S amen trokken we erop uit om te weten te komen wie de bewoners zijn van Rotter- dam-Zuid. Een van ons heeſt hier eerder gewoond, de ander was er nog nooit geweest. Dus een van ons wist wat haar te wachten stond, terwijl de ander alleen nog wat negatief overkoepelende vooroordelen had verzameld over de wijk en haar bewoners. Maar bij aankomst spoelden deze lang- zaam maar zeker weg. Geïnspireerd door de blog en het boek van Bran- don Stanton, genaamd ‘Humans of New York’, zijn we aan de slag gegaan. Dit is een verzameling van portretfoto’s, gemaakt in de straten van New York. Bij elke foto staat vervolgens een kort verhaaltje over de persoon, de situatie op het moment van het maken van de foto of een opvatting van de fotograaf zelf. Dit wilden we ook graag uitvoeren, omdat we heel erg nieuwsgierig zijn naar persoon- lijke verhalen van mensen en we graag praten over ervaringen en verschillen in de kijk op het leven en de wereld om ons heen. We zijn in onze reis hele verassende, sociale en bovenal mooie mensen tegen gekomen. Letter- lijk alles komt voorbij binnen deze wijken, kort en lang, jong en oud, smal en breed, nationaal en internationaal. Door de internationaliteit is er een sociaal bruisend straatleven en wemelt het van de buiten- landse mini-supermarktjes en groente- en fruitbo- eren. “Laten we breken met vooroordelen en elkaar beter leren kennen” W e hebben veel mensen gesproken die woonachtig zijn in Rotterdam-Zuid en hen gevraagd naar hun belangen in het leven; in hun eigen leven, ongeacht hun situatie op dat moment. Daarvan hebben we een select aantal mogen vastleggen, met hun eigen levensbe- langen. Graag delen we met jullie allemaal al deze mooie mensen die wij ontdekten tijdens onze reis: de hardwerkende mega-positieve kraamhouder waarbij het leek alsof zijn glimlach nooit meer zijn gezicht zou verlaten, de geboren, en getogen in, Rotterdammer, de jongens op straat, op zoek naar een droom om in te geloven en de sociale, omgev- ingsgerichte gevoelsmens. Al om al wemelt Rot- terdam-Zuid van het karakter en is het zeker een aanrader om eens te bezoeken. ‘Koppen van Zuid ’ S. Solale “Ik ben ongeveer 1,5 jaar met die zaak werken. Leuk kant met die werk, veel contact met mensen. Je hoort allerlei dingen en verhalen. Ik hou van luisteren en hele dag gezellig. Soms ook niet leuke verhaaltjes”