KONZERTMEISTER IRINA NIKOTINA - Bilkent Universitybso.bilkent.edu.tr/tr/wp-content/uploads/170403-program.pdfGülsin Onay'ın 20'yi aşkın kaydı, yorum gücü yanında repertuvar

3 Nisan April 2017 Pazartesi Monday, 20.00 Bilkent Konser Salonu | Concert Hall

İHSAN DOĞRAMACI

ÖZEL KONSERİSpecial Concert

KONZERTMEISTER IRINA NIKOTINA

GÜRER AYKAL ȘEF GÜLSİN ONAY PİYANO

Değerli Dinleyicilerimiz,Gittikçe artan sayılarla yeni dinleyicilerimizin aramıza katılmasından mutluluk ve gurur duyuyoruz. İzleyicilerimizin beğenilerini içten alkışlarıyla sergilemeleri, bizler için paha biçilmez bir destek.Konserlerimizde ses ve görüntü kaydı yapılmaktadır. Seslendirilen eserlerin bazıları birkaç bölümden oluşmaktadır. Eserin tümü bittikten sonra alkışlamanız bizlere kolaylık sağlayacaktır. Aynı nedenle konser esnasında cep telefonlarınızı tamamen kapatmanızı ve flaşla fotoğraf çekmemenizi rica ederiz.

Dear Listeners,We are happy and proud to perform to a growing audience. The applause we receive from the audience is an invaluable expression of appreciation. All our concerts are audio-visually recorded. Some of the works performed by the artists are composed of several parts. It would be highly convenient if the listeners hold their applause until the end of the work. For the same reason, we kindly ask our listeners to turn off their cell phones and not to take any photographs with flash during the concert.

Zorunlu durumlarda program değişikliği yapılabilir.Programs may be subject to changes due to reasons beyond our control.

Program

L. van Beethoven Piyano Konçertosu No.4, Sol majör, Op.58 Concerto for Piano No.4 in G major, Op.58I. Allegro moderatoII. Andante con motoIII. Rondo vivace

ara interval

B. Tarcan Orkestra Süiti No.3 | Suite for Orchestra No.3I. KervanII. Viran TekkeIII. ZeybeklerIV. Bolu Dağının Atlıları

A. Borodin Senfoni No.3, La minör | Symphony No.3 in A minorI. Moderato assaiII. Scherzo. Vivo

Gürer Aykal şef conductor

Müzik eğitimine Ankara Devlet Konservatuvarında başlayan Gürer Aykal Necdet Remzi Atak'ın öğrencisi olarak 1963 yılında Keman Bölümünden, Adnan Saygun'un öğrencisi olarak 1969 yılında Kompozisyon Bölümünden mezun oldu. Aynı yıl devlet bursu kazanıp İngiltere'ye giderek

Londra'da Guildhall Müzik Okulunda Andre Previn ve George Hurst gibi önde gelen şeflerin yanında orkestra şefliği okudu. Guildhall Müzik Okulu ve Krallık Müzik Akademisi İleri Şeflik Bölümlerini birincilikle bitirdi (1972). Ardından İtalya'ya giden Aykal, Academia Chigiana'dan Şeflik Nişanı aldı ve Santa Cecilia Akademisini Franco Ferrara'nın asistanlığını yaparak bitirdi. Bu arada Adnan Saygun'un isteği üzerine Pontificio Istituto di Musica Sacra'da Bartolucci ile Gregorien koro müziği ve Rönesans çoksesli müzik öğrenimi de gördü.

1975 yılında Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrasının Daimi Şefliğine atanan Aykal, daha sonra bir süre Devlet Opera ve Balesi Genel Müdürlüğünü yaptı. Bu arada Suna Kan ile birlikte kurduğu Ankara Oda Orkestrasının ülkemizdeki faaliyetlerinin yanı sıra bu orkestranın yurt dışında da yüzden fazla konserini yönetti. Aykal, Avrupa ülkelerinin önde gelen orkestraları ile sayısız konserler verdi; İngiliz Oda Orkestrasını Güney Amerika ve Karayipler turnesinde yönetti. Amsterdam Concertgebouw Oda Orkestrasının da şefliğini yaptı.

Eğitimci yönü yurtiçi ve dışında orkestra şefliği profesörlüğünü de kapsayan Gürer Aykal, ABD'de Indiana (Bloomington) Üniversitesi, Teksas Tech ve UTEP Üniversitelerinde ileri orkestra şefliği dersleri verdi. Halen Bilkent Üniversitesinde ve Mimar Sinan Güzel Sanatlar Üniversitesi Devlet Konservatuvarında bu görevi sürdürüyor.

ABD'de toplam 16 yıl şeflik ve genel müzik direktörlüğü yapan Aykal 1991 – 2003 yılları arasında El Paso Teksas Senfoni Orkestrası Daimi Şefliği ve Genel Müzik Direktörlüğü yaptı ve burada "Profesör Emeritus" unvanı aldı.

Müzik alanındaki uluslararası başarıları ve hizmetleri nedeniyle 1981 yılında kendisine Devlet Sanatçısı unvanı

verilen Aykal, bugüne kadar yaptığı CD kayıtlarında Londra Filarmoni Orkestrası, Kuzey Almanya Radyosu (NDR), Ankara Oda Orkestrası, Bilkent Senfoni Orkestrası, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası ve El Paso Senfoni Orkestrası gibi önde gelen birçok sanat topluluğu ile Bach, Beethoven, Mozart, Tchaikovsky, Elgar, Smetana, Ravel, Akses, Erkin ve Saygun gibi büyük bestecilerin yapıtlarını seslendirdi.

Gürer Aykal, Çağdaş Türkiye Cumhuriyetinin müzik yoluyla tanıtılması konusunda yurtiçi ve yurt dışında yaptığı başarılı çalışmalarından dolayı 1999 yılında Türkiye Gazeteciler Cemiyeti tarafından Yılın Sanatçısı seçildi.

1999 yılında Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrasını kuran ve Daimi Şefliği ile Genel Müzik Direktörlüğünü yürüten Gürer Aykal, bu görevine Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası Onursal Şefi olarak devam etmektedir. 2000-04 yılları arasında Antalya Devlet Senfoni Orkestrasını kurmak ve geliştirmek görevini üstlendi. Aykal 2008 Mayıs ayında, Türkiye ile Finlandiya arasındaki kültürel işbirliğine sağladığı katkılardan ötürü Finlandiya Devlet Nişanı ile ödüllendirildi. 2008 Temmuz ayında Roma Lazio Avrupa ve Akdeniz Festivali kapsamında Roma’da düzenlenen törende, Uluslararası Gösteri Sanatları kategorisinde başarı ödülü aldı. 2009 yılında Bilkent Üniversitesi tarafından Fahri Doktora ile, Sevda-Cenap And Müzik Vakfı tarafından 2011 Onur Ödülü Altın Madalyası ile onurlandırıldı.

Gürer Aykal, Aralık 2011'de Karşıyaka Belediyesinin öncülüğünde Karşıyaka İzmir Filarmoni Orkestrasını kurdu. Bu orkestra oda orkestrası olarak devam etmektedir.

Gürer Aykal started his music education at Ankara State Conservatoire as a violin student of Necdet Remzi Atak. After he graduated in violin in 1963, Aykal studied composition with Ahmed Adnan Saygun and received his diploma in composition in 1969. The same year Aykal went to London on a state scholarship to study conducting at Guildhall School of Music, where he became the pupil of prominent conductors such as Andre Previn and George Hurst. He graduated from Guildhall School of Music and Royal Academy of Music in advanced conducting with honours degrees in 1972. Subsequently, he studied for two years in Italy where he served as assistant to Franco Ferrara in the Academia of Santa Cecilia in Rome. He received the “Diploma di Merito” for conducting from Chigiana Musica

Accedemia. Meanwhile on Saygun’s request, he also studied Gregorian chants and Renaissance polyphonic music with Prof. Bertolucci in Pontificio Instituto di Musica Sacra.

In 1975, Gürer Aykal was appointed as the Principal Conductor of the Presidential Symphony Orchestra. He later served as the General Director of State Opera and Ballet for a period. Together with Suna Kan, he established the Ankara Chamber Orchestra, which he conducted both in Turkey and in more than one hundred concerts abroad. Aykal gave numerous concerts conducting the leading orchestras of Europe. He was the conductor of English Chamber Orchestra on its tour to South America and Caribbean. He also served as a permanent conductor of the Amsterdam Concertgebouw Chamber Orchestra.

Maestro Aykal has taught conducting at Indiana University, Texas Tech and UTEP Universities in the United States. He is currently a professor of conducting at Bilkent University and Mimar Sinan University’s State Conservatory in Turkey.

Aykal was awarded the title of State Artist by the Turkish State in 1981 for his international achievements and his contributions to music. He has recorded the works of a wide range of composers – Bach, Beethoven, Mozart, Tchaikovsky, Elgar, Smetana, Ravel, Erkin and Saygun – with a number of prominent orchestras, such as the London Philharmonic, Norddeutscher Rundfunk Radiophilharmonie NDR, Ankara Chamber Orchestra, Bilkent Symphony Orchestra, Presidential Symphony Orchestra and El Paso Symphony Orchestra.

Having worked as a conductor and musical director in the United States for 16 years, Aykal held the post of Musical Director and Principal Conductor of Texas El Paso Symphony Orchestra between 1991 and 2003. He holds the title of “Professor Emeritus”. In 2000, he accepted the post of establishing and developing Antalya State Symphony Orchestra, where he served until 2004.

Currently, Aykal is the Honorary Conductor of Borusan İstanbul Philharmonic, which he founded in 1999 and where he served as the Musical Director and Principal Conductor. In May 2008, Aykal was awarded the Order of Merit of the State of Finland for his contributions to the cultural cooperation between Turkey and Finland. In July 2008, he was awarded for his success in the category of the International Performing Arts at Lazio of Rome in Europe and the Mediterranean Festival in Rome. In 2009 he was

honored with an honorary doctorate by Bilkent University and in 2011 he was awarded the Honor Award Gold Medal by Sevda-Cenap And Foundation.

Gürer Aykal founded Karşıyaka İzmir Philharmonic Orchestra in December 2011 by the initiative of Karşıyaka Municipality. This orchestra continues its concerts as chamber orchestra.

Gülsin Onay piyano piano

2015-16 sezonunda Türkiye'nin önemli salonlarında ve festivallerinde sayısız konser veren Gülsin Onay, İzmir, Lüksemburg, Münster, Paris, İstanbul, Adana, Londra, Ankara, Cambridge, Sao Paulo, Brasilia, Tokyo ve New York gibi şehirlerde hayranlarıyla

buluştu. Aralarında Bujor Hoinic'in piyano konçertosunun prömiyerinin de yer aldığı birçok konçertoyu yorumladı, resitaller verdi, ustalık sınıfları açtı, sivil toplum kuruluşlarının projelerine müziğiyle destek verdi.

Gülsin Onay, 2017'de, Türkiye'nin en önemli bestecilerinden biri ve Onay'ın da öğretmeni olan Ahmed Adnan Saygun'un eserlerini, doğumunun 110. yıldönümü vesilesiyle her zamankinden daha sık seslendirmeyi planlıyor. Şubat 2017'de Sascha Goetzel yönetimindeki Borusan İstanbul Filarmoni Orkestrası ile 45. Hong Kong Festivalinde Saygun'un 1. Piyano Konçertosunu çaldı. Göttingen Senfoni Orkestrasının davetiyle Mayıs 2017'de, eseri bir kez de Alman dinleyicilere sunacak olan sanatçı, 1984'ten bu yana sık sık davet edildiği Tokyo'da da özel bir resital verecek.

Tekirdağ'da düzenlenen Gülsin Onay Piyano Günleri, Şili konseri, Bursa Nilüfer Uluslararası Piyano Yarışması jüri üyeliği ve Festival Açılış Konseri, NDS Klasik Müzik Konserleri, ustalık sınıfları, ülkemizin pek çok şehrinde vereceği resitaller ve senfoni orkestralarımız ile konçerto icraları, 2016-17 sezonunun öne çıkan etkinlikleri arasında yer alıyor.

Gülsin Onay'ın uluslararası müzik kariyeri Arjantin'den Japonya'ya uzanan bir coğrafyada 5 kıta 75 ülkeyi kapsar.

Rachmaninov yorumlarıyla müzik otoritelerinden büyük övgüler alan Gülsin Onay ayrıca, uluslararası alanda istisnai bir Chopin icracısı kabul edilmektedir. Polonya Hükümeti Gülsin Onay'ı Chopin yorumları nedeniyle Polonya Devlet Nişanı ile onurlandırmıştır. Hocası Saygun'un dünya çapında en güçlü yorumcusu olarak tanımlanan Onay, gerek konser programlarından gerekse kayıtlarından eksik etmediği bestecinin eserlerini önemli orkestralar eşliğinde sayısız ülkede seslendirmiştir. Sanatçı, kendisine adanmış olan Saygun'un 2. Piyano Konçertosu ile Stuppner, Tabakov ve Hoinic'in konçertolarının dünya prömiyerlerini gerçekleştirdi.

Gülsin Onay'ın 20'yi aşkın kaydı, yorum gücü yanında repertuvar zenginliğini de yansıtır.

Piyano eğitimine üç buçuk yaşında başlayan ve Üstün Yetenekli Çocuklar Kanunu kapsamında Paris Konservatuvarında eğitim gören Gülsin Onay'a 1987 yılında Devlet Sanatçısı unvanı verilmiştir. 1988 yılında Boğaziçi ve 2007 yılında Hacettepe Üniversiteleri tarafından Fahri Doktora ile onurlandırılmıştır. Onay, Cumhurbaşkanlığı Senfoni Orkestrası Solisti ve Bilkent Üniversitesi Sürekli Sanatçısıdır. Yurtiçi ve dışında pek çok yardım konseri veren Gülsin Onay, 2003 yılında UNICEF Türkiye Milli Komitesi tarafından "İyi Niyet Elçisi" seçilmiştir. Sanatçıya ayrıca Sevda-Cenap And Müzik Vakfı tarafından 2007 Onur Ödülü Altın Madalyası ve Donizetti 2011 Klasik Müzik Ödülleri Yılın Piyanisti ödülü, 42. İstanbul Müzik Festivali'nin 2014 "Onur Ödülü" verilmiştir. Tekirdağ'da bir sokağa Gülsin Onay'ın ismini veren Süleymanpaşa Belediyesi, 2 yıldır sanatçının adına "Gülsin Onay Piyano Günleri"ni düzenlemektedir.

Having appeared at many prominent venues and festivals of Turkey in the 2015-16 season, Gülsin Onay performed to wide audiences in various cities, including İzmir, Luxembourg, Munster, Paris, İstanbul, Adana, London, Ankara, Cambridge, Sao Paolo, Brasilia, Tokyo and New York. She premiered Bujor Hoinic’s piano concerto and played many concertos, gave recitals, offered masterclasses and supported projects carried out by non-governmental organizations through her music.

In 2017, Onay plans to perform the works of Ahmed Adnan Saygun, a major Turkish composer and Onay’s

teacher, more extensively than usual, on the occasion of the composer’s 110th birthday. In February 2017, Onay played Saygun’s Piano Concerto No.1 at the 45th Hong Kong Festival with the Borusan İstanbul Philharmonic Orchestra conducted by Sascha Goetzel. At the invitation of the Göttingen Symphony Orchestra, the pianist will perform the same work in May 2017 to a German audience. She will also give a special recital in Tokyo, where she has regularly given guest performances since 1984.

Over the 2016-17 season, Gülsin Onay performs at the eponymous Piano Days organized by Süleymanpaşa Municipality of Tekirdağ city, serves on the jury of the International Bursa Nilüfer Piano Competition and plays in the Festival Opening Concert, performs in the NDS Classical Music Concerts, offers masterclasses, and gives recitals and plays concertos with symphony orchestras in many different cities.

Onay’s international music career extending from Argentina to Japan spans over 75 countries across five continents. Widely acclaimed for her Rachmaninov interpretations by music authorities, Onay also enjoys international recognition as an exceptional Chopin performer. The pianist was awarded the Order of Merit of the Polish Republic for her Chopin interpretations. Described as the strongest interpreter worldwide of her teacher Saygun, Gülsin Onay has performed in many countries the works of the composer, accompanied by major orchestras in both concerts and recordings. The pianist played the world premieres of Saygun’s Piano Concerto No. 2, dedicated to her, as well as Stuppner, Tabakov and Hoinic’s concertos.

Gülsin Onay has more than 20 recordings, reflecting both her spirited interpretation and rich repertoire.

Gülsin Onay, who started playing the piano at the age of three and received piano education at the Paris Conservatory by the Law on Highly Talented Children, was named a State Artist in 1987. She was awarded honorary doctorates by Bosphorus University in 1988 and Hacettepe University in 2007. Onay is a soloist at the Presidential Symphony Orchestra and a permanent artist at Bilkent University. Having performed in numerous charity concerts both at home and abroad, Gülsin Onay was conferred the title of “Goodwill Ambassador” by UNICEF Turkey

National Committee in 2003. The pianist’s numerous awards include the 2007 Honor Award Gold Medal given by Sevda-Cenap And Music Foundation, the Pianist of the Year award in the 2011 Donizetti Classical Music Awards, and the Honor Award of the 42nd Istanbul Music Festival in 2014. Süleymanpaşa Municipality in Tekirdağ city, which gave her name to a street, has been organizing “Gülsin Onay Piano Days” for two years.

Program Notları|Notes

Ludwig van BEETHOVEN (1770-1827)Piyano Konçertosu No.4, Sol majör, Op.58 Concerto for Piano No.4 in G major, Op.58

Beethoven’in 1806 yılında tamamladığı 4. Piyano Konçertosunun ilk seslendirmesi 22 Aralık 1808’de Theater an der Wien’de gerçekleştirilmiştir. Bu konçertonun en belirgin özelliği girişiyle ilgilidir. Eser, klasik konçerto modeline aykırı olarak piyano solo ile başlar. Bu başlangıç tüm eserin anlayışına yön vermiştir. Solist ve orkestra karşıt değil bütünleşik güçler olarak düşünülür. Bu anlayış, farklı temaların zıtlıklarına değil, basit bir ritmik motifin sürekli olarak işlenmesine dayanan dramatik kurguyla uyumludur. Bu motif, bestecinin 5. Senfonisinde kullandığı kader motifi ile aynıdır.

Beethoven piyanoyu, bu sürekli akışın dönüşümüne farklı boyutlar katarak, ona büyüleyici şekiller veren bir araç olarak düşünmüştür.

Beethoven’in diğer eserlerinde olduğu gibi konçerto modeline getirilen tüm bu yenilikler, klasik paradigmaları yıkmak için değil onun alanını genişletmek amacındadır.

Beethoven’s Piano Concerto No.4, completed in 1806, was premiered on December 22, 1808 at the Theater an der Wien. One of most commonly discussed features of the work is its opening. Contrary to the classical concerto model, the work starts with a piano solo. This opening has shaped the understanding in the entire work. The soloist and the orchestra are considered integrated, rather than conflicting forces. This understanding is compatible with

the dramatic structure based, not on the oppositions between different themes, but on the continuous delivery of a simple rhythmic motif. This is the same with the motif of fate, which the composer used in his Symphony No.5.

Beethoven conceived of the piano as a means of adding different dimensions to the transformation in this continuous flow and giving it fascinating forms.

As in Beethoven’s other works, all these innovations to the concerto model are intended, not to challenge the classical paradigms, but to give the model a wider space.

Bülent TARCAN (1915-1991)Orkestra Süiti No.3 | Suite for Orchestra No.3

Hem tıp mesleğini hem de müzisyenliği bir arada yürütmüş olan Bülent Tarcan, Türkiye’de modern beyin cerrahisinin kurucularından ve çağdaş Türk müziğinin ilk kuşak bestecilerindendir.

Askerî hekim olan babasının görevi nedeniyle Türkiye’nin değişik yerlerinde geçen çocukluğu sırasında müzik yeteneği ortaya çıktı. Müzik öğrenimine Urfa’da amatör bir öğretmenden keman dersleri alarak başladı. İlk beste denemelerine ortaokul yıllarında başladı. 1931-39 yıllarında İstanbul Tıp Fakültesinde eğitim gördü. Bu arada Karl Berger’den keman dersleri aldı. Tıp öğrenimine devam ederken 1932 yılında aynı üniversiteye bağlı Devlet Konservatuvarının kompozisyon bölümüne girdi, Cemal Reşit Rey ile Seyfeddin Asal’ın öğrencisi oldu. 1934’te A. Adnan Saygun ile tanıştı ve onun sanat anlayışından etkilendi. İlk yapıtlarını konservatuvardaki öğrencilik yıllarında veren sanatçı, bunları yapıt listesinin dışında bırakmıştır.

1939 yılında Tıp Fakültesini bitiren Tarcan, Anatomi Enstitüsünde asistan oldu; 1944’te başasistanlığa yükseldi. 1943-45 yıllarında Kadıköy Halkevinde orkestra yönetti. 1948’de anatomi dalında doçent olduktan sonra cerrahi konusunda uzmanlaşmak üzere Londra’ya gitti. 1950-51 yıllarında Londra Hastanesinde görev yaptı. Tıp çalışmalarına ağırlık verdiği bu dönemde bestecilik yönünü kendi kendine geliştirmeye uğraştı. Yapı Kredi Bankasının 1954’te açtığı bir beste yarışmasında birinci olmasının ardından tıp ve müziği bir arada yürütmeye başladı. Çapa Hastanesinde nöroşirurji kürsüsünü kurdu. 1960 yılında

tıp alanında profesör oldu, 1984 yılında emekliye ayrıldı. İstanbul Üniversitesi Mimar Sinan Konservatuvarında kompozisyon dersleri verdi.

Eserleri arasında Deli Dumrul balesi, Sakarya kantatı, Orkestra Çeşitlemeleri, orkestra süitleri önemli yer alır.

Bestecinin 3. Orkestra Süiti hakkındaki açıklamaları şöyledir:

Birinci bölüm Kervan. Ana fikir Eskişehir dolaylarında duyulan ve kervanın hareketi esnasında develerin yürüyüşüne uyan bir ritmi durmadan tekrarlayan bir kaval parçasından alınmadır. Bu parçaya bir temel ritim halinde gizleyerek geliştirdim. Çizdiğim tabloların amacı uzaktan gelerek yaklaşan ve tekrar uzaklaşıp ufukta kaybolan bir kervanı ve dolayısıyla Orta Anadolu'nun dağlık atmosferini canlandırmaktı.

İkinci bölüm Viran Tekke. Bu bölümde amacım, çatısı yıkılmış, duvarları göçmüş eski bir tekke önünde duyulanları dile getirmektir. Yolcu tekkenin önüne gelir ve düşünceye dalar. Viranelik eski bakımlı haline döner ve içinden mistik bir ayinin sesleri duyulur. Bu sesler gittikçe artar, sonra kayboluverir.

Üçüncü bölüm Zeybekler. Tipik bir zeybek havasının duyulduğu bu bölümde coşkun ve neşeli bir topluluğun oynayışı canlandırılır.

Dördüncü bölüm Bolu Dağının Atlıları. Bolu'nun halk kahramanı Köroğlu'nun yurdu olduğunu biliyoruz. Bu bölümde Köroğlu, önce atlılarıyla dağ yollarında düşmana saldıran bir kahramandır. Bildiğimiz Köroğlu şarkısı, atların koşuşunu canlandıran ve mütemadiyen değişen bir ritim üzerinde duyulur. Sonra atlılar bir su başında mola verir. O zaman Köroğlu'nun ikinci kişiliğiyle karşılaşılır. O, burada içini yanık türküyle döken bir ozandır. Türkü bittiğinde Köroğlu ve savaşçıları yeniden atlarına sıçrayıp önceki coşkun kahramanlık havasına döner.

Having a double career in medicine and music, Bülent Tarcan is among the founders of brain surgery in Turkey and a member of the first generation of contemporary Turkish music composers.

His talent for music was discovered during childhood, spent in various places across Turkey where his father’s assignments as a military physician took him. His music education started with the violin lessons he took from an amateur teacher in Urfa. His first composition attempts

came during secondary school years. While he was studying at Istanbul School of Medicine from 1931 to 1939, he received violin lessons from Karl Berger. During his studies, he was accepted to the composition department of the university’s State Conservatory, where he studied under Cemal Reşit Rey and Seyfeddin Asal. In 1934, he met A. Adnan Saygun, and was influenced by his understanding of art. Tarcan produced his first artistic works when he was a student at the conservatory, but did not include them in his list of works.

After graduating from the School of Medicine in 1939, Bülent Tarcan started working as an assistant at the Anatomy Institute and was appointed the Chief Assistant in 1944. He conducted the orchestra at the Kadıköy Community Center from 1943 to 1945. Upon receiving his associate professor degree in anatomy in 1948, he went to London to specialize in surgery. He worked at the London Hospital from 1950 to 1951. Over this period when he concentrated on his medical career, he studied on his own to improve his composition. After winning the first place in the composition competition organized by Yapı Kredi Bank in 1954, he began working in the fields of medicine and music at the same time. He established the first neurosurgery department in Çapa Hospital. In 1960, he became a professor in medicine and retired in 1984. He gave composition lessons at the Mimar Sinan Conservatory of İstanbul University.

Tarcan’s works include Deli Dumrul Ballet, Sakarya cantata, Orchestra Variations, and orchestra suites.

On his Orchestra Suite No.3, the composer comments as follows:

The first movement is Kervan (Train of Camels). The main theme of the movement is a quotation from a piece played by a shepherd’s pipe and incessantly repeating a rhythm from around Eskişehir city of strides of the animals in a train of camels. I worked this piece out of a basic rhythm I hid in it. My purpose is to conjure up an image of a train of camels that approaches from a long distance and then moves away until it disappears beyond the horizon in the mountainous Central Anatolia region.

The second movement is Viran Tekke (Ruined Lodge). My aim in this movement is to give voice to a conversation overheard in front of an old lodge whose roof has collapsed and walls destroyed. A traveler stands in front of the lodge and starts ruminating. The ruined lodge is restored to its former, pristine condition and the sounds of a mystical ritual are heard. The sounds get louder and louder, only to disappear suddenly.

The third movement is Zeybekler (Zeybeks). The movement presenting a typical zeybek dance evokes the dance of a lively and jovial group.

The fourth movement is Horsemen of Bolu Mountain. We know that Bolu is home to the folk hero Koroghlu. At the beginning of the movement, Koroghlu is a hero attacking the enemy on the mountain paths with his fellow horsemen. The Koroghlu song, as we know it, is based on a continuously changing rhythm reminding the galloping of horses. Then the horses stop for water and that is when Koroghlu’s second personality manifests itself. Now he is a poet-singer who pours out his heart with a moving folk song. When the song is finished, Koroghlu and his warriors mount their horses again and the former atmosphere of exuberant heroism comes back.

Alexander BORODIN (1833-1887)Senfoni No.3, La minör Symphony No.3 in A minor

Rusya’da 1861 yılında konservatuvarın kurulduğu dönemlerde, bu oluşuma karşı bir besteciler topluluğu vardı. Dönemin önemli piyanist ve şeflerinden Mily Balakirev etrafında toplanan bu grup, konservatuvarı merkez Avrupa kültürünün bir dayatması olarak görüyor, bunun yerine müzikte özgün bir Rus dili yaratmanın gerekliliği üzerinde duruyorlardı. Borodin bu grubun içinde yer alıyordu. Ancak Mussorgsky ve Rimsky-Korsakov gibi Rus müziğine yön veren, öncü bir besteci olmadı. Bir tıp doktoru ve kimya profesörü idi. Müziği ikinci bir uğraş olarak görüyordu. Melodik dehası her zaman ön planda oldu.

1880’li yılların başında Balakirev’in etkisi azalmaya başlamış, bestecilerin katı milliyetçi düşünceleri yerini, Avrupa’nın merkezi düşünceleri ile daha entegre eğilimlere bırakmaya başlamıştı. Bu yıllarda yapılan etkinliklerde emprezaryo Mitrofan Petrovich Belyayev’in ismi öne çıkıyordu.

Borodin 3. Senfonisini bu dönemde, 1882 yılında, yazmaya niyetlendi. Ancak bugün de başyapıt olarak görülen Prens Igor operası üzerinde çalışmaya devam etmesi, üstelik başka projelerin de araya girmesi bu eserin tamamlanmasına engel oldu. Ancak ilk iki bölüm ortaya çıkabildi. Bu iki bölümün materyalleri de daha önce düşünülmüş bir yaylı dörtlüsüne aitti. Pek çok pasajın düzenlemesi ve orkestrasyonun tamamı

Rimsky-Korsakov’un öğrencisi Alexander Konstantinovich Glazunov tarafından yapıldı.

Birinci bölüm oldukça basit, köşeli, halk ezgisi benzeri bir temanın çeşitlemelerine dayanır. Besteci(ler) daha çok çalgılama ve ses rengi farklılıkları üzerinde durmuştur. İkinci bölüm de benzer kurguya sahiptir ancak bu kez temel konu ritmin dönüşmesidir.

Yard.Doç.Dr. Onur Türkmen

In the period when a conservatory was being established in Russia in 1861, there was a group of composers who opposed this formation. This group gathering around Mily Balakirev, the leading pianist and conductor of the time, regarded the conservatory as imposed by the Central European culture and emphasized the need to create an original Russian language in music instead. Borodin was a member of the concerned group. However, he could not be a pioneering composer shaping the Russian music, like Mussorgsky and Rimsky-Korsakov. He was a medical doctor and chemistry professor. He saw music as a secondary engagement. His melodic genius always remained in the forefront.

By the early 1880s, with Balakirev’s diminishing influence, the composers’ strict nationalistic thoughts came to be replaced by tendencies better integrated with the central ideas of Europe. Impresario Mitrofan Petrovich Belyayev featured more prominently in the activities organized in those years.

Borodin intended to write his third symphony in 1882, during this period. However, as he was still working on his opera Prince Igor, which is considered a masterpiece to date, and was also involved in other projects, he could not finish the work. All he could produce was the first two movements. Besides, the materials used in these two movements were taken from a string quartet he formerly conceived. The arrangement of many of the passages and the entire orchestration were completed by Borodin’s student Alexander Konstantinovich Glazunov.

The first movement is based on the variations of a quite simple and angular folk song-like theme. Composer(s) chose to concentrate more on instrumentation and tonal differences. The second movement has a similar structure, but the main theme now is the transformation of the rhythm.

Assist.Prof. Onur Türkmen

I. Keman | 1st ViolinIrina Nikotina, konzertmeister yard. | asst.Bahar KutaySuzanna BezhaniRefik ZamanalioğluAdilhoca AzizVseslava KudinovaSüreyya DefneEda DelikçiDavut AliyevElena PostnovaArif MöhsünoğluII. Keman | 2nd ViolinFeruza Abdullayeva, grup şefi | principalRasim BağırovElena RihsiMarina GörmüşoğluAdelya Ateşoğluİskender OkeevFerhat GülmehmetSeyran AhundzadeFerhat MehmetViyola | ViolaCavid Cafer, grup şefi | principalElena GnezdilovaSema HakioğluUluğbek RihsiEce AkyolSvetlana SimolinElif OnayBarış Simolinİrşad MehmetViyolonsel | VioloncelloSerdar RasulArtur RahmatullaAdil Babacan Yiğit ÜlgenVerda ÇavuşoğluSalim GayıblıDamla Çaylı *Kontrbas | Double BassSergey Margulis, grup şefi | principalDritan GaniZurab TsitsuachviliBurak NoyanŞalva Gagua

Bilkent Senfoni OrkestrasıBilkent Symphony Orchestra

Flüt | FluteAlbena Sezer, grup şefi | principalEbru AykalObua | OboeSelçuk Akyol, grup şefi | principalViktoriya TokdemirKlarnet | ClarinetSelen Akçora Leonid VolkovFagot | BassoonEzgi Tandoğan OnatOnur Üzülmez *Korno | HornLaszlo Gyarmati, grup şefi | principalGüloya AltayHasan Erim HacatTayfun Avcıoğlu *Trompet | TrumpetJulian Lupu, grup şefi | principal Krassimir KoniarovTrombon | TromboneCem Güngör, grup şefi | principal Emircan Birgül *Aleksey MedvedevVurmalı Çalgılar | PercussionAydın Mecid, grup şefi | principal Ali Can Öztan *Elman Mecid *Ata Özer *

* Misafir Sanatçı | Guest Artist

Bilkent Üniversitesi kültür ve sanat faaliyetidir. | Cultural and artistic activity of Bilkent University.

Bilkent Senfoni Orkestrası | Bilkent Symphony Orchestra www.bso.bilkent.edu.tr | [email protected]