ZMIANY ŚTĘŻEN ORAZ PROFILU GLIKOZYLACJI WYBRANYCH BIAŁEK OSTREJ FAZY U PACJENTÓW Z REUMATOIDALNYM ZAPALENIEM STAWÓW LECZONYCH INFLIKSIMABEM Klinika Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytet Medyczny w Białymstoku Domysławska I., Klimiuk P.A., Sierakowski S.
18
Embed
Klinika Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytet Medyczny w Białymstoku
ZMIANY ŚTĘŻEN ORAZ PROFILU GLIKOZYLACJI WYBRANYCH BIAŁEK OSTREJ FAZY U PACJENTÓW Z REUMATOIDALNYM ZAPALENIEM STAWÓW LECZONYCH INFLIKSIMABEM. Klinika Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytet Medyczny w Białymstoku Domysławska I., Klimiuk P.A., Sierakowski S. - PowerPoint PPT Presentation
Welcome message from author
This document is posted to help you gain knowledge. Please leave a comment to let me know what you think about it! Share it to your friends and learn new things together.
Transcript
ZMIANY ŚTĘŻEN ORAZ PROFILU GLIKOZYLACJI WYBRANYCH BIAŁEK OSTREJ FAZY U PACJENTÓW Z REUMATOIDALNYM
ZAPALENIEM STAWÓW LECZONYCH INFLIKSIMABEM
Klinika Reumatologii i Chorób Wewnętrznych Uniwersytet Medyczny w
BiałymstokuDomysławska I., Klimiuk P.A., Sierakowski S.
• Przebieg reumatoidalnego zapalenia stawów (r.z.s.) zależy od wczesnego rozpoznania schorzenia, a także prawidłowo prowadzonego postępowania terapeutycznego. Dodatkowe badania laboratoryjne, w tym określanie stężenia i profilu białek ostrej fazy (b.o.f.) są bardzo pomocne w postawieniu rozpoznania choroby oraz w określeniu stopnia jej aktywności.
• Celem pracy było określenie wpływu leczenia infliksimabem na przebieg choroby, stężenia oraz profil glikozylacji bof. Heterogenność glikoprotein jest wynikiem heterogennej budowy reszt cukrowych- zawartością różnej ilości wariantów dwu-, trój-czteroantenarnych. W przebiegu zapalenia dochodzi do zaburzeń budowy reszt cukrowcowych
• Do badania zakwalifikowano 32 chorych na reumatoidalne zapalenie stawów (r.z.s.) w wieku od 21 do 72 lat. Chorzy otrzymywali niesteroidowe leki przeciwzapalne (NLPZ), a także leki modyfikujące przebieg choroby w tym metotreksat w dawce 20-25 mg/tydz., glikokortykosteroidy od 5 do 25 mg/tydz. Aktywność choroby analizowano za pomocą indeksu DAS 28. W badanych grupach wykluczono obecność infekcji. Badania wykonano przed włączeniem terapii a także po 3, 6 i 12 miesiącach jej stosowania. Grupę kontrolną stanowiło 15 zdrowych osób, którzy dobrowolnie wyrazili zgodę na pobranie krwi na badania.
Charakterystka badanej grupyCharakterystyka
Wiek (lata) 42,3
Kobiety (%) 76
Obecny czynnik reumatoidalny 78
Średni czas trwania choroby (lata) 6,4
Czas trwania choroby<2 lata (%) 39
Liczba wcześniej stasowanych lekłów DMARDs
2,4
Średnia dawka metotreksatu (mg) 20
Osoby stosujące doustne steroidy (%) 49
Charakterystyka badanej grupyCharakterysyka
Wskaźnik DAS 28 6,7
Liczba bolesnych stawów (44) 32,4+/-14,6
Liczba obrzękniętych stawów (44) 18,8 +/-10,6
CRP (mg/dl) 45,5 +/- 22,1
OB 52,4+/-21,3
Charakterystyka badanej grupy- czas stosowanej terapii
infliksimabem• Średni czas terapii: 14,6 miesiąca• 7 osób zakończyło leczenie przed 6 miesiącem– 3: reakcje alergiczne– 1: nasilenie objawów niewydolności krążenia– 3: nabyte zakażenia
• 5 osób zakończyło leczenie w 6 miesiącu z powodu braku odpowiedzi na leczenie
Metody
• Stężenia kwaśnej glikoproteiny (AGP), antychymotrypsyny (ACT), białka C-reaktywnego (CRP) zostało oznaczone metodą immunoelektroforezy rakietkowej wg Laurella. Heterogenność białek ostrej fazy badano przy użyciu immunoelektroforezy dwóch kierunków z zastosowaniem konkanawaliny A jako liganda
Wyniki: zmniejszenie stężeń białek ostrej fazy
Wyniki: zmniejszenie stężeń białek ostrej fazy
• Stężenia AGP Norma:700-900 mg/dl
• Stężenie ACT Norma: 350-450 mg/dl
Stężenie badanego białka
Przed leczeniem
3 miesiąc leczenia
6 miesiąc leczenia
12 miesiąc leczenia
Kwaśna glikoproteina (AGP)
1456 mg/l 960 mg/l 890 mg/l 910 mg/l
P<0,05
Antychymotrypsyna (ACT)
723,6 621,6 543,1 432,1
P<0,05
Po leczeniu infliksimabem poziom wszystkich badanych białek ostrej fazy uległ istotnemu obniżeniu (p< 0,05) już
w trzecim miesiącu terapii
Profil glikozylacji białek ostrej fazy u chorych na r.z.s. był typowy dla przewlekłego procesu zapalnego. Leczenie infliksimabem spowodowało zmniejszenie wartości form dwuantenarnych, ale wciąż wartość współczynnika glikozylacji była znamiennie obniżona w stosunku do grupy kontrolnej (p<0,001) i nie osiągała wartości prawidłowej w pierwszych 6 miesiącach od rozpoczęcia leczenia.