María Castaña

MARÍA CASTAÑA

HEROÍNA

CONTRA O PODER

DA IGREXA

PARA QUE SE USA LA FRASE

DE MARIA CASTAÑA

A frase de María castaña o mari castaña úsase o utilízase para expresar cousas do pasado como por exemplo: “En tempos de María castaña non había coches. E esa frase significaría :

En tempos atrás non había coches

Esta é María Castaña

MARIA CASTAÑA UNHA HEROÍNA DO SÉCULO XIV

Maria castaña foi unha heroína que liderou unha revolta na cidade de lugo contra o poder eclesiástico.

O rei Fernando II de León ratificou o testamento do Bispo Odoario, polo que o señorío da cidade de lugo pasaba a mans da devandita cidade

IMAXES DE LUGO E MURALLA

VISTA PARCIAL DA CATEDRAL

A REVOLTA DE 1386

Unha das revoltas ,foi contra os impostos

que o bispo de lugo cobraba, foi no ano

1386 baixo o reinado de Juan I de Castela

e encabezada por María castaña contra o

bispo

A MORTE DO MORDOMO

O pai Risco na sua obra (España Sagrada)

afirma que, o 18 de xuño de 1386, María

Castaña e os seus dous fillos confesaron

haberlle dado morte ao mordomo do bispo.

Probablemente a declaración foi despois de

pasar por terribles torturas

A CONDEA

"Para satisfacción da Igrexa doaron á catedral

tódalas herdades que tiñan no couto de Creisa e

obrigáronlle a pagar mil maravedís, xurando que

non farían dano endexamais, senón que antes

axudarían de alí en diante ós recadadores da

igrexa e do bispo''.

O QUE DICEN DE MARÍA

CASTAÑA

De María Castaña dicen que é unha filla das

tres do demo de Auburn Mary protagonista

do relato británico “a batalla dos paxaros “

• Nos Tempos de María Castaña

• n día, estando na Abilleira a familia toda, a avó e maila netiña foron dar un paseo. Era

xa a tardiña, pero aínda ía calor, polo que de alí a un pedazo, sentaron os dous á

sombra dun gran castiñeiro.

• Era este un castiñeiro moi fermoso, verde, de follas grandes que só deixaba pasar

unhas pequenas raiolas de sol.

O avó dixo que aquel castiñeiro levaba alí desde que a familia fora vivir para aquelas

terras, por aló polos tempos de Maricastaña.

- Avó,… ¿por qué dis que foi nos tempos de Maricastaña? ¿Qué queres dicir? ¿Cando

foi iso?

- Hai moito, moito tempo, Sabeliña.

Cando eu falo dos tempos de Maricastaña quero dicir que xa hai moito tempo que os

pais dos meus pais viñeron vivir para estas terras; que xa pasou moito, moito tempo

desde entón.

- Pero ¿quen era esa señora? ¿quen esa Maricastaña?¿por qué falas dela?.

- Mira, Sabeliña, Maricastaña foi unha muller que existiu de verdade, e que viviu hai

mais de seiscentos anos nun sitio da Provincia de Lugo, alá por Terras de Lemos.

Foi unha señora moi coñecido porque, unha vez, protestou polos impostos que lle

mandaban paga-los recadadores do Bispado de Lugo. A ela parecéronlle moitos

cartos e sendo como era unha muller moi decidida, xuntouse con outras persoas que

estaban na mesma situación e todos xuntos decidiron protestar, primeiro de palabra e

despois pola forza.

As palabras non foron escoitadas e entón Maricastaña encheu o mandil de pedras na

Praza Maior de Lugo e berrou: ¡A eles que son poucos!. As pedras caían coma un

trebón nas cabezas dos recadadores de impostos. Os compañeiros de Maricastaña

non o pensaron dúas veces e tamén agarraron pedras e coios contra os cobradores

que non tiveron máis remedio que escapar ás carreiras cara á Catedral. Pero alí

mesmo foron apedreados. Un deles quedou ferido de morte.

O suceso correuse entre as xentes como a pólvora. Todos falaban da revolta de

Maricastaña e os seus compañeiros. Pero a cousa non quedou así, porque diante dun

delicto coma aquel, no que tomaron a xustiza pola man, tivo que se presenta-la

Xustiza e detivéronos. Maricastaña chegou a ser condenada a morte, da que librou

gracias ó favor do Rei e a pagar unha forte multa. Así puido seguir con vida e volver ás

Terras de Lemos. O que ninguén puido evitar foi que, desde aquelas, a xente

empregara esa expresión que eu che dixen: … foi nos tempos de Maricastaña… para

indicar que aquilo foi xa hai moito tempo.

TRABALLO :

MIGUEL FIGUEROA