This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
qwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwerty
uiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasd
fghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzx
cvbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq
wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui
opasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfg
hjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxc
vbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq
wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui
opasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfg
hjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklzxc
vbnmqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmq
wertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyui
opasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfg
hjklzxcvbnmrtyuiopasdfghjklzxcvbn
mqwertyuiopasdfghjklzxcvbnmqwert
yuiopasdfghjklzxcvbnmqwertyuiopas
dfghjklzxcvbnmqwertyuiopasdfghjklz
Conuentus Sucronensis
Kalendis Iuniis
Anno bis milessimo duodecimo
Circulus Latinus Valentinus
Circulus Latinus Valentinus Conuentus Sucronensis Anno bis milessimo duodecimo
2
Ordo rerum agendarum
Veneris die Saturni die Solis die
Ante prandium
1. De Græcis et
Romanis
2. Erasmus
(Ambulacrum)
5. De Humanisitis
6. Ouidius
Post prandium
Exploratores
pabulatum ibunt
Sodales recipientur
3. De pædantismo
4. Sallustius
7. Lucretius
Sodales proficiscentur
Sodales
Aloisia Aguilar
Michael Angelus Ávila
Antonius Barcinonensis
Stephanus Bérchez
Xauerius Pica
Georgius Tárrega
Paulus Villaoslada
Circulus Latinus Valentinus Conuentus Sucronensis Anno bis milessimo duodecimo
3
Prolegomena: De Sucrone
Opportunum non uidebatur in his esse lautitiis, quas terra Sucronensis nobis præbet, quin
incideremus in mentionem quorum textuum apud scriptores probatos de hoc amœnissimo loco
inueniri potest. Ne moræ uobis diutius sit: en habetis undeuiginti fragmenta ex litteris Latinis a
Cicerone porro exspiscata. Salui sitis omnes quo non modo discendum sed imprimis amicitias
exercendum est.
1. Cicero, Pro Balbo (5, 16)
Cetera accusator fatetur, hunc in Hispania durissimo bello cum Q. Metello, cum C. Memmio et
in classe et in exercitu fuisse; ut Pompeius in Hispaniam uenerit Memmiumque habere
quaestorem coeperit, numquam a Memmio discessisse, Carthagine esse obsessum, acerrimis illis
proeliis et maximis, Sucronensi et Turiensi, interfuisse, cum Pompeio ad extremum belli
tempus fuisse.
2. Sallustius Fragmenta (a KURFESS editis)
castra hostium apud Sucronem capta et proelium apud flumen Durium et dux hostium C.
Herennius cum urbe Valentia et exercitu deleti satis clara uobis sunt.
3. Vergilius, Æneis (12, 505)
Æneas Rutulum Sucronem (ea prima ruentis pugna loco statuit Teucros) haud multa
morantem excipit in latus et, qua fata celerrima, crudum transadigit costas et cratis pectoris
ensem.
4. Livius, Ab urbe condita (28, 24,1)
Ciuilis alius furor in castris ad Sucronem ortus; octo ibi milia militum erant, praesidium
gentibus quae cis Hiberum incolunt impositum.
Ab urbe condita (28, 26,1)
tribunis septem qui et antea Sucronem ad leniendam seditionem ierant obuiam exercitui missis
quina nomina principum seditionis edita sunt, ut eos per idóneos homines benigno uoltu ac
sermone in hospitium inuitatos sopitosque uino uincirent.
Ab urbe condita (28,28,1)
Illi, sicut Campani Capuam Tuscis ueteribus cultoribus ademptam, Mamertini in Sicilia
Messanam, sic Regium habituri perpetuam sedem erant, nec populum Romanum nec socios
populi Romani ultro lacessituri bello: Sucronemne uos domicilium habituri eratis?
Circulus Latinus Valentinus Conuentus Sucronensis Anno bis milessimo duodecimo
4
Ab urbe condita (28, 29, 5)
hunc finem exitumque seditio militum coepta apud Sucronem habuit.
Ab urbe condita (29, 19, 3)
præter Plemini facinus Locrensiumque cladem ipsius etiam imperatoris non
Romanus modo sed ne militaris quidem cultus iactabatur: cum pallio crepidisque inambulare in
gymnasio; libellis eum palaestraeque operam dare; aeque [segniter] molliter cohortem totam
Syracusarum amoenitate frui; Carthaginem atque Hannibalem excidisse de memoria; exercitum
omnem licentia corruptum, qualis Sucrone in Hispania fuerit, qualis nunc Locris, sociis magis
quam hosti metuendum.
5. Pomponius Mela, De Chorographia (2,92,2)
Inde se in terras pelagus insinuat, et primum magno impetu admissum mox in duos sinus
promunturio quod Ferrariam vocant finditur. Prior Sucronensis dicitur, maiorque ac magno
satis ore pelagus accipiens, et quo
magis penetratur angustior, Sorobin et Turiam et Sucronem non magna excipit flumina, urbes
conplexus et alias quidem, sed notissimas Valentiam, et Saguntum illam fide atque aerumnis
inclutam.
De Chorographia (2,125,1)
Ebusos e regione promunturii quod in Sucronensi sinu Ferrariam uocant eodem nomine urbem
habet, frumentis tantum non fecunda ad alia largior, et omnium animalium quae nocent adeo
expers, ut ne ea quidem quae de agrestibus mitia sunt aut generet aut si invecta sunt sustineat.
6. Plinius Maior, Naturalis Historia (3,20, 2)
mox Latinorum Lucentum, Dianium stipendiarium, Sucro fluuius et quondam oppidum,
Contestaniæ finis.
Naturalis Historia (3,77,1)
patent <XLVI>, absunt ab Dianio DCC stadia, totidem Dianium per continentem a Carthagine
Noua, tantundem a Pit<y>ussis in altum Baliares duae et Sucronem uersus Colubraria.
7. Quintilianus, Institutio Oratoria (5, 12,2)
Inde enim illa nobilis Scauri defensio: 'Q. Varius Sucronensis ait Aemilium Scaurum rem
publicam populi Romani prodidisse: Aemilius Scaurus negat'.
8. Seneca, De Beneficiis (5,24,4)
Meministi” inquit, “imperator, in Hispania talum extorsisse te circa Sucronem?
Circulus Latinus Valentinus Conuentus Sucronensis Anno bis milessimo duodecimo
5
9. Valerius Maximus, Facta et Dicta Memorabilia (3,7, 8)
qui cum pro rostris accusaretur, quod ab rege Mitridate ob rem publicam prodendam pecuniam
accepisset, causam suam ita egit: 'est enim inicum, Quirites, cum inter alios uixerim, apud alios
me rationem uitae reddere, sed tamen audebo uos, quorum maior pars honoribus et actis meis
interesse non potuit, interrogare: Varius Seuerus Sucronensis Aemilium Scaurum regia
mercede corruptum imperium populi Romani prodidisse ait, Aemilius Scaurus huic se adfinem
esse culpae negat: utri creditis'?
10. Florus, Epitome (2, 10, 22)
Prima per legatos habita certamina, cum hinc Domitius et Thorius, inde Hirtuleius
proluderent; mox hoc apud Segouiam, illis apud Anam flumen oppressis, ipsi duces comminus
inuicem experti apud Lauronem atque Sucronem aequauere clades.
11. Silius Italicus, Punica (3,372)
hos inter clara thoracis luce nitebat
Sedetana cohors, quam Sucro rigentibus undis
atque altrix celsa mittebat Sætabis arce,
Sætabis et telas Arabum spreuisse superba
et Pelusiaco filum componere lino.
12. Maurus Servius Honoratus, In Vergilii Æneidos (12, 505)
ÆNEAS RVTVLVM SVCRONEM descriptio per alterna diuisa, ut solent historici.
RVENTES TEVCROS modo fugientes, quos insequebatur Sucro.
Circulus Latinus Valentinus Conuentus Sucronensis Anno bis milessimo duodecimo
6
1. GRÆCIA ROMAE (Regit Stephanus Bérchez)
QVÆSTIONES
Cur Cicero Disputationes Tusculanas scribere constituit?
Quis philosophiam ante Cicerum Latine scripsit?
Cur Cicero existimabat res Romanas meliores Graecis esse?
Quid Cicero opinabatur de philosophia?
Potestisne, videntes tabulam, exempla dicere?
GRÆCIA ROMA
+ +
MORES
INSTITVTA VITAE
RES DOMESTICAS FAMILIARESQVE
LEGES
RES MILITARIS
LITTERAE
DOCTRINA
MVSICA
MATHEMATHICAE
ORATORIA ¿ORATORIA?
PHILOSOPHIA ¿PHILOSOPHIA?
TEXTVS
CICERO, Disputationes Tusculanae I 1-6:
1. Cum defensionum laboribus senatoriisque muneribus aut omnino aut magna ex parte essem
aliquando liberatus, rettuli me, Brute, te hortante maxime ad ea studia, quae retenta animo,
remissa temporibus, longo interuallo intermissa reuocaui, et cum omnium artium, quae ad
rectam uiuendi uiam pertinerent, ratio et disciplina studio sapientiae, quae philosophia dicitur,
contineretur, hoc mihi Latinis litteris inlustrandum putaui, non quia philosophia
Graecis et litteris et doctoribus percipi non posset, sed meum semper iudicium fuit
omnia nostros aut inuenisse per se sapientius quam Graecos aut accepta ab illis
fecisse meliora, quae quidem digna statuissent, in quibus elaborarent.
Circulus Latinus Valentinus Conuentus Sucronensis Anno bis milessimo duodecimo
7
2. Nam mores et instituta uitae resque domesticas ac familiaris nos profecto et melius
tuemur et lautius, rem uero publicam nostri maiores certe melioribus temperauerunt et
institutis et legibus. Quid loquar de re militari? In qua cum uirtute nostri multum
ualuerunt, tum plus etiam disciplina. Iam illa, quae natura, non litteris adsecuti sunt,
neque cum Graecia neque ulla cum gente sunt conferenda. Quae enim tanta grauitas, quae
tanta constantia, magnitudo animi, probitas, fides, quae tam excellens in omni genere uirtus in
ullis fuit, ut sit cum maioribus nostris comparanda?
3. Doctrina Graecia nos et omni litterarum genere superabat; in quo erat facile uincere
non repugnantes [...] 4. Honos alit artes, omnesque incenduntur ad studia gloria, iacentque ea
semper, quae apud quosque improbantur. Summam eruditionem Graeci sitam censebant in
neruorum uocumque cantibus [...] Ergo in Graecia musici floruerunt, discebantque id omnes,
nec qui nesciebat satis excultus doctrina putabatur.
5. In summo apud illos honore geometria fuit, itaque nihil mathematicis inlustrius; at nos
metiendi ratiocinandique utilitate huius artis terminauimus modum.
At contra oratorem celeriter complexi sumus, nec eum primo eruditum, aptum tamen ad
dicendum, post autem eruditum. Nam Galbam Africanum Laelium doctos fuisse traditum est,
studiosum autem eum, qui is aetate anteibat, Catonem, post uero Lepidum Carbonem Gracchos,
inde ita magnos nostram ad aetatem, ut non multum aut nihil omnino Graecis
cederetur. Philosophia iacuit usque ad hanc aetatem nec ullum habuit lumen litterarum
Latinarum; quae inlustranda et excitanda nobis est, ut, si occupati profuimus aliquid
ciuibus nostris, prosimus etiam, si possumus, otiosi.
IMAGINES
Circulus Latinus Valentinus Conuentus Sucronensis Anno bis milessimo duodecimo
8
[Adnotatiunculæ]
Circulus Latinus Valentinus Conuentus Sucronensis Anno bis milessimo duodecimo
9
2. LAVS STVLTIÆ (Regit Aloisia Aguilar)
Stultitia loquitur
1.Vtcumque de me uulgo mortales loquuntur, neque enim sum nescia, quam male
audiat STVLTITIA etiam apud stultissimos, tamen hanc esse, hanc, inquam, esse
unam, quae meo numine Deos atque homines exhilaro, uel illud abunde magnum
est argumentum, quod simulatque in hunc cœtum frequentissimum dictura prodii,
sic repente omnium uultus noua quadam atque insolita hilaritate enituerunt, sic
subito frontem exporrexistis, sic laeto quodam et amabili applausistis risu, ut mihi