mimaride süreklilik

Time conceptionsTime conceptions

EŞZAMANLI KAVRANIŞ SYNCHRONIC TIME CONCEPTION

SÜREKLI KAVRANIŞ CONTINUOUS TIME CONCEPTION

SIÇRAMALI SÜREKLI KAVRANIŞ LEAPED CONTINUOUS TIME CONCEPTION

simdi

ilahi

yaradilis yargi günügelecekgeçmis

sonsuzluk

sonsuzluk

dogum ölümsimdi

tek tanrili

aydinlanma

kesinti

geçmis gelecek

geçmisgeçmis

geçmisgeçmis

kesinti kesinti

gelecek

dogumölüm

dogum

ölüm

dinler sonsuzluk

simdi

ilahi


sonsuzluk

sonsuzluk

dogum ölümsimdi

tek tanrili

aydinlanma

kesinti

geçmis gelecek

geçmisgeçmis

geçmisgeçmis

kesinti kesinti

gelecek

dogumölüm

dogum

ölüm

dinler sonsuzluk

simdi

ilahi


sonsuzluk

sonsuzluk

dogum ölümsimdi

tek tanrili

aydinlanma

kesinti

geçmis gelecek

geçmisgeçmis

geçmisgeçmis

kesinti kesinti

gelecek

dogumölüm

dogum

ölüm

dinler sonsuzluk

Continous time conception in architecture

Kaedi Bölge Hastanesi, Moritanya, F. Carola, 1989

Peritower Hotel, Nevşehir, M.

Karaaslan, 1996 Talesien West, F. L. Wright,1937

Bensberg Municipality building, G. Böhm, 1962-64

Süreklilik: Zaman, doğrusal olarak, belli bir hedefe, evrimsel bir

gelişim hedefine doğru süreklilik içinde akar.Zamanın bu tür kavranışı, evrimsel bir ilerlemenin

varlığının kavranışıdır. Geleneksel ve modern sistemlere uygulanabilirken,

değişimin hızları ve değişim yapıları farklıdır, geleneksel ve modern anlamda değişimin sorgulanması değişiklik gösterir.

Geleneksel sistemler, değişme ve ilerlemeyi ideolojik bir hedef olarak seçmezken, modern sistemler, değişimi bilinçli olarak sorgularlar.

Modern ve geleneksel sistemleri ayırdeden en önemli özellik değişim ve ilerleme karşısında alınan tutumdur. Toplumsal değişim modellerinde, geleneksel ve modern toplumun ayrışma kriteri, ilerlemenin yönü ve hızıdır.

Geleneksel bağlamda süreklilik: Geleneksel bağlamda bir sürekliliğin açıklanması, geleneğin açıklanması eşliğinde yapılabilir. Gelenek, tarihsel sürecin içinde geçmişten gelen, ancak hala geçerli olan faaliyetleri, töresel alışkanlıkları ve nesneleri kapsayan bir kavram olarak tanımlanabilir. (Özer, 1986) Tarımsal düzende, değişimin yavaş olması, bugün hala yaşayan geleneksel toplum yapılarının varlığını gösterir. Geleneğin varolma nedeni, değişimin veya ilerlemenin diyalektik biçimde olmamasıdır.

Toplumsal faaliyetler, bunların yoğunlaştıkları kurumlar, ürettikleri olaylar, nesneler, zaman içerisinde çok yavaş değişir. Geleneksel mimari ise, geleneği tanımlayış tarzımızdan yola çıkan, hala yaşayan, kullanılan töresel alışkanlıklara göre üretilip, tüketilen bir mimaridir. Bir toplum tarafından geleneksel süreçte gereksinim duyulan işlevler sürüyorsa ve üretilen mimari aynı süreçten geçiyorsa, buna geleneksel mimari diyebiliriz.

Geleneğin içinde değişim vardır, ancak hızı düşüktür. Çünkü geleneksel toplumlar, geleneğe güven unsuru üzerine yapılanır. Gelenek bu bağlamda zamanın düzenlenişine işaret eder. Giddens (1998) geleneği, zamansallığı yapılandıran bir sistem olarak tanımlar. Gelenek, yinelemelerden kurulu bir zamansallık yapısını kurar. Geçmiş, geleceği düzenlemenin bir yoludur. Geçmişe yönelim, geleneğe özgüdür. Gelenek, içindeki yavaş değişim hızından ötürü bir tür rutindir. Bu rutin rahatsız edici bir rutin değil, aksine rahatlatıcı ve güven vericidir. Tüm geleneksel sistemler bundan ötürü geleneğe güvene dayanır.

Mimarlıkta süreklilik modeli

Modern Bağlamda Süreklilik:Modern bağlamda bir süreklilik modelinden

sözedebilmek için süreklilik isteğinden sözetmek gerekmektedir.

Geleneksel sistemle farkı, mimari anlamda sürekliliğin bilinçli bir seçim olmasıdır.

Aldo Rossi, teorisyen ve uygulamacı bir mimar olarak, mimari ve kent, tarih ve bellek arasındaki ilişkinin analizleri ile ilgilenir.

Kendi yaklaşımını, Sosyalist Gerçekçi Mimarlık olarak isimlendiren Rossi, tarihsel biçimlerin, halkın anlayacağı bir dille yansıtılması sayesinde, mimarlık ve halkın biraraya gelebileceğini iddiasında bulunur.

Bu iddiasında halkın beğenisinin, geleneksel biçimlerden yana olduğu önkabulünü yapar.

Rossi, kendi projelerinde, analojinin ruhunu ana tema olarak aldığını belirtir. Rossi, iki şey arasındaki benzerlikten yola çıkarak, onların başka bakımlardan da benzer olabilecekleri anlamında olan analojiye, geçmişin saklı temalarının (özlerinin) anlaşılmasını sağlayan bir içsel diyalog olarak başvurur ve tasarımlarını bir buluş ve bir hatırlayış nesnesi arasına konumlandırır.

Rossi mimarlığı, bir tür otobiyolojik deneyime dönüştürme eylemi olarak adlandırır.

Analojik şehir adlı projesinde, projenin elemanlarının, geçmişin ruhuna atıflarda bulunan bir tür ‘’hatırlayış katmanları’’ olarak kullanıldığını görebiliriz.

Giulio Carlo Argan, mimarlıktaki tipoloji kavramını şöyle açıklar:’’

…Mimari tipoloji ve ikonografi arasında bir benzetim (analoji) vardır. Tipoloji, yaratıcı süreçte belki bir belirleyici değildir.

İkonografinin, figüratif sanatta göründüğü kadar görünebilir.

Tipler, sembolik içeriğin mimari biçimlere yüklenmesidir.

Biçim iletendir.

Bu arada, mimari biçimlere sembolik anlam taşıyıcılığı görevi yüklenir.

Ancak sembolik içerik, tipin oluşumunun öncesinde var mıydı ve tipi bu mu belirledi, veya daha sonrasında mı oluştu?.’’ (Argan,1996)

Tipolojinin bir yöntem olarak kullandığı soyutlama, geçmiş biçimlerin çözüm ve analizleri sonunda bulunacak, ortak bir mimari meta dil ortaya koyma amaçlıdır.

Tipoloji çalışmaları, mimarlığın meta dilini kurgular ve yeni üretilecek gerçekliklerde bu meta dilin kullanılması yolu ile süreklilik yapılarını oluşturmayı hedefler.

Örneğin böyle bir sürekliliği meta dil düzeyinde ortaya koyan C. Rowe, Le Corbusier’in Villa Garches’deki mekan çözümleriyle, 1558 tarihli Villa Malcontenta arasında matematiksel ritm benzerliği olduğunu ortaya çıkarır.


Villa Garches, 1926,Le Corbusier

Villa Malcontenta, Palladio 1558

Mimarlıkta süreklilik modeli

Diğer bir süreklilik modeli örneği olan Bağlamsal tutum, yere ve zamana ilişkin bir anlam taşıyan, çevrenin morfolojik özelliklerine bağımlılığı nedeniyle görsel ilkelerin kültürel düşüncelerle birarada ele alınmasını savunan bir tutumdur.

Bağlamsalcılık, daha genel anlamda, bir mimari gerçekliğin, onun tasarlandığı bağlama bağlı olarak yaratılması olarak da tanımlanabilir.

Yer ve zamana bağlı bir süreklilik modeli örneğidir.

Değişimin hızı, bağlamın sürekliliğini belirler. Bu modele örnek mimari tutum olan, Bölgesel Mimari, ekonomik, tarihi ve kültürel etkenlerin belirlediği bir çevrenin başlangıç noktası olarak alındığı bir tutumdur. Yere dair özlerin, değişmeyenlerin açıklanması ve bunların süreklilik içinde olmasını öneren bir modeldir. Bu tutum, yer kavramı ile ilgilenir. Ancak tanımlanan yer kavramı, fiziki bir yer olma hali değil, kültürel ve tarihi bir yer kavramıdır. Kültürel, tarihsel yerin sürekliliği bağlamında, zamansal sürekliliği talep eder.

Bölgesel mimari tutumda yansıtılan öz, bölgenin ortak bellekleridir. Bölge toplumsal özün oluşturucusu olarak kabullenilir. Bölgesel mimari ile eşleşen mimarlık gerçekliklerinde, öz, yerin coğrafi tanımı ile sınırlanmaz. Bölgesel mimaride kullanılan yer kavramı, kültürün tanımladığı yer kavramıdır. yeni bir bölgesel mimari geleneğin ortaya çıkabilmesi için, biçimlenme koşullarında, yöresel faktörlerin evrensel faktörlerden daha üstün olması gereğini savunulur.

Continous time conception in architectureContinuity: Time is such a flux that goes linear throughout its progressive target. Continuous time conception is to comprehend the time within the line of evolutionary progress. (evrimsel gelişim). There are two continuos time conception which are traditional continuos time conception and modern continuos time conception. They are distinguished from each other by their speed of progress. Continuity in the context of traditional systems: The speed of progress in traditional systems are too slow such a instinctive or spontaneously way. Concept of the progress is not an intentional selection within the traditional continuos time conception. There is no need to be questioned the concept of progress. In traditional systems continuity is obtained from generation to generation from the past knowledge. In reverse in modernity continuity is an intentional selection in order to keep communal, regional identity for community, region, country. In architectural area, all vernacular and traditional architecture can be defined as they are created under the continuos time conception. There can be seen a evolutionary progress in the vernacular architecture as it can be seen Turkish Housing tradition. All typology researches explain the line of evolutionary progress in traditional houses.



hayat

boslukoda

wc

oda

oda hayat

oda

oda

basoda

avlu

eyvan

hayat

mut.

oda

oda

eyvan

asevi

oda

wc

2) 3)d s hayatl iç hayatl orta hayatl4)I I I I

FIRST PHASE SECOND PHASE THIRD PHASE

Sedat Hakkı Eldem’s typology on “Turkish House”


Caseras Köyü, İspanya





hayat

bosluk

oda

odaoda

hayat

oda

oda

basoda

avlu

eyvan hayatmut.

odaodaeyvan

asevioda

wc

23

dI s h

aya

tlIiç

ha

yatlI

ort

a h

aya

tlI4

1. evre 2. evre

. evre3 4. evre

essence (öz)

Primary form (ilk biçim)

Meta-form (meta-biçim)

Tradition (gelenek)Space(mekan)culture (kültür)meaning (anlam)

Typology’s aim proposed to revival the hidden meaning comes from past architectural forms.

Typology produces a meta-language which comes from abstraction of the past forms.


Architectural essence(Mimari

Öz)

Buildings and designs

(traditionalarchitecture)(Mimari Ürün

Typological abstraction

Meta-form (Tipolojik

soyutlama)

Explanation of typology



Kaedi Bölge Hastanesi, Moritanya, F. Carola, 1989

Hassan Fathy 1900 yılında Mısır'ın İskenderiye kentinde doğmuş, 26 yaşında Kahire'deki Mühendislik Yüksek Okulunu bitirmiştir. 1930-46 yılları arasında Kahire Güzel Sanatlar Fakültesinde eğitmenlik yapmış, 1940 da Bahdim'de ilk kerpiç yapı denemesinde bulunmuştur.1946-53 yıllarında "Yeni Gourna Köyü" projesini gerçekleştirmiştir. 1949-52 yıllarında Eğitim Bakanlığı Okul İnşaa Bölümünde direktör olarak görevlendirilmiş, 1954 senesinde Güzel Sanatlar Fakültesine geri dönmüştür. 1957-62 yıllarında Atina Teknik Enstitüsünde iklim ve mimarlık dersleri vermiş, 1963-65 senelerinde Kültür Bakanlığı için Sosyal Antropoloji ve Halk Sanatı Fakültesini planlamıştır. 1966 yılında Al-Azhar Üniversitesi Mimarlık Bölümünde felsefe ve estetik dersleri vermiş, aynı zamanda Yeni Bariz Köyü için yönlendirici bir proje gerçekleştirmiştir. 1977-80 yılları arasında mimarlar için Aga Khan ödülü milli komitesinde üyelik yapan Hassan Fathy 1989'da Kahire'de ölmüştür. Hassan Fathy yaşamı boyunca mimarlık, şehircilik, edebiyat ve felsefe konularıyla ilgilenmiş, şehircilik ve mimarlıkta 100'ü aşkın projeye imza atmıştır. En önemli yayınları ; Şehirsel Yerleşmelerdeki Arap Evlerinin Geçmişi, Bugünü ve Geleceği, Yoksullar İçin Mimarlık, Arap Gelenekleriyle Planlama ve İnşaa ve Ortadoğudaki Şehir Mimarlığı adlı eserleridir.

HASSAN FATHY

New Gourna, 1948

Hamdi Seif al-Nasr Rest house, Fayyum (1944).


Avlulu konut çalışması, Mısır, H. Fathy,1937

Riad House, Saqqara Road, Giza, Egypt (1967).

The Halawa House, Agami, Egypt (1975).

Courtyard Houses, Agadir, Morocco (1964).

Courtyard Houses, Agadir, Morocco (1964).

Aldo Rossi (May 3, 1931 - September 4, 1997) was an Italian architect and designer who accomplished the unusual feat of achieving international recognition in three distinct areas: theory, drawing, and architecture.

Rossi was born in Milan, Italy. He graduated in architecture in 1959 from the Politecnico di Milano.

His earliest works of the 1960s were mostly theoretical and displayed a simultaneous influence of 1920s Italian modernism classicist influences of Viennese architect Adolf Loos.

In his writings Rossi criticized the lack of understanding of the city in current architectural practice. He argued that a city must be studied and valued as something constructed over time; of particular interest are urban artifacts that withstand the passage of time. Rossi held that the city remembers its past (our "collective memory"), and that we use that memory through monuments; that is, monuments give structure to the city.

He became extremely influential in the late 1970s and 1980s as his body of built work expanded and for his theories promoted in his books The Architecture of the City (L'architettura della città, 1966) and A Scientific Autobiography (Autobiografia scientifica, 1981).

Aldo Rossi died in a car accident in September 1997 in Milan.

http://en.wikipedia.org/wiki/Architect

http://en.wikipedia.org/wiki/Designer

http://en.wikipedia.org/wiki/Milan

http://en.wikipedia.org/wiki/Italy

http://en.wikipedia.org/wiki/Politecnico_di_Milano

http://en.wikipedia.org/wiki/Italian_modernism

http://en.wikipedia.org/wiki/Adolf_Loos

http://en.wikipedia.org/wiki/The_Architecture_of_the_City

Aldo Rossi, mimarinin 1960'larda iyice su yüzüne çıkan çok yönlü krizine karşı tepki veren öncü mimar-kuramcılardan biriydi. Rossi'nin de içinde yer aldığı ve kendi içinde bir çok farklı eğilimi barındıran kanal, hem modern mimariye karşı tepkisini, hem de kendi eylemliliğini morfoloji ve tipoloji kavramları üzerine kuruyordu.

Sözlük anlamı form bilgisi olan morfoloji kavramı, bu eğilimlerin vurgusu sayesinde 1960'lardan beri doku (tekstür) bilgisi anlamında kullanılıyor.

Genel olarak kategorileştirme bilgisi anlamına gelen tipoloji kavramının ise, yine 1960'lardan beri, yinelenen alışkanlık kalıpları anlam vurgusu ağır basacak şekilde kullanıldığını görüyoruz.

Her iki kavram da varolana, mevcut olana işaret edecek, dikkat çekecek bir anlam içeriğiyle kullanıldılar.

Bunlar, diğerlerinin yanı sıra, modern mimarinin bilgi krizinin yol açtığı sonuçlarla da başetmek üzere peşine düşülmüş kavramlardı.

Modern mimarinin bilgi krizi, her şeyden önce mimari ürünün bağlardan, bağlamdan, kendini anlamlı kılacak bir çerçeveden koparak yalnız kalması, tekil bir vaka olmanın ötesine geçememesiydi.

Ne demektir mimari ürünün tekil bir vaka olması

Mimari ürünün anlamını mimarlık tarihi ve mimarlık eleştirisi metinlerinden aldığı bir durumda, bağlam "anlatı" tarafından kurulur.

Yapıların tekil durmamalarının, yalnız kalmamalarının teminatı, anlatının başkaları tarafından da anlaşılması, benimsenmesi, bir konvansiyona aracılık etmesidir.

Etmediği noktada ürünlerin, arasındaki bağ çözülüverir, nesneler yalnız kalır.

Bu çağımızda sık karşılaşılan bir durumdur.

Mimarların, mimar adaylarının o anlatılardan koptukları durumlarda, hatta çoğu zaman hiç bir zaman içine girmemiş olduklarında, dergilerde, kitaplarda ard arda dizilmelerine alışılmış binaların neden birarada durdukları da anlaşılamaz.

Ancak onlara her yerde rastlandığı için "önemli" olduklarından da kuşku duyulmaz.

Böylelikle bir sis perdesi oluşur.

Bu mistifikasyonu besleyen bir sis perdesidir.

İşte mimarlık ortamlarının en çok şikayet konusu olan "bilinçsiz taklit" (ardını okumadan kopya çekme) bu mistifikasyonun sonucudur.

Olumsuz vurgu genellikle "taklidi yapan" üzerinedir.

Taklit edenin bilinçsizliğinden dem vurulur.

Çözüm "kültür ve eğitim" ortamında aranır.

Ancak bu çaresiz ve umutsuz bir arayıştır. Her zaman "yeterince" kültürlü ve eğitimli olmayan meslektaşlar, yapımcılar, kullanıcılar olacaktır.

Tarihte herkesin yeterince kültürlü olduğu bir an herhalde hiç olmamıştır.

Sorun, nesnelerin birarada durmasının anlatıların üstüne kalmış olmasındadır.

İşte Rossi'nin de içinde yer aldığı morfolojiye ve tipolojiye ağırlık veren eğilimin yaptığı, anlatının önceliğine karşı, mevcut olana, nesneye, yere kulak vermeyi ön plana çıkartmaktır.

Meydanı nesnenin, dahası nesnelerin belirli bir topos üzerindeki biraraya gelişlerinin, şeylerin düzeninin konuşmasına bırakma çabasıdır.

Anlatıdan vazgeçme değil, onu erteleme tercihidir.

Nesneden sonra konuşmanın, anlatının içsel sorunlarına da çare olacağını ummaktır.

Her seferinde yeniden başlanmak durumunda kalınan bir söz yerine, süregelen bir söyleme, çağrışımlara, sıçramalara, tesadüflere açık bir "sohbete" katılma arayışıdır.

Ancak modern dünyada nesneler, binalar, şehirler kendi kendilerine konuşmazlar; daha doğrusu sürekliliği olan bir dil, sohbet ortamı kuramazlar.

Dilleri, kozmopolitlikle, köksüzleşen bireylerle karşılaşınca dilsizliğe, dahası kakafoniye dönüşür İşte Rossi'nin de içinde yer aldığı grup, morfoloji ve tipoloji teknikleri aracılığıyla şehri ve mekanı konuşturmak için iradi bir çabaya giriştiler.

Modern bir paradoks: insan elinden çıkma ürünler, artifaktlar içinde belki de en anonimi, insan iradesine karşı en dirençli nesne olan şehri kendi haline bırakmak, onun sesini duymak için yine iradi bir çaba, işlem gereklidir.

1970'lerde ve 80'lerde bu arayış biçimsel sınıflandırmalara ve çeşitlendirmelere dönüşmekten kurtulamadı.

Yinelenebilir kalıplara dönüştüğü noktada da kaynaklandığı, beslendiği nesnelerle bağını kopardı. İşaret ettiğine dikkat çekme gücünü kaybetti.

İşte Rossi'nin farkı tam da bu noktada ortaya çıkar.

Beslendiği nesneler dünyasını gösterme, ona dikkat çekme gücünü en soluklu kılan mimarlardan biridir.

Bunu baktığı, etkilendiği, sesine kulak verdiği nesneyi analitik bir işleme tabi kılmamasına, onunla arasında parçalayıp yeniden kuran bir özne-nesne hiyerarşisi kurmak yerine, empatik bir ilişkiye girmeyi tercih edişine ve bunu ifade gücüne borçludur.

Gördüğünden, işittiğinden, anladığından analitik kalıplar türetmek yerine, onu şiirselleştirerek bir kez daha göstermeyi, dikkat çekmeyi tercih etti. Şiirselleştirmeyi mubalaga ile, ısrarla, tekrarla, zamansızlık ifadesiyle, binayı ve şehri daha çıplak ve dikkat çekici kılan soyutlayıcı üslubu ile gerçekleştirdi.

Şiirselliğini ve nesneye dikkat çekme gücünü, ısrarla yinelediği biçimlerin ve elemanter ögelerin sembole dönüşme karşısındaki dirençlerinden, imge olarak kalabilmelerinden aldı.

Projelerinde tekrar eden ögeler, birer işaret, "gösteren" olmaktan önce "hatıra" ya da "hayal" gibidirler.

Duvar, çatı, pencere, kapı ve nihayet bina, titiz araştırmaların, ince analizlerin sonucunda ulaşılmış keskin proporsiyonları vazetmez.

Unutulan bir şeyin yavaş yavaş hatırlanmasının resmi gibidir. İmge, belirdiği anda, daha ileri gitmeden çizilivermiş gibidir.

Gücünü, muğlaklığın ardına gizlenmiş gerçekliğin keskinliğinden alır.

İsmi konamayanı, tarifi tam yapılamayanı, ancak varlığından da şüphe edilemeyeni, bize eşlik etmesinden kaçınamayacaklarımızı hatırlatır.

Yaklaştığımızda bizden kaçar, muğlaklaşır; uzaklaşmaya yeltendiğimizde de bize her zaman eşlik edecek olanı hatırlatır, karşımıza dikilir.

Sn. İhsan Bilgin'e teşekkürler..


The Analagous City, Rossi, 1976

del mondo tiyatrosu, venedik

Villa alessi

Carlo Scarpa (June 2, 1906 - 1978), was an Italian designer, influenced by the materials, landscape, and the history of Venetian culture.Scarpa was born in Venice. Carlo attended the Academy of Fine Arts where, after two years, he focused on architectural studies. Graduated from the Accademia in Venice, with the title of Professor of Architecture. However, Scarpa refused to sit the pro forma professional exam administrated by the Italian Government after World War II. As a consequence, he was not permitted to practice architecture without associating with an architect. Hence, those who worked with him, his clients, associates, craftspersons, called him "Professor", rather than "architect".His architecture is deeply sensitive to the changes of time, from seasons to history, rooted in a sensuous material imagination. Scarpa taught drawing and Interior Decoration at the Istituto universitario di architettura di Venezia from the late 1940s until his death. While most of his built work is located in the Veneto, he made designs of landscapes, gardens, and buildings, for other regions of Italy as well as Canada, the United States, Saudi Arabia, France and Switzerland.In 1978, while in Japan Scarpa died after falling down a flight of concrete stairs. He survived for ten days in hospital before succumbing to the injuries of his fall. He is buried standing up, in the outside corner of his L-shaped Brion family cemetery at San Vito d'Altivole in the Veneto.In 1984 the Italian composer Luigi Nono dedicated him the composition for orchestra to micro-intervals A Carlo Scarpa, Architetto, Ai suoi infiniti possibili.

http://en.wikipedia.org/wiki/June_2

http://en.wikipedia.org/wiki/1906

http://en.wikipedia.org/wiki/Italy

http://en.wikipedia.org/wiki/Designer

http://en.wikipedia.org/wiki/Venice

http://en.wikipedia.org/wiki/World_War_II

http://en.wikipedia.org/wiki/Veneto

http://en.wikipedia.org/wiki/Luigi_Nono

Villa Ottolenghi , Bardolino , Italia , 1975

Castelvecchio müzesi restorasyonu, verona, 1956,73





C. Scarpa’ Banca Popolare di Verona, İtalya,1973

TADAO ANDO (d. 13 Eylül 1941, Osaka),

Mimarlık eğitimi almamış olmasına rağmen 20. ve 21. yüzyılın en önemli mimarlarından biri olmuştur.Daha çok beton, su, cam, peyzaj ve günışığı ile yaptığı kompozisyonlar Japon minimalizmini, Avrupa ve Amerika'da ortaya çıkmış olan modern mimariyle bir araya getirerek uluslararası modern mimarlığa yeni bir boyut kazandırmıştır.Tadao Ando, 1995'de mimarlığın Nobeli sayılabilecek Pritzker ödülünün sahibi olmuştur. Yanısıra sayısız farklı ödül ve en son UIA 2005 altın madalyasının sahibi olmuştur. (wikipedia.com)

http://tr.wikipedia.org/wiki/13_Eyl%C3%BCl

http://tr.wikipedia.org/wiki/1941

http://tr.wikipedia.org/wiki/Osaka

http://tr.wikipedia.org/w/index.php?title=UIA&action=edit&redlink=1

http://tr.wikipedia.org/wiki/2005

Azuma House 1976, Osaka






Lefkoşe SOS children village, Lefkoşa, C. Terün, 1993

Carlo Scarpa1- Banco popolare di verona, 1973, ek2- vicenza tiyartrosu için öneri,1968,693- Casa ottlenghi, verona, 19744- Castelvecchio müzesi restorasyonu, verona, 1956,735- brion aile mezarlığı,1969,786 olivetti showroom 1957-1958

Mario Botta1- lugana gölü kıyısında konut2- bregenzona, 19883- ligornetto da bir konut4- villeurbanne, görüntü ses evi, 19885- luganna, konut+ofis , 19906- san giovanni batista kilisesi 1986,19967-lambert bankası cenova brüksel,1987,93,968-cumbre de las americas anıtı bolivya, 19969- la provencia gazetesi ofis ve matbaası, como , italya, 1990,97


Peritower Hotel, Nevşehir, M. Karaaslan, 1996

10- lüksemburg filarmoni binası öneri, 199711-novazzano huzur evi 1992,9712-Monte caraso konutları, 1992,9613- bernaregcio konutları 1991,97

Hassan Fathy1-Yeni gourna köyü, 1946

Charles Correa1- belapur, hindistan,1983,86,new bombay’a 2km uzaklıkta, low income

housing project

Continous time conception in architectureContinuos time conception architectural model can be seen in

Turkey with continuity of Turkish House tradition. Firstly, it could be defined what the “Turkish House” is in architecture in order to understand the intentional continuity.

Turkish House was analysed with different typological researches. There are two typological researches below which are Sedat Hakkı Eldem’s and Doğan Kuban’s typology.


Sedat Hakkı Eldem’s typology on “Turkish House



1.Hayatsız Plan Şeması

2- Eyvanlı ve Köşklü Plan Şeması

3- İç Hayatlı Plan Şeması

4-Orta Hayatlı Plan Şeması


Continous time conception in architectureDoğan Kuban’s typology study of “Turkish house”

1. evre 2. evre

. evre3 4. evre

An example of a “Turkish House” in Kavala

An example of a “Turkish House” in Berat (Arnavutluk)



An example of a “Turkish House” in Birgi


Turkish House is a kind of traditional house which spread out within border of Ottoman Empire. Turkish House can be defined a resemblances system which consist of

a-functional similarity, b-schematic similarity and c-constructional similarity.

B-Functional resemblances on Turkish House

Day-time usage

ocak

giris

sedir

oturma

yüklükdepolama

ocak

depolamayüklük

giris

yer yatma

yatagI

1-Turkish House rooms and sofas are multifunctional spaces.

ocak

giris

sedir

oturma

yüklükdepolama

ocak

depolamayüklük

giris

yer yatma

yatagI

Nigth-time usage

A-Schematic resemblances of “Turkish House”: 1-Grond floor and upper floors differ from each other schematically:

Kula Evi alt kat, üst kat biçimleniş farklılaşması



A-Schematic resemblances of “Turkish House”:2-Sofas always are bordered by single rooms on upper floor.3- A room’s plan order or schema is similar to each other.4- Turkish House’s cumba is an element of house where link between street and

room

sedir

yüklük

ocak

girissedir

giris

ocak

yüklüksedir

yüklük

ocak

girissedir

giris

ocak

yüklük

A-Schematic resemblances of “Turkish House”:

4-There are space hierarchy from closed space to open space

streetgarden

B-Functional resemblances on Turkish House2- Turkish House ground floor is occupied service

functions; upper floor is for living activities3- Turkish House’s cumba is an element of room

where link between street and room

sergen

d siç

sedir

I .

A-Schematic resemblances of “Turkish House”:


KarekterTipolojik

Gündüz

Ort. O.

3.a çik mekan2.yari a çik mekan

1.ka pali mekan

Dis-Iç Mekan Kurgusu

yemek yeme

uyuma

Îslevsel Kurgu

Gece

b ar.

Alt- Üst Kat farklilasmasi

Planimetrik Kurgu Ortakligi

sokak

d ep olama

kullanimi

oturma

hayat

b ahçe

p isirme

.

s nma

sokak

hayat

odaodaeyvan

oda

eyvan

hayvanmut.

wc

a sevi

BATIKARADENIZ BÖLGESI

Safranbolu, Saraçlar Evi 1 2

2 3

1

1

3

2

2

3

uyumaa vlu

servismekanlar oda

oturmased ir

oda

oda odaoda

hayat

b asoda

a vlu

A KDENIZ BÖLGESILefkosaSaçakli Ev

Incelenen Konut

oturma

3

322

1

d ep olamag ünlükoda

fagmut

odask s

k s

a vlua h ryaz

a h rk s

saman.

a mbar

çardaküstü

sama nlksama nlk

IÇ-ANADOLU B.

Köy Imami EviKapadokya A vcilar Köyü

yatma

a vlu

a vluyazodas

sama nl k


C) Constructional resemblances on Turkish house1-Structural Order: However it depends on geography and material, a mostly wooden skeleton constructional system was used at Turkish House.

2-Facade Orders: Openings: There is stable order between upper floor and ground floor openings. Ground floor is closed to the street and upper floor conveys more windows than ground floor facade.

3- Repeated constructional elements on facade. Oriel (Cumba), Brace (Payanda), Clerestory (Tepe Penceresi), Eaves (Saçak), Inclined roof (Eğimli Çatı)

Tekrarlanan Elemenlar Baskin Pencere OraniDoluluk Bosluk Oranlari

Cephe Dizemleri

Ka

rgir

Ya

p m

Siste

mle

ri

Yapisal Dizem Ortakligi

2

Z.K

at

Ü.K

at

II

Ça

tkA

h sa

p

Incelenen Konut

1A

h sa

pY

gm

aI

Ke

rp.

II

Min

.

(2)

4m2

Ma

x.

(

1)

Aç

kl k

lar

35m

2

Kapadokya Avcilar KöyüKöy Imami Evi

IÇ-ANADOLU B.

Saçakli EvLefkosaAKDENIZ BÖLGESI

Safranbolu, Saraçlar Evi

KARADENIZ BÖLGESIBATI

Egimli I

Tepe Penceresi

Cumba

Ahsap Payanda

Saçak

Çat

a

b

a/b = 1.7

a/b = 1.4

Cumba

Egimli Çat

AhsapPayanda

Saçak

111 1

Ü.K

at

Z.K

at

1

Ma

x.

Aç

kl k

lar

44m

2

2Ke

rp.

Ya

p m

Siste

mle

ri

Ka

rgir

Ça

tkI

Ah s

apI

IAh s

ap

Yg

ma

Min

.

II

8m2

(1)

( 2

)

Ma

x.

Aç

kl k

lar

11m

2

Z.K

at

Ü.K

at

1

Ka

rgir

Ya

p m

Siste

mle

ri

Ça

tkI

Ah s

apI

Yg

ma

I

Ah s

ap

Ke

rp.

Min

.

II

(1)

a/b = 1.6

a

1 1

b

a

b

EGIMLI ÇATI

SAÇAK

CUMBA

AVLU1. KAT

ÜST KATLAR

EGIMLI ÇATI

CUMBA

SAÇAK

SAÇAKEGIMLI ÇATICUMBA

SAÇAK

EGIMLI ÇATI

CUMBA

125

b

aa

a/b=2 a/b=1.7b

a

b

aa/b=1.6a/b=1.7

b

Rahmi Koç Evi, Tarabya, S. H. Eldem, 1975-1980

Emirgan’da bir konut, A. Mutlu,1990

Emirgan’da bir konut, A. Mutlu,1990

Suna Kıraç Yalısı, Vaniköy, S. H. Eldem, 1965-1966

Ortaköy’de Konut Grubu, İstanbul D. Tekeli,1985-89

Trabya’da konut grubu, İstanbul, Arolat Mimarlık

Bebek’te konut grubu, İstanbul, Arolat Mimarlık

İstinye’de bir konut, İstanbul, O. Şahinler, 1992

Altunizade konut grubu, İstanbul, Miar Mimarlık, 1996

Gelenekten geleceğe evimiz proje yarışması, Cengiz Eruzun Önerisi, 1992

Gelenekten geleceğe evimiz proje yarışması, Cengiz Eruzun Önerisi, 1992

Demir Tatil Köyü, T. Cansever



Gaziantep Toplu Konut Projesi, E. Elmas

Datça’da konut, C. Bektaş

Datça’da konut, C. Bektaş

Gürel Ailesi, yazlık konutu, Çanakkale, S. Gürel

avlu

avlu

avlu

avlu

.

I

127

Social Insuarance building, Zeyrek, S. H. Eldem, 1970

Sirer Yalısı, İstanbul, S.H. Eldem

Milli Reasürans Binası, Maçka, Şandor Hadi, Sevinç Hadi

İstanbul Üniversitesi Merkez Kütüphanesi, Şandor Hadi

Hadi yazlık konutu, Tuzla

CONTINOUTY MODEL IN ARCHITECTURE (mimarlıkta süreklilik modeli)variable of model modelin değişkeni

conception of time (zaman kavranışı)

linear, continuos, evolutionary(doğrusal, sürekli, evrimsel zaman kavranışı

function of the time(zamanın işlevi)

Evolutionary change, continuoty of common world knowledge, experiments, harmony with context(evrimsel değişim, ortak belleklerin sürekliliği, geçmiş deneyimlerin öz olarak sürekliliği, yerin, kültürel bağlamda tanımı, bağlamdan kopmama)

architectural manner related with the model(modelle ilişkilenen mimari tutumlar)

Traditional architecture, vernacular architecture, contextualism, regional architecture(Geleneksel Mimari, Bağlamsal, Bölgesel Mimari)

keywords of the model

(Modelin anahtar

kelimeleri)

essence, type, typology, anology, evolution, tradition, experience, culture, place, context, norms, patterns.(öz, tip , tipoloji, analoji, evrim, gelenek, deneyim, kültür yer, bağlam, normlar, örüntüler)

mimaride süreklilik

Documents