This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
زيرے ى مسيح س لک عي ا م د ق ب طا م ه پ قوس مر د
اب ب قوس ر ۱معلان ا ونکى رکو و تسمه پ ب ى حي ي د
( تى ـ ١: ٣م ا ١٢ ق و ل ـ ١: ٣، ا ١٨ وحن ي ـ ١٩: ١، ٢٨ )ى مسيح د زيرى شروع ده، ١ څنګه چه د يشعياه نبى په صحيفه کښے ليکلى٢ دا د خدائے د زوئے عيس
اوښ د وړئ چوغه اغوستے وه اؤ د څرمنے پيټئ ئے د ملا نه تاؤ کړے وه اؤ هغۀ به ملخان اؤ٦ ى د يحياعلان کوو چه”زما نه پس به هغه سړے راځى چه زما نه زيات زورور٧ځنګلى ګبين خوړلو. هغۀ به دا
ما خو په اوبو ستاسو٨دے. زۀ د دے لائق هم نۀ يم چه ټيټ شم اؤ د هغۀ د پيزار تسمے پرانزم. بپتسمه وکړه خو هغه به ستاسو بپتسمه په په روح القدس وکړى.“
زميښت آا ؤ ا تسمه پ ب ى س د عي( تى ـ ١٣: ٣م ا ١١: ٤ ق و ل ـ ٢١: ٣، ـ ١: ٤، ٢٢ ١٣ )
اردن د سيند په غاړه٩ ى راغے اؤ د هم په هغه ورځو کښے داسے وشول چه د ګليل د ناصرت نه عيسى نه بپتسمه واخسته. نونه پرانستى وليدل اؤ١٠ئے د يحي آاسما څۀ وخت چه د اوبو نه بهر راووتو نو هغۀ
آاواز راغے چه”تۀ زما١١روح القدس د کونترے په شکل په هغۀ باندے نازل شو. آاسمان نه يو اؤ د محبوب زوئے ئے،ستا نه زۀ رضا يم.“
اؤ هلته کښے هغه تر څلويښتو ورځو پورے د شيطان١٣ سمدستى روح القدس هغه بيابان ته واستوو. ١٢آازمائيلے شو. هغه د ځنګلى ځناورو سره وو اؤ فرښتے د هغۀ په خدمت کښے په لمسون کښے و
حاضرے وے.
لل ب ن ا ي ر ور ښکا و څل ن ا ي ه ا م د ح ى مسي د عيس( تى ـ ١٢: ٤م ا ٢٢ ق و ل ـ ١٤: ٤، ـ ١: ٥، ١٥ ١١ )
ى ګليل ته راغے اؤ د خدائے د زيرى وعظ ئے کولو چه ١٤ ى ونيولے شو نو عيس ١٥ هر کله چه يحي
”خيال ساته چه دا حال چا ته ونۀ وائے. لاړ شه خپل ځان کاهن ته٤٤سخت حکم سره رخصت کړو، ى مقرر کړے نذرانه هغۀ ته پيش کړه،دا به ستا د روغتيا شاهدى وى.“ وښيه اؤ د موس
اؤ د دے قصے نه ئے ټول خلق خبر کړل. دا خبره ئے تر لرے لرے خوره٤٥ خو هغه سړے بهر لاړو ى به يو ښار ته هم په ښکاره نۀ شو تلے اؤ بهر به په خوشو ځايونو کښے پاتے کيدو. کړه تر دے چه عيس
خو بيا به هم خلق د هر لورى نه هغۀ ته راتلل.
اب ب قوس ر ۲مروغول و شل سړى ي د
( تى ـ ١: ٩م ا ٨ ق و ل ـ ١٧: ٥، ٢٦ )ى کفرنحوم ته واپس شو نو خلق خبر شول چه هغه په کور کښے دے. ١ اؤ٢ څو ورځے پس چه عيس
دومره خلق ورته راټول شول چه د دروازے نه بهر نۀ ځائيدل. اؤ څۀ وخت چه هغۀ هغوئ ته پيغام خو د ګڼے له کبله ئے٤ نو يو شل سړے څلورو کسانو راپورته کړے وو اؤ هغۀ ته ئے راؤړو. ٣آاؤرولو،
آاؤريدلى وو هغه اردن،د صور اؤ صيدا د خوا اؤ شا نه ډير خلق د هغۀ ليدو له رغلل ځکه چه هغوئ دا نو هغۀ خپلو مريدانو ته ووئيل چه”ما د پاره يوه کشتئ تياره ساتئ چه د ګڼے د٩عجيبه کارونه کوى.
هغۀ دومره ډير رنځوران روغ کړى وو چه هر قسم خلق ورمات شول چه دۀ له١٠ټيل نه ځان بچ کړم.“ اؤ چه پيريانو به دئے وليدلو نو راپرے به وتل اؤ چغے به ئے کړے چه”تۀ د خدائے زوئے١١لاس وروړى.
ول ب ز ل ع ب ؤ ا ى س عي( تى ـ ٢٢: ١٢م ا ٣٢ ق و ل ـ ١٤: ١١، ١٠: ١٢، ٢٣ )
ى يو کورته ننوتو اؤ يو ځل بيا دومره خلق پرے راټول شول چه دوئ ډوډئ قدرے هم نۀ شوه٢٠ عيس هر کله چه د هغۀ خپلوانو دا واؤريدل نو هغوئ لاړل چه هغه تر لاسه کړى ځکه چه خلقو به٢١خوړلے.
وئيل چه”هغه په خود کښے نۀ دے.“
کوم د شرعے عالمان چه د بيت المقدس نه راغلى وو،هغوئ به هم وئيل چه د هغۀ سره بعلزبول دے٢٢اؤ دئے د پيريانو د شهزاده په مدد پيريان وباسى.
نشته چه هغه بخښلے کيدے نۀ شى. ٢٨ ٢٩ زۀ تاسو ته دا رښتيا وايم چه يوه ګناه اؤ يو کفر هم داسے
خو هر څوک چه په روح القدس باندے کفر وائى هغه به هيڅ کله هم معافى ونۀ مومى اؤ هغه به د تل هغۀ دا ځکه ووئيل چه هغوئ دا وئيل چه”دے ناپاک روح نيولے دے.“٣٠عمرى ګناه مجرم وى.“
ه ڼ و ر و ؤ ا ر و ى م د عيس( تى ـ ٤٦: ١٢م ا ٥٠ ق و ل ـ ١٩: ٨، ٢١ )
ل مطلب ا ث م د ( تى ـ ١٠: ١٣م ا ١٧ ق و ل ـ ٩: ٨، ١٠ )
لونو په حقله تپوس١٠ ى يواځے شو نو دولسو مريدانو اؤ نور چه ورسره وو،هغوئ د مثا هر کله چه عيس هغۀ جواب ورکړو چه”تاسو ته د خدائے د بادشاهئ راز درکړے شوے دے خو هغه څوک چه١١وکړو.
لکه چه صحيفے وائى چه:١٢بهر دى،هغوئ ته به هره خبره په مثالونو کښے کيږى.
«هغوئ به ګورى اؤ ګورى به خو وبه نۀ وينى،
آاورى به خو پوهيږى به نه، آاؤرى اؤ هغوئ به
ګنى هغوئ به خدائے ته رجوع وکړى
اؤ وبه بخښلے شى.»
يح کول تشر ل ا ث م ونکى ر د ک( تى ـ ١٨: ١٣م ا ٢٣ ق و ل ـ ١١: ٨، ١٥ )
لونو څنګه پوهه شئ؟١٣ آايا تاسو په دے مثال پوهه نۀ شوئ؟ نو بيا به تاسو په نورو مثا ى ووئيل،” بيا عيس د لارے په غاړه هغه خلق دى چرته کلام کرلے کيږى،اؤ چه کلام واؤرى نو١٥ زميندار کلام کرى. ١٤
دغسے هم هغه دى چه په کاڼيزه مزکه١٦شيطان سمدستى راشى اؤ کرلے شوے کلام د دوئ نه يوسى. خو په هغوئ١٧کرلى شوى دى،څنګه چه دوئ کلام واؤرى نو په خوشحالئ ئے سمدستى قبول کړى.
کښے جرړے ونۀ نيسى،نو د زغم طاقت په کښے نۀ وى اؤ هر کله چه د کلام په وجه په هغوئ تنګسيا نور هغه دى چه په جاړو کښے تخم وکرلے شو.١٨يا څۀ تکليف راشى نو سمدستى تيندک وخورى.
خو دنيا وى غم اؤ د دولت فريبى شان اؤ قسم قسم بد خواهشات په مينځ کښے١٩هغوئ کلام واؤرى، اؤ بيا هغه خلق دى چه تخم ئے په ښه مزکه٢٠راشى اؤ د کلام مرئ خپه کړى اؤ هغه شنډ پاتے شى.
پريوتو،دوئ کلام واؤرى اؤ قبول ئے کړى اؤ يو په ديرش،يو په شپيتۀ اؤ يو په سل بار راؤړى.“
ا ڼ ر اندے ل د وږى ا د ( ا ق و ـ ١٦: ٨ل ١٨ )
آايا تاسو ډيوه د دے د پاره راؤړئ چه د اوږى يا د کټ لاندے ئے کيږدئ؟٢١ ى هغوئ ته ووئيل،” عيس خو هيڅ څيز دومره پټ نۀ دے چه د هغۀ ښکاره کول مناسب نۀ٢٢نه،تاسو دا په ډيوټ باندے کيږدئ.
آاؤريدلو غوږونه٢٣وى اؤ هيڅ څيز داسے راز نۀ دے چه د هغۀ معلومول مقصود نۀ وى. که څوک د لرى نو وا د ورى.“
آاؤرئ،په کوم ميچ چه تاسو ورکوئ په هغه ميچ به ئے مومئ٢٤ ى دا هم ووئيل،”پام کوئ چه څۀ عيس ځکه چه څوک چه څۀ لرى هغۀ ته به نور هم ورکړے شى،خو د کوم سړى سره٢٥،بلکه څۀ لږ زيات.
چه څۀ نۀ وى هغۀ نه به هغه لږ څۀ هم واخستے شى چه ورسره وى.“
ال ث م و دل ي ن رغو ز د خم ت د ى ووئيل،”د خدائے بادشاهى داسے ده چه يو سړے په مزکه تخم کرى. ٢٦ اودۀ شى٢٧ عيس هغه د شپے
مزکه له ځان نه٢٨اؤ سحر پاڅى اؤ تخم زرغون شى اؤ لوئے شى. دا څرنګه؟ هغه په دے نۀ پوهيږى. خو هر کله چه فصل پوخ٢٩غله پخپله پيدا کوى،وړومبے تيغ،بيا وږى اؤ بيا په وږى کښے تيارے دانے.
شى نو هغه ورپسے لور راواخلى ځکه چه د فصل د ريبلو وخت راغلے وى.“
ال ث م خم ت د د شړشمو ( تى ـ ٣١: ١٣م ا ٣٤، ٣٢ ق و ل ـ ١٨: ١٣، ١٩ )
ى دا هم ووئيل،”مونږ به د خدائے د بادشاهئ په څۀ څيز سره مقابله وکړو؟ يا په کوم مثال به ئے٣٠ عيس دا لکه د شړشمو د تخم دے چه د کرلو په وخت په مزکه کښے د بل هر تخم نه ورکوټے٣١بيان کړو؟
خو چه په يو وار راوټوکيږى اؤ د نورو ټولو بوټو نه لوئے شى اؤ دومره لوئے څانګے وکړى چه د٣٢وى، هوا مرغئ ئے په سورى کښے کښينى.“
آاوروو څومره چه هغوئ پوهيدل. ٣٣ لونو ورته هغۀ د هغوئ سره د٣٤ هغۀ به کلام دغسے په ډيرو مثامثالونو نه بغير کلام ونۀ کړو خو په کور کښے ئے خپلو مريدانو ته هر څۀ واضح کړل.
ع کول من ن ا ف اب کښے طو ي ر د ه پ( تى ـ ٢٣: ٨م ا ٢٧ ق و ل ـ ٢٢: ٨، ٢٥ )
هغوئ ويرے اخستى وو اؤ يو بل ته ئے ووئيل،چه”دا لا څوک دے چه باد اؤ درياب ئے هم حکم٤١منى.“
اب ب قوس ر ۵مړول ولے جو ي ن و ن ا ي ر ي پ د
( تى ـ ٢٨: ٨م ا ٣٤ ق و ل ـ ٢٦: ٨، ٣٩ )ى د کشتئ نه راکوز شو نو يو٢ اؤ هغوئ د درياب بلے غاړے ته راغلل،د ګراسينيانو وطن ته. ١ چه عيس
اؤ هغه هيچا هم قابو٣سړے چه پيريانو نيولے وو اؤ په قبرونو کښے اوسيدو،راووتو اؤ هغۀ له راغے. ځکه چه هغۀ ته ئے څو څو٤کولے نۀ شو،عن تر دے چه په زنځيرونو کښے هم نۀ شو تړلے کيدے.
لور مړه شوله٣٥ ى لا دا خبرے کولے چه د عبادت خانے د مشر د کوره هغۀ له خبر راغے چه ستا عيساستاذ له تکليف څله ورکوے؟ ،اوس
ى چه دا خبره واؤريده نو د عبادت خانے مشر ته ئے ووئيل،”ويريږه مه،خو يقين کوه.“ ٣٦ د٣٧ خو عيس٣٨دے نه پس هغۀ بغير د پطروس،يعقوب اؤ د يعقوب ورور يوحنا نه بل څوک ځان سره بو نۀ تلل.
ى دے چه ما ئے سر پريکړے وو اؤ بيا١٦ خو چه هيروديس دا واؤريدل نو وئے وئيل چه”دا هغه يحيى د خپل ورور فيليپوس د ښځے هيرودياس په١٧راژوندے شوے دے.“ ځکه چه هم دے هيروديس يحي
ځکه چه فريسيان اؤ ټول يهوديان د خپلو رواياتو په مطابق هيڅ کله هم په ناوينځلو لاسونو ډوډئ نۀ٣ کله چه هغوئ بازار نه راشى اؤ لامبلى٤خورى،تر څو چه ئے تر څنګلو پورے لاسونه وينځلى نۀ وى.
ى هغوئ ته دا هم ووئيل چه”تاسو به د خدائے حکم څرنګ شا ته وغورزوئ،تش د دے د پاره چه٩ عيسى ووئيل،«د خپل پلار اؤ مور عزت کوئ» اؤ «کوم سړے چه١٠د رواياتو پابندى وکړئ. ځکه چه موس
خو تاسو دا وايئ چه که چرے يو١١خپل پلار اؤ مور ته بد رد وائى هغه د ضرور قتل کړے شى.» سړے خپل مور يا پلار ته دا ووائى چه زما هر هغه څيز چه ستا پکاريدے شى ما قربان کړو،مطلب دا چه
نو دغه شان تاسو د١٣ نو هغه مور اؤ پلار د حق نه بيخى بے غمه شو. ١٢ما د خدائے په نامه ورکړو، خپلو رواياتو په وجه د خدائے حکمونه منسوخ کوئ اؤ دغه شان نور هم ډير کارونه تاسو په دے شان
کوئ.“
توى ي ل پ م د آا ى ن ب ه چه ن و ز هغه څي( تى ـ ١٠: ١٥م ٢٠ )
انسان نه وزى انسان ئے تير کړى اؤ هغه پرے پليت شى خو هر هغه څيز چه د نشته چه داسے هيڅ څيز انسان پليتوى. آاؤريدو قابل غوږونه لرئ نو واؤرئ.“١٦هغه که تاسو د
لونو په حقله تپوس١٧ ى د دے خلقو نه بيل شو اؤ کورته لاړو نو د هغۀ مريدانو د مثا هر کله چه عيس هغۀ هغوئ ته ووئيل،”تاسو هم د نورو غوندے ناپوهه يئ؟ تاسو دا نۀ وينئ چه د بهر نه چه هر١٨وکړو.
انسان کښے ننوزى په دے هغه نۀ پليتيږى. ځکه چه دا د هغۀ په زړۀ کښے نۀ ننوزى بلکه د هغۀ١٩څۀ خيټے ته ځى اؤ د حاجت په لارے بهر وزى.“ځکه هغۀ ټولو خوراکونو ته پاک ووئيل.
انسان نه روازى هم هغه سړے پليتوى. ٢٠ انسان د زړۀ نه٢١ هغۀ وړاندے ووئيل،”څۀ چه د ځکه چه د لونه راوزى،حرام کارئ، نونه،زناکارئ،حرص،بدئ،ټګئ،بے شرمى،بد نظر،کفر٢٢بد خيا غلاګانے،خو
دا ټول بد کارونه د ننه نه راوزى اؤ دا سړے پليتوى.“٢٣،مغرورتيا اؤ بے وقوفى.
ده ي عق د ښځے قے ا د عل نکى ي ف ر و ص د ( تى ـ ٢١: ١٥م ٢٨ )
ى د هغه ځايه رخصت شو اؤ د صور سرحد ته راغے. هلته هغه يو کور ته ورغے،هغۀ دا٢٤ بيا عيسلور ئے پيريانو٢٥غوښتل چه څوک ترے خبر نۀ شى،خو دا کله کيدئے شو؟ سمدستى يوه ښځه چه وړه
ى هغوئ منع کړل٣٦ د دے سره د هغۀ غوږونه خلاص شول اؤ سمدستى ئے ژبه ګويا شوه. ٣٥ عيس د٣٧،وئيل ئے چه چا ته حال مه وايئ. خو هر څومره چه هغۀ منع کول،دومره به هغوئ خبره خوروله.
هغوئ د تعجب څۀ حد نۀ وو. هغوئ ووئيل چه”دۀ خو هر څۀ سم کړى دى،څۀ چه هغه کوى ډير ئےښۀ کوى،تر دے چه هغه کوڼ له غوږونه اؤ چاړا ګانو ته ژبے ورکوى.“
اب ب قوس ر ۸مورکول راک ه خو ل و رو سړ ز ر و څل
( تى ـ ٣٢: ١٥م ٣٩ )ى خپل١ په هغه ورځو کښے په يوه بله موقع چه ډير خلق راجمع وو اؤ ورسره د خوړلو څۀ نۀ وو،عيس
”په دے خلقو زما زړۀ سوزى،د دريو ورځو راسے زما سره دى اؤ څۀ٢مريدان راوبلل اؤ ورته ئے ووئيل، که چرے کورونو ته ئے وږى واستوم نو دوئ به په لاره بے هوشه شى ځکه چه٣ئے خوړلى نۀ دى.
ځنے په کښے د لرے نه راغلى دى.“
مريدانو جواب ورکړو چه”په دے خوشى بيابان کښے به څوک دومره خلقو له ډوډئ ورکړے شى؟“٤
يشن ګوئى پ اب کښے ب ه پ دو ژوندے کي ا ي ب ؤ ا د مرګ ى د عيس( تى ـ ٢١: ١٦م ا ٢٨ ق و ل ـ ٢٢: ٩، ٢٧ )
آادم به په ځان ډير تکليفونه تير کړى اؤ مشران،مشران٣١ ابن اؤ بيا ئے هغوئ ته تعليم شروع کړو چه”اؤ د شرعے عالمان به ئے مجرم کړى اؤ قتل به ئے کړى،خو په دريمه ورځ به هغه بيا ژوندے کاهنان
آادمو په شان سوچ کوے،نۀ چه د خدائے په شان.“ چه”رانه لرے شه شيطانه! تۀ د بنى
ى خلق اؤ خپل مريدان هم راوبلل اؤ هغوئ ته ئے ووئيل،”هر څوک چه زما مريد جوړيدل٣٤ بيا عيس غواړى هغه د خپل ځان هير کړى،په کار دى چه هغه د خپله سولئ پورته کړى اؤ ما پسے دے راځى.
څوک چه د ځان خير غواړى هغه به ترے نه ورک شى،خو کوم سړے چه د زيرى اؤ زما د خاطره٣٥آادم د خپل ځان په بدل کښے ټوله دنيا وګټى نو٣٦ځان ورک کړى نو هغه به ئے بچ کړى. که يو بنى
اؤ هر هغه څوک٣٨ هغه د دے ځان د بيا حاصلولو د پاره څۀ قيمت ورکولے شى؟ ٣٧څۀ ئے وګټل؟ آادم به هم په ابن چه په دے د خدائے نه منکره اؤ ګناه ګاره پيړئ کښے په ما اؤ زما په کلام شرميږى،نو
هغۀ ورته ووئيل،”دا قسم په بله هيڅ ذريعه نۀ راوزى بے له دعا نه.“٢٩
ا ي ب ه حق کښے پ و دل ژوندى کي ا ي ب د ؤ ا ل مرګ د خپ ى د عيس ى يشن ګوئ پ
( تى ـ ٢٢: ١٧م ا ٢٣ ق و ل ـ ٤٣: ٩، ٤٥ )ى دا غوښتل چه هيڅوک پرے٣٠ بيا هغوئ د هغے علاقے نه لاړل اؤ د ګليل په لار ئے سفر وکړو. عيس
آادمو ته٣١خبر نۀ شى، آادم به اوس بنى ابن ځکه چه مريدانو ته تعليم ورکا وو اؤ ورته ئے ووئيل چه”سپارلے کيږى اؤ هغوئ به ئے وژنى،خو د وژلو نه درے ورځے پس به هغه بيا پورته کيږى.“
نوم څوک قبول کړى نو هغه ما قبلوى اؤ هر څوک چه ما قبلوى هغه ما نه ماشومانو کښے يو هم زما په ،بلکه هغه قبلوى چا چه زۀ راليږلے يم.“
ږ ملګرے دے ن و م ز ۀ دے ن ه خلاف ن ږ ن و م ز هغه څوک چه ( ا ق و ـ ٤٩: ٩ل ٥٠ )
استاذه! مونږ يو سړے وليدو چه ستا په نوم پيريان وباسى،خو هر کله چه هغه٣٨ ى ته ووئيل،” يوحنا عيسزمونږ نه نۀ وو نو مونږ د هغۀ د منع کولو کوشش وکړو.“
نوم معجزے ښکاره٣٩ نشته چه زما په ى ورته ووئيل چه”هغه مه منع کوئ ځکه چه داسے هيڅوک عيس خو څوک چه زمونږ خلاف نۀ دے هغه زمونږ ملګرے دے.٤٠کوى اؤ بيا به زر په ما پسے بد وائى.
زۀ تاسو ته دا وايم چه که څوک هم تاسو ته په دے نيت يو کنډول اوبۀ درکړى چه تاسو د مسيح٤١مريدان يئ نو هغه سړے به يقينا بے اجره پاتے نۀ شى.
مسون ل ه ا ن ګ د ( تى ـ ٦: ١٨م ا ٩ ق و ل ـ ١: ١٧، ٢ )
اؤ هر هغه څوک چه له دے وړو نه په ما عقيده لرى په لاره کښے خنډونه پيدا کوى نو د هغۀ د پاره٤٢ که ستا٤٣به دا ښۀ وى چه د ژرندے پل د هغۀ په غاړه وتړلے شى اؤ په درياب کښے وغورزولے شى.
لاس تاله تيندک درکوى نو پرے ئے کړه ځکه چه دا غوره ده چه په ژوندانۀ کښے د يو بونډى لاس سره اؤ که٤٥داخل شے په ځائے د دے چه دواړه لرے اؤ دوزخ د ځائے شى چه نۀ مړ کيدونکے اور لرى.
ستا پښه تا له تيندک درکړى نو پرے ئے کړه ځکه چه دا تا له ښه ده چه په ژوندون کښے په يوه پښه اؤ که ستا سترګه٤٧ګوډ داخل شے په ځائے د دے چه دواړه پښے د روغے وى اؤ دوزخ د ځائے شى.
تا له تيندک در کړى نو وئے وباسه. دا ستا د پاره غوره ده چه د خدائے په بادشاهئ کښے په يوه سترګه چرته چه رغړيدونکى چينجى چرے نۀ٤٨داخل شے،نه دا چه دواړه سترګے لرے اؤ دوزخ د ځائے شى،
مرى اؤ اور ئے تل تر تله لمبے وهى.
مالګه يو ښۀ څيز دے خو که مالګه بے خونده شى نو په٥٠ هر څوک به د اور سره مالګين کيږى. ٤٩څۀ څيز به بيا خوند پيدا کړى؟
( تى ـ ١: ١٩م ا ١٢ ق و ل ،١٨: ١٦ )اردن د سيند پورے غاړے ته راغے اؤ هر کله چه١ ى روان شو نو د يهوديه اؤ د هغه ځائے نه چه عيس
ډير خلق بيا ترے راچاپير شول نو د دستور په مطابق هغۀ بيا ورته تعليم شروع کړو.
آايا يو سړى له دا روا دى چه خپله٢ آازميښت په طور ئے دا تپوس وکړو،” نو فريسيان ورغلل اؤ ترے د ى تاسو ته څۀ حکم کړے وو؟“٣ښځه طلاقه کړى؟ هغۀ په جواب کښے تپوس وکړو چه”موس
اجازت ورکړے دے چه طلاق نامه د وليکى اؤ ښځه د٤ ى سړى ته دا هغوئ جواب ورکړو چه”موسپريږدى.“
ى هغوئ ته ووئيل چه”دا حکم هغۀ ستاسو د زړۀ د سختوالى په وجه وليکو. ٥ خو د دنيا د٦ عيس « په دے وجه به سړے خپل مور پلار پريږدى اؤ د٧پيدائښت نه خدائے دوئ «نر اؤ ښځه پيدا کړل.»
اؤ دواړه به يو وجود شى» اؤ پس له هغے به دوئ يو وجود وى اؤ٨خپلے ښځے سره به يو ځائے شى. آادم د ئے نۀ جدا کوى.“٩بيلتون به په کښے نۀ وى. هر څۀ چه خدائے يو کړى وى بنى
هغۀ هغوئ ته ووئيل،”هر١١ اؤ بيا چه دوى کورته ننوتل نو مريدانو ترے په دے حقله تپوس وکړو. ١٠ اؤ دغه١٢څوک چه خپله ښځه طلاقه کړى اؤ بله وادۀ کړى نو هغه د اولنئ ښځے خلاف زنا کوى.
شان که يوه ښځه خاوند طلاق کړى اؤ بل ميړۀ وکړى نو هغه زنا کوى.“
رکت ورکول ب ه ل و ن ا م شو ا م وکو ړ و( تى ـ ١٣: ١٩م ا ١٥ ق و ل ـ ١٥: ١٨، ١٧ )
ى له ماشومان راوستل چه لاس پرے کيږدى خو مريدانو هغوئ ورټل. ١٣ ١٤ بيا خلقو د دے د پاره عيس
ى چه دا وليدل نو خفه شو اؤ هغوئ ته ئے ووئيل چه”دا ماشومان ما ته راپريږدئ چه راشى،دوئ ولے عيس زۀ تاسو ته دا وايم چه هر څوک چه د١٥مه منع کوئ ځکه چه د خدائے بادشاهى د دغسے خلقو ده.
اجازت راکړه چه مونږ هم ستا په لوئى کښے تا سره،يو ستا ښى لاس٣٧ هغوئ جواب ورکړو،”مونږ ته دا ته اؤ بل ګس لاس ته يو ځائے کښينو“
ى هغوئ ته ووئيل،”تاسو چه څۀ غواړئ په هغے نۀ پوهيږئ. کومه د مصيبت پيالئ چه زۀ څښم٣٨ عيسآاخستلے شئ چه پرے زما بپتسمه کيږى؟“ آايا هغه تاسو څښلے شئ؟ يا هغه بپتسمه ،
هغوئ جواب ورکړو،چه”هو،مونږ ئے کولے شو.“٣٩
ى ورته ووئيل چه”کومه پياله چه زۀ څښم،تاسو به ئے وڅښئ،اؤ په کومه بپتسمه چه زما بپتسمه عيساختيار زما نۀ دے چه څوک د زما ښى يا ګس٤٠کيږى،په هغے به ستاسو بپتسمه هم کيږى. خو دا
لاس ته کښينى،دا د هغه چا د پاره دے څوک چه د مخکښے نه په دے مقرر شوى دى.“
ى هغوئ ځان ته٤٢ هر کله چه نورو لسو دا واؤريدل نو هغوئ د يعقوب اؤ يوحنا نه خفه شول. ٤١ عيس راوبلل اؤ ورته ئے ووئيل،”تاسو خبر يئ چه منلى شوى بادشاهان په خپل رعيت حکومت کوى اؤ اميران
اختيار ښئ. خو ستاسو د پاره داسے نۀ دى. په تاسو کښے چه څوک مشرى غواړى٤٣ئے پرے خپل اؤ څوک چه په تاسو کښے اول کيدل غواړى هغه د د ټولو غلام شى.٤٤هغه د ستاسو خدمتګار شى.
آادم هم د دے د پاره نۀ دے راغلے چه خدمت واخلى بلکه د دے د پاره راغلے دے٤٥ ابن ځکه چه چه دئے د نورو خدمت وکړى اؤ چه خپل ژوندون د ډيرو په بدل کښے په فديه ورکړى.“
ا کول ن ي ب ى ئ ما ي ت ر ب د ن و ړ د ( تى ـ ٢٩: ٢٠م ا ٣٤ ق و ل ـ ٣٥: ١٨، ٤٣ )
ى د ښاريئے نه وتو اؤ ګڼ خلق اؤ مريدان ورسره وو، نو د تميائى زوئے٤٦ هغوئ يريحو ته راغلل اؤ عيسى ناصرى دے٤٧څوک چه يو ړوند فقير وو د لارے په غاړه ناست وو. چه په دے خبر شو چه دا عيس
هغه بيت المقدس ته راغے اؤ د خدائے کور ته ننوتو اؤ ګير چا پير ئے وکتل،خو هر کله چه ماښام شو١١نو هغه د دولسو مريدانو سره بيت عنياه ته لاړو.
د اينځر په ونے لعنت
اکول پ ر د کو ے ئ د خدا( تى ـ ١٨: ٢١م ١٩ )
اؤ د لرے نه ئے چه د اينځر يوه شنه١٣ په بله ورځ چه هغوئ د بيت عنياه نه ووتل نو هغه وږے شو. ١٢ ونه وليده نو هغه ورغے چه وګورى که په هغے کښے څۀ ومومى. خو هر کله چه هغه هلته ورغے نو بے
هغۀ ونے ته ووئيل چه”بيا به١٤له پاڼو نه ئے په کښے هيڅ ونۀ موندل ځکه چه دا د اينځر موسم نۀ وو. آاؤريدل. هيڅوک هم هيڅ کله ستا نه ميوه ونۀ خورى.“اؤ د هغۀ مريدانو دا
( تى ـ ١٢: ٢١م ا ١٧ ق و ل ـ ٤٥: ١٩، ا ٤٨ وحن ي ـ ١٣: ٢، ٢٢ )
ى ورته جواب ورکړو چه”په خدائے ايمان لرئ. ٢٢ زۀ تاسو ته دا وايم چه که څوک دے غر ته٢٣ عيس ووائى چه د خپله ځايه پورته شه اؤ په درياب کښے وغورزيږه،اؤ په زړۀ کښے ئے شک نۀ وى اؤ ايمان
ځکه زۀ تاسو ته وايم چه د هر څۀ د پاره چه تاسو٢٤لرى،نو هر څۀ چه وائى هغه به د هغۀ د پاره وشى. اؤ هر کله چه٢٥دعا يا سوال کوئ نو په دے يقين ولرئ چه دا تاسو حاصل کړو،نو ستاسو به شى.
تاسو دعا ته ودريږئ نو که ستاسو په زړۀ کښے د چا خلاف خبرے وى، نو هغه معاف کړئ،د دے دآاسمانى پلار ستاسو قصورونه هم معاف کړى. خو که چرے تاسو نور خلق نۀ معاف٢٦پاره چه ستاسو
آاسمانى پلار به هم ستاسو کړى ګناهونه معاف نۀ کړى.“ کوئ نو ستاسو
ه سوال ل ه حق پ ر ا ي خت ا د ى س د عي( تى ـ ٢٣: ٢١م ا ٢٧ ق و ل ـ ١: ٢٠، ٨ )
هغوئ يو ځل بيا بيت المقدس ته راغلل اؤ کله چه د خدائے په کور کښے ګرزيدو نو مشران کاهنان٢٧اختيار٢٨،د شرعے عالمان اؤ اولسى مشران ورته راغلل، اؤ وئے وئيل،”دا چه تۀ څۀ کوے،دا په کوم
اختيار درکړو چه تۀ داسے وکړه؟“ کوے؟ چا تا له دا
ى هغوئ ته ووئيل،”زۀ هم له ستاسو نه يو تپوس کوم اؤ که تاسو ئے ماله جواب راکړئ نو زۀ به٢٩ عيساختيار زۀ دا کارونه کوم. اختيار د خدائے د٣٠هم تاسو ته دا وښيم چه په کوم ى د بپتسمه ورکولو د يحي
آادمو نه؟ جواب راکړئ!“ طرفه وو که د بنى
په دے سوال هغوئ په خپلو کښے په بحث شول چه”مونږ څۀ ووايو؟ که مونږ دا وايو چه له خدايه،نو٣١
انسان نه،“نو بيا دوئ د خلقو٣٢هغه به ووائى،نو تاسو بيا ولے په هغۀ يقين ونۀ کړو؟ اؤ که دا وايو چه له ى نبى وو. نو دوئ جواب ورکړلو چه”مونږ هيڅ٣٣نه ويريدل ځکه چه د ټولو خلقو دا يقين وو چه يحي
خبر نۀ يو.“
اختيار زۀ دا کارونه کوم.“ ى هغوئ ته ووئيل چه”بيا به زۀ هم تاسو ته دا ونۀ وايم چه په کوم اؤ عيس
اب ب قوس ر ۱۲مال ث م و ن ا ن ا غو ا ب د ؤ ا غ ا ب و ر ګو ن ا د
( تى ـ ٣٣: ٢١م ا ٤٦ ق و ل ـ ٩: ٢٠، ١٩ )ى هغوئ ته بيا په مثالونو کښے خبرے شروع کړے.”يو سړى د انګورو باغ ولګوو اؤ شپول ئے١ عيس
ترے تاؤ کړو اؤ د مئے حوض ئے په کښے ولګولو اؤ د څوکئ يو برج ئے هم په کښے جوړ کړو. بيا ئےاجاره وکړلو اؤ بل ملک ته لاړو. اجاره دارو ته٢د انګورو باغوانانو ته په کله چه موسم د بره شو نو هغۀ
آامدن وصول کړى. خو هغوئ هغه ونيولو،وئے٣يو خدمت ګار ورواستولو چه د هغوئ نه خپله برخه بيا هغۀ يو بل خدمت ګار ورواستولو اؤ دئے هم هغوئ په سر سر٤وهلو اؤ تش لاس ئے واپس وليږلو.
بيا هغۀ يو بل وروليږلو اؤ هغه دوئ مړ کړو. اؤ د دۀ نه علاوه دغسے٥وټکولو اؤ ډير ئے بے عزته کړو. اؤ اوس د دۀ سره يو کس پاتے وو،د هغۀ خپل٦نور هم وو،څوک ئے ووهل اؤ ځنے ئے مړۀ کړل.
آاخر کښے ئے هغه ورواستولو. هغۀ ووئيل چه زما د زوى لحاظ خو به وکړى. خو٧نازولے زوئے. په اجاره دارو يو بل ته ووئيل چه هم دغه خو وارث دے،راځئ چه مړ ئے کړو اؤ جائيداد به ئے زمونږ شى.
آاؤريدو اؤ پوهه شو چه هغۀ دوئ ته٢٨ بيا د شرعے په عالمانو کښے يو کس چه د دوئ دا بحث ئے څنګه ښۀ جواب ورکړو،راوړاندے شو. تپوس ئے ترے وکړو،”کوم يو حکم د ټولو نه لوئے دے؟“
لک دے. ٢٩ لک زمونږ خدائے يو ما اسرائيله واؤره! ما ى جواب ورکړو،” اول دا دے چه،«ائے تۀ٣٠ عيس
لک د خپل خدائے سره د ټول زړۀ سره،د خپل ټول روح، د خپل ټول عقل اؤ د خپل ټول طاقت سره د ما دويم دا دے چه،« د خپل ګاونډى سره لکه د ځان مينه کوه.» د دے حکمونو نه بل٣١مينه کوه.»
لوئے حکم نشته.»
استاذه! ډير د ښۀ ووئيل،تۀ رښتيا وائے چه خدائے يو دے اؤ بے٣٢ آافرين نو شرعے عالم هغۀ ته ووئيل،”نشته. اخلاصه په پوهه سره اؤ په ټول طاقت سره مينه ولرئ٣٣له هغۀ نه بل اؤ د هغۀ سره د ټول زړۀ د
اؤ د خپل ځان په شان د خپل ګاونډى سره مينه کوئ،نو دا د بلے هرے يوے سوزيدونکى قربانئ يانزرانے نه ډير غوره کار دے.“
ى وليدل چه هغۀ څومره په پوهه سره جواب ورکړو نو هغۀ ورته ووئيل چه ”تۀ د٣٤ هر کله چه عيسى نه نور تپوسونه وکړى. خدائے د بادشاهئ نه لرے نۀ يئے.“د دے نه پس بيا چا همت ونۀ کړو چه عيس
ه سوال ل ه حق پ زوى د د ؤ ا د د ( تى ـ ٤١: ٢٢م ا ٤٦ ق و ل ـ ٤١: ٢٠، ٤٤ )
ى د خدائے په کور کښے تعليم ورکړو. داسے ئے ووئيل،”نو د شرعے عالمان دا څنګه وائى٣٥ اؤ بيا عيس داؤد په خپله روح القدس د اثر لاندے دا وئيلى دى چه:٣٦چه مسيح د داؤد زوئے دے؟
ملامت کول ن ما ل عا د شرعے ( تى ـ ١: ٢٣م ا ٣٦ ق و ل ـ ٤٥: ٢٠، ٤٧ )
آاؤريدے. ى په خپل تعليم کښے دوئ ته ووئيل٣٨هلته ډيره ګڼه وه اؤ ډير په مينه ئے د دۀ خبرے عيسآاغوستے وى اؤ ديخوا اخوا چه”د شرعے د عالمانو نه خبردار اوسئ، هغوئ دا خوښوى چه دوئ چوغے
آاخلى، اؤ په عبادت خانو کښے د مشرئ٣٩ځى راځى اؤ په کوڅو کښے د خلقو نه د عزت سلامونه لونه٤٠ځائے غواړى اؤ په ميلمستيا کښے د عزت په ځائے کښينى دا هغه خلق دى چه د کونډو ما
اوږدے دعاګانے کوى،دوئ به د ټولو نه سخته سزا مومى.“ اوږدے خورى اؤ د ريا
ه ن ا نډے ښځے شکر ک وے د ي( ا ق و ـ ١: ٢١ل ٤ )
ى د خدائے د کور خزانے ته مخامخ ناست وو اؤ دا ننداره ئے کوله چه خلق په خزانه٤١ يو ځلے عيس په دے کښے يوه خواره٤٢کښے پيسے څنګه اچوى. ډيرو مالدارو خلقو ډيرے زياتے پيسے واچولے.
هغۀ خپل٤٣کنډه راغله اؤ دوه دمړى ئے په کښے ورواچولے چه دواړه د نيمے پيسے برابرے وے. مريدان ځان ته راوبلل. اؤ ورته ئے ووئيل،”زۀ تاسو ته دا وايم چه دے خوارے کنډے د هر چا نه زيات
ځکه چه هغه نورو چه څۀ ورکړل د هغو سره د ضرورت نه زيات وو،خو هغے چه څۀ ورسره٤٤ورکړل. نۀ وو خپل د ګذارے هر څۀ ئے ورکړل.“
اب ب قوس ر ۱۳ميشن ګوئى پ اب کښے ب ه پ دئ ا ب ر ب د ر د کو ے ئ دا خ د
( تى ـ ١: ٢٤م ا ٢ ق و ل ـ ٥: ٢١، ٦ )استاذه! څومره لوئے١ ى د خدائے د کور نه راوتو نو د هغۀ يو مريد ورته ووئيل،”ګوره څۀ وخت چه عيس
نونه دى!“ ګاڼى دى! اؤ څۀ ښکلى مکا
نوه وينے؟ په دے کښے به يوه ګټه هم د بلے د پاسه پاتے نۀ٢ ى هغۀ ته ووئيل،”تۀ دا لوئے لوئے مکا عيسشى اؤ ټولے به راونړولے شى.“
و شروع ن و ف ي کل ت د ( تى ـ ٣: ٢٤م ا ١٤ ق و ل ـ ٧: ٢١، ١٩ )
ى د ښونانو په غرۀ د خدائے کور ته مخامخ ناست وو نو پطروس،يعقوب،يوحنا اؤ٣ اؤ هر کله چه عيس ”مونږ ته ووايه چه دا کار به کله کيږى اؤ د دے ټولو د پوره کيدو٤اندرياس ترے نه جدا تپوس وکړو،
ى ووئيل چه”پام کوئ چه څوک مو بے لارے نۀ کړى. ٥نخښے نښانے به څۀ وى؟“ داسے به٦ عيسنوم دعوى به کوى اؤ وائى به چه زۀ هغه يم،اؤ ډير خلق به بے لارے کړى. هر٧ډير راشى چه زما د
کله چه تاسو د لرے اؤ نزدو جنګونو خبر واؤرئ نو وار خطا کيږئ مه ځکه چه دا خبرے به ضرورآاخر وخت به لا نۀ وى راغلے. قومونه به د قومونو سره په جنګ وى،بادشاهئ به د بادشاهو٨پيښيږى خو
سره،په ډيرو ځايونو کښے به زلزلے اؤ قحطونه راځى ولے دا به د تکليفونو شروع وى.
خو تاسو ترے ځان بيدار ساتئ. تاسو به عدالتونو ته حواله کيږئ،تاسو به په عبادت خانو کښے په٩ کروړو وهلے شئ اؤ تاسو به د حاکمانو اؤ بادشاهانو د وړاندے پيش کولے کيږئ چه زما په باب د هغوئ
اقرار وکړئ. ١١ خو د خاتمے نه وړاندے به زما د زيرى وعظ ټولو قومونو ته وکړے شى. ١٠په وړاندے
نو هر کله چه تاسو ګرفتار شئ اؤ عدالت ته بوتلے شئ نو د اول نه دا سوچ مه کوئ چه تاسو به څۀ وايئ.خو هر کله چه وخت راشى نو هغه وخت چه څۀ د وينا د پاره درکړے شى هغه وايئ،ځکه چه دا
ورور به د ورور د مرګ مخبر شى١٢به ستاسو خبرے نۀ وى بلکه ستاسو په ژبه روح القدس ګويا وى. نوم په سبب١٣اؤ پلار د زوئے،بچى به د خپل مور پلار خلاف شى اؤ هغوئ به وژنى. ټول به زما د
آاخره صبر وکړى هغه به بچ شى. تاسو سره کينه لرى،خو کوم سړے چه تر
مصيبت وئے ل
( تى ـ ١٥: ٢٤م ا ٢٨ ق و ل ـ ٢٠: ٢١، ٢٤ ) هر کله چه تاسو ووينئ چه هغه « برباد کوونکى پليت شئے» په هغه ځائے کښے ولاړ دے چرته چه١٤
نۀ دے پکار،نو لوستونکى د پوهه شى. نو هغه څوک چه په يهوديه کښے وى هغوئ د غرونو ته وتښتى. که څوک سړے د چت د پاسه وى هغه د کله هم کور ته لاندے راکوز نۀ شى چه څۀ ترے وباسى.١٥ افسوس دے په هغه١٧ اؤ که څوک په پټى کښے وى نو هغه د په خپله چوغه پسے راونۀ ګرزى. ١٦
اميدوارے وى اؤ په هغو چه بچو ته تى ورکوى. دعا کوئ چه دا په١٨ښځو چه په هغو ورځو کښے ځکه چه د کله نه خدائے پاک دا دنيا پيدا کړے ده،داسے تنګسيا اؤ بده١٩ژمى کښے پيښ نۀ شى.
لک دغه د تکليف ورځے کمے٢٠ورځ لا تر اوسه نۀ خو راغلے ده اؤ نۀ به چرے بيا راشى. که چرے ما کړے نۀ وئے نو هيڅ يو بشر به هم ژوندے نۀ وۀ پاتے،خو د خپلو غوره کړو د خاطره هغۀ دا ورځے
کمے کړے.
بيا که چرے څوک تاسو ته دا ووائى چه ګورئ! مسيح دلته دے يا هلته دے،نو يقين پرے مه کوئ.٢١ ولے چه داسے خلق به راځى چه ځان ته به مسيح اؤ نبيان وائى خو وى به نه،اؤ عجيبه کارونه به٢٢
خو تاسو خبردار اوسئ، ما تاسو د اول٢٣ښکاره کوى،اؤ که ممکن وى نو غوره کړى خلق به وغلوى. نه په دے خبر کړئ.
لل ت ا ر م د آا ن ب ا د ( تى ـ ٢٩: ٢٤م ا ٣١ ق و ل ـ ٢٥: ٢١، ٢٨ )
ستورى به٢٥ خو په هغه ورځو کښے د دے تنګسيا نه پس به نمر تور شى اؤ سپوږمئ به رڼا نۀ کوى. ٢٤آاسمان طاقتونه به ولړزولے شى. آاسمان نه راغورزيږى،د آادم هغوئ په٢٦د ابن بيا به هغوئ ووينى چه
آاسمان٢٧وريځو کښے په لوئے قدرت اؤ ډير شان اؤ شوکت سره راځى. اؤ هغه به فرښتے واستوى اؤ د آاخرى حدونو نه به خپل غوره کړى خلق راغونډ کړى. د څلورو غاړو نه اؤ د دنيا د
ونے سبق د ځر ن ي ا د ( تى ـ ٣٢: ٢٤م ا ٣٥ ق و ل ـ ٢٩: ٢١، ٣٣ )
د اينځر د ونے نه سبق واخلئ. کله چه د هغے نرمے څانګے غوټئ ونيسى،پاڼے وکړى نو تاسو پوهه٢٨ هم دغه شان چه تاسو دا ټولے علامے ووينئ نو تاسو پوهه شئ چه هغه٢٩شئ چه اوړے په راتلو دے.
زۀ تاسو ته دا وايم چه دا موجوده پيړئ به تيره نۀ شى تر څو٣٠نزدے دے اؤ په دروازه کښے ولاړ دے. آاسمانونه به فنا شى خو زما کلام به هيچرے فنا نۀ شى.٣١چه دا ټولے خبرے ونۀ شى. مزکه اؤ
ؤ ساعت ا ه ورځ وم ل ع م ا ن( تى ـ ٣٦: ٢٤م ٤٤ )
آاسمان فرښتو ته اؤ نۀ زوئے ته،خو يواځے يو٣٢ نشته،نۀ د خو د هغے ورځے اؤ هغه ساعت پته هيچا ته خبردار شئ،ويښ اوسئ تاسو د دے نه خبر نۀ يئ چه هغه وخت به کله راځى.٣٣پلار پرے خبر دے.
د دے مثال د هغه سړى دے چه د کوره لرے وى اؤ څۀ وخت چه خپل کور نه تلو نو خپلو غلامانو٣٤
اختيار ورکړو چه هر يو د خپل کار کوى اؤ څوکيدار ته ئے حکم ورکړو چه بيدار اوسه. نو بيا٣٥ته ئے لک کله راځى،ماښام که په نيمه شپه،په تاسو بيدار اوسئ ځکه چه تاسو په دے نۀ يئ خبر چه د کور ما
اودۀ لاندے نۀ کړى. ٣٦چرګ بانګ که سحر په خړه. اؤ٣٧ که چرے هغه ناڅاپه راشى نو چه هغه مو زۀ چه څۀ تاسو ته وايم نو ټولو ته ئے وايم چه بيدار اوسئ.“
اب ب قوس ر ۱۴مزش و سا ل تل کو ق د ى س د عي
( تى ـ ١: ٢٦م ا ٥ ق و ل ـ ١: ٢٢، ا ٢ وحن ي ـ ٤٥: ١١، ٥٣ ) نو د فسح اؤ د پتيرے ډوډئ اختر ته دوه ورځے پاتے وے اؤ مشرانو کاهنانو اؤ د شرعے عالمانو څۀ١
په حاضر مجلس کښے ځنے کسانو په غصه کښے ووئيل چه”دا څۀ فضول٤سر ئے عطر واچول. ځکه چه دا عطر خو به په دريو سوو روپو خرڅ شوى وئے اؤ پيسے به ئے خوارانو ته٥خرچى ده؟“
ورکړے شوے وئے.“ نو هغوئ هغے ته غصه وکړه.
ى ووئيل،”دا پريږدئ،تاسو دا ولے تنګوئ؟ هغے زما سره ډير ښۀ کړى دى. ٦ ځکه چه خواران٧ خو عيس٨به تل تاسو سره وى اؤ هر کله چه تاسو غواړئ د هغوئ مدد کولے شئ خو زۀ به تل تاسو سره نۀ يم.
هغے نه چه څۀ کيدے شول،هغه ئے ما سره وکړل. هغے د ښخولو نه وړاندے زما په بدن عطر واچول. زۀ تاسو ته دا وايم چه د دنيا په مخ چه چرته هم زما د زيرى وعظ کيږى نو څۀ چه دے کړى وى دا٩
به د دے د يادګار په طور يادولے شى.“
راضى کيدل ه ت و ل رى کو خب م ى عيس ه پ ى ت و ي سکر ا ه ا د هو ي د ( تى ـ ١٤: ٢٦م ا ١٦ ق و ل ـ ٣: ٢٢، ٦ )
بيا مريدان روان شول اؤ هر کله چه ښار ته د ننه شول نو هغوئ هر څۀ هغه شان وموندل لکه چه هغۀ١٦ورته وئيلى وو،نو هغوئ د فسح تيارى وکړله.
ى راغے. ١٧ ى١٨ ماښام د دولسو مريدانو سره عيس څۀ وخت چه هغوئ ډوډئ ته کښيناستل نو عيسووئيل،”زۀ تاسو ته دا وايم چه په تاسو کښے به يو په ما مخبرى کوى،هغه يو چه ما سره ډوډئ خورى.“
هغۀ ورته ووئيل،”دا په٢٠ په دے هغوئ غمژن شول اؤ يو يو هغۀ ته ووئيل،”يقينا چه زۀ به نۀ يم؟“ ١٩آادم به هم داسے مړ٢١دولسو کښے يو دے څوک چه ما سره په يوه تالئ کښے لاس ښکته کوى. ابن
شى لکه چه د هغۀ په حقله په صحيفو کښے ليکلى شوى دى خو افسوس په هغه سړى دے څوک چهآادم مخبرى کوى! د هغه سړى د پاره دا ډيره غوره وه چه هغه هډو پيدا شوے نۀ وے.“ ابن به په
ررول ق م ى ن ا ب ر د عشا ( تى ـ ٢٦: ٢٦م ا ٣٠ ق و ل ـ ١٤: ٢٢، ن ٢٠ ا ي ت ن ر ک ول ا ـ ٢٣: ١١، ٢٥ )
تاسو ته دا وايم چه د انګورو اوبۀ به زۀ بيا تر هغے ورځے پورے هيڅ کله ونۀ څښم تر څو چه زۀ دخدائے په بادشاهئ کښے تازه ونۀ څښم.“
د ثنا وئيلو نه پس هغوئ بهر ووتل اؤ د ښونانو غرۀ ته لاړل.٢٦
يشن ګوئى پ ر کا ن ا د طروس پ د ( تى ـ ٣١: ٢٦م ا ٣٥ ق و ل ـ ٣١: ٢٢، ا ٣٤ وحن ي ـ ٣٦: ١٣، ٣٨ )
ى هغوئ ته ووئيل،”تاسو ټول به تيندک وخورئ ځکه چه دا ليکلى شوى دى چه،«زۀ به شپون٢٧ اؤ عيس خو بيا هم چه زۀ دوباره پاڅولے شم نو زۀ به له تاسو نه٢٨ووهم اؤ ګډے به خورے ورے شى.»
وړاندے ګليل ته لاړ شم.“
پطروس جواب ورکړو،”بل هر يو به تيندک وخورى خو زۀ به ئے ونۀ خورم.“٢٩
ى ورته ووئيل،”زۀ تا ته دا وايم چه نن، هم په دے شپه د چرګ د بانګ نه دوه ځله اول به تۀ٣٠ عيسانکارى شے.“ درے ځله زما نه
خو هغۀ بيا بيا په دے زور ورکړو،”که چرے زۀ تا سره مړ هم شم خو له تا نه به چرے هم منکر نۀ٣١شم.“
اؤ هغوئ ټولو هم دغه شان ووئيل.
عا کول د تسمنے کښے ه ګي پ( تى ـ ٣٦: ٢٦م ا ٤٦ ق و ل ـ ٣٩: ٢٢، ٤٦ )
آابا،يعنے”پلاره! ستا د پاره هر څۀ ممکن دى. دا د٣٦نو دا ساعت د له ما نه تير شى.“ هغۀ ووئيل،” هغه٣٧مصيبت پياله له مانه لرے کړه،داسے نه لکه چه زۀ ئے غواړم،داسے لکه چه تۀ ئے غواړے.“
”مونږ د دۀ د خلے نه دا٥٨ ځنى پاڅيدل اؤ د هغۀ برخلاف ئے داسے د دروغو ګواهى وکړه چه ٥٧آادمو ودان کړے دے اؤ په دريو ورځو کښے به بل آاؤريدلىدى چه زۀ به د خدائے کور ورانوم چه بنى
خو په دے خبره د هغوئ په ګواهئ کښے٥٩داسے ودان کړم چه هغه به په لاسونو نۀ وى جوړ شوے.“ يووالے نۀ وو.
ى نه ئے پتوس وکړو،”دا ګواهان چه ستا خلاف څۀ٦٠ نو بيا مشر کاهن په خپل ځائے ودريدلو اؤ د عيسالزامونه لګوى،د دے ستا سره څۀ جواب شته؟“
( تى ـ ١: ٢٧م ـ ١١، ٢ ا ١٤ ق و ل ـ ١: ٢٣، ا ٥ وحن ي ـ ٢٨: ١٨، ٣٨ ) هر کله چه سحر شو نو مشرانو کاهنانو،د شرعے عالمانو اؤ اولسى مشرانو په صلاح دا فيصله وکړه اؤ١
ى بل هيڅ جواب ورنۀ کړو.٥ خو پيلاطوس په دے حيران شو چه عيس
ى و ت ف د مرګ ندے ا ب ى س ه عي پ( تى ـ ١٥: ٢٧م ا ٢٦ ق و ل ـ ١٣: ٢٣، ا ٢٥ وحن ي ـ ٣٩: ١٨، ١٦: ١٩ )
آازادوو. ٦ په دغه وخت٧ د اختر په موقع به د حاکم دا دستور وو چه د خلقو په خوښه به ئے يو قيدى کله٨کښے برابا نومے يو مجرم د باغيانو سره په قيد کښے وو چه د بغاوت په وخت ئے قتل کړے وو.
”تاسو دا غواړئ چه زۀ د٩چه خلق د دستور په مطابق سوال له راغلل نو پيلاطوس جواب ورکړو چه آازاد کړم؟“ ى تش په حسد هغۀ له١٠يهوديانو بادشاه تاسو ته ځکه چه هغۀ ته دا پته وه چه هغوئ عيس
راوستے دے.
ى نه بلکه برابا راپريږده.“ ١١ بيلاطوس بيا١٢ خو مشرانو کاهنانو خلق ولمسول چه هغۀ ته ووائى چه”عيسهغوئ ته ووئيل چه”کوم سړى ته چه تاسو د يهوديانو بادشاه وايئ،د هغۀ سره څۀ وکړم؟“
هغوئ چغے کړے،”هغه په سولئ وخيژوه!“١٣
پيلاطوس تپوس وکړو چه”ولے هغۀ څۀ بد کار کړے دے؟“١٤
خو هغوئ نورے هم چغے تيزے کړے،”هغه په سولئ وخيژوه!“
دوه ډاکوان ئے هم د هغۀ سره په سولئ کړى٢٧په تخته ئے ليکلے وو،داسے وو،”د يهوديانو بادشاه.“ دغه شان د صحيفو دا پيشن ګوئى صحيح ثابته٢٨وو، يو د هغۀ ښى لاس ته اؤ بل د هغۀ ګس لاس ته.
شوه چه”هغه د مجرمانو سره يو ځائے شو.“
په لاره تيريدونکو هغۀ ته کنځلے کولے،هغوئ چغے کړے،سرونه ئے وخوزول چه”واه! تۀ چه د٢٩ د دے سولئ نه راکوز شه اؤ خپل ځان٣٠خدائے کور نړوے اؤ په دريو ورځو کښے به ئے بيا جوړوے!
بچ کړه!“
دغه شان مشرانو کاهنانو اؤ د شرعے عالمانو هم په خپلو کښے ورپورے ټوقے کولے اؤ وئيل ئے٣١اسرائيلو بادشاه،اوس٣٢چه”هغۀ نور خلق بچ کړل خو خپل ځان نۀ شى بچ کولے. پريږدئ چه مسيح، د
د د سولئ نه راکوز شى. که مونږ دا ووينو نو ايمان به پرے راؤړو.“
تر دے چه هغه څوک چه د هغۀ سره په سولئ شوى وو هغوئ هم هغه ملامتولو.
ى مرګ د عيس( تى ـ ٤٥: ٢٧م ا ٥٦ ق و ل ـ ٤٤: ٢٣، ا ٤٩ وحن ي ـ ٢٨: ١٩، ٣٠ )
اؤ درے٣٤ د غرمے مال په ټوله مزکه تيارۀ راخوره شوه اؤ د کوز ماسپښين تر دريو بچو پورے وه. ٣٣ى په زوره چغے کړے چه«ايلى! ايلى! لما شبقتنى؟» چه تر جمه ئے دا ده،”زما خدايه! زما بجے عيس
الياس ته٣٥خدايه! تا زۀ ولے پريښودلم؟“ ځنے ولاړو خلقو چه دا واؤريدل نو وئے وئيل،”وګورئ! هغه يو سړى دؤ کړو،يو اسفنج ئے د سرکے نه ډک کړو اؤ د هغۀ شونډو ته ئے د يوے٣٦نعرے وهى.“
الياس راشى اؤ دئے راکوز کړى.“ لښتے په سر ونيولو اؤ هغۀ ووئيل چه”ګورو چه
ى يوه کريکه وويسته اؤ ساه ئے ورکړه.٣٧ بيا عيس
اؤ کوم صوبه دار چه هغۀ ته مخامخ٣٩ اؤ د خدائے د کور پرده د يو سر نه بل سر ته دوه ټوټے شوه. ٣٨ولاړ وو چه هغۀ څنګه ساه ورکړه نو وئے وئيل،”رښتيا دى چه دا سړے د خدائے زوئے وو!“
آاؤريدو حيران شو چه هغه بيا مړ هم دے،نو هغۀ صوبه دار راوغوښتو اؤ تپوس ئے ترے وکړو چه”د خبر اؤ هر کله چه هغۀ د صوبه دار بيان واؤريدو نو هغۀ يوسف له٤٥هغۀ ډير ساعت کيږى چه مړ دے؟“
د ايمان په راؤړلو به ترے١٧خلاصون بيا مومى،اؤ هر څوک چه پرے ايمان رانۀ وړى هغه به مجرم شى. آاشنا ژبو به خبرے کوى. نوم به پيريان لرے کوى اؤ په نا که هغوئ١٨دا معجزے څرګنديږى چه زما په
مارانو له لاس وروړى يا زهر وخورى نو هغوئ ته به ضرر نۀ رسى،اؤ په کومو ناروغو چه هغوئ لاسکيږدى،هغوئ به جوړ شى.“
ه ختل ت ن سما آا ى س د عي( ا ق و ـ ٥٠: ٢٤ل ل ٥٣ عما ـ ٩: ١،ا ١١ )