Miaφεμινιστική θεολογία

ΠΡΌΤΥΠΟ ΠΕΙΡΑΜΑΤΙΚΟ ΓΥΜΝΑΣΙΟ ΕΥΑΓΓΕΛΙΚΗΣ

ΣΧΟΛΗΣ ΣΜΥΡΝΗΣ

Γιώργος Τσεκούρας

Εργασία για το μάθημα των Θρησκευτικών

( υπεύθυνος καθηγητής κ. Γιώργος Καπετανάκης)

Εργασία για την Φεμινιστική Θεολογία

Η Φεμινιστική Θεολογία ως μια θεολογία γυναικών με φεμινιστικές τάσεις, διακρίνει τις πατριαρχικές δομές στην κοινωνία και στην Εκκλησία.

Γενικά θα λέγαμε ότι στη Φεμινιστική Θεολογία η γυναίκα βρίσκεται στο επίκεντρο και καταγράφονται εμπειρίες ζωής, καταπίεσης, παραγκωνισμού, περιθωριοποίησης αλλά και φαινόμενα επιτυχημένης ζωής και απελευθέρωσης.

Ο φεμινισμός δηλαδή δεν πρόκειται για μια απλή αναζήτηση των ίσων δικαιωμάτων σε μια πατριαρχικά δομημένη Εκκλησία αλλά θεωρείται η τελευταία «κρίση» του Χριστιανισμού, όπου όχι μόνο γίνεται μια προσπάθεια ανάκτησης ίσων δικαιωμάτων μεταξύ ανδρών και γυναικών στην Εκκλησία, αλλά πολύ περισσότερο η αμφισβήτηση της παραδοσιακής κατανόησης του Θεού και της ανδρικής φύσης του Χριστιανισμού.

Πρόκειται επομένως για μια εις βάθος αναθεώρηση των πραγμάτων και των εννοιών, ακόμη και αυτής της ίδιας της ιστορίας

Η Φεμινιστική Θεολογία ασκεί κριτική και στρέφεται ενάντια σε ένα Θεό ο οποίος έχει μόνο ανδρικά χαρακτηριστικά, προσπαθώντας να ανακαλύψει θηλυκά και μητρικά χαρακτηριστικά στη βιβλική εικόνα του Θεού, έτσι ώστε οι γυναίκες να μπορούν να αναγνωρίσουν τον εαυτό τους στο «κατ’ εικόνα και ομοίωση του Θεού».

Υπέρ του Φεμινισμού τάσσεται η Εκκλησία μας αν αναλογιστούμε ότι ο ίδιος ο Χριστός όχι μόνο συναναστράφηκε με γυναίκες – συχνά μάλιστα αμαρτωλές – και τις δέχτηκε στον ευρύτερο κύκλο των μαθητών Του, πράξεις αδιανόητες για το θρησκευτικό κατεστημένο της εποχής Του, αλλά έδειξε ιδιαίτερη αγάπη και κατανόηση για τη γυναίκα, υπερασπιζόμενος την αξία και την αξιοπρέπεια της, στηλιτεύοντας τη σκληροκαρδία και την αδικία των ευσεβών Ιουδαίων της εποχής Του απέναντι της γυναίκας.

Ο χωρισμός της ανθρώπινης φύσης σε αρσενικό και θηλυκό είναι σύμφωνος με τη Θεία Πρόνοια και Σοφία. Ο άντρας και η γυναίκα δημιουργούνται ως ισότιμες προσωπικότητες που προορίζονται σε αλληλοσυμπλήρωση και θέωση.

Ο Χριστιανισμός πρώτος καθιέρωσε την ισότητα και μάλιστα, κορυφαίοι εκπρόσωποι της χριστιανικής παράδοσης, όπως ο άγιος Γρηγόριος ο Θεολόγος, δεν δίστασαν να καταγγείλουν τους άδικους νόμους εις βάρος της γυναίκας: «άνδρες ήσαν οι νομοθετούντες, δια τούτο κατά γυναικών η νομοθεσία […] Ου δέχομαι τούτην την νομοθεσίαν, ουκ επαινώ την συνήθειαν.»

Στην εν Χριστώ πραγματικότητα που βιώνει και κηρύττει η Εκκλησία μας, δεν υπάρχει χώρος για κανενός είδους διαχωρισμό, διαίρεση ή ανισότητα. Σύμφωνα μάλιστα με την επιστολή προς Κολοσσαείς του Αποστόλου Παύλου όπου είναι αδιανόητη η οποιαδήποτε διάσπαση, ο οποιοσδήποτε τεμαχισμός της εν Χριστώ ενότητας: «ουκ ενι Ιουδαίος, ουδέ Έλλην ουκ ενι δούλος ουδε ελεύθερος, ουκ ενι άρσεν και θήλυ πάντες γαρ υμεις εις εστε εν Χριστω Ιησου»

Κλείνοντας, αξίζει ν’ αναφερθεί ότι στην Ορθόδοξη Εκκλησία, η γυναικεία παρουσία ενδυναμώνεται μέσα από την πλειάδα των Αγίων Γυναικών, Οσίων, Ισαποστόλων, Μαρτύρων, Οσιομαρτύρων, Μεγαλομαρτύρων, οι οποίες με κορυφή την Παναγία τη Μητέρα του Χριστού και Υιού του Θεού έχουν ιδιαίτερη θέση στην Αγιογραφία και Υμνογραφία της Εκκλησίας, αλλά και άφησαν το δικό τους στίγμα στην Ορθόδοξη Θεολογία.

Δίπλα στους Πατέρες της Εκκλησίας υπάρχουν και οι Μητέρες, οι οποίες είναι γυναίκες της ερήμου, μοναχές ή και συχνά μητέρες και συγγενείς μεγάλων Πατέρων της Εκκλησίας όπως η Εμμέλεια, η Μακρίνα, μητέρα του Μεγάλου Βασιλείου, η Νόννα και η Γοργονία μητέρα και αδελφή του Γρηγορίου του Θεολόγου καθώς και η Ανθούσα, μητέρα του Ιερού Χρυσοστόμου.

Τέλος, ας μην ξεχνάμε ότι 7 γυναίκες (Μυροφόρες) έμαθαν πρώτα το κοσμοσωτήριο και παντευφρόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως του Χριστού μας.

Πηγές

http://h-agaph-panta-elpizei.blogspot.gr/2010/10/blog-post_3111.html

Google Images