ΜΑΘΗΜΑ 10ο Οι Γαλαξίες
ΜΑΘΗΜΑ 10ο
Οι Γαλαξίες
1. Ο Γαλαξίας μας
• Αν παρατηρήσουμε προσεκτικά τον έναστρο ουρανό μια ασέληνη και ξάστερη νύχτα θα δούμε μια λευκή ζώνη με ασαφή όρια να τον διασχίζει.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Με απλή φωτογραφική επεξεργασία μπορούμε να διακρίνουμε καλύτερα τη δομή αυτής της ζώνης.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Οι αρχαίοι λαοί είχαν προβληματιστεί με αυτή την εικόνα και πολλοί μύθοι προέκυψαν στην προσπάθεια να δώσουν κάποια εξήγηση.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Ο πιο χαρακτηριστικός από αυτούς τους μύθους (που δικαιολογεί και την ονομασία «Γαλαξίας» είναι ο εξής:
• Ο μύθος του Ηρακλή είναι γνωστός. Πατέρας του ήταν ο Δίας και μητέρα του η θνητή Αλκμήνη. Όπως ήταν αναμενόμενο, η επίσημη γυναίκα του Δία, η θεά Ήρα, δε συμπαθούσε καθόλου το μικρό Ηρακλή.
• Ο Ερμής (για να δώσει μεγαλύτερη δύναμη στον ημίθεο) εξαπάτησε την Ήρα ώστε να θηλάσει από το γάλα της ο μικρός Ηρακλής.
• Μόλις η Ήρα κατάλαβε την απάτη, έσπρωξε μακριά το βρέφος και τότε το γάλα της σκόρπισε στον ουρανό σχηματίζοντας αυτή τη γαλακτόχρωμη ζώνη.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Ο μύθος απεικονίζεται σε διάφορους πίνακες ζωγραφικής, όπως αυτόν του του Giacopo Tintorreto (1580 μ.Χ.), ο οποίος βρίσκεται στην εθνική πινακοθήκη του Λονδίνου
1. Ο Γαλαξίας μας
• Και στον πίνακα του Peter Paul Rubens (Ισπανία)
1. Ο Γαλαξίας μας
• Οι Πυθαγόρειοι ονόμαζαν τον γαλαξία «οδό των ψυχών».
• Ο Πίνδαρος τον ονομάζει «Λιπαράν Οδόν».• Συχνά του δίνεται και η ονομασία «Ηριδανός ποταμός»• Οι Άγγλοι τον ονόμαζαν «δρόμο του Ιακώβ».
1. Ο Γαλαξίας μας
• Οι απαντήσεις στα ερωτήματα σχετικά με την προέλευση αυτής της γαλακτόχρωμης ζώνης, άρχισαν να δίνονται από την εποχή των πρώτων τηλεσκοπίων του Γαλιλαίου.
• Ο Γαλιλαίος επιβεβαίωσε την άποψη του Δημόκριτου, ότι η γαλαξιακή ζώνη αποτελείται από πολλούς συγκεντρωμένους αστέρες.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Την άποψη αυτή είχε διατυπώσει για πρώτη φορά ο μεγάλος αρχαίος Έλληνας Φιλόσοφος Δημόκριτος (460-370 π.χ.).
1. Ο Γαλαξίας μας
• Η συμβολή των ιδεών του Δημόκριτου στην επιστήμη είναι τεράστια. Θεωρείται ως ο πατέρας της ατομικής θεωρίας. Ήταν ο πρώτος που είχε συλλάβει την έννοια του ατόμου.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Ο πρώτος που μελέτησε συστηματικά τη δομή του γαλαξιακού δίσκου ήταν ο Ουίλιαμ Χέρσελ.
• Ήταν ο πρώτος που κατέληξε στο συμπέρασμα ότι ο Γαλαξίας μοιάζει με ένα τεράστιο δίσκο.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Σήμερα γνωρίζουμε ότι ο γαλαξίας μας είναι μια τεράστια ομάδα από αστέρια, σκόνη και αέρια. Το σχήμα του μοιάζει πολύ με την εικόνα:
1. Ο Γαλαξίας μας
• Δομή του Γαλαξία
1. Ο Γαλαξίας μας
• Δομή του Γαλαξία– Κεντρική Περιοχή
• Ακτίνα 12.000 l.y.• Πάχος 10.000 l.y.
– Γαλαξιακός πυρήνας• Μεγάλη πυκνότητα Αστέρων
• Πιθανή ύπαρξη τεράστιας Μαύρης Τρύπας (μάζας 1.000.000 ηλιακές μάζες)
– Δίσκος• Διάμετρος 120.000 l.y. – Πάχος
1000 l.y.• Σπείρες
– Άλως• Ακτίνα 300.000 l.y.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Ο Ήλιος μας βρίσκεται σε απόσταση 30.000 l.y. Από το κέντρο του Γαλαξία πάνω σε μια από τις σπείρες του.
1. Ο Γαλαξίας μας
• Κίνηση των μελών του Γαλαξία– Τα αντικείμενα που βρίσκονται στην άλω ακολουθούν
διαφορετικές τροχιές.– Τα αντικείμενα του γαλαξιακού δίσκου, ακολουθούν πιο
οργανωμένη κίνηση. – Ολόκληρος ο Δίσκος περιστρέφεται γύρω από το γαλαξιακό
κέντρο.– Η περιστροφή αυτή είναι διαφορική. (Συγκεκριμένα, η γωνιακή
ταχύτητα είναι μεγαλύτερη σε μεγαλύτερες αποστάσεις από το κέντρο).
2. Είδη Γαλαξιών
• Α. Ελλειπτικοί.
2. Είδη Γαλαξιών
• Β. Σπειροειδείς.Κεντρική Περιοχή με Μορφή Ραβδιού
2. Είδη Γαλαξιών
• Γ. Ανώμαλοι.
2. Είδη Γαλαξιών
• Βασικές Διαφορές.
Ανώμαλες τροχιές.Ο δίσκος περιφέρεται γύρω από το κέντρο. Οι αστέρες στην άλω
τυχαία.
Τυχαίες τροχιές.Κινήσεις μελών
5%40%-50%40%-50%Κατανομή
Ζωηρή και αυξανόμενη
δημιουργία αστέρων.
Αυξανόμενη δημιουργία αστέρων
στις σπείρες.
Καμιά σημαντική δημιουργία τα
τελευταία 10 δισ. Χρόνια
Δημιουργία Αστέρων
Άφθονη σκόνη και αέρια.
Ο Δίσκος περιέχει μεγάλες ποσότητες. Η
άλως μικρότερες.
Πολύ λίγα ή και καθόλου
Αέρια και Σκόνη
Περιέχουν παλιούς και νέους αστέρες.
Ο Δίσκος περιέχει παλαιούς και νέους. Η άλως μόνο παλαιούς.
Περιέχουν μόνο παλαιούς αστέρες
Αστέρες
ΑνώμαλοιΣπειροειδείςΕλλειπτικοί
3. Ειδικού τύπου Γαλαξίες
• Οι Ραδιογαλαξίες– Εκπέμπουν το μεγαλύτερο μέρος της ακτινοβολίας τους όχι στο
οπτικό φάσμα (όπως οι «κανονικοί γαλαξίες») αλλά στα ραδιοκύματα
3. Ειδικού τύπου Γαλαξίες
• Οι Ραδιογαλαξίες– Συνήθως βρίσκονται σε τεράστιες αποστάσεις από τον δικό μας.
3. Ειδικού τύπου Γαλαξίες
• Οι γαλαξίες Seyfert– Είναι κάτι μεταξύ των τυπικών γαλαξιών και των ραδιογαλαξιών.– Συνήθως έχουν έναν ιδιαίτερα ενεργό πυρήνα.
3. Ειδικού τύπου Γαλαξίες
• Τα Κβάζαρς (Quasar)– Είναι τα πιο απομακρυσμένα αντικείμενα που έχουν
παρατηρηθεί μέχρι σήμερα (782 – 15.300 εκατομμύρια έτη φωτός).
– Μέγεθος μικρότερο από ένα τυπικό γαλαξία.– Εκπέμπουν όση ενέργεια εκπέμπουν 1000 γαλαξίες σαν το δικό
μας.
4. Αποστάσεις Γαλαξιών
• Ο διάσημος αστρονόμος Χαμπλ, υπολογίζοντας τις αποστάσεις και τις ταχύτητες αρκετών γαλαξιών, κατέληξε στο γνωστό νόμο του Χάμπλ:
• V = H * d• v: η ταχύτητα του γαλαξία,• d: η απόστασή του από τη Γη
• Η: μια σταθερά.
4. Αποστάσεις Γαλαξιών
• Ο νόμος του Χαμπλ ουσιαστικά μας λέει ότι όσο πιο μακριά είναι ένας γαλαξίας τόσο γρηγορότερα απομακρύνεται!
• V = H * d
5. Σμήνη Γαλαξιών
• Σε μερικές περιπτώσεις αρκετοί γαλαξίες μαζί συγκεντρώνονται δημιουργώντας τα λεγόμενα σμήνη.
6. Συγκρούσεις Γαλαξιών
• Ένα από τα πιο εντυπωσιακά φαινόμενα στο σύμπαν είναι η «σύγκρουση» δύο γαλαξιών.
• Με τον όρο σύγκρουση γαλαξιών δεν πρέπει να φανταζόμαστε ένα φαινόμενο παρόμοιο με τη σύγκρουση δύο πλανητών π.χ.
• Ας μην ξεχνάμε ότι ένας γαλαξίας αποτελείται από αστέρια, τα οποία έχουν τεράστιες αποστάσεις μεταξύ τους.
6. Συγκρούσεις Γαλαξιών
• Έτσι όταν δύο γαλαξίες συγκρούονται, ουσιαστικά περνάει ο ένας μέσα από τον άλλο.
• Αυτό το πέρασμα όμως έχει σημαντική επίδραση στη δομή των γαλαξιών και στη κίνηση των αστέρων τους.
6. Συγκρούσεις Γαλαξιών
• Αυτή η διαδικασία κρατάει βέβαια εκατομμύρια χρόνια.
7. Εξέλιξη Γαλαξιών
• Μελετώντας απομακρυσμένους γαλαξίες από τη Γη, μπορούμε να πάρουμε μια ιδέα για την εξέλιξη των γαλαξιών.
8. Σκοτεινή Ύλη
• Ο υπολογισμός της μάζας της ύλης του Σύμπαντος, όπως προκύπτει από τα δεδομένα των κινήσεων των γαλαξιών, έδειξε ότι είναι πολύ μεγαλύτερη από την παρατηρούμενη συνολικά.
• Αυτό οδήγησε τους επιστήμονες στην υπόθεση ότι υπάρχει ένα μεγάλο μέρος ύλης στο σύμπαν, η οποία δεν φαίνεται. Η ύλη αυτή μπορεί να είναι πλανήτες, ή πολύ αμυδροί αστέρες, ή ακόμα και μια τεράστια μάζα από υποατομικά σωματίδια.
• Συνολικά πιστεύεται ότι αυτή η μάζα αποτελεί το 90% της συνολικής μάζας του σύμπαντος.