LECTIONTJM - rosdok.uni-rostock.derosdok.uni-rostock.de/data/Preview-PuV/PDF/1866_SS_IL.pdf · 'EÍSTCI^ÓVTWV rivihv ei ó xbauog iiixfjvyos, xal ui'd-tg ei oipaiooeidxjs' ¿fiéis,

INDEX

L E C T I O N T J M IN

ACADEMIA ROSÏOCHIEN8I

S E M E S T R I A E S T I V O A . M D G G G L X V I

A DIE XVI M. APRILIS

PUBLICE PB1VATIMQUE HABENDABUM.

DE FRAGMENTES D E M O N A C T I S P H I L O S O P H I

F. V. FR1TZSCHWS

PBAEFATUS EST.

L I T C H I S A D I. E Ii I A N I S.

1 of 12Preview: Personal- u. Vorlesungsverzeichnisse, © Universitätsbibliothek Rostock 2010

Gnomas, quae ad vitam bene beateque agendam pertincrent, non solum versibus poetae ediderunt gnomiei, inprimis Tbeognis et Phocylides, verum etiam alias alii multi sermone scriptas pedestri. Quarum aliae (ut gnomae septem virorum sapientium) diu per ora tantum traditae sunt, aliae ut pbilosopborum et rbetorum etiam uteris consig-uatae. At quum satis constct, quantopere vel ipse Thcognis inteqiolatus sit: quid tandem bis philosophorum sententiis aceidisse putabimus? Nam bae quidem et genere toto breves exstiterunt et soluta fere oratione scriptae et in argumento eodem omnes versatae ideoquc aliae aliis simillimae fuerunt. Itaque non sane ndrandum est, quod easdem gliomas tarn saepe non imi sed pluribus pbilosopbis tribuí videmus. Sed in eorum philosophorum numero, quorum gnomae in lucem editae sunt, etiam Demonax genere Cyprius, civitate Atbeniensis ducendus est. Ac Lueianus ipddeni in Vita Deiuonactis c. 12 — 02 fin. hand pauca hujus philosophi acute dicta protulit, quae ut multum habent urbanitatis, ita philosopbiam ipsam raro adtingunt. Sed praeterea aliae quacdam ejusdem Denionactis sententiae exstant pbilosopbo et eo Epictcti, Denietrii, Timocratis alunino digniores, de quo altero dictorum genere nunc paucis exponam. Quorum nonnulla J . C. Orellius (in Opusculis Graec. veter. sentent. et moral. T . II p. 144 sqq.) ex Antonio sumta ne baec quidem omnia composuit, reliqua coniplecti, ut in Praefat. II p. VIII ipse proiessus est, neipie voluit nee sane potuit: critica vero arte prorsus abstinuit, qua in fragnicntis vel máxime opus esse fugere potest nemineni. Lueianus autem, qui Denionactis verba partim ipse audierit partim ab iis acceperit qui ipsi audissent, summani hie fidem merctur: praeter qucin uni fere Stobaeo satis tuto credere licet, non item caeteris scrip-toribus Florilegioruni. Horuni enini alius dictum aliquod Demonacti tribuit alius idem illud Epicteto liirsuni alius Clitarcho: ut in bis tenebris difficile sit pedem non offendere. Qui ubi et inter se omnes consentiunt et Stobaeo repugnant, videudum est ne Stobaei hodierni lemma aliipdd viti contraxerit. Certe S. Maximi (Confessoris) gnomologio (vol. II ed. Conibcfisi, Parisiis a. 1075, quam editionem nunc respiccre non licet) olim me non sine fineta asam esse memini ad Stobaei lemmata hie illic emendanda. Itaque si ipds gnomas quae Demonacti in bis Florilegiis tribuuntur universas eoniprehenderit, de quarum parte diu ac multum dubitarc licet: hoc saltern manebit, Denionacteni sententias quasdam Aiitisthenis et ipsius Socratis gravitate dignas elocutum esse. Quo magis nostrum est, ab ipso exordiri Stobaeo et tunc demuni caeteroruni locos bonos malos, certos incertos quasi per saturam adponere. Tenendum est autem seriores (inprimis nionachos) profanorum scriptorum tlosculos e Stobaeo iiotissimum delibasse, interduui etiam aliis velut Ononis antliologio in consilium adhibitis.

I. Ovyroi yeywreg ut¡ tpooveitf (into S-eovg. Stob. Flor, fleoi ineooifnug tit. 22, 10: J)¡¡nwvuxTog. ,&V»;TO'I — &(oig'. Idem

versus est in Menandri monostichis 243: &vtj%og neyvxwg ,m¡

gnomae eis contineantur, philosopho Deruonacti tribuere vix dubito. Sane prior versus: ,&vi;roi — \reovi' ab antiquo trágico sumtus videtur, ut ab Euripide. Sed Demonacti licuit versibus uti etiam alienis, quippe qui plurinios poetas memoria teneret Luciano judice in Demonacte c. 4 init: non;rais BVVTQOtpog iyirtro xui rwv nXeioxttv i/ii¡ivi¡ro.

III. J>¡tiwva$ iqvnijdeis nbre ijoîiTo rpt'/.ooorptiv ore xarciyiyviijoxen; itpt], ifiaviov

X¡QS,('lH>¡V. Stob. Flor, liegt rov yvwfri ouvibv tit. 21, 8: /lijniltvaxTos. ,J>]p. — I)OÍ,¡X¡M¡VS, ubi

pro TTÓTB codex A habet nxyvixa. Et hie quidem Demonactis locus quuni praeclarus est, turn nihil habere videtur dubitationis.

IV. 'EÍSTCI^ÓVTWV rivihv ei ó xbauog iiixfjvyos, xal ui'd-tg ei oipaiooeidxjs' ¿fiéis, 7rí0'

fúv roí1 Y.óofiov nolvnoayfioi'eirs, neoi (Ye ri;s ÍUVTVJV UY.OOIIÍUS oi> ipqoxntêxe. Stob. Eel. Phys. et E m . II, 1, 11, ubi in Canteri editione p. 156 lemma zlxjfiwmxros

plane deest, quod nunc bene reeeptuni est e niarg. cod. Escurialensis, qui in textu habet dt¡/novas. Nam Demonacti baee etiam Antonius adjudicat Senn. 37 p. 55, 17, qui hie qiioque Stobaeum exseripsit itaque legit: 'AXXmv eêia^bvriov ei—ifieig, eine, neoi — oii ipQoriis£Te. Xempe cvnicis, quos saepe Demonax sequebatur placuit, ut recte Diogenes L . VI, 103, cum dialecticis etiam physicen tollcndam et in solo virtutis studio elaborandum esse. Alio modo pliysieiim pliilosoplium Demonax noster ridet ap. Lucianum Vit. Demon. § 22. Itaque ne nie quidem locus habet dubitationem.

V . Eioi rives, oi roi> naobvra iter ßior ov £töoir, ce)la naoaoxeváôrrai 7ioX).ij

onovdij, WS í'reobv Tira ßiov pttoÓOftSVOt, ox) rbv naobrra' xai ir TOVTM naqaXeinofievos ó ^poj'oe oiyerat.

Stob. Flor. íleol tpetitoXiag tit. 16, 19: 'AvtKpüinoS' iio't— oi/eiai. E Stobaeo baec Sauppius (Antiph. Fr . p. 15o) inter Antiphqnis fragmenta quasi in re certa recepit. At nomiibil scrupuli injicit óptimas codex A, qui h. 1. hace omnia: 'Arrirpiörros- tiai usque ad ßuaabnevoi omittat, paullo post autem 16, 29 cum cactcris libris ipse quoque hoc lemma'Avtttp&vtog tucatur. Hine enim suspicio est, verba ipsa: eioi nreg — ßuoabiievoi ex alio códice recte suppleta, lemma autem Arrápanos ex interiore illo loco 16, 29, qui simillimc ineipit: 'Eon Hi ns /.byos, £ — temeré arreptum esse. Enimvero hie ipse Antiplionis locus (Eioi rives Y.. T. ) . . ) ab Antonio palani ,Demonacti' adsignatur in Serm. 140 fleoi nkovrov /.. r.).. p. 222, 48, ubi ille ita legit: Eioi rues, oi rbv per 7iaqbrra ßiov (sic) — ás i'xeoov ßiov (sic) — ov rbv naqbvra (nihil aniplius, ultimis verbis Septem omissis). Adparet autem uniiui cimdeuiquc unius scriptoris locum utrobique senatum esse, qui locus si Demonactis merit, ne potuerit fluidem idem esse Antiplionis. Quare si deteriores libros Joaiinis Stobaei sequi placuerit, uni Antipboni haec tribuenda sunt: sin Antonii in Melissa levitatem, uni niiniriim Demonacti. De qua re mihi quidem non liquet: quanqiiain ad 1. baud absimilem Lueiani De Merc. Cond. § 30 fin. Antipboni haec adtribui. Ceterum in Stobaeo, qualis quidem nunc est, plores loci Demonactis non lcgimtur. Sed fortassis idem Stobaeus pleuus adbuc et integer Dcmonactem nostrum etiam alibi nominarat. Certe Pbotius in Bibl. cod. 167 (p. 114 ed. B.) inter philosophos ab Stobaeo adlatos diserte etiam ,Denionaetcni' reposuit.

VI. Oi dnaiSevioi xa&áneq oi alievbiieroi iy&ies iXxbfievot atyiöoi. J . Damascenus Parallel, p. 153 b ed. Sart: Jij/tavaxtog. oi an. — oiywai, ubi

lyjrvs lcgitur: at ty&veg in eodem Damasccni loco apud Gaisforiliini pone Stobaeuni T . IV p. 66. Demonacti haec tribuit etiam Antonius Serin. 134 Heqi natSeias xal iptloooyias p. 209, 42, qui pro iyd-is item legit tyfrves.

VII. Tils uev nbXeis aradí¡fiaoi, riig di ijjvyds fia&ijuaai Y.ooiieiv Sei.


J . Damascenus Parallel, p. 146 b ed. 8: Jfjuepamoe (gie) 'Ttfmiov xai Smuparove. jag ¡úv — y.ooftéiv 9$f, sive pone Stobaeum Gaisfordi T . IV p. 39, ubi it;¡iMvaxTo¿ scribitur. Verum Antonius Serm. 134 p. 207, 41, primum in fine legit ¡/ioxoúir¡g, JtjpóxQttog, JtjftöauXoi saepius contusa sunt. Ut potior auctoritas sit J . Damasccni, qui Demonactem noininasse videtur, tarnen sic quoque boc dictum permultos babcbit competitores. Habet hoc ipsuin dictum etiam Maxinius p. 207, 41, quem nunc insincere non licet. Orellius (I p. 30) ex Jamblichi Adhort. ad Pililos. C. II p. 15 ed. K . ita edidit: xoa/iyriov itgov ¡úv avafri'¡¡iaot, tijv ()'f l!W/l]v flltdljflClOtV.

VIII. ' / / Twc Tteoiaraaemv úváyxi] r o i y ¡úv m&OVß itoxi/iá^ei, TOIV 9k r/O-govg iXiyyti. Arsenius ed. Gott. 12, 87 b : ' / / yun iiegtaiaamv (sic) — tXtyyet. Jy/iuvaxjos.

Sed Apostolius 8, 7 1 d : 'H rwv negiatáaswv — iXiyyei. 'laoxctÚTOvg. Tum Antonius Senn. 135 fftgi tpiXttv p. 214, 56 banc gnomen sic adfert, ut dicto ex eis quae antecedunt paenultinio hoc leninia addat: ,ex dictis et sententiis Epicteti, Isocratis et Denioeratis', quasi iiidideni omnia fiuxerint dicta próxima sex. At saepe in Florilegiis perspexi (ut ajmd liunc ipsum Antonium), lemma ,TO

Florilegio Lipsiensi p. 15 ed. Westerm. eadem non huic philosopho data est sed ,Clitarcho,' ubi est illud rot" airov. Quod qui primum scripsit, superiorem glossani 'H ioyig— vaults non Clitareho dederat sed Demonacti. Quare haec gnome omnium iere consensu esse videtur Demonactis. Simile dictum Terenti est (i. e. Menandri) in Heautont. U, 1, 9.

XI. Ai ptiv yeXtdópeg evdiap r,niv ngooijptaipovoip, o't di ix iftXooorpiag X.byoi aXmictv. Antonius S. 170 liegt didayi¡g x. r. X. p. 278, 10: «/' ptiv — aXvniav cnin boc

lemmate: ,Moscbionis al. Demonactis'. Sed Arscnius ed. Gott. I, 6 0 c : «1 ptiv — dXimiav. Jr¡ptwvaxrog. At ,Demopbilo' post alios tribuit Orellius I p. 8 Sent. 40 male lcgens: — aypiaipovoiv ?;/«>, o't de cpiXoootpiag Xóyoi tljv CiXvTtiav.

XII. '1'ooovrov tig dgerijP Ttgoo&ijoeig, öaop dp vcptXijg rwp t;dovwr.

Antonius S. 1 liegt (iiov dgerf;g xai xctxiag p. 6, 19: roooi>roj' — ijdovwv cum boc lemmate: ,Demonactis'. Eodem modo Florilegium Lips. p. 12 ed. AVest: Ji;/iwvuxrog. roooinov — iidovwp.

XIII. Aioygbv ev piip dXXotg dnodiyeo&ai rag dgerdg, tv éavroig di éyeip Ttcg xctxíug. Antonius S. 1 p. G, 21: ctioygóv ptiv iv itXXoig (sie) — xaxiag post alium locum

jDemonactis'. Florilegium Lips. p. 12: rot) uinov (praecedit Jyptwpaxtog). aioygop ptiv iv d'/loig (sie) — xctxiag.

X I V . Tovg rwv owptdrwp ent/ieXovptevovg, éamwv di dpteXoivrag vireidt^ev wg rwv fiiv

o'ixwv enipieXovptevovg, rwv di ivoixtav dpieXovPtag. Antonius S. 1 p. G, 23: tovg rwp — dpteXovvrag post duo locos ,Demonactis'.

Florilegium Lips. p. 12: TOI" ainov (praecedit /h;ptwpaxrog). roiig rwv — dpteXovvrag. Demonacti haec tribuunt etiam Maxinius Confessor I, 49 et Arsenins p. 191 ed. AValz.

X V . /leixvvaiv i¡ ptiv rgo7ii¡ rbv xar ctlij&ttav drdgeiov, i; di dzvyjet rov cpgóvtptov. AntoniusS. 148 liegt eirvyiag xai dvorvyiag p. 238, 24: deixvvatv— xará dXy&eiav

— ipgóvt/tov cum hoc lemmate: ,Demonactis'. [Continuo praecedit locus ambiguos, quem nescias, utrnm Moscbioni datus sit an Demonacti, bunc locum dico p. 238, 22: O'vre O'I iifiovooi roig ógyúrotg, oiré o't chtaid'evTOi raig riyutg dvvavrat ovvagptbaaad'at, quern ,Socrati' dedit Orellius I p. 1G scribens tale drvyiaig,]

X V I . 2otpiorov nvog airtwpiivov ainov xai i.iyovrog' did ri fie xaxwg Xtyetg; iiti in)

xaxacpgoveig, lar, too xaxióg Xiyovrog. Antonius S. 53 Ilegi ipóyov xai diaßoX^g p. 79, 19: Ttvdg aotpiorov — rdv v.axwg

Xiyovra (sic) cum lemmate ,Demonax', cui favet etiam error librara, qui liueae proximae pro airm verba ,rw Ji¡/iwvaxrt' intrusit. Genetivum rov xaxwg Xiyovrog Orellius II p. 14G recte substituit. In Luciaid Demouacte cum sophistis saepe Demonax rixatur, ut § 12 sq. cum Favorino, § 14 cum Maximo Tyrio, cum cynico § 19, cum Peregrino § 21, alibi vel cum Apollonio vel Herode Attico.

XVII. Totg wat nXeov ij rij yXwvtrt j;pw. Antonius S. 95 Ilegi yXwooaXyiag p. 15G, 54: roig— j;p« cum lemmate ,Demonactis'.

Confer Lucianum in Vit. Demon. § 51: — ¿go/iévv), nwg áv ugtoru ügsai; dógy^rog, etpt] (sc. ¿Itjftwval), xai bXiya ptiv XaXwv, noiXd d'i dxovwv.

X V I U . 'EXdaota xaxct náoyovotv o't av&gwnoi vnó rwv iy&gwv i¡ vito rwv tpiXwv roi/g

ptip ytxg ey&govg dedtóreg tpvXdoaovrai, roig d'i cpiXoig dvemyptivot etoi xai yiyvovrcu ocpaXegol xai evenißoiXevroi.


Antonius S. 137 liegt tpiXtav /toy&rjgwv p. 217, 19: iXäaata — yivovzat — eienißovXevzoi cum lemmate ,Demonactis'. Consentit Arsenius ed. Gotting. 7 , 7 a : iXitoow — yivovzat — evenifiovXevxoi. Jt]i.iwvaxzoe. Similia sunt dicta Aristophanis in Avibus v. 375 et Catonis in Ciceronis Laelio c. 2-1 § 90.

X I X . Mvaztjgtov ev cptXiu äxovaag, vazegov iyfrgbg yevbfievog /.tt) ixtprjvyg' üdtxeis yag

or Tov eyjrgbv ceXXce zt)v rpiXiav. Antonius S. 137 p. 217, 24: ftvazt)giov — itt) ex

quae e Stobaei aliomnique Florilegiis paullo ante attuli Demonactis acute dicta quum in Luciani recensione (Vit. Demon. § 12 — 63) ad unum omnia desint, ex alio prorsus tonte repetita esse liquet. Quae nude potissimum fluxerint inquirenti illud in oculos incurret, haec quoque a]>ophthcgmata non ore tradita sed consignata uteris aetatem tulisse. Quam-obrem aut ipse Demonax aut paullo post ejus mortem alius philosophus et haec Demo-nactca et sine dubio alia generis ejusdem in lucem edidisse censendus est. Solebant enim illo ipso tempore philosophi hujus quoque argumenti libros cdere, velut ille, cujus in Anthologiis mentio tit, Sextus, si is est Cbacronensis ille Stoicus, abs quo Marcus Antouinus (Tiov tig iambv I, 9) didicisse se fatetur etiam ,ro y.ara).tj7irixi'tg xai bow ¿sfvgezixbv it xai laxnxbv iwv tig T O Y fiiov uvayv.uiwv doy/titim1'. Inscriptio libri haec fere esse potuit: /]rltUMraxiog diargiflai sive dadi^tig sive btn'/.iai, sive (ut est apud Marcum Antoninum I, 7 tin.) inouvijiaia, quae eadem Epicteti libroruin fuerat, unde tot sententiac nobis conscrvatae sunt. Verum ab bis gnoniis, quae in Florilegiis lcguntur toto caelo distant ejusdem Demonactis cae sententiolae, quae ab Luciano in Vit. Demonact. § 1 2 — 62 tin. collcctae sunt. Nam apud Lucianum merae exstant facetiae, saepe illae seurra aliquo digniores quam philosopho: quibus enumerandis nihil alind Lucianus nisi hoc unum ostendit, scivisse Demonacteni etiam jocos movere et risuni excitare, qui est vel tenuis-simns ingeni tructus. Nee vero aut Lucianum Demonactis familiärem (ut ipse testatur § 1: n¡i ,J);u¿ivaxTi xai ini [u';xioiov ovvtytvb¡.irlv) severac hujus philosophi gnomae latere potuerunt, aut cum qui de philosophi vita scripturum professus esset, silentio tantam rem transiré decuit, praesertini quum maximam libri sui partem sententiolis longe aliis opplevisset. Ita necessario sequcretur, Lucianum de Denionaetc philosopho judieare omnino uescivisse, nisi ego in edit, mea Vol. II P. I p. 195 ccrto demonstrassem in Vita Demonactis § 11 tin. post v. txalhtgi]aaie magnam quandam lacunam pernmlta Luciani verba et ad extremum banc ipsam sententiam hausisse: [multa vero et praeclara Demo-nactis luerunt anotftriy/taia, alia severa et tanto philosopho digna, de qnibus hie non est locus dicendi, alia jocosa et amoena.] ßoi-Xn/tai de ivia nuqa&io&at iwv tiaibywg Tt ä/ia xai ¿metete w* «¿roe /.iXtyttiriov x. r. t. Ceterum et Lucianus qui veros philosophos magni aestimarct Demonactis consuctudine libenter usus est, neque Demonax (licet nimia philosophorum irrisione oft'cnili posset) ab Luciano abhorruit: solebat enim Demonax ipse quoque (ut est in Vit. Demon. § 48) ,ftú/.imu no/.tutiv roig or Tipóg aktj&etav ¿k/.a uobg in!oei£tr (ft).oao(fovatr'. Denique ut faeetias aniborum hie omittam, ipsa religio videtur Demonactis et Luciani quasi quaedam copula fuisse: quorum utrique commune mit superstitionis odium acerrimuni, ut vix statui posset, uter eoruin liberius de rebus sentiret divinis.


I N D E X L E C T I O N U M .

In ordine theologico. D. Otto Carsten Krabbe, P. P. O., h. t. Rector, 1) privatim vitam

Jesu Christi quiñis diebus h. IX enarrabit; 2) privatim artem liturgicam et homileticam quiñis diebus Ii. X tradet; 3) publice in Seminara soda-litio homileticas sodalium exercitationes die Saturni h. IX et h. X mo-derabitur.

D. Fridericus Adolphus Phil ippi, P. P. 0., 1) privatim symbolicen comparativam sive doctrinam ecclesiarum et sectarum quinis diebus tradet h. X I ; 2) privatim Pauli ad Corinthios epistolam priorem interpretabitur quinis diebus h. XII; 3) publice conversatorium theologicum modera-bitur die Lunae h. VI—VIII.

D. Joannes Bachmann, P. P. 0., h. t. Decanus, 1) privatim librum Geneseos explicabit quinis p. h. scholis hora VII; 2) vaticinia Joelis, Amosi, Obadjae et Michae interpretabitur quinquies p. Ii. hora IV; privatissime sed gratis: 1) in societate exegetica Cántica quae veteris Testamenti libris historiéis inserta sunt explicanda proponet die Veneris hora VI—VIII vesp.; 2) lectionem sive selectorum capitum Mischni-corum seu Commentarii cujusdam Rabbinici moderabitur binis p. h. scholis definiendis.

D. Augustus Guilielmus Dicckhoff, P. P. 0., 1) privatim historiae ecclesiasticae partem secundam quinquies h. VIII, 2) privatim historiam doctrinae Protestantium quinquies h. III enarrabit; 3) publice exercitationes theologico-historicas binis p. h. horis definiendis, nec non 4) publice in Seminario exercitationes catecheticas die Sat. h. XI et h. XII moderabitur.

In ordine jurídico. D. Otto Mejer, P. P. 0., 1) jus ecclesiasticum tarn commune quam

Mecklenburgicum quinquies p. h. tradet h. XI, 2) encyclopaediam juris quinquies h. IX.

D. Hermannus Augustus Schwanert, P. P. 0., 1) historiam juris Romani enarrabit quinis p. h. scholis h. XI; 2) pandectarum partem primam (praecepta generaba) tradet quiuis p. h. scholis h. XII; 3) rela-torium instituet die Saturni h. XI—I.

D. Hugo Boehlau, P. P. 0., h. t. Decanus, 1) historiam juris Germanici tradet quinis p. Ii. scholis IX — X ; 2) jus feudale Mecklenburgicum exponet quinis p. h. scholis h. X — X L

D. Theodorus Muther, P. P. O., 1) theoriam processus civilis docebit sexies h. IX; 2) institutiones juris Romani tradet sexies h. X; 3) practicum quod vocant processus civilis instituet hh. cc.

D. Ludovicus de Bar, P. P. 0. des., 1) jus crimínale et 2) theoriam processus criminalis secundum jus commune tradet hh. deff.


10

In ordine medico. D. Carolus Strempel, P. P. 0., Academiae Senior, valetudine impedi-

tus lectiones non indicit. D. Hermannus Stannius, P. P. 0., valetudine impeditus lectiones non

habebit. D. Theodorus Thierfelder, P. P. O., h. t. Decanus, 1) publice anatomen

pathologicam binis horis, 2) privatim pathologiam et therapiam specialem quiñis diebus h. IX docebit; 3) exercitationes practicas in clinico et poli-clinico medico senis diebus h. X moderabitur.

D. Gustavus Simon, P. P. 0., 1) Chirurgiae capita selecta binis diebus h. III, 2) akiurgiam binis diebus h. XI docebit; 3) exercitationes akiurgicas diebus nondum definitis, 4) exercitationes practicas in clinico chirurgico et ophthalmiatrico quaternis diebus h. XI et binis diebus h. XII moderabitur.

D. Franciscus Winckel, P. P. 0., 1) gynaecologiae partem primam (artis obstetriciae doctrinam) senis diebus h. VII docebit; 2) exercitationes practicas in clinico obstetricio moderabitur; 3) publice operationum, quae in arte obstetricia adhibentur, theoriam binis horis explicabit.

D. Hermannus Aubert, P. P. 0., 1) privatim physiologiae partem alteram tractabit senis diebus h. VHI; 2) publice encyclopaediam et methodo-logiam medicinae binis horis exponet; 3) privatissime exercitationes physiologicas bis per horas ternas moderabitur.

D. Phil. Jac. Guilielmus Henke, P. P. 0., 1) publice isagogen psycho-logiae binis diebus tradet; privatim 2) anatomes c. h. partem alteram quaternis diebus h. XII, 3) histologiam binis diebus h. XII docebit; 4) privatissime exercitationes anatómicas microscópicas assistente Prof. F. E . Schulze binis diebus h. IX—XI moderabitur.

D. Theodorus Ackermann, P. P. 0., 1) pathologiam et therapiam geue-ralem privatim senis horis docebit; 2) pathologiae et diagnostices selecta capita, experimentis et disquisitionibus practicis illustranda, in instituto pathologico privatim exponere perget senis horis.

D. Franciscus Ei lh. Schulze, P. P. E. , Theatri auatom. Prosector, 1) anatomes comparatae partem alteram quaternis diebus h. XI docebit; 2) exercitationes anatómicas microscópicas uua cum Prof. Henke binis diebus h. IX—XI moderabitur.

D. Joannes Schroeder tradet: 1) pathologiam et therapiam generalem, 2) medicinam forensem, 3) pathologiam et therapiam morborum psychi-corum. Examinatoria et repetitoria de quavis artis medicae parte cupieu-tibus offert.


11

D. G iiili elm us Brumm er staedt, 1) anatomen pathologicam partium muliebrium quaternis diebus exponet; 2) operationum obstetriciarum exercitationes terms diebus instituet; 3) repetitorium gynaecologiae offert.

In ordine philosophico. D. Franciscus Volcmarus Fritzsche, P. P. O., privatim: 1) quaternis

diebus h. XI praemissa adumbratione universae Graecorum historiae Antiquitates graecas enarrabit; 2) binis diebus h. VUI et historiam Augustam Romanorum delineabit et vitas Suetoni Tranquilli interpreta-bitur; 3) binis diebus h. VIII Aristophanis Nubes explicabit; 4) de linguae graecae dialectis disseret horis constituendis. Deuique Seminarii philologici exercitationes regere perget, in quo Platonis Convivium atque Epodi Epistolaeque Q. Horati Flacci tractabuntur.

D. Joannes Roeper, P. P. O., 1) publice docebit elementa anatomes plantarum die Saturni h. X — X I I ; 2) privatim botanicen generalem exponet demonstrationibus et exercitationibus illustrandam senis diebus h. VUI; 3) de herbis in pratis nascentibus disseret diebus Mercuri et Jovis h. XI; 4) itinera botánica instituet die Saturni horis pomeridianis.

D. Eduardus Danielus Henricus Becker, P. P. 0., privatim: 1) agros metiendi formasque delineandi doctrinam tradet sexies p. h. h. LTI; 2) culturam plantarum agrestium quater p. h. docebit h. X.

D. Ludovicus Bachmann, P. P. 0 . , privatim: 1) ter per hebdom. Euripidis Supplices interpretabitur; 2) ter per hebdom. Tibulli et Properti carmina explicabit. Privatissime quater per hebdom. de Mythologia Graecorum disseret.

D. Hermannus Karsten, P. P. 0 . , privatim: 1) geometriam analyticam docebit quater p. h.; 2) de geología disseret quater p. h.; 3) physices partem alteram (physicen generalem, acusticen, opticen) tradet sexies p. h. Privatissima praeterea offert collegia de singulis matheseos vel physices capitibus.

D. Franciscus Ferdinandus Schulze, P.P. 0 . ,h . t. Decanus, 1) chemiam docebit et experimentis illustrabit quotidie h. X ; 2) exercitationes chemicas moderabitur diebus Martis et Veneris h. III — VII vel caeteris diebus h. VIII—XII et IH—VII.

D. Carolus Bartsch, P. P. 0., 1) publiceTegneri carmen ,dieFrithjofssage' bis p. h. interpretabitur; 2) privatim artem Germanorum metricam ter p. hebdom. docebit; 3) privatim historiam literarum provincialium (Pro-vencalisch) ternis p. hebd. scholis tradet; 4) Seminarii philologici teutonici exercitationes moderari perget, in quo Wackemageli chrestomathia tractabitur.

D. Hermann us Roesler, P. P. 0 . , tractabit: 1) doctrinam de reditibus publicis horis quaternis; 2) statisticen comparativam Germaniae et viciuarum civitatum máxime respiciendarum; 3) politicen, vel introdu-ctionem in universam de república et de jure doctrinam.


» 12

D. Fridericus Francke, P. P. E . , publice 1) anthropologiam psychicam s. psychologiam praecipiet quinis per hebd. diebus; 2) phÜosophiam historiae generis buniani designabit terms diebus; privatim 3) meta-physicen docebit senis diebus; 4) ethicen s. doctriuam morum philo-sophicam tractabit quinis p. h. diebus.

D. Georgius Nicolaus Busch, P. P. E., privatim 1) quaternis diebus h. LU Sophoclis Antigonam interpretabitur; 2) quaternis diebus h. IV Taciti Annalium libros primos explicabit.

D. Carolus Weinholtz privatim 1) de philosophorum principiis et methodis disseret, comparato libello suo „Die Unzulänglichkeit der Philosophie u. s. w. Rostock 1844"; 2) quomodo cohaereant loqui, cogitare et sentiré; i. e. linguae originem organicam et evolutionem pneumaticam exponet spectabitque libellum suum „Zur Erklärung des Ursprungs und der Be-deutung des Worts. Leipzig 1854."

D. Julius Robert privatim: 1) quater p. h. de lingua Gallica S c h o l a s habebit; 2) grammaticam francogallicam docebit ter p. h.; gratis 3) de historia literarum francogallicarum hujus saeculi disseret bis p. h.

D. Ferdinandus de Roda in Seminarii sodalitio cantum liturgicum in usum theologorum publice docebit quater per hebdom.

D. Salomo Gustavus Ludovicus Cohen 1) exercitationes practicas in clinico veterinario in eorum usum moderabitur, qui agriculturae Student; 2) de animalium domesticorum partu adjuvando, 3) de disciplina publica deque medicina forensi in morbis animalium contagiosis disseret.

D. Emilius John de agricultura privatissimas tantum S c h o l a s habebit.

Bibliotheca Académica diebus et horis lege constitutis patebit, Museum autem die Lunae h. II—IV commilitonibus nostris aliisque aperietur. Pere-grinas linguas ut Anglicam discendi occasio data est. Sunt etiam magistri, qui alias artes liberales publice profiteantur.

Summe academiae magistrate hoc tempore fungitur O. 0. Krabbe, Th. D.

Praesidet ordini Theologorum Joannes Bachniann, T h . D. Jurisconsultorum Hugo Boehlau, J . U. D . Medicorum Th. Thierfelder, M. D . Philosophorum Franciscus Schulze, Ph. D .


LECTIONTJM - rosdok.uni-rostock.derosdok.uni-rostock.de/data/Preview-PuV/PDF/1866_SS_IL.pdf · 'EÍSTCI^ÓVTWV rivihv ei ó xbauog iiixfjvyos, xal ui'd-tg ei oipaiooeidxjs' ¿fiéis,

Documents