 237 J Janowski Informatyka prawnicza opcit s 29 238 G Szpor Pojęcie informacji a zakres ochrony danych (w) P Fajgielski (red) Ochrona danych osobowych z perspektywy dziesięciolecia Lublin 2008 s 17 239 K Celarek Prawo informacyjne Problem badawczy teorii prawa administracyjnego Warszawa 2013 s 104 240 I Lipowicz Zagadnienia prawne obiegu informacji (w) G Szpor (red) Informacja i informatyka w administracji publicznej Katowice 1993 s 17

Paweł Śwital

110

2 Jawność administracji publicznej

Jawność ndash jako zasada działania władzy publicznej w tym administracji

publicznej w demokratycznym państwie ndash może być uznawana za wzorzec działa-

nia tej władzy ktoacutery ulega przekształceniom wraz ze zmianami występującymi

w życiu społecznym241

Działalność władz publicznych stanowi naturalny przedmiot

zainteresowania społeczeństwa Zainteresowanie to jeśli tylko zagwarantowana jest

możliwość uzyskania informacji publicznej przyczynia się do powstania wiedzy

ktoacutera w realiach państwa demokratycznego powinna mieć przełożenie min na

decyzje polityczne obywateli wyrażane w wyborach czy referendach Bez względu

jednak na cel pozyskania wiedzy czy faktyczne jej poacuteźniejsze wykorzystanie stwier-

dzić należy że dążenie do uzyskania wiedzy o działalności władzy silnie wiąże się

z człowieczeństwem i jest uzasadnione bdquopotrzebą realizacji innych praw wynikają-

cych z natury ludzkiejrdquo242

Jak zauważa J Supernat bdquoadministracja publiczna dyspo-

nuje ogromną ilością informacji posiadając nawet w niektoacuterych dziedzinach życia

społecznego monopol na informacje Dzięki temu możliwe jest wykorzystywanie

informacji przez administracje celem oddziaływania na jej otoczenie oraz w celu

realizacji zadań publicznychrdquo243

3 Prawo do informacji publicznej

Prawo do informacji publicznej ma charakter fundamentalny zyskało w tej

sytuacji ochronę zaroacutewno prawa międzynarodowego jak i prawa krajowego244

Samo określenie prawa do informacji bez odwoływania się do konkretnych aktoacutew

normatywnych może nasuwać pewne wątpliwości W literaturze określa się je bdquojako

prawo do poszukiwania domagania się otrzymywania i rozpowszechniania infor-

macji do informowania i bycia informowanymrdquo245

M Bernaczyk podkreśla z kolei

241 A Piskorz ndash Ryń Pojęcie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w świetle dyrektywy 200398WE bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 34 242 M Bernaczyk Prawo do informacji publicznej w Polsce i na świecie Warszawa 2014 s 136 243 J Supernat Informacyjne instrumenty działania administracji publicznej (w) J Łukasiewicz (red) Nauka administracji wobec wyzwań wspoacutełczesnego państwa prawa Międzynarodowa Konferencja Naukowa Cisna 2-4 czerwca 2002 r Rzeszoacutew 2002 s 487 244 I Kamińska M Rozbicka ndash Ostrowska Ustawa o dostępie do informacji publicznej Komentarz Warszawa 2016 s 17 245 T Goacuterzyńska Geneza i rozwoacutej prawa do informacji E Pierzchała M Woźniak (red) Dostęp do informacji publicznej w Polsce i w Europie wybrane zagadnienia prawne Opole 2010 s 13

Dostęp do informacji publicznej

111

że prawo do informacji bdquoobejmuje uprawnienie do zaznajomienia się i skorzystania

z pierwotnego źroacutedła utrwalającego przebieg wydarzeńrdquo246

Jest ono także prawem podstawowym Unii Europejskiej W prawie unijnym

prawo do informacji w znaczeniu bdquowolności poszukiwania otrzymywania i przeka-

zywania informacji i ideirdquo obejmuje zaroacutewno dostęp do dokumentoacutew organoacutew Unii

jak i pewne minimum standardoacutew w zakresie korzystania z informacji publicznych

w państwach członkowskich Prawa te wynikają z art 15 ust 3 Traktatu o funkcjo-

nowaniu Unii Europejskiej247

ktoacuterego postanowienia rozwija Rozporządzenie (WE)

nr 10492001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r w sprawie

publicznego dostępu do dokumentoacutew Parlamentu Europejskiego Rady i Komisji

oraz Dyrektywa 200398WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada

2003 r w sprawie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego

Prawo do informacji stało się jednym z praw człowieka przyjętym przez

wspoacutelnotę międzynarodową248

Zaliczenie prawa do informacji publicznej za jedno

z praw człowieka ma istotne znaczenie dla ukształtowania normatywnych ram reali-

zacji tego prawa w poszczegoacutelnych państwach Ma to swoje przełożenie tak na for-

mę aktu w ktoacuterym gwarantowane jest prawo do informacji publicznej jak i na treść

regulacji a wreszcie uwzględniane jest roacutewnież na etapie realizacji tego prawa

np w orzecznictwie sądowym Konsekwencją przyjęcia że prawo do informacji jest

prawem o szczegoacutelnej randze wynikającej z zakwalifikowania go do kręgu praw

człowieka jest dążenie do jego konstytucjonalizacji249

Prawo do informacji stanowi

instrument urzeczywistniania szeroko pojętej jawności ktoacutera bdquojest często lekcewa-

żona jako środek ktoacutery uśmierza lub łagodzi niepokoje powodowane niedostępno-

ścią nieznajomością rzeczy niosąc ze sobą bdquoogromne znaczenie psychologiczne

i socjologiczne250

246 M Bernaczyk Prawo do informacji publicznej hellip op cit s 33 247 Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dz U 2004 Nr 90 poz 864 ze zm 248 M Jaśkowska Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego Toruń 2002 s 7 249 R Chruściak Konstytucjonalizacja prawa do informacji publicznej ndash uwagi na tle art 61 Konstytucji RP E Gdulewicz W Orłowski S Patyra(red) 25 lat transformacji ustrojowej w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Warszawa 2015 s 327-340 250 T Goacuterzyńska Kilka słoacutew o prawie do informacji i zasadzie jawności (w) A Łopatka A Wroacutebel S Kiewlicz (red) Państwo prawa Administracja Sądownictwo Prace dedykowane Prof dr hab Januszowi Łetowskiemu w 60 rocznicę urodzin Warszawa 1999 s 116-117

Paweł Śwital

112

4 Prawne podstawy dostępu do informacji publicznej

Reguły i procedury realizacji dostępu do informacji publicznej określa Kon-

stytucja oraz ustawa z 6 września 2001 r o dostępie do informacji publicznej251

Zakres podmiotowy i przedmiotowy pojęcia bdquoinformacja publiczna określiła Kon-

stytucja w art 61 ust 1 i ust 2 wskazując zarazem warunki dopuszczalnych ograni-

czeń (w art 61 ust 3) Rekonstruując pojęcie informacji publicznej na podstawie art

61 ust 1 Konstytucji należy posługiwać się przede wszystkim kryterium podmio-

towym uznając że jest nim działalność organoacutew władzy publicznej oraz innych

osoacuteb pełniących funkcje publiczne Należy jednak zgodzić się z poglądami tych

przedstawicieli doktryny ktoacuterzy uważają że bdquow art 61 ust 1 Konstytucji określony

został także zakres przedmiotowy pojęcia informacji publicznej Przedmiotem in-

formacji publicznej w przypadku organoacutew władzy publicznej i osoacuteb pełniących

funkcje publiczne jest ich działalność Zwraca się roacutewnież uwagę że związek

przedmiotu informacji ze sprawowaniem funkcji publicznej powinien być wyraźny

i rzeczywisty choć nie musi być bezpośredni252

M Jaśkowska stanęła na stanowi-

sku zgodnie z ktoacuterym bdquopojęcie informacji publicznej nie może być [] rozpatrywa-

ne wyłącznie na tle art 1 ustawy bez uwzględnienia treści art 61 Konstytucji

Zastosowana wykładnia językowa mogłaby bowiem prowadzić do zbyt wąskiego

rozumienia tego terminu Powodowałoby to że jako informację publiczną traktowa-

no by każdą wiadomość odnoszoną do sprawy publicznej czyli sprawy dotyczącej

pewnej zbiorowości Nie obejmowano by więc tym pojęciem informacji odnoszącej

się do spraw indywidualnych rozstrzyganych przykładowo decyzją administracyjną

chyba że wystąpiłyby elementy publiczne w kręgu stron postępowania253

Ustawa z 6 września 2001 r o dostępie do informacji publicznej (dalej

udip) poszerza zakres tego prawa pod względem podmiotowym (podmioty

uprawnione do otrzymania oraz zobowiązane do udzielenia informacji) i przedmio-

towym (zakres informacji podlegających udostępnieniu) lecz nie jest wolna od wad

Jej słabością jest nadużywanie pojęć niedookreślonych trudnych do jednoznacznej

wykładni Pozytywem jest zaś określenie prawa do informacji jako roszczenia do

władz i podmiotoacutew wykonujących zadania publiczne o udostępnienie informacji

Ustawa koncentruje się na technicznych sposobach i procedurze udostępniania

informacji publicznej (aspekt formalny jawności życia publicznego) nie wprowadza

jednak rozwiązań zapewniających przejrzystość i zrozumiałość udzielanej informa-

251 Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o dostępie do informacji publicznej tj Dz U 2016 poz 1764 ze zm dalej jako udip 252 K Karsznicki Kryteria dostępu do informacji publicznej bdquoProkuratura i Prawordquo 2015 nr 12 s 112-113 253 M Jaśkowska Dostęp do informacji w świetle orzecznictwa op cit s 26-27

Dostęp do informacji publicznej

113

cji (aspekt materialny jawności)254

Należy podkreślić iż przepisy udip nie mogą

stanowić podstawy do uzyskania informacji wyłącznie dla realizacji prywatnych

jednostkowych interesoacutew ktoacutere nie służą jednocześnie interesowi społecznemu255

Ocena czy określona informacja stanowi informację publiczną w rozumieniu przepi-

soacutew udip nie może być odmienna w zależności od tego kto ubiega się o jej udo-

stępnienie256

Udostępnieniu podlega informacja publiczna w szczegoacutelności o

1) polityce wewnętrznej i zagranicznej w tym o a) zamierzeniach działań władzy

ustawodawczej oraz wykonawczej b) projektowaniu aktoacutew normatywnych

c) programach w zakresie realizacji zadań publicznych sposobie ich realizacji

wykonywaniu i skutkach realizacji tych zadań

2) podmiotach o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 w tym o a) statusie prawnym lub

formie prawnej b) organizacji c) przedmiocie działalności i kompetencjach

d) organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach

e) strukturze własnościowej podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 pkt 3-5

f) majątku ktoacuterym dysponują

3) zasadach funkcjonowania podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 w tym

o a) trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych b) trybie

działania państwowych osoacuteb prawnych i osoacuteb prawnych samorządu terytorialnego

w zakresie wykonywania zadań publicznych i ich działalności w ramach gospodarki

budżetowej i pozabudżetowej c) sposobach stanowienia aktoacutew publicznoprawnych

d) sposobach przyjmowania i załatwiania spraw e) stanie przyjmowanych spraw

kolejności ich załatwiania lub rozstrzygania f) prowadzonych rejestrach ewiden-

cjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawar-

tych g) naborze kandydatoacutew do zatrudnienia na wolne stanowiska w zakresie

określonym w przepisach odrębnych

4) danych publicznych w tym a) treść i postać dokumentoacutew urzędowych

w szczegoacutelności ndash treść aktoacutew administracyjnych i innych rozstrzygnięć ndash

dokumentacja przebiegu i efektoacutew kontroli oraz wystąpienia stanowiska wnioski

i opinie podmiotoacutew ją przeprowadzającychndash treść orzeczeń sądoacutew powszechnych

Sądu Najwyższego sądoacutew administracyjnych sądoacutew wojskowych Trybunału Kon-

stytucyjnego i Trybunału Stanu b) stanowiska w sprawach publicznych zajęte przez

organy władzy publicznej i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepi-

soacutew Kodeksu karnego c) treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez orga-

254 S Czarnow Prawo do informacji publicznej w Polsce a wymogi prawa europejskiego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2007 nr 4 s 23 255 Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2013 r II SABLu 12513 LEX nr 1326087 256 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 r I OSK 282213 CBOSA

Paweł Śwital

114

ny władzy publicznej d) informacja o stanie państwa samorządoacutew i ich jednostek

organizacyjnych

5) majątku publicznym w tym o a) majątku Skarbu Państwa i państwowych osoacuteb

prawnych b) innych prawach majątkowych przysługujących państwu i jego dłu-

gach c) majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządoacutew zawodo-

wych i gospodarczych oraz majątku osoacuteb prawnych samorządu terytorialnego

a także kas chorych d) majątku podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 pkt 5

pochodzącym z zadysponowania majątkiem o ktoacuterym mowa w lit a-c oraz pożyt-

kach z tego majątku i jego obciążeniach e) dochodach i stratach spoacutełek handlo-

wych w ktoacuterych podmioty o ktoacuterych mowa w lit a-c mają pozycję dominującą

w rozumieniu przepisoacutew Kodeksu spoacutełek handlowych oraz dysponowaniu tymi

dochodami i sposobie pokrywania strat f) długu publicznym g) pomocy publicz-

nej h) ciężarach publicznych

W ustawie o dostępie do informacji publicznej nie ustalono zamkniętego ka-

talogu informacji publicznej gdyż ustawodawca chciał aby społeczeństwo miało

instrument do jak najszerszej kontroli instytucji publicznych Taki instrument aby

był sprawny powinien obejmować jak największą liczbę stanoacutew faktycznych Licz-

ba ta nie może być ograniczona ponieważ dynamiczny charakter stosunkoacutew spo-

łeczno-gospodarczych tworzy nowe sytuacje w ktoacuterych pojawia się aktywność

podmiotoacutew publicznych Ta aktywność w państwie demokratycznym powinna być

poddana kontroli społecznej za pośrednictwem narzędzia jakim jest prawo dostępu

do informacji publicznej Dlatego też art 6 ust 1 udip nie ma charakteru

zamkniętego a wyliczenie stanoacutew faktycznych w nim zawartych należy traktować

tylko jako pewnego rodzaju kierunki poszukiwań257

Prawo do informacji nie może być stosowane do realizacji celoacutew ktoacutere nie

wynikają ani z Konstytucji RP ani z ustawy o dostępie do informacji publicznej

a zatem do osiągnięcia celu innego niż dbałość o dobro publiczne jakim jest prawo

do przejrzystego państwa jego struktur przestrzeganie prawa przez podmioty życia

publicznego jawność administracji i innych organoacutew Oznacza to że prawo do in-

formacji publicznej a w szczegoacutelności procesowe instrumenty jej pozyskiwania

mają służyć uniwersalnemu dobru powszechnemu związanemu z funkcjonowaniem

struktur państwowych i publicznych Celem prawa do informacji publicznej nie jest

więc zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb w postaci pozyskiwania

informacji wprawdzie publicznych lecz przeznaczonych do celoacutew handlowych

257 P Szustakiewicz Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa sądoacutew administracyjnych bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 58-60

Dostęp do informacji publicznej

115

edukacyjnych zawodowych itp Takie informacje mogą być uzyskiwane na zasa-

dach przyjętych dla danego rodzaju stosunkoacutew258

Informacja publiczna odnosi się do sfery faktoacutew ktoacutere to pojęcie należy ro-

zumieć szeroko Analiza art 6 udip wykazuje że wnioskiem w świetle tej ustawy

może być objęte pytanie o określone fakty lub o stan określonych zjawisk Faktem

jest każda czynność i każde zachowanie organu wykonującego zadania publiczne

podjęte w zakresie wykonywania takiego zadania259

O charakterze informacji pu-

blicznej nie decyduje cel dla ktoacuterego zgłoszono żądanie jej udostępnienia a treść

informacji Istotne jest bowiem to aby była to informacja o sprawach publicz-

nych260

Zakres przedmiotowy żądanej informacji kształtuje wnioskodawca Nato-

miast nie jest rolą podmiotu obowiązanego ustalanie czy udzielona informacja

publiczna jest zadawalająca dla wnioskodawcy261

Prawo do informacji i ściśle związana z nim szeroko rozumiana zasada jaw-

ności życia publicznego jest istotnym elementem życia społecznego Działanie

organoacutew władzy publicznej w sposoacuteb transparentny przejrzysty jawny nie jest już

traktowane w kategorii deklaracji ale jest rozumiane jako powinność ktoacutera w coraz

większym zakresie jest egzekwowana przez obywateli262

Jest ono ważnym elemen-

tem życia publicznego i kontroli opinii publicznej nad działalnością organoacutew

i władz Jest ono nierozerwalnie związane z zasadą jawności życia publicznego

Obywatele korzystający z przysługującego im prawa wyborczego mogą być bowiem

niejednokrotnie zainteresowani działaniami podejmowanymi przez wybrane organy

ale także i uzyskiwanymi w tym zakresie rezultatami podejmowanych działań263

5 Dostęp do informacji na gruncie prawa samorządu terytorialnego

Wskazane wyżej unormowania znalazły swoje odzwierciedlenie roacutewnież

w przepisach ustawy o samorządzie gminnym Regulacja zawarta w art 11b ust 1

tej ustawy wskazuje bowiem iż działalność organoacutew gminy jest jawna a ogranicze-

258 J Drachal Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej (w) J Goacuteral R Hauser J Trzciński (red) Sądownictwo administracyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980ndash2005 Warszawa 2005 s 147ndash149 259 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2012 r II SAKr 119212 LEX nr 1234311 260 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r II SABWa 63713 LEX nr 1471464 261 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r II SABWa50214 LEX nr 1751251 262 D Fleszer Zakres jawności działania organoacutew stanowiących jednostek samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2010 nr 4 s 33 263 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r II SAWa 152712 LEX nr 1249113

Paweł Śwital

116

nia tej jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw264

Prawo obywateli do uzyskiwa-

nia informacji jako jeden z aspektoacutew realizacji zasady jawności zostało natomiast

wymienione w ustępie 2 wspomnianego artykułu Dotyczy ono wszelkiej działalno-

ści organoacutew gminy i jest skorelowane z istniejącym po stronie organoacutew gminy obo-

wiązkiem udzielenia informacji na zasadach określonych w ustawach265

Zagwarantowanie dostępu do informacji publicznej ma wartość samoistną

a jednocześnie jest powszechnie postrzegane jako środek i niezbędny instrument

ktoacutery pozwala korzystać z wielu konstytucyjnych wolności i praw Formalnie za-

gwarantowany oraz faktyczny (rzeczywisty) dostęp do informacji publicznej umoż-

liwia obywatelom podejmowanie racjonalnych decyzji w sprawach własnych (doty-

czących indywidualnych interesoacutew) oraz w sprawach publicznych a także pozwala

na świadome uczestniczenie w kierowaniu sprawami publicznymi i na sprawowanie

kontroli społecznej Sposoacuteb realizacji prawa do informacji jest wspoacutełcześnie trakto-

wany jako miernik demokracji i praworządności266

Zgodnie z postanowieniami ustaw ustrojowych członkowie wspoacutelnoty sa-

morządowej uczestniczą w zarządzaniu powierzonymi sprawami publicznymi bądź

bezpośrednio bądź za pośrednictwem ustawowo określonych organoacutew Decydująca

większość tych spraw jest realizowana przez organy zatem istotna z punktu widze-

nia interesoacutew wspoacutelnoty i jej poszczegoacutelnych członkoacutew staje się wykonywana przez

nich kontrola społeczna nad działalnością reprezentujących ich organoacutew Ma temu

służyć szeroko pojmowana zasada jawności (przejrzystości) działań administracji

publicznej267

Jawność działania organoacutew gminy obejmuje w szczegoacutelności prawo

obywateli do uzyskiwania informacji wstępu na sesje rady gminy i posiedzenia jej

komisji a także dostępu do dokumentoacutew wynikających z wykonywania zadań pu-

blicznych w tym protokołoacutew posiedzeń organoacutew gminy i komisji rady gminy Za-

sady dostępu do dokumentoacutew i korzystania z nich określa statut gminy268

Według

art 11b ust 3 usg rada upoważniona jest do określenia w statucie gminy zasad

dostępu do dokumentoacutew i korzystania z nich Pojęcie bdquozasad dostępu i korzystania

z dokumentoacutewrdquo ktoacuterym posługuje się przepis jest określeniem węższym niż ogoacutelne

pojęcie bdquoprawa do uzyskiwania informacji publicznejrdquo Przez zasady należy rozu-

264 Zaznaczyć przy tym należy iż zakres i warunki dopuszczalnych ograniczeń prawa do informacji określił sam ustrojodawca w przepisie art 61 ust 2 Konstytucji wskazując że ograniczenia mogą nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osoacuteb i podmiotoacutew gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa 265 Tak A Szewc (w) G Jyż Z Pławecki A Szewc Ustawa hellip LEX 2012 266 E Olejniczak-Szałowska Ustawowe podstawy prawa obywatela do informacji o dzia-łalności organoacutew samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 1995 nr 4 s 4 267 A Obrzut Prawo do informacji publicznej Wybrane zagadnienia (w) S Dolata (red) Problemy prawne w działalności samorządu terytorialnego Opole 2002 s 204 268 Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2014 r II SABŁd 6914 LEX nr 1502653

Dostęp do informacji publicznej

117

mieć dyrektywy proceduralne ktoacutere mają wyłącznie charakter techniczno-

organizacyjny W zakresie ustawowego upoważnienia dla rady gminy nie mieści się

natomiast prawo ograniczenia ustawowej zasady jawności działania organoacutew samo-

rządu terytorialnego ani też rozstrzygania o zakresie informacji podlegających udo-

stępnieniu269

Zasada jawności stanowi realizację zasady zwierzchnictwa narodu gdzie

rola obywatela nie kończy się z chwilą zakończenia określonych wyboroacutew i wyło-

nienia organoacutew pochodzących z tych wyboroacutew Obywatel bowiem ma prawo intere-

sować się efektem wyboroacutew a więc działaniami podejmowanymi przez wybrane

organy Prawo do informacji obejmuje zasadniczo dostęp do dokumentoacutew wstęp na

posiedzenia organoacutew kolegialnych z prawem rejestracji dźwięku lub innego zapisu

prowadzonych obrad270

Prawo to obejmuje roacutewnież uzyskiwanie informacji o dzia-

łalności organoacutew samorządu gospodarczego i zawodowego a także innych osoacuteb

i jednostek organizacyjnych w zakresie w jakim wykonują one zadania władzy

publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa

Prawo do uzyskiwania informacji oznacza dostęp do dokumentoacutew oraz wstęp na

posiedzenia kolegialnych organoacutew władzy publicznej pochodzących z powszech-

nych wyboroacutew z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu271

Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentoacutew odno-

szących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem admi-

nistracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposoacuteb dotyczących ich

i są nimi zaroacutewno treść dokumentoacutew bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te

ktoacuterych używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet jeżeli nie

pochodzą wprost od nich Niezależnie od powyższego aby konkretna informacja

posiadała walor informacji publicznej to musi się odnosić do sfery faktoacutew Rzeczą

oczywistą natomiast jest że taka forma informacji publicznej może być udostępnio-

na po uwzględnieniu ograniczeń wynikających z treści art 5 udip272

Za informację publiczną należy uznać każdą wiadomość wytworzoną przez

szeroko rozumiane władze publiczne a także inne podmioty sprawujące funkcje

publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań publicznych i gospodarowania

mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa Charakter informacji publicz-

nej mają roacutewnież informacje niewytworzone przez wskazane podmioty lecz do nich

się odnoszące Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju doku-

269 Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lutego 2015 r III SALu 64714 LEX nr 1751262 270 L Bielecki J Stelmasiak Zakres jawności działania organoacutew powiatu (w) B Dolnicki (red) Jawność w samorządzie terytorialnym Warszawa 2015 s 44ndash45 271 E Olejniczak-Szałowska Problem statutowej regulacji zasad dostępu do dokumentoacutew w jednostkach samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2011 nr 6 s 5 272 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2014 r VIII SAWa 98713 LEX nr 1466198

Paweł Śwital

118

mentoacutew nie tylko bezpośrednio zredagowanych i wytworzonych przez wskazany

podmiot Przymiot taki posiada także treść dokumentoacutew ktoacuterych podmiot używa do

zrealizowania powierzonych mu prawem zadań Bez znaczenia przy tym jest w jaki

sposoacuteb dokumenty znalazły się w posiadaniu adresata wniosku oraz to czy znajdują

się one w posiadaniu także innego podmiotu Ważne jedynie jest to by dokumenty

takie służyły realizowaniu zadań publicznych przez tego adresata wniosku i odnosiły

się do niego bezpośrednio273

Termin bdquozadania publicznerdquo jakim posługuje się ustawodawca w treści art

4 ust 1 pkt 5 udip jest pojęciem szerszym od terminu bdquozadań władzy publicznejrdquo

(art 61 Konstytucji RP) Pojęcie bdquozadanie publicznerdquo użyte w art 4 udip ndash w od-

roacuteżnieniu od pojęcia bdquozadanie władzy publicznejrdquo użytego w art 61 Konstytucji RP

ndash ignoruje element podmiotowy i oznacza że zadania publiczne mogą być wykony-

wane przez roacuteżne podmioty niebędące organami władzy i bez konieczności przeka-

zywania tych zadań Tak rozumiane bdquozadanie publicznerdquo cechuje powszechność

i użyteczność dla ogoacutełu a także sprzyjanie osiąganiu celoacutew określonych w Konsty-

tucji lub ustawie Powyższa wykładnia pojęcia bdquozadanie publicznerdquo jest szczegoacutelnie

istotna w sytuacjach gdy ustawodawca nie dokonuje wprost w języku prawnym

kwalifikacji działalności danego podmiotu poprzez objęcie jej zakresem pojęcia

bdquozadanie publicznerdquo Nie powinno tym bardziej budzić wątpliwości że określona

działalność spełnia powyższe cechy realizacji zadań publicznych wtedy gdy jest

przez ustawodawcę wprost w ten sposoacuteb kwalifikowana274

Jeżeli zadania danego podmiotu mają na celu zaspokojenie powszechnych

potrzeb obywateli i są istotne z punktu widzenia celoacutew państwa to niepodobna od-

moacutewić im przymiotu zadań publicznych w rozumieniu udip275

6 Dostęp do informacji o osobach pełniących funkcje publiczne

Pojęcie bdquoosoby pełniącej funkcje publicznerdquo jest szeroko rozumiane

W ustawie o dostępie do informacji nie została zamieszczona definicja osoacuteb pełnią-

cych funkcję publiczną276

Niewątpliwie można za nie uznać osoby wymienione

w art 115 sect 13 i 19 kodeksu karnego Wyjątek wynikający z art 5 ust 2 udip

będzie ndash co do zasady ndash odnosił się do osoacuteb wskazanych w powołanym przepisie

kodeksu karnego Funkcjonariusz publiczny w rozumieniu art 115 sect 13 kodeksu

273 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 września 2014 r I OSK 4514 LEX nr 1664475 274 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r I OSK 63114 LEX nr 1991839 275 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r I OSK310314 LEX nr 2036089 276 K Miksa Udostępnianie informacji o osobach pełniących funkcje publiczne a prawo do prywatności w praktyce działania organoacutew władzy publicznej bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 43-50

Dostęp do informacji publicznej

119

karnego277

ale pojęcie to na gruncie art 5 ust 2 udip należy rozumieć znacznie

szerzej Na podstawie tej ustawy osobą pełniącą funkcję publiczną będzie każdy kto

pełni funkcję w organach władzy publicznej lub też w strukturach jakichkolwiek

osoacuteb prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej jeżeli

funkcja ta ma związek z dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządo-

wym albo zarządzaniem sprawami związanymi z wykonywaniem swych zadań

przez władze publiczne a także inne podmioty ktoacutere tę władzę realizują lub gospo-

darują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa Funkcję publiczną

pełnią osoby ktoacutere wykonują powierzone im przez instytucje państwowe lub samo-

rządowe zadania i przez to uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze

ogoacutelnospołecznym Cechą wyroacuteżniającą osobę pełniącą funkcję publiczną jest

posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści

wykonywanych zadań w sferze publicznej278

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził także że osoba będąca pracowni-

kiem zatrudnionym w jednostce samorządu terytorialnego o ile nie wykonuje wy-

łącznie czynności usługowych na rzecz tej jednostki przy uwzględnieniu zakresu

obowiązkoacutew tej osoby może być uznana za funkcjonariusza publicznego a przez

to za osobę pełniącą funkcję publiczną279

Posiadanie choćby wąskiego zakresu

kompetencji decyzyjnych realizowanych w ramach zatrudniającej instytucji publicz-

nej świadczyć może o tym iż w konkretnym przypadku dana osoba pełnić może

funkcje publiczne280

7 Biuletyn Informacji Publicznej (BIP)

Biuletyn Informacji Publicznej jest to ujednolicony system stron interneto-

wych stworzony w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej Dla

osoacuteb zainteresowanych funkcjonowaniem konkretnej instytucji publicznej czy spo-

sobem załatwienia określonej sprawy wejście na stronę BIP danego podmiotu jest

często optymalnym sposobem zdobycia tego rodzaju informacji

Do tworzenia podmiotowych stron BIP zobowiązane są w szczegoacutelności

(a więc nie jest to lista zamknięta) następujące podmioty organy władzy publicznej

organy samorządoacutew gospodarczych i zawodowych podmioty reprezentujące zgod-

nie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa podmioty reprezentujące państwowe

osoby prawne podmioty reprezentujące osoby prawne samorządu terytorialnego

277 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r ndash Kodeks karny tj Dz U 2016 poz 1137 ze zm 278 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r IV SABPo 13415 LEX nr 1947173 279 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r I OSK 634 14 LEX nr 1956440 280 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r II SAKr 94014 LEX nr 1520066

Paweł Śwital

120

podmioty reprezentujące państwowe jednostki organizacyjne podmioty reprezentu-

jące jednostki samorządu terytorialnego podmioty reprezentujące osoby lub jed-

nostki organizacyjne wykonujące zadania publiczne podmioty reprezentujące oso-

by lub jednostki organizacyjne dysponujące majątkiem publicznym podmioty

reprezentujące osoby prawne w ktoacuterych Skarb Państwa jednostki samorządu teryto-

rialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mające pozycję dominu-

jącą w rozumieniu przepisoacutew o ochronie konkurencji i konsumentoacutew związki za-

wodowe i ich organizacje partie polityczne inne podmioty wykonujące zadania

publiczne

Na swojej stronie BIP podmiot jest zobowiązany publikować informacje

ktoacutere będą służyć wszystkim odwiedzającym a zatem ndash między innymi swoacutej status

prawny lub formę prawną przedmiot działania i kompetencje organy i osoby spra-

wujące funkcje i ich kompetencje majątek ktoacuterym dysponuje tryb działania spo-

soby przyjmowania i załatwiania spraw informacje o prowadzonych rejestrach

ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich

zawartych

Podsumowanie

Dostęp do informacji publicznej jest niezbędny do sprawowania kontroli spo-

łecznej nad działaniami administracji publicznej Prawo do kontrolowania przez

obywateli działań państwa wynika wprost z Konstytucji RP (art 63 oraz 62 i 61)

a podstawowe instrumenty kontrolne wymienione w Konstytucji to petycje skargi

i wnioski W przypadku administracji publicznej ich stosowanie regulowane jest

przez kodeks postępowania administracyjnego Jednak instrumenty te mają charak-

ter odwoławczy a nie prewencyjny stąd niezbędne jest także tworzenie i upo-

wszechnianie takich rozwiązań ktoacutere będą włączać obywateli w bieżący nadzoacuter nad

działaniami administracji Służyć temu będzie zachęcanie jednostek administracji

publicznej i organizacji obywatelskich do praktycznego wdrażania i rozwijania

rozwiązań zwiększających dostęp obywateli do informacji publicznej oraz umożli-

wiających kontrolę społeczną działań administracji publicznej

Biblografia

Akty prawne

Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dz U 2004 Nr 90 poz 864 ze zm

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r Dz U 1997 Nr 78 poz

483

Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o dostępie do informacji publicznej tj Dz U 2016

poz 1764 ze zm

Dostęp do informacji publicznej

121

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r ndash Kodeks karny tj Dz U 2016 poz 1137 ze zm)

Ustawa z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym tj Dz U 2017 poz 1875

ze zm

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 stycznia

2007 r w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej Dz U 2007 r Nr 10 poz 68

Orzecznictwo

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 r I OSK 282213 CBOSA

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r I OSK 63114 LEX nr 1991839

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r I OSK310314 LEX

nr 2036089

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r I OSK 634 14 LEX

nr 1956440

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2013 r II SABLu 12513 LEX

nr 1326087

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2012 r II SAKr 119212 LEX

nr 1234311

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r II SABWa 63713 LEX

nr 1471464

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r II SABWa50214 LEX

nr 1751251

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r II SAWa 152712 LEX

nr 1249113

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2014 r II SABŁd 6914 LEX nr 1502653

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lutego 2015 r III SALu 64714 LEX nr 1751262

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2014 r VIIISAWa 98713 LEX

nr 1466198

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 września 2014 r I OSK 4514 LEX

nr 1664475

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r IV SABPo 13415 LEX

nr 1947173

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r II SAKr 94014 LEX

nr 1520066

Opracowania naukowe

Aleksandrowicz T R Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej

Warszawa 2002

Bernaczyk M Prawo do informacji publicznej w Polsce i na świecie Warszawa

2014

Paweł Śwital

122

Bielecki L Stelmasiak J Zakres jawności działania organoacutew powiatu

(w) B Dolnicki (red) Jawność w samorządzie terytorialnym Warszawa 2015

Celarek K Prawo informacyjne Problem badawczy teorii prawa

administracyjnego Warszawa 2013

Chruściak R Konstytucjonalizacja prawa do informacji publicznej ndash uwagi na tle

art 61 Konstytucji RP E Gdulewicz W Orłowski S Patyra (red) 25 lat

transformacji ustrojowej w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Warszawa

2015

Czarnow S Prawo do informacji publicznej w Polsce a wymogi prawa europejskie-

go bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2007 nr 4

Drachal J Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej

(w) J Goacuteral R Hauser J Trzciński (red) Sądownictwo administracyjne

gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980ndash2005 Warszawa 2005

Fajgielski P Informacja w administracji publicznej Prawne aspekty gromadzenia

udostępniania i ochrony Wrocław 2007

Fleszer D Zakres jawności działania organoacutew stanowiących jednostek samorządu

terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2010 nr 4

Goacuterzyńska T Geneza i rozwoacutej prawa do informacji E Pierzchała M Woźniak

(red) Dostęp do informacji publicznej w Polsce i w Europie wybrane

zagadnienia prawne Opole 2010

Goacuterzyńska T Kilka słoacutew o prawie do informacji i zasadzie jawności (w)

A Łopatka A Wroacutebel S Kiewlicz (red) Państwo prawa Administracja

Sądownictwo Prace dedykowane Prof dr hab Januszowi Łetowskiemu w 60

rocznicę urodzin Warszawa 1999

Janowski J Informatyka prawnicza Warszawa 2011

Jaśkowska M Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa

Naczelnego Sądu Administracyjnego Toruń 2002

Kamińska I Rozbicka ndash Ostrowska M Ustawa o dostępie do informacji publicznej

Komentarz Warszawa 2016

Karsznicki K Kryteria dostępu do informacji publicznej bdquoProkuratura i Prawordquo

2015 nr 12

Lipowicz I Zagadnienia prawne obiegu informacji (w) G Szpor (red)

Informacja i informatyka w administracji publicznej Katowice 1993

Miksa K Udostępnianie informacji o osobach pełniących funkcje publiczne

a prawo do prywatności w praktyce działania organoacutew władzy publicznej

bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4

Obrzut A Prawo do informacji publicznej Wybrane zagadnienia (w) S Dolata

(red) Problemy prawne w działalności samorządu terytorialnego Opole 2002

Dostęp do informacji publicznej

123

Olejniczak-Szałowska E Ustawowe podstawy prawa obywatela do informacji

o działalności organoacutew samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 1995

nr 4

Olejniczak-Szałowska E Problem statutowej regulacji zasad dostępu do

dokumentoacutew w jednostkach samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo

2011 nr 6

Piskorz ndash Ryń A Pojęcie ponownego wykorzystywania informacji sektora

publicznego w świetle dyrektywy 200398WE bdquoSamorząd terytorialnyrdquo 2015

nr 4

Supernat J Informacyjne instrumenty działania administracji publicznej

(w) J Łukasiewicz (red) Nauka administracji wobec wyzwań wspoacutełczesnego

państwa prawa Międzynarodowa Konferencja Naukowa Cisna 2-4 czerwca 2002

r Rzeszoacutew 2002

Szpor G Pojęcie informacji a zakres ochrony danych (w) P Fajgielski (red)

Ochrona danych osobowych z perspektywy dziesięciolecia Lublin 2008

Szustakiewicz P Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa

sądoacutew administracyjnych bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4

Taras W Informowanie obywateli przez administrację Warszawa 1992

124

dr Beata Wieczerzyńska281

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności

gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew - wersja z 5 października 2017 r

Obligations of the authorities to issue legal explanations of the regulations

concerning business activity in the draft law - Entrepreneurship Law ndash version of 5 October 2017

Streszczenie

W projekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew wprowadzono obowiązek

wydawania przez właściwe organy państwowe tzw objaśnień prawnych prze-

pisoacutew regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące prak-

tycznego ich stosowania Podstawowym ogoacutelnym celem wydawania objaśnień

prawnych jest zapewnienie jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu

działalności gospodarczej Implikuje to także pewność jednolitości stosowania

tego prawa Jest to instytucja nowa w publicznym prawie gospodarczym dlate-

go celem pracy jest zbadanie analiza i ocena projektowanych w ustawie Prawo

przedsiębiorcoacutew regulacji w zakresie obowiązku wydawania objaśnień praw-

nych z zastosowaniem metody badania dokumentoacutew a także analizy i krytyki

piśmiennictwa oraz orzecznictwa

Należy dojść do wniosku że projektowana instytucja wydawania i pu-

blikowania w BIP objaśnień prawnych przepisoacutew w zakresie działalności go-

spodarczej jest dobrym instrumentem budowy przyjaznego otoczenia instytu-

cjonalnego działalności gospodarczej dające przedsiębiorcom wzorzec prze-

strzegania prawa i możliwość czynienia użytku ze swych praw a w szczegoacutelno-

ści prawa do dobrej administracji

Słowa kluczowe

przedsiębiorca działalność gospodarcza objaśnienia

281 Zakład Prawa Prywatnego i Gospodarczego Katedra Prawa Wydział Nauk Ekono-micznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im Kazimierza Pu-łaskiego w Radomiu

Beata Wieczerzyńska

125

Summary

The draft Act on Entrepreneurship introduced the obligation for compe-

tent state authorities to issue the so- Explanation of the legal provisions govern-

ing the performance of business activities concerning the practical application of

them The general purpose of issuing legal clarifications is to ensure uniform ap-

plication of the law in the field of economic activity This also implies a certain

uniformity of application of this law This is a new institution in public economic

law Therefore the aim of the work is to examine analyze and evaluate the regu-

lations of the Law on Entrepreneurship in the scope of the obligation to issue legal

explanations using the method of examining documents as well as analysis and

critique of literature and case law

It should be concluded that the proposed institution for issuing and pub-

lishing in the BIP legal explanations of business regulations is a good instrument

for building a friendly institutional environment that gives entrepreneurs a model

of compliance and the ability to make use of their rights and in particular the

right to good administration

Keywords

entrepreneur business activity explanations

Kto przedsiębierze proacutebę i doznaje zawodu ten w każdym razie zdobywa

pouczenie kto nie przedsiębierze proacuteby ten traci bezcenne możliwości

T Kotarbiński Traktat o dobrej robocie

Wstęp

Ministerstwo Rozwoju przedstawiło pakiet projektoacutew ustaw składających

się na tzw Konstytucję biznesu W pakiecie zawarto projekty ustaw ndash Prawo

przedsiębiorcoacutew o Komisji Wspoacutelnej Rządu i Przedsiębiorcoacutew oraz Rzeczniku

Przedsiębiorcoacutew (w poacuteźniejszych wersjach o Rzeczniku Małych i Średnich

Przedsiębiorcoacutew) o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodar-

czej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy o zasadach uczestnictwa przedsię-

biorcoacutew zagranicznych i innych osoacuteb zagranicznych w obrocie gospodarczym

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz Przepisy wprowadzające Prawo

przedsiębiorcoacutew i inne ustawy z Konstytucji biznesu wraz z uzasadnieniami

i OSR282

282 httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

126

Najistotniejszy z pakietu jest projekt ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew

ktoacutera w zamyśle projektodawcy ma w sposoacuteb całościowy i spoacutejny regulować

zasady wykonywania działalności gospodarczej w Polsce tworząc korzystne

przejrzyste i stabilne warunki do prowadzenia działalności gospodarczej oraz

wzmacniając gwarancje wolności i praw przedsiębiorcoacutew zmniejszyć ryzyko

biznesowe a także zwiększyć gotowość przedsiębiorcoacutew do podejmowania

i wykonywania działalności gospodarczej w tym ponoszenia ryzyka technolo-

gicznego związanego z realizacją projektoacutew innowacyjnych

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu283 i co warto szczegoacutelnie pod-

kreślić jako konstatację niezwykle istotną i trafną ustawa Prawo przedsiębior-

coacutew podobnie jak Konstytucja RP ani nie tworzy ani też nie przyznaje przed-

siębiorcom wolności działalności gospodarczej Wolność ta jest bowiem nie-

zbywalnym prawem człowieka (oraz tworzonych przez niego jednostek organi-

zacyjnych) przysługującym mu z uwagi na jego przyrodzoną godność co

Konstytucja RP oraz ustawodawstwo zwykłe (w tym ustawa Prawo przedsię-

biorcoacutew) w sposoacuteb deklaratoryjny uznaje Konstytucja RP oraz ustawy zwykłe

tworzą natomiast niezbędne prawne gwarancje i zabezpieczenia wolności dzia-

łalności gospodarczej w tym w postaci konkretnych obowiązkoacutew władz pu-

blicznych oraz skorelowanych z nimi uprawnień przedsiębiorcoacutew Projektowa-

ne uregulowania będą dawały przedsiębiorcom wiarygodną i autorytatywną

informację o ich rudymentarnych prawach i obowiązkach w stosunkach z orga-

nami władzy publicznej i innymi podmiotami prawa w tym z innymi przedsię-

biorcami oraz konsumentami

Zadeklarowana w art 20 Konstytucji RP wolność działalności gospo-

darczej nakłada na władze publiczne szereg określonych rodzajowo obowiąz-

koacutew ukierunkowanych całościowo na zapewnienie jednostkom możliwie sze-

rokiego zakresu swobody gospodarowania oraz zagwarantowanie sposobności

rzeczywistego korzystania z tej swobody W tak ogoacutelnie zakrojonych ramach

należy wskazać że na organach władzy publicznej spoczywa także obowiązek

dokonywania pozytywnych świadczeń dla beneficjentoacutew wolności gospodar-

czej wspomagających wykonywaną przez nich działalność gospodarczą

Obowiązek pozytywnych świadczeń na rzecz przedsiębiorcoacutew w pro-

jekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew realizowany jest min przez wprowa-

dzenie nowej w tym akcie instytucji prawnej - bdquoobjaśnień prawnychrdquo oraz

utrzymanie instytucji interpretacji indywidualnych choć w nieco zmienionym

283 httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

Beata Wieczerzyńska

127

reżimie prawnym w poroacutewnaniu z przepisami art 10 i 10a obowiązującej

ustawy o swobodzie działalności gospodarczej284

Celem pracy jest zbadanie analiza i ocena projektowanych w ustawie

Prawo przedsiębiorcoacutew regulacji w zakresie obowiązku wydawania objaśnień

prawnych z zastosowaniem metody badania dokumentoacutew a także analizy i kry-

tyki piśmiennictwa oraz orzecznictwa

Projekty wskazanych ustaw poddane zostały szerokim konsultacjom

oraz uzgodnieniom resortowym ktoacutere doprowadziły do dość istotnych modyfi-

kacji pierwotnych tekstoacutew projektoacutew dlatego za podstawę rozważań przyjęto

tekst projektu ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew (dalej także jako projekt PP)

w wersji z dnia 5 października 2017 r już po zmianach będących efektem

uwzględnienia zastrzeżeń uwag i opinii w trakcie konsultacji a więc w wersji

najbardziej możliwej do przyjęcia w toku prac parlamentarnych

1 Objaśnienia prawne jako instrument zapewnienia jednolitego sto-

sowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

Instytucja objaśnień prawnych najpierw pojawiła się w polskim ustawo-

dawstwie pod nazwą bdquoobjaśnień podatkowychrdquo w nowelizacji art 14a sect1 Ordy-

nacji podatkowej285 poprzez dodanie do dotychczasowej treści sect1 punktu 2

Oznacza to że minister właściwy do spraw finansoacutew dążąc do zapewnienia

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa podatkowego przez organy podatko-

we (ale nie w sprawach indywidualnych) ma do dyspozycji dwa instrumenty

wydawanie interpretacji ogoacutelnych ndash z urzędu lub na wniosek gdzie wniosek

obarczony jest dużym formalizmem bowiem wymaga się wykazania niejednoli-

tego stosowania przepisoacutew prawa podatkowego w określonych decyzjach po-

stanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy

podatkowe w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych

oraz w takich samych stanach prawnych drugim zaś instrumentem są obja-

śnienia podatkowe ndash wydawane tylko z urzędu będące ogoacutelnymi wyjaśnienia-

mi przepisoacutew prawa podatkowego dotyczącymi stosowania tych przepisoacutew

W projekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew wprowadzono podobną do

tej ostatniej instytucję bdquoobjaśnień prawnychrdquo W art 33 ust1 projektu moacutewi

się że właściwi ministrowie oraz organy ktoacutere na podstawie odrębnych

przepisoacutew są upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie

284 Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r o swobodzie działalności gospodarczej tj z dnia 12 października 2016 r DzU 2016 poz 1829 ze zm 285 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa tj z dnia 17 stycznia 2017 r DzU z 2017 r poz 201 ze zm

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

128

Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych dążą do zapewnienia jednolitego

stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

w szczegoacutelności wydając w zakresie swojej właściwości z urzędu lub na

wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew wyjaśnienia przepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące praktycznego

ich stosowania (objaśnienia prawne) przy uwzględnieniu w szczegoacutelności

orzecznictwa sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości

Unii Europejskiej

Jak wskazuje się w projektowanym przepisie podstawowym ogoacutelnym

celem wydawania objaśnień prawnych jest zapewnienie jednolitego stosowania

przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej Implikuje to także

pewność jednolitości stosowania tego prawa Stwierdzić trzeba że utrzymanie

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

nie jest proste gdyż interpretacją wyjaśnianiem i stosowaniem prawa z tego

obszaru zwłaszcza w odniesieniu do rzeczywistych stanoacutew faktycznych

zajmuje się wiele organoacutew władzy publicznej (np ministrowie Prezes UZP

UOKIK organy samorządowe) a także sądy krajowe i wspoacutelnotowe Aktywność

organoacutew publicznych w tej materii jest pozytywnym świadczeniem na rzecz

przedsiębiorcoacutew bowiem urzeczywistnia postulat pewności prawa wynikający

z zasady demokratycznego państwa prawnego (art 2 Konstytucji RP)

Trybunał Konstytucyjny niejednokrotnie wypowiadał się o wynikających

z art 2 Konstytucji zasadach w tym o zasadzie pewności prawa Podkreślał że

pewność prawa oznacza nie tyle stabilność przepisoacutew prawa co możliwość

przewidywania działań organoacutew państwa i związanych z nimi zachowań

obywateli Przewidywalność działań państwa gwarantuje zaufanie do

ustawodawcy i do stanowionego przez niego prawa Trybunał nadmieniał

także że bezpieczeństwo prawne jednostki pozostawać może w kolizji z innymi

wartościami ktoacuterych realizacja wymaga wprowadzenia zmian do systemu

prawnego Jednostka ma prawo jednak oczekiwać że regulacja prawna nie

zostanie zmieniona na jej niekorzyść w sposoacuteb arbitralny Prawodawca nie

może w sposoacuteb dowolny kształtować treści obowiązujących norm traktując je

jako instrument osiągania roacuteżnych celoacutew ktoacutere dowolnie sobie wyznacza

Podkreślał roacutewnież że zmiany regulacji prawnych muszą być dokonywane

w szczegoacutelnie ostrożny sposoacuteb w tych sytuacjach ktoacutere dotyczą praw nabytych

jednostek maksymalnie ukształtowanych ekspektatyw takich praw lub

Beata Wieczerzyńska

129

interesoacutew w toku286 Nie tylko samo prawo ma być stabilne ale także jego

stosowanie przez organy władzy publicznej bo to głoacutewnie daje zaufanie do

organoacutew władzy publicznej Na drastyczny przykład braku stabilności

i jednolitości stosowania prawa (podatkowego) i co za tym idzie

nieprzewidywalność zachowań organoacutew władzy publicznej wskazuje WSA

w Krakowie moacutewiąc że bdquoSąd dokonując kontroli zaskarżonej interpretacji

nie może abstrahować od istniejącego już dorobku orzeczniczego

w przedmiotowym zakresie przeciwnie dorobek oacutew zgodnie z postulatem

dążenia do jednolitości orzecznictwa sądowego stanowić musi istotny punkt

odniesienia Jest to tym bardziej uprawnione że w realiach sprawy

dostrzegalne jest ukształtowanie się linii orzeczniczej determinowanej

przywoływanymi przez wnioskującą orzeczeniami sądoacutew administracyjnych

i Naczelnego Sądu Administracyjnego pozostającej przy tym w korelacji

z wydawanymi przez organy w tożsamych stanach faktycznych i prawnych

interpretacjami przepisoacutew prawa podatkowego(hellip) Odwołanie się przez

skarżącą do orzeczeń sądowych i interpretacji oznaczało że oceny prawne

w nich zawarte uznała za własne wzmacniając tym samym swoje stanowisko

Wedle strony oceny te miały charakter kluczowy tymczasem organ

przedstawił stanowisko diametralnie odmienne niż dotychczas jednolicie - bez

wyjątkoacutew - podzielane w interpretacjach indywidualnych wydawanych

w izomorficznych stanach faktycznych jak i szeroko podzielane

w orzecznictwie sądoacutew administracyjnych Odejście od dotychczasowej

praktyki podatkowej w przedmiotowej sprawie jest w ocenie Gminy całkowite

i nie zostało w żaden sposoacuteb uzasadnione zmianami legislacyjnymi

dokonanymi przez ustawodawcę287

Zatem zapewnienie jednolitości stosowania prawa w zakresie działalności

gospodarczej to w konsekwencji udostępnienie przedsiębiorcom instrumentu

dla możliwości przewidzenia działań organoacutew państwa przy jednoczesnym

zagwarantowaniu że jeśli przedsiębiorca instrumentem tym się posłuży

(zastosuje się) to nie spotkają go negatywne konsekwencje Tym instrumentem

są min bdquoobjaśnienia prawnerdquo czyli ogoacutelne wyjaśnienia przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące praktycznego ich

stosowania

Zaznaczyć należy że projekt PP zawiera preambułę ktoacutera wskazuje na

podstawowe wartości ktoacuterymi ustawodawca kierował się przyjmując ten akt

ustawowy Odniesiono się tu wprost do zasady demokratycznego państwa

286 Wyrok TK z dnia 15 października 2008 r P 3206 httpprawosejmgov plisapnsfdownloadxsWDU20081901172TD20081172TKpdf 287 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr 1755845

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

130

prawnego ktoacutera realizowana jest min przez ochronę wolności działalności

gospodarczej a także dążność do zagwarantowania praw przedsiębiorcoacutew

Jednocześnie preambuła jest elementem spinającym zaproponowany

w projekcie katalog podstawowych zasad w zakresie podejmowania

wykonywania i zakańczania działalności gospodarczej w tym zasady wiążące

organy władzy publicznej w ich relacjach z przedsiębiorcami Do tych ostatnich

zasad istotnych w kontekście podjętej problematyki należą zasada pewności

prawa (art 15 projektu PP) zasada przyjaznej interpretacji przepisoacutew ndash in

dubio pro libertate (art 11 projektu PP) czy zasady pogłębiania zaufania

proporcjonalności bezstronności i roacutewnego traktowania (art 13 projektu PP)

Zasada in dubio pro libertate nazywana w projekcie PP bdquozasadą przyjaznej

interpretacji przepisoacutewrdquo podnoszona jest w doktrynie publicznego prawa

gospodarczego jako istotny element podmiotowego aspektu wolności

gospodarczej288 a także koreluje obecnie z dodanym do kpa art 7a289

Zgodnie z art 22 Konstytucji RP zasadą w polskim porządku prawnym jest

wolność działalności gospodarczej zaś jej ograniczenia są wyjątkami ktoacutere

należy interpretować zawężająco Przenosząc tę regułę na poziom postępowań

przed organami administracji publicznej należy przyjąć że przepisy dotyczące

działalności gospodarczej ktoacuterych treść nasuwa wątpliwości powinny być

interpretowane w taki sposoacuteb aby ingerencja w wolność działalności

gospodarczej była jak najmniejsza W takim układzie zasada z art 11 ustawy

jest logiczną konsekwencją obowiązywania wolności działalności gospodarczej

2 Podmioty obowiązane do wydawania objaśnień prawnych

Do wydawania objaśnień prawnych dotyczących działalności

gospodarczej będą obowiązani (uprawnieni w sensie formalnym) właściwi

ministrowie oraz organy ktoacutere na podstawie odrębnych przepisoacutew są

upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew

aktoacutew prawnych (uprawnienie musi obejmować oba te działania łącznie ndash

opracowywanie i przedkładanie RM) Co do desygnatoacutew pojęcia bdquowłaściwi

ministrowierdquo nie ma wątpliwości bowiem zakres działania (właściwość)

poszczegoacutelnych ministroacutew został określony przez Prezesa Rady Ministroacutew

288 A Borkowski A Chełmoński M Guziński K Kiczka L Kieres T Kocowski M Szydło Administracyjne prawo gospodarcze Wrocław 2009 s 166 289 Ustawa z dnia 16 czerwca 1960 r Kodeks postępowania administracyjnego tj z dnia 27 czerwca 2017 r DzU z 2017 r poz 1257

Beata Wieczerzyńska

131

w drodze tzw rozporządzeń atrybucyjnych wydawanych na podstawie art 33

ust 1 i 1a ustawy o Radzie Ministroacutew290 W rozporządzeniach tych Prezes Rady

Ministroacutew przypisał ministrom kierowanie poszczegoacutelnymi działami

administracji rządowej Natomiast należy bliżej wyjaśnić zakres podmiotowy

zwrotu bdquoorgany ktoacutere na podstawie odrębnych przepisoacutew są upoważnione do

opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew

prawnychrdquo na ktoacuterych ciążył będzie obowiązek wydawania objaśnień

prawnych Tak więc podmiotami uprawnionymi do opracowywania

i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych jest Szef

Kancelarii Prezesa Rady Ministroacutew291 a także inny podmiot jeżeli został on

upoważniony przez Prezesa Rady Ministroacutew Podmiotem upoważnionym do

opracowania projektu ustawy może być każdy podmiot podległy Prezesowi

Rady Ministroacutew Podmiot ten może zostać upoważniony do opracowania

projektu ustawy w zakresie i przedmiocie wskazanym przez Prezesa Rady

Ministroacutew i następnie jego przedłożenia pod obrady właściwych komitetoacutew

Stałego Komitetu Rady Ministroacutew komisji prawniczej oraz Rady Ministroacutew

(tego typu upoważnienie ma np Prezes Rządowego Centrum Legislacji)

Z uwagi na fakt iż Prezes Rady Ministroacutew dysponuje swobodą w zakresie

wskazania podmiotu upoważnionego do opracowania konkretnego projektu

ustawy stworzenie katalogu wyczerpującego w tym zakresie nie jest możliwie

Uprawnienie mogą mieć także inne podmioty jeżeli upoważnienie do

opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych

wynika z odrębnych przepisoacutew prawa Zaznaczenia jednak wymaga że

podmioty te posiadają prawo do opracowania projektu ustawy w ściśle

określonym przez akt normatywny zakresie Zakres ten w kontekście

obowiązkoacutew związanych z wydawaniem objaśnień prawnych dotyczących

działalności gospodarczej musi być powiązany z tą sferą Do podmiotoacutew takich

należą min

Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemoacutew Alkoholowych - na

podstawie art 3 ust 3 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi292

290 Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r o Radzie Ministroacutew tj DzU z 2012 r poz 392 ze zm 291 Uprawnienie Szefa KPRM do opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych wynika z sect20 ust 1 pkt 2 Uchwały Nr 190 Rady Ministroacutew z dnia 29 października 2013 r Regulamin pracy Rady Ministroacutew tj z dnia 11 października 2016 r MP z 2016 r poz 1006 292 Ustawa z dnia 26 października 1982 r o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi tj z dnia 25 marca 2016 r Dz U z 2016 r poz 487

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

132

Prezes Urzędu Zamoacutewień Publicznych - na podstawie art 154 pkt 1 ustawy

Prawo zamoacutewień publicznych293

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentoacutew - na podstawie art 31

pkt 8 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentoacutew294

Prezes Państwowej Agencji Atomistyki - na podstawie art 110 pkt 11

ustawy Prawo atomowe295

Pełnomocnik Rządu do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew - na

podstawie sect 2 ust 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministroacutew w sprawie

ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania

węglowodoroacutew296

Pełnomocnik Rządu do spraw Polityki Klimatycznej - na podstawie sect 4

rozporządzenia Rady Ministroacutew w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do

spraw Polityki Klimatycznej297

Natomiast nie są podmiotami uprawnionymi w omawianym zakresie

centralne organy administracji rządowej podległe lub nadzorowane przez wła-

ściwego ministra jeżeli otrzymały one od niego upoważnienie do opracowania

projektu ustawy do prowadzenia jego procesu uzgodnień konsultacji publicz-

nych lub opiniowania bowiem zgodnie z sect20 ust 2 Regulaminu pracy Rady

Ministroacutew uprawnienia te nie obejmują wniesienia projektu ustawy do rozpa-

trzenia przez właściwe komitety Stały Komitet Rady Ministroacutew komisję praw-

niczą czy też Radę Ministroacutew Do prowadzenia tych etapoacutew procesu legislacyj-

nego upoważniony jest właściwy minister a jego obowiązek w zakresie wyda-

wania objaśnień prawnych został już samodzielnie uregulowany w projekcie

o czym była mowa wyżej

Z projektowanego uregulowania wynika więc że obowiązek wydawania

objaśnień prawnych przepisoacutew regulujących podejmowanie wykonywanie

i zakańczanie działalności gospodarczej spoczywać będzie na roacuteżnych organach

293 Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r Prawo zamoacutewień publicznych tj z dnia 20 lipca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1579 294 Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r o ochronie konkurencji i konsumentoacutew tj z dnia 26 stycznia 2017 r Dz U z 2017 r poz 229 ze zm 295 Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r Prawo atomowe tj z dnia 17 marca 2017 r Dz U z 2017 r poz 576 ze zm 296 Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 22 czerwca 2012 r w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew Dz U poz 80 297 Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 27 listopada 2013 r w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw Polityki Klimatycznej Dz U poz 1392

Beata Wieczerzyńska

133

władzy państwowej (z wyłączeniem samorządowej) ale głoacutewny ich ciężar jak

się wydaje spoczywać będzie na resortowych ministrach

3 Istota charakter i skutki objaśnień prawnych

Należy w tym miejscu przeanalizować istotę i charakter objaśnień

prawnych Zgodnie z literalnym brzmieniem projektowanej regulacji jednym ze

sposoboacutew dążenia do zapewnienia jednolitego stosowania przepisoacutew prawa

z zakresu działalności gospodarczej jest wydawanie przez właściwych

ministroacutew oraz właściwe organy wyjaśnień przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej dotyczących praktycznego ich

stosowania przy uwzględnieniu w szczegoacutelności orzecznictwa sądoacutew

Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Co

do ogoacutelnego celu wydawania objaśnień prawnych była o tym mowa już wyżej

Obecnie koniecznym jest przeanalizowanie zwrotu bdquowyjaśnienia przepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczących

praktycznego ich stosowaniardquo jako celu bardziej szczegoacutełowego obowiązku

aktywności organoacutew państwa Zgodnie z zasadami298 i katalogiem sposoboacutew

dokonywania wykładni przepisoacutew prawa (wykładni doktrynalnej w tym

przypadku) oraz ich hierarchii299 należy odwołać się w pierwszym rzędzie do

reguł semantycznych języka naturalnego i prawnego Według Słownika języka

polskiego300 bdquowyjaśnićrdquo to uczynić coś zrozumiałym bdquowyjaśnienierdquo zaś to

uwagi objaśniające rzecz niezrozumiałą czynione po to by uczynić coś

zrozumiałym Zatem zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda wyjaśnia się

coś co nie jest zrozumiałe jasne klarowne W konsekwencji więc jaki charakter

należy przypisać objaśnieniom prawnym w szczegoacutelności istotna jest

odpowiedź na pytanie czy są to uwagi objaśniające niezrozumiałe przepisy

prawa w zakresie działalności gospodarczej i dotyczące praktycznego ich

stosowania czy też w istocie są wykładnią (interpretacją) przepisoacutew prawa

w tym zakresie Wydaje się że rozpocząć trzeba od ustalenia czym objaśnienia

prawne nie są

W pierwszym rzędzie należy wskazać na odroacuteżnianie w doktrynie teorii

prawa pojęć stosowania prawa i przestrzegania prawa Z Ziembiński301 wska-

zuje że czynienie przez jakiś podmiot użytku z kompetencji przyznanej mu 298 T Stawecki P Winczorek Wstęp do prawoznawstwa Warszawa 1995 s 122-124 299 Zob co do prymatu wykładni językowej Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2015 r II CSK 51814 httpwwwsnplsitesorzecznictwoorzeczenia3ii20csk20518-141pdf 300 Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN PWN Warszawa 2007 s745 301 Z Ziembiński Moralność jako czynnik stosowania prawa bdquoEtykardquo 51969 s 90

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

134

w danym systemie prawnym nazywa się stosowaniem prawa Stąd też moacutewi

się że tylko organy publiczne bdquostosują prawordquo czyniąc użytek z przyznanych im

kompetencji natomiast o podmiotach nie będących organami publicznymi

moacutewi się w analogicznej sytuacji że bdquoczynią użytek ze swych prawrdquo w szerokim

rozumieniu a w węższym ndash przestrzegają prawa Przestrzeganie prawa jest

więc świadomym zachowaniem adresata normy prawnej zgodnym z treścią

dyspozycji tej normy w warunkach określonych w hipotezie przy czym dyspo-

zycja normy prawnej może określić iż wskazane w niej zachowanie adresata

jest nakazane zakazane lub dozwolone302 Stosowanie prawa natomiast to

sformalizowane działanie organoacutew władzy publicznej w ramach przyznanych

kompetencji polegające na podejmowaniu wiążących decyzji władczych - in-

dywidualnych i konkretnych - na podstawie obowiązujących norm prawnych

Treścią tych decyzji jest kwalifikacja stanu faktycznego z punktu widzenia

kryterioacutew sformułowanych w jej podstawie normatywnej oraz ustalenie praw-

nych konsekwencji tej kwalifikacji303 W procedurze stosowania prawa nie-

zbędnym przedsięwzięciem poznawczym jest wykładnia prawa304 będąca

zespołem operacji logiczno-językowych polegających na odczytaniu znaczenia

przepisu prawnego oraz rekonstrukcji (wyprowadzenie odkodowanie) normy

prawnej zawartej w treści normatywnej przepisoacutew prawa Ustalanie znaczenia

przepisoacutew prawnych i odkodowanie normy prawa może być dokonywane

jedynie dla potrzeb rozstrzygnięcia danej konkretnej sprawy (wykładnia opera-

tywna) w odroacuteżnieniu od ustalania znaczenia danego przepisu prawnego

w oderwaniu od konkretnej sprawy dokonywana przez teoretykoacutew prawa

(wykładnia doktrynalna)305 Wykładnia interpretacja (operatywna) przepisoacutew

prawa immanentnie związana jest z procesem stosowania prawa

Objaśnienia prawne zaproponowane w art 33 ust 1 projektu PP nie są

zatem aktem stosowania prawa mającym charakter władczy i wiążący nie

są wydawane w indywidualnej konkretnej sprawie w określonym stanie

faktycznym ale mają walor abstrakcyjności (jest to szczegoacutelnie widoczne

w konfrontacji ich z interpretacjami indywidualnymi wskazanymi w art 34

projektu PP) W konsekwencji nie mogą też być wykładnią przepisoacutew prawa

bowiem ta dokonywana jest w procesie stosowania prawa

302 T Stawecki P Winczorek Wstęp hellip s 46 303 S Wronkowska-Jaśkiewicz Z Ziembiński Zarys teorii prawa Warszawa 2001s 130 304 J Wroacuteblewski Sądowe stosowanie prawa PWN Warszawa 1988 passim 305 T Stawecki P Winczorek Wstęp hellip s 121

Beata Wieczerzyńska

135

Czym więc są objaśnienia prawne Wydaje się że ich istota i charakter

sprowadza się do niewiążących wyjaśnień niezrozumiałych dla adresatoacutew

(przedsiębiorcoacutew) przepisoacutew prawa ktoacutere mają ułatwić tym adresatom

przestrzeganie prawa czy szerzej jak wskazywał Z Ziembiński czynienia

użytku ze swych praw Mają one dotyczyć wedle przepisoacutew projektu

wyjaśniania praktycznego stosowania przepisoacutew regulujących wykonywanie

działalności gospodarczej przez przedsiębiorcoacutew W świetle tego co

powiedziano wyżej na temat odroacuteżniania pojęć bdquostosowanie prawardquo

a bdquoprzestrzeganie prawardquo projektodawca powinien raczej posłużyć się

zwrotem bdquowyjaśniania praktycznego przestrzeganiardquo przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej bowiem bdquostosowanierdquo zarezerwowane

jest dla organoacutew władzy publicznej w ramach przyznanych kompetencji

Przedsiębiorcy zaś wobec niejasności przepisoacutew mają utrudnione

przestrzeganie prawa

Proacuteba analizy istoty objaśnień prawnych musi doprowadzić do

zbadania tego czy są one formą prawną działania administracji a jeśli tak to

jaką Istotną definicję pojęcia formy prawnej działania administracji będącej

pewną syntezą dotychczasowego dorobku doktryny w tej materii wprowadza

KM Ziemski moacutewiąc że przez formę prawną działania administracji rozumieć

należy wyodrębniony bądź dający się wyodrębnić prawem określony

o utrwalonych cechach typ czynności konwencjonalnej bądź faktycznej bądź

zespoacuteł takich czynności określonego powołanego do wykonywania zadań

z zakresu administracji publicznej podmiotu (bądź zespołu podmiotoacutew) w celu

wypełnienia zadań z zakresu administracji publicznej306 Zgodnie z tą definicją

objaśnienia prawne mają wszelkie cechy formy prawnej działania administracji

ndash są wyodrębnione określone prawem obowiązek ich wydawania spoczywa na

organach administracji państwowej w celu wypełnienia zadań tejże

administracji wobec przedsiębiorcoacutew polegający min na zapewnieniu

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

co urzeczywistnia postulat pewności prawa wynikający z zasady

demokratycznego państwa prawnego i postulat ochrony wolności

gospodarczej Wśroacuted wielu typologii form prawnych działania administracji

należy zakwalifikować je jako czynności faktyczne społeczno-organizatorskie

bowiem objaśnienia prawne nie są nastawione na wywołanie skutkoacutew

306 K M Ziemski Indywidualny akt administracyjny jako forma prawna działania administracji Poznań 2005 s 138 Autor ten co prawda zajmuje się w powołanej monografii jedną z form prawnych działania administracji ndash indywidualnym aktem administracyjnym jednak podejmuje też proacutebę ogoacutelnego zdefiniowania form prawnych działania administracji

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

136

prawnych stanowią niewładcze działania (aktywność ndash bdquowydawanierdquo) organoacutew

administracji za pomocą ktoacuterych administracja chce wesprzeć przedsiębiorcoacutew

w ich działalności gospodarczej i jednocześnie kształtować postawę

bdquonależytego przestrzegania prawardquo przez przedsiębiorcoacutew

Jak podnosi się w literaturze istotą objaśnień prawnych jest powiązanie

treści przepisu z jego praktycznym zastosowaniem w odniesieniu do

przykładowych sytuacji307 Użycie przez projektodawcę wyrażenia bdquoprzepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczejrdquo każe zastanowić się czy

objaśnienia prawne dotyczyć mają tylko wykonywania działalności

gospodarczej a więc czy ich zakres ma być ograniczony do trwającej już

aktywności w sferze gospodarczej czy też mają one objąć swym zakresem

pełne spektrum aktywności podmiotoacutew w sferze gospodarowania ndash

podejmowanie wykonywanie i zakańczanie działalności gospodarczej Wydaje

się że odpowiedź na tę wątpliwość daje treść projektowanego art 1 tej ustawy

ktoacutery moacutewi że ustawa reguluje podejmowanie wykonywanie i zakończenie

działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w tym

prawa i obowiązki przedsiębiorcoacutew oraz zadania organoacutew władzy publicznej

w tym zakresie Skoro zatem ustawa reguluje prawa i obowiązki

przedsiębiorcoacutew w zakresie podejmowania wykonywania i zakończenia

działalności gospodarczej to przesądza to także o zakresie zadań organoacutew

władzy publicznej we wskazanych sferach związanych z działalnością

gospodarczą Zatem objaśnienia prawne będą musiały dotyczyć wyjaśnień

przepisoacutew prawa regulujących nie tylko wykonywanie ale także podejmowanie

i zakańczanie działalności gospodarczej

W tym kontekście warto zaznaczyć że rodzajowo objaśnienia prawne

mogą dotyczyć przykładowo przepisoacutew regulujących wpis podmiotoacutew do

CEIDG i rejestroacutew w KRS przepisoacutew szczegoacutelnych ustaw w zakresie warunkoacutew

uzyskania koncesji zezwoleń i wpisoacutew do rejestroacutew działalności regulowanej

obowiązki wobec konsumentoacutew obowiązki sprawozdawcze z tytułu

korzystania ze środowiska do GUS czy sprawozdawczości dotyczącej odpadoacutew

i produktoacutew wprowadzonych na rynek powiadomienia i postępowanie

przedsiębiorcoacutew w zakresie ogoacutelnego i szczegoacutelnego bezpieczeństwa

produktoacutew hurtowego obrotu napojami alkoholowymi czy wreszcie szereg

przepisoacutew sanitarnych i przeciwpożarowych i innych Jest to zatem materia

307 K Teszner Komentarz do art 14a (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 18 października 2017 r]

Beata Wieczerzyńska

137

bardzo rozległa częstokroć skomplikowana i niejasna (niezrozumiała) nawet

dla profesjonalnych uczestnikoacutew obrotu jakimi są przedsiębiorcy i wymagająca

przeto wyjaśnień przepisoacutew ją regulujących

W art 33 ust 1 in fine projektu PP wskazuje się że objaśnienia prawne

powinny uwzględniać orzecznictwo sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego

i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Implikuje to konieczność

bieżącej i wnikliwej analizy orzecznictwa sądoacutew powszechnych

administracyjnych Trybunału Konstytucyjnego oraz Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej i jego uwzględniania w wydawanych

objaśnieniach prawnych Oznacza to że organy na ktoacuterych spoczywa ten

obowiązek powinny zebrać i przeprowadzić analizę wydanych prawomocnych

orzeczeń sądoacutew nie tylko milcząco przyjmując ich istnienie ale także w sposoacuteb

aktywny wziąć pod uwagę zapadłe rozstrzygnięcia doprowadzając

w objaśnieniach do jednolitości stosowania i przestrzegania przepisoacutew

prawa308 Jak stwierdził WSA w Warszawie słowo bdquouwzględnićrdquo nie oznacza

jedynie bdquowziąć pod uwagęrdquo lecz zastosować się do orzecznictwa jeśli ma ono

walor powszechny309 Natomiast w świetle stanowiska zajętego przez NSA310

organ wydając interpretację powinien uwzględniać orzecznictwo TSUE Po

wejściu Polski do Unii Europejskiej nie tylko sądy ale też inne organy przy

interpretacji przepisoacutew krajowych opartych na regulacjach unijnych powinny

brać pod uwagę wykładnię prawa dokonaną przez TSUE w tym zakresie

W przypadku objaśnień prawnych wynikać to będzie wprost z projektowanego

art 33 ust 1 i 2 Prawa Przedsiębiorcoacutew

Skutek wydania i publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej objaśnień

prawnych jako jednej z prawnych form działania administracji będących

czynnościami faktycznymi społeczno-organizatorskimi będzie taki że będą one

wiążące dla organoacutew wydających w ich dalszej praktyce stosowania prawa

natomiast nie będą wiążące dla przedsiębiorcoacutew będą oni mogli je wziąć pod

uwagę w praktyce przestrzegania prawa lub nie Stanowić będą więc swoisty

wzorzec wywiedzionych z danych przepisoacutew norm postępowania i co za tym

idzie ich przestrzegania Jednocześnie projektowane unormowania przydają

ochrony przedsiębiorcom jeśli do wskazanego wzorca się zastosują moacutewiąc że

przedsiębiorca nie będzie moacutegł być obciążony sankcjami administracyjnymi

finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosował się do treści objaśnień

prawnych ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające z objaśnień

308 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r III SAWa 337308 LEX nr 495402 309 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r III SAWa 3111 LEX nr 863065 310 Wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 r I FSK 90413 LEX nr 1478732

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

138

prawnych (art 35 ust 3 projektu PP) Objawia się tu zatem z całą jasnością

i siłą możliwość przedsiębiorcoacutew czynienia użytku ze swych praw

4 Wydawanie zmiana i publikowanie objaśnień prawnych

Objaśnienia prawne jako wyjaśnienia przepisoacutew regulujących działalność

gospodarczą będą mogły być wydawane z urzędu lub na wniosek Rzecznika

Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew Jak już wspomniano w skład pakietu

projektoacutew ustaw pod wspoacutelną nazwą Konstytucja Biznesu wchodzi projekt

ustawy o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew Proponowane

w Konstytucji Biznesu rozwiązania opierają się na trzech filarach i jednym

z nich jest ustanowienie gwarancji instytucjonalnych rzeczywistego

stosowania zasad określonych w projekcie PP w faktycznych relacjach

pomiędzy przedsiębiorcami a organami władzy publicznej Rzecznik Małych

i Średnich Przedsiębiorcoacutew ma stanowić podstawową instytucję wspierającą

i monitorującą wdrażanie zasad Konstytucji Biznesu w praktyce będzie stał

na straży praw mikro- małych i średnich przedsiębiorcoacutew będzie

wspoacutełpracował z organizacjami pozarządowymi społecznymi i zawodowymi

stowarzyszeniami ruchami obywatelskimi itp dla poszanowania wolności

działalności gospodarczej i roacutewnego traktowania przedsiębiorcoacutew inicjował

i organizował działalność informacyjną i edukacyjną związaną

z wykonywaniem działalności gospodarczej

W art 8 pkt 2 projektu tej ustawy wskazano że Rzecznik będzie moacutegł

występować o wydanie objaśnień prawnych jeśli przepisy będące

przedmiotem wniosku budzą wątpliwości w praktyce lub ich stosowanie

wywołało rozbieżności w rozstrzygnięciach wydawanych przez właściwy organ

administracji publicznej Podjęcie czynności przez Rzecznika następować

będzie z urzędu lub na wniosek i każdy przedsiębiorca może zwroacutecić się do

Rzecznika z wnioskiem o podjęcie czynności

Projekt nie precyzuje wymogoacutew formalnych dla wniosku przedsiębiorcy

do Rzecznika czy też wniosku Rzecznika do właściwego organu o wydanie

objaśnień prawnych O ile wniosek przedsiębiorcy do Rzecznika nie musi

przyjmować żadnej określonej formy a w treści będzie on musiał

zasygnalizować jedynie powoacuted czy ogoacutelne uzasadnienie wniosku o podjęcie

czynności przez Rzecznika O tyle wniosek Rzecznika do właściwego organu

o wydanie objaśnień prawnych musi wskazywać przepisy będące przedmiotem

wniosku i wykazanie faktu że budzą one wątpliwości w praktyce działalności

Beata Wieczerzyńska

139

gospodarczej lub wskazywać rozstrzygnięcia wydawane przez właściwy organ

administracji publicznej na podstawie tych przepisoacutew z ktoacuterych wynika że ich

stosowanie wywołało rozbieżności w tych rozstrzygnięciach Zatem Rzecznik

przy pomocy swego biura będzie musiał gromadzić badać i analizować

rozstrzygnięcia organoacutew władzy publicznej prawomocnych orzeczeń sądoacutew

aby mieć wiedzę czy nie wywołują one wątpliwości i nie powodują rozbieżności

w rozstrzygnięciach Jeśli tak Rzecznik jako zinstytucjonalizowane wsparcie dla

przedsiębiorcoacutew ma obowiązek wystąpić z wnioskiem do właściwego organu

o wydanie objaśnienia prawnego

Użycie przez projektodawcę trybu oznajmującego bdquowydajerdquo statuuje

obowiązek organu wydawania objaśnień prawnych w zakresie swojej

właściwości zaroacutewno z urzędu jak była o tym już mowa jak i obowiązek reakcji

na wniosek Rzecznika ktoacutery w tym sensie jest dla organu wiążący

Projektowane uregulowania nie wskazują także w jakim stopniu organ byłby

związany treścią wniosku Rzecznika W tym zakresie przepisy wymagają

doprecyzowania w dalszym toku prac nad projektem lub w toku prac

parlamentarnych

Organy uprawnione do wydawania objaśnień prawnych mogą z urzędu

lub na wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew zmienić wydane

objaśnienia prawne jeżeli stwierdzą ich nieprawidłowość uwzględniając

w szczegoacutelności orzecznictwo sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej Posiadają więc uprawnienie w zakresie

zmiany urzędowych objaśnień jeżeli stwierdzą ich nieprawidłowość Organ nie

jest przy tym związany żadnym terminem co daje mu możliwość zmiany

objaśnień w każdym czasie Jego obowiązkiem jest natomiast uwzględnienie

orzecznictwa sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej Możliwość zmiany objaśnień implikuje że

nie korzystają one z przymiotu trwałości w znaczeniu odnoszonym np do

decyzji administracyjnych

W projektowanych przepisach nie wyjaśnia się pojęcia

bdquonieprawidłowośćrdquo Ustalenie zatem treści tego określenia powinno nastąpić

przy uwzględnieniu semantycznego znaczenia wyrazoacutew bdquonieprawidłowośćrdquo

i bdquonieprawidłowyrdquo Według Słownika języka polskiego311 bdquonieprawidłowośćrdquo to

brak prawidłowości jak roacutewnież fakt zjawisko pozbawione prawidłowości

niezgodne z regułą bdquoNieprawidłowyrdquo zaś oznacza nie taki jaki być powinien

Odwołując się do orzecznictwa NSA w sprawach interpretacji podatkowych

można powiedzieć że nieprawidłowość interpretacji uzasadniająca jej zmianę

311 Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN PWN Warszawa 2007 s 290

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

140

wystąpi woacutewczas gdy przyjęte w niej wyjaśnienie przepisoacutew prawa

podatkowego nie znajduje dostatecznego uzasadnienia we wnioskach

wypływających z poprawnej wykładni tego prawa312

Na gruncie funkcjonującej już w Ordynacji podatkowej możliwości

zmiany interpretacji podatkowych zarysowało się ciekawe stanowisko sądoacutew

wskazujące na walor normatywny orzeczeń choć nie są one źroacutedłem prawa

powszechnie obowiązującego W wyroku WSA w Krakowie stwierdzono że

obowiązujący od dnia 1072007 r przepis art 14e sect 1 op wychodzi poza

zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie w ktoacuterej on zapadł i nadaje

orzecznictwu sądoacutew administracyjnych walor normatywny także w stosunku

do innych indywidualnych spraw załatwianych w drodze interpretacji

przepisoacutew prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) Od tej daty

orzecznictwo stało się istotnym miernikiem legalności wydawanych

interpretacji indywidualnych Jego nieuzasadnione zaś pomijanie narusza

wyrażoną w art 121 sect 1 op zasadę prowadzenia postępowania podatkowego

w sposoacuteb budzący zaufanie do organoacutew podatkowych313 Także w doktrynie

wskazuje się że ranga niektoacuterych orzeczeń jest na tyle istotna że dokonanie

zmiany interpretacji staje się koniecznością314 Wszystkie te uwagi można

odnieść do objaśnień prawnych ktoacutere uwzględniać muszą stanowisko

orzecznictwa

Najbardziej istotnym więc powodem zmiany objaśnień jawi się

orzecznictwo sądoacutew i Trybunałoacutew Nie jest to jednak powoacuted jedyny o czym

świadczy użyty przez projektodawcę zwrot bdquow szczegoacutelnościrdquo Właściwy organ

powinien uwzględnić orzecznictwo czyli wziąć je pod uwagę dokonując oceny

czy objaśnienie w tym świetle jest nieprawidłowe a następnie ndash wykorzystując

poglądy sądoacutew ndash dokonać zmiany Jak jednak wskazał WSA w Warszawie

dorobek orzeczniczy jest przykładowym źroacutedłem możliwego do wykorzystania

przy weryfikacji prawidłowości interpretacji indywidualnej materiału

interpretacyjnego Materiałami interpretacyjnymi albo materiałami wykładni

są wszelkiego rodzaju materiały na ktoacuterych podstawie interpretator może

312 Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2011 r II FSK 156810 LEX nr 992209 wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r II FSK 211308 LEX nr 580524 313 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr 1755845 podobnie w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r I SAPo 70809 LEX nr 549035 314 K Teszner Komentarz do art 14e (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 31 października 2017 r]

Beata Wieczerzyńska

141

ustalać treść przepisoacutew prawnych () wyboacuter materiałoacutew wykładni należy do

interpretatora a jego jedynym kryterium powinien być cel w postaci wydania

prawidłowej interpretacji o ktoacuterej stanowi art 14e sect 1 Ordynacji podatkowej

przewidujący możliwość zmiany z urzędu nieprawidłowej interpretacji

urzędowej prawa podatkowego315 Zatem organ właściwy do wydawania

objaśnień prawnych musi wziąć pod uwagę cały możliwy materiał w celu

dokonania objaśnień prawidłowych Jeśli zaś okażą się one nieprawidłowe ma

obowiązek ich zmiany Czynności te można określić jako proces nadzoru nad

wydawanymi objaśnieniami316

Zmiana wydanych objaśnień prawnych nie będzie miała wpływu na

sytuację przedsiębiorcoacutew ktoacuterzy wcześniej zastosowali się do objaśnień

prawnych w brzmieniu przed ich zmianą bowiem działali oni w zaufaniu do

urzędowych objaśnień i korzystają z ochrony prawnej

Objaśnienia prawne jak roacutewnież ich zmiany powinny być niezwłocznie

zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej

urzędu obsługującego właściwego ministra lub na stronie podmiotowej

właściwego organu pod nazwą bdquoobjaśnienia prawnerdquo wraz z oznaczeniem daty

ich zamieszczenia Takie ich opublikowanie ma głoacutewnie walor informacyjny

i służy budowaniu ich szerokiej dostępności dla zainteresowanych

przedsiębiorcoacutew Z drugiej jednak strony zamieszczenie w BIP i opatrzenie

datą tej czynności jest istotne z dwoacutech powodoacutew po pierwsze od tej daty

będzie liczyło się związanie organu wydanym objaśnieniem prawnym czy też

zmianą objaśnienia w jego dalszej praktyce stosowania prawa po drugie

w razie wątpliwości będzie służyło weryfikacji do ktoacuterej wersji objaśnień

przedsiębiorca się zastosował i czy w związku z tym przysługuje mu ochrona

prawna

Podsumowanie

Pakiet projektoacutew ustaw tworzących Konstytucję biznesu jest regulacją

oczekiwaną przez środowisko przedsiębiorcoacutew Niespoacutejne niestabilne pełne

meandroacutew i niejasne otoczenie prawno-regulacyjne to głoacutewna bolączka przed-

siębiorcoacutew i podstawowy czynnik trudnego do skalkulowania ryzyka w ich

działalności Najpełniej oczekiwania te i nadzieje wyraża stanowisko Konfede-

315 Por J Brolik Urzędowe interpretacje prawa podatkowego Warszawa 2010 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r III SAWa 342317 LEX nr 2335378 316 K Teszner Komentarz do art 14e] (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 31 października 2017 r]

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

142

racji Lewiatan zaprezentowane w toku konsultacji związanych z projektami

bdquoKonfederacja Lewiatan pozytywnie odnosi się do intencji jakie przyświecają

Ministerstwu Rozwoju podczas prac legislacyjnych nad tzw Konstytucją Biznesu

Uważamy iż kompleksowe uregulowanie na poziomie ustawowym praw przed-

siębiorcoacutew - w postaci zasad prawnych może mieć istotny wpływ na wykładnię

i praktyczne stosowanie wszystkich przepisoacutew prawa odnoszących się do podej-

mowania i wykonywania działalności gospodarczej Liczymy że pomoże to

w odblokowaniu potencjału polskiej przedsiębiorczości i polskiej gospodarki

w szczegoacutelności a aspekcie wzajemnych relacji przedsiębiorcoacutew i organoacutew wła-

dzy publicznej Projektowane rozwiązania należy traktować jako szansę odejścia

od gospodarczo i społecznie szkodliwego stereotypu stawiającego przedsiębior-

czość i przedsiębiorcoacutew w opozycji do organoacutew i instytucji państwa Kluczowym

będzie jednak praktyka obowiązywania nowych regulacji bowiem dopiero wtedy

możliwa będzie rzetelna ocena czy szansę tę wykorzystaliśmyrdquo

Analizując i oceniając tylko jedną z instytucji wprowadzonych do flago-

wego dla całości pakietu ustaw - projektu ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew

w postaci tzw objaśnień prawnych w zakresie działalności gospodarczej nale-

ży powiedzieć iż jako instrument zapewnienia większego zrozumienia przepi-

soacutew prawa dla przedsiębiorcoacutew w ich zmaganiach z praktycznym ich prze-

strzeganiem będzie on istotny użyteczny i poprawiający tzw otoczenie instytu-

cjonalne działalności gospodarczej Zwłaszcza że projektowane unormowania

przydają ochrony przedsiębiorcom jeśli do objaśnień prawnych się zastosują

moacutewiąc że przedsiębiorca nie będzie moacutegł być obciążony sankcjami admini-

stracyjnymi finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosował się do

treści objaśnień prawnych ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające

z objaśnień W wymiarze szerszym natomiast omawiane projektowane rozwią-

zania przyczynią się do zwiększenia przewidywalności stosowania prawa przez

organy administracji publicznej przez to do realizacji zasady pewności prawa

i możliwości czynienia użytku ze swych praw przez przedsiębiorcoacutew

a w szczegoacutelności prawa do dobrej administracji

Nawiązując do przytoczonego wyżej stanowiska Konfederacji Lewiatan

czas pokaże czy spełni ona oczekiwania

Beata Wieczerzyńska

143

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 2 lipca 2004r o swobodzie działalności gospodarczej tj DzU

2016 poz 1829 ze zm

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa tj z dnia 17 stycznia

2017 r DzU z 2017 r poz 201 ze zm

Ustawa z dnia 16 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego

tj DzU z 2017 r poz 1257

Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r o Radzie Ministroacutew tj DzU z 2012 r poz

392 ze zm

Ustawa z dnia 26 października 1982 r o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi Dz U z 2016 r poz 487

Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r Prawo zamoacutewień publicznych Dz U z 2017 r

poz 1579

Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r o ochronie konkurencji i konsumentoacutew

tj Dz U z 2017 r poz 229 ze zm

Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r Prawo atomowe tj Dz U z 2017 r poz 576

ze zm

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 27 listopada 2013 r w sprawie ustano-

wienia Pełnomocnika do spraw Polityki Klimatycznej Dz U poz 1392

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 22 czerwca 2012 r w sprawie

ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew

Dz U poz 807

Uchwała Nr 190 Rady Ministroacutew z dnia 29 października 2013 r Regulamin pra-

cy Rady Ministroacutew tj z dnia 11 października 2016 r MP z 2016 r poz 1006

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 15 października 2008 r P 3206

httpprawosejmgovplisapnsfdownloadxsWDU20081901172TD200

81172TKpdf

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr

1755845Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2015 r II CSK 51814

httpwwwsnplsitesorzecznictwoorzeczenia3ii20csk20518-14-

1pdf

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r III SAWa 3111 LEX nr

863065

Wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 r I FSK 90413 LEX nr 1478732

Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2011 r II FSK 156810 LEX nr 992209

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

144

Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r II FSK 211308 LEX nr 580524

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr

1755845

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r I SAPo 70809 LEX nr

549035

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r III SAWa 342317 LEX nr

2335378

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r III SAWa 337308 LEX nr

495402

Literatura

Borkowski A Chełmoński A Guziński M Kiczka K Kieres L Kocowsk T

Szydło M Administracyjne prawo gospodarcze Wrocław 2009

Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN Warszawa

2007

Stawecki T Winczorek P Wstęp do prawoznawstwa Warszawa 1995

Teszner K Komentarz do art 14e (w) Ordynacja podatkowa Komentarz

L Etel (red)Wolters Kluwer Polska 2017 stan prawny na 20042017 LEX

Teszner K Komentarz do art 14a (w) Ordynacja podatkowa Komentarz

L Etel (red)Wolters Kluwer Polska 2017 stan prawny na 20042017 LEX

Wronkowska-Jaśkiewicz S Ziembiński Z Zarys teorii prawa Warszawa 2001

Wroacuteblewski J Sądowe stosowanie prawa Warszawa 1988

Ziembiński Z Moralność jako czynnik stosowania prawa bdquoEtykardquo 51969

Ziemski KM Indywidualny akt administracyjny jako forma prawna działania

administracji Poznań 2005

Źroacutedła internetowe

httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

6

dr Wojciech Wojtyła317

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

Ethics and responsibility in administration - preliminary issues

Streszczenie

Artykuł jest proacutebą filozoficznego wyjaśnienia podstaw odpowiedzialno-

ści moralnej człowieka w perspektywie etyki urzędniczej Odpowiedzialność

moralna ktoacutera obecna jest w każdym rodzaju odpowiedzialności ugruntowana

jest na naturalnej zdolności człowieka do odpowiadania na świat rozpoznawa-

nych przez niego wartości Pojęcie odpowiedzialności choć złożone i wielo-

aspektowe można interpretować jako jeden z istotnych wymiaroacutew ontycznego

uposażenia człowieka Dzięki zdolności człowieka do podmiotowej obecności

we wspoacutelnocie na fundamencie wartości dobra wspoacutelnego odpowiedzialność

staje się niezwykle cenioną cnotą społeczną ktoacuterą w sposoacuteb szczegoacutelny winni

odznaczać się pracownicy administracji publicznej

Słowa kluczowe

etyka odpowiedzialność etos

Summary

The article is an attempt at a philosophical explanation of the basis of

moral responsibility of a man in the perspective of clerical ethics The moral re-

sponsibility that is present in every kind of responsibility it is grounded in the

natural ability of man to respond to the world of values he recognizes The con-

cept of responsibility though complex and multidimensional can be interpreted

as one of the important dimensions of the ontic emancipation of man By being

able to participate in community on the basis of the value of the common good

the responsibility becomes a highly valued social virtue which is to be distin-

guished by the employees of the public administration

Keywords

ethics responsibility ethos

317 Doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii Wykładowca filozofii w Katedrze Prawa Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu oraz w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu Zainteresowania naukowe koncentrują się wokoacuteł logiki prawniczej etyki ogoacutelnej i społecznej antropologii filozoficznej filozofii prawa oraz filozofii kultury

Wojciech Wojtyła

146

Wstęp

W ostatnich latach obserwuje się w Polsce znaczną poprawę nie tylko

jakości standardoacutew usług świadczonych przez pracownikoacutew administracji pu-

blicznej ale roacutewnież ożywiony wzrost zainteresowania samą problematyką

owych standardoacutew Wynika ona niewątpliwie z powszechnego i uzasadnionego

przekonania że ci ktoacuterzy piastują państwowe stanowiska urzędnicze winni

odznaczać się nie tylko wysokimi kompetencjami zawodowymi i stosowną

wiedzą ale roacutewnież odpowiednio wysokim poziomem kwalifikacji moralnych

Niewątpliwie jednym ze środkoacutew podnoszących jakość administrowa-

nia jest etyka Tworzone kodeksy etyki urzędniczej wyszczegoacutelniają zasady

ktoacuterych przestrzeganie ma nie tylko wyeliminować zachowania nieetyczne

z polskiej administracji ale przede wszystkim ma ugruntowywać i wzmacniać

w środowiskach urzędnikoacutew podstawy dla zachowań etycznych przyczyniając

się tym samym do kształtowania ich zawodowego etosu Jednak żaden kodeks

etyki choćby najbardziej logiczny i spoacutejny nie stanowi celu samego w sobie

Celem etyki jest bowiem człowiek - ten sam ktoacutery jest celem tworzonej przez

państwo administracji W niniejszym opracowaniu po uwagach wstępnych

wyjaśniających teoretyczne podstawy na ktoacuterych opiera się etyka urzędnicza

przedstawione zostanie kluczowe dla etyki zagadnienie stanowiące zwornik

każdej etyki zawodowej w tym także etyki urzędniczej moment moralnej od-

powiedzialności Osadza się on na naturalnej zdolności człowieka do odpowia-

dania na rozpoznawane wartości Wartością niezwykle istotną z punktu widze-

nia etyki urzędniczej za wzrost ktoacuterej szczegoacutelnie odpowiedzialni są pracowni-

cy administracji publicznej jest dobro wspoacutelne Ze standardami realizacji dobra

wspoacutelnego wiąże się z kolei zagadnienie zawodowego etosu ktoacuteremu poświę-

cony zostanie ostatni punkt niniejszego opracowania

1 Pojęcie etyki urzędniczej ndash podstawowe zagadnienia

Etyka w swoim semantycznym znaczeniu (od gr ethikos ndash zwyczaj) de-

finiowana jest jako nauka filozoficzna ktoacutera formułuje ogoacutelne zasady moralne

oraz szczegoacutełowe normatywy ludzkiego działania za pomocą wrodzonych

człowiekowi zdolności poznawczychrdquo318 Zajmuje się ona nie tylko opisem

i analizą obowiązujących w określonej społeczności zachowań i norm moral-

nych ale także ich wyjaśnianiem a przede wszystkim ich uzasadnianiem

w odniesieniu do przyjmowanej normy moralności Proacutebami uszczegoacuteławiania

318 T Ślipko Zarys etyki ogoacutelnej Krakoacutew 2004 s 35

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

147

etyki w znaczeniu ogoacutelnym są liczne etyki zawodowe tj etyka lekarska bizne-

su dziennikarska prawnicza urzędnicza itd M Gogacz etykę zawodową defi-

niuje jako naukę filozoficzną o usprawnieniach moralnych człowieka potrzeb-

nych do wykonywania ulubionej pracyrdquo319 Stanowi ona zespoacuteł zasad i norm

ktoacutere określają jak z moralnego punktu widzenia powinni a jak nie powinni

postępować przedstawiciele danej profesji320 Etyka zawodowa rozumiana jako

układ powinności moralnych określających postępowanie reprezentantoacutew

danego zawodu w sposoacuteb szczegoacutelny odnosi się do zawodoacutew społecznego za-

ufania tj lekarze czy urzędnicy321

Uprawianie każdej z etyk zawodowych oproacutecz wiedzy empirycznej

z dziedziny ktoacutera ma być przedmiotem oceny wymaga zaroacutewno wiadomości

z zakresu etyki ogoacutelnej jak roacutewnież przyjęcia określonych przesłanek antropo-

logicznych Wspoacutelnym celem zaroacutewno etyki ogoacutelnej jak i poszczegoacutelnych etyk

zawodowych jest kształtowanie stosownych nakazoacutew i zakazoacutew ktoacutere stoją na

straży pozaosobistego dobra jednostek działających w obrębie poszczegoacutelnych

społeczeństw322 W sposoacuteb szczegoacutelny troska o dobro wspoacutelne obywateli

powierzona została administracji publicznej Administracja nie została powoła-

na wszakże dla niej samej lecz dla społeczeństwa stąd najwyższym celem jej

zainteresowania nie powinny być jej partykularne interesy Urzędnikom pań-

stwowym powierzone zostało nie tylko zaszczytne ale i odpowiedzialne zada-

nie służby publicznej323 Termin bdquourzędnikrdquo w potocznym rozumieniu odnosi

się do osoby pracującej w urzędzie lub sprawującej w nim urząd Urzędem zaś

jest szeroko rozumiana administracja

Urzędnikoacutew w administracji publicznej można podzielić według trzech

podstawowych kategorii urzędnicy urzędoacutew administracji państwowej324 pra-

cownicy służby cywilnej325 oraz pracownicy samorządowi326

319 M Gogacz Czym jest etyka zawodowa w Zagadnienie etyki zawodowej red A Andrzejuk Warszawa 1998 s 11 320 B Nogalski J Śniadecki Etyka zarządzania przedsiębiorstwem Bydgoszcz 2001 s 21 321 J Kotapka Etyka w administracji publicznej (służbie cywilnej)bdquoZeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im Witelona w Legnicyrdquo2008 Nr 4s 39-40 322 Ibidem s 40 323 Ibidem s 41 324 Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędoacutew państwowych (tj Dz U 2016 r poz 1511 ze zm) 325 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o służbie cywilnej (tj Dz U 2017 r poz 1889 ze zm) 326 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o pracownikach samorządowych (tj Dz U 2016 r poz 902 ze zm)

Wojciech Wojtyła

148

Pracownikami urzędoacutew państwowych są osoby zatrudnione w Kance-

larii Sejmu Kancelarii Senatu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

Sądzie Najwyższym Biurze Trybunału Konstytucyjnego Biurze Rzecznika Praw

Obywatelskich Biurze Rzecznika Praw Dziecka Biurze Krajowej Rady Radiofo-

nii i Telewizji Urzędzie Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej

w sprawach nieuregulowanych w odrębnych przepisach Krajowym Biurze

Wyborczym regionalnych izbach obrachunkowych Biurze Generalnego

Inspektora Ochrony Danych Osobowych Instytucie Pamięci Narodowej - Komi-

sji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowi-

skach urzędniczych w Kancelarii Prezesa Rady Ministroacutew urzędach ministroacutew

i przewodniczących komitetoacutew wchodzących w skład Rady Ministroacutew oraz

urzędach centralnych organoacutew administracji rządowej urzędach wojewoacutedz-

kich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych orga-

noacutew administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom

administracji rządowej Krajowej Informacji Skarbowej i izbach administracji

skarbowej komendach inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych

stanowiących aparat pomocniczy kierownikoacutew zespolonych służb inspekcji

i straży wojewoacutedzkich oraz kierownikoacutew powiatowych służb inspekcji i straży

chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej Centralnym Biurze Śledczym Policji

Biurze Nasiennictwa Leśnego jednostkach budżetowych obsługujących pań-

stwowe fundusze celowe

Pracownikami samorządowymi są osoby zatrudnione wurzędach mar-

szałkowskich oraz wojewoacutedzkich samorządowych jednostkach organizacyj-

nych starostwach powiatowych oraz powiatowych jednostkach organizacyj-

nych urzędach gmin jednostkach pomocniczych gmin gminnych jednostkach

budżetowych i samorządowych zakładach budżetowych biurach (ich odpo-

wiednikach) związkoacutew jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządo-

wych zakładoacutew budżetowych utworzonych przez te związki biurach (ich od-

powiednikach) jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorial-

nego

Wprowadzanie i utrwalanie właściwych standardoacutew wykonywania wie-

lu zawodoacutew zwłaszcza tych ktoacutere zwykło określać się mianem zawodoacutew spo-

łecznego zaufania przyczyniło się do tworzenia kodeksoacutew etycznych Kodeks

etyczny stanowi uporządkowany logicznie zbioacuter właściwych dla danej profesji

działań Stanowi on swoisty probierz za pomocą ktoacuterego dokonuje się moralnej

oceny postępowania członkoacutew danej grupy zawodowej Jednym z celoacutew dla

ktoacuterych tworzone są kodeksy zawodowe jest promocja pożądanych wzoroacutew

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

149

zachowań ktoacutere przyczyniają się do ukształtowania etosu tychże grup327 Naj-

bardziej znanym kodeksem etycznym w polskiej administracji ktoacutery stanowi

podstawę dla istniejących opracowań regulacji dla konkretnych urzędoacutew jest

Kodeks etyki Służby Cywilnej328 W paragrafach od 2 do 5 formułuje on nastę-

pujące zasady odnoszące się do pracownikoacutew służby cywilnej

1 Rzetelność - rozumiana jako sumienność twoacuterczość odpowiedzialność bez-

stronność gotowość przyznania się do błędu i do jego naprawienia racjo-

nalność

w gospodarowaniu lojalność zgoda na ograniczenie zasady poufności

informacji także z życia osobistego (sect2)

2 Dbałość o rozwoacutej własnych kompetencji - rozwijanie wiedzy zawodowej

dążenie do poznania aktoacutew prawnych gotowość skorzystania z wiedzy

innych wyjaśnianie swego stanowiska (sect 3)

3 Bezstronność - nie dopuszczanie do podejrzeń o konflikt interesoacutew

nie przyjmowanie żadnych korzyści materialnych ani osobistych w związku

z prowadzonymi sprawami szanowanie prawa obywateli do informacji (sect4)

4 Neutralność polityczna - lojalne i rzetelne wykonywanie strategii Rządu RP

niezależnie od własnych przekonań dbanie o jasność własnych relacji

eliminowanie wpływoacutew politycznych na rekrutację i awans w służbie cywil-

nej (sect 5)

T Barankiewicz zauważa jednak że standardy etyki urzędniczej nie

stanowią kolejnego obok przepisoacutew określających odpowiedzialność karną

katalogu reguł postępowania Wyłącznym powodem istnienia etyki urzędniczej

nie jest wskazywanie i piętnowanie roacuteżnego rodzaju nieuczciwości w admini-

stracji329 Etyka urzędnicza powinna w sposoacuteb integralny skupiać przede

wszystkim swoją uwagę na tym aby z jednej strony urzędnik wykonywał swo-

je obowiązki zgodnie z prawem w atmosferze poczucia godności pełnionej

służby zaś z drugiej strony aby dla interesantoacutew wizyta w urzędzie nie była

związana z kolejną życiową udręką oraz poczuciem że załatwia się sprawy

w jakiejś innej obcej rzeczywistości w ktoacuterej zastawia się roacuteżne pułapkirdquo330

Etyka urzędnicza wyrasta z życiowej potrzeby istnienia w państwie prawa

327T Kowalski Kodeks etyczny a kształtowanie zasad etycznych w administracji bdquoStudia Lubelskie Prace instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulechowierdquo Sulechoacutew 2005 s 101 328 Ibidem s 104 329 T Barankiewicz Etyka urzędnicza ndash funkcje zasady i postawy bdquoMetryka Studia z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnegordquo Rok IV 2014 Nr 2 s 123-124 330 Ibidem s 124

Wojciech Wojtyła

150

dobrej administracji publicznej331 Jej celem jest wzmocnienie gwarancji wyko-

nywania przez pracownikoacutew urzędoacutew powierzonych im zadań w sposoacuteb nale-

żyty Jakość świadczonych przez administrację usług w dużej mierze zależy

bowiem nie tylko od jakości obowiązującego w danym państwie prawa ale tak-

że od jakości waloroacutew etyczno-moralnych samych kadr służby publicznej332

Zdaniem M Gogacza każda etyka zawodowa jest teorią odpowiedzial-

nej czyli moralnie dobrze realizowanej pracy333 Odpowiedzialność jest bo-

wiem tym co stanowi gwarancję prawidłowej realizacji przez kadrę pracowni-

czą powierzonych jej obowiązkoacutew334 W dalszej części wywodu podjęte zosta-

nie kluczowe dla etyki zaroacutewno ogoacutelnej jak i zawodowej zagadnienie odpo-

wiedzialności

2 Odpowiedzialność jako problem moralny

Słowo odpowiedzialnośćrdquo ma wiele znaczeń Na płaszczyźnie filozo-

ficznej można ją interpretować jako jeden z istotnych wymiaroacutew ontycznego

uposażenia człowieka ponieważ tylko człowiek może ponosić odpowiedzialny

za swoje czyny Odpowiedzialność jest także ważną cnotą zaroacutewno w życiu

osobistym jak i społecznym Zaroacutewno od rodzicoacutew nauczycieli urzędnikoacutew

czy rzemieślnikoacutew oczekuje się że powierzone im zadania i społeczne role bę-

dą wykonywać w sposoacuteb odpowiedzialny Są roacuteżne rodzaje odpowiedzialności

prawna polityczna karna cywilna parlamentarna służbowa Pojęcie to wystę-

puje zaroacutewno w języku potocznym jak i na terenie wielu dyscyplin naukowych

tj filozofia prawo ekonomia Z punktu widzenia problemu podjętego w niniej-

szym opracowaniu szczegoacutelnie istotny jest ten rodzaj odpowiedzialności ktoacutery

nazywany jest odpowiedzialnością moralną Jest ona o tyle ważna że zawiera

się jakoś we wszystkich innych rodzajach odpowiedzialności Odpowiedzial-

ność moralna wynika z niezgodności zachowania się adresata normy moralnej z

jej nakazem określonego działania ktoacutere ocenione zostało jako dobre Konkre-

tyzuje się ona w pewnych sankcjach moralnych głoacutewnie w wyrzutach sumienia

podmiotu odpowiedzialności ale także może ona znaleźć swoacutej wyraz w roacuteżnych

formach społecznego napiętnowania335

Na pojęciu odpowiedzialności opiera się porządek moralny i prawny

Odpowiedzialność ktoacutera znajduje swoacutej fundament w ontycznym uposażeniu 331 Ibidem 332E Stasiak Postawy etyczne pracownikoacutew administracji samorządowej bdquoAnnales Ety-ka w życiu gospodarczymrdquo 2015 vol 19 No 1 Luty 2016 s 84-85 333 M Gogacz Czym jest etyka zawodowahellip op cit s 11 334 E Stasiak Postawy etycznehellip op cit s 85 335 R Tokarczyk Filozofia prawa Warszawa 2009 s 273

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

151

osoby ze względu na naturalną zdolność oraz potrzebę człowieka do życia we

wspoacutelnocie pośroacuted innych osoacuteb nabiera znaczenia międzyosobowego i spo-

łecznego Nie zmienia to jednak faktu że podmiotem odpowiedzialności zawsze

pozostaje konkretny człowiek jako świadomy i wolny sprawca swoich czynoacutew

Czym zatem jest odpowiedzialność w jej znaczeniu najbardziej podstawowym

Roman Ingarden zarysowując strukturę fenomenu odpowiedzialności

odroacuteżnia cztery zagadnienia w ktoacuterych on występuje 1 Ktoś ponosi odpowie-

dzialność za coś 2 Ktoś podejmuje odpowiedzialność za coś 3 Ktoś jest za coś

pociągany do odpowiedzialności 4 Ktoś działa odpowiedzialnie336 Powyższe

sytuacje wymagają komentarza Krakowski filozof zwraca uwagę zaroacutewno na

ich odmienność jak i na zachodzące między ich sensami związki Autor Ksią-

żeczki o człowieku pisze Można być za coś odpowiedzialnym a nie zostać po-

ciągniętym do odpowiedzialności i roacutewnież nie podjąć jej I odwrotnie można

być za coś pociągniętym do odpowiedzialności nie będąc za to faktycznie od-

powiedzialnym Można też faktycznie brać za coś odpowiedzialność przy czym

nie jest się rzeczywiście za to odpowiedzialnym Skoro jest się za coś odpowie-

dzialnym powinno się roacutewnież wziąć za to odpowiedzialność i być pociągnię-

tym do odpowiedzialnościrdquo337

Powyższy wywoacuted ukazuje związek odpowiedzialności ze sprawczością

osoby Człowiek jest odpowiedzialny za to czego jest faktycznym sprawcą

i powinien ponosić odpowiedzialność tylko za te czyny ktoacutere faktycznie zostały

przez niego popełnione Ingarden zwraca uwagę na implikowaną ze związku

odpowiedzialności i sprawczości osoby powinność Człowiek odkrywa w sobie

swoisty moment powinności ktoacutery ujawnia się jako przeżycie odpowiedzialno-

ści Przeżywa go zaroacutewno w odniesieniu do czynoacutew przez siebie popełnionych

jak i w stosunku do czynoacutew zaniechanych ktoacutere powinny zostać przez niego

spełnione a spełnione nie zostały Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzenie

kluczowe dla etycznej analizy odpowiedzialności okazuje się rozumienie czynu

i ludzkiej sprawczości W tym miejscu należy kroacutetko odpowiedzieć na dwa py-

tania tj co to znaczy że działanie jest czyimś własnym działaniem oraz kiedy

określony czyn jest rzeczywiście czynem konkretnego człowieka

Odpowiedź na powyższe pytania wiąże się z zagadnieniem świadomości

podmiotu w momencie podejmowanego działania Na ile sprawca działania był

świadom swoich działań oraz na ile był wolny w decyzjach ktoacutere do niego do-

prowadziły Ingarden wyjaśnia iż Jakaś decyzja woli i jakieś działanie mogą

uchodzić za własny czyn danej osoby tylko wtedy gdy wypływają wprost z cen-

trum ja mają w niej swoacutej prawdziwy początek i kiedy to centrum ja panuje nad

336 R Ingarden Książeczka o człowieku Krakoacutew 2009 s 73-74 337 Ibidem s 74

Wojciech Wojtyła

152

dokonaniem wyłaniającego się z niego działania i kieruje nimrdquo338 Określenie na

ile sprawca czynu był świadomy swojego działania oraz na ile działanie to było

dobrowolne są fundamentalne dla przypisania mu odpowiedzialności za

popełniony czyn Słowo czynrdquo należy w tym miejscu rozumieć szeroko jako

każdy świadomy i dobrowolny akt (działanie) podejmowane przez człowieka

T Ślipko analizując zasady określające odpowiedzialność człowieka za popeł-

nione przez niego akty pisze Człowiek jest odpowiedzialny tylko za akty

w pełni świadome i wolne czyli za akty dobrowolne Gdziekolwiek więc zacho-

dzi przeszkoda zmniejszająca lub znosząca dobrowolność roacutewnocześnie ulega

proporcjonalnemu zmniejszeniu odpowiedzialność za ten czyn lub nawet

zachodzi jej całkowity brakrdquo339 Warto zauważyć że zdaniem Ślipki człowiek

jest odpowiedzialny za czyn dobry lub zły także woacutewczas gdy wie że czyn

przezeń zamierzony jest dobry lub zły340 Twierdzi tym samym że człowiek

staje się odpowiedzialny zaroacutewno za dobro jak i zło swoich czynoacutew już na eta-

pie ich świadomego zamierzenia a nie w momencie ich spełnienia

Wielu autoroacutew podejmując proacutebę wyjaśnienia związku jaki zachodzi

między sprawczością osoby a odpowiedzialnością zauważa że nieprzypadko-

wo słowo odpowiedzialnośćrdquo naprowadza na słowo odpowiadanierdquo I tak cho-

ciażby włoski rzeczownik responsabilita (odpowiedzialnośćrdquo) pochodzi od

łacińskiego czasownika respondeo (odpowiadamrdquo przyrzekamrdquo) Jak zauważa

T Ślipko odpowiedzialność jeżeli nie ma pozostać jedynie czymś w rodzaju

zespołu świadomościowych dyspozycji do pełnienia powierzonych człowieko-

wi zadań moralnych (ktoacutere można wyrazić w słowach czuję się odpowiedzial-

ny za powierzone mi zadanierdquo) należy mocniej uwypuklić jej związek ze świa-

tem wartości moralnych ku ktoacuterym odpowiedzialność zwraca się niejako sa-

morzutnie341 Człowiek dlatego jest odpowiedzialny za swoje czyny i dlatego

przeżywa odpowiedzialność ponieważ ma zdolność odpowiadania na wartości

Odpowiadając na pytanie za co człowiek jest odpowiedzialny należy stwier-

dzić że jest on odpowiedzialny za realizację w swoim życiu wartości Człowiek

ma naturalną zdolność poznawania wartości i odpowiadania na nie Jednocze-

śnie w osobie i jej działaniu odpowiadanie na wartościrdquo przybiera postać po-

winności odpowiadania za wartościrdquo i ich realizację Odkrywany w osobie

moment powinności udzielenia odpowiedzi na rozpoznane wartości pozwala

określać moralność jako sposoacuteb realizowania wartości osobowych342 czyli

338 Ibidem s 85 339 T Ślipko Zarys etyki ogoacutelnejhellip op cit s 429 340 Ibidem s 429 341 T Ślipko Spacerem po etyce Krakoacutew 2010 s 157 342 W Stroacuteżewski Istnienie i wartość Krakoacutew 1981 s 235

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

153

takich ktoacutere rozwijają człowieka jako człowieka Chodzi w tym miejscu szcze-

goacutelnie o tzw dobro moralne

Wartości moralne mogą mieć także charakter społeczny Naczelną war-

tością za realizację ktoacuterej odpowiedzialni są wszyscy należący do danej grupy

społecznej jest dobro wspoacutelne Chociaż ma ono charakter analogiczny tj inne

jest dobro wspoacutelne rodziny gminy czy uniwersytetu to w każdym z rodzajoacutew

wspoacutelnoty jest ono zasadą naczelną T Ślipko pisze nie może być mowy o au-

tentycznie moralnej odpowiedzialności w życiu publicznym w jakiejkolwiek już

uszczegoacutełowionej postaci jeżeli zaroacutewno w sferze świadomościowych zamie-

rzeń jak i w obiektywnym aksjologicznym ukierunkowaniu nie pozostaje ona

w zgodzie z moralną wartością dobra wspoacutelnegordquo343

Pojęcie dobra wspoacutelnego jest jednym z podstawowych pojęć za pomocą

ktoacuterego interpretuje się nie tylko porządek społeczny ale także najgłębsze pod-

stawy wszelkich społeczności Stanowi ono głoacutewne kryterium poczucia odpo-

wiedzialności w życiu społecznym poprzez odniesienie do ktoacuterego odpowie-

dzialność pojedynczej osoby za swoje czynyrdquo staje się odpowiedzialnością

przed wspoacutelnotą osoacutebrdquo Owa odpowiedzialność przed wspoacutelnotąrdquo jest pod-

stawą wyłonienia władzy Ten aspekt odpowiedzialności ma podwoacutejny wymiar

jest odpowiedzialnością jednostki przed autorytetem władzy oraz odpowie-

dzialnością władzy przed wspoacutelnotą ktoacutera powierzyła jej swoacutej mandat zaufa-

nia344 Chociaż za realizację dobra wspoacutelnego w państwie wojewoacutedztwie czy

gminie odpowiedzialna jest przede wszystkim władza obydwa wymiary odpo-

wiedzialności tj odpowiedzialność przed wspoacutelnotąrdquo oraz odpowiedzialność

przed władząrdquo spotykają się we wspoacutelnej trosce o jego kształt Odpowiedzial-

ność za dobro wspoacutelne spoczywa na wszystkich członkach wspoacutelnoty ktoacuterego

jest ono własnością oraz celem podejmowanych działań

Jest wiele koncepcji dobra wspoacutelnego Szczegoacutelnie interesująca jest

koncepcja personalistyczna Wyroacuteżnia ona dwa istotne elementy składowe do-

bra wspoacutelnego przedmiotowy i podmiotowy Elementem przedmiotowym do-

bra wspoacutelnego jest pewna suma warunkoacutew życia społecznego na ktoacutere składa-

ją się dobra materialne społeczności Elementem podmiotowym dobra wspoacutel-

nego jest integralny rozwoacutej każdej ludzkiej osoby tj jej potencjalności zdolno-

ści i talentoacutew345 Dobro wspoacutelne rozumiane jest tutaj jako zasada prawidłowego

uczestnictwa na mocy ktoacuterej jednostka odpowiedzialna jest za realizację tej

343 T Ślipko Spacerem po etycehellip op cit s 159 344 Ibidem s 158 345 S Kowalczyk Człowiek a społeczność Zarys filozofii społecznej Lublin 2005 s 236

Wojciech Wojtyła

154

części jaka przypadła jej w udziale z tej racji że jest członkiem określonej

wspoacutelnoty346

Na gruncie teorii personalistycznych oproacutecz zasady dobra wspoacutelnego

szczegoacutelnie istotną rolę w kształtowaniu społeczeństwa ludzi odpowiedzial-

nych ma związana z nią zasada subsydiarności (pomocniczości) Zasada subsy-

diarności głosi że społeczność wyższego rzędu nie powinna ingerować w we-

wnętrzne sprawy społeczności niższego rzędu pozbawiając ją kompetencji

lecz raczej winna wspierać ją w razie konieczności i pomoacutec w koordynacji jej

działań i zadań z działaniami innych grup społecznych dla dobra wspoacutelne-

gordquo347 Pozytywny aspekt zasady moacutewi o powinności pomocy jednostkom

i wspoacutelnotom niższego rzędu przez społeczności wyższego rzędu W aspekcie

negatywnym zasada ta głosi że społeczności wyższego rzędu winny wspierać

społeczności i jednostki niższego rzędu jedynie na tyle na ile jest to konieczne

tak by nie pozbawiać ich wolności własnej inicjatywy oraz by nie zdejmować

z nich odpowiedzialności Pomoc nie powinna być nigdy pomocą wyręczającą

czy zastępującą ale powinna mieć charakter wpierający tak by ci ktoacuterzy jej

doświadczają czuli że są aktywnymi uczestnikami realizacji dobra wspoacutelnego

oraz by czuli się wspoacutełodpowiedzialnymi za jego realizację Zasada pomocni-

czości ściśle wiąże się z postulatem poszanowania w życiu społecznym wolno-

ści i autonomii człowieka ndash osoby348

Podsumowując tę część rozważań należy zauważyć że odpowiedzial-

ność moralna związana jest ściśle z kwestią wolności i świadomości człowieka

podejmującego swoje działania Jedynie człowiek działający w sposoacuteb świado-

my i wolny może być podmiotem odpowiedzialności Jednocześnie należąca do

ontycznego uposażenia człowieka odpowiedzialność na gruncie realizacji war-

tości dobra wspoacutelnego staje się ważną i cenioną cnotą społeczną Z zasadą do-

bra wspoacutelnego oraz związaną z nią zasadą pomocniczości wiąże się kwestia

odpowiedzialności za innychrdquo oraz wobec innychrdquo Podmiotem tej odpowie-

dzialności w roacuteżnym zakresie są sprawujący władzę oraz ci ktoacuterzy sprawują

roacuteżne administracyjne funkcje Konsekwencją uznania że dobro wspoacutelne sta-

nowi naczelną wartość życia społecznego jest hierarchia wartości składająca się

na etos służby publicznej

346 K Wojtyła Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne Lublin 1994 s 320-321 347 Jan Paweł II Encyklika Centesimus annus nr 48 348 A Jędrzejewski Nikt nie jest dobry w samotności Filozofia społeczna ks Joacutezefa Tischnera Radom 2006 s 183

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

155

3 Etos pracownikoacutew administracji publicznej

Z odpowiedzialnością pracy w urzędzie wiąże się określony etos rozu-

miany jako zbioacuter zachowań obowiązujących urzędnikoacutew W zachowaniach tych

winny przejawiać się takie wartości jak godność odpowiedzialność szacunek

dla innych Wartości te wpisane są w oczekiwania obywateli ktoacuterzy postrzegają

i oceniają urzędnikoacutew przez pryzmat etosu Jak zauważa A Kość bdquoetos jest kon-

kretną postacią moralności stanowiącą system obyczajoacutew określonej grupy

społecznej wyroacuteżniający się w stylu życia Jest on realizacją przyjętego kon-

wencjonalnie układu norm moralnych oraz proacutebą interpretacji zasad moral-

nych prawa naturalnego i konsekwencją przyjętej w społeczeństwie hierarchii

wartościrdquo349

Dostrzegając potrzebę budowy etosu służby publicznej dnia 6 paź-

dziernika 2011 roku wydano Zarządzenie nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew

w sprawie wytycznych przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie

zasad etyki korpusu służby cywilnej350 W dokumencie określone zostały pew-

ne standardy postępowania ktoacuterymi powinien kierować się każdy pracownik

sektora publicznego dowolnego szczebla Są to istotne wskazoacutewki dla urzędni-

koacutew oraz ich przełożonych jak powinni postępować Zapisy zarządzenia sta-

nowią między innymi o tym że urzędnik powinien być bezstronny podczas

wykonywania swych służbowych zadań i obowiązkoacutew pracownik służby

publicznej musi być profesjonalistą zaroacutewno w kwestiach merytorycznych jak

i moralnych urzędnik musi być neutralny politycznie i nie ulegać wszelkiego

rodzaju wpływom czy naciskom każdy pracownik sektora publicznego ma

obowiązek lojalności wobec Rzeczypospolitej Polskiej urzędu przełożonych

podwładnych czy kolegoacutew urzędnik jest życzliwy stosunku do ludzi zapobiega

napięciom w pracy rozładowuje je a także przestrzega zasad odpowiedniego

zachowania poza pracą

Na gruncie wyżej wskazanego rozporządzenia członek korpusu służby

cywilnej przy wykonywaniu zadań kieruje się wynikającymi z przepisoacutew prawa

zasadami służby cywilnej ktoacuterymi w szczegoacutelności są zasada legalizmu pra-

worządności i pogłębiania zaufania obywateli do organoacutew administracji pu-

blicznej zasada ochrony praw człowieka i obywatela zasada bezinteresowno-

ści zasada jawności i przejrzystości zasada dochowania tajemnicy ustawowo

chronionej zasada profesjonalizmu zasada odpowiedzialności za działanie lub

349 A Kość Podstawy filozofii prawa Lublin 2005 s 235-236 350 Zarządzenie Nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 6 października 2011 r w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej (MP 2011 r Nr 93 poz 953)

Wojciech Wojtyła

156

zaniechanie działania zasada racjonalnego gospodarowania środkami publicz-

nymi zasada otwartości i konkurencyjności naboru

Przestrzegając zasady legalizmu praworządności i pogłębiania zaufania

obywateli do organoacutew administracji publicznej członek korpusu służby cywil-

nej w szczegoacutelności przy realizacji zadań na swoim stanowisku pracy prze-

strzega prawa swoją postawą i działaniem przyczynia się do realizacji zasady

państwa prawnego przez swoje zachowanie i działania w stosunku do obywa-

teli istotnie wpływa na stopień więzi obywateli z państwem w granicach okre-

ślonych przez prawo postępuje w sposoacuteb zapewniający aktywny udział obywa-

teli w rozstrzyganiu spraw publicznych nie kieruje się uprzedzeniami zała-

twiając sprawy obywateli innych osoacuteb oraz podmiotoacutew nie uczestniczy

w strajkach lub akcjach protestacyjnych zakłoacutecających normalne funkcjono-

wanie urzędu

Przestrzegając zasady ochrony praw człowieka i obywatela członek

korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności zna prawa człowieka i obywatela nie

proponuje ani nie podejmuje działań ktoacutere naruszają prawa człowieka i oby-

watela oraz ma na uwadze że ich skuteczna ochrona przyczynia się do wzrostu

autorytetu państwa

Przestrzegając zasady bezinteresowności członek korpusu służby cy-

wilnej w szczegoacutelności nie przyjmuje od osoacuteb zaangażowanych w prowadzone

sprawy żadnych korzyści nie przyjmuje żadnej formy zapłaty za publiczne wy-

stąpienia gdy mają one związek z zajmowanym stanowiskiem rezygnuje z do-

datkowego zatrudnienia lub zajęcia zarobkowego jeżeli dalsze wykonywanie

dodatkowego zatrudnienia lub zajęcia zarobkowego może mieć negatywny

wpływ na sprawy prowadzone w ramach obowiązkoacutew służbowych nie prowa-

dzi szkoleń jeżeli mogłoby to negatywnie wpłynąć na bezstronność prowadzo-

nych spraw

Przestrzegając zasady jawności i przejrzystości członek korpusu służby

cywilnej w szczegoacutelności w granicach określonych przez prawo zapewnia do-

stępność informacji o zasadach i efektach swojej pracy i podejmowanych roz-

strzygnięciach ktoacutera stanowi podstawę zaufania obywateli do państwa a ogra-

niczenia w tym zakresie mogą wynikać jedynie z wyłączenia jawności rozstrzy-

gnięcia przy tworzeniu przepisoacutew podejmowaniu decyzji oraz innych roz-

strzygnięć dąży do zapewnienia jednoznaczności oraz zrozumiałości podej-

mowanych działań przyjęte rozstrzygnięcia wyczerpująco uzasadnia ze wska-

zaniem powodoacutew ich przyjęcia oraz celoacutew ktoacutere mają zostać osiągnięte

zwłaszcza w sprawach będących przedmiotem rozbieżności w debacie publicz-

nej zna konstytucyjne i ustawowe przepisy dotyczące prawa dostępu do

informacji publicznej oraz zapewnia praktyczną realizację tego prawa

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

157

Przestrzegając zasady dochowania tajemnicy ustawowo chronionej

członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności dochowuje tajemnicy usta-

wowo chronionej obejmując ochroną informację czyni to w celu zabezpiecze-

nia wyraźnie wskazanych interesoacutew państwa obywateli oraz innych podmio-

toacutew a nie w celu ograniczenia jawności i przejrzystości działania

Przestrzegając zasady profesjonalizmu członek korpusu służby cywil-

nej w szczegoacutelności realizując zadania państwa posiada niezbędną wiedzę

dotyczącą funkcjonowania państwa podnosi kwalifikacje oraz rozwija wiedzę

zawodową potrzebną do jak najlepszego wykonywania pracy w urzędzie zna

akty prawne dotyczące funkcjonowania urzędu w ktoacuterym jest zatrudniony

oraz zapoznaje się z wszystkimi istotnymi okolicznościami faktycznymi i praw-

nymi prowadzonych przez siebie spraw zna zasady etyki korpusu służby

cywilnej i sumiennie ich przestrzega zna zasady służby cywilnej i sumiennie

ich przestrzega poddaje się weryfikacji znajomości zasad służby cywilnej dąży

do stosowania wysokich standardoacutew zarządzania publicznego wykorzystuje

wiedzę przełożonych kolegoacutew i podwładnych dzieli się z nimi własnym do-

świadczeniem zawodowym a jeżeli jest to uzasadnione korzysta z pomocy

ekspertoacutew efektywnie i racjonalnie zarządza posiadanymi zasobami kadro-

wymi i wykorzystuje w taki sposoacuteb czas pracy w wykonywaniu zadań dąży do

uzgodnień opartych na rzeczowej argumentacji jest gotoacutew do przyjęcia krytyki

uznania swoich błędoacutew i do naprawienia ich konsekwencji przez swoją posta-

wę dba o wizerunek służby cywilnej korzystając z zagwarantowanych praw

pracowniczych ma na względzie wynikające z przepisoacutew ograniczenia możli-

wości podjęcia zatrudnienia lub wykonywania innych zajęć a także wynikające

z przepisoacutew ograniczenia poufności informacji dotyczącej roacutewnież jego życia

osobistego korzystając z określonej w przepisach szczegoacutelnej ochrony stosun-

ku pracy urzędnika służby cywilnej ma na względzie cel tej szczegoacutelnej ochro-

ny ktoacuterym jest pozyskiwanie i zatrzymywanie w służbie cywilnej osoacuteb ktoacutere

swoacutej profesjonalny rozwoacutej wiążą z pracą w administracji rządowej oraz ochro-

na zatrudnienia w służbie cywilnej osoacuteb ktoacutere wykazały w swojej pracy zdol-

ność do profesjonalnego i etycznego zachowania członka korpusu służby

cywilnej a w szczegoacutelności przestrzegały zasady neutralności politycznej

i bezstronności służby cywilnej

Przestrzegając zasady odpowiedzialności za działanie lub zaniechanie

członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności wykonuje zadania ze świa-

domością szczegoacutelnej odpowiedzialności wynikającej z publicznego charakteru

pełnionej służby przy wykonywaniu zadań kieruje się interesem publicznym

i efektywnością oraz zgodnością podejmowanych działań z przepisami jeżeli

zachodzi rozbieżność między przepisami prawa a interesem publicznym

Wojciech Wojtyła

158

sygnalizuje to przełożonym na każdym etapie realizacji zadań jest gotoacutew do

rozliczenia się przed przełożonymi i obywatelami z podejmowanych działań

w razie postawienia zarzutu naruszenia obowiązkoacutew członka korpusu służby

cywilnej nie podejmuje działań zmierzających do zakłoacutecenia sprawnego prze-

biegu postępowania mającego na celu ustalenie osoby za to odpowiedzialnej

jeżeli jest przekonany że polecenie służbowe przełożonego narusza zasady

służby cywilnej informuje go lub jego przełożonych na piśmie

Przestrzegając zasady racjonalnego gospodarowania środkami publicz-

nymi członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności korzystając ze środkoacutew

publicznych do realizacji zadań państwa i proponując kierunki jego działań ma

na względzie interes państwa i obywateli oraz efektywne osiąganie celoacutew przy

racjonalnym wykorzystaniu środkoacutew powierzonych państwu przez obywateli

jest gotowy do rozliczenia swojej dbałości o środki i mienie publiczne

Realizując zasadę otwartości i konkurencyjności naboru członek kor-

pusu służby cywilnej organizując i przeprowadzając naboacuter w służbie cywilnej

w szczegoacutelności

1) ma na względzie dbałość o

a) roacutewny dostęp do służby publicznej

b) niedyskryminację z jakichkolwiek powodoacutew

c) zawodowe i rzetelne wykonywanie zadań państwa przez administrację

rządową

d) neutralność polityczną służby cywilnej

2) przez swoje działania

a) wzmacnia zaufanie obywateli do kompetencji osoacuteb ktoacutere realizują zadania

państwa

b) dba o to aby wyłaniano w drodze naboru osoby najlepiej przygotowane do

realizacji zadań państwa

c) daje gwarancje jawnej i efektywnej kontroli nad przebiegiem naboru

3) nie wywiera pozaustawowego wpływu ani nacisku na proces naboru nie

ulega takim wpływom lub naciskom a o ich wystąpieniu informuje właściwych

przełożonych

Podsumowanie

W niniejszym opracowaniu zwroacutecono uwagę na niezwykle istotny

z punktu widzenia każdej etyki zawodowej problem odpowiedzialności moral-

nej U podstaw przemyśleń znalazło się przekonanie że gwarancją rzetelnego

wywiązywania się z powierzonych człowiekowi zawodowych obowiązkoacutew leży

moment osobistej odpowiedzialności wynikający z jego naturalnej zdolności do

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

159

odpowiedzi na rozpoznaną wartość Owa odpowiedź ma charakter etyczny

Zaroacutewno sprawujący władzę jak i piastujący na roacuteżnym szczeblu urzędy admi-

nistracji publicznej są moralnie odpowiedzialni przed wspoacutelnotą za realizację

dobra wspoacutelnego W swojej pracy są oni w sposoacuteb szczegoacutelni zobowiązani do

ukazywania powinnościowego a więc moralnego charakteru dobra wspoacutelnego

oraz jego wyższości nad dobrem jednostkowym Osadzone na tak rozumianym

dobru wspoacutelnym inne cnoty moralne składają się na etos pracownika admini-

stracji publicznej

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędoacutew państwowych

tj Dz U 2016 r poz 1511 ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o służbie cywilnej tj Dz U 2017 r poz 1889

ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o pracownikach samorządowych tj Dz U

2016 r poz 902 ze zm

Zarządzenie Nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 6 października 2011r

w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz

w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej MP 2011 r Nr 93 poz 953

Literatura

Barankiewicz T Etyka urzędnicza ndash funkcje zasady i postawy bdquoMetryka Studia

z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnegordquo Rok IV 2014 Nr 2

Gogacz M Czym jest etyka zawodowa (w)Zagadnienie etyki zawodowej red

A Andrzejuk Warszawa 1998

Ingarden R Książeczka o człowieku Krakoacutew 2009

Jan Paweł II Encyklika Centesimus annus Rzym1 maja 1991

Jędrzejewski A Nikt nie jest dobry w samotności Filozofia społeczna ks Joacutezefa

Tischnera Radom 2006

Kość A Podstawy filozofii prawa Lublin 2005

Kotapka J Etyka w administracji publicznej (służbie cywilnej) bdquoZeszyty Na-

ukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im Witelona w Legnicyrdquo nr 4

2008

Kowalczyk S Człowiek a społeczność Zarys filozofii społecznej Lublin 2005

Kowalski T Kodeks etyczny a kształtowanie zasad etycznych w administracji

bdquoStudia Lubelskie Prace instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulecho-

wierdquo Sulechoacutew 2005

Wojciech Wojtyła

160

Nogalski B Śniadecki J Etyka zarządzania przedsiębiorstwem Bydgoszcz 2001

Stasiak E Postawy etyczne pracownikoacutew administracji samorządowej bdquoAnnales

Etyka w życiu gospodarczymrdquo 2015 vol 19 No 1 Luty 2016

Stroacuteżewski W Istnienie i wartość Krakoacutew 1981

Ślipko T Zarys etyki ogoacutelne Krakoacutew 2004

Ślipko T Spacerem po etyce Krakoacutew 2010

Tokarczyk R Filozofia prawa Warszawa 2009

Wojtyła K Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne Lublin 1994

6

dr Grzegorz Zieliński351

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

International and national protection of the right to freedom of conscience

Streszczenie

Prawo do sprzeciwu sumienia jest zdefiniowane jako podstawowe pra-

wo człowieka Jest to prawna propozycja rozwiązania sytuacji w ktoacuterej wystę-

puje konflikt norm prawa cywilnego z normami religijnymi

Prawna ewolucja instytucji sprzeciwu sumienia w Europie nastąpiła

w trzech kolejnych etapach opisanych w tym artykule

Obecnie sprzeciw sumienia jest szczegoacutelnym mechanizmem ktoacutery

dotyczy tylko niektoacuterych zawodoacutew Na podstawie przepisoacutew lekarze pielę-

gniarki i położne mają prawo do powoływania się na klauzulę sumienia Wyda-

je się że wciąż koniecznie trzeba zroacutewnoważyć stosowanie klauzuli sumienia

i prawa pacjenta do świadczeń zdrowotnych w publicznym ubezpieczeniu

zdrowotnym poprzez nowelizacje w prawie

Słowa kluczowe

Wolność sumienia sprzeciw sumienia zawoacuted lekarza

Summary

The Right to Conscientious Objection is defined as fundamental human

right It is a legal proposal to resolve a situation in which there is a conflict of civil

law norms with religious norms

The legal evolution of conscientious objection in Europe happened in

three successive stages presented in this article

Currently Conscientious objection is a specific mechanism that affects only

certain professions Based on legal regulations physician nurses and midwives

have the right to invoke conscience clause It seems that still is necessarily to bal-

351 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Nauk o Państwie i Prawie Wydział Nauk Eko-nomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

Grzegorz Zieliński

162

ance to use conscience clause and patients right to health benefits in public health

insurance by law amendments

Keywords

freedom of conscience conscientious objection doctors profession

Wstęp

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku już w preambule od-

nosi się do prawa wyznaniowego bdquohellipmy Naroacuted Polski-wszyscy obywatele

Rzeczypospolitej zaroacutewno wierzący w Boga będącego źroacutedłem prawdy spra-

wiedliwości dobra i piękna jak i nie podzielający tej wiary (hellip) w poczuciu od-

powiedzialności przed Bogiem lub własnym sumieniemrdquo352

Fundamentem wszelkich wyznaniowych unormowań prawa polskiego

jest konstytucyjnie gwarantowana każdemu człowiekowi wolność sumienia

i religii w art 53 Obecna Konstytucja dokonała zerwania z unormowaniami

Konstytucji z 1952 r ktoacutera zaliczała wolność sumienia i wyznania do praw

obywatelskich podlegających koncesjonowaniu przez państwo Uznano że

wolność sumienia i religii została przyznana każdemu człowiekowi a jej źroacute-

dłem jest przyrodzona godność osoby ludzkiej jako praprzyczyna wszelkich

wolności i praw człowieka i obywatela Przepis ten znajduje swoje gwarancje

w art 30 obowiązującej Konstytucji Brak jest jakichkolwiek ograniczeń pod-

miotowych tej wolności

W odniesieniu do małoletnich dzieci Ustawa Zasadnicza podkreśla pra-

wo rodzicoacutew do decydowania o wychowaniu religijnym zgodnie z własnymi

przekonaniami Jednak art 14 Konwencji Praw Dziecka z 20 listopada 1989 r

przyjęty przez Zgromadzenie Ogoacutelne ONZ respektuje wolność sumienia

i wyznania dzieci jednocześnie zobowiązuje rodzicoacutewopiekunoacutew dziecka do

ukierunkowania go w zakresie jego praw i w sposoacuteb zgodny z zasadami

prawem obyczajami religią do jakiej przynależą rodzice353

352 Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r Preambuła 353 bdquo1 Państwa-Strony będą respektowały prawo dziecka do swobody myśli sumienia i wyznania 2 Państwa-Strony będą respektowały prawa i obowiązki rodzicoacutew lub w odpowiednich przypadkach opiekunoacutew prawnych odnośnie do ukierunkowania dziecka w korzystaniu z jego prawa w sposoacuteb zgodny z rozwijającymi się zdolnościami dziecka 3 Swoboda wyrażania wyznawanej religii lub przekonań może podlegać tylko takim ograniczeniom ktoacutere są przewidziane prawem i są konieczne do ochrony bezpieczeństwa narodowego i porządku publicznego zdrowia lub moralności społecznej bądź podstawowych praw i wolności innych osoacutebrdquo Konwencja o prawach dziecka art 14

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

163

Uzewnętrznianie przyjętej religii może się odbywać w sposoacuteb indywi-

dualny lub wspoacutelnotowy moacutewi o tym art 53 ust 2 Konstytucji bdquoWolność religii

obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wy-

boru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi publicznie lub prywat-

nie swojej religii przez uprawianie kultu modlitwę uczestniczenie w obrzę-

dach praktykowanie i nauczanie Wolność religii obejmuje także posiadanie

świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz

prawo osoacuteb do korzystania z pomocy religijnej tam gdzie się znajdująrdquo Pod-

miotowy zakres omawianej wolności obejmuje zaroacutewno sferę indywidualną jak

i wspoacutelnotową a zatem podmiotami wolności religijnej są zaroacutewno osoby

fizyczne jak roacutewnież grupy stworzone do realizacji inspiracji religijnej ndash kościo-

ły i inne związki wyznaniowe

Istota wolności sumienia polega na możliwości swobodnego wyboru

światopoglądu religijnego i areligijnego Uzewnętrznianie religii rozumiane jest

przez prawodawcę w sposoacuteb szeroki W sensie pozytywnym jest to wolność do

działania ndash uprawianie kultu modlitwa uczestnictwo w obrzędach praktyko-

wanie nauczanie posiadanie świątyń i innych miejsc kultu korzystanie z po-

mocy religijnej wychowanie dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami W sen-

sie negatywnym obejmuje wolność od przymusu a więc zakaz do zmuszania

udziału lub zmuszania do powstrzymania do udziału w praktykach religijnych

Nikt nie może być także obowiązany przez państwo do ujawnia swego świato-

pogląduprzekonań religijnych

Dopuszczalne ograniczenia tego prawa zakłada artykuł 53 ust 5 Kon-

stytucji bdquoWolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie

w drodze ustawy i tylko wtedy gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeń-

stwa państwa porządku publicznego zdrowia moralności lub wolności i praw

innych osoacutebrdquo Artykuł 27 ust 1 Ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wy-

znania354 roacutewnież wymienia katalog przepisoacutew ktoacuterych nie można naruszyć

bdquoDziałalność kościołoacutew i innych związkoacutew wyznaniowych nie może naruszać

przepisoacutew ogoacutelnie obowiązujących ustaw chroniących bezpieczeństwo

publiczne porządek zdrowie lub moralność publiczną władzę rodzicielską

albo podstawowe prawa i wolności innych osoacutebrdquo Dodatkowych ograniczeń

wolności religijnej nie usprawiedliwia nawet wprowadzenie stanu wojenne-

gonadzwyczajnego

Sprzeciw sumienia określany jest często jako klauzula sumienia W lite-

raturze przedmiotu rozumie się go jako bdquoprawną propozycję rozwiązania sytu-

acji w ktoacuterej dochodzi do kolizji norma prawa stanowionego z normami świa-

354 Tj DzU 1989 r Nr 29 poz 155

Grzegorz Zieliński

164

topoglądowymi lub religijnymirdquo355 W innym znaczeniu jest on roacutewnież możli-

wością odmowy wykonania obowiązku nałożonego zgodnie z prawem z powo-

łaniem się na przekonania religijne i moralne356 Sprzeciw sumienia jest insty-

tucją dotyczącą tylko niektoacuterych zawodoacutew w przypadku gdy wyraźnie ujawnia

się konflikt aksjologiczny pomiędzy normami prawnymi a religijnymi

Kwestia sprzeciwu sumienia wymaga odniesienia się do relacji zacho-

dzącej pomiędzy dwoma zbiorami norm zbiorem norm postępowania składa-

jących się na system prawa stanowionego oraz systemem norm etycznych

W określeniu wzajemnej zależności tych norm ważnym jest spostrzeżenie że

na danym terenie stanowiącym zakres jurysdykcji dowolnej władzy państwo-

wej wobec zamieszkujących ten teren ludzi poddanych jurysdykcji może obo-

wiązywać jeden system prawa stanowionego natomiast na danym obszarze

zamieszkujących ludzi wiązać mogą roacuteżne systemy norm etycznych w zależno-

ści od zroacuteżnicowania światopoglądowego kulturowego mieszkańcoacutew danego

terenu357

W społeczeństwie demokratycznym respektującym wolności sumienia

i wyznania wolność przekonań człowieka jako wyraz jego niezbywalnej godno-

ści odpowiada myśli Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka358 Wolności te

zostały także jednoznacznie potwierdzone w soborowej Deklaracji o wolności

religijnej359 bdquoStrzeżenie i wspieranie nienaruszalnych praw człowieka jest

istotnym obowiązkiem każdej władzy państwowejrdquo360 Wspieranie i strzeżenie

natomiast nie koncesjonowanie i znoszenie praw człowieka w tym wolności

jest zadaniem władzy publicznej Stąd wolność przekonań religii oraz wolność

sumienia i aprobowanego przez daną osobę systemu etycznego wynikającego

z przyjętego światopoglądu powinna znajdować się poza legislacją demokra-

tycznego państwa prawa Władza państwowa obowiązana jest jedynie do strze-

żenia i gwarantowania tej wolności361

355 Por J Pawlikowski Prawo do wyrażania sprzeciwu przez personel medyczny ndash problemy etyczno-prawne bdquoPrawo i Medycynardquo 2009 Nr 3 s 29 356 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 117-118 357 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 77 358 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka proklamowana przez Zgromadzenie Ogoacutelne rodoacutew Zjednoczonych dnia 10 grudnia 1948 r tekst polski (w) Prawo międzynarodowe publiczne Wyboacuter dokumentoacutew red A Przyborowska-Klimczak Lublin 1995 s 184-190 359 Soboacuter Watykański II Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae (w) Soboacuter Watykański II Konstytucje Dekrety Deklaracje tekst polski Poznań 2002 s 410-421 360 Dignitatis humanae ust 6 361 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 117-118

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

165

Przedmiotowy zbioacuter uprawnień osoby ludzkiej wynikający z wolności

sumienia i wyznania jest obszerny a zarazem dość jasno zdefiniowany w litera-

turze W doktrynie zauważa się że do zakresu przedmiotowego wolności su-

mienia i wyznania należą uprawnienie do zakładania nowych związkoacutew wy-

znaniowych prawo do zmiany wyznania i przekonań religijnych prawo do mil-

czenia w kwestiach sumienia i wyznania prawo do manifestowania przekonań

w sprawach religijnych w tym nauczania oraz postępowania zgodnie z ich na-

kazami a więc praktykowanie uprawianie kultu modlenie się uczestniczenie

w obrzędach zaroacutewno indywidualnie jak i w zgromadzeniu publicznym prawo

do ochrony przekonań w sprawach religijnych oraz omawiane prawo do od-

mowy obowiązku nakazanego przez ustawę z powodu sprzeciwu362

1 Geneza prawa do sprzeciwu sumienia

Historyczne uzasadnienie prawa do sprzeciwu sumienia jest ściśle

związane z wolnością sumienia i jego relacją do wolności religijnej Podstawy

tego prawa można znaleźć w najstarszej tradycji judeochrześcijańskiej ktoacutera

podkreślała istnienie indywidualnego sumienia jako źroacutedła najwyższego prawa

działania Zasada ta znajduje się niewątpliwie w Pierwszym Liście św Pawła

Apostoła do Koryntian w ktoacuterym apostoł stwierdza że prawo zapisane w ser-

cach jest zbieżne z prawem objawionym przez Boga dla tych ktoacuterzy laquonie są pod

prawemraquo363

Petycje dotyczące wolności sumienia pojawiły się roacutewnież jako postulat

kościelnego i obywatelskiego nieposłuszeństwa w kwestiach religijnych wysu-

niętych przez Lutra na sejmie w Wormacji w 1521 r Następnie w 1663 roku

Karol II w Karcie Kroacutelewskiej Rhode uznał wolność sumienia za niezbędną dla

wolności religijnej364

361 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 78 362 Por J Sobczak W Sobczak Wolość sumienia i wyznania ndash prawo człowieka czy iluzja (w) Efektywność europejskiego systemu ochrony praw człowieka red J Jaskiernia Toruń 2012 s 17 363 bdquoDla Żydoacutew stałem się jak Żyd aby pozyskać Żydoacutew Dla tych co są pod Prawem byłem jak ten ktoacutery jest pod Prawem - choć w rzeczywistości nie byłem pod Prawem - by pozyskać tych co pozostawali pod Prawem Dla nie podlegających Prawu byłem jak nie podlegający Prawu - nie będąc zresztą wolnym od prawa Bożego lecz podlegając prawu Chrystusowemu - by pozyskać tych ktoacuterzy nie są pod Prawemrdquo 1 Kor 9 20-21 364 bdquoAll and everye person and persons may from tyme to tyme and all tymes hereafter freelye and fully hav and enjoye his and theyre owne judgements and consciences in matter of religious concernementsrdquo R L Perry J C Cooper Sources of Our Liberties New York 1972 s 170

Grzegorz Zieliński

166

2 Europejskie konstytucyjne gwarancje wolności i sprzeciwu

sumienia

Legalna ewolucja sprzeciwu sumienia w Europie nastąpiła w trzech na-

stępujących po sobie etapach Pierwszym stadium było oddzielenie wolności

sumienia od wolności religijnej Obie wolności zostały zagwarantowane w nie-

mieckiej konstytucji z 1849 r oraz w szwajcarskiej konstytucji z 1874 r w art

49 Drugim krokiem było przyznanie pierwszeństwa ochronie wewnętrznej

swobody sumienia przed zewnętrzną a nawet publiczną ekspresją Zasada ta

znajduje się w wyżej wymienionych konstytucjach Znacząca nowelizacja Usta-

wy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec z 1949 r przyznawała wolności

sumienia status nienaruszanej i nie podlegającej żadnym wyraźnym ogranicze-

niom wynikającym z przepisoacutew ogoacutelnych lub jakiejkolwiek innej klauzuli365

Trzeci etap polegał na uznaniu poszanowania ogoacutelnej wolności działania

w życiu codziennym bez naruszania sumienia co oznaczało w praktyce uchwa-

lenie prawa do sprzeciwu sumienia gdy zaistniał sprzeczny obowiązek prawny

Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec stwierdza bdquoNikt nie będzie

zmuszony do noszenia broni w służbie wojskowej przeciwko swemu sumieniu

Ustawa federalna powinna regulować szczegoacutełyrdquo366

Austriacka konstytucja wprowadza tę zasadę w art 9 [a] dodanym

w 1975 r Podobnie czynią to konstytucje Portugalii z 1976 r w art 41(6)367

i Hiszpanii z 1978 r w art 30(2) Holenderska konstytucja z 1983 r stwierdza

zwyczajnie a tym samym unika tworzenia jednoznacznego prawa konstytucyj-

nego że bdquoprawo wyraża warunki od ktoacuterych zagwarantowane zostanie zwol-

nienie z służby wojskowej poważnemu sprzeciwowi sumieniardquo368 Roacutewnież no-

wa konstytucja szwajcarska z 1998 r deklaruje że bdquoprawo przewiduje alterna-

tywną służbę cywilnąrdquo369 Obecnie na fali uchwalania nowych konstytucji by-

łych krajoacutew komunistycznych konstytucyjne prawo do odmowy służby woj-

365 Por A Tschentscher The Basic Law (Grundgesetz) The Constitution of the Federal Republic of Germany Bern Wurzburg 2008 s 18 366 Basic Law for the Federal Republic of Germany Grundgesetz art 4[3] 367 bdquoThe right to conscientious objection is guaranteed according to lawrdquo tj Prawo do sprzeciwu sumienia jest zagwarantowane zgodnie z prawem Konstytucja Portugalii z 1976 art 41(6) 368 bdquoThe law articulates the conditions upon which exemption from military service will be guaranteed to serious conscientious objectionrdquo Konstytucja holenderska z 2008 r art 13 369 Por B P Vermeulen Conscientious Objection in Dutch Law (w) Conscientious Objec-tion in the EC Countries red European Consortium for Church-State Research Mediolan 1992 s 273

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

167

skowej w obronie służby wojskowej uznawane jest min w Polsce Chorwacji

Słowenii Estonii Słowacji Czechach i Rosji

Poza granicami Europy to samo prawo do wolności i sprzeciwu sumie-

nia znajduje się w konstytucjach takich krajoacutew jak Brazylia Urugwaj Gujana

Surinam i Zambia370

Prawo konstytucyjne często rozwija się w ramach zwykłego ustawo-

dawstwa Uniwersalne prawo do sprzeciwu sumienia uznane w konstytucji

Portugalii uszczegoacutełowione zostało w Ustawie Prawo Wolności Religijnej

z 2001 r w artykule 12 i w doktrynie stanowi wzoacuter dla legislacji innych państw

europejskich371

3 Sprzeciw sumienia w prawie międzynarodowym

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z 1948 roku ma szerokie zasto-

sowanie w zakresie wolności myśli sumienia i religii bdquoKażdy człowiek ma pra-

wo wolności myśli sumienia i wyznania prawo to obejmuje swobodę zmiany

wyznania lub wiary oraz swobodę głoszenia swego wyznania lub wiary bądź

indywidualnie bądź wespoacuteł z innymi ludźmi publicznie i prywatnie poprzez

nauczanie praktykowanie uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajoacutewrdquo372

Podobny przepis znajduje się w Europejskiej Konwencji Praw Człowie-

ka z 1950 r i ponownie w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich

i Politycznych z 1966 r Jest on prawie identyczny z Artykułem 9 (1) Europej-

skiej Konwencji Zaroacutewno Konwencja Europejska jak i Pakt uznają instytucję

sprzeciwu sumienia ponieważ określają one że termin bdquopraca przymusowa lub

obowiązkowardquo nie obejmuje bdquożadnej służby o charakterze wojskowym bądź

370 Por J de Sousa e Brito Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion or Belief A Deskbook red T Lindholm W Cole Durham Jr B G Tahzib-Lie Martinus Nijhoff Publishers 2004 s 277 371 ldquo1 Freedom of conscience includes the right to object to the compliance of laws that contradict the imperative doctrines of onersquos own conscience within the limits of the rights and duties imposed by the Constitution and under the terms of the law that will possibly rule the exercise of the conscientious objection 2 The doctrines of conscience that are considered as imperative are those whose in-fringement involve a serious offence to onersquos moral integrity and consequently make any other behaviour as not demandable 3 Conscientious objectors to military service without excluding those who also invoke a conscientious objection to civil service have the right to a civil service system which respects the doctrine of their conscience as long as it is compatible with the principle of equalityrdquo Portuguese Law of Religious Freedom 2001 art 12 372 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka art 18

Grzegorz Zieliński

168

służby wymaganej zamiast obowiązkowej służby wojskowej w tych krajach

ktoacutere uznają odmowę służby wojskowej ze względu na przekonaniardquo373

Międzynarodowe standardy prawne uznają wagę sprzeciwu sumienia

w korzystaniu z podstawowego prawa jednostki do wolności myśli sumienia

i religii Zakaz zabijania odwołuje się roacutewnież przez sumienie do aborcji W tym

przypadku w interesie państwa leży zagwarantowanie możliwości korzystania

z prawa ktoacutere przyznaje kobietom w ciąży prawo do aborcji ktoacutere jest ograni-

czone tylko wtedy gdy aborcja nie może być prawidłowo wykonana przez

kompetentny personel medyczny Tylko w takich przypadkach dopuszczalne

jest ograniczenie

Prawo międzynarodowe uznaje jednak roacutewnież że korzystanie z prawa

do klauzuli sumienia może podlegać koniecznym i proporcjonalnym ogranicze-

niom prawnym w celu ochrony praw innych osoacuteb w tym praw do życia zdro-

wia integralności fizycznej i dostępu do opieki zdrowotnej bez dyskryminacji

Ostatecznie powołanie się na sprzeciw sumienia przez lekarza nie może spo-

wodować odmowy skutecznego dostępu do potrzebnej opieki w tym do abor-

cji Kwestia ta była przedmiotem analizy międzynarodowych i regionalnych

organoacutew ds praw człowieka i takich organoacutew jak Komitet Praw Gospodar-

czych Społecznych i Kulturalnych ONZ (CESCR) Komitet ONZ ds Eliminacji

Dyskryminacji Kobiet (CEDAW) oraz Komisarz Rady Europy ds Praw Człowie-

ka374

Ustawa aborcyjna Zjednoczonego Kroacutelestwa z 1967 r jest aktem parla-

mentu ktoacutery legalizuje aborcje dokonywane przez zarejestrowanych lekarzy

i reguluje swobodne świadczenie takich praktyk medycznych za pośrednic-

twem National Health Service (NHS)

Ustawa zawiera klauzulę sumienia zezwalającą lekarzom na odmowę

udziału w przerywaniu ciąży ale zobowiązującą ich do udzielenia pomocy

w nagłych przypadkach gdy życie kobiety może być zagrożone Jednak Rada

BMA375 wyciąga wniosek że lekarze ktoacuterzy nie chcą uczestniczyć w aborcji

wciąż mają etyczny obowiązek kierowania pacjentoacutew do innego wspoacutełpracow-

nika a wstępne procedury prowadzące do aborcji takie jak składanie doku-

mentoacutew robienie badań mają charakter pomocniczy i mogą być uważane za

niezwiązane z klauzulą sumienia Sugeruje to że chociaż lekarze nie są prawnie

zobowiązani do autoryzowania lub wykonywania aborcji są zobowiązani do 373 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka art 4 374 Por J de Sousa e Brito Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion or Belief A Deskbook red T Lindholm W Cole Durham Jr B G Tahzib-Lie Martinus Nijhoff Publishers 2004 s 283 375 British Medical Association (BMA) jest związkiem zawodowym i profesjonalnym dla lekarzy w Wielkiej Brytanii

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

169

zaangażowania się w opiekę przedoperacyjną i skierowanie kobiety na aborcję

niezależnie od ich osobistych przekonań

Dążenie do pełnego zagwarantowania wolności w sprawach religijnych

domaga się uznania prawa do odmowy wykonania czynności sprzecznej z su-

mieniem376 W orzecznictwie konstytucyjnym wspoacutełczesnych państw europej-

skich możliwość powołania się na klauzulę sumienia uważana jest za prawo

o charakterze fundamentalnym ktoacuterego ograniczenie może nastąpić jedynie

w sytuacjach wyjątkowych

Włoski Trybunał Konstytucyjny utrzymał w mocy konstytucyjność

przepisu prawnego ktoacutery nie pozwalał na sprzeciw sumienia sędziemu w orze-

czeniu aborcji do ktoacuterej dążyła kobieta małoletnia lub kobieta uznana za nie-

zdolną umysłowo Analogicznej decyzji można się spodziewać w ramach skargi

na przepis ktoacutery nie pozwala administratorom szpitali na powołanie się na

klauzulę sumienia i sprzeciwianie się aborcji w ich placoacutewkach

Z tego powodu hiszpański Sąd Konstytucyjny uznał że analizowany

projekt ustawy o aborcji jest sprzeczny z Konstytucją ponieważ brak w nim

było unormowań stanowiących o możliwości powołania się przez lekarzy i po-

mocniczy personel medyczny na klauzulę sumienia377

Uwzględniając rozwoacutej ustawodawstw poszczegoacutelnych państw człon-

kowskich Unii Europejskiej w Karcie Praw Podstawowych (wersja z 2007 r)

przyjęto że bdquouznaje się prawo do odmowy działania sprzecznego z sumieniem

zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawardquo378

4 Sprzeciw sumienia w prawie polskim

Na mocy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wolność sumienia

i wyznania obejmuje nie tylko prawo do reprezentowania swobodnie wybrane-

go światopoglądu Wynika z niej przede wszystkim prawo do postępowania

zgodnie z własnym sumieniem a w konsekwencji także wolność od przymusu

376 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 119 377 Por W Johann B Lewaszkiewicz-Petrykowska Wolność sumienia i wyznania w orzecznictwie konstytucyjnym - status jednostki Biuletyn TK 1999 s 21 378 bdquo1 Każdy ma prawo do wolności myśli sumienia i religii Prawo to obejmuje wolność zmiany religii lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspoacutelnie z innymi publicznie lub prywatnie swej religii lub przekonań poprzez uprawianie kultu nauczanie praktykowanie i uczestniczenie w obrzędach 2 Uznaje się prawo do odmowy działania sprzecznego z własnym sumieniem zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawardquo Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej art 10

Grzegorz Zieliński

170

postępowania wbrew swemu sumieniu379 Teza ta została sformułowana jesz-

cze na gruncie obowiązujących przepisoacutew Konstytucji z 1952 r ale zachowuje

ona swoją aktualność roacutewnież na gruncie obecnie obowiązującej ustawy zasad-

niczej

Wolność do własnych przekonań wolność sumienia i swobodnego

przyjmowania określonego światopoglądu w swoim wymiarze wewnętrznym

jest wolnością absolutną ktoacutera nie może być ograniczona Natomiast ograni-

czenie takie może odnosić się do uzewnętrznionych działań lub zaniechań da-

nej osoby wynikających z przyjętego systemu etycznego Podstawa prawna

takich ograniczeń znajduje się zaroacutewno w polskiej Konstytucji (art 31 ust 3)380

a także w wymienionych wyżej aktach prawa międzynarodowego Podstawą

takiego ograniczenia wolności zachowań zgodnych z sumieniem danej osoby

mogą być wolności i prawa innych osoacuteb a także bezpieczeństwo i porządek

publiczny

W radykalnych przypadkach wierność zasadom przyjętym w sumieniu

może prowadzić do odmowy wykonania obowiązku nałożonego przez prawo

Zdarza się że normy postępowania przyjęte w ramach określonej religii lub

zespołu przekonań pozostają w konflikcie z regułami ustanowionymi w obo-

wiązujących przepisach

5 Sprzeciw sumienia w zawodach medycznych

O klauzuli sumienia moacutewi się zazwyczaj w odniesieniu do lekarzy i to

w dość wąskim zakresie bo przeważnie w odniesieniu do aborcji Obowiązują-

ce przepisy określają możliwość zastosowania sprzeciwu sumienia przez osoby

wykonujące zawody medyczne tj lekarzy pielęgniarki i położne Pojawia się

pytanie czy sprzeciw sumienia ma tylko takie wąskie znaczenie czy też należy

postulować szeroki zasięg tej instytucji prawnej Już bowiem z samej zasady

roacutewności będącej fundamentalną zasadą naszego porządku konstytucyjnego

może wynikać szeroki zakres klauzuli sumienia381 Z kolei ten punkt widzenia

został całkowicie odrzucony w Stanowisku Komitetu Bioetyki przy Prezydium

379 Wyrok TK z dnia 15 stycznia 1991 r U 890 OTK 1991 Nr 1 poz 8 380 bdquoOgraniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego bądź dla ochrony środowiska zdrowia i moralności publicznej albo wolności i praw innych osoacuteb Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i prawrdquo Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r art 31 ust3 381 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 81

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

171

PAN z dnia 12 listopada 2013 r W pkt 9 zawarto bdquoZgodnie z polskim prawem

uprawnienie do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego sprzecznego

z własnym sumieniem przysługuje wyłącznie osobie wykonującej zawoacuted leka-

rza lekarza dentysty albo zawoacuted pielęgniarki lub położnej Prawa do powołania

się na klauzulę sumienia nie mają przedstawiciele innych zawodoacutew medycz-

nych w szczegoacutelności farmaceucirdquo382

Prawo stosowania sprzeciwu sumienia potwierdzają normy deontolo-

giczne dla lekarzy pielęgniarek i położnych tj Kodeks Etyki Lekarskiej383 oraz

Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej384 Obowiązujące

regulacje prawne nie zakładają możliwości stosowania klauzuli sumienia przez

ratownikoacutew medycznych aptekarzy albo diagnostoacutew laboratoryjnych Rola

sumienia w zawodzie aptekarza została jednak znacząco podkreślona w art 3

Kodeksu Etyki Aptekarza Rzeczypospolitej Polskiej bdquoAptekarz będąc osobiście

odpowiedzialnym za wykonywaną pracę jest wolny w podejmowaniu swoich

zachowań zgodnie ze swym sumieniem i wspoacutełczesną wiedzą medycznąrdquo385

Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego precyzuje ponadto że

bdquoRatownik medyczny ma prawo odmoacutewić uczestnictwa w zabiegach i ekspery-

mentach ktoacutere są sprzeczne z uznawanymi przez niego normami etycznymirdquo386

Podobnie stanowi Kodeks Etyki Diagnosty Laboratoryjnego dopuszczając

w przypadku zaistnienia konfliktu z własnym sumieniem odmowę przez dia-

gnostę laboratoryjnego wzięcia udziału w powierzonych mu czynnościach

z uwzględnieniem poinformowania o tym fakcie zainteresowanych oraz swoich

przełożonych

Aktualnie obowiązujące przepisy klarownie określają że lekarze oraz

pomocniczy personel medyczny mają prawo powstrzymania się od wykonania

świadczeń zdrowotnych niezgodnych z zasadami ktoacutere przyjęli w sumieniu

Ustawa z 5121996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty (ZawLekU)387

uznaje to prawo w przypadku lekarzy w tym roacutewnież dentystoacutew Podobne

uprawnienie pielęgniarek i położnych reguluje ustawa z dnia 15 lipca 2011r

382 Ibid 383 bdquoDla wypełnienia swoich zadań lekarz powinien zachować swobodę działań zawodowych zgodnie ze swoim sumieniem i wspoacutełczesną wiedzą medycznąrdquo Kodeks Etyki Lekarskiej art 4 384 bdquoPielęgniarkapołożna ma prawo odmoacutewić uczestnictwa w zabiegach i eksperymentach biomedycznych ktoacutere są sprzeczne z uznawanymi przez nią normami etycznymirdquo Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej II (6) 385 A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawnicza 2017 nr 2 s 51 386 Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego art 20 387 Tekst jedn DzU z 2017 r poz 125

Grzegorz Zieliński

172

o zawodach pielęgniarki i położnej388 Nie ma więc wątpliwości że zgodnie

z tymi przepisami osoby wykonujące zawody lekarza pielęgniarki oraz położ-

nej mogą w szczegoacutelności odmoacutewić uczestnictwa w zabiegu np przerwania

ciąży

Artykuł 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w obowiązu-

jącym brzmieniu wskazuje na możliwość powstrzymania się przez lekarza od

wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem [] jak też

na obowiązek wskazania przez lekarza odmawiającego udzielania świadczenia

realnych możliwości uzyskania tego świadczenia u innego lekarza lub w pod-

miocie leczniczym Skorzystanie z klauzuli sumienia przez lekarza jest jedno-

cześnie związane z uzasadnieniem i odnotowaniem tego faktu w dokumentacji

medycznej Lekarz wykonujący swoacutej zawoacuted ma oproacutecz tego obowiązek uprzed-

niego powiadomienia na piśmie przełożonego

Odrębna sytuacja ma miejsce woacutewczas gdy zwłoka w udzieleniu pomo-

cy zdrowotnej co do ktoacuterej lekarz pielęgniarka lub położna zgłasza sprzeciw

sumienia powoduje niebezpieczeństwo powstania groźnych konsekwencji dla

zdrowia lubi życia pacjenta W takim momencie na mocy obowiązujących

przepisoacutew możliwość powołania się na klauzulę sumienia zostaje ograniczona

Lekarze i pomocniczy personel medyczny nie mogą naruszać ciążącego na nich

pierwszorzędnego obowiązku udzielania pomocy w każdym przypadku zaist-

nienia niebezpieczeństwa utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu

korzystając z prawa do powstrzymania się od dokonania zabiegu sprzecznego

z sumieniem

Artykuł 121 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej stanowi że

osoby wykonujące ten zawoacuted mają obowiązek udzielania pomocy w każdym

przypadku niebezpieczeństwa utraty życia oraz poważnego uszczerbku na

zdrowiu pacjenta zgodnie z posiadanymi przez siebie kwalifikacjami Należy go

poroacutewnać z art 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty ktoacutery stano-

wi że bdquolekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku

gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty

życia ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia oraz

w innych przypadkach niecierpiących zwłokirdquo Dokonując powyższej analizy

A Zoll przekonująco wskazywał że o ile można byłoby uznać za zasadną nie-

możność powołania się na klauzulę sumienia woacutewczas gdy potrzebującemu

pomocy w razie zwłoki może grozić bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty

życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu o tyle nie można powiedzieć tego

samego w odniesieniu do bdquoinnego przypadku nie cierpiącego zwłokirdquo Przesłan-

388 Tj DzU z 2011 r Nr 174 poz 1039

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

173

ka spełniona w art 30 doznaje zawężenia ze względu na unormowania Między-

narodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych w ktoacuterym zawarto min

zakaz poddawania kogokolwiek przymusowi stanowiącemu zamach na jego

wolność posiadania lub przyjmowania swobodnie wybranego wyznania lub

przekonań bdquoW sytuacji zagrożenia życia lub niebezpieczeństwa ciężkiego

uszczerbku na zdrowiu zasadne jest przyjęcie że zagrożone dobra muszą

w hierarchii wyprzedzać indywidualną wolność lekarza przed przymusem pod-

jęcia działań sprzecznych z jego sumieniem Myślę że nawet konieczne byłoby

zastrzeżenie że chodzi o bezpośrednie zagrożenie tych doacutebr a nie tylko jak to

określa art 30 możliwość zagrożenia Poza taką sytuacją musi być silniej chro-

niona wolność sumienia przed przymusem do działań sprzecznych z sumie-

niemrdquo 389

A Wojciechowska-Nowak zaprezentowała pogląd że bdquoklauzula sumie-

nia z jednej strony chroni lekarza i jego światopogląd z drugiej zaś ma na celu

ochronę zdrowia i praw pacjenta czyli realną możliwość uzyskania wszystkich

świadczeń zdrowotnych ktoacutere są legalnerdquo390 Odmienny punkt widzenia doty-

czący korzystania z klauzuli sumienia w praktyce lekarskiej wyraziło prezy-

dium Naczelnej Rady Lekarskiej dnia 6 grudnia 2013 r bdquoPodczas wykonywania

zawodu lekarz powinien postępować zgodnie z nakazami i zakazami wynikają-

cymi z przyjętych przez siebie zasad moralnych światopoglądu oraz wyznawa-

nych przekonań religijnych Lekarze mogą zostać pozbawieni tego prawa tylko

w sytuacjach niecierpiących zwłoki wynikających z zagrożenia życia lub cięż-

kiego uszkodzenia zdrowia pacjentoacutew Prawa innych osoacuteb tak długo jak nie

dochodzi do zagrożenia ich życia i zdrowia nie mogą być podstawą do ograni-

czania lekarza w postępowaniu zgodnym ze wskazaniami swojego sumieniardquo391

Najważniejsze znaczenie dla stosowania przez lekarzy figury prawnej -

sprzeciw sumienia miał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 październi-

ka 2015 r Stanowi on że bdquow świetle art 53 ust 1 Konstytucji oraz aktoacutew prawa

międzynarodowego prawo do sprzeciwu sumienia powinno być uznane za

prawo pierwotne względem jego ograniczeńrdquo392 Artykuł 39 zakwestionowanej

389 A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 120 390 A Wojciechowska-Nowak Etyczno-prawne aspekty korzystania przez lekarza z klauzuli sumienia Sprawozdanie z seminarium zorganizowanego przez Wydział Prawa i Administracji UW w lutym 2002 r Państwo i Prawordquo 2002 Nr 7 s 97 391 A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51 392 bdquo1 Art 39 zdanie pierwsze w związku z art 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz U z 2015 r poz 464) w zakresie w jakim nakłada na lekarza obowiązek wykonania niezgodnego z jego sumieniem świadczenia zdrowotnego w bdquoinnych przypadkach niecierpiących zwłokirdquo jest niezgodny z zasadą

Grzegorz Zieliński

174

ustawy nie zakłada przywileju dla lekarza gdyż wolność sumienia każdego

człowieka jest kategorią pierwotną ktoacuterą prawo konstytucyjne oraz regulacje

międzynarodowe jedynie poręczają Wolność sumienia ndash w tym ten jej element

ktoacuterym jest sprzeciw sumienia ndash musi być respektowana niezależnie od tego

czy istnieją przepisy ustawowe ją potwierdzające czy też nie Ustawodawca

zatem musi respektować konstytucyjne warunki ustanawiania ograniczeń wol-

ności i praw człowieka i obywatela393 Trybunał Konstytucyjny orzekł ponadto

że obowiązek wskazania bdquorealnych możliwości uzyskania tego świadczenia

u innego lekarza lub w podmiocie leczniczymrdquo stanowi ograniczenie wolności

sumienia Zabezpieczenie konstytucyjne tej wolności sumienia chroni jednostkę

nie tylko przed zmuszaniem jej do podjęcia bezpośredniego zamachu na chro-

nione dobro lecz także przed takim postępowaniem niezgodnym z sumieniem

jednostki ktoacutere pośrednio prowadzi do nieakceptowalnego etycznie skutku

Chroni szczegoacutelnie przed przymusem wspoacutełdziałania w osiąganiu niegodziwe-

go celu

Budzącym kontrowersję pozostawał także przepis ustawowy zgodnie

z ktoacuterym to lekarz był osobiście zobowiązany do udzielenia pacjentowi infor-

macji o realnych możliwościach uzyskania świadczenia medycznego Trybunał

Konstytucyjny stwierdził że regulacja taka jest narzędziem nieprzydatnym do

osiągnięcia celu założonego przez ustawodawcę ndash zapewnienia pacjentowi jak

prawidłowej legislacji wywodzoną z art 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji 2 Art 39 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim nakłada na lekarza powstrzymującego się od wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem obowiązek wskazania realnych możliwości uzyskania takiego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym jest niezgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji 3 Art 39 zdanie drugie ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim zobowiązuje lekarza wykonującego zawoacuted na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby korzystającego z prawa do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem do uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego a) jest zgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji b) nie jest niezgodny z art 53 ust 7 Konstytucji 4 Art 39 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim zobowiązuje lekarza korzystającego z prawa do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem do uzasadnienia i odnotowania tego faktu w dokumentacji medycznej a) jest zgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji

b) nie jest niezgodny z art 53 ust 7 Konstytucjirdquo Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033

393 Por A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

175

najszybszego uzyskania świadczenia Stąd trafnym wydaje się być postulat by

ustawodawca moacutegł i powinien zastosować inne bardziej efektywne sposoby

informowania pacjenta o realnej możliwości uzyskania świadczenia zdrowot-

nego394

A Jacek i M Nagoacuterska zauważają że skutki powyższego wyroku są

szczegoacutelnie dotkliwe dla pacjentoacutew W przypadku bowiem kiedy lekarz odmoacute-

wi wykonania świadczenia zdrowotnego powołując się na klauzulę sumienia

pacjenci nie posiadają informacji dotyczących podmiotu leczniczego lub leka-

rza do ktoacuterych powinni się udać w celu uzyskania świadczenia zdrowotnego

Stosowanie klauzuli sumienia przez lekarzy udzielających świadczeń gwaran-

towanych w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego może spowo-

dować że pacjenci nie otrzymają świadczenia ktoacutere gwarantuje im system395

Należy zauważyć że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 paź-

dziernika 2015 r ma zastosowanie roacutewnież do art 12 ustawy z 5 lipca 2011 r

o zawodach pielęgniarki i położnej Skutkiem wyroku Trybunału są takie same

konsekwencje dla pacjentoacutew jak w przypadku zastosowania klauzuli sumienia

przez lekarzy tj brak informacji dla pacjentoacutew odnośnie do podmiotu leczni-

czego lub pielęgniarkipołożnej do ktoacuterych pacjenci powinni się udać w celu

uzyskania świadczenia zdrowotnego a także nieudzielenie gwarantowanego

świadczenia w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego396

Podsumowanie

Wyrok Trybunału mimo iż jest dyskusyjny chroni lekarza przed

wspoacutełdziałaniem w czynie ktoacutery uznaje zgodnie z swoim sumieniem za niego-

dziwy To nie lekarz powinien udzielać takich informacji Ze względu na prawne

dopuszczenie aborcji w przypadku tzw przesłanek eugenicznych oraz krymi-

nalnych kobieta decydująca się na dokonanie takiego czynu powinna uzyskać

potrzebne informacje w placoacutewce lub stosownym urzędzie gdzie aborcja może

być przeprowadzona Trybunał Konstytucyjny słusznie zauważył że nie może

być obowiązkiem lekarzy zbieranie informacji kto i gdzie jest gotowy do doko-

nania np aborcji

Obecne regulacje prawne nie zapewniają dostępu do systemu informa-

cyjnego dla pacjentoacutew ktoacuterym lekarz czy pielęgniarkapołożna odmoacutewili wy-

konania świadczenia zdrowotnego korzystając z klauzuli sumienia Konieczne

394 Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033 395 Por A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51 396 Ibidem

Grzegorz Zieliński

176

więc powinno być przeprowadzenie takich zmian legislacyjnych ktoacutere doko-

nywałyby zroacutewnoważenie prawa lekarzy i pielęgniarekpołożnych do swobod-

nego korzystania z klauzuli sumienia oraz praw pacjentoacutew do uzyskania nale-

żącego im się świadczenia gwarantowanego w ramach systemu powszechnego

ubezpieczenia zdrowotnego

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 2 kwietnia 1997 r Konstytucja RP Dz U Nr 78 poz 483 ze zm

Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 li-

stopada 1950 r DzU 1993 nr 61 poz 284

Rezolucja Zgromadzenia Ogoacutelnego ONZ 217 A (III) z dniu 10 grudnia 1948 r

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (httpwwwbbpogovplPrawa

PNZPDPCZpdf dostępne 30 11 2017 r)

Konstytucja Kroacutelestwa Niderlandoacutew z dnia 28 marca 1814 r (Verzameling Ne-

derlandse Wetgevingrdquo Deel 1 199899 tłum Andrzej Głowacki Warszawa

Wydawnictwo Sejmowe 2003 r)

Ustawa zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec z dnia 23 maja 1949 r Basic

Law for the Federal Republic of Germany Grundgesetz (Federal Law Gazette I

p 2438)

Ustawa z dnia 15 lipca 2011r o zawodach pielęgniarki i położnej Dz U 2016 r

poz 1251 ze zm

Ustawa z dnia 5 grudnia1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty 2017 r

poz 125 ze zm

Ustawa z dnia 17 maja 1989 r o gwarancjach wolności sumienia i wyznania Dz

U 2017 r poz 1153 ze zm

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 15 stycznia 1991 r U 890 OTK 1991

Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033

Literatura

De Sousa e Brito J Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion

or Belief A Deskbook red Lindholm T Cole Durham W Jr Tahzib-Lie B G

Martinus Nijhoff Publishers 2004

Jacek A Nagoacuterska M Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

177

Johann W Lewaszkiewicz-Petrykowska B Wolność sumienia i wyznania

w orzecznictwie konstytucyjnym - status jednostki Biuletyn TK 1999

Mezglewski A Misztal H Stanisz P Prawo wyznaniowe Warszawa 2011

Pawlikowski J Prawo do wyrażania sprzeciwu przez personel medyczny ndash pro-

blemy etyczno-prawne bdquoPrawo i Medycynardquo 2009 Nr 3

Perry R L Cooper J C Sources of Our Liberties New York 1972

Sobczak J Sobczak W Wolość sumienia i wyznania ndash prawo człowieka czy ilu-

zja (w) Efektywność europejskiego systemu ochrony praw człowieka red

J Jaskiernia Toruń 2012

Tschentscher A The Basic Law (Grundgesetz) The Constitution of the Federal

Republic of Germany Bern Wurzburg 2008

Vermeulen B P Conscientious Objection in Dutch Law (w) Conscientious Objec-

tion in the EC Countries red European Consortium for Church-State Research

Mediolan 1992

Wojciechowska-Nowak A Etyczno-prawne aspekty korzystania przez lekarza

z klauzuli sumienia Sprawozdanie z seminarium zorganizowanego przez

Wydział Prawa i Administracji UW w lutym 2002 r Państwo i Prawordquo 2002

Nr 7

Zoll A Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash

aspekty medyczne i prawne red Stanisz P Pawlikowski J Ordon M Lublin

2014

Inne

Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae Soboacuter Watykański II z dnia

9 grudnia 1965 r (httpwwwzaufajcomsobor-vaticanum-ii-359html do-

stępne 30 11 2017r

Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego przyjęty na I Ogoacutelnopolskim

Kongresie Ratownikoacutew Medycznych Krakoacutew 11-12 października 2013 r

Uchwała IV Krajowego Zjazdu Pielęgniarek i Położnych z dnia 9 grudnia 2003 r

Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej

Uchwała Nadzwyczajnego II Krajowego Zjazdu Lekarzy z 14 grudnia 1991 Ko-

deks Etyki Lekarskiej

6

dr Monika Żuchowska-Grzywacz397

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

A sustainable product and legal regulations

Streszczenie

W opracowaniu podjęta została proacuteba zdefiniowania i umiejscowienia

w systemie prawa pojęcia zroacutewnoważonego produkturdquo wywodzącego się

i ściśle związanego ze zroacutewnoważonym rozwojem Analizie poddane zostało

pojęcie zroacutewnoważonego rozwoju produktu ekologicznego ktoacutery stał się

punktem wyjściowym dla Autorki do osadzenia w systemie prawa tytułowego

produktu zroacutewnoważonego

Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie wybranych

aspektoacutew dotyczących zroacutewnoważonego rozwoju produktu ekologicznego

i wreszcie proacutebą powiązania pojęcia zroacutewnoważony produkt z systemem pra-

wa Została dokonana analiza treści aktoacutew prawnych opracowań periodykoacutew

i biuletynoacutew Wykorzystano roacutewnież dane udostępnione na portalach interne-

towych oraz informacje zamieszczane na oficjalnych stronach internetowych

instytucji UE

Zaprezentowane poniżej aspekty wskazują na aktualność analizowane-

go zagadnienia i są proacutebą sformułowania wnioskoacutew de lege ferenda w zakresie

zroacutewnoważonego produktu

Słowa kluczowe

produkt zroacutewnoważony zroacutewnoważony rozwoacutej produkt ekologiczny

Summary

The paper attempts to define and place in the legal system the concept of

a sustainable productrdquo which is derived and closely related to sustainable devel-

opment The concept of sustainable development an ecological product became

the starting point for the author to embed the title of sustainable product in the

system

397Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Publicznego Wydział Nauk Ekonomicz-nych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Puła-skiego w Radomiu adwokat

Monika Żuchowska - Grzywacz

179

The aim of this paper is to present some aspects of sustainable develop-

ment an ecological product and finally an attempt to link the concept of a sus-

tainable product to the legal system The content of legal acts studies periodicals

and newsletters was analyzed The data provided on the websites and infor-

mation posted on the official websites EU were also used

The aspects outlined below demonstrate the relevance of the problem and

are an attempt to formulate a de lege ferenda for a sustainable product

Key words

sustainable product sustainable development ecological product

Wstęp

Koncepcja zroacutewnoważonego rozwoju poruszona została w latach 70

i w związku z rosnącą świadomości zagrożeń środowiska stała się istotnym

nurtem zaroacutewno na poziomie międzynarodowym jak i unijnym Założeniem

woacutewczas stało się takie gospodarowanie zasobami by jak najefektywniej wy-

korzystywać możliwości gospodarek nie wyrządzając przy okazji szkody śro-

dowisku Podstawowym celem zroacutewnoważonego rozwoju było i jest dążenie do

wzrostu konkurencyjności gospodarek przy uwzględnieniu problemoacutew śro-

dowiskowych (tj zanieczyszczenia środowiska emisji gazoacutew cieplarnianych

energii odnawialnej) by stworzyć jak najlepsze warunki do rozwoju przedsię-

biorstw i życia społeczeństw398

O ile zroacutewnoważony rozwoacutej jest powszechnie znanym w literaturze

przedmiotu to zroacutewnoważony produkt jeszcze nie zakorzenił się w niej w nale-

żyty sposoacuteb

Brakuje odniesienia filozoficznego i umiejscowienia tego terminu na

gruncie prawa w matrycy dyscyplinarnej zroacutewnoważonego rozwoju W jego

ramach zakłada się poszukiwanie ekonomicznej i ekologicznej wizji cywiliza-

cyjnej satysfakcjonującej konsumentoacutew

Można twierdzić że zroacutewnoważony produkt jest skutkiem zroacutewnowa-

żonego rozwoju podkreślić jednak należy że jest roacutewnież jego stymulatorem

1 Zroacutewnoważony rozwoacutej w przepisach prawa

Pojęcie zroacutewnoważonego rozwoju pochodzi pierwotnie z leśnictwa

a stworzone zostało przez Hansa Carla von Carlowitza Oznaczało ono pierwot-

398 T Taczanowski Prawo żywnościowe w warunkach członkostwa Polski w Unii Europejskiej Warszawa 2009 s 47

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

180

nie sposoacuteb gospodarowania lasem polegający na tym że wycina się tylko tyle

drzew ile może w to miejsce urosnąć tak by las

Zroacutewnoważony rozwoacutej to rozwoacutej ktoacutery zaspokaja potrzeby obecne nie

zagrażając możliwościom zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń Opiera się

na dwoacutech podstawowych pojęciach

pojęciu bdquopotrzebrdquo w szczegoacutelności podstawowych potrzeb najbiedniejszych

na świecie ktoacuterym należy nadać najwyższy priorytet

pojęciu ograniczeń narzuconych zdolności środowiska do zaspokojenia po-

trzeb obecnych i przyszłych przez stan techniki i organizacji społecznej399

Punktem odniesienia dla definicji zroacutewnoważonego rozwoju są regula-

cje zawarte w dokumentach Narodoacutew Zjednoczonych mianowicie

Zroacutewnoważony rozwoacutej Ziemi to rozwoacutej ktoacutery zaspokaja podstawowe potrze-

by wszystkich ludzi oraz zachowuje chroni i przywraca zdrowie i integralność

ekosystemu Ziemi bez zagrożenia możliwości zaspokojenia potrzeb przyszłych

pokoleń i bez przekraczania długookresowych granic pojemności ekosystemu

Ziemi400

Koncepcja zroacutewnoważonego rozwoju jest koncepcją ktoacutera w dużym

uproszczeniu ma na celu doskonalenie gospodarek w kwestii efektywniejszego

korzystania z zasoboacutew co w konsekwencji stworzy bardziej przyjazne warunki

dla środowiska i zwiększy konkurencyjność gospodarek

Pierwsza definicja koncepcji zroacutewnoważonego rozwoju została sformu-

łowana w 1987 roku w Raporcie Światowej Komisji Środowiska i Rozwoju401

Definicja zawarta w tym dokumencie do dziś wyjaśnia sedno koncepcji zroacutew-

noważonego rozwoju jako bdquoprocesu mającego na celu zaspokojenie aspiracji

rozwojowych młodego pokolenia w sposoacuteb umożliwiający realizację tych sa-

mych dążeń następnym pokoleniomrdquo Tak zdefiniowany cel odnosi się zaroacutewno

do ochrony ziemskich zasoboacutew naturalnych jak i zbiorczo przedstawia wszyst-

kie wyzwania i problemy doczesnego świata w tym łamanie praw człowieka

i roacutewności płci kultur Kolejny raport ukazał się w 1987 roku i nosił nazwę

bdquoNasza wspoacutelna przyszłośćrdquo Powstał podczas obrad Światowej Komisji Środo-

wiska i Rozwoju ONZ To z niego pochodzi przytoczona definicja zroacutewnoważo-

nego rozwoju

399 B Piontek Koncepcja rozwoju zroacutewnoważonego i trwałego Polski Warszawa 2002 s 112 400 httpwwwunorgdocumentsgares42ares42-187htm [dostęp 21 paździer-nika 2017r] 401 httpwwwunescopledukacjadekada-edukacji-nt-zrownowazonego-rozwojuun esco-a- zrownowazony-rozwoj [dostęp 22 października 2017 r]

Monika Żuchowska - Grzywacz

181

Podstawowym założeniem jest idea wzrostu gospodarczego i podziału

korzyści w sposoacuteb roacutewnomierny oraz wzrost ktoacutery jest stabilny w długim

okresie i jednocześnie wspoacutelny dla wszystkich gospodarek i społeczeństw oraz

gwarantuje zintegrowane działanie

Drugą z kwestii jest ochrona środowiska naturalnego i jego zasoboacutew po

to by zachować je dla przyszłych pokoleń Celem jest stworzenie planu ekono-

micznie racjonalnych rozwiązań ktoacutere po wprowadzeniu zagwarantują po-

wstrzymanie negatywnych skutkoacutew działalności przedsiębiorstw (ograniczą

zużycie zasoboacutew zmniejszą skażenie środowiska)

Ostatnią płaszczyzną działalności jest społeczeństwo a dokładniej jego

rozwoacutej W tej kategorii nacisk kładziony jest przede wszystkim na zroacutewnanie

podstawowych praw człowieka w takich kwestiach jak dostęp do wody środ-

koacutew czystości i ochrony zdrowia ale też wpływ na własną przyszłość i jej

kształtowanie Ważnym światowym punktem w rozwoju koncepcji zroacutewnowa-

żonego rozwoju był Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 roku To na nim zo-

stała przyjęta Deklaracja z Rio i bdquoAgenda 21402rdquo

W pierwszym dokumencie zawierały się zasady obejmujące zaroacutewno

prawa jak i obowiązki państw gwarantujące trwały rozwoacutej ludzkości zapew-

niający jednocześnie godne warunki życia ndash a długotrwały wzrost gospodarczy

jest możliwy dzięki ochronie środowiska i zasoboacutew przyrodniczych Drugi do-

kument zawiera zalecenia dotyczące kształtowania środowiska i jego ochrony

Środowisko życia człowieka jest uzależnione od odpowiedzialnego gospodaro-

wania w kierunku zroacutewnoważonego rozwoju Agenda 21rdquo jest Globalnym Pro-

gramem Działań ndash nakreśla kierunki i rozwiązania umożliwiające zarządzanie

problemem ochrony środowiska Jednak najważniejsza zaleta to zwiększanie

świadomości społecznej by wspoacutelnie kreować przyszłość

Kolejnym krokiem w stronę zroacutewnoważonego rozwoju był światowy

Szczyt Milenijny Organizacji Narodoacutew Zjednoczonych w 2000 roku Zdefiniował

on Milenijne Cele Rozwoju ktoacutere (zgodnie z planem) miały być zrealizowane do

roku 2015

zmniejszenie o ⅔ wskaźnik śmiertelności wśroacuted dzieci i niemowląt i o frac34

wskaźnik śmiertelności okołoporodowej matek (do 2015)

ułatwienie dostępu do odnawialnych źroacutedeł energii403

Dodatkowo w 2002 roku lata 2005-2014 zostały ustanowione Dekadą

Edukacji dla Zroacutewnoważonego Rozwoju nazywaną poacuteźniej Dekadą Zmiany

402httpwwwagenda21wawplindexphpoption=com_contentampview=articleampid=9 amp Ite mid =8amplimitstart=1 [dostęp 22 października 2017 r] 403httpwwwunicunorgplstrony-2011-2015zrownowazony-rozwoj-i-cele-zrownowazonego-rozwoju2860 [dostęp 22 października 2017 r]

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

182

Celem ONZ była promocja zroacutewnoważonego zachowania krytyczne i twoacutercze

myślenie ktoacutere pozwoli znaleźć rozwiązania dla problemoacutew co w dłuższym

okresie pozwoli na trwały rozwoacutej

Na kolejnym Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro zatytułowanym Rio+20rdquo

przedstawiciele stu krajoacutew omawiali problemy globalne ktoacutere stały się jeszcze

bardziej widoczne w związku ze zwiększeniem liczby ludności na świecie Ob-

rady zakończyły się przyjęciem przez państwa dokumentu bdquoFuture We Wantrdquo

w ktoacuterej podkreślony został szczegoacutelnie problem uboacutestwa na świecie Państwa

zobowiązały się także do określenia celoacutew zroacutewnoważonego rozwoju (Susta-

inable Development Goals) po 2015 roku ktoacutere wzorowane byłyby na Milenij-

nych Celach Rozwoju

Roacutewnież kraje europejskie podejmowały wiele inicjatyw mających na

celu promowanie i umożliwianie rozwoju zroacutewnoważonego zaroacutewno w kon-

tekście roacutewnych i wolnych społeczeństw jak i zroacutewnoważonego stosunku go-

spodarki wytworzonej przez człowieka oraz ograniczonych zasoboacutew środowi-

ska naturalnego Inicjatywy te znajdowały wyraz w działaniach poszczegoacutelnych

państw jednak ważniejsze są zobowiązania podejmowane na szczeblu europej-

skim Do takich zaliczyć można min traktat amsterdamski strategię zroacutewno-

ważonego rozwoju Unii Europejskiej z 2001 r z poacuteźniejszymi zmianami

i rewizjami ktoacutera uzupełniała strategię lizbońską oraz strategię Europa 2020

wraz z jej inicjatywami przewodnimi

Kolejny krok podjęty został w czerwcu 2001 r na szczycie w Goetebor-

gu Liderzy przyjęli strategię zroacutewnoważonego rozwoju Unii Europejskiej opar-

tą na propozycji Komisji Europejskiej404

Zroacutewnoważony środowiskowo rozwoacutej UE w dalszym ciągu oparty jest

o zalecenia Komisji Europejskiej dotyczące strategii walki ze zmianami klima-

tycznymi między innymi w postaci systemoacutew handlu emisji i założeń strate-

gicznych zawartych w strategii Europa 2020 Strategia bdquoEuropa 2020rdquo została

przyjęta 17 czerwca 2010 roku zastępując realizowaną od 2000 roku Agendę

Lizbońską Jej celem było stworzenie takiego planu gospodaczo-społecznego by

przyczynić się do zmniejszenia wykluczenia społecznego poprzez np wzrostu

zatrudnienia i zwiększenia produktywności Jest zaroacutewno odpowiedzią na lata

kryzysu (największego od 80 lat) oraz na zagrożenia ekonomiczne (np coraz

mocniejsza pozycja tygrysoacutew azjatyckichrdquo)

W rozumieniu koncepcji Europa 2020 wzrostem inteligentnym jest

inwestowanie w gospodarkę bardziej innowacyjną Oparcie rozwoju na wiedzy

i nowatorskich innowacjach pozwala budować społeczeństwo nowoczesne

404 httpseuropaeueuropean-unionabout-euhistory2000-20092001_pl[dostęp 22 października 2017 r]

Monika Żuchowska - Grzywacz

183

w ktoacuterym działają przedsiębiorstwa wysokiej technologii wdrażające nowo-

czesne rozwiązania ktoacutere nie tylko przynoszą większe korzyści przedsiębior-

com ale też całej gospodarce ponieważ w większym stopniu dbają o środowi-

sko przyrodnicze405

Jako że Unia postawiła sobie za cel faktycznie działanie w ramach ukie-

runkowania działań i dążenia do mierzalnego i widocznego postępu została

ustalona określona liczba konkretnych i wymiernych celoacutew na rok 2020 Do-

skonale wpisują się one w głoacutewną myśl inteligentnego i zroacutewnoważonego roz-

woju Realizowanie tych celoacutew ma być przedstawiane w postaci danych ktoacutere

wiarygodnie będą mierzyć sytuację w ktoacuterej znajdują się dane państwa i umoż-

liwią ich poroacutewnanie Będą one jednakże dopasowane do realioacutew każdego kraju

z osobna i odpowiednio adaptowane do ich warunkoacutew

Podstawową zaletą strategii Europa 2020 jest dość indywidualne trak-

towanie państw uwzględniające roacuteżnorodność krajoacutew europejskich pod kątem

roacuteżnych kryterioacutew Wyżej wymienione cele są jednak adekwatne dla każdego

członkowskiego państwa niezależnie od jego stażu w Unii czy poziomu rozwo-

ju Komisja Europejska proponuje przełożenie celoacutew strategii Europa 2020

bezpośrednio na warunki każdego państwa z osobna ndash kraje mogą odpowied-

nio dopasować ją do swojej sytuacji406

W Polsce zasada zroacutewnoważonego rozwoju zyskała rangę konstytucyj-

ną ndash została zapisana w art 5 konstytucji RP a definicja zroacutewnoważonego roz-

woju znalazła się w ustawie Prawo ochrony środowiska [jest to] taki rozwoacutej

społeczno-gospodarczy w ktoacuterym następuje proces integrowania działań poli-

tycznych gospodarczych i społecznych z zachowaniem roacutewnowagi przyrodni-

czej oraz trwałości podstawowych procesoacutew przyrodniczych w celu zagwaran-

towania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczegoacutelnych spo-

łeczności lub obywateli zaroacutewno wspoacutełczesnego pokolenia jak i przyszłych

pokoleń407

2 Produkt ekologiczny jako punkt wyjścia dla produktu zroacutewno-

ważonego

W koncepcji zroacutewnoważonego rozwoju aspekt ekologiczności jest trak-

towany priorytetowo Z uwagi na fakt że produkt ekologiczny według Autorki

405 httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 22 października 2017 r] 406 httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 27 października 2017 r] 407 Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU 1997 r nr 78 poz 483 ze zm

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

184

ma tworzyć trzon dla osadzenia w systemie prawa zroacutewnoważonego produktu

poniżej zostanie przybliżony status prawny produktu ekologicznego

Rolnictwo ekologiczne określa się jako system gospodarowania o zroacutew-

noważonej produkcji roślinnej i zwierzęcej ktoacutere dostarcza świeżą pełną sma-

ku autentyczną żywność produkowaną przy poszanowaniu naturalnych cy-

kloacutew życiowych408

Po raz pierwszy zasady rolnictwa ekologicznego w UE zostały zebrane

wrozporządzeniu Rady (EWG) nr 209291 z 24 czerwca 1991 r w sprawie

produkcji ekologicznej produktoacutew rolnych oraz znakowania produktoacutew rol-

nych i środkoacutew spożywczych Obecnie sytuację prawną reguluje rozporządze-

nie nr 8342007 z dnia 28 czerwca 2007 r w sprawie produkcji ekologicznej

i znakowania produktoacutew ekologicznych409 System ten posiada swoje oficjalne

logo Jego umieszczanie na produktach ekologicznych ma zapewnić konsumen-

toacutew w państwach członkowskich UE że produkt ktoacutery kupują pochodzi z rol-

nictwa ekologicznego Europejskie logo ma zwiększać rozpoznawalność pro-

duktoacutew ekologicznych

Rys 1 Symbol graficzny rolnictwa ekologicznego

Źroacutedło www minrol gov pl

W krajowym ustawodawstwie podstawą prawną dla produktu ekolo-

gicznego jest ustawa z dnia 25 czerwca 2009 roku o rolnictwie ekologicznym410

Bardzo często podkreśla się dwoistą naturę systemu rolnictwa ekolo-

gicznego Przede wszystkim jest to system wpływający pozytywnie na środowi-

sko naturalne co też przyczynia się do osiągania szeroko rozumianych korzyści

408Podręcznik rolnictwa ekologicznego dla roacuteżnych kierunkoacutew i dziedzin red Georg E Siebeneicher Warszawa 1997 s 33 409Dz U L 189 z 20 7 2007 410 Dz U z 2015 r poz 497 ze zm

Monika Żuchowska - Grzywacz

185

rolnośrodowiskowych Z drugiej jednak strony rolnictwo ekologiczne jest od-

powiedzią na zmieniającą się strukturę popytu na rynku411 Podkreślić należy

że te produkty najczęściej znajdują nabywcoacutew wśroacuted osoacuteb poszukujących to-

waroacutew wyjątkowych gwarantujących im wysoką jakość i niepowtarzalny smak

Konsumenci chcą je kupować i zazwyczaj płacą za nie wyższą cenę niż

za produkty ktoacutere nie zostały wytworzone określonymi metodami Tak jak

w przypadku wytwarzania produktoacutew regionalnych jednostkowe koszty pro-

dukcji są wyższe niż w konwencjonalnych gospodarstwach przez co ceny zbytu

bywają tu 2ndash3 razy wyższe Jednak są ludzie i przetwoacutercy gotowi płacić więcej

i mieć gwarancję otrzymywania produktoacutew spełniających standardy zdrowia

i ekologiczności

Istotne znaczenie w przetwoacuterstwie ekologicznym ma roacutewnież zastoso-

wanie tradycyjnych technik konserwacji Dla konsumenta bardzo istotne jest to

że wszyscy producenci ekologiczni zaroacutewno rolnicy jak i przetwoacutercy dobro-

wolnie poddają się specjalnemu systemowi kontroli ktoacutery ma zagwarantować

że produkty oferowane jako ekologiczne rzeczywiście spełniają wymogi okre-

ślone w przepisach412

Stosownie do preambuły rozporządzenia w sprawie produkcji ekolo-

gicznej i znakowania produkowania produktoacutew ekologicznych i uchylającego

rozporządzenie (EWG) nr 209291 ekologiczna metoda produkcji pełni po-

dwoacutejną funkcję społeczną z jednaj strony tak jak zostało to wskazane dostarcza

towaroacutew na specyficzny rynek kształtowany przez popyt na produkty ekolo-

giczne a z drugiej jest działaniem w interesie publicznym ponieważ przyczynia

się do ochrony środowiska dobrostanu i rozwoju obszaroacutew wiejskich Celem

przepisoacutew powinno być zagwarantowanie uczciwej konkurencji i właściwego

funkcjonowania rynku produktoacutew ekologicznych a także utrzymanie i uzasad-

nienie zaufania konsumentoacutew413

Najbardziej charakterystyczne wymagania jakie stawia się metodzie

produkcji ekologicznej to

nawożenie z preferencją naturalnych nawozoacutew organicznych pochodzących

z własnego gospodarstwa

wykorzystanie naturalnych środkoacutew w zakresie ochrony roślin

choacutew zwierząt z zapewnieniem spełnienia ich naturalnych potrzeb

biologicznych

411 M Żuchowska-Grzywacz Produkt regionalny z mleka i jego przetworoacutew-wybrane aspekty prawne Radom 2015 s 58-60 412 K Szołtysek Zarys problematyki żywności ekologicznej Wrocław 2004 s 36 413 Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi Materiały promocyjne dotyczące rolnictwa ekologicznego Warszawa 2010 s 2-4

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

186

zakaz wykorzystania organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych414

Istotne że wymogi produkcji ekologicznej mogą być dostosowywane do

warunkoacutew lokalnych klimatycznych i geograficznych państw członkowskich

Unii Europejskiej a zatem stosowanie przepisoacutew powinno być bdquoelastycznerdquo

Takie podejście może jednak prowadzić do niejednolitej jakości tej produkcji

w krajach unijnych a tym samym mnożenia standardoacutew tej produkcji w ra-

mach UE

Produktom z oznakowaniem rolnictwa ekologicznego stawia się też

ograniczenia w zakresie metod przetwarzania i doboru surowcoacutew oraz zakaz

stosowania organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie

Kwalifikacja produktu rolnictwa ekologicznego a co za tym idzie roacutew-

nież znakowanie i reklama są uwarunkowane co najmniej 95-procentową za-

wartością składnikoacutew pochodzenia rolniczego ktoacutere zostały wytworzone me-

todą ekologiczną

Producenci mają obowiązek poddania się niezależnej ocenie przez sys-

tem certyfikacji ndash czyli potwierdzeniu zgodności z wymaganiami prawa Po

uzyskaniu certyfikatu podlegają kontroli jednostek certyfikujących Jednostki te

z kolei nadzoruje organ administracyjny Nie mogą one być organami admini-

stracji państwowej

Istotnym elementem dla produktoacutew regionalnych w zakresie regulacji

dotyczących rolnictwa ekologicznego są derogacje jakie są dopuszczalne w tych

przepisach W stosunku do gospodarstw ktoacutere mają trudności związane z kli-

matem położeniem geograficznym czy bdquotrudnościami strukturalnymirdquo 415

Regulacja unijna w formie rozporządzeń dotyczących żywności i rolnic-

twa ekologicznego tworzy dobrowolny system jakości o charakterze publicz-

nym Jest to system uzupełniający Tym samym rynek Unii zostaje wzbogacony

w produkty o poszukiwanych przez określone grupy konsumentoacutew właściwo-

ściach Chroniony prawem unijny znak rolnictwa ekologicznego wraz z infor-

macją o jednostce certyfikującej pozwala konsumentowi na realizację jego pra-

wa wyboru Można wskazać że produkt ekologiczny może stać się punktem

wyjścia dla zroacutewnoważonego produktu Spełnia on częściowo kryteria ktoacutere

tworzą produkt zroacutewnoważony Omoacutewione zostaną one dokładnie w kolejnym

podrozdziale Stanowi on doskonały punkt wyjścia w systemie prawa dla osa-

dzenia zroacutewnoważonego produktu

414 J Trybulski Z Szwejkowski K Glińska-Lewczuk Rolnictwo ekologiczne jako metoda ochrony środowiska Olsztyn 2013 s 129 415 M Korzycka-Iwanow Prawo żywnościowe Warszawa 2007 s 463

Monika Żuchowska - Grzywacz

187

3 Zroacutewnoważony produkt

Genezy zroacutewnoważonego produktu należy upatrywać w genezie zroacutew-

noważonego rozwoju Obydwa te pojęcia osadzone są w filozofii ekorozwoju

Oznacza on ograniczenia w korzystaniu z zasoboacutew środowiska Termin ekoro-

zwoju jest często zamiennie stosowany z terminem zroacutewnoważonego rozwo-

ju416 Takie podejście jest spoacutejne z przechodzeniem od produktu ekologicznego

do zroacutewnoważonego

Dokonując charakterystyki produktu zroacutewnoważonego wskazać należy

że wyjściowym etapem w rozważaniach o elementach stanowiących o nim jest

produkt konwencjonalny Jest on wytworem produkcji nastawionej na zysk

W kolejnym etapie produkt konwencjonalny zyskuje walor ekologiczności

i zaczyna zaspokajać nie tylko fundamentalne potrzeby konsumentoacutew ale za-

pewnia jakość zdrowotną takiego produktu jak roacutewnież powstaje w procesie

bezpiecznym dla środowiska Można zatem stwierdzić że produkt ekologiczny

podwyższa o wartość dodaną produkt konwencjonalny Przechodząc do trze-

ciego etapu należy jako element charakteryzujący produkt zroacutewnoważony

wskazać odpowiedzialność społeczną Oczywiście należy podkreślić że każda

działalność gospodarcza nastawiona jest w pierwszej kolejności na zysk Poja-

wia sie tu jednak bardzo istotny element ukierunkowany na aspekty etyczne

zaroacutewno w kontekście środowiskowym jak i społecznym Jako przykład posłu-

żyć mogą prowadzone przez wielkie koncerny akcje takie jak sprzedaż kaszki

Mleczny Start w sieciach Biedronka czy globalnie wspieranie sprzedaży pro-

duktoacutew Fair Trade

Przechodząc do etapu czwartego należy wskazać innowacyjność Proces

ciągłego doskonalenia jest immanentną cechą określającą zroacutewnoważony pro-

dukt i na gruncie prawa najtrudniejszą do zdefiniowania Jest to bowiem zależ-

ne od określonej grupy produktowej oraz od pomysłu samego wytwoacutercy Moż-

na zatem powiedzieć że stan nasycenia w produkcie zroacutewnoważonym nie na-

stąpi a przepisy prawa będą proacutebowały nadążyć i sankcjonować coraz to nowe

produkty

Obecnie etyczne postępowanie przez producentoacutew nabiera coraz więk-

szego znaczenia Roacutewnież konsumenci są coraz bardziej świadomi wybierają

droższe produkowane lokalnie produkty posuwają sie nawet do bojkotu pro-

duktoacutew wytwarzanych przez dzieci czy z podejrzeniem o wyzysk pracownikoacutew

Produkt zroacutewnoważony jest niejako odpowiedzią na takie postawy Wprowa-

dzanie na rynek produktoacutew zroacutewnoważonych będzie niosło za sobą rozliczne

korzyści Za przestrzeganiem zasad przy produkcji poacutejdzie zwiększenie zaufa-

416 Poza zakresem niniejszego opracowania pozostaną rozważania czy słusznie czy nie

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

188

nia konsumentoacutew i przywiązanie do marki wzrost konkurencyjności pozyska-

nie najlepszych pracownikoacutew walory edukacyjne zwiększenie dbałości o śro-

dowisko

Podsumowując zroacutewnoważony produkt w całym cyklu swojego istnie-

nia ma za zadanie zaspokajać potrzeby konsumentoacutew i wspierać efektywne

osiąganie celoacutew ekologicznych i społecznych417

Rys 2 Elementy stanowiące o zroacutewnoważonym produkcie

Źroacutedło opracowanie własne na podstawie S Kozłowski Przyszłość ekorozwo-

ju Lublin 2007 s 622

Zroacutewnoważony produkt nie ma jeszcze uregulowanego statusu praw-

nego ani na poziomie prawa unijnego ani krajowego Podkreślić jednak należy

że wraz z wzrastającą świadomością konsumentoacutew wprowadzenie z czasem

takich regulacji wydaje się w pełni uzasadnione jeśli nie konieczne

Podsumowanie

Zroacutewnoważony rozwoacutej jest pojęciem szeroko opisywanym w literatu-

rze Doczekał się wielu publikacji i opracowań Na bazie zroacutewnoważonego roz-

woju zaczął funkcjonować zroacutewnoważony produkt - termin nowy ktoacutery nie ma

konkretnych odniesień w prawie a tym bardziej funkcjonującej w aktach

prawnych definicji legalnej Z uwagi na rozwijający sie rynek produktoacutew fair

417 S Kozłowski Przyszłość ekorozwoju Lublin 2007 s 622

Monika Żuchowska - Grzywacz

189

trade coraz bardziej wysublimowane potrzeby i gusta nabywcoacutew ale co naj-

ważniejsze coraz większą świadomość konsumentoacutew i przedsiębiorcoacutew staje

się to tematem coraz bardziej aktualnym Punktem odniesienia i bazą dla pro-

duktu zroacutewnoważonego może stać się produkt ekologiczny ktoacutery w swoim

założeniu spełnia część postulatoacutew produktu zroacutewnoważonego Spełnia on

walor ekologiczności uzupełniony o sprawiedliwość społeczną i innowacyjność

będzie produktem zroacutewnoważonym Problemem pozostaje kwestia osadzenia

go w systemie prawa Zagrożeniem z punktu widzenia konstruowania poten-

cjalnych regulacji prawnych jest nieostrość pojęć składających się na produkt

zroacutewnoważony Z uwagi na element innowacyjności- trudnej do zdefiniowania

i uregulowania w ramach przepisoacutew prawa- istnieje ryzyko że przepisy

w tym zakresie byłyby wysoce kazuistyczne Wprowadzanie rozwiązań praw-

nych następowałoby ex post i było reakcją na pojawienie się na rynku konkret-

nych produktoacutew zroacutewnoważonych

Bibliografia

Akty prawne

Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 roku o rolnictwie ekologicznym Dz U z 2015 r

poz 497 ze zm

Literatura

Korzycka M Wojciechowski P System prawa żywnościowego Warszawa 2017

Korzycka-Iwanow B Prawo żywnościowe Warszawa 2007

Kozłowski S Przyszłość ekorozwoju Lublin 2007

Piontek B Koncepcja rozwoju zroacutewnoważonego i trwałego Polski Warszawa

2002

Siebeneicher GE Podręcznik rolnictwa ekologicznego dla roacuteżnych kierunkoacutew

i dziedzin Warszawa 1997

Taczanowski T Prawo żywnościowe w warunkach członkostwa Polski w Unii

Europejskiej Warszawa 2009

Śmiechowska M Studia nad produkcją jakością i konsumpcją żywności

ekologicznej Gdynia 2002

Szołtysek K Zarys problematyki żywności ekologicznej Wrocław 2004

Trybulski J Szwejkowski Z Glińska-Lewczuk K Rolnictwo ekologiczne jako

metoda ochrony środowiska Olsztyn 2013

Żuchowska-Grzywacz M Produkt regionalny z mleka i jego przetworoacutew-

wybrane aspekty prawne Radom 2015

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

190

Źroacutedła internetowe

httpwwwunorgdocumentsgares42ares42-187htm [dostęp 21 paź-dziernika 2017 r]

httpwwwunescopledukacjadekada-edukacji-nt-zrownowazonego-rozwojuunesco-a-zrownowazony-rozwoj [dostęp 22 października 2017 r]

httpwwwagenda21wawplindexphpoption=com_contentampview=articleampid=9ampItemid=8amplimitstart=1 [dostęp 22 października 2017 r]

httpwwwunicunorgplstrony-2011-2015zrownowazony-rozwoj-i-cele-zrownowazonego-rozwoju2860 [dostęp 22 października 2017 r]

httpseuropaeueuropean-unionabout-euhistory2000-20092001_pl [dostęp 24 października 2017 r]

httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 24 paź-dziernika 2017 r]

Inne

Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi Materiały promocyjne dotyczące

rolnictwa ekologicznego Warszawa 2010

Monika Żuchowska - Grzywacz

191

Z recenzji wydawniczej

Zaroacutewno doboacuter Autoroacutew recenzowanej książki jak roacutewnież szerokie

spectrum zagadnień poruszanych w przygotowanych przez nich artykułach

w pełni koresponduje z założeniem przyjętym ndash jak mniemam - przez Redak-

tora tomu aby dzieło to możliwie najpełniej ukazywało tytułową złożoność

i wieloaspektowość regulacji klasyfikowanych jako materialne prawo admini-

stracyjne (hellip) Wielość poruszanych w książce problemoacutew a zwłaszcza ich in-

terdyscyplinarny wymiar stanowią niewątpliwą wartość recenzowanej mono-

grafii zaroacutewno w wymiarze stricte naukowym jak i poznawczym (hellip) Zaroacutewno

tematyka książki jak roacutewnież sposoacuteb ujęcia poszczegoacutelnych problemoacutew ba-

dawczych przez Autoroacutew tomu zasadnym czyni przypuszczenie że publikacja

ta będzie przydatna zaroacutewno dla praktykoacutew prawa administracyjnego studen-

toacutew studioacutew prawniczych i administracyjnych oraz wszystkich tych ktoacuterzy

chcieliby przekonać się jak złożoną i wielowątkową płaszczyznę regulacyjną

stanowi materialne prawo administracyjne

dr hab Sławomir Patyra prof nadzw

Katedra Prawa Konstytucyjnego

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Page 3: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl

SPIS TREŚCI

Wstęp 4

Dąbrowska Anna

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do

problematyki 5

Dąbrowski Tomasz

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta 22

Kisilowska Helena

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce 43

Pracka Małgorzata

Prawo gospodarowania przestrzenią 63

Smarż Joanna

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa

budowlanego 87

Śwital Paweł

Dostęp do informacji publicznej 108

Wieczerzyńska Beata

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych

przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash

Prawo przedsiębiorcoacutew - wersja z 5 października 2017 r 124

Wojtyła Wojciech

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne 145

Zieliński Grzegorz

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia 161

Żuchowska - Grzywacz Monika

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne 178

4

Wstęp

Prawo administracyjne materialne jako najobszerniejsza gałąź prawa

jest prawem otwartym nie mającym wyznaczonych i czytelnych granic zakresu

rzeczowego Prawo to obejmuje najbardziej liczną grupę przepisoacutew ktoacutere pod-

legają nieustannym zmianom zaroacutewno w obrębie tego prawa jak i poprzez

włączenie do niego nowych instytucji Jest więc prawem złożonym i dynamicz-

nym ktoacutere ulega wpływom zmian ustrojowych i politycznych jak roacutewnież go-

spodarczych i społecznych Jednocześnie jest prawem niezwykle istotnym dla

obywateli ponieważ obejmuje normy dotyczące ich życia codziennego określa-

jąc treść ich praw i obowiązkoacutew oraz gwarantując ich realizację

Powyższe skłoniło Autoroacutew artykułoacutew zawartych książce pt Złożoność

materialnego prawa administracyjnego do szerszej refleksji nad wybranymi

zagadnieniami tego prawa Oddawana do rąk Czytelnika książka stanowi zbioacuter

dziesięciu artykułoacutew naukowych z zakresu szeroko pojętego materialnego

prawa administracyjnego ktoacuterych celem jest wykazanie złożoności tej dzie-

dziny prawa nowych rozwiązań oraz ich praktycznego wymiaru Wszystkie

rozważania zostały poparte szerokim orzecznictwem oraz poglądami

z doktryny co zwiększa walor poznawczy poszczegoacutelnych opracowań

Autorami artykułoacutew są pracownicy naukowi Katedry Prawa Wydziału

Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Technologiczno ndash Humani-

stycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Wskazani Autorzy są nie

tylko wykładowcami akademickimi z wieloletnimi doświadczeniem ale

roacutewnież praktykami w zakresie prezentowanych przez siebie tematoacutew

Tematyka podjęta przez poszczegoacutelnych autoroacutew dotyczy szerokiego

spektrum zagadnień z zakresu materialnego prawa administracyjnego Wśroacuted

opracowań zawartych w książce znalazły się kwestie dotyczące zasad oddzia-

ływania prawa europejskiego na kształt regulacji polskiego prawa administra-

cyjnego ochrony zdrowia i dziedzictwa kulturowego kształtowania ładu prze-

strzennego i zasad realizacji procesu budowlanego prawa dostępu do informa-

cji publicznej zakresu publicznego prawa gospodarczego i wyznaniowego

a także z pogranicza filozofii prawa

Omoacutewione zagadnienia nie obejmują oczywiście wszystkich problemoacutew

z zakresu materialnego prawa administracyjnego ale stanowią wstęp do

dalszych opracowań w tym zakresie

Książka adresowana jest do praktykoacutew zajmujących się prawem admi-

nistracyjnym dla studentoacutew studioacutew prawniczych i administracyjnych oraz

wszystkich zainteresowanych pogłębieniem wiedzy z zakresu materialnego

prawa administracyjnego

dr hab Joanna Smarż prof UTH

5

dr Anna Dąbrowska1

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

Europeanization of substantive administrative law ndash introduction to the problem

Streszczenie

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego stanowi szczegoacutel-

nie interesujący obszar badawczy Problematyka ta jest niezwykle złożonym

procesem mającym związek z uczestnictwem danego państwa roacutewnież Polski

w strukturach europejskich min w Radzie Europy i w Unii Europejskiej

Z uwagi na ten fakt niezwykle ważnym jest ustalenie zakresu pojęciowego

europejskiego prawa administracyjnego

Na łamach prezentowanego artykułu zostaną przedstawione głoacutewne

metody i formy wpływu prawa europejskiego na materialne prawo administra-

cyjne Zidentyfikowane zostaną instytucje prawne odgrywające kluczową rolę

w kształtowaniu materialnego prawa administracyjnego przez prawo europej-

skie

Słowa kluczowe

europeizacja prawo administracyjne prawo europejskie

Summary

The Europeanization of substantive administrative law is a particularly

interesting research area The issue is an extremely complex process related to the

participation of a given country including Poland in European structures among

others in the Council of Europe and in the European Union Therefore it is

extremely important to establish the conceptual scope of European administra-

tive law

The present article will present the main methods and forms of the influ-

ence of European law on substantive administrative law Legal institutions that

1 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Publicznego Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

6

play a key rolein shaping substantive administrative law through European law

will be defined

Key words europeanization administrative law european law

Wstęp

W latach 90 XX w rozpoczęła się intensywna europeizacja wielu

dziedzin prawa w tym prawa administracyjnego ktoacutere nieustannie zmienia się

i ewoluuje Proces europeizacji prawa wewnętrznego w tym materialnego

prawa administracyjnego jest w głoacutewnej mierze konsekwencją procesoacutew inte-

gracyjnych mających związek z prawotwoacuterczą działalnością Unii Europejskiej

(wcześniej Wspoacutelnot Europejskich) i Rady Europy W doktrynie krajowej

i międzynarodowej wiele uwagi poświęcono zagadnieniu europeizacji prawa

krajowego2 ndash prawa cywilnego prawa karnego prawa prywatnego czy prawa

administracyjnego3

W odniesieniu do prawa administracyjnego wyroacuteżniamy trzy jego

obszary prawo administracyjne ustrojowe prawo administracyjne procesowe

oraz prawo administracyjne materialne Celem artykułu jest przybliżenie

zagadnień związanych ze wspoacutełczesną ewolucją materialnego prawa admini-

stracyjnego w związku z integracją Polski z Unią Europejską jak roacutewnież

uczestnictwem naszego państwa w innych strukturach min w Radzie Europy

Zamiarem prezentowanej analizy jest przedstawienie kluczowych materii eu-

ropeizacji materialnego prawa administracyjnego jej wymiaroacutew oraz przeja-

woacutew ktoacutere proces ten stawia przed krajowym prawem administracyjnym

Tytułowa problematyka badawcza jest źroacutedłem wielu dylematoacutew

Czynione rozważania w zamiarze Autorki mają pomoacutec zgłębić informacje na

temat materialnego prawa administracyjnego z perspektywy europejskiej

2 Zob min Europeizacja prawa krajowego Wpływ integracji europejskiej na klasyczne dziedziny prawa krajowego (red) C Mik Toruń 2000 K Dyson Introduction EMU as Integration Europeanization and Convergence (w) European States and the Euro Euro-peanization Variation and Convergence (red) K Dyson Oxford-New York 2002 3 W nawiązaniu do tej kwestii F Tereszkiewicz wskazuje jednak iż temat europeizacji prawa administracyjnego jest bardzo rzadko podejmowany jak się wydaje przede wszystkim dlatego iż wymaga on interdyscyplinarnego spojrzenia łączącego w sobie podejście typowe dla nauk prawnych oraz politycznych F Tereszkiewicz Europeizacja prawa administracyjnego (w) Europeizacja polityk publicznych w Polsce (red) R Riedel Opole 2015 s 79

Anna Dąbrowska

7

1 Pojęcie europeizacji prawa administracyjnego

Jak dotąd w literaturze przedmiotu nie sformułowano rygorystycznej

pod względem naukowym definicji europeizacji nadal pozostaje ona stosun-

kowo bdquomłodym problemem badawczym nastręczającym więcej pytań niż

odpowiedzirdquo4 Stan ten podyktowany jest zapewne wieloznacznością pojęcia

bdquoeuropeizacja prawardquo5 roacuteżnorodnego jego postrzegania czy analizowania

z wielorakich punktoacutew widzenia W doktrynie wskazać można rozmaite

określenia tego procesu Odmienności te dotyczą między innymi zakresu pod-

miotowego organizacji europejskich (Rada Europy i Unia Europejska lub wy-

łącznie Unia Europejska) poziomoacutew normowania czy kierunkoacutew oddziaływa-

nia

Przez samo pojęcie bdquoeuropeizacjirdquo należy rozumieć wielopłaszczyznowy

proces internacjonalizacji pewnych zagadnień (elementoacutew) wspoacutelnych dla

określonej dziedziny6 Europeizacja prawa to wpływ i oddziaływanie

w konfiguracji sprzężenia zwrotnego pomiędzy prawem europejskim (między-

narodowym) i prawem wewnętrznym państw europejskich lub też prawem

unijnym a prawem państw członkowskich Unii Europejskiej7 Jest

to proces horyzontalnych i wertykalnych interakcji między koncepcjami

prawnymi obowiązującymi normami prawnymi orzeczeniami sądowymi

i praktyką administracyjną państw członkowskich Unii Europejskiej oraz

koncepcjami prawnymi obowiązującymi normami prawnymi i orzeczeniami

sądowymi Unii Europejskiej przy uwzględnieniu umoacutew międzynarodowych

ktoacuterych stronami są Unia Europejska ilub jej wszystkie państwa członkowskie

zachodzący w formie harmonizacji uniformizacji i unifikacji zmierzający

w pierwszym etapie do konwergencji narodowych wartości celoacutew rozwiązań

materialnych i proceduralnych oraz używanych terminoacutew zaś w drugim etapie

ndash roacutewnież do homogenizacji to jest połączenia roacuteżnorodnych z uwagi na swe

4 K Dyson Introduction EMU as hellip op cit 3 5 Zob na ten temat JP Olsen The Many Faces of Europeanization bdquoJournal of Common Market Studiesrdquo 2002 Vol 40 Nr 5 s 922 i n W polskiej doktrynie pojęcie to zostało wprowadzone przez J Łętowskiego Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy prawa publicznego Lublin 1993 s 93 6 K Wach Europeizacja i jej kontekst bdquoZeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowierdquo 2011 Nr 852 s 34 K Howell Developing Conceptualizations of Europeanization and European Integration Mixing Methodologies ESRC Seminar 1 UACES Study Group 2 dostęp elektroniczny pod adresem httpaeipittedu17201 Howellpdf (dostęp 1 listopada 2017 r) 7 J Ruszkowski Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej (w) Multi-Level Governance w Unii Europejskiej (red) J Ruszkowski L Wojnicz Szczecin-Warszawa 2013 s 49

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

8

pochodzenie i kształt zaroacutewno narodowych jak i europejskich wartości celoacutew

rozwiązań materialnych i proceduralnych oraz pojęć w jedną całość czyli

wspoacutelne dla państw członkowskich prawo administracyjne zwłaszcza

w dziedzinie imigracji lub innych zjawisk mających charakter transgraniczny

i transnarodowy8 Europeizację należy zatem postrzegać jako zmiany

w prawie krajowym dokonane pod wpływem prawa europejskiego9 lub wpływ

prawa europejskiego na proces zmian w prawie krajowym10

Z Kmieciak pod pojęciem bdquoeuropeizacji prawa administracyjnegordquo

rozumie w sposoacuteb szeroki poszukiwanie pewnego uniwersalnego systemu

wartości charakterystycznych dla danego kręgu kulturowego a mianowicie

kultur europejskich11 Europeizacja prawa administracyjnego jest procesem

stopniowego przyswajania przez poszczegoacutelne kraje określonych wzorcoacutew

administracji publicznej i prawa administracyjnego wykreowanych przez Unię

Europejską lub Radę Europy Dotyczy relacji między europejskim

a narodowym prawem administracyjnym Europeizacja prawa administracyj-

nego nie oznacza przyjęcia jakichś odgoacuternych wzorcoacutew w obecnej sytuacji

oznacza raczej stopniowe przyjmowanie ogoacutelnych zasad uznanych w cywilizacji

europejskiej za niezwykle ważne i fundamentalne (czyli mające charakter pod-

stawowy) Podkreśla się że ten zbioacuter wspoacutelnych zasad-standardoacutew działania

administracji publicznej określa się mianem europejskiej przestrzeni admini-

stracyjnej12 (ang European Adminitsrative Space) Standardy składające się na

europejską przestrzeń administracyjną są określone przez prawo i stosowane

8 I Wroacutebel Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010 s 41ndash42 9 Prawo europejskie to prawo europejskich organizacji międzynarodowych czyli Unii Europejskiej Rady Europy i innych europejskich organizacji międzynarodowych np Europejskiego Obszaru Gospodarczego R Streinza Prawo europejskie Warszawa 2002 s 1 10 Tematykę dotyczącą aspektoacutew pojęcia europeizacji omawia min WJ Wołpiuk Semantyczne prawne i konstytucyjnoprawne aspekty pojęcia europeizacji bdquoZeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im Heleny Chodkowskiejrdquo 2008 Nr 2 s 15-37 11 Z Kmieciak Postępowanie administracyjne w świetle standardoacutew europejskich Warszawa 1997 s 17 Rozpatrując proces europeizacji prawa w tym ujęciu zob P Mazurkiewicz Europeizacja Europy Tożsamość kulturowa Europy w kontekście procesoacutew integracyjnych Warszawa 2001 12 Szerzej na temat europejskiej przestrzeni administracyjnej zob J Supernat Europejska przestrzeń administracyjna (zagadnienia wybrane) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Warszawa 2005 s 78-86

Anna Dąbrowska

9

w praktyce poprzez odpowiednie procedury i mechanizmy odpowiedzialno-

ści13

Proces ten można postrzegać jako wpływanie w sposoacuteb bezpośredni

i pośredni na krajowy porządek prawny idei wartości standardoacutew (kontekst

ideologiczny) oraz określonych instytucji rozwiązań konstrukcji prawnych

(kontekst polityczny) ktoacutere wywodzą się z demokratycznego dorobku europej-

skiego w tym w szczegoacutelności z aktywności Rady Europy i Unii Europejskiej14

J Jagielski ujmuje europeizację prawa administracyjnego jako trwający

proces systematycznego wpływania prawa europejskiego obejmującego nie

tylko prawo wspoacutelnotowe (unijne) lecz także prawo traktatowe (organizacji

międzynarodowych konwencji) na kształt ndash formalny i merytoryczny ndash

polskiego porządku administracyjnoprawnego poprzez włączanie do naszego

porządku norm i zasad porządku europejskiego jak roacutewnież respektowanie

standardoacutew i wzorcoacutew europejskich przy tworzeniu własnych rozwiązań

prawnych przy roacutewnoczesnym uwzględnianiu odrębności i specyfiki właściwej

krajowym uwarunkowaniom15

A Wroacutebel definiuje europeizację prawa administracyjnego jako

wzajemne (wertykalne) oddziaływanie prawa Unii Europejskiej prawa Rady

Europy i prawa państw europejskich Europeizacja prawa w tym znaczeniu

zakłada że powyższe porządki prawne są z jednej strony w pewnym sensie

wyodrębnione wewnętrznie uporządkowane i spoacutejne czyli stanowią system

z drugiej ndash w pewnym stopniu wzajemnie otwarte na siebie16

J Zimmermann przez europeizację prawa administracyjnego rozumie

budowanie i ulepszanie systemu wewnętrznego niepowiązanego wprost

z normami europejskimi Słusznie zauważa że krajowa baza do ktoacuterej mamy

przyłączyć normy europejskie odrywa się coraz bardziej od założeń teoretycz-

nych a nauka prawa administracyjnego przestaje panować nad sytuacjąrdquo

Można powiedzieć że uciekamy do przodurdquo w proces europeizacji pozostawia-

jąc nieporządek w naszym własnym prawie administracyjnym () Chodzi

o sam krajowy system prawa administracyjnego ktoacuterego stan jest krytyczny

13 G Krawiec Europejskie prawo administracyjne Warszawa 2009 s 15-16 14 Z Duniewska B Jaworska-Dębska R Michalska-Badziak E Olekniczak-Szałowska M Stahl Prawo administracyjne Pojęcia instytucje zasady w teorii i orzecznictwie Warszawa 2013 s 52-53 15 J Jagielski Europeizacja prawa administracyjnego materialnego (na przykładzie prawa migracyjnego) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005 s 37 16 A Wroacutebel Europeizacja prawa administracyjnego ndash pojęcie i konteksty (w) Europeizacja prawa administracyjnego System Prawa Administracyjnego T 3 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2014 s 18

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

10

i ktoacuterego problemy jako tematy badawcze nie wytrzymują konkurencji

z atrakcyjniejszymi i świeższymi zagadnieniami prawa europejskiego ()

Dopiero dobry system wewnętrzny oczywiście dostosowany do prawa unijne-

go pozwoli powiedzieć że polskie prawo administracyjne jest europejskierdquo17

Proces europeizacji prawa administracyjnego można zatem rozumieć

jako dążenie do obowiązywania na pewnej przestrzeni (na terytorium państw

członkowskich Rady Europy i Unii Europejskiej) prawa administracyjnego

Rady Europy i prawa administracyjnego Unii Europejskiej Starając się nato-

miast wyznaczyć ramy czasowe procesu europeizacji prawa administracyjnego

w stosunku do danego państwa należy wskazać iż jego początek rozpoczyna

się w momencie podjęcia przez dane państwo starań o przystąpienie do struk-

tur europejskich i trwa cały czas Jest zatem procesem trwającym nieustannie

2 Rodzaje europeizacji prawa administracyjnego

Jednym z powszechnie uznawanych podziałoacutew europeizacji prawa

administracyjnego jest wyroacuteżnienie europeizacji w znaczeniu wertykalnym

oraz w znaczeniu horyzontalnym Europeizację wertykalną należy utożsamiać

z wzajemnym oddziaływaniem na siebie prawa Unii Europejskiej prawa Rady

Europy i prawa państw europejskich Europeizacja w tym znaczeniu zakłada

jednak iż powyższe systemy prawne są do pewnego stopnia wyodrębnione

wewnętrznie uporządkowane i spoacutejne a przy tym wzajemnie otwarte

na siebie Europeizację w znaczeniu horyzontalnym należy rozumieć zaś jako

wzajemne oddziaływanie na siebie porządkoacutew prawnych państw europejskich

w formach i metodach mniej lub bardziej zinstytucjonalizowanych min za

sprawą umoacutew międzynarodowych orzeczeń sądowych wykładni prawa

recepcji prawa jak roacutewnież wspoacutełpracy sądowej Ponadto w ramach prawa

administracyjnego można wskazać pośredni typ europeizacji określony

w doktrynie mianem transnarodowego wykonywania prawa Unii Europej-

skiej18

W ramach europeizacji wertykalnej prawa administracyjnego wyroacuteż-

niamy europeizację prawa administracyjnego typu top ndash down (podejście od-

goacuterne) na prawo administracyjne państw europejskich jak roacutewnież europeiza-

cję prawa administracyjnego typu bottoms ndashup (podejście oddolne)

17 J Zimmermann Prawo administracyjne Warszawa 2014 s 24 J Zimmermann Kilka dylematoacutew nauki prawa administracyjnego w okresie europeizacji (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005 s 94-95 18 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 18 22-23

Anna Dąbrowska

11

J Schwarze utożsamia pierwszy z procesoacutew z procesem harmonizowania lub

ujednolicania prawa administracyjnego państw europejskich z prawem

administracyjnym Unii Europejskiej lub procesem harmonizacji krajowych

i europejskich standardoacutew dla działań administracji19 Europeizacja prawa ad-

ministracyjnego w sensie ścisłym to proces oddziaływania (typu top-down)

europejskiego prawa administracyjnego na prawo administracyjne państw

europejskich Ten typ europeizacji prawa administracyjnego jest wyroacuteżniony ze

względu na wyodrębnienie się europejskiego prawa administracyjnego pod

wpływem prawa administracyjnego państw europejskich oraz ze względu na

jego zwrotny wpływ na prawo administracyjne państw europejskich20

Zdaniem J Jagielskiego europeizacja typu top ndash down jest to proces sys-

tematycznego wpływania prawa europejskiego obejmującego prawo wspoacutelno-

towe (unijne) i prawo traktatowe na kształt formalny i merytoryczny polskiego

porządku administracyjnoprawnego przebiegający w sposoacuteb bezpośredni

i pośredni poprzez włączenie do naszego porządku norm i zasad porządku eu-

ropejskiego jak roacutewnież respektowanie standardoacutew i wzorcoacutew europejskich

przy tworzeniu własnych rozwiązań prawnych przy jednoczesnym uwzględ-

nianiu odrębności i specyfiki właściwych krajowym uwarunkowaniom21

Uwarunkowania wewnętrzne odnoszące się do sfery gospodarczej politycznej

czy kulturowej poszczegoacutelnych państw niejednokrotnie utrudniają proces

europeizacji

Europeizacja prawa administracyjnego to także proces oddziaływania

(typu bottom-up) prawa administracyjnego państw europejskich na kształto-

wanie się europejskiego prawa administracyjnego Ten typ europeizacji prawa

administracyjnego jest wyroacuteżniony ze względu na znaczenie jakie

w procesie tworzenia zasad prawa administracyjnego a następnie przepisoacutew

tego prawa w Unii Europejskiej miały zasady lub przepisy prawa administra-

cyjnego państw europejskich Europeizacja prawa administracyjnego w tym

znaczeniu opisuje rzeczywiste procesy faktycznego wpływu tych zasad

instytucji lub przepisoacutew krajowych na kształtowanie się zasad instytucji i form

europejskiego prawa administracyjnego W przeciwieństwie do europeizacji

prawa administracyjnego typu top-down omawiany typ europeizacji prawa nie

składa się ze sformalizowanych instytucji lub procedur zapewniających wyma-

gany kierunek i rezultat oddziaływania jednego porządku prawnego na drugi22

19 J Schwarze European Administrative Law London 2006 s 285 20 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellipop cit s 21 21 J Jagielski Europeizacja prawa hellip op cit 38 22 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip s 21

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

12

A Wroacutebel przedstawia następującą klasyfikację europeizacji prawa admi-

nistracyjnego

europeizację substytutywną polegającą na zastępowaniu przepisoacutew krajo-

wych przepisami prawa europejskiego lub bdquowypieraniurdquo przepisoacutew krajo-

wych przez przepisy prawa europejskiego

europeizację adaptacyjną związaną z dostosowaniem treści i formy przepi-

soacutew krajowych do wymagań (standardoacutew wzorcoacutew itp) prawa europej-

skiego na skutek zmiany lub uchylania norm krajowego przez krajowego

prawodawcę w wykonaniu prawa europejskiego oraz

europeizację interpretacyjną łączoną ze stosowaniem przez państwo

europejskie wykładni przepisoacutew krajowych w zgodzie z prawem europej-

skim23

A Wroacutebel wyroacuteżnia roacutewnież statyczny i dynamiczny charakter procesu

europeizacji prawa administracyjnego W pierwszym rozumieniu pojęcie

europeizacji odnosi się do stanu prawa krajowego jako prawa ktoacutere uległo

pewnym przeobrażeniom pod wpływem prawa europejskiego W drugim mowa

jest o metodzie i formie wpływu prawa europejskiego na prawo krajowe24

Europeizacja w znaczeniu statycznym obrazuje zatem zakres i stopień faktycz-

nego przeobrażenia prawa krajowego pod wpływem prawa europejskiego

(prawo zeuropeizowane) natomiast europeizacja w znaczeniu dynamicznym

ukazuje proces oraz formy i metody wpływania prawa europejskiego na

krajowy porządek prawny25

3 Europejskie prawo administracyjne

Z europeizacją prawa administracyjnego związane jest pojęcie

bdquoeuropejskie prawo administracyjnerdquo Po raz pierwszy termin ten został użyty

w tytule pracy European Adminitrative Law autorstwa J Schwarze w 1992 r26

Europejskie prawo administracyjne zostało woacutewczas zdefiniowane jako rezul-

tat szybko postępującego rozwoju struktur wspoacutelnotowych ktoacuterego założenia

i głoacutewne zasady znajdują umocowanie zaroacutewno w postanowieniach traktato-

wych jak i w działalności orzeczniczej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwo-

ści

23 Por Ibidem s 25 24 A Wroacutebel Europeizacja polskiego prawa o postępowaniu administracyjnym a autonomia proceduralna państw członkowskich Unii Europejskiej (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) I Rzucidło Lublin 2011 s 26 25 Por A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 20-26 26 J Schwarze European Adminitrative hellip op cit s 71

Anna Dąbrowska

13

Podobnie jak pojęcie bdquoeuropeizacja prawa administracyjnegordquo roacutewnież

pojęcie bdquoeuropejskie prawo administracyjnerdquo ma roacuteżne znaczenia Bywa ono

bowiem rozumiane szeroko jako element bdquoeuropejskiego porządku administra-

cyjnoprawnegordquo w ktoacuterym wyroacuteżnia się prawo administracji Unii Europej-

skiej unijne prawo administracyjne konwencyjne prawo administracyjne

prawo administracyjne państwa europejskiego (państw europejskich)27

T von Danwitz wskazuje na trzy następujące znaczenia pojęcia bdquoeuro-

pejskie prawo administracyjnerdquo w rozumieniu prawa jako systemu przepisoacutew

prawa

przepisy administracyjne państw członkowskich Unii Europejskiej obowią-

zujące w danym kraju

przepisy i zasady wyrażone w orzecznictwie tworzące część europejskiego

prawa administracyjnego ktoacutera dotyczy wykonywania prawa wspoacutelnoto-

wego przez instytucje europejskie

regulacje i zasady prawa wspoacutelnotowego określone w orzecznictwie ktoacutere

powinny być stosowane przez państwa członkowskie przy wykonywaniu

prawa wspoacutelnotowego28

Europejskie prawo administracyjne to zatem normy prawa europej-

skiego (tworzone przez organy organizacji) zaadresowane do państw

członkowskich (Unii Europejskiej lub Rady Europy bądź innej organizacji np

Organizacji Wspoacutełpracy Gospodarczej i Rozwoju) i stosowane przez organy

administracji publicznej oraz sądy tych państw (poziom narodowy) ndash drugie

znaczenie europejskiego prawa administracyjnego29

Europejskie prawo administracyjne należy rozumieć jako fragment

przynajmniej dwoacutech systemoacutewporządkoacutew prawnych a mianowicie prawa

unijnego i prawa konwencyjnego (Rady Europy) W obrębie prawa unijnego

wyroacuteżnia się najczęściej prawo administracji Unii Europejskiej oraz unijne

prawo administracyjne30 Z punktu widzenia pojmowania przedmiotowego

zagadnienia istotne jest prawo kreowane przez Radę Europy Niewątpliwym

jest fakt iż akty prawne zaroacutewno o charakterze hard law jak i soft law31 wyda-

27 E Schmidt-Aszligmann Deutsches und Europaumlisches Verwaltungsrecht Heidelberg 1994 s 924ndash925 28 T von Danwitz Europaumlisches Verwaltungsrecht Berlin 2008 s 5-6 29 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 15 30 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 27 31 Instrumenty tzw miękkiego prawa występują roacutewnież w prawie Unii Europejskiej (wcześniej w prawie wspoacutelnotowym) Choć nie mają mocy prawnie wiążącej i nie mogą stanowić podstawy działania organoacutew krajowych to w praktyce mogą wywoływać pośrednie skutki prawne zwłaszcza gdy wykorzystywane są jako wskazoacutewka interpretacyjna przy dokonywaniu wykładni prawa Szerzej na temat soft law zob

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

14

wane w ramach tej organizacji odgrywają ważną rolę w kształtowaniu europej-

skiego prawa administracyjnego Co więcej G Krawiec wskazuje na istnienie

prawa administracyjnego Rady Europy ktoacuterego źroacutedłami są

europejskie prawo administracyjne zawarte w prawie traktatowym Rady

Europy

europejskie prawo administracyjne zawarte w rezolucjach i rekomenda-

cjach Komitetu Ministroacutew Rady Europy32

Prawo administracyjne Unii Europejskiej33 obejmuje zagadnienia

związane z organizacją i funkcjonowaniem Unii Europejskiej (jej administracji)

a także z relacjami pomiędzy Unią Europejską a państwami członkowskimi

(oraz innymi podmiotami)34 Prawo Unii Europejskiej tworzy autonomiczny

system prawny ktoacutery funkcjonuje zaroacutewno na poziomie prawa

międzynarodowego jak roacutewnież na poziomie prawa krajowego RP Niemniej

jednak posiada cechy nieznane wcześniej nauce prawa ktoacutere sprawiają iż

należy traktować go jako nowy odrębny system prawny35

4 Wpływ procesu europeizacji prawa na zmiany w zakresie

materialnego prawa administracyjnego

Biorąc pod uwagę treść przepisoacutew prawnych w ramach prawa admini-

stracyjnego możemy wyroacuteżnić prawo ustrojowe materialne i procesowe Część

materialna prawa administracyjnego zawiera normy ustanawiające wzajemne

uprawnienia i obowiązki organoacutew administracji publicznej i podmiotoacutew znajdu-

jących się na zewnątrz tej administracji zawarte w przepisach prawa administra-

cyjnego powszechnie obowiązującego36

J Supernat Miejsce i znaczenie soft law w prawie publicznym Unii Europejskiej (w) Nowe problemy badawcze w teorii prawa administracyjnego (red) J Boć A Chajbowicz Wrocław 2009 s 439-445 L Senden Soft law in European Community Law Portland 2004 M Kopeć Wspoacutelnotowe soft law jako przejaw europeizacji prawa farmaceutycznego (w) Europeizacja administracji publicznej (red) I Lipowicz Warszawa 2008 s 246-259 32 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 30-31 33 Szerzej zob Prawo administracyjne Unii Europejskiej (red) R Grzeszczak A Szczerba-Zawada Warszawa 2016 34 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 47 35 K Woacutejtowicz Zasady stosowania prawa wspoacutelnotowego w państwach członkowskich Unii Europejskiej Warszawa 2003 s 4 i n 36 E Ura E Ura Prawo administracyjne Warszawa 2001 s 30

Anna Dąbrowska

15

Materialne prawo administracyjne37 to prawo obejmujące normy odno-

szące się do konkretnych sfer aktywności administracji Są one podstawą

powstania stosunku administracyjnoprawnego (z mocy prawa na podstawie

decyzji czy działań faktycznych) a w związku z powyższym dotyczą nakładania

obowiązkoacutew bądź przyznawania lub odmowy przyznania uprawnień indywi-

dualnie określonym podmiotom38 Administracyjne prawo materialne jest

bardzo rozczłonkowane gdyż jest to jedyna w istocie dziedzina prawa grupu-

jąca tak roacuteżne stany faktyczne poddane rozmaitym regulacjom39 Ze względu na

to iż prawo administracyjne materialne jest niezwykle rozległe merytorycznie

i obejmuje zroacuteżnicowane dziedziny a przez to w jego skład wchodzi ogromna

ilość aktoacutew prawnych charakteryzujących się w dodatku ogromnym dynami-

zmem niezwykle trudno całościowo przedstawić proces jego europeizacji

i wskazać konkretne efekty we wszystkich dziedzinach tego prawa40

Zagadnienie europeizacji materialnego prawa administracyjnego jest

przez przedstawicieli doktryny ujmowane dwojako ndash w węższym lub szerszym

znaczeniu W pierwszym przypadku europeizacja materialnego prawa

administracyjnego oznacza proces zmiany prawa krajowego państwa

członkowskiego pod wpływem norm prawnych ustanowionych w źroacutedłach

prawa Unii Europejskiej W drugim zaś europeizacja obejmuje procesy kształ-

towania polskiego porządku prawno-administracyjnego w części materialnej

pod wpływem prawa Unii Europejskiej ale też prawa takiej europejskiej

organizacji międzynarodowej jak Rada Europy Ponieważ Unia Europejska

została ukształtowana na fundamencie wartości zadeklarowanych w Konwencji

o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności41 z dnia 4 listopada

37 Szerzej o materialnym prawie administracyjnym zob Rozważania nad pojęciem i istotą prawa administracyjnego materialnego (w) Prawo administracyjne materialne System Prawa Administracyjnego T 7 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2017 s 1-50 38 Z Duniewska wskazuje że bdquozrodziło się ono i trwa ze względu na ludzi na potrzeby człowieka i kreowanych przez ludzi wspoacutelnot Nie jest ono ndash ze swej istoty ndash nastawione na spełnianie oczekiwań administracji publicznej choć właśnie ona jest często jego inicjatorem lub kreatorem Sprzyjając dobremu administrowaniu prawo to tworzone jest przede wszystkim dla tych ktoacuterzy objęci są prawnie zakreśloną aktywnością tej administracji lub narzuconą jej powściągliwościąrdquo Z Duniewska W kwestii roli i celoacutew materialnego prawa administracyjnego (w) Studia z prawa administracyjnego i nauki o administracji Księga jubileuszowa dedykowana Prof zw dr hab Janowi Szreniawskiemu (red) Z Czarnik Z Niewiadomski J Posłuszny J Stelmasiak Przemyśl-Rzeszoacutew 2011 s 165 i n 39 J Zimmermann Jedność prawa administracyjnego (w) Między tradycją a przyszłością w nauce prawa administracyjnego (red) J Supernat Wrocław 2009 s 831 40 J Jagielski Europeizacja prawa hellip op cit s 39-40 41 Dz U 1993 Nr 61 poz 284 ze zm

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

16

1950 r dlatego też rozdzielenie zakresu oddziaływania tych dwoacutech porządkoacutew

na polskie materialne prawo administracyjne jest trudne do przeprowadzenia

W tej sytuacji zasadne jest opowiedzenie się za wyroacuteżnionym wyżej szerszym

znaczeniem europeizacji materialnego prawa administracyjnego42

Opisany powyżej proces europeizacji prawa administracyjnego powo-

duje zmiany materialnego prawa administracyjnego ktoacutere są konsekwencją

udziału Polski w Radzie Europy i ratyfikowania Konwencji o Ochronie Praw

Człowieka i Podstawowych Wolności udziału Polski w Unii Europejskiej jak

roacutewnież przyszłych wyzwań w tym zakresie dla prawa administracyjnego

Zmiany w zakresie prawa administracyjnego materialnego będące

następstwem udziału Polski w Radzie Europy dotyczą tych obszaroacutew prawa

administracyjnego ktoacutere wiążą się ze statusem osoacuteb fizycznych z ich prawami

i wolnościami43 (min zniesienie cenzury zmiany w prawie prasowym ustawa

o gwarancjach wolności sumienia i wyznania prawo o stowarzyszeniach pra-

wo o zgromadzeniach partiach politycznych i cudzoziemcach)

Oddziaływanie prawa Rady Europy jako bdquoklasycznegordquo prawa

międzynarodowego o zasięgu regionalnym jest niewątpliwie mniej intensywne

niż oddziaływanie prawa Unii Europejskiej ponieważ po pierwsze ndash jest to

prawo ochrony praw człowieka a zatem jego zakres normowania jest węższy

po drugie ndash oddziaływanie tego prawa na prawo państw-stron Rady Europy jest

poddane regułom prawa międzynarodowego ktoacutere nie ustanowiło jeszcze

systemu podobnie wszechstronnych zroacuteżnicowanych i skutecznych form

wpływu na prawo wewnętrzne państw europejskich jakie ukształtowały się

stopniowo w prawie Unii Europejskiej44

Roacutewnież udział państwa w strukturach Unii Europejskiej wywołuje

skutki w zakresie konkretnych regulacji dotyczących prawa materialnego

W Polsce szczegoacutelnie widoczne jest to zdaniem M Jaśkowskiej w odniesieniu

do kwestii gospodarczych ochrony środowiska45 prawa urzędniczego i komu-

nalnego prawa rolnego kartelowego celnego zagospodarowania przestrzen-

42 A Wroacutebel Europeizacja prawahellip op cit s 18-19 43 Zdaniem J Łętowskiego Rada Europy uchwala konwencje wydaje liczne dyrektywy i zalecenia ktoacuterych przedmiotem jest głoacutewnie sfera określana jako bdquoprawa człowiekardquo a przede wszystkim stosunki na linii obywatel ndash państwo J Łętowski Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy prawa publicznego Lublin 1993 s 93-94 44 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 20 45 Europeizacja prawa poprzez zbliżanie systemoacutew prawnych ma szczegoacutelnie doniosłe znaczenie w dziedzinie środowiska Dyrektywa jako instrument harmonizacji prawa jest najczęściej stosowaną formą działania Unii Europejskiej służącą osiągnięciu celoacutew określonych w art 191 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej MM Kenig-Witkowska Prawo środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2012 s 105

Anna Dąbrowska

17

nego ochrony żywności warunkoacutew żywienia itp46 Nastąpiło roacutewnież dosto-

sowanie ustawodawstwa krajowego w zakresie prawa o spoacutełkach prawa

bankowego prawa własności intelektualnej środowiska naturalnego transpor-

tu i telekomunikacji

W efekcie europeizacji materialnego prawa administracyjnego następu-

je jego gwałtowny rozrost jako konsekwencja objęcia całkiem nowych obsza-

roacutew ale roacutewnież rozbudowania istniejących już aktoacutew prawnych Jako przykład

można wskazać wpływ zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych na

rozrost regulacji w obszarach wchodzących w zakres przestrzeni wolności

bezpieczeństwa i sprawiedliwości (polityka azylowa wizowa imigracyjna

ochrony granic zewnętrznych)47

Rozpatrując rodzaje europeizacji prawa administracyjnego typu

top-down i typu bottom-up ktoacutere zostały zaprezentowane powyżej w sytuacji

materialnego prawa administracyjnego mamy do czynienia z akomodacją lub

absorpcją prawa administracyjnego w ramach Unii Europejskiej Materialne

prawo administracyjne podlega zatem procesowi europeizacji w wersji top-

down

Wpływ prawa europejskiego na krajowe prawo administracyjne państw

europejskich można stwierdzić zaroacutewno w płaszczyźnie stanowienia prawa

krajowego stosowania tego prawa jak i w płaszczyźnie jego interpretacji

W płaszczyznach stanowienia i stosowania materialnego prawa administracyj-

nego europeizacja dokonuje się w sposoacuteb bezpośredni albo pośredni

Europeizację o charakterze bezpośrednim w sferze stanowienia prawa

należy łączyć z wprowadzaniem do polskiego porządku prawnego norm szero-

ko ujmowanego prawa europejskiego stosownie do treści art 91 Konstytucji

RP48 czyli z ratyfikowaniem umoacutew międzynarodowych (państwo europejskie

jako strona umowy jest obowiązane do przestrzegania lub wykonywania jej

postanowień) jak i z bezpośrednim obowiązywaniem niektoacuterych aktoacutew praw-

nych Unii Europejskiej min rozporządzeń Akty te wprost oddziałują na treść

zakres i formy prawa państw europejskich w tym materialnego prawa admini-

stracyjnego49 Natomiast europeizacja o charakterze pośrednim następuje

przez stanowienie aktoacutew prawa krajowego ktoacutere w swojej treści odpowiadają

46 M Jaśkowska Europeizacja prawa administracyjnego bdquoPaństwo i Prawordquo 1999 Z 11 s 23 47 F Tereszkiewicz Europeizacja prawa hellip op cit s 90 48 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r (DzU z 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm) 49 Leksykon prawa administracyjnego materialnego (red) T Bąkowski K Żukowski Warszawa 2016 s 48

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

18

aktom prawa europejskiego Europeizacja o charakterze pośrednim polega

więc na

wprowadzaniu do krajowego porządku prawnego aktoacutew ktoacutere zawierają

normy o takim samym zakresie zastosowania i normowania jak w aktach

prawa unijnego (np implementacja dyrektywy)

uwzględnianiu w procesie tworzenia przepisoacutew prawa krajowego reguł

obowiązujących w prawie unijnym a także

uchylaniu przepisoacutew krajowych sprzecznych z prawem unijnym50

Podsumowanie

Z poczynionych powyżej uwag wyłania się kilka zasadniczych

wnioskoacutew Po pierwsze proces europeizacji to wpływ szeroko rozumianego

prawa europejskiego obejmującego system prawa Unii Europejskiej jak

roacutewnież porządek prawny Rady Europy na system prawa państw europejskich

Jest on jednym z czynnikoacutew ktoacutere kształtują obraz i tendencje rozwojowe

wspoacutełczesnego materialnego prawa administracyjnego Proces europeizacji

w odniesieniu do tej części prawa administracyjnego należy utożsamiać

z wpływem prawa europejskiego na treść prawa materialnego państw europej-

skich w aspekcie jego stanowienia stosowania i interpretacji

Prawo europejskie wpływa na prawo administracyjne państw europej-

skich poprzez ustanowienie na poziomie europejskim norm prawa materialne-

go administracyjnego i zobowiązanie państw europejskich do wdrażania tych

norm do krajowych porządkoacutew prawnych głoacutewnie w drodze harmonizacji lub

ujednolicania prawa Proces ten należy zatem utożsamiać z konwergencją

prawa krajowego z prawem europejskim ktoacuterej rezultatem jest transpozycja

prawa europejskiego do prawa krajowego a ponadto bezpośrednie obowiązy-

wanie prawa europejskiego na poziomie krajowym

Kształt materialnego prawa administracyjnego jest w dużej mierze

konsekwencją zapewnienia skuteczności prawu Unii Europejskiej Jest on

wynikiem dążenia przez państwa członkowskie do osiągnięcia wspoacutelnego celu

poprzez respektowanie tych samych wartości

Konkludując należy stwierdzić że prawo Unii Europejskiej ale także

i normy tworzone w ramach Rady Europy oddziałują na treść norm material-

nego prawa administracyjnego oraz na praktykę jego stosowania

i wykładni jak roacutewnież co może jest jeszcze bardziej istotne na doktrynę

i świadomość prawną Jednocześnie należy zauważyć iż wpływ prawa Unii

50 A Wroacutebel Europeizacja prawahellip op cit s 25

Anna Dąbrowska

19

Europejskiej na materialne prawo administracyjne jest zdecydowanie mocniej-

szy aniżeli prawa Rady Europy Wynika to z faktu iż Rada Europy ma węższy

zakres normowania (stanowi w głoacutewnej mierze prawo ochrony praw człowie-

ka) Poza tym prawo Unii Europejskiej wykształciło cały wachlarz skutecznych

instrumentoacutew prawnych oddziałujących na prawo krajowe

Za sprawą europeizacji następuje bezpośredni lub pośredni wpływ na

wewnętrzne regulacje prawne min prawo celne prawo energetyczne prawo

telekomunikacyjne prawo ochrony środowiska co w konsekwencji przekłada

się na modernizację materialnego prawa administracyjnego Należy więc uznać

że w dzisiejszych realiach materialne prawo administracyjne nie jest wyłącznie

rezultatem działań krajowego legislatora albowiem znaczący wpływ na

ostateczny jego kształt mają legitymowane podmioty ponadpaństwowe

Bibliografia

Źroacutedła

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU z 1997 r

Nr 78 poz 483 ze zm

Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 li-

stopada 1950 r Dz U 1993 Nr 61 poz 284 ze zm

Literatura

Duniewska Z Jaworska-Dębska B Michalska-Badziak R Olekniczak-

Szałowska E Stahl M Prawo administracyjne Pojęcia instytucje zasady

w teorii i orzecznictwie Warszawa 2013

Duniewska Z W kwestii roli i celoacutew materialnego prawa administracyjnego (w)

Studia z prawa administracyjnego i nauki o administracji Księga jubileuszowa

dedykowana Prof zw dr hab Janowi Szreniawskiemu (red) Z Czarnik

Z Niewiadomski J Posłuszny J Stelmasiak Przemyśl-Rzeszoacutew 2011

Dyson K Introduction EMU as Integration Europeanization and Convergence

(w) European States and the Euro Europeanization Variation and Conver-

gence (red) K Dyson Oxford-New York 2002

Europeizacja prawa krajowego Wpływ integracji europejskiej na klasyczne

dziedziny prawa krajowego (red) C Mik Toruń 2000

Howell K Developing Conceptualizations of Europeanization and European In-

tegration Mixing Methodologies ESRC Seminar 1UACES Study Group 2

httpaeipittedu17201Howellpdf

Jagielski J Europeizacja prawa administracyjnego materialnego (na przykładzie

prawa migracyjnego) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

20

(red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław

2005

Jaśkowska M Europeizacja prawa administracyjnego bdquoPaństwo i Prawordquo 1999

Z 11

Kenig-Witkowska MM Prawo środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2012

Kmieciak Z Postępowanie administracyjne w świetle standardoacutew europejskich

Warszawa 1997

Kopeć M Wspoacutelnotowe soft law jako przejaw europeizacji prawa

farmaceutycznego (w) Europeizacja administracji publicznej (red)

I Lipowicz Warszawa 2008

Krawiec G Europejskie prawo administracyjne Warszawa 2009

Leksykon prawa administracyjnego materialnego (red) T Bąkowski

K Żukowski Warszawa 2016

Łętowski J Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy

prawa publicznego Lublin 1993

Mazurkiewicz P Europeizacja Europy Tożsamość kulturowa Europy

w kontekście procesoacutew integracyjnych Warszawa 2001

Olsen JP The Many Faces of Europeanization bdquoJournal of Common Market Stud-

iesrdquo 2002 Vol 40 Nr 5

Prawo administracyjne Unii Europejskiej (red) R Grzeszczak A Szczerba-

Zawada Warszawa 2016

Rozważania nad pojęciem i istotą prawa administracyjnego materialnego

(w) Prawo administracyjne materialne System Prawa Administracyjnego T 7

(red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2017

Ruszkowski J Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej

(w) Multi-Level Governance w Unii Europejskiej (red) J Ruszkowski

L Wojnicz Szczecin-Warszawa 2013

Schmidt-Aszligmann E Deutsches und Europaumlisches Verwaltungsrecht Heidelberg

1994

Schwarze J European Administrative Law London 2006

Senden L Soft law in European Community Law Portland 2004

Streinza R Prawo europejskie Warszawa 2002

Supernat J Europejska przestrzeń administracyjna (zagadnienia wybrane) (w)

Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński

M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Warszawa 2005

Supernat J Miejsce i znaczenie soft law w prawie publicznym Unii Europejskiej

(w) Nowe problemy badawcze w teorii prawa administracyjnego (red) J Boć

A Chajbowicz Wrocław 2009

T von Danwitz Europaumlisches Verwaltungsrecht Berlin 2008

Anna Dąbrowska

21

Tereszkiewicz F Europeizacja prawa administracyjnego (w) Europeizacja

polityk publicznych w Polsce (red) R Riedel Opole 2015

Ura E Ura E Prawo administracyjne Warszawa 2001

Wach K Europeizacja i jej kontekst bdquoZeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekono-

micznego w Krakowierdquo 2011 Nr 852

Wołpiuk WJ Semantyczne prawne i konstytucyjnoprawne aspekty pojęcia

europeizacji bdquoZeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im

Heleny Chodkowskiejrdquo 2008 Nr 2

Woacutejtowicz K Zasady stosowania prawa wspoacutelnotowego w państwach

członkowskich Unii Europejskiej Warszawa 2003

Wroacutebel A Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec

w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010

Wroacutebel A Europeizacja polskiego prawa o postepowaniu administracyjnym

a autonomia proceduralna państw członkowskich Unii Europejskiej (w)

Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) I Rzuciło Lublin 2011

Wroacutebel A Europeizacja prawa administracyjnego ndash pojęcie i konteksty

(w) Europeizacja prawa administracyjnego System Prawa Administracyjnego

T 3 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2014

Wroacutebel I Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec

w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010

Zimmermann J Kilka dylematoacutew nauki prawa administracyjnego w okresie

europeizacji (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red)

Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005

Zimmermann J Jedność prawa administracyjnego (w) Między tradycją

a przyszłością w nauce prawa administracyjnego (red) J Supernat Wrocław

2009

Zimmermann J Prawo administracyjne Warszawa 2014

22

dr Tomasz Dąbrowski51

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

Patient Rights Commission in the system of protection of patients rights

Streszczenie

Artykuł zatytułowany Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie

ochrony praw pacjenta zawiera następujące części wprowadzenie procedura

powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta kompetencje Rzecznika Praw

Pacjenta postępowanie w sprawach naruszenia indywidualnych praw pacjenta

postępowanie w sytuacji naruszenia zbiorowych praw pacjenta pełnienie

funkcji Rzecznika Praw Pacjenta ndash dane statystyczne oraz podsumowanie

We wprowadzeniu autor pisze o systemie konstytucyjnej gwarancji ochrony

zdrowia a także podaje definicję legalną pojęcia bdquopacjentrdquo W następnej części

omawia procedurę powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta Cześć trze-

cia prezentuje kompetencje tytułowego organu Następna cześć traktuje o po-

stępowaniu w sprawach naruszenia indywidualnych praw pacjenta Kolejna

cześć ukazuje postępowania Rzecznika w sprawach praktyk naruszających

zbiorowe prawa pacjenta Szoacutesta cześć tekstu analizuje dane statystyczne znaj-

dujące się w sprawozdaniach ktoacutere corocznie Rzecznik przedstawia Radzie

Ministroacutew W podsumowaniu autor dokonuje oceny prawnych regulacji Rzecz-

nika Praw Pacjenta

Słowa kluczowe

pacjent prawa pacjenta Rzecznik Praw Pacjenta

Summary

The article entitled the Institution of Patient Ombudsman in the system of

protection of patients rights includes the following parts introduction proce-

dure for appointing and dismissing the Patient Rights Ombudsman competence of

the Patient Rights Ombudsman proceedings for infringement of individual pa-

tient rights Patient in figures and a summary In the introduction the author

51 Adiunkt Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu radca prawny

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

23

writes about the constitutional system of health protection and provides a legal

definition of the term patient The next section discusses the procedure for ap-

pointing and dismissing the Patient Rights Ombudsman Part three presents the

competence of the institution The next part deals with cases of infringement of

individual patient rights Another part shows the Ombudsmans conduct in cases

that violate the patients collective rights The sixth part of the text analyzes the

data contained in reports which the Ombudsman presents annually to the Council

of Ministers In conclusion the author evaluates the legal regulations of the Pa-

tient Rights Ombudsman

Key words patient patient rights Patient Rights Ombudsman

Wprowadzenie

W polskim systemie prawnym prawo do ochrony zdrowia zostało

unormowane w przepisie art 68 Konstytucji RP52 Według dyspozycji ust 1 art

68 Konstytucji każdy ma prawo do ochrony zdrowia W wyroku z dnia 23 mar-

ca 1999 r TK zaprezentował stanowisko iż z art 61 ust 1 Konstytucji trzeba

wywieść bdquopodmiotowe prawo jednostki do ochrony zdrowia oraz obiektywny

nakaz podejmowania przez władze publiczne takich działań ktoacutere są konieczne

dla należytej ochrony i realizacji tego prawardquo53 W obecnym czasie w naszym

kraju w jednym akcie prawnym uregulowano prawa pacjenta a także środki

jego ochrony W 2017 r minęło 8 lat od wprowadzenia centralnego organu

administracji rządowej ktoacutery stoi na straży przestrzegania praw pacjentoacutew

w systemie ochrony zdrowia54 W art 3 ust 4 upp ustawodawca wprowadził

legalną definicję pojęcia pacjent zgodnie z ktoacutera pacjentem jest osoba bdquozwraca-

jąca się o udzielenie świadczeń zdrowotnych lub korzystająca ze świadczeń

zdrowotnych udzielanych przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych

lub osobę wykonującą zawoacuted medycznyrdquo W doktrynie przyjmuje się że prawa

pacjenta stanowią integralną cześć praw człowieka55 Prawa pacjenta określane

są też jako prawa człowieka w relacji z określoną instytucją opieki zdrowotnej

lub w relacji z zawodami medycznymi ze względu na podejmowane przez nich

czynności zawodowe lub urzędowe56

52 Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U z 1997 r nr 78 poz 483 ze zm 53 K298 OTK 1999 nr 3 poz 38 54 Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1318 ze zm Dalej cytowana jako upp 55 D Karkowska Prawa pacjenta Warszawa 2009 s 42 56 D Safian Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i proponowanych metodach leczenia bdquoAntidotumrdquo 1993 nr 1 s 18

Tomasz Dąbrowski

24

Podstawowym celem tego tekstu jest ukazanie i analiza statutu praw-

nego Rzecznika Praw Pacjenta Analiza ta zostanie dokonana zaroacutewno w opar-

ciu o wypowiedzi doktryny jak roacutewnież w oparciu o judykaty sądowe a przede

wszystkim w oparciu o analizę wykładni przepisoacutew prawnych dotyczących

Rzecznika Praw Pacjenta Ze względu na ograniczone ramy publikacji tekst nie

będzie analizował genezy tytułowej instytucji a także cywilnych środkoacutew

ochrony praw pacjenta

1 Procedura powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta powołana została w celu ochrony

praw pacjenta Przepisy przedmiotowej ustawy jednoznacznie wskazują iż

Rzecznik Praw Pacjenta jest organem monokratycznym Nadzoacuter nad jego dzia-

łalnością w świetle art 42 ust 2 upp sprawuje Prezes Rady Ministroacutew

Z art 44 ust 1 upp wynika expressis verbis iż obsadzenie instytucji Rzecznika

Praw Pacjenta następuje w drodze otwartego konkursu ktoacutery ogłasza Prezes

Rady Ministroacutew57 Natomiast Minister Zdrowia powołuje zespoacuteł konkursowy

w składzie liczącym minimum 3 osoby ktoacuterych wiedza i doświadczenie pozwa-

lają na wyłonienie odpowiednich kandydatoacutew W art 43 upp wymienione

zostały obligatoryjne wymagania stawiane przed kandydatami do pełnienia

funkcji Rzecznika Praw Pacjenta w Polsce W myśl ustępu 1 analizowanego

przepisu Rzecznikiem Praw Pacjenta może zostać osoba ktoacutera spełnia łącznie

następujące kryteria posiada co najmniej wykształcenie wyższe i tytuł zawo-

dowy magistra lub inny roacutewnorzędny nie była prawomocnie skazana

za przestępstwo popełnione umyślnie jej stan zdrowia pozwala na prawidłowe

wykonywanie funkcji a także posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię

prawidłowego sprawowania funkcji Z art 43 ust 1 upp można wysnuć prima

facie wniosek iż ustawodawca nie postawił wysokich wymagań przed kandyda-

tami do pełnienia tak ważnego stanowiska

Należy zgodzić się ze stwierdzeniem M Paszkowskiej ktoacutera uważa iż są

to standardowe i dość ogoacutelne przesłanki ktoacutere nie sprzyjają rzetelnemu wybo-

rowi a przede wszystkim efektywnej ochronie praw pacjenta Pierwszą z prze-

słanek uznaje M Paszkowska za bardzo ogoacutelną gdyż dla dobra pacjentoacutew po-

winna być ona doprecyzowana poprzez wskazanie konkretnych kierunkoacutew

studioacutew ndash a nie tylko stopnia wykształcenia Proponuje ona aby to były kierunki

57 Informacja o naborze na stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta ogłoszona zaroacutewno przez Biuletyn Informacji Publicznej a także przez Biuletyn Informacji Publicznej Prezesa Rady Ministroacutew jak roacutewnież w informacja ta zamieszczona jest w biurze Rzecznika Praw Pacjenta

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

25

takie jak prawo zdrowie publiczne medycyna gdyż Rzecznik Praw Pacjenta

rozpatruje głoacutewnie skargi pacjentoacutew dotyczące naruszenia ich praw Z tego

względu wykształcenie prawnicze jest uzasadnione58 Ostatnią z wyżej wymie-

nionych przesłanek dotyczącą posiadania przez kandydata wiedzy

i doświadczenia dającego rękojmię prawidłowego sprawowania funkcji Rzecz-

nika należy także uznać za ogoacutelnikową i niedoprecyzowaną Ustawodawca

w tym przypadku nie podaje o jaki zakres wiedzy dokładnie chodzi i jak długie

doświadczenia musi posiadać kandydat aby dał rękojmię prawidłowego wyko-

nywania swoich obowiązkoacutew jako Rzecznik Praw Pacjenta W takim przypadku

należy zgłosić postulat de lege ferenda żeby ustawodawca doprecyzował prze-

słanki formalne ktoacutere musi spełniać kandydat na Rzecznika Praw Pacjenta

gdyż w obecnej regulacji prawnej są one niewystarczające i z dużym prawdo-

podobieństwem można stwierdzić wprost iż kandydaci nie dadzą wystarczają-

cej rękojmi prawidłowego sprawowania swojej funkcji Określenie przez usta-

wodawcę kierunkoacutew studioacutew ktoacutere obligatoryjnie kandydat musi ukończyć

a także np specjalistycznych studioacutew podyplomowych (dotyczących zdrowia

publicznego praw pacjentoacutew postępowania administracyjnego) jak roacutewnież

podanie wymaganej określonej liczby lat doświadczenia przełoży się na wyboacuter

kandydatoacutew kompetentnych profesjonalnych i fachowych ktoacuterzy będą działać

w ochronie praw pacjentoacutew W przepisie art 43 ust 2 upp ujęty został zakaz

łączenia funkcji Rzecznika z zajmowaniem i wykonywaniem przez niego innych

funkcji zawodowych (tzw incompatibilitas) Wyjątkiem od tego zakazu jest

możliwość zajmowania stanowiska profesora uczelni wyższej Rzecznik nie

może być roacutewnież członkiem partii politycznych a także nie może prowadzić

działalności gospodarczej nie dającej się pogodzić z obowiązkami i godnością

sprawowanej funkcji

Następnie w toku przeprowadzonego postepowania komisja wyłania

maksymalnie trzech kandydatoacutew ktoacuterych przedstawia Prezesowi Rady Mini-

stroacutew Z prac komisja konkursowa musi obligatoryjnie sporządzić protokoacuteł

Obowiązek taki przewiduje ust 8 art 44 upp Wypada zauważyć że regulacja

art 44 ust 7 upp nie wskazuje wprost czy Prezes Rady Ministroacutew musi obliga-

toryjnie dokonać wyboru spośroacuted zaprezentowanych przez komisje kandyda-

toacutew W doktrynie przyjmuje się iż Prezes Rady Ministroacutew może spośroacuted przed-

stawionych trzech kandydatoacutew nie powołać nikogo na stanowisko Rzecznika

Praw Pacjenta W takiej sytuacji trzeba powtoacuterzyć procedurę wyboru aż do

wybrania takich kandydatoacutew z ktoacuterych jednego Prezes Rady Ministroacutew powoła

58 M Paszkowska Rzecznik Praw Pacjenta w systemie ochrony prawnej bdquoPrzegląd Prawa Publicznegordquo 2010 nr 7-8 s 189

Tomasz Dąbrowski

26

do pełnienia funkcji Rzecznika59 Za takim stanowiskiem przedstawicieli litera-

tury przedmiotu przemawia zaroacutewno wykładnia językowa tego przepisu jak

roacutewnież wykładnia systemowa Wyniki naboru ogłasza się niezwłocznie w Biu-

letynie Informacji Publicznej60

Z analizy przepisoacutew upp wynika iż Rzecznik Praw Pacjenta nie jest

organem kadencyjnym Według art 45 upp Prezes Rady Ministroacutew odwołuje

Rzecznika Ustawodawca w tym przepisie wyposażył Prezesa Rady Ministroacutew

w swobodę decyzji odnośnie pozbawienia funkcji Rzecznika Jak zwraca uwagę

D Karkowska o odwołaniu Rzecznika mogą decydować zaroacutewno względy me-

rytoryczne jak i pozamerytoryczne Regulacja ta odsłania słabość instytucji

Rzecznika gdyż jego zachowanie lub podjęte decyzje mogą mieć wpływ na

utratę funkcji 61 In fine art 45 upp przewiduje że odwołany Rzecznik pełni

swoją funkcję do dnia powołania swojego następcy Trafnym byłoby wprowa-

dzenie kadencyjności tego organu Przełożyłoby się to na wzmocnienie pozycji

ustrojowej Rzecznika jak roacutewnież zniwelowałoby proacuteby politycznego wpływa-

nia na jego działalność Wprowadzenie takiej regulacji wzmocniłoby status

prawny tytułowego organu

Rzecznik Praw Pacjenta wykonuje swoje kompetencje przy pomocy nie

więcej niż dwoacutech zastępcoacutew Zastępcy Rzecznika są powoływani i odwoływanie

przez Prezesa Rady Ministroacutew na wniosek Rzecznika Uprawnienie takie wyni-

ka bezpośrednio z art 46 sect 2 upp Z analizy tego przepisu wynika iż to Rzecz-

nik Praw Pacjenta decyduje o tym czy przy wykonywania swoich zadań będzie

wnioskował do Prezesa Rady Ministroacutew o powołanie dwoacutech czy tylko jednego

zastępcy W następnym ustępie art 46 upp ujęte zostały kryteria ktoacutere musi

łącznie spełnić kandydat na zastępcę Rzecznika Są to następujące kryteria

posiada co najmniej wyższe wykształcenie nie był skazany za przestępstwa

popełnione umyślnie stan jego zdrowia pozwala na prawidłowe sprawowanie

funkcji zastępcy Rzecznika posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmie

prawidłowego sprawowania funkcji zastępcy Rzecznika Powyższe kryteria są

koherentne do kryterioacutew stawianych przed kandydatami do pełnienia funkcji

Rzecznika Jednak z jednym wyjątkiem Ustawodawca zrezygnował w tym

przypadku z kryterium posiadania tytułu magistra w stosunku do osoby

59A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2010 s 205 60 Pierwszy Rzecznik Praw Pacjenta został powołany przez Prezesa Rady Ministroacutew w dniu 2 października 2009 r i była nim Krystyna Barbara Kozłowska Obecnie od dnia 30 października 2017 r Rzecznikiem Praw Pacjenta jest Bartłomiej Łukasz Chmielowiec 61 D Karkowska Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2016 s 605

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

27

zastępcy Wynika z tego że zastępcą Rzecznika Praw Pacjenta może zostać oso-

ba posiadająca tylko studia pierwszego stopnia ndash czyli licencjat Takie rozwią-

zanie prawne należy ocenić krytycznie gdyż urząd ten ma chronić prawa

pacjenta Dlatego osoba taka powinna przede wszystkim posiadać minimum

tytuł magistra W przepisie art 46 ust 4 upp ustawodawca właściwie ujął że

jeden z zastępcoacutew obligatoryjnie musi posiadać co najmniej wykształcenie

wyższe w dziedzinie nauk medycznych i tytuł zawodowy magistra lub roacutewno-

rzędny W tym kontekście M Paszkowska wyraźnie zaznacza iż unormowanie

takie powoduje teoretyczną dysproporcje między Rzecznikiem Praw Pacjenta

a jego zastępcą62

2 Kompetencje Rzecznika Praw Pacjenta

Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Praw

Pacjenta Organizacja biura i sposoacuteb jego działania unormowane są w statucie

ktoacutery jest nadawany przez Prezesa Rady Ministroacutew w drodze zarządzenia

Zgodnie z sect 1 ust 1 statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta biuro jest urzędem

administracji rządowej63 W świetle sect 1 ust 2 zs Rzecznik kieruje biurem przy

pomocy nie więcej niż dwoacutech zastępcoacutew dyrektora generalnego i kierownikoacutew

komoacuterek organizacyjnych64 Rzecznik Praw Pacjenta określa zakres zadań dla

swoich zastępcoacutew

Przepis art 47 upp typizuje zadania tytułowej instytucji W doktrynie

powszechnie przyjmuje się że zakres działań Rzecznika można podzielić na

cztery funkcje

1 kontrolna

a prowadzenie postępowań w sprawach praktyk naruszających zbiorowe

interesy pacjentoacutew

b prowadzenie postępowań wyjaśniających w sytuacji gdy Rzecznik

poweźmie informacje co najmniej uprawdopodabniające naruszenie praw

pacjenta

62 M Paszkowska Rzecznik Prawhellip opcit s 192 63 Zarządzenie nr 68 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 3 października 2011 r w sprawie nadania statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta tj MP z 2014 r poz 209 Dalej cytowany jako zs 64 W skład biura wchodzą następujące komoacuterki organizacyjne Zespoacuteł do spraw Zdrowia Psychicznego Zespoacuteł Prawny Zespoacuteł Interwencyjno-Poradniczy Zespoacuteł Prezydialny Zespoacuteł Prasy i Promocji Wydział Finansowy Wydział Spraw Osobowych i Wynagrodzeń Wydział Klasyfikacji Wnioskoacutew Wieloosobowe Stanowisko Pracy do spraw Badań Statystycznych Analiz Strategicznych i Ochrony Danych Osobowych Wieloosobowe Stanowisko Pracy do spraw Informatyzacji Samodzielne Stanowisko Pracy do spraw Audytu Wewnętrznego

Tomasz Dąbrowski

28

c w sprawach cywilnych dotyczących naruszenia praw pacjentoacutew Rzecznik

na prawach przysługujących prokuratorowi może z urzędu lub na wniosek

stron żądać wszczęcia postępowania lub udziału w postępowaniu

2 kreująca

a opracowywanie i przedkładanie Radzie Ministroacutew projekty aktoacutew praw-

nych dotyczących ochrony praw pacjentoacutew

b występowanie do właściwych organoacutew z wnioskiem o podjęcie inicjatywy

ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę aktoacutew prawnych dotyczących

ochrony praw pacjenta

3 prewencyjna

a opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programoacutew edukacyjnych

popularyzujących wiedzę poświęconą ochronie praw pacjenta

b wspoacutełpraca z organami władzy publicznej w celu zapewnienia pacjentom

przestrzegania ich praw w szczegoacutelności z ministrem właściwym do spraw

zdrowia

c przedstawianie właściwym organom władzy publicznej organizacjom

i instytucjom oraz samorządom zawodoacutew medycznych ocen i wnioskoacutew

zmierzających do zapewnienia skutecznej ochrony praw pacjenta

4 diagnostyczna

a wspoacutełpraca z organizacjami pozarządowymi społecznymi i zawodowymi

do ktoacuterych celoacutew statutowych należy ochrona praw pacjenta

b analiza skarg pacjentoacutew w celu określenia zagrożeń i obszaroacutew w syste-

mie ochrony zdrowia wymagającej naprawy

c wykonywanie innych zadań określonych w przepisach prawa lub zleco-

nych przez Prezesa Rady Ministroacutew65

3 Postępowanie w sprawach naruszenia indywidualnych praw

pacjenta

W sprawach o ochronę praw pacjenta Rzecznik bada czy na skutek

działania lub zaniechania podmiotoacutew zobowiązanych do przestrzegania

i realizacji tych praw nie wystąpiło ich naruszenie66

65 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip opcit s 207-208 A Jacek Zadania Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie ochrony praw pacjentoacutew (w) Prawa ochrona zdrowia pacjenta red J Pacian Warszawa 2017 s 112 P Szcześniak J Kozyra Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego na tle prawonoporoacutewnowczym Propozycje zmian (w) Instytucje ochrony praw człowieka red B Szmulik A Pogłoacutedek B Przywora Warszawa 2015 s 94-95 66 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 505

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

29

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie wyjaśniające na wnio-

sek lub z własnej inicjatywy Przepis art 50 ust 1 upp przewiduje wszczęcie

postępowania wyłącznie w sytuacji uprawdopodobnienia naruszenia praw

pacjenta w działalności instytucji i organoacutew zobowiązanych do ich przestrze-

gania67 W sytuacji gdy z wnioskiem występuje wnioskodawca to na nim spo-

czywa ciężar uprawdopodobnienia naruszenia praw pacjenta Uprawdopodob-

nienie naruszenia oznacza złożenie przez wnioskodawcę oświadczenia że na-

ruszenie prawa nastąpiło ze wskazaniem rodzaju i rozmiaru naruszenia a tak-

że uwiarygodnienie przez powołanie uprawomocniających je faktoacutew i dowo-

doacutew (np w postaci dokumentoacutew lub ich kopii) W uzasadnieniu wniosku można

powołać i przedstawić wszystkie dowody Natomiast w sytuacji braku dowo-

doacutew uzasadnienie zgłoszonego wniosku musi wywołać w Rzeczniku przekona-

nie co do faktu naruszenia praw pacjenta68

Natomiast jeżeli postępowanie wszczyna Rzecznik z urzędu musi on

posiadać informacje co najmniej uprawdopodabniające naruszenie praw

pacjenta69 W doktrynie uznaje się że informacje ktoacutere są niezbędne do podję-

cia przez Rzecznika postępowania mogą pochodzić z doniesień prasowych ra-

diowych telewizyjnych lub bezpośrednio ze spotkań Rzecznika Źroacutedłem tych

informacji mogę być także sprawozdania Najwyższej Izby Kontroli a także in-

formacje pochodzące od sądoacutew organoacutew administracji od posłoacutew i senatoroacutew

domagających się załatwienia sprawy70 W powyższej sytuacji aby sprawa

została rozpatrzona z urzędu do obowiązkoacutew pracownika biura Rzecznika

Praw Pacjenta należy sporządzenie wniosku w ktoacuterym opisuje on naruszenie

praw pacjenta źroacutedło pochodzenia informacji i propozycje dalszego etapu po-

stępowania Rzecznik lub jego zastępca przedmiotowy musi zatwierdzić wnio-

sek

Wniosek musi zawierać oznaczenie wnioskodawcy oznaczenie pacjen-

ta ktoacuterego prawa zostały naruszone i kroacutetki opis stanu faktycznego Przedmio-

towy wniosek jest wolny od opłat Ustawodawca nie precyzuje kręgu podmio-

toacutew uprawnionych do wniesienia wniosku Na gruncie doktryny wskazuje się

że wnioskodawcą może być każdy czyli zaroacutewno podmiot ktoacuterego prawa

pacjenta zostały naruszone jak roacutewnież podmiot występujący w sprawie inne-

go podmiotu ktoacuterego prawa pacjenta zostały naruszone W takim przypadku

67 M Śliwka Rzecznik Praw Pacjenta w obcych systemach prawnych oraz w prawie polskim bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2009 tom XXI s 512 68 E Bagińska Komentarz do art 50 (w) Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Komentarz red M Nesterowicz Warszawa 2009 s 265 69 U Drozdowska M Śliwka Analiza statusu prawnego Rzecznika Praw Pacjenta ndash zagadnienia wybrane bdquoZeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowychrdquo 2015 nr 3 s 27 70D Karkowska Ustawa ohellip op cit s 617

Tomasz Dąbrowski

30

w złożonym wniosku trzeba oznaczyć zaroacutewno siebie jak i osobę w imieniu

ktoacuterej się występuje71

Rzecznik Praw Pacjenta po zapoznaniu się ze skierowanym do niego

wnioskiem może w świetle art 51 upp podjąć sprawę poprzestać na wska-

zaniu wnioskodawcy przysługujących mu lub pacjentowi środkoacutew prawnych

przekazać sprawę według właściwości albo nie podjąć sprawy

Rzecznik obligatoryjnie musi powiadomić zainteresowanego wniosko-

dawcę i pacjenta o podjęciu jednego z powyższych tryboacutew postępowania ze

złożonym wnioskiem Ustawodawca nie nałożył na Rzecznika obowiązku

uzasadnienia swojej decyzji co do sposobu postępowania z wnioskiem

Zdaniem doktryny wyboacuter jednego z tryboacutew postępowania powinien doprowa-

dzić do ostatecznego wyjaśnienia konkretnej sprawy Narzędzia w ktoacutere tytu-

łowa ustawa wyposaża Rzecznika Praw Pacjenta muszą być dostosowane

zaroacutewno do treści jak roacutewnież wagi przedmiotowej sprawy Tak aby w sposoacuteb

efektywny wyjaśnić czy doszło do naruszenia praw pacjenta72

W przypadku podjęcia przez Rzecznika sprawy może on stosownie do

art 52 ust 1 pkt 1 i 2 upp samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniają-

ce lub zwroacutecić się o zbadanie sprawy lub tylko jej części do właściwych orga-

noacutew w szczegoacutelności do organoacutew nadzoru prokuratury kontroli państwowej

zawodowej lub społecznej zgodnie z ich kompetencjami

W sytuacji samodzielnego prowadzenia postępowania wyjaśniającego

Rzecznik ma prawo jak to expressis verbis głosi art 52 ust 2 upp do skorzy-

stania z czterech możliwości Pierwsza z możliwości polega na zbadaniu każdej

sprawy na miejscu nawet bez wcześniejszego uprzedzenia Badanie na miejscu

z reguły będą przeprowadzać kompetentni i posiadający upoważnienie do do-

konania przedmiotowej kontroli pracownicy biura Rzecznika Przeprowadzają-

cy kontrolę stwierdza czy opisane we wniosku zarzuty naruszenia prawa pa-

cjenta mają potwierdzenia w stanie faktycznym ndash czy też są bezzasadne

Następna możliwość sprowadza się do żądania przez Rzecznika złoże-

nia wyjaśnień oraz zapewnienia dostępu do dokumentoacutew przez podmioty

udzielające świadczeń zdrowotnych W świetle tej kompetencji Rzecznik Praw

Pacjenta kieruje żądanie złożenia wyjaśnień przede wszystkim do podmiotu

ktoacutery wnioskodawca lub pacjent wskazał we wniosku Żądanie musi dokładnie

precyzować okoliczności ktoacutere wymagają wyjaśnienia Uzyskana odpowiedź

stanowi materiał dowodowy w przedmiotowej sprawie Po otrzymaniu wyja-

śnień Rzecznik może je uznać za niewystarczające W takiej sytuacji żąda do-

datkowych wyjaśnień lub dostarczenia akt sprawy w przypadku konieczności

71 Ibidem s 616 72 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 214

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

31

samodzielnego rozstrzygnięcia rozbieżności między treścią skargi a treścią

złożonych wyjaśnień73

Trzecia możliwość jaką posiada Rzecznik w sytuacji samodzielnego

prowadzenia postepowania wyjaśniającego polega na żądaniu przedłożenia

informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy a także prokuraturę i inne

organy ścigania oraz żądania wglądu w biurze akt sądowych i prokuratorskich

akt innych organoacutew ścigania po zakończeniu postępowania i zapadnięciu roz-

strzygnięcia Zdaniem D Karkowskiej chodzi tutaj o możliwość badania przez

Rzecznika działalności organoacutew organizacji i instytucji pod kątem wykonywa-

nia przez nie ciążących na nich ustawowych praw i obowiązkoacutew prawidłowości

wykonywania przez nich ochrony praw pacjenta Przedmiotem kontroli Rzecz-

nika nie są tylko działania ale także bezczynność tych instytucji74

Ostatnia z możliwości ktoacutere posiada Rzecznik do samodzielnego pro-

wadzenia postępowania wyjaśniającego dotyczy uprawnienia do zlecania spo-

rządzenia ekspertyz i opinii

Według dyspozycji art 52 ust 3 upp Rzecznik ma prawo odmowy

ujawnienia danych osobowych pacjenta nawet wobec organoacutew władzy

publicznej jeśli uzna to za niezbędne dla ochrony praw tego pacjenta

W sytuacji gdy wynik przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego

Rzecznik Praw Pacjenta ustalił iż nie doszło do naruszenia praw pacjenta musi

on wyjaśnić wnioskodawcy i pacjentowi co stanowiło przesłanki zajęcia przez

niego takiego stanowiska W postanowieniu z dnia 24 marca 2015 r NSA

wskazał że rozstrzygnięcie wydane przez Rzecznika musi zawierać uzasadnie-

nie faktyczne a także prawne W uzasadnieniu faktycznym trzeba wskazać fak-

ty ktoacutere Rzecznik uznał za udowodnione dowody na ktoacuterych oparł swoje sta-

nowisko jak roacutewnież przyczyny dlaczego innym dowodom odmoacutewił wiarygod-

ności i mocy dowodowej Obligatoryjnie Rzecznik ma obowiązek podać pod-

stawę faktyczną rozstrzygnięcia Ma on obowiązek rozpoznać wszystkie żąda-

nia wnioski i zarzuty strony oraz ustosunkować się do nich w uzasadnieniu

swojego stanowiska W dalszej części judykatu NSA wywioacutedł że rozstrzygnięcie

Rzecznika jest aktem indywidualnym i należy je potraktować jako decyzję ad-

ministracyjną w płaszczyźnie gwarancji procesowych75 W innym orzeczeniu

WSA w Warszawie wyraził opinię iż Rzecznik po przeprowadzeniu postepo-

wania wyjaśniającego (pismem) wyjaśnia wnioskodawcy i pacjentowi ktoacuterego

sprawa dotyczy że nie stwierdził naruszenia praw pacjenta Powyższe działa-

nia nie stanowią aktoacutew lub czynności o prawach i obowiązkach indywidualnych

73 D Karkowska Ustawa ohellip op cit s 623 74 Ibidem s 624 75 Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2015 r II OSK 29915 LEX nr 1780608

Tomasz Dąbrowski

32

podmiotoacutew Przekłada się to iż działania takie nie podlegają kognicji sądoacutew

administracyjnych76 W przypadku gdy wnioskodawca nie zgadza się z roz-

strzygnięciem Rzecznika przysługuje mu prawo do złożenia wniosku o ponow-

ne rozpatrzenie sprawy (art 127 sect 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1960 r kodeks

postępowania administracyjnego77) Powyższy pogląd został zaprezentowany

w wyroku WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r78

Jeżeli Rzecznik prowadzący postępowanie wyjaśniające potwierdzi fakt

naruszenia praw pacjenta może skorzystać z jednej z dwoacutech możliwości wska-

zanych w art 53 ust 1 pkt 2 i pkt 3 upp79 Po pierwsze może skierować

wystąpienie do organu organizacji lub instytucji w ktoacuterym zawiera przede

wszystkim opinie i wnioski co do sposobu załatwienia sprawy oraz może żądać

wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub zastosowania sankcji służbo-

wych80 Podmiot do ktoacuterego zostało wniesione wystąpienie nie jest w żaden

sposoacuteb związany zaprezentowanymi opiniami czy wnioskami Stosownie do

art 53 ust 5 upp adresat wystąpienia jest zobowiązany niezwłocznie nie

poacuteźniej jednak niż w terminie 30 dni poinformować Rzecznika o podjętych

działaniach lub zajętym stanowisku W przypadku gdy Rzecznik nie podziela

tego stanowiska może zwroacutecić się do właściwego organu nadrzędnego z wnio-

skiem o zastosowanie środkoacutew przewidzianych w przepisach prawa

Druga z możliwości jakie posiada Rzecznik Praw Pacjenta w sytuacji

gdy prowadząc postępowanie wyjaśniające stwierdzi fakt naruszenia praw

pacjenta polega na zwroacuteceniu się za jego pośrednictwem do organu nadrzędne-

go nad organem organizacją lub instytucją z wnioskiem o zastosowanie środ-

koacutew przewidzianych w przepisach prawa Taką możliwość przewiduje art 53

ust 3 upp W doktrynie podkreśla się iż analizowana ustawa nie precyzuje

o jakiego rodzaju bdquośrodki przewidziane przepisami prawardquo chodzi Powinny to

być środki ktoacutere z jednej strony usuną stwierdzone przez Rzecznika narusze-

nie praw pacjenta a z drugiej jeżeli w ocenie organu nadrzędnego jest to ko-

nieczne spowodują określone konsekwencje wobec osoacuteb odpowiedzialnych za

to naruszenie81 Według art 53 ust 3a upp w przypadku utrzymania w mocy

rozstrzygnięcia Rzecznika wydanego po rozpoznaniu wniosku przez organ nad-

rzędny nad organem ktoacutery zdaniem Rzecznika naruszył prawa pacjenta wnio-

skodawcy przysługuje skarga do sądu administracyjnego

76 Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r VII SAWa 24014 LEX nr 1583099 77 Tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 poz 1257 ze zm Dalej cytowana jako kpa 78 VII SAWa 25116 LEX nr 2357373 79 E Bagińska Komentarz do art53hellip op cit s 269 80 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 506 81A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 215

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

33

4 Postępowanie w sytuacji naruszenia zbiorowych praw pacjenta

Postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa

pacjentoacutew należą do środkoacutew o charakterze władczym82 Wyposażenie Rzecz-

nika w te kompetencje daje mu bardzo silną pozycję a także duże możliwości

oddziaływania finansowego na sektor opieki zdrowotnej83

Ustawodawca w art 59 ust 1 upp zaprezentował definicję praktyk

naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew W świetle tego przepisu za praktykę

naruszającą zbiorowe prawa pacjentoacutew trzeba uznać 1 bezprawne zorganizo-

wane działania lub zaniechania podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowot-

nych 2 stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu zorganizowanie wbrew

przepisom o rozwiązywaniu sporoacutew zbiorowych akcji protestacyjnej lub straj-

ku przez organizatora strajku Trzeba tutaj podkreślić że miały one na celu

pozbawienie pacjentoacutew praw lub ograniczenie tych praw w szczegoacutelności

podejmowane były w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Nie jest zbiorowym

prawem pacjentoacutew suma praw indywidualnych W odniesieniu do powyższej

definicji właściwym jest przytoczenie słoacutew E Zielińskiej zgodnie z ktoacuterymi

bdquocelem działania podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowotnych jest najczę-

ściej chęć osiągnięcia korzyści majątkowej a w dążeniu do tego celu przewidują

możliwość naruszenia praw pacjenta i na to się godzą Dlatego też odpowie-

dzialność powinna pojawić się co najmniej w sytuacji odpowiadającej definicji

tzw zamiaru ewentualnego w prawie karnymrdquo84 Przy czym zdaniem P Zieliń-

skiego bdquoW świetle przywołanego powyżej stanowiska zauważamy iż nie jest

ważny wynik podjętych działań lecz skutki prawne wywołuje już sama proacuteba

ograniczenia lub pozbawienia praw pacjentoacutewrdquo85 W odniesieniu do art 59 ust

1 upp WSA w Warszawie w wyroku z dnia 1 lipca 2016 r wskazał że dyspo-

zycja tego przepisu wskazuje wprost bdquona zorganizowany charakter działania

lub zaniechania podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych ktoacutere mają na

celu pozbawienie praw pacjentoacutew Przesłanka zachowania zorganizowanego

charakteru kładzie nacisk na zaplanowanie czegoś i przeprowadzenie jakiegoś

działania lub powstrzymanie się od jakiegoś działania Do uznania celowościrdquo

82 Na temat praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew zob L Wengler Praktyki naruszający zbiorowe prawa pacjenta-wprowadzenie do problematyki bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2012 tom XXVIII s 365-384 83 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 507 84 E Zielińska Ekspertyza na temat poselskiego projektu ustawy o ochronie indywidualnych i zbiorowych praw pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (w) Zmiany w systemie ochrony zdrowia Biuro Analiz Sejmowych 2008 nr 2 s 40 85 P Zieliński Ochrona zbiorowych praw pacjentoacutew bdquoStudia z Zakresu Prawa Administracji i Zarządzaniardquo 2013 tom 4 s 341

Tomasz Dąbrowski

34

działania lub zaniechania wystarczy że podmiot udzielający świadczeń zdro-

wotnych co najmniej przewiduje iż jego zachowanie doprowadzi do naruszenia

praw pacjentoacutew i na to się godzi Zakaz stosowania praktyk naruszających zbio-

rowe prawa pacjentoacutew ma charakter bezwzględny i wynika z samej ustawy

Naruszenie zbiorowych praw pacjenta wymaga spełnienia dwoacutech przesłanek

bezprawności działania lub zaniechania i naruszenia zbiorowego interesu

konsumentoacutew mające na celu pozbawienie pacjentoacutew praw lub ograniczenie

tych praw w szczegoacutelności podejmowane celem osiągnięcia korzyści majątko-

wejrdquo86 Zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew ma

charakter bezwzględny i wynika z ust 2 art 59 upp87

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie na wniosek każdego

kto wnosi o wydanie decyzji w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe prawa

pacjentoacutew lub wobec ktoacuterego zostało wszczęte postępowanie w sprawie sto-

sowania takiej praktyki Jednocześnie w art 60 upp ustawodawca informuje

że przedmiotowy wniosek musi spełniać wymogi formalne unormowane

w art 50 ust 1 upp Należy pamiętać iż nie w oparciu o każdy wniosek będzie

on wszczynał postępowanie o wydanie decyzji w sprawie praktyk naruszają-

cych zbiorowe interesy pacjentoacutew ale wyłącznie o ten w ktoacuterym wnioskodaw-

ca uprawdopodobni powyższe naruszenie Tytułowy organ w drodze decyzji

odmawia wszczęcia postępowania jeżeli działania lub zaniechanie działania

podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowotnych nie spełniają przesłanek

unormowanych w art 59 ust 1 upp lub jeżeli wnoszący o wydanie decyzji

o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentoacutew nie uprawdopo-

dobnił pozbawienia pacjentoacutew ich praw lub ograniczenia tych praw

Rzecznik wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie

stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew i jednocześnie

powiadamia o tym strony W sytuacji wszczęcia przez Rzecznika postępowania

ma on prawo żądać przedstawienia dokumentoacutew oraz wszelkich informacji

dotyczących okoliczności stosowanych praktyk co do ktoacuterych istnieje uzasad-

nione podejrzenie iż mają one charakter praktyk naruszających zbiorowe

prawa pacjentoacutew Ustawodawca w ust 2 art 61 upp określił wymogi formalne

odnośnie żądania Musi ono zawierać wskazanie zakresu informacji wskazanie

celu żądania wskazanie terminu udzielenia informacji i pouczenie o sankcjach

za nieudzielenie informacji lub za udzielenie informacji nieprawdziwych lub

wprowadzających w błąd Podmiot powinien udzielić wyjaśnień w terminie nie

dłuższym niż 30 dni liczonym od dnia otrzymania żądania Do ustawowego

terminu załatwienia sprawy dotyczącej praktyk naruszających zbiorowe praw

86 VII SAWa 69216 LEX nr 2113959 87 Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r II OSK 11616 Legalis nr 1485562

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

35

pacjentoacutew nie wlicza się terminu 30-dniowego dostarczenia dowodoacutew infor-

macji dotyczących okoliczności stosowania tych praktyk przez podmiot udziela-

jący świadczeń Taki punkt widzenia zaprezentował NSA w wyroku z dnia

28 marca 2017 r88

Z regulacji ust 3 art 61 wynika iż każdy ma prawo składania na piśmie

- z własnej inicjatywy lub na prośbę Rzecznika - wyjaśnień odnoszących się do

istotnych okoliczności sprawy dotyczącej naruszenia praw pacjentoacutew

Praktyki naruszające zbiorowe prawa pacjentoacutew stwierdza się na dro-

dze decyzji wydanej przez Rzecznika W decyzji Rzecznik nakazuje zaniechanie

tych praktyk lub wskazuje działania niezbędne do usunięcia skutkoacutew narusze-

nia zbiorowych praw pacjentoacutew zakreślając termin podjęcia tych działań

W wyroku z dnia 8 marca 2017 r WSA w Warszawie trafnie dostrzegł iż wyda-

na przez Rzecznika decyzja w przedmiocie uznania praktyk za naruszające

zbiorowe prawa pacjenta musi wprost stwierdzać naruszenie praw pacjenta

co musi polegać na rzeczywistych działaniach podmiotu prawa a nie na przyję-

tych przezeń założeniach lub nawet regulacjach89 W odniesieniu do wspo-

mnianej kwestii WSA w Warszawie w tezie wyroku z dnia 31 maja 2017 r

orzekł że bdquoo naruszeniu zbiorowych praw pacjentoacutew możemy moacutewić woacutew-

czas gdy skutki działań mogą zagrażać lub realizować się w sferze każdego

potencjalnego pacjenta znajdującego się w podobnych okolicznościach Zatem

dla stwierdzenia naruszenia zbiorowych praw pacjentoacutew istotne jest ustalenie

czy konkretne działanie podmiotu leczniczego nie ma ściśle określonego adre-

sata lecz jest kierowane do nieoznaczonego z goacutery kręgu podmiotoacutew Oznacza

to że nie ilość faktycznych potwierdzonych naruszeń ale przede wszystkim ich

charakter a w związku z tym możliwość (chociażby tylko potencjalna) wywo-

łania negatywnych skutkoacutew wobec określonej zbiorowości przesądza o naru-

szeniu zbiorowego interesurdquo90 Podobne zapatrywanie wyrażone zostały

w judykacie z dnia 24 maja 2017 r zgodnie z ktoacuterym naruszenie praw zbioro-

wych jest wtedy gdy działanie podmiotu leczniczego nie jest skierowane ściśle

do jakiegoś adresata lecz jest nakierowane na nieoznaczoną z goacutery liczby

potencjalnych podmiotoacutew91

Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności Stanowi

o tym expressis verbis art 64 ust 1 upp W przedmiotowej decyzji Rzecznik

Praw Pacjenta może fakultatywnie nałożyć na podmiot udzielający świadczeń

zdrowotnych albo organizatora strajku obowiązek składania w wyznaczonym

88 II OSK 2812 LEX nr 2277708 89 VII SAWa 2951 LEX nr 2361045 90 VII SAWa 52617 LEX nr 2334149 91 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r VII SaWa 58517 LEX nr 2358740

Tomasz Dąbrowski

36

terminie informacji o stopniu realizacji działań niezbędnych do zaniechania

praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjenta lub usunięcia skutkoacutew naru-

szenia zbiorowych praw pacjenta Rzecznik nie wydaje decyzji powyżej anali-

zowanej w przypadku zaprzestania przez podmiot udzielający świadczeń

zdrowotnych albo organizator strajku stosowania praktyki naruszającej zbio-

rowe prawa pacjenta W takiej sytuacji tytułowa instytucja zgodnie z ust 4 art

64 upp wydaje decyzję o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa

pacjentoacutew i stwierdzając zaniechanie ich stosowania Na gruncie tego przepisu

można odwołać się do wyroku z dnia 8 listopada 2016 r NSA konkludując że

art 64 ust 4 upp nie pozostawia Rzecznikowi swobody działania Wyznacza-

jąc mu obligatoryjny nakaz wydania decyzji o uznaniu praktyki za naruszającą

zbiorowe prawa pacjenta i stwierdzającej zaniechanie jej stosowania Nie moż-

na zaliczyć tego uregulowania prawnego do przyznającego Rzecznikowi swo-

bodę w przedmiocie wydania decyzji lub zaniechania wydania decyzji stwier-

dzającej naruszenie zbiorowych praw pacjenta92 W dalszej części tego judykatu

sąd wywioacutedł że decyzja Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe

prawa pacjenta i stwierdzająca jej zaniechanie jest decyzją kształtującą sytuację

prawną podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych Nie można jej zaliczyć

do nietworzącej praw nabytych

Według dyspozycji ust 5 art 64 upp ciężar udowodnienia okoliczności

zaprzestania stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjenta

spoczywa na podmiocie udzielającym świadczeń zdrowotnych albo organizato-

rze strajku W literaturze przedmiotu podkreśla się że podmiot zobowiązany

jest przedstawić wystarczające wyjaśnienia i dowody (dokumenty) ktoacutere

pozwolą Rzecznikowi jednoznacznie i bezspornie uznać iż zaniechano praktyk

naruszających zbiorowe interesy pacjenta93

Zgodnie z trybem art 69 upp w przypadku nieprzekazania na żądanie

Rzecznika dokumentoacutew oraz informacji nakłada on w drodze decyzji na

podmiot do ktoacuterego skierowano żądanie karę pieniężną do wysokości 50 000

złotych W wyroku z dnia 10 marca 2017 r WSA w Warszawie zaprezentował

stanowisko że ustawodawca przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych

o ktoacuterych mowa art 69 upp nałożył na Rzecznika obowiązek uwzględnienia

w szczegoacutelności okresu stopnia oraz okoliczności naruszenia przepisoacutew usta-

wy a także uprzednie naruszenie przepisoacutew94

Od wydanych przez Rzecznika decyzji nie służy odwołanie Innymi sło-

wy decyzje te są ostateczne Zgodnie z treścią art 65 upp w zakresie nieuregu-

92 II OSK 174416 Legalis nr 1554461 93 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 229 94 VII SAWa 285416 Legalis nr 1602972

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

37

lowanym przepisami rozdziału 13 i 14 niniejszej ustawy w sprawie stosowania

praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew trzeba stosować przepisy

kpa W tym przypadku zastosowanie będzie miał art 127 sect 3 kpa Przewiduje

on możliwość zwroacutecenia się do Rzecznika przez stronę niezadowoloną z zapa-

dłej decyzji wydanej w pierwszej instancji z wnioskiem o ponowne rozpatrze-

nie sprawy Jednocześnie w art 66 tegoż aktu prawnego ustawodawca infor-

muje o możliwości kontroli ostatecznych decyzji Rzecznika W świetle tego

przepisu decyzji wydane w pierwszej instancji przez Rzecznika Praw Pacjentoacutew

podlegają zaskarżeniu do wojewoacutedzkiego sądu administracyjnego zgodnie

z jego właściwością Według poglądu wyrażonego w postanowieniu NSA z dnia

24 czerwca 2014 r bdquoUstawa z 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Prawa

Pacjenta nie zawiera jednoznacznej normy umożliwiającej pacjentowi lub

wnioskodawcy skierowania sprawy na drogę postępowania sądowoadmini-

stracyjnego Drogę taką przewiduje natomiast art 66 ust 1 upp ktoacutery wyraź-

nie przyznaje prawo do wniesienia skargi do wojewoacutedzkiego sądu administra-

cyjnego na decyzję Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe pra-

wa pacjentoacutew Stąd a contrario w innych sprawach należących do właściwości

rzecznika taka skarga nie przysługujerdquo95 Wojewoacutedzki Sąd Administracyjny

rozpoznaje skargę niezwłocznie

Uzyskane środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych stanowią

dochoacuted budżetu państwa

5 Pełnienie funkcji Rzecznika Praw Pacjenta ndash dane statystyczne

Ustawodawca nałożył na Rzecznika Praw Pacjenta obowiązek corocz-

nego przedstawienia Radzie Ministroacutew sprawozdania dotyczącego przestrze-

gania praw pacjentoacutew w Polsce Przepis art 58 ust 1 upp zakreśla organowi

jakim jest Rzecznik termin do ktoacuterego musi zostać przedstawione przedmio-

towe sprawozdanie Za okres pełnego roku pełnienia swej funkcji Rzecznika

zobowiązany jest złożyć sprawozdanie nie poacuteźniej niż do dnia 31 lipca następ-

nego roku

Dla pełniejszego ukazania tytułowej instytucji trafnym będzie przed-

stawienie niektoacuterych danych z tych sprawozdań Wyeksponuje to

w praktyce jak działa urząd Rzecznika Ze względu na ramy tekstu analizie

poddane zostaną lata 2014-2016

W roku 2016 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 68 832 roacuteż-

nego rodzaju zgłoszeń Dla przypomnienia trzeba podkreślić że Rzecznik pro-

95 Postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2014 r II OSK 1635 LEX nr 1481892

Tomasz Dąbrowski

38

wadzi postępowania wyjaśniające w sprawach indywidualnych oraz postępo-

wania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew W anali-

zowanym roku Rzecznik wydał 51 decyzji w postępowaniach w sprawach prak-

tyk naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew Z liczby tej 13 decyzji dostało

zaskarżonych do wojewoacutedzkich sądoacutew administracyjnych Żadna z nich nie

została prawomocnie zakwestionowana96 Rzecznik w roku 2016 występował

336 razy do właściwych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stop-

nia przestrzegania praw pacjentoacutew w Polsce Prowadził 1 360 postępowań wy-

jaśniających Stwierdził 552 naruszeń praw pacjenta w sprawach indywidual-

nych Liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych podmioty

udzielające świadczeń zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do realizacji zalece-

nia i wnioski Rzecznika wyniosła 420 W 66 przypadkach sprawa została

zbadana na miejscu przez Rzecznika Tytułowy organ zaopiniował w roku 2016

- 93 akty prawne dotyczące praw pacjenta W sprawach zbiorowych naruszeń

zbiorowych praw pacjenta zostały wszczęte 73 postępowania W analizowa-

nym roku Rzecznik wydał 51 decyzji w postępowaniach w sprawach praktyk

naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew Z liczby tej 13 decyzji dostało

zaskarżonych do wojewoacutedzkich sądoacutew administracyjnych Żadna z nich nie

została prawomocnie zakwestionowana zaroacutewno w pierwszej instancji jak

i w drugiej Rzecznik podjął 10 spraw na prawach przysługujących prokurato-

rowi Budżet Rzecznika wynioacutesł 13 524 254 zł a zatrudnionych było 127 osoacuteb

w tym 42 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego97

W roku 2015 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 71 366

roacuteżnego rodzaju zgłoszeń Rzecznik w roku 2015 występował 438 razy do wła-

ściwych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stopnia przestrzegania

praw pacjentoacutew w Polsce Prowadził 1196 postępowań wyjaśniających Stwier-

dził 538 naruszeń praw pacjenta w sprawach indywidualnych Liczba stwier-

dzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych podmioty udzielające świadczeń

zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do realizacji zalecenia i wnioski Rzecznika

wyniosła 425 W 90 przypadkach sprawa została zbadana na miejscu przez

Rzecznika W roku 2015 zaopiniował 69 akty prawne dotyczące praw pacjenta

W sprawach zbiorowych naruszeń zbiorowych praw pacjenta zostało wszczę-

tych 88 postępowań W analizowanym roku Rzecznik wydał 88 decyzji w po-

96 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2016 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbppgovplgf xbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_za_2016_r_-_wers ja_ przyjeta_przez_rade_ministrowpdf [dostęp 2 listopada 2017 r] s 2 97 Ibidem s 4

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

39

stępowaniach w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew

Rzecznik podjął 8 spraw na prawach przysługujących prokuratorowi Liczba

sprzeciwoacutew rozpoznawanych przez Komisję Lekarską działającą przy urzędzie

rzecznika wyniosła 1 Budżet Rzecznika opiewał na kwotę 12 850 tys zł a za-

trudnionych było 134 osoacuteb w tym 48 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala

Psychiatrycznego98

W roku 2014 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 65 339 roacuteż-

nego rodzaju zgłoszeń Rzecznik w roku 2014 występował 402 razy do właści-

wych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stopnia przestrzegania

praw pacjentoacutew w Polsce Stwierdził 381 naruszeń praw pacjenta w sprawach

indywidualnych Liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych

podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do reali-

zacji zalecenia i wnioski Rzecznika wyniosła 311 W 61 przypadkach sprawa

została zbadana na miejscu przez Rzecznika Tytułowy organ zaopiniował

w roku 2014 - 60 akty prawne dotyczące praw pacjenta W sprawach naruszeń

zbiorowych praw pacjenta zostało wszczętych 26 postępowań Rzecznik podjął

3 sprawy na prawach przysługujących prokuratorowi Liczba sprzeciwoacutew

rozpoznawanych przez Komisję Lekarską działającą przy urzędzie Rzecznika

wyniosła 5 Budżet Rzecznika w roku 2014 wynioacutesł 11 315 tys zł a zatrudnio-

nych było 119 osoacuteb w tym 41 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycz-

nego99

Z analizy powyższych danych płyną następujące wnioski po pierwsze

zauważalny jest coroczny wzrost liczby zgłoszeń do Biura Rzecznika Szczegoacutel-

nie można to zaobserwować w roku 2015 r Prowadzi to do wniosku iż świa-

domość pacjentoacutew dotycząca ich praw systematycznie wzrasta Corocznie

rośnie też liczba stwierdzonych przez Rzecznika naruszeń zaroacutewno praw

pacjentoacutew w sprawach indywidualnych jak roacutewnież zbiorowych naruszeń

praw pacjenta Wartym podkreślenia jest fakt fachowości i znajomości regulacji

prawnych dotyczących praw pacjenta przez tytułowy organ Żadna z wydanych

98 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2015 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbpp govplgfxbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_rpp_2015 pdf (dostęp 1 listopada 2017 r) 99 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbppgovp lgfxbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_2014_rpdf [dostęp 1 listopada 2017 r]

Tomasz Dąbrowski

40

przez Rzecznika decyzji w 2016 roku nie została uchylona zaroacutewno przez sądy

administracyjne pierwszej jak i drugiej instancji

Podsumowanie

Ochrona praw pacjenta z uwagi na ich specyfikę wymaga szczegoacuteło-

wych regulacji prawnych W polskim systemie prawnym taka ochrona zapew-

niona jest na gruncie konstytucyjnym ale także w aktach rangi ustawowej100

Powołanie do życia w 2009 r instytucji Rzecznika Praw Pacjenta należy ocenić

jako właściwe Rzecznik jest organem centralnym administracji państwowej

ktoacutery stoi na straży ochrony praw pacjenta Od kilkudziesięciu lat w Polsce

palącym problemem jest poprawa organizacji służby zdrowia Proacuteby ratowania

tej sytuacji nowymi aktami prawnymi zamiast poprawy wprowadzają chaos

i zamęt Coraz częściej pacjenci narzekają na brak dostępu do świadczeń zdro-

wotnych i badań Informacje o coraz bardziej wydłużającym się czasie dostępu

do wizyt u specjalisty obrosły już legendą Jednocześnie zauważalna jest po-

prawa świadomości prawnej pacjentoacutew o swoich prawach Widać to w rosnącej

liczbie zgłoszeń kierowanych do Biura Rzecznika Praw Pacjenta Powyższe

przekłada się na prestiż statusu prawnego tytułowego organu

Regulacja prawna instytucji Rzecznika Praw Pacjenta wymaga zmian

legislacyjnych przede wszystkim w zakresie kryterioacutew ktoacutere musi spełnić

kandydat starający się o funkcję Rzecznika Przesłanki te uregulowane w art 43

upp są bardzo ogoacutelnikowe i mogą skutkować wyborem osoby nieodpowied-

niej do pełnienia tak ważnej funkcji Właściwym rozwiązaniem byłoby wyłą-

czenie Rzecznika Praw Pacjenta ze struktur administracji rządowej Regulacja

taka wyposażyłaby tytułową instytucję w niezależność W obecnym systemie

prawnym Rzecznik może zostać odwołany w każdym czasie przez Prezesa

Rady Ministroacutew De lege lata brak jest uregulowania przesłanek powodujących

odwołanie Rzecznika Może to prowadzić do upolitycznienia tego organu

Fundamentalnym celem działalności Rzecznika jest kontrola podmiotoacutew wyko-

nujących działalność leczniczą Na kanwie przeprowadzonej analizy judykatoacutew

sądowych poświęconych naruszeniom zbiorowych praw pacjentoacutew nasuwa

się wniosek że naruszenie praw zbiorowych zachodzi wyłącznie wtedy gdy

działanie podmiotu leczniczego nie ma ściśle określonego adresata lecz jest

kierowane do nieoznaczonego z goacutery kręgu podmiotoacutew

100A Sieradzka Rola Rzecznika Praw Pacjenta w kształtowaniu bezpieczeństwa systemowego z perspektywy pacjenta (w) Zdrowie i medycyna ndash wyzwania przyszłości red M Pasowicz Krakoacutew 2013 s 185

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

41

Reasumując tytułowe rozważania należy z całą stanowczością podkre-

ślić iż słusznym było powołanie organu Rzecznika Praw Pacjenta do ktoacuterego

pacjent może się zwroacutecić z prośbą o zbadanie czy zostały naruszone jego

prawa Należy też jeszcze w większym zakresie informować pacjentoacutew o ich

prawach

Bibliografia

Akty prawne

Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U z 1997 r

nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego

tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 poz 1257 ze zm

Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjen-

ta tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1318 ze zm

Zarządzenie nr 68 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 3 października 2011r

w sprawie nadania statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta MP z 2014 r poz

209

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 23 marca 1999 r K 298 OTK 1999 nr 3 poz 38

Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r II OSK 11616 Legalis nr 1485562

Wyrok NSA z dnia 28 marca 2017 r II OSK 2812 LEX nr 2277708

Postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2014 r II OSK 1635 LEX nr 1481892

Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2015 r II OSK 29915 LEX nr 1780608

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lipca 2016 r VII SAWa 69216 LEX nr

2113959

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r VII SAWa 25116 LEX

nr 2357373

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r VII SAWa 2951 LEX nr

2361045

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2017 r VII SAWa 285416 Legalis

nr 1602972

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r VII SaWa 58517 LEX

nr 2358740

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 maja 2017 r VII SAWa 52617 LEX

nr 2334149

Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r VII SAWa 24014

LEX nr 1583099

Tomasz Dąbrowski

42

Literatura

Augustynowicz A Budziszewska-Makulska A Ustawa o prawach pacjenta

i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2010

Bagińska E Komentarz do art 50 (w) Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika

Praw Pacjenta Komentarz red M Nesterowicz Warszawa 2009

Drozdowska U Śliwka M Analiza statusu prawnego Rzecznika Praw Pacjenta ndash

zagadnienia wybrane bdquoZeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowychrdquo 2015 nr

3

Jacek A Zadania Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie ochrony praw pacjentoacutew

(w) Prawa ochrona zdrowia pacjenta red J Pacian Warszawa 2017

Karkowska D Prawa pacjenta Warszawa 2009

Karkowska D Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komen-

tarz Warszawa 2016

Paszkowska M Rzecznik Praw Pacjenta w systemie ochrony prawnej bdquoPrzegląd

Prawa Publicznegordquo 2010 nr 7-8

Safian D Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i proponowanych meto-

dach leczenia bdquoAntidotumrdquo 1993 nr 1

Sieradzka A Rola Rzecznika Praw Pacjenta w kształtowaniu bezpieczeństwa

systemowego z perspektywy pacjenta (w) Zdrowie i medycyna ndash wyzwania

przyszłości red M Pasowicz Krakoacutew 2013

Szcześniak P Kozyra J Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw

Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego na tle prawonoporoacutewnowczym Propozycje

zmian (w) Instytucje ochrony praw człowieka red B Szmulik A Pogłoacutedek

B Przywora Warszawa 2015

Śliwka M Rzecznik Praw Pacjenta w obcych systemach prawnych oraz w prawie

polskim bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2009 tom XXI

Wengler L Praktyki naruszający zbiorowe prawa pacjenta-wprowadzenie do

problematyki bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2012 tom XXVIII

Zielińska E Ekspertyza na temat poselskiego projektu ustawy o ochronie indywi-

dualnych i zbiorowych praw pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (w) Zmiany

w systemie ochrony zdrowia Biuro Analiz Sejmowych 2008 nr 2

Zieliński P Ochrona zbiorowych praw pacjentoacutew bdquoStudia z Zakresu Prawa

Administracji i Zarządzaniardquo 2013 tom 4

43

dr hab Helena Kisilowska101

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

Cultural Heritage Law in Poland

Streszczenie

Prawo dziedzictwa kulturowego powinno jasno określać przedmiot

ochrony zasady cele i metody a także uprawnienia i obowiązki zaroacutewno użyt-

kownikoacutew zabytkoacutew jak i organoacutew administracji publicznej W Polsce ochrona

dziedzictwa kulturowego należy do zadań publicznych i stanowi domenę prawa

administracyjnego określającego kompetencje organoacutew władzy publicznej

państwowej rządowej i samorządowej ktoacutere są realizowane w interesie

ochrony dobra publicznego Uwzględniając że zabytek ma większe szanse prze-

trwania jeśli jest właściwie użytkowany bardzo ważnym problemem staje się

prawne zapewnienie właścicielom zabytkoacutew odpowiednich ulg i preferencji

rekompensujących niezbędne koszty utrzymania i konserwacji Obecne usta-

wodawstwo zdecydowanie więcej nakłada obowiązkoacutew często trudnych do

zrealizowania przez właścicieli bez pomocy z zewnątrz Ochrona zabytkoacutew

w większym stopniu powinna być sprawą publiczną Dlatego tak istotna jest

kwestia świadomości obywateli oraz zwiększenie uprawnień samorządoacutew

lokalnych aby można było zachować dla przyszłych pokoleń to bez czego

niemożliwy jest trwały i zroacutewnoważony rozwoacutej- świadectwo przeszłości i toż-

samości społecznej

Słowa kluczowe

dziedzictwo kulturowe zabytek prawo administracyjne

Summary

Cultural heritage law should clearly define the object of protection prin-

ciples objectives and methods as well as the powers and duties both of those who

are users of monuments and of public administration In Poland the protection of

cultural heritage the public task it is the administrative law that defines the

101 Prof nadzw Kierownik Katedry Prawa Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych

Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

44

powers of public authorities that is of national and local governments that are

implemented in the interest of protecting public good Given that historical mon-

uments have a better chance of being preserved if they are properly used a very

important legal issue is to provide appropriate relief and incentives to their own-

ers to compensate for the necessary maintenance cost Current legislation impos-

es duties that are often difficult to fulfill by the owners of historical monuments

without external help The protection of monuments should to a greater extent be

a public concern Therefore it is crucial to increase public awareness of citizens

and to expand the powers of local self-governments so that it will be possible to

preserve cultural heritage for future generations Without that there can be no

lasting and sustainable development

Keywords

cultural heritage monuments administrative law

1 Ochrona zabytkoacutew i opieka nad zabytkami

Wyodrębnienie materialnego prawa administracyjnego w zakresie

ochrony dziedzictwa kulturowego nie jest w polskim prawie rzeczą prostą

Wynika to z jednej strony z rozproszonego ustawodawstwa a z drugiej strony

z faktu ze ustawy dotyczące tej materii zawierają nie tylko przepisy prawa ma-

terialnego ale roacutewnież przepisy proceduralne karne i ustrojowe

Rozległość obszaroacutew regulacji administracyjnoprawnej ciągle zmienia-

jący się stan prawny wielkość aktoacutew wykonawczych to tylko niektoacutere czynniki

utrudniające precyzyjne wyodrębnienie interesujących nas norm Trzeba

pamiętać że jak podkreśla Z Leoński o charakterze norm Prawa materialnego

nie decyduje ich miejsce zamieszczenia ale ich treść102 Ochrona prawna doacutebr

kultury może być wyrażona przez ustawodawcę bezpośrednio w aktach praw-

nych poświęconych temu zagadnieniu albo też w innych przepisach wiążących

się z tą ochroną a dotyczących regulacji np nauki kultury przyrody zagospo-

darowania przestrzennego budownictwa podatkoacutew i wielu innych dziedzin

życia Podstawowym aktem prawnym w zakresie ochrony zabytkoacutew jest

w Polsce ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytkoacutew i opiece nad za-

bytkami103 Ustawa określa przedmiot zakres i formy ochrony zabytkoacutew oraz

opieki nad nimi zasady tworzenia krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami oraz finansowania prac konserwatorskich restaurator-

skich i roboacutet budowlanych przy zabytkach a także organizację organoacutew ochro-

ny zabytkoacutew Należy zaznaczyć że pojęcie zabytkoacutew i doacutebr kultury apolityczne

102 Z Leoński Materialne prawo administracyjne wyd 4 Warszawa 2001 s 4 103 Tj Dz U z 2014 r poz 1446 ze zm

Helena Kisilowska

45

i aideologiczne obejmuje wszystkie dobra wytworzone ludzkim talentem mają-

ce obiektywną wartość historyczna i artystyczną Węższe pojęcie dziedzictwa

kultury zawiera elementy wartościujące i jest sprawą wyboru W tym ujęciu

dziedzictwem kultury jest nie to wszystko co pozostawiły nam poprzednie

pokolenia ale tylko to co z tego chcemy pozostawić i otoczyć szczegoacutelną opie-

ką104 Należy zaznaczyć że w prawie międzynarodowym i angielskojęzycznej

doktrynie prawa powszechnie używa się określenia prawo dziedzictwa kultu-

rowego (cultural heritage law) a nie prawo ochrony zabytkoacutew jak określa to

nasza ustawa105

Ochrona dziedzictwa kulturowego wymaga właściwych instrumentoacutew

prawnych Ustawy powinny jasno określać przedmiot ochrony zasady cele

i metody a także uprawnienia i obowiązki zaroacutewno właścicieli posiadaczy

użytkownikoacutew i opiekunoacutew zabytkoacutew jak i organoacutew administracji publicznej

Ochrona zabytkoacutew należy do zadań publicznych i stanowi domenę prawa ad-

ministracyjnego określającego kompetencje organoacutew władzy publicznej pań-

stwowej rządowej i samorządowej ktoacutere są realizowane w interesie ochrony

dobra publicznego Uwzględniając że zabytek zwłaszcza nieruchomy ma więk-

sze szanse przetrwania jeśli jest właściwie użytkowany bardzo ważnym pro-

blemem staje się prawne zapewnienie właścicielom zabytkoacutew odpowiednich

ulg i preferencji rekompensujących niezbędne koszty utrzymania i konserwacji

Obecne ustawodawstwo zdecydowanie więcej nakłada obowiązkoacutew często

trudnych do zrealizowania przez właścicieli bez pomocy z zewnątrz Ochrona

zabytkoacutew w większym stopniu powinna być sprawą publiczną Dlatego tak

istotna jest kwestia świadomości obywateli oraz zwiększenie uprawnień samo-

rządoacutew lokalnych aby można było zachować dla przyszłych pokoleń - świadec-

two przeszłości i tożsamości społecznej Obecnie podstawowy ciężar ochrony

zabytkoacutew spoczywa na strukturach administracji rządowej W warunkach

generalnie złej sytuacji ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce istniejąca

struktura wymaga zmian w kierunku wzmocnienia roli jednostek samorządoacutew

terytorialnych i stworzenia spoacutejnego modelu wspoacutełdziałania administracji rzą-

dowej i samorządowej106

104 Z Kobyliński Czym jest komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo kulturowe Mazowsze Studia Regionalne nr 7 Warszawa 2011 s 22 105 Przykładowo można tu wymienić J Blake International Cultural Hertiage Law Oksford University Press 2015 a także J AR Nafziger TB Stoel Cultural Heritage Law 2012 106 H Kisilowska M Kisilowski Struktury administracji publicznej chroniące dziedzictwo kulturowe w Polsce (w) Struktury administracji publicznej Metody ogniwa więzi red naukowa A Mezglewski Rzeszoacutew 2016 s 355

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

46

Zgodnie z preambułą do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

z 2 kwietnia 1997 r107 wszyscy obywatele Rzeczypospolitej są zobowiązani

bdquodo przekazywania przyszłym pokoleniom wszystkiego co cenne z ponad tysiąc-

letniego dorobkurdquo Zabytki są dobrem publicznym a ich ochrona staje się obo-

wiązkiem państwa i obywateli Nie zmienia to faktu że specyfika zdecydowanej

większości obiektoacutew zabytkowych stwarza konieczność znalezienia prawnego

kompromisu pomiędzy zachowaniem nienaruszonego dziedzictwa kulturowe-

go jako określonej wartości społecznej i narodowej a koniecznością dostoso-

wania konkretnego zabytku do wymogoacutew wspoacutełczesnego życia108 Jak podkre-

śla T Sienkiewicz aksjologiczną podstawę systemu ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami stanowi konieczność umacniania tożsamości narodowej z uwa-

gi na dobro wspoacutelne109

Konstytucja RP w art 5 jako generalną wytyczną działania organoacutew

państwa i obywateli przyjmuje iż bdquoRzeczypospolita strzeże dziedzictwa narodo-

wegordquo a art 6 Konstytucji określa obowiązki państwa w zakresie tworzenia

warunkoacutew upowszechniania i roacutewnego dostępu do doacutebr kultury będącej źroacute-

dłem tożsamości narodu polskiego jego trwania i rozwoju110

Zgodnie z ustawą ochrona zabytkoacutew polega w szczegoacutelności na podejmo-

waniu przez organy administracji publicznej działań mających na celu

zapewnienie warunkoacutew prawnych organizacyjnych i finansowych umożli-

wiających trwałe zachowanie zabytkoacutew oraz ich zagospodarowanie

i utrzymanie

zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości

zabytkoacutew

udaremnianie niszczenia i niewłaściwego korzystania z zabytkoacutew

przeciwdziałanie kradzieży zaginięciu lub nielegalnemu wywozowi zabyt-

koacutew za granicę

kontrolę stanu zachowania i przeznaczenia zabytkoacutew

uwzględnianie zadań ochronnych w planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym oraz przy kształtowaniu środowiska

107 Dz U 1997 Nr 78 poz 483 ze zm 108 K Gutowska (red) Dziedzictwo kulturowe ndash konteksty odpowiedzialności Warszawa 2003 s 219-226 109 T Sienkiewicz Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami w Aksjologia prawa administracyjnego TII red naukowa J Zimmermann Warszawa 2017 s 736 110 H Kisilowska (red) Nieruchomości ndash zagadnienia prawne wyd 2 Warszawa 2004 s 472-510

Helena Kisilowska

47

W języku potocznym zabytek to świadectwo przeszłości i działalności

ludzkiej identyfikujące społeczeństwo historyczne i kulturalne111 Zgodnie

z aktualnie obowiązującą ustawą zabytkiem jest nieruchomość lub rzecz

ruchoma jej część lub zespoły będące dziełem człowieka lub związane z jego

działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki albo zdarzenia ktoacuterych

zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość hi-

storyczną artystyczną lub naukową112 Ustawa zawiera przykładowe wylicze-

nie przedmiotoacutew mogących stanowić przedmiot ochrony I tak ochronie i opie-

ce podlegają bez względu na stan zachowania

1) zabytki nieruchome będące w szczegoacutelności

krajobrazami kulturowymi

układami urbanistycznymi ruralistycznymi i zespołami budowlanymi

dziełami architektury i budownictwa

dziełami budownictwa obronnego

obiektami techniki a zwłaszcza kopalniami hutami elektrowniami

i innymi zakładami przemysłowymi

cmentarzami

parkami ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni

miejscami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działalność

wybitnych osobistości lub instytucji

2) zabytki ruchome będące w szczegoacutelności

dziełami sztuk plastycznych rzemiosła artystycznego i sztuki użytko-

wej

kolekcjami stanowiącymi zbiory przedmiotoacutew zgromadzonych

i uporządkowanych według koncepcji osoacuteb ktoacutere tworzyły te kolekcje

numizmatami oraz pamiątkami historycznymi a zwłaszcza militariami

sztandarami pieczęciami odznakami medalami i orderami

wytworami techniki a zwłaszcza urządzeniami środkami transportu

oraz maszynami i narzędziami świadczącymi o kulturze materialnej

charakterystycznymi dla dawnych i nowych form gospodarki doku-

mentującymi poziom nauki i rozwoju cywilizacyjnego

materiałami bibliotecznymi113

instrumentami muzycznymi

111 JP Pruszyński Dziedzictwo kultury Polski Jego straty i ochrona prawna Krakoacutew 2001 s 74 112 Art 3 p1 113 Materiały biblioteczne o ktoacuterych mowa w art 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r o bibliotekach

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

48

wytworami sztuki ludowej i rękodzieła oraz innymi obiektami etnogra-

ficznymi

przedmiotami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działal-

ność wybitnych osobistości lub instytucji

3) zabytki archeologiczne będące w szczegoacutelności

pozostałościami terenowymi pradziejowego i historycznego osadnic-

twa

cmentarzyskami

kurhanami

reliktami działalności gospodarczej religijnej i artystycznej

Ochronie mogą podlegać nazwy geograficzne historyczne lub tradycyj-

ne nazwy obiektu budowlanego placu ulicy lub jednostki osadniczej Szczegoacutel-

nym rodzajem zabytku są nieruchomości choć należy podkreślić że ustawa

o ochronie zabytkoacutew przyjmuje większość regulacji wspoacutelnych dla wszystkich

rodzajoacutew zabytkoacutew

Ochronie i opiece podlegają nie tylko pojedyncze zabytki nieruchome

ale także historyczne układy urbanistyczne lub ruralistyczne historyczne

zespoły budowlane krajobrazy kulturowe i otoczenie obiektoacutew zabytko-

wych114

Formami ochrony zabytkoacutew są wpis do rejestru zabytkoacutew wpis na

Listę Skarboacutew Dziedzictwa uznanie za pomnik historii utworzenie parku kul-

turowego ustalenie ochrony w miejscowym planie zagospodarowania prze-

strzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

decyzji o warunkach zabudowy decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji

drogowej decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu

na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego

Ustawa jako podstawowa forma ochrony zabytkoacutew przyjęła ich reje-

strację i poddanie nadzorowi wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew Rejestr

dla zabytkoacutew znajdujących się na terenie wojewoacutedztwa prowadzi wojewoacutedzki

konserwator zabytkoacutew Rejestr jest prowadzony w formie trzech odrębnych

ksiąg dla zabytkoacutew nieruchomych ruchomych archeologicznych Do rejestru

wpisuje się zabytek nieruchomy na podstawie decyzji wydanej przez woje-

woacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew z urzędu bądź na wniosek właściciela za-

bytku nieruchomego lub użytkownika wieczystego gruntu na ktoacuterym znajduje

się zabytek nieruchomy Zabytek ruchomy wpisuje się do rejestru na podstawie

decyzji wydanej przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew na wniosek

114 E Bończak-Kucharczyk Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz Warszawa 2017 s 102 i n

Helena Kisilowska

49

właściciela tego zabytku Wpisanie zabytku nieruchomego do rejestru ujawnia

się w księdze wieczystej danej nieruchomości oraz wpisuje do katastru nieru-

chomości Na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew informację

o wpisie zabytku nieruchomego do rejestru ogłasza się w wojewoacutedzkim dzien-

niku urzędowym Starostowie w uzgodnieniu z wojewoacutedzkim konserwatorem

zabytkoacutew mogą umieszczać na zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru

znak informujący o tym iż zabytek ten podlega ochronie Rejestr zabytkoacutew sta-

nowi ochronę prawną zabytkoacutew Obok rejestru podstawę działań ochronnych

administracji publicznej stanowią ewidencje zabytkoacutew stanowiące źroacutedło115

wiedzy na temat zasobu zabytkowego i jego stanu Ważnym źroacutedłem informacji

o zabytkach jest gminna ewidencja zabytkoacutew116

Ustawa wprowadziła pojęcie Skarboacutew Dziedzictwa jako formę szcze-

goacutelnej ochrony Na Listę Skarboacutew Dziedzictwa wpisuje się na podstawie decyzji

wydanej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego z urzędu albo na wniosek właściciela zabytku zabytek ruchomy

o szczegoacutelnej wartości dla dziedzictwa kulturowego Listę prowadzi minister

właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Prezydent Rze-

czypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw kultury

i ochrony dziedzictwa narodowego w drodze rozporządzenia może uznać za

pomnik historii zabytek nieruchomy wpisany do rejestru lub park kulturowy

o szczegoacutelnej wartości dla kultury określając jego granice Uznanie za pomnik

historii może być podstawą do wystąpienia o wpis na Listę Światowego Dzie-

dzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości co powoduje objęcie pomnika

ochroną na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa

kulturalnego i naturalnego przyjętej w Paryżu dnia 16 listopada 1972 r117 Z tą

formą prawną ochrony zabytkoacutew związane są obowiązki organoacutew państwa

wynikające ze zobowiązań międzynarodowych118

Rada gminy po zasięgnięciu opinii wojewoacutedzkiego konserwatora za-

bytkoacutew na podstawie uchwały może utworzyć park kulturowy w celu ochrony

krajobrazu kulturowego oraz zachowania wyroacuteżniających się krajobrazowo

terenoacutew z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tra-

115 K Zalasińska K Zeidler Wykład prawa ochrony zabytkoacutew Gdańsk 2015 Dost Siplexpl 116 Por Wyrok WSA w Olsztynie z 19 września 2017 r II SAOl 51617 Legalis nr 1673462 117 Dz U z 1976 r Nr 32 poz 190 i 191 118 P Dobosz Nieruchomość zabytkowa jako przedmiot regulacji prawnej(w) Przestrzeń i nieruchomości jako przedmiot prawa administracyjnego Publiczne prawo rzeczowe red I Niżnik-Dobosz Warszawa 2012 s 561

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

50

dycji budowlanej i osadniczej119 Na terenie parku kulturowego lub jego części

mogą być ustanowione zakazy i ograniczenia dotyczące prowadzenia roboacutet

budowlanych oraz działalności przemysłowej rolniczej hodowlanej handlowej

lub usługowej zmiany sposobu korzystania z zabytkoacutew nieruchomych umiesz-

czania tablic napisoacutew ogłoszeń reklamowych i innych znakoacutew niezwiązanych

z ochroną parku kulturowego z wyjątkiem znakoacutew drogowych i znakoacutew zwią-

zanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa publicznego składowania lub

magazynowania odpadoacutew

Ochronę zabytkoacutew i opiekę nad zabytkami uwzględnia się przy sporzą-

dzaniu i aktualizacji miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego

zgodnie z ustawą z 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym120 koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju strategii

rozwoju wojewoacutedztw planoacutew zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedztw

planu zagospodarowania przestrzennego morskich woacuted wewnętrznych morza

terytorialnego stref ekonomicznych analiz i studioacutew z zakresu zagospodaro-

wania przestrzennego powiatu strategii rozwoju gmin studioacutew uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planoacutew

zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o ustaleniu lokalizacji inwesty-

cji celu publicznego decyzji o warunkach zabudowy decyzji o zezwoleniu na

realizację inwestycji drogowej decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub

decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku

publicznego121

2 Organy ochrony zabytkoacutew

Omoacutewienie materialnego prawa administracyjnego w zakresie ochrony

zabytkoacutew i opieki nad zabytkami nie jest możliwe bez przedstawienia struktury

organoacutew ochrony zabytkoacutew i ich kompetencji Organami ochrony zabytkoacutew są

minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

w imieniu ktoacuterego zadania i kompetencje w tym zakresie wykonuje Generalny

Konserwator Zabytkoacutew oraz wojewoda w imieniu ktoacuterego zadania i kompe-

tencje wykonuje Wojewoacutedzki Konserwator Zabytkoacutew Generalny Konserwator

Zabytkoacutew jest sekretarzem lub podsekretarzem stanu w Urzędzie Ministra wła-

ściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Do zadań wyko-

nywanych przez Generalnego Konserwatora Zabytkoacutew należy w szczegoacutelności

119 Por Postanowienie WSA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2017 r IV SAWr 60815 Legalis nr 1666914 120 Tj Dz U z 2017 r poz 1073 ze zm 121 H Kisilowska D Sypniewski Prawo budowlane Warszawa 2012 s 67

Helena Kisilowska

51

opracowywanie krajowego programu ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami oraz z koncepcji polityki przestrzennego zagospoda-

rowania kraju

podejmowanie działań związanych z wspieraniem rozwoju regionalnego

i realizacją kontraktoacutew wojewoacutedzkich w sprawach opieki nad zabytkami

prowadzenie krajowej ewidencji zabytkoacutew i krajowego wykazu zabytkoacutew

skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem

wydawanie decyzji postanowień i zaświadczeń w sprawach określonych

w ustawie oraz w przepisach odrębnych

organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie przestrzegania oraz sto-

sowania przepisoacutew dotyczących ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami

sprawowanie nadzoru nad działalnością wojewoacutedzkich konserwatoroacutew

zabytkoacutew

koordynowanie działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew zabytkoacutew

kontrolowanie działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew zabytkoacutew

promowanie badań naukowych w zakresie konserwacji zabytkoacutew

organizowanie szkoleń dla służb konserwatorskich

organizowanie konkursoacutew promujących opiekę nad zabytkami w tym

przyznawanie wyroacuteżnień nagroacuted pieniężnych lub rzeczowych

opiniowanie wnioskoacutew o nadanie odznaki bdquoZa opiekę nad zabytkamirdquo

wspoacutełpraca z organami administracji publicznej w sprawach ochrony

zabytkoacutew

organizowanie szkoleń w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytka-

mi

podejmowanie działań dotyczących troski o zabytki związane z historią

Polski pozostające poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

W ramach koordynowania działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew za-

bytkoacutew Generalny Konserwator Zabytkoacutew może ustalać ogoacutelne kierunki ich

działania wydawać instrukcje i wytyczne określające sposoacuteb ich postępowania

oraz żądać od nich sprawozdań z działalności

Wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew wchodzi w skład zespolonej admini-

stracji wojewoacutedzkiej i kieruje wojewoacutedzkim urzędem ochrony zabytkoacutew Wo-

jewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew powołuje wojewoda na wniosek General-

nego Konserwatora Zabytkoacutew wskazujący kandydata na to stanowisko Woje-

woacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew odwołuje wojewoda na wniosek General-

nego Konserwatora Zabytkoacutew albo za jego zgodą Zastępcę wojewoacutedzkiego kon-

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

52

serwatora zabytkoacutew powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewoacutedzkie-

go konserwatora zabytkoacutew

Do zadań wykonywanych przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew

należy w szczegoacutelności

realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami

sporządzanie w ramach przyznanych środkoacutew budżetowych planoacutew finan-

sowania ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami

prowadzenie rejestru i wojewoacutedzkiej ewidencji zabytkoacutew oraz gromadzenie

dokumentacji w tym zakresie

wydawanie zgodnie z właściwością decyzji postanowień i zaświadczeń

w sprawach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych

sprawowanie nadzoru nad prawidłowością prowadzonych badań konserwa-

torskich architektonicznych prac konserwatorskich restauratorskich roboacutet

budowlanych i innych działań przy zabytkach oraz badań archeologicznych

organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami

opracowywanie wojewoacutedzkich planoacutew ochrony zabytkoacutew na wypadek kon-

fliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz koordynacja działań przy reali-

zacji tych planoacutew

upowszechnianie wiedzy o zabytkach

wspoacutełpraca w sprawach ochrony zabytkoacutew z innymi organami administracji

publicznej i podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego

Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na

wniosek Generalnego Konserwatora Zabytkoacutew może powierzyć prowadzenie

niektoacuterych spraw z zakresu swojej właściwości z wyjątkiem wydawania decy-

zji administracyjnych kierownikom instytucji kultury wyspecjalizowanych

w opiece nad zabytkami

Wojewoda na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew może po-

wierzyć w drodze porozumienia prowadzenie niektoacuterych spraw z zakresu

swojej właściwości w tym wydawanie decyzji administracyjnych gminom

powiatom związkom gmin związkom powiatoacutew związkom powiatowo-

gminnym albo związkom metropolitalnym położonym na terenie wojewoacutedz-

twa

Do prowadzenia spraw powierzonych gmina powiat związek gmin zwią-

zek powiatoacutew związek powiatowo-gminny albo związek metropolitalny usta-

nawia wyodrębnione stanowisko odpowiednio gminnego (miejskiego) konser-

watora zabytkoacutew powiatowego konserwatora zabytkoacutew powiatowo-gminnego

Helena Kisilowska

53

konserwatora zabytkoacutew albo metropolitalnego konserwatora zabytkoacutew o od-

powiednich kompetencjach

Wojewoda na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew może po-

wierzyć w drodze porozumienia prowadzenie niektoacuterych spraw z zakresu

swojej właściwości w tym wydawanie decyzji administracyjnych kierownikom

instytucji kultury wyspecjalizowanych w opiece nad zabytkami

Przy Ministrze działa Rada Ochrony Zabytkoacutew jako organ opiniodawczo-

doradczy w sprawach realizacji polityki w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami

Członkoacutew Rady Ochrony Zabytkoacutew w liczbie od 10 do 20 powołuje na

okres 5 lat minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodo-

wego spośroacuted osoacuteb posiadających wybitne osiągnięcia i zasługi w ochronie za-

bytkoacutew lub w opiece nad zabytkami

Do zadań Rady Ochrony Zabytkoacutew należy wydawanie opinii w sprawach

dotyczących w szczegoacutelności

założeń do projektu krajowego programu ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami i projektu tego programu

oceny realizacji zadań wynikających z koncepcji polityki przestrzennego

zagospodarowania kraju w odniesieniu do zabytkoacutew

ochrony pomnikoacutew historii

projektoacutew aktoacutew prawnych dotyczących ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

Przy Generalnym Konserwatorze Zabytkoacutew działa Głoacutewna Komisja Kon-

serwatorska jako organ opiniodawczy do spraw działań konserwatorskich po-

dejmowanych przy zabytkach

Głoacutewna Komisja Konserwatorska wydaje w szczegoacutelności opinie w spra-

wach

stosowania metod technologii i materiałoacutew niezbędnych dla ratowania za-

bytkoacutew

prawidłowości i zasadności planowanych oraz przeprowadzonych prac kon-

serwatorskich restauratorskich i roboacutet budowlanych przy zabytkach oraz

badań archeologicznych

sposobu i zasad postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń dla po-

szczegoacutelnych zabytkoacutew

Członkoacutew Głoacutewnej Komisji Konserwatorskiej w liczbie od 10 do 15 powołu-

je na okres 5 lat spośroacuted specjalistoacutew w określonych dziedzinach ochrony za-

bytkoacutew i opieki nad zabytkami i odwołuje Generalny Konserwator Zabytkoacutew

Przy wojewoacutedzkim konserwatorze zabytkoacutew działa Wojewoacutedzka Rada

Ochrony Zabytkoacutew jako organ opiniodawczy powoływany w składzie od 5 do

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

54

10 członkoacutew przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew na okres 5 lat spo-

śroacuted specjalistoacutew w określonych dziedzinach ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

Ustawa przewiduje też możliwość ustanowienia przez starostę na wniosek

wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew społecznych opiekunoacutew zabytkoacutew

Społeczni opiekunowie zabytkoacutew podejmują działania związane z zachowa-

niem wartości zabytkoacutew i utrzymaniem ich w jak najlepszym stanie oraz upo-

wszechniają wiedzę o zabytkach Społeczny opiekun zabytkoacutew wspoacutełdziała

z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew i starostą w sprawach ochrony za-

bytkoacutew i opieki nad tymi zabytkami Społecznym opiekunem zabytkoacutew może

być osoba ktoacutera posiada pełną zdolność do czynności prawnych nie była kara-

na za przestępstwa popełnione umyślnie oraz posiada wiedzę w zakresie

ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami Zadania społecznego opiekuna za-

bytkoacutew może wykonywać roacutewnież osoba prawna lub inna jednostka organiza-

cyjna nie posiadająca osobowości prawnej np spoacutełka jawna czy partnerska

3 Korzystanie z nieruchomości zabytkowych

Celem administracyjnego prawa materialnego jest przede wszystkim wy-

znaczenie statusu jednostki Sądownictwo administracyjne wskazuje wyraźnie

na konieczność zgodności decyzji z prawem materialnym122 Dlatego tak istot-

nym staje się określenie ustawowe granic praw i obowiązkoacutew osoacuteb fizycznych

i osoacuteb prawnych korzystających z zabytkoacutew zwłaszcza nieruchomości zabyt-

kowych i posiadających w stosunku do nich roacuteżny zakres praw rzeczowych

i obligacyjnych

Właściciel lub posiadacz nieruchomości zabytkowej jest obowiązany za-

bezpieczać i utrzymywać zabytek oraz jego otoczenie w jak najlepszym stanie

korzystać z zabytku w sposoacuteb zapewniający trwałe zachowanie jego wartości

oraz prowadzić niezbędne prace konserwatorskie restauratorskie i roboty

budowlane przy zabytku Są to obciążenia często bardzo duże roacutewnież finan-

sowe

Prawidłowe użytkowanie zabytku stwarza możliwość zachowania zabyt-

ku i utrzymanie go w należytym stanie Wymaga jednak często adaptacji obiek-

tu do potrzeb użytkownika Na właścicielu lub użytkowniku nieruchomości

zabytkowej ciąży obowiązek uzyskania pozwolenia wojewoacutedzkiego konserwa-

tora zabytkoacutew na dokonanie takich czynności jak prace konserwatorskie robo-

ty budowlane badania archeologiczne przemieszczanie zabytku nieruchome-

122 Por Wyrok NSA z 21 czerwca 2007 r II OSK 92006 Legalis nr 115250 a także wyrok WSA w Krakowie z 14 marca 2016 r II SAKr 59315 Legalis nr 1376007

Helena Kisilowska

55

go zmianę przeznaczenia lub sposobu korzystania z zabytku umieszczania na

nim urządzeń technicznych reklam tablic lub napisoacutew

Użytkownikowi zabytkoacutew nieruchomych przysługują niestety propor-

cjonalnie znacznie mniejsze w stosunku do obowiązkoacutew ndash uprawnienia Doty-

czą one przede wszystkim zwolnień od podatku od nieruchomości obniżenia

opłaty z tytułu użytkowania wieczystego a także możliwości ubiegania się

o dotację celową z budżetu państwa na dofinansowanie prac konserwatorskich

restauratorskich i roboacutet budowlanych

Oczywiście są nieruchomości zabytkowe wykorzystywane na cele

komercyjne takie jak hotele rezydencje ambasady ale wiele obiektoacutew należy

do prywatnych właścicieli ktoacuterych możliwości finansowe nie pozwalają na

należytą konserwację i remonty Należą do nich nie tylko indywidualni właści-

ciele domoacutew ale i wspoacutelnoty mieszkaniowe szkoły czy organizacje pozarządo-

we

Zagospodarowanie na cele użytkowe zabytku nieruchomego wpisanego do

rejestru wymaga posiadania przez jego właściciela lub posiadacza

dokumentacji konserwatorskiej określającej stan zachowania zabytku nie-

ruchomego i możliwości jego adaptacji z uwzględnieniem historycznej

funkcji i wartości tego zabytku

uzgodnionego z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew programu prac

konserwatorskich przy zabytku nieruchomym określającego zakres i spo-

soacuteb ich prowadzenia oraz wskazującego niezbędne do zastosowania mate-

riały i technologie

uzgodnionego z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew programu zago-

spodarowania zabytku nieruchomego wraz z otoczeniem oraz dalszego ko-

rzystania z tego zabytku z uwzględnieniem wyeksponowania jego wartości

W celu spełnienia tych wymagań wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew jest

obowiązany nieodpłatnie udostępnić do wglądu właścicielowi lub posiadaczo-

wi zabytku nieruchomego posiadaną przez siebie dokumentację tego zabytku

oraz umożliwić dokonywanie niezbędnych odpisoacutew z tej dokumentacji

W umowie sprzedaży zamiany darowizny lub dzierżawy zabytku nieru-

chomego wpisanego do rejestru stanowiącego własność Skarbu Państwa lub

jednostki samorządu terytorialnego przy określaniu sposobu korzystania

z tego zabytku należy nałożyć jeżeli stan zachowania zabytku tego wymaga na

nabywcę lub dzierżawcę obowiązek przeprowadzenia w określonym terminie

niezbędnych prac konserwatorskich przy tym zabytku

Niezależnie od obowiązkoacutew wynikających z opieki nad zabytkami właści-

ciel lub posiadacz zabytku wpisanego do rejestru lub zabytku znajdującego się

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

56

w wojewoacutedzkiej ewidencji zabytkoacutew zawiadamia wojewoacutedzkiego konserwato-

ra zabytkoacutew o

uszkodzeniu zniszczeniu zaginięciu lub kradzieży zabytku niezwłocznie po

powzięciu wiadomości o wystąpieniu zdarzenia

zagrożeniu dla zabytku niezwłocznie po powzięciu wiadomości o wystąpie-

niu zagrożenia

zmianie miejsca przechowania zabytku ruchomego w terminie miesiąca od

dnia nastąpienia tej zmiany

zmianach dotyczących stanu prawnego zabytku nie poacuteźniej niż w terminie

miesiąca od dnia ich wystąpienia lub powzięcia o nich wiadomości

Wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew w czasie uzgodnionym z właścicielem

lub posiadaczem przedmiotu będącego zabytkiem lub posiadającego cechy za-

bytku może prowadzić badania tego przedmiotu w miejscu w ktoacuterym przed-

miot ten się znajduje Za szkody wyrządzone w związku z badaniami przysłu-

guje odszkodowanie na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym

Pozwolenia wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew wymaga

prowadzenie prac konserwatorskich restauratorskich lub roboacutet budowla-

nych przy zabytku wpisanym do rejestru

wykonywanie roboacutet budowlanych w otoczeniu zabytku

prowadzenie badań konserwatorskich zabytku wpisanego do rejestru

prowadzenie badań architektonicznych zabytku wpisanego do rejestru

prowadzenie badań archeologicznych

przemieszczanie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru

trwałe przeniesienie zabytku ruchomego wpisanego do rejestru z narusze-

niem ustalonego tradycją wystroju wnętrza w ktoacuterym zabytek ten się znaj-

duje

dokonywanie podziału zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru

zmiana przeznaczenia zabytku wpisanego do rejestru lub sposobu korzysta-

nia z tego zabytku

umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru urządzeń technicznych

tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych i napisoacutew

podejmowanie innych działań ktoacutere mogłyby prowadzić do naruszenia sub-

stancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru w tym usuwanie

drzew lub krzewoacutew z nieruchomości z wyjątkiem przypadkoacutew prowadzenia

akcji ratowniczej przez jednostki ochrony przeciwpożarowej lub inne wła-

ściwe służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie na-

głego zagrożenia życia lub zdrowia

Helena Kisilowska

57

poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytkoacutew ruchomych w tym

zabytkoacutew archeologicznych przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elek-

tronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania

Przy zabytku wpisanym na Listę Skarboacutew Dziedzictwa można prowadzić

prace konserwatorskie

prace restauratorskie

badania konserwatorskie

wyłącznie na podstawie pozwolenia wydanego przez ministra właściwego do

spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem

o pozwolenie na prowadzenie prac konserwatorskich prac restauratorskich

lub badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym na Listę Skarboacutew Dzie-

dzictwa albo na prowadzenie prac konserwatorskich prac restauratorskich

badań konserwatorskich lub badań architektonicznych przy zabytku wpisanym

do rejestru albo badań archeologicznych jest obowiązana zapewnić kierowanie

tymi pracami oraz badaniami albo samodzielne ich wykonywanie przez osoby

spełniające odpowiednie wymagania

Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem

o pozwolenie na prowadzenie roboacutet budowlanych przy zabytku nieruchomym

wpisanym do rejestru jest obowiązana zapewnić kierowanie tymi robotami

oraz wykonywanie nadzoru inwestorskiego przez osoby spełniające odpo-

wiednie wymagania

Pracami konserwatorskimi pracami restauratorskimi lub badaniami

konserwatorskimi prowadzonymi przy zabytkach wpisanych do rejestru może

kierować osoba ktoacutera ukończyła studia drugiego stopnia lub jednolite studia

magisterskie w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki lub konserwacji

zabytkoacutew oraz ktoacutera po rozpoczęciu studioacutew drugiego stopnia lub po zaliczeniu

szoacutestego semestru jednolitych studioacutew magisterskich przez co najmniej

9 miesięcy brała udział w pracach konserwatorskich pracach restauratorskich

lub badaniach konserwatorskich prowadzonych przy zabytkach wpisanych do

rejestru lub inwentarza muzeum będącego instytucją kultury

W dziedzinach nieobjętych programem studioacutew wyższych pracami

konserwatorskimi pracami restauratorskimi lub badaniami konserwatorskimi

prowadzonymi przy zabytkach wpisanych do rejestru albo na Listę Skarboacutew

Dziedzictwa może kierować osoba ktoacutera posiada świadectwo ukończenia

szkoły średniej zawodowej oraz tytuł zawodowy albo wykształcenie średnie

lub średnie branżowe i dyplom potwierdzający posiadanie kwalifikacji zawo-

dowych w zawodach odpowiadających danej dziedzinie lub dyplom mistrza

w zawodzie odpowiadającym danej dziedzinie oraz ktoacutera przez co najmniej

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

58

4 lata brała udział w pracach konserwatorskich pracach restauratorskich lub

badaniach konserwatorskich prowadzonych przy zabytkach wpisanych do

rejestru na Listę Skarboacutew Dziedzictwa lub do inwentarza muzeum będącego

instytucją kultury

Robotami budowlanymi kieruje albo nadzoacuter inwestorski wykonuje

przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru osoba ktoacutera posiada

uprawnienia budowlane określone przepisami Prawa budowlanego oraz ktoacutera

przez co najmniej 18 miesięcy brała udział w robotach budowlanych prowa-

dzonych przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru lub inwentarza

muzeum będącego instytucją kultury

Ustawa z dnia 4 kwietnia 2004 roku o wyrobach budowlanych123

w aktualnym brzmieniu wprowadziła pojęcie regionalnego wyrobu budowla-

nego wytwarzanego tradycyjnie na określonym terenie przy użyciu tradycyj-

nych metod stwarzając możliwość wytwarzania i stosowania tego typu wyro-

boacutew roacutewnież w pracach konserwatorskich i restauratorskich124

Znacznie skromniejszy jest zakres praw właścicieli i posiadaczy zabyt-

koacutew125 Najczęściej w praktyce wykorzystywane są prawa związane z posiada-

niem nieruchomości zabytkowych Dotyczą one uprawnień związanych z naby-

ciem nieruchomości zabytkowej pomocy finansowej państwa dotacji na pra-

ce konserwatorskie restauratorskie i roboty budowlane a także zwolnienia

podatkowe z podatku od nieruchomości i podatku od spadkoacutew i darowizn

4 Programy ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami oraz

ochrona zabytkoacutew na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji

kryzysowych

Ważnym instrumentem ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami są

programy krajowe wojewoacutedzkie powiatowe i gminne Należy podkreślić że

programy na szczeblu wojewoacutedztwa powiatu i gminy sporządzane są i nadzo-

rowane przez władze samorządowe a nie administrację rządową

Krajowy program ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami uchwala na

okres 4 lat Rada Ministroacutew na wniosek ministra właściwego do spraw kultury

i ochrony dziedzictwa narodowego

123 Tj DzU z 2016 r poz 1570 ze zm 124 H Kisilowska J Smarż Ustawa o wyrobach budowlanych Komentarz Warszawa 2017 s 70 125 Szerzej na ten temat A Małkowska Wykorzystanie nieruchomości zabytkowych na cele mieszkaniowe (w) Prawo mieszkaniowe Regulacja i praktyka (red) H Kisilowska Warszawa 2015 s 207

Helena Kisilowska

59

W jednostkach samorządu terytorialnego zarządy wojewoacutedztwa zarzą-

dy powiatoacutew oraz woacutejtowie burmistrzowie i prezydenci miast sporządzają na

okres 4 lat odpowiednio wojewoacutedzkie powiatowe i gminne programy opieki

nad zabytkami Z realizacji programoacutew zarządy wojewoacutedztwa powiatu oraz

woacutejtowie burmistrzowie i prezydenci miast sporządzają co 2 lata sprawozda-

nia ktoacutere są przedstawione odpowiednio sejmikowi wojewoacutedztwa radzie po-

wiatu lub radzie gminy W programach określane są cele strategiczne oraz

ustalane problemy ktoacutere powinny być włączone do zadań wynikających z kon-

cepcji zagospodarowania przestrzennego W literaturze podkreślane jest ze

ogromne możliwości rzeczywistych działań ochronnych przy zabytkach mają

samorządy lokalne126 Cele programoacutew zostały sprecyzowane w rozdziale

8 ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami ktoacutery dotyczy nie tylko

programoacutew ale i ochrony zabytkoacutew na wypadek konfliktoacutew zbrojnych i sytu-

acji kryzysowych Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego opracowuje krajowy plan ochrony zabytkoacutew na wypadek konflik-

tu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz koordynuje realizacje zadań mających

na celu zabezpieczenie zabytkoacutew przed skutkami zagrożeń wynikających z sy-

tuacji kryzysowych

Podsumowanie

Materialne prawo administracyjne nawet najlepsze nie rozwiąże

wszystkich problemoacutew związanych z ochroną i opieką nad zabytkami w Polsce

Konieczne są tu zmiany w świadomości społecznej w tej materii Ustawodawca

organy samorządu terytorialnego i obywatele muszą sami zdecydować jak

poprzez właściwe regulacje prawne zreformować proces administrowania

dziedzictwem kulturowym w odpowiedzi na wyzwania wspoacutełczesności Wyma-

ga to spojrzenia na prawo poprzez funkcje jakie powinno ono spełniać aby

zaspokoić określone potrzeby społeczne Jest to wyraźnie widoczne szczegoacutelnie

w przypadku ochrony nieruchomości zabytkowych gdzie konieczny jest więk-

szy udział władz regionalnych i lokalnych oraz większe zrozumienie nieodwra-

calności strat spowodowanych zaniedbaniami ze strony władz publicznych

Choć w wielu przypadkach istnieje konieczność pierwszeństwa interesu

publicznego nad interesem partykularnym jednostki czy też wspoacutelnot lokal-

nych to często samorząd regionalny czy lokalny ma znacznie większe rozezna-

nie o warunkach lokalnych ktoacuterego to rozeznania nie mają organy administra-

126 Szerzej na ten temat J Sługocki Opieka nad zabytkiem nieruchomym Problemy administracyjnoprawne Warszawa 2014 s 165

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

60

cji rządowej127 Może to mieć szczegoacutelnie istotny wpływ na właściwe zagospo-

darowanie i wykorzystanie zabytkoacutew

Nie zwalnia to jednak ustawodawcy z konieczności tworzenia dobrego

prawa w skali Polski i Europy chroniącego dziedzictwo kulturowe dla przy-

szłych pokoleń w ramach trwałego i zroacutewnoważonego rozwoju Ogromnego

znaczenia nabiera konieczność prawnego zapewnienia realizacji zasady pre-

wencji w zakresie trwałego i zroacutewnoważonego rozwoju polegającej na wcze-

śniejszym podejmowaniu działań w celu uniknięcia nieodwracalnych szkoacuted

w środowisku kulturowym tak aby zachować dla przyszłych pokoleń to co jest

cenne dla społeczeństwa i jest świadectwem przeszłości

Bibliografia

Akty prawne

Konwencja z dnia 16 listopada 1972 r w sprawie ochrony światowego

dziedzictwa kulturowego i naturalnego Dz U z 1996 r Nr 32 poz 190 i 191

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej Dz U z 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym tj DzU z 2017 r poz 1875

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane tj DzU z 2017 r poz 1332

ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r o muzeach tj Dz U z 2017 r poz 972

ze zm

Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r o bibliotekach t j Dz U z 2012 r poz 602

ze zm

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony środowiska tj Dz U

z 2017 r poz 519 ze zm

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym tj Dz U z 2017 r poz 1073 ze zm

Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami tj

Dz U z 2014 r poz 1446 ze zm

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o wyrobach budowlanych tj Dz U z 2016 r

poz 1570

127 S Rose-Ackerman Od wyboroacutew do demokracji Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 2008 s 11

Helena Kisilowska

61

Orzecznictwo

Wyrok NSA z 21 czerwca 2007 r IIOSK 92006 Legalis nr 115250

Wyrok WSA w Krakowie z 14 marca 2016 r IISAKr 59315 Legalis

nr 1376007

Wyrok WSA w Olsztynie z 19 września 2017 r II SAO1 51617 Legalis

nr 1673462

Postanowienie WSA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2017 r IV SAWr 60815

Legalis nr 1666914

Literatura

Blake J International Cultural Hertiage Law Oxford 2015

Bończak-Kucharczyk E Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz

Warszawa 2017

Dobosz P Nieruchomość zabytkowa jako przedmiot regulacji prawnej (w)

Przestrzeń i nieruchomości jako przedmiot prawa administracyjnego Publiczne

prawo rzeczowe red I Niżnik- Dobosz Warszawa 2012

Gutowska K (red) Dziedzictwo kulturowe ndash konteksty odpowiedzialności War-

szawa 2003

Kisilowska H (red) Nieruchomości ndash zagadnienia prawne Wyd 2 Warszawa

2004

Kisilowska H Kisilowski M Struktury administracji publicznej chroniące

dziedzictwo kulturowe w Polsce (w) Struktury administracji publicznej

Metody ogniwa więzi red A Mezglewski Rzeszoacutew 2016

Kisilowska H Smarż J Ustawa o wyrobach budowlanych Komentarz Warszawa

2017

Kisilowska H Sypniewski D Prawo budowlane Warszawa 2012

Kobyliński Z Czym jest komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo

kulturowe bdquoMazowsze Studia Regionalnerdquo nr 7 Warszawa 2011

Leoński Z Materialne prawo administracyjne wyd 4 Warszawa 2001

Małkowska A Wykorzystanie nieruchomości zabytkowych na cele mieszkaniowe

(w) Prawo mieszkaniowe Regulacja i praktyka red H Kisilowska Warszawa

2015

Nafziger JAR Stoel TB Cultural Hertiage Law Edward Elgar Publishing US

2012

Pruszyński JP Dziedzictwo kultury Polski Jego straty i ochrona prawna Krakoacutew

2001

Rose-Ackerman S Od wyboroacutew do demokracji Warszawa 2008

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

62

Sienkiewicz T Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad

zabytkami (w) Aksjologia prawa administracyjnego TII red J Zimmermann

Warszawa 2017

Sługocki J Opieka nad zabytkiem nieruchomym Problemy

administracyjnoprawne Warszawa 2014

Zalasińska K Zeidler K Wykład prawa ochrony zabytkoacutew Gdańsk 2015

[dostęp Siplexpl 6 listopada 2017r]

63

dr Małgorzata Pracka128

Prawo gospodarowania przestrzenią Law of space management

Streszczenie

Gospodarka przestrzenna i potrzeba zachowania ładu przestrzennego

to zagadnienia ktoacutere w dobie postępującego rozwoju cywilizacyjnego zyskują

na znaczeniu Prowadzenie polityki w zakresie planowania przestrzennego jest

zagadnieniem niezwykle trudnym gdyż często prowadzi do kolizji interesoacutew ndash

publicznego i prywatnego Z jednej bowiem strony polityka ta winna być

nastawiona na ochronę ładu przestrzennego i zroacutewnoważonego rozwoju

z drugiej zaś strony nie da się tychże wartości chronić bez naruszania intere-

soacutew prywatnych właścicieli poprzez ograniczanie uprawnień właścicielskich

w odniesieniu do nieruchomości Prawo zagospodarowania przestrzennego ma

za zadanie przede wszystkim roacutewnoważyć te konflikty i być wyrazem kom-

promisu pomiędzy interesem publicznym a interesem indywidualnym

Słowa kluczowe

władztwo planistyczne gminy miejscowy plan zagospodarowania przestrzen-

nego decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

Summary

Spatial management and the need to preserve spatial order are issues

which in the era of progressive civilization development gain in importance Spa-

tial planning is an extremely difficult issue as it often leads to conflicts of public

and private interests On the one hand this policy should be aimed at protecting

spatial order and sustainable development on the other hand these values can

not be protected without infringing the interests of private owners by limiting

ownership rights to real estate Spatial development law primarily balances these

conflicts and express a compromise between the public and individual interest

Key words

municipalityrsquos planning authority local spatial development plan decision on

development conditions

128 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Prywatnego i Gospodarczego Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Technologiczno ndash Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Prawo gospodarowania przestrzenią

64

Wstęp

Podstawowym instrumentem gospodarowania przestrzenią jest miej-

scowy plan zagospodarowania przestrzennego w ramach ktoacuterego dochodzi do

wiążącego określenia przeznaczenia danej nieruchomości Aktem prawnym

regulującym proces gospodarowania przestrzenią jest ustawa z dnia 27 marca

2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym129 zwana dalej upzp

ktoacutera określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania tere-

noacutew na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

Podstawą jednak wszelkich działań planistycznych są dwie wartości ndash ład prze-

strzenny i zroacutewnoważony rozwoacutej

Zgodnie z art 2 pkt 1 upzp pod pojęciem ładu przestrzennego rozu-

mie się bdquotakie ukształtowanie przestrzeni ktoacutere tworzy harmonijną całość oraz

uwzględnia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wyma-

gania funkcjonalne społeczno ndash gospodarcze środowiskowe kulturowe oraz

kompozycyjno ndash estetycznerdquo Mimo wprowadzenia definicji legalnej ład

przestrzenny pozostaje pojęciem niedookreślonym a jego właściwa wykładnia

zależeć będzie od konkretnego stanu faktycznego Poza tym kształtowanie

przestrzeni zgodnie z wymaganiami ładu przestrzennego wymagać będzie

uwzględnienia regulacji innych ustaw materialnych np ustawy z dnia 7 lipca

1994 r prawo budowlane130 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie

przyrody131 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r prawo ochrony środowiska132

ustawy z dnia 18 lipca 2001 r prawo wodne133 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r

o ochronie gruntoacutew rolnych i leśnych134 Właściwe odkodowanie znaczenia

ładu przestrzennego w planowaniu przestrzennym musi uwzględniać odpo-

wiednie przepisy ustaw materialnych135

Drugą wartością uwzględnianą w gospodarowaniu przestrzenią jest

zroacutewnoważony rozwoacutej Definicja legalna zawarta została w art 3 pkt 50 ustawy

prawo ochrony środowiska zgodnie z ktoacuterą przez zasadę zroacutewnoważonego

rozwoju rozumie się taki rozwoacutej społeczno-gospodarczy w ktoacuterym następuje

proces integrowania działań politycznych gospodarczych i społecznych

z zachowaniem roacutewnowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych proce-

soacutew przyrodniczych w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania pod-

129 Tj DzU z 2017r poz1073 ze zm 130 Tj DzU z 2017r poz 1332 ze zm 131 Tj DzU z 2016r poz 2134 ze zm 132 Tj DzU z 2017r poz 519 ze zm 133 Tj DzU z 2017r poz 1121 ze zm 134 Tj DzU z 2017r poz 1161 135 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne Wydawnictwo CH Beck Warszawa 2009 s 10-11

Małgorzata Pracka

65

stawowych potrzeb poszczegoacutelnych społeczności lub obywateli zaroacutewno

wspoacutełczesnego pokolenia jak i przyszłych pokoleń Zasada zroacutewnoważonego

rozwoju podniesiona została także do rangi zasady ustrojowej a to oznacza że

organy władzy publicznej obowiązane są w swojej działalności kierować się

tą zasadą przy podejmowaniu roacuteżnorakich rozstrzygnięć Proces stanowienia

prawa winien zatem przebiegać przy uwzględnieniu tej wytycznej ktoacutera wy-

maga od ustawodawcy ciągłej optymalizacji całego systemu prawa tak aby

w odpowiednim stopniu biorąc pod uwagę zaroacutewno potrzebę rozwoju cywili-

zacyjnego wartości ogoacutelnospołeczne chronił także środowisko naturalne136

1 Władztwo planistyczne gminy

Podstawą systemu planowania przestrzennego jest gmina ktoacutera

prowadzi i kształtuje politykę przestrzenną na swoim terenie Żadna inna jed-

nostka samorządu terytorialnego ani administracja rządowa nie ma takich

uprawnień w zakresie gospodarowania przestrzenią Rozstrzygnięcia plani-

styczne gminy mają moc obowiązującą i wpływają na sposoacuteb wykonywania

prawa własności przez właścicieli gruntoacutew Natomiast kształtowanie i prowa-

dzenie polityki przestrzennej na szczeblu powiatu polega na prowadzeniu

w granicach swojej właściwości rzeczowej analiz i studioacutew z zakresu zagospo-

darowania przestrzennego odnoszących się do obszaru powiatu i zagadnień

jego rozwoju Powyższe sprawia że akty planistyczne powiatu nie mają charak-

teru aktoacutew prawa miejscowego ani nie są w żadnej mierze wiążące dla innych

podmiotoacutew w strukturze planowania przestrzennego Pełnią one jedynie funk-

cję subregionalną w planowaniu przestrzennym wojewoacutedztw

Z kolei planowanie przestrzenne wojewoacutedztw sprowadza się do kształ-

towania i prowadzenia polityki przestrzennej w wojewoacutedztwie poprzez

w szczegoacutelności uchwalanie planoacutew zagospodarowania przestrzennego woje-

woacutedztwa To powoduje że wojewoacutedztwo zyskuje miano samodzielnego szcze-

bla w systemie planowania przestrzennego Podstawowym aktem planistycz-

nym na tym szczeblu jest plan zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedz-

twa ktoacutery jest aktem planowania określającym zasady organizacji przestrzen-

nej wojewoacutedztwa uchwalanym przez sejmik wojewoacutedztwa137 Nie jest on aktem

prawa miejscowego jednakże uznać go należy za akt wiążący w określonym

zakresie gminę przy sporządzaniu studium uwarunkowań i kierunkoacutew zago-

spodarowania przestrzennego gdyż zgodnie z art 9 upzp gmina ma obowią-

136 A Krzywoń Konstytucja RP a środowisko bdquoPaństwo i Prawordquo 201283 LEX nr 152978 137 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 35-36

Prawo gospodarowania przestrzenią

66

zek sporządzić studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania prze-

strzennego biorąc pod uwagę ustalenia planu wojewoacutedztwa Plan zagospoda-

rowania przestrzennego wojewoacutedztwa został powiązany także z założeniami

regionalnej polityki przestrzennej określonymi w strategii rozwoju wojewoacutedz-

twa oraz z założeniami krajowej polityki przestrzennej ujętymi w koncepcji

przestrzennego zagospodarowania kraju Planowanie przestrzenne na szczeblu

wojewoacutedztwa sprowadza się zatem głoacutewnie do roli łącznika między planowa-

niem przestrzennym gmin i polityką przestrzenną państwa

Z kolei kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej państwa

zawartej w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju zostało przypi-

sane Radzie Ministroacutew W ten oto sposoacuteb wyodrębniono trzeci szczebel plano-

wania przestrzennego jakim jest planowanie krajowe138 Minister właściwy do

spraw budownictwa gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej wyposażony

został w kompetencje koordynacji zgodności planoacutew zagospodarowania prze-

strzennego wojewoacutedztw z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju

Dodatkowo wraz z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego

prowadzi wspoacutełpracę transgraniczną i przygraniczną w zakresie zagospodaro-

wania przestrzennego a także przygotowuje okresowe raporty o stanie zago-

spodarowania przestrzennego kraju Jednocześnie w ramach planowania

krajowego ministrowie i centralne organy administracji rządowej w zakresie

swojej właściwości rzeczowej sporządzają programy zawierające zadania

rządowe ktoacutere służą realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajo-

wym Programy te na ich wniosek po zaopiniowaniu przez sejmiki właściwych

wojewoacutedztw są wprowadzane do planu zagospodarowania przestrzennego

wojewoacutedztwa

Przedstawiony system planowania przestrzennego jest zatem wyrazem

decentralizacji zadań publicznych z tym zastrzeżeniem że w systemie tym to

gmina zyskuje miano podstawy systemu planowania przestrzennego Jako pod-

stawowa komoacuterka w systemie planowania przestrzennego wyposażona została

przez ustawodawcę w kompetencje władczego przeznaczania i ustalania zasad

zagospodarowania terenu Zagadnienie to należy do zadań własnych gminy

i określane jest jako władztwo planistyczne gminy

Pod pojęciem władztwa planistycznego należy rozumieć przekazanie

przez ustawodawcę gminie kompetencji w zakresie władczego przeznaczania

i ustalania zasad zagospodarowania terenu (w drodze aktu prawa miejscowego

ndash miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a w przypadku braku

planu ndash w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tere-

138 Ibidem s 37

Małgorzata Pracka

67

nu)139 U podstaw jednak jego właściwego pojmowania leży przede wszystkim

zespoacuteł przepisoacutew upzp ktoacutery wyznacza ramy działania gmin w ramach

władztwa planistycznego140 Gmina jako organ mający wyłączną kompetencję

do planowania miejscowego może w granicach i na podstawie prawa samo-

dzielnie kształtować sposoacuteb zagospodarowania obszaru podlegającego jej

władztwu planistycznemu pod warunkiem że władztwa tego nie nadużywa141

Ramami dla wykonywania władztwa planistycznego przez gminę jest ustawo-

wo określona procedura uchwalania planu miejscowego ktoacutera ma być gwaran-

cją ochrony praw obywateli

W ramach aktywności planistycznej gminy dochodzi niewątpliwie

do ograniczeń prawa własności Należy jednak pamiętać że brak jest podstaw

prawnych do ujmowania sfery planowania przestrzennego poprzez jedynie

prymat interesu publicznego Ochrona własności to wartość konstytucyjnie

chroniona a to oznacza konieczność uwzględniania w procesie planowania

przestrzennego zasady ochrony własności roacutewnego traktowania roacuteżnych form

własności Kluczowym publicznoprawnym instrumentem w ramach ktoacuterego

dochodzi do wiążącego określenia przeznaczenia danej nieruchomości jest

miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Kształtuje on sposoacuteb

wykonywania uprawnień właścicielskich i wpływa na wartość ekonomiczną

terenoacutew objętych planem co ma ogromne znaczenie z punktu widzenia intere-

soacutew właściciela danej nieruchomości Z tych względoacutew istotne jest aby wszel-

kie działania w ramach władztwa planistycznego gminy prowadzone były przy

uwzględnieniu konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności

w tym w szczegoacutelności zawartych w art 64 ust 3 i art 31 ust 3 konstytucji RP

Władztwo planistyczne gminy nie ma jednak charakteru absolutnego

Dodatkowym argumentem przemawiającym za potwierdzeniem tej tezy są

ogoacutelne zasady gospodarowania przestrzenią w postaci ładu przestrzennego

i zroacutewnoważonego rozwoju jako podstawa działań w sprawach przeznaczania

terenoacutew na określone cele ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

a także katalog wartości wskazany przez ustawodawcę w art 1 ust 2 upzp

W myśl tegoż przepisu w gospodarowaniu przestrzenią uwzględnia się przede

wszystkim 1) wymagania ładu przestrzennego w tym urbanistyki i architektu-

ry 2) walory architektoniczne i krajobrazowe 3)wymagania ochrony środowi-

ska w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntoacutew rolnych i leśnych

4) wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz doacutebr kultury

wspoacutełczesnej 5) wymagania ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi

139 Z Niewiadomski Planowanie przestrzenne Zarys systemu Warszawa 2003 s 85 140 H Izdebski Komentarz do art 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2013 141 Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r IV SA 34693 ONSA 19963 poz 125

Prawo gospodarowania przestrzenią

68

i mienia a także potrzeby osoacuteb niepełnosprawnych 6) walory ekonomiczne

przestrzeni 7) prawo własności 8) potrzeby obronności i bezpieczeństwa

państwa 9) potrzeby interesu publicznego 10) potrzeby w zakresie rozwoju

infrastruktury technicznej w szczegoacutelności sieci szerokopasmowych

11) zapewnienie udziału społeczeństwa w pracach nad studium uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gminy miejscowym planem

zagospodarowania przestrzennego oraz planem zagospodarowania prze-

strzennego wojewoacutedztwa w tym przy użyciu środkoacutew komunikacji elektro-

nicznej 12) zachowanie jawności i przejrzystości procedur planistycznych

13) potrzebę zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody do celoacutew zaopa-

trzenia ludności

Wskazany przez ustawodawcę katalog wymagań i wartości podlegają-

cych ochronie w planowaniu przestrzennym oznacza że gmina uchwalając

plany miejscowe na swoim terenie w ramach przysługującego jej władztwa

planistycznego musi kierować się ww wytycznymi przy ustalaniu zasad zabu-

dowy i zagospodarowania terenu objętego planem miejscowym

2 System aktoacutew planowania przestrzennego

System planowania przestrzennego oparty jest na dwoacutech podstawo-

wych aktach ndash studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania prze-

strzennego oraz miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego określa

politykę przestrzenną gminy a ustalenia studium mają charakter wiążący przy

sporządzaniu przez gminę miejscowych planoacutew zagospodarowania prze-

strzennego142 Studium nie jest aktem prawa miejscowego jest to akt o charak-

terze wewnętrznym określającym cele w zakresie rozwoju przestrzennego

oraz kierunki i zasady zagospodarowania obszaru gminy Studium jako pod-

stawowy akt planistyczny musi obowiązywać w każdej gminie Organem wła-

ściwym do przyjęcia studium jest rada gminy ktoacutera podejmuje uchwałę o przy-

stąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodaro-

wania przestrzennego gminy

Studium obecnie spełnia bardzo ważną rolę gdyż gminy muszą brać

pod uwagę jego ustalenia w swojej aktywności planistycznej co czyni ze stu-

dium akt o silnej pozycji w systemie gminnych aktoacutew planowania przestrzen-

nego Znaczenie studium podkreśla roacutewnież fakt obligatoryjności jego sporzą-

dzenia Brak bowiem studium to brak możliwości uchwalenia planu miejsco-

142 T Filipowicz Komentarz do art 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016

Małgorzata Pracka

69

wego W tej sytuacji mimo tego że nie stanowi ono prawa miejscowego jego

rola w planowaniu przestrzennym gminy jest znacząca gdyż jego oddziaływa-

nie na treść planu miejscowego powoduje że bez wątpienia wpływa także na

sytuację prawną właścicieli nieruchomości Ten bezpośredni związek studium

i planu pokazuje bardzo doniosłą funkcję studium w procesie planistycznym

Zakres merytoryczny studium określony został przez ustawodawcę

w art 10 ust 1 upzp poprzez wyszczegoacutelnienie uwarunkowań wynikających

m in z dotychczasowego przeznaczenia zagospodarowania i uzbrojenia tere-

nu stanu ładu przestrzennego i wymogoacutew jego ochrony stanu środowiska

dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew warunkoacutew i jakości życia mieszkańcoacutew

itd Dodatkowo należy wziąć pod uwagę także regulację art 10 ust 2 upzp

z ktoacuterego wynika obowiązek określenia w studium min kierunkoacutew zmian

w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenoacutew kierunki

i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenoacutew w tym

tereny przeznaczone pod zabudowę oraz tereny wyłączone spod zabudowy

obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasoboacutew ochrony przyrody

krajobrazu obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz

doacutebr kultury wspoacutełczesnej kierunki rozwoju systemoacutew komunikacji i infra-

struktury technicznej itd Ustawa określa zatem otwarty katalog głoacutewnych

treści studium ktoacutere obligatoryjnie muszą być uwzględnione przy jego opra-

cowaniu biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne już istniejące w chwili

sporządzania studium oraz wymagania prawne dla polityki przestrzennej nie-

zależne od woli gminy w chwili sporządzania studium143

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przewiduje

sformalizowaną procedurę sporządzenia i uchwalenia studium uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gminy Obejmuje ona kilka

etapoacutew szczegoacutełowo opisanych w art 11 upzp144 Jest inicjowana przez pod-

jęcie przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzenia studium Na-

stępnie organ wykonawczy gminy kolejno 1) ogłasza w prasie miejscowej oraz

przez obwieszczenie a także w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty w danej miejsco-

wości o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium określając

formę miejsce i termin składania wnioskoacutew dotyczących studium nie kroacutetszy

jednak niż 21 dni od dnia ogłoszenia 2) zawiadamia na piśmie o podjęciu

uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium instytucje i organy właściwe

do uzgadniania i opiniowania projektu studium 3) sporządza projekt studium

rozpatrując wnioski zgłoszone do studium uwzględniając ustalenia planu zago-

143 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 95 ndash 97 144 Nowe brzmienie art 11 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r DzU z 2017r poz1566

Prawo gospodarowania przestrzenią

70

spodarowania przestrzennego wojewoacutedztwa oraz ramowego studium uwarun-

kowań i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego związku metropolitar-

nego w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedz-

twa lub niewprowadzenia do planu zagospodarowania przestrzennego woje-

woacutedztwa zadań rządowych uwzględnia ustalenia programoacutew o ktoacuterych mowa

w art 48 ust 1 4) uzyskuje od gminnej lub innej właściwej komisji urbani-

styczno ndash architektonicznej opinię o projekcie studium 5) występuje

o uzgodnienie projektu studium i o opinie do wymienionych w ustawie orga-

noacutew 6) wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych

uzgodnień 7) ogłasza o wyłożeniu projektu studium do publicznego wglądu na

okres co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt do

publicznego wglądu oraz publikuje na stronach internetowych urzędu gminy na

okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie dyskusję publiczną nad

przyjętymi w tym projekcie studium rozwiązaniami 8) wyznacza termin zgła-

szania uwag do projektu studium ktoacutery nie może kroacutetszy niż 21 dni od dnia

zakończenia okresu wyłożenia studium 9) przedstawia radzie gminy do

uchwalenia projekt studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Kolejnym aktem w systemie planowania przestrzennego jest miejscowy

plan zagospodarowania przestrzennego ktoacutery będąc podstawowym publiczno-

prawnym instrumentem gospodarowania przestrzenią ustala przeznaczenie

terenu i może wprowadzać ograniczenia prawa własności Powyższe wynika

wprost z brzmienia art 6 upzp zgodnie z ktoacuterym ustalenia planu miejscowe-

go kształtują wraz z innymi przepisami sposoacuteb wykonywania prawa własności

W ten oto sposoacuteb regulacje miejscowego planu zagospodarowania przestrzen-

nego stanowią ograniczenie prawa własności (art 64 ust3 konstytucji) oraz

ograniczenie w zakresie korzystania z konstytucyjnego prawa (zgodnie

z redakcją art 31 ust3 konstytucji)

Uchwalanie miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego

jest zatem przejawem przysługującego gminie władztwa planistycznego ktoacutere

z jednej strony musi respektować konstytucyjne gwarancje ochrony prawa

własności z drugiej zaś strony daje uprawnienie do władczego wkraczania

w sferę uprawnień właścicielskich w celu realizacji zadań publicznych Obowią-

zek ścisłego przestrzegania ustawowych zasad i trybu procedury planistycznej

ma być gwarancją właściwego wyważenia interesoacutew prywatnych i publicznych

i ma służyć prawidłowej możliwie najbardziej efektywnej realizacji celoacutew pla-

nowania przestrzennego145 W tym miejscu należy zaakcentować iż w ramach

ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w art 6 ust 2

upzp wskazano na wolność zagospodarowania terenu poprzez przyznanie

145 Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2003 r IV SA39512002 niepubl

Małgorzata Pracka

71

prawa do zabudowy W myśl tych regulacji w granicach określonych ustawą

każdy ma prawo do zagospodarowania terenu do ktoacuterego ma tytuł prawny

zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania

przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tere-

nu jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osoacuteb

trzecich a także prawo do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospo-

darowaniu terenoacutew należących do innych osoacuteb Prawo do zabudowy może być

zatem realizowane pod warunkiem poszanowania chronionego prawem intere-

su publicznego oraz osoacuteb trzecich Użycie przez ustawodawcę sformułowania

bdquochronionego prawem interesu osoacuteb trzecichrdquo nie oznacza bynajmniej wszel-

kich ich naruszeń ale wyłącznie takich ktoacutere będą się wiązać z naruszeniem

określonych konkretnie wskazanych norm prawnych146 Prawo do zabudowy

nie ma charakteru absolutnego co wiąże się z tym że właściciel nie może żądać

od organu administracji publicznej by sposoacuteb zagospodarowania terenu od-

powiadał jego oczekiwaniom Planowanie przestrzenne w tym wymagania ładu

przestrzennego często prowadzą do powstania konfliktu roacuteżnych wartości

i interesoacutew147 Rolą zaś planowania przestrzennego jest łagodzenie tych kon-

fliktoacutew i szukanie kompromisu pomiędzy prawem do zagospodarowania wła-

snego terenu a innymi wartościami i interesami ktoacutere w planowaniu prze-

strzennym winny być uwzględnione148

3 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako wyraz

władztwa planistycznego gminy

Podstawowym instrumentem publicznoprawnym przy pomocy ktoacuterego

gmina realizuje swoje zadanie planistyczne jest miejscowy plan zagospodaro-

wania przestrzennego Ustawodawca w sposoacuteb jednoznaczny przesądza o tym

że plan miejscowy jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym na-

leżącym do aktoacutew prawa miejscowego w rozumieniu konstytucji Konsekwen-

cją powyższego jest wymoacuteg jego ogłoszenia w wojewoacutedzkim dzienniku urzę-

dowym Jako akt podjęty w ramach upoważnienia ustawowego musi respekto-

wać postanowienia aktoacutew prawnych powszechnie obowiązujących wyższego

rzędu czyli ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktoacutew wykonawczych

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego będąc aktem normatyw-

nym tj charakteryzującym się wymaganą dla tego rodzaju aktoacutew ogoacutelnością

pozbawiony cech aktu indywidualnego powinien uwzględniając lokalne

potrzeby zawierać regulacje odnoszące się do przeznaczenia terenu rozmiesz-

146 Wyrok WSA z dnia 9 maja 2017 r II SABd 8317 LEX nr 2307499 147 Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r II OSK 216315 LEX nr 2293411 148 Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r II OSK 160915 LEX nr 2288701

Prawo gospodarowania przestrzenią

72

czenia inwestycji celu publicznego oraz określenia sposoboacutew zagospodarowa-

nia i warunkoacutew zabudowy terenu149 Charakter planu miejscowego jako aktu

prawa miejscowego oznacza że ma on moc wiążącą tak jak każdy inny akt

normatywny a jego ustalenia muszą być respektowane bez względu na to czy

budzą kontrowersje czy też nie Dopoacuteki plan miejscowy nie zostanie zmieniony

lub uchylony jego ustalenia są wiążące przy ustalaniu zasad zagospodarowania

terenu objętych tym planem150

Pomimo jednoznacznej kwalifikacji prawnej planu miejscowego jakiej

dał wyraz ustawodawca w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym nie sposoacuteb jednak pominąć faktu że oproacutecz tego że ustalenia planu

miejscowego odnoszą się do abstrakcyjnego adresata to w dużej mierze są tak-

że zbiorem indywidualnych regulacji określających warunki zabudowy

konkretnych nieruchomości151 Warto zatem podkreślić że charakter norm

planowych jest szczegoacutelny z jednej strony nie sposoacuteb odmoacutewić im charakteru

normatywnego z drugiej jednak strony warto podkreślić że posiadają one

także cechy aktu indywidualnego skoro regulują status prawny konkretnych

nieruchomości

Inicjatywa w zakresie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowa-

nia przestrzennego należy do woacutejta burmistrza prezydenta miasta lub do

samej rady miasta ktoacutera podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia

miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Integralną częścią

takiej uchwały jest załącznik graficzny przedstawiający granice obszaru objęte-

go projektem planu Przed podjęciem uchwały przez radę miasta organ wyko-

nawczy gminy zobowiązany jest do wykonania analizy dotyczącej zasadności

przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych

rozwiązań z ustaleniami studium oraz przygotowania materiałoacutew geodezyj-

nych do opracowania planu wraz z ustaleniem niezbędnego zakresu prac plani-

stycznych

Ustawowe wymagania dotyczące projektu planu miejscowego zostały

uszczegoacutełowione w art 15 i 16 upzp Projekt planu miejscowego musi zawie-

rać część tekstową i graficzną Szczegoacutełowe wymagania w tym zakresie zawiera

dodatkowo Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r

w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowa-

149 A Plucińska ndash Filipowicz (red) A Kosicki Komentarz do art 14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 150 Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2012r II SABd 65412 LEX nr 1248580 151 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 141

Małgorzata Pracka

73

nia przestrzennego152 Jedną z zasad obowiązujących przy sporządzaniu projek-

tu planu miejscowego jest jego zgodność z ustaleniami studium i przepisami

odrębnymi odnoszącymi się do obszaru objętego planem Do projektu planu

miejscowego winno być sporządzone uzasadnienie ktoacuterego wymogi formalno-

prawne zawarł ustawodawca w art 15 ust 1 upzp Dodatkowo w przywoła-

nym przepisie w ust 2 i 3 zawarte zostały obligatoryjne i fakultatywne zagad-

nienia jakie winny być uwzględnione na etapie projektowania planu miejsco-

wego Do obowiązkowych zagadnień należą min przeznaczenie terenoacutew oraz

linie rozgraniczające tereny o roacuteżnym przeznaczeniu lub roacuteżnych zasadach

zagospodarowania zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego zasa-

dy ochrony środowiska przyrody i krajobrazu zasady kształtowania krajobra-

zu zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu

itd Fakultatywne wytyczne uwzględnia się w procedurze planistycznej o ile

mają one uzasadnienie w ramach konkretnego planu miejscowego Mogą one

dotyczyć np oznaczenia granic terenoacutew wymagających przeprowadzenia sca-

leń i podziałoacutew nieruchomości granic terenoacutew rozmieszczenia inwestycji celu

publicznego o znaczeniu lokalnym minimalną powierzchnię nowo wydzielo-

nych działek budowlanych

Skoro plan miejscowy kształtuje sposoacuteb wykonywania prawa własności

nieruchomości prowadząc niekiedy do ograniczeń uprawnień właścicielskich

postępowanie planistyczne zostało przez ustawodawcę szczegoacutełowo uregulo-

wane co ma być gwarancją ochrony praw podmiotoacutew ktoacutere mogą zostać naru-

szone w wyniku uchwalenia planu Procedura uchwalenia miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego przewiduje kilka etapoacutew ktoacutere polegają na

wykonaniu przez woacutejta burmistrza prezydenta miasta analizy zasadności

przystąpienia do sporządzenia planu i zgodności przewidywanych rozwiązań

z ustaleniami studium wraz z przygotowaniem materiałoacutew geodezyjnych

potrzebnych do opracowania planu oraz ustalenia niezbędnego zakresu prac

planistycznych podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporzą-

dzenia planu miejscowego ogłoszeniu przez organ wykonawczy gminy w pra-

sie miejscowej oraz przez obwieszczenie i w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty

w danej miejscowości o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia pla-

nu miejscowego określając jednocześnie formę miejsce i termin składania

wnioskoacutew do planu ktoacutery nie może być kroacutetszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia

zawiadomieniu na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia

planu instytucje i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania planu

sporządzeniu projektu planu miejscowego po rozpatrzeniu wnioskoacutew złożo-

nych do planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko sporządzeniu

152 Dz U z 2003 r poz 1587

Prawo gospodarowania przestrzenią

74

prognozy skutkoacutew finansowych uchwalenia planu miejscowego uzyskaniu

opinii gminnej komisji urbanistyczno ndasharchitektonicznej wystąpieniu o opinie

do wymienionych w ustawie organoacutew oraz uzgodnieniu projektu z ustawowo

wskazanymi organami uzyskaniu zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne wprowadzeniu zmian wynikają-

cych z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień ogłoszeniu o wyłożeniu pro-

jektu planu do publicznego wglądu na co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia

i wyłożeniu projektu planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko do

publicznego wglądu na okres co najmniej 21 dni oraz zorganizowaniu w tym

czasie dyskusji publicznej nad przyjętymi w projekcie planu rozwiązaniami

wyznaczeniu w ogłoszeniu o wyłożeniu projektu planu terminu w ktoacuterym oso-

by fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości

prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu planu w okresie nie kroacutetszym

niż 14 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia projektu planu rozpatrzeniu

uwag złożonych do projektu planu w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia

upływu terminu ich składania wprowadzeniu zmian do projektu planu miej-

scowego wynikających z rozpatrzenia złożonych uwag oraz ponowieniu uzgod-

nień w niezbędnych zakresie przedstawieniu radzie gminy projektu planu

miejscowego wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Przedstawiona powyżej procedura planistyczna jest niezwykle sforma-

lizowana i wymaga rygorystycznego przestrzegania jej założeń gdyż zgodnie

z art 28 upzp istotne naruszenie zasad sporządzania studium lub planu

miejscowego istotne naruszenie trybu ich sporządzania a także naruszenie

właściwości organoacutew w tym zakresie powodują nieważność uchwały rady

gminy w całości lub części Warto przy tym podkreślić że istotne naruszenie

trybu sporządzania planu następuje gdy ustalenia planistyczne są odmienne od

tych ktoacutere zostałyby podjęte gdyby nie naruszono procedury sporządzania

aktu planistycznego Natomiast naruszenie zasad to przyjęcie rozwiązań nie-

zgodnych z normami konstytucyjnymi lub zawartymi w ustawach materialno-

prawnych ktoacutere to normy wyznaczają granice wykonywania władztwa plani-

stycznego153

Mając na względzie przytoczone wyżej okoliczności ktoacutere powodują że

plan miejscowy staje się publicznoprawnym instrumentem przy pomocy ktoacute-

rego organy władzy publicznej kształtują sposoacuteb wykonywania prawa własno-

ści nieruchomości ustawodawca wprowadził zasadę uspołecznienia planowa-

nia Wyrazem tej zasady jest dyskusja publiczna organizowana przez organ

wykonawczy gminy zaroacutewno na etapie sporządzania studium uwarunkowań

153 Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 maja 2017 r II SABk 24617 LEX nr 2306710

Małgorzata Pracka

75

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego jak i planu miejscowego Ma

ona być gwarancją że wprowadzone do aktoacutew planowania przestrzennego

rozwiązania gospodarowania przestrzenią będą społecznie akceptowalne Pro-

cedura przeprowadzenia dyskusji publicznej polega na tym że po podjęciu

przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego

(te same uwarunkowania odnoszą się do uchwały o przystąpieniu do sporzą-

dzania studium) właściwy organ (woacutejt burmistrz prezydent) ogłasza w prasie

miejscowej oraz przez obwieszczenie a także w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty

w danej miejscowości o wyłożeniu projektu planu do publicznego wglądu na co

najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt wraz z prognozą

oddziaływania na środowisko do publicznego wglądu na okres co najmniej 21

dni organizując w tym czasie dyskusję publiczną nad przyjętymi w projekcie

planu rozwiązaniami W ogłoszeniu tym musi także podać termin w ktoacuterym

osoby fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowo-

ści prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu planu Termin ten nie może

być kroacutetszy niż 14 dni (w przypadku studium termin nie może być kroacutetszy niż

21 dni) od dnia zakończenia okresu wyłożenia planu Uwagi te rozpatrywane są

w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia upływu terminu ich składania

W przypadku uwzględnienia uwag właściwy organ wprowadza zmiany do pro-

jektu planu miejscowego a następnie przedstawia radzie gminy projekt planu

miejscowego wraz z listą uwag nieuwzględnionych

Uwagi do planu zgodnie z art 18 ust1 upzp może wnieść każdy kto

kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu wyłożonym do publicznego

wglądu Wnosi się je na piśmie w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu o wyło-

żeniu planu do publicznego wglądu lub w postaci elektronicznej w sposoacuteb

wskazany w upzp Dla sformułowania takiego zarzutu nie jest wymagana

szczegoacutelna forma wystarczy że z treści pisma wynikać będzie iż ustalenia pla-

nistyczne są kwestionowane przez wnoszącego uwagi Nie musi on wykazywać

żadnego interesu prawnego ktoacutery może być naruszony ustaleniami planu154

4 Ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości związane z obo-

wiązywaniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzen-

nego

Planowanie przestrzenne jest niewątpliwie tą dziedziną ktoacutera wpływa

na prawo własności Plan miejscowy może powodować zaroacutewno wzrost warto-

ści nieruchomości objętej planem jak i wprowadzać ograniczenia dla właścicie-

154 Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r II SAWr 91111 LEX nr 1139038

Prawo gospodarowania przestrzenią

76

li takich nieruchomości Należy jednak przyjąć że nie plan miejscowy jako akt

prawa miejscowego ale ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzen-

nym jest źroacutedłem do wprowadzania ograniczeń prawa własności natomiast

plan miejscowy wykonuje ustalenia ustawowe

Zakres ingerencji w prawo własności na etapie planowania przestrzen-

nego może być roacuteżny i dotykać w zasadzie wszystkich trzech uprawnień wła-

ścicielskich (tzw triada uprawnień właściciela) ndash ius possidendi ius utendi-

fruendi ius abutendi Z uwagi na powyższe ograniczenia uprawnień właściciel-

skich ustawodawca przewidział możliwość ochrony interesoacutew właścicieli

przed niekorzystnymi dla nich skutkami wynikającymi z uchwalenia bądź

zmiany planu Zgodnie bowiem z art 36 ust1 upzp jeżeli w związku z uchwa-

leniem planu miejscowego albo jego zmianą korzystanie z nieruchomości lub

jej części w dotychczasowy sposoacuteb lub zgodny z dotychczasowym przeznacze-

niem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone właściciel albo użytkow-

nik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy 1) odszkodowania za

poniesioną rzeczywistą szkodę albo 2) wykupienia nieruchomości lub jej części

Z literalnego brzmienia przepisu art 36 ust1 ustawy wynika że właści-

ciel lub użytkownik wieczysty może kierować do gminy dwojakiego rodzaju

roszczenia cywilnoprawne - żądać odszkodowania za poniesioną rzeczywistą

szkodę a zatem w granicach damnum emergens bez utraconych korzyści

(lucrum cessans) lub żądać wykupienia nieruchomości co w tej sytuacji wyma-

ga formy aktu notarialnego Realizacja roszczeń właściciela może nastąpić roacutew-

nież w myśl art 36 ust 2 upzp w drodze zaoferowania przez gminę nieru-

chomości zamiennej Z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia właściciela

z art 36 ust1 ustawy wygasają Z dniem 1 stycznia 2018 r dodany zostanie do

art 36 ust 1a upzp155 ktoacutery wyłączy możliwość kierowania opisanych wyżej

roszczeń w sytuacji gdy treść planu miejscowego powodująca skutek o ktoacuterym

mowa w ust1 nie stanowi samodzielnego ustalenia przez gminę społeczno ndash

gospodarczego przeznaczenia terenu oraz sposobu korzystania z niego ale wy-

nika z 1) uwarunkowań hydrologicznych geologicznych geomorfologicznych

lub przyrodniczych dotyczących występowania powodzi i związanych z tym

ograniczeń określonych na podstawie przepisoacutew odrębnych 2) decyzji doty-

czących lokalizacji lub realizacji inwestycji celu publicznego wydanych przez

inne niż organy gminy organy administracji publicznej lub Państwowe Gospo-

darstwo Wodne Wody Polskie 3) zakazoacutew lub ograniczeń zabudowy i zago-

spodarowania terenu określonych w przepisach ustaw lub aktoacutew w tym aktoacutew

prawa miejscowego wydanych na ich podstawie

155 DzU z 2017r poz1566

Małgorzata Pracka

77

Ustawodawca oproacutecz zabezpieczenia praw właścicieli nieruchomości

objętych aktywnością planistyczną gminy przewidzianych w ust 1 i 2 art 36

upzp wprowadził także dodatkową ochronę interesoacutew właściciela gwaran-

tując w myśl art 36 ust3 upzp możliwość żądania od gminy odszkodowania

jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość

nieruchomości uległa obniżeniu a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa

tę nieruchomość i nie skierował do gminy roszczeń o ktoacuterych mowa w ust 1 i 2

art 36 upzp Odszkodowanie ustala się w wysokości roacutewnej obniżeniu warto-

ści nieruchomości Pod pojęciem obniżenia wartości nieruchomości ustawo-

dawca w art 37 ust 1 upzp rozumie roacuteżnicę między wartością nieruchomości

określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po

uchwaleniu lub zmianie planu miejscowego a jej wartością określoną przy

uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego przed zmianą tego planu

lub faktycznego sposobu wykorzystywania nieruchomości przed jego uchwale-

niem Wartość nieruchomości określa się zgodnie z art 37 ust 11 upzp156

natomiast w odniesieniu do zasad określania wartości nieruchomości oraz za-

sad określania skutkoacutew finansowych uchwalania lub zmiany planoacutew miejsco-

wych a także w odniesieniu do osoacuteb uprawnionych do określania tych wartości

i skutkoacutew finansowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r

o gospodarce nieruchomościami157 o ile przepisy tej ustawy nie stanowią ina-

czej158

Dochodzenie przez właściciela nieruchomości roszczenia o wykupienie

nieruchomości lub jej zamianę nie jest ograniczone terminem Roszczenia z art

36 ust1 i 2 upzp podlegają przeto przedawnieniu na zasadach ogoacutelnych wy-

nikających z kodeksu cywilnego Natomiast roszczenie odszkodowawcze prze-

widziane w art 36 ust3 upzp ograniczone jest 5 - letnim terminem Jest

to termin zawity po upływie ktoacuterego roszczenie nie przysługuje Zgodnie jed-

nak z art 37 ust 9 upzp wykonanie obowiązku wynikającego z roszczeń

o ktoacuterych mowa w art 36 ust1 ndash 3 powinno nastąpić w terminie 6 miesięcy od

dnia złożenia wniosku chyba że strony postanowią inaczej W przypadku

opoacuteźnienia w wypłacie odszkodowania lub w wykupie nieruchomości właści-

cielowi albo użytkownikowi wieczystemu przysługują odsetki ustawowe

156 Nowe brzmienie art 37 ust 11 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018r DzU z 2017 r poz 1566 157 Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami tj DzU z 2016r poz2147 ze zm 158 Art 37 ust 12 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r tj DzU z 2017r poz 1566

Prawo gospodarowania przestrzenią

78

Ustalenia planu miejscowego mogą także powodować wzrost wartości

nieruchomości Taką sytuację ustawodawca przewidział w art 36 ust 4 upzp

i wyposażył gminę w uprawnienie do pobierania jednorazowej opłaty zwaną

rentą planistyczną Stanowi ona swoistą partycypację gminy w zyskach jakie

przynosi zbycie nieruchomości ktoacuterej wartość wzrosła z uwagi na zmianę jej

przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Istota

renty planistycznej sprowadza się do wystąpienia łącznie dwoacutech przesłanek

1) zmiany wartości nieruchomości w następstwie uchwalenia miejscowego

planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany 2) zbycia nierucho-

mości przed upływem 5 lat od daty wejścia w życie uchwalonego planu bądź

dokonanej w nim zmiany

Ustawodawca zakreślił maksymalną jej wysokość uznając że nie może

być ona wyższa niż 30 wzrostu wartości nieruchomości Opłata ta winna być

ustalona w planie miejscowym na podstawie ktoacuterego dokonuje się jej wymiaru

Przy czym opłata ta powinna być określana przez radę w wymiarze stosunko-

wym (procentowym) a nie kwotowym Obowiązek ten zawarty w przepisach

rangi ustawowej ma moc bezwzględnie obowiązującą i tym samym jego speł-

nienie nie może zostać wyłączone mocą rozstrzygnięć organu stanowiącego

gminy

Ustalenie wysokości renty planistycznej następuje w drodze decyzji

woacutejta burmistrza albo prezydenta miasta Spory w zakresie naliczania i pobie-

rania renty planistycznej nie zostały przez ustawodawcę poddane kognicji są-

doacutew powszechnych i jako sprawy administracyjne rozpatrywane są w admini-

stracyjnym toku instancji przez samorządowe kolegia odwoławcze ktoacuterych

decyzje mogą być przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego Możli-

wość naliczenia przez gminę renty planistycznej została ograniczona przez

ustawodawcę 5 - letnim terminem liczonym od dnia w ktoacuterym plan miejscowy

albo jego zmiana stały się obowiązujące Przywołany termin ma charakter

terminu zawitego nie podlegającego przywroacuteceniu Jego upływ wyłącza więc

możliwość ustalenia opłaty w przypadku wzrostu wartości nieruchomości

Ponadto właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości ktoacuterej wartość

wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego przed jej

zbyciem może żądać od woacutejta burmistrza albo prezydenta ustalenia w drodze

decyzji wysokości opłaty planistycznej

Dla zachowania 5-letniego terminu dochodzenia przez gminę opłaty

z tytułu wzrostu wartości nieruchomości niezbędne jest wszczęcie postępowa-

nia administracyjnego przed jego upływem Zgłoszenie roszczenia o ktoacuterym

mowa w art 37 ust3 upzp należy rozumieć jako wszczęcie postępowania

administracyjnego gdyż już przez zawiadomienie o tym zdarzeniu właściciel

nieruchomości dowiaduje się o wystąpieniu przez gminę z żądaniem uiszczenia

Małgorzata Pracka

79

renty planistycznej Wprawdzie właściwy organ zobowiązany jest do bez-

zwłocznego ustalenia opłaty planistycznej po otrzymaniu wypisu z aktu nota-

rialnego ktoacutery notariusz przesyła w ciągu 7 dni od dnia sporządzenia umowy

jednakże przepis ten ma jedynie charakter dyscyplinujący gminę do dochodze-

nia należności budżetowych w możliwie najkroacutetszym terminie i nie ogranicza w

żaden sposoacuteb 5-letniego terminu do wszczęcia postępowania liczonego od daty

wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego bądź

jego zmiany159

5 Gospodarowanie przestrzenią w przypadku braku miejscowe-

go planu zagospodarowania przestrzennego

Aktywność planistyczna gminy przejawia się przede wszystkim

w uchwalaniu miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego Nie

wszystkie jednak obszary pokryte są planami Tam gdzie ich nie ma sposoacuteb

zagospodarowania terenu określany jest aktem indywidualnym i konkretnym

tj decyzją administracyjną

Zgodnie z art 4 ust 2 upzp bdquow przypadku braku miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego określenie sposoboacutew zagospodarowania

i warunkoacutew zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabu-

dowy i zagospodarowania terenu przy czym 1) lokalizację inwestycji celu pu-

blicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego

2) sposoacuteb zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji

ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowyrdquo

Warto podkreślić że decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu pu-

blicznego (w tym i decyzja o warunkach zabudowy) pełni funkcję swoistego

substytutu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Określenie

w drodze decyzji sposoboacutew zagospodarowania i warunkoacutew zabudowy terenu

w przypadku braku planu miejscowego zastępuje ustalenia planu Wobec tego

decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego może wywoływać skutki po-

dobne do tych jakie rodzi miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

zwłaszcza w zakresie wpływu na ekonomiczną wartość nieruchomości160

Decyzja o warunkach zabudowy jak i decyzja o lokalizacji inwestycji celu pu-

blicznego jest decyzją związaną co oznacza że organ winien wydać decyzję

pozytywną jeżeli pozostaje ona w zgodzie z przepisami ustawy o planowaniu

159 W Falczyński J Stelmasiak Glosa do wyroku NSA z dnia 3 września 2004 r OPS 52004 bdquoOrzecznictwo Sądoacutew Polskichrdquo 20057-891 160 T Bąkowski Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Komentarz Zakamycze 2004 s 150

Prawo gospodarowania przestrzenią

80

i zagospodarowaniu przestrzennym z przepisami ustaw szczegoacutełowych oraz

czyni zadość warunkom formalnym

Zgodnie z brzmieniem art 59 upzp gdy na danym obszarze nie obo-

wiązuje plan miejscowy każda zmiana zagospodarowania terenu polegająca na

wykonaniu roboacutet budowlanych a także zmiana sposobu użytkowania obiektu

lub jego części wymaga ustalenia warunkoacutew zabudowy w drodze decyzji

Regułą jest zatem wydawanie decyzji o warunkach zabudowy natomiast wy-

dawanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego jest nieroze-

rwalnie związane z definicją inwestycji celu publicznego o ktoacuterej mowa w art 2

pkt 5 upzp Przez inwestycję celu publicznego należy zatem rozumieć działa-

nia o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym woje-

woacutedzkim i krajowym) a także krajowym (obejmującym roacutewnież inwestycje

międzynarodowe i ponadregionalne) oraz metropolitalnym (obejmującym

obszar metropolitalny) bez względu na status podmiotu podejmującego te dzia-

łania oraz źroacutedła ich finansowania stanowiące realizację celoacutew o ktoacuterych mo-

wa w art 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościa-

mi161 Katalog zadań dla ktoacuterych może być wydana decyzja o lokalizacji inwe-

stycji celu publicznego jest katalogiem zamkniętym

Elementy składowe decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu

publicznego zawarte zostały w art 54 upzp zgodnie z ktoacuterym decyzja o loka-

lizacji inwestycji celu publicznego określa 1) rodzaj inwestycji 2) warunki

i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikają-

ce z przepisoacutew odrębnych a w szczegoacutelności w zakresie a) warunkoacutew i wyma-

gań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego b) ochrony środowiska

i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz doacutebr kultury

wspoacutełczesnej c) obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji

d)wymagań dotyczących ochrony interesoacutew osoacuteb trzecich e) ochrony obiektoacutew

budowlanych na terenach goacuterniczych 3) linie rozgraniczające teren inwestycji

Te same zasady obowiązują roacutewnież przy wydawaniu decyzji o warun-

kach zabudowy i zagospodarowania terenu Wobec powyższego poczynione

niżej ustalenia zachowują swoją aktualność także w odniesieniu do tej decyzji

Określenie w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

rodzaju inwestycji oznacza iż organ wydający decyzję winien wskazać jakiej

kategorii inwestycji dotyczą ustalenia a więc czy przedmiotem ustaleń jest np

budowa obiektu przemysłowego mieszkalnego czy też decyzja odnosi się do

tzw inwestycji liniowych W decyzji powinny zostać także określone warunki

i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy ktoacutere wy-

nikają z przepisoacutew odrębnych W szczegoacutelności chodzi tutaj o warunki

161 Dz U z 2016 r poz 2147 i 2260 oraz z 2017 r poz 624 i 820

Małgorzata Pracka

81

i zasady wynikające z ustaw prawo ochrony środowiska o lecznictwie uzdro-

wiskowym uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach

uzdrowiskowych o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami Ustalenie na-

tomiast warunkoacutew obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji

będzie następowało w oparciu o ustawy o drogach publicznych prawo budow-

lane prawo wodne a wymagania dotyczące ochrony interesoacutew osoacuteb trzecich

będą wynikać przede wszystkim z ustaw prawo budowlane prawo ochrony

środowiska W odniesieniu do ochrony obiektoacutew budowlanych na terenach

goacuterniczych zastosowanie znajdzie tutaj ustawa ndash prawo geologiczne i goacuternicze

Trzecim obligatoryjnym elementem decyzji jest ustalenie linii rozgraniczają-

cych inwestycję Linie te muszą zostać wyznaczone na kopii mapy zasadniczej

lub w przypadku jej braku na kopii mapy katastralnej przyjętej do państwo-

wego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w skali 1500 lub 11000

a w stosunku do inwestycji liniowej w skali 12000 Część graficzna decyzji od-

powiada zatem części graficznej wniosku162

Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający

decyzję o pozwoleniu na budowę Związanie organu decyzją o lokalizacji inwe-

stycji celu publicznego na etapie wydawania pozwolenia na budowę oznacza iż

organ ten nie może kształtować warunkoacutew lokalizacji odmiennie od ustalonych

w powyższej decyzji Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego (tak jak

i decyzja o warunkach zabudowy) ma charakter promesy uprawniającej do

poacuteźniejszego uzyskania pozwolenia na budowę na warunkach w niej określo-

nych Nie upoważnia ona do podjęcia i realizacji inwestycji ale stanowi pod-

stawę do ubiegania się o pozwolenie na budowę Decyzja o lokalizacji inwesty-

cji celu publicznego (jak i decyzja o warunkach zabudowy) ma rozstrzygnąć

tylko o dopuszczalności realizacji określonego rodzaju inwestycji na tym tere-

nie a także określić warunki i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu

oraz jego zabudowy wynikające z przepisoacutew odrębnych163 Decyzje te mogą być

uznane za promesę pozwolenia na budowę ale tylko w ściśle ograniczonym

zakresie Zakres ten wyznacza treść ustaleń odnoszących się do przyszłej inwe-

stycji Materia ustaleń tych decyzji nie może być przedmiotem rozstrzygnięcia

w postępowaniu o pozwolenie na budowę Dane dotyczące inwestycji niezbęd-

ne w procesie wydawania pozwolenia na budowę powinny być czerpane przy

162 A Despot-Mładanowicz Komentarz do art 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 163 Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2013 r II SAKe 13013 LEX nr 1310162

Prawo gospodarowania przestrzenią

82

braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z treści omawia-

nych decyzji164

Drugą z decyzji wydawanych w sytuacji braku miejscowego planu zago-

spodarowania przestrzennego jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospo-

darowania terenu Warunki jakie muszą zostać spełnione aby można było wy-

dać decyzję o warunkach zabudowy określa art 61 upzp Zgodnie z jego

brzmieniem wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie

w przypadku łącznego spełnienia następujących warunkoacutew 1) co najmniej

jedna działka sąsiednia dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana

w sposoacuteb pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy

w zakresie kontynuacji funkcji parametroacutew cech i wskaźnikoacutew kształtowania

zabudowy oraz zagospodarowania terenu w tym gabarytoacutew i formy architek-

tonicznej obiektoacutew budowlanych linii zabudowy oraz intensywności wykorzy-

stania terenu 2) teren ma dostęp do drogi publicznej 3) istniejące lub projek-

towane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego

4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew rol-

nych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną

przy sporządzaniu miejscowych planoacutew ktoacutere utraciły moc obowiązującą na

podstawie art 67 ustawy o ktoacuterej mowa w art 88 ust 1 5) decyzja jest zgodna

z przepisami odrębnymi

Przytoczony wyżej przepis urasta do rangi głoacutewnego przepisu normują-

cego gospodarowanie przestrzenią na obszarach pozbawionych planu miej-

scowego i obejmuje wszystkie przypadki powstawania nowej zabudowy z wy-

jątkiem lokalizowania inwestycji celu publicznego Stanowi zatem poważne

ograniczenie zabudowy przestrzeni i ingeruje w prawo własności nieruchomo-

ści oraz wolność zabudowy165 Skoro jednak podstawą planowania przestrzen-

nego jest ład przestrzenny przyjęte przez ustawodawcę rozwiązania

w zakresie wydawania decyzji o warunkach zabudowy mają ograniczać i po-

rządkować dokonywanie zmian w zagospodarowaniu terenu poprzez uzależ-

nienie wydania pozytywnej decyzji od łącznego spełnienia warunkoacutew ustawo-

wych

W celu ustalenia wymagań nowej zabudowy i zagospodarowania tere-

nu organ wyznacza wokoacuteł działki budowlanej ktoacuterej dotyczy wniosek o usta-

lenie warunkoacutew zabudowy obszar analizowany i przeprowadza na nim analizę

funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie spełnienia

ustawowych przesłanek warunkujących możliwość wydania decyzji Przystępu-

164 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r IV SAPo 122612 LEX nr 1299618 165 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 490 i nast

Małgorzata Pracka

83

jąc do tej analizy organ winien ustalić czy zabudowa na terenie sąsiadującym

z terenem na ktoacuterym inwestor zamierza zrealizować nową zabudowę jest taka

że sposoacuteb wykonania tej zabudowy pozwala na określenie wymagań dotyczą-

cych nowej zabudowy W konsekwencji aby można było ustalić warunki dla

nowej zabudowy a więc rozważyć czy zachodzą wymagane prawem przesłan-

ki na terenie sąsiadującym musi znajdować się co najmniej jeden obiekt gdyż

tylko woacutewczas będzie możliwe ustalenie kontynuacji funkcji parametroacutew cech

i wskaźnikoacutew kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu w tym

gabarytoacutew i formy architektonicznej obiektu budowlanego linii zabudowy oraz

intensywności wykorzystania terenu Brak na określonym obszarze obiektu

o podobnych parametrach skutkuje odmową wydania decyzji o warunkach

zabudowy166 Powyższe rozwiązanie wprowadza tzw zasadę dobrego sąsiedz-

twa ktoacutera uzależnia zmianę w zagospodarowaniu terenu od dostosowania się

do określonych cech zagospodarowania terenu sąsiedniego167 Zasada ta po-

winna być interpretowana urbanistycznie gdyż jej celem jest zachowanie ładu

urbanistycznego Dlatego też pojęcie bdquodziałki sąsiedniej należy interpretować

szeroko jako nieruchomość lub część nieruchomości położoną w okolicy two-

rzącej pewną urbanistyczną całość ktoacuterą należy określić dla każdego przypad-

ku oddzielnie168

Kolejnym warunkiem od spełnienia ktoacuterego zależy wydanie pozytyw-

nej decyzji w sprawie warunkoacutew zabudowy dla przedsięwzięć nie będących

inwestycją celu publicznego jest dostęp do drogi publicznej Przez dostęp do

drogi publicznej należy rozumieć zaroacutewno bezpośredni dostęp do drogi zali-

czonej na podstawie ustawy z 21 marca 1985 r o drogach publicznych169

do jednej z kategorii droacuteg publicznych jak i dostęp do niej przez drogę we-

wnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogi koniecznej

Następny warunek dotyczy uzbrojenia terenu ktoacutere winno zaspokajać potrze-

by zamierzenia budowlanego określonego przez wnioskodawcę Warunek

uzbrojenia terenu uznaje się za spełniony roacutewnież wtedy gdy wykonanie nie-

zbędnej na potrzeby projektowanego przedsięwzięcia infrastruktury tech-

nicznej zostanie zagwarantowane w drodze umowy miedzy właściwą jednostką

organizacyjną a inwestorem Zgodnie z art 61 ust 1 pkt 4 upzp wymogiem

koniecznym do wydania decyzji o warunkach zabudowy jest brak obowiązku

166 A Despot-Mładanowicz Komentarz do art54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 167 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 494 168 Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r II OSK 98411 LEX nr 1291986 169 Ustawa z dnia 21 marca 1985 r o drogach publicznych tekst jednolity DzU z 2016r poz 440 ze zm

Prawo gospodarowania przestrzenią

84

uzyskiwania na przedmiotowy teren zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo fakt uzyskania takiej zgody

na wskazane wykorzystanie terenu przy okazji sporządzania miejscowych pla-

noacutew ktoacutere obowiązywały w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r

o zagospodarowaniu przestrzennym170 tj 1 stycznia 1995 r

Decyzja o warunkach zabudowy powinna roacutewnież pozostawać w zgo-

dzie z przepisami szczegoacutelnymi Katalog przepisoacutew odrębnych ktoacuterych unor-

mowania mają wpływ na wydawanie decyzji o warunkach zależy od położenia

terenu będącego przedmiotem ustaleń Do przepisoacutew odrębnych należy bez

wątpienia zaliczyć regulacje z zakresu ochrony środowiska przyrody gruntoacutew

rolnych i leśnych zabytkoacutew uzdrowisk ochrony granic obszaroacutew morskich

a także przepisy sanitarne unormowania z zakresu prawa geologicznego goacuter-

niczego itp

Osoba ubiegająca się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zago-

spodarowania terenu nie musi legitymować się tytułem prawnym do nieru-

chomości gdyż decyzja o warunkach zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz

nie narusza prawa własności i uprawnień osoacuteb trzecich Prawo do rozpoczęcia

budowy wynikać bowiem będzie dopiero z ostatecznej decyzji o pozwoleniu na

budowę ktoacutera może być wydana jedynie inwestorowi ktoacutery min wykaże się

prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane171 Z tych wzglę-

doacutew w odniesieniu do tego samego terenu organ może wydać decyzję o wa-

runkach zabudowy więcej niż jednemu wnioskodawcy Dodatkowo ustawo-

dawca zastrzegł iż wnioskodawcy ktoacutery nie uzyskał prawa do terenu nie przy-

sługuje roszczenie o zwrot nakładoacutew poniesionych w związku z otrzymaną

decyzją o warunkach zabudowy

Jednocześnie zaakcentować należy że choć decyzja o warunkach zabu-

dowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień

osoacuteb trzecich to zasadniczo może wpłynąć na sposoacuteb wykonywania własności

przez zlokalizowanie na danej nieruchomości konkretnej inwestycji172 Tym

samym w art 63 ust 3 upzp ustawodawca podkreślił że wywołanie przez

decyzję o warunkach zabudowy skutkoacutew o ktoacuterych mowa w art 36 upzp

powoduje że do decyzji o warunkach zabudowy należy stosować odpowiednio

art 36 i 37 upzp Koszty realizacji roszczeń wynikających z art 36 ust 1 i 3

upzp obciążać będą jednak inwestora po uzyskaniu ostatecznej decyzji

o pozwoleniu na budowę

170 Tj Dz U z 1999 r Nr 15 poz 139 ze zm 171 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r II OSK 282214 LEX nr 2102251 172 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r II SAPo 11017 LEX nr 2330006

Małgorzata Pracka

85

Podsumowanie

System planowania przestrzennego jest wyrazem decentralizacji zadań

publicznych ale zasadnicza rola w tym systemie przypada gminie gdyż jej roz-

strzygnięcia planistyczne mają moc obowiązującą i dotykają w sposoacuteb bezpo-

średni właścicieli gruntoacutew Sfera rozstrzygnięć planistycznych może być jednak

źroacutedłem wielu konfliktoacutew Ustawodawca wyposażył właścicieli i użytkownikoacutew

wieczystych w środki prawne służące ochronie ich praw co jest wyrazem reali-

zacji konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności Kształtowa-

nie przestrzeni to proces bardzo złożony będący grą roacuteżnorakich wartości

i interesoacutew Bez odpowiednich regulacji prawnych nie jest możliwe właściwe

kształtowanie przestrzeni przez stymulowanie procesoacutew gospodarczych jak

i ochrona określonych jej wartości Temu ma służyć prawo gospodarowania

przestrzenią tworzące warunki do racjonalnego organizowania przestrzeni

egzekwowania ładu przestrzennego i eliminowania (bądź łagodzenia) konflik-

toacutew

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane tj DzU z 2017 r poz1332 ze

zm

Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r o ochronie gruntoacutew rolnych i leśnych tj DzU

z 2017 r poz1161

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami tj DzU

z 2016 r poz 2147 ze zm

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony środowiska tj DzU z 2017r

poz 519 ze zm

Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r Prawo wodne tj DzU z 2017r poz 1121 ze zm

Ustawa z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzen-

nym tj DzU z 2017r poz 1073

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie przyrody tj DzU z 2016 r poz

2134 ze zm

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r w sprawie

wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania prze-

strzennego Dz U z 2003 r poz1587

Orzecznictwo

Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r IV SA 34693 ONSA 19963 poz 125

Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2003 r IV SA39512002 niepubl

Prawo gospodarowania przestrzenią

86

Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r II OSK 98411 LEX nr 1291986

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r II OSK 282214 LEX

nr 2102251

Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r II OSK 160915 LEX nr 2288701

Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r II OSK 216315 LEX nr 2293411

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r II SAWr 91111 LEX

nr 1139038

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2012r II SABd 65412 LEX

nr 1248580

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r IV SAPo 122612 LEX

nr 1299618

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2013 r II SAKe 13013 LEX

nr 1310162

Wyrok WSA z dnia 9 maja 2017 r II SABd 8317 LEX nr 2307499

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 maja 2017 r II SABk 24617 LEX

nr 2306710

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r II SAPo 11017 LEX

nr 2330006

Literatura

Bąkowski T Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu War-

szawa 2001

Bąkowski T Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Komen-

tarz Zakamycze 2004

Despot-Mładanowicz A Komentarz do art 54 ustawy o planowaniu

i zagospodarowaniu przestrzennym Lex 2016

Falczyński W Stelmasiak J Glosa do wyroku NSA z dnia 3 września 2004 r OPS

52004 Orzecznictwo Sądoacutew Polskich 20057-891

Filipowicz T Komentarz do art 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym Lex 2016

Izdebski H Komentarz do art 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym LEX 2013

Krzywoń A Konstytucja RP a środowisko Państwo i Prawo 201283 LEX nr

152978

Niewiadomski Z(red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie

i zagospodarowanie przestrzenne Wydawnictwo CH Beck Warszawa 2009

Niewiadomski Z Planowanie przestrzenne Zarys systemu Warszawa 2003

PlucińskandashFilipowicz A (red) A Kosicki Komentarz do art 14 ustawy

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Lex 2016

87

dr hab Joanna Smarż173

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew

Prawa budowlanego

Principles of investment implementation in the scope of the amended pro-visions of the Building Law act

Streszczenie

Proces budowlany regulowany jest szeregiem przepisoacutew jednak za pod-

stawę tego procesu należy uznać przepisy Prawa budowlanego Normują one

przebieg procesu budowlanego oraz uprawnienia i obowiązki jego uczestnikoacutew

i organoacutew administracji publicznej działających w budownictwie

Przepisy Prawa budowlanego ulegały w ostatnim czasie licznym i istot-

nym zmianom ktoacutere należy uwzględnić w trakcie realizacji procesu budowla-

nego Powyższe ma na celu uniknięcie nieprawidłowości ktoacutere zobowiązywa-

łyby organy do wszczynania postępowania mającego na celu doprowadzenie do

stanu zgodnego z prawem

Słowa kluczowe

Prawo budowlane proces budowlany pozwolenie na budowę

Summary

The construction process is regulated by a number of regulations but the

Building Law act must be considered as the basis for this process They regulate

the course of the construction process and the powers and duties of its partici-

pants and public administrations bodies operating in the construction industry

The provisions of the Building Law act have recently undergone numerous

and significant changes that need to be taken into account during the construc-

tion process This is aimed to avoid irregularities which would oblige the authori-

ties to initiate proceedings to bring the matter into the lawfulness

Key words

Building Law act construction process building premit

173 Prof nadz Kierownik Zakładu Prawa Publicznego Katedra Prawa Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

88

1 Podstawa prawna procesu inwestycyjnego

Budownictwo to ważna gałąź gospodarki ktoacutera zaspokaja podstawowe

potrzeby mieszkaniowe człowieka daje liczne miejsca pracy kształtuje krajo-

braz oraz oddziaływuje na rozwoacutej sztuki Obiekty budowlane powstają

w skomplikowanym procesie budowlanym ktoacutery trwa od przygotowania inwe-

stycji budowlanej poprzez jej budowę oddawanie do użytkowania utrzymanie

jej w należytym stanie technicznym i estetycznym aż do rozbioacuterki włącznie

Proces ten kształtowany jest przede wszystkim przez przepisy ustawy

z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane174 oraz ustawy z dnia 27 marca 2003 r

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym175 a także przepisy rozpo-

rządzeń wykonawczych176 Oproacutecz wskazanych przepisoacutew podstawowych ist-

nieją regulacje prawne ktoacutere nie opisują co prawda wprost procesu budowla-

nego lecz odnoszą się do jego niektoacuterych etapoacutew i wybranych czynności Do

takich regulacji należy zaliczyć w szczegoacutelności ustawę z dnia 27 kwietnia

2001 r prawo ochrony środowiska177 ustawę z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie

zabytkoacutew i opiece nad zabytkami178 ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r prawo

zamoacutewień publicznych179 ustawę z dnia 17 maja 1989 r Prawo geodezyjne

i kartograficzne180 ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r Prawo energetyczne181

a także ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r Prawo geologiczne i goacuternicze182

Wskazane przepisy należy brać pod uwagę przy projektowaniu i budowie

obiektoacutew zapewniając spełnienie wymagań podstawowych do ktoacuterych należą

1) warunki techniczne w zakresie bezpieczeństwa konstrukcji bezpieczeń-

stwa pożarowego użytkowania warunkoacutew higienicznych i zdrowotnych

ochrony środowiska oraz ochrony przed hałasem i drganiami 2) warunki użyt-

174 Dz U z 2017 r poz 1332 175 Dz U z 2017 r poz 1073 176 Podstawowe są w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunkoacutew technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz U z 2015 r poz 1422) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r w sprawie warunkoacutew technicznych użytkowania budynkoacutew mieszkalnych (Dz U Nr 74 poz 836 ze zm) 177 Dz U z 2017 r poz 519 178 Dz U z 2014 r poz 1446 179 Dz U z 2017 r poz 1579 180 Dz U z 2016 r poz 1629 181 Dz U z 2017 r poz 220 182 Dz U z 2016 r poz 1131

Joanna Smarż

89

kowe uzależnione od jego przeznaczenia oraz 3) poszanowanie uzasadnionych

interesoacutew osoacuteb trzecich znajdujących się w strefie oddziaływania obiektu183

2 Uczestnicy procesu budowlanego

Projektowanie i realizacja obiektoacutew budowlanych powinna zostać powie-

rzona osobom posiadającym odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe

potwierdzone uprawnieniami budowlanymi Osoby takie muszą być członkami

właściwego samorządu zawodowego184 Dopiero woacutewczas mogą pełnić funkcję

projektanta kierownika budowy lub roboacutet budowlanych oraz inspektora nad-

zoru inwestorskiego będąc profesjonalnymi uczestnikami procesu budowlane-

go Dodatkowo do uczestnikoacutew tego procesu zalicza się inwestora bez ktoacuterego

proces inwestycyjny nie miałby racji bytu

Każdy z ww uczestnikoacutew procesu budowlanego posiada określone usta-

wą ndash Prawo budowlane uprawnienia i obowiązki Podstawowym obowiązkiem

inwestora jest zorganizowanie procesu budowy z uwzględnieniem zasad bez-

pieczeństwa i ochrony zdrowia a w szczegoacutelności zapewnienie opracowania

projektu budowlanego przez uprawnionego projektanta oraz objęcia kierow-

nictwa budowy przez kierownika budowy Podstawowym zaś obowiązkiem

projektanta jest opracowanie projektu budowlanego łącznie z uzyskaniem

wymaganych opinii uzgodnień i sprawdzeń rozwiązań projektowych w zakre-

sie wynikającym z przepisoacutew Dodatkowo projektant zobowiązany jest wyja-

śniać wątpliwości dotyczące projektu i zawartych w nim rozwiązań oraz spra-

wować nadzoacuter autorski185 a w przypadku gdy jest to niezbędne zobowiązany

jest zapewnić sprawdzenie projektu186 Pracę projektanta wieńczy oświadcze-

nie o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepi-

sami oraz zasadami wiedzy technicznej Z obowiązkami projektanta skorelo-

wane są określone jego uprawnienia Istotne w tym zakresie jest prawo wstępu

183 Obszar oddziaływania obiektu to teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowla-nego na podstawie przepisoacutew odrębnych wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu w tym zabudowy tego terenu (art 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane) Por G Kuźma R Tymiec Prawo budowlane Komentarz 2017el 184 Chodzi o samorząd architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa ndash por ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r o samorządach zawodowych architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa Dz U z 2016 r poz 1725 185 Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2016 r II GSK 122415 Legalis nr 1554911 186 Sprawdzającym może być wyłącznie osoba legitymująca się uprawnieniami do pro-jektowania bez ograniczeń Od 10 sierpnia 2014 r sprawdzenia projektu nie może dokonać rzeczoznawca budowlany - por ustawa z dnia 9 maja 2014 r o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektoacuterych zawodoacutew regulowanych Dz U z 2014 r poz 768

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

90

na teren budowy i dokonywania w dzienniku budowy zapisoacutew dotyczących jej

realizacji a także prawo do żądania wstrzymania roboacutet budowlanych w razie

odstępstw od projektu zagrażających bezpieczeństwu obiektu

Nad realizacją roboacutet budowlanych czuwa kierownik budowy ktoacuterego

obowiązkiem jest protokolarne przejęcie od inwestora terenu budowy i zabez-

pieczenie go przed wstępem osoacuteb trzecich187 prowadzenie dokumentacji bu-

dowy oraz kierowanie budową obiektu budowlanego w sposoacuteb zgodny z pro-

jektem i pozwoleniem na budowę oraz przepisami w tym techniczno-

budowlanymi a także przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy Rola kierow-

nika budowy kończy się z chwilą przekazania inwestorowi oświadczenia o

zgodności wykonania obiektu budowlanego z ww warunkami i o doprowadze-

niu do należytego stanu i porządku terenu budowy a także - w razie korzysta-

nia - drogi ulicy sąsiedniej nieruchomości budynku lub lokalu188 W celu

umożliwienia wypełnienia ww obowiązkoacutew kierownikowi przyznane zostało

uprawnienie do występowania do inwestora o zmiany w rozwiązaniach projek-

towych jeżeli są one uzasadnione koniecznością zwiększenia bezpieczeństwa

realizacji roboacutet budowlanych lub usprawnienia procesu budowy oraz ustosun-

kowania się w dzienniku budowy do zaleceń w nim zawartych

Ostatnim profesjonalnym uczestnikiem procesu budowlanego jest

inspektor nadzoru inwestorskiego ktoacuterego podstawowym obowiązkiem jest

reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności

jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę przepisami oraz zasadami

wiedzy technicznej Uprawnienia inspektora są dość szerokie ponieważ upo-

ważniony jest on do wydawania kierownikowi budowy lub roboacutet poleceń doty-

czących usunięcia nieprawidłowości lub zagrożeń Może też żądać od kierowni-

ka budowy lub roboacutet dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadli-

wie wykonanych roboacutet a nawet wstrzymania dalszych roboacutet budowlanych

w przypadku gdyby ich kontynuacja mogła wywołać zagrożenie bądź spowo-

dować niedopuszczalną niezgodność z projektem lub pozwoleniem na budowę

Z uwagi na wskazane obowiązki kierownika budowy i inspektora nadzo-

ru inwestorskiego łączenie tych funkcji w ramach jednej budowy nie jest do-

puszczalne189 Chodzi w tym przypadku o uniknięcie wystąpienia kolizji intere-

soacutew i tworzenia de facto fikcji kontroli ponieważ w przypadku braku takiego

zastrzeżenia kierownik budowy będąc inspektorem nadzoru inwestorskiego

dokonywałby kontroli roboacutet ktoacutere nadzorował jako kierownik W ten sposoacuteb

187 Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia 2014 r I ACa 63914 Legalis nr 1186572 188 Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2002 r II SAKa 50801 Legalis nr 99207 189 Por art 24 ust 1 Prawa budowlanego

Joanna Smarż

91

zatracałby się sens nadzoru dokonywanego w taki sposoacuteb Tymczasem podsta-

wowym celem procesu inwestycyjnego jest zapewnienie bezpieczeństwa

i właściwej realizacji inwestycji Cel ten może być osiągnięty jedynie poprzez

rozdzielenie tych funkcji co umożliwi zachowanie elementu faktycznej a nie

iluzorycznej kontroli procesu budowlanego Jest to ważny element systemu

zapewnienia wysokiej jakości procesu budowlanego

3 Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie roboacutet budowlanych

Roboty budowlane można prowadzić na podstawie pozwolenia na

budowę zgłoszenia z projektem lub też zgłoszenia Nadrzędną zasadą jest ko-

nieczność uzyskania pozwolenia na budowę ktoacutere jest decyzją administracyjną

zezwalającą na budowę obiektu budowlanego w określonym miejscu i o okre-

ślonym kształcie Z punktu widzenia interesoacutew adresata decyzji o pozwoleniu

na budowę istotne jest że uzyskuje on pewność nabytych w drodze tego po-

zwolenia praw i obowiązkoacutew oraz związaną z tym ochronę przed nadmierną

ingerencją władzy publicznej w jego poczynania związane z realizacją inwesty-

cji budowlanej190 Decyzja taka upoważnia do rozpoczęcia i prowadzenia roboacutet

budowlanych

Przepis art 28 Prawa budowlanego wprowadzający obowiązek uzyskania

pozwolenia na budowę przed rozpoczęciem roboacutet budowlanych uległ jednak

istotnej zmianie w 2015 r Przed zmianą przepis ten stanowił iż Roboty bu-

dowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwole-

niu na budowę z zastrzeżeniem art 29-31rdquo Dnia 28 czerwca 2015 r weszła

w życie niewielka z pozoru zmiana prawna ktoacutera polegała na wykreśleniu

z treści przywołanego przepisu jednego słowa - ostatecznejrdquo191

W wyniku poroacutewnania literalnej treści przepisu art 28 ust 1 w brzmie-

niu przed zmianą i po jej dokonaniu można dojść do wniosku iż obecnie moż-

liwe jest rozpoczęcie prowadzenia roboacutet budowlanych na podstawie nieosta-

tecznego pozwolenia na budowę Przyjęcie takiej interpretacji w zestawieniu

z innymi przepisami w tym przepisami kpa jest jednak niemożliwe a dodat-

kowo niekorzystne dla inwestoroacutew ktoacuterzy narażają się na niebezpieczeństwo

wyeliminowania takiej decyzji nieostatecznej z obrotu prawnego Natomiast

190 Por J Smarż Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Kułak-Krzysiak J Parchomiuk Służąc dobru wspoacutelnemu Lublin 2016 s 251 i n oraz J Smarż Wymoacuteg ostatecznościrdquo decyzji o pozwoleniu na budowę w świetle obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa bdquoBudownictwo i Prawordquo 2017 nr 3 s 3-6 191 Por ustawa z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

92

konsekwencje naruszenia tego przepisu są poważne ponieważ prowadzenie

roboacutet budowanych na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budo-

wę stanowi samowolę budowlaną ktoacutera może skutkować w najlepszym wy-

padku obowiązkiem doprowadzenia roboacutet budowlanych do stanu zgodnego

z prawem192 ale także nakazem rozbioacuterki Dlatego też zaroacutewno GUNB jak

i pierwsze orzeczenie sądowe193 w tym zakresie nakazują uznać że mimo wy-

eliminowania z art 28 ust 1 określenia ostatecznejrdquo nadal obowiązuje zasada

zgodnie z ktoacuterą roboty budowlane objęte pozwoleniem na budowę można roz-

począć woacutewczas gdy decyzja stanie się ostateczna czyli nie będzie istniała

możliwość jej zaskarżenia Pewne wyjątki wynikają z art 130 kpa jednak za-

sadą pozostaje rozpoczęcie roboacutet budowlanych na podstawie ostatecznej decy-

zji o pozwoleniu na budowę

Realizacja obiektu może nastąpić także na podstawie zgłoszenia z projek-

tem ktoacutere jest nowym rozwiązaniem prawnym194 zezwalającym w ściśle okre-

ślonych przypadkach na prowadzenie roboacutet budowlanych w uproszczonym

trybie Najbardziej popularny zakres roboacutet ktoacutere mogą być realizowane w tym

trybie to budowa i przebudowa wolno stojących budynkoacutew mieszkalnych jed-

norodzinnych ktoacuterych obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub

działkach na ktoacuterych zostały zaprojektowane195 Wyboacuter formy pozwolenia lub

zgłoszenia z projektem należy do inwestora ktoacutery zamiast dokonania zgłosze-

nia może wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę co

niejednokrotnie może okazać się korzystniejsze196 szczegoacutelnie w zakresie

ochrony swoich praw Tym bardziej że do zgłoszenia z projektem należy dołą-

czyć analogiczne dokumenty jak w przypadku występowania z wnioskiem

o uzyskanie decyzji o pozwolenie na budowę Procedura zgłoszenia zamiaru

realizacji obiektu z jednoczesnym złożeniem projektu budowlanego jest zatem

dość skomplikowana a nie daje wystarczającej ochrony inwestorowi ktoacutery

w takim przypadku nie uzyskuje urzędowego potwierdzenia możliwości rozpo-

częcia roboacutet budowlanych w formie decyzji administracyjnej jak ma to miejsce

w przypadku pozwolenia na budowę

192 Por wyrok WSA z dnia 8 września 2016 r II SARz 168015 Legalis nr 1545721 193 Por wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2017 r II SAŁd 49016 Legalis nr 1567628 194 Nowe rozwiązanie zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorcoacutew Dz U poz 2255 195 Por art 29 ust 1 pkt 1a Prawa budowlanego 196 Por J Smarż Pozwolenie na budowę versus zgłoszenie z projektemrdquo w świetle obo-wiązujących przepisoacutew (w) J Smarż (red) Nieruchomości ndash aktualne problemy prawne Radom 2016 r s 134 J Smarż Korzyści i zagrożenia wynikające z realizacji inwestycji na podstawie zgłoszenia z projektem bdquoBudownictwo i Prawordquo 2016 nr 3 s 6-8

Joanna Smarż

93

Trzecią formą reglamentacji roboacutet budowlanych jest zgłoszenie ktoacutere ja-

ko uproszczona forma realizacji roboacutet budowlanych197 odnosi się wyłącznie do

takich roboacutet budowlanych ktoacuterych wykonanie w zasadzie nie może wpłynąć

ujemnie na bezpieczeństwo publiczne lub wygląd miejscowości ktoacutere mogą

jednak wprowadzić na tyle istotne zmiany w istniejącym stanie budynkoacutew lub

ich otoczenia że wymagają pewnego nadzoru przy ich wykonaniu Obowiąz-

kiem zgłoszenia objęte są inwestycje o mniejszym ciężarze gatunkowym nie

wymagające ze swej istoty zwiększonej uwagi właściwego do załatwienia tych

spraw organu198

Zamknięty katalog obiektoacutew objętych zgłoszeniem wynika z art 29-30

Prawa budowlanego Oznacza to że uzyskania pozwolenia na budowę nie wy-

magają wyłącznie obiekty i roboty budowlane o określonych parametrach

i przeznaczeniu wyliczone enumeratywnie we wskazanych przepisach199

Realizacja inwestycji na podstawie zgłoszenia polega na możliwości przy-

stąpienia do prowadzenia zgłoszonych roboacutet jeśli w terminie 21 dni200 od ich

zgłoszenia organ nie zgłosi sprzeciwu201 nie zażąda dodatkowych informacji

lub nie nałoży na inwestora obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę

Pod pojęciem roboacutet budowlanych należy rozumieć roacutewnież rozbioacuterkę

obiektu budowlanego202 Zgodnie z powyższym może okazać się że roboty po-

legające na rozbioacuterce będą wymagały uzyskania decyzji o pozwoleniu Jak za-

strzega ustawodawca pozwolenia takiego nie wymaga jednak rozbioacuterka bu-

dynkoacutew i budowli niewpisanych do rejestru zabytkoacutew oraz nieobjętych ochro-

ną konserwatorską203 o wysokości poniżej 8m jeżeli ich odległość od granicy

działki jest nie mniejsza niż połowa wysokości oraz obiektoacutew i urządzeń bu-

dowlanych na budowę ktoacuterych nie jest wymagane pozwolenie na budowę jeże-

li nie podlegają ochronie jako zabytki204 Rozbioacuterka ww obiektoacutew budowla-

nych wymaga uprzedniego zgłoszenia właściwemu organowi

Przed uzyskaniem pozwolenia na rozbioacuterkę lub przed ich zgłoszeniem

można rozpocząć jedynie roboty zabezpieczające i rozbioacuterkowe jeżeli mają one

na celu usunięcie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mie- 197 Wyrok WSA z dnia 2 sierpnia 2016 r II SAOp 25916 Legalis nr 1558116 198 Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2005 r II OSK 19705 LEX nr 196647 199 ZNiewiadomski TAsman J Dessoulavy-Śliwiński EJaniszewska-Kuropatwa APlucińska-Filipowicz J Siegień Prawo budowlane Komentarz 2016el 200 Termin ten uległ skroacuteceniu z 30 dni ndash por art 30 Prawa budowlanego Dz U 2016r poz 260 201 Na temat sprzeciwu por A Plucińska-Filipowicz Strona w sprawie sprzeciwu do zgłoszenia budowy Nieruchomości 2011 Nr 1 202 Por art 3 pkt 7 Prawa budowlanego 203 Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2013 r II SAOl 43213 Legalis nr 755381 204 Wyrok WSA z dnia 13 stycznia 2017 r II SAŁd 79416 Legalis nr 1568460

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

94

nia205 Rozpoczęcie takich roboacutet nie zwalnia jednak inwestora od obowiązku

bezzwłocznego uzyskania pozwolenia na rozbioacuterkę lub zgłoszenia o zamierzo-

nej rozbioacuterce obiektu budowlanego

4 Wymagania warunkujące uzyskanie pozwolenia na budowę

Pozwolenie na budowę wydaje organ administracji architektoniczno-

budowlanej tj starosta ktoacutery jest organem I instancji oraz wojewoda ktoacutery

jest organem wyższego stopnia w stosunku do decyzji wydawanych przez sta-

rostę oraz w przypadku ściśle określonych inwestycji organem I instancji206

Pozwolenie wydaje się na wniosek zainteresowanego ktoacutery wszczyna

postępowanie administracyjne w przedmiocie pozwolenia na budowę Postę-

powanie to kończy się wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub decyzji

o odmowie wydania pozwolenia na budowę Do wniosku należy dołączyć

w szczegoacutelności cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami

uzgodnieniami pozwoleniami innymi dokumentami wymaganymi przepisami

szczegoacutelnymi zaświadczenie projektanta o członkostwie w izbie oraz oświad-

czenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budow-

lane i decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jeżeli jest

ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym207

Pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu kto złożył

wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy

i zagospodarowania terenu jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz oświadczenie o posia-

danym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane208

Oświadczenie takie składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej

205 Wyrok NSA z dnia 16 września 2011 r II OSK 136610 Legalis nr 819811 206 Wojewoda jest organem I stopnia w sprawach obiektoacutew i roboacutet budowlanych określonych w art 82 Prawa budowlanego oraz w przepisach rozporządzenia Rady Ministroacutew z dnia 25 listopada 2010 r w sprawie obiektoacutew i roboacutet budowlanych w sprawach ktoacuterych organem pierwszej instancji jest wojewoda Dz U Nr 235 poz 1539 207 Szczegoacutełowe wymagania w zakresie załącznikoacutew do wnioskoacutew wynikają z art 33 ust 2 Prawa budowlanego a są one roacuteżne w zależności od rodzaju inwestycji 208 Co do zasady dysponowanie nieruchomością na cele budowlane polega na wykaza-niu istnienia prawa (uprawnienia) Nie chodzi o faktyczną możliwość wejścia na teren nieruchomości i wykonanie roboacutet w jakimś określonym z goacutery terminie ndash por wyrok NSA z dnia 17 listopada 2016 r II OSK 33615 Legalis nr 1554672 oraz J Woliński Wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane Nieruchomości 2013 Nr 4 Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r II OSK 268115 Legalis nr 1605448

Joanna Smarż

95

Z zasady pozwolenie na budowę dotyczy całego zamierzenia budowlane-

go natomiast w przypadku zamierzenia obejmującego więcej niż jeden obiekt

na wniosek inwestora może dotyczyć wybranych obiektoacutew lub zespołu obiek-

toacutew ktoacutere mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji ar-

chitektoniczno-budowlanej sprawdza spełnienie wszystkich wymagań praw-

nych kompletność projektu budowlanego posiadanie wymaganych opinii

uzgodnień pozwoleń i sprawdzeń oraz wykonanie oraz sprawdzenie projektu

przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się

aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia W razie

stwierdzenia naruszeń w powyższym zakresie organ ten nakłada postanowie-

niem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości określając termin ich

usunięcia Po bezskutecznym upływie tego terminu wydaje decyzję o odmowie

zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę209 Natomiast

w przypadku spełnienia wskazanych wymagań organ nie może odmoacutewić wy-

dania decyzji o pozwoleniu na budowę Pozwolenie jest więc decyzją admini-

stracyjną związaną to znaczy że nie ma charakteru uznaniowego Spełnienie

przez inwestora ustawowych przesłanek obliguje organ architektoniczno-

budowlany do jej wydania natomiast ich niespełnienie ndash powinno pociągać za

sobą odmowę wydania pozwolenia210

Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę powinno za-

kończyć się w terminie 65-ciu dni od dnia złożenia kompletnego wniosku przez

inwestora W tym celu organ administracji architektoniczno-budowlanej pro-

wadzi rejestry decyzji o pozwoleniu na budowę ktoacutere umożliwiają ocenę ter-

minowości rozpatrywania wnioskoacutew przez organ W przypadku gdy organ

administracji architektoniczno-budowlanej nie wyda decyzji w terminie organ

wyższego stopnia wymierza temu organowi karę w wysokości 500 zł za każdy

dzień zwłoki211

Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są inwestor

oraz właściciele użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdują-

A Grabowska-Toś M Sobol Dysponowanie nieruchomością na cele budowlane ndash glosa ndash II OPS 210 bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 10 209 Wyrok WSA z dnia 20 kwietnia 2017 r II SABOp 6317 Legalis nr 1600903 210 J Smarż Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Krzysiak- Kułak J Parchomiuk Służąc dobru Wspoacutelnemu Lublin 2016 s 259 211 A Kosicki Kara za nieterminowe wydanie pozwolenia na budowę Nieruchomości 2011 Nr 3 oraz A Plucińska-Filipowicz Kara za zwłokę w wydaniu pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

96

cych się w obszarze oddziaływania obiektu212 W toku postępowania admini-

stracyjnego poprzedzającego wydanie pozwolenia na budowę ocenie organu

podlega więc nie tylko spełnienie przez inwestora warunkoacutew techniczno-

organizacyjnych i architektoniczno-urbanistycznych ale roacutewnież to czy docho-

dzi lub może dojść do naruszenia interesoacutew osoacuteb trzecich zwłaszcza właścicieli

sąsiednich nieruchomości213 Celem postępowania w sprawie wydania pozwo-

lenia na budowę jest zbadanie zgodności planowanej inwestycji z prawem

i z interesami podmiotoacutew ktoacuterych prawa inwestycja ta może naruszać Wyda-

nie decyzji służy więc ochronie wartości konstytucyjnych w tym wolności

i praw innych osoacuteb Powyższy cel uzasadnia nie tylko kontrolę organu władzy

publicznej w stosunku do przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlanego ale też

ingerencję w prawa podmiotoacutew legitymujących się tytułami do zagospodaro-

wania nieruchomości gruntowej przez jej zabudowę Osoby trzecie mają prawo

do ochrony przed ewentualnymi uciążliwościami związanymi z realizacją inwe-

stycji budowlanej214

Prawo budowlane zawęża jednak znaczenie pojęcia strony w stosunku do

definicji tego pojęcia przyjętej w Kodeksie postępowania administracyjnego

gdzie stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy po-

stępowanie albo każdy kto żąda czynności organu ze względu na swoacutej interes

prawny lub obowiązek215 Powyższe podyktowane zostało chęcią zmniejszenia

liczby uczestnikoacutew postępowania oraz liczby skarg i odwołań do organoacutew

administracji publicznej oraz sądoacutew administracyjnych a także chęcią ochrony

interesu inwestora

212 A Plucińska-Filipowicz Strona w sprawie o pozwolenie na budowę (art 28 ust 2 PrBudU) Nieruchomości 2015 Nr 8 213 Zob wyrok NSA z 18 lutego 1999 r IV SA 24497 214 Potwierdzeniem powyższego jest przepis art 5 ust 1 pkt 9 Prawa budowlanego nakazujący poszanowanie występujących w obszarze jego oddziaływania uzasadnio-nych interesoacutew osoacuteb trzecich Z punktu widzenia ochrony praw tych osoacuteb istotne zna-czenie ma zagwarantowanie im przez ustawodawcę właściwej procedury w ramach ktoacuterej możliwe będzie dochodzenie praw i uzyskanie ochrony interesoacutew Ochrona osoacuteb trzecich w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę polega na przyznaniu im mocą art 28 ust 2 Prawa budowlanego statusu strony w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę Przymiot strony w tym postępowaniu przyznany został oproacutecz inwestora właścicielom nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania planowanego obiektu 215 Por art 28 kpa oraz wyrok NSA dnia 13 stycznia 2017 r II OSK 100515 Legalis nr 1575599

Joanna Smarż

97

5 Decyzja o pozwoleniu na budowę i warunki odstąpienia od pozwo-

lenia

Treść pozwolenia na budowę została określona przez przepisy rozporzą-

dzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia 2016 r

w sprawie wzoroacutew wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbioacuterkę zgłoszenia

budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego oświadczenia

o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane

oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbioacuterkę216 Zgodnie z powyższym

pozwolenie na budowę powinno zawierać wszystkie elementy wymagane

zgodnie z art 107 kpa Dodatkowo zgodnie z art 36 ust 1 Prawa budowlane-

go w decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji architektoniczno-

budowlanej w razie potrzeby określa szczegoacutelne warunki zabezpieczenia

terenu budowy i prowadzenia roboacutet budowlanych czas użytkowania tymcza-

sowych obiektoacutew budowlanych terminy rozbioacuterki istniejących obiektoacutew bu-

dowlanych nieprzewidzianych do dalszego użytkowania tymczasowych obiek-

toacutew budowlanych szczegoacutełowe wymagania dotyczące nadzoru na budowie

oraz informacje o obowiązkach i warunkach dotyczących obowiązku uzyskania

pozwolenia na użytkowanie

Zamierzeniem ustawodawcy jest aby realizacja inwestycji następowała

według projektu zatwierdzonego przez organ administracji architektoniczno-

budowlanej w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budo-

wę Wobec powyższego inwestor związany jest treścią decyzji zatwierdzającej

konkretny projekt budowlany i w przypadku zamiaru wprowadzenia zmian

istotnych nie może ich samodzielnie zrealizować w sposoacuteb odmienny od

zatwierdzonego projektu Ustawodawca uznał bowiem że w przypadku zamia-

ru wprowadzenia zmian istotnych organ administracji architektoniczno-

budowlanej powinien mieć możliwość ponownego wypowiedzenia się w zakre-

sie projektu z uwzględnionymi zmianami

Realizacja inwestycji na podstawie pozwolenia na budowę jest

zazwyczaj jednak procesem trwającym wiele miesięcy a czasami nawet lat co

powoduje niejednokrotnie konieczność dokonania zmian lub też chęć

modyfikacji pewnych rozwiązań w stosunku do pierwotnych założeń Może to

dotyczyć zaroacutewno rozwiązań projektowych jak roacutewnież warunkoacutew wydanego

już

pozwolenia na budowę Ustawodawca przewidując taką możliwość zezwolił na

dokonanie określonych zmian bez dodatkowych wymogoacutew jeżeli będą miały

216 DzU z 2016 r poz 1493

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

98

one charakter zmian tzw nieistotnychrdquo W przypadku natomiast zamiaru

dokonania tzw zmian istotnychrdquo ustawodawca zastrzegł że wprowadzenie ich

wymaga zmiany pozwolenia na budowę Kwalifikacja tych zmian od zawsze

budziła jednak szereg wątpliwości i rozbieżności w zakresie oceny

dokonywanej przez organy administracji architektoniczno-budowlanej

nadzoru budowlanego oraz projektanta W celu ich wyeliminowania przepis

art 36a Prawa budowlanego regulujący przedmiotowe zagadnienie ulegał

częstym zmianom a ostatnie zostały wprowadzone przepisami ustawy z dnia

16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy otoczenia

prawnego przedsiębiorcoacutew217 Weszły one w życie z dniem 1 stycznia 2017 r

a ich charakter był istotny

Zgodnie z nowym brzmieniem ww przepisu nieistotne odstąpienie od

zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na

budowę ktoacutere nie wymaga uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budo-

wę218 jest dopuszczalne o ile nie dotyczy zakresu objętego projektem zagospo-

darowania działki lub terenu charakterystycznych parametroacutew obiektu bu-

dowlanego (kubatury powierzchni zabudowy wysokości długości szerokości

liczby kondygnacji zapewnienia warunkoacutew niezbędnych do korzystania z tego

obiektu przez osoby niepełnosprawne zmiany zamierzonego sposobu użytko-

wania obiektu budowlanego) oraz o ile nie wymaga uzyskania opinii uzgod-

nień pozwoleń innych dokumentoacutew wymaganych przepisami szczegoacutelny-

mi Natomiast w odniesieniu do inwestycji realizowanej na podstawie zgłosze-

nia z projektem istotne odstąpienie od takiego projektu od ktoacuterego organ ad-

ministracji architektoniczno-budowlanej nie wnioacutesł sprzeciwu jest dopusz-

czalne jedynie po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na budowę dotyczącej całego

zamierzenia budowlanego219

Jednocześnie ustawodawca wskazał że nie jest istotnym odstąpieniem

od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na

budowę zmiana wysokości szerokości lub długości obiektu budowlanego nie-

będącego obiektem liniowym jeżeli odstąpienie łącznie spełnia następujące

warunki nie przekracza 2 wysokości szerokości lub długości obiektu budow-

lanego określonych w projekcie budowlanym nie zwiększa obszaru oddziały-

wania obiektu nie mieści się w zakresie odstępstw o ktoacuterych mowa w ust 5

pkt 3-6 z wyjątkiem odstępstwa od projektowanych warunkoacutew ochrony prze-

ciwpożarowej jeżeli odstępstwo zostało uzgodnione z rzeczoznawcą do spraw

217 Dz U poz 2255 218 J Wszołek E Deszczka Decyzja o zmianie pozwolenia na budowę ndash charakter prawny i wybrane zagadnienia praktyczne MOP 2016 Nr 1 219 Por art 36a ust 1a Prawa budowlanego

Joanna Smarż

99

zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz nie narusza przepisoacutew techniczno-

budowlanych

Osobą dokonującą kwalifikacji planowanego odstąpienia jest w pierw-

szej kolejności projektant jako autor projektu Dokonuje on kwalifikacji zamie-

rzonego odstąpienia a w przypadku uznania że jest ono nieistotne obowiąza-

ny jest zamieścić w projekcie budowlanym odpowiednie informacje ewentual-

nie rysunek i opis dotyczące tego odstąpienia Skorelowane jest to z podsta-

wowymi obowiązkami projektanta określonymi w art 20 ust 1 pkt 4 lit b

Prawa budowlanego ktoacutery nakłada na projektanta obowiązek sprawowania

nadzoru autorskiego na żądanie inwestora lub właściwego organu w zakresie

uzgadniania możliwości wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do

przewidzianych w projekcie zgłoszonych przez kierownika budowy lub inspek-

tora nadzoru inwestorskiego

Kwalifikacja zamierzonego odstąpienia dokonana przez projektanta nie

ma jednak charakteru wiążącego dla organu administracji architektoniczno-

budowlanej jak i dla organu nadzoru budowlanego Stąd też organy te kwe-

stionują niejednokrotnie ustalenia dotyczące oceny zmian dokonanych przez

projektantoacutew220 co może skutkować podjęciem przez te organy przewidzia-

nych prawem działań Za ewentualne szkody poniesione na skutek takiej nie-

prawidłowej kwalifikacji odstąpienia projektant ponosi odpowiedzialność wo-

bec inwestora221

Konsekwencją istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budow-

lanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na budowę bez uzyskania decyzji

o zmianie pozwolenia na budowę jest uchylenie decyzji o pozwoleniu na budo-

wę Inwestor nie będzie moacutegł woacutewczas przystąpić do kontynuowania roboacutet

budowlanych Wznowienie budowy w takiej sytuacji może nastąpić dopiero po

wydaniu decyzji o pozwoleniu na wznowienie roboacutet budowlanych

Sygnalizowana już długość procesu budowlanego powoduje niejedno-

krotnie zmianę planoacutew inwestora i to nie tylko w zakresie przyjętych pierwot-

nie rozwiązań projektowych ale także w ogoacutele związanych z realizacją inwe-

stycji Niejednokrotnie zdarza się bowiem że inwestor rezygnuje z dalszego

prowadzenia inwestycji Ustawodawca dopuszcza w takiej sytuacji możliwość

przeniesienia pozwolenia na budowę na rzecz innego podmiotu jeżeli przyjmu-

je on wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz złoży oświadczenie o posia-

danym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane Istotą

takiej decyzji jest umożliwienie innemu podmiotowi kontynuowania roboacutet

220 Por np wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r II OSK 22411 Legalis nr 780008 i WSA z dnia 13 lipca 2016 r II SAGl 9516 Legalis nr 1541456 221 Por wyrok WSA z dnia 9 lipca 2015 r II SAWr 35815 Legalis nr 1390753

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

100

budowlanych Jeżeli zatem roboty te zostały już wykonane wydawanie decyzji

o przeniesieniu pozwolenia na budowę byłoby bezcelowe Organem właściwym

w tym zakresie jest organ administracji architektoniczno-budowlanej ktoacutery

wydał decyzję zaś stronami postępowania o przeniesienie pozwolenia na

budowę są wyłącznie podmiot na rzecz ktoacuterego została wydana decyzja oraz

podmiot na rzecz ktoacuterego ma być przeniesione pozwolenie Organ nie może

odmoacutewić przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu w przypadku

spełnienia wszystkich warunkoacutew Zaroacutewno przeniesienie pozwolenia jak i od-

mowa następuje w formie decyzji

6 Budowa obiektoacutew budowlanych

Inwestycja powinna być rozpoczęta niezwłocznie po uzyskaniu pozwole-

nia na budowę W przeciwnym przypadku decyzja o pozwoleniu na budowę

może stracić ważność Jak zastrzega bowiem ustawodawca pozwolenie wygasa

jeżeli budowa nie została rozpoczęta przed upływem 3 lat od dnia w ktoacuterym

decyzja ta stała się ostateczna lub budowa została przerwana na czas dłuższy

niż 3 lata Rozpoczęcie albo wznowienie budowy po wygaśnięciu decyzji może

nastąpić po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę albo decyzji

o wznowieniu roboacutet budowlanych222

Przyjmuje się że rozpoczęcie budowy następuje z chwilą podjęcia prac

przygotowawczych na terenie budowy czyli z chwilą wytyczenia geodezyjnego

obiektoacutew w terenie wykonania niwelacji terenu zagospodarowania terenu

budowy wraz z budową tymczasowych obiektoacutew wykonania przyłączy do sieci

infrastruktury technicznej na potrzeby budowy Katalog tych prac ma charak-

ter zamknięty co oznacza że tylko wymienione prace traktuje się jako przygo-

towawcze Przedmiotowe zastrzeżenie jest bardzo istotne ponieważ prace

przygotowawcze mogą być wykonywane wyłącznie na terenie objętym pozwo-

leniem na budowę lub zgłoszeniem223

Może się zdarzyć że do wykonania roboacutet niezbędne będzie wejście na

teren sąsiedniej nieruchomości lub zajęcie pasa drogowego Woacutewczas inwestor

przed rozpoczęciem roboacutet zobowiązany jest uzyskać zgodę właściciela sąsied-

niej nieruchomości budynku lub lokalu na takie wejście Dodatkowo inwestor

222 A Legat Stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo 2010 Nr 9 oraz A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9 223 Wyrok WSA z dnia 6 kwietnia 2016 r II SALu 95915 Legalis nr 1477204

Joanna Smarż

101

zobowiązany jest uzgodnić przewidywany sposoacuteb zakres terminy korzystania

z tych obiektoacutew a także ewentualną rekompensatę z tego tytułu224

Zasadą jest korzystanie z sąsiedniej nieruchomości za zgodą jego właści-

ciela jeżeli jednak między inwestorem a właścicielem nieruchomości sąsiedniej

nie dojdzie do zawarcia porozumienia w tym zakresie inwestor może złożyć do

organu administracji architektoniczno-budowlanej wniosek o zezwolenie na

wejście na teren sąsiedniej nieruchomości Warunkiem uruchomienia tego try-

bu jest wykazanie przez inwestora iż nie udało mu się osiągnąć porozumienia

z właścicielem sąsiedniej nieruchomości Organ jest zobowiązany ustosunko-

wać się do takiego wniosku w terminie czternastu dni co ma na celu niebloko-

wanie inwestycji

Podobnie do wykonywania robot budowlanych może być wymagane za-

jęcie pasa drogowego lub jego części Może to nastąpić dopiero po spełnieniu

wymagań określonych w odrębnych przepisach225 Zajęcie pasa drogowego

wymaga uzyskania zezwolenia zarządcy drogi w formie decyzji administracyj-

nej Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę ktoacuterej wysokość określana

jest w zezwoleniu Dodatkowo zajmujący pas drogowy ma obowiązek zapewnić

bezpieczne warunki ruchu i przywroacutecić pas do poprzedniego stanu użyteczno-

ści w określonym terminie Za niedotrzymanie warunkoacutew określonych

w zezwoleniu oraz za zajęcie pasa drogi bez zezwolenia zarządca drogi wymie-

rza karę w wysokości 10-krotności opłaty za jego zajęcie

7 Prowadzenie roboacutet budowlanych niezgodnie z projektem lub

przepisami

Prowadzenie roboacutet budowlanych bez wymaganego pozwolenia na budo-

wę (art 48) bez zgłoszenia lub pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy

organ (art 49b) nazywane jest samowolą budowlaną Inną nieprawidłowością

jest wykonywanie roboacutet budowlanych niezgodnie z prawem (art 50-51)

Z zasady w przypadku wybudowania lub budowania obiektu budowla-

nego bądź jego części bez wymaganego pozwolenia na budowę organ nadzoru

budowlanego zobowiązany jest nakazać rozbioacuterkę tego obiektu lub jego części

chyba że możliwa jest legalizacja Może ona nastąpić wyłącznie po ziszczeniu

się łącznie trzech warunkoacutew tj kiedy budowa jest zgodna z przepisami o pla-

224 A Plucińska-Filipowicz T Filipowicz A Kosicki Budowa przy granicy sąsiada bdquoNieruchomościrdquo 2017 Nr 6 225 Por art 40 ustawy z 21 marca 1985 r o drogach publicznych DzU z 2016 poz 1440 oraz rozporządzenia Rady Ministroacutew z dnia 1 czerwca 2004 r w sprawie określe-nia warunkoacutew udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego DzU z 2016 poz 1264

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

102

nowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym a zwłaszcza z przepisami planu

miejscowego226 nie narusza przepisoacutew w tym techniczno-budowlanych

w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego

części do stanu zgodnego z prawem inwestor dokona opłaty legalizacyjnej227

W procesie legalizacji niezbędne jest roacutewnież przedstawienie dokumentoacutew

ktoacutere składane są przy występowaniu o wydanie decyzji o pozwoleniu na bu-

dowę Nieprzedłożenie tych dokumentoacutew skutkuje wydaniem decyzji o nakazie

rozbioacuterki całości lub części obiektu budowlanego

Właściwy organ nadzoru budowlanego czyli powiatowy inspektor nad-

zoru budowlanego przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu

budowlanego i udzielenia pozwolenia na wznowienie roboacutet budowlanych bada

spełnienie wszystkich wymagań i w przypadku ich spełnienia ustala wysokość

opłaty legalizacyjnej228

W przypadku spełnienia obowiązkoacutew określonych przez organ nadzoru

budowlanego postępowanie prowadzone jest pod kątem zatwierdzenia projek-

tu budowlanego i wydania pozwolenia na wznowienie roboacutet budowlanych je-

żeli budowa nie została zakończona Natomiast jeśli budowa została już zakoń-

czona spełnienie nałożonych obowiązkoacutew jest wnioskiem jedynie o wydanie

decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego

Należy jednak zwroacutecić uwagę że wydając decyzję o legalizacji samowoli

budowlanej organ nadzoru budowlanego musi nałożyć na inwestora obowią-

zek uzyskania pozwolenia na użytkowanie zalegalizowanego obiektu co należy

uznać za dodatkowy wymoacuteg niezbędny do przystąpienia do użytkowania obiek-

tu realizowanego w warunkach samowoli budowlanej

Procedura legalizacji budowy prowadzonej bez zgłoszenia bądź pomimo

wniesienia sprzeciwu przez organ jest analogiczna jak przy legalizacji z art 48

z pewnymi wyjątkami a mianowicie w art 49b określony jest 30-dniowy ter-

min na uzupełnienie dokumentoacutew oraz podana została wysokość opłaty legali-

zacyjnej - w zależności od kategorii obiektu wynosi 2 500 - 5 000 zł Natomiast

w przypadku legalizacji obiektu realizowanego bez wymaganego pozwolenia na

budowę albo bez wymaganego zgłoszenia albo pomimo wniesienia sprzeciwu

do tego zgłoszenia brak wskazania jednego terminu ktoacutery ustalany jest indy-

226 A Plucinska-Filipowicz Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jako dokument wymagany do legalizacji samowoli budowlanej - orzecznictwo NSA Nie-ruchomości 2008 Nr 6 227 Wyrok WSA z dnia 30 czerwca 2016 r II SAOp 12416 Legalis nr 1483890 228 Stawka opłaty legalizacyjnej wynosząca 500 zł ulega woacutewczas 50-krotnemu podwyższeniu

Joanna Smarż

103

widualnie w każdym przypadku Podobnie opłata legalizacyjna wymierzana jest

każdorazowo z uwzględnieniem rodzaju i kategorii obiektu budowlanego

Nieco inne postępowanie prowadzone jest w przypadku prowadzenia

roboacutet budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego w sposoacuteb istotnie

odbiegający od ustaleń i warunkoacutew określonych w pozwoleniu na budowę lub

określony w przepisach Nie mamy woacutewczas do czynienia z samowolą budow-

laną w rozumieniu art 48 lecz z dopuszczeniem się innych nieprawidłowości

ktoacutere w tzw postępowaniu naprawczym należy doprowadzić do stanu zgodne-

go z prawem W takiej sytuacji właściwy organ wstrzymuje postanowieniem

prowadzenie roboacutet budowlanych i orzeka o doprowadzeniu obiektu budowla-

nego do stanu poprzedniego lub nakaz rozbioacuterki229

8 Przystąpienie do użytkowania

Z zasady do użytkowania obiektu budowlanego na ktoacuterego wzniesienie

jest wymagane pozwolenie na budowę można przystąpić po zawiadomieniu

właściwego organu o zakończeniu budowy jeżeli organ ten w terminie czter-

nastu dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosi sprzeciwu w drodze

decyzji230 Jest to tzw milcząca zgoda organu nadzoru budowlanego w sytuacji

gdy nie stwierdzi on aby zgłoszony przez inwestora obiekt budowlany został

wykonany z naruszeniem projektu budowlanego warunkoacutew pozwolenia na

budowę lub przepisoacutew prawa231 Nie ma jednak przeszkoacuted aby w przypadku

braku zastrzeżeń w zakresie wykonania obiektu organ nadzoru powiadomił

pisemnie inwestora o możliwości przystąpienia do użytkowania obiektu nie

czekając na upływ określonego terminu

Stwierdzenie przez właściwy organ nadzoru budowlanego naruszeń

w wykonaniu zgłoszonego przez inwestora obiektu budowlanego umożliwia

temu organowi zgłoszenie sprzeciwu ktoacutery następuje w formie decyzji admini-

stracyjnej

W ściśle określonych przypadkach samo zawiadomienie o przystąpieniu

do użytkowania nie będzie wystarczające a ustawodawca wymaga uzyskania

pozwolenia na użytkowanie Z sytuacją taką mamy do czynienia 1) w przypad-

229 A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz I Nieruchomości 2014 Nr 7 oraz A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9 230 Wskazany termin uległ skroacuteceniu z 21dni przepisami ustawy z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443 231 Por red Z Niewiadomski Prawo budowlane Komentarz 2016el

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

104

kach określonych kategorii obiektu wskazanych w ustawie232 2) jako konse-

kwencja prowadzenia procedury legalizacji samowoli budowlanej oraz

3) w przypadku zamiaru przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego

przed wykonaniem wszystkich roboacutet budowlanych W każdym z tych przypad-

koacutew przed przystąpieniem do użytkowania należy uzyskać ostateczną decyzję

o pozwoleniu na użytkowanie

Inwestor w stosunku do ktoacuterego nałożono obowiązek uzyskania pozwo-

lenia na użytkowanie obiektu budowlanego jest obowiązany zawiadomić

zgodnie z właściwością wynikającą z przepisoacutew szczegoacutelnych organy Pań-

stwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Państwowej Straży Pożarnej o zakończeniu

budowy obiektu budowlanego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania

Organy te zajmują stanowisko w sprawie zgodności wykonania obiektu budow-

lanego z projektem budowlanym w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez

nie zawiadomienia o zakończeniu budowy Niezajęcie stanowiska w tym termi-

nie traktuje się jak niezgłoszenie sprzeciwu lub uwag jest to tzw milcząca zgo-

da organu

Ważnym elementem poprzedzającym wydanie decyzji o pozwoleniu na

użytkowanie jest przeprowadzenie obowiązkowej kontroli Powinna ona na-

stąpić w terminie 21 dni od dnia doręczenia wezwania inwestora O terminie

kontroli inwestor powinien zostać zawiadomiony w terminie 7 dni od dnia

doręczenia wezwania tak aby moacutegł w niej uczestniczyć Z kontroli organ nad-

zoru sporządza protokoacuteł ktoacutery powinien być przechowany przez cały okres

istnienia obiektu budowlanego

Podsumowanie

Prawidłowa realizacja procesu budowlanego wymaga spełnienia licz-

nych warunkoacutew wynikających nie tylko z przepisoacutew Prawa budowlanego ale

także szeregu innych ustaw wpływających na ten proces Powyższe utrudnia

właściwe zrozumienie i stosowanie tych regulacji Stan ten dodatkowo kompli-

kuje znaczna liczba zmian w obszarze tego prawa

Celem ostatnich zmian Prawa budowlanego było uproszczenie procesu

budowlanego oraz wyeliminowanie pojawiających się wątpliwości Cel ten

w przypadku wielu rozwiązań został osiągnięty co należy ocenić pozytywnie

232 Określenie kategorii obiektu budowlanego następuje w pozwoleniu na budowę co wyklucza dowolność przy określeniu obowiązkoacutew inwestora związanych ze sposobem zakończenia procesu budowlanego Inwestor już od początku realizacji inwestycji wie w jaki sposoacuteb będzie obowiązany ją zakończyć

Joanna Smarż

105

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane Dz U z 2017 r poz 1332

Ustawa z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r o samorządach zawodowych

architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa Dz U z 2016 r poz 1725

Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz

niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443

Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy

otoczenia prawnego przedsiębiorcoacutew Dz U poz 2255

Ustawa z 21 marca 1985 r o drogach publicznych DzU z 2016 poz 1440

Ustawa z dnia 9 maja 2014 r o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektoacuterych

zawodoacutew regulowanych Dz U z 2014 r poz 768

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z 1 czerwca 2004 r w sprawie określenia wa-

runkoacutew udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego DzU z 2016 poz

1264

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie

warunkoacutew technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich

usytuowanie Dz U z 2015 r poz 1422

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16

sierpnia 1999 r w sprawie warunkoacutew technicznych użytkowania budynkoacutew

mieszkalnych Dz U Nr 74 poz 836 ze zm

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 25 listopada 2010 r w sprawie

obiektoacutew i roboacutet budowlanych w sprawach ktoacuterych organem pierwszej

instancji jest wojewoda DzU Nr 235 poz 1539

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia

2016r w sprawie wzoroacutew wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbioacuterkę

zgłoszenia budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego

oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele

budowlane oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbioacuterkę DzU z 2016

r poz 1493

Orzecznictwo

Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2002 r II SAKa 50801 Legalis nr 99207

Wyrok NSA z dnia 16 września 2011 r II OSK 136610 Legalis nr 819811

Wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r II OSK 22411 Legalis nr 780008

Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2013 r II SAOl 43213 Legalis nr 755381

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia

2014 r I ACa 63914 Legalis nr 1186572

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

106

Wyrok WSA z dnia 9 lipca 2015 r II SAWr 35815 Legalis nr 1390753

Wyrok WSA z dnia 6 kwietnia 2016 r II SALu 95915 Legalis nr 1477204

Wyrok WSA z dnia 30 czerwca 2016 r II SAOp 12416 Legalis nr 1483890

Wyrok WSA z dnia 13 lipca 2016 r II SAGl 9516 Legalis nr 1541456

Wyrok WSA z dnia 2 sierpnia 2016 r II SAOp 25916 Legalis nr 1558116

Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2016 r II OSK 33615 Legalis nr 1554672

Wyrok WSA z dnia 8 września 2016 r II SARz 168015 Legalis nr 1545721

Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2016 r II GSK 122415 Legalis nr 1554911

Wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2017 r II SAŁd 49016 Legalis nr 1567628

Wyrok NSA dnia 13 stycznia 2017 r II OSK 100515 Legalis nr 1575599

Wyrok WSA z dnia 13 stycznia 2017 r II SAŁd 79416 Legalis nr 1568460

Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r II OSK 268115 Legalis nr 1605448

Wyrok WSA z dnia 20 kwietnia 2017 r II SABOp 6317 Legalis nr 1600903

Literatura

Grabowska-Toś A Sobol M Dysponowanie nieruchomością na cele budowlane ndash

glosa ndash II OPS 210 Nieruchomości 2011 Nr 10

Kosicki A Kara za nieterminowe wydanie pozwolenia na budowę

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Kuźma G Tymiec R Prawo budowlane Komentarz 2017el

Legat A Stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo

2010 Nr 9

Niewiadomski Z Asman T Dessoulavy-Śliwiński J Janiszewska-Kuropatwa

E Plucińska-Filipowicz A Siegień J Prawo budowlane Komentarz 2016el

Niewiadomski Z Prawo budowlane Komentarz 2016el

Plucińska-Filipowicz A Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania

terenu jako dokument wymagany do legalizacji samowoli budowlanej - orzecz-

nictwo NSA bdquoNieruchomościrdquo 2008 Nr 6

Plucińska-Filipowicz A Strona w sprawie sprzeciwu do zgłoszenia budowy

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 1

Plucińska-Filipowicz A Kara za zwłokę w wydaniu pozwolenia na budowę

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Plucińska-Filipowicz A Kosicki A Filipowicz T Postępowanie naprawcze ndash

wybrane zagadnienia cz I bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 7

Plucińska-Filipowicz A Kosicki A Filipowicz T Postępowanie naprawcze ndash

wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9

Plucińska-Filipowicz A Strona w sprawie o pozwolenie na budowę (art 28 ust 2

PrBudU) bdquoNieruchomościrdquo 2015 Nr 8

Joanna Smarż

107

Plucińska-Filipowicz A Filipowicz T Kosicki A Budowa przy granicy sąsiada

bdquoNieruchomościrdquo 2017 Nr 6

Smarż J Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Ku-

łak-Krzysiak J Parchomiuk Służąc dobru wspoacutelnemu Lublin 2016

Smarż J Pozwolenie na budowę versus zgłoszenie z projektemrdquo w świetle obo-

wiązujących przepisoacutew (w) J Smarż (red) Nieruchomości ndash aktualne proble-

my prawne Radom 2016

Smarż J Korzyści i zagrożenia wynikające z realizacji inwestycji na podstawie

zgłoszenia z projektem bdquoBudownictwo i Prawordquo 2016 nr 3 s 6-8

Smarż J Wymoacuteg ostatecznościrdquo decyzji o pozwoleniu na budowę w świetle

obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa bdquoBudownictwo i Prawordquo

2017 nr 3 s 3-6

Woliński J Wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele

budowlane bdquoNieruchomościrdquo 2013 Nr 4

Wszołek J Deszczka E Decyzja o zmianie pozwolenia na budowę ndash charakter

prawny i wybrane zagadnienia praktyczne MOP 2016 Nr 1

108

mgr Paweł Śwital233

Dostęp do informacji publicznej

Access to public information

Streszczenie

Celem opracowania jest przedstawienie prawa dostępu do informacji

publicznej Autor przedstawia definicję informacji co zakłada jawność administra-

cji prawo dostępu do informacji prawne podstawy dostępu do informacji publicz-

nej dostęp do informacji na gruncie prawa samorządu terytorialnego oraz dostęp do

informacji o osobach sprawujących funkcje publiczne W pracy zostaje wykorzysta-

na metoda dogmatyczno ndash prawna oraz metoda funkcjonalizmu prawniczego

Słowa kluczowe

informacja informacja publiczna jawność administracji

Summary

The aim of the study is to present the right of access to public information

The author presents the definition of information which implies disclosure of the

administration the right of access to information the legal basis for access to pub-

lic information access to information under the law of local self-government and

access to information on persons exercising public functions The work is based on

the dogmatic and legal method and the method of legal functionalism

Keywords

information public information transparency of administration

1 Definicja informacji

Dostęp do informacji publicznej stanowi jedną z podstawowych zasad

wspoacutełczesnej demokracji i społeczeństwa obywatelskiego234

Informacja to pojęcie

złożone ktoacutere nie posiada jednej powszechnie obowiązującej definicji235

P Fajgiel-

233 Asystent Katedra Prawa Zakład Prawa Publicznego Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu 234 T R Aleksandrowicz Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej Warszawa 2002 s 7 235 Tak min P Fajgielski Informacja w administracji publicznej Prawne aspekty gromadzenia udostępniania i ochrony Wrocław 2007 s 13 J Janowski Informatyka

Dostęp do informacji publicznej

109

ski przyjął definicję zgodnie z ktoacuterą informacja w administracji publicznej jest

bdquowiedzą odnoszącą się do podmiotoacutew przedmiotoacutew działań faktoacutew czy stanoacutew

ktoacutera stanowi istotny czynnik umożliwiający działania organoacutew administracji pu-

blicznej lub efekt tych działańrdquo236

J Janowski zwraca uwagę na następujące możli-

we podejścia do definiowania informacji bdquoPo pierwsze będzie to podejście intuicyj-

ne ktoacutere polega na posługiwaniu się terminem informacja bez wskazywania na

jakąkolwiek jej definicję czy interpretację Po drugie podejście systemowe według

ktoacuterego termin informacja używany jest po jego wcześniejszym zdefiniowaniu

w określonej konwencji i po dostosowaniu do potrzeb danej dziedziny czy sytuacji

Po trzecie opisowe posługiwanie się terminem informacja podanie jej cech własno-

ści itd ale bez jej systematycznego definiowaniardquo237

G Szpor pisze o możliwości

interdyscyplinarnego ujęcia informacji zgodnie z ktoacuterym informacja jest przenoszo-

nym dobrem materialnym zmniejszającym niepewność238

K Celarek pisze że

bdquoinformacja jest surowcem i dobrem gospodarczym jest jednocześnie podstawą

wiedzy i dobrem kulturowym jest jednak roacutewnież czynnikiem władzy a zatem

narzędziem planowaniardquo239

Administracja publiczna w toku swojego działania posługuje się roacuteżnymi

rodzajami informacji I Lipowicz wyroacuteżnia następujące zasoby informacyjne admi-

nistracji stały zasoacuteb informacji dotyczący obywatela nieruchomości infrastruktury

danego terenu informacje ktoacutere dostarczają strony (świadkowie) w toku postępo-

wania administracyjnego i ktoacutere są wykorzystywane przez administrację w procesie

decyzyjnym informacje ktoacutere gromadzi organ celem wydania rozstrzygnięcia takie

jak ekspertyzy oględziny czy opinie informacje dotyczące podjętych już przez

administrację decyzji a także rozstrzygnięć podjętych przez inne organy na przy-

kład sądy informacje dotyczące aktoacutew normatywnych i polityki administracyjnej

informacje normatywnerdquo240

prawnicza Warszawa 2011 s 19 W Taras Informowanie obywateli przez administrację Warszawa 1992 s 8 236 P Fajgielski Informacja w administracjihellip op cit s 14-15 237 J Janowski Informatyka prawnicza opcit s 29 238 G Szpor Pojęcie informacji a zakres ochrony danych (w) P Fajgielski (red) Ochrona danych osobowych z perspektywy dziesięciolecia Lublin 2008 s 17 239 K Celarek Prawo informacyjne Problem badawczy teorii prawa administracyjnego Warszawa 2013 s 104 240 I Lipowicz Zagadnienia prawne obiegu informacji (w) G Szpor (red) Informacja i informatyka w administracji publicznej Katowice 1993 s 17

Paweł Śwital

110

2 Jawność administracji publicznej

Jawność ndash jako zasada działania władzy publicznej w tym administracji

publicznej w demokratycznym państwie ndash może być uznawana za wzorzec działa-

nia tej władzy ktoacutery ulega przekształceniom wraz ze zmianami występującymi

w życiu społecznym241

Działalność władz publicznych stanowi naturalny przedmiot

zainteresowania społeczeństwa Zainteresowanie to jeśli tylko zagwarantowana jest

możliwość uzyskania informacji publicznej przyczynia się do powstania wiedzy

ktoacutera w realiach państwa demokratycznego powinna mieć przełożenie min na

decyzje polityczne obywateli wyrażane w wyborach czy referendach Bez względu

jednak na cel pozyskania wiedzy czy faktyczne jej poacuteźniejsze wykorzystanie stwier-

dzić należy że dążenie do uzyskania wiedzy o działalności władzy silnie wiąże się

z człowieczeństwem i jest uzasadnione bdquopotrzebą realizacji innych praw wynikają-

cych z natury ludzkiejrdquo242

Jak zauważa J Supernat bdquoadministracja publiczna dyspo-

nuje ogromną ilością informacji posiadając nawet w niektoacuterych dziedzinach życia

społecznego monopol na informacje Dzięki temu możliwe jest wykorzystywanie

informacji przez administracje celem oddziaływania na jej otoczenie oraz w celu

realizacji zadań publicznychrdquo243

3 Prawo do informacji publicznej

Prawo do informacji publicznej ma charakter fundamentalny zyskało w tej

sytuacji ochronę zaroacutewno prawa międzynarodowego jak i prawa krajowego244

Samo określenie prawa do informacji bez odwoływania się do konkretnych aktoacutew

normatywnych może nasuwać pewne wątpliwości W literaturze określa się je bdquojako

prawo do poszukiwania domagania się otrzymywania i rozpowszechniania infor-

macji do informowania i bycia informowanymrdquo245

M Bernaczyk podkreśla z kolei

241 A Piskorz ndash Ryń Pojęcie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w świetle dyrektywy 200398WE bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 34 242 M Bernaczyk Prawo do informacji publicznej w Polsce i na świecie Warszawa 2014 s 136 243 J Supernat Informacyjne instrumenty działania administracji publicznej (w) J Łukasiewicz (red) Nauka administracji wobec wyzwań wspoacutełczesnego państwa prawa Międzynarodowa Konferencja Naukowa Cisna 2-4 czerwca 2002 r Rzeszoacutew 2002 s 487 244 I Kamińska M Rozbicka ndash Ostrowska Ustawa o dostępie do informacji publicznej Komentarz Warszawa 2016 s 17 245 T Goacuterzyńska Geneza i rozwoacutej prawa do informacji E Pierzchała M Woźniak (red) Dostęp do informacji publicznej w Polsce i w Europie wybrane zagadnienia prawne Opole 2010 s 13

Dostęp do informacji publicznej

111

że prawo do informacji bdquoobejmuje uprawnienie do zaznajomienia się i skorzystania

z pierwotnego źroacutedła utrwalającego przebieg wydarzeńrdquo246

Jest ono także prawem podstawowym Unii Europejskiej W prawie unijnym

prawo do informacji w znaczeniu bdquowolności poszukiwania otrzymywania i przeka-

zywania informacji i ideirdquo obejmuje zaroacutewno dostęp do dokumentoacutew organoacutew Unii

jak i pewne minimum standardoacutew w zakresie korzystania z informacji publicznych

w państwach członkowskich Prawa te wynikają z art 15 ust 3 Traktatu o funkcjo-

nowaniu Unii Europejskiej247

ktoacuterego postanowienia rozwija Rozporządzenie (WE)

nr 10492001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r w sprawie

publicznego dostępu do dokumentoacutew Parlamentu Europejskiego Rady i Komisji

oraz Dyrektywa 200398WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada

2003 r w sprawie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego

Prawo do informacji stało się jednym z praw człowieka przyjętym przez

wspoacutelnotę międzynarodową248

Zaliczenie prawa do informacji publicznej za jedno

z praw człowieka ma istotne znaczenie dla ukształtowania normatywnych ram reali-

zacji tego prawa w poszczegoacutelnych państwach Ma to swoje przełożenie tak na for-

mę aktu w ktoacuterym gwarantowane jest prawo do informacji publicznej jak i na treść

regulacji a wreszcie uwzględniane jest roacutewnież na etapie realizacji tego prawa

np w orzecznictwie sądowym Konsekwencją przyjęcia że prawo do informacji jest

prawem o szczegoacutelnej randze wynikającej z zakwalifikowania go do kręgu praw

człowieka jest dążenie do jego konstytucjonalizacji249

Prawo do informacji stanowi

instrument urzeczywistniania szeroko pojętej jawności ktoacutera bdquojest często lekcewa-

żona jako środek ktoacutery uśmierza lub łagodzi niepokoje powodowane niedostępno-

ścią nieznajomością rzeczy niosąc ze sobą bdquoogromne znaczenie psychologiczne

i socjologiczne250

246 M Bernaczyk Prawo do informacji publicznej hellip op cit s 33 247 Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dz U 2004 Nr 90 poz 864 ze zm 248 M Jaśkowska Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego Toruń 2002 s 7 249 R Chruściak Konstytucjonalizacja prawa do informacji publicznej ndash uwagi na tle art 61 Konstytucji RP E Gdulewicz W Orłowski S Patyra(red) 25 lat transformacji ustrojowej w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Warszawa 2015 s 327-340 250 T Goacuterzyńska Kilka słoacutew o prawie do informacji i zasadzie jawności (w) A Łopatka A Wroacutebel S Kiewlicz (red) Państwo prawa Administracja Sądownictwo Prace dedykowane Prof dr hab Januszowi Łetowskiemu w 60 rocznicę urodzin Warszawa 1999 s 116-117

Paweł Śwital

112

4 Prawne podstawy dostępu do informacji publicznej

Reguły i procedury realizacji dostępu do informacji publicznej określa Kon-

stytucja oraz ustawa z 6 września 2001 r o dostępie do informacji publicznej251

Zakres podmiotowy i przedmiotowy pojęcia bdquoinformacja publiczna określiła Kon-

stytucja w art 61 ust 1 i ust 2 wskazując zarazem warunki dopuszczalnych ograni-

czeń (w art 61 ust 3) Rekonstruując pojęcie informacji publicznej na podstawie art

61 ust 1 Konstytucji należy posługiwać się przede wszystkim kryterium podmio-

towym uznając że jest nim działalność organoacutew władzy publicznej oraz innych

osoacuteb pełniących funkcje publiczne Należy jednak zgodzić się z poglądami tych

przedstawicieli doktryny ktoacuterzy uważają że bdquow art 61 ust 1 Konstytucji określony

został także zakres przedmiotowy pojęcia informacji publicznej Przedmiotem in-

formacji publicznej w przypadku organoacutew władzy publicznej i osoacuteb pełniących

funkcje publiczne jest ich działalność Zwraca się roacutewnież uwagę że związek

przedmiotu informacji ze sprawowaniem funkcji publicznej powinien być wyraźny

i rzeczywisty choć nie musi być bezpośredni252

M Jaśkowska stanęła na stanowi-

sku zgodnie z ktoacuterym bdquopojęcie informacji publicznej nie może być [] rozpatrywa-

ne wyłącznie na tle art 1 ustawy bez uwzględnienia treści art 61 Konstytucji

Zastosowana wykładnia językowa mogłaby bowiem prowadzić do zbyt wąskiego

rozumienia tego terminu Powodowałoby to że jako informację publiczną traktowa-

no by każdą wiadomość odnoszoną do sprawy publicznej czyli sprawy dotyczącej

pewnej zbiorowości Nie obejmowano by więc tym pojęciem informacji odnoszącej

się do spraw indywidualnych rozstrzyganych przykładowo decyzją administracyjną

chyba że wystąpiłyby elementy publiczne w kręgu stron postępowania253

Ustawa z 6 września 2001 r o dostępie do informacji publicznej (dalej

udip) poszerza zakres tego prawa pod względem podmiotowym (podmioty

uprawnione do otrzymania oraz zobowiązane do udzielenia informacji) i przedmio-

towym (zakres informacji podlegających udostępnieniu) lecz nie jest wolna od wad

Jej słabością jest nadużywanie pojęć niedookreślonych trudnych do jednoznacznej

wykładni Pozytywem jest zaś określenie prawa do informacji jako roszczenia do

władz i podmiotoacutew wykonujących zadania publiczne o udostępnienie informacji

Ustawa koncentruje się na technicznych sposobach i procedurze udostępniania

informacji publicznej (aspekt formalny jawności życia publicznego) nie wprowadza

jednak rozwiązań zapewniających przejrzystość i zrozumiałość udzielanej informa-

251 Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o dostępie do informacji publicznej tj Dz U 2016 poz 1764 ze zm dalej jako udip 252 K Karsznicki Kryteria dostępu do informacji publicznej bdquoProkuratura i Prawordquo 2015 nr 12 s 112-113 253 M Jaśkowska Dostęp do informacji w świetle orzecznictwa op cit s 26-27

Dostęp do informacji publicznej

113

cji (aspekt materialny jawności)254

Należy podkreślić iż przepisy udip nie mogą

stanowić podstawy do uzyskania informacji wyłącznie dla realizacji prywatnych

jednostkowych interesoacutew ktoacutere nie służą jednocześnie interesowi społecznemu255

Ocena czy określona informacja stanowi informację publiczną w rozumieniu przepi-

soacutew udip nie może być odmienna w zależności od tego kto ubiega się o jej udo-

stępnienie256

Udostępnieniu podlega informacja publiczna w szczegoacutelności o

1) polityce wewnętrznej i zagranicznej w tym o a) zamierzeniach działań władzy

ustawodawczej oraz wykonawczej b) projektowaniu aktoacutew normatywnych

c) programach w zakresie realizacji zadań publicznych sposobie ich realizacji

wykonywaniu i skutkach realizacji tych zadań

2) podmiotach o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 w tym o a) statusie prawnym lub

formie prawnej b) organizacji c) przedmiocie działalności i kompetencjach

d) organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach

e) strukturze własnościowej podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 pkt 3-5

f) majątku ktoacuterym dysponują

3) zasadach funkcjonowania podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 w tym

o a) trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych b) trybie

działania państwowych osoacuteb prawnych i osoacuteb prawnych samorządu terytorialnego

w zakresie wykonywania zadań publicznych i ich działalności w ramach gospodarki

budżetowej i pozabudżetowej c) sposobach stanowienia aktoacutew publicznoprawnych

d) sposobach przyjmowania i załatwiania spraw e) stanie przyjmowanych spraw

kolejności ich załatwiania lub rozstrzygania f) prowadzonych rejestrach ewiden-

cjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawar-

tych g) naborze kandydatoacutew do zatrudnienia na wolne stanowiska w zakresie

określonym w przepisach odrębnych

4) danych publicznych w tym a) treść i postać dokumentoacutew urzędowych

w szczegoacutelności ndash treść aktoacutew administracyjnych i innych rozstrzygnięć ndash

dokumentacja przebiegu i efektoacutew kontroli oraz wystąpienia stanowiska wnioski

i opinie podmiotoacutew ją przeprowadzającychndash treść orzeczeń sądoacutew powszechnych

Sądu Najwyższego sądoacutew administracyjnych sądoacutew wojskowych Trybunału Kon-

stytucyjnego i Trybunału Stanu b) stanowiska w sprawach publicznych zajęte przez

organy władzy publicznej i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepi-

soacutew Kodeksu karnego c) treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez orga-

254 S Czarnow Prawo do informacji publicznej w Polsce a wymogi prawa europejskiego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2007 nr 4 s 23 255 Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2013 r II SABLu 12513 LEX nr 1326087 256 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 r I OSK 282213 CBOSA

Paweł Śwital

114

ny władzy publicznej d) informacja o stanie państwa samorządoacutew i ich jednostek

organizacyjnych

5) majątku publicznym w tym o a) majątku Skarbu Państwa i państwowych osoacuteb

prawnych b) innych prawach majątkowych przysługujących państwu i jego dłu-

gach c) majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządoacutew zawodo-

wych i gospodarczych oraz majątku osoacuteb prawnych samorządu terytorialnego

a także kas chorych d) majątku podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 pkt 5

pochodzącym z zadysponowania majątkiem o ktoacuterym mowa w lit a-c oraz pożyt-

kach z tego majątku i jego obciążeniach e) dochodach i stratach spoacutełek handlo-

wych w ktoacuterych podmioty o ktoacuterych mowa w lit a-c mają pozycję dominującą

w rozumieniu przepisoacutew Kodeksu spoacutełek handlowych oraz dysponowaniu tymi

dochodami i sposobie pokrywania strat f) długu publicznym g) pomocy publicz-

nej h) ciężarach publicznych

W ustawie o dostępie do informacji publicznej nie ustalono zamkniętego ka-

talogu informacji publicznej gdyż ustawodawca chciał aby społeczeństwo miało

instrument do jak najszerszej kontroli instytucji publicznych Taki instrument aby

był sprawny powinien obejmować jak największą liczbę stanoacutew faktycznych Licz-

ba ta nie może być ograniczona ponieważ dynamiczny charakter stosunkoacutew spo-

łeczno-gospodarczych tworzy nowe sytuacje w ktoacuterych pojawia się aktywność

podmiotoacutew publicznych Ta aktywność w państwie demokratycznym powinna być

poddana kontroli społecznej za pośrednictwem narzędzia jakim jest prawo dostępu

do informacji publicznej Dlatego też art 6 ust 1 udip nie ma charakteru

zamkniętego a wyliczenie stanoacutew faktycznych w nim zawartych należy traktować

tylko jako pewnego rodzaju kierunki poszukiwań257

Prawo do informacji nie może być stosowane do realizacji celoacutew ktoacutere nie

wynikają ani z Konstytucji RP ani z ustawy o dostępie do informacji publicznej

a zatem do osiągnięcia celu innego niż dbałość o dobro publiczne jakim jest prawo

do przejrzystego państwa jego struktur przestrzeganie prawa przez podmioty życia

publicznego jawność administracji i innych organoacutew Oznacza to że prawo do in-

formacji publicznej a w szczegoacutelności procesowe instrumenty jej pozyskiwania

mają służyć uniwersalnemu dobru powszechnemu związanemu z funkcjonowaniem

struktur państwowych i publicznych Celem prawa do informacji publicznej nie jest

więc zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb w postaci pozyskiwania

informacji wprawdzie publicznych lecz przeznaczonych do celoacutew handlowych

257 P Szustakiewicz Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa sądoacutew administracyjnych bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 58-60

Dostęp do informacji publicznej

115

edukacyjnych zawodowych itp Takie informacje mogą być uzyskiwane na zasa-

dach przyjętych dla danego rodzaju stosunkoacutew258

Informacja publiczna odnosi się do sfery faktoacutew ktoacutere to pojęcie należy ro-

zumieć szeroko Analiza art 6 udip wykazuje że wnioskiem w świetle tej ustawy

może być objęte pytanie o określone fakty lub o stan określonych zjawisk Faktem

jest każda czynność i każde zachowanie organu wykonującego zadania publiczne

podjęte w zakresie wykonywania takiego zadania259

O charakterze informacji pu-

blicznej nie decyduje cel dla ktoacuterego zgłoszono żądanie jej udostępnienia a treść

informacji Istotne jest bowiem to aby była to informacja o sprawach publicz-

nych260

Zakres przedmiotowy żądanej informacji kształtuje wnioskodawca Nato-

miast nie jest rolą podmiotu obowiązanego ustalanie czy udzielona informacja

publiczna jest zadawalająca dla wnioskodawcy261

Prawo do informacji i ściśle związana z nim szeroko rozumiana zasada jaw-

ności życia publicznego jest istotnym elementem życia społecznego Działanie

organoacutew władzy publicznej w sposoacuteb transparentny przejrzysty jawny nie jest już

traktowane w kategorii deklaracji ale jest rozumiane jako powinność ktoacutera w coraz

większym zakresie jest egzekwowana przez obywateli262

Jest ono ważnym elemen-

tem życia publicznego i kontroli opinii publicznej nad działalnością organoacutew

i władz Jest ono nierozerwalnie związane z zasadą jawności życia publicznego

Obywatele korzystający z przysługującego im prawa wyborczego mogą być bowiem

niejednokrotnie zainteresowani działaniami podejmowanymi przez wybrane organy

ale także i uzyskiwanymi w tym zakresie rezultatami podejmowanych działań263

5 Dostęp do informacji na gruncie prawa samorządu terytorialnego

Wskazane wyżej unormowania znalazły swoje odzwierciedlenie roacutewnież

w przepisach ustawy o samorządzie gminnym Regulacja zawarta w art 11b ust 1

tej ustawy wskazuje bowiem iż działalność organoacutew gminy jest jawna a ogranicze-

258 J Drachal Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej (w) J Goacuteral R Hauser J Trzciński (red) Sądownictwo administracyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980ndash2005 Warszawa 2005 s 147ndash149 259 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2012 r II SAKr 119212 LEX nr 1234311 260 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r II SABWa 63713 LEX nr 1471464 261 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r II SABWa50214 LEX nr 1751251 262 D Fleszer Zakres jawności działania organoacutew stanowiących jednostek samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2010 nr 4 s 33 263 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r II SAWa 152712 LEX nr 1249113

Paweł Śwital

116

nia tej jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw264

Prawo obywateli do uzyskiwa-

nia informacji jako jeden z aspektoacutew realizacji zasady jawności zostało natomiast

wymienione w ustępie 2 wspomnianego artykułu Dotyczy ono wszelkiej działalno-

ści organoacutew gminy i jest skorelowane z istniejącym po stronie organoacutew gminy obo-

wiązkiem udzielenia informacji na zasadach określonych w ustawach265

Zagwarantowanie dostępu do informacji publicznej ma wartość samoistną

a jednocześnie jest powszechnie postrzegane jako środek i niezbędny instrument

ktoacutery pozwala korzystać z wielu konstytucyjnych wolności i praw Formalnie za-

gwarantowany oraz faktyczny (rzeczywisty) dostęp do informacji publicznej umoż-

liwia obywatelom podejmowanie racjonalnych decyzji w sprawach własnych (doty-

czących indywidualnych interesoacutew) oraz w sprawach publicznych a także pozwala

na świadome uczestniczenie w kierowaniu sprawami publicznymi i na sprawowanie

kontroli społecznej Sposoacuteb realizacji prawa do informacji jest wspoacutełcześnie trakto-

wany jako miernik demokracji i praworządności266

Zgodnie z postanowieniami ustaw ustrojowych członkowie wspoacutelnoty sa-

morządowej uczestniczą w zarządzaniu powierzonymi sprawami publicznymi bądź

bezpośrednio bądź za pośrednictwem ustawowo określonych organoacutew Decydująca

większość tych spraw jest realizowana przez organy zatem istotna z punktu widze-

nia interesoacutew wspoacutelnoty i jej poszczegoacutelnych członkoacutew staje się wykonywana przez

nich kontrola społeczna nad działalnością reprezentujących ich organoacutew Ma temu

służyć szeroko pojmowana zasada jawności (przejrzystości) działań administracji

publicznej267

Jawność działania organoacutew gminy obejmuje w szczegoacutelności prawo

obywateli do uzyskiwania informacji wstępu na sesje rady gminy i posiedzenia jej

komisji a także dostępu do dokumentoacutew wynikających z wykonywania zadań pu-

blicznych w tym protokołoacutew posiedzeń organoacutew gminy i komisji rady gminy Za-

sady dostępu do dokumentoacutew i korzystania z nich określa statut gminy268

Według

art 11b ust 3 usg rada upoważniona jest do określenia w statucie gminy zasad

dostępu do dokumentoacutew i korzystania z nich Pojęcie bdquozasad dostępu i korzystania

z dokumentoacutewrdquo ktoacuterym posługuje się przepis jest określeniem węższym niż ogoacutelne

pojęcie bdquoprawa do uzyskiwania informacji publicznejrdquo Przez zasady należy rozu-

264 Zaznaczyć przy tym należy iż zakres i warunki dopuszczalnych ograniczeń prawa do informacji określił sam ustrojodawca w przepisie art 61 ust 2 Konstytucji wskazując że ograniczenia mogą nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osoacuteb i podmiotoacutew gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa 265 Tak A Szewc (w) G Jyż Z Pławecki A Szewc Ustawa hellip LEX 2012 266 E Olejniczak-Szałowska Ustawowe podstawy prawa obywatela do informacji o dzia-łalności organoacutew samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 1995 nr 4 s 4 267 A Obrzut Prawo do informacji publicznej Wybrane zagadnienia (w) S Dolata (red) Problemy prawne w działalności samorządu terytorialnego Opole 2002 s 204 268 Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2014 r II SABŁd 6914 LEX nr 1502653

Dostęp do informacji publicznej

117

mieć dyrektywy proceduralne ktoacutere mają wyłącznie charakter techniczno-

organizacyjny W zakresie ustawowego upoważnienia dla rady gminy nie mieści się

natomiast prawo ograniczenia ustawowej zasady jawności działania organoacutew samo-

rządu terytorialnego ani też rozstrzygania o zakresie informacji podlegających udo-

stępnieniu269

Zasada jawności stanowi realizację zasady zwierzchnictwa narodu gdzie

rola obywatela nie kończy się z chwilą zakończenia określonych wyboroacutew i wyło-

nienia organoacutew pochodzących z tych wyboroacutew Obywatel bowiem ma prawo intere-

sować się efektem wyboroacutew a więc działaniami podejmowanymi przez wybrane

organy Prawo do informacji obejmuje zasadniczo dostęp do dokumentoacutew wstęp na

posiedzenia organoacutew kolegialnych z prawem rejestracji dźwięku lub innego zapisu

prowadzonych obrad270

Prawo to obejmuje roacutewnież uzyskiwanie informacji o dzia-

łalności organoacutew samorządu gospodarczego i zawodowego a także innych osoacuteb

i jednostek organizacyjnych w zakresie w jakim wykonują one zadania władzy

publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa

Prawo do uzyskiwania informacji oznacza dostęp do dokumentoacutew oraz wstęp na

posiedzenia kolegialnych organoacutew władzy publicznej pochodzących z powszech-

nych wyboroacutew z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu271

Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentoacutew odno-

szących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem admi-

nistracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposoacuteb dotyczących ich

i są nimi zaroacutewno treść dokumentoacutew bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te

ktoacuterych używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet jeżeli nie

pochodzą wprost od nich Niezależnie od powyższego aby konkretna informacja

posiadała walor informacji publicznej to musi się odnosić do sfery faktoacutew Rzeczą

oczywistą natomiast jest że taka forma informacji publicznej może być udostępnio-

na po uwzględnieniu ograniczeń wynikających z treści art 5 udip272

Za informację publiczną należy uznać każdą wiadomość wytworzoną przez

szeroko rozumiane władze publiczne a także inne podmioty sprawujące funkcje

publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań publicznych i gospodarowania

mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa Charakter informacji publicz-

nej mają roacutewnież informacje niewytworzone przez wskazane podmioty lecz do nich

się odnoszące Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju doku-

269 Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lutego 2015 r III SALu 64714 LEX nr 1751262 270 L Bielecki J Stelmasiak Zakres jawności działania organoacutew powiatu (w) B Dolnicki (red) Jawność w samorządzie terytorialnym Warszawa 2015 s 44ndash45 271 E Olejniczak-Szałowska Problem statutowej regulacji zasad dostępu do dokumentoacutew w jednostkach samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2011 nr 6 s 5 272 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2014 r VIII SAWa 98713 LEX nr 1466198

Paweł Śwital

118

mentoacutew nie tylko bezpośrednio zredagowanych i wytworzonych przez wskazany

podmiot Przymiot taki posiada także treść dokumentoacutew ktoacuterych podmiot używa do

zrealizowania powierzonych mu prawem zadań Bez znaczenia przy tym jest w jaki

sposoacuteb dokumenty znalazły się w posiadaniu adresata wniosku oraz to czy znajdują

się one w posiadaniu także innego podmiotu Ważne jedynie jest to by dokumenty

takie służyły realizowaniu zadań publicznych przez tego adresata wniosku i odnosiły

się do niego bezpośrednio273

Termin bdquozadania publicznerdquo jakim posługuje się ustawodawca w treści art

4 ust 1 pkt 5 udip jest pojęciem szerszym od terminu bdquozadań władzy publicznejrdquo

(art 61 Konstytucji RP) Pojęcie bdquozadanie publicznerdquo użyte w art 4 udip ndash w od-

roacuteżnieniu od pojęcia bdquozadanie władzy publicznejrdquo użytego w art 61 Konstytucji RP

ndash ignoruje element podmiotowy i oznacza że zadania publiczne mogą być wykony-

wane przez roacuteżne podmioty niebędące organami władzy i bez konieczności przeka-

zywania tych zadań Tak rozumiane bdquozadanie publicznerdquo cechuje powszechność

i użyteczność dla ogoacutełu a także sprzyjanie osiąganiu celoacutew określonych w Konsty-

tucji lub ustawie Powyższa wykładnia pojęcia bdquozadanie publicznerdquo jest szczegoacutelnie

istotna w sytuacjach gdy ustawodawca nie dokonuje wprost w języku prawnym

kwalifikacji działalności danego podmiotu poprzez objęcie jej zakresem pojęcia

bdquozadanie publicznerdquo Nie powinno tym bardziej budzić wątpliwości że określona

działalność spełnia powyższe cechy realizacji zadań publicznych wtedy gdy jest

przez ustawodawcę wprost w ten sposoacuteb kwalifikowana274

Jeżeli zadania danego podmiotu mają na celu zaspokojenie powszechnych

potrzeb obywateli i są istotne z punktu widzenia celoacutew państwa to niepodobna od-

moacutewić im przymiotu zadań publicznych w rozumieniu udip275

6 Dostęp do informacji o osobach pełniących funkcje publiczne

Pojęcie bdquoosoby pełniącej funkcje publicznerdquo jest szeroko rozumiane

W ustawie o dostępie do informacji nie została zamieszczona definicja osoacuteb pełnią-

cych funkcję publiczną276

Niewątpliwie można za nie uznać osoby wymienione

w art 115 sect 13 i 19 kodeksu karnego Wyjątek wynikający z art 5 ust 2 udip

będzie ndash co do zasady ndash odnosił się do osoacuteb wskazanych w powołanym przepisie

kodeksu karnego Funkcjonariusz publiczny w rozumieniu art 115 sect 13 kodeksu

273 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 września 2014 r I OSK 4514 LEX nr 1664475 274 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r I OSK 63114 LEX nr 1991839 275 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r I OSK310314 LEX nr 2036089 276 K Miksa Udostępnianie informacji o osobach pełniących funkcje publiczne a prawo do prywatności w praktyce działania organoacutew władzy publicznej bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 43-50

Dostęp do informacji publicznej

119

karnego277

ale pojęcie to na gruncie art 5 ust 2 udip należy rozumieć znacznie

szerzej Na podstawie tej ustawy osobą pełniącą funkcję publiczną będzie każdy kto

pełni funkcję w organach władzy publicznej lub też w strukturach jakichkolwiek

osoacuteb prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej jeżeli

funkcja ta ma związek z dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządo-

wym albo zarządzaniem sprawami związanymi z wykonywaniem swych zadań

przez władze publiczne a także inne podmioty ktoacutere tę władzę realizują lub gospo-

darują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa Funkcję publiczną

pełnią osoby ktoacutere wykonują powierzone im przez instytucje państwowe lub samo-

rządowe zadania i przez to uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze

ogoacutelnospołecznym Cechą wyroacuteżniającą osobę pełniącą funkcję publiczną jest

posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści

wykonywanych zadań w sferze publicznej278

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził także że osoba będąca pracowni-

kiem zatrudnionym w jednostce samorządu terytorialnego o ile nie wykonuje wy-

łącznie czynności usługowych na rzecz tej jednostki przy uwzględnieniu zakresu

obowiązkoacutew tej osoby może być uznana za funkcjonariusza publicznego a przez

to za osobę pełniącą funkcję publiczną279

Posiadanie choćby wąskiego zakresu

kompetencji decyzyjnych realizowanych w ramach zatrudniającej instytucji publicz-

nej świadczyć może o tym iż w konkretnym przypadku dana osoba pełnić może

funkcje publiczne280

7 Biuletyn Informacji Publicznej (BIP)

Biuletyn Informacji Publicznej jest to ujednolicony system stron interneto-

wych stworzony w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej Dla

osoacuteb zainteresowanych funkcjonowaniem konkretnej instytucji publicznej czy spo-

sobem załatwienia określonej sprawy wejście na stronę BIP danego podmiotu jest

często optymalnym sposobem zdobycia tego rodzaju informacji

Do tworzenia podmiotowych stron BIP zobowiązane są w szczegoacutelności

(a więc nie jest to lista zamknięta) następujące podmioty organy władzy publicznej

organy samorządoacutew gospodarczych i zawodowych podmioty reprezentujące zgod-

nie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa podmioty reprezentujące państwowe

osoby prawne podmioty reprezentujące osoby prawne samorządu terytorialnego

277 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r ndash Kodeks karny tj Dz U 2016 poz 1137 ze zm 278 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r IV SABPo 13415 LEX nr 1947173 279 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r I OSK 634 14 LEX nr 1956440 280 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r II SAKr 94014 LEX nr 1520066

Paweł Śwital

120

podmioty reprezentujące państwowe jednostki organizacyjne podmioty reprezentu-

jące jednostki samorządu terytorialnego podmioty reprezentujące osoby lub jed-

nostki organizacyjne wykonujące zadania publiczne podmioty reprezentujące oso-

by lub jednostki organizacyjne dysponujące majątkiem publicznym podmioty

reprezentujące osoby prawne w ktoacuterych Skarb Państwa jednostki samorządu teryto-

rialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mające pozycję dominu-

jącą w rozumieniu przepisoacutew o ochronie konkurencji i konsumentoacutew związki za-

wodowe i ich organizacje partie polityczne inne podmioty wykonujące zadania

publiczne

Na swojej stronie BIP podmiot jest zobowiązany publikować informacje

ktoacutere będą służyć wszystkim odwiedzającym a zatem ndash między innymi swoacutej status

prawny lub formę prawną przedmiot działania i kompetencje organy i osoby spra-

wujące funkcje i ich kompetencje majątek ktoacuterym dysponuje tryb działania spo-

soby przyjmowania i załatwiania spraw informacje o prowadzonych rejestrach

ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich

zawartych

Podsumowanie

Dostęp do informacji publicznej jest niezbędny do sprawowania kontroli spo-

łecznej nad działaniami administracji publicznej Prawo do kontrolowania przez

obywateli działań państwa wynika wprost z Konstytucji RP (art 63 oraz 62 i 61)

a podstawowe instrumenty kontrolne wymienione w Konstytucji to petycje skargi

i wnioski W przypadku administracji publicznej ich stosowanie regulowane jest

przez kodeks postępowania administracyjnego Jednak instrumenty te mają charak-

ter odwoławczy a nie prewencyjny stąd niezbędne jest także tworzenie i upo-

wszechnianie takich rozwiązań ktoacutere będą włączać obywateli w bieżący nadzoacuter nad

działaniami administracji Służyć temu będzie zachęcanie jednostek administracji

publicznej i organizacji obywatelskich do praktycznego wdrażania i rozwijania

rozwiązań zwiększających dostęp obywateli do informacji publicznej oraz umożli-

wiających kontrolę społeczną działań administracji publicznej

Biblografia

Akty prawne

Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dz U 2004 Nr 90 poz 864 ze zm

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r Dz U 1997 Nr 78 poz

483

Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o dostępie do informacji publicznej tj Dz U 2016

poz 1764 ze zm

Dostęp do informacji publicznej

121

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r ndash Kodeks karny tj Dz U 2016 poz 1137 ze zm)

Ustawa z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym tj Dz U 2017 poz 1875

ze zm

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 stycznia

2007 r w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej Dz U 2007 r Nr 10 poz 68

Orzecznictwo

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 r I OSK 282213 CBOSA

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r I OSK 63114 LEX nr 1991839

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r I OSK310314 LEX

nr 2036089

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r I OSK 634 14 LEX

nr 1956440

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2013 r II SABLu 12513 LEX

nr 1326087

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2012 r II SAKr 119212 LEX

nr 1234311

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r II SABWa 63713 LEX

nr 1471464

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r II SABWa50214 LEX

nr 1751251

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r II SAWa 152712 LEX

nr 1249113

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2014 r II SABŁd 6914 LEX nr 1502653

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lutego 2015 r III SALu 64714 LEX nr 1751262

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2014 r VIIISAWa 98713 LEX

nr 1466198

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 września 2014 r I OSK 4514 LEX

nr 1664475

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r IV SABPo 13415 LEX

nr 1947173

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r II SAKr 94014 LEX

nr 1520066

Opracowania naukowe

Aleksandrowicz T R Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej

Warszawa 2002

Bernaczyk M Prawo do informacji publicznej w Polsce i na świecie Warszawa

2014

Paweł Śwital

122

Bielecki L Stelmasiak J Zakres jawności działania organoacutew powiatu

(w) B Dolnicki (red) Jawność w samorządzie terytorialnym Warszawa 2015

Celarek K Prawo informacyjne Problem badawczy teorii prawa

administracyjnego Warszawa 2013

Chruściak R Konstytucjonalizacja prawa do informacji publicznej ndash uwagi na tle

art 61 Konstytucji RP E Gdulewicz W Orłowski S Patyra (red) 25 lat

transformacji ustrojowej w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Warszawa

2015

Czarnow S Prawo do informacji publicznej w Polsce a wymogi prawa europejskie-

go bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2007 nr 4

Drachal J Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej

(w) J Goacuteral R Hauser J Trzciński (red) Sądownictwo administracyjne

gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980ndash2005 Warszawa 2005

Fajgielski P Informacja w administracji publicznej Prawne aspekty gromadzenia

udostępniania i ochrony Wrocław 2007

Fleszer D Zakres jawności działania organoacutew stanowiących jednostek samorządu

terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2010 nr 4

Goacuterzyńska T Geneza i rozwoacutej prawa do informacji E Pierzchała M Woźniak

(red) Dostęp do informacji publicznej w Polsce i w Europie wybrane

zagadnienia prawne Opole 2010

Goacuterzyńska T Kilka słoacutew o prawie do informacji i zasadzie jawności (w)

A Łopatka A Wroacutebel S Kiewlicz (red) Państwo prawa Administracja

Sądownictwo Prace dedykowane Prof dr hab Januszowi Łetowskiemu w 60

rocznicę urodzin Warszawa 1999

Janowski J Informatyka prawnicza Warszawa 2011

Jaśkowska M Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa

Naczelnego Sądu Administracyjnego Toruń 2002

Kamińska I Rozbicka ndash Ostrowska M Ustawa o dostępie do informacji publicznej

Komentarz Warszawa 2016

Karsznicki K Kryteria dostępu do informacji publicznej bdquoProkuratura i Prawordquo

2015 nr 12

Lipowicz I Zagadnienia prawne obiegu informacji (w) G Szpor (red)

Informacja i informatyka w administracji publicznej Katowice 1993

Miksa K Udostępnianie informacji o osobach pełniących funkcje publiczne

a prawo do prywatności w praktyce działania organoacutew władzy publicznej

bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4

Obrzut A Prawo do informacji publicznej Wybrane zagadnienia (w) S Dolata

(red) Problemy prawne w działalności samorządu terytorialnego Opole 2002

Dostęp do informacji publicznej

123

Olejniczak-Szałowska E Ustawowe podstawy prawa obywatela do informacji

o działalności organoacutew samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 1995

nr 4

Olejniczak-Szałowska E Problem statutowej regulacji zasad dostępu do

dokumentoacutew w jednostkach samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo

2011 nr 6

Piskorz ndash Ryń A Pojęcie ponownego wykorzystywania informacji sektora

publicznego w świetle dyrektywy 200398WE bdquoSamorząd terytorialnyrdquo 2015

nr 4

Supernat J Informacyjne instrumenty działania administracji publicznej

(w) J Łukasiewicz (red) Nauka administracji wobec wyzwań wspoacutełczesnego

państwa prawa Międzynarodowa Konferencja Naukowa Cisna 2-4 czerwca 2002

r Rzeszoacutew 2002

Szpor G Pojęcie informacji a zakres ochrony danych (w) P Fajgielski (red)

Ochrona danych osobowych z perspektywy dziesięciolecia Lublin 2008

Szustakiewicz P Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa

sądoacutew administracyjnych bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4

Taras W Informowanie obywateli przez administrację Warszawa 1992

124

dr Beata Wieczerzyńska281

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności

gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew - wersja z 5 października 2017 r

Obligations of the authorities to issue legal explanations of the regulations

concerning business activity in the draft law - Entrepreneurship Law ndash version of 5 October 2017

Streszczenie

W projekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew wprowadzono obowiązek

wydawania przez właściwe organy państwowe tzw objaśnień prawnych prze-

pisoacutew regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące prak-

tycznego ich stosowania Podstawowym ogoacutelnym celem wydawania objaśnień

prawnych jest zapewnienie jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu

działalności gospodarczej Implikuje to także pewność jednolitości stosowania

tego prawa Jest to instytucja nowa w publicznym prawie gospodarczym dlate-

go celem pracy jest zbadanie analiza i ocena projektowanych w ustawie Prawo

przedsiębiorcoacutew regulacji w zakresie obowiązku wydawania objaśnień praw-

nych z zastosowaniem metody badania dokumentoacutew a także analizy i krytyki

piśmiennictwa oraz orzecznictwa

Należy dojść do wniosku że projektowana instytucja wydawania i pu-

blikowania w BIP objaśnień prawnych przepisoacutew w zakresie działalności go-

spodarczej jest dobrym instrumentem budowy przyjaznego otoczenia instytu-

cjonalnego działalności gospodarczej dające przedsiębiorcom wzorzec prze-

strzegania prawa i możliwość czynienia użytku ze swych praw a w szczegoacutelno-

ści prawa do dobrej administracji

Słowa kluczowe

przedsiębiorca działalność gospodarcza objaśnienia

281 Zakład Prawa Prywatnego i Gospodarczego Katedra Prawa Wydział Nauk Ekono-micznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im Kazimierza Pu-łaskiego w Radomiu

Beata Wieczerzyńska

125

Summary

The draft Act on Entrepreneurship introduced the obligation for compe-

tent state authorities to issue the so- Explanation of the legal provisions govern-

ing the performance of business activities concerning the practical application of

them The general purpose of issuing legal clarifications is to ensure uniform ap-

plication of the law in the field of economic activity This also implies a certain

uniformity of application of this law This is a new institution in public economic

law Therefore the aim of the work is to examine analyze and evaluate the regu-

lations of the Law on Entrepreneurship in the scope of the obligation to issue legal

explanations using the method of examining documents as well as analysis and

critique of literature and case law

It should be concluded that the proposed institution for issuing and pub-

lishing in the BIP legal explanations of business regulations is a good instrument

for building a friendly institutional environment that gives entrepreneurs a model

of compliance and the ability to make use of their rights and in particular the

right to good administration

Keywords

entrepreneur business activity explanations

Kto przedsiębierze proacutebę i doznaje zawodu ten w każdym razie zdobywa

pouczenie kto nie przedsiębierze proacuteby ten traci bezcenne możliwości

T Kotarbiński Traktat o dobrej robocie

Wstęp

Ministerstwo Rozwoju przedstawiło pakiet projektoacutew ustaw składających

się na tzw Konstytucję biznesu W pakiecie zawarto projekty ustaw ndash Prawo

przedsiębiorcoacutew o Komisji Wspoacutelnej Rządu i Przedsiębiorcoacutew oraz Rzeczniku

Przedsiębiorcoacutew (w poacuteźniejszych wersjach o Rzeczniku Małych i Średnich

Przedsiębiorcoacutew) o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodar-

czej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy o zasadach uczestnictwa przedsię-

biorcoacutew zagranicznych i innych osoacuteb zagranicznych w obrocie gospodarczym

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz Przepisy wprowadzające Prawo

przedsiębiorcoacutew i inne ustawy z Konstytucji biznesu wraz z uzasadnieniami

i OSR282

282 httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

126

Najistotniejszy z pakietu jest projekt ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew

ktoacutera w zamyśle projektodawcy ma w sposoacuteb całościowy i spoacutejny regulować

zasady wykonywania działalności gospodarczej w Polsce tworząc korzystne

przejrzyste i stabilne warunki do prowadzenia działalności gospodarczej oraz

wzmacniając gwarancje wolności i praw przedsiębiorcoacutew zmniejszyć ryzyko

biznesowe a także zwiększyć gotowość przedsiębiorcoacutew do podejmowania

i wykonywania działalności gospodarczej w tym ponoszenia ryzyka technolo-

gicznego związanego z realizacją projektoacutew innowacyjnych

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu283 i co warto szczegoacutelnie pod-

kreślić jako konstatację niezwykle istotną i trafną ustawa Prawo przedsiębior-

coacutew podobnie jak Konstytucja RP ani nie tworzy ani też nie przyznaje przed-

siębiorcom wolności działalności gospodarczej Wolność ta jest bowiem nie-

zbywalnym prawem człowieka (oraz tworzonych przez niego jednostek organi-

zacyjnych) przysługującym mu z uwagi na jego przyrodzoną godność co

Konstytucja RP oraz ustawodawstwo zwykłe (w tym ustawa Prawo przedsię-

biorcoacutew) w sposoacuteb deklaratoryjny uznaje Konstytucja RP oraz ustawy zwykłe

tworzą natomiast niezbędne prawne gwarancje i zabezpieczenia wolności dzia-

łalności gospodarczej w tym w postaci konkretnych obowiązkoacutew władz pu-

blicznych oraz skorelowanych z nimi uprawnień przedsiębiorcoacutew Projektowa-

ne uregulowania będą dawały przedsiębiorcom wiarygodną i autorytatywną

informację o ich rudymentarnych prawach i obowiązkach w stosunkach z orga-

nami władzy publicznej i innymi podmiotami prawa w tym z innymi przedsię-

biorcami oraz konsumentami

Zadeklarowana w art 20 Konstytucji RP wolność działalności gospo-

darczej nakłada na władze publiczne szereg określonych rodzajowo obowiąz-

koacutew ukierunkowanych całościowo na zapewnienie jednostkom możliwie sze-

rokiego zakresu swobody gospodarowania oraz zagwarantowanie sposobności

rzeczywistego korzystania z tej swobody W tak ogoacutelnie zakrojonych ramach

należy wskazać że na organach władzy publicznej spoczywa także obowiązek

dokonywania pozytywnych świadczeń dla beneficjentoacutew wolności gospodar-

czej wspomagających wykonywaną przez nich działalność gospodarczą

Obowiązek pozytywnych świadczeń na rzecz przedsiębiorcoacutew w pro-

jekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew realizowany jest min przez wprowa-

dzenie nowej w tym akcie instytucji prawnej - bdquoobjaśnień prawnychrdquo oraz

utrzymanie instytucji interpretacji indywidualnych choć w nieco zmienionym

283 httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

Beata Wieczerzyńska

127

reżimie prawnym w poroacutewnaniu z przepisami art 10 i 10a obowiązującej

ustawy o swobodzie działalności gospodarczej284

Celem pracy jest zbadanie analiza i ocena projektowanych w ustawie

Prawo przedsiębiorcoacutew regulacji w zakresie obowiązku wydawania objaśnień

prawnych z zastosowaniem metody badania dokumentoacutew a także analizy i kry-

tyki piśmiennictwa oraz orzecznictwa

Projekty wskazanych ustaw poddane zostały szerokim konsultacjom

oraz uzgodnieniom resortowym ktoacutere doprowadziły do dość istotnych modyfi-

kacji pierwotnych tekstoacutew projektoacutew dlatego za podstawę rozważań przyjęto

tekst projektu ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew (dalej także jako projekt PP)

w wersji z dnia 5 października 2017 r już po zmianach będących efektem

uwzględnienia zastrzeżeń uwag i opinii w trakcie konsultacji a więc w wersji

najbardziej możliwej do przyjęcia w toku prac parlamentarnych

1 Objaśnienia prawne jako instrument zapewnienia jednolitego sto-

sowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

Instytucja objaśnień prawnych najpierw pojawiła się w polskim ustawo-

dawstwie pod nazwą bdquoobjaśnień podatkowychrdquo w nowelizacji art 14a sect1 Ordy-

nacji podatkowej285 poprzez dodanie do dotychczasowej treści sect1 punktu 2

Oznacza to że minister właściwy do spraw finansoacutew dążąc do zapewnienia

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa podatkowego przez organy podatko-

we (ale nie w sprawach indywidualnych) ma do dyspozycji dwa instrumenty

wydawanie interpretacji ogoacutelnych ndash z urzędu lub na wniosek gdzie wniosek

obarczony jest dużym formalizmem bowiem wymaga się wykazania niejednoli-

tego stosowania przepisoacutew prawa podatkowego w określonych decyzjach po-

stanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy

podatkowe w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych

oraz w takich samych stanach prawnych drugim zaś instrumentem są obja-

śnienia podatkowe ndash wydawane tylko z urzędu będące ogoacutelnymi wyjaśnienia-

mi przepisoacutew prawa podatkowego dotyczącymi stosowania tych przepisoacutew

W projekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew wprowadzono podobną do

tej ostatniej instytucję bdquoobjaśnień prawnychrdquo W art 33 ust1 projektu moacutewi

się że właściwi ministrowie oraz organy ktoacutere na podstawie odrębnych

przepisoacutew są upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie

284 Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r o swobodzie działalności gospodarczej tj z dnia 12 października 2016 r DzU 2016 poz 1829 ze zm 285 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa tj z dnia 17 stycznia 2017 r DzU z 2017 r poz 201 ze zm

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

128

Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych dążą do zapewnienia jednolitego

stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

w szczegoacutelności wydając w zakresie swojej właściwości z urzędu lub na

wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew wyjaśnienia przepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące praktycznego

ich stosowania (objaśnienia prawne) przy uwzględnieniu w szczegoacutelności

orzecznictwa sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości

Unii Europejskiej

Jak wskazuje się w projektowanym przepisie podstawowym ogoacutelnym

celem wydawania objaśnień prawnych jest zapewnienie jednolitego stosowania

przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej Implikuje to także

pewność jednolitości stosowania tego prawa Stwierdzić trzeba że utrzymanie

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

nie jest proste gdyż interpretacją wyjaśnianiem i stosowaniem prawa z tego

obszaru zwłaszcza w odniesieniu do rzeczywistych stanoacutew faktycznych

zajmuje się wiele organoacutew władzy publicznej (np ministrowie Prezes UZP

UOKIK organy samorządowe) a także sądy krajowe i wspoacutelnotowe Aktywność

organoacutew publicznych w tej materii jest pozytywnym świadczeniem na rzecz

przedsiębiorcoacutew bowiem urzeczywistnia postulat pewności prawa wynikający

z zasady demokratycznego państwa prawnego (art 2 Konstytucji RP)

Trybunał Konstytucyjny niejednokrotnie wypowiadał się o wynikających

z art 2 Konstytucji zasadach w tym o zasadzie pewności prawa Podkreślał że

pewność prawa oznacza nie tyle stabilność przepisoacutew prawa co możliwość

przewidywania działań organoacutew państwa i związanych z nimi zachowań

obywateli Przewidywalność działań państwa gwarantuje zaufanie do

ustawodawcy i do stanowionego przez niego prawa Trybunał nadmieniał

także że bezpieczeństwo prawne jednostki pozostawać może w kolizji z innymi

wartościami ktoacuterych realizacja wymaga wprowadzenia zmian do systemu

prawnego Jednostka ma prawo jednak oczekiwać że regulacja prawna nie

zostanie zmieniona na jej niekorzyść w sposoacuteb arbitralny Prawodawca nie

może w sposoacuteb dowolny kształtować treści obowiązujących norm traktując je

jako instrument osiągania roacuteżnych celoacutew ktoacutere dowolnie sobie wyznacza

Podkreślał roacutewnież że zmiany regulacji prawnych muszą być dokonywane

w szczegoacutelnie ostrożny sposoacuteb w tych sytuacjach ktoacutere dotyczą praw nabytych

jednostek maksymalnie ukształtowanych ekspektatyw takich praw lub

Beata Wieczerzyńska

129

interesoacutew w toku286 Nie tylko samo prawo ma być stabilne ale także jego

stosowanie przez organy władzy publicznej bo to głoacutewnie daje zaufanie do

organoacutew władzy publicznej Na drastyczny przykład braku stabilności

i jednolitości stosowania prawa (podatkowego) i co za tym idzie

nieprzewidywalność zachowań organoacutew władzy publicznej wskazuje WSA

w Krakowie moacutewiąc że bdquoSąd dokonując kontroli zaskarżonej interpretacji

nie może abstrahować od istniejącego już dorobku orzeczniczego

w przedmiotowym zakresie przeciwnie dorobek oacutew zgodnie z postulatem

dążenia do jednolitości orzecznictwa sądowego stanowić musi istotny punkt

odniesienia Jest to tym bardziej uprawnione że w realiach sprawy

dostrzegalne jest ukształtowanie się linii orzeczniczej determinowanej

przywoływanymi przez wnioskującą orzeczeniami sądoacutew administracyjnych

i Naczelnego Sądu Administracyjnego pozostającej przy tym w korelacji

z wydawanymi przez organy w tożsamych stanach faktycznych i prawnych

interpretacjami przepisoacutew prawa podatkowego(hellip) Odwołanie się przez

skarżącą do orzeczeń sądowych i interpretacji oznaczało że oceny prawne

w nich zawarte uznała za własne wzmacniając tym samym swoje stanowisko

Wedle strony oceny te miały charakter kluczowy tymczasem organ

przedstawił stanowisko diametralnie odmienne niż dotychczas jednolicie - bez

wyjątkoacutew - podzielane w interpretacjach indywidualnych wydawanych

w izomorficznych stanach faktycznych jak i szeroko podzielane

w orzecznictwie sądoacutew administracyjnych Odejście od dotychczasowej

praktyki podatkowej w przedmiotowej sprawie jest w ocenie Gminy całkowite

i nie zostało w żaden sposoacuteb uzasadnione zmianami legislacyjnymi

dokonanymi przez ustawodawcę287

Zatem zapewnienie jednolitości stosowania prawa w zakresie działalności

gospodarczej to w konsekwencji udostępnienie przedsiębiorcom instrumentu

dla możliwości przewidzenia działań organoacutew państwa przy jednoczesnym

zagwarantowaniu że jeśli przedsiębiorca instrumentem tym się posłuży

(zastosuje się) to nie spotkają go negatywne konsekwencje Tym instrumentem

są min bdquoobjaśnienia prawnerdquo czyli ogoacutelne wyjaśnienia przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące praktycznego ich

stosowania

Zaznaczyć należy że projekt PP zawiera preambułę ktoacutera wskazuje na

podstawowe wartości ktoacuterymi ustawodawca kierował się przyjmując ten akt

ustawowy Odniesiono się tu wprost do zasady demokratycznego państwa

286 Wyrok TK z dnia 15 października 2008 r P 3206 httpprawosejmgov plisapnsfdownloadxsWDU20081901172TD20081172TKpdf 287 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr 1755845

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

130

prawnego ktoacutera realizowana jest min przez ochronę wolności działalności

gospodarczej a także dążność do zagwarantowania praw przedsiębiorcoacutew

Jednocześnie preambuła jest elementem spinającym zaproponowany

w projekcie katalog podstawowych zasad w zakresie podejmowania

wykonywania i zakańczania działalności gospodarczej w tym zasady wiążące

organy władzy publicznej w ich relacjach z przedsiębiorcami Do tych ostatnich

zasad istotnych w kontekście podjętej problematyki należą zasada pewności

prawa (art 15 projektu PP) zasada przyjaznej interpretacji przepisoacutew ndash in

dubio pro libertate (art 11 projektu PP) czy zasady pogłębiania zaufania

proporcjonalności bezstronności i roacutewnego traktowania (art 13 projektu PP)

Zasada in dubio pro libertate nazywana w projekcie PP bdquozasadą przyjaznej

interpretacji przepisoacutewrdquo podnoszona jest w doktrynie publicznego prawa

gospodarczego jako istotny element podmiotowego aspektu wolności

gospodarczej288 a także koreluje obecnie z dodanym do kpa art 7a289

Zgodnie z art 22 Konstytucji RP zasadą w polskim porządku prawnym jest

wolność działalności gospodarczej zaś jej ograniczenia są wyjątkami ktoacutere

należy interpretować zawężająco Przenosząc tę regułę na poziom postępowań

przed organami administracji publicznej należy przyjąć że przepisy dotyczące

działalności gospodarczej ktoacuterych treść nasuwa wątpliwości powinny być

interpretowane w taki sposoacuteb aby ingerencja w wolność działalności

gospodarczej była jak najmniejsza W takim układzie zasada z art 11 ustawy

jest logiczną konsekwencją obowiązywania wolności działalności gospodarczej

2 Podmioty obowiązane do wydawania objaśnień prawnych

Do wydawania objaśnień prawnych dotyczących działalności

gospodarczej będą obowiązani (uprawnieni w sensie formalnym) właściwi

ministrowie oraz organy ktoacutere na podstawie odrębnych przepisoacutew są

upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew

aktoacutew prawnych (uprawnienie musi obejmować oba te działania łącznie ndash

opracowywanie i przedkładanie RM) Co do desygnatoacutew pojęcia bdquowłaściwi

ministrowierdquo nie ma wątpliwości bowiem zakres działania (właściwość)

poszczegoacutelnych ministroacutew został określony przez Prezesa Rady Ministroacutew

288 A Borkowski A Chełmoński M Guziński K Kiczka L Kieres T Kocowski M Szydło Administracyjne prawo gospodarcze Wrocław 2009 s 166 289 Ustawa z dnia 16 czerwca 1960 r Kodeks postępowania administracyjnego tj z dnia 27 czerwca 2017 r DzU z 2017 r poz 1257

Beata Wieczerzyńska

131

w drodze tzw rozporządzeń atrybucyjnych wydawanych na podstawie art 33

ust 1 i 1a ustawy o Radzie Ministroacutew290 W rozporządzeniach tych Prezes Rady

Ministroacutew przypisał ministrom kierowanie poszczegoacutelnymi działami

administracji rządowej Natomiast należy bliżej wyjaśnić zakres podmiotowy

zwrotu bdquoorgany ktoacutere na podstawie odrębnych przepisoacutew są upoważnione do

opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew

prawnychrdquo na ktoacuterych ciążył będzie obowiązek wydawania objaśnień

prawnych Tak więc podmiotami uprawnionymi do opracowywania

i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych jest Szef

Kancelarii Prezesa Rady Ministroacutew291 a także inny podmiot jeżeli został on

upoważniony przez Prezesa Rady Ministroacutew Podmiotem upoważnionym do

opracowania projektu ustawy może być każdy podmiot podległy Prezesowi

Rady Ministroacutew Podmiot ten może zostać upoważniony do opracowania

projektu ustawy w zakresie i przedmiocie wskazanym przez Prezesa Rady

Ministroacutew i następnie jego przedłożenia pod obrady właściwych komitetoacutew

Stałego Komitetu Rady Ministroacutew komisji prawniczej oraz Rady Ministroacutew

(tego typu upoważnienie ma np Prezes Rządowego Centrum Legislacji)

Z uwagi na fakt iż Prezes Rady Ministroacutew dysponuje swobodą w zakresie

wskazania podmiotu upoważnionego do opracowania konkretnego projektu

ustawy stworzenie katalogu wyczerpującego w tym zakresie nie jest możliwie

Uprawnienie mogą mieć także inne podmioty jeżeli upoważnienie do

opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych

wynika z odrębnych przepisoacutew prawa Zaznaczenia jednak wymaga że

podmioty te posiadają prawo do opracowania projektu ustawy w ściśle

określonym przez akt normatywny zakresie Zakres ten w kontekście

obowiązkoacutew związanych z wydawaniem objaśnień prawnych dotyczących

działalności gospodarczej musi być powiązany z tą sferą Do podmiotoacutew takich

należą min

Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemoacutew Alkoholowych - na

podstawie art 3 ust 3 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi292

290 Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r o Radzie Ministroacutew tj DzU z 2012 r poz 392 ze zm 291 Uprawnienie Szefa KPRM do opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych wynika z sect20 ust 1 pkt 2 Uchwały Nr 190 Rady Ministroacutew z dnia 29 października 2013 r Regulamin pracy Rady Ministroacutew tj z dnia 11 października 2016 r MP z 2016 r poz 1006 292 Ustawa z dnia 26 października 1982 r o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi tj z dnia 25 marca 2016 r Dz U z 2016 r poz 487

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

132

Prezes Urzędu Zamoacutewień Publicznych - na podstawie art 154 pkt 1 ustawy

Prawo zamoacutewień publicznych293

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentoacutew - na podstawie art 31

pkt 8 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentoacutew294

Prezes Państwowej Agencji Atomistyki - na podstawie art 110 pkt 11

ustawy Prawo atomowe295

Pełnomocnik Rządu do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew - na

podstawie sect 2 ust 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministroacutew w sprawie

ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania

węglowodoroacutew296

Pełnomocnik Rządu do spraw Polityki Klimatycznej - na podstawie sect 4

rozporządzenia Rady Ministroacutew w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do

spraw Polityki Klimatycznej297

Natomiast nie są podmiotami uprawnionymi w omawianym zakresie

centralne organy administracji rządowej podległe lub nadzorowane przez wła-

ściwego ministra jeżeli otrzymały one od niego upoważnienie do opracowania

projektu ustawy do prowadzenia jego procesu uzgodnień konsultacji publicz-

nych lub opiniowania bowiem zgodnie z sect20 ust 2 Regulaminu pracy Rady

Ministroacutew uprawnienia te nie obejmują wniesienia projektu ustawy do rozpa-

trzenia przez właściwe komitety Stały Komitet Rady Ministroacutew komisję praw-

niczą czy też Radę Ministroacutew Do prowadzenia tych etapoacutew procesu legislacyj-

nego upoważniony jest właściwy minister a jego obowiązek w zakresie wyda-

wania objaśnień prawnych został już samodzielnie uregulowany w projekcie

o czym była mowa wyżej

Z projektowanego uregulowania wynika więc że obowiązek wydawania

objaśnień prawnych przepisoacutew regulujących podejmowanie wykonywanie

i zakańczanie działalności gospodarczej spoczywać będzie na roacuteżnych organach

293 Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r Prawo zamoacutewień publicznych tj z dnia 20 lipca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1579 294 Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r o ochronie konkurencji i konsumentoacutew tj z dnia 26 stycznia 2017 r Dz U z 2017 r poz 229 ze zm 295 Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r Prawo atomowe tj z dnia 17 marca 2017 r Dz U z 2017 r poz 576 ze zm 296 Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 22 czerwca 2012 r w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew Dz U poz 80 297 Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 27 listopada 2013 r w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw Polityki Klimatycznej Dz U poz 1392

Beata Wieczerzyńska

133

władzy państwowej (z wyłączeniem samorządowej) ale głoacutewny ich ciężar jak

się wydaje spoczywać będzie na resortowych ministrach

3 Istota charakter i skutki objaśnień prawnych

Należy w tym miejscu przeanalizować istotę i charakter objaśnień

prawnych Zgodnie z literalnym brzmieniem projektowanej regulacji jednym ze

sposoboacutew dążenia do zapewnienia jednolitego stosowania przepisoacutew prawa

z zakresu działalności gospodarczej jest wydawanie przez właściwych

ministroacutew oraz właściwe organy wyjaśnień przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej dotyczących praktycznego ich

stosowania przy uwzględnieniu w szczegoacutelności orzecznictwa sądoacutew

Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Co

do ogoacutelnego celu wydawania objaśnień prawnych była o tym mowa już wyżej

Obecnie koniecznym jest przeanalizowanie zwrotu bdquowyjaśnienia przepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczących

praktycznego ich stosowaniardquo jako celu bardziej szczegoacutełowego obowiązku

aktywności organoacutew państwa Zgodnie z zasadami298 i katalogiem sposoboacutew

dokonywania wykładni przepisoacutew prawa (wykładni doktrynalnej w tym

przypadku) oraz ich hierarchii299 należy odwołać się w pierwszym rzędzie do

reguł semantycznych języka naturalnego i prawnego Według Słownika języka

polskiego300 bdquowyjaśnićrdquo to uczynić coś zrozumiałym bdquowyjaśnienierdquo zaś to

uwagi objaśniające rzecz niezrozumiałą czynione po to by uczynić coś

zrozumiałym Zatem zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda wyjaśnia się

coś co nie jest zrozumiałe jasne klarowne W konsekwencji więc jaki charakter

należy przypisać objaśnieniom prawnym w szczegoacutelności istotna jest

odpowiedź na pytanie czy są to uwagi objaśniające niezrozumiałe przepisy

prawa w zakresie działalności gospodarczej i dotyczące praktycznego ich

stosowania czy też w istocie są wykładnią (interpretacją) przepisoacutew prawa

w tym zakresie Wydaje się że rozpocząć trzeba od ustalenia czym objaśnienia

prawne nie są

W pierwszym rzędzie należy wskazać na odroacuteżnianie w doktrynie teorii

prawa pojęć stosowania prawa i przestrzegania prawa Z Ziembiński301 wska-

zuje że czynienie przez jakiś podmiot użytku z kompetencji przyznanej mu 298 T Stawecki P Winczorek Wstęp do prawoznawstwa Warszawa 1995 s 122-124 299 Zob co do prymatu wykładni językowej Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2015 r II CSK 51814 httpwwwsnplsitesorzecznictwoorzeczenia3ii20csk20518-141pdf 300 Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN PWN Warszawa 2007 s745 301 Z Ziembiński Moralność jako czynnik stosowania prawa bdquoEtykardquo 51969 s 90

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

134

w danym systemie prawnym nazywa się stosowaniem prawa Stąd też moacutewi

się że tylko organy publiczne bdquostosują prawordquo czyniąc użytek z przyznanych im

kompetencji natomiast o podmiotach nie będących organami publicznymi

moacutewi się w analogicznej sytuacji że bdquoczynią użytek ze swych prawrdquo w szerokim

rozumieniu a w węższym ndash przestrzegają prawa Przestrzeganie prawa jest

więc świadomym zachowaniem adresata normy prawnej zgodnym z treścią

dyspozycji tej normy w warunkach określonych w hipotezie przy czym dyspo-

zycja normy prawnej może określić iż wskazane w niej zachowanie adresata

jest nakazane zakazane lub dozwolone302 Stosowanie prawa natomiast to

sformalizowane działanie organoacutew władzy publicznej w ramach przyznanych

kompetencji polegające na podejmowaniu wiążących decyzji władczych - in-

dywidualnych i konkretnych - na podstawie obowiązujących norm prawnych

Treścią tych decyzji jest kwalifikacja stanu faktycznego z punktu widzenia

kryterioacutew sformułowanych w jej podstawie normatywnej oraz ustalenie praw-

nych konsekwencji tej kwalifikacji303 W procedurze stosowania prawa nie-

zbędnym przedsięwzięciem poznawczym jest wykładnia prawa304 będąca

zespołem operacji logiczno-językowych polegających na odczytaniu znaczenia

przepisu prawnego oraz rekonstrukcji (wyprowadzenie odkodowanie) normy

prawnej zawartej w treści normatywnej przepisoacutew prawa Ustalanie znaczenia

przepisoacutew prawnych i odkodowanie normy prawa może być dokonywane

jedynie dla potrzeb rozstrzygnięcia danej konkretnej sprawy (wykładnia opera-

tywna) w odroacuteżnieniu od ustalania znaczenia danego przepisu prawnego

w oderwaniu od konkretnej sprawy dokonywana przez teoretykoacutew prawa

(wykładnia doktrynalna)305 Wykładnia interpretacja (operatywna) przepisoacutew

prawa immanentnie związana jest z procesem stosowania prawa

Objaśnienia prawne zaproponowane w art 33 ust 1 projektu PP nie są

zatem aktem stosowania prawa mającym charakter władczy i wiążący nie

są wydawane w indywidualnej konkretnej sprawie w określonym stanie

faktycznym ale mają walor abstrakcyjności (jest to szczegoacutelnie widoczne

w konfrontacji ich z interpretacjami indywidualnymi wskazanymi w art 34

projektu PP) W konsekwencji nie mogą też być wykładnią przepisoacutew prawa

bowiem ta dokonywana jest w procesie stosowania prawa

302 T Stawecki P Winczorek Wstęp hellip s 46 303 S Wronkowska-Jaśkiewicz Z Ziembiński Zarys teorii prawa Warszawa 2001s 130 304 J Wroacuteblewski Sądowe stosowanie prawa PWN Warszawa 1988 passim 305 T Stawecki P Winczorek Wstęp hellip s 121

Beata Wieczerzyńska

135

Czym więc są objaśnienia prawne Wydaje się że ich istota i charakter

sprowadza się do niewiążących wyjaśnień niezrozumiałych dla adresatoacutew

(przedsiębiorcoacutew) przepisoacutew prawa ktoacutere mają ułatwić tym adresatom

przestrzeganie prawa czy szerzej jak wskazywał Z Ziembiński czynienia

użytku ze swych praw Mają one dotyczyć wedle przepisoacutew projektu

wyjaśniania praktycznego stosowania przepisoacutew regulujących wykonywanie

działalności gospodarczej przez przedsiębiorcoacutew W świetle tego co

powiedziano wyżej na temat odroacuteżniania pojęć bdquostosowanie prawardquo

a bdquoprzestrzeganie prawardquo projektodawca powinien raczej posłużyć się

zwrotem bdquowyjaśniania praktycznego przestrzeganiardquo przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej bowiem bdquostosowanierdquo zarezerwowane

jest dla organoacutew władzy publicznej w ramach przyznanych kompetencji

Przedsiębiorcy zaś wobec niejasności przepisoacutew mają utrudnione

przestrzeganie prawa

Proacuteba analizy istoty objaśnień prawnych musi doprowadzić do

zbadania tego czy są one formą prawną działania administracji a jeśli tak to

jaką Istotną definicję pojęcia formy prawnej działania administracji będącej

pewną syntezą dotychczasowego dorobku doktryny w tej materii wprowadza

KM Ziemski moacutewiąc że przez formę prawną działania administracji rozumieć

należy wyodrębniony bądź dający się wyodrębnić prawem określony

o utrwalonych cechach typ czynności konwencjonalnej bądź faktycznej bądź

zespoacuteł takich czynności określonego powołanego do wykonywania zadań

z zakresu administracji publicznej podmiotu (bądź zespołu podmiotoacutew) w celu

wypełnienia zadań z zakresu administracji publicznej306 Zgodnie z tą definicją

objaśnienia prawne mają wszelkie cechy formy prawnej działania administracji

ndash są wyodrębnione określone prawem obowiązek ich wydawania spoczywa na

organach administracji państwowej w celu wypełnienia zadań tejże

administracji wobec przedsiębiorcoacutew polegający min na zapewnieniu

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

co urzeczywistnia postulat pewności prawa wynikający z zasady

demokratycznego państwa prawnego i postulat ochrony wolności

gospodarczej Wśroacuted wielu typologii form prawnych działania administracji

należy zakwalifikować je jako czynności faktyczne społeczno-organizatorskie

bowiem objaśnienia prawne nie są nastawione na wywołanie skutkoacutew

306 K M Ziemski Indywidualny akt administracyjny jako forma prawna działania administracji Poznań 2005 s 138 Autor ten co prawda zajmuje się w powołanej monografii jedną z form prawnych działania administracji ndash indywidualnym aktem administracyjnym jednak podejmuje też proacutebę ogoacutelnego zdefiniowania form prawnych działania administracji

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

136

prawnych stanowią niewładcze działania (aktywność ndash bdquowydawanierdquo) organoacutew

administracji za pomocą ktoacuterych administracja chce wesprzeć przedsiębiorcoacutew

w ich działalności gospodarczej i jednocześnie kształtować postawę

bdquonależytego przestrzegania prawardquo przez przedsiębiorcoacutew

Jak podnosi się w literaturze istotą objaśnień prawnych jest powiązanie

treści przepisu z jego praktycznym zastosowaniem w odniesieniu do

przykładowych sytuacji307 Użycie przez projektodawcę wyrażenia bdquoprzepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczejrdquo każe zastanowić się czy

objaśnienia prawne dotyczyć mają tylko wykonywania działalności

gospodarczej a więc czy ich zakres ma być ograniczony do trwającej już

aktywności w sferze gospodarczej czy też mają one objąć swym zakresem

pełne spektrum aktywności podmiotoacutew w sferze gospodarowania ndash

podejmowanie wykonywanie i zakańczanie działalności gospodarczej Wydaje

się że odpowiedź na tę wątpliwość daje treść projektowanego art 1 tej ustawy

ktoacutery moacutewi że ustawa reguluje podejmowanie wykonywanie i zakończenie

działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w tym

prawa i obowiązki przedsiębiorcoacutew oraz zadania organoacutew władzy publicznej

w tym zakresie Skoro zatem ustawa reguluje prawa i obowiązki

przedsiębiorcoacutew w zakresie podejmowania wykonywania i zakończenia

działalności gospodarczej to przesądza to także o zakresie zadań organoacutew

władzy publicznej we wskazanych sferach związanych z działalnością

gospodarczą Zatem objaśnienia prawne będą musiały dotyczyć wyjaśnień

przepisoacutew prawa regulujących nie tylko wykonywanie ale także podejmowanie

i zakańczanie działalności gospodarczej

W tym kontekście warto zaznaczyć że rodzajowo objaśnienia prawne

mogą dotyczyć przykładowo przepisoacutew regulujących wpis podmiotoacutew do

CEIDG i rejestroacutew w KRS przepisoacutew szczegoacutelnych ustaw w zakresie warunkoacutew

uzyskania koncesji zezwoleń i wpisoacutew do rejestroacutew działalności regulowanej

obowiązki wobec konsumentoacutew obowiązki sprawozdawcze z tytułu

korzystania ze środowiska do GUS czy sprawozdawczości dotyczącej odpadoacutew

i produktoacutew wprowadzonych na rynek powiadomienia i postępowanie

przedsiębiorcoacutew w zakresie ogoacutelnego i szczegoacutelnego bezpieczeństwa

produktoacutew hurtowego obrotu napojami alkoholowymi czy wreszcie szereg

przepisoacutew sanitarnych i przeciwpożarowych i innych Jest to zatem materia

307 K Teszner Komentarz do art 14a (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 18 października 2017 r]

Beata Wieczerzyńska

137

bardzo rozległa częstokroć skomplikowana i niejasna (niezrozumiała) nawet

dla profesjonalnych uczestnikoacutew obrotu jakimi są przedsiębiorcy i wymagająca

przeto wyjaśnień przepisoacutew ją regulujących

W art 33 ust 1 in fine projektu PP wskazuje się że objaśnienia prawne

powinny uwzględniać orzecznictwo sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego

i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Implikuje to konieczność

bieżącej i wnikliwej analizy orzecznictwa sądoacutew powszechnych

administracyjnych Trybunału Konstytucyjnego oraz Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej i jego uwzględniania w wydawanych

objaśnieniach prawnych Oznacza to że organy na ktoacuterych spoczywa ten

obowiązek powinny zebrać i przeprowadzić analizę wydanych prawomocnych

orzeczeń sądoacutew nie tylko milcząco przyjmując ich istnienie ale także w sposoacuteb

aktywny wziąć pod uwagę zapadłe rozstrzygnięcia doprowadzając

w objaśnieniach do jednolitości stosowania i przestrzegania przepisoacutew

prawa308 Jak stwierdził WSA w Warszawie słowo bdquouwzględnićrdquo nie oznacza

jedynie bdquowziąć pod uwagęrdquo lecz zastosować się do orzecznictwa jeśli ma ono

walor powszechny309 Natomiast w świetle stanowiska zajętego przez NSA310

organ wydając interpretację powinien uwzględniać orzecznictwo TSUE Po

wejściu Polski do Unii Europejskiej nie tylko sądy ale też inne organy przy

interpretacji przepisoacutew krajowych opartych na regulacjach unijnych powinny

brać pod uwagę wykładnię prawa dokonaną przez TSUE w tym zakresie

W przypadku objaśnień prawnych wynikać to będzie wprost z projektowanego

art 33 ust 1 i 2 Prawa Przedsiębiorcoacutew

Skutek wydania i publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej objaśnień

prawnych jako jednej z prawnych form działania administracji będących

czynnościami faktycznymi społeczno-organizatorskimi będzie taki że będą one

wiążące dla organoacutew wydających w ich dalszej praktyce stosowania prawa

natomiast nie będą wiążące dla przedsiębiorcoacutew będą oni mogli je wziąć pod

uwagę w praktyce przestrzegania prawa lub nie Stanowić będą więc swoisty

wzorzec wywiedzionych z danych przepisoacutew norm postępowania i co za tym

idzie ich przestrzegania Jednocześnie projektowane unormowania przydają

ochrony przedsiębiorcom jeśli do wskazanego wzorca się zastosują moacutewiąc że

przedsiębiorca nie będzie moacutegł być obciążony sankcjami administracyjnymi

finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosował się do treści objaśnień

prawnych ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające z objaśnień

308 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r III SAWa 337308 LEX nr 495402 309 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r III SAWa 3111 LEX nr 863065 310 Wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 r I FSK 90413 LEX nr 1478732

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

138

prawnych (art 35 ust 3 projektu PP) Objawia się tu zatem z całą jasnością

i siłą możliwość przedsiębiorcoacutew czynienia użytku ze swych praw

4 Wydawanie zmiana i publikowanie objaśnień prawnych

Objaśnienia prawne jako wyjaśnienia przepisoacutew regulujących działalność

gospodarczą będą mogły być wydawane z urzędu lub na wniosek Rzecznika

Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew Jak już wspomniano w skład pakietu

projektoacutew ustaw pod wspoacutelną nazwą Konstytucja Biznesu wchodzi projekt

ustawy o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew Proponowane

w Konstytucji Biznesu rozwiązania opierają się na trzech filarach i jednym

z nich jest ustanowienie gwarancji instytucjonalnych rzeczywistego

stosowania zasad określonych w projekcie PP w faktycznych relacjach

pomiędzy przedsiębiorcami a organami władzy publicznej Rzecznik Małych

i Średnich Przedsiębiorcoacutew ma stanowić podstawową instytucję wspierającą

i monitorującą wdrażanie zasad Konstytucji Biznesu w praktyce będzie stał

na straży praw mikro- małych i średnich przedsiębiorcoacutew będzie

wspoacutełpracował z organizacjami pozarządowymi społecznymi i zawodowymi

stowarzyszeniami ruchami obywatelskimi itp dla poszanowania wolności

działalności gospodarczej i roacutewnego traktowania przedsiębiorcoacutew inicjował

i organizował działalność informacyjną i edukacyjną związaną

z wykonywaniem działalności gospodarczej

W art 8 pkt 2 projektu tej ustawy wskazano że Rzecznik będzie moacutegł

występować o wydanie objaśnień prawnych jeśli przepisy będące

przedmiotem wniosku budzą wątpliwości w praktyce lub ich stosowanie

wywołało rozbieżności w rozstrzygnięciach wydawanych przez właściwy organ

administracji publicznej Podjęcie czynności przez Rzecznika następować

będzie z urzędu lub na wniosek i każdy przedsiębiorca może zwroacutecić się do

Rzecznika z wnioskiem o podjęcie czynności

Projekt nie precyzuje wymogoacutew formalnych dla wniosku przedsiębiorcy

do Rzecznika czy też wniosku Rzecznika do właściwego organu o wydanie

objaśnień prawnych O ile wniosek przedsiębiorcy do Rzecznika nie musi

przyjmować żadnej określonej formy a w treści będzie on musiał

zasygnalizować jedynie powoacuted czy ogoacutelne uzasadnienie wniosku o podjęcie

czynności przez Rzecznika O tyle wniosek Rzecznika do właściwego organu

o wydanie objaśnień prawnych musi wskazywać przepisy będące przedmiotem

wniosku i wykazanie faktu że budzą one wątpliwości w praktyce działalności

Beata Wieczerzyńska

139

gospodarczej lub wskazywać rozstrzygnięcia wydawane przez właściwy organ

administracji publicznej na podstawie tych przepisoacutew z ktoacuterych wynika że ich

stosowanie wywołało rozbieżności w tych rozstrzygnięciach Zatem Rzecznik

przy pomocy swego biura będzie musiał gromadzić badać i analizować

rozstrzygnięcia organoacutew władzy publicznej prawomocnych orzeczeń sądoacutew

aby mieć wiedzę czy nie wywołują one wątpliwości i nie powodują rozbieżności

w rozstrzygnięciach Jeśli tak Rzecznik jako zinstytucjonalizowane wsparcie dla

przedsiębiorcoacutew ma obowiązek wystąpić z wnioskiem do właściwego organu

o wydanie objaśnienia prawnego

Użycie przez projektodawcę trybu oznajmującego bdquowydajerdquo statuuje

obowiązek organu wydawania objaśnień prawnych w zakresie swojej

właściwości zaroacutewno z urzędu jak była o tym już mowa jak i obowiązek reakcji

na wniosek Rzecznika ktoacutery w tym sensie jest dla organu wiążący

Projektowane uregulowania nie wskazują także w jakim stopniu organ byłby

związany treścią wniosku Rzecznika W tym zakresie przepisy wymagają

doprecyzowania w dalszym toku prac nad projektem lub w toku prac

parlamentarnych

Organy uprawnione do wydawania objaśnień prawnych mogą z urzędu

lub na wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew zmienić wydane

objaśnienia prawne jeżeli stwierdzą ich nieprawidłowość uwzględniając

w szczegoacutelności orzecznictwo sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej Posiadają więc uprawnienie w zakresie

zmiany urzędowych objaśnień jeżeli stwierdzą ich nieprawidłowość Organ nie

jest przy tym związany żadnym terminem co daje mu możliwość zmiany

objaśnień w każdym czasie Jego obowiązkiem jest natomiast uwzględnienie

orzecznictwa sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej Możliwość zmiany objaśnień implikuje że

nie korzystają one z przymiotu trwałości w znaczeniu odnoszonym np do

decyzji administracyjnych

W projektowanych przepisach nie wyjaśnia się pojęcia

bdquonieprawidłowośćrdquo Ustalenie zatem treści tego określenia powinno nastąpić

przy uwzględnieniu semantycznego znaczenia wyrazoacutew bdquonieprawidłowośćrdquo

i bdquonieprawidłowyrdquo Według Słownika języka polskiego311 bdquonieprawidłowośćrdquo to

brak prawidłowości jak roacutewnież fakt zjawisko pozbawione prawidłowości

niezgodne z regułą bdquoNieprawidłowyrdquo zaś oznacza nie taki jaki być powinien

Odwołując się do orzecznictwa NSA w sprawach interpretacji podatkowych

można powiedzieć że nieprawidłowość interpretacji uzasadniająca jej zmianę

311 Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN PWN Warszawa 2007 s 290

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

140

wystąpi woacutewczas gdy przyjęte w niej wyjaśnienie przepisoacutew prawa

podatkowego nie znajduje dostatecznego uzasadnienia we wnioskach

wypływających z poprawnej wykładni tego prawa312

Na gruncie funkcjonującej już w Ordynacji podatkowej możliwości

zmiany interpretacji podatkowych zarysowało się ciekawe stanowisko sądoacutew

wskazujące na walor normatywny orzeczeń choć nie są one źroacutedłem prawa

powszechnie obowiązującego W wyroku WSA w Krakowie stwierdzono że

obowiązujący od dnia 1072007 r przepis art 14e sect 1 op wychodzi poza

zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie w ktoacuterej on zapadł i nadaje

orzecznictwu sądoacutew administracyjnych walor normatywny także w stosunku

do innych indywidualnych spraw załatwianych w drodze interpretacji

przepisoacutew prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) Od tej daty

orzecznictwo stało się istotnym miernikiem legalności wydawanych

interpretacji indywidualnych Jego nieuzasadnione zaś pomijanie narusza

wyrażoną w art 121 sect 1 op zasadę prowadzenia postępowania podatkowego

w sposoacuteb budzący zaufanie do organoacutew podatkowych313 Także w doktrynie

wskazuje się że ranga niektoacuterych orzeczeń jest na tyle istotna że dokonanie

zmiany interpretacji staje się koniecznością314 Wszystkie te uwagi można

odnieść do objaśnień prawnych ktoacutere uwzględniać muszą stanowisko

orzecznictwa

Najbardziej istotnym więc powodem zmiany objaśnień jawi się

orzecznictwo sądoacutew i Trybunałoacutew Nie jest to jednak powoacuted jedyny o czym

świadczy użyty przez projektodawcę zwrot bdquow szczegoacutelnościrdquo Właściwy organ

powinien uwzględnić orzecznictwo czyli wziąć je pod uwagę dokonując oceny

czy objaśnienie w tym świetle jest nieprawidłowe a następnie ndash wykorzystując

poglądy sądoacutew ndash dokonać zmiany Jak jednak wskazał WSA w Warszawie

dorobek orzeczniczy jest przykładowym źroacutedłem możliwego do wykorzystania

przy weryfikacji prawidłowości interpretacji indywidualnej materiału

interpretacyjnego Materiałami interpretacyjnymi albo materiałami wykładni

są wszelkiego rodzaju materiały na ktoacuterych podstawie interpretator może

312 Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2011 r II FSK 156810 LEX nr 992209 wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r II FSK 211308 LEX nr 580524 313 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr 1755845 podobnie w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r I SAPo 70809 LEX nr 549035 314 K Teszner Komentarz do art 14e (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 31 października 2017 r]

Beata Wieczerzyńska

141

ustalać treść przepisoacutew prawnych () wyboacuter materiałoacutew wykładni należy do

interpretatora a jego jedynym kryterium powinien być cel w postaci wydania

prawidłowej interpretacji o ktoacuterej stanowi art 14e sect 1 Ordynacji podatkowej

przewidujący możliwość zmiany z urzędu nieprawidłowej interpretacji

urzędowej prawa podatkowego315 Zatem organ właściwy do wydawania

objaśnień prawnych musi wziąć pod uwagę cały możliwy materiał w celu

dokonania objaśnień prawidłowych Jeśli zaś okażą się one nieprawidłowe ma

obowiązek ich zmiany Czynności te można określić jako proces nadzoru nad

wydawanymi objaśnieniami316

Zmiana wydanych objaśnień prawnych nie będzie miała wpływu na

sytuację przedsiębiorcoacutew ktoacuterzy wcześniej zastosowali się do objaśnień

prawnych w brzmieniu przed ich zmianą bowiem działali oni w zaufaniu do

urzędowych objaśnień i korzystają z ochrony prawnej

Objaśnienia prawne jak roacutewnież ich zmiany powinny być niezwłocznie

zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej

urzędu obsługującego właściwego ministra lub na stronie podmiotowej

właściwego organu pod nazwą bdquoobjaśnienia prawnerdquo wraz z oznaczeniem daty

ich zamieszczenia Takie ich opublikowanie ma głoacutewnie walor informacyjny

i służy budowaniu ich szerokiej dostępności dla zainteresowanych

przedsiębiorcoacutew Z drugiej jednak strony zamieszczenie w BIP i opatrzenie

datą tej czynności jest istotne z dwoacutech powodoacutew po pierwsze od tej daty

będzie liczyło się związanie organu wydanym objaśnieniem prawnym czy też

zmianą objaśnienia w jego dalszej praktyce stosowania prawa po drugie

w razie wątpliwości będzie służyło weryfikacji do ktoacuterej wersji objaśnień

przedsiębiorca się zastosował i czy w związku z tym przysługuje mu ochrona

prawna

Podsumowanie

Pakiet projektoacutew ustaw tworzących Konstytucję biznesu jest regulacją

oczekiwaną przez środowisko przedsiębiorcoacutew Niespoacutejne niestabilne pełne

meandroacutew i niejasne otoczenie prawno-regulacyjne to głoacutewna bolączka przed-

siębiorcoacutew i podstawowy czynnik trudnego do skalkulowania ryzyka w ich

działalności Najpełniej oczekiwania te i nadzieje wyraża stanowisko Konfede-

315 Por J Brolik Urzędowe interpretacje prawa podatkowego Warszawa 2010 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r III SAWa 342317 LEX nr 2335378 316 K Teszner Komentarz do art 14e] (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 31 października 2017 r]

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

142

racji Lewiatan zaprezentowane w toku konsultacji związanych z projektami

bdquoKonfederacja Lewiatan pozytywnie odnosi się do intencji jakie przyświecają

Ministerstwu Rozwoju podczas prac legislacyjnych nad tzw Konstytucją Biznesu

Uważamy iż kompleksowe uregulowanie na poziomie ustawowym praw przed-

siębiorcoacutew - w postaci zasad prawnych może mieć istotny wpływ na wykładnię

i praktyczne stosowanie wszystkich przepisoacutew prawa odnoszących się do podej-

mowania i wykonywania działalności gospodarczej Liczymy że pomoże to

w odblokowaniu potencjału polskiej przedsiębiorczości i polskiej gospodarki

w szczegoacutelności a aspekcie wzajemnych relacji przedsiębiorcoacutew i organoacutew wła-

dzy publicznej Projektowane rozwiązania należy traktować jako szansę odejścia

od gospodarczo i społecznie szkodliwego stereotypu stawiającego przedsiębior-

czość i przedsiębiorcoacutew w opozycji do organoacutew i instytucji państwa Kluczowym

będzie jednak praktyka obowiązywania nowych regulacji bowiem dopiero wtedy

możliwa będzie rzetelna ocena czy szansę tę wykorzystaliśmyrdquo

Analizując i oceniając tylko jedną z instytucji wprowadzonych do flago-

wego dla całości pakietu ustaw - projektu ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew

w postaci tzw objaśnień prawnych w zakresie działalności gospodarczej nale-

ży powiedzieć iż jako instrument zapewnienia większego zrozumienia przepi-

soacutew prawa dla przedsiębiorcoacutew w ich zmaganiach z praktycznym ich prze-

strzeganiem będzie on istotny użyteczny i poprawiający tzw otoczenie instytu-

cjonalne działalności gospodarczej Zwłaszcza że projektowane unormowania

przydają ochrony przedsiębiorcom jeśli do objaśnień prawnych się zastosują

moacutewiąc że przedsiębiorca nie będzie moacutegł być obciążony sankcjami admini-

stracyjnymi finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosował się do

treści objaśnień prawnych ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające

z objaśnień W wymiarze szerszym natomiast omawiane projektowane rozwią-

zania przyczynią się do zwiększenia przewidywalności stosowania prawa przez

organy administracji publicznej przez to do realizacji zasady pewności prawa

i możliwości czynienia użytku ze swych praw przez przedsiębiorcoacutew

a w szczegoacutelności prawa do dobrej administracji

Nawiązując do przytoczonego wyżej stanowiska Konfederacji Lewiatan

czas pokaże czy spełni ona oczekiwania

Beata Wieczerzyńska

143

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 2 lipca 2004r o swobodzie działalności gospodarczej tj DzU

2016 poz 1829 ze zm

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa tj z dnia 17 stycznia

2017 r DzU z 2017 r poz 201 ze zm

Ustawa z dnia 16 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego

tj DzU z 2017 r poz 1257

Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r o Radzie Ministroacutew tj DzU z 2012 r poz

392 ze zm

Ustawa z dnia 26 października 1982 r o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi Dz U z 2016 r poz 487

Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r Prawo zamoacutewień publicznych Dz U z 2017 r

poz 1579

Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r o ochronie konkurencji i konsumentoacutew

tj Dz U z 2017 r poz 229 ze zm

Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r Prawo atomowe tj Dz U z 2017 r poz 576

ze zm

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 27 listopada 2013 r w sprawie ustano-

wienia Pełnomocnika do spraw Polityki Klimatycznej Dz U poz 1392

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 22 czerwca 2012 r w sprawie

ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew

Dz U poz 807

Uchwała Nr 190 Rady Ministroacutew z dnia 29 października 2013 r Regulamin pra-

cy Rady Ministroacutew tj z dnia 11 października 2016 r MP z 2016 r poz 1006

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 15 października 2008 r P 3206

httpprawosejmgovplisapnsfdownloadxsWDU20081901172TD200

81172TKpdf

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr

1755845Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2015 r II CSK 51814

httpwwwsnplsitesorzecznictwoorzeczenia3ii20csk20518-14-

1pdf

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r III SAWa 3111 LEX nr

863065

Wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 r I FSK 90413 LEX nr 1478732

Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2011 r II FSK 156810 LEX nr 992209

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

144

Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r II FSK 211308 LEX nr 580524

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr

1755845

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r I SAPo 70809 LEX nr

549035

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r III SAWa 342317 LEX nr

2335378

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r III SAWa 337308 LEX nr

495402

Literatura

Borkowski A Chełmoński A Guziński M Kiczka K Kieres L Kocowsk T

Szydło M Administracyjne prawo gospodarcze Wrocław 2009

Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN Warszawa

2007

Stawecki T Winczorek P Wstęp do prawoznawstwa Warszawa 1995

Teszner K Komentarz do art 14e (w) Ordynacja podatkowa Komentarz

L Etel (red)Wolters Kluwer Polska 2017 stan prawny na 20042017 LEX

Teszner K Komentarz do art 14a (w) Ordynacja podatkowa Komentarz

L Etel (red)Wolters Kluwer Polska 2017 stan prawny na 20042017 LEX

Wronkowska-Jaśkiewicz S Ziembiński Z Zarys teorii prawa Warszawa 2001

Wroacuteblewski J Sądowe stosowanie prawa Warszawa 1988

Ziembiński Z Moralność jako czynnik stosowania prawa bdquoEtykardquo 51969

Ziemski KM Indywidualny akt administracyjny jako forma prawna działania

administracji Poznań 2005

Źroacutedła internetowe

httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

6

dr Wojciech Wojtyła317

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

Ethics and responsibility in administration - preliminary issues

Streszczenie

Artykuł jest proacutebą filozoficznego wyjaśnienia podstaw odpowiedzialno-

ści moralnej człowieka w perspektywie etyki urzędniczej Odpowiedzialność

moralna ktoacutera obecna jest w każdym rodzaju odpowiedzialności ugruntowana

jest na naturalnej zdolności człowieka do odpowiadania na świat rozpoznawa-

nych przez niego wartości Pojęcie odpowiedzialności choć złożone i wielo-

aspektowe można interpretować jako jeden z istotnych wymiaroacutew ontycznego

uposażenia człowieka Dzięki zdolności człowieka do podmiotowej obecności

we wspoacutelnocie na fundamencie wartości dobra wspoacutelnego odpowiedzialność

staje się niezwykle cenioną cnotą społeczną ktoacuterą w sposoacuteb szczegoacutelny winni

odznaczać się pracownicy administracji publicznej

Słowa kluczowe

etyka odpowiedzialność etos

Summary

The article is an attempt at a philosophical explanation of the basis of

moral responsibility of a man in the perspective of clerical ethics The moral re-

sponsibility that is present in every kind of responsibility it is grounded in the

natural ability of man to respond to the world of values he recognizes The con-

cept of responsibility though complex and multidimensional can be interpreted

as one of the important dimensions of the ontic emancipation of man By being

able to participate in community on the basis of the value of the common good

the responsibility becomes a highly valued social virtue which is to be distin-

guished by the employees of the public administration

Keywords

ethics responsibility ethos

317 Doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii Wykładowca filozofii w Katedrze Prawa Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu oraz w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu Zainteresowania naukowe koncentrują się wokoacuteł logiki prawniczej etyki ogoacutelnej i społecznej antropologii filozoficznej filozofii prawa oraz filozofii kultury

Wojciech Wojtyła

146

Wstęp

W ostatnich latach obserwuje się w Polsce znaczną poprawę nie tylko

jakości standardoacutew usług świadczonych przez pracownikoacutew administracji pu-

blicznej ale roacutewnież ożywiony wzrost zainteresowania samą problematyką

owych standardoacutew Wynika ona niewątpliwie z powszechnego i uzasadnionego

przekonania że ci ktoacuterzy piastują państwowe stanowiska urzędnicze winni

odznaczać się nie tylko wysokimi kompetencjami zawodowymi i stosowną

wiedzą ale roacutewnież odpowiednio wysokim poziomem kwalifikacji moralnych

Niewątpliwie jednym ze środkoacutew podnoszących jakość administrowa-

nia jest etyka Tworzone kodeksy etyki urzędniczej wyszczegoacutelniają zasady

ktoacuterych przestrzeganie ma nie tylko wyeliminować zachowania nieetyczne

z polskiej administracji ale przede wszystkim ma ugruntowywać i wzmacniać

w środowiskach urzędnikoacutew podstawy dla zachowań etycznych przyczyniając

się tym samym do kształtowania ich zawodowego etosu Jednak żaden kodeks

etyki choćby najbardziej logiczny i spoacutejny nie stanowi celu samego w sobie

Celem etyki jest bowiem człowiek - ten sam ktoacutery jest celem tworzonej przez

państwo administracji W niniejszym opracowaniu po uwagach wstępnych

wyjaśniających teoretyczne podstawy na ktoacuterych opiera się etyka urzędnicza

przedstawione zostanie kluczowe dla etyki zagadnienie stanowiące zwornik

każdej etyki zawodowej w tym także etyki urzędniczej moment moralnej od-

powiedzialności Osadza się on na naturalnej zdolności człowieka do odpowia-

dania na rozpoznawane wartości Wartością niezwykle istotną z punktu widze-

nia etyki urzędniczej za wzrost ktoacuterej szczegoacutelnie odpowiedzialni są pracowni-

cy administracji publicznej jest dobro wspoacutelne Ze standardami realizacji dobra

wspoacutelnego wiąże się z kolei zagadnienie zawodowego etosu ktoacuteremu poświę-

cony zostanie ostatni punkt niniejszego opracowania

1 Pojęcie etyki urzędniczej ndash podstawowe zagadnienia

Etyka w swoim semantycznym znaczeniu (od gr ethikos ndash zwyczaj) de-

finiowana jest jako nauka filozoficzna ktoacutera formułuje ogoacutelne zasady moralne

oraz szczegoacutełowe normatywy ludzkiego działania za pomocą wrodzonych

człowiekowi zdolności poznawczychrdquo318 Zajmuje się ona nie tylko opisem

i analizą obowiązujących w określonej społeczności zachowań i norm moral-

nych ale także ich wyjaśnianiem a przede wszystkim ich uzasadnianiem

w odniesieniu do przyjmowanej normy moralności Proacutebami uszczegoacuteławiania

318 T Ślipko Zarys etyki ogoacutelnej Krakoacutew 2004 s 35

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

147

etyki w znaczeniu ogoacutelnym są liczne etyki zawodowe tj etyka lekarska bizne-

su dziennikarska prawnicza urzędnicza itd M Gogacz etykę zawodową defi-

niuje jako naukę filozoficzną o usprawnieniach moralnych człowieka potrzeb-

nych do wykonywania ulubionej pracyrdquo319 Stanowi ona zespoacuteł zasad i norm

ktoacutere określają jak z moralnego punktu widzenia powinni a jak nie powinni

postępować przedstawiciele danej profesji320 Etyka zawodowa rozumiana jako

układ powinności moralnych określających postępowanie reprezentantoacutew

danego zawodu w sposoacuteb szczegoacutelny odnosi się do zawodoacutew społecznego za-

ufania tj lekarze czy urzędnicy321

Uprawianie każdej z etyk zawodowych oproacutecz wiedzy empirycznej

z dziedziny ktoacutera ma być przedmiotem oceny wymaga zaroacutewno wiadomości

z zakresu etyki ogoacutelnej jak roacutewnież przyjęcia określonych przesłanek antropo-

logicznych Wspoacutelnym celem zaroacutewno etyki ogoacutelnej jak i poszczegoacutelnych etyk

zawodowych jest kształtowanie stosownych nakazoacutew i zakazoacutew ktoacutere stoją na

straży pozaosobistego dobra jednostek działających w obrębie poszczegoacutelnych

społeczeństw322 W sposoacuteb szczegoacutelny troska o dobro wspoacutelne obywateli

powierzona została administracji publicznej Administracja nie została powoła-

na wszakże dla niej samej lecz dla społeczeństwa stąd najwyższym celem jej

zainteresowania nie powinny być jej partykularne interesy Urzędnikom pań-

stwowym powierzone zostało nie tylko zaszczytne ale i odpowiedzialne zada-

nie służby publicznej323 Termin bdquourzędnikrdquo w potocznym rozumieniu odnosi

się do osoby pracującej w urzędzie lub sprawującej w nim urząd Urzędem zaś

jest szeroko rozumiana administracja

Urzędnikoacutew w administracji publicznej można podzielić według trzech

podstawowych kategorii urzędnicy urzędoacutew administracji państwowej324 pra-

cownicy służby cywilnej325 oraz pracownicy samorządowi326

319 M Gogacz Czym jest etyka zawodowa w Zagadnienie etyki zawodowej red A Andrzejuk Warszawa 1998 s 11 320 B Nogalski J Śniadecki Etyka zarządzania przedsiębiorstwem Bydgoszcz 2001 s 21 321 J Kotapka Etyka w administracji publicznej (służbie cywilnej)bdquoZeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im Witelona w Legnicyrdquo2008 Nr 4s 39-40 322 Ibidem s 40 323 Ibidem s 41 324 Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędoacutew państwowych (tj Dz U 2016 r poz 1511 ze zm) 325 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o służbie cywilnej (tj Dz U 2017 r poz 1889 ze zm) 326 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o pracownikach samorządowych (tj Dz U 2016 r poz 902 ze zm)

Wojciech Wojtyła

148

Pracownikami urzędoacutew państwowych są osoby zatrudnione w Kance-

larii Sejmu Kancelarii Senatu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

Sądzie Najwyższym Biurze Trybunału Konstytucyjnego Biurze Rzecznika Praw

Obywatelskich Biurze Rzecznika Praw Dziecka Biurze Krajowej Rady Radiofo-

nii i Telewizji Urzędzie Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej

w sprawach nieuregulowanych w odrębnych przepisach Krajowym Biurze

Wyborczym regionalnych izbach obrachunkowych Biurze Generalnego

Inspektora Ochrony Danych Osobowych Instytucie Pamięci Narodowej - Komi-

sji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowi-

skach urzędniczych w Kancelarii Prezesa Rady Ministroacutew urzędach ministroacutew

i przewodniczących komitetoacutew wchodzących w skład Rady Ministroacutew oraz

urzędach centralnych organoacutew administracji rządowej urzędach wojewoacutedz-

kich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych orga-

noacutew administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom

administracji rządowej Krajowej Informacji Skarbowej i izbach administracji

skarbowej komendach inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych

stanowiących aparat pomocniczy kierownikoacutew zespolonych służb inspekcji

i straży wojewoacutedzkich oraz kierownikoacutew powiatowych służb inspekcji i straży

chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej Centralnym Biurze Śledczym Policji

Biurze Nasiennictwa Leśnego jednostkach budżetowych obsługujących pań-

stwowe fundusze celowe

Pracownikami samorządowymi są osoby zatrudnione wurzędach mar-

szałkowskich oraz wojewoacutedzkich samorządowych jednostkach organizacyj-

nych starostwach powiatowych oraz powiatowych jednostkach organizacyj-

nych urzędach gmin jednostkach pomocniczych gmin gminnych jednostkach

budżetowych i samorządowych zakładach budżetowych biurach (ich odpo-

wiednikach) związkoacutew jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządo-

wych zakładoacutew budżetowych utworzonych przez te związki biurach (ich od-

powiednikach) jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorial-

nego

Wprowadzanie i utrwalanie właściwych standardoacutew wykonywania wie-

lu zawodoacutew zwłaszcza tych ktoacutere zwykło określać się mianem zawodoacutew spo-

łecznego zaufania przyczyniło się do tworzenia kodeksoacutew etycznych Kodeks

etyczny stanowi uporządkowany logicznie zbioacuter właściwych dla danej profesji

działań Stanowi on swoisty probierz za pomocą ktoacuterego dokonuje się moralnej

oceny postępowania członkoacutew danej grupy zawodowej Jednym z celoacutew dla

ktoacuterych tworzone są kodeksy zawodowe jest promocja pożądanych wzoroacutew

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

149

zachowań ktoacutere przyczyniają się do ukształtowania etosu tychże grup327 Naj-

bardziej znanym kodeksem etycznym w polskiej administracji ktoacutery stanowi

podstawę dla istniejących opracowań regulacji dla konkretnych urzędoacutew jest

Kodeks etyki Służby Cywilnej328 W paragrafach od 2 do 5 formułuje on nastę-

pujące zasady odnoszące się do pracownikoacutew służby cywilnej

1 Rzetelność - rozumiana jako sumienność twoacuterczość odpowiedzialność bez-

stronność gotowość przyznania się do błędu i do jego naprawienia racjo-

nalność

w gospodarowaniu lojalność zgoda na ograniczenie zasady poufności

informacji także z życia osobistego (sect2)

2 Dbałość o rozwoacutej własnych kompetencji - rozwijanie wiedzy zawodowej

dążenie do poznania aktoacutew prawnych gotowość skorzystania z wiedzy

innych wyjaśnianie swego stanowiska (sect 3)

3 Bezstronność - nie dopuszczanie do podejrzeń o konflikt interesoacutew

nie przyjmowanie żadnych korzyści materialnych ani osobistych w związku

z prowadzonymi sprawami szanowanie prawa obywateli do informacji (sect4)

4 Neutralność polityczna - lojalne i rzetelne wykonywanie strategii Rządu RP

niezależnie od własnych przekonań dbanie o jasność własnych relacji

eliminowanie wpływoacutew politycznych na rekrutację i awans w służbie cywil-

nej (sect 5)

T Barankiewicz zauważa jednak że standardy etyki urzędniczej nie

stanowią kolejnego obok przepisoacutew określających odpowiedzialność karną

katalogu reguł postępowania Wyłącznym powodem istnienia etyki urzędniczej

nie jest wskazywanie i piętnowanie roacuteżnego rodzaju nieuczciwości w admini-

stracji329 Etyka urzędnicza powinna w sposoacuteb integralny skupiać przede

wszystkim swoją uwagę na tym aby z jednej strony urzędnik wykonywał swo-

je obowiązki zgodnie z prawem w atmosferze poczucia godności pełnionej

służby zaś z drugiej strony aby dla interesantoacutew wizyta w urzędzie nie była

związana z kolejną życiową udręką oraz poczuciem że załatwia się sprawy

w jakiejś innej obcej rzeczywistości w ktoacuterej zastawia się roacuteżne pułapkirdquo330

Etyka urzędnicza wyrasta z życiowej potrzeby istnienia w państwie prawa

327T Kowalski Kodeks etyczny a kształtowanie zasad etycznych w administracji bdquoStudia Lubelskie Prace instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulechowierdquo Sulechoacutew 2005 s 101 328 Ibidem s 104 329 T Barankiewicz Etyka urzędnicza ndash funkcje zasady i postawy bdquoMetryka Studia z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnegordquo Rok IV 2014 Nr 2 s 123-124 330 Ibidem s 124

Wojciech Wojtyła

150

dobrej administracji publicznej331 Jej celem jest wzmocnienie gwarancji wyko-

nywania przez pracownikoacutew urzędoacutew powierzonych im zadań w sposoacuteb nale-

żyty Jakość świadczonych przez administrację usług w dużej mierze zależy

bowiem nie tylko od jakości obowiązującego w danym państwie prawa ale tak-

że od jakości waloroacutew etyczno-moralnych samych kadr służby publicznej332

Zdaniem M Gogacza każda etyka zawodowa jest teorią odpowiedzial-

nej czyli moralnie dobrze realizowanej pracy333 Odpowiedzialność jest bo-

wiem tym co stanowi gwarancję prawidłowej realizacji przez kadrę pracowni-

czą powierzonych jej obowiązkoacutew334 W dalszej części wywodu podjęte zosta-

nie kluczowe dla etyki zaroacutewno ogoacutelnej jak i zawodowej zagadnienie odpo-

wiedzialności

2 Odpowiedzialność jako problem moralny

Słowo odpowiedzialnośćrdquo ma wiele znaczeń Na płaszczyźnie filozo-

ficznej można ją interpretować jako jeden z istotnych wymiaroacutew ontycznego

uposażenia człowieka ponieważ tylko człowiek może ponosić odpowiedzialny

za swoje czyny Odpowiedzialność jest także ważną cnotą zaroacutewno w życiu

osobistym jak i społecznym Zaroacutewno od rodzicoacutew nauczycieli urzędnikoacutew

czy rzemieślnikoacutew oczekuje się że powierzone im zadania i społeczne role bę-

dą wykonywać w sposoacuteb odpowiedzialny Są roacuteżne rodzaje odpowiedzialności

prawna polityczna karna cywilna parlamentarna służbowa Pojęcie to wystę-

puje zaroacutewno w języku potocznym jak i na terenie wielu dyscyplin naukowych

tj filozofia prawo ekonomia Z punktu widzenia problemu podjętego w niniej-

szym opracowaniu szczegoacutelnie istotny jest ten rodzaj odpowiedzialności ktoacutery

nazywany jest odpowiedzialnością moralną Jest ona o tyle ważna że zawiera

się jakoś we wszystkich innych rodzajach odpowiedzialności Odpowiedzial-

ność moralna wynika z niezgodności zachowania się adresata normy moralnej z

jej nakazem określonego działania ktoacutere ocenione zostało jako dobre Konkre-

tyzuje się ona w pewnych sankcjach moralnych głoacutewnie w wyrzutach sumienia

podmiotu odpowiedzialności ale także może ona znaleźć swoacutej wyraz w roacuteżnych

formach społecznego napiętnowania335

Na pojęciu odpowiedzialności opiera się porządek moralny i prawny

Odpowiedzialność ktoacutera znajduje swoacutej fundament w ontycznym uposażeniu 331 Ibidem 332E Stasiak Postawy etyczne pracownikoacutew administracji samorządowej bdquoAnnales Ety-ka w życiu gospodarczymrdquo 2015 vol 19 No 1 Luty 2016 s 84-85 333 M Gogacz Czym jest etyka zawodowahellip op cit s 11 334 E Stasiak Postawy etycznehellip op cit s 85 335 R Tokarczyk Filozofia prawa Warszawa 2009 s 273

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

151

osoby ze względu na naturalną zdolność oraz potrzebę człowieka do życia we

wspoacutelnocie pośroacuted innych osoacuteb nabiera znaczenia międzyosobowego i spo-

łecznego Nie zmienia to jednak faktu że podmiotem odpowiedzialności zawsze

pozostaje konkretny człowiek jako świadomy i wolny sprawca swoich czynoacutew

Czym zatem jest odpowiedzialność w jej znaczeniu najbardziej podstawowym

Roman Ingarden zarysowując strukturę fenomenu odpowiedzialności

odroacuteżnia cztery zagadnienia w ktoacuterych on występuje 1 Ktoś ponosi odpowie-

dzialność za coś 2 Ktoś podejmuje odpowiedzialność za coś 3 Ktoś jest za coś

pociągany do odpowiedzialności 4 Ktoś działa odpowiedzialnie336 Powyższe

sytuacje wymagają komentarza Krakowski filozof zwraca uwagę zaroacutewno na

ich odmienność jak i na zachodzące między ich sensami związki Autor Ksią-

żeczki o człowieku pisze Można być za coś odpowiedzialnym a nie zostać po-

ciągniętym do odpowiedzialności i roacutewnież nie podjąć jej I odwrotnie można

być za coś pociągniętym do odpowiedzialności nie będąc za to faktycznie od-

powiedzialnym Można też faktycznie brać za coś odpowiedzialność przy czym

nie jest się rzeczywiście za to odpowiedzialnym Skoro jest się za coś odpowie-

dzialnym powinno się roacutewnież wziąć za to odpowiedzialność i być pociągnię-

tym do odpowiedzialnościrdquo337

Powyższy wywoacuted ukazuje związek odpowiedzialności ze sprawczością

osoby Człowiek jest odpowiedzialny za to czego jest faktycznym sprawcą

i powinien ponosić odpowiedzialność tylko za te czyny ktoacutere faktycznie zostały

przez niego popełnione Ingarden zwraca uwagę na implikowaną ze związku

odpowiedzialności i sprawczości osoby powinność Człowiek odkrywa w sobie

swoisty moment powinności ktoacutery ujawnia się jako przeżycie odpowiedzialno-

ści Przeżywa go zaroacutewno w odniesieniu do czynoacutew przez siebie popełnionych

jak i w stosunku do czynoacutew zaniechanych ktoacutere powinny zostać przez niego

spełnione a spełnione nie zostały Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzenie

kluczowe dla etycznej analizy odpowiedzialności okazuje się rozumienie czynu

i ludzkiej sprawczości W tym miejscu należy kroacutetko odpowiedzieć na dwa py-

tania tj co to znaczy że działanie jest czyimś własnym działaniem oraz kiedy

określony czyn jest rzeczywiście czynem konkretnego człowieka

Odpowiedź na powyższe pytania wiąże się z zagadnieniem świadomości

podmiotu w momencie podejmowanego działania Na ile sprawca działania był

świadom swoich działań oraz na ile był wolny w decyzjach ktoacutere do niego do-

prowadziły Ingarden wyjaśnia iż Jakaś decyzja woli i jakieś działanie mogą

uchodzić za własny czyn danej osoby tylko wtedy gdy wypływają wprost z cen-

trum ja mają w niej swoacutej prawdziwy początek i kiedy to centrum ja panuje nad

336 R Ingarden Książeczka o człowieku Krakoacutew 2009 s 73-74 337 Ibidem s 74

Wojciech Wojtyła

152

dokonaniem wyłaniającego się z niego działania i kieruje nimrdquo338 Określenie na

ile sprawca czynu był świadomy swojego działania oraz na ile działanie to było

dobrowolne są fundamentalne dla przypisania mu odpowiedzialności za

popełniony czyn Słowo czynrdquo należy w tym miejscu rozumieć szeroko jako

każdy świadomy i dobrowolny akt (działanie) podejmowane przez człowieka

T Ślipko analizując zasady określające odpowiedzialność człowieka za popeł-

nione przez niego akty pisze Człowiek jest odpowiedzialny tylko za akty

w pełni świadome i wolne czyli za akty dobrowolne Gdziekolwiek więc zacho-

dzi przeszkoda zmniejszająca lub znosząca dobrowolność roacutewnocześnie ulega

proporcjonalnemu zmniejszeniu odpowiedzialność za ten czyn lub nawet

zachodzi jej całkowity brakrdquo339 Warto zauważyć że zdaniem Ślipki człowiek

jest odpowiedzialny za czyn dobry lub zły także woacutewczas gdy wie że czyn

przezeń zamierzony jest dobry lub zły340 Twierdzi tym samym że człowiek

staje się odpowiedzialny zaroacutewno za dobro jak i zło swoich czynoacutew już na eta-

pie ich świadomego zamierzenia a nie w momencie ich spełnienia

Wielu autoroacutew podejmując proacutebę wyjaśnienia związku jaki zachodzi

między sprawczością osoby a odpowiedzialnością zauważa że nieprzypadko-

wo słowo odpowiedzialnośćrdquo naprowadza na słowo odpowiadanierdquo I tak cho-

ciażby włoski rzeczownik responsabilita (odpowiedzialnośćrdquo) pochodzi od

łacińskiego czasownika respondeo (odpowiadamrdquo przyrzekamrdquo) Jak zauważa

T Ślipko odpowiedzialność jeżeli nie ma pozostać jedynie czymś w rodzaju

zespołu świadomościowych dyspozycji do pełnienia powierzonych człowieko-

wi zadań moralnych (ktoacutere można wyrazić w słowach czuję się odpowiedzial-

ny za powierzone mi zadanierdquo) należy mocniej uwypuklić jej związek ze świa-

tem wartości moralnych ku ktoacuterym odpowiedzialność zwraca się niejako sa-

morzutnie341 Człowiek dlatego jest odpowiedzialny za swoje czyny i dlatego

przeżywa odpowiedzialność ponieważ ma zdolność odpowiadania na wartości

Odpowiadając na pytanie za co człowiek jest odpowiedzialny należy stwier-

dzić że jest on odpowiedzialny za realizację w swoim życiu wartości Człowiek

ma naturalną zdolność poznawania wartości i odpowiadania na nie Jednocze-

śnie w osobie i jej działaniu odpowiadanie na wartościrdquo przybiera postać po-

winności odpowiadania za wartościrdquo i ich realizację Odkrywany w osobie

moment powinności udzielenia odpowiedzi na rozpoznane wartości pozwala

określać moralność jako sposoacuteb realizowania wartości osobowych342 czyli

338 Ibidem s 85 339 T Ślipko Zarys etyki ogoacutelnejhellip op cit s 429 340 Ibidem s 429 341 T Ślipko Spacerem po etyce Krakoacutew 2010 s 157 342 W Stroacuteżewski Istnienie i wartość Krakoacutew 1981 s 235

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

153

takich ktoacutere rozwijają człowieka jako człowieka Chodzi w tym miejscu szcze-

goacutelnie o tzw dobro moralne

Wartości moralne mogą mieć także charakter społeczny Naczelną war-

tością za realizację ktoacuterej odpowiedzialni są wszyscy należący do danej grupy

społecznej jest dobro wspoacutelne Chociaż ma ono charakter analogiczny tj inne

jest dobro wspoacutelne rodziny gminy czy uniwersytetu to w każdym z rodzajoacutew

wspoacutelnoty jest ono zasadą naczelną T Ślipko pisze nie może być mowy o au-

tentycznie moralnej odpowiedzialności w życiu publicznym w jakiejkolwiek już

uszczegoacutełowionej postaci jeżeli zaroacutewno w sferze świadomościowych zamie-

rzeń jak i w obiektywnym aksjologicznym ukierunkowaniu nie pozostaje ona

w zgodzie z moralną wartością dobra wspoacutelnegordquo343

Pojęcie dobra wspoacutelnego jest jednym z podstawowych pojęć za pomocą

ktoacuterego interpretuje się nie tylko porządek społeczny ale także najgłębsze pod-

stawy wszelkich społeczności Stanowi ono głoacutewne kryterium poczucia odpo-

wiedzialności w życiu społecznym poprzez odniesienie do ktoacuterego odpowie-

dzialność pojedynczej osoby za swoje czynyrdquo staje się odpowiedzialnością

przed wspoacutelnotą osoacutebrdquo Owa odpowiedzialność przed wspoacutelnotąrdquo jest pod-

stawą wyłonienia władzy Ten aspekt odpowiedzialności ma podwoacutejny wymiar

jest odpowiedzialnością jednostki przed autorytetem władzy oraz odpowie-

dzialnością władzy przed wspoacutelnotą ktoacutera powierzyła jej swoacutej mandat zaufa-

nia344 Chociaż za realizację dobra wspoacutelnego w państwie wojewoacutedztwie czy

gminie odpowiedzialna jest przede wszystkim władza obydwa wymiary odpo-

wiedzialności tj odpowiedzialność przed wspoacutelnotąrdquo oraz odpowiedzialność

przed władząrdquo spotykają się we wspoacutelnej trosce o jego kształt Odpowiedzial-

ność za dobro wspoacutelne spoczywa na wszystkich członkach wspoacutelnoty ktoacuterego

jest ono własnością oraz celem podejmowanych działań

Jest wiele koncepcji dobra wspoacutelnego Szczegoacutelnie interesująca jest

koncepcja personalistyczna Wyroacuteżnia ona dwa istotne elementy składowe do-

bra wspoacutelnego przedmiotowy i podmiotowy Elementem przedmiotowym do-

bra wspoacutelnego jest pewna suma warunkoacutew życia społecznego na ktoacutere składa-

ją się dobra materialne społeczności Elementem podmiotowym dobra wspoacutel-

nego jest integralny rozwoacutej każdej ludzkiej osoby tj jej potencjalności zdolno-

ści i talentoacutew345 Dobro wspoacutelne rozumiane jest tutaj jako zasada prawidłowego

uczestnictwa na mocy ktoacuterej jednostka odpowiedzialna jest za realizację tej

343 T Ślipko Spacerem po etycehellip op cit s 159 344 Ibidem s 158 345 S Kowalczyk Człowiek a społeczność Zarys filozofii społecznej Lublin 2005 s 236

Wojciech Wojtyła

154

części jaka przypadła jej w udziale z tej racji że jest członkiem określonej

wspoacutelnoty346

Na gruncie teorii personalistycznych oproacutecz zasady dobra wspoacutelnego

szczegoacutelnie istotną rolę w kształtowaniu społeczeństwa ludzi odpowiedzial-

nych ma związana z nią zasada subsydiarności (pomocniczości) Zasada subsy-

diarności głosi że społeczność wyższego rzędu nie powinna ingerować w we-

wnętrzne sprawy społeczności niższego rzędu pozbawiając ją kompetencji

lecz raczej winna wspierać ją w razie konieczności i pomoacutec w koordynacji jej

działań i zadań z działaniami innych grup społecznych dla dobra wspoacutelne-

gordquo347 Pozytywny aspekt zasady moacutewi o powinności pomocy jednostkom

i wspoacutelnotom niższego rzędu przez społeczności wyższego rzędu W aspekcie

negatywnym zasada ta głosi że społeczności wyższego rzędu winny wspierać

społeczności i jednostki niższego rzędu jedynie na tyle na ile jest to konieczne

tak by nie pozbawiać ich wolności własnej inicjatywy oraz by nie zdejmować

z nich odpowiedzialności Pomoc nie powinna być nigdy pomocą wyręczającą

czy zastępującą ale powinna mieć charakter wpierający tak by ci ktoacuterzy jej

doświadczają czuli że są aktywnymi uczestnikami realizacji dobra wspoacutelnego

oraz by czuli się wspoacutełodpowiedzialnymi za jego realizację Zasada pomocni-

czości ściśle wiąże się z postulatem poszanowania w życiu społecznym wolno-

ści i autonomii człowieka ndash osoby348

Podsumowując tę część rozważań należy zauważyć że odpowiedzial-

ność moralna związana jest ściśle z kwestią wolności i świadomości człowieka

podejmującego swoje działania Jedynie człowiek działający w sposoacuteb świado-

my i wolny może być podmiotem odpowiedzialności Jednocześnie należąca do

ontycznego uposażenia człowieka odpowiedzialność na gruncie realizacji war-

tości dobra wspoacutelnego staje się ważną i cenioną cnotą społeczną Z zasadą do-

bra wspoacutelnego oraz związaną z nią zasadą pomocniczości wiąże się kwestia

odpowiedzialności za innychrdquo oraz wobec innychrdquo Podmiotem tej odpowie-

dzialności w roacuteżnym zakresie są sprawujący władzę oraz ci ktoacuterzy sprawują

roacuteżne administracyjne funkcje Konsekwencją uznania że dobro wspoacutelne sta-

nowi naczelną wartość życia społecznego jest hierarchia wartości składająca się

na etos służby publicznej

346 K Wojtyła Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne Lublin 1994 s 320-321 347 Jan Paweł II Encyklika Centesimus annus nr 48 348 A Jędrzejewski Nikt nie jest dobry w samotności Filozofia społeczna ks Joacutezefa Tischnera Radom 2006 s 183

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

155

3 Etos pracownikoacutew administracji publicznej

Z odpowiedzialnością pracy w urzędzie wiąże się określony etos rozu-

miany jako zbioacuter zachowań obowiązujących urzędnikoacutew W zachowaniach tych

winny przejawiać się takie wartości jak godność odpowiedzialność szacunek

dla innych Wartości te wpisane są w oczekiwania obywateli ktoacuterzy postrzegają

i oceniają urzędnikoacutew przez pryzmat etosu Jak zauważa A Kość bdquoetos jest kon-

kretną postacią moralności stanowiącą system obyczajoacutew określonej grupy

społecznej wyroacuteżniający się w stylu życia Jest on realizacją przyjętego kon-

wencjonalnie układu norm moralnych oraz proacutebą interpretacji zasad moral-

nych prawa naturalnego i konsekwencją przyjętej w społeczeństwie hierarchii

wartościrdquo349

Dostrzegając potrzebę budowy etosu służby publicznej dnia 6 paź-

dziernika 2011 roku wydano Zarządzenie nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew

w sprawie wytycznych przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie

zasad etyki korpusu służby cywilnej350 W dokumencie określone zostały pew-

ne standardy postępowania ktoacuterymi powinien kierować się każdy pracownik

sektora publicznego dowolnego szczebla Są to istotne wskazoacutewki dla urzędni-

koacutew oraz ich przełożonych jak powinni postępować Zapisy zarządzenia sta-

nowią między innymi o tym że urzędnik powinien być bezstronny podczas

wykonywania swych służbowych zadań i obowiązkoacutew pracownik służby

publicznej musi być profesjonalistą zaroacutewno w kwestiach merytorycznych jak

i moralnych urzędnik musi być neutralny politycznie i nie ulegać wszelkiego

rodzaju wpływom czy naciskom każdy pracownik sektora publicznego ma

obowiązek lojalności wobec Rzeczypospolitej Polskiej urzędu przełożonych

podwładnych czy kolegoacutew urzędnik jest życzliwy stosunku do ludzi zapobiega

napięciom w pracy rozładowuje je a także przestrzega zasad odpowiedniego

zachowania poza pracą

Na gruncie wyżej wskazanego rozporządzenia członek korpusu służby

cywilnej przy wykonywaniu zadań kieruje się wynikającymi z przepisoacutew prawa

zasadami służby cywilnej ktoacuterymi w szczegoacutelności są zasada legalizmu pra-

worządności i pogłębiania zaufania obywateli do organoacutew administracji pu-

blicznej zasada ochrony praw człowieka i obywatela zasada bezinteresowno-

ści zasada jawności i przejrzystości zasada dochowania tajemnicy ustawowo

chronionej zasada profesjonalizmu zasada odpowiedzialności za działanie lub

349 A Kość Podstawy filozofii prawa Lublin 2005 s 235-236 350 Zarządzenie Nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 6 października 2011 r w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej (MP 2011 r Nr 93 poz 953)

Wojciech Wojtyła

156

zaniechanie działania zasada racjonalnego gospodarowania środkami publicz-

nymi zasada otwartości i konkurencyjności naboru

Przestrzegając zasady legalizmu praworządności i pogłębiania zaufania

obywateli do organoacutew administracji publicznej członek korpusu służby cywil-

nej w szczegoacutelności przy realizacji zadań na swoim stanowisku pracy prze-

strzega prawa swoją postawą i działaniem przyczynia się do realizacji zasady

państwa prawnego przez swoje zachowanie i działania w stosunku do obywa-

teli istotnie wpływa na stopień więzi obywateli z państwem w granicach okre-

ślonych przez prawo postępuje w sposoacuteb zapewniający aktywny udział obywa-

teli w rozstrzyganiu spraw publicznych nie kieruje się uprzedzeniami zała-

twiając sprawy obywateli innych osoacuteb oraz podmiotoacutew nie uczestniczy

w strajkach lub akcjach protestacyjnych zakłoacutecających normalne funkcjono-

wanie urzędu

Przestrzegając zasady ochrony praw człowieka i obywatela członek

korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności zna prawa człowieka i obywatela nie

proponuje ani nie podejmuje działań ktoacutere naruszają prawa człowieka i oby-

watela oraz ma na uwadze że ich skuteczna ochrona przyczynia się do wzrostu

autorytetu państwa

Przestrzegając zasady bezinteresowności członek korpusu służby cy-

wilnej w szczegoacutelności nie przyjmuje od osoacuteb zaangażowanych w prowadzone

sprawy żadnych korzyści nie przyjmuje żadnej formy zapłaty za publiczne wy-

stąpienia gdy mają one związek z zajmowanym stanowiskiem rezygnuje z do-

datkowego zatrudnienia lub zajęcia zarobkowego jeżeli dalsze wykonywanie

dodatkowego zatrudnienia lub zajęcia zarobkowego może mieć negatywny

wpływ na sprawy prowadzone w ramach obowiązkoacutew służbowych nie prowa-

dzi szkoleń jeżeli mogłoby to negatywnie wpłynąć na bezstronność prowadzo-

nych spraw

Przestrzegając zasady jawności i przejrzystości członek korpusu służby

cywilnej w szczegoacutelności w granicach określonych przez prawo zapewnia do-

stępność informacji o zasadach i efektach swojej pracy i podejmowanych roz-

strzygnięciach ktoacutera stanowi podstawę zaufania obywateli do państwa a ogra-

niczenia w tym zakresie mogą wynikać jedynie z wyłączenia jawności rozstrzy-

gnięcia przy tworzeniu przepisoacutew podejmowaniu decyzji oraz innych roz-

strzygnięć dąży do zapewnienia jednoznaczności oraz zrozumiałości podej-

mowanych działań przyjęte rozstrzygnięcia wyczerpująco uzasadnia ze wska-

zaniem powodoacutew ich przyjęcia oraz celoacutew ktoacutere mają zostać osiągnięte

zwłaszcza w sprawach będących przedmiotem rozbieżności w debacie publicz-

nej zna konstytucyjne i ustawowe przepisy dotyczące prawa dostępu do

informacji publicznej oraz zapewnia praktyczną realizację tego prawa

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

157

Przestrzegając zasady dochowania tajemnicy ustawowo chronionej

członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności dochowuje tajemnicy usta-

wowo chronionej obejmując ochroną informację czyni to w celu zabezpiecze-

nia wyraźnie wskazanych interesoacutew państwa obywateli oraz innych podmio-

toacutew a nie w celu ograniczenia jawności i przejrzystości działania

Przestrzegając zasady profesjonalizmu członek korpusu służby cywil-

nej w szczegoacutelności realizując zadania państwa posiada niezbędną wiedzę

dotyczącą funkcjonowania państwa podnosi kwalifikacje oraz rozwija wiedzę

zawodową potrzebną do jak najlepszego wykonywania pracy w urzędzie zna

akty prawne dotyczące funkcjonowania urzędu w ktoacuterym jest zatrudniony

oraz zapoznaje się z wszystkimi istotnymi okolicznościami faktycznymi i praw-

nymi prowadzonych przez siebie spraw zna zasady etyki korpusu służby

cywilnej i sumiennie ich przestrzega zna zasady służby cywilnej i sumiennie

ich przestrzega poddaje się weryfikacji znajomości zasad służby cywilnej dąży

do stosowania wysokich standardoacutew zarządzania publicznego wykorzystuje

wiedzę przełożonych kolegoacutew i podwładnych dzieli się z nimi własnym do-

świadczeniem zawodowym a jeżeli jest to uzasadnione korzysta z pomocy

ekspertoacutew efektywnie i racjonalnie zarządza posiadanymi zasobami kadro-

wymi i wykorzystuje w taki sposoacuteb czas pracy w wykonywaniu zadań dąży do

uzgodnień opartych na rzeczowej argumentacji jest gotoacutew do przyjęcia krytyki

uznania swoich błędoacutew i do naprawienia ich konsekwencji przez swoją posta-

wę dba o wizerunek służby cywilnej korzystając z zagwarantowanych praw

pracowniczych ma na względzie wynikające z przepisoacutew ograniczenia możli-

wości podjęcia zatrudnienia lub wykonywania innych zajęć a także wynikające

z przepisoacutew ograniczenia poufności informacji dotyczącej roacutewnież jego życia

osobistego korzystając z określonej w przepisach szczegoacutelnej ochrony stosun-

ku pracy urzędnika służby cywilnej ma na względzie cel tej szczegoacutelnej ochro-

ny ktoacuterym jest pozyskiwanie i zatrzymywanie w służbie cywilnej osoacuteb ktoacutere

swoacutej profesjonalny rozwoacutej wiążą z pracą w administracji rządowej oraz ochro-

na zatrudnienia w służbie cywilnej osoacuteb ktoacutere wykazały w swojej pracy zdol-

ność do profesjonalnego i etycznego zachowania członka korpusu służby

cywilnej a w szczegoacutelności przestrzegały zasady neutralności politycznej

i bezstronności służby cywilnej

Przestrzegając zasady odpowiedzialności za działanie lub zaniechanie

członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności wykonuje zadania ze świa-

domością szczegoacutelnej odpowiedzialności wynikającej z publicznego charakteru

pełnionej służby przy wykonywaniu zadań kieruje się interesem publicznym

i efektywnością oraz zgodnością podejmowanych działań z przepisami jeżeli

zachodzi rozbieżność między przepisami prawa a interesem publicznym

Wojciech Wojtyła

158

sygnalizuje to przełożonym na każdym etapie realizacji zadań jest gotoacutew do

rozliczenia się przed przełożonymi i obywatelami z podejmowanych działań

w razie postawienia zarzutu naruszenia obowiązkoacutew członka korpusu służby

cywilnej nie podejmuje działań zmierzających do zakłoacutecenia sprawnego prze-

biegu postępowania mającego na celu ustalenie osoby za to odpowiedzialnej

jeżeli jest przekonany że polecenie służbowe przełożonego narusza zasady

służby cywilnej informuje go lub jego przełożonych na piśmie

Przestrzegając zasady racjonalnego gospodarowania środkami publicz-

nymi członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności korzystając ze środkoacutew

publicznych do realizacji zadań państwa i proponując kierunki jego działań ma

na względzie interes państwa i obywateli oraz efektywne osiąganie celoacutew przy

racjonalnym wykorzystaniu środkoacutew powierzonych państwu przez obywateli

jest gotowy do rozliczenia swojej dbałości o środki i mienie publiczne

Realizując zasadę otwartości i konkurencyjności naboru członek kor-

pusu służby cywilnej organizując i przeprowadzając naboacuter w służbie cywilnej

w szczegoacutelności

1) ma na względzie dbałość o

a) roacutewny dostęp do służby publicznej

b) niedyskryminację z jakichkolwiek powodoacutew

c) zawodowe i rzetelne wykonywanie zadań państwa przez administrację

rządową

d) neutralność polityczną służby cywilnej

2) przez swoje działania

a) wzmacnia zaufanie obywateli do kompetencji osoacuteb ktoacutere realizują zadania

państwa

b) dba o to aby wyłaniano w drodze naboru osoby najlepiej przygotowane do

realizacji zadań państwa

c) daje gwarancje jawnej i efektywnej kontroli nad przebiegiem naboru

3) nie wywiera pozaustawowego wpływu ani nacisku na proces naboru nie

ulega takim wpływom lub naciskom a o ich wystąpieniu informuje właściwych

przełożonych

Podsumowanie

W niniejszym opracowaniu zwroacutecono uwagę na niezwykle istotny

z punktu widzenia każdej etyki zawodowej problem odpowiedzialności moral-

nej U podstaw przemyśleń znalazło się przekonanie że gwarancją rzetelnego

wywiązywania się z powierzonych człowiekowi zawodowych obowiązkoacutew leży

moment osobistej odpowiedzialności wynikający z jego naturalnej zdolności do

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

159

odpowiedzi na rozpoznaną wartość Owa odpowiedź ma charakter etyczny

Zaroacutewno sprawujący władzę jak i piastujący na roacuteżnym szczeblu urzędy admi-

nistracji publicznej są moralnie odpowiedzialni przed wspoacutelnotą za realizację

dobra wspoacutelnego W swojej pracy są oni w sposoacuteb szczegoacutelni zobowiązani do

ukazywania powinnościowego a więc moralnego charakteru dobra wspoacutelnego

oraz jego wyższości nad dobrem jednostkowym Osadzone na tak rozumianym

dobru wspoacutelnym inne cnoty moralne składają się na etos pracownika admini-

stracji publicznej

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędoacutew państwowych

tj Dz U 2016 r poz 1511 ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o służbie cywilnej tj Dz U 2017 r poz 1889

ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o pracownikach samorządowych tj Dz U

2016 r poz 902 ze zm

Zarządzenie Nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 6 października 2011r

w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz

w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej MP 2011 r Nr 93 poz 953

Literatura

Barankiewicz T Etyka urzędnicza ndash funkcje zasady i postawy bdquoMetryka Studia

z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnegordquo Rok IV 2014 Nr 2

Gogacz M Czym jest etyka zawodowa (w)Zagadnienie etyki zawodowej red

A Andrzejuk Warszawa 1998

Ingarden R Książeczka o człowieku Krakoacutew 2009

Jan Paweł II Encyklika Centesimus annus Rzym1 maja 1991

Jędrzejewski A Nikt nie jest dobry w samotności Filozofia społeczna ks Joacutezefa

Tischnera Radom 2006

Kość A Podstawy filozofii prawa Lublin 2005

Kotapka J Etyka w administracji publicznej (służbie cywilnej) bdquoZeszyty Na-

ukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im Witelona w Legnicyrdquo nr 4

2008

Kowalczyk S Człowiek a społeczność Zarys filozofii społecznej Lublin 2005

Kowalski T Kodeks etyczny a kształtowanie zasad etycznych w administracji

bdquoStudia Lubelskie Prace instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulecho-

wierdquo Sulechoacutew 2005

Wojciech Wojtyła

160

Nogalski B Śniadecki J Etyka zarządzania przedsiębiorstwem Bydgoszcz 2001

Stasiak E Postawy etyczne pracownikoacutew administracji samorządowej bdquoAnnales

Etyka w życiu gospodarczymrdquo 2015 vol 19 No 1 Luty 2016

Stroacuteżewski W Istnienie i wartość Krakoacutew 1981

Ślipko T Zarys etyki ogoacutelne Krakoacutew 2004

Ślipko T Spacerem po etyce Krakoacutew 2010

Tokarczyk R Filozofia prawa Warszawa 2009

Wojtyła K Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne Lublin 1994

6

dr Grzegorz Zieliński351

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

International and national protection of the right to freedom of conscience

Streszczenie

Prawo do sprzeciwu sumienia jest zdefiniowane jako podstawowe pra-

wo człowieka Jest to prawna propozycja rozwiązania sytuacji w ktoacuterej wystę-

puje konflikt norm prawa cywilnego z normami religijnymi

Prawna ewolucja instytucji sprzeciwu sumienia w Europie nastąpiła

w trzech kolejnych etapach opisanych w tym artykule

Obecnie sprzeciw sumienia jest szczegoacutelnym mechanizmem ktoacutery

dotyczy tylko niektoacuterych zawodoacutew Na podstawie przepisoacutew lekarze pielę-

gniarki i położne mają prawo do powoływania się na klauzulę sumienia Wyda-

je się że wciąż koniecznie trzeba zroacutewnoważyć stosowanie klauzuli sumienia

i prawa pacjenta do świadczeń zdrowotnych w publicznym ubezpieczeniu

zdrowotnym poprzez nowelizacje w prawie

Słowa kluczowe

Wolność sumienia sprzeciw sumienia zawoacuted lekarza

Summary

The Right to Conscientious Objection is defined as fundamental human

right It is a legal proposal to resolve a situation in which there is a conflict of civil

law norms with religious norms

The legal evolution of conscientious objection in Europe happened in

three successive stages presented in this article

Currently Conscientious objection is a specific mechanism that affects only

certain professions Based on legal regulations physician nurses and midwives

have the right to invoke conscience clause It seems that still is necessarily to bal-

351 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Nauk o Państwie i Prawie Wydział Nauk Eko-nomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

Grzegorz Zieliński

162

ance to use conscience clause and patients right to health benefits in public health

insurance by law amendments

Keywords

freedom of conscience conscientious objection doctors profession

Wstęp

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku już w preambule od-

nosi się do prawa wyznaniowego bdquohellipmy Naroacuted Polski-wszyscy obywatele

Rzeczypospolitej zaroacutewno wierzący w Boga będącego źroacutedłem prawdy spra-

wiedliwości dobra i piękna jak i nie podzielający tej wiary (hellip) w poczuciu od-

powiedzialności przed Bogiem lub własnym sumieniemrdquo352

Fundamentem wszelkich wyznaniowych unormowań prawa polskiego

jest konstytucyjnie gwarantowana każdemu człowiekowi wolność sumienia

i religii w art 53 Obecna Konstytucja dokonała zerwania z unormowaniami

Konstytucji z 1952 r ktoacutera zaliczała wolność sumienia i wyznania do praw

obywatelskich podlegających koncesjonowaniu przez państwo Uznano że

wolność sumienia i religii została przyznana każdemu człowiekowi a jej źroacute-

dłem jest przyrodzona godność osoby ludzkiej jako praprzyczyna wszelkich

wolności i praw człowieka i obywatela Przepis ten znajduje swoje gwarancje

w art 30 obowiązującej Konstytucji Brak jest jakichkolwiek ograniczeń pod-

miotowych tej wolności

W odniesieniu do małoletnich dzieci Ustawa Zasadnicza podkreśla pra-

wo rodzicoacutew do decydowania o wychowaniu religijnym zgodnie z własnymi

przekonaniami Jednak art 14 Konwencji Praw Dziecka z 20 listopada 1989 r

przyjęty przez Zgromadzenie Ogoacutelne ONZ respektuje wolność sumienia

i wyznania dzieci jednocześnie zobowiązuje rodzicoacutewopiekunoacutew dziecka do

ukierunkowania go w zakresie jego praw i w sposoacuteb zgodny z zasadami

prawem obyczajami religią do jakiej przynależą rodzice353

352 Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r Preambuła 353 bdquo1 Państwa-Strony będą respektowały prawo dziecka do swobody myśli sumienia i wyznania 2 Państwa-Strony będą respektowały prawa i obowiązki rodzicoacutew lub w odpowiednich przypadkach opiekunoacutew prawnych odnośnie do ukierunkowania dziecka w korzystaniu z jego prawa w sposoacuteb zgodny z rozwijającymi się zdolnościami dziecka 3 Swoboda wyrażania wyznawanej religii lub przekonań może podlegać tylko takim ograniczeniom ktoacutere są przewidziane prawem i są konieczne do ochrony bezpieczeństwa narodowego i porządku publicznego zdrowia lub moralności społecznej bądź podstawowych praw i wolności innych osoacutebrdquo Konwencja o prawach dziecka art 14

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

163

Uzewnętrznianie przyjętej religii może się odbywać w sposoacuteb indywi-

dualny lub wspoacutelnotowy moacutewi o tym art 53 ust 2 Konstytucji bdquoWolność religii

obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wy-

boru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi publicznie lub prywat-

nie swojej religii przez uprawianie kultu modlitwę uczestniczenie w obrzę-

dach praktykowanie i nauczanie Wolność religii obejmuje także posiadanie

świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz

prawo osoacuteb do korzystania z pomocy religijnej tam gdzie się znajdująrdquo Pod-

miotowy zakres omawianej wolności obejmuje zaroacutewno sferę indywidualną jak

i wspoacutelnotową a zatem podmiotami wolności religijnej są zaroacutewno osoby

fizyczne jak roacutewnież grupy stworzone do realizacji inspiracji religijnej ndash kościo-

ły i inne związki wyznaniowe

Istota wolności sumienia polega na możliwości swobodnego wyboru

światopoglądu religijnego i areligijnego Uzewnętrznianie religii rozumiane jest

przez prawodawcę w sposoacuteb szeroki W sensie pozytywnym jest to wolność do

działania ndash uprawianie kultu modlitwa uczestnictwo w obrzędach praktyko-

wanie nauczanie posiadanie świątyń i innych miejsc kultu korzystanie z po-

mocy religijnej wychowanie dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami W sen-

sie negatywnym obejmuje wolność od przymusu a więc zakaz do zmuszania

udziału lub zmuszania do powstrzymania do udziału w praktykach religijnych

Nikt nie może być także obowiązany przez państwo do ujawnia swego świato-

pogląduprzekonań religijnych

Dopuszczalne ograniczenia tego prawa zakłada artykuł 53 ust 5 Kon-

stytucji bdquoWolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie

w drodze ustawy i tylko wtedy gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeń-

stwa państwa porządku publicznego zdrowia moralności lub wolności i praw

innych osoacutebrdquo Artykuł 27 ust 1 Ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wy-

znania354 roacutewnież wymienia katalog przepisoacutew ktoacuterych nie można naruszyć

bdquoDziałalność kościołoacutew i innych związkoacutew wyznaniowych nie może naruszać

przepisoacutew ogoacutelnie obowiązujących ustaw chroniących bezpieczeństwo

publiczne porządek zdrowie lub moralność publiczną władzę rodzicielską

albo podstawowe prawa i wolności innych osoacutebrdquo Dodatkowych ograniczeń

wolności religijnej nie usprawiedliwia nawet wprowadzenie stanu wojenne-

gonadzwyczajnego

Sprzeciw sumienia określany jest często jako klauzula sumienia W lite-

raturze przedmiotu rozumie się go jako bdquoprawną propozycję rozwiązania sytu-

acji w ktoacuterej dochodzi do kolizji norma prawa stanowionego z normami świa-

354 Tj DzU 1989 r Nr 29 poz 155

Grzegorz Zieliński

164

topoglądowymi lub religijnymirdquo355 W innym znaczeniu jest on roacutewnież możli-

wością odmowy wykonania obowiązku nałożonego zgodnie z prawem z powo-

łaniem się na przekonania religijne i moralne356 Sprzeciw sumienia jest insty-

tucją dotyczącą tylko niektoacuterych zawodoacutew w przypadku gdy wyraźnie ujawnia

się konflikt aksjologiczny pomiędzy normami prawnymi a religijnymi

Kwestia sprzeciwu sumienia wymaga odniesienia się do relacji zacho-

dzącej pomiędzy dwoma zbiorami norm zbiorem norm postępowania składa-

jących się na system prawa stanowionego oraz systemem norm etycznych

W określeniu wzajemnej zależności tych norm ważnym jest spostrzeżenie że

na danym terenie stanowiącym zakres jurysdykcji dowolnej władzy państwo-

wej wobec zamieszkujących ten teren ludzi poddanych jurysdykcji może obo-

wiązywać jeden system prawa stanowionego natomiast na danym obszarze

zamieszkujących ludzi wiązać mogą roacuteżne systemy norm etycznych w zależno-

ści od zroacuteżnicowania światopoglądowego kulturowego mieszkańcoacutew danego

terenu357

W społeczeństwie demokratycznym respektującym wolności sumienia

i wyznania wolność przekonań człowieka jako wyraz jego niezbywalnej godno-

ści odpowiada myśli Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka358 Wolności te

zostały także jednoznacznie potwierdzone w soborowej Deklaracji o wolności

religijnej359 bdquoStrzeżenie i wspieranie nienaruszalnych praw człowieka jest

istotnym obowiązkiem każdej władzy państwowejrdquo360 Wspieranie i strzeżenie

natomiast nie koncesjonowanie i znoszenie praw człowieka w tym wolności

jest zadaniem władzy publicznej Stąd wolność przekonań religii oraz wolność

sumienia i aprobowanego przez daną osobę systemu etycznego wynikającego

z przyjętego światopoglądu powinna znajdować się poza legislacją demokra-

tycznego państwa prawa Władza państwowa obowiązana jest jedynie do strze-

żenia i gwarantowania tej wolności361

355 Por J Pawlikowski Prawo do wyrażania sprzeciwu przez personel medyczny ndash problemy etyczno-prawne bdquoPrawo i Medycynardquo 2009 Nr 3 s 29 356 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 117-118 357 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 77 358 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka proklamowana przez Zgromadzenie Ogoacutelne rodoacutew Zjednoczonych dnia 10 grudnia 1948 r tekst polski (w) Prawo międzynarodowe publiczne Wyboacuter dokumentoacutew red A Przyborowska-Klimczak Lublin 1995 s 184-190 359 Soboacuter Watykański II Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae (w) Soboacuter Watykański II Konstytucje Dekrety Deklaracje tekst polski Poznań 2002 s 410-421 360 Dignitatis humanae ust 6 361 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 117-118

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

165

Przedmiotowy zbioacuter uprawnień osoby ludzkiej wynikający z wolności

sumienia i wyznania jest obszerny a zarazem dość jasno zdefiniowany w litera-

turze W doktrynie zauważa się że do zakresu przedmiotowego wolności su-

mienia i wyznania należą uprawnienie do zakładania nowych związkoacutew wy-

znaniowych prawo do zmiany wyznania i przekonań religijnych prawo do mil-

czenia w kwestiach sumienia i wyznania prawo do manifestowania przekonań

w sprawach religijnych w tym nauczania oraz postępowania zgodnie z ich na-

kazami a więc praktykowanie uprawianie kultu modlenie się uczestniczenie

w obrzędach zaroacutewno indywidualnie jak i w zgromadzeniu publicznym prawo

do ochrony przekonań w sprawach religijnych oraz omawiane prawo do od-

mowy obowiązku nakazanego przez ustawę z powodu sprzeciwu362

1 Geneza prawa do sprzeciwu sumienia

Historyczne uzasadnienie prawa do sprzeciwu sumienia jest ściśle

związane z wolnością sumienia i jego relacją do wolności religijnej Podstawy

tego prawa można znaleźć w najstarszej tradycji judeochrześcijańskiej ktoacutera

podkreślała istnienie indywidualnego sumienia jako źroacutedła najwyższego prawa

działania Zasada ta znajduje się niewątpliwie w Pierwszym Liście św Pawła

Apostoła do Koryntian w ktoacuterym apostoł stwierdza że prawo zapisane w ser-

cach jest zbieżne z prawem objawionym przez Boga dla tych ktoacuterzy laquonie są pod

prawemraquo363

Petycje dotyczące wolności sumienia pojawiły się roacutewnież jako postulat

kościelnego i obywatelskiego nieposłuszeństwa w kwestiach religijnych wysu-

niętych przez Lutra na sejmie w Wormacji w 1521 r Następnie w 1663 roku

Karol II w Karcie Kroacutelewskiej Rhode uznał wolność sumienia za niezbędną dla

wolności religijnej364

361 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 78 362 Por J Sobczak W Sobczak Wolość sumienia i wyznania ndash prawo człowieka czy iluzja (w) Efektywność europejskiego systemu ochrony praw człowieka red J Jaskiernia Toruń 2012 s 17 363 bdquoDla Żydoacutew stałem się jak Żyd aby pozyskać Żydoacutew Dla tych co są pod Prawem byłem jak ten ktoacutery jest pod Prawem - choć w rzeczywistości nie byłem pod Prawem - by pozyskać tych co pozostawali pod Prawem Dla nie podlegających Prawu byłem jak nie podlegający Prawu - nie będąc zresztą wolnym od prawa Bożego lecz podlegając prawu Chrystusowemu - by pozyskać tych ktoacuterzy nie są pod Prawemrdquo 1 Kor 9 20-21 364 bdquoAll and everye person and persons may from tyme to tyme and all tymes hereafter freelye and fully hav and enjoye his and theyre owne judgements and consciences in matter of religious concernementsrdquo R L Perry J C Cooper Sources of Our Liberties New York 1972 s 170

Grzegorz Zieliński

166

2 Europejskie konstytucyjne gwarancje wolności i sprzeciwu

sumienia

Legalna ewolucja sprzeciwu sumienia w Europie nastąpiła w trzech na-

stępujących po sobie etapach Pierwszym stadium było oddzielenie wolności

sumienia od wolności religijnej Obie wolności zostały zagwarantowane w nie-

mieckiej konstytucji z 1849 r oraz w szwajcarskiej konstytucji z 1874 r w art

49 Drugim krokiem było przyznanie pierwszeństwa ochronie wewnętrznej

swobody sumienia przed zewnętrzną a nawet publiczną ekspresją Zasada ta

znajduje się w wyżej wymienionych konstytucjach Znacząca nowelizacja Usta-

wy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec z 1949 r przyznawała wolności

sumienia status nienaruszanej i nie podlegającej żadnym wyraźnym ogranicze-

niom wynikającym z przepisoacutew ogoacutelnych lub jakiejkolwiek innej klauzuli365

Trzeci etap polegał na uznaniu poszanowania ogoacutelnej wolności działania

w życiu codziennym bez naruszania sumienia co oznaczało w praktyce uchwa-

lenie prawa do sprzeciwu sumienia gdy zaistniał sprzeczny obowiązek prawny

Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec stwierdza bdquoNikt nie będzie

zmuszony do noszenia broni w służbie wojskowej przeciwko swemu sumieniu

Ustawa federalna powinna regulować szczegoacutełyrdquo366

Austriacka konstytucja wprowadza tę zasadę w art 9 [a] dodanym

w 1975 r Podobnie czynią to konstytucje Portugalii z 1976 r w art 41(6)367

i Hiszpanii z 1978 r w art 30(2) Holenderska konstytucja z 1983 r stwierdza

zwyczajnie a tym samym unika tworzenia jednoznacznego prawa konstytucyj-

nego że bdquoprawo wyraża warunki od ktoacuterych zagwarantowane zostanie zwol-

nienie z służby wojskowej poważnemu sprzeciwowi sumieniardquo368 Roacutewnież no-

wa konstytucja szwajcarska z 1998 r deklaruje że bdquoprawo przewiduje alterna-

tywną służbę cywilnąrdquo369 Obecnie na fali uchwalania nowych konstytucji by-

łych krajoacutew komunistycznych konstytucyjne prawo do odmowy służby woj-

365 Por A Tschentscher The Basic Law (Grundgesetz) The Constitution of the Federal Republic of Germany Bern Wurzburg 2008 s 18 366 Basic Law for the Federal Republic of Germany Grundgesetz art 4[3] 367 bdquoThe right to conscientious objection is guaranteed according to lawrdquo tj Prawo do sprzeciwu sumienia jest zagwarantowane zgodnie z prawem Konstytucja Portugalii z 1976 art 41(6) 368 bdquoThe law articulates the conditions upon which exemption from military service will be guaranteed to serious conscientious objectionrdquo Konstytucja holenderska z 2008 r art 13 369 Por B P Vermeulen Conscientious Objection in Dutch Law (w) Conscientious Objec-tion in the EC Countries red European Consortium for Church-State Research Mediolan 1992 s 273

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

167

skowej w obronie służby wojskowej uznawane jest min w Polsce Chorwacji

Słowenii Estonii Słowacji Czechach i Rosji

Poza granicami Europy to samo prawo do wolności i sprzeciwu sumie-

nia znajduje się w konstytucjach takich krajoacutew jak Brazylia Urugwaj Gujana

Surinam i Zambia370

Prawo konstytucyjne często rozwija się w ramach zwykłego ustawo-

dawstwa Uniwersalne prawo do sprzeciwu sumienia uznane w konstytucji

Portugalii uszczegoacutełowione zostało w Ustawie Prawo Wolności Religijnej

z 2001 r w artykule 12 i w doktrynie stanowi wzoacuter dla legislacji innych państw

europejskich371

3 Sprzeciw sumienia w prawie międzynarodowym

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z 1948 roku ma szerokie zasto-

sowanie w zakresie wolności myśli sumienia i religii bdquoKażdy człowiek ma pra-

wo wolności myśli sumienia i wyznania prawo to obejmuje swobodę zmiany

wyznania lub wiary oraz swobodę głoszenia swego wyznania lub wiary bądź

indywidualnie bądź wespoacuteł z innymi ludźmi publicznie i prywatnie poprzez

nauczanie praktykowanie uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajoacutewrdquo372

Podobny przepis znajduje się w Europejskiej Konwencji Praw Człowie-

ka z 1950 r i ponownie w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich

i Politycznych z 1966 r Jest on prawie identyczny z Artykułem 9 (1) Europej-

skiej Konwencji Zaroacutewno Konwencja Europejska jak i Pakt uznają instytucję

sprzeciwu sumienia ponieważ określają one że termin bdquopraca przymusowa lub

obowiązkowardquo nie obejmuje bdquożadnej służby o charakterze wojskowym bądź

370 Por J de Sousa e Brito Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion or Belief A Deskbook red T Lindholm W Cole Durham Jr B G Tahzib-Lie Martinus Nijhoff Publishers 2004 s 277 371 ldquo1 Freedom of conscience includes the right to object to the compliance of laws that contradict the imperative doctrines of onersquos own conscience within the limits of the rights and duties imposed by the Constitution and under the terms of the law that will possibly rule the exercise of the conscientious objection 2 The doctrines of conscience that are considered as imperative are those whose in-fringement involve a serious offence to onersquos moral integrity and consequently make any other behaviour as not demandable 3 Conscientious objectors to military service without excluding those who also invoke a conscientious objection to civil service have the right to a civil service system which respects the doctrine of their conscience as long as it is compatible with the principle of equalityrdquo Portuguese Law of Religious Freedom 2001 art 12 372 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka art 18

Grzegorz Zieliński

168

służby wymaganej zamiast obowiązkowej służby wojskowej w tych krajach

ktoacutere uznają odmowę służby wojskowej ze względu na przekonaniardquo373

Międzynarodowe standardy prawne uznają wagę sprzeciwu sumienia

w korzystaniu z podstawowego prawa jednostki do wolności myśli sumienia

i religii Zakaz zabijania odwołuje się roacutewnież przez sumienie do aborcji W tym

przypadku w interesie państwa leży zagwarantowanie możliwości korzystania

z prawa ktoacutere przyznaje kobietom w ciąży prawo do aborcji ktoacutere jest ograni-

czone tylko wtedy gdy aborcja nie może być prawidłowo wykonana przez

kompetentny personel medyczny Tylko w takich przypadkach dopuszczalne

jest ograniczenie

Prawo międzynarodowe uznaje jednak roacutewnież że korzystanie z prawa

do klauzuli sumienia może podlegać koniecznym i proporcjonalnym ogranicze-

niom prawnym w celu ochrony praw innych osoacuteb w tym praw do życia zdro-

wia integralności fizycznej i dostępu do opieki zdrowotnej bez dyskryminacji

Ostatecznie powołanie się na sprzeciw sumienia przez lekarza nie może spo-

wodować odmowy skutecznego dostępu do potrzebnej opieki w tym do abor-

cji Kwestia ta była przedmiotem analizy międzynarodowych i regionalnych

organoacutew ds praw człowieka i takich organoacutew jak Komitet Praw Gospodar-

czych Społecznych i Kulturalnych ONZ (CESCR) Komitet ONZ ds Eliminacji

Dyskryminacji Kobiet (CEDAW) oraz Komisarz Rady Europy ds Praw Człowie-

ka374

Ustawa aborcyjna Zjednoczonego Kroacutelestwa z 1967 r jest aktem parla-

mentu ktoacutery legalizuje aborcje dokonywane przez zarejestrowanych lekarzy

i reguluje swobodne świadczenie takich praktyk medycznych za pośrednic-

twem National Health Service (NHS)

Ustawa zawiera klauzulę sumienia zezwalającą lekarzom na odmowę

udziału w przerywaniu ciąży ale zobowiązującą ich do udzielenia pomocy

w nagłych przypadkach gdy życie kobiety może być zagrożone Jednak Rada

BMA375 wyciąga wniosek że lekarze ktoacuterzy nie chcą uczestniczyć w aborcji

wciąż mają etyczny obowiązek kierowania pacjentoacutew do innego wspoacutełpracow-

nika a wstępne procedury prowadzące do aborcji takie jak składanie doku-

mentoacutew robienie badań mają charakter pomocniczy i mogą być uważane za

niezwiązane z klauzulą sumienia Sugeruje to że chociaż lekarze nie są prawnie

zobowiązani do autoryzowania lub wykonywania aborcji są zobowiązani do 373 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka art 4 374 Por J de Sousa e Brito Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion or Belief A Deskbook red T Lindholm W Cole Durham Jr B G Tahzib-Lie Martinus Nijhoff Publishers 2004 s 283 375 British Medical Association (BMA) jest związkiem zawodowym i profesjonalnym dla lekarzy w Wielkiej Brytanii

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

169

zaangażowania się w opiekę przedoperacyjną i skierowanie kobiety na aborcję

niezależnie od ich osobistych przekonań

Dążenie do pełnego zagwarantowania wolności w sprawach religijnych

domaga się uznania prawa do odmowy wykonania czynności sprzecznej z su-

mieniem376 W orzecznictwie konstytucyjnym wspoacutełczesnych państw europej-

skich możliwość powołania się na klauzulę sumienia uważana jest za prawo

o charakterze fundamentalnym ktoacuterego ograniczenie może nastąpić jedynie

w sytuacjach wyjątkowych

Włoski Trybunał Konstytucyjny utrzymał w mocy konstytucyjność

przepisu prawnego ktoacutery nie pozwalał na sprzeciw sumienia sędziemu w orze-

czeniu aborcji do ktoacuterej dążyła kobieta małoletnia lub kobieta uznana za nie-

zdolną umysłowo Analogicznej decyzji można się spodziewać w ramach skargi

na przepis ktoacutery nie pozwala administratorom szpitali na powołanie się na

klauzulę sumienia i sprzeciwianie się aborcji w ich placoacutewkach

Z tego powodu hiszpański Sąd Konstytucyjny uznał że analizowany

projekt ustawy o aborcji jest sprzeczny z Konstytucją ponieważ brak w nim

było unormowań stanowiących o możliwości powołania się przez lekarzy i po-

mocniczy personel medyczny na klauzulę sumienia377

Uwzględniając rozwoacutej ustawodawstw poszczegoacutelnych państw człon-

kowskich Unii Europejskiej w Karcie Praw Podstawowych (wersja z 2007 r)

przyjęto że bdquouznaje się prawo do odmowy działania sprzecznego z sumieniem

zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawardquo378

4 Sprzeciw sumienia w prawie polskim

Na mocy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wolność sumienia

i wyznania obejmuje nie tylko prawo do reprezentowania swobodnie wybrane-

go światopoglądu Wynika z niej przede wszystkim prawo do postępowania

zgodnie z własnym sumieniem a w konsekwencji także wolność od przymusu

376 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 119 377 Por W Johann B Lewaszkiewicz-Petrykowska Wolność sumienia i wyznania w orzecznictwie konstytucyjnym - status jednostki Biuletyn TK 1999 s 21 378 bdquo1 Każdy ma prawo do wolności myśli sumienia i religii Prawo to obejmuje wolność zmiany religii lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspoacutelnie z innymi publicznie lub prywatnie swej religii lub przekonań poprzez uprawianie kultu nauczanie praktykowanie i uczestniczenie w obrzędach 2 Uznaje się prawo do odmowy działania sprzecznego z własnym sumieniem zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawardquo Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej art 10

Grzegorz Zieliński

170

postępowania wbrew swemu sumieniu379 Teza ta została sformułowana jesz-

cze na gruncie obowiązujących przepisoacutew Konstytucji z 1952 r ale zachowuje

ona swoją aktualność roacutewnież na gruncie obecnie obowiązującej ustawy zasad-

niczej

Wolność do własnych przekonań wolność sumienia i swobodnego

przyjmowania określonego światopoglądu w swoim wymiarze wewnętrznym

jest wolnością absolutną ktoacutera nie może być ograniczona Natomiast ograni-

czenie takie może odnosić się do uzewnętrznionych działań lub zaniechań da-

nej osoby wynikających z przyjętego systemu etycznego Podstawa prawna

takich ograniczeń znajduje się zaroacutewno w polskiej Konstytucji (art 31 ust 3)380

a także w wymienionych wyżej aktach prawa międzynarodowego Podstawą

takiego ograniczenia wolności zachowań zgodnych z sumieniem danej osoby

mogą być wolności i prawa innych osoacuteb a także bezpieczeństwo i porządek

publiczny

W radykalnych przypadkach wierność zasadom przyjętym w sumieniu

może prowadzić do odmowy wykonania obowiązku nałożonego przez prawo

Zdarza się że normy postępowania przyjęte w ramach określonej religii lub

zespołu przekonań pozostają w konflikcie z regułami ustanowionymi w obo-

wiązujących przepisach

5 Sprzeciw sumienia w zawodach medycznych

O klauzuli sumienia moacutewi się zazwyczaj w odniesieniu do lekarzy i to

w dość wąskim zakresie bo przeważnie w odniesieniu do aborcji Obowiązują-

ce przepisy określają możliwość zastosowania sprzeciwu sumienia przez osoby

wykonujące zawody medyczne tj lekarzy pielęgniarki i położne Pojawia się

pytanie czy sprzeciw sumienia ma tylko takie wąskie znaczenie czy też należy

postulować szeroki zasięg tej instytucji prawnej Już bowiem z samej zasady

roacutewności będącej fundamentalną zasadą naszego porządku konstytucyjnego

może wynikać szeroki zakres klauzuli sumienia381 Z kolei ten punkt widzenia

został całkowicie odrzucony w Stanowisku Komitetu Bioetyki przy Prezydium

379 Wyrok TK z dnia 15 stycznia 1991 r U 890 OTK 1991 Nr 1 poz 8 380 bdquoOgraniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego bądź dla ochrony środowiska zdrowia i moralności publicznej albo wolności i praw innych osoacuteb Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i prawrdquo Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r art 31 ust3 381 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 81

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

171

PAN z dnia 12 listopada 2013 r W pkt 9 zawarto bdquoZgodnie z polskim prawem

uprawnienie do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego sprzecznego

z własnym sumieniem przysługuje wyłącznie osobie wykonującej zawoacuted leka-

rza lekarza dentysty albo zawoacuted pielęgniarki lub położnej Prawa do powołania

się na klauzulę sumienia nie mają przedstawiciele innych zawodoacutew medycz-

nych w szczegoacutelności farmaceucirdquo382

Prawo stosowania sprzeciwu sumienia potwierdzają normy deontolo-

giczne dla lekarzy pielęgniarek i położnych tj Kodeks Etyki Lekarskiej383 oraz

Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej384 Obowiązujące

regulacje prawne nie zakładają możliwości stosowania klauzuli sumienia przez

ratownikoacutew medycznych aptekarzy albo diagnostoacutew laboratoryjnych Rola

sumienia w zawodzie aptekarza została jednak znacząco podkreślona w art 3

Kodeksu Etyki Aptekarza Rzeczypospolitej Polskiej bdquoAptekarz będąc osobiście

odpowiedzialnym za wykonywaną pracę jest wolny w podejmowaniu swoich

zachowań zgodnie ze swym sumieniem i wspoacutełczesną wiedzą medycznąrdquo385

Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego precyzuje ponadto że

bdquoRatownik medyczny ma prawo odmoacutewić uczestnictwa w zabiegach i ekspery-

mentach ktoacutere są sprzeczne z uznawanymi przez niego normami etycznymirdquo386

Podobnie stanowi Kodeks Etyki Diagnosty Laboratoryjnego dopuszczając

w przypadku zaistnienia konfliktu z własnym sumieniem odmowę przez dia-

gnostę laboratoryjnego wzięcia udziału w powierzonych mu czynnościach

z uwzględnieniem poinformowania o tym fakcie zainteresowanych oraz swoich

przełożonych

Aktualnie obowiązujące przepisy klarownie określają że lekarze oraz

pomocniczy personel medyczny mają prawo powstrzymania się od wykonania

świadczeń zdrowotnych niezgodnych z zasadami ktoacutere przyjęli w sumieniu

Ustawa z 5121996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty (ZawLekU)387

uznaje to prawo w przypadku lekarzy w tym roacutewnież dentystoacutew Podobne

uprawnienie pielęgniarek i położnych reguluje ustawa z dnia 15 lipca 2011r

382 Ibid 383 bdquoDla wypełnienia swoich zadań lekarz powinien zachować swobodę działań zawodowych zgodnie ze swoim sumieniem i wspoacutełczesną wiedzą medycznąrdquo Kodeks Etyki Lekarskiej art 4 384 bdquoPielęgniarkapołożna ma prawo odmoacutewić uczestnictwa w zabiegach i eksperymentach biomedycznych ktoacutere są sprzeczne z uznawanymi przez nią normami etycznymirdquo Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej II (6) 385 A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawnicza 2017 nr 2 s 51 386 Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego art 20 387 Tekst jedn DzU z 2017 r poz 125

Grzegorz Zieliński

172

o zawodach pielęgniarki i położnej388 Nie ma więc wątpliwości że zgodnie

z tymi przepisami osoby wykonujące zawody lekarza pielęgniarki oraz położ-

nej mogą w szczegoacutelności odmoacutewić uczestnictwa w zabiegu np przerwania

ciąży

Artykuł 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w obowiązu-

jącym brzmieniu wskazuje na możliwość powstrzymania się przez lekarza od

wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem [] jak też

na obowiązek wskazania przez lekarza odmawiającego udzielania świadczenia

realnych możliwości uzyskania tego świadczenia u innego lekarza lub w pod-

miocie leczniczym Skorzystanie z klauzuli sumienia przez lekarza jest jedno-

cześnie związane z uzasadnieniem i odnotowaniem tego faktu w dokumentacji

medycznej Lekarz wykonujący swoacutej zawoacuted ma oproacutecz tego obowiązek uprzed-

niego powiadomienia na piśmie przełożonego

Odrębna sytuacja ma miejsce woacutewczas gdy zwłoka w udzieleniu pomo-

cy zdrowotnej co do ktoacuterej lekarz pielęgniarka lub położna zgłasza sprzeciw

sumienia powoduje niebezpieczeństwo powstania groźnych konsekwencji dla

zdrowia lubi życia pacjenta W takim momencie na mocy obowiązujących

przepisoacutew możliwość powołania się na klauzulę sumienia zostaje ograniczona

Lekarze i pomocniczy personel medyczny nie mogą naruszać ciążącego na nich

pierwszorzędnego obowiązku udzielania pomocy w każdym przypadku zaist-

nienia niebezpieczeństwa utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu

korzystając z prawa do powstrzymania się od dokonania zabiegu sprzecznego

z sumieniem

Artykuł 121 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej stanowi że

osoby wykonujące ten zawoacuted mają obowiązek udzielania pomocy w każdym

przypadku niebezpieczeństwa utraty życia oraz poważnego uszczerbku na

zdrowiu pacjenta zgodnie z posiadanymi przez siebie kwalifikacjami Należy go

poroacutewnać z art 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty ktoacutery stano-

wi że bdquolekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku

gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty

życia ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia oraz

w innych przypadkach niecierpiących zwłokirdquo Dokonując powyższej analizy

A Zoll przekonująco wskazywał że o ile można byłoby uznać za zasadną nie-

możność powołania się na klauzulę sumienia woacutewczas gdy potrzebującemu

pomocy w razie zwłoki może grozić bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty

życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu o tyle nie można powiedzieć tego

samego w odniesieniu do bdquoinnego przypadku nie cierpiącego zwłokirdquo Przesłan-

388 Tj DzU z 2011 r Nr 174 poz 1039

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

173

ka spełniona w art 30 doznaje zawężenia ze względu na unormowania Między-

narodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych w ktoacuterym zawarto min

zakaz poddawania kogokolwiek przymusowi stanowiącemu zamach na jego

wolność posiadania lub przyjmowania swobodnie wybranego wyznania lub

przekonań bdquoW sytuacji zagrożenia życia lub niebezpieczeństwa ciężkiego

uszczerbku na zdrowiu zasadne jest przyjęcie że zagrożone dobra muszą

w hierarchii wyprzedzać indywidualną wolność lekarza przed przymusem pod-

jęcia działań sprzecznych z jego sumieniem Myślę że nawet konieczne byłoby

zastrzeżenie że chodzi o bezpośrednie zagrożenie tych doacutebr a nie tylko jak to

określa art 30 możliwość zagrożenia Poza taką sytuacją musi być silniej chro-

niona wolność sumienia przed przymusem do działań sprzecznych z sumie-

niemrdquo 389

A Wojciechowska-Nowak zaprezentowała pogląd że bdquoklauzula sumie-

nia z jednej strony chroni lekarza i jego światopogląd z drugiej zaś ma na celu

ochronę zdrowia i praw pacjenta czyli realną możliwość uzyskania wszystkich

świadczeń zdrowotnych ktoacutere są legalnerdquo390 Odmienny punkt widzenia doty-

czący korzystania z klauzuli sumienia w praktyce lekarskiej wyraziło prezy-

dium Naczelnej Rady Lekarskiej dnia 6 grudnia 2013 r bdquoPodczas wykonywania

zawodu lekarz powinien postępować zgodnie z nakazami i zakazami wynikają-

cymi z przyjętych przez siebie zasad moralnych światopoglądu oraz wyznawa-

nych przekonań religijnych Lekarze mogą zostać pozbawieni tego prawa tylko

w sytuacjach niecierpiących zwłoki wynikających z zagrożenia życia lub cięż-

kiego uszkodzenia zdrowia pacjentoacutew Prawa innych osoacuteb tak długo jak nie

dochodzi do zagrożenia ich życia i zdrowia nie mogą być podstawą do ograni-

czania lekarza w postępowaniu zgodnym ze wskazaniami swojego sumieniardquo391

Najważniejsze znaczenie dla stosowania przez lekarzy figury prawnej -

sprzeciw sumienia miał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 październi-

ka 2015 r Stanowi on że bdquow świetle art 53 ust 1 Konstytucji oraz aktoacutew prawa

międzynarodowego prawo do sprzeciwu sumienia powinno być uznane za

prawo pierwotne względem jego ograniczeńrdquo392 Artykuł 39 zakwestionowanej

389 A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 120 390 A Wojciechowska-Nowak Etyczno-prawne aspekty korzystania przez lekarza z klauzuli sumienia Sprawozdanie z seminarium zorganizowanego przez Wydział Prawa i Administracji UW w lutym 2002 r Państwo i Prawordquo 2002 Nr 7 s 97 391 A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51 392 bdquo1 Art 39 zdanie pierwsze w związku z art 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz U z 2015 r poz 464) w zakresie w jakim nakłada na lekarza obowiązek wykonania niezgodnego z jego sumieniem świadczenia zdrowotnego w bdquoinnych przypadkach niecierpiących zwłokirdquo jest niezgodny z zasadą

Grzegorz Zieliński

174

ustawy nie zakłada przywileju dla lekarza gdyż wolność sumienia każdego

człowieka jest kategorią pierwotną ktoacuterą prawo konstytucyjne oraz regulacje

międzynarodowe jedynie poręczają Wolność sumienia ndash w tym ten jej element

ktoacuterym jest sprzeciw sumienia ndash musi być respektowana niezależnie od tego

czy istnieją przepisy ustawowe ją potwierdzające czy też nie Ustawodawca

zatem musi respektować konstytucyjne warunki ustanawiania ograniczeń wol-

ności i praw człowieka i obywatela393 Trybunał Konstytucyjny orzekł ponadto

że obowiązek wskazania bdquorealnych możliwości uzyskania tego świadczenia

u innego lekarza lub w podmiocie leczniczymrdquo stanowi ograniczenie wolności

sumienia Zabezpieczenie konstytucyjne tej wolności sumienia chroni jednostkę

nie tylko przed zmuszaniem jej do podjęcia bezpośredniego zamachu na chro-

nione dobro lecz także przed takim postępowaniem niezgodnym z sumieniem

jednostki ktoacutere pośrednio prowadzi do nieakceptowalnego etycznie skutku

Chroni szczegoacutelnie przed przymusem wspoacutełdziałania w osiąganiu niegodziwe-

go celu

Budzącym kontrowersję pozostawał także przepis ustawowy zgodnie

z ktoacuterym to lekarz był osobiście zobowiązany do udzielenia pacjentowi infor-

macji o realnych możliwościach uzyskania świadczenia medycznego Trybunał

Konstytucyjny stwierdził że regulacja taka jest narzędziem nieprzydatnym do

osiągnięcia celu założonego przez ustawodawcę ndash zapewnienia pacjentowi jak

prawidłowej legislacji wywodzoną z art 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji 2 Art 39 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim nakłada na lekarza powstrzymującego się od wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem obowiązek wskazania realnych możliwości uzyskania takiego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym jest niezgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji 3 Art 39 zdanie drugie ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim zobowiązuje lekarza wykonującego zawoacuted na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby korzystającego z prawa do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem do uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego a) jest zgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji b) nie jest niezgodny z art 53 ust 7 Konstytucji 4 Art 39 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim zobowiązuje lekarza korzystającego z prawa do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem do uzasadnienia i odnotowania tego faktu w dokumentacji medycznej a) jest zgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji

b) nie jest niezgodny z art 53 ust 7 Konstytucjirdquo Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033

393 Por A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

175

najszybszego uzyskania świadczenia Stąd trafnym wydaje się być postulat by

ustawodawca moacutegł i powinien zastosować inne bardziej efektywne sposoby

informowania pacjenta o realnej możliwości uzyskania świadczenia zdrowot-

nego394

A Jacek i M Nagoacuterska zauważają że skutki powyższego wyroku są

szczegoacutelnie dotkliwe dla pacjentoacutew W przypadku bowiem kiedy lekarz odmoacute-

wi wykonania świadczenia zdrowotnego powołując się na klauzulę sumienia

pacjenci nie posiadają informacji dotyczących podmiotu leczniczego lub leka-

rza do ktoacuterych powinni się udać w celu uzyskania świadczenia zdrowotnego

Stosowanie klauzuli sumienia przez lekarzy udzielających świadczeń gwaran-

towanych w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego może spowo-

dować że pacjenci nie otrzymają świadczenia ktoacutere gwarantuje im system395

Należy zauważyć że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 paź-

dziernika 2015 r ma zastosowanie roacutewnież do art 12 ustawy z 5 lipca 2011 r

o zawodach pielęgniarki i położnej Skutkiem wyroku Trybunału są takie same

konsekwencje dla pacjentoacutew jak w przypadku zastosowania klauzuli sumienia

przez lekarzy tj brak informacji dla pacjentoacutew odnośnie do podmiotu leczni-

czego lub pielęgniarkipołożnej do ktoacuterych pacjenci powinni się udać w celu

uzyskania świadczenia zdrowotnego a także nieudzielenie gwarantowanego

świadczenia w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego396

Podsumowanie

Wyrok Trybunału mimo iż jest dyskusyjny chroni lekarza przed

wspoacutełdziałaniem w czynie ktoacutery uznaje zgodnie z swoim sumieniem za niego-

dziwy To nie lekarz powinien udzielać takich informacji Ze względu na prawne

dopuszczenie aborcji w przypadku tzw przesłanek eugenicznych oraz krymi-

nalnych kobieta decydująca się na dokonanie takiego czynu powinna uzyskać

potrzebne informacje w placoacutewce lub stosownym urzędzie gdzie aborcja może

być przeprowadzona Trybunał Konstytucyjny słusznie zauważył że nie może

być obowiązkiem lekarzy zbieranie informacji kto i gdzie jest gotowy do doko-

nania np aborcji

Obecne regulacje prawne nie zapewniają dostępu do systemu informa-

cyjnego dla pacjentoacutew ktoacuterym lekarz czy pielęgniarkapołożna odmoacutewili wy-

konania świadczenia zdrowotnego korzystając z klauzuli sumienia Konieczne

394 Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033 395 Por A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51 396 Ibidem

Grzegorz Zieliński

176

więc powinno być przeprowadzenie takich zmian legislacyjnych ktoacutere doko-

nywałyby zroacutewnoważenie prawa lekarzy i pielęgniarekpołożnych do swobod-

nego korzystania z klauzuli sumienia oraz praw pacjentoacutew do uzyskania nale-

żącego im się świadczenia gwarantowanego w ramach systemu powszechnego

ubezpieczenia zdrowotnego

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 2 kwietnia 1997 r Konstytucja RP Dz U Nr 78 poz 483 ze zm

Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 li-

stopada 1950 r DzU 1993 nr 61 poz 284

Rezolucja Zgromadzenia Ogoacutelnego ONZ 217 A (III) z dniu 10 grudnia 1948 r

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (httpwwwbbpogovplPrawa

PNZPDPCZpdf dostępne 30 11 2017 r)

Konstytucja Kroacutelestwa Niderlandoacutew z dnia 28 marca 1814 r (Verzameling Ne-

derlandse Wetgevingrdquo Deel 1 199899 tłum Andrzej Głowacki Warszawa

Wydawnictwo Sejmowe 2003 r)

Ustawa zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec z dnia 23 maja 1949 r Basic

Law for the Federal Republic of Germany Grundgesetz (Federal Law Gazette I

p 2438)

Ustawa z dnia 15 lipca 2011r o zawodach pielęgniarki i położnej Dz U 2016 r

poz 1251 ze zm

Ustawa z dnia 5 grudnia1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty 2017 r

poz 125 ze zm

Ustawa z dnia 17 maja 1989 r o gwarancjach wolności sumienia i wyznania Dz

U 2017 r poz 1153 ze zm

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 15 stycznia 1991 r U 890 OTK 1991

Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033

Literatura

De Sousa e Brito J Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion

or Belief A Deskbook red Lindholm T Cole Durham W Jr Tahzib-Lie B G

Martinus Nijhoff Publishers 2004

Jacek A Nagoacuterska M Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

177

Johann W Lewaszkiewicz-Petrykowska B Wolność sumienia i wyznania

w orzecznictwie konstytucyjnym - status jednostki Biuletyn TK 1999

Mezglewski A Misztal H Stanisz P Prawo wyznaniowe Warszawa 2011

Pawlikowski J Prawo do wyrażania sprzeciwu przez personel medyczny ndash pro-

blemy etyczno-prawne bdquoPrawo i Medycynardquo 2009 Nr 3

Perry R L Cooper J C Sources of Our Liberties New York 1972

Sobczak J Sobczak W Wolość sumienia i wyznania ndash prawo człowieka czy ilu-

zja (w) Efektywność europejskiego systemu ochrony praw człowieka red

J Jaskiernia Toruń 2012

Tschentscher A The Basic Law (Grundgesetz) The Constitution of the Federal

Republic of Germany Bern Wurzburg 2008

Vermeulen B P Conscientious Objection in Dutch Law (w) Conscientious Objec-

tion in the EC Countries red European Consortium for Church-State Research

Mediolan 1992

Wojciechowska-Nowak A Etyczno-prawne aspekty korzystania przez lekarza

z klauzuli sumienia Sprawozdanie z seminarium zorganizowanego przez

Wydział Prawa i Administracji UW w lutym 2002 r Państwo i Prawordquo 2002

Nr 7

Zoll A Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash

aspekty medyczne i prawne red Stanisz P Pawlikowski J Ordon M Lublin

2014

Inne

Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae Soboacuter Watykański II z dnia

9 grudnia 1965 r (httpwwwzaufajcomsobor-vaticanum-ii-359html do-

stępne 30 11 2017r

Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego przyjęty na I Ogoacutelnopolskim

Kongresie Ratownikoacutew Medycznych Krakoacutew 11-12 października 2013 r

Uchwała IV Krajowego Zjazdu Pielęgniarek i Położnych z dnia 9 grudnia 2003 r

Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej

Uchwała Nadzwyczajnego II Krajowego Zjazdu Lekarzy z 14 grudnia 1991 Ko-

deks Etyki Lekarskiej

6

dr Monika Żuchowska-Grzywacz397

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

A sustainable product and legal regulations

Streszczenie

W opracowaniu podjęta została proacuteba zdefiniowania i umiejscowienia

w systemie prawa pojęcia zroacutewnoważonego produkturdquo wywodzącego się

i ściśle związanego ze zroacutewnoważonym rozwojem Analizie poddane zostało

pojęcie zroacutewnoważonego rozwoju produktu ekologicznego ktoacutery stał się

punktem wyjściowym dla Autorki do osadzenia w systemie prawa tytułowego

produktu zroacutewnoważonego

Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie wybranych

aspektoacutew dotyczących zroacutewnoważonego rozwoju produktu ekologicznego

i wreszcie proacutebą powiązania pojęcia zroacutewnoważony produkt z systemem pra-

wa Została dokonana analiza treści aktoacutew prawnych opracowań periodykoacutew

i biuletynoacutew Wykorzystano roacutewnież dane udostępnione na portalach interne-

towych oraz informacje zamieszczane na oficjalnych stronach internetowych

instytucji UE

Zaprezentowane poniżej aspekty wskazują na aktualność analizowane-

go zagadnienia i są proacutebą sformułowania wnioskoacutew de lege ferenda w zakresie

zroacutewnoważonego produktu

Słowa kluczowe

produkt zroacutewnoważony zroacutewnoważony rozwoacutej produkt ekologiczny

Summary

The paper attempts to define and place in the legal system the concept of

a sustainable productrdquo which is derived and closely related to sustainable devel-

opment The concept of sustainable development an ecological product became

the starting point for the author to embed the title of sustainable product in the

system

397Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Publicznego Wydział Nauk Ekonomicz-nych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Puła-skiego w Radomiu adwokat

Monika Żuchowska - Grzywacz

179

The aim of this paper is to present some aspects of sustainable develop-

ment an ecological product and finally an attempt to link the concept of a sus-

tainable product to the legal system The content of legal acts studies periodicals

and newsletters was analyzed The data provided on the websites and infor-

mation posted on the official websites EU were also used

The aspects outlined below demonstrate the relevance of the problem and

are an attempt to formulate a de lege ferenda for a sustainable product

Key words

sustainable product sustainable development ecological product

Wstęp

Koncepcja zroacutewnoważonego rozwoju poruszona została w latach 70

i w związku z rosnącą świadomości zagrożeń środowiska stała się istotnym

nurtem zaroacutewno na poziomie międzynarodowym jak i unijnym Założeniem

woacutewczas stało się takie gospodarowanie zasobami by jak najefektywniej wy-

korzystywać możliwości gospodarek nie wyrządzając przy okazji szkody śro-

dowisku Podstawowym celem zroacutewnoważonego rozwoju było i jest dążenie do

wzrostu konkurencyjności gospodarek przy uwzględnieniu problemoacutew śro-

dowiskowych (tj zanieczyszczenia środowiska emisji gazoacutew cieplarnianych

energii odnawialnej) by stworzyć jak najlepsze warunki do rozwoju przedsię-

biorstw i życia społeczeństw398

O ile zroacutewnoważony rozwoacutej jest powszechnie znanym w literaturze

przedmiotu to zroacutewnoważony produkt jeszcze nie zakorzenił się w niej w nale-

żyty sposoacuteb

Brakuje odniesienia filozoficznego i umiejscowienia tego terminu na

gruncie prawa w matrycy dyscyplinarnej zroacutewnoważonego rozwoju W jego

ramach zakłada się poszukiwanie ekonomicznej i ekologicznej wizji cywiliza-

cyjnej satysfakcjonującej konsumentoacutew

Można twierdzić że zroacutewnoważony produkt jest skutkiem zroacutewnowa-

żonego rozwoju podkreślić jednak należy że jest roacutewnież jego stymulatorem

1 Zroacutewnoważony rozwoacutej w przepisach prawa

Pojęcie zroacutewnoważonego rozwoju pochodzi pierwotnie z leśnictwa

a stworzone zostało przez Hansa Carla von Carlowitza Oznaczało ono pierwot-

398 T Taczanowski Prawo żywnościowe w warunkach członkostwa Polski w Unii Europejskiej Warszawa 2009 s 47

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

180

nie sposoacuteb gospodarowania lasem polegający na tym że wycina się tylko tyle

drzew ile może w to miejsce urosnąć tak by las

Zroacutewnoważony rozwoacutej to rozwoacutej ktoacutery zaspokaja potrzeby obecne nie

zagrażając możliwościom zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń Opiera się

na dwoacutech podstawowych pojęciach

pojęciu bdquopotrzebrdquo w szczegoacutelności podstawowych potrzeb najbiedniejszych

na świecie ktoacuterym należy nadać najwyższy priorytet

pojęciu ograniczeń narzuconych zdolności środowiska do zaspokojenia po-

trzeb obecnych i przyszłych przez stan techniki i organizacji społecznej399

Punktem odniesienia dla definicji zroacutewnoważonego rozwoju są regula-

cje zawarte w dokumentach Narodoacutew Zjednoczonych mianowicie

Zroacutewnoważony rozwoacutej Ziemi to rozwoacutej ktoacutery zaspokaja podstawowe potrze-

by wszystkich ludzi oraz zachowuje chroni i przywraca zdrowie i integralność

ekosystemu Ziemi bez zagrożenia możliwości zaspokojenia potrzeb przyszłych

pokoleń i bez przekraczania długookresowych granic pojemności ekosystemu

Ziemi400

Koncepcja zroacutewnoważonego rozwoju jest koncepcją ktoacutera w dużym

uproszczeniu ma na celu doskonalenie gospodarek w kwestii efektywniejszego

korzystania z zasoboacutew co w konsekwencji stworzy bardziej przyjazne warunki

dla środowiska i zwiększy konkurencyjność gospodarek

Pierwsza definicja koncepcji zroacutewnoważonego rozwoju została sformu-

łowana w 1987 roku w Raporcie Światowej Komisji Środowiska i Rozwoju401

Definicja zawarta w tym dokumencie do dziś wyjaśnia sedno koncepcji zroacutew-

noważonego rozwoju jako bdquoprocesu mającego na celu zaspokojenie aspiracji

rozwojowych młodego pokolenia w sposoacuteb umożliwiający realizację tych sa-

mych dążeń następnym pokoleniomrdquo Tak zdefiniowany cel odnosi się zaroacutewno

do ochrony ziemskich zasoboacutew naturalnych jak i zbiorczo przedstawia wszyst-

kie wyzwania i problemy doczesnego świata w tym łamanie praw człowieka

i roacutewności płci kultur Kolejny raport ukazał się w 1987 roku i nosił nazwę

bdquoNasza wspoacutelna przyszłośćrdquo Powstał podczas obrad Światowej Komisji Środo-

wiska i Rozwoju ONZ To z niego pochodzi przytoczona definicja zroacutewnoważo-

nego rozwoju

399 B Piontek Koncepcja rozwoju zroacutewnoważonego i trwałego Polski Warszawa 2002 s 112 400 httpwwwunorgdocumentsgares42ares42-187htm [dostęp 21 paździer-nika 2017r] 401 httpwwwunescopledukacjadekada-edukacji-nt-zrownowazonego-rozwojuun esco-a- zrownowazony-rozwoj [dostęp 22 października 2017 r]

Monika Żuchowska - Grzywacz

181

Podstawowym założeniem jest idea wzrostu gospodarczego i podziału

korzyści w sposoacuteb roacutewnomierny oraz wzrost ktoacutery jest stabilny w długim

okresie i jednocześnie wspoacutelny dla wszystkich gospodarek i społeczeństw oraz

gwarantuje zintegrowane działanie

Drugą z kwestii jest ochrona środowiska naturalnego i jego zasoboacutew po

to by zachować je dla przyszłych pokoleń Celem jest stworzenie planu ekono-

micznie racjonalnych rozwiązań ktoacutere po wprowadzeniu zagwarantują po-

wstrzymanie negatywnych skutkoacutew działalności przedsiębiorstw (ograniczą

zużycie zasoboacutew zmniejszą skażenie środowiska)

Ostatnią płaszczyzną działalności jest społeczeństwo a dokładniej jego

rozwoacutej W tej kategorii nacisk kładziony jest przede wszystkim na zroacutewnanie

podstawowych praw człowieka w takich kwestiach jak dostęp do wody środ-

koacutew czystości i ochrony zdrowia ale też wpływ na własną przyszłość i jej

kształtowanie Ważnym światowym punktem w rozwoju koncepcji zroacutewnowa-

żonego rozwoju był Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 roku To na nim zo-

stała przyjęta Deklaracja z Rio i bdquoAgenda 21402rdquo

W pierwszym dokumencie zawierały się zasady obejmujące zaroacutewno

prawa jak i obowiązki państw gwarantujące trwały rozwoacutej ludzkości zapew-

niający jednocześnie godne warunki życia ndash a długotrwały wzrost gospodarczy

jest możliwy dzięki ochronie środowiska i zasoboacutew przyrodniczych Drugi do-

kument zawiera zalecenia dotyczące kształtowania środowiska i jego ochrony

Środowisko życia człowieka jest uzależnione od odpowiedzialnego gospodaro-

wania w kierunku zroacutewnoważonego rozwoju Agenda 21rdquo jest Globalnym Pro-

gramem Działań ndash nakreśla kierunki i rozwiązania umożliwiające zarządzanie

problemem ochrony środowiska Jednak najważniejsza zaleta to zwiększanie

świadomości społecznej by wspoacutelnie kreować przyszłość

Kolejnym krokiem w stronę zroacutewnoważonego rozwoju był światowy

Szczyt Milenijny Organizacji Narodoacutew Zjednoczonych w 2000 roku Zdefiniował

on Milenijne Cele Rozwoju ktoacutere (zgodnie z planem) miały być zrealizowane do

roku 2015

zmniejszenie o ⅔ wskaźnik śmiertelności wśroacuted dzieci i niemowląt i o frac34

wskaźnik śmiertelności okołoporodowej matek (do 2015)

ułatwienie dostępu do odnawialnych źroacutedeł energii403

Dodatkowo w 2002 roku lata 2005-2014 zostały ustanowione Dekadą

Edukacji dla Zroacutewnoważonego Rozwoju nazywaną poacuteźniej Dekadą Zmiany

402httpwwwagenda21wawplindexphpoption=com_contentampview=articleampid=9 amp Ite mid =8amplimitstart=1 [dostęp 22 października 2017 r] 403httpwwwunicunorgplstrony-2011-2015zrownowazony-rozwoj-i-cele-zrownowazonego-rozwoju2860 [dostęp 22 października 2017 r]

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

182

Celem ONZ była promocja zroacutewnoważonego zachowania krytyczne i twoacutercze

myślenie ktoacutere pozwoli znaleźć rozwiązania dla problemoacutew co w dłuższym

okresie pozwoli na trwały rozwoacutej

Na kolejnym Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro zatytułowanym Rio+20rdquo

przedstawiciele stu krajoacutew omawiali problemy globalne ktoacutere stały się jeszcze

bardziej widoczne w związku ze zwiększeniem liczby ludności na świecie Ob-

rady zakończyły się przyjęciem przez państwa dokumentu bdquoFuture We Wantrdquo

w ktoacuterej podkreślony został szczegoacutelnie problem uboacutestwa na świecie Państwa

zobowiązały się także do określenia celoacutew zroacutewnoważonego rozwoju (Susta-

inable Development Goals) po 2015 roku ktoacutere wzorowane byłyby na Milenij-

nych Celach Rozwoju

Roacutewnież kraje europejskie podejmowały wiele inicjatyw mających na

celu promowanie i umożliwianie rozwoju zroacutewnoważonego zaroacutewno w kon-

tekście roacutewnych i wolnych społeczeństw jak i zroacutewnoważonego stosunku go-

spodarki wytworzonej przez człowieka oraz ograniczonych zasoboacutew środowi-

ska naturalnego Inicjatywy te znajdowały wyraz w działaniach poszczegoacutelnych

państw jednak ważniejsze są zobowiązania podejmowane na szczeblu europej-

skim Do takich zaliczyć można min traktat amsterdamski strategię zroacutewno-

ważonego rozwoju Unii Europejskiej z 2001 r z poacuteźniejszymi zmianami

i rewizjami ktoacutera uzupełniała strategię lizbońską oraz strategię Europa 2020

wraz z jej inicjatywami przewodnimi

Kolejny krok podjęty został w czerwcu 2001 r na szczycie w Goetebor-

gu Liderzy przyjęli strategię zroacutewnoważonego rozwoju Unii Europejskiej opar-

tą na propozycji Komisji Europejskiej404

Zroacutewnoważony środowiskowo rozwoacutej UE w dalszym ciągu oparty jest

o zalecenia Komisji Europejskiej dotyczące strategii walki ze zmianami klima-

tycznymi między innymi w postaci systemoacutew handlu emisji i założeń strate-

gicznych zawartych w strategii Europa 2020 Strategia bdquoEuropa 2020rdquo została

przyjęta 17 czerwca 2010 roku zastępując realizowaną od 2000 roku Agendę

Lizbońską Jej celem było stworzenie takiego planu gospodaczo-społecznego by

przyczynić się do zmniejszenia wykluczenia społecznego poprzez np wzrostu

zatrudnienia i zwiększenia produktywności Jest zaroacutewno odpowiedzią na lata

kryzysu (największego od 80 lat) oraz na zagrożenia ekonomiczne (np coraz

mocniejsza pozycja tygrysoacutew azjatyckichrdquo)

W rozumieniu koncepcji Europa 2020 wzrostem inteligentnym jest

inwestowanie w gospodarkę bardziej innowacyjną Oparcie rozwoju na wiedzy

i nowatorskich innowacjach pozwala budować społeczeństwo nowoczesne

404 httpseuropaeueuropean-unionabout-euhistory2000-20092001_pl[dostęp 22 października 2017 r]

Monika Żuchowska - Grzywacz

183

w ktoacuterym działają przedsiębiorstwa wysokiej technologii wdrażające nowo-

czesne rozwiązania ktoacutere nie tylko przynoszą większe korzyści przedsiębior-

com ale też całej gospodarce ponieważ w większym stopniu dbają o środowi-

sko przyrodnicze405

Jako że Unia postawiła sobie za cel faktycznie działanie w ramach ukie-

runkowania działań i dążenia do mierzalnego i widocznego postępu została

ustalona określona liczba konkretnych i wymiernych celoacutew na rok 2020 Do-

skonale wpisują się one w głoacutewną myśl inteligentnego i zroacutewnoważonego roz-

woju Realizowanie tych celoacutew ma być przedstawiane w postaci danych ktoacutere

wiarygodnie będą mierzyć sytuację w ktoacuterej znajdują się dane państwa i umoż-

liwią ich poroacutewnanie Będą one jednakże dopasowane do realioacutew każdego kraju

z osobna i odpowiednio adaptowane do ich warunkoacutew

Podstawową zaletą strategii Europa 2020 jest dość indywidualne trak-

towanie państw uwzględniające roacuteżnorodność krajoacutew europejskich pod kątem

roacuteżnych kryterioacutew Wyżej wymienione cele są jednak adekwatne dla każdego

członkowskiego państwa niezależnie od jego stażu w Unii czy poziomu rozwo-

ju Komisja Europejska proponuje przełożenie celoacutew strategii Europa 2020

bezpośrednio na warunki każdego państwa z osobna ndash kraje mogą odpowied-

nio dopasować ją do swojej sytuacji406

W Polsce zasada zroacutewnoważonego rozwoju zyskała rangę konstytucyj-

ną ndash została zapisana w art 5 konstytucji RP a definicja zroacutewnoważonego roz-

woju znalazła się w ustawie Prawo ochrony środowiska [jest to] taki rozwoacutej

społeczno-gospodarczy w ktoacuterym następuje proces integrowania działań poli-

tycznych gospodarczych i społecznych z zachowaniem roacutewnowagi przyrodni-

czej oraz trwałości podstawowych procesoacutew przyrodniczych w celu zagwaran-

towania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczegoacutelnych spo-

łeczności lub obywateli zaroacutewno wspoacutełczesnego pokolenia jak i przyszłych

pokoleń407

2 Produkt ekologiczny jako punkt wyjścia dla produktu zroacutewno-

ważonego

W koncepcji zroacutewnoważonego rozwoju aspekt ekologiczności jest trak-

towany priorytetowo Z uwagi na fakt że produkt ekologiczny według Autorki

405 httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 22 października 2017 r] 406 httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 27 października 2017 r] 407 Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU 1997 r nr 78 poz 483 ze zm

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

184

ma tworzyć trzon dla osadzenia w systemie prawa zroacutewnoważonego produktu

poniżej zostanie przybliżony status prawny produktu ekologicznego

Rolnictwo ekologiczne określa się jako system gospodarowania o zroacutew-

noważonej produkcji roślinnej i zwierzęcej ktoacutere dostarcza świeżą pełną sma-

ku autentyczną żywność produkowaną przy poszanowaniu naturalnych cy-

kloacutew życiowych408

Po raz pierwszy zasady rolnictwa ekologicznego w UE zostały zebrane

wrozporządzeniu Rady (EWG) nr 209291 z 24 czerwca 1991 r w sprawie

produkcji ekologicznej produktoacutew rolnych oraz znakowania produktoacutew rol-

nych i środkoacutew spożywczych Obecnie sytuację prawną reguluje rozporządze-

nie nr 8342007 z dnia 28 czerwca 2007 r w sprawie produkcji ekologicznej

i znakowania produktoacutew ekologicznych409 System ten posiada swoje oficjalne

logo Jego umieszczanie na produktach ekologicznych ma zapewnić konsumen-

toacutew w państwach członkowskich UE że produkt ktoacutery kupują pochodzi z rol-

nictwa ekologicznego Europejskie logo ma zwiększać rozpoznawalność pro-

duktoacutew ekologicznych

Rys 1 Symbol graficzny rolnictwa ekologicznego

Źroacutedło www minrol gov pl

W krajowym ustawodawstwie podstawą prawną dla produktu ekolo-

gicznego jest ustawa z dnia 25 czerwca 2009 roku o rolnictwie ekologicznym410

Bardzo często podkreśla się dwoistą naturę systemu rolnictwa ekolo-

gicznego Przede wszystkim jest to system wpływający pozytywnie na środowi-

sko naturalne co też przyczynia się do osiągania szeroko rozumianych korzyści

408Podręcznik rolnictwa ekologicznego dla roacuteżnych kierunkoacutew i dziedzin red Georg E Siebeneicher Warszawa 1997 s 33 409Dz U L 189 z 20 7 2007 410 Dz U z 2015 r poz 497 ze zm

Monika Żuchowska - Grzywacz

185

rolnośrodowiskowych Z drugiej jednak strony rolnictwo ekologiczne jest od-

powiedzią na zmieniającą się strukturę popytu na rynku411 Podkreślić należy

że te produkty najczęściej znajdują nabywcoacutew wśroacuted osoacuteb poszukujących to-

waroacutew wyjątkowych gwarantujących im wysoką jakość i niepowtarzalny smak

Konsumenci chcą je kupować i zazwyczaj płacą za nie wyższą cenę niż

za produkty ktoacutere nie zostały wytworzone określonymi metodami Tak jak

w przypadku wytwarzania produktoacutew regionalnych jednostkowe koszty pro-

dukcji są wyższe niż w konwencjonalnych gospodarstwach przez co ceny zbytu

bywają tu 2ndash3 razy wyższe Jednak są ludzie i przetwoacutercy gotowi płacić więcej

i mieć gwarancję otrzymywania produktoacutew spełniających standardy zdrowia

i ekologiczności

Istotne znaczenie w przetwoacuterstwie ekologicznym ma roacutewnież zastoso-

wanie tradycyjnych technik konserwacji Dla konsumenta bardzo istotne jest to

że wszyscy producenci ekologiczni zaroacutewno rolnicy jak i przetwoacutercy dobro-

wolnie poddają się specjalnemu systemowi kontroli ktoacutery ma zagwarantować

że produkty oferowane jako ekologiczne rzeczywiście spełniają wymogi okre-

ślone w przepisach412

Stosownie do preambuły rozporządzenia w sprawie produkcji ekolo-

gicznej i znakowania produkowania produktoacutew ekologicznych i uchylającego

rozporządzenie (EWG) nr 209291 ekologiczna metoda produkcji pełni po-

dwoacutejną funkcję społeczną z jednaj strony tak jak zostało to wskazane dostarcza

towaroacutew na specyficzny rynek kształtowany przez popyt na produkty ekolo-

giczne a z drugiej jest działaniem w interesie publicznym ponieważ przyczynia

się do ochrony środowiska dobrostanu i rozwoju obszaroacutew wiejskich Celem

przepisoacutew powinno być zagwarantowanie uczciwej konkurencji i właściwego

funkcjonowania rynku produktoacutew ekologicznych a także utrzymanie i uzasad-

nienie zaufania konsumentoacutew413

Najbardziej charakterystyczne wymagania jakie stawia się metodzie

produkcji ekologicznej to

nawożenie z preferencją naturalnych nawozoacutew organicznych pochodzących

z własnego gospodarstwa

wykorzystanie naturalnych środkoacutew w zakresie ochrony roślin

choacutew zwierząt z zapewnieniem spełnienia ich naturalnych potrzeb

biologicznych

411 M Żuchowska-Grzywacz Produkt regionalny z mleka i jego przetworoacutew-wybrane aspekty prawne Radom 2015 s 58-60 412 K Szołtysek Zarys problematyki żywności ekologicznej Wrocław 2004 s 36 413 Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi Materiały promocyjne dotyczące rolnictwa ekologicznego Warszawa 2010 s 2-4

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

186

zakaz wykorzystania organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych414

Istotne że wymogi produkcji ekologicznej mogą być dostosowywane do

warunkoacutew lokalnych klimatycznych i geograficznych państw członkowskich

Unii Europejskiej a zatem stosowanie przepisoacutew powinno być bdquoelastycznerdquo

Takie podejście może jednak prowadzić do niejednolitej jakości tej produkcji

w krajach unijnych a tym samym mnożenia standardoacutew tej produkcji w ra-

mach UE

Produktom z oznakowaniem rolnictwa ekologicznego stawia się też

ograniczenia w zakresie metod przetwarzania i doboru surowcoacutew oraz zakaz

stosowania organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie

Kwalifikacja produktu rolnictwa ekologicznego a co za tym idzie roacutew-

nież znakowanie i reklama są uwarunkowane co najmniej 95-procentową za-

wartością składnikoacutew pochodzenia rolniczego ktoacutere zostały wytworzone me-

todą ekologiczną

Producenci mają obowiązek poddania się niezależnej ocenie przez sys-

tem certyfikacji ndash czyli potwierdzeniu zgodności z wymaganiami prawa Po

uzyskaniu certyfikatu podlegają kontroli jednostek certyfikujących Jednostki te

z kolei nadzoruje organ administracyjny Nie mogą one być organami admini-

stracji państwowej

Istotnym elementem dla produktoacutew regionalnych w zakresie regulacji

dotyczących rolnictwa ekologicznego są derogacje jakie są dopuszczalne w tych

przepisach W stosunku do gospodarstw ktoacutere mają trudności związane z kli-

matem położeniem geograficznym czy bdquotrudnościami strukturalnymirdquo 415

Regulacja unijna w formie rozporządzeń dotyczących żywności i rolnic-

twa ekologicznego tworzy dobrowolny system jakości o charakterze publicz-

nym Jest to system uzupełniający Tym samym rynek Unii zostaje wzbogacony

w produkty o poszukiwanych przez określone grupy konsumentoacutew właściwo-

ściach Chroniony prawem unijny znak rolnictwa ekologicznego wraz z infor-

macją o jednostce certyfikującej pozwala konsumentowi na realizację jego pra-

wa wyboru Można wskazać że produkt ekologiczny może stać się punktem

wyjścia dla zroacutewnoważonego produktu Spełnia on częściowo kryteria ktoacutere

tworzą produkt zroacutewnoważony Omoacutewione zostaną one dokładnie w kolejnym

podrozdziale Stanowi on doskonały punkt wyjścia w systemie prawa dla osa-

dzenia zroacutewnoważonego produktu

414 J Trybulski Z Szwejkowski K Glińska-Lewczuk Rolnictwo ekologiczne jako metoda ochrony środowiska Olsztyn 2013 s 129 415 M Korzycka-Iwanow Prawo żywnościowe Warszawa 2007 s 463

Monika Żuchowska - Grzywacz

187

3 Zroacutewnoważony produkt

Genezy zroacutewnoważonego produktu należy upatrywać w genezie zroacutew-

noważonego rozwoju Obydwa te pojęcia osadzone są w filozofii ekorozwoju

Oznacza on ograniczenia w korzystaniu z zasoboacutew środowiska Termin ekoro-

zwoju jest często zamiennie stosowany z terminem zroacutewnoważonego rozwo-

ju416 Takie podejście jest spoacutejne z przechodzeniem od produktu ekologicznego

do zroacutewnoważonego

Dokonując charakterystyki produktu zroacutewnoważonego wskazać należy

że wyjściowym etapem w rozważaniach o elementach stanowiących o nim jest

produkt konwencjonalny Jest on wytworem produkcji nastawionej na zysk

W kolejnym etapie produkt konwencjonalny zyskuje walor ekologiczności

i zaczyna zaspokajać nie tylko fundamentalne potrzeby konsumentoacutew ale za-

pewnia jakość zdrowotną takiego produktu jak roacutewnież powstaje w procesie

bezpiecznym dla środowiska Można zatem stwierdzić że produkt ekologiczny

podwyższa o wartość dodaną produkt konwencjonalny Przechodząc do trze-

ciego etapu należy jako element charakteryzujący produkt zroacutewnoważony

wskazać odpowiedzialność społeczną Oczywiście należy podkreślić że każda

działalność gospodarcza nastawiona jest w pierwszej kolejności na zysk Poja-

wia sie tu jednak bardzo istotny element ukierunkowany na aspekty etyczne

zaroacutewno w kontekście środowiskowym jak i społecznym Jako przykład posłu-

żyć mogą prowadzone przez wielkie koncerny akcje takie jak sprzedaż kaszki

Mleczny Start w sieciach Biedronka czy globalnie wspieranie sprzedaży pro-

duktoacutew Fair Trade

Przechodząc do etapu czwartego należy wskazać innowacyjność Proces

ciągłego doskonalenia jest immanentną cechą określającą zroacutewnoważony pro-

dukt i na gruncie prawa najtrudniejszą do zdefiniowania Jest to bowiem zależ-

ne od określonej grupy produktowej oraz od pomysłu samego wytwoacutercy Moż-

na zatem powiedzieć że stan nasycenia w produkcie zroacutewnoważonym nie na-

stąpi a przepisy prawa będą proacutebowały nadążyć i sankcjonować coraz to nowe

produkty

Obecnie etyczne postępowanie przez producentoacutew nabiera coraz więk-

szego znaczenia Roacutewnież konsumenci są coraz bardziej świadomi wybierają

droższe produkowane lokalnie produkty posuwają sie nawet do bojkotu pro-

duktoacutew wytwarzanych przez dzieci czy z podejrzeniem o wyzysk pracownikoacutew

Produkt zroacutewnoważony jest niejako odpowiedzią na takie postawy Wprowa-

dzanie na rynek produktoacutew zroacutewnoważonych będzie niosło za sobą rozliczne

korzyści Za przestrzeganiem zasad przy produkcji poacutejdzie zwiększenie zaufa-

416 Poza zakresem niniejszego opracowania pozostaną rozważania czy słusznie czy nie

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

188

nia konsumentoacutew i przywiązanie do marki wzrost konkurencyjności pozyska-

nie najlepszych pracownikoacutew walory edukacyjne zwiększenie dbałości o śro-

dowisko

Podsumowując zroacutewnoważony produkt w całym cyklu swojego istnie-

nia ma za zadanie zaspokajać potrzeby konsumentoacutew i wspierać efektywne

osiąganie celoacutew ekologicznych i społecznych417

Rys 2 Elementy stanowiące o zroacutewnoważonym produkcie

Źroacutedło opracowanie własne na podstawie S Kozłowski Przyszłość ekorozwo-

ju Lublin 2007 s 622

Zroacutewnoważony produkt nie ma jeszcze uregulowanego statusu praw-

nego ani na poziomie prawa unijnego ani krajowego Podkreślić jednak należy

że wraz z wzrastającą świadomością konsumentoacutew wprowadzenie z czasem

takich regulacji wydaje się w pełni uzasadnione jeśli nie konieczne

Podsumowanie

Zroacutewnoważony rozwoacutej jest pojęciem szeroko opisywanym w literatu-

rze Doczekał się wielu publikacji i opracowań Na bazie zroacutewnoważonego roz-

woju zaczął funkcjonować zroacutewnoważony produkt - termin nowy ktoacutery nie ma

konkretnych odniesień w prawie a tym bardziej funkcjonującej w aktach

prawnych definicji legalnej Z uwagi na rozwijający sie rynek produktoacutew fair

417 S Kozłowski Przyszłość ekorozwoju Lublin 2007 s 622

Monika Żuchowska - Grzywacz

189

trade coraz bardziej wysublimowane potrzeby i gusta nabywcoacutew ale co naj-

ważniejsze coraz większą świadomość konsumentoacutew i przedsiębiorcoacutew staje

się to tematem coraz bardziej aktualnym Punktem odniesienia i bazą dla pro-

duktu zroacutewnoważonego może stać się produkt ekologiczny ktoacutery w swoim

założeniu spełnia część postulatoacutew produktu zroacutewnoważonego Spełnia on

walor ekologiczności uzupełniony o sprawiedliwość społeczną i innowacyjność

będzie produktem zroacutewnoważonym Problemem pozostaje kwestia osadzenia

go w systemie prawa Zagrożeniem z punktu widzenia konstruowania poten-

cjalnych regulacji prawnych jest nieostrość pojęć składających się na produkt

zroacutewnoważony Z uwagi na element innowacyjności- trudnej do zdefiniowania

i uregulowania w ramach przepisoacutew prawa- istnieje ryzyko że przepisy

w tym zakresie byłyby wysoce kazuistyczne Wprowadzanie rozwiązań praw-

nych następowałoby ex post i było reakcją na pojawienie się na rynku konkret-

nych produktoacutew zroacutewnoważonych

Bibliografia

Akty prawne

Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 roku o rolnictwie ekologicznym Dz U z 2015 r

poz 497 ze zm

Literatura

Korzycka M Wojciechowski P System prawa żywnościowego Warszawa 2017

Korzycka-Iwanow B Prawo żywnościowe Warszawa 2007

Kozłowski S Przyszłość ekorozwoju Lublin 2007

Piontek B Koncepcja rozwoju zroacutewnoważonego i trwałego Polski Warszawa

2002

Siebeneicher GE Podręcznik rolnictwa ekologicznego dla roacuteżnych kierunkoacutew

i dziedzin Warszawa 1997

Taczanowski T Prawo żywnościowe w warunkach członkostwa Polski w Unii

Europejskiej Warszawa 2009

Śmiechowska M Studia nad produkcją jakością i konsumpcją żywności

ekologicznej Gdynia 2002

Szołtysek K Zarys problematyki żywności ekologicznej Wrocław 2004

Trybulski J Szwejkowski Z Glińska-Lewczuk K Rolnictwo ekologiczne jako

metoda ochrony środowiska Olsztyn 2013

Żuchowska-Grzywacz M Produkt regionalny z mleka i jego przetworoacutew-

wybrane aspekty prawne Radom 2015

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

190

Źroacutedła internetowe

httpwwwunorgdocumentsgares42ares42-187htm [dostęp 21 paź-dziernika 2017 r]

httpwwwunescopledukacjadekada-edukacji-nt-zrownowazonego-rozwojuunesco-a-zrownowazony-rozwoj [dostęp 22 października 2017 r]

httpwwwagenda21wawplindexphpoption=com_contentampview=articleampid=9ampItemid=8amplimitstart=1 [dostęp 22 października 2017 r]

httpwwwunicunorgplstrony-2011-2015zrownowazony-rozwoj-i-cele-zrownowazonego-rozwoju2860 [dostęp 22 października 2017 r]

httpseuropaeueuropean-unionabout-euhistory2000-20092001_pl [dostęp 24 października 2017 r]

httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 24 paź-dziernika 2017 r]

Inne

Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi Materiały promocyjne dotyczące

rolnictwa ekologicznego Warszawa 2010

Monika Żuchowska - Grzywacz

191

Z recenzji wydawniczej

Zaroacutewno doboacuter Autoroacutew recenzowanej książki jak roacutewnież szerokie

spectrum zagadnień poruszanych w przygotowanych przez nich artykułach

w pełni koresponduje z założeniem przyjętym ndash jak mniemam - przez Redak-

tora tomu aby dzieło to możliwie najpełniej ukazywało tytułową złożoność

i wieloaspektowość regulacji klasyfikowanych jako materialne prawo admini-

stracyjne (hellip) Wielość poruszanych w książce problemoacutew a zwłaszcza ich in-

terdyscyplinarny wymiar stanowią niewątpliwą wartość recenzowanej mono-

grafii zaroacutewno w wymiarze stricte naukowym jak i poznawczym (hellip) Zaroacutewno

tematyka książki jak roacutewnież sposoacuteb ujęcia poszczegoacutelnych problemoacutew ba-

dawczych przez Autoroacutew tomu zasadnym czyni przypuszczenie że publikacja

ta będzie przydatna zaroacutewno dla praktykoacutew prawa administracyjnego studen-

toacutew studioacutew prawniczych i administracyjnych oraz wszystkich tych ktoacuterzy

chcieliby przekonać się jak złożoną i wielowątkową płaszczyznę regulacyjną

stanowi materialne prawo administracyjne

dr hab Sławomir Patyra prof nadzw

Katedra Prawa Konstytucyjnego

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Page 4: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl

4

Wstęp

Prawo administracyjne materialne jako najobszerniejsza gałąź prawa

jest prawem otwartym nie mającym wyznaczonych i czytelnych granic zakresu

rzeczowego Prawo to obejmuje najbardziej liczną grupę przepisoacutew ktoacutere pod-

legają nieustannym zmianom zaroacutewno w obrębie tego prawa jak i poprzez

włączenie do niego nowych instytucji Jest więc prawem złożonym i dynamicz-

nym ktoacutere ulega wpływom zmian ustrojowych i politycznych jak roacutewnież go-

spodarczych i społecznych Jednocześnie jest prawem niezwykle istotnym dla

obywateli ponieważ obejmuje normy dotyczące ich życia codziennego określa-

jąc treść ich praw i obowiązkoacutew oraz gwarantując ich realizację

Powyższe skłoniło Autoroacutew artykułoacutew zawartych książce pt Złożoność

materialnego prawa administracyjnego do szerszej refleksji nad wybranymi

zagadnieniami tego prawa Oddawana do rąk Czytelnika książka stanowi zbioacuter

dziesięciu artykułoacutew naukowych z zakresu szeroko pojętego materialnego

prawa administracyjnego ktoacuterych celem jest wykazanie złożoności tej dzie-

dziny prawa nowych rozwiązań oraz ich praktycznego wymiaru Wszystkie

rozważania zostały poparte szerokim orzecznictwem oraz poglądami

z doktryny co zwiększa walor poznawczy poszczegoacutelnych opracowań

Autorami artykułoacutew są pracownicy naukowi Katedry Prawa Wydziału

Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Technologiczno ndash Humani-

stycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Wskazani Autorzy są nie

tylko wykładowcami akademickimi z wieloletnimi doświadczeniem ale

roacutewnież praktykami w zakresie prezentowanych przez siebie tematoacutew

Tematyka podjęta przez poszczegoacutelnych autoroacutew dotyczy szerokiego

spektrum zagadnień z zakresu materialnego prawa administracyjnego Wśroacuted

opracowań zawartych w książce znalazły się kwestie dotyczące zasad oddzia-

ływania prawa europejskiego na kształt regulacji polskiego prawa administra-

cyjnego ochrony zdrowia i dziedzictwa kulturowego kształtowania ładu prze-

strzennego i zasad realizacji procesu budowlanego prawa dostępu do informa-

cji publicznej zakresu publicznego prawa gospodarczego i wyznaniowego

a także z pogranicza filozofii prawa

Omoacutewione zagadnienia nie obejmują oczywiście wszystkich problemoacutew

z zakresu materialnego prawa administracyjnego ale stanowią wstęp do

dalszych opracowań w tym zakresie

Książka adresowana jest do praktykoacutew zajmujących się prawem admi-

nistracyjnym dla studentoacutew studioacutew prawniczych i administracyjnych oraz

wszystkich zainteresowanych pogłębieniem wiedzy z zakresu materialnego

prawa administracyjnego

dr hab Joanna Smarż prof UTH

5

dr Anna Dąbrowska1

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

Europeanization of substantive administrative law ndash introduction to the problem

Streszczenie

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego stanowi szczegoacutel-

nie interesujący obszar badawczy Problematyka ta jest niezwykle złożonym

procesem mającym związek z uczestnictwem danego państwa roacutewnież Polski

w strukturach europejskich min w Radzie Europy i w Unii Europejskiej

Z uwagi na ten fakt niezwykle ważnym jest ustalenie zakresu pojęciowego

europejskiego prawa administracyjnego

Na łamach prezentowanego artykułu zostaną przedstawione głoacutewne

metody i formy wpływu prawa europejskiego na materialne prawo administra-

cyjne Zidentyfikowane zostaną instytucje prawne odgrywające kluczową rolę

w kształtowaniu materialnego prawa administracyjnego przez prawo europej-

skie

Słowa kluczowe

europeizacja prawo administracyjne prawo europejskie

Summary

The Europeanization of substantive administrative law is a particularly

interesting research area The issue is an extremely complex process related to the

participation of a given country including Poland in European structures among

others in the Council of Europe and in the European Union Therefore it is

extremely important to establish the conceptual scope of European administra-

tive law

The present article will present the main methods and forms of the influ-

ence of European law on substantive administrative law Legal institutions that

1 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Publicznego Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

6

play a key rolein shaping substantive administrative law through European law

will be defined

Key words europeanization administrative law european law

Wstęp

W latach 90 XX w rozpoczęła się intensywna europeizacja wielu

dziedzin prawa w tym prawa administracyjnego ktoacutere nieustannie zmienia się

i ewoluuje Proces europeizacji prawa wewnętrznego w tym materialnego

prawa administracyjnego jest w głoacutewnej mierze konsekwencją procesoacutew inte-

gracyjnych mających związek z prawotwoacuterczą działalnością Unii Europejskiej

(wcześniej Wspoacutelnot Europejskich) i Rady Europy W doktrynie krajowej

i międzynarodowej wiele uwagi poświęcono zagadnieniu europeizacji prawa

krajowego2 ndash prawa cywilnego prawa karnego prawa prywatnego czy prawa

administracyjnego3

W odniesieniu do prawa administracyjnego wyroacuteżniamy trzy jego

obszary prawo administracyjne ustrojowe prawo administracyjne procesowe

oraz prawo administracyjne materialne Celem artykułu jest przybliżenie

zagadnień związanych ze wspoacutełczesną ewolucją materialnego prawa admini-

stracyjnego w związku z integracją Polski z Unią Europejską jak roacutewnież

uczestnictwem naszego państwa w innych strukturach min w Radzie Europy

Zamiarem prezentowanej analizy jest przedstawienie kluczowych materii eu-

ropeizacji materialnego prawa administracyjnego jej wymiaroacutew oraz przeja-

woacutew ktoacutere proces ten stawia przed krajowym prawem administracyjnym

Tytułowa problematyka badawcza jest źroacutedłem wielu dylematoacutew

Czynione rozważania w zamiarze Autorki mają pomoacutec zgłębić informacje na

temat materialnego prawa administracyjnego z perspektywy europejskiej

2 Zob min Europeizacja prawa krajowego Wpływ integracji europejskiej na klasyczne dziedziny prawa krajowego (red) C Mik Toruń 2000 K Dyson Introduction EMU as Integration Europeanization and Convergence (w) European States and the Euro Euro-peanization Variation and Convergence (red) K Dyson Oxford-New York 2002 3 W nawiązaniu do tej kwestii F Tereszkiewicz wskazuje jednak iż temat europeizacji prawa administracyjnego jest bardzo rzadko podejmowany jak się wydaje przede wszystkim dlatego iż wymaga on interdyscyplinarnego spojrzenia łączącego w sobie podejście typowe dla nauk prawnych oraz politycznych F Tereszkiewicz Europeizacja prawa administracyjnego (w) Europeizacja polityk publicznych w Polsce (red) R Riedel Opole 2015 s 79

Anna Dąbrowska

7

1 Pojęcie europeizacji prawa administracyjnego

Jak dotąd w literaturze przedmiotu nie sformułowano rygorystycznej

pod względem naukowym definicji europeizacji nadal pozostaje ona stosun-

kowo bdquomłodym problemem badawczym nastręczającym więcej pytań niż

odpowiedzirdquo4 Stan ten podyktowany jest zapewne wieloznacznością pojęcia

bdquoeuropeizacja prawardquo5 roacuteżnorodnego jego postrzegania czy analizowania

z wielorakich punktoacutew widzenia W doktrynie wskazać można rozmaite

określenia tego procesu Odmienności te dotyczą między innymi zakresu pod-

miotowego organizacji europejskich (Rada Europy i Unia Europejska lub wy-

łącznie Unia Europejska) poziomoacutew normowania czy kierunkoacutew oddziaływa-

nia

Przez samo pojęcie bdquoeuropeizacjirdquo należy rozumieć wielopłaszczyznowy

proces internacjonalizacji pewnych zagadnień (elementoacutew) wspoacutelnych dla

określonej dziedziny6 Europeizacja prawa to wpływ i oddziaływanie

w konfiguracji sprzężenia zwrotnego pomiędzy prawem europejskim (między-

narodowym) i prawem wewnętrznym państw europejskich lub też prawem

unijnym a prawem państw członkowskich Unii Europejskiej7 Jest

to proces horyzontalnych i wertykalnych interakcji między koncepcjami

prawnymi obowiązującymi normami prawnymi orzeczeniami sądowymi

i praktyką administracyjną państw członkowskich Unii Europejskiej oraz

koncepcjami prawnymi obowiązującymi normami prawnymi i orzeczeniami

sądowymi Unii Europejskiej przy uwzględnieniu umoacutew międzynarodowych

ktoacuterych stronami są Unia Europejska ilub jej wszystkie państwa członkowskie

zachodzący w formie harmonizacji uniformizacji i unifikacji zmierzający

w pierwszym etapie do konwergencji narodowych wartości celoacutew rozwiązań

materialnych i proceduralnych oraz używanych terminoacutew zaś w drugim etapie

ndash roacutewnież do homogenizacji to jest połączenia roacuteżnorodnych z uwagi na swe

4 K Dyson Introduction EMU as hellip op cit 3 5 Zob na ten temat JP Olsen The Many Faces of Europeanization bdquoJournal of Common Market Studiesrdquo 2002 Vol 40 Nr 5 s 922 i n W polskiej doktrynie pojęcie to zostało wprowadzone przez J Łętowskiego Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy prawa publicznego Lublin 1993 s 93 6 K Wach Europeizacja i jej kontekst bdquoZeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekonomicznego w Krakowierdquo 2011 Nr 852 s 34 K Howell Developing Conceptualizations of Europeanization and European Integration Mixing Methodologies ESRC Seminar 1 UACES Study Group 2 dostęp elektroniczny pod adresem httpaeipittedu17201 Howellpdf (dostęp 1 listopada 2017 r) 7 J Ruszkowski Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej (w) Multi-Level Governance w Unii Europejskiej (red) J Ruszkowski L Wojnicz Szczecin-Warszawa 2013 s 49

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

8

pochodzenie i kształt zaroacutewno narodowych jak i europejskich wartości celoacutew

rozwiązań materialnych i proceduralnych oraz pojęć w jedną całość czyli

wspoacutelne dla państw członkowskich prawo administracyjne zwłaszcza

w dziedzinie imigracji lub innych zjawisk mających charakter transgraniczny

i transnarodowy8 Europeizację należy zatem postrzegać jako zmiany

w prawie krajowym dokonane pod wpływem prawa europejskiego9 lub wpływ

prawa europejskiego na proces zmian w prawie krajowym10

Z Kmieciak pod pojęciem bdquoeuropeizacji prawa administracyjnegordquo

rozumie w sposoacuteb szeroki poszukiwanie pewnego uniwersalnego systemu

wartości charakterystycznych dla danego kręgu kulturowego a mianowicie

kultur europejskich11 Europeizacja prawa administracyjnego jest procesem

stopniowego przyswajania przez poszczegoacutelne kraje określonych wzorcoacutew

administracji publicznej i prawa administracyjnego wykreowanych przez Unię

Europejską lub Radę Europy Dotyczy relacji między europejskim

a narodowym prawem administracyjnym Europeizacja prawa administracyj-

nego nie oznacza przyjęcia jakichś odgoacuternych wzorcoacutew w obecnej sytuacji

oznacza raczej stopniowe przyjmowanie ogoacutelnych zasad uznanych w cywilizacji

europejskiej za niezwykle ważne i fundamentalne (czyli mające charakter pod-

stawowy) Podkreśla się że ten zbioacuter wspoacutelnych zasad-standardoacutew działania

administracji publicznej określa się mianem europejskiej przestrzeni admini-

stracyjnej12 (ang European Adminitsrative Space) Standardy składające się na

europejską przestrzeń administracyjną są określone przez prawo i stosowane

8 I Wroacutebel Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010 s 41ndash42 9 Prawo europejskie to prawo europejskich organizacji międzynarodowych czyli Unii Europejskiej Rady Europy i innych europejskich organizacji międzynarodowych np Europejskiego Obszaru Gospodarczego R Streinza Prawo europejskie Warszawa 2002 s 1 10 Tematykę dotyczącą aspektoacutew pojęcia europeizacji omawia min WJ Wołpiuk Semantyczne prawne i konstytucyjnoprawne aspekty pojęcia europeizacji bdquoZeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im Heleny Chodkowskiejrdquo 2008 Nr 2 s 15-37 11 Z Kmieciak Postępowanie administracyjne w świetle standardoacutew europejskich Warszawa 1997 s 17 Rozpatrując proces europeizacji prawa w tym ujęciu zob P Mazurkiewicz Europeizacja Europy Tożsamość kulturowa Europy w kontekście procesoacutew integracyjnych Warszawa 2001 12 Szerzej na temat europejskiej przestrzeni administracyjnej zob J Supernat Europejska przestrzeń administracyjna (zagadnienia wybrane) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Warszawa 2005 s 78-86

Anna Dąbrowska

9

w praktyce poprzez odpowiednie procedury i mechanizmy odpowiedzialno-

ści13

Proces ten można postrzegać jako wpływanie w sposoacuteb bezpośredni

i pośredni na krajowy porządek prawny idei wartości standardoacutew (kontekst

ideologiczny) oraz określonych instytucji rozwiązań konstrukcji prawnych

(kontekst polityczny) ktoacutere wywodzą się z demokratycznego dorobku europej-

skiego w tym w szczegoacutelności z aktywności Rady Europy i Unii Europejskiej14

J Jagielski ujmuje europeizację prawa administracyjnego jako trwający

proces systematycznego wpływania prawa europejskiego obejmującego nie

tylko prawo wspoacutelnotowe (unijne) lecz także prawo traktatowe (organizacji

międzynarodowych konwencji) na kształt ndash formalny i merytoryczny ndash

polskiego porządku administracyjnoprawnego poprzez włączanie do naszego

porządku norm i zasad porządku europejskiego jak roacutewnież respektowanie

standardoacutew i wzorcoacutew europejskich przy tworzeniu własnych rozwiązań

prawnych przy roacutewnoczesnym uwzględnianiu odrębności i specyfiki właściwej

krajowym uwarunkowaniom15

A Wroacutebel definiuje europeizację prawa administracyjnego jako

wzajemne (wertykalne) oddziaływanie prawa Unii Europejskiej prawa Rady

Europy i prawa państw europejskich Europeizacja prawa w tym znaczeniu

zakłada że powyższe porządki prawne są z jednej strony w pewnym sensie

wyodrębnione wewnętrznie uporządkowane i spoacutejne czyli stanowią system

z drugiej ndash w pewnym stopniu wzajemnie otwarte na siebie16

J Zimmermann przez europeizację prawa administracyjnego rozumie

budowanie i ulepszanie systemu wewnętrznego niepowiązanego wprost

z normami europejskimi Słusznie zauważa że krajowa baza do ktoacuterej mamy

przyłączyć normy europejskie odrywa się coraz bardziej od założeń teoretycz-

nych a nauka prawa administracyjnego przestaje panować nad sytuacjąrdquo

Można powiedzieć że uciekamy do przodurdquo w proces europeizacji pozostawia-

jąc nieporządek w naszym własnym prawie administracyjnym () Chodzi

o sam krajowy system prawa administracyjnego ktoacuterego stan jest krytyczny

13 G Krawiec Europejskie prawo administracyjne Warszawa 2009 s 15-16 14 Z Duniewska B Jaworska-Dębska R Michalska-Badziak E Olekniczak-Szałowska M Stahl Prawo administracyjne Pojęcia instytucje zasady w teorii i orzecznictwie Warszawa 2013 s 52-53 15 J Jagielski Europeizacja prawa administracyjnego materialnego (na przykładzie prawa migracyjnego) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005 s 37 16 A Wroacutebel Europeizacja prawa administracyjnego ndash pojęcie i konteksty (w) Europeizacja prawa administracyjnego System Prawa Administracyjnego T 3 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2014 s 18

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

10

i ktoacuterego problemy jako tematy badawcze nie wytrzymują konkurencji

z atrakcyjniejszymi i świeższymi zagadnieniami prawa europejskiego ()

Dopiero dobry system wewnętrzny oczywiście dostosowany do prawa unijne-

go pozwoli powiedzieć że polskie prawo administracyjne jest europejskierdquo17

Proces europeizacji prawa administracyjnego można zatem rozumieć

jako dążenie do obowiązywania na pewnej przestrzeni (na terytorium państw

członkowskich Rady Europy i Unii Europejskiej) prawa administracyjnego

Rady Europy i prawa administracyjnego Unii Europejskiej Starając się nato-

miast wyznaczyć ramy czasowe procesu europeizacji prawa administracyjnego

w stosunku do danego państwa należy wskazać iż jego początek rozpoczyna

się w momencie podjęcia przez dane państwo starań o przystąpienie do struk-

tur europejskich i trwa cały czas Jest zatem procesem trwającym nieustannie

2 Rodzaje europeizacji prawa administracyjnego

Jednym z powszechnie uznawanych podziałoacutew europeizacji prawa

administracyjnego jest wyroacuteżnienie europeizacji w znaczeniu wertykalnym

oraz w znaczeniu horyzontalnym Europeizację wertykalną należy utożsamiać

z wzajemnym oddziaływaniem na siebie prawa Unii Europejskiej prawa Rady

Europy i prawa państw europejskich Europeizacja w tym znaczeniu zakłada

jednak iż powyższe systemy prawne są do pewnego stopnia wyodrębnione

wewnętrznie uporządkowane i spoacutejne a przy tym wzajemnie otwarte

na siebie Europeizację w znaczeniu horyzontalnym należy rozumieć zaś jako

wzajemne oddziaływanie na siebie porządkoacutew prawnych państw europejskich

w formach i metodach mniej lub bardziej zinstytucjonalizowanych min za

sprawą umoacutew międzynarodowych orzeczeń sądowych wykładni prawa

recepcji prawa jak roacutewnież wspoacutełpracy sądowej Ponadto w ramach prawa

administracyjnego można wskazać pośredni typ europeizacji określony

w doktrynie mianem transnarodowego wykonywania prawa Unii Europej-

skiej18

W ramach europeizacji wertykalnej prawa administracyjnego wyroacuteż-

niamy europeizację prawa administracyjnego typu top ndash down (podejście od-

goacuterne) na prawo administracyjne państw europejskich jak roacutewnież europeiza-

cję prawa administracyjnego typu bottoms ndashup (podejście oddolne)

17 J Zimmermann Prawo administracyjne Warszawa 2014 s 24 J Zimmermann Kilka dylematoacutew nauki prawa administracyjnego w okresie europeizacji (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005 s 94-95 18 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 18 22-23

Anna Dąbrowska

11

J Schwarze utożsamia pierwszy z procesoacutew z procesem harmonizowania lub

ujednolicania prawa administracyjnego państw europejskich z prawem

administracyjnym Unii Europejskiej lub procesem harmonizacji krajowych

i europejskich standardoacutew dla działań administracji19 Europeizacja prawa ad-

ministracyjnego w sensie ścisłym to proces oddziaływania (typu top-down)

europejskiego prawa administracyjnego na prawo administracyjne państw

europejskich Ten typ europeizacji prawa administracyjnego jest wyroacuteżniony ze

względu na wyodrębnienie się europejskiego prawa administracyjnego pod

wpływem prawa administracyjnego państw europejskich oraz ze względu na

jego zwrotny wpływ na prawo administracyjne państw europejskich20

Zdaniem J Jagielskiego europeizacja typu top ndash down jest to proces sys-

tematycznego wpływania prawa europejskiego obejmującego prawo wspoacutelno-

towe (unijne) i prawo traktatowe na kształt formalny i merytoryczny polskiego

porządku administracyjnoprawnego przebiegający w sposoacuteb bezpośredni

i pośredni poprzez włączenie do naszego porządku norm i zasad porządku eu-

ropejskiego jak roacutewnież respektowanie standardoacutew i wzorcoacutew europejskich

przy tworzeniu własnych rozwiązań prawnych przy jednoczesnym uwzględ-

nianiu odrębności i specyfiki właściwych krajowym uwarunkowaniom21

Uwarunkowania wewnętrzne odnoszące się do sfery gospodarczej politycznej

czy kulturowej poszczegoacutelnych państw niejednokrotnie utrudniają proces

europeizacji

Europeizacja prawa administracyjnego to także proces oddziaływania

(typu bottom-up) prawa administracyjnego państw europejskich na kształto-

wanie się europejskiego prawa administracyjnego Ten typ europeizacji prawa

administracyjnego jest wyroacuteżniony ze względu na znaczenie jakie

w procesie tworzenia zasad prawa administracyjnego a następnie przepisoacutew

tego prawa w Unii Europejskiej miały zasady lub przepisy prawa administra-

cyjnego państw europejskich Europeizacja prawa administracyjnego w tym

znaczeniu opisuje rzeczywiste procesy faktycznego wpływu tych zasad

instytucji lub przepisoacutew krajowych na kształtowanie się zasad instytucji i form

europejskiego prawa administracyjnego W przeciwieństwie do europeizacji

prawa administracyjnego typu top-down omawiany typ europeizacji prawa nie

składa się ze sformalizowanych instytucji lub procedur zapewniających wyma-

gany kierunek i rezultat oddziaływania jednego porządku prawnego na drugi22

19 J Schwarze European Administrative Law London 2006 s 285 20 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellipop cit s 21 21 J Jagielski Europeizacja prawa hellip op cit 38 22 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip s 21

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

12

A Wroacutebel przedstawia następującą klasyfikację europeizacji prawa admi-

nistracyjnego

europeizację substytutywną polegającą na zastępowaniu przepisoacutew krajo-

wych przepisami prawa europejskiego lub bdquowypieraniurdquo przepisoacutew krajo-

wych przez przepisy prawa europejskiego

europeizację adaptacyjną związaną z dostosowaniem treści i formy przepi-

soacutew krajowych do wymagań (standardoacutew wzorcoacutew itp) prawa europej-

skiego na skutek zmiany lub uchylania norm krajowego przez krajowego

prawodawcę w wykonaniu prawa europejskiego oraz

europeizację interpretacyjną łączoną ze stosowaniem przez państwo

europejskie wykładni przepisoacutew krajowych w zgodzie z prawem europej-

skim23

A Wroacutebel wyroacuteżnia roacutewnież statyczny i dynamiczny charakter procesu

europeizacji prawa administracyjnego W pierwszym rozumieniu pojęcie

europeizacji odnosi się do stanu prawa krajowego jako prawa ktoacutere uległo

pewnym przeobrażeniom pod wpływem prawa europejskiego W drugim mowa

jest o metodzie i formie wpływu prawa europejskiego na prawo krajowe24

Europeizacja w znaczeniu statycznym obrazuje zatem zakres i stopień faktycz-

nego przeobrażenia prawa krajowego pod wpływem prawa europejskiego

(prawo zeuropeizowane) natomiast europeizacja w znaczeniu dynamicznym

ukazuje proces oraz formy i metody wpływania prawa europejskiego na

krajowy porządek prawny25

3 Europejskie prawo administracyjne

Z europeizacją prawa administracyjnego związane jest pojęcie

bdquoeuropejskie prawo administracyjnerdquo Po raz pierwszy termin ten został użyty

w tytule pracy European Adminitrative Law autorstwa J Schwarze w 1992 r26

Europejskie prawo administracyjne zostało woacutewczas zdefiniowane jako rezul-

tat szybko postępującego rozwoju struktur wspoacutelnotowych ktoacuterego założenia

i głoacutewne zasady znajdują umocowanie zaroacutewno w postanowieniach traktato-

wych jak i w działalności orzeczniczej Europejskiego Trybunału Sprawiedliwo-

ści

23 Por Ibidem s 25 24 A Wroacutebel Europeizacja polskiego prawa o postępowaniu administracyjnym a autonomia proceduralna państw członkowskich Unii Europejskiej (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) I Rzucidło Lublin 2011 s 26 25 Por A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 20-26 26 J Schwarze European Adminitrative hellip op cit s 71

Anna Dąbrowska

13

Podobnie jak pojęcie bdquoeuropeizacja prawa administracyjnegordquo roacutewnież

pojęcie bdquoeuropejskie prawo administracyjnerdquo ma roacuteżne znaczenia Bywa ono

bowiem rozumiane szeroko jako element bdquoeuropejskiego porządku administra-

cyjnoprawnegordquo w ktoacuterym wyroacuteżnia się prawo administracji Unii Europej-

skiej unijne prawo administracyjne konwencyjne prawo administracyjne

prawo administracyjne państwa europejskiego (państw europejskich)27

T von Danwitz wskazuje na trzy następujące znaczenia pojęcia bdquoeuro-

pejskie prawo administracyjnerdquo w rozumieniu prawa jako systemu przepisoacutew

prawa

przepisy administracyjne państw członkowskich Unii Europejskiej obowią-

zujące w danym kraju

przepisy i zasady wyrażone w orzecznictwie tworzące część europejskiego

prawa administracyjnego ktoacutera dotyczy wykonywania prawa wspoacutelnoto-

wego przez instytucje europejskie

regulacje i zasady prawa wspoacutelnotowego określone w orzecznictwie ktoacutere

powinny być stosowane przez państwa członkowskie przy wykonywaniu

prawa wspoacutelnotowego28

Europejskie prawo administracyjne to zatem normy prawa europej-

skiego (tworzone przez organy organizacji) zaadresowane do państw

członkowskich (Unii Europejskiej lub Rady Europy bądź innej organizacji np

Organizacji Wspoacutełpracy Gospodarczej i Rozwoju) i stosowane przez organy

administracji publicznej oraz sądy tych państw (poziom narodowy) ndash drugie

znaczenie europejskiego prawa administracyjnego29

Europejskie prawo administracyjne należy rozumieć jako fragment

przynajmniej dwoacutech systemoacutewporządkoacutew prawnych a mianowicie prawa

unijnego i prawa konwencyjnego (Rady Europy) W obrębie prawa unijnego

wyroacuteżnia się najczęściej prawo administracji Unii Europejskiej oraz unijne

prawo administracyjne30 Z punktu widzenia pojmowania przedmiotowego

zagadnienia istotne jest prawo kreowane przez Radę Europy Niewątpliwym

jest fakt iż akty prawne zaroacutewno o charakterze hard law jak i soft law31 wyda-

27 E Schmidt-Aszligmann Deutsches und Europaumlisches Verwaltungsrecht Heidelberg 1994 s 924ndash925 28 T von Danwitz Europaumlisches Verwaltungsrecht Berlin 2008 s 5-6 29 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 15 30 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 27 31 Instrumenty tzw miękkiego prawa występują roacutewnież w prawie Unii Europejskiej (wcześniej w prawie wspoacutelnotowym) Choć nie mają mocy prawnie wiążącej i nie mogą stanowić podstawy działania organoacutew krajowych to w praktyce mogą wywoływać pośrednie skutki prawne zwłaszcza gdy wykorzystywane są jako wskazoacutewka interpretacyjna przy dokonywaniu wykładni prawa Szerzej na temat soft law zob

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

14

wane w ramach tej organizacji odgrywają ważną rolę w kształtowaniu europej-

skiego prawa administracyjnego Co więcej G Krawiec wskazuje na istnienie

prawa administracyjnego Rady Europy ktoacuterego źroacutedłami są

europejskie prawo administracyjne zawarte w prawie traktatowym Rady

Europy

europejskie prawo administracyjne zawarte w rezolucjach i rekomenda-

cjach Komitetu Ministroacutew Rady Europy32

Prawo administracyjne Unii Europejskiej33 obejmuje zagadnienia

związane z organizacją i funkcjonowaniem Unii Europejskiej (jej administracji)

a także z relacjami pomiędzy Unią Europejską a państwami członkowskimi

(oraz innymi podmiotami)34 Prawo Unii Europejskiej tworzy autonomiczny

system prawny ktoacutery funkcjonuje zaroacutewno na poziomie prawa

międzynarodowego jak roacutewnież na poziomie prawa krajowego RP Niemniej

jednak posiada cechy nieznane wcześniej nauce prawa ktoacutere sprawiają iż

należy traktować go jako nowy odrębny system prawny35

4 Wpływ procesu europeizacji prawa na zmiany w zakresie

materialnego prawa administracyjnego

Biorąc pod uwagę treść przepisoacutew prawnych w ramach prawa admini-

stracyjnego możemy wyroacuteżnić prawo ustrojowe materialne i procesowe Część

materialna prawa administracyjnego zawiera normy ustanawiające wzajemne

uprawnienia i obowiązki organoacutew administracji publicznej i podmiotoacutew znajdu-

jących się na zewnątrz tej administracji zawarte w przepisach prawa administra-

cyjnego powszechnie obowiązującego36

J Supernat Miejsce i znaczenie soft law w prawie publicznym Unii Europejskiej (w) Nowe problemy badawcze w teorii prawa administracyjnego (red) J Boć A Chajbowicz Wrocław 2009 s 439-445 L Senden Soft law in European Community Law Portland 2004 M Kopeć Wspoacutelnotowe soft law jako przejaw europeizacji prawa farmaceutycznego (w) Europeizacja administracji publicznej (red) I Lipowicz Warszawa 2008 s 246-259 32 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 30-31 33 Szerzej zob Prawo administracyjne Unii Europejskiej (red) R Grzeszczak A Szczerba-Zawada Warszawa 2016 34 G Krawiec Europejskie prawo hellip op cit s 47 35 K Woacutejtowicz Zasady stosowania prawa wspoacutelnotowego w państwach członkowskich Unii Europejskiej Warszawa 2003 s 4 i n 36 E Ura E Ura Prawo administracyjne Warszawa 2001 s 30

Anna Dąbrowska

15

Materialne prawo administracyjne37 to prawo obejmujące normy odno-

szące się do konkretnych sfer aktywności administracji Są one podstawą

powstania stosunku administracyjnoprawnego (z mocy prawa na podstawie

decyzji czy działań faktycznych) a w związku z powyższym dotyczą nakładania

obowiązkoacutew bądź przyznawania lub odmowy przyznania uprawnień indywi-

dualnie określonym podmiotom38 Administracyjne prawo materialne jest

bardzo rozczłonkowane gdyż jest to jedyna w istocie dziedzina prawa grupu-

jąca tak roacuteżne stany faktyczne poddane rozmaitym regulacjom39 Ze względu na

to iż prawo administracyjne materialne jest niezwykle rozległe merytorycznie

i obejmuje zroacuteżnicowane dziedziny a przez to w jego skład wchodzi ogromna

ilość aktoacutew prawnych charakteryzujących się w dodatku ogromnym dynami-

zmem niezwykle trudno całościowo przedstawić proces jego europeizacji

i wskazać konkretne efekty we wszystkich dziedzinach tego prawa40

Zagadnienie europeizacji materialnego prawa administracyjnego jest

przez przedstawicieli doktryny ujmowane dwojako ndash w węższym lub szerszym

znaczeniu W pierwszym przypadku europeizacja materialnego prawa

administracyjnego oznacza proces zmiany prawa krajowego państwa

członkowskiego pod wpływem norm prawnych ustanowionych w źroacutedłach

prawa Unii Europejskiej W drugim zaś europeizacja obejmuje procesy kształ-

towania polskiego porządku prawno-administracyjnego w części materialnej

pod wpływem prawa Unii Europejskiej ale też prawa takiej europejskiej

organizacji międzynarodowej jak Rada Europy Ponieważ Unia Europejska

została ukształtowana na fundamencie wartości zadeklarowanych w Konwencji

o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności41 z dnia 4 listopada

37 Szerzej o materialnym prawie administracyjnym zob Rozważania nad pojęciem i istotą prawa administracyjnego materialnego (w) Prawo administracyjne materialne System Prawa Administracyjnego T 7 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2017 s 1-50 38 Z Duniewska wskazuje że bdquozrodziło się ono i trwa ze względu na ludzi na potrzeby człowieka i kreowanych przez ludzi wspoacutelnot Nie jest ono ndash ze swej istoty ndash nastawione na spełnianie oczekiwań administracji publicznej choć właśnie ona jest często jego inicjatorem lub kreatorem Sprzyjając dobremu administrowaniu prawo to tworzone jest przede wszystkim dla tych ktoacuterzy objęci są prawnie zakreśloną aktywnością tej administracji lub narzuconą jej powściągliwościąrdquo Z Duniewska W kwestii roli i celoacutew materialnego prawa administracyjnego (w) Studia z prawa administracyjnego i nauki o administracji Księga jubileuszowa dedykowana Prof zw dr hab Janowi Szreniawskiemu (red) Z Czarnik Z Niewiadomski J Posłuszny J Stelmasiak Przemyśl-Rzeszoacutew 2011 s 165 i n 39 J Zimmermann Jedność prawa administracyjnego (w) Między tradycją a przyszłością w nauce prawa administracyjnego (red) J Supernat Wrocław 2009 s 831 40 J Jagielski Europeizacja prawa hellip op cit s 39-40 41 Dz U 1993 Nr 61 poz 284 ze zm

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

16

1950 r dlatego też rozdzielenie zakresu oddziaływania tych dwoacutech porządkoacutew

na polskie materialne prawo administracyjne jest trudne do przeprowadzenia

W tej sytuacji zasadne jest opowiedzenie się za wyroacuteżnionym wyżej szerszym

znaczeniem europeizacji materialnego prawa administracyjnego42

Opisany powyżej proces europeizacji prawa administracyjnego powo-

duje zmiany materialnego prawa administracyjnego ktoacutere są konsekwencją

udziału Polski w Radzie Europy i ratyfikowania Konwencji o Ochronie Praw

Człowieka i Podstawowych Wolności udziału Polski w Unii Europejskiej jak

roacutewnież przyszłych wyzwań w tym zakresie dla prawa administracyjnego

Zmiany w zakresie prawa administracyjnego materialnego będące

następstwem udziału Polski w Radzie Europy dotyczą tych obszaroacutew prawa

administracyjnego ktoacutere wiążą się ze statusem osoacuteb fizycznych z ich prawami

i wolnościami43 (min zniesienie cenzury zmiany w prawie prasowym ustawa

o gwarancjach wolności sumienia i wyznania prawo o stowarzyszeniach pra-

wo o zgromadzeniach partiach politycznych i cudzoziemcach)

Oddziaływanie prawa Rady Europy jako bdquoklasycznegordquo prawa

międzynarodowego o zasięgu regionalnym jest niewątpliwie mniej intensywne

niż oddziaływanie prawa Unii Europejskiej ponieważ po pierwsze ndash jest to

prawo ochrony praw człowieka a zatem jego zakres normowania jest węższy

po drugie ndash oddziaływanie tego prawa na prawo państw-stron Rady Europy jest

poddane regułom prawa międzynarodowego ktoacutere nie ustanowiło jeszcze

systemu podobnie wszechstronnych zroacuteżnicowanych i skutecznych form

wpływu na prawo wewnętrzne państw europejskich jakie ukształtowały się

stopniowo w prawie Unii Europejskiej44

Roacutewnież udział państwa w strukturach Unii Europejskiej wywołuje

skutki w zakresie konkretnych regulacji dotyczących prawa materialnego

W Polsce szczegoacutelnie widoczne jest to zdaniem M Jaśkowskiej w odniesieniu

do kwestii gospodarczych ochrony środowiska45 prawa urzędniczego i komu-

nalnego prawa rolnego kartelowego celnego zagospodarowania przestrzen-

42 A Wroacutebel Europeizacja prawahellip op cit s 18-19 43 Zdaniem J Łętowskiego Rada Europy uchwala konwencje wydaje liczne dyrektywy i zalecenia ktoacuterych przedmiotem jest głoacutewnie sfera określana jako bdquoprawa człowiekardquo a przede wszystkim stosunki na linii obywatel ndash państwo J Łętowski Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy prawa publicznego Lublin 1993 s 93-94 44 A Wroacutebel Europeizacja prawa hellip op cit s 20 45 Europeizacja prawa poprzez zbliżanie systemoacutew prawnych ma szczegoacutelnie doniosłe znaczenie w dziedzinie środowiska Dyrektywa jako instrument harmonizacji prawa jest najczęściej stosowaną formą działania Unii Europejskiej służącą osiągnięciu celoacutew określonych w art 191 Traktatu o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej MM Kenig-Witkowska Prawo środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2012 s 105

Anna Dąbrowska

17

nego ochrony żywności warunkoacutew żywienia itp46 Nastąpiło roacutewnież dosto-

sowanie ustawodawstwa krajowego w zakresie prawa o spoacutełkach prawa

bankowego prawa własności intelektualnej środowiska naturalnego transpor-

tu i telekomunikacji

W efekcie europeizacji materialnego prawa administracyjnego następu-

je jego gwałtowny rozrost jako konsekwencja objęcia całkiem nowych obsza-

roacutew ale roacutewnież rozbudowania istniejących już aktoacutew prawnych Jako przykład

można wskazać wpływ zniesienia kontroli na granicach wewnętrznych na

rozrost regulacji w obszarach wchodzących w zakres przestrzeni wolności

bezpieczeństwa i sprawiedliwości (polityka azylowa wizowa imigracyjna

ochrony granic zewnętrznych)47

Rozpatrując rodzaje europeizacji prawa administracyjnego typu

top-down i typu bottom-up ktoacutere zostały zaprezentowane powyżej w sytuacji

materialnego prawa administracyjnego mamy do czynienia z akomodacją lub

absorpcją prawa administracyjnego w ramach Unii Europejskiej Materialne

prawo administracyjne podlega zatem procesowi europeizacji w wersji top-

down

Wpływ prawa europejskiego na krajowe prawo administracyjne państw

europejskich można stwierdzić zaroacutewno w płaszczyźnie stanowienia prawa

krajowego stosowania tego prawa jak i w płaszczyźnie jego interpretacji

W płaszczyznach stanowienia i stosowania materialnego prawa administracyj-

nego europeizacja dokonuje się w sposoacuteb bezpośredni albo pośredni

Europeizację o charakterze bezpośrednim w sferze stanowienia prawa

należy łączyć z wprowadzaniem do polskiego porządku prawnego norm szero-

ko ujmowanego prawa europejskiego stosownie do treści art 91 Konstytucji

RP48 czyli z ratyfikowaniem umoacutew międzynarodowych (państwo europejskie

jako strona umowy jest obowiązane do przestrzegania lub wykonywania jej

postanowień) jak i z bezpośrednim obowiązywaniem niektoacuterych aktoacutew praw-

nych Unii Europejskiej min rozporządzeń Akty te wprost oddziałują na treść

zakres i formy prawa państw europejskich w tym materialnego prawa admini-

stracyjnego49 Natomiast europeizacja o charakterze pośrednim następuje

przez stanowienie aktoacutew prawa krajowego ktoacutere w swojej treści odpowiadają

46 M Jaśkowska Europeizacja prawa administracyjnego bdquoPaństwo i Prawordquo 1999 Z 11 s 23 47 F Tereszkiewicz Europeizacja prawa hellip op cit s 90 48 Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r (DzU z 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm) 49 Leksykon prawa administracyjnego materialnego (red) T Bąkowski K Żukowski Warszawa 2016 s 48

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

18

aktom prawa europejskiego Europeizacja o charakterze pośrednim polega

więc na

wprowadzaniu do krajowego porządku prawnego aktoacutew ktoacutere zawierają

normy o takim samym zakresie zastosowania i normowania jak w aktach

prawa unijnego (np implementacja dyrektywy)

uwzględnianiu w procesie tworzenia przepisoacutew prawa krajowego reguł

obowiązujących w prawie unijnym a także

uchylaniu przepisoacutew krajowych sprzecznych z prawem unijnym50

Podsumowanie

Z poczynionych powyżej uwag wyłania się kilka zasadniczych

wnioskoacutew Po pierwsze proces europeizacji to wpływ szeroko rozumianego

prawa europejskiego obejmującego system prawa Unii Europejskiej jak

roacutewnież porządek prawny Rady Europy na system prawa państw europejskich

Jest on jednym z czynnikoacutew ktoacutere kształtują obraz i tendencje rozwojowe

wspoacutełczesnego materialnego prawa administracyjnego Proces europeizacji

w odniesieniu do tej części prawa administracyjnego należy utożsamiać

z wpływem prawa europejskiego na treść prawa materialnego państw europej-

skich w aspekcie jego stanowienia stosowania i interpretacji

Prawo europejskie wpływa na prawo administracyjne państw europej-

skich poprzez ustanowienie na poziomie europejskim norm prawa materialne-

go administracyjnego i zobowiązanie państw europejskich do wdrażania tych

norm do krajowych porządkoacutew prawnych głoacutewnie w drodze harmonizacji lub

ujednolicania prawa Proces ten należy zatem utożsamiać z konwergencją

prawa krajowego z prawem europejskim ktoacuterej rezultatem jest transpozycja

prawa europejskiego do prawa krajowego a ponadto bezpośrednie obowiązy-

wanie prawa europejskiego na poziomie krajowym

Kształt materialnego prawa administracyjnego jest w dużej mierze

konsekwencją zapewnienia skuteczności prawu Unii Europejskiej Jest on

wynikiem dążenia przez państwa członkowskie do osiągnięcia wspoacutelnego celu

poprzez respektowanie tych samych wartości

Konkludując należy stwierdzić że prawo Unii Europejskiej ale także

i normy tworzone w ramach Rady Europy oddziałują na treść norm material-

nego prawa administracyjnego oraz na praktykę jego stosowania

i wykładni jak roacutewnież co może jest jeszcze bardziej istotne na doktrynę

i świadomość prawną Jednocześnie należy zauważyć iż wpływ prawa Unii

50 A Wroacutebel Europeizacja prawahellip op cit s 25

Anna Dąbrowska

19

Europejskiej na materialne prawo administracyjne jest zdecydowanie mocniej-

szy aniżeli prawa Rady Europy Wynika to z faktu iż Rada Europy ma węższy

zakres normowania (stanowi w głoacutewnej mierze prawo ochrony praw człowie-

ka) Poza tym prawo Unii Europejskiej wykształciło cały wachlarz skutecznych

instrumentoacutew prawnych oddziałujących na prawo krajowe

Za sprawą europeizacji następuje bezpośredni lub pośredni wpływ na

wewnętrzne regulacje prawne min prawo celne prawo energetyczne prawo

telekomunikacyjne prawo ochrony środowiska co w konsekwencji przekłada

się na modernizację materialnego prawa administracyjnego Należy więc uznać

że w dzisiejszych realiach materialne prawo administracyjne nie jest wyłącznie

rezultatem działań krajowego legislatora albowiem znaczący wpływ na

ostateczny jego kształt mają legitymowane podmioty ponadpaństwowe

Bibliografia

Źroacutedła

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU z 1997 r

Nr 78 poz 483 ze zm

Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 li-

stopada 1950 r Dz U 1993 Nr 61 poz 284 ze zm

Literatura

Duniewska Z Jaworska-Dębska B Michalska-Badziak R Olekniczak-

Szałowska E Stahl M Prawo administracyjne Pojęcia instytucje zasady

w teorii i orzecznictwie Warszawa 2013

Duniewska Z W kwestii roli i celoacutew materialnego prawa administracyjnego (w)

Studia z prawa administracyjnego i nauki o administracji Księga jubileuszowa

dedykowana Prof zw dr hab Janowi Szreniawskiemu (red) Z Czarnik

Z Niewiadomski J Posłuszny J Stelmasiak Przemyśl-Rzeszoacutew 2011

Dyson K Introduction EMU as Integration Europeanization and Convergence

(w) European States and the Euro Europeanization Variation and Conver-

gence (red) K Dyson Oxford-New York 2002

Europeizacja prawa krajowego Wpływ integracji europejskiej na klasyczne

dziedziny prawa krajowego (red) C Mik Toruń 2000

Howell K Developing Conceptualizations of Europeanization and European In-

tegration Mixing Methodologies ESRC Seminar 1UACES Study Group 2

httpaeipittedu17201Howellpdf

Jagielski J Europeizacja prawa administracyjnego materialnego (na przykładzie

prawa migracyjnego) (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego

Europeizacja materialnego prawa administracyjnego ndash wprowadzenie do problematyki

20

(red) Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław

2005

Jaśkowska M Europeizacja prawa administracyjnego bdquoPaństwo i Prawordquo 1999

Z 11

Kenig-Witkowska MM Prawo środowiska Unii Europejskiej Warszawa 2012

Kmieciak Z Postępowanie administracyjne w świetle standardoacutew europejskich

Warszawa 1997

Kopeć M Wspoacutelnotowe soft law jako przejaw europeizacji prawa

farmaceutycznego (w) Europeizacja administracji publicznej (red)

I Lipowicz Warszawa 2008

Krawiec G Europejskie prawo administracyjne Warszawa 2009

Leksykon prawa administracyjnego materialnego (red) T Bąkowski

K Żukowski Warszawa 2016

Łętowski J Rada Europy o postępowaniu administracyjnym (w) Problemy

prawa publicznego Lublin 1993

Mazurkiewicz P Europeizacja Europy Tożsamość kulturowa Europy

w kontekście procesoacutew integracyjnych Warszawa 2001

Olsen JP The Many Faces of Europeanization bdquoJournal of Common Market Stud-

iesrdquo 2002 Vol 40 Nr 5

Prawo administracyjne Unii Europejskiej (red) R Grzeszczak A Szczerba-

Zawada Warszawa 2016

Rozważania nad pojęciem i istotą prawa administracyjnego materialnego

(w) Prawo administracyjne materialne System Prawa Administracyjnego T 7

(red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2017

Ruszkowski J Struktura wielopoziomowego zarządzania w Unii Europejskiej

(w) Multi-Level Governance w Unii Europejskiej (red) J Ruszkowski

L Wojnicz Szczecin-Warszawa 2013

Schmidt-Aszligmann E Deutsches und Europaumlisches Verwaltungsrecht Heidelberg

1994

Schwarze J European Administrative Law London 2006

Senden L Soft law in European Community Law Portland 2004

Streinza R Prawo europejskie Warszawa 2002

Supernat J Europejska przestrzeń administracyjna (zagadnienia wybrane) (w)

Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) Z Janku Z Leoński

M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Warszawa 2005

Supernat J Miejsce i znaczenie soft law w prawie publicznym Unii Europejskiej

(w) Nowe problemy badawcze w teorii prawa administracyjnego (red) J Boć

A Chajbowicz Wrocław 2009

T von Danwitz Europaumlisches Verwaltungsrecht Berlin 2008

Anna Dąbrowska

21

Tereszkiewicz F Europeizacja prawa administracyjnego (w) Europeizacja

polityk publicznych w Polsce (red) R Riedel Opole 2015

Ura E Ura E Prawo administracyjne Warszawa 2001

Wach K Europeizacja i jej kontekst bdquoZeszyty Naukowe Uniwersytetu Ekono-

micznego w Krakowierdquo 2011 Nr 852

Wołpiuk WJ Semantyczne prawne i konstytucyjnoprawne aspekty pojęcia

europeizacji bdquoZeszyty Naukowe Wyższej Szkoły Zarządzania i Prawa im

Heleny Chodkowskiejrdquo 2008 Nr 2

Woacutejtowicz K Zasady stosowania prawa wspoacutelnotowego w państwach

członkowskich Unii Europejskiej Warszawa 2003

Wroacutebel A Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec

w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010

Wroacutebel A Europeizacja polskiego prawa o postepowaniu administracyjnym

a autonomia proceduralna państw członkowskich Unii Europejskiej (w)

Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red) I Rzuciło Lublin 2011

Wroacutebel A Europeizacja prawa administracyjnego ndash pojęcie i konteksty

(w) Europeizacja prawa administracyjnego System Prawa Administracyjnego

T 3 (red) R Hauser Z Niewiadomski A Wroacutebel Warszawa 2014

Wroacutebel I Europeizacja prawa imigracyjnego Republiki Federalnej Niemiec

w latach 1999ndash2009 Wrocław 2010

Zimmermann J Kilka dylematoacutew nauki prawa administracyjnego w okresie

europeizacji (w) Europeizacja polskiego prawa administracyjnego (red)

Z Janku Z Leoński M Szewczyk M Waligoacuterski K Wojtczak Wrocław 2005

Zimmermann J Jedność prawa administracyjnego (w) Między tradycją

a przyszłością w nauce prawa administracyjnego (red) J Supernat Wrocław

2009

Zimmermann J Prawo administracyjne Warszawa 2014

22

dr Tomasz Dąbrowski51

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

Patient Rights Commission in the system of protection of patients rights

Streszczenie

Artykuł zatytułowany Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie

ochrony praw pacjenta zawiera następujące części wprowadzenie procedura

powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta kompetencje Rzecznika Praw

Pacjenta postępowanie w sprawach naruszenia indywidualnych praw pacjenta

postępowanie w sytuacji naruszenia zbiorowych praw pacjenta pełnienie

funkcji Rzecznika Praw Pacjenta ndash dane statystyczne oraz podsumowanie

We wprowadzeniu autor pisze o systemie konstytucyjnej gwarancji ochrony

zdrowia a także podaje definicję legalną pojęcia bdquopacjentrdquo W następnej części

omawia procedurę powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta Cześć trze-

cia prezentuje kompetencje tytułowego organu Następna cześć traktuje o po-

stępowaniu w sprawach naruszenia indywidualnych praw pacjenta Kolejna

cześć ukazuje postępowania Rzecznika w sprawach praktyk naruszających

zbiorowe prawa pacjenta Szoacutesta cześć tekstu analizuje dane statystyczne znaj-

dujące się w sprawozdaniach ktoacutere corocznie Rzecznik przedstawia Radzie

Ministroacutew W podsumowaniu autor dokonuje oceny prawnych regulacji Rzecz-

nika Praw Pacjenta

Słowa kluczowe

pacjent prawa pacjenta Rzecznik Praw Pacjenta

Summary

The article entitled the Institution of Patient Ombudsman in the system of

protection of patients rights includes the following parts introduction proce-

dure for appointing and dismissing the Patient Rights Ombudsman competence of

the Patient Rights Ombudsman proceedings for infringement of individual pa-

tient rights Patient in figures and a summary In the introduction the author

51 Adiunkt Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu radca prawny

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

23

writes about the constitutional system of health protection and provides a legal

definition of the term patient The next section discusses the procedure for ap-

pointing and dismissing the Patient Rights Ombudsman Part three presents the

competence of the institution The next part deals with cases of infringement of

individual patient rights Another part shows the Ombudsmans conduct in cases

that violate the patients collective rights The sixth part of the text analyzes the

data contained in reports which the Ombudsman presents annually to the Council

of Ministers In conclusion the author evaluates the legal regulations of the Pa-

tient Rights Ombudsman

Key words patient patient rights Patient Rights Ombudsman

Wprowadzenie

W polskim systemie prawnym prawo do ochrony zdrowia zostało

unormowane w przepisie art 68 Konstytucji RP52 Według dyspozycji ust 1 art

68 Konstytucji każdy ma prawo do ochrony zdrowia W wyroku z dnia 23 mar-

ca 1999 r TK zaprezentował stanowisko iż z art 61 ust 1 Konstytucji trzeba

wywieść bdquopodmiotowe prawo jednostki do ochrony zdrowia oraz obiektywny

nakaz podejmowania przez władze publiczne takich działań ktoacutere są konieczne

dla należytej ochrony i realizacji tego prawardquo53 W obecnym czasie w naszym

kraju w jednym akcie prawnym uregulowano prawa pacjenta a także środki

jego ochrony W 2017 r minęło 8 lat od wprowadzenia centralnego organu

administracji rządowej ktoacutery stoi na straży przestrzegania praw pacjentoacutew

w systemie ochrony zdrowia54 W art 3 ust 4 upp ustawodawca wprowadził

legalną definicję pojęcia pacjent zgodnie z ktoacutera pacjentem jest osoba bdquozwraca-

jąca się o udzielenie świadczeń zdrowotnych lub korzystająca ze świadczeń

zdrowotnych udzielanych przez podmiot udzielający świadczeń zdrowotnych

lub osobę wykonującą zawoacuted medycznyrdquo W doktrynie przyjmuje się że prawa

pacjenta stanowią integralną cześć praw człowieka55 Prawa pacjenta określane

są też jako prawa człowieka w relacji z określoną instytucją opieki zdrowotnej

lub w relacji z zawodami medycznymi ze względu na podejmowane przez nich

czynności zawodowe lub urzędowe56

52 Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U z 1997 r nr 78 poz 483 ze zm 53 K298 OTK 1999 nr 3 poz 38 54 Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1318 ze zm Dalej cytowana jako upp 55 D Karkowska Prawa pacjenta Warszawa 2009 s 42 56 D Safian Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i proponowanych metodach leczenia bdquoAntidotumrdquo 1993 nr 1 s 18

Tomasz Dąbrowski

24

Podstawowym celem tego tekstu jest ukazanie i analiza statutu praw-

nego Rzecznika Praw Pacjenta Analiza ta zostanie dokonana zaroacutewno w opar-

ciu o wypowiedzi doktryny jak roacutewnież w oparciu o judykaty sądowe a przede

wszystkim w oparciu o analizę wykładni przepisoacutew prawnych dotyczących

Rzecznika Praw Pacjenta Ze względu na ograniczone ramy publikacji tekst nie

będzie analizował genezy tytułowej instytucji a także cywilnych środkoacutew

ochrony praw pacjenta

1 Procedura powołania i odwołania Rzecznika Praw Pacjenta

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta powołana została w celu ochrony

praw pacjenta Przepisy przedmiotowej ustawy jednoznacznie wskazują iż

Rzecznik Praw Pacjenta jest organem monokratycznym Nadzoacuter nad jego dzia-

łalnością w świetle art 42 ust 2 upp sprawuje Prezes Rady Ministroacutew

Z art 44 ust 1 upp wynika expressis verbis iż obsadzenie instytucji Rzecznika

Praw Pacjenta następuje w drodze otwartego konkursu ktoacutery ogłasza Prezes

Rady Ministroacutew57 Natomiast Minister Zdrowia powołuje zespoacuteł konkursowy

w składzie liczącym minimum 3 osoby ktoacuterych wiedza i doświadczenie pozwa-

lają na wyłonienie odpowiednich kandydatoacutew W art 43 upp wymienione

zostały obligatoryjne wymagania stawiane przed kandydatami do pełnienia

funkcji Rzecznika Praw Pacjenta w Polsce W myśl ustępu 1 analizowanego

przepisu Rzecznikiem Praw Pacjenta może zostać osoba ktoacutera spełnia łącznie

następujące kryteria posiada co najmniej wykształcenie wyższe i tytuł zawo-

dowy magistra lub inny roacutewnorzędny nie była prawomocnie skazana

za przestępstwo popełnione umyślnie jej stan zdrowia pozwala na prawidłowe

wykonywanie funkcji a także posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmię

prawidłowego sprawowania funkcji Z art 43 ust 1 upp można wysnuć prima

facie wniosek iż ustawodawca nie postawił wysokich wymagań przed kandyda-

tami do pełnienia tak ważnego stanowiska

Należy zgodzić się ze stwierdzeniem M Paszkowskiej ktoacutera uważa iż są

to standardowe i dość ogoacutelne przesłanki ktoacutere nie sprzyjają rzetelnemu wybo-

rowi a przede wszystkim efektywnej ochronie praw pacjenta Pierwszą z prze-

słanek uznaje M Paszkowska za bardzo ogoacutelną gdyż dla dobra pacjentoacutew po-

winna być ona doprecyzowana poprzez wskazanie konkretnych kierunkoacutew

studioacutew ndash a nie tylko stopnia wykształcenia Proponuje ona aby to były kierunki

57 Informacja o naborze na stanowisko Rzecznika Praw Pacjenta ogłoszona zaroacutewno przez Biuletyn Informacji Publicznej a także przez Biuletyn Informacji Publicznej Prezesa Rady Ministroacutew jak roacutewnież w informacja ta zamieszczona jest w biurze Rzecznika Praw Pacjenta

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

25

takie jak prawo zdrowie publiczne medycyna gdyż Rzecznik Praw Pacjenta

rozpatruje głoacutewnie skargi pacjentoacutew dotyczące naruszenia ich praw Z tego

względu wykształcenie prawnicze jest uzasadnione58 Ostatnią z wyżej wymie-

nionych przesłanek dotyczącą posiadania przez kandydata wiedzy

i doświadczenia dającego rękojmię prawidłowego sprawowania funkcji Rzecz-

nika należy także uznać za ogoacutelnikową i niedoprecyzowaną Ustawodawca

w tym przypadku nie podaje o jaki zakres wiedzy dokładnie chodzi i jak długie

doświadczenia musi posiadać kandydat aby dał rękojmię prawidłowego wyko-

nywania swoich obowiązkoacutew jako Rzecznik Praw Pacjenta W takim przypadku

należy zgłosić postulat de lege ferenda żeby ustawodawca doprecyzował prze-

słanki formalne ktoacutere musi spełniać kandydat na Rzecznika Praw Pacjenta

gdyż w obecnej regulacji prawnej są one niewystarczające i z dużym prawdo-

podobieństwem można stwierdzić wprost iż kandydaci nie dadzą wystarczają-

cej rękojmi prawidłowego sprawowania swojej funkcji Określenie przez usta-

wodawcę kierunkoacutew studioacutew ktoacutere obligatoryjnie kandydat musi ukończyć

a także np specjalistycznych studioacutew podyplomowych (dotyczących zdrowia

publicznego praw pacjentoacutew postępowania administracyjnego) jak roacutewnież

podanie wymaganej określonej liczby lat doświadczenia przełoży się na wyboacuter

kandydatoacutew kompetentnych profesjonalnych i fachowych ktoacuterzy będą działać

w ochronie praw pacjentoacutew W przepisie art 43 ust 2 upp ujęty został zakaz

łączenia funkcji Rzecznika z zajmowaniem i wykonywaniem przez niego innych

funkcji zawodowych (tzw incompatibilitas) Wyjątkiem od tego zakazu jest

możliwość zajmowania stanowiska profesora uczelni wyższej Rzecznik nie

może być roacutewnież członkiem partii politycznych a także nie może prowadzić

działalności gospodarczej nie dającej się pogodzić z obowiązkami i godnością

sprawowanej funkcji

Następnie w toku przeprowadzonego postepowania komisja wyłania

maksymalnie trzech kandydatoacutew ktoacuterych przedstawia Prezesowi Rady Mini-

stroacutew Z prac komisja konkursowa musi obligatoryjnie sporządzić protokoacuteł

Obowiązek taki przewiduje ust 8 art 44 upp Wypada zauważyć że regulacja

art 44 ust 7 upp nie wskazuje wprost czy Prezes Rady Ministroacutew musi obliga-

toryjnie dokonać wyboru spośroacuted zaprezentowanych przez komisje kandyda-

toacutew W doktrynie przyjmuje się iż Prezes Rady Ministroacutew może spośroacuted przed-

stawionych trzech kandydatoacutew nie powołać nikogo na stanowisko Rzecznika

Praw Pacjenta W takiej sytuacji trzeba powtoacuterzyć procedurę wyboru aż do

wybrania takich kandydatoacutew z ktoacuterych jednego Prezes Rady Ministroacutew powoła

58 M Paszkowska Rzecznik Praw Pacjenta w systemie ochrony prawnej bdquoPrzegląd Prawa Publicznegordquo 2010 nr 7-8 s 189

Tomasz Dąbrowski

26

do pełnienia funkcji Rzecznika59 Za takim stanowiskiem przedstawicieli litera-

tury przedmiotu przemawia zaroacutewno wykładnia językowa tego przepisu jak

roacutewnież wykładnia systemowa Wyniki naboru ogłasza się niezwłocznie w Biu-

letynie Informacji Publicznej60

Z analizy przepisoacutew upp wynika iż Rzecznik Praw Pacjenta nie jest

organem kadencyjnym Według art 45 upp Prezes Rady Ministroacutew odwołuje

Rzecznika Ustawodawca w tym przepisie wyposażył Prezesa Rady Ministroacutew

w swobodę decyzji odnośnie pozbawienia funkcji Rzecznika Jak zwraca uwagę

D Karkowska o odwołaniu Rzecznika mogą decydować zaroacutewno względy me-

rytoryczne jak i pozamerytoryczne Regulacja ta odsłania słabość instytucji

Rzecznika gdyż jego zachowanie lub podjęte decyzje mogą mieć wpływ na

utratę funkcji 61 In fine art 45 upp przewiduje że odwołany Rzecznik pełni

swoją funkcję do dnia powołania swojego następcy Trafnym byłoby wprowa-

dzenie kadencyjności tego organu Przełożyłoby się to na wzmocnienie pozycji

ustrojowej Rzecznika jak roacutewnież zniwelowałoby proacuteby politycznego wpływa-

nia na jego działalność Wprowadzenie takiej regulacji wzmocniłoby status

prawny tytułowego organu

Rzecznik Praw Pacjenta wykonuje swoje kompetencje przy pomocy nie

więcej niż dwoacutech zastępcoacutew Zastępcy Rzecznika są powoływani i odwoływanie

przez Prezesa Rady Ministroacutew na wniosek Rzecznika Uprawnienie takie wyni-

ka bezpośrednio z art 46 sect 2 upp Z analizy tego przepisu wynika iż to Rzecz-

nik Praw Pacjenta decyduje o tym czy przy wykonywania swoich zadań będzie

wnioskował do Prezesa Rady Ministroacutew o powołanie dwoacutech czy tylko jednego

zastępcy W następnym ustępie art 46 upp ujęte zostały kryteria ktoacutere musi

łącznie spełnić kandydat na zastępcę Rzecznika Są to następujące kryteria

posiada co najmniej wyższe wykształcenie nie był skazany za przestępstwa

popełnione umyślnie stan jego zdrowia pozwala na prawidłowe sprawowanie

funkcji zastępcy Rzecznika posiada wiedzę i doświadczenie dające rękojmie

prawidłowego sprawowania funkcji zastępcy Rzecznika Powyższe kryteria są

koherentne do kryterioacutew stawianych przed kandydatami do pełnienia funkcji

Rzecznika Jednak z jednym wyjątkiem Ustawodawca zrezygnował w tym

przypadku z kryterium posiadania tytułu magistra w stosunku do osoby

59A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2010 s 205 60 Pierwszy Rzecznik Praw Pacjenta został powołany przez Prezesa Rady Ministroacutew w dniu 2 października 2009 r i była nim Krystyna Barbara Kozłowska Obecnie od dnia 30 października 2017 r Rzecznikiem Praw Pacjenta jest Bartłomiej Łukasz Chmielowiec 61 D Karkowska Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2016 s 605

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

27

zastępcy Wynika z tego że zastępcą Rzecznika Praw Pacjenta może zostać oso-

ba posiadająca tylko studia pierwszego stopnia ndash czyli licencjat Takie rozwią-

zanie prawne należy ocenić krytycznie gdyż urząd ten ma chronić prawa

pacjenta Dlatego osoba taka powinna przede wszystkim posiadać minimum

tytuł magistra W przepisie art 46 ust 4 upp ustawodawca właściwie ujął że

jeden z zastępcoacutew obligatoryjnie musi posiadać co najmniej wykształcenie

wyższe w dziedzinie nauk medycznych i tytuł zawodowy magistra lub roacutewno-

rzędny W tym kontekście M Paszkowska wyraźnie zaznacza iż unormowanie

takie powoduje teoretyczną dysproporcje między Rzecznikiem Praw Pacjenta

a jego zastępcą62

2 Kompetencje Rzecznika Praw Pacjenta

Rzecznik wykonuje swoje zadania przy pomocy Biura Rzecznika Praw

Pacjenta Organizacja biura i sposoacuteb jego działania unormowane są w statucie

ktoacutery jest nadawany przez Prezesa Rady Ministroacutew w drodze zarządzenia

Zgodnie z sect 1 ust 1 statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta biuro jest urzędem

administracji rządowej63 W świetle sect 1 ust 2 zs Rzecznik kieruje biurem przy

pomocy nie więcej niż dwoacutech zastępcoacutew dyrektora generalnego i kierownikoacutew

komoacuterek organizacyjnych64 Rzecznik Praw Pacjenta określa zakres zadań dla

swoich zastępcoacutew

Przepis art 47 upp typizuje zadania tytułowej instytucji W doktrynie

powszechnie przyjmuje się że zakres działań Rzecznika można podzielić na

cztery funkcje

1 kontrolna

a prowadzenie postępowań w sprawach praktyk naruszających zbiorowe

interesy pacjentoacutew

b prowadzenie postępowań wyjaśniających w sytuacji gdy Rzecznik

poweźmie informacje co najmniej uprawdopodabniające naruszenie praw

pacjenta

62 M Paszkowska Rzecznik Prawhellip opcit s 192 63 Zarządzenie nr 68 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 3 października 2011 r w sprawie nadania statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta tj MP z 2014 r poz 209 Dalej cytowany jako zs 64 W skład biura wchodzą następujące komoacuterki organizacyjne Zespoacuteł do spraw Zdrowia Psychicznego Zespoacuteł Prawny Zespoacuteł Interwencyjno-Poradniczy Zespoacuteł Prezydialny Zespoacuteł Prasy i Promocji Wydział Finansowy Wydział Spraw Osobowych i Wynagrodzeń Wydział Klasyfikacji Wnioskoacutew Wieloosobowe Stanowisko Pracy do spraw Badań Statystycznych Analiz Strategicznych i Ochrony Danych Osobowych Wieloosobowe Stanowisko Pracy do spraw Informatyzacji Samodzielne Stanowisko Pracy do spraw Audytu Wewnętrznego

Tomasz Dąbrowski

28

c w sprawach cywilnych dotyczących naruszenia praw pacjentoacutew Rzecznik

na prawach przysługujących prokuratorowi może z urzędu lub na wniosek

stron żądać wszczęcia postępowania lub udziału w postępowaniu

2 kreująca

a opracowywanie i przedkładanie Radzie Ministroacutew projekty aktoacutew praw-

nych dotyczących ochrony praw pacjentoacutew

b występowanie do właściwych organoacutew z wnioskiem o podjęcie inicjatywy

ustawodawczej bądź o wydanie lub zmianę aktoacutew prawnych dotyczących

ochrony praw pacjenta

3 prewencyjna

a opracowywanie i wydawanie publikacji oraz programoacutew edukacyjnych

popularyzujących wiedzę poświęconą ochronie praw pacjenta

b wspoacutełpraca z organami władzy publicznej w celu zapewnienia pacjentom

przestrzegania ich praw w szczegoacutelności z ministrem właściwym do spraw

zdrowia

c przedstawianie właściwym organom władzy publicznej organizacjom

i instytucjom oraz samorządom zawodoacutew medycznych ocen i wnioskoacutew

zmierzających do zapewnienia skutecznej ochrony praw pacjenta

4 diagnostyczna

a wspoacutełpraca z organizacjami pozarządowymi społecznymi i zawodowymi

do ktoacuterych celoacutew statutowych należy ochrona praw pacjenta

b analiza skarg pacjentoacutew w celu określenia zagrożeń i obszaroacutew w syste-

mie ochrony zdrowia wymagającej naprawy

c wykonywanie innych zadań określonych w przepisach prawa lub zleco-

nych przez Prezesa Rady Ministroacutew65

3 Postępowanie w sprawach naruszenia indywidualnych praw

pacjenta

W sprawach o ochronę praw pacjenta Rzecznik bada czy na skutek

działania lub zaniechania podmiotoacutew zobowiązanych do przestrzegania

i realizacji tych praw nie wystąpiło ich naruszenie66

65 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip opcit s 207-208 A Jacek Zadania Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie ochrony praw pacjentoacutew (w) Prawa ochrona zdrowia pacjenta red J Pacian Warszawa 2017 s 112 P Szcześniak J Kozyra Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego na tle prawonoporoacutewnowczym Propozycje zmian (w) Instytucje ochrony praw człowieka red B Szmulik A Pogłoacutedek B Przywora Warszawa 2015 s 94-95 66 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 505

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

29

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie wyjaśniające na wnio-

sek lub z własnej inicjatywy Przepis art 50 ust 1 upp przewiduje wszczęcie

postępowania wyłącznie w sytuacji uprawdopodobnienia naruszenia praw

pacjenta w działalności instytucji i organoacutew zobowiązanych do ich przestrze-

gania67 W sytuacji gdy z wnioskiem występuje wnioskodawca to na nim spo-

czywa ciężar uprawdopodobnienia naruszenia praw pacjenta Uprawdopodob-

nienie naruszenia oznacza złożenie przez wnioskodawcę oświadczenia że na-

ruszenie prawa nastąpiło ze wskazaniem rodzaju i rozmiaru naruszenia a tak-

że uwiarygodnienie przez powołanie uprawomocniających je faktoacutew i dowo-

doacutew (np w postaci dokumentoacutew lub ich kopii) W uzasadnieniu wniosku można

powołać i przedstawić wszystkie dowody Natomiast w sytuacji braku dowo-

doacutew uzasadnienie zgłoszonego wniosku musi wywołać w Rzeczniku przekona-

nie co do faktu naruszenia praw pacjenta68

Natomiast jeżeli postępowanie wszczyna Rzecznik z urzędu musi on

posiadać informacje co najmniej uprawdopodabniające naruszenie praw

pacjenta69 W doktrynie uznaje się że informacje ktoacutere są niezbędne do podję-

cia przez Rzecznika postępowania mogą pochodzić z doniesień prasowych ra-

diowych telewizyjnych lub bezpośrednio ze spotkań Rzecznika Źroacutedłem tych

informacji mogę być także sprawozdania Najwyższej Izby Kontroli a także in-

formacje pochodzące od sądoacutew organoacutew administracji od posłoacutew i senatoroacutew

domagających się załatwienia sprawy70 W powyższej sytuacji aby sprawa

została rozpatrzona z urzędu do obowiązkoacutew pracownika biura Rzecznika

Praw Pacjenta należy sporządzenie wniosku w ktoacuterym opisuje on naruszenie

praw pacjenta źroacutedło pochodzenia informacji i propozycje dalszego etapu po-

stępowania Rzecznik lub jego zastępca przedmiotowy musi zatwierdzić wnio-

sek

Wniosek musi zawierać oznaczenie wnioskodawcy oznaczenie pacjen-

ta ktoacuterego prawa zostały naruszone i kroacutetki opis stanu faktycznego Przedmio-

towy wniosek jest wolny od opłat Ustawodawca nie precyzuje kręgu podmio-

toacutew uprawnionych do wniesienia wniosku Na gruncie doktryny wskazuje się

że wnioskodawcą może być każdy czyli zaroacutewno podmiot ktoacuterego prawa

pacjenta zostały naruszone jak roacutewnież podmiot występujący w sprawie inne-

go podmiotu ktoacuterego prawa pacjenta zostały naruszone W takim przypadku

67 M Śliwka Rzecznik Praw Pacjenta w obcych systemach prawnych oraz w prawie polskim bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2009 tom XXI s 512 68 E Bagińska Komentarz do art 50 (w) Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika Praw Pacjenta Komentarz red M Nesterowicz Warszawa 2009 s 265 69 U Drozdowska M Śliwka Analiza statusu prawnego Rzecznika Praw Pacjenta ndash zagadnienia wybrane bdquoZeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowychrdquo 2015 nr 3 s 27 70D Karkowska Ustawa ohellip op cit s 617

Tomasz Dąbrowski

30

w złożonym wniosku trzeba oznaczyć zaroacutewno siebie jak i osobę w imieniu

ktoacuterej się występuje71

Rzecznik Praw Pacjenta po zapoznaniu się ze skierowanym do niego

wnioskiem może w świetle art 51 upp podjąć sprawę poprzestać na wska-

zaniu wnioskodawcy przysługujących mu lub pacjentowi środkoacutew prawnych

przekazać sprawę według właściwości albo nie podjąć sprawy

Rzecznik obligatoryjnie musi powiadomić zainteresowanego wniosko-

dawcę i pacjenta o podjęciu jednego z powyższych tryboacutew postępowania ze

złożonym wnioskiem Ustawodawca nie nałożył na Rzecznika obowiązku

uzasadnienia swojej decyzji co do sposobu postępowania z wnioskiem

Zdaniem doktryny wyboacuter jednego z tryboacutew postępowania powinien doprowa-

dzić do ostatecznego wyjaśnienia konkretnej sprawy Narzędzia w ktoacutere tytu-

łowa ustawa wyposaża Rzecznika Praw Pacjenta muszą być dostosowane

zaroacutewno do treści jak roacutewnież wagi przedmiotowej sprawy Tak aby w sposoacuteb

efektywny wyjaśnić czy doszło do naruszenia praw pacjenta72

W przypadku podjęcia przez Rzecznika sprawy może on stosownie do

art 52 ust 1 pkt 1 i 2 upp samodzielnie prowadzić postępowanie wyjaśniają-

ce lub zwroacutecić się o zbadanie sprawy lub tylko jej części do właściwych orga-

noacutew w szczegoacutelności do organoacutew nadzoru prokuratury kontroli państwowej

zawodowej lub społecznej zgodnie z ich kompetencjami

W sytuacji samodzielnego prowadzenia postępowania wyjaśniającego

Rzecznik ma prawo jak to expressis verbis głosi art 52 ust 2 upp do skorzy-

stania z czterech możliwości Pierwsza z możliwości polega na zbadaniu każdej

sprawy na miejscu nawet bez wcześniejszego uprzedzenia Badanie na miejscu

z reguły będą przeprowadzać kompetentni i posiadający upoważnienie do do-

konania przedmiotowej kontroli pracownicy biura Rzecznika Przeprowadzają-

cy kontrolę stwierdza czy opisane we wniosku zarzuty naruszenia prawa pa-

cjenta mają potwierdzenia w stanie faktycznym ndash czy też są bezzasadne

Następna możliwość sprowadza się do żądania przez Rzecznika złoże-

nia wyjaśnień oraz zapewnienia dostępu do dokumentoacutew przez podmioty

udzielające świadczeń zdrowotnych W świetle tej kompetencji Rzecznik Praw

Pacjenta kieruje żądanie złożenia wyjaśnień przede wszystkim do podmiotu

ktoacutery wnioskodawca lub pacjent wskazał we wniosku Żądanie musi dokładnie

precyzować okoliczności ktoacutere wymagają wyjaśnienia Uzyskana odpowiedź

stanowi materiał dowodowy w przedmiotowej sprawie Po otrzymaniu wyja-

śnień Rzecznik może je uznać za niewystarczające W takiej sytuacji żąda do-

datkowych wyjaśnień lub dostarczenia akt sprawy w przypadku konieczności

71 Ibidem s 616 72 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 214

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

31

samodzielnego rozstrzygnięcia rozbieżności między treścią skargi a treścią

złożonych wyjaśnień73

Trzecia możliwość jaką posiada Rzecznik w sytuacji samodzielnego

prowadzenia postepowania wyjaśniającego polega na żądaniu przedłożenia

informacji o stanie sprawy prowadzonej przez sądy a także prokuraturę i inne

organy ścigania oraz żądania wglądu w biurze akt sądowych i prokuratorskich

akt innych organoacutew ścigania po zakończeniu postępowania i zapadnięciu roz-

strzygnięcia Zdaniem D Karkowskiej chodzi tutaj o możliwość badania przez

Rzecznika działalności organoacutew organizacji i instytucji pod kątem wykonywa-

nia przez nie ciążących na nich ustawowych praw i obowiązkoacutew prawidłowości

wykonywania przez nich ochrony praw pacjenta Przedmiotem kontroli Rzecz-

nika nie są tylko działania ale także bezczynność tych instytucji74

Ostatnia z możliwości ktoacutere posiada Rzecznik do samodzielnego pro-

wadzenia postępowania wyjaśniającego dotyczy uprawnienia do zlecania spo-

rządzenia ekspertyz i opinii

Według dyspozycji art 52 ust 3 upp Rzecznik ma prawo odmowy

ujawnienia danych osobowych pacjenta nawet wobec organoacutew władzy

publicznej jeśli uzna to za niezbędne dla ochrony praw tego pacjenta

W sytuacji gdy wynik przeprowadzonego postępowania wyjaśniającego

Rzecznik Praw Pacjenta ustalił iż nie doszło do naruszenia praw pacjenta musi

on wyjaśnić wnioskodawcy i pacjentowi co stanowiło przesłanki zajęcia przez

niego takiego stanowiska W postanowieniu z dnia 24 marca 2015 r NSA

wskazał że rozstrzygnięcie wydane przez Rzecznika musi zawierać uzasadnie-

nie faktyczne a także prawne W uzasadnieniu faktycznym trzeba wskazać fak-

ty ktoacutere Rzecznik uznał za udowodnione dowody na ktoacuterych oparł swoje sta-

nowisko jak roacutewnież przyczyny dlaczego innym dowodom odmoacutewił wiarygod-

ności i mocy dowodowej Obligatoryjnie Rzecznik ma obowiązek podać pod-

stawę faktyczną rozstrzygnięcia Ma on obowiązek rozpoznać wszystkie żąda-

nia wnioski i zarzuty strony oraz ustosunkować się do nich w uzasadnieniu

swojego stanowiska W dalszej części judykatu NSA wywioacutedł że rozstrzygnięcie

Rzecznika jest aktem indywidualnym i należy je potraktować jako decyzję ad-

ministracyjną w płaszczyźnie gwarancji procesowych75 W innym orzeczeniu

WSA w Warszawie wyraził opinię iż Rzecznik po przeprowadzeniu postepo-

wania wyjaśniającego (pismem) wyjaśnia wnioskodawcy i pacjentowi ktoacuterego

sprawa dotyczy że nie stwierdził naruszenia praw pacjenta Powyższe działa-

nia nie stanowią aktoacutew lub czynności o prawach i obowiązkach indywidualnych

73 D Karkowska Ustawa ohellip op cit s 623 74 Ibidem s 624 75 Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2015 r II OSK 29915 LEX nr 1780608

Tomasz Dąbrowski

32

podmiotoacutew Przekłada się to iż działania takie nie podlegają kognicji sądoacutew

administracyjnych76 W przypadku gdy wnioskodawca nie zgadza się z roz-

strzygnięciem Rzecznika przysługuje mu prawo do złożenia wniosku o ponow-

ne rozpatrzenie sprawy (art 127 sect 3 ustawy z dnia 24 czerwca 1960 r kodeks

postępowania administracyjnego77) Powyższy pogląd został zaprezentowany

w wyroku WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r78

Jeżeli Rzecznik prowadzący postępowanie wyjaśniające potwierdzi fakt

naruszenia praw pacjenta może skorzystać z jednej z dwoacutech możliwości wska-

zanych w art 53 ust 1 pkt 2 i pkt 3 upp79 Po pierwsze może skierować

wystąpienie do organu organizacji lub instytucji w ktoacuterym zawiera przede

wszystkim opinie i wnioski co do sposobu załatwienia sprawy oraz może żądać

wszczęcia postępowania dyscyplinarnego lub zastosowania sankcji służbo-

wych80 Podmiot do ktoacuterego zostało wniesione wystąpienie nie jest w żaden

sposoacuteb związany zaprezentowanymi opiniami czy wnioskami Stosownie do

art 53 ust 5 upp adresat wystąpienia jest zobowiązany niezwłocznie nie

poacuteźniej jednak niż w terminie 30 dni poinformować Rzecznika o podjętych

działaniach lub zajętym stanowisku W przypadku gdy Rzecznik nie podziela

tego stanowiska może zwroacutecić się do właściwego organu nadrzędnego z wnio-

skiem o zastosowanie środkoacutew przewidzianych w przepisach prawa

Druga z możliwości jakie posiada Rzecznik Praw Pacjenta w sytuacji

gdy prowadząc postępowanie wyjaśniające stwierdzi fakt naruszenia praw

pacjenta polega na zwroacuteceniu się za jego pośrednictwem do organu nadrzędne-

go nad organem organizacją lub instytucją z wnioskiem o zastosowanie środ-

koacutew przewidzianych w przepisach prawa Taką możliwość przewiduje art 53

ust 3 upp W doktrynie podkreśla się iż analizowana ustawa nie precyzuje

o jakiego rodzaju bdquośrodki przewidziane przepisami prawardquo chodzi Powinny to

być środki ktoacutere z jednej strony usuną stwierdzone przez Rzecznika narusze-

nie praw pacjenta a z drugiej jeżeli w ocenie organu nadrzędnego jest to ko-

nieczne spowodują określone konsekwencje wobec osoacuteb odpowiedzialnych za

to naruszenie81 Według art 53 ust 3a upp w przypadku utrzymania w mocy

rozstrzygnięcia Rzecznika wydanego po rozpoznaniu wniosku przez organ nad-

rzędny nad organem ktoacutery zdaniem Rzecznika naruszył prawa pacjenta wnio-

skodawcy przysługuje skarga do sądu administracyjnego

76 Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r VII SAWa 24014 LEX nr 1583099 77 Tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 poz 1257 ze zm Dalej cytowana jako kpa 78 VII SAWa 25116 LEX nr 2357373 79 E Bagińska Komentarz do art53hellip op cit s 269 80 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 506 81A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 215

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

33

4 Postępowanie w sytuacji naruszenia zbiorowych praw pacjenta

Postępowanie w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa

pacjentoacutew należą do środkoacutew o charakterze władczym82 Wyposażenie Rzecz-

nika w te kompetencje daje mu bardzo silną pozycję a także duże możliwości

oddziaływania finansowego na sektor opieki zdrowotnej83

Ustawodawca w art 59 ust 1 upp zaprezentował definicję praktyk

naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew W świetle tego przepisu za praktykę

naruszającą zbiorowe prawa pacjentoacutew trzeba uznać 1 bezprawne zorganizo-

wane działania lub zaniechania podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowot-

nych 2 stwierdzone prawomocnym orzeczeniem sądu zorganizowanie wbrew

przepisom o rozwiązywaniu sporoacutew zbiorowych akcji protestacyjnej lub straj-

ku przez organizatora strajku Trzeba tutaj podkreślić że miały one na celu

pozbawienie pacjentoacutew praw lub ograniczenie tych praw w szczegoacutelności

podejmowane były w celu osiągnięcia korzyści majątkowej Nie jest zbiorowym

prawem pacjentoacutew suma praw indywidualnych W odniesieniu do powyższej

definicji właściwym jest przytoczenie słoacutew E Zielińskiej zgodnie z ktoacuterymi

bdquocelem działania podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowotnych jest najczę-

ściej chęć osiągnięcia korzyści majątkowej a w dążeniu do tego celu przewidują

możliwość naruszenia praw pacjenta i na to się godzą Dlatego też odpowie-

dzialność powinna pojawić się co najmniej w sytuacji odpowiadającej definicji

tzw zamiaru ewentualnego w prawie karnymrdquo84 Przy czym zdaniem P Zieliń-

skiego bdquoW świetle przywołanego powyżej stanowiska zauważamy iż nie jest

ważny wynik podjętych działań lecz skutki prawne wywołuje już sama proacuteba

ograniczenia lub pozbawienia praw pacjentoacutewrdquo85 W odniesieniu do art 59 ust

1 upp WSA w Warszawie w wyroku z dnia 1 lipca 2016 r wskazał że dyspo-

zycja tego przepisu wskazuje wprost bdquona zorganizowany charakter działania

lub zaniechania podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych ktoacutere mają na

celu pozbawienie praw pacjentoacutew Przesłanka zachowania zorganizowanego

charakteru kładzie nacisk na zaplanowanie czegoś i przeprowadzenie jakiegoś

działania lub powstrzymanie się od jakiegoś działania Do uznania celowościrdquo

82 Na temat praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew zob L Wengler Praktyki naruszający zbiorowe prawa pacjenta-wprowadzenie do problematyki bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2012 tom XXVIII s 365-384 83 D Karkowska Prawa pacjentahellip op cit s 507 84 E Zielińska Ekspertyza na temat poselskiego projektu ustawy o ochronie indywidualnych i zbiorowych praw pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (w) Zmiany w systemie ochrony zdrowia Biuro Analiz Sejmowych 2008 nr 2 s 40 85 P Zieliński Ochrona zbiorowych praw pacjentoacutew bdquoStudia z Zakresu Prawa Administracji i Zarządzaniardquo 2013 tom 4 s 341

Tomasz Dąbrowski

34

działania lub zaniechania wystarczy że podmiot udzielający świadczeń zdro-

wotnych co najmniej przewiduje iż jego zachowanie doprowadzi do naruszenia

praw pacjentoacutew i na to się godzi Zakaz stosowania praktyk naruszających zbio-

rowe prawa pacjentoacutew ma charakter bezwzględny i wynika z samej ustawy

Naruszenie zbiorowych praw pacjenta wymaga spełnienia dwoacutech przesłanek

bezprawności działania lub zaniechania i naruszenia zbiorowego interesu

konsumentoacutew mające na celu pozbawienie pacjentoacutew praw lub ograniczenie

tych praw w szczegoacutelności podejmowane celem osiągnięcia korzyści majątko-

wejrdquo86 Zakaz stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew ma

charakter bezwzględny i wynika z ust 2 art 59 upp87

Rzecznik Praw Pacjenta wszczyna postępowanie na wniosek każdego

kto wnosi o wydanie decyzji w sprawie praktyki naruszającej zbiorowe prawa

pacjentoacutew lub wobec ktoacuterego zostało wszczęte postępowanie w sprawie sto-

sowania takiej praktyki Jednocześnie w art 60 upp ustawodawca informuje

że przedmiotowy wniosek musi spełniać wymogi formalne unormowane

w art 50 ust 1 upp Należy pamiętać iż nie w oparciu o każdy wniosek będzie

on wszczynał postępowanie o wydanie decyzji w sprawie praktyk naruszają-

cych zbiorowe interesy pacjentoacutew ale wyłącznie o ten w ktoacuterym wnioskodaw-

ca uprawdopodobni powyższe naruszenie Tytułowy organ w drodze decyzji

odmawia wszczęcia postępowania jeżeli działania lub zaniechanie działania

podmiotoacutew udzielających świadczeń zdrowotnych nie spełniają przesłanek

unormowanych w art 59 ust 1 upp lub jeżeli wnoszący o wydanie decyzji

o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa pacjentoacutew nie uprawdopo-

dobnił pozbawienia pacjentoacutew ich praw lub ograniczenia tych praw

Rzecznik wydaje postanowienie o wszczęciu postępowania w sprawie

stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew i jednocześnie

powiadamia o tym strony W sytuacji wszczęcia przez Rzecznika postępowania

ma on prawo żądać przedstawienia dokumentoacutew oraz wszelkich informacji

dotyczących okoliczności stosowanych praktyk co do ktoacuterych istnieje uzasad-

nione podejrzenie iż mają one charakter praktyk naruszających zbiorowe

prawa pacjentoacutew Ustawodawca w ust 2 art 61 upp określił wymogi formalne

odnośnie żądania Musi ono zawierać wskazanie zakresu informacji wskazanie

celu żądania wskazanie terminu udzielenia informacji i pouczenie o sankcjach

za nieudzielenie informacji lub za udzielenie informacji nieprawdziwych lub

wprowadzających w błąd Podmiot powinien udzielić wyjaśnień w terminie nie

dłuższym niż 30 dni liczonym od dnia otrzymania żądania Do ustawowego

terminu załatwienia sprawy dotyczącej praktyk naruszających zbiorowe praw

86 VII SAWa 69216 LEX nr 2113959 87 Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r II OSK 11616 Legalis nr 1485562

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

35

pacjentoacutew nie wlicza się terminu 30-dniowego dostarczenia dowodoacutew infor-

macji dotyczących okoliczności stosowania tych praktyk przez podmiot udziela-

jący świadczeń Taki punkt widzenia zaprezentował NSA w wyroku z dnia

28 marca 2017 r88

Z regulacji ust 3 art 61 wynika iż każdy ma prawo składania na piśmie

- z własnej inicjatywy lub na prośbę Rzecznika - wyjaśnień odnoszących się do

istotnych okoliczności sprawy dotyczącej naruszenia praw pacjentoacutew

Praktyki naruszające zbiorowe prawa pacjentoacutew stwierdza się na dro-

dze decyzji wydanej przez Rzecznika W decyzji Rzecznik nakazuje zaniechanie

tych praktyk lub wskazuje działania niezbędne do usunięcia skutkoacutew narusze-

nia zbiorowych praw pacjentoacutew zakreślając termin podjęcia tych działań

W wyroku z dnia 8 marca 2017 r WSA w Warszawie trafnie dostrzegł iż wyda-

na przez Rzecznika decyzja w przedmiocie uznania praktyk za naruszające

zbiorowe prawa pacjenta musi wprost stwierdzać naruszenie praw pacjenta

co musi polegać na rzeczywistych działaniach podmiotu prawa a nie na przyję-

tych przezeń założeniach lub nawet regulacjach89 W odniesieniu do wspo-

mnianej kwestii WSA w Warszawie w tezie wyroku z dnia 31 maja 2017 r

orzekł że bdquoo naruszeniu zbiorowych praw pacjentoacutew możemy moacutewić woacutew-

czas gdy skutki działań mogą zagrażać lub realizować się w sferze każdego

potencjalnego pacjenta znajdującego się w podobnych okolicznościach Zatem

dla stwierdzenia naruszenia zbiorowych praw pacjentoacutew istotne jest ustalenie

czy konkretne działanie podmiotu leczniczego nie ma ściśle określonego adre-

sata lecz jest kierowane do nieoznaczonego z goacutery kręgu podmiotoacutew Oznacza

to że nie ilość faktycznych potwierdzonych naruszeń ale przede wszystkim ich

charakter a w związku z tym możliwość (chociażby tylko potencjalna) wywo-

łania negatywnych skutkoacutew wobec określonej zbiorowości przesądza o naru-

szeniu zbiorowego interesurdquo90 Podobne zapatrywanie wyrażone zostały

w judykacie z dnia 24 maja 2017 r zgodnie z ktoacuterym naruszenie praw zbioro-

wych jest wtedy gdy działanie podmiotu leczniczego nie jest skierowane ściśle

do jakiegoś adresata lecz jest nakierowane na nieoznaczoną z goacutery liczby

potencjalnych podmiotoacutew91

Decyzji nadaje się rygor natychmiastowej wykonalności Stanowi

o tym expressis verbis art 64 ust 1 upp W przedmiotowej decyzji Rzecznik

Praw Pacjenta może fakultatywnie nałożyć na podmiot udzielający świadczeń

zdrowotnych albo organizatora strajku obowiązek składania w wyznaczonym

88 II OSK 2812 LEX nr 2277708 89 VII SAWa 2951 LEX nr 2361045 90 VII SAWa 52617 LEX nr 2334149 91 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r VII SaWa 58517 LEX nr 2358740

Tomasz Dąbrowski

36

terminie informacji o stopniu realizacji działań niezbędnych do zaniechania

praktyki naruszającej zbiorowe prawa pacjenta lub usunięcia skutkoacutew naru-

szenia zbiorowych praw pacjenta Rzecznik nie wydaje decyzji powyżej anali-

zowanej w przypadku zaprzestania przez podmiot udzielający świadczeń

zdrowotnych albo organizator strajku stosowania praktyki naruszającej zbio-

rowe prawa pacjenta W takiej sytuacji tytułowa instytucja zgodnie z ust 4 art

64 upp wydaje decyzję o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe prawa

pacjentoacutew i stwierdzając zaniechanie ich stosowania Na gruncie tego przepisu

można odwołać się do wyroku z dnia 8 listopada 2016 r NSA konkludując że

art 64 ust 4 upp nie pozostawia Rzecznikowi swobody działania Wyznacza-

jąc mu obligatoryjny nakaz wydania decyzji o uznaniu praktyki za naruszającą

zbiorowe prawa pacjenta i stwierdzającej zaniechanie jej stosowania Nie moż-

na zaliczyć tego uregulowania prawnego do przyznającego Rzecznikowi swo-

bodę w przedmiocie wydania decyzji lub zaniechania wydania decyzji stwier-

dzającej naruszenie zbiorowych praw pacjenta92 W dalszej części tego judykatu

sąd wywioacutedł że decyzja Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe

prawa pacjenta i stwierdzająca jej zaniechanie jest decyzją kształtującą sytuację

prawną podmiotu udzielającego świadczeń zdrowotnych Nie można jej zaliczyć

do nietworzącej praw nabytych

Według dyspozycji ust 5 art 64 upp ciężar udowodnienia okoliczności

zaprzestania stosowania praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjenta

spoczywa na podmiocie udzielającym świadczeń zdrowotnych albo organizato-

rze strajku W literaturze przedmiotu podkreśla się że podmiot zobowiązany

jest przedstawić wystarczające wyjaśnienia i dowody (dokumenty) ktoacutere

pozwolą Rzecznikowi jednoznacznie i bezspornie uznać iż zaniechano praktyk

naruszających zbiorowe interesy pacjenta93

Zgodnie z trybem art 69 upp w przypadku nieprzekazania na żądanie

Rzecznika dokumentoacutew oraz informacji nakłada on w drodze decyzji na

podmiot do ktoacuterego skierowano żądanie karę pieniężną do wysokości 50 000

złotych W wyroku z dnia 10 marca 2017 r WSA w Warszawie zaprezentował

stanowisko że ustawodawca przy ustalaniu wysokości kar pieniężnych

o ktoacuterych mowa art 69 upp nałożył na Rzecznika obowiązek uwzględnienia

w szczegoacutelności okresu stopnia oraz okoliczności naruszenia przepisoacutew usta-

wy a także uprzednie naruszenie przepisoacutew94

Od wydanych przez Rzecznika decyzji nie służy odwołanie Innymi sło-

wy decyzje te są ostateczne Zgodnie z treścią art 65 upp w zakresie nieuregu-

92 II OSK 174416 Legalis nr 1554461 93 A Augustynowicz A Budziszewska-Makulska Ustawa ohellip op cit s 229 94 VII SAWa 285416 Legalis nr 1602972

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

37

lowanym przepisami rozdziału 13 i 14 niniejszej ustawy w sprawie stosowania

praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew trzeba stosować przepisy

kpa W tym przypadku zastosowanie będzie miał art 127 sect 3 kpa Przewiduje

on możliwość zwroacutecenia się do Rzecznika przez stronę niezadowoloną z zapa-

dłej decyzji wydanej w pierwszej instancji z wnioskiem o ponowne rozpatrze-

nie sprawy Jednocześnie w art 66 tegoż aktu prawnego ustawodawca infor-

muje o możliwości kontroli ostatecznych decyzji Rzecznika W świetle tego

przepisu decyzji wydane w pierwszej instancji przez Rzecznika Praw Pacjentoacutew

podlegają zaskarżeniu do wojewoacutedzkiego sądu administracyjnego zgodnie

z jego właściwością Według poglądu wyrażonego w postanowieniu NSA z dnia

24 czerwca 2014 r bdquoUstawa z 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Prawa

Pacjenta nie zawiera jednoznacznej normy umożliwiającej pacjentowi lub

wnioskodawcy skierowania sprawy na drogę postępowania sądowoadmini-

stracyjnego Drogę taką przewiduje natomiast art 66 ust 1 upp ktoacutery wyraź-

nie przyznaje prawo do wniesienia skargi do wojewoacutedzkiego sądu administra-

cyjnego na decyzję Rzecznika o uznaniu praktyki za naruszającą zbiorowe pra-

wa pacjentoacutew Stąd a contrario w innych sprawach należących do właściwości

rzecznika taka skarga nie przysługujerdquo95 Wojewoacutedzki Sąd Administracyjny

rozpoznaje skargę niezwłocznie

Uzyskane środki finansowe pochodzące z kar pieniężnych stanowią

dochoacuted budżetu państwa

5 Pełnienie funkcji Rzecznika Praw Pacjenta ndash dane statystyczne

Ustawodawca nałożył na Rzecznika Praw Pacjenta obowiązek corocz-

nego przedstawienia Radzie Ministroacutew sprawozdania dotyczącego przestrze-

gania praw pacjentoacutew w Polsce Przepis art 58 ust 1 upp zakreśla organowi

jakim jest Rzecznik termin do ktoacuterego musi zostać przedstawione przedmio-

towe sprawozdanie Za okres pełnego roku pełnienia swej funkcji Rzecznika

zobowiązany jest złożyć sprawozdanie nie poacuteźniej niż do dnia 31 lipca następ-

nego roku

Dla pełniejszego ukazania tytułowej instytucji trafnym będzie przed-

stawienie niektoacuterych danych z tych sprawozdań Wyeksponuje to

w praktyce jak działa urząd Rzecznika Ze względu na ramy tekstu analizie

poddane zostaną lata 2014-2016

W roku 2016 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 68 832 roacuteż-

nego rodzaju zgłoszeń Dla przypomnienia trzeba podkreślić że Rzecznik pro-

95 Postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2014 r II OSK 1635 LEX nr 1481892

Tomasz Dąbrowski

38

wadzi postępowania wyjaśniające w sprawach indywidualnych oraz postępo-

wania w sprawach praktyk naruszających zbiorowe prawa pacjentoacutew W anali-

zowanym roku Rzecznik wydał 51 decyzji w postępowaniach w sprawach prak-

tyk naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew Z liczby tej 13 decyzji dostało

zaskarżonych do wojewoacutedzkich sądoacutew administracyjnych Żadna z nich nie

została prawomocnie zakwestionowana96 Rzecznik w roku 2016 występował

336 razy do właściwych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stop-

nia przestrzegania praw pacjentoacutew w Polsce Prowadził 1 360 postępowań wy-

jaśniających Stwierdził 552 naruszeń praw pacjenta w sprawach indywidual-

nych Liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych podmioty

udzielające świadczeń zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do realizacji zalece-

nia i wnioski Rzecznika wyniosła 420 W 66 przypadkach sprawa została

zbadana na miejscu przez Rzecznika Tytułowy organ zaopiniował w roku 2016

- 93 akty prawne dotyczące praw pacjenta W sprawach zbiorowych naruszeń

zbiorowych praw pacjenta zostały wszczęte 73 postępowania W analizowa-

nym roku Rzecznik wydał 51 decyzji w postępowaniach w sprawach praktyk

naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew Z liczby tej 13 decyzji dostało

zaskarżonych do wojewoacutedzkich sądoacutew administracyjnych Żadna z nich nie

została prawomocnie zakwestionowana zaroacutewno w pierwszej instancji jak

i w drugiej Rzecznik podjął 10 spraw na prawach przysługujących prokurato-

rowi Budżet Rzecznika wynioacutesł 13 524 254 zł a zatrudnionych było 127 osoacuteb

w tym 42 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego97

W roku 2015 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 71 366

roacuteżnego rodzaju zgłoszeń Rzecznik w roku 2015 występował 438 razy do wła-

ściwych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stopnia przestrzegania

praw pacjentoacutew w Polsce Prowadził 1196 postępowań wyjaśniających Stwier-

dził 538 naruszeń praw pacjenta w sprawach indywidualnych Liczba stwier-

dzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych podmioty udzielające świadczeń

zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do realizacji zalecenia i wnioski Rzecznika

wyniosła 425 W 90 przypadkach sprawa została zbadana na miejscu przez

Rzecznika W roku 2015 zaopiniował 69 akty prawne dotyczące praw pacjenta

W sprawach zbiorowych naruszeń zbiorowych praw pacjenta zostało wszczę-

tych 88 postępowań W analizowanym roku Rzecznik wydał 88 decyzji w po-

96 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2016 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbppgovplgf xbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_za_2016_r_-_wers ja_ przyjeta_przez_rade_ministrowpdf [dostęp 2 listopada 2017 r] s 2 97 Ibidem s 4

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

39

stępowaniach w sprawach praktyk naruszających zbiorowe interesy pacjentoacutew

Rzecznik podjął 8 spraw na prawach przysługujących prokuratorowi Liczba

sprzeciwoacutew rozpoznawanych przez Komisję Lekarską działającą przy urzędzie

rzecznika wyniosła 1 Budżet Rzecznika opiewał na kwotę 12 850 tys zł a za-

trudnionych było 134 osoacuteb w tym 48 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala

Psychiatrycznego98

W roku 2014 do Biura Rzecznika Praw Pacjentoacutew wpłynęło 65 339 roacuteż-

nego rodzaju zgłoszeń Rzecznik w roku 2014 występował 402 razy do właści-

wych organoacutew i instytucji zmierzających do poprawy stopnia przestrzegania

praw pacjentoacutew w Polsce Stwierdził 381 naruszeń praw pacjenta w sprawach

indywidualnych Liczba stwierdzonych naruszeń praw pacjenta w ktoacuterych

podmioty udzielające świadczeń zdrowotnych niezwłocznie przyjęły do reali-

zacji zalecenia i wnioski Rzecznika wyniosła 311 W 61 przypadkach sprawa

została zbadana na miejscu przez Rzecznika Tytułowy organ zaopiniował

w roku 2014 - 60 akty prawne dotyczące praw pacjenta W sprawach naruszeń

zbiorowych praw pacjenta zostało wszczętych 26 postępowań Rzecznik podjął

3 sprawy na prawach przysługujących prokuratorowi Liczba sprzeciwoacutew

rozpoznawanych przez Komisję Lekarską działającą przy urzędzie Rzecznika

wyniosła 5 Budżet Rzecznika w roku 2014 wynioacutesł 11 315 tys zł a zatrudnio-

nych było 119 osoacuteb w tym 41 Rzecznikoacutew Praw Pacjenta Szpitala Psychiatrycz-

nego99

Z analizy powyższych danych płyną następujące wnioski po pierwsze

zauważalny jest coroczny wzrost liczby zgłoszeń do Biura Rzecznika Szczegoacutel-

nie można to zaobserwować w roku 2015 r Prowadzi to do wniosku iż świa-

domość pacjentoacutew dotycząca ich praw systematycznie wzrasta Corocznie

rośnie też liczba stwierdzonych przez Rzecznika naruszeń zaroacutewno praw

pacjentoacutew w sprawach indywidualnych jak roacutewnież zbiorowych naruszeń

praw pacjenta Wartym podkreślenia jest fakt fachowości i znajomości regulacji

prawnych dotyczących praw pacjenta przez tytułowy organ Żadna z wydanych

98 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2015 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbpp govplgfxbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_rpp_2015 pdf (dostęp 1 listopada 2017 r) 99 Sprawozdanie dotyczące przestrzegania praw pacjenta na terytorium Rzeczpospolitej Polskiej Obejmuje okres od dnia 1 stycznia do dnia 31 grudnia 2014 r Dostępne na oficjalnej stronie internetowej Rzecznika Praw Pacjenta httpwwwbppgovp lgfxbppuserfiles_publicbipsprawozdania_rocznesprawozdanie_2014_rpdf [dostęp 1 listopada 2017 r]

Tomasz Dąbrowski

40

przez Rzecznika decyzji w 2016 roku nie została uchylona zaroacutewno przez sądy

administracyjne pierwszej jak i drugiej instancji

Podsumowanie

Ochrona praw pacjenta z uwagi na ich specyfikę wymaga szczegoacuteło-

wych regulacji prawnych W polskim systemie prawnym taka ochrona zapew-

niona jest na gruncie konstytucyjnym ale także w aktach rangi ustawowej100

Powołanie do życia w 2009 r instytucji Rzecznika Praw Pacjenta należy ocenić

jako właściwe Rzecznik jest organem centralnym administracji państwowej

ktoacutery stoi na straży ochrony praw pacjenta Od kilkudziesięciu lat w Polsce

palącym problemem jest poprawa organizacji służby zdrowia Proacuteby ratowania

tej sytuacji nowymi aktami prawnymi zamiast poprawy wprowadzają chaos

i zamęt Coraz częściej pacjenci narzekają na brak dostępu do świadczeń zdro-

wotnych i badań Informacje o coraz bardziej wydłużającym się czasie dostępu

do wizyt u specjalisty obrosły już legendą Jednocześnie zauważalna jest po-

prawa świadomości prawnej pacjentoacutew o swoich prawach Widać to w rosnącej

liczbie zgłoszeń kierowanych do Biura Rzecznika Praw Pacjenta Powyższe

przekłada się na prestiż statusu prawnego tytułowego organu

Regulacja prawna instytucji Rzecznika Praw Pacjenta wymaga zmian

legislacyjnych przede wszystkim w zakresie kryterioacutew ktoacutere musi spełnić

kandydat starający się o funkcję Rzecznika Przesłanki te uregulowane w art 43

upp są bardzo ogoacutelnikowe i mogą skutkować wyborem osoby nieodpowied-

niej do pełnienia tak ważnej funkcji Właściwym rozwiązaniem byłoby wyłą-

czenie Rzecznika Praw Pacjenta ze struktur administracji rządowej Regulacja

taka wyposażyłaby tytułową instytucję w niezależność W obecnym systemie

prawnym Rzecznik może zostać odwołany w każdym czasie przez Prezesa

Rady Ministroacutew De lege lata brak jest uregulowania przesłanek powodujących

odwołanie Rzecznika Może to prowadzić do upolitycznienia tego organu

Fundamentalnym celem działalności Rzecznika jest kontrola podmiotoacutew wyko-

nujących działalność leczniczą Na kanwie przeprowadzonej analizy judykatoacutew

sądowych poświęconych naruszeniom zbiorowych praw pacjentoacutew nasuwa

się wniosek że naruszenie praw zbiorowych zachodzi wyłącznie wtedy gdy

działanie podmiotu leczniczego nie ma ściśle określonego adresata lecz jest

kierowane do nieoznaczonego z goacutery kręgu podmiotoacutew

100A Sieradzka Rola Rzecznika Praw Pacjenta w kształtowaniu bezpieczeństwa systemowego z perspektywy pacjenta (w) Zdrowie i medycyna ndash wyzwania przyszłości red M Pasowicz Krakoacutew 2013 s 185

Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta w systemie ochrony praw pacjenta

41

Reasumując tytułowe rozważania należy z całą stanowczością podkre-

ślić iż słusznym było powołanie organu Rzecznika Praw Pacjenta do ktoacuterego

pacjent może się zwroacutecić z prośbą o zbadanie czy zostały naruszone jego

prawa Należy też jeszcze w większym zakresie informować pacjentoacutew o ich

prawach

Bibliografia

Akty prawne

Konstytucja Rzeczpospolitej Polski z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U z 1997 r

nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z dnia 14 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego

tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 poz 1257 ze zm

Ustawa z dnia 6 listopada 2008 r o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjen-

ta tj z dnia 8 czerwca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1318 ze zm

Zarządzenie nr 68 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 3 października 2011r

w sprawie nadania statutu Biura Rzecznika Praw Pacjenta MP z 2014 r poz

209

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 23 marca 1999 r K 298 OTK 1999 nr 3 poz 38

Wyrok NSA z dnia 12 maja 2016 r II OSK 11616 Legalis nr 1485562

Wyrok NSA z dnia 28 marca 2017 r II OSK 2812 LEX nr 2277708

Postanowienie NSA z dnia 24 czerwca 2014 r II OSK 1635 LEX nr 1481892

Postanowienie NSA z dnia 24 marca 2015 r II OSK 29915 LEX nr 1780608

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 1 lipca 2016 r VII SAWa 69216 LEX nr

2113959

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 11 stycznia 2017 r VII SAWa 25116 LEX

nr 2357373

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 8 marca 2017 r VII SAWa 2951 LEX nr

2361045

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 10 marca 2017 r VII SAWa 285416 Legalis

nr 1602972

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 24 maja 2017 r VII SaWa 58517 LEX

nr 2358740

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 31 maja 2017 r VII SAWa 52617 LEX

nr 2334149

Postanowienie WSA w Warszawie z dnia 20 marca 2014 r VII SAWa 24014

LEX nr 1583099

Tomasz Dąbrowski

42

Literatura

Augustynowicz A Budziszewska-Makulska A Ustawa o prawach pacjenta

i Rzeczniku Praw Pacjenta Komentarz Warszawa 2010

Bagińska E Komentarz do art 50 (w) Ustawa o prawach pacjenta i Rzecznika

Praw Pacjenta Komentarz red M Nesterowicz Warszawa 2009

Drozdowska U Śliwka M Analiza statusu prawnego Rzecznika Praw Pacjenta ndash

zagadnienia wybrane bdquoZeszyty Prawnicze Biura Analiz Sejmowychrdquo 2015 nr

3

Jacek A Zadania Rzecznika Praw Pacjenta w zakresie ochrony praw pacjentoacutew

(w) Prawa ochrona zdrowia pacjenta red J Pacian Warszawa 2017

Karkowska D Prawa pacjenta Warszawa 2009

Karkowska D Ustawa o prawach pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta Komen-

tarz Warszawa 2016

Paszkowska M Rzecznik Praw Pacjenta w systemie ochrony prawnej bdquoPrzegląd

Prawa Publicznegordquo 2010 nr 7-8

Safian D Prawo pacjenta do informacji o rozpoznaniu i proponowanych meto-

dach leczenia bdquoAntidotumrdquo 1993 nr 1

Sieradzka A Rola Rzecznika Praw Pacjenta w kształtowaniu bezpieczeństwa

systemowego z perspektywy pacjenta (w) Zdrowie i medycyna ndash wyzwania

przyszłości red M Pasowicz Krakoacutew 2013

Szcześniak P Kozyra J Instytucja Rzecznika Praw Pacjenta i Rzecznika Praw

Pacjenta Szpitala Psychiatrycznego na tle prawonoporoacutewnowczym Propozycje

zmian (w) Instytucje ochrony praw człowieka red B Szmulik A Pogłoacutedek

B Przywora Warszawa 2015

Śliwka M Rzecznik Praw Pacjenta w obcych systemach prawnych oraz w prawie

polskim bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2009 tom XXI

Wengler L Praktyki naruszający zbiorowe prawa pacjenta-wprowadzenie do

problematyki bdquoGdańskie Studia Prawniczerdquo 2012 tom XXVIII

Zielińska E Ekspertyza na temat poselskiego projektu ustawy o ochronie indywi-

dualnych i zbiorowych praw pacjenta i Rzeczniku Praw Pacjenta (w) Zmiany

w systemie ochrony zdrowia Biuro Analiz Sejmowych 2008 nr 2

Zieliński P Ochrona zbiorowych praw pacjentoacutew bdquoStudia z Zakresu Prawa

Administracji i Zarządzaniardquo 2013 tom 4

43

dr hab Helena Kisilowska101

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

Cultural Heritage Law in Poland

Streszczenie

Prawo dziedzictwa kulturowego powinno jasno określać przedmiot

ochrony zasady cele i metody a także uprawnienia i obowiązki zaroacutewno użyt-

kownikoacutew zabytkoacutew jak i organoacutew administracji publicznej W Polsce ochrona

dziedzictwa kulturowego należy do zadań publicznych i stanowi domenę prawa

administracyjnego określającego kompetencje organoacutew władzy publicznej

państwowej rządowej i samorządowej ktoacutere są realizowane w interesie

ochrony dobra publicznego Uwzględniając że zabytek ma większe szanse prze-

trwania jeśli jest właściwie użytkowany bardzo ważnym problemem staje się

prawne zapewnienie właścicielom zabytkoacutew odpowiednich ulg i preferencji

rekompensujących niezbędne koszty utrzymania i konserwacji Obecne usta-

wodawstwo zdecydowanie więcej nakłada obowiązkoacutew często trudnych do

zrealizowania przez właścicieli bez pomocy z zewnątrz Ochrona zabytkoacutew

w większym stopniu powinna być sprawą publiczną Dlatego tak istotna jest

kwestia świadomości obywateli oraz zwiększenie uprawnień samorządoacutew

lokalnych aby można było zachować dla przyszłych pokoleń to bez czego

niemożliwy jest trwały i zroacutewnoważony rozwoacutej- świadectwo przeszłości i toż-

samości społecznej

Słowa kluczowe

dziedzictwo kulturowe zabytek prawo administracyjne

Summary

Cultural heritage law should clearly define the object of protection prin-

ciples objectives and methods as well as the powers and duties both of those who

are users of monuments and of public administration In Poland the protection of

cultural heritage the public task it is the administrative law that defines the

101 Prof nadzw Kierownik Katedry Prawa Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych

Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

44

powers of public authorities that is of national and local governments that are

implemented in the interest of protecting public good Given that historical mon-

uments have a better chance of being preserved if they are properly used a very

important legal issue is to provide appropriate relief and incentives to their own-

ers to compensate for the necessary maintenance cost Current legislation impos-

es duties that are often difficult to fulfill by the owners of historical monuments

without external help The protection of monuments should to a greater extent be

a public concern Therefore it is crucial to increase public awareness of citizens

and to expand the powers of local self-governments so that it will be possible to

preserve cultural heritage for future generations Without that there can be no

lasting and sustainable development

Keywords

cultural heritage monuments administrative law

1 Ochrona zabytkoacutew i opieka nad zabytkami

Wyodrębnienie materialnego prawa administracyjnego w zakresie

ochrony dziedzictwa kulturowego nie jest w polskim prawie rzeczą prostą

Wynika to z jednej strony z rozproszonego ustawodawstwa a z drugiej strony

z faktu ze ustawy dotyczące tej materii zawierają nie tylko przepisy prawa ma-

terialnego ale roacutewnież przepisy proceduralne karne i ustrojowe

Rozległość obszaroacutew regulacji administracyjnoprawnej ciągle zmienia-

jący się stan prawny wielkość aktoacutew wykonawczych to tylko niektoacutere czynniki

utrudniające precyzyjne wyodrębnienie interesujących nas norm Trzeba

pamiętać że jak podkreśla Z Leoński o charakterze norm Prawa materialnego

nie decyduje ich miejsce zamieszczenia ale ich treść102 Ochrona prawna doacutebr

kultury może być wyrażona przez ustawodawcę bezpośrednio w aktach praw-

nych poświęconych temu zagadnieniu albo też w innych przepisach wiążących

się z tą ochroną a dotyczących regulacji np nauki kultury przyrody zagospo-

darowania przestrzennego budownictwa podatkoacutew i wielu innych dziedzin

życia Podstawowym aktem prawnym w zakresie ochrony zabytkoacutew jest

w Polsce ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytkoacutew i opiece nad za-

bytkami103 Ustawa określa przedmiot zakres i formy ochrony zabytkoacutew oraz

opieki nad nimi zasady tworzenia krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami oraz finansowania prac konserwatorskich restaurator-

skich i roboacutet budowlanych przy zabytkach a także organizację organoacutew ochro-

ny zabytkoacutew Należy zaznaczyć że pojęcie zabytkoacutew i doacutebr kultury apolityczne

102 Z Leoński Materialne prawo administracyjne wyd 4 Warszawa 2001 s 4 103 Tj Dz U z 2014 r poz 1446 ze zm

Helena Kisilowska

45

i aideologiczne obejmuje wszystkie dobra wytworzone ludzkim talentem mają-

ce obiektywną wartość historyczna i artystyczną Węższe pojęcie dziedzictwa

kultury zawiera elementy wartościujące i jest sprawą wyboru W tym ujęciu

dziedzictwem kultury jest nie to wszystko co pozostawiły nam poprzednie

pokolenia ale tylko to co z tego chcemy pozostawić i otoczyć szczegoacutelną opie-

ką104 Należy zaznaczyć że w prawie międzynarodowym i angielskojęzycznej

doktrynie prawa powszechnie używa się określenia prawo dziedzictwa kultu-

rowego (cultural heritage law) a nie prawo ochrony zabytkoacutew jak określa to

nasza ustawa105

Ochrona dziedzictwa kulturowego wymaga właściwych instrumentoacutew

prawnych Ustawy powinny jasno określać przedmiot ochrony zasady cele

i metody a także uprawnienia i obowiązki zaroacutewno właścicieli posiadaczy

użytkownikoacutew i opiekunoacutew zabytkoacutew jak i organoacutew administracji publicznej

Ochrona zabytkoacutew należy do zadań publicznych i stanowi domenę prawa ad-

ministracyjnego określającego kompetencje organoacutew władzy publicznej pań-

stwowej rządowej i samorządowej ktoacutere są realizowane w interesie ochrony

dobra publicznego Uwzględniając że zabytek zwłaszcza nieruchomy ma więk-

sze szanse przetrwania jeśli jest właściwie użytkowany bardzo ważnym pro-

blemem staje się prawne zapewnienie właścicielom zabytkoacutew odpowiednich

ulg i preferencji rekompensujących niezbędne koszty utrzymania i konserwacji

Obecne ustawodawstwo zdecydowanie więcej nakłada obowiązkoacutew często

trudnych do zrealizowania przez właścicieli bez pomocy z zewnątrz Ochrona

zabytkoacutew w większym stopniu powinna być sprawą publiczną Dlatego tak

istotna jest kwestia świadomości obywateli oraz zwiększenie uprawnień samo-

rządoacutew lokalnych aby można było zachować dla przyszłych pokoleń - świadec-

two przeszłości i tożsamości społecznej Obecnie podstawowy ciężar ochrony

zabytkoacutew spoczywa na strukturach administracji rządowej W warunkach

generalnie złej sytuacji ochrony dziedzictwa kulturowego w Polsce istniejąca

struktura wymaga zmian w kierunku wzmocnienia roli jednostek samorządoacutew

terytorialnych i stworzenia spoacutejnego modelu wspoacutełdziałania administracji rzą-

dowej i samorządowej106

104 Z Kobyliński Czym jest komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo kulturowe Mazowsze Studia Regionalne nr 7 Warszawa 2011 s 22 105 Przykładowo można tu wymienić J Blake International Cultural Hertiage Law Oksford University Press 2015 a także J AR Nafziger TB Stoel Cultural Heritage Law 2012 106 H Kisilowska M Kisilowski Struktury administracji publicznej chroniące dziedzictwo kulturowe w Polsce (w) Struktury administracji publicznej Metody ogniwa więzi red naukowa A Mezglewski Rzeszoacutew 2016 s 355

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

46

Zgodnie z preambułą do Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej

z 2 kwietnia 1997 r107 wszyscy obywatele Rzeczypospolitej są zobowiązani

bdquodo przekazywania przyszłym pokoleniom wszystkiego co cenne z ponad tysiąc-

letniego dorobkurdquo Zabytki są dobrem publicznym a ich ochrona staje się obo-

wiązkiem państwa i obywateli Nie zmienia to faktu że specyfika zdecydowanej

większości obiektoacutew zabytkowych stwarza konieczność znalezienia prawnego

kompromisu pomiędzy zachowaniem nienaruszonego dziedzictwa kulturowe-

go jako określonej wartości społecznej i narodowej a koniecznością dostoso-

wania konkretnego zabytku do wymogoacutew wspoacutełczesnego życia108 Jak podkre-

śla T Sienkiewicz aksjologiczną podstawę systemu ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami stanowi konieczność umacniania tożsamości narodowej z uwa-

gi na dobro wspoacutelne109

Konstytucja RP w art 5 jako generalną wytyczną działania organoacutew

państwa i obywateli przyjmuje iż bdquoRzeczypospolita strzeże dziedzictwa narodo-

wegordquo a art 6 Konstytucji określa obowiązki państwa w zakresie tworzenia

warunkoacutew upowszechniania i roacutewnego dostępu do doacutebr kultury będącej źroacute-

dłem tożsamości narodu polskiego jego trwania i rozwoju110

Zgodnie z ustawą ochrona zabytkoacutew polega w szczegoacutelności na podejmo-

waniu przez organy administracji publicznej działań mających na celu

zapewnienie warunkoacutew prawnych organizacyjnych i finansowych umożli-

wiających trwałe zachowanie zabytkoacutew oraz ich zagospodarowanie

i utrzymanie

zapobieganie zagrożeniom mogącym spowodować uszczerbek dla wartości

zabytkoacutew

udaremnianie niszczenia i niewłaściwego korzystania z zabytkoacutew

przeciwdziałanie kradzieży zaginięciu lub nielegalnemu wywozowi zabyt-

koacutew za granicę

kontrolę stanu zachowania i przeznaczenia zabytkoacutew

uwzględnianie zadań ochronnych w planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym oraz przy kształtowaniu środowiska

107 Dz U 1997 Nr 78 poz 483 ze zm 108 K Gutowska (red) Dziedzictwo kulturowe ndash konteksty odpowiedzialności Warszawa 2003 s 219-226 109 T Sienkiewicz Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami w Aksjologia prawa administracyjnego TII red naukowa J Zimmermann Warszawa 2017 s 736 110 H Kisilowska (red) Nieruchomości ndash zagadnienia prawne wyd 2 Warszawa 2004 s 472-510

Helena Kisilowska

47

W języku potocznym zabytek to świadectwo przeszłości i działalności

ludzkiej identyfikujące społeczeństwo historyczne i kulturalne111 Zgodnie

z aktualnie obowiązującą ustawą zabytkiem jest nieruchomość lub rzecz

ruchoma jej część lub zespoły będące dziełem człowieka lub związane z jego

działalnością i stanowiące świadectwo minionej epoki albo zdarzenia ktoacuterych

zachowanie leży w interesie społecznym ze względu na posiadaną wartość hi-

storyczną artystyczną lub naukową112 Ustawa zawiera przykładowe wylicze-

nie przedmiotoacutew mogących stanowić przedmiot ochrony I tak ochronie i opie-

ce podlegają bez względu na stan zachowania

1) zabytki nieruchome będące w szczegoacutelności

krajobrazami kulturowymi

układami urbanistycznymi ruralistycznymi i zespołami budowlanymi

dziełami architektury i budownictwa

dziełami budownictwa obronnego

obiektami techniki a zwłaszcza kopalniami hutami elektrowniami

i innymi zakładami przemysłowymi

cmentarzami

parkami ogrodami i innymi formami zaprojektowanej zieleni

miejscami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działalność

wybitnych osobistości lub instytucji

2) zabytki ruchome będące w szczegoacutelności

dziełami sztuk plastycznych rzemiosła artystycznego i sztuki użytko-

wej

kolekcjami stanowiącymi zbiory przedmiotoacutew zgromadzonych

i uporządkowanych według koncepcji osoacuteb ktoacutere tworzyły te kolekcje

numizmatami oraz pamiątkami historycznymi a zwłaszcza militariami

sztandarami pieczęciami odznakami medalami i orderami

wytworami techniki a zwłaszcza urządzeniami środkami transportu

oraz maszynami i narzędziami świadczącymi o kulturze materialnej

charakterystycznymi dla dawnych i nowych form gospodarki doku-

mentującymi poziom nauki i rozwoju cywilizacyjnego

materiałami bibliotecznymi113

instrumentami muzycznymi

111 JP Pruszyński Dziedzictwo kultury Polski Jego straty i ochrona prawna Krakoacutew 2001 s 74 112 Art 3 p1 113 Materiały biblioteczne o ktoacuterych mowa w art 5 ustawy z dnia 27 czerwca 1997 r o bibliotekach

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

48

wytworami sztuki ludowej i rękodzieła oraz innymi obiektami etnogra-

ficznymi

przedmiotami upamiętniającymi wydarzenia historyczne bądź działal-

ność wybitnych osobistości lub instytucji

3) zabytki archeologiczne będące w szczegoacutelności

pozostałościami terenowymi pradziejowego i historycznego osadnic-

twa

cmentarzyskami

kurhanami

reliktami działalności gospodarczej religijnej i artystycznej

Ochronie mogą podlegać nazwy geograficzne historyczne lub tradycyj-

ne nazwy obiektu budowlanego placu ulicy lub jednostki osadniczej Szczegoacutel-

nym rodzajem zabytku są nieruchomości choć należy podkreślić że ustawa

o ochronie zabytkoacutew przyjmuje większość regulacji wspoacutelnych dla wszystkich

rodzajoacutew zabytkoacutew

Ochronie i opiece podlegają nie tylko pojedyncze zabytki nieruchome

ale także historyczne układy urbanistyczne lub ruralistyczne historyczne

zespoły budowlane krajobrazy kulturowe i otoczenie obiektoacutew zabytko-

wych114

Formami ochrony zabytkoacutew są wpis do rejestru zabytkoacutew wpis na

Listę Skarboacutew Dziedzictwa uznanie za pomnik historii utworzenie parku kul-

turowego ustalenie ochrony w miejscowym planie zagospodarowania prze-

strzennego albo w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

decyzji o warunkach zabudowy decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji

drogowej decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub decyzji o zezwoleniu

na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku publicznego

Ustawa jako podstawowa forma ochrony zabytkoacutew przyjęła ich reje-

strację i poddanie nadzorowi wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew Rejestr

dla zabytkoacutew znajdujących się na terenie wojewoacutedztwa prowadzi wojewoacutedzki

konserwator zabytkoacutew Rejestr jest prowadzony w formie trzech odrębnych

ksiąg dla zabytkoacutew nieruchomych ruchomych archeologicznych Do rejestru

wpisuje się zabytek nieruchomy na podstawie decyzji wydanej przez woje-

woacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew z urzędu bądź na wniosek właściciela za-

bytku nieruchomego lub użytkownika wieczystego gruntu na ktoacuterym znajduje

się zabytek nieruchomy Zabytek ruchomy wpisuje się do rejestru na podstawie

decyzji wydanej przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew na wniosek

114 E Bończak-Kucharczyk Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz Warszawa 2017 s 102 i n

Helena Kisilowska

49

właściciela tego zabytku Wpisanie zabytku nieruchomego do rejestru ujawnia

się w księdze wieczystej danej nieruchomości oraz wpisuje do katastru nieru-

chomości Na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew informację

o wpisie zabytku nieruchomego do rejestru ogłasza się w wojewoacutedzkim dzien-

niku urzędowym Starostowie w uzgodnieniu z wojewoacutedzkim konserwatorem

zabytkoacutew mogą umieszczać na zabytku nieruchomym wpisanym do rejestru

znak informujący o tym iż zabytek ten podlega ochronie Rejestr zabytkoacutew sta-

nowi ochronę prawną zabytkoacutew Obok rejestru podstawę działań ochronnych

administracji publicznej stanowią ewidencje zabytkoacutew stanowiące źroacutedło115

wiedzy na temat zasobu zabytkowego i jego stanu Ważnym źroacutedłem informacji

o zabytkach jest gminna ewidencja zabytkoacutew116

Ustawa wprowadziła pojęcie Skarboacutew Dziedzictwa jako formę szcze-

goacutelnej ochrony Na Listę Skarboacutew Dziedzictwa wpisuje się na podstawie decyzji

wydanej przez ministra właściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego z urzędu albo na wniosek właściciela zabytku zabytek ruchomy

o szczegoacutelnej wartości dla dziedzictwa kulturowego Listę prowadzi minister

właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Prezydent Rze-

czypospolitej Polskiej na wniosek ministra właściwego do spraw kultury

i ochrony dziedzictwa narodowego w drodze rozporządzenia może uznać za

pomnik historii zabytek nieruchomy wpisany do rejestru lub park kulturowy

o szczegoacutelnej wartości dla kultury określając jego granice Uznanie za pomnik

historii może być podstawą do wystąpienia o wpis na Listę Światowego Dzie-

dzictwa Kulturowego i Przyrodniczego Ludzkości co powoduje objęcie pomnika

ochroną na podstawie Konwencji w sprawie ochrony światowego dziedzictwa

kulturalnego i naturalnego przyjętej w Paryżu dnia 16 listopada 1972 r117 Z tą

formą prawną ochrony zabytkoacutew związane są obowiązki organoacutew państwa

wynikające ze zobowiązań międzynarodowych118

Rada gminy po zasięgnięciu opinii wojewoacutedzkiego konserwatora za-

bytkoacutew na podstawie uchwały może utworzyć park kulturowy w celu ochrony

krajobrazu kulturowego oraz zachowania wyroacuteżniających się krajobrazowo

terenoacutew z zabytkami nieruchomymi charakterystycznymi dla miejscowej tra-

115 K Zalasińska K Zeidler Wykład prawa ochrony zabytkoacutew Gdańsk 2015 Dost Siplexpl 116 Por Wyrok WSA w Olsztynie z 19 września 2017 r II SAOl 51617 Legalis nr 1673462 117 Dz U z 1976 r Nr 32 poz 190 i 191 118 P Dobosz Nieruchomość zabytkowa jako przedmiot regulacji prawnej(w) Przestrzeń i nieruchomości jako przedmiot prawa administracyjnego Publiczne prawo rzeczowe red I Niżnik-Dobosz Warszawa 2012 s 561

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

50

dycji budowlanej i osadniczej119 Na terenie parku kulturowego lub jego części

mogą być ustanowione zakazy i ograniczenia dotyczące prowadzenia roboacutet

budowlanych oraz działalności przemysłowej rolniczej hodowlanej handlowej

lub usługowej zmiany sposobu korzystania z zabytkoacutew nieruchomych umiesz-

czania tablic napisoacutew ogłoszeń reklamowych i innych znakoacutew niezwiązanych

z ochroną parku kulturowego z wyjątkiem znakoacutew drogowych i znakoacutew zwią-

zanych z ochroną porządku i bezpieczeństwa publicznego składowania lub

magazynowania odpadoacutew

Ochronę zabytkoacutew i opiekę nad zabytkami uwzględnia się przy sporzą-

dzaniu i aktualizacji miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego

zgodnie z ustawą z 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym120 koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju strategii

rozwoju wojewoacutedztw planoacutew zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedztw

planu zagospodarowania przestrzennego morskich woacuted wewnętrznych morza

terytorialnego stref ekonomicznych analiz i studioacutew z zakresu zagospodaro-

wania przestrzennego powiatu strategii rozwoju gmin studioacutew uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gmin oraz miejscowych planoacutew

zagospodarowania przestrzennego albo decyzji o ustaleniu lokalizacji inwesty-

cji celu publicznego decyzji o warunkach zabudowy decyzji o zezwoleniu na

realizację inwestycji drogowej decyzji o ustaleniu lokalizacji linii kolejowej lub

decyzji o zezwoleniu na realizację inwestycji w zakresie lotniska użytku

publicznego121

2 Organy ochrony zabytkoacutew

Omoacutewienie materialnego prawa administracyjnego w zakresie ochrony

zabytkoacutew i opieki nad zabytkami nie jest możliwe bez przedstawienia struktury

organoacutew ochrony zabytkoacutew i ich kompetencji Organami ochrony zabytkoacutew są

minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

w imieniu ktoacuterego zadania i kompetencje w tym zakresie wykonuje Generalny

Konserwator Zabytkoacutew oraz wojewoda w imieniu ktoacuterego zadania i kompe-

tencje wykonuje Wojewoacutedzki Konserwator Zabytkoacutew Generalny Konserwator

Zabytkoacutew jest sekretarzem lub podsekretarzem stanu w Urzędzie Ministra wła-

ściwego do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego Do zadań wyko-

nywanych przez Generalnego Konserwatora Zabytkoacutew należy w szczegoacutelności

119 Por Postanowienie WSA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2017 r IV SAWr 60815 Legalis nr 1666914 120 Tj Dz U z 2017 r poz 1073 ze zm 121 H Kisilowska D Sypniewski Prawo budowlane Warszawa 2012 s 67

Helena Kisilowska

51

opracowywanie krajowego programu ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami oraz z koncepcji polityki przestrzennego zagospoda-

rowania kraju

podejmowanie działań związanych z wspieraniem rozwoju regionalnego

i realizacją kontraktoacutew wojewoacutedzkich w sprawach opieki nad zabytkami

prowadzenie krajowej ewidencji zabytkoacutew i krajowego wykazu zabytkoacutew

skradzionych lub wywiezionych za granicę niezgodnie z prawem

wydawanie decyzji postanowień i zaświadczeń w sprawach określonych

w ustawie oraz w przepisach odrębnych

organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie przestrzegania oraz sto-

sowania przepisoacutew dotyczących ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami

sprawowanie nadzoru nad działalnością wojewoacutedzkich konserwatoroacutew

zabytkoacutew

koordynowanie działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew zabytkoacutew

kontrolowanie działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew zabytkoacutew

promowanie badań naukowych w zakresie konserwacji zabytkoacutew

organizowanie szkoleń dla służb konserwatorskich

organizowanie konkursoacutew promujących opiekę nad zabytkami w tym

przyznawanie wyroacuteżnień nagroacuted pieniężnych lub rzeczowych

opiniowanie wnioskoacutew o nadanie odznaki bdquoZa opiekę nad zabytkamirdquo

wspoacutełpraca z organami administracji publicznej w sprawach ochrony

zabytkoacutew

organizowanie szkoleń w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytka-

mi

podejmowanie działań dotyczących troski o zabytki związane z historią

Polski pozostające poza terytorium Rzeczypospolitej Polskiej

W ramach koordynowania działalności wojewoacutedzkich konserwatoroacutew za-

bytkoacutew Generalny Konserwator Zabytkoacutew może ustalać ogoacutelne kierunki ich

działania wydawać instrukcje i wytyczne określające sposoacuteb ich postępowania

oraz żądać od nich sprawozdań z działalności

Wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew wchodzi w skład zespolonej admini-

stracji wojewoacutedzkiej i kieruje wojewoacutedzkim urzędem ochrony zabytkoacutew Wo-

jewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew powołuje wojewoda na wniosek General-

nego Konserwatora Zabytkoacutew wskazujący kandydata na to stanowisko Woje-

woacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew odwołuje wojewoda na wniosek General-

nego Konserwatora Zabytkoacutew albo za jego zgodą Zastępcę wojewoacutedzkiego kon-

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

52

serwatora zabytkoacutew powołuje i odwołuje wojewoda na wniosek wojewoacutedzkie-

go konserwatora zabytkoacutew

Do zadań wykonywanych przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew

należy w szczegoacutelności

realizacja zadań wynikających z krajowego programu ochrony zabytkoacutew

i opieki nad zabytkami

sporządzanie w ramach przyznanych środkoacutew budżetowych planoacutew finan-

sowania ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami

prowadzenie rejestru i wojewoacutedzkiej ewidencji zabytkoacutew oraz gromadzenie

dokumentacji w tym zakresie

wydawanie zgodnie z właściwością decyzji postanowień i zaświadczeń

w sprawach określonych w ustawie oraz w przepisach odrębnych

sprawowanie nadzoru nad prawidłowością prowadzonych badań konserwa-

torskich architektonicznych prac konserwatorskich restauratorskich roboacutet

budowlanych i innych działań przy zabytkach oraz badań archeologicznych

organizowanie i prowadzenie kontroli w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami

opracowywanie wojewoacutedzkich planoacutew ochrony zabytkoacutew na wypadek kon-

fliktu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz koordynacja działań przy reali-

zacji tych planoacutew

upowszechnianie wiedzy o zabytkach

wspoacutełpraca w sprawach ochrony zabytkoacutew z innymi organami administracji

publicznej i podmiotami prowadzącymi działalność pożytku publicznego

Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego na

wniosek Generalnego Konserwatora Zabytkoacutew może powierzyć prowadzenie

niektoacuterych spraw z zakresu swojej właściwości z wyjątkiem wydawania decy-

zji administracyjnych kierownikom instytucji kultury wyspecjalizowanych

w opiece nad zabytkami

Wojewoda na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew może po-

wierzyć w drodze porozumienia prowadzenie niektoacuterych spraw z zakresu

swojej właściwości w tym wydawanie decyzji administracyjnych gminom

powiatom związkom gmin związkom powiatoacutew związkom powiatowo-

gminnym albo związkom metropolitalnym położonym na terenie wojewoacutedz-

twa

Do prowadzenia spraw powierzonych gmina powiat związek gmin zwią-

zek powiatoacutew związek powiatowo-gminny albo związek metropolitalny usta-

nawia wyodrębnione stanowisko odpowiednio gminnego (miejskiego) konser-

watora zabytkoacutew powiatowego konserwatora zabytkoacutew powiatowo-gminnego

Helena Kisilowska

53

konserwatora zabytkoacutew albo metropolitalnego konserwatora zabytkoacutew o od-

powiednich kompetencjach

Wojewoda na wniosek wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew może po-

wierzyć w drodze porozumienia prowadzenie niektoacuterych spraw z zakresu

swojej właściwości w tym wydawanie decyzji administracyjnych kierownikom

instytucji kultury wyspecjalizowanych w opiece nad zabytkami

Przy Ministrze działa Rada Ochrony Zabytkoacutew jako organ opiniodawczo-

doradczy w sprawach realizacji polityki w zakresie ochrony zabytkoacutew i opieki

nad zabytkami

Członkoacutew Rady Ochrony Zabytkoacutew w liczbie od 10 do 20 powołuje na

okres 5 lat minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodo-

wego spośroacuted osoacuteb posiadających wybitne osiągnięcia i zasługi w ochronie za-

bytkoacutew lub w opiece nad zabytkami

Do zadań Rady Ochrony Zabytkoacutew należy wydawanie opinii w sprawach

dotyczących w szczegoacutelności

założeń do projektu krajowego programu ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami i projektu tego programu

oceny realizacji zadań wynikających z koncepcji polityki przestrzennego

zagospodarowania kraju w odniesieniu do zabytkoacutew

ochrony pomnikoacutew historii

projektoacutew aktoacutew prawnych dotyczących ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

Przy Generalnym Konserwatorze Zabytkoacutew działa Głoacutewna Komisja Kon-

serwatorska jako organ opiniodawczy do spraw działań konserwatorskich po-

dejmowanych przy zabytkach

Głoacutewna Komisja Konserwatorska wydaje w szczegoacutelności opinie w spra-

wach

stosowania metod technologii i materiałoacutew niezbędnych dla ratowania za-

bytkoacutew

prawidłowości i zasadności planowanych oraz przeprowadzonych prac kon-

serwatorskich restauratorskich i roboacutet budowlanych przy zabytkach oraz

badań archeologicznych

sposobu i zasad postępowania w przypadku wystąpienia zagrożeń dla po-

szczegoacutelnych zabytkoacutew

Członkoacutew Głoacutewnej Komisji Konserwatorskiej w liczbie od 10 do 15 powołu-

je na okres 5 lat spośroacuted specjalistoacutew w określonych dziedzinach ochrony za-

bytkoacutew i opieki nad zabytkami i odwołuje Generalny Konserwator Zabytkoacutew

Przy wojewoacutedzkim konserwatorze zabytkoacutew działa Wojewoacutedzka Rada

Ochrony Zabytkoacutew jako organ opiniodawczy powoływany w składzie od 5 do

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

54

10 członkoacutew przez wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew na okres 5 lat spo-

śroacuted specjalistoacutew w określonych dziedzinach ochrony zabytkoacutew i opieki nad

zabytkami

Ustawa przewiduje też możliwość ustanowienia przez starostę na wniosek

wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew społecznych opiekunoacutew zabytkoacutew

Społeczni opiekunowie zabytkoacutew podejmują działania związane z zachowa-

niem wartości zabytkoacutew i utrzymaniem ich w jak najlepszym stanie oraz upo-

wszechniają wiedzę o zabytkach Społeczny opiekun zabytkoacutew wspoacutełdziała

z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew i starostą w sprawach ochrony za-

bytkoacutew i opieki nad tymi zabytkami Społecznym opiekunem zabytkoacutew może

być osoba ktoacutera posiada pełną zdolność do czynności prawnych nie była kara-

na za przestępstwa popełnione umyślnie oraz posiada wiedzę w zakresie

ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami Zadania społecznego opiekuna za-

bytkoacutew może wykonywać roacutewnież osoba prawna lub inna jednostka organiza-

cyjna nie posiadająca osobowości prawnej np spoacutełka jawna czy partnerska

3 Korzystanie z nieruchomości zabytkowych

Celem administracyjnego prawa materialnego jest przede wszystkim wy-

znaczenie statusu jednostki Sądownictwo administracyjne wskazuje wyraźnie

na konieczność zgodności decyzji z prawem materialnym122 Dlatego tak istot-

nym staje się określenie ustawowe granic praw i obowiązkoacutew osoacuteb fizycznych

i osoacuteb prawnych korzystających z zabytkoacutew zwłaszcza nieruchomości zabyt-

kowych i posiadających w stosunku do nich roacuteżny zakres praw rzeczowych

i obligacyjnych

Właściciel lub posiadacz nieruchomości zabytkowej jest obowiązany za-

bezpieczać i utrzymywać zabytek oraz jego otoczenie w jak najlepszym stanie

korzystać z zabytku w sposoacuteb zapewniający trwałe zachowanie jego wartości

oraz prowadzić niezbędne prace konserwatorskie restauratorskie i roboty

budowlane przy zabytku Są to obciążenia często bardzo duże roacutewnież finan-

sowe

Prawidłowe użytkowanie zabytku stwarza możliwość zachowania zabyt-

ku i utrzymanie go w należytym stanie Wymaga jednak często adaptacji obiek-

tu do potrzeb użytkownika Na właścicielu lub użytkowniku nieruchomości

zabytkowej ciąży obowiązek uzyskania pozwolenia wojewoacutedzkiego konserwa-

tora zabytkoacutew na dokonanie takich czynności jak prace konserwatorskie robo-

ty budowlane badania archeologiczne przemieszczanie zabytku nieruchome-

122 Por Wyrok NSA z 21 czerwca 2007 r II OSK 92006 Legalis nr 115250 a także wyrok WSA w Krakowie z 14 marca 2016 r II SAKr 59315 Legalis nr 1376007

Helena Kisilowska

55

go zmianę przeznaczenia lub sposobu korzystania z zabytku umieszczania na

nim urządzeń technicznych reklam tablic lub napisoacutew

Użytkownikowi zabytkoacutew nieruchomych przysługują niestety propor-

cjonalnie znacznie mniejsze w stosunku do obowiązkoacutew ndash uprawnienia Doty-

czą one przede wszystkim zwolnień od podatku od nieruchomości obniżenia

opłaty z tytułu użytkowania wieczystego a także możliwości ubiegania się

o dotację celową z budżetu państwa na dofinansowanie prac konserwatorskich

restauratorskich i roboacutet budowlanych

Oczywiście są nieruchomości zabytkowe wykorzystywane na cele

komercyjne takie jak hotele rezydencje ambasady ale wiele obiektoacutew należy

do prywatnych właścicieli ktoacuterych możliwości finansowe nie pozwalają na

należytą konserwację i remonty Należą do nich nie tylko indywidualni właści-

ciele domoacutew ale i wspoacutelnoty mieszkaniowe szkoły czy organizacje pozarządo-

we

Zagospodarowanie na cele użytkowe zabytku nieruchomego wpisanego do

rejestru wymaga posiadania przez jego właściciela lub posiadacza

dokumentacji konserwatorskiej określającej stan zachowania zabytku nie-

ruchomego i możliwości jego adaptacji z uwzględnieniem historycznej

funkcji i wartości tego zabytku

uzgodnionego z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew programu prac

konserwatorskich przy zabytku nieruchomym określającego zakres i spo-

soacuteb ich prowadzenia oraz wskazującego niezbędne do zastosowania mate-

riały i technologie

uzgodnionego z wojewoacutedzkim konserwatorem zabytkoacutew programu zago-

spodarowania zabytku nieruchomego wraz z otoczeniem oraz dalszego ko-

rzystania z tego zabytku z uwzględnieniem wyeksponowania jego wartości

W celu spełnienia tych wymagań wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew jest

obowiązany nieodpłatnie udostępnić do wglądu właścicielowi lub posiadaczo-

wi zabytku nieruchomego posiadaną przez siebie dokumentację tego zabytku

oraz umożliwić dokonywanie niezbędnych odpisoacutew z tej dokumentacji

W umowie sprzedaży zamiany darowizny lub dzierżawy zabytku nieru-

chomego wpisanego do rejestru stanowiącego własność Skarbu Państwa lub

jednostki samorządu terytorialnego przy określaniu sposobu korzystania

z tego zabytku należy nałożyć jeżeli stan zachowania zabytku tego wymaga na

nabywcę lub dzierżawcę obowiązek przeprowadzenia w określonym terminie

niezbędnych prac konserwatorskich przy tym zabytku

Niezależnie od obowiązkoacutew wynikających z opieki nad zabytkami właści-

ciel lub posiadacz zabytku wpisanego do rejestru lub zabytku znajdującego się

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

56

w wojewoacutedzkiej ewidencji zabytkoacutew zawiadamia wojewoacutedzkiego konserwato-

ra zabytkoacutew o

uszkodzeniu zniszczeniu zaginięciu lub kradzieży zabytku niezwłocznie po

powzięciu wiadomości o wystąpieniu zdarzenia

zagrożeniu dla zabytku niezwłocznie po powzięciu wiadomości o wystąpie-

niu zagrożenia

zmianie miejsca przechowania zabytku ruchomego w terminie miesiąca od

dnia nastąpienia tej zmiany

zmianach dotyczących stanu prawnego zabytku nie poacuteźniej niż w terminie

miesiąca od dnia ich wystąpienia lub powzięcia o nich wiadomości

Wojewoacutedzki konserwator zabytkoacutew w czasie uzgodnionym z właścicielem

lub posiadaczem przedmiotu będącego zabytkiem lub posiadającego cechy za-

bytku może prowadzić badania tego przedmiotu w miejscu w ktoacuterym przed-

miot ten się znajduje Za szkody wyrządzone w związku z badaniami przysłu-

guje odszkodowanie na zasadach określonych w Kodeksie cywilnym

Pozwolenia wojewoacutedzkiego konserwatora zabytkoacutew wymaga

prowadzenie prac konserwatorskich restauratorskich lub roboacutet budowla-

nych przy zabytku wpisanym do rejestru

wykonywanie roboacutet budowlanych w otoczeniu zabytku

prowadzenie badań konserwatorskich zabytku wpisanego do rejestru

prowadzenie badań architektonicznych zabytku wpisanego do rejestru

prowadzenie badań archeologicznych

przemieszczanie zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru

trwałe przeniesienie zabytku ruchomego wpisanego do rejestru z narusze-

niem ustalonego tradycją wystroju wnętrza w ktoacuterym zabytek ten się znaj-

duje

dokonywanie podziału zabytku nieruchomego wpisanego do rejestru

zmiana przeznaczenia zabytku wpisanego do rejestru lub sposobu korzysta-

nia z tego zabytku

umieszczanie na zabytku wpisanym do rejestru urządzeń technicznych

tablic reklamowych lub urządzeń reklamowych i napisoacutew

podejmowanie innych działań ktoacutere mogłyby prowadzić do naruszenia sub-

stancji lub zmiany wyglądu zabytku wpisanego do rejestru w tym usuwanie

drzew lub krzewoacutew z nieruchomości z wyjątkiem przypadkoacutew prowadzenia

akcji ratowniczej przez jednostki ochrony przeciwpożarowej lub inne wła-

ściwe służby ustawowo powołane do niesienia pomocy osobom w stanie na-

głego zagrożenia życia lub zdrowia

Helena Kisilowska

57

poszukiwanie ukrytych lub porzuconych zabytkoacutew ruchomych w tym

zabytkoacutew archeologicznych przy użyciu wszelkiego rodzaju urządzeń elek-

tronicznych i technicznych oraz sprzętu do nurkowania

Przy zabytku wpisanym na Listę Skarboacutew Dziedzictwa można prowadzić

prace konserwatorskie

prace restauratorskie

badania konserwatorskie

wyłącznie na podstawie pozwolenia wydanego przez ministra właściwego do

spraw kultury i ochrony dziedzictwa narodowego

Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem

o pozwolenie na prowadzenie prac konserwatorskich prac restauratorskich

lub badań konserwatorskich przy zabytku wpisanym na Listę Skarboacutew Dzie-

dzictwa albo na prowadzenie prac konserwatorskich prac restauratorskich

badań konserwatorskich lub badań architektonicznych przy zabytku wpisanym

do rejestru albo badań archeologicznych jest obowiązana zapewnić kierowanie

tymi pracami oraz badaniami albo samodzielne ich wykonywanie przez osoby

spełniające odpowiednie wymagania

Osoba fizyczna lub jednostka organizacyjna występująca z wnioskiem

o pozwolenie na prowadzenie roboacutet budowlanych przy zabytku nieruchomym

wpisanym do rejestru jest obowiązana zapewnić kierowanie tymi robotami

oraz wykonywanie nadzoru inwestorskiego przez osoby spełniające odpo-

wiednie wymagania

Pracami konserwatorskimi pracami restauratorskimi lub badaniami

konserwatorskimi prowadzonymi przy zabytkach wpisanych do rejestru może

kierować osoba ktoacutera ukończyła studia drugiego stopnia lub jednolite studia

magisterskie w zakresie konserwacji i restauracji dzieł sztuki lub konserwacji

zabytkoacutew oraz ktoacutera po rozpoczęciu studioacutew drugiego stopnia lub po zaliczeniu

szoacutestego semestru jednolitych studioacutew magisterskich przez co najmniej

9 miesięcy brała udział w pracach konserwatorskich pracach restauratorskich

lub badaniach konserwatorskich prowadzonych przy zabytkach wpisanych do

rejestru lub inwentarza muzeum będącego instytucją kultury

W dziedzinach nieobjętych programem studioacutew wyższych pracami

konserwatorskimi pracami restauratorskimi lub badaniami konserwatorskimi

prowadzonymi przy zabytkach wpisanych do rejestru albo na Listę Skarboacutew

Dziedzictwa może kierować osoba ktoacutera posiada świadectwo ukończenia

szkoły średniej zawodowej oraz tytuł zawodowy albo wykształcenie średnie

lub średnie branżowe i dyplom potwierdzający posiadanie kwalifikacji zawo-

dowych w zawodach odpowiadających danej dziedzinie lub dyplom mistrza

w zawodzie odpowiadającym danej dziedzinie oraz ktoacutera przez co najmniej

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

58

4 lata brała udział w pracach konserwatorskich pracach restauratorskich lub

badaniach konserwatorskich prowadzonych przy zabytkach wpisanych do

rejestru na Listę Skarboacutew Dziedzictwa lub do inwentarza muzeum będącego

instytucją kultury

Robotami budowlanymi kieruje albo nadzoacuter inwestorski wykonuje

przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru osoba ktoacutera posiada

uprawnienia budowlane określone przepisami Prawa budowlanego oraz ktoacutera

przez co najmniej 18 miesięcy brała udział w robotach budowlanych prowa-

dzonych przy zabytkach nieruchomych wpisanych do rejestru lub inwentarza

muzeum będącego instytucją kultury

Ustawa z dnia 4 kwietnia 2004 roku o wyrobach budowlanych123

w aktualnym brzmieniu wprowadziła pojęcie regionalnego wyrobu budowla-

nego wytwarzanego tradycyjnie na określonym terenie przy użyciu tradycyj-

nych metod stwarzając możliwość wytwarzania i stosowania tego typu wyro-

boacutew roacutewnież w pracach konserwatorskich i restauratorskich124

Znacznie skromniejszy jest zakres praw właścicieli i posiadaczy zabyt-

koacutew125 Najczęściej w praktyce wykorzystywane są prawa związane z posiada-

niem nieruchomości zabytkowych Dotyczą one uprawnień związanych z naby-

ciem nieruchomości zabytkowej pomocy finansowej państwa dotacji na pra-

ce konserwatorskie restauratorskie i roboty budowlane a także zwolnienia

podatkowe z podatku od nieruchomości i podatku od spadkoacutew i darowizn

4 Programy ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami oraz

ochrona zabytkoacutew na wypadek konfliktu zbrojnego i sytuacji

kryzysowych

Ważnym instrumentem ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami są

programy krajowe wojewoacutedzkie powiatowe i gminne Należy podkreślić że

programy na szczeblu wojewoacutedztwa powiatu i gminy sporządzane są i nadzo-

rowane przez władze samorządowe a nie administrację rządową

Krajowy program ochrony zabytkoacutew i opieki nad zabytkami uchwala na

okres 4 lat Rada Ministroacutew na wniosek ministra właściwego do spraw kultury

i ochrony dziedzictwa narodowego

123 Tj DzU z 2016 r poz 1570 ze zm 124 H Kisilowska J Smarż Ustawa o wyrobach budowlanych Komentarz Warszawa 2017 s 70 125 Szerzej na ten temat A Małkowska Wykorzystanie nieruchomości zabytkowych na cele mieszkaniowe (w) Prawo mieszkaniowe Regulacja i praktyka (red) H Kisilowska Warszawa 2015 s 207

Helena Kisilowska

59

W jednostkach samorządu terytorialnego zarządy wojewoacutedztwa zarzą-

dy powiatoacutew oraz woacutejtowie burmistrzowie i prezydenci miast sporządzają na

okres 4 lat odpowiednio wojewoacutedzkie powiatowe i gminne programy opieki

nad zabytkami Z realizacji programoacutew zarządy wojewoacutedztwa powiatu oraz

woacutejtowie burmistrzowie i prezydenci miast sporządzają co 2 lata sprawozda-

nia ktoacutere są przedstawione odpowiednio sejmikowi wojewoacutedztwa radzie po-

wiatu lub radzie gminy W programach określane są cele strategiczne oraz

ustalane problemy ktoacutere powinny być włączone do zadań wynikających z kon-

cepcji zagospodarowania przestrzennego W literaturze podkreślane jest ze

ogromne możliwości rzeczywistych działań ochronnych przy zabytkach mają

samorządy lokalne126 Cele programoacutew zostały sprecyzowane w rozdziale

8 ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami ktoacutery dotyczy nie tylko

programoacutew ale i ochrony zabytkoacutew na wypadek konfliktoacutew zbrojnych i sytu-

acji kryzysowych Minister właściwy do spraw kultury i ochrony dziedzictwa

narodowego opracowuje krajowy plan ochrony zabytkoacutew na wypadek konflik-

tu zbrojnego i sytuacji kryzysowych oraz koordynuje realizacje zadań mających

na celu zabezpieczenie zabytkoacutew przed skutkami zagrożeń wynikających z sy-

tuacji kryzysowych

Podsumowanie

Materialne prawo administracyjne nawet najlepsze nie rozwiąże

wszystkich problemoacutew związanych z ochroną i opieką nad zabytkami w Polsce

Konieczne są tu zmiany w świadomości społecznej w tej materii Ustawodawca

organy samorządu terytorialnego i obywatele muszą sami zdecydować jak

poprzez właściwe regulacje prawne zreformować proces administrowania

dziedzictwem kulturowym w odpowiedzi na wyzwania wspoacutełczesności Wyma-

ga to spojrzenia na prawo poprzez funkcje jakie powinno ono spełniać aby

zaspokoić określone potrzeby społeczne Jest to wyraźnie widoczne szczegoacutelnie

w przypadku ochrony nieruchomości zabytkowych gdzie konieczny jest więk-

szy udział władz regionalnych i lokalnych oraz większe zrozumienie nieodwra-

calności strat spowodowanych zaniedbaniami ze strony władz publicznych

Choć w wielu przypadkach istnieje konieczność pierwszeństwa interesu

publicznego nad interesem partykularnym jednostki czy też wspoacutelnot lokal-

nych to często samorząd regionalny czy lokalny ma znacznie większe rozezna-

nie o warunkach lokalnych ktoacuterego to rozeznania nie mają organy administra-

126 Szerzej na ten temat J Sługocki Opieka nad zabytkiem nieruchomym Problemy administracyjnoprawne Warszawa 2014 s 165

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

60

cji rządowej127 Może to mieć szczegoacutelnie istotny wpływ na właściwe zagospo-

darowanie i wykorzystanie zabytkoacutew

Nie zwalnia to jednak ustawodawcy z konieczności tworzenia dobrego

prawa w skali Polski i Europy chroniącego dziedzictwo kulturowe dla przy-

szłych pokoleń w ramach trwałego i zroacutewnoważonego rozwoju Ogromnego

znaczenia nabiera konieczność prawnego zapewnienia realizacji zasady pre-

wencji w zakresie trwałego i zroacutewnoważonego rozwoju polegającej na wcze-

śniejszym podejmowaniu działań w celu uniknięcia nieodwracalnych szkoacuted

w środowisku kulturowym tak aby zachować dla przyszłych pokoleń to co jest

cenne dla społeczeństwa i jest świadectwem przeszłości

Bibliografia

Akty prawne

Konwencja z dnia 16 listopada 1972 r w sprawie ochrony światowego

dziedzictwa kulturowego i naturalnego Dz U z 1996 r Nr 32 poz 190 i 191

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej Dz U z 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym tj DzU z 2017 r poz 1875

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane tj DzU z 2017 r poz 1332

ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 1996 r o muzeach tj Dz U z 2017 r poz 972

ze zm

Ustawa z dnia 27 czerwca 1997 r o bibliotekach t j Dz U z 2012 r poz 602

ze zm

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony środowiska tj Dz U

z 2017 r poz 519 ze zm

Ustawa z dnia 27 marca 2003 r o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym tj Dz U z 2017 r poz 1073 ze zm

Ustawa z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami tj

Dz U z 2014 r poz 1446 ze zm

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o wyrobach budowlanych tj Dz U z 2016 r

poz 1570

127 S Rose-Ackerman Od wyboroacutew do demokracji Wydawnictwo Sejmowe Warszawa 2008 s 11

Helena Kisilowska

61

Orzecznictwo

Wyrok NSA z 21 czerwca 2007 r IIOSK 92006 Legalis nr 115250

Wyrok WSA w Krakowie z 14 marca 2016 r IISAKr 59315 Legalis

nr 1376007

Wyrok WSA w Olsztynie z 19 września 2017 r II SAO1 51617 Legalis

nr 1673462

Postanowienie WSA we Wrocławiu z 31 sierpnia 2017 r IV SAWr 60815

Legalis nr 1666914

Literatura

Blake J International Cultural Hertiage Law Oxford 2015

Bończak-Kucharczyk E Ustawa o gospodarce nieruchomościami Komentarz

Warszawa 2017

Dobosz P Nieruchomość zabytkowa jako przedmiot regulacji prawnej (w)

Przestrzeń i nieruchomości jako przedmiot prawa administracyjnego Publiczne

prawo rzeczowe red I Niżnik- Dobosz Warszawa 2012

Gutowska K (red) Dziedzictwo kulturowe ndash konteksty odpowiedzialności War-

szawa 2003

Kisilowska H (red) Nieruchomości ndash zagadnienia prawne Wyd 2 Warszawa

2004

Kisilowska H Kisilowski M Struktury administracji publicznej chroniące

dziedzictwo kulturowe w Polsce (w) Struktury administracji publicznej

Metody ogniwa więzi red A Mezglewski Rzeszoacutew 2016

Kisilowska H Smarż J Ustawa o wyrobach budowlanych Komentarz Warszawa

2017

Kisilowska H Sypniewski D Prawo budowlane Warszawa 2012

Kobyliński Z Czym jest komu jest potrzebne i do kogo należy dziedzictwo

kulturowe bdquoMazowsze Studia Regionalnerdquo nr 7 Warszawa 2011

Leoński Z Materialne prawo administracyjne wyd 4 Warszawa 2001

Małkowska A Wykorzystanie nieruchomości zabytkowych na cele mieszkaniowe

(w) Prawo mieszkaniowe Regulacja i praktyka red H Kisilowska Warszawa

2015

Nafziger JAR Stoel TB Cultural Hertiage Law Edward Elgar Publishing US

2012

Pruszyński JP Dziedzictwo kultury Polski Jego straty i ochrona prawna Krakoacutew

2001

Rose-Ackerman S Od wyboroacutew do demokracji Warszawa 2008

Prawo dziedzictwa kulturowego w Polsce

62

Sienkiewicz T Aksjologia stosowania ustawy o ochronie zabytkoacutew i opiece nad

zabytkami (w) Aksjologia prawa administracyjnego TII red J Zimmermann

Warszawa 2017

Sługocki J Opieka nad zabytkiem nieruchomym Problemy

administracyjnoprawne Warszawa 2014

Zalasińska K Zeidler K Wykład prawa ochrony zabytkoacutew Gdańsk 2015

[dostęp Siplexpl 6 listopada 2017r]

63

dr Małgorzata Pracka128

Prawo gospodarowania przestrzenią Law of space management

Streszczenie

Gospodarka przestrzenna i potrzeba zachowania ładu przestrzennego

to zagadnienia ktoacutere w dobie postępującego rozwoju cywilizacyjnego zyskują

na znaczeniu Prowadzenie polityki w zakresie planowania przestrzennego jest

zagadnieniem niezwykle trudnym gdyż często prowadzi do kolizji interesoacutew ndash

publicznego i prywatnego Z jednej bowiem strony polityka ta winna być

nastawiona na ochronę ładu przestrzennego i zroacutewnoważonego rozwoju

z drugiej zaś strony nie da się tychże wartości chronić bez naruszania intere-

soacutew prywatnych właścicieli poprzez ograniczanie uprawnień właścicielskich

w odniesieniu do nieruchomości Prawo zagospodarowania przestrzennego ma

za zadanie przede wszystkim roacutewnoważyć te konflikty i być wyrazem kom-

promisu pomiędzy interesem publicznym a interesem indywidualnym

Słowa kluczowe

władztwo planistyczne gminy miejscowy plan zagospodarowania przestrzen-

nego decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu

Summary

Spatial management and the need to preserve spatial order are issues

which in the era of progressive civilization development gain in importance Spa-

tial planning is an extremely difficult issue as it often leads to conflicts of public

and private interests On the one hand this policy should be aimed at protecting

spatial order and sustainable development on the other hand these values can

not be protected without infringing the interests of private owners by limiting

ownership rights to real estate Spatial development law primarily balances these

conflicts and express a compromise between the public and individual interest

Key words

municipalityrsquos planning authority local spatial development plan decision on

development conditions

128 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Prywatnego i Gospodarczego Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytetu Technologiczno ndash Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Prawo gospodarowania przestrzenią

64

Wstęp

Podstawowym instrumentem gospodarowania przestrzenią jest miej-

scowy plan zagospodarowania przestrzennego w ramach ktoacuterego dochodzi do

wiążącego określenia przeznaczenia danej nieruchomości Aktem prawnym

regulującym proces gospodarowania przestrzenią jest ustawa z dnia 27 marca

2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym129 zwana dalej upzp

ktoacutera określa zakres i sposoby postępowania w sprawach przeznaczania tere-

noacutew na określone cele oraz ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

Podstawą jednak wszelkich działań planistycznych są dwie wartości ndash ład prze-

strzenny i zroacutewnoważony rozwoacutej

Zgodnie z art 2 pkt 1 upzp pod pojęciem ładu przestrzennego rozu-

mie się bdquotakie ukształtowanie przestrzeni ktoacutere tworzy harmonijną całość oraz

uwzględnia w uporządkowanych relacjach wszelkie uwarunkowania i wyma-

gania funkcjonalne społeczno ndash gospodarcze środowiskowe kulturowe oraz

kompozycyjno ndash estetycznerdquo Mimo wprowadzenia definicji legalnej ład

przestrzenny pozostaje pojęciem niedookreślonym a jego właściwa wykładnia

zależeć będzie od konkretnego stanu faktycznego Poza tym kształtowanie

przestrzeni zgodnie z wymaganiami ładu przestrzennego wymagać będzie

uwzględnienia regulacji innych ustaw materialnych np ustawy z dnia 7 lipca

1994 r prawo budowlane130 ustawy z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie

przyrody131 ustawy z dnia 27 kwietnia 2001 r prawo ochrony środowiska132

ustawy z dnia 18 lipca 2001 r prawo wodne133 ustawy z dnia 3 lutego 1995 r

o ochronie gruntoacutew rolnych i leśnych134 Właściwe odkodowanie znaczenia

ładu przestrzennego w planowaniu przestrzennym musi uwzględniać odpo-

wiednie przepisy ustaw materialnych135

Drugą wartością uwzględnianą w gospodarowaniu przestrzenią jest

zroacutewnoważony rozwoacutej Definicja legalna zawarta została w art 3 pkt 50 ustawy

prawo ochrony środowiska zgodnie z ktoacuterą przez zasadę zroacutewnoważonego

rozwoju rozumie się taki rozwoacutej społeczno-gospodarczy w ktoacuterym następuje

proces integrowania działań politycznych gospodarczych i społecznych

z zachowaniem roacutewnowagi przyrodniczej oraz trwałości podstawowych proce-

soacutew przyrodniczych w celu zagwarantowania możliwości zaspokajania pod-

129 Tj DzU z 2017r poz1073 ze zm 130 Tj DzU z 2017r poz 1332 ze zm 131 Tj DzU z 2016r poz 2134 ze zm 132 Tj DzU z 2017r poz 519 ze zm 133 Tj DzU z 2017r poz 1121 ze zm 134 Tj DzU z 2017r poz 1161 135 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowanie przestrzenne Wydawnictwo CH Beck Warszawa 2009 s 10-11

Małgorzata Pracka

65

stawowych potrzeb poszczegoacutelnych społeczności lub obywateli zaroacutewno

wspoacutełczesnego pokolenia jak i przyszłych pokoleń Zasada zroacutewnoważonego

rozwoju podniesiona została także do rangi zasady ustrojowej a to oznacza że

organy władzy publicznej obowiązane są w swojej działalności kierować się

tą zasadą przy podejmowaniu roacuteżnorakich rozstrzygnięć Proces stanowienia

prawa winien zatem przebiegać przy uwzględnieniu tej wytycznej ktoacutera wy-

maga od ustawodawcy ciągłej optymalizacji całego systemu prawa tak aby

w odpowiednim stopniu biorąc pod uwagę zaroacutewno potrzebę rozwoju cywili-

zacyjnego wartości ogoacutelnospołeczne chronił także środowisko naturalne136

1 Władztwo planistyczne gminy

Podstawą systemu planowania przestrzennego jest gmina ktoacutera

prowadzi i kształtuje politykę przestrzenną na swoim terenie Żadna inna jed-

nostka samorządu terytorialnego ani administracja rządowa nie ma takich

uprawnień w zakresie gospodarowania przestrzenią Rozstrzygnięcia plani-

styczne gminy mają moc obowiązującą i wpływają na sposoacuteb wykonywania

prawa własności przez właścicieli gruntoacutew Natomiast kształtowanie i prowa-

dzenie polityki przestrzennej na szczeblu powiatu polega na prowadzeniu

w granicach swojej właściwości rzeczowej analiz i studioacutew z zakresu zagospo-

darowania przestrzennego odnoszących się do obszaru powiatu i zagadnień

jego rozwoju Powyższe sprawia że akty planistyczne powiatu nie mają charak-

teru aktoacutew prawa miejscowego ani nie są w żadnej mierze wiążące dla innych

podmiotoacutew w strukturze planowania przestrzennego Pełnią one jedynie funk-

cję subregionalną w planowaniu przestrzennym wojewoacutedztw

Z kolei planowanie przestrzenne wojewoacutedztw sprowadza się do kształ-

towania i prowadzenia polityki przestrzennej w wojewoacutedztwie poprzez

w szczegoacutelności uchwalanie planoacutew zagospodarowania przestrzennego woje-

woacutedztwa To powoduje że wojewoacutedztwo zyskuje miano samodzielnego szcze-

bla w systemie planowania przestrzennego Podstawowym aktem planistycz-

nym na tym szczeblu jest plan zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedz-

twa ktoacutery jest aktem planowania określającym zasady organizacji przestrzen-

nej wojewoacutedztwa uchwalanym przez sejmik wojewoacutedztwa137 Nie jest on aktem

prawa miejscowego jednakże uznać go należy za akt wiążący w określonym

zakresie gminę przy sporządzaniu studium uwarunkowań i kierunkoacutew zago-

spodarowania przestrzennego gdyż zgodnie z art 9 upzp gmina ma obowią-

136 A Krzywoń Konstytucja RP a środowisko bdquoPaństwo i Prawordquo 201283 LEX nr 152978 137 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 35-36

Prawo gospodarowania przestrzenią

66

zek sporządzić studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania prze-

strzennego biorąc pod uwagę ustalenia planu wojewoacutedztwa Plan zagospoda-

rowania przestrzennego wojewoacutedztwa został powiązany także z założeniami

regionalnej polityki przestrzennej określonymi w strategii rozwoju wojewoacutedz-

twa oraz z założeniami krajowej polityki przestrzennej ujętymi w koncepcji

przestrzennego zagospodarowania kraju Planowanie przestrzenne na szczeblu

wojewoacutedztwa sprowadza się zatem głoacutewnie do roli łącznika między planowa-

niem przestrzennym gmin i polityką przestrzenną państwa

Z kolei kształtowanie i prowadzenie polityki przestrzennej państwa

zawartej w koncepcji przestrzennego zagospodarowania kraju zostało przypi-

sane Radzie Ministroacutew W ten oto sposoacuteb wyodrębniono trzeci szczebel plano-

wania przestrzennego jakim jest planowanie krajowe138 Minister właściwy do

spraw budownictwa gospodarki przestrzennej i mieszkaniowej wyposażony

został w kompetencje koordynacji zgodności planoacutew zagospodarowania prze-

strzennego wojewoacutedztw z koncepcją przestrzennego zagospodarowania kraju

Dodatkowo wraz z ministrem właściwym do spraw rozwoju regionalnego

prowadzi wspoacutełpracę transgraniczną i przygraniczną w zakresie zagospodaro-

wania przestrzennego a także przygotowuje okresowe raporty o stanie zago-

spodarowania przestrzennego kraju Jednocześnie w ramach planowania

krajowego ministrowie i centralne organy administracji rządowej w zakresie

swojej właściwości rzeczowej sporządzają programy zawierające zadania

rządowe ktoacutere służą realizacji inwestycji celu publicznego o znaczeniu krajo-

wym Programy te na ich wniosek po zaopiniowaniu przez sejmiki właściwych

wojewoacutedztw są wprowadzane do planu zagospodarowania przestrzennego

wojewoacutedztwa

Przedstawiony system planowania przestrzennego jest zatem wyrazem

decentralizacji zadań publicznych z tym zastrzeżeniem że w systemie tym to

gmina zyskuje miano podstawy systemu planowania przestrzennego Jako pod-

stawowa komoacuterka w systemie planowania przestrzennego wyposażona została

przez ustawodawcę w kompetencje władczego przeznaczania i ustalania zasad

zagospodarowania terenu Zagadnienie to należy do zadań własnych gminy

i określane jest jako władztwo planistyczne gminy

Pod pojęciem władztwa planistycznego należy rozumieć przekazanie

przez ustawodawcę gminie kompetencji w zakresie władczego przeznaczania

i ustalania zasad zagospodarowania terenu (w drodze aktu prawa miejscowego

ndash miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego a w przypadku braku

planu ndash w drodze decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tere-

138 Ibidem s 37

Małgorzata Pracka

67

nu)139 U podstaw jednak jego właściwego pojmowania leży przede wszystkim

zespoacuteł przepisoacutew upzp ktoacutery wyznacza ramy działania gmin w ramach

władztwa planistycznego140 Gmina jako organ mający wyłączną kompetencję

do planowania miejscowego może w granicach i na podstawie prawa samo-

dzielnie kształtować sposoacuteb zagospodarowania obszaru podlegającego jej

władztwu planistycznemu pod warunkiem że władztwa tego nie nadużywa141

Ramami dla wykonywania władztwa planistycznego przez gminę jest ustawo-

wo określona procedura uchwalania planu miejscowego ktoacutera ma być gwaran-

cją ochrony praw obywateli

W ramach aktywności planistycznej gminy dochodzi niewątpliwie

do ograniczeń prawa własności Należy jednak pamiętać że brak jest podstaw

prawnych do ujmowania sfery planowania przestrzennego poprzez jedynie

prymat interesu publicznego Ochrona własności to wartość konstytucyjnie

chroniona a to oznacza konieczność uwzględniania w procesie planowania

przestrzennego zasady ochrony własności roacutewnego traktowania roacuteżnych form

własności Kluczowym publicznoprawnym instrumentem w ramach ktoacuterego

dochodzi do wiążącego określenia przeznaczenia danej nieruchomości jest

miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego Kształtuje on sposoacuteb

wykonywania uprawnień właścicielskich i wpływa na wartość ekonomiczną

terenoacutew objętych planem co ma ogromne znaczenie z punktu widzenia intere-

soacutew właściciela danej nieruchomości Z tych względoacutew istotne jest aby wszel-

kie działania w ramach władztwa planistycznego gminy prowadzone były przy

uwzględnieniu konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności

w tym w szczegoacutelności zawartych w art 64 ust 3 i art 31 ust 3 konstytucji RP

Władztwo planistyczne gminy nie ma jednak charakteru absolutnego

Dodatkowym argumentem przemawiającym za potwierdzeniem tej tezy są

ogoacutelne zasady gospodarowania przestrzenią w postaci ładu przestrzennego

i zroacutewnoważonego rozwoju jako podstawa działań w sprawach przeznaczania

terenoacutew na określone cele ustalania zasad ich zagospodarowania i zabudowy

a także katalog wartości wskazany przez ustawodawcę w art 1 ust 2 upzp

W myśl tegoż przepisu w gospodarowaniu przestrzenią uwzględnia się przede

wszystkim 1) wymagania ładu przestrzennego w tym urbanistyki i architektu-

ry 2) walory architektoniczne i krajobrazowe 3)wymagania ochrony środowi-

ska w tym gospodarowania wodami i ochrony gruntoacutew rolnych i leśnych

4) wymagania ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz doacutebr kultury

wspoacutełczesnej 5) wymagania ochrony zdrowia oraz bezpieczeństwa ludzi

139 Z Niewiadomski Planowanie przestrzenne Zarys systemu Warszawa 2003 s 85 140 H Izdebski Komentarz do art 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2013 141 Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r IV SA 34693 ONSA 19963 poz 125

Prawo gospodarowania przestrzenią

68

i mienia a także potrzeby osoacuteb niepełnosprawnych 6) walory ekonomiczne

przestrzeni 7) prawo własności 8) potrzeby obronności i bezpieczeństwa

państwa 9) potrzeby interesu publicznego 10) potrzeby w zakresie rozwoju

infrastruktury technicznej w szczegoacutelności sieci szerokopasmowych

11) zapewnienie udziału społeczeństwa w pracach nad studium uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gminy miejscowym planem

zagospodarowania przestrzennego oraz planem zagospodarowania prze-

strzennego wojewoacutedztwa w tym przy użyciu środkoacutew komunikacji elektro-

nicznej 12) zachowanie jawności i przejrzystości procedur planistycznych

13) potrzebę zapewnienia odpowiedniej ilości i jakości wody do celoacutew zaopa-

trzenia ludności

Wskazany przez ustawodawcę katalog wymagań i wartości podlegają-

cych ochronie w planowaniu przestrzennym oznacza że gmina uchwalając

plany miejscowe na swoim terenie w ramach przysługującego jej władztwa

planistycznego musi kierować się ww wytycznymi przy ustalaniu zasad zabu-

dowy i zagospodarowania terenu objętego planem miejscowym

2 System aktoacutew planowania przestrzennego

System planowania przestrzennego oparty jest na dwoacutech podstawo-

wych aktach ndash studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania prze-

strzennego oraz miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego

Studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego określa

politykę przestrzenną gminy a ustalenia studium mają charakter wiążący przy

sporządzaniu przez gminę miejscowych planoacutew zagospodarowania prze-

strzennego142 Studium nie jest aktem prawa miejscowego jest to akt o charak-

terze wewnętrznym określającym cele w zakresie rozwoju przestrzennego

oraz kierunki i zasady zagospodarowania obszaru gminy Studium jako pod-

stawowy akt planistyczny musi obowiązywać w każdej gminie Organem wła-

ściwym do przyjęcia studium jest rada gminy ktoacutera podejmuje uchwałę o przy-

stąpieniu do sporządzenia studium uwarunkowań i kierunkoacutew zagospodaro-

wania przestrzennego gminy

Studium obecnie spełnia bardzo ważną rolę gdyż gminy muszą brać

pod uwagę jego ustalenia w swojej aktywności planistycznej co czyni ze stu-

dium akt o silnej pozycji w systemie gminnych aktoacutew planowania przestrzen-

nego Znaczenie studium podkreśla roacutewnież fakt obligatoryjności jego sporzą-

dzenia Brak bowiem studium to brak możliwości uchwalenia planu miejsco-

142 T Filipowicz Komentarz do art 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016

Małgorzata Pracka

69

wego W tej sytuacji mimo tego że nie stanowi ono prawa miejscowego jego

rola w planowaniu przestrzennym gminy jest znacząca gdyż jego oddziaływa-

nie na treść planu miejscowego powoduje że bez wątpienia wpływa także na

sytuację prawną właścicieli nieruchomości Ten bezpośredni związek studium

i planu pokazuje bardzo doniosłą funkcję studium w procesie planistycznym

Zakres merytoryczny studium określony został przez ustawodawcę

w art 10 ust 1 upzp poprzez wyszczegoacutelnienie uwarunkowań wynikających

m in z dotychczasowego przeznaczenia zagospodarowania i uzbrojenia tere-

nu stanu ładu przestrzennego i wymogoacutew jego ochrony stanu środowiska

dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew warunkoacutew i jakości życia mieszkańcoacutew

itd Dodatkowo należy wziąć pod uwagę także regulację art 10 ust 2 upzp

z ktoacuterego wynika obowiązek określenia w studium min kierunkoacutew zmian

w strukturze przestrzennej gminy oraz w przeznaczeniu terenoacutew kierunki

i wskaźniki dotyczące zagospodarowania oraz użytkowania terenoacutew w tym

tereny przeznaczone pod zabudowę oraz tereny wyłączone spod zabudowy

obszary oraz zasady ochrony środowiska i jego zasoboacutew ochrony przyrody

krajobrazu obszary i zasady ochrony dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz

doacutebr kultury wspoacutełczesnej kierunki rozwoju systemoacutew komunikacji i infra-

struktury technicznej itd Ustawa określa zatem otwarty katalog głoacutewnych

treści studium ktoacutere obligatoryjnie muszą być uwzględnione przy jego opra-

cowaniu biorąc pod uwagę okoliczności faktyczne już istniejące w chwili

sporządzania studium oraz wymagania prawne dla polityki przestrzennej nie-

zależne od woli gminy w chwili sporządzania studium143

Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym przewiduje

sformalizowaną procedurę sporządzenia i uchwalenia studium uwarunkowań

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego gminy Obejmuje ona kilka

etapoacutew szczegoacutełowo opisanych w art 11 upzp144 Jest inicjowana przez pod-

jęcie przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzenia studium Na-

stępnie organ wykonawczy gminy kolejno 1) ogłasza w prasie miejscowej oraz

przez obwieszczenie a także w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty w danej miejsco-

wości o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium określając

formę miejsce i termin składania wnioskoacutew dotyczących studium nie kroacutetszy

jednak niż 21 dni od dnia ogłoszenia 2) zawiadamia na piśmie o podjęciu

uchwały o przystąpieniu do sporządzania studium instytucje i organy właściwe

do uzgadniania i opiniowania projektu studium 3) sporządza projekt studium

rozpatrując wnioski zgłoszone do studium uwzględniając ustalenia planu zago-

143 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 95 ndash 97 144 Nowe brzmienie art 11 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r DzU z 2017r poz1566

Prawo gospodarowania przestrzenią

70

spodarowania przestrzennego wojewoacutedztwa oraz ramowego studium uwarun-

kowań i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego związku metropolitar-

nego w przypadku braku planu zagospodarowania przestrzennego wojewoacutedz-

twa lub niewprowadzenia do planu zagospodarowania przestrzennego woje-

woacutedztwa zadań rządowych uwzględnia ustalenia programoacutew o ktoacuterych mowa

w art 48 ust 1 4) uzyskuje od gminnej lub innej właściwej komisji urbani-

styczno ndash architektonicznej opinię o projekcie studium 5) występuje

o uzgodnienie projektu studium i o opinie do wymienionych w ustawie orga-

noacutew 6) wprowadza zmiany wynikające z uzyskanych opinii i dokonanych

uzgodnień 7) ogłasza o wyłożeniu projektu studium do publicznego wglądu na

okres co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt do

publicznego wglądu oraz publikuje na stronach internetowych urzędu gminy na

okres co najmniej 21 dni oraz organizuje w tym czasie dyskusję publiczną nad

przyjętymi w tym projekcie studium rozwiązaniami 8) wyznacza termin zgła-

szania uwag do projektu studium ktoacutery nie może kroacutetszy niż 21 dni od dnia

zakończenia okresu wyłożenia studium 9) przedstawia radzie gminy do

uchwalenia projekt studium wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Kolejnym aktem w systemie planowania przestrzennego jest miejscowy

plan zagospodarowania przestrzennego ktoacutery będąc podstawowym publiczno-

prawnym instrumentem gospodarowania przestrzenią ustala przeznaczenie

terenu i może wprowadzać ograniczenia prawa własności Powyższe wynika

wprost z brzmienia art 6 upzp zgodnie z ktoacuterym ustalenia planu miejscowe-

go kształtują wraz z innymi przepisami sposoacuteb wykonywania prawa własności

W ten oto sposoacuteb regulacje miejscowego planu zagospodarowania przestrzen-

nego stanowią ograniczenie prawa własności (art 64 ust3 konstytucji) oraz

ograniczenie w zakresie korzystania z konstytucyjnego prawa (zgodnie

z redakcją art 31 ust3 konstytucji)

Uchwalanie miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego

jest zatem przejawem przysługującego gminie władztwa planistycznego ktoacutere

z jednej strony musi respektować konstytucyjne gwarancje ochrony prawa

własności z drugiej zaś strony daje uprawnienie do władczego wkraczania

w sferę uprawnień właścicielskich w celu realizacji zadań publicznych Obowią-

zek ścisłego przestrzegania ustawowych zasad i trybu procedury planistycznej

ma być gwarancją właściwego wyważenia interesoacutew prywatnych i publicznych

i ma służyć prawidłowej możliwie najbardziej efektywnej realizacji celoacutew pla-

nowania przestrzennego145 W tym miejscu należy zaakcentować iż w ramach

ustaleń miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego w art 6 ust 2

upzp wskazano na wolność zagospodarowania terenu poprzez przyznanie

145 Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2003 r IV SA39512002 niepubl

Małgorzata Pracka

71

prawa do zabudowy W myśl tych regulacji w granicach określonych ustawą

każdy ma prawo do zagospodarowania terenu do ktoacuterego ma tytuł prawny

zgodnie z warunkami ustalonymi w miejscowym planie zagospodarowania

przestrzennego albo decyzji o warunkach zabudowy i zagospodarowania tere-

nu jeżeli nie narusza to chronionego prawem interesu publicznego oraz osoacuteb

trzecich a także prawo do ochrony własnego interesu prawnego przy zagospo-

darowaniu terenoacutew należących do innych osoacuteb Prawo do zabudowy może być

zatem realizowane pod warunkiem poszanowania chronionego prawem intere-

su publicznego oraz osoacuteb trzecich Użycie przez ustawodawcę sformułowania

bdquochronionego prawem interesu osoacuteb trzecichrdquo nie oznacza bynajmniej wszel-

kich ich naruszeń ale wyłącznie takich ktoacutere będą się wiązać z naruszeniem

określonych konkretnie wskazanych norm prawnych146 Prawo do zabudowy

nie ma charakteru absolutnego co wiąże się z tym że właściciel nie może żądać

od organu administracji publicznej by sposoacuteb zagospodarowania terenu od-

powiadał jego oczekiwaniom Planowanie przestrzenne w tym wymagania ładu

przestrzennego często prowadzą do powstania konfliktu roacuteżnych wartości

i interesoacutew147 Rolą zaś planowania przestrzennego jest łagodzenie tych kon-

fliktoacutew i szukanie kompromisu pomiędzy prawem do zagospodarowania wła-

snego terenu a innymi wartościami i interesami ktoacutere w planowaniu prze-

strzennym winny być uwzględnione148

3 Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego jako wyraz

władztwa planistycznego gminy

Podstawowym instrumentem publicznoprawnym przy pomocy ktoacuterego

gmina realizuje swoje zadanie planistyczne jest miejscowy plan zagospodaro-

wania przestrzennego Ustawodawca w sposoacuteb jednoznaczny przesądza o tym

że plan miejscowy jest aktem normatywnym powszechnie obowiązującym na-

leżącym do aktoacutew prawa miejscowego w rozumieniu konstytucji Konsekwen-

cją powyższego jest wymoacuteg jego ogłoszenia w wojewoacutedzkim dzienniku urzę-

dowym Jako akt podjęty w ramach upoważnienia ustawowego musi respekto-

wać postanowienia aktoacutew prawnych powszechnie obowiązujących wyższego

rzędu czyli ustaw oraz wydanych na ich podstawie aktoacutew wykonawczych

Miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego będąc aktem normatyw-

nym tj charakteryzującym się wymaganą dla tego rodzaju aktoacutew ogoacutelnością

pozbawiony cech aktu indywidualnego powinien uwzględniając lokalne

potrzeby zawierać regulacje odnoszące się do przeznaczenia terenu rozmiesz-

146 Wyrok WSA z dnia 9 maja 2017 r II SABd 8317 LEX nr 2307499 147 Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r II OSK 216315 LEX nr 2293411 148 Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r II OSK 160915 LEX nr 2288701

Prawo gospodarowania przestrzenią

72

czenia inwestycji celu publicznego oraz określenia sposoboacutew zagospodarowa-

nia i warunkoacutew zabudowy terenu149 Charakter planu miejscowego jako aktu

prawa miejscowego oznacza że ma on moc wiążącą tak jak każdy inny akt

normatywny a jego ustalenia muszą być respektowane bez względu na to czy

budzą kontrowersje czy też nie Dopoacuteki plan miejscowy nie zostanie zmieniony

lub uchylony jego ustalenia są wiążące przy ustalaniu zasad zagospodarowania

terenu objętych tym planem150

Pomimo jednoznacznej kwalifikacji prawnej planu miejscowego jakiej

dał wyraz ustawodawca w ustawie o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym nie sposoacuteb jednak pominąć faktu że oproacutecz tego że ustalenia planu

miejscowego odnoszą się do abstrakcyjnego adresata to w dużej mierze są tak-

że zbiorem indywidualnych regulacji określających warunki zabudowy

konkretnych nieruchomości151 Warto zatem podkreślić że charakter norm

planowych jest szczegoacutelny z jednej strony nie sposoacuteb odmoacutewić im charakteru

normatywnego z drugiej jednak strony warto podkreślić że posiadają one

także cechy aktu indywidualnego skoro regulują status prawny konkretnych

nieruchomości

Inicjatywa w zakresie uchwalenia miejscowego planu zagospodarowa-

nia przestrzennego należy do woacutejta burmistrza prezydenta miasta lub do

samej rady miasta ktoacutera podejmuje uchwałę o przystąpieniu do sporządzenia

miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Integralną częścią

takiej uchwały jest załącznik graficzny przedstawiający granice obszaru objęte-

go projektem planu Przed podjęciem uchwały przez radę miasta organ wyko-

nawczy gminy zobowiązany jest do wykonania analizy dotyczącej zasadności

przystąpienia do sporządzenia planu i stopnia zgodności przewidywanych

rozwiązań z ustaleniami studium oraz przygotowania materiałoacutew geodezyj-

nych do opracowania planu wraz z ustaleniem niezbędnego zakresu prac plani-

stycznych

Ustawowe wymagania dotyczące projektu planu miejscowego zostały

uszczegoacutełowione w art 15 i 16 upzp Projekt planu miejscowego musi zawie-

rać część tekstową i graficzną Szczegoacutełowe wymagania w tym zakresie zawiera

dodatkowo Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003r

w sprawie wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowa-

149 A Plucińska ndash Filipowicz (red) A Kosicki Komentarz do art 14 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 150 Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2012r II SABd 65412 LEX nr 1248580 151 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 141

Małgorzata Pracka

73

nia przestrzennego152 Jedną z zasad obowiązujących przy sporządzaniu projek-

tu planu miejscowego jest jego zgodność z ustaleniami studium i przepisami

odrębnymi odnoszącymi się do obszaru objętego planem Do projektu planu

miejscowego winno być sporządzone uzasadnienie ktoacuterego wymogi formalno-

prawne zawarł ustawodawca w art 15 ust 1 upzp Dodatkowo w przywoła-

nym przepisie w ust 2 i 3 zawarte zostały obligatoryjne i fakultatywne zagad-

nienia jakie winny być uwzględnione na etapie projektowania planu miejsco-

wego Do obowiązkowych zagadnień należą min przeznaczenie terenoacutew oraz

linie rozgraniczające tereny o roacuteżnym przeznaczeniu lub roacuteżnych zasadach

zagospodarowania zasady ochrony i kształtowania ładu przestrzennego zasa-

dy ochrony środowiska przyrody i krajobrazu zasady kształtowania krajobra-

zu zasady kształtowania zabudowy oraz wskaźniki zagospodarowania terenu

itd Fakultatywne wytyczne uwzględnia się w procedurze planistycznej o ile

mają one uzasadnienie w ramach konkretnego planu miejscowego Mogą one

dotyczyć np oznaczenia granic terenoacutew wymagających przeprowadzenia sca-

leń i podziałoacutew nieruchomości granic terenoacutew rozmieszczenia inwestycji celu

publicznego o znaczeniu lokalnym minimalną powierzchnię nowo wydzielo-

nych działek budowlanych

Skoro plan miejscowy kształtuje sposoacuteb wykonywania prawa własności

nieruchomości prowadząc niekiedy do ograniczeń uprawnień właścicielskich

postępowanie planistyczne zostało przez ustawodawcę szczegoacutełowo uregulo-

wane co ma być gwarancją ochrony praw podmiotoacutew ktoacutere mogą zostać naru-

szone w wyniku uchwalenia planu Procedura uchwalenia miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego przewiduje kilka etapoacutew ktoacutere polegają na

wykonaniu przez woacutejta burmistrza prezydenta miasta analizy zasadności

przystąpienia do sporządzenia planu i zgodności przewidywanych rozwiązań

z ustaleniami studium wraz z przygotowaniem materiałoacutew geodezyjnych

potrzebnych do opracowania planu oraz ustalenia niezbędnego zakresu prac

planistycznych podjęciu przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporzą-

dzenia planu miejscowego ogłoszeniu przez organ wykonawczy gminy w pra-

sie miejscowej oraz przez obwieszczenie i w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty

w danej miejscowości o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia pla-

nu miejscowego określając jednocześnie formę miejsce i termin składania

wnioskoacutew do planu ktoacutery nie może być kroacutetszy niż 21 dni od dnia ogłoszenia

zawiadomieniu na piśmie o podjęciu uchwały o przystąpieniu do sporządzenia

planu instytucje i organy właściwe do uzgadniania i opiniowania planu

sporządzeniu projektu planu miejscowego po rozpatrzeniu wnioskoacutew złożo-

nych do planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko sporządzeniu

152 Dz U z 2003 r poz 1587

Prawo gospodarowania przestrzenią

74

prognozy skutkoacutew finansowych uchwalenia planu miejscowego uzyskaniu

opinii gminnej komisji urbanistyczno ndasharchitektonicznej wystąpieniu o opinie

do wymienionych w ustawie organoacutew oraz uzgodnieniu projektu z ustawowo

wskazanymi organami uzyskaniu zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne wprowadzeniu zmian wynikają-

cych z uzyskanych opinii i dokonanych uzgodnień ogłoszeniu o wyłożeniu pro-

jektu planu do publicznego wglądu na co najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia

i wyłożeniu projektu planu wraz z prognozą oddziaływania na środowisko do

publicznego wglądu na okres co najmniej 21 dni oraz zorganizowaniu w tym

czasie dyskusji publicznej nad przyjętymi w projekcie planu rozwiązaniami

wyznaczeniu w ogłoszeniu o wyłożeniu projektu planu terminu w ktoacuterym oso-

by fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nieposiadające osobowości

prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu planu w okresie nie kroacutetszym

niż 14 dni od dnia zakończenia okresu wyłożenia projektu planu rozpatrzeniu

uwag złożonych do projektu planu w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia

upływu terminu ich składania wprowadzeniu zmian do projektu planu miej-

scowego wynikających z rozpatrzenia złożonych uwag oraz ponowieniu uzgod-

nień w niezbędnych zakresie przedstawieniu radzie gminy projektu planu

miejscowego wraz z listą nieuwzględnionych uwag

Przedstawiona powyżej procedura planistyczna jest niezwykle sforma-

lizowana i wymaga rygorystycznego przestrzegania jej założeń gdyż zgodnie

z art 28 upzp istotne naruszenie zasad sporządzania studium lub planu

miejscowego istotne naruszenie trybu ich sporządzania a także naruszenie

właściwości organoacutew w tym zakresie powodują nieważność uchwały rady

gminy w całości lub części Warto przy tym podkreślić że istotne naruszenie

trybu sporządzania planu następuje gdy ustalenia planistyczne są odmienne od

tych ktoacutere zostałyby podjęte gdyby nie naruszono procedury sporządzania

aktu planistycznego Natomiast naruszenie zasad to przyjęcie rozwiązań nie-

zgodnych z normami konstytucyjnymi lub zawartymi w ustawach materialno-

prawnych ktoacutere to normy wyznaczają granice wykonywania władztwa plani-

stycznego153

Mając na względzie przytoczone wyżej okoliczności ktoacutere powodują że

plan miejscowy staje się publicznoprawnym instrumentem przy pomocy ktoacute-

rego organy władzy publicznej kształtują sposoacuteb wykonywania prawa własno-

ści nieruchomości ustawodawca wprowadził zasadę uspołecznienia planowa-

nia Wyrazem tej zasady jest dyskusja publiczna organizowana przez organ

wykonawczy gminy zaroacutewno na etapie sporządzania studium uwarunkowań

153 Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 maja 2017 r II SABk 24617 LEX nr 2306710

Małgorzata Pracka

75

i kierunkoacutew zagospodarowania przestrzennego jak i planu miejscowego Ma

ona być gwarancją że wprowadzone do aktoacutew planowania przestrzennego

rozwiązania gospodarowania przestrzenią będą społecznie akceptowalne Pro-

cedura przeprowadzenia dyskusji publicznej polega na tym że po podjęciu

przez radę gminy uchwały o przystąpieniu do sporządzania planu miejscowego

(te same uwarunkowania odnoszą się do uchwały o przystąpieniu do sporzą-

dzania studium) właściwy organ (woacutejt burmistrz prezydent) ogłasza w prasie

miejscowej oraz przez obwieszczenie a także w sposoacuteb zwyczajowo przyjęty

w danej miejscowości o wyłożeniu projektu planu do publicznego wglądu na co

najmniej 7 dni przed dniem wyłożenia i wykłada ten projekt wraz z prognozą

oddziaływania na środowisko do publicznego wglądu na okres co najmniej 21

dni organizując w tym czasie dyskusję publiczną nad przyjętymi w projekcie

planu rozwiązaniami W ogłoszeniu tym musi także podać termin w ktoacuterym

osoby fizyczne i prawne oraz jednostki organizacyjne nie posiadające osobowo-

ści prawnej mogą wnosić uwagi dotyczące projektu planu Termin ten nie może

być kroacutetszy niż 14 dni (w przypadku studium termin nie może być kroacutetszy niż

21 dni) od dnia zakończenia okresu wyłożenia planu Uwagi te rozpatrywane są

w terminie nie dłuższym niż 21 dni od dnia upływu terminu ich składania

W przypadku uwzględnienia uwag właściwy organ wprowadza zmiany do pro-

jektu planu miejscowego a następnie przedstawia radzie gminy projekt planu

miejscowego wraz z listą uwag nieuwzględnionych

Uwagi do planu zgodnie z art 18 ust1 upzp może wnieść każdy kto

kwestionuje ustalenia przyjęte w projekcie planu wyłożonym do publicznego

wglądu Wnosi się je na piśmie w terminie wyznaczonym w ogłoszeniu o wyło-

żeniu planu do publicznego wglądu lub w postaci elektronicznej w sposoacuteb

wskazany w upzp Dla sformułowania takiego zarzutu nie jest wymagana

szczegoacutelna forma wystarczy że z treści pisma wynikać będzie iż ustalenia pla-

nistyczne są kwestionowane przez wnoszącego uwagi Nie musi on wykazywać

żadnego interesu prawnego ktoacutery może być naruszony ustaleniami planu154

4 Ograniczenia w korzystaniu z nieruchomości związane z obo-

wiązywaniem miejscowego planu zagospodarowania przestrzen-

nego

Planowanie przestrzenne jest niewątpliwie tą dziedziną ktoacutera wpływa

na prawo własności Plan miejscowy może powodować zaroacutewno wzrost warto-

ści nieruchomości objętej planem jak i wprowadzać ograniczenia dla właścicie-

154 Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r II SAWr 91111 LEX nr 1139038

Prawo gospodarowania przestrzenią

76

li takich nieruchomości Należy jednak przyjąć że nie plan miejscowy jako akt

prawa miejscowego ale ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzen-

nym jest źroacutedłem do wprowadzania ograniczeń prawa własności natomiast

plan miejscowy wykonuje ustalenia ustawowe

Zakres ingerencji w prawo własności na etapie planowania przestrzen-

nego może być roacuteżny i dotykać w zasadzie wszystkich trzech uprawnień wła-

ścicielskich (tzw triada uprawnień właściciela) ndash ius possidendi ius utendi-

fruendi ius abutendi Z uwagi na powyższe ograniczenia uprawnień właściciel-

skich ustawodawca przewidział możliwość ochrony interesoacutew właścicieli

przed niekorzystnymi dla nich skutkami wynikającymi z uchwalenia bądź

zmiany planu Zgodnie bowiem z art 36 ust1 upzp jeżeli w związku z uchwa-

leniem planu miejscowego albo jego zmianą korzystanie z nieruchomości lub

jej części w dotychczasowy sposoacuteb lub zgodny z dotychczasowym przeznacze-

niem stało się niemożliwe bądź istotnie ograniczone właściciel albo użytkow-

nik wieczysty nieruchomości może żądać od gminy 1) odszkodowania za

poniesioną rzeczywistą szkodę albo 2) wykupienia nieruchomości lub jej części

Z literalnego brzmienia przepisu art 36 ust1 ustawy wynika że właści-

ciel lub użytkownik wieczysty może kierować do gminy dwojakiego rodzaju

roszczenia cywilnoprawne - żądać odszkodowania za poniesioną rzeczywistą

szkodę a zatem w granicach damnum emergens bez utraconych korzyści

(lucrum cessans) lub żądać wykupienia nieruchomości co w tej sytuacji wyma-

ga formy aktu notarialnego Realizacja roszczeń właściciela może nastąpić roacutew-

nież w myśl art 36 ust 2 upzp w drodze zaoferowania przez gminę nieru-

chomości zamiennej Z dniem zawarcia umowy zamiany roszczenia właściciela

z art 36 ust1 ustawy wygasają Z dniem 1 stycznia 2018 r dodany zostanie do

art 36 ust 1a upzp155 ktoacutery wyłączy możliwość kierowania opisanych wyżej

roszczeń w sytuacji gdy treść planu miejscowego powodująca skutek o ktoacuterym

mowa w ust1 nie stanowi samodzielnego ustalenia przez gminę społeczno ndash

gospodarczego przeznaczenia terenu oraz sposobu korzystania z niego ale wy-

nika z 1) uwarunkowań hydrologicznych geologicznych geomorfologicznych

lub przyrodniczych dotyczących występowania powodzi i związanych z tym

ograniczeń określonych na podstawie przepisoacutew odrębnych 2) decyzji doty-

czących lokalizacji lub realizacji inwestycji celu publicznego wydanych przez

inne niż organy gminy organy administracji publicznej lub Państwowe Gospo-

darstwo Wodne Wody Polskie 3) zakazoacutew lub ograniczeń zabudowy i zago-

spodarowania terenu określonych w przepisach ustaw lub aktoacutew w tym aktoacutew

prawa miejscowego wydanych na ich podstawie

155 DzU z 2017r poz1566

Małgorzata Pracka

77

Ustawodawca oproacutecz zabezpieczenia praw właścicieli nieruchomości

objętych aktywnością planistyczną gminy przewidzianych w ust 1 i 2 art 36

upzp wprowadził także dodatkową ochronę interesoacutew właściciela gwaran-

tując w myśl art 36 ust3 upzp możliwość żądania od gminy odszkodowania

jeżeli w związku z uchwaleniem planu miejscowego albo jego zmianą wartość

nieruchomości uległa obniżeniu a właściciel lub użytkownik wieczysty zbywa

tę nieruchomość i nie skierował do gminy roszczeń o ktoacuterych mowa w ust 1 i 2

art 36 upzp Odszkodowanie ustala się w wysokości roacutewnej obniżeniu warto-

ści nieruchomości Pod pojęciem obniżenia wartości nieruchomości ustawo-

dawca w art 37 ust 1 upzp rozumie roacuteżnicę między wartością nieruchomości

określoną przy uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego po

uchwaleniu lub zmianie planu miejscowego a jej wartością określoną przy

uwzględnieniu przeznaczenia terenu obowiązującego przed zmianą tego planu

lub faktycznego sposobu wykorzystywania nieruchomości przed jego uchwale-

niem Wartość nieruchomości określa się zgodnie z art 37 ust 11 upzp156

natomiast w odniesieniu do zasad określania wartości nieruchomości oraz za-

sad określania skutkoacutew finansowych uchwalania lub zmiany planoacutew miejsco-

wych a także w odniesieniu do osoacuteb uprawnionych do określania tych wartości

i skutkoacutew finansowych stosuje się przepisy ustawy z dnia 21 sierpnia 1997r

o gospodarce nieruchomościami157 o ile przepisy tej ustawy nie stanowią ina-

czej158

Dochodzenie przez właściciela nieruchomości roszczenia o wykupienie

nieruchomości lub jej zamianę nie jest ograniczone terminem Roszczenia z art

36 ust1 i 2 upzp podlegają przeto przedawnieniu na zasadach ogoacutelnych wy-

nikających z kodeksu cywilnego Natomiast roszczenie odszkodowawcze prze-

widziane w art 36 ust3 upzp ograniczone jest 5 - letnim terminem Jest

to termin zawity po upływie ktoacuterego roszczenie nie przysługuje Zgodnie jed-

nak z art 37 ust 9 upzp wykonanie obowiązku wynikającego z roszczeń

o ktoacuterych mowa w art 36 ust1 ndash 3 powinno nastąpić w terminie 6 miesięcy od

dnia złożenia wniosku chyba że strony postanowią inaczej W przypadku

opoacuteźnienia w wypłacie odszkodowania lub w wykupie nieruchomości właści-

cielowi albo użytkownikowi wieczystemu przysługują odsetki ustawowe

156 Nowe brzmienie art 37 ust 11 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018r DzU z 2017 r poz 1566 157 Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami tj DzU z 2016r poz2147 ze zm 158 Art 37 ust 12 upzp wejdzie w życie z dniem 1 stycznia 2018 r tj DzU z 2017r poz 1566

Prawo gospodarowania przestrzenią

78

Ustalenia planu miejscowego mogą także powodować wzrost wartości

nieruchomości Taką sytuację ustawodawca przewidział w art 36 ust 4 upzp

i wyposażył gminę w uprawnienie do pobierania jednorazowej opłaty zwaną

rentą planistyczną Stanowi ona swoistą partycypację gminy w zyskach jakie

przynosi zbycie nieruchomości ktoacuterej wartość wzrosła z uwagi na zmianę jej

przeznaczenia w miejscowym planie zagospodarowania przestrzennego Istota

renty planistycznej sprowadza się do wystąpienia łącznie dwoacutech przesłanek

1) zmiany wartości nieruchomości w następstwie uchwalenia miejscowego

planu zagospodarowania przestrzennego lub jego zmiany 2) zbycia nierucho-

mości przed upływem 5 lat od daty wejścia w życie uchwalonego planu bądź

dokonanej w nim zmiany

Ustawodawca zakreślił maksymalną jej wysokość uznając że nie może

być ona wyższa niż 30 wzrostu wartości nieruchomości Opłata ta winna być

ustalona w planie miejscowym na podstawie ktoacuterego dokonuje się jej wymiaru

Przy czym opłata ta powinna być określana przez radę w wymiarze stosunko-

wym (procentowym) a nie kwotowym Obowiązek ten zawarty w przepisach

rangi ustawowej ma moc bezwzględnie obowiązującą i tym samym jego speł-

nienie nie może zostać wyłączone mocą rozstrzygnięć organu stanowiącego

gminy

Ustalenie wysokości renty planistycznej następuje w drodze decyzji

woacutejta burmistrza albo prezydenta miasta Spory w zakresie naliczania i pobie-

rania renty planistycznej nie zostały przez ustawodawcę poddane kognicji są-

doacutew powszechnych i jako sprawy administracyjne rozpatrywane są w admini-

stracyjnym toku instancji przez samorządowe kolegia odwoławcze ktoacuterych

decyzje mogą być przedmiotem zaskarżenia do sądu administracyjnego Możli-

wość naliczenia przez gminę renty planistycznej została ograniczona przez

ustawodawcę 5 - letnim terminem liczonym od dnia w ktoacuterym plan miejscowy

albo jego zmiana stały się obowiązujące Przywołany termin ma charakter

terminu zawitego nie podlegającego przywroacuteceniu Jego upływ wyłącza więc

możliwość ustalenia opłaty w przypadku wzrostu wartości nieruchomości

Ponadto właściciel lub użytkownik wieczysty nieruchomości ktoacuterej wartość

wzrosła w związku z uchwaleniem lub zmianą planu miejscowego przed jej

zbyciem może żądać od woacutejta burmistrza albo prezydenta ustalenia w drodze

decyzji wysokości opłaty planistycznej

Dla zachowania 5-letniego terminu dochodzenia przez gminę opłaty

z tytułu wzrostu wartości nieruchomości niezbędne jest wszczęcie postępowa-

nia administracyjnego przed jego upływem Zgłoszenie roszczenia o ktoacuterym

mowa w art 37 ust3 upzp należy rozumieć jako wszczęcie postępowania

administracyjnego gdyż już przez zawiadomienie o tym zdarzeniu właściciel

nieruchomości dowiaduje się o wystąpieniu przez gminę z żądaniem uiszczenia

Małgorzata Pracka

79

renty planistycznej Wprawdzie właściwy organ zobowiązany jest do bez-

zwłocznego ustalenia opłaty planistycznej po otrzymaniu wypisu z aktu nota-

rialnego ktoacutery notariusz przesyła w ciągu 7 dni od dnia sporządzenia umowy

jednakże przepis ten ma jedynie charakter dyscyplinujący gminę do dochodze-

nia należności budżetowych w możliwie najkroacutetszym terminie i nie ogranicza w

żaden sposoacuteb 5-letniego terminu do wszczęcia postępowania liczonego od daty

wejścia w życie miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego bądź

jego zmiany159

5 Gospodarowanie przestrzenią w przypadku braku miejscowe-

go planu zagospodarowania przestrzennego

Aktywność planistyczna gminy przejawia się przede wszystkim

w uchwalaniu miejscowych planoacutew zagospodarowania przestrzennego Nie

wszystkie jednak obszary pokryte są planami Tam gdzie ich nie ma sposoacuteb

zagospodarowania terenu określany jest aktem indywidualnym i konkretnym

tj decyzją administracyjną

Zgodnie z art 4 ust 2 upzp bdquow przypadku braku miejscowego planu

zagospodarowania przestrzennego określenie sposoboacutew zagospodarowania

i warunkoacutew zabudowy terenu następuje w drodze decyzji o warunkach zabu-

dowy i zagospodarowania terenu przy czym 1) lokalizację inwestycji celu pu-

blicznego ustala się w drodze decyzji o lokalizacji inwestycji celu publicznego

2) sposoacuteb zagospodarowania terenu i warunki zabudowy dla innych inwestycji

ustala się w drodze decyzji o warunkach zabudowyrdquo

Warto podkreślić że decyzja o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu pu-

blicznego (w tym i decyzja o warunkach zabudowy) pełni funkcję swoistego

substytutu miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego Określenie

w drodze decyzji sposoboacutew zagospodarowania i warunkoacutew zabudowy terenu

w przypadku braku planu miejscowego zastępuje ustalenia planu Wobec tego

decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego może wywoływać skutki po-

dobne do tych jakie rodzi miejscowy plan zagospodarowania przestrzennego

zwłaszcza w zakresie wpływu na ekonomiczną wartość nieruchomości160

Decyzja o warunkach zabudowy jak i decyzja o lokalizacji inwestycji celu pu-

blicznego jest decyzją związaną co oznacza że organ winien wydać decyzję

pozytywną jeżeli pozostaje ona w zgodzie z przepisami ustawy o planowaniu

159 W Falczyński J Stelmasiak Glosa do wyroku NSA z dnia 3 września 2004 r OPS 52004 bdquoOrzecznictwo Sądoacutew Polskichrdquo 20057-891 160 T Bąkowski Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Komentarz Zakamycze 2004 s 150

Prawo gospodarowania przestrzenią

80

i zagospodarowaniu przestrzennym z przepisami ustaw szczegoacutełowych oraz

czyni zadość warunkom formalnym

Zgodnie z brzmieniem art 59 upzp gdy na danym obszarze nie obo-

wiązuje plan miejscowy każda zmiana zagospodarowania terenu polegająca na

wykonaniu roboacutet budowlanych a także zmiana sposobu użytkowania obiektu

lub jego części wymaga ustalenia warunkoacutew zabudowy w drodze decyzji

Regułą jest zatem wydawanie decyzji o warunkach zabudowy natomiast wy-

dawanie decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego jest nieroze-

rwalnie związane z definicją inwestycji celu publicznego o ktoacuterej mowa w art 2

pkt 5 upzp Przez inwestycję celu publicznego należy zatem rozumieć działa-

nia o znaczeniu lokalnym (gminnym) i ponadlokalnym (powiatowym woje-

woacutedzkim i krajowym) a także krajowym (obejmującym roacutewnież inwestycje

międzynarodowe i ponadregionalne) oraz metropolitalnym (obejmującym

obszar metropolitalny) bez względu na status podmiotu podejmującego te dzia-

łania oraz źroacutedła ich finansowania stanowiące realizację celoacutew o ktoacuterych mo-

wa w art 6 ustawy z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościa-

mi161 Katalog zadań dla ktoacuterych może być wydana decyzja o lokalizacji inwe-

stycji celu publicznego jest katalogiem zamkniętym

Elementy składowe decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu

publicznego zawarte zostały w art 54 upzp zgodnie z ktoacuterym decyzja o loka-

lizacji inwestycji celu publicznego określa 1) rodzaj inwestycji 2) warunki

i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy wynikają-

ce z przepisoacutew odrębnych a w szczegoacutelności w zakresie a) warunkoacutew i wyma-

gań ochrony i kształtowania ładu przestrzennego b) ochrony środowiska

i zdrowia ludzi oraz dziedzictwa kulturowego i zabytkoacutew oraz doacutebr kultury

wspoacutełczesnej c) obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji

d)wymagań dotyczących ochrony interesoacutew osoacuteb trzecich e) ochrony obiektoacutew

budowlanych na terenach goacuterniczych 3) linie rozgraniczające teren inwestycji

Te same zasady obowiązują roacutewnież przy wydawaniu decyzji o warun-

kach zabudowy i zagospodarowania terenu Wobec powyższego poczynione

niżej ustalenia zachowują swoją aktualność także w odniesieniu do tej decyzji

Określenie w decyzji o ustaleniu lokalizacji inwestycji celu publicznego

rodzaju inwestycji oznacza iż organ wydający decyzję winien wskazać jakiej

kategorii inwestycji dotyczą ustalenia a więc czy przedmiotem ustaleń jest np

budowa obiektu przemysłowego mieszkalnego czy też decyzja odnosi się do

tzw inwestycji liniowych W decyzji powinny zostać także określone warunki

i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu oraz jego zabudowy ktoacutere wy-

nikają z przepisoacutew odrębnych W szczegoacutelności chodzi tutaj o warunki

161 Dz U z 2016 r poz 2147 i 2260 oraz z 2017 r poz 624 i 820

Małgorzata Pracka

81

i zasady wynikające z ustaw prawo ochrony środowiska o lecznictwie uzdro-

wiskowym uzdrowiskach i obszarach ochrony uzdrowiskowej oraz gminach

uzdrowiskowych o ochronie zabytkoacutew i opiece nad zabytkami Ustalenie na-

tomiast warunkoacutew obsługi w zakresie infrastruktury technicznej i komunikacji

będzie następowało w oparciu o ustawy o drogach publicznych prawo budow-

lane prawo wodne a wymagania dotyczące ochrony interesoacutew osoacuteb trzecich

będą wynikać przede wszystkim z ustaw prawo budowlane prawo ochrony

środowiska W odniesieniu do ochrony obiektoacutew budowlanych na terenach

goacuterniczych zastosowanie znajdzie tutaj ustawa ndash prawo geologiczne i goacuternicze

Trzecim obligatoryjnym elementem decyzji jest ustalenie linii rozgraniczają-

cych inwestycję Linie te muszą zostać wyznaczone na kopii mapy zasadniczej

lub w przypadku jej braku na kopii mapy katastralnej przyjętej do państwo-

wego zasobu geodezyjnego i kartograficznego w skali 1500 lub 11000

a w stosunku do inwestycji liniowej w skali 12000 Część graficzna decyzji od-

powiada zatem części graficznej wniosku162

Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego wiąże organ wydający

decyzję o pozwoleniu na budowę Związanie organu decyzją o lokalizacji inwe-

stycji celu publicznego na etapie wydawania pozwolenia na budowę oznacza iż

organ ten nie może kształtować warunkoacutew lokalizacji odmiennie od ustalonych

w powyższej decyzji Decyzja o lokalizacji inwestycji celu publicznego (tak jak

i decyzja o warunkach zabudowy) ma charakter promesy uprawniającej do

poacuteźniejszego uzyskania pozwolenia na budowę na warunkach w niej określo-

nych Nie upoważnia ona do podjęcia i realizacji inwestycji ale stanowi pod-

stawę do ubiegania się o pozwolenie na budowę Decyzja o lokalizacji inwesty-

cji celu publicznego (jak i decyzja o warunkach zabudowy) ma rozstrzygnąć

tylko o dopuszczalności realizacji określonego rodzaju inwestycji na tym tere-

nie a także określić warunki i szczegoacutełowe zasady zagospodarowania terenu

oraz jego zabudowy wynikające z przepisoacutew odrębnych163 Decyzje te mogą być

uznane za promesę pozwolenia na budowę ale tylko w ściśle ograniczonym

zakresie Zakres ten wyznacza treść ustaleń odnoszących się do przyszłej inwe-

stycji Materia ustaleń tych decyzji nie może być przedmiotem rozstrzygnięcia

w postępowaniu o pozwolenie na budowę Dane dotyczące inwestycji niezbęd-

ne w procesie wydawania pozwolenia na budowę powinny być czerpane przy

162 A Despot-Mładanowicz Komentarz do art 54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 163 Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2013 r II SAKe 13013 LEX nr 1310162

Prawo gospodarowania przestrzenią

82

braku miejscowego planu zagospodarowania przestrzennego z treści omawia-

nych decyzji164

Drugą z decyzji wydawanych w sytuacji braku miejscowego planu zago-

spodarowania przestrzennego jest decyzja o warunkach zabudowy i zagospo-

darowania terenu Warunki jakie muszą zostać spełnione aby można było wy-

dać decyzję o warunkach zabudowy określa art 61 upzp Zgodnie z jego

brzmieniem wydanie decyzji o warunkach zabudowy jest możliwe jedynie

w przypadku łącznego spełnienia następujących warunkoacutew 1) co najmniej

jedna działka sąsiednia dostępna z tej samej drogi publicznej jest zabudowana

w sposoacuteb pozwalający na określenie wymagań dotyczących nowej zabudowy

w zakresie kontynuacji funkcji parametroacutew cech i wskaźnikoacutew kształtowania

zabudowy oraz zagospodarowania terenu w tym gabarytoacutew i formy architek-

tonicznej obiektoacutew budowlanych linii zabudowy oraz intensywności wykorzy-

stania terenu 2) teren ma dostęp do drogi publicznej 3) istniejące lub projek-

towane uzbrojenie terenu jest wystarczające dla zamierzenia budowlanego

4) teren nie wymaga uzyskania zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew rol-

nych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo jest objęty zgodą uzyskaną

przy sporządzaniu miejscowych planoacutew ktoacutere utraciły moc obowiązującą na

podstawie art 67 ustawy o ktoacuterej mowa w art 88 ust 1 5) decyzja jest zgodna

z przepisami odrębnymi

Przytoczony wyżej przepis urasta do rangi głoacutewnego przepisu normują-

cego gospodarowanie przestrzenią na obszarach pozbawionych planu miej-

scowego i obejmuje wszystkie przypadki powstawania nowej zabudowy z wy-

jątkiem lokalizowania inwestycji celu publicznego Stanowi zatem poważne

ograniczenie zabudowy przestrzeni i ingeruje w prawo własności nieruchomo-

ści oraz wolność zabudowy165 Skoro jednak podstawą planowania przestrzen-

nego jest ład przestrzenny przyjęte przez ustawodawcę rozwiązania

w zakresie wydawania decyzji o warunkach zabudowy mają ograniczać i po-

rządkować dokonywanie zmian w zagospodarowaniu terenu poprzez uzależ-

nienie wydania pozytywnej decyzji od łącznego spełnienia warunkoacutew ustawo-

wych

W celu ustalenia wymagań nowej zabudowy i zagospodarowania tere-

nu organ wyznacza wokoacuteł działki budowlanej ktoacuterej dotyczy wniosek o usta-

lenie warunkoacutew zabudowy obszar analizowany i przeprowadza na nim analizę

funkcji oraz cech zabudowy i zagospodarowania terenu w zakresie spełnienia

ustawowych przesłanek warunkujących możliwość wydania decyzji Przystępu-

164 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r IV SAPo 122612 LEX nr 1299618 165 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 490 i nast

Małgorzata Pracka

83

jąc do tej analizy organ winien ustalić czy zabudowa na terenie sąsiadującym

z terenem na ktoacuterym inwestor zamierza zrealizować nową zabudowę jest taka

że sposoacuteb wykonania tej zabudowy pozwala na określenie wymagań dotyczą-

cych nowej zabudowy W konsekwencji aby można było ustalić warunki dla

nowej zabudowy a więc rozważyć czy zachodzą wymagane prawem przesłan-

ki na terenie sąsiadującym musi znajdować się co najmniej jeden obiekt gdyż

tylko woacutewczas będzie możliwe ustalenie kontynuacji funkcji parametroacutew cech

i wskaźnikoacutew kształtowania zabudowy oraz zagospodarowania terenu w tym

gabarytoacutew i formy architektonicznej obiektu budowlanego linii zabudowy oraz

intensywności wykorzystania terenu Brak na określonym obszarze obiektu

o podobnych parametrach skutkuje odmową wydania decyzji o warunkach

zabudowy166 Powyższe rozwiązanie wprowadza tzw zasadę dobrego sąsiedz-

twa ktoacutera uzależnia zmianę w zagospodarowaniu terenu od dostosowania się

do określonych cech zagospodarowania terenu sąsiedniego167 Zasada ta po-

winna być interpretowana urbanistycznie gdyż jej celem jest zachowanie ładu

urbanistycznego Dlatego też pojęcie bdquodziałki sąsiedniej należy interpretować

szeroko jako nieruchomość lub część nieruchomości położoną w okolicy two-

rzącej pewną urbanistyczną całość ktoacuterą należy określić dla każdego przypad-

ku oddzielnie168

Kolejnym warunkiem od spełnienia ktoacuterego zależy wydanie pozytyw-

nej decyzji w sprawie warunkoacutew zabudowy dla przedsięwzięć nie będących

inwestycją celu publicznego jest dostęp do drogi publicznej Przez dostęp do

drogi publicznej należy rozumieć zaroacutewno bezpośredni dostęp do drogi zali-

czonej na podstawie ustawy z 21 marca 1985 r o drogach publicznych169

do jednej z kategorii droacuteg publicznych jak i dostęp do niej przez drogę we-

wnętrzną lub przez ustanowienie odpowiedniej służebności drogi koniecznej

Następny warunek dotyczy uzbrojenia terenu ktoacutere winno zaspokajać potrze-

by zamierzenia budowlanego określonego przez wnioskodawcę Warunek

uzbrojenia terenu uznaje się za spełniony roacutewnież wtedy gdy wykonanie nie-

zbędnej na potrzeby projektowanego przedsięwzięcia infrastruktury tech-

nicznej zostanie zagwarantowane w drodze umowy miedzy właściwą jednostką

organizacyjną a inwestorem Zgodnie z art 61 ust 1 pkt 4 upzp wymogiem

koniecznym do wydania decyzji o warunkach zabudowy jest brak obowiązku

166 A Despot-Mładanowicz Komentarz do art54 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym LEX 2016 167 Z Niewiadomski (red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie i zagospodarowaniehellip op cit s 494 168 Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r II OSK 98411 LEX nr 1291986 169 Ustawa z dnia 21 marca 1985 r o drogach publicznych tekst jednolity DzU z 2016r poz 440 ze zm

Prawo gospodarowania przestrzenią

84

uzyskiwania na przedmiotowy teren zgody na zmianę przeznaczenia gruntoacutew

rolnych i leśnych na cele nierolnicze i nieleśne albo fakt uzyskania takiej zgody

na wskazane wykorzystanie terenu przy okazji sporządzania miejscowych pla-

noacutew ktoacutere obowiązywały w dniu wejścia w życie ustawy z dnia 7 lipca 1994 r

o zagospodarowaniu przestrzennym170 tj 1 stycznia 1995 r

Decyzja o warunkach zabudowy powinna roacutewnież pozostawać w zgo-

dzie z przepisami szczegoacutelnymi Katalog przepisoacutew odrębnych ktoacuterych unor-

mowania mają wpływ na wydawanie decyzji o warunkach zależy od położenia

terenu będącego przedmiotem ustaleń Do przepisoacutew odrębnych należy bez

wątpienia zaliczyć regulacje z zakresu ochrony środowiska przyrody gruntoacutew

rolnych i leśnych zabytkoacutew uzdrowisk ochrony granic obszaroacutew morskich

a także przepisy sanitarne unormowania z zakresu prawa geologicznego goacuter-

niczego itp

Osoba ubiegająca się o wydanie decyzji o warunkach zabudowy i zago-

spodarowania terenu nie musi legitymować się tytułem prawnym do nieru-

chomości gdyż decyzja o warunkach zabudowy nie rodzi praw do terenu oraz

nie narusza prawa własności i uprawnień osoacuteb trzecich Prawo do rozpoczęcia

budowy wynikać bowiem będzie dopiero z ostatecznej decyzji o pozwoleniu na

budowę ktoacutera może być wydana jedynie inwestorowi ktoacutery min wykaże się

prawem do dysponowania nieruchomością na cele budowlane171 Z tych wzglę-

doacutew w odniesieniu do tego samego terenu organ może wydać decyzję o wa-

runkach zabudowy więcej niż jednemu wnioskodawcy Dodatkowo ustawo-

dawca zastrzegł iż wnioskodawcy ktoacutery nie uzyskał prawa do terenu nie przy-

sługuje roszczenie o zwrot nakładoacutew poniesionych w związku z otrzymaną

decyzją o warunkach zabudowy

Jednocześnie zaakcentować należy że choć decyzja o warunkach zabu-

dowy nie rodzi praw do terenu oraz nie narusza prawa własności i uprawnień

osoacuteb trzecich to zasadniczo może wpłynąć na sposoacuteb wykonywania własności

przez zlokalizowanie na danej nieruchomości konkretnej inwestycji172 Tym

samym w art 63 ust 3 upzp ustawodawca podkreślił że wywołanie przez

decyzję o warunkach zabudowy skutkoacutew o ktoacuterych mowa w art 36 upzp

powoduje że do decyzji o warunkach zabudowy należy stosować odpowiednio

art 36 i 37 upzp Koszty realizacji roszczeń wynikających z art 36 ust 1 i 3

upzp obciążać będą jednak inwestora po uzyskaniu ostatecznej decyzji

o pozwoleniu na budowę

170 Tj Dz U z 1999 r Nr 15 poz 139 ze zm 171 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r II OSK 282214 LEX nr 2102251 172 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r II SAPo 11017 LEX nr 2330006

Małgorzata Pracka

85

Podsumowanie

System planowania przestrzennego jest wyrazem decentralizacji zadań

publicznych ale zasadnicza rola w tym systemie przypada gminie gdyż jej roz-

strzygnięcia planistyczne mają moc obowiązującą i dotykają w sposoacuteb bezpo-

średni właścicieli gruntoacutew Sfera rozstrzygnięć planistycznych może być jednak

źroacutedłem wielu konfliktoacutew Ustawodawca wyposażył właścicieli i użytkownikoacutew

wieczystych w środki prawne służące ochronie ich praw co jest wyrazem reali-

zacji konstytucyjnoprawnych gwarancji ochrony prawa własności Kształtowa-

nie przestrzeni to proces bardzo złożony będący grą roacuteżnorakich wartości

i interesoacutew Bez odpowiednich regulacji prawnych nie jest możliwe właściwe

kształtowanie przestrzeni przez stymulowanie procesoacutew gospodarczych jak

i ochrona określonych jej wartości Temu ma służyć prawo gospodarowania

przestrzenią tworzące warunki do racjonalnego organizowania przestrzeni

egzekwowania ładu przestrzennego i eliminowania (bądź łagodzenia) konflik-

toacutew

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane tj DzU z 2017 r poz1332 ze

zm

Ustawa z dnia 3 lutego 1995 r o ochronie gruntoacutew rolnych i leśnych tj DzU

z 2017 r poz1161

Ustawa z dnia 21 sierpnia 1997 r o gospodarce nieruchomościami tj DzU

z 2016 r poz 2147 ze zm

Ustawa z dnia 27 kwietnia 2001 r Prawo ochrony środowiska tj DzU z 2017r

poz 519 ze zm

Ustawa z dnia 18 lipca 2001 r Prawo wodne tj DzU z 2017r poz 1121 ze zm

Ustawa z dnia 27 marca 2003 o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzen-

nym tj DzU z 2017r poz 1073

Ustawa z dnia 16 kwietnia 2004 r o ochronie przyrody tj DzU z 2016 r poz

2134 ze zm

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 26 sierpnia 2003 r w sprawie

wymaganego zakresu projektu miejscowego planu zagospodarowania prze-

strzennego Dz U z 2003 r poz1587

Orzecznictwo

Wyrok NSA z dnia 9 czerwca 1995 r IV SA 34693 ONSA 19963 poz 125

Wyrok NSA z dnia 5 listopada 2003 r IV SA39512002 niepubl

Prawo gospodarowania przestrzenią

86

Wyrok NSA z dnia 21 listopada 2012 r II OSK 98411 LEX nr 1291986

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 lipca 2016 r II OSK 282214 LEX

nr 2102251

Wyrok NSA z dnia 28 lutego 2017 r II OSK 160915 LEX nr 2288701

Wyrok NSA z dnia 26 kwietnia 2017 r II OSK 216315 LEX nr 2293411

Wyrok WSA we Wrocławiu z dnia 21 lutego 2012 r II SAWr 91111 LEX

nr 1139038

Wyrok WSA w Bydgoszczy z dnia 17 października 2012r II SABd 65412 LEX

nr 1248580

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 26 marca 2013 r IV SAPo 122612 LEX

nr 1299618

Wyrok WSA w Kielcach z dnia 11 kwietnia 2013 r II SAKe 13013 LEX

nr 1310162

Wyrok WSA z dnia 9 maja 2017 r II SABd 8317 LEX nr 2307499

Wyrok WSA w Białymstoku z dnia 30 maja 2017 r II SABk 24617 LEX

nr 2306710

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 22 czerwca 2017 r II SAPo 11017 LEX

nr 2330006

Literatura

Bąkowski T Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu War-

szawa 2001

Bąkowski T Ustawa o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Komen-

tarz Zakamycze 2004

Despot-Mładanowicz A Komentarz do art 54 ustawy o planowaniu

i zagospodarowaniu przestrzennym Lex 2016

Falczyński W Stelmasiak J Glosa do wyroku NSA z dnia 3 września 2004 r OPS

52004 Orzecznictwo Sądoacutew Polskich 20057-891

Filipowicz T Komentarz do art 9 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu

przestrzennym Lex 2016

Izdebski H Komentarz do art 3 ustawy o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym LEX 2013

Krzywoń A Konstytucja RP a środowisko Państwo i Prawo 201283 LEX nr

152978

Niewiadomski Z(red) K Jaroszyński A Szmytt Ł Złakowski Planowanie

i zagospodarowanie przestrzenne Wydawnictwo CH Beck Warszawa 2009

Niewiadomski Z Planowanie przestrzenne Zarys systemu Warszawa 2003

PlucińskandashFilipowicz A (red) A Kosicki Komentarz do art 14 ustawy

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym Lex 2016

87

dr hab Joanna Smarż173

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew

Prawa budowlanego

Principles of investment implementation in the scope of the amended pro-visions of the Building Law act

Streszczenie

Proces budowlany regulowany jest szeregiem przepisoacutew jednak za pod-

stawę tego procesu należy uznać przepisy Prawa budowlanego Normują one

przebieg procesu budowlanego oraz uprawnienia i obowiązki jego uczestnikoacutew

i organoacutew administracji publicznej działających w budownictwie

Przepisy Prawa budowlanego ulegały w ostatnim czasie licznym i istot-

nym zmianom ktoacutere należy uwzględnić w trakcie realizacji procesu budowla-

nego Powyższe ma na celu uniknięcie nieprawidłowości ktoacutere zobowiązywa-

łyby organy do wszczynania postępowania mającego na celu doprowadzenie do

stanu zgodnego z prawem

Słowa kluczowe

Prawo budowlane proces budowlany pozwolenie na budowę

Summary

The construction process is regulated by a number of regulations but the

Building Law act must be considered as the basis for this process They regulate

the course of the construction process and the powers and duties of its partici-

pants and public administrations bodies operating in the construction industry

The provisions of the Building Law act have recently undergone numerous

and significant changes that need to be taken into account during the construc-

tion process This is aimed to avoid irregularities which would oblige the authori-

ties to initiate proceedings to bring the matter into the lawfulness

Key words

Building Law act construction process building premit

173 Prof nadz Kierownik Zakładu Prawa Publicznego Katedra Prawa Wydział Nauk Ekonomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu Radca prawny

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

88

1 Podstawa prawna procesu inwestycyjnego

Budownictwo to ważna gałąź gospodarki ktoacutera zaspokaja podstawowe

potrzeby mieszkaniowe człowieka daje liczne miejsca pracy kształtuje krajo-

braz oraz oddziaływuje na rozwoacutej sztuki Obiekty budowlane powstają

w skomplikowanym procesie budowlanym ktoacutery trwa od przygotowania inwe-

stycji budowlanej poprzez jej budowę oddawanie do użytkowania utrzymanie

jej w należytym stanie technicznym i estetycznym aż do rozbioacuterki włącznie

Proces ten kształtowany jest przede wszystkim przez przepisy ustawy

z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane174 oraz ustawy z dnia 27 marca 2003 r

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym175 a także przepisy rozpo-

rządzeń wykonawczych176 Oproacutecz wskazanych przepisoacutew podstawowych ist-

nieją regulacje prawne ktoacutere nie opisują co prawda wprost procesu budowla-

nego lecz odnoszą się do jego niektoacuterych etapoacutew i wybranych czynności Do

takich regulacji należy zaliczyć w szczegoacutelności ustawę z dnia 27 kwietnia

2001 r prawo ochrony środowiska177 ustawę z dnia 23 lipca 2003 r o ochronie

zabytkoacutew i opiece nad zabytkami178 ustawę z dnia 29 stycznia 2004 r prawo

zamoacutewień publicznych179 ustawę z dnia 17 maja 1989 r Prawo geodezyjne

i kartograficzne180 ustawę z dnia 10 kwietnia 1997 r Prawo energetyczne181

a także ustawę z dnia 9 czerwca 2011 r Prawo geologiczne i goacuternicze182

Wskazane przepisy należy brać pod uwagę przy projektowaniu i budowie

obiektoacutew zapewniając spełnienie wymagań podstawowych do ktoacuterych należą

1) warunki techniczne w zakresie bezpieczeństwa konstrukcji bezpieczeń-

stwa pożarowego użytkowania warunkoacutew higienicznych i zdrowotnych

ochrony środowiska oraz ochrony przed hałasem i drganiami 2) warunki użyt-

174 Dz U z 2017 r poz 1332 175 Dz U z 2017 r poz 1073 176 Podstawowe są w tym zakresie przepisy rozporządzenia Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie warunkoacutew technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich usytuowanie (Dz U z 2015 r poz 1422) oraz rozporządzenia Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16 sierpnia 1999 r w sprawie warunkoacutew technicznych użytkowania budynkoacutew mieszkalnych (Dz U Nr 74 poz 836 ze zm) 177 Dz U z 2017 r poz 519 178 Dz U z 2014 r poz 1446 179 Dz U z 2017 r poz 1579 180 Dz U z 2016 r poz 1629 181 Dz U z 2017 r poz 220 182 Dz U z 2016 r poz 1131

Joanna Smarż

89

kowe uzależnione od jego przeznaczenia oraz 3) poszanowanie uzasadnionych

interesoacutew osoacuteb trzecich znajdujących się w strefie oddziaływania obiektu183

2 Uczestnicy procesu budowlanego

Projektowanie i realizacja obiektoacutew budowlanych powinna zostać powie-

rzona osobom posiadającym odpowiednią wiedzę i doświadczenie zawodowe

potwierdzone uprawnieniami budowlanymi Osoby takie muszą być członkami

właściwego samorządu zawodowego184 Dopiero woacutewczas mogą pełnić funkcję

projektanta kierownika budowy lub roboacutet budowlanych oraz inspektora nad-

zoru inwestorskiego będąc profesjonalnymi uczestnikami procesu budowlane-

go Dodatkowo do uczestnikoacutew tego procesu zalicza się inwestora bez ktoacuterego

proces inwestycyjny nie miałby racji bytu

Każdy z ww uczestnikoacutew procesu budowlanego posiada określone usta-

wą ndash Prawo budowlane uprawnienia i obowiązki Podstawowym obowiązkiem

inwestora jest zorganizowanie procesu budowy z uwzględnieniem zasad bez-

pieczeństwa i ochrony zdrowia a w szczegoacutelności zapewnienie opracowania

projektu budowlanego przez uprawnionego projektanta oraz objęcia kierow-

nictwa budowy przez kierownika budowy Podstawowym zaś obowiązkiem

projektanta jest opracowanie projektu budowlanego łącznie z uzyskaniem

wymaganych opinii uzgodnień i sprawdzeń rozwiązań projektowych w zakre-

sie wynikającym z przepisoacutew Dodatkowo projektant zobowiązany jest wyja-

śniać wątpliwości dotyczące projektu i zawartych w nim rozwiązań oraz spra-

wować nadzoacuter autorski185 a w przypadku gdy jest to niezbędne zobowiązany

jest zapewnić sprawdzenie projektu186 Pracę projektanta wieńczy oświadcze-

nie o sporządzeniu projektu budowlanego zgodnie z obowiązującymi przepi-

sami oraz zasadami wiedzy technicznej Z obowiązkami projektanta skorelo-

wane są określone jego uprawnienia Istotne w tym zakresie jest prawo wstępu

183 Obszar oddziaływania obiektu to teren wyznaczony w otoczeniu obiektu budowla-nego na podstawie przepisoacutew odrębnych wprowadzających związane z tym obiektem ograniczenia w zagospodarowaniu w tym zabudowy tego terenu (art 3 pkt 20 ustawy Prawo budowlane) Por G Kuźma R Tymiec Prawo budowlane Komentarz 2017el 184 Chodzi o samorząd architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa ndash por ustawa z dnia 15 grudnia 2000 r o samorządach zawodowych architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa Dz U z 2016 r poz 1725 185 Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2016 r II GSK 122415 Legalis nr 1554911 186 Sprawdzającym może być wyłącznie osoba legitymująca się uprawnieniami do pro-jektowania bez ograniczeń Od 10 sierpnia 2014 r sprawdzenia projektu nie może dokonać rzeczoznawca budowlany - por ustawa z dnia 9 maja 2014 r o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektoacuterych zawodoacutew regulowanych Dz U z 2014 r poz 768

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

90

na teren budowy i dokonywania w dzienniku budowy zapisoacutew dotyczących jej

realizacji a także prawo do żądania wstrzymania roboacutet budowlanych w razie

odstępstw od projektu zagrażających bezpieczeństwu obiektu

Nad realizacją roboacutet budowlanych czuwa kierownik budowy ktoacuterego

obowiązkiem jest protokolarne przejęcie od inwestora terenu budowy i zabez-

pieczenie go przed wstępem osoacuteb trzecich187 prowadzenie dokumentacji bu-

dowy oraz kierowanie budową obiektu budowlanego w sposoacuteb zgodny z pro-

jektem i pozwoleniem na budowę oraz przepisami w tym techniczno-

budowlanymi a także przepisami bezpieczeństwa i higieny pracy Rola kierow-

nika budowy kończy się z chwilą przekazania inwestorowi oświadczenia o

zgodności wykonania obiektu budowlanego z ww warunkami i o doprowadze-

niu do należytego stanu i porządku terenu budowy a także - w razie korzysta-

nia - drogi ulicy sąsiedniej nieruchomości budynku lub lokalu188 W celu

umożliwienia wypełnienia ww obowiązkoacutew kierownikowi przyznane zostało

uprawnienie do występowania do inwestora o zmiany w rozwiązaniach projek-

towych jeżeli są one uzasadnione koniecznością zwiększenia bezpieczeństwa

realizacji roboacutet budowlanych lub usprawnienia procesu budowy oraz ustosun-

kowania się w dzienniku budowy do zaleceń w nim zawartych

Ostatnim profesjonalnym uczestnikiem procesu budowlanego jest

inspektor nadzoru inwestorskiego ktoacuterego podstawowym obowiązkiem jest

reprezentowanie inwestora na budowie przez sprawowanie kontroli zgodności

jej realizacji z projektem i pozwoleniem na budowę przepisami oraz zasadami

wiedzy technicznej Uprawnienia inspektora są dość szerokie ponieważ upo-

ważniony jest on do wydawania kierownikowi budowy lub roboacutet poleceń doty-

czących usunięcia nieprawidłowości lub zagrożeń Może też żądać od kierowni-

ka budowy lub roboacutet dokonania poprawek bądź ponownego wykonania wadli-

wie wykonanych roboacutet a nawet wstrzymania dalszych roboacutet budowlanych

w przypadku gdyby ich kontynuacja mogła wywołać zagrożenie bądź spowo-

dować niedopuszczalną niezgodność z projektem lub pozwoleniem na budowę

Z uwagi na wskazane obowiązki kierownika budowy i inspektora nadzo-

ru inwestorskiego łączenie tych funkcji w ramach jednej budowy nie jest do-

puszczalne189 Chodzi w tym przypadku o uniknięcie wystąpienia kolizji intere-

soacutew i tworzenia de facto fikcji kontroli ponieważ w przypadku braku takiego

zastrzeżenia kierownik budowy będąc inspektorem nadzoru inwestorskiego

dokonywałby kontroli roboacutet ktoacutere nadzorował jako kierownik W ten sposoacuteb

187 Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia 2014 r I ACa 63914 Legalis nr 1186572 188 Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2002 r II SAKa 50801 Legalis nr 99207 189 Por art 24 ust 1 Prawa budowlanego

Joanna Smarż

91

zatracałby się sens nadzoru dokonywanego w taki sposoacuteb Tymczasem podsta-

wowym celem procesu inwestycyjnego jest zapewnienie bezpieczeństwa

i właściwej realizacji inwestycji Cel ten może być osiągnięty jedynie poprzez

rozdzielenie tych funkcji co umożliwi zachowanie elementu faktycznej a nie

iluzorycznej kontroli procesu budowlanego Jest to ważny element systemu

zapewnienia wysokiej jakości procesu budowlanego

3 Postępowanie poprzedzające rozpoczęcie roboacutet budowlanych

Roboty budowlane można prowadzić na podstawie pozwolenia na

budowę zgłoszenia z projektem lub też zgłoszenia Nadrzędną zasadą jest ko-

nieczność uzyskania pozwolenia na budowę ktoacutere jest decyzją administracyjną

zezwalającą na budowę obiektu budowlanego w określonym miejscu i o okre-

ślonym kształcie Z punktu widzenia interesoacutew adresata decyzji o pozwoleniu

na budowę istotne jest że uzyskuje on pewność nabytych w drodze tego po-

zwolenia praw i obowiązkoacutew oraz związaną z tym ochronę przed nadmierną

ingerencją władzy publicznej w jego poczynania związane z realizacją inwesty-

cji budowlanej190 Decyzja taka upoważnia do rozpoczęcia i prowadzenia roboacutet

budowlanych

Przepis art 28 Prawa budowlanego wprowadzający obowiązek uzyskania

pozwolenia na budowę przed rozpoczęciem roboacutet budowlanych uległ jednak

istotnej zmianie w 2015 r Przed zmianą przepis ten stanowił iż Roboty bu-

dowlane można rozpocząć jedynie na podstawie ostatecznej decyzji o pozwole-

niu na budowę z zastrzeżeniem art 29-31rdquo Dnia 28 czerwca 2015 r weszła

w życie niewielka z pozoru zmiana prawna ktoacutera polegała na wykreśleniu

z treści przywołanego przepisu jednego słowa - ostatecznejrdquo191

W wyniku poroacutewnania literalnej treści przepisu art 28 ust 1 w brzmie-

niu przed zmianą i po jej dokonaniu można dojść do wniosku iż obecnie moż-

liwe jest rozpoczęcie prowadzenia roboacutet budowlanych na podstawie nieosta-

tecznego pozwolenia na budowę Przyjęcie takiej interpretacji w zestawieniu

z innymi przepisami w tym przepisami kpa jest jednak niemożliwe a dodat-

kowo niekorzystne dla inwestoroacutew ktoacuterzy narażają się na niebezpieczeństwo

wyeliminowania takiej decyzji nieostatecznej z obrotu prawnego Natomiast

190 Por J Smarż Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Kułak-Krzysiak J Parchomiuk Służąc dobru wspoacutelnemu Lublin 2016 s 251 i n oraz J Smarż Wymoacuteg ostatecznościrdquo decyzji o pozwoleniu na budowę w świetle obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa bdquoBudownictwo i Prawordquo 2017 nr 3 s 3-6 191 Por ustawa z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

92

konsekwencje naruszenia tego przepisu są poważne ponieważ prowadzenie

roboacutet budowanych na podstawie nieostatecznej decyzji o pozwoleniu na budo-

wę stanowi samowolę budowlaną ktoacutera może skutkować w najlepszym wy-

padku obowiązkiem doprowadzenia roboacutet budowlanych do stanu zgodnego

z prawem192 ale także nakazem rozbioacuterki Dlatego też zaroacutewno GUNB jak

i pierwsze orzeczenie sądowe193 w tym zakresie nakazują uznać że mimo wy-

eliminowania z art 28 ust 1 określenia ostatecznejrdquo nadal obowiązuje zasada

zgodnie z ktoacuterą roboty budowlane objęte pozwoleniem na budowę można roz-

począć woacutewczas gdy decyzja stanie się ostateczna czyli nie będzie istniała

możliwość jej zaskarżenia Pewne wyjątki wynikają z art 130 kpa jednak za-

sadą pozostaje rozpoczęcie roboacutet budowlanych na podstawie ostatecznej decy-

zji o pozwoleniu na budowę

Realizacja obiektu może nastąpić także na podstawie zgłoszenia z projek-

tem ktoacutere jest nowym rozwiązaniem prawnym194 zezwalającym w ściśle okre-

ślonych przypadkach na prowadzenie roboacutet budowlanych w uproszczonym

trybie Najbardziej popularny zakres roboacutet ktoacutere mogą być realizowane w tym

trybie to budowa i przebudowa wolno stojących budynkoacutew mieszkalnych jed-

norodzinnych ktoacuterych obszar oddziaływania mieści się w całości na działce lub

działkach na ktoacuterych zostały zaprojektowane195 Wyboacuter formy pozwolenia lub

zgłoszenia z projektem należy do inwestora ktoacutery zamiast dokonania zgłosze-

nia może wystąpić z wnioskiem o wydanie decyzji o pozwoleniu na budowę co

niejednokrotnie może okazać się korzystniejsze196 szczegoacutelnie w zakresie

ochrony swoich praw Tym bardziej że do zgłoszenia z projektem należy dołą-

czyć analogiczne dokumenty jak w przypadku występowania z wnioskiem

o uzyskanie decyzji o pozwolenie na budowę Procedura zgłoszenia zamiaru

realizacji obiektu z jednoczesnym złożeniem projektu budowlanego jest zatem

dość skomplikowana a nie daje wystarczającej ochrony inwestorowi ktoacutery

w takim przypadku nie uzyskuje urzędowego potwierdzenia możliwości rozpo-

częcia roboacutet budowlanych w formie decyzji administracyjnej jak ma to miejsce

w przypadku pozwolenia na budowę

192 Por wyrok WSA z dnia 8 września 2016 r II SARz 168015 Legalis nr 1545721 193 Por wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2017 r II SAŁd 49016 Legalis nr 1567628 194 Nowe rozwiązanie zostało wprowadzone przepisami ustawy z dnia 16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy otoczenia prawnego przedsiębiorcoacutew Dz U poz 2255 195 Por art 29 ust 1 pkt 1a Prawa budowlanego 196 Por J Smarż Pozwolenie na budowę versus zgłoszenie z projektemrdquo w świetle obo-wiązujących przepisoacutew (w) J Smarż (red) Nieruchomości ndash aktualne problemy prawne Radom 2016 r s 134 J Smarż Korzyści i zagrożenia wynikające z realizacji inwestycji na podstawie zgłoszenia z projektem bdquoBudownictwo i Prawordquo 2016 nr 3 s 6-8

Joanna Smarż

93

Trzecią formą reglamentacji roboacutet budowlanych jest zgłoszenie ktoacutere ja-

ko uproszczona forma realizacji roboacutet budowlanych197 odnosi się wyłącznie do

takich roboacutet budowlanych ktoacuterych wykonanie w zasadzie nie może wpłynąć

ujemnie na bezpieczeństwo publiczne lub wygląd miejscowości ktoacutere mogą

jednak wprowadzić na tyle istotne zmiany w istniejącym stanie budynkoacutew lub

ich otoczenia że wymagają pewnego nadzoru przy ich wykonaniu Obowiąz-

kiem zgłoszenia objęte są inwestycje o mniejszym ciężarze gatunkowym nie

wymagające ze swej istoty zwiększonej uwagi właściwego do załatwienia tych

spraw organu198

Zamknięty katalog obiektoacutew objętych zgłoszeniem wynika z art 29-30

Prawa budowlanego Oznacza to że uzyskania pozwolenia na budowę nie wy-

magają wyłącznie obiekty i roboty budowlane o określonych parametrach

i przeznaczeniu wyliczone enumeratywnie we wskazanych przepisach199

Realizacja inwestycji na podstawie zgłoszenia polega na możliwości przy-

stąpienia do prowadzenia zgłoszonych roboacutet jeśli w terminie 21 dni200 od ich

zgłoszenia organ nie zgłosi sprzeciwu201 nie zażąda dodatkowych informacji

lub nie nałoży na inwestora obowiązku uzyskania pozwolenia na budowę

Pod pojęciem roboacutet budowlanych należy rozumieć roacutewnież rozbioacuterkę

obiektu budowlanego202 Zgodnie z powyższym może okazać się że roboty po-

legające na rozbioacuterce będą wymagały uzyskania decyzji o pozwoleniu Jak za-

strzega ustawodawca pozwolenia takiego nie wymaga jednak rozbioacuterka bu-

dynkoacutew i budowli niewpisanych do rejestru zabytkoacutew oraz nieobjętych ochro-

ną konserwatorską203 o wysokości poniżej 8m jeżeli ich odległość od granicy

działki jest nie mniejsza niż połowa wysokości oraz obiektoacutew i urządzeń bu-

dowlanych na budowę ktoacuterych nie jest wymagane pozwolenie na budowę jeże-

li nie podlegają ochronie jako zabytki204 Rozbioacuterka ww obiektoacutew budowla-

nych wymaga uprzedniego zgłoszenia właściwemu organowi

Przed uzyskaniem pozwolenia na rozbioacuterkę lub przed ich zgłoszeniem

można rozpocząć jedynie roboty zabezpieczające i rozbioacuterkowe jeżeli mają one

na celu usunięcie bezpośredniego zagrożenia bezpieczeństwa ludzi lub mie- 197 Wyrok WSA z dnia 2 sierpnia 2016 r II SAOp 25916 Legalis nr 1558116 198 Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2005 r II OSK 19705 LEX nr 196647 199 ZNiewiadomski TAsman J Dessoulavy-Śliwiński EJaniszewska-Kuropatwa APlucińska-Filipowicz J Siegień Prawo budowlane Komentarz 2016el 200 Termin ten uległ skroacuteceniu z 30 dni ndash por art 30 Prawa budowlanego Dz U 2016r poz 260 201 Na temat sprzeciwu por A Plucińska-Filipowicz Strona w sprawie sprzeciwu do zgłoszenia budowy Nieruchomości 2011 Nr 1 202 Por art 3 pkt 7 Prawa budowlanego 203 Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2013 r II SAOl 43213 Legalis nr 755381 204 Wyrok WSA z dnia 13 stycznia 2017 r II SAŁd 79416 Legalis nr 1568460

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

94

nia205 Rozpoczęcie takich roboacutet nie zwalnia jednak inwestora od obowiązku

bezzwłocznego uzyskania pozwolenia na rozbioacuterkę lub zgłoszenia o zamierzo-

nej rozbioacuterce obiektu budowlanego

4 Wymagania warunkujące uzyskanie pozwolenia na budowę

Pozwolenie na budowę wydaje organ administracji architektoniczno-

budowlanej tj starosta ktoacutery jest organem I instancji oraz wojewoda ktoacutery

jest organem wyższego stopnia w stosunku do decyzji wydawanych przez sta-

rostę oraz w przypadku ściśle określonych inwestycji organem I instancji206

Pozwolenie wydaje się na wniosek zainteresowanego ktoacutery wszczyna

postępowanie administracyjne w przedmiocie pozwolenia na budowę Postę-

powanie to kończy się wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę lub decyzji

o odmowie wydania pozwolenia na budowę Do wniosku należy dołączyć

w szczegoacutelności cztery egzemplarze projektu budowlanego wraz z opiniami

uzgodnieniami pozwoleniami innymi dokumentami wymaganymi przepisami

szczegoacutelnymi zaświadczenie projektanta o członkostwie w izbie oraz oświad-

czenie o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budow-

lane i decyzję o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jeżeli jest

ona wymagana zgodnie z przepisami o planowaniu i zagospodarowaniu prze-

strzennym207

Pozwolenie na budowę może być wydane wyłącznie temu kto złożył

wniosek w tej sprawie w okresie ważności decyzji o warunkach zabudowy

i zagospodarowania terenu jeżeli jest ona wymagana zgodnie z przepisami

o planowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym oraz oświadczenie o posia-

danym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane208

Oświadczenie takie składane jest pod rygorem odpowiedzialności karnej

205 Wyrok NSA z dnia 16 września 2011 r II OSK 136610 Legalis nr 819811 206 Wojewoda jest organem I stopnia w sprawach obiektoacutew i roboacutet budowlanych określonych w art 82 Prawa budowlanego oraz w przepisach rozporządzenia Rady Ministroacutew z dnia 25 listopada 2010 r w sprawie obiektoacutew i roboacutet budowlanych w sprawach ktoacuterych organem pierwszej instancji jest wojewoda Dz U Nr 235 poz 1539 207 Szczegoacutełowe wymagania w zakresie załącznikoacutew do wnioskoacutew wynikają z art 33 ust 2 Prawa budowlanego a są one roacuteżne w zależności od rodzaju inwestycji 208 Co do zasady dysponowanie nieruchomością na cele budowlane polega na wykaza-niu istnienia prawa (uprawnienia) Nie chodzi o faktyczną możliwość wejścia na teren nieruchomości i wykonanie roboacutet w jakimś określonym z goacutery terminie ndash por wyrok NSA z dnia 17 listopada 2016 r II OSK 33615 Legalis nr 1554672 oraz J Woliński Wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele budowlane Nieruchomości 2013 Nr 4 Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r II OSK 268115 Legalis nr 1605448

Joanna Smarż

95

Z zasady pozwolenie na budowę dotyczy całego zamierzenia budowlane-

go natomiast w przypadku zamierzenia obejmującego więcej niż jeden obiekt

na wniosek inwestora może dotyczyć wybranych obiektoacutew lub zespołu obiek-

toacutew ktoacutere mogą samodzielnie funkcjonować zgodnie z przeznaczeniem

Przed wydaniem decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji ar-

chitektoniczno-budowlanej sprawdza spełnienie wszystkich wymagań praw-

nych kompletność projektu budowlanego posiadanie wymaganych opinii

uzgodnień pozwoleń i sprawdzeń oraz wykonanie oraz sprawdzenie projektu

przez osobę posiadającą wymagane uprawnienia budowlane i legitymującą się

aktualnym na dzień opracowania projektu - lub jego sprawdzenia W razie

stwierdzenia naruszeń w powyższym zakresie organ ten nakłada postanowie-

niem obowiązek usunięcia wskazanych nieprawidłowości określając termin ich

usunięcia Po bezskutecznym upływie tego terminu wydaje decyzję o odmowie

zatwierdzenia projektu i udzielenia pozwolenia na budowę209 Natomiast

w przypadku spełnienia wskazanych wymagań organ nie może odmoacutewić wy-

dania decyzji o pozwoleniu na budowę Pozwolenie jest więc decyzją admini-

stracyjną związaną to znaczy że nie ma charakteru uznaniowego Spełnienie

przez inwestora ustawowych przesłanek obliguje organ architektoniczno-

budowlany do jej wydania natomiast ich niespełnienie ndash powinno pociągać za

sobą odmowę wydania pozwolenia210

Postępowanie w sprawie wydania pozwolenia na budowę powinno za-

kończyć się w terminie 65-ciu dni od dnia złożenia kompletnego wniosku przez

inwestora W tym celu organ administracji architektoniczno-budowlanej pro-

wadzi rejestry decyzji o pozwoleniu na budowę ktoacutere umożliwiają ocenę ter-

minowości rozpatrywania wnioskoacutew przez organ W przypadku gdy organ

administracji architektoniczno-budowlanej nie wyda decyzji w terminie organ

wyższego stopnia wymierza temu organowi karę w wysokości 500 zł za każdy

dzień zwłoki211

Stronami w postępowaniu w sprawie pozwolenia na budowę są inwestor

oraz właściciele użytkownicy wieczyści lub zarządcy nieruchomości znajdują-

A Grabowska-Toś M Sobol Dysponowanie nieruchomością na cele budowlane ndash glosa ndash II OPS 210 bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 10 209 Wyrok WSA z dnia 20 kwietnia 2017 r II SABOp 6317 Legalis nr 1600903 210 J Smarż Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Krzysiak- Kułak J Parchomiuk Służąc dobru Wspoacutelnemu Lublin 2016 s 259 211 A Kosicki Kara za nieterminowe wydanie pozwolenia na budowę Nieruchomości 2011 Nr 3 oraz A Plucińska-Filipowicz Kara za zwłokę w wydaniu pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

96

cych się w obszarze oddziaływania obiektu212 W toku postępowania admini-

stracyjnego poprzedzającego wydanie pozwolenia na budowę ocenie organu

podlega więc nie tylko spełnienie przez inwestora warunkoacutew techniczno-

organizacyjnych i architektoniczno-urbanistycznych ale roacutewnież to czy docho-

dzi lub może dojść do naruszenia interesoacutew osoacuteb trzecich zwłaszcza właścicieli

sąsiednich nieruchomości213 Celem postępowania w sprawie wydania pozwo-

lenia na budowę jest zbadanie zgodności planowanej inwestycji z prawem

i z interesami podmiotoacutew ktoacuterych prawa inwestycja ta może naruszać Wyda-

nie decyzji służy więc ochronie wartości konstytucyjnych w tym wolności

i praw innych osoacuteb Powyższy cel uzasadnia nie tylko kontrolę organu władzy

publicznej w stosunku do przedsięwzięcia inwestycyjno-budowlanego ale też

ingerencję w prawa podmiotoacutew legitymujących się tytułami do zagospodaro-

wania nieruchomości gruntowej przez jej zabudowę Osoby trzecie mają prawo

do ochrony przed ewentualnymi uciążliwościami związanymi z realizacją inwe-

stycji budowlanej214

Prawo budowlane zawęża jednak znaczenie pojęcia strony w stosunku do

definicji tego pojęcia przyjętej w Kodeksie postępowania administracyjnego

gdzie stroną jest każdy czyjego interesu prawnego lub obowiązku dotyczy po-

stępowanie albo każdy kto żąda czynności organu ze względu na swoacutej interes

prawny lub obowiązek215 Powyższe podyktowane zostało chęcią zmniejszenia

liczby uczestnikoacutew postępowania oraz liczby skarg i odwołań do organoacutew

administracji publicznej oraz sądoacutew administracyjnych a także chęcią ochrony

interesu inwestora

212 A Plucińska-Filipowicz Strona w sprawie o pozwolenie na budowę (art 28 ust 2 PrBudU) Nieruchomości 2015 Nr 8 213 Zob wyrok NSA z 18 lutego 1999 r IV SA 24497 214 Potwierdzeniem powyższego jest przepis art 5 ust 1 pkt 9 Prawa budowlanego nakazujący poszanowanie występujących w obszarze jego oddziaływania uzasadnio-nych interesoacutew osoacuteb trzecich Z punktu widzenia ochrony praw tych osoacuteb istotne zna-czenie ma zagwarantowanie im przez ustawodawcę właściwej procedury w ramach ktoacuterej możliwe będzie dochodzenie praw i uzyskanie ochrony interesoacutew Ochrona osoacuteb trzecich w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę polega na przyznaniu im mocą art 28 ust 2 Prawa budowlanego statusu strony w postępowaniu o wydanie pozwolenia na budowę Przymiot strony w tym postępowaniu przyznany został oproacutecz inwestora właścicielom nieruchomości znajdujących się w obszarze oddziaływania planowanego obiektu 215 Por art 28 kpa oraz wyrok NSA dnia 13 stycznia 2017 r II OSK 100515 Legalis nr 1575599

Joanna Smarż

97

5 Decyzja o pozwoleniu na budowę i warunki odstąpienia od pozwo-

lenia

Treść pozwolenia na budowę została określona przez przepisy rozporzą-

dzenia Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia 2016 r

w sprawie wzoroacutew wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbioacuterkę zgłoszenia

budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego oświadczenia

o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane

oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbioacuterkę216 Zgodnie z powyższym

pozwolenie na budowę powinno zawierać wszystkie elementy wymagane

zgodnie z art 107 kpa Dodatkowo zgodnie z art 36 ust 1 Prawa budowlane-

go w decyzji o pozwoleniu na budowę organ administracji architektoniczno-

budowlanej w razie potrzeby określa szczegoacutelne warunki zabezpieczenia

terenu budowy i prowadzenia roboacutet budowlanych czas użytkowania tymcza-

sowych obiektoacutew budowlanych terminy rozbioacuterki istniejących obiektoacutew bu-

dowlanych nieprzewidzianych do dalszego użytkowania tymczasowych obiek-

toacutew budowlanych szczegoacutełowe wymagania dotyczące nadzoru na budowie

oraz informacje o obowiązkach i warunkach dotyczących obowiązku uzyskania

pozwolenia na użytkowanie

Zamierzeniem ustawodawcy jest aby realizacja inwestycji następowała

według projektu zatwierdzonego przez organ administracji architektoniczno-

budowlanej w ramach postępowania w sprawie wydania pozwolenia na budo-

wę Wobec powyższego inwestor związany jest treścią decyzji zatwierdzającej

konkretny projekt budowlany i w przypadku zamiaru wprowadzenia zmian

istotnych nie może ich samodzielnie zrealizować w sposoacuteb odmienny od

zatwierdzonego projektu Ustawodawca uznał bowiem że w przypadku zamia-

ru wprowadzenia zmian istotnych organ administracji architektoniczno-

budowlanej powinien mieć możliwość ponownego wypowiedzenia się w zakre-

sie projektu z uwzględnionymi zmianami

Realizacja inwestycji na podstawie pozwolenia na budowę jest

zazwyczaj jednak procesem trwającym wiele miesięcy a czasami nawet lat co

powoduje niejednokrotnie konieczność dokonania zmian lub też chęć

modyfikacji pewnych rozwiązań w stosunku do pierwotnych założeń Może to

dotyczyć zaroacutewno rozwiązań projektowych jak roacutewnież warunkoacutew wydanego

już

pozwolenia na budowę Ustawodawca przewidując taką możliwość zezwolił na

dokonanie określonych zmian bez dodatkowych wymogoacutew jeżeli będą miały

216 DzU z 2016 r poz 1493

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

98

one charakter zmian tzw nieistotnychrdquo W przypadku natomiast zamiaru

dokonania tzw zmian istotnychrdquo ustawodawca zastrzegł że wprowadzenie ich

wymaga zmiany pozwolenia na budowę Kwalifikacja tych zmian od zawsze

budziła jednak szereg wątpliwości i rozbieżności w zakresie oceny

dokonywanej przez organy administracji architektoniczno-budowlanej

nadzoru budowlanego oraz projektanta W celu ich wyeliminowania przepis

art 36a Prawa budowlanego regulujący przedmiotowe zagadnienie ulegał

częstym zmianom a ostatnie zostały wprowadzone przepisami ustawy z dnia

16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy otoczenia

prawnego przedsiębiorcoacutew217 Weszły one w życie z dniem 1 stycznia 2017 r

a ich charakter był istotny

Zgodnie z nowym brzmieniem ww przepisu nieistotne odstąpienie od

zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na

budowę ktoacutere nie wymaga uzyskania decyzji o zmianie pozwolenia na budo-

wę218 jest dopuszczalne o ile nie dotyczy zakresu objętego projektem zagospo-

darowania działki lub terenu charakterystycznych parametroacutew obiektu bu-

dowlanego (kubatury powierzchni zabudowy wysokości długości szerokości

liczby kondygnacji zapewnienia warunkoacutew niezbędnych do korzystania z tego

obiektu przez osoby niepełnosprawne zmiany zamierzonego sposobu użytko-

wania obiektu budowlanego) oraz o ile nie wymaga uzyskania opinii uzgod-

nień pozwoleń innych dokumentoacutew wymaganych przepisami szczegoacutelny-

mi Natomiast w odniesieniu do inwestycji realizowanej na podstawie zgłosze-

nia z projektem istotne odstąpienie od takiego projektu od ktoacuterego organ ad-

ministracji architektoniczno-budowlanej nie wnioacutesł sprzeciwu jest dopusz-

czalne jedynie po uzyskaniu decyzji o pozwoleniu na budowę dotyczącej całego

zamierzenia budowlanego219

Jednocześnie ustawodawca wskazał że nie jest istotnym odstąpieniem

od zatwierdzonego projektu budowlanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na

budowę zmiana wysokości szerokości lub długości obiektu budowlanego nie-

będącego obiektem liniowym jeżeli odstąpienie łącznie spełnia następujące

warunki nie przekracza 2 wysokości szerokości lub długości obiektu budow-

lanego określonych w projekcie budowlanym nie zwiększa obszaru oddziały-

wania obiektu nie mieści się w zakresie odstępstw o ktoacuterych mowa w ust 5

pkt 3-6 z wyjątkiem odstępstwa od projektowanych warunkoacutew ochrony prze-

ciwpożarowej jeżeli odstępstwo zostało uzgodnione z rzeczoznawcą do spraw

217 Dz U poz 2255 218 J Wszołek E Deszczka Decyzja o zmianie pozwolenia na budowę ndash charakter prawny i wybrane zagadnienia praktyczne MOP 2016 Nr 1 219 Por art 36a ust 1a Prawa budowlanego

Joanna Smarż

99

zabezpieczeń przeciwpożarowych oraz nie narusza przepisoacutew techniczno-

budowlanych

Osobą dokonującą kwalifikacji planowanego odstąpienia jest w pierw-

szej kolejności projektant jako autor projektu Dokonuje on kwalifikacji zamie-

rzonego odstąpienia a w przypadku uznania że jest ono nieistotne obowiąza-

ny jest zamieścić w projekcie budowlanym odpowiednie informacje ewentual-

nie rysunek i opis dotyczące tego odstąpienia Skorelowane jest to z podsta-

wowymi obowiązkami projektanta określonymi w art 20 ust 1 pkt 4 lit b

Prawa budowlanego ktoacutery nakłada na projektanta obowiązek sprawowania

nadzoru autorskiego na żądanie inwestora lub właściwego organu w zakresie

uzgadniania możliwości wprowadzenia rozwiązań zamiennych w stosunku do

przewidzianych w projekcie zgłoszonych przez kierownika budowy lub inspek-

tora nadzoru inwestorskiego

Kwalifikacja zamierzonego odstąpienia dokonana przez projektanta nie

ma jednak charakteru wiążącego dla organu administracji architektoniczno-

budowlanej jak i dla organu nadzoru budowlanego Stąd też organy te kwe-

stionują niejednokrotnie ustalenia dotyczące oceny zmian dokonanych przez

projektantoacutew220 co może skutkować podjęciem przez te organy przewidzia-

nych prawem działań Za ewentualne szkody poniesione na skutek takiej nie-

prawidłowej kwalifikacji odstąpienia projektant ponosi odpowiedzialność wo-

bec inwestora221

Konsekwencją istotnego odstąpienia od zatwierdzonego projektu budow-

lanego lub innych warunkoacutew pozwolenia na budowę bez uzyskania decyzji

o zmianie pozwolenia na budowę jest uchylenie decyzji o pozwoleniu na budo-

wę Inwestor nie będzie moacutegł woacutewczas przystąpić do kontynuowania roboacutet

budowlanych Wznowienie budowy w takiej sytuacji może nastąpić dopiero po

wydaniu decyzji o pozwoleniu na wznowienie roboacutet budowlanych

Sygnalizowana już długość procesu budowlanego powoduje niejedno-

krotnie zmianę planoacutew inwestora i to nie tylko w zakresie przyjętych pierwot-

nie rozwiązań projektowych ale także w ogoacutele związanych z realizacją inwe-

stycji Niejednokrotnie zdarza się bowiem że inwestor rezygnuje z dalszego

prowadzenia inwestycji Ustawodawca dopuszcza w takiej sytuacji możliwość

przeniesienia pozwolenia na budowę na rzecz innego podmiotu jeżeli przyjmu-

je on wszystkie warunki zawarte w tej decyzji oraz złoży oświadczenie o posia-

danym prawie do dysponowania nieruchomością na cele budowlane Istotą

takiej decyzji jest umożliwienie innemu podmiotowi kontynuowania roboacutet

220 Por np wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r II OSK 22411 Legalis nr 780008 i WSA z dnia 13 lipca 2016 r II SAGl 9516 Legalis nr 1541456 221 Por wyrok WSA z dnia 9 lipca 2015 r II SAWr 35815 Legalis nr 1390753

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

100

budowlanych Jeżeli zatem roboty te zostały już wykonane wydawanie decyzji

o przeniesieniu pozwolenia na budowę byłoby bezcelowe Organem właściwym

w tym zakresie jest organ administracji architektoniczno-budowlanej ktoacutery

wydał decyzję zaś stronami postępowania o przeniesienie pozwolenia na

budowę są wyłącznie podmiot na rzecz ktoacuterego została wydana decyzja oraz

podmiot na rzecz ktoacuterego ma być przeniesione pozwolenie Organ nie może

odmoacutewić przeniesienia tej decyzji na rzecz innego podmiotu w przypadku

spełnienia wszystkich warunkoacutew Zaroacutewno przeniesienie pozwolenia jak i od-

mowa następuje w formie decyzji

6 Budowa obiektoacutew budowlanych

Inwestycja powinna być rozpoczęta niezwłocznie po uzyskaniu pozwole-

nia na budowę W przeciwnym przypadku decyzja o pozwoleniu na budowę

może stracić ważność Jak zastrzega bowiem ustawodawca pozwolenie wygasa

jeżeli budowa nie została rozpoczęta przed upływem 3 lat od dnia w ktoacuterym

decyzja ta stała się ostateczna lub budowa została przerwana na czas dłuższy

niż 3 lata Rozpoczęcie albo wznowienie budowy po wygaśnięciu decyzji może

nastąpić po wydaniu nowej decyzji o pozwoleniu na budowę albo decyzji

o wznowieniu roboacutet budowlanych222

Przyjmuje się że rozpoczęcie budowy następuje z chwilą podjęcia prac

przygotowawczych na terenie budowy czyli z chwilą wytyczenia geodezyjnego

obiektoacutew w terenie wykonania niwelacji terenu zagospodarowania terenu

budowy wraz z budową tymczasowych obiektoacutew wykonania przyłączy do sieci

infrastruktury technicznej na potrzeby budowy Katalog tych prac ma charak-

ter zamknięty co oznacza że tylko wymienione prace traktuje się jako przygo-

towawcze Przedmiotowe zastrzeżenie jest bardzo istotne ponieważ prace

przygotowawcze mogą być wykonywane wyłącznie na terenie objętym pozwo-

leniem na budowę lub zgłoszeniem223

Może się zdarzyć że do wykonania roboacutet niezbędne będzie wejście na

teren sąsiedniej nieruchomości lub zajęcie pasa drogowego Woacutewczas inwestor

przed rozpoczęciem roboacutet zobowiązany jest uzyskać zgodę właściciela sąsied-

niej nieruchomości budynku lub lokalu na takie wejście Dodatkowo inwestor

222 A Legat Stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo 2010 Nr 9 oraz A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9 223 Wyrok WSA z dnia 6 kwietnia 2016 r II SALu 95915 Legalis nr 1477204

Joanna Smarż

101

zobowiązany jest uzgodnić przewidywany sposoacuteb zakres terminy korzystania

z tych obiektoacutew a także ewentualną rekompensatę z tego tytułu224

Zasadą jest korzystanie z sąsiedniej nieruchomości za zgodą jego właści-

ciela jeżeli jednak między inwestorem a właścicielem nieruchomości sąsiedniej

nie dojdzie do zawarcia porozumienia w tym zakresie inwestor może złożyć do

organu administracji architektoniczno-budowlanej wniosek o zezwolenie na

wejście na teren sąsiedniej nieruchomości Warunkiem uruchomienia tego try-

bu jest wykazanie przez inwestora iż nie udało mu się osiągnąć porozumienia

z właścicielem sąsiedniej nieruchomości Organ jest zobowiązany ustosunko-

wać się do takiego wniosku w terminie czternastu dni co ma na celu niebloko-

wanie inwestycji

Podobnie do wykonywania robot budowlanych może być wymagane za-

jęcie pasa drogowego lub jego części Może to nastąpić dopiero po spełnieniu

wymagań określonych w odrębnych przepisach225 Zajęcie pasa drogowego

wymaga uzyskania zezwolenia zarządcy drogi w formie decyzji administracyj-

nej Za zajęcie pasa drogowego pobiera się opłatę ktoacuterej wysokość określana

jest w zezwoleniu Dodatkowo zajmujący pas drogowy ma obowiązek zapewnić

bezpieczne warunki ruchu i przywroacutecić pas do poprzedniego stanu użyteczno-

ści w określonym terminie Za niedotrzymanie warunkoacutew określonych

w zezwoleniu oraz za zajęcie pasa drogi bez zezwolenia zarządca drogi wymie-

rza karę w wysokości 10-krotności opłaty za jego zajęcie

7 Prowadzenie roboacutet budowlanych niezgodnie z projektem lub

przepisami

Prowadzenie roboacutet budowlanych bez wymaganego pozwolenia na budo-

wę (art 48) bez zgłoszenia lub pomimo wniesienia sprzeciwu przez właściwy

organ (art 49b) nazywane jest samowolą budowlaną Inną nieprawidłowością

jest wykonywanie roboacutet budowlanych niezgodnie z prawem (art 50-51)

Z zasady w przypadku wybudowania lub budowania obiektu budowla-

nego bądź jego części bez wymaganego pozwolenia na budowę organ nadzoru

budowlanego zobowiązany jest nakazać rozbioacuterkę tego obiektu lub jego części

chyba że możliwa jest legalizacja Może ona nastąpić wyłącznie po ziszczeniu

się łącznie trzech warunkoacutew tj kiedy budowa jest zgodna z przepisami o pla-

224 A Plucińska-Filipowicz T Filipowicz A Kosicki Budowa przy granicy sąsiada bdquoNieruchomościrdquo 2017 Nr 6 225 Por art 40 ustawy z 21 marca 1985 r o drogach publicznych DzU z 2016 poz 1440 oraz rozporządzenia Rady Ministroacutew z dnia 1 czerwca 2004 r w sprawie określe-nia warunkoacutew udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego DzU z 2016 poz 1264

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

102

nowaniu i zagospodarowaniu przestrzennym a zwłaszcza z przepisami planu

miejscowego226 nie narusza przepisoacutew w tym techniczno-budowlanych

w zakresie uniemożliwiającym doprowadzenie obiektu budowlanego lub jego

części do stanu zgodnego z prawem inwestor dokona opłaty legalizacyjnej227

W procesie legalizacji niezbędne jest roacutewnież przedstawienie dokumentoacutew

ktoacutere składane są przy występowaniu o wydanie decyzji o pozwoleniu na bu-

dowę Nieprzedłożenie tych dokumentoacutew skutkuje wydaniem decyzji o nakazie

rozbioacuterki całości lub części obiektu budowlanego

Właściwy organ nadzoru budowlanego czyli powiatowy inspektor nad-

zoru budowlanego przed wydaniem decyzji w sprawie zatwierdzenia projektu

budowlanego i udzielenia pozwolenia na wznowienie roboacutet budowlanych bada

spełnienie wszystkich wymagań i w przypadku ich spełnienia ustala wysokość

opłaty legalizacyjnej228

W przypadku spełnienia obowiązkoacutew określonych przez organ nadzoru

budowlanego postępowanie prowadzone jest pod kątem zatwierdzenia projek-

tu budowlanego i wydania pozwolenia na wznowienie roboacutet budowlanych je-

żeli budowa nie została zakończona Natomiast jeśli budowa została już zakoń-

czona spełnienie nałożonych obowiązkoacutew jest wnioskiem jedynie o wydanie

decyzji o zatwierdzeniu projektu budowlanego

Należy jednak zwroacutecić uwagę że wydając decyzję o legalizacji samowoli

budowlanej organ nadzoru budowlanego musi nałożyć na inwestora obowią-

zek uzyskania pozwolenia na użytkowanie zalegalizowanego obiektu co należy

uznać za dodatkowy wymoacuteg niezbędny do przystąpienia do użytkowania obiek-

tu realizowanego w warunkach samowoli budowlanej

Procedura legalizacji budowy prowadzonej bez zgłoszenia bądź pomimo

wniesienia sprzeciwu przez organ jest analogiczna jak przy legalizacji z art 48

z pewnymi wyjątkami a mianowicie w art 49b określony jest 30-dniowy ter-

min na uzupełnienie dokumentoacutew oraz podana została wysokość opłaty legali-

zacyjnej - w zależności od kategorii obiektu wynosi 2 500 - 5 000 zł Natomiast

w przypadku legalizacji obiektu realizowanego bez wymaganego pozwolenia na

budowę albo bez wymaganego zgłoszenia albo pomimo wniesienia sprzeciwu

do tego zgłoszenia brak wskazania jednego terminu ktoacutery ustalany jest indy-

226 A Plucinska-Filipowicz Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania terenu jako dokument wymagany do legalizacji samowoli budowlanej - orzecznictwo NSA Nie-ruchomości 2008 Nr 6 227 Wyrok WSA z dnia 30 czerwca 2016 r II SAOp 12416 Legalis nr 1483890 228 Stawka opłaty legalizacyjnej wynosząca 500 zł ulega woacutewczas 50-krotnemu podwyższeniu

Joanna Smarż

103

widualnie w każdym przypadku Podobnie opłata legalizacyjna wymierzana jest

każdorazowo z uwzględnieniem rodzaju i kategorii obiektu budowlanego

Nieco inne postępowanie prowadzone jest w przypadku prowadzenia

roboacutet budowlanych innych niż budowa obiektu budowlanego w sposoacuteb istotnie

odbiegający od ustaleń i warunkoacutew określonych w pozwoleniu na budowę lub

określony w przepisach Nie mamy woacutewczas do czynienia z samowolą budow-

laną w rozumieniu art 48 lecz z dopuszczeniem się innych nieprawidłowości

ktoacutere w tzw postępowaniu naprawczym należy doprowadzić do stanu zgodne-

go z prawem W takiej sytuacji właściwy organ wstrzymuje postanowieniem

prowadzenie roboacutet budowlanych i orzeka o doprowadzeniu obiektu budowla-

nego do stanu poprzedniego lub nakaz rozbioacuterki229

8 Przystąpienie do użytkowania

Z zasady do użytkowania obiektu budowlanego na ktoacuterego wzniesienie

jest wymagane pozwolenie na budowę można przystąpić po zawiadomieniu

właściwego organu o zakończeniu budowy jeżeli organ ten w terminie czter-

nastu dni od dnia doręczenia zawiadomienia nie zgłosi sprzeciwu w drodze

decyzji230 Jest to tzw milcząca zgoda organu nadzoru budowlanego w sytuacji

gdy nie stwierdzi on aby zgłoszony przez inwestora obiekt budowlany został

wykonany z naruszeniem projektu budowlanego warunkoacutew pozwolenia na

budowę lub przepisoacutew prawa231 Nie ma jednak przeszkoacuted aby w przypadku

braku zastrzeżeń w zakresie wykonania obiektu organ nadzoru powiadomił

pisemnie inwestora o możliwości przystąpienia do użytkowania obiektu nie

czekając na upływ określonego terminu

Stwierdzenie przez właściwy organ nadzoru budowlanego naruszeń

w wykonaniu zgłoszonego przez inwestora obiektu budowlanego umożliwia

temu organowi zgłoszenie sprzeciwu ktoacutery następuje w formie decyzji admini-

stracyjnej

W ściśle określonych przypadkach samo zawiadomienie o przystąpieniu

do użytkowania nie będzie wystarczające a ustawodawca wymaga uzyskania

pozwolenia na użytkowanie Z sytuacją taką mamy do czynienia 1) w przypad-

229 A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz I Nieruchomości 2014 Nr 7 oraz A Plucińska-Filipowicz A Kosicki T Filipowicz Postępowanie naprawcze ndash wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9 230 Wskazany termin uległ skroacuteceniu z 21dni przepisami ustawy z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443 231 Por red Z Niewiadomski Prawo budowlane Komentarz 2016el

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

104

kach określonych kategorii obiektu wskazanych w ustawie232 2) jako konse-

kwencja prowadzenia procedury legalizacji samowoli budowlanej oraz

3) w przypadku zamiaru przystąpienia do użytkowania obiektu budowlanego

przed wykonaniem wszystkich roboacutet budowlanych W każdym z tych przypad-

koacutew przed przystąpieniem do użytkowania należy uzyskać ostateczną decyzję

o pozwoleniu na użytkowanie

Inwestor w stosunku do ktoacuterego nałożono obowiązek uzyskania pozwo-

lenia na użytkowanie obiektu budowlanego jest obowiązany zawiadomić

zgodnie z właściwością wynikającą z przepisoacutew szczegoacutelnych organy Pań-

stwowej Inspekcji Sanitarnej oraz Państwowej Straży Pożarnej o zakończeniu

budowy obiektu budowlanego i zamiarze przystąpienia do jego użytkowania

Organy te zajmują stanowisko w sprawie zgodności wykonania obiektu budow-

lanego z projektem budowlanym w terminie 14 dni od dnia otrzymania przez

nie zawiadomienia o zakończeniu budowy Niezajęcie stanowiska w tym termi-

nie traktuje się jak niezgłoszenie sprzeciwu lub uwag jest to tzw milcząca zgo-

da organu

Ważnym elementem poprzedzającym wydanie decyzji o pozwoleniu na

użytkowanie jest przeprowadzenie obowiązkowej kontroli Powinna ona na-

stąpić w terminie 21 dni od dnia doręczenia wezwania inwestora O terminie

kontroli inwestor powinien zostać zawiadomiony w terminie 7 dni od dnia

doręczenia wezwania tak aby moacutegł w niej uczestniczyć Z kontroli organ nad-

zoru sporządza protokoacuteł ktoacutery powinien być przechowany przez cały okres

istnienia obiektu budowlanego

Podsumowanie

Prawidłowa realizacja procesu budowlanego wymaga spełnienia licz-

nych warunkoacutew wynikających nie tylko z przepisoacutew Prawa budowlanego ale

także szeregu innych ustaw wpływających na ten proces Powyższe utrudnia

właściwe zrozumienie i stosowanie tych regulacji Stan ten dodatkowo kompli-

kuje znaczna liczba zmian w obszarze tego prawa

Celem ostatnich zmian Prawa budowlanego było uproszczenie procesu

budowlanego oraz wyeliminowanie pojawiających się wątpliwości Cel ten

w przypadku wielu rozwiązań został osiągnięty co należy ocenić pozytywnie

232 Określenie kategorii obiektu budowlanego następuje w pozwoleniu na budowę co wyklucza dowolność przy określeniu obowiązkoacutew inwestora związanych ze sposobem zakończenia procesu budowlanego Inwestor już od początku realizacji inwestycji wie w jaki sposoacuteb będzie obowiązany ją zakończyć

Joanna Smarż

105

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 7 lipca 1994 r Prawo budowlane Dz U z 2017 r poz 1332

Ustawa z dnia z dnia 15 grudnia 2000 r o samorządach zawodowych

architektoacutew oraz inżynieroacutew budownictwa Dz U z 2016 r poz 1725

Ustawa z dnia 20 lutego 2015 r o zmianie ustawy - Prawo budowlane oraz

niektoacuterych innych ustaw Dz U z 2015 r poz 443

Ustawa z dnia 16 grudnia 2016 r o zmianie niektoacuterych ustaw w celu poprawy

otoczenia prawnego przedsiębiorcoacutew Dz U poz 2255

Ustawa z 21 marca 1985 r o drogach publicznych DzU z 2016 poz 1440

Ustawa z dnia 9 maja 2014 r o ułatwieniu dostępu do wykonywania niektoacuterych

zawodoacutew regulowanych Dz U z 2014 r poz 768

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z 1 czerwca 2004 r w sprawie określenia wa-

runkoacutew udzielania zezwoleń na zajęcie pasa drogowego DzU z 2016 poz

1264

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury z dnia 12 kwietnia 2002 r w sprawie

warunkoacutew technicznych jakim powinny odpowiadać budynki i ich

usytuowanie Dz U z 2015 r poz 1422

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 16

sierpnia 1999 r w sprawie warunkoacutew technicznych użytkowania budynkoacutew

mieszkalnych Dz U Nr 74 poz 836 ze zm

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 25 listopada 2010 r w sprawie

obiektoacutew i roboacutet budowlanych w sprawach ktoacuterych organem pierwszej

instancji jest wojewoda DzU Nr 235 poz 1539

Rozporządzenie Ministra Infrastruktury i Budownictwa z dnia 24 sierpnia

2016r w sprawie wzoroacutew wniosku o pozwolenie na budowę lub rozbioacuterkę

zgłoszenia budowy i przebudowy budynku mieszkalnego jednorodzinnego

oświadczenia o posiadanym prawie do dysponowania nieruchomością na cele

budowlane oraz decyzji o pozwoleniu na budowę lub rozbioacuterkę DzU z 2016

r poz 1493

Orzecznictwo

Wyrok NSA z dnia 13 grudnia 2002 r II SAKa 50801 Legalis nr 99207

Wyrok NSA z dnia 16 września 2011 r II OSK 136610 Legalis nr 819811

Wyrok NSA z dnia 11 września 2012 r II OSK 22411 Legalis nr 780008

Wyrok WSA z dnia 1 sierpnia 2013 r II SAOl 43213 Legalis nr 755381

Wyrok Sądu Apelacyjnego w Gdańsku - I Wydział Cywilny z dnia 16 grudnia

2014 r I ACa 63914 Legalis nr 1186572

Zasady realizacji inwestycji w świetle znowelizowanych przepisoacutew Prawa budowlanego

106

Wyrok WSA z dnia 9 lipca 2015 r II SAWr 35815 Legalis nr 1390753

Wyrok WSA z dnia 6 kwietnia 2016 r II SALu 95915 Legalis nr 1477204

Wyrok WSA z dnia 30 czerwca 2016 r II SAOp 12416 Legalis nr 1483890

Wyrok WSA z dnia 13 lipca 2016 r II SAGl 9516 Legalis nr 1541456

Wyrok WSA z dnia 2 sierpnia 2016 r II SAOp 25916 Legalis nr 1558116

Wyrok NSA z dnia 17 listopada 2016 r II OSK 33615 Legalis nr 1554672

Wyrok WSA z dnia 8 września 2016 r II SARz 168015 Legalis nr 1545721

Wyrok NSA z dnia 1 grudnia 2016 r II GSK 122415 Legalis nr 1554911

Wyrok WSA z dnia 11 stycznia 2017 r II SAŁd 49016 Legalis nr 1567628

Wyrok NSA dnia 13 stycznia 2017 r II OSK 100515 Legalis nr 1575599

Wyrok WSA z dnia 13 stycznia 2017 r II SAŁd 79416 Legalis nr 1568460

Wyrok NSA z dnia 5 kwietnia 2017 r II OSK 268115 Legalis nr 1605448

Wyrok WSA z dnia 20 kwietnia 2017 r II SABOp 6317 Legalis nr 1600903

Literatura

Grabowska-Toś A Sobol M Dysponowanie nieruchomością na cele budowlane ndash

glosa ndash II OPS 210 Nieruchomości 2011 Nr 10

Kosicki A Kara za nieterminowe wydanie pozwolenia na budowę

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Kuźma G Tymiec R Prawo budowlane Komentarz 2017el

Legat A Stwierdzenie wygaśnięcia pozwolenia na budowę bdquoNieruchomościrdquo

2010 Nr 9

Niewiadomski Z Asman T Dessoulavy-Śliwiński J Janiszewska-Kuropatwa

E Plucińska-Filipowicz A Siegień J Prawo budowlane Komentarz 2016el

Niewiadomski Z Prawo budowlane Komentarz 2016el

Plucińska-Filipowicz A Decyzja o warunkach zabudowy i zagospodarowania

terenu jako dokument wymagany do legalizacji samowoli budowlanej - orzecz-

nictwo NSA bdquoNieruchomościrdquo 2008 Nr 6

Plucińska-Filipowicz A Strona w sprawie sprzeciwu do zgłoszenia budowy

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 1

Plucińska-Filipowicz A Kara za zwłokę w wydaniu pozwolenia na budowę

bdquoNieruchomościrdquo 2011 Nr 3

Plucińska-Filipowicz A Kosicki A Filipowicz T Postępowanie naprawcze ndash

wybrane zagadnienia cz I bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 7

Plucińska-Filipowicz A Kosicki A Filipowicz T Postępowanie naprawcze ndash

wybrane zagadnienia cz II bdquoNieruchomościrdquo 2014 Nr 9

Plucińska-Filipowicz A Strona w sprawie o pozwolenie na budowę (art 28 ust 2

PrBudU) bdquoNieruchomościrdquo 2015 Nr 8

Joanna Smarż

107

Plucińska-Filipowicz A Filipowicz T Kosicki A Budowa przy granicy sąsiada

bdquoNieruchomościrdquo 2017 Nr 6

Smarż J Pozwolenie na budowę jako wyraz troski o dobro wspoacutelne (w) K Ku-

łak-Krzysiak J Parchomiuk Służąc dobru wspoacutelnemu Lublin 2016

Smarż J Pozwolenie na budowę versus zgłoszenie z projektemrdquo w świetle obo-

wiązujących przepisoacutew (w) J Smarż (red) Nieruchomości ndash aktualne proble-

my prawne Radom 2016

Smarż J Korzyści i zagrożenia wynikające z realizacji inwestycji na podstawie

zgłoszenia z projektem bdquoBudownictwo i Prawordquo 2016 nr 3 s 6-8

Smarż J Wymoacuteg ostatecznościrdquo decyzji o pozwoleniu na budowę w świetle

obowiązujących regulacji prawnych i orzecznictwa bdquoBudownictwo i Prawordquo

2017 nr 3 s 3-6

Woliński J Wykazanie prawa do dysponowania nieruchomością na cele

budowlane bdquoNieruchomościrdquo 2013 Nr 4

Wszołek J Deszczka E Decyzja o zmianie pozwolenia na budowę ndash charakter

prawny i wybrane zagadnienia praktyczne MOP 2016 Nr 1

108

mgr Paweł Śwital233

Dostęp do informacji publicznej

Access to public information

Streszczenie

Celem opracowania jest przedstawienie prawa dostępu do informacji

publicznej Autor przedstawia definicję informacji co zakłada jawność administra-

cji prawo dostępu do informacji prawne podstawy dostępu do informacji publicz-

nej dostęp do informacji na gruncie prawa samorządu terytorialnego oraz dostęp do

informacji o osobach sprawujących funkcje publiczne W pracy zostaje wykorzysta-

na metoda dogmatyczno ndash prawna oraz metoda funkcjonalizmu prawniczego

Słowa kluczowe

informacja informacja publiczna jawność administracji

Summary

The aim of the study is to present the right of access to public information

The author presents the definition of information which implies disclosure of the

administration the right of access to information the legal basis for access to pub-

lic information access to information under the law of local self-government and

access to information on persons exercising public functions The work is based on

the dogmatic and legal method and the method of legal functionalism

Keywords

information public information transparency of administration

1 Definicja informacji

Dostęp do informacji publicznej stanowi jedną z podstawowych zasad

wspoacutełczesnej demokracji i społeczeństwa obywatelskiego234

Informacja to pojęcie

złożone ktoacutere nie posiada jednej powszechnie obowiązującej definicji235

P Fajgiel-

233 Asystent Katedra Prawa Zakład Prawa Publicznego Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu 234 T R Aleksandrowicz Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej Warszawa 2002 s 7 235 Tak min P Fajgielski Informacja w administracji publicznej Prawne aspekty gromadzenia udostępniania i ochrony Wrocław 2007 s 13 J Janowski Informatyka

Dostęp do informacji publicznej

109

ski przyjął definicję zgodnie z ktoacuterą informacja w administracji publicznej jest

bdquowiedzą odnoszącą się do podmiotoacutew przedmiotoacutew działań faktoacutew czy stanoacutew

ktoacutera stanowi istotny czynnik umożliwiający działania organoacutew administracji pu-

blicznej lub efekt tych działańrdquo236

J Janowski zwraca uwagę na następujące możli-

we podejścia do definiowania informacji bdquoPo pierwsze będzie to podejście intuicyj-

ne ktoacutere polega na posługiwaniu się terminem informacja bez wskazywania na

jakąkolwiek jej definicję czy interpretację Po drugie podejście systemowe według

ktoacuterego termin informacja używany jest po jego wcześniejszym zdefiniowaniu

w określonej konwencji i po dostosowaniu do potrzeb danej dziedziny czy sytuacji

Po trzecie opisowe posługiwanie się terminem informacja podanie jej cech własno-

ści itd ale bez jej systematycznego definiowaniardquo237

G Szpor pisze o możliwości

interdyscyplinarnego ujęcia informacji zgodnie z ktoacuterym informacja jest przenoszo-

nym dobrem materialnym zmniejszającym niepewność238

K Celarek pisze że

bdquoinformacja jest surowcem i dobrem gospodarczym jest jednocześnie podstawą

wiedzy i dobrem kulturowym jest jednak roacutewnież czynnikiem władzy a zatem

narzędziem planowaniardquo239

Administracja publiczna w toku swojego działania posługuje się roacuteżnymi

rodzajami informacji I Lipowicz wyroacuteżnia następujące zasoby informacyjne admi-

nistracji stały zasoacuteb informacji dotyczący obywatela nieruchomości infrastruktury

danego terenu informacje ktoacutere dostarczają strony (świadkowie) w toku postępo-

wania administracyjnego i ktoacutere są wykorzystywane przez administrację w procesie

decyzyjnym informacje ktoacutere gromadzi organ celem wydania rozstrzygnięcia takie

jak ekspertyzy oględziny czy opinie informacje dotyczące podjętych już przez

administrację decyzji a także rozstrzygnięć podjętych przez inne organy na przy-

kład sądy informacje dotyczące aktoacutew normatywnych i polityki administracyjnej

informacje normatywnerdquo240

prawnicza Warszawa 2011 s 19 W Taras Informowanie obywateli przez administrację Warszawa 1992 s 8 236 P Fajgielski Informacja w administracjihellip op cit s 14-15 237 J Janowski Informatyka prawnicza opcit s 29 238 G Szpor Pojęcie informacji a zakres ochrony danych (w) P Fajgielski (red) Ochrona danych osobowych z perspektywy dziesięciolecia Lublin 2008 s 17 239 K Celarek Prawo informacyjne Problem badawczy teorii prawa administracyjnego Warszawa 2013 s 104 240 I Lipowicz Zagadnienia prawne obiegu informacji (w) G Szpor (red) Informacja i informatyka w administracji publicznej Katowice 1993 s 17

Paweł Śwital

110

2 Jawność administracji publicznej

Jawność ndash jako zasada działania władzy publicznej w tym administracji

publicznej w demokratycznym państwie ndash może być uznawana za wzorzec działa-

nia tej władzy ktoacutery ulega przekształceniom wraz ze zmianami występującymi

w życiu społecznym241

Działalność władz publicznych stanowi naturalny przedmiot

zainteresowania społeczeństwa Zainteresowanie to jeśli tylko zagwarantowana jest

możliwość uzyskania informacji publicznej przyczynia się do powstania wiedzy

ktoacutera w realiach państwa demokratycznego powinna mieć przełożenie min na

decyzje polityczne obywateli wyrażane w wyborach czy referendach Bez względu

jednak na cel pozyskania wiedzy czy faktyczne jej poacuteźniejsze wykorzystanie stwier-

dzić należy że dążenie do uzyskania wiedzy o działalności władzy silnie wiąże się

z człowieczeństwem i jest uzasadnione bdquopotrzebą realizacji innych praw wynikają-

cych z natury ludzkiejrdquo242

Jak zauważa J Supernat bdquoadministracja publiczna dyspo-

nuje ogromną ilością informacji posiadając nawet w niektoacuterych dziedzinach życia

społecznego monopol na informacje Dzięki temu możliwe jest wykorzystywanie

informacji przez administracje celem oddziaływania na jej otoczenie oraz w celu

realizacji zadań publicznychrdquo243

3 Prawo do informacji publicznej

Prawo do informacji publicznej ma charakter fundamentalny zyskało w tej

sytuacji ochronę zaroacutewno prawa międzynarodowego jak i prawa krajowego244

Samo określenie prawa do informacji bez odwoływania się do konkretnych aktoacutew

normatywnych może nasuwać pewne wątpliwości W literaturze określa się je bdquojako

prawo do poszukiwania domagania się otrzymywania i rozpowszechniania infor-

macji do informowania i bycia informowanymrdquo245

M Bernaczyk podkreśla z kolei

241 A Piskorz ndash Ryń Pojęcie ponownego wykorzystywania informacji sektora publicznego w świetle dyrektywy 200398WE bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 34 242 M Bernaczyk Prawo do informacji publicznej w Polsce i na świecie Warszawa 2014 s 136 243 J Supernat Informacyjne instrumenty działania administracji publicznej (w) J Łukasiewicz (red) Nauka administracji wobec wyzwań wspoacutełczesnego państwa prawa Międzynarodowa Konferencja Naukowa Cisna 2-4 czerwca 2002 r Rzeszoacutew 2002 s 487 244 I Kamińska M Rozbicka ndash Ostrowska Ustawa o dostępie do informacji publicznej Komentarz Warszawa 2016 s 17 245 T Goacuterzyńska Geneza i rozwoacutej prawa do informacji E Pierzchała M Woźniak (red) Dostęp do informacji publicznej w Polsce i w Europie wybrane zagadnienia prawne Opole 2010 s 13

Dostęp do informacji publicznej

111

że prawo do informacji bdquoobejmuje uprawnienie do zaznajomienia się i skorzystania

z pierwotnego źroacutedła utrwalającego przebieg wydarzeńrdquo246

Jest ono także prawem podstawowym Unii Europejskiej W prawie unijnym

prawo do informacji w znaczeniu bdquowolności poszukiwania otrzymywania i przeka-

zywania informacji i ideirdquo obejmuje zaroacutewno dostęp do dokumentoacutew organoacutew Unii

jak i pewne minimum standardoacutew w zakresie korzystania z informacji publicznych

w państwach członkowskich Prawa te wynikają z art 15 ust 3 Traktatu o funkcjo-

nowaniu Unii Europejskiej247

ktoacuterego postanowienia rozwija Rozporządzenie (WE)

nr 10492001 Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 30 maja 2001 r w sprawie

publicznego dostępu do dokumentoacutew Parlamentu Europejskiego Rady i Komisji

oraz Dyrektywa 200398WE Parlamentu Europejskiego i Rady z dnia 17 listopada

2003 r w sprawie ponownego wykorzystania informacji sektora publicznego

Prawo do informacji stało się jednym z praw człowieka przyjętym przez

wspoacutelnotę międzynarodową248

Zaliczenie prawa do informacji publicznej za jedno

z praw człowieka ma istotne znaczenie dla ukształtowania normatywnych ram reali-

zacji tego prawa w poszczegoacutelnych państwach Ma to swoje przełożenie tak na for-

mę aktu w ktoacuterym gwarantowane jest prawo do informacji publicznej jak i na treść

regulacji a wreszcie uwzględniane jest roacutewnież na etapie realizacji tego prawa

np w orzecznictwie sądowym Konsekwencją przyjęcia że prawo do informacji jest

prawem o szczegoacutelnej randze wynikającej z zakwalifikowania go do kręgu praw

człowieka jest dążenie do jego konstytucjonalizacji249

Prawo do informacji stanowi

instrument urzeczywistniania szeroko pojętej jawności ktoacutera bdquojest często lekcewa-

żona jako środek ktoacutery uśmierza lub łagodzi niepokoje powodowane niedostępno-

ścią nieznajomością rzeczy niosąc ze sobą bdquoogromne znaczenie psychologiczne

i socjologiczne250

246 M Bernaczyk Prawo do informacji publicznej hellip op cit s 33 247 Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dz U 2004 Nr 90 poz 864 ze zm 248 M Jaśkowska Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa Naczelnego Sądu Administracyjnego Toruń 2002 s 7 249 R Chruściak Konstytucjonalizacja prawa do informacji publicznej ndash uwagi na tle art 61 Konstytucji RP E Gdulewicz W Orłowski S Patyra(red) 25 lat transformacji ustrojowej w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Warszawa 2015 s 327-340 250 T Goacuterzyńska Kilka słoacutew o prawie do informacji i zasadzie jawności (w) A Łopatka A Wroacutebel S Kiewlicz (red) Państwo prawa Administracja Sądownictwo Prace dedykowane Prof dr hab Januszowi Łetowskiemu w 60 rocznicę urodzin Warszawa 1999 s 116-117

Paweł Śwital

112

4 Prawne podstawy dostępu do informacji publicznej

Reguły i procedury realizacji dostępu do informacji publicznej określa Kon-

stytucja oraz ustawa z 6 września 2001 r o dostępie do informacji publicznej251

Zakres podmiotowy i przedmiotowy pojęcia bdquoinformacja publiczna określiła Kon-

stytucja w art 61 ust 1 i ust 2 wskazując zarazem warunki dopuszczalnych ograni-

czeń (w art 61 ust 3) Rekonstruując pojęcie informacji publicznej na podstawie art

61 ust 1 Konstytucji należy posługiwać się przede wszystkim kryterium podmio-

towym uznając że jest nim działalność organoacutew władzy publicznej oraz innych

osoacuteb pełniących funkcje publiczne Należy jednak zgodzić się z poglądami tych

przedstawicieli doktryny ktoacuterzy uważają że bdquow art 61 ust 1 Konstytucji określony

został także zakres przedmiotowy pojęcia informacji publicznej Przedmiotem in-

formacji publicznej w przypadku organoacutew władzy publicznej i osoacuteb pełniących

funkcje publiczne jest ich działalność Zwraca się roacutewnież uwagę że związek

przedmiotu informacji ze sprawowaniem funkcji publicznej powinien być wyraźny

i rzeczywisty choć nie musi być bezpośredni252

M Jaśkowska stanęła na stanowi-

sku zgodnie z ktoacuterym bdquopojęcie informacji publicznej nie może być [] rozpatrywa-

ne wyłącznie na tle art 1 ustawy bez uwzględnienia treści art 61 Konstytucji

Zastosowana wykładnia językowa mogłaby bowiem prowadzić do zbyt wąskiego

rozumienia tego terminu Powodowałoby to że jako informację publiczną traktowa-

no by każdą wiadomość odnoszoną do sprawy publicznej czyli sprawy dotyczącej

pewnej zbiorowości Nie obejmowano by więc tym pojęciem informacji odnoszącej

się do spraw indywidualnych rozstrzyganych przykładowo decyzją administracyjną

chyba że wystąpiłyby elementy publiczne w kręgu stron postępowania253

Ustawa z 6 września 2001 r o dostępie do informacji publicznej (dalej

udip) poszerza zakres tego prawa pod względem podmiotowym (podmioty

uprawnione do otrzymania oraz zobowiązane do udzielenia informacji) i przedmio-

towym (zakres informacji podlegających udostępnieniu) lecz nie jest wolna od wad

Jej słabością jest nadużywanie pojęć niedookreślonych trudnych do jednoznacznej

wykładni Pozytywem jest zaś określenie prawa do informacji jako roszczenia do

władz i podmiotoacutew wykonujących zadania publiczne o udostępnienie informacji

Ustawa koncentruje się na technicznych sposobach i procedurze udostępniania

informacji publicznej (aspekt formalny jawności życia publicznego) nie wprowadza

jednak rozwiązań zapewniających przejrzystość i zrozumiałość udzielanej informa-

251 Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o dostępie do informacji publicznej tj Dz U 2016 poz 1764 ze zm dalej jako udip 252 K Karsznicki Kryteria dostępu do informacji publicznej bdquoProkuratura i Prawordquo 2015 nr 12 s 112-113 253 M Jaśkowska Dostęp do informacji w świetle orzecznictwa op cit s 26-27

Dostęp do informacji publicznej

113

cji (aspekt materialny jawności)254

Należy podkreślić iż przepisy udip nie mogą

stanowić podstawy do uzyskania informacji wyłącznie dla realizacji prywatnych

jednostkowych interesoacutew ktoacutere nie służą jednocześnie interesowi społecznemu255

Ocena czy określona informacja stanowi informację publiczną w rozumieniu przepi-

soacutew udip nie może być odmienna w zależności od tego kto ubiega się o jej udo-

stępnienie256

Udostępnieniu podlega informacja publiczna w szczegoacutelności o

1) polityce wewnętrznej i zagranicznej w tym o a) zamierzeniach działań władzy

ustawodawczej oraz wykonawczej b) projektowaniu aktoacutew normatywnych

c) programach w zakresie realizacji zadań publicznych sposobie ich realizacji

wykonywaniu i skutkach realizacji tych zadań

2) podmiotach o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 w tym o a) statusie prawnym lub

formie prawnej b) organizacji c) przedmiocie działalności i kompetencjach

d) organach i osobach sprawujących w nich funkcje i ich kompetencjach

e) strukturze własnościowej podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 pkt 3-5

f) majątku ktoacuterym dysponują

3) zasadach funkcjonowania podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 w tym

o a) trybie działania władz publicznych i ich jednostek organizacyjnych b) trybie

działania państwowych osoacuteb prawnych i osoacuteb prawnych samorządu terytorialnego

w zakresie wykonywania zadań publicznych i ich działalności w ramach gospodarki

budżetowej i pozabudżetowej c) sposobach stanowienia aktoacutew publicznoprawnych

d) sposobach przyjmowania i załatwiania spraw e) stanie przyjmowanych spraw

kolejności ich załatwiania lub rozstrzygania f) prowadzonych rejestrach ewiden-

cjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich zawar-

tych g) naborze kandydatoacutew do zatrudnienia na wolne stanowiska w zakresie

określonym w przepisach odrębnych

4) danych publicznych w tym a) treść i postać dokumentoacutew urzędowych

w szczegoacutelności ndash treść aktoacutew administracyjnych i innych rozstrzygnięć ndash

dokumentacja przebiegu i efektoacutew kontroli oraz wystąpienia stanowiska wnioski

i opinie podmiotoacutew ją przeprowadzającychndash treść orzeczeń sądoacutew powszechnych

Sądu Najwyższego sądoacutew administracyjnych sądoacutew wojskowych Trybunału Kon-

stytucyjnego i Trybunału Stanu b) stanowiska w sprawach publicznych zajęte przez

organy władzy publicznej i przez funkcjonariuszy publicznych w rozumieniu przepi-

soacutew Kodeksu karnego c) treść innych wystąpień i ocen dokonywanych przez orga-

254 S Czarnow Prawo do informacji publicznej w Polsce a wymogi prawa europejskiego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2007 nr 4 s 23 255 Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2013 r II SABLu 12513 LEX nr 1326087 256 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 r I OSK 282213 CBOSA

Paweł Śwital

114

ny władzy publicznej d) informacja o stanie państwa samorządoacutew i ich jednostek

organizacyjnych

5) majątku publicznym w tym o a) majątku Skarbu Państwa i państwowych osoacuteb

prawnych b) innych prawach majątkowych przysługujących państwu i jego dłu-

gach c) majątku jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządoacutew zawodo-

wych i gospodarczych oraz majątku osoacuteb prawnych samorządu terytorialnego

a także kas chorych d) majątku podmiotoacutew o ktoacuterych mowa w art 4 ust 1 pkt 5

pochodzącym z zadysponowania majątkiem o ktoacuterym mowa w lit a-c oraz pożyt-

kach z tego majątku i jego obciążeniach e) dochodach i stratach spoacutełek handlo-

wych w ktoacuterych podmioty o ktoacuterych mowa w lit a-c mają pozycję dominującą

w rozumieniu przepisoacutew Kodeksu spoacutełek handlowych oraz dysponowaniu tymi

dochodami i sposobie pokrywania strat f) długu publicznym g) pomocy publicz-

nej h) ciężarach publicznych

W ustawie o dostępie do informacji publicznej nie ustalono zamkniętego ka-

talogu informacji publicznej gdyż ustawodawca chciał aby społeczeństwo miało

instrument do jak najszerszej kontroli instytucji publicznych Taki instrument aby

był sprawny powinien obejmować jak największą liczbę stanoacutew faktycznych Licz-

ba ta nie może być ograniczona ponieważ dynamiczny charakter stosunkoacutew spo-

łeczno-gospodarczych tworzy nowe sytuacje w ktoacuterych pojawia się aktywność

podmiotoacutew publicznych Ta aktywność w państwie demokratycznym powinna być

poddana kontroli społecznej za pośrednictwem narzędzia jakim jest prawo dostępu

do informacji publicznej Dlatego też art 6 ust 1 udip nie ma charakteru

zamkniętego a wyliczenie stanoacutew faktycznych w nim zawartych należy traktować

tylko jako pewnego rodzaju kierunki poszukiwań257

Prawo do informacji nie może być stosowane do realizacji celoacutew ktoacutere nie

wynikają ani z Konstytucji RP ani z ustawy o dostępie do informacji publicznej

a zatem do osiągnięcia celu innego niż dbałość o dobro publiczne jakim jest prawo

do przejrzystego państwa jego struktur przestrzeganie prawa przez podmioty życia

publicznego jawność administracji i innych organoacutew Oznacza to że prawo do in-

formacji publicznej a w szczegoacutelności procesowe instrumenty jej pozyskiwania

mają służyć uniwersalnemu dobru powszechnemu związanemu z funkcjonowaniem

struktur państwowych i publicznych Celem prawa do informacji publicznej nie jest

więc zaspokajanie indywidualnych (prywatnych) potrzeb w postaci pozyskiwania

informacji wprawdzie publicznych lecz przeznaczonych do celoacutew handlowych

257 P Szustakiewicz Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa sądoacutew administracyjnych bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 58-60

Dostęp do informacji publicznej

115

edukacyjnych zawodowych itp Takie informacje mogą być uzyskiwane na zasa-

dach przyjętych dla danego rodzaju stosunkoacutew258

Informacja publiczna odnosi się do sfery faktoacutew ktoacutere to pojęcie należy ro-

zumieć szeroko Analiza art 6 udip wykazuje że wnioskiem w świetle tej ustawy

może być objęte pytanie o określone fakty lub o stan określonych zjawisk Faktem

jest każda czynność i każde zachowanie organu wykonującego zadania publiczne

podjęte w zakresie wykonywania takiego zadania259

O charakterze informacji pu-

blicznej nie decyduje cel dla ktoacuterego zgłoszono żądanie jej udostępnienia a treść

informacji Istotne jest bowiem to aby była to informacja o sprawach publicz-

nych260

Zakres przedmiotowy żądanej informacji kształtuje wnioskodawca Nato-

miast nie jest rolą podmiotu obowiązanego ustalanie czy udzielona informacja

publiczna jest zadawalająca dla wnioskodawcy261

Prawo do informacji i ściśle związana z nim szeroko rozumiana zasada jaw-

ności życia publicznego jest istotnym elementem życia społecznego Działanie

organoacutew władzy publicznej w sposoacuteb transparentny przejrzysty jawny nie jest już

traktowane w kategorii deklaracji ale jest rozumiane jako powinność ktoacutera w coraz

większym zakresie jest egzekwowana przez obywateli262

Jest ono ważnym elemen-

tem życia publicznego i kontroli opinii publicznej nad działalnością organoacutew

i władz Jest ono nierozerwalnie związane z zasadą jawności życia publicznego

Obywatele korzystający z przysługującego im prawa wyborczego mogą być bowiem

niejednokrotnie zainteresowani działaniami podejmowanymi przez wybrane organy

ale także i uzyskiwanymi w tym zakresie rezultatami podejmowanych działań263

5 Dostęp do informacji na gruncie prawa samorządu terytorialnego

Wskazane wyżej unormowania znalazły swoje odzwierciedlenie roacutewnież

w przepisach ustawy o samorządzie gminnym Regulacja zawarta w art 11b ust 1

tej ustawy wskazuje bowiem iż działalność organoacutew gminy jest jawna a ogranicze-

258 J Drachal Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej (w) J Goacuteral R Hauser J Trzciński (red) Sądownictwo administracyjne gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980ndash2005 Warszawa 2005 s 147ndash149 259 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2012 r II SAKr 119212 LEX nr 1234311 260 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r II SABWa 63713 LEX nr 1471464 261 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r II SABWa50214 LEX nr 1751251 262 D Fleszer Zakres jawności działania organoacutew stanowiących jednostek samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2010 nr 4 s 33 263 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r II SAWa 152712 LEX nr 1249113

Paweł Śwital

116

nia tej jawności mogą wynikać wyłącznie z ustaw264

Prawo obywateli do uzyskiwa-

nia informacji jako jeden z aspektoacutew realizacji zasady jawności zostało natomiast

wymienione w ustępie 2 wspomnianego artykułu Dotyczy ono wszelkiej działalno-

ści organoacutew gminy i jest skorelowane z istniejącym po stronie organoacutew gminy obo-

wiązkiem udzielenia informacji na zasadach określonych w ustawach265

Zagwarantowanie dostępu do informacji publicznej ma wartość samoistną

a jednocześnie jest powszechnie postrzegane jako środek i niezbędny instrument

ktoacutery pozwala korzystać z wielu konstytucyjnych wolności i praw Formalnie za-

gwarantowany oraz faktyczny (rzeczywisty) dostęp do informacji publicznej umoż-

liwia obywatelom podejmowanie racjonalnych decyzji w sprawach własnych (doty-

czących indywidualnych interesoacutew) oraz w sprawach publicznych a także pozwala

na świadome uczestniczenie w kierowaniu sprawami publicznymi i na sprawowanie

kontroli społecznej Sposoacuteb realizacji prawa do informacji jest wspoacutełcześnie trakto-

wany jako miernik demokracji i praworządności266

Zgodnie z postanowieniami ustaw ustrojowych członkowie wspoacutelnoty sa-

morządowej uczestniczą w zarządzaniu powierzonymi sprawami publicznymi bądź

bezpośrednio bądź za pośrednictwem ustawowo określonych organoacutew Decydująca

większość tych spraw jest realizowana przez organy zatem istotna z punktu widze-

nia interesoacutew wspoacutelnoty i jej poszczegoacutelnych członkoacutew staje się wykonywana przez

nich kontrola społeczna nad działalnością reprezentujących ich organoacutew Ma temu

służyć szeroko pojmowana zasada jawności (przejrzystości) działań administracji

publicznej267

Jawność działania organoacutew gminy obejmuje w szczegoacutelności prawo

obywateli do uzyskiwania informacji wstępu na sesje rady gminy i posiedzenia jej

komisji a także dostępu do dokumentoacutew wynikających z wykonywania zadań pu-

blicznych w tym protokołoacutew posiedzeń organoacutew gminy i komisji rady gminy Za-

sady dostępu do dokumentoacutew i korzystania z nich określa statut gminy268

Według

art 11b ust 3 usg rada upoważniona jest do określenia w statucie gminy zasad

dostępu do dokumentoacutew i korzystania z nich Pojęcie bdquozasad dostępu i korzystania

z dokumentoacutewrdquo ktoacuterym posługuje się przepis jest określeniem węższym niż ogoacutelne

pojęcie bdquoprawa do uzyskiwania informacji publicznejrdquo Przez zasady należy rozu-

264 Zaznaczyć przy tym należy iż zakres i warunki dopuszczalnych ograniczeń prawa do informacji określił sam ustrojodawca w przepisie art 61 ust 2 Konstytucji wskazując że ograniczenia mogą nastąpić wyłącznie ze względu na określone w ustawach ochronę wolności i praw innych osoacuteb i podmiotoacutew gospodarczych oraz ochronę porządku publicznego bezpieczeństwa lub ważnego interesu gospodarczego państwa 265 Tak A Szewc (w) G Jyż Z Pławecki A Szewc Ustawa hellip LEX 2012 266 E Olejniczak-Szałowska Ustawowe podstawy prawa obywatela do informacji o dzia-łalności organoacutew samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 1995 nr 4 s 4 267 A Obrzut Prawo do informacji publicznej Wybrane zagadnienia (w) S Dolata (red) Problemy prawne w działalności samorządu terytorialnego Opole 2002 s 204 268 Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2014 r II SABŁd 6914 LEX nr 1502653

Dostęp do informacji publicznej

117

mieć dyrektywy proceduralne ktoacutere mają wyłącznie charakter techniczno-

organizacyjny W zakresie ustawowego upoważnienia dla rady gminy nie mieści się

natomiast prawo ograniczenia ustawowej zasady jawności działania organoacutew samo-

rządu terytorialnego ani też rozstrzygania o zakresie informacji podlegających udo-

stępnieniu269

Zasada jawności stanowi realizację zasady zwierzchnictwa narodu gdzie

rola obywatela nie kończy się z chwilą zakończenia określonych wyboroacutew i wyło-

nienia organoacutew pochodzących z tych wyboroacutew Obywatel bowiem ma prawo intere-

sować się efektem wyboroacutew a więc działaniami podejmowanymi przez wybrane

organy Prawo do informacji obejmuje zasadniczo dostęp do dokumentoacutew wstęp na

posiedzenia organoacutew kolegialnych z prawem rejestracji dźwięku lub innego zapisu

prowadzonych obrad270

Prawo to obejmuje roacutewnież uzyskiwanie informacji o dzia-

łalności organoacutew samorządu gospodarczego i zawodowego a także innych osoacuteb

i jednostek organizacyjnych w zakresie w jakim wykonują one zadania władzy

publicznej i gospodarują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa

Prawo do uzyskiwania informacji oznacza dostęp do dokumentoacutew oraz wstęp na

posiedzenia kolegialnych organoacutew władzy publicznej pochodzących z powszech-

nych wyboroacutew z możliwością rejestracji dźwięku lub obrazu271

Informację publiczną stanowi treść wszelkiego rodzaju dokumentoacutew odno-

szących się do organu władzy publicznej lub podmiotu niebędącego organem admi-

nistracji publicznej związanych z nimi bądź w jakikolwiek sposoacuteb dotyczących ich

i są nimi zaroacutewno treść dokumentoacutew bezpośrednio przez nie wytworzonych jak i te

ktoacuterych używają przy realizacji przewidzianych prawem zadań nawet jeżeli nie

pochodzą wprost od nich Niezależnie od powyższego aby konkretna informacja

posiadała walor informacji publicznej to musi się odnosić do sfery faktoacutew Rzeczą

oczywistą natomiast jest że taka forma informacji publicznej może być udostępnio-

na po uwzględnieniu ograniczeń wynikających z treści art 5 udip272

Za informację publiczną należy uznać każdą wiadomość wytworzoną przez

szeroko rozumiane władze publiczne a także inne podmioty sprawujące funkcje

publiczne w zakresie wykonywania przez nie zadań publicznych i gospodarowania

mieniem komunalnym lub mieniem Skarbu Państwa Charakter informacji publicz-

nej mają roacutewnież informacje niewytworzone przez wskazane podmioty lecz do nich

się odnoszące Informację publiczną stanowi więc treść wszelkiego rodzaju doku-

269 Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lutego 2015 r III SALu 64714 LEX nr 1751262 270 L Bielecki J Stelmasiak Zakres jawności działania organoacutew powiatu (w) B Dolnicki (red) Jawność w samorządzie terytorialnym Warszawa 2015 s 44ndash45 271 E Olejniczak-Szałowska Problem statutowej regulacji zasad dostępu do dokumentoacutew w jednostkach samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2011 nr 6 s 5 272 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2014 r VIII SAWa 98713 LEX nr 1466198

Paweł Śwital

118

mentoacutew nie tylko bezpośrednio zredagowanych i wytworzonych przez wskazany

podmiot Przymiot taki posiada także treść dokumentoacutew ktoacuterych podmiot używa do

zrealizowania powierzonych mu prawem zadań Bez znaczenia przy tym jest w jaki

sposoacuteb dokumenty znalazły się w posiadaniu adresata wniosku oraz to czy znajdują

się one w posiadaniu także innego podmiotu Ważne jedynie jest to by dokumenty

takie służyły realizowaniu zadań publicznych przez tego adresata wniosku i odnosiły

się do niego bezpośrednio273

Termin bdquozadania publicznerdquo jakim posługuje się ustawodawca w treści art

4 ust 1 pkt 5 udip jest pojęciem szerszym od terminu bdquozadań władzy publicznejrdquo

(art 61 Konstytucji RP) Pojęcie bdquozadanie publicznerdquo użyte w art 4 udip ndash w od-

roacuteżnieniu od pojęcia bdquozadanie władzy publicznejrdquo użytego w art 61 Konstytucji RP

ndash ignoruje element podmiotowy i oznacza że zadania publiczne mogą być wykony-

wane przez roacuteżne podmioty niebędące organami władzy i bez konieczności przeka-

zywania tych zadań Tak rozumiane bdquozadanie publicznerdquo cechuje powszechność

i użyteczność dla ogoacutełu a także sprzyjanie osiąganiu celoacutew określonych w Konsty-

tucji lub ustawie Powyższa wykładnia pojęcia bdquozadanie publicznerdquo jest szczegoacutelnie

istotna w sytuacjach gdy ustawodawca nie dokonuje wprost w języku prawnym

kwalifikacji działalności danego podmiotu poprzez objęcie jej zakresem pojęcia

bdquozadanie publicznerdquo Nie powinno tym bardziej budzić wątpliwości że określona

działalność spełnia powyższe cechy realizacji zadań publicznych wtedy gdy jest

przez ustawodawcę wprost w ten sposoacuteb kwalifikowana274

Jeżeli zadania danego podmiotu mają na celu zaspokojenie powszechnych

potrzeb obywateli i są istotne z punktu widzenia celoacutew państwa to niepodobna od-

moacutewić im przymiotu zadań publicznych w rozumieniu udip275

6 Dostęp do informacji o osobach pełniących funkcje publiczne

Pojęcie bdquoosoby pełniącej funkcje publicznerdquo jest szeroko rozumiane

W ustawie o dostępie do informacji nie została zamieszczona definicja osoacuteb pełnią-

cych funkcję publiczną276

Niewątpliwie można za nie uznać osoby wymienione

w art 115 sect 13 i 19 kodeksu karnego Wyjątek wynikający z art 5 ust 2 udip

będzie ndash co do zasady ndash odnosił się do osoacuteb wskazanych w powołanym przepisie

kodeksu karnego Funkcjonariusz publiczny w rozumieniu art 115 sect 13 kodeksu

273 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 września 2014 r I OSK 4514 LEX nr 1664475 274 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r I OSK 63114 LEX nr 1991839 275 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r I OSK310314 LEX nr 2036089 276 K Miksa Udostępnianie informacji o osobach pełniących funkcje publiczne a prawo do prywatności w praktyce działania organoacutew władzy publicznej bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4 s 43-50

Dostęp do informacji publicznej

119

karnego277

ale pojęcie to na gruncie art 5 ust 2 udip należy rozumieć znacznie

szerzej Na podstawie tej ustawy osobą pełniącą funkcję publiczną będzie każdy kto

pełni funkcję w organach władzy publicznej lub też w strukturach jakichkolwiek

osoacuteb prawnych i jednostek organizacyjnych niemających osobowości prawnej jeżeli

funkcja ta ma związek z dysponowaniem majątkiem państwowym lub samorządo-

wym albo zarządzaniem sprawami związanymi z wykonywaniem swych zadań

przez władze publiczne a także inne podmioty ktoacutere tę władzę realizują lub gospo-

darują mieniem komunalnym lub majątkiem Skarbu Państwa Funkcję publiczną

pełnią osoby ktoacutere wykonują powierzone im przez instytucje państwowe lub samo-

rządowe zadania i przez to uzyskują znaczny wpływ na treść decyzji o charakterze

ogoacutelnospołecznym Cechą wyroacuteżniającą osobę pełniącą funkcję publiczną jest

posiadanie określonego zakresu uprawnień pozwalających na kształtowanie treści

wykonywanych zadań w sferze publicznej278

Naczelny Sąd Administracyjny stwierdził także że osoba będąca pracowni-

kiem zatrudnionym w jednostce samorządu terytorialnego o ile nie wykonuje wy-

łącznie czynności usługowych na rzecz tej jednostki przy uwzględnieniu zakresu

obowiązkoacutew tej osoby może być uznana za funkcjonariusza publicznego a przez

to za osobę pełniącą funkcję publiczną279

Posiadanie choćby wąskiego zakresu

kompetencji decyzyjnych realizowanych w ramach zatrudniającej instytucji publicz-

nej świadczyć może o tym iż w konkretnym przypadku dana osoba pełnić może

funkcje publiczne280

7 Biuletyn Informacji Publicznej (BIP)

Biuletyn Informacji Publicznej jest to ujednolicony system stron interneto-

wych stworzony w celu powszechnego udostępniania informacji publicznej Dla

osoacuteb zainteresowanych funkcjonowaniem konkretnej instytucji publicznej czy spo-

sobem załatwienia określonej sprawy wejście na stronę BIP danego podmiotu jest

często optymalnym sposobem zdobycia tego rodzaju informacji

Do tworzenia podmiotowych stron BIP zobowiązane są w szczegoacutelności

(a więc nie jest to lista zamknięta) następujące podmioty organy władzy publicznej

organy samorządoacutew gospodarczych i zawodowych podmioty reprezentujące zgod-

nie z odrębnymi przepisami Skarb Państwa podmioty reprezentujące państwowe

osoby prawne podmioty reprezentujące osoby prawne samorządu terytorialnego

277 Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r ndash Kodeks karny tj Dz U 2016 poz 1137 ze zm 278 Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r IV SABPo 13415 LEX nr 1947173 279 Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r I OSK 634 14 LEX nr 1956440 280 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r II SAKr 94014 LEX nr 1520066

Paweł Śwital

120

podmioty reprezentujące państwowe jednostki organizacyjne podmioty reprezentu-

jące jednostki samorządu terytorialnego podmioty reprezentujące osoby lub jed-

nostki organizacyjne wykonujące zadania publiczne podmioty reprezentujące oso-

by lub jednostki organizacyjne dysponujące majątkiem publicznym podmioty

reprezentujące osoby prawne w ktoacuterych Skarb Państwa jednostki samorządu teryto-

rialnego lub samorządu gospodarczego albo zawodowego mające pozycję dominu-

jącą w rozumieniu przepisoacutew o ochronie konkurencji i konsumentoacutew związki za-

wodowe i ich organizacje partie polityczne inne podmioty wykonujące zadania

publiczne

Na swojej stronie BIP podmiot jest zobowiązany publikować informacje

ktoacutere będą służyć wszystkim odwiedzającym a zatem ndash między innymi swoacutej status

prawny lub formę prawną przedmiot działania i kompetencje organy i osoby spra-

wujące funkcje i ich kompetencje majątek ktoacuterym dysponuje tryb działania spo-

soby przyjmowania i załatwiania spraw informacje o prowadzonych rejestrach

ewidencjach i archiwach oraz o sposobach i zasadach udostępniania danych w nich

zawartych

Podsumowanie

Dostęp do informacji publicznej jest niezbędny do sprawowania kontroli spo-

łecznej nad działaniami administracji publicznej Prawo do kontrolowania przez

obywateli działań państwa wynika wprost z Konstytucji RP (art 63 oraz 62 i 61)

a podstawowe instrumenty kontrolne wymienione w Konstytucji to petycje skargi

i wnioski W przypadku administracji publicznej ich stosowanie regulowane jest

przez kodeks postępowania administracyjnego Jednak instrumenty te mają charak-

ter odwoławczy a nie prewencyjny stąd niezbędne jest także tworzenie i upo-

wszechnianie takich rozwiązań ktoacutere będą włączać obywateli w bieżący nadzoacuter nad

działaniami administracji Służyć temu będzie zachęcanie jednostek administracji

publicznej i organizacji obywatelskich do praktycznego wdrażania i rozwijania

rozwiązań zwiększających dostęp obywateli do informacji publicznej oraz umożli-

wiających kontrolę społeczną działań administracji publicznej

Biblografia

Akty prawne

Traktat o Funkcjonowaniu Unii Europejskiej Dz U 2004 Nr 90 poz 864 ze zm

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 2 kwietnia 1997 r Dz U 1997 Nr 78 poz

483

Ustawa z dnia 6 lipca 2001 r o dostępie do informacji publicznej tj Dz U 2016

poz 1764 ze zm

Dostęp do informacji publicznej

121

Ustawa z dnia 6 czerwca 1997 r ndash Kodeks karny tj Dz U 2016 poz 1137 ze zm)

Ustawa z dnia 8 marca 1990 r o samorządzie gminnym tj Dz U 2017 poz 1875

ze zm

Rozporządzenie Ministra Spraw Wewnętrznych i Administracji z dnia 18 stycznia

2007 r w sprawie Biuletynu Informacji Publicznej Dz U 2007 r Nr 10 poz 68

Orzecznictwo

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 4 lipca 2014 r I OSK 282213 CBOSA

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 6 lutego 2015 r I OSK 63114 LEX nr 1991839

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 5 kwietnia 2016 r I OSK310314 LEX

nr 2036089

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 28 stycznia 2015 r I OSK 634 14 LEX

nr 1956440

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 30 kwietnia 2013 r II SABLu 12513 LEX

nr 1326087

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 31 października 2012 r II SAKr 119212 LEX

nr 1234311

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 4 marca 2014 r II SABWa 63713 LEX

nr 1471464

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 14 stycznia 2015 r II SABWa50214 LEX

nr 1751251

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 20 listopada 2012 r II SAWa 152712 LEX

nr 1249113

Wyrok WSA w Łodzi z dnia 13 sierpnia 2014 r II SABŁd 6914 LEX nr 1502653

Wyrok WSA w Lublinie z dnia 5 lutego 2015 r III SALu 64714 LEX nr 1751262

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 19 marca 2014 r VIIISAWa 98713 LEX

nr 1466198

Wyrok NSA w Warszawie z dnia 18 września 2014 r I OSK 4514 LEX

nr 1664475

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 10 listopada 2015 r IV SABPo 13415 LEX

nr 1947173

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 2 września 2014 r II SAKr 94014 LEX

nr 1520066

Opracowania naukowe

Aleksandrowicz T R Komentarz do ustawy o dostępie do informacji publicznej

Warszawa 2002

Bernaczyk M Prawo do informacji publicznej w Polsce i na świecie Warszawa

2014

Paweł Śwital

122

Bielecki L Stelmasiak J Zakres jawności działania organoacutew powiatu

(w) B Dolnicki (red) Jawność w samorządzie terytorialnym Warszawa 2015

Celarek K Prawo informacyjne Problem badawczy teorii prawa

administracyjnego Warszawa 2013

Chruściak R Konstytucjonalizacja prawa do informacji publicznej ndash uwagi na tle

art 61 Konstytucji RP E Gdulewicz W Orłowski S Patyra (red) 25 lat

transformacji ustrojowej w Polsce i w Europie Środkowo-Wschodniej Warszawa

2015

Czarnow S Prawo do informacji publicznej w Polsce a wymogi prawa europejskie-

go bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2007 nr 4

Drachal J Prawo do informacji publicznej w świetle wykładni funkcjonalnej

(w) J Goacuteral R Hauser J Trzciński (red) Sądownictwo administracyjne

gwarantem wolności i praw obywatelskich 1980ndash2005 Warszawa 2005

Fajgielski P Informacja w administracji publicznej Prawne aspekty gromadzenia

udostępniania i ochrony Wrocław 2007

Fleszer D Zakres jawności działania organoacutew stanowiących jednostek samorządu

terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2010 nr 4

Goacuterzyńska T Geneza i rozwoacutej prawa do informacji E Pierzchała M Woźniak

(red) Dostęp do informacji publicznej w Polsce i w Europie wybrane

zagadnienia prawne Opole 2010

Goacuterzyńska T Kilka słoacutew o prawie do informacji i zasadzie jawności (w)

A Łopatka A Wroacutebel S Kiewlicz (red) Państwo prawa Administracja

Sądownictwo Prace dedykowane Prof dr hab Januszowi Łetowskiemu w 60

rocznicę urodzin Warszawa 1999

Janowski J Informatyka prawnicza Warszawa 2011

Jaśkowska M Dostęp do informacji publicznych w świetle orzecznictwa

Naczelnego Sądu Administracyjnego Toruń 2002

Kamińska I Rozbicka ndash Ostrowska M Ustawa o dostępie do informacji publicznej

Komentarz Warszawa 2016

Karsznicki K Kryteria dostępu do informacji publicznej bdquoProkuratura i Prawordquo

2015 nr 12

Lipowicz I Zagadnienia prawne obiegu informacji (w) G Szpor (red)

Informacja i informatyka w administracji publicznej Katowice 1993

Miksa K Udostępnianie informacji o osobach pełniących funkcje publiczne

a prawo do prywatności w praktyce działania organoacutew władzy publicznej

bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4

Obrzut A Prawo do informacji publicznej Wybrane zagadnienia (w) S Dolata

(red) Problemy prawne w działalności samorządu terytorialnego Opole 2002

Dostęp do informacji publicznej

123

Olejniczak-Szałowska E Ustawowe podstawy prawa obywatela do informacji

o działalności organoacutew samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 1995

nr 4

Olejniczak-Szałowska E Problem statutowej regulacji zasad dostępu do

dokumentoacutew w jednostkach samorządu terytorialnego bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo

2011 nr 6

Piskorz ndash Ryń A Pojęcie ponownego wykorzystywania informacji sektora

publicznego w świetle dyrektywy 200398WE bdquoSamorząd terytorialnyrdquo 2015

nr 4

Supernat J Informacyjne instrumenty działania administracji publicznej

(w) J Łukasiewicz (red) Nauka administracji wobec wyzwań wspoacutełczesnego

państwa prawa Międzynarodowa Konferencja Naukowa Cisna 2-4 czerwca 2002

r Rzeszoacutew 2002

Szpor G Pojęcie informacji a zakres ochrony danych (w) P Fajgielski (red)

Ochrona danych osobowych z perspektywy dziesięciolecia Lublin 2008

Szustakiewicz P Problemy dostępu do informacji publicznej na tle orzecznictwa

sądoacutew administracyjnych bdquoSamorząd Terytorialnyrdquo 2015 nr 4

Taras W Informowanie obywateli przez administrację Warszawa 1992

124

dr Beata Wieczerzyńska281

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności

gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew - wersja z 5 października 2017 r

Obligations of the authorities to issue legal explanations of the regulations

concerning business activity in the draft law - Entrepreneurship Law ndash version of 5 October 2017

Streszczenie

W projekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew wprowadzono obowiązek

wydawania przez właściwe organy państwowe tzw objaśnień prawnych prze-

pisoacutew regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące prak-

tycznego ich stosowania Podstawowym ogoacutelnym celem wydawania objaśnień

prawnych jest zapewnienie jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu

działalności gospodarczej Implikuje to także pewność jednolitości stosowania

tego prawa Jest to instytucja nowa w publicznym prawie gospodarczym dlate-

go celem pracy jest zbadanie analiza i ocena projektowanych w ustawie Prawo

przedsiębiorcoacutew regulacji w zakresie obowiązku wydawania objaśnień praw-

nych z zastosowaniem metody badania dokumentoacutew a także analizy i krytyki

piśmiennictwa oraz orzecznictwa

Należy dojść do wniosku że projektowana instytucja wydawania i pu-

blikowania w BIP objaśnień prawnych przepisoacutew w zakresie działalności go-

spodarczej jest dobrym instrumentem budowy przyjaznego otoczenia instytu-

cjonalnego działalności gospodarczej dające przedsiębiorcom wzorzec prze-

strzegania prawa i możliwość czynienia użytku ze swych praw a w szczegoacutelno-

ści prawa do dobrej administracji

Słowa kluczowe

przedsiębiorca działalność gospodarcza objaśnienia

281 Zakład Prawa Prywatnego i Gospodarczego Katedra Prawa Wydział Nauk Ekono-micznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno-Humanistyczny im Kazimierza Pu-łaskiego w Radomiu

Beata Wieczerzyńska

125

Summary

The draft Act on Entrepreneurship introduced the obligation for compe-

tent state authorities to issue the so- Explanation of the legal provisions govern-

ing the performance of business activities concerning the practical application of

them The general purpose of issuing legal clarifications is to ensure uniform ap-

plication of the law in the field of economic activity This also implies a certain

uniformity of application of this law This is a new institution in public economic

law Therefore the aim of the work is to examine analyze and evaluate the regu-

lations of the Law on Entrepreneurship in the scope of the obligation to issue legal

explanations using the method of examining documents as well as analysis and

critique of literature and case law

It should be concluded that the proposed institution for issuing and pub-

lishing in the BIP legal explanations of business regulations is a good instrument

for building a friendly institutional environment that gives entrepreneurs a model

of compliance and the ability to make use of their rights and in particular the

right to good administration

Keywords

entrepreneur business activity explanations

Kto przedsiębierze proacutebę i doznaje zawodu ten w każdym razie zdobywa

pouczenie kto nie przedsiębierze proacuteby ten traci bezcenne możliwości

T Kotarbiński Traktat o dobrej robocie

Wstęp

Ministerstwo Rozwoju przedstawiło pakiet projektoacutew ustaw składających

się na tzw Konstytucję biznesu W pakiecie zawarto projekty ustaw ndash Prawo

przedsiębiorcoacutew o Komisji Wspoacutelnej Rządu i Przedsiębiorcoacutew oraz Rzeczniku

Przedsiębiorcoacutew (w poacuteźniejszych wersjach o Rzeczniku Małych i Średnich

Przedsiębiorcoacutew) o Centralnej Ewidencji i Informacji o Działalności Gospodar-

czej i Punkcie Informacji dla Przedsiębiorcy o zasadach uczestnictwa przedsię-

biorcoacutew zagranicznych i innych osoacuteb zagranicznych w obrocie gospodarczym

na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej oraz Przepisy wprowadzające Prawo

przedsiębiorcoacutew i inne ustawy z Konstytucji biznesu wraz z uzasadnieniami

i OSR282

282 httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

126

Najistotniejszy z pakietu jest projekt ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew

ktoacutera w zamyśle projektodawcy ma w sposoacuteb całościowy i spoacutejny regulować

zasady wykonywania działalności gospodarczej w Polsce tworząc korzystne

przejrzyste i stabilne warunki do prowadzenia działalności gospodarczej oraz

wzmacniając gwarancje wolności i praw przedsiębiorcoacutew zmniejszyć ryzyko

biznesowe a także zwiększyć gotowość przedsiębiorcoacutew do podejmowania

i wykonywania działalności gospodarczej w tym ponoszenia ryzyka technolo-

gicznego związanego z realizacją projektoacutew innowacyjnych

Jak wskazano w uzasadnieniu projektu283 i co warto szczegoacutelnie pod-

kreślić jako konstatację niezwykle istotną i trafną ustawa Prawo przedsiębior-

coacutew podobnie jak Konstytucja RP ani nie tworzy ani też nie przyznaje przed-

siębiorcom wolności działalności gospodarczej Wolność ta jest bowiem nie-

zbywalnym prawem człowieka (oraz tworzonych przez niego jednostek organi-

zacyjnych) przysługującym mu z uwagi na jego przyrodzoną godność co

Konstytucja RP oraz ustawodawstwo zwykłe (w tym ustawa Prawo przedsię-

biorcoacutew) w sposoacuteb deklaratoryjny uznaje Konstytucja RP oraz ustawy zwykłe

tworzą natomiast niezbędne prawne gwarancje i zabezpieczenia wolności dzia-

łalności gospodarczej w tym w postaci konkretnych obowiązkoacutew władz pu-

blicznych oraz skorelowanych z nimi uprawnień przedsiębiorcoacutew Projektowa-

ne uregulowania będą dawały przedsiębiorcom wiarygodną i autorytatywną

informację o ich rudymentarnych prawach i obowiązkach w stosunkach z orga-

nami władzy publicznej i innymi podmiotami prawa w tym z innymi przedsię-

biorcami oraz konsumentami

Zadeklarowana w art 20 Konstytucji RP wolność działalności gospo-

darczej nakłada na władze publiczne szereg określonych rodzajowo obowiąz-

koacutew ukierunkowanych całościowo na zapewnienie jednostkom możliwie sze-

rokiego zakresu swobody gospodarowania oraz zagwarantowanie sposobności

rzeczywistego korzystania z tej swobody W tak ogoacutelnie zakrojonych ramach

należy wskazać że na organach władzy publicznej spoczywa także obowiązek

dokonywania pozytywnych świadczeń dla beneficjentoacutew wolności gospodar-

czej wspomagających wykonywaną przez nich działalność gospodarczą

Obowiązek pozytywnych świadczeń na rzecz przedsiębiorcoacutew w pro-

jekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew realizowany jest min przez wprowa-

dzenie nowej w tym akcie instytucji prawnej - bdquoobjaśnień prawnychrdquo oraz

utrzymanie instytucji interpretacji indywidualnych choć w nieco zmienionym

283 httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

Beata Wieczerzyńska

127

reżimie prawnym w poroacutewnaniu z przepisami art 10 i 10a obowiązującej

ustawy o swobodzie działalności gospodarczej284

Celem pracy jest zbadanie analiza i ocena projektowanych w ustawie

Prawo przedsiębiorcoacutew regulacji w zakresie obowiązku wydawania objaśnień

prawnych z zastosowaniem metody badania dokumentoacutew a także analizy i kry-

tyki piśmiennictwa oraz orzecznictwa

Projekty wskazanych ustaw poddane zostały szerokim konsultacjom

oraz uzgodnieniom resortowym ktoacutere doprowadziły do dość istotnych modyfi-

kacji pierwotnych tekstoacutew projektoacutew dlatego za podstawę rozważań przyjęto

tekst projektu ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew (dalej także jako projekt PP)

w wersji z dnia 5 października 2017 r już po zmianach będących efektem

uwzględnienia zastrzeżeń uwag i opinii w trakcie konsultacji a więc w wersji

najbardziej możliwej do przyjęcia w toku prac parlamentarnych

1 Objaśnienia prawne jako instrument zapewnienia jednolitego sto-

sowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

Instytucja objaśnień prawnych najpierw pojawiła się w polskim ustawo-

dawstwie pod nazwą bdquoobjaśnień podatkowychrdquo w nowelizacji art 14a sect1 Ordy-

nacji podatkowej285 poprzez dodanie do dotychczasowej treści sect1 punktu 2

Oznacza to że minister właściwy do spraw finansoacutew dążąc do zapewnienia

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa podatkowego przez organy podatko-

we (ale nie w sprawach indywidualnych) ma do dyspozycji dwa instrumenty

wydawanie interpretacji ogoacutelnych ndash z urzędu lub na wniosek gdzie wniosek

obarczony jest dużym formalizmem bowiem wymaga się wykazania niejednoli-

tego stosowania przepisoacutew prawa podatkowego w określonych decyzjach po-

stanowieniach oraz interpretacjach indywidualnych wydanych przez organy

podatkowe w takich samych stanach faktycznych lub zdarzeniach przyszłych

oraz w takich samych stanach prawnych drugim zaś instrumentem są obja-

śnienia podatkowe ndash wydawane tylko z urzędu będące ogoacutelnymi wyjaśnienia-

mi przepisoacutew prawa podatkowego dotyczącymi stosowania tych przepisoacutew

W projekcie ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew wprowadzono podobną do

tej ostatniej instytucję bdquoobjaśnień prawnychrdquo W art 33 ust1 projektu moacutewi

się że właściwi ministrowie oraz organy ktoacutere na podstawie odrębnych

przepisoacutew są upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie

284 Ustawa z dnia 2 lipca 2004 r o swobodzie działalności gospodarczej tj z dnia 12 października 2016 r DzU 2016 poz 1829 ze zm 285 Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa tj z dnia 17 stycznia 2017 r DzU z 2017 r poz 201 ze zm

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

128

Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych dążą do zapewnienia jednolitego

stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

w szczegoacutelności wydając w zakresie swojej właściwości z urzędu lub na

wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew wyjaśnienia przepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące praktycznego

ich stosowania (objaśnienia prawne) przy uwzględnieniu w szczegoacutelności

orzecznictwa sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości

Unii Europejskiej

Jak wskazuje się w projektowanym przepisie podstawowym ogoacutelnym

celem wydawania objaśnień prawnych jest zapewnienie jednolitego stosowania

przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej Implikuje to także

pewność jednolitości stosowania tego prawa Stwierdzić trzeba że utrzymanie

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

nie jest proste gdyż interpretacją wyjaśnianiem i stosowaniem prawa z tego

obszaru zwłaszcza w odniesieniu do rzeczywistych stanoacutew faktycznych

zajmuje się wiele organoacutew władzy publicznej (np ministrowie Prezes UZP

UOKIK organy samorządowe) a także sądy krajowe i wspoacutelnotowe Aktywność

organoacutew publicznych w tej materii jest pozytywnym świadczeniem na rzecz

przedsiębiorcoacutew bowiem urzeczywistnia postulat pewności prawa wynikający

z zasady demokratycznego państwa prawnego (art 2 Konstytucji RP)

Trybunał Konstytucyjny niejednokrotnie wypowiadał się o wynikających

z art 2 Konstytucji zasadach w tym o zasadzie pewności prawa Podkreślał że

pewność prawa oznacza nie tyle stabilność przepisoacutew prawa co możliwość

przewidywania działań organoacutew państwa i związanych z nimi zachowań

obywateli Przewidywalność działań państwa gwarantuje zaufanie do

ustawodawcy i do stanowionego przez niego prawa Trybunał nadmieniał

także że bezpieczeństwo prawne jednostki pozostawać może w kolizji z innymi

wartościami ktoacuterych realizacja wymaga wprowadzenia zmian do systemu

prawnego Jednostka ma prawo jednak oczekiwać że regulacja prawna nie

zostanie zmieniona na jej niekorzyść w sposoacuteb arbitralny Prawodawca nie

może w sposoacuteb dowolny kształtować treści obowiązujących norm traktując je

jako instrument osiągania roacuteżnych celoacutew ktoacutere dowolnie sobie wyznacza

Podkreślał roacutewnież że zmiany regulacji prawnych muszą być dokonywane

w szczegoacutelnie ostrożny sposoacuteb w tych sytuacjach ktoacutere dotyczą praw nabytych

jednostek maksymalnie ukształtowanych ekspektatyw takich praw lub

Beata Wieczerzyńska

129

interesoacutew w toku286 Nie tylko samo prawo ma być stabilne ale także jego

stosowanie przez organy władzy publicznej bo to głoacutewnie daje zaufanie do

organoacutew władzy publicznej Na drastyczny przykład braku stabilności

i jednolitości stosowania prawa (podatkowego) i co za tym idzie

nieprzewidywalność zachowań organoacutew władzy publicznej wskazuje WSA

w Krakowie moacutewiąc że bdquoSąd dokonując kontroli zaskarżonej interpretacji

nie może abstrahować od istniejącego już dorobku orzeczniczego

w przedmiotowym zakresie przeciwnie dorobek oacutew zgodnie z postulatem

dążenia do jednolitości orzecznictwa sądowego stanowić musi istotny punkt

odniesienia Jest to tym bardziej uprawnione że w realiach sprawy

dostrzegalne jest ukształtowanie się linii orzeczniczej determinowanej

przywoływanymi przez wnioskującą orzeczeniami sądoacutew administracyjnych

i Naczelnego Sądu Administracyjnego pozostającej przy tym w korelacji

z wydawanymi przez organy w tożsamych stanach faktycznych i prawnych

interpretacjami przepisoacutew prawa podatkowego(hellip) Odwołanie się przez

skarżącą do orzeczeń sądowych i interpretacji oznaczało że oceny prawne

w nich zawarte uznała za własne wzmacniając tym samym swoje stanowisko

Wedle strony oceny te miały charakter kluczowy tymczasem organ

przedstawił stanowisko diametralnie odmienne niż dotychczas jednolicie - bez

wyjątkoacutew - podzielane w interpretacjach indywidualnych wydawanych

w izomorficznych stanach faktycznych jak i szeroko podzielane

w orzecznictwie sądoacutew administracyjnych Odejście od dotychczasowej

praktyki podatkowej w przedmiotowej sprawie jest w ocenie Gminy całkowite

i nie zostało w żaden sposoacuteb uzasadnione zmianami legislacyjnymi

dokonanymi przez ustawodawcę287

Zatem zapewnienie jednolitości stosowania prawa w zakresie działalności

gospodarczej to w konsekwencji udostępnienie przedsiębiorcom instrumentu

dla możliwości przewidzenia działań organoacutew państwa przy jednoczesnym

zagwarantowaniu że jeśli przedsiębiorca instrumentem tym się posłuży

(zastosuje się) to nie spotkają go negatywne konsekwencje Tym instrumentem

są min bdquoobjaśnienia prawnerdquo czyli ogoacutelne wyjaśnienia przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej dotyczące praktycznego ich

stosowania

Zaznaczyć należy że projekt PP zawiera preambułę ktoacutera wskazuje na

podstawowe wartości ktoacuterymi ustawodawca kierował się przyjmując ten akt

ustawowy Odniesiono się tu wprost do zasady demokratycznego państwa

286 Wyrok TK z dnia 15 października 2008 r P 3206 httpprawosejmgov plisapnsfdownloadxsWDU20081901172TD20081172TKpdf 287 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr 1755845

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

130

prawnego ktoacutera realizowana jest min przez ochronę wolności działalności

gospodarczej a także dążność do zagwarantowania praw przedsiębiorcoacutew

Jednocześnie preambuła jest elementem spinającym zaproponowany

w projekcie katalog podstawowych zasad w zakresie podejmowania

wykonywania i zakańczania działalności gospodarczej w tym zasady wiążące

organy władzy publicznej w ich relacjach z przedsiębiorcami Do tych ostatnich

zasad istotnych w kontekście podjętej problematyki należą zasada pewności

prawa (art 15 projektu PP) zasada przyjaznej interpretacji przepisoacutew ndash in

dubio pro libertate (art 11 projektu PP) czy zasady pogłębiania zaufania

proporcjonalności bezstronności i roacutewnego traktowania (art 13 projektu PP)

Zasada in dubio pro libertate nazywana w projekcie PP bdquozasadą przyjaznej

interpretacji przepisoacutewrdquo podnoszona jest w doktrynie publicznego prawa

gospodarczego jako istotny element podmiotowego aspektu wolności

gospodarczej288 a także koreluje obecnie z dodanym do kpa art 7a289

Zgodnie z art 22 Konstytucji RP zasadą w polskim porządku prawnym jest

wolność działalności gospodarczej zaś jej ograniczenia są wyjątkami ktoacutere

należy interpretować zawężająco Przenosząc tę regułę na poziom postępowań

przed organami administracji publicznej należy przyjąć że przepisy dotyczące

działalności gospodarczej ktoacuterych treść nasuwa wątpliwości powinny być

interpretowane w taki sposoacuteb aby ingerencja w wolność działalności

gospodarczej była jak najmniejsza W takim układzie zasada z art 11 ustawy

jest logiczną konsekwencją obowiązywania wolności działalności gospodarczej

2 Podmioty obowiązane do wydawania objaśnień prawnych

Do wydawania objaśnień prawnych dotyczących działalności

gospodarczej będą obowiązani (uprawnieni w sensie formalnym) właściwi

ministrowie oraz organy ktoacutere na podstawie odrębnych przepisoacutew są

upoważnione do opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew

aktoacutew prawnych (uprawnienie musi obejmować oba te działania łącznie ndash

opracowywanie i przedkładanie RM) Co do desygnatoacutew pojęcia bdquowłaściwi

ministrowierdquo nie ma wątpliwości bowiem zakres działania (właściwość)

poszczegoacutelnych ministroacutew został określony przez Prezesa Rady Ministroacutew

288 A Borkowski A Chełmoński M Guziński K Kiczka L Kieres T Kocowski M Szydło Administracyjne prawo gospodarcze Wrocław 2009 s 166 289 Ustawa z dnia 16 czerwca 1960 r Kodeks postępowania administracyjnego tj z dnia 27 czerwca 2017 r DzU z 2017 r poz 1257

Beata Wieczerzyńska

131

w drodze tzw rozporządzeń atrybucyjnych wydawanych na podstawie art 33

ust 1 i 1a ustawy o Radzie Ministroacutew290 W rozporządzeniach tych Prezes Rady

Ministroacutew przypisał ministrom kierowanie poszczegoacutelnymi działami

administracji rządowej Natomiast należy bliżej wyjaśnić zakres podmiotowy

zwrotu bdquoorgany ktoacutere na podstawie odrębnych przepisoacutew są upoważnione do

opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew

prawnychrdquo na ktoacuterych ciążył będzie obowiązek wydawania objaśnień

prawnych Tak więc podmiotami uprawnionymi do opracowywania

i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych jest Szef

Kancelarii Prezesa Rady Ministroacutew291 a także inny podmiot jeżeli został on

upoważniony przez Prezesa Rady Ministroacutew Podmiotem upoważnionym do

opracowania projektu ustawy może być każdy podmiot podległy Prezesowi

Rady Ministroacutew Podmiot ten może zostać upoważniony do opracowania

projektu ustawy w zakresie i przedmiocie wskazanym przez Prezesa Rady

Ministroacutew i następnie jego przedłożenia pod obrady właściwych komitetoacutew

Stałego Komitetu Rady Ministroacutew komisji prawniczej oraz Rady Ministroacutew

(tego typu upoważnienie ma np Prezes Rządowego Centrum Legislacji)

Z uwagi na fakt iż Prezes Rady Ministroacutew dysponuje swobodą w zakresie

wskazania podmiotu upoważnionego do opracowania konkretnego projektu

ustawy stworzenie katalogu wyczerpującego w tym zakresie nie jest możliwie

Uprawnienie mogą mieć także inne podmioty jeżeli upoważnienie do

opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych

wynika z odrębnych przepisoacutew prawa Zaznaczenia jednak wymaga że

podmioty te posiadają prawo do opracowania projektu ustawy w ściśle

określonym przez akt normatywny zakresie Zakres ten w kontekście

obowiązkoacutew związanych z wydawaniem objaśnień prawnych dotyczących

działalności gospodarczej musi być powiązany z tą sferą Do podmiotoacutew takich

należą min

Państwowa Agencja Rozwiązywania Problemoacutew Alkoholowych - na

podstawie art 3 ust 3 pkt 2 ustawy o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi292

290 Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r o Radzie Ministroacutew tj DzU z 2012 r poz 392 ze zm 291 Uprawnienie Szefa KPRM do opracowywania i przedkładania Radzie Ministroacutew projektoacutew aktoacutew prawnych wynika z sect20 ust 1 pkt 2 Uchwały Nr 190 Rady Ministroacutew z dnia 29 października 2013 r Regulamin pracy Rady Ministroacutew tj z dnia 11 października 2016 r MP z 2016 r poz 1006 292 Ustawa z dnia 26 października 1982 r o wychowaniu w trzeźwości i przeciwdziałaniu alkoholizmowi tj z dnia 25 marca 2016 r Dz U z 2016 r poz 487

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

132

Prezes Urzędu Zamoacutewień Publicznych - na podstawie art 154 pkt 1 ustawy

Prawo zamoacutewień publicznych293

Prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentoacutew - na podstawie art 31

pkt 8 ustawy o ochronie konkurencji i konsumentoacutew294

Prezes Państwowej Agencji Atomistyki - na podstawie art 110 pkt 11

ustawy Prawo atomowe295

Pełnomocnik Rządu do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew - na

podstawie sect 2 ust 2 pkt 2 rozporządzenia Rady Ministroacutew w sprawie

ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania

węglowodoroacutew296

Pełnomocnik Rządu do spraw Polityki Klimatycznej - na podstawie sect 4

rozporządzenia Rady Ministroacutew w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do

spraw Polityki Klimatycznej297

Natomiast nie są podmiotami uprawnionymi w omawianym zakresie

centralne organy administracji rządowej podległe lub nadzorowane przez wła-

ściwego ministra jeżeli otrzymały one od niego upoważnienie do opracowania

projektu ustawy do prowadzenia jego procesu uzgodnień konsultacji publicz-

nych lub opiniowania bowiem zgodnie z sect20 ust 2 Regulaminu pracy Rady

Ministroacutew uprawnienia te nie obejmują wniesienia projektu ustawy do rozpa-

trzenia przez właściwe komitety Stały Komitet Rady Ministroacutew komisję praw-

niczą czy też Radę Ministroacutew Do prowadzenia tych etapoacutew procesu legislacyj-

nego upoważniony jest właściwy minister a jego obowiązek w zakresie wyda-

wania objaśnień prawnych został już samodzielnie uregulowany w projekcie

o czym była mowa wyżej

Z projektowanego uregulowania wynika więc że obowiązek wydawania

objaśnień prawnych przepisoacutew regulujących podejmowanie wykonywanie

i zakańczanie działalności gospodarczej spoczywać będzie na roacuteżnych organach

293 Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r Prawo zamoacutewień publicznych tj z dnia 20 lipca 2017 r Dz U z 2017 r poz 1579 294 Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r o ochronie konkurencji i konsumentoacutew tj z dnia 26 stycznia 2017 r Dz U z 2017 r poz 229 ze zm 295 Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r Prawo atomowe tj z dnia 17 marca 2017 r Dz U z 2017 r poz 576 ze zm 296 Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 22 czerwca 2012 r w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew Dz U poz 80 297 Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 27 listopada 2013 r w sprawie ustanowienia Pełnomocnika do spraw Polityki Klimatycznej Dz U poz 1392

Beata Wieczerzyńska

133

władzy państwowej (z wyłączeniem samorządowej) ale głoacutewny ich ciężar jak

się wydaje spoczywać będzie na resortowych ministrach

3 Istota charakter i skutki objaśnień prawnych

Należy w tym miejscu przeanalizować istotę i charakter objaśnień

prawnych Zgodnie z literalnym brzmieniem projektowanej regulacji jednym ze

sposoboacutew dążenia do zapewnienia jednolitego stosowania przepisoacutew prawa

z zakresu działalności gospodarczej jest wydawanie przez właściwych

ministroacutew oraz właściwe organy wyjaśnień przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej dotyczących praktycznego ich

stosowania przy uwzględnieniu w szczegoacutelności orzecznictwa sądoacutew

Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Co

do ogoacutelnego celu wydawania objaśnień prawnych była o tym mowa już wyżej

Obecnie koniecznym jest przeanalizowanie zwrotu bdquowyjaśnienia przepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczej dotyczących

praktycznego ich stosowaniardquo jako celu bardziej szczegoacutełowego obowiązku

aktywności organoacutew państwa Zgodnie z zasadami298 i katalogiem sposoboacutew

dokonywania wykładni przepisoacutew prawa (wykładni doktrynalnej w tym

przypadku) oraz ich hierarchii299 należy odwołać się w pierwszym rzędzie do

reguł semantycznych języka naturalnego i prawnego Według Słownika języka

polskiego300 bdquowyjaśnićrdquo to uczynić coś zrozumiałym bdquowyjaśnienierdquo zaś to

uwagi objaśniające rzecz niezrozumiałą czynione po to by uczynić coś

zrozumiałym Zatem zgodnie z zasadą clara non sunt interpretanda wyjaśnia się

coś co nie jest zrozumiałe jasne klarowne W konsekwencji więc jaki charakter

należy przypisać objaśnieniom prawnym w szczegoacutelności istotna jest

odpowiedź na pytanie czy są to uwagi objaśniające niezrozumiałe przepisy

prawa w zakresie działalności gospodarczej i dotyczące praktycznego ich

stosowania czy też w istocie są wykładnią (interpretacją) przepisoacutew prawa

w tym zakresie Wydaje się że rozpocząć trzeba od ustalenia czym objaśnienia

prawne nie są

W pierwszym rzędzie należy wskazać na odroacuteżnianie w doktrynie teorii

prawa pojęć stosowania prawa i przestrzegania prawa Z Ziembiński301 wska-

zuje że czynienie przez jakiś podmiot użytku z kompetencji przyznanej mu 298 T Stawecki P Winczorek Wstęp do prawoznawstwa Warszawa 1995 s 122-124 299 Zob co do prymatu wykładni językowej Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2015 r II CSK 51814 httpwwwsnplsitesorzecznictwoorzeczenia3ii20csk20518-141pdf 300 Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN PWN Warszawa 2007 s745 301 Z Ziembiński Moralność jako czynnik stosowania prawa bdquoEtykardquo 51969 s 90

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

134

w danym systemie prawnym nazywa się stosowaniem prawa Stąd też moacutewi

się że tylko organy publiczne bdquostosują prawordquo czyniąc użytek z przyznanych im

kompetencji natomiast o podmiotach nie będących organami publicznymi

moacutewi się w analogicznej sytuacji że bdquoczynią użytek ze swych prawrdquo w szerokim

rozumieniu a w węższym ndash przestrzegają prawa Przestrzeganie prawa jest

więc świadomym zachowaniem adresata normy prawnej zgodnym z treścią

dyspozycji tej normy w warunkach określonych w hipotezie przy czym dyspo-

zycja normy prawnej może określić iż wskazane w niej zachowanie adresata

jest nakazane zakazane lub dozwolone302 Stosowanie prawa natomiast to

sformalizowane działanie organoacutew władzy publicznej w ramach przyznanych

kompetencji polegające na podejmowaniu wiążących decyzji władczych - in-

dywidualnych i konkretnych - na podstawie obowiązujących norm prawnych

Treścią tych decyzji jest kwalifikacja stanu faktycznego z punktu widzenia

kryterioacutew sformułowanych w jej podstawie normatywnej oraz ustalenie praw-

nych konsekwencji tej kwalifikacji303 W procedurze stosowania prawa nie-

zbędnym przedsięwzięciem poznawczym jest wykładnia prawa304 będąca

zespołem operacji logiczno-językowych polegających na odczytaniu znaczenia

przepisu prawnego oraz rekonstrukcji (wyprowadzenie odkodowanie) normy

prawnej zawartej w treści normatywnej przepisoacutew prawa Ustalanie znaczenia

przepisoacutew prawnych i odkodowanie normy prawa może być dokonywane

jedynie dla potrzeb rozstrzygnięcia danej konkretnej sprawy (wykładnia opera-

tywna) w odroacuteżnieniu od ustalania znaczenia danego przepisu prawnego

w oderwaniu od konkretnej sprawy dokonywana przez teoretykoacutew prawa

(wykładnia doktrynalna)305 Wykładnia interpretacja (operatywna) przepisoacutew

prawa immanentnie związana jest z procesem stosowania prawa

Objaśnienia prawne zaproponowane w art 33 ust 1 projektu PP nie są

zatem aktem stosowania prawa mającym charakter władczy i wiążący nie

są wydawane w indywidualnej konkretnej sprawie w określonym stanie

faktycznym ale mają walor abstrakcyjności (jest to szczegoacutelnie widoczne

w konfrontacji ich z interpretacjami indywidualnymi wskazanymi w art 34

projektu PP) W konsekwencji nie mogą też być wykładnią przepisoacutew prawa

bowiem ta dokonywana jest w procesie stosowania prawa

302 T Stawecki P Winczorek Wstęp hellip s 46 303 S Wronkowska-Jaśkiewicz Z Ziembiński Zarys teorii prawa Warszawa 2001s 130 304 J Wroacuteblewski Sądowe stosowanie prawa PWN Warszawa 1988 passim 305 T Stawecki P Winczorek Wstęp hellip s 121

Beata Wieczerzyńska

135

Czym więc są objaśnienia prawne Wydaje się że ich istota i charakter

sprowadza się do niewiążących wyjaśnień niezrozumiałych dla adresatoacutew

(przedsiębiorcoacutew) przepisoacutew prawa ktoacutere mają ułatwić tym adresatom

przestrzeganie prawa czy szerzej jak wskazywał Z Ziembiński czynienia

użytku ze swych praw Mają one dotyczyć wedle przepisoacutew projektu

wyjaśniania praktycznego stosowania przepisoacutew regulujących wykonywanie

działalności gospodarczej przez przedsiębiorcoacutew W świetle tego co

powiedziano wyżej na temat odroacuteżniania pojęć bdquostosowanie prawardquo

a bdquoprzestrzeganie prawardquo projektodawca powinien raczej posłużyć się

zwrotem bdquowyjaśniania praktycznego przestrzeganiardquo przepisoacutew regulujących

wykonywanie działalności gospodarczej bowiem bdquostosowanierdquo zarezerwowane

jest dla organoacutew władzy publicznej w ramach przyznanych kompetencji

Przedsiębiorcy zaś wobec niejasności przepisoacutew mają utrudnione

przestrzeganie prawa

Proacuteba analizy istoty objaśnień prawnych musi doprowadzić do

zbadania tego czy są one formą prawną działania administracji a jeśli tak to

jaką Istotną definicję pojęcia formy prawnej działania administracji będącej

pewną syntezą dotychczasowego dorobku doktryny w tej materii wprowadza

KM Ziemski moacutewiąc że przez formę prawną działania administracji rozumieć

należy wyodrębniony bądź dający się wyodrębnić prawem określony

o utrwalonych cechach typ czynności konwencjonalnej bądź faktycznej bądź

zespoacuteł takich czynności określonego powołanego do wykonywania zadań

z zakresu administracji publicznej podmiotu (bądź zespołu podmiotoacutew) w celu

wypełnienia zadań z zakresu administracji publicznej306 Zgodnie z tą definicją

objaśnienia prawne mają wszelkie cechy formy prawnej działania administracji

ndash są wyodrębnione określone prawem obowiązek ich wydawania spoczywa na

organach administracji państwowej w celu wypełnienia zadań tejże

administracji wobec przedsiębiorcoacutew polegający min na zapewnieniu

jednolitego stosowania przepisoacutew prawa z zakresu działalności gospodarczej

co urzeczywistnia postulat pewności prawa wynikający z zasady

demokratycznego państwa prawnego i postulat ochrony wolności

gospodarczej Wśroacuted wielu typologii form prawnych działania administracji

należy zakwalifikować je jako czynności faktyczne społeczno-organizatorskie

bowiem objaśnienia prawne nie są nastawione na wywołanie skutkoacutew

306 K M Ziemski Indywidualny akt administracyjny jako forma prawna działania administracji Poznań 2005 s 138 Autor ten co prawda zajmuje się w powołanej monografii jedną z form prawnych działania administracji ndash indywidualnym aktem administracyjnym jednak podejmuje też proacutebę ogoacutelnego zdefiniowania form prawnych działania administracji

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

136

prawnych stanowią niewładcze działania (aktywność ndash bdquowydawanierdquo) organoacutew

administracji za pomocą ktoacuterych administracja chce wesprzeć przedsiębiorcoacutew

w ich działalności gospodarczej i jednocześnie kształtować postawę

bdquonależytego przestrzegania prawardquo przez przedsiębiorcoacutew

Jak podnosi się w literaturze istotą objaśnień prawnych jest powiązanie

treści przepisu z jego praktycznym zastosowaniem w odniesieniu do

przykładowych sytuacji307 Użycie przez projektodawcę wyrażenia bdquoprzepisoacutew

regulujących wykonywanie działalności gospodarczejrdquo każe zastanowić się czy

objaśnienia prawne dotyczyć mają tylko wykonywania działalności

gospodarczej a więc czy ich zakres ma być ograniczony do trwającej już

aktywności w sferze gospodarczej czy też mają one objąć swym zakresem

pełne spektrum aktywności podmiotoacutew w sferze gospodarowania ndash

podejmowanie wykonywanie i zakańczanie działalności gospodarczej Wydaje

się że odpowiedź na tę wątpliwość daje treść projektowanego art 1 tej ustawy

ktoacutery moacutewi że ustawa reguluje podejmowanie wykonywanie i zakończenie

działalności gospodarczej na terytorium Rzeczypospolitej Polskiej w tym

prawa i obowiązki przedsiębiorcoacutew oraz zadania organoacutew władzy publicznej

w tym zakresie Skoro zatem ustawa reguluje prawa i obowiązki

przedsiębiorcoacutew w zakresie podejmowania wykonywania i zakończenia

działalności gospodarczej to przesądza to także o zakresie zadań organoacutew

władzy publicznej we wskazanych sferach związanych z działalnością

gospodarczą Zatem objaśnienia prawne będą musiały dotyczyć wyjaśnień

przepisoacutew prawa regulujących nie tylko wykonywanie ale także podejmowanie

i zakańczanie działalności gospodarczej

W tym kontekście warto zaznaczyć że rodzajowo objaśnienia prawne

mogą dotyczyć przykładowo przepisoacutew regulujących wpis podmiotoacutew do

CEIDG i rejestroacutew w KRS przepisoacutew szczegoacutelnych ustaw w zakresie warunkoacutew

uzyskania koncesji zezwoleń i wpisoacutew do rejestroacutew działalności regulowanej

obowiązki wobec konsumentoacutew obowiązki sprawozdawcze z tytułu

korzystania ze środowiska do GUS czy sprawozdawczości dotyczącej odpadoacutew

i produktoacutew wprowadzonych na rynek powiadomienia i postępowanie

przedsiębiorcoacutew w zakresie ogoacutelnego i szczegoacutelnego bezpieczeństwa

produktoacutew hurtowego obrotu napojami alkoholowymi czy wreszcie szereg

przepisoacutew sanitarnych i przeciwpożarowych i innych Jest to zatem materia

307 K Teszner Komentarz do art 14a (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 18 października 2017 r]

Beata Wieczerzyńska

137

bardzo rozległa częstokroć skomplikowana i niejasna (niezrozumiała) nawet

dla profesjonalnych uczestnikoacutew obrotu jakimi są przedsiębiorcy i wymagająca

przeto wyjaśnień przepisoacutew ją regulujących

W art 33 ust 1 in fine projektu PP wskazuje się że objaśnienia prawne

powinny uwzględniać orzecznictwo sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego

i Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej Implikuje to konieczność

bieżącej i wnikliwej analizy orzecznictwa sądoacutew powszechnych

administracyjnych Trybunału Konstytucyjnego oraz Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej i jego uwzględniania w wydawanych

objaśnieniach prawnych Oznacza to że organy na ktoacuterych spoczywa ten

obowiązek powinny zebrać i przeprowadzić analizę wydanych prawomocnych

orzeczeń sądoacutew nie tylko milcząco przyjmując ich istnienie ale także w sposoacuteb

aktywny wziąć pod uwagę zapadłe rozstrzygnięcia doprowadzając

w objaśnieniach do jednolitości stosowania i przestrzegania przepisoacutew

prawa308 Jak stwierdził WSA w Warszawie słowo bdquouwzględnićrdquo nie oznacza

jedynie bdquowziąć pod uwagęrdquo lecz zastosować się do orzecznictwa jeśli ma ono

walor powszechny309 Natomiast w świetle stanowiska zajętego przez NSA310

organ wydając interpretację powinien uwzględniać orzecznictwo TSUE Po

wejściu Polski do Unii Europejskiej nie tylko sądy ale też inne organy przy

interpretacji przepisoacutew krajowych opartych na regulacjach unijnych powinny

brać pod uwagę wykładnię prawa dokonaną przez TSUE w tym zakresie

W przypadku objaśnień prawnych wynikać to będzie wprost z projektowanego

art 33 ust 1 i 2 Prawa Przedsiębiorcoacutew

Skutek wydania i publikacji w Biuletynie Informacji Publicznej objaśnień

prawnych jako jednej z prawnych form działania administracji będących

czynnościami faktycznymi społeczno-organizatorskimi będzie taki że będą one

wiążące dla organoacutew wydających w ich dalszej praktyce stosowania prawa

natomiast nie będą wiążące dla przedsiębiorcoacutew będą oni mogli je wziąć pod

uwagę w praktyce przestrzegania prawa lub nie Stanowić będą więc swoisty

wzorzec wywiedzionych z danych przepisoacutew norm postępowania i co za tym

idzie ich przestrzegania Jednocześnie projektowane unormowania przydają

ochrony przedsiębiorcom jeśli do wskazanego wzorca się zastosują moacutewiąc że

przedsiębiorca nie będzie moacutegł być obciążony sankcjami administracyjnymi

finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosował się do treści objaśnień

prawnych ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające z objaśnień

308 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r III SAWa 337308 LEX nr 495402 309 Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r III SAWa 3111 LEX nr 863065 310 Wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 r I FSK 90413 LEX nr 1478732

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

138

prawnych (art 35 ust 3 projektu PP) Objawia się tu zatem z całą jasnością

i siłą możliwość przedsiębiorcoacutew czynienia użytku ze swych praw

4 Wydawanie zmiana i publikowanie objaśnień prawnych

Objaśnienia prawne jako wyjaśnienia przepisoacutew regulujących działalność

gospodarczą będą mogły być wydawane z urzędu lub na wniosek Rzecznika

Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew Jak już wspomniano w skład pakietu

projektoacutew ustaw pod wspoacutelną nazwą Konstytucja Biznesu wchodzi projekt

ustawy o Rzeczniku Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew Proponowane

w Konstytucji Biznesu rozwiązania opierają się na trzech filarach i jednym

z nich jest ustanowienie gwarancji instytucjonalnych rzeczywistego

stosowania zasad określonych w projekcie PP w faktycznych relacjach

pomiędzy przedsiębiorcami a organami władzy publicznej Rzecznik Małych

i Średnich Przedsiębiorcoacutew ma stanowić podstawową instytucję wspierającą

i monitorującą wdrażanie zasad Konstytucji Biznesu w praktyce będzie stał

na straży praw mikro- małych i średnich przedsiębiorcoacutew będzie

wspoacutełpracował z organizacjami pozarządowymi społecznymi i zawodowymi

stowarzyszeniami ruchami obywatelskimi itp dla poszanowania wolności

działalności gospodarczej i roacutewnego traktowania przedsiębiorcoacutew inicjował

i organizował działalność informacyjną i edukacyjną związaną

z wykonywaniem działalności gospodarczej

W art 8 pkt 2 projektu tej ustawy wskazano że Rzecznik będzie moacutegł

występować o wydanie objaśnień prawnych jeśli przepisy będące

przedmiotem wniosku budzą wątpliwości w praktyce lub ich stosowanie

wywołało rozbieżności w rozstrzygnięciach wydawanych przez właściwy organ

administracji publicznej Podjęcie czynności przez Rzecznika następować

będzie z urzędu lub na wniosek i każdy przedsiębiorca może zwroacutecić się do

Rzecznika z wnioskiem o podjęcie czynności

Projekt nie precyzuje wymogoacutew formalnych dla wniosku przedsiębiorcy

do Rzecznika czy też wniosku Rzecznika do właściwego organu o wydanie

objaśnień prawnych O ile wniosek przedsiębiorcy do Rzecznika nie musi

przyjmować żadnej określonej formy a w treści będzie on musiał

zasygnalizować jedynie powoacuted czy ogoacutelne uzasadnienie wniosku o podjęcie

czynności przez Rzecznika O tyle wniosek Rzecznika do właściwego organu

o wydanie objaśnień prawnych musi wskazywać przepisy będące przedmiotem

wniosku i wykazanie faktu że budzą one wątpliwości w praktyce działalności

Beata Wieczerzyńska

139

gospodarczej lub wskazywać rozstrzygnięcia wydawane przez właściwy organ

administracji publicznej na podstawie tych przepisoacutew z ktoacuterych wynika że ich

stosowanie wywołało rozbieżności w tych rozstrzygnięciach Zatem Rzecznik

przy pomocy swego biura będzie musiał gromadzić badać i analizować

rozstrzygnięcia organoacutew władzy publicznej prawomocnych orzeczeń sądoacutew

aby mieć wiedzę czy nie wywołują one wątpliwości i nie powodują rozbieżności

w rozstrzygnięciach Jeśli tak Rzecznik jako zinstytucjonalizowane wsparcie dla

przedsiębiorcoacutew ma obowiązek wystąpić z wnioskiem do właściwego organu

o wydanie objaśnienia prawnego

Użycie przez projektodawcę trybu oznajmującego bdquowydajerdquo statuuje

obowiązek organu wydawania objaśnień prawnych w zakresie swojej

właściwości zaroacutewno z urzędu jak była o tym już mowa jak i obowiązek reakcji

na wniosek Rzecznika ktoacutery w tym sensie jest dla organu wiążący

Projektowane uregulowania nie wskazują także w jakim stopniu organ byłby

związany treścią wniosku Rzecznika W tym zakresie przepisy wymagają

doprecyzowania w dalszym toku prac nad projektem lub w toku prac

parlamentarnych

Organy uprawnione do wydawania objaśnień prawnych mogą z urzędu

lub na wniosek Rzecznika Małych i Średnich Przedsiębiorcoacutew zmienić wydane

objaśnienia prawne jeżeli stwierdzą ich nieprawidłowość uwzględniając

w szczegoacutelności orzecznictwo sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego i Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej Posiadają więc uprawnienie w zakresie

zmiany urzędowych objaśnień jeżeli stwierdzą ich nieprawidłowość Organ nie

jest przy tym związany żadnym terminem co daje mu możliwość zmiany

objaśnień w każdym czasie Jego obowiązkiem jest natomiast uwzględnienie

orzecznictwa sądoacutew Trybunału Konstytucyjnego lub Trybunału

Sprawiedliwości Unii Europejskiej Możliwość zmiany objaśnień implikuje że

nie korzystają one z przymiotu trwałości w znaczeniu odnoszonym np do

decyzji administracyjnych

W projektowanych przepisach nie wyjaśnia się pojęcia

bdquonieprawidłowośćrdquo Ustalenie zatem treści tego określenia powinno nastąpić

przy uwzględnieniu semantycznego znaczenia wyrazoacutew bdquonieprawidłowośćrdquo

i bdquonieprawidłowyrdquo Według Słownika języka polskiego311 bdquonieprawidłowośćrdquo to

brak prawidłowości jak roacutewnież fakt zjawisko pozbawione prawidłowości

niezgodne z regułą bdquoNieprawidłowyrdquo zaś oznacza nie taki jaki być powinien

Odwołując się do orzecznictwa NSA w sprawach interpretacji podatkowych

można powiedzieć że nieprawidłowość interpretacji uzasadniająca jej zmianę

311 Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN PWN Warszawa 2007 s 290

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

140

wystąpi woacutewczas gdy przyjęte w niej wyjaśnienie przepisoacutew prawa

podatkowego nie znajduje dostatecznego uzasadnienia we wnioskach

wypływających z poprawnej wykładni tego prawa312

Na gruncie funkcjonującej już w Ordynacji podatkowej możliwości

zmiany interpretacji podatkowych zarysowało się ciekawe stanowisko sądoacutew

wskazujące na walor normatywny orzeczeń choć nie są one źroacutedłem prawa

powszechnie obowiązującego W wyroku WSA w Krakowie stwierdzono że

obowiązujący od dnia 1072007 r przepis art 14e sect 1 op wychodzi poza

zasadę związania wyrokiem tylko w sprawie w ktoacuterej on zapadł i nadaje

orzecznictwu sądoacutew administracyjnych walor normatywny także w stosunku

do innych indywidualnych spraw załatwianych w drodze interpretacji

przepisoacutew prawa podatkowego (interpretacji indywidualnych) Od tej daty

orzecznictwo stało się istotnym miernikiem legalności wydawanych

interpretacji indywidualnych Jego nieuzasadnione zaś pomijanie narusza

wyrażoną w art 121 sect 1 op zasadę prowadzenia postępowania podatkowego

w sposoacuteb budzący zaufanie do organoacutew podatkowych313 Także w doktrynie

wskazuje się że ranga niektoacuterych orzeczeń jest na tyle istotna że dokonanie

zmiany interpretacji staje się koniecznością314 Wszystkie te uwagi można

odnieść do objaśnień prawnych ktoacutere uwzględniać muszą stanowisko

orzecznictwa

Najbardziej istotnym więc powodem zmiany objaśnień jawi się

orzecznictwo sądoacutew i Trybunałoacutew Nie jest to jednak powoacuted jedyny o czym

świadczy użyty przez projektodawcę zwrot bdquow szczegoacutelnościrdquo Właściwy organ

powinien uwzględnić orzecznictwo czyli wziąć je pod uwagę dokonując oceny

czy objaśnienie w tym świetle jest nieprawidłowe a następnie ndash wykorzystując

poglądy sądoacutew ndash dokonać zmiany Jak jednak wskazał WSA w Warszawie

dorobek orzeczniczy jest przykładowym źroacutedłem możliwego do wykorzystania

przy weryfikacji prawidłowości interpretacji indywidualnej materiału

interpretacyjnego Materiałami interpretacyjnymi albo materiałami wykładni

są wszelkiego rodzaju materiały na ktoacuterych podstawie interpretator może

312 Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2011 r II FSK 156810 LEX nr 992209 wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r II FSK 211308 LEX nr 580524 313 Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr 1755845 podobnie w wyroku WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r I SAPo 70809 LEX nr 549035 314 K Teszner Komentarz do art 14e (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 31 października 2017 r]

Beata Wieczerzyńska

141

ustalać treść przepisoacutew prawnych () wyboacuter materiałoacutew wykładni należy do

interpretatora a jego jedynym kryterium powinien być cel w postaci wydania

prawidłowej interpretacji o ktoacuterej stanowi art 14e sect 1 Ordynacji podatkowej

przewidujący możliwość zmiany z urzędu nieprawidłowej interpretacji

urzędowej prawa podatkowego315 Zatem organ właściwy do wydawania

objaśnień prawnych musi wziąć pod uwagę cały możliwy materiał w celu

dokonania objaśnień prawidłowych Jeśli zaś okażą się one nieprawidłowe ma

obowiązek ich zmiany Czynności te można określić jako proces nadzoru nad

wydawanymi objaśnieniami316

Zmiana wydanych objaśnień prawnych nie będzie miała wpływu na

sytuację przedsiębiorcoacutew ktoacuterzy wcześniej zastosowali się do objaśnień

prawnych w brzmieniu przed ich zmianą bowiem działali oni w zaufaniu do

urzędowych objaśnień i korzystają z ochrony prawnej

Objaśnienia prawne jak roacutewnież ich zmiany powinny być niezwłocznie

zamieszczane w Biuletynie Informacji Publicznej na stronie podmiotowej

urzędu obsługującego właściwego ministra lub na stronie podmiotowej

właściwego organu pod nazwą bdquoobjaśnienia prawnerdquo wraz z oznaczeniem daty

ich zamieszczenia Takie ich opublikowanie ma głoacutewnie walor informacyjny

i służy budowaniu ich szerokiej dostępności dla zainteresowanych

przedsiębiorcoacutew Z drugiej jednak strony zamieszczenie w BIP i opatrzenie

datą tej czynności jest istotne z dwoacutech powodoacutew po pierwsze od tej daty

będzie liczyło się związanie organu wydanym objaśnieniem prawnym czy też

zmianą objaśnienia w jego dalszej praktyce stosowania prawa po drugie

w razie wątpliwości będzie służyło weryfikacji do ktoacuterej wersji objaśnień

przedsiębiorca się zastosował i czy w związku z tym przysługuje mu ochrona

prawna

Podsumowanie

Pakiet projektoacutew ustaw tworzących Konstytucję biznesu jest regulacją

oczekiwaną przez środowisko przedsiębiorcoacutew Niespoacutejne niestabilne pełne

meandroacutew i niejasne otoczenie prawno-regulacyjne to głoacutewna bolączka przed-

siębiorcoacutew i podstawowy czynnik trudnego do skalkulowania ryzyka w ich

działalności Najpełniej oczekiwania te i nadzieje wyraża stanowisko Konfede-

315 Por J Brolik Urzędowe interpretacje prawa podatkowego Warszawa 2010 oraz wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r III SAWa 342317 LEX nr 2335378 316 K Teszner Komentarz do art 14e] (w) Ordynacja podatkowa Komentarz L Etel (red) stan prawny na 20042017 LEX [dostęp 31 października 2017 r]

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

142

racji Lewiatan zaprezentowane w toku konsultacji związanych z projektami

bdquoKonfederacja Lewiatan pozytywnie odnosi się do intencji jakie przyświecają

Ministerstwu Rozwoju podczas prac legislacyjnych nad tzw Konstytucją Biznesu

Uważamy iż kompleksowe uregulowanie na poziomie ustawowym praw przed-

siębiorcoacutew - w postaci zasad prawnych może mieć istotny wpływ na wykładnię

i praktyczne stosowanie wszystkich przepisoacutew prawa odnoszących się do podej-

mowania i wykonywania działalności gospodarczej Liczymy że pomoże to

w odblokowaniu potencjału polskiej przedsiębiorczości i polskiej gospodarki

w szczegoacutelności a aspekcie wzajemnych relacji przedsiębiorcoacutew i organoacutew wła-

dzy publicznej Projektowane rozwiązania należy traktować jako szansę odejścia

od gospodarczo i społecznie szkodliwego stereotypu stawiającego przedsiębior-

czość i przedsiębiorcoacutew w opozycji do organoacutew i instytucji państwa Kluczowym

będzie jednak praktyka obowiązywania nowych regulacji bowiem dopiero wtedy

możliwa będzie rzetelna ocena czy szansę tę wykorzystaliśmyrdquo

Analizując i oceniając tylko jedną z instytucji wprowadzonych do flago-

wego dla całości pakietu ustaw - projektu ustawy Prawo przedsiębiorcoacutew

w postaci tzw objaśnień prawnych w zakresie działalności gospodarczej nale-

ży powiedzieć iż jako instrument zapewnienia większego zrozumienia przepi-

soacutew prawa dla przedsiębiorcoacutew w ich zmaganiach z praktycznym ich prze-

strzeganiem będzie on istotny użyteczny i poprawiający tzw otoczenie instytu-

cjonalne działalności gospodarczej Zwłaszcza że projektowane unormowania

przydają ochrony przedsiębiorcom jeśli do objaśnień prawnych się zastosują

moacutewiąc że przedsiębiorca nie będzie moacutegł być obciążony sankcjami admini-

stracyjnymi finansowymi lub karami w zakresie w jakim zastosował się do

treści objaśnień prawnych ani daninami w wysokości wyższej niż wynikające

z objaśnień W wymiarze szerszym natomiast omawiane projektowane rozwią-

zania przyczynią się do zwiększenia przewidywalności stosowania prawa przez

organy administracji publicznej przez to do realizacji zasady pewności prawa

i możliwości czynienia użytku ze swych praw przez przedsiębiorcoacutew

a w szczegoacutelności prawa do dobrej administracji

Nawiązując do przytoczonego wyżej stanowiska Konfederacji Lewiatan

czas pokaże czy spełni ona oczekiwania

Beata Wieczerzyńska

143

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 2 lipca 2004r o swobodzie działalności gospodarczej tj DzU

2016 poz 1829 ze zm

Ustawa z dnia 29 sierpnia 1997 r Ordynacja podatkowa tj z dnia 17 stycznia

2017 r DzU z 2017 r poz 201 ze zm

Ustawa z dnia 16 czerwca 1960 r - Kodeks postępowania administracyjnego

tj DzU z 2017 r poz 1257

Ustawa z dnia 8 sierpnia 1996 r o Radzie Ministroacutew tj DzU z 2012 r poz

392 ze zm

Ustawa z dnia 26 października 1982 r o wychowaniu w trzeźwości

i przeciwdziałaniu alkoholizmowi Dz U z 2016 r poz 487

Ustawa z dnia 29 stycznia 2004 r Prawo zamoacutewień publicznych Dz U z 2017 r

poz 1579

Ustawa z dnia 16 lutego 2007 r o ochronie konkurencji i konsumentoacutew

tj Dz U z 2017 r poz 229 ze zm

Ustawa z dnia 29 listopada 2000 r Prawo atomowe tj Dz U z 2017 r poz 576

ze zm

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 27 listopada 2013 r w sprawie ustano-

wienia Pełnomocnika do spraw Polityki Klimatycznej Dz U poz 1392

Rozporządzenie Rady Ministroacutew z dnia 22 czerwca 2012 r w sprawie

ustanowienia Pełnomocnika do spraw rozwoju wydobywania węglowodoroacutew

Dz U poz 807

Uchwała Nr 190 Rady Ministroacutew z dnia 29 października 2013 r Regulamin pra-

cy Rady Ministroacutew tj z dnia 11 października 2016 r MP z 2016 r poz 1006

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 15 października 2008 r P 3206

httpprawosejmgovplisapnsfdownloadxsWDU20081901172TD200

81172TKpdf

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr

1755845Wyrok SN z dnia 12 czerwca 2015 r II CSK 51814

httpwwwsnplsitesorzecznictwoorzeczenia3ii20csk20518-14-

1pdf

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 28 lipca 2011 r III SAWa 3111 LEX nr

863065

Wyrok NSA z dnia 21 maja 2014 r I FSK 90413 LEX nr 1478732

Wyrok NSA z dnia 17 czerwca 2011 r II FSK 156810 LEX nr 992209

Obowiązki organoacutew władzy w zakresie wydawania objaśnień prawnych przepisoacutew dotyczących działalności gospodarczej w projekcie ustawy ndash Prawo przedsiębiorcoacutew -

wersja z 5 października 2017 r

144

Wyrok NSA z dnia 23 kwietnia 2010 r II FSK 211308 LEX nr 580524

Wyrok WSA w Krakowie z dnia 19 maja 2015 r I SAKr 54315 LEX nr

1755845

Wyrok WSA w Poznaniu z dnia 6 października 2009 r I SAPo 70809 LEX nr

549035

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 9 marca 2017 r III SAWa 342317 LEX nr

2335378

Wyrok WSA w Warszawie z dnia 25 marca 2009 r III SAWa 337308 LEX nr

495402

Literatura

Borkowski A Chełmoński A Guziński M Kiczka K Kieres L Kocowsk T

Szydło M Administracyjne prawo gospodarcze Wrocław 2009

Słownik języka polskiego z serii Akademia Języka Polskiego PWN Warszawa

2007

Stawecki T Winczorek P Wstęp do prawoznawstwa Warszawa 1995

Teszner K Komentarz do art 14e (w) Ordynacja podatkowa Komentarz

L Etel (red)Wolters Kluwer Polska 2017 stan prawny na 20042017 LEX

Teszner K Komentarz do art 14a (w) Ordynacja podatkowa Komentarz

L Etel (red)Wolters Kluwer Polska 2017 stan prawny na 20042017 LEX

Wronkowska-Jaśkiewicz S Ziembiński Z Zarys teorii prawa Warszawa 2001

Wroacuteblewski J Sądowe stosowanie prawa Warszawa 1988

Ziembiński Z Moralność jako czynnik stosowania prawa bdquoEtykardquo 51969

Ziemski KM Indywidualny akt administracyjny jako forma prawna działania

administracji Poznań 2005

Źroacutedła internetowe

httpslegislacjarclgovplprojekt12295217katalog1241623312416233

6

dr Wojciech Wojtyła317

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

Ethics and responsibility in administration - preliminary issues

Streszczenie

Artykuł jest proacutebą filozoficznego wyjaśnienia podstaw odpowiedzialno-

ści moralnej człowieka w perspektywie etyki urzędniczej Odpowiedzialność

moralna ktoacutera obecna jest w każdym rodzaju odpowiedzialności ugruntowana

jest na naturalnej zdolności człowieka do odpowiadania na świat rozpoznawa-

nych przez niego wartości Pojęcie odpowiedzialności choć złożone i wielo-

aspektowe można interpretować jako jeden z istotnych wymiaroacutew ontycznego

uposażenia człowieka Dzięki zdolności człowieka do podmiotowej obecności

we wspoacutelnocie na fundamencie wartości dobra wspoacutelnego odpowiedzialność

staje się niezwykle cenioną cnotą społeczną ktoacuterą w sposoacuteb szczegoacutelny winni

odznaczać się pracownicy administracji publicznej

Słowa kluczowe

etyka odpowiedzialność etos

Summary

The article is an attempt at a philosophical explanation of the basis of

moral responsibility of a man in the perspective of clerical ethics The moral re-

sponsibility that is present in every kind of responsibility it is grounded in the

natural ability of man to respond to the world of values he recognizes The con-

cept of responsibility though complex and multidimensional can be interpreted

as one of the important dimensions of the ontic emancipation of man By being

able to participate in community on the basis of the value of the common good

the responsibility becomes a highly valued social virtue which is to be distin-

guished by the employees of the public administration

Keywords

ethics responsibility ethos

317 Doktor nauk humanistycznych w zakresie filozofii Wykładowca filozofii w Katedrze Prawa Uniwersytetu Technologiczno-Humanistycznego im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu oraz w Wyższym Seminarium Duchownym w Radomiu Zainteresowania naukowe koncentrują się wokoacuteł logiki prawniczej etyki ogoacutelnej i społecznej antropologii filozoficznej filozofii prawa oraz filozofii kultury

Wojciech Wojtyła

146

Wstęp

W ostatnich latach obserwuje się w Polsce znaczną poprawę nie tylko

jakości standardoacutew usług świadczonych przez pracownikoacutew administracji pu-

blicznej ale roacutewnież ożywiony wzrost zainteresowania samą problematyką

owych standardoacutew Wynika ona niewątpliwie z powszechnego i uzasadnionego

przekonania że ci ktoacuterzy piastują państwowe stanowiska urzędnicze winni

odznaczać się nie tylko wysokimi kompetencjami zawodowymi i stosowną

wiedzą ale roacutewnież odpowiednio wysokim poziomem kwalifikacji moralnych

Niewątpliwie jednym ze środkoacutew podnoszących jakość administrowa-

nia jest etyka Tworzone kodeksy etyki urzędniczej wyszczegoacutelniają zasady

ktoacuterych przestrzeganie ma nie tylko wyeliminować zachowania nieetyczne

z polskiej administracji ale przede wszystkim ma ugruntowywać i wzmacniać

w środowiskach urzędnikoacutew podstawy dla zachowań etycznych przyczyniając

się tym samym do kształtowania ich zawodowego etosu Jednak żaden kodeks

etyki choćby najbardziej logiczny i spoacutejny nie stanowi celu samego w sobie

Celem etyki jest bowiem człowiek - ten sam ktoacutery jest celem tworzonej przez

państwo administracji W niniejszym opracowaniu po uwagach wstępnych

wyjaśniających teoretyczne podstawy na ktoacuterych opiera się etyka urzędnicza

przedstawione zostanie kluczowe dla etyki zagadnienie stanowiące zwornik

każdej etyki zawodowej w tym także etyki urzędniczej moment moralnej od-

powiedzialności Osadza się on na naturalnej zdolności człowieka do odpowia-

dania na rozpoznawane wartości Wartością niezwykle istotną z punktu widze-

nia etyki urzędniczej za wzrost ktoacuterej szczegoacutelnie odpowiedzialni są pracowni-

cy administracji publicznej jest dobro wspoacutelne Ze standardami realizacji dobra

wspoacutelnego wiąże się z kolei zagadnienie zawodowego etosu ktoacuteremu poświę-

cony zostanie ostatni punkt niniejszego opracowania

1 Pojęcie etyki urzędniczej ndash podstawowe zagadnienia

Etyka w swoim semantycznym znaczeniu (od gr ethikos ndash zwyczaj) de-

finiowana jest jako nauka filozoficzna ktoacutera formułuje ogoacutelne zasady moralne

oraz szczegoacutełowe normatywy ludzkiego działania za pomocą wrodzonych

człowiekowi zdolności poznawczychrdquo318 Zajmuje się ona nie tylko opisem

i analizą obowiązujących w określonej społeczności zachowań i norm moral-

nych ale także ich wyjaśnianiem a przede wszystkim ich uzasadnianiem

w odniesieniu do przyjmowanej normy moralności Proacutebami uszczegoacuteławiania

318 T Ślipko Zarys etyki ogoacutelnej Krakoacutew 2004 s 35

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

147

etyki w znaczeniu ogoacutelnym są liczne etyki zawodowe tj etyka lekarska bizne-

su dziennikarska prawnicza urzędnicza itd M Gogacz etykę zawodową defi-

niuje jako naukę filozoficzną o usprawnieniach moralnych człowieka potrzeb-

nych do wykonywania ulubionej pracyrdquo319 Stanowi ona zespoacuteł zasad i norm

ktoacutere określają jak z moralnego punktu widzenia powinni a jak nie powinni

postępować przedstawiciele danej profesji320 Etyka zawodowa rozumiana jako

układ powinności moralnych określających postępowanie reprezentantoacutew

danego zawodu w sposoacuteb szczegoacutelny odnosi się do zawodoacutew społecznego za-

ufania tj lekarze czy urzędnicy321

Uprawianie każdej z etyk zawodowych oproacutecz wiedzy empirycznej

z dziedziny ktoacutera ma być przedmiotem oceny wymaga zaroacutewno wiadomości

z zakresu etyki ogoacutelnej jak roacutewnież przyjęcia określonych przesłanek antropo-

logicznych Wspoacutelnym celem zaroacutewno etyki ogoacutelnej jak i poszczegoacutelnych etyk

zawodowych jest kształtowanie stosownych nakazoacutew i zakazoacutew ktoacutere stoją na

straży pozaosobistego dobra jednostek działających w obrębie poszczegoacutelnych

społeczeństw322 W sposoacuteb szczegoacutelny troska o dobro wspoacutelne obywateli

powierzona została administracji publicznej Administracja nie została powoła-

na wszakże dla niej samej lecz dla społeczeństwa stąd najwyższym celem jej

zainteresowania nie powinny być jej partykularne interesy Urzędnikom pań-

stwowym powierzone zostało nie tylko zaszczytne ale i odpowiedzialne zada-

nie służby publicznej323 Termin bdquourzędnikrdquo w potocznym rozumieniu odnosi

się do osoby pracującej w urzędzie lub sprawującej w nim urząd Urzędem zaś

jest szeroko rozumiana administracja

Urzędnikoacutew w administracji publicznej można podzielić według trzech

podstawowych kategorii urzędnicy urzędoacutew administracji państwowej324 pra-

cownicy służby cywilnej325 oraz pracownicy samorządowi326

319 M Gogacz Czym jest etyka zawodowa w Zagadnienie etyki zawodowej red A Andrzejuk Warszawa 1998 s 11 320 B Nogalski J Śniadecki Etyka zarządzania przedsiębiorstwem Bydgoszcz 2001 s 21 321 J Kotapka Etyka w administracji publicznej (służbie cywilnej)bdquoZeszyty Naukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im Witelona w Legnicyrdquo2008 Nr 4s 39-40 322 Ibidem s 40 323 Ibidem s 41 324 Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędoacutew państwowych (tj Dz U 2016 r poz 1511 ze zm) 325 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o służbie cywilnej (tj Dz U 2017 r poz 1889 ze zm) 326 Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o pracownikach samorządowych (tj Dz U 2016 r poz 902 ze zm)

Wojciech Wojtyła

148

Pracownikami urzędoacutew państwowych są osoby zatrudnione w Kance-

larii Sejmu Kancelarii Senatu Kancelarii Prezydenta Rzeczypospolitej Polskiej

Sądzie Najwyższym Biurze Trybunału Konstytucyjnego Biurze Rzecznika Praw

Obywatelskich Biurze Rzecznika Praw Dziecka Biurze Krajowej Rady Radiofo-

nii i Telewizji Urzędzie Prokuratorii Generalnej Rzeczypospolitej Polskiej

w sprawach nieuregulowanych w odrębnych przepisach Krajowym Biurze

Wyborczym regionalnych izbach obrachunkowych Biurze Generalnego

Inspektora Ochrony Danych Osobowych Instytucie Pamięci Narodowej - Komi-

sji Ścigania Zbrodni przeciwko Narodowi Polskiemu

Korpus służby cywilnej tworzą pracownicy zatrudnieni na stanowi-

skach urzędniczych w Kancelarii Prezesa Rady Ministroacutew urzędach ministroacutew

i przewodniczących komitetoacutew wchodzących w skład Rady Ministroacutew oraz

urzędach centralnych organoacutew administracji rządowej urzędach wojewoacutedz-

kich oraz innych urzędach stanowiących aparat pomocniczy terenowych orga-

noacutew administracji rządowej podległych ministrom lub centralnym organom

administracji rządowej Krajowej Informacji Skarbowej i izbach administracji

skarbowej komendach inspektoratach i innych jednostkach organizacyjnych

stanowiących aparat pomocniczy kierownikoacutew zespolonych służb inspekcji

i straży wojewoacutedzkich oraz kierownikoacutew powiatowych służb inspekcji i straży

chyba że odrębne ustawy stanowią inaczej Centralnym Biurze Śledczym Policji

Biurze Nasiennictwa Leśnego jednostkach budżetowych obsługujących pań-

stwowe fundusze celowe

Pracownikami samorządowymi są osoby zatrudnione wurzędach mar-

szałkowskich oraz wojewoacutedzkich samorządowych jednostkach organizacyj-

nych starostwach powiatowych oraz powiatowych jednostkach organizacyj-

nych urzędach gmin jednostkach pomocniczych gmin gminnych jednostkach

budżetowych i samorządowych zakładach budżetowych biurach (ich odpo-

wiednikach) związkoacutew jednostek samorządu terytorialnego oraz samorządo-

wych zakładoacutew budżetowych utworzonych przez te związki biurach (ich od-

powiednikach) jednostek administracyjnych jednostek samorządu terytorial-

nego

Wprowadzanie i utrwalanie właściwych standardoacutew wykonywania wie-

lu zawodoacutew zwłaszcza tych ktoacutere zwykło określać się mianem zawodoacutew spo-

łecznego zaufania przyczyniło się do tworzenia kodeksoacutew etycznych Kodeks

etyczny stanowi uporządkowany logicznie zbioacuter właściwych dla danej profesji

działań Stanowi on swoisty probierz za pomocą ktoacuterego dokonuje się moralnej

oceny postępowania członkoacutew danej grupy zawodowej Jednym z celoacutew dla

ktoacuterych tworzone są kodeksy zawodowe jest promocja pożądanych wzoroacutew

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

149

zachowań ktoacutere przyczyniają się do ukształtowania etosu tychże grup327 Naj-

bardziej znanym kodeksem etycznym w polskiej administracji ktoacutery stanowi

podstawę dla istniejących opracowań regulacji dla konkretnych urzędoacutew jest

Kodeks etyki Służby Cywilnej328 W paragrafach od 2 do 5 formułuje on nastę-

pujące zasady odnoszące się do pracownikoacutew służby cywilnej

1 Rzetelność - rozumiana jako sumienność twoacuterczość odpowiedzialność bez-

stronność gotowość przyznania się do błędu i do jego naprawienia racjo-

nalność

w gospodarowaniu lojalność zgoda na ograniczenie zasady poufności

informacji także z życia osobistego (sect2)

2 Dbałość o rozwoacutej własnych kompetencji - rozwijanie wiedzy zawodowej

dążenie do poznania aktoacutew prawnych gotowość skorzystania z wiedzy

innych wyjaśnianie swego stanowiska (sect 3)

3 Bezstronność - nie dopuszczanie do podejrzeń o konflikt interesoacutew

nie przyjmowanie żadnych korzyści materialnych ani osobistych w związku

z prowadzonymi sprawami szanowanie prawa obywateli do informacji (sect4)

4 Neutralność polityczna - lojalne i rzetelne wykonywanie strategii Rządu RP

niezależnie od własnych przekonań dbanie o jasność własnych relacji

eliminowanie wpływoacutew politycznych na rekrutację i awans w służbie cywil-

nej (sect 5)

T Barankiewicz zauważa jednak że standardy etyki urzędniczej nie

stanowią kolejnego obok przepisoacutew określających odpowiedzialność karną

katalogu reguł postępowania Wyłącznym powodem istnienia etyki urzędniczej

nie jest wskazywanie i piętnowanie roacuteżnego rodzaju nieuczciwości w admini-

stracji329 Etyka urzędnicza powinna w sposoacuteb integralny skupiać przede

wszystkim swoją uwagę na tym aby z jednej strony urzędnik wykonywał swo-

je obowiązki zgodnie z prawem w atmosferze poczucia godności pełnionej

służby zaś z drugiej strony aby dla interesantoacutew wizyta w urzędzie nie była

związana z kolejną życiową udręką oraz poczuciem że załatwia się sprawy

w jakiejś innej obcej rzeczywistości w ktoacuterej zastawia się roacuteżne pułapkirdquo330

Etyka urzędnicza wyrasta z życiowej potrzeby istnienia w państwie prawa

327T Kowalski Kodeks etyczny a kształtowanie zasad etycznych w administracji bdquoStudia Lubelskie Prace instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulechowierdquo Sulechoacutew 2005 s 101 328 Ibidem s 104 329 T Barankiewicz Etyka urzędnicza ndash funkcje zasady i postawy bdquoMetryka Studia z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnegordquo Rok IV 2014 Nr 2 s 123-124 330 Ibidem s 124

Wojciech Wojtyła

150

dobrej administracji publicznej331 Jej celem jest wzmocnienie gwarancji wyko-

nywania przez pracownikoacutew urzędoacutew powierzonych im zadań w sposoacuteb nale-

żyty Jakość świadczonych przez administrację usług w dużej mierze zależy

bowiem nie tylko od jakości obowiązującego w danym państwie prawa ale tak-

że od jakości waloroacutew etyczno-moralnych samych kadr służby publicznej332

Zdaniem M Gogacza każda etyka zawodowa jest teorią odpowiedzial-

nej czyli moralnie dobrze realizowanej pracy333 Odpowiedzialność jest bo-

wiem tym co stanowi gwarancję prawidłowej realizacji przez kadrę pracowni-

czą powierzonych jej obowiązkoacutew334 W dalszej części wywodu podjęte zosta-

nie kluczowe dla etyki zaroacutewno ogoacutelnej jak i zawodowej zagadnienie odpo-

wiedzialności

2 Odpowiedzialność jako problem moralny

Słowo odpowiedzialnośćrdquo ma wiele znaczeń Na płaszczyźnie filozo-

ficznej można ją interpretować jako jeden z istotnych wymiaroacutew ontycznego

uposażenia człowieka ponieważ tylko człowiek może ponosić odpowiedzialny

za swoje czyny Odpowiedzialność jest także ważną cnotą zaroacutewno w życiu

osobistym jak i społecznym Zaroacutewno od rodzicoacutew nauczycieli urzędnikoacutew

czy rzemieślnikoacutew oczekuje się że powierzone im zadania i społeczne role bę-

dą wykonywać w sposoacuteb odpowiedzialny Są roacuteżne rodzaje odpowiedzialności

prawna polityczna karna cywilna parlamentarna służbowa Pojęcie to wystę-

puje zaroacutewno w języku potocznym jak i na terenie wielu dyscyplin naukowych

tj filozofia prawo ekonomia Z punktu widzenia problemu podjętego w niniej-

szym opracowaniu szczegoacutelnie istotny jest ten rodzaj odpowiedzialności ktoacutery

nazywany jest odpowiedzialnością moralną Jest ona o tyle ważna że zawiera

się jakoś we wszystkich innych rodzajach odpowiedzialności Odpowiedzial-

ność moralna wynika z niezgodności zachowania się adresata normy moralnej z

jej nakazem określonego działania ktoacutere ocenione zostało jako dobre Konkre-

tyzuje się ona w pewnych sankcjach moralnych głoacutewnie w wyrzutach sumienia

podmiotu odpowiedzialności ale także może ona znaleźć swoacutej wyraz w roacuteżnych

formach społecznego napiętnowania335

Na pojęciu odpowiedzialności opiera się porządek moralny i prawny

Odpowiedzialność ktoacutera znajduje swoacutej fundament w ontycznym uposażeniu 331 Ibidem 332E Stasiak Postawy etyczne pracownikoacutew administracji samorządowej bdquoAnnales Ety-ka w życiu gospodarczymrdquo 2015 vol 19 No 1 Luty 2016 s 84-85 333 M Gogacz Czym jest etyka zawodowahellip op cit s 11 334 E Stasiak Postawy etycznehellip op cit s 85 335 R Tokarczyk Filozofia prawa Warszawa 2009 s 273

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

151

osoby ze względu na naturalną zdolność oraz potrzebę człowieka do życia we

wspoacutelnocie pośroacuted innych osoacuteb nabiera znaczenia międzyosobowego i spo-

łecznego Nie zmienia to jednak faktu że podmiotem odpowiedzialności zawsze

pozostaje konkretny człowiek jako świadomy i wolny sprawca swoich czynoacutew

Czym zatem jest odpowiedzialność w jej znaczeniu najbardziej podstawowym

Roman Ingarden zarysowując strukturę fenomenu odpowiedzialności

odroacuteżnia cztery zagadnienia w ktoacuterych on występuje 1 Ktoś ponosi odpowie-

dzialność za coś 2 Ktoś podejmuje odpowiedzialność za coś 3 Ktoś jest za coś

pociągany do odpowiedzialności 4 Ktoś działa odpowiedzialnie336 Powyższe

sytuacje wymagają komentarza Krakowski filozof zwraca uwagę zaroacutewno na

ich odmienność jak i na zachodzące między ich sensami związki Autor Ksią-

żeczki o człowieku pisze Można być za coś odpowiedzialnym a nie zostać po-

ciągniętym do odpowiedzialności i roacutewnież nie podjąć jej I odwrotnie można

być za coś pociągniętym do odpowiedzialności nie będąc za to faktycznie od-

powiedzialnym Można też faktycznie brać za coś odpowiedzialność przy czym

nie jest się rzeczywiście za to odpowiedzialnym Skoro jest się za coś odpowie-

dzialnym powinno się roacutewnież wziąć za to odpowiedzialność i być pociągnię-

tym do odpowiedzialnościrdquo337

Powyższy wywoacuted ukazuje związek odpowiedzialności ze sprawczością

osoby Człowiek jest odpowiedzialny za to czego jest faktycznym sprawcą

i powinien ponosić odpowiedzialność tylko za te czyny ktoacutere faktycznie zostały

przez niego popełnione Ingarden zwraca uwagę na implikowaną ze związku

odpowiedzialności i sprawczości osoby powinność Człowiek odkrywa w sobie

swoisty moment powinności ktoacutery ujawnia się jako przeżycie odpowiedzialno-

ści Przeżywa go zaroacutewno w odniesieniu do czynoacutew przez siebie popełnionych

jak i w stosunku do czynoacutew zaniechanych ktoacutere powinny zostać przez niego

spełnione a spełnione nie zostały Biorąc pod uwagę powyższe stwierdzenie

kluczowe dla etycznej analizy odpowiedzialności okazuje się rozumienie czynu

i ludzkiej sprawczości W tym miejscu należy kroacutetko odpowiedzieć na dwa py-

tania tj co to znaczy że działanie jest czyimś własnym działaniem oraz kiedy

określony czyn jest rzeczywiście czynem konkretnego człowieka

Odpowiedź na powyższe pytania wiąże się z zagadnieniem świadomości

podmiotu w momencie podejmowanego działania Na ile sprawca działania był

świadom swoich działań oraz na ile był wolny w decyzjach ktoacutere do niego do-

prowadziły Ingarden wyjaśnia iż Jakaś decyzja woli i jakieś działanie mogą

uchodzić za własny czyn danej osoby tylko wtedy gdy wypływają wprost z cen-

trum ja mają w niej swoacutej prawdziwy początek i kiedy to centrum ja panuje nad

336 R Ingarden Książeczka o człowieku Krakoacutew 2009 s 73-74 337 Ibidem s 74

Wojciech Wojtyła

152

dokonaniem wyłaniającego się z niego działania i kieruje nimrdquo338 Określenie na

ile sprawca czynu był świadomy swojego działania oraz na ile działanie to było

dobrowolne są fundamentalne dla przypisania mu odpowiedzialności za

popełniony czyn Słowo czynrdquo należy w tym miejscu rozumieć szeroko jako

każdy świadomy i dobrowolny akt (działanie) podejmowane przez człowieka

T Ślipko analizując zasady określające odpowiedzialność człowieka za popeł-

nione przez niego akty pisze Człowiek jest odpowiedzialny tylko za akty

w pełni świadome i wolne czyli za akty dobrowolne Gdziekolwiek więc zacho-

dzi przeszkoda zmniejszająca lub znosząca dobrowolność roacutewnocześnie ulega

proporcjonalnemu zmniejszeniu odpowiedzialność za ten czyn lub nawet

zachodzi jej całkowity brakrdquo339 Warto zauważyć że zdaniem Ślipki człowiek

jest odpowiedzialny za czyn dobry lub zły także woacutewczas gdy wie że czyn

przezeń zamierzony jest dobry lub zły340 Twierdzi tym samym że człowiek

staje się odpowiedzialny zaroacutewno za dobro jak i zło swoich czynoacutew już na eta-

pie ich świadomego zamierzenia a nie w momencie ich spełnienia

Wielu autoroacutew podejmując proacutebę wyjaśnienia związku jaki zachodzi

między sprawczością osoby a odpowiedzialnością zauważa że nieprzypadko-

wo słowo odpowiedzialnośćrdquo naprowadza na słowo odpowiadanierdquo I tak cho-

ciażby włoski rzeczownik responsabilita (odpowiedzialnośćrdquo) pochodzi od

łacińskiego czasownika respondeo (odpowiadamrdquo przyrzekamrdquo) Jak zauważa

T Ślipko odpowiedzialność jeżeli nie ma pozostać jedynie czymś w rodzaju

zespołu świadomościowych dyspozycji do pełnienia powierzonych człowieko-

wi zadań moralnych (ktoacutere można wyrazić w słowach czuję się odpowiedzial-

ny za powierzone mi zadanierdquo) należy mocniej uwypuklić jej związek ze świa-

tem wartości moralnych ku ktoacuterym odpowiedzialność zwraca się niejako sa-

morzutnie341 Człowiek dlatego jest odpowiedzialny za swoje czyny i dlatego

przeżywa odpowiedzialność ponieważ ma zdolność odpowiadania na wartości

Odpowiadając na pytanie za co człowiek jest odpowiedzialny należy stwier-

dzić że jest on odpowiedzialny za realizację w swoim życiu wartości Człowiek

ma naturalną zdolność poznawania wartości i odpowiadania na nie Jednocze-

śnie w osobie i jej działaniu odpowiadanie na wartościrdquo przybiera postać po-

winności odpowiadania za wartościrdquo i ich realizację Odkrywany w osobie

moment powinności udzielenia odpowiedzi na rozpoznane wartości pozwala

określać moralność jako sposoacuteb realizowania wartości osobowych342 czyli

338 Ibidem s 85 339 T Ślipko Zarys etyki ogoacutelnejhellip op cit s 429 340 Ibidem s 429 341 T Ślipko Spacerem po etyce Krakoacutew 2010 s 157 342 W Stroacuteżewski Istnienie i wartość Krakoacutew 1981 s 235

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

153

takich ktoacutere rozwijają człowieka jako człowieka Chodzi w tym miejscu szcze-

goacutelnie o tzw dobro moralne

Wartości moralne mogą mieć także charakter społeczny Naczelną war-

tością za realizację ktoacuterej odpowiedzialni są wszyscy należący do danej grupy

społecznej jest dobro wspoacutelne Chociaż ma ono charakter analogiczny tj inne

jest dobro wspoacutelne rodziny gminy czy uniwersytetu to w każdym z rodzajoacutew

wspoacutelnoty jest ono zasadą naczelną T Ślipko pisze nie może być mowy o au-

tentycznie moralnej odpowiedzialności w życiu publicznym w jakiejkolwiek już

uszczegoacutełowionej postaci jeżeli zaroacutewno w sferze świadomościowych zamie-

rzeń jak i w obiektywnym aksjologicznym ukierunkowaniu nie pozostaje ona

w zgodzie z moralną wartością dobra wspoacutelnegordquo343

Pojęcie dobra wspoacutelnego jest jednym z podstawowych pojęć za pomocą

ktoacuterego interpretuje się nie tylko porządek społeczny ale także najgłębsze pod-

stawy wszelkich społeczności Stanowi ono głoacutewne kryterium poczucia odpo-

wiedzialności w życiu społecznym poprzez odniesienie do ktoacuterego odpowie-

dzialność pojedynczej osoby za swoje czynyrdquo staje się odpowiedzialnością

przed wspoacutelnotą osoacutebrdquo Owa odpowiedzialność przed wspoacutelnotąrdquo jest pod-

stawą wyłonienia władzy Ten aspekt odpowiedzialności ma podwoacutejny wymiar

jest odpowiedzialnością jednostki przed autorytetem władzy oraz odpowie-

dzialnością władzy przed wspoacutelnotą ktoacutera powierzyła jej swoacutej mandat zaufa-

nia344 Chociaż za realizację dobra wspoacutelnego w państwie wojewoacutedztwie czy

gminie odpowiedzialna jest przede wszystkim władza obydwa wymiary odpo-

wiedzialności tj odpowiedzialność przed wspoacutelnotąrdquo oraz odpowiedzialność

przed władząrdquo spotykają się we wspoacutelnej trosce o jego kształt Odpowiedzial-

ność za dobro wspoacutelne spoczywa na wszystkich członkach wspoacutelnoty ktoacuterego

jest ono własnością oraz celem podejmowanych działań

Jest wiele koncepcji dobra wspoacutelnego Szczegoacutelnie interesująca jest

koncepcja personalistyczna Wyroacuteżnia ona dwa istotne elementy składowe do-

bra wspoacutelnego przedmiotowy i podmiotowy Elementem przedmiotowym do-

bra wspoacutelnego jest pewna suma warunkoacutew życia społecznego na ktoacutere składa-

ją się dobra materialne społeczności Elementem podmiotowym dobra wspoacutel-

nego jest integralny rozwoacutej każdej ludzkiej osoby tj jej potencjalności zdolno-

ści i talentoacutew345 Dobro wspoacutelne rozumiane jest tutaj jako zasada prawidłowego

uczestnictwa na mocy ktoacuterej jednostka odpowiedzialna jest za realizację tej

343 T Ślipko Spacerem po etycehellip op cit s 159 344 Ibidem s 158 345 S Kowalczyk Człowiek a społeczność Zarys filozofii społecznej Lublin 2005 s 236

Wojciech Wojtyła

154

części jaka przypadła jej w udziale z tej racji że jest członkiem określonej

wspoacutelnoty346

Na gruncie teorii personalistycznych oproacutecz zasady dobra wspoacutelnego

szczegoacutelnie istotną rolę w kształtowaniu społeczeństwa ludzi odpowiedzial-

nych ma związana z nią zasada subsydiarności (pomocniczości) Zasada subsy-

diarności głosi że społeczność wyższego rzędu nie powinna ingerować w we-

wnętrzne sprawy społeczności niższego rzędu pozbawiając ją kompetencji

lecz raczej winna wspierać ją w razie konieczności i pomoacutec w koordynacji jej

działań i zadań z działaniami innych grup społecznych dla dobra wspoacutelne-

gordquo347 Pozytywny aspekt zasady moacutewi o powinności pomocy jednostkom

i wspoacutelnotom niższego rzędu przez społeczności wyższego rzędu W aspekcie

negatywnym zasada ta głosi że społeczności wyższego rzędu winny wspierać

społeczności i jednostki niższego rzędu jedynie na tyle na ile jest to konieczne

tak by nie pozbawiać ich wolności własnej inicjatywy oraz by nie zdejmować

z nich odpowiedzialności Pomoc nie powinna być nigdy pomocą wyręczającą

czy zastępującą ale powinna mieć charakter wpierający tak by ci ktoacuterzy jej

doświadczają czuli że są aktywnymi uczestnikami realizacji dobra wspoacutelnego

oraz by czuli się wspoacutełodpowiedzialnymi za jego realizację Zasada pomocni-

czości ściśle wiąże się z postulatem poszanowania w życiu społecznym wolno-

ści i autonomii człowieka ndash osoby348

Podsumowując tę część rozważań należy zauważyć że odpowiedzial-

ność moralna związana jest ściśle z kwestią wolności i świadomości człowieka

podejmującego swoje działania Jedynie człowiek działający w sposoacuteb świado-

my i wolny może być podmiotem odpowiedzialności Jednocześnie należąca do

ontycznego uposażenia człowieka odpowiedzialność na gruncie realizacji war-

tości dobra wspoacutelnego staje się ważną i cenioną cnotą społeczną Z zasadą do-

bra wspoacutelnego oraz związaną z nią zasadą pomocniczości wiąże się kwestia

odpowiedzialności za innychrdquo oraz wobec innychrdquo Podmiotem tej odpowie-

dzialności w roacuteżnym zakresie są sprawujący władzę oraz ci ktoacuterzy sprawują

roacuteżne administracyjne funkcje Konsekwencją uznania że dobro wspoacutelne sta-

nowi naczelną wartość życia społecznego jest hierarchia wartości składająca się

na etos służby publicznej

346 K Wojtyła Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne Lublin 1994 s 320-321 347 Jan Paweł II Encyklika Centesimus annus nr 48 348 A Jędrzejewski Nikt nie jest dobry w samotności Filozofia społeczna ks Joacutezefa Tischnera Radom 2006 s 183

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

155

3 Etos pracownikoacutew administracji publicznej

Z odpowiedzialnością pracy w urzędzie wiąże się określony etos rozu-

miany jako zbioacuter zachowań obowiązujących urzędnikoacutew W zachowaniach tych

winny przejawiać się takie wartości jak godność odpowiedzialność szacunek

dla innych Wartości te wpisane są w oczekiwania obywateli ktoacuterzy postrzegają

i oceniają urzędnikoacutew przez pryzmat etosu Jak zauważa A Kość bdquoetos jest kon-

kretną postacią moralności stanowiącą system obyczajoacutew określonej grupy

społecznej wyroacuteżniający się w stylu życia Jest on realizacją przyjętego kon-

wencjonalnie układu norm moralnych oraz proacutebą interpretacji zasad moral-

nych prawa naturalnego i konsekwencją przyjętej w społeczeństwie hierarchii

wartościrdquo349

Dostrzegając potrzebę budowy etosu służby publicznej dnia 6 paź-

dziernika 2011 roku wydano Zarządzenie nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew

w sprawie wytycznych przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie

zasad etyki korpusu służby cywilnej350 W dokumencie określone zostały pew-

ne standardy postępowania ktoacuterymi powinien kierować się każdy pracownik

sektora publicznego dowolnego szczebla Są to istotne wskazoacutewki dla urzędni-

koacutew oraz ich przełożonych jak powinni postępować Zapisy zarządzenia sta-

nowią między innymi o tym że urzędnik powinien być bezstronny podczas

wykonywania swych służbowych zadań i obowiązkoacutew pracownik służby

publicznej musi być profesjonalistą zaroacutewno w kwestiach merytorycznych jak

i moralnych urzędnik musi być neutralny politycznie i nie ulegać wszelkiego

rodzaju wpływom czy naciskom każdy pracownik sektora publicznego ma

obowiązek lojalności wobec Rzeczypospolitej Polskiej urzędu przełożonych

podwładnych czy kolegoacutew urzędnik jest życzliwy stosunku do ludzi zapobiega

napięciom w pracy rozładowuje je a także przestrzega zasad odpowiedniego

zachowania poza pracą

Na gruncie wyżej wskazanego rozporządzenia członek korpusu służby

cywilnej przy wykonywaniu zadań kieruje się wynikającymi z przepisoacutew prawa

zasadami służby cywilnej ktoacuterymi w szczegoacutelności są zasada legalizmu pra-

worządności i pogłębiania zaufania obywateli do organoacutew administracji pu-

blicznej zasada ochrony praw człowieka i obywatela zasada bezinteresowno-

ści zasada jawności i przejrzystości zasada dochowania tajemnicy ustawowo

chronionej zasada profesjonalizmu zasada odpowiedzialności za działanie lub

349 A Kość Podstawy filozofii prawa Lublin 2005 s 235-236 350 Zarządzenie Nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 6 października 2011 r w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej (MP 2011 r Nr 93 poz 953)

Wojciech Wojtyła

156

zaniechanie działania zasada racjonalnego gospodarowania środkami publicz-

nymi zasada otwartości i konkurencyjności naboru

Przestrzegając zasady legalizmu praworządności i pogłębiania zaufania

obywateli do organoacutew administracji publicznej członek korpusu służby cywil-

nej w szczegoacutelności przy realizacji zadań na swoim stanowisku pracy prze-

strzega prawa swoją postawą i działaniem przyczynia się do realizacji zasady

państwa prawnego przez swoje zachowanie i działania w stosunku do obywa-

teli istotnie wpływa na stopień więzi obywateli z państwem w granicach okre-

ślonych przez prawo postępuje w sposoacuteb zapewniający aktywny udział obywa-

teli w rozstrzyganiu spraw publicznych nie kieruje się uprzedzeniami zała-

twiając sprawy obywateli innych osoacuteb oraz podmiotoacutew nie uczestniczy

w strajkach lub akcjach protestacyjnych zakłoacutecających normalne funkcjono-

wanie urzędu

Przestrzegając zasady ochrony praw człowieka i obywatela członek

korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności zna prawa człowieka i obywatela nie

proponuje ani nie podejmuje działań ktoacutere naruszają prawa człowieka i oby-

watela oraz ma na uwadze że ich skuteczna ochrona przyczynia się do wzrostu

autorytetu państwa

Przestrzegając zasady bezinteresowności członek korpusu służby cy-

wilnej w szczegoacutelności nie przyjmuje od osoacuteb zaangażowanych w prowadzone

sprawy żadnych korzyści nie przyjmuje żadnej formy zapłaty za publiczne wy-

stąpienia gdy mają one związek z zajmowanym stanowiskiem rezygnuje z do-

datkowego zatrudnienia lub zajęcia zarobkowego jeżeli dalsze wykonywanie

dodatkowego zatrudnienia lub zajęcia zarobkowego może mieć negatywny

wpływ na sprawy prowadzone w ramach obowiązkoacutew służbowych nie prowa-

dzi szkoleń jeżeli mogłoby to negatywnie wpłynąć na bezstronność prowadzo-

nych spraw

Przestrzegając zasady jawności i przejrzystości członek korpusu służby

cywilnej w szczegoacutelności w granicach określonych przez prawo zapewnia do-

stępność informacji o zasadach i efektach swojej pracy i podejmowanych roz-

strzygnięciach ktoacutera stanowi podstawę zaufania obywateli do państwa a ogra-

niczenia w tym zakresie mogą wynikać jedynie z wyłączenia jawności rozstrzy-

gnięcia przy tworzeniu przepisoacutew podejmowaniu decyzji oraz innych roz-

strzygnięć dąży do zapewnienia jednoznaczności oraz zrozumiałości podej-

mowanych działań przyjęte rozstrzygnięcia wyczerpująco uzasadnia ze wska-

zaniem powodoacutew ich przyjęcia oraz celoacutew ktoacutere mają zostać osiągnięte

zwłaszcza w sprawach będących przedmiotem rozbieżności w debacie publicz-

nej zna konstytucyjne i ustawowe przepisy dotyczące prawa dostępu do

informacji publicznej oraz zapewnia praktyczną realizację tego prawa

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

157

Przestrzegając zasady dochowania tajemnicy ustawowo chronionej

członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności dochowuje tajemnicy usta-

wowo chronionej obejmując ochroną informację czyni to w celu zabezpiecze-

nia wyraźnie wskazanych interesoacutew państwa obywateli oraz innych podmio-

toacutew a nie w celu ograniczenia jawności i przejrzystości działania

Przestrzegając zasady profesjonalizmu członek korpusu służby cywil-

nej w szczegoacutelności realizując zadania państwa posiada niezbędną wiedzę

dotyczącą funkcjonowania państwa podnosi kwalifikacje oraz rozwija wiedzę

zawodową potrzebną do jak najlepszego wykonywania pracy w urzędzie zna

akty prawne dotyczące funkcjonowania urzędu w ktoacuterym jest zatrudniony

oraz zapoznaje się z wszystkimi istotnymi okolicznościami faktycznymi i praw-

nymi prowadzonych przez siebie spraw zna zasady etyki korpusu służby

cywilnej i sumiennie ich przestrzega zna zasady służby cywilnej i sumiennie

ich przestrzega poddaje się weryfikacji znajomości zasad służby cywilnej dąży

do stosowania wysokich standardoacutew zarządzania publicznego wykorzystuje

wiedzę przełożonych kolegoacutew i podwładnych dzieli się z nimi własnym do-

świadczeniem zawodowym a jeżeli jest to uzasadnione korzysta z pomocy

ekspertoacutew efektywnie i racjonalnie zarządza posiadanymi zasobami kadro-

wymi i wykorzystuje w taki sposoacuteb czas pracy w wykonywaniu zadań dąży do

uzgodnień opartych na rzeczowej argumentacji jest gotoacutew do przyjęcia krytyki

uznania swoich błędoacutew i do naprawienia ich konsekwencji przez swoją posta-

wę dba o wizerunek służby cywilnej korzystając z zagwarantowanych praw

pracowniczych ma na względzie wynikające z przepisoacutew ograniczenia możli-

wości podjęcia zatrudnienia lub wykonywania innych zajęć a także wynikające

z przepisoacutew ograniczenia poufności informacji dotyczącej roacutewnież jego życia

osobistego korzystając z określonej w przepisach szczegoacutelnej ochrony stosun-

ku pracy urzędnika służby cywilnej ma na względzie cel tej szczegoacutelnej ochro-

ny ktoacuterym jest pozyskiwanie i zatrzymywanie w służbie cywilnej osoacuteb ktoacutere

swoacutej profesjonalny rozwoacutej wiążą z pracą w administracji rządowej oraz ochro-

na zatrudnienia w służbie cywilnej osoacuteb ktoacutere wykazały w swojej pracy zdol-

ność do profesjonalnego i etycznego zachowania członka korpusu służby

cywilnej a w szczegoacutelności przestrzegały zasady neutralności politycznej

i bezstronności służby cywilnej

Przestrzegając zasady odpowiedzialności za działanie lub zaniechanie

członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności wykonuje zadania ze świa-

domością szczegoacutelnej odpowiedzialności wynikającej z publicznego charakteru

pełnionej służby przy wykonywaniu zadań kieruje się interesem publicznym

i efektywnością oraz zgodnością podejmowanych działań z przepisami jeżeli

zachodzi rozbieżność między przepisami prawa a interesem publicznym

Wojciech Wojtyła

158

sygnalizuje to przełożonym na każdym etapie realizacji zadań jest gotoacutew do

rozliczenia się przed przełożonymi i obywatelami z podejmowanych działań

w razie postawienia zarzutu naruszenia obowiązkoacutew członka korpusu służby

cywilnej nie podejmuje działań zmierzających do zakłoacutecenia sprawnego prze-

biegu postępowania mającego na celu ustalenie osoby za to odpowiedzialnej

jeżeli jest przekonany że polecenie służbowe przełożonego narusza zasady

służby cywilnej informuje go lub jego przełożonych na piśmie

Przestrzegając zasady racjonalnego gospodarowania środkami publicz-

nymi członek korpusu służby cywilnej w szczegoacutelności korzystając ze środkoacutew

publicznych do realizacji zadań państwa i proponując kierunki jego działań ma

na względzie interes państwa i obywateli oraz efektywne osiąganie celoacutew przy

racjonalnym wykorzystaniu środkoacutew powierzonych państwu przez obywateli

jest gotowy do rozliczenia swojej dbałości o środki i mienie publiczne

Realizując zasadę otwartości i konkurencyjności naboru członek kor-

pusu służby cywilnej organizując i przeprowadzając naboacuter w służbie cywilnej

w szczegoacutelności

1) ma na względzie dbałość o

a) roacutewny dostęp do służby publicznej

b) niedyskryminację z jakichkolwiek powodoacutew

c) zawodowe i rzetelne wykonywanie zadań państwa przez administrację

rządową

d) neutralność polityczną służby cywilnej

2) przez swoje działania

a) wzmacnia zaufanie obywateli do kompetencji osoacuteb ktoacutere realizują zadania

państwa

b) dba o to aby wyłaniano w drodze naboru osoby najlepiej przygotowane do

realizacji zadań państwa

c) daje gwarancje jawnej i efektywnej kontroli nad przebiegiem naboru

3) nie wywiera pozaustawowego wpływu ani nacisku na proces naboru nie

ulega takim wpływom lub naciskom a o ich wystąpieniu informuje właściwych

przełożonych

Podsumowanie

W niniejszym opracowaniu zwroacutecono uwagę na niezwykle istotny

z punktu widzenia każdej etyki zawodowej problem odpowiedzialności moral-

nej U podstaw przemyśleń znalazło się przekonanie że gwarancją rzetelnego

wywiązywania się z powierzonych człowiekowi zawodowych obowiązkoacutew leży

moment osobistej odpowiedzialności wynikający z jego naturalnej zdolności do

Etyka i odpowiedzialność w administracji ndash zagadnienia wstępne

159

odpowiedzi na rozpoznaną wartość Owa odpowiedź ma charakter etyczny

Zaroacutewno sprawujący władzę jak i piastujący na roacuteżnym szczeblu urzędy admi-

nistracji publicznej są moralnie odpowiedzialni przed wspoacutelnotą za realizację

dobra wspoacutelnego W swojej pracy są oni w sposoacuteb szczegoacutelni zobowiązani do

ukazywania powinnościowego a więc moralnego charakteru dobra wspoacutelnego

oraz jego wyższości nad dobrem jednostkowym Osadzone na tak rozumianym

dobru wspoacutelnym inne cnoty moralne składają się na etos pracownika admini-

stracji publicznej

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 16 września 1982 r o pracownikach urzędoacutew państwowych

tj Dz U 2016 r poz 1511 ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o służbie cywilnej tj Dz U 2017 r poz 1889

ze zm

Ustawa z dnia 21 listopada 2008 r o pracownikach samorządowych tj Dz U

2016 r poz 902 ze zm

Zarządzenie Nr 70 Prezesa Rady Ministroacutew z dnia 6 października 2011r

w sprawie wytycznych w zakresie przestrzegania zasad służby cywilnej oraz

w sprawie zasad etyki korpusu służby cywilnej MP 2011 r Nr 93 poz 953

Literatura

Barankiewicz T Etyka urzędnicza ndash funkcje zasady i postawy bdquoMetryka Studia

z zakresu prawa osobowego i rejestracji stanu cywilnegordquo Rok IV 2014 Nr 2

Gogacz M Czym jest etyka zawodowa (w)Zagadnienie etyki zawodowej red

A Andrzejuk Warszawa 1998

Ingarden R Książeczka o człowieku Krakoacutew 2009

Jan Paweł II Encyklika Centesimus annus Rzym1 maja 1991

Jędrzejewski A Nikt nie jest dobry w samotności Filozofia społeczna ks Joacutezefa

Tischnera Radom 2006

Kość A Podstawy filozofii prawa Lublin 2005

Kotapka J Etyka w administracji publicznej (służbie cywilnej) bdquoZeszyty Na-

ukowe Państwowej Wyższej Szkoły Zawodowej im Witelona w Legnicyrdquo nr 4

2008

Kowalczyk S Człowiek a społeczność Zarys filozofii społecznej Lublin 2005

Kowalski T Kodeks etyczny a kształtowanie zasad etycznych w administracji

bdquoStudia Lubelskie Prace instytutu Prawa i Administracji PWSZ w Sulecho-

wierdquo Sulechoacutew 2005

Wojciech Wojtyła

160

Nogalski B Śniadecki J Etyka zarządzania przedsiębiorstwem Bydgoszcz 2001

Stasiak E Postawy etyczne pracownikoacutew administracji samorządowej bdquoAnnales

Etyka w życiu gospodarczymrdquo 2015 vol 19 No 1 Luty 2016

Stroacuteżewski W Istnienie i wartość Krakoacutew 1981

Ślipko T Zarys etyki ogoacutelne Krakoacutew 2004

Ślipko T Spacerem po etyce Krakoacutew 2010

Tokarczyk R Filozofia prawa Warszawa 2009

Wojtyła K Osoba i czyn oraz inne studia antropologiczne Lublin 1994

6

dr Grzegorz Zieliński351

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

International and national protection of the right to freedom of conscience

Streszczenie

Prawo do sprzeciwu sumienia jest zdefiniowane jako podstawowe pra-

wo człowieka Jest to prawna propozycja rozwiązania sytuacji w ktoacuterej wystę-

puje konflikt norm prawa cywilnego z normami religijnymi

Prawna ewolucja instytucji sprzeciwu sumienia w Europie nastąpiła

w trzech kolejnych etapach opisanych w tym artykule

Obecnie sprzeciw sumienia jest szczegoacutelnym mechanizmem ktoacutery

dotyczy tylko niektoacuterych zawodoacutew Na podstawie przepisoacutew lekarze pielę-

gniarki i położne mają prawo do powoływania się na klauzulę sumienia Wyda-

je się że wciąż koniecznie trzeba zroacutewnoważyć stosowanie klauzuli sumienia

i prawa pacjenta do świadczeń zdrowotnych w publicznym ubezpieczeniu

zdrowotnym poprzez nowelizacje w prawie

Słowa kluczowe

Wolność sumienia sprzeciw sumienia zawoacuted lekarza

Summary

The Right to Conscientious Objection is defined as fundamental human

right It is a legal proposal to resolve a situation in which there is a conflict of civil

law norms with religious norms

The legal evolution of conscientious objection in Europe happened in

three successive stages presented in this article

Currently Conscientious objection is a specific mechanism that affects only

certain professions Based on legal regulations physician nurses and midwives

have the right to invoke conscience clause It seems that still is necessarily to bal-

351 Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Nauk o Państwie i Prawie Wydział Nauk Eko-nomicznych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Pułaskiego w Radomiu

Grzegorz Zieliński

162

ance to use conscience clause and patients right to health benefits in public health

insurance by law amendments

Keywords

freedom of conscience conscientious objection doctors profession

Wstęp

Konstytucja Rzeczypospolitej Polskiej z 1997 roku już w preambule od-

nosi się do prawa wyznaniowego bdquohellipmy Naroacuted Polski-wszyscy obywatele

Rzeczypospolitej zaroacutewno wierzący w Boga będącego źroacutedłem prawdy spra-

wiedliwości dobra i piękna jak i nie podzielający tej wiary (hellip) w poczuciu od-

powiedzialności przed Bogiem lub własnym sumieniemrdquo352

Fundamentem wszelkich wyznaniowych unormowań prawa polskiego

jest konstytucyjnie gwarantowana każdemu człowiekowi wolność sumienia

i religii w art 53 Obecna Konstytucja dokonała zerwania z unormowaniami

Konstytucji z 1952 r ktoacutera zaliczała wolność sumienia i wyznania do praw

obywatelskich podlegających koncesjonowaniu przez państwo Uznano że

wolność sumienia i religii została przyznana każdemu człowiekowi a jej źroacute-

dłem jest przyrodzona godność osoby ludzkiej jako praprzyczyna wszelkich

wolności i praw człowieka i obywatela Przepis ten znajduje swoje gwarancje

w art 30 obowiązującej Konstytucji Brak jest jakichkolwiek ograniczeń pod-

miotowych tej wolności

W odniesieniu do małoletnich dzieci Ustawa Zasadnicza podkreśla pra-

wo rodzicoacutew do decydowania o wychowaniu religijnym zgodnie z własnymi

przekonaniami Jednak art 14 Konwencji Praw Dziecka z 20 listopada 1989 r

przyjęty przez Zgromadzenie Ogoacutelne ONZ respektuje wolność sumienia

i wyznania dzieci jednocześnie zobowiązuje rodzicoacutewopiekunoacutew dziecka do

ukierunkowania go w zakresie jego praw i w sposoacuteb zgodny z zasadami

prawem obyczajami religią do jakiej przynależą rodzice353

352 Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r Preambuła 353 bdquo1 Państwa-Strony będą respektowały prawo dziecka do swobody myśli sumienia i wyznania 2 Państwa-Strony będą respektowały prawa i obowiązki rodzicoacutew lub w odpowiednich przypadkach opiekunoacutew prawnych odnośnie do ukierunkowania dziecka w korzystaniu z jego prawa w sposoacuteb zgodny z rozwijającymi się zdolnościami dziecka 3 Swoboda wyrażania wyznawanej religii lub przekonań może podlegać tylko takim ograniczeniom ktoacutere są przewidziane prawem i są konieczne do ochrony bezpieczeństwa narodowego i porządku publicznego zdrowia lub moralności społecznej bądź podstawowych praw i wolności innych osoacutebrdquo Konwencja o prawach dziecka art 14

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

163

Uzewnętrznianie przyjętej religii może się odbywać w sposoacuteb indywi-

dualny lub wspoacutelnotowy moacutewi o tym art 53 ust 2 Konstytucji bdquoWolność religii

obejmuje wolność wyznawania lub przyjmowania religii według własnego wy-

boru oraz uzewnętrzniania indywidualnie lub z innymi publicznie lub prywat-

nie swojej religii przez uprawianie kultu modlitwę uczestniczenie w obrzę-

dach praktykowanie i nauczanie Wolność religii obejmuje także posiadanie

świątyń i innych miejsc kultu w zależności od potrzeb ludzi wierzących oraz

prawo osoacuteb do korzystania z pomocy religijnej tam gdzie się znajdująrdquo Pod-

miotowy zakres omawianej wolności obejmuje zaroacutewno sferę indywidualną jak

i wspoacutelnotową a zatem podmiotami wolności religijnej są zaroacutewno osoby

fizyczne jak roacutewnież grupy stworzone do realizacji inspiracji religijnej ndash kościo-

ły i inne związki wyznaniowe

Istota wolności sumienia polega na możliwości swobodnego wyboru

światopoglądu religijnego i areligijnego Uzewnętrznianie religii rozumiane jest

przez prawodawcę w sposoacuteb szeroki W sensie pozytywnym jest to wolność do

działania ndash uprawianie kultu modlitwa uczestnictwo w obrzędach praktyko-

wanie nauczanie posiadanie świątyń i innych miejsc kultu korzystanie z po-

mocy religijnej wychowanie dzieci zgodnie z własnymi przekonaniami W sen-

sie negatywnym obejmuje wolność od przymusu a więc zakaz do zmuszania

udziału lub zmuszania do powstrzymania do udziału w praktykach religijnych

Nikt nie może być także obowiązany przez państwo do ujawnia swego świato-

pogląduprzekonań religijnych

Dopuszczalne ograniczenia tego prawa zakłada artykuł 53 ust 5 Kon-

stytucji bdquoWolność uzewnętrzniania religii może być ograniczona jedynie

w drodze ustawy i tylko wtedy gdy jest to konieczne do ochrony bezpieczeń-

stwa państwa porządku publicznego zdrowia moralności lub wolności i praw

innych osoacutebrdquo Artykuł 27 ust 1 Ustawy o gwarancjach wolności sumienia i wy-

znania354 roacutewnież wymienia katalog przepisoacutew ktoacuterych nie można naruszyć

bdquoDziałalność kościołoacutew i innych związkoacutew wyznaniowych nie może naruszać

przepisoacutew ogoacutelnie obowiązujących ustaw chroniących bezpieczeństwo

publiczne porządek zdrowie lub moralność publiczną władzę rodzicielską

albo podstawowe prawa i wolności innych osoacutebrdquo Dodatkowych ograniczeń

wolności religijnej nie usprawiedliwia nawet wprowadzenie stanu wojenne-

gonadzwyczajnego

Sprzeciw sumienia określany jest często jako klauzula sumienia W lite-

raturze przedmiotu rozumie się go jako bdquoprawną propozycję rozwiązania sytu-

acji w ktoacuterej dochodzi do kolizji norma prawa stanowionego z normami świa-

354 Tj DzU 1989 r Nr 29 poz 155

Grzegorz Zieliński

164

topoglądowymi lub religijnymirdquo355 W innym znaczeniu jest on roacutewnież możli-

wością odmowy wykonania obowiązku nałożonego zgodnie z prawem z powo-

łaniem się na przekonania religijne i moralne356 Sprzeciw sumienia jest insty-

tucją dotyczącą tylko niektoacuterych zawodoacutew w przypadku gdy wyraźnie ujawnia

się konflikt aksjologiczny pomiędzy normami prawnymi a religijnymi

Kwestia sprzeciwu sumienia wymaga odniesienia się do relacji zacho-

dzącej pomiędzy dwoma zbiorami norm zbiorem norm postępowania składa-

jących się na system prawa stanowionego oraz systemem norm etycznych

W określeniu wzajemnej zależności tych norm ważnym jest spostrzeżenie że

na danym terenie stanowiącym zakres jurysdykcji dowolnej władzy państwo-

wej wobec zamieszkujących ten teren ludzi poddanych jurysdykcji może obo-

wiązywać jeden system prawa stanowionego natomiast na danym obszarze

zamieszkujących ludzi wiązać mogą roacuteżne systemy norm etycznych w zależno-

ści od zroacuteżnicowania światopoglądowego kulturowego mieszkańcoacutew danego

terenu357

W społeczeństwie demokratycznym respektującym wolności sumienia

i wyznania wolność przekonań człowieka jako wyraz jego niezbywalnej godno-

ści odpowiada myśli Powszechnej Deklaracji Praw Człowieka358 Wolności te

zostały także jednoznacznie potwierdzone w soborowej Deklaracji o wolności

religijnej359 bdquoStrzeżenie i wspieranie nienaruszalnych praw człowieka jest

istotnym obowiązkiem każdej władzy państwowejrdquo360 Wspieranie i strzeżenie

natomiast nie koncesjonowanie i znoszenie praw człowieka w tym wolności

jest zadaniem władzy publicznej Stąd wolność przekonań religii oraz wolność

sumienia i aprobowanego przez daną osobę systemu etycznego wynikającego

z przyjętego światopoglądu powinna znajdować się poza legislacją demokra-

tycznego państwa prawa Władza państwowa obowiązana jest jedynie do strze-

żenia i gwarantowania tej wolności361

355 Por J Pawlikowski Prawo do wyrażania sprzeciwu przez personel medyczny ndash problemy etyczno-prawne bdquoPrawo i Medycynardquo 2009 Nr 3 s 29 356 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 117-118 357 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 77 358 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka proklamowana przez Zgromadzenie Ogoacutelne rodoacutew Zjednoczonych dnia 10 grudnia 1948 r tekst polski (w) Prawo międzynarodowe publiczne Wyboacuter dokumentoacutew red A Przyborowska-Klimczak Lublin 1995 s 184-190 359 Soboacuter Watykański II Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae (w) Soboacuter Watykański II Konstytucje Dekrety Deklaracje tekst polski Poznań 2002 s 410-421 360 Dignitatis humanae ust 6 361 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 117-118

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

165

Przedmiotowy zbioacuter uprawnień osoby ludzkiej wynikający z wolności

sumienia i wyznania jest obszerny a zarazem dość jasno zdefiniowany w litera-

turze W doktrynie zauważa się że do zakresu przedmiotowego wolności su-

mienia i wyznania należą uprawnienie do zakładania nowych związkoacutew wy-

znaniowych prawo do zmiany wyznania i przekonań religijnych prawo do mil-

czenia w kwestiach sumienia i wyznania prawo do manifestowania przekonań

w sprawach religijnych w tym nauczania oraz postępowania zgodnie z ich na-

kazami a więc praktykowanie uprawianie kultu modlenie się uczestniczenie

w obrzędach zaroacutewno indywidualnie jak i w zgromadzeniu publicznym prawo

do ochrony przekonań w sprawach religijnych oraz omawiane prawo do od-

mowy obowiązku nakazanego przez ustawę z powodu sprzeciwu362

1 Geneza prawa do sprzeciwu sumienia

Historyczne uzasadnienie prawa do sprzeciwu sumienia jest ściśle

związane z wolnością sumienia i jego relacją do wolności religijnej Podstawy

tego prawa można znaleźć w najstarszej tradycji judeochrześcijańskiej ktoacutera

podkreślała istnienie indywidualnego sumienia jako źroacutedła najwyższego prawa

działania Zasada ta znajduje się niewątpliwie w Pierwszym Liście św Pawła

Apostoła do Koryntian w ktoacuterym apostoł stwierdza że prawo zapisane w ser-

cach jest zbieżne z prawem objawionym przez Boga dla tych ktoacuterzy laquonie są pod

prawemraquo363

Petycje dotyczące wolności sumienia pojawiły się roacutewnież jako postulat

kościelnego i obywatelskiego nieposłuszeństwa w kwestiach religijnych wysu-

niętych przez Lutra na sejmie w Wormacji w 1521 r Następnie w 1663 roku

Karol II w Karcie Kroacutelewskiej Rhode uznał wolność sumienia za niezbędną dla

wolności religijnej364

361 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 78 362 Por J Sobczak W Sobczak Wolość sumienia i wyznania ndash prawo człowieka czy iluzja (w) Efektywność europejskiego systemu ochrony praw człowieka red J Jaskiernia Toruń 2012 s 17 363 bdquoDla Żydoacutew stałem się jak Żyd aby pozyskać Żydoacutew Dla tych co są pod Prawem byłem jak ten ktoacutery jest pod Prawem - choć w rzeczywistości nie byłem pod Prawem - by pozyskać tych co pozostawali pod Prawem Dla nie podlegających Prawu byłem jak nie podlegający Prawu - nie będąc zresztą wolnym od prawa Bożego lecz podlegając prawu Chrystusowemu - by pozyskać tych ktoacuterzy nie są pod Prawemrdquo 1 Kor 9 20-21 364 bdquoAll and everye person and persons may from tyme to tyme and all tymes hereafter freelye and fully hav and enjoye his and theyre owne judgements and consciences in matter of religious concernementsrdquo R L Perry J C Cooper Sources of Our Liberties New York 1972 s 170

Grzegorz Zieliński

166

2 Europejskie konstytucyjne gwarancje wolności i sprzeciwu

sumienia

Legalna ewolucja sprzeciwu sumienia w Europie nastąpiła w trzech na-

stępujących po sobie etapach Pierwszym stadium było oddzielenie wolności

sumienia od wolności religijnej Obie wolności zostały zagwarantowane w nie-

mieckiej konstytucji z 1849 r oraz w szwajcarskiej konstytucji z 1874 r w art

49 Drugim krokiem było przyznanie pierwszeństwa ochronie wewnętrznej

swobody sumienia przed zewnętrzną a nawet publiczną ekspresją Zasada ta

znajduje się w wyżej wymienionych konstytucjach Znacząca nowelizacja Usta-

wy Zasadniczej Republiki Federalnej Niemiec z 1949 r przyznawała wolności

sumienia status nienaruszanej i nie podlegającej żadnym wyraźnym ogranicze-

niom wynikającym z przepisoacutew ogoacutelnych lub jakiejkolwiek innej klauzuli365

Trzeci etap polegał na uznaniu poszanowania ogoacutelnej wolności działania

w życiu codziennym bez naruszania sumienia co oznaczało w praktyce uchwa-

lenie prawa do sprzeciwu sumienia gdy zaistniał sprzeczny obowiązek prawny

Ustawa Zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec stwierdza bdquoNikt nie będzie

zmuszony do noszenia broni w służbie wojskowej przeciwko swemu sumieniu

Ustawa federalna powinna regulować szczegoacutełyrdquo366

Austriacka konstytucja wprowadza tę zasadę w art 9 [a] dodanym

w 1975 r Podobnie czynią to konstytucje Portugalii z 1976 r w art 41(6)367

i Hiszpanii z 1978 r w art 30(2) Holenderska konstytucja z 1983 r stwierdza

zwyczajnie a tym samym unika tworzenia jednoznacznego prawa konstytucyj-

nego że bdquoprawo wyraża warunki od ktoacuterych zagwarantowane zostanie zwol-

nienie z służby wojskowej poważnemu sprzeciwowi sumieniardquo368 Roacutewnież no-

wa konstytucja szwajcarska z 1998 r deklaruje że bdquoprawo przewiduje alterna-

tywną służbę cywilnąrdquo369 Obecnie na fali uchwalania nowych konstytucji by-

łych krajoacutew komunistycznych konstytucyjne prawo do odmowy służby woj-

365 Por A Tschentscher The Basic Law (Grundgesetz) The Constitution of the Federal Republic of Germany Bern Wurzburg 2008 s 18 366 Basic Law for the Federal Republic of Germany Grundgesetz art 4[3] 367 bdquoThe right to conscientious objection is guaranteed according to lawrdquo tj Prawo do sprzeciwu sumienia jest zagwarantowane zgodnie z prawem Konstytucja Portugalii z 1976 art 41(6) 368 bdquoThe law articulates the conditions upon which exemption from military service will be guaranteed to serious conscientious objectionrdquo Konstytucja holenderska z 2008 r art 13 369 Por B P Vermeulen Conscientious Objection in Dutch Law (w) Conscientious Objec-tion in the EC Countries red European Consortium for Church-State Research Mediolan 1992 s 273

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

167

skowej w obronie służby wojskowej uznawane jest min w Polsce Chorwacji

Słowenii Estonii Słowacji Czechach i Rosji

Poza granicami Europy to samo prawo do wolności i sprzeciwu sumie-

nia znajduje się w konstytucjach takich krajoacutew jak Brazylia Urugwaj Gujana

Surinam i Zambia370

Prawo konstytucyjne często rozwija się w ramach zwykłego ustawo-

dawstwa Uniwersalne prawo do sprzeciwu sumienia uznane w konstytucji

Portugalii uszczegoacutełowione zostało w Ustawie Prawo Wolności Religijnej

z 2001 r w artykule 12 i w doktrynie stanowi wzoacuter dla legislacji innych państw

europejskich371

3 Sprzeciw sumienia w prawie międzynarodowym

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka z 1948 roku ma szerokie zasto-

sowanie w zakresie wolności myśli sumienia i religii bdquoKażdy człowiek ma pra-

wo wolności myśli sumienia i wyznania prawo to obejmuje swobodę zmiany

wyznania lub wiary oraz swobodę głoszenia swego wyznania lub wiary bądź

indywidualnie bądź wespoacuteł z innymi ludźmi publicznie i prywatnie poprzez

nauczanie praktykowanie uprawianie kultu i przestrzeganie obyczajoacutewrdquo372

Podobny przepis znajduje się w Europejskiej Konwencji Praw Człowie-

ka z 1950 r i ponownie w Międzynarodowym Pakcie Praw Obywatelskich

i Politycznych z 1966 r Jest on prawie identyczny z Artykułem 9 (1) Europej-

skiej Konwencji Zaroacutewno Konwencja Europejska jak i Pakt uznają instytucję

sprzeciwu sumienia ponieważ określają one że termin bdquopraca przymusowa lub

obowiązkowardquo nie obejmuje bdquożadnej służby o charakterze wojskowym bądź

370 Por J de Sousa e Brito Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion or Belief A Deskbook red T Lindholm W Cole Durham Jr B G Tahzib-Lie Martinus Nijhoff Publishers 2004 s 277 371 ldquo1 Freedom of conscience includes the right to object to the compliance of laws that contradict the imperative doctrines of onersquos own conscience within the limits of the rights and duties imposed by the Constitution and under the terms of the law that will possibly rule the exercise of the conscientious objection 2 The doctrines of conscience that are considered as imperative are those whose in-fringement involve a serious offence to onersquos moral integrity and consequently make any other behaviour as not demandable 3 Conscientious objectors to military service without excluding those who also invoke a conscientious objection to civil service have the right to a civil service system which respects the doctrine of their conscience as long as it is compatible with the principle of equalityrdquo Portuguese Law of Religious Freedom 2001 art 12 372 Powszechna Deklaracja Praw Człowieka art 18

Grzegorz Zieliński

168

służby wymaganej zamiast obowiązkowej służby wojskowej w tych krajach

ktoacutere uznają odmowę służby wojskowej ze względu na przekonaniardquo373

Międzynarodowe standardy prawne uznają wagę sprzeciwu sumienia

w korzystaniu z podstawowego prawa jednostki do wolności myśli sumienia

i religii Zakaz zabijania odwołuje się roacutewnież przez sumienie do aborcji W tym

przypadku w interesie państwa leży zagwarantowanie możliwości korzystania

z prawa ktoacutere przyznaje kobietom w ciąży prawo do aborcji ktoacutere jest ograni-

czone tylko wtedy gdy aborcja nie może być prawidłowo wykonana przez

kompetentny personel medyczny Tylko w takich przypadkach dopuszczalne

jest ograniczenie

Prawo międzynarodowe uznaje jednak roacutewnież że korzystanie z prawa

do klauzuli sumienia może podlegać koniecznym i proporcjonalnym ogranicze-

niom prawnym w celu ochrony praw innych osoacuteb w tym praw do życia zdro-

wia integralności fizycznej i dostępu do opieki zdrowotnej bez dyskryminacji

Ostatecznie powołanie się na sprzeciw sumienia przez lekarza nie może spo-

wodować odmowy skutecznego dostępu do potrzebnej opieki w tym do abor-

cji Kwestia ta była przedmiotem analizy międzynarodowych i regionalnych

organoacutew ds praw człowieka i takich organoacutew jak Komitet Praw Gospodar-

czych Społecznych i Kulturalnych ONZ (CESCR) Komitet ONZ ds Eliminacji

Dyskryminacji Kobiet (CEDAW) oraz Komisarz Rady Europy ds Praw Człowie-

ka374

Ustawa aborcyjna Zjednoczonego Kroacutelestwa z 1967 r jest aktem parla-

mentu ktoacutery legalizuje aborcje dokonywane przez zarejestrowanych lekarzy

i reguluje swobodne świadczenie takich praktyk medycznych za pośrednic-

twem National Health Service (NHS)

Ustawa zawiera klauzulę sumienia zezwalającą lekarzom na odmowę

udziału w przerywaniu ciąży ale zobowiązującą ich do udzielenia pomocy

w nagłych przypadkach gdy życie kobiety może być zagrożone Jednak Rada

BMA375 wyciąga wniosek że lekarze ktoacuterzy nie chcą uczestniczyć w aborcji

wciąż mają etyczny obowiązek kierowania pacjentoacutew do innego wspoacutełpracow-

nika a wstępne procedury prowadzące do aborcji takie jak składanie doku-

mentoacutew robienie badań mają charakter pomocniczy i mogą być uważane za

niezwiązane z klauzulą sumienia Sugeruje to że chociaż lekarze nie są prawnie

zobowiązani do autoryzowania lub wykonywania aborcji są zobowiązani do 373 Europejskiej Konwencji Praw Człowieka art 4 374 Por J de Sousa e Brito Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion or Belief A Deskbook red T Lindholm W Cole Durham Jr B G Tahzib-Lie Martinus Nijhoff Publishers 2004 s 283 375 British Medical Association (BMA) jest związkiem zawodowym i profesjonalnym dla lekarzy w Wielkiej Brytanii

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

169

zaangażowania się w opiekę przedoperacyjną i skierowanie kobiety na aborcję

niezależnie od ich osobistych przekonań

Dążenie do pełnego zagwarantowania wolności w sprawach religijnych

domaga się uznania prawa do odmowy wykonania czynności sprzecznej z su-

mieniem376 W orzecznictwie konstytucyjnym wspoacutełczesnych państw europej-

skich możliwość powołania się na klauzulę sumienia uważana jest za prawo

o charakterze fundamentalnym ktoacuterego ograniczenie może nastąpić jedynie

w sytuacjach wyjątkowych

Włoski Trybunał Konstytucyjny utrzymał w mocy konstytucyjność

przepisu prawnego ktoacutery nie pozwalał na sprzeciw sumienia sędziemu w orze-

czeniu aborcji do ktoacuterej dążyła kobieta małoletnia lub kobieta uznana za nie-

zdolną umysłowo Analogicznej decyzji można się spodziewać w ramach skargi

na przepis ktoacutery nie pozwala administratorom szpitali na powołanie się na

klauzulę sumienia i sprzeciwianie się aborcji w ich placoacutewkach

Z tego powodu hiszpański Sąd Konstytucyjny uznał że analizowany

projekt ustawy o aborcji jest sprzeczny z Konstytucją ponieważ brak w nim

było unormowań stanowiących o możliwości powołania się przez lekarzy i po-

mocniczy personel medyczny na klauzulę sumienia377

Uwzględniając rozwoacutej ustawodawstw poszczegoacutelnych państw człon-

kowskich Unii Europejskiej w Karcie Praw Podstawowych (wersja z 2007 r)

przyjęto że bdquouznaje się prawo do odmowy działania sprzecznego z sumieniem

zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawardquo378

4 Sprzeciw sumienia w prawie polskim

Na mocy orzeczenia Trybunału Konstytucyjnego wolność sumienia

i wyznania obejmuje nie tylko prawo do reprezentowania swobodnie wybrane-

go światopoglądu Wynika z niej przede wszystkim prawo do postępowania

zgodnie z własnym sumieniem a w konsekwencji także wolność od przymusu

376 Por A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 119 377 Por W Johann B Lewaszkiewicz-Petrykowska Wolność sumienia i wyznania w orzecznictwie konstytucyjnym - status jednostki Biuletyn TK 1999 s 21 378 bdquo1 Każdy ma prawo do wolności myśli sumienia i religii Prawo to obejmuje wolność zmiany religii lub przekonań oraz wolność uzewnętrzniania indywidualnie lub wspoacutelnie z innymi publicznie lub prywatnie swej religii lub przekonań poprzez uprawianie kultu nauczanie praktykowanie i uczestniczenie w obrzędach 2 Uznaje się prawo do odmowy działania sprzecznego z własnym sumieniem zgodnie z ustawami krajowymi regulującymi korzystanie z tego prawardquo Karta Praw Podstawowych Unii Europejskiej art 10

Grzegorz Zieliński

170

postępowania wbrew swemu sumieniu379 Teza ta została sformułowana jesz-

cze na gruncie obowiązujących przepisoacutew Konstytucji z 1952 r ale zachowuje

ona swoją aktualność roacutewnież na gruncie obecnie obowiązującej ustawy zasad-

niczej

Wolność do własnych przekonań wolność sumienia i swobodnego

przyjmowania określonego światopoglądu w swoim wymiarze wewnętrznym

jest wolnością absolutną ktoacutera nie może być ograniczona Natomiast ograni-

czenie takie może odnosić się do uzewnętrznionych działań lub zaniechań da-

nej osoby wynikających z przyjętego systemu etycznego Podstawa prawna

takich ograniczeń znajduje się zaroacutewno w polskiej Konstytucji (art 31 ust 3)380

a także w wymienionych wyżej aktach prawa międzynarodowego Podstawą

takiego ograniczenia wolności zachowań zgodnych z sumieniem danej osoby

mogą być wolności i prawa innych osoacuteb a także bezpieczeństwo i porządek

publiczny

W radykalnych przypadkach wierność zasadom przyjętym w sumieniu

może prowadzić do odmowy wykonania obowiązku nałożonego przez prawo

Zdarza się że normy postępowania przyjęte w ramach określonej religii lub

zespołu przekonań pozostają w konflikcie z regułami ustanowionymi w obo-

wiązujących przepisach

5 Sprzeciw sumienia w zawodach medycznych

O klauzuli sumienia moacutewi się zazwyczaj w odniesieniu do lekarzy i to

w dość wąskim zakresie bo przeważnie w odniesieniu do aborcji Obowiązują-

ce przepisy określają możliwość zastosowania sprzeciwu sumienia przez osoby

wykonujące zawody medyczne tj lekarzy pielęgniarki i położne Pojawia się

pytanie czy sprzeciw sumienia ma tylko takie wąskie znaczenie czy też należy

postulować szeroki zasięg tej instytucji prawnej Już bowiem z samej zasady

roacutewności będącej fundamentalną zasadą naszego porządku konstytucyjnego

może wynikać szeroki zakres klauzuli sumienia381 Z kolei ten punkt widzenia

został całkowicie odrzucony w Stanowisku Komitetu Bioetyki przy Prezydium

379 Wyrok TK z dnia 15 stycznia 1991 r U 890 OTK 1991 Nr 1 poz 8 380 bdquoOgraniczenia w zakresie korzystania z konstytucyjnych wolności i praw mogą być ustanawiane tylko w ustawie i tylko wtedy gdy są konieczne w demokratycznym państwie dla jego bezpieczeństwa lub porządku publicznego bądź dla ochrony środowiska zdrowia i moralności publicznej albo wolności i praw innych osoacuteb Ograniczenia te nie mogą naruszać istoty wolności i prawrdquo Konstytucja RP z 2 kwietnia 1997 r art 31 ust3 381 Por A Zoll Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash aspekty medyczne i prawne red P Stanisz J Pawlikowski M Ordon Lublin 2014 s 81

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

171

PAN z dnia 12 listopada 2013 r W pkt 9 zawarto bdquoZgodnie z polskim prawem

uprawnienie do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego sprzecznego

z własnym sumieniem przysługuje wyłącznie osobie wykonującej zawoacuted leka-

rza lekarza dentysty albo zawoacuted pielęgniarki lub położnej Prawa do powołania

się na klauzulę sumienia nie mają przedstawiciele innych zawodoacutew medycz-

nych w szczegoacutelności farmaceucirdquo382

Prawo stosowania sprzeciwu sumienia potwierdzają normy deontolo-

giczne dla lekarzy pielęgniarek i położnych tj Kodeks Etyki Lekarskiej383 oraz

Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej384 Obowiązujące

regulacje prawne nie zakładają możliwości stosowania klauzuli sumienia przez

ratownikoacutew medycznych aptekarzy albo diagnostoacutew laboratoryjnych Rola

sumienia w zawodzie aptekarza została jednak znacząco podkreślona w art 3

Kodeksu Etyki Aptekarza Rzeczypospolitej Polskiej bdquoAptekarz będąc osobiście

odpowiedzialnym za wykonywaną pracę jest wolny w podejmowaniu swoich

zachowań zgodnie ze swym sumieniem i wspoacutełczesną wiedzą medycznąrdquo385

Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego precyzuje ponadto że

bdquoRatownik medyczny ma prawo odmoacutewić uczestnictwa w zabiegach i ekspery-

mentach ktoacutere są sprzeczne z uznawanymi przez niego normami etycznymirdquo386

Podobnie stanowi Kodeks Etyki Diagnosty Laboratoryjnego dopuszczając

w przypadku zaistnienia konfliktu z własnym sumieniem odmowę przez dia-

gnostę laboratoryjnego wzięcia udziału w powierzonych mu czynnościach

z uwzględnieniem poinformowania o tym fakcie zainteresowanych oraz swoich

przełożonych

Aktualnie obowiązujące przepisy klarownie określają że lekarze oraz

pomocniczy personel medyczny mają prawo powstrzymania się od wykonania

świadczeń zdrowotnych niezgodnych z zasadami ktoacutere przyjęli w sumieniu

Ustawa z 5121996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty (ZawLekU)387

uznaje to prawo w przypadku lekarzy w tym roacutewnież dentystoacutew Podobne

uprawnienie pielęgniarek i położnych reguluje ustawa z dnia 15 lipca 2011r

382 Ibid 383 bdquoDla wypełnienia swoich zadań lekarz powinien zachować swobodę działań zawodowych zgodnie ze swoim sumieniem i wspoacutełczesną wiedzą medycznąrdquo Kodeks Etyki Lekarskiej art 4 384 bdquoPielęgniarkapołożna ma prawo odmoacutewić uczestnictwa w zabiegach i eksperymentach biomedycznych ktoacutere są sprzeczne z uznawanymi przez nią normami etycznymirdquo Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej II (6) 385 A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawnicza 2017 nr 2 s 51 386 Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego art 20 387 Tekst jedn DzU z 2017 r poz 125

Grzegorz Zieliński

172

o zawodach pielęgniarki i położnej388 Nie ma więc wątpliwości że zgodnie

z tymi przepisami osoby wykonujące zawody lekarza pielęgniarki oraz położ-

nej mogą w szczegoacutelności odmoacutewić uczestnictwa w zabiegu np przerwania

ciąży

Artykuł 39 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty w obowiązu-

jącym brzmieniu wskazuje na możliwość powstrzymania się przez lekarza od

wykonania świadczeń zdrowotnych niezgodnych z jego sumieniem [] jak też

na obowiązek wskazania przez lekarza odmawiającego udzielania świadczenia

realnych możliwości uzyskania tego świadczenia u innego lekarza lub w pod-

miocie leczniczym Skorzystanie z klauzuli sumienia przez lekarza jest jedno-

cześnie związane z uzasadnieniem i odnotowaniem tego faktu w dokumentacji

medycznej Lekarz wykonujący swoacutej zawoacuted ma oproacutecz tego obowiązek uprzed-

niego powiadomienia na piśmie przełożonego

Odrębna sytuacja ma miejsce woacutewczas gdy zwłoka w udzieleniu pomo-

cy zdrowotnej co do ktoacuterej lekarz pielęgniarka lub położna zgłasza sprzeciw

sumienia powoduje niebezpieczeństwo powstania groźnych konsekwencji dla

zdrowia lubi życia pacjenta W takim momencie na mocy obowiązujących

przepisoacutew możliwość powołania się na klauzulę sumienia zostaje ograniczona

Lekarze i pomocniczy personel medyczny nie mogą naruszać ciążącego na nich

pierwszorzędnego obowiązku udzielania pomocy w każdym przypadku zaist-

nienia niebezpieczeństwa utraty życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu

korzystając z prawa do powstrzymania się od dokonania zabiegu sprzecznego

z sumieniem

Artykuł 121 ustawy o zawodach pielęgniarki i położnej stanowi że

osoby wykonujące ten zawoacuted mają obowiązek udzielania pomocy w każdym

przypadku niebezpieczeństwa utraty życia oraz poważnego uszczerbku na

zdrowiu pacjenta zgodnie z posiadanymi przez siebie kwalifikacjami Należy go

poroacutewnać z art 30 ustawy o zawodach lekarza i lekarza dentysty ktoacutery stano-

wi że bdquolekarz ma obowiązek udzielać pomocy lekarskiej w każdym przypadku

gdy zwłoka w jej udzieleniu mogłaby spowodować niebezpieczeństwo utraty

życia ciężkiego uszkodzenia ciała lub ciężkiego rozstroju zdrowia oraz

w innych przypadkach niecierpiących zwłokirdquo Dokonując powyższej analizy

A Zoll przekonująco wskazywał że o ile można byłoby uznać za zasadną nie-

możność powołania się na klauzulę sumienia woacutewczas gdy potrzebującemu

pomocy w razie zwłoki może grozić bezpośrednie niebezpieczeństwo utraty

życia lub ciężkiego uszczerbku na zdrowiu o tyle nie można powiedzieć tego

samego w odniesieniu do bdquoinnego przypadku nie cierpiącego zwłokirdquo Przesłan-

388 Tj DzU z 2011 r Nr 174 poz 1039

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

173

ka spełniona w art 30 doznaje zawężenia ze względu na unormowania Między-

narodowego Paktu Praw Obywatelskich i Politycznych w ktoacuterym zawarto min

zakaz poddawania kogokolwiek przymusowi stanowiącemu zamach na jego

wolność posiadania lub przyjmowania swobodnie wybranego wyznania lub

przekonań bdquoW sytuacji zagrożenia życia lub niebezpieczeństwa ciężkiego

uszczerbku na zdrowiu zasadne jest przyjęcie że zagrożone dobra muszą

w hierarchii wyprzedzać indywidualną wolność lekarza przed przymusem pod-

jęcia działań sprzecznych z jego sumieniem Myślę że nawet konieczne byłoby

zastrzeżenie że chodzi o bezpośrednie zagrożenie tych doacutebr a nie tylko jak to

określa art 30 możliwość zagrożenia Poza taką sytuacją musi być silniej chro-

niona wolność sumienia przed przymusem do działań sprzecznych z sumie-

niemrdquo 389

A Wojciechowska-Nowak zaprezentowała pogląd że bdquoklauzula sumie-

nia z jednej strony chroni lekarza i jego światopogląd z drugiej zaś ma na celu

ochronę zdrowia i praw pacjenta czyli realną możliwość uzyskania wszystkich

świadczeń zdrowotnych ktoacutere są legalnerdquo390 Odmienny punkt widzenia doty-

czący korzystania z klauzuli sumienia w praktyce lekarskiej wyraziło prezy-

dium Naczelnej Rady Lekarskiej dnia 6 grudnia 2013 r bdquoPodczas wykonywania

zawodu lekarz powinien postępować zgodnie z nakazami i zakazami wynikają-

cymi z przyjętych przez siebie zasad moralnych światopoglądu oraz wyznawa-

nych przekonań religijnych Lekarze mogą zostać pozbawieni tego prawa tylko

w sytuacjach niecierpiących zwłoki wynikających z zagrożenia życia lub cięż-

kiego uszkodzenia zdrowia pacjentoacutew Prawa innych osoacuteb tak długo jak nie

dochodzi do zagrożenia ich życia i zdrowia nie mogą być podstawą do ograni-

czania lekarza w postępowaniu zgodnym ze wskazaniami swojego sumieniardquo391

Najważniejsze znaczenie dla stosowania przez lekarzy figury prawnej -

sprzeciw sumienia miał wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 październi-

ka 2015 r Stanowi on że bdquow świetle art 53 ust 1 Konstytucji oraz aktoacutew prawa

międzynarodowego prawo do sprzeciwu sumienia powinno być uznane za

prawo pierwotne względem jego ograniczeńrdquo392 Artykuł 39 zakwestionowanej

389 A Mezglewski H Misztal P Stanisz Prawo wyznaniowe Warszawa 2011 s 120 390 A Wojciechowska-Nowak Etyczno-prawne aspekty korzystania przez lekarza z klauzuli sumienia Sprawozdanie z seminarium zorganizowanego przez Wydział Prawa i Administracji UW w lutym 2002 r Państwo i Prawordquo 2002 Nr 7 s 97 391 A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51 392 bdquo1 Art 39 zdanie pierwsze w związku z art 30 ustawy z dnia 5 grudnia 1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty (Dz U z 2015 r poz 464) w zakresie w jakim nakłada na lekarza obowiązek wykonania niezgodnego z jego sumieniem świadczenia zdrowotnego w bdquoinnych przypadkach niecierpiących zwłokirdquo jest niezgodny z zasadą

Grzegorz Zieliński

174

ustawy nie zakłada przywileju dla lekarza gdyż wolność sumienia każdego

człowieka jest kategorią pierwotną ktoacuterą prawo konstytucyjne oraz regulacje

międzynarodowe jedynie poręczają Wolność sumienia ndash w tym ten jej element

ktoacuterym jest sprzeciw sumienia ndash musi być respektowana niezależnie od tego

czy istnieją przepisy ustawowe ją potwierdzające czy też nie Ustawodawca

zatem musi respektować konstytucyjne warunki ustanawiania ograniczeń wol-

ności i praw człowieka i obywatela393 Trybunał Konstytucyjny orzekł ponadto

że obowiązek wskazania bdquorealnych możliwości uzyskania tego świadczenia

u innego lekarza lub w podmiocie leczniczymrdquo stanowi ograniczenie wolności

sumienia Zabezpieczenie konstytucyjne tej wolności sumienia chroni jednostkę

nie tylko przed zmuszaniem jej do podjęcia bezpośredniego zamachu na chro-

nione dobro lecz także przed takim postępowaniem niezgodnym z sumieniem

jednostki ktoacutere pośrednio prowadzi do nieakceptowalnego etycznie skutku

Chroni szczegoacutelnie przed przymusem wspoacutełdziałania w osiąganiu niegodziwe-

go celu

Budzącym kontrowersję pozostawał także przepis ustawowy zgodnie

z ktoacuterym to lekarz był osobiście zobowiązany do udzielenia pacjentowi infor-

macji o realnych możliwościach uzyskania świadczenia medycznego Trybunał

Konstytucyjny stwierdził że regulacja taka jest narzędziem nieprzydatnym do

osiągnięcia celu założonego przez ustawodawcę ndash zapewnienia pacjentowi jak

prawidłowej legislacji wywodzoną z art 2 Konstytucji Rzeczypospolitej Polskiej i art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji 2 Art 39 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim nakłada na lekarza powstrzymującego się od wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem obowiązek wskazania realnych możliwości uzyskania takiego świadczenia u innego lekarza lub w innym podmiocie leczniczym jest niezgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji 3 Art 39 zdanie drugie ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim zobowiązuje lekarza wykonującego zawoacuted na podstawie stosunku pracy lub w ramach służby korzystającego z prawa do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem do uprzedniego powiadomienia na piśmie przełożonego a) jest zgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji b) nie jest niezgodny z art 53 ust 7 Konstytucji 4 Art 39 zdanie pierwsze ustawy powołanej w punkcie 1 w zakresie w jakim zobowiązuje lekarza korzystającego z prawa do odmowy wykonania świadczenia zdrowotnego niezgodnego z jego sumieniem do uzasadnienia i odnotowania tego faktu w dokumentacji medycznej a) jest zgodny z art 53 ust 1 w związku z art 31 ust 3 Konstytucji

b) nie jest niezgodny z art 53 ust 7 Konstytucjirdquo Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033

393 Por A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

175

najszybszego uzyskania świadczenia Stąd trafnym wydaje się być postulat by

ustawodawca moacutegł i powinien zastosować inne bardziej efektywne sposoby

informowania pacjenta o realnej możliwości uzyskania świadczenia zdrowot-

nego394

A Jacek i M Nagoacuterska zauważają że skutki powyższego wyroku są

szczegoacutelnie dotkliwe dla pacjentoacutew W przypadku bowiem kiedy lekarz odmoacute-

wi wykonania świadczenia zdrowotnego powołując się na klauzulę sumienia

pacjenci nie posiadają informacji dotyczących podmiotu leczniczego lub leka-

rza do ktoacuterych powinni się udać w celu uzyskania świadczenia zdrowotnego

Stosowanie klauzuli sumienia przez lekarzy udzielających świadczeń gwaran-

towanych w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego może spowo-

dować że pacjenci nie otrzymają świadczenia ktoacutere gwarantuje im system395

Należy zauważyć że wyrok Trybunału Konstytucyjnego z dnia 7 paź-

dziernika 2015 r ma zastosowanie roacutewnież do art 12 ustawy z 5 lipca 2011 r

o zawodach pielęgniarki i położnej Skutkiem wyroku Trybunału są takie same

konsekwencje dla pacjentoacutew jak w przypadku zastosowania klauzuli sumienia

przez lekarzy tj brak informacji dla pacjentoacutew odnośnie do podmiotu leczni-

czego lub pielęgniarkipołożnej do ktoacuterych pacjenci powinni się udać w celu

uzyskania świadczenia zdrowotnego a także nieudzielenie gwarantowanego

świadczenia w systemie powszechnego ubezpieczenia zdrowotnego396

Podsumowanie

Wyrok Trybunału mimo iż jest dyskusyjny chroni lekarza przed

wspoacutełdziałaniem w czynie ktoacutery uznaje zgodnie z swoim sumieniem za niego-

dziwy To nie lekarz powinien udzielać takich informacji Ze względu na prawne

dopuszczenie aborcji w przypadku tzw przesłanek eugenicznych oraz krymi-

nalnych kobieta decydująca się na dokonanie takiego czynu powinna uzyskać

potrzebne informacje w placoacutewce lub stosownym urzędzie gdzie aborcja może

być przeprowadzona Trybunał Konstytucyjny słusznie zauważył że nie może

być obowiązkiem lekarzy zbieranie informacji kto i gdzie jest gotowy do doko-

nania np aborcji

Obecne regulacje prawne nie zapewniają dostępu do systemu informa-

cyjnego dla pacjentoacutew ktoacuterym lekarz czy pielęgniarkapołożna odmoacutewili wy-

konania świadczenia zdrowotnego korzystając z klauzuli sumienia Konieczne

394 Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033 395 Por A Jacek M Nagoacuterska Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2 s 51 396 Ibidem

Grzegorz Zieliński

176

więc powinno być przeprowadzenie takich zmian legislacyjnych ktoacutere doko-

nywałyby zroacutewnoważenie prawa lekarzy i pielęgniarekpołożnych do swobod-

nego korzystania z klauzuli sumienia oraz praw pacjentoacutew do uzyskania nale-

żącego im się świadczenia gwarantowanego w ramach systemu powszechnego

ubezpieczenia zdrowotnego

Bibliografia

Akty prawne

Ustawa z dnia 2 kwietnia 1997 r Konstytucja RP Dz U Nr 78 poz 483 ze zm

Konwencja o Ochronie Praw Człowieka i Podstawowych Wolności z dnia 4 li-

stopada 1950 r DzU 1993 nr 61 poz 284

Rezolucja Zgromadzenia Ogoacutelnego ONZ 217 A (III) z dniu 10 grudnia 1948 r

Powszechna Deklaracja Praw Człowieka (httpwwwbbpogovplPrawa

PNZPDPCZpdf dostępne 30 11 2017 r)

Konstytucja Kroacutelestwa Niderlandoacutew z dnia 28 marca 1814 r (Verzameling Ne-

derlandse Wetgevingrdquo Deel 1 199899 tłum Andrzej Głowacki Warszawa

Wydawnictwo Sejmowe 2003 r)

Ustawa zasadnicza Republiki Federalnej Niemiec z dnia 23 maja 1949 r Basic

Law for the Federal Republic of Germany Grundgesetz (Federal Law Gazette I

p 2438)

Ustawa z dnia 15 lipca 2011r o zawodach pielęgniarki i położnej Dz U 2016 r

poz 1251 ze zm

Ustawa z dnia 5 grudnia1996 r o zawodach lekarza i lekarza dentysty 2017 r

poz 125 ze zm

Ustawa z dnia 17 maja 1989 r o gwarancjach wolności sumienia i wyznania Dz

U 2017 r poz 1153 ze zm

Orzecznictwo

Wyrok TK z dnia 15 stycznia 1991 r U 890 OTK 1991

Wyrok TK z dnia 7 października 2015 r K 1214 Legalis nr 1337033

Literatura

De Sousa e Brito J Conscientous Objection (w) Facilitating Freedom of Religion

or Belief A Deskbook red Lindholm T Cole Durham W Jr Tahzib-Lie B G

Martinus Nijhoff Publishers 2004

Jacek A Nagoacuterska M Klauzula sumienia Edukacja Prawniczardquo 2017 nr 2

Międzynarodowa i narodowa ochrona prawa wolności sumienia

177

Johann W Lewaszkiewicz-Petrykowska B Wolność sumienia i wyznania

w orzecznictwie konstytucyjnym - status jednostki Biuletyn TK 1999

Mezglewski A Misztal H Stanisz P Prawo wyznaniowe Warszawa 2011

Pawlikowski J Prawo do wyrażania sprzeciwu przez personel medyczny ndash pro-

blemy etyczno-prawne bdquoPrawo i Medycynardquo 2009 Nr 3

Perry R L Cooper J C Sources of Our Liberties New York 1972

Sobczak J Sobczak W Wolość sumienia i wyznania ndash prawo człowieka czy ilu-

zja (w) Efektywność europejskiego systemu ochrony praw człowieka red

J Jaskiernia Toruń 2012

Tschentscher A The Basic Law (Grundgesetz) The Constitution of the Federal

Republic of Germany Bern Wurzburg 2008

Vermeulen B P Conscientious Objection in Dutch Law (w) Conscientious Objec-

tion in the EC Countries red European Consortium for Church-State Research

Mediolan 1992

Wojciechowska-Nowak A Etyczno-prawne aspekty korzystania przez lekarza

z klauzuli sumienia Sprawozdanie z seminarium zorganizowanego przez

Wydział Prawa i Administracji UW w lutym 2002 r Państwo i Prawordquo 2002

Nr 7

Zoll A Klauzula sumienia (w) Sprzeciw sumienia w praktyce medycznej ndash

aspekty medyczne i prawne red Stanisz P Pawlikowski J Ordon M Lublin

2014

Inne

Deklaracja o wolności religijnej Dignitatis humanae Soboacuter Watykański II z dnia

9 grudnia 1965 r (httpwwwzaufajcomsobor-vaticanum-ii-359html do-

stępne 30 11 2017r

Kodeks Etyki Zawodowej Ratownika Medycznego przyjęty na I Ogoacutelnopolskim

Kongresie Ratownikoacutew Medycznych Krakoacutew 11-12 października 2013 r

Uchwała IV Krajowego Zjazdu Pielęgniarek i Położnych z dnia 9 grudnia 2003 r

Kodeks Etyki Pielęgniarki i Położnej Rzeczypospolitej Polskiej

Uchwała Nadzwyczajnego II Krajowego Zjazdu Lekarzy z 14 grudnia 1991 Ko-

deks Etyki Lekarskiej

6

dr Monika Żuchowska-Grzywacz397

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

A sustainable product and legal regulations

Streszczenie

W opracowaniu podjęta została proacuteba zdefiniowania i umiejscowienia

w systemie prawa pojęcia zroacutewnoważonego produkturdquo wywodzącego się

i ściśle związanego ze zroacutewnoważonym rozwojem Analizie poddane zostało

pojęcie zroacutewnoważonego rozwoju produktu ekologicznego ktoacutery stał się

punktem wyjściowym dla Autorki do osadzenia w systemie prawa tytułowego

produktu zroacutewnoważonego

Celem niniejszego opracowania jest zaprezentowanie wybranych

aspektoacutew dotyczących zroacutewnoważonego rozwoju produktu ekologicznego

i wreszcie proacutebą powiązania pojęcia zroacutewnoważony produkt z systemem pra-

wa Została dokonana analiza treści aktoacutew prawnych opracowań periodykoacutew

i biuletynoacutew Wykorzystano roacutewnież dane udostępnione na portalach interne-

towych oraz informacje zamieszczane na oficjalnych stronach internetowych

instytucji UE

Zaprezentowane poniżej aspekty wskazują na aktualność analizowane-

go zagadnienia i są proacutebą sformułowania wnioskoacutew de lege ferenda w zakresie

zroacutewnoważonego produktu

Słowa kluczowe

produkt zroacutewnoważony zroacutewnoważony rozwoacutej produkt ekologiczny

Summary

The paper attempts to define and place in the legal system the concept of

a sustainable productrdquo which is derived and closely related to sustainable devel-

opment The concept of sustainable development an ecological product became

the starting point for the author to embed the title of sustainable product in the

system

397Adiunkt w Katedrze Prawa Zakład Prawa Publicznego Wydział Nauk Ekonomicz-nych i Prawnych Uniwersytet Technologiczno ndash Humanistyczny im Kazimierza Puła-skiego w Radomiu adwokat

Monika Żuchowska - Grzywacz

179

The aim of this paper is to present some aspects of sustainable develop-

ment an ecological product and finally an attempt to link the concept of a sus-

tainable product to the legal system The content of legal acts studies periodicals

and newsletters was analyzed The data provided on the websites and infor-

mation posted on the official websites EU were also used

The aspects outlined below demonstrate the relevance of the problem and

are an attempt to formulate a de lege ferenda for a sustainable product

Key words

sustainable product sustainable development ecological product

Wstęp

Koncepcja zroacutewnoważonego rozwoju poruszona została w latach 70

i w związku z rosnącą świadomości zagrożeń środowiska stała się istotnym

nurtem zaroacutewno na poziomie międzynarodowym jak i unijnym Założeniem

woacutewczas stało się takie gospodarowanie zasobami by jak najefektywniej wy-

korzystywać możliwości gospodarek nie wyrządzając przy okazji szkody śro-

dowisku Podstawowym celem zroacutewnoważonego rozwoju było i jest dążenie do

wzrostu konkurencyjności gospodarek przy uwzględnieniu problemoacutew śro-

dowiskowych (tj zanieczyszczenia środowiska emisji gazoacutew cieplarnianych

energii odnawialnej) by stworzyć jak najlepsze warunki do rozwoju przedsię-

biorstw i życia społeczeństw398

O ile zroacutewnoważony rozwoacutej jest powszechnie znanym w literaturze

przedmiotu to zroacutewnoważony produkt jeszcze nie zakorzenił się w niej w nale-

żyty sposoacuteb

Brakuje odniesienia filozoficznego i umiejscowienia tego terminu na

gruncie prawa w matrycy dyscyplinarnej zroacutewnoważonego rozwoju W jego

ramach zakłada się poszukiwanie ekonomicznej i ekologicznej wizji cywiliza-

cyjnej satysfakcjonującej konsumentoacutew

Można twierdzić że zroacutewnoważony produkt jest skutkiem zroacutewnowa-

żonego rozwoju podkreślić jednak należy że jest roacutewnież jego stymulatorem

1 Zroacutewnoważony rozwoacutej w przepisach prawa

Pojęcie zroacutewnoważonego rozwoju pochodzi pierwotnie z leśnictwa

a stworzone zostało przez Hansa Carla von Carlowitza Oznaczało ono pierwot-

398 T Taczanowski Prawo żywnościowe w warunkach członkostwa Polski w Unii Europejskiej Warszawa 2009 s 47

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

180

nie sposoacuteb gospodarowania lasem polegający na tym że wycina się tylko tyle

drzew ile może w to miejsce urosnąć tak by las

Zroacutewnoważony rozwoacutej to rozwoacutej ktoacutery zaspokaja potrzeby obecne nie

zagrażając możliwościom zaspokojenia potrzeb przyszłych pokoleń Opiera się

na dwoacutech podstawowych pojęciach

pojęciu bdquopotrzebrdquo w szczegoacutelności podstawowych potrzeb najbiedniejszych

na świecie ktoacuterym należy nadać najwyższy priorytet

pojęciu ograniczeń narzuconych zdolności środowiska do zaspokojenia po-

trzeb obecnych i przyszłych przez stan techniki i organizacji społecznej399

Punktem odniesienia dla definicji zroacutewnoważonego rozwoju są regula-

cje zawarte w dokumentach Narodoacutew Zjednoczonych mianowicie

Zroacutewnoważony rozwoacutej Ziemi to rozwoacutej ktoacutery zaspokaja podstawowe potrze-

by wszystkich ludzi oraz zachowuje chroni i przywraca zdrowie i integralność

ekosystemu Ziemi bez zagrożenia możliwości zaspokojenia potrzeb przyszłych

pokoleń i bez przekraczania długookresowych granic pojemności ekosystemu

Ziemi400

Koncepcja zroacutewnoważonego rozwoju jest koncepcją ktoacutera w dużym

uproszczeniu ma na celu doskonalenie gospodarek w kwestii efektywniejszego

korzystania z zasoboacutew co w konsekwencji stworzy bardziej przyjazne warunki

dla środowiska i zwiększy konkurencyjność gospodarek

Pierwsza definicja koncepcji zroacutewnoważonego rozwoju została sformu-

łowana w 1987 roku w Raporcie Światowej Komisji Środowiska i Rozwoju401

Definicja zawarta w tym dokumencie do dziś wyjaśnia sedno koncepcji zroacutew-

noważonego rozwoju jako bdquoprocesu mającego na celu zaspokojenie aspiracji

rozwojowych młodego pokolenia w sposoacuteb umożliwiający realizację tych sa-

mych dążeń następnym pokoleniomrdquo Tak zdefiniowany cel odnosi się zaroacutewno

do ochrony ziemskich zasoboacutew naturalnych jak i zbiorczo przedstawia wszyst-

kie wyzwania i problemy doczesnego świata w tym łamanie praw człowieka

i roacutewności płci kultur Kolejny raport ukazał się w 1987 roku i nosił nazwę

bdquoNasza wspoacutelna przyszłośćrdquo Powstał podczas obrad Światowej Komisji Środo-

wiska i Rozwoju ONZ To z niego pochodzi przytoczona definicja zroacutewnoważo-

nego rozwoju

399 B Piontek Koncepcja rozwoju zroacutewnoważonego i trwałego Polski Warszawa 2002 s 112 400 httpwwwunorgdocumentsgares42ares42-187htm [dostęp 21 paździer-nika 2017r] 401 httpwwwunescopledukacjadekada-edukacji-nt-zrownowazonego-rozwojuun esco-a- zrownowazony-rozwoj [dostęp 22 października 2017 r]

Monika Żuchowska - Grzywacz

181

Podstawowym założeniem jest idea wzrostu gospodarczego i podziału

korzyści w sposoacuteb roacutewnomierny oraz wzrost ktoacutery jest stabilny w długim

okresie i jednocześnie wspoacutelny dla wszystkich gospodarek i społeczeństw oraz

gwarantuje zintegrowane działanie

Drugą z kwestii jest ochrona środowiska naturalnego i jego zasoboacutew po

to by zachować je dla przyszłych pokoleń Celem jest stworzenie planu ekono-

micznie racjonalnych rozwiązań ktoacutere po wprowadzeniu zagwarantują po-

wstrzymanie negatywnych skutkoacutew działalności przedsiębiorstw (ograniczą

zużycie zasoboacutew zmniejszą skażenie środowiska)

Ostatnią płaszczyzną działalności jest społeczeństwo a dokładniej jego

rozwoacutej W tej kategorii nacisk kładziony jest przede wszystkim na zroacutewnanie

podstawowych praw człowieka w takich kwestiach jak dostęp do wody środ-

koacutew czystości i ochrony zdrowia ale też wpływ na własną przyszłość i jej

kształtowanie Ważnym światowym punktem w rozwoju koncepcji zroacutewnowa-

żonego rozwoju był Szczyt Ziemi w Rio de Janeiro w 1992 roku To na nim zo-

stała przyjęta Deklaracja z Rio i bdquoAgenda 21402rdquo

W pierwszym dokumencie zawierały się zasady obejmujące zaroacutewno

prawa jak i obowiązki państw gwarantujące trwały rozwoacutej ludzkości zapew-

niający jednocześnie godne warunki życia ndash a długotrwały wzrost gospodarczy

jest możliwy dzięki ochronie środowiska i zasoboacutew przyrodniczych Drugi do-

kument zawiera zalecenia dotyczące kształtowania środowiska i jego ochrony

Środowisko życia człowieka jest uzależnione od odpowiedzialnego gospodaro-

wania w kierunku zroacutewnoważonego rozwoju Agenda 21rdquo jest Globalnym Pro-

gramem Działań ndash nakreśla kierunki i rozwiązania umożliwiające zarządzanie

problemem ochrony środowiska Jednak najważniejsza zaleta to zwiększanie

świadomości społecznej by wspoacutelnie kreować przyszłość

Kolejnym krokiem w stronę zroacutewnoważonego rozwoju był światowy

Szczyt Milenijny Organizacji Narodoacutew Zjednoczonych w 2000 roku Zdefiniował

on Milenijne Cele Rozwoju ktoacutere (zgodnie z planem) miały być zrealizowane do

roku 2015

zmniejszenie o ⅔ wskaźnik śmiertelności wśroacuted dzieci i niemowląt i o frac34

wskaźnik śmiertelności okołoporodowej matek (do 2015)

ułatwienie dostępu do odnawialnych źroacutedeł energii403

Dodatkowo w 2002 roku lata 2005-2014 zostały ustanowione Dekadą

Edukacji dla Zroacutewnoważonego Rozwoju nazywaną poacuteźniej Dekadą Zmiany

402httpwwwagenda21wawplindexphpoption=com_contentampview=articleampid=9 amp Ite mid =8amplimitstart=1 [dostęp 22 października 2017 r] 403httpwwwunicunorgplstrony-2011-2015zrownowazony-rozwoj-i-cele-zrownowazonego-rozwoju2860 [dostęp 22 października 2017 r]

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

182

Celem ONZ była promocja zroacutewnoważonego zachowania krytyczne i twoacutercze

myślenie ktoacutere pozwoli znaleźć rozwiązania dla problemoacutew co w dłuższym

okresie pozwoli na trwały rozwoacutej

Na kolejnym Szczycie Ziemi w Rio de Janeiro zatytułowanym Rio+20rdquo

przedstawiciele stu krajoacutew omawiali problemy globalne ktoacutere stały się jeszcze

bardziej widoczne w związku ze zwiększeniem liczby ludności na świecie Ob-

rady zakończyły się przyjęciem przez państwa dokumentu bdquoFuture We Wantrdquo

w ktoacuterej podkreślony został szczegoacutelnie problem uboacutestwa na świecie Państwa

zobowiązały się także do określenia celoacutew zroacutewnoważonego rozwoju (Susta-

inable Development Goals) po 2015 roku ktoacutere wzorowane byłyby na Milenij-

nych Celach Rozwoju

Roacutewnież kraje europejskie podejmowały wiele inicjatyw mających na

celu promowanie i umożliwianie rozwoju zroacutewnoważonego zaroacutewno w kon-

tekście roacutewnych i wolnych społeczeństw jak i zroacutewnoważonego stosunku go-

spodarki wytworzonej przez człowieka oraz ograniczonych zasoboacutew środowi-

ska naturalnego Inicjatywy te znajdowały wyraz w działaniach poszczegoacutelnych

państw jednak ważniejsze są zobowiązania podejmowane na szczeblu europej-

skim Do takich zaliczyć można min traktat amsterdamski strategię zroacutewno-

ważonego rozwoju Unii Europejskiej z 2001 r z poacuteźniejszymi zmianami

i rewizjami ktoacutera uzupełniała strategię lizbońską oraz strategię Europa 2020

wraz z jej inicjatywami przewodnimi

Kolejny krok podjęty został w czerwcu 2001 r na szczycie w Goetebor-

gu Liderzy przyjęli strategię zroacutewnoważonego rozwoju Unii Europejskiej opar-

tą na propozycji Komisji Europejskiej404

Zroacutewnoważony środowiskowo rozwoacutej UE w dalszym ciągu oparty jest

o zalecenia Komisji Europejskiej dotyczące strategii walki ze zmianami klima-

tycznymi między innymi w postaci systemoacutew handlu emisji i założeń strate-

gicznych zawartych w strategii Europa 2020 Strategia bdquoEuropa 2020rdquo została

przyjęta 17 czerwca 2010 roku zastępując realizowaną od 2000 roku Agendę

Lizbońską Jej celem było stworzenie takiego planu gospodaczo-społecznego by

przyczynić się do zmniejszenia wykluczenia społecznego poprzez np wzrostu

zatrudnienia i zwiększenia produktywności Jest zaroacutewno odpowiedzią na lata

kryzysu (największego od 80 lat) oraz na zagrożenia ekonomiczne (np coraz

mocniejsza pozycja tygrysoacutew azjatyckichrdquo)

W rozumieniu koncepcji Europa 2020 wzrostem inteligentnym jest

inwestowanie w gospodarkę bardziej innowacyjną Oparcie rozwoju na wiedzy

i nowatorskich innowacjach pozwala budować społeczeństwo nowoczesne

404 httpseuropaeueuropean-unionabout-euhistory2000-20092001_pl[dostęp 22 października 2017 r]

Monika Żuchowska - Grzywacz

183

w ktoacuterym działają przedsiębiorstwa wysokiej technologii wdrażające nowo-

czesne rozwiązania ktoacutere nie tylko przynoszą większe korzyści przedsiębior-

com ale też całej gospodarce ponieważ w większym stopniu dbają o środowi-

sko przyrodnicze405

Jako że Unia postawiła sobie za cel faktycznie działanie w ramach ukie-

runkowania działań i dążenia do mierzalnego i widocznego postępu została

ustalona określona liczba konkretnych i wymiernych celoacutew na rok 2020 Do-

skonale wpisują się one w głoacutewną myśl inteligentnego i zroacutewnoważonego roz-

woju Realizowanie tych celoacutew ma być przedstawiane w postaci danych ktoacutere

wiarygodnie będą mierzyć sytuację w ktoacuterej znajdują się dane państwa i umoż-

liwią ich poroacutewnanie Będą one jednakże dopasowane do realioacutew każdego kraju

z osobna i odpowiednio adaptowane do ich warunkoacutew

Podstawową zaletą strategii Europa 2020 jest dość indywidualne trak-

towanie państw uwzględniające roacuteżnorodność krajoacutew europejskich pod kątem

roacuteżnych kryterioacutew Wyżej wymienione cele są jednak adekwatne dla każdego

członkowskiego państwa niezależnie od jego stażu w Unii czy poziomu rozwo-

ju Komisja Europejska proponuje przełożenie celoacutew strategii Europa 2020

bezpośrednio na warunki każdego państwa z osobna ndash kraje mogą odpowied-

nio dopasować ją do swojej sytuacji406

W Polsce zasada zroacutewnoważonego rozwoju zyskała rangę konstytucyj-

ną ndash została zapisana w art 5 konstytucji RP a definicja zroacutewnoważonego roz-

woju znalazła się w ustawie Prawo ochrony środowiska [jest to] taki rozwoacutej

społeczno-gospodarczy w ktoacuterym następuje proces integrowania działań poli-

tycznych gospodarczych i społecznych z zachowaniem roacutewnowagi przyrodni-

czej oraz trwałości podstawowych procesoacutew przyrodniczych w celu zagwaran-

towania możliwości zaspokajania podstawowych potrzeb poszczegoacutelnych spo-

łeczności lub obywateli zaroacutewno wspoacutełczesnego pokolenia jak i przyszłych

pokoleń407

2 Produkt ekologiczny jako punkt wyjścia dla produktu zroacutewno-

ważonego

W koncepcji zroacutewnoważonego rozwoju aspekt ekologiczności jest trak-

towany priorytetowo Z uwagi na fakt że produkt ekologiczny według Autorki

405 httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 22 października 2017 r] 406 httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 27 października 2017 r] 407 Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r DzU 1997 r nr 78 poz 483 ze zm

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

184

ma tworzyć trzon dla osadzenia w systemie prawa zroacutewnoważonego produktu

poniżej zostanie przybliżony status prawny produktu ekologicznego

Rolnictwo ekologiczne określa się jako system gospodarowania o zroacutew-

noważonej produkcji roślinnej i zwierzęcej ktoacutere dostarcza świeżą pełną sma-

ku autentyczną żywność produkowaną przy poszanowaniu naturalnych cy-

kloacutew życiowych408

Po raz pierwszy zasady rolnictwa ekologicznego w UE zostały zebrane

wrozporządzeniu Rady (EWG) nr 209291 z 24 czerwca 1991 r w sprawie

produkcji ekologicznej produktoacutew rolnych oraz znakowania produktoacutew rol-

nych i środkoacutew spożywczych Obecnie sytuację prawną reguluje rozporządze-

nie nr 8342007 z dnia 28 czerwca 2007 r w sprawie produkcji ekologicznej

i znakowania produktoacutew ekologicznych409 System ten posiada swoje oficjalne

logo Jego umieszczanie na produktach ekologicznych ma zapewnić konsumen-

toacutew w państwach członkowskich UE że produkt ktoacutery kupują pochodzi z rol-

nictwa ekologicznego Europejskie logo ma zwiększać rozpoznawalność pro-

duktoacutew ekologicznych

Rys 1 Symbol graficzny rolnictwa ekologicznego

Źroacutedło www minrol gov pl

W krajowym ustawodawstwie podstawą prawną dla produktu ekolo-

gicznego jest ustawa z dnia 25 czerwca 2009 roku o rolnictwie ekologicznym410

Bardzo często podkreśla się dwoistą naturę systemu rolnictwa ekolo-

gicznego Przede wszystkim jest to system wpływający pozytywnie na środowi-

sko naturalne co też przyczynia się do osiągania szeroko rozumianych korzyści

408Podręcznik rolnictwa ekologicznego dla roacuteżnych kierunkoacutew i dziedzin red Georg E Siebeneicher Warszawa 1997 s 33 409Dz U L 189 z 20 7 2007 410 Dz U z 2015 r poz 497 ze zm

Monika Żuchowska - Grzywacz

185

rolnośrodowiskowych Z drugiej jednak strony rolnictwo ekologiczne jest od-

powiedzią na zmieniającą się strukturę popytu na rynku411 Podkreślić należy

że te produkty najczęściej znajdują nabywcoacutew wśroacuted osoacuteb poszukujących to-

waroacutew wyjątkowych gwarantujących im wysoką jakość i niepowtarzalny smak

Konsumenci chcą je kupować i zazwyczaj płacą za nie wyższą cenę niż

za produkty ktoacutere nie zostały wytworzone określonymi metodami Tak jak

w przypadku wytwarzania produktoacutew regionalnych jednostkowe koszty pro-

dukcji są wyższe niż w konwencjonalnych gospodarstwach przez co ceny zbytu

bywają tu 2ndash3 razy wyższe Jednak są ludzie i przetwoacutercy gotowi płacić więcej

i mieć gwarancję otrzymywania produktoacutew spełniających standardy zdrowia

i ekologiczności

Istotne znaczenie w przetwoacuterstwie ekologicznym ma roacutewnież zastoso-

wanie tradycyjnych technik konserwacji Dla konsumenta bardzo istotne jest to

że wszyscy producenci ekologiczni zaroacutewno rolnicy jak i przetwoacutercy dobro-

wolnie poddają się specjalnemu systemowi kontroli ktoacutery ma zagwarantować

że produkty oferowane jako ekologiczne rzeczywiście spełniają wymogi okre-

ślone w przepisach412

Stosownie do preambuły rozporządzenia w sprawie produkcji ekolo-

gicznej i znakowania produkowania produktoacutew ekologicznych i uchylającego

rozporządzenie (EWG) nr 209291 ekologiczna metoda produkcji pełni po-

dwoacutejną funkcję społeczną z jednaj strony tak jak zostało to wskazane dostarcza

towaroacutew na specyficzny rynek kształtowany przez popyt na produkty ekolo-

giczne a z drugiej jest działaniem w interesie publicznym ponieważ przyczynia

się do ochrony środowiska dobrostanu i rozwoju obszaroacutew wiejskich Celem

przepisoacutew powinno być zagwarantowanie uczciwej konkurencji i właściwego

funkcjonowania rynku produktoacutew ekologicznych a także utrzymanie i uzasad-

nienie zaufania konsumentoacutew413

Najbardziej charakterystyczne wymagania jakie stawia się metodzie

produkcji ekologicznej to

nawożenie z preferencją naturalnych nawozoacutew organicznych pochodzących

z własnego gospodarstwa

wykorzystanie naturalnych środkoacutew w zakresie ochrony roślin

choacutew zwierząt z zapewnieniem spełnienia ich naturalnych potrzeb

biologicznych

411 M Żuchowska-Grzywacz Produkt regionalny z mleka i jego przetworoacutew-wybrane aspekty prawne Radom 2015 s 58-60 412 K Szołtysek Zarys problematyki żywności ekologicznej Wrocław 2004 s 36 413 Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi Materiały promocyjne dotyczące rolnictwa ekologicznego Warszawa 2010 s 2-4

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

186

zakaz wykorzystania organizmoacutew genetycznie zmodyfikowanych414

Istotne że wymogi produkcji ekologicznej mogą być dostosowywane do

warunkoacutew lokalnych klimatycznych i geograficznych państw członkowskich

Unii Europejskiej a zatem stosowanie przepisoacutew powinno być bdquoelastycznerdquo

Takie podejście może jednak prowadzić do niejednolitej jakości tej produkcji

w krajach unijnych a tym samym mnożenia standardoacutew tej produkcji w ra-

mach UE

Produktom z oznakowaniem rolnictwa ekologicznego stawia się też

ograniczenia w zakresie metod przetwarzania i doboru surowcoacutew oraz zakaz

stosowania organizmoacutew zmodyfikowanych genetycznie

Kwalifikacja produktu rolnictwa ekologicznego a co za tym idzie roacutew-

nież znakowanie i reklama są uwarunkowane co najmniej 95-procentową za-

wartością składnikoacutew pochodzenia rolniczego ktoacutere zostały wytworzone me-

todą ekologiczną

Producenci mają obowiązek poddania się niezależnej ocenie przez sys-

tem certyfikacji ndash czyli potwierdzeniu zgodności z wymaganiami prawa Po

uzyskaniu certyfikatu podlegają kontroli jednostek certyfikujących Jednostki te

z kolei nadzoruje organ administracyjny Nie mogą one być organami admini-

stracji państwowej

Istotnym elementem dla produktoacutew regionalnych w zakresie regulacji

dotyczących rolnictwa ekologicznego są derogacje jakie są dopuszczalne w tych

przepisach W stosunku do gospodarstw ktoacutere mają trudności związane z kli-

matem położeniem geograficznym czy bdquotrudnościami strukturalnymirdquo 415

Regulacja unijna w formie rozporządzeń dotyczących żywności i rolnic-

twa ekologicznego tworzy dobrowolny system jakości o charakterze publicz-

nym Jest to system uzupełniający Tym samym rynek Unii zostaje wzbogacony

w produkty o poszukiwanych przez określone grupy konsumentoacutew właściwo-

ściach Chroniony prawem unijny znak rolnictwa ekologicznego wraz z infor-

macją o jednostce certyfikującej pozwala konsumentowi na realizację jego pra-

wa wyboru Można wskazać że produkt ekologiczny może stać się punktem

wyjścia dla zroacutewnoważonego produktu Spełnia on częściowo kryteria ktoacutere

tworzą produkt zroacutewnoważony Omoacutewione zostaną one dokładnie w kolejnym

podrozdziale Stanowi on doskonały punkt wyjścia w systemie prawa dla osa-

dzenia zroacutewnoważonego produktu

414 J Trybulski Z Szwejkowski K Glińska-Lewczuk Rolnictwo ekologiczne jako metoda ochrony środowiska Olsztyn 2013 s 129 415 M Korzycka-Iwanow Prawo żywnościowe Warszawa 2007 s 463

Monika Żuchowska - Grzywacz

187

3 Zroacutewnoważony produkt

Genezy zroacutewnoważonego produktu należy upatrywać w genezie zroacutew-

noważonego rozwoju Obydwa te pojęcia osadzone są w filozofii ekorozwoju

Oznacza on ograniczenia w korzystaniu z zasoboacutew środowiska Termin ekoro-

zwoju jest często zamiennie stosowany z terminem zroacutewnoważonego rozwo-

ju416 Takie podejście jest spoacutejne z przechodzeniem od produktu ekologicznego

do zroacutewnoważonego

Dokonując charakterystyki produktu zroacutewnoważonego wskazać należy

że wyjściowym etapem w rozważaniach o elementach stanowiących o nim jest

produkt konwencjonalny Jest on wytworem produkcji nastawionej na zysk

W kolejnym etapie produkt konwencjonalny zyskuje walor ekologiczności

i zaczyna zaspokajać nie tylko fundamentalne potrzeby konsumentoacutew ale za-

pewnia jakość zdrowotną takiego produktu jak roacutewnież powstaje w procesie

bezpiecznym dla środowiska Można zatem stwierdzić że produkt ekologiczny

podwyższa o wartość dodaną produkt konwencjonalny Przechodząc do trze-

ciego etapu należy jako element charakteryzujący produkt zroacutewnoważony

wskazać odpowiedzialność społeczną Oczywiście należy podkreślić że każda

działalność gospodarcza nastawiona jest w pierwszej kolejności na zysk Poja-

wia sie tu jednak bardzo istotny element ukierunkowany na aspekty etyczne

zaroacutewno w kontekście środowiskowym jak i społecznym Jako przykład posłu-

żyć mogą prowadzone przez wielkie koncerny akcje takie jak sprzedaż kaszki

Mleczny Start w sieciach Biedronka czy globalnie wspieranie sprzedaży pro-

duktoacutew Fair Trade

Przechodząc do etapu czwartego należy wskazać innowacyjność Proces

ciągłego doskonalenia jest immanentną cechą określającą zroacutewnoważony pro-

dukt i na gruncie prawa najtrudniejszą do zdefiniowania Jest to bowiem zależ-

ne od określonej grupy produktowej oraz od pomysłu samego wytwoacutercy Moż-

na zatem powiedzieć że stan nasycenia w produkcie zroacutewnoważonym nie na-

stąpi a przepisy prawa będą proacutebowały nadążyć i sankcjonować coraz to nowe

produkty

Obecnie etyczne postępowanie przez producentoacutew nabiera coraz więk-

szego znaczenia Roacutewnież konsumenci są coraz bardziej świadomi wybierają

droższe produkowane lokalnie produkty posuwają sie nawet do bojkotu pro-

duktoacutew wytwarzanych przez dzieci czy z podejrzeniem o wyzysk pracownikoacutew

Produkt zroacutewnoważony jest niejako odpowiedzią na takie postawy Wprowa-

dzanie na rynek produktoacutew zroacutewnoważonych będzie niosło za sobą rozliczne

korzyści Za przestrzeganiem zasad przy produkcji poacutejdzie zwiększenie zaufa-

416 Poza zakresem niniejszego opracowania pozostaną rozważania czy słusznie czy nie

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

188

nia konsumentoacutew i przywiązanie do marki wzrost konkurencyjności pozyska-

nie najlepszych pracownikoacutew walory edukacyjne zwiększenie dbałości o śro-

dowisko

Podsumowując zroacutewnoważony produkt w całym cyklu swojego istnie-

nia ma za zadanie zaspokajać potrzeby konsumentoacutew i wspierać efektywne

osiąganie celoacutew ekologicznych i społecznych417

Rys 2 Elementy stanowiące o zroacutewnoważonym produkcie

Źroacutedło opracowanie własne na podstawie S Kozłowski Przyszłość ekorozwo-

ju Lublin 2007 s 622

Zroacutewnoważony produkt nie ma jeszcze uregulowanego statusu praw-

nego ani na poziomie prawa unijnego ani krajowego Podkreślić jednak należy

że wraz z wzrastającą świadomością konsumentoacutew wprowadzenie z czasem

takich regulacji wydaje się w pełni uzasadnione jeśli nie konieczne

Podsumowanie

Zroacutewnoważony rozwoacutej jest pojęciem szeroko opisywanym w literatu-

rze Doczekał się wielu publikacji i opracowań Na bazie zroacutewnoważonego roz-

woju zaczął funkcjonować zroacutewnoważony produkt - termin nowy ktoacutery nie ma

konkretnych odniesień w prawie a tym bardziej funkcjonującej w aktach

prawnych definicji legalnej Z uwagi na rozwijający sie rynek produktoacutew fair

417 S Kozłowski Przyszłość ekorozwoju Lublin 2007 s 622

Monika Żuchowska - Grzywacz

189

trade coraz bardziej wysublimowane potrzeby i gusta nabywcoacutew ale co naj-

ważniejsze coraz większą świadomość konsumentoacutew i przedsiębiorcoacutew staje

się to tematem coraz bardziej aktualnym Punktem odniesienia i bazą dla pro-

duktu zroacutewnoważonego może stać się produkt ekologiczny ktoacutery w swoim

założeniu spełnia część postulatoacutew produktu zroacutewnoważonego Spełnia on

walor ekologiczności uzupełniony o sprawiedliwość społeczną i innowacyjność

będzie produktem zroacutewnoważonym Problemem pozostaje kwestia osadzenia

go w systemie prawa Zagrożeniem z punktu widzenia konstruowania poten-

cjalnych regulacji prawnych jest nieostrość pojęć składających się na produkt

zroacutewnoważony Z uwagi na element innowacyjności- trudnej do zdefiniowania

i uregulowania w ramach przepisoacutew prawa- istnieje ryzyko że przepisy

w tym zakresie byłyby wysoce kazuistyczne Wprowadzanie rozwiązań praw-

nych następowałoby ex post i było reakcją na pojawienie się na rynku konkret-

nych produktoacutew zroacutewnoważonych

Bibliografia

Akty prawne

Konstytucja RP z dnia 2 kwietnia 1997 r Dz U 1997 r Nr 78 poz 483 ze zm

Ustawa z dnia 25 czerwca 2009 roku o rolnictwie ekologicznym Dz U z 2015 r

poz 497 ze zm

Literatura

Korzycka M Wojciechowski P System prawa żywnościowego Warszawa 2017

Korzycka-Iwanow B Prawo żywnościowe Warszawa 2007

Kozłowski S Przyszłość ekorozwoju Lublin 2007

Piontek B Koncepcja rozwoju zroacutewnoważonego i trwałego Polski Warszawa

2002

Siebeneicher GE Podręcznik rolnictwa ekologicznego dla roacuteżnych kierunkoacutew

i dziedzin Warszawa 1997

Taczanowski T Prawo żywnościowe w warunkach członkostwa Polski w Unii

Europejskiej Warszawa 2009

Śmiechowska M Studia nad produkcją jakością i konsumpcją żywności

ekologicznej Gdynia 2002

Szołtysek K Zarys problematyki żywności ekologicznej Wrocław 2004

Trybulski J Szwejkowski Z Glińska-Lewczuk K Rolnictwo ekologiczne jako

metoda ochrony środowiska Olsztyn 2013

Żuchowska-Grzywacz M Produkt regionalny z mleka i jego przetworoacutew-

wybrane aspekty prawne Radom 2015

Zroacutewnoważony produkt a regulacje prawne

190

Źroacutedła internetowe

httpwwwunorgdocumentsgares42ares42-187htm [dostęp 21 paź-dziernika 2017 r]

httpwwwunescopledukacjadekada-edukacji-nt-zrownowazonego-rozwojuunesco-a-zrownowazony-rozwoj [dostęp 22 października 2017 r]

httpwwwagenda21wawplindexphpoption=com_contentampview=articleampid=9ampItemid=8amplimitstart=1 [dostęp 22 października 2017 r]

httpwwwunicunorgplstrony-2011-2015zrownowazony-rozwoj-i-cele-zrownowazonego-rozwoju2860 [dostęp 22 października 2017 r]

httpseuropaeueuropean-unionabout-euhistory2000-20092001_pl [dostęp 24 października 2017 r]

httpeceuropaeueu2020pdf1_PL_ACT_part1_v1pdf [dostęp 24 paź-dziernika 2017 r]

Inne

Ministerstwo Rolnictwo i Rozwoju Wsi Materiały promocyjne dotyczące

rolnictwa ekologicznego Warszawa 2010

Monika Żuchowska - Grzywacz

191

Z recenzji wydawniczej

Zaroacutewno doboacuter Autoroacutew recenzowanej książki jak roacutewnież szerokie

spectrum zagadnień poruszanych w przygotowanych przez nich artykułach

w pełni koresponduje z założeniem przyjętym ndash jak mniemam - przez Redak-

tora tomu aby dzieło to możliwie najpełniej ukazywało tytułową złożoność

i wieloaspektowość regulacji klasyfikowanych jako materialne prawo admini-

stracyjne (hellip) Wielość poruszanych w książce problemoacutew a zwłaszcza ich in-

terdyscyplinarny wymiar stanowią niewątpliwą wartość recenzowanej mono-

grafii zaroacutewno w wymiarze stricte naukowym jak i poznawczym (hellip) Zaroacutewno

tematyka książki jak roacutewnież sposoacuteb ujęcia poszczegoacutelnych problemoacutew ba-

dawczych przez Autoroacutew tomu zasadnym czyni przypuszczenie że publikacja

ta będzie przydatna zaroacutewno dla praktykoacutew prawa administracyjnego studen-

toacutew studioacutew prawniczych i administracyjnych oraz wszystkich tych ktoacuterzy

chcieliby przekonać się jak złożoną i wielowątkową płaszczyznę regulacyjną

stanowi materialne prawo administracyjne

dr hab Sławomir Patyra prof nadzw

Katedra Prawa Konstytucyjnego

Uniwersytet Marii Curie-Skłodowskiej w Lublinie

Page 5: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 6: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 7: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 8: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 9: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 10: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 11: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 12: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 13: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 14: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 15: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 16: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 17: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 18: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 19: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 20: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 21: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 22: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 23: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 24: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 25: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 26: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 27: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 28: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 29: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 30: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 31: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 32: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 33: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 34: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 35: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 36: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 37: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 38: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 39: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 40: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 41: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 42: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 43: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 44: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 45: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 46: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 47: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 48: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 49: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 50: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 51: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 52: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 53: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 54: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 55: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 56: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 57: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 58: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 59: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 60: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 61: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 62: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 63: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 64: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 65: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 66: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 67: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 68: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 69: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 70: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 71: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 72: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 73: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 74: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 75: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 76: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 77: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 78: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 79: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 80: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 81: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 82: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 83: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 84: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 85: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 86: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 87: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 88: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 89: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 90: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 91: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 92: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 93: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 94: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 95: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 96: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 97: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 98: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 99: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 100: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 101: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 102: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 103: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 104: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 105: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 106: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 107: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 108: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 109: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 110: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 111: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 112: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 113: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 114: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 115: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 116: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 117: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 118: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 119: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 120: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 121: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 122: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 123: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 124: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 125: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 126: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 127: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 128: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 129: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 130: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 131: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 132: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 133: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 134: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 135: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 136: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 137: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 138: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 139: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 140: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 141: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 142: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 143: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 144: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 145: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 146: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 147: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 148: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 149: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 150: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 151: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 152: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 153: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 154: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 155: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 156: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 157: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 158: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 159: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 160: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 161: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 162: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 163: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 164: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 165: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 166: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 167: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 168: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 169: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 170: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 171: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 172: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 173: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 174: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 175: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 176: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 177: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 178: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 179: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 180: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 181: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 182: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 183: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 184: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 185: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 186: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 187: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 188: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 189: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 190: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl
Page 191: pod redakcją Joanny Smarż - uniwersytetradom.pl