Nurşen çalgı ve çalgı toplulukları

1.YAYLI ÇALGILAR:

KEMENÇE: Yayla çalınan küçük bir çalgıdır.

Türkiye,Ġran,Ermenistan,Gürcistan,Yunanistan

ve Azerbaycan gibi pek çok ülkede kullanılmaktadır.

Kemençe sol elle tutulur,sağ ele yay alınıp çalınır.

YAYLI TANBUR

Türk Sanat Musikimizin piyanosu sayılan tanburun kendine has çok derinden ve içli bir sesi vardır.

Klasik tavırla çalındığında dinlemesine doyum olmaz birçok sazla uyumu tam manasıyla mükemmel olan tanbur, başlı başına bir orkestra gibidir.

Ses renginin bir benzeri olmayıp tamamen kendine özgüdür ve ses sahası insanınkine çok yakındır.

Yaylı Tanbur dizlerinin üstüne konulur sağ elde yay,sol el ise tanburun kolundadır.Bu şekilde çalınır.

2.VURMALI ÇALGILAR:

DAVUL:en yaygın vurmalı çalgılardan biridir ve dünyadaki hemen bütün halkların kültürlerinde yeri vardır.

Davul, en basit çalgılardan biridir ve iki temel parçadan oluşur. Bunlardan biri boru ya da silindiri andıran kasnaktır. Kasnak tahta ya da metal olabilir. Ġkincisi bu kasnak gövdenin bir ya da iki yüzüne gerilerek geçirilen ince dana derisi ya da benzeri esnek bir malzemedir. Gerilen bu malzemeye "davul derisi" denir. Davul, derisine elle ya da sopayla vurularak çalınır. Bu sopaya "davul tokmağı" da denir.

DARBUKA

Anadolu’da daha çok kadınlar tarafından düğünlerde çalınır.Gövde kısmı ağaç veya metalden yapılır,derisi ise vidalar yardımı ile gerdirilen bir vurgulu sazdır.

Türk sanat ve Türk halk müziğinde çalınmaktadır. Dümbelekte olduğu gibi parmak uçlarıyla diz üzerinde vurularak çalınır.

3- ÜFLEMELİ ÇALGILAR

ZURNA:

Zurna, Türkiye'nin her yanında kullanılan, tahta, metal ve kamış kullanarak yapılan, yüksek sesli, bu yüzden büyük davul ile birlikte çalınan, yine bu yüzden açık havada kullanıma uygun, nefesli saz çeşitidir.

Türkiye dışında Fas'tan Çin'e kadar uzanan iklim kuşağındaki her ülkede kullanıldığı da bilinmektedir.Kamışa üflenerek çalınır.

TULUM

Üflemeli bir Türk Halk çalgısıdır. Deri kısmı, Nav ve Ağızlık olmak üzere üç kısımdan oluşmaktadır. Deri kısmına hava depolanır ve koltuk altından bastırılarak Nav kısmına hava gitmesi sağlanır. Nav kısmı ise Melodi Çalınan kısmıdır. Analık ve Dillik adı verilen iki kısımdan oluşmaktadır. Ağızlık kısmı ise tulumun deri kısmına hava göndermeye yarayan bölümdür. Tulum yurdumuzda Trabzon, Rize, Erzurum, Kars'ta, Kuzey ve Doğu Anadolu Bölgesinde ve Trakya bölgesinde kullanılmaktadır. Genellikle kuzu ve oğlak derisinden yapılan tuluma Trakya'da Gayda adı verilmektedir.

NEY

Osmanlı dönemi müziğinin en önemli üflemeli çalgılarındandır.

Ney de biri arkada olmak üzere toplam 7 delik bulunur.

Ney, Sağ ve sol dize dayanarak belirli bir açıyla tutulur ve dudaklar baş pareye hafifçe yandan bastırılarak çalınır.

4.TEZENELİ –MIZRAPLI ÇALGILAR:

BAĞLAMA:Ülkemizde kullanımı en yaygın olan telli bir Türk Halk Çalgısıdır. Yörelere ve ebatlarına göre bu çalgıya, Bağlama, Divan sazı, Bozuk, Çöğür, Kopuz Irızva, Cura, Bağlama; Tekne, Göğüs ve Sap olmak üzere üç ana kısımdan oluşmaktadır.Tambura vb. adlar verilmektedir.

Bağlama tezene ile tellere vurularak çalınır.

KANUN

Kanun daha çok Ortadoğu ülkelerinde ve Türkiye'de kullanılan telli bir çalgıdır.

Kanunun dik yamuk biçimindeki gövdesi ahşaptır.

Kanun, Her iki elin işaret parmağına takılan metal yüzüklere sokulan iki mızrapla tellere dokunularak çalınır.

Kanun çalan sanatçıya kanuni denir.

1.YAYLI ÇALGILAR:

KEMAN: Yayla çalınan telli bir çalgıdır.

Keman yayına arşe denir. Arşede yapay ya da gerçek at kılının yanı sıra ham misina olarak adlandırılan bir madde de kullanılabilir.

Orkestralarda genel olarak bir iki ya da üç partisi bulunur.

Hiçbir çalgıda olmayan ses rengiyle,çok zengin bir anlatım gücü vardır.

VİYOLA: Yayla çalınan telli bir çalgıdır.

Yaylı çalgılar içinde kemandan sonraki en önemli yer

viyolanındır. Daha çok eşlik görevi verilir, az olarak ta

solo kullanılır.

Daha çok eşlik görevi verilir, az olarak ta solo kullanılır.

Ses rengi boğuk, sevdalıdır.

Kemandan daha yorucu olduğu için, başlangıç yaşını

onbeşten aşağıya indirmemek yararlı olur.

VİYOLANSEL:

Yayla çalınan telli bir çalgıdır.

Bu çalgıya (başlama yaşı on - on iki arasındadır.

Solo ve eşlik görevlerinde kullanılır.

Kısaca Çello da denilen bu çalgının, senfoni

orkestrasından başka, üçlü, dörtlü ve beşli yaylı

topluluklarında önemli bir yeri vardır.

2.ÜFLEMELİ ÇALGILAR:

SAKSAFON:Açkı ve kapaklı ses delikleri ile donatılmış plan çalgı, alaşımdan yapılmaktadır. Kıvrık boyunlu bir biçimde olup, Klarnet gibi kamış takılan Bek' i vardır. Kamış takılı bek, ağza alınarak üflenir. Sol el ses deliği kavrağının üst bölümünde, sağ el ses deliği kavrağının alt bölümünde olmak üzere sağ kalçaya doğru uzanan az eğimli bir biçimde tutulur. Çalgının tutuş ve güvenini sağlamak için, ince bir kayışla veya uzayıp kısalabilen bir iple boyuna asılır. Bu çalgıları çalabilmek için, dudakların; kusursuz, dişlerin; düzgün ve eksiksiz (ön dişler) olması, aranılan nitelikler arasındadır. Bu çalgılara çeşitlerine göre, on - onsekiz yaşlar arasında başlanabilir. Her gün için, dört - altı saat çalışmak gerekir.

Konik borulu ve pistonlu bir bakır çalgı olan tuba, kalın sesinden dolayı, daha çok askeri bandolarda kendine yer bulmuştur.

Orkestralarda kullanılan tubalarda ülkeden ülkeye farklılar gözlenir. Örneğin Amerika’da Do sesli büyük enstrümanlar kullanılırken, Ġngiltere’de Mi Bemol Bas Tubanın bir ton altında ses veren Fa Tuba kullanılır.

Klarnet sert ve dayanıklı ağaçlardan genellikle de abanoz ağacından yapılan üflemeli bir çalgı türüdür.

Klarnet (klarnet ya da gırnata), sert ve dayanıklı ağaçlardan genellikle de abanoz ağacından yapılan üflemeli bir çalgı türüdür.

Bir çeşit sert kauçuk olan ebonitten, ayrıca metalden yapılanları da vardır. Klarnetler, beş parçanın birleşmesinden oluşur, bunlar: Kafalık (Bek), Fıçı (Barel),Üst gövde, Alt gövde, Kalak

Klarnetin gövdesi silindir biçimindedir. Kalak bölümü ise obuanın kalağına oranla daha geniştir. Dikkatlice yontulup biçimlendirilen bu kamış parçası, ağızlık üzerine takılır. Çalıcının nefesi ile titreşime geçirilen kamış, boru içindeki havayı titreşime geçirerek ses elde edilmesini sağlar. Çalıcının sol eli yukarıda, sağ eli ise aşağıda olmak üzere az bir eğimle yere doğru tutulur.

3.TEZENELİ(MIZRAPLI)ÇALGILAR:

GİTAR:Gitar parmakla veya pena ile çalınan, esasen

sekiz şekline benzeyen, yan kısımları oval, sap üzerinde ses perdeleri olan,telli bir çalgı türüdür.

Gitarlar genelde altı tellidir ve farklı çeşitlerdeki ağaç türlerinden yapılabilirler.

Gitar neredeyse her türlü müzik türünde kullanılan bir çalgı türüdür.

Gitar Türleri: Klasik Gitar,Akustik Gitar,Elektro Gitar,Bas Gitar,Perdesiz Gitar, Lap steel Gitar, 7 Telli Gitar, 12 Telli Gitar, Weissenborn Gitar’dır.

Mandolin, lavta ile akraba, küçük, telli bir çalgıdır.

Perde düzeni tümüyle aynı olan, ses üretilmesi ve öğrenilmesi son derece kolay bir çalgıdır.

Okul şarkılarını ya da türkülerimizi çalarken bir taraftan da söyleyebilmenin verdiği büyük haz bu çalgıyla müzik eğitimi almış olan kuşağın çok uzaklarda kalmış anıları arasında önemli yer tutmaktadır.

PĠYANO:

Piyano, tuşlu bir çalgıdır. Tuşlarına basıldığında, sahip olduğu karmaşık çekiçli mekanizma sayesinde tellere vurarak ses veren klavyeli çalgıdır.

Yapım biçimi ile duvar (konsol) ve kuyruklu adı verilen çeşitleri vardır.

Atası, klavsenden en önemli farkı, tuşa basarken uygulanan kuvvete göre çıkan sesin şiddetinin de aynı yönde değişken olmasıdır.

Piyano çalan kişiye piyanist veya piyano sanatçısı denir.

Piyano üzerinde toplam 88 tuş bulunur.